Chapter – 266
“ပထမတိုက်ကွက်”
“မင်းကို ချီးမွမ်းတယ် ဟုတ်လား . . . မင်းကတော့ သေချင်နေပြီထင်တယ် ဖန်ဇီလင်။ အမှန်တကယ်မင်းလုပ်ရမှာက ငါ့ကို သေမတတ် တောင်းပန်နေရမှာကွ . . .”
နန်ရှန်ဆင်းသည်ဒေါသတကြီးဖြင့်ပင်ပြောလိုက်သည်။
ရဲရှောင်လည်း ခနဲ့သော အသံဖြင့်-
“ဪ . . . ဟုတ်လား၊ ငါလည်းမသိဘူးလေ။ ဒီလောက်ထိ အရှက်မရှိ၊ ယုတ်မာကောက်ကျစ်တဲ့ မျိုးမစစ်တစ်ကောင်ကို ငါက တောင်းပန်ရမှာတဲ့လား။ မင်းပြောတာက အဓိပ္ပါယ် မရှိလိုက်တာ . . .”
“ငါပြောတာတွေက မမှားလောက်ပါဘူး။ အနည်းဆုံးတော့ ငါ့နှလုံးသားထဲမှာ ငါ့နိုင်ငံ၊ ငါ့အမိမြေကို ချစ်မြတ်နိုးတဲ့စိတ် ရှိသေးတယ်။ မင်းလိုမျိုး ခွေးတောင်မလုပ်တဲ့ ဒီလို အလုပ်မျိုးတွေကို လုပ်မှာမဟုတ်ဘူး . . .”
ရဲရှောင်၏ စကားသံအဆုံးတွင်နန်ရှန်ဆင်းသည်ဒေါသတကြီးဖြင့်ကျယ်လောင်စွာ အော်ဟစ်လိုက်သည်။
သူ၏ အော်သံကြောင့် မြေပြင်ပင် တစ်ချက် တုန်ခါသွားခဲ့သည်။
ရဲရှောင်မှာမူဒေါသကြောင့်ကမ္ဘာပျက်နေသော နန်ရှန်ဆင်းအား မခိုးမခန့်ပင်ကြည့်ရင်း စိတ်ထဲတွင်တွေးနေမိသည်။
(ဒီမျိုးမစစ်ကောင်က ငါ့ကို မသတ်လောက်ပါဘူး။ ငါက သူ့အတွက် ရွှေတွင်းပဲလေ။ ဒါပေမယ့်အခုတော့ သည်းမခံနိုင်တော့ဘူး ထင်တယ် . . .)
နန်ရှန်ဆင်းသည်ခက်ထန်သော မျက်နှာပေးဖြင့် ရဲရှောင်အားကြည့်လျက်-
“ဖန်ဧကရာဇ် . . . မင်းကို ငါက ဝိုင်ခွက်နှစ်ခွက်ပေးပြီးရွေးချယ်ခိုင်းနေတာ။ တစ်ခွက်က မိတ်ဆွေဖြစ်စေမယ့်ခွက်နောက်တစ်ခွက်က အပြစ်ပေးခံရမယ့်ခွက်။ ဒီလောက်လွယ်တာ ရွေးခိုင်းနေတာတောင် မင်းက ခက်အောင် လုပ်နေတာပဲ . . .”
ရဲရှောင်လည်း ခပ်တည်တည်မျက်နှာထားဖြင့်မဆိုင်းမတွပင်-
“ဘယ်ခွက်ပဲဖြစ်ဖြစ် ဝိုင်ကတော့ ဝိုင်ပဲ မဟုတ်လား . . .”
“ဘယ်ဝိုင်ပဲဖြစ်ဖြစ် ငါ့ကို မူးယစ်ရီဝေစေမှာပဲလေ။ မင်းအဖေကရော ဘယ်လိုဝိုင်မျိုးကို ကြိုက်တတ်လဲ . . .”
“ငါ့အဖေအကြောင်း ထည့်မပြောစမ်းနဲ့ . . .”
နန်ရှန်ဆင်းသည်သည်းမခံနိုင်တော့ဘဲဒေါသတကြီးဖြင့်ပြောလိုက်သည်။
ရဲရှောင်သည်ဟက်ဟက်ပက်ပက်ပင်ရယ်မောလိုက်ရင်း –
“ဟားဟား ဟားဟား . . .”
“ဘာလဲ၊ ဝမ်းနည်းသွားတာလား။ ထားပါတော့ မင်းအဖေအကြောင်း ထည့်မပြောတော့ပါဘူး။ ဒါနဲ့ မင်းသားကရော ဝိုင်သောက်တတ်လား၊ ဟုတ်သားပဲ မေးဖို့ မေ့နေတာ၊ မင်းမှာ သားတစ်ယောက်လောက် မရှိဘူးလား။ မင်းလို မျိုးမစစ်ကောင်မှာ သားရှိတယ် ဆိုရင်တော့ နတ်ဘုရားတွေက မင်းတို့မျိုးနွယ်ကို တော်တော်မျက်နှာသာပေးနေတာပဲ ဖြစ်ရမယ် . . .”
နန်ရှန်ဆင်းသည်ရှေ့သို့ တစ်လှမ်းတိုးလိုက်သည်။ သူ၏ မျက်လုံးများသည်လည်း နီရဲလျက်-
“လျှာရိုးမရှိတိုင်း လျှောက်ပြောမနေနဲ့ . . .”
“ဖန်ဇီလင် . . . မင်းကတော့ ငါ့ကို သည်းမခံနိုင်အောင် လုပ်နေတာပဲ . . .”
“မင်းကို အခု ငါ ပြောပြမယ်။ မင်းမှာ ရွေးချယ်စရာ ၂ ခုရှိတယ်။ တစ်ခုက မင်းသေရမယ်။ တစ်ခုကတော့ အခုကစပြီး ငါ့ကျွန်အဖြစ်နဲ့ ထူးခြားအစွမ်းထက်ဆေးလုံးတွေကို လုပ်ပေးရမယ်။ အဲဒီဆေးလုံးတွေ အကုန်လုံးကိုလည်း ငါပဲ ပိုင်ရမယ် . . .”
ထို့နောက် ကောက်ကျစ်သည့်အပြုံးမျိုးဖြင့်ပြုံးလိုက်ပြန်ရင်း –
“ငါကတော့ မင်းနဲ့ ပူးပေါင်းလို့ ရမလားဆိုပြီး ညှိကြည့်နေတာ။ မင်းကိုလည်း လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေခိုင်းပြီး အကျိုးအမြတ်အချို့ပဲ ခွဲယူကြမယ်လို့ တွေးနေမိတာ။ ဒါပေမယ့်မင်းက ကိုယ့်ရဲ့ အနာဂတ်ကို ကိုယ်တိုင်ရိုက်ချိုးပစ်တာပဲကွ . . .”
ရဲရှောင် အေးစက်စက်ပြုံးရင်းဖြင့်-
“ဪ . . . ဟုတ်လား၊ ငါက မင်းအဖေ မျိုးမစစ်ကြီးနဲ့ မင်းရဲ့သား မျိုးမစစ်လေးအကြောင်း ပြောမိတာနဲ့ပဲ ဒီလိုဖြစ်သွားရတယ်ပေါ့။ အံ့သြစရာပဲ။ မျိုးမစစ်တွေထဲမှာ မင်းအပါအဝင် မင်းတို့သုံးယောက်က အဆိုးဆုံးပဲ ထင်တယ် . . .”
ရဲရှောင်၏ အပြုံးနှင့် အပြောကြောင့် နန်ရှန်ဆင်း၏ ဒေါသများသည်ထွက်သည်ထက် ထွက်လာခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့်အံကို တင်းတင်းကြိတ်လိုက်ကာ –
“မင်းက သေချင်နေမှတော့လည်း ကိုယ့်အပြစ်နဲ့ ကိုယ်ပဲပေါ့ . . .”
ရဲရှောင်လည်း အလျှော့မပေးဘဲ ခနဲ့သော အမူအယာဖြင့်-
“မင်းအဖေက ဘာဖြစ်နေလို့ သူ့အကြောင်းကို မင်းက အပြောမခံနိုင်ဖြစ်ေနရတာလဲ။ နောက်ပြီး မင်းရဲ့သားကတော့ မင်းလိုအဖေမျိုး ရှိနေရတာ သူ့အတွက် ကံဆိုးမှုပဲ . . .”
“အမှန်တိုင်း ပြောရရင် မင်းနဲ့မင်းအဖေလို လူမျိုးတွေအကြောင်း ပြောရတာ ငါ့ပါးစပ်တောင် သနတယ်။ အဲဒါကိုတောင် မင်းကပဲ ဒေါသထွက်ရတယ် ရှိသေး။ ဘာလို့များ ဒီလောက်ထိ ဒေါသထွက်နေ ရတာလဲကွ။ မင်းတို့ နှစ်ယောက်ကို ငါ့ပါးစပ်က ထုတ်ပြောနေတာကိုတောင် ကျေးဇူးတင်ရမှာ။ အမှန်ဆို ပျော်နေသင့်တာ မဟုတ်ဘူးလား . . .”
နန်ရှန်ဆင်းသည်ဒေါသတကြီးဖြင့်ပင်အော်ဟစ်လိုက်ရင်း စတင်၍ လှုပ်ရှားမှု ပြုလိုက်သည်။
ရဲရှောင်၏ အနားသို့ ရုတ်တရက် ခုန်လိုက်ခြင်းပင်ဖြစ်သည်။
ရဲရှောင်သည် နန်ရှန်ဆင်းနှင့်စကားအချေအတင်စပြောသည့်အချိန်မှစ၍ အသင့်အနေအထားဖြင့် ရှိနေခဲ့သည်။
ရဲရှောင်၏ လက်တစ်ဖက်တွင် ရွှေရောင်သမ်းလျက်ရှိပြီး ကျန်တစ်ဖက်မှာမူ ရေခဲချီဓာတ်များကြောင့် အဖြူရောင်သမ်းလျက်ရှိသည်။
နန်ရှန်ဆင်းသည် ရဲရှောင်၏ စကားများအား ဆက်၍ သည်းမခံနိုင်တော့သောကြောင့် တိုက်ခိုက်လာခြင်း ဖြစ်သည်။
ရဲရှောင်ဘက်မှလည်း ရင်ဆိုင်ရသည်မှာ မလွယ်ကူလှချေ။
နန်ရှန်ဆင်းသည်ဒေါသထွက်နေသည့်အတွက်ကမူးကရှူးထိုးပင်တိုက်ခိုက်လျက်ရှိသည်။ ရဲရှောင်အား တကယ် သတ်တော့မည့်ပုံပင်။
(စစ်သူကြီး နဲ့ မင်းအဖေက ရန်ညိုးရန်စ ရှိခဲ့တယ်ဆိုရင်တောင် ကိုယ့်နိုင်ငံကို ငဲ့ပြီး ဒီလို ယုတ်မာတဲ့ လုပ်ရပ်မျိုး မလုပ်ခဲ့သင့်ဘူး။ နိုင်ငံသားတစ်ယောက်ရဲ့ တာဝန်က တိုင်းပြည်ကို ကာကွယ်ဖို့ပဲ မဟုတ်ဘူးလား။ အဲဒါတောင် အပြစ်မဲ့တဲ့ စစ်သည် တစ်သောင်းကျော်ကို သတ်ရတယ်လို့ကွာ။ သူတို့အားလုံးက အမိမြေကို ကာကွယ်နေကြတဲ့ သူရဲကောင်းတွေကွ။ နန်ရှန်ဆင်း . . . မင်းက လူမဟုတ်ဘူး၊ မင်းနဲ့ မင်းအဖေက အင်မတန်ကို ယုတ်မာကောက်ကျစ်ပြီး ခွေးလောက်တောင် အသိဉာဏ်မရှိတဲ့ လူတွေပဲ . . .)
ရဲရှောင်သည်သူ့အား တရကြမ်း တိုက်ခိုက်နေသော နန်ရှန်ဆင်းအား ကြည့်ရင်း စိတ်ထဲတွင်တွေးရင်း ရွံရှာနေမိသည်။
ထို့နောက်သူ၏ လက်များအား ဝေ့ယမ်းလိုက်ရင်း အပ်တစ်ချောင်း ထုတ်လိုက်သည်။
နန်ရှန်ဆင်းသည် တိုက်ခိုက်နေစဉ်အတောအတွင်းမှာပင်အံ့သြဖွယ်ကောင်းလောက်သည့် အေးစက်သော ချီဓာတ်များ၏ အငွေ့အသက်များအား ခံစားလိုက်ရသည်။
တိုက်ပွဲအတွေ့အကြုံ ရင့်ကျက်သူတစ်ဦးပီပီ ယခုတိုက်ခိုက်မှုသည် အလစ်အငိုက် ဖမ်း၍ တိုက်ခိုက်ခြင်းမျိုးဖြစ်သည်ဟု နန်ရှန်ဆင်း သိလိုက်သည်။ ထို့ကြောင့်တွေဝေ တုန့်ဆိုင်းနေခြင်း မရှိဘဲ သူ၏ ခန္ဓာကိုယ်အား တစ်ဖက်သို့လှည့်လိုက်ရင်း လက်ကိုမြောက်ကာ ပြန်လည်ခုခံလိုက်သည်။ နန်ရှန်ဆင်း၏ စိတ်ထဲတွင် ရဲရှောင်သည် ကောင်းကင်အဆင့်ရှိသည့်ပါရမီထူးသည့် လူတစ်ဦး ဖြစ်သည့်တိုင် အသက်အရွယ်အားဖြင့် ငယ်ရွယ်သေးသဖြင့်အတွေ့အကြုံ နုနယ်လောက်သေးသည်ဟုတွေးထင်ခဲ့မိသည်။ ယခုကဲ့သို့ ကျင့်ကြံမှုအဆင့်မြင့်တက်ခဲ့ရသည်မှာလည်း လင်းပါအို၏ အကူအညီများ ပါဝင်နေလိမ့်မည်ဟုလည်းတွေးလိုက်မိသည်။ အတွေ့အကြုံ နုနယ်သေးသည့်ရဲရှောင်အား အနိုင်ပင်တိုက်နိုင်လိမ့်မည်ဟု နန်ရှန်ဆင်းသည်မိမိကိုယ်ကို ရာနှုန်းပြည့် ယုံကြည်နေမိသည်။
“ဖတ် . . .”
တိုက်ခိုက်မှုနှစ်ခု ဆုံတွေ့သွားသော်လည်း အသံမှာမူ ခပ်တိုးတိုးသာ ထွက်သွားခဲ့သည်။ သို့သော်နန်ရှန်ဆင်းသည်သူ၏ လက် နာကျင်သွားသည်ကို ခံစားလိုက်ရပြီး အလွန်လည်း ထိတ်လန့်သွားခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့်နောက်သို့ ချက်ချင်းပြန်ဆုတ်လိုက်ကာ သူ၏ လက်အား သံမဏိကဲ့သို့ မာကျောသွားစေရန်အတွက်စွမ်းအင်များ လည်ပတ်စေလိုက်သည်။ ရဲရှောင်၏ တိုက်ခိုက်မှုသည်ပြင်းထန်နေသည့်တိုင် နာကျင်မှုအား လျော့ချနိုင်ရန်အတွက်ထိုကဲ့သို့ ပြုလုပ်လိုက်ခြင်းပင်ဖြစ်သည်။
နန်ရှန်ဆင်းသည် တိုက်ခိုက်နေရာမှ တခဏမျှ ရပ်လိုက်သည်။ ထို့နောက်နောက်သို့ ခြေလှမ်းအနည်းငယ် ဆုတ်ခွာလိုက်ရင်း သူ၏ လက်အား ပြန်ကြည့်မိလိုက်သည်။ ထိုအခါ သေးငယ်သော အပ်တစ်ချောင်း စိုက်ဝင်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။ ထိုအပ်၏ အရောင်သည်အနက်ရောင်ဖြစ်ပြီး အရေပြားထဲသို့ စိုက်ဝင်လျက်ရှိသည်။
အေးစက်သော ချီဓာတ်များသည်အဆိုပါ အပ်မှ ထွက်ပေါ်နေခြင်းဖြစ်ပြီး အလင်းရောင်အောက်တွင် အပ်သည် မဟူရာရောင် တောက်ပလျက် ရှိသည်။
“တောက် . . .”
နန်ရှန်ဆင်းသည်ရဲရှောင်၏ တိုက်ခိုက်မှုအား ခံလိုက်ရသည့်အတွက်မကျေမချမ်းပင်ဖြစ်သွားသည်။ စိုက်ဝင်နေသော အပ်အား ကြည့်ရင်း ကျောချမ်းသလိုလည်းဖြစ်သွားခဲ့သည်။
ထိုအပ်တွင် အဆိပ်ပါနိုင်သည်ဟုလည်း ထင်မြင်မိလိုက်သည်။ နန်ရှန်ဆင်းသည်အန္တရာယ်အငွေ့အသက်များအား ခံစားလိုက်ရသည်။
အကယ်၍ ယခုထက်ပို၍ နက်ရှိုင်းစွာ စိုက်ဝင်၍ သွေးများသာ ထွက်သွားမည် ဆိုပါက သူ၏ လက်အား ဆုံးရှုံးကောင်း ဆုံးရှုံးနိုင်ပေလိမ့်မည်။ ထို့ပြင်အသက်ပင် ဆုံးရှုံးနိုင်ပါသေးသည်။
နန်ရှန်ဆင်းလည်း ကျယ်လောင်စွာ အော်ဟစ်၍ စွမ်းအင်များအား လက်သို့ ပို့လွှတ်ကာ အပ်အား ချိုးဖျက်ရန် ကြိုးစားလိုက်သည်။ ထိုကဲ့သို့ စွမ်းအင်များ စုစည်းနေစဉ်အချိန်တွင်သူ၏ လက်တစ်ခုလုံး ယားကျိကျိ ဖြစ်လာသည်ကိုလည်း ခံစားလိုက်ရသည်။
ထို့နောက်အပ်ကို ဆွဲနှုတ်လိုက်ပြီးနောက် အဝေးသို့ လွှင့်ပစ်လိုက်ကာ လက်အား ကြည့်မိလိုက်သည်။ ထိုအခါ အပ်စိုက်ရာနေရာ တဝိုက်တွင် မည်းနေသည်ကို မြင်တွေ့လိုက်ရပြီး ထိုအမည်းကွက်သည် လက်ပေါ်သို့ တဖြည်းဖြည်း ပြန့်နှံ့လာသည်ကိုလည်း တွေ့လိုက်ရသည်။
အံ့သြမှုနှင့်အတူ ကြောက်ရွံ့မှုများကိုပါ ခံစားလိုက်ရသော်လည်း အတွေ့အကြုံ ရင့်ကျက်သော ပညာရှင်တစ်ဦးပီပီ တစ်စက္ကန့်အတွင်းမှာပင် ခိုင်မာသော ဆုံးဖြတ်ချက် တစ်ခုအား ချလိုက်သည်။ သူ၏ ဓားအား ချက်ချင်း ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ ထို့နောက်အမည်းကွက် ဖုံးလွှမ်းလျက်ရှိသည့် အရေပြားအား လှီးထုတ်ပစ်လိုက်လေသည်။
သွေးများသည်ရေပန်းတစ်ခုသဖွယ်ပန်းထွက်သွားကြသည်။ အစပိုင်းတွင် မည်းပုပ်ပုပ်အရောင်ရှိသည့်သွေးများသာ ထွက်လာသော်လည်း ခဏအကြာတွင် သာမန်အနီရောင် သွေးများ ထွက်လာခဲ့သည်။
(ဘာအပ်များလဲ . . . တော်တော်ကို ပြင်းပါလား၊ ဒါတောင် သွေးမထွက်ပေလို့ပဲ။ ငါသာ နောက်ကျသွားရင် အသက်ပါ ပါသွားနိုင်တယ် . . .)
နန်ရှန်ဆင်းသည်အံ့ဩ တုန်လှုပ်နေမိသည်။
ထိုအချိန်တွင်ရဲရှောင်သည်နန်ရှန်ဆင်းအား ဝင်ရောက်တိုက်ခိုက်နေသည့်အတွက်နန်ရှန်ဆင်းသည် အံကြိတ်၍ ရဲရှောင်၏ တိုက်ခိုက်မှုများအား ရှောင်တိမ်းလျက် ရှိသည်။ ထိုကဲ့သို့ ရှောင်တိမ်းနေရင်းဖြင့် သူ၏ အင်္ကျီလက်မှ အစအား စုတ်ဖြဲလိုက်သည်။ ထို့နောက်ထိုအစဖြင့်ဒဏ်ရာရထားသော လက်အား ပတ်ထားလိုက်သည်။ လက်တစ်ဖက်ဒဏ်ရာရသွားသည့်အတွက်ကျန်လက်တစ်ဖက်ဖြင့်သာ ရဲရှောင်အား ပြန်လည် ခုခံနေရသည်။
“ဒါဘာအဆိပ်လဲ . . .”
တိုက်ခိုက်နေရင်းဖြင့် နန်ရှန်ဆင်းလည်း ရဲရှောင်အား မေးလိုက်ပါတော့သည်။