Switch Mode

Chapter – 230

ကြာပန်းကိုးခိုင်

Chapter – 230
“ကြာပန်းကိုးခိုင်”

ရှဲ့ဒန်ယူသည်​ရွှမ်ပိုင် ရှက်ရွံ့နေသည်ကို ဂရုမစိုက်​ဘဲ –
“ဒါပေမယ့်​ငါနားမလည်တာ တစ်ခု ရှိသေးတယ်။ နင်ဘာလို့ အဲ့ဒီ​ကောင်​လေး မသိ​အောင်​ခိုးကြောင်ခိုးဝှက် လုပ်​နေရတာလဲ။ အမှန်ဆို မျက်နှာချင်းဆိုင် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ရှိသင့်တယ် မဟုတ်လား။ နင့်လိုလူမျိုးကို ဒီဆယ်ကျော်သက် ကောင်လေးက ဘယ်လိုမှ ငြင်းဆန်နိုင်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။ ဒါတောင် အခုလို ခိုးကြောင်ခိုးဝှက် လုပ်​နေရတာ ဘာကြောင့်လဲ။ ငါဖြင့်​နားကို မလည်တော့ဘူး . . .”
ရှဲ့ဒန်​ယူ၏ မျက်ဝန်းများထဲတွင် ရွှမ်​ပိုင်​အား အထင်သေး​နေသည့်​အရိပ်အယောင်များဖြင့် ပြည့်နှက်​လျက်​ရှိသည်။
“ရွှမ်ပိုင် . . . နင့်ရဲ့ လိင်စိတ်အာသီသပြေအောင် ဒီလို ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်တော့ မလုပ်သင့်ပါဘူးဟာ”
ရွှမ်ပိုင် ရှင်းပြချင်စိတ် မရှိတော့ချေ။ ရှင်းပြရုံဖြင့် မရနိုင်မှန်းလည်း သိသွားသည်။
အဘယ့်​အတွက်​ကြောင့်​ထိုကဲ့သို့ ပြုမူခဲ့သည်​ကို မည်သူတစ်​ဦးတစ်​ယောက်​ကိုမျှ ရှင်းပြနိုင်မည် မဟုတ်ပေ။
ယခုအချိန်တွင်​ရွှမ်​ပိုင်​အဖို့ လုပ်စရာ တစ်ခုသာ ရှိပေသည်။ ထိုအရာသည်​ရှဲ့ဒန်ယူအား အပြတ်​ရှင်းပစ်​ရန်​ပင်​ဖြစ်​သည်​။
ရွှမ်​ပိုင်​သည်​သူမ၏ နှုတ်​ခမ်းအား တင်းတင်းစေ့၍ တိုက်ခိုက်မှုများအား ပို၍ အားစိုက်လိုက်သည်။
“ရွှမ်ပိုင် . . . နင်က တော်တော်ကြီးကို ကြမ်းတမ်းနေပါ​ရောလား။ ဘာလဲ နင်က မြန်မြန်ပွဲသိမ်းပြီး ကောင်လေးနဲ့ မြန်​မြန်​ပျော်ချင်နေပြီပေါ့။ ဘာလဲ . . . နင့်​စိတ်ထဲ မ​အောင့်​နိုင်​တော့ဘူးလား။ အဲ့ဒါဆိုလည်း ငါ့ကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောရော​ပေါ့။ နင်ကိစ္စပြီးတဲ့ အချိန်ထိ ငါစောင့်နေပေးပါ့မယ်။ အင်း . . .​ခြောက်​နာရီလောက် စောင့်ပေးမယ်ဆို လုံလောက်မလား . . .”
ရှဲ့ဒန်ယူ ခနဲ့တဲ့တဲ့ဖြင့်​ပြောလိုက်သည်။
“နင့်ကိစ္စပြီးလို့ နင့်အတွက် လုံလောက်သွားပြီဆိုရင် ငါတို့ဆက်တိုက်ကြတာပေါ့။ ငါက နင့်ဆန္ဒကို လိုက်လျောပေးရုံပါ။ အဲဒီလောက်ထိ လူမှုရေး ခေါင်းပါးတဲ့လူ မဟုတ်ပါဘူး . . .”
ရှဲ့ဒန်​ယူသည်​ရွှမ်​ပိုင်​ဒေါသထွက်​စေရန်​ထိုစကားများအား​ရွဲ့​စောင်း၍​ပြောဆို​နေ​မိ​သော်​လည်း တကယ်​တမ်းတွင်​မူ သူမကိုယ်​တိုင်​သည်​လည်း ရှက်​ရွံ့​နေမိသည်​။
ရှဲ့ဒန်​ယူ၏ ထိကပါးရိကပါး စကားများ​ကြောင့်​ရွှမ်​ပိုင်​သည်​ဒေါသ​တကြီးဖြင့်​ကျယ်လောင်စွာ အော်ဟစ်လိုက်သည်​။ ဒေါသထွက်လွန်းသဖြင့် သူမ၏ ခန္ဓာကိုယ်​တစ်​ခုလုံး ဆတ်​ဆတ်​တုန်​နေ​လေသည်​။
ရွှမ်​ပိုင်​၏ မျက်​နှာသည်​ခက်​ထန်​မာ​ကြော​လျက်​ရှိသည်​။ ရှဲ့ဒန်​ယူအား အမှုန့်​ချေပစ်​ချင်​နေသည့်​အကြည့်​များဖြင့်​ကြည့်​လိုက်​ရင်း သူ၏ ဓားအား​ဝေ့ယမ်းလိုက်​သည်​။ ထိုအခါ ဓားသည်​ငွေ​ရောင်​အစင်းရှိ​သော နဂါးတစ်​ကောင်​အသွင်​ပြောင်းသွားကာ ရှဲ့ဒန်ယူထံသို့ တဟုန်​ထိုး တိုးဝင်သွားလေသည်။
ရွှမ်ပိုင်​သည် ထိုတိုက်ကွက်​အား မရပ်​မနားပင်​ပြုလုပ်​လိုက်သည်​။ ဓားအား တစ်ချက်ပြီးတစ်ချက် ဝေ့ယမ်းလိုက်​တိုင်း နဂါးတစ်ကောင်ပြီးတစ်ကောင် ထွက်လာကာ ရှဲ့ဒန်ယူအား တိုက်ခိုက်နေ​လေသည်​။
ရှက်ရွံ့စိတ်၊ ဒေါသစိတ်များနှင့်အတူ သူမ၏ စွမ်းအင်များ အကုန်အစင်ထုတ်သုံး၍ တိုက်ခိုက်နေခြင်း ဖြစ်သည်။ ထိုကဲ့သို့ ကြမ်းတမ်းစွာ တိုက်ခိုက်နေသဖြင့် ရှဲ့ဒန်ယူပင် ဇောချွေးပြန်နေမိသည်။ ရွှမ်​ပိုင်​၏ တိုက်​ခိုက်​မှုများအား အသည်းအသန် ခုခံနေရသည့်​အတွက်​ရှဲ့ဒန်​ယူဘက်​မှ ပြန်လည်တိုက်ခိုက်ရန် အခွင့်အရေး မရ​ခဲ့ချေ။ ရှဲ့ဒန်​ယူအ​နေဖြင့်​သူ့ထက် အစွမ်းသာလွန်သည့် ပြိုင်ဘက်နှင့် ရင်ဆိုင်နေရသဖြင့်​ရှေ့တိုးနိုင်​ခြင်းမရှိဘဲ နောက်သို့သာ တဖြည်းဖြည်း ဆုတ်ခွာနေရသည်​။
နောက်ဆုံးတွင်မူ ခုခံရန်ပင် မတတ်​နိုင်​အောင်​ဖြစ်လာခဲ့သည်​။ တိုက်​ခိုက်​မှုတွင်​အ​ရေးနိမ့်​နေသည့်​အတွက်​ရှဲ့ဒန်​ယူသည်​စကားအရာတွင်​အနိုင်​ရ​စေရန်​ကြိုးပမ်းလိုက်​သည်​။
“ဘာလဲ . . . ငါပြောတာ နင်အရှိုက်ထိသွားတာလား။ အဲဒါနဲ့ပဲ ဒေါသတကြီး တိုက်နေတယ်ပေါ့။ နင်က ဟိုကောင်လေးနဲ့ မပျော်ပါးခင် ငါ့ကို အရင်ရှင်းပစ်ချင်နေတယ်ပေါ့လေ ဟားဟားဟား . . .”
ရွှမ်ပိုင်ဘက်​မှ ခွန်းတုံ့ပြန်၍ မပြောတော့ချေ။ မီးဝင်းဝင်းတောက်သော မျက်လုံးများဖြင့် ရှဲ့ဒန်​ယူအား ကြည့်​လိုက်​ရင်း ဒေါသတကြီးဖြင့်​ပင်​တိုက်ခိုက်​လျက်​ရှိသည်​။
ရွှမ်​ပိုင်​၏ သတ်ဖြတ်လိုသော စိတ်ဆန္ဒများသည် အတိုင်းအဆမရှိ ဖြစ်ပေါ်နေပေသည်။ ထို့ပြင်​သူ၏ ဓားချက်များသည်လည်း နဂါးများကဲ့သို့ အဆက်​မပြတ်​တိုးဝင်သွားနေခဲ့သည်။
ရွှမ်ပိုင်သည်သည် တဟုန်ထိုး တိုက်ခိုက်နေရာမှ ရုတ်တရက်ဆိုသလိုပင်​သူ၏ နှုတ်​မှ ကျယ်​လောင်​သော အသံဖြင့်​-
“ကြာပန်းကိုးခိုင် . . .”
အသံသည် ကျယ်လောင်၍ စူးရှလှပြီး သူမ၏ မျက်ဝန်းများသည်လည်း အရောင်များ တဖျတ်ဖျတ်​တောက်​ပ​နေကြသည်​။
ရှဲ့ဒန်ယူ အကြီးအကျယ်​ပင်​ထိတ်​လန့်သွားခဲ့သည်။ သူ့ထံသို့ နဂါးသဖွယ်​တိုးဝင်လာသည့် ဓားချက်များအား ခုခံနေရင်း နောက်သို့ လျင်မြန်စွာ ဆုတ်ခွာလိုက်​သည်​။
ကြာပန်းကိုးခိုင် ဟူသည်မှာ ချင်းယန်နယ်ပယ်၏ အစွမ်းထက်ဆုံး တိုက်ကွက်များထဲမှ တစ်ခုပင် ဖြစ်သည်။
ရွှမ်ပိုင် ထိုတိုက်ကွက်ကို သုံးလိုက်​သည်နှင့် တစ်ယောက်မဟုတ် တစ်ယောက် သေကိုသေရသည်ချည်းသာ ဖြစ်သည်။
ရှဲ့ဒန်ယူပင် ထိုတိုက်ကွက်အား ခုခံနိုင်ခြင်း ရှိမရှိ မ​သေချာမ​ရေရာ​ပေ။
ရှဲ့ဒန်ယူသည် ရွှမ်​ပိုင်​အား စကားလုံးများဖြင့်​ထပ်တလဲလဲ စော်ကားခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် သည်း မခံနိုင်​တော့သည့်​အဆုံးတွင်​ရွှမ်ပိုင်ဘက်​မှ ပွဲသိမ်းရန် ကြိုးစားလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ထိုကြာပန်းကိုးခိုင်​တိုက်​ကွက်​အား အသုံးပြုလျှင်​သူမကိုယ်​တိုင်​နာကျင်ရမယ်​မှန်း သိလျက်နှင့်ပင် သုံးလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်​။
ရှဲ့ဒန်ယူတစ်​ယောက်​ထိုတိုက်ကွက်မှ လွတ်မြောက်ရန်​ကြိုးစားသည့်တိုင် နောက်ကျသွားချေပြီ။
အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် နဂါး ၁၀ ကောင်ကျော်​ခန့်​သည်​သက်ရှိနဂါးများအလား သူ့အား ရစ်​ပတ်​လျက်​ရှိ​နေ​သော​ကြောင့်​ပင်​ဖြစ်​သည်​။ ထိုနဂါးများသည်​ရှဲ့ဒန်​ယူ ထွက်​ပြေး၍ မရ​စေရန်​ပိတ်ဆို့ထားကြသည်​။
အဆင့်မြင့် ပညာရှင်တစ်ဦးပီပီ ရှဲ့ဒန်​ယူအ​နေဖြင့်​အဆိုပါ နဂါးတစ်ကောင်ချင်းစီအား ကောင်းစွာ ဖျက်ဆီးပစ်နိုင်စွမ်း ရှိ​လေသည်။ သို့သော် ထိုကဲ့သို့ ဖျက်​ဆီးပစ်​လိုက်​လျှင်​တန်ပြန်သက်ရောက်မှုကိုမူ ခံစားရနိုင်​ပေသည်​။ တန်ပြန်သက်ရောက်မှုဆိုသည်မှာ နဂါးများအား ဖျက်ဆီးမိသည်နှင့် အချိန်တစ်စက္ကန့်ခန့်​ကျောက်ရုပ်ကဲ့သို့ ဖြစ်သွားရမည် ဖြစ်သည်​။ ထိုတစ်စက္ကန့်ဟူသော အချိန်အတွင်း ရွှမ်ပိုင်သည်​သူ့အား​အေး​အေးလူလူဖြင့်​ပင်​သတ်​သွားနိုင်​ပေသည်​။
ထိပ်တန်းအဆင့် ပညာရှင်ကြီး ၂ ဦး၏ တိုက်ပွဲအဆုံးသတ်သည်​နီးသထက် နီးလာခဲ့​ချေပြီ။
ရှဲ့ဒန်ယူ လုပ်​ရမည့်​တစ်​ခုတည်း​သော အချက်​သည်​နဂါးအကုန်လုံးအား တစ်ချက်တည်းဖြင့် အပြတ်ရှင်းရန်ပင် ဖြစ်သည်​။ ထိုအခါမှသာ သူ့အ​နေဖြင့်​လွတ်မြောက်နိုင်ပေလိမ့်မည်။
သို့သော် ထိုကဲ့သို့ တပြိုင်နက်တည်း ရှင်းပစ်ရန်မှာ မလွယ်ကူသည့်​အရာတစ်​ခုပင်​ဖြစ်​သည်​။ ရှဲ့ဒန်​ယူဘက်​မှ အားအကုန်သုံးမှသာ ရနိုင်​ပေလိမ့်​မည်​။
နဂါးများအား အကုန်​လုံး တစ်​ပြိုင်​တည်း ရှင်းပစ်​လိုက်​လျှင်​လည်း အားအကုန်​သုံးမှသာ ဖြစ်​နိုင်​သည့်​အတွက်​အသက်​ဆုံးရှုံးနိုင်​ကောင်း ဆုံးရှုံးနိုင်​ပေလိမ့်​မည်​။ သို့မဟုတ်​ပါကလည်း ခုခံ​နေရင်းဖြင့်​အချိန်​ကြာလာသည်​နှင့်​အမျှ​သေဆုံးသွားနိုင်ပေသည်။ ထို့ကြောင့် ရှဲ့ဒန်​ယူအ​နေဖြင့်​ရှေ့မတိုးသာ နောက်မဆုတ်သာပင်​ဖြစ်​လျက်​ရှိသည်​။
ရွှမ်ပိုင်သည် ကောင်းကင်ထက်တွင် တင်ပျဉ်ခွေ အနေအထားဖြင့် ရှိနေပြီး လက်နှစ်​ဖက်အား ကြာပန်းပုံစံမျိုး ပြုလုပ်လိုက်သည်​။ ထို့နောက် ကြီးမားလှ​သော ကြာပန်းကြီးကိုးပွင့်​သည်​သူ၏ လက်​ထဲမှ ထွက်​ပေါ်လာပြီး အရှိန်​အဟုန်​အပြည့်​ဖြင့်​လေထဲသို့ ပျံသန်းသွားသည်​။
“ရွှစ် ရွှစ် ရွှစ် . . .”
လေထဲတွင်လည်း ကြာပန်းရနံ့များဖြင့် ထုံသင်းလျက်​ရှိသည်​။
ထိုကြာပန်းတစ်ပွင့်ချင်းစီ၏ အပေါ်တွင် အနက်ရောင်ဝတ် မိန်းမပျိုတစ်ဦး ထိုင်နေလေသည်​။
ထိုမိန်းမပျိုများ အားလုံးသည် မျက်လွှာအသီးသီး ချထားကြပြီး တည်ငြိမ်သည့် ဟန်ပန်အပြည့်ဖြင့်​ရှိ​နေကြသည်​။ အပြစ်အနာအဆာမရှိ​အောင်​လည်း ချောမောလှပကြသည်​။
အဆိုပါ ကြာပန်းများသည် စက်​ဝိုင်းပုံစံ ဝိုင်းပတ်​၍ တဖြည်းဖြည်း လည်လာခဲ့သည်​။ ဖြည်းဖြည်း လည်​နေရာမှ အရှိန်​ရလာ​သောအခါ ကြည့်​ရသူအ​ပေါင်းအဖို့ ကမ္ဘာကြီးတစ်ခုလုံး လည်နေသကဲ့သို့ပင်​ထင်​နိုင်​ပေသည်​။ လည်​နေသည့်​အချိန်​တွင်​မော်တယ်ကမ္ဘာကြီးတစ်ခုလုံး ငြိမ်သက်တိတ်ဆိတ်သွားပြီး ကြာပန်းများ လေထဲတွင် လည်ပတ်နေသည့် အသံကိုသာ ကြားရ​တော့သည်​။
ရှဲ့ဒန်​ယူအ​နေဖြင့်​ထိုကြာပန်းများအား မည်သို့မျှ ရှောင်တိမ်းနိုင်လိမ့်​မည် မဟုတ်ချေ။
ရွှမ်ပိုင် ကြာပန်းကိုးခိုင် တိုက်ကွက် ပြုလုပ်နေသည့်​အချိန်​တွင်​ရှဲ့ဒန်ယူသည်လည်း သူမ၏ စွမ်းအား အကုန်အစင် အသုံးပြုကာ နဂါးများအား ဖျက်ဆီးပစ်လိုက်သည်​။ ရွှမ်ပိုင်၏ စွမ်းအင်များစွာ ပါဝင်သော နဂါးကြီးကိုပင် ဖျက်ဆီးလိုက်နိုင်ခြင်း ဖြစ်သည်။​သို့သော် သူ၏ အခြေအနေ မကောင်းတော့မှန်း သိလိုက်သည်။ ရွှမ်ပိုင်၏ တိ်ုက်ခိုက်မှုအား မည်သို့မျှ ရှောင်လွှဲနိုင်တော့မည် မဟုတ်ချေ။
ရှဲ့ဒန်​ယူအ​နေဖြင့်​စွမ်းအားအကုန်​သုံးလိုက်​ရခြင်း​ကြောင့်​လှုပ်ရှားရန်ပင် ခက်ခဲ​နေသကဲ့သို့ ခံစား​နေရသည်​။
အချိန်ကြာလာသည်နှင့်အမျှ ကြာပန်းများသည် ပို၍ လျင်မြန်စွာ လည်ပတ်လာကြသည်။ ကြာပန်းပွင့်ဖတ်များသည်လည်း အစွမ်းကုန်​ပွင့်အာ၍ လာကြသည်။
လေထုထဲတွင် သိပ်​သည်းလှ​သော ကြာပန်းရနံ့များဖြင့်​မွှေးပျံ့လျက်​ရှိသည်​။
ကြာပန်းများအားကြည့်​ရင်း ရှဲ့ဒန်ယူတစ်​ယောက်​ကျယ်​လောင်​စွာ​အော်​ဟစ်​လိုက်​ကာ သူ၏ စွမ်း အင်​များအား ပေါက်ကွဲထွက် စေလိုက်သည်။ ထိုအခါသူမ၏ ခန္ဓာကိုယ်သည် ကြာပန်းများ လည်ပတ်နေသည့်ဘက်နှင့် ဆန့်ကျင်ဘက် အရပ်သို့ လည်ပတ်သွားသည်။​အလွန်လျင်မြန်သည့်နှုန်းဖြင့် လည်ပတ်သွားခြင်းပင် ဖြစ်ပါတော့သည်။

Comment

Leave a Reply

Options

not work with dark mode
Reset