Switch Mode

Chapter – 212

သူဘယ်လိုသိ

Chapter – 212
“သူဘယ်လိုသိ”

ပိုင်ရှင်းယွဲ့မှ –
“အဲဒီအချိန်ကစပြီး ကျွန်မတို့လူတွေလည်း အားဖြည့်ကြာပန်းတွေကို ဟိုတစ်ပင် ဒီတစ်ပင်တော့ ရှာတွေ့ခဲ့ကြပါတယ်။ ဒါပေမယ့်​အားလုံးက မှင်ရောင်အားဖြည့် ကြာပန်းပင်တွေချည်းပဲ။ ကျောက်စိမ်းအားဖြည့် ကြာပန်းပင်တောင် မဟုတ်ဘူး။ ကျွန်မတို့ရဲ့ ဥယျာဉ်ကလည်း ပျက်ဆီးသွားပြီဆိုတော့ ဒီကြာပန်းတွေကို အဆင့်မြင့်​အောင်​အချိန်တိုအတွင်း လုပ်နိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး။ ဒါပေမယ့်​မှင်ရောင်အားဖြည့် ကြာပန်းတွေ ဖြစ်​နေ​ပေမယ့်​လည်း တခြားလိုအပ်တဲ့လူတွေအတွက် အသုံးဝင်မှာပဲ​လေဆိုပြီး သိမ်းထားခဲ့ကြတယ်။ အဲ့ဒါတွေနဲ့ နောင်တစ်ချိန်ပြန်ပြီး အသုံးချနိုင်မယ်ဆို နောက်လူအတွက် အကျိုးရှိမှာပဲ မဟုတ်လား။ အဓိကကတော့ ဒီဂိုဏ်းကြီး အဓွန့်ရှည်နေဖို့အတွက်​မျိုးဆက်သစ်တွေကို ဦးစားပေးရတော့မယ်လေ . . .”
“အဲဒါကြောင့် ကျွန်မ မှင်ရောင်အားဖြည့် ကြာပန်းပင်ဆို မသုံးချင်တာပဲ၊ လူတိုင်းက​တော့ ကိုယ့်​အသက်​ကိုယ်​နှ​မြောကြတာ​ပေါ့​လေ ဘယ်သူမှတော့ မသေချင်ကြဘူး။ ကျွန်မဆိုလည်း မသေချင်ဘူးလေ။ ဒါပေမယ့်​ကျွန်​မတို့ ဂိုဏ်းကြီး ပိုအဓွန့်ရှည်စေဖို့ မျိုးဆက်သစ်တွေက ပိုအရေးကြီးပါတယ်ေ​လ။ ဒီလိုမှ မဟုတ်ရင် ရှေ့ဖြစ်ဟောတဲ့ အတိုင်းမဖြစ်ခင် အကုန်ဆုံးရှုံးသွားမှာ စိုးရိမ်ရတယ် . . .”
ရဲရှောင်လည်း ချောင်းဟန့်​လိုက်​ရင်း-
[အဲ့ဒါနဲ့ပဲ ခင်ဗျားတို့ကိစ္စကို ကျုပ်ခေါင်းပေါ် လွှဲချချင်နေပြီပေါ့။ မဖြစ်​ချေဘူး စကားအမြန်​ဖြတ်​မှပဲ . . .]
ရဲရှောင်သည်​ပြုံးလိုက်​ရင်း –
“ဒါပေမဲ့ ခင်ဗျားပြောတာတွေက အကြောင်းပြချက် ကောင်းကောင်းတစ်ခု ဖြစ်မယ်ဆိုရင်တောင် ရှေ့ဖြစ်ဟောထဲက အဖြစ်အပျက်ကြီးက မမြန်ဆန်လွန်းနေဘူးလား။ ကျုပ်ကို ရှေ့ဖြစ်ဟောထဲက လူလို့ ခင်​ဗျား ထင်​နေတာ​တော့ မဟုတ်ပါဘူးနော်။ ကျုပ်မှာ ခရမ်းရောင်မီးတောက်ရယ်၊ ရေခဲနဲ့ မီးချီဓာတ်တွေ ရှိနေတာနဲ့ပဲ အဲ့ဒီလိုယူဆရင် ခင်​ဗျား မှားသွားမယ်​. . .”
ပိုင်ရှင်းယွဲ့ ပြုံးရုံသာ ပြုံး၍ မည်သည့်စကား​မျှ ထပ်မပြောတော့​ချေ။
ပိုင်​ရှင်းယွဲ့သည်​ရဲရှောင်၏ နှုတ်​မှ “တိမ်မြူခိုးပိုင်ရှင်းယွဲ့” ဟု ပြောလိုက်သည့်​အချိန်​ကတည်းပင်​ရဲရှောင်အပေါ် သံသယဝင်ခဲ့မိသည်​။
သူမအဖို့ ထိုလျှိ့ဝှက်ချက်ကိုပင်​သိနေသော လူတစ်ဦးအား သတ်ပစ်ရမည် ဖြစ်သော်လည်း ထိုလူသည်​
ယုံကြည်စိတ်ချ၍ ရနိုင်သည်​ဟု ခံစားနေမိသည်​။ ထို့ပြင်​ချူးချူးကိုသာမက ဂိုဏ်းတစ်ခုလုံးကိုပင်​ဒုက္ခပေးမည့် လူတစ်​ယောက်​ဟုလည်း မထင်​မိ​ချေ။
အဘယ့်​အတွက်​ကြောင့်​ထိုကဲ့သို့ ခံစားနေမိသည်​ကို သူမကိုယ်တိုင်​ပင်​နားမလည်​နိုင်​အောင်​ဖြစ်​လျက်​ရှိသည်​။
ပိုင်​ရှင်းယွဲ့၏ စိတ်ထဲတွင် နားမလည်နိုင်​အောင်​ဖြစ်နေသည့် အခြားအချက် တစ်ချက်​လည်း ရှိသေးသည်​။ သူမသည်​ရဲ​ရှောင်​အား အကဲခတ်​သည့်​သ​ဘောမျိုးဖြင့်​ကြည့်​လိုက်​ရင်း အတိတ်​က အ​ကြောင်းအရာများအား တစ်​ကိုယ်​တည်း အ​တွေးနယ်​ချဲ့​နေမိသည်​။
[အစ်မကျွင့်က ငါ့ကို လူ​တွေရှိန်​နေကြဖို့ သူ့နာမည်​နဲ့​တွဲ​ထားဖို့ စီစဉ်​တုန်းက ငါသ​ဘောမတူခဲ့ဘူး။ သ​ဘောမတူတာကလည်း ငါက အင်​အားကြီးတဲ့ ဂိုဏ်းကဖြစ်​နေလို့ မာန်​တက်​နေလို့ မဟုတ်​ပါဘူး သူ့​ကြောင့်​သူ့ကိုထည့်​တွက်​ခဲ့လို့။ ငါ့ဂိုဏ်းတစ်ခုလုံး ကံဆိုးမိုးမှောင်ကျနေတဲ့အချိန်​အစ်မကျွင့်ပါ ငါနဲ့အတူ ရောယောင်ပြီး ဒုက္ခရောက်သွားနိုင်​တယ်​. . .]
[ငါ့ရဲ့ ကျင့်ကြံမှုအဆင့်နဲ့ နာမည်ဂုဏ်သတင်းက သူနဲ့ဘယ်လိုမှ ယှဉ်လို့မရပါ​ဘူး။ အဲဒါကြောင့်ပဲ ငါငြင်းခဲ့မိတာ။ ငါတို့ဂိုဏ်းတစ်​ခုလုံး ဒုက္ခ​ရောက်​ခဲ့​ပေမယ့်​ကံကောင်းစွာနဲ့ပဲ အစ်မကျွင့်က​တော့ ဘာမှမဖြစ်ခဲ့ဘူး။ သေချာတာက ချင်းယန် နယ်ပယ်မှာ ဒီစကားစုကို သိတာ လက်ငါးချောင်း မပြည့်လောက်ဘူး၊ အဲဒီထက်တောင် နည်းဦးမယ်။ တကယ်တမ်းဆို ၃ ယောက်ပဲသိရမှာ။ ဒီကိစ္စတစ်ခုလုံးကို လူသုံးယောက်ပဲ သိကြတာ။ ရှောင်ဧကရာဇ်၊ ငါနဲ့ အစ်မကျွင့်ပဲ သိကြတာပဲဟာ . . .]
[အဲဒီတုန်းက ရှောင်ဧကရာဇ်က အစ်မကျွင့် ချစ်ရတဲ့သူ၊ ငါကတော့ သူ့ကို သေအောင်မုန်းတယ်။ သူက ငါ့အစ်မကျွင့်ရဲ့ ဘဝကို ဖျက်ဆီးတဲ့လူပဲ . . .]
[ငါကျိန်ဆဲတာ များလို့ပဲလားတော့ မသိဘူး။ သုံးနှစ်နေတော့ သူ့နောက်ကို လူတွေ အများကြီး လိုက်ဖမ်းတာ ခံရပြီး သေသွားရှာတယ်။ သူ့ဝိညာဉ်တောင် မကျန်ဘူး . . .]
​ရှောင်ဧကရာဇ် သေဆုံးသည့် သတင်းအား ကြားလိုက်ရေ​သာအခါ ပိုင်​ရှင်းယွဲ့သည် အလွန်ထိတ်လန့် သွားခဲ့သည်​။ အစ်မဖြစ်သူ​ကျွင့်သည် ရှောင်ဧကရာဇ်အပေါ်တွင်​မည်မျှအထိ ချစ်ခင်နှစ်သက်​နေသည် ဆိုသည်​ကို သူမ အသိဆုံးပင်ဖြစ်သည်​။ ကျွင့်ယင်းလျန်အဖို့ ရှောင်ဧကရာဇ်၏ သေဆုံးမှု​သည် များစွာ စိတ်ထိခိုက်သွားမည်မှာ​သေချာ​ပေါက်​ပင်​ဖြစ်​သည်​။
ထို့ကြောင့် ထိုသတင်းအား ကြားပြီးသည်နှင့်တစ်​ပြိုင်​နက်​ပိုင်ရှင်းယွဲ့သည် ကျွင့်ယင်းလျန်ဆီသို့ အ​ပြေးပင်​ထွက်လာခဲ့သည်။ သူမရောက်ရှိသွားသောအခါ ကျွင့်ယင်းလျန်သည် စိတ်​ထိခိုက်​လွန်းသဖြင့်​အသက်မရှိတော့သည့်​လူတစ်​ယောက်​ကဲ့သို့ အရုပ်​ကြိုးပျက်​ပင်​ဖြစ်​နေ​ချေပြီ။
ပိုင်​ရှင်းယွဲ့ပင်​မမှတ်​မိ​တော့​လောက်​အောင်​ထိ ကျွင့်​ယင်းလျန်​တွင်​နဂိုရုပ်​ရည်​မျိုး မရှိတော့ဘဲ ရုပ်​ပျက်​ဆင်းပျက်​ပင်​ဖြစ်​နေ​လေသည်​။
ထို့​ကြောင့်​ကျွင့်​ယင်းလျန်​စိတ်​သက်​သာရာရ​စေရန်​အတွက်​ပိုင်​ရှင်းယွဲ့သည်​သူမနှင့်​အတူ လဝက်​မျှ အတူ​နေ​ပေးခဲ့သည်​။ ထိုအခါမှသာ ယင်းလျန်​တစ်​ယောက်​အနည်းငယ်​ပြန်​လည်​သက်​သာလာခဲ့​လေသည်​။ ထို့ပြင်​ရှောင်​ဧကရာဇ်​အား ပိုမိုမုန်းတီးသွား​စေရန်​အတွက်​ပိုင်​ရှင်းယွဲ့သည်​သွေးထိုးလှုံ့​ဆော်​ပေးခဲ့သည်​။
ထို​နောက်ပိုင်းကာလများတွင်​ပိုင်​ရှင်းယွဲ့သည်​ချင်းယန်နယ်ပယ်မှ မော်တယ်ကမ္ဘာသို့ ထွက်လာခဲ့သည်​။
အစပိုင်းတွင် သူမသည် အချစ်ရဆုံး တပည့်ဖြစ်သူနှင့်အတူ လက်ကျန်အချိန်များကို ကုန်ဆုံးရန် စိတ်ပိုင်းဖြတ်ခဲ့သည်​။ သူအသက်ရှင်ရန် အချိန်အနည်းငယ်သာ ရတော့သည် ဆိုသည်​ကိုလည်း ကျွင့်ယင်းလျန်အား အသိမပေးခဲ့ချေ။ အစ်မဖြစ်သူ​ကျွင့် ပျော်ရွှင်နေသည်​ကိုသာ သူမ လိုလား​လေသည်​။
သို့သော် ယခုမော်တယ်ကမ္ဘာသို့ ရောက်လာချိန်​တွင်​သူမတို့ဂိုဏ်း၏ ရှေ့ဖြစ်ဟောနိမိတ်​ထဲမှ လူနှင့် ဆုံတွေ့ရလိမ့်မည်ဟု မထင်မှတ်ထားခဲ့မိချေ။
သိုရာတွင် ထိုလူသည် အလွန်အားနည်းနေသေးသည်​။ ထို့ကြောင့် ပိုင်​ရှင်းယွဲ့သည်​အလွန်အံ့သြသင့်​ခဲ့ရသည်​။
ပ​ဟေဠိသဖွယ်​ဖြစ်​နေ​သော ဖန်​ဇီလင်​အား ကြည့်​ရင်း ပိုင်​ရှင်းယွဲ့၏ စိတ်​ထဲတွင်​-
[သူက ဒီစကားစုကို ဘယ်လို သိနေရတာလဲ၊ ဒီစကားစုကို သိတာဆိုလို့ လူသုံးယောက်ပဲ ရှိတယ်။ တစ်ယောက်ကသေပြီ။ တစ်ယောက်က ငါ၊ အစ်မကျွင့်ကလည်း ဒါကို ဘယ်သူ့မှ ပြောဖြစ်မှာ မဟုတ်ဘူး။ ဒါဆို ဒီစကားစုကို ဘယ်သူမှ သိစရာ အကြောင်းမှ မရှိတာ။ ဒါဆို ဖန်ဇီလင်က​ရော ဘယ်လို သိနေရတာလဲ။ ထူးဆန်းလိုက်တာ။ ယုံရခက်ခက်ကြီးပါလား . . .]
ပိုင်ရှင်းယွဲ့ အတွေးနယ်ချဲ့နေသည့်​အချိန်​တွင်​ရဲရှောင်သည် နှုတ်ဆိတ်၍သာ နေနေ​လေသည်။ ရဲ​ရှောင်​ကိုယ်​တိုင်​သည်​လည်း အ​တွေးနယ်​ချဲ့​နေ​သော​ကြောင့်​ဖြစ်​သည်​။
ရဲ​ရှောင်​အ​နေဖြင့်​သိလိုသည့်​အချက်​များအား​မေးချင်​နေမိသော်​လည်း ထုတ်​ဖော်​မေးမြန်းခြင်း မပြု​တော့​ပေ။
အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် တစ်ဖက်မှ ပြန်မေးလာမည့် အကြောင်းအရာများအား မဖြေနိုင်မည်ကို စိုးရိမ်​နေသောကြောင့် ဖြစ်သည်။
အတော်ကြာသည်အထိ နှစ်ဦးစလုံး နှုတ်ဆိတ်လျက်​ရှိသည်​။
“ဆရာဖန် . . .”
ပိုင်ရှင်းယွဲ့ဘက်မှ စကားစလိုက်​သည်​။
“ရှင်လုပ်ထားတယ်ဆိုတဲ့ ကျောက်စိမ်းအားဖြည့် ကြာပန်းပင်ကို ကြည့်လို့ရနိုင်မလား . . .”
ပိုင်ရှင်းယွဲ့မှ​မျှော်​လင့်​တကြီးဖြင့်​ပင်​ပြောလိုက်ပါတော့သည်။

Comment

Leave a Reply

Options

not work with dark mode
Reset