Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၄၈၆)
သူတို့၏ မိတ်ဆက်စကားများကို ကြားပြီးနောက် ရန်ကိုင် မျက်ခုံးပင့်သွားခဲ့သည်။ ထိုလူအာလုံးသည် အင်အားစုတစ်ခုတည်းမှ မဟုတ်ကြဘဲ အင်အားစုအသီးသီးမှ ဖြစ်နေသည်ကို တွေ့ရှိလိုက်ရသည်။ အချင်းချင်း မတည့်ကြသည့် လူများပင် ပါသေးသည်။
ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင်လည်း အနည်းငယ် ကြောင်သွားခဲ့သည်။
“ဒီလိုပါ ရောင်းရင်း” ဝူချန်ဆိုသော လူက ခင်မင်ရင်းနှီစွာပြုံးလျက် စကားစလိုက်၏ “ရောင်းရင်းကို ကြည့်ရတာ ဒီကို ရတနာရှာဖို့ လာခဲ့တာမလား”
“ဟုတ်တယ်” ရန်ကိုင်က ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး “အဲ့တော့ ဘာဖြစ်လဲ”
ဝူချန်းက ရယ်သွမ်းသွေးလိုက်ပြီး “ရောင်းရင်း ဘာမှစိတ်ပူစရာမလိုပါဘူး။ ကျုပ်က ရောင်းရင်းကို ကျုပ်တို့နဲ့ အတူသွားဖို့ ဖိတ်ခေါ်ချင်တာ”
“မင်းနဲ့” ရန်ကိုင် မျက်မှောင်ကြုတ်သွားခဲ့သည်။
“ဟုတ်တယ်” ဝူချန်က အလျင်အမြန် ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး တစ်ဖက်သို့ လက်ညိုးထိုးလျက် “ဒီဝူရဲ့ ကျင့်ကြံခြင်းက သူတော်စင်ဘုရင် ဒုတိယအဆင့်ပဲ ရှိသေးတယ်။ အဲ့ကျင့်ကြံခြင်းက ဒီလောက်ကြီး မြင့်တာမဟုတ်ဘူး။ တကယ်တမ်း ပြောရရင် အစွန်းရောက်ဂိုဏ်းရဲ့ တပည့်တွေထဲမှာ တန်ခိုးရှင်အဆင့်ကို ရောက်နေတဲ့လူ တစ်ယောက်မှ မပါဘူး။ ကျုပ်တို့သာ ကျဆုံးဧကရာဇ်တောင်ကို စူစမ်းနေရင်း တန်ခိုးရှင်အဆင့် တစ်ယောက်နဲ့ ရင်ဆိုင်တွေ့ရင်…”
သူ့စကား မဆုံးသေးခင်မှာ ထိုလူ ဘာလုပ်ချင်နေလဲ ဆိုသည်ကို ရန်ကိုင် နားလည်သွားခဲ့သည်။ ထိုလူ ညွှန်ပြရာအရပ်တွင် သူနှင့် ဝတ်ရုံတူ ဝတ်ဆင်ထားသော အဖွဲ့တစ်ဖွဲ့ ရှိနေခဲ့သည်။ ထိုအဖွဲ့၏ ကျင့်ကြံခြင်းသည် သိပ်မမြင့်လှဘဲ အဖွဲ့သား အားလုံးသည် သူတော်စင်ဘုရင်အဆင့် ကျင့်ကြံသူများသာ ဖြစ်ကြသည်။ တန်ခိုးရှင်အဆင့် တစ်ယောက်ပင် မပါချေ။
အစွန်းရောက်ဂိုဏ်းသည် ကြည့်ရသလောက် သိပ်ပြီး အားကောင်းသည့်ပုံ မပေါ်ပေ။
“ငါ့ကို မင်းတို့ကို ကာကွယ်ပေးစေချင်တာလား” ရန်ကိုင်က မေးလိုက်သည်။
“အကင်းပါးတဲ့ လူတွေနဲ့ စကားပြောရတာ တကယ်ကို လွယ်တာပဲ။ အဲ့ဒါကို ကာကွယ်တယ်လို့ ပြောမယ့်အစား ပူးပေါင်းလုပ်ဆောင်တယ်လို့ ပြောရင် ပိုမှန်လိမ့်မယ်။ ဒါပေမယ့် အဓိကကတော့ ရောင်းရင်းရဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက်ပါပဲ”
“ဘာကွာလို့လဲ” ရန်ကိုင် အံ့အားသင့်သွားခဲ့သည်။
“ကွာတာပေါ့” ရန်ကိုင် အနည်းငယ် စိတ်ဝင်စားလာသည်ကို မြင်သော် ဝူချန်သည် သံအား ပုတုန်း ထုရိုက်ထားရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည် “ရောင်းရင်းသာ ကျုပ်တို့ကို ကာကွယ်ပေးရုံ သက်သက်ပဲ ဆိုရင် ကျုပ်တို့က ရောင်းရင်းကို ကာကွယ်ပေးခပဲ ပေးမှာ။ ကျဆုံးဧကရာဇ်တောင် ထဲက ရလာတဲ့ ပစ္စည်းအားလုံးကို ရောင်းရင်းကို ပေးမှာ မဟုတ်ဘူး။ ဒါပေမယ့် အတူ ပူးပေါင်းတယ်ဆိုရင်တော့ ရောင်းရင်းနဲ့ ကျုပ်တို့ အကျိုးအမြတ်ကို ဘယ်လို ခွဲဝေယူမလဲ ဆွေးနွေးလို့ရတယ်လေ”
ရန်ကိုင် ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။ တစ်ဖက်လူ ဘာကြောင့် သူနှင့် ပူးပေါင်းချင်နေသလဲ ဆိုသည်ကို နောက်ဆုံးတွင် သူနားလည်သွားခဲ့လေပြီ။ သူတို့တွင် အားကောင်းသည့် ကျင့်ကြံသူ တစ်ယောက်မှ မရှိသည့် အတွက်ကြောင့် သူနှင့် ပူးပေါင်းလိုခြင်း ဖြစ်သည်။ ရန်ကိုင်သည် ဤနေရာကို လာကတည်းက သူ့ကျင့်ကြံခြင်းကို မဖုံးကွယ်ထားသည့်အတွက် ဝူချန်သည် သူတော်စင်ဘုရင်အဆင့် ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက် ဖြစ်လျှင်ပင် သူတန်ခိုးရှင်အဆင့် ကျင့်ကြံသူ တစ်ယောက် ဖြစ်သည်ကို အလွယ်တကူ သတိပြုနိုင်ပေသည်။
“မင်းတို့အားလုံးလည်း သူ့အတိုင်းပဲလား” ရန်ကိုင်က လူအုပ်ကြီးကို ဝေ့ကြည့်၍ မေးလိုက်သည်။
ထိုကျင့်ကြံသူအားလုံး ခေါင်းညိတ်လိုက်ကြပြီး သူတို့၏ မိသားစု သို့မဟုတ် ဂိုဏ်းနာမည်များကို အသီးသီး မိတ်ဆက်လိုက်ကြသည်။
“ငါနားလည်ပြီ’ ရန်ကိုင်က ရယ်သွမ်းသွေးလိုက်ပြီး အဓိပ္ပါယ်ပါပါ ပြုံးလျက် “အထဲရောက်တဲ့အခါ ငါစိတ်ပြောင်းသွားပြီး မင်းတို့ကိုသတ်၊ ရတနာတွေ အကုန်လုံးကို ငါတစ်ယောက်တည်း ယူသွားရင်ကော ဘယ်လိုလုပ်မလဲ”
ထိုစကားကို ကြားလိုက်သည့်အခါ ဝူချန်နှင့် အခြားသူအားလုံး၏ အမူအရာ တောင့်တင်သွားခဲ့လေသည်။ သို့သော် မကြာခင် ဝူချန်က ခြောက်ကပ်ကပ် ရယ်မောလျက် “ရောင်းရင်း နောက်နေတာပဲ”
“ငါဘာသာ နောက်နောက်မနောက်နောက်၊ ငါ့ဘာသာ ကျဆုံးဧကရာဇ်တောင်ထဲ တစ်ယောက်တည်း ဝင်နိုင်မှတော့ ဘာလို့ မင်းတို့နဲ့ အလုပ်ရှုပ်ခံပြီး ပူးပေါင်းနေရဦးမှာလဲ။ ငါ့ဘာသာ တစ်ယောက်တည်း လှုပ်ရှားမယ်ဆိုရင် ရလာတဲ့ ရတနာတွေကို မင်းတိုနဲ့ ခွဲဝေနေစရာ မလိုဘူး။ ပိုပြီးတော့တောင် အဆင်ပြေသေးတယ်လို့ ပြောလို့ရတယ်” ရန်ကိုင်က လှောင်ပြုံးပြုံးလျက် ပြန်ပြောလိုက်သည်။ သူ့အား သုံးနှစ်သားကလေးများ မှတ်နေလေသလား မသိလေရာ။ သူ ထိုလူများနှင့် အချိန်ကုန်ခံ စကားပြောနေရခြင်းမှာ ကျဆုံးဧကရာဇ်တောင်သို့ ယခုမှ ရောက်လာသည့် အတွက်ကြောင့် အကြောင်းစုံကို မသိရသေးအတွက် သတင်း နည်းနည်းပါးပါး စုံစမ်းလိုသည့် အတွက်ကြောင့်သာ ဖြစ်သည်။
“ဒီလိုဗျ… ရောင်းရင်းရဲ့။ ကျဆုံးဧကရာဇ်တောင်ထဲမှာ ရှိတဲ့ လိုဏ်ဂူတွေ၊ စံအိမ်တွေ တော်တော်များများက ကောင်းကင်စိတ်အာရုံနဲ့ ရှာလို့မရတဲ့ နေရာတွေမှာ ရှိနေတာဗျ။ ဒီတော့ ကျုပ်တို့သာ လူများများနဲ့ ရှာမယ်ဆို ပိုပြီး ရှာတွေ့နိုင်ချေ များတယ်လေ။ ပြီးတော့ အဲ့ထဲမှာ အစီအရင်တွေ၊ အကာအရံတွေ ရှိသေးတယ်။ အချို့ အစီအရင်တွေက လူတစ်ယောက်တည်းနဲ့ ဖွင့်လို့ရတဲ့ အစီအရင်တွေ မဟုတ်ဘူး။ လူအများကြီး ပူးပေါင်းပြီးမှ ဖွင့်လို့ရတဲ့ အစီအရင်တွေ။ ဒါကြောင့် အကုန်လုံးလိုလိုက အဖွဲ့ဖွဲ့ပြီး သွားနေကြတာ။ တစ်ယောက်တည်း သွားတဲ့လူ အရမ်း နည်းတယ်”
“မင်းပြောတာ ယုတ္တိတော့ရှိတယ်” ရန်ကိုင်က အသာအယာ ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။
ဝူချန်နှင့် အခြားသူများ ပျော်သွားပြီး ထိုအကြောင်းကို ထပ်ပြောတော့မည်အပြု ရန်ကိုင်က ရုတ်တရက် လက်ဝှေ့ရမ်း၍ “ဒါပေမယ့် ငါအခုမှ ရောက်တာဆိုတော့ တောင်ထဲဝင်ဖို့ မစဉ်းစားသေးဘူး။ မင်းတို့ အခြားတစ်ယောက် သွားရှာလိုက်တာ ပိုကောင်းလိမ့်မယ်”
ပြောပြီးသည်နှင့် ရန်ကိုင် ထွက်သွားလေသည်။
ထိုလူများနှင့် အစကတည်းက မပူးပေါင်းလိုခြင်း ဖြစ်သည်။
ဝူချန်နှင့် အခြားသူများ စိတ်ပျက်သွားကြသော်လည်း ရန်ကိုင်၏ လမ်းအား မပိတ်ရဲသဖြင့် ခေါင်းတခါခါဖြင့်သာ ပြန်ထွက်သွားကြလေသည်။
ထိုလူများကို မောင်းထုတ်ပြီးနောက်၊ ရန်ကိုင်သည် ကျဆုံးဧကရာဇ်တောင်ထဲသို့ ချက်ချင်း ဝင်မသွားသေးဘဲ ဆိုင်တန်းများနား လမ်းလျှောက်ရင်း ဆက်သွယ်ရေး မှော်ရတနာကို ထုတ်ကာ ထိုထဲသို့ ကောင်းကင်စိတ်အာရုံ ထည့်သွင်းလိုက်သည်။
ကံမကောင်းစွာဖြင့် မည်သည့် တုန့်ပြန်မှုမှမရသဖြင့် ခေါင်းတခါခါဖြင့်သာ ဆက်သွယ်ရေး မှော်ရတနာကို ပြန်သိမ်းထားလိုက်ရလေသည်။
ချင်းတုန်တို့သည် သူနှင့် အလွန်ဝေးကွာသော နေရာတွင် ရှိနေသည့်ပုံပင်။ မဟုတ်လျှင် သူ့အနေဖြင့် ထိုလူများကို ဆက်သွယ်၍ မရဘဲ နေလိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။
ရန်ကိုင်သည် ထိုပစ္စည်းများကို အမှန်တကယ် စစ်ဆေးနေခြင်း မဟုတ်ချေ။ ထိုဆိုင်များတွင် ပစ္စည်းကောင်းများစွာ ရှိသော်လည်း ထိုပစ္စည်းအားလုံးသည် ရန်ကိုင်အတွက် ဘာမှမဟုတ်ချေ။ ထို့အပြင် ထိုဆိုင်များတွင် ရှိနေသော ပစ္စည်းများသည် သာမန် ပစ္စည်းများသာ ဖြစ်ကြသည်။ အဖိုးတန်သည့် ပစ္စည်း တစ်ခုတစ်လေမှ မပါဝင်ချေ။ သူတို့တွင်သာ အဖိုးတန်သည့် ပစ္စည်းတစ်ခုခု ရှိလျှင် ကိုယ့်ဘာသာ သိမ်းထားပေလိမ့်မည် ဖြစ်ကာ ဤနေရာတွင် လာရောင်းနေလိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။
တကယ့် ရတနာနှင့် ရတနာအတုများကို မခွဲတတ်သည့် လူများလည်း ရှိပေသည်။ သို့သော် ထိုသို့သော လူများမှာ အလွန်ကိုမှ နည်းပါးပေသည်။
ရန်ကိုင် ဤနေရာတွင် လျှောက်ပတ်သွားနေရခြင်းမှာ သတင်း အချက်အလက် စုဆောင်းလိုသည့် အတွက်ကြောင့် ဖြစ်ပေသည်။ အနည်းဆုံး အခြားသူများ ပြောနေသည်ကို နားထောင်ရင်းမှ ကျဆုံးဧကရာဇ်တောင်တွင်းရှိ အခြေအနေကို အကြမ်းဖျင်း သိနိုင်ပေသည်။
ဤနေရာတွင် မရေမတွက်နိုင်သော လူပေါင်းများစွာ ရှိသဖြင့် ရန်ကိုင်အဖို့ သတင်း အချက်အလက်အချို့ ရရန်မှာ မခက်ခဲပါချေ။
ဂိုဏ်းပျက်ကြီး တစ်ခုကိုမူ အမှန်တကယ် ရှာတွေ့ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ ထိုဂိုဏ်းပျက်ကြီးသည် ကျဆုံးဧကရာဇ်တောင်၏ အတွင်းပိုင်းတွင် တည်ရှိပေသည်။ ယခု ပညာရှင်များစွာတို့သည် ထိုနေရာဆီသို့ အပြေးသွားနေကြသည်။ ဂိုဏ်းမှာ ပျက်စီးနေပြီး ဖြစ်သော်လည်း ဂိုဏ်းအား ကာကွယ်ထားသည့် အစီအရင်သည် အလွန်ကိုမှ အားကောင်းလှသဖြင့် ယခုအချိန်ထိတိုင် မည်သူမှ မချိုးဖျက်နိုင်သေးဘဲ ထိုနေရာသို့ အရင်ရောက်ပြီးသော လူများသည် လူအသစ်များ ထပ်ရောက်လာမည်ကိုသာ စောင့်ဆိုင်းနေကြရသည်။ လူများလာသည့် အခါမှ လူများစွာ၏ ခွန်အားဖြင့် ထိုအစီအရင်ကို ချိုးဖျက်ရန် စဉ်းစားထားကြခြင်း ဖြစ်သည်။
ယန်ယန်သာ ဤနေရာတွင် ရှိနေလျှင် ထိုအစီအရင်ကို အသာလေး ဖျက်စီးနိုင်ပေလိမ့်မည်။ ကံမကောင်းစွာဖြင့် သူမသည် မဟာဧကရာဇ်၏ အစစ်အမှန် ခန္ဓာကိုယ်နှင့် ပေါင်းစပ်သွားပြီ ဖြစ်သည့် အတွက်ကြောင့် သူ့အတွေးသည် စိတ်ကူးယဉ် အိမ်မက်သက်သက်သာ ဖြစ်သွားတော့သည်။
ယန်ယန် အကြောင်း ပြန်စဉ်းစားမိလိုက်သည့်အခိုက် ရန်ကိုင် သက်ပြင်းချမိလိုက်သည်။
ထိုမိန်းကလေးသည် အရိပ်ကြယ်ပေါ်ရှိ လူများအနက် ရန်ကိုင် အရင်းနှီးဆုံး လူတစ်ယောက် ဖြစ်ပေသည်။ သူမသည် ရန်ကိုင် နိမ့်ကျနေစရာမှ အစပြု၍ တဖြည်းဖြည်း မြင့်တက်လာသည်အထိ သူ့နောက်သို့ လိုက်ခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း သူမ၏ တကယ့် အစစ်အမှန် ဘဝသည် ဤမျှ ထူးခြားလိမ့်မည်မှန်း သူမည်ကဲ့သို့ သိခဲ့ပါမည်နည်း။
အတိတ်အကြောင်း ပြန်စဉ်းစားနေရင်း ရုတ်တရက် ရန်ကိုင်၏ မျက်လုံးထဲ အလင်းတစ်ချက် လက်သွားခဲ့ပြီး လူကျဲပါးရာ အရပ်ဆီသို့ လမ်းလျှောက်ထွက်သွားလေသည်။
ခဏကြာအောင် လျှောက်နေပြီးနောက် ရုတ်တရက် နောက်သို့ လှည့်၍ ပြုံးကာ မေးလိုက်လေသည် ‘ရောင်းရင်း၊ ဘာလို့ ဒီရန်နောက်ကို ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်နဲ့ လိုက်နေတာလဲ”
အံ့အားသင့်နေသည့် အသံတစ်သံနှင့်အတူ လူရိပ်တစ်ခု ရန်ကိုင်နှင့် မနီးမဝေးတွင် ပေါ်လာခဲ့သည်။ ထိုလူသည် ရန်ကိုင်အား အံ့အားသင့်ထိတ်လန့်နေသည့် အမူအရာဖြင့် ကြည့်၍ “မင်းဒီကျန်းရဲ့ ကိုယ်ပျောက်နည်းစနစ်ကို ဖောက်မြင်နိုင်တာလား”
ရန်ကိုင် နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်ပြီး ထိုလူအား ကောင်းကင်စိတ်အာရုံဖြင့် စစ်ဆေးကြည့်လိုက်သည်။ ထိုလူသည် အသက်ငါးဆယ် အရွယ်လောက်ရှိမည့် တန်ခိုးရှင် ဒုတိယအဆင့် ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက် ဖြစ်သည်။ သူ့ဆံပင်များမှာ မီးခိုးရောင်သန်းနေပြီး သူ့သူတော်စင်ချီသည် သိပ်ပြီး မသန့်စင်လှပေ။
ထိုလူအိုကြီးသည် သူ့ထက် ကျင့်ကြံခြင်းအဆင့်တစ်ဆင့် ပိုမြင့်သော်လည်း ရန်ကိုင် သူ့အား နည်းနည်းလေးမှ မကြောက်ချေ။
သူ့ထက် ကျင့်ကြံခြင်းအဆင့်နှစ်ဆင့် ပိုမြင့်သော တန်ခိုးရှင်တတိယအဆင့်များကိုပင် သတ်လာခဲ့ရာ တန်ခိုးရှင်ဒုတိယအဆင့် တစ်ယောက်လောက်ကို ဘာကြောင့် ကြောက်နေရမည်နည်း။ ထို့အပြင် တစ်ဖက်လူ၏ အမူအရာအရ သူ့အပေါ် မကောင်းကြံလိုသည့် ရည်ရွယ်ချက်ဖြင့် နောက်ယောက်ခံလိုက်နေခြင်း မဟုတ်လောက်ချေ။ ထို့ကြောင့် တစ်ဖက်လူ၏ ရည်ရွယ်ချက်ကို သေသေချာချာ ရေရေရာရာ မသိရခင်အထိ ချက်ချင်းကြီး မတိုက်ခိုက်ရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။
“စိတ်မဆိုးပါနဲ့ကွာ။ ဒီကျန်းက မကောင်းတဲ့ ရည်ရွယ်ချက်နဲ့ မင်းနောက် လိုက်နေတာ မဟုတ်ပါဘူးကွ” မျိုးရိုးနာမည်ကျန်းနှင့် ကျင့်ကြံသူက အလျင်အမြန် ပြောလိုက်သည်။ သူစိမ်း တစ်ယောက်နောက်သို့ ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်ဖြင့် လိုက်ခြင်းသည် ရန်စသည့် သဘောမျိုး ရောက်သည့်အတွက် အလျင်အမြန် ပြောလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ရန်ကိုင်၏ ကျင့်ကြံခြင်းသည် သူ့ထက် ပိုနိမ့်သော်လည်း ဤနေရာသို့ လူပေါင်းစုံ ရောက်နေခြင်း ဖြစ်သည်။ အချို့ လူများသည် သူတို့၏ ခွန်အားကို အပေါ်ယံအမြင်နှင့် သွားဆုံးဖြတ်၍ မရသည်အထိ အားကောင်းလှ၏။ ထို့ကြောင့် မလိုလားအပ်ဘဲ သူလည်း ရန်ကိုင်နှင့် ပြဿနာ မဖြစ်ချင်ချေ။
“ကျုပ်သိတယ်” ရန်ကိုင်က ယဲ့ယဲ့လေးပြုံးလျက် “ဒါပေမယ့် ခင်ဗျားကျုပ်နောက် ဘာလို့ လိုက်နေလဲဆိုတာ ကျုပ်သိချင်တယ်”
“ဟဲဟဲ၊ အဲ့ဒါဆို ဒီလူအိုကြီး ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပဲ ပြောတော့မယ်” ထိုလူအိုကြီးသည် ရန်ကိုင်ထက် အသက်ကြီးသော်လည်း နှစ်ဦးစလုံးသည် တန်ခိုးရှင်အဆင့် ကျင့်ကြံသူများသာ ဖြစ်ကြသည့်အတွက် သူ့ကိုယ်သူ စီနီယာဟန်ဖြင့် မပြောခဲ့ချေ။ “မိတ်ဆွေလေး အဆင်ပြေရင် မိတ်ဆွေလေး ဘယ်လို သူတော်စင်ချီမျိုးကို ကျင့်ကြံထားလဲဆိုတာကို ဒီလူအိုကြီးကို ပြောပြလို့ ရမလား”
“ဘာလို့ ပြောပြရမှာလဲ” ရန်ကိုင်က မျက်မှောင်ကြုတ်၍ ပြန်ပြောလိုက်သည်။
“ဒီလူအိုကြီးက ကျင့်စဉ်တစ်ခုခုကို ကျင့်ကြံထားတဲ့ လူတစ်ယောက်ကို ရှာနေတာ။ မိတ်ဆွေလေးအတွက် အဆင်မပြေဘူး ဆိုရင်လည်း ထားလိုက်ပါ။ ဒီလူအိုကြီး အခြား တစ်ယောက်ပဲ သွားရှာလိုက်တော့မယ်” မျိုးရိုးနာမည်ကျန်းနှင့် လူအိုကြီးက ပြန်ပြောလိုက်သည်။
ရန်ကိုင် မျက်မှောင်ကြုတ်သွားခဲ့ပြီး ခဏမျှ စဉ်းစားပြီးနောက် ပြန်ပြောလိုက်သည် “ကြည့်ကြည့်လိုက်”
ပြောပြီးသည့်နောက် သူ့လက်ကို ဆန့်ထုတ်၍ မည်းနက်နေသော နတ်ဆိုးမီးတောက်ကို ထုတ်ပြလိုက်လေသည်။
ရန်ကိုင် လက်ဝါးပေါ်ရှိ မီးတောက်ကို မြင်သည့်အခါ မျိုးရိုးနာမည်ကျန်းနှင့် လူအိုကြီး၏ မျက်နှာ ဝင်းလက်သွားခဲ့လေသည် “မီးဓါတ်လား။ နောက်ဆုံးမှပဲ တွေ့တော့တယ်”
“ခင်ဗျားက မီးဓါတ်အမျိုးအစား သူတော်စင်ချီကို ကျင့်ကြံထားတဲ့ လူကို ရှာနေတာလား” ရန်ကိုင်က မျက်မှောင်ကြုတ်လျက် ပြန်မေးသည်။
“ဟုတ်တယ်” မျိုးရိုးနာမည်ကျန်းနှင့် လူအိုကြီး၏ အမူအရာ တစ်ဖန် ပြန်တည်ကြည်သွားခဲ့ပြီး “ဒီလူအိုကြီး လူဆယ်ယောက်ကျော်လောက်ကို လိုက်မေးပြီးသွားပြီ။ ဒါပေမယ့် တစ်ယောက်မှ မီးဓါတ်ကျင့်စဉ်ကို မကျင့်ကြံထားကြဘူး။ မိတ်ဆွေလေး အဆင်ပြေမယ်ဆိုရင် အခြားတစ်နေရာသွားပြီး အသေးစိတ် သွားဆွေးနွေးကြမလား”
ပြောပြီးသည်နှင့် ရန်ကိုင်အား စိတ်အား ထက်သန်စွာ ကြည့်လိုက်လေသည်။
ရန်ကိုင် တုန့်ဆိုင်းနေသည်ကို မြင်သော် လူအိုကြီးကျန်းသည် အံကြိတ်၍ သူ့အား ကောင်းကင်စိတ်အာရုံဖြင့် တစ်ခုခု လှမ်းပြောလိုက်လေသည်။
“အို၊ တကယ်ကြီးလား” ရန်ကိုင် အံ့အားသင့်သွားပြီး ချက်ချင်း ခေါင်းညိတ်လိုက်လေသည် “အဲ့လိုဆိုမှတော့ သွားကြတာပေါ့”
“ကျေးဇူးပြုပြီး” ရန်ကိုင် သဘောတူလိုက်သည်ကို မြင်သော် ကျန်းရှန် ပျော်သွားပြီး ချက်ချင်းပဲ အခြားတစ်ဖက်သို့ အလျင်စလို လှည့်ထွက်သွားလေသည်။
ရန်ကိုင်သည် လူအုပ်ကြီးကို ဖြတ်ကျော်၍ ပိုပို၍ လူသူခြောက်ကပ်သော နေရာတစ်ခုဆီသို့ လိုက်လာခဲ့သည်။ သူ့ခွန်အားအပေါ် ယုံကြည်ချက်ရှိသည့်အတွက် ထိုလူအိုကြီး သူ့အား လှည့်ဖျားရန် ကြိုးစားမည်ကို လုံးဝ မကြောက်ချေ။
ခဏကြာပြီးနောက်တွင် လူအုပ်ကြီးဆီမှ ဆယ်မိုင်ခန့် ဝေးကွာသော လူသုံးယောက် တင်ပလင်ခွေထိုင် နားနေသည့် တောင်စောင်းတစ်ခုဆီသို့ ရန်ကိုင်တို့ နှစ်ယောက် ရောက်လာခဲ့၏။
ရန်ကိုင် အံ့အားသင့်သွားခဲ့ပြီး ထိုလူသုံးယောက်ကို ကောင်းကင်စိတ်အာရုံဖြင့် စစ်ဆေးကြည့်လိုက်ရာ သုံးယောက်စလုံးသည် တန်ခိုးရှင်ဒုတိယအဆင့် ကျင့်ကြံသူများ ဖြစ်နေကြောင်း တွေ့ရှိလိုက်ရလေသည်။
ထိုလူ သုံးယောက်အနက်တွင် နှစ်ယောက်သည် အမျိုးသားများ ဖြစ်ကြပြီး တစ်ဦးသည် အမျိုးသမီး ဖြစ်သည်။ အမျိုးသား နှစ်ယောက်အနက် တစ်ယောက်သည် ကျန်းရှန်နှင့် အသက်တူလောက် ရှိမည်ထင်ရပြီး ကျန်နှစ်ယောက်သည် ပို၍ ငယ်ရွယ်ဟန် ရပေသည်။ အသက်ငယ်ငယ် နှစ်ယောက်တွင် ယောကျာ်လေးသည် အတော်လေး တုတ်ခိုင်ထွားကြိုင်းပြီး အမျိုးသမီးမှာမူ ပိန်သွယ်သွယ်နှင့် စွဲမက်ဖွယ်ကောင်းသည့် မိန်းကလေး တစ်ယောက် ဖြစ်ပေသည်။
Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၄၈၇)
တစ်ယောက်ယောက် ရောက်လာသည်ကို သတိပြုမိသော် ထိုလူနှစ်ယောက်စလုံး မျက်လုံးပိတ်နေရာမှ ပွင့်လာခဲ့ကြသည်။ ကျန်းရှန် လူတစ်ယောက် ခေါ်လာသည်ကို မြင်သော် နှစ်ဦးစလုံး ရန်ကိုင်ကို စတင် စစ်ဆေးကြတော့သည်။
“ရောင်းရင်းကျန်း ဘာလို့ ဒီလောက်တောင် ကြာနေတာလဲ။ မင်းသေသွားပြီလို့တောင် ငါထင်နေတာ” တင်ပလင်ခွေထိုင်နေသော လူအိုကြီးက ပြောလိုက်သည်။
“ဟဲဟဲ၊ ငါလိုချင်နေတဲ့ လူကို ရှာဖို့က ထင်ထားတာထက် ခက်နေတာကိုးကွ။ ဒါပေမယ့် ကံကောင်းပြီးတော့ ဒီညီငယ်လေးကို တွေ့လာတယ်လေ” ကျန်းရှန်က ရှင်းပြလိုက်သည်။
သင့်လျော်သော လူကို ရှာတွေ့ရန် တကယ်ကို ခက်ခဲပေသည်။ ကျန်းရှန်သည် မီးဓါတ် ကျင့်စဉ်ကို ကျင့်ကြံထားပြီး သင့်တော်သော ခွန်အားကို ပိုင်ဆိုင်ထားသော လူတစ်ယောက်ကို ရှာနေခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ အရမ်းကြီး အားကောင်းသည့် လူဆိုလျှင်လည်း မဖြစ်လှ၊ အခြေအနေ တစ်ခုလုံးကို ထိန်းချုပ်သွားနိုင်သည်။ အားနည်းလွန်းသူဆိုလျှင်လည်း မဖြစ်ပြန်။ သူတို့၏ ခရီးလမ်းကို နှောင့်နှေးစေနိုင်သည်။
ထို့ကြောင့် တန်ခိုးရှင် ပထမအဆင့်၊ ဒုတိယအဆင့်လောက်သည် အကောင်းဆုံး ဖြစ်သည်။
ထို့အပြင် ကျဆုံးဧကရာဇ်တောင် အပြင်ဘက်ရှိ ကျင့်ကြံသူများသည် တစ်ယောက်တည်း မဟုတ်ကြတော့ဘဲ အများစုသည် အဖွဲ့နှင့် ဖြစ်နေကြလေပြီ။ ထို့ကြောင့် တစ်ဦးတည်း နေနေသည့် ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက်ကို ရှာတွေ့ရန်မှာ အတော်လေး ခက်လှပေသည်။ ကျန်းရှန် တောင်အပြင်ဘက်တွင် နှစ်ရက်သုံးရက်လောက်ကြာအောင် လျှောက်ပတ်သွားလာနေပြီး လူဆယ်ယောက်လောက်ကို မေးမြန်းခဲ့သော်လည်း ရန်ကိုင် တစ်ယောက်သည်သာ သူ့လိုအပ်ချက်နှင့် ပြည့်မှီခဲ့သည်။
“တန်ခိုးရှင် ပထမအဆင့်လား” လူထွားကြီးက အေးစက်စက် လေသံဖြင့် “အဲ့ခွန်အားလေးနဲ့ ဆိုရင် အကာအရံကို ဖျက်စီးဖို့ ပိုခက်သွားမှာ မဟုတ်ဘူးလား။ ဒီကောင်သာ ဘာမှမလုပ်နိုင်ရင် ကျုပ်တို့ အချိန်ကုန် လူပင်ပန်း ဖြစ်ကုန်မှာနော်”
သူသည် ဒုတိယတန်ခိုးရှင်အဆင့် ဖြစ်ပြီး ရန်ကိုင်ထက် ကျင့်ကြံခြင်းအဆင့် တစ်ဆင့်သာ ပိုမြင့်သော်လည်း လေသံမှာကား မိုးထိလောက်အောင် မြင့်လှပေသည်။ သို့သော်လည်း ရန်ကိုင်ကမူ ပြုံးသာပြုံးလိုက်ပြီး ဘာမှ ပြန်မပြောမနေခဲ့ချေ။
ကျန်းရှန်က အလျင်အမြန် ပြန်ပြောလိုက်သည် “ပထမအဆင့်က ဘာမှမဖြစ်ဘူး။ ဆေးသောက်ပြီး သူတော်စင်ချီ ပြန်ဖြည့်ပြီး အစီအရင်ကို ဖျက်စီးလို့ရတယ်။ အစီအရင်ကို ဖျက်စီးဖို့က အဲ့လောက် ခက်တာမဟုတ်ဘူး။ အဓိက လူအရေအတွက်နှင့် သင့်လျော်တဲ့ စွမ်းအင် အမျိုးအစားတွေ အလုံအလောက် ရှိဖို့ပဲ။ အဲ့ဒါတွေသာ ရှိသွားပြီဆိုရင် အစီအရင်ကို ဖျက်စီးလို့ ရသွားပြီ။ နည်းနည်း မြန်တာနဲ့ နည်းနည်း နှေးသွားတာပဲ ကွာလိမ့်မယ်”
“ရောင်းရင်းကျန်းက အဲ့လို ပြောမှတော့လည်း” လူထွားကြီးသည် ထိုအကြောင်းနှင့် ပက်သက်ပြီး ဆက်၍ နားပူနားဆာ လုပ်မနေတော့ချေ။
“လူတွေ စုံပြီဆိုမှတော့ ကျွန်မတို့ ထွက်ကြရအောင် လူအိုကြီးကျန်း၊ အဲ့နေရာက တော်တော်လေး ချောင်ကျတယ် ဆိုပေမယ့် အခြားလူတွေ မရှာတွေ့နိုင်တာ မဟုတ်ဘူး။ အခု ကျဆုံးဧကရာဇ်တောင်ကို လူတွေ ပိုပိုပြီး ရောက်လာနေတာ ကျွန်မတို့ မြန်မြန် သွားတာ အကောင်းဆုံး ဖြစ်လိမ့်မယ်” အဖွဲ့ထဲရှိ တစ်ဦးတည်းသော အမျိုးသမီးသည် ကြားဖြတ်ဝင်၍ ပြောလိုက်လေသည်။
“ညီမရီ ပြောတာ အမှန်ပဲ။ လူစုံပြီဆိုတော့ သွားကြတာပေါ့” ကျန်းရှန် ဘာမှ ပြန်မပြောခဲ့ချေ။ သူ့ကြယ်လွန်းပျံကို ထုတ်၍သာ ကျဆုံးဧကရာဇ်တောင် အတွင်းပိုင်းထဲသို့ ပျံသန်းသွားလေသည်။
အခြား လေးယောက်သည် အကြည့်ချင်းဖလှယ်လျက် သူ့နောက်သို့ အလျင်အမြန် လိုက်သွားခဲ့ကြသည်။
သွားနေရင်း အကုန်လုံး သူတို့ကိုယ်သူတို့ မိတ်ဆက်သွားခဲ့ကြသည်။ အချင်းချင်း ပူးပေါင်းတော့မည် ဖြစ်လေရာ တစ်ယောက်အကြောင်း တစ်ယောက် နည်းနည်းပါးပါးလောက် သိထားလျှင် အကောင်းဆုံး ဖြစ်သည်။ အသေးစိတ် သိစရာ မလိုချေ။ ကျန်းရှန်အပြင်၊ အခြား လူအိုကြီးသည် ဟဲဝေဖြစ်ပြီး လူထွားကြီးသည် ချန်လီ ဖြစ်ကာ တစ်ဦးတည်းသော အမျိုးသမီးသည် ရီလင် ဖြစ်ပေသည်။
ရန်ကိုင်သည် သူ့ကိုယ်သူ မိတ်ဆက်သည့်အခါ သူ့မျိုးရိုးနာမည်ကိုသာ ပြောပြလိုက်သည်။
သူ့နာမည်ကိုတော့ မပြောပြခဲ့ချေ။ လက်ရှိ သူသည် အရိပ်ကြယ်တစ်ခွင် လျှမ်းလျှမ်းတောက် ကျော်ကြားနေသူ တစ်ဦးဖြစ်သည်။ သူ့နာမည်ကို လူတိုင်းလိုလို သိနေမည် ဖြစ်လေရာ သူ့နာမည်ကိုသာ ပြောပြလိုက်ပါက မေးခွန်းထုတ်စရာများ ဖြစ်လာနိုင်သည်။ သို့သော် သူ့မျိုးရိုးနာမည်ကိုတော့ မည်သူမှ အဲ့လောက်ကြီး ဂရုမစိုက်ကြပေ။
ကျန်းရှန်သည် ကျဆုံးဧကရာဇ်တောင် အတွင်းပိုင်းထဲတွင် ရှေးဟောင်းလိုဏ်ဂူတစ်လုံးကို မတော်တဆ ရှာတွေ့ခဲ့သည်။ ကံမကောင်းစွာဖြင့် ထိုလိုဏ်ဂူအစီအရင်ကို အားကောင်းသော အစီအရင်တစ်ခုဖြင့် ကာကွယ်ထားခဲ့သည်။ ရက်ပေါင်းများစွာ ကြိုးစားကြည့်သည့်တိုင် သူတစ်ဦးတည်း ထိုအစီအရင်ကို မဖျက်စီးနိုင်သဖြင့် တောင်အပြင်သို့ ပြန်ထွက်လာပြီး အကူ ရှာရတော့လေသည်။
ကံမကောင်းစွာဖြင့် အစီအရင်များကို လေ့လာဖူးသည့်အတွက် ထိုအကာအရံကို တစ်ဦးတည်းခွန်အားဖြင့် မဖျက်စီးနိုင်ခဲ့သော်လည်း အစီအရင်အား ဖျက်စီးနိုင်မည့် နည်းလမ်းကို အဖြေရှာနိုင်ခဲ့သည်။ ထိုအစီအရင်သည် သူဖတ်ခဲ့သည့် စာအုပ်များထဲမှ ဖော်ပြထားသလောက် ဒြပ်ကြီးငါးပါး ပျက်ပြယ်ခြင်း အစီအရင်တစ်ခု ဖြစ်သည်။
ထိုအစီအရင်တွင် အားသာချက်ရှိသလို အားနည်းချက်လည်း ရှိသည်။ အားသာချက်မှာ အစီအရင်ကို ရှာတွေ့ရန် အလွန်ကိုမှ ခက်ခဲခြင်း ဖြစ်သည်။ ဖျက်စီးဖို့လည်း အလွန် ခက်ပေသည်။ သို့သော်လည်း ဒြပ်ကြီးငါးပါး စွမ်းအင်များကို ကျင့်ကြံထားသည့် လူငါးယောက်သာ စုစည်းနိုင်လျှင် ထိုအစီအရင်ကို ဖျက်စီးဖို့ရာ အရမ်းကြီးမ ခက်တော့ပေ။
ထိုအစီအရင်သာ အထွတ်အထိပ် အခြေအနေတွင် ရှိနေမည်ဆိုပါက တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် ငါးယောက် ပူးပေါင်းပြီး ဖျက်စီးမှ ရနိုင်လောက်သည့် အစီအရင်တစ်မျိုး ဖြစ်သည်။ သို့သော်လည်း ထိုအစီအရင်အား ခင်းကျင်းထားခဲ့သည်မှာ နှစ်ပေါင်း သောင်းနှင့်ချီနေပြီ ဖြစ်သည့်အတွက် အစီအရင်၏ စွမ်းအားသည် သိသိသာသာကို လျော့ကျနေခဲ့လေပြီ။ လက်ရှိတွင် အစီအရင်ကို ဖျက်စီးရန်အတွက် တန်ခိုးရှင်အဆင့် ငါးယောက်နှင့်ပင် လုံလောက်နေလေပြီ။
ကျန်းရှန်မှ ရှေးဟောင်းကျင့်ကြံသူ တစ်ယောက်၏ လိုဏ်ဂူတစ်လုံးကို တွေ့ထားသည့် ပြောခဲ့သည့်အတွက်ကြောင့် ရန်ကိုင် သူ့နောက်သို့ လိုက်လာခြင်း ဖြစ်သည်။
မည်သို့ပင် ဖြစ်စေကာမူ ချင်းတုန်တို့ကို ရှာရန်အတွက် အတွင်းပိုင်းထဲသို့ ဝင်ရမည် ဖြစ်လေရာ သွားရင်းလာရင်း အကျိုးအမြတ် နည်းနည်းပါးပါး ရှာသွားသည်မှာ ပို၍ မကောင်းပေလော။ ထို့ကြောင့် ကျန်းလေးယောက်နှင့် ယှဉ်လိုက်လျှင် ရန်ကိုင်သည် အရမ်းကြီး စိတ်အားတက်ကြွနေခြင်းတော့ မရှိချေ။
အစီအရင်အကြောင်းကို ရှင်းပြပြီးသွားသည်နှင့် ကျန်းရှန်၏ အမူအရာ တည်ကြည်သွားပြီး “အကာအရံ ပျက်စီးသွားပြီဆိုရင် အထဲမှာ ရတနာ အားလုံးရဲ့ လေးဆယ်ရာခိုင်နှုန်းကို ငါယူမယ်။ ကျန်တဲ့ ခြောက်ဆယ်ရာခိုင်နှုန်းကို မင်းတို့အားလုံး ညီတူမျှတူ ခွဲယူ”
“လေးဆယ်ရာခိုင်နှုန်းလား” ကျန်းရှန် စကားကို ကြားလိုက်သည့်အခါ ဟဲဝေ မျက်ခုံးပင့်သွားခဲ့သည်။ ခဏမျှ စဉ်းစားပြီးနောက် ခေါင်းညိတ်လိုက်လေသ်ည “ကောင်းပြီ။ ငါသဘောတူတယ်”
ချန်လီနှင့် ရီလင်လည်း သဘောတူပေသည်။
ငါးယောက် အတူပူးပေါင်း လှုပ်ရှားခြင်း ဖြစ်သော်လည်း ရှေးဟောင်းလိုဏ်ဂူကို ကျန်းရှန်မှ ရှာတွေ့ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ လိုဏ်ဂူအား ကာရံထားသည့် အစီအရင်အား ဖျက်စီးနိုင်မည့် နည်းလမ်းကိုလည်း ကျန်းရှန်မှ ရှာထားခြင်း ဖြစ်သည်။ သူတို့ လေးယောက် လုပ်ရသည်ဆို၍ အစီအရင်အား ဖျက်စီးနိုင်ရန်အတွက် စွမ်းအားလည်း ထည့်ပေးရုံသာ ရှိသည်။ ထို့ကြောင့် ကျန်းရှန်မှ ရတနာအားလုံး၏ လေးဆယ်ရာခိုင်နှုန်အား ယူမည်ဆိုသော အချက်ကို သူတို့အားလုံး မကန့်ကွက်ကြခြင်း ဖြစ်သည်။
ရန်ကိုင်သည် အခြားသူများနှင့် အတူပူးပေါင်း၍ ရတနာရှာ ထွက်ခဲသော်လည်း ဤအခြေခံ အချက်လောက်ကိုတော့ နားလည်ပေသေးသည်။ ကျန်းရှန် တစ်ဝက် ယူမည်ဟု ပြောလျှင်ပင် သူမလွန်ချေ။ ယခု လေးဆယ်ရာခိုင်နှုန်းသာ ယူမည်ဖြစ်လေရာ သူတို့ ဘာကြောင့် သဘောမတူဘဲ နေရမည်နည်း။
“ရလာတဲ့ ရတနာတွေကို အညီအမျှ ခွဲဝေယူလို့ မရဘူးဆိုရင်ကော” ရန်ကိုင်က မေးလိုက်သည်။
“မရရင် အဲ့တာကို နေရာမှာပဲ လေလံတင်မှာပေါ့။ ဈေးအများဆုံး ပေးနိုင်တဲ့ ယူပဲ။ ကျန်တဲ့ လူတွေကတော့ လေလံပစ်လို့ရတဲ့ သူတော်စင်သလင်းကျောက်ကို ပြန်ခွဲယူပေါ့” ရီလင်က ရန်ကိုင်အား ပြုံးလျက် ကြည့်လိုက်သည် “မောင်လေးကို ကြည့်ရတာ သူစိမ်းတွေနဲ့ ရတနာရှာထွက်တာမျိုး သိပ်မလုပ်ဖူးဘူးနဲ့ တူတယ်”
“ဟုတ်တယ်” ရန်ကိုင် ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။
“အဲ့ဒါကြောင့်ကိုး” ရီလင် တခစ်ခစ် ရယ်လိုက်သည်။
ကျန်းရှန်က ပြုံးလျက် “ဒီလောက် အသက်ငယ်ငယ်လေးနဲ့ တန်ခိုးရှင်ပထမအဆင့်ကို ရောက်ထားတာဆိုတော့ ညီလေးက နာမည်ကျော် အင်အားစုကြီးတစ်ခုခုက လာတာ ဖြစ်ရမယ်။ ညီလေး ဒီအကြောင်းတွေ မသိတာ မထူးဆန်းပါဘူးလေ”
“ဟန့်၊ ဘဝဦး သာယာခဲ့တဲ့ ကောင်တွေက လေဒဏ်မိုးဒဏ်ကို ခံနိုင်လေ့ မရှိကြဘူး။ ကောင်လေး အချိန်တန်ရင် မင်းကြောင့် ငါတို့ ဒုက္ခမရောက်ရစေနဲ့နော်” ချန်လီသည် တန်ခိုးရှင် ဒုတိယအဆင့်သာ ဖြစ်သော်လည်း လေကတော့ တကယ်ကို ကြီးလွန်းပေသည်။
ပြောပြီးသည်နှင့် ရီလင်ဘက်သို့ ပြန်အာရုံပြောင်းလိုက်ပြီး ရန်ကိုင်အား လျစ်လျုရှုထားလိုက်လေတော့သည်။
ရန်ကိုင်မူ ဆိတ်ဆိတ်လေးသာ နေနေခဲ့သည်။
မိုးရွာလိုက်၊ ရွက်သစ်များဖူးဝေလိုက်၊ နှင်းကျလိုက်၊ ရာသီဥတု အလီလီကို သူကျော်ဖြတ်ဖူးပြီးသွားလေပြီ။ အနိမ့်အမြင့် လောကဓံကိုလည်း သူကြုံဖူးပြီးသွားခဲ့လေပြီ။ ဆူးခင်းများဖြင့် ပြည့်နှက်နေသည့် ခရီးလမ်းကိုလည်း သူဖြတ်လျှောက်ဖူးပြီးသွားလေပြီ။ ထိုအခက်အခဲ အားကို ဖြတ်ကျော်ပြီးမှသာ ယနေ့လက်ရှိ ရန်ကိုင်ဆိုသည့် သူဖြစ်လာခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ သို့တိုင် သူ့အား ခြေမွှေးမီးမလောင် လက်မွှေးမီးမလောင် သခင်လေး တစ်ယောက်ကို လာရောက် ဆက်ဆံနေသူ တစ်ယောက် ရှိနေခဲ့သည်။ သူ့ဘက်မှ ပြန်ရှင်းပြလျှင်ပင် တစ်ဖက်လူ၏ ပုံစံအရ နားဝင်မည့်ပုံစံမျိုးမရှိ။ သူကလည်း အာညောင်းခံပြီး ရှင်းပြမနေချင်ချေ။ တစ်ကြိမ်တစ်ခါသာ တွေ့ဆုံမည်ဖြစ်သော လူများအား သူ့အကြောင်းကို ဘာကြောင့် လေကုန်ခံ ရှင်းပြနေရမည်နည်း။ သူတို့ ထင်လိုရာ ထင်ပါစေ၊ အချိန်တန်လျှင် လမ်းခွဲရမည်မို့ ရန်ကိုင် ဂရုမစိုက်ချေ။
ဤသို့ဖြင့် ငါးယောက်အဖွဲ့သည် ကျဆုံးဧကရာဇ်တောင် အတွင်းပိုင်းသို့ ဝင်လာခဲ့ကြသည်။ အစပိုင်းတွင် ကျင့်ကြံသူများစွာနှင့် တွေ့ခဲ့သည်။ သို့သော် သူတို့ ငါးယောက်ဆီမှ ဖြာထွက်နေသာ စွမ်းအင်း အရှိန်အဝါကို ခံစားမိပြီးနောက် ထိုလူအားလုံး သူတို့အား ရှောင်ကွင်းသွားကြသည်။
တန်ခိုးရှင်အဆင့် ငါးယောက် ပူးပေါင်းထားသည့် လူအင်အားသည့် ပေါ့သေးသေး လူအင်အား မဟုတ်ချေ။ ထို့အပြင် ထိုတန်ခိုးရှင်အဆင့်များ၏ စိတ်နေစရိုက်ကို မသိရသေး။ ဒေါသကြီးသည့် လူတစ်ယောက်ယောက်သာ ပါနေလျှင် သူတို့အား ကြည့်မရ၍ လာရောက် တိုက်ခိုက်နေမှဖြင့် ငါးပါးမှောက်ရပေလိမ့်မည်။ ထို့ကြောင့် ခပ်ဝေးဝေးမှး ရှောင်နေခြင်းသည်သာ အကောင်းဆုံး ဖြစ်သည်။
တောင်အပြင်ပိုင်းမှ အတွင်းပိုင်းထဲသို့ ဝင်ရောက်လာပြီးနောက် လူသူ အရိပ်အယောင် စတင် ကျဲပါးလာခဲ့သည်။ နောက်ဆုံးတွင် အခြား မည်သည့် ကျင့်ကြံသူနှင့်မှ မတွေ့ရတော့ချေ။
ကျဆုံးဧကရာဇ်တောင်သည် အကျယ်ကြီး ဖြစ်သည်။ လက်ရှိတွင် ဤတောင်သို့ ရောက်နေသည့် လူပေါင်း သောင်းနှင့်ချီ ရှိသော်လည်း တောင်ထဲသို့ ဝင်သွားလိုက်မည် ဆိုပါက အကုန်လုံး အကွဲကွဲ အပြားပြား ဖြစ်ကုန်ကြသဖြင့် တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် ပြန်တွေ့ရန် အလွန် ခဲယဉ်းသွားပေလိမ့်မည်။
ရန်ကိုင် ကျဆုံးဧကရာဇ်တောင်ထဲသို့ ဝင်သွားပြီးနောက် တစ်ရက်အကြာတွင် လူများစွာ ပါဝင်သော အဖွဲ့တစ်ဖွဲ့ တောင်အပြင်ဘက်သို့ ရောက်လာခဲ့သည်။
ထိုလူအုပ်ကြီးမှ ဖြာထွက်နေသော အရှိန်အဝါသည် အလွန်ကိုမှ အားကောင်းလှ၏။ ထိုလူများ ရောက်လာသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ဆူညံနေသော ပတ်ဝန်းကျင်းတစ်ခုလုံးကို အပ်ကျသံပင် မကြားရလောက်သည်အထိ တိတ်ဆိတ်သွားခဲ့သည်။ အကုန်လုံး၏ အကြည့်သည် အသစ်ရောက်လာသော လူအဖွဲ့ဆီသို့ စုပြုံ ရောက်ရှိလာခဲ့လေသည်။
လူအုပ်ကြီးကို လူနှစ်ယောက်မှ ဦးဆောင်လာခြင်း ဖြစ်သည်။ တစ်ဦးသည် အပြာရောင် ဝတ်ရုံကို ဝတ်ဆင်ထားသည့် သက်လတ်ပိုင်း လူထွားကြီးတစ်ဦး ဖြစ်သည်။ အခြားတစ်ဦးမူကား အစိမ်းရောင်ဝတ်စုံကို ဝတ်ဆင်ထားကာ လူထွားကြီးလောက် ဟိတ်ဟန်ကြီးမားခြင်း မရှိချေ။ နှစ်ဦးသား ယှဉ်ရပ်နေလျှင် အများစုသည် လူထွားကြီးကိုသာ သတိပြုမိပေလိမ့်မည်။
မိုင်တစ်ရာပတ်လည်အား ကောင်းကင်စိတ်အာရုံဖြင့် စစ်ဆေးကြည့်ပြီးနောက်တွင် အပြာရောင်ဝတ်ရုံဝတ် လူကြီးက မျက်မှောင်ကြုတ်၍ ရေရွတ်လိုက်သည် “သူဒီမှာ မဟုတ်ဘူး”
အစိမ်းရောင် ဝတ်ရုံဝတ် လူအိုကြီးက ယဲ့ယဲ့လေးပြုံးလျက် ဆက်သွယ်ရေး မှော်ရတနာကို ထုတ်ကာ ထိုထဲသို့ သူတော်စင်ချီ ထည့်သွင်းလိုက်သည်။ ခဏအကြာတွင် ဆက်သွယ်ရေး မှော်ရတနာကို ပြန်သိမ်း၍ ပြောလိုက်လေသည် “အဲ့ကောင်လေး တောင်ထဲကို ဝင်သွားပြီ”
“အထဲ ဝင်သွားတာလား” အပြာရောင်ဝတ်ရုံတတ် လူအိုကြီး မျက်မှောင်ကြုတ်သွားခဲ့သည်။ ထို့နောက် သူ့မျက်ဝန်းအစုံ တဖျက်ဖျက် တောက်ပလာခဲ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း ခေါင်းညိတ်လိုက်သည် “ဒီကိစ္စကို ထပ်နှောင့်နှေးနေလို့ မဖြစ်တော့ဘူး။ ငါတို့လည်း ဝင်ကြရအောင်”
“ကျဆုံးဧကရာဇ်တောင် အခုလိုမျိုး ပြောင်းလဲသွားလိမ့်မယ်လို့ ငါတကယ်ကို မထင်ထားဘူး။ ဒါပေမယ့် ဒီလို ဖြစ်သွားတော့ ငါတို့အတွက် လုပ်ရ ပိုလွယ်သွားတာ။ မဟုတ်ရင် ဟိုကောင် သတိမထားမိအောင် ငါတို့ကိုယ်ငါတို့ ဖုံးကွယ်နေရဦးမှာ” အစိမ်းရောင်ဝတ်ရုံဝတ် လူအိုကြီးက ပြုံးလိုက်သည်။
သူတို့အဖွဲ့သည် တောင်အပြင်ဘက်တွင် ခဏ ရပ်နေပြီးနောက် ခဏအကြာတွင် တောင်ထဲသို့ ပြေးဝင်သွားကြလေသည်။
သူတို့ ထွက်သွားပြီးနောက် တောင်အပြင်ဘက်တွင် ရှိနေသော ကျင့်ကြံသူအားလုံး သက်ပြင်းရှိုက်လိုက်ကြသည်။
“ကောင်းကင်တိုက်ပွဲ အစည်းအရုံး ဂိုဏ်းချုပ် ကျုချန်းနဲ့ မိုးကြိုးမုန်တိုင်းဂိုဏ်းရဲ့ ဂိုဏ်းချုပ် ဖန်ဖုန်းတို့ဟ။ ငါသိသလောက်ဆို သူတို့နှစ်ယောက်က ပြိုင်ဘက်တွေပါဟ၊ ဘာလို့ အတူတူ ရောက်လာကြတာလဲ မသိဘူး” တစ်ယောက်ယောက်က အံ့အားသင့်နေသည့် လေသံဖြင့် ပြောလိုက်သည်။
“ဘာထူးဆန်းတာ မှတ်လို့၊ အခုကျဆုံးဧကရာဇ်တောင် တစ်ခုလုံးက ရတနာတွေ၊ အခွင့်အလမ်းတွေနဲ့ ပြည့်နေတာ။ အကျိုးအမြတ်တွေ အားလုံးကို လက်ဝါးကြီးအုပ်ချင်တို့ သူတို့ နှစ်ယောက် အတူ ပူးပေါင်းထားတာ နေမှာပေါ့ကွ”
“ရောင်းရင်းပြောတာ ယုတ္တိရှိတယ်။ ဒါပေမယ့် ထိပ်သီး အင်အားစုက ခေါင်းကြီးပိုင်းတွေ ရောက်လာပြီဆိုတော့ ရှေးဟောင်းဂိုဏ်းပျက်ကြီးရဲ့ အကာအကွယ် အစီအရင် ဆက်ပြီး တောင်ခံနိုင်တော့မယ့်ပုံ မပေါ်ဘူး”
“အဲ့ဒါဆို မင်းဘာတွေ တုန့်ဆိုင်းနေသေးတာလဲ။ မြန်မြန် လိုက်ဝင်သွားတော့လေ” ပြောပြီးသည်နှင့် ထိုလူသည် ချက်ချင်းပဲ ကျဆုံးဧကရာဇ်တောင်ထဲသို့ ပြေးဝင်သွားလေသည်။
အင်အားစုကြီး နှစ်ခုသည် အကျိုးအမြတ်များစွာကို ယူဆောင်သွားလိမ့်မည် ဖြစ်သော်ငြား သူတို့အတွက် ကိုက်စရာ အရိုးလေးတော့ ကျန်လောက်ပေဦးမည်။ အခွင့်အလမ်းနှင့် အကျိုးအမြတ်သည် အတူတကွ ဒွန်တွဲ တည်ရှိနေသည်မို့ သူတို့သာ စွန့်စားရန် ကြောက်နေလျှင် အခြားသူများ၏ နောက်တွင်သာ ပြတ်ကျန်ခဲ့ရပေမည်။
Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၄၈၈)
သုံးရက်ကြာပြီးနောက်တွင် ရန်ကိုင်တို့အဖွဲ့ တောင်တစ်လုံးရှေ့သို့ ရောက်လာခဲ့သည်။
ဤနေရာသည် ကျဆုံးဧကရာဇ်တောင်၏ အပြင်ဘက်ပိုင်းမှ အတော်လေး ဝေးကွာသည့် နေရာတစ်ခု ဖြစ်သည်။ ဧကရာဇ်ဥယျာဉ် မပေါ်လာခင်က တောင်တစ်ခုလုံးကို သက်ရောက်နေသော ဧကရာဇ်ဖိအားကြောင့် မည်သည့် သက်ရှိမှ ဤနေရာသို့ ခြေမချနိုင်ခဲ့ပေ။
သို့သော်လည်း ဧကရာဇ်ဥယျာဉ် ပေါ်လာပြီးနောက်တွင် တောင်တစ်ခုလုံးကို ဖုံးလွှမ်းနေသော ဧကရာဇ်ဖိအား ပျောက်ကွယ်သွားသည့်အတွက် တောင်အတွင်းပိုင်းကို စတင် စူးစမ်းလေ့လာ၍ ရလာသည်။
ရန်ကိုင်တို့ ငါးယောက်သည် မည်သည့် အန္တရာယ်နှင့်မှ မကြုံရဘဲ ဤနေရာသို့ လုံလုံခြုံခြုံဖြင့် ရောက်လာခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။
“ဒီနေရာလား” ဟဲဝေသည် သူ့ပတ်ဝန်းကျင်ကို မျက်မှောင်ကြုတ်၍ လှည့်ပတ်ကြည့်လိုက်၏။ အခြားသူများလည်း ထိုနည်းအတိုင်းပင်။
ဤနေရာရှိ မိုးမြေစွမ်းအင်သည် အတော်လေး သိပ်သည်းသော်လည်း စိတ်ဝိဥာဉ် အစီအရင် ရှိနေသည့် အရိပ်အယောင် နည်းနည်းမှကိုပင် သူတို့၏ ကောင်းကင်စိတ်အာရုံဖြင့် အာရုံခံမရခဲ့ပေ။ ရှေးဟောင်းကျင့်ကြံသူတစ်ယောက် နေခဲ့သည့် လိုဏ်ဂူစံအိမ် ဆိုလျှင်တော့ ပြောနေစရာပင် မလိုတော့။
“ဟုတ်တယ် ဒီမှာပဲ” ကျန်းရှန်က ယုံကြည်ချက် အပြည့်ဖြင့် ပြောလိုက်သည်။ ထို့နောက် ပြုံးလျက် “ငါဒီဘက်မှာ အခြား ကျင့်ကြံသူအချို့နဲ့ တိုက်ခိုက်ခဲ့မိလို့ ဒီမှာ အစီအရင်တစ်ခု ရှိနေမှန်း သိလာတာ။ မဟုတ်ရင် သိမှာ မဟုတ်ဘူး”
“ကျန်းအိုကြီး၊ ခင်ဗျား ပြောစရာရှိရင် ပြောလိုက်တော့။ ကျုပ်တို့ကို ဗျိုင်းဖြစ်အောင် လုပ်မနေနဲ့တော့။ ရှေးဟောင်းလိုဏ်ဂူက ဒီမှာ ရှိတာလား” ချန်လီက စိတ်မရှည်တော့သည့် ဟန်ဖြင့် မေးလိုက်သည်။
“ဟုတ်တယ်။ မင်းရှေ့တည့်တည့်မှာ ရှိနေတာ” ကျန်းရှန်က ပြုံးလျက် “ငါပြောတာ ဟုတ်မဟုတ် သိချင်ရင် ဒီနေရာကို တိုက်ခိုက်ကြည့်လိုက်”
“အို” ချန်လီ မျက်ခုံးပင့်သွားပြီး ကျန်းရှန် ညွှန်ပြနေသည့် နေရာသို့ လှမ်းကြည့်လိုက်၏။ သို့သော် ဘာကိုမှ မမြင်ရဘဲ ကျောက်နံရံကြီးတစ်ခုကိုသာ မြင်ရလေသည်။ သူ့ကောင်းကင် စိတ်အာရုံဖြင့်လျှင် ထိုအရာသည် ကျောက်နံရံ တစ်ခုဖြစ်သည်ကိုသာ ခံစားမိသည်။
သို့သော်လည်း ဤနေရာသည် ရှေးဟောင်းလိုဏ်ဂူ ရှိနေသည့်နေရာဟု ကျန်းရှန်မှ အခိုင်အမာ ပြောဆိုနေခြင်း ဖြစ်သဖြင့် သူလိမ်နေခြင်း မဟုတ်လောက်ချေ။ ထို့ကြောင့် ချန်လီလည်း ကျန်းရှန် ညွှန်ပြနေသည့် နေရာဆီသို့ လက်သီး လှမ်းထိုးလိုက်သည်။
သူ့လက်သီးထိပ်တွင် ရွှေရောင်သူတော်စင်ချီတို့ စုစည်းလာပြီး ရွှေရောင်လက်သီးတစ်လုံး ရှေ့သို့ ပြေးထွက်သွားသည်။
ချန်လီသည် ရွှေဓါတ်အမျိုးအစား ကျင့်စဉ်တစ်မျိုးကို ကျင့်ကြံထားသည့် ကျင့်ကြံသူ တစ်ယောက် ဖြစ်သည်။
ထိုအခြင်းအရာကို မြင်သော် ရန်ကိုင် ခေါင်းညိတ်မိလိုက်သည်။ ချန်လီ မည်သည့် အင်အားစုမှ လာမှန်း သူမသိသော်လည်း ထိုချန်လီသည် သာမန် တန်ခိုရှင်ဒုတိယအဆင့် ကျင့်ကြံသူများထက် အနည်းငယ် ပိုအားကောင်းသည်။
ထို့နောက်တွင် အံ့အားသင့်ဖွယ်ရာ ဖြစ်ရပ်တစ်ခု ပေါ်လာခဲ့သည်။ ချန်လီ ပစ်လွှတ်လိုက်သော လက်သီးချက်မှ နံရံကို သွားရောက် ထိမှန်သည့်အခိုက် နံရံ၏ မျက်နှာပြင်ထက်တွင် လှိုင်းတွန့်လေးများ ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။ တစ်ချိန်တည်းတွင် ရွှေရောင်လက်သီးချက်သည် ပင်လယ်ထဲသို့ ကျသွားသည့် ခဲတစ်လုံးနှယ် အားလုံး၏ မြင်ကွင်းမှ ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့သည်။
သို့သော် ပျောက်ကွယ်သွားသော ရွှေရောင်လက်သီးသည် ခဏအကြာတွင် အထဲမှနေ၍ ချန်လီဆီသို့ ပြန်ကန်ထွက်လာခဲ့လေသည်။
ထိုရုတ်တရက် ပြောင်းလဲမှုကြောင့် လူထွားကြီး အလန့်တကြား ထအော်ရင်း ဘေးဘက်သို့ အလျင်စလို တိမ်းရှောင်လိုက်ရသည်။
ဘုန်း…
ရွှေရောင်လက်သီးချက်သည် လမ်းကြောင်းတစ်လျှောက်တွင် ရှိနေသော သစ်ပင်များ၊ ကျောက်ဆောင်များကို တစ်စစီဖြစ်အောင် ဖျက်စီးသွားခဲ့သည်။
“ဒါကြီးက တိုက်ခိုက်မှုတွေကို တန်ပြန်နိုင်တာလား” ဟဲဝေက အံ့အားသင့်နေသည့် လေသံဖြင့် အော်ပြောလိုက်သည်။
“ဟုတ်တယ်။ ဒါက ဒြပ်ကြီးငါးပါး ပျက်ပြယ်ခြင်း အစီအရင်ရဲ့ အားသာချက်ပဲ။ ဒါကြောင့် ငါလည်း အကူအညီတွေ လိုက်ရှာရတာ” ကျန်းရှန်က အသာအယာ ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။
ချန်လီ လူရှေ့သူရှေ့ အရှက်ကွဲမလို ဖြစ်သွားခဲ့သော်လည်း ဒေါသထွက်သွားခြင်း မရှိဘဲ စိတ်လှုပ်ရှားနေသည့် လေသံဖြင့်သာ ပြန်ပြောလိုက်သည် “ဒီစိတ်ဝိဥာဉ်အစီအရင်က စိတ်ဝင်စားစရာပဲ။ ငါတို့ ဒါကို ဘယ်လို ဖျက်စီးရမှာလဲ လူအိုကြီးကျန်း”
ကျန်းရှန်က ရယ်သွမ်းသွေးလျက် “အစီအရင်ပညာကို ငါသိပ်ပြီး မကျွမ်းကျင်ပေမယ့် ဒါကို ဖျက်စီးနိုင်မယ့် နည်းလမ်းကိုတော့ ငါသိတယ်။ ငါတို့ အတူပူးပေါင်းလုပ်ဆောင်မယ် ဆိုရင် ဒါကို ဖျက်စီးဖို့က သိပ်ခက်မှာ မဟုတ်ဘူး”
ထိုစကားကို ကြားသည့်အခါ အခြားသူအားလုံး သူ့နားတွင် ဝိုင်းစုလိုက်ကြသည်။
ကျန်းရှန်၏ အမူအရာ တည်ကြည်သွားခဲ့ပြီး အစီအရင်အား မည်ကဲ့သို့ ဖျက်စီးရမည်လဲ ဆိုသည်ကို စတင် ရှင်းပြတော့လေသည်။
အကုန်လုံးသည် အစီအရင်ပညာတွင် မကျွမ်းကျင်ကြသည့်တိုင် အစီအရင်များနှင့် ပက်သက်၍ အတွေ့အကြုံ အနည်းနှင့်အများတော့ ရှိနေသူများချည်းသာ ဖြစ်ကြသည်။ ထို့ကြောင့် ကျန်းရှန်၏ ရှင်းပြချက်ကို နားထောင်ပြီးနောက် အစီအရင်အား မည်ကဲ့သို့ ဖျက်စီးရမည်လဲ ဆိုသည်ကို အကုန်လုံး နားလည်သွားခဲ့ကြသည်။
“မင်းတို့ နာလည်သွားပြီ ဆိုမှတော့ အစီအရင်ကို မဖျက်စီးခင် အရင်ဆုံး အားပြန်ဖြည့်ကြတာပေါ့”
မည်သူမှ ကန့်ကွက်စကား မဆိုဘဲကြဘဲ ချက်ချင်းပဲ တင်ပလင်ခွေထိုင်ကာ သူတို့၏ သူတော်စင်ချီကို ပြန်လည် ဖြည့်တင်းကြတော့လေသည်။
နေ့ဝက်ကြာပြီးနောက် အကုန်လုံး မျက်လုံး ပြန်ပွင့်လာခဲ့သည်။
“ဒါနဲ့ ညီလေးရန် မင်းမှာ သူတော်စင်ကို မြန်မြန် ပြန်ဖြည့်ပေးနိုင်တဲ့ ဆေးလုံးတွေ ရှိတယ်မလား” ကျန်းရှန်က အနည်းငယ် စိုးရိမ်နေသည့် လေသံဖြင့် မေးလိုက်သည်။ ရန်ကိုင်၏ နောက်ခံ အားကောင်းမည်မှန်း သိထားသော်လည်း ယခုကိစ္စသည် သူ့အတွက် အလွန်ကိုမှ အရေးကြီးသည့်အတွက် သေချာအောင် အတည်ပြုကြည့်ရပေမည်။
“လူအိုကြီးကျန်း အဲ့ကိစ္စနဲ့ ပက်သက်ပြီး စိုးရိမ်နေစရာ မလိုဘူး” ရန်ကိုင်က ပြန်ပြောလိုက်သည်။
သူ့ကိုယ်ထဲတွင် သိုလှောင်ထားသည့် သိုလှောင်ချီ သက်သက်နှင့်ပင် ဤအစီအရင်ကို ဖျက်စီးရန်အတွက် လိုအပ်သော သူတော်စင်ချီကို ထောက်ပံ့ပေးရန် လုံလောက်ပေသည်။ မည်သည့် ဆေးကိုမှ သောက်စရာမလို။ သူတော်စင်ချီ မလုံလောက်လျှင်ပင် ရွှေရောင်သွေးစက် တစ်စက်ကို အစားထိုး အသုံးပြုလိုက်ပါက သူ့သူတော်စင်ချီ အပြည့် ပြန်ဖြစ်သွားပေလိမ့်မည်။
ရန်ကိုင် ကျင့်ကြံသူ စဖြစ်လာသည့် အချိန်မှစ၍ သူတော်စင်ချီ မလုံလောက်သည့် ပြဿနာနှင့် ကြုံတွေ့ရခဲလှပေသည်။
“ကောင်းပြီ။ ဆေးလုံးတွေကို မင်းတို့ လက်လှမ်းမှီနိုင်တဲ့ နေရာမျိုးမှာ ထားထားကြနော်။ ဒီအစီအရင်က ဖျက်စီးဖို့ မခက်ပေမယ့် သူတော်စင်ချီကို အဆက်မပြတ် ဖြည့်သွင်းနေဖို့ လိုတယ်။ တစ်ချက်လောက် ရပ်လိုက်တာနဲ့ သွားပြီပဲ”
“အဲ့လောက်ကတော့ ငါတို့လည်း သိတယ်။ အချိန် ဖြုန်းမနေတော့နဲ့ မြန်မြန် စကြရအောင်” ချန်လီက ပြောလိုက်သည်။
“ကောင်းပြီ။ ကိုယ့်နေရာကိုယ်ယူပြီး ငါပြောထားတဲ့အတိုင်း လိုက်လုပ်ကြတော့” ကျန်းရှန်က လေးနက်တည်ကြည်သည့် အမူအရာဖြင့် ပြောရင်း သူနှင့် သက်ဆိုင်သည့် နေရာဆီသို့ ထွက်သွားလေသည်။
ကျန်းလေးယောက်သည်လည်း သူတို့နှင့် သက်ဆိုင်သော နေရာအသီးသီးဆီသို့ ထွက်သွားကြသည်။ တစ်ခဏအတွင်း ငါးယောက်စလုံးသည် ပဥ္စဂံပုံစံအတိုင်း ရပ်နေလိုက်ကြ၏။
“အားလုံး စပေတော့” အော်ပြောလိုက်ပြီးသည်နှင့် ကျန်းရှန်သည် သူ့ရှေ့တည့်တည့်ရှိ လေဟာနယ်ထဲသို့ သူတော်စင်ချီ ထည့်သွင်းလိုက်လေသည်။ ကျန်းရှန် လှုပ်ရှားသည်ကို မြင်လိုက်သည်နှင့် ကျန်းလေးယောက်သည်လည်း သူ့တို့ ရှေ့တည့်တည့်ရှိ လေဟာနယ်ထဲသို့ သူတော်စင်ချီများ ထည့်သွင်းလိုက်ကြလေသည်။
ချက်ချင်းဆိုသော မတူညီသော ထောင့်ငါးခုစီမှ မတူညီသော စွမ်းအင် အမျိုးအစား ငါးခု ထွက်ပေါ်လာသည်။ ထိုစွမ်းအင်ငါးခုသည် ပြင်းထန်ခြင်း မရှိသော်ငြား တည်ငြိမ်ပြီး အဆက်မပြတ် တည်ရှိနေပေသည်။
စွမ်းအင်ငါးမျိုးအနက်တွင်၊ ရန်ကိုင်သည် မီးဓါတ်၊ ချန်လီသည် ရွှေဓါတ်၊ ရီလင်သည် ရေဓါတ်၊ ကျန်းရှန်သည် သစ်သားဓါတ်နှင့် ဟဲဝေသည် မြေဓါတ်တို့ အသီးသီး ဖြစ်ကြသည်။
ဒြပ်ကြီးငါးပါး စွမ်းအင်များ တစ်ပြိုင်တည်း ထွက်ပေါ်လာသည့်အခါ ယခင်အခါကကဲ့သို့ ပြန်ကန်ထွက်လာခြင်း မရှိတော့ဘဲ အလယ်ဗဟိုဆီသို့ စုပြုံဝင်သွားကြလေသည်။
ဒြပ်ကြီးငါးပါး ပျက်ပြယ်ခြင်း အစီအရင်သည် အားကောင်းသလို အားလည်းနည်း၏။ ထိုအစီအရင်သည် အမျိုးမျိုးသော တိုက်ခိုက်မှုများကို ပြန်ကန်ထွက်အောင် လုပ်နိုင်သည့်အပြင် အထွတ်အထိပ် အခြေအနေတွင် ဆိုပါက တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် တစ်ယောက်၏ တိုက်ခိုက်မှုကိုပင် ခုခံနိုင်သည့် အစီအရင်တစ်မျိုး ဖြစ်သည်။ ထိုအစီအရင်ကို ချိုးဖျက်နိုင်ရန် အတွက် ဒြပ်ကြီးငါးပါး စွမ်းအင်ငါးမျိုး ရှိနေရန် လိုအပ်သည်။
အကြမ်းနည်းသုံး၍ ဖျက်စီးချင်သည် ဆိုလျှင်မူ အားကောင်းသော မှော်ရတနာ သို့မဟုတ် လျှို့ဝှက်နည်းစနစ် တစ်ခုခု ပိုင်ဆိုင်ထားသော တန်ခိုးရှင်ဘုရင် တတိယအဆင့် တစ်ယောက်ကို အနည်းဆုံး လိုအပ်ပေလိမ့်မည်။
သို့သော်လည်း ဒြပ်ကြီးငါးပါး ပျက်ပြယ်ခြင်း အစီအရင်သည် အထွတ်အထိပ်အခြေအနေ၌ ရှိမတော့ချေ။ သို့ပင်လျှင် ဤအစီအရင်အား သာမန်နည်းလမ်းဖြင့် သွားဖျက်စီး၍ မရချေ။
အစီအရင်ကို ဖျက်စီးနိုင်ရန်အတွင် ငါးယောက်စလုံးမှ စွမ်းအင် အညီအမျှ ပို့လွှတ်နေရန် လိုအပ်သည်။ တစ်ယောက်ယောက်မှ စွမ်းအင်ကို ပို၍ ပို့လွှတ်၊ လျော့၍ ပို့လွှတ်လိုက်သည်နှင့် မျှခြေ မညီမမျှဖြစ်ကာ အစီအရင်သည် စွမ်းအင်အားလုံးကို တန်ပြန်ပေလိမ့်မည်။
အခြေအနေသည် အစပိုင်းတွင် အနည်းငယ် ခက်ခဲသော်လည်း နောက်ပိုင်းတွင် တဖြည်းဖြည်း အဆင်ပြေလာခဲ့သည်။ ထိုအခြင်းအရာကို မြင်လိုက်သည့် အခါမှပဲ ကျန်းရှန် သက်ပြင်းချနိုင်တော့သည်။ သူစိမ်းလူငါးယောက် ပူးပေါင်းလုပ်ဆောင်ခြင်း ဖြစ်သည့်အတွက် တစ်ယောက်ယောက်သာ ကောင်းကောင်း မလုပ်ဆောင်နိုင်လျှင် အခြားသူများလည်း ဒုက္ခ ရောက်ရလိမ့်မည် ဖြစ်လေရာ ကျန်းရှန် မစိုးရိမ်ဘဲ ဘယ်နေမည်နည်း။
အခြေအနေ တစ်ခုလုံး ချောချောမွေ့မွေ့ ဖြစ်နေသည်ကို မြင်သော် ကျန်းရှန်သည် သူတော်စင်ချီ ပို့လွှတ်နေသည့်နှုန်းကို တဖြည်းဖြည်း မြှင့်တင်လိုက်လေသည်။
အခြားသူများသည်လည်း သူလုပ်သည့်အတိုင်း လိုက်လုပ်ကြသည်။
အချိန် တဖြည်းဖြည်း ကုန်လွန်နေခဲ့လေသည်။ ပတ်ဝန်းကျင် သစ်တောတစ်ခုလုံးသည် သစ်ရွက်ကျသံပင် ကြားရလောက်သည်အထိ တိတ်ဆိတ်နေခဲ့သည်။ ငါးယောက်ဆီမှ ထွက်ပေါ်နေသော သူတော်စင်ချီတို့သည် မကြာမီတွင် တစ်ခုနှင့်တစ်ခု အပြန်အလှန် ပေါင်းစပ်အားပြုရင်း စွမ်းအင်ငါးမျိုး ပေါင်းစပ်နေသော စက်ကွင်းကြီးတစ်ခု ဖြစ်လာခဲ့သည်။
ထိုသို့ ဖြစ်လာပြီးသည့်နောက်တွင် ချောမွတ်ပြောင်ရှင်းနေသော ကျောက်နံရံပေါ်၌ အပေါက်တစ်ပေါက် ဖြစ်ပေါ်လာခဲ့သည်။ ထိုမြင်ကွင်းကို မြင်သည့်အခါ ငါးယောက်စလုံး၏ မျက်ဝန်းအစုံ လင်းလက်တောက်ပသွားခဲ့သည်။
သို့သော်လည်း ဝင်ပေါက်သည် အချိန်မရွေး ပျောက်ကွယ်သွားနိုင်သည့်နှယ် မတည်မငြိမ် ဖြစ်နေခဲ့သည်။ ထိုသို့ဖြစ်ရခြင်းမှာ စိတ်ဝိဥာဉ် အစီအရင် မပျက်စီးသေးသည့် အတွက်ကြောင့်မှန်း အကုန်လုံး နားလည်ထားသည်။ ထို့ကြောင့် အားပြန်ဖြည့်ဆေးများကို ချက်ချင်း ထုတ်သောက်၍ အစီအရင်ထဲသို့ သူတော်စင်ချီကို ဆက်လက် ထည့်သွင်းနေလိုက်သည်။
ရန်ကိုင်သည်လည်း ချွင်းချက် မဟုတ်ချေ။ သူ့လက်ရှိ ကျင့်ကြံခြင်းသည် တန်ခိုရှင်ပထမ အဆင့်သာ ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် အခြားသူများ သံသယမဖြစ်စေရန်အတွက် ဆေးလုံး အနည်းငယ်ကို ဟန်ဆောင်ပန်ဆောင် ထုတ်သောက်လိုက်သည်။
မျက်တောင်တစ်ခတ်အတွင်း နောက်ထပ် နှစ်နာရီ ကုန်ဆုံးသွားခဲ့သည်။
သူတော်စင်ချီကို အချိန်အကြာကြီး ဖြည့်သွင်းနေရသည့် အတွက်ကြောင့် ငါးယောက်စလုံး ချွေးပျံနေကြလေပြီ။ ဆေးလုံးများ ရှိလျှင်ပင် သူတော်စင်ချီ ကုန်ဆုံးသည့်နှုန်းသည့် ဖြည်းတင်းသည့် နှုန်းထက် ပိုများနေသဖြင့် အမှီလိုက်နိုင်ရန် အတော်လေး ခဲယဉ်းလှသည်။
သို့သော်လည်း ဝင်ပေါက်မှာ အပြည့်အဝ မဖြစ်တည်သေး။ ဝင်ပေါက်သည် ယခင်ထက် ပို၍ ကြည်လင်လာသော်လည်း အကာအကွယ် အစီအရင်မှာ ယခုထိ မပျက်စီးသေးချေ။
ထိုအခြင်းအရာကို နားလည်လိုက်သည့်အခါ အကုန်လုံး မျက်နှာ ပျက်သွားခဲ့ကြသည်။
“ကြည့်ရတာ အခြေအနေက သိပ်မဟန်တဲ့ပုံပဲ” ရီလင်က ပြောလိုက်သည်။
“ကောင်လေး၊ မင်းထိန်းထားနော်။ မင်းဘက်က တစ်ခုခု ဖြစ်သွားရင် ဒီအဖေ မင်းကို အလွတ်ပေးမှာ မဟုတ်ဘူး” ချန်ချီက ရန်ကိုင်အား လှမ်းအော်ပြောလိုက်သည်။ ရန်ကိုင်၏ သူတော်စင်ချီ မတည်မငြိမ် ဖြစ်နေသည်ကို သူလှမ်းမြင်ရပေသည်။
“ပြဿနာမရှိဘူး” ရန်ကိုင်က ပြန်ပြောလိုက်သည်။
ကျန်းရှန်လည်း ရန်ကိုင်ကိုကြည့်ရင်း မျက်မှောင်ကြုတ်နေမိသည်။ တန်ခိုးရှင်ပထမ အဆင့် တစ်ယောက်ကိုသာ ခေါ်လာမိသည်ကို သူလည်း နောင်တရနေမိသည်။ အစီအရင်၏ စွမ်းအားကို မှားယွင်း တွက်ချက်မိသည့်အတွက် တန်ခိုးရှင်ပထမအဆင့်လောက်နှင့် လုံလောက်မည်ဟု ထင်ခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း အစီအရင်ကို ဖျက်စီးရန်အတွက် ဤမျှ ကြာလိမ့်မည်ဟု သူမည်ကဲ့သို့ ထင်ခဲ့ပါမည်နည်း။ ပိုဆိုသည်ကား ယခုလောက်နှင့်ပင် အစီအရင်ကို ဖျက်စီးနိုင်ဦးမည် မဟုတ်ဘဲ နောက်ထပ် နာရီအနည်းငယ်လောက် ဤပုံစံအတိုင်း ထပ်ထိန်းထားရန် လိုပေသေးသည်။
ထိုကဲ့သို့ ထိန်းထားဖို့သည့် သူ့အတွက်ပင် အတော်လေး ခဲယဉ်းလှသည်။ တန်ခိုးရှင် ပထမအဆင့်သာ ရှိသေးသော ရန်ကိုင် အတွက်ဆိုလျှင်ပင် ပြောနေစရာပင် မလိုတော့ချေ.
အစီအရင်အား ဖျက်စီးနိုင်သည်အထိ ရန်ကိုင် ထိန်းမထားနိုင်မည်ကို ကျန်းရှန် ကြိတ်၍ စိတ်ပူနေမိလေပြီ။
Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၄၈၉)
သို့သော်လည်း လက်ရှိ သူတို့အားလုံး ကျားပေါ် ခွစီးမိလျက်သား ဖြစ်နေကြလေပြီ။ အစီအရင်ထဲသို့ သူတို့ ထည့်သွင်းထားသည့် သူတော်စင်ချီ ပမာဏမှာ နည်းနည်းနောနော မဟုတ်။ သူတို့သာ ပြန်ဆုတ်ရန် ကြိုးစားလိုက်သည်နှင့် တန်ပြန်ထွက်လာမည့် သူတော်စင်ချီ ပမာဏသည် သူတို့ကို မရဏလမ်း ပို့နိုင်သည်အထိ များပြားလှပေသည်။
ကျန်းရှန် မျက်မှောင်ကြုတ်မိသွားလေပြီ။
“ခင်ဗျားတို့ စိုးရိမ်နေစရာ မလိုဘူး။ ကျုပ်ရဲ့ ကျင့်ကြံခြင်းကသာ ခင်ဗျားတို့ထက် နိမ့်ရင်နိမ့်မယ်။ သူတော်စင်ချီကတော့ မနိမ်ဘူး။ ဒါကေကြာင့် ကျုပ်ကို စိတ်ပူမနေဘဲ ခင်ဗျားတို့ အလုပ်ကိုသာ အာရုံစိုက်” အကုန်လုံး သူ့အား ရင်တမမနှင့် ကြည့်နေသည်ကို မြင်သော် ရန်ကိုင်လည်း အားလုံး စိတ်အေးသွားအောင် ပြန်ပြောလိုက်လေသည်။
“မင်းက တကယ် အပြောကြီးတာပဲ” ချန်လီက အေးစက်စက် လေသံဖြင့် နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်သည်။ သို့သော် ရုတ်တရက် ပြုံးလျက် “ဒါပေမယ့် အဲ့လို အပြောကြီးတာကိုမှ ကြိုက်တာ”
“မင်းအဆင်ပြေရင် ပြီးရော” ကျန်းရှန်လည်း စိတ်အေးသွားခဲ့သည်။ ထို့နောက် အံကြိတ်၍ “ညီလေးရန်က အဆင်ပြေတယ် ဆိုမှတော့ ငါသူတော်စင်ချီကို ထပ်တိုးထည့်တော့မယ်နော်”
ပြောပြီးသည်နှင့် အစီအရင်ထဲသို့ ထည့်သွင်းနေသည့် သူတော်စင် ပမာဏကို မြှင့်တင်လိုက်လေသည်။
ဤဒြပ်ကြီးငါးပါး ပျက်ပြယ်ခြင်း အစီအရင်ကို ဖျက်စီးရန် ဤမျှ ခက်ခဲလိမ့်မည်ဟု သူမထင်ထားခဲ့ချေ။ ဤစိတ်ညစ်စရာ အခြေအနေမှ မြန်မြန် ရုန်းထွက်ချင်လျှင် အစီအရင်အား မြန်မြန် ပျက်စီးအောင် လုပ်ရန်သာ ရှိတော့သည်။
ထိုအခြင်းအရာကို မြင်သော် အခြားသူများလည်း သူတို့၏ သူတော်စင်ချီကို ထပ်မံ တိုးမြှင့်လိုက်ကြသည်။ ရန်ကိုင်လည်း အတူတူပင်။
ရန်ကိုင်သည် ပြောသည့်အတိုင်း သူတို့နှင့်အတူ အမှီလိုက်နိုင်သည်ကို မြင်လိုက်မှပဲ ကျန်လေးယောက် စိတ်အေးသွားနိုင်တော့သည်။ ကျန်းရှန်သည် ရန်ကိုင်အား လှမ်း၍ ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်လေသည်။
သို့သော် ထိုသာယာနေသော အခြေအနေသည် ကြာကြာမခံခဲ့ပေ။ သူတို့ဘက်မှ သူတော်စင်ချီကို ထပ်မံတိုးမြှင့်လိုက်သည့်တိုင် အစီအရင်သည် ပျက်စီးသွားမည့် အရိပ်အယောင် မပေါ်သေး။ အကုန်လုံး စတင် စိုးရိမ်လာခဲ့ကြသည်။
ထိုစဉ် ကျန်းရှန်သည် လျှာကိုကိုက်၍ သွေးအချို့ကို အန်ချလိုက်သည်။ သူ့အမူအရာ ရုတ်တရက် ဖြူလျော်သွားခဲ့သည်။
ဟဲဝေ၊ ချန်လီနှင့် ရီလင်တို့သည်လည်း ခွန်အားကို မြှင့်တင်ရန်အတွက် ဘေးထွက်ဆိုးကျိုး ခံစားရနိုင်သော လျှို့ဝှက်နည်းစနစ် အသီးသီးကို ထုတ်သုံးလိုက်ကြသည်။
ရန်ကိုင် တစ်ယောက်တည်းသာ မည်သည့် လျှို့ဝှက်နည်းစနစ်မှ ထုတ်မသုံးခြင်း ဖြစ်သည်။ သူ့မျက်နှာ ဖြူဖတ်ဖြူလျော် ဖြစ်နေပြီး သူတော်စင်ချီ အရှိန်အဝါမှာ မတည်မငြိမ် ဖြစ်နေသော်ငြား သူ့ဆီမှ စီးထွက်လာနေသော သူတော်စင်ချီသည် နည်းနည်းလေးမှ အားနည်းသွားခြင်း မရှိချေ။
ကျန်လေးယောက်စလုံး ရန်ကိုင်အား လေးစားတကြီးဖြင့် ကြည့်လိုက်မိကြသည်။ တန်ခိုးရှင် ပထမအဆင့် ကျင့်ကြံသူ တစ်ယောက်တွင် ဤမျှ များပြားသော သူတော်စင်ချီများ ရှိနေလိမ့်မည်ဟု သူတို့ မထင်ထားခဲ့ချေ။
အစီအရင်သည် ထိုမျှနှင့်တိုင် မကျိုးပျက်သေးသည်ကို မြင်သော် အကုန်လုံး စတင် စိတ်ပူလာခဲ့ကြသည်။ ကျန်းရှန်၏ စကားကို ယုံစား၍ ဤနေရာသို့ လာခဲ့မိသည်ကို အကုန်လုံး နောင်တရနေခဲ့ကြလေပြီ။
သူ့ခန္ဓာကိုယ်ထဲရှိ သူတော်စင်ချီအားလုံး ကုန်သွားလျှင်ပင် အစီအရင် ပျက်စီးမည့် အရိပ်အယောင် မမြင်ရသည်ကို မြင်သော် ဟဲဝေမျက်လုံးအစုံထဲ အလင်းတစ်ချက် လက်သွားပြီး ရုတ်တရက် အော်ပြောလိုက်သည် “ဒီအစီအရင်ကို ငါတို့ခွန်အားနဲ့ ဘယ်လိုမှ ဖျက်စီးနိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး။ ငါ့ကို အိမ်မှာစောင့်နေတဲ့ မိန်းမနဲ့ မိသားစုလည်း ရှိသေးတယ်။ ဒါကြောင့် ငါအရင် ပြန်ဆုတ်တော့မယ်။ မင်းတို့အားလုံး ကံကောင်းကြပါစေကွာ”
အကုန်လုံး၏ မျက်နှာအမူအရာ အပြောင်းလဲကြီး ပြောင်းလဲသွားခဲ့သည်။
ကျန်းရှန်ပင်လျှင် လှမ်းအော်တော့လေသည် “ရောင်းရင်းဟယ်၊ မင်းဘာတွေ တွေးနေတာလဲ”
“ခင်ဗျား လုပ်ရဲလား” ချန်လီလည်း အော်ပြောလိုက်သည်။
သို့သော်လည်း မျိုးရိုးနာမည်ဟယ်နှင့် လူအိုကြီးသည် အားလုံးကို မကြားချင်ယောင် ဆောင်လျက် သူတော်စင်ချီကို အဆုံးစွန်ထိ တွန်းပို့ကာ ထွက်ခွာရန် ပြင်လိုက်လေသည်။
သူသာ ဆက်နေလျှင် သေလမ်းသာ သွားရပေလိမ့်မည်။ ထို့ကြောင့် ဆက်နေမည့်အစား ထွက်သွားရန်သာ ဆုံးဖြတ်လိုက်လေသည်။ ပြန်ဆုတ်ရန် ကြိုးစားမည်ဆိုပါက အစီအစဉ်၏ တန်ပြန်တိုက်ခိုက်ခြင်း ခံရနိုင်သော်လည်း ထိုနည်းလမ်းသည် ဆက်နေသည်နှင့် ယှဉ်လိုက်လျှင် အသက်ရှင်နိုင်ချေ ပိုများပေသည်။
ပထမဆုံး ထွက်ပြေးသူတွင် ထွက်ပြေးချိန် အများဆုံး ရပေလိမ့်မည်။ အကြောင်းသည်ကား အခြားသူများသည် အစီအရင်မှ ပြန်ထွက်လာသော စွမ်းအားများကို တားဆီရန် ကြိုးစားရမည့် အတွက်ကြောင့် ဖြစ်ပေသည်။
ဤငါးယောက်ထဲတွင် လင်မယား ဖြစ်ကြသော ချန်လီနှင့် ရီရှင်တို့မှလွဲ၍ ကျန်လူအားလုံးသည် သူစိမ်းများ ဖြစ်ကြသည်။ သူတို့ အားလုံးသည် အစီအရင်ကို ဖျက်စီးရန် အတွက် ယာယီ ပူးပေါင်းထားကြသူများသာ ဖြစ်ကြသည်။ တစ်ယောက်နှင့် တစ်ယောက် မရင်းနှီးကြ။ လူဆိုသည်မှာ ကိုယ့်ဘက်ကိုယ်ယက်ကြသည့် လိပ်များသာ ဖြစ်ကြရာ သေရေးရှင်းရေးနှင့် ကြုံလာလျှင် ဘာကြောင့် အခြားသူများ၏ အသက်ကို ဂရုစိုက်ကြမည်နည်း။
မိတ်ဆွေ၊ မိသားစုဝင်များထဲတွင်ပင် သေရေးရှင်ရေးနှင့် ကြုံရလျှင် ကိုယ်လွတ်ရုန်းသူက ရုန်း၊ လွတ်မြောက်ရန်အတွက် အချင်းချင်း နောက်ကျော ဓါးနှင့်ထိုးသူများပင် ရှိလေရာ တစ်ယောက်နှင့် တစ်ယောက် အရှင်းမသိကြသော သူစိမ်းငါးယောက်ဆိုလျှင်တော့ ပြောနေစရာပင် မလိုတော့ချေ။
လူအိုကြီးဟယ်မှ ထဖောက်လိုက်သည်နှင့် ငါးယောက် အတူပူးပေါင်းထားသည့် မဟာမိတ်လေး ပြိုကွဲသွားရလေတော့သည်။
ဟယ်ဝေမှ အစပြုလိုက်သည်နှင့် ကျန်လူများလည်း ပြန်ဆုတ်ရန် စတင် ကြိုးစားကြတော့လေသည်။
သို့သော်လည်း ချက်ချင်းဆိုသလို အားလုံး၏ အမူအရာ ပြောင်းလဲသွားခဲ့ရသည်။ ခွန်အားကို ဖုံးကွယ်ထားသော ရန်ကိုင်လည်း အပါအဝင်ပင်။
သူတို့အားလုံး ပြန်ဆုတ်၍ မရချေ။ အစီအရင်ဆီမှ မမြင်နိုင်သော ဆွဲအားတစ်မျိုးသည် သူတို့အားလုံးကို ပြန်ဆုတ်၍မရအောင် လုပ်နေခဲ့သည်။ ထိုမျှသာမကသေးဘဲ သူတို့ကိုယ်ထဲရှိ သူတော်စင်ချီသည် အစီအရင်ထဲသို့ အလိုလို စီးဝင်နေခဲ့သည်။ သူတို့ ရပ်တန့်၍ ကြိုးစားလိုက်သည့်တိုင် ရပ်တန့်သွားခြင်း မရှိခဲ့ချေ။
ဒြပ်ကြီးငါးပါးစွမ်းအားသည် ဝဲဂယက်တစ်ခုနှယ် ဆက်လက် လည်ပတ်နေခဲ့သည်။ ထိုဝဲဂယက်ဆီမှ ထွက်ပေါ်လာနေသော စွမ်းအားသည် သူတို့အားလုံးကို ပြန်ဆုတ်၍မရအောင် ချုပ်နှောင်ထားရုံမက သူတို့ကိုယ်ထဲရှိ စွမ်းအင်များကိုလည်း စုပ်ယူဝါးမြိုနေခဲ့သည်။
“ဘာတွေ ဖြစ်နေတာလဲ” ဟဲဝေ မျက်နှာ ဖြူလျော်သွားပြီး သူ့အား ချုပ်နှောင်ထားသော ဆွဲအားမှ အသည်းအသန် ရုန်းထွက်ရန် ကြိုးစားလိုက်သည်။ သို့တိုင် ရုန်းမထွက်နိုင်ခဲ့ချေ။ သူ့မျက်နှာသည် တဖြည်းဖြည်းနှင့် ဖြူလျော်သည်ထက် ဖြူလျော်လာနေခဲ့လေသည်။
“လူအိုကြီးကျန်း၊ ဒါဘာသလောလဲ” ချန်လီသည် ဒေါသကြီးသည့် လူတစ်ယောက် ဖြစ်သည်။ တစ်ခုခု မှားယွင်းနေသည်ကို သတိပြုမိလိုက်သော် သူတို့အား ဤနေရာဆီသို့ ဦးဆောင်ခေါ်လာသော ကျန်းရှန်ကို စတင် အော်ဟစ်စွပ်စွဲတော့လေသည်။
ချန်လီသာ ထိုကဲ့သို့ တွေးနေခြင်းမဟုတ်၊ ရန်ကိုင်လည်း ထိုကဲ့သို့ တွေးနေမိသည်။ သို့သော်လည်း ကျန်းရှန်အား လှမ်းကြည့်လိုက်သည့်အခိုက် ကျန်းရှီ မျက်နှာတစ်ခုလုံး ဖြူလျော်နေပြီး ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်မှုတို့ဖြင့် ပြည့်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။
ကျန်းရှန်လည်း ဤအကြောင်းကို မသိလောက်ချေ။
“ငါလည်း မသိဘူး” ကျန်းရှန်က ပြန်ပြောလိုက်သည်။
“ခင်ဗျား မသိဘူးဟုတ်လား” ချန်လီသည် ကျန်းရှန်၏ စကားကိုမယုံချေ။ ဆက်၍သာ အော်ပြောလိုက်သည် “ခင်ဗျားပဲ ကျုပ်တို့ကို ဒီနေရာဆီ ခေါ်လာတာလေ။ အစီအရင်ကို ဘယ်လို တိုက်ခိုက်ရမလဲ ပြောတာလည်း ခင်ဗျားပဲ။ အဲ့ဒါကို ခင်ဗျား မသိဘူး လုပ်ချင်နေတာလား။ ဘာလဲ၊ ကျုပ်တို့ မသိအောင် ထောက်ချောင် ဆင်ထားပြီး ကျုပ်တို့အားလုံး ခုန်ဝင်လာမှာကို စောင့်နေတာလား”
“ဟန့်၊ ရောင်းရင်းရန်၊ မင်းအခြေအမြစ် မရှိဘဲ လျှောက်မစွပ်စွဲနဲ့။ ငါ့ကိုယ်ငါတောင် အနိုင်နိုင် ကာကွယ်နေရတာကို မင်းတို့ကို ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ထောင်ချောက်ဆင်နိုင်မှာလဲကွ” ကျန်းရှန်သည် စိတ်ဆတ်သည့် လူတစ်ယောက် မဟုတ်သော်လည်း အလကားသက်သက် စွပ်စွဲပြစ်တင်ခံနေရသော် သည်းမခံနိုင်တော့ဘဲ ပြန်အော်ပြောတော့လေသည်။
“ခင်ဗျားဘာသာ သိသိမသိသိ၊ ကျုပ်ဂရုမစိုက်ဘူး။ ဒါတွေအားလုံးက ခင်ဗျားရဲ့ အပြစ်ပဲ။ ခင်ဗျားသာ မခေါ်လာရင် ကျုပ်တို့ ဘာမှ ဖြစ်မှာမဟုတ်ဘူး။ လွတ်အောင်လုပ်ဖို့ ခင်ဗျား နည်းလမ်းရှာ၊ မရှာနိုင်ရင်တော့ ကျုပ်သေရင်တောင် ခင်ဗျားကို အလွတ်ပေးမှာ မဟုတ်ဘူး”
“ရန်ဖြစ်မနေကြနဲ့တော့ကွာ” ရန်ကိုင်လည်း ဝင်အော်ပြောတော့သည် “ရန်ဖြစ်နေလို့ ဘာထူးမှာမို့လို့လဲ။ လူအိုကြီးကျန်းလည်း ဒီအကြောင်း ဘာမှမသိတာ ပေါ်လွင်နေတာပဲကို”
“မင်းသူ့ကို ယုံတာလား” ချန်လီက လှောင်ပြောင်လိုက်လေသည် “မင်းလည်း အဲ့ခွေးအိုကြီးနဲ့ အကြံတူ အကြံပါတွေ ဖြစ်ရင်ဖြစ်နိုင်တာပဲ။ ဘယ်သူပြောနိုင်မှာလဲ”
ရန်ကိုင်သည် ချန်လီအား အေးစက်စက် အကြည့်ဖြင့်သာ ကြည့်လိုက်ပြီး ဘာမှတော့ ပြန်ပြောမနေခဲ့ချေ။ ထိုလူသည် ဦးနှောက်တစ်ခုလုံး ကြွက်သားများဖြင့် ပြည့်နေသော စဉ်းစားဥာဏ်မရှိသည့် လူတစ်ယောက်ာသ ဖြစ်သည်။ ယခုကဲ့သို့ အန္တရာယ်များနေသည့် အချိန်မျိုးတွင်ပင် လွတ်မြောက်မည့် နည်းလမ်းကို မရှာဖွေဘဲ အခြားသူများကို ရန်စကား လိုက်ပြောနေသည်။
“ဒြပ်ကြီးငါးပါး အစီအရင်မှာ ဒီလို စွမ်းအားမျိုး ရှိလို့လား လူအိုကြီးကျန်း” ရန်ကိုင်က မျက်မှောင်ကြုတ်လျက် မေးလိုက်သည်။
“မရှိဘူး” ကျန်းရှန်က ပြတ်ပြတ်သားသား ခေါင်းခါလိုက်သည် “ဒြပ်ကြီးငါးပါး အစီအရင်က အကာအကွယ် အစီအရင်တစ်ခုပဲ။ တိုက်ခိုက်မှုတွေကို တန်ပြန်နိုင်တာကလွဲပြီး သူ့မှာ ဘာတိုက်ခိုက်ရေး အကွက်မှမရှိဘူး။ ဒြပ်ကြီးငါးပါးအစီအရင်တစ်ခုက ဘယ်လိုမှ ဒီလိုမျိုး မလုပ်နိုင်ဘူး။ အဲ့လိုမျိုးသာ မဖြစ်သွားရင်ပေါ့…”
“ဘာမဖြစ်သွားရင်လဲ” ရန်ကိုင်၏ မျက်လုံးအစုံ မှေးစဉ်းသွားခဲ့သည်။
“ဒီအစီအရင်သာ အခြား အစီအရင်တစ်ခုအဖြစ် မပြောင်းလဲသွားရင်ကို ပြောတာ” ကျန်းရှန်က ပြန်ပြောလိုက်သည်။
ဒြပ်ကြီးငါးပါးအစီအရင်အား မည်ကဲ့သို့ ဖျက်စီးရမည်လဲ ဆိုသည်ကို အဖြေရှာနိုင်သဖြင့် ကျန်းရှန်သည် အစီအရင်ကြောင်း နည်းနည်းပါးပါးတော့ တတ်ကျွမ်းသူတစ်ယောက် ဖြစ်ရပေမည်။ ထို့ကြောင့် ယန်ယန်ကဲ့သို့ ပညာရှင်တစ်ယောက် မဟုတ်လျှင် လက်ရှိ ရှိနေသည့် လူလေးယောက်ထက်တော့ အစီအရင်ပိုင်းတွင် ပိုဆရာကျပေသည်။
ခဏလောက် စဉ်းစားပြီးနောက်တွင် ကျန်းရှန်၏ အမူအရာ အပြောင်းလဲကြီး ပြောင်းလဲသွားပြီး အလန့်တကြား ထအော်ပြောလေသည် “ဒါ ဒြပ်ကြီးငါးပါး ဝါးမြိုခြင်း အစီအရင်လား”
“ဒြပ်ကြီးငါးပါး ဝါးမြိုခြင်း အစီအရင်” ရီလင်က နားမလည်နိုင်ဟန်ဖြင့် “ပျက်ပြယ်ခြင်းနဲ့ ဝါးမြိုခြင်းပဲ ကွာသွားတာလေ။ ဘာတွေ ဒီလောက် စိတ်ပူစရာ ရှိလို့လဲ”
“ဟတ်ဟတ်…” ကျန်းရှန်က မဲ့ပြုံးပြုံးလျက် “ညီမရီ မသိလို့။ ပျက်ပြယ်ခြင်းနဲ့ ဝါးမြိုခြင်းပဲ ကွားသွားတာ ဆိုပေမယ့် စွမ်းအားက အပြတ်အသတ် ကွာတယ်။ အခု ငါတို့ အခြေအနေကို မြင်တယ်မလား။ ဒီအစီအရင်သာ အသက်ဝင်သွားပြီ ဆိုတာနဲ့ ငါတို့ကိုယ်ထဲက သူတော်စင်ချီနဲ့ အသက်စွမ်းအင်တွေ အကုန်လုံးကို ဝါးမြိုပစ်သွားမှာ”
“ဘယ်လို” ထိုစကားကို ကြားလိုက်သည့်အခိုက် အကုန်လုံး၏ အမူအရာ ဖြူလျော်သွားခဲ့သည်။
“လိုဏ်ဂူပိုင်ရှင်က တကယ်ကို ကောက်ကျစ်လွန်းတာပဲ” ကျန်းရှန်၏ အမူအရာ သုန်မှုန်သွားခဲ့ပြီး ခါးသက်သက် အမူအရာဖြင့် “ဒြပ်ကြီးငါးပါး ပျက်ပြယ်ခြင်း အစီအရင်အောက်မှာ ဒြပ်ကြီးငါးပါး ဝါးမြိုခြင်း အစီအရင်ကို ဖုံးထားလိမ့်မယ်လို့ ငါမထင်ထားခဲ့ဘူး။ ငါအရမ်း သတိလက်လွတ်နိုင်သွားတယ်”
“အခုမှ ပြောနေလို့ကော ဘာထူးမှာလဲကွ။ ဒီအဖေ မသေချင်သေးဘူးဟ” ချန်လီက ဒေါသတကြီး အော်ဟစ်လိုက်ပြီး သူတော်စင်ချီကို အသည်းအသန် ထုတ်လွှတ်၍ အစီအရင်၏ ချုပ်နှောင်မှုမှ ရုန်းထွက်ရန် ကြိုးစားလိုက်သည်။ သို့သော်လည်း သူမည်မျှပင် ကြိုးစားစေကာမူ အချည်းနှီးသည်သာ ဖြစ်ခဲ့ရသည်။
“ရုန်းမနေနဲ့။ ရုန်းလေ ပိုမလွတ်လေဖြစ်မှာ။ ဒီအစီအရင်က နွံအိုင်လိုပဲ။ ရုန်းလေလေ နစ်လေလေပဲ။ မင်းပိုရုန်းရင် မင်းသူတော်စင်ချီ ပိုမြန်မြန်ကုန်မှာ” ကျန်းရှန်က အလျင်စလို အော်ပြောလိုက်သည်။
“အဲ့ဒါဆို ကျွန်မတို့ ဘာလုပ်ကြမလဲ” ရီလင်၏ မျက်နှာ ဖြူလျော်သွားပြီး သူမ ယောကျာ်းကို အလျင်စလို မလုပ်ရန် အမြန် လှမ်းတားလိုက်လေသည်။
ကျန်းရှီ ခါးသက်စွာသာ ပြုံးလိုက်သည်။ သူလည်း အဖြေမရှာတတ်ချေ။
“ငါတို့ ဒီမှာပဲ သေရတော့မှာလား” ဟဲဝေက ထိတ်လန့်စွာဖြင့် ပြောလိုက်သည်။
“ဒီတစ်ကြိမ် ငါတကယ် မှားသွားတယ်” ကျန်းရှန် တောင်းတောင်းပန်ပန်ဖြင့် ပြောလိုက်သည်။ အကုန်လုံးကို ခေါ်လာပြီး အစီအရင်ကို ချိုးဖျက်ရန် ကြိုးစားသော်ငြား အစီအရင်ကို မချိုးဖျက်နိုင်သည့် အပြင် လိုဏ်ဂူပိုင်ရှင် ဆင်ထားသည့် ထောင်ချောက်ထဲသို့ပင် ကျသွားခဲ့ပြီး အကုန်လုံး သေမင်းခံတွင်းဝသို့ ရောက်လာခဲ့ရသည်။ ယခု သူတို့ သေရမည်ကို ထိုင်စောင့်နေရုံသာ ရှိတော့သည်။
“တကယ်ကြီး အဖြေမရှိတော့တာလား။ အစ်ကိုကျန်းက ကျွန်မတို့ အားလုံးထဲမှာ အစီအရင်အကြောင်း အသိဆုံးဆိုတော့ နည်းလမ်းတစ်ခုခုလောက် စဉ်းစားကြည့်ပါလား” အမျိုးသမီးက ထိတ်လန့်နေသည့် လေသံဖြင့် တောင်းဆိုလိုက်သည်။
အမျိုးသမီး၏ အကြည့်နှင့် မျက်နှာချင်း မဆိုင်ရဲသဖြင့် ကျန်းရှန်သည် အခြား တစ်ဖက်သို့သာ အကြည့်လွှဲလိုက်လေသည်။
သူသာ ယန်ယန်ကဲ့သို့ အစီအရင်အကြောင်းကို ထုံးလိုကြေ ရေလိုနှောက်အောင် ကျွမ်းကျင်ထားခဲ့လျှင် ဤဒုက္ခဘေးမှ လွတ်မြောက်နိုင်လိမ့်မည် ဖြစ်သော်လည်း သူ့အရည်အချင်းသည် ယန်ယန်၏အဆင့်တွင် ရှိမနေခဲ့ချေ။
ရန်ကိုင်လည်း အတော်လေး စိတ်ညစ်နေခဲ့သည်။ သူ့ကိုယ်ထဲတွင် ရှိနေသော သူတော်စင်ချီ ပမာဏသည် အလွန်ကိုမှ များပြားလှသော်လည်း ဤအစီအရင်သာ သူမသေမချင်း သူ့ကိုယ်ထဲရှိ သူတော်စင်ချီအားလုံးကို ထိုင်စုပ်ယူနေမည်ဆိုပါက သူလည်း ကျိန်းသေ လွတ်မြောက်နိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။
Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၄၉၀)
လေဟာနယ်တာအိုအပေါ် ရန်ကိုင်၏ ကျွမ်းကျင်မှုသည် ဤနေရာပ သူ့အား အကူအညီ ပေးနိုင်ပေသည်။ သူ့အနေဖြင့် သင့်တော်သည့် အချိန်တစ်ခုကိုရှာကာ ဟင်းလင်ပြင်ကို ဆုတ်ဖြဲပြီး ထွက်ပြေးသွားနိုင်ပေသည်။ ထို့ကြောင့် အခြားသူများနှင့် ယှဉ်လိုက်လျှင် သိသိသာသာကို ပိုပြီး တည်ငြိမ်နေခဲ့သည်။
သို့သော်လည်း ထို့အတွက်လည်း သူစွန့်စားရနိုင်သည်။ သူဆုတ်ဖြဲ၍ ဖန်တီးလိုက်သည် ဟင်းလင်းပြင် အက်ကွဲကြောင်းသည် ပြင်းထန်သည့် အားတစ်ခုခု၏ သက်ရောက်ခြင်း ခံလိုက်ရပါက မတည်မငြိမ်ဖြစ်ကာ ပြိုကျသွားနိုင်ပေသည်။ မတည်ငြိမ်သော ဟင်းလင်းပြင် အက်ကွဲကြောင်းထဲ သွားဖို့ရာသည် ရန်ကိုင်အတွက်ပင် အန္တရာယ်များလှပေသည်။
ထို့ကြောင့် ဟင်းလင်းပြင်အား ဆုတ်ဖြဲခြင်းသည် မျှော်လင့်ချက် မရှိတောသည့်အဆုံးမှ ထုတ်သုံးရမည့် ဝှက်ဖဲတစ်ခု ဖြစ်ပေသည်။
ငါးယောက်စလုံး အန္တရာယ်နှင့် ကြုံနေရသော်လည်း မည်သူ့တွင်မှ ဤအခြေအနေကို ဖြေရှင်းနိုင်မည့် အဖြေတစ်ခုမှ ရှိမနေခဲ့ချေ။ သူတို့ အနေဖြင့် သေမည့် အချိန်ကို ထိုင်စောင့်နေရုံသာ ရှိတော့သည့်အတွက် အကုန်လုံး အလွန်ကိုမှ တုန်လှုပ် ချောက်ခြားနေခဲ့ကြလေပြီ။
သို့သော် ခဏအကြာတွင် တစ်ခုခု ပြောင်းလဲသွားသည်ကို သတိပြုမိလိုက်သည့်နှယ် ဟဲဝေ အလန့်တကြား ထအော်လိုက်လေသည်။
သူ့အော်သံနှင့်အတူ အစီအရင် အလယ်ဗဟိုတွင် ရှိနေသော စွမ်းအင်ငါးမျိုးဖြင့် ဖွဲ့စည်းထားသည့် စွမ်းအင်ဝဲကတော့ ရုတ်တရက် အရှိန် မြင့်လာလေသည်။ ကျောက်နံရံ မျက်နှာပြင်ပေါ်ရှိ ဝင်ပေါက်သည်လည်း တဖြည်းဖြည်း တည်ငြိမ်လာခဲ့လေသည်။
ဒြပ်ကြီးငါးပါး ပျက်ပြယ်ခြင်းအစီအရင် ပျက်စီးလုနီးပါး ဖြစ်နေခဲ့လေပြီ။
မျှော်လင့်ချက် မဲ့နေသည့် အခြေအနေထဲဝယ်၊ ထိုတွေ့ရှိမှုသည် အကုန်လုံးအတွက် စိတ်လှုပ်ရှားဝမ်းသာစရာ သတင်း တစ်ခုဖြစ်ခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း သူတို့ ပျော်နေရုံတင် ရှိသေး၊ ချောက်ခြားဖွယ်ရာ အဖြစ်အပျက်တစ်ခု ထပ်မံ ဖြစ်ပေါ်လာခဲ့သည်။
ကျောက်တုံး မျက်နှာပြင်ပေါ်ရှိ ဝင်ပေါက် တည်ငြိမ်လာသည်နှင့် အမျှ ဒြပ်ကြီးငါးပါး စွမ်းအင်ဝဲကတော့ လည်ပတ်နှုန်းသည် ပိုပို၍ အရှိန်မြင့်လာခဲ့သည်။ ထိုသို့ အရှိန်မြင့်လာသည်နှင့် အမျှ၊ သူတို့ကိုယ်ထဲမှ သူတော်စင်ချီအား စုပ်ယူနှုန်းသည် မြန်သည်ထက် မြန်လာခဲ့သည်။ အဆုံးတွင် သူတို့ကိုယ်ထဲမှ စီးထွက်နေသော သူတော်စင်ချီများကို သူတို့ပင် မထိန်းချုပ်နိုင်သည့် အဆင့်ထိသို့ ရောက်လာခဲ့ရသည်။
သူတော်စင်ချီ အဆက်မပြတ် စုပ်ယူခံနေရသည့်အတွက်၊ ငါးယောက်အနက် တစ်ယောက်စ၊ နှစ်ယောက်စတို့၏ မျက်နှာများသည် စက္ကူဖြူတစ်ရွက်နှယ် စတင် ဖြူလျော်လာခဲ့သည်။ ရန်ကိုင်ပင်လျှင် သိပ်အခြေအနေမကောင်းတော့။ သူ့ကိုယ်ထဲရှိ သူတော်စင်ချီတို့သည် တွင်းနက်ကြီး တစ်ခု၏ စုပ်ယူခြင်း ခံရသည့်နှယ် အစီအရင်ထဲသို့ တရဟော စီးဝင်နေခဲ့သည်။
သူ့ကိုယ်ထဲမှ စုပ်ယူခံလိုက်ရသည့် သူတော်စင်ချီ ပမာဏသည် တန်ခိုးရှင်တတိယအဆင့် ပညာရှင်တစ်ယောက် ပိုင်ဆိုင်သော သူတော်စင်ချီ ပမာဏနှင့် တူညီနေခဲ့လေပြီ။
ရန်ကိုင်၏ ခန္ဓာကိုယ်ထဲတွင် သူတော်စင်ချီများစွာ ရှိနေသည်မှာ ကံကောင်းသွားခဲ့သည်။ မဟုတ်လျှင် သူလည်း မလွယ်ချေ။ သူ့အတွက် အဆင်ပြေနေသော်လည်း ကျန်းရှန်နှင့် အခြားသူများ အတွက် အဆင်ပြေသည်ဟု မဆိုလိုပေ။ သူတို့၏ ကိုယ်ထဲတွင် ရှိနေသော လက်ကျန် သူတော်စင်ချီ အားလုံး ကုန်ဆုံးသွားပြီ ဖြစ်သည့်အတွက်ကြောင့် အစီအရင်သည် သူတို့၏ အသက်စွမ်းအင်ကို အစားထိုး စုပ်ယူနေခဲ့သည်။
လေးယောက်စလုံး၏ ဒွါရခုနှစ်ပေါက်မှ အနီရောင်အမျှင်တန်းများ ထွက်ပေါ်လာပြီး အစီအရင်ထဲရှိ ဝဲကတော့ထဲသို့ အလျင်အမြန် စီးဝင်သွားကြလေသည်။ ထိုအနီရောင် စွမ်းအင်များသည် သူတို့၏ အသက်စွမ်းအင်များ ဖြစ်ကြပေသည်။
မျက်တောင်တစ်ခတ်အတွင်း နှစ်ထောင်ပေါင်းများစွာ ကုန်ဆုံးသွားသည့်အလား လေးယောက်စလုံး၏ ခန္ဓာကိုယ်သည် အလွန် လျင်မြန်သော အမြန်နှုန်းဖြင့် ညိုးလျော် ခြောက်သွေ့လာကြသည်။ ဆံပင်များပင် မီးခိုးရောင်အဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲကုန်ပြီး ထိုမှတစ်ဆင့် အဖြူရောင် ဖြစ်ကုန်ကြလေသည်။
အသက်ဆယ်ရှိုက်စာအတွင်း တန်ခိုးရှင်ဒုတိယအဆင့် လေးယောက်စလုံး သင်္ချိုင်းကုန် ခြေတစ်ဖက်လှမ်းနေသည့် သက်ကြားအိုကြီးများအဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲသွားကုန်ကြလေသည်။ ယခု သူတို့အားလုံး မတ်တပ်ရပ်ဖို့ရာပင် အနိုင်နိုင် ဖြစ်နေကြလေပြီ။
လက်ရှိတွင် ဒြပ်ကြီးငါးပါး ပျက်ပြယ်ခြင်း အစီအရင်သည် ပျက်စီးလုနီးပါး ဖြစ်နေခဲ့လေပြီ။ သို့သော်လည်း ကျန်းလေးယောက်စလုံးမှာ အစီအရင်မှ လိုအပ်သော စွမ်းအင်ကို ဆက်လက် မထောက်ပံ့ပေးနိုင်တော့သည် ဖြစ်လေရာ သူတစ်ယောက်တည်းဖြင့် အစီအရင်ကို မည်ကဲ့သို့ ဆက်၍ ဖျက်စီးနိုင်မည်နည်း။
စွမ်းအင်ငါးမျိုး မျှခြေသာ ကျိုးပျက်သွားခဲ့လျှင် ဝဲကတစ်ခုလုံး ပေါက်ကွဲသွားလိမ့်မည်။
တန်ခိုးရှင်ဒုတိယအဆင့် လေးယောက်၏ အသက်စွမ်းအင်နှင့် သူတော်စင်ချီအားလုံး ပေါင်းစပ်ထားသည့် စွမ်းအင်အစုအဝေး ပေါက်ကွဲသည့်ဒဏ်ကို သူမည်သို့မှ ခုခံနိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။ ထိုပေါက်ကွဲမှုနှင့် ရင်ဆိုင်ရပါက သူမသေလျှင်ပင် ပြင်းပြင်းထန်ထန် ဒဏ်ရာ ရသားနိုင်ပေသည်။
သေနိုင်ချေကမူ အများဆုံးပင်။
သူဤနေရာတွင် သေရတော့မည်လား။ ရန်ကိုင် မသေချင်သေးချေ။ ငါးယောက်စလုံး အတူပူးပေါင်းပြီး ရတနာရှာထွက်ခဲ့သော်လည်း လေးယောက်မှာမူ သေသွားခဲ့လေပြီ။ လင်မယား ဖြစ်ကြသည့် လူထွားကြီးနှင့် အမျိုးသမီးတို့မှ လွဲ၍ ကျန်လူအားလုံးသည် သူစိမ်းများသာ ဖြစ်ကြသည်။ သို့သော် အောင်မြင်ခါနီးမှ သေသွားရသည့်အတွက် သူတို့၏ သေဆုံးမှုသည် လုံးဝကို အချည်းနှီး ဖြစ်သွားခဲ့ရပေသည်။
သူတို့၏ သေဆုံးမှုအပေါ် ရန်ကိုင် နည်းနည်းမျှပင် ဝမ်းနည်းစိတ် မဖြစ်မိချေ။ ကျင့်ကြံသူများ၏ ဘဝမှာ ဤကဲ့သို့သာ ဖြစ်သည်။ တိုးတက်လိုလျှင် စွန့်စားရမည်။ စွန့်စားပြီ ဆိုလျှင်လည်း ရင်ဆိုင်ရမည့် အကျိုးဆက်ကိုပါ ကြိုတွေးထားရပေမည်။ သေရမည့် အကျိုးဆက်ကို ကြိုတွေးထားရမည် ဆိုသော်လည်း ဤနေရာတွင် သူမသေချင်သေးပေ။
ဤဒြပ်ကြီးငါးပါး ပျက်ပြယ်ခြင်း အစီအရင်၏ စွမ်းအင်ငါးမျိုး ဝဲကတော့ကို သူတစ်ယောက်တည်း ဆက်ထိန်းထားဖို့ရာလည်း မဖြစ်နိုင်လှ။ ထို့ကြောင့် ဟင်းလင်းပြင်ကို ဆုတ်ဖြဲ၍ ထွက်ပြေးသွားရုံသာ ရှိတော့သည်။
ထိုအတွေး သူ့ခေါင်းထဲ ဖြတ်ပြေးသွားသည်နှင့် ဟင်းလင်းပြင်ကို ဆုတ်ဖြဲပြီး ထွက်ပြေးရန် အတွက် လေဟာနယ်စွမ်းအင်ကို စတင် စုစည်းလိုက်လေသည်။ သို့သော် ထိုအချိန်မှာပင် တစ်ခုခုကို သူတွေးမိလိုက်သည်။ ထိုအကြောင်းကို စဉ်းစားမိလိုက်သည်နှင့် ဟင်းလင်းပြင်ကို ဆုတ်ဖြဲပြီး ထွက်ပြေးမည့်အကြံကို ချက်ချင်း ခေါင်းထဲမှ ထုတ်လိုက်လေသည်။ ရုတ်တရက် သူ့လက်ကို ဆန့်ထုတ်လိုက်သည့်နောက် ရန်ကိုင်၏ လက်ဝါးထက်တွင် စွမ်းအင်ငါးမျိုး ရောစပ်နေသော စွမ်းအင်လုံးလေးတစ်လုံး ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။
စွမ်းအင်လုံးလေးသည် ဒြပ်ကြီးငါးပါး အကြွင်းမဲ့ဓါးချီပင် ဖြစ်လေသည်။
ဒြပ်ကြီးငါးပါး အကြွင်းမဲ့ဓါးကျင့်စဉ်သည် လိုအပ်ချက် အလွန် မြင့်မားလှသော ခန္ဓာကျင့်စဉ် တစ်ခုဖြစ်သည်။ ထိုကျင့်စဉ်ကို ကျင့်ကြံရန်အတွက် ကြံခိုင်သော ခန္ဓာကိုယ်ကို လိုအပ်ရုံသာမက အလွန်ကိုမှ အားကောင်းသော စိတ်စွမ်းအင်နှင့် အဖိုးတန် ဒြပ်ကြီးငါးပါး ရတနာများကိုလည်း လိုအပ်ပေသည်။
ရန်ကိုင်ပင်လျှင် လိုအပ်သော ဒြပ်ကြီးငါးပါး ရတနာများကို ရရန်အတွက် အချိန်အတော်ကြာအောင် လိုက်စုခဲ့ရပြီး မကြာသေးခင်ကမှ ထိုကျင့်စဉ်ကို ကျင့်ကြံနိုင်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။
ဒြပ်ကြီးငါးပါးအကြွင်းမဲ့ဓါးချီသည် ထိုခန္ဓာကျင့်စဉ်ကို ကျင့်ကြံပြီးနောက် ရရှိလာသည့် ချီတစ်မျိုး ဖြစ်သည်။ သို့သော် ကျင့်စဉ်ကို ကျင့်ကြံထားသည်မှာ မကြာသေးသည့် အတွက်ကြောင့် ရန်သူများနှင့် ရင်ဆိုင်တိုက်ခိုက်ရာတွင် အသုံးမပြုနိုင်သေးချေ။ ပြိုင်ဘက်များအပေါ် မသုံးမပြုနိုင်သေးသော်လည်း ထိုဖြစ်တည်စ ဒြပ်ကြီးငါးပါး အကြွင်းမဲ့ဓါးချီသည် အစီအရင်အား ဆက်လက် လည်ပတ်အောင် ထိန်းသိမ်းဖို့ရာ အကူအညီ ပေးနိုင်လောက်ပေသည်။
နေမီးလျှံအမြူတေ၊ ယင်နေကြာရေစင်၊ မိုးကြိုးသစ်သား၊ ဆန်းယင်ရွှေနှင့် ဒြပ်ပြယ်ကျောက်တုံး၊ မည်သည့် ရတနာကများ ဒဏ္ဏာရီလာ ရှားပါးရတနာ မဟုတ်လေသနည်း။ အကုန်လုံးသည် ကြယ်စီရင်စုထဲတွင်ပင် အလွန်တရာကိုမှ ရှားပါးလွန်းလှသော ရတနာများ ဖြစ်ကြသည်။ ထိုပစ္စည်းများသုံး၍ ဖန်တီးထားသော ဒြပ်ကြီငါးပါး အကြွင်းမဲ့ဓါးချီသည် စတင် ဖန်တီးခါစ ဖြစ်သည့်အတွက် အရမ်းကြီး အားကောင်းခြင်း မရှိသေးလျှင်ပင် အရည်အသွေးတွင်မူ ထိန်းတန်းပင် ဖြစ်လေသည်။
ထို့အပြင် ထိုစွမ်းအင်ငါးမျိုးသည် ညီတူမျှတူ ပေါင်းစပ်နေခြင်းဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် အစီအရင်အား ဆက်လက် လည်ပတ်စေရန်အတွက် စွမ်းအင်ငါးမျိုးအား ညီတူမျှတူ ပို့လွှတ်ပေးရမည့် ကိစ္စနှင့် ပက်သက်၍ ရန်ကိုင် စိတ်ပူနေစရာ မလိုချေ။
လက်ရှိ ဒြပ်ကြီးငါးပါး ပျက်ပြယ်ခြင်းအစီအရင်သည် ပျက်စီးခါနီး ဖြစ်နေပြီ ဖြစ်သည့်အတွက် စွမ်းအင် အနည်းငယ်လောက်သာ ထပ်လိုအပ်တော့သည်။ သူ့ဒြပ်ကြီးငါးပါး အကြွင်းမဲ့ဓါးချီသည် အစီအရင်မှ လိုအပ်သော နောက်ဆုံး စွမ်းအင် လက်ကျန် အနည်းငယ်ကို ဖြည့်ဆည်းကောင်း ဖြည်းဆည်းပေးနိုင်လောက်ပေသည်။
ထိုကဲ့သို့ တွေးမိလိုက်သည့်နောက်၊ ဒြပ်ကြီးငါးပါး အကြွင်းမဲ့ဓါးချီအား မတူညီသော စွမ်းအင်ငါးမျိုးအဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲစေလျက်၊ အစီအရင်၏ မတူညီသော နေရာငါးနေရာဆီသို့ ပစ်လွှတ်လိုက်သည်။ ထို့ကဲ့သို့ လုပ်ပြီးသည်နှင့် ချက်ချင်းဆိုသလို ဟင်းလင်းပြင်ကို ဆုတ်ဖြဲ၍ ထွက်ပြေးတော့လေသည်။
သူထွက်ပြေးသွားပြီးသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက်၊ ယခင် ရပ်နေခဲ့သည့် နေရာဆီမှ ပေါက်ကွဲသံ အကျယ်ကြီး ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။
သူဖန်တီးလိုက်သည့် ဟင်းလင်းပြင် အက်ကွဲကြောင်း တစ်မုဟုတ်ချည်း ပျက်စီးသွားခဲ့၏။ ရန်ကိုင်သည်လည်း ထွက်ပြေးနေရင်းမှ ဟင်းလင်းပြင် အက်ကွဲကြောင်း ပျက်စီးသွားသဖြင့် ထိုထဲမှ အလျင်စလို ခုန်ထွက်လာခဲ့ရသည်။ ယခုလက်ရှိ သူရှိနေသည့် နေရာသည် အစီအရင် ရှိနေသည့် နေရာဆီမှ မိုင်ငါးဆယ်အကွာတွင် ဖြစ်ပေသည်။ ယခုထိတိုင် သူ့ရင်ထဲ အကြောက်မပြေသေး။
အစီအရင်ထဲသို့ စွမ်းအင် ပို့လွှတ်လိုက်ပြီးသည်နှင့် ဟင်းလင်ပြင်ကို ဆုတ်ဖြဲ၍ ချက်ချင်း ထွက်ပြေးလာလိုက်ည်မှာ ကံကောင်းသွားခဲ့သည်။ တစ်စက္ကန့်ခန့်မျှ နောက်ကျသွားလျှင်ပင် အသက်နှင့်ကိုယ် အိုးစားကွဲသွားနိုင်ပေသည်။
သို့တိုင် ပေါက်ကွဲအား၏ သက်ရောက်မှုမှ အပြည့်အဝ မလွတ်မြောက်နိုင်ခဲ့ချေ။ သူ့ကျောပြင်တစ်ခုလုံး ချစ်ချစ်တောက် ပူလောင်နေခဲ့သည်။ ပေါက်ကွဲရာမှ ထွက်ပေါ်လာသော စွမ်းအင်လှိုင်းများ၏ အဖျားခတ်ရိုက်ခတ်မှုသည် သူ့ကျောပြင်အား လာရောက် ထိမှန်ခဲ့သည့် အတွက် ကျောပြင်တစ်ခုလုံး စုတ်ပြတ်သတ်သွားခဲ့ရသည်။ သူ့ကျောပြင်တစ်လျှောက် စီးကျနေသော သွေးများကို ရန်ကိုင် အသေအချာ ခံစားမိနေပေသည်။
ဤဒဏ်ရာမျိုးသည် အခြားလူတစ်ယောက် အတွက်သာ ဆိုပါက အတော်လေးကို ပြင်ထန်လိမ့်မည် ဖြစ်သော်လည်း ရန်ကိုင်သည် အားကောင်းသော ခန္ဓာကိုယ်အား ပိုင်ဆိုင်ထားရုံမက ရွှေရောင်သွေးစက်ကိုပါ ပိုင်ဆိုင်ထားသေးသည်။ ရွှေရောင်သွေးစက် ရှိနေသည့်အတွက် အချိန်တိုအတွင်း ထိုဒဏ်ရာကို ပြန်လည် ကုစားနိုင်ပေသည်။
သူတော်စင်ချီကို လှည့်ပတ်၍ ခန္ဓာကိုယ် အခြေအနေကို အနည်းငယ် သက်သာသွားအောင် လုပ်ပြီးနောက် အစီအရင်ရှိရာဆီ ချက်ချင်း ပျံသန်းသွားလိုက်သည်။
အစီအရင် ပေါက်ကွဲသံသည် အလွန်ကိုမှ ကျယ်လောင်လွန်းသည့်အတွက် အနီးအနားတွင် တစ်ယောက်ယောက်သာ ရှိနေခဲ့လျှင် ဤနေရာဆီသို့ ဘာဖြစ်နေမှန်း သိရလေအောင် ပြေးလာကြမည်မှာ မလွဲမသွေပင်။ သူကြိုးစားအားထုတ်မှုအားလုံးကို အခြားတစ်ယောက်မှ အမြတ်ထုတ်သွားမည့် အဖြစ်မျိုးကို ရန်ကိုင် လက်မခံနိုင်ချေ။ ထို့ကြောင့် အခြားသူများ ရောက်မလာခင် အစီအရင် ရှိနေသည့် နေရာဆီသို့ ခြေကုတ်သုတ် ပြန်ပြေးသည်။
မိုင်ငါးဆယ်ဟူသော အကန့်အသတ်အား တစ်ခဏအတွင်း ရန်ကိုင် ဖြတ်ကျော်လာခဲ့သည်။ အစီအရင်ရှိနေရာဆီသို့ ပြန်ရောက်လာသည့်အခါ ရန်ကိုင် ပျော်သွားခဲ့လေသည်။ သူထင်ထားသည့် အတိုင်းပင် သူ့အစီအစဉ် အောင်မြင်သွားခဲ့သည်။
ကျောက်နံရံတစ်ခုလုံး မွစာကြဲနေပြီး ကျန်းရှန်နှင့် အခြားသူများအားလုံး၏ အလောင်များကိုလည်း မတွေ့ရတော့သော်လည်း ထိုနေရာတွင် တောင်အတွင်းပိုင်းဆီသို့ ဦးတည်နေသော အပေါက်တစ်ပေါက် ဖြစ်ပေါ်နေခဲ့သည်။
ထိုအရာသည် သူတို့ ရှာနေသည့် ရှေးဟောင်းကျင့်ကြံသူ၏ လိုဏ်ဂူစံအိမ်သာ ဖြစ်လေသည်။ ရန်ကိုင် ချက်ချင်းပဲ ထိုအပေါက်ထဲသို့ ပြေးဝင်သွားလိုက်သည်။
သို့သော် နည်းနည်းလေးမှ သတိမပေါ့ခဲ့။ နှစ်ထပ်ဆင့် အစီအရင်အား ပါးပါးနပ်နပ် ခင်းကျင်းထားခဲ့သော ဤလိုဏ်ဂူပိုင်ရှင်သည် လိုဏ်ဂူထဲတွင်လည်း ထောင်ချောက်များ ထပ်မံ ခင်းကျင်းထားနိုင်သေးသည်။ သို့သော်လည်း အတော်ဝေးဝေးထိ လျှောက်လာပြီးသည့်တိုင် မည်သည့် အစီအရင်၊ ထောင်ချောက်နှင့်မှ ထပ်မကြုံခဲ့ရချေ။
ဆက်သွားရင်း ဆက်သွားရင်း ခဏအကြာတွင် ရန်ကိုင်ရှေ့၌ ကျောက်တုံးလိုဏ်ဂူများစွာ ပေါ်လာခဲ့သည်။
ရန်ကိုင်သည် နည်းနည်းလေးမှ တုန့်ဆိုင်းနေခြင်းမရှိဘဲ ဘယ်ဘက်အကျဆုံး လိုဏ်ဂူထဲသို့ ချက်ချင်း ပြေးဝင်သွားလေသည်။
ခဏအကြာတွင် ထိုလိုဏ်ဂူထဲမှ ပြန်ထွက်လာပြီး ဒုတိယကျောက်တုံးခန်းဆီသို့ ဝင်သွားသည်။ ထို့နောက် ဒုတိယအခန်းမှ ထွက်၍ တတိယအခန်းသို့ ဝင်သွားပြန်လေသည်။
ကျောက်တုံးခန်း ဆယ်ခန်းကျော်မက စစ်ဆေးပြီးသော်လည်း ပျက်စီးနေပြီဖြစ်သော ဆေးလုံးများ ရှိနေသည့် ဆေးပုလင်းအချို့မှလွဲ၍ အခြားဘာမှ မရခဲ့ချေ။
ငါလက်ဗလာနဲ့ ပြန်ရတော့မှာလား ရန်ကိုင် အတော်လေး စိတ်ညစ်သွားခဲ့သည်။ ထိုသို့သာဆိုလျှင် ကျန်းရှန်နှင့် အခြားသူများ သေသွားရသည်မှာ အချည်းနှီး ဖြစ်သွားပေလိမ့်မည်။ သူ့မျှော်လင့်ချက် အားလုံးသည်လည်း သဲထဲရေသွန် ဖြစ်ရပေလိမ့်မည်။
ရှေးဟောင်းလိုဏ်ဂူစံအိမ်တွင်းတွင် ရတနာ ရှိမနေတတ်ချေ။ အချို့နေရာတွင် ရတနာကောင်းများ ရှိနေတတ်သော်လည်း အချို့နေရာတွင်မူ ဘာမှရှိမနေတတ်ချေ။ ယခု စစ်ဆေးစရာ အခန်းတစ်ခန်းသာ ကျန်တော့သည်။ ရန်ကိုင်သည် မျက်မှောင်ကြုတ်ကြုတ်နှင့် ထိုအခန်းထဲသို့ ဝင်သွားလိုက်သည်။
ချက်ချင်းဆိုသလို သူ့မျက်ဝန်းအစုံ တောက်ပသွားပြီး အခန်းထဲတွင် ရှိနေသော ကျောက်တုံး စားပွဲဆီသို့ အပြုံးကြီးပြုံးလျက် ပြေးသွားလေသည်။
အခန်းထဲရှိ ကျောက်တုံးစားပွဲပေါ်၌ ပစ္စည်းနှစ်ခု ရှိနေခဲ့သည်။ တစ်ခုသည် မြှားတိုနှင့် ပုံစံတူသော မှော်ရတနာတစ်ခုဖြစ်သည်။ ထိုမြှားတိုအား မည်သည့် ပစ္စည်းနှင့် ထုလုပ်ထားမှန်း မသိရ။ မြှားတံ၏ ရိုးတံပေါ်တွင် နှင်းဖြူရောင် ကျောက်တုံးနှစ်တုံး ရှိနေခဲ့သည်။
မြှားတိုသည် မည်သည့် စွမ်းအင်အရှိန်အဝါကိုမှ ထုတ်လွှတ်မနေသော်လည်း ရန်ကိုင်မှ ထိုအရာကို ကောက်ယူပြီးနောက် မျက်မှောင်ကြုတ်သွားခဲ့ရသည်။ ထိုမြှားတို၏ အဆင့်ကို ရန်ကိုင် မခွဲခြားနိုင်ခဲ့ပေ။
ယေဘုယျကျကျ ပြောရသော် လိုဏ်ဂူအား ကာကွယ်ထားသည့် အစီအရင်သည် အလွန်ကိုမှ အားကောင်းလှဖြင့် လိုဏ်ဂူပိုင်ရှင်သည်လည်း အဆင့်နိမ့် ပညာရှင်တစ်ယောက် မဖြစ်တန်ရာ။ အဆင့်မြင့် ပညာရှင်တစ်ယောက်သာ ဖြစ်ရပေလိမ့်မည်။ အဆင့်မြင့် ပညာရှင်တစ်ယောက်ဆိုလျှင် အဆင့်မြင့် မှော်ရတနာကိုသာ အသုံးပြုနိုင်ချေ ပိုများသည်။ ထိုသို့ဆိုလျှင် ဤကဲ့သို့သော ထူးဆန်းသည့် မှော်ရတနာတစ်ခု ဘာကြောင့် ဤနေရာတွင် ရှိနေရသနည်း။
ထိုမြှားတိုအား ဆက်မစစ်ဆေးရသေးခင်မှာပဲ ရန်ကိုင် ရုတ်တရက် ခေါင်းမော့လိုက်ပြီး တစ်ခုသော နေရာဆီသို့ လှမ်းကြည့်လိုက်လေသည်။
ပေါက်ကွဲသံသည် အခြားကျင့်ကြံသူများကို ဆွဲဆောင်လိမ့်မည်ဟု ထင်ထားခဲ့သော်လည်း တစ်ယောက်ယောက် ဤမျှ အလျင်အမြန် ပေါ်လာလိမ့်မည်ဟု မထင်ထားခဲ့ချေ။ ရန်ကိုင် ရှိနေရာနှင့် မိုင်နှစ်ရာအကွာ၌ ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက် ပေါ်လာခဲ့သည်။ ထိုကျင့်ကြံသူသည် လက်ရှိတွင် ရန်ကိုင်ရှိနေသည့် နေရာဆီသို့ အလျင်အမြန် ပြေးလာနေခဲ့လေသည်။
အခြား တစ်ယောက် လာနေမှန်း သတိပြုမိလိုက်သည်နှင့် ရန်ကိုင်လည်း ထွက်သွားရန် ချက်ချင်း ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ မြှားတိုအား ဆက်မစစ်နေတော့ဘဲ ကျောက်တုံးစားပွဲပေါ်တွင် ရှိနေသော ကျောက်စိမ်းသေတ္တာကို ယူကာ နှစ်ခုစလုံးကို သိုလှောင်လက်စွပ်ထဲ ထည့်သိမ်းလိုက်ပြီးနောက် ထိုနေရာမှ အလျင်အမြန် ထွက်ခွာလာခဲ့သည်။
လက်ဖက်ရည် တစ်ခွက်စာကြာပြီးနောက်တွင် ရှေးဟောင်စံအိမ်လိုဏ်ဂူရှေ့ လူသုံးယောက် ပေါ်လာခဲ့သည်။ သုံးယောက်စလုံးသည် တန်ခိုးရှင်အဆင့်များ ဖြစ်ကြပြီး တူညီဝတ်စုံကို ဝတ်ဆင်ထားကြသည်။ ပွင့်နေသော လိုဏ်ဂူကို မြင်ပြီးနောက် သုံးယောက်စလုံး၏ မျက်ဝန်းအစုံ တောက်ပသွားခဲ့ပြီး လိုဏ်ဂူစံအိမ်ထဲသို့ ချက်ချင်း ပြေးဝင်သွားကြလေသည်။
သို့သော်လည်း လိုဏ်ဂူတစ်ခုလုံးအား လိုက်ပတ် စစ်ဆေးကြည့်ပြီးနောက် သုံးယောက်စလုံး စိတ်ပျက်သွားခဲ့ကြသည်။
မူလက လိုဏ်ဂူထဲတွင် အသုံးဝင်သေးသည့် ပစ္စည်းဆို၍ မြှားတိုလေးနှင့် ကျောက်စိမ်း သေတ္တာသာ ရှိခဲ့သည်။ သို့သော် ရန်ကိုင်မှ ထိုပစ္စည်းနှစ်ခုစလုံးကို ယူသွားခဲ့ပြီ ဖြစ်သည့်အတွက် လိုဏ်ဂူထဲတွင် မည်သည့် အဖိုးတန်ပစ္စည်းမှ ရှိမနေတော့ချေ။
သုံးယောက်စလုံးသည် လက်ဗလာနှင့် မပြန်ချင်သည့် အတွက်ကြောင့် လိုဏ်ဂူအား အသေးစိတ် ထပ်ရှာဖွေစစ်ဆေးကြည့်လိုက်သည်။ သို့သော် ဘာမှမတွေ့ခဲ့ပေ။
ထိုအချိန်တွင် ရန်ကိုင်သည် မိုင်တစ်ထောင်အကွာဆီသို့ ရောက်နေခဲ့လေပြီ။
အမြန်နှုန်းပိုင်းတွင် ရန်ကိုင်သည် မည်သည့် တန်ခိုးရှင်အဆင့် ပညာရှင်နှင့်မဆို ယှဉ်ပြိုင်နိုင်သည်။ အထူးသဖြင့် လေးမိုးကြိုးတောင်ပံကို ထုတ်သုံးပြီးနောက်တွင်ပင်။
အတော်ဝေးဝေးသို့ ထွက်ပြေးလာပြီးနောက်တွင် လိုဏ်ဂူတစ်ခု တူးကာ ထိုထဲတွင် ဝင်နားလိုက်သည်။ အနီးအနား ပတ်ဝန်းကျင်အား ကောင်းကင်စိတ်အာရုံဖြင့် စစ်ဆေးလိုက်ပြီး မည်မျှသူ ရှိမနေမှန်း သေချာသွားသည့်နောက် လိုဏ်ဂူထဲမှ ရလာသော ပစ္စည်းများကို ထုတ်ယူ စစ်ဆေးကြည့်တော့လေသည်။
Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၄၉၁)
မြှားတိုလေးကို မြင်ပြီးသွားပြီ ဖြစ်သည့်အတွက် မြှားတိုလေးအကြောင်း ရန်ကိုင် သိပ်မသိချင်မိသေး။ သေတ္တာထဲတွင် ရှိနေသည့် ပစ္စည်းအကြောင်းကိုသာ ပိုသိချင်နေမိသည်။
ကျောက်စိမ်းသေတ္တာသည် ကောင်းကင်စိတ်အာရုံဖြင့် ထိုးဖောက်၍ မရသော ထူးဆန်သည့် ပစ္စည်းတစ်မျိုးမျိုးဖြင့် ပြုလုပ်ထားသည်။ သိုလှောင်လက်စွပ်ထဲမှ ကျောက်စိမ်းသေတ္တာကို ထုတ်ကာ အဖုံး ဖွင့်ကြည့်လိုက်သည်။
အားကောင်းပြီး သန့်စင်သော စွမ်းအင်များ ကျောက်စိမ်းသေတ္တာထဲမှ ရုတ်တရက် ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။ ထိုစွမ်းအင် အရှိန်အဝါကို ခံစားမိလိုက်သည့်နောက် ရန်ကိုင်၏ မျက်ဝန်း အစုံ တလက်လက် တောက်ပသွားခဲ့သည်။ အသက်ပြင်းပြင်း တစ်ချက် ရှူသွင်းလိုက်သည့်အခါ သူ့တစ်ကိုယ်လုံး လန်းဆန်းသွားသလို ခံစားလိုက်ရသည်။
ကျောက်စိမ်းသေတ္တာထဲတွင် ရှိနေသည်ကား ခြောက်ထောင်ပုံစံ ဖြူဖွေးသန့်စင်သော သလင်းကျောက် နှစ်တုံးပင် ဖြစ်သည်။ သလင်းကျောက် နှစ်တုံးသည် လက်သည်းခွံ အရွယ်မျှသာ ရှိသော်လည်း သူ့ကောင်းကင်စိတ်အာရုံဖြင့် စစ်ဆေးကြည့်လိုက်သည့်အခါ ထိုလက်သည်းခွံအရွယ် သလင်းကျောက်ထဲတွင် အတောမသတ်နိုင်အောင် များပြားလွန်းလှသော စွမ်းအင်များ ရှိနေသည်ကို တွေ့ရှိလိုက်ရသည်။
“ဘာကြီးပါလိမ့်” ရေရွတ်ရင်း သလင်းကျောက်လေးကို မျက်လုံး ရှေ့တည့်တည့်ဆီသို့ ဆွဲယူကြည့်လိုက်သည်။
ဤသလင်းကျောက်သည် သူတော်စင်သလင်းကျောက်နှင့် နည်းနည်းဆင်ပြီး သူတော်စင်သလင်းကျောက်ထက် အဆပေါင်းများစွာ အဆင့် ပိုမြင့်ပေသည်။ ကျောက်တုံး ရုပ်သေးရုပ်မှ ဖန်တီးပေးသည့် သူတော်စင်သလင်းခဲများပင် ဤသလင်းကျောက်နှင့် မယှဉ်နိုင်ချေ။
ဤသလင်းကျောက်ထဲတွင် ကိန်းအောင်းနေသော စွမ်းအင်ပမာဏသည် သူတော်စင် သလင်းကျောက်များ၏ အဆင့်ကို ကျော်လွန်သွားခဲ့လေပြီ။
ထိုအချက်ကို သတိပြုမိလိုက်သည့်နောက် ရန်ကိုင် အလွန်ကို အံ့အားသင့်သွားခဲ့သည်။
နေရာပေါင်းများစွာသို့ သူလျှောက်ပတ်သွားဖူးခဲ့သည်။ မရေမတွက်နိုင်သော ရတနာများစွာကိုလည်း မြင်ခဲ့ဖူးသည်။ တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် မှော်ရတနာများစွာကိုပင် မြင်ခဲ့ဖူးသည်။ ထို့ကြောင့် တော်ရုံတန်ရုံ ပစ္စည်းလောက်ကို ရန်ကိုင် စိတ်မဝင်စားတတ်ချေ။
သို့သော် ဤသလင်းကျောက်ကိုမူ ရန်ကိုင် အတော်လေး စိတ်ဝင်စားမိနေလေပြီ။
သလင်းကျောက်လေးကို အချိန်အတော်အတန် ကြာသည်အထိ စစ်ဆေးနေခဲ့သော်ငြား အဖြေရှာမတွေ့ခဲ့။ သလင်းကျောက်ထဲတွင် ပါဝင်သော စွမ်းအင်များသည် အလွန်ကို များပြား၊ သိပ်သည်းလှပြီး မည်သည့် ကျင့်စဉ်ကိုမှ အသုံးမပြုဘဲ ခန္ဓာကိုယ်ထဲသို့ တိုက်ရိုက် စုပ်ယူနိုင်သည်အထိ သန့်စင်လှပေသည်။ သလင်းကျောက်ထဲမှ စွမ်းအင်နည်းနည်းကိုသာ စုပ်ယူလိုက်သော်လည်း အစောပိုင်းက အသုံးပြုခဲ့သဖြင့် ကုန်ဆုံးသွားသော သူတော်စင်ချီ အားလုံး ပြန်ပြည့်လာခဲ့ရသည်။
သို့တိုင် သလင်းကျောက်၏ အရွယ်အစားမှာ နည်းနည်းလေးပင် ကျုံ့မသွားခဲ့။
ရှင်းရှင်းပြောရလျှင် သလင်းကျောက်၏ အရွယ်အစား မကျုံ့သွားသည်မှာ အထူးအဆန်းမဟုတ်ချေ။ ရန်ကိုင် စုပ်ယူလိုက်သည့် စွမ်းအင် ပမာဏသည် သလင်းကျောက် ထဲတွင် ရှိနေသော စွမ်းအင်နှင့် ယှဉ်လိုက်လျှင် အလွန်ကိုမှ နည်းပါးလွန်းနေသည်ကိုး။
အဆင့်မြင့် သူတော်စင်သလင်းကျောက်များနှင့် သူတော်စင်သလင်းကျောက်များသည် ဤအရာနှင့် ယှဉ်လိုက်လျှင် လုံးဝကို အသုံးမဝင် ဖြစ်သွားကြပေလိမ့်မည်။
ဘယ်လိုတောင်လားဟ ရန်ကိုင် ပျော်ရွှင်စွာ အော်ရယ်မောမိလိုက်သည်။
သူ့ကိုယ်ထဲတွင် သူတော်စင်ချီများစွာ ရှိနေသည့်အတွက် တိုက်ပွဲအတွင်း သူတော်စင်ချီ ကုန်သွားမည်ကို စိုးရိမ်စရာ မလိုသော်လည်း ဤအရာလေးသည် သူ့အတွက် အသုံးဝင်ပေသည်။
အနည်းဆုံး သူ့အနေဖြင့် အဆင့်ချိုးဖျက်တော့မည်ဆိုလျှင် မိုးမြေစွမ်းအင် ကြွယ်ဝသည့် နေရာတစ်ခုခုကို အချိန်ကုန်ခံပြီး လိုက်ရှာနေစရာ မလိုတော့ချေ။
သူ့တွင် ဤသလင်းကျောက် နှစ်တုံးသာ ရှိနေပါက သူတော်စင်ချီ ကုန်ဆုံးသွားမည်ကို စိုးရိမ်စရာ လိုတော့မည်မဟုတ်ဘဲ ကြိုက်သည့်နေရာတွင် အဆင့်ချိုးဖျက်နိုင်ပေသည်။
သို့သော်လည်း ဤသလင်းကျောက်အား ထိုကဲ့သို့ အသုံးပြုလိုက်ရမည်ကို ရန်ကိုင် နှာမြောမိသည်။ တိုက်ခိုက်နေချိန်နှင့် အဆင့်ချိုးဖျက်နေစဉ်အတွင်း သူတော်စင်ချီ ထောက်ပံ့ပေးနိုင်ရုံတင် မဟုတ်ဘဲ ဤသလင်းကျောက်တွင် အခြား အသုံးဝင်ပုံ ရှိလောက်ပေသေးသည်။
သလင်းကျောက် နှစ်တုံးအား အတော်ကြာအောင် လေ့လာကြည့်ပြီးနောက် ကျောက်စိမ်းသေတ္တာထဲ ပြန်ထည့်သိမ်းလိုက်ပြီး မြှားတိုလေးကို ထုတ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် အသေးစိတ် စစ်ဆေးကြည့်လိုက်လေသည်။
မြှားတိုလေး မှော်ရတနာတစ်ခု ဖြစ်သည်မှာ မြေကြီးလက်ခတ် မလွဲချေ။ မြှားတိုးလေးသည် လက်မောင်းတစ်ဖက်စာခန့် အရှည်ရှိပြီး မြှားကိုယ်ထည်ပေါ်တွင် ‘ငှက်မွှေးဝိဥာဉ်’ ဟူသာ စကားလုံးများ ရေးထွင်းထားခဲ့သည်။ ထိုစကားလုံးများသည် မြှားတိုလေး၏ နာမည် ဖြစ်ပေသည်။
လက်ကိုက်ရိုး နေရာတွင် ကျောက်စိမ်းဖြူ အတုံးနှစ်တုံး ရှိနေခဲ့သည်။ သို့သော် လောလောဆယ်တွင် ဤမှော်ရတနာမှ မည်သည့် စွမ်းအင် အရှိန်အဝါမှ ထွက်ပေါ်မနေခဲ့ချေ။
ရန်ကိုင်အတွက် ထိုအချက် ထူးဆန်းနေခြင်း ဖြစ်သည်။ မှော်ရတနာဆို၍ ဖြစ်လာလျှင် အဆင့်ရှိသည်။ အဆင့်ရှိသည့် မှော်ရတနာသည် ၎င်း၏ အဆင့်နှင့် သက်ဆိုင်သော စွမ်းအင် အရှိန်အဝါ တစ်မျိုးမျိုးကို ထုတ်လွှတ်နေပေလိမ့်မည်။
သို့သော်လည်း ဤငှက်မွှေးဝိဥာဉ်သည် သာမန် အမြင်နှင့် လုံးဝ ကွဲပြားနေခဲ့သည်။ ဤမှော်ရတနာသည် အခြား မှော်ရတနာများကဲ့သို့ စွမ်းအင် အရှိန်အဝါ ဖြာထွက်နေခြင်း မရှိခဲ့။ ထို့ကြောင့် မြှားတိုလေး မည်သည့် အဆင့် မှော်ရတနာ ဖြစ်သလဲဆိုသည်ကို ရန်ကိုင် မခွဲခြားနိုင်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။
သို့သော်လည်း မြှားတိုလေးသည် ကျောက်စိမ်းသေတ္တာနှင့်အတူ ရှိနေသဖြင့် တစ်နည်းမဟုတ်၊ တစ်နည်းတော့ အသုံးဝင်ရပေလိမ့်မည်။ သာမန် မှော်ရတနာတစ်ခုတော့ မဖြစ်တန်ရာ။ ရန်ကိုင်ကသာ မြှားတိုလေး၏ အသုံးဝင်ပုံကို နားမလည်သေးခြင်းသာ ဖြစ်လောက်သည်။
ခဏလောက် စဉ်းစားပြီးနောက် သူတော်စင်ချီကို လှည့်ပတ်၍ မြှားတိုလေးထဲသို့ သူတော်စင်ချီ ထည့်သွင်းလိုက်သည်။
ရန်ကိုင်မှ မြှားတိုလေးထဲသို့ သူတော်စင်ချီ ထည့်သွင်းလိုက်သည်နှင့် လက်ကိုင်ရိုးပေါ်ရှိ ကျောက်စိမ်းဖြူနှစ်တုံးအနက် တစ်လုံးသည် စတင် မည်းနက်လာခဲ့သည်။
သေချာ အနီးကပ် ကြည့်ကြည့်မည်ဆိုလျှင် တဖြည်းဖြည်း မည်းနက်လာနေသော ကျောက်အတွင်းတွင် အနီရောင်သဲ့သဲ့လေး ရှိနေသည်ကို တွေ့မြင်နိုင်ပေသည်။ ထိုအရာသည် ရန်ကိုင်၏ နတ်ဆိုးမီးတောက်ပင် ဖြစ်လေသည်။
ရန်ကိုင်သည် မျက်မှောင်ကြုတ်လျက် ငှက်မွှေးဝိဥာဉ်ထဲသို့ သူတော်စင်ချီ ထည့်သွင်းရင်း မြှားတိုလေး၏ ပြောင်းလဲမှုများကို သေချာ လေ့လာနေခဲ့သည်။
တစ်နာရီခန့် ကြာပြီးနောက်တွင် မြှားတိုးထဲသို့ သူတော်စင်ချီ ထည့်သွင်းနေသည်ကို ရန်ကိုင် ရပ်တန့်လိုက်သည်။ ယခုမြှားတိုလေးသည် ယခင်ကကဲ့သို့ မည်သည့် စွမ်းအင် အရှိန်အဝါမှ ဖြာထွက်နေခြင်း မရှိသော မှော်ရတနာတစ်ခု မဟုတ်တော့။ လက်ရှိ မြှားတိုလေးသည် တန်ခိုးရှင်တတိယအဆင့်အောက် မလျော့သော စွမ်းအင် အရှိန်အဝါကို ထုတ်ဖော်နေခဲ့၏။
သူ့ဘက်မှ သူတော်စင်ချီကို ထည့်သွင်းနေသည်နှင့်အမျှ မြှားတိုလေး၏ အရှိန်အဝါသည် တဖြည်းဖြည်း အားကောင်းလာခဲ့သည်။ ထို့အပြင် တန်ခိုးရှင်တတိယအဆင့်သည် မြှားတိုလေး၏ အကန့်အသတ် မဟုတ်သေးချေ။
တန်ခိုးရှင်တတိယအဆင့်သို့သာ ရောက်ရခြင်းမှာ ရန်ကိုင်ကြောင့် ဖြစ်သည်။ ရန်ကိုင်မှ ထည့်သွင်းလိုက်သော် သူတော်စင်ချီသည် မြှားတိုလေးအား တန်ခိုးရှင်တတိယအဆင့်သို့ ရောက်အောင်သာ လုင်နိုင်ခဲ့သည်။ သူ့ထည်သွင်းလိုက်သည့် သူတော်စင်ချီ ပမာဏသည် နည်းနည်းနောနော မဟုတ်ဘဲ တန်ခိုးရှင်တတိယအဆင့် တစ်ယောက်၏ ခန္ဓာကိုယ်ထဲတွင် သိုလှောင်ထားသော သူတော်စင်ချီအားလုံးနှင့်ပင် ညီမျှပေသည်။
သာမန် တန်ခိုးရှင်တတိယအဆင့်သာ ဆိုလျှင် ထိုကဲ့သို့ လုပ်နိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။ ရန်ကိုင် ဖြစ်သည့်အတွက်ကြောင့်သာ လုပ်နိုင်ခြင်း ဖြစ်သည်။ တန်ခိုးရှင်တတိယအဆင့် ဆိုလျှင်ပင် ကျောက်တုံးတစ်တုံးကို အသက်သွင်းရန်အတွက် သူတို့ကိုယ်ထဲတွင် သူတော်စင်ချီ အားလုံးကို အသုံးပြုရပေလိမ့်မည်။
တန်ခိုးရှင် ပထမ၊ ဒုတိယအဆင့်များ ဆိုလျှင်တော့ ကျောက်တုံးကို သူတော်စင်ချီဖြင့် ဖြည့်လိုက်၊ အားပြန်ဖြည့်လိုက်၊ ထပ်ဖြည့်လိုက်၊ အားပြန်ဖြည့်လိုက်၊ ထိုကဲ့သို့ အကြိမ်များစွာ လုပ်ပြီးမှ ကျောက်တုံးတစ်တုံးကို စွမ်းအင် ဖြည့်နိုင်ပေလိမ့်မည်။
ရန်ကိုင် ဆွံ့အသွားခဲ့သည်။
မှော်ရတနာ၏ လက်ကိုင်တွင် ကျောက်ဖြူနှစ်တုံး ရှိနေခဲ့သည်။ တစ်တုံးကို ဖြည့်ပြီးသည်နှင့် နောက်တစ်တုံးကို ထပ်ဖြည့်ကြည့်လိုက်သည်။
မြှားတိုလေး၏ အဆင့်ကို မသိရသေးသော်လည်း သူသာ သေချာအသုံးပြုလျှင် ဤမြှားတိုလေးသည် သူ့ဝှက်ဖဲတစ်ခု ဖြစ်လာနိုင်ပေသည်။ ထို့အပြင် မြှားတိုလေးကို သူမသန့်စင်ရသေးချေ။ သို့တိုင် သူ့ထည့်သွင်းနေသည့် သူတော်စင်ချီကို စုပ်ယူနိုင်ပုံ ထောက်ရှုကြည့်လျှင် ဤမြှားတိုလေးသည် ယခင်က ပိုင်ရှင် မရှိခဲ့သည့် မှော်ရတနာတစ်ခု ဖြစ်လိမ့်မည်။ ထိုသို့မဟုတ်လျှင် မြှားတိုလေး၏ ပိုရှင် သေသွားသည်မှာ အလွန်ကြာပြီ ဖြစ်သည့်အတွက်ကြောင့် ပိုင်ရှင်၏ ဝိဥာဉ်အမှတ်အသားသည် အချိန်၏ တိုက်စားမှုုဏ်ကို မခခံနိုင်ဘဲ ပျက်စီးသွားခဲ့ခြင်း ဖြစ်လောက်သည်။
ထိုကဲ့သို့ စဉ်းစားမိလိုက်သည့်နောက်တွက် မြှားတိုလေးထဲသို့ စိတ်စွမ်းအင် ပို့လွှတ်၍ ကောင်းကင်စိတ်အာရုံဖြင့် သူ့ဝိဥာဉ်အမှတ်အသား ခတ်နှိပ်ရန် ကြိုးစားလိုက်သည်။
လဝက်ခန့်ကြာပြီးနောက်တွင် ရန်ကိုင် ထိုင်နေရာမှ ထလာခဲ့သည်။ သူ့အနီးတွင် ရှိနေသော ငှက်မွှေးဝိဥာဉ်သည် အလင်းတန်းတစ်ခု အသွင်သို့ ပြောင်းကာ သူ့ကိုယ်ထဲတွင် တိုးဝင် ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့လေသည်။
မြှားတိုလေးအား သန့်စင်သည့် ဖြစ်စဉ်သည် ချောချောမွေ့မွေ့ ပြီးဆုံးသွားခဲ့သည်။ ထိုမှော်ရတနာသည် ရှေးခေတ်အချိန်အခါက ပုံစံမျိုးတစ်မျိုးမျိုးဖြင့် သန့်စင်ခဲ့သည့် မှော်ရတနာ တစ်ခု ဖြစ်သည့်အတွက် သန့်စင်ရ ပိုလွယ်နေခြင်း ဖြစ်နေသလား ဆိုသည်မှာမူ သူလည်း မသိသည့် မေးခွန်းတစ်ခု ဖြစ်သည်။
မှော်ရတနာအား သန့်စင်ပြီးသွားသည်နှင့် မြှားတိုလေးအား မည်ကဲ့သို့ အသုံးပြုရမလဲ၊ မြှားတိုလေးအား အားနည်းချက်တို့ကို ရန်ကိုင် နားလည်သွားခဲ့သည်။
ရှင်းရှင်းပြောရလျှင် မြှားတိုလေးသည် အလွန်ကိုမှ အားကောင်းသည့် မှော်ရတနာ တစ်ခု ဖြစ်သည်။ လက်ကိုင်ရိုးထဲတွင် ရှိနေသော ကျောက်နှစ်လုံးထဲသို့ သူတော်စင်ချီ ထည့်သွင်းပြီး အားကောင်းသော တိုက်ခိုက်မှုကို ထုတ်ဖော်နိုင်ပေသည်။
အားကောင်းသော ရန်သူနှင့် ရင်ဆိုင်ရသည့်အခါ မှော်ရတနာထဲတွင် ရှိနေသော အစီအရင်ကို အသက်သွင်း၍ တိုက်ခိုက်လိုက်ရုံပင်။ မှော်ရတနာ လက်စာ မိသွားလျှင် တန်ခိုးရှင် တတိယအဆင့် ပညာရှင်တစ်ယောက်ပင် မရှုမလှ ခံသွားရပေလိမ့်မည်။
မြှားတိုလေးသည် အလွန်ကိုမှ အားကောင်းသော်လည်း ၎င်းတွင် အားနည်းချက်အချို့ ရှိသည်။
အားနက်ချက်မှာ လက်ကိုင်ရိုးပေါ်ရှိ ကျောက်နှစ်တုံးဖြစ်သည်။ မြှားတိုအား နှစ်ကြိမ် အသက်သွင်းလိုက်လျှင် ကျောက်နှစ်လုံးထဲတွင် စုစည်းထားသော စွမ်းအင်အားလုံး ကုန်သွားပေလိမ့်မည်။
ထိုအခါ ကျောက်နှစ်လုံးကို သူတော်စင်ချီဖြင့် ပြန်ဖြည့်ရပေလိမ့်မည်။ ရန်ကိုင်ပင်လျှင် ထိုကျောက်တစ်လုံးကို စွမ်းအင် ပြန်ဖြည့်ရန်အတွက် တစ်နာရီခန့် အချိန် ယူလိုက်ရသည်။ ထို့ကြောင့် တိုက်ပွဲအတွင်း မြှားတိုအား နှစ်ကြိမ်သာ အသုံးပြုနိုင်ပေလိမ့်မည်။ ပြီးလျှင် ကျောက်နှစ်တုံးအား အားပြန်ဖြည့်ရပေလိမ့်မည်။
သို့ပင်လျှင် မြှားတိုလေးသည် အလွန်ကိုမှ အားကောင်းပေသည်။
ဤလောကကြီးတွင် မည်သည့်အရာမှ ပြီးပြည့်စုံမနေချေ။ မြှားတိုလေး၏ စွမ်းအားသည် အလွန်ကိုမှ ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းနေလေရာ ထိုမှော်ရတနာကိုသာ အဆက်မပြတ် အသုံးပြုနိုင်လျှင် လောကကြီး၏ သဘောတရားကို လွန်ဆန်နေသလို ဖြစ်သွားပေလိမ့်မည်။
မြှားတိုလေး၏ စွမ်းအားကို စမ်းကြည့်မိသော်လည်း စမ်းစရာ ပစ်မှတ်မရှိသဖြင့် ပြန်သိမ်းထားရုံသာ တတ်နိုင်ခဲ့သည်။ လိုဏ်ဂူထဲမှ ထွက်လာပြီးနောက် လမ်းကြောင်းတစ်ခု ရှာပြီး ထွက်လာလိုက်သည်။
နောက်ရက်များအတွင်း ရန်ကိုင်သည် ကျဆုံးဧကရာဇ်တောင်တစ်ဝိုက် လှည့်ပတ် သွားလာနေခဲ့သည်။
သူကိုယ်တိုင် ရှေးဟောင်းလိုဏ်ဂူစံအိမ် တစ်လုံးနှင့် ကြုံပြီးသွားပြီ ဖြစ်သည့်အတွက် အပြင်ဘက်တွင် ပြန့်နေသော ကောလဟာလများသည် အခြေအမြစ်မရှိသည့် ကောလဟာလများ မဟုတ်မှန်း ရန်ကိုင် သိသွားခဲ့လေပြီ။ ထို့ကြောင့် ဆက်ပြီး ရတနာရှာထွက်ရန် ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်။
သို့သော်လည်း ဤနေရာသို့ ရောက်လာသည့် ကျင့်ကြံသူ အရေအတွက်မှာ အလွန်ကိုမှ များပြားလှသဖြင့် ရှေးဟောင်းလိုဏ်ဂူစံအိမ် အများစုမှာ အခြားသူများ ရှာပြီးသားများ ဖြစ်ကုန်ကြသည်။ ရန်ကိုင် အနေဖြင့် ရှေးဟောင်းလိုဏ်ဂူစံအိမ်အချို့ကို ထပ်တွေ့ခဲ့သော်ငြား ထိုအရာအားလုံးသည် အခြားသူများ ရှာပြီးသား နေရာများ ဖြစ်နေကြသဖြင့် မည်သည့် အဖိုးတန်ရတနာမှ သူမရခဲ့ပေ။
လူသတ်မှုများ၊ ဓါးပြတိုက်မှုများလည်း အဆက်မပြတ် ဖြစ်ပွားနေကြပေသည်။ သွားနေရင်း ဆက်သွယ်ရေးမှော်ရတနာထဲသို့ ကောင်းကင်စိတ်အာရုံ ထည့်သွင်းကြည့်လိုက်သည်။
မမျှော်လင့်ထားစွာပင် သူဆက်သွယ်ချင်နေသည့်လူနှင့် အဆက်သွယ် ရလိုက်သည်။ ဆက်သွယ်ရေးမှော်ရတနာထဲမှ သတင်းစကားကို ကြားပြီးနောက် ဆက်သွယ်ရေးမှော်ရတနာကို ပြန်သိမ်းလိုက်ကာ အခြားတစ်ဖက်ဆီသို့ ချက်ချင်း ပြေးထွက်သွားလေသည်။
မိုင်တစ်သောင်းအကွာရှိ တစ်နေရာတွင်၊ မရေမတွက်နိုင်သော တန်ခိုးရှင်အဆင့် ပညာရှင်များ စုဝေးနေခဲ့ကြသည်။ ထိုတန်ခိုးရှင်အဆင့် ပညာရှင်အားလုံးသည် သူတို့ရှေ့ရှိ နန်းတော်များ၊ စံအိမ်များ ဝိုင်းရံထားသော တောင်တစ်လုံးအား မော့ကြည့်နေကြသည်။
ရှေးဟောင်းဂိုဏ်းပျက်ကြီးပင်…
ကျင့်ကြံသူများစွာသည် ရှေးဟောင်းလိုဏ်ဂူစံအိမ်များကို ရှာဖွေနေကြသော်ငြား အင်အားစုကြီးများမှ ပညာရှင်များမှာမူ ဤနေရာသို့သာ တန်းလာခဲ့ကြသည်။
လက်ရှိ ဤနေရာတွင် စုဝေးနေသည့် ကျင့်ကြံသူ အရေအတွက်သည် ဧကရာဇ်ဥယျာဉ် ပွင့်စဉ်က ကောင်းကင်ကံကြမ္မာမြို့၌ စုဝေးခဲ့သည့် ကျင့်ကြံသူအရေအတွက်ထက်ပင် အများကြီး ပိုများနေပေသည်။
Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၄၉၂)
ဧကရာဇ်ဥယျာဉ် ပွင့်ခဲ့စဉ်က ဧကရာဇ်ကျောက်စိမ်း အရေအတွက်မှာ အတော့်ကိုမှ နည်းပါးလှသည့်အတွက် ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်ထဲသို့ ဝင်နိုင်သည့်လူ များများစားစား မရှိခဲ့ချေ။ သို့သော် ဤဂိုဏ်းပျက်ကြီးဆီကိုမူ လူတိုင်း လာနိုင်ပေသည်။ ကျဆုံးဧကရာဇ်တောင်တွင် ဧကရာဇ်ဖိအား မရှိတော့သဖြင့် လူတိုင်းသည် ကျဆုံးဧကရာဇ်တောင်၏ အတွင်းပိုင်းဆီသို့ အပြေးလာပြီး ဤနေရာဆီသို့ လာနိုင်ကြသည်။
ထို့ကြောင့် ရှေးဟောင်းဂိုဏ်းပျက်ကြီးရှေ့တွင် စုစည်းနေသည့် ကျင့်ကြံသူ အလွန်များနေရခြင်း ဖြစ်သည်။ ထို့အပြင် ဤနေရာတွင် စုဝေးနေသည့် လူများသည် မဟာ အင်အားစုကြီးများမှ ပညာရှင်များ သက်သက်ပင် မဟုတ်ကြချေ။ အလယ်အလတ် အင်အားစုများ၊ အဆင့်နိမ့် အင်အားစုများလည်း ပါပေသည်။ သို့သော်လည်း တိုက်ခိုက်ခံရ၊ အသတ်ခံရမည်ကို စိုးရိမ်ကြသည့် အတွက်ကြောင့် အင်အားစုကြီးများမှ ပညာရှင်များနှင့်တော့ တစ်တန်းတည်း သွားရပ်မနေရဲကြပေ။
လက်ရှိတွင် ရာပေါင်းများစွာသော တန်ခိုးရှင်အဆင့် ပညာရှင်များသည် ဂိုဏ်းပျက်ကြီးအား ကာကွယ်ထားသည့် အစီအရင်အား အားတက်သရော တိုက်ခိုက်နေကြသည်။ တိုက်ခိုက်မှုပေါင်းစုံ၊ သိုင်းပညာရပ် ပေါင်းစုံ ထွက်ပေါ်နေခဲ့သည်။ ထိုတိုက်ခိုက်မှုးများကြောင့် အကာအရံ၏ မျက်နှာပြင်ထက်တွင် လှိုင်းတွန့်ပေါင်းများစွာ တရစပ် ထွက်ပေါ်လာခဲ့နေခဲ့သည်။ သို့တိုင် အကာအရံမှပင် တုတ်တုတ်မျှပင်မလှုပ်။ တန်ခိုးရှင်အဆင့် ရာပေါင်းများစွာ၏ ရက်ပေါင်း နှစ်ဆယ်ကြာအောင် ပူးပေါင်းတိုက်ခိုက်မှုကို ခံနေရသည့်တိုင် အကာအရံသည် ပျက်စီးသွားခြင်း မရှိသေးချေ။
သို့သော်လည်း ထိုပညာရှင်များ၏ တိုက်ခိုက်မှု အလဟဿ ဖြစ်မသွားခဲ့ချေ။ အချိန် အတော်ကြာအောင် တိုက်ခိုက်နေပြီးနောက် ဂိုဏ်းအား ကာကွယ်ထားသည့် အကာအရံသည် စတင်၍ မတည်မငြိမ် ဖြစ်လာနေခဲ့လေပြီ။
အချို့လူများသည် တိုက်ခိုက်ခြင်းကို အာရုံစိုက်နေကြချိန် အုပ်စုဖွဲ့၍ အဆင့်နိမ့် အင်အားစုများကို လိုက်လံမောင်းထုတ်ပစ်နေသည့် အဖွဲ့တစ်ဖွဲ့လည်း ရှိပေသည်။ ထိုအဖွဲ့သည် အင်အားစုကြီးများ အကျိုးအမြတ် များများရရှိစေဖို့ရာ သေချာနိုင်ရန်အတွက် လူအရေအတွက်ကို လျော့ချနေခြင်း ဖြစ်သည်။ သို့သော်လည်း အကာအရံအား အဓိက အားသွန်ခွန်စိုက် ဖျက်စီးထားသူမှာ သူတို့သာ ဖြစ်သည့်အတွက်ကြောင့် အချောင်လူများမှ သူတို့ကြိုးစားမှု အသီးအပွင့်အား ခိုးယူသွားမည်ကို သူတို့ မလိုလားကြပေ။
အခြေအနေကို နားမလည်ဘဲ ရှေ့တက်လာသည့်လူတိုင်း ချွင်းချက်မရှိ အသတ်ခံရပေမည်။
အခြေအနေ အကြောင်းကြောင်းကို မသိသော လူများစွာသည် ထိုအဖွဲ့၏ လက်၍ အသတ်ခံခဲ့ရသည်။ နောက်ကျမှ ရောက်လာသော လူများမှာမူ ထိုအကြောင်းကို ကြားပြီးနောက် ရှေ့တက်မသွားရဲကြတော့ဘဲ အပြင်ဘက်စွန်းတွင်သာ ရပ်နေကြတော့လေသည်။ ရှေးဟောင်း ဂိုဏ်းပျက်ကြီးထဲတွင် ရှိနေသည့် အဖိုးတန်ရတနာများ မည်မျှပင် စွဲမက်ဖွယ်ကောင်းစေကာမူ ဤလောကတွင် အရေးအကြီးဆုံးသည် မိမိ၏ အသက်သာ ဖြစ်သည်။
အားကောင်းသော နောက်ခံမရှိသည့် လူများသည် ဂိုဏ်းပျက်ကြီးနှင့် ဆယ်မိုင်အကွာတွင် ရပ်နေရုံသာ တတ်နိုင်ခဲ့သည်။ သူတို့လည်း ဤပွဲတော်ကြီးတွင် ဝင်ရောက် ဆင်နွှဲချင်သော်လည်း ဆင်နွှဲရန် အရည်အချင်း မပြည့်မှီသဖြင့် အပြင်ဘက်တွင်သာ အံကြိတ်ကြိတ်နှင့် စောင့်နေခဲ့ရ၏။
“တကယ်ကြီး ကြီးကျယ်တဲ့ အခမ်းအနားကြီးပါးလား။ အရိပ်ကြယ်ပေါ်က အင်အားစုတွေ အကုန်လုံးနီးပါးကို ဒီလို စုစုစည်းစည်းနဲ့ မြင်ရဖို့ တကယ် မလွယ်ဘူး” လူအုပ်ထဲတွင် ရပ်နေသော လူထွားကြီး တစ်ယောက်က ခေါင်းတရမ်းရမ်းဖြင့် ပြောလိုက်သည်။
“တောသား” သူ့စကားကို ကြားသော် ရိုးရှင်းသော ဝတ်ရုံကို ဝတ်ဆင်ထားသည့် မနီးမဝေးတွင် ရှိနေသော လူအိုကြီးက အေးစက်စက် လေသံဖြင့် နှာခေါင်းရှုံ့လျက် ပြန်ပြောလိုက်၏ “အရိပ်ကြယ်ပေါ်က ပညာရှင် အရေအတွက်က ဒီလောက်ပဲ ရှိလိမ့်မယ်လို့ မင်းထင်နေတာလား။ အင်အားစုကြီးတွေက သူတို့ လူအင်အားရဲ့ တစ်ဝက်လောက်ကိုပဲ ပို့လိုက်တာ။ အကုန် ပို့လိုက်တာ မဟုတ်ဘူး။ ပြီးတော့ ဒီကို ထပ်လာနေတဲ့လူတွေ ရှိသေးတယ်”
“ခွေးအိုကြီး၊ ဘာလဲ ခင်ဗျား တိုက်ခိုက်ချင်နေတာလား။ ဒီအဖေက ကိုယ့်စိတ်ထဲရှိတာပဲ ကိုယ်ပြောနေတာ။ ခင်ဗျားသောက်ပူ မပါဘူး” လူထွားကြီးက ပြန်အော်ဆဲလိုက်လေသည်။ အထဲ မဝင်ရသည့်အတွက် ဒေါသထွက်နေသည်ကိုမှ လူအိုကြီး၏ လှောင်ပြောင်စကားကြောင့် အနာပေါ် တုတ်ကျသည့်နှယ် တရှူးရှူးတရှဲရှဲ ဖြစ်သွဦးခဲ့သည်။
လူအိုကြီးသည် လူထွားကြီးအား စောင့်ငဲ့၍သာ တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး ဘာမှ ထပ်ပြန်ပြောမနေခဲ့ပေ။
လူအိုကြီး၏ အထင်တသေး အကြည့်ကို မြင်သော် လူထွားကြီး ပို၍ ဒေါသထွက်သွားပြီး ထိတိုက်ခိုက်တော့မည်အပြု၊ ရုတ်တရက် သူ့ရှေ့တွင် အလင်းတစ်ချက် လက်သွားပြီး လူငယ်လေး တစ်ယောက် ပေါ်လာသည်ကို သတိပြုမိလိုက်သည်။
လူထွားကြီး အံ့အားသင့်သွားခဲ့ပြီး ထိုလူငယ်လေးကို ကြောင်ကြည့်နေမိလိုက်သည်။ သူ့စိတ်ထဲ ထိုလူငယ်လေးကို ရင်းနှီးနေသလို ခံစားမိသည်။ သို့သော် ထိုလူငယ်လေးကို မည်သည့် နေရာတွင် တွေ့ခဲ့ဖူးမှန်း မပြောတတ်နိုင်အောင် ဖြစ်နေခဲ့သည်။
“လူတွေ အများကြီးပါလား…” လူငယ်လေးသည် ဘေးပတ်လည်ကို တစ်ချက် လှည့်ကြည့်လိုက်ပြီး အံ့အားသင့်နေသည့် လေသံဖြင့် ပြောလိုက်သည်။
လူထွားကြီးက ပြန်ပြောလိုက်လေသည် “များမှာပေါ့။ အကုန်လုံးက အထဲသွားပြီး ကောင်းတာလေး တစ်ခုခုလောက် လိုချင်နေတာကြတာကိုး။ ရောင်းရင်း ဘယ်ကလာတာလဲ”
လူငယ်လေးက ပြုံးလျက် “အပြင်ဘက်ကနေ လာတာ။ အခုလေးတင်မှ ဒီနေရာအကြောင်း သတင်းကြားလို့ အပြေးလာခဲ့တာ။ ကျုပ်သွားနှင့်ပြီနော်”
ပြောပြီးသည်နှင့် ရှေ့တည့်တည့်သို့ ပျံသန်းသွားလေသည်။
“မိတ်ဆွေလေး နေး” ရိုးရှင်းသော ဝတ်ရုံကို ဝတ်ဆင်ထားသည့် လူအိုကြီးက အလျင်စလို လှမ်းအော်ပြောလိုက်သည်။ သို့သော် လူငယ်လေး ထွက်သွားသည်မှာ မြန်လွန်းလှသဖြင့် အချိန်မှီ မတားလိုက်နိုင်ခဲ့ပေ။
“ဒီကောင်လေးတော့သွားပြီ” လူအိုကြီးက ခေါင်းတခါခါနှင့် ပြောလိုက်သည်။ လူငယ်လေးသည် အတော်လေး အသက်ငယ်သေးပြီး သူ့ကျင့်ကြံခြင်းမှာလည်း အတော်လေး မြင့်ပေသည်။ သို့သော်လည်း ဂိုဏ်းအား ကာကွယ်ထားသည့် အစီအရင်ဆီ သွားမှဖြင့် ထိုလူများ၏ သတ်ဖြတ်ခြင်း ခံရပေလိမ့်မည်။
“ဘာလို့ အသတ်ခံရမှာလဲ။ သူအထဲတောင် ဝင်လို့ရချင် ရသွားဦးမှာ” လူထွားကြီးက ပြန်ပြောလိုက်သည်။
ဟိုးတစ်ခါက ကောင်းကင်ကံကြမ္မာမြို့တော်တွင် သူရှိနေစဉ် ထို့မြို့တစ်ခုလုံး ဗြောင်းသတ်သွားသည့် အဖြစ်နှင့် ကြုံခဲ့ရသည်။ ထိုကဲ့သို့ မြို့တစ်ခုလုံး ဗြောင်းဆန်ရခြင်းမှာ အဓိက တရာခံမှာ နဂါးလိုဏ်ဂူတောင်၏ သခင်ဖြစ်သော ရန်ကိုင်ဆိုသည့် လူငယ်လေး ဖြစ်ကြောင်း သူသိခဲ့ရလေသည်။ မြို့တစ်ခုလုံးကို ဗြောင်းဆန်အောင် လုပ်ခဲ့သော်ငြား ထိုလူငယ်လေးကို မည်သူကမှ လိုက်လံဖမ်းဆီးခြင်း မရှိဘဲ လွတ်လွတ်လပ်လပ် သွားလာခွင့် ပေးထားခဲ့သည်။
ရန်ကိုင်ဆိုသော ထိုလူငယ်လေးသည် ယနေ့တွင် အထက်စကြာဝဠာဂိုဏ်း၏ ဂိုဏ်းချုပ်တစ်ယောက် ဖြစ်နေခဲ့လေပြီ။
“မင်းဘာပြောချင်တာလဲ” လူအိုကြီးက လူထွားကြီးအား မယုံသင်္ကာအကြည့်ဖြင့် ကြည့်လျက် “အထဲဝင်သွားဖို့ လုပ်တဲ့လူတွေမှ အများကြီးပဲ။ ဒါပေမယ့် ဘယ်သူ ဝင်သွားခွင့် ရလို့လဲ။ ဝင်လို့မရတဲ့ အပြင်ကိုမှ အသတ်တောင် ခံလိုက်ရသေးတယ်။ သူတို့ အလောင်းတွေဆို အခုထိ သွေးတောင် ခြောက်သေးတာ မဟုတ်သေးဘူး။ အဲ့ဒါကို အဲ့ကောင်လေး အသက်ရှင်မယ်လို့ မင်းဘယ်လိုတောင် ထင်တာလဲ”
“ဟဲဟဲ၊ ကြည့်သာ ကြည့်နေစမ်းပါ။ သူဖြတ်သွားနိုင်ရင် ဒီအဖေကို ခင်ဗျား တောင်းပန်ရမယ်” လူထွားကြီးက ယုံကြည်ချက်အပြည့်ဖြင့် ပြန်ပြောလိုက်သည်။
“သူအသတ်ခံလိုက်ရမယ် ဆိုရင်ကော” လူအိုကြီးက မျက်လုံးမှေးစဉ်း၍ ပြန်ပြော၏။
“ဒီအဖေ ဒူးထောက်ပြီး ခင်ဗျားဖိနပ်ကို လျက်ပေးမယ်၊ ဟုတ်ပြီလား” လူထွားကြီးက အသံကျယ်ကျယ်ဖြင့် အော်ပြောလိုက်သည်။
သူ့စကားသံကြောင့် အကုန်လုံး၏ အာရုံသည် လူထွားကြီးဆီသို့ စုပြုံ ရောက်ရှိလာခဲ့လေသည်။
“ကောင်းပြီလေ။ လောင်းကြတာပေါ့” လူအိုကြီးက ပြန်ပြောလိုက်သည်။ ဂိုဏ်းပျက်ကြီးဆီသို့ မည်သူမှ မလာနိုင်အောင် ကာကွယ်နေသော အဖွဲ့အား လူငယ်လေး ဖြတ်ကျော်သွားနိုင်လိမ့်မည်ဟု သူမထင်ချေ။
လူအိုကြီးနှင့် လူထွားကြီး၏ အလောင်းအစားကြောင့် အကုန်လုံး၏ အာရုံသည် ရန်ကိုင် အပေါ်သို့ စုပြုံရောက်ရှိနေခဲ့သည်။ အင်အားစုကြီးများမှ စုဖွဲ့ထားသော အဖွဲ့ကို ထိုလူငယ်လေး မည်ကဲ့သို့ ဖြတ်ကျော်သွားမည်လဲ ဆိုသည်ကို အကုန်လုံး သိချင်နေမိကြသည်။
တစ်ခုခု မှားယွင်းနေသည်ကို ရန်ကိုင် အလျင်အမြန် သတိပြုမိသွားခဲ့သည်။
ချင်းတုန်နှင့် ဆက်သွယ်ရေး မှော်ရတနာမှ တစ်ဆင့် ဆက်သွယ်ပြီးနောက် ဤနေရာအကြောင်း အကြမ်းဖျင်း သိလိုက်ရသော်လည်း လက်ရှိ အခြေအနေသည် သူထင်ထားသည်ထက် ပိုမို ရှုပ်ထွေးနေခဲ့သည်။
သူပြေးထွက်သွားပြီး မကြာခင်မှာပင် တန်ခိုးရှင်အဆင့် ခုနှစ်ယောက်၊ ရှစ်ယောက်ဖြင့် ဖွဲ့စည်းထားသော အဖွဲ့တစ်ဖွဲ့ သူ့လမ်း ပိတ်ရပ်လာခဲ့သည်။ အဖွဲ့ဝင်အားလုံးသည် မတူညီသော ဝတ်စုံများကို ဝတ်ဆင်ထားကြပေသည်။
ထိုအဖွဲ့ထဲတွင် ရန်ကိုင် မှတ်မိသည့် ဝတ်စုံသုံးစုံ ရှိနေခဲ့သည်။ ကောင်းကင်တိုက်ပွဲ အစည်းအရုံး၏ အဖွဲ့သားများ ဝတ်ဆင်သည့်ဝတ်စုံ၊ မိုးကြိုးမုန်တိုင်းဂိုဏ်းမှ အဖွဲ့သားများ ဝတ်စုံနှင့် မြူနှင်းမှုန်နန်းတော်မှ အဖွဲ့သားများ ဝတ်ဆင်သည့် ဝတ်စုံတို့ပင် ဖြစ်သည်။
ကောင်းကင်တိုက်ပွဲ အစည်းအရုံးနှင့် မိုးကြိုးမုန်တိုင်းဂိုဏ်းသည် ပြောစရာမလိုအောင်ကို အရိပ်ကြယ်၏ ထိပ်တန်းအင်အားစုကြီး နှစ်ခုဖြစ်ပြီး မြူနှင်းမှုန်နန်းတော်မှာမူ အရိပ်လခန်းမနှင့် ယှဉ်ပြိုင်နိုင်သော ပထမအဆင့် အင်အားစုတစ်ခု ဖြစ်သည်။
ကျန်လူများသည် မည်သည့် အင်အားစုမှ ပညာရှင်များ ဖြစ်သလဲ ဆိုသည်ကို သူမပြောနိုင်သော်လည်း ရောက်လာသည့် လူအားလုံးသည် အနည်းဆုံး တန်ခိုးရှင်ဒုတိယအဆင့် ကျင့်ကြံခြင်းကို ပိုင်ဆိုင်ထားခဲ့ကြသည်။
ထိုလူများသည် ရန်ကိုင်နှင့် မီတာတစ်ထောင် အကွာတွင် ရပ်လျက် သူ့အား ထူးမခြားနားဟန်ဖြင့် စိုက်ကြည့်နေကြသည်။ ချက်ချင်းဆိုသလို အဖွဲ့ထဲမှ မီးခိုရောင်ဝတ်စုံ ဝတ်ဆင်ထားသည့် လူအိုကြီးတစ်ယောက် ရှေ့ထွက်လာပြီး မပြောမဆိုနှင့် သူ့ဆီသို့ မီးနီရောင် သန်းနေသော ဓါးတစ်ချောင်း လှမ်းပစ်လိုက်သည်။
ဓါးအမြန်နှုန်းမှာ ကြောက်မခန်းလိလိပင်။
တစ်ဖက်လူဆီမှ ထွက်ပေါ်နေသော သတ်ဖြတ်လိုစိတ်ကို အာရုံခံမိလိုက်သည်နှင့် ရန်ကိုင် အမူအရာ ပြောင်းလဲသွားပြီး ခရမ်းရောင်ဒိုင်းကို ချက်ချင်းထုတ်ကာ သူ့ကိုယ်သူ ကာကွယ်လိုက်ရ၏။
ဘုန်း…
ဓါးသွားနှ၍့် ခရမ်းရောင်ဒိုင်းတို့ ထိပ်တိုက် တွေ့သွားသည့်အခိုက် ပြင်းထန်သော စွမ်းအင်လှိုင်းတို့ ပေါက်ကွဲထွက်လာခဲ့သည်။ မီးနီရောင်အလင်းများသည် ရန်ကိုင် ရှိနေသည့် နေရာအား အပြည့်အဝ ဖုံးလွှမ်းသွားသဖြင့် ရန်ကိုင် ဘာဖြစ်လို့ ဖြစ်သွားမှန်း မည်သူမှ မမြင်ရတော့ချေ။
မီးခိုးရောင်ဝတ်ရုံဝတ် လူအိုကြီးသည် နှာခေါင်းတစ်ချက် ရှုံ့လိုက်ပြီး သူ့ဓါးကို ပြန်ခေါ်လိုက်ကာ ယခင် ရန်ကိုင် ရပ်နေခဲ့သည့် နေရာအား ထူးမခြားနားဟန်ဖြင့် တစ်ချက် လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။
ရန်ကိုင် သေပြီဟု သူထင်နေခြင်းပင်။ ရန်ကိုင်သည် တန်ခိုးရှင်ပထမအဆင့်သာ ရှိသေးသည့်အတွက် သူ့တိုက်ကွက်ကို မည်သို့မှ မခုခံဣိုင်ဟု ထင်နေသည်။ သို့သော် မကြာမီ လူအိုကြီး မျက်မှောင်ကြုတ်ဿွားခဲ့လေသည်။
အလင်းရောင်တို့ ပျောက်ကွယ်သွားပြီးနောက်တွင် ရန်ကိုင် ပြန်ပေါ်လာခဲ့သည်။ ခရမ်းရောင်ဒိုင်းသည် သူ့ရှေ့တွင် ပိတ်ကာထားဆဲ။ သူခန္ဓာကိုယ်ထက် မည်သည့် ဒဏ်ရာမှ မတွေ့ရသော်လည်း သူ့မျက်နှာမှာမူ ရေခဲတမျှ အေးစက်နေခဲ့သည်။
ရောက်ရောက်ချင်း မပြောမဆိုနှင့် ဗြုန်းစားကြီး သတ်ဖြတ်လိုစိတ် အပြည့်ဖြင့် တိုက်ခိုက်ခံလိုက်ရခြင်း ဖြစ်လေရာ ရန်ကိုင် ဒေါသမထွက်ဘဲ ဘယ်နေမည်နည်း။
“ခင်ဗျား ဒါဘာလုပ်တာလဲ” ရန်ကိုင်က မီးခိုရောင်ဝတ်ရုံဝတ် လူအိုကြီးအား အေးစက်စက် အကြည့်ဖြင့် စိုက်ကြည့်၍ မေးလိုက်သည်။
“ငါဘာလုပ်တာလဲ ဟုတ်လား” မီးခိုးရောင်ဝတ်ရုံဝတ် လူအိုကြီးက နှာခေါင်းရှုံလျက် “ငါ့တာဝန် ငါလုပ်တာလေ။ ဒီနေရာကို ဖြတ်သွားဖို့ ကြိုးစားတဲ့လူတိုင်း အသတ်ခံရမယ်။ မင်းလည်း ချွင်းချက်မဟုတ်ဘူး”
အောက်ဘက်ရှိ သေဆုံးနေသော အခြားကျင့်ကြံသူများ၏ အလောင်းများကို ကြည့်ရင်း ရန်ကိုင် မျက်မှောင်ကြုတ်ဿွားခဲ့လေသည်။
မီးခိုရောင်ဝတ်ရုံဝတ် လူအိုကြီးသည် သူ့ထက် ကျင့်ကြံခြင်း တစ်ဆင့်နိမ့်သော ရန်ကိုင်ကို တစ်ချက်တည်းနှင့် အသေမသတ်လိုက်နိုင်သဖြင့် အနည်းငယ် ရှက်နေခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် ရှက်ရှက်နှင့် ဒုတိယအကြိမ် ထပ်မံတိုက်ခိုက်တော့မည်အပြု၊ နောက်ဘက်မှ အသံတစ်သံ ရုတ်တရက် ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည် “ခဏနေဦး”
မီးခိုရောင်ဝတ်ရုံဝတ် လူအိုကြီးလည်း လက်ပြန်ရုတ်လိုက်ပြီး နောက်သို့ လှည့်ကြည့်လိုက်ရာ ဆံဖြူလူအိုကြီး တစ်ဦးကို တွေ့လိုက်ရသည် “အစ်ကိုလျန် ဘာပြောချင်လို့လဲ”
မျိုးရိုးနာမည်လျန်နှင့် လူအိုကြီးသည် မီးခိုးရောင်ဝတ် လူအိုကြီး၏ အမေးကို ပြန်မဖြေဘဲ ရန်ကိုင်ကို ကြည့်၍သာ မေးလိုက်သည် “ဒီက ရောင်းရင်းက အထက်စကြာဝဠာဂိုဏ်းရဲ့ ဂိုဏ်းချုပ် ရန်ကိုင်လား မသိဘူး”
ရန်ကိုင်က ထိုလူအိုကြီးဘက်သို့ လှည့်ကြည့်လိုက်ပြီး ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည် “ဟုတ်တယ်။ ကျုပ်က ရန်ကိုင်ပဲ”
“ဘယ်လို၊ ဒီကောင်လေးက အထက်စကြာဝဠာဂိုဏ်းရဲ့ ဂိုဏ်းချုပ်လား” ရန်ကိုင်အား ယခုလေးတင် တိုက်ခိုက်လိုက်သော မီးခိုးရောင်ဝတ် လူအိုကြီး အလန့်တကြား ဆိုလိုက်သည်။
သူ့လုပ်ရပ်အပေါ် သူနောင်တ ရချင်နေလေပြီ။
ရန်ကိုင်၏ ကျင့်ကြံခြင်း မည်သို့ပင် ဖြစ်နေစေကာမူ သူဦးဆောင်နေသည့် အထက် စကြာဝဠာဂိုဏ်းသည် လူတိုင်း အထင်မသေးရဲတော့သည့် အင်အားစုတစ်ခု ဖြစ်နေလေပြီ။ အထက်စကြာဝဠာဂိုဏ်း၌ တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် ကြယ်သင်္ဘော ရှိနေသည်ကို ထည့်မတွက်လျှင်ပင် ရန်ကိုင်၏ တိုက်ပွဲစွမ်းရည်သည် သူ့ကျင့်ကြံခြင်း အဆင့်ထက် အများကြီး သာလွန်သည်ဟု ကောလဟာလများ ရှိသည်။ ရန်ကိုင်အား တိုက်ခိုက်ခဲ့သည့် အကြောင်း ပြန်စဉ်းစားမိလိုက်သည့်အခါ လူအိုကြီး ကျောရိုးတစ်လျှောက် စိမ့်တက်သွားခဲ့ရလေသည်။
ရန်ကိုင်ဆိုသည့် လူငယ်လေးသည် သူတော်စင်ဘုရင် တတိယအဆင့်နှင့်ပင် တန်ခိုးရှင် အဆင့် ကျင့်ကြံသူများစွာကို သတ်ဖြတ်ခဲ့သည်ဟု ကောလဟာလများ ထွက်ခဲ့သည်။ ယခု သူကျင့်ကြံခြင်းသည် တန်ခိုးရှင်အဆင့်သို့ ရောက်လာခဲ့ပြီ ဖြစ်လေရာ သူ့တိုက်ပွဲစွမ်းရည်သည် အနည်းဆုံး တန်ခိုးရှင်တတိယအဆင့်အောက် နိမ့်ကျတော့လိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။
မီးခိုးရောင်ဝတ် လူအိုကြီးသည် တန်ခိုးရှင်ဒုတိယအဆင့်သာ ရှိသေးသည်။ သူသာ ရန်ကိုင်နှင့် တကယ်တမ်း တိုက်ခိုက်လျှင် မရဏလမ်း မြန်းရမည့်လူသည် သူပြန်ဖြစ်သွားနိုင်၏။
သူ့အား အချိန်မှီ လှမ်းတားလိုက်သော အကြီးအကဲလျန်ကိုပင် ကျေးဇူးတင်မိသွားသည်။ မဟုတ်လျှင် သူဆိုးဆိုးရွားရွား အမှားကြီးတစ်ခုကို လုပ်မိလိုက်ပေလိမ့်မည်။
ထို့အပြင် လောလောဆယ်၌ အရိပ်ကြယ်ပေါ်ရှိ အင်အားစုတိုင်းသည် အထက် စကြာဝဠာဂိုဏ်းနှင့် မိတ်ဆွေ ဖွဲ့ချင်နေကြသည်။ သို့သော်လည်း ထိုဂိုဏ်းနှင့် ဆက်ဆံရေးတစ်ခု တည်ဆောက်ရန် အလွန်ကိုမှ ခက်ခဲပေသည်။
မီးခိုးရောင်ဝတ်စုံ ဝတ်ထားသည့် လူအိုကြီး၏ ဂိုဏ်းသည်လည်း အတူတူပင်။ သို့သော်ငြား ဂိုဏ်းမှ မိတ်ဆွေဖွဲ့ချင်နေသော လူကို သူက သတ်ဖြတ်လိုစိတ်အပြည့်ဖြင့် သွားတိုက်ခိုက်ခဲ့၏။ တစ်ဖက် သူ့တို့ဂိုဏ်းအား အမြင်ကြည်တော့မည် မဟုတ်သည်မှာ သေချာသလောက် ရှိသွားလေပြီ။ ထိုအချက်ကို စဉ်းစားမိလိုက်သော် မီးခိုးရောင်ဝတ်ရုံဝတ် လူအိုကြီး စိုးရိမ်ပူပန်လာခဲ့လေသည်။
Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၄၉၃)
“တကယ်ပဲ ဂိုဏ်းချုပ်ရန်ပဲ” လူအိုကြီးက ယဲ့ယဲ့လေးပြုံးလျက် လက်သီးဆုပ်ကာ ပြောလိုက်လေသည် “ရိုင်းပြမိသလို ဖြစ်သွားခဲ့ရင် ခွင့်လွှတ်ပေးပါ ဂိုဏ်းချုပ်ရန်၊ ကျုပ်က ကောင်းကင်တိုက်ပွဲ အစည်းအရုံးရဲ့ အကြီးအကဲလျန်ရုန်ပါ”
ကောင်းကင်တိုက်ပွဲ အစည်းအရုံးလား ရန်ကိုင် မျက်မှောင်ကြုတ်သွားခဲ့သည်။ ထိုအင်အားစုကို ရန်ကိုင် ကြည့်မရချေ။ သူတို့ကြား ကတောက်ကဆများပင် ရှိခဲ့ဖူးသည်။ သို့သော် တစ်ဖက်လူက ယဉ်ယဉ်ကျေးကျေး ပြောဆိုနေသဖြင့် သူဘက်ကလည်း ရိုင်းပြနေ၍ မဖြစ်ပေ။ အလိုက်အထိုက်တော့ ပြန်ပြောပေးရပေမည်။ ထို့ကြောင့် “ရန်ကိုင် အကြီးအကဲလျန်ကို နှုတ်ဆက်ပါတယ်”
“အင်း” လျန်ယန် မျက်နှာထက်ရှိ အပြုံး ပို၍ ကြင်နာသယောင် ထင်လာရသည်။ သို့သော် ရန်ကိုင် အမြင်တွင် ထိုအပြုံးသည် အတော်လေးကို ထူးဆန်းနေသည်။ သို့သော် ဘာကြောင့် ထူးဆန်းနေမှန်း မပြောတတ်ချေ။ ထိုအပြုံးနှင့် ပက်သက်၍ တစ်ခုခု မူမမှန်သည်ဟူ၍သာ သူ့စိတ်ထဲ ခံစားနေရသည်။ သူအဖြေမထုတ်နိုင်သေးခင်မှာပဲ လျန်ရုန်က သူ့နားတွင် ရပ်နေသော လူကို ညွှန်ပြ၍ ပြောလိုက်သည် “ဒါက မိုးကြိုးမုန်တိုင်းဂိုဏ်းရဲ့ ဒုဂိုဏ်းချုပ် စီတုဟုန်လေ။ ဂိုဏ်းချုပ်ရန် သူ့အကြောင်းကို ကြားဖူးမှာပေါ့”
“အင်း၊ ကြားဖူးတယ်” နှစ်ယောက်စလုံးသည် အရိပ်ကြယ်၏ နာမည်ကျော် တန်ခိုးရှင် တတိယအဆင့် ပညာရှင်များ ဖြစ်ကြပေသည်။ ယခင်က သူတို့ နာမည်ကိုသာ ကြားဖူးခြင်းဖြစ်ပြီး ယခုမှသာ ကိုယ်တွေ့ မြင်ဖူးခြင်းဖြစ်သည်။
ကောင်းကင်တိုက်ပွဲ အစည်းအရုံးနှင့် မိုးကြိုးမုန်တိုင်းဂိုဏ်းသည် ရေနှင့်မီးကဲ့သို့ အမြဲမတည့်ကြသည့် အင်အားစုများ မဟုတ်ကြသော်လည်း သင့်မြတ်သည့် အင်အားစုများလည်း မဟုတ်ကြချေ။ ထိုသို့ဆိုလျှင် သူတို့ အင်အားစုနှစ်ခု ဘာကြောင့် အတူ ပူးပေါင်းနေရသနည်း။ လက်ရှိ အခြေအနေနှင့် ပက်သက်၍ အနည်းငယ် ထူးဆန်းနေသလိုလို ရန်ကိုင် ခံစားနေရသည်။ သို့သော် ဂိုဏ်းပျက်ကြီးအား ကာကွယ်ထားသည့် အစီအရင်ကို လှမ်းမြင်လိုက်သည့်အခါ အကြောင်းစုံကို အလျင်အမြန် နားလည်သွားခဲ့လေသည်။
ထာဝရ ရန်သူဟူ၍ မရှိ။ အကျိုးအမြတ်သာ ရမည်ဆိုလျှင် ကမ္ဘာမကြေ ရန်သူများပင် မိတ်ဆွေကောင်းများ ဖြစ်သွားကြနိုင်သည်။ လက်ရှိ အခြေအနေသည် ထိုစကားပုံကို အကောင်းဆုံး သရုပ်ဖော်ထားခြင်း ဖြစ်သည်။
“ဂိုဏ်းချုပ်ကို ကျုပ်တို့ တားချင်လို့ တားချင်နေတာ မဟုတ်ပါဘူး။ ဂိုဏ်းချုပ်ရန်လည်း လက်ရှိ အခြေအနေကို မြင်တာပဲ။ အရိပ်ကြယ်က အင်အားစုကြီးတွေ စုပေါင်းပြီး အကာအရံကို ချိုးဖျက်ထားတာ ဆိုတော့ အခြားသူတွေကို ဘယ်ဝင်ခွင့် ပေးချင်ပါ့မလဲ။ ဒါကြောင့် ကျုပ်တို့တွေ စုပေါင်းပြီး အခြားသူတွေ ဝင်မလာအောင် တားဆီးနေတာ။ ခွင့်ပြုချက် မရှိဘဲ ဝင်လာတဲ့ လူအားလုံးကို တိုက်ခိုက်ဖို့ ကျုပ်တို့ကို အမိန့်ပေးထားပြီးသား။ ဒါကြောင့် ရောင်းရင်းယုကို ခွင့်လွှတ်ပေးဖို့ ဂိုဏ်းချုပ်ရန်ကို တောင်းဆိုပါတယ်။ သူလည်း အမိန့်အရ လုပ်နေရလို့ပါ” လျန်ရုန်က အခြေအနေအကြောင်း အသေးစိတ် ရှင်းပြလိုက်သည်။
ရန်ကိုင်က ပြုံးလျက် ပြန်ပြောလိုက်လေ၏ “ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး။ ကျုပ်လည်း ဒဏ်ရာရသွားတာမှ မဟုတ်တာ”
လျန်ရုန်က ဟက်ဟက်ပက်ပက် ရယ်မောလိုက်ပြီး “ဂိုဏ်းချုပ်ရန်က တကယ်ကို သဘောထား ကြီးမားတာပဲ။ အခုလို သဘောထားကြီးမားပေးတဲ့အတွက် ဂိုဏ်းချုပ်ရန်ကို ဒီလျန် ကျေးဇူးတင်ပါတယ်”
မျိုးရိုးနာမည်ယုနှင့် လူအိုကြီးကလည်း အလျင်စလို တောင်းပန်လိုက်လေသည်။
“အကြီးအကဲချုပ်၊ အခု ဒီထဲကို ဘယ်သူ့ကိုမှ ဝင်ခွင့် မပေးတာလား” ရန်ကိုင်က မေးလိုက်သည်။ ယခင်က ကျဆုံးဧကရာဇ်တောင်သည် မည်သူမှ ပိုင်ဆိုင်ခြင်းမရှိသော နေရာတစ်ခု ဖြစ်သည်။ ယခု အင်အားစုကြီးများ အတူပူးပေါင်းပြီး ဤတောင်တစ်ခုလုံးကို လက်ဝါးကြီးအုပ်ကာ ရသမျှ ရတနာအားလုံးကို သူတို့အိတ်ထဲ သွတ်သွင်းနေသည်ကို ကြည့်ရသည်မှာ ရန်ကိုင်စိတ်ထဲ အတော်လေးကိုမှ မသက်မသာ ဖြစ်မိသည်။
သို့သော်လည်း အင်အားစုကြီးများ အတူပူးပေါင်းထားခြင်း ဖြစ်သည့်အတွက် သူ့ကိုယ်သူ ဘုံရန်သူဖြစ်အောင် ထိုလူများကို သွားကန့်လန့်တိုက်၍ မဖြစ်ချေ။
“ဟုတ်တယ်။ လွန်ခဲ့တဲ့ လဝက်တုန်းက အဲ့သဘောတူညီချက် လုပ်ခဲ့တာ” လျန်ရုန်က အသာအယာ ခေါင်းညိတ်လိုက်လေသည် “ဒီနေရာကို စောင့်ကြပ်ဖို့အတွက် ကျုပ်တို့အားလုံးကို အထက်က စေလွှတ်လိုက်တာ”
“အဲ့လိုကိုး” ရန်ကိုင် ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။
သို့သော် လျန်ရုန်က ရုတ်တရက် ပြုံးလျက် “ဒါပေမယ် ဘယ်သူမှ ဝင်လို့ မရတာတော့ မဟုတ်ဘူး။ ကျုပ်တို့ ခုနှစ်ယောက်ရဲ့ သဘောတူညီချက်ကို ရတဲ့ ဘယ်သူမဆို ဝင်လို့ရတယ်”
“အို။ အဲ့လိုဆို ကျုပ်ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ” ရန်ကိုင် မျက်ခုံးပင့်လိုက်သည်။
“အဲ့ဒါက နည်းနည်းတော့ ခက်လိမ့်မယ်” လျန်ရုန်သည် အနည်းငယ် အခက်တွေ့သွားဟန်ဖြင့် နားထင်ကို ပွတ်သပ်၍ ပြောလိုက်လေသည် “ဂိုဏ်းကို ကာကွယ်ထားတဲ့ အစီအရင် ပျက်စီးတော့မယ် ဆိုတာ ချဲ့ကားပြောနေတာ မဟုတ်ဘူး။ ဒါပေမယ့် တစ်ယောက်ယောက် အခုအချိန် ဝင်သွားရင် အခြားသူတွေရဲ့ အသီးအပွင့်တွေကို အမြတ်ထုတ်သလို ဖြစ်သွားမှာပေါ့။ ဟုတ်တယ်မလား။ ဒါကြောင့် အခုအချိန် ဝင်သွားတဲ့ ဘယ်သူမဆို တန်ဖိုးတစ်ခုတော့ ပြန်ပေးရလိမ့်မယ်။ မဟုတ်ရင် မမျှဘူးလေ”
သူပြောသည်မှာ မှန်ပေသည်။ တန်ခိုးရှင်အဆင့် ကျင့်ကြံသူများ ရာနှင့်ချီကာ အကာအရံအား တိုက်ခိုက်နေသည်မှာ လဝက်ခန့် ရှိနေခဲ့လေပြီ။ ထို့ကြောင့် ဂိုဏ်းအား ကာကွယ်ထားသည့် အစီအရင်လည်း ပျက်စီးဖို့ရာ သိပ်မလိုလောက်တော့ချေ။ အကာအရံ ပျက်စီးခါနီးမှ နောက်ထပ်လူတစ်ယောက် ရောက်လာပြီး သူတို့ ကြိုးစားစိုက်ပျိုးထားသည့် အသီးအပွင့်များအား မျှဝေယူမည့်အဖြစ်ကို ထိုလူများ မည်ကဲ့သို့ လက်ခံနိုင်မည်နည်း။
“ဘယ်လို တန်ဖိုးမျိုးလဲ” ရန်ကိုင်က ခဏလောက် စဉ်းစားလိုက်ပြီး “အကြီးအကဲလျန် ပြောကြည့်လေ။ ကျုပ်တတ်နိုင်တဲ့ တန်ဖိုးဆိုရင် ပေးမှာပေါ့”
သို့သော်ငြား လျန်ရုန်က ရယ်သာရယ်လိုက်ပြီး “ဂိုဏ်းချုပ်ရန် ဒါမျိုး လုပ်နေစရာ မလိုပါဘူး။ အခြားတစ်ယောက်သာ ဆိုရင်တော့ တန်ဖိုးကြီးကြီး တောင်းလိုက်မှာ။ ဒါပေမယ့် အထက်စကြာဝဠာဂိုဏ်းရဲ့ ဂိုဏ်းချုပ်ဖြစ်တဲ့ ဂိုဏ်းချုပ်ရန် ကိုယ်တိုင် ရောက်လာတာဆိုတော့… ဘာမှမလိုတော့ပါဘူး။ အထက်စကြာဝဠာဂိုဏ်း ကိုယ်တိုင်က အင်အားစုကြီးတစ်ခုပဲလေ။ ဒါကြောင့် ဒီကိစ္စမှာ ဝင်ပါဖို့ အရည်အချင်း ပြည့်မှီတယ်လို့ ပြောလို့ရတယ်။ ပြီးတော့ ဂိုဏ်းချုပ်ရန်က ဘယ်သူကိုမှ ခေါ်မလာဘဲ တစ်ယောက်တည်း ရောက်လာဆိုတော့ ဂိုဏ်းချုပ်ရန်ကို ကျုပ် ချွင်းချက် ထားပေးရမှာပေါ့”
ရန်ကိုင် အံ့အားသင့်သွားပြီး ခေါင်းစောင်းလျက် ပြန်မေးလိုက်လေသည် “အဲ့ဒါက အကြီးအကဲလျန်အတွက် အဆင်ပြေပါ့မလား”
ရန်ကိုင် အနည်းငယ် ကြောင်အမ်းအမ်း ဖြစ်မိနေသည်။ တစ်ဖက်လူ သူ့အပေါ် ဘာကြောင့် ဒီလောက် ကောင်းနေမှန်း ရန်ကိုင် နားမလည်နိုင် ဖြစ်နေလေသည်။ သူနှင့် ကောင်းကင်တိုက်ပွဲ အစည်းအရုံးသည် သင့်မြတ်ခြင်း မရှိသည့်အပြင်ကိုမှ ရန်သူများပင် ဖြစ်နေသေးသည်။ ထိုသို့ဆိုလျှင် လျန်ရုန် ဘာကြောင့် သူ့အပေါ် အလွန် ကောင်းနေရသနည်း။
လျန်ရုန်က ရယ်သွမ်းသွေးလျက် “ဒါက ဒီလူအိုကြီးရဲ့ သဘောထားလေ။ ဒါပေမယ့် အခုကိစ္စက ဒီလူအိုကြီး တစ်ယောက်တည်းရဲ့ သဘောထားနဲ့မှ မရတာ။ ဂိုဏ်းချုပ်ရန် အထဲဝင်ခွင့် ရမရက ကျန်တဲ့လူတွေရဲ့ သဘောထားပေါ်မှာ မူတည်နေသေးတယ်လေ”
ပြောပြီးသည့်နောက် သူ့ဘေးတွင် ရပ်နေသော ပညာရှင် ခြောက်ယောက်ကို ကြည့်လိုက်သည်။
ထိုကျင့်ကြံသူ ခြောက်ယောက် အခက်တွေ့နေဟန်ဖြင့် အချင်းချင်း အကြည့်ချင်း ဖလှယ်လိုက်ကြသည်။ မကြာမီ မိုးကြိုးမုန်တိုင်းဂိုဏ်းရဲ့ ဒုဂိုဏ်းချုပ်ဖြစ်သော စီတုဟုန်က ခေါင်းညိတ်၍ ပြောလိုက်၏ “ဂိုဏ်းချုပ်ရန် တစ်ယောက်တည်းပဲ ဆိုတော့ ဒီလူအိုကြီးလည်း သွားခွင့်ပေးလိုက်ပါမယ်လေ”
ကောင်းကင်တိုက်ပွဲ အစည်းအရုံးနှင့် မိုးကြိုးမုန်တိုင်းဂိုဏ်းပင် သဘောတူနေလေရာ အခြာအင်အားစုများ ဘာပြောနိုင်တော့မည်နည်း။ သူတို့အားလုံးကို လျန်ရန်ုနှင့် စီတုဟုန်မှ အဖွဲ့ကို ဦးဆောင်နေခြင်း ဖြစ်သဖြင့် ကျန်လူများလည်း ချက်ချင်း သဘောတူလိုက်ကြလေသည်။
“အဲ့လိုဆိုမှတော့ ဒီရန် အားလုံးကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ်” ရန်ကိုင်သည် အားလုံးကို လက်သီးဆုပ်၍ ကျေးဇူးတင်စကား ဆိုလိုက်ပြီးနောက် ထိုခုနှစ်ယောက် အဖွဲ့ကို ဖြတ်ကျော် ပျံသန်းသွားလေသည်။
“ဂိုဏ်းချုပ်ရန် ရောက်လာပြီဆိုမှတော့ ကျုပ်တို့ကိုကူပြီး အကာအရံကို ဖျက်စီးပေးပါဦး။ ဒီအကာအရံကို မြန်မြန် ဖျက်စီးနိုင်လေ ကျုပ်တို့အတွက် ပိုကောင်းလေပဲ” လျန်ရုန်က လှမ်းအော်ပြောလိုက်သည်။ သို့သော် ရန်ကိုင်မှာ မီတာထောင်နှင့်ချီ အကွာသို့ ရောက်နေပြီ ဖြစ်သဖြင့် သူပြောသည်ကို ကြားမကြား မည်သူမှ မသိကြပေ။
ထိုကဲ့သို့ လှမ်းအော်ပြောလိုက်ပြီးနောက် လျန်ရုန်သည် စီတုဟုန်အား အဓိပ္ပါယ်ပါပါ ပြုံးလျက် ကြည့်လိုက်သည်။
ရန်ကိုင် ကောင်းကင်ကံကြမ္မာမြို့တော်ဆီသို့ ထွက်လာကြောင်းကို သူတို့ မကြာသေးခင်က သတင်း ရခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း ရန်ကိုင်နောက်သို့ တောက်လျှောက် ခြေရာခံ လိုက်လာပြီးနောက် ရန်ကိုင် ကျဆုံးဧကရာဇ်တောင်ထဲသို့ ဝင်သွားကြောင်း သိလိုက်ရသည်။ ကျဆုံးဧကရာဇ်တောင်ရှိ ပြောင်းလဲမှုများကို သတိပြုမိလိုက်သည့် နောက်တွင် အင်အားစုနှစ်ခုမှ ကျင့်ကြံသူအားလုံး ဤနေရာ၌ လာရောက် စုဝေးခဲ့ကြသည်။
ရန်ကိုင်အား မဖမ်းနိုင်မည်ကို စိုးရိမ်နေစဉ်မှာပဲ၊ ရန်ကိုင်သည် သူတို့ရှေ့သို့ သူ့ဘာသာ ရောက်ချလာခဲ့သည်။
ထိုကောင်လေးသည် မိုးနှင့်မြေသို့ သွားရာလမ်းမရှိတော့။ သေမင်းခံတွင်းသို့ သူ့ဘာသာ သက်ဆင်းလာသဖြင့် သူ့သေခြင်းအပေါ် မည်သူ့ကိုမှ အပြင်မတင်သင့်တော့ချေ။
သို့သော်လည်း ဤနေရာသည် လှုပ်ရှားလို့ကောင်းသည့် နေရာတစ်ခုမဟုတ်၊ လှုပ်ရှားမည်ဆိုလျှင် ရန်ကိုင်အား ထွက်မပြေးနိုင်အောင် တားထားနိုင်လိမ့်မည်ဟု ယုံကြည်ချက် မရှိ။ ထို့ကြောင့် အကောင်းဆုံး ရွေးချယ်စရာသည် ထိုကောင်လေးအား အထဲသို့ အရင်ဦးစွာ ဝင်သွားခိုင်းလိုက်စေပြီးမှ လှုပ်ရှားခြင်းပင် ဖြစ်လေသည်။
ရန်ကိုင်မှ ဤနေရာသို့ မဝင်ဘူးဆိုလျှင်ပင် လျန်ရုန်မှ သူ့အား ဖိတ်ခေါ်ပေဦးမည်။ စီတုဟုန်လည်း အတူတူပင်။ ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင် အထဲသို့ ဝင်ချင်နေသည်ကို သူတို့ နှစ်ဦးစလုံး မတားခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။
ရန်ကိုင်ကလည်း လျန်ရုန်၏ အပြုအမူ အနည်းငယ် ထူးခြားနေမှန်း သတိပြုမိသည်။ ဤလောကကြီးတွင် မည်သည့် အရာကိုမှ အလကားမရချေ။ တန်ဖိုးတစ်ခုကို လိုချင်တိုင်း တစ်ခုခုကို ပြန်လည် ပေးဆပ်တတ်ရသည်။ သို့သော် သူ့စွမ်းရည်အပေါ် ယုံကြည်ချက်ရှိသည့် အတွက်ကြောင့် လျန်ရုန်တို့ ဆင်ထားမည့် ထောင်ချောက်ကို ကြောက်မနေခဲ့ပေ။
ဂိုဏ်းပျက်ကြီးအား ကာကွယ်ထားသည့် အစီအရင်ရှေ့သို့ ရောက်သည်နှင့် တစ်ခုသော နေရာဆီသို့ ချက်ချင်း ပျံသန်းသွားလေသည်။
သူပျံသန်းသွားသည့် နေရာသည် ချင်းတုန်နှင့် ဖေးကျီတုတို့ ရှိနေသည့် နေရာဖြစ်သည်။
“အကြီးအကဲချင်း, မြို့သခင်ဖေး” ရန်ကိုင်က မြေကြီးပေါ်သို့ ဆင်းပြီးသည်နှင့် လှမ်းအော်ခေါ်လိုက်သည်။
ခေါ်သံကြားသဖြင့် နှစ်ဦးစလုံး နောက်သို့ လှည့်ကြည့်လိုက်ကြသည်။ ရန်ကိုင် မြင်သော် ချင်းတုန် ပြုံးသွားခဲ့ပြီး “ရန်ကိုင်၊ မင်းလည်း ဒီရောက်နေတာလား”
“ဟုတ်တယ်။ မတော်တဆ ရောက်လာတာ။ အစက ကောင်းကင်ကံကြမ္မာမြို့ဆီ သွားပြီး ခင်ဗျားတို့ နှစ်ယောက်ကို သွားရှာတာ။ ဒါပေမယ့် ခင်ဗျားတို့ ဒီရောက်နေမယ်လို့ မထင်ထားဘူး”
“ဘာလုပ်ဖို့ ငါတို့ကို ရှာတာလဲ”
“ကိစ္စသေးသေးလေးပါပဲ။ ဘာမှဒီလောက် အရေးမကြီးဘူး။ အခုကိစ္စပြီးမှ အဲ့ကိစ္စကို ဆွေးနွေးလို့ရတယ်” ရန်ကိုင်က ရယ်မောလိုက်သည်။
“အင်း။ ဒါပေမယ့် ကောင်းကင်တိုက်ပွဲ အစည်းအရုံးနဲ့ မိုးကြိုးမုန်တိုင်းဂိုဏ်းက လူတွေ ဘာလို့ မင်းကို ဝင်ခွင့်ပြုလိုက်တာ။ ဒါနည်းနည်းတော့ ထူးဆန်းတယ်။ ဝင်လာတဲ့ လူအားလုံးကို သတ်ပစ်ဖို့ သူတို့ကို အမိန့်ပေးထားပြီးသားကို”
“ကျုပ်မလည်း မသိဘူး”
“မင်းလည်း ရောက်နေမှတော့ တစ်ခါတည်း လာကူလိုက်ပါလား။ ဒီအကာအရံကြီးက အရမ်း အားကောင်းလွန်းတယ်ကွာ။ ဒီလောက်တောင် တိုက်ခိုက်နေတာတောင် အခုထိ မပျက်စီးနိုင်သေးဘူး။ ရှင်းရှင်းပြောရရင် ဒီအကာအရံက မင်းတို့ နဂါးလိုဏ်ဂူတောင်က အစီအရင်ထက် အများကြီး ပိုအားကောင်းတယ်” ဖေးကျီတုက ဝင်ပြောလိုက်သည်။
“ဟုတ်တယ်”
သုံးယောက်စလုံး စကား ဆက်မပြောကြတော့ဘဲ အစီအရင်အား တိုက်ခိုက်ရာတွင် ပြန်အာရုံစိုက်လိုက်ကြလေသည်။
ဖေးကျီတုသည် သူ၏ လက်စွဲတော် ကျောက်စိမ်းပြာ ပန်းကန်လုံးခြင်း တိုက်ခိုက်နေပြီး ချင်းတုန်ကမူ ဓါးတိုလေးတစ်ချောင်းဖြင့် တိုက်ခိုက်နေသည်။ ရန်ကိုင်သည်လည်း ငြိမ်မနေခဲ့။ ရွှေရောင်သွေးမျှင်များကို ထုတ်ကာ အစီအရင်ကို တိုက်ခိုက်လေသည်။
လောလောဆယ် သူ့၌ တိုက်ခိုက်ရေး မှော်ရတနာ နှစ်ခုရှိသည်။ တစ်ခုသည် နဂါးစိမ်းဓါး ဖြစ်ပြီး နောက်တစ်ခုသည် ရှေးဟောင်းလိုဏ်ဂူစံအိမ်မှ ရလာသည့် မြှားတိုလေး ဖြစ်သည်။ မြှားတိုလေး၏ စွမ်းအားကို စမ်းသပ်နိုင်မည့် အခွင့်အရေး အခုထိ မရသေးသော်လည်း ထိုမှော်ရတနာကို ဤနေရာတွင် သုံးလိုက်၍ မဖြစ်ချေ။
နဂါးစိမ်းဓါးသည် နဂါးဝိဥာဉ် ကိန်းအောင်းနေသော မှော်ရတနာ တစ်ခုဖြစ်သည့်အတွက် အသုံးပြုလိုက်လျှင် အများအာရုံစိုက်စရာ ဖြစ်လာပေလိမ့်မည်။ ငှက်မွှေးဝိဥာဉ်မြှားမှာမူ အားပြန်ဖြည့်ရသည့် မှော်ရတနာတစ်ခု ဖြစ်သည်။ ထိုမှော်ရတနာကို နှစ်ကြိမ်သာ အသုံးပြုနိုင်ပြီး အသုံးပြုပြီးသွားပြီသည်နျင့် သူတော်စင်ချီဖြင့် အားပြန်ဖြည့်ရပေလိမ့်မည်။ ထို့ကြောင့် ဤနေရာတွင် ထိုမှော်ရတနာ နှစ်ခုစလုံးကို အသုံးပြု၍ မဖြစ်ချေ။
ထို့ကြောင့် ရွှေရောင်သွေးမျှင်များကိုသာ ထုတ်သုံးခဲ့ရသည်။
ယခင်လများအတွင်း နတ်ဆိုးသွေးမျှင်ပညာရပ်၏ ဒုတိယအပိုင်းကို လေ့လာထားသည့် အတွက် ရွှေရောင်သွေးမျှင်ဖြင့် တိုက်ကွက်များ ဖန်တီးကာ တိုက်ခိုက်နိုင်နေလေပြီ။ ယခု လက်ရှိ အခြေအနေသည် သူလေ့ကျင့်ထားသည့် ရွှေရောင်သွေးမျှင် တိုက်ကွက်ကို စမ်းသပ်ရမည့် အခွင့်အရေးပင်။
ရန်ကိုင်မှ ရွှေရောင်သွေးမျှင်များကို ပစ်လွှတ်လိုက်သည်နှင့် ချင်းတုန်နှင့် ဖေးကျီတုတို့ မျက်ခုံးပင့်သွားပြီး ရန်ကိုင်ဆီသို့ လှမ်းကြည့်လိုက်ကြသည်။
“ဖေးအိုကြီး၊ အဲ့ရွှေရောင် အမျှင်တန်းတွေက သွေးနတ်ဆိုးကျောင်းတော်ရဲ့ နတ်ဆိုးသွေးမျှင်ကျင့်စဉ်နဲ့ မတူဘူးလား” ချင်းတုန်က မယုံသင်္ကာဖြင့် မေးမြန်းလိုက်သည်။ သွေးနတ်ဆိုးကျောင်းတော်မှ အကြီးအကဲများနှင့် တိုက်ခိုက်ခဲ့ဖူးသဖြင့် ထိုကျင့်စဉ်အကြောင်း ကောင်းကောင်း နားလည်ထားသည်။ ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင်၏ ရွှေရောင်သွေးမျှင်ကို မြင်လိုက်သည်နှင့် တန်းအစဖော်လိုက်နိုင်ခြင်း ဖြစ်သည်။
“တူတာတောင် မဟုတ်တော့ဘူး။ ကွက်တိကြီးလိုကို ဖြစ်နေတာ” ဖေးကျီတုလည်း အံ့အားသင့်နေခဲ့သည် “ဒါပေမယ့် သွေးနတ်ဆိုးကျောင်းတော်ရဲ့ ကျောင်းသခင်က နတ်ဆိုးသွေးမျှင် နှစ်မျှင်ပင် ကျင့်ကြံထားနိုင်တာ။ ကျင်းရှီဆိုလျှင် တစ်မျှင်ပဲ ကျင့်ကြံနိုင်သေးတယ်။ ဒါပေမယ့် ရန်ကိုင်မှာရှိတဲ့ သွေးမျှင်တွေက… အနည်းနည်း များလွန်းမနေဘူးလား” ဘ၃ ဘ၃
Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၄၉၄)
သွေးမျှင် ဆယ်ချောင်းကျော်ပင်။ ထိုမျှ များပြားသော သွေးမျှင်များကို မည်သည့် နည်းနှင့်များ ဖန်တီးထားလေသနည်း။ နတ်ဆိုးသွေးမျှင်ကျင့်စဉ်ကို သူတို့ မကျင့်ကြံဖူးသော်ငြား ထိုပညာရပ်၏ လိုအပ်ချက်များကို သိထားပေသည်။ ထိုပညာရပ်သည် မိမိ၏သွေးအား တစ်ဝက်တစ်ပျက် မှော်ရတနာဖြစ်သော သွေးမျှင်ဖြစ်သည်အထိ သိပ်သည်းရသော ပညာရပ် တစ်ခုဖြစ်သည်။ သွေးနတ်ဆိုးကျောင်းတော်မှ အလွန်အားကောင်းသူများပင်လျှင် ထိုမျှ သွေးမျှင်အများကြီး မဖန်တီးနိုင်ကြပေ။
သွေးနတ်ဆိုးကျောင်းတော်၏ ကျောင်းသခင် အမျိုးသမီးသည် အများရွံ့ရှာသည့် ယန်ဖြင့် ယင်ကို အားဖြည့်သောနည်းလမ်းကို သုံး၍ အသက်စွမ်းအင် အဆီအနှစ်များ ဖန်တီးကာ ထိုအသက်စွမ်းအင်များကို သုံး၍ သွေးမျှင် ဖန်တီးခဲ့သည်။ သို့တိုင် သူမပင်လျှင် သွေးမျှင်နှစ်မျှင်ကိုသာ ဖန်တီးနိုင်ခဲ့ပေသည်။ ရန်ကိုင် အနေဖြင့် ထိုမျှ များပြားသော သွေးမျှင်များကို ဖန်တီးရန်အတွက် အသက်စွမ်းအင် မည်မျှပင် လိုအပ်ခဲ့လိမ့်မည်နည်း။ သူ့ပုံစံကို ကြည့်ရသည်မှာလည်း အားနည်းနေသည့်ပုံမပေါ်။ ဒေါင်ဒေါင်မြည်နေ၏။ ထို့အပြင် သူ့အသက်စွမ်းအင်သည် သူတို့ထက်ပင် အများကြီး ပိုအားကောင်းနေသေးသည်။
သူတို့ တကယ်ကို မတွေးတတ်တော့ချေ။
ရန်ကိုင်၏ ပညာရပ်သည် သွေးနတ်ဆိုးကျောင်းတော်၏ နတ်ဆိုးသွေးမျှင် ပညာရပ်နှင့် ပုံစံတူခြင်းသာ ဖြစ်လေသလော။
ရန်ကိုင်တွင် ထို့ထက်ပိုမို များပြားသော ရွှေရောင်သွေးမျှင်များ ရှိနေသေးသည်ကို သူတို့ မသိခဲ့ချေ။ ရန်ကိုင် ယခုထုတ်သုံးထားသည်ကား သူ့တွင် ရှိနေသော ရွှေရောင်သွေးမျှင်များ၏ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းလောက်သာ ဖြစ်သည်။
အသက်ရေစင်ကို ရပြီးသည့်အချိန်မှစ၍ ရွှေရောင်သွေးမျှင်များကို ရန်ကိုင် တောက်လျှောက် ဖန်တီးခဲ့သည်။ ရွှေရောင်သွေးစက်များကို ဖန်တီးပေးနိုင်သည့် အသက်ရေစင် ရှိနေမှဖြင့် ဘာကို ပူနေစရာလိုဦးမည်နည်း။ ရန်ကိုင်လည်း စိတ်ကြိုက် ဖန်တီးသည်ပေါ့။
ရွှေရောင်သွေးမျှင် ဆယ်မျှင်ကျော်သည် အကာအရံအားသည် သွားမတိုက်ခိုက်သေးဘဲ တွန့်လိမ်လျက် သွေးမျှင်ကြီးတစ်မျှင်တည်း အဖြစ်သို့ ပေါင်းစည်းသွားခဲ့သည်။ ထို့သွေးမျှင်သည် တဆတ်ဆတ် တုန်ခါနေပြီးနောက် ငါးမီတာအရှည်ရှိသော လှံတံတစ်ချောင်းအဖြစ်သို့ တဖြည်းဖြည်း အသွင်ပြောင်းသွားလေသည်။
ထို့နောက် ရွှေရောင်အဝင်းတို့ တောက်ပစွာ လက်ဖြာနေသော ရွှေရောင်လှံတံသည် အကာအရံအား ပြေးတိုက်လေသည်။
ဘုန်း…
ပေါက်ကွဲသံအကျယ်ကြီးနှင့်အတူ ရွှေရောင်လှံတံ၏ ထိပ်ဖျားသည် ပေါ့အိအိ ပူပေါင်းတစ်လုံးထဲ ရောက်သွားသည့်နှယ် အကာအရံထဲသို့ နစ်ဝင်သွားခဲ့လေသည်။ အကာအရံအား ဖောက်ထွက်သွားခြင်းတော့ မရှိခဲ့ပေ။ သို့သော်လည်း ထိုမြင်ကွင်းကို ကြည့်နေသည့် ချင်းတုန်နှင့် ဖေးကျီတုတို့မှာမူ ပါးစပ်အဟောင်းသား ဖြစ်နေခဲ့ကြသည်။
နှစ်ယောက်စလုံး အကာအရံအား တိုက်ခိုက်နေခဲ့သည်မှာ လဝက်ခန့်မျှ ရှိနေပြီ ဖြစ်သဖြင့် အကာအရံ မည်မျှ အားကောင်းကြောင်း ကောင်းကောင်း သိသည်။ သို့သော် ရန်ကိုင်သည် တိုက်ကွက် တစ်ကွက်တည်းဖြင့် အကာအရံအား ကျွံဝင်သွားအောင် လုပ်နိုင်လေရာ သူ့တိုက်ကွက် မည်မျှ အားကောင်းကြောင်း သိနိုင်ပေသည်။ သူ့တိုက်ကွက်ကို ကြည့်ရင်း ချင်းတုန်နှင့် ဖေးကျီတုတို့ တုန်ရီသွားခဲ့ကြသည်။
သို့သော်လည်း ဂိုဏ်းအား ကာကွယ်ထားသည့် အကာအရံဟာလည်း ပေါ့သေးသေးမှ မဟုတ်လေဘဲ။ ရန်ကိုင်သည် အကာအရံအား ကျွံဝင်အောင်သာ လုပ်နိုင်ခဲ့ပြီး မည်သို့ပင် ကြိုးစားကြိုးစား ဆက်ပြီး မထိုးဖောက်နိုင်ခဲ့ချေ။ အကာအရံထဲသို့ အတိုင်းအတာတစ်ခုအထိ ကျွံ့ဝင်ပြီးသွားသည့်နောက်တွင် ရွှေရောင်လှံတံသည် ပြင်းထန်သော တန်ပြန်အားကြောင့် နောက်သို့ ပြန်ကန်ထွက်လာခဲ့လေသည်။
ရန်ကိုင်၏ အမူအရာမှာမူ ရှေးဟောင်းကန်ရေပြင်ကဲ့သို့ အကြွင်းမဲ့ တည်ငြိမ်နေခဲ့သည်။ ပြန်ကန်ထွက်လာသော ရွှေရောင်လှံတံအား ရွှေရောင်သွေးမျှင်အဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲပစ်လိုက်ပြီး နောက်ထပ် ပုံစံတစ်ခုဖြစ်သော ဧရာမပုံစံကြီးအဖြစ်သို့ ထပ်ပြောင်းလိုက်သည်။
ဧရာမပုဆိန်ကြီးသည် ကြောက်မခန်းလိလိ အရှိန်အဟုန်ဖြင့် အကာအရံပေါ်သို့ စီးမိုးခုတ်ပိုင်းလာခဲ့လေသည်။
ရွှေရောင်သွေးမျှင်များအား အခြားပုံစံများအဖြစ်သို့ မည်ကဲ့သို့ ပြောင်းလဲရမည်လဲ ဆိုသည်ကို နတ်ဆိုးသွေးမျှင်ပညာရပ်၏ ဒုတိယအပိုင်းတွင် မှတ်တမ်းတင်ထားပေသည်။
ရွှေရောင်သွေးမျှင်များကို ပုံစံတစ်ခုပြီးတစ်ခု အသွင်ပြောင်း စမ်းသပ်နေခဲ့ရာမှ ရန်ကိုင်သည် ပတ်ဝန်းကျင်ကိုပင် မေ့လျော့သွားခဲ့ပြီး ရွှေရောင်သွေးမျှင်အား ပုံစံပြောင်းသည့် အပေါ်တွင်သာ လုံးဝ စိတ်နစ်မျောသွားတော့သည်။
ရွှေရောင်သွေးမျှင် တစ်မျှင်၊ နှစ်မျှင်လောက် ရှိရုံဖြင့် ဤပညာရပ်၏ အစစ်အမှန် စွမ်းအားကို မထုတ်ဖော်နိုင်ချေ။ ရွှေရောင်သွေးစက် အများကြီး ရှိမှသာ ဤပညာရပ်၏ အစစ်အမှန် စွမ်းအားကို ထုတ်ဖော်နိုင်ပေလိမ့်မည်။
သွေးနတ်ဆိုးကျောင်းတော်မှ မည်သည့် စီနီယာကများ ဤပညာရပ်ကို တီထွင်ခဲ့မှန်း ရန်ကိုင်မသိ။ သို့သော် အရိပ်ကြယ်၏ လောကနိယာမများ ကျင့်ကြံသူများအား တန်ခိုးရှင်ဘုရင် အဆင့်သို့ မတက်ရောက်အောင် စတင် ဖိနှိပ်လာခဲ့သည့် အချိန်မှစ၍ မည်သူမှ ဤပညာရပ်၏ အစစ်အမှန် စွမ်းအားကို မထုတ်ဖော်နိုင်တော့ချေ။
သွေးနတ်ဆိုးကျောင်းတော်၏ ကျောင်းသခင် ဆိုလျှင်ပင် နတ်ဆိုးသွေးမျှင် နှစ်မျှင်ကိုသာ ဖန်တီးနိုင်ခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင် ဖန်တီးနေသည့် ပဥ္စလက်ဆန်ဆန် အသွင်ပုံစံအမျိုးမျိုးကို သူမ မဖန်တီးနိုင်ခဲ့ချေ။ ပုံစံအမျိုးမျိုး မဖန်တီးနိုင်သော်လည်း ဤပညာရပ်ကို အသုံး မပြုနိုင်သည်တော့ မဟုတ်။ အသုံးပြုနိုင်ပေသည်။ သွေးမျှင် နှစ်မျှင်လောက်ဖြင့် ဖန်တီးနိုင်သော ပုံစံများကို ဖန်တီးပြီး ရန်သူများကို တိုက်ခိုက်နိုင်ပေသည်။ ဥပမာ ပြရသော် မြွေများပင်။ သွေးနတ်ဆိုးကျောင်းတော်သည် ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်ထဲတွင် သူမ၏ သွေးမျှင်အား မြွေများ အဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲ၍ လောကရတနာကို ချုပ်နှောင်ခဲ့ဖူးသည်။
နတ်ဆိုးသွေးမျှင် ပညာရပ်၏ ဒုတိယအပိုင်းတွင် သွေးမျှင်များအား သားရဲပုံစံသို့ မည်ကဲ့သို့ အသွင်ပြောင်းရမည်လဲ ဆိုသည်ကို ပြောပြထားပေသည်။ သို့သော် ရန်ကိုင် အနေဖြင့် သူ့ရွှေရောင် သွေးမျှင်များကို မွန်းစတားသားရဲ ပုံစံအဖြစ်သို့ မပြောင်းလဲနိုင်သေးပေ။
အကြောင်းသည်ကား သွေးမျှင်များကို မွန်းစတားသားရဲ အသွင်ပုံစံသို့ ပြောင်းလဲရန် ကိုယ်အသွင်ပြောင်းလဲလိုသည့် မွန်းစတားသားရဲ၏ ဝိဥာဉ်နှင့် မွန်းစတားအမြူတေကို လိုအပ်သည့် အတွက်ကြောင့် ဖြစ်ပေသည်။
ရန်ကိုင်သည် လက်ရှိတွင် ရွှေရောင်သွေးမျှင်များအား အမျိုးမျိုးသော လက်နက်များ အဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲ၍သာ တိုက်ခိုက်နေခဲ့သည်။
အစပိုင်းတွင် သွေးမျှင်များကိုသုံး၍ လက်နက်များအား ဖန်တီးရာတွင် သိပ်ပြီး မကျွမ်းကျင်ခဲ့သော်လည်း အချိန်ကြာလာသည်နှင့်အမျှ အမျိုးမျိုးသော လက်နက်များကို ရန်ကိုင် ပုံစံဖော်လာနိုင်ခဲ့သည်။
ချင်းတုန်နှင့် ဖေးကျီတုတို့သည် ရန်ကိုင်အား သွားမနှောင့်ယှတ်ကြဘဲ အံ့ဩတကြီး အမူအရာများဖြင့်သာ ဘေးမှရပ်ကြည့်နေခဲ့ကြသည်။ ရန်ကိုင် ပုံစံအရ သူ့သွေးမျှင်များအား အသွင်ပြောင်းခြင်းအား လေ့ကျင့်ရာတွင် စိတ်နစ်နေသည့်ပုံစံ ပေါက်နေသဖြင့် သူတို့ သူ့အား သွားမနှောင့်ယှတ်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။
ရှေးဟောင်းဂိုဏ်းပျက်ကြီးအား ကာကွယ်ထားသည့် အကာအရံသည် တန်ခိုးရှင်အဆင့် ရာပေါင်းများစွာ၏ တိုက်ခိုက်ခြင်း ခံနေခဲ့ရသည်မှာ လဝက်ခန့် ရှိနေခဲ့လေပြီဖြစ်သည့် အတွက် ကျိုးပျက်ဖို့ရာ သိပ်မလိုတော့ချေ။ ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင် ရောက်လာပြီး နှစ်ရက်အကြာတွင် အစီအရင်ဆီမှ အက်သံ ယဲ့ယဲ့လေး ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။ တိုးတိုးလေးသာ ဖြစ်သော်လည်း ရှိနေသည့် လူအားလုံး အသေအချာ ကြားလိုက်ကြရသည်။
အသံကြားရာဆီသို့ လှမ်းကြည့်လိုက်ရာ ဂိုဏ်းအား ကာကွယ်ထားသည့် အကာအရံပေါ်၌ အက်ရာသေးသေးလေး တစ်ခု ဖြစ်ပေါ်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။
ထိုအခြင်းအရာကို မြင်လိုက်သည့်အခါ အကုန်လုံး စိတ်အားတက်ကြွကုန်ကြလေသည်။
အက်ကြောင်းသေးသေးသာ ဖြစ်သော်လည်း ထိုအက်ကြောင်းလေးသည် အကာအရံ တောင့်ခံထားနိုင်သည့် အကန့်အသတ်သို့ ရောက်နေပြီ ဖြစ်ကြောင်းကို မီးမောင်းထိုးပြနေခဲ့သည်။ သူတို့သာ ဆက်တိုက်ခိုက်နေသရွေ့ မနှောင်းသော အချိန်အတွင်း အကာအရံ ပျက်စီးသွားပေလိမ့်မည်။
တစ်ခဏတာ တိတ်ဆိတ်နေပြီးနောက် အကုန်လုံး အကာအရံအား ပို၍ တက်ကြွစွာ တိုက်ခိုက်ကြတော့လေသည်။
ခရက်…
မကြာမီ အက်သံများ တစ်သံပြီးတစ်သံ ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။ နွေခေါင်ခေါင် လယ်ကွင်းပြင်ထဲ ပက်ကြားအက်သည့်နှယ် မရေမတွက်နိုင်သော ပင့်ကူမျှင်အိမ်ကဲ့သို့ အက်ကွဲကြောင်းများ အကာအရံတစ်လျှောက် ပထမဆုံး ထွက်ပေါ်လာသော အက်ရာကို ဗဟိုပြု၍ အဘက်သို့သို့ ဖြန့်ကျက်ထွက်ပေါ်လာခဲ့လေသည်။
ရုတ်တရက် ပြင်းထန်သော ဖိအားတစ်ရပ် ထွက်ပေါ်လာသည့် အတွက်ကြောင့် တိုက်ခိုက်နေသည့် လူအားလုံး ရပ်တန့်လိုက်ပြီး ထိုဖိအား ထွက်ပေါ်လာသည့် နေရာဆီ လှမ်း၍ ကြည့်လိုက်ကြသည်။
လှမ်းကြည့်လိုက်သည့်အခိုက် ရှေးဟောင်းနတ်ဘုရားတစ်ပါးမှ အရှိန်ညီးညီး တောက်ပနေသော အလင်းစွမ်းအင်လုံးကို လက်ထဲတွင် စွဲကိုင်လျက် မြေကမ္ဘာပေါ်သို့ ဖြည်းဖြည်းချင်း သက်ဆင်းလာသည့်နှယ် ကောင်းကင်ထက်မှ အောက်သို့ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆင်းလာနေသော အပြာရောင်ဝတ်ရုံ ဝတ်ထားသည့် ကျင့်ကြံသူ တစ်ယောက်ကို တွေ့လိုက်ရ၏။
ချက်ချင်းဆိုသလို ထိုအပြာရောင်ဝတ်ရုံဝတ် လူကြီးသည် လူအများ၏ အာရုံစိုက်စရာ ဖြစ်လာခဲ့လေသည်။
“ချူကျန်းရဲ့ နေမီးလျှံစည်းက တကယ် ကြောက်ဖို့ကောင်းတာပဲ” ဖေးကျီတုက ထိုအပြာရောင်ဝတ်ရုံဝတ် လူကြီးကို ကြည့်ရင်း ပြောလိုက်သည်။
“အဲ့လူက ကောင်းကင်တိုက်ပွဲအစည်းအရုံးရဲ့ ဂိုဏ်းချုပ်လား” ရန်ကိုင်က အံ့အားသင့်နေသည့် လေသံဖြင့် မေးလိုက်သည်။
“ဟုတ်တယ်” ချင်းတုန်က ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး အနည်းငယ် ထိတ်လန့်နေသည့် လေသံဖြင့် “သူလည်း အရိပ်ကြယ်ရဲ့ ထိပ်တန်းပညာရှင်တွေထဲက တစ်ယောက်ပဲ။ ငါက တန်ခိုးရှင်တတိယ အဆင့်ဆိုပေမယ့် သူနဲ့ ယှဉ်တိုက်မယ်ဆိုရင် နိုင်နိုင်ချေ နှစ်ဆယ်ရာခိုင်နှုန်းတောင် မရှိဘူး”
ကျင့်ကြံခြင်းအဆင့် တူကြသော်လည်း ကျင့်ကြံထားသည့် ကျင့်စဉ်၊ လျှို့ဝှက်နည်းစနစ်များ၊ သိုင်းပညာရပ်များနှင့် အသုံးပြုသည့် မှော်ရတနာများ ကွာခြားသည့် အတွက်ကြောင့် ခွန်အား မတူညီသည့် ကျင့်ကြံသူ အများကြီးပင်။ ထို့ကြောင့် တန်ခိုးရှင်တတိယအဆင့်ချင်း အတူတူ ဖြစ်သည့်တိုင် ချုကျန်းနှင့် အဆင့်တူ ဖြစ်သည်ဟု သူ့ကိုယ်သူ မပြောဝံ့ခြင်း ဖြစ်သည်။
ရန်ကိုင်သည် အကောင်းဆုံး ဥပမာ ဖြစ်ပေသည်။ သူသည် တန်ခိုးရှင်ပထမအဆင့်သာ ရှိသေးသော်လည်း အဆင့်တူအတွင်း သူ့အား ယှဉ်တိုက်နိုင်သည့်လူ တစ်ယောက်မှ မပေါ်သေးချေ။
သူတို့ စကားနေပြာနေစဉ်တွင် ချူကျန်းသည် မီတာထောင်ပေါင်းများစွာ အမြင့်သို့ ပျံတက်သွားခဲ့ပြီး သူ့လက်ထဲရှိ အလင်းဘောလုံးလေးကို အောက်သို့ လွှတ်ချလိုက်သည်။
အလင်းဘောလုံးလေးသည် အလေးချိန် မရှိသည့်နှယ် အောက်သို့ ဖြည်းဖြည်းချင်း ပြုတ်ကျလာနေခဲ့သည်။
နှေးလိုက်တာ ရန်ကိုင် မျက်မှောင်ကြုတ်သွားခဲ့သည်။ ထိုပုံစံအတိုင်းသာဆိုလျှင် နေမီးလျှံစည်းသည် လုံးဝကို ကြောက်စရာမကောင်းတော့ချေ။ ထိုမျှ နှေးနှေးဖြင့် သွားနေလေရာ အကုန်လုံး အလွယ်တကူ ရှောင်သွားနိုင်ပေသည်။ ထိအောင် မတိုက်ခိုက်နိုင်မျှဖြင့် အဖျက်စွမ်းအား ပြင်းထန်လျှင်ကော ဘာအရေးနည်း။
သို့သော် ချင်းတုန်နှင့် ဖေးကျီတုတို့ နှစ်ယောက်စလုံး ထိုပညာရပ်ကို အတော်လေး လန့်နေကြသဖြင့် သူတို့တွင် ထိုပညာရပ်အား လန့်နေရသည့် အကြောင်းအရင်း ရှိရပေလိမ့်မည်။
ထိုကဲ့သို့ စဉ်းစားမိလိုက်သည့်နောက် အလင်းလုံးကို သေချာ အာရုံစိုက်ကြည့်လိုက်၏။
မကြာမီ ပုံမှန်မဟုတ်သည့် ပြောင်းလဲမှုတစ်ခု ဖြစ်ပေါ်လာခဲ့သည်။
အောက်သို့ ဖြည်းဖြည်းချင်း ကျလာနေသော နေမီးလျှံစည်းသည် ခဏအကြာတွင် အားလုံး၏ မြင်ကွင်းမှ ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့ပြီး အကာအရံနားတွင် ရုတ်တရက် ပြန်ပေါ်လာခဲ့၏။
မီတာထောင်ပေါင်းများစွာကို မျက်တောင်တစ်ခတ်အတွင်း ဖြတ်ကျော်သွားခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။
ရန်ကိုင် မျက်နှာ ဖြူလျော်သွားပြီး အလန့်တကြား ဆိုမိလိုက်သည် “လေဟာနယ် စွမ်းအားလား”
မကြာမီ ခေါင်းခါ၍ ထိုခန့်မှန်းချက်ကို ငြင်းပယ်လိုက်သည်။ နေမီးလျှံစည်းသာ လေဟာနယ်စွမ်းအားကို ထုတ်သုံးလိုက်ခြင်း ဖြစ်မည်ဆိုပါက ဟင်းလင်းပြင်စွမ်းအင်လှိုင်းများ လှုပ်ခတ်သွားသည်ကို သူအာရုံခံမိရပေလိမ့်မည်။ လောလောဆယ် ဤနေရာတွင် သူနှင့် လေဟာနယ်တာအိုတွင် ယှဉ်နိုင်သည့်လူ တစ်ယောက်မှ မရှိလေဘဲ။ လေဟာနယ်တာအိုကို ကျင့်ကြံထားသော ကောင်းကင်တိုက်ပွဲအစည်းအရုံးမှ မိုရှောင်ရှန်းပင်လျှင် သူနှင့်အတွေ့၌ လက်မှိုင်ချ အရှုံးပေးခဲ့ရသည်။
လေဟာနယ်စွမ်းအားကို သုံးသွားခြင်းသည် နေမီးလျှံစည်းကကို အလွန်မြန်ခြင်း ဖြစ်ရမည်။ အစောပိုင်းက သူတို့ မြင်ခဲ့ရသော ဖြည်းဖြည်းချင်း ကျနေသည့် နေမီးလျှံစည်းသည် ၎င်း၏နောက်၌ ထင်ကျန်ရစ်ခဲ့သည့် ပုံရိပ်ယောင်တစ်ခုသာ ဖြစ်ပေလိမ့်မည်။
အရှိန်ကော၊ အဖျက်စွမ်းအားက ထိပ်တန်းဖြစ်သဖြင့် ထိုပညာရပ်သည် တကယ်ကို ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းသည်ဟု ပြော၍ရသည်။ ရန်ကိုင်ပင် ထိုကဲ့သို့သော တိုက်ကွက်နှင့် တိုက်ခိုက်ခြင်း ခံလိုက်ရပါက မသေလျှင်ပင် ပြင်းပြင်းထန်ထန် ဒဏ်ရာရသွားနိုင်ပေသည်။
ရန်ကိုင်ခေါင်းထဲ အတွေးပေါင်းစုံ ဖြတ်ပြေးသွားစဉ် နေမီးလျှံစည်းသည် အကာအရံအား သွားရောက် ထိမှန်ခဲ့သည်။ သို့သော် ပေါက်ကွဲသံ အကျယ်ကြီး ထွက်ပေါ်လာခြင်း မရှိဘဲ အသံ တိုးတိုးလေး တစ်သံ ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။ သို့သော် ဖြာထွက်လာသော မျက်စိကျိန်းမတတ် အလင်းတန်းများကြောင့် အကုန်လုံး သူတို့၏ မျက်လုံးအသီးသီးကို ပိတ်ကာလိုက်ကြရသည်။
ထို့အပြင် ပေါက်ကွဲထွက်လာသော စွမ်းအင်လှိုင်းများမှာလည်း အလွန် ပြင်းထန်လှ၏။ မိုးမြေစွမ်းအင်များ ကသောင်းကနင်း ဖြစ်ကုန်ပြီး လေပြင်းများ တိုက်ခိုက်လာသည်။ ပေါက်ကွဲရာမှ ထွက်ပေါ်လာသော လေကြမ်းများကြောင့် သစ်ပင်များ အမြစ်မှ ကျွတ်ထွက်ကုန်ကြပြီး ကျောက်တုံး၊ ကျောက်ခဲများ လွင့်ပျံထွက်ကုန်ကြလေသည်။ ဆယ်မိုင်အကွာမှ စောင့်ကြည့်နေကြသော အားနည်းသည့် ကျင့်ကြံသူများမျှပင် ပေါက်ကွဲအားလှိုင်းကြောင့် လွင့်ထွက်ကုန်ကြလေသည်။
ခရက်…
အလင်းလုံး၏ ပေါက်ကွဲမှုနှင့်အတူ အက်သံအကျယ်ကြီး ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။
အလင်းရောင် မှိန်ကျသွားချိန်၊ အကုန်လုံး မျက်လုံး ပြန်ပွင့်လာသည့်အခိုက်၊ ဂိုဏ်းအား ကာကွယ်ထားသည့် အကာအရံ မရှိတော့သည်ကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။
ချုကျန်းသည် ဝံ့ကြွားသည့် အမူအရာဖြင့် လေထဲတွင်ဝဲလျက် ရပ်နေခဲ့သည်။
ဂိုဏ်းအား ကာကွယ်ထားသည့် အစီအရင် ပျက်စီးသွားရခြင်းမှာ အားလုံး၏ ပူးပေါင်း ကြိုးစားမှုကြောင့်ဟု ပြော၍ရသော်လည်း အစီအရင်အား ပျက်စီးသွားစေမည့် နောက်ဆုံး တိုက်ကွက်အား ထုတ်ဖော်ခဲ့သူမှာ သူဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ချူကျန်း၏ ခွန်အားကို လူအများ လေးစားအံ့ဩကြရကုန်လေသည်။
မရေမတွက်နိုင်သော ချီးမွမ်းစကာများ အဘက်ဘက်မှ ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။
“အကာအရံ ပျက်စီးသွားပြီဆိုတော့ ငါတို့လည်း အထဲ ဝင်ကြတာပေါ့။ အားလုံး ငါအရင် သွားနှင့်ပြီနော်” ပြောပြီးသည်နှင့် ရှေးဟောင်းဂိုဏ်းပျက်ထဲသို့ ချက်ချင်း ပျံသန်းဝင်သွားလေသည်။ ကောင်းကင်တိုက်ပွဲအစည်းအရုံးမှ အခြားပညာရှင်များသည်လည်း သူ့နောက်မှ လိုက်ဝင်သွားခဲ့ကြသည်။
ချက်ချင်းဆိုသလို မိုးကြိုမုန်တိုင်းဂိုဏ်းမှ အဖွဲ့သားများလည်း ပြေးဝင်သွားကြသည်။
မဟာအင်အားစုကြီးနှစ်ခုမှ လူအားလုံး ဝင်သွားပြီးနောက်တွင် အခြား တန်ခိုးရှင်အဆင့် ပညာရှင်များလည်း ပြေးဝင်သွားကြလေသည်။ လဝက်ခန့် ကြိုးစားစိုက်ပျိုးခဲ့ရသည့် သူတို့၏ အသီးအပွင့်များအား ခူးဆွတ်ရမည့် အချိန်သို့ ရောက်လာခဲ့လေပြီ။
ရန်ကိုင်၊ ဖေးကျီတုနှင့် ချင်းတုန်တို့လည်း လူအုပ်ကြီးနှင့်အတူ လိုက်ဝင်သွားခဲ့သည်။ ပတန်ဝန်းကျင်အား ကောင်းကင်စိတ်အာရုံဖြင့် စစ်ဆေးပြီးနောက် ချင်းတုန်သည် တစ်ဖက်သို့ ညွှန်ပြ၍ ပြောလိုက်သည် “အဲ့ဘက်ကို သွားကြမယ်”
Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၄၉၅)
ကျဆုံးဧကရာဇ်တောင်ထဲရှိ ရှေးဟောင်းဂိုဏ်းပျက်ကြီးသည် အတော်လေးကို ကျယ်ပေသည်။ ဤဂိုဏ်းပျက်ကြီးသည် အထက်စကြာဝဠာဂိုဏ်းခန့် ကျယ်ပေသည်။ မိုးမြေစွမ်းအင်ဟာ ဆိုလျှင်လည်း အထက်စကြဝဠာဂိုဏ်းလောက် မသိပ်သည်းလျှင်ပင် အတော်လေးကို သိပ်သည်းသည်။
အင်အားစုကြီး တော်တော်များများ ဤနေရာကို လိုချင်လောက်သည်။ ဤကဲ့သို့သော နေရာမျိုးတွင်သာ ဂိုဏ်းတည်ဆောက်နိုင်လျှင် အနာဂတ်အတွက် တကယ်ကို အကျိုးအမြတ် ကြီးမားနိုင်ပေသည်။
ရန်ကိုင်တွင် အထက်စကြာဝဠာဂိုဏ်း ရှိပြီးသား ဖြစ်နေသည့်အတွက် ဤနေရာကို လိုချင်မနေတော့ချေ။ သို့သော်လည်း ဤကဲ့သို့သော နေရာကောင်းမျိုး မရှိသည့် ချင်းတုန်နှင့် ဖေးကျီတုတို့မှာမူ ဤနေရာကိုမြင်ပြီး အတော်လေး စိတ်လှုပ်ရှားနေကြသည်။
အရိပ်လခန်းမ၏ ဠာနချုပ်သည် အတော်လေးကိုမှ ကောင်းမွန်သည့် နေရာတွင် ရှိနေခြင်း ဖြစ်သော်လည်း သူတို့ ဠာနချုပ် ရှိနေသည့် နေရာသည် ဤနေရာယှဉ်လိုက်လျှင် မိုးနှင့်မြေနှယ် ကွာခြားသွားသည်။ ဤနေရာရှိ မိုးမြေစွမ်းအင်သည် အရိပ်လခန်းမ၏ ဠာနချုပ်ထက် အဆများစွာ ပိုမိုသိပ်သည်းပေသည်။ ဤနေရာတွင် ကျင့်ကြံရမည် ဆိုပါက သူတို့၏ တပည့်များ ပို၍ မြန်ဆန်စွာ တိုးတက်လာနိုင်ပေလိမ့်မည်။
သူတို့၏ ဠာနချုပ်တစ်ခုလုံးကို ဤနေရာသို့ ပြောင်းမလာနိုင်လျှင်ပင် ဤနေရာအား သူတို့၏ ဠာနချုပ်ခွဲအဖြစ် ပြောင်းလဲပစ်နိုင်လျှင် အဆင်ပြေပေသည်။
သို့သော်လည်း ဤနေရာကို လိုချင်လျှင် လွယ်လွယ်နှင့် မရနိုင်ချေ။ ဤကဲ့သို့သော နေရာမျိုးကို အင်အားစုတိုင်းလိုလိုက လိုချင်ကြသည်။ ထိပ်သီး အင်အားစုများ ဖြစ်ကြသော ကောင်းကင်တိုက်ပွဲ အစည်းအရုံးနှင့် မိုးကြိုးမုန်တိုင်းဂိုဏ်းပင် ချွင်းချက်မဟုတ်ချေ။ ထိုအင်အားစု နှစ်ခုရှိနေလေရာ အရိပ်လခန်းမအနေဖြင့် ဤနေရာအား မည်ကဲ့သို့ ရနိုင်တော့မည်နည်း။
အတွင်းပိုင်းသို့ ဆက်သွားနေသည်နှင့် ကြီးကျယ်ခမ်းနားသော နန်းတော်များ၊ အဆောက်အဦးများကို မြင်တွေ့လာခဲ့ရသည်။ နှစ်ပေါင်းများစွာ ကြာသွားသည့်တိုင်အောင် အဆောက်အဦးများသည် အကောင်းအတိုင်းနီးပါး ရှိနေကြဆဲ။
ကျင့်ကြံသူပေါင်းများစွာတို့သည် ထိုနန်းတော်၊ အဆောက်အဦးများထဲ ဝင်ချေ၊ ထွက်ချေဖြင့် အဖိုးတန် ရတနာများ ရလိုရငြားဖြင့် ရှာဖွေနေကြသည်။
ရန်ကိုင်၊ ချင်းတုန်နှင့် ဖေးကျီတုတို့သည် အကြည့်ချင်း ဖလှယ်လိုက်ကြပြီးနောက် တစ်ယောက် တစ်လမ်းစီ ခွဲထွက်သွားကြသည်။ လက်ရှိ အခြေအနေအရ တစ်ဦးချင်း ခွဲရှာခြင်းသည် အကောင်းဆုံး ဖြစ်သည်။
တစ်ဦးချင်း သွားချင်းသည် ပို၍ အန္တရာယ်များသည့်တိုင် ရတနာရှာလိုလျှင် စွန့်စားရမည်မှာ သဘာဝသာ ဖြစ်သည်။ ထို့အပြင် သူတို့၏ တန်ခိုးရှင်တတိယအဆင့် ကျင့်ကြံခြင်းအရ ဘာကို ကြောက်နေရဦးမည်နည်း။
မကြာမီ နန်းတော်တစ်ခုအတွင်းမှ ရန်ကိုင် ထွက်လာခဲ့သည်။
နန်းတော်တစ်ခုလုံးကို ပတ်ရှာခဲ့သော်လည်း မည်သည့် အဖိုးတန်ပစ္စည်းမှ မတွေ့ခဲ့ရချေ။ ထို့အတွက် ရန်ကိုင် သိပ်အံ့ဩမနေခဲ့။ အထက်စကြာဝဠာဂိုဏ်းကို သူတို့ ရှာဖွေစဉ်ကလည်း ဤအတိုင်းပင်။ ဤကဲ့သို့သော ဂိုဏ်းများ၏ ဂိုဏ်းများသည် ကပ်ဘေး မကျရောက်လာခင် သူတို့၏ အဖိုးတန် ပစ္စည်းအားလုံးကို ယူပြီး ထွက်သွားသည့် အတွက်ကြောင့် မည်သည့် အဖိုးတန် ပစ္စည်းမှ မကျန်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်လောက်သည်။
သို့သော်လည်း ထိုအချက်ကြောင့် စိတ်ဓါတ်ကျနေခြင်း မရှိဘဲ နောက်ထပ် နန်းတော်တစ်ခုဆီ ထပ်ဝင်ရှာလိုက်သည်။
ရန်ကိုင်မှ ရတနာများကို ရှာဖွေနေချိန်၊ ရှေးဟောင်းဂိုဏ်းပျက်ကြီးထဲရှိ တစ်နေရာရာတွင် အစိမ်းရောင်ဝတ်ရုံနှင့် အပြာရောင်ဝတ်ရုံ ဝတ်ဆင်ထားသော လူကြီးနှစ်ယောက် ဦးဆောင်သည့် တန်ခိုးရှင်အဆင့် ကျင့်ကြံသူ အဖွဲ့နှစ်ဖွဲ့ စုဝေးနေခဲ့ကြသည်။ ထိုအဖွဲ့နှစ်ဖွဲ့သည် ကောင်းကင် တိုက်ပွဲအစည်းအရုံးနှင့် မိုးကြိုးမုန်တိုင်းဂိုဏ်းမှ ဖန်ဖုန်းတို့ ဖြစ်ကြပေသည်။
လက်ရှိတွင် ချူကျန်းသည် သူ့လက်ထဲရှိ ဆက်သွယ်ရေးမှော်ရတနာမှ ပို့လာသော သတင်းကို နားစိုက်ထောင်နေခဲ့သည်။ နားထောင်ပြီးနောက် ခေါင်းမော့၍ ပြောလိုက်၏ “ဟိုကောင်က ဒီနေရာနဲ့ ဆယ်မိုင်အကွာမှာ ရှိနေတယ်။ ငါတို့ အလှုပ်ရှားကြတော့မလား”
ဖန်ဖုန်းက ခဏလောက် စဉ်းစားလိုက်ပြီး ပြန်မေးလိုက်သည် “ချင်းတုန်နဲ့ ဖေးကျီတုကော သူနဲ့ အတူတူ ရှိနေတာပဲလား”
“မရှိဘူး။ သူတို့ လမ်းခွဲသွားတယ်” ချူကျန်းက ပြန်ပြောလိုက်သည် “သူတို့ ရှိရင်တောင် ဘာဖြစ်လဲ။ သူတို့ နှစ်ယောက်တည်းနဲ့ ငါတို့ကို တားနိုင်မှာလား”
“အဲ့ဒါ ဟုတ်တယ် ဆိုပေမယ့် အဲ့နှစ်ယောက်က အရိပ်လခန်းမက၊ ငါတို့သာ သူတို့ကို တစ်ခုခု လုပ်လိုက်လို့ တော်ကြာ အရိပ်လခန်းမက…” ဖန်ဖုန်း အနည်းငယ် တုန့်ဆိုင်းနေမိ၏။
“အရိပ်လခန်းမက ဖြစ်တော့ကာ ဘာအရေးလဲ။ ဒီကိစ္စကို ဦးဆောင်နေတာ ငါတို့ မဟုတ်ဘူး။ ကြယ်ဧကရာဇ်တောင်က ဦးဆောင်နေတာ။ သူတို့အကြောင်း သူတို့ မသိရင် အရိပ်ကြယ်ပေါ်ကနေ အရိပ်လခန်းမဆိုတဲ့ အင်အားစုလည်း ပျောက်ကွယ်သွားရုံပေါ့”
“ဟုတ်တယ်” ဖန်ဖုန်း ခေါင်းတညိတ်ညိတ် ဖြစ်သွားသည်။
“အဖေ၊ အဲ့ကောင်က ချင်းတုန်၊ ဖေးကျီတုတို့နဲ့ ရင်းနှီးတော့ အဲ့နှစ်ယောက်ကို ဖမ်းပြီး သူ့ကို အကြပ်မကိုင်သင့်ဘူးလား” လူအုပ်ထဲမှ ထက်ရှသည့် မျက်ဝန်းအစုံဖြင့် လူငယ်လေး တစ်ယောက်က ပြောလိုက်သည်။ ထိုလူငယ်လေးသည် ယပ်တောင်တစ်ချောင်းကို ကိုင်ထားပြီး ဆံပင်ကို ရွှေရောင်ကြိုးများဖြင့် စည်းနှောင်ထား၏။
ထိုကောင်လေးသည် အခြားလူမဟုတ်၊ ကောင်းကင်တိုက်ပွဲ အစည်းအရုံ၏ သခင်လေးဖြစ်သည့် ချူချန်ဖုန်းသာ ဖြစ်ပေသည်။
ရန်ကိုင် ကောင်းကင်တိုက်ပွဲအစည်းအရုံကို ကြည့်မရသည်မှာ ချူချန်ဖုန်းကြောင့်လည်း ပါပေသည်။ ဤသကောင့်သာ အခြားသူများကို လူလိုမထင်ဘဲ သူ့ခြေထောက်အောက်ရှိ သူလုပ်ချင်သလို လုပ်နိုင်သည့် လူများဟု မှတ်ယူထားသည်။ သဲမီးတောက်နယ်မြေထဲတွင် ရန်ကိုင်ပင် သတ်ရန် ကြိုးစားခဲ့ဖူးပေသည်။
“အို” ချူကျန်း မျက်ခုံးပင့်သွားပြီး “ချင်းတုန်နဲ့ ဖေးကျီတုတို့ကို ဘာလို့ သွားဖမ်းရမှာလဲ။ အဲ့ခွေးအိုကြီးနှစ်ကောင်က ပေါ့သေးသေးမဟုတ်ဘူး။ တန်ခိုးရှင်တတိယအဆင့်တွေ။ ဖမ်းလို့ ခက်မယ့်ခက် သူတို့နှစ်ယောက်ကို ဖမ်းရတာ ဟိုကောင်လေးကို ဖမ်းရတာထက်တောင် ပိုခက်ဦးမယ်”
ဖန်ဖုန်းနှင့် အခြားသူများလည်း ချူချန်ဖုန်းအား နားမလည်နိုင်သည့် အကြည့်ဖြင့် လှမ်းကြည့်လိုက်ကြသည်။
ချူချန်ဖုန်းက ရယ်မောလိုက်ပြီး ယပ်တောင်ကို ဖြန့်၍ ယပ်ခတ်လိုက်ရင်း “အဲ့လိုဆိုပေမယ့် သား သိသလောက် အဲ့ကောင်လေးက လေဟာနယ်စွမ်းအားကို ကျင့်ကြံထားတယ်တဲ့။ သားတို့ဘက်က လူများတယ်ဆိုရင်တောင် သူထွက်မပြေးနိုင်အောင် တားဖို့က လွယ်မှာ မဟုတ်ဘူး”
“လေဟာနယ်စွမ်းအား။ အဲ့စွမ်းအားကို သူဘယ်ကနေ သင်လာတာလဲ” ချူကျန်းနှင့် ဖန်ဖုန်းတို့ နှစ်ဦးစလုံး အံ့အားသင့်သွားခဲ့ကြသည်။
“အကြီးအကဲချုပ် အဲ့အကြောင်း ပြောနေတုန်းက မတော်တဆ ကြားလိုက်တာ။ အကြီးအကဲချုပ်ကို အဖေကိုယ်တိုင် မေးကြည့်လိုက်ရင် ပိုကောင်းလိမ့်မယ်။ အကြီးအကဲချုပ်က ဒီအကြောင်းကို သားထက် ပိုသိတယ်” ချချန်ဖုန်းသည် ထိုအကြောင်းကို ဆက်မပြောတော့ဘဲ လူအုပ်ထဲရှိ လူအိုကြီးတစ်ဦးကိုသာ လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ ထိုလူအိုကြီးသည် ကောင်းကင် တိုက်ပွဲအစည်းအရုံး၏ အကြီးအကဲချုပ် မိုရှောင်ရှန်းသာ ဖြစ်လေသည်။
မိုရှောင်ရှန်းသည် လူအုပ်ထဲမှ ရှေ့ထွက်လာလိုက်ပြီး အလေးအနက် အမူအရာဖြင့် ပြောလိုက်လေသည် “သခင်လေး ပြောတာအမှန်ပဲ။ အဲ့ရန်ကိုင်ဆိုတဲ့ ကောင်လေးက လေဟာနယ် စွမ်းအားကို တကယ် ကျင့်ကြံထားတာ။ နဂါးလိုဏ်ဂူတောင် တိုက်ပွဲမှာတုန်းက အဲ့စွမ်းအားကို သုံးသွားခဲ့တာ။ အခြားသူတွေသာ သတိမပြုမိရင် သတိမပြုမိလိမ့်မယ်။ ကျုပ်ကတော့ လုံးဝ သတိမပြုမိစရာ အကြောင်းမရှိဘူး”
“သူတကယ်ကြီး လေဟာနယ်စွမ်းအားကို ကျင့်ကြံထားတာလား” ချူကျန်း မျက်မှောင်ကြုတ်သွားခဲ့သည်။ လေဟာနယ်စွမ်းအားကို ကျင့်ကြံရန် မည်မျှ ခက်ခဲသလဲ ဆိုသည်ကို သူကောင်းကောင်း နားလည်ပေသည်။
အကြီးအကဲချုပ် မိုရှောင်ရှန်းပင်လျှင် အခွင့်အရေး တစ်ခုခုနှင့် ကြုံကြိုက်ခဲ့သည့် အတွက်ကြောင့်သာ မဟုတ်လျှင် လေဟာနယ်စွမ်းအားကို နားမလည်နိုင်ခဲ့လိမ့်မည် မဟုတ်ပေ။ သို့ပင်လျှင် ထို့နောက်ပိုင်း လေဟာနယ်စွမ်းအားကို ထို့ထက် ပိုနားလည်ကျွမ်းကျင်အောင် သူမကျင့်ကြံနိုင်တော့ချေ။ လေဟာနယ်စွမ်းအင်အပေါ် သူ၏ နားလည်မှုသည် လက်ရှိ ရောက်နေသည့် အဆင့်၌ တစ်ဆို့နေခဲ့သည်မှာ အတော်လေး ကြာနေခဲ့လေပြီ။
“အကြီးအကဲချုပ်၊ အဲ့ကောင်လေး လေဟာနယ်စွမ်းအားကို ဘယ်လောက်လောက် ကျွမ်းကျင်ထားလဲ”
“သူအဲ့နေ့က တစ်ကြိမ်လောက်ပဲ သုံးသွားတာ ဆိုတော့ နည်းနည်း ပြောရခက်တယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီလူအိုကြီး အဆင့်လောက်တော့ ရှိလိမ့်မယ်” မိုရှောင်ရှန်း၏ နှုတ်ခမ်းအစုံ အနည်းငယ် တွန့်သွားခဲ့သည်။ လက်ခံချင်သော်လည်း ရန်ကိုင်၏ လေဟာနယ်စွမ်းအားအပေါ် နားလည်မှုသည် သူနှင့် အဆင့်တူတွင် ရောက်နေသည်ဆိုသော အချက်မှာ အမှန်တရား ဖြစ်၏။ ထိုနေ့တိုက်ပွဲတွင် ရန်ကိုင် သူ့ရှေ့မှ ရုတ်တရက် ပျောက်ကွယ်သွားခြင်းသည် လေဟာနယ် စွမ်းအားအပေါ် သူ့နားလည်မှုသည် အတော်လေး မြင့်မားနေပြီဖြစ်ကြောင်း ထောက်ပြနေ၏။
လေဟာနယ်စွမ်းအားကို နားလည်ထားသည့် အချက်ကြောင့်သာ မိုရှောင်ရှန်းသည် ကောင်းကင်တိုက်ပွဲအစည်းအရုံး၏ အကြီးအကဲချုပ် ဖြစ်လာနိုင်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ သူတော်စင်ချီ သန့်စင်မှု၊ သိပ်သည်းမှုနှင့် ရှီစွမ်းအင်အရ တိုင်းတာမည်ဆိုလျှင် သူ့ထက် အများကြီး ပိုအားကောင်းသည့် အကြီးအကဲများစွာ ရှိပေသည်။ သူ့အား အကြီးအကဲချုပ်ဖြစ်အောင် လေဟာနယ်စွမ်းအားမှ ကူညီပေးသွားခြင်း ဖြစ်သည်။
ထိုအချက်နှင့်ပင် လေဟာနယ်စွမ်းအား မည်မျှ နက်နဲဆန်းကြယ်ကြောင်း ပြသနေသည်။
“အဲ့လိုဆိုရင်တော့ နည်းနည်း ပြဿနာများပြီ” ချူကျန်း မျက်မှောင်ကြုတ်သွားခဲ့သည်။ အကြီးအကဲချုပ် ပြေားသွားသည့် လေသံအရ ရန်ကိုင်ဆိုသည့် ကောင်လေးသည် လေဟာနယ် စွမ်းအားကို အတော်လေး အဆင့်မြင့်မြင့် တတ်ကျွမ်းထားလောက်သည်။ လေဟာနယ်စွမ်းအားကို ထိုအတိုင်းအတာအထိ တတ်ကျွမ်းထားသော လူတစ်ယောက်ကို အသက်ရှင်လျက် ဖမ်းဖို့သည် တကယ်ကို မလွယ်ကူပါချေ။
ရန်ကိုင်သည် တန်ခိုးရှင်ပထမအဆင့်သာ ရှိသေးသည့်အတွက် သူ့အား ကြောက်နေစရာ အကြောင်းမရှိသော်လည်း သူ့အား ဖမ်းနိုင်လိမ့်မည်ဟုလည်း သူတို့တွင် ယုံကြည်ချက် မရှိပါချေ။
လေဟာနယ်စွမ်းအားကို ကျင့်ကြံထားသည့် လူများသည် အမြန်နှုန်းတွင် မည်သူမှ လိုက်မမှီနိုင်အောင်ကို မြန်ပေသည်။
“အဲ့လိုဆိုတော့ ငါတို့သာ ချင်းတုန်နဲ့ ဖေးကျီတုကို ဖမ်းလိုက်မယ်ဆိုရင် အဲ့ကောင်ကို အကြပ်ကိုင်လို့ ရလောက်တယ်” ဖန်ဖုန်းက တွေးတွေးတောတောဖြင့် ပြောလိုက်သည်။
“ဟုတ်တယ်။ အကြီးအကဲလျန်၊ အဲ့နှစ်ယောက်ကို သွားကြည့်ထားလိုက်။ အခွင့်အရေးပြီ ဆိုတာနဲ့ တစ်ခါတည်း ဖမ်းခေါ်လာခဲ့” ချူကျန်းက အမိန့်ပေးလိုက်သည် “အရိပ်လခန်းမက မကျေနပ်ရင် ငါရှင်းမယ်”
“ဟုတ်ကဲ့” ရန်ကိုင်အား ဝင်ခွင့်ပေးခဲ့သော လျန်ရုန်ဆိုသော အကြီးအကဲ ချက်ချင်း ထွက်ခွာသွားလေသည်။
“အဖေ့ကို သားတစ်ခုလောက် တောင်းဆိုချင်တာရှိတယ်” ချူချန်ဖုန်းက သူ့ယပ်တောင်ကို ပြန်သိမ်းလိုက်ပြီး လက်သီးဆုပ်၍ လေးလေးစားစားဖြင့် ပြောလိုက်သည်။
“ပြောလေ”
“အဲ့ရန်ကိုင်ကို ပြေးပေါက်ပိတ်အောင် လုပ်နိုင်ခဲ့ရင် သားကို သူနဲ့ တစ်ကြိမ်လောက် တိုက်ခွင့်ပေးပါလား” ချူချန်ဖုန်းက အလေးအနက် အမူအရာဖြင့် ပြောလိုက်သည်။
“မင်းနဲ့”
“ဟုတ်တယ်”
“ဟုတ်တယ်။ နဂါးလိုဏ်ဂူတောင် တိုက်ပွဲပြီးကတည်းက သူ့နာမည်က အရိပ်ကြယ် တစ်ခုလုံးမှာ ကျော်ကြားသွားတာ။ သူ့ခွန်အားက တန်ခိုးရှင်တတိယအဆင့်လောက်တောင် ရှိနေပြီဆိုတော့တောင် ပြောနေကြသေးတယ်။ အဲ့ကောလဟာလတွေ မှားနေတယ်ဆိုတဲ့ အကြောင်းကို သားသက်သေပြချင်လို့။ ပြီးတော့ လူငယ်မျိုးဆက်ရဲ့ အားအကောင်းဆုံးက ဘယ်သူလဲ ဆိုတာကိုပါ အခြားလူတွေ သိသွားအောင် တစ်ခါတည်း လုပ်ချင်လို့” ချူချန်ဖုန်းက ယုံကြည်ချက်အပြည့်ဖြင့် ပြောလိုက်သည်။ ပြောပြီးသည်နှင့် အခြားတစ်ဖက်သို့ လှည့်၍ ရိုးရှင်းသောဝတ်ရုံ ဝတ်ဆင်ထားသည့် လူငယ်လေးအား လှမ်းမေးလိုက်လေသည် “ရောင်းရင်း ထျန်းဇုန်ကော ဘယ်လိုထင်လဲ”
ထိုလူငယ်လေးသည် မိုးကြိုးမုန်တိုင်းဂိုဏ်း၏ သခင်လေး ဖန်ထျန်းဇုန် ဖြစ်ပေသည်။
ချူချန်ဖုန်း၏ မေးခွန်းကိုကြားသော် ဖန်ထျန်းဇုန်က ထူးမခြားနားဟန်ဖြင့် ပြန်ပြောလိုက်၏ “အခြားသူတွေကို သူ့ကို ဘယ်လိုထင်ထင် ငါ့အကြောင်းမှမဟုတ်တာ။ အဲ့ဒါတွေ အကုန်လုံးက အခြေအမြစ် မရှိတဲ့ ကောလဟာလတွေပဲဟာကို ငါဘာတွေ ဂရုစိုက်နေရမှာလဲ”
“ဒါဆို သူ့ကို အမဲလိုက်မယ့်အဖွဲ့ထဲ ဘာလို့ လိုက်လာခဲ့တာလဲ။ အဲ့ရန်ကိုင်ရဲ့ တကယ့် ခွန်အားနဲ့ ကောလဟာလတွေထဲက ပြောနေတဲ့ခွန်အား ဘာကွာလဲဆိုတာကို မင်းမြင်ချင်လို့ လိုက်လာခဲ့တာမလား” ချူချန်ဖုန်းက လှောင်ပြုံးပြုံးလျက် “ငါက သူနဲ့ တိုက်ချင်လို့ လိုက်လာခဲ့တာ။ မင်းမတိုက်ချင်ရင်နေ၊ ငါ့ဘာသာ သွားတိုက်မယ်”
“မင်းသဘောပဲ” ဖန်ထျန်းဇုန်က ပြန်ပြောလိုက်သည်။
“အဲ့လိုဆို ဒီအတိုင်းပဲ ဆုံးဖြတ်လိုက်တော့မယ်။ မင်းတို့တွေ ရန်ကိုင်ကို သေချာ စောင့်ကြည့်ထား။ အဲ့ကောင် အပြင်လူမရှိတဲ့ နန်းတော်တစ်ခုခုထဲ ဝင်သွားတာနဲ့ ငါတို့ လှုပ်ရှားမယ်။ ဒီတာဝန်ကို ကြယ်ဧကရာဇ်တောင်က ပေးထားတာ။ မအောင်မြင်လို့ မဖြစ်ဘူး” ချူကျန်းက လက်ဝှေ့ရမ်း၍ အမိန့်ပေးလိုက်သည်။
သူ့သား ရန်ကိုင်အား စိတ်ခေါ်ချင်နေသည့် ကိစ္စနှင့် ပက်သက်၍မူ သူတားမည် မဟုတ်ချေ။ ယှဉ်ပြိုင်လိုစိတ် ရှိခြင်းသည် သူ့သားအတွက် ကောင်းသည့်ကိစ္စတစ်ခု ဖြစ်သည်။
ရန်ကိုင်သည် သူ့အား ကျားချောင်းချောင်းနေသည့် လူများစွာ ရှိနေသည် ဆိုသည့် အချက်ကို နည်းနည်းလေးမှ မသိထားချေ။
ရှေးဟောင်းဂိုဏ်းပျက်ကြီးသည် အတော်လေးကိုမှ ကျယ်သော်လည်း အတူတကွ ပူပေါင်း ရတနာရှာနေကြသည့် ကျင့်ကြံသူများစွာ ရှိပေသည်။ ရန်ကိုင်သည် မည်သူနှင့်မှ ပြဿနာ မတက်ချင်သည့် အတွက် လူသူမရှိ၊ ချောင်ကျသည့် နေရာတွင်သာ ရတနာ လာရှာနေခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။
Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၄၉၆)
ရက်အနည်းငယ်ကြာအောင် စူးစမ်းရှာဖွေနေပြီးနောက်တွင် ဆေးလုံး၊ မှော်ရတနာ၊ ကျင့်စဉ်နှင့် သိုင်းပညာရပ်အချို့ ရရှိခဲ့သည်။ သို့သော် ထိုအရာအားလုံးသည် ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်ထဲမှ ရရှိခဲ့သည့် ရတနာများနှင့် ယှဉ်လိုက်လျှင် ဆန်နှင့်ဖွဲ့ ဖြစ်ကုန်ကြလေသည်။ သို့သော် ဘာမှ မရသည်ထက်တော့ ပိုကောင်းပေသည်။
တစ်နေ့တွင် ရန်ကိုင် နန်းတော်တစ်ခုထဲ ဝင်သွားပြီးနောက် ရက်အတော်ကြာသည့် တိုင်အောင် ပြန်ထွက်မလာတော့ချေ။ ရန်ကိုင် ပြန်မထွက်လာတော့သည့်အတွက် သူ့အား စောင့်ကြည့်နေသည့် ကောင်းကင်တိုက်ပွဲအစည်းအရုံးနှင့် မိုးကြိုးမုန်တိုင်းဂိုဏ်းမှ ကျင့်ကြံသူများ စဉ်းစားရခက်ကုန်ကြလေသည်။
နန်းတော်ထဲရှိ မြေအောက်ခန်းတစ်ခန်းထဲတွင်၊ ရန်ကိုင်သည် တင်ပလင်ခွေထိုင်ကာ ကျင့်စဉ်ကိုလှည့်ပတ်၍ သူ့နားပတ်လည်တွင် ရှိနေသော မိုးမြေစွမ်းအင်များကို လောဘတကြီး စုပ်ယူနေခဲ့သည်။
မြေအောက်ခန်းထဲရှိ မိုးမြေစွမ်းအင်သည် သိပ်သည်းလွန်းသဖြင့် သာမန်မျက်စိဖြင့်ပင် မြင်နိုင်လုနီးပါးအဆင့်ထိသို့ ရောက်ရှိနေခဲ့ပြီး လေထဲတွင် လွင့်မျောနေသော အဖြူရောင် အမျှင်တန်းလေးများကိုပင် မြင်နေရသည်။ ရန်ကိုင်သည် ထိုအဖြူရောင် အမျှင်တန်းလေးများကို လောဘတကြီး စုပ်ယူနေခဲ့လေသည်။
အချိန်ကြာလာသည်နှင့်အမျှ အဖြူရောင်အမျှင်းတန်းလေးများ တဖြည်းဖြည်း လျော့နည်းလာခဲ့သည်။
ထိုအဖြူရောင် အမျှင်တန်းလေးများသည် အခြားမဟုတ်၊ သန့်စင်သော ဝိဥာဉ်ချီသာ ဖြစ်သည်။
ဤကဲ့သို့သော နေရာကောင်းတစ်ခုကို ရှေးဟောင်းဂိုဏ်းပျက်ကြီးထဲ လာတွေ့လိမ့်မည်ဟု မထင်ထားခဲ့ချေ။
ကျင့်စဉ်အား လှည့်ပတ်စရာမလိုဘဲ ခန္ဓာကိုယ်ထဲသို့ တိုက်ရိုက်စုပ်ယူနိုင်သော မိုးမြေစွမ်းအင်တစ်မျိုး ရှိပေသည်။ ထိုမိုးမြေစွမ်းအင်သည် သန့်စင်သော ဝိဥာဉ်ချီဖြစ်သည်။ ဝိဥာဉ်ချီအား စုပ်ယူ၍ ကျင့်ကြံခြင်းသည် အဆင့်မြင့် မြေကမ္ဘာချီကြောမကြီးပေါ်တွင် ထိုင်၍ ကျင့်ကြံခြင်းထက်ပင် ပို၍ အကျိုးရှိသည်။
သို့သော်လည်း ဝိဥာဉ်ချီများကို ရှာတွေ့ရန် အလွန်ကိုမှ ခက်ခဲပေသည်။ ဝိဥာဉ်ချီများသည် ဖြစ်ပေါ်လာပြီးနောက် တစ်ခဏအတွင်း သာမန် မိုးမြေစွမ်းအင်များအဖြစ်သို့ ပြန်လည် ပြိုကွဲသွားကြသည်။
ရှေးဟောင်းဂိုဏ်းပျက်ကြီးသည် တစ်ခါတစ်ရံ ဝိဥာဉ်ချီ တစ်မျှင်နှစ်မျှ ထုတ်ပေးတတ်သည့် အလွန်ကိုမှ အဆင့်မြင့်သော မြေကမ္ဘာချီကြောမကြီးပေါ်တွင် ရှိနေခြင်းဖြစ်သည်။ ဤမြေအောက်ခန်းသည် ထွက်ပေါ်လာသော ဝိဥာဉ်ချီများကို သိုလှောင်ထားရန်အတွက် အဆင့်မြင့် အစီအရင်များဖြင့် ခင်းကျင်း တည်ဆောက်ထားသည့် အခန်းတစ်ခန်း ဖြစ်သည်။
တစ်နှစ်၊ နှစ်နှစ်ခန့်လောက်ဖြင့် ဘာမှ အကျိုးထူးလိမ့်မည်မဟုတ်။ ဆယ်နှစ်၊ နှစ်တစ်ရာ၊ နှစ်တစ်ထောင်လောက် ကြာလျှင်ပင် ဤမြေအောက်ခန်းမှ စုဆောင်းထားနိုင်သည့် ဝိဥာဉ်ချီ ပမာဏမှာ အတော်လေး နည်းပါးပေဦးမည်။
သို့သော် နှစ်ပေါင်း သောင်းပေါင်းများစွာ ကြာသွားပြီးနောက်တွင် မည်သို့ ဖြစ်လာမည်နည်း။ စုဆောင်းထားနိုင်သည့် ဝိဥာဉ်ချီ ပမာဏသည် အလွန်ကိုမှ များပြားနေပေလိမ့်မည်။
အထဲတွင် စုဆောင်းထားသော ဝိဥာဉ်ချီများမှာ အလွန်ကိုမှ များပြားနေပြီ ဖြစ်သည့်အတွက်ကြောင့် အစိုင်အခဲတစ်ခုနီပါးကဲ့သို့ ဖြစ်နေခဲ့လေရာ အခန်းတံခါးကို ဖွင့်လိုက်စဉ်က သူအမြင်အာရုံများ ဝေဝါးကုန်ပြီး ထင်ယောင်ထင်မှား ဖြစ်နေသလားဟုပင် ထင်မိသွားသည်။
သို့သော်လည်း ထိုအစိုင်အခဲဖြစ်လုနီးပါး အရာများသည် ဝိဥာဉ်ချီမှန်း သိလိုက်ရသည့်နောက် ရန်ကိုင် အလွန်ကိုမှ စိတ်လှုပ်ရှားသွားခဲ့သည်။ ချက်ချင်း မြေအောက် အခန်းတံခါးကို ပြန်ပိတ်လိုက်ပြီး တင်ပလင်ခွေထိုင်ကာ ထိုဝိဥာဉ်ချီများကို စတင် စုပ်ယူတော့လေသည်။
ယေဘုယျကျကျ ပြောရသော် ဤကဲ့သို့သော အခန်းမျိုးသည် တပည့်များအား အချိန်တိုင်း ကျင့်ကြံခွင့်ပေးသော အခန်းမျိုး မဟုတ်ချေ။ အလွန်ကိုမှ ရှားပါး၍ ရှာဖွေရခက်သော ဝိဥာဉ်ချီအား ကျင့်ကြံရန်အတွက် မည်သည့်ဂိုဏ်းကများ သူတို့တပည့်ကို သုံးခွင့်ပေးမည်နည်း။
ထို့ကြောင့် ဤအခန်းသည် အဆင့်တစ်ဆို့နေပြီး နောက်တစ်ဆင့်သို့ ထပ်မတက်နိုင်သော အခြေအနေနှင့် ကြုံနေရသည့် ကျင့်ကြံသူများ အဓိက အသုံးပြုရန်အတွက် တည်ဆောက်ထားသော အခန်းတစ်ခန်း ဖြစ်လောက်သည်။
အဆင့်တက်သည့် နေရာတွင် မိုးမြေစွမ်းအင် သိပ်သည်းနေရာ၌ အဆင့်တက်ခြင်းသည် သာမန် နေရာမျိုးတွင် အဆင့်တက်ခြင်းထက် ပို၍ အဆင့်တက်ရ လွယ်ကူပေသည်။ ဝိဥာဉ်ချီ ရှိနေသည့် နေရာမျိုးတွင် အဆင့်တက်မည် ဆိုပါက အဆင့်တက်ခြင်းဖြစ်စဉ် မအောင်မြင်မည်ကို သိပ်စိုးရိမ်စရာ မလိုချေ။
သို့သော်လည်း လောလောဆယ်တွင် ထိုအဖိုးတန် ဝိဥာဉ်ချီများကို ရန်ကိုင်မှ သူ့ကျင့်ကြံခြင်းအား မြှင့်တင်ရန်အတွက် အသုံးပြုနေခဲ့သည်။ ဤသိပ်သည်းလှသော ဝိဥာဉ်ချီသည် ရာပေါင်းများစွာသော ကျင့်ကြံသူမျာကို နောက်တစ်ဆင့်သို့ အဆင့်ချိုးဖျက်တက်နိုင်အောင် ကူညီပေးနိုင်သည့် အရာမျိုး ဖြစ်သည်ဟု ဆိုလျှင်ပင် မမှားချေ။
သုံးရက်ခန့် မရပ်မနား စုပ်ယူခဲ့ပြီးနောက်တွင် မြေအောက်ခန်းထဲရှိ ဝိဥာဉ်ချီ ခုနှစ်ရာခိုင်နှုန်းခန့် လျော့နည်းသွားခဲ့သည်။ ရန်ကိုင်၏ ကျင့်ကြံခြင်းသည်လည်း တဖြည်းဖြည်း မြင့်တက်လာခဲ့လေရာ တန်ခိုးရှင်ပထမအဆင့်၏ အထွတ်အထိပ်သို့ပင် ရောက်လာခဲ့သည်။
သို့သော် ထိုအဆင့်သို့ ရောက်လာသည့်အခိုက် သူ့အား နောက်တစ်ဆင့်သို့ ထပ်မတက်နိုင်အောင် တားဆီရန် ကြိုးစားနေသော အတားအဆီးအချို့နှင့် ရင်ဆိုင်မိလိုက်သလို ခံစားလိုက်ရသည်။
အခြားသူများ အနေဖြင့် ထိုကဲ့သို့သော အတားအဆီးမျိုးနှင့် ကြုံတွေ့ရလျှင် စိတ်ကို တည်ငြိမ်အောင်ထား၍ ကောင်းကင်လမ်းစဉ်နှင့် သိုင်းတာအိုကို နားလည်အောင် သေချာစိတ်နစ် ကြိုးစားရင်း အတာအဆီးများကို ဖျက်စီးရလိမ့်မည် ဖြစ်သော်လည်း ရန်ကိုင် အတွက်မူ ထိုကဲ့သို့ မဟုတ်ခဲ့ချေ။ သေဆုံးသွားသော တန်ခိုးရှင်အဆင့်မြင့် ကျင့်ကြံသူများ၏ နာမ်ဝိဥာဉ်များကို သန့်စင်ပြီး ကောင်းကင်လမ်းစဉ်နှင့် သိုင်းတာအိုအပေါ် သူတို့၏ နားလည်မှုများကို စုပ်ယူထားသည့် အတွက်ကြောင့် ရန်ကိုင်၏ သိုင်းတာအိုအပေါ် ထိုးထွင်းနားလည်မှုသည် အဆင့်တူ ကျင့်ကြံသူများထက် အများကြီး ပိုမြင့်မားပေသည်။ ထို့ကြောင့် သူ့အနေဖြင့် အဆင့်တက်လိုလျှင် အခြားဘာမှ ပြင်ဆင်နေစရာ မလိုဘဲ နောက်တစ်ဆင့်သို့ တိုက်ရိုက် ချိုးဖျက်ဝင်ရောက်သွားနိုင်ပေသည်။
သို့သော်ငြား ရန်ကိုင်အနေဖြင့် တန်ခိုးရှင်ဒုတိယအဆင့်သို့ တက်ရန် အလျင်မလိုသေးချေ။
တန်ခိုးရှင် ပထမအဆင့်သို့ တက်ထားသည်မှာ မကြာသေးသည့် အတွက် တန်ခိုးရှင် ဒုတိယအဆင့်သို့ အလျင်စလို တက်ရောက်လိုက်လျှင် သူ့ကျင့်ကြံခြင်း၌ အားနည်းချက်များ ထွက်ပေါ်လာနိုင်သည်။ ထို့ကြောင့် ထိုနေရာသို့ ရောက်သည်နှင့် ဝိဥာဉ်ချီများအား စုပ်ယူနေခြင်းကို ရပ်တန့်လိုက်သည်။
သို့သော်လည်း ဝိဥာဉ်ချီများကို ဤအတိုင်း ထားခဲ့လိုက်ရမည်မှာ အလွန် နှာမြောစရာ ကောင်းလှသည်။ ခဏလောက် စဉ်းစားပြီးနောက် ဆက်သွယ်ရေး မှော်ရတနာကို ထုတ်ကာ ချင်းတုန်နှင့် ဖေးကျီတုတို့ကို လှမ်းဆက်သွယ်ကြည့်လိုက်သည်။
လက်ကျန် ဝိဥာဉ်ချီများအား ထိုနှစ်ယောက်ကို စုပ်ယူခိုင်းရပေမည်။
သို့သော် သူမည်သို့ပင် ခေါ်ခေါ် ထိုနှစ်ယောက်နှင့် အဆက်အသွယ် မရခဲ့ချေ။ နည်းနည်းတော့ ထူးဆန်းနေပေသည်။ ရှေးဟောင်းဂိုဏ်းပျက်ကြီးသည် အတော်လေး ကျယ်သော်လည်း ဆက်သွယ်ရေး မှော်ရတနာဖြင့် မဆက်သွယ်နိုင်လောက်သည်အထိ မကျယ်ဝန်းချေ။ ချင်းတုန် ဘာတွေများ ဖြစ်နေသဖြင့် သူခေါ်သည်ကို မတုန့်ပြန်နိုင်ရသနည်း။
ချင်းတုန်နှင့် ဖေးကျီတုတို့ ကောင်းကင်စိတ်အာရုံဖြင့် အဆက်အသွယ် လုပ်၍မရသော နေရာတစ်ခုခုသို့ ရောက်နေသည်မှာလည်း ဖြစ်ကောင်း ဖြစ်နိုင်ပေသည်။ ထိုကဲ့သို့သော နေရာမျိုးသည် အတွင်းပိုင်းနှင့် အပြင်ပိုင်းကို ဆက်သွယ်၍ မရအောင် လုပ်ပစ်နိုင်ပေသည်။
ချင်းတုန်နှင့် ဖေးကျီတုတို့ကို မဆက်သွယ်နိုင်သည့်နောက်တွင် ဝိဥာဉ်ချီများအား နှမြောတသဖြင့် ကြည့်လိုက်မိသည်။ ထိုဝိဥာဉ်ချီများနှင့် ပက်သက်၍ ဘာလုပ်လျှင်ကောင်းမလဲ ရန်ကိုင် မစဉ်းစားတတ်တော့ချေ။
ခဏလောက် စဉ်းစားပြီးနောက်တွင် အကြံကောင်းတစ်ခုကို သူစဉ်းစားမိသွားသည်။ စိတ်လှုပ်ရှားစွာဖြင့် ချက်ချင်းပဲ သူ့လက်ကို ဝှေ့ရမ်းလိုက်ရာ သူ့ကိုယ်ထဲမှ မီးနီရောင်အလင်းတန်း တစ်ခု ပျံထွက်လာခဲ့သည်။ အပြင်သို့ ရောက်သည်နှင့် ထိုအလင်းတန်းသည် မီးတောက်များဖြင့် ဖွဲ့စည်းထားသော ငှက်တစ်ကောင်အသွင်သို့ ပြောင်းလဲသွားခဲ့လေသည်။
မီးငှက်ပင်…
မီးငှက်တွင် ရုပ်ခန္ဓာ မရှိသော်လည်း ဝိဥာဉ်ချီများကို စုပ်ယူ၍ ရပေသည်။ မီးငှက်သည် နေမီးလျှံမီးတောက်ကိုပင် သန့်စင်နိုင်ခဲ့သည် မဟုတ်ပေလော။
ရန်ကိုင် ထင်သည့်အတိုင်းပင်။ မီးငှက်သည် သူရောက်နေသည့် နေရာကို သတိပြုမိလိုက်သည့်နောက် စိတ်လှုပ်ရှားစွာ ထအော်လေသည်။ ထို့နောက် ပါးစပ်ကိုဟ၍ ဝိဥာဉ်ချီများအား လောဘတကြီး စုပ်ယူတော့သည်။
မီးငှက်မှ စုပ်ယူနေသည်နှင့် အခန်းတွင်ရှိ ဝိဥာဉ်ချီ အရေအတွက်မှ အလွန်ကိုမှ မြန်ဆန်သော အမြန်နှုန်းဖြင့် လျော့ကျလာနေခဲ့လေသည်။
…………
ရန်ကိုင် ရှိနေသည့် နန်းတော် အပြင်ဘက်တွင် ကောင်းကင်တိုက်ပွဲအစည်းအရုံးနှင့် မိုးကြိုးမုန်တိုင်းဂိုဏ်းမှ ပညာရှင် အယောက်နှစ်ဆယ်ကျော် စုဝေးနေခဲ့ကြသည်။ ဤနေရာသည် လူသူအရောက်အပေါက် မရှိသဖြင့် ပြန်ပေးဆွဲလို့ကောင်းသော နေရာတစ်ခု ဖြစ်ပေသည်။
တန်ခိုးရှင်ပထမအဆင့်ကို ဖမ်းရန်အတွက် ဤမျှသော လူအင်အားသည် အလွန်ကို ပိုလွန်းရာ ကျနေသော်လည်း တစ်ဖက်လူသည် လေဟာနယ်စွမ်းအားကို ကျင့်ကြံထားသူတစ်ယောက် ဖြစ်နေသဖြင့် သူတို့ဘက်မှ ကြိုတင် ပြင်ဆင်ထားမှ တော်ကာရာ ကျပေမည်။
ယခု ပြဿနာတစ်ခုသာ ကျန်တော့သည်။ ထိုပြဿနာနှင့် ပက်သက်၍လည်း သူတို့အားလုံး တိုင်ပတ်နေကြခြင်း ဖြစ်သည်။
ရန်ကိုင် ယခုထိ အပြင်သို့ ထွက်မလာသေးချေ။
ကောင်းကင်စိတ်အာရုံဖြင့် နန်းတော်အတွင်းပိုင်းကို စစ်ဆေးကြည့်သော်လည်း ရန်ကိုင်ကို မတွေ့ခဲ့ချေ။ သို့သော်လည်း ကောင်းကင်တိုက်ပွဲအစည်းအရုံးမှ ပညာရှင် ပြန်ပြောသလောက် ရန်ကိုင် ဤနန်းတော်ထဲ ဝင်သွားခဲ့သည်ဟု ဆိုသည်။
“အစ်ကိုချူ၊ အဲ့ကောင် ထွက်ပြေးသွားတာတော့ မဟုတ်ပါဘူးနော်” စိတ်မရှည်တော့သည့် အဆုံး ဖန်ဖုန်းက မေးလိုက်သည်။
“ဘာလဲ၊ အစ်ကိုဖုန်းက ငါ့လက်အောက်ငယ်သားရဲ့ စကားက မယုံကြည်ရဘူးလို့ မေးခွန်းထုတ်နေတာလား” ချူကျန်းက ဒေါသထွက်ထွက်နှင့် ပြန်မေးလိုက်သည်။ သူလည်း စိတ်သိပ်မရှည်တော့ချေ။ အထဲသို့ ပြေးဝင်သွားပြီးတော့သာ ရန်ကိုင်အား အပြင်သို့ ဆွဲထုတ်လာချင်မိတော့သည်။
“ဘယ်ကသာ အစ်ကိုချူရာ၊ အဲ့ကောင် လေဟာနယ်စွမ်းအားကို ကျင့်ကြံထားမှန်း အစ်ကိုချူလည်း သိတာပဲ။ ဒီကောင် သူ့ကို တစ်ယောက်ယောက် နောက်ယောင်ခံလိုက်နေမှန်း သိသွားပြီး ထွက်ပြေးသွားတာလားလို့ မေးကြည့်တာ” ဖန်ဖုန်း မျက်မှောင်ကြုတ်သွားသည်။
“အဲ့ဒါဆိုရင်တော့ အစ်ကိုဖုန်း စိုးရိမ်နေစရာ မလိုဘူး။ အကြီးအကဲကျက တန်ခိုးရှင် ဒုတိယအဆင့်ပဲ ရှိသေးတယ်ဆိုပေမယ့် သူ့ရဲ့ ကိုယ်ယောင်ပျောက်စွမ်းရည်က တကယ်ကို ပြိုင်ဘက်ကင်း နည်းစနစ်တစ်ခုပဲ။ သူသာ ပုန်းနေမယ်ဆိုရင် အဲ့ကောင်လေး မပြောနဲ့၊ ကျုပ်ကိုယ်တိုင်တောင် သူ့ကို သတိပြုမိဖို့ မသေချာပါဘူး။ အကြီးအကဲကျက အဲ့ကောင်လေး အထဲမှာလို့ ပြောမှတော့ အဲ့ကောင်လေး အထဲမှာ ကျိန်းသေ ရှိနေလို့ပဲ”
“လက်အောက်ငယ်သာ အမှန်အတိုင်း ပြောတာပါ။ အဲ့ကောင်လေး တကယ် အထဲမှာ ရှိနေပါသေးတယ်” မီတာအနည်းငယ်အကွာတွင် ရှိနေသော မုတ်ဆိတ်ဖြူဖြူနှင့် လူအိုကြီး တစ်ဦးက လှမ်း၍ အော်ပြောလိုက်သည်။
“ကောင်းပြီလေ။ အဲ့လိုမှတော့ ဆက်စောင့်ကြည့်တာပေါ့။ ဒါပေမယ့် ဒီလောက် လူအများကြီး အပြင်မှာစုနေတာ အဲ့ကောင် သတိမပြုမိဘဲ မနေလောက်ဘူး။ သတိထားမိသွားပြီး မထွက်လာရဲတာပဲ ဖြစ်လိမ့်မယ်” ဖန်ဖုန်းက ပြောလိုက်သည်။
“အဲ့ဒါ သူဆုံးဖြတ်ရမယ့် အရာ မဟုတ်တော့ဘူး” ချူကျန်းက ပြန်ပြောလိုက်သည်။
သူတို့ စကားဆုံးသွားသည်နှင့် နန်းတော်ထဲမှ အသက်စွမ်းအင် အရှိန်အဝါတစ်ခု ထွက်ပေါ်လာခဲ့ရာ အကုန်လုံး မျက်ဝန်းအစုံ တောက်ပသွားခဲ့လေသည်။ ကောင်းကင် စိတ်အာရုံဖြင့် လှမ်းစစ်ဆေးကြည့်လိုက်ရာ ထိုအသက်စွမ်းအင် အရှိန်အဝါသည် ရန်ကိုင်၏ အရှိန်အဝါမှန်း သိလိုက်ရလေသည်။
မကြာမီ နန်းတော်ဝင်ပေါက်တွင် ရန်ကိုင် ပေါ်လာခဲ့လေသည်။ နန်းတော်ရှေ့ရှိ လူအုပ်ကြီးကို မြင်လိုက်သည့်အခါ ရန်ကိုင် အနည်းငယ် အံ့အားသင့်သွားခဲ့လေသည်။ သို့သော် အံ့အားသင့်သွားရုံသာ ဖြစ်ပြီး နည်းနည်းလေး စိုးရိမ်သွားခြင်း မရှိချေ။
“သူထွက်လာပြီ” ဖန်ဖုန်းက လေသံတိုးတိုးဖြင့် ရေရွတ်လိုက်သည်။
“နောက်ဆုံးတော့ အဲ့ကောင် ထွက်လာပြီပေါ့” ချူကျန်းက အေးစက်စက် လေသံဖြင့် ပြောလိုက်သည် “ဒီကောင် ထွက်မလာရင် ငါကိုယ်တိုင် သူ့ကို ကိုယ်တိုင်သွားဆွဲထုတ်တော့မလို့”
ရန်ကိုင်သည် လက်နောက်ပစ်လျက် အပြင်ဘက်သို့ အေးအေးဆေးဆေး လမ်းလျှောက်ထွက်လာခဲ့သည်။ လူအုပ်ကြီးကို မြင်လိုက်သော်လည်း နည်းနည်းလေးမှ ထိတ်လန့်စိုးရိမ်သွားခြင်း မရှိဘဲ ပြုံး၍သာ “များလိုက်တဲ့ လူတွေပါလား”
“ရန်ကိုင်” ချူချန်ဖန်ုးက ယပ်တောင်ကို ပြန်ပိတ်လျက် “ပြုံးလျက် “မင်းဒီသခင်လေးကို အကြာကြီး စောင့်အောင် လုပ်လိုက်ရတာပဲကွ”
“ကောင်းကင်တိုက်ပွဲ အစည်းအရုံး၊ မိုးကြိုးမုန်တိုင်းဂိုဏ်း…” ရန်ကိုင်က ပြုံးလျက် ပြောလိုက်သည် “ဒီမှာ စောင့်နေတာဆိုတော့ ငါ့ကို သတ်ချင်လို့ပေါ့ ဟုတ်တယ်မလား”
“မင်းကို သတ်ဖို့ ဒီလောက် လူအများကြီး သတ်ဖို့ လိုတယ်ထင်လို့လား။ ရန်ကိုင်၊ မင်းကိုယ်မင်း အဲ့လောက် အထင်ကြီးမနေနဲ့” ချူချန်ဖုန်းက ရယ်မောလိုက်သည်။
“တကယ်ကြီးလား။ အဲ့ဒါဆို ဘာလို့ လူတွေအများကြီး စုနေတာလဲ”
“မင်း ထွက်မပြေးအောင်လို့လေ”
“အဲ့လိုကိုး” ယခုမှပဲ ရန်ကိုင် နားလည်သွားတော့သည် “အကြီးအကဲလျန် ငါ့အပေါ် ဘာလို့ ဒီလောက် သဘောကောင်းနေတာပါလဲလို့ စဉ်းစားနေတာ လတ်စသတ်တော့ ဒါကြောင့်ကို။ မင်းတို့ ရွေးထားတဲ့ နေရာကတော့ ရှယ်ပဲ။ တကယ်ကို လူသတ်နှုတ်ပိတ်လို့ကောင်းတဲ့ နေရာပဲ။ ဒါပေမယ့် ငါသိချင်နေတာကလေ မင်းတို့နဲ့ငါကြား ဒီလောက် ရန်ငြိုးကြီးကြီးမားမား ရှိတာလည်း မဟုတ်ဘဲနဲ့ ဘာလို့ ငါ့ကို ဒီလောက်တောင် သတ်ချင်နေတာလဲ”
“ဒီသခင်လေး မင်းကို ပြောမယ် ထင်နေလား” ချူချန်ဖုန်းက အထင်တသေး ပြုံးလိုက်၏။
“မင်းပြောပြော မပြောပြော ငါသိပြီးနေပြီ။ ကြယ်သင်္ဘောကြောင့်မလား” ရန်ကိုင်က အေးစက်စက် လေသံဖြင့် နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်သည်။
ကောင်းကင်တိုက်ပွဲ အစည်းအရုံးနှင့် မိုးကြိုးမုန်တိုင်းဂိုဏ်းကို ဤမျှ လှုပ်လှုပ်ရှားရှား ဖြစ်သွားအောင် လုပ်နိုင်သည်မှာ တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် ကြယ်သင်္ဘောတစ်စင်းသာ ရှိသည်။
ကြယ်သင်္ဘော၏ ဆွဲဆောင်မှုကို အထင်သေးမိလိုက်သည့် အတွက် ရန်ကိုင် သူကိုယ်သူ အပြင်တစ်မိလို်ကသည်။ တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် ကြယ်သင်္ဘော ပေါ်လာသည့်အတွက် အရိပ်ကြယ်တစ်ခုလုံး ဤမျှ လှုပ်လှုပ်ခတ်ခတ် ဖြစ်သွားလိမ့်မည်ဟု သူမထင်ထားခဲ့ချေ။ သို့သော် ယနေ့ အဖြစ်အပျက်ကို မြင်ပြီးနောက် သူနားလည်သွားခဲ့လေပြီ။
“မင်း အရမ်းကြီး မတုံးသေးဘူးပဲ” ချူချန်ဖုန်းက ပြန်ပြောလိုက်သည်။ ကောင်းကင်တိုက်ပွဲ အစည်းအရုံးနှင့် မိုးကြိုးမုန်တိုင်းဂိုဏ်းတို့ ရန်ကိုင်အား သတ်ရန်အတွက် အတူတကွ ပူးပေါင်း လုပ်ဆောင်နေရခြင်းသည် ကြယ်ဧကရာဇ်တောင်၏ အမိန့်ကြောင်း ဖြစ်သော်လည်း ကြယ်ဧကရာဇ်တောင် လှုပ်ရှားရခြင်းမှာလည်း တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် ကြယ်သင်္ဘောနှင့် သက်ဆိုင်နေပေသည်။
Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၄၉၇)
နန်းတော်၏ အပြင်ဘက်တွင်၊ တန်ခိုးရှင်အဆင့် အယောက်သုံးဆယ်ကျော်သည် ရန်ကိုင်အား အဘက်ဘက်မှ ပြေးပေါက်မရှိအောင် ဝန်းရံထားကြသည်။ အကုန်လုံးသည် မလှုပ်ရှားကြသေးသော်လည်း သူတို့၏ရှီကို ဖြန့်ကျက်ပြီးနေကြလေပြီ။ တန်ခိုးရှင်အဆင့် အယောက်သုံးဆယ်ကျော်၏ ရှီသည် မီတာထောင်ပေါင်းများစွာ ပတ်ပတ်လည်ကို အပြည့်အဝ ဖြန့်ကျက်ထားခဲ့လေသည်။ ထိုအကွာအတွင်းသို့ ယင်တစ်ကောင် ဝင်လာလျှင်ပင် သူတို့ သိနိုင်ပေလိမ့်မည်။
“ရန်ကိုင်၊ မင်းကိုယ်တိုင်က ဂိုဏ်းချုပ်တစ်ယောက်ဆိုတော့ အညံ့ခံပြီး မင်းကျင့်ကြံခြင်းကို ဖျက်စီးပစ်လိုက်မယ်ဆိုရင် မင်းအသက်ကို ချမ်းသာပေးဖို့ ငါ့အဖေကို တောင်းဆိုပေးမယ်” ချူချန်ဖုန်းက သူ့ကိုယ်သူ ယပ်ခတ်ရင်း ပြောလိုက်သည်။
“ငါ့ကို အသက်ချမ်းသာပေးမယ် ဟုတ်လား” ရန်ကိုင်က လှောင်ပြုံးပြုံးလျက် “ဘာလဲ။ ငါလုံးဝ ပြေးပေါက်ပိတ်သွားပြီလို့ သခင်လေးချူ ထင်နေတာလား။ ငါသေပဲ သေရတော့မယ်။ လုံးဝ အသက်မရှင်နိုင်တော့ဘူးပေါ့။ ဟုတ်လား။ မင်းပြောချင်တာက အဲ့လို့လား”
“ပြောချင်တာ မဟုတ်ဘူး။ တကယ် ဖြစ်နေတာကို ပြောတာ” ချူချန်ဖုန်းက ဖြည်းဖြည်းချင်း ခေါင်းခါလျက် “မင်းဒီကနေ ထွက်ပြေးနိုင်မယ် ထင်နေသေးတာလား။ မင်းမျက်လုံးကြီးကို ဖွင့်ပြီး သေချာမြင်အောင် ကြည့်လိုက်ဦး။ မင်းကို လူဘယ်လောက် ဝိုင်းထားလဲဆိုတာ”
“လူနည်းနည်းပါးပါး ခေါ်လာပြီး ငါ့ကို ဖမ်းလို့ရမယ်လို့ မင်းထင်နေတာလား” ရန်ကိုင်၏ နှုတ်ခမ်းအစုံ တွန့်ကွေးသွားခဲ့သည်။
“ဟုတ်တာပေါ့။ ဘာလဲ၊ မင်းက လေဟာနယ်စွမ်းအားကို သုံးပြီး ထွက်ပြေးချင်နေတာလား။ အဲ့ဒါဆိုရင်တော့ တောင်းပန်ပါတယ်ကွာ။ ဒီနေရာမှာ အဲ့စွမ်းအားကို နားလည်တာ မင်းတစ်ယောက်တည်း မဟုတ်ဘူးကွ” ချူချန်ဖုန်းက လှောင်ပြောင်လိုက်သည် “ဒါကြောင့် မင်းရဲ့ လေဟာနယ်စွမ်အားကို သုံးပြီး ထွက်ပြေးမယ့်အကြံကို ခေါင်းထဲကနေ ထုတ်ထားလိုက်ရင် ကောင်းလိမ့်မယ်”
ရန်ကိုင် မျက်နှာပျက်သွားပြီး လူအုပ်ကြီးထဲရှိ မိုရှောင်ရှန်းအား လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။
ကောင်းကင်တိုက်ပွဲအစည်းအရုံး၏ အကြီးအကဲချုပ်ဖြစ်သော မိုရှောင်ရှန်းသည် လေဟာနယ်စွမ်းအားကို ကျွမ်းကျင်ထားသည့် အကြောင်းနှင့် ပက်သက်သော ကောလဟာလများကို သူကြားခဲ့ဖူးသည်။ သူကိုယ်တွေ့ မကြုံဖူးသော်လည်း လူတိုင်းလိုလိုက ပြောနေခြင်း ဖြစ်လေရာ ကောလဟာလ သက်သက်တော့ မဖြစ်နိုင်လောက်ချေ။ ထိုလူအိုကြီးသည် သူ လေဟာနယ်စွမ်းအားကို သုံးပြီး ထွက်မပြေးအောင် သူ့အား မျက်လုံးဒေါက်ထောက် စောင့်ကြည့်နေခဲ့သည်။
“ဘာလဲ။ ဒီသခင်လေး မင်းရဲ့ အကြံအစည်ကို ထုတ်ဖော်လိုက်လို့လား” ရန်ကိုင် အသံတိတ်သွားသည်ကို မြင်သော် ချူချန်ဖုန်း ထရယ်တော့လေသည်။
ရန်ကိုင်သည် ချူချန်ဖုန်းကို လျစ်လျုရှုထားလိုက်ပြီး ချူကျန်းနှင့် ဖန်ဖုန်းကို တစ်ချက် လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ ထို့နောက် အသက်ဖျော့ဖျော့လေးတစ်ချက် ရှူသွင်းလျက် မျက်လုံး မှေးစဉ်း၍ မေးလိုက်သည် “ခင်ဗျား တကယ်ပဲ ဒါကို လုပ်ရမှ ဖြစ်မှာလား”
“ဒီအထိ ရောက်နေပြီပဲဟာကို ဘာလို့ လာမေးနေသေးတာလဲ။ မင်းကျင့်ကြံခြင်းကို ဖျက်စီးလိုက်။ အဲ့ဒါဆို မင်းအသက်ကို ချမ်းသားပေးမယ်” ချူကျန်းက ထူးမခြားနားဟန်ဖြင့် ပြန်ပြောလိုက်သည်။
ကြယ်ဧကရာဇ်တောင်သည် ရန်ကိုင်အား တန်ခိုးရှင်အဆင့် ကြယ်သင်္ဘောနှင့် အလဲအထပ် လုပ်လိုခြင်းဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် သတ်၍မရချေ။ လူအများကြီး ခေါ်လာရခြင်းမှာလည်း ရန်ကိုင် ထွက်မပြေးသွားနိုင်စေရန်အတွက် ဖြစ်သည်။
“ဟားဟား” ရန်ကိုင်က ခနဲ့တဲ့တဲ့ ရယ်သံဖြင့် “ကျုပ်တို့ကြားက ရန်ကြွေးက အဲ့အဆင့်ထိ မရောက်သေးဘူးလို့ ကျုပ်ထင်နေခဲ့တာ။ ဒါပေမယ့် ခင်ဗျားတို့က ကျုပ်ကို မရရအောင် သတ်ချင်နေမှတော့ တစ်ခုခု ဖြစ်သွားခဲ့ရင် ကျုပ်အဆိုးမဆိုနဲ့ပေါ့”
“ဟျောင့်၊ လေလာကျယ်မနေနဲ့” ချူချန်ဖုန်းက လှမ်းအော်ပြောလိုက်သည် “ငါမင်းကို အသက်ဆယ်ရှိုက်စာ အချိန်ပေးမယ်။ အဲ့တော့မှ အညံ့မဘူးဆိုရင်တော့ ငါလက်ပါရလိမ့်မယ်”
“ဘာမှ ရေမနေတော့နဲ့” ရန်ကိုင်က ဖြည်းဖြည်းချင်း ခေါင်းခါလိုက်ပြီး လှောင်ပြုံးပြုံးလျက် “သခင်လေးချန်၊ မင်းက တကယ်ကို လေလုံးထွားတာပဲ။ ငါဘာမှ မလုပ်ချင်လို့သာ ကြည့်နေတာ။ ငါသာ လုပ်ချင်ရင် မင်းဆိုတဲ့ကောင်က ဘာမှမဟုတ်ဘူးကွ”
“မောက်မာလိုက်တာ” ချူချန်ဖုန်းသည် အမြီးတက်နင်းခံလိုက်ရသည့် ကြောင်နှယ် ထောင်းခနဲ ဒေါသထွက်လာခဲ့လေသည်။
“ငါမင်းကို စတွေ့ကတည်းက ကြည့်မရခဲ့တာ။ မင်းသာ လာရန်စမရင် ငါလည်း မင်းကို ဘာမှလုပ်မှာမဟုတ်ဘူး။ ဒါပေမယ့် မင်းက သေတွင်းကို တိုးဝင်ချင်နေမှတော့ ငါကလည်း မင်းဆန္ဒကို ဖြည့်ဆည်းပေးရတာပေါ့” ရန်ကိုင်က ချူချန်ဖုန်းအား သတ်ဖြတ်လိုစိတ်ဖြင့် ကြည့်လျက် ပြောလိုက်သည်။
သူ့စကားကြောင့် လူအုပ်ကြီးတစ်ခုလုံး ထိတ်လန့်သွားခဲ့ရသည်။
ရန်ကိုင် ဤမျှ လေကျယ်လိမ့်မည်ဟု သူတို့ မထင်ထားခဲ့ချေ။
တန်ခိုးရှင်အဆင့် အယောက်သုံးဆယ်၏ ဝိုင်းခံထားခြင်း ခံရသည့်တိုင် ကြောက်ရွံ့သွားခြင်း မရှိဘဲ သခင်လေး ချူချန်ဖုန်းကိုပင် ခြိမ်းခြောက်နေလိုက်သေးသည်။ သူခေါင်းအား တစ်ခုခု ထိထားခြင်းလား။
သူ့လက်ရှိ မည်သည့် အခြေအနေသို့ ရောက်နေသလဲ ဆိုသည်ကို မမြင်လေသလော။
ချူကျန်းနှင့် ဖန်ဖုန်းတို့ပင် ရန်ကိုင်စကားကြောင့် ကြောင့်သွားခဲ့ကြသည်။ သေရတော့မည် အဖြစ်ကို မြင်ပြီး ရန်ကိုင် ရူးများရူးသွားခြင်းလေလားဟု သူတို့ တွေးမိသွားခဲ့သည်။
ထိုသို့ တွေးနေစဉ်မှာပဲ နှစ်ယောက်စလုံး၏ အမူအရာ အပြောင်းကြီး ပြောင်းလဲသွားခဲ့၏။ ရုတ်တရက် ရန်ကိုင်၏ ဘယ်ဘက်မျက်လုံး ရွှေရောင်တောက်လာပြီး သူ့မျက်လုံးထဲ ကြာပန်း တစ်ပွင့် ပွင့်လာပြီးနောက် ချက်ချင်း ပျောက်ကွယ်သွားသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။
ထိုရွှေရောင်အလင်းတန်း၏ အောက်ဝယ်၊ သူတို့ ခေါင်း အနည်းငယ် နောက်ကျိကျိ ဖြစ်သွားခဲ့ရသည်။
သူတို့ အသိပြန်ဝင်လာချိန်တွင် သူတို့၏ ကျောပြင်တစ်ခုလုံး ချွေးအေးများဖြင့် စိုရွှဲနေခဲ့လေပြီ။ သို့သော် သူတို့ကိုယ်သူတို့ တည်ငြိမ်အောင် မလုပ်နိုင်သေးခင်မှာပဲ နာကျင်စွာ အော်ဟစ်သံ တစ်သံကို ကြားလိုက်ရသဖြင့် လှည့်ကြည့်လိုက်ရာ ချူချန်ဖုန်း သူ့ခေါင်းကိုကိုင်ပြီး နာကျင်စွာ အော်ဟစ်နေသည်ကို မြင်တွေ့လိုက်ရသည်။ အလွန်ကိုမှ မခံမရပ်နိုင်အောင် နာကျင်လှသော နှိပ်စက်မှုကို ခံစားနေရသည့်နှယ် အော်ဟစ်နေပြီး သူ့ခန္ဓာကိုယ်၏ ဒွါရ ခုနှစ်ပေါက်မှလည်း သွေးများ စီးကျနေခဲ့လေသည်။
“ချန်ဖုန်း” ချူကျန်း၏ အမူအရာ အပြောင်းလဲကြီး ပြောင်းလဲသွားပြီး အလန့်တကြား ထအော်ရင်း ချူချန်ဖုန်းဆီ ပြေးဝင်သွားသည်။ သို့သော် သူ့သာဆီ မရောက်သေးခင်မှာပဲ ချူချန်ဖုန်း၏ ခေါင်းတစ်ခေါင်းလုံး ပေါက်ကွဲထွက်သွားခဲ့လေသည်။ အသားစအသားနများနှင့်အတူ သွေးစိမ်းရှင်ရှင်တို့ အဘက်ဘက်သို့ ဖြာထွက်လာခဲ့လေသည်။ မြေပြင်တစ်ခုလုံးလည်း သူ့ခေါင်း ပေါက်ကွဲရာမှ ဖြာထွက်လာသော သွေးများကြောင့် နီးစွေးနေကုန်လေပြီ။
“မဖြစ်နိုင်ဘူး” ထိုအဖြစ်အပျက်ကို မြင်ပြီးနောက် ဖန်ဖုန်း အလန့်တကြား ထအော်လေသည်။
အခြား တန်ခိုးရှင်အဆင့် ပညာရှင်များသည်လည်း ထိုမြင်ကွင်းအား ထိတ်လန့်မှုတစ်ဝက်၊ ကြောက်လန့်မှုတစ်ဝက် ရောယှတ်နေသည့် အကြည့်များဖြင့် ကြောင်ကြည့်နေခဲ့ကြသည်။
ရန်ကိုင် တစ်ချက်ကလေးပင် မလှုပ်ရှားသွားခဲ့ချေ။ သူ့မျက်လုံး ရွှေရောင် တစ်ချက် လက်သွားခြင်းသာ ဖြစ်သည်။ ထို့နောက်တွင် ချူချန်ဖုန်း၏ခေါင်း ပေါက်ကွဲထွက်သွားခဲ့သည်။
ရန်ကိုင် ချူချန်ဖုန်းကို စိတ်စွမ်းအင်သုံပြီး သတ်သွားခြင်း ဖြစ်ရပေမည်။ မလှုပ်ရှားဘဲ တစ်ဖက်ရန်သူအား သတ်နိုင်သည့် နည်းလမ်းဆို၍ စိတ်စွမ်းအင်ကို အသုံးပြုခြင်းသာ ရှိသည်။ အစောပိုင်းက ရန်ကိုင်ကို ကြည့်နေရင်း သူတို့၏ အသိစိတ် ဝေဝါးသွားသလို အကုန်လုံး ခံစားလိုက်ရသည်။ တစ်ချိန်တည်းတွင် ရွှေရောင်ကြာဖူးတစ်ခုကိုလည်း မြင်လိုက်ရသေးသည်။
သူ့စိတ်စွမ်းအင်က ဘယ်လောက်တောင် အားကောင်းတာလဲ အဆင့်တူ ကျင့်ကြံသူ တစ်ယောက်အား တစ်ချက်တည်းဖြင့် သတ်ပစ်နိုင်သော အားကောင်းလှသည့် စိတ်စွမ်းအင်၊ ဝိဥာဉ်ပညာရပ်အကြောင်းကို သူတို့ တစ်ခါမှ မကြားဖူးချေ။
ရန်ကိုင်သာ ချူချန်ဖုန်းကို ပစ်မှတ်မထားဘဲ သူတို့ကိုသာ ပစ်မှတ်ထားခဲ့လျှင်… ထိုအကြောင်းကို စဉ်းစားမိလိုက်သည့်အခိုက် ရန်ကိုင်အား ဝိုင်းထားသည့် တန်ခိုးရှင်အဆင့် ကျင့်ကြံသူများ၏ ကျောပြင်တစ်လျှောက် စိမ့်တက်သွားခဲ့ကြလေသည်။ ထိုအကြောင်းကို တွေးမိလိုက်ရုံဖြင့် သူတို့အားလုံး နှလုံးခုန် မြန်လာရသည်။
“အဖေ” ဖန်ထျန်းဇုန်သည် ဖြူဖတ်ဖြူလျော် မျက်နှာဖြင့် အံကြိတ်၍ သူ့အဖေအား လှမ်းအော်ခေါ်လိုက်သည်။
သူနှင့် ချူချန်ဖုန်း နှစ်ယောက်စလုံးသည် အရိပ်ကြယ်၏ နာမည်ကျော်များ ဖြစ်ကြသည်။ ချူချန်ဖုန်းသည် အကျင့်စရိုက် မကောင်းသော်လည်း သူ့ခွန်အားသည် ပြောစရမလိုအောင်ကို အားကောင်းလှသည်။ ချူချန်ဖုန်းနှင့် သူအကြိမ်များစွာ တိုက်ခဲ့ခဲ့ဖူးပြီး အကြိမ်တိုင်းလည်း သရေကျခဲ့သည်။ ယနေ့ သူ့အဖေနှင့်အတူ လိုက်လာရခြင်းမှာလည်း ရန်ကိုင်၏ အစစ်အမှန် ခွန်အားကို မြင်တွေ့လိုသည့် အတွက်ကြောင့် ဖြစ်ပေသည်။
သို့သော်လည်း ချူချန်ဖုန်းသည် ရန်ကိုင်၏ တိုက်ကွက် တစ်ကွက်နှင့်ပင် အသက်ပျောက်သွားလိမ့်မည်ဟု မထင်ထားခဲ့ချေ။ ရန်ကိုင်သည် ချူချန်ဖုန်းအား တစ်ချက်တည်းဖြင့် သတ်နိုင်မှဖြင့် သူ့ကိုလည်း တစ်ချက်တည်းဖြင့် သတ်နိုင်ပေလိမ့်မည်။
မည်သူ အားနည်း၊ အာကောင်းသလဲ ဆိုသည်ကို ဆက်တွေးနေစရာ မလိုတော့ချေ။ သူနှင့် ချူချန်ဖုန်း နှစ်ယောက်ပေါင်း တိုက်ခိုက်မည်ဆိုလျှင် ရန်ကိုင်ကို အနိုင်ယူနိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။ အမှန်တရားကို လက်မခံချင်သော်လည်း လက်မခံ၍ မရချေ။
သူ့တွင် အားကောင်းသော နောက်ခံရှိသည်။ ကြွယ်ဝသော အရင်းအမြစ်များ ရှိသည်။ ပါရမီဆိုလျှင်လည်း ပြောစရာမလိုအောင်ကို မြင့်မားလှသည်။ သူနှင့် ရွယ်တူမျိုးဆက်ထဲတွင် သူသတိထားရသည့် လူဆို၍ အနည်းငယ်သာ ရှိသည်။ ထို့ကြောင့် အခြားလူငယ်များထက် ပို၍ မောက်မာ၊ မာနကြီးပေသည်။
သို့သော်လည်း ရန်ကိုင်၏ ကြောက်မက်ဖွယ်ရာ တိုက်ပွဲစွမ်းရည်ကို မြင်ပြီးနောက် သူ့မာနအားလုံး ရိုက်ချိုးခံလိုက်ရသလို ခံစားလိုက်ရသည်။ သူ့ယုံကြည်ချက်အားလုံးလည်း ရိုက်ချိုးခံလိုက်ရသည်။
“မဆိုးဘူး။ မဆိုးဘူး။ ဒါကို မြင်ပြီးတာတောင် တစ်ယောက်မှ ထွက်ပြေးကြတာ တကယ် လေးစားစရာပဲ” ရန်ကိုင်၏ ဘယ်ဘယက်မျက်လုံးထဲရှိ ရွှေရောင် ပြန်လည် ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့၏။ ချူချန်ဖုန်းကို သတ်ရန်အတွက် သိပ်ပြီး အားမစိုက်လိုက်ရသည့်နှယ် ပေါ့ပေါ့ပါးပါး အမူအရာဖြင့် “အရိပ်ကြယ်ရဲ့ မဟာအင်အားစုကြီးနှစ်ခု ဆိုတဲ့အတိုင်း မင်းတို့ရဲ့ စိတ်ဓါတ်က တကယ် အသိအမှတ် ပြုစရာပဲ။ ဒါပေမယ့် စိတ်မပူနဲ့။ ဒီနေ့ ဘယ်သူမှ ပြေးလွတ်မှာ မဟုတ်ဘူး”
ပြောပြီးသည်နှင့် သူ့ဘယ်ဘက်ခြင်းတွင် ရှိနေသော လူတစ်ယောက်ကို လက်ညိုးထိုး၍ ရက်စက်တော့မည့် အပြုံး၍ “နောက်တစ်ယောက်က ခင်ဗျားပဲ”
“ငါလား” ရန်ကိုင် လက်ညိုးထိုးလိုက်သောလူသည် သက်လတ်ပိုင်းအရွယ် အမျိုးသမီး တစ်ဦးဖြစ်သည်။ ထိုအမျိုးသမီးသည် ရေပြာရောင်ဝတ်ရုံကို ဝတ်ဆင်ထားပြီး တန်ခိုးရှင်ဒုတိယ အဆင့် ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက် ဖြစ်သည်။
ရန်ကိုင်၏ လက်ညိုးထိုးခံလိုက်ရသည့်နောက်တွင် သေမိန့်ချခံလိုက်ရသည့် လူတစ်ယောက်နှယ် အမျိုးသမီး အလွန်ကိုမှ တုန်လှုပ်ချောက်ခြားသွားခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် အကူအညီ ရလိုရငြား ကြောက်ကြောက်လန့်လန့်ဖြင့် ချူကျန်းအား လှမ်းကြည့်လိုက်၏။
သို့သော်လည်း ချူကျန်းမှာမူ သူသားသေသွားသည့် ကိစ္စနှင့် ပက်သက်၍ ယခုထိ အသိပြန်မဝင်လာသေးဘဲ နေရာတွင်သာ ကြောင်ကြောင်ကြီး ရပ်နေခဲ့သည်။ သူမတို့၏ ခေါင်းဆောင်ကို အားကိုး၍ရမည် မဟုတ်မှန်း သိလိုက်သည့်နောက်တွင် အမျိုးသမီးက အံကြိတ်၍ ပြန်အော်ပြောလိုက်လေသည် “ငါ့အသက်ကို လိုချင်နေတာလား။ နင်ယူနိုင်မယ်ထင်ရင် ကြိုးစားကြည့်လိုက်လေ”
ရန်ကိုင် ချူချန်ဖုန်းကို သတ်နိုင်ခြင်းမှာ အလစ်ချောင်း တိုက်ခိုက်လိုက်သည့် အတွက်ကြောင့် ဖြစ်သည်ဟု သူမ ထင်နေမိသည်။ ထို့ကြောင့် ချူချန်ဖုန်း လုံးဝ မခုခံနိုင်ဘဲ သေသွားခဲ့ရခြင်း ဖြစ်သည်။ သူမသည် ရန်ကိုင်၏ တိုက်ကွက်ကို ထိပ်တိုက်ရင်ဆိုင်ရန် ပြင်နေခြင်းဖြစ်သည်။ ထို့အပြင် သူမ၏ ခွန်အားသည် ချူချန်ဖုန်းထက်လည်း ပိုမြင့်၏။ ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင်၏ တိုက်ကွက်ကို ခုခံနိုင်လိမ့်မည်ဟု သူမစိတ်ထဲ တွေးနေမိသည်။ သို့သော် ထိုအတွေးမှာ သိပ်တော့ မသေချာလှ။
ပြောပြီးသည်နှင့် သူတော်စင်ချီကို လှည့်ပတ်၍ သူမပတ်လည်အတွင် အကာအရံတစ်ခု ဖန်တီးလိုက်သည်။
ထိုမျှနျင့်ပင် မပြီးသေးဘဲ အကာအကွယ် မှော်ရတနာတစ်ခုကို ထပ်ထုတ်လိုက်ပြီး ပထမ အကာအရံပေါ်တွင် ဒုတိယအကာအရံတစ်ခု ထပ်မံ ဖန်တီးလိုက်သည်။
“သေရတော့မယ်ဟာကို ဘာလို့ ဒီလောက် အလုပ်ရှုပ်ခံနေတာလဲ” ရန်ကိုင်က လှောင်ပြုံးပြုံးလျက် မြှားတိုလေးတစ်ချောင်းကို ထုတ်လိုက်သည်။ ထိုမြှားတိုလေးသည် ရှေးဟောင်းလိုဏ်ဂူစံအိမ်တွင်းမှ ရလာသည့် ငှက်မွှေးဝိဥာဉ်မြှားသာ ဖြစ်လေသည်။
ထိုမှော်ရတနာ မည်မျှ အားကောင်းမှန်း သူမသိသော်လည်း အတော်လေး အားကောင်းလိမ့်မည်မှန်းတော့ သိသည်။ ဤအခွင့်အရေးသည် မြှားတိုလေး၏ စွမ်းအားကို စမ်းသပ်နိုင်သည့် အခွင့်အရေးတစ်ရပ် ဖြစ်သည်။
ရန်ကိုင်သည် မြှားတိုလေးအား သက်လတ်ပိုင်းအမျိုးသမီးတည့်တည့် ချိန်လိုက်လိုက်၏။ ထို့နောက် လက်ကိုင်ရိုးပေါ်မှ ကျောက်တုံးလေး လင်းလက်လာခဲ့သည်။ တစ်ဆက်တည်းတွင် မြှားတစ်ချောင်းလုံး ထူးဆန်းသော အမှတ်အက္ခရာ မျဉ်းကြောင်းများဖြင့် လင်းလက်လာခဲ့ပြီး ပုံရိပ်ယောင် မြှားတစ်ချောင်းအဖြစ်သို့ စုစည်းသွားခဲ့သည်။ ပြီးသည်နှင့် သက်လတ်ပိုင်း အမျိုးသမီး ဆီသို့ တစ်ဟုန်ထိုး တိုးဝင်သွားလေသည်။
ထိုပုံရိပ်ယောင် မြှားကိုယ်ထည်တစ်ခုလုံး မည်းနက်တောက်ပြောင်နေခဲ့ပြီး ချစ်ချစ်တောက် ပူလောင်နေသည်။
မြှားတိုလေးကို ရန်ကိုင်၏ သူတော်စင်ချီဖြင့် အားဖြည့်ထားခြင်း ဖြစ်သည့်အတွက် မြှားတိုလေးမှ ပစ်လွှတ်လိုက်သော ပုံရိပ်ယောင်များ ပူနေသည်မှာ သဘာဝသာ ဖြစ်လေသည်။ ပုံရိပ်ယောင်မြှားမှ ထွက်ပေါ်နေသော အပူရှိန်ကြောင့် ပတ်ပတ်လည် လေဟာနယ်ပင် တွန့်လိမ်ကုန်လေသည်။
Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၄၉၈)
ရန်ကိုင် တိုက်ခိုက်လိုက်သည်ကို မြင်သည်နှင့် အမျိုးသမီး၏ စိတ်ထဲ မကောင်းသည့် ခံစားချက်တို့ ရလိုက်သည်။
သူမဆီသို့ ပြေးဝင်လာနေသော အနက်ရောင်မြှားသည် တန်ခိုးရှင်တတိယအဆင့်၏ အားအပြည့် တိုက်ကွက်နှင့် စွမ်းအားချင်း တူပေသည်။
မဖြစ်နိုင်ဘူး မှော်ရတနာ အကူအညီရှိလျှင်ပင် ကျင့်ကြံသူ တစ်ယောက်သည် သူတို့၏ ကျင့်ကြံခြင်းအဆင့်ထက် သာလွန်သော စွမ်းအားကို မထုတ်ဖော်နိုင်ချေ။ ထိုမှော်ရတနာသည် တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် မှော်ရတနာများ ဖြစ်နေလေမလား။ သူမစိတ်ထဲ ထိုအတွေး ဖြတ်ပြေးသွားသည်နှင့် အမျိုးသမီး၏ မျက်နှာ သွေးဆုတ်ဖြူလျော်သွားပြီး ကြောက်လန့်တကြား ထအော်တော့လေသည်။
“သတိထား”
“ဂျူနီယာညီမကျိုး၊ မြန်မြန် ရှောင်လိုက်”
ဘက်ပေါင်းစုံမှ သူမအား အော်ဟစ်သတိပေးနေသည့် အသံများစွာ ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။ သူမအား ကူညီပေးလိုသည့်အတွက်ကြောင့် သူမဆီသို့ ပြေးလာနေသည့် လူအချို့ပင် ရှိသေးသည်။ သို့သော်လည်း ထိုမြှားကို သူမ မည်ကဲ့သို့ ရှောင်နိုင်မည်နည်း။ မြှားဆီမှ ဖြာထွက်လာသော စွမ်းအင်ကို သတိပြုမိလိုက်သည့်နောက် သူမ ဒုက္ခရောက်ပြီမှ သိလိုက်သော်လည်း မြှား၏ အရှိန်မှာ အလွန်ကိုမှ မြန်လွန်းနေသည့် အတွက် သူမ အနေဖြင့် မည်သို့မှ မရှောင်နိုင်ခဲ့ချေ။
မြှားတိုလေးသည် မျက်တောင်တစ်ခတ်အတွင်း ကျိုးယ ဖန်တီးထားသည့် ဒုတိယ အကာအရံဆီသို့ ရောက်လာခဲ့သည်။
အနက်ရောင်မြှားသည် ဓါးပူပူတစ်ချောင်းမှ ထောပတ်တုံးကို ဖြတ်တောက်သွားသည့်နှယ် သူမ ဖန်တီးထားသည့် ဒုတိယအကာအရံကို အလွယ်တကူ ဖောက်ထွက်သွားခဲ့သည်။ ထိုမျှနှင့်ပင် မရပ်တန့်သွားသေးဘဲ ပထမအကာအရံကိုပါ ဆက်လက် ဖောက်ထွက်လာခဲ့ပြီးနောက် အဆုံးတွင် သူမ၏ ခန္ဓာကိုယ်ကို ဖောက်ထွက်သွားခဲ့လေသည်။
ကျိုးယ ရင်ဘတ်ရှိ အပေါက်ကြီးကို မြင်ပြီးနောက် သူမအား ကူညီပေးရန် ပြေလာနေကြသော လူအားလုံး၏ ခြေလှမ်းတို့ တုန့်ခနဲ ရပ်တန့်သွားခဲ့ကြလေသည်။
သူမ အပေါင်းအပါများ၏ အကြည့် အနည်းငယ် ထူးခြားနေသဖြင့် ကျိုးယလည်း ခေါင်းငုံ့ကြည့်လိုက်ရာ သူမရင်ဘတ်ရှိ အပေါက်ကြီးကို မြင်ပြီးနောက် သူမ မျက်နှာပြင် တစ်ခုလုံး သွေးဆုတ်ဖြူလျော်သွားခဲ့လေသည်။ ထိုပေါက်နေသော အပေါက်မှ တဒုန်ဒုန် ခုန်နေသော သူမ၏ နှလုံးကို ရေးတေးတေးလေး မြင်တွေ့နေရသည်။ သို့သော်လည်း ထူးဆန်းစွာပင် ထိုဒဏ်ရာမှ မည်သည့်သွေးမှ စီးကျမနေခဲ့ချေ။
“ဂိုဏ်းချုပ်.. ကျွန်မကို ကယ်ပါဦး” ကျိုးယ မျက်နှာပျက်သွားပြီး ချူကျန်း ရပ်နေသည့် နေရာဆီ လက်လှမ်းဆန့်တန်းလိုက်သည်။ သို့သော် သူမ၏ ကြိုးစားမှုသည် အချည်းနှီးသည်သာ။
သူမ၏ စကားသံ ဆုံးသွားသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ရင်ဘတ်ဆီ အပေါက်ဆီမှ အနက်ရောင် မီးတောက်များ ရုတ်တရက် ထတောက်လောင်လာပြီး သူမတစ်ကိုယ်လုံးကို ဝါးမြိုသွားခဲ့လေသည်။ ကြောက်လန့်တကြား အော်ဟစ်သံတို့ ရုတ်တရက် ထွက်ပေါ်လာပြီး တစ်ခဏအတွင်း ပြန်လည် ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့သည်။ ကျိုးယ ရှိနေသော နေရာတွင်မူကား ပြာပုံတစ်ခုသာ ကျန်တော့၏။
အဘက်ဘက်မှ သက်ပြင်းရှိုက်သံများ ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။
ချူချန်ဖုန်းကို ရန်ကိုင် သတ်လိုက်နိုင်သည်မှာ အလစ်ချောင်း တိုက်ခိုက်မှုကြောင့်ဟု ပြော၍ ရသော်လည်း ကျိုးယအား သတ်လိုက်နိုင်သည့် ကိစ္စကိုမူ အလစ်ချောင်းတိုက်ခိုက်သည့် အတွက်ကြောင့်ဟု ဆင်ခြေပေး၍ မရတော့ချေ။ ရန်ကိုင်သည် ကျိုးယုအား သူမကိုယ်သူ ကာကွယ်ရန် ပြင်ဆင်ချိန်ပေးပြီးမှ တိုက်ခိုက်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ သို့ပင်လျှင် သူမလည်း ချူချန်ဖုန်းကဲ့သို့ တစ်ကွက်တည်းဖြင့် အသတ်ခံလိုက်ရသည်။
မည်သူမှ ရန်ကိုင်အား ဆက်အထင်မသေးရဲကြတော့ချေ။ ရန်ကိုင်၏ ကြည့်သည့် သူတို့၏ အကြည့်ထဲ ကြောက်လန့်ရိပ်တို့ဖြင့် ထွက်ပေါ်နေခဲ့လေပြီ.
တန်ခိုးရှင် ပထမအဆင့်လေးဖြင့် တန်ခိုးရှင်ဒုတိယအဆင့်အား အသက်တစ်ရှိက်စာ အတွင်း သတ်ပစ်သွားသည်မှာ တကယ်ကို မယုံကြည်နိုင်စရာကောင်းသည့် ကိစ္စတစ်ခုဖြစ်သည်။ သူတို့၏ ဂိုဏ်းချုပ်မှ စွမ်းအားကုန်သုံး၍ တိုက်ခိုက်မည်ဆိုပါ ထိုကဲ့သို့ လုပ်နိုင်ကောင်း လုပ်နိုင်သော်ငြား ထိုကောင်လေးသည် တန်ခိုးရှင်ပထမအဆင့်သာ ရှိသေးသည်။ ထိုကောင်လေး၏ ခွန်အားသည် သူတို့၏ ဂိုဏ်းချုပ်အဆင့်သို့ပင် ရောက်နေပြီ ဖြစ်လေသလော။
ထို့အပြင် ထိုမြှားတိုကြီးကကော ဘာကြီးနည်း။ ဘာကြောင့် ထိုမျှ အားကောင်းနေသရသနည်း။
ရုတ်ချည်း ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုလုံး တိတ်ကျသွားခဲ့သည်။ ထိုမြင်ကွင်းကို ကြည့်ရင်း ရန်ကိုင် ကျေနပ်စွာ ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။ မြှားတိုလေး အားကောင်းမှန်း သိသော်လည်း ဤမျှ အားကောင်းလိမ့်မည်ဟု မထင်ထားခဲ့ချေ။ သူပင်လျှင် မြှားတိုလေး၏ စွမ်းအားကြောင့် အံ့အားသင့်သွားခဲ့ရသည်။ သို့သော် မြှားတိုလေးမှာ တိုက်ပွဲအတွင်း နှစ်ကြိမ်သာ သုံးနိုင်၏။
“မင်းတို့ဘာတွေ ကြောင်ကြည့်နေတာလဲ။ အဲ့ကောင် မင်းတို့တွေကို တစ်ယောက်ချင်း လိုက်သတ်မှာကို ထိုင်စောင့်နေကြတာလား။ သူတစ်ယောက်တည်းကို မင်းတို့ ဘာတွေ ဒီလောက် ကြောက်နေတာလဲ။ အဲ့ကောင်က သူ့ခွန်အားနဲ့ တိုက်နေတာ မဟုတ်ဘူးကွ။ လက်နက် အားကိုးပြီး တိုက်ခိုက်နေတာကွ” ဖန်ဖုန်းက ရုတ်တရက် အော်ဟစ်လိုက်သည် “ငါထင်ထာသာ မမှားရင် ဒီကောင် နောက်ထပ် အဲ့လိုအကွက်မျိုး တစ်ကြိမ်၊ နှစ်ကြိမ်လောက်ပဲ သုံးလို့ရတော့မှာ။ မင်းတို့ ဒီလောက်လေးနဲ့ သွေးကြောင်သွားကြတာလား။ အဲ့ကောင်ကို မြန်မြန် တိုက်ခိုက်ကြစမ်း။ ဒီကောင့်မှာ လက်ခြောက်ဖက်ရှိလား ငါသိချင်သေးတယ်”
သက်တမ်းရင့်သည် ဂျင်းမှန်လျှင် ပိုစပ်သည် ဆိုသည်မှာ တကယ်ကို မှန်ပေသည်။ မိုးကြိုးမုန်တိုင်းဂိုဏ်း၏ ဂိုဏ်းချုပ်တစ်ယောက် ဖြစ်သည်နှင့်အညီ သူ့အမြင်သည် အခြာသူများထက် ပိုစူးရှသည်။ ရန်ကိုင်၏ အဆုံးမဲ့ကြာပန်းပွင့်လန်းခြင်း လျှို့ဝှက်နည်းစနစ်နှင့် ငှက်မွှေးဝိဥာဉ်မြှားသည် အကြိမ်အများကြီး အသုံးပြု၍ရသော အရာများမဟုတ်မှန်း ချက်ချင်း တန်းသိလိုက်နိုင်ခဲ့သည်။
ပြောစရာမလိုအောင်ကို ငှက်မွှေးဝိဥာဉ်မြှားသည် တိုက်ပွဲအတွင်း နှစ်ကြိမ်သာ သုံး၍ရသော မှော်ရတနာတစ်ခု ဖြစ်သည်။
အဆုံးမဲ့ကြာပန်း ပွင့်လန်းခြင်း ပညာရပ်ဆိုလျှင်လည်း တစ်ကြိမ်သုံးတိုင်း စိတ်စွမ်းအင် အလွန်ကုန်သဖြင့် ရန်ကိုင်၏ အထွတ်အထိပ် အခြေအနေ၌ပင် အများဆုံး သုံးကြိမ်မှ၊ လေးကြိမ်လောက်သာ သုံးနိုင်သည်။ ထိုမျှ သုံးပြီးသွားသည်နှင့် သူ့အသိစိတ်ပင်လယ် တစ်ခုလုံး ခမ်းခြောက်သွားပေလိမ့်မည်။
စစချင်း အားကောင်းသော ပညာရပ်များကို ထုတ်သုံးလိုက်ရခြင်းမှာ ရန်သူများအား ဖြဲခြောက်ချင်သည့် အတွက်ကြောင့် ဖြစ်သည်။ သူရင်ဆိုင်နေရသည့် ရန်သူ အရေအတွက်မှာ အလွန်ကိုမှ များလွန်းလှသည်။ သူ့ရန်သူများကို မကြောက်သော်လည်း ရန်သူများကိုသာ ကြောက်လန့်အောင် လုပ်ထားနိုင်လျှင် သူ့အတွက် ပိုသက်သာနိုင်ပေသည်။
ချူချန်ဖုန်းနှင့် သက်လတ်ပိုင်း အမျိုးသမီး၏ တစ်ချက်တည်း အသတ်ခံရမှုသည် ကျန်လူများ၏ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာကို သိသိသာသာ ထိခိုက်သွားစေခဲ့သည်။ ကျင့်ကြံသူအချင်းချင်း တိုက်ခိုက်ရာတွင် ကျင့်ကြံခြင်းအဆင့်နှင့် ထုတ်သုံးနိုင်သည့် ဝှက်ဖဲများသာ အရေးကြီးခြင်း မဟုတ်ဘဲ စိတ်အခြေအနေလည်း အရေးကြီးပေသည်။
စိတ်သာ မတည်ငြိမ်လျှင် ခွန်အား အပြည့်ကို ထုတ်ဖော်နိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။ ဖန်ဖုန်း၏ စကားလုံး အနည်းငယ်သည် အခြားသူများကို သူတို့၏ အကြောက်တွင်းမှ ပြန်လည် ဆွဲယူနိုင်ခဲ့၏။
ဖန်ဖုန်း စကားကို ကြားလိုက်သည့်အခါမှပဲ သူတို့လည်း စဉ်းစားမိတော့သည်။ လူတစ်ယောက် မည်မျှပင် အားကောင်းသည်ဖြစ်ပါစေ အကန့်အသတ် ဆိုသည်မှာ ရှိစမြဲပင်။ ရန်ကိုင်ကဲ့သို့ တန်ခိုးရှင်ပထမအဆင့်သာ ရှိသေးသော လူတစ်ယောက် ဆိုလျှင်တော့ ပြောနေစရာပင် မလိုတော့။
သူသာ တကယ် အားကောင်းလျှင် ဘာကြောင့် ချူကျန်းနှင့် ဖန်ဖုန်းတို့ကို သွားမတိုက်ခိုက်ဘဲ ချူချန်ဖုန်းနှင့် တန်ခိုးရှင်ဒုတိယအဆင့်သာ ရှိသေးသော ကျိုးယကို ရွေးချယ် တိုက်ခိုက်ခဲ့သနည်း။ သူ့ခွန်အား မလုံလောက်သည့် အတွက်ကြောင့်သာ အားကောင်းသော လူများကို သွားမတိုက်ခိုက်ခဲ့ဘဲ အားနည်းသော လူများကို ရွေးချယ် တိုက်ခိုက်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။
ထိုအချက်ကို နားလည်လိုက်သည်နှင့် လူအုပ်ကြီး၏ ကြောက်စိတ်တို့ လျော့ပါးသွားပြီး သူတို့၏ မှော်ရတနာနှင့် သိုင်းပညာရပ် အသီးသီးကို ထုတ်သုံး၍ ရန်ကိုင်အား တိုက်ခိုက်ကြလေတော့သည်။
မရေမတွက်နိုင်သော ရောင်စုံ အလင်းတန်းတို့သည် ရန်ကိုင် ရပ်နေသည့် နေရာဆီသို့ စုပြုံကျဆင်းလာခဲ့သည်။
တန်ခိုးရှင်အဆင့် အယောက်နှစ်ဆယ်ကျော်၏ တိုက်ခိုက်မှုနှင့် ရင်ဆိုင်ရသော် ရန်ကိုင်လည်း မျက်နှာပျက်သွားခဲ့သည်။ ခရမ်းရောင်ဒိုင်းကို အလျင်စလို ထုတ်လိုက်ပြီး သဲမုန်တိုင်းစွမ်းရည်ကို အသက်သွင်းလိုက်လေသည်။
တစ်ချိန်တည်းတွင် မီးငှက်ကိုပါ ဆင့်ခေါ်လိုက်လေသည်။ မီးငှက်သည် ၎င်း၏ တောင်ပံများကို ဖြန့်ကျက်၍ တိုးဝင်လာနေသော တိုက်ခိုက်သူများဆီ မြောက်မြားစွာသော မီးဘောလုံးများ မှုတ်ထုတ်လိုက်သည်။
ထိုမျှနှင့်ပင် မရပ်တန့်သေးဘဲ ရွှေရောင်ပိုးမျှင်များကို ထုတ်၍ပါ ရန်သူများကို တိုက်ခိုက်လိုက်လေသည်။
သို့သော် တိုက်ပွဲအခြေအနေသည် ရန်ကိုင်ဘက်သို့ အလေးသာမနေခဲ့။ မကြာမီ ရွှေရောင်သွေးမျှင်များ စတင် မှိန်ကျလာခဲ့လေသည်။ မီးငှက်သည်လည်း အခြေအနေမဟန်။ ၎င်း၏ ခန္ဓာကိုယ်သည် ခဏခဏ ပျက်စီးနေသဖြင့် မကြာခဏ ပြန်လည် ဖွဲ့စည်းနေရသည်။ မီးငှက်သည် အားကောင်းသော်လည်း လက်နှစ်ဖက်တည်းဖြင့် တိုက်ခိုက်မှုလေးကို မည်ကဲ့သို့ ခုခံနိုင်မည်နည်း။
ရန်ကိုင် ဖန်တီးထားသည့် သဲမုန်တိုင်း အကာအကွယ်သည်လည်း အလွန်ကိုမှ လျင်မြန်သော နှုန်းဖြင့် ပျောက်ကွယ်လာနေခဲ့လေသည်။ အခြေအနေ မဟန်သော်လည်း ရန်ကိုင်သည် သူ့ဆီ တိုးဝင်လာနေသော တိုက်ခိုက်မှုများကို အံကြိတ်၍ ခုခံနေခဲ့သည်။
ဖန်ဖုန်းသည် တိုက်ပွဲထဲ ဝင်မပါသေးဘဲ ဘေးကနေသာ ရပ်ကြည့်နေခဲ့သည်။ ရန်ကိုင် ဒုက္ခရောက်နေသည်ကို မြင်သော် ပြုံးလျက် အော်ရယ်တော့လေသည် “ကောင်လေး၊ အခုမှ နောင်တရဖို့ နောက်ကျသွားပြီ။ ငါမင်းအသက်ကို ချမ်းသာပေးလို့ရပေမယ့် သခင်လေးချူကို သတ်လိုက်မှတော့ မင်းတစ်ခုခုတော့ ပြန်ပေးဆပ်ရတော့မှာပေါ့”
သူ့စကားလုံးထဲ အဓိပ္ပါယ်အချို့ ပါဝင်နေခဲ့သည်။ ဖန်ဖုန်းသည် ချူချန်ဖုန်း သေသွားသည့် အပေါ် ကြိတ်ပျော်နေခြင်း ဖြစ်သည်။ သူနှင့် ကောင်းကင်တိုက်ပွဲအစည်းအရုံးသည် ရန်ကိုင်ကို ဖမ်းဆီးရန်အတွက် ပူးပေါင်းထားသော်လည်း ထိုအရာမှာ ယာယီသာ ဖြစ်သည်။ သူတို့ကြားတွင် ရန်ငြိုးများစွာ ရှိနေပေသေးသည်။ ချူချန်ဖုန်း သေသွားသည့်အတွက် ကောင်းကင်တိုက်ပွဲ အစည်းအရုံး၏ အနာဂတ်အား ကြီးကြီးမားမား ထိခိုက်သွားသည်ဟု ပြောနိုင်ပေသည်။
ခုမှစ၍ နောက်ဘာမှမဖြစ်ဘဲ ဤအတိုင်း ဆက်သွားခဲ့ပြီး လူငယ်မျိုးဆက်များ ရင့်ကျက်လာသည့်တစ်နေ့ သူ့သာ ဖန်ထျန်းဇုန်အား ယှဉ်ပြိုင်နိုင်သည့်လူ တစ်ယောက်မှ ရှိတော့လိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။
မရေမတွက်နိုင်သော တိုက်ခိုက်မှုကြောင့် သဲမုန်တိုင်းအကာအကွယ် ပျက်စီးသွားပြီး အကာအကွယ်နောက်တွင် ပုန်းအောင်းနေသော ရန်ကိုင် ပြန်ပေါ်လာခဲ့သည်။
ရန်ကိုင် ပြန်ပေါ်လာသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ကောင်းကင်တိုက်ပွဲ အစည်းအရုံး၏ မိုရှောင်ရှန်းသည်လည်း အချိန်ကိုက် ပေါ်လာခဲ့သည်။ ရန်ကိုင်ကဲ့သို့ပင် သူလည်း လေဟာနယ် စွမ်းအားကို ကျင့်ကြံထားပေသည်။ မိုရှောင်းရှန်းသည် လက်နှစ်ဖက်ကို စုစည်း၍ သဲမုန်တိုင်း၏ ဟာပေါက်နေရာမှတစ်ဆင့် ရန်ကိုင်အား တိုက်ခိုက်လိုက်သည်။
ထိုအခြင်းအရာကို မြင်သော် ရန်ကိုင်လည်း သူတော်စင်ချီကို လှည့်ပတ်ကာ မိုရှောင်ရှန်း၏ လက်ဝါးကို သူ့လက်ဝါးဖြင့် တန်ပြန် တိုက်ခိုက်လိုက်သည်။
လက်ဝါးချင်း ထိပ်တိုက်တွေ့သွားသည့်အခိုက်၊ မိုရှောင်ရှန်း မီတာပေါင်းများစွာ အကွာသို့ လွင့်ထွက်သွားခဲ့ပြီး ရန်ကိုင်မှာမူ တစ်ကိုယ်လုံး ပြင်းပြင်းထန်ထန် တုန်ရီသွားခဲ့ရသည်။ သူ့လက်ဝါးချက်အား တန်ပြန် တိုက်ခိုက်လိုက်သည့် ရန်ကိုင်၏ စွမ်းအားအပေါ် မိုရှောင်ရှန်း အမှန်တကယ်ကို ထိတ်လန့်သွားခဲ့သည်။
သို့ရာတွင် သူ့ချောင်းမြောင်းတိုက်ခိုက်မှုသည် ရန်ကိုင်အား မထိခိုက်စေခဲ့သော်ငြား ရန်ကိုင်၏ အကာအကွယ်၌ ဟာကွက်များစွာ ပေါ်လာအောင်တော့ လုပ်ဆောင်နိုင်ခဲ့သည်။ မိုရှောင်ရှန်းကြောင့် ရန်ကိုင် အနည်းငယ် အကာအကွယ် မဲ့သွားချိန်၊ အခြား တန်ခိုးရှင်အဆင့် ပညာရှင်များသည် ရန်ကိုင်အား စုပြုံတိုက်ခိုက်ကြလေသည်။
တိုက်ခိုက်မှုပေါင်းများစွာကြောင့် သဲမုန်တိုင်း ပျက်စီးသွားခဲ့ပြီး ခရမ်းရောင်ဒိုင်း ပြန်ပေါ်လာခဲ့သည်။ သို့သော် ၎င်း၏ အရောင်အဝါမှာ မှေးမှိန်နေခဲ့လေပြီ။ ယခင်ကကဲ့သို့ တောက်ပနေခြင်း မရှိတော့ချေ။ သဲမုန်တိုင်း အကာအကွယ် မရှိတော့သည့် အတွက်ကြောင့် ရန်ကိုင်တစ်ကိုယ်လုံး မိုးသီးမိုးပေါက်များသဖွယ် တိုက်ခိုက်မှုအောက်သို့ နစ်မြုပ်သွားခဲ့ရ၏။
ခရမ်းရောင်ဒိုင်းသည် တန်ခိုးရှင် အထွတ်အထိပ်အဆင့် မှော်ရတနာ တစ်ခုဖြစ်သော်လည်း တန်ခိုးရှင်အဆင့် ပညာရှင်ပေါင်းများစွာ၏ တိုက်ခိုက်မှုကို မည်ကဲ့သို့ ခုခံနိုင်မည်နည်း။ ရန်ကိုင် ခရမ်းရောင်ဒိုင်းကို ထုတ်ကာလိုက်သည်မှာ အသက် ဆယ်ရှိုက်စာသာ ရှိပေသေးသည်။
ထိုအခြင်းအရာကို မြင်သော် ဖန်ဖုန်း မျက်မှောင်ကြုတ်သွားပြီး ကောင်းကင်စိတ်အာရုံကို ဖြန့်ကျက်၍ ရန်ကိုင် ရှိနေသည့် နေရာအား စစ်ဆေးကြည့်လိုက်သည်။
ရန်ကိုင် သေသွား၍ မဖြစ်ချေ။ ရန်ကိုင်သာ သေသွားခဲ့လျှင် အထက်စကြာဝဠာဂိုဏ်းနှင့် မည်သို့မှ အလဲအထပ် လုပ်လို့ရတော့လိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။ သို့သော်လည်း စစ်ဆေးပြီးနောက် သူစိတ်ပူစရာ မလိုမှန်း သိလိုက်ရသည်။ တိုက်ခိုက်မှုပေါင်းများစွာကို ရင်ဆိုင်ရပြီးသော်လည်း ရန်ကိုင်၏ အသက်စွမ်းအင် ပျောက်ကွယ်သွားခြင်း မရှိသေးချေ။ အနည်းငယ် ကယောက်ကယက် ဖြစ်သွားခဲ့ခြင်းသာ ရှိသည်။
အလင်းရောင်နှင့် ဖုန်မှုန်များ ပျောက်ကွယ်သားပြီးနောက် ရန်ကိုင် ပြန်ပေါ်လာခဲ့သည်။ သို့သော် သူ့တစ်ကိုယ်လုံး ဖရိုဖရဲ ဖြစ်နေခဲ့လေသည်။ ရန်ကိုင့် ပုံစံကို မြင်ပြီးနောက် အကုန်လုံး စိတ်အားတက်ကြွသွားခဲ့ကြသည်။ ယခုလေးတင် ရန်ကိုင်သည် မည်သူ့ကိုမှ မျက်စိမထည့်သည့် ပုံစံဖြင့် ပြုမူနေခြင်း ဖြစ်သည်။ ယခုမူ သူထိုကဲ့သို့ ပြုမူနိုင်သေးသလော။ ရန်ကိုင်၏ ပုံစံကို ကြည့်ရင်း အကုန်လုံး ကြိတ်ပျော်နေခဲ့ကြသည်။
Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၄၉၉)
ရန်ကိုင်၏ မျက်ဝန်းအစုံသည် အေးစက်စက် ဓါးသွားတစ်ချောင်းနှယ် ထက်ရှ အေးစက်နေခဲ့သည်။ သူတကယ်ကို ဒေါသ ထွက်နေခဲ့လေပြီ။
“မင်းဒီလောက်ပဲ တတ်နိုင်တာလား ကောင်လေး။ ခုနတုန်းကတော့ ငါတို့ကို ဘာလုပ်မယ်၊ ညာလုပ်မယ် ဆိုပြီးတော့ မင်းပဲ ပြောနေခဲ့တာ မဟုတ်ဘူးလား။ အခုကျ ဘာဖြစ်သွားတာလဲ။ ဟန်၊ ပြောပါဦး။ မင်းတို့လို လူငယ်တွေက၊ သွေးမမြင်သရွေ့ နာရကောင်းမှန်း မသိတဲ့ကောင်တွေပဲကွ။ ငါမရက်စက်ချင်လို့ ပြောနေတာ။ မင်းအေးအေးဆေးဆေး မတိုက်ခိုက်ဘဲ အညံ့ခံလိုက်ရင် ကောင်းလိမ့်မယ်နော်” ဖန်ဖုန်းက အသံကျယ်ကျယ်ဖြင့် အော်ဟစ်ရယ်မောရင်း ပြောလိုက်သည်။ သို့သော်လည်း ထိုသို့ပြောနေရင် သူ့မျက်နှာ တစ်ချက် မဲ့သွားသည်ကို မည်သူမှ သတိမပြုမိလိုက်ချေ။
ရန်ကိုင်အား အထင်အမြင်သေး၊ နှိမ့်ချ ပြောဆိုနေခဲ့သော်လည်း သူ့ရင်ထဲတွင်မူ အတော့်ကိုမှ ထိတ်လန့်နေမိပေသည်။
ဒီကောင် တကယ့် မွန်းစတားပဲ တန်ခိုးရှင်ပထမအဆင့်လေးဖြင့် တန်ခိုးရှင် အယောက် နှစ်ဆယ်ကျော်၏ ဝိုင်းအုံတိုက်ခိုက်မှုကို ခုခံနိုင်သည်မှာ နည်းရောလား။ အသက် ဆယ်ရှိုက်စာသာ ခုခံနိုင်ခဲ့သော်လည်း ဤအရိပ်ကြယ်ပေါ်တွင် သူ့ကဲ့သို့ လုပ်နိုင်သည့်လူ တစ်ယောက်မှ မရှိချေ။
သူကိုယ်တိုင်ပင်လျှင် ထိုတန်ခိုးရှင် အယောက်နှစ်ဆယ်ကျော်၏ ဝိုင်းအုံတိုက်ခိုက်မှုကို ခုခံနိုင်လိမ့်မည်ဟု မယုံကြည်ပါချေ။ ထိုကောင်လေး၏ ခွန်အားသည် သူနှင့် ယှဉ်နိုင်သည်ဟု ပြောနေခြင်းပေလော။ သူသည် တန်ခိုးရှင်တတိယအဆင့်ဖြစ်ပြီး ထိုကောင်လေးသည် ယခုမှ တန်ခိုးရှင် ပထမအဆင့်သာ ရှိသေးသည်။
ထို့အပြင် ထိုကောင်လေး အရိပ်ကြယ်သို့ ရောက်သည်မှာ ဆယ်နှစ်ကျော်သာ ရှိပေသေးသည်။ အရိပ်ကြယ်သို့ သူစရောက်စဉ်က သူတော်စင်တတိယအဆင့်သာ ရှိခဲ့သော်ငြား ယခုမူ တန်ခိုးရှင်အဆင့်သို့ ရောက်နေခဲ့လေပြီ။
အရိပ်ကြယ်ပေါ်တွင် သူ့လောက် ကျင့်ကြံခြင်း မြန်သည့်လူ တစ်ယောက်မှ မရှိပေ။ သူ့လောက် တိုက်ပွဲစွမ်းရည် မြင့်မားသည့် လူလည်း တစ်ယောက်မှ မရှိချေ။ ထိုကောင်လေးသည် တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့်သို့ ချိုးဖျက်နိုင်ချေ ရှိသည့် လူတစ်ယောက် ဖြစ်သည်။
ထို့ကြောင့် သူ့အား ဆက်ကြီးထွားခွင့်မပေး၍ မဖြစ်။ တန်ခိုးရှင်ပထမအဆင့်နှင့်ပင် သူတို့အား ဤမျှ ဒုက္ခပေးနိုင်လျှင် သူသာ တန်ခိုးရှင်တတိယအဆင့်သို့ ရောက်ပါက အရိပ်ကြယ် တစ်ခုလုံး သူ့လက်အောက်သို့ ရောက်သွားရပေလိမ့်မည်။
ထို့အပြင် ယနေ့ သူနှင့် ကောင်းကင်တိုက်ပွဲ အစည်းအရုံးသည် လူများစွာခေါ်လာပြီး သူ့အား သတ်ရန် ကြိုးစားခဲ့သည်။ သူတို့သာ သူ့အား ယနေ့ အလွတ်ပေးလိုက်ပါက တစ်နေ့တွင် ပြန်လာပြီး သူ့တို့အား ပြန်လက်စားချေပေလိမ့်မည်။ ထိုကောင်လေး၏ အကြည့်သည် သူတို့အား ကျိန်းသေ ပြန်လက်စားချေမည့် အကြည့်မျိုး ဖြစ်သည်။ ထိုကဲ့သို့သော လူတစ်ယောက်ကို လုံးဝ အသက်ရှင်ခွင့် ပေးလိုက်၍ မဖြစ်ချေ။
ဒီကောင် အသက်ရှင်လို့ မဖြစ်ဘူး
ထို့ကြောင့် ကြယ်ဧကရာဇ်တောင်မှ ပေးအပ်သည့် ကိစ္စသာ ပြီးသွားခဲ့လျှင် ရန်ကိုင်အား ကျိန်းသေ လက်စသတ်ပစ်ရမည်ဟု စိတ်ထဲ ကြိတ်၍ အကြံချထားလိုက်သည်။ ထိုကောင်သာ အသက်ရှင်နေလျှင် နေ့စဉ်နှင့်အမျှ သူ့အနေဖြင့် အိပ်ကောင်းခြင်း မအိပ်ရ၊ စားကောင်းခြင်း မစားအရသည့် ဘဝမျိုးတွင် နေနေရပေလိမ့်မည်။
“ဒီကောင် မီးစာကုန်ရေခမ်း ဖြစ်နေပြီ။ သူ့ကို မြန်မြန် ဖမ်းလိုက်တော့” ဖန်ဖုန်းက အားလုံးကို အော်ပြောလိုက်သည်။ နှောင့်နှေးနေခြင်းသည် မလိုလားအပ်သော ပြဿနာများကို ဖြစ်စေနိုင်သည့်အတွက် ဖန်ဖုန်း နှောင့်နှေးမနေခဲ့ချေ။
ဖန်ဖုန်း၏ အော်ဟစ်သံကို ကြားသည်နှင့် တန်ခိုးရှင်အဆင့် တစ်ယောက်သည် ရန်ကိုင်ဆီသို့ ပြေးဝင်သွားပြီး ကျန်တစ်ဝက်သည် ရန်ကိုင် ထွက်မပြေးနိုင်စေရန်အတွက် ရပ်စောင့်ကြည့်နေခဲ့လေသည်။
တန်ခိုးရှင်အဆင့်များ သူ့ဆီ ပြေးဝင်လာနေသည်ကို မြင်သော် ရန်ကိုင်၏ ဒေါသထွက်၊ အေးစက်စက်၊ မုန်တီးမှုဖြင့် ပြည့်နေသော အမူအရာသည် ရုတ်တရက် လှောင်ပြောင်လိုဟန်ဖြင့် ပြည့်နေသည့် အမူအရာဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲသွားခဲ့သည်။
“ပိုကောင်းတဲ့လမ်း ရှိပေမယ့် ခင်ဗျားတို့က ဒီလမ်းကိုမှ ရွေးချင်နေမှတော့ ကျုပ်ကိုယ်တိုင် ခင်ဗျားတို့ကို ငရဲခန်းဆီ ပို့ပေးရတာပေါ့”
ပြောပြီးသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် လက်ဝါးအရွယ် သစ်သားအဝိုင်းပြားလေး တစ်ချပ်ကို ထုတ်ယူလိုက်သည်။ ထိုအဝိုင်းပြားလေးပေါ်တွင် နက်နဲဆန်းကြယ်သော မျဉ်းကြောင်းများ ရှိနေပြီး အဝိုင်းပြား တစ်ချပ်လုံးသည် ဆန်းကြယ်သော တောက်ပသော အလင်းရောင်တို့ဖြင့် လင်းလက် တောက်ပနေခဲ့လေသည်။
“မကောင်းတော့ဘူး” သူတို့ ထောင်ချောက်တစ်ခုခုထဲ ရောက်သွားပြီမှန်း သတိပြုမိလိုက်သည့်နောက် တစ်ယောက်ယောက် အလန့်တကြား ထအော်ပြီး ပြန်ဆုတ်ရန် ပြင်လိုက်သည်။
သို့သော်ငြား ယခုမှ ပြန်ဆုတ်ရန် နောက်ကျလွန်းနေခဲ့လေပြီ။ သစ်သားအဝိုင်းပြားမှ ထုတ်လွှတ်နေသော တောက်ပသည့် အလင်းရောင်သည် ရန်ကိုင်၏ အနီးပတ်လည်တွင် ရှိနေသော လူအားလုံးကို လွှမ်းခြုံသွားခဲ့သည်။
မျက်တောင်တစ်ခတ်အတွင်း တိမ်ဖြူများနှင့် ပြည့်နေပြီး စိမ်းစိုသော ရှုခင်းတို့ဖြင့် သာယာလှပသော နေရာတစ်ခုသို့ ရောက်လာကြောင်း ထိုလူအားလုံး သတိပြုမိလိုက်သည်။ သူတို့ ပတ်ဝန်းကျင်အသစ်ကို ကြည့်ရင်း ထိုလူအားလုံး ကြောင်တောင်တောင် ဖြစ်ကုန်ကြ၏။
ဖန်ဖုန်းနှင့် အခြားသူများလည်း မှင်သက်နေခဲ့ကြသည်။ ရုတ်ချည်းဆိုသလို ရန်ကိုင်နှင့် တန်ခိုးရှင်အဆင့် များစွာတို့သည် သူတို့ရှေ့မှ ပဥ္စလက်ဆန်ဆန် ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့ကြသည်။ ထိုလူအားလုံး မည်သည့်အခါကမှ မရှိခဲ့သလို ပျောက်ကွယ်သွားခြင်း ဖြစ်လေရာ တကယ်ကို ထူးဆန်းလှပေသည်။
သို့သော်ငြား ရန်ကိုင် ရပ်နေခဲ့သည့် နေရာတွင်မူ းထူးခြားသော စွမ်းအင်လှိုင်းအချို့ကို ရှိနေသည်ကို ခံစားမိနိုင်သည်။
မိုးကြိုးမုန်တိုင်းဂိုဏ်းမှ တန်ခိုးရှင်တတိယအဆင့် လူအိုကြီး တစ်ယောက်သည် မျက်မှောင်ကြုတ်လျက် ရန်ကိုင် ရှိနေသည့် နေရာဆီသို့ လှမ်းတိုက်ခိုက်ကြည့်လိုက်သည်။ သို့သော် သူ့တိုက်ခိုက်မှုသည် ထိုနေရာအား ဖြတ်ကျော်သွားနိုင်ခြင်း မရှိဘဲ မမြင်နိုင်သော အကာအရံ ပါးပါးလေးတစ်ခု၏ တားဆီးခြင်း ခံလိုက်ရလေသည်။
“အစီအရင်ကြီးလား” လူအိုကြီး မျက်လုံးပြူးသွားခဲ့ကြသည်။
“ဒီနေရာမှာ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး အစီအရင်တစ်ခု ရှိနေတာလဲ” ဖန်ဖုန်း မျက်နှာလည်း အလွန် အရုပ်ဆိုးသွားခဲ့သည်။ ရန်ကိုင်အား ချောင်ပိတ်ရိုက်နိုင်ပြီ အထင်နှင့် ပျော်နေခဲ့သော်လည်း ရုတ်တရက် ဖြစ်ပေါ်လာသော မမျှော်လင့်ထားသည့် အဖြစ်အပျက် တစ်ခုကြောင့် သူပျော်နေသည့် အပျော်လေးများ ကြက်ပျောက်ငှက်ပျောက် ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့ရသည်။
ရန်ကိုင်နှင့် အခြား တန်ခိုးရှင်အဆင့် ပညာရှင်များသည် အစီအရင်ထဲသို့ ရောက်သွားကြခြင်း ဖြစ်သည်။ အစီအရင် အပြင်ဘက်တွင် ရှိနေသော လူများသည် အစီအရင်ထဲ၌ မည်သည့်အရာများ ဖြစ်ပျက်နေသည်ကို မမြင်နိုင်သလို အစီအရင်ထဲသို့လည်း ဝင်၍မရချေ။ ထို့ကြောင့် အစီအရင်ထဲတွင် ရှိနေသော လူများကို သူတို့ သွားကူညီချင်လျှင်ပင် မကူညီပေးနိုင်ပေ။
သို့သော်လည်း ဤနေရာတွင် အစီအရင်တစ်ခု မည်ကဲ့သို့ ရှိနေရသနည်း။
ယခင်ကတည်းကသာ ဤနေရာ၌ ရှိနေခြင်း ဖြစ်ခဲ့လျှင် သူတို့၏ တိုက်ခိုက်မှုကြောင့် အစီအရင်သည် အစောကြီးကတည်း အသက်ဝင်ပြီးနေလောက်ပေပြီ။ ယခုကဲ့သို့ အချိန်မျိုးမှ ရုတ်တရက်ကြီး ထအသက်ဝင်လာစရာ အကြောင်း မရှိပေ။ ထိုကောင်လေးမှ အစီအရင်ကို ထိန်းချုပ်ထားပြီး သူတို့ သူဆင်ထားသည့် ထောင်ချောက်ထဲသို့ ဝင်လာမည့် အချိန်ထိ စိတ်ရှည်ရှည်ဖြင့် စောင့်နေခြင်းပေလား။
ထိုကဲ့သို့ သိပ်တော့ မဖြစ်နိုင်လှ။
“ဂိုဏ်းချုပ်၊ ဒီအစီအရင်က အစကတည်းက ဒီမှာ ရှိနေတာ မဟုတ်လောက်ဘူး” ထိုလူအိုကြီးသည် အစီအရင်များကို လေ့လာခဲ့ဖူးပုံပေါ်သည်။
“မဟုတ်ဘူးလား” ဖန်ဖုန်း မျက်မှောင်ကြုတ်သွားပြီး ပြန်မေးလိုက်သည် “အကြီးအကဲကျို ဘာပြောချင်နေတာလဲ။ ဒီအစီအရင်ကို အဲ့ကောင်လေး အခုမှ ကောက်ပြီး ခင်းကျင်းလိုက်တယ်လို့ ပြောချင်နေတာလား”
“အဲ့လို ဟုတ်လောက်တယ်” အကြီးအကဲကျိုက ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။
ဖန်ဖုန်းက အေးစက်စက် လေသံဖြင့် ပြန်ပြောလိုက်လေသည် “ငါ့ကို လာနှပ်ချဖို့ မစဉ်းစားနဲ့ အကြီးအကဲကျို၊ အစီအရင်တွေကို ငါမလေ့လာဖူးပေမယ့် အစီအရင်တစ်ခုကို ခင်းကျင်းဖို့ ဘယ်လောက် အချိန်ယူ အားစိုက်ရလဲတော့ ငါသိတယ်။ ဒီကောင်မှာ ရှိတဲ့ အချိန်နဲ့ အခုလို အစီအရင်တစ်ခုကို ကောက်ပြီး ခင်းကျင်းဖို့ဆိုတာ ဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိုင်ဘူး”
“အဲ့လိုဆိုပေမယ့် အခုအစီအရင်က အဲ့ကောင်လေးက ထုတ်လိုက်တဲ့ သစ်သားပြာလေးနဲ့ တစ်ခုခု ပက်သက်နေလောက်တယ်” အကြီးအကဲကျိုက တွေးတွေးဆဆဖြင့် “ကျုပ်ထင်တာသာ မမှားရင် အဲ့ကောင်လေးက ထုတ်လိုက်တဲ့ သစ်သားပြားက အစီအရင်ပြားတစ်ခု ဖြစ်လောက်တယ်”
“အစီအရင်ပြား” ဖန်ဖုန်း မျက်လုံးမှေးစဉ်းသွားခဲ့သည်။ အစီအရင်ပြားများ အကြောင်းကို သူလည်း ကြားဖူးပေသည်။ အကြီးအကဲကျို ဆိုသူအား သေချားစိုက်ကြည့်၍ ထပ်ကာ မေးလိုက်သည် “အဲ့ဒါ အစီအရင်ပြားဆိုတာ သေချာလား”
“သေချာတော့ မပြောနိုင်ပေမယ့် ကျုပ်ခေါင်းထဲ အဲ့အဖြေတစ်ခုပဲ စဉ်းစားမိတယ်။ မဟုတ်ရင် အစီအရင်တစ်ခုကို အဲ့ကောင် ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ဒီလောက် မြန်မြန် ခင်းကျင်းနိုင်မှာလဲ။ သူ့မှာ ကြိုတင်ခင်းကျင်းပြီးသား အစီအရင်တစ်ခု ရှိနေမှပဲ ရလိမ့်မယ်။ အဲ့လို ကြိုတင် ခင်းကျင်းထားတဲ့ အစီအရင်တွေ ဆိုတာကလည်း အစီအရင်ပြားမှာပဲ ရှိနိုင်တာလေ။ ပြီးတော့ သူ့အစီအရင်က ရိုးရိုး အစီအရင်တောင် မဟုတ်ဘူး။ အတော်လေး အဆင့်မြင့်တဲ့ အစီအရင်”
“ဒီကောင့်မှာ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ဒီလို ပစ္စည်း ရှိနေတာလဲ” ဖန်ဖုန်းမျက်နှာ ဖြူလျော်သွားသည် “ခင်ဗျား အဲ့အစီအရင်ကို ဖျက်စီးနိုင်လား”
အကြီးအကဲကျိုသည် တစ်ခဏတာ တုန့်ဆိုင်းနေပြီးနောက် “နှစ်ရက်လောက် ရရင်တော့ ဖျက်စီးလို့ ရလောက်တယ်။ အခု အစီအရင်က အတော်လေး အဆင့်မြင့်တာ ဆိုတော့ နှစ်ရက်က အမြန်ဆုံးပဲ။ အဲ့ထက်တော့ ပိုမမြန်နိုင်လောက်တော့ဘူး”
“နှစ်ရက်…” ဖန်ဖုန်း အမူအရာ ခါးသက်သက် ဖြစ်သွားခဲ့သည်။
ထိုနှစ်ရက်အတွင်း အထဲရှိ လူအာလုံး မသာပေါ်သွားနိုင်သည်။
“ဘာအစီအရင်ပဲ ဖြစ်ဖြစ်၊ ဖျက်စီးလိုက်ရင် ပြီးပြီးမလား” ထိုစဉ် သူတို့နောက်မှ ဒေါသတကြီး အော်ဟစ်သံတစ်သံ ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။ နောက်သို့ လှည့်ကြည့်လိုက်ရာ ယခုမှ အသိပြန်ဝင်လာသည့် ချူကျန်း ဖြစ်နေမှန်း ဖန်ဖုန်း တွေ့ရှိလိုက်ရသည်။ လက်ရှိ ချူကျန်း၏ မျက်လုံးများ သွေးရောင်ရဲနေပြီး သူ့မျက်နှာမှာလည်း အလွန်ကိုမှ ခက်ထန်ကြမ်းကြုတ်နေ၏။ သူ့သား သေသွားခဲ့သည့်အပေါ် အလွန်ကိုမှ ယူကြုံးမရ၊ ဒေါသထွက်နေသည့်ပုံပင်။
“အဟမ်း။ အစ်ကိုချူ၊ မင်းဒေါကို နည်းနည်း လျှော့ထားစမ်းပါကွ” ဖန်ဖုန်းသည် စိတ်ထဲတွင် ကြိတ်ပျော်နေခဲ့သော်လည်း အပြင်ပိုင်းတွင်မူ ဝမ်းနည်းချင်ယောင် ဆောင်နေခဲ့သည်။ သူတို့ အင်အားစုနှစ်ခုသည် အတူတကွ ပူးပေါင်းနေခြင်း ဖြစ်လေရာ သူ့အနေဖြင့် တစ်ပါးလူ ဒုက္ခ ရောက်နေသည်ကို သူပျော်ပြနေ၍တော့ မဖြစ်။ မဟုတ်လျှင် ချူကျန်း၏ ဒေါသ သူ့ဘက်သို့ လှည့်လာနိုင်ပေသည်။
“အစီအရင်တစ်ခုက မင်းကို အခက်တွေ့တောင် လုပ်နိုင်တာလား” ချူကျန်းက အံကြိတ်၍ “အစီအရင်ကို ဖျက်စီးပစ်လိုက်စမ်းကွာ။ ငါအဲ့ကောင်ကို နုတ်နုတ်စင်းပစ်ချင်နေပြီ”
“အစ်ကိုချူ၊ မင်းစိတ်ထိန်းနော်” ဖန်ဖုန်း အံ့အားသင့်သွားပြီး အလျင်အမြန် ထပ်ပြောလိုက်၏ “မင်းထိန်းမှ ရမှာနော်”
“မင်းငါ့ကို တားရဲလား” ချူကျန်းက ဖန်ဖုန်းအား စိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး “ငါ့ကို တာရဲတဲ့လူ မှန်သမျှ ငါ့ရန်သူပဲ။ ငါဘယ်သူ့ကိုမှ အလွတ်ပေးမှာမဟုတ်ဘူး”
ထိုစကားကို ကြားသော် ဖန်ဖုန်းက မျက်မှောင်ကြုတ်ကြုတ်ဖြင့် ပြန်ပြောလိုက်သည် “အဲ့ကောင် သေသင့်တာ ဟုတ်တယ်။ မင်းတစ်ယောက်တည်း သူ့ကို သတ်ချင်နေတာ မဟုတ်ဘူး။ ငါလည်း သတ်ချင်နေတာ”
“အဲ့လိုဆိုရင် ဘာအပိုတွေ ပြောနေသေးတာလဲ။ အစီအရင်ကို ဖျက်စီးလိုက်တော့လေ”
“အစီအရင်ကတော့ ကျိန်းသေ ဖျက်စီးရင်မှာ။ ဒါပေမယ့် ငါတို့ဒီကို ဘာလို့ လာခဲ့လဲ ဆိုတာကို မင်းမေ့နေတာလား။ အစ်ကိုချူသာ အဲ့ကောင်လေးကို ဒေါသထွက်ထွက်နဲ့ သတ်မိလိုက်ရင် ဘယ်လို အကျိုးဆက်ကို ရင်ဆိုင်ရမလဲ အစ်ကိုချူ မသိတာလား” နောက်ဆုံးပိုင်းကို ဖန်ဖုန်းက လေသံတိုးတိုးဖြင့် ချူကျန်းနားသို့ ကပ်ကာ ပြောလိုက်၏။
ထိုစကားကို ကြားလိုက်သည့် အခါမှပဲ ချူကျန်း အသိပြန်ဝင်လာပြီး တုန်တုန်ရီရီဖြင့် လူအုပ်ထဲရှိ လူတစ်ယောက်ကို လှမ်းကြည့်မိလိုက်သည်။ ထို့နောက် အနည်းငယ် ထိတ်လန့်သွားသည့် အမူအရာဖြင့် “အစ်ကိုဖုန်း ပြောတာမှန်တယ်။ ငါစိတ်လွတ်သွားတယ်”
“အစ်ကိုချူ နားလည်ရင်ပြီးရော” ယခုမှပဲ ဖန်ဖုန်း စိတ်အေးနိုင်တော့သည်။ ချူကျန်းသည် ရန်ကိုင်ကို ဒေါသထွက်ထွက်နှင့် သတ်မိလိုက်လျှင် ကောင်းကင်တိုက်ပွဲအစည်းအရုံး တစ်ခုပဲ ဒုက္ခရောက်မည် မဟုတ်၊ သူတို့လည်း အဆစ် ဒုက္ခရောက်ရပေလိမ့်မည်။ ထို့ကြောင့် ချူကျန်းအား တတ်နိုင်သမျှ ဖြောင်းဖျနေခြင်းဖြစ်သည်။ ကံကောင်းစွာဖြင့် ချူကျန်းသည် လုံးဝ ပြောမရ ဆိုမရ ဖြစ်သည့် အဆင့်သို့ ရောက်မနေသေးခဲ့ပေ။
“ဒါပေမယ့်… ဒီကိစ္စပြီးရင်တော့ အဲ့ကောင်ကို ငါ့လက်ထဲ အပ်ရမယ်။ ငါအဲ့ကောင်ကို တစ်စစီ လုပ်ပစ်ချင်စိတ်ကို မနည်း ထိန်းနေရတယ်” ချူကျန်းက အံကြိတ်၍ ပြောလိုက်သည်။
“သေချာတာပေါ့။ ဒီကိစ္စပြီးသွားရင် အဲ့ကောင်ကို အစ်ကိုချူ ကြိုက်သလိုသာလုပ်” ဖန်ဖုန်းက ပြန်ပြောလိုက်သည်။
ထို့နောက် လူအုပ်ကြီးဘက်သို့ လှည့်၍ “မင်းတို့ ဘာရပ်လုပ်နေကြတာလဲ။ အစီအရင်ကို မြန်မြန် ဖျက်စီးပြီး အဲ့ကောင်လေးကို ဖမ်းဖို့လုပ်လေ”
“ဟုတ်ကဲ့” ချက်ချင်းပဲ တန်ခိုးရှင်အဆင့် ပညာရှင်များစွာတို့သည် သူတို့၏ မှော်ရတနာနှင့် လျှို့ဝှက်နည်းစနစ် အမျိုးမျိုးကို သုံးကာ အစီအရင်အား တိုက်ခိုက်ကြတော့လေသည်။ အဝေးတွင် ရပ်နေသော ဖန်ထျန်းဇုန်ပင်လျှင် အစီအရင်အား ဝင်ရောက် တိုက်ခိုက်လေသည်။
အပြင်ကလူများ အစီအရင်ကို တိုက်ခိုက်နေကြချိန် အစီအရင်ထဲသို့ ရောက်နေသော တန်ခိုးရှင်အဆင့် ပညာရှင်များမှာမူ ဇဝေဇဝါ ဖြစ်နေကြလေသည်။
ရန်ကိုင်အား တိုက်ခိုက်ရန် လုပ်နေရင်းနှင့်မှ ဤထူးထူးဆန်းဆန်း နေရာဆီသို့ ရုတ်တရက်ကြီး ရောက်လာခဲ့သည့်အတွက် အနည်းငယ် ကြောင်းအမ်းအမ်း ဖြစ်နေကြသည်။ လှည့်ပတ်ကြည့်လိုက်သည့် အခါတွင်လည်း သူတို့အားလုံးသည် တစ်ယောက်နှင့် တစ်ယောက် နီးနီးကပ်ကပ် မရှိကြတော့ဘဲ ဟိုတစ်ကွဲ၊ ဒီတစ်ကွဲ ဖြစ်နေကုန်ကြလေသည်။
“အစ်ကိုစီတု၊ ဒါဘာနေရာလဲ” ကောင်းကင်တိုက်ပွဲ အစည်းအရုံး၏ အကြီးအကဲလျန်ရုန်က မိုးကြိုးမုန်တိုင်းဂိုဏ်း၏ ဒုဂိုဏ်းချုပ် စီတုဟုန်ကို လှမ်းမေးလိုက်သည်။
“ငါမသိဘူး။ ဒါပေမယ့် အစီအရင် တစ်ခုခုနဲ့တော့ တူသလိုပဲ”
အစီအရင်” လျန်ရုန် မျက်နှာအမူအရာ ပြောင်းလဲသွားခဲ့ပြီး “ဒါဆို ရန်ကိုင်ကော”
“မင်းဘယ်လိုထင်လဲ” စီတုန်ဟုန်သည် လျန်ရုန်၏ အမေးကို တိုက်ရိုက်ပြန်မဖြေဘဲ ပြန်၍သာ မေးခွန်းထုတ်လိုက်သည်။
ထိုစကားကို ကြားလိုက်သည့်အခိုက် လျန်ရုန် မျက်နှာပျက်သွားခဲ့လေသည်။
Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၅၀၀)
လျန်ရုန် ကြောက်သွားသည်မှာလည်း အဆန်းတော့မဟုတ်။ တန်ခိုးရှင်အဆင့် အယောက်နှစ်ဆယ်ကျော် ဝိုင်းသတ်သည့်တိုင် ဘာမှမဖြစ်သွားသည့် လူတစ်ယောက်ကို လက်ရှိ လူတစ်ဝက်လောက်ဖြင့် မည်ကဲ့သို့ သတ်နိုင်မည်နည်း။ ထို့အပြင် ထိုကောင်လေးတွင် လက်ရှိ၌ အစီအရင်၏ အကူအညီပါ ရှိနေလေပြီ။
ထိုမျှသာ မဟုတ်သေးဘဲ ဤနေရာသို့ ရောက်လာပြီးနောက်တွင် ရန်ကိုင်၏ အရိပ်အယောင်ကို လုံးဝ ရှာမတွေ့တော့ချေ။ ကောင်းကင်စိတ်အာရုံကို သုံး၍ စစ်ဆေးကြည့်သည့်တိုင် သူ့လူများမှလွဲ၍ ရန်ကိုင်၏ အရိပ်ကိုပင် မတွေ့ရတော့။
ဤအစီအရင်သည် သူတို့အား သက်သက် ဖမ်းချုပ်ထားရန်အတွက် သက်သက်သာ ဖြစ်လိမ့်မည်ဟုတော့ လျန်ရုန် မထင်။ ရန်ကိုင်တွင် သူတို့ မသိသေးသည့် အခြား ဝှက်ဖဲတစ်ခုခု ရှိနေပေဦးမည်။
“အကုန်လုံး လူစုခွဲမနေကြနဲ့။ လူစုနေကြ” လျန်ရုန်က ရုတ်တရက် အော်ပြောလိုက်၏။ ရန်ကိုင်အား ရှာမတွေ့လျှင်ပင် ကိစ္စမရှိ။ သူတို့သာ လူစုနေသရွေ့ အပြင်ဘက်ရှိ သူတို့လူများ အစီအရင် ဖျက်စီးပြီးသည့် အချိန်ထိ တောင့်ခံနိုင်လောက်ပေသည်။ လူစုကွဲနေ၍ ရန်ကိုင်မှ တစ်ယောက်ချင်းစီ လိုက်လံ ရှင်းထုတ်နေမှဖြင့် အကုန်လုံး မသာပေါ်ကုန်ပေလိမ့်မည်။
လျန်ရုန်၏ အော်ပြောသံကို ကြားသော် အကုန်လုံး အသိပြန်ဝင်လာပြီး ချက်ချင်း လူပြန်စုကြလေသည်။
သို့သော်လည်း ထိုအခါမှ ကောင်းကင်ထက်ရှိ ငြိမ်သက်နေသော တိမ်များသည် ကြောက်မက်ဖွယ်ရာ အမြန်နှုန်းဖြင့် အောက်သို့ ထိုးဆင်းလာကုန်ကြသည်။
အခြေအနေ အရပ်ရပ်ကို သေချာ မသိသေးသဖြင့် ထိုလူများသည် တိမ်တိုက်များကို ထိပ်တိုက် မရင်ဆိုင်ရဲကြဘဲ ရှောင်တိမ်းပြေးလွှားကြရင်း လက်နက်များကိုသုံး၍သာ ပြန်လည် တိုက်ခိုက်ကြသည်။ သူတို့၏ တိုက်ခိုက်မှုများသည် တိမ်တိုက်များကို လွင့်ပြယ်သွားစေသော်ငြား တစ်စစီ ဖြစ်သွားသော တိမ်တိုက်များသည် သူ့ဘာသာ ပြန်လည် စုဝေးလာကြသဖြင့် သူတို့၏ တိုက်ခိုက်မှုအားလုံး အချည်းနှီး ဖြစ်ကုန်ကြလေသည်။
“ဘာကြီးတွေလဲကွာ” ဓါးမြှောင်တစ်ချောင်းဖြင့် တိမ်တိုက်များကို ပိုင်းဖြတ်နေသည့် သက်လတ်ပိုင်းလူကြီး တစ်ယောက်က စိတ်မရှည်တော့သည့်အဆုံး ထအော်တော့လေသည်။ တိမ်တိုက်များသည် ပျက်စီးသွားသော်လည်း ပြန်ပြန်၍ ဖြစ်ပေါ်လာနေခဲ့သည်။ သူသုံးနေသည့် ဓါးမြှောင်လေးသည် ပေါ့သေးသေး လက်နက်တစ်ခုမဟုတ်။ တန်ခိုးရှင် အလယ်အလတ်အဆင့် မှော်ရတနာ တစ်ခုဖြစ်သည်။ သက်လတ်ပိုင်းလူကြီး ကိုယ်တိုင်ကလည်း တန်ခိုးရှင်ဒုတိယအဆင့် ပညာရှင်တစ်ဦး ဖြစ်သေး၏။ သို့ပင်လျှင် တိမ်တိုက်များကို ဘာမှမလုပ်နိုင်ခဲ့ချေ။
တစ်ကြိမ်တွင် တိမ်တိုက်များကို ဖျက်စီးပြီး ထိုနေရာမှ ဖြတ်ကျော်သွားရန် လုပ်နေစဉ် ပျက်စီးသွားသော တိမ်တိုက်များသည် ရုတ်တရက်ကြီး ပြန်စုဝေးလာသဖြင့် သက်လတ်ပိုင်းလူကြီး ထိုတိမ်တိုက်ထဲ ပိတ်မိသွားခဲ့ရသည်။
ချက်ချင်းဆိုသလို မီတာနှစ်ဆယ် ပတ်လည်အတွင်းတွင် ရှိသော တိမ်တိုက်များသည် ထိုတိမ်တိုက်ဆီသို့ စုဝေးလာပြီး ခြင်္သေကြီးတစ်ကောင်အဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲသွားခဲ့သည်။
ထိုခြင်္သေ့သည် ဆယ်မီတာခန့် အမြင့်ရှိပြီး တစ်ကိုယ်လုံး ရွှေရောင်သန်းနေသည်။ အားကောင်းသော စွမ်းအင်လှိုင်းတို့သည်လည်း ၎င်း၏ ခန္ဓာကိုယ်မှ ဖြာထွက်နေခဲ့လေ၏။
တစ်ချိန်တည်းတွင် ခြင်္သေ့၏ ဝမ်းဗိုက်သည် ထူးဆန်းစွာ ပိန်လိုက်ဖောင်းလိုက် ဖြစ်နေခဲ့သည်။ ထိုသို့ ဖြစ်နေရခြင်းမှာ အစောပိုင်းက တိမ်တိုက်ထဲ ပိတ်မိသွားသော သက်လတ်ပိုင်း လူကြီးသည် ခြင်္သေဗိုက်ထဲ ရောက်နေသည့် အတွက်ကြောင့်ပင် ဖြစ်၏။ ခြင်္သေဗိုက်မှ ဖောက်ထွက်ရန် ကြိုးစားနေသည့်အတွက် ခြင်္သေ့ဗိုက် ပိန်လိုက်၊ ဖောင်းလိုက် ဖြစ်နေခြင်း ဖြစ်သည်။
သို့သော်ငြား သူမည်မျှပင် ရုန်းကန်ကြိုးစားနေပါစေ၊ ခြင်္သေ့ဗိုက်ကို မဖောက်ထွက်နိုင်ခဲ့ပေ။ ခဏကြာသော် တစ်ခုခု ကျိုးကြေသံနှင့်အတူ ခြင်္သေဗိုက်တွင်းရှိ လှုပ်ရှားမှုတို့ ရပ်တန့်သွားခဲ့၏။ သက်လတ်ပိုင်းလူကြီး၏ အသက်စွမ်းအင်သည်လည်း အားလုံး၏ အာရုံခံစက်ကွင်းအတွင်းမှ အလျင်အမြန် ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့လေသည်။
“ကန္တရခြင်္သေ့ကြီး” ထိုခြင်္သေ့ကိုမြင်သော် လျန်ရုန် အလန့်တကြား ထအော်လေသည်။
ထိုခြင်္သေ့ကို မြင်လိုက်သည်နှင့် မည်သည့် မွန်းစတားသားရဲမှန်း လျန်ရုန် တန်းသိလိုက်၏။ ခြင်္သေ့ဆီမှ မည်သည့် မွန်းစတားချီမှ ဖြာထွက်နေခြင်း မရှိသော်လည်း ခြင်္သေ့ပုံစံသည် ကန္တရခြင်္သေ့၏ ပုံစံနှင့် တစ်ပုံစံတည်းပင်။ ထို့အပြင် လက်ရှိ ခြင်္သေ့၏ အရွယ်အစားသည် အရွယ်ရောက် ကန္တာရခြင်္သေတစ်ကောင်၏ အရွယ်အစားမျိုး ဖြစ်သည်။
အရွယ်ရောက် ကန္တာရခြင်္သေ့သည် အဆင့်ကိုး အထွတ်အထိပ်အဆင့် မွန်းစတားသားရဲ တစ်ကောင်ဖြစ်ကာ တန်ခိုးရှင်တတိယအဆင့်များနှင့် ယှဉ်ပြိုင်နိုင်စွမ်း ရှိပေသည်။ ထိုမွန်းစတား သားရဲများသည် အလွန်ကိုမှ အားကောင်းကြကာ သာမန် တန်ခိုးရှင်တတိယအဆင့်များကိုပင် အနိုင်ယူနိုင်ကြသည်။
လျန်ရုန်၏ စကားသံ ဆုံးသွားသည်နှင့် ဘေးပတ်ပတ်လည်တွင် ရှိနေသော အခြား တိမ်တိုက်များသည်လည်း အရွယ်အစား အမျိုးမျို၊ ပုံသဏ္ဍာန် အမျိုးမျိုးရှိသော မွန်းစတားသားရဲများ အဖြစ်သို့ တဖြည်းဖြည်း စုဝေးသွားကုန်ကြလေသည်။
မဟူရာဦးချိုကြံ့၊ ပင်လယ်နဂါး၊ မဟူရာကျားနက်၊ လဟိန်းသံမြေခွေး၊ သံကျောပြင် ကင်းခြေများ၊ ရွှေအဆိပ်ဖား… စသဖြင့် အမျိုးမျိုးသော မွန်းစတားသားရဲပေါင်းစုံတို့ အားလုံး၏ မြင်ကွင်းရှေ့ ထွက်ပေါ်လာခဲ့လေသည်။
မည်သည့် မွန်းစတားသားရဲပင် ဖြစ်ပါစေ၊ အကုန်လုံးသည် အနိမ့်ဆုံး အဆင့်ရှစ် မွန်းစတား သားရဲများ ဖြစ်ကြပြီး အဆင့်ကိုးမွန်းစတားသားရဲများစွာ ပါဝင်နေခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း ထိုမွန်းစတားသားရဲများသည် သာမန် မွန်းစတားသားရဲများနှင့် အနည်းငယ် ကွာခြားနေခဲ့သည်။ ဤနေရာရှိ မွန်းစတားသားရဲများသည် အရွယ်အစား ကြီးမားကြရုံမက ၎င်းတို့ဆီမှ အံ့အားသင့်ဖွယ် စွမ်းအင်လှိုင်းတို့လည်း ဖြာထွက်နေသေးသည်။
မွန်းစတားသားရဲ အသွင် ယူပြီးသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ထိုမွန်းစတားသားရဲများသည် အနီးအနားတွင် ရှိနေသော ကျင့်ကြံသူများကို စတင် တိုက်ခိုက်ကြတော့လေသည်။
ကောင်းကင်တိုက်ပွဲအစည်းအရုံးနှင့် မိုးကြိုးမုန်တိုင်းဂိုဏ်းမှ တန်ခိုးရှင်အဆင့် ကျင့်ကြံသူများသည် အရူးမီးဝိုင်းသည့်နှယ် ပျာယာခတ်ကုန်ကြကာ ကြောက်လန့်တကြား ထအော်ကြကုန်လေသည်။ သူတို့၏ ခွန်အားမှာ မနိမ့်ကျသော်လည်း အလွန်ကိုမှ အားကောင်းသော မွန်းစတားသားရဲများစွာ၏ အဝိုင်းခံလိုက်ရသည့်အခိုက် အကုန်လုံး ဒုက္ခရောက်ကြတော့လေသည်။
သူတို့အား ခြောက်ခြားသွားစေသည်ကား ထိုမွန်းစတားသားများသည် မည်မျှပင် သေစေကာမူ၊ အကြိမ်တိုင်း ပြန်ရှင်လာခြင်းပင် ဖြစ်သည်။ မွန်းစတားသားရဲများအား အစိတ်စိတ် အမွှာမွှာဖြစ်အောင် လုပ်ပစ်လိုက်လျှင်ပင် ဖျက်စီးခံလိုက်ရသည့် အစိတ်အပိုင်း အားလုံးသည် အချိန်တိုအတွင်း သူ့အလိုလို ပြန်ပေါင်းစပ်လာပြီး အကောင်းအတိုင်း ပြန်ဖြစ်သွားသည်။
ပထမဆုံး လူသေမှုသည် လက်ဖက်ရည် ခွက်တစ်ဝက်စာခန့် အကြာတွင် စတင်ခဲ့သည်။ သေသွားသည့်လူမှာ ကောင်းကင်တိုက်ပွဲအစည်းအရုံးမှလား၊ မိုးကြိုးမုန်တိုင်းဂိုဏ်းမှလား မသိရသော်ငြား၊ ထိုလူသည် အခြားသားရဲများကို တိုက်ခိုက်နေစဉ် ဦးချိုပုတ်သင်၏ အလစ်ချောင်းတိုက်ခိုက်ခြင်း ခံရကာ လေထဲ မြောက်တက်သွားခဲ့ရာမှ စတင်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။
လေထဲ မြောက်တက်သွားပြီး အောက်သို့ ပြန်မကျလာသေးခင်မှာပင် ပင်လယ်နဂါးက သူ့အား ဖြတ်ကိုက်သွားလေသည်။ သူ့ကိုယ်သူ သူတော်စင်ချီဖြင့် ကာကွယ်ထားခဲ့သော်လည်း သူဖန်တီးထားသည့် အကာအကွယ်သည် ပင်လယ်နဂါး၏ သွားများကို မတားဆီးနိုင်ခဲ့ချေ။ အကျိုးဆက် အနေဖြင့် ထိုလူ၏ ခန္ဓာကိုယ် လေထဲတွင်ပင် နှစ်ပိုင်း ပြန်ထွက်သွားခဲ့ရသည်။
ထိုလူ၏ အဖြစ်ကိုကြည့်ရင်း ကျန်လူအားလုံး ကျောချမ်းသွားခဲ့ကြသည်။ အစကတည်းက စိတ်ဓါတ်ကျနေသည် ဆိုပါမှ ထိုလူ၏ အဖြစ်အပျက်ကြောင့် သူတို့ ပို၍ စိတ်ဓါတ်ကျသွားလေရာ တိုက်ခိုက်မှုများသည်လည်း အယောင်အယောင် အရမ်းရမ်း ဖြစ်လာကြရကုန်တော့လေသည်။
“ရန်ကိုင်၊ ငကြောက်ကောင်၊ မင်းယောကျာ်းမှန်ရင် ပုန်းမနေနဲ့။ ရှေ့ထွက်ပြီး ငါနဲ့လာတိုက်။ နောက်မှာပဲ ပုန်းမနေနဲ့” အခြေအနေ မဟန်တော့သည်ကို မြင်သော် လျန်ရုန်လည်း ကြောက်အားလန့်အားဖြင့် အော်မိအော်ရာ လျှောက်အော်တော့လေသည်။
သို့သော်ငြား ရန်ကိုင်က ရယ်ချင်ပက်သိ လေသံဖြင့် “ဘာတွေ စိတ်စောနေတာလဲ အကြီးအကဲလျန်ရ၊ အချိန်တန်ရင် ကျုပ်ထွက်လာမှပေါ့။ အခုလောလောဆယ်တော့… ကျုပ်ရဲ့ တစ္ဆေတိမ်တိုက် အစီအရင်လေးနဲ့ နှစ်ပါးသွားလိုက်ပါဦးနော်။ ဒီအစီအရင်ရဲ့ စွမ်းအားကို စမ်းသပ်ချင်နေခဲ့တာကြာပြီ။ အခွင့်အရေးမရလို့။ ခင်ဗျားတို့ ရောက်လာတာ အတော်ပဲ ဖြစ်သွားတယ်”
ရန်ကိုင်၏ အသံသည် အဘက်ဘက်မှ ထွက်ပေါ်လာနေခြင်း ဖြစ်သည်။ ထို့အပြင် သူ့အသံတစ်သည် တစ်ခါတစ်ရံ နားနားကပ်ပြောနေသလို ထင်ရသော်ငြား တစ်ခါတစ်ရံက အဝေးကြီးမှ လှမ်းပြောနေသလို ထင်ရသည်။ ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင် မည်သည့်နေရာတွင် ရှိနေမှန်းကို လျန်ရုန် အာရုံမခံနိုင် ဖြစ်ရ၏။ ရန်ကိုင်အား စိတ်ဆွသည့် အစီအစဉ် မအောင်မြင်သဖြင့် အံကြိတ်၍သာ မွန်းစတားသားရဲများကို ဆက်၍ တိုက်ခိုက်ရတော့သည်။
သို့သော်လည်း ရန်ကိုင် ပြောသွားသည့်အထဲမှ ဤသောက်စုတ်သောက်ပြတ် အစီအရင်သည် မည်သည့် အစီအရင်ဖြစ်မှန်းကို သိသွားခဲ့ရသည်။
တစ္ဆေတိမ်တိုက် အစီအရင်ပင်… သူ့အနေဖြင့် အစီအရင်များကို မလေ့လာဖူးသည့်အတွက် ဤအစီအရင်အကြောင်းကို မသိသော်ငြား လူအုပ်ထဲတွင် သိနေသည့် လူအချို့ရှိသည်။ ထိုလူများသည် တစ္ဆေတိမ်တိုက်အစီအရင် ဆိုသည့် စကားကို ကြားလိုက်သည့်နောက် အလန့်တကြား ထအော်ကြကုန်လေသည် “တစ္ဆေတိမ်တိုက်အစီအရင်ကြီးလား၊ ဒီအစီအရင် မရှိတော့တာ ကြာပြီမဟုတ်ဘူးလား။ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ဒီအစီအရင် ခင်းကျင်းနိုင်တဲ့လူ ရှိနေသေးတာလဲ”
“အို၊ ဒီက ရောင်းရင်းက တစ္ဆေတိမ်တိုက် အစီအရင်အကြောင်း သိတာပဲ။ ရောင်းရင်း ပြောတာ အမှန်ပဲ။ တစ္ဆေတိမ်တိုက် အစီအရင်က ပျောက်ကွယ်သွားတာ ကြာပြီ။ လက်ရှိ အရိပ်ကြယ်ပေါ်က ဘယ်သူမှ ဒီအစီအရင်ကို မခင်းကျင်းနိုင်ကြတော့ဘူး။ ဒါပေမယ့် ဒီအစီအရင်ကို ခင်းကျင်းခဲ့တဲ့လူက ကျုပ်မှ မဟုတ်တာ”
“မင်းပြောချင်တာက…” ရန်ကိုင် ဘာပြောချင်နေလဲ သူနားလည်သွားခဲ့လေပြီ။
လက်ရှိ အရိပ်ကြယ်ပေါ်ရှိ မည်သူမှ ဤအစီအရင်ကို မခင်းကျင်းနိုင်သော်ငြား ရှေးခေတ်က မည်သူမှ ဤအစီအရင်ကို မခင်းကျင်းနိုင်ဟု မဆိုလို။
တစ္ဆေတိမ်တိုက်အစီအရင်ကို ခင်းကျင်းရန်အတွက် ကောင်းကင်ထက်ရှိ တိမ်တိုက်များကို သန့်စင်ပြီး အားကောင်းသော မွန်းစတားသားရဲ တစ်ကောင်၏ အမြူတေနှင့် အဆီအနှစ်ကို ထိုထဲ ထည့်ပိတ်ထားရန် လိုအပ်သည်။ လက်ရှိ အရိပ်ကြယ်ပေါ်တွင်ရှိသည့် အားအကောင်းဆုံး ကျင့်ကြံသူဆို၍ တန်ခိုးရှင် တတိယအဆင့်သာ ရှိလေရာ မည်သူကများ ကောင်းကင်ထက်ရှိ တိမ်တိုက်များကို သန့်စင်နိုင်မည်နည်း။
တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက်သာ ထိုကဲ့သို့ လုပ်နိုင်ပေလိမ့်မည်။
တိမ်တိုက်များကို သန့်စင်ပြီးသွားသည်နှင့် ထိုတိမ်တိုက်များသည် ၎င်းတို့နှင့် သက်ဆိုင်သော မွန်းစတားသားရဲများ အသွင်သို့ ပြောင်း၍ တိုက်ခိုက်နိုင်ပေလိမ့်မည်။ ထိုမွန်းစတားသားရဲများသည် တိမ်တိုက်များဖြင့် ဖန်တီးထားခြင်း ဖြစ်သည့်အတွက် အလွန်ကိုမှ ဖျက်စီးရခက်ပေသည်။ ဤတစ္ဆေတိမ်တိုက် အစီအရင်ပြားကို ဧကရာဇ်ဥယျာဉ် အတွင်းပိုင်းမှ ရန်ကိုင် ရရှိခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။
ဤအစီအရင်ပြားကို သန့်စင်ပြီးနောက် တစ်ကြိမ်သာ ရန်ကိုင် သုံးခဲ့ဖူး၏။ ထိုတစ်ကြိမ်မှာ ခုနှစ်ရောင်ခြယ်သမင်မျိုးကွဲကို ဖမ်းစီးရန် ကြိုးစားစဉ်အခါက ဖြစ်သည်။ သို့သော်လည်း ထိုခုနှစ်ရောင်ခြယ်သမင်မျိုးကွဲမှာ အလွန်ကိုမှ မြန်လွန်းသည့်အတွက် ထိုမွန်းစတားသားရဲကို တစ္ဆေတိမ်တိုက်အစီအရင်ထဲ ထည့်မပိတ်နိုင်ခဲ့ချေ။
ထိုတစ်ကြိမ်နောက်ပိုင်း တစ္ဆေတိမ်တိုက်အစီအရင်အား ထပ်မသုံးဖြစ်တော့ပေ။
သို့သော်လည်း ယခုကဲ့သို့ ကျင့်ကြံသူပေါင်းစွာ၏ ဝိုင်းခံရသည့် အချိန်သည် တစ္ဆေတိမ်တိုက်အစီအရင်အား ထုတ်သုံးလို့ကောင်းသည့် အချိန်ဖြစ်သည်။
သူနှင့် ဖေးကျီတုတို့ ဤအစီအရင်ထဲ ပိတ်မိခဲ့သည့် အခါက အသက်မသေအောင် ကိုယ့်ကိုယ်ကို အနိုင်နိုင် ကာကွယ်ခဲ့ရသည်။ သတိပြုရမည့် အချက်သည်ကား ထိုစဉ်က တစ္ဆေတိမ်တိုက် အစီအရင်သည် မည်သူမှ ထိန်းချုပ်ထားခြင်း မရှိသည့် အစီအရင်တစ်ခု ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် အများဆုံးမှ အစီအရင်၏ ခွန်အား နှစ်ဆယ်၊ သုံးဆယ် ရာခိုင်နှုန်းလောက်ကိုသာ ထုတ်ဖော်နိုင်ပေလိမ့်မည်။
သို့သော်လည်း လက်ရှိ တစ္ဆေတိမ်တိုက် အစီအရင်ကို ရန်ကိုင်မှ ထိန်းချုပ်ထားခဲ့၏။ သူထိန်းချုပ်နေသည့်အတွက် အစီအရင်၏ စွမ်းအား တစ်ရာရာခိုင်နှုန်းကို ထုတ်ဖော်နိုင်မည်ဟု မပြောရဲသော်ငြား အနည်းဆုံး ခြောက်ဆယ်၊ ခုနှစ်ဆယ် ရာခိုင်နှုန်းလောက်ကိုတော့ ထုတ်ဖော်နိုင်ပေသည်။
သူ့ကောင်းကင်စိတ်အာရုံသာ ပိုအားကောင်းခဲ့လျှင် အစီအရင်၏ စွမ်းအားကို ပိုမို ထုတ်ဖော်နိုင်မည်ဖြစ်ကာ မွန်းစတားသားရဲများကိုလည်း ပိုမို ဖန်တီးနိုင်ပေလိမ့်မည်။ ထိုအခါ အထဲတွင် ပိတ်မိနေသည့် လူများကို သတ်ရ ပိုလွယ်သွားပေလိမ့်မည်။ သူ့အား လာသတ်ရန် ကြိုးစားမှဖြင့် ရန်ကိုင်လည်း ညှာတာမနေခဲ့ချေ။ ရက်ရက်စက်စက်သာ ပြန်သတ်ပစ်သည်။
ပုံမှန်အားဖြင့် သူသည် အေးအေးဆေးဆေးသာ နေတတ်ပြီး ပြဿနာ ရှာရသည်ကို မကြိုက်သော်လည်း သူ့အား ပြဿနာ လာရှာလျှင် ငြိမ်ခံနေတတ်သည့် လူစား တစ်ယောက်တော့ မဟုတ်။ သူ့အား သေလမ်းပို့ချင်နေမှဖြင့် သူတို့လည်း အကျိုးဆက်ကို ရင်ဆိုင်ရန် ပြင်ဆင်ထားသင့်သည်။
တန်ခိုးရှင်အဆင့် ဒါဇင်ကျော်ဆိုသော ပမာဏသည် အားမနည်းလှသော်လည်း တိမ်တိုက်သားရဲများ၏ ကြားဝင်ဖြတ်တိုက်မှုကြောင့် တစ်ယောက်နှင့် တစ်ယောက် အတူတကွ မပူးပေါင်းနိုင်ဘဲ ဖြစ်နေခဲ့သည်။ အတူတူသာ ပူးပေါင်းနိုင်လျှင် တိမ်တိုက်သားရဲများ၏ တိုက်ခိုက်မှုကို ခုခံကောင်း ခုခံနိုင်လိမ့်မည် ဖြစ်သော်ငြား တစ်ယောက်တစ်ပေါက် ဖြစ်နေလေရာ အကုန်လုံး တိမ်တိုက်သားရဲများ၏ အမဲဖျက်ခြင်း ခံရတော့လေသည်။
အချိန်သာ အလုံအလောက်ရလျှင် ထိုလူအားလုံး တိမ်တိုက်သားရဲများသတ်၍ သေသွားကြပေလိမ့်မည်။ သို့သော်လည်း ရန်ကိုင် ရုတ်တရက် မျက်မှောင်ကြုတ်သွားပြီး တစ်ခုသော နေရာဆီသို့ လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။
အပြင်ဘက်မှလူများ အစီအရင် တိုက်ခိုက်နေသည်ကို သူအာရုံခံမိလိုက်သည်။ ထိုလူများသည် အစီအရင်အား အစွမ်းကုန် တိုက်ခိုက်နေကြခြင်း ဖြစ်၏။ ထိုရလဒ်သည် ရန်ကိုင် မြင်လိုသည့် ရလဒ်မျိုး မဟုတ်ချေ။
ဆက်လက်၍ နှောင့်နှေးနေလို့ မဖြစ်တော့မှန်း သိလိုက်သည့် အတွက်ကြောင့် ချက်ချင်းပဲ မီးငှက်ကို ခေါ်ထုတ်လိုက်သည်။
“မင်းပါသွားတိုက်”
မီးငှက်ကို သွားတိုက်ခိုက်ခိုင်းပြီးနောက် နဂါးစိမ်းဓါးကို ထုတ်ယူလိုက်သည်။ ဓါးထဲသို့ သူတော်စင်ချီ ထည့်သွင်းပြီးသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ဓါးဆီမှ ကြောက်မက်ဖွယ်ရာ အရှိန်အဝါတို့ ဖြာထွက်လာပြီး အစိမ်းရင့်ရောင်နဂါးတစ်ကောင် ထွက်ပေါ်လာခဲ့လေသည်။ ပေါ်လာပြီးသည်နှင့် ပါးစပ်ကိုဟလျက် ကျယ်လောင်စွာ အော်ဟစ်ဟိန်းလောက်လိုက်ပြီးနောက် ရန်ကိုင်ပင် အမိန့်ပေးစရာ မလိုဘဲ အနီးဆုံး ရန်သူတစ်ယောက်ဆီသို့ သူ့ဘာသာ ပြေးထွက်သွားလေသည်။