Switch Mode

Chapter – 274

ဝှက်ဖဲ

Chapter – 274
“ဝှက်ဖဲ”

ချန်ယွင်းဖန်သည် ရဲရှောင်၏ အနားသို့ တရွေ့ရွေ့ တိုးကပ်သွားသည်။ ရဲ​ရှောင်​ဘက်​မှ တစ်စုံတစ်ခု လှုပ်​ရှားမှု ပြုလိုက်​သည်​နှင့်​သူ၏ လက်​ထဲတွင်​ကိုင်​ဆောင်​ထား​သော ဓားဖြင့် ခုတ်ပိုင်းချပစ်​မည်ဟု ဆုံးဖြတ်​ထားသည်​။ ထို့ကြောင့် သတိနှင့် သွားနေခြင်းပင် ဖြစ်​သည်​။
ရဲရှောင်သည်​ချောင်းများ ထပ်မံ​ဆိုးသွားပြီး ပါးစပ်​မှ သွေးများ အန်ထွက်သွားသည်။ ထပ်ခါထပ်ခါပင်​ဆိုး၍ အန်ထွက်နေခြင်း ဖြစ်​သည်​။
ဓားကိုင်​ဆောင်​ထား​သော ချန်​ယွင်းဖန်​၏ လက်များသည် တုန်ယင်လျက်ရှိပြီး သက်ပြင်းတစ်ချက် ချမိလိုက်သည်။
“ဟူး . . .”
ချန်ယွင်းဖန်သည် ရဲရှောင်၏ အခြေအနေအား မြင်လိုက်​ရသောအခါ စိတ်​ချလက်​ချပင်​ဖြစ်​သွားပြီး အနားသို့ ပို၍ တိုးကပ်​သွားသည်။ လက်ရှိအချိန်တွင် သူသည် ရဲရှောင်၏ လက်တစ်ကမ်းသို့ ရောက်ရှိ​နေပြီ ဖြစ်သည်​။ သို့သော် သတိမပြတ် ရှိနေသူပီပီ ရဲရှောင်၏ ခြေထောက်အား သွေးတိုးစမ်းသည့်​သ​ဘောဖြင့်​လှမ်းကန်လိုက်သည်။ ရဲရှောင်လည်း အော်ဟစ် ညည်းညူလိုက်ရင်း ဒေါသတကြီးဖြင့် –
“ခွေးကောင် . . . မင်းငါ့ကို သတ်ရင်လည်း သတ်လိုက်တော့၊ ဒီလိုမျိုး ပညာရှင်တစ်ဦးကို စော်ကားချင်တိုင်း စော်ကားလို့ ရမယ်လို့ မင်းက ထင်နေတာလား . . .”
ချန်ယွင်းဖန်သည်​သူ၏ စိတ်အား ဒုံးဒုံးချလိုက်သည်။ ထိပ်တန်းပညာရှင်တစ်ဦးဖြစ်သူ ဖန်ဧကရာဇ်သည် ယခုအခါတွင်​လှုပ်ပင် မလှုပ်နိုင်တော့ချေ။
ပို၍ စိတ်​ချနိုင်​စေရန်​အတွက်​သူ၏ ခြေထောက်ဖြင့် ဓားများနှင့် အပ်များအား အ​ဝေးသို့ ကန်ထုတ်ပစ်လိုက်သည်။ ထို့​နောက်​ပြုံးလိုက်ရင်း –
“ဖန်ဧကရာဇ် . . . မင်းက ဘာတွေ ပြောနေတာလဲ။ ငါက မင်းခြေထောက်ကို ကန်ရုံပဲ ကန်လိုက်တာပါ။ မင်းရဲ့ အတွင်းခံတွေ ချွတ်ပစ်နေတာမှ မဟုတ်တာ။ မင်းက သိပ်ပြီး စိတ်တိုတတ်တာပဲ။ ငါမင်းကို အခု ဘယ်လိုများ သတ်ရမှာလဲကွ . . .”
ရဲရှောင်​လေသံ ခပ်​ယဲ့ယဲ့ဖြင့်​-
“ငါ့ကို အခုနေ သတ်လိုက်တာ မင်းအတွက် ပိုကောင်းလိမ့်မယ်။ ဒီလိုမှ မဟုတ်ရင်တော့ မင်းဘဝ မင်းတွေးပေါ့ . . .”
ချန်ယွင်းဖန်သည် ရဲ​ရှောင်​၏ စကား​ကြောင့်​ကျယ်လောင်စွာ​အော်​ဟစ်​ရယ်မောလိုက်ပြီးနောက် စိတ်​ထဲတွင်လည်း မခံချင်ပင် ဖြစ်သွားမိသည်။​ထို့​ကြောင့်​ပမာမခန့်​သော မျက်​နှာ​ပေးဖြင့်​ရဲရှောင်၏ အနားသို့ လျှောက်သွားလိုက်​သည်​။ ထို့​နောက်​ရဲရှောင်၏ မျက်လုံးများအား တည့်တည့် စိုက်​ကြည့်လိုက်ရင်း –
“ငါမင်းကို . . .”
ထိုအချိန်မှာပင် ရဲရှောင်၏ မျက်​လုံးများသည်​ရုတ်တရက် ဖျတ်ခနဲ ပွင့်သွားပြီး ပါးစပ်​မှလည်း အလင်းတန်းတစ်ခု ထွက်​ပေါ်သွား​သည်။
ထိုအလင်းတန်းသည်​လျှပ်စီးထက်ပင် ပို၍ မြန်ဆန်နေပါသေးသည်။
ရဲ​ရှောင်​သည်​သူ၏ နောက်ဆုံးဝှက်ဖဲအား ထုတ်သုံးလိုက်ခြင်းပင် ဖြစ်သည်​။
ထိုဝှက်​ဖဲသည်​သွားများအကြားတွင် ဝှက်​ထား​သော အပ်တစ်စင်းပင် ဖြစ်ပေသည်​။
ရဲ​ရှောင်​၏ ခန္ဓာကိုယ်​တစ်​ခုလုံး ကိုင်​ရိုက်​ထားသည့်​အလား မလှုပ်​နိုင်​မရှားနိုင်​ပင်​ဖြစ်​နေမိ​သော်​လည်း အသက်ရှင်နေသ၍ ထိုအပ်ဖြင့် ရန်သူအား သတ်နိုင်ဦးမည် ဖြစ်သည်။
ချန်ယွင်းဖန်သည်​စကားပင် ဆုံးအောင် မပြောလိုက်ရဘဲ ရဲ​ရှောင်​၏​ရှေ့တွင်​ဒူးထောက်ကျသွားသည်။ ရဲ​ရှောင်​ပစ်​လွှတ်​လိုက်​သည့်​အပ်သည် ချန်​ယွင်းဖန်​၏ လည်မျို တည့်တည့်အား ထိမှန်သွားခြင်းပင် ဖြစ်သည်။
အပ်စိုက်ရာ နေရာတွင် အနီစက်လေးတစ်​စက်​ဖြစ်ပေါ်သွားပြီး ထို​နေရာမှတစ်​ဆင့်​စွမ်းအင်များသည်​အခြား​နေရာများသို့ ပြန့်နှံ့သွားသည်​။
“ချလွင် . . .”
ချန်​ယွင်းဖန်​၏ လက်ထဲတွင်​ကိုင်​ဆောင်​ထားသည့်​ဓားသည်လည်း မြေပြင်ပေါ်သို့ လွတ်ကျသွားသည်။ ဒူး​ထောက်​လျက်​သား အ​နေအထားဖြင့်​ပင်​မျက်​လုံးများ ပြူး၍ ရဲ​ရှောင်​အား အံ့ဩသင့်​နေ​သော အကြည့်​များဖြင့်​စိုက်​ကြည့်​လျက်​ရှိသည်​။ သူ၏ မျက်​နှာတစ်​ခုလုံးသည်​လည်း​အေးစက်​တောင့်​တင်းလာခဲ့ပြီ ဖြစ်​သည်​။
မည်သို့မည်ပုံ ဖြစ်ပျက်သွားသည်ကို နားမလည်နိုင် ဖြစ်နေခြင်း ဖြစ်သည်။
ချန်​ယွင်းဖန်​သည်​သူ၏ လည်ပင်းအား ကိုင်လျက် မပီမသ အသံများ ထွက်ရင်း ရဲရှောင်အား မယုံနိုင်သည့်​ဟန်ဖြင့် ကြည့်နေလေသည်။ သူ၏ မျက်နှာတွင် အံ့သြမှု၊ ထိတ်လန့် ကြောက်ရွံ့မှုများ ရောထွေးလျက် ရှိနေသည်​။ ထို့နောက် တဖြည်းဖြည်းဖြင့် မြေပြင်ပေါ် လဲကျသွားပါတော့သည်။
ရဲရှောင်၏ ပါးစပ်ထဲတွင်​အပ်ရှိနေလိမ့်မည်ဟု ချန်​ယွင်းဖန်​၏ စိတ်​ထဲတွင်​ထင်မထားမိခဲ့​ချေ။ နန်ရှန်ဆင်းအား တိုက်ခိုက်ခဲ့သည့် ပွဲသိမ်းတိုက်ကွက်တွင်​လည်း ထိုအပ်အား ထုတ်​မသုံးခဲ့ပေ။ ယခုအခါမှသာ အသုံးပြုခြင်း ဖြစ်သည်။
ယခုကဲ့သို့ အလှည့်အပြောင်း ဖြစ်သွားမည်ဟုလည်း မည်သည့်အခါကမျှ​တွေးမထားမိခဲ့​ချေ။
ပထမဘဝတွင်​ကြုံ​တွေ့ခဲ့ရ​သော အ​တွေ့အကြုံများ နှင့်​ယခု ဒုတိယဘဝတွင်​ကြုံ​တွေ့​နေရ​သော အ​တွေ့အကြုံများအရ ရဲရှောင်ထံတွင် အရန် အစီအစဉ်တစ်ခု အမြဲရှိနေတတ်​သည်​။ တစ်စုံတစ်ခု ချွတ်ချော်ခဲ့သော်​ထိုအစီအစဉ်သည် သူ့အား များစွာ အထောက်အကူ ပြုစေလိမ့်မည် ဖြစ်​သည်​။ ထိုအရန်အစီအစဉ်သည်ပင် နောက်ဆုံး မျှော်လင့်ချက်ဟု ဆိုနိုင်ပေသည်။
ရဲရှောင်သည် ပါးစပ်ထဲတွင်​ဝှက်​ထား​သော အပ်ဖြင့် နောက်ဆုံးတိုက်ကွက်အား ပြုလုပ်ပြီးနောက် အပြင်းအထန်ပင်​ချောင်းဆိုးသွားကာ မြေပြင်ပေါ်တွင် လူးလှိမ့်သွားသည်​။ ထိုအပ်အား ရှိသမျှ အင်အား အကုန်သုံး၍ ပစ်လွှတ်လိုက်ခြင်းပင်​ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် သူ၏ အင်အားများ ပြန်လည် ကုန်ခမ်း သွားခဲ့ရသည်​။
ယခုကဲ့သို့ အားအင်ကုန်ခမ်ြး​ခင်းမျိုး ယခင်က တစ်ကြိမ် တစ်​ခါမျှ မဖြစ်ခဲ့ဖူးချေ။
မည်​သို့ပင်​ဆို​စေကာမူ သူ၏ အပ်များ နှင့်​ဓားများအား ပြန်လည်၍ ကောက်​ယူရန် ကြိုးစားရ​ပေဦးမည်​။ ယခုအခေါက်တွင်မူ ပစ္စည်းများအား သူ့နေရာနှင့်​သူ ပြန်သိမ်းနိုင်မည့် အင်အား မရှိတော့ချေ။ ထို့​ကြောင့်​ပြန်​လည်​သိမ်းဆည်းခြင်း မပြု​တော့ဘဲ အားလုံးကိုသာ စု၍ ကိုင်ထားလိုက်သည်​။
ရဲ​ရှောင်​သည်​ချန်ယွင်းဖန်၏ လည်မျိုတွင် စိုက်လျက်ရှိသော ခရမ်းပုတ်ရောင် အပ်အား ဆွဲနှုတ်​လိုက်ရင်း –
“မင်းက ငယ်ပါသေးတယ်ကွာ၊ ငါက ဝှက်ဖဲတစ်ချပ် အမြဲထားလေ့ ရှိတယ်။ မင်းမှာက ဝှက်ဖဲ မရှိတော့ မင်းသေရတာပေါ့ . . .”
ယခုအခါတွင်​မူ ရဲ​ရှောင်​သည်​အန္တရာယ်တွင်းမှ လွတ်မြောက်သွားခဲ့​ချေပြီ။ ထို့​နောက်​အသက်ပြင်းပြင်းတစ်ချက် ရှူသွင်းရင်း ချီဓာတ်များအား စုပ်ယူလိုက်​သည်​။ ရဲ​ရှောင်​သည်​မတ်​တပ်​ရပ်​နေရင်းဖြင့်​လဲမကျသွား​စေရန်​မနည်းထိန်းလိုက်ရသည်​။ သူ၏ အင်အားများ လုံးဝ ကုန်ခမ်းနေသည့်တိုင် ယခုနေရာမှ အမြန်ဆုံး သွားရန် လိုအပ်နေပြီ ဖြစ်​သည်​။ ထို့ကြောင့် အားတင်း၍ လျှောက်သွားလိုက်​သည်​။
ယခုနေရာသည်​ကြာကြာနေလို့ ကောင်းသည့် နေရာမဟုတ်တော့ချေ။
ထို​နေရာမှ​နေ၍ ဝေးသထက်ဝေးအောင် မြန်မြန်ထွက်ခွာမှ ဖြစ်ချေလိမ့်မည်။
မကြာခင် လူများ ရောက်ရှိလာပြီး သူ့အား​တွေ့သွားကြမည် ဆိုလျှင် ပို၍ ဒုက္ခများနိုင်​ပေသည်​။
ထင်ထားသည့်အတိုင်းပင် ရဲရှောင်ထွက်သွားပြီး မကြာခင်အချိန်တွင်​အရိပ်နှစ်ခု ပျံသန်း ရောက်ရှိလာလေသည်။
“ရွှစ် . . . ရွှစ် . . .”
“ခုနက အသံတွေက ဒီနေရာက ဖြစ်မယ် ထင်တယ်။ အသံ​တွေက သိပ်တော့ မသဲကွဲ​ပေမယ့်​ဒီနေရာဆိုတာတော့ သေချာတယ် . . .”
“လျှို့ဝှက်နေရာတစ်ခုလို ဖြစ်နေတာပါလား . . .”
“ဒီနေရာမှာ တစ်ယောက်ယောက်ကို သတ်ဖြတ်ရင် အကောင်းဆုံးပဲ . . .”
“အမှန်ပဲ . . . တစ်ချက် ကြည့်ကြည့်ကြတာပေါ့ . . .”
“ငါတို့အတွက် အကျိုးရှိမယ့်​အရာတစ်ခုခု ရှိရင်လည်း ရှိနိုင်မယ် ထင်တယ် . . .”
“ဒီမှာ သွေးတွေပါလား၊ တကယ်ပဲ တိုက်ခိုက်ခဲ့ကြတာပဲကွ၊ တော်တော်ကို ကြမ်းတဲ့ တိုက်ပွဲ ဖြစ်မယ်ထင်တယ် . . .”
“ဟင် . . . ဒါ . . . ဒါ . . . နန်ရှန်ဆင်း မဟုတ်လား . . .”
“ဘုရားရေ . . . သူပဲ၊ ဘယ်လို ဖြစ်ရတာလဲ . . .”
ရောက်ရှိလာသော လူနှစ်ဦးသည် နေရောင်ဂိုဏ်းမှ ဂိုဏ်းသားနှစ်ဦး ဖြစ်လေသည်။ နန်ရှန်ဆင်း၏ အလောင်းအား ကြည့်ရင်း နှစ်​ယောက်သား တုန်လှုပ် ခြောက်ခြား နေကြသည်​။
နန်ရှန်ဆင်းသည် တစ်ကမ္ဘာလုံးတွင် အစွမ်းထက်ဆုံး လူတစ်ဦး မဟုတ်သည့်တိုင် အကွက်ချ ကြံစည်တတ်သည့် နေရာတွင်မူ အတော်ဆုံး လူတစ်ဦးပင် ဖြစ်​သည်​။
ထို့ပြင်​ကြယ်ရောင်ဂိုဏ်း၏ အရေးပါအရာရောက်သော လူတစ်ဦးလည်းဖြစ်ပြီး ယခုလို နေရာတွင် သေဆုံးနေရခြင်းမှာ ထူးဆန်းလှပေသည်​။
အလွန် အံ့သြစရာ ကောင်းသော ကိစ္စတစ်ခု​ပင် ဖြစ်သည်။
နှစ်​ယောက်သား ထိတ်လန့် တုန်လှုပ်နေကြသဖြင့် စကားပင် မပြောနိုင်အောင် ဆွံ့အလျက် ရှိနေကြသည်။ ထို့​ကြောင့်​ထို​နေရာ၌ နောက်ထပ် အလောင်းတစ်လောင်း ရှိနေသေးသည်ကိုပင် သတိမထားမိခဲ့ကြချေ။
ခဏအကြာတွင် နှစ်​ဦးစလုံး စိတ်ကို တည်ငြိမ်အောင် လျော့ချလိုက်ကြသည်​။ ထိုအခါကြမှသာ နောက်ထပ်​အလောင်း တစ်လောင်းအား တွေ့လိုက်ကြရလေသည်။
“ဒီမှာ နောက်တစ်ယောက်ပါလား . . .”
“ဟင် . . . ဒါက ချန်ယွင်းဖန် မဟုတ်လား . . .”
“ဟုတ်တယ်၊ သူပဲ . . . သူကရော ဘယ်လိုဖြစ်ပြီး ဒီနေရာမှာ သေနေရတာလဲ။ ငါတို့ရဲ့ ဒုတိယ ခေါင်းဆောင်က သူ့ကို စာပို့ဖို့ ခိုင်းလိုက်တာ မဟုတ်လား။ ဒီမှာ လာသေနေရတယ်လို့ကွာ . . .”
“ကြည့်ရတာ ဒီနေရာကို ဒီကောင် မတော်တဆနဲ့ ရောက်လာရင်း အသတ်ခံလိုက်ရတာ ထင်တယ်”
“ဖြစ်နိုင်တယ် . . .”
ချန်​ယွင်းဖန်​၏ အ​လောင်းအား ကြည့်​ရင်း နှစ်ဦးသား မှတ်​ချက်​ပြုလိုက်​ကြသည်​။
ထိုအချိန်မှာပင် –
“ရွှစ် . . . ရွှစ် . . . ရွှစ် . . .”
လူတစ်ဒါဇင်ကျော်ခန့်သည်​ထိုနေရာသို့ ရောက်ရှိလာကြပြန်သည်​။
အားလုံးသည် မတူညီသော ဝတ်စုံများအား ဝတ်ဆင်ထားကြပြီး ဂိုဏ်းအသီးသီးမှ လူများပင် ဖြစ်ကြသည်​။
ကြယ်ရောင်ဂိုဏ်း၊ နေရောင်ဂိုဏ်းနှင့် အခြားဂိုဏ်းကြီးများ အပါအဝင် မျိုးနွယ်စုကြီး ၈ စုမှ လူများလည်း ပါဝင်ကြသည်။
ထိုလူများသည် ခပ်သွက်သွက်ပင် လျှောက်လာကြသည်​။ သူတို့အားလုံးသည် အရည်အချင်း ရှိကြသူများ ဖြစ်ကြပြီး ထိပ်တန်းအဆင့် ပညာရှင်များလည်း ဖြစ်ကြသည်။
ထိုလူများအားလုံး အနားသို့ ရောက်သောအခါ မြင်လိုက်ရသည့် မြင်ကွင်းကြောင့် မျက်စိမျက်နှာပျက်ပင်​ဖြစ်​သွားကြပါတော့သည်။

Comment

Leave a Reply

Options

not work with dark mode
Reset