Switch Mode

Chapter – 253

ဝမ်ဇန်းဟို၏အခက်အခဲ

Chapter – 253
“ဝမ်ဇန်းဟို၏အခက်အခဲ”

ကိစ္စများအားလုံး ပြီးဆုံးသွားပြီ ဖြစ်သဖြင့် ရဲရှောင်လည်း ပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။ လင်းပါအိုတွင် ကျင်းပမည့် လေလံပွဲအတွက် စီစဉ်ရမည့် ကိစ္စ​များလည်း ရှိနေသေးသည် မဟုတ်ပါလား။ လင်းပါအို ခန်းမသို့ သွားရာ လမ်းတလျှောက်တွင် ရဲ​ရှောင်​၏ စိတ်ထဲ၌ အတွေး​ပေါင်း​များစွာ ဖြစ်ပေါ်နေမိသည်​။
ပိုင်ရှင်းယွဲ့၏ အမွေအနှစ်သွေးကြောသည် အမှန်​တကယ်​ပင်​စွမ်းအားကြီးမားလှပြီး​ထူးဆန်းသော ချီဓာတ်တစ်မျိုးလည်း ရှိ​နေသည်​။ ရဲရှောင်ကိုယ်တိုင်ပင်​ထိုစွမ်းအင်​နှင့်​နဖူးတွေ့ဒူးတွေ့ ကြုံ​တွေ့ခဲ့ရသည်​။ သူ့အ​နေဖြင့်​အ​မွေအနှစ်​သွေး​ကြောထဲရှိ ချီဓာတ်အား စုပ်​ယူ၍ အသုံးပြု​ကောင်း ပြုနိုင်လိမ့်မည်ဟု ထင်မိသည့်တိုင် အတပ်တော့ မပြောနိုင်သေးချေ။ ရဲ​ရှောင်​စဉ်းစားရင်းဖြင့်​ခေါင်းရှုပ်လာမိသည်​။
ကုသ​နေရင်းဖြင့်​ထိုကဲ့သို့​အဆင့်မြင့်သည့်​စွမ်းအင်တစ်ခုနှင့် ရင်ဆိုင်ရမည်မှန်း ရဲ​ရှောင်​မထင်ထားခဲ့မိချေ။
ထိုအမွေအနှစ်သွေးကြောသည် အစွမ်းထက်လွန်းလှသည့်အတွက်​ချင်းယန်နယ်ပယ်မှ မဟုတ်နိုင်ပေ။
ရဲ​ရှောင်​သည်​ရှောင်​ဧကရာဇ်​ဘဝတွင်​ချင်းယန်နယ်ပယ် တစ်ခုလုံး၌ လျှမ်းလျှမ်းတောက် ကျော်ကြားခဲ့သည့် ထိပ်တန်းပညာရှင်တစ်ဦး ဖြစ်ခဲ့သည်။​သို့သော် အစွမ်းအထက်ဆုံး မဟုတ်ခဲ့​ချေ။ ချင်းယန်နယ်ပယ်၏ ထိပ်ဆုံးနေရာသို့ ရောက်ရှိရန် အနည်းငယ် အလှမ်းကွာနေပါသေးသည်။ ထို့ကြောင့် ချင်းယန်ထက် ပို၍ အဆင့်မြင့်သည့်​နယ်ပယ်များကိုမူ ပို၍ပင် အလှမ်းကွာ​ဝေး​နေ​သေးသည်​ဟု ဆိုရ​ပေမည်​။
သို့​သော်​ရဲ​ရှောင်​အ​နေဖြင့်​ပိုင်​ရှင်းယွဲ့ထံတွင်​ရှိ​နေ​သော ထူး​ခြားဆန်းကြယ်​သည့်​စွမ်းအင်အား အဘယ့်အတွက်​ကြောင့် ရင်းနှီး​နေသည်​ဟု ခံစား​နေရမှန်း မစဉ်းစားတတ်​အောင်​ပင်​ဖြစ်​နေခဲ့သည်​။
လင်းပါအိုသို့ သွားရာ လမ်းတလျှောက်တွင်​ထိုကိစ္စနှင့် ပက်​သက်၍ အ​ဖြေထုတ်​နေမိခဲ့​သော်​လည်း အချည်းနှီးပင်​ဖြစ်​သည်​။
​လေလံခန်းမသို့ ရောက်သည့်အခါ ဆက်လက် စဉ်းစားနိုင်​ခြင်း မရှိ​တော့​ပေ။ အဆိုပါ သွေးကြောသည်​မည်မျှအထိ စွမ်းအားကြီး​နေ​စေကာမူ လက်ရှိတွင်​လေလံပွဲထက်​အရေးမကြီးသေးသဖြင့် နောက်မှသာ စဉ်းစားမည်ဟု​တွေးလိုက်​မိသည်​။
လင်းပါအိုခန်းမတွင် လေလံပွဲကျင်းပတော့မည် ဖြစ်သဖြင့် အင်အားစုများအားလုံး မြို့ထဲသို့ ရောက်ရှိနေကြပြီ ဖြစ်သည်။
ခန်းမသို့လာရာ လမ်းတလျှောက်တွင် သူ၏အစွမ်းအစ မည်မျှရှိကြောင်း ဝိညာဉ်တော်စွမ်းအားများဖြင့် အကဲခတ်ခြင်းများကိုလည်း အကြိမ်ပေါင်းများစွာ ကြုံတွေ့ခဲ့ရသည်။​ထိုကဲ့သို့ အကဲခတ်နိုင်သူများ အားလုံးသည်​လည်း ကောင်းကင်အဆင့် ပညာရှင်များသာ ဖြစ်ကြသည်။
လင်းပါအိုတွင်​လေလံတင်​ရောင်းချ​မည့် ဆေးလုံးများအား အင်အားစုများမှ စိတ်ဝင်စားမှု အပြည့်​ရှိ
​နေကြသည်​မှာ အမှန်​ပင်​ဖြစ်​သည်​။
ထို့ကြောင့် ထိုအင်​အားစုများသည်​လင်းပါအိုအား မျက်ခြေမပြတ် အကဲခတ်နေကြခြင်းဖြစ်သည်။​ခန်းမအတွင်းသို့ ဝင်သည်ဖြစ်စေ၊ ထွက်သည်ဖြစ်စေ အာရုံစိုက်၍ အကဲခတ်နေကြလေသည်​။ သူတို့အား​ကျော်၍ အခွင့်ကောင်းယူမည့် မည်သူ့ကိုမဆို လက်မခံချင်ကြချေ။ ထို့ကြောင့်ပင် လူအဝင်အထွက်အထိ ဂရုစိုက်၍ စစ်ဆေးနေကြခြင်း ဖြစ်သည်​။
ထိုလူများသည် ဆာလောင်နေသော ဝံပုလွေများကဲ့သို့ပင်​မျက်​တောင်​မခတ်​တမ်း ကြည့်​နေကြသည်။
ရဲရှောင် သက်ပြင်းချလိုက်ရင်း စိတ်​မကောင်းဖြစ်မိသွားသည်​။ ထိုလူအများစုသည် ချန်နိုင်ငံတော်တွင်​နေထိုင်​ပေါက်​ဖွားလာကြသည့်​လူများဖြစ်ကြပြီး လူပေါင်းေ​ထာင်သောင်းချီအား ယှဉ်​ပြိုင်​တိုက်ခိုက်နိုင်ကြသည့် အဆင့်မြင့် ပညာရှင်များ ဖြစ်ကြသည်​။ သို့​သော်​ယခုကဲ့သို့ ချန်နိုင်ငံတော် အန္တရာယ်များဖြင့် ဝိုင်းနေသည့် အချိန်မျိုးတွင် အကူအညီပေးရန် ထွက်လာခြင်း မရှိခဲ့ကြချေ။ ထိုလူများအား မျိုးချစ်စိတ် မရှိသည့် လူများဟု ရဲရှောင် သတ်မှတ်လိုက်မိသည်​။
ထိုလူများသည် မိမိနိုင်ငံအတွက် ကောင်းကျိုးမပြုဘဲ သာမန်လူများလိုပင် နေထိုင်ခဲ့ကြသည်။​သို့သော် လောဘကြီးသည့် နေရာတွင်မူ သာမန်လူများထက်ပင်​ပို၍ လောဘကြီးကြလေသည်​။
နိုင်ငံပတ်လည်တွင်​စစ်ပွဲများ ဖြစ်ပွားနေခဲ့ပြီး ပြည်သူများ အဖိနှိပ်ခံနေရသည့် အချိန်မျိုးတွင်​ပင်​အိမ်ထဲမှ အိမ်ပြင် မထွက်ခဲ့ကြချေ။ နိုင်​ငံ့အ​ရေးသည်​၎င်းတို့၏ အ​ရေးမဟုတ်​သည့်​အလား မဆိုင်သလိုပင် နေခဲ့ကြသည်​။
လင်းပါအိုမှ တန်ဖိုးကြီးမားလှသည့်​ပစ္စည်းများ ထုတ်ရောင်းမည်ဆိုမှသာ သားကောင်း၏ အနံ့ရသော ဝံပုလွေများကဲ့သို့ အလျှိုလျှိုပင်​ထွက်လာကြခြင်း ဖြစ်​သည်။ အလိုရှိသည့် ပစ္စည်းဟူသမျှ ရအောင်ယူမည်ဟုလည်း စိတ်ပိုင်းဖြတ်ထားကြသည့် ပုံပင်။
လေလံပွဲပြီးဆုံးသွားသည့်အခါ ထိုလူများသည် လေနှင့်အတူ ပျောက်ကွယ်သွားဦးမည် ဖြစ်သည်။ အလိုရှိသည့်​အရာ ထပ်မံ​မ​ပေါ်လာမချင်း​ပုန်းအောင်းနေကြဦး​မည်​ဖြစ်​သည်​။
“ကိုယ့်အကျိုးအမြတ်အတွက်ကလွဲရင် ကျန်တာ ဘာမှ စိတ်မဝင်စားတဲ့ လူတွေပါလား . . .”
ရဲရှောင် စိတ်​ပျက်​လက်​ပျက်​ဖြင့်​ခေါင်းခါယမ်းရင်း တွေးမိလိုက်သည်​။
(အင်အားကြီးလေ ပိုပြီး တာဝန်ကျေ​လေ ဖြစ်ရမှာပေါ့။ ဒါပေမယ့်​သူတို့ကတော့ အဲ့ဒါတွေကို နားလည်ပုံလည်း မရပါဘူး။ ဒီလိုဆိုမှတော့ သူတို့အိတ်ထဲက ငွေစတွေကို တတ်နိုင်သမျှ ကုန်အောင် လုပ်ပေးရမယ်။ လေလံပွဲမှာ မွဲဖို့သာ ပြင်ထားကြ . . .)
ရဲရှောင်လည်း တစ်​ကိုယ်​တည်းတွေးရင်း လင်းပါအို ခန်းမအတွင်း ဝင်သွား​လေသည်​။
သူ့အား မြင်​သောအခါ တံခါးတစ်ဖက်တစ်ချက်ဆီမှ အစောင့်များမှ “ဧကရာဇ်” ဟုခေါ်ရင်း ခါးညွှတ်၍ အရိုအသေ ပြုလိုက်ကြသည်။
ရဲရှောင်လည်း ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်ရင်း အထဲသို့ ဝင်သွားလိုက်​သည်​။
အ​စောင့်​များမှ “ဧကရာဇ်” ဟု ခေါ်လိုက်သည့် အသံအား စောင့်ကြည့်နေကြသည့် လူများအားလုံး ကြားလိုက်ကြသည်။ ရဲ​ရှောင်​အား ကြည့်​ရင်း ထိုလူများ၏ စိတ်ထဲတွင် –
(ဒါက လင်းပါအိုခန်းမရဲ့ ပိုင်ရှင်အစစ်အမှန် ဖြစ်မယ်ထင်တယ်။ ဝမ်ဇန်းဟိုပြောတဲ့ သူ့ထက်ပိုပြီး အရေးပါအရာရောက်တဲ့ ဖန်ဇီလင်ဆိုတဲ့ လူကြီးပဲ ဖြစ်ရမယ် . . .)
ရဲရှောင် ခန်းမအတွင်းသို့ ရောက်သည့်တိုင် မည်သူမျှ သူ့အား ခရီးဦးကြို မပြုသည်ကို အံ့သြဖွယ် မြင်တွေ့လိုက်ရသည်။ သို့သော်​ရဲရှောင် အပြစ်မမြင်မိ​ချေ။ လင်းပါအိုခန်းမအတွင်းရှိ လူများအားလုံး​လေလံပွဲအတွက်​ပျားပန်းခတ် အလုပ်များနေကြမည်မှာ အသေအချာပင်​ဖြစ်​သည်​။ လျူချန်းဂျန်၏ လူများပင် ကူညီပေးနေကြရသည်​။
လူတိုင်း အလုပ်များနေကြသဖြင့် ရဲရှောင်အား ဦးကြိုဆိုနှုတ်ဆက်မည့် လူဟူ၍ မရှိချေ။ ရဲရှောင်လည်း စိတ်အေးလက်အေးဖြင့်ပင်​ဆက်လျှောက်သွားလိုက်​သည်။
ထိုအချိန်တွင်​အသားချင်းထိသံအချို့ ကြားလိုက်ရပြီး ခပ်​ပြင်းပြင်း​လျှောက်​လာသည့်​ခြေသံကိုပါ ကြားလိုက်ရသည်​။
လာနေသူသည် ဝမ်ဇန်းဟိုပင်​သေချာ​ပေါက်​ဖြစ်လိမ့်​မည်ဟု ရဲရှောင် တွက်ဆမိလိုက်သည်​။
ခြေလှမ်းများသည် တောင်များ ရွေ့လျားနေသည့်​အလား ပတ်ဝန်းကျင် တစ်ခုလုံးအား တုန်ခါစေလျက်​ရှိသည်​။ ဝမ်ဇန်းဟိုမှလွဲ၍ ထိုကဲ့သို့​သော​ခြေသံမျိုး မည်သူမျှ​လုပ်နိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။
ရဲရှောင်သည် ဝမ်ဇန်းဟို၏ အဝလွန်​နေ​သော ခန္ဓာကိုယ်အကြောင်းအား စဉ်းစားနေမိပြီး ယခင်ရှောင်ဧကရာဇ်ဘဝမှာပင်​ထိုခြေသံမျိုး တုပ၍ မလုပ်နိုင်လောက်ဟုပါ တွေးမိလိုက်သည်​။
ရဲ​ရှောင်​ခန့်​မှန်းထားသည့်​အတိုင်း လူဝကြီး ဝမ်ဇန်းဟိုသည်​ရောက်ရှိလာချေပြီ။ လင်းပါအိုခန်းမအတွင်းရှိ လျှောက်လမ်းသည် လူ ၆ ယောက်စာခန့် ယှဉ်တွဲ၍ လျှောက်နိုင်သည့်တိုင် ဝမ်ဇန်းဟိုမှာမူ နံရံနှင့် လက်မောင်းများ ထိကပ်ရင်း ကြပ်​ကြပ်​တည်းတည်းဖြင့်​လျှောက်လာနေရသည်​။
ထို့ကြောင့် နံရံနှင့်​အသားများ ပွတ်တိုက်၍ ထွက်​လာသည့်​အသံများလည်း ထွက်ပေါ်လျက်​ရှိသည်​။
ဝမ်​ဇန်းဟို၏ ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်ရှိ အသားစိုင်များသည် လမ်း​လျှောက်လိုက်​သည့်​အခါတိုင်း လှိုင်းများသဖွယ်​တုန်​ခါ​နေ​လေသည်​။ မြင်​ရသူအ​ပေါင်းအဖို့ ထူးဆန်းအံ့ဩဖွယ်​မြင်ကွင်းတစ်ခုပင်​ဖြစ်​သည်​။
စကြဝဠာအတွင်း မည်သူမျှ ဝမ်ဇန်းဟိုကဲ့သို့ မဝနိုင်ဟု ရဲ​ရှောင်​မှတ်ချက်ပြုမိလိုက်​သည်​။
ရဲ​ရှောင်​သည်​ဝမ်ဇန်းဟိုအား မကြာခဏ မြင်တွေ့ဖူးသည့်တိုင် ယခုကဲ့သို့ အသားများ လှိုင်းထ၍ လျှောက်လာသည်ကို မြင်လိုက်​ရသောအခါ မျက်တောင်မခတ်တမ်းပင်​ငေးကြည့်နေမိသည်​။ လက်​ဖျားခါ​လောက်​အောင်​ပင်​ဝလွန်း​သော ဝမ်​ဇန်းဟိုအား ကြည့်​ရင်း စိတ်ထဲတွင် အံ့သြနေမိလျက်​ရှိသည်​။
“ဆရာဖန် . . . ဆရာဖန် . . . ခင်ဗျား ရောက်လာပြီပေါ့ . . .”
ဝမ်ဇန်းဟိုသည်​စည်ပိုင်းကြီးသဖွယ်​တစ်လိမ့်ချင်း လိမ့်လာရင်း ပြောလိုက်သည်။ သူ၏ မျက်နှာမှ အရေပြားများသည်လည်း တုန်ခါလျက်​ရှိပြီး ရဲရှောင်အား မျက်လုံးပြူး၍ပင်​ကြည့်နေပါသေးသည်။
“ဘာများဖြစ်လို့လဲ ဝမ် . . .”
ရဲရှောင် မေးလိုက်သည်။
“ကျုပ်တို့ ဒုက္ခတွေ့နေတယ်ဗျ . . .”
ဝမ်ဇန်းဟို စိတ်ကျဉ်းကြပ်ေ​နသည့် အမူအယာဖြင့် ပြောလိုက်သည်။
“ကျုပ်တို့တွေကို ဆရာဖန်​ခင်ဗျားမြင်တဲ့အတိုင်းပဲ အလုပ်များနေကြတာ။ ဟိုလူတွေကလည်း ကျုပ်တို့ကို သေမင်းတွေလိုပဲ စောင့်ကြည့်နေကြတယ်။​နောက်​ပြီး ထိပ်သီးဂိုဏ်းကြီး ၂ခု ကျုပ်ဆီရောက်လာကြတယ်။ သူတို့အတွက် ထူးခြားအစွမ်းထက် ဆေးလုံးတွေ ချန်ထားခိုင်းတယ်ဗျ။ နောက်ပြီး မျိုးနွယ်စုကြီး ၈ ခုကလည်း ရောက်လာကြသေးတယ်။ သူတို့ကတော့ နှုတ်က ထုတ်မပြောကြပါဘူး။ ဒါပေမယ့်​သူတို့လည်း အဲဒီလို တောင်းဆိုမှုမျိုးပဲ လုပ်ချင်နေကြတာ ဖြစ်မယ် . . .”
“ထိပ်သီးဂိုဏ်း ၂ ဂိုဏ်း ဟုတ်လား . . . ဘယ်ဂိုဏ်းတွေများလဲ . . .”
ရဲရှောင် မျက်မှောင်ကြုတ်လျက် တည်ငြိမ်စွာဖြင့်​ပင်​မေးလိုက်ပါတော့သည်။

Comment

Leave a Reply

Options

not work with dark mode
Reset