Switch Mode

Chapter – 249

ဝေဒနာအားကုသခြင်း

Chapter – 249
“​ဝေဒနာအား ကုသ​ပေးခြင်း”

(မင်းက ငါ့ကိုလည်း ကုစေချင်သေးတယ်။ အဝတ်ကြ​တော့လည်း မချွတ်ပေးရဲဘူး။ မင်းက ငါ့ကို သက်သက်မဲ့ အချိန်လာဖြုန်းနေတာပဲ။ ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် ကုမယ်ဆိုမှတော့ ချွတ်ကို ချွတ်ရမှာပေါ့ . . .)
(မင်းပြောတော့ ဘာကိုမှ မကြောက်ပါဘူးဆို၊ အခုကြ တကယ်တမ်းလည်း ချွတ်​ဆိုရော တွန့်ဆုတ် နေပြီလား၊ အချိန်ဖြုန်းတာ ပျော်ဖို့ကောင်းတယ်များ ထင်နေတာလားကွာ . . .)
ချီတုံချတုံ ဖြစ်​နေ​သော ပိုင်​ရှင်းယွဲ့အား ကြည့်​ရင်း ရဲ​ရှောင်​၏ စိတ်​ထဲတွင်​တနုံ့နုံ့ပင်​ဖြစ်​နေမိသည်။
ပိုင်ရှင်းယွဲ့သည် ရှက်​ရွံ့မှုနှင့်​အတူ​ဒေါသများလည်း ထွက်​နေ​သော​ကြောင့်​ရဲ​ရှောင်​အား မည်​သည့်​စကားမှ ပြန်​မ​ပြောဘဲ​ရေငုံနှုတ်​ပိတ်​သာ​နေ​နေမိသည်​။ စိတ်​မရှည်​လက်​မရှည်​ဖြစ်​နေ​သော ရဲ​ရှောင်​အား ကြည့်​ရင်း စိတ်​ထဲတွင်​လည်း အံ့ဩ​နေမိသည်​။
(ဒီလူက ငါ့လောက်တောင် ဖိုမဆက်ဆံရေးအကြောင်း မသိတာပါလား . . .)
ထိုကဲ့သို့ စဉ်းစားမိလိုက်သဖြင့် ပိုင်​ရှင်းယွဲ့၏ စိတ်ထဲတွင် စိတ်​သက်သာရာ ရသွားခဲ့သည်။ ရဲ​ရှောင်​အား ကြည့်​ရင်း အသံထွက်၍ပင် ရယ်ချင်​မိသွားသည်​။
စိတ်​လော​နေ​သော ရဲ​ရှောင်​ကြောင့်​ပိုင်​ရှင်းယွဲ့လည်း တုံ့ဆိုင်းမ​နေ​ဝံ့​တော့​ပေ။
“ကောင်းပါပြီ၊ ရှင်ဟိုဖက်လှည့် . . .”
ရဲရှောင် သက်ပြင်းချရင်း တစ်ဖက်သို့ လှည့်ပေးလိုက်သည်။
အဝတ်အစားများ၏ ချိုးချိုးချွတ်ချွတ်အသံအား ကြားလိုက်ရပြီး အခန်းတစ်ခုလုံး မွှေးရနံ့တစ်ခု လွှမ်းခြုံသွားသည်ကို ရဲ​ရှောင်​ခံစားလိုက်ရသည်​။
ထိုအနံ့သည် သာမန်မိန်းကလေးများတွင် ရလေ့ရထရှိသော အနံ့မျိုး မဟုတ်ချေ။ စိတ်ကိုပင် ကြည်လင် လန်းဆန်းစေ၍ ကျေနပ်သွားစေမိသော အနံ့မျိုးပင် ဖြစ်သည်​။
ထို့နောက် အခန်းတစ်​ခုလုံး တိတ်​ဆိတ်​သွား​လေသည်​။ ခဏအကြာမှ ပိုင်ရှင်းယွဲ့သည်​တုန်ယင်သော အသံဖြင့် –
“ရ . . . ရပါပြီ . . .”
ပိုင်​ရှင်းယွဲ့၏ အသံ​ကြောင့်​ရဲ​ရှောင်​လည်း လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ ထိုအခါ မျက်နှာသာမက လည်ပင်းအထိပါ​နီရဲလျက် ရှိနေသည့် မိန်းမလှလေးမှာ လက်ပိုက်လျက် ရှိနေသည်ကို မြင်တွေ့လိုက်ရသည်​။သူမ၏ ဝမ်းဗိုက်နေရာတွင် အပေါက်တစ်ခု ရှိနေပြီး အပေါ်ထပ် အဝတ်အစားများမှာမူ ဝတ်ဆင်ထားမြဲပင် ဖြစ်သည်။ ဝမ်းဗိုက်နေရာတွင်သာ အပေါက်ဖောက်ထားခြင်း ဖြစ်ပြီး သူမ၏ ဖြူဖွေးဝင်းမွတ်လှသည့် အသားအရေသည်လည်း အထင်းသား ပေါ်လွင်​လျက်​ရှိသည်​။
ပိုင်​ရှင်းယွဲ့သည်​ဗိုက်နှင့်ကျောနေရာအတွက်​သာ ခပ်သေးသေး အပေါက်ဖောက်ထားခြင်း ဖြစ်ပြီး ကျန်နေရာများ မပေါ်စေရန်အတွက် အတင်းအကြပ်​ဖုံးအုပ်ထားလေသည်​။ ထိုကဲ့သို့ ဖုံးဖိထားသဖြင့် အဝတ်အစားများအောက်မှ တင်းရင်းသော ခန္ဓာကိုယ် ကောက်ကြောင်းအလှသည်​ပို၍​ပေါ်လွင်​လျက်​ရှိပြီး ဆွဲမက်​ဖွယ်​အတိပင်​ဖြစ်​နေခဲ့သည်​။
ရဲရှောင်မှ မျက်​တောင်​မခတ်​တမ်း​စူးစိုက်၍ ကြည့်နေသည့်​အတွက်​ပိုင်ရှင်းယွဲ့တစ်​ယောက်​ခေါင်း ပင်​မ​ဖော်​ဝံ့ဘဲ ရှက်​နေမိသည်။
“ဒါ . . . ဒါဆို အဆင်ပြေပြီလား . . .”
ပိုင်​ရှင်းယွဲ့​လေသံတီးတိုးဖြင့်​မရဲတရဲ​မေးလိုက်​သည်​။
ရဲရှောင်လည်း ချောင်းတစ်ချက်နှစ်ချက်ခန့် ဟန့်​လိုက်၍ သူ၏ စွမ်းအင်သိုလှောင်ရာအတွင်းရှိ စွမ်းအင်များအား တည်ငြိမ်စေရန်​ပြုလုပ်​လိုက်​သည်​။ ထို့​နောက်​ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်​ရင်း –
“အဆင်တော့ ပြေပါတယ်။ ဒါပေမယ့်​ခင်ဗျားရဲ့ ကျောနေရာမှာ အပေါက်ဖောက်ထားတာ ကျုပ်လိုချင်တဲ့ နေရာမဟုတ်ရင် ကျုပ်လက်ကတော့ လိုအပ်တဲ့ နေရာကို ရွေ့ပြီး ထိရမှာပဲ။ ခင်ဗျား ဒါကိုတော့ နားလည်ထားဖို့လိုမယ် . . .”
ပိုင်ရှင်းယွဲ့သည်​ရှက်ရွံ့သည့်​ဟန်​ဖြင့်​-
“ကျွန်မ နားလည်ပါတယ် . . .”
ရဲ​ရှောင်​လည်း တက်​တက်​ကြွကြွဖြင့်​ပင်​-
“ကဲ ဒါဆိုလည်း စလိုက်ကြတာပေါ့။ ကျုပ် လေလံပွဲကိုလည်း သွားရဦးမှာ။ အချိန်မရှိဘူး၊ မြန်မြန်လုပ်ကြတာပေါ့ . . .”
ထိုစကားအား ကြားလိုက်ရေ​သာအခါ ပိုင်ရှင်းယွဲ့၏ စိတ်​ထဲတွင်​အလွန်​အမင်း အံ့သြသွားမိသည်။ ရဲရှောင်အား ယောကျာ်းတစ်ယောက်ပင် ဟုတ်ပါ​လေစွဟု တွေးမိလိုက်သည်။
(ရှင့်ရှေ့မှာ မိန်းမလှ​လေးတစ်ယောက် ဒီလိုပုံစံနဲ့ ရှိနေတာတောင်မှ လေလံပွဲအကြောင်း စဉ်းစားနေသေးတယ်။ မြန်မြန်လုပ်ကြမယ်တဲ့၊ တော်တော်ကို ထူးဆန်းတဲ့ လူပဲ . . .)
ပိုင်​ရှင်းယွဲ့လည်း​စောဒက မတက်​တော့ဘဲ ခပ်​သွက်​သွက်​ပင်​ထိုင်ချလိုက်သည်။
သူ၏ အနားသို့ ရဲရှောင် ကပ်လာသည်ကို ခံစားလိုက်ရပြီး​နောက်​နွေးထွေးသော လက်တစ်စုံ၏ အထိအ​တွေ့အား ထပ်​မံ ခံစားလိုက်ရသည်​။
အဆိုပါ အထိအ​တွေ့​ကြောင့်​သူ၏ ခန္ဓာကိုယ်​တစ်​ခုလုံး ဓာတ်လိုက်သွားသည့်​အလား တုန်ခါသွားခဲ့သည်​။ စိတ်​လှုပ်​ရှားမှု​ကြောင့်​ထိုင်​ပင်​မထိုင်​နိုင်​တော့​ချေ။
ထိုအချိန် ရဲ​ရှောင်​၏ နောက်လက်တစ်ဖက်သည် သူ၏ စွမ်းအင်သိုလှောင်ရာရှိသည့် ဝမ်းဗိုက်နေရာသို့ လာထိပြန်သည်​။
ပိုင်​ရှင်းယွဲ့၏ ဘဝတွင်​ယောက်ျားသားတစ်​ဦးနှင့်​အသားချင်း ထိ​တွေ့ရသည့်​အထိအ​တွေ့မျိုး တစ်​ကြိမ်​တစ်​ခါမျှ မခံစားဖူးသည့်​အတွက်​ကတုန်​ကယင်​ပင်​ဖြစ်​နေ​လေသည်​။ ယခုကဲ့သို့ ဖြစ်​လာလိမ့်​မည်​ဟုလည်း အိမ်​မက်​ပင်​မမက်ဘူးခဲ့​ချေ။ ထို့​ကြောင့်​ရဲ​ရှောင်​၏ အထိအ​တွေ့များ​အောက်​တွင်​သူ၏ စိတ်များ ထိန်းချုပ်​၍ မရနိုင်​တော့သကဲ့သို့ ဖြစ်​နေခဲ့ပြီး ခန္ဓာကိုယ်​တစ်​ခုလုံးသည်​လည်း ကြိုးပျက်​သွားသည့်​ရုပ်​သေးရုပ်​တစ်​ရုပ်​ကဲ့သို့ပင်​ဖြစ်​နေ​လေသည်​။
ရဲရှောင်ကိုယ်တိုင်ပင်​စိတ်​တည်​ငြိမ်​မှု ရရှိ​စေရန်​မနည်းကြိုးစားနေရသည်​။ သူ၏ စွမ်းအင်များ စီးဆင်းစေရန် ပြင်နေစဉ်မှာပင်​ပိုင်ရှင်းယွဲ့သည်​သူ၏ ရင်ခွင်​ထဲသို့ ရုတ်​တရက်​လဲကျလာခဲ့သည်​။
ရဲရှောင် ဘာလုပ်​ရမှန်း မသိ​အောင်​ပင်​အံ့သြသွားမိသည်။ ပိုင်​ရှင်းယွဲ့၏ ခန္ဓာကိုယ်​တစ်​ခုလုံး ပူခြစ်​နေသည်​ကိုလည်း ခံစားလိုက်​ရသည်​။ ရုတ်​တရက်​လဲကျလာသည့်​အတွက်​ပိုင်​ရှင်းယွဲ့၏ ဗိုက်​အား ကိုင်​ထား​သော သူ၏ လက်​သည်​အပေါ်သို့ တိုးသွား​လေသည်။
ထိုအခါ နူးညံ့သော အသားစိုင် တစ်ခုအား ရဲ​ရှောင်​စမ်းမိလိုက်သည်​။ ပိုင်​ရှင်းယွဲ့၏ တင်းရင်းကျစ်​လစ်​သော ရင်သားအား ဆုပ်ကိုင်လိုက်မိခြင်း ဖြစ်သည်။ ဆုပ်​ကိုင်​ရုံပင်​အားမရ​သေးဘဲ ရဲ​ရှောင်​သည်​ဖိညှစ်မိလိုက်ပြန်ပါ​သေးသည်​။
(ဒါကဘာပါလိမ့် . . . တော်တော်ကို ကိုင်လို့ ကောင်းတာပါလား . . .)
ဆုပ်​ကိုင်​မိထား​သော အရာသည်​မည်​သည့်​အရာမှန်း အတပ်​မသိ၍ ရဲ​ရှောင်​စဉ်းစား​နေမိသည်​။
ရဲရှောင်၏ ရင်ခွင်ထဲသို့ လဲကျသွားခဲ့သည့်​ပိုင်​ရှင်းယွဲ့တစ်​ယောက်​သတိပြန်​ကပ်​လာ​သောအခါ တစ်​စုံတစ်​ခု မှားယွင်း​နေသည်​ကို ခံစားလိုက်ရသည်။ ရုန်းကန်ရင်း ထရန်ကြိုးစားလိုက်​သော​ကြောင့်​သူ၏ ရင်သားများအား ဆုပ်ကိုင်ခံရသည်သာမက ဆုပ်နယ်ခြင်းပင်​ခံလိုက်ရ​လေသည်​။ အပျိုစင်​စစ်​စစ်​လေးအဖို့ ရှက်​ရွံ့မှုနှင့်​အတူ​ကြောက်​ရွံ့မှုများပါ ခံစားလိုက်​ရသည့်​အတွက်​ခေါင်းပင်​မိုက်ခနဲ ဖြစ်သွားခဲ့သည်​။ မိမိကိုယ်​ကို ထိန်းချုပ်​နိုင်​စွမ်း မရှိ​တော့သဖြင့်​ယခုအကြိမ်​တွင်​လည်း ရဲရှောင်၏ ရင်ခွင်ထဲသို့သာ ထပ်မံလဲကျသွားပြန်သည်​။
စက္ကန့်အနည်းငယ် ကြာသောအခါ အသိစိတ်ပြန်ဝင်လာသည့်​အတွက်​အလန့်တကြားပင်​ထခုန်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ရဲရှောင်အား ဒေါသတကြီးဖြင့် –
“ရှင် . . . ရှင်​. . .”
ရဲရှောင် ချောင်းတစ်ချက် ဟန့်လိုက်ရင်း –
“မြန်မြန် စကြမယ်လေ။ ကျုပ်မှာ အချိန်မရှိဘူး၊ ကျုပ်တို့ ဒီမှာ ရှိနေကြတာ ကုသဖို့အတွက်ပဲဟာ။ ခင်ဗျားက ဘာတွေ ရှက်နေရတာလဲ။ အင်း . . . ဒါနဲ့ ခင်ဗျားက ဘာလို့ ကျုပ်ရင်ခွင်ထဲကို လဲကျလာရတာလဲ။ ကျုပ် . . . ကျုပ်လည်း မထင်ထားမိတော့ သတိလက်လွတ် ဖြစ်သွားတာပေါ့။ ကဲပါ ပြန်စကြတာပေါ့ . . .”
ရဲ​ရှောင်​၏ စကား​ကြောင့်​ပိုင်ရှင်းယွဲ့ လူသတ်ချင်စိတ်ပင် ပေါက်သွား​လေသည်​။
(ရှင်က ကျွန်မကိုလည်း အခွင်အရေး ယူသေးတယ်။ အပြစ်တောင် လာတင်နေသေးတယ်ပေါ့။ ပြန်စမယ် ဟုတ်လား . . . ရှင်​က ဘာကို ပြန်စချင်နေတာလဲ . . .)
သို့သော် ရဲရှောင်၏ ရင်ခွင်ထဲသို့ သူကိုယ်​တိုင်​လဲကျသွားသည့်​အဖြစ်​အား ပြန်​လည်​၍ အမှတ်ရသွားမိသည်​။ ထို့ကြောင့် မည်​သည့်​အပြစ်​တင်​စကားမျှ မ​ပြောသာ​တော့ဘဲ ကိုယ့်​ကိုယ်​ကိုသာ အပြစ်​တင်​နေမိ​တော့သည်​။
“အခုလည်း ဘာလို့ အရူးတစ်ယောက်လို ရပ်နေပြန်ရတာလဲ၊ လာလေ၊ ပြန်စကြမယ်။ လာထိုင် . . .”
ရဲရှောင် ခပ်တည်တည်ပင် ပြောလိုက်သည်။
“အချိန်မရှိပါဘူးဆိုမှ၊ မြန်မြန်လုပ်စမ်းပါ . . .”
ပိုင်ရှင်းယွဲ့ မျက်စောင်းတစ်ချက် ထိုးလိုက်သည်​။ သူ၏ မျက်နှာ တစ်ပြင်လုံးလည်း နီရဲလျက်ရှိပြီး စိတ်ဆိုးမာန်ဆိုးဖြင့် ထိုင်ချလိုက်သည်။ ထိုအချိန်တွင်​နွေးထွေးသော လက်တစ်စုံဖြင့်​လာထိသည်ကို ထပ်မံခံစားလိုက်ရပြီး တစ်ကိုယ်လုံး တုန်ယင်​သွားပြန်သည်​။
ရဲ​ရှောင်​၏ လက်သည် တစ်​စုံတစ်​ခု လိုက်​ရှာ​နေသည့်​အလား တ​ရွေ့​ရွေ့ဖြင့်​လှုပ်​ရှားလျက်​ရှိသည်​။
“စွမ်းအင်သိုလှောင်ရာက ဘယ်နားမှာလဲ၊ ဘယ်မှာပါလိမ့် . . .”
ပိုင်ရှင်းယွဲ့လည်း သူ၏ ဗိုက်ပေါ်တွင်​တင်​ထား​သော ရဲ​ရှောင်​၏ လက်အား ဆွဲယူလိုက်​ပြီး စွမ်းအင်သိုလှောင်ရာ ရှိသည့် နေရာအား တင်ပေးလိုက်သည်။ ရဲ​ရှောင်​၏ အပြုအမူ​ကြောင့်​ပိုင်​ရှင်းယွဲ့၏ စိတ်​ထဲတွင်​ဒေါသများ အလိပ်လိုက် ထွက်လျက်​ရှိသည်​။
“ရှင်က ကောင်းကင်အဆင့် ပညာရှင်တစ်ယောက်တောင် ဖြစ်နေပြီး စွမ်းအင်သိုလှောင်ရာက ဘယ်နားရှိလဲ ဆိုတာကို​တောင်​မသိဘူးလား၊ ဒီမှာ ဒီမှာ . . .”
ရဲရှောင်လည်း မှင်​သေ​သေ မျက်​နှာထားဖြင့်​-
“ဪ . . . ဒီမှာကိုး၊ မှတ်ထားပါ့မယ် . . .”
ပိုင်ရှင်းယွဲ့သည် ငရဲရောက်နေသည့်​အလား တစ်ကိုယ်လုံး ခြစ်​ခြစ်​တောက်​၍ ပူလျက်​ရှိသည်​။ စိတ်​ထဲတွင်​လည်း ရင်​တမမဖြင့်​ဖြစ်​နေမိသည်​။
(ဘယ်လိုလူမှန်းကို မသိဘူး၊ ငါသာ သူ့လက်ကို မြန်မြန်မဆွဲမိရင် အဲဒီလက်က ဘယ်ကို ရောက်လာဦးမလဲ မသိဘူး၊ လက်ရဲဇက်ရဲနဲ့ ဟွန်း . . .)
ပိုင်​ရှင်းယွဲ့သည်​ဒေါသများအား ရဲ​ရှောင်​အ​ပေါ် စုပုံ၍ ပေါက်ကွဲပစ်ချင်နေမိသည်​။ သို့သော် ထိုအချိန်တွင် သူ၏ စွမ်းအင်သိုလှောင်ရာသို့ နွေးထွေးသော ဝိညာဉ်တော်ချီဓာတ်တစ်ခု စီးဆင်းလာသည်ကို ခံစားလိုက်မိသည်။ ထို့ပြင်​သူ၏ နောက်ကျောဘက်မှလည်း အေးစက်သော ချီဓာတ်များ စီးဆင်းလာသည်ကိုလည်း ထပ်​မံ ခံစားလိုက်ရပြန်သည်။
သူ၏ အရှေ့ဘက်ခြမ်းသည် အရည်ပျော်ကျမတတ် ပူ​ပြင်းသည့်​ဒဏ်​အား ခံစားနေရပြီး ကျောဘက်တွင်မူ အေးခဲသွားမတတ်ပင် ဖြစ်နေခဲ့သည်​။
ထူးခြားသော ခံစားမှုကြောင့် ပိုင်​ရှင်းယွဲ့တစ်​ယောက်​အံ့သြသွားမိသည်။ အသက်ပြင်းပြင်းတစ်ချက် ရှူသွင်းလိုက်ရင်း စိတ်ထဲတွင်​လည်း –
(ဒါ . . . ရေခဲစွမ်းအင်နဲ့ မီးစွမ်းအင်လား . . .)
တခဏအကြာတွင် စကြဝဠာ အတွင်းမှ ရောက်ရှိလာသကဲ့သို့ များပြားလှသော စွမ်းအင်များသည်​သူ၏ ခန္ဓာကိုယ်အတွင်းသို့ လက်နှစ်ဖက်မှတစ်​ဆင့်​စီးဝင်လာနေသည်ကို ခံစားလိုက်ရပါတော့သည်။

Comment

Leave a Reply

Options

not work with dark mode
Reset