Chapter – 276
“အနန္တသူတော်စင်”
တစ်ယောက်တစ်ခွန်းဖြင့်ဝေဖန်ပြောဆိုနေသည့်အချိန်တွင်လူတစ်ဦးမှ အလန့်တကြားဖြင့်ရုတ်တရက်ထခုန်လိုက်သည်။ သူ၏ မျက်နှာတွင်လည်းကြောက်ရွံ့ထိတ်လန့်နေသည့်အမူအယာများ ထင်ဟပ်လျက်ရှိသည်။
“ဘာဖြစ်တာလဲ . . .”
လူအုပ်ကြီးထဲမှ လူတစ်ယောက်သည်မဆိုင်းမတွပင်မေးလိုက်သည်။
“အလောင်း . . . အလောင်းကြီးက လှုပ်နေတယ်။နောက်. . .နောက်ပြီး . . . တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အရည်ပျော်ကျနေတယ် . . .”
ထိုလူ၏ မျက်နှာတွင် သွေးဟူ၍ မရှိတော့ဘဲ ဖြူဖတ်ဖြူရော်ပင်ဖြစ်လျက်ရှိသည်။
ကျန်သောလူများ အားလုံးသည်လည်း ထိုလူ့၏ စကားကြောင့်အလန့်တကြားပင်ဖြစ်သွားကာ အလောင်းများအား ချက်ချင်းပင် သွားကြည့်လိုက်ကြသည်။ ထိုအခါ အလောင်းကောင်များ လှုပ်လျက်ရှိသည်ကို မြင်တွေ့လိုက်ကြပြီး ကြည့်နေရင်းဖြင့်ပင်အသားများ တဖြည်းဖြည်း ပဲ့ကျ၍ အရည်ပျော်ကျ သွားကြသည်ကိုလည်းတွေ့မြင်လိုက်ရသည်။ ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုလုံးတွင်လည်း အော်ဂလီဆန်ဖွယ်ေကာင်းသည့်အပုပ်နံ့များဖြင့်လှိုင်လှိုင်ထနေလျက်ရှိသည်။
အရည်ပျော်ကျသွားပြီးနောက်မကြာခင်မှာပင် အလောင်းများသည် တဖြည်းဖြည်း သေး၍ သွားကြ သည်။ ကျုံ့သွားကြသည့်သဘောပင်။
မြင်တွေ့လိုက်ရသည့်မြင်ကွင်းကြောင့်လူအုပ်ကြီးသည်တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက် ကြည့်လိုက်ကြရင်း မျက်စိပျက် မျက်နှာပျက်ပင်ဖြစ်နေကြသည်။ ထို့ပြင်ကြောက်ရွံ့ထိတ်လန့်နေသည့်စိတ်ကြောင့်ဇောချွေးများလည်း ပြန်လျက်ရှိသည်။
ထိုအချိန်မှာပင် အော်သံတစ်ခုအား ထပ်မံ၍ ကြားလိုက်ရသည်။ လူအုပ်ကြီးထဲမှ လူတစ်ဦးသည်ကြောက်လန့်တကြားဖြင့်ပင်အော်ဟစ်၍ ထွက်ပြေးသွားခြင်း ဖြစ်သည်။ ကျန်လူများသည်နောက်မှ လိုက်၍ ကြည့်ကြသောအခါ ထိုလူ့၏ မျက်နှာတွင်သွေးမရှိတော့သည့်အလား ဖြူဖတ်ဖြူရော်ပင်ဖြစ်နေသည်ကို မြင်တွေ့လိုက်ကြရသည်။
(ဒီလိုအဆိပ်က ကမ္ဘာမှာ ဘယ်လိုဖြစ်ပြီး ရှိနေရတာလဲ။ လူသတ်သမားက ဘယ်သူများ ဖြစ်နိုင်မလဲ၊ တော်တော် ကြောက်စရာ ကောင်းတာပဲ . . .)
လူအားလုံးသည်အံ့သြစွာဖြင့် ဝိုင်းကြည့်နေကြသည့် အချိန်မှာပင် ထူးဆန်းသော မြင်ကွင်းတစ်ခုအား ထပ်မံ၍မြင်တွေ့လိုက်ကြရ ပြန်သည်။
ပြေးထွက်သွားသောသူမှာ အနန္တသူတော်စင်သာ တရားခံ ဖြစ်နိုင်သည်ဟု ပြောခဲ့သော နှုတ်ခမ်းမွှေးစစနှင့် လူပင် ဖြစ်သည်။ ထိုလူသည် ပြေးနေရင်းဖြင့် လဲကျသွားပြီး သူ၏ လည်ပင်းတွင်လည်း တောက်ပသော ငွေရောင်အပ်တစ်စင်း စိုက်ဝင်နေလျက်ရှိသည်။
ထိုအချိန်တွင်အက်ကွဲကွဲ အသံတစ်သံ ထွက်ပေါ်လာကာ –
“ခွေးကောင် . . . ငါ့ကိုတောင် မဆီမဆိုင် စွပ်စွဲနေသေးတယ်။ အခုတော့ ငါ့အပ်ရဲ့ အရသာကို မြည်းစမ်းခွင့် ရသွားပြီ မဟုတ်လား။ နောက်ဘဝမှာများ မင်း လူပြန်ဖြစ်လာခဲ့ရင် မှတ်ထားလိုက်၊ ငါ့အပ်က အဆိပ်မရှိတဲ့ ငွေရောင်အပ်ပဲ . . .”
သို့သော် နှုတ်ခမ်းမွှေးစစဖြင့်လူသည်ထိုအသံအား ကြားနိုင်တော့မည် မဟုတ်ချေ။ လည်မျိုတွင်စိုက်ဝင်သွားသော အပ်ကြောင့်အသက်နှင့်ခန္ဓာကိုယ်အိုးစားကွဲသွားခဲ့ပြီ ဖြစ်သည်။
ငွေရောင်အပ်သည် မည်သည့်နေရာမှ ရောက်ရှိလာမှန်း မသိလိုက်ရဘဲ မျက်တောင်တစ်ခတ်စာ အချိန်အတွင်းမှာပင်မြေကြီးအဆင့် ပညာရှင်တစ်ဦး၏ အသက်အား နှုတ်ယူသွားခဲ့သည်။
မြင်တွေ့လိုက်ရသည့်မြင်ကွင်းကြောင့်လူအားလုံးသည်ထိတ်ထိတ်ပျာပျာပင်ဖြစ်သွားကြသည်။
မုတ်ဆိတ်ဖြူ အဘိုးကြီး တစ်ဦးမှ –
“အနန္တသူတော်စင် . . . မင်းရှိနေတယ် ဆိုရင်လည်း ထွက်ခဲ့လေ။ ဘာလို့ လူလုံး မပြဘဲ နေနေလဲ”
ထိုအခါ အက်ကွဲကွဲ အသံပိုင်ရှင်မှ –
“မင်းတို့ဂိုဏ်းတွေကြားထဲက ရန်ပွဲကို ငါ ဝင်မပါချင်ဘူး။ မင်းတို့အဖွဲ့ကသာ ငါ့နာမည်တပ်ပြီး မစွပ်စွဲလာခဲ့ရင် ငါအခုလို လုပ်စရာ အကြောင်းကို မရှိဘူး။ ငါ့နာမည်ကို ထည့်ပြောတာ မင်းတို့အတွက် အကျိုးမရှိဘူးနော်။ အေးအေးဆေးဆေး နေကြ . . .”
ထို့နောက် လေပြင်းများ တိုက်ခတ်သွားပြီး ပတ်ဝန်းကျင် တစ်ခုလုံးသည်လည်း ငြိမ်ကျသွားပါတော့သည်။
လူအုပ်ကြီးသည် မည်သည့်စကားမျှ မပြောနိုင်ကြတော့ဘဲတစ်ယောက်မျက်နှာသာ တစ်ယောက်ကြည့်နေမိကြသည်။
နှုတ်ခမ်းမွေးစစဖြင့်လူသည် ယခုရှိနေကြသည့် လူအုပ်ထဲတွင် အင်အားအနည်းဆုံးဟု ဆိုနိုင်ပေသည်။ သို့သော် ထိုလူသည်မျိုးနွယ်စုကြီး ၈ ခုအနက် လောင်မျိုးနွယ်မှပင် ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် လောင်မျိုးနွယ်ဝင်တို့သည် မကျေမချမ်းဖြင့် ဒေါသထွက်ေနကြသည်။သို့သော်ဒေါသထွက်နေသည့်အကြောင်းအား နှုတ်မှ ထုတ်ဖော်၍တော့ မပြောရဲကြချေ။ မည်သည့်စကားမျှ မဆိုနိုင်ဘဲ ငေးငိုင်၍သာ ရှိနေကြသည်။
လောင်မျိုးနွယ်သည်အနန္တသူတော်စင်ကိုသာမက ဂိုဏ်းကြီးများကိုလည်း မထိပါးရဲချေ။
အနန္တသူတော်စင်မှ တစ်ယောက်တည်းကိုသာမက လူပေါင်းများစွာ သတ်ဖြတ်သွားမည် ဆိုလျှင်လည်း လက်ပိုက်၍သာ ကြည့်နေရမည်ဖြစ်သည်။ကောင်းသည်ဆိုးသည်၊ မှားသည်မှန်သည်မည်သို့မျှ ပြောရဲကြလိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။ အကယ်၍တစ်စုံတစ်ရာ မှားယွင်းပြောဆိုမိပါက တစ်မျိုးနွယ်လုံးပင် အသတ်ခံရနိုင်ပေသည်။
ထိုကဲ့သို့ ငြိမ်သက်စွာ တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက် ကြည့်နေကြရင်း အားလုံး၏ စိတ်ထဲတွင်-
(အနန္တသူတော်စင်တောင် ချန်ရှင်းမြို့ကို ရောက်နေတာပါလား . . . သူသိုင်းလောကထဲ ခြေမချတာ ကြာလှပြီ။ အခုတော့ လေလံပွဲကြောင့် ရောက်လာခဲ့တာ ဖြစ်မယ်။ ဒါဆိုရင်တော့ လေလံပွဲက တစ်စထက်တစ်စ ပိုစိတ်ဝင်စားစရာ ကောင်းနေပြီ . . .)
(ဒါပေမယ့်ငါတို့တွေ ပိုပြီး ဂရုစိုက် သတိထားမှ ဖြစ်လိမ့်မယ်။ အနန္တသူတော်စင်ကိုသာ ငါတို့ သွားရှုပ်မိရင် အနန္တရေကန် တစ်ဖွဲ့လုံးနဲ့ ရင်ဆိုင်နိုင်ရနိုင်တယ်။ မလွယ်ပါလား)
ကြယ်ရောင်ဂိုဏ်းနှင့် နေရောင်ဂိုဏ်းအပါအဝင် ရှိရှိသမျှ လူများအားလုံးသည် သက်ပြင်းကိုယ်စီသာ ချမိလိုက်ကြပါတော့သည်။
. . .
ရဲရှောင်သည် ပုန်းအောင်းနေလျက်ရှိသည်။ လူများ ထွက်ခွာသွားသည်ကို တွေ့ရသည့် အခါမှသာ စိတ်သက်သာရာ ရသွားခဲ့သည်။
ဒဏ်ရာ အပြင်းအထန် ရရှိထားသည့်အတွက်ရဲရှောင်သည်တိုက်ပွဲဖြစ်ရာနေရာမှ အစွမ်းကုန်ကြိုးစား၍ ထွက်လာခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ ယခုအခါတွင်အခင်းဖြစ်သည့်နေရာနှင့်ပေ ၃၀၀၀ ခန့် ကွာဝေးသည့်သာမန်ပြည်သူတစ်ဦး၏ အိမ်အတွင်း၌ ပုန်းအောင်းနေခြင်းပင် ဖြစ်သည်။
အရေးပေါ် အခြေအနေ ဖြစ်နေသဖြင့် ရဲရှောင်သည် အိမ်ပိုင်ရှင်များအား အကူအညီ တောင်းခံခဲ့ရသည်။ခေတ္တခဏရှောင်တိမ်းပုန်းခိုချင်၍ မိမိအား သနားစေရန်ပြောဆိုခဲ့သည်။ ထို့အတွက်ကြောင့်အိမ်ပိုင်ရှင်များ ကြည်ဖြူစေရန်လည်း ငွေစ အနည်းငယ်ပေးကမ်းခဲ့သည်။
အိမ်ရှင်များသည်ရဲရှောင်အား အလွန်အမင်း ကျေးဇူးတင်နေလေသည်။ သက်ကြီးဝါကြီးတစ်ယောက်ကဲ့သို့ပင် လေးလေးစားစားဖြင့်ဆက်ဆံ၍ ဧည့်ဝတ်ကျေပွန်လျက်ရှိသည်။
ယခုကဲ့သို့သော ငွေစများအား သူတို့၏ ဘဝတွင်တစ်ကြိမ်တစ်ခါမျှ မပိုင်ဆိုင်ဖူးခဲ့ချေ။ ထို့ပြင် ရဲရှောင်အား ကူညီပေးရသည့်ကိစ္စသည်သူတို့်အတွက်မူ အပန်းမကြီးသည့်ကိစ္စတစ်ခုပင်မဟုတ်ပါလော။
အမှန်တကယ်တွင်မူ ရဲရှောင်သည် သူ့ထံတွင်ပါလာသည့်ငွေစ အနည်းငယ်ကိုသာ ပေးလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ အတိအကျ ဆိုရလျှင်ငွေစ ၂ သောင်းခန့်သာ ရှိလေသည်။
ငွေစ ၂ သောင်းဆိုသော ပမာဏသည် ရဲရှောင်အဖို့ အသေးအမွှားပင်ဖြစ်သည်။ သို့သော် ထိုပမာဏသည်သာမန်မိသားစုဝင်များအဖို့ မက်မောလောက်စရာ အနေအထားပင်ဖြစ်လေသည်။
သာမန်ပြည်သူများ၏ ဘဝတွင် ထိုကဲ့သို့ များပြားသော ငွေစများစွာ ပိုင်ဆိုင်ရန်မလွယ်ကူချေ။ငွေစ ၅၀၀၀၀ဆိုလျှင်မိသားစုတစ်စု လအနည်းငယ်ပင်ဖူဖူလုံလုံ စားသောက်၍ ရပေသည်။
အိမ်ရှင်မိသားစုနှင့် စကားအနည်းငယ် ပြောဆိုပြီးနောက် ရဲရှောင်သည်ထူးခြားအစွမ်းထက် ဆေးလုံး ၅ လုံးအား မျိုချလိုက်သည်။ ထို့နောက် သူ၏ဝေဒနာများ အနည်းငယ်သက်သာသွားစေရန်အတွက်ရေဟင်းလင်းပြင်ကြီးထဲမှ ရေစက် ၁၀ စက်အား ထပ်မံ၍အသုံးပြုလိုက်ပြန်သည်။
အဝတ်အစားများ လဲလှယ် ဝတ်ဆင်လိုက်ပြီးနောက်ရဲရှောင်သည်အားအင်များ ပြန်လည်ပြည့်ဝလာစေရန်အတွက်ပြုလုပ်လိုက်သည်။ သိပ်မကြာမီ အချိန်အတွင်း ယခုနေရာမှ အမြန်ဆုံး ထွက်ခွာနိုင်ရန်လိုအပ်ပေသည်။ ရဲရှောင်အနေဖြင့်လက်ရှိရောက်ရှိနေသည့်နေရာတွင်လည်း စိတ်ချလက်ချ မနေရဲတော့ပေ။ အကယ်၍ တစ်စုံတစ်ေယာက် ဝင်ရှာလာမည် ဆိုပါက ခက်ချေမည် မဟုတ်ပါလော။
တိုက်ခိုက်မှုများ ပြီးသွားသည့် အချိန်မှစ၍ လောက၌ မည်သည့်အရာမှ ရာနှုန်းပြည့်ယုံကြည်စိတ်ချ၍ မရနိုင်တော့သည်ကို ရဲရှောင်သိလိုက်ရသည်။
လောကကြီးတွင်မဖြစ်နိုင်သော အရာဟူ၍ မရှိချေ။ အရာအားလုံးသည်ဖြစ်နိုင်ပေသည်။
အင်အား အနည်းငယ် ပြည့်ဝလာသောအခါ ရဲရှောင်သည် ရုပ်ဖျက်လိုက်သည်။ ထိုကဲ့သို့ ရုပ်ဖျက်နိုင်ရန်အတွက် ဝိညာဉ်တော်ချီဓာတ်အချို့အား အသုံးပြုရသည်။
အသေအချာပြင်ဆင်၍ ရုပ်ဖျက်လိုက်သည့်အတွက်သူ့အား မည်သူမှ မမှတ်မိနိုင်လောက်တော့ဟု ရဲရှောင်ယူဆမိလိုက်သည်။
ရဲရှောင်သည်သူ၏ ချီဓာတ်စွမ်းအင်များဖြင့် ဒဏ်ရာရထားသော နေရာများအား ဆင်ခြင်ကြည့်လိုက်သည်။ ထိုအခါ အချို့သော ခန္ဓာကိုယ် အစိတ်အပိုင်းများ နေရာလွဲနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရပြီး အရိုးအချို့လည်း ကျိုးနေသည်ကိုသိလိုက်ရသည်။ သူ၏ ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး ဒဏ်ရာဒဏ်ချက်များဖြင့် ပြည့်နှက်လျက်ရှိပြီး မည်သည့်နေရာမှ အကောင်းပတိအတိုင်း မကျန်ရှိတော့ပေ။
အကောင်းပတိအတိုင်း ကျန်နေသေးသည့် တစ်ခုတည်းသော အရာမှာ စွမ်းအင်သိုလှောင်ရာပင် ဖြစ်သည်။ သူ၏ စွမ်းအင်သိုလှောင်ရာသည်ခမ်းခြောက်သည်အထိ ဖြစ်ခဲ့ရသော်လည်း ယခုအခါတွင်မူ ခရမ်းရောင် ချီဓာတ်အနည်းငယ် ပြန်လည် ပြည့်ဝလာနေခဲ့ပြီ ဖြစ်သည်။
ထိုချီဓာတ်များသည် ရဲရှောင်၏ ဒဏ်ရာများအား ပို၍ လျင်မြန်စွာ သက်သာလာစေမည် ဖြစ်သည်။
ရဲရှောင်သည်ခရမ်းရောင် ချီဓာတ်များအား လည်ပတ်စီးဆင်းစေလိုက်သည်။ ထို့ပြင်သူသောက်ထားသည့် ဆေးလုံးမှ စွမ်းအင်များသည်လည်း ပေါက်ကွဲထွက်လာလေသည်။ထို့နောက် ရေစက်များ၏ အစွမ်းနှင့် ပေါင်းစပ်၍ ဒဏ်ရာရထားသော နေရာများသို့ သွေးကြောများမှတဆင့် ပြန့်နှံ့ စီးဆင်းစေလိုက်ပါတော့သည်။