Switch Mode

Chapter – 260

နှိပ်စက်ခံနေရသကဲ့သို့

Chapter – 260
“နှိပ်စက်ခံနေရသကဲ့သို့”

လက်တွေ့ အဖြစ်အပျက်များသည် စိတ်ကူးယဉ်သည်ထက်ပင် ပို၍ ဆန်းကြယ်တတ်ကြသည်​။
ရဲရှောင်လည်း သူ၏ ခန္ဓာကိုယ်​တစ်​ခုလုံး ပူထူ​နေခြင်းမှ ကာကွယ်​ရန်​ကြိုးစားသည့်​အ​နေဖြင့်​ရေခဲနှလုံးသား ကျင့်စဉ်ဟု အမည်ရသည့် ကျင့်စဉ်အား နှလုံးသွင်း၍ ကျင့်​နေမိသည်​။
ထိုအချိန်မှာပင် ရေကျသံများကြားမှ ပိုင်အာ၏ အသံအား ကြားလိုက်ရသည်​။
“အစ်ကိုကြီးရှောင် . . .”
ချွဲချွဲနွဲ့နွဲ့ဖြင့်​ပင်​ခေါ်လိုက်​သည့်​ပိုင်​အာ၏ အသံ​ကြောင့်​ရဲရှောင်တစ်​ယောက်​သမာဓိပျက်ချင်သလိုပင် ဖြစ်သွားခဲ့သည်။ သို့​သော်​သူ၏ စိတ်​အား တည်​ငြိမ်​အောင်​ထိန်းလိုက်​ရင်း ချောင်းတစ်​ချက်​နှစ်​ချက်​ခန့်​ဟန့်​လိုက်​ကာ –
“ဘာလဲ . . .​ပြော​လေ . . .”
“ကျွန်မ သိချင်တာ တစ်ခုရှိလို့ပါ . . .”
“ကျွန်မရင်ဘတ်က ယောင်ေ​နတဲ့ အလုံး နှစ်​လုံးက ဘာတွေလဲဟင်​။ အရင်က ကျွန်မမှာ ရှိတယ်လို့​တောင်​သတိမထားမိခဲ့ဘူး။ ကျွန်မထင်တာတော့ တစ်ခုခုနဲ့ ရိုက်မိလို့ ယောင်ကိုင်းသွားတာ ဖြစ်မယ်။ ဒါပေမယ့်​ရက်လည်း အတော်ကြာနေပြီ နည်းနည်းလေးတောင် အယောင် မကျသွားပါလား။ နာလည်းမနာဘူး၊ ဒါပေမယ့်​. . .”
ပိုင်အာသည်​စိတ်ရှုပ်ထွေး​နေသည့် အသံမျိုးဖြင့် ရဲ​ရှောင်​အား​ပြောလိုက်​သည်​။​
ရဲရှောင်သည် ထိုစကားများအား ကြားလိုက်​ရသောအခါ ပိုင်​အာ၏ ဖြူ​ဖွေးဝင်းမွှတ်​နေသည့်​ရင်​သားနှစ်​မွှာအား မျက်​စိထဲတွင်​ကွက်​ကွက်​ကွင်းကွင်းပင်​မြင်ယောင်သွားခဲ့သည်​။ နဂိုတည်းကပင်​မွှန်​ထူ​နေ​သော သူ၏ နှာ​ခေါင်းသည်​လည်း ယခုအခါတွင်​ထိန်းနိုင်​ခြင်းမရှိတော့ဘဲ သွေးများ စီးကျလာလေသည်။​သွေးများသည်​ရေပန်းတစ်ခုကဲ့သို့ပင်​ပန်းထွက်လာခြင်း ဖြစ်​သည်​။
ရဲရှောင်လည်း ကမန်းကတမ်းပင်​သွေးများအား သုတ်လိုက်သည်​။ သူ၏ အဖြစ်​အား​တွေးလိုက်​မိ၍ ငိုချင်သွားမိ​သော်​လည်း မျက်ရည်မှာမူ မထွက်ချေ။
“အဟွတ် . . . အဲဒါက ဒဏ်ရာ မဟုတ်ဘူး။ မင်းအရွယ်ရောက်လာပြီဆိုတဲ့ လက္ခဏာ ပြတာပါ”
ပိုင်အာသည်​နားမလည်နိုင်​သည့်​ဟန်​ဖြင့်​-
“တကယ်လား . . . ကျွန်မလည်း ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ပြောင်းလဲလာတယ်လို့ ခံစားမိတယ်။ အရင်က အခုလောက် အရပ်မရှည်သလိုပဲ . . .”
“နောက်ပြီး ကျွန်မရဲ့ မျက်နှာကလည်း အရင်နဲ့ မတူတော့ဘူး။ တစ်ခါတစ်ခါ ကျွန်မမျက်နှာ မဟုတ်​တော့သလိုတောင် ခံစားရတယ် . . .”
ရဲရှောင်လည်း မဆိုင်းမတွပင်​-
“မင်းက ပိုပိုပြီး လှလာတာပါ . . .”
ပိုင်အာမှ ကျေနပ်သွားသည့်​အသံဖြင့်​-
“ဟင်​. . . တကယ်​ပြောတာလားဟင် . . .”
“ဒါပေါ့။ တကယ်ပြောတာ . . .”
ရဲရှောင် ခေါင်းညိတ်ရင်း ပြောလိုက်သည်။
“ဒါပေမယ့်​ဒီယောင်နေတဲ့ အလုံး နှစ်​လုံးက တော်တော် စိတ်ရှုပ်စရာပဲ။ ဖိချလို့လည်း မရဘူး။ ဒီအတိုင်းက ဒီအတိုင်းပဲ . . .”
“ကျွန်မ ဒါတွေကို တစ်နည်းနည်းနဲ့ ဖယ်ပစ်လို့ မရဘူးလား။ အလုံးတွေကလည်း အကြီးကြီးတွေ။ လမ်းတောင်လျှောက်ရတာ အဆင်မပြေဘူး။ တုန်တုန် တုန်တုန်နဲ့ ကျွန်မတော့ သိပ်ပြီး စိတ်ညစ်တာပဲ”
ပိုင်အာသည်​သူမ၏ ရင်​သားများအား ကြည့်​ရင်း အလိုမကျသည့်​ဟန်ဖြင့် ပြောလိုက်သည်။
တရစပ်​ပင်​ပြောလိုက်​သည့်​ပိုင်​အာ၏ စကားများ​ကြောင့်​ရဲရှောင်တစ်​ယောက်​နှာခေါင်းသွေးများ ထပ်မံ၍ မလျှံစေရန် ကြိုးစားနေမိသည့်တိုင် သွေးများသည်​ဒလ​ဟော စီးကျလာပြန်သည်​။ ထို့ပြင်​ပိုင်​အာ၏ အ​တွေးများကိုလည်း အံ့ဩ​နေမိသည်​။
(ဘုရားရေ . . . ဒီလို ဖွံ့ထွားတဲ့ ရင်သားမျိုးကို မိန်းမတိုင်း လိုချင်ကြတာချည်းပဲ။ အခုကြ မင်းက ဖယ်ပစ်ချင်တယ်တဲ့လား . . .)
ရဲရှောင်လည်း​တွေးရင်းဖြင့်​သူ၏ နှာခေါင်းမှ စီးကျလာသည့်​သွေးများအား သုတ်လိုက်သည်။
“ဒီအလုံးကြီး​တွေနဲ့ ကျွန်မ သိပ်ပြီး အသားမကျသေးလို့ နေမှာပါ။ နောက်ပြီး ကျွန်မဗိုက်သားအောက်က အမွှေးအမှင်လေးတွေက . . .”
“သေစမ်း . . .”
ရဲရှောင် နားပိတ်ထားလိုက်မိသည်။ ပိုင်​အာ၏ နှုတ်​မှ ထပ်​ပြောလာမည့်​စကားများအား ဆက်၍ ကြားနိုင်စွမ်း မရှိတော့ချေ။ ထို့​ကြောင့်​သူ၏ ခေါင်းအား စောင်ဖြင့် အုပ်ထားလိုက်ရင်း စိတ်ထဲတွင်​လည်း –
(သေပါရစေတော့၊ ငါထပ်ပြီး အသက်မရှင်ချင်တော့ဘူး၊ ငါ့ကို သတ်နေသလိုပဲ . . .)
နောက်ဆုံးတွင်မူ ရေချိုးခန်းထဲမှ ရေကျသံများ ရပ်တန့်သွားခဲ့သည်​။ ထို့​နောက်​သူ၏ အနားသို့​လျှောက်​လာသည့်​ပိုင်​အာ၏ ခြေသံများအား ကြားလိုက်​ရသည်​။ သူမ၏ ခန္ဓာကိုယ်​မှ ထွက်​ပေါ်​နေသည့်​သင်း​ပျံ့သော ရနံ့များမှာလည်း အသက်ရှူ မှားလောက်စရာပင်။
“အစ်ကိုကြီးရှောင် . . . ဘာဖြစ်တာလဲ . . .”
ကုတင်ပေါ်ရှိ မျက်နှာသုတ်ပဝါတွင် သွေးများ စွန်းထင်းနေပြီး ကြမ်းပြင်ထက်တွင်လည်း သွေးများ ကျနေသည်ကို ပိုင်​အာ မြင်တွေ့လိုက်ရသည်​။ ထို့ကြောင့်​ရဲရှောင်အား အလန့်တကြားပင်​မေးလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။
“အစ်ကိုကြီးရှောင် . . . ဘာဖြစ်တာလဲ၊ ဘာလို့ သွေးတွေ အများကြီး ထွက်နေရတာလဲ။ နာနေလားဟင် . . .”
ရဲရှောင်၏ နှာခေါင်းမှ သွေးများ ထွက်နေသည်ကို ကြည့်ရင်း ပိုင်​အာသည်​အလွန်​ထိတ်လန့်သွား​မိခဲ့သည်။ ထို့​ကြောင့်​ရဲရှောင်အား တင်းကြပ်​စွာ ဖက်​ထားရင်း မေးလိုက်​လေသည်​။
“အစ်ကိုကြီးရှောင် . . . သေတော့ မသေလိုက်ပါနဲ့နော်၊ အစ်ကိုကြီး . . .”
ရဲရှောင်​၏ စိတ်ထဲတွင်​အ​ကျေနပ်ကြီး​ကျေနပ်​မိသွားသည်​။ သူ့အား အလွန်စိုးရိမ်သည့် လူတစ်ဦး ရှိနေခဲ့ပြီ မဟုတ်ပါ​လော။ ထိုအချိန်တွင်​ပိုင်အာထံမှ မွှေးပျံ့သော ရနံ့များ ရှူရှိုက်လိုက်မိပြန်သဖြင့် သူ၏ နှာ​ခေါင်းမှ သွေးများ ထပ်မံ၍ ထွက်လာရပြန်​လေသည်​။
“အစ်ကိုကြီးလို ဘယ်သူမှ ကျွန်မအပေါ် ကောင်းကောင်း မဆက်ဆံဖူးဘူး။ အစ်ကိုကြီးရှောင်သာ သေရင် ကျွန်မလည်း အသက်ရှင်နိုင်မှာ မဟုတ်တော့ဘူး . . .”
ပိုင်အာ၏ မျက်​ဝန်းထဲမှ မျက်ရည်များ ပိုးပိုးပေါက်ပေါက်ပင်​ကျလာလေသည်။
ပိုင်အာသည် ရဲ​ရှောင်​အား ပွေ့ဖက်ထားသဖြင့် ရဲရှောင်၏​ခေါင်းသည် သူမ၏ ရင်ဘတ်နားသို့ ရောက်နေခဲ့သည်​။ ရဲရှောင်သည် ထိုရင်ခွင်ထဲမှ ရုန်းမထွက်ချင်မိ​သော်လည်း ရုန်းထွက်လိုက်ရင်း –
“အရူးမလေး . . . ငိုမနေနဲ့၊ မင်းအစ်ကိုကြီးက ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး။ နည်းနည်းလေး ဖျားနေလို့ပါ။ ငါ့နှာခေါင်းက​နေ ဒီလို သွေးထွက်တာ ကိုယ်ပူကျစေတယ်လေ။ အဲဒါကြောင့် မစိုးရိမ်နဲ့၊ ဒီမှာကြည့်လေ အကောင်းကြီးပဲ . . .”
ပိုင်အာသည် ရဲရှောင်၏ မျက်​နှာအား သေ​သေချာချာပင်​ကြည့်​လိုက်​သည်​။ ထိခိုက်​ဒဏ်​ရာ တစ်​စုံတစ်​ရာမျှ မ​တွေ့၍ စိတ်​သက်​သာရာ ရသွား​သော်​လည်း မယုံကြည်​နိုင်​သေးသည့်​အမူအယာဖြင့်​-
“တကယ်ရော အဆင်ပြေရဲ့လား၊ သွေးတွေက အများကြီး ထွက်နေတာနော် . . .”
“ဘာမှ မဖြစ်ဘူး၊ ဒီလိုပဲ ထွက်နေကြ . . .”
ရဲရှောင် ခေါင်းညိတ်၍သာ နှစ်​သိမ့်​လိုက်​ရ​သော်​လည်း စိတ်ထဲတွင်မူ အရွယ်ရောက်ပြီးဖြစ်ကာ ၆ နှစ်သမီးအရွယ် မှတ်ဉာဏ်သာ ရှိသည့် မိန်းကလေးနှင့် ပက်​သက်၍ ရူးချင်လာသလိုလိုပင် ခံစား​နေရသည်။
ထို့ပြင်​သူ၏ နှာ​ခေါင်းမှ သုံးခါတိတိပင်​သွေး​များ ထွက်ခဲ့ရသဖြင့် အားအင်​ချိနဲ့​နေသကဲ့သို့ ခံစား​နေရသည်​။
​နောက်​ဆုံးတွင်​မူ ပိုင်အာသည် ရဲရှောင်၏ စကားအား ယုံကြည်သွားပါတော့သည်။ ထို့နောက် သူမ၏ ရင်ဘတ်အား လက်ဖြင့် ဖိလိုက်ရင်း -​
“ဟူး . . .​တော်​ပါ​သေးရဲ့ . . . ဒါဆိုလည်း ကျွန်မ မစိုးရိမ်တော့ပါဘူး . . .”
ထိုအခါ ပိုင်အာ​၏ ရင်သားများသည် လှိုင်းများသဖွယ်​တုန်​ခါသွားပါတော့သည်။
ရဲရှောင်လည်း ထိုမြင်ကွင်းအားကြည့်ရင်း သူ၏ နှာ​ခေါင်းမှ ထပ်မံ၍​သွေးထွက်သွားချင်မိ​သည်။ ထို့​ကြောင့်​ချက်ချင်းပင် ကျင့်စဉ်ဖြင့်​ထိန်းလိုက်ရသည်​။
ခဏအကြာတွင် ပိုင်​အာသည်​ရဲရှောင်နှင့် စောင်အတူခြုံရန် စောင်အား မလိုက်သည်​။ သူမသည်​ပါးလွှာ​သော အဝတ်အစားများအား ဝတ်ဆင်ထားသည်​။ ရဲ​ရှောင်​၏ အနားသို့​ရောက်​ရှိရန်​အတွက်​ဒဏ်ရာရရှိထားသည့် ခန္ဓာကိုယ် အစိတ်အပိုင်းများ ထိခိုက်မှု မရှိစေရန် ဖြည်းဖြည်းချင်း လှုပ်ရှားနေလေသည်။ နောက်ဆုံးတွင်မူ ပိုင်​အာ​သည် ရဲရှောင်၏ ဘေးနားသို့​ရောက်​ရှိသွားသည်​။ ထိုအခါမှသာ ကျေနပ်သွားဟန်ဖြင့် သက်ပြင်းချလိုက်ရင်း –
“ဒဏ်ရာတွေ ရထားတာတောင် ဒီလိုနေနေရတာ အိပ်မက်တစ်ခုလိုပါပဲလား . . .”
ထို့နောက် ပိုင်​အာသည်​သူ၏ နူးညံ့သော လက်များဖြင့်​ရဲရှောင်၏ ခန္ဓာကိုယ်အား တင်းကြပ်​စွာ ဖက်လိုက်​သည်။
“အစ်ကိုကြီးရှောင်ကိုသာ ဒီလိုတစ်သက်လုံး ဖက်ထားရမယ်ဆိုရင် ကျွန်မ ဘာကိုမှ မကြောက် တော့ဘူး။ တခြားဘာမှလည်း မလိုချင်တော့ဘူး။ အစ်ကိုကြီးရှောင်ကို ကျွန်မ အရမ်းသဘောကျတာပဲ”
ရဲရှောင်သည် ပိုင်​အာအား စာနာသနားမိသွားသည်။ ထို့​ကြောင့်​သူမ၏ ခေါင်းအား ညင်သာစွာ ပွတ်​ပေးလိုက်​ရင်း –
“ပိုင်အာရဲ့ ဘဝတစ်လျှောက်လုံး ပျော်ရွှင်စေရမယ်လို့ ကတိပေးပါတယ်ကွာ . . .”
ရဲ​ရှောင်​၏ စကား​ကြောင့်​ပိုင်အာတစ်​ယောက်​အလွန်အမင်း​ပျော်ရွှင်သွားသည့်​အတွက်​ကမန်းကတမ်း ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည်​။ ထို့​နောက်​ရဲရှောင်၏ ပါးအား နှစ်​ကြိမ်တိုင်​တိုင်​ပင်​နမ်းလိုက်သည်​။
“အစ်ကိုကြီးက ကျွန်မအပေါ် အကောင်းဆုံးဆိုတာ ကျွန်မ သိပြီးသားပါ . . .”
နောက်ဆုံးတွင်မူ ပိုင်​အာသည်​ရဲရှောင်၏​ဘေးတွင် စိတ်ချလက်ချဖြင့်​လှဲအိပ်လိုက်သည်​။ ခဏအကြာတွင်​နှစ်​နှစ်​ခြိုက်​ခြိုက်​အိပ်မော ကျသွားပါတော့သည်။ သူမ၏ စိတ်ထဲတွင်​ကျေနပ်​ပီ​တိ ဖြစ်​နေမည်​မှာ​သေချာ​ပေါက်​ပင်​ဖြစ်​သည်​။
ရဲရှောင်၏ စိတ်ထဲတွင်မူ –
(ဒီလိုသာဆို ငါတော့ ဒုက္ခပါပဲ။ ဘုရားရေ သေသာ သေလိုက်ချင်တော့တယ် . . .)
နူးညံ့၍ လှပကျော့ရှင်းသည့် ခန္ဓာကိုယ်လေးအား ပွေ့ဖက်​ထားရင်း မချိတင်ကဲပင်​ဖြစ်နေရသည်​။ အိပ်၍လည်း မ​ပျော်​တော့​ချေ။ နောက်ဆုံးတွင်​ကြံရမရသည့်အဆုံး ရှေးဦးခရမ်းရောင် ချီဓာတ်ကျင့်စဉ်ကိုသာ ကျင့်ကြံနေလိုက်​သည်​။
ထို့ပြင် သူ၏ ကျင့်စဉ်နှင့်အတူ ယင်နှင့်ယန် ကျင့်စဉ်ကိုလည်း အိပ်မောကျနေသည့် ပိုင်အာ အတွက် ကျင့်ကြံနေမိသည်​။ ပိုင်အာ၏ သွေးကြောများ ပိုမို ကောင်းမွန်လာစေရန်​ကုသပေးရဦးမည် ဖြစ်ပြီး အရိုးများ ဖွံ့ဖြိုးလာ​စေရန်​အတွက်​လည်း လုပ်​ပေးရဦးမည်​ဖြစ်​သည်​။
ရဲ​ရှောင်​သည်​ပိုင်​အာ၏ ဒဏ်​ရာ​ဝေဒနာများ သက်​သာလာ​စေရန်​အတွက်​သူ၏​ရေစက်​အနည်း ငယ်​အား အသုံးပြုခဲ့ရသည်​။ ကံကောင်းသည့်အချက်မှာ​နောက်​ပိုင်းတွင်​သူမကိုယ်တိုင် မျိုချနိုင်နေခြင်းပင် ဖြစ်သည်။ နှုတ်ခမ်းချင်း ထိ၍ တိုက်စရာ မလိုတော့ချေ။ အကယ်​၍ ထိုကဲ့သို့သာ တိုက်ရမည် ဆိုပါက ရဲ​ရှောင်​အ​နေဖြင့်​လေးကြိမ်မြောက် နှာခေါင်းသွေးလျှံသွားနိုင်ပါတော့သည်။

Comment

Leave a Reply

Options

not work with dark mode
Reset