Chapter – 79
” ရှေးဟောင်းဂူထဲက မူလဖြစ်တည်မှုကို ရှာတွေ့ခဲ့တဲ့ ပထမဉီးဆုံး ဝိညာဉ် စုစည်းသူက ဘယ်နေရာမှာ နေတာလဲ ”
ယဲ့ဖန်က မေးသည်။
ရှေးဟောင်းစာအုပ်ထဲက မှတ်တမ်းများအရ သာမန်အခြေအနေများတွင် ထိုမူလဖြစ်တည်မှုက မူလစွမ်းအင်ပေါင်းများစွာ ဖြစ်တည်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ထို့အပြင် ပမာဏကလည်း များလှသည်။ သူတို့က ရှေးဟောင်းဂူကို ရှာတွေ့လျှင် အခြားသော ရှာတွေ့မှုများလည်း ရှိလာပေမည်။
ဉီးလေးကျန်းက သက်ပြင်းချသည်။
” သူက မြို့ငယ်လေးကိုလာပြီး လီ မိသားစုဆီကို အဲ့ဒီမူလဖြစ်တည်မူကို ရောင်းသွားခဲ့တာ။ တစ်ရက်တောင်မကြာဘဲ သူ ပျောက်သွားတော့တာပဲ။ လူအများစုကတော့ လီမိသားစုက ပိုက်ဆံမပေးချင်လို့ သူ့ကို သတ်လိုက်ပြီလို့ ပြောကြတယ် ”
ယဲ့ဖန်းကမူ လီ မိသားစုက သေချာပေါက် သတ်လောက်သည်ဟု သိလိုက်သည်။ မူလဖြစ်တည်မှုဆိုသည်မှာ ကျင့်ကြံသူများအတွက် အလွန်ပဲအရေးကြီးလေရာ ဒီသတင်းကို ပေါက်ကြား၍ မရပေ။
” ဒါက နည်းနည်းတော့ ဒုက္ခများမှာပဲ ”
” အကိုကြီး အကိုကြီးက ဘာဒုက္ခများမှာလဲ။ ထင်ထင်က ကူညီပေးမယ်လေ ”
ရှောင်ထင်ထင်က ခေါင်းလေးကို စောင်းပြီးနောက် သူမ၏ မျက်ဝန်းကြီးများကို တဖျပ်ဖျပ်ခတ်ကာ အပြစ်ကင်းစင်စွာ ပြောသည်။
ယဲ့ဖန်းက ရယ်လိုက်သည်။ သူက သူမ၏ ချစ်စရာကောင်းသော နှာခေါင်းလေးကို အသာညှစ်လိုက်သည်။
” ထင်ထင်က အရမ်းလိမ္မာတာပဲ ”
မနက်စာ စားပြီးနောက် ယဲ့ဖန်းက စာသောက်ဆိုင်လေးမှ ထွက်လာကာ လီ မိသားစုကို အဝေးမှ တစ်ပတ်ပတ်သည်။ အတွင်းတွင် အပျက်အဆီးပုံများရှိနေသည်။ အနည်းဆုံး အိမ်ခြေသုံးဆယ်ခန့်လောက် ပျက်ဆီးသွားကြောင်း ကြားထားသည်။
ထိုအချိန်တွင် မြို့အပြင်ဘက်မှ သားရဲဟိန်းသံများကို ကြားလိုက်ရသည်ည်။ သိပ်မကြာခင် ဖုန်လုံးများက တိမ်စိုင်များသို့ အလုံးလိုက် မြောက်တက်လာကာ မြို့ငယ်လေးထဲသို့ မြင့်မားသည့် စီးတော်သားရဲတစ်ကောင်က အပြေးဝင်လာသည်။ ထိုသားရဲက မြင်းပုံသဏ္ဍာန်ရှိသည်။
သို့သော် အစင်းရာ ကြေးခွံများအပြည့် ဖုံးအုပ်နေသည်။ အရှိန်နှုန်းကလည်း အလွန်မြန်ဆန်သည်။ မျက်တောင်တခက်အချိန်အတွင်း လီမိသားစု၏ ဂိတ်ထံသို့ ရောက်လာသည်။
” နဂါးကြေးခွံ မြင်း ”
ယဲ့ဖန်းက အံ့အားသင့်သွားသည်။ ထိုစီးတော်သားရဲကြီးသည် သူ၏ ကိုယ်ထည်က အစင်းရာ ကြေးခွံများပြည့်နှက်နေပြီး ပုံပန်းသွင်ပြင်က မြင်းပုံသဏ္ဍာန်ရှိသည်။ အလွန်အမင်း ထူးခြားသည့် ခွန်အားကို ပိုင်ဆိုင်ထားလေရာ ပြေးသည့်အချိန်၌ သာမန်မြင်းများထက် အဆပေါင်းများစွာ ပိုမြန်လေ့ရှိသည်။ ထို့ကြောင့် တစ်ရက်လျှင် မိုင်လေးထောင် ငါးထောင်ခန့်ကို သွားရန် ပြဿနာမရှိနိုင်ချေ။ သူက မောပန်းနွမ်းနယ်ခြင်းလည်း မရှိပဲ လမ်းခရီးအလယ်တွင် ရပ်တန့်လိမ့်မည်လည်း မဟုတ်ချေ။
ထိုကြောင့် သာမန်လူများအနေဖြင့် ထိုကဲ့သို့သော ထူးဆန်းသည့် မြင်းကို ပိုင်ဆိုင်ရန် ခက်ခဲလေသည်။ ဒုက္ခဆင်းရဲပင်လယ်အဆင့်မှ ကျင့်ကြံသူ အများစုကပင် ၄င်းကို သိမ်းသွင်းရန် ခက်ခဲသည်။ နဂါးကြေးခွံမြင်းက အလွန်အမင်း ထူးခြားသောခွန်အားကို ပိုင်ဆိုင်ထားလေရာ သာမန် အသက်စွမ်းရည် ကံအဆင့် ကျင့်ကြံသူများကပင် အညံ့ခံအောင် သိမ်းသွင်းရန်ခက်ခဲပေသည်။
နဂါးကြေးခွံမြင်း၏ ကြေးခွံများက အစိမ်းရောင်လက်ပြီး အမြှီးနှင့် ခေါင်းက တောက်လျှောက်လှုပ်ခါသွားကာ ကောင်းကင်သို့ မော့ကာ မြည်ဟီးသည်။
ယင်းက နတ်တောင်ပေါ် မြင်းကြီးအလား ထင်ရတာ အလွန်အမင်း ကြီးထွားသည်။ အပေါ်တွင် အသက် ၂၅၊ ၂၆ နှစ်အရွယ်ရှိသည့် လူတစ်ယောက်က ထိုင်နေသည်။ သူ၏ မျက်နှာက ဖြူဖျော့နေပြီး နှုတ်ခမ်းကလည်း ပါးလျှသည်။ သူ၏ မျက်လုံးကမူ အလွန်အေးစက်သည်။
ထို့ကြောင့် လီမိသားစုမှ လူများက အလန့်တကြား ဖြစ်သွားကြသည်။ တံခါးကို ဖွင့်ပြီးနောက် တစ်စုံတစ်ယောက်က အော်ဟစ်ကာ အတွင်းသို့ ဝင်ပြီး သတင်းပို့သည်။
” သခင်လေး ပြန်လာပြီ … ”
ယဲ့ဖန်းးက စိတ်အေးသွားသည်။ လီမိသားစုမှ ထိုကျင့်ကြံသူက ဒုက္ခဆင်းရဲပင်လယ်အဆင့် ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက်နှင့် တူနေသည်။ မဟုတ်လျှင် သူက သက်တံ့ရောင် တိမ်စိုင်ဖြင့် ပြန်လာပေလိမ့်မည်။
” ဒီတော့ ဒီအရင်းအမြစ်က ငါ့အပိုင်ပဲ …။ ”
အခုက လှုပ်ရှားရမည့်အချိန် မဟုတ်သေးချေ။ သိပ်မကြာခင် ယဲ့ဖန်းက တောထဲသို့ ဝင်သွားသည်။ ထိုအချိန်တွင် သူက ဒုက္ခဆင်းရဲပင်လယ်ထဲမှ ရွှေရောင်စာမျက်နှာကို ကြည့်လိုက်ပြီးနောက် အစပိုင်းတွင် သွေး ရာသီ သင်္ကေတများက ပို၍ဝေဝါးလာသည်မှာ အပြည့်အဝပျောက်ကွယ်တော့မည်ဟု ထင်ရလာသည်။
” ဘာလို့ ဒီလိုဖြစ်တာလဲ ”
ယဲ့ဖန်းက တွေးတောနေသည်။ ထို့နောက် ရေရွတ်လိုက်သည်။
” ကံကောင်းစွာနဲ့ ဒီပျောက်ကွယ်သွားတဲ့ အပိုင်းတွေကို အပြည့်အဝ နာလည်သဘောပေါက်သွားလို့ပဲ … ”
ထို့နောက် ယဲ့ဖန်းက တာအိုကျမ်းစာဘက်ကို ဆက်လက်ပြီး လေ့လာနေတော့သည်။ အချိန်တိုင်းလိုလို သူက မတူကွဲပြားသော ခံစားချက်မျိုးကို ရနေသည်။ အချိန်ကြာပြီးနောက်မှသာ ရပ်တန့်လိုက်ပြီး ဒုက္ခပင်လယ်၏ အထက်မှ ဒယ်ဆောက်အိုးကို တူးစွသည်။
နတ်အရုပ်စာ သို့မဟုတ် နတ်သင်္ကေတ ၁၉ ခုက အတူတကွ အရည်ပျော်ကျသွားပြီး နတ်သံမဏိမီးအိမ်ကြီးအလား ပြောင်းလဲသွားကာ အလွန်တောက်ပလာသည်။ ယဲ့ဖန်းက မည်မျှပင် သန့်စင်အောင် ကြိုးစားနေကာမူ ဒယ်ဆောက်အိုး ပုံသဏ္ဍာန်ပြောင်းလဲဖို့က ခက်ခဲလွန်းနေခဲ့သည်။ ထိုအချိန်ကာလအတွင်း ယဲ့ဖန်းက ဓားပျံ ပုံသဏ္ဍာန် သွန်းလုပ်ကြည့်သည်။ သို့သော် သူ မအောင်မြင်ခဲ့သည့်တိုင်အောင် အကြမ်းမျဥ်းပုံသဏ္ဍာန်ပေါ်လာခဲ့သည်။ သူကသာ ဖြည်းဖြည်းခြင်း တင်းကြပ်နေမည်ဆိုလျှင် တစနေ့တွင် အောင်မြင်သွားပေလိမ့်မည်။
” ဘာလို့ ဒယ်ဆောက်အိုးကို သန့်စင်ဖို့က ခက်ခဲရတာလဲ ”
ယဲ့ဖန်းက ရွှေရောင်ဓားကို အရည်ပျော်သွားစေပြီးနောက် ကနဦး ပုံသဏ္ဍာန် ပြန်ပြောင်းပေးသည်။ သို့သော် သူက ထပ်ခါတလဲလဲ ကြိုးစားပြီးသည့်တိုင်သူက အကြိမ်တိုင်း ကျရှုံးနေခဲ့သည်။ နောက်ဆုံးတွင် သူက မီးလျှံ ပုံသဏ္ဍာန်သာ အရောင်ထွက်အောင် လုပ်နိုင်ပြီး အလုံးလေးအတိုင်း ထားလိုက်သည်။ ထိုအရာကို ပုံသဏ္ဍာန်ဖော်၍ မရသေးချေ။ အကြမ်းမျဥ်း ပုံသဏ္ဍာန်ပေါ်အောင် လုပ်ရန်ကပင် ခက်ခဲလွန်းနေခဲ့သည်။
” ဒီအတိုင်း ဆက်ဖြစ်နေမယ်ဆိုရင် ငါ တာအိုလမ်းစဥ်အပြည့်ပါတဲ့ ဒီဒယ်ဆောက်အိုးကို ဘယ်အချိန်ကျမှ လုပ်နိုင်မှာလဲ။ ငါ အလကားသက်သက် အချိန်ဖြုန်းလိုက်မယ်ဆိုရင် ဝါးခြေထောက်နဲ့ ရေခပ်နေသလို ဖြစ်သွားလိမ့်မယ် ”
ဒယ်ဆောက်အိုးကို သန့်စင်သည့် ဖြစ်ရပ်က အသက်အဆီအနှစ်ကို တည်ငြိမ်အောင်လုပ်ရုံမျှ သာမကပဲ အနံ့ အာရုံခံနိုင်စွမ်းအားဖြင့် အလွန်အာရုံစိုက်ထားရန် လိုအပ်နေသေးသည်။
အဆုံးတွင် ယဲ့ဖန်းက မောပန်းနွမ်းနယ်သွားပြီး ရပ်တန့်လိုက်ရသည်။ ဒုက္ခဆင်းရဲပင်လယ်၏ အထက်တွင် ပဲစေ့ခန့် အရွယ်အစားရှိပြီး ထိုနတ်သံမဏိမီးအိမ်က အလွန်အမင်း တောက်ပနေသည်။ သို့သော် အကြိမ်ရာကျော် သန့်စင်ပြီးသည့်တိုင် ပုံဖော်နိုင်ရန် ခက်ခဲနေသေးသည်။
” ဒီနတ်သံမဏိတုံးက အသုံးမဝင်တဲ့ လက်နက်တစ်ဝက်လို့ သတ်မှတ်လို့ ရသေးတာပဲ။ ဒါကို အစိမ်းရောင်သစ်သား ရတနာ ချိတ်စည်းတံဆိပ်လို အသုံးပြုလို့ရမလား မသိဘူး ”
ယဲ့ဖန်းးက အလွန် နောင်တရနေသည်။ သူ့တွင် မည်သူရတနာမှ မရှိချေ။ သူက ထိုအရာကို ထိန်းချုပ်နိုင်ပြီးလားဆိုတာ မသေချာသေးချေ။ သို့မဟုတ်လျှင် သူက အချိန်ကြာလာသည်နှင့် ဒုက္ခရောက်ပေလိမ့်မည်။ ထို့ကြောင့် သူက စမ်းကြည့်ရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။
ရုတ်တရက် ကြေးနီရောင် အတုံးလေး၏ ဘေးသို့ တွန်းပို့ခံလိုက်ရသည်။ ရွှေရောင်စာအုပ်လေးကို မြင်ပြီး သူ၏ နှလုံးသားက လှုပ်ခါသွားသည်။ သူက ထိုအရာကို ဆက်လက် ထိန်းချုပ်ကြည့်ရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။
ပဲစေ့ခန့် အရွယ်အစားရှိသည့် နတ်သံမဏိ မီးအိမ်လေးက လျင်မြန်စွာဖြင့် ဒုက္ခဆင်းရဲပင်လယ်ထဲသို့ မြှုပ်သွားပြီးနောက် ချက်ချင်းလိုလို ရွှေရောင်စာအုပ်ထဲသို့ဝင်ကာ အရည်ပျော်ကျသွားသည်။ ယဲ့ဖန်း၏ အတွေးတစ်ခုနှင့်အတူ သူ၏ ကိုယ်လုံးမှ ချက်ချင်းလိုလိုတောက်ပသည့် ရွှေရောင်အလင်းတန်းက ဖြာထွက်လာမှာ ကောင်းကင်တစ်ခုလုံးကို ပျံနှံ့သွားအောင် လွင့်တင်ပစ်လိုက်သည့်အလား ထင်ရသည်။
ပတ်ဝန်းကျင်ဆီသို့ တောက်ပသည့်အလင်းက ဖျက်ခနဲကျော်ဖြတ်သွားပြီးနောက် ရှေးဟောင်းသစ်ပင်ပေါင်းများစွာနှင့် ကျောက်တုံးကြီးနှစ်တုံးဆီ ရောက်သည်အထိ မရပ်တန့်ခဲ့ပေ။ ယဲ့ဖန်းက ရှေးဆက်သွားသည်။ သူက အနည်းငယ် အားသုံးပြီး တွန်းချလိုက်ရာ ရှေးဟောင်း သစ်ပင်ကြီးတစ်ပင်က လှဲကျသွားသည်။ ဖျက်တောက်ခံရသည့်အပိုင်းကပင် သပ်ရပ်နေသေးသည်။ ရွှေရောင်အလင်းတန်းက တိုက်ရိုက်ပင် ကျော်ဖြတ်သွားပြီးနောက် ရှေးဟောင်းသစ်ပင်ကြီးက ရွေ့လျားခြင်းမရှိဘဲ အလယ်မှ ကွဲထွက်သွားခြင်းဖြစ်သည်။
ယဲ့ဖန်းက အလွန် အံ့အားသင့်သွားသည်။ ရှေးဟောင်းသစ်ပင်ပေါင်းများစွာက ထိုအတိုင်း ဆက်ဖြစ်သွားသည်။
သစ်တုံးကြီးတစ်တုံးကမူ သူ၏ လက် တွန်းအားကြောင့် ချက်ချင်းလိုလို အလယ်မှ စတင်ကာပေါက်ကွဲသွားပြီး တိတိရိရိ အဖျက်ခံလိုက်ရသည်။
ရွှေရောင်စာရွက်က ဆက်လက်ပြီး ပျံသန်းသွားသည်။ ထိုသို့ဖြင့် မီတာတစ်ဆယ်ကျော် သွားသည်။ ကောင်းကင်တွင် ရှိနေသော ရွှေရောင်အလင်းတစ်ခုလိုမျိုး ဖြစ်လာပြီး ယဲ့ဖန်း၏ အတွေးတစ်ခုနှင့် ရွှေရောင်အလင်းက ဖျက်ခနဲလက်ကာ ချက်ချင်းပင် သူ့ဆီ ပြန်ရောက်လာသည်။ ပြီးနောက် ဒုက္ခဆင်းရဲပင်လယ်အတွင်းသို့ ပြန်ဝင်သွားသည်။
” ဘယ်လောက်တောင် ထက်ရှလိုက်သလဲ ”
ယဲ့ဖန်းက အလွန် အံ့အားသင့်သွားသည်။ သူက စမ်းသပ်ကြည့်ရုံသာ ဖြစ်သော်လည်း မမျှော်လင့်ထားစွာပင် သက်ရောက်မှုက ပြင်းထန်လွန်းနေခဲ့သည်။ ထက်ရှမှုကို ထင်မြင်နိုင်စွမ်းအားထက် သာလွန်နေသည်။
” ဒီရွှေရောင်စာရွက်က တာအိုကျမ်း စာပိုဒ် မှတ်တမ်းတင်ထားရုံသာမကဘဲ လက်နက်တစ်ခုအဖြစ်လည်း သုံးနိုင်သေးတာလား … ”
ထိုအတွေးကြောင့် သူက စတင်ပြီး စမ်းသပ်ကြည့်ပြန်သည်။ ရွှေရောင်အလင်းက သက်တန့်ရောင်စဥ်အလင်းကဲ့သို့ဖြစ်လာပြီး အာကာသလွင်ပြင်ကို လျှပ်စီးကဲ့သို့ လှီးဖြတ်သွားသည်။
ထိုအခါ သူက ထိုရွှေရောင်စာရွက်ကို သုံးပြီး မီတာ တစ်ဆယ်ကျော်အကွာအထိ ထိန်းချုပ်အသုံးပြုနိုင်ကြောင်း သိလိုက်ရသည်။ ထိုအတိုင်းအတာကို ကျော်ထွက်သွားလျှင် သူက ထိန်းချုပ်နိုင်တော့မည် မဟုတ်ချေ။
” တာအိုကျမ်းစာပိုဒ်က အရှေ့ဘက် ပျက်သုဥ်းခြင်းပိုင်နက် နယ်မြေတစ်ခုလုံးရဲ့ အဆန်းကြယ်ဆုံး ရှေးဟောင်းကျမ်းစာပိုဒ်တွေထဲက တစ်ခုပဲ။ ဒီရွှေရောင်စာရွက်ကလည်း အတော်လေးကို ထူးခြားလောက်တယ်။ ဒါဆို ငါ့မှာ လက်နက်တစ်ခုရှိပြီ။ အဲ့ဒီစွမ်းအားက ရန်သူကို ရင်ဆိုင်တဲ့အခါ အရမ်းကို ထက်ရှသွားပေလိမ့်မယ် ”
ယဲ့ဖန်းက ပို၍ပင် ယုံကြည်ချက်ရှိသွားလေသည်။
” စာရွက်တစ်ရွက်ကသာ ဒီလိုဆိုရင် ကြေးနီရောင်အတုံးလေးက ပိုပြီးတော့တောင် ကြောက်စရာကောင်းသေးတယ်။ သူက တကယ့် အစစ်အမှန်လက်နက် ဖြစ်လောက်တယ်။ ဘယ်လောက်တောင် စွမ်းအားကြီးလောက်မလဲ ..။ ”
ထိုသို့တွေးပြီးနောက် ယဲ့ဖန်းက စိတ်မငြိမ်နိုင်တော့ပေ။ သူက ဒုက္ခဆင်းရဲပင်လယ်ထဲသို့ ပြန်ဝင်ပြီးနောက် ကြေးနီရောင် အတုံးလေးကို ထိန်းချုပ်ရန် ကြိုးစားသည်။
သို့ရာတွင် ဒုက္ခဆင်းရဲပင်လယ်၏ အလယ်မှ အစိမ်းရောင်အတုံးလေးက တိတ်ဆိတ်နေသည်။ သူက ကျောက်တုံးကြီးတစ်တုံးအလား ထင်ရသည်။
” ငါ အရမ်းကြီးတဲ့ တောင်ကြီးကို တူးနေရသလိုမျိုး ခံစားချက်မျိုး ရတယ် ”
ယဲ့ဖန်းကမူ ချွေးပြန်လာသည်။ သူက အလွန် မောပန်းနွမ်းနယ်နေပြီး သူက ထိုအစိမ်းရောင် ကြေးနီတုံးကို မရွေ့နိုင်ခဲ့ချေ။ ဒုက္ခဆင်းရဲပင်လယ်၏ အလယ်တွင်ရှိသော ထိုအစိမ်းရောင် အတုံးလေးက ရိုးရှင်းသော်လည်း ထူးခြားသည့် ရွှေရောင်ကို ထုတ်လွတ်နေပြီး ခမ်းနားသော ဖိအားကို ထုတ်ပေးသည်။
” တာအိုကျမ်းစာပိုဒ်က ဘေးဘက်ကို အတွန်းခံခဲ့ရတာ မအံ့သြတော့ပါဘူး။ ဒီကြေးနီရောင် အတုံးလေးက အတော်လေးကို လျှို့ဝှက်ဆန်းကြယ်ပြီး ထူးဆန်းနေတာကိုး .. ။ ဒါက အဆုံးအစမဲ့အောင် ကျယ်ပြောနက်ရှိုင်းတဲ့ သမုဒ္ဒရာကြီးနဲ့ ကောင်းကင်အပြည့်ရှိနေတဲ့ ကြယ်စင်တွေလိုပဲ။ ဘယ်လောက်ရှိနေလဲဆိုတာ မမြင်ရပဲ အကန့်အသတ်မဲ့နေတယ်။ ဒါက ကောင်းကင်ကို ရင်ဆိုင်နေရတဲ့ ဖိအားမျိုးပဲ ”
အစိမ်းရောင် ကြေးနီအတုံးလေးက ပုံသဏ္ဍာန်အပြည့်ရှိနေခြင်း မဟုတ်ပေ။ ယင်းက တစ်စုံတစ်ရာမှ ကွဲထွက်လာသော အရာတစ်ခုသာ ဖြစ်သည်။ သို့သော် ထိုအရာကသာ ဤမျှအထိ စွမ်းအားကြီးမားနေခဲ့လျှင် အစစ်အမှန်ဆိုလျှင် ပို၍ ကြောက်စရာကောင်းပေလိမ့်မည်။
” ဒါကို ခန့်မှန်းကြည့်ဖို့တောင် မဖြစ်နိုင်လောက်ဘူး ” ယဲ့ဖန်း၏ နှလုံးသားက လှုပ်ခါသွားသည်။ သူက တွေးလေလေ ပို၍ ကြောက်လာလေလေ ဖြစ်လာပြီး အံ့အားသင့်လာလေ ဖြစ်သည်။ သူက ရေရွတ်လိုက်သည်။
” တကယ်ပဲ သူ့ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ် အစစ်အမှန်က ဘယ်လိုဖြစ်လောက်မလဲ ”
ထိုအချိန်တွင် ယဲ့ဖန်း၏ မျက်ဝန်းက တောက်ပသွားသည်။ သူက အစိမ်းရောင် ကြေးနီတုံးပေါ်တွင် တာအိုသင်္ကေတကို မြင်လိုက်ရသည်ည်။ ထိုသင်္ကေတက တာအိုစည်းချက်များကို ဖော်ပြနေခြင်း ဖြစ်သည်။
” ငါ အစိမ်းရောင် ကြေးနီတုံးကို မရွေ့နိုင်ဘူးဆိုမှတော့ တာအိုသင်္ကေတကို အရင်ဆုံး တုပကြည့်မယ် ”
အပေါ်ယံမှ တာအို သင်္ကေတများက လျှို့ဝှက်ဆန်းကြယ်သည်။ သို့သော် သိပ်သည်းစွာဖြင့် ရှိနေခြင်း ဖြစ်လေသည်။ ထို့အပြင် ရှုပ်ထွေးကာ အဆင့်မြင့်ပြီး မျှော်လင့်ရန် ခက်ခဲလောက်အောင် အဓိပ္ပါယ်နက်ရှိုင်းသည်။
ထို့ကြောင့် လူအများအတွက် နားလည်ရန် ခက်ခဲသည်။ ယင်းက သဘာဝ တာအိုကဲ့သို့ ဖြစ်နေပြီး ကောင်းကင်နှင့် မြေပြင်၏ ခက်ခဲမှုများအားလုံး ရှိနေသလိုမျိုး ခံစားရစေကာ တစ်ချက်ကြည့်ရုံဖြင့်ပင် စိတ်ထဲသို့ နက်ရှိုင်းသည့် ခံစားချက်ကြီးက ဝင်ရောက်သွားစေသည်။
ယဲ့ဖန်းကမူ တာအိုသင်္ကေတများကို အသေးစိတ်လေ့လာနိုင်သည့် အဆင့်သို့ မရောက်ရှိသေးချေ။ သူလုပ်ချင်သည်မှာ ထိုတာအို သင်္ကေတကို ထပ်ခါတလဲလဲ တုပပြီးနောက် သူ၏ ဒယ်ဇောက်အိုးကို ပုံသဏ္ဍာန်ဖော်နိုင်ခြင်း ရှိ မရှိ ကြိုးစားလိုခြင်း ဖြစ်သည်။ ဤနည်းအားဖြင့် တာအိုသင်္ကေတများစွာ၏ လျှို့ဝှက်ဆန်းကြယ်မှုများကို သူက တုပနိုင်ရန် ကြိုးစားသည်။
” ဒီလို သိပ်သည်းပြီး လျှို့ဝှက်ဆန်းကြယ်တဲ့ တာအိုသင်္ကေတတွေ အားလုံးက မဟာ မူလ ဇစ်မြစ်ကြီးတစ်ခု ရှိရမယ်။ ကြည့်ရတာ သူတို့အားလုံးက တသီးတသန့်ကြီး ရှိနေတဲ့ ဒဏ္ဍာရီလာ သဘာဝ သင်္ကေတတွေလိုပဲ ”
တစ်ခဏခန့် အနားယူပြီးနောက် ယဲ့ဖန်းက နတ်ဘုရားသံမဏိ မီးအိမ်ကို အရည်ပျော်အောင် ကြိုးစားပြန်သည်။ သူက အရည်ဖော်ချပြီးနောက် အစိမ်းရောင်ကြေးနီတုံးလေးဖြင့် တွန်းစပ်လိုက်ကာ ချက်ချင်းလိုလို အတွင်းကို ထုနှက် ရိုက်နှက်ရန် ကြိုးစားသည်။
၄င်းက သာမန်သေမျိုးများ သံမဏိကို သွန်းလုပ်သည့်ပုံစံမျိုး ဖြစ်သည်။ သူက ထပ်ခါတလဲလဲ ရိုက်ချသည်။ ဤနည်းအားဖြင့် သင်္ကေတပေါင်းများစွာ ပေါ်ထွက်လာတော့သည်။
သူက ဆက်လက်ပြီး သန့်စင်ကာ ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်သော ခံစားချက်မျိုးရအောင် ကြိုးစားနေခဲ့ပြီး တဖြည်းဖြည်းချင်း ဖော်ပြရန် ခက်ခဲသည့် စွမ်းဆောင်မှုမျိုးကို ထုတ်လွတ်လာနိုင်လောက်အောင် ပိုင်ဆိုင်လာသည်။
သို့ရာတွင် ဂရုတစိုက် အာရုံခံကြည့်မည်ဆိုလျှင် ထိုအရာက သာမန်အတိုင်းသာ ဖြစ်နေကြောင်း ခံစားမိမည် ဖြစ်သည်။ မည်သည့် ပြောင်းလဲမှုမှ မရှိပေ။ တာအို စည်းချက်ကပင် မတည်ရှိသလို ဖြစ်လာသည်။
” ဒါက ထင်ယောင်ထင်မှား ဖြစ်တာလား။ ဒါမှမဟုတ် အချိတ်အဆက် မမိိတာလား ”
ယဲ့ဖန်းက ရေရွတ်လိုက်သည်။
ဒီအချိန်ကာလများတွင် သူက ထိုသံမဏိတုံးကို အရည်ပျော်အောင် လုပ်ပြီးနောက် ထပ်ခါတလဲလဲ ကြိုးစားကာ သန့်စင်သည်။ သူက အစမ်းရောင် ကြေးနီတုံးပေါ်တွင်ရှိသော တာအိုသင်္ကေတပေါင်းများစွာကို တုပရန်ကြိုးစားသည်။ ဤနည်းအားဖြင့် အချိန် ရာကျော် သို့မဟုတ် ထောင်ကျော် ကြာသည်အထိ ကြိုးစားနေခဲ့သည်။
” အရင်ထက်တောင် ပိုပြီးတော့ သိပ်သည်းလာသေးတာပဲ။ ဒါက အချိတ်အဆက် မိတာ ဟုတ်ဟုတ် မဟုတ်ဟုတ် တာအိုသင်္ကေတတွေကို တုပတာက သေချာပေါက်ကောင်းတာပဲ ”
နောက်ဆုံးတွင် ယဲ့ဖန်းက ဒယ်ဇောက်အိုးကို ပုံသဏ္ဍာန်ပေါ်အောင် လုပ်လိုက်နိုင်သည်။ ထို သံမဏိတုံးက တာအိုသင်္ကေတများကို ကူးပြောင်း တုပပြီးနောက် ပုံသဏ္ဍာန်ပြောင်းသွားမည်လား ကြည့်ချင်လာသည်။
သူ၏ ဒုက္ခဆင်းရဲပင်လယ် အထက်တွင် ထိုသံမဏိတုံးက တဖြည်းဖြည်းချင်း ပုံသဏ္ဍာန်ပေါ်လာသည်။ အစွန်းနှင့် ထောင့်များက ပို၍ လုံးဝိုင်းသွားပြီး အရောင်က ပို၍ပင် တောက်ပလာသည်။ ပို၍ ခိုင်မာလာသော ခံစားချက်မျိုးကို ထုတ်လွင့်ပေးနေသည်။
အဆုံးတွင် သူက ဒယ်ဇောက်အိုး၏ ပုံသဏ္ဍာန် အကြမ်းမျဥ်းကို မဖော်နိုင်ခဲ့သေးသော်လည်း အလွန်ပင် စိတ်လှုပ်ရှားသွားရသည်။ သူက ပုံမှန်မဟုတ်သည့် ခံစားချက်မျိုးကို ရလိုက်သည်။ ထိုသံမဏိတုံးကို သန့်စင်သည့် ဖြစ်စဥ်က လျှို့ဝှက်ဆန်းကြယ်သော ခံစားချက်မျိုးကို ထုတ်ပေးနိုင်ကြောင်း တွေ့လိုက်ရသည်ည်။
” ကြေးနီရောင်တုံးပေါ်က တာအို သင်္ကေတတွေက တော်တော်လေးကို လျှို့ဝှက်ဆန်းကြယ်တာပဲ … ။ အနာဂတ်မှာ ငါ ဒါကို ထပ်ခါတလဲလဲ အရည်ဖျော်ပြီး တုပနိုင်အောင် ကြိုးစားကြည့်ရမယ်။ ဒီလိုနဲ့ ဒယ်ဇောက်အိုးကို ပုံဖော်နိုင်ဖို့က အချိန်တစ်ခုပဲ ကြာမှာပါ ”
အပိုင်း (၇၉) ပြီး၏။