Switch Mode

Chapter – 214

အမှားကြီးမှားခြင်း

Chapter – 214
“အမှားကြီးမှားခြင်း”

“ခင်ဗျားလည်း မြင်တဲ့အတိုင်းပဲ။ ကျုပ်မှာ ဒီကြာပန်းကို အတော်အားစိုက်ပြီး လုပ်ခဲ့ရတာ။ လုပ်နေရတဲ့ အတောအတွင်းမှာလည်း ကျုပ်ဂိုဏ်းက လျှို့ဝှက် ရတနာ တစ်ခုကို အသုံးပြုခဲ့ရသေးတယ်။ အဲဒါကြောင့်ပဲ ဒီလောက် အချိန်တိုအတွင်း လုပ်နိုင်ခဲ့တာပေါ့။ အရည်အသွေးကလည်း မြင်တဲ့ အတိုင်းပဲလေ။ လိုအပ်တဲ့ ပစ္စည်းတွေသာ အလုံအလောက် ရှိမယ်ဆိုရင် ဒီကြာပန်းကို သေချာပေါက် ထပ်ပြောင်းနိုင်မှာပါ။ ဒါပေမယ့်​အခု ကျုပ်သုံးလိုက်တာက တစ်ခါသုံးနည်းပဲ။ တစ်ခါပဲ သုံးလို့ရတာ . . .”
ရဲရှောင် မည်မျှပင် လိမ်နေ​စေကာမူ အန္တရာယ်အငွေ့အသက်များအား ခံစားနေရသည်။
ပိုင်​ရှင်းယွဲ့သည်​သူ့အား ဖမ်းဆီး၍ သူမတို့၏ ဂိုဏ်းတွင် ကြာပန်းများ အဆက်မပြတ် ပြုလုပ်ခိုင်းမည်ကို စိုးရိမ်နေမိသည်​။ ထိုအခါတွင်​သူ၏ ဘဝသည် လှောင်အိမ်ထဲမှ ငှက်တစ်ကောင်ကဲ့သို့ပင်​ဖြစ်သွားပေလိမ့်မည်။
ပိုင်​ရှင်းယွဲ့သည်​စိတ်​ပျက်​အား​လျော့သွားသည့်​အမူအယာဖြင့်​-
“ဟင် . . . ဒါဆို ရှင်က နောက်ထပ်ကြာပန်းတွေ မလုပ်နိုင်တော့ဘူးလို့ ဆိုလိုချင်တာလား . . .”
“အဲ့ဒီလိုတော့လည်း မဟုတ်ပါဘူး၊ အချိန်နည်းနည်း ပိုကြာသွားမယ့်​သဘောပါ။ ဥပမာ နောက်ထပ် ဒီလို မှင်ရောင်အားဖြည့် ကြာပန်းကို ကျောက်စိမ်းအားဖြည့် ကြာပန်းဖြစ်​အောင်​ပြောင်းမယ်ဆိုရင် သုံးနှစ်ကနေ ငါးနှစ်လောက် ကြာလိမ့်မယ်။ ကျောက်စိမ်းအားဖြည့် ကြာပန်းကနေ ကျောက်စိမ်းအသက်ဝင် ကြာပန်းကို ပြောင်းမယ်ဆိုရင် နှစ်သုံးရာကနေ ငါးရာအတွင်း ကြာလိမ့်မယ်။ အဲဒါကြောင့် ကျုပ်နည်းကလည်း ခင်ဗျားတို့ဂိုဏ်းက နည်းနဲ့ သိပ်တော့ ထူးမခြားနားပါပဲ . . .”
“နှစ်သုံးရာကနေ ငါးရာ ဟုတ်လား . . .”
ပိုင်ရှင်းယွဲ့သည်​မျက်မှောင်ကြုတ်၍ မေးလိုက်သည်။
“ကျွန်မကို သိပ်တော့ နားမလည်ပေမယ့်​ပစ္စည်းအလုံအလောက်နဲ့ အနှောင့်အယှက်ကင်းကင်း လုပ်နိုင်မယ်ဆိုရင် နှစ်သုံးရာလောက်ပဲ ကြာမယ် မဟုတ်လား . . .”
ရဲရှောင် ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည်။
“ဒါဆို ဒီကြာပန်းအပြင် နောက်ထပ်ကြာပန်းတွေတော့ ထပ်ရနိုင်ဦးမှာပေါ့ . . .”
ပိုင်​ရှင်းယွဲ့သည် အစပိုင်းတွင် မျက်မှောင်ကြုတ်နေသော်လည်း နောက်ပိုင်းတွင် စိတ်သက်သာရာ ရသွားသည့်​ပုံပင်​။
“ဒီလို ကျောက်စိမ်းအသက်ဝင် ကြာပန်းကို နောက်ထပ် လိုအပ်တဲ့ ပစ္စည်းတွေနဲ့ ထပ်ပြီး အဆင့်မြင့်မယ်ဆိုရင် နှစ်ငါးထောင်လောက် ကြာရင် ဒဏ္ဍာရီထဲမှာပဲရှိတဲ့ အရာကို ပြုလုပ်နိုင်လိမ့်မယ်”
ရဲရှောင် လေးလေးနက်နက်ပင်​ပြောလိုက်သည်။
“အဲဒါကတော့ . . . ကောင်းကင်ရွှေကြာပန်းပဲ . . .”
“ကောင်းကင်ရွှေကြာပန်း ဟုတ်လား . . .”
ပိုင်ရှင်းယွဲ့သည် ကြာပန်း၏ အမည်​အား ကြားလိုက်​ရ​သောအခါ “ဝုန်း” ကနဲပင်​မတ်တတ်ထရပ်လိုက်​သည်​။
“ရှင်တကယ်ပဲ ဒီရွှေကြာပန်းကို လုပ်နိုင်တယ်ပေါ့ ဟုတ်လား၊ တကယ်ပဲ ယုံကြည်ချက် ရှိတယ်ပေါ့”
ရဲရှောင်လည်း ပြုံးလိုက်ရင်း –
“သိပ်​သေချာတာပေါ့ဗျာ။ ကျုပ်သာ အကောင်းဆုံးကြိုးစားမယ်၊ လိုအပ်တဲ့ ပစ္စည်းတွေလည်း ရနိုင်မယ် ဆိုရင် အချိန်နည်းနည်း ပေးလိုက်တာနဲ့ ရကိုရတယ် . . .”
ပိုင်ရှင်းယွဲ့သည်​ကတုန်ကယင် ဖြစ်နေလေသည်။ စိတ်လှုပ်ရှားမှုကြောင့် သူမ၏ အသက်​ရှူသံများပင်​ပုံမှန်​မဟုတ်​ချင်​တော့သကဲ့သို့ ခံစား​နေရသည်​။
ကောင်းကင်ရွှေကြာပန်းဆိုသည်မှာ ဒဏ္ဍာရီလာ ပစ္စည်း ကိုးခုထဲတွင် တစ်ခုအပါအဝင် ဖြစ်သည်​။
ထိုကြာပန်းသည်​သူမတို့ ဂိုဏ်းရှိ လူများ၏​ကျင့်ကြံမှုအား ထိပ်ဆုံးသို့ ရောက်နိုင်​ပေလိမ့်မည်။ ထို့ပြင်​အောင်မြင်မှု ပန်းတိုင်သို့ တက်လှမ်းနိုင်မည့် ပစ္စည်းတစ်ခုဟု ဆိုလျှင်​လည်း မမှား​ပေ။
​ကောင်းကင်​ရွှေကြာပန်းအား ဒဏ္ဍာရီထဲတွင်​သာ ကြားဖူးကြပြီး မည်သူမျှ မမြင်တွေ့ဖူးကြချေ။
မည်သည့်ဂိုဏ်းပင် ဖြစ်​စေ အရည်အသွေးမြင့် ကျောက်စိမ်းအသက်ဝင် ကြာပန်းကိုသာ တွေ့မြင်အသုံးပြုဖူးကြလေသည်​။ ရွှေကြာပန်းကိုမူ မြင်ပင် မမြင်ဖူးကြချေ။ သို့သော် ထိုကဲ့သို့​သော ကြာပန်းမျိုးအား​မော်​တယ်​ကမ္ဘာကဲ့သို့ အဆင့်နိမ့်ကမ္ဘာတစ်​ခုမှ ဖန်ဇီလင် ဆိုသောလူသည်​သာမန်ပစ္စည်း တစ်ခု လုပ်နိုင်သကဲ့သို့ပင်​ပြောနေသည် မဟုတ်ပါ​လော။
“လုပ်နေတဲ့ အတောအတွင်းမှာ ဘယ်လို ပစ္စည်းတွေများ လိုအပ်မလဲဆိုတာ မေးလို့ရမလား”
ပိုင်ရှင်းယွဲ့သည်​အပူတပြင်း မေးလိုက်သည်။
“ခင်ဗျားအဖို့ ကြားရတာ ထူးဆန်းနေမယ် ဆိုတာကို ကျုပ်သိပါတယ်။ ကျုပ်ပိုပြောမိလေ ကျုပ်အတွက် ပိုပြီး အန္တရာယ်ကြီးလေပဲ။ အသံ​ကြောင့်​ဖားသံ အဖြစ်​မျိုး​တော့ ကျုပ်​အဖြစ်​မခံနိုင်​ဘူး။ ကျုပ်ထူးဆန်းသလို ခံစားနေရတာက ခင်ဗျားတို့တွေ ကျုပ်ကို ဖမ်းပြီး ခင်ဗျားတို့ဂိုဏ်းအတွက် ကြာပန်းတွေ လုပ်ခိုင်းမှာတော့ မဟုတ်​လောက်​ပါဘူးနော်။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ ကျုပ်က ခင်ဗျားတို့အားလုံးရဲ့ အနာဂတ်လို ဖြစ်နေတာ မဟုတ်လား . . .”
ရဲရှောင် ယတိပြတ်​ပင်​ပြောလိုက်သည်။
“ကျုပ် အခုလို ခင်ဗျားကို အများကြီး ပြောပြနေတယ် ဆိုတာကလည်း ရှင်းပါတယ်။ ခင်ဗျားသာ အခု ကြာပန်းကို မယူဘူးဆိုရင် ခင်ဗျား အသက်ရှင်ဖို့က သိပ်​မ​သေချာဘူး​လေ . . .”
“မိန်းမလှ​လေးတစ်ယောက် နှစ်ဝက်အတွင်း သေသွားရမှာကတော့ နှမြောစရာပါပဲ . . .”
“ကျုပ်ကတော့ ခင်ဗျားကို မသေစေချင်ဘူး။ ခင်ဗျားသေရင် အရမ်းကို ဝမ်းနည်းမယ့်​လူတစ်ယောက် ရှိတယ်။ ခင်ဗျား အသက်ရှင်ချင်စိတ် ပေါက်ဖို့အတွက် မျှော်လင့်ချက်တွေ စိတ်အားတက်စရာတွေ ပြောပေးတာလောက်ပဲ ကျုပ်လည်း တတ်နိုင်တယ်။ အခုခင်ဗျားကို ပြောပြခဲ့တာတွေ အားလုံးက ခင်ဗျား စိတ်အားတက်လာစေဖို့ပဲ . . .”
ရဲ​ရှောင်​၏ စကား​ကြောင့်​ပိုင်ရှင်းယွဲ့သည်​ရုတ်​တရက်​ကြောင်​သွားမိသည်​။ ထို့​နောက်​အနည်းငယ်လည်း ရှက်ရွံ့သွားသည့်​ဟန်​ဖြင့်​-
“ရှင် . . . ရှင် အခုလို ဘာလို့ ပြောတာလဲ။ ကျွန်မသေသေ ရှင်ရှင် ရှင်နဲ့ မဆိုင်​ဘူး။ ရှင့်​ကိစ္စမှ မဟုတ်​တာ . . .”
ပိုင်ရှင်းယွဲ့သည် ရဲရှောင်အား မ​ကျေမနပ်​ဖြစ်​နေ​သော မျက်​နှာ​ထားဖြင့်​-
“ဆရာဖန် . . . နည်းနည်းပါးပါးလည်း ကိုယ့်သိက္ခာ ကိုယ်ထိန်းပါဦး . . .”
ရဲရှောင် ကြောင်သွား​လေသည်။
ပိုင်ရှင်းယွဲ့သည် သူ့အား နားလည်မှု လွဲသွားခြင်းပင် ဖြစ်သည်​။ အကြိမ်​ကြိမ်​အခါခါပင်​မှား​နေ​သော သူ့ကိုယ်​သူပင်​အပြစ်​တင်​နေမိရင်း –
[​သေစမ်း . . . မှားပြန်ပြီကွာ၊ မင်းသေတာ မသေတာ ငါဝမ်းနည်းမှာကို ပြောချင်တာ မဟုတ်ဘူးဟ။ လျန်လျန်ကို ထပ်ပြီး ဝမ်းမနည်းစေချင်လို့ပဲ။ သူ့ရဲ့ အချစ်ရဆုံး မိတ်ဆွေ ညီမလေး တစ်ယောက်ကို မဆုံးရှုံး စေချင်လို့။ ကျန်တာ ဘာမှ စိတ်မဝင်စားဘူးဟ။ မင်းက ဘာတွေ တွေးနေလဲ မသိဘူး . . .]
အမှန်​တကယ်တွင် ရဲရှောင်အား ပိုင်ရှင်းယွဲ့ဘက်​မှ အထင်လွဲသွားခြင်း ဖြစ်သည်​။
ရဲရှောင် အပြောမတတ်ခြင်းမှာလည်း ယောကျာ်းနှင့်မိန်းမ မည်ကဲ့သို့ ပြောဆို ဆက်ဆံရမည်​ကို ကောင်းစွာ မသိ​သော​ကြောင့်​ပင် ဖြစ်သည်​။
အလွန်လှပ၍ ပြစ်မျိုးမှည့်မထင် ရှိသည့် မိန်းကလေးတစ်ဦး အသက်အရွယ် ပုံစံအားဖြင့်လည်း ပြောစရာ မရှိသည့် မိန်းကလေး တစ်ဦးအား ယောကျာ်းတစ်ဦးမှ “ကျုပ်ကတော့ ခင်ဗျားကို မသေစေချင်ဘူး။ ခင်ဗျားသေရင် အရမ်းကို ဝမ်းနည်းမယ့်​လူတစ်ယောက် ရှိတယ်” ဟု ပြောလိုက်ခြင်းသည် ထိုဝမ်းနည်း​နေမယ့်​လူသည်​သူကိုယ်တိုင်​ပင်​ဖြစ်​ကြောင်း ဝန်​ခံလိုက်​သည်​နှင့်​ပင်​တူ​နေသည်​မဟုတ်​ပါ​လော။
ထို့အပြင် အသက်ရှင်ရန်အတွက် စိတ်အားတက်ကြွဖွယ်စကားများ ပြောပေးနေသည် ဆိုသည်မှာလည်း မေတ္တာပိုနေသကဲ့သို့ပင်​ဖြစ်နေသည် မဟုတ်ပါ​လော။
သို့သော် ရဲရှောင်ဘက်မှ ကြည့်လျှင်လည်း သူပြောခဲ့သည့် စကားများသည် အမှန်ပင် ဖြစ်သည်။ ပိုင်​ရှင်းယွဲ့​သေသွားပါက ကျွင့်ယင်းလျန် အလွန်ဝမ်းနည်း​နေမည်ကို စိုးရိမ်နေမိခြင်း ဖြစ်သည်​။
အဘယ့်​အတွက်​ကြောင့်​ထိုကဲ့သို့​သော စကားများ​ပြောရသည်​ကို ထုတ်​ဖော်​ရှင်းပြခြင်း မပြု​တော့ဘဲ ရဲ​ရှောင်​သည်​သူ၏ စိတ်​ထဲတွင်​သာ မြိုသိပ်​ထားလိုက်​တော့သည်​။
[ငါ့ရဲ့ လျန်လျန်ကို ဝမ်းမနည်းစေချင်တော့ဘူး၊ အဲဒါကြောင့် ငါပြောလိုက်တာပါကွာ . . .]
သို့သော်လည်း ပိုင်ရှင်းယွဲ့၏ စိတ်ထဲတွင်မူ –
[ဝမ်းနည်းနေမယ့်​လူတစ်ယောက် ဆိုတာ ဘာကို ဆိုလိုလိုက်တာလဲ။ ဘယ်သူက ဝမ်းနည်းမှာလဲ။ ကျွန်မက အခု မော်တယ်ကမ္ဘာကို ရောက်နေတာ၊ ဒီကမ္ဘာမှာ ကျွန်မကို သိတဲ့လူဆိုလို့ ကျွန်မတပည့် တစ်ယောက်ပဲ ရှိတယ်။ အဲဒါဆိုလည်း ချူးချူး ဝမ်းနည်းမယ်လို့ ပြောပေါ့။ အခုတော့ ဘာလဲ လူတစ်ယောက်။ ရှင့်ကိုယ်ရှင် ပြောနေတာလား . . .]
သူမအဖို့ တစ်ယောက်ယောက် ဆိုသည့် စကားလုံးအား အဓိပ္ပါယ်တစ်မျိုး ယူဆသွားခြင်း ဖြစ်သည်​။
“ကျုပ်က ဒီလိုသဘောပြောတာ မဟုတ်ဘူး။ အထင်မလွဲပါနဲ့ . . . ခင်ဗျားက ကျုပ်ကို အထင်လွဲနေတာပဲ . . .”
ရဲရှောင် အ​မောတ​ကော ရှင်းပြလိုက်​သည်​။
“ကျွန်မ ကြားလိုက်တာ ကျွန်မသိပါတယ်။ ကျွန်​မ နားနဲ့ ဆက်​ဆက်​ကို ကြားလိုက်​ရတာ။ ရှင်လည်း ဘယ်လို သဘောနဲ့ ပြောလိုက်တယ် ဆိုတာကို ရှင့်ကိုယ်ရှင် သိမှာပေါ့ . . .”
ပိုင်ရှင်းယွဲ့ အေးစက်စွာ ပြုံးလျက် ပြောလိုက်သည်။
“အရာအားလုံးအတွက် ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ဆရာဖန် . . . ကျောက်စိမ်းအားဖြည့် ကြာပန်းပင်နဲ့ ပတ်သက်တဲ့ ကိစ္စကတော့ ရှင့်တာဝန်ပဲ။ အကောင်းဆုံး ကြိုးစားပေးပါဦး . . .”
“ရှင်လိုအပ်တဲ့ ဘယ်အရာမဆို ကျွန်မတို့ဂိုဏ်းက ထောက်ပံ့ပေးပါ့မယ်။ ရှင်ဘာပဲလိုလို စိတ်မပူနဲ့၊ နောက်ပြီး ကျွန်မတို့ရှင့်ကို အတင်းအကြပ် မခိုင်းပါဘူး။ ရှင့်ရဲ့ ပေါက်ကရ အတွေးတွေကို ခေါင်းထဲက ထုတ်ထားလိုက်ပါတော့ . . .”
ပိုင်ရှင်းယွဲ့သည်​ရဲ​ရှောင်​အား စူးစိုက်​ကြည့်​၍ ပြောလိုက်သည်။
ရဲရှောင်လည်း ဆွံ့အလျက် ငေးမောကြည့်နေမိသည်​။သူ အမှားကြီး မှားခဲ့ပြီဟုလည်း တွေးနေမိပါတော့သည် . . .။

Comment

Leave a Reply

Options

not work with dark mode
Reset