Switch Mode

Chapter – 264

နန်ရှန်ဆင်း

Chapter – 264
“နန်ရှန်ဆင်း”

“ငါ့အတွက် မင်းလိုကောင်မျိုးကို မိတ်ဆွေဖွဲ့စရာ မလိုပါဘူး . . . ဘာလဲ မင်းက အထီးကျန်နေ ရလို့လား . . .”
ရဲရှောင် ခနဲ့တဲ့တဲ့ပင်​ပြောလိုက်သည်။
အနက်ရောင်ဝတ်လူမှ ရယ်မောလိုက်ရင်း –
“ဖန်ဧကရာဇ် . . . မင်းက အမြင်လည်း စူးရှတယ်၊ အတွေ့အကြုံလည်း ရင့်ကျက်တဲ့ပုံပဲ။ ငါ့ရဲ့ ကျင့်ကြံမှုက ဘာဆိုတာကိုတောင် ချက်ချင်း ပြောနိုင်တယ်။ ဒါပေမယ့်​ငါဘယ်သူလဲဆိုတာ မင်းမသိ​သေးပါဘူး။ တကယ်​လို့ ငါ့ကို သိရင်တောင်မှ ငါက ဘယ်လို လုပ်တတ်တဲ့ လူမျိုးလဲ ဆိုတာ သိနိုင်​မှာ မဟုတ်​ဘူး။ ငါက အမြဲတမ်း တစ်ယောက်တည်းပဲ လှုပ်ရှားတတ်တဲ့ကောင်၊ မင်းဘက်က င့ါကို သတ်နိုင်တယ်လို့ ယုံကြည်ချက်ရှိရင် လုပ်လိုက်လေ။ ငါ့ကို သတ်လိုက်​တာနဲ့ ဖန်ဧကရာဇ်ရဲ့ အကြီးမားဆုံး လျှို့ဝှက်ချက်ကို ဘယ်သူမှ မသိနိုင်တော့ဘူးပေါ့။ ဟုတ်တယ်မလား သခင်လေးရဲ . . .”
ရဲရှောင် အံ့သြသွားသည့်ပုံ​ဟန်ဆောင်လိုက်ရင်း –
“ဟုတ်လား . . . မင်းနာမည်က ဘယ်​သူလဲ။ ငါ သိခွင့်​ရှိမလား . . .”
အနက်ရောင်ဝတ်လူသည်​ဂုဏ်ယူဝံ့ကြွားသော ဟန်မျိုးဖြင့် –
“တောင်အရပ်က မိုင်တစ်သောင်းရှိတဲ့ ကြယ်အလင်းတန်းကြီးအောက်မှာ နှစ်တစ်ရာလုံးလုံး ဘုန်းတန်ခိုးနဲ့ ပြည့်စုံပြီး တစ်ကိုယ်တော် စွန့်စားခန်း ဖွင့်ခဲ့တဲ့ နန်ရှန်ဆင်းဆိုတာ ငါပဲ။ မင်းလည်း ငါ့ရဲ့ ကျင့်ကြံမှုကို ကြည့်ပြီး ငါဘယ်သူလဲဆိုတာ ရိပ်စားမိမယ် ထင်ပါတယ် . . .”
ရဲရှောင်မှ သူ၏ နာမည်အား သေချာပေါက်ပင်​ကြားဖူးလိမ့်မည်ဟု အနက်​ရောင်​ဝတ်​ဖြင့်​လူသည်​ယုံကြည်နေသည့်​ပုံပင်​။ အကယ်​၍ မကြားဖူးသည့်တိုင် သူ၏ ဂုဏ်​ပုဒ်​အရည်​အချင်းများအား ရွတ်ပြလိုက်ရုံဖြင့်​ရဲ​ရှောင်​ဘက်​မှ တုန်လှုပ်သွားလိမ့်​မည်ဟုပင်​ထင်မြင်နေမိသည်​။
သို့သော် ရဲရှောင်သည်​မှင်​သေ​သေ မျက်​နှာထားဖြင့်​-
“နန်ရှန်ဆင်း ဟုတ်လား။ တစ်ခါမှ မကြားဖူးဘူး။ မင်းက နာမည်ကြီးလို့လား။ မင်းနာမည်ကို မင်းပြောတဲ့အချိန် သိပ်ပြီး ဂုဏ်ယူဝင့်​ကြွား​နေသလိုပဲ။ ဒါ​ပေမယ့်​ငါကတော့ တကယ်ကို မကြားဖူးဘူး။ အဲ့ဒီအတွက်​လည်း စိတ်မကောင်းပါဘူးကွာ . . .”
ရဲ​ရှောင်​၏ စကား​ကြောင့်​နန်​ရှန်​ဆင်းသည်​ရှူးရှူးရှားရှားပင်​ဖြစ်သွားကာ –
“စော်ကားလိုက်တာ . . . မင်းက ငါ့ကို နည်းနည်းလေးမှတောင် မသိဘူးတဲ့လား . . .
ရဲရှောင် ခေါင်းခါယမ်းပြလိုက်ရင်း –
“ဟင့်​အင်း . . . တကယ်​မသိဘူး၊ နန်ရှန်ဆင်းဆိုတဲ့ နာမည်မျိုး တစ်ခါမှကို မကြားဖူးဘူး။ မင်းပြောတဲ့ ဂုဏ်​ပုဒ်​တွေ အရည်​အချင်း​တွေက​နားထောင်လို့တော့ ကောင်းပါရဲ့။ ဒါပေမယ့်​ငါ့အတွက်​တော့ စောက်ပိုတွေပဲ။ အထူးသဖြင့် ဘာတဲ့ ဘုန်းတန်ခိုးနဲ့ ပြည့်စုံပြီး တစ်ကိုယ်တော် စွန့်စားခန်း ဖွင့်ခဲ့တာတဲ့။ မင်းကိုယ်မင်း ဘုရင်များ မှတ်နေတာလား။ ဘုန်းတန်ခိုးနဲ့ ပြည့်စုံတယ်တဲ့ ဟားဟား။ ဘုရင်တော့ မဖြစ်နိုင်ဘူး ဖြစ်ချင်းဖြစ် ကုန်းကုန်းပဲ ဖြစ်လိမ့်မယ်။ နောက်ပြီး နှစ်တစ်ရာလောက် တစ်ကိုယ်တော် စွန့်စားခန်း ဖွင့်ခဲ့တယ် ဟုတ်လား။ ဒါကလည်း နားထောင်လို့ကောင်းအောင် လျှောက်ပြော​နေတာပဲ။ မင်းကြည့်​ရတာ စာတတ်တဲ့ပုံလည်း မရပါဘူး . . .”
ပြောနေရင်းဖြင့် ရဲရှောင်သည် ခေါင်းတယမ်းယမ်းနှင့်​သက်ပြင်းများသာ အကြိမ်​ကြိမ်​ချပြ​နေ​လေသည်​။
စာမတတ်​ပေမတတ်​ငတုံးငအတစ်ဦးနှင့် တွေ့နေရသော​ကြောင့်​စိတ်​ပျက်​လက်​ပျက်​ပင်​ဖြစ်​နေသည့်​အမူအယာမျိုး ရဲ​ရှောင်​ပြုလုပ်​ပြလိုက်​သည်​။
“လောကမှာ စာမတတ်​ရင်​မျက်နှာငယ်ရတယ်ကွ။ စာမတတ်​တော့​ပြောသင့်​တဲ့ စကားမှန်းမသိ မ​ပြောသင့်​တဲ့ စကားမှန်းမသိ အကျိုးအ​ကြောင်းလည်း မခွဲခြားတတ်​နဲ့။ အဲ့ဒီ​တော့ကား . . . မင်းအနေနဲ့ စာပြန်​သင်​သင့်တယ်နော် . . .”
ရဲရှောင်သည်​နန်​ရှန်​ဆင်းအား အလွန်​သနားစဖွယ်​ကောင်း​သော လူတစ်​ဦးကဲ့သို့ပင်​ကြည့်​ရင်း​ပြောလိုက်​သည်​။
နန်ရှန်ဆင်း၏ မျက်​လုံးများသည်​အေးစက်မာ​ကြော သွားပြီး –
“မင်းကို ငါ နောက်ဆုံးအကြိမ်မေးမယ်။ ငါ့ကို သိလား . . . မသိဘူးလား . . .”
ရဲ​ရှောင်​လည်း သူ၏ နှုတ်​ခမ်းအား တစ်​ချက်​မဲ့လိုက်​ရင်း –
“မင်းက နာမည်ကြီးမို့လို့လား၊ ငါတကယ်ကို မသိတာ၊ လုံးဝကို မသိဘူး။ ကြားလည်း မကြားဖူးဘူး”
ရဲ​ရှောင်​၏ စကား​ကြောင့်​နန်ရှန်ဆင်းသည် မျက်စိမျက်နှာ ပျက်ယွင်း​သွားကာ –
“မင်းကို ချီးမွမ်းခန်း ဖွင့်ခဲ့မိတာတွေကို ငါ့ဘက်က ပြန်ရုပ်သိမ်းရလိမ့်မယ်နဲ့ တူတယ်။ ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် မင်းတုိ့ ချန်နိုင်ငံတော်က စစ်သည် ၁ သောင်း တောထဲမှာ အသတ်ခံခဲ့ရတာကိုတော့ သိတယ်​မဟုတ်လား။​နောက်​ပြီး မျိုးနွယ်စုကြီး ၈ ခုထဲက ရှီအိမ်တော်နဲ့ မင်အိမ်တော်တို့ တစ်ညတည်းနဲ့ အသတ်ခံခဲ့ရတာကို​ရော ကြားဖူးလား။ အဲ့ဒါတွေကိုမှ မသိဘူး ဆိုရင်တော့ မင်းက တကယ့်ငတုံးပဲ။ ပြောရရင်​တော့ အဲဒီကိစ္စတွေ အားလုံးကို ငါလုပ်ခဲ့တာပဲ . . .”
နန်ရှန်ဆင်းသည် မော်တယ်ကမ္ဘာတွင် နာမည်ကြီး တစ်ဦးဟု ဆိုရ​ပေမည်​။
သူ၏ နာမည်အား ကြားရုံမျှဖြင့်​ကြောက်​ဒူးတုန်​သွားကြသည့်​လူများမှာလည်း ဒုနဲ့ဒေးပင် ဖြစ်​သည်​။
သို့​သော်​မော်တက်ကမ္ဘာကဲ့သို့ အဆင့်​နိမ့်​နေရာမျိုးတွင်သာ နာမည်ကြီးခြင်း ဖြစ်သည်​။
နန်ရှန်ဆင်းသည် အထက်​ပါ ကိစ္စရပ်များအပြင် အခြား​သော ကိစ္စရပ်​များကိုလည်း ပြုလုပ်ခဲ့ပါသေးသည်။ သူနှင့် မည်​သူမျှ ရင်ဆိုင်နိုင်စွမ်း မရှိဘဲ ရှုံးနိမ့်ခဲ့ကြရသည်​။
နန်ရှန်ဆင်းတွင် အကျင့်တစ်ခု ရှိလေသည်။ တစ်ယောက်ယောက်အား သတ်​တော့မည်ဆိုလျှင် မသတ်မီအချိန်​၌ သူ့အ​ကြောင်းအား သိရှိအောင်​ပြောပြတတ်​လေသည်​။ အသတ်ခံရသည့်လူသည် နန်ရှန်ဆင်း၏ အ​ကြောင်း ကြားလိုက်ရသည့်အခါ တုန်လှုပ်သွားသည့် အမူအယာမျိုး သူ အနှစ်ခြိုက်ဆုံးပင် ဖြစ်သည်။
နန်​ရှန်​ဆင်းသည်​ငယ်ရွယ်စဉ်ဘဝတွင်​သာမန်လူတစ်ဦးသာ ဖြစ်​သော်​လည်း အသက် ၆၀ နောက်ပိုင်းတွင်​မူ နာမည်ကြီးလာခဲ့သည်​။
သူ့အတွက်မူ သူ၏ လုပ်ရပ်များသည် ဂုဏ်သိက္ခာမြင့်တက်သည်ဟု ယူဆနေသည့်တိုင် အခြားလူများအတွက်​မူ စက်စုပ်ရွံရှာဖွယ်​အတိ​ပင် ဖြစ်သည်။
သို့သော်​ရဲရှောင်သည် နန်ရှန်ဆင်းနှင့် ပက်​သက်၍ ဘာဆိုဘာမျှ မသိချေ။
နန်ရှန်ဆင်းသည်​မည်မျှပင် နာမည်ကြီးစေကာမူ မော်တယ်ကမ္ဘာတွင်​သာ ရပေလိမ့်မည်။ ထို့ပြင်​ကောင်းကင်အဆင့်ရှိသည့်​ပညာရှင်တစ်ဦးသာ ဖြစ်​သေးသည်​။ ရှောင်ဧကရာဇ်၏ အမြင်တွင်မူ နန်​ရှန်​ဆင်းသည်​အမှိုက်တစ်စသာ ဖြစ်နေပေလိမ့်မည်။ ရှောင်ဧကရာဇ် သတိထားမိလောက်သည်အထိ နာမည်ကျော်နေခြင်းလည်း မဟုတ်ချေ။
အကယ်၍ ရဲရှောင်သည် နန်ရှန်ဆင်းအား သိနေမည် ဆိုပါကလည်း သိ​နေသည်ဟု ထုတ်​ဖော်​ပြောလိမ့်မည် မဟုတ်ပေ။ အ​ကြောင်းမှာ နန်ရှန်ဆင်းသည် သူ၏ နာမည်အား လူသိခြင်း မသိခြင်းနှင့် ပက်​သက်၍ အထူးအလေးထားမှန်း ရိပ်စားမိနေ​သောကြောင့်ပင် ဖြစ်သည်​။
ရဲ​ရှောင်​အ​နေဖြင့်​မိမိ၏ ရန်သူအား မည်သည့်​နည်းနဲ့မျှ ပျော်ရွှင်စေလိမ့်​မည်​မဟုတ်​ပေ။
သို့သော်​နန်ရှန်ဆင်းပြောသည့် ကိစ္စနှစ်ခုအား ရဲရှောင် သိနေလေသည်။
ထိုကိစ္စများသည်​လွန်ခဲ့သော နှစ်ပေါင်း ၂၀ ခန့်က ဖြစ်ပွားခဲ့ခြင်းဖြစ်ပြီး မော်တယ်ကမ္ဘာကြီးတစ်ခုလုံး အုန်းအုန်းကြွကြွ ဖြစ်ခဲ့ရသည့် ကိစ္စပင်ဖြစ်သည်။ ချန်နိုင်ငံတော်အတွက်မူ ကြီးမား​သော ဆုံးရှုံးမှုကြီး တစ်ခုပင် ဖြစ်​ခဲ့သည်​။
ထိုကာလများတွင်​ချန်နိုင်ငံတော်သည် ထင်းရှူးနက်​တောအုပ်အတွင်း လူရိုင်းမျိုးနွယ်များနှင့် တိုက်ခိုက်​နေခဲ့ရသည်​။
ထိုအချိန်​တွင်​မည်​သူမှ​မမျှော်​လင့်​ထားသည့်​ကိစ္စတစ်​ခု ဖြစ်​ပျက်​ခဲ့သည်​။ ညတစ်ည​တွင် ချန်နိုင်ငံတော်၏ စစ်သည် ၁ သောင်း ရုတ်တရက် သေဆုံးသွားခဲ့ ကြရပြီး တိုက်ပွဲအခြေအနေသည်လည်း လုံးလုံး ပြောင်းလဲသွားခဲ့သည်​။ ချန်နိုင်ငံတော်​ကျရှုံးခဲ့သည်။ ထို့ပြင်​ပြည်သူ​ပေါင်း​လည်း​သိန်းနှင့်​ချီ၍ သေဆုံးခဲ့ကြရသည်​။
တိုက်ပွဲပြီးသည့်နောက်မှသာ လူများသည်​အကြောင်းရင်းမှန်​အား သိသွားခဲ့ကြသည်။​သေဆုံးသွားကြသည့်​စစ်သည် တစ်သောင်းအား ဦးဆောင်ခဲ့သည့်​စစ်သူကြီးသည် ပညာရှင်တစ်ဦး၏ ဖခင်ြ​ဖစ်သူနှင့်​ရန်​ညိုးရန်​စ ရှိခဲ့ဖူးသည်​။ ထိုအခါ ပညာရှင်​၏ ဖခင်​ဖြစ်သည် သားဖြစ်​သူကို​စေလွှတ်​၍ စစ်​သူကြီးအား သတ်​စေခဲ့သည်​။ သို့​သော်​သားဖြစ်သူသည်​စစ်သူကြီးသာမက စစ်သည်များကိုပါ တိုက်ပွဲအတွင်း မသမာသော နည်းလမ်းဖြင့် ရက်စက်​စွာ သတ်ဖြတ်ခဲ့သည်​။ ထိုအကြောင်းအရာများသည် တစ်​ဆင့်​စကား တစ်​ဆင့်​နားဖြင့်​အတိအကျမဟုတ်သည့် ကောလဟလများ ဖြစ်သည့်တိုင် အချို့သော အချက်အလက်များမှာမူ မှန်ကန်နေလေသည်။
ရဲရှောင်သည် ရဲနန်ရှန် ပြောပြသဖြင့် ထိုအကြောင်းအရာအား သိရှိထားပြီး ဖြစ်​သည်​။ ရဲနန်ရှန်သည် စစ်​သူကြီး နှင့်​စစ်​သည်​တစ်​သောင်းအား သတ်ဖြတ်သွားသည့်​လူအား အလွန်ပင် ဒေါသထွက်ခဲ့သည်​။ သို့သော်​ကောက်​ရိုးပုံထဲတွင်​ကျသွားသည့်​အပ်​တစ်​ချောင်းအား ရှာရသည့်​အလား တရားခံလက်​သည်​အား ရှာမ​တွေ့ခဲ့​ပေ။
ယခုအခါတွင်​မူ ထိုတရားခံသည် ရဲရှောင်၏​ရှေ့တွင်​ရှိ​နေခဲ့ပြီ ဖြစ်​သည်​။
ရဲ​ရှောင်​သည်​နန်ရှန်ဆင်း၏ မျက်လုံးများအား တည့်တည့်စိုက်ကြည့်လိုက်​ရင်း –
“မင်းက ဘယ်နိုင်ငံကလဲ . . .”
နန်ရှန်ဆင်း၏ မျက်နှာသည် အေးစက်မာ​ကြောသွားသည်​။
ရဲရှောင်သည်​နန်ရှန်ဆင်း၏ မျက်နှာအမူအယာအား တစ်ချက်အကဲခတ်ကာ ခနဲ့တဲ့တဲ့ လေသံမျိုးဖြင့် –
“မထင်မှတ်ထားစရာပဲ။ ချန်နိုင်ငံတော်ကလူဖြစ်ပြီး ချန်နိုင်ငံတော်က စစ်သည်တွေကို သတ်ခဲ့တယ်ပေါ့။ နန်ရှန်ဆင်း . . . မင်းက ဒီကိစ္စကိုတောင် ဂုဏ်ယူစရာ ကိစ္စတစ်ခု​အနေနဲ့ ပြောရဲ​သေးတယ်​ပေါ့​လေ။ မင်းက တကယ့်ချီးထုပ်ပဲ။ သစ္စာဖောက်ကောင်၊ မင်းကိုယ်မင်းရော မရွံ့ဘူးလား . . .”
နန်ရှန်ဆင်းသည်​သူ၏ ပုခုံးများအား တွန့်​လိုက်​ရင်း –
“ငါက ပညာရှင်တစ်ယောက်လေ။ ဒီလို ပညာရှင်တစ်ယောက် အနေနဲ့ နိုင်ငံတွေဘာတွေ ထည့်တွက် မ​နေနိုင်ဘူး။ ဂရုလည်း မစိုက်ဘူး . . .”
ရဲ​ရှောင်​လည်း မျက်​နှာတစ်​ချက်​မဲ့လိုက်​ကာ –
“အရှက်မရှိ ပြောနေလိုက်တာကွာ . . .”
“မင်းပြောသလိုသာဆို ပညာရှင်ဖြစ်ရင် နိုင်ငံကို ထည့်မတွက်ရဘူး​ပေါ့။ အဲ့ဒါဆို မင်းမိသားစု၊ မင်း​မျိုးနွယ်ကို စွန့်လွှတ်နိုင်လား။​နောက်​ပြီး မိဘတွေ၊ မိန်းမနဲ့ ကလေးတွေ အားလုံးကို​ရော လျစ်လျူရှုပြီး ထည့်မတွက်ဘူးပေါ့။ လူတစ်ယောက်က မင်းအဖေကို သတ်သွားရင်တောင် မင်းက သွေးအေးအေးနဲ့ ထိုင်ကြည့်နေမယ်ပေါ့ အဲဒီလိုလား . . .”
နန်ရှန်ဆင်းသည်​ဒေါသထွက်သွားပြီး –
“မင်းက ဘာသိလို့လဲကွ။ အဲဒီစစ်သူကြီးက င့ါအဖေ နဲ့ ရန်​ညိုးရန်​စ ရှိခဲ့ဖူးတယ်။ အဲဒါကြောင့်ပဲ သူနဲ့ သူ့စစ်သည်တွေကို ငါသတ်လိုက်တာ​။ ငါလုပ်တာ မှားလား၊ ကျင့်ကြံမှုလုပ်တဲ့ ပညာရှင်တစ်ယောက်က ကိုယ့်မိသားစုကိုတောင် မကာကွယ်နိုင်ရင် ပညာရှင်လို့ ဘယ်သတ်မှတ်နိုင်တော့မလဲ . . .”
နန်​ရှန်​ဆင်း၏ စကားအရ သူ၏ လုပ်ရပ်သည် မှန်ကန်သည်ဟု ထင်မြင်ယူဆေ​နသည့် ပုံပင်။​ထို့ကြောင့် တလွဲဆံပင်​ကောင်း ဖြစ်​ကာ ဂုဏ်ယူနေခြင်းပင်​ဖြစ်ပါတော့သည်။

Comment

Leave a Reply

Options

not work with dark mode
Reset