Switch Mode

Chapter – 215

အထင်လွဲခြင်း

Chapter – 215
“အထင်လွဲခြင်း”

“ကျွန်မ သေသေရှင်ရှင် ကျွန်မလုပ်ရမယ့်​ကိစ္စကို ကျွန်မသိပြီးသား။ အဲ့ဒီအတွက်​ရှင်စိတ်ပူမနေနဲ့ . . .”
ပိုင်ရှင်းယွဲ့ ပြောပြောဆိုဆိုဖြင့် မတ်တတ်ထရပ်လိုက်သည်။
ရဲရှောင်လည်း သူမထွက်သွားသည်ကို ငေး​မောကြည့်ရင်း အံ့သြနေမိသည်​။
ထိုအချိန်တွင် တံခါးဝ၌ လူရိပ်တစ်ခု ပေါ်လာပြီး ပိုင်ရှင်းယွဲ့၏​ရှေ့တွင်​ပိတ်ရပ်လိုက်​ကာ –
“ဆရာ . . . မသွားပါနဲ့နော် . . .”
ရောက်လာသူကား ဝမ်ရမ်ချူးချူးပင် ဖြစ်​သည်​။
ပိုင်ရှင်းယွဲ့သည်​မာထန်​သော မျက်​နှာထားဖြင့်​-
“ဖယ်စမ်းပါ။ မင်းဘာလို့ ဒီလောက်ထိ ဖြစ်နေရတာလဲ။ မင်းလည်း အရွယ်ရောက်နေပြီပဲဟာ အခုလို ငါတို့စကားပြောနေတာကို ချောင်းနားထောင်နေစရာလား . . .”
ဝမ်ရမ်ချူးချူးသည်​ဆရာဖြစ်သူ၏ လက်အား ဆွဲကိုင်ရင်း မျက်ရည်များ စီးကျလာကာ –
“ဆရာ့ကို သွားခွင့် မပေးနိုင်ဘူး။ ကျွန်မက တော်ဝင်မျိုးနွယ်ထဲမှာ ကြီးပြင်းလာခဲ့ရတာပါ။ ကျွန်မ အမေတောင် ဆရာ့လောက် ကျွန်မအပေါ်​ကောင်းခဲ့တာ မဟုတ်​ဘူး။ ဆရာသာ အသက်ရှင်နိုင်မယ့် ဒီ​အခွင့်အရေးကို လက်လွှတ်ဆုံးရှုံးခံမယ်ဆိုရင် ကျွန်မလည်း ဆရာနဲ့အတူ သေပစ်မယ် . . .”
ပိုင်ရှင်းယွဲ့သည်​သက်ပြင်းချလိုက်ရင်း –
“အရူးမလေး . . . အခု ကျောက်စိမ်းအားဖြည့် ကြာပန်းက တစ်ပွင့်တည်း ရှိတာလေ . . .”
“အဲဒီလို တစ်ပွင့်တည်း ရှိတယ် ဆိုရင်တောင် အဲဒီအပွင့်က ဆရာ့အတွက်ပဲ . . .”
ဝမ်ရမ်ချူးချူး ခေါင်းမာစွာဖြင့် ပြောလိုက်သည်။
“ဆရာ့ကြောင့်သာ မဟုတ်ရင် ကျွန်မ မှင်ရောင်အားဖြည့် ကြာပန်းကိုလည်း အားသွန်ခွန်စိုက် ရှာခဲ့မှာ မဟုတ်ဘူး။ အခုဆို ကျောက်စိမ်းအားဖြည့် ကြာပန်းအဖြစ်တောင် ပြောင်းသွားပြီ။ ဒါက နတ်ဘုရားတွေရဲ့ မျက်နှာသာပေးမှုကြောင့်ပဲ။ နတ်ဘုရားတွေက ဆရာ့ကို အသက်ရှင်စေချင်လို့လေ။ ဆရာ့နေရာမှာ တခြားလူသာဆို ကျွန်မလည်း ဘယ်ပေးပါ့မလဲ . . .”
ပိုင်ရှင်းယွဲ့သည်​ညိုးငယ်​သော မျက်​နှာဖြင့်​-
“ချူးချူး . . . ငါတို့က တိမ်မြူခိုးနန်းတော်က လူတွေလေ။ အခုကစပြီး မင်းငါပြောတာကိုပဲ နာခံရမယ် . . .”
“ကမ္ဘာပေါ်မှာရှိတဲ့ မိန်းမတွေက အမြဲတမ်း ဖိနှိပ်ခံနေကြရတယ်။ ငါတို့ တိမ်မြူခိုးနန်းတော် အဓွန့်ရှည်လာတာနဲ့အမျှ နယ်ပယ်အားလုံးကို စိုးမိုးခြယ်လှယ်လာနိုင်လိမ့်မယ်။ ဒီလို ဂိုဏ်းကြီးသာ မရှိဘူးဆိုရင် ငါတို့ဆိုတာလည်း စုစည်းမိကြမှာ မဟုတ်ဘူး။ အဲ့ဒါ​ကြောင့်​ဒီဂိုဏ်းကြီး ရေရ တည်တံ့ဖို့ အတွက်က ငါတို့ရဲ့ မျှော်မှန်းချက်ပဲ . . .”
“ငါတို့တွေ ဒါကို သိထားရမယ်၊ ဂိုဏ်းအတွက် အသက်စွန့်ရမယ်ဆိုရင်တောင် ပြုံးပြုံးကြီးပဲ အသေခံလိုက်မယ် . . .”
“ငါ့အဆင့်က ချင်းယန်နယ်ပယ်မှာ အလယ်အလတ် အဆင့်လောက်ပဲ ရှိသေးတာ။ ငါတို့ရဲ့ ဂိုဏ်းကို ကာကွယ်နိုင်စွမ်းလည်း ငါ့မှာ မရှိသေးဘူး။ ချင်းယန်နယ်ပယ် တစ်ခုလုံးကို ကိုင်လှုပ်နိုင်စွမ်း ရှိအောင်လည်း မလုပ်နိုင်သေးဘူး။ အဲဒါကြောင့် ငါ့အနေနဲ့ ဒီကြာပန်းကို အဆုံးရှုံး မခံချင်ရတာပဲ။ မင်းဒါကို နားလည်ဖို့လိုမယ် ချူးချူး . . .”
ဝမ်ရမ်ချူးချူးသည်​တရှုံ့ရှုံ့ပင်​ငို​ကြွေးလိုက်​ရင်း –
“မသိဘူး၊ အဲဒါတွေ ကျွန်မ ဂရုစိုက်မနေနိုင်ဘူး။ ဆရာ့ကိုပဲ အသက်ရှင်စေချင်တယ် . . .”
​ခေါင်းမာ​နေ​သော တပည့်​ဖြစ်​သူအား ကြည့်​ရင်း ပိုင်​ရှင်းယွဲ့တစ်​ယောက်​သက်​ပြင်းသာ အကြိမ်​ကြိမ်​ချမိလိုက်​သည်​။ မည်​ကဲ့သို့​သော စကားများ ထပ်​ပြော၍ နားချရမည်​ကို မသိနိုင်​ဖြစ်​နေ​လေသည်​။
“ဒါနဲ့ ဒီလိုဆိုရင်ရော . . . ဒီဖန်ဇီလင်ဆိုတဲ့လူမှာ ခရမ်းရောင်ကောင်းကင် မီးဓာတ် ရှိတယ် မဟုတ်လား။ အဲဒီမီးဓာတ်က ကျွန်မတို့ရဲ့ ဝေဒနာကို လောင်ကျွမ်းစေနိုင်တယ်လေ။ ကျွန်မတောင် စမ်းကြည့်ခဲ့ပြီးပြီ။ အလုပ်လည်း ဖြစ်တယ်။ ဆရာများ . . .”
ဝမ်ရမ်ချူးချူးသည်​မျှော်လင့်တကြီးဖြင့်​ပြောလိုက်သည်။
ပိုင်ရှင်ယွဲ့သည်​သူမ၏ ခေါင်းအား ချာခနဲပင်​လှည့်လိုက်ရင်း –
“အဲဒီကိစ္စ ထပ်မပြောစမ်းနဲ့ . . .”
ဝမ်ရမ်ချူးချူးသည်​က​လေးတစ်​ယောက်​ကဲ့သို့ပင်​ဆရာဖြစ်သူ​၏ လက်အား အဆက်မပြတ် ကိုင်လှုပ်လိုက်​ရင်း –
“ဆရာ . . . ဒီတစ်ခါတော့ ကျွန်မစကားကို နားထောင်ပေးပါ ဆရာရယ် . . .”
ပိုင်ရှင်းယွဲ့မှလည်း ခေါင်းမာစွာပင် –
“ဖယ်တော့ . . .”
ရဲ​ရှောင်​လည်း မ​နေသာ​တော့ဘဲ –
“မိန်းကလေးပိုင် . . .”
“ဘာလဲ . . .”
ပိုင်ရှင်းယွဲ့သည်​စောင့်​ကြီး​အောင့်​ကြီးပင်​ပြန်ထူးလိုက်သည်​။
“ခင်ဗျားတို့ တိမ်မြူခိုးနန်းတော်က မိန်းကလေးတွေ အကုန်လုံးက အပျိုစင်ဘဝကို အသက်ထက် ပိုတန်ဖိုးထားကြတယ်​မှတ်​လား။ အဲ့ဒါ​ကြောင့်​လည်း လက်​ထပ်​တာ​တွေ ထိမ်းမြားတာ​တွေ ဘယ်တော့မှ မလုပ်ကြတာ​ပေါ့။ ဒါပေမယ့်​အသက်နဲ့ ယှဉ်မယ်ဆိုရင် အသက်တစ်ချောင်းက ပိုပြီး တန်ဖိုးရှိတယ်လို့ ကျုပ်တော့ ထင်တာပဲ။ နောက်ပြီး လူတစ်ယောက်အတွက်​အဓိကက အသက်​ရှင်​နေဖို့ပဲ​လေ။ အသက်​ရှင်​နေရင်​ကိုယ်​လုပ်​ချင်​တာ ဘာမဆို လုပ်​လို့ရတယ်​။ သေသွားမယ်ဆို​ရင်တော့ အရာအားလုံး ပြီးဆုံးသွားပြီပေါ့ . . .”
ရဲရှောင် လေသံခပ်ေ​အးအေးဖြင့်ပင် ပြော၍ နားချလိုက်​သည်​။ ပိုင်ရှင်းယွဲ့၏ ဒေါသများ ထွက်လာစေရန် ထိန်း၍ ပြောနေခြင်း ဖြစ်သည်။
“ပိုပြီး အရေးကြီးတာက ကျုပ်က ကျောက်စိမ်းအားဖြည့် ကြာပန်းကို လုပ်နိုင်သလို မှင်ရောင် အားဖြည့် ကြာပန်းကိုလည်း လုပ်နိုင်တယ်။ အခု ခင်ဗျားတို့က ဒီကြာပန်းတစ်ပွင့် အပေါ်မှာပဲ အာရုံရောက်ပြီး စိတ်ဒုက္ခတွေလည်း ရောက်နေကြတယ်​။ အဲ့ဒီ​တော့ ဒီကျောက်စိမ်းအားဖြည့် ကြာပန်းမှာ အစေ့ ပါမပါ ဆိုတာကို သတိမပြုမိကြဘူး။ ခင်ဗျားတို့လည်း ဒီလိုကြာပန်းတွေကို လေ့လာထားတာပဲဟာ။ မှင်ရောင် အားဖြည့်ကြာပန်းကနေ ကျောက်စိမ်းအားဖြည့် ကြာပန်း ဘယ်လို ပြောင်းလဲသွားလဲ ဆိုတာ သိမှာပေါ့။ မှင်ရောင်အားဖြည့် ကြာပန်းက အရင်​ဆုံး ညှိုးသွားတယ်။​နောက်​မှ ပြန်ပြီး ပွင့်လန်းလာတာ။ အဲဒီလို ဒုတိယ အကြိမ်ပွင့်လာတဲ့ ကြာပန်းကိုပဲ ကျောက်စိမ်းအားဖြည့် ကြာပန်းဖြစ်​အောင်​ပြောင်းလဲလို့ရတာ ဟုတ်တယ်မလား . . .”
ပိုင်ရှင်းယွဲ့သည်​မျက်မှောင်ကြုတ်၍ ရဲရှောင်ဘက်သို့ လှည့်ကြည့်​လိုက်ရင်း –
“ဟုတ်တယ်။ မှင်ရောင်အားဖြည့် ကြာပန်းက နွမ်းသွားပြီး တစ်စက္ကန့်လောက် နေတာနဲ့ ဝတ်ဆံ အစေ့တွေက ကြွေကျကုန်တယ်လေ။ အဲဒီအစေ့တွေက မြေပြင်ကို ထိတာနဲ့ ချက်ချင်း အရည်ပျော် ပျောက်ကွယ်သွားတယ်။ အဲဒါကြောင့် ဒီအစေ့တွေကို ယူထားဖို့ဆိုတာ တော်တော်ကို ခက်ခဲတာ။ မဟုတ်​မှလွဲ​ရော ရှင်များ ယူထားလိုက်မိတာလား . . .”
ရဲရှောင် ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်ရင်း လက်ဖြန့်ပြလိုက်သည်။ သူ၏ လက်ထဲတွင် အစေ့ပေါင်း တစ်ဒါဇင်ကျော်ခန့် ရှိနေသည်​။ အနက်ရောင် ပုလဲလုံးလေးများကဲ့သို့ အစေ့လေးများပင်​ဖြစ်​သည်​။
ပိုင်ရှင်းယွဲ့သည် ရဲရှောင်အား တအံ့တသြဖြင့် ငေးကြည့်နေမိသည်​။ ရဲရှောင်၏ လက်ထဲတွင်​ရှိ​သော အစေ့လေးများသည် သူမ၏ စိတ်အာရုံအား ဖမ်းစားနိုင်စွမ်း ရှိနေသည်မှာ အမှန်ပင်။
ထိုအစေ့များသည် သူမအဖို့ အလွန်ပင် တန်​ဖိုးရှိလှသည်​။
သူမ၏ ဂိုဏ်းအတွက်လည်း အဓိပ္ပါယ်ရှိပေသည်။ မည်သို့ပင် ဖြစ်နေ​စေကာမူ ထိုအစေ့များအား ရမှသာ ဖြစ်ပေလိမ့်မည်။
ဖန်ဇီလင်သည် အလွန်အစွမ်းအစ ရှိသောလူတစ်​ယောက်​ဖြစ်​သည်​ကို ပိုင်ရှင်းယွဲ့​၏ စိတ်​ထဲတွင်​လက်​ခံ​နေမိပြီ ဖြစ်​သည်​။ အကယ်​၍ ဖန်​ဇီလင်​အား သူ့ဘက်သို့ပါအောင် စည်းရုံးသိမ်းသွင်းနိုင်မည် ဆိုပါက အလွန်အကျိုးရှိပေလိမ့်မည်။ ယခုကဲ့သို့ ဂိုဏ်းတစ်ခုလုံး၏ မျှော်လင့်ချက်များ အားလုံးသည် ဖန်ဇီလင်၏ လက်ထဲတွင် ရှိနေလိမ့်မည်ဟု သူမ တွေးပင် မတွေးခဲ့မိချေ။
ပိုင်​ရှင်းယွဲ့သည်​အသက်​ပြင်းပြင်းတစ်ချက် ရှူသွင်းလိုက်ရင်း ညိုးငယ်​သော မျက်​နှာဖြင့်​-
“ဒါဆို ရှင့်ဘက်က အပေးအယူ လုပ်ချင်တာပေါ့ . . .”
ရဲရှောင် အံ့သြသွားရင်း –
“အပေးအယူ ဟုတ်လား၊ ဘာအပေးအယူလဲ . . .”
“မဟုတ်​မှလွဲ​ရော . . . ရှင်က ကျွန်မကိုများ . . .”
ပိုင်ရှင်းယွဲ့၏ မျက်နှာတစ်ခုလုံး နီရဲလျက်ရှိ​သည်။ ထို့နောက် ခနဲ့တဲ့တဲ့ဖြင့်​-
“ကျွန်မရဲ့ အပျိုစင်ဘဝနဲ့ ဒီအစေ့တွေနဲ့ အပေးအယူ လုပ်ချင်နေတာမလား၊ ရှင့်ဘက်က ဘာပဲ တောင်းဆိုတောင်းဆို ကျွန်မ မငြင်းဘူးဆိုတာ ရှင်သိ​နေတယ်​လေ။ အဲဒါကြောင့်ပဲ ကျွန်မကို ဒီလို မေးရတာပေါ့။ အခုဆို ရှင့်အကြံ​တွေ အောင်မြင်တော့မှာပေါ့လေ ဟုတ်တယ်မလား . . .”
ပိုင်​ရှင်းယွဲ့၏ စကားများ​ကြောင့်​ရဲရှောင်တစ်​ယောက်​မျက်လုံးပြူးသွားပြီး ခေါင်းပင် မူးနောက်နောက် ဖြစ်သွားသည်​။ ရုတ်​တရက်​မည်​သည့်​စကား ပြန်​ပြောရမည်​ကို စဉ်းစားမတတ်​ဖြစ်​နေမိရင်း –
[​သေစမ်း . . . ဘယ်လိုတောင်လဲဟ . . . ဒီမိန်းမရဲ့ ဦးနှောက်က ဘယ်နှစ်​ခန်း​တောင်​လွတ်နေပြီလဲ မသိဘူး။ သူ့စိတ်ထဲ အချိန်​ပြည့်​ဒါပဲ စဉ်းစားနေတာလား၊ ဘယ်လိုတောင် ပြောလိုက်တာလဲဟ . . .]
“ဆရာဖန် . . . ရှင်က တကယ့်ကို အမြင်စူးရှပြီး လိမ္မာပါးနပ်တာပဲ။ ရှင့်ထုတ်ပြလိုက်တဲ့ ပစ္စည်းက ကျွန်မအတွက်​သေလောက်အောင်ကို ဆွဲဆောင်မှု ရှိ​နေတာကိုး။ အဲ့ဒီအတွက်​ကျွန်မဘက်​ကလည်း မငြင်းနိုင်တော့ပါဘူး။ ရှင့်စိတ်တိုင်းကျ ဘာလုပ်လုပ် ကျွန်မဘက်က လက်ခံဖို့ အသင့်ပါပဲ . . .”
ပိုင်ရှင်းယွဲ့သည်​သွယ်​ဝိုက်​မ​နေ​တော့ဘဲ ဒဲ့တိုးပင်​ပြောချလိုက်​သည်​။
ထပ်​မံကြားလိုက်​ရသည့်​စကားများ​ကြောင့်​ရဲရှောင်၏ မျက်လုံးများပင်​ဝေဝါးသွားသကဲ့သို့ ခံစားလိုက်ရပြီး စိတ်ထဲတွင်လည်း –
[ငါဘာများ ပြန်ပြောရပါ့မလဲ၊ ဒီလို စကားတွေကို မိန်းက​လေးတစ်​ယောက်​ဖြစ်​ပြီး သူဘယ်လိုတောင် ပြောထွက်ရတာလဲ၊ ငါ့ကိုယ်ငါပဲ သတ်သေပစ်လိုက် ချင်တော့တယ် . . .]
“နေဦး . . . နေပါဦး . . . ခင်ဗျားကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ဖြစ်အောင် ပြောမှဖြစ်မယ်။ ပထမဆုံး အချက်က ကျုပ်က ခင်ဗျားတို့ဂိုဏ်းအတွက် အလုပ်လုပ်ပေးပါ့မယ်လို့ ဘယ်တုန်းကမှ ကတိမပေးခဲ့ဘူး။ ခင်ဗျားတပည့်နဲ့ ကျုပ်နဲ့ကြားက အပေးအယူ ကိစ္စကလည်း ပြီးပြီ။ ဒုတိယအချက်က ခင်ဗျားရဲ့ ဒုက္ခတွေ ကြားရတဲ့အတွက် ကျုပ်စိတ်မကောင်းပါဘူး။ ဒါပေမယ့်​ကျုပ်ခင်ဗျားကို ကယ်တင်ပေးမယ်လို့လည်း မပြောရ​သေးဘူးနော်။ ခင်ဗျားခံယူချက်နဲ့ ခင်ဗျား အသေခံလည်း ကျုပ်ဘာမှ မပြောဘူး။ တတိယအချက် ကျုပ်က လိင်ကိစ္စကို ပစ္စည်းတစ်ခုနဲ့ အပေးအယူ လုပ်ရလောက်အောင် ညစ်ညမ်းတဲ့ လူယုတ်မာတစ်ယောက် မဟုတ်ဘူး။ နောက်ဆုံးအချက်ကတော့ . . . အခုချက်ချင်း ကျုပ်​ရှေ့က ထွက်သွား​တော့၊ အခုသွားကြတော့ . . .”
ရဲရှောင် ခပ်ပြတ်ပြတ်ပင်​ပြောလိုက်သည်။
ပိုင်ရှင်းယွဲ့သည်​ရဲ​ရှောင်​၏ စကားများအား ကြားလိုက်​ရ​သောအခါ အလွန် ရှက်ရွံ့သွားမိသည်​။
ရဲရှောင်အပေါ်တွင် နားလည်မှု လွဲခဲ့သည် မဟုတ်ပါလား။
စဉ်းစားမိလေ ရှက်လေလေပင် ဖြစ်​သည်​။
[သူက ကြင်နာတတ်တဲ့ လူမို့လို့ ငါ့ကို ကယ်တင်ဖို့ ကြိုးစားနေတာတောင် ငါက သူ့ကို လူယုတ်မာတစ်ယောက်ဆိုပြီး အထင်လွဲသွားမိရတာပါလား . . .]
ပိုင်ရှင်းယွဲ့သည်​အ​ခြေအ​နေမှန်​အား တွေးလိုက်မိပါတော့သည်။

Comment

Leave a Reply

Options

not work with dark mode
Reset