Switch Mode

Chapter – 174

စစ်သူကြီးရဲ၏ဒေါသ

Chapter – 174
“စစ်သူကြီးရဲ၏ဒေါသ”

အကယ်၍ ဝမ်ဇန်းဟိုသည်​သာ အရည်အချင်း မရှိသည့် လူတစ်​ယောက်​ဆိုပါက လင်းပါအိုအား ယခုကဲ့သို့ ကြီးကျယ်ခမ်းနားလှသော လေလံခန်းမကြီး တစ်ခုအဖြစ် လုပ်နိုင်ခဲ့လိမ့်​မည်​မဟုတ်​ပေ။
လူအများအကြားတွင်​ပေါ်​ပေါ်ထင်​ထင်​နေ​လေ့မရှိကြသည့်​ဂိုဏ်းများသာမက မျိုးနွယ်စုများအားလုံးတို့သည်​လေလံပွဲသို့ တက်ရန် ပြင်ဆင်နေကြပြီ ဖြစ်သည်​။
ထို့ပြင်​ထိပ်တန်းအဆင့် ပညာရှင်များနှင့် ဆေးပညာရှင်များ အားလုံးတို့သည်လည်း ချန်ရှင်းမြို့တော်သို့ ဦးတည်လာနေကြ​ချေပြီ။
​လေလံပွဲ​ကြောင့်​ချန်ဝူနယ်မြေတွင် ပညာရှင် အများအပြား တစ်​စုတစ်​ဝေးတည်း စုစည်းမိသွားမည့်​သ​ဘောပင်​။
ယခုအကြိမ်တွင် ယခင်အခေါက်တုန်းကထက်ပင်​ပို၍ လူအင်အား များပြားစွာ တက်ရောက်ကြမည် ဖြစ်သည်။
စစ်မြေပြင်ရှိ လူများကမူ ယခုကိစ္စသည် လှည့်ကွက်တစ်ခု ဖြစ်မည်ဟုလည်း ယူဆနေကြသည်။
ဝမ်ဇန်းဟိုသည် နောက်ထပ် ကြေညာချက် တစ်ခုအား ထပ်မံ ထုတ်ပြန်လိုက်​ပါသေးသည်။ ထို​ကြေညာချက်​သည်​ချန်နိုင်ငံတော်အတွက် ကျေနပ်စရာ အ​နေအထားဖြစ်​ပြီး ယခုလေလံပွဲသည်​ဘုရင်၏ ထောက်ပံ့မှုကိုပင် ရရှိသွား​ပေလိမ့်​မည်​။ လင်းပါအို လေလံခန်းမအတွက်​မူ တရားဝင် ကျောထောက်နောက်ခံ ပြုစရာ အင်အားစုတစ်စု ရရှိသွားမည့်​သ​ဘောပင်​ဖြစ်​သည်​။
“ယခုနှစ်​ဟာဆိုရင်​စစ်ပွဲတွေ အတင်းမာဆုံး ဖြစ်နေတဲ့ နှစ်ပါ။ အဲ့ဒီလိုအ​ခြေအ​နေမျိုးမှာ အခုလို ပွဲမျိုး ကျင်းပဖို့ အချိန်ကောင်း မဟုတ်ဘူးဆိုတာကို သိပါတယ်​။​နောက်​ပြီး ချန်ရှင်းမြို့တော်မှာ ပညာရှင်တွေ အများကြီး စုရုံးနေမှာလည်း သိပ်တော့ မသင့်တော်ပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ အခု ကျုပ်တို့ရဲ့ နိုင်ငံမှာ အန္တရာယ်တွေ ကျရောက်နေတဲ့အတွက် ချန်နိုင်ငံတော်​ရဲ့ နိုင်ငံသားတစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ ကျုပ်မှာလည်း ကိုယ့်နိုင်ငံကို ကာကွယ်ဖို့အတွက် တာဝန်ရှိပါတယ်။ ဒါကြောင့် လေလံပွဲက ရရှိမယ့်​အကျိုးအမြတ်ထဲက ၆၀ ရာခိုင်နှုန်းကို နိုင်ငံဘဏ္ဍာအဖြစ် လှူဒါန်းပါ့မယ်။ ဒါဆိုရင် ကျုပ်တို့ရဲ့ စစ်သည်ရဲမက်တွေ တိုက်ပွဲမှာ အနိုင်ရဖို့ အများကြီး အထောက်အကူ ဖြစ်စေလိမ့်မယ်လို့ ကျုပ်ကတော့ မျှော်လင့်တယ် . . .”
“နောက်ပြီး ကျုပ်တို့ အကျိုးအမြတ် ၁၀ ရာခိုင်နှုန်းကိုကျ တိုက်ပွဲမှာ ကျဆုံးသွားခဲ့တဲ့ စစ်သည်တွေရဲ့ မိသားစုဝင်တွေကို ထောက်ပံ့ပေးသွားမှာပါ။ အဲ့ဒီ ပမာဏက ပြောပလောက်တဲ့ ပမာဏ မဟုတ်​ပေမယ့်​အားလုံးရဲ့ ပူဆွေးမှုကို နှစ်သိမ့်ပေးနိုင်မယ်လို့တော့ မျှော်လင့်မိပါတယ် . . .”
ထိုကြေညာချက်သည်​ဘုရင်ကြီးကိုပင်​တုန်​လှုပ်​အံ့ဩသင့်​သွား​စေခဲ့သည်​။
​လေလံပွဲမှ ရရှိငွေ စုစုပေါင်းသည်​အနည်းဆုံး ၁၀ ဘီလီယံအထက်ခန့်​ရှိမည်​မှာ အသေအချာပင်​ဖြစ်​သည်​။ သို့မဟုတ်​ဘီလီယံ ၁၀၀ လည်း ရရှိကောင်း ရရှိနိုင်​ပေလိမ့်​မည်​။
တကယ့်​လက်​တွေ့တွင်​လေလံပွဲမှ ဘီလီယံ ၁၀၀ ခန့်​ရရှိခဲ့မည်​ဆိုပါက အရင်းနှုတ်​ပြီး ကျန်​ငွေဖြစ်​သည့်​အမြတ်​သည်​ဘီလီယံ ၅၀ ကျန်​ရှိ​ပေလိမ့်​မည်​။ ထို ဘီလီယံ ၅၀ ထဲမှ ၁၀ဘီလီယံအား အခွန်​အဖြစ်​ပေး​ဆောင်​မည်​ဖြစ်​ပြီး ကျန်​ငွေ ဘီလီယံ ၄၀မှ ၆၀ရာခိုင်​နှုန်းဖြစ်​သည့်​၂၄ဘီလီယံအား နိုင်​ငံ​တော်​ဘဏ္ဍာအဖြစ်​ပေးအပ်​သွားမည်​ဖြစ်​သည်​။
ချန်နိုင်ငံတော်အတွက်​ထိုမျှ များပြားလှသည့် ငွေကြေးပမာဏကို စုဆောင်းမိရန် နှစ်ပေါင်း ၅၀ ခန့် ကြိုးစားလျှင်ပင် ရရှိနိုင်မည် မဟုတ်ပေ။
အတော်ကို များပြားသော​ငွေ ပမာဏဟုပင်​ဆိုရ​မည်​ဖြစ်​သည်​။
ထို​ငွေများဖြင့်​တိုက်ပွဲရလဒ်များအား ကောင်းစွာ ပြောင်းလဲနိုင်မည်မှာ အ​သေအချာပင်​။
ချန်နိုင်ငံတော်နှင့်တကွ ပြည်သူပြည်သား အားလုံးအတွက်​ကျေနပ်ဝမ်းမြောက်စေမည့် ကိစ္စကြီးတစ်​ခုပင်​ဖြစ်​ပေသည်​။
​လေလံပွဲ၏ သတင်း​ကြောင့်​ဘုရင်​ကြီးလည်း ချက်​ချင်းဆိုသလိုပင်​အမိန့်​တစ်​ခုအား ထုတ်​ပြန်​လိုက်​လေသည်​။
“ဒီလေလံပွဲကို ဘယ်သူပဲဖြစ်ဖြစ်၊ ဘယ်အင်အားစုပဲဖြစ်ဖြစ် မနှောင့်ယှက် စေရဘူး။ လေလံပွဲ အောင်အောင်မြင်မြင်နဲ့ ကျင်းပပြီးစီး စေရမယ် . . .”
ဘုရင်​ကြီးသည်​တော်​ရုံတန်​ရုံကိစ္စများအား အမိန့်ထုတ်ပြန်​လေ့ မရှိ​သော်​လည်း ယခုလေလံပွဲကြီးသည် ချန်နိုင်ငံတော် အတွက် အထောက်အပံ့ ကြီးစွာ ရရှိမည် ဖြစ်​သည့်​အတွက်​ထိုကဲ့သို့ အမိန့်​ထုတ်​ပြန်​လိုက်​ခြင်းပင်​ဖြစ်​သည်​။
လင်းပါအိုခန်းမ၏ ကြေညာချက်ကြောင့် စစ်သည်ရဲမက်များအားလုံးသည်​ကျေနပ်လျက်​ရှိသည်​။ စစ်​ပွဲတွင်​ကျဆုံးသွားသည့်​စစ်​သည်​တော်​များ၏ မိသားစုဝင်​များအတွက်​၁၀ ရာခိုင်နှုန်း ဆိုသည့် ပမာဏသည်​နည်းသည့် ပမာဏ​တော့ မဟုတ်ချေ။ အနည်းဆုံးသုံးလေးဘီလီယံခန့်​ရရှိမည် ဖြစ်သည်​။
ထိုပမာဏသည် မိသားစုဝင်များအတွက် ကောင်းစွာ အသက်ဆက်နိုင်​စေရုံသာမက သူတို့၏ လက်ကျန်ဘဝတစ်လျှောက်တွင်​လည်း မပူမပန်​မ​ကြောင့်​မကြဖြင့်​နေထိုင်​စား​သောက်​နိုင်​ပေလိမ့်​မည်​။
ထို့ကြောင့် စစ်သည်ရဲမက်များမှ လေလံပွဲကြီးအား အပြည့်​အဝပင်​ထောက်ခံ အားပေးလျက်​ရှိသည်​။ အဆင့်မြင့် ပညာရှင်များသည်လည်း လေလံပွဲအား အ​နှောက်​အယှက်​မရှိဘဲ ကျင်းပနိုင်​ရန်​အတွက်​အစွမ်းကုန် ကာကွယ်ပေးရန်ပင် ပြင်ဆင်နေကြသည်​။ ထို့ပြင်​မြို့တော်တစ်ခွင်လုံးအား ကင်းလှည့်လည်ေ​နကြသည့် ရဲမက်အုပ်စုများသည်လည်း လင်းပါအို လေလံခန်းမ၏ လုံခြုံ​ရေးအား အားတက်​သ​ရော​ဆောင်​ရွက်​ပေးကြ​မည်​ဖြစ်​သည်​။
လင်းပါအိုအား အ​နှောက်​အယှက်​ပေးမည့်​သူများ နှင့်​ဖျက်​လိုဖျက်​ဆီးလုပ်​လိုသူများအား မည်သူကမျှ ခွင့်​လွှတ်​ကြလိမ့်​မည်​မဟုတ်​ပေ။
လူတိုင်းသည် ဝမ်ဇန်းဟို၏ စကားအား အကြွင်းမဲ့ ယုံကြည်ကြသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ဝမ်ဇန်းဟိုလိုလူမျိုးသည်​ယခုကဲ့သို့ ကြီးကျယ်​လှ​သော ကိစ္စအား လိမ်​လည်​ဝံ့မည်​မဟုတ်​ကြောင်း သိ​နေကြ၍ ဖြစ်​သည်​။
အကယ်၍ ဝမ်ဇန်းဟို​သာ လိမ်လည်ခဲ့မည် ဆိုပါက သူ၏ မျိုးနွယ်​စုတစ်ခုလုံးပင် အသတ် ခံရနိုင်​လေသည်​။
ကြေညာချက်ထဲတွင် ဝမ်​ဇန်းဟို​ထည့်သွင်း​ကြေညာခဲ့သည့် အကြောင်းအရာ တစ်ခု ရှိ​နေပါသေးသည်။
“ဒီအစီအစဉ်အားလုံးကို ဖန်ဧကရာဇ်က စီစဉ်ပေးတာပါ။ ဖန်​ဧကရာဇ်​ဆိုတာက​တော့ ကျုပ်​တို့ လင်းပါအို​ခန်းမရဲ့ ဧကရာဇ်​တစ်​ပါးပါ။ ဖန်ဧကရာဇ်က ငွေကြေးဥစ္စာတွေထက်​ချစ်ခြင်းမေတ္တာတရားကို ပိုအလေးထားတဲ့လူတစ်​ယောက်​ပါ။ သူက ကျုပ်တို့ နိုင်ငံ၊ ကျုပ်တို့ပြည်​သူ​တွေကို စိတ်​ရောကိုယ်​ပါ ဂရုစိုက် စိတ်​ပူ​ပေး​နေတဲ့ လူတစ်​ယောက်​ပါ။ အခုအကြံအစည်​တွေကို သူကပဲ အကောင်အထည် ဖော်ခိုင်းခဲ့တာပါ။ သူနဲ့ယှဉ်ရင် ကျုပ်ကိုယ်​ကျုပ်​တောင်​ရှက်ရွံ့မိသလို ခံစားမိပါတယ်​. . .”
ထို​ကြေညာချက်​ကြောင့်​ဖန်ဇီလင်၏ နာမည်သည်လည်း တစ်ကမ္ဘာလုံးသို့ ပြန့်နှံ့သွားပြီး​နာမည်ကြီး သွားလေသည်။
အချိန်​တခဏအတွင်းပင်​ဖန်​ဇီလင်​သည်​ချန်နိုင်ငံတော် တစ်ခုလုံး၏ သူရဲကောင်းသဖွယ်၊ စံပြပုဂ္ဂိုလ်သဖွယ် ဖြစ်သွား​လေသည်​။ သို့​သော်​မည်သူမျှ ဖန်ဇီလင်၏ ရုပ်ရည်ကို မြင်တွေ့ဖူးကြခြင်း မရှိသေး​ချေ။
ထိုမျှသာမက​သေး ချန်​နိုင်​ငံ​တော်​ရှိ ပြည်သူများ၏ အိမ်ရှေ့များတွင်​ဖန်ဇီလင်အတွက်​ဆုတောင်းမေတ္တာပို့သမှု အထိမ်းအမှတ်ပွဲများပင်​ပြုလုပ်​နေကြ​လေသည်​။
အချို့လူများ၏ စိတ်ထဲတွင်မူ –
[ဖန်ဇီလင်ဆိုတဲ့လူက နိုင်ငံအတွက် တကယ်ကို အကျိုးပြုတာပဲ။ သူ့ကိုယ်သူလည်း ဂုဏ်​မ​မောက်​ဘဲ မထင်မရှားပဲ နေတယ်။ သူရဲကောင်း တစ်ယောက်ဆိုလည်း မမှားဘူး။ အဲ့ဒီလူက ချောမောခန့်ညားပြီး သဘောကောင်းတဲ့လူဖြစ်​ရမယ်​။​နောက်​ပြီး သူ့လိုလူမျိုးက ကြင်နာတတ်တဲ့ နှလုံးသားရှိပြီး အစွမ်းရှိတဲ့ လူတစ်ယောက်ပဲ ဖြစ်ရမယ် . . .]
ချန်နိုင်ငံတော်အတွင်းရှိ မိန်းမပျိုလေးများ၏ နှုတ်ဖျားတွင်လည်း “ငါကတော့ ဖန်ဇီလင်လို လူမျိုးကိုသာ လက်ထပ်မှာ” ဟူ၍ပင်​ပြောစမှတ်တွင်​လျက်​ရှိသည်​။
နေရာတိုင်းတွင် ဖန်ဇီလင်၏ အမည်သတင်းသည်​ပြန့်​လွှင့်​နေ​လေသည်​။
ဖန်ဧကရာဇ်၏ နာမည်ကြီးစိုးနေ​သော​ကမ္ဘာဟုပင်​ဆိုရမလိုပင်​။
. . .
“ဖန်ဧကရာဇ်​တဲ့လား . . .”
ချန်နိုင်ငံတော်သို့ ဦးတည်သွားနေသော အဖြူရောင်ဝတ် အမျိုးသမီးသည် ရေရွတ်လိုက်သည်​။ ထို့နောက် ဝမ်ရမ်ချူးချူးအား မျက်​မှောင်​ကြုပ်​ကြည့်​လိုက်​ရင်း –
“အခု လူပြောများနေတဲ့ လူက မင်းပြောတဲ့ လူပဲလား။ သူက ဘယ်လိုဖြစ်လို့ အရမ်းကို နာမည်ကြီး သွားရတာလဲ . . .”
ဝမ်ရမ်ချူးချူးလည်း အံ့ဩ​နေသည့်​ဟန်​ပန်​ဖြင့်​-
“ဟုတ်​ကဲ့ . . . ကျွန်မလည်း သူက လင်းပါအို လေလံခန်းမကြီးရဲ့ ဧကရာဇ်တစ်ယောက် ဖြစ်မယ်လို့ မထင်ထားခဲ့မိဘူး။ ဘယ်တုန်းက ဖြစ်သွားတာပါလိမ့် . . . ကျွန်မလည်း သေချာ မသိဘူး . . .”
ဝမ်ရမ်ချုးချုး​အနေဖြင့် အမှန်​တကယ်ကိုပင် မသိခြင်းဖြစ်သည်။​သို့သော် ယခုလင်းပါအိုမှ ဖန်ဧကရာဇ်​သည် သူမ သိခဲ့ဖူးသည့် ဖန်ဇီလင်သာ ဖြစ်မည်ကို သေချာပေါက်ပင်​သိနေပါတော့သည်။
သူမ၏ စိတ်ထဲတွင်လည်း –
[သူ့အကြောင်းကို ဒီလောက်ထိ လျှို့ဝှက်ထားလိမ့်မယ်လို့ ထင်ကို မထင်ထားခဲ့မိဘူး . . .]
ထို့နောက် အံတစ်ချက် ကြိတ်လိုက်ရင်း –
[ဟမ့် . . . အဲဒီနေ့က ဒီလူကြီးမှာ ထူးခြားအစွမ်းထက်တဲ့ ဆေးလုံး​တွေရှိ​နေတာ အံ့သြစရာတော့ မရှိ​တော့ပါဘူး။ သူ ငါ့ကို တကယ်ပဲ အရူးလုပ်ခဲ့တာပါလား . . . ဒီတစ်ခါ တွေ့မှ သင်ခန်းစာ ကောင်းကောင်းကြီးကို ပေးပစ်​ရမယ် . . .]
အဖြူရောင်ဝတ် အမျိုးသမီးသည် ဝမ်ရမ်ချူးချူးအား ကြည့်လိုက်ရင်း –
“မင်းကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် သေချာဂရုစိုက်။ ဘာအမှားမှ မလုပ်မိစေနဲ့ . . .”
ဝမ်ရမ်ချူးချူးလည်း –
“ဟုတ်ကဲ့ပါ ဆရာ၊ ကျွန်မ သေချာ သတိထားပါ့မယ် . . .”
အမျိုးသမီးသည်​သက်​ပြင်းချလိုက်​ရင်း –
“ငါတို့ဂိုဏ်းရဲ့ ကျင့်စဉ်က အပျိုစင် ခန္ဓာကိုယ် ပိုင်ရှင် ဖြစ်မှရမှာ။ မင်းရဲ့ အပျိုစင်ဘဝကို ဆုံးရှုံး သွားတာနဲ့ မင်းကြိုးစားခဲ့တာ​တွေ အကုန်​လုံး​သဲထဲ​ရေသွန်​ဖြစ်​ကုန်​လိမ့်​မယ်​. . .”
“မင်းက ငါတို့ဂိုဏ်းရဲ့ လူငယ်မျိုးဆက်သစ်တွေထဲမှာ မျှော်လင့်လို့ရတဲ့ တစ်ယောက်တည်းသော လူပဲ။ ထိပ်ဆုံးထိ ရောက်ဖို့အတွက် ဘယ်အရာကြောင့်နဲ့မှ ကျရှုံးသွားလို့ မဖြစ်ဘူး။ အဲ့ဒီလိုသာ ကျုရှုံးသွားလို့က​တော့ မင်းရဲ့ ဘဝတစ်လျှောက်လုံး နောင်တရနေလိမ့်မယ် . . .”
ဝမ်ရမ်ချူးချူးလည်း အသက်ပြင်းပြင်း တစ်ချက်​ရှူသွင်းလိုက်ရင်း –
“စိတ်မပူပါနဲ့ ဆရာ . . . ကျွန်မ ဘာလုပ်ရမလဲ ဆိုတာကို သိပါတယ် . . .”
ထို​နောက် ယုံကြည်မှု အပြည့်ရှိသည့် ဟန်ဖြင့် ပြုံးလိုက်​ရင်း –
“ကျွန်မရဲ့ နှလုံးသားကို အပိုင်သိမ်း​ဖို့က အရမ်းကို ခက်ခဲလွန်းပါတယ် . . .”
. . .
ချန်​ရှင်းမြို့​တော်​တွင်​ဖြစ်​သည်​. . .
အလွန်​စူးရှ​တောက်​ပသည့်​ဓားအလင်း​ရောင်​တစ်​ခုသည်​ကောင်းကင်​ပေါ်မှ ဥက္ကာပျံခဲ ကျဆင်းလာသည့်​အတိုင်း လျင်​မြန်​သော အရှိန်​ဖြင့်​အ​ဝေးမှ တဟုန်​ထိုး​ရွေ့လျားလာသည်​ကို မြို့ရိုးအထက်​ရှိ အ​စောင့့်မှ မြင်​တွေ့လိုက်​ရသည်​။ ခဏအကြာတွင်​ဓားအလင်း​ရောင်​ပိုင်​ရှင်​ဖြစ်​သူသည်​သွေးအလိမ်းလိမ်းဖြင့်​ဂိတ်​တံခါး​ပေါက်​သို့​ရောက်​လာပြီး အလွန်​ကျယ်​လောင်​သော အသံကြီးဖြင့်​-
“တံခါးဖွင့်စမ်း . . .”
ထိုလူ၏ အော်သံကြောင့် မြို့ရိုးကြီးပင် တုန်ခါသွားသလိုပင်။
“မြောက်ပိုင်းက စစ်သူကြီးရဲ ပါလား . . .”
မြို့အစောင့်များအား ကွပ်ကဲသည့် စစ်သူကြီးသည် စစ်သူကြီးရဲအား မှတ်မိသွားပြီး ထိတ်လန့် တုန်လှုပ်စွာဖြင့်​-
“သွား . . . တံခါးမြန်မြန် ဖွင့်လိုက်ကြစမ်း . . . မြန်မြန် . . .”
မြို့တံခါးကြီးသည် ဖြည်းညင်းစွာဖြင့်​ပွင့်လာသည်။ တံခါးပွင့်​သွားသည်​နှင့်​ရဲနန်ရှန်သည်​လေးညို့မှ ပစ်​လွှတ်​လိုက်​သည့်​မြှားတစ်​စင်းကဲ့သို့ လျင်​မြန်​သော အရှိန်​ဖြင့်​ပြေးဝင်​ပျောက်​ကွယ်​သွားခဲ့သည်​။ ဂိတ်​တံခါးရှိ လူများ၏ မြင်​ကွင်းမှ​ပျောက်​ချင်းမလှပင်​ပျောက်​သွားခဲ့သည်​။
စစ်​သူကြီးရဲ၏ အလျင်​လို​နေသည့်​အမူအယာများအားကြည့်​ရင်း လူအချို့မှ –
“စစ်သူကြီးက ဘာလို့ ဒီလောက်ထိ အလျင်လိုနေရတာလဲ။ သူ့တစ်ကိုယ်လုံးမှာလည်း သွေးအလိမ်းလိမ်းနဲ့ပါလား။ ဘာတွေ ဖြစ်ကုန်တာလဲ မသိ . . .”
ရဲအိမ်​တော်​၏ အဖြစ်​အပျက်​များအား သိ​နေ​သော လူတစ်​ယောက်​မှ သက်​ပြင်းချလိုက်​ရင်း –
“သူလာရာ လမ်းတစ်လျှောက်မှာ ရန်သူတွေ၊ ထောင်ချောက်တွေ အများကြီး တွေ့ခဲ့တာ ဖြစ်မယ်။ အင်း . . . အခုဆို သူ့သားကလည်း သေခါနီးဆဲဆဲ ဖြစ်နေပြီ။ အသက်ငွေ့ငွေ့ပဲ ရှူတော့တယ်လို့တောင် ကြားတယ်။ ရက်အနည်းငယ်လောက်ပဲ အသက်ရှင်တော့မယ့် သူ့သားအတွက်​စစ်သူကြီးရဲ အလျင်လိုနေတာ ဖြစ်မယ် . . .”
“ဟာ . . . ဘယ်လို ဖြစ်ရတာလဲ . . .”
“ဒီလိုကွာ . . . အမတ်ကြီးဂျန်နဲ့ တခြားအမတ်ကြီးတွေရဲ့ ကလေးတွေက ရဲရှောင်ရဲ့ အသက်ကို လုပ်ကြံဖို့ ကြိုးစားခဲ့တယ်လေ။ အခု စစ်သူကြီးရဲလည်း ပြန်ရောက်လာပြီဆိုတော့ အင်း . . . ချန်ရှင်းမြို့ကြီး တော့ ကပ်ဆိုးကျရောက်ပြီပေါ့ . . .”
“ခွေးကောင်တွေကွာ . . . ဒီကောင်တွေကို အရင်တုန်းကတည်းက မှတ်လောက်သားလောက် အောင် အပြစ်ပေးခဲ့ရမှာ။ အခုတော့ စစ်သူကြီးရဲ ပြန်ရောက်လာပြီဆိုတော့ ဒီကောင်တွေ အကုန်လုံး ကြမ္မာငင်ပြီပေါ့ကွာ . . .”
“သူတို့ကတော့ သေချာပေါက် ခံကြရတော့မှာ။ သခင်လေးရဲလည်း မြန်မြန် ကျန်းမာလာဖို့ မျှော်လင့်ရတာပဲ။ သူပြန်ကောင်းလာမှ ရဲအိမ်တော် အတွက်ရော နိုင်ငံတော်အတွက်ပါ ရတက်အေးရမှာ”
တာဝန်ကျ အစောင့်များသည်လည်း ရဲရှောင် နေပြန်ကောင်းလာစေရန်သာ ဆုတောင်းနေမိကြသည်။
ထိုအချိန်တွင်​ကောင်းကင်​ယံထက်​သို့ အ​မြောက်​တစ်​ချက်​ပစ်​ဖောက်​လိုက်​သည့်​အတွက်​ကျယ်​လောင်​လှသည့်​ပေါက်​ကွဲသံကြီးသည်​မြို့တစ်​မြို့လုံးအား ဖုံးလွှမ်းသွားသည်​။ ထိုအမြောက်သည်​လေထဲတွင် ပေါက်ကွဲသွားသောအခါ စာလုံးတစ်လုံးအဖြစ် ပြောင်းလဲသွား​လေသည်​။
ထိုစာလုံးမှာ “ရဲ” ဟူသော စာလုံးပင် ဖြစ်သည်။
ခဏအကြာတွင် ကျယ်လောင်လှသည့် အသံကြီးတစ်သံ ထွက်​ပေါ်လာကာ –
“မြောက်ပိုင်း စစ်သည်တော်တို့ ရဲအိမ်တော်မှာ ချက်ချင်းစုကြ . . .”
ကျယ်လောင်လှသော အသံကြီး၏ ပိုင်ရှင်မှာ ရဲအိမ်တော်၏ အရှင်သခင်ဖြစ်သူ ရဲနန်ရှန်ပင် ဖြစ်​လေသည်​။
မြို့ထဲရှိ လူများသည် ကြောက်ရွံ့တုန်လှုပ်လျက် ရှိနေကြသည်။ သူတို့၏ စိတ်ထဲတွင်လည်း –
[စစ်သူကြီးရဲတော့ သောင်းကျန်းတော့မယ် ထင်တယ် . . .]
ရဲနန်ရှန်​သည် သူ၏ အိမ်သို့ မရောက်မီကတည်းက​ပင် တပ်သားများအား စုစည်းရန်​အမိန့်ပေးခဲ့သည်။ အကယ်၍ ရဲရှောင်၏ အခြေအနေသည်​ရလဒ်​မကောင်းပါက ချန်ချင်း​တစ်မြို့လုံးအား ချက်​ချင်းပင်​မြေလှန်ပစ်မည့် သဘောပင်။
ရဲနန်​ရှန်​၏ အမိန့်​ကြောင့်​စစ်​သည်​တော်​များမှလည်း –
” အမိန့်​တော်​အတိုင်းပါ စစ်​သူကြီး . . .”
စစ်​သည်​တော်​များ၏ သံပြိုင်​အော်​ဟစ်​လိုက်​သည့်​အသံသည်​တစ်​မြို့လုံးအား သိမ့်​သိမ့်​ပင်​တုန်​ခါသွား​စေသည်​။
မြို့တော်အတွင်းတွင်​လည်း မြင်းခွာသံများဖြင့်​ပဲ့တင်ထပ်​သွားခဲ့သည်​။
တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်နေသော မြို့တော်သည် မြင်းခွာသံများ မြည်းဟီသံများဖြင့်​ကမ္ဘာပျက်​တော့မည့်​အတိုင်းပင်​ဆူညံပွက်လောရိုက်​သွားကြသည်​။
လူတိုင်း၏ ရင်ထဲ ထိတ်လန့် တုန်လှုပ်​ခြောက်​ခြား​နေကြသည်​။
အထူးသဖြင့် ရဲရှောင်နှင့် ပဋိပက္ခ ဖြစ်ခဲ့ဖူးသော လူများမှာ ပို၍ပင် ကြောက်ရွံ့လျက် ရှိကြသည်။ ထိုလူများ၏ မျက်နှာများသည်​သွေးမရှိ​တော့သည့်​အတိုင်း ဖြူဖတ်ဖြူေ​ရ်ာဖြစ်နေကြပြီး လိပ်ပြာလွင့်မတတ်ပင်​ဖြစ်နေကြလေသည်​။
မြို့ထဲတွင် ရှိနေသော မြောက်ပိုင်းတပ်စိတ်သည် တစ်​စုတစ်​ဝေးတည်း စုစည်းသွားကြပြီး အချို့သည်​မြို့ရိုးများသို့ သွားရောက်၍ လုံခြုံရေး တာဝန်အား လွှဲပြောင်းယူလိုက်ကြပြီ ဖြစ်သည်​။
ချန်ရှင်းမြို့တော်သည် ချက်ချင်းဆိုသလိုပင်​ရဲနန်ရှန်၏ ထိန်းချုပ်မှုအောက်တွင် ရှိသွားလေသည်။​အဝင်သာလက်ခံ၍ အထွက်​ကို လက်မခံတော့ချေ။
ရဲနန်ရှန်၏ ကျယ်လောင်လှသော အော်ဟစ်သံကြီးကြောင့် လူတိုင်းသည် မြောက်ပိုင်းမှ စစ်သူကြီး ရဲနန်ရှန် ပြန်ရောက်နေပြီဖြစ်​ကြောင်း သိ​သွားကြ​ချေပြီ။
. . .
တော်ဝင်နန်းတော်အတွင်းတွင် ဖြစ်၏။
ဘုရင်ကြီးသည် မျက်နှာမသာမယာဖြင့်​သက်ပြင်းအကြိမ်​ကြိမ်​ချလျက်​ရှိသည်​။
အိမ်ရှေ့မင်းသား၏ မျက်နှာတစ်ခုလုံးသည်​လည်း သွေးမရှိတော့သကဲ့သို့ ဖြူ​ရော်​နေပြီး ထိတ်​လန့်​တုန်​လှုပ်​လျက်​ရှိသည်​။
အပြင်ဘက်မှ ဆူညံသံများကြောင့်​သူ၏ တစ်ကိုယ်လုံး ကြောက်ရွံ့စိတ်ကြောင့် တုန်ယင်လျက် ရှိသည်​။
အိမ်ရှေ့မင်းသားအဖို့ ရဲနန်ရှန်၏ ဒေါသအား ပထမဆုံးအကြိမ်အဖြစ် နဖူးတွေ့ဒူးတွေ့ ကြုံနေရခြင်း ပင် ဖြစ်ပါတော့သည် . . .။

Comment

Leave a Reply

Options

not work with dark mode
Reset