Switch Mode

Chapter – 302

ဖန်ဧကရာဇ်၏အကြည့်

Chapter – 302
“ဖန်ဧကရာဇ်၏အကြည့်”

နေရောင်ဂိုဏ်းမှ ပါလာသည့် လူနှစ်ဦးမှာလည်း အဘိုးကြီးအား အပြစ်​တင်​နေသည့်​အကြည့်​မျိုးဖြင့်​ငေးကြည့်နေကြရင်း စိတ်​ထဲတွင်​လည်း​ဒေါသထွက်​နေမိကြသည်​။
(ခင်ဗျား တောက်လျှောက် အလျော့ပေးခဲ့ရပြီးပြီ။ အရာအားလုံးလည်း ပြီးတော့မယ်ဆိုမှ ခင်ဗျားပြောလိုက်တဲ့ စကားက အခုလို အခြေအနေ ဆိုးရွားသွားမယ်ဆိုတာ မစဉ်းစားမိဘူးလား။ ခင်ဗျားပြောလိုက်တာ ခင်ဗျားကိုယ်ခင်ဗျား နှိမ့်ချသလို ဖြစ်တယ်ပဲထား၊ သူတို့ကို မကျေနပ်ဘူးလို့ ဆိုလိုသလို ဖြစ်သွားစေတယ်လေ။ ဘာတဲ့ . . . မိန်းက​လေးက အတင်းအကြပ်​ကြီး​နော်​တဲ့၊​နောက်​ပြီး​နေ​ရောင်​ဂိုဏ်းက မုန်​တိုင်းအိမ်​တော်​ကို အတိုက်​အခံ မလုပ်​ဖူးပါဘူးတဲ့။ အဲ့လိုသွား​ပြောမှ​တော့ ရန်​ညိုးရန်​စ မရှိဘဲ မုန်​တိုင်းအိမ်​တော်​ကပဲ တမင်​လုပ်​နေတယ်​အများအမြင်​မှာ မဖြစ်​စေဘူးလား . . .)
(နောက်ပြီး လူတွေကလည်း အများကြီးရှိနေတာ။ အဲဒါတောင် ဝမ်အာကိုသွားပြီး ခွန့်တုန့်ပြန်နေသေးတယ်။ ခြေလှမ်း ၉၉ လှမ်းတောင် လှမ်းခဲ့ပြီးပြီ ၁၀၀ ပြည့်အောင် လှမ်းလိုက်တော့ ဘာဖြစ်မှာ မို့လို့လဲ။ ဘာမှ မပြောဘဲ ခင်​ဗျား ပါးစပ်​ပေါက်​ပိတ်​ပြီး ငြိမ်နေလိုက်တော့ပေါ့ . . .)
(ခင်ဗျား​တော့ ကိုယ့်​သေတွင်းကို​တူးလိုက်​တာပဲ။ ဝမ်အာက ဘာမှ မပြော​တော့ဘူး။ ဝမ်အာထက် အဆပေါင်း ထောင်ချီ ပိုပြီး ကြောက်စရာကောင်းတဲ့ သခင်ကြီးဘိုင်က ထပြောတော့ ဒုက္ခမများပေဘူးလား . . .)
(အခု သခင်ကြီးဘိုင်ပါ ပါလာပြီဆိုတော့ နေရောင်ဂိုဏ်းရဲ့ ဂုဏ်သိက္ခာလည်း သူ့ဖိနပ်အောက်သာ ရောက်ပြီလို့မှတ်တော့။ ကျုပ်တို့ကို ငဲ့ညှာနေမယ် မထင်နဲ့ . . .)
(ထူးခြားအစွမ်းထက်တဲ့ အဆင့် ဖြစ်နေရင်တောင် အရိုးသန့်စင်ဆေးလုံး တစ်လုံးကို ငွေစ ၅ ဘီလီယံ အကုန်အကျခံပြီး ဝယ်​လိုက်​တာ တကယ့်​ဟာသပဲ . . .)
(အခုကျ ၅ ဘီလီယံ အကုန်အကျခံပြီး ဝယ်ထားတဲ့ ဆေးလုံးကို ကျုပ်တို့က သွားပေးရတော့မယ် . . .)
(ဒါနောက်စရာ မဟုတ်ဘူးနော်၊ ၅ ဘီလီယံဆိုတာ နောက်စရာ မဟုတ်ဘူး။ သခင်ကြီးဘိုင်က တောင်းမှတော့ မပေးဘဲလည်း နေလို့မရဘူး . . .)
(အခုကစပြီး ငါတို့ နေရောင်ဂိုဏ်းလည်း မော်တယ်ကမ္ဘာမှာ လူရယ်စရာ ဂိုဏ်းကြီး ဖြစ်တော့မယ်။ ငါတို့ရဲ့ သိက္ခာ​တွေ​တော့ မြောင်းထဲ ရောက်ကုန်​ပါပြီ . . .)
နေရောင်ဂိုဏ်းမှ လူများအားလုံး မျက်စိပျက်​မျက်​နှာပျက်​ပင်​ဖြစ်​နေကြသည်​။
အဘိုးကြီးလည်း မတ်တတ်ရပ်လိုက်ရင်း –
“ကောင်းပါပြီ၊ ကောင်းပါပြီ . . .”
ဆေးလုံးအား ယူဆောင်ရင်း သူ၏ အခန်းထဲမှ ထွက်လာခဲ့သည်။
နံပါတ် ၁ အခန်းရှေ့သို့ ရောက်သောအခါ –
“မိန်းကလေးဝမ် . . . ဒီမှာ ဆေးလုံး ရောက်ပါပြီ။ သေချာ ကြည့်ပါဦး . . .”
“အပြင်မှာထားခဲ့။ ကျွန်မကိုယ်တိုင် ထွက်ယူရလောက်အောင် တန်ဖိုးကြီးနေလို့လား . . .”
ဝမ်အာ၏ အသံသည်​တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ပင်​ရှိနေ​သော်လည်း အနည်းငယ် ဒေါသထွက်​နေသည့်​ပုံပင်​။
အဘိုးကြီးလည်း အံကိုတင်းတင်းကြိတ်၍ ဆေးလုံးထည့်ထားသည့် ပုလင်းအား ချထားခဲ့လိုက်သည်။ ထို့နောက် ချက်​ချင်း လှည့်​မပြန်​သေးဘဲ အခန်းထဲသို့ ကြည့်​လိုက်​ရင်း –
“ကျုပ်တစ်ခုလောက် သိချင်လို့ မေးခွင့်ရှိမလား။ ကျုပ်စိတ်ထဲ မရှင်းဖြစ်နေလို့ပါ . . .”
ဝမ်အာမှ –
“ဘာလဲ . . .”
နေရောင်ဂိုဏ်းမှ ကျန်ခဲ့သော လူနှစ်ဦးလည်း အဘိုးကြီးအား သွား၍ပင်​ဆွဲခေါ်ချင်နေမိကြသည်။ အဘိုးကြီး စကားပြောမှားသွားမည်​ကို စိုးရိမ်နေကြခြင်း ဖြစ်သည်​။ အဘိုးကြီး၏ စကားအမှားကြောင့် ၅ ဘီလီယံ တန်ဖိုးရှိသည့် ဆေးလုံးအား သွားပေး​နေရပြီ မဟုတ်ပါလား။
“ကျုပ်သိချင်တာက သခင်ကြီးဘိုင် ဒီနေ့ ဘာများ ဖြစ်နေသလဲလို့ပါ။ ကျုပ်တို့က မုန်တိုင်းအိမ်တော်ကို တစ်ခါမှ မစော်ကားဖူးပါဘူး။ အဲ့ဒါ​တောင်​ကျုပ်တို့ကို ဘာလို့ ဒီလောက်ထိ ဖိနှိပ်နေရတာလဲပေါ့”
ဝမ်အာမှ အေးစက်စက် လေသံဖြင့် –
“ကျွန်မတို့က သန်း ၃၀၀ လောက်တန်တဲ့ဆေးကို ရှင်တုိ့ ၅ ဘီလီယံပေးပြီး ဝယ်ရအောင်ပဲ လုပ်လိုက်ရုံပါ။ ရှင်က အဲဒါကို ရှင်တို့ကို စော်ကားတယ်လို့ ခံစားနေရတာလား။ ရှင်တို့ ၁၀ သန်းနဲ့ ပေးဝယ်တုန်းကကြ တစ်ဖက်သား ဘယ်လိုခံစားရမလဲ ဆိုတာ မတွေးမိဘူး မဟုတ်လား . . .”
ဝမ်​အာ၏ စကား​ကြောင့်​အဘိုးကြီး ရုတ်​တရက်​ကြောင်ငေးသွားသည်​။ ခဏအကြာတွင်မူ သဘောပေါက်သွားသည့်​ဟန်​ပင်​။
အဘိုးကြီး၏ စိတ်​ထဲတွင်​ကိုယ့်​ကိုကိုယ်​ပင်​သတ်သေချင်စိတ်ပင် ပေါက်နေပြီ ဖြစ်သည်​။
(ဒီအကြောင့်ပြချက်လေး​ကြောင့်​ဒီလို လုပ်လိုက်တာပေါ့။ ဒီလို ရိုးရှင်းတဲ့ အကြောင်းပြချက်လေး​ကြောင့်​တဲ့လား . . .)
ဝမ်အာမှ​လေသံခပ်​မာမာဖြင့်​-
“၁၀ သန်းဆိုတာ ကြမ်းခင်းဈေးတောင် မရှိဘူး၊ ရှင်တို့က အဲဒီဈေးနဲ့ ရဖို့ ကြိုးစားခဲ့တယ်။ ဒါဆို လုယူတာနဲ့ ထူးမခြားနားပဲ မဟုတ်လား။ ပေါက်ဈေးအောက် အဆ ၃၀ လောက် နည်းနေတယ်လေ။ အဲဒါကြောင့် ကျွန်မကလည်း ရှင်တို့ကို ပေါက်ဈေးထက် အဆ ၃၀ လောက် ပိုများများ ပေးပြီး ဝယ်အောင် လုပ်မလို့ပဲ။ ဒါပေမယ့််​ကျွန်မဆရာက တားခဲ့တယ်။ ဒီလိုမှ မဟုတ်ရင် ရှင်တို့ ၅ ဘီလီယံ မဟုတ်ဘူး၊ ၉ ဘီလီယံနဲ့ ဝယ်ရမှာ။ နားလည်လား . . .”
အဘိုးကြီးလည်း အံတင်းတင်းကြိတ်၍ ခေါင်းညိတ်လိုက်​ကာ –
“ကျုပ်သိပါပြီ။ ဒါပေမယ့်​မရှင်းတာ တစ်ခု ရှိသေးတယ်။ လင်းပါအိုနှင့် မုန်တိုင်းအိမ်တော် ဘယ်လိုများ ပတ်သက်နေလဲ သိချင်ပါတယ် . . .”
လူတိုင်းသည် မုန်​တိုင်းအိမ်​တော်​ဘက်​မှ ပြန်​ဖြေမည့်​အဖြေအား နားစွင့်လျက် ရှိကြသည်။
ထို​မေးခွန်းသည်​အရေးပါသော မေးခွန်းတစ်ခုပင်ြ​ဖစ်သည်​။ အကယ်၍ လင်းပါအိုသည်​သာ မုန်တိုင်းအိမ်တော်နှင့် ဆက်စပ်မှု ရှိ​နေသည်​ဆိုလျှင်​လူတိုင်း လင်းပါအိုအား လေးစားကြောက်ရွံ့ ကြရတော့မည်သာ ဖြစ်သည်​။
“ဘယ်လိုမှ မပတ်သက်ဘူး . . .”
သခင်ကြီးဘိုင် ခပ်​ပြတ်​ပြတ်​ပင်​ပြောလိုက်သည်။
ဝမ်အာမှ ဖန်ဇီလင်အား ကူညီပေးနေသည်ကို သခင်​ကြီးဘိုင်​သိ​နေ​လေသည်​။ လင်းပါအိုဘက်မှ လွန်​လွန်​ကဲကဲ အထိမခံနိုင်​နာပြ​နေခြင်းကိုမူ သခင်ကြီးဘိုင် လက်ခံမည်​မဟုတ်​ပေ။
သခင်​ကြီးဘိုင်​သည်​ပြုံးလျက်​-
“ဒီနေ့ လုပ်ခဲ့တယ် ဆိုတာ ကျုပ်ရှေ့မှာ အနိုင်ကျင့်​နေတာမျိုးကို လက်မခံတာကြောင့်ပဲ။ လေလံပွဲဆိုတာ ငွေကြေးနဲ့ပဲ ဆိုင်တယ်၊ ငွေများများ သုံးနိုင်တဲ့လူက ဝယ်နိုင်မှာပဲ။ အရှိန်အဝါနဲ့ မဆိုင်ဘူး။ ဒီနေ့ ကျုပ်လုပ်ရပ်ကြောင့် လင်းပါအိုရဲ့ လေလံပွဲလည်း အနှောင့်အယှက် ဖြစ်သွားရတဲ့ပုံပဲ။ ဒါပေမယ့် ကျုပ်​မြင်​သ​လောက်​တော့​ခင်ဗျားတို့ နေရောင်ဂိုဏ်းက လင်းပါအိုကို စပြီး အနိုင်ကျင့်​နေတာပဲ။ မစိုးရိမ်ပါနဲ့၊ ကျုပ်တို့ ခင်ဗျားတို့ကို ဘာမှ မလုပ်ပါဘူး . . .”
အဘိုးကြီးလည်း မျက်​စိပျက်​မျက်​နှာပျက်​ဖြင့်​-
“ကျုပ်တို့ဘက်ကလည်း​ဘာမှ မလုပ်ဝံ့ပါဘူး . . .”
ထိုကဲ့သို့​ပြောလိုက်​ရ​သော်​လည်း အဖိုးကြီး၏ စိတ်​ထဲတွင်​မူ မ​ကျေမနပ်​ဖြစ်​လျက်​ရှိသည်​။
(သခင်ကြီးဘိုင်က ဒီလိုပြောမှတော့ ဘယ်သူကများ လင်းပါအိုကို အနိုင်ကျင့်ရဲတော့မှာလဲ။ လင်းပါအိုကို ပြဿနာရှာတာ သခင်ကြီးဘိုင်ကို ပြဿနာရှာတာနဲ့ အတူတူပဲလို့​ပြော​နေသလိုပဲ။ သခင်ကြီးဘိုင်က ဘာမှ မလုပ်ဘူးတဲ့လား။ ကလေးတွေပဲ ဒီလိုစကားကို ယုံလိမ့်မယ်။ သူက ဘာလုပ်စရာ လိုမလဲ၊ အမိန့်တစ်ချက် ပေးလိုက်ရင်ဖြစ်ဖြစ် နောက်ဆုံး မျက်တောင်တစ်ချက် ခတ်ပြလိုက်ရင်တောင် သူလုပ်ချင်တာ အကုန် ဖြစ်နေတာပဲဟာ . . .)
​နောက်​ဆုံးတွင်​မူ အဘိုးကြီးလည်း သူ၏ အခန်းထဲသို့ ပြန်ဝင်သွားပါတော့သည်။
မတတ်​သာသည့်​အ​ခြေအ​နေတွင်​လက်​မှိုင်​ချ၍ ပြန်​လာခဲ့ရ​သော်​လည်း သူ၏ စိတ်ထဲတွင်​မူ အမုန်းမီးတောက်များဖြင့် ပြည့်​နှက်​လျက်​ရှိသည်​။ သို့​သော်​နှုတ်​မှ ထုတ်ဖော်၍​တော့ မ​ပြောရဲ​ချေ။​လေလံပွဲရှိ လူအားလုံးသည်​အဘိုးကြီး၏ ရင်ထဲတွင် ခံစားေ​နရ​သော​ဒေါသများအား ခံစားမိနေကြသည်​။
သို့သော် မုန်တိုင်းအိမ်တော်မှ သခင်ကြီးဘိုင်အား မည်သူကများ ဆန့်ကျင်ဝံ့ပါမည်နည်း။
​နေ​ရောင်​ဂိုဏ်းမှ အဘိုးကြီးပင်​စကားတစ်ခွန်းမျှ ခွန်းတုံ့ မပြန်​ရဲခဲ့​ချေ။ “သွားလိုက်​ပါဦးမည်​” ဟူသော နှုတ်ဆက်စကားပင် မပြောနိုင်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်​။
ဂိုဏ်းကြီး ၂ ခုဖြစ်သော နေရောင်ဂိုဏ်းနှင့် ကြယ်ရောင်ဂိုဏ်းတို့သည် နှစ်ပေါင်းထောင်ချီ သမိုင်းကြောင်း ရှိခဲ့ပြီး ခေါင်းဆောင်များစွာ ပြောင်းလဲခဲ့သည်​။ သို့သော် မုန်တိုင်းအိမ်တော်မှ သခင်ကြီးဘိုင်မှာမူ နှစ်ပေါင်း ထောင်ချီသည့်တိုင် ငယ်ရွယ်နုပျိုလျက် ရှိနေတုန်းပင်​ဖြစ်​သည်​။
ဝမ်အာနှင့် ချူးအာတို့သည်​လည်း ထို့အတူပင် ဖြစ်သည်​။
နှစ်ပေါင်း ထောင်ချီ၍ အသက်ရှည်ခဲ့သော ထိုလူ ၃ ယောက်အား မည်သူကများ ရင်ဆိုင်နိုင်ပါမည်နည်း။
ယခုအခါတွင်မူ​နေ​ရောင်​ဂိုဏ်း၏ သိက္ခာတရားများ ကုန်း​ကောက်စရာ မရှိ​အောင်ပင်​ကျဆင်းခဲ့ရပြီ ဖြစ်သည်​။
ကြယ်ရောင်ဂိုဏ်းမှာမူ ဘာမျှ လှုပ်ရှားမှု မလုပ်ရသေးသည့်တိုင်​နေ​ရောင်​ဂိုဏ်းအား ကြည့်​ရင်း ဇောချွေးများ ပြန်လျက်ရှိသည်။
ဘာဆို ဘာမျှလည်း မလုပ်ဝံ့တော့ချေ။ နေရောင်ဂိုဏ်းကဲ့သို့လည်း အဖြစ်ဆိုးမျိုးနှင့်လည်း မကြုံချင်ကြတော့​ပေ။ ယခုအချိန်တွင်​လင်းပါအိုအား အနိုင်ကျင့်သည့်​လုပ်​ရပ်​မျိုး သွားလုပ်မိမည် ဆိုပါက နေရောင်ဂိုဏ်းထက် ပိုမိုဆိုးရွားစွာ ခံကြရနိုင်​ပေသည်​။ နေရောင်ဂိုဏ်းသည် စံနမူနာအဖြစ် ပြသခြင်း ခံခဲ့ရပြီးဖြစ်သဖြင့် ထပ်မံကျူးလွန်သူအဖို့ ပို၍ ဆိုးရွားသွား​ပေလိမ့်​မည်​။
ထို့ကြောင့် ကြယ်ရောင်ဂိုဏ်းမှ လူများသည် တိတ်ဆိတ်စွာပင် ထိုင်နေလျက် ရှိကြသည်​။ လေပင် မလည်ရဲကြချေ။
ထိုအချိန်မှာပင် အသံတစ်​သံသည်​ရုတ်​တရက်​ထွက်​ပေါ်လာခဲ့သည်​။
“နေရောင်ဂိုဏ်းကြီးကတော့ တကယ့်ကို အံ့မခန်းပါပဲ။ ဂိုဏ်းကြီးတစ်ဂိုဏ်း ပီသပါပေတယ်။ ဒီနေ့တော့ ကျုပ်အမြင်တော်တော် ကျယ်ခဲ့ရပြီ . . .”
အားလုံးသည် အသံလာရာဆီသို့ လှမ်းကြည့်လိုက်ကြသည်​။
နေရောင်ဂိုဏ်းမှ လူများ၏ စိတ်ထဲတွင် –
(ငါတို့ မုန်တိုင်းအိမ်တော်က သခင်ကြီးဘိုင်နဲ့ အပေါင်းအပါတွေကို မဆန့်ကျင်ရဲဘူး ဆိုတာ မှန်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့်​တခြား ဘယ်သူကများ ငါတို့ကို စော်ကားဝံ့တာလဲ။ ကြယ်ရောင်ဂိုဏ်းက ဆိုရင်တောင် ငါတို့ကတော့ ပြောတဲ့လူကို သတ်ပစ်ရမှာပဲ . . .)
လှမ်းကြည့်​လိုက်​သည့်​အချိန်​တွင်​အသံပိုင်ရှင်မှာ ဖန်ဇီလင်ဖြစ်ကြောင်း တွေ့လိုက်ကြရသည်​။ ဖန်​ဇီလင်​သည်​နေ​ရောင်​ဂိုဏ်းအား လက်ပိုက်လျက် ကြည့်နေပြီး သူ၏ မျက်လုံးများထဲတွင် အထင်အမြင်သေးသည့် အရိပ်အယောင်များ ရှိနေပါတော့သည်။

Comment

Leave a Reply

Options

not work with dark mode
Reset