Switch Mode

Chapter – 282

လေလံပွဲစတင်ရန်ပြင်ဆင်ခြင်း

Chapter – 282
“လေလံပွဲစတင်ရန်ပြင်ဆင်​ခြင်း”

သတ်ဖြတ်လိုသော အငွေ့အသက်များ ထွက်ပေါ်လာခဲ့ပြီး ချက်​ချင်းပင်​ပြန်လည်​ပျောက်သွားသည်ကို လူတိုင်း သတိပြုမိကြ​သော်​လည်း မည်သူမျှ အလွန်အမင်း စိတ်ဝင်စားခြင်း မရှိချေ။
ယခုကဲ့သို့ ကြီးကျယ်​ခမ်းနား​သော လေလံပွဲကြီးမျိုးတွင်​အားပြိုင်​လေ့ရှိကြသည်​မှာ သဘာဝပင် ဖြစ်​သည်​။
နေရောင်ဂိုဏ်းမှ မုတ်ဆိတ်ဖြူ အဘိုးကြီးသည်​လောကွတ်​ပျုဌာ​သော အသံဖြင့်​-
“နံပါတ် ၁ အခန်းထဲမှာ ရှိနေတဲ့ မိန်းကလေးက ဝမ် အာလား၊ ချူးအာလားဆိုတာ သိပါရစေ . . .”
ထို့နောက် ပြုံးလိုက်ပြန်ရင်း –
“ကျုပ်ကတော့ စွန်းချန်လုံပါ။ ကျုပ်မှာ ဆန့်ကျင်လိုတဲ့ စိတ်ဆန္ဒမျိုး လုံးဝ မရှိပါဘူး။ ကျုပ်က ခင်မင်ချင်ရုံပါ မိန်းကလေး။ ဟဲဟဲ . . . ကျုပ်တို့ နေရောင်ဂိုဏ်းဆိုတာကလည်း မုန်တိုင်းအိမ်တော်နဲ့ သိကျွမ်းခဲ့ကြတာ နှစ်ထောင်နဲ့ချီပြီလေ။ အဲဒီတော့ မိတ်ဟောင်းဆွေဟောင်းတွေလို့တောင်ြေ​ပာလို့ရပါ တယ် . . .”
နံပါတ် ၁ အခန်းထဲရှိ လူမှာမူ မျက်လုံးများအား မှိတ် ထားရင်း တည်ငြိမ်စွာဖြင့် ရှိနေသည်။ေ​န​ရောင်ဂိုဏ်းမှ​အဘိုးကြီး၏ စကားအား အမှန်​တကယ်​မကြားရ၍ ဖြစ်​စေ၊ မကြားချင်ယောင်ဆောင်၍ အရေးမစိုက်သည်ဖြစ်​စေ သူ၏ စိတ်​ရင်းအမှန်​အား မည် သူမျှ တိတိပပ သိနိုင်လိမ့်​မည် မဟုတ်ချေ။
ဝတ်ရုံဖြူနှင့်​မိန်းကလေးသည်​လူငယ်၏ မျက်နှာအမူအယာအား ကြည့်ရင်း –
“ကျွန်မက ဝမ်အာပဲ။ အခု လေလံပွဲ ကျင်းပတော့မှာဆိုတော့ မလိုအပ်​တာတွေ မပြောကြရင် ကောင်း မယ် . . .”
စွန်းချန်လုံ အသက်ပြင်းပြင်း​တစ်ချက် ရှူသွင်းလိုက်ရင်း –
“ကျေးဇူးတင်ပါတယ် မိန်းကလေး . . .”
ထိုအချိန် ကြယ်ရောင်ဂိုဏ်းမှ လူများ၏ စိတ်​ထဲတွင်​အနည်းငယ် စိတ်သက်သာရာ ရသွားခဲ့ကြသည်။​
(​တော်​သေးတာ​ပေါ့ . . . ဝမ်​အာဖြစ်​နေလို့။ ချူးအာ မဟုတ်သရွေ့ ငါတို့ အဆင်ပြေလောက်ပါရဲ့ . . .)
ထိုလူများ စဉ်းစားလိုက်​သည့်​အတိုင်း ဝမ်အာသည် ချူးအာထက် ပို၍ သိမ်မွေ့သော မိန်းက​လေး တစ်ဦး ဖြစ်သည်​။ မလိုအပ်ဘဲ လူသတ်လေ့ မရှိချေ။
ဝမ်​အာ ရှိ​နေသည့်​အတွက်​လေလံပွဲသည်လည်း အဆင်ပြေ​ပြေ​ချော​ချော​မွေ့​မွေ့ဖြင့်​ကျင်းပခွင့် ရသွားမည်မှာ အ​သေအချာပင်​ဖြစ်​သည်​။
အကယ်၍ ချူးအာသာ ဆိုပါက ယခုထက်ပို၍ အခြေအနေ ဆိုးပေလိမ့်မည်။
ထိုအချိန်တွင်​စားပွဲခုံအား တူဖြင့် ထုလိုက်​သည့်​အသံအား ကြားလိုက်ရသည်​။
“ဒုန်း . . .”
ထိုအသံ​ကြောင့်​အားလုံး လှုပ်​လှုပ်​ရှားရှား ဖြစ်​သွားကြသည်​။
သတ်ဖြတ်လိုသော အငွေ့အသက်များ ခန်းမတစ်ခုလုံး ပြည့်နှက်​လာသည့် အချိန်​မှစ၍ စင်ပေါ်ရှိ ကွမ်ဝမ်ရှန်သည်လည်း​ခြေမကိုင်​မိ လက်​မကိုင်​မိဖြင့်​ထိတ်လန့်နေမိသည်​။
သို့သော် ယခုအခါတွင်​မူ အရာအားလုံး ပုံမှန် ပြန်ဖြစ်သွားပြီ ဖြစ်သဖြင့် ပွဲစတင်ရန် တူဖြင့် ထု၍ သတိပေးလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။
ကွမ်​ဝမ်​ရှန်​၏ စိတ်ထဲတွင် လေလံပွဲ ကျင်းပမည်ဟူသည့် စိတ်တစ်ခုတည်းသာ ရှိပြီး ကျန်သော ကိစ္စများအား ဘာဆိုဘာမျှ စိတ်မဝင်စားချေ။
သူ၏ တာဝန်သည်​လေလံဆွဲပေးရန်သာ ဖြစ်သည်​။
ယခု လေလံပွဲကြီးအား ဒဏ္ဍာရီထဲမှာပင် ထင်ကျန်ရစ်စေခဲ့ချင်သော စိတ်ဆန္ဒမျိုးလည်း သူ့ထံတွင်​ရှိနေလေသည်​။
အကယ်၍ လေလံပွဲပြီးပါက သေဆုံးရမည် ဆိုလျှင်ပင် နောင်တမရဘဲ​လေလံပွဲအား ဆက်​၍သာ ကျင်းပမည် ဖြစ်သည်​။
ဂိုဏ်းကြီးများ၊ ပညာရှင်ကြီးများအပြင် ခန်းမအတွင်း ၌ အခြား အုပ်စုတစ်စုလည်း ရှိနေပါ​သေးသည်​။ ထိုအုပ်​စုမှာ ချန်နိုင်ငံတော်၏ နန်းတွင်းအဖွဲ့မှ လူများပင် ဖြစ်ကြသည်​။ အခြားနိုင်ငံမှ လူများကိုမူ ဖိတ်ကြားထားခြင်းမရှိချေ။ အ​ကြောင်းမှာ လက်ရှိတွင် ချန်နိုင်ငံတော်သည် အိမ်နီးချင်းနိုင်ငံ အများစုနှင့် စစ်ခင်းေ​နရခြင်း​ကြောင့် လင်းပါအိုသည် အခြားနိုင်ငံများအား ဖိတ်ခေါ်ခဲ့ခြင်း မပြုခဲ့​ပေ။
အချို့မှာ တော်ဝင်မိသားစုမှဖြစ်၍ အချို့မှာမူ အုပ်ချုပ်ရေးပိုင်းမှ အမတ်များ၏ မိသားစုဝင်များ ဖြစ်ကြသည်​။ သို့သော် ယခုကဲ့သို့​သော အချိန်​မျိုးတွင်​မူ ထိုလူများသည် သြဇာအာဏာ သက်ေ​ရာက်ခြင်း​မရှိတော့ချေ။
အကယ်​၍ အခြားသော အခြေအနေမျိုးတွင် ပွဲတက်ရမည် ဆိုပါက ထိုလူများအား အထူးအရေးပေး၍ ဆက်ဆံကြမည်​ဖြစ်သည့်တိုင် ယခုကဲ့သို့​သော​လေလံပွဲကြီးတွင်​မူ ပွဲကြည့်​ပရိတ်သတ်အနေဖြင့်သာ ရှိနေကြရသည်​။
ထိုင်ရသည့် နေရာများမှာလည်း ထောင့်ဘက်များတွင်သာ ဖြစ်သည်။
​လေလံပွဲသို့ မင်းသားသုံးပါးအပြင် ဇုဝူကျီနှင့် လန်လန့်လန့်တို့ကဲ့သို့ အမတ်များ၏ မိသားစုဝင်များလည်း တက်ေ​ရာက်ကြသည်​။
တော်ဝင်မိသားစုသည် လေလံပွဲတက်ရာတွင် နာမည်အရင်းဖြင့် မတက်သောကြောင့် ခန်းမအတွင်း ဝင်ရန်ပင် အနည်းငယ် ခက်ခဲခဲ့ကြသည်​။
​တော်​ဝင်​မိသားစုများဖြစ်ေ​သာ မင်းသားသုံးပါး အ​နေဖြင့်​လေလံပွဲသို့ တက်​ရောက်​ရခြင်းမှာ​ပစ္စည်း​တစ်စုံတစ်ခု ရရန်​လေလံဆွဲမည်ဟူသော ရည်မှန်းချက်ထက် အစွမ်းထက် ပညာရှင်ကြီးများနှင့် မိတ်ဆွေဖွဲ့နိုင်​ရေးအတွက်​သာ​အလိုရှိ၍ တက်ကြခြင်း​ဖြစ်​သည်​။ ထိုကဲ့သို့သာ မိတ်ဆွေဖွဲ့နိုင်မည် ဆိုပါက သူတို့၏ လုပ်ငန်းစဉ်များအတွက်​အ​ထောက်​အပံ့​ကောင်းများ ရနိုင်​မည်​ဖြစ်​သည်​။ မင်းညီမင်းသားများ ဖြစ်​သည့်​အတွက်​လည်း လူထု၏ ထောက်ခံအားပေးမှုများကို ရရှိလိမ့်​မည်​ဟု သူတို့၏ စိတ်​ထဲတွင်​ယုံကြည်ချက် ရှိ​နေကြသည်​။
မင်းသားများကဲ့သို့ အခြားသော အမတ်မင်းများ၏ မိသားစုဝင်များတွင်လည်း သူတို့ရည်ရွယ်ချက်ဖြင့် သူတို့ ရှိ​နေကြသည်​။
ဇုဝူကျီနှင့် လန်လန့်လန့်တို့မှာမူ အတူတူထိုင်နေကြရင်း ကွမ်ဝမ်ရှန်အား ငေးကြည့်ကာ လေလံပွဲ အပေါ်တွင်သာ​အာရုံစိုက်​နေကြသည်​။
ဇုဝူကျီသည်​တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ဖြင့်​ရှိနေ​သော်​လည်း လန်လန့်လန့်မှာမူ စိတ်လှုပ်ရှားနေသည့်​ဟန်​ပင်​။
လန်လန့်လန့်၏ ခေါင်းမှ အနာများသည်လည်း သက် သာလာပြီဖြစ်ကာ ဆံပင်များ အပြည့်အဝ ပြန်မပေါက်ေ​သးသည့်တိုင် ရှိနေသည့် ဆံပင်များသည်​နက်မှောင်သန်စွမ်းနေပြီ ဖြစ်သည်​။ ထို့​ကြောင့်​ဆွေကြီးမျိုးကြီးမှ ဆင်းသက်​လာ​သော လူတစ်​ဦး ဖြစ်​ရုံသာမက ယခင်ကထက်စာလျှင်လည်း ပို၍ ကြည့်ကောင်းသွားပြီ ဖြစ်​သော​ကြောင့်​လန်​လန့်​လန့်​သည်​မာနကြီးတစ်ခွဲသားဖြင့်ပင်​ထိုင်​နေ​လေသည်​။
ခန်းမအတွင်း၌ ပိုင်ရှင်းယွဲ့နှင့် ဝမ်ရမ်ချူးချူးတို့လည်း ရှိနေကြပြီး တိတ်ဆိတ်စွာဖြင့်​ပင် လေလံပွဲအား ထိုင်ကြည့်နေကြသည်​။
လေလံပွဲမှ ထူးခြားချက် တစ်စုံတစ်​ရာ တွေ့လို​တွေ့ငြား​စောင့်​ကြည့်​နေသည်​မျိုးလည်း ဖြစ်​နိုင်​ပေသည်​။
သို့သော် ဝမ်ရမ်ချူးချူးမှာမူ ယခင်အခေါက်ကဲ့သို့ ဟိတ်ဟန်မျိုး မရှိတော့ချေ။ တစ်​စုံတစ်​ခုအား​တွေး​တော​နေသည့်​အလား တိတ်ဆိတ်စွာဖြင့်​ထိုင်နေလျက်​ရှိသည်​။
ပိုင်ရှင်းယွဲ့၊ ဝမ်ရမ်ချူးချူး၊ ဇုဝူကျီ၊ လန်လန့်လန့်နှင့် မင်းသားသုံးပါးစလုံး၏ စိတ်ထဲတွင် အ​တွေးကိုယ်​စီဖြင့်​စိတ်​လှုပ်ရှားနေမိကြသည်​။
မင်းသားသုံးပါးအ​နေဖြင့်​သိုင်းလောက ဆိုသည်မှာ သူတို့ ထင်မှတ်ထားသည့်​အတိုင်း မဟုတ်မှန်း ယခု​လေလံပွဲသို့​ရောက်​သည့်​အခါမှသာ သိလိုက်ကြရသည်။
(ပညာရှင်တွေဆိုတာ အစွမ်းသာထက်တာ ပညာမတတ်ကြဘူး။ သူတို့သိတာလေးက နည်းနည်းလေး။စာကိုတောင် ဖြောင့်အောင် မရေးတတ်ကြတဲ့ သူ​တွေ။ သူတို့လုပ်​တတ်​တာ ဂိုဏ်းတွေ၊ အင်အားစုတွေခွဲမယ်​။​နောက်​ပြီး အကျိုးအမြတ်လေး နည်းနည်း အတွက်နဲ့​တောင် သေအောင် တိုက်ခိုက်နေကြတဲ့သူ​တွေ . . .)
(တိုက်ခိုက်တဲ့ နေရာမှာတော့ ကျွမ်းကြပါရဲ့၊ ဉာဏ်မရှိတာ​တော့ အ​တော်​ဆိုးတာပဲ . . .)
(ဒီလိုလူတွေကို စည်းရုံးဖို့က သိပ်လွယ်မှာပဲ . . .)
(လူတွေ ပြောနေကျ စကားလိုပေါ့ သိုင်းကောင်းကောင်းတတ်ရင် တော်ဝင်မျိုးနွယ်ဆီမှာ အမှုထမ်းခွင့် ရမယ်။ ကိုယ့်ဘက်ကသာ ရက်ရက်ရောရောနဲ့ ဆုလေးဘာလေးပေး၊ မျှော်လင့်ချက်လေး နည်းနည်းလောက် ပေးလိုက်ရင် တစ်ဘဝလုံး အဆုံးခံပြီး ကောက်ကောက်ပါအောင် လိုက်လာမယ့်​ပညာရှင်တွေဆိုတာ ရိုက်သတ်လို့တောင် မကုန်ဘူး . . .)
ယခင်​က မင်းသားများ၏ ခေါင်းထဲတွင် ထိုအတွေးများသာ ရှိခဲ့သည်​။
အပြင်ပိုင်းတွင် ပညာရှင်များအား လေး​လေးစားစားဖြင့်​ဆက်​ဆံ​နေ​သော်​လည်း စိတ်ထဲတွင်​မူ အထင်အမြင် သေးနေခဲ့ကြသည်​။
မင်းသားများ၏ အယူအဆသည်​ယေဘုယျအားဖြင့်​မှန်သည်ဟု ဆိုရပေလိမ့်မည်။ သိုင်းပညာကောင်းစွာတတ်ကျွမ်းသည့် လူအများစုသည် သူဌေးများ၊ မင်းမျိုးမင်းနွယ်များထံတွင်သာ အမှုတော်ထမ်းလေ့ ရှိကြသည်​။
သို့သော် ထိုကဲ့သို့​သော ပညာရှင်များသည်​ရည်မှန်းချက် မရှိသော အတွေးအခေါ် နိမ့်ပါးသည့် လူများသာ ဖြစ်ပါတော့သည်။

Comment

Leave a Reply

Options

not work with dark mode
Reset