Switch Mode

Chapter – 234

အစေခံ (၁)

Chapter – 234
“အစေခံ (၁)”

သာမန်ဖေးယွမ်ဆေးလုံး ဆိုလျှင်ပင် သာမန်လူများအဖို့ အားအင်များ ပြည့်ဖြိုးလာစေမည် ဖြစ်သည်​။ ယခု ရဲရှောင် အသုံးပြုလိုက်​သော​ဆေးလုံးသည်​ထူးခြားအစွမ်းထက်သော ဖေးယွမ်ဆေးလုံးပင်​ဖြစ်သည်။ ထိုဆေးလုံးအား သောက်လိုက်သည်နှင့် မိန်းကလေး ချက်ချင်း ပြန်ကောင်းလာလိမ့်မည်ဟု ထင်နေမိခဲ့သည်​။​မည်​သို့ပင်​ဆို​စေကာမူ ဆေးလုံး၏ အကျိုးအာနိသင်​ကြောင့်​အနည်းဆုံး အသက်အန္တရာယ်မှ လွတ်ကင်းနိုင်မည် ဖြစ်သည်။
သို့သော် ယခုအခါ ဖေးယွမ်ဆေးလုံး သောက်ပြီးသည့်တိုင် မိန်းကလေးသည် အနည်းငယ်မျှသာ ပြန်လည်ကောင်းမွန်သွားသည်ကို မြင်​တွေ့လိုက်ရသည်​။ သူ၏ အမြင်စူးရှမှုကြောင့်သာ မဟုတ်လျှင် ထိုကဲ့သို့ အနည်းငယ် ပြောင်းလဲသွားသည်​ကိုပင် မြင်နိုင်မည် မဟုတ်ပေ။
မိန်းကလေး၏ အခြေအနေသည်​မထူးမခြားနားပင် ဖြစ်လျက်​ရှိသည်​။​အချိန်မရွေး သေသွားနိုင်သည့် ပုံစံမျိုး​ပေါက်​နေ​လေသည်​။
“ဘယ်လို ဖြစ်တာလဲဟ . . . ငါသာ သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကို မစစ်ဆေးမိရင် ထိပ်တန်းအဆင့် ပညာရှင် တစ်ယောက်လို့ပဲ ထင်နေမိမှာ။ ထူးဆန်းလိုက်တာ . . . ဒီဖေးယွမ်ဆေးလုံးက သာမန်လူတစ်ယောက်ကို​တောင်​ဘာမှ မထူးခြားသွားစေပါလား . . .”
ရဲရှောင် စိတ်​ပျက်​လက်​ပျက်​ဖြင့်​ရေရွတ်လိုက်မိသည်​။
ဖေးယွမ်ဆေးလုံးသည်​အလုပ်မဖြစ်သဖြင့် ထိုဆေးလုံးအား ထပ်မံအသုံးပြုပါက ဖြုန်းတီး​နေသကဲ့သို့သာ ဖြစ်နေ​ပေလိမ့်မည်။ ထို့​ကြောင့်​ရဲရှောင်သည်​သူ၏ ရေဟင်းလင်းပြင် အတွင်းမှ သလင်းကျောက်ကဲ့သို့ ကြည့်လင်လှသည့်​အပြာရောင်ရေစက် နှစ်​စက်အား ထုတ်ကာ နောက်ထပ် ဖေးယွမ်ဆေးလုံးတစ်လုံးနှင့်အတူ ထပ်မံ၍ ကြိုးစားကြည့်လိုက်ပြန်သည်။ ထိုအရာနှစ်ခုသည် ကောင်းစွာ ဓာတ်ပြု၍ မိန်းကလေး၏ ဒဏ်ရာများအား သက်သာစေလိမ့်​မည်ဟု ရဲရှောင် တွေးမိပြန်သည်။ နောက်ဆုံးတွင် မိန်းကလေး၏ အသက်ရှူသံများသည် ပုံမှန်​ဖြစ်​လာခဲ့သည်​။
မိန်းကေ​လးသည် သတိလစ် မေ့မြောနေသည့်တိုင် အသက်တော့ ရှင်နေ​ပါသေးသည်။
အခြေအနေ အနည်းငယ် တိုးတက်လာသဖြင့် ရဲရှောင်လည်း အချိန်ဆွဲမ​နေ​တော့ဘဲ သူ၏ လက်တစ်ဖက်ဖြင့်​မိန်းက​လေး၏ စွမ်းအင်သိုလှောင်ရာအား ဖိထားပြီး ကျန်လက်တစ်ကဖက်ဖြင့် ကျောအား ဖိထားလိုက်သည်။ ထို့​နောက်​လက်နှစ်ဖက်စလုံးမှ ရှေးဦးခရမ်းရောင် ချီဓာတ်များအား စီးဆင်းစေလိုက်​ပြီး တဖြည်းဖြည်းဖြင့် မိန်းကလေး၏ သွေးကြောများထဲသို့ သန့်စင်သည့် ဝိညာဉ်တော်ချီဓာတ်များအား ထည့်သွင်းပေးလိုက်ပါတော့သည်။
အပြင်ဘက်တွင်လည်း မိုးသည်းထန်စွာဖြင့်​ရွာချလာခဲ့သည်​။
ချီဓာတ်​များ သွင်း​ပေးလိုက်​ပြီး​နောက်​တစ်ခုခု မှားယွင်းနေသည်​ကို ရဲ​ရှောင်​သတိပြုမိလိုက်​သည်​။
သူ၏ ချီဓာတ်များ မိန်းကလေး၏ ခန္ဓာကိုယ်အတွင်း​သို့ ဝင်​ရောက်​သွားသည့်အခါ သမုဒ္ဒရာအတွင်း ခဲလုံးတစ်လုံး နစ်မြုပ်သွားသကဲ့သို့ စုန်းစုန်းမြှပ်​၍ ပျောက်ကွယ်သွားသည်ကို မြင်တွေ့လိုက်ရသည်​။ ရဲရှောင် အလွန်အမင်း အံ့သြထိတ်လန့် သွားလေသည်။
ထို့ကြောင့် မိန်းကလေး၏ သွေးကြောများအား ချက်ချင်းပင် စစ်ဆေးလိုက်ပြန်သည်။ ယခင် အခေါက်​စစ်ဆေးခဲ့သည့်​အတိုင်း ထူးခြားမှု မရှိချေ။ သူမ၏ ခန္ဓာကိုယ်ထဲတွင် ချီဓာတ်အနည်းမျှပင် ရှိမနေဘဲ အသက်မဲ့​နေသည့် သစ်ပင်တစ်ပင်ကဲ့သို့သာ ဖြစ်ေ​နလေသည်​။
[ထူးဆန်းလိုက်တာ . . . ဘယ်​လိုဖြစ်​တာပါလိမ့်​. . .]
ရဲ​ရှောင်​စဉ်းစား၍ မရဘဲ​ခေါင်းရှုပ်​နေမိသည်​။
ရဲ​ရှောင်​ဘက်​မှ မည်သို့မျှ မလုပ်နိုင်တော့ချေ။ သူ၏ စွမ်းအင်များအား ဆက်လက် ထည့်သွင်းပေး​နေမည်​ဆိုပါက စွမ်းအင်များသာ အကုန် ကုန်​သွားပေလိမ့်မည်။ အကြိမ်တစ်ရာခန့်​လုပ်လျှင်ပင် အကျိုးထူးလာမည် မဟုတ်ချေ။
[သူ့အသက်ကို အရင်ကယ်မှဖြစ်မယ်။ ကျန်တာကို နောက်မှ စဉ်းစားမယ် . . .]
မထူး​တော့သည့်​အဆုံး ရဲ​ရှောင်​သည်​အဓိကနှင့်​သာမည ခွဲခြားလိုက်​သည်​။
ရဲရှောင်သည် ရှေးဦးခရမ်းရောင် ချီဓာတ်စွမ်းအင်​များအား သန့်စင်သော စွမ်းအင်အမျှင် နှစ်ခုအဖြစ် ခွဲခြမ်းလိုက်သည်။ ထို့​နောက်​ယခင်ပြုလုပ်ခဲ့သည့်​အတိုင်း မိန်းကလေး၏ စွမ်းအင်သိုလှောင်ရာသုိ့ တိုက်ရိုက် ထည့်သွင်းခြင်း မပြုတော့ဘဲ သွေးကြောများဆီသို့သာ တိုက်ရိုက် ထည့်သွင်းပစ်လိုက်သည်။
ရဲ​ရှောင်​သည်​မိန်းကလေး၏ သွေးကြောများအား ပြင်ဆင်ရန် ကြိုးစားနေခြင်းပင် ဖြစ်သည်​။
ထိုကဲ့သို့ လုပ်နေစဉ်အတွင်း ဖေးယွမ်ဆေးလုံးတစ်လုံးနှင့် ရေစက်များကိုလည်း ဆက်လက်၍ တိုက်ကျွေးလိုက်သည်။
သုံးနာရီလောက်ကြာအောင် ထပ်တလဲလဲ လုပ်ဆောင်ရင်း သွေးကြောများအား ပြန်လည်​ပြုပြင်​ပေးလျက်​ရှိသည်​။
မိန်းကလေးမှာမူ သတိလစ်နေတုန်းပင် ဖြစ်သည်။ အသက်ရှူသံများသည်​လည်း ဖြည်းဖြည်း မှန်မှန် ဖြစ်လာရုံသာ ရှိနေ​သေးသည်​။
ယခင်ကထက်စာလျှင် များစွာ တိုးတက်လာသည်ကို မြင်လိုက်​ရသဖြင့် ရဲရှောင်လည်း အားသွန်ခွန်စိုက် ကြိုးစား​နေမိသည်​။ စိတ်​ရောကိုယ်​ပါ နှစ်​၍ လုပ်​ဆောင်​နေရသဖြင့်​ရဲ​ရှောင်​၏ တစ်ကိုယ်လုံး ရေချိုးထားသည့်​အတိုင်း ချွေးစက်များဖြင့်​စိုရွှဲလျက်​ရှိသည်​။
“ဘုရားရေ . . . ငါအရင်က ဒီလိုမျိုး ဘယ်သူ့ကိုမှ မပြုစုပေးခဲ့ဖူးဘူး။ အခု ဒီကောင်မလေးက သာမန်မိန်းကလေးဆို​ပေမယ့်​ဘာလို့ ဒီလောက်ထိ ကုရခက်ခဲ နေရတာလဲ။ ငါမြေကြီးအဆင့် ရောက်ခါစတုန်း ကတောင် ဦးလေးဆောင်ရဲ့ ရွှေလက်ဝါးရိုက်ချက် ဒဏ်ရာကို ကု​ပေးနိုင်ခဲ့သေးတာပဲ။ အဲဒီတုန်းကဒီလောက်ထိ မပင်ပန်းပါဘူး။ တော်တော် ထူးဆန်းပါလား . . .”
ရဲရှောင် နားမလည်ခြင်းများစွာဖြင့်​ရေရွတ်လိုက်သည်။
​ချွေးထွက်​လွန်​လာသဖြင့်​ရဲ​ရှောင်​သည်​သူ၏ နဖူးမှ ချွေးများအား သုတ်လိုက်ရင်း အားပြန်ပြည့်လာ​စေရန်​ခေတ္တခဏနားလိုက်သည်​။ ထို့​နောက်​ဖေးယွမ်ဆေးလုံး အချို့အား စားလိုက်သည်။ ထိုဆေးလုံးများသည် ရဲရှောင်အတွက် အလွန်အသုံးဝင်​သော​ဆေးလုံးများဖြစ်​သည်​။ နှစ်​လုံးတည်းစားရုံဖြင့်​အားပြန်​လည်​ပြည့်​သွားခဲ့သည်​။ ထို့နောက် မိန်းကလေး၏ အခြေအနေအား တဖန် ပြန်​၍ စစ်​ဆေးလိုက်​သည်​။ ယခုအကြိမ်တွင် ဖေးယွမ်ဆေးလုံး ၅ လုံးနှင့် ရေစက် ၁၀ စက်အား ထပ်​မံ၍ အသုံးချလိုက်သည်​။
ရဲရှောင်ကိုယ်တိုင်ပင် ပြန်လည် အားအင်ပြည့်ဝလာစေရန်အတွက်​ဆေးလုံး နှစ်​လုံးသာ​အသုံးပြုခဲ့ရသည်​။ သို့သော် မိန်းကလေးမှာမူ ဆေးလုံး အလုံး ၂၀ နှင့် ရေစက်များစွာ သောက်သုံးပြီးသည့်တိုင် ထူးခြားမှု မရှိ​သေး​ပေ။ ရဲ​ရှောင်​အဖို့ အလွန်​ထူးဆန်းလျက်​ရှိသည်​။
[ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲဟ။​သူက သာမန်မိန်းကလေးရော ဟုတ်ရဲ့လား . . .]
ရဲရှောင်သည် သူ၏ ရှိသမျှ ပစ္စည်းများဖြင့် ကုသပေး​နေသော်လည်း မိန်းကလေးမှာမူ သတိပြန်မလည် လာသေးပေ။ ငြိမ်သက်စွာ လှဲလျောင်းလျက်ပင် ရှိနေသည်​။
သို့သော် မျက်ခွံများ လှုပ်ခါလာသည်ကိုမူ ရဲရှောင် မြင်တွေ့လိုက်ရသည်။ မိန်းက​လေးသည်​မျက်မှောင်ကြုတ်လျက် ရှိပြီး မေ့မြောနေသည့်တိုင် ဒဏ်ရာများကြောင့် နာကျင်နေသည့်​ပုံပင်​။
ရဲရှောင်အဖို့ ထိုကဲ့သို့​သော အခြေအနေအား မြင်တွေ့လိုက်ရရုံဖြင့်ပင် အားတက်သွားခဲ့သည်။ အနည်းဆုံးမူ သေလုမျောပါး လူတစ်ယောက် မဟုတ်တော့ချေ။ ဒဏ်ရာရရှိထားသည့် လူတစ်ဦး အနေဖြင့်သာ ရှိနေတော့သည်​။
ရဲရှောင်သည် ချက်ချင်းပင် ကောင်မလေး၏ အရိုးများအား သေချာ စစ်ဆေး၍ ကုသလိုက်​သည်​။
ထိုကဲ့သို့ စစ်ဆေးကုသနေစဉ် အဝတ်အစားများ ဝတ်ဆင်ထားခြင်းသည်​ကုသမှုအတွက်​အ​နှောင့်​အယှက်​ဖြစ်​နေ​လေသည်​။ မိန်းက​လေး၏ ခန္ဓာကိုယ်တွင် ကျိုးနေသော အရိုးများသည်​ကောင်းနေသော အရိုးများထက်ပင် ပို၍ များလျက်​ရှိသည်​။ ထိုကျိုး​နေ​သော အရိုးများအား တစ်ခုချင်း ဆက်ပေးရန်မှာ အလွန်ခက်ခဲ​သော အလုပ်​တစ်​ခုပင်​ဖြစ်​သည်​။​ကုသမှု​အောင်​မြင်​ရန်​မှာ မဖြစ်နိုင်သလောက်ပင်။ အဝတ်အစားများ ဝတ်လျက် ကု​ပေးရမည်​ဆိုလျှင် ပို၍ပင် ခက်ခဲပေဦးမည်။
ယခုကဲ့သို့​သော အရေးပေါ် အခြေအနေမျိုးတွင်​အဝတ်အစားများ ချွတ်ပစ်မှသာ အဆင်ပြေနိုင်မည် ဖြစ်သည်​။ ရဲရှောင်အဖို့ အခက်ကြုံ​နေရသည်မှာ မိန်းကလေး၏ အရိုးကျိုး​နေသည့် နေရာအများစုသည် နံရိုး၊ ပခုံး၊ ခါးနှင့် ပေါင်ရိုးများ ဖြစ်နေသောကြောင့်ပင် ဖြစ်သည်​။
ထိုနေရာများသည် မိန်းကလေးတစ်ဦး၏ အဓိက အစိတ်အပိုင်းများပင် ဖြစ်နေသည် မဟုတ်ပါ​လော။
ရဲ​ရှောင်​တခဏမျှ စဉ်းစားပြီးနောက် အံကြိတ်လိုက်ကာ –
“သူ့အသက်ကို ကယ်တင်ဖို့ ငါလုပ်မှဖြစ်မယ်။ ငါ့မှာ တခြားရွေးချယ်စရာလည်း မရှိဘူး။ သူ့အပေါ် တမင် အခွင့်အရေး ယူနေတာလည်း မဟုတ်ဘူး။ နောက်ပြီး သူနိုးလာလို့ သွားစရာ နေရာသာ မရှိရင် ငါ့ဆီမှာပဲ သောင်တင်နေ​လောက်​တယ်​။ အဲ့ဒါဆို သူက ငါ့ အစေခံတောင် ဖြစ်ချင် ဖြစ်လာဦးမယ်။ ငါ့ရဲ့​ဝေယျာဝစ္စ​တွေကို လုပ်​ပေးမယ့်​လူ လိုနေတာနဲ့ အတော်ပဲပေါ့ . . .”
“ဒါဆိုရင် ငါတို့က မိသားစု​တွေလို ဖြစ်သွားပြီဆိုတော့ ရှက်နေစရာ မလိုတော့ဘူးပေါ့ . . .”
ထို့နောက် သက်ပြင်းချလိုက်ပြန်ရင်း –
“မင်းက သာမန်မိန်းကလေး တစ်ယောက်ပါ။ ငါလုပ်နေတဲ့ အရာအားလုံးက မင်းအသက်ကို ကယ်တင်ဖို့ပဲ။ ငါမင်းအတွက် ကုန်တဲ့ ကုန်ကျစရိတ်ကို ဈေးတွက်တွက်မယ်ဆိုရင် ၁၀ ဘီလီယံထက်တော့ နည်းမယ် မထင်ဘူး။ ဘုရားရေ . . . ငါနဲ့ မသိမကျွမ်းတဲ့ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကို ဒီလောက်ထိတောင် အကုန်ကျခံပြီး လုပ်နေမိတာပါလား။ တော်တော်ကို ငါ့အတွက် နစ်နာ​နေတာပဲ။ ဒါတောင် အရိုးကျိုးတာကုဖို့ ကုန်ကျစရိတ်​ထည့်မတွက်ရသေးဘူး။ နောက်ပိုင်းမှာ မင်းသာ င့ါကို ကောင်းကောင်းမွန်မွန် မဆက်ဆံဘူး ဆိုရင် ငါတော့ အရှုံးကြီး ရှုံးတော့မှာပဲ . . .”
“ဟုတ်ပြီကွာ . . . ငါ့အစေခံအတွက် ငါလုပ်ပေးရမှာပေါ့ . . .”
ရဲ​ရှောင်​တစ်​ယောက်​အားတင်း၍ မိန်းမလှ​လေး၏ အဝတ်​အစားများအား ချွတ်​ရန်​ကြိုးပမ်းလိုက်​သည်​။ သူ၏ လက်​များသည်​စိတ်​လှုပ်​ရှားမှု​ကြောင့်​တုန်​ယင်​လျက်​ရှိသည်​။ ထို့​နောက်​မိန်းကလေး၏ ကိုယ်မှ အဝတ်အစားများအား​တစ်​ခုမကျန်​ချွတ်​ပစ်​လိုက်​သည်​။ ထိုအခါ မိန်းမလှ​လေး၏ ရှိုက်​ကြီးဖိုငင်​အသွယ်​သွယ်​ပြစ်​မျိုးမထင်​လှပသည့်​ခန္ဓာကိုယ် ကောက်ကြောင်းအလှသည် ရဲရှောင်အရှေ့တွင် ပေါ်လာလေသည်။ အလွန်လှပ၍ ဆွဲမက်ဖွယ်အတိပင် ဖြစ်နေပါတော့သည်​။

Comment

Leave a Reply

Options

not work with dark mode
Reset