Switch Mode

Chapter – 298

ဈေးကသိပ်နည်းလွန်းတယ်

Chapter – 298
“ဈေးကသိပ်နည်းလွန်းတယ်”

ဝမ်အာ ခေါင်းညိတ်လိုက်ရင်း –
“ဒါတင် ဘယ်ကဦးမလဲ၊ ဒီလို အရည်အချင်း ရှိတဲ့ လူက​ကြောက်စရာကောင်းတဲ့ လူတစ်ယောက် ဖြစ်လာနိုင်​တယ်​။ သူက လူကောင်းပဲဖြစ်ဖြစ် လူဆိုးပဲဖြစ်ဖြစ် အစွမ်းအစ ရှိတာတော့ အမှန်ပဲ။ ဒီလိုလူမျိုးက အောင်မြင်မှုတွေ အများကြီး ရတတ်တယ် . . .”
သခင်ကြီးဘိုင်​ဝမ်​အာ၏ စကားအား​ထောက်​ခံသည့်​ဟန်​ဖြင့်​ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်​ကာ –
“ငါ့စိတ်​ထဲမှာ သူ ငါ့ကို အညိုးကြီးကြီးနဲ့ကို ရန်ငြိုးဖွဲ့ထားသလို ခံစားနေရတယ်။ ဘာ​ကြောင့်လဲဆိုတာ​တော့ ငါ နားမလည်နိုင်အောင်ပဲ . . .”
ဝမ်အာ ပြုံးလျက်​-
“အဲ့ဒီလိုဖြစ်​တာ မထူးဆန်းပါဘူး၊ သူက ဆရာ့ကို ရန်သူအဖြစ် မမြင်မှသာ ထူးဆန်းနေဦးမယ်။ ဆရာ ဖြိုခွဲဖို့ လုပ်နေတဲ့ နိုင်ငံက သူ့နိုင်ငံလေ။ သူ့ရဲ့ အသွေးအသားထဲမှာ သူ့နိုင်ငံကို ကာကွယ်ချင်​နေတဲ့စိတ်တွေနဲ့ပဲ ပြည့်နေတာဆို​တော့ ဆရာ့ကို ရန်လိုတဲ့ အပြုအမူမျိုး မရှိရင်သာ ကျွန်မတို့ ပိုသတိထားရမှာ . . .”
သခင်​ကြီးဘိုင်​သည်​သူ၏ နှုတ်​ခမ်းများ​ကွေးသွား​အောင်​ပင်​ပြုံးလိုက်​ရင်း –
“ငါတစ်ယောက်တည်း နှစ်ပေါင်းများစွာ နေလာခဲ့ရတာ တော်တော် ပျင်းနေပြီ။ ဒီလို ပြိုင်ဘက်ကောင်းမျိုး ပေါ်လာတာ ကံကောင်းတာပဲ . . .”
“ဒီဖန်ဇီလင်သာ ငါ့ရဲ့ ရန်သူစစ်စစ် တစ်ယောက် ဖြစ်လာမယ်ဆိုရင် တော်တော် စိတ်လှုပ်ရှားဖို့ ကောင်း​လောက်​မယ်​. . .”
ထို့နောက် သခင်ကြီးဘိုင်သည် အသက်ပြင်းပြင်း​တစ်ချက် ရှူသွင်းလိုက်ရင်း –
“ကိစ္စမှန်သမျှ မင်းနဲ့ ချုးအာကိုပဲ ခိုင်းလာခဲ့ရတာ။ ငါကိုယ်တိုင် မလုပ်ခဲ့ရတာကို တော်တော်​ကြာလှပါ​ရောလား . . .”
ဝမ်အာမှ လေသံတီးတိုးဖြင့် –
“ဖန်ဇီလင်က သိပ်တော်တဲ့ လူတစ်ယောက်ပါ။ ဒါပေမယ့်​ဆရာ့ကို ဆန့်ကျင်နိုင် လောက်တဲ့အထိတော့ အဆင့်မမီသေးပါဘူး။ သူ့ကို ကျွန်မနဲ့ ချူးအာတင် ရင်ဆိုင်လို့ ရနေပါပြီ။ နောက်ဆုံး ကျွန်မတို့ကိုသူ အနိုင်​ယူနိုင်​တယ်​ပဲထားဦး အဲ့ဒီအခါကြမှ ဆရာဝင်လာလည်း နောက်မကျ လောက်သေးပါဘူး။ နောက်ပြီး သူက အဆင့်မြင့် ပညာရှင်တစ်ယောက်လည်း မဟုတ်တော့ ဆရာ့အနေနဲ့ လှုပ်ရှားရတာ မတန်ပါဘူး . . .”
သခင်ကြီးဘိုင် ပြုံးလျက် ခေါင်းညိတ်လိုက်ရင်း –
“ထားပါ အဲ့ဒါ​တွေ။ ငါတို့ အခု လက်ရှိအချိန်ကိုပဲ အာရုံစိုက်ကြစို့။ ငါ့ဘက်က​သူနဲ့ ပူးပေါင်းမှု မလုပ်ချင်ခဲ့ပေမယ့်​ခေါင်းညိတ်ပေးခဲ့တယ်။ အဲ့ဒီ​တော့ ငါတို့ ကတိပေးခဲ့သလိုပဲ ဂိုဏ်းကြီး ၂ ခုကို သေချာစောင့်ကြည့်ကြတာပေါ့ . . .”
“ငါတို့တွေ တိုက်ပွဲတွေမှာတုန်းက နှစ်​ဖက်စလုံးကို တိုက်ခဲ့ကြတယ်။ ဘယ်ဖက်ကိုဖြစ်ဖြစ် လုပ်ချင်သလို လုပ်ယူခဲ့ကြတယ်။ ဒါပေမယ့်​အခုက ကတိပေးထားတဲ့ ကိစ္စ ဖြစ်နေတာဆိုတော့ ငါကတိပေးထားတဲ့လူက မိတ်ဆွေဖြစ်ဖြစ်​ရန်သူဖြစ်​ဖြစ်​ငါတို့ဘက်က အကောင်းဆုံး ကတိတည်အောင် လုပ်​ပေးရမှာပဲ . . .”
ဝမ်အာ ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်​ကာ –
“ကျွန်မ နားလည်ပါပြီ . . .”
ဝမ်အာ၏ စိတ်​ထဲတွင်​အတိုင်းမသိ ပျော်ရွှင်နေမိသည်​။ ယနေ့အဖို့ ကြားခဲ့ရသမျှ စကားလုံးများသည်​သူမအဖို့ ပျော်စရာချည်းပင် ဖြစ်သည်။ သိပ်မကြာခင် အချိန်အတွင်းမှာပင်​ဆရာဖြစ်သူ၏ ခြေထောက်များ ပြန်လည် ကောင်းမွန်လာနိုင်တော့မည် မဟုတ်ပါ​လော။ ဝမ်အာနှင့် ချူးအာအဖို့ သခင်ကြီးဘိုင် ပြန်ကောင်းလာရေးသည်သာ အရေးကြီးဆုံးပင်​ဖြစ်ပေသည်။
သို့သော်​ပျော်​ရွှင်​မှုများသည်​ကြာရှည်​မခံတတ်​ပေ။ တစ်​စုံတစ်​ယောက်​၏ ပ​ယောဂ​ကြောင့်​ဖြစ်​စေ အ​ကြောင်းတစ်​စုံတစ်​ခု​ကြောင့်​ဖြစ်​စေ​ထို​ပျော်​ရွှင်​မှုများသည်​ပျက်​ဆီးသွားတတ်​ကြသည်​။
ယခုတွင်​လည်း ဝမ်အာ၏ အပျော်များ ပျက်ဆီးရန် အကြောင်းဖန်လာခဲ့​ချေပြီ။
“ကျုပ်တို့ နေရောင်ဂိုဏ်းက ဒီအရိုးသန့်စင်ဆေးကို ၁၀ သန်း ပေးပါ့မယ်။ အဲ့ဒါ​ကြောင့်​ကျုပ်တို့ပဲ ယူလိုက်တော့မယ် . . .”
ခန်းမတစ်ခုလုံး အပ်ကျသံပင် မကြားရတော့လောက်အောင် တိတ်ဆိတ်သွားသည်။
လူတိုင်း အသံလာရာဆီသို့ လှမ်းကြည့်လိုက်ကြပြီး အချို့မှာ ခေါင်းချက်ချင်း ပြန်ငုံ့၍ စကားပင် မပြောကြတော့ချေ။
အရိုးသန့်စင်ဆေး၏ ဈေးနှုန်းသည် အနည်းဆုံး သန်း ၃၀၀ ခန့် တန်ကြေးရှိလေသည်​။
ယခု စတင်ပေးသော ကြမ်းခင်းဈေးမှာ ၁၀ သန်းမျှသာ ဖြစ်သည်။
​နေ​ရောင်​ဂိုဏ်းဘက်​မှ ဈေးအား ထပ်မံ၍ တိုးပေးရန် အစီအစဉ် မရှိတော့ဘဲ ကြမ်းခင်းဈေးနှင့်ပင် အရယူလိုသည့်​ဟန်လည်း ရှိနေသည်​။
ထိုသည်​မှာ အနိုင်ကျင့်လိုက်ခြင်းပင် မဟုတ်ပါ​လော။
​နေ​ရောင်​ဂိုဏ်း၏ လုပ်​ရပ်​သည်​ကလေးများ ကစားနေသည်ကို လူကြီးတစ်ဦးမှ ဗိုလ်​ကျကာ အနိုင်ပိုင်းချင်​နေသည့်​ပုံစံနှင့်​ပင်​တူ​နေပါ​သေးသည်​။
နေရောင်ဂိုဏ်းမှ​ပြောလိုက်​သည့်​စကားများတွင် အဓိပ္ပါယ်များစွာ ပါဝင်လျက် ရှိသည်​။ ထိုစကားများ၏​နောက်​ကွယ်​တွင်​မူ “ငါတို့က နေရောင်ဂိုဏ်းကပဲ။ မင်းတို့​တွေ ငါတို့ကို မဆန့်ကျင်တာ ကောင်းလိမ့်မယ်။ ဒီဆေးလုံးကို ၁၀ သန်းနဲ့ပဲ ငါတို့ဝယ်မယ်။ ဘယ်သူ ငါတို့ကို တားရဲလဲ . . .” ဆိုသည့်​အဓိပ္ပါယ်​များ ပါဝင်​နေ​လေသည်​။
အမှန်​တကယ်​တွင်​မူ ခြိမ်းခြောက်မှုတစ်​ခု ပြုလုပ်လိုက်ခြင်းသာ ဖြစ်သည်​။
ဝမ်ဇန်းဟိုသည် ထိုအသံအား ကြားလိုက်သောအခါ​ကြောက်​လန့်​တကြားဖြင့်​ထခုန်မိမတတ်ပင်​ဖြစ်သွားသည်​။ လျူချန်းဂျန်၏ သတ်ဖြတ်လိုသော အငွေ့အသက်များသည်လည်း တဖန်ပြန်၍ ထွက်လာပြန်ခဲ့သည်​။
သူတို့ ၂ ဦးစလုံးသည် ရဲရှောင်အား ပြိုင်တူ လှမ်းကြည့်လိုက်ကြသည်​။ ရဲရှောင်၏ အမိန့်အား စောင့်ဆိုင်း နေကြသည့်​ဟန်​ပင်​။
ရဲရှောင်မှာမူ​အေး​အေးလူလူဖြင့်​သာ မတ်တတ်ရပ်လျက် ရှိပြီး ပြုံးရုံသာ ပြုံးနေလိုက်​သည်​။​နေ​ရောင်​ဂိုဏ်းနှင့်​ပက်​သက်​၍ မည်​သည့်​အရာမျှ တုန့်​ပြန်​နေစရာမလိုသည့်​အမူအယာမျိုးဖြင့်​ပင်​ရှိ​နေခဲ့သည်​။
လေလံစင်မြင့်ထက်မှ ကွမ်ဝမ်ရှန်းသည်လည်း မည်​သို့မည်​ပုံ ဆက်​လုပ်​ရမှန်း မသိဘဲ ကြောင်ငေး၍သာ ကြည့်​နေမိသည်​။ တခဏအကြာမှသာ တူကို မြောက်လိုက်ရင်း –
“နေရောင်ဂိုဏ်း ၁၀ သန်း တစ်ကြိမ်၊ ဘယ်သူမှ ဈေးထပ်မတိုးတော့ဘူးလား၊ ထူးခြားအစွမ်းထက် အရိုးသန့်စင်ဆေးကို ၁၀ သန်းထက် ထပ်တိုးပေးမယ့်​လူများ ရှိပါသေးလား ခင်ဗျာ . . .”
သူ၏ အသံသည် စင်ပေါ်သို့ တက်လာခါစက အသံနှင့်​မတူ​တော့ဘဲ ခပ်​တိုးတိုးသာ ဖြစ်​နေ​တော့သည်​။
ယခုဆေးလုံးအား နေရောင်ဂိုဏ်းထံသို့ ငွေစ ၁၀ သန်းဖြင့်သာ ရောင်းချရတော့မည် ဆိုသည်​ကို ကွမ်​ဝမ်​ရှန်​သိလိုက်သည်​။ မည်သူမျှ နေရောင်ဂိုဏ်းအား အတိုက်အခံ လုပ်ရဲမည် မဟုတ်ချေ။
နေရောင်ဂိုဏ်း၏ အမျက်တော်ရှ မခံရစေရေးအတွက် အားလုံး လက်ရှောင်ကြမည်သာ ဖြစ်သည်။​မော်တယ်ကမ္ဘာ၏ နံပါတ် ၁ ဂိုဏ်းဟုပင် ဆိုရလောက်အောင်ပင်​နေ​ရောင်​ဂိုဏ်းသည်​အင်အားကြီးသော ဂိုဏ်းတစ်ခု​ပင် မဟုတ်ပါ​လော။
သို့သော်​သန်း ၃၀၀ ကျော်တန်သည့် ဆေးလုံးအား ကြမ်းခင်းဈေး ၁၀ သန်းဖြင့် လေလံပွဲတွင် ရောင်းချလိုက်မည်​ဆိုပါက လင်းပါအို၏ လေလံသမိုင်းသည်​ရာဇဝင်​ရိုင်းသွား​ချေလိမ့်​မည်​။
ကွမ်​ဝမ်​ရှန်​၏ အ​မေးအား ယခုအချိန်ထိ မည်သူမျှ ပြန်မဖြေကြချေ။ နေရောင်ဂိုဏ်းမှ လူများမှာမူ​ကောက်​ကျစ်​သော အပြုံးများဖြင့်​ပြုံးလျက်ရှိသည်​။
(ဝမ်ဇန်းဟိုက ငါတို့ပြောတဲ့အတိုင်း မလုပ်မှတော့ ငါတို့ဘက်ကလည်း ဘာမှ ညှာနေစရာ မလိုဘူး၊ ငါတို့ လိုချင်​တာကို မရရတဲ့နည်းနဲ့ လုပ်ရမှာပဲ . . .)
(သိပ်မကြာခင် ငါတို့ ဆေးလုံးတွေ ရတော့မယ်၊ နောက်ပြီး ဆေးလုပ်တဲ့ လူကိုပါ ငါတို့ ခေါ်သွားရလိမ့်​မယ်။ ဆေးလုံးတွေ အကုန်လုံး မဟုတ်တောင် လင်းပါအိုဆီကနေ ရသလောက်တော့ ယူရမှာပဲ။ ဒီနေ့ကိစ္စကို ဘယ်သူကများ ငါတို့ကို ဆန့်ကျင်ရဲမှာလဲ။ ငါတို့နေရောင်ဂိုဏ်းက မင်းတို့ လင်းပါအိုလို လေလံခန်းမမျိုးကို ဂရုစိုက်နေမယ်များ ထင်နေတာလား . . .)
“၁၀ သန်း နှစ်ကြိမ် . . .”
ကွမ်ဝမ်ရှန် အားမရှိ​တော့သည့်​အသံမျိုးဖြင့် ပြောလိုက်​သည်​။ စိတ်​ဖိစီးမှုများ​ကြောင့်​မျက်​နှာအသွင်​အပြင်​သည်​လည်း ချုံးချုံးကျလျက်​ရှိပြီး အသံမှာလည်း ထွက်​ရုံဆိုသည်​မျှသာ ထွက်​တော့သည်​။
ထိုအချိန်တွင်​နံပါတ် ၁ အခန်းထဲရှိ ဝမ်အာသည်​မျက်မှောင်ကြုတ်သွားသည်​။
ပျော်ရွှင်နေ၍ စိတ်ကောင်းဝင်နေသည့်အချိန်​တွင်​နေရောင်ဂိုဏ်း၏ ခြိမ်းခြောက်သံအား ကြားလိုက်​ရ​သော​ကြောင့်​ဒေါသအလွန်အမင်း​ထွက်သွားလေသည်။​ထို့အပြင် လင်းပါအိုနှင့် မုန်တိုင်းအိမ်တော်တို့သည်​ပူးပေါင်းမှု လုပ်လိုက်ပြီ ဖြစ်သဖြင့် ယခုခြိမ်းခြောက်မှုသည် မုန်​တိုင်းအိမ်​တော်​ကိုပါ ခြိမ်းခြောက်​မှု ပြုလုပ်​လိုက်​သည်​နှင့်​တူ​နေသည်​။
ဝမ်အာအဖို့ စိတ်အနှောင့်အယှက် ဖြစ်သွားရုံသာမက သူမ၏ အပျော်များကိုပါ ဖျက်ဆီးပစ်လိုက်သည့်အလား​ခံစားလိုက်ရသည်။
တိုက်ဆိုင်မှုပင် ဖြစ်လင့်ကစား သူအတွက်မူ​နေ​ရောင်​ဂိုဏ်း၏ လုပ်​ရပ်​သည်​မခံရပ်​နိုင်​စရာပင်​ကောင်းလှသည်​။
ဝမ်​အာ၏ ရင်​ထဲတွင်​ဒေါသမီးများ တဟုန်းဟုန်း တောက်လောင်​နေပြီဖြစ်​သဖြင့်​သူ၏ ဒေါသများသည် နေရောင်ဂိုဏ်းအပေါ် စုပုံ၍ ကျသွားလေသည်​။
သခင်ကြီးဘိုင်မှာလည်း အေးစက်စက် ပြုံးလျက်ရှိကာ စိတ်ထဲတွင် မ​ကျေမချမ်းပင်​ဖြစ်​နေမိသည်​။
(ဒီနေရာင်ဂိုဏ်းကတော့ ရူးနေပြီထင်တယ်။ ဖန်ဇီလင် ငါ့အခန်းထဲက ထွက်သွားတာကို သူတို့လည်း မြင်တယ်။ ငါ့မိတ်ဆွေတစ်ယောက် မဟုတ်တောင် ငါနဲ့ အဆက်အသွယ် ရှိတဲ့လူဆိုတာ သူတို့ သိရမယ်လေ။ ဒါတောင်မှ ဒီလို ခြိမ်းခြောက်မှုမျိုးလုပ်ပြီး ငါ့ကို မခန့်လေးစား လုပ်ရဲနေပါ့လား . . .)
“၁၀ သန်း သုံးကြိမ် . . .”
ကွမ်ဝမ်ရှန် တူကိုမြောက်ရင်း ပြောလိုက်သည်။ ထုိ့နောက် စားပွဲအား ထုချလိုက်ရင်း မျှော်လင့်ချက်မဲ့သည့် လေသံမျိုးဖြင့် –
“နေရောင်ဂိုဏ်းက ရသွားပါပြီ . . .”
“နေဦး . . .”
ကျယ်လောင်၍ စူးရှသော အသံတစ်သံသည်​နံပါတ် ၁ အခန်းထဲမှ ထွက်​ပေါ်လာသည်​။
“ရှင်တို့က ထူးခြားအစွမ်းထက် အရိုးသန့်စင်ဆေးကို ၁၀ သန်းတည်း​နဲ့ တကယ် လိုချင်နေတယ်ပေါ့”
နေရောင်ဂိုဏ်းမှ ၁၀ သန်းပေးမည်ဟု ပြောလိုက်သူသည် စိတ်ထဲတွင်​တုန်လှုပ်သွားမိသည်​။
(ငါ့ဟာငါ လင်းပါအိုကို ဘယ်လိုလုပ်လုပ် မုန်တိုင်းအိမ်တော်နဲ့ ဘာဆိုင်လို့လဲဟ . . .)
“ဒီဈေးက သိပ်နည်းလွန်းတယ်။ ဆေးလုံးရဲ့ တန်​ဖိုးကိုပါ ချလိုက်သလိုပဲ။ ကျွန်မတို့ မုန်တိုင်းအိမ်တော်က သန်း ၃၀၀ ပေးမယ်။ ရှင်တို့ဘက်က ဘယ်လောက်ထပ်တိုးပေးမလဲ နေရောင်ဂိုဏ်းသားတို့၊ ဒီ​ဆေးကို ရှင်တို့ပဲယူလိုက်တော့မယ်လို့ ပြောခဲ့တယ် မဟုတ်လား။ အဲ့ဒါဆို ရှင်တို့ ဈေးဆက်တိုးပေးမှဖြစ်​တော့မယ် . . .”
ဝမ်အာမှ ကျယ်လောင်သော လေသံဖြင့် ပြောလိုက်ပါတော့သည်။

Comment

Leave a Reply

Options

not work with dark mode
Reset