Chapter – 233
“ကယ်တင်ခြင်း (၂)”
ရဲရှောင်သည်မိန်းကလေးအား ကယ်တင်နိုင်ရန်အတွက် အစွမ်းကုန်ကြိုးစားလျက်ရှိသည်။ အရှိန်ဖြင့်ကျလာသည့်အတွက်အောက်သို့ပြုတ်ကျစဉ်အထိမနာစေရန် သူ၏ စွမ်းအားများဖြင့်အဝေးမှပင့်ပင့်၍ ထိန်းထားပေးနေရသည်။
ယခင်ဘဝတွင်ဧကရာဇ်တစ်ပါး ဖြစ်ခဲ့ဖူးသူပီပီ ဖြစ်ပေါ်နေသည့်အခြေအနေများအား ကောင်းစွာ ထိန်းချုပ်နိုင်စွမ်းရှိလေသည်။ တဖြည်းဖြည်းချင်း ကျလာသည့် အရှိန်အား ထိန်းထားနေရသည့်အတွက် ရဲရှောင်သည် ကောင်းကင်ထက်သို့ မော့ကြည့်ရင်း လက်ဆန့်တန်း၍ ပတ်ပြေးနေရသည်။ နောက်ဆုံးတွင် သူနှင့် အနီးဆုံးသို့ မိန်းကလေး ရောက်ရှိလာခဲ့ပြီ ဖြစ်သည်။ ထိုအချိန်တွင်မိန်းကလေး၏ ခန္ဓာကိုယ်မှ အရိုးကျိုးသွားသည့်အသံအား ကြားလိုက်ရသည်။
မိန်းကလေးထံမှ ညည်းညူသံသဲ့သဲ့ ထွက်လာပြီး ပါးစပ်မှလည်း သွေးအချို့ အန်ထွက်လာခဲ့သည်။နောက်ဆုံးတွင်မူ မြေပြင်ပေါ်သို့ ရောက်ရှိလာခဲ့ပြီ ဖြစ်သည်။
အရိုးကျိုးသွားသည့်အတွက်ရဲရှောင်လန့်သွားမိသည်။
သူအကောင်းဆုံး ကြိုးစားခဲ့သည့်တိုင် မိန်းကလေးသည်အရိုးကျိုးသွားခဲ့ရသည်။ ထိုမိန်းကလေး၏ ခါးသည်အလွန်သေးလှသောကြောင့် စွမ်းအင်များ၏ သက်ရောက်မှုဒဏ်အား မခံနိုင်ဘဲ ကျိုးသွားခြင်းသာ ဖြစ်နိုင်ကြောင်း ရဲရှောင်တွေးလိုက်မိသည်။
ရဲရှောင်သည် အလျင်အမြန်ပင် မိန်းကလေး၏ အနားသို့ သွားလိုက်ကာ အခြေအနေများအား စစ်ဆေးကြည့်လိုက်သည်။
စိုးရိမ်စိတ်ကြောင့်ဗျာများနေသည့်ရဲရှောင်တစ်ယောက်ထွေထွေထူးထူး တွေးနေချိန် မရချေ။ မှောက်လျက်လဲကျနေသော မိန်းကလေးအား အလောတကြီးပင်ပွေ့လိုက်မိသည်။ ထိုအခါ သူ၏လက်မှ နူးညံ့သော အထိအတွေ့တစ်ခုအား ခံစားလိုက်ရသည်။ သူ၏ လက်တစ်ဖက်ဖြင့်မိန်းကလေး၏ တင်ပါးအား ကိုင်လိုက်မိပြီး ကျန်တစ်ဖက်မှာမူ အိစက်ေနသော ရင်သားအစုံအား ကိုင်လိုက်မိခြင်းပင်ဖြစ်သည်။
“ဟူး . . .”
ရဲရှောင် အနည်းငယ် ရှက်ရွံ့မိသွားသည်။ လူပျိုစစ်စစ်လေးတစ်ယောက်မှ မိန်းကလေးတစ်ယောက်၏ လျှို့ဝှက်အပ်သော နေရာများအား ပယ်ပယ်နယ်ပယ်ပင်ထိတွေ့လိုက်ရသည် မဟုတ်ပါလော။ မိန်းကလေးမှာမူ ဘာဆိုဘာမှ မသိဘဲ သတိလစ်လျက်ရှိသည်။ ရဲရှောင်တစ်ေယာက်သာ ရင်တုန်ပန်းတုန် ဖြစ်နေခြင်းဖြစ်သည်။ မိန်းကလေးအပေါ်သာယာမိရမည့်အစား ရှက်ရွံ့စိတ်များသာ ပို၍ ဖြစ်ပေါ်နေမိသည်။ ရှက်ရွံ့စိတ်ကြောင့်သူ၏ မျက်နှာတစ်ခုလုံးသည်လည်း ထူပူလျက်ရှိသည်။
ရဲရှောင်လည်း ရှည်ရှည်ဝေးဝေး စဉ်းစားမနေတော့ဘဲ မိန်းကလေးအား ပွေ့ချီ၍ သူ၏ အခန်းထဲသို့ ခေါ်လာခဲ့သည်။ အပြင်ဘက်တွင် မိုးဖွဲများ ကျနေသဖြင့် မိန်းကလေး ဖျားနာသွားမည်စိုးသဖြင့် အိမ်ခန်းထဲသုိ့ ခေါ်လာခြင်း ဖြစ်သည်။
ထို့နောက်မိန်းကလေးအား အိပ်ရာထက်တွင် ညင်သာစွာ ချထားလိုက်ရင်း သူမ၏ ခန္ဓာကိုယ်အား စစ်ဆေး ကြည့်လိုက်သည်။ ရင့်ကျက်တည်ငြိမ်သည့် ရဲရှောင်လိုလူမျိုးပင်မိန်းကလေးအား စမ်းသပ်ပြီးသောအခါ အလွန်အံ့သြသွားမိသည်။
မိန်းကလေးသည် ဒဏ်ရာအပြင်းအထန် ရရှိနေခြင်းဖြစ်သည်။ သူမ၏ ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး ရစရာမရှိအောင်ပင်ဒဏ်ရာရရှိထားပြီး သွေးများသည်လည်း အဆက်မပြတ် ထွက်လျက်ရှိသည်။ ထို့ပြင်အရိုးအတော်များများလည်း ကျိုးကြေလျက် ရှိသည်။
ခေါင်းတွင်လည်း ပြင်းပြင်းထန်ထန် ထိခိုက်ထားပြီး သူမ၏ ခါးတွင် လက်ဝါးရာနှစ်ခု ထင်းထင်းကြီး ပေါ်နေလေသည်။
“ခါးကျိုးသွားတာ ဒါကြောင့်ကိုး . . .”
ရဲရှောင် သက်ပြင်းချလိုက်မိသည်။
အစပိုင်းတွင်သူ၏ပေါ့လျော့မှုကြောင့်သာ မိန်းကလေး ခါးကျိုးသွားရသည်ဟု ထင်ခဲ့မိသည်။ ထို့အတွက်ကြောင့်ရဲရှောင်ကိုယ့်ကိုကိုယ်လိပ်ပြာမလုံ ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ ယခုအခါ ခါးတွင်ပြင်းပြင်းထန်ထန် ထိခိုက်ထားသည်ကို တွေ့လိုက်ရမှသာ အနည်းငယ် စိတ်သက်သာရာ ရသွားခဲ့သည်။ ဒဏ်ရာပြင်းပြင်းထန်ထန်ရထားသော်လည်း အသက်မသေသေးသည်မှာ တော်သေးသည်ဟုပင်တွေးလိုက်မိသည်။ ရဲရှောင်မိန်းကလေးအား ကယ်တင်ခဲ့စဉ်က အနည်းငယ် အတိမ်းအစောင်း ဖြစ်သွားခဲ့ပါက ထိုမိန်းကလေးလည်း တစစီ ဖြစ်သွားနိုင်ပေသည်။
မိန်းကလေးသည် အနက်ရောင်ဝတ်ရုံအား ဝတ်ဆင်ထားသည်။ ဝတ်ရုံ၏ နေရာအတော်များများတွင် စုတ်ပြဲလျက်ရှိပြီး သူမ၏ ခန္ဓာကိုယ်ကိုပင်တစ်စွန်း တစ်စ မြင်တွေ့နေရသည်။ ညာဘက်လက်မောင်းတွင်မူ အင်္ကျီစဟူ၍ မရှိတော့ချေ။ တစ်ယောက်ယောက်မှ စုတ်ဖြဲထားသည့်ဟန်ပင်။ အလွန်သွယ်လျ၍ ဖြူဝင်းသော လက်တစ်ခုလုံးအား ရဲရှောင် မြင်တွေ့ေနရသည်။
မိန်းကေလးမှာမူ အိပ်ယာထက်တွင် သတိလစ် မေ့မြောနေတုန်းပင် ဖြစ်သည်။
“သူက ၁၈ နှစ်တောင် ရှိပါ့မလား။ စုယဲ့ယွဲ့နဲ့ ရွယ်တူလောက်ပဲ ထင်တယ် . . .”
ရဲရှောင် တီးတိုးရေရွတ်လိုက်မိသည်။
“တော်တော်တော့ လှသားပဲ။ အခုတော့လည်း ဘာဆိုဘာမှ မသိဘဲ သတိမေ့နေပါရောလား . . .”
မိန်းမလှလေးအား ကြည့်ရင်း ရုတ်တရက် သူ၏ခေါင်းထဲ အတွေးတစ်ချက် ဝင်သွားခဲ့သည်။
“ဟင် . . . ဖြစ်နိုင်ပါ့မလား . . . ကောင်းကင်ပေါ်က တိုက်ပွဲပြီးလို့ သိပ်မကြာသေးဘူး ဒီမိန်းကလေး ကျလာတာပဲ။ ကျလာတဲ့နှုန်းအရဆိုရင်ပေသောင်းချီအမြင့်ကနေကို ကျလာတာ ဖြစ်မယ်။ သူကကောင်းကင်ပေါ်မှာ တိုက်ခိုက်နေကြတဲ့ နှစ်ယောက်ထဲက တစ်ယောက်များလား။ ဒါဆို . . . ထိပ်တန်းအဆင့် ပညာရှင်ကြီးပေါ့ .. .”
အခြေအနေများအား ဆက်စပ်၍ စဉ်းစားကြည့်လိုက်သောအခါ သူ၏ အတွေးများသည်မှန်ကန်နိုင်ကြောင်း ရဲရှောင်ခံစားမိလိုက်သည်။
ထို့နောက်ကောင်မလေး၏ လက်ကောက်ဝတ်အား ဖမ်းဆွဲလိုက်ပြီး သူ၏ ချီဓာတ်များဖြင့် စစ်ဆေးကြည့်လိုက်သည်။ ထိုအခါ ရဲရှောင်တစ်ယောက်မျက်မှောင်ပင်ကြုတ်သွားကာ –
“မဖြစ်နိုင်တာပဲ . . . သူ့ရဲ့ စွမ်းအင်သိုလှောင်ရာမှာ ဘာဆို ဘာမှကို မရှိပါလား။ ဘာအရိပ်အယောင်မှ လည်း မတွေ့ဘူး။ သွေးကြောတွေကလည်း ပိတ်နေသေးတယ်။ နောက်ပြီး သူ့ပုံစံက ကျင့်စဉ်တွေကို ကျင့်ကြံနိုင်တဲ့ပုံလည်း မရှိလောက်ဘူး။ ဘာကျင့်ကြံမှုမှ မလုပ်ထားတဲ့ သာမန်မိန်းကလေးတစ်ယောက်လိုပဲ . . .”
အထင်နှင့်အမြင်လွဲသွား၍ ရဲရှောင် ခေါင်းရှုပ်မိသွားသည်။
အတွေ့အကြုံ ပါရမီ ရင့်သန်သူတစ်ဦးပီပီ လူတစ်ယောက်အား စစ်ဆေးကြည့်ရုံနှင့် ထိုလူ၏ ကျင့်ကြံမှုကိုသာမက ကျင့်စဉ်ကိုပင် သိနိုင်သော အစွမ်း ရဲရှောင်တွင်ရှိနေလေသည်။
ယခု သူ၏ရှေ့တွင်ရှိနေသော မိန်းကလေးသည် သာမန်လူတစ်ဦးနှင့်မခြား ဖြစ်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ရဲရှောင်အနေဖြင့် မည်ကဲ့သို့ ကောက်ချက်ချရမည်ကိုပင် မသိနိုင်အောင် ဖြစ်နေရသည်။
ပထမအချက်အနေဖြင့်မိန်းကလေးသည် တိုက်ပွဲပြီးပြီးချင်းကောင်းကင်အမြင့်မှ ပြုတ်ကျလာခြင်း ဖြစ်ရမည်ဟု ရဲေရှာင်သုံးသပ်လိုက်သည်။ သို့သော်ဒုတိယအချက်အနေဖြင့်စွမ်းအင်သိုလှောင်ရာသည်သာမန်လူတစ်ဦးကဲ့သို့ ရှိနေသည့်အတွက်တိုက်ပွဲတွင် ပါဝင်ခဲ့သော ပညာရှင်တစ်ဦး မဖြစ်နိုင်ဟုလည်း သုံးသပ်မိပြန်သည်။ ထိုအချက်နှစ်ချက် မညီသောကြောင့် နားလည်ရခက်လျက်ပင်ရှိသည်။
[ဒီလိုမိန်းမလှလေးကို ဘယ်လိုလူကများ နာနာကျည်းကျည်းနဲ့ ဒီလောက်ထိ နှိပ်စက် လိုက်ရတာလဲ။ သူ့ခမျှာ ဒဏ်ရာပြင်းပြင်းထန်ထန်ကို ရသွားရှာတယ်။ တော်တော့်ကို ရက်စက်ပါလား။ နောက်ပြီး အမြင့်ကနေလည်း ပြုတ်ကျလာရသေးတယ်။ တစ်ယောက်ယောက်ကများ သူ့ကို ခြေရာလက်ရာမကျန် အောင် သတ်ချင်လို့ ပစ်ချလိုက်တာများလား။ ဒီလိုလုပ်ခဲ့တဲ့ လူကတော့ တော်တော်ကို ရက်စက်ပြီး အကြင်နာတရား ခေါင်းပါးတဲ့လူပဲ . . .]
ရဲရှောင်တွေးရင်း မိန်းမလှလေးဘက်မှ မခံချင်ဖြစ်နေမိသည်။
[အသက်တစ်ချောင်း ကယ်ကောင်းပါတယ်လေ။ ဒီလိုမိန်းမလှလေးတစ်ယောက် သေသွားမှာ နှမြောစရာကြီး . . .]
ရဲရှောင်သည် သူ၏ အရှေ့တွင် မိန်းကလေးတစ်ဦး သေဆုံးသွားမည့် အဖြစ်အား လက်ပိုက်၍ ကြည့်မနေနိုင်ချေ။
ထို့ကြောင့် မိန်းမလှေလးအား ကယ်တင်ရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်လေသည်။ ရဲရှောင်သည်လျင်မြန်စွာဖြင့်ပင်မိန်းကလေး၏ လက်အား ကိုင်၍ စွမ်းအင်များ ထည့်သွင်းလိုက်သည်။
သူမ မည်သူ မည်ဝါ ဆိုသည်ကို သိရန်ထက် အရင်ကယ်တင်ရန်သာ အရေးကြီးနေသည်မဟုတ်ပါလော။
အရေးကြီးဆုံး အချက်မှာ မိန်းမလှေလးသည်သေအံ့ဆဲဆဲပင်ဖြစ်နေသဖြင့် အသက်ရှင်ရန်အတွက်အရင်ကြိုးစားရမည်ဖြစ်သည်။
ရဲရှောင်သည် ဖေးယွမ်ဆေးလုံး တစ်လုံးအား သူမ၏ ပါးစပ်ထဲသို့ ထည့်ပေးလိုက်သည်။ သို့သော် မိန်းကလေးသည် သွားများအား စေ့ထားသဖြင့်ပါးစပ်ထဲသို့ရှောရှောရှူရှူ မဝင်ဘဲ ဖြစ်နေလေသည်။
ရဲရှောင်လည်း အတင်းထိုး၍ မထည့်ရဲချေ။ လက်ဖြင့် အတင်းအကြပ်ထိုးထည့်ပါက မိန်းကလေး နာကျင်သွားမည်ကို စိုးရိမ်နေမိသောကြောင့်ဖြစ်သည်။
ထို့ကြောင့်တခဏမျှ စဉ်းစားလိုက်ပြီးနောက် ဆေးလုံးအား သူ၏ ပါးစပ်ထဲ ထည့်ကာ ကောင်မလေး၏ ပါးစပ်ထဲသို့ နှုတ်ခမ်းချင်းတေ့၍ ထည့်ပေးလိုက်သည်။
[ငါ မင်းကို အခွင့်အရေးယူတာတော့ မဟုတ်ပါဘူး။ မင်းကို ကယ်တင်ဖို့ ကြိုးစားပေးနေတာပါ။ ဒါ ငါလုပ်နိုင်သမျှ လုပ်ပေးတဲ့ သဘောပဲ။ ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် မင်းအခုနေ နိုးလာတောင် ငါ့ကို ရိုက်နိုင်မယ့်အင်အား ရှိဦးမှာ မဟုတ်ဘူး . . .]
သူ့အား မိန်းမလှလေးမှ အခွင့်ရေးသမားဟု ထင်သွားမည်စိုး၍ ရဲရှောင်တွေးနေမိသည်။
ရဲရှောင်သည် သူ၏ လျှာဖြင့် မိန်းကလေး၏စေ့ထားသော သွားများအား ထိုးကာထိုးကာ ဆေးလုံးအား စိတ်ရှည်ရှည်ဖြင့်ထည့်ပေးနေလေသည်။
ဆေးလုံးသည်ထိုအခါမှသာ ချောချောမွေ့မွေ့ဖြင့်ပါးစပ်ထဲသို့ ရောက်သွားခဲ့သည်။
“အဟွတ်အဟွတ်. . .”
ရဲရှောင်တစ်ယောက်ရုတ်တရက်ချောင်းအဆက်မပြတ် ဆိုးသွားရသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် မိန်းကလေး၏ ပါးစပ်မှ သွေးများ အန်ထွက်လာပြီး သူ၏ ပါးစပ်ထဲသို့ ဝင်သွားသောကြောင့်ပင်ဖြစ်သည်။
“ထွီ . . . ဖွီ . . .”
ရဲရှောင် တစ်ဖက်သို့ လှည့်လိုက်ရင်း တံတွေးများ အဆက်မပြတ် ထွေးလိုက်မိကာ –
[လူတွေ ပြောကြတာတော့ မိန်းကလေးတွေရဲ့ ပါးစပ်က ပန်းရနံ့လို မွှေးပျံ့တယ်တဲ့။ ငါ့ကြမှ သွေးတွေ အန်ထွက်တယ်တဲ့လား . . .]
ဖေးယွမ်ဆေးလုံးသည် မိန်းကလေး၏ ပါးစပ်ထဲသို့ ရောက်သွားသည်နှင့် ချက်ချင်းပင် အရည်ပျော်ကျသွားသည်။
ထိုအခါ နွေးထွေးသော စွမ်းအင်များသည်မိန်းကလေး၏ ကိုယ်ထဲသို့ စီးဆင်းသွားသည်။
သို့သော် ရဲရှောင်သည် အံ့သြသွားမိသည်။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော်ထူးခြားအစွမ်းထက် ဆေးလုံးသည် အာနိသင် အလွန်ကောင်းမွန်လှသော်လည်း ထင်ထားသလောက် အလုပ်မဖြစ်သည်ကို တွေ့လိုက်ရသောကြောင့်ပင်ဖြစ်ပေတော့သည်။