Chapter – 289
“မဟာအပြစ်ဒဏ်ကြောင့်ဒုက္ခိတဖြစ်ရခြင်း”
“လူသားတွေထဲမှာလည်း အကျင့်စာရိတ္တကောင်းတဲ့ လူတွေရှိတယ်ဆိုတာ မငြင်းပါဘူး။ ကျွန်မတို့ကတော့ အာဏာလုနေကြတာကို မကြိုက်ရုံပါ . . .”
“ဟိုးကတည်းက ဒီလို ပုံစံတွေပဲ ဖြစ်ခဲ့ကြတာပဲလေ။ အဲ့ဒီတော့ ကျွန်မတို့အနေနဲ့ သူတို့ကို ဖြိုခွဲပစ်တာ အပြစ်တစ်ခုမှ မဟုတ်တာ . . .”
“ကမ္ဘာကြီးက ဒီသံသရာကြီးထဲမှာပဲ လည်ပတ်နေတာ မဟုတ်လား . . .”
ဝမ်အာသည်ရဲရှောင်အား ကြည့်ရင်း အေးစက်စက် အသံဖြင့် ပြောလိုက်သည်။
ရဲရှောင် ခေါင်းညိတ်လိုက်ကာ –
“တကယ်တော့ အဲဒါက အရေးမကြီးပါဘူးလေ . . .”
ဝမ်အာလည်းဒေါသထွက်သွားသည့်ဟန်ဖြင့်-
“ဒါဆိုလည်း ရှင်ဘာလို့ ဒီလို အရေးမပါတာတွေ ပြောနေရသေးတာလဲ။ ရှင့်ရဲ့ ပါးစပ်ဖွာမှုကပဲ ရှင့်ကို ယုံကြည်မှု ရှိစေခဲ့တာလား . . .”
ရဲရှောင်မှလေးနက်တည်ကြည်သော အသံဖြင့်-
“မင်းရဲ့ အမြင်ရှုထောင့်တွေက တကယ်ကို ကောင်းမွန်ပါတယ်။ ကမ္ဘာကြီးအတွက် ပြည်သူတွေအတွက် ဒီအဖြစ်အပျက်တွေက မပြောင်းလဲဘူးဆိုတာလည်း ဟုတ်တယ်။ ဒါပေမယ့်အဲ့ဒါတွေကို ဖြစ်အောင် လုပ်တဲ့ လူတွေကရော သူတို့ လုပ်ရပ်တွေကို ရှက်စရာကောင်းတယ်လို့ မခံစားရဘူးလား . . .”
“လူတွေထဲမှာ လူဆိုးလည်း ရှိနေနိုင်သလို လူကောင်းလည်း ရှိနေနိုင်တယ်။ အဲ့ဒီလိုပဲမိုးကောင်းကင်ကြီးမှာလည်း ချမှတ်ထားတဲ့ စည်းမျဉ်းတွေဆိုတာ ရှိ တယ် . . .”
“ကောင်းကင်ဘုံက ကမ္ဘာကြီးကို အချိန်ပြည့်စောင့်ကြည့်နေတယ်။ ကောင်းကင်ဘုံရဲ့ စည်းမျဉ်းတွေကို လိုက်နာတဲ့လူက ရှင်သန်ရမယ်။ ဖောက်ဖျက်တဲ့သူကတော့ သေရမှာပဲ။ ကိုယ့်ရဲ့ အကျိုးအမြတ်အတွက်နဲ့ ကမ္ဘာကြီးရဲ့ စည်းမျဉ်းတွေကို ဖောက်ဖျက်တယ်ဆိုရင် မဟာအပြစ်ဒဏ် ခံကြရတယ် . . .”
ဝမ်အာ တီးတိုးရေရွတ်လိုက်ရင်း –
“မဟာအပြစ်ဒဏ်. . . ဟုတ်လား . . .”
ရဲရှောင်မှ –
“ကျုပ် မော်တယ်ကမ္ဘာအကြောင်းရေးထားတဲ့ စာအုပ်တွေတော်တော်များများ ဖတ်ဖူးတယ်။ ပထမဆုံးနိုင်ငံတော် တည်ထောင်ပြီး ပထမဆုံးဘုရင် အုပ်ချုပ်ခဲ့တာက လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်ပေါင်း ၉၉၀၀၀ ကပဲ . . .”
“အဲ့ဒီနှစ်ပေါင်းများစွာ အတွင်းမှာ မင်းဆက်ပေါင်းရာနဲ့ချီပြီး အုပ်စိုးခဲ့ကြတယ်။နောက်ပြီး နိုင်ငံပေါင်း ၁ သောင်းလောက်လည်း ပျက်ဆီးပြိုကွဲခဲ့ရတယ် . . .”
“ဘုရင်ဖြစ်သွားပြီး ဆယ်စုနှစ် ဒါမှမဟုတ် ရာစုနှစ် အချို့လောက် ကြာရင်အဲဒီဘုရင်ရဲ့ မျိုးဆက် ပြတ် သွားကြရတာချည်းပဲ။ မျိုးဆက်သစ် တော်ဝင်သွေး တစ်ယောက်လောက်တောင် မကျန်ခဲ့ဘူး . . .”
“ကောင်းတဲ့ဘုရင်ပဲဖြစ်ဖြစ် ဆိုးတဲ့ ဘုရင်ပဲဖြစ်ဖြစ် ဘယ်ဘုရင်မဆို ကိုယ့်နိုင်ငံတော်ကို ထာဝရ တည် တံ့စေချင်ကြတာချည်းပဲ။ ဒါပေမယ့်ဘုရင်ဖြစ်ပြီး နှစ်အနည်းငယ် ကြာလာရင်ကို စစ်ပွဲနဲ့ ရင်ဆိုင်ကြရ တယ် . . .”
“အဲ့ဒီတော့ ပြည်သူတွေလည်း စစ်ဘေးဒဏ်ကို ခံကြရတာပေါ့။ ဒါပေမယ့်စစ်ပွဲဖြစ်ရင်ပြည်သူတွေကတော့ အသက်ရှင်တာ များပါတယ်။ အနည်းဆုံးတော့ မျိုးနွယ်စုတွေမှာ မျိုးဆက်သစ် နည်းနည်းစီ ကျန်ကြတာပဲ။ ကိုယ့်နိုင်ငံကို ထာဝရတည်တံစေချင်ကြတဲ့ ဘုရင်တွေသာ တစ်မျိုးနွယ်လုံး အသတ် ခံကြရတယ်. . .”
“အဲ့ဒီကိစ္စက တော်တော်ကို အဓိပ္ပါယ်မရှိဘူး။ သာ မန်မျိုးနွယ်စုကတော့ ရှင်သန်နိုင်ပြီး တော်ဝင်မျိုးနွယ်စုကြ အမြဲလိုလို အသတ်ခံရတာပဲ မဟုတ် လား . . .”
“ခင်ဗျားတို့လည်း သမိုင်းကြောင်းတွေ သိမှာပါ။ ဘုရင်အားလုံး အသတ်ခံကြရတာချည်းပဲလေ”
“ဒါက ကောင်းကင်ဘုံရဲ့ စည်းမျဉ်းပဲ။ ငြိမ်းချမ်းမှုနဲ့ ပျော်ရွှင်မှုတွေကို ဖျက်ဆီးတဲ့ လူတွေကို ကောင်းကင်ဘုံက မဟာအပြစ်ဒဏ် ခတ်လိုက်တာလေ။ တန်ပြန်သက်ရောက်မှုလို့ ဆိုရမှာပေါ့ . . .”
“လူ့အသက်ပေါင်း ဘီလီယံများစွာက လွယ်လွယ် ကူကူနဲ့ မသေသင့်ဘူး . . .”
“လူတစ်ယောက်က ကိုယ့်ဟာကိုယ် ကျင့်ကြံမှုတွေလုပ်ပြီး လူရိုသေ ရှင်ရိုသေ အနေအထား လောက် ရရင် တော်ပြီပေါ့။ လူ့အသက်ပေါင်းများစွာကို သေကြေပျက်စီးစေပြီး ထီးနန်းကိုပါ ရယူချင်နေတယ် ဆိုရင်တော့ အဲဒီလူက ကောင်းကင်ဘုံရဲ့ အပြစ်ဒဏ်ကို ခံစားရမှာပဲ။ ဒီလိုမှ မဟုတ်ရင် ကမ္ဘာကြီးက တရားမျှတမှု ဘယ်ရှိပါတော့မလဲ . . .”
“မိန်းကလေး ဝမ်အာ . . . ပြည်သူတွေအနေနဲ့ကရော ဘယ်သူ့ကို တာဝန်ယူခိုင်းလို့ ရမှာလဲ၊ အခြေအနေတွေ အားလုံးကို လက်ခံပြီး ငြိမ်းချမ်းသာယာမယ့်နောက်ထပ်နိုင်ငံအသစ်ကို စောင့်မျှော်နေကြရလိမ့်မယ်လို့ မင်းပြောခဲ့တယ်နော်။ ဒီမှာ မိန်းကလေး . . . လူတွေအနေနဲ့ တရားမျှတမှုကို ရှာနိုင်မယ့်နေရာမရှိတောင် နတ်ဘုရားတွေက သူတို့အတွက် တရားမျှတမှုကို ပေးနေမှာပါ။ အဆိုးအကောင်းကို နတ်ဘုရားတွေပဲ ဆုံးဖြတ်ပိုင်စွမ်း ရှိတယ်။ တရားခံက အနှေးနဲ့အမြန် မဟာအပြစ်ဒဏ် ခတ်ခံရမှာပဲလေ”
ဝမ်အာဘက်မှ တစ်ခုခု ပြောချင်နေသည့်တိုင် မပြောနိုင်ချေ။
ရဲရှောင်ပြောနေသည့်အကြောင်းအရာများ အားလုံးသည် လိမ်၍မရသော သမိုင်းသက်သေများပင် ဖြစ်သည်
အဆိုပါ သမိုင်းမှတ်တမ်းများအား ရေးသားသည့် လူများအား အချို့သော အင်အားကြီး ဘုရင်များမှ သတ်ဖြတ်၍ လက်စဖျောက်နိုင်သည့်တိုင်အမှန်တရားကိုမူ ဖုံးကွယ်၍ မရနိုင်ပေ။ ထို့ကြောင့်ပင် ဝမ်အာဘက်မှ ငြင်း၍ မရနိုင်ခြင်း ဖြစ်သည်။
ဘုရင်တစ်ပါး ထီးနန်းရသောအခါ မကြာခင်အချိန်မှာပင် သူ၏ ချစ်လှစွာသော သားများ၊ မြေးများ အသတ်ခံရသည်က များလေသည်။ ၎င်းတို့၏ ခေါင်းများကိုပင်မြို့ရိုး၌ ချိတ်ဆွဲထားခြင်း ခံခဲ့ကြရပြီး ပုန်ကန်မှုများ ဖြစ်ကြသည်သာ များသည်။
“ဘုရင်တစ်ပါး မျိုးဆက်ပြတ်သွားတယ် ဆိုတာကလည်း မဟာအပြစ်ဒဏ်ကြောင့် ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့်ကျွန်မတို့ မုန်တိုင်းအိမ်တော်က ထီးနန်းဆိုတာကို တစ်ခါမှ စိတ်တောင်မဝင်စားခဲ့ဘူး။ ကျွန်မတို့ လုပ်တယ်ဆိုတာက နိုင်ငံတစ်ခု မြန်မြန်ကျဆုံးပြီး နောက်နိုင်ငံတစ်ခု မြန်မြန် ပေါ်လာစေရုံလောက်ပဲ။ ဒီလိုလုပ်ရင်း ကျွန်မတို့က ကမ္ဘာကြီးကို တစ်ဖက်တစ်လမ်းက ကယ်တင်ပေးနေတာလေ။ ကျွန်မတို့ကြောင့်ပဲ ရှည်ကြာနေမယ့်တိုက်ပွဲတွေ မြန်မြန် အဆုံးသတ်သွားကြတာပေါ့။ ဘာပဲပြောပြော စစ်ပွဲပြီးရင် ငြိမ်းချမ်းရေး ရသွားမှာပဲ မဟုတ်လား။ လူတွေ နှစ်ရာဂဏန်းလောက် ငြိမ်ငြိမ်းချမ်းချမ်း ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင် နေကြရမှာပဲလေ။ အဲဒီလိုဖြစ်အောင် ကျွန်မတို့ပဲ လုပ်ပေးနေတာ . . .”
ဝမ်အာသည် ရဲရှောင်အား စူးရှသော အကြည့်များဖြင့်ကြည့်ရင်းပြောလိုက်သည်။
“အဲဒါကြောင့် ရှင်ပြောတာတွေက မှားနေတယ်လုိ့ ပြောတာ။ ရှင့်အတွေးနဲ့ရှင်က ဟုတ်နေတယ်လို့ ထင်ရပေမယ့်တကယ်တမ်းကြတော့ လက်တွေ့ မကျဘူး။ ကောင်းကင်စည်းမျဉ်းတွေဆိုတာကလည်း ကျွန်မတို့အပေါ် ကျစရာ အကြောင်းမရှိဘူး . . .”
ဝမ်အာသည် ရဲရှောင်အား စူးရှသော အကြည့်များဖြင့်ကြည့်ရင်းပြောလိုက်သည်။
ရဲရှောင်လည်း မဆိုင်းမတွပင်-
“ဒါဆို နာမည်ကျော် သခင်ကြီးဘိုင်ဆိုတာ ဘာလို့ အခု ဒုက္ခိတတစ်ယောက် ဖြစ်နေရတာလဲ . . .”
ရဲရှောင်၏ မျက်လုံးများသည် သခင်ကြီးဘိုင်၏ ခြေထောက်များအား စူးစူးရဲရဲ စိုက်ကြည့်လျက် ရှိ သည်။
ရဲရှောင်၏မေးခွန်းသည်အလွန်ရဲတင်းသော မေးခွန်းပင် ဖြစ်သည်။
ဝမ်အာဘက်မှ မည်သို့ မည်ပုံ ပြန်ပြောရမည်မှန်း မသိအောင်ပင်ဖြစ်သွားခဲ့သည်။ သူမ၏ မျက်လုံးများသည်အေးစက်မာကြောသွားကာ ရဲရှောင်အား အချိန်မရွေး ထသတ်တော့မည့်ပုံပင်ပေါက်နေလေ သည်။
ရဲရှောင်သည် ဝမ်အာ၏ အကြည့်များအား လျစ်လျူရှုလိုက်ပြီးနောက် –
“ကျုပ်ပြောသလိုပဲ၊ ကျုပ်က မုန်တိုင်းအိမ်တော်အကြောင်း စာတွေ ဖတ်ထားခဲ့တယ်။ ခင်ဗျားတို့အကြောင်း မှတ်တမ်းတင်ထားတဲ့ အကြောင်းအရာတွေကိုလည်း သိနေတယ်။ မုန်တိုင်းအိမ်တော်ရဲ့ လျှို့ဝှက်ဆန်းကြယ်လှတဲ့ သခင်ကြီးဘိုင် အကြောင်းလည်း နည်းနည်းပါးပါး သိတယ်”
“အများကြီး မှတ်တမ်းတင်ထားတာ မရှိပေမယ့်စာအုပ်ပါ အကြောင်းအရာတွေနဲ့တင် ခန့်မှန်းလို့ ရတာတွေ ရှိတယ် . . .”
ရဲရှောင် တခဏမျှ ရပ်နားလိုက်ရင်း –
“အချို့မင်းဆက်တွေ လက်ထက်မှာ တိုက်ပွဲတွေ ရုတ်တရက် ထထဖြစ်တယ်။ တိုက်ပွဲက မိုင်ထောင်နဲ့ ချီလောက်ကို လွှမ်းခြုံထားပြီး လျှို့ဝှက်ဆန်းကြယ်တဲ့ အင်အားစု တစ်စုက တိုက်ပွဲမှာ အသာစီးရနေတယ်။ အဲဒီအင်အားစုဆိုတာ မုန်တိုင်းအိမ်တော်ပဲ။ သခင်ကြီးဘိုင်ဆိုတဲ့ လူက အစွမ်းသိပ်ထက်တဲ့ နတ်ဘုရားတစ်ပါးလိုပဲ။ သူ့ရဲ့ အသိဉာဏ်ပညာကလည်း သမုဒ္ဒရာကြီးထက်ကို ကျယ်ပြန့်သေးတယ်။ မိုင်ပေါင်းများစွာ အဝေးကြီးကနေ အမိန့်တွေပေးနေတာတောင်တိုက်ပွဲက သူ့ရဲ့ ထိန်းချုပ်မှု အောက်မှာပဲ ရှိနေခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့်သူက ဒုက္ခတိဖြစ်နေတာတော့ မထူးဆန်းဘူးလား . . .”
ရဲရှောင်သည်စကားများအား ဖြည်းညင်းစွာ ပြောနေခြင်း ဖြစ်သည်။ ထိုသို့ပြောနေစဉ်အတွင်း “ဒုက္ခိတ” ဟူသော စကားလုံးသို့ အရောက်တွင် လေသံကို ပို၍ပင် နှေး၍ ပြောလိုက်သည်။
သူ၏ အသံသည်မြေကြီးပျော့ပျော့ထဲသို့ ခဲလုံးလေးများ ပစ်ချသည့်အလား နစ်ခနဲနစ်ခနဲပင်တစ်ဖက်လူ၏ နားထဲသို့ ဝင်သွားစေမည်မှာ အသေအချာ ဖြစ်သည်။
တစ်ဖက်လူ၏ နားမှတဆင့် နှလုံးသားကိုပင် ရိုက်ခတ်သွားစေနိုင်မည့် စကားလုံးများ ဖြစ်သည်။
ဝမ်အာ၏ မျက်နှာသည်ြဖူရော်ရော်ပင်ဖြစ်နေလေသည်။ သူ၏ နှုတ်ခမ်းအား ပြတ်ထွက်မတတ်ပင်ကိုက်ထားကာ စိတ်ထဲတွင်လည်း ရဲရှောင်အား သတ်ဖြတ်လိုသည့် စိတ်ဆန္ဒများသည်ဖုံးဖိ၍ မရနိုင်လောက်အောင်ပင် ဖြစ်နေခဲ့သည်။
“ဒီသမိုင်းကြောင်းတွေထဲမှာ စိတ်ဝင်စားစရာ အကြောင်းအရာတစ်ခု ရှိသေးတယ်။ သခင်ကြီးဘိုင် ဒုက္ခိတဖြစ်ပုံဖြစ်နည်းတွေက တစ်ကြိမ်နဲ့တစ်ကြိမ် မတူတာကိုပဲ . . .”
ရဲရှောင် ခပ်အေးအေးပင်ပြောလိုက်ပါတော့သည်။