Chapter – 283
“မုန်တိုင်းက ဖရိုဖရဲ မဖြစ်စေသလို သိုင်းလောက ကမ္ဘာကြီးကလည်း ကမ္ဘာတစ်ခု မဟုတ်ဘူး”
တော်ဝင်မိသားစုများထံတွင်အမှုထမ်းကြသည့်အထဲတွင်လူသားအဆင့်၊ မြေကြီးအဆင့်နှင့် ကောင်းကင်အဆင့် ပညာရှင်များ ပါဝင်ကြပြီး ကောင်းကင်အဆင့်မှာမူ အနည်းငယ်မျှသာ ဖြစ်သည်။ အိမ်ရှေ့မင်းသား၏ အိမ်တော်မှ ကွမ်ဇန်းဝမ်နှင့် တော်ဝင် သမားတော်ကြီး ဆရာကြီးစွန်းကဲ့သို့ လူများပါဝင်ကြပြီး ထိုလူများသည်မော်တယ်ကမ္ဘာ၏ ထိပ်သီးများ စာရင်းတွင် ပါဝင်ကြသည့်သူများ ဖြစ်ကြသည်။ သို့သော် တော်ဝင်မျိုးနွယ်စုကိုမူ ဦးညွှတ်ရသူများ ပင် ဖြစ်သည်။
လက်ရှိအခြေအနေအရ မင်းသား သုံးပါးသည် သူတို့ တွေးထင်ထားသည့်အတိုင်း ဖြစ်မနေသည်ကို တွေ့လိုက်ကြရသည်။
လေလံပွဲသို့ လာရောက်ကြသည့် လူများမှာ ထိပ်တန်းဂိုဏ်းကြီးများ၊ လျှို့ဝှက်ဂိုဏ်းများ၊ မျိုးနွယ်စုကြီးများနှင့် နယ်ပယ်အသီးသီးမှ လူများ ဖြစ်ကြပြီး အားလုံးမှာလည်း အဆင့်မြင့် ပညာရှင်ကြီးများသာ ဖြစ်ကြသည်။
မော်တယ်ကမ္ဘာတွင်ပင် မရှိသင့်တော့သည့် အဆင့်မျိုးများပင်ပါဝင်နေပါသေးသည်။ ထိုလူများသည်သာမန်လူများအား အရေးမစိုက်ဘဲ ပုရွတ်ဆိတ်လေး များကဲ့သို့သာ သဘောထားကြမည်ဖြစ်သည်။
ထိုကဲ့သို့သော ပညာရှင်များအား ပညာမတတ် အသိဉာဏ်မရှိသည့်သူများဟု ဆိုနိုင်မည် မဟုတ်ချေ။
ပညာရှင်ကြီးများ မဆိုထားနှင့် ဂိုဏ်းများမှ သာမန်ဂိုဏ်းသားများပင်လျှင် ပညာတတ်၍ ပါးရပ်နပ်ရည်ရှိသော လူများ ဖြစ်ကြသည်။ အင်အားစုများအားလုံးသည် မျိုးဆက်သစ်များအား ဘက်စုံတော်စေရန်လေ့ကျင့်ပေးထားကြခြင်းပင်ဖြစ်သည်။
ဂိုဏ်းကြီးများမှာမူ ပို၍ပင် အမျှော်အမြင်ရှိကြပါသေးသည်။ အကယ်၍ ထိုဂိုဏ်းများအနေဖြင့်ပညာရပ်ပိုင်းဆိုင်ရာတွင်အသေအချာ မဆည်းပူးခဲ့ပါက ကျင့်စဉ်များအား မည်ကဲ့သို့ ဖတ်ရှုနိုင်ပါမည်နည်း။ ကျင့်ကြံမှု၌ အနည်းငယ်မျှသော အဓိပ္ပါယ်လွဲမှားမှုလေးသည်ပင်လျှင် အသက်ဆုံးရှုံးနိုင်သည်ထိ ဖြစ်စေနိုင်သောကြောင့် မလေ့လာ၍ မရချေ။
ယုံတမ်းပုံပြင်များ၌ ပညာမတတ်သော လူတစ်ယောက်သည် အလွန်ထူးခြားသော သိုင်းကျမ်းအား တွေ့ရှိသွား၍ ထိပ်သီးပညာရှင်ကြီး ဖြစ်သွားသည် ဆိုသည်မှာ လက်တွေ့တွင် မရှိနိုင်ပေ။ လူကြားကောင်းရုံသာ ဇာတ်လမ်းဆင်ထားခြင်း ဖြစ်သည်။
ယခုအခါ မင်းသားသုံးပါးသည် သူတို့၏ အထင်နှင့်အမြင်များ တက်တက်စင်အောင်ပင်လွဲမှားနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ သိုင်းလောကအစစ်အမှန် ကမ္ဘာတွင် သူတို့၏ တော်ဝင်သွေး ဆိုသည်မှာ အရေးမပါသော အရာသာ ဖြစ်သည် ဆိုသည်ကိုလည်း သဘောပေါက်သွားကြသည်။
ပညာရှင်များသည် တော်ဝင်မျိုးနွယ်မှ လူများကဲ့သို့ သြဇာအာဏာ သက်ရောက်ခြင်း မရှိသော်လည်း မည်သူ့ကိုမဆို သတ်ပစ်နိုင်သည့်အစွမ်း ရှိကြသည်။ တော်ဝင်မျိုးနွယ်မှ လူများကိုပင် သတ်ပစ်နိုင်ပါသေးသည်။
လေလံပွဲသို့ တက်ရောက်လာသူများထဲ တွင် တော် ဝင်မျိုးနွယ်ဆိုသည့် ဂုဏ်ပုဒ်မှာ အရေးပါ အရာရောက်မနေချေ။
ထို့ကြောင့်မင်းသားများအားလုံးသည်စိတ်ဓာတ် ကျနေမိကြသည်။
လေလံပွဲသို့ မရောက်ရှိခင်က ပညာရှင် အချို့အား စည်းရုံးသိမ်းသွင်းနိုင်မည်ဟု တွေးခဲ့ကြသော်လည်း ယခုအခါတွင်တော်ဝင်မျိုးနွယ်ဆိုသည်မှာ လူရာပင် အသွင်းမခံရသည်ကို တွေ့လိုက်ကြရသည်။ ထို့အတွက်ကြောင့်လေလံပွဲသို့ လာမိသည်ကိုပင် နောင် တရနေမိကြသည်။
တော်ဝင်မျိုးနွယ်ဆိုသည်မှာ အားလုံးထက် သာလွန်သည်ဟု မင်းသားသုံးပါး၏ စိတ်ထဲတွင်ထင်မှတ်ထားခဲ့ကြသည်။ သို့သော်ယခုအခါတွင်မူ အိပ်မက် မက်နေခဲ့ကြခြင်းသာ ဖြစ်ကြောင်း သဘောပေါက်သွားခဲ့ကြသည်။
မင်းသားအားလုံး စိတ်ဓာတ်ကျနေခြင်းတော့ မဟုတ်ချေ။ ပွဲကြည့်စင် ထောင့်တစ်နေရာရှိ ဆယ်ကျော်သက်အရွယ်မင်းသားလေးတစ်ပါးမှာမူ ကျန်မင်းသားများနှင့် မတူချေ။လေလံပွဲတွင်ဖြစ်ပျက်နေသော အဖြစ်အပျက်များအား စိတ်ဝင်တစား ကြည့်နေလျက် ရှိသည်။
ထိုမင်းသားလေးသည်ဘုရင်ကြီး၏ သားအငယ်ဆုံးပင် ဖြစ်သည်။ လျစ်လျှူရှု အခံရဆုံး မင်းသား တစ်ပါးဟု ဆိုလျှင်လည်း မမှားနိုင်ပေ။
ထီးနန်းအား လုယူနိုင်စွမ်း မရှိသည့် မင်းသားဟုလည်း အများက သတ်မှတ်ထားခြင်း ခံရသူတစ်ဦး ဖြစ်သည်။
မင်းသားလေး၏ အမည်မှာ ချန်ဇီ ဖြစ်လေသည်။
ထိုနာမည်သည် ဘုရင်၏ ဆန္ဒအရ မှည့်ခေါ်ထားခြင်းပင် ဖြစ်သည်။ နာမည်ပေးသည့်အချိန်တုန်း က ဘုရင်ကြီးမှ –
“မင်းမှာနောင်တော်သုံးယောက်ရှိတယ်။ မင်းအနေနဲ့ ရည်မှန်းချက်ကြီးကြီး ထားမယ်ဆိုရင် သိုသိုသိပ်သိပ်နဲ့ရေထဲမှာကျောက်ခဲတစ်တုံး နစ်မြုပ်နေသလို နစ်မြုပ်နေမှ ဖြစ်မယ်။ ငါ့သားတွေ ထီးနန်း အတွက်အချင်းချင်း တိုက်ခိုက်နေကြမှာကို ငါမမြင်ချင် ဘူး”
(မှတ်ချက် – ချန်ဟူသော အဓိပ္ပါယ်မှာ ရည်မှန်းချက်ဟု အဓိပ္ပါယ်ရပြီး ဇီ ၏ အဓိပ္ပါယ်မှာ နစ်မြုပ်သည်ဟု အဓိပ္ပါယ် ရလေသည်)
မင်းသားလေးသည် လေလံပွဲအပေါ်တွင်အလွန် စိတ်ဝင်စားလျက်ရှိသည်။ လင်းပါအို ခန်းမမှ သူ့အားအရာမသွင်းသော်လည်း စိတ်ထဲတွင်မည်သို့မျှ မခံစားရချေ။ ထို့ပြင် ချန်ဇီသည် ၁၀ နှစ်ကျော်သာ ရှိသေးသည့်လူငယ်လေး တစ်ဦး ဖြစ်သောကြောင့်ယခုကဲ့သို့ ခမ်းနားကြီးကျယ်သောလေလံပွဲကြီးသည်သူ့အတွက် မျက်စိပွင့် နားပွင့်ပင်ဖြစ်စေလျက်ရှိသည်။
. . .
လေလံပွဲ စတင်ချေပြီ။
ကွမ်ဝမ်ရှန်သည် ပထမဆုံးသော ပစ္စည်းအား ထုတ်ယူလိုက်သည်။ ထိုပစ္စည်းမှာပြီးခဲ့သည့် လေလံပွဲတွင်အားလုံး၏ ရင်အား လှုပ်ခတ်စေခဲ့သော ထူးခြား အစွမ်းထက်သည့် ဖေးယွမ်ဆေးလုံးပင် ဖြစ်သည်။
ဆေးလုံးအား ထုတ်ပြလိုက်သောအခါ ခန်းမတစ်ခုလုံးလည်း ယခင်ကကဲ့သို့ တိတ်ဆိတ်မနေတော့ဘဲ လှုပ်လှုပ်ရှားရှားပင်ဖြစ်သွားကြသည်။
“ငွေစ သန်း ၂၀ . . .”
“သန်း ၃၀ . . .”
တစ်ယောက်တစ်ခွန်း ဈေးပြိုင်ပေးကြရင်း ဈေးနှုန်းသည်လည်း မြင့်သထက် မြင့်လာခဲ့သည်။ ယခုပေးနေကြသည့်ဈေးနှုန်းသည်သာမန်လေလံပွဲများ အတွက်မူ အလွန် မြင့်မားသောဈေးနှုန်းတစ်ခုပင်ဖြစ်နေသော်လည်း လင်းပါအို၏ေလလံပွဲတွင်မူ ပွဲအစမှာပင် အလွယ်တကူ ပေးနေကြခြင်း ဖြစ်သည်။ ထို့ပြင်ကွမ်ဝမ်ရှန်၏ အာဝဇ္ဇန်း ရွှင်ရွှင် ပြောဆိုမှုများကြောင့် ပရိတ်သတ်များ၏စိတ်ဝင်စားမှုသည်လည်း ပို၍ပင်မြင့်တက်လာခဲ့သည်။
ပထမဆုံး ထုတ်ပြသည့်ပစ္စည်းဖြစ်သည့်တိုင် လေလံပွဲသည် လွန်စွာ သက်ဝင် စည်ကားနေပြီ ဖြစ်သည်။ သာမန်လေလံပွဲ၏ တန်ဖိုးအကြီးဆုံး ပစ္စည်းပင် ယခုဆေးလုံးလေးလောက် တန်ကြေးရှိမည် မဟုတ်ပေ။
ဝမ်ဇန်းဟိုသည်လည်း စိတ်လှုပ်ရှားလျက် ရှိနေ သည်။
ထိုကဲ့သို့ ပထမဆုံး ဆေးလုံးအား လေလံဆွဲလျက် ရှိနေသည့် အချိန်မှာပင် ကံအားလျော်စွာဖြင့်ရဲရှောင် ရောက်လာခဲ့သည်။
ယနေ့တွင်ဖန်ဧကရာဇ်သည် စွတ်စွတ်ဖြူနေသော ဝတ်ရုံဖြူအား ဝတ်ဆင်ထားပြီး ပြုံးလျက်ပင်လှေကားပေါ်သို့ တက်လာခဲ့သည်။
ထို့နောက်သူ၏ မျက်လုံးများသည်ရုတ်တရက်အရောင်ဝင်းလက်သွားသည်။
ဝမ်ရမ်ချူးချူးနှင့် ပိုင်ရှင်းယွဲ့တို့အား တွေ့လိုက် ရ၍ပင် ဖြစ်သည်။
သူမတို့ နှစ်ဦးသည်လည်း အဖြူရောင် ဝတ်ရုံများကိုသာ ဝတ်ဆင်ထားကြပြီးလှေကားပေါ်မှ တက် လာသော ဖန်ဇီလင်အား နားလည်ရခက်သော အကြည့်များဖြင့် ကြည့်နေကြသည်။
ဝမ်ရမ်ချူးချူးသည် ဖန်ဇီလင်အား မကြည့်မိစေရန်စိတ်ထိန်းထားသည့်တိုင်မကြည့်ဘဲ မနေနိုင်တော့ချေ။ ပိုင်ရှင်းယွဲ့မှာမူ ဖန်ဇီလင်အားတွေ့သည်နှင့်ချက်ချင်းပင် မျက်နှာလွှဲလိုက်သည်။
သူမ၏ အကြည့်များအား ကွမ်ဝမ်ရှန်နှင့် ဆေးလုံးထံသို့သာ အာရုံစိုက်ထားလိုက်သည်။
လေလံပွဲသည် အကြိတ်အနယ် ရှိနေပြီ ဖြစ်သဖြင့် ဖန်ဇီလင် ရောက်ရှိလာခြင်းအား သတိထားမိသည့်သူ မရှိသလောက်ပင်။
ထူးခြားအစွမ်းထက် ဆေးလုံးများသည်လူအားလုံး၏ စိတ်အာရုံအား ဖမ်းစားထားကြသည်။
ရဲရှောင်သည် နံပါတ် ၁ အခန်းရှိရာသို့ တန်းတန်းမတ်မတ်ပင် လျှောက်သွားသည်။ ထိုအခါ အပေါက်ဝတွင် ရှိနေသည့် ဝတ်ရုံနက်ဝတ်ဖြင့်လူ ၂ ယောက် သည်ချက်ချင်းပင် –
“ရပ်စမ်း . . .”
အော်သံသည် သိပ်ပြီး မကျယ်လောင်သည့်တိုင် လူအချို့သည် နံပါတ် ၁ အခန်းရှိရာသို့ လှမ်းကြည့်လိုက်ကြသည်။
ရဲရှောင်လည်း ပြုံးလျက်ပင်-
“ကျုပ်က လင်းပါအိုရဲ့ ဧကရာဇ်ပါ။ ကျုပ်နာမည်က ဖန် . . . အခု ခင်ဗျားတို့ရဲ့ ဆရာနဲ့ စကားပြောစရာ ကိစ္စလေး ရှိနေလို့ . . .”
စက္ကန့်အနည်းငယ်မျှ အကြာတွင် အခန်း အတွင်းမှ အသံတစ်သံ ထွက်လာလေသည်။
“ဘာကိစ္စလဲ . . .”
ရဲရှောင် တခဏမျှ စဉ်းစားလိုက်ပြီးနောက် –
“မုန်တိုင်းက ဖရိုဖရဲ မဖြစ်စေသလို သိုင်းလောက ကမ္ဘာကြီးကလည်း ကမ္ဘာတစ်ခု မဟုတ်ဘူး . . .”
သခင်ကြီးဘိုင်သည် ထိုစကားအား ကြားလိုက်ရသောအခါ မျက်ခုံးများ မြင့်တက်သွားသည်။ ထို့နောက်အံ့သြသည့်ဟန်ဖြင့် တံခါးဝထံသို့ ကြည့်လိုက်ကာ –
“ဘယ်သူများလဲ . . .”
ဝမ်အာသည် ဆရာဖြစ်သူ၏ ဆန္ဒအား သိလိုက်သဖြင့်လေသံ ခပ်တိုးတိုးဖြင့်-
“ဝင်လာခဲ့ပါ ဖန်ဧကရာဇ် . . .”
. . .
အများ၏ အမြင်တွင် ဖန်ဧကရာဇ်မှ အခန်းထဲသို့ မဝင်ခင် စကားအနည်းငယ် ပြောသည်ကို တွေ့လိုက်ကြရပြီး မည်သည့်စကား ပြောလိုက်သည်ကိုမူ မသိကြချေ။
(ဖန်ဧကရာဇ်ဆိုတာ ဘယ်လိုလူများလဲ . . . ဘာလို့ ဒီလောက်ထိ အရေးပေး ဆက်ဆံခံရတာပါ လိမ့်။ ဖန်ဧကရာဇ်မှာ လျှို့ဝှက်ချက်တွေများ ရှိနေမလား . . .)
လေလံခန်းမရှိ လူများအားလုံး၏ စိတ်ထဲတွင်တအံ့တဩပင်တွေးနေမိကြသည်။
နေရောင်ဂိုဏ်းနှင့် ကြယ်ရောင်ဂိုဏ်းမှ လူများသည်လည်း မြင်လိုက်ရသည့် မြင်ကွင်းကြောင့် အလွန်တရာ အံ့သြတုန်လှုပ်သွားကြပါတော့သည်။