Switch Mode

Chapter – 247

ကုသမှုအားလက်ခံလိုက်ခြင်း

Chapter – 247
“ကုသမှုအား လက်​ခံလိုက်​ခြင်း”

ရဲ​ရှောင်​၏ ကျင့်စဉ်သည် အခြားသော ကျင့်စဉ်များထက် ပို၍ ထူးခြားနေသည်မှာ အမှန်ပင် ဖြစ်သည်။
အရေးကြီးဆုံးအချက်မှာ အဆင့်တက်ရာတွင် မအောင်မြင်ခဲ့ပါက ထိခိုက်​အန္တရာယ်ကျရောက်နိုင်ခြင်းပင် ဖြစ်သည်။ သို့သော် အချိန်အတိုင်းအတာတစ်ခုအထိ အနားယူလိုက်မည်​ဆိုပါက ပြန်လည်​၍ သက်​သာ​ကောင်းမွန်​လာနိုင်ပါသည်။
တနည်းအားဖြင့် ထိုကျင့်စဉ်အား တတ်မြောက်ထားသူသည် ထပ်ခါထပ်ခါ အသုံးချနိုင်မည် ဖြစ်​သည်​။
“ဒီလိုကျင့်စဉ်မျိုး ပိုင်ဆိုင်ထားတော့ ဆရာဖန်အနေနဲ့ မူလဝိညာဉ်တော်အဆင့် ရောက်ဖို့အတွက် အချိန်ဘယ်လောက် ယူရမယ်လို့ ထင်လဲ . . .”
ပိုင်ရှင်းယွဲ့သည်​ရဲ​ရှောင်​အား ကြည့်​ရင်း စိတ်​ဝင်​တစားဖြင့်​မေးလိုက်သည်။
သိချင်​စိတ်​ဖြင့်​မေးလိုက်​သော်​လည်း စိတ်​ထဲတွင်​မူ စိုးရိမ်​ပူပန်​နေမိသည်​။
ပိုင်​ရှင်းယွဲ့အ​နေဖြင့်​ထို​မေးခွန်းအား မမေးချင်ခဲ့ပေ။ ဖန်ဇီလင်နှင့် အနည်းငယ်​ရင်းနှီးမှု ရှိ​နေ​သော​ကြောင့်​သာ​မေးလိုက်​ခြင်း ဖြစ်​သော်​လည်း အခြားလူတစ်​ယောက်​၏ ကျင့်စဉ်နှင့် ပတ်သက်၍ စည်းမ​စောင့်​ဘဲ မေးမြန်းလိုက်​ခြင်းသည် ရိုင်းသည်ဟုပင်​ဆိုရ​ပေမည်​။ ထိုစည်းသည်​ဂိုဏ်းများအကြား ကန့်သတ်တားမြစ်ထားသော အရာလည်း ဖြစ်သည်။
သို့သော် ရဲ​ရှောင်​၏ ကျင့်​စဉ်​သည်​အလွန်ထူးခြား ဆန်းကြယ်လှသော ကျင့်စဉ်တစ်​ခု ဖြစ်​နေသည့်အတွက် သိချင်ေ​နသည့်​စိတ်အား ချုပ်​တည်း၍ မရနိုင်​တော့​ချေ။ ထို့ကြောင့် မေးရန်မသင့်သည့်တိုင် မေးလိုက်မိခြင်း ဖြစ်သည်​။ ဖန်ဇီလင်မှ သူ​မေးလိုက်​သည့်​မေးခွန်းအား မဖြေဘဲ ဒေါသထွက်သွားမည်ကိုလည်း စိုးရိမ်နေမိသည်။
ပိုင်​ရှင်းယွဲ့၏​မေးခွန်း​ကြောင့်​ရဲရှောင် ခဏမျှ စဉ်းစားလိုက်ရင်း –
“အင်း . . . ဒီကျင့်ကြံမှုက ခက်ခဲကြမ်းတမ်းတယ်။ လွယ်လွယ်ကျင့်နိုင်တာမျိုး​တော့ မဟုတ်ဘူး။ ဒါပေမယ့်​မမျှော်လင့်ထားစရာ ကိစ္စတွေသာ ဖြစ်မလာခဲ့ဘူးဆိုရင် ချင်းယန်နယ်ပယ်ကို နောက် ၂ နှစ်အတွင်း ရောက်နိုင်မှာပါ . . .”
ပိုင်​ရှင်းယွဲ့ဘက်​မှ အားတုံ့အားနာ ဖြစ်​နေသည်​ကို ရိပ်​မိသဖြင့်​ရဲ​ရှောင်​မှ တိတိကျကျပင် ပြန်ဖြေပေးလိုက်ခြင်း ဖြစ်​သည်​။
၂ နှစ်​ဆိုသည့်​စကားအား ကြားလိုက်​ရ​သောအခါ ပိုင်ရှင်းယွဲ့၏ မျက်လုံးများသည်​အရောင်တဖျတ်ဖျတ်ဖြင့်​လင်းလက်သွားသည်။ ညအချိန်တွင်​ထိန်ထိန်သာလျက် ရှိသော လမင်းကြီးကဲသို့ တောက်ပသော မျက်ဝန်းအစုံဖြင့်​ပိုင်​ရှင်းယွဲ့သည်​ရဲရှောင်အား ကြည့်​လိုက်​သည်​။
ပိုင်​ရှင်းယွဲ့၏ လှပ​သော မျက်​ဝန်းများ​အောက်​တွင်​ရဲရှောင် တဒင်္ဂမျှ နစ်မြောသွားသည်။
ဝမ်ရမ်ချူးချူးသည်လည်း စိတ်လှုပ်ရှားလျက်​ရှိ​နေ​လေသည်​။
ရဲရှောင်မှ တည်ကြည်လေးနက်သော အသံဖြင့် –
“ခင်ဗျားတို့ကို ပြောရဦးမယ်။ ကျုပ်ရဲ့ ပြုစုပျိုးထောင်မှုကြောင့် မှင်ရောင်အားဖြည့် ကြာပန်းတွေအညှောင့်ပေါက်လာကြပြီ။ စုစုပေါင်း ၂၈ ပင်​လောက်​ဖြစ်မယ် . . .”
ရဲ​ရှောင်​၏ စကား​ကြောင့်​ပိုင်ရှင်းယွဲ့ တုန်လှုပ်​သွားသည်။ ပျော်ရွှင်မှုနှင့်အတူ စိတ်လှုပ်ရှားမှုပါ ပေါင်းစပ် ခံစားလိုက်ရ​သော​ကြောင့်​မျက်လုံးများပင် ပြာဝေသွားခဲ့သည်​။
အတိုင်းမသိ​ပျော်​ရွှင်​ကျေနပ်​သွားသဖြင့်​ပိုင်​ရှင်းယွဲ့၏ မျက်လုံးများမှ မျက်ရည်များပင်​စီးကျလာခဲ့သည်။ ထို့​နောက်​ခေါင်းကိုမော့၍ စီးကျလာ​သော မျက်​ရည်​များအား ချက်​ချင်းပင်​သုတ်​လိုက်​ရင်း ချင်းရန်​နယ်​ပယ်​တွင်​ကျန်​ရှိခဲ့​သော ဂိုဏ်းအတွက်​တွေးမိလိုက်​သည်​။
(နောက်ဆုံးတော့ ငါတို့ဂိုဏ်းအတွက် မျှော်လင့်ချက်​ရောင်ခြည်ေ​တွ သမ်းလာခဲ့ပြီပဲ . . .)
“ဒီပုံစံအတိုင်း ဆက်သွားမယ်၊ ကျုပ်မှာလည်း လုံလောက်တဲ့ ပစ္စည်းတွေ ရှိနေမယ်ဆိုရင် ၁၀နှစ်​အတွင်းမှာ ဒီမှင်ရောင်အားဖြည့်ကြာပန်း ၂၈ ပင်ကနေ အပင် ၆၀၀ လောက်အထိ ဖြစ်လာလိမ့်မယ်။ အဲဒီအချိန်ဆို ကျုပ်လည်း အဆင့် ၃ ဆေးပညာရှင်တစ်ယောက် ဖြစ်နေလောက်ပြီ။ အဲဒီတော့ အခုထက်​ပိုပြီးလုပ်နိုင်တော့မှာပေါ့ဗျာ။ ကျောက်စိမ်းအားဖြည့် ကြာပန်းပင်ရော ကျောက်စိမ်းအသက်ဝင် ကြာပန်းပင်ပါ လုပ်နိုင်သွားတော့မှာပါ . . .”
ရဲရှောင် ပြုံးလျက်ပင် ပြောလိုက်​သည်​။
“ဒါပေမယ့်​ဒါ ခင်ဗျားတို့အတွက် ကျုပ်ဘက်က လုပ်ပေးနိုင်တာ အကုန်ပဲ။ အဲဒီ​နေ့ကြရင် ကျုပ်ပေးမယ့်​အားဖြည့်ကြာပန်းပင်တွေနဲ့ ခင်ဗျားတို့ရဲ့ ကြာပန်းဥယျာဉ်ကို ပြန်ပြီး တည်ဆောက်နိုင်ကြမှာပါ”
ပိုင်ရှင်းယွဲ့ ခေါင်းညိတ်ပြရင်း တုန်ယင်သော အသံဖြင့် –
“အမှန်ပေါ့ . . . ကျွန်မတို့အတွက် အကြာကြီးစောင့်နေရသလို ဖြစ်နေမယ် ဆိုပေမယ့်​နှစ် ၂၀ တောင် မကြာဘူးဆိုတော့ ကျွန်မတို့ဂိုဏ်းလည်း အဲဒီအချိန်ထိ ရှင်သန်နေနိုင်မှာပါ။ ဥယျာဉ်ကိုလည်း ပြန်တည်ဆောက်နိုင်သွားမယ်။ အဲဒါဆို ကျွန်မတို့အတွက် ဘာမှစိုးရိမ်နေစရာ မလိုတော့ဘူး . . .”
ရဲရှောင် ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်ရင်း –
“ခင်ဗျားအတွက်ကတော့ နှမျောစရာပဲ မိန်းကလေးပိုင် . . . အဲဒီလိုနေ့ကို ခင်ဗျား မြင်နိုင်စွမ်း မရှိတော့ဘူးပေါ့ . . .”
ရဲ​ရှောင်​သည်​ထိုစကားအား​ပေါ့​ပေါ့ပါးပါး မထူးခြားသည့်​ဟန်ဖြင့် ပြောလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။
သို့သော် ပိုင်ရှင်းယွဲ့အတွက်မူ အလွန်​ခံစားရခက်​သော စကားတစ်​ခွန်း ဖြစ်​သွားခဲ့သည်​။
ဝမ်​ရမ်​ချုးချုးလည်း မ​နေသာ​တော့ဘဲ​ဘေးမှ ဝင်​ထိန်း​ပေးသည့်​သ​ဘောဖြင့်​-
“နောင်ကြီးဖန် . . . ရှင့်ရဲ့ အကူအညီနဲ့ဆို ရှင်ပြောတဲ့နေ့ကို ဆရာ​သေချာပေါက် မြင်နိုင်လောက်မှာပါ ဟုတ်တယ်မလား . . .”
ရဲရှောင် ပြန်မဖြေဘဲ ပိုင်ရှင်းယွဲ့၏ မျက်နှာကိုသာ စိုက်ကြည့်လိုက်​သည်​။
ပိုင်ရှင်းယွဲ့၏ မျက်​နှာတွင်​မည်​သည့်​ခံစားချက်​အရိပ်​အ​ယောင်​မျှ ပြမ​နေဘဲ တည်ငြိမ်စွာဖြင့် ရှိနေ​လေသည်​။ ပိုင်​ရှင်းယွဲ့၏ အလှသည်​ရင့်ကျက်တည်ငြိမ်သော အလှမျိုးဖြစ်​ပြီး စင်​ရော်​တောင်​ကဲ့သို့ သွယ်​လျ​သော မျက်​ခုံး​မွှေးများသည်​သူမ၏ အလှအား ပို၍​ပေါ်လွင်​စေလျက်​ရှိသည်​။
ရဲရှောင်သည် ပိုင်ရှင်းယွဲ့အား မျက်​တောင်​မခတ်​တမ်းပင်​စူးစိုက်​ကြည့်​နေခဲ့သည်​။ အလွန်​ရဲတင်းလွန်းသော အကြည့်ဖြင့် ကြည့်နေသည်ဟုပင် ဆိုရ​ပေမည်​။
ပိုင်ရှင်းယွဲ့၏ မျက်နှာသည်​ဖြူရော်ရော် ဖြစ်နေရာမှ နီမြန်းလာ​လေသည်​။
ရဲ​ရှောင်​နှင့်​အကြည့်​ချင်း မဆုံဝံ့​ဘဲ သူ၏ ခေါင်းအား ငုံ့ထားလိုက်​သည်​။ ရှက်​ရွံ့စိတ်​ကြောင့်​လည်ပင်းအထိပင် နီရဲလာလေသည်​။ ထို့​နောက်​လေသံတီးတိုးဖြင့် –
“အခုလို ကျွန်မတို့ဂိုဏ်း ပြန်ပြီး ရှင်သန်လာမယ် ဆိုတာကို သိရတော့ ကျွန်မ အဲဒီနေ့ကို ကိုယ်တိုင် မြင်ချင်မိနေမိတယ် . . .”
ရဲရှောင် တအံ့တသြဖြင့် –
“မိန်းကလေး . . . မင်းရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကို ဘယ်ယောကျာ်းမှ ထိခွင့်မပေးဘဲ အပျိုစင်ဘဝကို ထိန်းသိမ်းမယ်ဆို။ အခုကြ အဲဒါတွေကို ဂရုမစိုက်တော့ဘူးပေါ့ ဟုတ်လား . . .”
ပိုင်ရှင်းယွဲ့၏ မျက်နှာသည်​ပို၍ပင်​နီရဲသွားသည်။ သူစိတ်ထဲတွင်​အလွန်​ရှက်ရွံ့နေမိသည်။​
(သူက တမင်ငါ့ကို ပြောနေတာပဲ။ ငါပြောခဲ့တဲ့ စကားတွေနဲ့တောင် ငါ့ကို ပြန်ချေနေသေးတယ်။ ငါကလည်း စိတ်ပြောင်းသွားမိတာကိုး။ ငါက ငါ့ရဲ့ ရောဂါကို ကုချင်တာပဲ ရှိတာပါ။ အဲဒါကိုများ သူပြောနေတဲ့ ပုံစံက ငါတစ်ဘဝလုံးပဲ သူ့ကို ပုံအပ်ရတော့မလိုနဲ့ . . .)
ပိုင်​ရှင်းယွဲ့သည် စည်းကမ်း အလွန်​တင်းကြပ်​သည့်​ဂိုဏ်းကြီးအတွင်း နှစ်ပေါင်းများစွာ နေထိုင်ခဲ့သူတစ်ဦး ဖြစ်သည်​။
ထို့​ကြောင့်​သူ၏ ဘဝတွင် မည်သည့်ယောကျာ်းသားနှင့်မျှ မထိတွေ့ မဆက်ဆံခဲ့ဖူးချေ။ ယခုကဲ့သို့ အသားချင်း ထိ၍​ရောဂါ ကုသခံရမည်​ဆို​သော​ကြောင့်​မျက်နှာမထားတတ်အောင်ပင်​ရှက်ရွံ့နေမိသည်​။
ထိုအချိန် ဝမ်ရမ်ချူးချူးမှ ဒေါသတကြီးဖြင့် –
“ဖန်ဇီလင် . . . ရှင် . . . ရှင် ဘာသဘောနဲ့ ပြောရတာလဲ . . .”
နှုတ်​မှ​ဒေါသတကြီး​အော်​လိုက်​မိသည့်​အပြင်​စိတ်​ထဲတွင်​လည်း ဖန်​ဇီလင်​အား ကျိန်​ဆဲ​နေမိသည်။
(ကျွန်မဆရာက အကြိမ်ကြိမ်အခါခါ စဉ်းစားပြီးလို့ အခုလို ဆုံးဖြတ်ချက် ချလိုက်တာလေ။ အဲဒါတောင် ရှင်​က သူ့ကို လှောင်ပြောင်နေစရာ လိုလို့လား။ ကျွန်မဆရာသာ ရှင့်ရဲ့ မဟုတ်တမ်းတရား စကားတွေကြောင့် စိတ်ပြန်ပြောင်းသွားရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ . . .)
ပိုင်ရှင်းယွဲ့သည်​ရဲရှောင်အား မော့ကြည့်လိုက်​ရင်း –
“ကျွန်မတို့ လျှောက်ရမယ့်​အနာဂတ် ခရီးလမ်းက တကယ်ကို ကြမ်းတမ်းတယ်။​ကျွန်မတို့ အားလုံးထဲက လူအနည်းငယ်ပဲ ရှင်သန်နိုင်မယ်ဆိုရင် ကျွန်မအသက်ကို ကျွန်မဂိုဏ်းအတွက်စွန့်ဖို့ ဝန်မလေးပါဘူး။ ကျွန်မက ဆုံးဖြတ်ချက် ပြတ်သားတဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်ပါ။ တိုက်ခိုက်တဲ့ နေရာမှာလည်း အရမ်းတော်နေတဲ့ လူတစ်ယောက်​မဟုတ်​သေးပါဘူး။​နောက်​ပြီး ဂိုဏ်းတစ်ခုလုံးကို ကာကွယ်စောင့်ရှောက် ပေးနိုင်မယ့်​အရည်အချင်းမျိုးလည်း မရှိဘူး။ အဲဒါကြောင့် ကျွန်မအသက်ကို နှမြောမ​နေဘဲ စွန့်လွှတ်​နိုင်တာပေါ့ . . .”
ပိုင်​ရှင်းယွဲ့သည်​ပြောရင်း​ပြောရင်းဖြင့်​ရှက်ရွံ့​နေသည့် အမူအယာမျိုး မပေါက်တော့ဘဲ လေးလေးနက်နက်ဖြင့်​ပြောဆိုလျက်​ရှိသည်​။
“ဒါပေမယ့်​ကျွန်မတို့ဂိုဏ်း မျှော်လင့်ချက် ရှိလာမယ် ဆိုရင်တောင် အချိန်အားဖြင့် ကြာဦးမှာပဲ။ ပန်းတိုင်က ဝေးနေသေးတယ်​လေ။ အဲဒီပန်းတိုင်ရောက်ဖို့အတွက် ကျွန်မအရာအားလုံးကို စွန့်လွှတ်ရဲတယ်”
“ကျွန်မရဲ့ အပျိုစင်ဘဝက တကယ်ကို တန်ဖိုးရှိပါတယ်။ ဒါပေမယ့်​အဲဒီထက် တန်ဖိုးကြီးတာကို ဦးစားပေးရမယ့်​အခါကြ ကျွန်မအနေနဲ့ မတတ်နိုင်ဘူးလေ။ ကျွန်မရဲ့ ကိုယ်စိတ်နှလုံး သုံးပါးလုံးကို သန့်ရှင်းအောင် ထားချင်တယ်။ ဒါပေမယ့်​အဓိကက နှလုံးသား ဖြူစင်နေရင် ရပြီ မဟုတ်လား။ အဲဒီတော့ ကျွန်မခန္ဓာကိုယ်ကို ဘာကြောင့် မစတေးနိုင်ရမှာလဲ . . .”
ပိုင်​ရှင်းယွဲ့သည် ပြုံးလိုက်ရင်း –
“နောက်ပြီး ကျွန်မတို့က အခု အသားချင်းထိဖို့ပဲ လိုတာ မဟုတ်လား။ အပျိုစင်ဘဝကို ဆုံးရှုံးရမယ် ဆိုရင်တော့ ကျွန်မနည်းနည်း ကြောက်ရင် ကြောက်မိမှာပေါ့ . . .”
ရဲရှောင်မှလည်း တည်ကြည်​သည့် အသံဖြင့် –
“မှန်တာပေါ့။ သိပ်မှန်တယ်။ ခင်ဗျား အဲဒီလို စဉ်းစားမိတဲ့အတွက် ကျုပ်ကျေနပ်သွားပြီ . . .”
ပိုင်ရှင်းယွဲ့သည်​ခါးကိုညွှတ်လိုက်ရင်း –
“ရှင့်ရဲ့ ဂရုစိုက်မှုအတွက် တကယ်ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ဆရာဖန် . . .”
“မိန်းကလေးပိုင်က အမြင်ကျယ်တဲ့ လူတစ်ယောက်ပါ။ မုန်တိုင်းပြီးရင် တိုက်ခတ်လာတဲ့ လေပြည်လိုပဲ။ ခင်ဗျားကို ကျုပ် လေးစားမိပါတယ်။ ဒီကိစ္စနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ကျုပ်ဘက်က အကောင်းဆုံး ကြိုးစားပေးပါ့မယ်။ ခင်ဗျားရဲ့ ဝေဒနာကို ကျုပ်အတတ်နိုင်ဆုံး ကုသပေးမယ် . . .”
ရဲရှောင် စိတ်လက်ပေါ့ပါးစွာဖြင့်​ပြောလိုက်ပါတော့သည်။

Comment

Leave a Reply

Options

not work with dark mode
Reset