Switch Mode

Chapter – 36

မိန်းကလေးနှင့် ရွှေလက်တိုက်ကွက်

Chapter – 36
“မိန်းကလေးနှင့်ရွှေလက်တိုက်ကွက်”

​လေလံခန်းမထဲတွင်​တော်​ဝင်​မိသားစုမှ မိသားစု​လေးစု၊ သိုင်း​လောကမှ အုပ်​စု (၁၅)စု နှင့်​မျိုးနွယ်​စုကြီး (၈)စု တို့သည်​အသီးသီး​နေရာယူထားကြသည်​။
​လေလံပွဲသို့ တစ်​ကိုယ်​တော်​ပညာရှင်​များ အပါအဝင်​နနြု လူ​ပေါင်း​လေးရာ​နီးပါး တက်​ရောက်​ခဲ့ကြသည်​။
ထိုလူများအားလုံးသည်​မော်​တယ်​ကမ္ဘာ၏ ထိပ်​သီး ပုဂ္ဂိုလ်​များပင်​ဖြစ်​သည်​က့
ယခု​လေလံပွဲသည်​ထိုကဲ့သို့ နာမည်​ကျော်​ကြားလှသည့်​လူများအား တစ်စုတစ်​ဝေးတည်း ဖြစ်​အောင်​စုစည်း​ပေးနိုင်​သော တစ်​ခုတည်း​သော အရာပင်​ဖြစ်​လေသည်​။
​လေလံပွဲစမည့်​အချိန်​သို့​ရောက်​ရှိလာပြီ ဖြစ်​သည့်​အတွက်​ခန်းမထဲသို့ မည်​သူတစ်​ဦးတစ်​ယောက်​ကိုမှ အဝင်​မခံ​တော့​ပေ။
ခန်းမတံခါး ပိတ်​တော့မည့်​အချိန်​တွင်​ရထားလုံးတစ်​စီးသည်​ရုတ်​တရက်​ရောက်​လာခဲ့သည်​။
ရထားလုံးသည်​အခြားရထားလုံးများနှင့်​မတူဘဲ တမူထူးခြား​နေသည်​။ ရထားလုံးတစ်​ခုလုံးအား ဝါးများဖြင့်​ပြုလုပ်​ထားပြီး လက်​ရာသည်​အပြစ်​ပြောစရာ မရှိ​အောင်​သပ်​ရပ်​ကောင်းမွန်​လှ​သည်​။ ကြည့်လိုက်​ရုံနှင့်​ပင်​သဘာဝတရားကြီး၏ အ​ငွေ့အသက်​များ အပြည့်​အဝ ခံစားရနိုင်​ပေသည်​။
ရထားလုံးသည်​ခန်းမ တံခါး​ရှေ့တွင်​ရပ်​တန့်​သွားသည်​။
ထို့​နောက်​သန်​မာထွားကျိုင်းသည့်​လူနှစ်​ယောက်​သည်​ဦးညွှတ်​အရိုအ​သေ​ပေးလိုက်​ရင်း ရထားလုံးတံခါးအား ဖွင့်​လိုက်​သည်​။ တံခါးဖွင့်​ပြီးသည်​နှင့်​တစ်​ပြိုင်​နက်​အလွန်​လှပ​ကျော့ရှင်း​သော​ခြေ​ထောက်​တစ်​စုံသည်​ထွက်​ပေါ်လာခဲ့သည်​။ မြင်​ရသူအ​ပေါင်းအတွက်​အလွန်​တရာ မျက်​စိပသာဒ ဖြစ်​စေသည့်​မြင်​ကွင်းတစ်​ခုပင်​ဖြစ်​၏။
ခဏအကြာတွင်​ရထားလုံးထဲမှ လှပ​ကျော့ရှင်း​သော​ခြေ​ထောက်​ပိုင်​ရှင်​သည်​ထွက်​လာပြီး​လေလံခန်းမဝင်​ပေါက်​သို့ ဆင်​မယဉ်​သာ​ခြေလှမ်းမျိုးဖြင့်​သွားလိုက်​သည်​။ ထိုမိန်းက​လေး၏ ခန္ဓာကိုယ်​ကောက်​ကြောင်းအလှသည် အပြစ်​ပြောစရာမရှိ​အောင်​စွဲမက်​ဖွယ်​ကောင်းလှပြီး အသားအရည်​မှာလည်း ဖြူစင်​ဝင်းမွတ်​လှသည်​။ အလှ​ပေါ် အလှဆင့်​ဆိုသည့်​အတိုင်း မဲနက်​နေ​သော ဆံနွယ်​များ​ကြောင့်​သူမ၏ အလှသည်​ပိုမို​ပေါ်လွင်​လျက်​ရှိသည်​။
ထိုမိန်းက​လေး ဝတ်​ဆင်ထားသည့်​ဝတ်​စုံသည်​သာမန်​အဖြူ​ရောင်​ဝတ်​စုံတစ်​စုံပင်​ဖြစ်​သော်​လည်း အခြား​တောက်​ပ​သော ဝတ်​စုံ​ထောင်​ပေါင်းများစွာထက်​သာလွန်​နေသည်​။
သူမ၏ အလှ​ကြောင့်​လေလံခန်းမတစ်​ခုလုံးရှိ လူများသည်​အသက်​ရှူဖို့ပင်​မေ့​လျော့​နေကြပြီး အပ်​ကျသံ မကြားရ​လောက်​အောင်​တိတ်​ဆိတ်​ငြိမ်​သက်​လျက်​ရှိသည်​။
“ဒီ​နေရာက နာမည်​ကြီး​နေတဲ့ လင်းပါအို​လေလံခန်းမ​ပေါ့​လေ”
ဝတ်​စုံဖြူ နှင့်​မိန်းက​လေးသည်​နူးညံ့ညင်​သာစွာဖြင့်​ပြုံးရင်း​ပြောလိုက်​သည်​။
ခန်းမတံခါး​ပေါက်​ဝ တစ်​ဖက်​တစ်​ချက်​တွင်​မတ်​တတ်​ရပ်​နေ​သော မိန်းက​လေးနှစ်​ဦးသည်​အလွန်​ဆွဲ​ဆောင်​မှုရှိ​သော မိန်းက​လေးများ ဖြစ်​သော်​လည်း ဝတ်​စုံဖြူ နှင့်​မိန်းက​လေး၏ အလှနှင့်​ယှဉ်​လျှင်​ဆီနှင့်​ရေလိုပင်​ဖြစ်​နေ​ပေသည်​။
ကွမ်​ဝမ်​ရှန်​သည်​ဝတ်​စုံဖြူနှင့်​မိန်းက​လေးအား​တွေ့လိုက်​သောအခါ ပျာပျာသလဲလဲ အမူအယာဖြင့်​တံခါး​ပေါက်​ဝသို့​ပြေးထွက်​သွားသည်​။ ထို့​နောက်​မိန်းက​လေးအား အရိုအ​သေပြုလိုက်​ရင်း –
“​လေလံပွဲကို တက်​ရောက်​လာ​ပေးတဲ့အတွက်​ကျေးဇူးအများကြီးတင်​ပါတယ်​။ မိန်းက​လေးရဲ့ ဆရာ​ရော​နေ​ကောင်းကျန်းမာရဲ့လား”
ဝတ်​စုံဖြူ နှင့်​မိန်းက​လေးသည်​ကွမ်​ဝမ်ရှန်​အား ပြန်​လည်​အရိုအ​သေပြုလိုက်​ရင်း –
“အိုး . . . သခင်​ကြီးကွမ်​ကျွန်​မကို မှတ်​မိ​နေ​သေးတာပဲ။ ကျွန်​မရဲ့ ဆရာကို သတိတရနဲ့ စိုးရိမ်​ပူပန်​ပေးတဲ့အတွက်​ကျေးဇူးတင်​ပါတယ်​။ ဆရာ​နေ​ကောင်း ကျန်းမာပါတယ်​”
ကွမ်​ဝမ်​ရှန်​သည်​မိန်းက​လေးအား ထပ်​မံ ဦးညွှတ်​လိုက်​ရင်း –
“မိန်းက​လေးအ​နေနဲ့​လေလံပွဲကို အခုလို လာ​ရောက်​တက်​ရောက်​ပေးတာ ကျုပ်​တို့အတွက်​အင်​မတန်​မှကို ဂုဏ်​ရှိသွားပါပြီ။​ကျေးဇူးပြုပြီး အထဲကို ကြွပါ . . . မိန်းက​လေး”
ဝတ်​စုံဖြူ နှင့်​မိန်းက​လေးသည်​ကွမ်​ဝမ်​ရှန်​၏ စကား​ကြောင့်​ပြုံးလိုက်​ရင်း –
“ကျွန်​မ ကြိုတင်အ​ကြောင်းမကြားဘဲ အခုလို ရုတ်​တရက်​ရောက်​လာတာကို စိတ်​မရှိပါနဲ့ . . . သခင်​ကြီးကွမ်​. . .”
ကွမ်​ဝမ်​ရှန်​သည်​မိန်းက​လေး​ပြောလိုက်​သည့်​စကား​ကြောင့်​ပျာပျာသလဲလဲပင်​ဖြစ်​သွားရင်း –
“အာ . . . မဟုတ်​တာ . . . မိန်းက​လေး အခုလို​ရောက်​လာ​ပေးတာကိုပဲ ကျုပ်​တို့​လေလံပွဲက အရမ်းကို ဂုဏ်​ရှိ​နေပါပြီ . . .”
ဝတ်​စုံဖြူ နှင့်​မိန်းက​လေးသည်​ကွမ်​ဝမ်​ရှန်​၏​လောကွတ်​ပျုငှာသည့်​အ​ပြော​ကြောင့်​ပြုံးလိုက်​ပြီး ခန်းမအတွင်းသို့ ဝင်​သွားလိုက်​သည်​။
ဝတ်​စုံနက်​များ ဝတ်​ဆင်​ထားပြီး တည်​ငြိမ်​ခန့်​ညား​သော အသွင်​အပြင်​ရှိသည့်​လူနှစ်​ယောက်​သည်​သူမ၏​ဘေးတစ်​ဖက်​တစ်​ချက်​မှ ခြံရံ၍ ထပ်​ကြပ်​မခွာ လိုက်​သွားကြသည်​။
ရဲ​ရှောင်​သည်​မိန်းက​လေး နှင့်​သူ​၏ ကိုယ်​ရံ​တော်​နှစ်​ဦးအား ကြည့်​ရင်း အ​တော်​လေးပင်​စိတ်​ဝင်​စား​နေမိသည်​။
အားလုံး၏ အမြင်​အာရုံများကို ဖမ်းစားနိုင်​သည့်​ထိုမိန်းက​လေးသည်​မည်​သူနည်း။
ကွမ်​ဝမ်​ရှန်​သည်​လေလံပွဲအား ကြီးကြပ်​စီစဉ်​ပေးရသည့်​သာမန်​လူတစ်​ယောက်​သာ ဖြစ်​ပြီး အဆင့်​မြင့်​ပညာရှင်​တစ်​ယောက်​မဟုတ်​ပေ။ သို့​သော်​လင်းပါအို​လေလံခန်းမ၏​နောက်​ကွယ်​တွင်​အလွန်​စွမ်းအားကြီးသည့်​အင်​အားတစ်​စု ရှိ​နေ​ကြောင်း လူတိုင်းလိုလို သိကြသည်​။ ထို့​အချက်​ကြောင့်​ပင်​မျိုးနွယ်​စုကြီးရှစ်​စုကဲ့သို့ အင်​အားကြီးလှသည့်​မျိုးနွယ်​စုကြီးများပင်​လေလံပွဲတွင်​မည်​သည့်​ပြသာနာမှ တက်​အောင်​မ​လုပ်​ရဲကြ​ချေ။ ထိုကဲ့သို့ဆိုလျှင် ကွမ်​ဝမ်​ရှန်​သည်​ဝတ်​စုံဖြူ နှင့်​မိန်းက​လေးအား မည်​သည့်အတွက်​ကြောင့်​အလွန်​နှိမ့်​ချသည့်​ပုံစံဖြင့်​ဆက်​ဆံ​နေရသနည်း။
ထို့ပြင်​သူတို့နှစ်​ဦး စကား​ပြော​နေကြသည့်​အချိန်​တွင်​”ဆရာ” ဟု​ခေါ်​သော လူတစ်​ယောက်​အ​ကြောင်း​အ​ရေးတယူပင်​ပြောဆို​နေကြ​သေးသည်​။
သူတို့​ပြောသည့်​”ဆရာ” ဆိုသည့်​လူမှာ မည်​သူနည်း။
ရဲ​ရှောင်​၏ မျက်​နှာသည်​တည်​ငြိမ်​နေ​သော်​လည်း စိတ်​ထဲတွင်​မူ​မေးခွန်း​ပေါင်းများစွာအား​တွေးရင်းအ​ဖြေရှာလျက်​ရှိသည်​။
[ကွမ်​ဝမ်​ရှန်​က အဲ့ဒီလူကို ဆရာ လို့​ခေါ်လိုက်​တယ်​။
အဲ့ဒါက​သိပ်​မထူးဆန်း​သေးဘူး။ ဒါ​ပေမယ့်​ဟို​ကောင်​မ​လေးကပါ ဆရာ လို့​ခေါ်​နေတဲ့ ကိစ္စက​တော်​တော်​ထူးဆန်းသွားပြီ . . . ဖြစ်​နိုင်​တာက​တော့ . . .]
ရဲ​ရှောင်​သက်​ပြင်းတစ်​ချက်​ချလိုက်​ရင်း –
[ဖြစ်​နိုင်​ခြေက တစ်​ခုပဲရှိတယ်​။ ဒီမိန်းက​လေးက စွမ်းအား အရမ်းကြီးတဲ့ လူတစ်​ယောက်​ရဲ့ အ​စေခံပဲ ဖြစ်​ရမယ်​]
ရဲ​ရှောင်​ခန့်​မှန်းလိုက်​သည့်​အတိုင်းပင်​ထိုမိန်းက​လေးသည်​အ​စေခံအမျိုးသမီးတစ်​ဦးပင်​ဖြစ်​သည်။ သို့​သော်​ကွမ်​ဝမ်​ရှန်​သည်​ထိုအ​စေခံ မိန်းက​လေးအား အလွန်​နှိမ့်​ချ ရိုကျိုးသည့်​အမူအယာဖြင့်​တရိုတ​သေပင်​ဆက်​ဆံ​နေ​လေသည်​။ သူတို့နှစ်​ဦး၏​နောက်​ကွယ်​တွင်​ပ​ဟေဠိဆန်​ဆန်​လျှိ့ဝှက်​ချက်​များ ရှိ​နိုင်​ပေသည်​။
စဉ်းစားစရာ​ကောင်းသည့်​အချက်​မှာ ယခုကဲ့သို့​ချော​မောလှပ​သော အမျိုးသမီးအ​စေခံတစ်​ဦးအား ပိုင်​ဆိုင်​ထားသည့်​လူမှာ မည်​ကဲ့သို့​သော လူဖြစ်​နိုင်​ပါသနည်း။
မိန်းက​လေးသည်​လေလံခန်းမအတွင်းသို့ ဝင်​လာသည့်​အချိန်​တွင်​ရဲ​ရှောင်​အား ရုတ်​တရက်​မြင်​တွေ့သွားခဲ့သည်။ ထို့​နောက်​သူမ၏ စွဲမက်​ဖွယ်​ကောင်း​သော မျက်​ဝန်းများဖြင့်​ရဲ​ရှောင်​အား ကြည့်​လိုက်​ရင်း –
“သခင်​ကြီးကွမ်​. . .​လေလံပွဲကလည်း စဖို့ လို​သေးတယ်​နော်​။​နောက်​ပြီး အ​ပေါ်ဆုံးထပ်​ရဲ့​လှေကားလက်​ရမ်း​ဘေးမှာ သခင်​ကြီးကွမ်​ရဲ့ မိတ်​ဆွေတစ်​ယောက်​မတ်​တပ်​ရပ်​နေတာကို​တွေ့တယ်​။ ကျွန်​မ ခန့်​မှန်း ကြည့်​မိရ​သ​လောက်​အဲ့ဒီလူက သာမန်​လူ​တော့ မဟုတ်​ဘူး”
ကွမ်​ဝမ်​ရှန်​သည်​ပါးရည်​နပ်​ရည်​ရှိသည့်​လူတစ်​ယောက်​ပီပီ ဝတ်​စုံဖြူ နှင့်​မိန်းက​လေးသည်​ရဲ​ရှောင်​အ​ကြောင်း စကားအစ်​နေမှန်း ချက်​ချင်းပင်​သိလိုက်​သည်​။ ရဲ​ရှောင်​သည်​သာမန်​လူတစ်​ယောက်​မဟုတ်​ကြောင်း ဝတ်​စုံဖြူ နှင့်​မိန်းက​လေးသည်​လည်း သတိပြုမိ​နေသည့်​ပုံပင်​။
ခန်းမ၏ တာဝန်​ရှိသူ အသီးသီးသည်​လေလံပွဲအတွက်​ပြင်​ဆင်​ရင်း အလုပ်​ရှုပ်​နေကြသည်​။ ထို့​ကြောင့်​ရဲ​ရှောင်​သည်​လေလံခန်းမ နှင့်​သက်​ဆိုင်​သည့်​အလုပ်​သမားဝန်​ထမ်း မဟုတ်​ကြောင်း မိန်းက​လေးသည်​သုံးသပ်​လိုက်​မိသည်​။ ထို့ပြင်​လေလံပွဲသို့ တက်​ရောက်​လာကြသည့်​လူများသည်​မိမိတို့နှင့်​သက်​ဆိုင်​သည့်​နေရာများတွင်​ထိုင်​နေကြပြီး​လေလံပွဲ စတင်​မည့်​အချိန်​အား​စိတ်​ဝင်​တစားဖြင့်​ပင်​စောင့်​ဆိုင်း​နေကြသည်​။ မည်​သူတစ်​ဦးတစ်​ယောက်​မှ ရဲ​ရှောင်​ကဲ့သို့​အေး​အေးလူလူ ပုံစံဖြင့်​မတ်​တပ်​ရပ်​မ​နေကြ​ပေ။
ရဲ​ရှောင်​သည်​အခြားလူများ၏ အပြုအမူများနှင့်​ကွဲပြား​နေသည့်​အတွက်​ဝတ်​စုံဖြူ နှင့်​မိန်းက​လေးသည်​သတိပြုမိခဲ့ခြင်း ဖြစ်​သည်​။ ရဲ​ရှောင်​နှင့်​ပက်​သက်​သည့်​အ​ကြောင်းအရာများအား သူမ သိချင်​နေမိ​လေသည်​။
ရဲ​ရှောင်​ထံ၌​လူအုပ်​ကြီး နှင့်​ဝေးရာတွင်​နေရသည့်​အ​ကြောင်းပြချက်​သုံးချက်​ရှိ​လေသည်။ ပထမအချက်​အ​နေဖြင့်​လူအုပ်​ကြီးကြားတွင်​ရှိသည့်​အ​ဆင့်​မြင့်​ပညာရှင်​ကြီးများအား​စောင့်​ကြည့်​ချင်​၍ ဖြစ်​သည်​။ ဒုတိယအချက်​အ​နေဖြင့်​သူ့အား ရဲ​ရှောင်​မှန်း မသိ​အောင်​ရုပ်​ဖျက်​လာခဲ့သည့်​အတွက်​မည်​ကဲ့သို့​သော ပြသာနာမျိုးတက်​တက်​သူ့အ​နေဖြင့်​သတိထား​နေစရာအ​ကြောင်း မရှိ​ပေ။​နောက်​ဆုံးအချက်​အ​နေဖြင့်​နက်​နဲသိမ်​မွေ့​သော​ယောက်ျားတစ်​ယောက်​ဖြစ်​သည်​နှင့်​အညီ မိန်းက​လေးများ၏ အာရုံစူးစိုက်​မှုကို ရယူနိုင်​ရန်​အတွက်​ပင်​ဖြစ်​သည်​။
ရဲ​ရှောင်​မျှော်​လင့်​ထားသည့်​အတိုင်း ဝတ်​စုံဖြူ နှင့်​မိန်းက​လေးသည်​သူ့အား စိတ်​ဝင်​တစားဖြင့်​ပင်​ရှိ​နေခဲ့သည်​။ ရဲ​ရှောင်​ဘက်မှ​ထိုမိန်းက​လေးအား စိတ်​ဝင်​စား​နေခဲ့သလို မိန်းက​လေးဘက်​မှလည်း ရဲ​ရှောင်​အား စိတ်​ဝင်​စား​နေခဲ့သည်​။ ဝတ်​စုံဖြူ နှင့်​မိန်းက​လေးသည်​သူ၏ ဆရာဖြစ်​သူအ​ကြောင်း​ပြောလိုက်​သောအခါ ရဲ​ရှောင်​သည်​သူတို့နှစ်​ဦးစလုံးအ​ပေါ် စိတ်ဝင်​စားမိခဲ့သည်​။
မိန်းက​လေး နှင့်​ရဲ​ရှောင်​တို့သည်​ပထမဦးဆုံးအကြိမ်​ချိန်း​တွေ့ကြသည့်​ချစ်​သူနှစ်​ဦးကဲ့သို့ တစ်​ဦးနှင့်​တစ်​ဦး မျက်​စိ​အောက်​က အ​ပျောက်​မခံဘဲ ကြည့်​နေကြသည်​။ ထိုအချိန်​တွင်​ရဲ​ရှောင်​တို့ နှစ်​ဦးအား ကြည့်​ရင်း ကွမ်​ဝမ်​ရှန်​သည်​ပျာယာခတ်​လျက်​ရှိ၏။
မိန်းက​လေးဘက်​မှ ရဲ​ရှောင်​အ​ကြောင်း သူ့အား​မေးခဲ့သည့်​အချိန်​တုန်းက​တွေ​ဝေတုန့်​ဆိုင်းခြင်း မရှိဘဲ ချက်​ချင်းပင်​ပြန်​ဖြေခဲ့သင့်​သည်​။ သို့​သော်​ထူးခြားအစွမ်းထက်​သည့်​ဆေးလုံးများအား ရဲ​ရှောင်​ထံမှ ရရှိ​နေသည့်​အ​ကြောင်းအား ကွမ်​ဝမ်​ရှန်​သည်​ဝတ်​စုံဖြူ နှင့်​မိန်းက​လေးအား မသိ​စေချင်​ခဲ့​ပေ။
ထိုအ​ကြောင်းအား မိန်းက​လေး၏ ဆရာသာ သိသွားခဲ့မည်​ဆိုလျှင်​လင်းပါအို​လေလံခန်းမအ​နေဖြင့်​ဖန်​ဇီလင်​ထံမှ​ဆေးလုံးများ ထပ်​မံရမည့်​အခွင့်​အ​ရေး ဆုံးရှုံးသွားနိုင်​ပေသည်​။
ထို့​ကြောင့်​ကွမ်​ဝမ်​ရှန်​သည်​မတတ်​သာသည့်​အဆုံး လိမ်​ပြောလိုက်​ရသည်​။
“မိန်းက​လေး စိတ်​အ​နှောက်​အယှက်​ဖြစ်​သွားရင်​တောင်းပန်​ပါတယ်​။ အဲ့ဒီလူက ကျုပ်​ရဲ့ မိတ်​ဆွေ​ဟောင်းကြီးပါ။ သူက လူ​တွေကြားထဲ​ရောက်​ရင်​ဘယ်​လို ပြုမူ​နေထိုင်​ရမယ်​ဆိုတာကို​တောင်​မသိတဲ့ အရိုင်းအစိုင်းတစ်​ယောက်​ပါ။​ကျေးဇူးပြုပြီး ကျုပ်​ကို ခွင့်​လွှတ်​နားလည်​ပေးပါ”
ဝတ်​စုံဖြူ နှင့်​မိန်းက​လေးသည်​အေး​အေးလူလူဖြင့်​ပင်​-
“ဒါဆို ဒီလူက လူ့ကျင့်​ဝတ်​ကို​တောင်​နားမလည်​တဲ့ လူ​ပေါ့။​တစ်​နေ့​နေ့ တစ်​ချိန်​ချိန်​ကြရင်​သူ့လို လူမျိုး​ကြောင့်​သခင်​ကြီးကွမ်​ဒုက္ခလှလှ​တွေ့လိမ့်​မယ်​. . .”
ဝတ်​စုံဖြူ နှင့်​မိန်းက​လေးသည်​ရဲ​ရှောင်​အား​နောက်​တစ်​ကြိမ်​ထပ်​မကြည့်​ခင်​အချိန်​တွင်​ဘေးဘီဝဲယာအား အကဲခတ်​ကြည့်​လိုက်​သည်​။
သူ စိတ်​ဝင်​စား​နေမိသည့်​လူသည်​မည်​ကဲ့သို့​သော လူမျိုး ဖြစ်​ကြောင်းကို​ဖော်​ထုတ်​ရန်​ဆုံးဖြတ်​ချက်​ချလိုက်​သည်​။
ဝတ်​စုံဖြူ နှင့်​မိန်းက​လေး၏ စူးရှ​သော အကြည့်​များကို ရဲ​ရှောင်​သည်​ပြန်​လည်​စိုက်​ကြည့်​လိုက်​ရင်း စိတ်​ထဲ​တွေးမိလိုက်​သည်​မှာ –
[ဟမ့်​. . . ဒီ​ကောင်​မ​လေးက ငါ့ကို အာရုံလာ​နောက်​နေတာပဲ။ ကြည့်​ရတာ​တော့ ငါ့​နောက်​ကြောင်းကို သိချင်​နေတဲ့ပုံပဲ]
ထို့​နောက်​ရဲ​ရှောင်​သည်​တည်​ငြိမ်​သည့်​လေသံဖြင့်​-
“မင်းက ကိုယ့်​ဒုက္ခကိုယ်​ရှာ​နေတာပဲ မိန်းက​လေး။ သူများအ​ကြောင်း စိတ်​ဝင်​စား​နေတာနဲ့ ကိုယ့်​နှာ​ခေါင်း ကိုယ်​နှိုက်​ဖို့လည်း​မေ့​နေဦးမယ်​။ ပွင့်​ပွင့်​လင်းလင်း​ပြောရရင်​မိန်းက​လေးတစ်​ယောက်​ဖြစ်ပြီး​ဘယ်​လို ပြုမူ​နေထိုင်​ရမယ်​ဆိုတာကို​တောင်​မသိတာ အ​တော်​ဆိုးတာပဲ။ ငါ့အမြင်​ပြောပြရမယ်​ဆိုရင်​မင်း ဒီထက်​ပိုပြီး ယဉ်​ကျေးသိမ်​မွေ့လာ​အောင်​မင်းရဲ့ ဆရာက သင်​ပေးသင့်​တယ်​”
ကွမ်​ဝမ်​ရှန်​သည်​သူ့အား “မိန်းက​လေး” ဟု​ခေါ်ဆိုခဲ့​သည့်​အချိန်​တုန်းက ရို​သေသမှုဖြင့်​ခေါ်ဆိုခဲ့ခြင်း ဖြစ်​ပြီး ရဲ​ရှောင်​မှ “မိန်းက​လေး” ဟု​ခေါ်လိုက်ခြင်းသည်​သူ့အား​ထေ့​ငေါ့ ရွဲ့​စောင်း၍​ခေါ်လိုက်​ခြင်းပင်​ဖြစ်​သည်​။
ရဲ​ရှောင်​ပြောလိုက်​သည့်​စကား​ကြောင့်​ဝတ်​စုံဖြူ နှင့်​မိန်းက​လေးသည်​မျက်​မှောင်​ကြုပ်​လိုက်​ပြီး –
“လူကြီးမင်းအ​နေနဲ့ လိုတာထက်​ကို ပိုပြီး ဖြစ်​ပြ​နေသလိုပဲ။ ဘာလဲ . . . ရှင့်​ရဲ့နာမည်​က တကယ်​ကို စုတ်​ပြတ်​သတ်​နေလို့လား”
ရဲ​ရှောင်​သည်​ဝတ်​စုံဖြူ နှင့်​မိန်းက​လေးအား တစ်​ချက်​ကြည့်​လိုက်​ရင်း –
“မင်းစကား​ပြောတာ​တော်​တော်​ရင့်​သီးတာပဲ . . .”
ကွမ်​ဝမ်​ရှန်​သည်​ရဲ​ရှောင်​တို့အား ကြည့်​ရင်း ပျာယာခတ်​စိုးရိမ်​လျက်​ရှိသည်​။ ဖန်​ဇီလင်​နှင့်​ဝတ်​စုံဖြူ မိန်းက​လေးတို့ နှစ်​ဦးသည်​တစ်​ယောက်​တစ်​ခွန်း အပြန်​အလှန်​စကား​ချေပ​ပြော​ဆို​နေကြသည်​။ အကယ်​၍ ထိုအ​ခြေအ​နေအတိုင်းသာ ဆက်​သွားမည်​ဆိုလျှင်​သေချာ​ပေါက်​ပင်​ရန်​ဖြစ်​ကြ​တော့မည့်​ပုံစံပင်​။ အ​ခြေအ​နေများသည်​သူထိန်းချုပ်​၍ မရနိုင်​တော့​လောက်​အောင်​ဖြစ်​ပျက်​သွားမည်​ကို စိုးရိမ်​နေမိသည်​။
​လေလံပွဲ စတင်​တော့မည့်​အချိန်​တွင်​ဖန်​ဇီလင်​သည်​သူနှင့်​ရန်​ညိုးရန်​စ တစ်​ခါမှ မရှိခဲ့ဖူးသည့်​လူတစ်​ယောက်​နှင့်​ငြင်းခုံ စကားများ​နေသည့်​အတွက်​ကွမ်​ဝမ်​ရှန်​တစ်​ယောက်​နားမလည်​နိုင်​အောင်​ပင်​ဖြစ်​လျက်​ရှိသည်​။
ထို့ပြင်​ဖန်​ဇီလင်​နှင့်​မိန်းမလှ​လေးသည်​တစ်​ယောက်​နှင့်​တစ်​ယောက်​မြင်​တွေ့ဖူးခြင်း မရှိကြဘဲ အဘယ့်​အတွက်​ကြောင့်​ရန်​စောင်​နေကြသည်​ကိုလည်း နားမလည်​နိုင်​ခဲ့​ပေ။
ရဲ​ရှောင်​နှင့်​မိန်းမလှ​လေးသည်​တစ်​ယောက်​နှင့်​တစ်​ယောက်​မသိကြ​သည်​မှာ မှန်​သော်​လည်း ရဲ​ရှောင်​ဘက်​မှ ထိုမိန်းက​လေးအား သတိထားဆက်​ဆံရမည့်​အ​ကြောင်း သိ​နေသကဲ့သို့ မိန်းက​လေးဘက်​မှလည်း ရဲ​ရှောင်​သည်​သတိပြု ဆက်​ဆံရမည့်​လူဖြစ်​ကြောင်း အချင်းချင်း အပြန်​အလှန်​သိ​နေကြသည်​။
ထို့​ကြောင့်​တစ်​ယောက်​နှင့်​တစ်​ယောက်​အမြင်​မကြည်​ကြဘဲ စကားနိုင်​လု​နေကြခြင်း ဖြစ်​သည်​။
ဝတ်​စုံဖြူ နှင့်​မိန်းက​လေးသည်​တည်​ငြိမ်​စွာဖြင့်​ပင်​-
“ရှင်​က ကိုယ့်​ကိုကိုယ်​သိပ်​အထင်​ကြီး​နေတဲ့ ပုံစံပဲ။ စကား​ပြောတာလည်း​မြောက်​ကြွ​မြောက်​ကြွနဲ့။ ကြည့်​ရတာ ရှင့်​ဆီမှာ ထူးခြားတဲ့ အစွမ်း​တွေ ရှိ​နေလို့ ဖြစ်​မယ်​”
ဝတ်​စုံဖြူ နှင့်​မိန်းက​လေးသည်​ရဲ​ရှောင်​အား ရွဲ့​စောင်း​ပြောလိုက်​ရင်း စိန်​ခေါ်သည့်​သ​ဘောဖြင့်​ပြောလိုက်​၏။
ရဲ​ရှောင်​သည်​လှောင်​ပြုံးပြုံးလိုက်​ရင်း –
“ဟာ . . . သိပ်​ဟုတ်​တာ​ပေါ့ . . . ငါ့ဆီမှာ အရမ်းထူးခြားတဲ့ အစွမ်း​တွေရှိတယ်​။ အဲ့ဒီအစွမ်း​တွေက အရမ်းကို အန္တရာယ်​များပြီး​ကြောက်​ဖို့​ကောင်းတယ်​။ ဘယ်​လိုလဲ . . . မင်း စမ်းကြည့်​ချင်​လား”
ရဲ​ရှောင်​သည်​မိန်းမလှ​လေး၏ စိန်​ခေါ်မှုအား​နောက်​မဆုတ်​ဘဲ လက်​ခံလိုက်​သည်​။
ရဲ​ရှောင်​၏ မထီမဲ့မြင်​စကား​ကြောင့်​မိန်းမလှ​လေး၏ မျက်​နှာတစ်​ခုလုံးသည်​ဒေါသစိတ်​ကြောင့်​နီရဲတွတ်​သွားပြီး –
“သူ့ ဆန္ဒကို ဖြည့်​ဆည်း​ပေးလိုက်​ကြစမ်း”
အမိန့်​ပေးသံကြားလိုက်​သည်​နှင့်​တစ်​ပြိုင်​နက်​ဝတ်​စုံနက်​နှင့်​လူ နှစ်​ယောက်​ထဲမှ တစ်​ယောက်​သည်​ရုတ်​တရက်​ဆိုသလိုပင်​အမြင့်​ကြီး ခုန်​လိုက်​သည်​။ ထို့​နောက်​လေ​ပွေတစ်​ခုကဲ့သို့ အလွန်​လျင်​မြန်​သော နှုန်းဖြင့်​လှည့်​ပတ်​လိုက်​သည်​။ အသံများသည်​ဆူညံစွာ ထွက်​ပေါ်သွားခဲ့သည်​။ ထို့​နောက်​ရဲ​ရှောင်​၏ ဦး​ခေါင်း​နောက်​သို့ ပြင်းထန်​စွာရိုက်​ရန်​ကြိုးစားလိုက်​သည်​။
မထင်​မှတ်​ထား​လောက်​အောင်​မြန်​ဆန်​လွန်း​သော လှုပ်​ရှားမှုပင်​ဖြစ်​သည်​။ အကယ်​၍ ရဲ​ရှောင်​သာ သတိမထားမိခဲ့လျှင်​ထိုရိုက်​ချက်​သည်​သူ့အား ချက်​ချင်း​သေသွားနိုင်​စေသည့်​ရိုက်​ချက်​ပင်​ဖြစ်​သည်​။
ရဲ​ရှောင်​သည်​ထိုလှုပ်​ရှားမှုအား မျက်​တောင်​မခပ်​ငုံ့ကြည့်​လိုက်​ရင်း –
“​ကောင်းလိုက်​တဲ့ လှုပ်​ရှားမှု”
ဝတ်​ရုံနက်​ဖြင့်​လူသည်​အ​ပေါ်ဆုံးထပ်​သို့​ရောက်​ရှိလာပြီး ရဲ​ရှောင်​အား ဖမ်းမိရန်​လက်​တစ်​ကမ်း အလိုတွင်​ရဲ​ရှောင်​သည်​မြှားတစ်​စင်းအား ပစ်​လွှတ်​လိုက်​သည့်​အတိုင်း လျင်​မြန်​စွာဖြင့်​တံခါးလက်​ရမ်းမှ​ပြေးထွက်​သွားသည်​။ ထို့​နောက်​ရဲ​ရှောင်​သည်​ဝတ်​ရုံနက်​ဖြင့်​လူဆီသို့ မျက်​နှာချင်းဆိုင်​ပြေးဝင်​သွားလိုက်​သည်​။
အကျီလက်​အောက်​မှ သူ၏ လက်​သည်​ရုတ်​တရက်​ထွက်​ပေါ်လာခဲ့ပြီး ချက်​ချင်း​ရွှေ​ရောင်​သို့​ပြောင်းသွားသည်​။
၎င်းသည်​ရဲ​ရှောင်​ကျွမ်းကျင်​သည့်​သိုင်းပညာတစ်​ခုဖြစ်​သည်​။ ၎င်းတိုက်​ကွက်​သည်​သူ၏ လက်​အား အစိုင်​အခဲကဲ့သို့ မာ​ကြောသွား​စေပြီး​ရွှေကဲ့သို့ မာ​ကြောသွား​စေသည်​။ ထိုလက်​ဖြင့်​(တိုက်​ကွက်​)ဖြင့်​တောင်​များကိုပင်​အစိတ်​စိတ်​အမွှာမွှာဖြစ်​အောင်​လုပ်​ပစ်​နိုင်​သည်​။ အရာအားလုံးကို​ခြေမွနိုင်​သည်​။
၎င်းသည်​ရွှေလက်​တိုက်​ကွက်​ပင်​ဖြစ်ပေတော့သည် . . .။

Comment

Leave a Reply

Options

not work with dark mode
Reset