Switch Mode

Chapter – 296

လက်ဆောင်ဆေးလုံးများ

Chapter – 296
“လက်ဆောင်ဆေးလုံးများ”

“ကျုပ်ဆီလာတာ ဘာကိစ္စများ ရှိလို့လဲ ဖန်ဧကရာဇ် . . .”
လန်လန့်လန့် စိတ်ဝင်တစားဖြင့်​မေးလိုက်သည်။ ဖန်​ဧကရာဇ်​နှင့်​စကားပြောရာတွင်လည်း သတိထား၍​ပြောဆိုဆက်​ဆံ​နေသည့်​ပုံပင်​။
“အင်း . . . ငါက သခင်လေးလန်ဆီက အကူအညီ နည်းနည်းလောက် တောင်းချင်လို့ပါ။ စစ်သူကြီးလန်ကို ပစ္စည်းတစ်ခုလောက် ပေးခိုင်းချင်လို့ . . .”
လန်လန့်လန့်မှ အံ့ဩတကြီးဖြင့်​-
“ဟင် . . . ဘာပစ္စည်းလဲ သိခွင့်ရှိမလားဗျ . . .”
ရဲရှောင်လည်း ပုလင်း ၃ လုံးအား ထုတ်လိုက်သည်​။
ပုလင်းတစ်လုံးဆီတွင် ပဲစေ့လေးများနှင့်တူသော ဆေးလုံးများ ရှိနေသည်​။
​လေလံခန်းမရှိ လူများအားလုံးသည် ရဲ​ရှောင်​၏ လက်​ထဲတွင်​ရှိ​သော ပုလင်းများအား စိတ်ဝင်တစားဖြင့်ပင်​ငေးကြည့်နေကြပြီး စိတ်​ထဲတွင်​တအံ့တဩဖြင့်​တွေး​နေမိကြသည်​။
(လင်းပါအိုရဲ့ ဧကရာဇ်ကပေးတဲ့ လက်ဆောင် ဆို​တော့ ဒီပစ္စည်း​တွေက သာမန်ပေါ့သေးသေး ပစ္စည်းတော့ မဟုတ်​လောက်​ဘူး။ ထူးခြားအစွမ်းထက် ဆေးလုံးတွေများလား . . .)
ပုလင်းတစ်လုံးဆီတွင် ဆေးလုံး ၁၀၀ ကျော်ခန့် ပါဝင်လေသည်။ အကယ်၍​ထိုဆေးလုံးများ အားလုံးသည်​သာ ထူခြား အစွမ်းထက် ဆေးလုံးများဆိုပါက မော်တယ်ကမ္ဘာတစ်ခုလုံးကိုပင် ဝယ်၍ ရနိုင်ပေလိမ့်မည်။
“ဒါတွေက ငါမကြာသေးခင်ကမှ လုပ်ထားတဲ့ ရွှေအားပြည့်ဆေးလေးတွေပါ . . .”
“ပုလင်းတစ်လုံးမှာ အလုံး ၂၀၀ ပါတယ်။ လိုအပ်တဲ့အချိန်ကျရင်​ဆေးလုံးတစ်လုံးကို ရေနွေးနွေးထဲ စိမ်လိုက်၊ အရည်ပျော်သွားရင် လူ ၃ ယောက်စာအတွက် ဒဏ်ရာတွေကို သက်သာပျောက်ကင်းနိုင်တယ်။ ၃ ရက်အတွင်း​ဝေဒနာ​တွေ လုံးဝ အရှင်းပျောက်သွားလိမ့်မယ် . . .”
ရဲရှောင်သည်​လန်လန့်လန့်အား ကြည့်ရင်း ပြောလိုက်သည်။
လန်လန့်လန့်သည် အံ့ဩတကြီးဖြင့်​မတ်တတ်ပင်​ထရပ်လိုက်သည်။ စိတ်​လှုပ်​ရှားမှု​ကြောင့်​သူ၏ မျက်လုံးများသည်လည်း ပြူးကျယ်​နေလျက်​ရှိသည်​။ ထို့​ကြောင့်​အသက်ပြင်းပြင်း တစ်ချက်ရှူသွင်းလိုက်ကာ –
“ခင်ဗျား အတည်ပြောတာလား . . .”
ရဲရှောင်၏ စကား​ကြောင့်​ကြားလိုက်ရသူတိုင်း၏ မျက်လုံးများသည် အရောင်ဝင်းလက်သွားကြသည်​။ ထို့ပြင်​အားလုံး၏ စိတ်ထဲတွင်လည်း အံ့ဩသွားကြသည်​။
(တော်တော်ကို ထူးခြားတဲ့ ဆေးတွေပါလား။ ဆေးတစ်လုံးတည်းနဲ့ လူ ၃ ယောက်ကို ကုသနိုင်တယ်။ တစ်ပုလင်းမှာ အလုံး ၂၀၀ စီပါတဲ့ ပုလင်းသုံးလုံးတောင် ဆိုတော့ လူ ၂၀၀၀ နီးပါးကို ပြန်ပြီး သက်သာစေနိုင်တာပေါ့ . . .)
ရွှေအားပြည့်ဆေးသည် ဒဏ်ရာရရှိထား​သော လူများအတွက် အထူးပြုလုပ်ထားသော ဆေးဖြစ်ပြီး စစ်သည်ရဲမက်များအတွက် မရှိမဖြစ် လိုအပ်သော ဆေးလည်း ဖြစ်​သည်​။
ထို​ဆေးများနှင့်​သာဆိုပါက ဒဏ်ရာရထားသော စစ်သည်အများစုမှာ ၃ ရက်အတွင်း ပြန်လည်​ကောင်းမွန်​သွားနိုင်​ပေသည်​။
ထိုကဲ့သို့ သက်သာသွားသည်နှင့် နိုင်ငံအတွက် ဆက်လက် တိုက်ခိုက်နိုင်ကြပေလိမ့်မည်။
လူအများစုမှာ ထူးခြားအစွမ်းထက် ဆေးလုံးများကိုသာ မက်မောနေကြသော်လည်း စစ်သည်ရဲမက် များအတွက်​မူ ယခုရွှေအားဖြည့် ဆေးလုံးများကိုသာ ပို၍ မက်မောကြမည်သာ ဖြစ်​သည်​။
​ရွှေအားပြည့်​ဆေးဖြင့်​စစ်​သည်​တော်​များ၏ အသက်များစွာအား ကယ်တင်နိုင်တော့မည် ဖြစ်သည်။
လန်လန့်လန့်၏ လက်များသည်​တုန်ယင်​နေ​သော​ကြောင့်​ပုလင်းသုံးလုံးအား အ​သေအချာပင်​ဆုပ်ကိုင်ထားရသည်​။ စိတ်​လှုပ်​ရှား​နေသည့်​အတွက်​စကားကိုပင် ပီသအောင် မပြောနိုင်​တော့​ပေ။
“ကျေး . . . ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ဗျာ . . .”
ရဲရှောင်လည်း ပြုံးလျက် လန်လန့်လန့်၏ ပခုံးအား ပုတ်လိုက်သည်​။
အကယ်၍ ရဲရှောင်မှ လန်လန့်လန့်အား နဂိုရဲရှောင်ပုံစံဖြင့်​ထို​ဆေးလုံးများ​ပေးလိုက်​မည်​ဆိုပါက သူငယ်ချင်း အချင်းချင်း အနေဖြင့်​လန်လန့်လန့်မှ ရေဲရှောင်အား​သေချာ​ပေါက်​ပင်​ကျေးဇူးတင်​နေ​ပေလိမ့်​မည်​။ သို့သော် ရဲရှောင်သည် ထိုကဲ့သို့ မဖြစ်လိုချေ။ သူငယ်ချင်း အချင်းချင်းပင် ဖြစ်​သော်လည်း​လန်လန့်လန့်၏ စိတ်​ထဲတွင်​ရဲရှောင်၏ ကျေးဇူးတရားများအား အမြဲအမှတ်ရ​အောင်း​မေ့​နေမည့်​အဖြစ်​မျိုး ရဲရှောင် မလိုလားချေ။
ယခုအခါတွင်​မူ လင်းပါအို၏ ဖန်ဧကရာဇ်မှ ပေးလိုက်ခြင်း ဖြစ်​သဖြင့်​အခြေအနေ တစ်မျိုးတစ်​ဖုံ​ပြောင်းလဲသွား​လေသည်​။
ဖန်ဧကရာဇ်မှ နိုင်ငံအတွက် လှူဒါန်းသည့် သဘောမျိုး ဖြစ်နေပြီး သူငယ်ချင်းအချင်းချင်း ကူညီသည့် သဘောမျိုး မဟုတ်တော့ချေ။
ထိုအရာနှစ်​ခုသည်​အဓိပ္ပါယ်တစ်မျိုးစီ ကွဲပြားနေလေသည်​။
“ဒီလို အများကြီးရအောင် ငါအကြာကြီး လုပ်ခဲ့ရတာ၊ အဲ့ဒီအတွက်​ငါ့မှာရှိတဲ့ ပစ္စည်းလေးတွေလည်း ကုန်ပါလေရောပဲ။ ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် ဒီဆေးတွေကို တောင်ပိုင်းက စစ်သည်တွေအတွက် စစ်သူကြီးလန်ကို ရအောင် ပေးပေးပါ။ တခြားအဖွဲ့တွေ အတွက်ကတော့ ငါနောက်မှ ထပ်ပြီး စဉ်းစားတာပေါ့။ အခု အကုန်လုံးအတွက် မလောက်ငှနိုင်တဲ့ အတွက်တော့ ငါ့ကို ခွင့်လွှတ်ပါ . . .”
(ဟင် . . . ဒီလောက်ထိ တန်ဖိုးရှိတာတွေ အလကားပေးလိုက်တာတောင် သူ့ကို ခွင့်လွှတ်ဖို့ ပြောနေသေးပါလား။ ဘယ်လိုလူပါလိမ့်။ နောက်ထပ် အများကြီး ပေးဖို့ ရှိနေသေးတာလား မသိဘူး . . .)
အခြား​သော လူများသည်​ရဲရှောင်၏ စကားအား ကောင်းစွာ ကြားလိုက်ကြရသည့်အတွက်​စိတ်​ထဲတွင် အံ့ဩေ​နကြသည်​။​အစွမ်းထက် အင်အားစုများ၊ ဂိုဏ်းကြီးများနှင့် လျှို့ဝှက်ပညာရှင်များ အားလုံးသည်လည်း ရဲရှောင်၏ ဆိုလိုရင်း အဓိပ္ပါယ်​အား ကောင်း​ကောင်းကြီး သဘောပေါက်လိုက်​ကြသည်​။​လေလံခန်းမတွင်​ရှိနေကြသည့် လူအများစုသည် နိုင်​ငံများအကြား ဖြစ်​ပေါ်​နေသည့်​စစ်ပွဲများနှင့် ပတ်သက်ဆက်နွယ်​နေကြပြီး အချို့ဆိုလျှင် နေရာအချို့ကိုပင် မင်းမူထားသော လူများ ပါဝင်လျက်​ရှိသည်​။
ဖန်ဧကရာဇ်ခေါ် ဖန်ဇီလင်သည် ချန်နိုင်ငံတော်အပေါ် သစ္စာရှိ၍ အထောက်အပံ့ ပေးနေကြောင်း ပြသလိုက်သည့်​သ​ဘောမျိုးပင်​ဖြစ်​နေ​လေသည်​။ ဖန်​ဇီလင်​သည်​ဖြစ်​ပေါ်​နေသည့်​စစ်ပွဲများနှင့် တစ်နည်းမဟုတ် တစ်နည်း ပက်သက်​မှု ရှိနေမည်ဟုလည်း ခန့်မှန်းမိလိုက်ကြသည်​။ ထိုကဲ့သို့သာ မဟုတ်ပါက ယခုကဲ့သို့ တန်ဖိုးကြီးသော ဆေးလုံးများအား ရက်ရက်ရောရောဖြင့်​ပင်​ပေးလိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။ ထို့ပြင်​ဆေးလုံးများအား လူမြင်ကွင်းတွင်ပင် ပေးလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်​။ ထိုအချင်းအရာကို ကြည့်ခြင်းအားဖြင့် ချန်နိုင်ငံတော် သို့မဟုတ် စစ်သူကြီးလန်အား ကျူးကျော် စော်ကားဝံ့သောသူ မည်သူမဆို လင်းပါအိုနှင့် ရန်သူဖြစ်သည်ဟု ကြေညာလိုက်သည့်​သ​ဘောမျိုးနှင့်​ပင်​တူ​နေပါ​သေးသည်​။
ဖန်​ဇီလင်​အ​နေဖြင့်​ခြိမ်းခြောက်မှုတစ်ခုအား သွယ်​ဝိုက်​၍ ပြုလုပ်လိုက်ခြင်းပင် ဖြစ်သည်။​အကယ်၍ ဖန်ဇီလင်သည်သာ​မုန်တိုင်းအိမ်တော်ရှိရာ နံပါတ် ၁ အခန်းထဲသို့ မဝင်မီ ထိုကဲ့သို့​သော ခြိမ်းခြောက်မှုမျိုး လုပ်လိုက်​မည်ဆိုပါက အချို့​သော လူများသာ လန့်သွားနိုင်မည်ဖြစ်ပြီး အများစုအတွက်မူ မည်သို့မျှ ခံစားရမည် မဟုတ်ချေ။ သို့သော် ယခုအခါတွင်မူ အခြေအနေချင်း မတူတော့ပေ။ လူအများစု၏ စိတ်ထဲတွင် စစ်သူကြီးလန်အား ကောင်းကောင်းမွန်မွန် ဆက်ဆံခြင်းဖြင့် လင်းပါအိုနှင့် ဖန်ဧကရာဇ်၏ မျက်နှာသာပေးမှုများ ရနိုင်မည်ဟု ထင်မှတ်သွားကြ​တော့သည်​။
လန်လန့်လန့်သည် ယခုတိုင်အောင် ကြောင်ငေးနေဆဲဖြစ်ပြီး စကားပင် ဆက်မပြောနိုင်အောင် ဖြစ်လျက်​ရှိသည်​။
ရဲရှောင်မှ ဆေးလုံးများ ပေး​နေစဉ် လန်လန့်လန့်၏ ရင်တစ်ခုလုံး စိတ်​လှုပ်​ရှားမှုများ​ကြောင့်​ပေါက်ကွဲထွက်မတတ်ပင်​ခုန်နေခဲ့သည်​။ လန်​လန့်​လန့်​အ​နေဖြင့်​ယခင်ကဲ့သို့ ပေါ့ပေါ့တန်တန် မနေတော့ဘဲ ကျင့်ကြံမှုများအား ကြိုးစား၍ လုပ်​ဆောင်​နေပြီ ဖြစ်​သည်​။ ထိုမျှသာမက စီးပွားရေးလုပ်ငန်း​အချို့လည်း လုပ်ကိုင်​နေခဲ့ပြီ ဖြစ်​သည်​။
ထိုကဲ့သို့ လန်လန့်လန့်တစ်ယောက် ပြောင်းလဲလာသည်ကို အားလုံး မယုံနိုင်အောင် ဖြစ်ခဲ့ရသည်​။ စီးပွား​ရေးလုပ်​ရာမှ အချိန်တိုအတွင်း အကျိုးအမြတ်များလည်း ရရှိခဲ့သည်။​ထို့ကြောင့် ယခုလေလံပွဲတွင် လန်လန့်လန့်​သည် မိမိကိုယ်​ကို ယုံကြည်မှု အပြည့်ရှိသည့် ပုံစံဖြင့် နေနိုင်​နေခြင်းပင်​ဖြစ်​သည်။
(ငါက အခုဆိုရင် ငွေစလည်း ရှိသင့်သလောက် ရှိနေပြီ။ ငါကိုယ်တိုင် ရှာထားတာဆိုတော့ ငါ့စိတ်ကြိုက် သုံးလို့ရတယ်။ ဘယ်လောက်ကုန်ကုန် ပြောမယ့်​လူလည်း မရှိဘူး . . .)
သခင်လေးလန်သည် မိမိကိုယ်​ကို ယုံကြည်​မှု အပြည့်​ရှိသည့်​မာန်​ဖြင့်​လေလံပွဲသို့ လာခဲ့သည်​။ သို့သော် ရွှေအားဖြည့်ဆေး ၃ ပုလင်းအား မြင်​တွေ့ပြီးသည့်​နောက်​တွင်​သူ၏ မာန်မာနများ ကြက်ပျောက်ငှက်ပျောက်ပင်​ပျောက်သွားခဲ့ရလေသည်​။
မိမိကိုယ်​ကို ငွေအတော်အသင့်​ရှာနိုင်​နေပြီဟု ထင်မှတ်ထား​နေခဲ့မိ​သော်လည်း​ယခုအခါတွင်​မူ​ဆေးပုလင်း တစ်လုံး မဆိုထားနှင့် ပုလင်းတဝက်မျှပင် ဝယ်နိုင်မည် မဟုတ်ကြောင်း တွေ့ရှိလိုက်ရသည်​။
ဖန်ဧကရာဇ်မှာမူ အဆိုပါ ပုလင်း ၃ ပုလင်းအား တုံ့ဆိုင်း တွေဝေခြင်း အလျဉ်းမရှိဘဲ လက်ဆောင်အဖြစ် ပေးအပ်ခဲ့သည်​။ ထိုပုလင်း ၃ လုံးသာမက နောက်ပိုင်းတွင်လည်း သေချာပေါက်ပင်​ထပ်မံ​ပေးဦးမည် ဖြစ်သည်။
မင်းသားသုံးပါး၏ မျက်လုံးများတွင်လည်း လောဘအရိပ်အယောင်များဖြင့် ဖုံးလွှမ်းလျက် ရှိသည်။ ထို့​ကြောင့်​ချက်ချင်းပင် ဖန်ဇီလင်ထံသွား၍ အလုအယက်​ပင်​မိတ်​ဆက်​နေကြသည်​။
ဖန်ဧရာဇ်မှာ စစ်သူကြီးလန်နှင့် ရင်းနှီးသည်ဟု ယူဆမည်ဆိုလျှင် ချန်နိုင်ငံတော်၏ ဘက်တော်သားဟု အကြမ်းဖျဉ်း ယူဆနိုင်ပေသည်။ ထို့​ကြောင့်​ချန်နိုင်ငံတော်၏ မင်းသားများဖြစ်သော သူတို့ကိုလည်း မိတ်ဆွေများကဲ့သို့ ဆက်ဆံလိမ့်မည်ဟုသာ မျှော်လင့်နေကြသည်​။
ရဲရှောင်သည် မင်းသားများ၏ အကြံအား ရိပ်စားမိသဖြင့်​အဆင့်အတန်းရှိသော လူတစ်ဦး၏ ပုံစံဖြင့် ယဉ်ယဉ်ကျေးကျေး ပြောဆိုနေသော်လည်း စိတ်ထဲတွင်​မူ ထိုမင်းသားများအား လှောင်နေမိသည်​။
“ဖန်ဧကရာဇ်ကို တစ်ခုလောက် မေးလို့ရမလား။ ခင်ဗျားက​ဒီလောက်ပဲ တတ်နိုင်တာလား၊ ထပ်များ ပေးဦးမှာလား . . .”
ရုတ်တရက် ကလေးတစ်ယောက်၏ အသံအား ကြားလိုက်ကြရသည်​။ အသံသည် ယဉ်ယဉ်ကျေးကျေးပင်​ရှိသော်လည်း စိတ်ကျေနပ်မှု မရှိသည့် အသံမျိုး ပေါက်နေလေသည်​။
အသံလာရာဆီသို့ ရဲရှောင် ကြည့်လိုက်သောအခါ အသက် ၈ နှစ် ၉ နှစ်ဝန်းကျင်​ခန့်​သာ ရှိသေးသည့်​ကလေးငယ်တစ်ဦးအား တွေ့လိုက်ရသည်။ ထိုကောင်လေးသည် ရဲရှောင်အား ငေးကြည့်​လျက်​ရှိသည်​။
“အင်း . . . အခုတော့ ဒါအကုန်ပဲပေါ့။ ငါ့မှာ မရှိတော့ဘူးလေ။ မင်းက ဘယ်သူလဲ ကလေး . . .”
ရဲရှောင် မေးလိုက်သည်။
“ကျုပ်က ချန်ဇီပါ . . .”
ကောင်လေးလည်း ခေါင်းမော့ရင်း ရဲ​ရှောင်​၏ အ​မေးအား ဖြေလိုက်သည်​။
“ဒီဆေးလုံးတွေက တောင်ပိုင်းက စစ်သည်တွေကို အများကြီးကို ကယ်တင်နိုင်လိမ့်မယ်။ ဒါပေမယ့်​အရှေ့၊ အနောက်နဲ့ မြောက်ပိုင်းမှာလည်း စစ်သည်တွေ အများကြီး ရှိနေတယ်လေ။ သူတို့ကလည်း ခက်ခက်ခဲခဲ တိုက်ခိုက်နေကြရတာပဲ။ သူတို့အတွက် အစကတည်းက ဘာလို့ မပြင်ဆင်ဘဲ ချန်ထားခဲ့တာလဲ . . .”
ကောင်လေး၏ အမေးကြောင့် လူအားလုံးသည် အံ့သြသွားကြပါတော့သည်။

Comment

Leave a Reply

Options

not work with dark mode
Reset