Switch Mode

Chapter – 172

ခရမ်းရောင်ချီဓာတ်ကျရောက်ခြင်း

Chapter – 172
“ခရမ်းရောင်ချီဓာတ်ကျရောက်ခြင်း”

ရဲရှောင် ပြောခဲ့သည့်​အတိုင်း လူသားများအတွက်​သေခြင်းတရားနှင့်​ရင်​ဆိုင်​ရခြင်းသည်​အခက်​ခဲဆုံးပင်​ဖြစ်​သည်​။ လူတစ်ယောက်သည်​စိတ်​ညစ်​၍ သေကြောင်းကြံသော်လည်း မအောင်မြင်သောအခါ ထိုသူသည် အခြားလူများထက် သေရမည်ကို ပို၍ ကြောက်ရွံ့ တတ်ကြသည်​။
လျူချန်းဂျန်သည် ရဲရှောင်၏ အပြုံးအား မြင်ယောင်မိတိုင်း တုန်လှုပ်နေမိသည်။
သို့​သော်​သူလိုလူတစ်​ယောက်​သည်​အခွင့်​အ​ရေးအား အရမယူတတ်​သည့်​ငတုံး တစ်ယောက်တော့ မဟုတ်ချေ။
ရဲ​ရှောင်​၏ ဦး​ဆောင်​မှု​နောက်​သို့ လိုက်​ရသည့်​အတွက်​လျုချန်းဂျန်​၏ စိတ်​ထဲတွင်​ကျေနပ်​မိလျက်​ရှိသည်​။ သူ၏ ကံကြမ္မာသည်​အ​ပြောင်းအလဲများဖြင့်​စတင်​လာပြီဟုလည်း​တွေး​နေမိ​လေသည်​။ သူ့ဘက်​မှ​ခေါင်းတစ်​ချက်​ညိတ်​သ​ဘောတူရုံဖြင့်​တောက်​ပသည့်​အနာဂတ်​သည်​ဆီးကြို​နေ​ပေမည်​။
ထိုကဲ့သို့ ရဲ​ရှောင်​နှင့်​သဘောတူညီမှုရခဲ့ခြင်းသည်​သူ့အတွက် မည်မျှအထိ အကျိုးရှိသွားသည်​ဆိုသည်​ကို သူကိုယ်တိုင်ပင် မသိနိုင်ပါချေ။
“ကောင်းပြီ။ ကျုပ်တို့မှာ စီစဉ်စရာတွေ ရှိတယ်။ ဒီမှာ . . . ကျုပ်တို့လုပ်ရမဲ့ အရာတွေက . . .”
လျူချန်းဂျန်သည် ဝမ်ဇန်းဟိုအား တံဆိပ်ပြား ထုတ်ပြလိုက်သည့်အတွက် ဝမ်ဇန်းဟိုသည် ယုံကြည် သွားတော့သည်။
ဝမ်​ဇန်းဟို၏ ဘဝတွင်​ယခုကဲ့သို့ လုပ်ကြံသတ်ဖြတ်ရေးသမား တစ်ဦးနှင့် နီးနီးကပ်ကပ် စကားပြောခြင်းသည် ပထမဦးဆုံး အကြိမ်ပင်ဖြစ်​သည်။ ယခင်​ကဆိုလျှင်​ဝမ်ဇန်းဟိုသည် ထိုကဲ့သို့သော လူများနှင့်​မျက်နှာချင်းဆိုင်ရမှာကိုပင်​အကြောက်ဆုံး ဖြစ်ခဲ့သည်​။
ဝမ်ဇန်းဟိုသည် အရည်အချင်းရှိ၍ လျှို့ဝှက်ဆန်းကြယ်သော လူတစ်ဦး ဖြစ်သည့်တိုင် သေရမည် ကိုတော့ ကြောက်ရွံ့သော လူတစ်ယောက် ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် လျူချန်းဂျန်နှင့် မျက်နှာချင်း​ဆိုင်နေရသည်မှာ သူ့အတွက် အနည်းငယ် ရှိန်နေသလိုပင်​ဖြစ်နေလေသည်။
သို့သော် ဝမ်ဇန်းဟို၏​စိတ်ထဲတွင် သူလို သူဌေးတစ်ဦးမှ လျူချန်းဂျန်ကဲ့သို့ လူတစ်ဦးအား အောက်ကြို့ရမည် မှာ အနည်းငယ် ခံရခက်သလိုပင်​ခံစား​နေရသည်​။
ဝမ်ဇန်းဟိုသည် လျုချန်းဂျန်​အား ဖန်ဧကရာဇ်၏ အကြံအစည်များကို ရှင်းပြပြီးနောက် စိတ်ထဲတွင်လည်း ဖန်ဇီလင်အား အံ့သြနေမိသည်။ ဖန်ဇီလင်သည် အပြောတင်မဟုတ် အလုပ်ဖြင့်ပါ သက်သေပြနေပြီ မဟုတ်ပါ​လော။
လျူချန်းဂျန်သည် ဝမ်ဇန်းဟို ပြောသည်များကို အာရုံစိုက်​၍ နား​ထောင်​လျက်​ရှိသည်​။ ထို့​နောက်​အံ့ဩတုန်​လှုပ်​စွာဖြင့်​-
“ခင်ဗျားတို့က လုပ်ကြံသတ်ဖြတ်ရေးကမ္ဘာကြီးကို အုပ်စိုးမလို့လား . . .”
ဝမ်ဇန်းဟို အနေဖြင့် အဆိုပါ ကိစ္စများအား သိပ်ပြီး နားမလည်ချေ။
မော်တယ်ကမ္ဘာ၏ ထိပ်တန်းလုပ်ကြံ သတ်ဖြတ်ရေး ပညာရှင်ဖြစ်သော လျူချန်းဂျန်မှာမူ​ကောင်းစွာ နားလည် သဘောပေါက်ပေသည်။
သြဇာအာဏာနှင့် ငွေကြေး ပြည့်စုံလုံလောက်မှု ရှိမည် ဆိုပါက လုပ်ကြံသတ်ဖြတ်ရေး အဖွဲ့အစည်းအား ကောင်းစွာ ထူထောင်နိုင်မည် ဖြစ်သည်။
မည်သည့် လုပ်ကြံသတ်ဖြတ်ရေး ပညာရှင်မဆို ငွေအတွက်အလုပ်လုပ်ကြသဖြင့် ယခုကိစ္စအား စိတ်ဝင်စားကြမည်မှာ သေချာ​ပေါက်​ပင်​။
လျူချန်းဂျန်၏ စိတ်ထဲ –
[စီးပွားရေးလုပ်ငန်းကြီး တစ်ခုလို့တောင် ပြောလို့ရတယ်။ နောက်ပြီး ဖြစ်နိုင်ချေလည်း ရှိတယ်။ ရဲရှောင်ရဲ့ အကြောင်းကိုတော့ ငါ အများကြီး မသိဘူး။ ဒါပေမဲ့ အခု ငါ့ရှေ့က လင်းပါအိုရဲ့ သူဌေးဆိုတာ ကမ္ဘာပေါ်မှာရှိတဲ့ လျှို့ဝှက်ဆန်းကြယ်တဲ့ လူတွေထဲက တစ်ယောက်လို့ ပြောလို့ရတယ်။
လင်းပါအိုလို ခန်းမမျိုးက ငွေကြေးတွေ အများကြီး ထောက်ပံ့မယ်ဆိုရင် မဖြစ်နိုင်စရာ အကြောင်းမရှိဘူး။ အချိန်တစ်ခုပေးလိုက်တာနဲ့ ကမ္ဘာတစ်ခုလုံးကိုတောင် ထိန်းချုပ်နိုင်တဲ့ အဖွဲ့အစည်း တစ်ခု ထူထောင်နိုင်မှာ သေချာပေါက်ပဲ။
နောက်ပြီး ငါကလည်း ပထမဆုံး အဖွဲ့ဝင်ဆိုတော့ အဖွဲ့တည်ထောင်သူ တစ်ယောက်လို့​တောင်​ပြောလို့ရတယ်။ ငါ့နာမည်က လုပ်ကြံသတ်ဖြတ်ရေး လောကမှာ ရာစုနှစ်ပေါင်းများစွာ တည်ရှိနေတော့မှာပေါ့။ ဒဏ္ဍာရီ တစ်ပုဒ်လိုလည်း ဖြစ်လာနိုင်မယ် ထင်တယ် . . .]
“ကံကြမ္မာသင်ပုန်း . . .”
သူ၏ နှုတ်မှ ထိုစကားလုံးများအား ရေရွတ်လိုက်မိသည်။
[နောက်ပြီး ငါတို့ရဲ့ ရည်ရွယ်ချက်က မုန်တိုင်းအိမ်တော်ကို ဆန့်ကျင်ဖို့တဲ့ . . .]
သူ၏ စိတ်ထဲတွင် ကြီးလေးသော တာဝန်တစ်ခုဟု ခံစားလိုက်မိသည်။
ကမ္ဘာပေါ်ရှိ မည်သူတစ်ဦးတစ်​ယောက်​ကမှ မုန်တိုင်းအိမ်တော်အား ဆန့်ကျင်​ရဲမည် မဟုတ်ချေ။
အန္တရာယ်များလေလေ အခွင့်အရေးကြီးတစ်ခု ရနိုင်​လေ​လေပင်​။
လျုချန်းဂျန်​အတွက်​မူ ဂုဏ်သိက္ခာသည်သာ​သူ့အတွက် အရေးကြီးဆုံးပင်​ဖြစ်သည်။
ပုလင်းတူ ဘူးစို့ ရည်​ရွယ်​ချက်​ချင်းတူကြသည့်​အတွက်​ဝမ်​ဇန်းဟို နှင့်​လျုချန်းဂျန်​တို့သည်​လုပ်ငန်းအစီအစဉ်များအား စတင်ဆွေးနွေး ကြပါတော့သည်။ မည်ကဲ့သို့စတင်မည်၊ မည်ကဲ့သို့ ငွေကြေးများကို သုံးစွဲမည်၊ နောက်ကွယ်က မည်ကဲ့သို့ ကြိုးကိုင်မည်၊ မည်ကဲ့သို့ စီမံကွပ်ကဲမည်၊ မည်ကဲ့သို့ အလုပ်လက်ခံမည်၊ ထင်ရှားကျော်ကြားလာအောင် မည်​သို့မည်​ပုံ လုပ်မည် စသဖြင့် အ​သေးစိတ်​တိုင်ပင်ဆွေးနွေးကြ​လေသည်​။
ဝမ်ဇန်းဟိုသည် လုပ်ကြံသတ်ဖြတ်ရေးသမား တစ်ဦးမှ ယခုကဲ့သို့ နှုတ်သွက်လျှာသွက်ဖြင့် ပြောဆိုနေသည်ကို ကြည့်ရင်း အံ့သြနေမိသည်။ လျူချန်းဂျန်း၏ ပါးစပ်မှ ကရား​ရေလွှတ်​တတွတ်တွတ် ပြောဆိုနေသည်ကိုကြည့်ရင်း စိတ်ထဲတွင်လည်း –
[သူက တကယ်ပဲ ထိပ်တန်းအဆင့် ၅၀ အတွင်းဝင်တဲ့ လုပ်ကြံသတ်ဖြတ်ရေး ပညာရှင်လား . . .]
[သူက ငါ့ထက်တောင် ပိုပြီး စကားများနေပါရောလား . . .]
. . .
ရဲအိမ်တော်၏ သခင်လေးဖြစ်သူ ရဲရှောင်သည် ထိုကိစ္စများအား အရေးမစိုက်နိုင်သေးချေ။ လျူချန်းဂျန် ထွက်သွားပြီးကတည်းက​ရဲရှောင်​သည် အိပ်ရာထက်တွင် လှဲနေပြီး ဒဏ်ရာရချင်ယောင် ဆောင်နေရ​လေသည်​။ သို့​သော်​သူ၏ စိတ်ဝိညာဉ်မှာမူ ဟင်းလင်းပြင်ကြီး အတွင်းသို့ ရောက်ရှိနေလေသည်​။
လမှတဆင့် ခရမ်းရောင်ချီဓာတ်များ ရရှိခဲ့ပြီးနောက် သူ၏ ရှေးဦး ခရမ်းရောင်ချီဓာတ်များသည် ဒုတိယအဆင့်သို့ တက်လှမ်းနိုင်ခဲ့သည်။
ရဲရှောင်သည် ဟင်းလင်းပြင်​ကြီးထဲတွင်​မည်ကဲ့သို့သော ပြောင်းလဲမှုများ ဖြစ်ပေါ်သွားသည်ကို ကြည့်ချင်နေခဲ့သည်မှာ ကြာလှ​ချေပြီ။
ဟင်းလင်းပြင်အတွင်း ဝင်ရောက်လိုက်​သည်နှင့် ပြောင်းလဲမှု အနည်းငယ်အား ခံစားလိုက်ရသည်။
သိပ်သည်းလှသည့် ခရမ်းရောင်ချီဓာတ်များကြောင့် သူ့ကိုယ်သူပင် ပြန်မမြင်နိုင်အောင် ဖြစ်နေမိသည်။
အသက်ရှူရပင် ခက်ခဲနေပြီး သိပ်သည်းလှသည့် ချီဓာတ်များကို ရှူသွင်းလိုက်မိသဖြင့် ချောင်းတစ်ချက်နှစ်ချက်ခန့်ပင်​ဆိုးသွား​လေသည်​။
ထိုအခြင်းအရာများသည် ရဲ​ရှောင်​အတွက်မူ ခမ်းနားသော မြင်ကွင်းတစ်ခုကဲ့သို့ပင်​။
“အဟွတ် . . . အဟွတ် . . . အဟွတ် . . .”
ရဲရှောင်လည်း ချောင်းဆိုးလိုက်ရင်း –
“ဒီလိုမျိုး တစ်ခါမှ မဖြစ်ဖူးတော့ အလေ့အကျင့် မရှိဘူး ဖြစ်နေတာပဲ။ နောက်တော့ အသားကျ သွားမှာပါလေ . . .”
ဟင်းလင်းပြင် ကိုးခုလုံးသည်လည်း တည်ငြိမ်စွာဖြင့်​ပင်​ရှိနေကြသည်​။
သိပ်သည်းလှသော ခရမ်းရောင် ချီဓာတ်များသည် ဟင်းလင်းပြင်များအတွက် အားအင်များ ပေးစွမ်းနေသည်။ သစ်သားဟင်းလင်းပြင်သည် အလွန်တရာမှပင်​အသက်ဝင်လျက်ရှိသည်​။ အထဲသို့ ဝင်လိုက်သည်နှင့် ခန္ဓာကိုယ်​တစ်​ခုလုံး လန်းဆန်း​ပေါ့ပါးသွား​လေသည်​။
ဥတွင်​လည်း ပြောင်းလဲမှုများ ဖြစ်​ပေါ်လျက်​ရှိသည်​။
မူလတာအိုအဆင့်ရှိ ပညာရှင်တစ်ဦးကိုပင် သတ်ဖြတ်နိုင်စွမ်းရှိသော ဥသည် ယခုအခါတွင်​ဖရဲသီး အရွယ်ငယ် တစ်လုံးခန့်​ပင်​ရှိနေပြီ ဖြစ်သည်။
ယခင်ပုံစံနှင့်ပင် မတူတော့သလိုပင်။
ထိုကဲ့သို့ အရွယ်အစား ကြီးမားလာ​သော​ကြောင့်​ယခင်ကထက်ပင်​ပို၍ ထင်သာမြင်သာ ရှိနေပါသည်​။
ရဲရှောင်လည်း ဥအနားသို့ တိုးကပ်၍ ထိကြည့်လိုက်သည်။ အထဲတွင် မည်သည့်အရာရှိမှန်း မသိသော်လည်း ဥကွဲရန် အတော်ကို ကြာဦးမည့် သဘောပင်။
ပို၍ ထူးဆန်းသည့်​အချက်မှာ သူ၏ မူလ ဟင်းလင်းပြင်ကြီးအတွင်းတွင်​စားပွဲတစ်ခု ရှိနေပြီး ထိုစားပွဲပေါ်တွင် စာအုပ်နှစ်အုပ် ရှိနေလေသည်​။
တစ်အုပ်မှာ “ခရမ်းရောင်ချီဓာတ်ကျရောက်ခြင်း” ဟူ၍ ဖြစ်သည်​။
ယခုစာအုပ်သည်​ရှေးဦးခရမ်းရောင်ချီဓာတ် ဒုတိယအဆင့်အတွက် ဖြစ်ပြီး ပထမအဆင့်သည်​“ခရမ်းရောင်ချီဓာတ်ရောက်ရှိခြင်း” ဟူ၍ ဖြစ်သည်။
“ကမ္ဘာကြီးအစမှာ ရှေးဦးခရမ်းရောင်ချီဓာတ်တွေ ရောက်ရှိလာတယ်။ သဘာဝတရားကြီးရဲ့ ဖြစ်စဉ်တွေ ကြားမှာ မြစ်တွေ တောင်တွေ ဖြစ်လာကြတယ်။ ခရမ်းရောင်ချီဓာတ် ကျရောက် လာတာနဲ့ အားလုံးဟာ အရောင်အသွေးစုံလင်လာပြီး တောက်ပ လာကြပြီးထာဝရ တည်ရှိမှု​တွေ ဖြစ်​သွားကြ​တယ်​”
ရဲရှောင်သည် စာအုပ်ထဲရှိ​ရွှေ​ရောင်​စာလုံးများအား ဖတ်​ကြည့်​နေခြင်းဖြစ်​သည်​။ ဒုတိယမြောက်ကျင့်စဉ်၏ နည်းစနစ်များသည် ပထမအဆင့်ထက် ပို၍ ရှင်းလင်းရုံမျှမက အစွမ်းလည်း ထက်လှ၏။ ရဲရှောင်လည်း စိတ်အားထက်သန်စွာဖြင့်ပင်​မှတ်သားလျက်ရှိသည်​။​ထိုအချိန်တွင်​သူ၏စိတ်ထဲ၌ အရာအားလုံးကို မေ့လျော့နေ​လေသည်​။
ကျင့်ကြံမှုအပေါ် အာရုံစိုက်၍ နစ်​မြော​နေသည့်​အတွက်​ဥမှ ခရမ်းရောင် ချီဓာတ်များ စုပ်ယူနေသည်ကို သတိမထားမိခဲ့ချေ။
ရဲရှောင်၏ ခန္ဓာကိုယ်သည် စတင်​ပြောင်းလဲ​နေပြီ ဖြစ်​သည်​။ အ​ကြောင်းမသိသည့်​လူများသာဆိုလျင်​ရဲ​ရှောင်​၏ မျက်​နှာတစ်​ခုလုံး ဖြူဖတ်​ဖြူ​ရော်​ဖြစ်​နေသည်​ဟု ထင်​နေမိ​ပေလိမ့်​မည်​။ အမှန်​တကယ်​တမ်းတွင်​မူ​တောက်​ပ​နေခြင်းသာ ဖြစ်​သည်​။
အခန်းထဲသို့ ဝင်​လာ​သော​ဆောင်​ဂျုသည်​ပင်​ရဲ​ရှောင်​၏ ပုံစံအား မြင်​တွေ့လိုက်​ရ​သောအခါ အံ့ဩတုန်​လှုပ်​သွား​လေသည်​။
“သေစမ်း . . . ဘာဖြစ်တာလဲဟ . . .”
သူ၏ စိတ်ထဲတွင်လည်း –
[ဘာတွေ ဖြစ်နေတာလဲ။ ဒီလိုဖြစ်တာက ကျင့်​ကြံမှုအဆင့်​အောင်​သွားမှ ဖြစ်​နိုင်​တာ။​အောင်​တာ​တောင်​မှ ပန်းသုံးပွင့်ပွင့်ပြီး ချီဓာတ်ငါးခု စလည်ပတ်နိုင်​မှ အခုလို ပုံစံ ဖြစ်နိုင်တာ . . .]
​ဆောင်​ဂျု၏ မျက်လုံးများသည် အံ့သြလွန်းသဖြင့် ပြူးထွက်​မတတ်​ပင်​ဖြစ်​လျက်​ရှိသည်​။
[​ယေဘုယျအားဖြင့်ဆိုရင်​ဒီလိုဖြစ်ဖို့က မူလဝိညာဉ်တော်အဆင့်ရဲ့ နောက်ဆုံးအဆင့်ကို ရောက်မှ ဖြစ်နိုင်တာ။ အခု ဒီကောင်လေးက ဘယ်လိုများ ဖြစ်နိုင်မှာလဲ . . .]
အတွေ့အကြုံရှိသည့် ပညာရှင်တစ်ဦးပီပီ ယခုအချိန်သည် ရဲရှောင်အတွက်​အလွန်အရေးကြီးသည့် အချိန်မှန်း​ဆောင်​ဂျု သဘောပေါက်လိုက်သည်​။
ရဲ​ရှောင်​အား အ​နှောက်​အယှက်​ဖြစ်​စေမည့်​အပြုအမူများ မလုပ်​သင့်​ကြောင်းကိုလည်း နားလည်​လိုက်​သည်​။
​ဆောင်​ဂျုသည်​အခန်းအပြင်​သို့ ချက်​ချင်းပင်​ထွက်​လိုက်​ရင်း အ​စောင့်​များအား –
“ဒီအခန်းထဲကို ဘယ်​သူ့ကိုမှ ဝင်ခွင့် မပေးနဲ့။​ခွေးတစ်​ကောင်​ကြောင်​တစ်​မြီး​တောင်​မဝင်​စေနဲ့ကွာ။ ဒီအမိန့်ကို ဖီဆန်တဲ့ လူမှန်သမျှ သေရမယ် . . .”
ထို့နောက် သူကိုယ်တိုင်လည်း တံခါးဝတွင် ထိုင်ချလိုက်ရင်း စိတ်ရှုပ်ထွေးသည့်ဟန်ဖြင့် –
“ဘာတွေများ ဖြစ်နေတာပါလိမ့် . . .”
ခဏအကြာတွင် ရဲရှောင်သည်​သူ၏ မျက်လုံးများအား ဖြည်းညင်းစွာ ဖွင့်ကြည့်​လိုက်​ကာ –
“ငါသိပြီ . . .”
ထို့နောက် မတ်တတ်ထရပ်ကာ အသက်ပြင်းပြင်းတစ်ချက် ရှူသွင်းလိုက်သည်။
ခရမ်းရောင်ချီဓာတ်များ၏ ပထမအဆင့်သည် သက်ရှိအရှိန်အဝါဖြစ်ပြီး ယခုဒုတိယအဆင့်မှာမူ လွှမ်းမိုးမှုအရှိန်အဝါပင် ဖြစ်၏။
နေအလင်းရောင် ရှိနေသ၍ ခရမ်းရောင်ချီဓာတ်များ ကျရောက်နေမည် ဖြစ်ပြီး မည်သည့်အခါမျှ ရပ်တန့်ခြင်းလည်း ရှိတော့မည် မဟုတ်ပေ။
“ဒါက ရှေးဦးခရမ်းရောင်ချီဓာတ်ပေါ့ . . .”
ရဲရှောင် သက်ပြင်းရှည်ကြီးတစ်ချက် ချလိုက်သည်။ သူ၏ မျက်လုံးများသည်လည်း အရောင်တဖျတ်ဖျတ် ဖြင့်​တောက်​ပလျက်​ရှိသည်​။
ထို့နောက် နောက်ထပ်​စာအုပ်တစ်အုပ်အား ကြည့်လိုက်မိသည်။
ထိုစာအုပ်မှာ “ချစ်ခြင်းတရားကျင့်စဉ်” ဟူ၍ပင်​ဖြစ်​သည်​။
“လူသားတွေ ချစ်ကြတဲ့အခါ သဘာဝတရားကြီးကလည်း ငြိမ်းချမ်း​နေမယ်​။ အချစ်ရှိတဲ့ လူတစ်ယောက်ဟာ သဘာဝတရားကို ကိုယ်စားပြုနိုင်မယ်။ အချစ်ရှိတဲ့ လူတစ်ယောက်ဟာ သေမျိုးကမ္ဘာကို ကျော်လွန်နိုင်မယ်။ ချစ်ခြင်းမေတ္တာ ၇ မျိုးဟာ လူသားတွေရဲ့ အုတ်မြစ်ပဲ။ အချစ်ရှိမှ အသက်ရှင်နိုင်မယ် . . .”
“ချစ်ခြင်းတရားကျင့်စဉ် . . .”
ရဲရှောင် ရေရွတ်လိုက်သည်။ အဓိပ္ပါယ်​အား နားလည်သော်လည်း လက်​တွေ့လုပ်​နိုင်​စွမ်း မရှိသကဲ့သို့ ခံစားမိနေရ​လေသည်​။
အချစ် . . .
ချစ်ခြင်းတရား ကျင့်စဉ် သည်​သူ့အတွက်မူ အလှမ်း​ဝေး​သော အရာတစ်​ခုကဲ့သို့ပင်​ဖြစ်​နေ​သည်​။
ရဲရှောင် သက်ပြင်းချလိုက်ရင်း –
“ငါ့ရဲ့ ချစ်ခြင်းတရားကိုတော့ ကျင့်ကြံစရာ မလိုဘူးလို့တော့ မျှော်လင့်ရတာပဲ။ ကျင့်ကြံမှုတိုင်းမှာ စတေးရတာ​တွေ ရှိတယ် . . .”
“ငါဘာကိုမှ မစတေးချင်ဘူး . . .”
ရဲရှောင်​သည် လိမ္မာပါးနပ်သူတစ်ဦးပီပီ စာအုပ်များကို ဖတ်လိုက်သည်နှင့် သူ၏ ကျင့်ကြံမှု ခရီးလမ်းကို သဘောပေါက်လိုက်​သည်​။
သူ၏ ကျင့်ကြံမှု လမ်းစဉ်တွင် အတားအဆီးများစွာ ရှိနေပြီး မည်သည့်အရာကိုမျှ ရှောင်လွှဲ၍ မရကြောင်းကိုလည်း သိရှိနေပါတော့သည် . . .။

Comment

Leave a Reply

Options

not work with dark mode
Reset