Switch Mode

Chapter – 185

ဖခင်မေတ္တာဟူသည်

Chapter – 185
“ဖခင်​မေတ္တာဟူသည်​”

ရဲရှောင် ခေါင်းခါယမ်းလိုက်ရင်း –
“အရင်တုန်းက အကြောင်းတွေ ဟုတ်လား။ ဘယ်လို အကြောင်းအရာတွေကို ပြောတာလဲ”
“မင်းအမေနဲ့ ပတ်သက်ပြီးတော့ပေါ့ . . .”
ရဲနန်ရှန်၏ အသံတွင်​စိုးရိမ်​ပူပန်​နေသည့်​အရိပ်​အ​ယောင်​များ ပါဝင်​လျက်​ရှိသည်​။
သားဖြစ်​သူသည်​အဖြစ်မှန်များအား သိရှိသွားမည်ကို စိုးရိမ်​နေမိခြင်း ဖြစ်​သည်​။
တစ်​ခါတစ်​ရံတွင်​ဝမ်းနည်းမှုဆိုသည့်​အရာသည်​မျှ​ဝေ​ပေးခြင်းထက်​တစ်​ယောက်​တည်း မြိုသိပ်​၍ ခံစား​နေခြင်းသည်​ပို၍ အဆင်​ပြေနိုင်​ပေသည်​။
သူ၏ သားဖြစ်သူသည်​စိတ်​ရှိတိုင်း ဆိုးသွမ်း၍ လုပ်ချင်ရာ လုပ်နေသည့်တိုင် ရဲနန်ရှန်သည် အပြစ်မြင်မိမည် မဟုတ်ချေ။ ဖခင်​တစ်​ယောက်​အ​နေဖြင့်​မိမိ၏ သား စိတ်​ချမ်းသာမှုသည်​အဓိကပင်​ဖြစ်​သည်​။ သူ့​ကြောင့်​နှင့်​သူ၏သားအား ဘယ်​သောအခါမှ စိတ်​ထိခိုက်​ဝမ်းမနည်းစေချင်ပေ။
ယခုအခါတွင် သားဖြစ်သူသည် အ​ကောင်းအဆိုး၊ အ​ကျိုးအ​ကြောင်းအား ခွဲခြားသိမြင်​နိုင်​သည့်​လူတစ်​ယောက်​ဖြစ်​နေခဲ့ပြီ ဖြစ်​သည်​။ အကယ်၍ ရဲရှောင်သာ အမှန်တရားအား သိသွားခဲ့မည် ဆိုပါက မိခင်​ဖြစ်​သူ အကျဉ်းချထားခံရသည့်​ကိစ္စအား​သေချာ​ပေါက်​လက်​ခံလိမ့်​မည်​မဟုတ်​ပေ။
သို့သော် ကျောက်စိမ်းနန်းတော်ဟူသည်မှာ သာမန်ဂိုဏ်းတစ်ခု မဟုတ်ချေ။ ချင်းယန်နယ်ပယ်၏ အင်အားအကြီးဆုံး ဂိုဏ်းများ အနက်​မှ ဂိုဏ်းတစ်ဂိုဏ်းပင် ဖြစ်သည်​။
ရဲမျိုးနွယ်သည်လည်း မျိုးနွယ်စုဝင်ဖြစ်သည့် ရဲနန်ရှန်အား ကူညီနိုင်ခြင်း မရှိခဲ့​ပေ။ အကယ်​၍ ကူညီ​ပေးခဲ့မည်​ဆိုလျှင်​လည်း​ကျောက်စိမ်းနန်းတော်အား ယှဉ်ပြိုင်​နိုင်​ဦးမည်​မဟုတ်​ပေ။
အကယ်၍ ရဲရှောင်သာ အဖြစ်​မှန်​များအား သိသွား၍ ယခုကိစ္စများအတွင်း ပါဝင်ပတ်သက်လာမည် ဆိုပါက ဖြစ်ပေါ်လာနိုင်သည့် အကျိုးဆက်များအား ရဲနန်ရှန် တွေးပင် မတွေးဝံ့ချေ။
“ကျွန်တော့ အမေအကြောင်းလား . . . ဘာမှ မသိပါဘူး။ အဖေကလည်း ကျွန်တော့်ကို တစ်ခါမှ မပြောဖူးတာ။ ကျွန်​တော်​က ဘယ်လိုသိမှာလဲ . . .”
ရဲရှောင် ခေါင်းခါယမ်းရင်း ပြောလိုက်သည်။
သားဖြစ်​သူ၏ စကား မှန်​မမှန်​သုံးသပ်​ကြည့်​ချင်​၍ ရဲနန်​ရှန်​လည်း ရဲ​ရှောင်​အား အချိန်​အ​တော်​ကြာပင်​စူးစိုက်​ကြည့်​လိုက်​သည်​။ ထို့​နောက်​စိတ်​သက်​သာရာ ရသွားဟန်​ဖြင့်​-
“ရှောင်ရှောင် . . . မင်းအမေနဲ့ ငါ့ရဲ့ အကြောင်းတွေကို မင်းသိစရာ မလိုပါဘူး။ မင်းလုပ်ရမှာ တစ်ခုပဲရှိတယ်။ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် စွမ်းအားကြီးသထက် ကြီးလာအောင် လုပ်ပါ . . .”
ရဲ​ရှောင်​သည်​တည်​ငြိမ်​စွာဖြင့်​ပင်​-
“ဟုတ်ကဲ့ပါ . . .”
“ကျွန်တော့်ရဲ့ အခုလက်ရှိအနေအထားက ဘာမှ မဟုတ်သေးပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော့်မှာ လုံလောက်တဲ့ အစွမ်းတွေ ရှိလာတဲ့အခါကျရင် အမှန်တရားကို သိဖို့ လိုအပ်လာမယ်လို့ ထင်တယ်။ အဲဒီအခါကျရင်တော့ ကျွန်တော်ဝင်ပါရမှာပဲ။ သူက အဖေ့ရဲ့ မိန်းမ ဖြစ်သလို ကျွန်တော့်ရဲ့ အမေပဲလေ”
ရဲနန်ရှန်သည် ပြူတင်းပေါက်မှ အပြင်ဘက်သို့ ငေးကြည့်လိုက်ရင်း –
“မင်းမှာ လုံလောက်တဲ့ အစွမ်း ရှိတာနဲ့ မင်းကို သိသင့်တာတွေ ပေးသိမှာပါ . . .”
ရဲ​ရှောင်​လည်း အားတက်​သ​ရောဖြင့်​-
“ဒါဆို အဆင့်​ဘယ်​လောက်​ရောက်​ပြီ​ဆို လုံ​လောက်​ပြီလဲ . . .”
ရဲနန်​ရှန်​သည်​သားဖြစ်​သူ၏ တက်​ကြွသွား​သောပုံစံအား ကြည့်​ရင်း တည်​ငြိမ်​သော​လေသံဖြင့်​-
“မူလတာအိုအဆင့် . . .”
“ပထမပိုင်း အဆင့်တောင် မဟုတ်ဘူးနော်။ မူလတာအိုအဆင့်ရဲ့ ငါးဆင့်မြောက်အထက်မှ ရမယ်”
ထို့နောက် ရဲနန်ရှန်သည်​သက်ပြင်းချမိလိုက်ပြန်သည်။
မူလတာအို အဆင့်သို့​ရောက်​ရှိနိုင်​ရန်​မှာ အိမ်​မက်​တစ်​ခုကဲ့သို့ပင်​ဖြစ်​သည်​။
တိုက်ပွဲပေါင်းများစွာ ရင်ဆိုင်တိုက်ခိုက်​နေရသည့်​သူလို လူမျိုးသည်​ပင်​ယခုအချိန်တွင် မူလအိပ်မက်အဆင့် ၏ အဆင့် ၅ သာ ရောက်ရှိသေးသည်​။
မူလတာအိုအဆင့်သို့ ရောက်ရှိနိုင်​ရန်အတွက် ထပ်​မံ၍​နောက်ထပ်အဆင့် ၅ ဆင့်အား ကျော်ဖြတ်ရဦးမည်​ဖြစ်​သည်​။ တစ်ဆင့်နှင့်တစ်ဆင့် ဆိုသည်မှာလည်း မိုးနှင့်မြေကဲ့သို့ပင်​အလှမ်း ကွာဝေးလှသည်။
ရဲနန်ရှန်သည် ရဲရှောင်အား မူလတာအိုအဆင့်၏ အဆင့် ၅ အထက်​ရောက်​မှသာ အဖြစ်​မှန်​များအား အသိ​ပေးမည်​ဟု​ပြောလိုက်​ခြင်းသည်​သားဖြစ်​သူအား တတ်​နိုင်​သမျှ အချိန်​ဆွဲထားခြင်း ဖြစ်​သည်​။​နောက်​ကျမှ သိ​လေ ပို​ကောင်း​လေပင်​ဖြစ်​သည်​။
သူတန်​ဖိုးထားရ​သော သူ၏ မိသားစုဝင် နောက်တစ်ယောက်အား ထပ်မံ၍ မဆုံးရှုံးချင်တော့ပေ။
“မူလတာအိုအဆင့်ရဲ့ အဆင့် ၅ လား . . .”
ရဲရှောင်သည်​ပြုံးလျက် ရေရွတ်လိုက်သည်။
သူ့အတွက် ထိုအဆင့်သို့ ရောက်ရှိရန်မှာ ခဲယဉ်းသည့်​အရာမဟုတ်​ပေ။
ရဲ​ရှောင်​သည်​ဖခင်​ဖြစ်​သူအား တည်​ငြိမ်​သော မျက်​နှာထားဖြင့်​-
“ဪ . . . ဒါနဲ့ အ​ဖေ့ကို ကျွန်တော်ပြောဖို့ မေ့နေတာ တစ်ခုရှိတယ်။ အ​ဖေပြန်​ရောက်​လာပြီး တစ်​ရက်​နှစ်​ရက်​လောက်​တုန်းက ကျွန်တော့်ဆရာက အဖေမသိ​အောင်​အ​ဖေ့ကို တိတ်တဆိတ် လေ့လာခဲ့တယ်တဲ့ . . .”
“ကျွန်တော်လည်း အ​ဖေ့ကို ပြောမယ်ပြောမယ်နဲ့ မေ့နေတာ . . .”
ရဲနန်​ရှန်​လည်း အလွန်​အမင်း သိချင်​သွားသည့်​အမူအယာဖြင့်​-
“ဘာများလဲ . . .”
ရဲရှောင်၏ ဆရာဖြစ်​သူနှင့်​ပက်​သက်​၍ ရဲနန်ရှန်သည် သံသယဝင်​စရာ မလိုအောင်​ပင်​အပြည့်​အဝ ယုံကြည်ထား​လေသည်​။ ထိုလူသည်​ရဲ​ရှောင်​အား နှစ်ဝက်လောက် အချိန်အတောအတွင်းမှာပင် အံ့သြစရာ​ကောင်း​လောက်​သည့်​လူတစ်​ယောက်​ဖြစ်လာ​စေရန်​သင်ကြားပေးနိုင်ခဲ့သည် မဟုတ်ပါ​လော။ သူ၏အဆင့်​သည်​အနည်းဆုံး မူလတာအိုအဆင့်၏ အဆင့် ၅ လောက် ရှိနေမည်ဟု ခန့်မှန်းမိခဲ့သည်။ ထို့အပြင် ဆေးပညာတွင်လည်း ဆရာတစ်ဆူ ဖြစ်​နိုင်​လေသည်​။ ထိုကဲ့သို့သာ မဟုတ်ပါက ယခုကဲ့သို့ ရဲရှောင်အား ထူးခြားအစွမ်းထက်သည့်​ဆေးလုံးများစွာ ပေးနိုင်လိမ့်မ​ည် မဟုတ်ချေ။
ရဲနန်ရှန်အဖို့ ရဲရှောင်တွင် ယခုကဲ့သို့ အဆင့်မြင့်ပညာရှင် ဆရာတစ်ဦး ရှိနေသည်မှာ ကောင်းသည့်ကိစ္စတစ်ခုဟုပင် မှတ်ယူထား​လေသည်​။
အကယ်​၍ တိုက်ပွဲများ ပြီးဆုံးသွားသည့် အချိန်တွင် မုန်တိုင်းအိမ်တော်နှင့် ထိပ်တိုက် ရင်ဆိုင်ကောင်း ရင်ဆိုင်ရနိုင်​သည်​။ မုန်တိုင်းအိမ်တော်မှ ဝမ်အာ၊ ချူးအာနှင့် သခင်ကြီးဘိုင်တို့အား ရင်ဆိုင်ရာတွင် ရဲရှောင်၏ ဆရာအား လျှို့ဝှက်အင်အားတစ်ခုအဖြစ် အသုံးချရန် ရဲနန်ရှန်သည်​ကြိုတင်​တွေး​တောမိခဲ့သည်​။​သို့သော်​ထိုကဲ့သုိ့ ပြုလုပ်ရခြင်းသည်​ရဲရှောင်၏ လုံခြုံရေးအတွက်​သာ ဖြစ်​သည်​။
ရဲ​ရှောင်​မှ –
“အင်း . . . ကျွန်တော့်ဆရာ အဖေ့ကို မြင်တုန်းက သူပြောတာတော့ အဖေက ဒဏ်ရာတစ်ခုခု ရနေတာ ဖြစ်လိမ့်မယ်တဲ့။ အဲ့ဒီ ဒဏ်​ရာကို မကုသနိုင်ရင် မူလအိပ်မက်အဆင့်ရဲ့ အဆင့် ၆ ကို ဘယ်တော့မှ ရနိုင်မှာ မဟုတ်ဘူးတဲ့ . . .”
ရဲနန်​ရှန်​သည်​သားဖြစ်​သူအား​လျှော့တွက်​မိသည့်​အတွက်​သူ၏ အစွမ်းများအား ဖုံးကွယ်​ထားခြင်း မရှိခဲ့​ပေ။ ရဲရှောင်သည် လိမ္မာပါးနပ်၍ အတွေ့အကြုံ ကြွယ်ဝသူတစ်ဦး ဖြစ်သည့်​အတွက်​ဖခင်ဖြစ်သူ​၏ ချီဓာတ်​အ​ငွေ့အသက်​များအား ကြည့်​၍ ဒဏ်​ရာအား သတိပြုမိခဲ့သည်​။
လက်​ရှိအချိန်​တွင်​ရဲနန်ရှန်သည် ရဲရှောင်ထက် များစွာ အဆင့်​မြင့်​သော်​လည်း အတွေ့အကြုံပိုင်းတွင်မူ ရဲရှောင်သည် ရဲနန်ရှန်​ထက်​ပိုသာလေသည်။
ရဲနန်ရှန်သည် ရဲရှောင်၏ စကားအား ကြားသောအခါ ချက်ချင်းပင် မတ်တတ်ထရပ်လိုက်သည်​။ အံ့ဩစိတ်​ကြောင့်​သူ၏ မျက်လုံးများသည်​ပြူးကျယ်​၍ သွားသည်​။
ယခင်​ကတည်းကပင်​ရဲရှောင်၏ ဆရာဖြစ်သူအား လေးစားခဲ့ရသည်​။ ယခုအခါတွင် ရဲ​ရှောင်​၏ စကား​ကြောင့်​ပို၍ပင်​အထင်​ကြီးသွားရပြန်​သည်​။ ထို့ပြင်​ထိုလျှို့ဝှက်ဆန်းကြယ်သည့် ဆရာဖြစ်သူသည် အဆင့်မြင့် ပညာရှင်ကြီးတစ်ဦးပင်​ဖြစ်ရမည်​ဟု တထစ်ချ ယုံကြည် သွားသည်။
မော်တယ်ကမ္ဘာတွင် သူ၏ ဒဏ်ရာအား သိနိုင်သည့်လူ မရှိပေ။ မော်တယ်ကမ္ဘာမှ လူများအဖို့ မူလအိပ်မက်အဆင့်ဟူသည်ကို သိပင် သိ​လောက်​မည်​မဟုတ်​ပေ။ စုစုပေါင်းအဆင့် မည်မျှ ရှိသည်ကိုလည်း သိကြမည် မဟုတ်ချေ။ မူလဝိညာဉ်တော်အဆင့်၊ မူလအိပ်မက် အဆင့်၊ မူလတာအိုအဆင့် ဆိုသည်များမှာ မော်တယ်ကမ္ဘာမှ လူများအဖို့ ဒဏ္ဍာရီတစ်ခုသာ ဖြစ်ပေလိမ့်မည်။
ရဲရှောင်၏ ဆရာဖြစ်သူစကားသည်​သွေးထွက်​အောင်​မှန်​လွန်းလှသဖြင့်​ရဲနန်ရှန်သည်​အံ့သြသွားရခြင်း ဖြစ်သည်။
လူတစ်ယောက်အား ကြည့်ရုံဖြင့် ထိုလူ၏ အခြေအနေအား သိနိုင်ရန်မှာ အလွန်ခက်ခဲသည့်​အလုပ်တစ်ခုပင် ဖြစ်သည်​။
ထိုဆရာဖြစ်သူမှာ မူလတာအိုအဆင့် ပညာရှင် ဖြစ်သည့်အပြင် သူ၏ စိတ်မှာလည်း ကောင်းကင်ဘုံနှင့်ပင် ဆက်သွယ်နိုင်သည့်​လူဖြစ်လိမ့်​မည်ဟု ရဲနန်ရှန် တွေးလိုက်မိသည်။ ထိုကဲ့သို့သာ မဟုတ်ပါက ယခုကဲ့သို့ သိနိုင်စရာ အကြောင်းမရှိချေ။
သူ့အား ဒဏ်ရာရအောင် လုပ်သွားသူမှာ ကျောက်စိမ်းနန်းတော်မှ အမှတ် ၉ ကိုယ်ရံတော် ဖြစ်သည်​။ မူလတာအိုအဆင့်၏ အဆင့် ၈ သို့ ရောက်ရှိနေသည့် ပညာရှင်တစ်ဦးပင် ဖြစ်သည်။
သေချာသည့်အချက်မှာ ရဲရှောင်၏ ဆရာသည် အဆိုပါ အမှတ် ၉ ကိုယ်ရံတော်၏ အဆင့်နှင့် မတိမ်းမယိမ်းပင် ဖြစ်နိုင်သည်။
ရဲနန်​ရှန်​သည်​အံ့ဩသည့်​လေသံဖြင့်​-
“သူက တကယ်ပဲ အဲ့ဒီလို ပြောတာလား . . .”
သူ၏ မူလ ကျင့်ကြံမှုအဆင့်သို့ ပြန်လည်ရောက်ရှိရန်အတွက် ကျားကုတ်ကျားခဲ ကြိုးစားခဲ့ရပြီး ယခုအခါ တွင်​မူလအိပ်မက်အဆင့်၏ အဆင့် ၅ သို့ ရောက်ရှိလာပြီ ဖြစ်သည်​။ သို့သော် မည်မျှပင် ဆက်၍ ကြိုးစား​စေကာမူ ထိုအဆင့်မှပင်​မတက်နိုင်​အောင်​ဖြစ်​ခဲ့ရသည်​။
အဘယ့်​အတွက်​ကြောင့်​သူ၏ အဆင့်​ဆက်​၍ မတက်​ခဲ့ရသည်​ကို ယခုမှသာ အဖြစ်​မှန်​အား သိရှိလိုက်​ရ​လေသည်​။
သူ၏ ခန္ဓာကိုယ်အား ဒဏ်ရာဟောင်းမှ ဖိနှိပ်ချိုးနှိမ်ထားခြင်းပင်​ဖြစ်သည်။
ထိုဒဏ်​ရာ​ကြောင့်​တစ်ဘဝလုံး ကြိုးစားမည် ဆိုလျှင်​တောင်​အဆင့်တက်နိုင်မည် မဟုတ်ချေ။
​ကျောက်​စိမ်းနန်း​တော်​မှ လူများသည်​အဘယ့်​အတွက်​ကြောင့်​သူ့အား ကတိလွယ်​လွယ်​ဖြင့်​ပေးခဲ့သည်​ကို ယခုမှသာ နားလည်​သ​ဘော​ပေါက်​သွား​သည်​။​သူ၏ အဖြစ်​သည်​ရေ​ပေါ်တွင်​အရုပ်​ရေး​နေသကဲ့သို့ မဖြစ်​နိုင်​သည့်​အိမ်​မက်​တစ်​ခုအား ပိုင်​ဆိုင်​ရန်​ကြိုးစားမိ​နေခြင်းဖြစ်​သည်​။
“မင်းမူလတာအို အဆင့်ကို ရောက်တာနဲ့ မင်းမိန်းမနဲ့ ပြန်တွေ့ရမယ် . . .”
ကျောက်စိမ်းနန်းတော်မှ​ပေးလိုက်​သော ကတိစကားအား သူ၏ နားထဲတွင်​ပြန်လည် ကြားယောင်မိသွားသည်။ ထိုကတိ စကား တစ်ခွန်းအတွက်​ဖြင့်​ရဲနန်​ရှန်​သည်​မရေမတွက်နိုင်သော တိုက်ပွဲပေါင်းများစွာအား တိုက်ခိုက်ခဲ့ရပြီး အဆင့်​တက်​စေရန်​အတွက်​အစွမ်းကုန် ကြိုးစားခဲ့ရသည်။
သို့သော် ယခုအခါတွင်​မူ သူကြိုးစားခဲ့သမျှသည်​သဲထဲ​ရေသွန်​ဖြစ်​နေခဲ့သည်​ကို သိလိုက်​ရသည်​။ အဖြစ်​မှန်​ကို သိလိုက်​ရသဖြင့်​သူ၏ စိတ်ထဲတွင် –
[ငါ့ကို အရူးလုပ်ခဲ့ကြတာပဲ။ သူတို့အမြင်မှာ ငါက​လှောင်​ရယ်​စရာ ဟာသတစ်ပုဒ်လိုပါပဲလား . . .]
သူ၏ အဖြစ်​အား​တွေးလိုက်​ရင်း ရဲနန်ရှန်သည်​သက်ပြင်းချမိလိုက်သည်။ နာကျည်းဝ​မ်းနည်းစိတ်​နှင့်​အတူ သူ၏ မျက်နှာသည်လည်း ပျက်ယွင်းလျက်ရှိသည်​။
ထိုအချိန်တွင်​သူ့အား စိုးရိမ်​စိတ်​အပြည့်​ဖြင့်​ကြည့်​နေ​သော ရဲ​ရှောင်​၏ မျက်​လုံးများအား သတိထားမိသွားသည်​။ ထို့​ကြောင့်​သူ၏ မျက်​နှာအမူအရာအား ပြန်​လည်​ပြင်​ဆင်​လိုက်​ရင်း စိတ်​ထဲတွင်​လည်း –
[အခု​နေ ငါဘယ်​လောက်​ပဲ​ဒေါသထွက်​ထွက်​ရှောင်ရှောင်မရိပ်မိအောင် နေမှဖြစ်​မယ်။ သေချာတာ ကတော့ အခုချိန်က သူ့ကို ပြောပြလို့​ကောင်းတဲ့ အချိန်​မ​ဟုတ်​သေးဘူး။ သူသာ အရာအားလုံးကို အမှန်​အတိုင်း သိသွားရင် ခံစားရလွန်းလို့ ရူးသွားလိမ့်မယ်။ အ​မေကိုလည်း ကယ်​တင်​ချင်​သူ့မှာကလည်း လုံ​လောက်​တဲ့ စွမ်းအား မရှိဘူးဆိုရင် တစ်ဘဝလုံး နာနာကျင်ကျင်နဲ့ ဖြတ်သန်းသွားရလိမ့်မယ် . . .]
ရဲနန်​ရှန်​သည်​သူ၏​နာကျည်းစိတ်​များအား မြိုသိပ်​လိုက်​ရင်း –
“ဟုတ်တယ် . . . လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်အနည်းငယ်​လောက်​တုန်းက ငါရန်သူတစ်ယောက်နဲ့ တိုက်ခိုက်ခဲ့တယ်။ အဲဒီလူက ငါ့ကို လှည့်စားခဲ့တယ်။ ငါကလည်း ဒဏ်​ရာကို ပြန်ကောင်းနေပြီ ထင်တာပေါ့။ တကယ်တမ်းကြေ​တာ့ ဒဏ်ရာက ငါ့ကိုယ်ထဲ မသိမသာနဲ့ အမြစ်တွယ်နေခဲ့တာပဲ . . .”
ထို့နောက် သက်ပြင်း တစ်ချက်ချလိုက်ရင်း –
“မင်းရဲ့ဆရာက တော်တော်ကို အစွမ်းထက်ပါလား။ ဒီဒဏ်ရာ​ကိုတောင် မြင်နိုင်တယ်ပေါ့ . . .”
ရဲရှောင်သည်​ရဲနန်​ရှန်​၏ မျက်နှာအား စူးစိုက်​ကြည့်​လိုက်​ရင်း –
“အဲဒီလူက ဘယ်သူလဲ . . . အ​ဖေ​ပြောတဲ့လူ . . .”
ရဲနန်​ရှန်​သည်​ပြုံးလိုက်​ရင်း –
“ငါသူ့ကို သတ်လိုက်ပါပြီ။ မသေခင်မှာ သူနဲ့ ငါ သူတစ်​ပြန်​ကိုယ်​တစ်​ပြန်​တိုက်ခိုက်ခဲ့ကြတာ။ သူ့ကြောင့် ငါလည်း ဒဏ်ရာရခဲ့ရတယ်။ အခုဆို အဲ့ဒီလူအရိုးတောင် ဆွေးလောက်ရောပေါ့။ အတိတ်က အကြောင်းတွေ ပြန်မပြောချင်ပါဘူးကွာ . . .”
ရဲရှောင်လည်း ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည်​။
ရဲနန်ရှန်သည် သူပြောလိုက်သည့် စကားများအား ရဲရှောင် ယုံကြည်သွားသည်ဟု ထင်မှတ်သွားသည်​။ သို့သော်​သားဖြစ်သူ​ကိုလည်း လျော့မတွက်ရဲချေ။
ရဲရှောင်သည် ပါးရည်​နပ်​ရည်​ရှိသည့်​လူတစ်​ဦးပီပီ ရဲနန်ရှန်၏ ရုတ်​ချည်း​ပြောင်းလဲသွား​သော မျက်​နှာအမူအယာများအား သတိပြုမိခဲ့သည်​။
ရဲနန်ရှန်သည်​သားဖြစ်သူ၏​ရင်ထဲတွင်​မလိုလားအပ်သော အာဃာတများ၊ မုန်းတီးမှုများ ဖြစ်သွားမည် စိုးသဖြင့် ခပ်ပေါ့ပေါ့ ဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ် ဆင်၍ ပြောလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ထိုအခါမှသာ ရဲရှောင်လည်း သူ့အတွက် ကလဲ့စားချေရန် ကြိုးစားေ​တာ့မည် မဟုတ်ချေ။
သူ၏ ရန်သူများသည်​မည်မျှထိ အစွမ်းထက်သည်​ကို သူကိုယ်​တိုင်​သိလေသည်။ ထို့ကြောင့် သားဖြစ်သူအား စိုးရိမ်နေရမည့် အဖြစ်မျိုး အဖြစ်မခံချင်ပေ။ ရဲရှောင်၏ စိတ်ထဲတွင်လည်း ထိုအချက်အား ကောင်းစွာ ရိပ်စားမိ​နေ​လေသည်​။
[အဖေဆိုတာ ဒါပါလား . . . ဒါက အဖေတစ်ယောက်ရဲ့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာပဲ . . .]
ရဲရှောင်၏ ရင်ထဲတွင်​ဖခင်​တစ်​ယောက်​၏ ချစ်​ခြင်း​မေတ္တာများအား နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်းပင်​ခံစားမိလိုက်​သည်​။ နွေးထွေးမှု၊ ကျေနပ်မှု၊ ပျော်ရွှင်မှုများအပါအဝင် ထူးဆန်းသော ခံစားချက်ပေါင်းစုံ တစ်ပြိုင်နက် တည်းပင်​ဖြစ်ပေါ်သွားသည်။
ရဲ​ရှောင်​သည်​သူ၏ ခေါင်းအား ငုံ့လိုက်ရင်း –
“ကျွန်တော့်ဆရာ ပြောတာတော့ ဒီဆေးလုံးတွေက အဖေ့ရဲ့ အခြေအနေကို အတိုင်းအတာ တစ်ခုထိ တိုးတက်သွားစေလိမ့်မယ်တဲ့။ လုံးဝ မကုသနိုင်တောင် အဖေ့အတွက် အများကြီး အကျိုးရှိမယ်​ပြောတယ်​။ နောက်ပြီး ကျွန်တော့် ဆရာဆီကနေ အဖေ့အတွက် ကျင့်စဉ်တစ်ခုကို မေးခဲ့သေးတယ် . . .”
သားဖြစ်​သူ၏ စကား​ကြောင့်​ရဲနန်​ရှန်​သည်​အားရဝမ်းသာဖြင့်​-
“ကျင့်စဉ် ဟုတ်လား . . .”
“ဘယ်လို ကျင့်စဉ်များလဲ . . .”
ယခုရက်ပိုင်းအတွင်း ရဲ​ရှောင်​၏ အ​ခြေအ​နေများ ယခင်​ကနှင့်​မတူ တိုးတက်​လာသည်​ကို ကြည့်ခြင်း အားဖြင့်​ရဲ​ရှောင်​၏ ဆရာသည် ချင်းယန်နယ်ပယ်တွင်ပင် အလွန်အစွမ်းထက်သည့် ပညာရှင်တစ်ဦး ဖြစ်မည်ဟု ရဲနန်​ရှန်​ကောက်ချက်ချမိခဲ့သည်။ ထိုကဲ့သို့သော လူတစ်ဦးထံမှ ရရှိ​သော ကျင့်စဉ်ဆိုသည်မှာလည်း ပေါ့သေးသေးတော့ မဟုတ်နိုင်​ချေ။
အလွန်ထူးခြားဆန်းကြယ်၍ အစွမ်းထက်သော ကျင့်စဉ်တစ်ခု​ပင် ဖြစ်နိုင်ပါတော့သည် . . .။

Comment

Leave a Reply

Options

not work with dark mode
Reset