Switch Mode

Chapter – 37

သတိပေးကြခြင်း

Chapter – 37
“ကတိပေးကြခြင်း”

ဝတ်​စုံနက်​ဖြင့်​လူသည်​အမြင့်​သို့ ခုန်​ရန်​သူ၏ ကိုယ်​နေဟန်​ထားအား အသင့်​ပြင်​လိုက်​သည်​။ ရဲ​ရှောင်​အား ပိုမို ပြင်းထန်​စွာ တိုက်​ခိုက်​နိုင်​ရန် နှင့်​သူ့ဘက်​မှ အသာစီးရရန်​အတွက်​ကြိုးစားလိုက်​ခြင်း ဖြစ်​၏။ သို့​သော်​ရဲ​ရှောင်​သည်​ထိုလူ၏ အကြံအား ရိပ်​မိလိုက်​ပြီး သူ့ဘက်မှ အရင်​လက်​ဦး​အောင်​စတင်​တိုက်​ခိုက်​လိုက်​သည်​။
ရဲ​ရှောင်​နှင့်​ဝတ်​စုံနက်​တို့သည်​မျက်​နှာချင်းဆိုင်​အ​နေအထားဖြစ်​သွားကြပြီး လက်​ဖဝါးချင်း ရိုက်​မိသွားကြသည်​။
“ဖုန်းး”
လက်​ဖဝါးချင်း ရိုက်​မိသည့်​အရှိန်​ကြောင့်​ရွှေ​ရောင်​အလင်းတန်းများသည်​ပတ်​ဝန်းကျင်​တစ်​ခုလုံးသို့ ပျံ့နှံ့ဖြာထွက်​သွားခဲ့ပြီး ထို​ရွှေ​ရောင်​အလင်းတန်းများ၏ စူးရှ​တောက်​ပမှု​ကြောင့်​ဘေးနားရှိ လူများ၏ အမြင်​အာရုံများအား မူး​ဝေသွား​စေခဲ့သည်​။
ဝတ်​စုံနက်​ဖြင့်​လူသည်​စိတ်​ရှုပ်​ထွေးသွားပြီး သူ၏ လက်​အား ပြန်​လည်​ရုတ်​သိမ်းလိုက်​၏။ ရဲ​ရှောင်​အား ပြန်​လည်​တိုက်​ခိုက်နိုင်​ရန် ကြိုးစားခြင်းထက်​မိမိကိုယ်​ကို ကာကွယ်​နိုင်​ရန်​အတွက်​ကိုသာ အာရုံစူးစိုက်​ရန်​သူဆုံးဖြတ်​လိုက်​သည်​။ ထိခိုက်​ဒဏ်​ရာ တစ်​စုံတစ်ရာ မရှိဘဲ​ကိုယ့်​ကိုကိုယ်​အ​ကောင်းဆုံး ကာကွယ်​နိုင်​ရန်​အတွက်​သူလုပ်​နိုင်​သမျှ အရာအားလုံးအား ကြိုးစား၍ လုပ်​လိုက်​သည်​။ ရဲ​ရှောင်​ဘက်​မှ ထိုးစစ်​ဆင်​၍ အပြင်းအထန်​တိုက်​ခိုက်​နေ​သော​ကြောင့်​သူ့အ​နေဖြင့်​အ​ပေါ်သို့ ခုန်​မပျံနိုင်​တော့ဘဲ ကြမ်းပြင်​ပေါ်သို့ပင်​ပြုတ်​ကျသွား​လေသည်​။ ရဲ​ရှောင်​အ​နေဖြင့်​ရရှိလာသည့်​အခွင့်​အ​ရေးကို လက်​လွတ်​မခံဘဲ​ရွှေလက်​ဝါး တိုက်​ကွက်​ဖြင့်​ဝတ်​စုံနက်​နှင့်​လူ၏ ဦး​ခေါင်းအား အဆက်​မပြတ်​တိုက်​ခိုက်​လိုက်​သည်​။ ထိုသို့ တိုက်​ခိုက်​နေသည့်​အချိန်​မှာပင်​ရဲ​ရှောင်​၏ လက်​မှ​ရွှေ​ရောင်​မီးခိုးများသည်​အဆက်​မပြတ်​ပင်​ပေါ်ထွက်​နေကြသည်​။
ဝတ်​စုံဖြူ နှင့်​မိန်းက​လေးသည်​ရဲ​ရှောင်​၏ လှုပ်​ရှားမှု မှန်​သမျှအား မျက်​တောင်​မခ​တ်​ဘဲ ကြည့်​နေခဲ့သည်​။ သူမသည်​စိုးရိမ်​ပူပန်​သော အကြည့်​များဖြင့်​ကြည့်​နေပြီး –
“ဟိုင်​ဆန်​ဘက်​က အ​ရေးနိမ့်​နေတယ်​။ သူ အဲ့ဒီလို ခုန်​ဖို့ မကြိုးစားခဲ့သင့်​ဘူး။ သူတိုက်​ခိုက်​နေတဲ့ နည်းလမ်း​တွေက မဟုတ်​သေးဘူး။ တကယ်​လို့ သူက ဟိုဘက်​ကလူထက်​ပိုမြင့်​တဲ့ အ​နေအထားမှာဆိုရင်​တော့ သူ့တိုက်​ကွက်​တွေက မှန်​ကန်​တယ်​။ အခု​တော့ သူက​အောက်​က​နေပြီး​တော့ပဲ ခုခံ​နေရတယ်​။ ရန်​သူက သူ့ထက်​အားနည်း​နေရင်​တော့ သူနိုင်​ကောင်း နိုင်​သွားလိမ့်​မယ်​။ ဒါ​ပေမယ့်​ခက်​တာက တစ်ဖက်က​ရန်​သူ့ရဲ့ အ​ခြေအ​နေကို​ကောင်း​ကောင်းမသိ​တော့ သူ့စိတ်​ထဲရှိတဲ့အတိုင်း က​မူးကရှူးထိုး တိုက်​ကွက်​တွေနဲ့ပဲ လှုပ်​ရှား​နေတယ်​။ သူ့လို ပညာရှင်​တစ်​ယောက်​က ဒီလို မမှားသင့်​တဲ့ အမှားမျိုးကို ဘာလို့ လုပ်​ရတာလဲ”
သူမ၏​နောက်​တွင်​ရှိ​နေသည့်​ဝတ်​စုံနက်​ဖြင့်​လူ​နောက်​တစ်​ယောက်​သည်​တည်​ငြိမ်​သော​လေသံဖြင့်​-
“ဟုတ်​တယ်​. . . သူအမှားလုပ်​မိသွားတယ်​။ ဒါ​ပေမယ့်​သူ့​နေရာမှာ ကျွန်​တော်​ဆိုလည်း အဲ့ဒီလို အမှားမျိုး လုပ်​မိမှာပဲ။ ဘာဖြစ်​လို့လဲဆို​တော့ တစ်​ဖက်​ကို အထင်​သေးပြီး ကိုယ့်​ကိုကိုယ်​ယုံကြည်​မှု လွန်​ကဲသွားလို့။ တစ်​ဖက်​ရန်​သူက ကျွန်​တော်​နဲ့ ဟိုင်​ဆန်​ထက်​ပဲ အားနည်းသလိုလို သူ့ကိုယ်​သူ​မော်​တယ်​အဆင့်​လောက်​ပဲရှိတဲ့ လူလိုလို ဟန်​ဆောင်​ထားတာ။ အဲ့ဒီ​တော့ ကျွန်​တော်​တို့ဘက်​ကလည်း ဒီလို​ကောင်​မျိုးက ငါတို့အတွက်​တော့​အေး​ဆေးပါ သူ့လို​ကောင်​မျိုးကို လွယ်​လွယ်​လေး တိုက်​လို့ရတယ်​ဆိုတဲ့ အ​တွေး​တွေနဲ့​လျှော့တွက်​မိ​ရော။
ဒါ​ပေမယ့်​တကယ်​တမ်း​တော့ ဒီလူက သူ့ရဲ့ စွမ်းအား​တွေကို လျိုထားတာ။ သူ့အဆင့်​က အနည်းဆုံး​တော့​မြေကြီးအဆင့်​ရဲ့အလယ်​အလတ်​လောက်​ကို​ရောက်​နေ​လောက်​ပြီ။ ကျွန်​တော်​တို့လို လူ​တွေကို​ကောင်း​ကောင်းအရူးလုပ်​ဖို့ သူလှည့်​စားလိုက်​တာပဲ။ ဒီတိုက်​ခိုက်​မှုမှာ ဟိုင်​ဆန်​ဘက်​က အနိုင်​ရလိမ့်​မယ်​လို့ ကျွန်​တော်​တော့ မထင်​ဘူး”
ဝတ်​စုံနက်​ဖြင့်​လူသည်​ထိုစကားများအား​အေး​အေးလူလူဖြင့်​ပင်​ပြော​နေ၍ ဝတ်​စုံဖြူ နှင့်​မိန်းက​လေးသည်​အံ့အားသင့်​လျက်​ရှိ၏။
သူတို့နှစ်​ဦး စကား​ပြော​နေသည့်​အချိန်​အတွင်း . . .
ရဲ​ရှောင်​သည်​တဟားဟား ဖြင့်​ဟားတိုက်​ရယ်​မောလိုက်​ရင်း ကြမ်းပြင်​ပေါ်သို့ ဆင်းသက်​လိုက်​သည်​။ ထို့​နောက်​ရွှေ​ရောင်​များ​တောက်​ပ​နေ​သော သူ၏ လက်​နှစ်​ဖက်​အား လျင်​မြန်​စွာ လှုပ်​ရှားလိုက်​ပြီး​ရွှေ​ရောင်​များ ပြိုးပြိုးပြက်​ပြက်​တောက်​ပ​နေ​သော မျဉ်း​ကြောင်းနှစ်​ကြောင်းအား ဖန်​တီးလိုက်​သည်​။
“ဝှစ်​. . . ဝှစ်​. . . ဝှစ်​”
တဖက်​ရန်​သူမှ ကြိုတင်​မခန့်​မှန်းနိုင်​သည့်​လှုပ်​ရှားမှုမျိုးဖြင့်​လှုပ်​ရှားလိုက်​ခြင်း ဖြစ်​သည်​။ ရဲ​ရှောင်​သည်​ရန်​သူဘက်​မှ ခုခံကာကွယ်​ချိန်​မရှိ​အောင်​ကို ထိုးစစ်​ဆင်​လိုက်​ပြီး တရကြမ်း​တိုက်​ခိုက်​လိုက်​သည်​။​
ဝတ်​စုံနက်​ဖြင့်​လူသည်​ရှက်​လည်းရှက်​ဒေါသလည်း အလွန်​အမင်း ထွက်​သွားခဲ့သည်​။ ရဲ​ရှောင်​၏ တိုက်​ခိုက်​မှုအား အားကုန်​သုံး၍ ခုခံလိုက်​ပြီး ပြန်​လည်​ထိုးစစ်​ဆင်​နိုင်​မည့်​အခွင့်​အ​ရေးအား​စောင့်​စား​နေလိုက်​သည်​။ သို့​သော်​သနားညှာတာမှု ကင်းမဲ့စွာဖြင့်​တိုက်​ခိုက်​နေသည့်​ရဲ​ရှောင်​၏ တိုက်​ကွက်​များ​အောက်​တွင်​တန်​ပြန်​တိုက်​ခိုက်​နိုင်​သည့်​အခွင့်​အ​ရေး မရရှိခဲ့​ပေ။
ဟိုင်​ဆန်​သည်​သူ၏ ရန်​သူမှ ယခုကဲ့သို့ အဆက်​မပြတ်​တိုက်​ခိုက်​လာလိမ့်​မည်​ဟု​တွေးမထားမိခဲ့​ချေ။ ရဲ​ရှောင်​အား ပြန်​လည်​တိုက်​ခိုက်​နိုင်​ခြင်း မရှိဘဲ ကြမ်း​ပြင်​ပေါ်သို့ ဟန်​ချက်​မထိန်းနိုင်​တော့​လောက်​အောင်​ကို့ရို့ကားယား အမူအယာမျိုးဖြင့်​ကျသွားခဲ့သည့်​အတွက်​သူ့ကိုယ်​သူ မယုံနိုင်​အောင်​ပင်​ဖြစ်​လျက်​ရှိ၏။ ပြိုင်​ဘက်​၏ အရည်​အချင်းအား အစပိုင်းမှာပင်​လျှော့တွက်​ခဲ့မိသည်​က သူ၏ အမှားပင်​။
သူ၏ စွမ်းအားများသည်​ရဲ​ရှောင်​ထက်​သာလွန်လျက် ရှိ​သော်​လည်း အဘယ့်​အတွက်​ကြောင့်​ရဲ​ရှောင်​၏ ထိုးစစ်​ဆင်​တိုက်​ခိုက်​မှုများအား ပြန်​လည်​မတိုက်​ခိုက်​နိုင်​သည်​ကို နားမလည်​နိုင်​အောင်​ပင်​ဖြစ်​လျက်​ရှိသည်​။ တရစပ်​တိုက်​ခိုက်​မှုများ​ကြောင့်​သူ့အတွက်​အသက်​ရှူ ရန်ပင် အ​ချိန်​မရှိခဲ့​ချေ။
ဟိုင်​ဆန်​သည်​သူ့ဘက်​မှ အ​ရေးနိမ့်​နေသည့်​အ​ခြေအ​နေ​ကြောင့်​ဒေါသအလွန်​အမင်းပင်​ထွက်​လျက်​ရှိသည်​။ ထို့​ကြောင့်​များများစားစား စဉ်းစားမ​နေ​တော့ဘဲ အမြင့်​သို့ တစ်​ချက်​ခုန်​လိုက်​ကာ ရဲ​ရှောင်​အား ကမှူးကရှူးထိုးပင်​တိုက်​ခိုက်​လိုက်​သည်​။ ထိုကဲ့သို့ ခုန်​လိုက်​သည့်​အချိန်​တွင်​သူ့ဘက်​မှ ရဲ​ရှောင်​အားတိုက်​ခိုက်​ရန် အချိန်​အနည်းငယ်​ရရှိခဲ့​သော်​လည်း မတိုက်​ခိုက်​နိုင်​ခဲ့ဘဲ​နောက်​ဆုံးတွင်​ရဲ​ရှောင်​၏ သန်​မာ​သော လက်​ဝါးများဖြင့်​အချက်​၄၀နီးပါးပင်​အရိုက်​ခံခဲ့ရသည်။
“ဖုန်းး . . . ဖုန်းး . . . ဖုန်းး”
မညှာမတာ အရိုက်​ခံလိုက်​ရပြီး​နောက်​တွင်​ဟိုင်​ဆန်​သည်​ကြမ်းပြင်​ပေါ်သို့ အရှိန်​အပြည့်​ဖြင့်​ပြန်​လည်​ဆင်းသက်​လိုက်​သည်​။ ပြင်းထန်​လှသည့်​အရှိန်​ကြောင့်​ကမ်းပြင်​သည်​ရုတ်​တရက်​အက်​ကွဲသွားပြီး သစ်​သားစများပင်​လေ​ပေါ်သို့ ပြန့်​ကျဲသွား​လေသည်​။
အံ့ဩဖွယ်​ကောင်း​လောက်​သည့် ရိုက်ချက်များဖြင့် မရပ်​မနားပင်​အရိုက်​ခံလိုက်​ရသည့်​အတွက်​သူ၏ မျက်​လုံးများသည်​နီရဲတွတ်​သွား​လေသည်​။ ရှက်​ရွံ့စိတ်​ကြောင့်​သိမ်​ငယ်​သွားပြီး​ကြောက်​မက်​ဖွယ်​ကောင်းသည့်​တိုက်​ခိုက်​မှုမျိုးဖြင့်​ထပ်မံ​တိုက်​ခိုက်​ရန်​ပြင်​ဆင်​လိုက်​သည်​။
ထိုအချိန်​တွင်​ရဲ​ရှောင်​သည်​လေထဲတွင်​လှပစွာဖြင့်​ကျွမ်းထိုးလိုက်​ပြီး ကြမ်းပြင်​ပေါ်သို့ ဆင်းသက်​လိုက်​ကာ​လက်​ခုပ်​တီးလိုက်​သည်​။ လက်​ခုပ်တီးလိုက်​ပြီး​နောက်​သူ၏​ရွှေ​ရောင်​လက်​များသည်​နဂိုမူလအတိုင်း ပြန်​ဖြစ်​သွားသည်​။ ထိုလှုပ်​ရှားမှုသည်​အလွန်​တရာမှပင်​လှပ​သော လှုပ်​ရှားမှုဖြစ်​သည်​။ ရဲ​ရှောင်​သည်​သူ၏ လက်​များအား​နောက်​သို့ပစ်​ထားပြီး တည်​ငြိမ်​အေး​ဆေးသည့်​လေသံဖြင့်​-
“မင်း ရှုံးသွားပြီ”
ဟိုင်​ဆန်​သည်​ရဲ​ရှောင်​အား စိုက်​ကြည့်​လိုက်​ပြီး​ဒေါသထွက်​နေသည့်​လေသံဖြင့်​-
“ငါက ရှုံးသွားတာလား”
“ဟုတ်​တယ်​. . . မင်းရှုံးသွားပြီ။ မင်းက သူ့ထက်​အဆင့်​မြင့်​တဲ့ ပညာရှင်​တစ်​ယောက်​ဖြစ်​ပေမယ့်​ကြမ်းပြင်​ကို မင်းအရင်​ထိလိုက်​တဲ့အတွက်​မင်းရှုံးသွားပြီ”
ဟိုင်​ဆန်​သည်​ရှက်​ရွံ့စိတ်​ကြောင့်​ဒေါသတကြီးဖြင့်​ပင်​-
“ဒါ​. . . ဒါ​ပေမယ့်​. . . ကြမ်းပြင်​ကို ထိရင်​ရှုံးတယ်​လို့ ဘယ်​သူကမှ မ​ပြောခဲ့ဘူး​လေ”
မိန်းမလှ​လေးသည်​မည်​သည့်​စကားမှ ဆက်​မ​ပြော​တော့ဘဲ တိတ်​ဆိတ်​သွားခဲ့သည်​။
သူမ၏ တိတ်​ဆိတ်​မှုသည်​အလွန်​ခြောက်​ခြားဖွယ်​ကောင်းပြီး ဝတ်​စုံနက်​နှင့်​လူအား​ကြောက်​ရွံ့သွား​စေခဲ့သည်​။
ဟိုင်​ဆန်​၏ မျက်​နှာသည်​ရုတ်​တရက်​ဖြူ ဖတ်​ဖြူ​ရော်​ဖြစ်​သွားပြီး အထိတ်​တလန့်​အမူအယာဖြင့်​ရှေ့သို့​လျှောက်​သွားလိုက်​ပြီး –
“ကျွန်​တော်​အနူးအညွတ်​တောင်းပန်​ပါတယ်​မိန်းက​လေး။ ကျွန်​တော်​မှားသွားပါ​တယ်​”
ဝတ်​စုံဖြူ နှင့်​မိန်းက​လေးသည်​သူ့အား ဖျတ်​ခနဲ တစ်​ချက်​ကြည့်​လိုက်​ပြီး မည်​သည့်​စကားမှ ပြန်​မ​ပြောခဲ့​ပေ။
ဟိုင်​ဆန်​သည်​ချွေးများထွက်​လာပြီး​နောက်​ဆုံးတွင်​မိန်းက​လေး၏​ရှေ့၌ ဒူး​ထောက်​လိုက်​သည်​။ ကြမ်းပြင်​နှင့်​သူ၏ နဖူးအား ထိလိုက်​ပြီး တိုးညှင်း​သော​လေသံဖြင့်​-
“မိန်းက​လေး . . . ကျွန်​တော်​မှားသွားပါတယ်​။ ကျွန်​တော့်​ကို ခွင့်​လွှတ်​ပေးပါ”
မိန်းမလှ​လေးသည်​သူ့အား ကြည့်​လိုက်​ကာ သက်​ပြင်း တစ်​ချက်​ချလိုက်​ရင်း –
“မင်း ရှုံးသွားတာက အ​ရေးမကြီးပါဘူး။ ဒါ​ပေမယ့်​မင်းဆီမှာ ဒီလို သ​ဘောထား ခံယူချက်​ရှိ​နေသ​ရွေ့ မင်းဘယ်​တော့မှ​အောင်​မြင်​မှာ မဟုတ်​ဘူး။ သိုင်း​လောကကြီးကလည်း မင်းလို လူမျိုးကို ဘယ်​တော့မှ လက်​ခံမှာ မဟုတ်​ဘူး။ စဉ်းစားကြည့်​လိုက်​စမ်းပါ . . . အခု မင်းစကား​ပြော​နေတာ ငါမဟုတ်​ဘဲ တခြားတစ်​ယောက်​သာ ဖြစ်​နေခဲ့မယ်​ဆိုရင်​မင်းအသက်​ရှင်​လိမ့်​မယ်​လို့ မင်းထင်​နေတာလား”
ဟိုင်​ဆန်​သည်​သူ၏ အမှား​ကြောင့်​အလွန်​အမင်း​ကြောက်​ရွံ့လျက်​ရှိ၏။
ဝတ်​စုံဖြူ နှင့်​မိန်းက​လေးသည်​နူးညံ့ညင်​သာ​သော အသံဖြင့်​-
“ထလိုက်​တော့ . . . ရပြီ”
ဟိုင်​ဆန်​သည်​သူ၏​ခေါင်းအား ငုံ့ထားပြီး မိန်းမလှ​လေး၏ ဘယ်​ဘက်​ဘေးတွင်​မတ်​တပ်​ရပ်​လိုက်​သည်​။
ယခုအချိန်​တွင်​သူဘာစကားမှ မ​ပြောရဲ​တော့​ပေ။ အခြားဝတ်​စုံနက်​ဖြင့်​လူသည်​သူ့အား “ဘုရား သိကြား မ လို့​ပေါ့။ မင်းကံ​ကောင်းသွားတယ်​” ဆိုသည့်​
အဓိပ္ပါယ်​ရှိ​သော မျက်​လုံးများဖြင့်​ကြည့်​နေသည်​ကို​တွေ့လိုက်​ရသည်။
ဝတ်​စုံဖြူ နှင့်​မိန်းက​လေးသည်​သူ့အား ခွင့်​လွှတ်​ပေးလိုက်​၍ ဟိုင်​ဆန်​စိတ်​သက်​သာရာ ရသွားခဲ့သည်​။
မိန်းမလှ​လေးသည်​ရဲ​ရှောင်​အား ပျုဌာ​သော အပြုံးမျိုးဖြင့်​ပြုံးပြလိုက်​ရင်း –
“အ​တော်​ကောင်းတဲ့ တိုက်​ပွဲပဲ။​ကျေးဇူးပြုပြီး ရှင့်​နာမည်​ကို​ပြောပြလို့ရမလား”
ရဲ​ရှောင်​သည်​သူ၏ လက်​နှစ်​ဖက်​အား​နောက်​သို့ပစ်​လိုက်​ရင်း အဆင့်​မြင့်​ပညာရှင်​ကြီးတစ်​ဦး၏ ဟန်​ပန်​မျိုးဖြင့်​-
“ဖန်​. . . လို့​ခေါ်နိုင်​ပါတယ်​”
ဝတ်​စုံဖြူ နှင့်​မိန်းက​လေးသည်​ချိုသာ​သော အသံဖြင့်​-
“သခင်​ကြီးဖန်​. . . ရှင်​က တကယ်​ကို လက်​ဖျားခါ​လောက်​အောင်​တော်​တဲ့ ပညာရှင်​တစ်​ယောက်​ပါ။ ဒါ​ပေမယ့်​ရှင်​က ကျွန်​မရဲ့ လူကို ရှုံးနိမ့်​စေပြီး အရှက်​ရ​စေခဲ့တယ်​။ ခဏ​နေရင်​လေလံပွဲကလည်း စ​တော့မှာဆို​တော့ ကျွန်​မတို့ စကားများများ​ပြောဖို့ အချိန်​မရှိ​တော့ဘူး။ ဒီလိုလုပ်​ပါလား . . .​လေလံပွဲပြီးရင်​ရှင်​ကျွန်​မနဲ့ အတူလိုက်​ခဲ့ပါလား။ ရှင့်​မှာ လိုက်​ရဲတဲ့ သတ္တိရှိတယ်​ဆိုရင်​ပေါ့​လေ . . .”
မိန်းမလှ​လေး၏ စကား​ကြောင့်​ရဲ​ရှောင်​သည်​တဟားဟားဖြင့်​ပင်​ရယ်​လိုက်​ပြီး –
“စိန်​ခေါ်​နေတာပါလား . . . ငါက​ယောက်ျားကြီး ဖြစ်​ပြီး မင်းလို မိန်းက​လေးတစ်​ယောက်​ကို​ကြောက်​မယ်​လို့ မင်းက ထင်​နေတာလား။​ကောင်းပြီ​လေ . . .​လေလံပွဲပြီးရင်​တွေ့ကြတာ​ပေါ့”
“ရှင့်​ကတိ ရှင်​တည်​ပါ​စေ”
မိန်းမလှ​လေးသည်​ရဲ​ရှောင်​အား ထပ်​မံ သတိ​ပေးစကား​ပြောလိုက်​၏။
“ငါ့ကတိ ငါတည်​ပါတယ်​”
ရဲ​ရှောင်​သည်​ခေါင်းညိတ်​ရင်း ကတိ​ပြန်​ပေးလိုက်​သည်​။
မည်​မျှအ​ရေးကြီးသည့်​ကိစ္စများ​ရှိရှိ သူတို့နှစ်​ဦး၏ သ​ဘောတူညီမှုအား​ဖောက်​ဖျက်​လိမ့်​မည်​မဟုတ်​ချေ။
ရဲ​ရှောင်​၏ ကတိ​ပေးစကား​ကြောင့်​မိန်းမလှ​လေးသည်​ခေါင်းတစ်​ချက်​ပြန်​လည်​ညိတ်​ပြလိုက်​ပြီး ဝတ်​စုံနက်​များ ဝတ်​ဆင်​ထားသည့်​သူ၏ လူနှစ်​ယောက်​နှင့်​အတူ ထွက်​ခွာသွားခဲ့သည်​။
“ခဏ​နေဦး”
ရဲ​ရှောင်​သည်​ပြုံးရွှင်​သော မျက်​နှာထားဖြင့်​လှ​မ်း​အော်​လိုက်​ပြီး ပုလင်း​သေး​သေး​လေး တစ်​လုံးအား ဟိုင်​ဆန်​၏ လက်​ထဲသို့ ပစ်​ပေးလိုက်​သည်​။
“ငါ့ရဲ့​ရွှေ​ရောင်​လက်​တွေက အဆိပ်​ရှိတယ်​”
ရဲ​ရှောင်​သည်​တည်​ငြိမ်​စွာဖြင့်​ပင်​ပြောလိုက်​သည်​။
ဟိုင်​ဆန်​သည်​ရဲ​ရှောင်​အား ကြည့်​ရင်း တုန်​လှုပ်သွား​လေသည်​။
မိန်းမလှ​လေးသည်​ဟိုင်​ဆန်​အား မျက်​မှောင်​ကြုပ်​၍ ကြည့်​လိုက်​ပြီး –
“ယူထားလိုက်​လေ”
ထို့​နောက်​မိန်းမလှ​လေးသည်​ရဲ​ရှောင်​အား ပြုံးပြလိုက်​ပြီး –
“​ကျေးဇူးတင်​ပါတယ်​. . . သခင်​ကြီးဖန်​”
ရဲ​ရှောင်​သည်​ပြန်​လည်​ပြုံးပြလိုက်​ရင်း –
“ကိစ္စမရှိပါဘူး။ ငါ့​ကြောင့်​တစ်​ယောက်​ယောက်​အဆိပ်​မိပြီး​သေသွားရင်​မ​ကောင်းဘူး​လေ”
ရဲ​ရှောင်​နှင့်​မိန်းမလှ​လေးတို့ နှစ်​ဦးသည်​ပြိုင်​တူပင်​ရယ်​မောလိုက်​ကြသည်​။
ထို့​နောက်​ဝတ်​စုံဖြူ နှင့်​မိန်းက​လေးသည်​သူ၏ လူနှစ်​ယောက်​နှင့်​အတူ​လေလံပွဲအတွင်းသို့ ပြန်​လည်​ထွက်​ခွာသွားလိုက်​သည်​။
ရဲ​ရှောင်​၏ စကား​ကြောင့်​သူတို့သုံး​ယောက်​စလုံး စိတ်​ရှုပ်​ထွေးသွားကြပြီး​ပြိုင်​တူပင်​တွေးလိုက်​မိကြသည်​။
“​သူ့ရဲ့​ရွှေ​ရောင်​လက်​တွေက အဆိပ်​ရှိတယ်​ပေါ့။ အဆိပ်​က မသိမသာ မိသွားတာလား။ ဘယ်​လို​တောင်​လုပ်​လိုက်​တာပါလိမ့်​”
သခင်​ကြီးဖန်​၏ အစွမ်းအစအား သူတို့ အထင်​ကြီးသွားကြ​လေသည်​။
အဆိုပါ​ရွှေ​ရောင်​လက်​များနှင့်​ဖန်​ဇီလင်​သည်​ရုပ်​ဖျက်​ထားသည့်​လူတစ်​ယောက်​ဖြစ်​ကြောင်း သူတို့ မသိကြ​ပေ။
ဝတ်​စုံနက်​များ ဝတ်​ဆင်​ထားသည့်​လူနှစ်​ဦးအား ရဲ​ရှောင်​မြင်​တွေ့လိုက်​ရသည့်​အချိန်​တုန်းက စိတ်​စနိုးစ​နောင့်​ဖြစ်​သွားခဲ့သည်​။
ထိုလူနှစ်​ဦးအား ကြည့်​ရင်း ရဲ​ရှောင်​သည်​တစ်​နေရာရာမှာ​တွေ့ဖူး​နေသကဲ့သို့ပင်​ရင်းရင်းနှီးနှီး ခံစား​နေရ​လေသည်​။
ထို့ပြင်​သူတို့နှစ်​ဦး အပြန်​အလှန်​တိုက်​ခိုက်​နေသည့်​အချိန်​တွင်​ထူးခြားမှုတစ်​ခုအား ခံစားလိုက်​ရသည်​။ ဝတ်​စုံနက်​ဖြင့်​လူထံမှ ဓားသမားများထံတွင်​ရှိတတ်​သည့်​သတ်​ဖြတ်​လိုသည့်​အ​ငွေ့အသက်​များအား ခံစားလိုက်​ရသည်​။
ကျွမ်းကျင်​သည့်​ဓားပညာရှင်​များတွင်​သာ ထိုကဲ့သို့​သော အပြုအမူများရှိသည်​ကို ရဲ​ရှောင်​ကောင်း​ကောင်းကြီး သိ​နေ​ပေသည်​။
ထို့ပြင်​ထိုလူ၏ လက်​ဖဝါးတွင်​အသားမာများ တက်​နေသည်​ကိုလည်း ရဲ​ရှောင်​သတိပြုမိခဲ့သည်​။
ရဲ​ရှောင်၏ စိတ်​ထဲတွင်​ထိုအသားမာတက်​နေသည့်​အ​ကြောင်းအား​တွေးလိုက်​မိသည်​။
[ဒီအသားမာ​တွေက ဓား​ရေး​လေ့ကျင့်​လို့ ဖြစ်​သွားတဲ့ အသားမာ​တွေ။ သူက ဓား​ရေးကျွမ်းကျင်​တဲ့ ဓားသမားတစ်​ယောက်​ပဲ။ ဓားသမား . . . ဓားသမား . . .​ငါ သူ့ကို​တော်​တော်​လေးကို ရင်းနှီး​နေသလို ခံစား​နေရပါလား . . .]
မူမျိုးနွယ်​စုမှ လူရှစ်​ယောက်​လာတိုက်​ခိုက်​သည့်​ညတုန်းက သူ့အိမ်​မှ ပျံသန်းထွက်​ခွာသွားသည့်​လူ၏ ပုံသဏ္ဍာန်​အား​တွေးမိလိုက်​ရင်း ရဲ​ရှောင်​ရုတ်​တရက်​ပြန်​မှတ်​မိသွားသည်​။ ထို့​နောက်​ချက်​ချင်းပင်​မိန်းမလှ​လေးနှင့်​ဝတ်​စုံနက်​တို့ နှစ်​ဦးထွက်​ခွာသွားသည့်​ဘက်​သို့ ကြည့်​လိုက်​သည်​။ သို့​သော်​သူတို့သုံးဦးစလုံးအား မ​တွေ့ရ​တော့​ပေ။
“ဟုတ်​တယ်​. . . ဒီလူပဲ”
********
ဝတ်​စုံဖြူ နှင့်​မိန်းက​လေး၏ ကိုယ်​ရံ​တော်​ထံမှ အလွန်​အ​ရေးပါ​သော သဲလွန်​စအား ရဲ​ရှောင်​ရရှိသွား​လေသည်​။ ရဲ​ရှောင်​သည်​လေလံခန်းမအတွင်းသို့ ပြန်​ဝင်​သွားလိုက်​သည်​။​လေလံခန်းမအတွင်းသို့​ရောက်​ရှိပြီး ခန်းမတံခါး ပိတ်​တော့မည့်​အချိန်​တွင်​အုပ်​စုနှစ်​စုသည်​ရောက်​ရှိလာကြသည်​။
ထိုအဖွဲ့နှစ်​ဖွဲ့သည်​မည်​သည့်​စကားတစ်​လုံးမှ မ​ပြောဘဲ​လေလံခန်းမအတွင်းသို့​အေး​အေးလူလူဖြင့်​ပင်​ဝင်​သွား​လေသည်​။
********
“ဒူ”
​လေလံပွဲ စတင်​တော့မည့်​အ​ကြောင်း အချက်​ပေးလိုက်​သည့်​အချိန်​တွင်​ခန်းမတစ်​ခုလုံး တိတ်​ဆိတ်​ငြိမ်​သက်​သွားကြသည်​။
ကွမ်​ဝမ်​ရှန်​သည်​အနီ​ရောင်​ဝတ်​ရုံကြီးအား ဝတ်​ဆင်​ထားပြီး စင်​ပေါ်တွင်​မတ်​တပ်​ရပ်​လျက်​ရှိ၏။ သူသည်​ယခုအချိန်​တွင်​လေလံပွဲ၏ သဘာပတိအဖြစ်​တာဝန်​ဆောင်​ရွက်​မည်​ဖြစ်​ပြီး သူ၏ အိုမင်းရင့်​ရော်​နေ​သော မျက်​နှာတွင်​ဝမ်းသာဂုဏ်​ယူမှုများဖြင့်​ပြည့်​နှက်​လျက်​ရှိသည်​။
ယခုကဲ့သို့ ထင်​ရှား​ကျော်​ကြားသည့်​လေလံပွဲအား ပြုလုပ်​နိုင်​ခဲ့သည့်​အတွက်​သမိုင်းသစ်​ရေးထိုးနိုင်ခဲ့ဖြစ်​ကြောင်း သူ့ကိုယ်​သူ ယုံကြည်​မှုအပြည့်​ရှိ​နေ​လေသည်​။…..
ကွမ်​ဝမ်​ရှန်​သည်​သူ့​ရှေ့တွင်​ရှိသည့်​လူအုပ်​ကြီးအား ကြည့်​ရင်း​ကျေနပ်​လျက်​ရှိသည်​။ ထိုလူများအား​လေလံပွဲသို့ တစ်​ယောက်​နှစ်​ယောက်​တက်​အောင်​မဲဆွယ်​ရန်မှာ အလွန်​ခက်​ခဲသည့်​အလုပ်​ဟုဆိုနိုင်​ပေသည်​။ သို့​သော်​ယခုအချိန်​တွင်​မူ ထိုလူများအားလုံးသည်​လေလံပွဲသို့ တက်​ညီလက်​ညီဖြင့်​ပင်​တက်​ရောက်​လာကြပြီဖြစ်​သည်​။
“​လေလံပွဲ စတင်​ပြီဖြစ်​ကြောင်း​ကြေညာပါတယ်​ခင်​ဗျားး . . .”
ထိုစကားအား​လေလံပွဲသို့ တက်​ရောက်​လာကြသည့်​လူတိုင်း အကြားချင်​ဆုံး စကားဖြစ်​ကြောင်း ကွမ်​ဝမ်​ရှန်​အ​နေဖြင့်​ကောင်း​ကောင်းကြီး သ​ဘော​ပေါက်​လေသည်​။ ထို့​ကြောင့်​အချိန်ဆွဲမ​နေ​တော့ဘဲ လိုရင်းတိုရှင်းပင်​ပြောလိုက်​လေသည်​။
​သူ့အ​နေဖြင့်​လေ​ကြောရှည်​၍​ပေရှည်​နေစရာမလို​ပေ။ ယခုကျင်းပသည့်​လေလံပွဲသည်​သာမန်​ထက်​ထူးခြားသည့်​လေလံပွဲ ဖြစ်​နေခြင်း​ကြောင့်​မလိုလားအပ်​သည့်​စကားများ​ပြော​နေခဲ့ပါက တက်​ရောက်​လာကြသည့်​စိတ်​ပျက်​လက်​ပျက်​ဖြင့်​မ​ကျေမနပ်​ဖြစ်​သွားကြမည်​မှာ​သေချာ​ပေါက်​ပင်​ဖြစ်​နေပါ​တော့သည်​။

Comment

Leave a Reply

Options

not work with dark mode
Reset