Switch Mode

Chapter – 299

ရပ်ဖို့စိတ်မကူးနဲ့

Chapter – 299
“ရပ်ဖို့စိတ်မကူးနဲ့”

ယခုအခါတွင်​လေလံခန်းမကြီး တစ်ခုလုံး အပ်ကျသံပင် မကြားရတော့လောက်အောင် တိတ်ဆိတ်လျက် ရှိသည်​။
နေရောင်ဂိုဏ်းမှလူလည်း ဘာဆက်လုပ်ရမှန်း​မသိအောင်ပင်​ဖြစ်နေခဲ့သည်​။
မုန်တိုင်းအိမ်တော်မှ သူတို့ထက်ပင်​ပို၍ ခြိမ်းခြောက်သော လုပ်ရပ် လုပ်လာခဲ့​ချေပြီ။​နေ​ရောင်​ဂိုဏ်းအ​နေဖြင့်​မည်သို့မျှ မုန်တိုင်းအိမ်တော်​အား ရင်ဆိုင်နိုင်လိမ့်​မည် မဟုတ်ချေ။
မုန်တိုင်းအိမ်တော်ဘက်မှလည်း နေရောင်ဂိုဏ်းအား တိုက်ရိုက် ပြောလိုက်​ခြင်း ဖြစ်သည်​။
(မင်းတို့က နေရောင်ဂိုဏ်းဆိုတဲ့ နာမည်ကိုသုံးပြီး အနိုင်ကျင့်ချင်တယ်ပေါ့။ ငါတို့ကလည်း မုန်တိုင်းအိမ်တော်ဆိုတဲ့ နာမည်ကို သုံးပြရသေးတာပေါ့။ မင်းတို့ပဲ ရကိုရရမယ် ပြောခဲ့တယ် မဟုတ်လား၊ အဲ့ဒီ​တော့ ဆက်ပြီး ဈေးမြင့်လိုက်စမ်းပါ . . .)
လူတိုင်း၏ စိတ်​ထဲတွင်​ပွဲကြီးပွဲကောင်းပင်​ကြည့်ရတော့မည်ဟု​တွေး​နေမိကြသည်​။
(ငါတို့က နေရောင်ဂိုဏ်းကို မဆန့်ကျင်ရဲပေမယ့်​ဆန့်ကျင်ရဲတဲ့လူ ရှိနေပြီလေ။ အခုတော့ မင်းတို့ နေရောင်ဂိုဏ်းလည်း နှုတ်ဆိတ်နေရပြီ မဟုတ်လား . . .)
နေရောင်ဂိုဏ်းမှလူသည် မည်​သည့်​စကားမျှ​ပြောနိုင်​ခြင်း မရှိ​တော့ဘဲ မျက်စိပျက် မျက်​နှာပျက်ဖြင့်​ထိုင်နေလေသည်။​မုန်တိုင်းအိမ်တော်သည် လျှို့ဝှက်ဆန်းကြယ်၍ အင်အားကြီးမားသော အဖွဲ့အစည်းတစ်ခု ဖြစ်​သော​ကြောင့်​နေရောင်ဂိုဏ်းအဖို့ ယှဉ်နိုင်စရာ အကြောင်းမရှိချေ။ အကယ်၍​ခေါင်းဆက်​မာနေမည် ဆိုပါက နေရောင်ဂိုဏ်းအတွက် ဆုံးရှုံးမှုများသာ ဖြစ်လာစေ​ပေလိမ့်​မည်​။
ကြယ်ရောင်ဂိုဏ်းမှ လိဝမ်ချွန်သည်​နေ​ရောင်​ဂိုဏ်းအား ကြည့်​ရင်း စိတ်ထဲတွင်​ကြိတ်၍ ရယ်​ချင်​နေမိသည်​။
(ကောင်းတယ် . . . မင်းတို့ကိုယ်မင်းတို့ သိပ်ပြီး ဟုတ်လှပြီ ထင်နေတယ်။ အခုတော့ မင်းတို့ မာနတွေ ရိုက်ချိုးခံရတော့မယ် ဟားဟားဟား . . .)
ယခုအခါတွင်​နေရောင်ဂိုဏ်းမှ စကားတစ်ခွန်းမျှပင် ပြန်မပြောနိုင်တော့​ချေ။ စင်ပေါ်မှ ကွမ်ဝမ်ရှန်သည်လည်း စိတ်လှုပ်ရှားလျက် ရှိနေခဲ့သည်​။
“ထူးခြားအစွမ်းထက် အရိုးသန့်စင်ဆေးလုံး သန်း ၃၀၀ တစ်ကြိမ်၊ သန်း ၃၀၀ နှစ်ကြိမ် . . .”
“နေဦး . . .”
ဝမ်အာ တားလိုက်​သည်​။
လူတိုင်း၏ စိတ်​ထဲတွင်​အံ့သြသွားကြသည်​။
(ခုနကလည်း နေဦးဆိုပြီးပြောတယ်။ အခုလည်း ထပ်​ပြီး ပြောတယ်။ သူ ဘာလုပ်ဦးမလို့ပါလိမ့်)
ဝမ်အာမှ –
“နေရောင်ဂိုဏ်း . . . ရှင်တို့က ဘာမှ မကြားချင်ယောင်ဆောင်လိုက်တာနဲ့ပဲ အရာအားလုံး ပြီးသွားပြီလို့ ထင်နေတာလား။ ရှင်တို့ပဲ ဒီဆေးကို ရကိုရရမယ်ဆို။ အခုကျွန်မက ဈေးတင်ပေးလိုက်တာတောင် ရှင်တို့က ဆွံ့အနားမကြားချင်ယောင် ဆောင်နေတယ်။ ထိပ်သီးဂိုဏ်းကြီးတစ်ခုရဲ့ ဇက အဲဒီလောက်ပဲရှိတာလား . . .”
နေရောင်ဂိုဏ်းသည် ထပ်မံ၍ အပြောခံလိုက်ရပြန်ပါသည်။
ယခုအကြိမ်တွင်မူ ဂိုဏ်း၏ သိက္ခာကိုပင်​ထိပါးခံလာရပြီ ဖြစ်သည်။ ထို့အတွက်​ကြောင့်​တစ်ခုခု ပြန်လည် ပြောဆိုမှသာ ဖြစ်ပေတော့မည်။ အကယ်၍​မကြားချင်ယောင်သာ ဆက်​ဆောင်နေမည် ဆိုပါက ယခုအခြေအနေဆိုးမှ လွတ်မြောက်လာနိုင်သည့်တိုင် ဂိုဏ်းသို့ ပြန်ရောက်ပါက အခြေအနေများ ဆိုးရွားသွားနိုင်​ပေသည်​။
ဝမ်​အာ၏ စကား​ကြောင့်​နေရောင်ဂိုဏ်းမှ လူသုံးယောက်စလုံး၏ မျက်​နှာများသည်​နီရဲလျက် ရှိသည်။ ရှက်​ရွံ့စိတ်​များ​ကြောင့်​ခုံအောက်တွင်ပင် ငုံ့၍ ပုန်းချင်​နေမိကြသည်​။
သူတို့အားလုံး၏ စိတ်ထဲတွင်လည်း အံ့သြလျက် ရှိနေကြသည်​။
(လင်းပါအိုနဲ့ မုန်တိုင်းအိမ်တော် အဆက်အသွယ် ရှိတယ်လို့ တစ်ခါမှလည်း မကြားဖူးခဲ့ပါဘူး။ အခုမှ လင်းပါအိုကို ဘာလို့ ကူညီပေးနေရတာလဲ။ မုန်​တိုင်းအိမ်​တော်​က တကယ်ကို အပြည့်အဝ အကာအကွယ် ပေးနေတာပဲ။ တစ်ခုခုတော့ မှားနေပြီထင်တယ်။ မိန်းကလေး ဝမ်အာကလည်း ငါတို့ဘက်က​တစ်ခုခု ပြန်မဖြေမချင်း ကျေနပ်မယ့်​ပုံ မရှိဘူး . . .)
နေရောင်ဂိုဏ်းမှ အဘိုးကြီးသည်​မတ်တတ်ထရပ်လိုက်ရင်း တတ်နိုင်သမျှ အချိုသာဆုံး ပြုံးထားကာ –
“ကျုပ်တို့က ဒီဆေးကို လိုအပ်တယ် ဆိုပေမယ့်​မိန်းကလေးဝမ်အာ ပါလာမှတော့ ကျုပ်တို့ဘက်က နောက်ဆုတ်ပေးရတော့မှာပေါ့ . . .”
ဝမ်​အာလည်း မဆိုင်းမတွပင်​-
“ရှင်တို့ကိုယ်ရှင်တို့ ဘာများ ထင်နေကြလဲ။ ရှင်တို့ကို နောက်ဆုတ်ခွင့် မပြုနိုင်ဘူး။ အများအမြင်မှာ ကျွန်မက ရှင်တို့ကို မုန်တိုင်းအိမ်တော်ရဲ့ အရှိန်အဝါနဲ့ အနိုင်ကျင့်​နေတယ်လို့လည်း အထင်မခံနိုင်ဘူး။ ကျွန်မတို့က ကိုယ့်သိက္ခာနဲ့ ကိုယ်နေတာ . . .”
နေရောင်ဂိုဏ်းသည်​ဂိုဏ်း၏ အရှိန်​အဝါအား အသုံးပြု၍ လင်းပါအိုအ​ပေါ် ညစ်ပတ်​ခဲ့ခြင်းဖြစ်ကြောင်း ဝမ်​အာမှ ပေါ်လွင်အောင် ပြောလိုက်ခြင်းပင် ဖြစ်သည်။
နေရောင်ဂိုဏ်းမှ လူသုံးယောက်စလုံးသည်​အံကြိတ်လျက်သာ ရှိနေကြသည်​။ သို့သော် မည်​သည့်​စကားမျှ​တော့ ပြန်​မပြောရဲကြချေ။ အဘိုးကြီးမှ အားတင်း၍ ပြုံးလိုက်ပြန်ရင်း –
“မိန်းကလေးဝမ် . . . မင်းက အတင်းကြီးကို ပြောနေတာပါလား။ ဘယ်လိုလူကများ မုန်တိုင်းအိမ်တော်ကို သိက္ခာကျအောင် လုပ်ဝံ့မှာလဲ။ နောက်ပြီး မင်းတို့ပေးတဲ့ ဈေးက သင့်တော်တဲ့ ဈေးပါပဲ။ အဲဒါကြောင့် ဒီဆေးကို မင်းတို့ပဲ ပိုင်သင့်တယ် . . .”
ဝမ်​အာလည်း မျက်​မှောင်​ကြုတ်​လျက်​-
“ကျွန်မက အတင်းကြီး​ပြောနေတာ မဟုတ်ဘူး၊ အမှန်ကို ပြောနေတာ။ ဒါပေမယ့်​ကျွန်မတို့ ပေးတဲ့ဈေးကို သင့်တော်တယ်လို့ ထင်ရင် ရှင်တို့ကြ ဘာလို့ ၁၀ သန်းပဲ ပေးခဲ့ရတာလဲ။ ဆိုလိုတဲ့သ​ဘောက ရှင်တို့ရဲ့ ၁၀ သန်းက ကျွန်မတို့ပေးတဲ့ သန်း ၃၀၀ နဲ့ ညီမျှတယ်လို့​ပြောချင်​နေတာလား . . .”
နေရောင်ဂိုဏ်းမှလူများ၏ စိတ်ထဲတွင်​ဒေါသအလွန်အမင်း​ထွက်သွားကြသည်​။
(ဒီကောင်မလေး ဘာတွေ ဖြစ်နေတာလဲဟ။ ငါတို့ဟာငါတို့ အေးအေးဆေးဆေး နေနေတာ၊ သူတို့ကို တစ်ခါမှလည်း ဆန့်ကျင်တာမျိုး မလုပ်ခဲ့ဖူးပါဘူး။ အဲဒါတောင် ဘယ်လိုဖြစ်လို့ ဒီ​လောက်​ထိ အတိုက်အခံ လုပ်နေရတာလဲ . . .)
ယခုဖြစ်​ခဲ့​သော အဖြစ်​အပျက်​များသာ လွန်ခဲ့သော နာရီဝက်ခန့်က ဖြစ်ပျက်ခဲ့မည် ဆိုလျှင် မုန်တိုင်းအိမ်တော်မှ ကြားဝင်လိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။ အခြေအနေများအား အပျင်းပြေ သ​ဘောမျိုးဖြင့်​သာ ကြည်​နေမိမည်ဖြစ်သည်။ ထိုအခါ​နေရောင်ဂိုဏ်းလည်း ၁၀ သန်းနှင့် ဝယ်ယူခွင့် ရရှိသွားမည်​ဖြစ်​သည်​။
ယခုအခေါက် မုန်တိုင်းအိမ်တော်မှ လေလံပွဲသို့ လာခြင်းမှာလည်း အပျင်းပြေသဘောမျိုး လာခြင်းသာဖြစ်ပြီး မည်သည့်ပစ္စည်းကိုမျှ လိုချင်၍ မဟုတ်ချေ။
သို့​သော်​ယခုအခါတွင်မူ အခြေအနေချင်း မတူတော့ချေ။ မုန်​တိုင်းအိမ်​တော်​နှင့်​ဖန်ဇီလင်နှင့် ပူးပေါင်းမှု ပြုလုပ်လိုက်ပြီ ဖြစ်သဖြင့် ပေးထားသည့် ကတိတည်စေရန်အတွက် လင်းပါအိုအား ကာကွယ်ပေးကြရမည် ဖြစ်​သည်​။
သခင်ကြီးဘိုင်၊ ဝမ်အာနှင့် မုန်တိုင်းအိမ်တော် အဖွဲ့သားများ အားလုံးသည် မဟာမိတ် ပြုလုပ်ထားသည့် လင်းပါအိုအား တစ်စုံတစ်ယောက်မှ ထိပါးနှောင့်ယှက်လာသည့်အ​ပေါ် မည်​သည့်​နည်းနှင့်​မျှ ခွင့်ပြုလိမ့်​မည်​မဟုတ်​ချေ။
နေရောင်ဂိုဏ်းမှ ၁၀ သန်းဖြင့် လိုချင်သည်ဟု ပြောသည့်​အချိန်​တွင်​မည်သူမျှ အထွန့်မတက်ရဲချေ။
ယခုအခါတွင်​လင်းပါအိုဘက်မှ မုန်​တိုင်းအိမ်​တော်​ဝင်ပါလာသည်ကို တွေ့လိုက်ရေ​သာအခါ လူအားလုံးသည်​စိတ်ဝင်စားလျက် ရှိနေကြသည်​။
ဝမ်အာမှ –
“လေလံပွဲဆိုတာ ဈေးအမြင့်ဆုံး ပေးနိုင်တဲ့ အဖွဲ့က အနိုင်ရတာ။ ဒါက အခြေခံ စည်းမျဉ်းပဲ။ ရှင်တို့ပဲ ဒီဆေးကို ရရမယ်ဆို၊ အခုကြ ကျွန်မလည်း ဈေးတင်လိုက်ရော ရှင်တို့က ဆွံ့အနားမကြား ဖြစ်သွားကြတယ်။ ရှင်တို့လုပ်​ရပ်​က ကျွန်မကပဲ ရှင်​တို့ကို အနိုင်ကျင့်နေတာလိုလို ဘာလိုလိုနဲ့။ ကျွန်မ အဲ့ဒီလိုတော့ အဖြစ်မခံနိုင်ဘူး၊ အဲ့ဒါ​ကြောင့်​ရှင်တို့ ဈေးဆက်တင်ရမယ် . . .”
လူတိုင်း၏ စိတ်​ထဲတွင်​ဝမ်အာထားရှိသည့်​သဘောထားအား နားလည်သွားကြသည်​။
(မိန်းကလေး ဝမ်အာကတော့ နေရောင်ဂိုဏ်းကို ဒုက္ခရောက်အောင် လုပ်နေတာပဲ။ ဟိုလူတွေ​တော့ ရှေ့တိုးရခက် နောက်ဆုတ်ရခက်​ကို ဖြစ်​နေပြီ။ နေရောင်ဂိုဏ်းကတော့ ဒီနေ့အဖို့ ကြမ္မာငင်ပြီ။ သူတို့ကလည်း ၁၀ သန်းနဲ့ မတရား ယူချင်ခဲ့တာကိုး။ အခုတော့ သူတို့ခံရမယ့်​အလှည့် ရောက်လာပြီ။ သူတို့ဘက်က ဈေးမတင်ရင် မုန်တိုင်းအိမ်တော်ရဲ့ အမျက်ရှတာကို ခံရတော့မှာပဲ . . .)
နေရောင်ဂိုဏ်းမှ အဘိုးကြီး သက်ပြင်းသာ ချလိုက်သည်။
“မိန်းကလေးဘက်က ဒီလို ပြောမှတော့ ကျုပ်တို့ဘက်ကလည်း မုန်တိုင်းအိမ်တော် ညိုညင်အောင် မလုပ်တော့ပါဘူး။ ကျုပ်တို့ သန်း ၅၀၀ ပေးပါတယ် . . .”
အဘိုးကြီးသည်​ရက်ရက်ရောရောပေးသည့် ပုံစံမျိုးဖြင့် ပြောလိုက်သည်။
သန်း ၂၀၀ ပင် ဈေးထပ်မြင့်ပေးလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်​။
(မင်းကအတင်းပြောလာတော့လည်း ဘယ်တတ်နိုင်ပါ့မလဲ။ အခု ငါတို့ဘက်က မင်းတိုိ့ကို လေးစားမှု ရှိတယ်ဆိုတာကို ပြနိုင်သလောက် ပြပြီးပြီ . . .)
အဘိုးကြီး၏ ပါးစပ်မှ သန်း ၅၀၀ ဟု ပေါ့ပေါ့ပါးပါး ပုံစံဖြင့် ပြောလိုက်သော်လည်း ရင်ထဲတွင်မူ မချိတင်​ကဲပင်​ခံစားနေရသည်​။
မော်တယ်ကမ္ဘာ၏ ထိပ်သီးဂိုဏ်းကြီးအဖို့ ပထမဆုံးအကြိမ်​စော်ကားခံလိုက်ရခြင်းပင် ဖြစ်သည်။ စိန်ခေါ်ခံလိုက်ရ​သော်​လည်း အံကြိတ်၍သာ လိုက်လျောခဲ့ကြရသည်​။
မတတ်သာတော့သည့် အခြေအနေမျိုးတွင် လက်​မြှောက်​အရှုံး​ပေးရန်​သာ ကျန်​တော့သည်​။
လူအားလုံးသည် မုန်တိုင်းအိမ်တော်အား ပို၍ပင်​လေးစား​ကြောက်ရွံ့သွားကြသည်။
(တော်တော်ကို ကြောက်စရာကောင်းတဲ့ မုန်တိုင်းအိမ်တော်ပါလား၊ စကားတစ်​ခွန်းတည်းနဲ့ နေရောင်ဂိုဏ်းလို ဂိုဏ်းကြီးမျိုးကို ဒီလိုဖြစ်အောင် လုပ်လိုက်နိုင်တယ် . . .)

Comment

Leave a Reply

Options

not work with dark mode
Reset