Chapter – 1471 & 1485

Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၄၇၁)

“မဒမ်” ခဏကြာပြီးနောက်တွင် ရီရှီယွင်သည် ယန်ယန်အား လှမ်းအော်ခေါ်ကြည့်လေ၏။

ဝုန်း…

ခေါင်းတလားဆီမှ အသံတစ်သံ ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။ ထိုအသံနှင့်အတူ ကြောက်မက်ဖွယ်ရာ ဖိအားတစ်ရပ်သည် လှိုင်းတစ်လှိုင်းနှယ် ဖြာထွက်လာခဲ့လေသည်။ အစပိုင်းတွင် ထိုဖိအားသည် အရမ်းကြီး အားကောင်းခြင်း မရှိသော်လည်း မျက်တောင် တစ်ခတ်အတွင်း ဖိအား၏ ပြင်းအားသည် ရီရှီယွင်ပင် မခံနိုင်တော့ဘဲ ဒူးထောက်ကျသွားရသည် အထိ ပြင်းထန်လာခဲ့သည်။

ဧကရာဇ်ဖိအားပင်…

တစ်ချိန်တည်းတွင်… ယခင် ချင်းတုန် ပိတ်မိခဲ့ဖူးသည့် နေရာ၌၊ ရန်ကိုင်၊ ရှန်ချင်းလော့နှင့် ဟုန်းလော့ကုန်သွယ်ရေးအဖွဲ့အစည်း၏ ပညာရှင်များကြမှ တိုက်ပွဲ ဆက်လက် ဖြစ်ပွားနေခဲ့သည်။

ရှင်းရှင်းပြောရလျှင် ဟုန်းလော့ကုန်သွယ်ရေး အဖွဲ့အစည်းမှ ပညာရှင် ခြောက်ယောက်စလုံး အားမနည်းကြချေ။ အကုန်လုံး အားကောင်းသလို သူတို့ ကိုင်ဆောင်သည့် မှော်ရတနာများလည်း အလားတူ အားကောင်းကြချေ။ ထို့အပြင် တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် သိနေကြသည့်အတွက် သူတို့၏ ပူးပေါင်းတိုက်ခိုက်မှုသည် ပို၍ပင် အားကောင်း ပြင်းထန်သေးသည်။

သို့သော်လည်း ရန်ကိုင်နှင့် ရှန်ချင်းလော့သည်လည်း ပုံမှန်မှ မဟုတ်လေဘဲ။ နှစ်ယောက်စလုံးသည် အဆင့်ကျော် တိုက်ခိုက်နိုင်ကြသည့် ပါရမီရှင်များ ဖြစ်ကြသည့်အပြင်ကိုမှ ရန်ကိုင်တွင် ပြင်ပအကူအညီများစွာပါ ရှိနေခဲ့သည်။

ထို့ကြောင့် ဟုန်းလော့ကုန်သွယ်ရေး အဖွဲ့အစည်းဘက်တွင် လူပျိုများသော်လည်း ရန်ကိုင်နှင့် ရှန်ချင်းလော့တို့ကို မဖမ်းဆီးနိုင် ဖြစ်နေခဲ့သည်။

အစပိုင်းတွင် ရန်ကိုင်နှင့် ရှန်ချင်းလော့အား ထိခိုက်သွားမိမည် စိုးသည့်အတွက် သူတို့၏ ခွန်အားကို ထိန်းချန်ထားခဲ့သည်။ သို့သော် တိုက်ခိုက်နေရင်း တိုက်ခိုက်နေရင်း သူတို့သာ သူတို့၏ ခွန်အားကို ဆက်လက် ထိန်ချန်ထားနေလျှင် ရှုံးနိမ့်မည့်လူမှာ သူတို့သာ ဖြစ်မည်မှန်း သိလာရသည်။ ထို့ကြောင့် မည်သည့် ခွန်အားကိုမှ ထိန်ချန်မထားရဲတော့ဘဲ ချက်ချင်း အားကုန် ထုတ်သုံးတော့လေသည်။ သို့တိုင် ထိုနှစ်ယောက်ကို မဖိနှိပ်နိုင်သေးချေ။

နန်းတော်တစ်ခုလုံးသည် အမျိုးမျိုးသော သိုင်းပညာရပ်များ၊ မှော်ရတနာများမှ ထွက်ပေါ်လာသော စွမ်းအင်များကြောင့် ပရမ်းပတာ ဖြစ်နေခဲ့သည်။ အနီးပတ်ပတ်လည်ရှိ မိုးမြေစွမ်းအင်တို့သည်လည်း မငြိမ်မသက် ဖြစ်နေကြလေပြီ။ အကုန်လုံးသည် တိုက်ပွဲမှ ထွက်ပေါ်လာသော စွမ်းအင်လှိုင်းများ၏ ရိုက်ခတ်ခြင်း ခံနေရသည်။ ကျောက်ပြားပင်လျှင် ချွင်းချက်မဟုတ်။

ရန်ကိုင်သည် ကျောက်ပြားအား မထိခိုက်မိအောင် ကြိုးစားသော်ငြား အခြားသူများသည် သူ့ကဲ့သို့ ကျောက်ပြား၏ တန်ဖိုးကိုမှ မသိလေပဲ။ အကျိုးဆက်အနေဖြင့် တိုက်ပွဲ၏ ရိုက်ခတ်မှုကြောင့် ကျောက်ပြား ကွဲသွားခဲ့လေသည်။

ထိုအတွက်ကြောင့် ရန်ကိုင် အတော်လေး နောင်တရမိသွားခဲ့သည်။ ကျောက်ပြားထဲတွင် ထိုးထွင်းထားသော ပညာရပ်သည် မည်မျှ အဖိုးတန်မှန်းကို သူတစ်ယောက်သာ သိသည်။ သို့သော် ကျောက်ပြားမှ ကွဲသွားပြီ ဖြစ်သဖြင့် ရန်ကိုင်လည်း ဘာမှမလုပ်နိုင်တော့ချေ။

“ရန်ကိုင်၊ မင်းအခု ငါပြောတဲ့အတိုင်းလုပ်ရင် နောက်မကျသေးဘူးနော်။ မဟုတ်လို့ပါ ငါဝင်ပါရတော့မယ် ဆိုရင်တော့ မင်းကျိန်းသေ နောင်တရပြီသာမှတ်” အခြေအနေ ဘာမှ မထူးခြားသည်ကို မြင်သော် ရွှယ့်ယွယ် လှမ်းအော်ပြောတော့လေသည်။

“အိမ်မက်မက်နေလိုက်” ရန်ကိုင်သည် ရယ်ရယ်မောမောဖြင့် ပြန်ပြောလိုက်သည်။

“မင်းငါ့ကို တွန်းအားပေးတေနာပဲ” ရွှယ့်ယွယ်သည် အံကြိတ်၍ လက်ကွက်များစွာကို ထုတ်ဖော်ကာ အနီးရှိ မိုးမြေစွမ်းအင်ကို စုပ်ယူတော့သည်။

ထိုအခြင်းအရာကို မြင်သော် ရန်ကိုင်နှင့် တိုက်ခိုက်နေသည့် တန်ခိုးရှင်အဆင့် ပညာရှင် အားလုံး၏ အမူအရာ အပြောင်းကြီး ပြောင်းလဲသွားခဲ့သည်။ ရန်ကိုင်တို့နှင့် တိုက်ကွက် တစ်ကွက်၊ နှစ်ကွက်ခန့် ဖလှယ်လိုက်ပြီးနောက် ချက်ချင်း လူချင်းခွဲလိုက်ကြသည်။ ထို့နောက် အဝေးမှသာ ရန်ကိုင်တို့အား ဂရုဏာသက်နေသည့် အမူအရာဖြင့် ကြည့်တော့၏။

ရန်ကိုင်၏ အမူအရာလည်း လေးနက်သွားခဲ့သည်။ ရွှယ့်ယွယ် ရှက်စိတ်ကြောင့် ဒေါသထွက်သွားပြီး ကျိုးကြောင်းဆင်ခြင်နိုင်စွမ်း မရှိတော့မှန်း သူသိသော်လည်း ယခုသူမ ထုတ်သုံးတော့မည် ပညာရပ်သည် လုံးဝ သာမန်မဖြစ်နိုင်ချေ။ ကံမကောင်းစွာဖြင့် ဤနေရာသည် ထွက်ပြေးရန် ကျဉ်းလွန်းနေသည့်အတွက် ထိပ်တိုက်ရင်ဆိုင်ရန်သာ ရှိတော့သည်။

သူ့အား တစ်ချက်တည်း တန်းသတ်ပစ်နိုင်သော တိုက်ကွက်မျိုးကို ရွှယ့်ယွယ် ထုတ်ဖော်နိုင်လိမ့်မည်ဟု သူမယုံချေ။ ထို့အပြင် ထိုအမျိုးသမီးဆီမှ မည်သည့် သတ်ဖြတ်လိုစိတ်ကိုမှ မခံစားမိလေရာ ရွှယ့်ယွယ်သည် သူ့အား သင်ခန်းစား နည်းနည်းပါးပါး ပေးချင်နေခြင်းသာ ဖြစ်လိမ့်မည်ဟု ရန်ကိုင် တွေးမိလိုက်သည်။

ထို့အတွက်ကြောင့် ရန်ကိုင်လည်း အရမ်းကြီး စိုးရိမ်နေခြင်း မရှိဘဲ ခုခံရန် ပြင်ဆင်တော့လေသည်။ ရုတ်တရက် ရွှယ့်ယွယ်ဆီမှ ခပ်သဲ့သဲ့ အော်ဟစ်သံတစ်သံ ထွက်ပေါ်လာ၏။ အနီးအနားပတ်လည်တွင် ရှိနေသော မိုးမြေစွမ်းအင်များအားလုံး သူမဆီသို့ တစ်ဟုန်ထိုး တိုးဝင်လာခဲ့ပြီးနောက် မကြာမီ ထူးဆန်းသော မွန်းစတားသားရဲပုံရိပ်တစ်ခု သူမခေါင်းပေါ်တွင် ပေါ်လာခဲ့သည်။

ထိုမွန်းစတားသားရဲ၏ ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး ထူထည်းသော အနက်ရောင် အမွှေးများဖြင့် ဖုံးအုပ်ထားပြီး နဖူးအလယ်တွင် ဦးချိုတစ်ချောင်း ရှိနေခဲ့သည်။ ထိုမွန်းစတားသားရဲကို မြင်လိုက်သည်နှင့် ရန်ကိုင်၏ မျက်ဝန်းအစုံ မှေးစဉ်းသွားခဲ့သည်။

ဘာကြောင့်မှန်းမသိ ထိုမွန်းစတားသားရဲဆီမှ ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်ထဲသို့ ဝင်လာသည့် အချိန်မှစ၍ တစ်ခါမှ မခံစားဖူးသေးသော အန္တရာယ်အငွေ့အသက်ကို ခံစားလိုက်ရသည်။

ထိုမွန်းစတားသားရဲကို မြင်လိုက်သည့်နောက်တွင် ရှန်ချင်းလော့သည့် အလန့်တကြား ထအော်လေသည် “ရှယ့်ကျီ”

သူမသည် ကြယ်တစ်ခုလုံးနီးပါး မွန်းစတားသားရဲများဖြင့် ပြည့်နေသည့် နေရာမှ လာသည့်အတွက်ကြောင့် ထိုမွန်းစတားသားရဲအား သိနေသည်မှာ အထူးအဆန်းမဟုတ်ချေ။ ထိုနေရာတွင် နှစ်ပေါင်းများစွာ နေပြီးနောက်ပိုင်း သူမ မသိသည့် မွန်းစတားသားရဲ အနည်းငယ်လောက်သာ ရှိတော့သည်။

“နင်ဒီသားရဲကို သိတယ်ဆိုတော့ နင့်အမြင်မဆိုး။ ဒီမွန်းစတားသားရဲ ဒီသခင်လေးရဲ့ အမှတ်သညာ မွန်းစတားဝိဥာဉ်ပဲ။ ဘာလဲ၊ နင်ကြောက်သွားတာလား။ ကြောက်တယ်ဆိုရင် အခုချက်ချင်း လက်လျှော့လိုက်တော့။ အဲ့ဒါဆိုရင် နင်တို့အပြစ်တွေကို လျှော့ပေါ့ပေးပြီး ဟိုကောင်ကို နှိပ်စက်ရုံပဲ နှိပ်စက်လိုက်တော့မယ်။ နင်ကတော့ ဒီသခင်လေးရဲ့ ကိုယ်လုပ်တော် လုပ်ပေါ့။ နင့်လို မဆိုးတဲ့ မိန်းကလေးတစ်ယောက်က ဒီသခင်လေးရဲ့ ကိုယ်လုပ်တော် လုပ်ဖို့ပဲ အရည်အချင်းရှိတယ်” ရွှယ့်ယွယ် ရန်ကိုင်တို့အား လက်လျှော့စေချင်သည်။ ဤမွန်းစတားသားရဲ မည်မျှ အားကောင်းမှန်းကို သူမသိပေသည်။ သူမ၏ လက်ရှိခွန်အားဖြင့် ထိုမွန်းစတားသားရဲကို အပြည့်အဝ မထိန်းချုပ်နိုင်သေးချေ။ မတော်ကာ လက်လွန်သွားပြီး ရန်ကိုင်တို့အား ထိခိုက်သွားအောင် လုပ်မိမည်ကို သူမ စိုးရိမ်နေမိသည်။

“မွန်းစတားဝိဥာဉ်လား” ရှန်ချင်းလော့၏ မျက်ဝန်းအစုံ မှေးစဉ်းသွားခဲ့သည်။ သို့သော် ရုတ်တရက် တခစ်ခစ် ရယ်မောလျက် “ဒီလို မွန်းစတားသားရဲမျိုးကိုတောင် ရအောင် ရှာနိုင်တယ် ဆိုတော့ ငါနင်တို့ ဟုန်းလော့ကုန်သွယ်ရေး အဖွဲ့အစည်းကို အထင်သေးမိသွားတာပဲ။ ဒါပေမယ့် ဒီဘုရင်မကို နင့်ရဲ့ ကိုယ်လုပ်တော် လုပ်စေချင်တယ်ဟုတ်လား။ အိမ်မက်သာ မက်နေလိုက်”

သို့သော်လည်း ရန်ကိုင် မျက်မှောင်ကြုတ်နေခဲ့သည်။ မွန်းစတားဝိဥာဉ်များ အကြောင်းကို သူကြားဖူးပေသည်။ ထိုမွန်းစတားဝိဥာဉ်ကို ရရှိရန်အတွက် အားကောင်းသော မွန်းစတားသားရဲ၏ အသွေးအဆီအနှစ်ကို ခန္ဓာကိုယ်ထဲထည့်ကာ ကျင့်စဉ်တစ်ခုကို သုံး၍ ထိုသွေးအဆီအနှစ်ကို သန့်စင်ရသည်။ အချိန်ကြာလာည့်အခါ ထိုကျင့်ကြံသူအနေဖြင့် ထိုမွန်းစတားသားရဲ၏ စွမ်းရည်များကို ထုတ်သုံးလာနိုင်မည် ဖြစ်သလို မွန်းစတားသားရဲ ပုံရိပ်ကိုလည်း ဆင့်ခေါ်နိုင်ပေလိမ့်မည်။

သာမန် လူများအနေဖြင့် ထိုကဲ့သို့ မွန်းစတားဝိဥာဉ်များကို အသုံးမပြုနိုင်ကြချေ။ မွန်းစတားဝိဥာဉ်များကို အသုံးပြုနိုင်ရန်အတွက် သင့်လျော်သော မွန်းစတားသားရဲ တစ်ကောင်၏ သွေးအဆီအနှစ်ကို ရထားရန် လိုအပ်သည်။ ထိုသွေးအဆီအနှစ်ကို သန့်စင်ရန်အတွက် လိုအပ်သော ကျင့်စဉ်ကိုလည်း ကျင့်ကြံနိုင်သည့် အရည်အချင်းရှိရန် လိုအပ်ပေသေးသည်။ ထိုကျင့်စဉ်၏ ခွန်အားသည် အသုံးပြုသော မွန်းစတားသားရဲ၏ သွေးအဆီအနှစ်ပေါ်တွင် လုံးလုံး မူတည်နေပေသည်။

ရှယ့်ကျီသည် အားကောင်းသော တိုက်ပွဲစွမ်းအားကို ပိုင်ဆိုင်ထားသည့် အသွင်ပြောင်း ရှေးနတ်ဘုရားမျိုးစိတ် တစ်ကောင်ဖြစ်သည်။ အထူးသတိထားသင့်သည့် အရာသည်ကား တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် မှော်ရတနာတစ်ခုအောက် မနိမ့်ကျသော ၎င်း၏ ဦးချိုပင် ဖြစ်သည်။ သူခံစားမိသည် ထိုမွန်းစတားသားရဲ၏ အရှိန်အဝါအရ ရွှယ့်ယွယ် ထိုကျင့်စဉ်ကို ကျင့်ကြံထားသည်မှာ နှစ်ပေါင်းများစွာ ကြာနေလောက်ပေပြီ။ သူမသည် တန်ခိုးရှင်ဒုတိယ အဆင့်ပင် ဖြစ်သည့်တိုင် ထိုမွန်းစတားသားရဲ၏ အကူအညီဖြင့် ဆိုပါက တန်ခိုးရှင်အဆင့် တစ်ခုလုံးတွင် ပြိုင်ဘက်ကင်းသည်ဟုပင် ပြော၍ရသည်။

ရန်ကိုင် မသေချာသည့် အချက်သည်ကား ရွှယ့်ယွယ် ထိုကျင့်စဉ်အား အောင်အောင်မြင်မြင် ကျင့်ကြံပြီးပြီလား၊ မကျင့်ကြံရသေးဘူးလား ဟူသောအချက်ပင်။ သူရွှယ့်ယွယ်နှင့် အတူရှိစဉ်က သူမ ထိုကျင့်စဉ်အား ထုတ်သုံးသည်ကို တစ်ခါမှ မမြင်ဖူးချေ။

ရှန်ချင်းလော့၏ အ ပြုံးကိုမြင်သော် ရွှယ့်ယွယ်၏ မျက်နှာ မည်းမှောင်သွားပြီး “မင်းဒီသခင်လေးကို အဲ့လောက်တောင် တွန်းအားပေးချင်နေတယ်ပေါ့”

“တွန်းအားပေးတာ” ရှန်ချင်းလော့သည် သူမ၏ ပါးစပ်လေးအား လက်ဖြင့်အုပ်၍ တခစ်ခစ် ရယ်မောလိုက်ပြီး “သခင်ပေါက်စလေးက ကိုယ့်ကိုယ်ကို အရမ်း အထင်ကြီးနေတာပဲ။ ကြည့်ရတာ ဒီအစ်မကြီး သခင်ပေါက်စလေးကို သင်ခန်းစာတစ်ခုခု ပေးရတော့မယ်နဲ့ တူတယ်။ မဟုတ်ရင် မိုးနဲ့မြေဘယ်လောက် ကွာခြားလဲဆိုတာကို သခင်ပေါက်စ နားလည်မှာ မဟုတ်ဘူး”

ရှန်ချင်းလော့၏ စီနီယာစတိုင် လေသံကြောင့် ရွှယ့်ယွယ်မျက်နှာ ရှံ့မဲ့သွားခဲ့သည်။

အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်၏ တိုက်ပွဲထဲ ရန်ကိုင် ဝင်မပါခဲ့ချေ။ ကူကယ်ရာမဲ့စွာဖြင့်သာ ရပ်ကြည့်နေခဲ့သည်။ ဟုန်းလော့ကုန်သွယ်ရေး အဖွဲ့အစည်းမှာ ပညာရှင်များ၏ အမူအရာမှာမူ တစ်မျိုးတစ်မည် ထူးဆန်းနေကြလေသည်။

သူတို့၏ တတိယသခင်လေးသည် ယောကျာ်းတစ်ယောက်အတွက်နှင့် ထိုအမျိုးသမီးဖြင့် ရန်ဖြစ်နေသည်… ဤသတင်းသာ ပြန့်သွားခဲ့လျှင်… နောင်အနာဂတ် ပြဿနာကို ရှောင်ရှားရန် အတွက် သူတို့ကိုယ်သူတို့ပဲ သက်သေရတော့မလား ထိုပညာရှင်များ စဉ်းစားမိသွားကြသည်။

“ကောင်းပြီလေ။ အဲ့လိုဆိုမှတော့ ဘယ်သူက အရှက်မရှိ ကြွားနေလဲဆိုတာ ဒီသခင်လေး သိသွားအောင် ပြပေးပါလား” ရွှယ့်ယွယ် ဒေါသထွက်သွားခဲ့ပြီး သူ့မွန်းစတားသားရဲအား ရှန်ချင်းလော့ဆီ ပြေးဝင်သွားစေလိုက်လေသည်။

ထိုအခြင်းအရာကို မြင်သော် ရန်ကိုင် မျက်နှာပျက်သွားပြီး ပြေးဝင်ရှုပ်ရန် ပြင်လိုက်သော်ငြား ရုတ်တရက် သူ့ခြေလှမ်းတို့ ရပ်တန့်သွားခဲ့သည်။ ရွှယ့်ယွယ်နည်းတူ ရှန်ချင်းလော့၏ ခေါင်းထက်တွင် ခြေရှစ်ချောင်းပင့်ကူကြီးတစ်ကောင် ပေါ်လာခဲ့လေသည်။

ကောင်းကင်လနတ်ဆိုးပင့်ကူပင်…

ပင်ကူ၏ ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးသည် ငွေရောင်သန်းနေပြီး ၎င်း၏ နဖူးထက်တွင် လခြမ်း အမှတ်အသားတစ်ခု ရှိနေခဲ့သည်။ ပင့်ကူများသည် ပုံမှန်အားဖြင့် ကြည့်ရဆိုပြီး ကြောက်မက်ဖွယ် ကောင်းသော်ငြား လက်ရှိ ဤပင့်ကူသည် အလွန်ကိုမှ လှပပေသည်။ မွန်းစတားချီလှိုင်းများ ဖြာထွက်လာခဲ့ပြီး ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုလုံး တုန်ခါလာခဲ့သည်။

“ဒါက…” ထိုဧရာမပင့်ကူကြီးကို ကြည့်ရင်း ရွှယ့်ယွယ်၏ အမူအရာ အပြောင်းကြီး ပြောင်းလဲသွားခဲ့ပြီး သူမစိတ်ထဲ မသက်မသာ ဖြစ်လာခဲ့ရသည်။ သို့သော်လည်း မြှားတံအား လေးကိုင်းမှ ပစ်လွှတ်ပြီးနေလေပြီ။ သူမ၏ မွန်းစတားသားရဲကို စေခိုင်းပြီးသွားပြီဖြစ်ကာ မွန်းစတားသားရဲသည်လည်း ရှန်ချင်းလော့ပေါ်သို့ပင် ခုန်အုပ်နေလေပြီ။ ရွှယ့်ယွယ် အနေဖြင့် မွန်းစတားသားရဲအား ပြန်ခေါ်ချင်လျှင်ပင် ပြန်ခေါ်၍ မရတော့ချေ။

“သွား” ရွှယ့်ယွယ်နှင့် ယှဉ်လိုက်လျှင် ရှန်ချင်းလော့သည် လုံးဝကို တည်ငြိမ်နေသည်။ သူမလက်ကို အသာအယာ ဝှေ့ရမ်း၍ ခြေရှစ်ချောင်းပင့်ကူအား ရှယ့်ကျီဆီသို့ စေလွှတ်လိုက်၏။

တစ်ကောင်သည် ရှေးနတ်ဘုရားမျိုးစိတ်ဖြစ်ပြီး တစ်ကောင်သည် အသွင်ပြောင်း ရှေးနတ်ဘုရားမျိုးစိတ် ဖြစ်သည်။ ထိုမွန်းစတားသားရဲ နှစ်ကောင်၏ အဆင့်သည် အလွန်ကိုမှ ကွာခြားသော်ငြား နှစ်ကောင်စလုံးသည် မိုးမြေစွမ်းအင်ဖြင့် ထုတ်ဖော်ထားသည့် ပုံရိပ်ယောင် သက်ရှိများသာ ဖြစ်ကြတော့သည့်အတွက် သူတို့၏ အဆင့်အစား အသုံးပြုသူ၏ စွမ်းရည်ပေါ်တွင်သာ မူတည်နေတော့သည်။

ထို့ကြောင့် ခွန်အားအရ ရှယ့်ကျီသည် ရှန်ချင်းလော့၏ ကောင်းကင်လနတ်ဆိုးပင့်ကူနှင့် လက်ရည်တူ အနေအထားတွင် ရှိနေသည်။

မျက်တောင်တစ်ခတ်အတွင်း မွန်းစတားသားရဲနှစ်ကောင် ထိပ်တိုက်တွေ့သွားခဲ့သည်။ အဖြူအနက်ရောင် နှစ်ရောင် ရောယှတ်သွားခဲ့လေပြီ။ မွန်းစတားသားရဲ နှစ်ကောင်၏ ဟိန်းသံများနှင့်အတူ အားကောင်းသော စွမ်းအင်လှိုင်းများ ဖြာထွက်လာခဲ့သည်။ ထိုစွမ်းအင်လှိုင်များကြောင့် အကုန်လုံး မုန်တိုင်းထန်နေသော ပင်လယ်ထဲရှိ လှေငယ်လေး တစ်စင်းနှယ် ခံစားလိုက်ရာ ခြေငြိမ်ငြိမ်ပင် မရပ်နိုင်ကြတော့ချေ။

သို့သော် ရန်ကိုင်ကမူ တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ဖြင့် ရပ်နေနိုင်ခဲ့သည်။

နဂါးစိမ်းဓါးမှ ဖြာထွက်နေသော မမြင်နိုင်သည့် အရှိန်အဝါသည် မွန်းစတားသားရဲ နှစ်ကောင် တိုက်ခိုက်ရာမှ ထွက်ပေါ်လာသော စွမ်းအင်လှိုင်းများကို ရန်ကိုင်အပေါ်သို့ မသက်ရောက်နိုင်အောင် ကာကွယ်ပေးထားခဲ့သည်။

မွန်းစတားသားရဲ နှစ်ကောင်စလုံး၏ အရွယ်အစားသည် အလွန် လျင်မြန်သောနှုန်းဖြင့် ကျုံ့လာနေခဲ့ကြသည်။ တိုက်ပွဲအတွင် စွမ်းအားများစွာကို အသုံးပြုရသည့်အတွက် သူတို့၏ အရွယ်အစား တဖြည်းဖြည်း သေးငယ်လာကြခြင်း ဖြစ်သည်။

အသက်ဆယ်ရိုက်စာကျော်ကျော် ကြာပြီးနောက် အဖြူရောင်နှင့် အနက်ရောင်အလင်းတို့ ပေါက်စက်သွားခဲ့ပြီး မိုးပြိုမတတ် အဖျက်စွမ်းအင်များ ဖြာထွက်လာခဲ့သည်။

အကုန်လုံး၏ အမူအရာ ပြောင်းလဲသွားခဲ့ပြီး သူတို့၏ အကာအကွယ် မှော်ရတနာများကို အလျင်စလိုထုတ်ကာ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ကာကွယ်လိုက်ကြသည်။ သို့ပင်လျှင် တစ်ယောက်ပြီး တစ်ယောက် လွင့်စင်ထွက်သွားကြရလေသည်။

ရှယ့်ကျီနှင့် ကောင်းကင်လနတ်ဆိုးပင့်ကူကြားမှ တိုက်ပွဲမှ နှစ်ဖက်စလုံး ပျက်စီးသွားရသည့် ရလဒ်မျိုး ထွက်ပေါ်လာလိမ့်မည်ဟု မထင်ထားခဲ့ချေ။

ရွှယ့်ယွယ် မျက်နှာ ဖြူလျော်သွားခဲ့သလို ရှန်ချင်းလော့၏ အသက်စွမ်းအင်သည်လည်း အနည်းငယ် မတည်မငြိမ် ဖြစ်နေခဲ့သည်။

ခရက်.. စွမ်းအင်လှိုင်းကို မခံနိုင်တော့သည့်အဆုံး ခန်းမအလယ်တွင် ရှိနေသော ကျောက်ပြား ပေါက်ကွဲထွက်သွားတော့လေသည်။ သို့သော် ပေါက်ကွဲထွက်သွားသော ကျောက်ပြားစများကြားဝယ်၊ ရောယှတ်ပါနေသော တစ်ခုခုသည် ရန်ကိုင်ဆီသို့ လွင့်စင်ထွက်လာခဲ့လေသည်။

ရန်ကိုင် မျက်မှောင်ကြုတ်သွားခဲ့ပြီး သူ့ဆီ ပျံသန်းလာနေသော အရာဝတ္ထုအား လှမ်းဖမ်းလိုက်သည်။ ထို့နောက် သူဖမ်းလိုက်သည့် အရာသည် ရှုပ်ထွေးသော ရှေးဟောင်း စာသားများ ထိုးထွင်းထားသည့် လက်တစ်ဝါးစာ အရွယ်အစားလောက်သာ ရှိသော ကျောက်ပြားတစ်ချပ်မှန်း ရန်ကိုင် သိလိုက်ရသည်။

တစ်ချက်ကြည့်ရုံဖြင့် ထိုအရာဘာမှန်း ရန်ကိုင် နားလည်သွားခဲ့သည်။

Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၄၇၂)

ကျောက်ပြားထဲတွင် သူမထင်ထားသည့် အခြားပစ္စည်းတစ်ခု ရှိနေခဲ့သည်။ မျက်နှာ ဖြူဖတ်ဖြူလျော် ဖြစ်နေသော ရွှယ့်ယွယ်သည် ရန်ကိုင်လက်ထဲရှိ ကျောက်ပြားလေးအား လှမ်းမြင်လိုက်သည့်အခိုက် ချက်ချင်း အာရုံစိုက်မိသွားခဲ့ပြီး ကျောက်ပြားဆီမှ အကြည့် မခွာနိုင်အောင် ဖြစ်သွားခဲ့သည်။

“ရန်ကိုင်၊ ငါ့ကိုအဲ့ဒါပေး” ရွှယ့်ယွယ်က ရုတ်တရက် လှမ်းအော်ပြောလိုက်သည်။

“ဘာလို့ပေးရမှာလဲ” ရွှယ့်ယွယ်၏ စကားကိုကြားသော် ရန်ကိုင်က ပြန်မေးခွန်းထုတ်လိုက်သည်။ ကျောက်ပြားကိုလည်း သိုလှောင်လက်စွပ်ထဲသို့ ချက်ချင်း ထည့်သိမ်းလိုက်သည်။ ပန်းပဲကျမ်းထဲတွင် ဖုံးကွယ်နေသော ကျောက်ပြားဖြစ်မှဖြင့် အဖိုးတန်သည့် ပစ္စည်းတစ်ခုခု ဖြစ်ရပေလိမ့်မည်။

ရွှယ့်ယွယ်သည် ဤကျောက်ပြား ဘာမှန်းသိလောက်သည်။ မဟုတ်လျှင် ဤမျှ စိတ်လှုပ်ရှားစွာဖြင့် လှမ်းတောင်းလိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။

“ငါ့ကိုသာ ပေးစမ်းပါ၊ အဲ့ဒါက မင်းအတွက် အသုံးဝင်တာမှ မဟုတ်တာ” ရွှယ့်ယွယ်က စိုးရိမ်တကြီး ပြန်ပြောလိုက်သည်။

“ငါ့အတွက် အသုံးမဝင်မှန်း မင်းဘယ်လိုသိတာလဲ” ရန်ကိုင်က ပြန်ပြောလိုက်သည်။

“ငါ့ကိုအရင်ပြီး။ ပြီးရင်ရှင်းပြမယ်။ နင်ငါ့ကို အဲ့ဒါပေးမယ်ဆိုရင် ငါနင့်ကို ဆက်ပြီး ပြဿနာ မရှာတော့ဘူး” ငါတို့ကြားက ရန်ကြွေးကို ကြေပြီလို့ သတ်မှတ်ပေးလိုက်မယ်”

ရွှယ့်ယွယ်၏ စကားကို ကြားပြီးနောက် ထိုကျောက်ပြား မည်သည့်အရာဖြစ်သလဲ ဆိုသည်ကို ရန်ကိုင် ပို၍ သိချင်မိသွားခဲ့သည်။

မည်သို့သော အရာဖြစ်၍များ ထိုကျောက်ပြားကို ရွှယ့်ယွယ် အလွန်အမင်း လိုချင်နေရသနည်း။ ကျောက်ပြား ဘာမှန်းမသိသော်ငြား ရွှယ့်ယွယ် သူ့ကို လိမ်နေသည်ဟုတော့ မထင်ချေ။

ဤအရာသည် သူ့အတွက် အသုံးမဝင်ဟု ရွှယ့်ယွယ်မှ ပြောမှဖြင့် သူ့အတွက် အမှန်တကယ် အသုံးမဝင်သည့် အတွက်ကြောင့် ဖြစ်ရပေလိမ့်မည်။ ရွှယ့်ယွယ်သည် ပိုင်ဆိုင်လိုစိတ်ပြင်းထန်ပြီး အံ့အားသင့်ဖွယ် အရည်အချင်းနှင့် စွမ်းရည်ကို ပိုင်ဆိုင်ထားသော်လည်း လိမ်ညာတတ်သည့် လူစားမျိုးတော့ မဟုတ်ချေ။ သူမ၏ အရိုးထဲထိ စွဲနေသော မာနတရားကြောင့် အခြားသူများကို မလိမ်ညာနိုင် ဖြစ်နေခြင်း ဖြစ်သည်။

ထို့ကြောင့် ရွှယ့်ယွယ်စကားကို သူယုံလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။

ရှင်းရှင်းပြောရလျှင် ဤကျောက်ပြားအား အလဲအလှယ်အဖြစ်သုံး၍ ရွှယ့်ယွယ်နှင့် သူ့ကြားမှ ရန်ငြိုးအားလုံးကို ချေဖျက်လိုက်ခြင်းသည် သူ့အတွက် မဆိုးလှသည့် အပေးအယူ တစ်ခု ဖြစ်သည်။

ရန်ကိုင် စိတ်ဝင်စားသွားသည်ကို မြင်သော် ရွှယ့်ယွယ်သည် သံကို ပူတုန်းထုရန် ပြင်လိုက်သည် “ငါလိမ်ပြောနေတာ မဟုတ်ဘူး။ အမှန်အတိုင်း ပြောနေတာ။ ဒီမှာရှိတဲ့လူ အားလုံးကို သက်သေခံခိုင်းလို့ရတယ်”

“ဒါကို ဘာအတွက်သုံးတာလဲ ငါသိလို့ရမလား” ရန်ကိုင်က ထပ်မေးလိုက်သည်။

ရွှယ့်ယွယ် အနည်းငယ် ရှက်သွားခဲ့သည်။ သို့သော် တိုက်ရိုက်ပြီး ပြန်မပြောသည့်တိုင် သွယ်ဝိုက်၍တော့ ပြောလိုက်သည် “အတိအကျတော့ ပြောလို့ရမဘူး။ အဲ့ဒါက ငါရော နင့်အတွက်ပါ အသုံးမဝင်ဘူးဆိုတာပဲ ပြောနိုင်မယ်။ ငါတို့တင် မဟုတ်ဘူး။ ဒီဧကရာဇ်ဥယျာဉ်ထဲမှ ရှိတဲ့လူ အားလုံးအတွက်ကို အသုံးမဝင်တာ”

ရန်ကိုင်၏ မျက်ဝန်းအစုံ မှေးစဉ်းသွားခဲ့သည်။

ရွှယ့်ယွယ် များများစားစား ပြောမသွားခဲ့သော်လည်း သူမ၏ စကားထဲမှ ရန်ကိုင် သိလိုက်ရသည့် အချက်တစ်ချက် ရှိသည်။

သူ့လက်ထဲရှိ ကျောက်ပြားသည် ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်ထဲတွင် ရှိနေသော ကျင့်ကြံသူ အားလုံးအတွက် အသုံးမဝင်ဟု ရွှယ့်ယွယ် ပြောသွားခဲ့သည်။ ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်ထဲတွင် ရှိနေသည့် ကျင့်ကြံသူများစွာတို့သည် တန်ခိုးရှင်အဆင့်များ ဖြစ်ကြပြီး အချို့ဆိုလျှင် တန်ခိုးရှင် တတိယ အထွဋ်အထိပ်အဆင့်သို့ပင် ရောက်နေကြလေပြီ။ တန်ခိုးရှင်အဆင့်များအတွက် အသုံးမဝင်ဟု ဆိုလာသဖြင့် တစ်ချက်သာ ရှိတော့သည်။

ဤကျောက်ပြားသည် တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် ကျင့်ကြံသူများအတွက် အသုံးဝင်သည့် ပစ္စည်းတစ်ခု ဖြစ်ရပေလိမ့်မည်။

ရွှယ့်ယွယ် ဤပစ္စည်းကို အသည်းအသန် လိုချင်နေပုံထောက်လျှင် ဤပစ္စည်းသည် အလွန်ကိုမှ တန်ဖိုးကြီးရပေလိမ့်မည်။ သို့သော်… ရန်ကိုင်သည် မကြာသေးခင်ကမှ တန်ခိုးရှင် အဆင့်သို့ ချိုးဖျက်ထားခြင်း ဖြစ်သည်။ ထို့အပြင် သူ့တွင် အခြားအဖိုးတန် ရတနာများစွာ ရှိပေသေးသည်။ ထို့ကြောင့် ဤကျောက်ပြားထဲတွင် ရှိနေသော လျှို့ဝှက်ချက်ကို သူအရမ်းကြီး စိတ်ဝင်စားခြင်း မရှိပေ။

ထိုကဲသို့ စဉ်းစားပြီးသော် ရွှယ့်ယွယ်၏ ကမ်းလှမ်းချက်ကို လက်ခံချင်မိသလို ဖြစ်သွားခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် တုန့်ဆိုင်းတုန့်ဆိုင်းဖြင့် ပြန်မေးလိုက်သည် “ငါမင်းစကားကို ယုံလို့ရလား”

“ရတာပေါ့” ရွှယ့်ယွယ်က ပြန်ပြောလိုက်သည်။

“ကောင်းပြီလေ။ မင်းစကားမင်းတည်နော်” ရန်ကိုင်က ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး ကျောက်ပြားကို ရွှယ့်ယွယ်ဆီ လှမ်းပစ်ပေးတော့မည်အပြု အပြောင်းအလဲတစ်ခု ရုတ်တရက် ဖြစ်ပေါ်လာခဲ့သည်။

မိုးမြေစွမ်းအင်များ ကသောင်းကနင်း ဖြစ်လာပြီး အနီးအနား ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုလုံး မတည်မငြိမ် ဖြစ်လာခဲ့သည်။

ထိုအဖြစ်အပျက်နှင့် ရန်ကိုင် အလွန်ကိုမှ ရင်းနှီးပေသည်။ ထို့ကြောင့် ထိုအဖြစ်အပျက်ကို မြင်လိုက်ချိန် ရန်ကိုင်၏ အမူအရာ အပြောင်းလဲကြီး ပြောင်းလဲသွားခဲ့ပြီး ရှန်ချင်းလော့အား လှမ်းအော်ခေါ်ရင်း သူမဆီသို့ ပြေးသွားလေသည်။

ရှန်ချင်းလော့ကမူ ဘာတွေဖြစ်ပျက်နေမှန်း မသိသေး။ ရန်ကိုင် တက်ကြစွာဖြင့် သူမဆီသို့ ပြေးလာနေသည်ကို မြင်သော် မပြုံးဘဲမနေနိုင်အောင် ဖြစ်သွားခဲ့ပြီး သူမ၏ လက်ကလေးကို ဆန့်ထုတ်ပေးလိုက်သည်။

သို့သော်လည်း ရုတ်ချည်း သူမ၏ အမူအရာ ပြောင်းလဲသွားခဲ့ရသည်။ မိုးမြေစွမ်းအင်ဖြင့် ဖွဲ့စည်းထားသော လက်တစ်ဖက်သည် ရန်ကိုင်၏ နောက်ဘက်မှ ရုတ်တရက် ပေါ်လာခဲ့သည်။ ထိုလက်သည် ကျောက်စိမ်းသားဖြင့် ထုထွင်းထားသလို အလွန်ကို ချောမွတ်ပြေပြစ်လှကာ အမျိုးသမီးတစ်ဦး၏ လက်နှင့်ဆင်တူပေသည်။

ထိုလက်ကြီးသည် ရန်ကိုင်ကို ဆွဲခေါ်သွားခဲ့သည်။

“မဟုတ်ဘူး” ရှန်ချင်းလော့၏ မျက်နှာ ဖြူလျော်သွားပြီး အလန့်တကြား ထအော်လေသည်။

သူမ၏ အသံဆုံးသွားသည်နှင့် ရန်ကိုင်အား ဆွဲယူသွားသည့် လက်ကြီးသည် အလင်းမှုန်များ အဖြစ်သို့ ပေါက်ကွဲသွားခဲ့ပြီး ရန်ကိုင်သည်လည်း အားလုံး၏ မြင်ကွင်းမှ ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့သည်။

ဘာတွေဖြစ်နေလဲ ဆိုသည်ကို အဖြေမထုတ်နိုင်သေးခင်မှာပဲ ထိတ်လန့်တကြား‌ အော်ဟစ်သံများစွာကို ကြားလိုက်ရသဖြင့် လှည့်ကြည့်လိုက်ရာ အကုန်လုံးသည် ရန်ကိုင်နှင့် တူညီသည့် ကံကြမ္မာကို ရင်ဆိုင်နေရကြောင်း တွေ့လိုက်ရသည်။ မိုးမြေစွမ်းအင်ဖြင့် လက်ကြီးများ တစ်ချောင်းပြီးတစ်ချောင်း ပေါ်လာပြီး အားလုံးကို ဖမ်းဆွဲခေါ်သွားသည်။ ထိုလက်များ ပေါက်ကွဲသွားသည်နှင့် အနီးအနားရှိ လေဟာနယ် တွန့်လိမ်လာပြီး ဖမ်းဆွဲသွားခံရသည့် ကျင့်ကြံသူအားလုံး ထိုလေဟာနယ်ထဲသို့ တိုးဝင် ပျောက်ကွယ်သွားကြလေသည်။

ထိုအဖြစ်အပျက်ကို မြင်ပြီးနောက် အလိုလို ခေါင်းမော့ကြည့်လိုက်ရာ သူမအပေါ်သို့ စီးမိုးကျဆင်းလာနေသော လက်တစ်ဖက်ကို ရှန်ချင်းလော့ မြင်တွေ့လိုက်ရလေသည်။

သူမ အသိပြန်ဝင်လာချိန်တွင် မွန်းစတားဧကရာဇ်ကြယ်ဆီသို့ ရောက်နေကြောင်း တွေ့လိုက်ရသည်။

အရိပ်ကြယ်ပေါ်ရှိ တစ်နေရာရာတွင် ရန်ကိုင်သည် သူ့လက်ဝါးကို ငုံ့ကြည့်နေသည်။

မကြာသေးက ဤလက်သည် ရှန်ချင်းလော့၏ လက်သွယ်သွယ်လေးမှ အထိအတွေ့ကို ခံစားနိုင်ခဲ့သည်။ ယခုထိတိုင် ရှန်ချင်းလော့၏ ကိုယ်သင်းရနံ့ကို သူရနေသေးသည်။ ထိုရနံ့ကို တစ်ချက်မျှ ရှူသွင်းလိုက်ရုံဖြင့် သူ့ခံစားချက်များ လှုပ်ရွလာရသည်။

ခဏအကြာမှ ခေါင်းပြန်မော့လာပြီး သက်ပြင်းချလိုက်သည်။ သူတို့ နောက်တစ်ကြိမ် ထပ်ခွဲရပြန်လေပြီ။ သို့သော် မကြာမီ ပြန်တွေ့နိုင်မည်ဟု ရန်ကိုင် ယုံကြည်နေပေသည်။ ရှန်ချင်းလော့သည်လည်း ဤအတောအတွင်း ကောင်းကောင်းမွန်မွန် ရှိနေလောက်ပေသည်။

မည်သည့် အဖြစ်အပျက်တို့ ဖြစ်သွားသည့် အတွက်ကြောင့် ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်သည် ရုတ်တရက်ကြီး သူ့အား အပြင်သို့ နှင်ထုတ်လိုက်သလဲ ဆိုသည်ကို ရန်ကိုင် နားမလည်နိုင် ဖြစ်နေခဲ့သည်။ သို့သော် သူအပြင်သို့ နှင်ထုတ်ခံလိုက်ရသဖြင့် အခြားသူများလည်း သူ့ကဲ့သို့ပင် ဖြစ်နေပေလိမ့်မည်။

အပေါ်သို့ မော့ကြည့်လိုက်သည့်အခါ ကောင်းကင်ထက်တွင် ဝဲနေသော ကြီးကျယ်ခမ်းနားသည့် ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်ကို လှမ်းမြင်လိုက်ရသည်။ ဧကရာဇ်ဥယျဉ်သည် ယခင်ကကဲ့သို့ ကောင်းကင်ထက်တွင် ရှိနေဆဲ။ သို့သော် သူတို့ကမူ ထိုထဲသို့ ပြန်ဝင်၍ ရတော့မည် မဟုတ်ချေ။

ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်ထဲ ဘာဖြစ်သွား၍များ သူတို့ အပြင်ပြန်ရောက်လာသလဲ မသိသော်ငြား ယန်ယန်နှင့် တစ်နည်းတစ်ဖုံ ဆက်စပ်နေလိမ့်မည် ဆိုသည်ကိုမူ သူသိသည်။ ဧကရာဇ်ဥယျာဉ် ဖွင့်သည့်နေ့တွင် သူမ၏ အစစ်အမှန် ခန္ဓာကိုယ် နိုးထလာလိမ့်မည်ဟု ယန်ယန် ပြောခဲ့ဖူးသည်။ ထို့ကြောင့် လက်ရှိ ထင်ရသလောက် သူမနှင့် ရီရှီယွင်၏ ခရီးစဉ် အဆင်ပြေချောမွေ့စွာ ပြီးဆုံးသွားသည့်ပုံပင်။

ထိုကဲ့သို့ စဉ်းစားမိလိုက်သည့်အခါ ရန်ကိုင်၏ အမူအရာ သုန်မှုန်သွားခဲ့သည်။

ယန်ယန်သည် မဟာဧကရာဇ်၏ ဝိဥာဉ်ကိုယ်ပွား ဖြစ်လေသည်။ ထိုသို့ဆိုလျှင် မဟာဧကရာဇ် နိုးထလာသည့်အခါ သူမ ဘာဖြစ်သွားလေမည်နည်း။ ယန်ယန် မဟာဧကရာဇ် နိုးထမည်ဆိုသည့် အကြောင်းကို ပြောစဉ်က ရန်ကိုင် ထိုအချက်ကို မစဉ်းစားမိခဲ့ချေ။ ယခု သေချာစဉ်းစားကြည့်မိလိုက်သည့်နောက် သူစိုးရိမ်လာခဲ့ရသည်။

စဉ်းစားနေ၍လည်း ဘာမှထူးမည် မဟုတ်မှန်း သိသဖြင့် ထိုအကြောင်းကို ဆက်၍ စဉ်းစားမနေတော့ဘဲ ကောင်းကင်စိတ်အာရုံကို ဖြန့်ကျက်၍ သူရှိနေသည့် နေရာအား ရှာရန် ကြိုးစားကြည့်လိုက်သည်။ စစ်ဆေးကြည့်ပြီးနောက် ရန်ကိုင်၏ မျက်နှာကြီး မဲ့သွားခဲ့၏။

သူရှိနေသည့် နေရာသည် ခြောက်ကပ်နေသော ကျွန်းတစ်ကျွန်းပေါ်တွင် ဖြစ်သည်။ ကျွန်းသည် သိပ်မကြီးလှ၊ အချင်း မိုင်အနည်းငယ်လောက်သာ ကျယ်ဝန်းသည်။ ကျွန်တစ်ကျွန်းလုံး ခြောက်ကပ်နေပြီး အဖိုးတန်ဆေးပင်များနှင့် မည်သည့် သက်ရှိ အရိပ်အယောင်ကိုမှ မတွေ့ရပေ။ သူ့ခေါင်းထက်တွင် ကောင်းကင်ပြာကြီး ရှိနေပြီး ဘေးပတ်ပတ်လည်တွင် ပင်လယ်ပြာကြီး ရှိနေခဲ့သည်။

မဟုတ်တော့ မဟုတ်လောက်ပါဘူးနော်… ရန်ကိုင် မျက်မှောင်ကြုတ်သွားခဲ့သည်။

ကံဆိုးသူသွားရာ မိုးလိုက်လို့ရွာ ဆိုသလိုပင် ရန်ကိုင်၏ ကံဆိုးမှုသည် ဤနေရာထိပင် ရောက်ရှိလို့လာခဲ့သည် ငါအဆုံးမဲ့သမုဒ္ဒရာဆီ ရောက်လာတာတော့ မဟုတ်လောက်ဘူးမလား

အရိပ်ကြယ်သို့ ရောက်လာပြီးသည့်နောက်ပိုင်းတွင် အဆုံးမဲ့သမုဒ္ဒရာအကြောင်း သိလာခဲ့သည်။ ထိုနည်းတူစွာ တားမြစ်နယ်မြေကြီးသုံးခုအနက် တစ်ခုဖြစ်သော အရိပ်ဝိဥာဉ် တားမြစ်နယ်မြေသည် အဆုံးမဲ့သမုဒ္ဒရာ၏ အပေါ်တွင် တည်ရှိနေကြောင်းကိုလည်း ကြားသိခဲ့ရသည်။ ကံမကောင်းစွာဖြင့် အရိပ်ဝိဥာဉ်ကျွန်းဆီသို့ မည်သူမှ မရောက်ဖူးခဲ့ချေ။

လက်ရှိ ပတ်ဝန်းကျင်သည် သူစစ်ဆေးရသလောက် အဆုံးမဲ့သမုဒ္ဒရာနှင့် အလွန်တူသည်။

ထိုသို့ဆိုလျှင်လည်း ပြဿနာတက်ပေပြီ။ သဲမီးတောက်နယ်မြေနှင့် အဆုံးမဲ့သမုဒ္ဒရာသည် အလွန်ကိုမှ ဝေးကွာလွန်းသည်။ ဤအတိုင်းသာ ပျံသွားမည်ဆိုလျှင် မည်မျှ ကြာမလဲ မပြောတတ်။

သို့သော် ဤအရာသည် သူ့အထင် သက်သက်သာ ရှိသေးသည်။ သေချာသွားစေရန် အလို့ငှာ တစ်ယောက်ယောက်ကို အရင်ဦးစွာ မေးမြန်းကြည့်ရပေမည်။

အစီအစဉ်ကို ဆုံးဖြတ်ပြီးသွားသည်နှင့် ကြယ်လွန်းပျံကိုထုတ်ကာ ခြောက်ကပ်နေသော ကျွန်းဆီမှ ထွက်ခွါလာခဲ့လေသည်။

ကျယ်ပြန့်လှသော ပင်လယ်ပြင်ထက်တွင် တူညီသော ဝတ်ရုံကို ဝတ်ဆင်ထားကြသော ကျင့်ကြံသူငါးယောက်သည် ပင်လယ်သားရဲတစ်ကောင်ဖြစ်သော ရေဘဝဲနှင့် ဆင်တူသည့် သားရဲ တစ်ကောင်ကို တိုက်ခိုက်နေကြသည်။ တိုက်ပွဲမှ ထွက်ပေါ်လာသော တလက်လက် တောက်ပနေသည့် အလင်းရောင်များကို အဝေးမှပင် လှမ်းမြင်နိုင်ပေသည်။

ထိုကျင့်ကြံသူငါးယောက်သည် အရမ်းကြီး အားကောင်းကြခြင်း မရှိဘဲ သူတော်စင် အဆင့်ကိုသာ ရောက်ကြသေးသည်။ ရေဘဝဲမွန်းစတားသားရဲ၏ ခန္ဓာကိုယ်မှ အဆင့်ခုနှစ် မွန်းစတားသားရဲနှင့် တူညီသော အရှိန်အဝါကို ထုတ်လွှတ်နေခဲ့သည်။

ထိုကျင့်ကြံသူ ငါးယောက်အနေဖြင့် အခြားတစ်နေရာတွင် ဆိုပါက ဤရေဘဝဲကို အနိုင်ယူကောင်း အနိုင်ယူနိုင်မည် ဖြစ်သော်လည်း ကံဆိုးစွာဖြင့် သူတို့ တိုက်ခိုက်နေရသည့် နေရာသည် ရေထဲတွင် ဖြစ်နေသည်။ ရေထဲတွင် ဖြစ်နေသည့် အတွက် ရေဘဝဲသားရဲသည် သမုဒ္ဒရာထဲရှိ ရေစွမ်းအင်များကို စိတ်ကြိုက်ယူငင်သုံးစွဲနိုင်ပေသည်‌။ ရေဘဝမွန်းစတား သားရဲသည် ရေမြှားများ ဖန်တီးပြီး တိုက်ခိုက်ရင်း အနက်ရောင်မင်ရည်များကို မှုတ်ထုတ်၍ တစ်ဖက်အဖွဲ့ကို အနှောင့်အယှတ်ပေးရန် ကြိုးစားနေခဲ့သည်။

ထို့အပြင် ၎င်းလက်တံ၏ ရိုက်ချက်များမှာလည်း အလွန်ကိုမှ အားကောင်းလှသည်။ ကျင့်ကြံသူ ငါးယောက်စလုံး၏ ၎င်း၏ လက်တံများကို ထိပ်တိုက်မရင်ဆိုင်ရဲကြပေ။

ရေဘဝဲကိုယ်ပေါ်တွင် ဒဏ်ရာဒဏ်ချက်များ ရှိသော်လည်း အချိန်ကြာလာသည်နှင့် အမျှ ကျင့်ကြံသူငါးယောက် တဖြည်းဖြည်း ပင်ပန်းနွမ်းနယ်လာခဲ့သည်။

နောက်ထပ် အမွှေးတိုင်တစ်ချောင်းစာခန့် ကြာပြီးသည့်နောက်တွင် အော်ဟစ်သံတစ်သံ ရုတ်တရက် ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။

အစိမ်းရောင်ဝတ်ရုံ ဝတ်ထားသည့် အမျိုးသမီးမှ အော်လိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ သူမနှင့် သူမ၏ အပေါင်းအပါတို့ အတူစုပေါင်း၍ ရေဘဝဲ၏ မျက်လုံးအား ထိခိုက်အောင် တိုက်ခိုက်နိုင်ခဲ့သော်ငြား တစ်ဖက်သားရဲမှ မှုတ်ထုတ်လိုက်သော အနက်ရောင်မြူများထဲသို့ ရောက်သွားခဲ့ရသည်။

ရေဘဝဲမှ မှုတ်ထုတ်လိုက်သော အနက်ရောင်မြူသည် ကျင့်ကြံသူများ၏ အမြင်အာရုံကို နှောင့်နှေးအောင် လုပ်နိုင်ရုံမက သူတော်စင်ချီ စီးဆင်းနှုန်းကိုပါ ဖိနှိပ်ထားနိုင်သည်။

အမျိုးသမီးသည် အဖွဲ့ထဲတွင် အားအနည်းဆုံးဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် အနက်ရောင်မြူ၏ ဒဏ်ကို အဆိုးရွားဆုံး ခံစားရသည့်သူမှာ သူမ ဖြစ်သွားခဲ့လေသည်။ သူမ၏ သူတော်စင်ချီကို ကောင်းကောင်း မလှည့်ပတ်နိုင်တော့မှန်း သတိပြုမိလိုက်ချိန်တွင် လက်တံတစ်ချောင်းသည် သူမဆီသို့ ရုတ်တရက် တိုးဝင်လာခဲ့သည်။

အမျိုးသမီး၏မျက်နှာ ဖြူလျော်သွားပြီး ထိုလက်တံကို ကမန်းကတန်း ခုခံရန် ကြိုးစားလိုက်သော်လည်း ကံမကောင်းစွာဖြင့် ထိုကဲ့သို့ မလုပ်နိုင်ခဲ့ချေ။ ထို့ကြောင့် သေရတော့မည် အထင်ဖြင့် ထအော်တော့လေသည်။

ကျန်လေးယောက်သည် အမျိုးသမီး၏ အော်သံကို ကြားလိုက်သော်လည်း သူတို့၏ သူတော်စင်ချီကို ကောင်းကောင်း မလှည့်ပတ်နိုင်သဖြင့် အချိန်မီ သူမအား သွားမကယ်နိုင်ခဲ့ကြပေ။

သို့သော်လည်း ထိုစဉ် ရွှေရောင်အလင်းတစ်ချက် လက်သွားသည်ကို သူတို့ မြင်လိုက်ရ၏။ ထိုအလင်းသည် အတော်လေး အားပျော့သော်လည်း အနက်ရောင်မြူခိုးထဲတွင် နေနှယ်လနှယ် ထွန်းလင်းတောက်ပနေခဲ့သည်။

ရွှပ်ခနဲ မြည်သံနှင့်အတူ ရွှေရောင်အလင်းတန်းသည် သူတို့ ငါးယောက်စလုံး လက်မှိုင်ချရသော လက်တံအား ဖြတ်တောက်သွားခဲ့လေသည်။ လက်တံ ပြတ်တောက်သွားသည့်နောက် အစိမ်းရောင်သွေးများ ပန်းထွက်လာခဲ့သည်။

နာကျင်မှုကြောင့် ပင်လယ်သားရဲ စူးစူးဝါးဝါး ဟိန်းဟောက်အော်ဟစ်လိုက်ပြီး ၎င်း၏ လက်ကျန် လက်တံများကို ထိမိထိရာ ဝှေ့ရမ်းတော့လေသည်။

ရွှေရောင်အလင်းတန်း နောက်တစ်ကြိမ် ပြန်ပေါ်လာပြီး ပင်လယ်သားရဲ၏ ကျန်လက်တံ ခုနှစ်ချောင်းကိုပါ ထပ်မံ ဖြတ်တောက်သွားခဲ့ရာ ရုတ်ချည်းဆိုသလို ပင်လယ်သားရဲ ရှိနေသည့် ရေပြင်တစ်ဝိုက် အစိမ်းရောင်သွေးများဖြင့် ဖုံးလွှမ်းသွားခဲ့လေသည်။

Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၄၇၃)

မျက်တောင်တစ်ခတ်အတွင်း ရေဘဝဲမွန်းစတားသားရဲ တစ်ကောင်လုံး အပိုင်းပိုင်း ဖြစ်သွားခဲ့သည်။

သေဘေးမှ ကပ်သီလေး လွတ်မြောက်လာပြီးနောက်တွင် သူမအား ပညာရှင်တစ်ဦးဦးမှ ကယ်လိုက်မှန်း အမျိုးသမီး သိလိုက်သည်။ ထို့ကြောင့် ချက်ချင်းပဲ လက်သီးဆုပ်၍ ပြောလိုက်လေသည် “ဘယ်စီနီယာ ကျွန်မကို ကယ်သွားလဲ သိလို့ရမလား။ အခုလို ကျွန်မ အသက်ကို ကယ်ပေးတဲ့ အတွက် ကောင်းကင်နက်နဲဂိုဏ်းမှ ရှောင်လော့က စီနီယာကို ကျေးဇူးအများကြီးတင်ပါတယ်”

ကျန်လေးယောက်သည်လည်း အလျင်အမြန် ကျေးဇူးတင်စကား အသီးသီး ဆိုလိုက်ကြပြီး သူတို့အား ကယ်သွားသည့် ပညာရှင်ကို လှည့်ပတ်ရှာလေသည်။

လေပြင်များ တိုက်ခတ်လာခဲ့ပြီး ကျင့်ကြံသူငါးယောက်အား လွှမ်းခြုံထားသည့် အနက်ရောင် မြူခိုးများ ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့သည်။ ထိုအခါမှ သူတို့အနားတွင် အတိတ်အား လွမ်းဆွတ်တသဟန်ဖြင့် ရပ်နေသော လူငယ်လေး တစ်ယောက်ကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။

ငယ်လိုက်တာ ငါးယောက်စလုံး တွေးမိလိုက်ကြသည်။ အဆင့်ခုနှစ် မွန်းစတားသားရဲအား အလွယ်တကူ သတ်နိုင်သည့် အတွက်ကြောင့် ထိုစီနီယာသည် အသက်ကြီးကြီး တစ်ယောက် ဖြစ်လိမ့်မည်ဟု သူတို့ ထင်ခဲ့မိသည်။ ဤမျှ ငယ်လိမ့်မည်ဟု မထင်ထားခဲ့ချေ။

သို့သော်လည်း ရုပ်ရည်ဖြင့် ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက်၏ အသက်ကို သွားတိုင်းတာ၍ မရပေ။ ကျင့်ကြံခြင်းအဆင့် မြင့်လာသည်နှင့် အသက်စွမ်းအင် ပိုမိုအားကောင်းလာပြီး ရုပ်ရည်မှာ ပိုမို နုပျိုလာရသည်။ ထို့ကြောင့် ရုပ်နုသော်လည်း အသက်ရာနှင့် ချီနေပြီဖြစ်သော သက်ကြားအိုကြီးလည်း များစွာရှိပေသည်။

ထိုကဲ့သို့ တွေးမိလိုက်သည့်အခါ ထိုလူငယ်လေး ရုပ်နုနေရသည်မှာ သူ့ရုပ်ရည်ကို ငယ်ရွယ်အောင် ထိန်းသိမ်းထားသောကြောင့်ဟု ငါးယောက်စလုံး တွေးထင်မိသွားခဲ့သည်။

“ဘာမှမဟုတ်တာလေးပဲ… မင်းတို့ ဒီလောက်တွေ လုပ်နေစရာ မလိုဘူး” ရန်ကိုင်သည် ထိုငါးယောက်ကို တစ်ချက် ကြည့်နေလိုက်ပြီးနောက် အပိုင်းပိုင်း ဖြစ်နေသော ရေဘဝဲအလောင်းကို လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ သူသည်လည်း ယခင်က ဤကဲ့သို့သော မွန်းစတားမျိုးနှင့် ရင်ဆိုင်ရာတွင် အလွန်ကိုမှ ရုန်းကန်ခဲ့ရသည်။ ယခုမူ ထိုအဆင့် မွန်းစတားသည် သူ့တိုက်ကွက် တစ်ကွက်ကိုပင် မခုခံနိုင်တော့ချေ။

အချိန်တွေကုန်တာ မြန်လိုက်တာ။ အခု… ငါက စီနီယာတောင် ဖြစ်နေပါပြီလား

ရန်ကိုင် ရုတ်တရက် ရယ်ချင်လာခဲ့သည်။

ရန်ကိုင်ခေါင်းထဲ ရောက်တတ်ရာရာ အကြောင်းများ စဉ်းစားနေစဉ် ကျင့်ကြံသူ ငါးယောက်မှာမူ ရန်ကိုင်အား တောင့်တောင့်ကြီးရပ်လျက် သတိကြီးစွာ ကြည့်နေကြသည်။ ထိုလူများ ဘာကြောင့် ထိုကဲ့သို့ ဖြစ်နေလဲဆိုသည်ကို နားလည်လိုက်သည့်နောက်၌ အခြားဘာအကြောင်းကိုမှ စည်းစားမနေတော့ လာရင်းရည်ရွယ်ချက်ကိုသာ မေးလိုက်သည် “ဒါ အဆုံးမဲ့သမုဒ္ဒရာလား”

ငါးယောက်စလုံး အကြည့်ချင်း ဖလှယ်လိုက်ကြသည်။ ထို့နောက် သူတို့ အဖွဲ့ခေါင်းဆောင် ဖြစ်ဟန်တူသောလူက ပြန်ပြောလိုက်လေသည် “ဟုတ်ပါတယ် စီနီယာ၊ ဒါအဆုံးမဲ့သမုဒ္ဒရာပါ”

“တကယ်ကြီး အဆုံးမဲ့သမုဒ္ဒရာ ဖြစ်နေတာပဲ” ရန်ကိုင် မျက်နှာပျက်သွားခဲ့သည်။ အဆုံးမဲ့သမုဒ္ဒရာသို့ ရောက်နေခြင်း ဖြစ်လိမ့်မည်ဟု ထင်သော်ငြား တကယ်ကြီး အဆုံးမဲ့သမုဒ္ဒရာဆီသို့ အပို့ခံလိုက်ရလိမ့်မည်ဟု မထင်ထားခဲ့ချေ။

“စီနီယာက ကုန်းတွင်းပိုင်းကလား” ရှောင်လော့ဆိုသော အမျိုးသမီးက ရုတ်တရက် မေးလိုက်သည်။

“လော့အာ” ခေါင်းဆောင်လူကြီဂ၏ အမူအရာ အပြောင်းကြီး ပြောင်းလဲသွားခဲ့ပြီး ထိုမိန်းကလေးကို အလန့်တကြား လှမ်းအော်လိုက်လေသည်။ ရန်ကိုင် ပြသသွားသည့် စွမ်းရည်အရ သူသာ သူတို့တစ်ဖွဲ့လုံးကို သတ်ချင်လျှင် အသာလေး သတ်နိုင်ပေသည်။

သူတို့ အသက်ကို ကယ်ခဲ့သည့်အတွက်ကြောင့် ရန်ကိုင်ကို ကျေးဇူးတင်မိသော်ငြား သူစိမ်း ဖြစ်သည့်အတွက်ကြောင့် သတိထားရပေဦးမည်။ ထိုစီနီယာ၏ စိတ်နေစိတ်ထားကို မသိရသေးခင် ထိုကဲ့သို့ မေးခွန်းမျိုး သွားမေးလိုက်ခြင်းသည် သူ့အား ဒေါသထွက်သွားစေနိုင်ပေသည်။

ထို့အပြင် သူတို့ အဖွဲ့ထဲတွင် မိန်းမလှလေးနှစ်ယောက် ရှိနေခဲ့သည်။ ဤစီနီယာသာ တဏှာကြီးသည့် လူတစ်ယောက်ဆိုပါက သူ့အား ဒေါသထွက်အောင် လုပ်လိုက်ခြင်းသည် ပြဿနာ တွင်းထဲဆီသို့ ဦးတည်သွားနိုင်ပေသည်။ ခေါင်းဆောင် လူကြီးသည် စိုးရိမ်တကြီးဖြင့် အမူအရာဖြင့် ရန်ကိုင်အား လှမ်းကြည့်လိုက်ရာ ရန်ကိုင် ဒေါသထွက်သွားသည်ကို မမြင်ရသည့်အတွက် အနည်းငယ် စိတ်အေးသွားခဲ့ရလေသည်။ ထို့အစား ရန်ကိုင်သည် သူ့ဂျူနီယာညီမအား စိတ်ဝင်တစားဖြင့်သာ ကြည့်နေသည်ကိုသာ တွေ့လိုက်ရလေသည်။

“ငါကုန်တွင်းပိုင်းက လာတယ်ဆိုတာကို နင်ဘယ်လိုသိတာလဲ”

“အဆုံးမဲ့သမုဒ္ဒရာမှာ နေတဲ့လူတိုင်းရဲ့ အသားက နည်းနည်း ညိုကြလေ့ရှိတယ်။ သူတို့ရဲ့ အရှိန်အဝါကလည်း အနည်းငယ် စိုစက်စက်လိုမျိုး ဖြစ်နေတတ်တယ်။ စီနီယာမှာ အဲ့လိုမျိုး တစ်ခုမှ ဖြစ်မနေဘူး။ ဒါကြောင့် ကုန်းတွင်းပိုင်းက လာတယ်လို့ တွေးမိလိုက်တာ” ရှောင်လော့ဆိုသော မိန်းကလေးက ပြန်ရှင်းပြလိုက်သည်။

“အဲ့လိုကိုး” ယခုမှပဲ ထိုကျင့်ကြံသူငါးယောက်၏ အရှိန်အဝါသည် ထိုမိန်းကလေး ပြောသကဲ့သို့ ကုန်းတွင်းပိုင်းမှ ကျင့်ကြံသူများ၏ အရှိန်အဝါနှင့် အနည်းငယ် ကွဲပြားနေသည်ကို ရန်ကိုင် သတိပြုမိလိုက်သည်။ ထို့အပြင် သူတို့၏ အသားအရေသည် ကုန်းတွင်းပိုင်းမှ လူများထက် နည်းနည်းလေး ပိုညိုပေသည်။ ရန်ကိုင်က ခေါင်းတညိတ်ညိတ်ဖြင့် ပြောလိုက်၏ “ဟုတ်တယ်။ ငါကုန်းတွင်းပိုင်းက လာတာ။ အခု ကုန်းတွင်းပိုင်းကို ပြန်ဖို့လုပ်နေတာ လမ်းပျောက်သွားလို့။ ဒီကနေ ကုန်းတွင်းပိုင်းကို ဘယ်လို ပြန်သွားရမလဲ မင်းတို့ သိကြလား။ ပြီးတော့ ဘယ်လောက်လောက် ကြာလောက်မလဲ”

…………

လက်ဖက်ရည် ခွက်တစ်ဝက်စာ ကြာပြီးနောက်တွင် ရန်ကိုင်သည် သူ၏ကြယ်လွန်းပျံကို ထုတ်ကာ လမ်းကြောင်းတစ်ခုရွေးကာ ထွက်သွားလေသည်။

ကောင်းကင်နက်နဲဂိုဏ်းမှ လူများ၏ အပြောအရ သူကံ အရမ်းကြီး မဆိုးမှန်း ရန်ကိုင် နားလည်လိုက်သည်။ သူသည် လောလောဆယ်တွင် အဆုံးမဲ့သမုဒ္ဒရာ၏ အပြင်ပိုင်းတွင်သာ ရှိနေသေးပြီး အတွင်းပိုင်းသို့ မရောက်သေးချေ။ ဤနေရာမှဆိုလျှင် အတွင်းပိုင်းသို့ ပြန်သွားရင် သိပ်မကြာလောက်ချေ၊ ပျံသန်းသွားမည် ဆိုလျှင်ပင် သုံးရက်၊ ငါးရက်လောက်သာ ကြာပေလိမ့်မည်။

သို့သော်လည်း သဲမီးတောက်နယ်မြေသို့ ဤအတိုင်း ပျံသန်း၍ ပြန်သွားဖို့ရာ သိပ်ပြီး မဖြစ်နိုင်လှချေ။ ဤနေရာမှ ကုန်းတွင်းပိုင်းဆီသို့ နီးသော်လည်း သဲမီးတောက်နယ်မြေနှင့်မူ အဝေးကြီးပင်။ ဤအတိုင်း ကြယ်လွန်းပျံကိုသုံး၍ ပျံသန်းသွားမည် ဆိုလျှင် အနည်းဆုံး နှစ်ဝက်ခန့် ကြာပေလိမ့်မည်။

ရန်ကိုင် ထိုမျှ အချိန်မဖြုန်းချင်ချေ။ ထို့ကြောင့် ဟင်းလင်းပြင် အစီအရင်တစ်ခုခုကို သုံးကာ ပြန်ရန် စဉ်းစားထားသည်။

ကံကောင်းစွာဖြင့် ဤအနီးအနားတွင် ပင်လယ်ကမ်းခြေဆိုသော မြို့တစ်မြို့ ရှိနေခဲ့သည်။ ထိုမြို့သည် ကုန်းတွင်းပိုင်းနှင့် အဆုံးမဲ့သမုဒ္ဒရာကို အဆက်အသွယ် လုပ်ထားသည့် ပင်လယ် မြို့တော်တစ်ခု ဖြစ်ပေသည်။ ကုန်းတွင်းပိုင်းသို့ သွားလိုသူတိုင်း ထိုအစီအရင်ဖြင့် သွားကြသည့် အတွက် ထိုအစီအရင်သည် အများသုံးရန်အတွက် ဖွင့်လှစ်ပေးထားသော အစီအရင်တစ်ခု ဖြစ်ပေသည်။ သို့သော်လည်း အစီအရင်ကို အသုံးပြုရန်အတွက် လုံလောက်သော သူတော်စင် သလင်းကျောက် ပမာဏကိုတော့ ပေးချေရပေလိမ့်မည်။

ဟင်းလင်းပြင် အစီအရင် တစ်ကြိမ်သုံးခသည် ကိုယ်သွားလိုသည့် အကွာအဝေးပေါ် မူတည်၍ အနည်းဆုံး သူတော်စင်သလင်းကျောက် တစ်သောင်းမှစ၍ အများဆုံး သုံးသိန်းထိ ကျသင့်ပေသည်။ ထိုဈေးနှုန်းသည် သာမန်ကျင့်ကြံသူများအတွက် အလွန်ကိုမှ များပြားသော ပမာဏ ဖြစ်သော်လည်း ရန်ကိုင်အတွက်တော့ ဘာမှ မပြောပလောက်ပေ။

ငါးရက်ကြာပြီးနောက်တွင် ပင်လယ်ကမ်းခြေမြို့တော်သို့ ရန်ကိုင် ရောက်လာခဲ့သည်။ မြို့အရွယ်အစားသည် ကောင်းကင်ကံကြမ္မာမြို့တော်ထက် နှစ်ဆခန့် ပိုကြီးပြီး မြို့ထဲသို့ ဝင်ထွက်နေကြသည့် လူတန်းကြီးမှာ မဆုံးနိုင်လောက်အောင်ကို ရှည်လျားလွန်းလှသည်။

အဆုံးမဲ့သမုဒ္ဒရာနှင့် ကုန်းတွင်းပိုင်းသည် အရိပ်ကြယ်တစ်ခုတည်းပေါ်တွင် တည်ရှိနေခြင်း ဖြစ်သော်လည်း နှစ်ခုစလုံးသည် တောင်နှင့်မြောက်ကဲ့သို့သော အရပ်တွင် တည်ရှိနေကြခြင်း ဖြစ်သည်။ ကုန်းတွင်းပိုင်းတွင် ပေါကြွယ်ဝသည့် အရင်းအမြစ်များသည် အဆုံးမဲ့သမုဒ္ဒရာတွင် ရှားပါးသလို အဆုံးမဲ့သမုဒ္ဒရာတွင် ပေါကြွယ်ဝသည့် အရင်းအမြစ်များသည် အဆုံးမဲ့သမုဒ္ဒရာတွင် ရှားပါးပေသည်။ ထို့ကြောင့် ကုန်းတွင်းပိုင်းမှလူများသည် အဆုံးမဲ့သမုဒ္ဒရာဆီသို့ အရင်းအမြစ် အသစ်များ ရှာဖွေရန် လာကြသလို အဆုံးမဲ့သမုဒ္ဒရာမှ လူများလည်း ထိုနည်းတူပင်။ ထိုသို့ဖြင့် ပင်လယ်ကမ်းခြေမြို့တော်သည် ကုန်းတွင်းပိုင်းရော၊ အဆုံးမဲ့သမုဒ္ဒရာမှ ကျင့်ကြံသူများ အတွက်ပါ ကုန်ပစ္စည်း၊ အရင်းအမြစ်များ ဖလှယ်သည့် ကုန်သွယ်ရေးမြို့တော်တစ်ခု ဖြစ်လာခဲ့သည်။

ပင်လယ်ကမ်းခြေမြို့တော်တွင် ကြာကြာနေရန် မစဉ်းစားထားသည့်အတွက် မြို့ထဲသို့ ရောက်သည်နှင့် ချက်ချင်းပဲ ဟင်းလင်းပြင်အစီအရင် အကြောင်း မေးကြည့်လိုက်သည်။ နည်းနည်းပါးပါး မေးမြန်းကြည့်ပြီးနောက် ဟင်းလင်းပြင်အစီအရင် ရှိနေသည့် နေရာအား သိသွားပြီး ချက်ချင်းပဲ ထိုနေရာဆီသို့ ဦးတည်သွားလိုက်လေသည်။

ပင်လယ်ကမ်းခြေမြို့တော်ရှိ လမ်းများသည် အတော်လေး ကျယ်လှကာ ဆိုင်ခန်းပေါင်း များစွာတို့သည် လမ်းဘေး၏ တစ်ဖက်တစ်ချပ်စီတွင် စီတန်းတည်ရှိနေကြသည်။

ဟင်းလင်းပြင် အစီအရင်ဆီသို့ သွားနေစဉ် ရုတ်တရက် ကျယ်လောင်သော အသံတစ်သံကို ရန်ကိုင် ကြားလိုက်ရသည်။

“ခွေးမ၊ သူတော်စင်သလင်းကျောက် နှစ်ထောင်တည်းနဲ့ ဝိဥာဉ်တစ်ရာ ဆေးလုံးကို လာဝယ်ချင်နေတာ နင်ရူးနေတာလား။ နင်မြန်မြန် ထွက်သွားလိုက်တော့နော်၊ မဟုတ်ရင် ငါလက်ပါမိတော့မယ်”

“ဒါပေမယ့် အခု ကျွန်မမှာ သူတော်စင်သလင်းကျောက် နှစ်ထောင်ပဲရှိတယ်။ ဆိုင်ရှင်ချန်ရယ်၊ ကျွန်မတို့ အရောင်းအဝယ် လုပ်လာတာ တစ်ကြိမ်နှစ်ကြိမ်မှ မကတော့ဘဲ။ ဒီလောက် ဝယ်ထာတား ကျွန်မကို တစ်ကြိမ်လောက်တော့ အကြွေးရောင်းပေးပါနော်။ ဆိုင်ရှင်ချန်ရယ်၊ ကျွန်မ နောင်ကျရင် ပြန်ဆပ်ပါမယ်။ ကျွန်မက ဒီပင်လယ်ကမ်းခြေမြို့မှာ နေနေတာပဲဟာကို၊ ကျွန်မ ထွက်ပြေးမှာ မဟုတ်မှန်း ဆိုင်ရှင်ချန်လည်း သိတာပဲ”

“မရဘူး။ ငါဒီမှာ စီးပွားရေးလုပ်နေတာ၊ အလှူအတန်း လုပ်နေတာ မဟုတ်ဘူး၊ နင်က ပိုက်ဆံပေးတယ်။ ငါက ရောင်းတယ်။ ဒါပဲလေ။ နင့်မှာ သူတော်စင်သလင်းကျောက် မရှိရင် ဒီကနေ မြန်မြန် ထွက်သွားလိုက်ပေတော့။ ငါ့စီးပွားရေးကို လာမနှောင့်ယှတ်နဲ့”

“ဆိုင်ရှင်ချန်ရယ်၊ ကျွန်မ တကယ်ကို တောင်းဆိုတာပါ”

“နင်ထွက်သွားတော့လို့ ငါပြောနေတယ်နော်”

အသံပိုင်ရှင်သည် အမျိုးသားတစ်ဦးနှင့် အမျိုးသမီးတစ်ဦး ဖြစ်သည်။ ထိုအမျိုးသားသည် အသက်လေးဆယ် အရွယ်လောက်ရှိမည့် ဆိုင်ရှင်တစ်ဦး ဖြစ်ပြီး အမျိုးသမီးသည် ဖြူဖတ်ဖြူလျော်၊ အနည်းငယ် ပိန်လှီလှီနှင့် လူတစ်ယောက် ဖြစ်သည်။ ထိုအမျိုးသမီးသည် ငယ်ရွယ်စဉ်က အတော်လေး လှပခဲ့လောက်မည် ဖြစ်သော်လည်း ယခုမူ သူမ၏ ပုံစံသည် အတော်လေး ဖရိုဖရဲ ဖြစ်နေခဲ့သည်။ သူမသည် ဆိုင်ရှင်ချန်အား တောက်လျှောက် တောင်းပန်နေသော်လည်း ဆိုင်ရှင်ချန်မှာမူ သူမအား နည်းနည်းလေးမှပင် အဖတ်မလုပ်ချေ။

ထိုအမျိုးသမီးကို ကြည့်ရသည်မှာ အနည်းငယ် ရင်းနှီးနေသလိုပင်။ သို့သော် သူမ မည်သူမှန်း သေချာမသိချေ။ တစ်ချက်သွားကြည့်ရန် ရန်ကိုင် ဆုံးဖြတ်လိုက်လေသည်။

ဆိုင်ရှင်သည် အမျိုးသမီးသည် အော်ဟစ်ငေါက်ငမ်းနေသော်လည်း ရန်ကိုင်ကို မြင်သည့်အခါ ချက်ချင်းပြုံးလျက် မေးလိုက်လေသည် “ဘာကူညီပေးရမလဲ ဆရာ။ ကျုပ်ဆိုင်က သေးပေမယ့် ဆေးတွေကတော့ စုံပါတယ်။ ကုသရေးဆေးလုံးလား၊ ကျင့်ကြံရေး ဆေးလုံးလာ၊ အကုန်ရတယ်။ စီနီယာ လိုချင်တဲ့ ပစ္စည်းရှိမရှိ ကြည့်ကြည့်လို့ရတယ်နော်”

ရန်ကိုင်သည် ဆိုင်ရှင်အား တစ်ချက်သာကြည့်လိုက်ပြီး သူ့အား ပြန်မပြောဘဲ အမျိုးသမီး ဘက်သို့ လှည့်၍သာ ကြည့်လိုက်သည်။ ခဏလောက် ကြည့်နေပြီးနောက် အမျိုးသမီးအား မေးလိုက်လေသည် “ခင်ဗျားက ဧည့်အကြီးအကဲဟွမ်လား”

ငိုချတော့မတတ် ဖြစ်နေသော အမျိုးသမီးသည် ထိုအသံကို ကြားလိုက်ရသည့်အခါ ခေါင်းမော့ပြီး ကြည့်လာခဲ့သည်။ ရန်ကိုင်ကို မြင်လိုက်သည့်နောက် သူမ၏ ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး တဆတ်ဆတ် တုန်ရီသွားခဲ့လေသည်။

“တကယ်ကို ဧည့်အကြီးအကဲဟွမ် ဖြစ်နေတာကိုး” ရန်ကိုင် အသာအယာ ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။ ထိုအမျိုးသမီးသည် အတော်လေး ပုံပျက်ပန်းပျက် ဖြစ်နေသော်လည်း သူမသည် သူသိသည့် လူတစ်ယောက် ဖြစ်နေသည်။ သူမသာ သူစိမ်းတစ်ယောက်ဆိုလျှင် သူ့အား မြင်လိုက်သည့် အချိန်တွင် ဤကဲ့သို့ ဖြစ်သွားလိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။

ဟွမ်ကျွမ်း… အတိတ်တွင် သူမသည် ဟိုင်ခဲမိသားစု၏ ဧည့်အကြီးအကဲတစ်ယောက် ဖြစ်ခဲ့သည်။

ရန်ကိုင်နှင့် ဟိုင်ခဲမိသားစု အချင်းများနေစဉ် ကာလအတွင်း ဟိုင်ခဲမိသားစုခေါင်းဆောင်သည် ဟွမ်ကျွမ်းအား မြို့သခင်ဆီ သွားအကူအညီ တောင်းခိုင်းခဲ့သည်။ သို့သော် မြိုသခင်သည် သူတို့ကိစ္စတွင် ဝင်ပါရန် စိတ်မဝင်စားခဲ့ချေ။ ထို့ကြောင့် ဟိုင်းကျွမ်းလည်း ဤအတိုင်းသာ ပြန်လာခဲ့ရသည်။ မကြာမီ ဟိုင်ခဲမိသားစုမှ သူမ ထွက်သွားခဲ့လေသည်။

ဝူရီတို့နှင့် ရန်သူများ ဖြစ်မလာချင်သည့် အတွက်ကြောင့် ဟိုင်ခဲမိသားစုမှ သူမ တိတ်တဆိတ် ထွက်ခွာသွားကြောင့် ချန်ချီနှင့် ဟောင်အန်တို့ဆီမှ ကြားသိခဲ့ရသည်။

သူမ ပင်လယ်ကမ်းခြေမြို့ဆီသို့ ဘာကြောင့် လာခဲ့သလဲ ဆိုသည်ကိုမူ သူမသာ သိပေလိမ့်မည်။

သို့သော်လည်း ဘာတွေဖြစ်ပျက်သွားခဲ့လဲ ဆိုသည်ကို ခန့်မှန်းဖို့ရာ ခက်လွန်းလှသည်။ သူတော်စင်ဘုရင် တတိယအဆင့်သည် ဟိုင်ခဲမိသားစုတွင် ကောင်းကောင်းမွန်မွန်ဖြင့် ဆက်ဆံခံရနိုင်သော်လည်း အင်အားစုကြီးများတွင်မူ ထိုကဲ့သို့ မဟုတ်ချေ။ သူမ၏ သူတော်စင်ဘုရင် တတိယအဆင့် ကျင့်ကြံခြင်းဖြင့် ကိုယ့်ဘာသာ ရှင်သန်ဖို့ရာ မိန်းမသား တစ်ယောက် သူမအဖို့ အတော်လေး ခဲယဉ်းပေသည်။

“နင်က ရန်ကိုင်လား” ဟွမ်ကျွမ်း ရန်ကိုင်ကို မှတ်မိသွားခဲ့သည် “နင်ဘာလို့ ဒီရောက်နေတာလဲ”

“ပြောရရင် အရှည်ကြီးပဲ” ရန်ကိုင်က ဖြည်းဖြည်းချင်း ခေါင်းခါလိုက်သည်။ အသေးစိတ် ရှင်းပြနေလျှင် အချိန်ကြာပေလိမ့်မည်။ ထို့ကြောင့် ရှင်းပြမနေတော့ဘဲ ပြန်၍သာ မေးလိုက်သည် “အကြီးအကဲဟွမ်ကော ဒီကို ဘယ်လို ရောက်နေတာလဲ”

“ငါဒီကို ဟိုးလွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်တွေကတည်းက ရောက်နေတာ” ဟွမ်းကျွမ်းက ကိုးယိုးကားယား အမူအရာဖြင့် ဆက်ပြောလိုက်သည် “ဟိုတုန်းက ငါလည်း အမိန့်အတိုင်း လိုက်လုပ်ခဲ့ရလို့၊ တကယ်…”

“ကျုပ်သိတယ်၊ အဲ့အကြောင်းတွေ ထားလိုက်တော့။ ကျုပ်ဒီကို ပြဿနာရှာဖို့လာတာ မဟုတ်ဘူး။ ဒါနဲ့ ခင်ဗျား အဆိပ်မိနေတာလား” ဟွမ်ကျွမ်း၏ မျက်ခုံးကြားရှိ အနက်ရောင်ချီကို သတိပြုမိလိုက်သည့်နောက် ရန်ကိုင် မျက်မှောင်ကြုတ်ဿွားခဲ့သည်။

ရန်ကိုင်၏ စကားကို ကြားသည့်အခါ ဟွမ်ကျွမ်း ကြောင်သွားခဲ့လေသည်။ သူမ၏ အခြေအနေကို ထိုကောင်လေး ဤမျှ မြန်မြန် ရှာတွေ့သွားလိမ့်မည်ဟု မထင်ထားခဲ့ချေ။

“ခင်ဗျား ဒါကြောင့် ဝိဥာဉ်တစ်ရာ ဆေးလုံးကို ဝယ်ချင်နေတာကိုး” ရန်ကိုင် နားလည်သွားခဲ့သည်။

“ငါနင့်ကို ရှက်စရာတွေ ပြလိုက်မိကုန်ပြီ” ဟွမ်ကျွမ်း ရှက်သွားခဲ့သည်။ ကိုးယိုးကားယား ဖြစ်နေသည် သူမ၏ အခြေအနေအား ရန်ကိုင်မှ ရှာတွေ့သွားသည့်အတွက် အတော်လေး ရှက်သွားခဲ့သည်။

Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၄၇၄)

ရန်ကိုင်နှင့် ဟွမ်ကျွမ်း တရင်းတနှီး စကားပြောနေသည်ကို မြင်သော် ဆိုင်ရှင် စိတ်မရှည် ဖြစ်လာခဲ့သည်။ ဟွမ်ကျွမ်းကဲ့သို့ လူစားမျိုးနှင့် မိတ်ဆွေဖြစ်သော လူသည်လည်း သူမကဲ့သို့ပင် ဆင်းရဲမွဲတေလိမ့်မည်ဟုပင် ဆိုင်ရှင်ထင်သွားခဲ့သည်။

ထို့အပြင် ရန်ကိုင်ပုံစံသည် အတော်လေးကို ဖိုသီဖတ်သီဖြစ်နေကာ ချမ်းသာလူသည့် လူတစ်ယောက် ပုံစံနှင့် နည်းနည်းလေးမှ မတူချေ။ ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်ထဲတွင် တိုက်ပွဲများစွာ ဆင်နွှဲခဲ့ရသည့် အတွက် သူ့ပုံစံသည် အတော်လေးကို ဖရိုဖရဲ ဖြစ်နေခဲ့သည်။ အပြင်သို့ ပြန်ရောက်လာပြီးနောက် ခဏလေးပင် မနားဘဲ ပင်လယ်မြို့တော်ဆီသို့ တောက်လျှောက် ပျံသန်းလာခဲ့ပေသည်။ ထို့ကြောင့် သူ့ပုံစံ ဤကဲ့သို့ ဖြစ်နေခြင်း ဖြစ်သည်။

ဆိုင်ရှင်မျက်နှာ တဖြည်းဖြည်း မဲ့လာပြီး နည်းနည်းလေးမှ ဖော်ရွေနေခြင်း မရှိတော့ဘဲ လေသံမာမာဖြင့် ပြောလိုက်လေသည် “ဘာမှမဝယ်ဘူးဆိုရင် မင်းတို့ ထွက်သွားလိုက်တော့။ ဒီမှာ လာပြီး ရှေးဟောင်းနှောင်းပစ်တွေ လာပြောမနေနဲ့။ အခြားတစ်နေရာမှာ သွားပြောနေလိုက်”

သူပြောသည်ကို ကြားသော် ရန်ကိုင် ဆိုင်ရှင်အား လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ ယခုကဲ့သို့ ဆက်ဆံခံရသည့်အပေါ် သိပ်မကြိုက်သည့်အတွက် နှာခေါင်းရှုံ့၍ ပြန်မေးလိုက်လေသည် “ဝိဥာဉ်တစ်ရာ ဆေးလုံးတစ်လုံး ဘယ်လောက်လဲ”

“ဘာလဲ၊ မင်းဝယ်ချင်လို့လား” ဆိုင်ရှင်သည် ရန်ကိုင်အား မယုံသင်္ကာဖြင့် ကြည့်လိုက်သည်။

“ဘာလဲ၊ ငါဝယ်လို့မရဘူးလား”

“ရတာပေါ့။ ဒါပေမယ့် ငါက စီးပွားရေး လုပ်နေတာလေ။ မင်းပိုက်ဆံပေးမှ ငါက ကုန်ပစ္စည်း ပေးမှာပေါ့…”

သူ့စကားသံ ဆုံးသွားသည်နှင့် သူ့ရှေ့သို့ အထုပ်တစ်ထုပ် ရောက်လာခဲ့သည်။ အထုပ်ထဲရှိ ပစ္စည်းများကို ကောင်းကင်စိတ်အာရုံဖြင့် စစ်ဆေးကြည့်ပြီးနောက် ဆိုင်ရှင်၏ အမူအရာ ချက်ချင်း ပြောင်းလဲသွားပြီး အပြုံးကြီးပြုံးလျက် “အို၊ ခဏလောက် စောင့်နော်၊ ကျုပ် အခုပဲ သွားယူပေးမယ်”

ပြောပြီးသည့်နှင့် ဆိုင်နောက်ဘက်သို့ ချက်ချင်း ပြေးဝင်သွားပြီး ဝိဥာဉ်တစ်ရာဆေးလုံး တစ်လုံးကို ထုတ်လာကာ ရန်ကိုင်ဆီသို့ ပေးလိုက်လေသည်။

ဝိဥာဉ်တစ်ရာ ဆေးလုံးကို ရပြီးနောက် လိုချင်သည်ကို ရပြီးပြီ ဖြစ်သည့်အတွက် ရန်ကိုင် ထိုလူနှင့် ဆက်ပြီး စကားမပြောချင်တော့ချေ။ ဆိုင်ပိုင်ရှင်သည် စကားပြောရဆိုရ လက်ပေါက်ကပ်သည့် လူတစ်ယောက် ဖြစ်သော်လည်း သူတာ်စင်အဆင့် ကျင့်ကြံသူ တစ်ယောက်သာ ဖြစ်သည်။ သူတော်စင်အဆင့် တစ်ယောက်ကို စိတ်မကျေမနပ်ဖြင့်သဖြင့် ပညာပေးရလောက်သည်အထိ သူ့ကိုယ်သူ မနိမ့်ကျစေချင်ပေ။ ထို့ကြောင့် ဟွမ်ကျွမ်းဘက်သို့ လှည့်၍သာ ပြောလိုက်သည် “သွားရအောင်”

“အင်း” ဟွမ်ကျွမ်းသည် အနည်းငယ် ကြောင်အမ်းအမ်းဖြင့် ရန်ကိုင်နောက်မှ လိုက်သွားခဲ့သည်။

မကြာမီ ရန်ကိုင်၏ ဦးဆောင်မှုနှင့်အတူ သူတို့ နှစ်ယောက် စားသောက်ဆိုင် တစ်ဆိုင်ထဲသို့ ဝင်လာခဲ့သည်။ ခြံဝန်းတစ်ခုကို ငှားပြီးနောက် ဟွမ်ကျွမ်းအား ဝိဥာဉ်တစ်ရာ ဆေးလုံးကို ချက်ချင်း သန့်စင်ခိုင်းလေသည်။

တစ်ရက်နှင့်တစ်ည ကြာပြီးနောက် ဟွမ်ကျွမ်း ပြန်ကောင်းလာခဲ့သည်။

ဝိဥာဉ်တစ်ရာ ဆေးလုံးသည် သူတော်စင်ဘုရင်အဆင့်နိမ့် ဆေးလုံးတစ်လုံးသာ ဖြစ်သော်ငြား အစွမ်းထက်သော အဆိပ်ဖြေဆေး တစ်လုံး ဖြစ်သည်။ ထို့အပြင် ဟွမ်ကျွမ်း မိထားသည့် အဆိပ်သည် သိပ်ပြီးမပြင်းလှ၊ ယခင်က အဆိပ်ဖြေဆေး မရသေးသည့်အတွက် အဆိပ်အား သူတော်စင်ချီဖြင့် အတင်းအကြပ် ဖိနှိပ်ထားခဲ့ရသည်။ ယခု အဆိပ်ဖြေဆေး ရလိုက်ပြီ ဖြစ်သည့်အတွက် အဆိပ်ကို ဖြေလိုက်နိုင်လေပြီ။ သူမကိုယ်ထဲ အဆိပ်ရှိနေဦးမည်ကို ဆက်ပြီး စိုးရိမ်နေစရာ မလိုတော့ချေ။

မျက်လုံး ပြန်ပွင့်လာပြီးနောက် ရန်ကိုင်အား အနည်းငယ် ရှုပ်ထွေးသည့် အကြည့်ဖြင့် ကြည့်ကာ ပြောလိုက်သည် “ဂိုဏ်းချုပ်ရန် ကျေးဇူးကို ကျွန်မ ဒီတစ်သက်မမေ့ပါဘူး”

ထို့နောက် ဟွမ်ကျွမ်း ငိုချင်သလို ဖြစ်လာခဲ့သည်။ ရန်ကိုင်နှင့် တွေ့ခဲ့သည်မှာ သူမ တကယ်ကို ကံကောင်းသွားခဲ့သည်။ မဟုတ်လျှင် အဆိပ်ဒဏ်ကြောင့် သူမ ပြဿနာအကြီးကြီး တက်ပေလိမ့်မည်။ အဆိပ်သာ သူမကိုယ်ထဲ အချိန်ကြာရှည်စွာ ရှိနေမည် ဆိုပါက သူမ၏ ခန္ဓာကိုယ် အခြေအနေ တဖြည်းဖြည်း ယိုယွင်းပျက်စီးလာမည် ဖြစ်သလို သူမ၏ ကျင့်ကြံခြင်းလည်း ပြန်လျှောကျသွားနိုင်ပေသည်။ ဟွမ်ကျွမ်း အနေဖြင့် ထိုကဲ့သို့ ရလဒ်မျိုးကို မည်သို့မှ လက်မခံနိုင်ချေ။

“ဘာမှမဖြစ်ဘူး” ရန်ကိုင်က လက်ဝှေ့ရမ်းလိုက်ပြီး “ဒါနဲ့ ဧည့်အကြီးအကဲဟွမ်ကို ကြည့်ရတာ ဒီအတောအတွင်း သိပ်အခြေအမနေ မကောင်းတဲ့ပုံပဲ”

ထိုစကားကို ကြားသည့်အခါ ဟွမ်ကျွမ်း၏ အမူအရာ ခါးသက်သွားခဲ့ပြီး “သိပ်အခြေအနေ မကောင်းတာ မဟုတ်ဘူး ဂိုဏ်းချုပ်ရန်၊ အတော်လေးကို အခြေအနေ ဆိုးရွားတာ”

ဟိုင်ခဲမိသားစုမှ ထွက်လာပြီးနောက်မှသာ လေလွင့်ကျင့်ကြံသူ တစ်ယောက် အနေဖြင့် ဤလောကကြီးထဲတွင် ရှင်သန်ရန် မည်မျှ ခက်ခဲကြောင်းကို သူမ နားလည်ခဲ့သည်။ မိသားစုမှ ထွက်လာလာချင်း စုမိဆောင်းမိထားသည်များ ရှိသဖြင့် အစပိုင်း၌ သိပ်ပြီး ကိစ္စ မရှိခဲ့ပေ။

သို့သော်လည်း စုဆောင်းထားသည်များ ကုန်ဆုံးသွားပြီးနောက်တွင် သူမ၏ အိမ်မက်ဆိုးကြီး စတင်တော့လေသည်။

နောက်ခံလည်းမရှိ၊ အဆင့်အတန်းလည်း မရှိသည့် သူမကဲ့သို့ မိန်းမသားတစ်ယောက် အဖို့ ဤလောကကြီးထဲတွင် ရှင်သန်ရန် အလွန်ကိုမှ ခဲယဉ်ပေးသည်။ ဟွမ်ကျွမ်းသည် မငယ်တော့သော်ငြား သူမ၏ ရုပ်ရည်သည် ဆွဲဆောင်မှုတော့ ရှိနေဆဲ။ နောက်ခံမရှိသည့် မိန်းမသား တစ်ယောက် ဖြစ်သည့်အတွက် သူမအား ကြံချင်သည့် မရိုးဖြောင့်သော ယောကျာ်းများစွာနှင့် ကြုံတွေ့ခဲ့ရသည်။

ဂိုဏ်း သို့မဟုတ် မိသားစုတစ်ခုခုဆီ သွားပူးပေါင်းချင်သော်လည်း ဘယ်ကလာမှန်း မသိရသော သူမအား မည်သူမှ လက်မခံချင်ကြချေ။

နောက်ဆုံး ပင်လယ်မြို့တော်ထဲရှိ သူမနှင့်ဘဝတူ ကျင့်ကြံသူများနှင့်အတူ ပင်လယ်ထဲရှိ မွန်းစတားသားရဲများကို အမဲလိုက်ထွက်ရတော့သည်။ သို့သော် ထိုအမဲလိုက်သည့် အလုပ်သည် အတော်လေးကိုမှ အန္တရာယ်များပေသည်။ မွန်းစတားသားရဲများအား သွားအမဲလိုက်ကြရင်း သေဆုံးသွားသည့် ကျင့်ကြံသူများစွာ ရှိပေသည်။ သူမ၏ အဖွဲ့သားထဲတွင်ပင် မွန်းစတားသားရဲအား သွားအမဲလိုက်ရင်း ပြန်အသတ်ခံရသည့် ကျင့်ကြံသူများစွာ ရှိပေသည်။ ကံကောင်းစွာဖြင့် သူမသည် သေကံမရောက်ခဲ့ဘဲ အကြိမ်တိုင်း အသက်ရှင်လျက် ပြန်လာနိုင်ခဲ့သည်။

ထိုကဲ့သို့ အမဲလိုက်ရင်း တစ်နေ့တွင် ပင်လယ်သားရဲတစ်ကောင်၏ အဆိပ် မိသွားခဲ့ရသည်။ ထိုအချိန်မှစ၍ မည်သူမှ သူမနှင့် မပူးပေါင်းကြတော့ချေ။ ဟွမ်ကျွမ်းသည် သူမ၏ စုဆောင်းထာသည့် ပစ္စည်းများကို ရောင်းချပြီး အဆိပ်ဖြေဆေးတစ်လုံးလောက် ဝယ်ရန် ကြိုးစားခဲ့သော်လည်း မလောက်ငှ ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ ထို့ကြောင့် ဆိုင်ရှင်းအား အကြွေးရောင်းပေးရန်သာ သွားတောင်းဆိုရတော့သည်။ သို့သော်လည်း ဆိုင်ရှင်ကလည်း အသဲမာပေသည်။ သူမအား နည်းနည်းလေးမှ ကူညီပေးရန် မစဉ်းစားချေ။

ယနေ့မှသာ ရန်ကိုင်နှင့်တွေ့ပြီး အားလုံး အဆင်ပြေပြေ ပြီးဆုံးသွားခြင်း ဖြစ်သည်။

သူမ၏ဇာတ်ကြောင်းကို နားထောင်ပြီးနောက် ရန်ကိုင် ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။ ခဏမျှ စဉ်းစားပြီးနောက် ပြန်၍ မေးလိုက်လေသည် “ခင်ဗျား ပြန်ဖို့ကော စည်းစားသေးလား”

“ပြန်ဖို့” ဟွမ်ကျွမ်း ရန်ကိုင်ကို တစ်ချက် ကြောင်ကြည့်နေလိုက်သည်။ ထို့နောက် ခေါင်းခါ၍ အောင့်သက်သက်ပြုံးလျက် “ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ပြန်သွားလို့ ရတော့မှာလဲ။ ကျွန်မ ဘာသာ ကိုယ့်ဆုံးဖြတ်ချက်နဲ့ ထွက်လာခဲ့တာလေ။ ပြန်သွားမယ်ဆိုရင်တောင် သူတို့ ကျွန်မကို လက်ခံတော့မှာ မဟုတ်ဘူး။ ပြီးတော့ အရင်နှစ်တွေတုန်းက ဟိုင်ခဲမိသားစုက သူတို့ရဲ့ ဧည့်အကြီးအကဲတွေ အကုန်လုံး နှင်ထုတ်လိုက်ပြီး သွေးချင်းစပ်နေတဲ့လူတွေကိုပဲ အကြီးအကဲရာထူး ပေးတော့တယ်လို့ပဲ ကျွန်မသတင်းကြားလိုက်ရသေးတယ်”

“အဲ့ကိုမဟုတ်ဘူးလေ။ ဝူရီ၊ ချန်ချီနဲ့ ဟောင်အန်းတို့ ရှိနေတဲ့နေရာကို ပြောတာ” ရန်ကိုင် ခေါင်းခါလိုက်သည်။

“ဂိုဏ်းချုပ်ရန် က… အထက်စကြာဝဠာဂိုဏ်းကို ပြောတာလား” ဟွမ်ကျွမ်း၏ မျက်ဝန်းအစုံ တောက်ပသွားခဲ့သည်။

“အို၊ အထက်စကြာဝဠာဂိုဏ်းအကြောင်း ခင်ဗျား သိတယ်လား” ရန်ကိုင် အံ့အားသင့်သွားသည်။

“ဂိုဏ်းချုပ်ရန် နောက်နေတာလားဟင်” ဟွမ်ကျွမ်းက တောက်ပသော မျက်ဝန်းအစုံဖြင့် ရန်ကိုင်ကိုကြည့်၍ ပြန်ပြောလိုက်သည် “အထက်စကြာဝဠာဂိုဏ်းက အရိပ်ကြယ်တစ်ခုလုံးမှာ ‌ကျော်ကြားနေတာ အဲ့ဂိုဏ်းအကြောင်း မသိတဲ့လူ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ရှိတော့မှာလဲ။ အခုဆိုရင် ဂိုဏ်းချုပ်ရန်နဲ့ အထက်စကြာဝဠာဂိုဏ်းက အရိပ်ကြယ်ပေါ်မှာ အရမ်း နာမည်ကျော်နေတာ။ အထူးသဖြင့် အဲ့နဂါးလိုဏ်ဂူတောင် တိုက်ပွဲကြောင့်ပဲ။ အဲ့တိုက်ပွဲမှာ ဂိုဏ်းချုပ်ရန်ရဲ့ နာမည် အရိပ်ကြယ်တစ်ခုလုံးကို ပေါက်သွားခဲ့တာ။ အခုဆို ဂိုဏ်းချုပ်ရန်ကို မသိတဲ့လူ ရှိတောင် ရှိပါ့မလား မသိတော့ဘူး”

“ကျုပ်အဲ့လောက် ကျော်ကြားနေတာလား” ရန်ကိုင် မျက်ခုံးပင့်သွားခဲ့သည်။ ဟွမ်ကျွမ်း သူ့အား ဖားယားနေခြင်း ဖြစ်သည်ဟု သူမထင်ချေ။ ဤနေရာသည် ကုန်းတွင်းပိုင်းနှင့် အတော်လေး ဝေးသော်ငြား နဂါးလိုဏ်ဂူတောင် တိုက်ပွဲနှင့် အထက်စကြာဝဠာဂိုဏ်း တည်ထောင်လိုက်သည့် အကြောင်းကို အဆုံးမဲ့သမုဒ္ဒရာရှိ လူများလည်း သိလောက်ပေသည်။ ထိုစဉ်က အဆုံးမဲ့သမုဒ္ဒရာမှ လူများလည်း ကုန်းတွင်းပိုင်းသို့ ရောက်နေကြသည် မဟုတ်ပေလော။

“အဲ့အကြောင်း ထားလိုက်တော့။ ခင်ဗျားဘယ်လိုထင်လဲ၊ ကျုပ်နဲ့ ပြန်လိုက်ချင်လား”

ဟွမ်ကျွမ်း ချက်ချင်း လက်ခံလိုက်ချင်သော်လည်း အနည်းငယ် တုန့်ဆိုင်းနေမိသည်။ ထို့နောက် ခေါင်းငုံလျက် “လိုက်တော့ လိုက်ချင်တယ်။ ဒါပေမယ့် ကျွန်မ ကျင့်ကြံခြင်းက အတော်လေး နိမ့်နေတော့ အထက်စကြာဝဠာဂိုဏ်းကို ဝင်ဖို့ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး အဆင်ပြေပါ့မလဲ”

“အထက်စကြာဝဠာဂိုဏ်းကို ဝင်ဖို့က ကျင့်ကြံခြင်းနိမ့်တာ၊ မြင့်တာနဲ့ ဘာမှ မဆိုင်ဘူး။ ဂိုဏ်းထဲမှ ခင်ဗျားထက် ကျင့်ကြံခြင်း ပိုနိမ့်တဲ့လူတွေတောင် အများကြီးပဲ။ ဟိုင်ခဲမိသားစုက လူတွေကို သိတယမလား။ သူတို့ အများစုက အခုထိ သူတော်စင်အဆင့်ပဲ ရှိသေးတယ်။ အတော်များများကတော့ သူတော်စင်ဘုရင်အဆင့်ကို ရောက်ကုန်ကြပြီဆိုပေမယ့် သူတို့တွေ အကုန်လုံး ခင်ဗျားထက်တောင် အခြေအနေဆိုးသေးတယ်လေ”

“ဒါပေမယ့်…”

“ဒါပေမယ့်တွေ ဘာတွေ လုပ်မနေနဲ့။ ခင်ဗျား ဝင်ချင်လား၊ မဝင်ချင်ဘူးလားပဲ ပြော” ရန်ကိုင်က အလေးအနက် အမူအရာဖြင့် ကြားဖြတ်ပြောလိုက်သည်။

ဟွမ်ကျွမ်း သူမ၏ နှုတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်လိုက်သည်။ ခဏတာ တွေဝေနေပြီးနောက် အလေးအနက် အမူအရာဖြင့် ခေါင်းညိတ်လိုက်လေသည် “ကျွန်မ အထက်စကြာဝဠာဂိုဏ်းထဲကို ဝင်ချင်ပါတယ်”

“ကောင်းပြီလေ” ရန်ကိုင်က ယဲ့ယဲ့လေးပြုံးလျက် “အဲ့ဒါဆို ဒီနေကစပြီး ခင်ဗျား အထက်စကြာဝဠာဂိုဏ်းရဲ့ အဖွဲ့ဝင်တစ်ယောက် ဖြစ်သွားပြီ”

“အခုလို ခိုလှုံခွင့်ပေးတဲ့အတွက် ဂိုဏ်းချုပ်ကို ကျွန်မ ကျေးဇူးအများကြီး တင်ပါတယ်” ဟွမ်ကျွမ်းသည်လည်း ပြတ်သားသည့် လူတစ်ယောက် ဖြစ်သည်။ မဟုတ်လျှင် သူမဘာသာ ဟိုင်ခဲမိသားစုမှ ထွက်လာခဲ့လိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။ အထက်စကြာဝဠာဂိုဏ်း၏ အဖွဲ့ဝင် တစ်ယောက် ဖြစ်သွားပြီ ဖြစ်သည့်အတွက် ဂိုဏ်းချုပ်ဖြစ်သော ရန်ကိုင်အား ချက်ချင်း ဦးညွှတ်လိုက်လေသည်။

“အဲ့လိုမျိုး ကိန်းကြီးခမ်းကြီးတွေ လုပ်နေစရာမလိုဘူး” ရန်ကိုင်သည် သူ့လက်ကို ဆန့်ကာ ဝူရီအား လှမ်းတားလိုက်သည်။ ဝူရီ စိတ်ရှုပ်နေသည်ကို မြင်သော် ရှင်းပြလိုက်လေသည် “ခင်ဗျားကို အခုလိုပြန်တွေ့တာ ရေစက်စုံတာကြောင့်လို့ ပြောလို့ရတယ်။ ဝူရီ၊ ချန်ချီနဲ့ ဟောင်အန်းတို့ကလည်း ခင်ဗျားအကြောင်းကို မကြာခဏ ပြောကြသေးတယ်။ ပြီးတော့ ဂိုဏ်းကလည်း တန်ခိုးရှင်အဆင့် ကျင့်ကြံသူတွေ လိုနေတာဆိုတော့ ခင်ဗျားကို ဖိတ်ခေါ်လိုက်တာ၊ အရမ်းကြီး တွေးနေစရာမလိုဘူး”

“ဒါပေမယ့် ဂိုဏ်းချုပ်ရန်၊ ကျွန်မက အခုမှ သူတော်စင်ဘုရင် တတိယအဆင့်ပဲ ရှိသေးတာလေ”

“အခုလောလောဆော့ သူတော်စင်ဘုရင် တတိယအဆင့်ပေါ့။ ဒါပေမယ့် မကြာခင် တန်ခိုးရှင်အဆင့်ကို ရောက်လာမှာလေ” ရန်ကိုင်က ယုံကြည်ချက်အပြည့်ဖြင့် ပြန်ပြောလိုက်၏။ ဟွမ်ကျွမ်း၏ ကျင့်ကြံခြင်းသည် ယခင်က ချန်ချီနှင့် ဟောင်အန်းတို့၏ ကျင့်ကြံခြင်းနှင့် အတူတူပင်။ ချန်ချီနှင့် ဟောင်အန်းတို့ပင် တန်ခိုးရှင်အဆင့်သို့ ချိုးဖျက်နိုင်ခဲ့ရာ ဟွမ်ကျွမ်းကကော ဘာကြောင့် မချိုးဖျက်နိုင်ရမည်နည်း။

အထက်စကြာဝဠာဂိုဏ်းတွင် လက်ရှိတွင် အလွန်ကိုမှ နာမည်ကျော်ကြားနေသည်။ ထို့အပြင် မီးတောက်အကာအရံ၏ အကာအကွယ်ကြောင့် အထက်စကြာဝဠာဂိုဏ်းကို မည်သူမှ လာတိုက်နိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။ သို့သော် ဂိုဏ်းတစ်ဂိုဏ်း၏ ခွန်အားသည် ထိုဂိုဏ်း၏ ဂိုဏ်းသားများပေါ်တွင် မူတည်နေပေသည်။ သဲမီးတောက်အကာအရံ ရှိနေသည်ဆို၍ ဤအတိုင်း ငြိမ်နေ၍ မရချေ။

အထက်စကြဝဠာဂိုဏ်းတွင် ရီရှီယွင်၊ ရန်ကိုင်တို့လောက်သာ တန်ခိုးရှင်တတိယအဆင့်နှင့် ယှဉ်ပြိုင်နိုင်ကြသည်။ တန်ခိုးရှင်အဆင့်သို့ ရောက်နေသော ချန်ချီတို့ပင်လျှင် တန်ခိုးရှင်ဒုတိယ အဆင့်များနှင့် ယှဉ်မတိုက်နိုင်ချေ။ သူတို့မှလွဲ၍ ကျန်လူအားလုံးသည် တန်ခိုးရှင်အဆင့်အောက် ကျင့်ကြံသူချည်းများ ဖြစ်ကြသည်။ အထက်စကြာဝဠာဂိုဏ်း၌ လက်ရှိ အချိန်တွင် တန်ခိုးရှင်အဆင့် ကျင့်ကြံသူ အတော်လေး နည်းနေပေသည်။

ဝူရီနှင့် အခြားသူများအဖို့ တန်ခိုးရှင်အဆင့်သို့ ရောက်ရန်အတွက် အနည်းဆုံး ဆယ်နှစ် သို့မဟုတ် ထို့ထက်ပို၍ အချိန်ယူရပေလိမ့်မည်။ သို့သော် ဟွမ်ကျွမ်းကမူ သူတို့ကဲ့သို့ မဟုတ်ဘဲ အချိန်တိုအတွင်း တန်ခိုးရှင်အဆင့်သို့ ရောက်နိုင်သည့် လူတစ်ယောက် ဖြစ်သည်။ သူမ၏ ကျင့်ကြံခြင်းသည် တန်ခိုးရှင်အဆင့်သို့ ခြေလှမ်းတစ်ဝက် ဝင်ရောက်နေပြီဟု ပြော၍ရသည်။ နည်းနည်းလောက် ဆက်တွန်းအားပေးလိုက်သည်နှင့် တန်ခိုးရှင်အဆင့်သို့ ချိုးဖျက်နိုင်ပေလိမ့်မည်။

ထို့ကြောင့် သူမအား အထက်စကြာဝဠာဂိုဏ်းသို့ဝင်ရန် ဖိတ်ခေါ်လိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။

နောက်အနာဂတ်တွင် အထက်စကြာဝဠာဂိုဏ်းသည် အခက်အခဲများစွာနှင့် ရင်ဆိုင်ရမည် ဖြစ်ရာ ယခုကတည်းက ဂိုဏ်း၏ ခွန်အားကို တိုးမြှင့်ထားမှ တော်ကာရာ ကျပေလိမ့်မည်။

“ခင်ဗျားမှာ အခြားထုပ်ပိုးစရာတွေ ရှိသေးလား။ မရှိရင် သွားကြမယ်…”

“ဘာမှထုပ်ပိုးစရာတော့ မရှိဘူး။ ဒါပေမယ့်…”

“ဘာလဲ”

“ကျွန်မနဲ့အတူ လူတစ်ယောက်ကို ခေါ်သွားချင်လို့ ဂိုဏ်းချုပ်ကို ခွင့်ပြုပေးစေချင်တယ်”

“နောက်ထပ် လူတစ်ယောက်လား” ရန်ကိုင် မျက်မှောင်ကြုတ်သွားပြီး “ဘယ်သူလဲ”

ဟွမ်ကျွမ်းကို အထက်စကြာဝဠာဂိုဏ်းထဲသို့ ဝင်ခွင့်ပြုခဲ့သော်လည်း အခြာသူများကို သူမကဲ့သို့ ဝင်ခွင့်ပေးလိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။ ဟွမ်ကျွမ်းသည် ဂိုဏ်းသားဖြစ်ဖြစ်ချင်း ယခုကဲ့သို့ တောင်းဆိုချက်မျိုး လုပ်လာသည့်အတွက် ရန်ကိုင် အနည်းငယ် ဒေါသဖြစ်မိသွားသည်။

ရန်ကိုင် ဒေါသထွက်သွားမှန်းကို ဟွမ်ကျွမ်းလည်း သတိပြုမိသည်။ ထို့ကြောင့် ခေါင်းငုံ့၍ ချက်ချင်း ပြန်ပြောလိုက်လေသည် “စိတ်လျှော့ပါဂိုဏ်းချုပ်၊ ကျွန်မ ခေါ်သွားချင်တဲ့ လူကို ဂိုဏ်းချုပ် အရင်တစ်ချက် ကြည့်ကြည့်လိုက်ပါ။ စိတ်တိုင်းကျတယ်ဆိုမှ ခေါ်သွားပါ။ ကျွန်မ အတင်း မတောင်းဆိုပါဘူး”

ရန်ကိုင်သည် ဟွမ်ကျွမ်းအား မျက်လုံးမှေးစဉ်းကာ ခဏကြာအောင် ကြည့်နေပြီးနောက် ခေါင်းညိတ်လိုက်လေသည် “ကောင်းပြီလေ။ ကျုပ်ကိုသူ့ဆီ ခေါ်သွားပေး”

“ကျေးဇူးအများကြီး တင်ပါတယ် ဂိုဏ်းချုပ်” ဟွမ်ကျွမ်း ပျော်သွားခဲ့ပြီး ချက်ချင်းပဲ ရန်ကိုင်အား ဦးဆောင် ခေါ်သွားပေးလိုက်လေသည်။

ဟွမ်ကျွမ်းသည် ရန်ကိုင်အား ပင်လယ်ကမ်းခြေ မြို့တော်၏ ချောင်ကျသော နေရာရှိ အိမ်လေးတစ်လုံးဆီသို့ ခေါ်လာခဲ့သည်။ ထိုအိမ်သည် အိမ်ဟုပင် ပြော၍မရ၊ အိမ်စုတ်လေး တစ်လုံးဟုပင် ဆိုရတော့မည်။ တံခါးပေါက်ဆီသို့ ရောက်သည်နှင့် ဟွမ်ကျွမ်းသည် အိမ်လေးအား ကာရံထားသော အရံအတားကို ဖွင့်ရန်အတွက် တစ်ခုခု လုပ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် တံခါးအား တွန်းဖွင့်ကာ အထဲသို့ ဝင်လာလိုက်လေသည်။

အိမ်အတွင်းပိုင်းကို မြင်ပြီးနောက် ရန်ကိုင် သက်ပြင်းချမိလိုက်သည်။

အိမ်လေးသည် သေးပြီး ကျဉ်းရုံမက အတွင်းပိုင်းတွင်လည်း ပရိဘောဂပစ္စည်း အချို့မှလွဲ၍ အခြားမည်သည့်ပစ္စည်းမှ ရှိမနေခဲ့ပေ။

“ဒီတစ်လောလုံးကို ခင်ဗျား ဒီမှာနေနေတာလား” ရန်ကိုင် မျက်မှောင်ကြုတ်သွားခဲ့၏။ သူ့ရင်ထဲရှိ ဒေါသတို့သည်လည်း ဟွမ်ကျွမ်း၏ ဘဝအခြေအနေကို မြင်ပြီးနောက် သူ့ဒေါ အကြီးအကျယ် လျော့ပါသွားခဲ့လေသည်။

“ကျွန်မက ဒီမှာ သုံးနှစ်ပဲ နေခဲ့တာ” ဟွမ်ကျွမ်း ကသိကအောက် ပြုံးလိုက်သည်။ သူမသည် ဟိုင်ခဲမိသားစု၏ ဧည့်အကြီးအကဲတစ်ယောက် ဖြစ်သော်လည်း သူမ နေခဲ့ရသည့် ဘဝသည် ဤနေရာတွင် နေရသည်ထက် အများကြီး ပိုကောင်းပေသည်။

Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၄၇၅)

“ဒီနှစ်အတောအတွင်း ခင်ဗျားအတွက် အတော်လေး ခက်ခဲခဲ့မှာပဲ” ရန်ကိုင် သက်ပြင်းချလိုက်သည် “ဒါနဲ့ ခင်ဗျားပြောတဲ့လူကော”

“သူဒီမှာ” ပြောပြီးသည့်နောက် ဟွမ်းကျွမ်းသည် လူကလေးတစ်ယောက်ကို ဆွဲခေါ်လိုက်ပြီး ချော့မြူသည့် လေသံလေးဖြင့် “ယွမ်အာလေးရေ၊ ဂိုဏ်းချုပ်ရန်ကို လာနှုတ်ဆက်လိုက်ပါဦး”

“ကလေးတစ်ယောက်လား” ဟွမ်ကျွမ်း ပြောသည့်လူသည် ကလေးတစ်ယောက် ဖြစ်နေလိမ့်မည်ဟု သူမထင်ထားခဲ့ချေ။

ကလေးမလေးသည် ခြောက်၊ ခုနှစ်နှစ်လောက်သာ ရှိပေဦးမည်။ အရပ်ဆိုလျှင်လည်း တစ်မီတာပင် မပြည့်တတ်သေးဘဲ အတော်လေးကိုမှ ပိန်လှီလှကာ အသားအရေမှာလည်း အနည်းငယ် ဝါကြင့်ကြင့် ဖြစ်နေခဲ့သည်။ အာဟာရပြည့်ဝအောင် မစားသောက်ရသည်မှာ သိသာလှသည်။ သူမ ဝတ်ဆင်ထားသည့် အဝတ်အစားများဟာလည်း ဖျင်ကြမ်းများဖြင့် ရက်လုပ်ထားခြင်း ဖြစ်သည်။ သို့တိုင် ကောင်မလေး၏ ပုံစံမှာ အတော်လေးကို သပ်ရပ်လှသည်။ မည်သည့် အညစ်အကြေးမှ ညစ်ပေနေခြင်းမရှိ၊ သန့်သန့်ပြန့်ပြန်ပင်။

ထိုကောင်မလေးသည် ဟွမ်ကျွမ်း၏ ကလေးမဟုတ်လောက်။ ဟွမ်ကျွမ်းနှင့် ကောင်မလေး၏ရုပ်သည် နည်းနည်လေးမှ မတူချေ။ ရန်ကိုင် သိထားသလောက်လည်း ဟွမ်ကျွမ်း တစ်ခါမှ ကလေးမမွေးဖူးချေ။

ထိုသို့ဆိုလျှင် ထိုမိန်းကလေး မည်သည့်နေရာမှ ရောက်လာသနည်း။

ထိုမိန်းကလေးသည် ရှက်တတ်သော်လည်း စပ်စုလိုစိတ်ကြီးသည့်ပုံပင်။ အပြင်သို့ ရောက်လာသည်နှင့် ဟွမ်ကျွမ်းနောက်တွင် ချက်ချင်း ပြေးပုန်းလိုက်ပြီး ရန်ကိုင်အား သူမ၏ အရည်ရွှဲနေသည့် မျက်ဝန်းဝိုင်းများဖြင့် လှမ်းကြည့်နေခဲ့သည်။

ဟွမ်ကျွမ်းသည် ရန်ကိုင်အား လာနှုတ်ဆက်ရန် ထိုကောင်မလေးကို ပြောသော်လည်း မိန်းကလေးမှာမူ ဟွမ်ကျွမ်းနောက်တွင်သာ ပုန်းနေပြီး လုံးဝကို ခေါင်းခါငြင်းနေခဲ့သည်။ ထိုမြင်ကွင်းကို ကြည့်ရင်း ရန်ကိုင် မျက်မှောင်ကြုတ်မိသွားပြီး ခါးသက်သက် ခံစားချက်တစ်ခုကို ရလိုက်လေသည်။

ထိုမိန်းကလေးအရွယ် ကလေးတစ်ယောက်သည် ပုံမှန်အားဖြင့် လောကကြီးအကြောင်းကို ဘာမှ မသိသလောက်သေးချေ။ သို့သော်လည်း ထိုကလေး၏ ပြုမူပုံအရ သူ့အား အတော်လေးကို ကြောက်နေသည့်ပုံပင်။ ကြည့်ရသလောက် သူမ၏ဘဝတွင် သူစိမ်းများနှင့် ပက်သက်၍ ကြောက်လန့်စရာ အဖြစ်အပျက်တစ်ခုခု ကြုံခဲ့ရသည်နှင့် တူပေသည်။

“တောင်းပန်ပါတယ်နော် ဂိုဏ်းချုပ်ရန်၊ ယွမ်အာက ငယ်သေးတော့ ဒီလိုကိစ္စတွေကို နားမလည်သေးလို့ပါ။ ဂိုဏ်းချုပ်ရန် စိတ်မကွက်ပါနဲ့နော်” ဟွမ်ကျွမ်းက မတ်တပ်ရပ်၍ အားတင်းပြုံးကာ တောင်းပန်လိုက်သည်။

“ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး” ရန်ကိုင်က ဖြည်းဖြည်းချင်း ခေါင်းခါလိုက်ပြီး ထိုမိန်းကလေးကို ကောင်းကင်စိတ်အာရုံဖြင့် စစ်ဆေးကြည့်လိုက်သည်။ ထိုသို့ စစ်ဆေးပြီးနောက် အနည်းငယ် အံ့အားသင့်နေသည့် လေသံဖြင့် “သူက စဦးဒြပ်စင်အထွဋ်အထိပ်အဆင့်ကိုတောင် ရောက်နေတာလား”

“ဟုတ်တယ်” ဟွမ်ကျွမ်း ခေါင်းညိတ်လိုက်သည် “ယွမ်အား အရမ်း ကျင့်ကြံချင်တော့ ကျွန်မကလည်း သူ့ကို နည်းနည်းပါးပါး သင်ပေးလိုက်တာ”

“မဆိုးဘူး” ရန်ကိုင် ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။ ဤအရွယ်လေးဖြင့် စဦးဒြပ်စင်အဆင့် အထွဋ်အထိပ်အဆင့်ကို ရောက်နေသည်မှာ တကယ်ကို တော်သည်ဟု ပြောရပေမည်။ ဟွမ်ကျွမ်းသည် အသက်ရှင်အောင် နေဖို့ရာပင် မနည်းရုန်းကန်နေရသူ ဖြစ်သည့်အတွက် ထိုမိန်းကလေး လေ့ကျင့်ဖို့ရာ အရင်းအမြစ် များများစားစား ပေးနိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။ သို့တိုင် ဤအဆင့်ထိ ရောက်အောင် ကျင့်ကြံနိုင်သည်ကို ကြည့်လျှင် သူမ မည်မျှ ပါရမီပါကြောင်းကို မြင်တွေ့နိုင်ပေသည်။

ခဏအကြာတွင် ရန်ကိုင်သည် သူ၏ ကောင်းကင်စိတ်အာရုံကို ပြန်ရုတ်သိမ်း၍ မေးလိုက်လေသည် “သူ့မိဘတွေကော”

“လွန်ခဲ့တဲ့ သုံးနှစ်က သေသွားတယ်” ဟွမ်ကျွမ်းက ဝမ်းနည်းစွာ ပြန်ပြောလိုက်သည်။

ထို့နောက် ထိုကောင်မလေး၏ အတိတ်အကြောင်းကို အကျဉ်းချုံး ရှင်းပြလိုက်လေသည်။

ကောင်မလေး၏ မျိုးရိုးနာမည်သည် လင်းဖြစ်ပြီး နာမည်အပြည့်အစုံမှာ လင်းယွမ်အာ ဖြစ်သည်။ သူမ၏ အဖေသည် လေလွင့်ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက် ဖြစ်ပြီး အမေမှာ ပင်လယ်ကျောင်းတော်မှ တပည့်တစ်ယောက် ဖြစ်သည်။ ပင်လယ်ကျောင်းတော်သည် အဆုံးမဲ့သမုဒ္ဒရာရှိ အင်အားစုကြီးတစ်ခုဖြစ်ပြီး မိုးကြိုးမုန်တိုင်းဂိုဏ်း၊ ကောင်းကင်တိုက်ပွဲ အစည်းအရုံးတို့နှင့် တန်းညှိနိုင်သည့် အင်အားစုကြီးတစ်ခု ဖြစ်သည်။

လင်းယွမ်အာ အမေသည် ပင်လယ်ကျောင်းတော်တွင် အဆင့်အတန်းတစ်ခုရှိသည့် လူတစ်ယောက် ဖြစ်သည်။ သူမအတွက် သူမ၏ အကြီးအကဲများသည် ရွှေလက်တွဲမည့်လူများစွာ ရွေးချယ်ထားခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း အချစ်သည် လူကို စုံလုံးကန်းစေသည် ဆိုသည့်အတိုင်း သူမ၏အမေသည် သူမ၏ အဖေနှင့် ချစ်ခြင်းစုံမက်သွားသည့်နောက် အရာရာကို ပစ်ပယ်၍ သူမ အဖေနောက်သို့သာ လိုက်ခဲ့သည်။

ထိုအကြောင်းကို ပင်လယ်ကျောင်းတော်၏ အကြီးအကဲများ ရှာတွေ့သွားသည့်အခါ လင်းယွမ်အာ၏ အမေကို ဂိုဏ်းမှ ဒေါသထွက်ထွက်နှင့် ထုတ်ပယ်ခဲ့ပေသည်။

သို့သော် အခြားသူများကဲ့သို့ သူမ၏ ကျင့်ကြံခြင်းကို ဖျက်စီးခြင်းမျိုးတော့ မလုပ်ခဲ့ချေ။ ဤအတိုင်းသာ လွှတ်ပေးလိုက်သည်။ ထိုအချိန်မှစ၍ လင်းယွမ်အာ၏ မိဘများသည် ဤနေရာတွင် ဆင်းဆင်းရဲရဲ နေခဲ့ကြရသည်။ သို့သော်လည်း တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ချစ်ခြင်းကြောင့် ဤလမ်းကို ရွေးချယ်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည့်အတွက် နှစ်ယောက်စလုံး အထွန့်မတက်ခဲ့။

သို့ရာတွင် ကျင့်ကြံသူများသည် အသက်ရှင်နေဖို့ လိုအပ်ရုံမက ကျင့်ကြံရန်လည်း လိုအပ်ပေသည်။

နှစ်ယောက်စလုံးသည် ဟွမ်ကျွမ်းကဲ့သို့ သူတော်စင်ဘုရင်အဆင့်များသာ ဖြစ်ကြသည်။ ဂိုဏ်း၏ အထောက်အပံ့ မရှိတော့သည့်အတွက် ပင်လယ်ထဲသို့ သွား၍ ပင်လယ်သားရဲများကို အမဲလိုက်ကာ အမဲလိုက်ရာမှ ပြန်လည် ရရှိလာသော မွန်းစတားသားရဲ အမြူတေများကို သူတို့၏ ကျင့်ကြံခြင်းအတွက် လိုအပ်သော အရင်းအမြစ်များဖြင့် လဲလှယ်ကြရတော့သည်။

ထို့ကြောင့်ပဲ ဟွမ်ကျွမ်းနှင့် လင်းယွမ်အာ၏ မိဘများ အသိအကျွမ်းများ ဖြစ်လာခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။

ကံမကောင်းစွာဖြင့် လွန်ခဲ့သော သုံးနှစ်ခန့်က အမဲလိုက်ထွက်ရာ အဆင့်ရှစ် မွန်းစတားသားရဲ တစ်ကောင်နှင့် သွားတိုးခဲ့သည်။ ထိုတိုက်ပွဲတွင် လင်းယွမ်အာ၏ မိဘနှစ်ပါး အသတ်ခံလိုက်ရပြီး ဟွမ်ကျွမ်း တစ်ယောက်သည်သာ ပင်လယ်ကမ်းခြေမြို့တော်သို့ ပြန်လည် ထွက်ပြေးလွတ်မြောက်လာနိုင်ခဲ့သည်။ ထိုအချိန်မှစ၍ လင်းယွမ်အာကို ဟွမ်ကျွမ်းမှ ကျွေးမွေးပြုစု စောင့်ရှောက်လာခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။

ထိုစဉ်က လင်းယွမ်အာသည် အသက် သုံးနှစ်၊ လေးနှစ်သားလောက်သာ ရှိပေသေးသည့် အတွက် လူမှန်းသိတတ်စအရွယ်ဟု ပြော၍ရသည်။

လက်ရှိ လင်းယွမ်အာ အရင်းနှီးဆုံးလူကို ပြောပါဆိုလျှင် ဟွမ်ကျွမ်းကိုသာ ပြောပြရမည်။ သူမ၏ မိဘနှစ်ပါးသေသွားစဉ်က သုံးနှစ်သားလောက်သာ ရှိသေးသည့်အတွက် ငယ်ရွယ်စဉ်က မှတ်ဥာဏ်များကို သိပ်မမှတ်မိတော့ချေ။ သူမ သေချာမှတ်မိသည်ကား ဟွမ်ကျွမ်းနှင့်အတူ ကုန်ဆုံးခဲ့သည့် အချိန်များကိုပင်။ ဟွမ်ကျွမ်းသည် သူမအတွက် အမေတစ်ယောက်နှင့်ပင် တူပေသည်။

လင်းယွမ်အာ သူစိမ်းများကို ကြောက်သည့်အချက်ကား သူမ၏ မိဘနှစ်ပါးသည် လူအချို့ဆီမှ သူတော်စင်သလင်းကျောက် အနည်းငယ် ချေးငှားခဲ့ဖူးသည်။ သူမ၏ မိဘနှစ်ပါး သေသွားသည့်အကြောင်း သတင်းထွက်လာသည့်အခါ ထိုလူများသည် ဤနေရာသို့ ရောက်လာပြီး လင်းယွမ်အာကို ခေါ်သွားမည်လုပ်သည်။ သို့သော် ကံကောင်းစွာဖြင့် ဟွမ်ကျွမ်းမှ လင်းယွမ်အာ၏ မိဘများ ချေးထားသည့် အကြွေးများကို ဆပ်ပေးလိုက်နိုင်သည်။

လင်းယွမ်အာ၏ ဘဝမှာ အလွန် သနားစရာကောင်းလှသည်။ ငယ်ငယ်လေးနှင့် မိဘနှစ်ပါးကို ဆုံးရှုံးလိုက်ရသည်။ ဟွမ်ကျွမ်းကြောင့်သာ မဟုတ်လျှင် သူမ ယနေ့အချိန်ထိ အသက်ပင် ရှင်နိုင်ပါ့မလား မသိလေရာ။

ယခင်က လင်းယွမ်အာ၏ မိဘများ နေခဲ့သော အိမ်သည် ယခုအချိန်တွင် ဟွမ်ကျွမ်းနှင့် လင်းယွမ်အာတို့ နေနေသည့် နေရာ ဖြစ်နေခဲ့လေပြီ။

“အဲ့ဒါပဲ” ဟွမ်ကျွမ်းက ရှင်းပြလိုက်သည်။ ဟွမ်ကျွမ်း ရှင်းပြလိုက်ပြီးနောက် ရန်ကိုင် ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး မိန်းမငယ်လေးအား ဂရုဏာသက်စွာ ကြည့်လိုက်သည်။

ထိုအချိန်တွင် တစ်ချိန်လုံး တိတ်ဆိတ်နေခဲ့သော လင်းယွမ်အာက ရုတ်တရက် ပြန်ပြောလိုက်သည် “ရှင်ယွမ်အာကို ခေါ်ဖို့ ရောက်လာတာလား”

အသံလေးသည် ကြည်လင်ချိုသာပြီး နားဝင်ပီယံလှသည်။

ထိုစကားကို ကြားသည့်အခါက ရန်ကိုင်ပြုံး၍ “ဟုတ်တယ်။ သမီးကို ခေါ်ဖို့ ရောက်လာခဲ့တာ”

သို့တိုင် လင်းယွမ်အာသည် နည်းနည်းလေးမှ ကြောက်ရွံ့သွားခြင်း မရှိခဲ့ပေ။ ခေါင်းလေး စောင်း၍သာ ပြန်မေးလိုက်သည် “နောက်နည်းနည်းလောက်ကြာမှ ပြန်လာလို့ မရဘူးလား”

“အို၊ ဘာလို့လဲ” ရန်ကိုင်က ပြန်မေးလိုက်သည်။

“ယွမ်အာက မကြာခင် ကြီးလာတော့မှာ။ အဲ့အချိန်ကျရင် ပင်လယ်သားရဲတွေ အများကြီးကို သွားအမဲလိုက်လို့ရပြီ။ အဲ့လို အမဲလိုက်နိုင်ရင် ဦးလိုအပ်တဲ့ သူတော်စင်သလင်းကျောက်တွေ အများကြီးကို ပေးလို့ရပြီ။ အဲ့အချိန်ကျရမယ့် သူတော်စင်သလင်းကျောက်တွေက ဦးတစ်သက်လုံး ဖြုန်းလို့ကုန်မှာ မဟုတ်အောင် များတဲ့ သူတော်စင်သလင်းကျောက်တွေနော်”

ရန်ကိုင်သည် အကြွေးလာတောင်းသည့်လူ ဖြစ်သည်ဟု သူမ ထင်နေခဲ့သည်။

သူမစကားကို ကြားပြီးနောက် ရန်ကိုင် အံ့အားသင့်သွားပြီး မရယ်ဘဲ မနေနိုင်အောင် ဖြစ်သွားခဲ့သည်။ ဟွမ်ကျွမ်း၏ အမူအရာလည်း အနည်းငယ် မဲ့သွားခဲ့သည်။

“ဟားဟားဟား။ ကောင်းတယ်။ ငယ်ပေမယ့် တကယ်ကို ရည်မှန်းချက်ကြီးတဲ့ ကောင်မလေးပါလား” ရန်ကိုင်က ကျေနပ်စွာ ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။

“ယွမ်အာကို မခေါ်သွားပါနဲ့နော်။ ယွမ်အာ အန်တီဟွမ်နဲ့ မခွဲချင်ဘူး” လင်းယွမ်အာက ထပ်ပြောလိုက်သည်။

ထိုစကားကို ကြားသည့်အခါ ဟွမ်ကျွမ်း၏ မျက်ဝန်းထဲ မျက်ရည်စများ ဝေ့သီလာခဲ့သည်။ လင်းယွမ်အာသည် သူမ၏ သမီးအရင်း မဟုတ်သော်လည်း သူမရင်ထဲ လင်းယွမ်အာကို သမီးအရင်း တစ်ယောက်ကဲ့သို့ သဘောထားပေသည်။ ယခု ထိုစကားကို ကြားသည့်အခါ သူမရင်ထဲ မလှုပ်ရှားဘဲ ဘယ်နေမည်နည်း။ အသာအယာ ထိုင်ချ၍ လင်းယွမ်အာကို ကြင်နာသိမ်မွေ့စွာ ပွေ့ဖက်လိုက်လေသည်။

“ဦးက ယွမ်အာကိုတင် မဟုတ်ဘူး။ ယွမ်အာရဲ့ အန်တီဟွမ်ကိုပါ ခေါ်သွားမှာဆိုတော့ ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ” ရန်ကိုင်က ဟန်ဆောင်ပန်ဆောင်ဖြင့် ပြန်မေးလိုက်သည်။

“ရှင် မကောင်းတဲ့လူကြီး” လင်းယွမ်အာသည် လက်သီးလက်မောင်းတန်းလျက် ရန်ကိုင်အား ပြန်ပြောလိုက်သည်။

ကလေးများ၏ အမြင်သည် အလွန်ကိုမှ ရိုးစင်းပေသည်။ သူတို့အား ထိခိုက်အောင် လုပ်သည့်လူသည် လူဆိုး၊ ကူညီပေးသည့်လူသည် လူကောင်း ဖြစ်သည်။

ရန်ကိုင်သည် ပြုံးသာပြုံးလိုက်ပြီး ပြန်တော့ ရှင်းပြမနေခဲ့ပေ။

“ဂိုဏ်းချုပ်…” ဟွမ်ကျွမ်း ရန်ကိုင်အား တုန့်ဆိုင်းတုန့်ဆိုင်းဖြင့် ကြည့်လိုက်သည်။

“အဆင်ပြေတယ်။ သူ့ကိုပါ ခေါ်လာလိုက်လို့ရတယ်” ရန်ကိုင်က ယဲ့ယဲ့လေးပြုံးလျက် ပြန်ပြောလိုက်သည်။ ဟွမ်ကျွမ်း ခေါ်လာမည့်လူသည် ကလေးတစ်ယောက်သာ ဖြစ်လေရာ သူဘာကြောင့် ငြင်းရမည်နည်း။

“ကျေးဇူးအများကြီး တင်ပါတယ် ဂိုဏ်းချုပ်” ဟွမ်ကျွမ်း ပျော်သွားခဲ့လေသည်။ ရန်ကိုင် သူမ၏ တောင်းဆိုချက်အား လက်ခံလိမ့်မည်ဟု ထင်ထားခဲ့သော်ငြား၊ သူမထင်ထားသလို မဟုတ်ဘဲ ရန်ကိုင်၏ သူမ၏ တောင်းဆိုချက်ကို ငြင်းဆန်ခဲ့မည်ဆိုလျှင် သူနောက်သို့ မလိုက်တော့ဘဲ ဤနေရာတွင်သာ နေကျန်ရစ်ခဲ့ပြီး လင်းယွမ်အာကို ဂရုစိုက်ရပေလိမ့်မည်။

“ယွမ်အာ၊ ဂိုဏ်းချုပ်ကို မြန်မြန် ကျေးဇူးတင်လိုက်လေ” ဟွမ်ကျွမ်းက လင်းယွမ်အာကို လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ပွေ့ဖက်၍ ကျန်လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ရန်ကိုင်ကို ညွှန်ပြကာ ပြောလိုက်သည်။

“မဟုတ်ဘူး။ သူက လူဆိုကြီး၊ ယွမ်အာကို ခေါ်သွားချင်နေတာ” လင်းယွမ်အာကမူ ယခုထိ လက်မခံသေးချေ။ လက်မခံရုံမက ရှေ့တက်ပြီးတော့ပင် ရန်ကိုင်အား လက်သီးဖြင့် ထိုးလိုက်လေသည်။

ထိုအခြင်းအရာကို မြင်သော် ရန်ကိုင်သည် ယဲ့ယဲ့လေးပြုံးလျက် သူ့လက်ဖြင့် သူမ၏ လက်သီးလေးကို လှမ်းကာလိုက်သည်။

ထိုအခြင်းအရာကို မြင်သော် ဟွမ်ကျွမ်း ကူကယ်ရာမဲ့စွာ ပြုံးလိုက်သည်။ ထိုကဲ့သို့ ကလေးဆန်သည့် အပြုအမူအပေါ် ရန်ကိုင် ဒေါမည်မဟုတ်မှန်း သူမသိသည်။ ထို့ကြောင့် ဝင်မရှုပ်ဘဲ ဘေးကနေသာ ရပ်ကြည့်လေသည်။

ဖတ်…

ကောင်မလေး၏ လက်သီးသည် ရန်ကိုင်၏ လက်ဝါးကို သွားရောက် ထိမှန်သည်။

သို့သော် ထိုအခိုက်တွင် အံ့အားသင့်ဖွယ်ရာ တစ်ခုခုကို ရှာတွေ့သွားသည့်နှယ် ရန်ကိုင် မျက်ခုံးပင့်သွားခဲ့သည်။ လင်းယွမ်အာအား အသာအယာ နောက်ပြန်တွန်းလိုက်ပြီး တမင်တကာ မခံချင်အောင် ထပ်စလိုက်သည် “အားနည်းလိုက်တာ။ ထပ်ကြိုးစားဦး”

“ဟွန့်” လင်းယွမ်အာသည် ကျားများကို ကြောက်ရမှန်းမသိသည့် မွေးကာစ သမင်ပေါက်လေး တစ်ကောင်နှယ် သူမ၏ နှုတ်ခမ်းအစုံကို ကွေး၍ ရန်ကိုင်အား ထပ်၍ ထိုးလိုက်သည်။

ခဏအကြာတွင် လင်းယွမ်အာ ပင်ပန်းလာပြီး ရန်ကိုင်ကို မှုန်ကုတ်နေသည့် အမူအရာဖြင့် စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။ သူမလည်း မတတ်နိုင်တော့ချေ။ စဦးဒြပ်စင်အဆင့်တွေသာ ရှိသေးရာ သူမ၏ ခွန်အားဖြင့် ရန်ကိုင်အား မည်ကဲ့သို့ ထိခိုက်အောင် လုပ်နိုင်ပါမည်နည်း။ ထပ်တလဲလဲ ထိုးနေပြီး နောက်ဆုံး မောလာသည့်နောက်တွင် သူမလည်း ထပ်ပြီး မထိုးနိုင်တော့ချေ။

ရန်ကိုင်ကမူ ရတနာတုံးတစ်ခုကို တွေ့လိုက်ရသည့်နှယ် လင်းယွမ်အာအား တောက်ပသည့် မျက်လုံးအစုံဖြင့် စိုက်ကြည့်နေခဲ့သည်။

“ဘာဖြစ်လို့လဲ ဂိုဏ်းချုပ်” ရန်ကိုင်၏ အမူအအရာကို မြင်သော် ဟွမ်ကျွမ်းစိတ်ထဲ သံသယရိပ်တို့ ဖြတ်ပြေးသွားခဲ့သည်။

“သူဘယ်လောက် အားကောင်းလဲ ခင်ဗျား စမ်းသပ်ဖူးလား” ရန်ကိုင်သည် ဟွမ်ကျွမ်း၏ အမေးကို ပြန်မဖြေဘဲ ပြန်၍သာ မေးလိုက်သည်။

“မစမ်းဖူးဘူး” ဟွမ်ကျွမ်းက ဖြည်းဖြည်းချင်း ခေါင်းခါလိုက်ပြီး “ယွမ်အာကို ဘယ်လို ကျင့်ကြံရမလဲဘဲ သင်ပေးဖူးတယ်။ သူ့အရည်အချင်းကိုတော့ တစ်ခါမှ မစမ်းသပ်ဖူးဘူး”

“အဲ့ဒါကြောင့်ကိုး”

“ဘာဖြစ်လို့လဲဂိုဏ်းချုပ်၊ ယွမ်အာ၊ သူ… တစ်ခုခု ဖြစ်နေလို့လား” ဟွမ်ကျွမ်း ရုတ်တရက် စိုးရိမ်လာခဲ့သည်။

“ဘာမှမဖြစ်ဘူး” ရန်ကိုင်က ဖြည်းဖြည်းချင်း ခေါ်လိုက်ပြီး လင်းယွမ်အာကို ပြုံးလျက် ကြည့်ရင်း ပြန်ပြောလိုက်သည် “ဒီမိန်းကလေးရဲ့ ခွန်အားက… နည်းနည်း မြင့်လွန်းနေတယ်”

“သူ့ခွန်အားက မြင့်တယ်” ဟွမ်ကျွမ်း ကြောင်သွားခဲ့သည်။

“ဒီအကြောင်းကို ဂိုဏ်းရောက်မှ ပြောကြမယ်။ အခုပြောလို့ မကောင်းဘူး။ ပြီးတော့ ရိုးရိုးလေး ရှင်းပြလို့ ရတာမျိုးလည်း မဟုတ်ဘူး။ ကျုပ်ကိုယ်တိုင်တောင် သိပ်ပြီး သေချာသေးတာ မဟုတ်ဘူး” ရန်ကိုင်သည် အချိန်ကုန်ခံပြီး ရှင်းပြမနေတော့ချေ။

လင်းယွမ်အာသည် စဦးဒြပ်စင် အထွဋ်အထိပ်အဆင့်တွင်သာ ရှိနေသော်လည်း အလွန်ကို ငယ်သေးသည့်အတွက် ယွမ်ချီကိုသုံး၍ မည်ကဲ့သို့ တိုက်ခိုက်ရမည်လဲ ဆိုသည်ကို မသိသေးချေ။ ထို့ကြောင့် သူမ၏ လက်သီးချက်များသည် ခန္ဓာကိုယ်ခွန်အားကို သုံးပြီးတော့သာ ထိုးလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။

သို့သော်လည်း သူမ၏ လက်သီးချက် တစ်ချက်စီတိုင်းသည် မကျင့်ကြံဖူးသော အရွယ်ရောက် လူကြီးတစ်ယောက်၏ လက်သီးချက်များကဲ့သို့ အားကောင်းပေသည်။

တကယ်ကို မယုံကြည်နိုင်စရာပင်။ ပိန်လှီလှီနှင့် အစာအာဟာရ ပြည့်ဝအောင် မစားရသော ခြောက်နှစ်၊ ခုနှစ်နှစ် အရွယ်လောက်သာ ရှိမည်ထင်ရသော မိန်းကလေးသည် ဤမျှအထိ အားကောင်းနေသည်။ မွေးရာပါ ခွန်အားကို ရထားခြင်းပေလော။ ကံမကောင်းစွာဖြင့် ရန်ကိုင်သည် ထိုကဲ့သို့သော ကိစ္စများနှင့် ပက်သက်လာလျှင် အရမ်းကြီး ဗဟုသုတ ကြွယ်ဝခြင်း မရှိသည့်အတွက် ဤကိစ္စကို ဤနေရာတွင် ရပ်ထားလိုက်သည်။ ဂိုဏ်းသို့ ပြန်ရောက်မှသာ သေချာသွားအောင် ထပ်စစ်ဆေးကြည့်ရပေမည်။

“ဟုတ်ကဲ့” ဟွမ်ကျွမ်းလည်း ထိုအကြောင်းကို ထပ်မေးမနေတော့ချေ။ လင်းယွမ်အာသည် ရန်ကိုင်ကို အထင်လွဲနေခဲ့သော်လည်း ဟွမ်ကျွမ်းမှ အကြောင်းစုံကို ရှင်းပြပြီးနောက်တွင် ဆက်ပြီး ငြင်းမနေတော့ချေ။

အိမ်ထဲတွင် ဘာမှထုပ်ပိုးစရာ မရှိသဖြင့် ဟွမ်ကျွမ်းသည် လင်းယွမ်အာ လက်ကိုဆွဲလျက် ပင်လယ်ကမ်းခြေမြို့တော်မှ ချက်ချင်း ထွက်ခွာလာခဲ့သည်။

Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၄၇၆)

ဟွမ်ကျွမ်း ဤနေရာသို့ ရောက်နေခဲ့သည်မှာ နှစ်ပေါင်းများစွာ ရှိနေပြီဖြစ်ကာ ဒေသခံ တစ်ယောက်ဟုပင် ပြော၍ရသည်အထိ ကြာနေခဲ့လေပြီ။ ထို့ကြောင့် ဟင်းလင်းပြင်အစီအရင် မည်သည့် နေရာတွင် ရှိသလဲ ဆိုသည်ကို ကောင်းကောင်း သိပေသည်။ သူမ၏ အကူအညီဖြင့် ရန်ကိုင်သည် ဟင်းလင်းပြင်အစီအရင် ရှိသည့်နေရာဆီသို့ အလွယ်တကူ ရောက်လာနိုင်ခဲ့သည်။

ပင်လယ်မြို့တော်ရှိ ဟင်းလင်းပြင်အစီအရင်အား သူတော်စင်သလင်းကျောက် အလုံအလောက် ပေးချေနိုင်သရွေ့ လူတိုင်း အသုံးပြုနိုင်ပေသည်။ သို့သော် ထိုဟင်းလင်းပြင် အစီအရင်မှတစ်ဆင့် သွားနိုင်သော မြို့များများစားစား မရှိချေ။

ရန်ကိုင်သည် ကျီးနက်မြို့ဆီသို့ တည်နေရာရွေ့ပြောင်းရန် ရွေးချယ်လိုက်သည်။

ကျီးနက်မြို့သည် သဲမီးတောက်နယ်မြေနှင့် နီးသည့်အတွက်ကြောင့် ရွေးချယ်လိုက်ခြင်း မဟုတ်ဘဲ ကြည်လင်ကောင်းကင်ဂိုဏ်းနှင့် နီးသည့်အတွက်ကြောင့် ရွေးချယ်လိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ကျီးနက်မြို့သို့ ရောက်လျှင် ကြည်လင်ကောင်းကင်ဂိုဏ်းနှင့် အဆက်အသွယ်ကို သုံး၍ သဲမီးတောက်နယ်မြေနှင့် အနီးဆုံးမြို့ဆီသို့ အလွယ်တကူ တည်နေရာရွေ့ပြောင်းနိုင်ပေသည်။

သူတော်စင်သလင်းကျောက် ခြောက်သိန်း ပေးချေပြီးနောက် ရန်ကိုင် သုံးယောက်သည် ဟင်းလင်းပြင်အစီအရင်ထဲသို့ ခြေချလိုက်သည်။ အလင်းတစ်ချက် လက်သွားခဲ့ပြီး သုံးယောက်စလုံး ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့သည်။

ယခင်တစ်ခါက ချန်ရှီတောင်း၊ လုယင်၊ အခြားသူများနှင့်အတူ ကျီးနက်မြို့ဆီသို့ တစ်ကြိမ် ရောက်ခဲ့ဖူးသည်။ ဤကျီးနက်မြို့တွင်ပင် ချင်းယွဲ့ကို ပြန်ရှာတွေ့ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။

ကျီးနက်မြို့သို့ လာခဲ့သော်လည်း ဤနေရာတွင် ကြာကြာနေရန် မစဉ်းစားထား။ ဟွမ်ကျွမ်းနှင့် လင်းယွင်အာကို ခေါ်၍ အခြားတစ်နေရာဆီသို့ ပျံသန်းသွားလေသည်။

သုံးရက်ကြာပြီးနောက်တွင် ကျီးနက်မြို့ထက် အဆများစွာ ပိုမိုကြီးမားသော မြို့ကြီး တစ်မြို့ရှေ့သို့ ရောက်လာခဲ့သည်။

“ဂိုဏ်းချုပ်၊ ဘာလို့ဒီကို လာတာလဲ” ဟွမ်ကျွမ်းသည် မြို့ဝင်ဂိတ်ပေါက်ရှိ စကားလုံးများကို ကြည့်ရင်း နားမလည်နိုင်ဟန်ဖြင့် မေးလိုက်သည်။

“ဒီမြို့ထဲမှာ ကျုပ်အသိ နည်းနည်းပါးပါး ရှိတော့ ဒီကနေ ကျုပ်တို့ သွားချင်တဲ့နေရာကို သွားရင် ပိုလွယ်မှာမို့လို့လေ” ပြန်းရှင်းပြလိုက်ပြီးနောက် ဟွမ်ကျွမ်း၏ ကျောပြင်ပေါ်တွင် အိပ်ပျော်နေသော လင်းယွင်အာကို ပြုံးလျက် လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။

ထိုမိန်းကလေးသည် လမ်းတစ်လျှောက်လုံး ဘာမှမလုပ်ခဲ့ရသော်ငြား သုံးရက်ဆိုသော ခရီးတာသည် သူမကဲ့သို့ ကလေးတစ်ယောက်အတွက် အတော်လေး ပင်ပန်းလှသည်။

သူမ တစ်လျှောက်လုံး ပင်လယ်ကမ်းခြေမြို့တွင်သာ နေနေပြီး အပြင်ဘက်သို့ တစ်ခါမှမှ ခရီးမသွားလေဘဲ။ ယခုကဲ့သို့ ဖြစ်သည်မှာ မထူးဆန်းချေ။

ခရီးသွားနေစဉ် တစ်လျှောက်လုံး သူမ အတော်လေး ပျော်ခဲ့သည်။ လှပသော ပန်းများကို တွေ့လျှင် ပြေးခူးသည်။ လိပ်ပြာများ၊ ငှက်များကို တွေ့လျှင် လိုက်ဖမ်းသည်။ ပျော်ရွှင်စွာ ဆော့ကစားပြီး နောက်ဆုံးတွင် သူမ ပင်ပန်းနွမ်းနယ်လာပြီး အိပ်ချင်လာခဲ့သည်။

“သွားကြရအောင်” ရန်ကိုင်သည် ဦးဆောင်၍ မြို့ထဲသို့ ဝင်သွားလိုက်သည်။

ပင်လယ်နက်မြို့တော်… ဤမြို့သည် ကြည်လင်ကောင်းကင်ဂိုဏ်း၏ ဠာနချုပ်နှင့် ကပ်လျက် တည်ရှိနေသော မြို့တစ်မြို့ဖြစ်ကာ ကောင်းကင်ကံကြမ္မာမြို့တော် အရိပ်လခန်းမအတွက် အရေးပါသကဲ့သို့ ဤမြို့သည်လည်း ကြည်လင်ကောင်းကင်ဂိုဏ်း အတွက် အရေးပါပေသည်။

ချန်ရှီတောင်းသည် ရန်ကိုင်အား ယခင်က ဤမြို့သို့ အကြိမ်များစွာ ဖိတ်ခဲ့သော်ငြား ရန်ကိုင်မူ သူ့အလုပ်များဖြင့် တိုင်ပတ်နေသည့်အတွက် တစ်ခါမှ မလာဖြစ်ခဲ့ချေ။ ယခုမှသာ ပထမဆုံးအကြိမ်အဖြစ် လာဖူးခြင်းဖြစ်သည်။

မကြာမီ ရန်ကိုင်တို့သုံးယောက် မြို့သခင်စံအိမ်ဆီသို့ ရောက်လာခဲ့သည်။

မြို့သခင်စံအိမ်သည် ကြီးကျယ်ခမ်းနားသော နန်းတော်ကြီးတစ်လုံး ဖြစ်သည်။ နန်းတော်အား တူညီသော သံချပ်ကာနှင့် လှံတံများကို ကိုင်ဆောင်ထားကြသော မာမာထန်ထန် မျက်နှာထားနှင့် စစ်သည်များစွာက စောင့်ကြပ်နေသည်။

ရန်ကိုင်တို့သုံးယောက် နန်းတော်နားသို့ ချဉ်းကပ်လာသည်နှင့် အစောင့်များထဲမှ တစ်ယောက်က မေးလိုက်လေသည် “ရပ်လိုက်စမ်း။ ဒါက ပင်လယ်နက်မြို့တော်ရဲ့ မြို့သခင် အိမ်တော်ပဲ။ ခွင့်ပြုချက်မရဘဲ ဘယ်သူမှ လာခွင့်မရှိဘူး”

ထိုလူသည် သူတော်စင်ဘုရင် တတိယအဆင့် ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက် ဖြစ်သည်။

ရန်ကိုင်က ပြုံး၍ လက်သီးဆုပ်ကာ ပြန်ပြောလိုက်သည် “မင်္ဂလာပါ မိတ်ဆွေတို့။ ကျုပ်နာမည်က ရန်ကိုင်ပါ၊ မြို့သခင်နဲ့ ဆွေးနွေးချင်တာလေး ရှိလို့ လာခဲ့တာပါ။ သူ့ကို တစ်ချက်လောက် သွားသတင်းပေးလို့ရမလား”

“မြို့သခင်ကို တွေ့ဖို့လာတာလား” ထိုလူ မျက်မှောင်ကြုတ်ဿွားခဲ့သည်။ ဤနေရာသို့ လာသည့်လူတိုင်းသည် မြို့သခင်အား တွေ့ချင်သူများ ဖြစ်သည့်အတွက်ကြောင့် ထိုကိစ္စနှင့် ပက်သက်၍ အံ့အားသင့်နေစရာ မလိုချေ။ သို့သော်လည်း မြို့သခင်အား တစ်ယောက်ယောက်မှ လာတွေ့တိုင်း မြို့သခင်မှ ထိုလူအား ပြန်တွေ့လိမ့်မည်ဟု အာမခံချက်မရှိချေ။ အစောင့်သာ မြို့သခင်နှင့် တွေ့ချင်သူ မည်သူဖြစ်သလဲ ဆိုသည်ကို သေချာ မေးမြန်းမစစ်ဘဲ မြို့သခင်ကို သွားရောက်သတင်းပေးလျှင် အခပ်မသင့် အပြစ်ပေးခံရနိုင်ပေသည်။

သို့သော်လည်း ရန်ကိုင်သည် တန်ခိုးရှင်အဆင့် ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက် ဖြစ်သည့်အတွက် အစောင့်လည်း မဆင်မခြင် မလှုပ်ရှားရဲခဲ့ပေ။ အဆင့်နိမ့်သည့် ကျင့်ကြံသူ တစ်ယောက်သာဆိုလျှင် ချက်ချင်း မောင်းထုတ်လိုက်ပေမည်။

“ခင်ဗျား မြို့သခင်ကို သိလား” အစောင့်က မေးလိုက်သည်။

“မသိဘူး”

“မြို့သခင်ကို မသိဘူး” ထိုလူ အံ့အားသင့်သွားခဲ့သည်။

“ဒါပေမယ့် ခင်ဗျားတို့ ဂိုဏ်းချုပ် ကုကျန်းကိုတော့ သိတယ်” ရန်ကိုင်က ပြုံးလျက် ဆက်၍ ပြောလိုက်သည်။

“ဂိုဏ်းချုပ်ကို သိတာလား” ယခုတစ်ကြိမ် ထိုလူ လုံးဝ အံ့အားသင့်သွားခဲ့သည်။ ဂိုဏ်းချုပ်သည် အမြဲလိုလို တံခါးပိတ်ကျင့်စဉ်ဝင်နေသည့် လူတစ်ယောက် ဖြစ်သည့်အတွက် သူ့မျက်နှာကို မြင်ရခဲလှသည်။ သူပင်လျှင် သူ့ဂိုဏ်း၏ ဂိုဏ်းချုပ်မျက်နှာကို တစ်ခါမှ မမြင်ဖူးချေ။ သို့သော် ဤလူငယ်လေးသည် ဂိုဏ်းချုပ်ကို မြင်ဖူးသည်ဟု ပြောနေသည်။ သူညာပြီး ပြောနေခြင်းလော။

“ဟုတ်တယ်။ ပြီးတော့ ခင်ဗျားတို့ရဲ့ အကြီးအကဲချုပ် မိုယုကိုပါ သိသေးတယ်”

ထိုလူ အသက်ပြင်းပြင်းတစ်ချက် ရှူသွင်းမိလိုက်ပြီး ရန်ကိုင် နောက်တစ်ကြိမ် သေချာ ပြန်ကြည့်လိုက်သည်။ ဂိုဏ်းချုပ်နှင့် အကြီးအကဲမိုယုကို သိလျှင် ထိုလူငယ်လေးသည် အလွန်ကို အဆင့်အတန်း မြင့်မားသည့် လူတစ်ယောက် ဖြစ်ရပေလိမ့်မည်။ ထိုသို့ဆိုလျှင် ထိုလူငယ်လေး အကြောင်းကို သူဘာကြောင့် တစ်ခါမှ မကြားဖူးရသနည်း။

အစောင့်စိတ်ထဲ ဇဝေဇဝါ ဖြစ်သွားသော်လည်း ဤကိစ္စကို ထပ်၍ မနှောင့်နှေးရဲခဲ့ချေ။ ထို့ကြောင့် လေးလေးစားစား လက်သီးဆုပ်၍ ပြန်ပြောလိုက်လေသည် “ကျေးဇူးပြုပြီး ဒီမှာ ခဏစောင့်နေပေးပါ၊ ကျုပ်မြို့သခင်ကို သွားအကြောင်းကြားလိုက်ပါ့မယ်”

“အင်း” ရန်ကိုင် အသာအယာ ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။

အစောင့်ခေါင်းဆောင် မြို့ထဲဝင်သွားပြီးနောက် လက်ဖက်ရည် ခွက်တစ်ဝက်စာ အကြာတွင် သေးငယ်သော ပုံရိပ်လေးတစ်ခု ရန်ကိုင်ဆီသို့ ပြေးလာခဲ့သည်။

ရန်ကိုင် မျက်နှာကို မြင်ပြီးနောက် ထိုလူက အံ့အားသင့်တကြီး ပြောလိုက်လေသည် “တကယ်ပဲ နင်ဖြစ်နေတာကိုး။ နင်ဘာလို့ ဒီရောက်နေတာလဲ”

“ညီမလုယင်လား” ရန်ကိုင်လည်း အံ့အားသင့်သွားခဲ့သည်။ မြို့သခင်စံအိမ်တွင် လုယင်ကို လာတွေ့ရလိမ့်မည်ဟု မထင်ထားခဲ့ချေ။ ချန်ရှီတောင်းနှင့် လုယင်သည် အမြဲ တတွဲတွဲနှင့် ရှိနေတတ်သည်။ ချန်ရှီတောင်းကို တွေ့လျှင် လုယင်ကိုလည်း တွေ့နိုင်ပေသည်။

သို့သော်လည်း အသိတစ်ယောက်နှင့် လာတွေ့မှဖြင့် ယခုကိစ္စသည် ပိုလွယ်သွားလေပြီ။

“ငါဒီအတိုင်း ဖြတ်သွားရုံပဲ။ ဒီမြို့က ဟင်းလင်းပြင်အစီအရင်ကို သုံးချင်လို့ ဒီကို လာခဲ့တာ။ ဒါနဲ့ ညီမလုယင် ဘာလို့ ဒီရောက်နေတာလဲ။ အစ်မချန်ကော” ရန်ကိုင်က ပြန်မေးလိုက်သည်။

“အစ်မချန်က ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်ထဲက ပြန်လာကတည်းက တံခါးပိတ်ကျင့်စဉ် ဝင်နေတယ်။ ငါဘာလို့ ဒီရောက်နေလဲဆိုတော့… ဟဲဟဲ၊ မြို့သခင်က ငါ့အဖေလေ” လုယင်က ပြန်ပြောလိုက်သည်။

ရန်ကိုင် ကြောင်သွားခဲ့သည်။ လုယင်၏ အဆင့်အတန်းသည် ဤမျှ မြင့်လိမ့်မည်ဟု မထင်ထားခဲ့ချေ။ လုယင်သည် အမြဲလိုလို ချန်ရှီတောင်းနောက် လိုက်ပြီး သူမ၏ လက်အောက်ငယ်သား၊ သို့မဟုတ် ညီမငယ်လေး တစ်ယောက်ကဲ့သို့သာ ပြုမူနေသဖြင့် လုယင်သည် အရည်အချင်း အသင့်အတင့်ရှိသည့် ကြည်လင်ကောင်းကင်ဂိုဏ်း၏ တပည့် တစ်ယောက် ဖြစ်သည်ဟုသာ သူထင်ခဲ့သည်။ သို့သော်ငြား သူမ၏ အဆင့်အတန်းသည် ဤမျှပင် မြင့်နေခဲ့သည်။ ပင်လယ်နက်မြို့တော်၏ မြို့သခင် ဖြစ်သည့်အတွက်ကြောင့် သူမ၏ အဖေသည် တန်ခိုးရှင်တတိယအဆင့် ကျိန်းသေ ဖြစ်ပေလိမ့်မည်။

“ရိုင်းလိုက်တာ” သူတို့နှစ်ယောက် စကားပြောနေစဉ် မြို့သခင်စံအိမ်တွင်းမှ အသံတစ်သံ ဟိန်းထွက်လာခဲ့သည်။ ထို့နောက် သက်လတ်ပိုင်းလူကြီးတစ်ဦး ပေါ်လာပြီး မျက်နှာတည်ဖြင့် လုယင်ကို ဆူပူလိုက်လေသည် “ဂိုဏ်းချုပ်ရန်လို ဂိုဏ်းချုပ်တစ်ယောက်ကို နင်ဘယ်လိုလုပ်ပြီး မလေးစားနဲ့ စကားပြောနေရတာလဲ”

ထိုလူသည် လုယင်၏ အဖေဖြစ်သော ပင်လယ်နက်မြို့တော်၏ မြို့သခင် ဖြစ်ပေသည်။

သူမအဖေ၏ စကားကိုကြားသော် လုယင် လျှာလေး တစ်လစ်တစ်လစ် လုပ်လိုက်လေသည်။ ရန်ကိုင်က ရယ်သွမ်းသွေး၍ ပြန်ပြောလိုက်သည် “ဒါမျိုးတွေ လုပ်နေစရာ မလိုပါဘူးဗျာ။ ကျုပ်ညီမလုယင်ကို သိတာကြာနေပြီ။ အရင်ကတည်းက အခုလိုမျိုး ပြောနေကြပဲ။ ကျုပ်ဂိုဏ်းချုပ် ဖြစ်လို့ ကျုပ်တို့ကြားက ဆက်ဆံရေးက ပြောင်းလဲသွားမှာမှ မဟုတ်တာ”

ထိုစကားကို ကြားသည့်အခါ သက်လတ်ပိုင်းလူကြီး၏ မျက်ဝန်းအစုံ ဝင်းလက်သွားခဲ့သည်။ သို့သော် ခေါင်းခါ၍ ဆက်၍ ပြောလိုက်ပေသေးသည် “အဲ့လိုဆိုပေမယ့် ထုံးတမ်းအစဉ်အလာတွေ ရှိသေးတယ်လေ။ ယင်အာ၊ ဂိုဏ်းချုပ်ရန်ကို သေချာနှုတ်ဆက်လိုက်စမ်း”

ထိုစကားကို ကြားသည့်အခါ လုယင် နှုတ်ဆက်ဆူသွားခဲ့သည်။ သို့သော် သူမအဖေ၏ စကားကို မနာခံဘဲ မနေရဲသည့်အတွက် ရန်ကိုင်အား ဦးညွှတ်၍ ပုပ်သိုးသိုးအမူအရာဖြင့် နှုတ်ဆက်လိုက်လေသည်။

ရန်ကိုင်လည်း ဘာမှမတတ်နိုင်ချေ။ သူနည်းနည်းပါးပါး ကူပြောပေးခဲ့သော်လည်း တစ်ဖက်လူသည် အတော်လေး စည်းကမ်းကြီးသည့်လူ ဖြစ်နေသည်မှာ ဆိုးသွားခဲ့သည်။

လုယင်မှ ဦးညွှတ်လိုက်ပြီးနောက် သက်လတ်ပိုင်းလူကြီးက လက်သီးဆုပ်၍ “ဂိုဏ်းချုပ်ရန်ကို နှုတ်ဆက်ပါတယ်။ ကျုပ်က ပင်လယ်နက်မြို့ရဲ့ မြို့သခင် လုရွှမ်းပါ”

“အခုလိုမျိုးတွေ လုပ်နေစရာမလိုပါဘူး မြို့သခင်ရာ။ ကျုပ်ဘက်က ကြိုမပြောဘဲ ရောက်လာလို့ မြို့သခင် စိတ်မကွက်သွားပါနဲ့နော်” ရန်ကိုင်က အလျင်စလို ပြန်ပြောလိုက်သည်။

“ဘယ်ကသာ။ ဂိုဏ်းချုပ်ရန် လာလည်တာ ကျုပ်တို့မြို့အတွက်တောင် ဂုဏ်ရှိသေးတယ်။ ကျေးဇူးပြုပြီး အထဲမှ တစ်ချက်လိုက်နားပါလား။ ကျုပ်ဂိုဏ်းချုပ်နဲ့ အကြီးအကဲချုပ်ကို သတင်း ပို့ထားလိုက်ပြီ ဆိုပေမယ့် သူတို့က နောက်ထပ် နာရီဝက်လောက်ကြာမှ ရောက်လာမှာ။ ဒါကြောင့် ဂိုဏ်းချုပ်ရန် ခဏတော့ စောင့်ရလိမ့်မယ်”

“ဘာမှမဖြစ်ဘူး” ရန်ကိုင် ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။ သူသည် ကုကျန်းနှင့် အကြီးအကဲမိုယုတို့၏ အသက်ကယ်ကျေးဇူးရှင် ဖြစ်နေသည့်အတွက် ထိုနှစ်ယောက်မှ သူ့အား လာတွေ့သည်မှာ အထူးအဆန်းတစ်ခု မဟုတ်ပါချေ။

အထဲသို့ ရောက်လာသည့်အခါ လုရွှမ်းသည် ရန်ကိုင်တို့ ရေချိုး၊ အဝတ်အစားလဲရန်အတွက် အခန်းများ စီစဉ်ပေးလေသည်။ ရန်ကိုင်လည်း ငြင်းမနေခဲ့ပေ။ သူ့ဘာသာ မည်သို့ဖြစ်နေပါစေ သိပ်ဂရုမစိုက်သော်လည်း လင်းယွမ်အာနှင့် ဟွမ်ကျွမ်း တို့နှစ်ယောက် အတော်လေးကို ဖိုသီဖတ်သီ ဖြစ်နေခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် သူတို့ ရေမိုးချိုး အဝတ်အစား လဲရပေဦးမည်။

ရန်ကိုင်သည် တစ်ကိုယ်လုံး လန်းဆန်းသွားအောင် အချိန် အနည်းငယ် ယူလိုက်သည်။ သူ့ကိစ္စပြီးသွားသည့် အချိန်မှာပင် အကြီးအကဲမိုယုနှင့် ကုကျန်းတို့ ရောက်လာခဲ့သည်။

ခဏအကြာတွင် ဧည့်သည်နှင့် အိမ်ရှင်အားလုံး ထိုင်ခုံအသီးသီးတွင် ထိုင်ပြီးသွားခဲ့ကြသည်။ လုရွှမ်းသည် ရန်ကိုင်တို့အား စားသောင်းသောက်ဖွယ်ရာမျိုးစုံနှင့် တည့်ခင်းဧည့်ခံလေရာ ထိုကဲ့သို့သော အစားအသောက်များကို တစ်ခါမှ မမြင်ဖူး၊ မစားဖူးသော လင်းယွမ်အာအဖို့ ပါးစပ်မအား၊ လက်မအား ဖြစ်သွားခဲ့ရလေသည်။ သူမ၏ မြင်ကွင်းထဲရှိ မြင်မြင်သမျှ အစားအစာများကို ပါးစပ်ထဲသို့ တောက်လျှောက် ထိုးထည့်လေသည်။

ထိုမိန်းကလေး၏ အပြုအမူသည် အများသူငှာ မျက်ခုံးတွန့်စရာ ဖြစ်မသွားဘဲ အကုန်လုံး အာရုံစိုက်စရာသာ ဖြစ်လာခဲ့လေသည်။ လုယင်သည် လင်းယွမ်အားဘေးတွင် ထိုင်လျက် သူမအား အစားအသောက်များကို တစ်ခုပြီးတစ်ခု ယူကျွေးလေသည်။ ထိုမိန်းကလေးကို သူမ အတော်လေး နှစ်သက်နေသည့်ပုံပင်။

ဟွမ်ကျွမ်းမှာအတော် တောင့်တောင့်ကြီး ဖြစ်နေခဲ့သည်။ အရိပ်ကြယ်၏ နာမည်ကျော် ဂိုဏ်းချုပ်ကြီးများနှင့် တစ်ထိုင်ခုံထဲ အတူထိုင်ရလိမ့်မည်ဟု သူမ တစ်ဘဝလုံး တစ်ခါမှ အိမ်မက် မက်ဖူးခဲ့ချေ။ ယမန့်နေ့တွင် သူမသည် ဝိဥာဉ်တစ်ရာဆေးလုံးကို ဝယ်ရန်အတွက် သူတော်စင် သလင်းကျောက် ငါးထောင်ကို မတတ်နိုင်သော လူတစ်ယောက်မှ ယနေ့တွင် အရိပ်ကြယ်၏ ကြီးကျယ်ခမ်းနားသော ဂိုဏ်းချုပ်ကြီးများနှင့် တစ်စားပွဲထဲ အတူထိုင်ရသော လူတစ်ယောက် အဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲသွားခဲ့ရသည်။

သူမ ယခုကဲ့သို့ နေနိုင်ရခြင်းမှာ ရန်ကိုင်၏ ကျေးဇူးကြောင့်မှန်း ဟွမ်ကျွမ်း နားလည်ထားသည်။ ထို့ကြောင့် သူမစိတ်ထဲ အနည်းငယ် ရှုပ်ထွေးသွားခဲ့ရလေသည်။

နာရီ အနည်းငယ်ကြာပြီးနောက်တွင် ကောင်ကင်လည်း မှောင်လာပြီး ညအချိန်သို့ ရောက်လာခဲ့သည်။ စားသောက်ပွဲသည်လည်း ပြီးဆုံးသွားခဲ့လေပြီ။ ဟွမ်ကျွမ်းသည် အစားအစာများကို တဝတပြဲ နင်းကန်စားသောက်ထားသည့်အတွက် အိပ်ချင်နေပြီဖြစ်သော လင်းယွမ်အာကို အနားယူရန်အတွက် ပြန်ခေါ်သွားလေပြီ ဖြစ်သဖြင့် ယခု ရန်ကိုင်နှင့် ကြည်လင်ကောင်းကင်ဂိုဏ်း၏ ဂိုဏ်းခေါင်းဆောင်များသာ ကျန်ရစ်တော့သည်။

“အစ်မချန် ဘယ်လိုနေလဲ” ရန်ကိုင်က လက်ဖက်ရည်ကြမ်း တစ်ငုံသောက်ရင်း စိုးရိမ်နေသည့် လေသံဖြင့် မေးလိုက်သည်။

“ဂိုဏ်းချုပ်ကျေးဇူးကြောင့် ကျုပ်တို့အားလုံး ဘာမှမဖြစ်ခဲ့ဘူး” ကုကျန်းက ရန်ကိုင်အား ကျေးဇူးတင်တကြီး ပြောလိုက်သည်။ ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်ထဲသို့ သွားခဲ့သည့် ခရီးသည် အန္တရာယ်ပေါင်း များစွာဖြင့် ပြည့်နှက်နေသည့် ခရီးတစ်ခု ဖြစ်ခဲ့သည်။ ထိုခရီးအတွင်း သုံးယောက်စလုံး အသက်ပျောက်မည့် အန္တရာယ်နှင့် ကြုံတွေ့ခဲ့သော်လည်း ရန်ကိုင်မှ အချိန်မှီ လာရောက်ကယ်ဆယ်ခဲ့သောကြောင့် သုံးယောက်စလုံး သေကံမရောက် အသက်မပျောက် ဖြစ်ခဲ့ရသည်။

သို့သော်လည်း ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်မှ ပြန်ရောက်လာပြီးနောက်၌ ချန်ရှီတောင်း ချက်ချင်း တံခါးပိတ်ကျင့်စဉ် ဝင်သွားလေသည်။ ချန်ရှီတောင်းသည် တန်ခိုးရှင်အဆင့်သို့ ချိုးဖျက်ပြီးပြီးချင်း ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်ထဲသို့ ဝင်သွားခြင်း ဖြစ်ကာ သူမ၏ ရှီကိုပင် မသိပ်သည်းခဲ့ရသေးချေ။ ထို့ကြောင့် ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်မှ ပြန်ရောက်လာပြီးနောက် သူမ၏ ကျင့်ကြံခြင်း အခြေခံကို တည်ငြိမ်အောင် လုပ်ရင်း ရှီကို သိပ်သည်းရန်အတွက် တံခါးပိတ်ကျင့်စဉ် ဝင်သွားခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။

Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၄၇၇)

“သတင်းကောင်းပဲ” ချန်ရှီတောင်း၏ လက်ရှိ အခြေအနေကို သိရပြီးနောက်တွင် ရန်ကိုင် စိတ်အေးသွားနိုင်ခဲ့သည်။

“ဒါနဲ့ ဂိုဏ်းချုပ်ရန် ဘာလို့ ဒီကို ရောက်လာတာလဲ” မိုယုက မေးလိုက်သည်။

“ကံကြမ္မာအကျိုးပေးလို့ပေါ့” ရန်ကိုင်က မဲ့ပြုံးပြုံးလျက် ပင်လယ်နက်မြို့တော်သို့ မည်ကဲ့သို့ ရောက်လာကြောင်းကို အကျဉ်းချုံး ရှင်းပြလိုက်လေသည်။

ထိုကိစ္စနှင့် ပက်သက်လျှင် မိုယုနှင့် ကုကျန်းတို့သည် ရန်ကိုင်ထက် အများကြီး ပိုကံကောင်းပေသည်။ သူတို့ နှစ်ယောက်သည် ကြည်လင်ကောင်းကင်ဂိုဏ်း အနီးအနားတွင် ပြန်ပေါ်လာခြင်း ဖြစ်သဖြင့် ရန်ကိုင်ကဲ့သို့ ဠာနချုပ်ဆီသို့ ပြန်ရောက်ရန်အတွက် အဝေးကြီး သွားနေစရာ မလိုခဲ့ချေ။

“ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်ဆီ သွားခဲ့ခရီးက တကယ်ကို မမျှော်လင့်ထားခဲ့တာတွေချည်းပဲ။ ကြယ်စီရင်စုတစ်ခုလုံး ပွင့်လာတော့ ကျုပ်တို့ အရိပ်ကြယ်တစ်ခုလုံး တော်တော်လေး အထိနာသွားတယ်” ကုကျန်းက သက်ပြင်းချလျက် ပြောလိုက်သည်။

“အို၊ ဘယ်အင်အားစုတွေ အထိနာသွားတာလဲ” ရန်ကိုင် စိတ်ဝင်စားမိသွားသည်။

“အကုန်လုံးတော့ သေချာ လိုက်မရေတွက်ရသေးဘူး။ ဒါပေမယ့် ကျုပ်တို့ သိထားသလောက် သွေးနတ်ဆိုးကျောင်းတော်ရဲ့ ဂိုဏ်းချုပ်နဲ့ ကျောင်းသခင်တို့ ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်ထဲမှာ သေသွားတယ်တဲ့”

ရန်ကိုင်သည် မျက်နှာအမူအရာ တစ်ချက် ပျက်ယွင်းသွားခြင်း မရှိဘဲ တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ဖြင့်သာ ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည်။

သွေးနတ်ဆိုးကျောင်းတော်မှ ခေါင်းဆောင်နှစ်ယောက်ကို သူသတ်လိုက်ခြင်း ဖြစ်သည့် အတွက်ကြောင့် ထိုသတင်းနှင့် ပက်သက်၍ သူအံ့အားသင့်မနေခဲ့ပေ။

ကုကျန်းနှင့် အခြားသူများသည်လည်း သွေးနတ်ဆိုးကျောင်းတော်မှ အကြီးအကဲ နှစ်ယောက်သည် ပြင်ပလောကကြီးမှ ကျင့်ကြံသူများ၏ လက်ထဲတွင် ကျဆုံးသွားခြင်း ဖြစ်မည်ဟု ထင်နေကြသည်။ ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင်အား နည်းနည်းလေမှပင် သံသယမဝင်ခဲ့။ ရန်ကိုင် ဟန်ဆောင်ကောင်းသည့် အတွက်ကြောင့်လည်း ပါပေသည်။ ကုကျန်းက တစ်ချက်နား၍ ဆက်ပြောလိုက်သည် “သူတို့တင် မဟုတ်သေးဘူး။ မိုးကြိုးမုန်တိုင်းဂိုဏ်းရဲ့ အကြီးအကဲချုပ် ချန်ဖုန်းရွှမ်လည်း ပြန်မလာနိုင်ခဲ့ဘူး။ မိုရှောင်ရှန်းကတော့ ပြန်လာနိုင်ပေမယ့် ဒဏ်ရာတော့ ရလာတယ်။ ဖန်သွေးရောင်ဂိုဏ်းရဲ့ ကုန်းရှင်းဟယ်လည်း ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်ထဲမှာပဲ သေသွားတယ်။ အခြားအင်အားစုတွေလည်း အနည်းနဲ့အများတော့ အဆုံးအရှုံး ရှိကြဦးမှာပဲ။ ငါတို့ ကြည်လင်ကောင်းကင်ဂိုဏ်းပဲ ကံကောင်းပြီး အန္တရာယ်ကင်းကင်းနဲ့ ပြန်လာနိုင်ခဲ့တာ”

“ချန်ဖုန်းရွှမ်နဲ့ ကုန်းရှင်းဟယ်တောင် သေသွားတာလား” ရန်ကိုင် အံ့အားသင့်သွားခဲ့သည်။

“ဟုတ်တယ်။ အဲ့သတင်းတွေ ပြန့်မလာသေးပေမယ့် သူတို့ သေသွားတာတော့ လုံးဝ ကျိန်းသေတယ်” ကုကျန်း ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။ ကုကျန်း စကားကို ရန်ကိုင် မယုံသင်္ကာမဖြစ်ခဲ့ချေ။ အင်အားစုကြီးတိုင်းတွင် အခြား အင်အားစုများထဲ ကင်းထောက်လွှတ်ထားသည့် သူလျှိုများစွာ ရှိပေသည်။ ထိုသူလျှိုများ၏ အကူအညီဖြင့် လူသိရှင်ကြား မသိရသေးသော လျှို့ဝှက် သတင်းများစွာကို သိနိုင်ပေသည်။

“အရိပ်လခန်းမက ချင်းတုန်တို့၊ ဖေးကျီတုတို့၊ ဝေကုချန်းတို့ရော အဆင်ပြေကြလား” ရန်ကိုင် စိုးရိမ်တကြီး မေးလိုက်သည်။

“သူတို့ကတော့ ဘာမှမဖြစ်ကြဘူး” မိုယုက ယဲ့ယဲ့လေးပြုံးလျက် “အဲ့တစ္ဆေအိုကြီးချင်းက အပြင်မှာပဲ နေမယ် လုပ်နေလို့ သူတို့အကုန်လုံး ဧကရာဇ်ဥယျာဉ် အတွင်းပိုင်းထဲ မရောက်သွားကြဘူးလေ”

“အဲ့လိုကိုး” ယခုမှပဲ ရန်ကိုင် စိတ်အေးနိုင်တော့သည်။ ချင်းတုန်၏ ဆုံးဖြတ်ချက်နှင့် ပက်သက်၍လည်း အနည်းငယ် အထင်ကြီးမိသွားသည်။ ချင်းတုန်သည် သွေးကြောင်သည့် လူတစ်ယောက် မဟုတ်ချေ။ ဝေကုချန်း သူတို့နှင့် ပါနေသည့် အတွက်ကြောင့်သာ အပြင်တွင် နေကျန်ရစ်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်လောက်သည်။ ဝေကုချန်းသာ မပါလျှင် သူနှင့်ဖေးကျီတု နှစ်ယောက် ဧကရာဇ်ဥယျာဉ် အတွင်းပိုင်းထဲသို့ ကျိန်းသေ ဝင်သွားလောက်ပေသည်။

ထို့ကြောင့်ပဲ ချင်းတုန်တို့ သက်သာရာ ရသွားခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ချန်ဖုန်းရွှမ်နှင့် ကုန်းရှင်းဟယ်တို့ကဲ့သို့ ပညာရှင်ကြီးများပင် တမလွန်ဘဝ ပြောင်းသွားကြရလေရာ ချင်းတုန်တို့သာ မဆင်မခြင် လှုပ်ရှားခဲ့မည်ဆိုလျှင် ကျိန်းသေ ဒုက္ခရောက်ရပေလိမ့်မည်။

ဧကရာဇ်ဥယျာဉ် ပွင့်လာသည့်အတွက်ကြောင့် လူပေါင်းများစွာ အကျိုးအမြတ်များစွာ ရရှိခဲ့ကြသော်လည်း ဂိုဏ်းများစွာတို့လည်း အကျအဆုံးများစွာနှင့် ရင်ဆိုင်ကြုံတွေ့ခဲ့ရသည်။ ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်ထဲသို့ သွားသည့်ခရီးသည် ဤမျှ အန္တရာယ်များလိမ့်မည်ဟု မည်သူမှ မထင်ခဲ့ကြပေ။

ထိုမျှ အန္တရာယ်များလိမ့်မည်မှန်းသာ ကြိုသိထားခဲ့ပါက ယခုလောက် အကျအဆုံး များပြားလိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။

“အခြား ကျင့်ကြံရေးကြယ်တွေနဲ့ ယှဉ်လိုက်ရင် ငါတို့ အရိပ်ကြယ်က တော့်တော့်ကို နောက်ကျလွန်းနေတယ်။ လောကနိယာမတွေကြောင့် ဘယ်သူမှ တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့်ကို မချိုးဖျက်နိုင်တော့ အကုန်လုံး တန်ခိုးရှင်တတိယအဆင့်မှာပဲ သောင်တင်နေကြရတယ်။ နောက်ဆုံး ငါတို့ကို လမ်းညွှန်ပြသပေးနိုင်မယ့် တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့်လည်း မရှိဖြစ်ကုန်ရော။ ပြီးတော့ အခြား ကြယ်တွေနဲ့ ယှဉ်လိုက်ရင် ငါတို့ရဲ့ မှော်ရတနာတွေ၊ ဆေးလုံးတွေက အတော်လေး အဆင့်နိမ့်နေတယ်။ သူတို့နဲ့ တိုက်ခိုက်ရင် လက်တစ်ဖက်ကို နောက်ပြန်ကြိုးတုပ်ပြီး တိုက်နေရသလိုပဲ” ကုကျန်းက ကြိတ်မနိုင်ခဲမရ ဖြစ်နေသည့် ပုံစံဖြင့် ပြောလိုက်သည်။

“ဟုတ်တယ်။ ငါတို့ အရိပ်ကြယ်ပေါ်မှာသာ တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် တစ်ယောက်လောက် ပေါ်လာနိုင်ခဲ့ရင် အခုလို အခြေအနေမျိုးနဲ့ ကြုံတွေ့လောက်မှာ မဟုတ်ဘူး” မိုယုက ဝင်ရောက် ထောက်ခံလိုက်သည်။

“အဲ့လိုဆိုရင်တောင် တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့်ကို ချိုးဖျက်ဖို့က ဘယ်လိုလုပ်ပြီး လွယ်မှာလဲ” လုရွှမ်းက ဝမ်းနည်းနေဟန်ဖြင့် ဖြည်းဖြည်းချင်း ခေါင်းခါရင်း “အရင် နှစ်တစ်သောင်းအတွင်း ဘယ်သူမှ တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့်ကို မချိုးဖျက်နိုင်ခဲ့ဘူး။ သဲမီးတောက်နယ်မြေ ဖွင့်တုန်းက ရလာတဲ့ ဖယောင်းနီသီးတစ်ပိုင်းကို စားပြီး တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့်ကို ချိုးဖျက်ဖို့လုပ်တဲ့ မြူနှင်းမှုန် နန်းတော်က တစ္ဆေအိုကြီးထန်တောင် မအောင်မြင်ခဲ့ဖူးလေ”

“တစ္ဆေအိုကြီးထန်တင် မဟုတ်ဘူး။ ဖန်သွေးရောင်ဂိုဏ်းလည်း ကုန်းရှင်းဟယ်လည်း အတူတူပဲ။ သူလည်း အဲ့ဖယောင်းနီသီး တစ်ပိုင်းကို စားလိုက်သေးတယ်။ ဘာမှသာ ထူးမလာတာ”

“တကယ်တော့ တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့်ကို ချိုးဖျက်ဖို့က လုံးဝကြီး မဖြစ်နိုင်တာတော့ မဟုတ်ဘူး” မိုယုက ဝင်ပြောလိုက်သည် “အရိပ်ကြယ်ပေါ်မှာသာ တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့်ကို မချိုးဖျက်နိုင်လျှင် မချိုးဖျက်နိုင်လိမ့်မယ်။ ဒါပေမယ့် အခြားကြယ်ပေါ်မှာ မချိုးဖျက်နိုင်ဘူးလို့ ဘယ်သူပြောနိုင်မှာလဲ။ ငါတို့သာ အရိပ်ကြယ်ပေါ်က ထွက်သွားလိုက်တာနဲ့ လောကနိယာမတွေကို ဆက်ပြီး စိုးရိမ်နေစရာ မလိုတော့ဘူး။ ကိုယ့်ဘာသာ တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့်ကို ချိုးဖျက်ဖို့ ကြိုးစားရုံပဲ”

ထိုစကားကို ကြားလိုက်သည့်အခါ ကုကျန်းနှင့် လုရွှမ်းတို့ စိတ်အားတက်ကြွသွားခဲ့ကြသည်။

ရန်ကိုင်သည် ထိုသုံးယောက်ကို ကြည့်ရင်း မရယ်ဘဲမနေနိုင်အောင် ဖြစ်သွားခဲ့သည် “စီနီယာတို့ရာ၊ ပြောစရာရှိရင်လည်း တိုက်ရိုက်သာ ပြောလိုက်ပါဗျာ။ ကွေ့ဝိုက်ပြီးတော့ ပြောနေစရာ မလိုပါဘူး”

ရန်ကိုင်၏ တည့်တိုးစကားကြောင့် မိုယုနှင့် ကျန်နှစ်ယောက် အနည်းငယ် ရှက်သွားခဲ့သည်။ ခဏကြာ တုန့်ဆိုင်းနေပြီးနောက် မိုယုက အသာအယာ ချောင်းဟန့်၍ မေးလိုက်လေသည် “ဒီလိုကွာ ရန်ကိုင်ရ၊ ငါတို့ မင်းတို့ဂိုဏ်းရဲ့ ကြယ်သင်္ဘော ပြင်ပလောကကြီးဆီ ခရီးဝေးသွားဖို့ စဉ်းစားထားလား သိချင်နေတာ”

ငါသိနေတယ်…

ရန်ကိုင် ပြုံးလိုက်သည်။ ထိုလူအိုကြီးသုံးယောက် တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် အကြောင်း စကားလာကတည်းက သူတို့ ဘာပြောချင်နေမှန်းကို ရန်ကိုင် ခန့်မှန်းမိလိုက်သည်။ ယခု သူ့ဘက်မှ တည့်မေးလိုက်သည့်အခါ သူထင်ထားသလို ဖြစ်နေကြောင်း တွေ့ရှိလိုက်ရလေသည်။

ထိုသုံးယောက်သည် သူ့တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် ကြယ်သင်္ဘောကို သုံး၍ အရိပ်ကြယ်မှ ထွက်ခွာကာ အခြား ကျင့်ကြံရေးကြယ်တစ်လုံးပေါ်တွင် တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့်သို့ ချိုးဖျက်ရန် ကြိုးစားလိုနေခြင်း ဖြစ်သည်။

လူသားများသည် ဤအတိုင်းသာ ဖြစ်လေသည်။

“ကျုပ်မှာ အဲ့လို အစီအစဉ်တော့ ရှိတယ်ဆိုပါစို့…” ရန်ကိုင်က ယဲ့ယဲ့လေး ပြုံးလိုက်သည်။

ထိုစကားကို ကြားလိုက်သည့်အခါ လူအိုကြီး သုံးယောက်စလုံး အလွန်ကိုမှ စိတ်လှုပ်ရှားသွားခဲ့လေသည်။

“စဉ်းစားထားတာတင် မဟုတ်ဘူး။ မကြာခင် သွားဖို့ လုပ်နေတာ” ရန်ကိုင်က ထပ်ပေါင်း ပြောလိုက်သည်။

“တကယ်ကြီးလား” မိုယု စိတ်လှုပ်ရှားလွန်းသဖြင့် ထရပ်လိုက်မိသည်။

“ဟုတ်တယ်” ရန်ကိုင်က အလေးအနက် အမူအရာဖြင့် ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။

“ကောင်းလိုက်တာ၊ ကောင်းလိုက်တာ” မိုယု စိတ်လှုပ်ရှားစွာ ထအော်ပြီး သူ့လက်နှစ်ဖက်ကို ပွတ်သပ်လျက် ရန်ကိုင်အား မျှော်လင့်တကြီး ကြည့်ကာ မေးလိုက်လေသည် “ဂိုဏ်းချုပ်ရန်၊ ဒီအထိ ရောက်လာပြီဆိုမှတော့ ဒီမိုလည်း ကွေ့ဝိုက်ပြီးတော့ ပြောမနေတော့ဘူး။ ဂိုဏ်းချုပ်ရန် သင်္ဘောပေါ်မှာ လူဘယ်နှစ်ယောက်လောက် သယ်လို့ရလဲ”

“တော်တော်လေးရတယ်”

မိုယု၏ မျက်ဝန်းအစုံ တောက်ပသွားခဲ့သည် အံကြိတ်၍ အလျင်အမြန် ပြောလိုက်သည် “ကျုပ်တို့ ကြည်လင်ကောင်းကင်ဂိုဏ်းကိုရော နှစ်နေရာ၊ မဟုတ်ဘူး တစ်နေရာစာလောက် ပေးလို့ရလား”

ကုကျန်းနှင့် လုရွှမ်းတို့သည်လည်း ရန်ကိုင်အား မျှော်လင့်တကြီး ကြည့်နေခဲ့သည်။ ကုကျန်းက အလျင်အမြန် ထပ်ပေါင်းပြောလိုက်လေသည် “ငါတို့ဘက်က အလကားမယူဘူး။ အဲ့တစ်နေရာစာကို တန်ရာတန်ကြေးပေးပြီး ပြန်ဝယ်မှာ”

“တစ်နေရာဆို လုံလောက်တာလား” ရန်ကိုင်က အံ့အားသင့်နေသည့် လေသံဖြင့် ပြန်မေးသည်။

“လုံလောက်တယ်” ကုကျန်းက ခေါင်းညိတ်လိုက်သည် “ဖြစ်နိုင်ရင် တစ်ယောက်တည်း မဟုတ်ဘူး။ နှစ်ယောက်၊ သုံးယောက်လောက် ထွက်သွားချင်တာ။ ဒါပေမယ့် ငါတို့ အများကြီးသာ စုပြုံထွက်သွားရင် ကြည်လင်ကောင်းကင်ဂိုဏ်းကို စောင့်ကြပ်မယ့်လူ ဘယ်သူမှ ရှိတော့မှာ မဟုတ်ဘူး။ တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့်က ချိုးဖျက်ဖို့ လွယ်တာမှာ မဟုတ်တာ။ ဒါကြောင့် တစ်ယောက်လောက် ကြိုးစားကြည့်ရင် လုံလောက်ပြီ”

“အဲ့လိုဆိုရင် ကျုပ်သဘောတူလို့ရတယ်” ရန်ကိုင်က ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။

ထိုစကားကို ကြားသည့်အခါ ကြည်လင်ကောင်းကင်ဂိုဏ်းမှ သုံးယောက်စလုံး ပျော်သွားခဲ့ကြသည်။ တစ်နေရာစာအား မည်သူ့ကို ပေးရမလဲ ဆိုသည် ကိစ္စကိုမူ သူတို့ဘာသာ ဆုံးဖြတ်ကြပေလိမ့်မည်။ ရန်ကိုင် ဝင်ဆုံးဖြတ်ပေးစရာ မလိုပေ။

ထို့နောက် ကြယ်သင်္ဘော စထွက်မည့်အချိန်ကို ဆုံးဖြတ်ပြီးသွားသည်နှင့် သူတို့အား သတင်းပေးမည်ဖြစ်ကြောင်း ပြောခဲ့သည်။ လောလောဆယ်တော့ သူတို့အနေဖြင့် စိတ်ရှည်ရှည် ထိုင်စောင့်နေရန် လိုအပ်ပေသည်။ လူအိုကြီးသုံးယောက်လည်း မည်သည့် ငြင်းဆန်စကားမှ မပြောခဲ့ပေ။

တစ်ညတာ အနားယူပြီး နောက်တစ်နေ့တွင် ကြည်လင်ကောင်းကင်ဂိုဏ်းမှ ပညာရှင်များကို နှုတ်ဆက်စကားဆို၍ ဟွမ်ကျွမ်းနှင့် လင်းယွမ်အာကိုခေါ်ကာ ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။

ကုကျန်းနှင့် အခြားသူများသည် ရန်ကိုင်အား ခဏမျှ ထပ်နေစေချင်သော်လည်း ရန်ကိုင်၌ အခြားလုပ်စရာကိစ္စများ ရှိနေလိမ့်မည်မှန်းကို သိထားကြသည်။ ထို့ကြောင့် သူ့အား တားမနေဘဲ ပင်လယ်နက်မြို့ရှိ ဟင်းလင်းပြင်အစီအရင်ဆီသို့ ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ လိုက်ပါ ပို့ဆောင်ပေးလိုက်ကြသည်။

ရန်ကိုင်၏ ဦးတည်ချက်သည်ကား သွေးနတ်ဆိုးမြို့တော် ဖြစ်သည်။

သွေးနတ်ဆိုးမြို့တော်သည် သွေးနတ်ဆိုးကျောင်းတော်မှ ထိန်းချုပ်ထားသော မြို့တစ်မြို့ဖြစ်ပြီး သဲမီးတောက်နယ်မြေနှင့် အလွန်နီးပေသည်။

သွေးနတ်ဆိုးမြို့တော်သို့ ရောက်လာသည့်အခါ သွေးနတ်ဆိုးမြို့တော်တစ်ခုလုံး ကသောင်းကနင်း ဖြစ်နေသည်ကို တွေ့ရှိလိုက်ရသည်။

သွေးနတ်ဆိုးမြို့တော်၏ ဟင်းလင်းပြင်အစီအရင်ဆီသို့ ရောက်လာချိန်တွင် မြို့တော်၏ မိုးမြေစွမ်းအင်များ ကသောင်းကနင်း ဖြစ်နေပြီး တိုက်ခိုက်နေသော လူပေါင်းများစွာကို တွေ့လိုက်ရသည်။

သွေးနတ်ဆိုးကျောင်းတော်၏ ဂိုဏ်းချုပ်နှင့် အကြီးအကဲချုပ်သည် ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်ထဲ၌ ကျဆုံးသွားသည့်အတွက် လက်ရှိ သွေးနတ်ဆိုးကျောင်းတော်တွင် အုပ်ချုပ်သူ ကင်းမဲ့နေသည်။ အကြီးအကဲများစွာသည် ထိုရာထူးအတွက် အပြင်းအထန် ပြိုင်ဆိုင်နေကြသဖြင့် ခေါင်းဆောင်ရာထူး လုပွဲဖြစ်ပွားကာ အကျိုးဆက်အနေဖြင့် မြို့တော်တစ်ခုလုံး တိုက်ပွဲများ ဖြစ်ကုန်ကြလေသည်။

သွေးနတ်ဆိုးကျောင်းတော်သည် အချင်းချင်း ပြန်လည် တိုက်ခိုက်ခြင်းကို အထူး အလေးပေးသော အင်အားစုတစ်ခု ဖြစ်သည့်အတွက် ဂိုဏ်းသားများ အချင်းချင်း တိုက်ခိုက်ကြရာမှာ အကျိုးဆက်ကြောင့် သွေးနတ်ဆိုးမြို့တော်တစ်ခုလုံး ပရမ်းပတာ ဖြစ်ကုန်ကြရလေသည်။

ဟင်းလင်းပြင်အစီအရင်ကိုလည်း စောင့်ကြပ်နေသည့်လူ တစ်ယောက်မှ မရှိတော့ချေ။ လက်ရှိ သွေးနတ်ဆိုးမြို့တော်သည် တိုက်ပွဲကွင်းပြင်ကြီးတစ်ခု ဖြစ်နေခဲ့လေပြီ။

သွေးနတ်ဆိုးမြို့တော်သို့ ရောက်လာပြီးနောက် သူ့ကောင်းကင်စိတ်အာရုံဖြင့် မြို့တစ်မြို့လုံးကို လွှမ်းခြုံကြည့်လိုက်သည်။ သူစိတ်ပူစရာ ဘာမှ ရှိမနေသည်ကို မြင်သော် ဟွမ်ကျွမ်းနှင့် လင်းယွမ်အာကို သူတော်စင်ချီဖြင့် ရစ်ပတ်၍ မြို့အစွန်သို့ ထွက်လာခဲ့သည်။

လမ်းတွင် ရန်ကိုင်တို့အား တိုက်ခိုက်ရန် ကြိုးစားသည့်လူများစွာ ရှိခဲ့သော်လည်း အကုန်လုံးသည် ရန်ကိုင်၏ စွမ်းအားအောက်တွင် ပြားပြားမှောက်ခဲ့ရသည်။

သူ့လက်ရှိ ခွန်အားအရ တန်ခိုးရှင်တတိယအဆင့်ကိုပင် မကြောက်လေရာ ထိုခွေးလေ၊ ခွေးလွင့်များကို ဘာကြောင့် စိုးရိမ်နေရဦးမည်နည်း။

မကြာမီ ရန်ကိုင် မည်မျှ ကြောက်မက်ဖွယ်ရာ ကောင်းသလဲ ဆိုသည်ကို သွေးနတ်ဆိုး ကျောင်းတော်မှ တပည့်များ သိသွားသည့်နောက် မည်သူမှ သူ့လမ်းကို မပိတ်ရဲတော့ပေ။ ထို့အပြင် ရန်ကိုင်သည် မြို့ကို ဖြတ်ရုံဖြတ်သွားနေခြင်း ဖြစ်သည်။ သူတို့ ပြဿနာထဲတွင် ဝင်ပါရန် ကြိုးစားနေသူတစ်ယောက် မဟုတ်။ ထို့အပြင် မည်သူကမှလည်း ကိုယ့်သေတွင်း ကိုယ်မတူချင်းကြပေ။

ထို့အတွက်ကြောင့် အသက် တစ်ဆယ်ရှိုက်စာကျော်တွင် ရန်ကိုင်တို့ သုံးယောက်သည် သွေးနတ်ဆိုးမြို့တော်မှ ထွက်လာနိုင်ခဲ့လေသည်။ သွေးနတ်ဆိုးမြို့တော်မှ ထွက်လာပြီးနောက် မိုင်တစ်သိန်းအကွာတွင် ရှိနေသော သဲမီးတောက်နယ်မြေဆီသို့ ချက်ချင်း ပျံသန်းသွားခဲ့သည်။

တစ်ရက်ကြာပြီးနောက်တွင် သဲမီးတောက်နယ်မြေ အပြင်ဘက်ရှိ လှပသော နန်းတော် တစ်လုံးဆီသို့ ရောက်လာခဲ့သည်။

ထိုနန်းတော်ကို အထက်စကြာဝဠာဂိုဏ်းမှ တပည့်များ သွားရလာရ လွယ်ကူစေရန် အတွက် ယန်ယန်မှ တည်ဆောက်ပေးထားခြင်း ဖြစ်သည်။ ထိုနန်းတော်ထဲတွင် ဟင်းလင်းပြင် အစီအရင်တစ်ခု ရှိနေပေသည်။

သဲမီးတောက်နယ်မြေသည် အလွန်ကိုမှ ကျယ်ပြောသည့်အတွက် ကြယ်လွန်းပျံကိုသုံး၍ ပျံသန်းသွားမည်ဆိုပါက ဤနေရာမှနေ၍ အထက်စကြာဝဠာဂိုဏ်းဆီသို့ ရောက်ရန် အနည်းဆုံး တစ်ရက်၊ နှစ်ရက်ခန့် အချိန်ယူရပေလိမ့်မည်။ ဤဟင်းလင်းပြင် အစီအရင်နှင့် ဆိုပါက တပည့်များ၏ သွားလာရေးခရီး ပို၍ လွယ်ကူလျင်မြန် သွားနိုင်ပေသည်။

လက်ရှိတွင် ထိုနန်းတော်ကို စောင့်ကြပ်နေသည့် တပည့်နှစ်ယောက် ရှိနေခဲ့သည်။ နှစ်ယောက်စလုံးသည် သူတော်စင်တတိယအဆင့်များသာ ဖြစ်ကြသော်လည်း အထက်စကြာဝဠာ ဂိုဏ်းဆိုသော အမည်နာမကြောင့် မည်သူမှ ထိုနှစ်ယောက်ကို လာရန်မစရဲကြပေ။ ထို့အပြင် ဤနန်းတော်ကို ကာကွယ်ရန်အတွက် ယန်ယန်မှ ခင်းကျင်းထားသော အကာအကွယ် အစီအရင် တစ်ခုလည်း ရှိသေးသည်။ သူတို့ မနိုင်သည့် ကျင့်ကြံသူ တစ်ယောက်ယောက် ကျူးကျော်လာလျှင် ထိုတပည့်များအနေဖြင့် အကာအကွယ်မှ ရန်သူများကို တားဆီးထားစဉ် ဟင်းလင်းပြင်အစီအရင်ကိုသုံး၍ ဠာနချုပ်သို့ အချိန်မှီ ပြန်ပြေးနိုင်ပေသည်။

Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၄၇၈)

ထိုဟင်းလင်းပြင်အစီအရင်ဖြင့် အထက်စကြာဝဠာဂိုဏ်းဆီသို့ ရန်ကိုင် အလွယ်တကူ ရောက်လာနိုင်ခဲ့သည်။

နန်းတော်ထဲ လူဝင်လာစဉ် အစောင့်တပည့်များ နိုးနိုးကြားကြား ဖြစ်သွားကြသော်လည်း ရန်ကိုင် ဖြစ်နေမှန်း သိလိုက်သည့်နောက်တွင် သူ့အား ချက်ချင်းပဲ ဦးညွှတ်လိုက်ကြသည်။

“ယန်ယန်နဲ့ အကြီးအကဲရီတို့ ပြန်လာပြီလား” ရန်ကိုင်က ရောက်ရောက်ချင်း တန်းမေးလိုက်၏။

“ဒုဂိုဏ်းချုပ်ယန်နဲ့ အကြီးအကဲရီတို့ လွန်ခဲ့တဲ့ ငါးရက်ကတည်းက ပြန်ရောက်လာပါတယ် ဂိုဏ်းချုပ်” တစ်ယောက်တစ်ယောက်က အလျင်အမြန် ပြန်ဖြေလိုက်သည်။

ထိုအခါမှ ရန်ကိုင် သက်ပြင်းချလိုက်နိုင်သည်။ ယန်ယန်နှင့် ရီရှီယွင်တို့ မည်သည့် အန္တရာယ်နှင့်မှ ကြုံတွေ့ရလိမ့်မည် မဟုတ်ဟု ထင်ထားခဲ့သော်လည်း ထိုအရာသည် သူ့ခန်မှန်းချက် သက်သက်သာ ဖြစ်သည့်အတွက် စိတ်မအေးနိုင်ခဲ့ချေ။ ယခု သူတို့၏ အခြေအနေကို သိလိုက်ရတော့မှပဲ စိတ်အေးနိုင်တော့သည်။

“ဒါပေမယ့် သူတို့ ပြန်ရောက်လာတုန်းက ဒုဂိုဏ်းချုပ်ယန်က သတိလစ်နေပါတယ်။ အကြီးအကဲချုပ်ရီက သူ့ကို သယ်လာခဲ့တာပါ” ထိုတပည့်က ထပ်ပေါင်းပြောလိုက်သည်။

ရန်ကိုင် ထိတ်လန့်သွားခဲ့ပြီး ချက်ချင်းပဲ မေးခွန်းအနည်းငယ် ထပ်မေးလိုက်သည်။ ကံမကောင်းစွာဖြင့် ထိုတပည့်သည် ယန်ယန် ဒဏ်ရာရထားသလား၊ ဘာကြောင့် သတိလစ်နေလဲ ဆိုသည့်အကြောင်းကို မသိထားခဲ့ပေ။

“ငါနားလည်ပြီ။ မင်းတို့ အလုပ်မင်းတို့ ဆက်လုပ်နှင့်ကြ” ပြောပြီးသည်နှင့် ပန်းတစ်ရာ တောင်ဆီ အလျင်အမြန် ထွက်ခွာသွားလေသည်။

လမ်းတွင် ဝူရီ၊ ချင်းယွဲ့တို့နှင့် သွားတိုးခဲ့သည်။ ရန်ကိုင် ပြန်ရောက်လာသည့် အကြောင်း သတင်းကြာသဖြင့် အပြေးလာကြခြင်း ဖြစ်သည်။

နှစ်ယောက်စလုံးလည်း အတော်လေးကိုမှ စိတ်ပူနေသဖြင့် တစ်ယောက်နာမည် တစ်ယောက်ပင် ခေါ်မနေကြတော့ဘဲ လိုရင်းကိုသာ တန်းပြောလိုက်လေသည် “အကြမ်းဖျင်းကို ငါသိပြီးသွားပြီ။ ယန်ယန် ဘယ်လို ဒဏ်ရာရလာလဲ နင်တို့သိလား” ရန်ကိုင်က ပျံသန်းနေရင်း မေးလိုက်သည်။

အမျိုးသမီး နှစ်ဦးစလုံး ခေါင်းခါလိုက်ကြပြီး ချင်းယွဲ့က ရှင်းပြလိုက်သည် “သူတို့ ပြန်လာကတည်းက အကြီးအကဲချုပ်ရီ တစ်ခါမှ လူမြင်ကွင်းကို ထွက်မလာသေးဘူး။ ဒါကြောင့် ငါတို့လည်း ဘာမှ မသိရဘူး”

“နားလည်ပြီ။ ငါကိုယ်တိုင် သွားကြည့်လိုက်မယ်” ရန်ကိုင် မျက်မှောင်ကြုတ်သွားခဲ့ပြီး ပန်းတစ်ရာတောင်သို့ ပြေးထွက်သွားရန် လုပ်သည်။

ထိုအခြင်းအရာကို မြင်သော် ဝူရီက ရန်ကိုင်အား အလျင်အမြန် လှမ်းတားလိုက်လေသည် “သူတို့ ပန်းတစ်ရာတောင်မှာ မဟုတ်ဘူး”

“ဒါဆို သူတို့ ဘယ်မှာလဲ”

“ခြောက်လွှာမှာ…”

“ခြောက်လွှာ” ရန်ကိုင် ပို၍ မျက်မှောင်ကြုတ်သွားခဲ့လေသည်။

ခြောက်လွှာမြောက်သည် ဝါးသစ်တောလေးနှင့် အိမ်လေး တည်ရှိနေသည့် သဲမီးတောက်နယ်မြေ၏ ခြောက်လွှာမြောက်ဖြစ်သည်။ ထိုနေရာသည် ယခင်က မဟာဧကရာဇ် နေခဲ့သည့် နေရာဖြစ်ရာ အကြီးအကဲချုပ်ရီသည် ယန်ယန်အား ထိုနေရာဆီသို့ ဘာကြောင့် ခေါ်သွားခဲ့သနည်း။ မဟာဧကရာဇ် တကယ်ကြီး ပြန်နိုးလာခြင်းပေလော။

သူ့ရင်ထဲ မသက်မသာ ခံစားချက်တစ်ခု ဖြစ်ပေါ်လာခဲ့သည်။

ထိုနေရာတွင် ခဏမျှ ရပ်နေပြီးနောက် အသက်ပြင်းပြင်းတစ်ချက် ရှူသွင်းလျက် ပြောလိုက်သည် “ငါတစ်ချက် သွားကြည့်လိုက်မယ်။ ဒါနဲ့ ဧည့်အကြီးအကဲဟွမ်ကို နင်မှတ်မိသေးတယ်မလား ဝူရီ။ ငါသူ့ကို လမ်းမှာတွေ့ကို ပြန်ခေါ်လာလိုက်တယ်။ သူ့အတွက် နေရာတစ်ခုခု ပြင်ပေးထားလိုက်ပါလား”

“ဟုတ်ကဲ့” ဝူရီ အလျင်အမြန် ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။ ဟွမ်ကျွမ်းကို သူမ မြင်ပေသည်။ သို့သော် ယန်ယန်ကိစ္စကို စိတ်ပူနေရသည့်အတွက် သူမအား သွားနှုတ်ဆက်ရန် အချိန်မရခဲ့ပေ။

ချက်ချင်းဆိုသလို ရန်ကိုင်၏ ပုံရိပ် ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့ပြီး ခြောက်လွှာမြောက်ဆီသို့ ချက်ချင်း ဦးတည်သွားလေသည်။

အထက်စကြာဝဠာဂိုဏ်းသည် လေးလွှာမြောက်တွင် တည်ရှိနေခြင်း ဖြစ်သည့်အတွက် ခြောက်လွှာမြောက်နှင့် အလွှာနှစ်လွှာ ခြားနေသည်။ ထိုအလွှာနှစ်လွှာထဲတွင် အလွန်ကိုမှ အားကောင်းသော မီးတောက်အလွှာတစ်လွှာ ရှိနေခဲ့သည်။ သို့သော် ရန်ကိုင်တွင် ကြယ်ဧကရာဇ် တံဆိပ်ပြား ရှိနေသည့်အတွက် ထိုမီးတောက်အလွှာ၏ အပူချိန်ကို ကြောက်နေစရာ မလိုချေ။

နေ့တစ်ဝက်ကြာပြီးနောက်တွင် ဝါးသစ်တောရှေ့သို့ ရန်ကိုင် ရောက်လာခဲ့သည်။

ရန်ကိုင် ရောက်လာမည်ကို ကြိုသိထားသည့်အလား ရီရှီယွင်သည် သူ့အား အပြင်ဘက်၌ ရပ်စောင့်နေခဲ့သည်။ ရန်ကိုင် မြင်သည့်နောက် အနည်းငယ် ရှုပ်ထွေးသည့် အမူအရာဖြင့် ရီရှီယွင်က ပြောလိုက်သည် “လက်အောက်ငယ်သား ဂိုဏ်းချုပ်ကို နှုတ်ဆက်ပါတယ်”

“ယန်ယန် အထဲမှာလား” ရန်ကိုင်သည် အထဲသို့ ဝင်သွားမည် ပြုလိုက်သည်။

သို့သော် သူအထဲသို့ မဝင်ရသေးခင်မှာပဲ ရီရှီယွင်သည် သူ့တွင်း ပိတ်ရပ်လိုက်လေ၏။

“ဒါဘာသဘောလဲ” ရန်ကိုင်သည် မျက်လုံးမှေးစဉ်းလျက် ရီရှီယွင်အား စိုက်ကြည့်လိုက်၏။

“ကျွန်မကို ခွင့်လွှတ်ပေးပါ ဂိုဏ်းချုပ်၊ မဒမ်က ဘယ်သူ့ကိုမှ တွေ့ခွင့်မပေးဖို့ အမိန့်ပေးထားလို့ပါ” ရီရှီယွင်က တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ဖြင့် ပြန်ပြောသည်။

“ကျုပ်ကိုတောင်လား” ရန်ကိုင် မျက်မှောင်ကြုတ်သွား၏။

“ဟုတ်ပါတယ်” ရီရှီယွင်က ခေါင်းညိတ်၍ “လက်အောက်ငယ်သားက မဒမ် ပေးထားတဲ့ အမိန့်အတိုင်း လုပ်နေတာပါ၊ ဂိုဏ်းချုပ် လက်အောက်ငယ်သားကို အရှက်ရအောင် ကျေးဇူးပြုပြီး မလုပ်ဖို့ တောင်းဆိုပါတယ်”

“ခင်ဗျားကို အရှက်ရအောင်လုပ်တာ” ထိုစကားကြောင့် ရန်ကိုင် ထရယ်မိလိုက်သည် “စိတ်ဝင်စားစရာပဲ… ကျုပ်သူ့ကို တွေ့ပဲ တွေ့ချင်တာလေ။ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ခင်ဗျားကို အရှက်ရအောင် လုပ်ရမှာလဲ။ ပြီးတော့ ကျုပ်သူ့ကို တစ်ခါမှ မတွေ့ဖူးတာလည်း မဟုတ်”

“ကျေးဇူးပြုပြီး လက်အောက်ငယ်သားကို ခွင့်လွှတ်ပေးပါ ဂိုဏ်းချုပ်” ရီရှီယွင်သည် ရန်ကိုင်လမ်းတွင်သာ ပိတ်မြဲ ပိတ်ရပ်နေခဲ့သည်။

ရန်ကိုင်သည် မျက်မှောင်ကြုတ်လျက် ရီရှီယွင်အား ခဏမျှကြာအောင် စိုက်ကြည့်နေပြီးနောက် အလေးအနက် လေသံဖြင့် မေးလိုက်လေသည် “ယန်ယန်က ခင်ဗျားကို ဒီလို အမိန့်မျိုး ပေးထားနိုင်တယ်ဆိုတော့ သူဘာမှမဖြစ်ဘူးလို့ ကျုပ်ယူဆလိုက်မယ်။ ဒါဆို သူသတိလစ်နေတယ်လို့ တပည့်တွေက ဘာလို့ ပြောတာလဲ”

“မဒမ် တကယ်ကို သတိလစ်နေတာပါ။ ဒါပေမယ့် ဘာမှတော့မဖြစ်ဘူး။ တစ်ခုပဲ…”

“ဘာတစ်ခုလဲ”

ရီရှီယွင် တိတ်ဆိတ်သွားခဲ့သည်။

ရီရှီယွင်အား ခဏကြာသည်အထိ စိုက်ကြည့်ပြီးနောက် ရန်ကိုင် တစ်ခုခုကို ခန့်မှန်းသွားမိလိုက်ပြီး မျက်လုံးမှေးစဉ်း၍ ပြောလိုက်လေသ်ည “ကောင်းပြီလေ။ ကျုပ်တစ်ခုပဲ မေးတော့မယ်။ ဒါပေမယ့် အဲ့မေးခွန်းကို အကြီးအကဲချုပ် ဘာမှ မဖုံးမကွယ်ဘဲ မှန်မှန်ကန်ကန် ဖြေဆိုပေးစေချင်တယ်”

“မေးပါဂိုဏ်းချုပ်” ရီရှီယွင် ခေါင်းမော့လိုက်ပြီး ဆံပင်ကို သူမ၏ နားသယ်နောက်သို့ သပ်တင်လိုက်လေသည်။

“အထဲမှာ ရှိနေတာ ကျုပ်သိတဲ့ ယန်ယန်လား၊ ဒါမှမဟုတ်… ခင်ဗျားရဲ့ မဒမ်လား”

“နှစ်ယောက်စလုံးပါပဲ” ရီရှီယွင်မျက်နှာထက် မဲ့ပြုံးတစ်ပွင့် ပွင့်လာခဲ့သည်။

“ကျုပ်နားလည်ပြီ” ရန်ကိုင်သည် အသာအယာ ခေါင်းညိတ်လျက် “အဲ့လိုဆိုမှတော့ ဒီကိစ္စက မဟာဧကရာဇ် နိုးထတာနဲ့ ပက်သက်နေတာပေါ့၊ ကျုပ်နားလည်သွားပြီ”

ဧကရာဇ်ဥယျာဉ် ပွင့်လာပြီးနောက် မဟာဧကရာဇ် နိုးထလာလိမ့်မည်ဟု ယန်ယန် တစ်ချိန်က ပြောခဲ့ဖူးသည်။ ယန်ယန် ပြောသည်ကို သေချာနားမလည်ခဲ့သော်ငြား သူကြားရမည့် အဖြေသည် သူမကြားချင်ဆုံး အဖြေဖြစ်နေမည် စိုးသည့်အတွက် အသေးစိတ် မမေးမြန်းခဲ့ချေ။

သူ့စိတ်ထဲတွင်မူ ဘာဖြစ်မလဲဆိုသည်ကို ခန့်မှန်းပြီးနေခဲ့လေပြီ။ ယနေ့ သူ့ခန်မှန်းချက်တို့ကို အတည်ပြုနိုင်ခဲ့သည်။

မဟာဧကရာဇ် နိုးထာလာပြီ ဖြစ်သည့်အတွက်ကြောင့် ဝိဥာဉ်ကိုယ်ပွားဖြစ်သော ယန်ယန်သည် သူမဘာသာ တစ်သီးတစ်ခြား မရပ်တည်နိုင်တော့ချေ။ ယန်ယန်သည် မဟာဧကရာဇ်၏ အစစ်အမှန် ခန္ဓာကိုယ်နှင့် အတူတကွ ပေါင်းစပ်သွားခဲ့လေပြီ။ ထို့ကြောင့်ပင် ရီရှီယွင်သည် သူ့အား ဤကဲ့သို့ အဖြေမျိုး ပေးလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။

“ဂိုဏ်းချုပ်က ဥာဏ်ကောင်းတဲ့လူပဲ၊ အထဲက အခြေအနေကို နားလည်လောက်မှာပေါ့” ရီရှီယွင်က ထူးမခြားနားဟန်ဖြင့် ပြောလိုက်သည်။

“ကျုပ်နားလည်လည်တယ်။ ယန်ယန် ဘာဖြစ်သွားမလဲ ဆိုတာပဲ သိချင်တာ”

“သူက မဒမ်၊ မဒမ်က သူပဲဆိုတော့ သူဘာမှဖြစ်သွားမှာ မဟုတ်ဘူး”

ရန်ကိုင် အသာအယာ ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။ လက်ရှိ ရလဒ်သည် အရမ်းကြီး မဆိုးလှသည့် အတွက် သူ့အနေဖြင့် လက်ခံနိုင်ပေသေးသည်။ သူဖြစ်စေချင်သလို ဖြစ်မလာခဲ့သော်ငြား အဆိုးဆုံး ရလဒ်လည်း မဟုတ်ပါချေ။

ထိုကဲ့သို့ စဉ်းစားမိလိုက်သော် ယန်ယန် မည်ကဲ့သို့ ရှိနေသလဲ သိရလေအောင် မျက်လုံးပိတ်၍ အိမ်လေး၏ အတွင်းပိုင်းကို စစ်ဆေးကြည့်လိုက်သည်။ ရီရှီယွင်သည် ပါးစပ်ဟ၍ တစ်ခုခုပြောရန် လုပ်လိုက်သော်လည်း ဘာမှမပြောဖြစ်လိုက်ခဲ့ချေ။

ရန်ကိုင်၏ ကောင်းကင်စိတ်အာရုံသည် အိမ်လေးကို အလွယ်တကူ ထိုးဖောက်သွားပြီး မကြာမီ တတိယထပ်ရှိ အခန်းတစ်ခန်းထဲတွင် လဲလျောင်းနေသော ယန်ယန်ကို တွေ့သွားခဲ့သည်။ လက်ရှိတွင် ယန်ယန်သည် ဝါးကုတင်တစ်လုံးပေါ်တွင် ငြိမ်သက်စွာ အိပ်စက်နေခဲ့သည်။

သူမပုံစံသည် သူသိခဲ့သည် ယန်ယန်၏ ပုံစံနှင့် ဘာမှမကွာချေ။ အတူတူသာ ဖြစ်သည်။

ရန်ကိုင်၏ ကောင်းကင်စိတ်အာရုံ ယန်ယန်ပေါ် ရောက်သွားသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် အိပ်စက်နေသော နဂါးတစ်ကောင်အား သွားကြည့်လိုက်မိသလို ရန်ကိုင်စိတ်ထဲ အကြောက်တရားတို့ အလိုလို ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။

ချက်ချင်းဆိုသလို ရန်ကိုင်၏ ဝိဥာဉ်တစ်ခုလုံး တဆတ်ဆတ် တုန်ခါသွားပြီး သူ့ရင်ထဲ အန္တရာယ်ကြီးတစ်ခုခု ရောက်လာတော့မည်ကဲ့သို့ ခံစားလိုက်ရသည်။

ထို့နောက်တွင် သူ့ခေါင်းတစ်ခုလုံး ထိုးကိုက်လာပြီး မျက်လုံးအစုံသည်လည်း ချက်ချင်း ပွင့်လာခဲ့သည်။ မျက်နှာတစ်ပြင်လုံး ဖြူလျော်သွားခဲ့ပြီး ဒယီးဒယိုင် ဖြစ်သွားကာ နောက်ပြန် လဲကျလုမတတ် မဖြစ်သွားခဲ့သည်။

“ဂိုဏ်းချုပ် အဆင်ပြေရဲ့လား” ရီရှီယွင် မျက်နှာ အနည်းငယ် ဖြူလျော်သွားခဲ့သည်။

“ကျုပ်အဆင်ပြေတယ်” ရန်ကိုင် သူ့လက်ကို ဝှေ့ရမ်းပြလိုက်သည်။ ယခုထိတိုင် သူ့ရင်ထဲ အကြောက်မပြေသေးချေ။ ထိုအရာသည် မဟာဧကရာဇ်၏ စွမ်းအားပေလော။ မိန်းမောနေဆဲ အခြေအနေတွင် ရှိနေသည့်တိုင် မဟာဧကရာဇ်၏ စွမ်းအားသည် သူမခန့်မှန်းနိုင်သည့် အခြေအနေ၌ ရှိနေဆဲ။

သူမသာ နိုးထလာခဲ့လျှင် မည်မျှပင် ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းလိုက်မည်နည်း။

ရန်ကိုင်၏ စိတ်ထဲ အတွေးများစွာ ဖြတ်ပြေးသွားပြီးနောက်တွင် သူ့မျက်ဝန်းအစုံသည် အမျိုးမျိုးသော မျှော်လင့်ချက်မျိုးစုံတို့ဖြင့် ပြည့်နှက်သွားခဲ့သည်။

စိတ်ငြိမ်သွားအောင် ခဏမျှ ကြိုးစားပြီးနောက် နဖူးကိုပွတ်၍ မေးလိုက်သည် “သူဘယ်အချိန် နိုးလာမယ်ပြောလဲ”

“သူအိပ်တာ အရမ်းကြာသွားတာ နိုးလာဖို့ကလည်း အတော်လေး ကြာလိမ့်မယ်လို့ မဒမ်က ပြောတယ်။ သူ့ဝိဥာဉ်နဲ့ ခန္ဓာကိုယ် အပြည့်အဝ ပေါင်းစပ်သွားမှာပဲ နိုးလာနိုင်မယ်တဲ့။ အဲ့လို ဖြစ်ဖို့က ဆယ်နှစ်၊ နှစ်နှစ်ဆယ်ကနေ နှစ်တစ်ရာလောက်အထိ ကြာနိုင်တယ်တဲ့။ လက်အောက်ငယ်သားလည်း သေချာမသိဘူး”

“ကြာလိုက်တာ” ရန်ကိုင် မဆိုသလောက်ကလေး မျက်မှောင်ကြုတ်သွားခဲ့သည်။

“ဟုတ်တယ်” ရီရှီယွင်က ခေါင်းညိတ်လျက် “သူမထွက်သွားခင် လက်အောက်ငယ်သား တတ်စွမ်းသလောက် ဂိုဏ်းချုပ်ကို ကူညီပေးဖို့ မဒမ်က ပြောသွားတာယ်။ ဒါကြောင့် ဂိုဏ်းချုပ် ညွှန်ကြားစရာတစ်ခုခု ရှိရင် ပြောလိုက်ပါ။ လက်အောက်ငယ်သား တတ်စွမ်းသမျှ ကူညီပေးပါမယ်”

“ယန်ယန်က အမိန့်ပေးသွားတာလား…” ရန်ကိုင် အူမြူးသွားသည်။ ယခုမှပဲ ရီရှီယွင် ဘာကြောင့် သူမကိုယ်သူမ လက်အောက်ငယ်သားဟု သုံးနှုန်းနေမှန်း နားလည်သွားတော့သည်။ ယန်ယန်မှ အမိန့်ပေးသွားသည့် အတွက်ကြောင့်ပေးကိုး။

“အခုလောလောဆယ်တော့ ခင်ဗျားအတွက် ဘာမှ လုပ်စရာမရှိသေးဘူး။ ဒီမှာပဲ ယန်ယန်ကို စောင့်ရှောက်ထားနှင့်ဦး”

“ဂိုဏ်းချုပ် ပြောတဲ့အတိုင်း လက်အောက်ငယ်သား လုပ်ထားလိုက်ပါ့မယ်။ ဂိုဏ်းချုပ်၊ လွတ်လွတ်လပ်လပ် လုပ်စရာရှိတာ သွားလုပ်နှင့်ပါ” ရီရှီယွင်က ခေါင်းအနည်းငယ်ငုံ့ကာ ဦးညွှတ်လိုက်၏။ ထို့နောက် ထွက်ပေါက်ဆီသို့ လက်ညိုးထိုးပြလိုက်သည်။

သူမ လုပ်ရပ်ကြောင့် သူပြောတော့မည့် စကားများ လည်ချောင်းဝတွင် တစ်ဆို့သွားရသည်။ နောက်ဆုံး ဒေါသထွက်ထွက်နှင့်ပဲ နှာခေါင်းရှုံ့၍ ထိုနေရာမှ ထွက်လာခဲ့လိုက်လေသည်။

မည်သို့ပင် ဖြစ်ပါစေ ယန်ယန် အန္တရာယ်မရှိကြောင်း သူသိသွားရလေပြီ။ ယန်ယန်၏ ဝိဥာဉ်ကိုယ်ပွားသည် လက်ရှိ မဟာဧကရာဇ်၏ အစစ်အမှန် ခန္ဓာကိုယ်နှင့် ပေါင်းစပ်သွားမည် ဖြစ်သော်လည်း သူမ၏ မှတ်ဥာဏ်နှင့် ခံစားချက်များသည် ဖျောက်ဖျက်ခြင်း ခံလိုက်ရမည် မဟုတ်ဘဲ မဟာဧကရာဇ်၏ လက်ရှိ ခန္ဓာကိုယ်နှင့် ပေါင်းစပ်သွားပေလိမ့်မည်။

ထိုမျှ သိလိုက်ရသည်နှင့်ပင် လုံလောက်ပေပြီ။

လက်ရှိတွင် မဟာဧကရာဇ်နှင့် ရင်ဘောင်တန်း၍ စကားမပြောနိုင်သော်လည်း တစ်နေ့ သူသာ မဟာဧကရာဇ်အဆင့်သို့ ရောက်လာခဲ့လျှင် ယခင် ယန်ယန်နှင့် စကားပြောနေကျ ပုံစံအတိုင်း သူမနှင့် တစ်ဖန်ပြန်လည် ဆက်ဆံနိုင်ပေလိမ့်မည်။ လောလောဆယ်တော့ သူ့ဘက်မှ ကြိတ်၍ ကြိုးစားနေရုံသာရှိသည်။ ထိုသို့ဖြင့် ရန်ကိုင်ရင်ထဲ ရည်မှန်းချက်များစွာ ဖြစ်ပေါ်လာခဲ့လေသည်။

အထက်စကြာဝဠာဂိုဏ်းသည် ဘာမှ ပြောင်းလဲမသွားခဲ့ချေ။ သို့သော် ဟွမ်ကျွမ်းတို့၏ ရောက်ရှိလာမှုကြောင့် ဝူရီ၊ ချန်ချီ၊ ဟောင်အန်းနှင့် ဟိုင်ခဲမိသားစု၏ တပည့်ဟောင်းများ အတော်လေး ပျော်နေခဲ့ကြသည်။ လင်းယွမ်အာသည် အထက်စကြာဝဠာဂိုဏ်းမှ တပည့်များ၏ အချစ်တော်တစ်ဦး ဖြစ်လာခဲ့လေသည်။

ကောင်းမလေးသည် သူမ ယခင်နေခဲ့ရသည့် နေရာထက် အဆပေါင်းများစွာ ပိုမို ကောင်းမွန်သော နေရာသစ်သို့ ရောက်နေသည့်အတွက် အတော်လေး ပျော်နေခဲ့သည်။ ဤနေရာရှိ တပည့်များသည် သူမအပေါ် စိမ်းကားခြင်းမရှိဘဲ နွေးနွေးထွေးထွေးနှင့် ဆက်ဆံပေးသည်။ ထို့ကြောင့် ကလေးမလေး အလွန်ကို ပျော်နေခဲ့သည်။

အဝတ်အစားသစ်များ ဝတ်ပြီး နေရာမျိုးစုံဆီသို့ လျှောက်ပတ်သွားသည်။ သူမမှာ အလွန် ပျော်နေသော်လည်း ဟွမ်ကျွမ်းမှာမူ သူမအား လိုက်ဖမ်းရင်း ပင်ပန်းနေခဲ့ရသည်။

ပထမကောင်းကင်နန်းတော်ထဲတွင်…

ရန်ကိုင်သည် မျက်လုံးပိတ်၍ တင်ပလင်ခွေထိုင်နေခဲ့သည်။ သူဤနေရာတွင် တင်ပလင်ခွေ ထိုင်နေသည်မှာ လဝက်ရှိနေလေပြီ။ ယန်ယန်၏ ခန္ဓာကိုယ်ကို သွားစစ်ဆေးစဉ်က မမြင်နိုင်သော ဧကရာဇ်ဖိအားကြော်င့ သူ့ဝိဥာဉ် ဒဏ်ရာအသေးစားလေးတစ်ခု ရသွားခဲ့သည်။

ထိုဒဏ်ရာသည် သာမန်အချိန်မျိုးတွင် သူ့အား မည်သည့် ပြဿနမှ မပေးနိုင်သော်ငြား အားကောင်းသည့် ရန်သူတစ်ယောက်နှင့် ရင်ဆိုင်ရသည့် အခါမျိုးတွင်ပင် ပြဿနာ ပေးလာနိုင်၏။

ထို့ကြောင့် ခြောက်လွှာမြောက်မှ ပြန်ရောက်လာပြီးနောက် သူ့ဒဏ်ရာကို အရင်ဆုံး ကုသပြီးမှ အခြားကိစ္စများကို ဆက်လုပ်ရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၄၇၉)

ဒဏ်ရာမှာ သိပ်မပြင်းလှသည့်အတွင်း လဝအတွင်း ပျောက်ကင်းသွားခဲ့သည်။ ဒဏ်ရာကို ကုသပြီးနောက်တွင် ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်တွင်းမှ ရလာသော ပစ္စည်းများကို ထုတ်ကြည့်သည်။

သိုလှောင်လက်စွပ်ထဲမှ ပစ္စည်းများကို အပြင်သို့ ထုတ်လိုက်သည့်အခါ ရန်ကိုင်ရှေ့တွင် ဆေးပင်များ တောင်ပုံယာပုံ ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။ ထိုဆေးပင်များကို ရေခဲနှလုံးသားတောင်ကြားမှ အမျိုးသမီးများနှင့်အတူ တောင်ကြားတစ်ခုအတွင်းမှ ရရှိခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။

ထိုစဉ်က သူ့တွင် အခြား လုပ်စရာကိစ္စများ ရှိနေသေးသည့်အတွက် ဆေးပင်အားလုံးကို သိုလှောင်လက်စွပ်ထဲတွင် စုပြုံသိမ်းဆည်းထားခဲ့သည်။ ယခု အားလပ်ချိန် ရလာသည့်နောက် ဆေးပင်များကို သေချာ အမျိုးအစား ပြန်ခွဲပြီး ထုပ်ပိုးသိမ်းဆည်းရပေလိမ့်မည်။ ထိုသို့မလုပ်လျှင် ဆေးပင်များ၏ ဆေးအာနိသင် လျော့ကျသွားနိုင်ပေသည်။

ဆေးပညာရှင် တစ်ယောက်ဖြစ်သည်နှင့် ဆေးပင်များအား မည်ကဲ့သို့ သိုလှောင် သိမ်းဆည်းရမလဲ ဆိုသည်ကို ရန်ကိုင် ကောင်းကောင်း နားလည်ပေသည်။ ဆေးပင်များကို ထုပ်ပိုးရန်အတွက် ပြင်ဆင်ထားသော သေတ္တာအမျိုးမျိုးကို ထုတ်ယူလိုက်သည်။ ကျောက်စိမ်း သေတ္တာထဲ ထည့်ထား၍ရသော ဆေးပင်များကို ထိုသေတ္တာထဲ ထည့်ထားလိုက်ပြီး သစ်သား သေတ္တာနှင့်မှ အဆင်ပြေသော ဆေးပင်များကို သစ်သားသေတ္တာထဲ ပြောင်းထည့်လိုက်၏။

ဆေးပင်အားလုံးကို လိုအပ်သည့် သေတ္တာအသီးသီးထဲသို့ ထည့်သိမ်းပြီးနောက်တွင် သေတ္တာအားလုံးကို ပြန်သိမ်းထားလိုက်လေသည်။

ဤဆေးပင်များ နှင့်တကွ လွင့်မျောတိုက်ကြီးမှ ရလာသည့် ဆေးပင်အားလုံး၏ အကူအညီဖြင့်ဆိုပါက တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် ဆေးပညာရှင်တစ်ယောက် ဖြစ်လာရန်အတွက် အရင်းအမြစ် မလုံလောက်မည်ကို စိုးရိမ်စရာ မလိုလောက်တော့ချေ။

ဆေးပင်ကိစ္စပြီးနောက်တွင် တောင်ကြားထဲမှပင် ရလာသော တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် ဆေးမီးဖိုကို ထုတ်လိုက်သည်။

ရန်ကိုင်တွင် လောလောဆယ်၌ အဆင့်မြင့် မီးဖိုနှစ်လုံးရှိနေခဲ့သည်။ တစ်လုံးသည် မီးငှက်ဝိဥာဉ် ရှိနေသည့် တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် ပန်းပဲမီးဖိုဖြစ်ပြီး ကျန်တစ်လုံးသည် လက်ရှိ သူ့ရှေ့တွင် ရှိနေသော တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် ဆေးမီးဖို ဖြစ်သည်။

မီးဖိုကောင်းတစ်လုံး ရှိခြင်းသည် ပန်းပဲပညာရှင်များ၊ ဆေးပညာရှင်များအား အလုပ် ပိုတွင်စေရုံမက ပိုမိုကောင်းမွန်သော ရလဒ်ကိုလည်း ရစေနိုင်ပေသည်။

သို့သော်လည်း အဆင့်မြင့် ပန်းပဲမီးဖိုများနှင့် ဆေးမီးဖိုများမှာ သာမန် မှော်ရတနာများထက် သန့်စင်ရခက်သဖြင့် တွေ့ရခဲလှသည်။ ပေါ်လာပြီဆိုလျှင်လည်း ရောင်းဈေးသည်ကား မိုထိမတတ်ကို မြင့်မားလွန်းနေပေသည်။

ရေခဲနှလုံးသားတောင်ကြားမှ အမျိုးသမီးသည်လည်း ထိုအချက်ကို နားလည်ထားသည်။ သို့သော် သူမအတွက် တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် ဆေးလုံးများသည် ပို၍ မက်မောဖွယ်ရာ ကောင်းသဖြင့် ဆေးမီးဖိုကို မရွေးချယ်ဘဲ ဆေးလုံးများကိုသာ ရွေးချယ်သွားခဲ့သည်။

ထိုဆုံးဖြတ်ချက်နှင့် ပက်သက်၍ သူမအတွက် အရှုံးမရှိသလို ရန်ကိုင်အတွက် အမြတ် ထွက်သွားသည်ဟု ပြော၍ရသည်။

ရန်ကိုင်သည် အမျိုးမျိုးသော အဆင့်မြင့်ဆေးလုံးများကို သန့်စင်နိုင်သည့်အပြင် ဆေးသွေးကြောပါသည့် ဆေးလုံးများကိုပင် ဖော်စပ်နိုင်သေးသည်။ ထို့ကြောင့် ဆေးလုံးများကို သူအရမ်းကြီး စိတ်မဝင်စားချေ။ တကယ်တမ်း ပြောရလျှင် ဆေးမီးဖိုကို သူပိုစိတ်ဝင်စား၏။ သို့သော်လည်း တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် ဆေးမီးဖိုကို ထိုမျှ အလွယ်တကူ ရလိုက်လိမ့်မည်ဟု မထင်ထားခဲ့ချေ။

ဆေးမီးဖိုသည် တစ်မီတာပင် မမြင့်ချေ။ မီးဖိုကိုယ်ထည်တစ်ခုလုံး ခရမ်းရင့်ရောင် တောက်နေပြီး မီးဖိုအောက်ခြေတွင် ထောက်တိုင်သုံးချောင်း ရှိနေခဲ့သည်။ မီးဖို၏ နှုတ်ခမ်းဝနား၌ ‘ခရမ်းမူလ’ စကားလုံးအချို့ ရေးထွင်ထားခဲ့သည်။ ယခင်က သေချာ မစစ်ဆေးခဲ့ရသည့်အတွက် ထိုစကားလုံးများကို မမြင်ခဲ့ချေ။ ယခုမှသာ တွေ့လိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။

‘ခရမ်းမူလ’သည် ဆေးမီးဖို၏ နာမည်ဖြစ်ပေသည်။ မဆိုးလှသည့် နာမည်တစ်လုံး ဖြစ်သည်။

ဤဆေးမီးဖိုနှင့် ဆိုပါက နောင်အနာဂတ်တွင် ဆေးလုံးများ ဖော်စပ်ခြင်းသည် သူ့အတွက် ပိုမို လွယ်ကူလာပေလိမ့်မည်။

ဆေးမီးဖိုများအား သန့်စင်ရသည်မှာ အခြား မှော်ရတနာများအား သန်စင်ရသကဲ့သို့ မခက်ခဲချေ။ အမျာကြီး ပိုလွယ်ပေသည်။ ဆေးမီးဖိုအား မိမိ၏ စိတ်စွမ်းအင်ဖြင့် အမှတ်အသား ပြုလိုက်နိုင်သရွေ့ မီးဖိုအား အသုံးပြုနိုင်လေပြီ။ သို့သော် ဤဆေးမီးဖိုသည် ပိုင်ရှင်ရှိပြီးသား ဆေးမီးဖိုတစ်လုံး ဖြစ်သည့်အတွက် ယခင်ပိုင်ရှင်၏ ဝိဥာဉ်အမှတ်အသားကို ဦးစွာ ဖျက်စီးရမည် ဖြစ်ပြီး နောက်မှသာ သူ့ဝိဥာဉ်အမှတ်အသားကို ခတ်နှိပ်နိုင်ပေလိမ့်မည်။

ဆေးမီးဖို၏ ပိုင်ရှင်ဟောင်း သေသွားသည်မှာ နှစ်ပေါင်း သောင်းနှင့်ချီကာ ကြာမြင့်နေပြီ ဖြစ်သည့်အတွက်ကြောင့် သူ၏ ဝိဥာဉ်အမှတ်အသားသည် အတော်လေး အားနည်းနေခဲ့လေပြီ။ ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင်သည် ပိုင်ရှင်ဟောင်း၏ ဝိဥာဉ်အမှတ်အသားအား အလွယ်တကူ ပယ်ဖျက်နိုင်ခဲ့ပြီး ရက်အနည်းငယ်အတွင်း သူ့ဝိဥာဉ်အမှတ်အသားကို ဆေးမီးဖိုပေါ်တွင် တံဆိပ် ခတ်နှိပ်နိုင်ခဲ့သည်။

ဆေးမီးဖိုနှင့် ခဏမျှ ပျော်ရွှင်စွာ ဆော့ကစားနေပြီးနောက် ပြန်သိမ်းထားလိုက်သည်။ ဆေးမဖော်စပ်သေးသဖြင့် ဆေးမီးဖိုအား လောလောဆယ်တွင် အသုံးမလိုသေးချေ။

ချက်ချင်းဆိုသလို နောက်ထပ် ရတနာတစ်ခုကို ထပ်ထုတ်လိုက်သည်။

ထိုရတနာသည် ဆေးလုံးတစ်လုံး ဖြစ်သည်။ ထိုဆေးလုံးသည် တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် ဆေးမီးဖိုထဲမှ ရလာသည့် ဆေးလုံးတစ်လုံး ဖြစ်သည်။ ထိုဆေးလုံးကို ရေခဲနှလုံးသားတောင်ကြားမှ အမျိုးသမီး မမြင်အောင် တိတ်တဆိတ် ဝှက်ယူခဲ့ရသည်။ ထို့ကြောင့် သေသေချာချာ စစ်ဆေးနေချိန် မရှိဘဲ အလျင်စလို ထည့်သိမ်းခဲ့ရလေသည်။

ဆေးလုံးကို သေချာ စစ်ဆေးကြည့်ပြီးနောက်တွင် ရန်ကိုင်၏ အမူအရာ အပြောင်းလဲကြီး ပြောင်းလဲသွားပြီး ပျော်ရွှင်စွာ ထအော်လေသည် “ဆေးတိမ်တိုက်တွေလား”

ဆေးမီးဖိုထဲမှ ရလာသော ဆေးလုံးသည် ဆေးတိမ်တိုက်ပါသော ဆေးလုံးတစ်လုံး ဖြစ်နေလိမ့်မည်ဟု မထင်ထားခဲ့ချေ။

ဆေးလုံး မျက်နှာပြင်ပေါ်တွင် ရွေ့လျားနေသော တိမ်တိုက်အလွှာများစွာ ရှိနေခဲ့သည်။ တိမ်တိုက်များသည် ကောင်းကင်ထက်ရှိ တိမ်တိုက်များစွာကို အဆပေါင်းများစွာ သေးငယ်သွားအောင် လုပ်၍ ဆေးလုံးအား ရစ်သိုင်းထားလေသလားဟုပင် ထင်မှတ်ရအောင် လှပလှသည်။

ဤဆေးလုံးသည် ဆေးတိမ်တိုက်ပါသော ဆေးလုံးဖြစ်သည် ဆိုသည်ကို သံသယရှိစရာ မလိုချေ။ သူစိတ်ထင်သက်သက်သာ မဟုတ်မှန်း သေချာသွားစေရန်အတွက် ရန်ကိုင်သည် ဆေးလုံးအား ကြိမ်ဖန်များစွာ သေချာ ထပ်စစ်ဆေးကြည့်သည်။

ဆေးတိမ်တိုက်ပါသော ဆေးလုံးကို ရန်ကိုင် မမြင်ဖူးသည်မဟုတ်၊ မြင်ဖူးပေသည်။ မြင်ဖူးရုံသာ မဟုတ်ဘဲ သောက်ပင် သောက်ဖူးပေသည်။

ပထမဆုံး ဆေးတိမ်တိုက်ပါသော ဆေးလုံးကို သောက်ပြီးနောက် ငါးရောင်ခြယ်ဝိဥာဉ်ကြာပန်းသည် ခြောက်ရောင်ခြယ်ဝိဥာဉ်ကြာပန်း အဖြစ်သို့ ဆင့်ကဲ ပြောင်းလဲသွားခဲ့သည်။

ရွှယ့်ယွယ်ကို ကယ်ရန်အတွက် သူဖော်စပ်ခဲ့သော ဆေးလုံးသည်လည်း ဆေးတိမ်တိုက်ပါသော ဆေးလုံးတစ်လုံး ဖြစ်ပေသည်။

ဆေးတိမ်တိုက်ပါသော ဆေးလုံးအား ဖော်စပ်နိုင်ရန်အတွက် မည်မျှ ခက်ခဲသလဲ ဆိုသည်ကို ရန်ကိုင် ကောင်းကောင်း နားလည်ထားသည်။ ဆေးတိမ်တိုက်ပါသော ဆေးလုံးသည် သာမန် ဆေးပညာရှင်များ ဖော်စပ်နိုင်သည့် အရာမျိုးမဟုတ်ချေ။ ဆေးငါးလုံးဖော်စပ်လျှင် အနည်းဆုံး ဆေးသွေးကြောပါသော ဆေးလုံးတစ်လုံးကို ဖော်စပ်နိုင်သော ရန်ကိုင်ပင်လျှင် သူ့သက်တမ်း တစ်လျှောက်လုံး ဆေးတိမ်တိုက်ပါသော ဆေးလုံးတစ်လုံးကိုသာ ဖော်စပ်နိုင်သေးသည်။

ထိုဆေးလုံးကို ဖော်စပ်နိုင်ရန်အတွက် သူ့စိတ်အခြေအနေကို အကြွင်းမဲ့ တည်ငြိမ်အောင် လုပ်ခဲ့ရပြီး အကန့်အသတ်ကိုလည်း ချိုးဖျက်ခဲ့ရသည်။ ဆေးလုံးဖော်စပ်ပြီးနောက် ရက်များစွာ ကြာအောင် သူသတိမေ့သွားခဲ့ရသည်။

တောင်ကြားထဲရှိ ဆေးသွေးကြောပါသော ဆေးလုံးများကို မြင်စဉ်ကတည်းက တောင်ကြားပိုင်ရှင်ဖြစ်သော ဆေးပညာရှင်သည် အသက်ရှင်စဉ်က အလွန် ကျော်ကြားခဲ့သော ဆေးပညာရှင်တစ်ယောက် ဖြစ်လိမ့်မည်မှန်း ရန်ကိုင် သိခဲ့သည်။ သာမန် ဆေးပညာရှင် တစ်ယောက်သည် ထိုမျှ များပြားသော ဆေးသွေးကြောပါသည့် ဆေးလုံးများကို ဖော်စပ်နိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။

ဆေမီးဖိုထဲတွင် ရှိနေသော ဆေးလုံးသည်လည်း အခြားဆေးလုံးများကဲ့သို့ ဆေးသွေးကြောပါသည့် ဆေးလုံးတစ်လုံး ဖြစ်လိမ့်မည်ဟု သူထင်ခဲ့သော်ငြား အမှန်တရားသည် သူ့အတွက် အလွန်ကိုမှ ထိတ်လန့်အံ့ဩဖွယ်ကောင်းနေခဲ့သည်။

ထိုဆေးပညာရှင် မသေခင် ဖော်စပ်သွားသည့် ဆေးလုံးသည် ဆေးသွေးကြောပါသော ဆေးလုံးမဟုတ်ဘဲ ဆေးတိမ်တိုက်ပါသော ဆေးလုံးတစ်လုံး ဖြစ်နေခဲ့သည်။

ထို့အပြင် ဆေးလုံး၏ အနံ့၊ အာနိသင်၊ စွမ်းအားအရ ဤဆေးလုံးသည် တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် ဆေးလုံးဖြစ်သည်မှာ မြေကြီးလက်ခတ်မလွဲချေ။

အဲ့ဆေးပညာရှင်က တကယ် တော်တာပဲ ရန်ကိုင် အထင်ကြီးသွားခဲ့သည်။

တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် ဆေးလုံးတိုင်းသည် အလွန်ကိုမှ အဖိုးတန်ကြသည်။ ဆေးတိမ်တိုက်ပါသော တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် ဆေးလုံးဆိုလျှင်တော့ ပြောနေစရာပင် မလိုတော့။

မုန်တိုင်းထန်သည့်နှယ် ယောက်ယတ်ခတ်လာသော သူ့စိတ်ခံစားချက်များကို တည်ငြိမ်သွားစေရန်အတွက် ရန်ကိုင်သည် အသက်ပြင်းပြင်းတစ်ချက် ရှူသွင်းလိုက်လေသည်။ ဤဆေးလုံး၏ တန်ဖိုးကို သာမန်အမြင်ဖြင့် သွားတိုင်းတာ၍ မရတော့ချေ။ ဆေးစွမ်းရည်နှင့် ပက်သက်လာလျှင် ကိုယ့်ကိုယ်ကို အလွန်ကိုမှ ဂုဏ်ယူဝံ့ကြွားသော ရန်ကိုင်ပင်လျှင် ဤဆေးလုံးကို မြင်ပြီးနောက် သူ့မျက်နှာကြီး မဲ့ကာ လက်များလည်း တဆတ်ဆတ် တုန်ခါနေခဲ့ရသည်။

ဆေးသွေးကြောပါသော ဆေးလုံးတစ်လုံးသည် နှစ်မည်မျှပင် ကြာသွားပါစေ ဆေးအာနိသင် ပျောက်ပျက်သွားခြင်း မရှိချေ။ ထို့အပြင် ဆေးသွေးကြောပါသည့် ဆေးတစ်လုံးသည် သာမန် ဆေးလုံး တစ်လုံးထက် နှစ်ဆမျှ ပိုအစွမ်းထက်ပေသည်။

သို့သော်လည်း ဆေးလုံးတစ်လုံးသည်သာ ဆေးတိမ်တိုက်ဖြစ်ပေါ်ခဲ့ပါက ထိုဆေးလုံး၏ ဆေးအာနိသင်သည် အချိန်ကြာလာသည် နှင့်အမျှ ပိုပို၍ အစွမ်းထက်လာပေလိမ့်မည်။ ထိုသို့ ဖြစ်ရခြင်းမှာ ဆေးလုံးပတ်လည်တွင် ရှိနေသော ဆေးတိမ်တိုက်များသည် အနီးအနားရှိ မိုးမြေစွမ်းအင်များကို စုပ်ယူ၍ ဆေးလုံးအား အဆက်မပြတ် အားဖြည့်ပေးနေသည့် အတွက်ကြောင့် ဖြစ်ပေသည်။

ထို့ကြောင့် အချိန်ကြာသည်နှင့်အမျှ၊ ဆေးအာနိသင် ပိုပို၍ မြင့်မားလာရခြင်း ဖြစ်သည်။

ငါးရောင်ခြယ်ကြာပန်းအား ခြောက်ရောင်ခြယ်ကြာပန်း အဖြစ်သို့ အသွင် ပြောင်းသွားစေခဲ့သော ဆေးလုံးသည် ထို့အကြောင်းကြောင့်ပင် အလွန် အာနိသင် မြင့်မားရခြင်း ဖြစ်သည်။ ဆေးလုံးအား ဖော်စပ်ထားသည်မှာ နှစ်ပေါင်းများစွာ ကြာမြင့်နေပြီ ဖြစ်သည့်အတွက် ဆေးအာနိသင်သည် ခန့်မှန်းမရအောင်ကို မြင့်မားနေခဲ့လေပြီ။ ဆေးစွမ်း ပြင်းထန်လွန်းသည့်အတွက် ထိုဆေးကို သောက်လိုက်စဉ်က ရန်ကိုင် တစ်ကိုယ်လုံး ပေါက်ကွဲလုမတတ် ဖြစ်သွားခဲ့ရသည်။ ဝိဥာဉ်ကြာပန်းမှ ဆေးအာနိသင်အများစုကို စုပ်ယူပြီး ခြောက်ရောင်ခြယ် ဝိဥာဉ်ကြာပန်းအဖြစ်သို့ အသွင်ပြောင်းသွားသည်မှာ ကံကောင်းသွားခဲ့၏။

သို့သော် လက်ရှိ သူ့ရှေ့ရှိ ဆေးလုံးနှင့် ယှဉ်လိုက်လျှင် သူယခင်သောက်ခဲ့သော ဆေးတိမ်တိုက်ပါသည့် ဆေးလုံးသည် ဘာမှ မပြောပလောက်တော့ချေ။ ဆေးလုံးနှစ်လုံး၏ အဆင့်သည် လွန်စွာကိုမှ ကွာခြားနေသည့်အပြင် ဤဆေးလုံး မိုးမြေစွမ်းအင်များကို စုပ်ယူနေခဲ့သည်မှာ နှစ်ပေါင်း သောင်းနှင့်ချီ ကြာမြင့်နေခဲ့လေပြီ။

နှစ်ပေါင်း သောင်းနှင့်ချီဆိုသည်မှာ နည်းရောလား။

လက်ရှိ အဖြစ်အပျက်အများကို သူ့စိတ်ပင် အမှီမလိုက်နိုင်တော့သလို ရန်ကိုင် ခံစားလာရ၏။ သူ့ကံ ကောင်းလွန်းသည့် အတွက်ကြောင့် ဤတစ်လောကလုံးတွင် တစ်လုံးသာ ရှိလောက်သော ဆေးလုံးကို ရသွားသည်ဟုပင် ပြောရလေမလား။

တောင်ကြားထဲ၌ သူရခဲ့သည့် အရာအားလုံးသည် ဤဆေးလုံးနှင့် ယှဉ်လိုက်လျှင် ဘာမှ မပြောပလောက်တော့ချေ။

အလွန်ကိုမှ စိတ်လှုပ်ရှားနေပြီးနောက် ရန်ကိုင်၏ အမူအရာ ခါးသက်သွားခဲ့သည်။

နှစ်သောင်းနှင့်ချီ ကြာပြီးနောက် ဤဆေးလုံး စုပ်ယူထားခဲ့သော ဆေးစွမ်းအင်သည် မည်မျှပင် များပြားလိမ့်မည်နည်း။ သူ့လက်ရှိ ကျင့်ကြံခြင်းဖြင့် ဤဆေးလုံးကို သောက်ခြင်းသည် ကိုယ့်သေလမ်း ကိုယ်ရှာခြင်းသာ ဖြစ်ပေသည်။

တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက်ပင်လျှင် ဤဆေးလုံးထဲရှိ ဆေးစွမ်းအင်ကို တောင့်ခံနိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။

ထိုသို့ စဉ်းစားမိလိုက်သည့်နောက် သူ့ရင်ထဲရှိ စိတ်လှုပ်ရှားမှုအားလုံး တဖြည်းဖြည်း ပြန်လည် ငြိမ်ကျသွားခဲ့သည်။ လက်ရှိတွင် အရေးကြီးဆုံးသည်ကား ဤဆေးလုံးအား မည်သည့် နေရာတွင် သုံးသလဲဆိုသည်ကို ဖော်ထုတ်ဖို့ပင်။

ဆေးလုံးအား သေချာအနီးကပ် စစ်ဆေးကြည့်လိုက်သည့်အခါ ဆေးလုံး၏ အတွင်းပိုင်း တစ်ခုလုံး ကြည်လင်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ဆေးလုံးထဲတွင် ဆံချည်မျှင်တမျှ ပါးလှသော စွမ်းအင် အမျှင်တန်းလေး တစ်ခု ကူးခတ်နေသည်ကိုပါ တွေ့ရှိလိုက်ရသည်။

ဘယ်လိုတောင်လားဟ… ရန်ကိုင် ထပ်မံ ထိတ်လန့်အံ့ဩသွားရပြန်လေပြီ။

ဤဆေးလုံးသည် အသိစိတ် ရရှိလုခါနီး ဖြစ်နေသည့် ဆေးလုံးတစ်လုံး ဖြစ်နေခဲ့သည်။

ဤဆေးလုံးကိုသာ နောက်ထပ် အချိန်နည်းနည်း ထပ်မေးလိုက်မည်ဆိုပါက အမှန်တကယ် အသိစိတ်ရရှိလာပြီး တစ်မူကွဲပြားသော သက်ရှိမျိုစိတ်တစ်မျိုး ဖြစ်လာနိုင်ပေသည်။

အသိစိတ်ရှိသော ဆေးလုံးများသည် စာအုပ်ထဲတွင်သာရှိပြီး ဒဏ္ဏာရီထဲတွင်ပင် မရှိခဲ့ဖူးပေ။ သို့သော်လည်း ဤဆေးလုံးသည် သူ့လက်ထဲသို့ ရောက်လာပြီ ဖြစ်သည့်အတွက်ကြောင့် အသိစိတ် ရရှိမည့် အခွင့်အရေးကို မေ့ထားလိုက်ပြီး သူ့ရည်ရွယ်ချက်ကို ပြည့်မြောက်အောင်သာ ဖြည့်ဆည်းပေးရပေတော့မည်။

Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၄၈၀)

နာရီဝက်ကြာပြီးသည့်နောက်တွင်၊ ရန်ကိုင်သည် လက်မှိုင်ချလိုက်သည့် ပုံစံဖြင့် သက်ပြင်းအမောကြီး ချလိုက်သည်။

သူ့ဆေးပညာ အရည်အချင်းနှင့်ပင်လျှင် ဤဆေးလုံးကို ကျင့်ကြံရေးတွင် သုံးသည်မှလွဲ၍ အခြား အသေးစိတ် အသုံးဝင်ပုံကို မည်သို့မှ မခွဲခြားနိုင်ခဲ့ပေ။

ဤဆေးလုံးသည် သမိုင်းထဲတွင် ပျောက်ဆုံးသွားသော ဆေးလုံးတစ်လုံးလော။ ရန်ကိုင် မျက်မှောင်ကြုတ်သွားခဲ့သည်။ ယခုခေတ်တွင် မရှိတော့သော ဆေးလုံးဆိုလျှင် ထိုဆေးလုံး၏ အသုံးဝင်ပုံကို သူနားမလည်သည်မှာ မထူးဆန်းချေ။ လွန်ခဲ့သော နှစ်သောင်းနှင့်ချီက ဆေးပညာရှင်များ ဖော်စပ်ခဲ့သော ဆေးလုံးများသည် ယခုခေတ် ဆေးပညာရှင်များ ဖော်စပ်ထားသည့် ဆေးလုံးများနှင့် ကျိန်းသေ ကွဲပြားပေလိမ့်မည်။

ထိုဆေးလုံးကို မသိသည့်အတွက် စိတ်ရှုပ်ခံပြီး သိအောင် လုပ်မနေတော့ဘဲ အရင်ဦးစွာ သိမ်းထားလိုက်ပြီးမှ နောက်မှ ဆက်လေ့လာရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

ထိုဆေးလုံးကို လောလောဆယ် သုံးဦးမည်ကို မဟုတ်သဖြင့် သူ့တွင် ထိုဆေးလုံး၏ အသုံးဝင်ပုံကို လေ့လာရန်အတွက် အချိန်အများကြီး ကျန်နေပေသေးသည်။

ထို့နောက် နောက်ထပ်ပစ္စည်းတစ်ခုကို ထုတ်ယူလိုက်သည်။

ယခုတစ်ကြိမ် ထုတ်ယူလိုက်သည့် အရာသည် လက်ချောင်းရိုးတစ်ချောင်း ဖြစ်ပေသည်။

ဤလက်ချောင်းရိုးသည် တောင်ကြားပိုင်ရှင် သေသွားပြီးနောက် မပျက်စီးပဲ ကျန်ရစ်ခဲ့သည့် တစ်ခုတည်းသော သူ့ခန္ဓာကိုယ် အစိတ်အပိုင်းတစ်ခု ဖြစ်ပေသည်။ လက်ချောင်းရိုး ပိုင်ရှင် သေသွားသည်မှာ နှစ်ပေါင်းသောင်းနှင့်ချီ၍ ရှိနေပြီ ဖြစ်သော်လည်း ဤအရိုးလေးသည် ယခုထိ နွေးနေဆဲ။ လက်ချောင်းရိုးပေါ်တွင် မည်သည့် ခြစ်ရာ၊ ပျက်စီးရာမှ မရှိ။ ဤလက်ချောင်းကို ကျင့်စဉ်တစ်ခုခုသုံး၍ သန့်စင်ထားသည့်ပုံပင်။

ထိုအချက်ကို နားလည်လိုက်သော် ရန်ကိုင် စိတ်လှုပ်ရှားလာခဲ့သည်။

ခန္ဓာကိုယ်အား မှော်ရတနာအား အသုံးပြုကြသော ကျင့်ကြံသူ တစ်ဦးတစ်လေကိုမှ သူမတွေ့ခဲ့ဖူးချေ။ သို့သော်လည်း ဤလက်ချောင်းရိုးအား မှော်ရတနာတစ်ခုကဲ့သို့ ဖြစ်အောင် သန့်စင်ထားသဖြင့် ဤလက်ချောင်းရိုးထဲတွင် အလွန်ကိုမှ ကြီးကျယ်သော လျှို့ဝှက်ချက်ကြီး တစ်ခု ရှိနေရပေလိမ့်မည်။

ထို့ကြောင့် အရင်ဦးစွာ လက်ချောင်းထဲသို့ သူတော်စင်ချီ ထည့်သွင်းကြည့်လိုက်သည်။ သို့သော် လက်ချောင်းသည် မည်သည့် ထူးခြားမှုမှ မပြချေ။ သူတော်စင်ချီဖြင့် နည်းနည်းလောက် ထပ်စမ်းကြည့်လိုက်သော်လည်း မည်သည့် ထူးခြားမှုကိုမှ မမြင်တွေ့ရသည့် အတွက်ကြောင့် ကောင်းကင်စိတ်အာရုံဖြင့် စမ်းကြည့်ရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

ထိုကဲ့သို့ စဉ်းစားပြီးနောက် စိတ်စွမ်းအင်ကို အလျင်အမြန် စုဝေးစေလိုက်လေရာ တစ်ခဏအတွင်း လက်ချောင်းရိုးအား မြူများကဲ့သို့သော စိတ်စွမ်းများက လွှမ်းခြုံသွားခဲ့လေ၏။

ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက်၏ စိတ်စွမ်းအင်သည် အတိုင်းအတာတစ်ခုအထိ သိပ်သည်းသန့်စင်သွားမှသာ မမြင်နိုင်သော စိတ်စွမ်းအင်အဖြစ်မှ သာမန်မျက်စိဖြင့် မြင်နိုင်သော စိတ်စွမ်းအင်အဖြစ်သို့ အသွင်ပြောင်းလဲနိုင်ပေသည်။

ရန်ကိုင်၏ ဝိဥာဉ်သည် ခုနှစ်ရောင်ခြယ် ဝိဥာဉ်ကြာပန်း၏ စဉ်ဆက်မပြတ် အားဖြည့်ပေးမှုကြောင့် အဆက်မပြတ် အားကောင်းလာနေခဲ့သည်။ စိတ်စွမ်းအင်ကို ပိုမို အားကောင်းလာစေရန်အတွက် အချိန်တစ်ခုပေးပြီး ကျင့်ကြံခြင်း မရှိသည့်တိုင် ဝိဥာဉ်ကြာပန်း၏ ကျေးဇူးကြောင့် သူ့စိတ်စွမ်းအင်သည် အလွန်ကိုမှ အားကောင်းနေခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင် တန်ခိုးရှင်အဆင့်သို့ ရောက်လာသည့်အခါ သူ့စိတ်စွမ်းအင်သည် ပုံရိပ်ဖော်နိုင်သည်အထိကို အားကောင်းလာခဲ့လေသည်။

စိတ်စွမ်းအင်ဖြင့် ပုံရိပ်ဖော်ခြင်းကဲ့သို့သော အရာမျိုးကို သာမန် တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် ကျင့်ကြံသူများပင် မလုပ်နိုင်ချေ။ ထိုကဲ့သို့ လုပ်နိုင်သည့်အပေါ် ရန်ကိုင် သူ့ကိုယ်သူ ဂုဏ်ယူသင့်၏။

တေဇောဓါတ်အသိစိတ်ပင်လယ်ကို ပိုင်ဆိုင်ထားသည့် အတွက်ကြောင့် ရန်ကိုင် ထုတ်ဖော်လိုက်သည့် စိတ်စွမ်းအင်ပုံရိပ်သည် မီးနီရောင် တောက်နေခဲ့လေသည်။

လက်ချောင်းရိုးသည် သူတော်စင်ချီအား မည်သည့် တုန်ပြန်မှုမှ မပြသော်လည်း စိတ်စွမ်းအင်နှင့် ထိတွေ့လိုက်သည့်အခါ စတင် တုန့်ပြန်လာခဲ့သည်။

မီးနီရောင်ကောင်းကင်စိတ်အာရုံ လက်ချောင်းရိုးကို လွှမ်းခြုံသွားသည့်အခါ လက်ချောင်းရိုး တစ်ခုလုံး မျက်စိကျိန်းမတတ် တောက်ပလာခဲ့သည်။ ထို့နောက်တွင် အံ့အားသင့်ဖွယ်ရာ ဆွဲငင်အား တစ်ရပ် လက်ချောင်းရိုးဆီမှ ထွက်ပေါ်လာပြီး သူ့ကောင်းကင်စိတ်အာရုံကို စုပ်ယူတော့သည်။

သို့သော်လည်း ရန်ကိုင်ကမူ တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ဖြင့်သာ ရှိနေပေသည်။ လက်ချောင်းရိုးမှ ထွက်ပေါ်လာသည် ဆွဲငင်အားသည် အရမ်းကြီး အားကောင်းခြင်း မရှိသည့်အတွက် ရန်ကိုင် အနေဖြင့် သူ့ကောင်းကင်စိတ်အာရုံကို ပြန်ဆွဲယူချင်လျှင် ပြန်ဆွဲယူနိုင်ပေသည်။ ထို့ပြင် ဆွဲငင်အားဆီမှ မည်သည့် အန္တရာယ်အငွေ့အသက်ကိုမှ မခံစားမိ။ ထို့ကြောင့် ဆွဲငင်အားကို ခုခံမနေတော့ဘဲ ထိုဆွဲအားအတိုင်း အလိုက်သင့် စီးမျောလိုက်ပါသွားရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

ချက်ချင်းဆိုသလို တစ်မူကွဲပြားသော လောကကြီးတစ်ခုဆီသို့ ရန်ကိုင် ရောက်လာခဲ့သည်။ လောကကြီးတစ်ခုလုံး မီးခိုးရောင်ဖြစ်နေသော်လည်း သူ့ကိုယ်ပတ်လည်တွင် ရေခဲရောက်နေသော ငါးများနှယ် ကူးခတ်သွားလာနေသော တလက်လက် တောက်ပနေသည့် အမှတ်အက္ခရာစာလုံးများ များစွာ ရှိနေခဲ့သည်။

“ဒါ…” သူ့ပတ်ပတ်လည်ကို ကြည့်ရင်း ရန်ကိုင် အလွန်ကိုမှ အံ့ဩသွားခဲ့သည်။

ထိုအမှတ်အက္ခရာ တစ်ခုလုံစီတိုင်းမှ စိတ်စွမ်းအင်လှိုင်းများကို ထွက်ပေါ်နေသည်ကို ရန်ကိုင် သတိပြုမိလိုက်သည်။ တစ်နည်းအားဖြင့် ဤစာလုံး တစ်လုံးချင်းစီတိုင်းသည် တောင်းကြားပိုင်ရှင်၏ ကောင်းကင်စိတ်အာရုံဖြင့် ဖန်တီးထားသော စာလုံးများ ဖြစ်ပေသည်။

ထိုဆေးပညာရှင်သည် ဆေးပညာတွင်သာ ထူးချွန်ရုံတင်မဟုတ်ဘဲ မြင့်မားသော ကျင့်ကြံခြင်းကိုပါ ပိုင်ဆိုင်ထားခဲ့သည်။ စိတ်စွမ်းအင်သော ထိုကဲ့သို့သော စကားလုံးများကို ဖန်တီးနိုင်ပုံကို ထောက်ရှုကြည့်လျှင် ထိုဆေးဆရာကြီး မသေခင် အနည်းငယ် တန်ခိုးရှင်ဘုရင် တတိယအဆင့်သို့ ရောက်ရှိခဲ့ပေလိမ့်မည်။

ရန်ကိုင်၏ ကောင်းကင်စိတ်အာရုံ ရောက်ရှိလာသည်ကို သတိပြုမိလိုက်သည့်နောက်တွင် ထိုစကားလုံးများသည် ရန်ကိုင်၏ နာမ်ဝိဥာဉ်ဆီသို့ ပြေးဝင်လာပြီး သူ့ကောင်းကင်စိတ်အာရုံနှင့် ချက်ချင်း ပေါင်းစပ်သွားခဲ့ကြသည်။

ရန်ကိုင်၏ ခန္ဓာကိုယ် တုန်ရီလာပြီး သူ့မျက်လုံးများ ဗလာကျင်းသွားခဲ့သည်။ သို့သော် ထိုစကားလုံးများ သူ့ခန္ဓာကိုယ်နှင့် ပေါင်းစပ်နေသည်ကို တားဆီးခြင်းမျိုး မလုပ်ခဲ့ဘဲ သူ၏ ကောင်းကင်စိတ်အာရုံဆီ လာရောက်ပေါင်းစပ်နေသော စကားလုံးများကိုသာ သေသေချာချာ လေ့လာနေခဲ့သည်။

အစပိုင်းတွင် ထိုစကားလုံးများသည် မည်သည့် အကြောင်းအရာကို မှတ်တမ်းထင်ထားသလဲ ဆိုသည်ကို မသိရသော်လည်း သူ့ကောင်းကင်စိတ်အာရုံသည် အခြားသော စကားလုံးများစွာနှင့် ပိုပို၍ ပေါင်းစပ်လာသည့်နောက်တွင် လက်ချောင်းရိုးထဲ မည်သို့သော အမွေအနှစ်အား ချန်ထားသလဲ ဆိုသည်ကို ရန်ကိုင် စတင် နားလည်စ ပြုလာခဲ့သည်။

စကားလုံး အားလုံးကို ဖတ်ရှုလေ့လာကြည့်ပြီးနောက်တွင် ဤအရာသည် ရှေးခေတ်အချိန်မှ ချန်ထားရစ်ခဲ့သည် ဆေးပညာမှတ်တမ်းတစ်ခုဖြစ်မှန်း ရန်ကိုင် နားလည်သွားခဲ့ရသည်။

အစစ်အမှန်ဆေးပညာကျမ်းပင် ဖြစ်လေသည်။

ရန်ကိုင်သည် ဆေးပညာမှတ်တမ်းများစွာကို ဖတ်ရှုခဲ့ဖူးသည်။ သူ့ဘဝ၏ ပထမဆုံး ဆေပညာခရီးလမ်းကို ဆေးဘုရင်တောင်ကြားမှ ရခဲ့သည် အစစ်အမှန် ဆေးပညာလမ်းစဉ်နှင့် စတင်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။

သို့သော်လည်း သူဖတ်ရှုခဲ့ဖူးသည့်၊ မြင်ခဲ့ဖူးသည့်၊ လေလာ့ဖူးသည့် မည်သည့် ဆေးပညာ မှတ်တမ်းမှ ဤအစစ်အမှန်ဆေးပညာကျမ်းနှင့် မယှဉ်နိုင်ပါချေ။ အစစ်အမှန်ဆေးပညာလမ်းစဉ်ထဲ မှတ်တမ်းတင်ထားသော ဆေးပညာရပ်များနှင့် အစီအရင်များသည် ဤအစစ်အမှန်ဆေးပညာကျမ်း ရှေးမှောက်တွင် ကလေးကစားစရာသာသာ ဖြစ်ကုန်ကြသည်။

ဤအစစ်အမှန်ဆေးပညာကျမ်းကို တောင်ကြားပိုင်ရှင်မှ ဖန်တီးခဲ့ခြင်း မဟုတ်လောက်ဘဲ ရှေးခေတ် ဆေးပညာရှင်များ ဖန်တီးခဲ့ခြင်းသာ ဖြစ်လောက်သည်။ တောင်ကြားပိုင်ရှင်သည် ဤအစစ်အမှန်ဆေးပညာကျမ်းကို ကံကောင်းပြီး ရလိုက်သည့်အတွက်ကြောင့် သူ့ဆေးပညာ အရည်အချင်း တစ်ဟုန်ထိုး မြင့်တက်လာရပြီး ကျော်ကြားသော ဆေးပညာရှင်တစ်ယောက် ဖြစ်လာခြင်း ဖြစ်လောက်သည်။

သူသေရမည့်အချိန်နှင့် နီးကပ်လာနေပြီမှန်း သိလိုက်သည့်အခါ ဆေးဆရာကြီးသည် ဤဆေးပညာကျမ်းကို အလဟဿ ဆုံးရှုံးလိုက်ရမည်ကို နှမြောမိသည်။ ထိုနည်းတူစွာပင် ဤဆေးပညာကျမ်းအား ဘာမှမသိမတတ်သော ဂျူနီယာတစ်ယောက်၏ လက်ထဲသို့လည်း ရောက်မသွားစေချင်ပေ။ ထို့ကြောင့် စိတ်စွမ်းအင်ကို သုံး၍ လက်ချောင်းကို အသွင်ပြောင်းကာ အစစ်အမှန်ဆေးပညာကျမ်းထဲတွင် ပါဝင်သော အကြောင်းအရာ အားလုံးကို လက်ချောင်းထဲ၌ မှတ်တမ်းတင်ထားခဲ့လိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။

အချိန်တိုက်စားမှုဒဏ်ကို ခံနိုင်စေရန်အတွက် ဆေးပညာရှင်ကြီးသည် သူ့လက်ချောင်းအား ကျင့်စဉ်တစ်ခုခုကိုသုံး၍ တစ်ဝက်တစ်ဝက် မှော်ရတနာအဖြစ် သန့်စင်ခဲ့သည်။

ထိုနည်းဖြင့်ဆိုလျှင် သူသေသွားသည့်တိုင် အစစ်အမှန်ဆေးပညာကျမ်းကို အခြား တစ်ယောက်မှ ဆက်လက် အမွေဆက်ခံနိုင်ပေလိမ့်မည်။

ရန်ကိုင်လည်း ဤလက်ချောင်းရိုးကို ကံကောင်းပြီး ရသွားခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ သူသာ ဆေးဆရာကြီးကို မြေမမြှုပ်ပေးခဲ့လျှင် ဤလက်ချောင်းရိုးကို တွေ့ခဲ့လိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။

အစစ်အမှန်ဆေးပညာကျမ်းထဲတွင် ပါဝင်သော အကြောင်းအရာများကို ဖတ်ပြီးနောက် ရန်ကိုင် အတော်လေးကိုမှ အံ့အားသင့်သွားခဲ့သည်။ သူ့ကံ ကောင်းလှချည်လားဟုလည်း တွေးမိသွားခဲ့သည်။ သို့သော် မကြာမီ ထိုအတွေးအားလုံးကို ဘေးဖယ်ထားလိုက်ပြီး ကျယ်ပြောလှသော ဆေးပညာ ဗဟုသုတ ကမ္ဘာကြီးထဲတွင်သာ နစ်မြောနေလိုက်တော့သည်။

အစစ်အမှန် ဆေးပညာကျမ်းသည် ရှေးခေတ်အချိန်မှ ဆင်းသက်လာခဲ့ခြင်း ဖြစ်သော်လည်း တောင်ကြားပိုင်ရှင်မှ ဤကျမ်းကို ရပြီးနောက် သူ့နားလည်မှုကို ထပ်ပေါင်းထည့်ခဲ့သလို့ အချို့ အကြောင်းအရာများကို မွမ်းမံပြင်ဆင်ခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင် ရထားသော အစစ်အမှန် ဆေးပညာကျမ်းသည် မူရင်းနှင့် ယှဉ်လိုက်လျှင် အများကြီး ပိုအဖိုးတန်ပေသည်။

တောင်ကြားပိုင်ရှင်သည် သူတစ်ဘဝတာ လေ့လာခဲ့ရသမျှ အကြောင်းအရာများကို ဤအစစ်အမှန် ဆေးပညာကျမ်းထဲ ထပ်ပေါင်းထည့်ခဲ့သည်။ အစစ်အမှန် ဆေးပညကျမ်းကို လေ့လာရင်းနှင့်မှ ရန်ကိုင်သည် ယခင်က ဆေးပညာနှင့် ပက်သက်၍ သူအဖြေရှာမရခဲ့သော မေးခွန်းများစွာ၏ အဖြေကို သိသွားခဲ့ရလေသည်။

ရန်ကိုင်သည် ဆေးပညာပိုင်းတွင် ပါရမီပါသော်လည်း ဆေးပညာလမ်းစဉ်ကို စတင် လျှောက်လှမ်းသည့် အချိန်မှစ၍ သူ့လမ်းသူဖောက်ကာ ကြိုးစားခဲ့ခြင်း ဖြစ်ပြီး သူ့အား သင်ကြားပြသပေးသည့်လူ အနည်းငယ်သာ ရှိသည်။ ထုန်းရွှမ်လောကကြီးတွင် ရှိစဉ်က ထျန်းဇျန်လူအိုကြီးနှင့် စကားပြောရင်း ဆေးပညာအကြောင်းအရာများကို ဆွေးနွေးခဲ့သည်။ သို့သော် ကြယ်စီရင်စုထဲသို့ ရောက်လာသည့်နောက်ပိုင်း သူ့ကိုယ်ကိုယ်သာ အားကိုးရတော့လေသည်။

ထို့အပြင် ရန်ကိုင်သည် သူဆေးပညာအရာတွင် ပါရမီပါသည့်အကြောင်းကို လူသိရှင်ကြား ထုတ်မပြောရဲချေ။

ထို့သို့ဖြင့် သူ့ကျင့်ကြံခြင်း တဖြည်းဖြည်း မြင့်လာသည့်နောက် ဆေးပညာဘက်တွင် အဆင့်တက်ရန် ပိုပို၍ ခဲယဉ်းလာခဲ့ပြီး နောက်ဆုံးတွင် အဆစ်တစ်ဆို့သွားခဲ့ရလေသည်။ သို့သော် ထိုမျှလောက်သည် သူ့အကန်အသတ် မဟုတ်သေးချေ။ သူသာ ကြိုးစားလျှင် ထို့ထက်မက ပိုမိုမြင့်မားသော အဆင့်တစ်ခုသို့ ရောက်နိုင်ပေသည်။

သို့သော် ထိုသို့သော အဆင့်သို့ ရောက်ရန်အတွက် နှစ်ပေါင်းများစွာကြာအောင် သူအချိန်ယူရပေလိမ့်မည်။

ယခုမှ အရာအာလုံးသည် ကွဲပြားသွားခဲ့လေပြီ။ အစစ်အမှန်ဆေးပညာကျမ်းကို ရလိုက်ခြင်းသည် သူ့အား အချိန်မရွေး၊ နေရာမရွေး သင်ကြားပြသပေးမည့် ဆရာတစ်ယောက်ကို ရလိုက်သည်နှင့် တူပေသည်။

ရန်ကိုင်သည် အစစ်အမှန်ဆေးပညာကျမ်းကို လေ့လာကောင်းကောင်းဖြင့် လေ့လာနေလိုက်ရာ အချိန်ကုန်လို့ ကုန်မှန်းကိုပင် မသိတော့ချေ။ လဝက်ကြာပြီးနောက်မှသာ သက်ပြင်းတစ်ချက်ချ၍ လက်ချောင်းရိုးထဲမှ သူ့ကောင်းကင်စိတ်အာရုံကို ပြန်ရုတ်သိမ်းလိုက်၏။

သူ့ကောင်းကင်စိတ်အာရုံကို လဝက်မျှကြာသည်အထိ ထိုကဲ့သို့ အသုံပြုပြီးနောက် သူ့ဝိဥာဉ် အတော်လေး မောပန်းနေခဲ့လေပြီ။ စိတ်မှာ မောပန်းနေသော်လည်း ရန်ကိုင်၏ မျက်ဝန်းအစုံမှာ ပြင်းစွာသော စိတ်လှုပ်ရှားမှုများကြောင့် တလက်လက် တောက်ပလင်းလက်နေခဲ့လေသည်။

ယခုမှသာ အစစ်အမျန်ဆေးပညာကျမ်းကို လေ့လာပြီးသွားခြင်းမဟုတ်၊ ယခုမှသာ အစစ်အမှန်ဆေးပညာကျမ်းကို အကြမ်းဖျင်း လေ့လာပြီးသွားခြင်း ဖြစ်သည်။ ထိုသို့ဆိုလျှင်ပင် သူရလိုက်သည့် အကျိုးကျေးဇူးသည် အလွန်ကိုမှ များပြားလှသည်။ သူသာ အစစ်အမှန် ဆေးပညာကျမ်း တစ်ခုလုံးကို လေ့လာပြီးသွားခဲ့လျှင် သူ့ဆေးပညာ အရည်အချင်းသည် မည်မျှပင် တိုးတက်လာလိမ့်မည်နည်း။

“အသိစိတ် အတိုင်းအတာ တစ်ခုအထိ ရပြီးတဲ့ ဆေးလုံးတွေကိုပဲ စိတ်ဝိဥာဉ် ဆေးလုံးတွေလို့ ခေါ်တာပေါ့” ရန်ကိုင်သည် သူ့မေးစေ့ကို ပွတ်ရင်း ရေရွတ်လိုက်သည်။

ယခု သူ့ဗဟုသုထဲ စိတ်ဝိဥာဉ်ဆေးလုံးဆိုသော ဆေးလုံးကဲ့သို့ ဆေးလုံးမျိုး ထပ်ပေါင်း ရောက်ရှိလာခဲ့လေပြီ။ ခဏလောက် စဉ်းစားပြီးနောက် ထိုအကြောင်းများကို သူ့ခေါင်းထဲမှ ခဏတာ ဖယ်ထုတ်ထားလိုက်သည်။

အစစ်အမှန်ဆေးပညာကျမ်းကို နောင်မှ ဖြည်းဖြည်းချင်း လေ့လာ၍ ရပေသည်။ သူအလျင်မလိုသေးချေ။ ယခု ဆေးတိမ်တိုက်ဖြစ်ပေါ်နေသော တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့်ဆေလုံး မည်ကဲ့သို့သော ဆေးလုံး ဖြစ်သလဲဆိုသည်ကို ရန်ကိုင် သိသွားခဲ့လေပြီ။

အစစ်အမှန် ဆေးပညာကျမ်းထဲတွင် ဆေးပညာနှင့် ပက်သက်သည့် အံ့အားသင့်ဖွယ်ရာ မျိုးစုံသာမက၊ တောင်ကြားပိုင်ရှင်၏ ဆေးပညာဆိုင်ရာ ဥာဏ်အလင်းများနှင့် ဆေးညွှန်းများစွာကို မှတ်တမ်းတင်ထားခဲ့ပေသည်။ ထိုထဲတွင် ပျောက်ဆုံးသွားပြီဆိုသော ဆေးညွှန်းများစွာပင် ရှိနေခဲ့သည်။

ထိုဆေးညွှန်းများကို ဖတ်ရင်းမှ ဆေးတိမ်တိုက် ဖြစ်ပေါ်နေသော တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် ဆေးလုံး မည်သည့် ဆေးလုံးဖြစ်သလဲ ဆိုသည်ကို နားလည်သွားခဲ့ရသည်။

တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် ဆေးလုံးကို ပြန်ထုတ်လိုက်ပြီး လက်ဝါးပေါ်တင်ကာ ခဏမျှ လေ့လာကြည့်လိုက်သည်။

သူ့အထင်သာ မှန်လျှင် အရောင်နှင့် အနံအရ ဤစိတ်ဝိဥာဉ်ဆေးလုံးသည် နဂါးမီးတောက်ခရမ်းခြင်ဆီ ဆေးလုံး ဖြစ်ပေလိမ့်မည်။

Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၄၈၁)

ဤဆေးလုံးသည် တကယ်ကြီး နဂါးမီးတောက်ခရမ်းခြင်ဆီ ဆေးလုံး ဖြစ်နေခဲ့သည်။ ရန်ကိုင် စိတ်လှုပ်ရှားသွားရပြန်လေပြီ။

နဂါးမီးတောက်ခရမ်းခြင်ဆီ ဆေးလုံးသည် တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့်နိမ့် ဝိဥာဉ်ဆေးလုံး တစ်လုံးဖြစ်ကာ ထိုဆေးလုံးကို ဖော်စပ်ရန် လိုအပ်သော ဆေးအမယ်များသည် စုစုပေါင်း အမယ် ခြောက်ဆယ်ခန့် ရှိပေသည်။ သို့သော်လည်း ဆေးလုံး၏ အသုံးဝင်ပုံမှာ တစ်မျိုးတည်းသာရှိ၏။

ခွန်အားကို တိုးတက်စေခြင်းပင်…

ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက် တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့်သို့ ရောက်သည့်အခါ နောက်တစ်ဆင့်သို့ ထပ်တက်ရန် အလွန်ကိုမှ ခက်ခဲလာသည်။ သာမန် မြေကမ္ဘာချီကြောမကြီးများနှင့် အထွဋ်အထိပ် အဆင့် သူတော်စင်သလင်းကျောက်မှ ထုတ်ပေးသော သူတော်စင်ချီတို့သည် တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် ကျင့်ကြံသူများအား တိုးတက်စေရန်အတွက် မလုံလောက်တော့ချေ။ ထို့ကြောင့် ရှေးယခင်ခေတ်များတွင် နဂါးမီးတောက်ခရမ်းခြင်းဆီ ဆေးလုံးသည် တန်ခိုးရှင် ဘုရင်အဆင့် ကျင့်ကြံသူများ အသုံးများသည် ဆေးလုံးတစ်လုံး ဖြစ်လာခဲ့သည်။

ဆေးလုံးထဲတွင် ပါဝင်သော ဆေးအာနိသင်ကို စုပ်ယူသန့်စင်ခြင်းဖြင့် ကျင့်ကြံခြင်းကို တိုးမြှင့်နိုင်ပေသည်။ သို့သော်လည်း ထိုနည်းဖြင့် ကျင့်ကြံခြင်းကို တိုးမြှင့်လျှင် ကောင်းကျိုးရော၊ ဆိုးကျိုးကိုပါ ရင်ဆိုင်ကြုံတွေ့ရနိုင်သည်။

ကောင်းကျိုးသည်ကား အဆင့်မြန်မြန် တက်နိုင်ခြင်းပင်။ ဆေးလုံးသာ ရှိနေသရွေ့ မိမိ၏ ခွန်အားကို မည်သည့်ဆေးလုံးအကူမှ မပါဘဲ ကျင့်ကြံသော ကျင့်ကြံသူများထက် ပို၍လျင်မြန်စွာ မြှင့်တင်နိုင်ပေလိမ့်မည်။ ဆိုးကျိုးမှာမူ ဆေးသောက်၍ ကျင့်ကြံခြင်းကို အလျင်စလို တိုးမြှင့်ခြင်းဖြင့် အခြေခံ မတည်မငြိမ် ဖြစ်လာနိုင်ခြင်းပင်။ ထို့အပြင် ဆေးများစွာ သောက်လျှင် အချိန်ကြာလာသည့်အခါ ခန္ဓာကိုယ်သည် ဆေးဓါတ်သိပ်မတိုးတော့ဘဲ ဆေးအဆိပ်များဟာလည်း ခန္ဓာကိုယ်ထဲတွင် စုပြုံလာနိုင်သည်။

ထို့ကြောင့် ကျင့်ကြံသူများသည် ဆေးလုံးများကို မှီခိုရမည့်အစား အများအားဖြင့် ကိုယ့်အားကိုယ်ကိုး၍သာ ကျင့်ကြံကြသည်။ လိုအပ်သည့် အချိန်မျိုးမှသာ ဆေးလုံးများကို မှီဝဲ၍ ကျင့်ကြံကြပေသည်။

ရန်ကိုင်သည် ကျင့်ကြံရာတွင် ဆေးလုံးများကို အသုံးပြုခဲပေသည်။ ထို့ကြောင့် သူ့ကျင့်ကြံခြင်း အခြေခံသည် အခြားသော သာမန် ကျင့်ကြံသူများနှင့် ယှဉ်လိုက်သည့်အခါ လွန်စွာကိုမှ ကျစ်လစ်ခိုင်ခံနေခြင်း ဖြစ်သည်။

ဤတန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် ဆေးလုံး၏ အသုံးဝင်ပုံကို နားလည်သွားသော် ရန်ကိုင် ရုတ်တရက် စိတ်လှုပ်ရှားလာခဲ့သည်။

ဤဆေးလုံးသည် ခွန်အားကိုး တိုးတက်စေရန်အတွက်ဟူသော ရည်ရွယ်ချက်ဖြင့် ဖော်စပ်သန့်စင်ထားသည့် တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် ဆေးလုံးတစ်လုံး ဖြစ်သည်။ ထို့အပြင် တောင်ကြားပိုင်ရှင် သန့်စင်ခဲ့သော ဤဆေးလုံးတွင် ဆေးတိမ်တိုက်များ ဖြစ်ပေါ်နေသည်။ နှစ်သောင်းနှင့်ချီ ကြာမြင့်လာပြီးနောက်၌ ဆေးတိမ်တိုက်ပါသော ဆေးလုံးတစ်လုံး၏ အာနိသင်သည် မည်သည့် အတိုင်းအတာအထိသို့ ရောက်ရှိနေလိမ့်မည်နည်း။

ရန်ကိုင် မခန့်မှန်းရဲတော့ချေ။ သို့သော် သူသာ ဤဆေးလုံးကို မည်သည့် မတော်တမှ မဖြစ်ဘဲ အန္တရာယ်ကင်းကင်းနှင့် သန့်စင်နိုင်မည်ဆိုပါက ဆေးတစ်လုံးလုံးကို သန့်စင်ပြီးသည့် အချိန်တွင် တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့်သို့ တစ်ခါတည်း တန်းရောက်သွားနိုင်ပေသည်။ ဆေးလုံးထဲ၌ ပါဝင်သော ဆေးစွမ်းအင်သည် သူ့အား တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့်သို့ တန်းပို့ပေးနိုင်သည်အထိကို များပြားလွန်းပေသည်။

ထိုနည်းဖြင့်ဆိုလျှင် နှစ်ပေါင်းများစွာ အချိန်ကုန်ခံ ကျင့်ကြံနေစရာ မလိုတော့ဘဲ ခြေတစ်လှမ်းတည်းဖြင့် တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့်ကို ရောက်သွားနိုင်ပေလိမ့်မည်။

သို့သော် ထိုကဲ့သို့ ဖြစ်မြောက်နိုင်ရန်အတွက် ဆေးလုံးအား အန္တရာယ်ကင်းကင်းနဲ့ သန့်စင်နိုင်ရန် လိုအပ်ပေသည်။ လက်ရှိ သူ့ခွန်အားဖြင့် ထိုဆေးလုံးကို သွားသန့်စင်မည်ဆိုပါက တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့်သို့ မရောက်ဘဲ မရဏလမ်းသို့သာ စံမြန်ကြချီသွားနိုင်ချေမျာသည်။

ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင်လည်း ဆေးလုံးအား နှမြောတသဖြင့် ကြည့်လိုက်ရင်းနှင့်မှ ပြန်သိမ်းထားလိုက်လေတော့သည်။ တောင်ကြားထဲမှ ရလာသော အဖိုးတန်ပစ္စည်းများကို အမျိုးအမည်စာရင်း ခွဲခြားပြီးနောက်တွင် အခြားသောပစ္စည်းနှစ်ခုကို ထုတ်ယူလိုက်သည်။

တစ်ခုသည် နှလုံးအရွယ်ရှိသော သွေးနီရောင်ကျောက်တုံးတစ်တုံး ဖြစ်ပြီး ကျန်တစ်ခုသည် မည်းနက်နေသော ကျောက်တုံးဝိုင်းဝိုင်းလေး တစ်တုံးဖြစ်သည်။

နှစ်ခုစလုံးသည် ကျောက်တုံးများသာ ဖြစ်ကြသော်လည်း အမျိုးအစား မတူညီကြပေ။

တစ်ခုသည် ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်ထဲမှ မတော်တဆ ရရှိခဲ့သော သွေးအဆီအနှစ် ကျောက်တုံးဖြစ်ပြီး ကျန်တစ်တုံးသည် လွန်ခဲ့သော နှစ်ပေါင်းများစွာခန့်က ရရှိထားခဲ့သည့် ကျောက်ရုပ်သေးရုပ်၏ သန္ဓေ ဖြစ်ပေသည်။

ရန်ကိုင်တွင် ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ် သန္ဓေ နှစ်ခုရှိခဲ့ဖူးသော်လည်း တစ်ခုကို အရိပ်ကြယ်သို့ ရောက်လာစဉ်က သူ့တွင်ရှိသော သွေးအဆီအနှစ် ကျောက်တုံးတစ်တုံးနှင့် ဥဖောက်ခဲ့သည်။ ထိုဥမှ ပေါက်လာသော ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်ကို ရှောင်ရှောင်ဟု ယန်ယန်မှ အမည်ပေးခဲ့၏။

အခြား ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ် သန္ဓေကို ဥဖောက်၍ ရနေပြီ ဖြစ်သော်လည်း လိုအပ်သော သွေးအဆီအနှစ်ကျောက်တုံး ရှိမနေသည့်အတွက်ကြောင့် ဥမဖောက်နိုင် ဖြစ်ခဲ့ရသည်။

ဧကရာဇ်ဥယျာဉ် ရောက်ပြီးမှသာ လိုအပ်သော သွေးအဆီးအနှစ်ကျောက်တုံးကို ရလာခဲ့လေသည်။

ရန်ကိုင်၏ ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်ကို ကြည့်ရင်း ယန်ယန်လည်း သူမကိုယ်ပိုင် ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်တစ်ခု လိုချင်ခဲ့ဖူးသည်။ ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင်သည် ကျန်ကျောက်တုံး ရုပ်သေးရုပ် သန္ဓေကို ဥဖောက်ကာ သူမအား ပေးချင်ခဲ့သည်။

ကံမကောင်းစွာဖြင့် လက်ရှိ ယန်ယန်သည် ထိုကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်ကို မလိုလောက်တော့ချေ။ ထိုအကြောင်းကို စဉ်းစားမိလိုက်သည့်အခိုက် ရန်ကိုင် ခါးသက်စွာ ပြုံးမိလိုက်သည်။ မည်သို့ပင် ဖြစ်စေကာ၊ ထိုကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်ကို ယန်ယန် လိုသည်ဖြစ်စေ၊ မလိုသည်ဖြစ်စေ၊ သွေးအဆီအနှစ်ကျောက်တုံးနှင့် ကျောက်တုံးသန္ဓေအား ကြိုတင် ပေါင်းစပ်ထားလိုက်ခြင်းသည် အကောင်းဆုံး ဖြစ်သည်။

ထိုကဲ့သို့ စဉ်းစားပြီးသည့်အခါ ကျောက်တုံးနှစ်တုံးကို အတူတကွ ပူးကပ်လိုက်လေသည်။

အနက်ရောင်စာအုပ်ထဲတွင် ရှိစဉ်က မည်သည့် တုန့်ပြန်မှုမှ မပြသော အနက်ရောင် ကျောက်တုံးသည် သွေးအဆီအနှစ်ကျောက်တုံးနှင့် ထိခိုက်သည့်အခါ မရေမတွက်နိုင်သော အနက်ရောင် အမျှင်တန်းလေးများကို ထုတ်လွှတ်၍ သွေးအဆီအနှစ်ကျောက်တုံးကို ရစ်ပတ်လိုက်လေသည်။

မျက်တောင်တစ်ခတ်အတွင်း ကျောက်တုံးနှစ်တုံး အတူတကွ ပေါင်းစပ်သွားခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း အပြည့်အဝ ပေါင်းစပ်ရန် အချိန်အနည်းငယ် လိုပေဦးမည်။

ထိုမြင်ကွင်းကိုကြည့်ရင်း ရန်ကိုင် အံ့အားသင့်နေမိသည်။ သို့သော် ခဏမျှ စဉ်းစားပြီးသည့်အခါ တစ်ယောက်ယောက်အား ကောင်းကင်စိတ်အာရုံကိုသုံးကာ လှမ်း၍ ခေါ်လိုက်သည်။

မကြာမီ ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ် ရန်ကိုင်ရှေ့တွင် ပဉ္စလက်ဆန်ဆန် ပေါ်လာခဲ့လေသည်။

“ဒါကို မင်းလက်ထဲ ထားခဲ့လို့ရတယ်မလား” ရန်ကိုင်က တစ်ပိုင်းတစ်စ ပေါင်းစပ်နေပြီ ဖြစ်သော ကျောက်တုံးနှစ်တုံးကို ညွှန်ပြလိုက်သည်။

ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်၏ အသိဥာဏ်သည် မြင့်မားခြင်းမရှိသော်လည်း ရန်ကိုင်၏ အမိန့်များအား အတိုင်းအတာတစ်ခုအထိ နားလည်ပေးသည်။ ရန်ကိုင် ညွှန်ပြရာဆီသို့ လှမ်း၍ ကြည့်လိုက်သည့်အခိုက် ၎င်း၏ မျက်ဝန်းအစုံ ပြူးကျယ်သွားပြီး ပျော်ရွှင်စိတ်လှုပ်ရှားစွာ ထခုန်လေသည်။

သူ့နှင့် မျိုးနွယ်စု အဖော်တစ်ယောက် မွေးဖွားလာတော့မည်ကို ခံစားမိလိုက်သည့်အတွက် ပျော်ရွှင်စွာ ထခုန်နေခြင်း ဖြစ်သည်။

ကြက်ကြီး အစာကောက်သည့်နှယ် ခေါင်းကို တဆတ်ဆတ် ညိတ်ပြလိုက်သည်။

“ဒါဆို ငါမင်းလက်ထဲ ထားခဲ့လိုက်မယ်။ တစ်ခုခု ထူးခြားရင် ငါ့ကိုပြောနော်” ရန်ကိုင်မှ ထိုကဲ့သို့ ပြောပြီးနောက် ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်သည် တစ်ပိုင်းတစ်စ ပေါင်းစပ်နေပြီဖြစ်သော ကျောက်တုံးနှစ်တုံးကို ကိုင်ကာ ရန်ကိုင်၏ မြင်ကွင်းမှ ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့လေသည်။

ဒုတိယ ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်တစ်ရုပ် ထပ်မံ ဖြစ်ပေါ်လာရန် သိပ်ကြာလိမ့်မည်ဟု မဟုတ်လောက်ဟု ရန်ကိုင် ထင်မိသည်။

ကျောက်တုံးနှစ်တုံးအား ပေါင်းစပ်ပြီးနောက် ရန်ကိုင် ထပ်မံ ထုတ်ယူလိုက်သည့် အရာသည် သွေးနတ်ဆိုးကျောင်းတော်၏ ကျောင်းသခင်လက်စွပ် ဖြစ်ပေသည်။

သိုလှောင်လက်စွပ်အား အပြင်သို့ ထုတ်ပြီးသည်နှင့် သိုလှောင်လက်စွပ်ထဲမှ ပစ္စည်းများကို အပြင်သို့ တစ်ခုပြီးတစ်ခု ထုတ်ယူကြည့်တော့သည်။

သိုလှောင်လက်စွပ်ထဲတွင် သန့်နှင့်ချီသော သူတော်စင်သလင်းကျောက်များ၊ အမျိုးမျိုးသော မှော်ရတနာများ၊ ရာနှင့်ချီသော ဆေးပုလင်းများနှင့် ဆေးဖော်စပ်ခြင်းနှင့် ပန်းပဲထုလုပ်ရာတွင် အသုံးပြုသော ဆေးအမယ်နှင့် ကုန်ကြမ်းပစ္စည်းအချို့ ရှိနေခဲ့သည်။

ထိုပစ္စည်းများကိုကြည့်ရင်း ရန်ကိုင် အနည်းငယ် မျက်မှောင်ကြုတ်သွားခဲ့သည်။ ပစ္စည်းအများစုသည် သူ့အတွက် အသုံးမဝင်သော်လည်း အခြားသူများအတွက်မူ အတော်လေး အသုံးဝင်ပေလိမ့်မည်။ ထို့ကြောင့် ပစ္စည်းများကို သူ့အတွက် အသုံးဝင်သော ပစ္စည်းများနှင့် အသုံးမဝင်သော ပစ္စည်းများဟူ၍ စတင် အမျိုးအစား ခွဲခြားတော့သည်။ သူ့အတွက် အသုံးမလိုသော ပစ္စည်းများကို အထက်စကြာဝဠာဂိုဏ်း၏ ဂိုဏ်းသားများ အသုံးပြုရန်အတွက် ပြန်လည် ဝေငှပေးနိုင်ပေသည်။

မကြာမီ ပစ္စည်းများအား အမျိုးအစားခွဲလို့ ပြီးသွားလေသည်။

“ဟန်၊ဒါက…” ရန်ကိုင်သည် အနည်းငယ် အံ့အားသင့်နေသည့် အမူအရာဖြင့် တိရစ္ဆာန် အရေပြားဖြင့် ဖုံးအုပ်ထားသော စာအုပ်တစ်အုပ်ကို လှမ်းကောက်ယူလိုက်သည်။

ထိုစာအုပ်သည် သိုလှောင်လက်စွပ်ထဲတွင် ယခင်ကတည်းက ရှိနေခြင်းဖြစ်ပြီး ရန်ကိုင်မှ သတိမပြုမိခြင်းသာ ဖြစ်သည်။ ယခု ပစ္စည်းများကို အမျိုးအစား ခွဲနေရင်နှင့်မှ သတိပြုမိလိုက်၏။

ဤစာအုပ်သည် သိပ်မကြမီဂလှဘဲ စားမျက်နှာအားလုံးသည် သွေးကန်ထဲ စိမ်ထားသည့်အလား အနီရောင်ဖြစ်နေသည်။

ဒါ…

ရုတ်တရက် တစ်ခုခုကို စဉ်းစားမိလိုက်သည့်အခါ ရန်ကိုင် နှလုံးခုန်သံ မြန်သွားခဲ့သည်။ ပထမစာမျက်နှာပေါ်တွင် ရေးသားထားသည့် စကားလုံးများကို မြင်ပြီးနောက် ရန်ကိုင် တစ်ချက်မျှ ကြောင်အမ်းအမ်း ဖြစ်သွားခဲ့ပြီး အူလှိုက်သည်းလှိုက် အော်ဟစ်ရယ်မောတော့လေသည်။

ဤစာအုပ်ထဲတွင် ရေးသားမှတ်တမ်းတင်ထားသည်မှာ အခြားမဟုတ်ဘဲ နတ်ဆိုးသွေးမျှင် ကျင့်စဉ်သာ ဖြစ်နေခဲ့လေသည်။

ရန်ကိုင်သည် နတ်ဆိုးသွေးမျှင် ပညာရပ်ကို ကျင့်ကြံထားသည် ဆိုသော်လည်း သူ့တွင် တုန့်နင်ဆီမှ ရထားသည့် နတ်ဆိုးသွေးမျှင် ပညာရပ်၏ ပထမတစ်ပိုင်းသာ ရှိသည်။ ထိုပထမ တစ်ပိုင်း၏ အကူအညီဖြင့် ရန်ကိုင်သည် အခြားသူများနှင့် တိုက်ခိုက်ရာတွင် အများအားဖြင့် အသုံးပြုလေ့ရှိသော ရွှေရောင်သွေးမျှင်ကို ဖန်တီးနိုင်ခဲ့သည်။

ကံမကောင်းစွာဖြင့် သူ့တွင် နတ်ဆိုးသွေးမျှင် ပညာရပ်၏ ပထမတစ်ပိုင်းသာ ရှိသည့်အတွက် ရွှေရောင်သွေးမျှင်၏ စွမ်းအားကို အပြည့်အဝ အသုံးမချနိုင်ခဲ့ချေ။ နောက်ပိုင်း ကျင့်ကြံရင်းနှင့်မှ နတ်ဆိုးသွေးမျှင် ပညာရပ်တွင် ဒုတိယတစ်ပိုင်း ထပ်ရှိလိမ့်မည်ဟု ရန်ကိုင် တွေးမိလာခဲ့သည်။ သူ့ခန့်မှန်းချက် မှန်ကန်ကြောင်းကို သွေးနတ်ဆိုးကျောင်းတော်၏ ကျောင်းသခင် တိုက်ကွက်များကိုကြည့်၍ အတည်ပြုနိုင်ခဲ့သည်။

သို့သော် ဒုတိယပိုင်းအား မည်ကဲ့သို့ရအောင် လုပ်ရမလဲ မသိခဲ့ပေ။

ယခုမှ သူမမျှော်လင့်ထားသည့် အချိန်မှာပင် သွေးနတ်ဆိုးကျောင်းတော် ကျောင်းသခင်၏ သိုလှောင်လက်စွပ်ထဲမှ နတ်ဆိုးသွေးမျှင် ပညာရပ် အပြည့်အစုံကို ရရှိလိုက်သည်။

ရန်ကိုင်လည်း စိတ်အားတက်ကြွသွားပြီး စာအုပ်ကို ချက်ချင်း လှန်လှော ဖတ်ရှူကြည့်တော့လေသည်။ စာအုပ်ထဲတွင် သွေးနတ်ဆိုးကျင့်စဉ်၏ ပထမပိုင်းကိုသာမက ဒုတိယပိုင်းကိုပါ ရေးသားထားခဲ့သည်။ ထိုမျှသာလျှင်မဟုတ်ဘဲ သွေးပေါင်းစည်းခြင်း ဆေးလုံးများအား မည်ကဲ့သို့ သန့်စင်ရမလဲ ဆိုသည်ကိုလည်း ဖော်ပြထားသေးသည်။

သွေးပေါင်းစည်းခြင်း ဆေးလုံးဆိုသည်မှာ အသက်စွမ်းအင်ကို တိုးမြှင့်ရန်အတွက် သွေးနတ်ဆိုးကျောင်းတော်မှ ဂိုဏ်းသားများ အသုံးပြုသည့် ဆေးလုံးတစ်လုံး ဖြစ်သည်။ နတ်ဆိုးသွေးမျှင်ကျင့်စဉ်ကို ကျင့်ကြံထားကြသည့် ကျင်ကြံသူတိုင်းသည် ဤကဲ့သို့သော ဆေးလုံးကို လိုချင်ကြသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် အားကောင်းသော အသက်စွမ်းအင် ရှိမျှသာလျှင် ပိုမို အားကောင်းသော နတ်ဆိုးသွေးမျှင်ကို ဖန်တီးနိုင်လိမ့်မည် ဖြစ်သည့် အတွက်ကြောင့် ဖြစ်ပေသည်။

တုန့်နင်သည် သဲမီးတောက်နယ်မြေထဲမှ ပြန်လည် ယူဆောင်လာခဲ့သော အကျိုးအမြတ်များအတွက် သွေးပေါင်းစည်းခြင်းဆေးလုံး တစ်လုံးနှင့် နတ်ဆိုးသွေးမျှင် ပညာရပ်၏ ပထမပိုင်း ချီးမြှင့်ခြင်း ခံခဲ့ရသည်။

ပုံမှန်အားဖြင့် သွေးပေါင်းစည်းခြင်း ဆေးလုံးသည် သွေးနတ်ဆိုးကျောင်းတော်၏ ရာထူး အမြင့်ပိုင်း ကျင့်ကြံသူများသာ အသုံးပြုနိုင်ကြသော ဆေးလုံးတစ်လုံး ဖြစ်သည်။ အဆင့်နိမ့် တပည့်များအနေဖြင့် ထိုဆေးလုံးကို တစ်ခါမှ သုံးခွင့်ရလိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။

ရန်ကိုင်သည် သွေးပေါင်းစည်းခြင်း ဆေးလုံး သန့်စင်ပုံကို သေသေချာချာ လေ့လာကြည့်လိုက်သော်လည်း ဖြစ်စဉ်တစ်ခုလုံးကို လေ့လာကြည့်ပြီးနောက် ထိုဆေးလုံးအား လုံးဝ စိတ်မဝင်စားတော့ချေ။

အကြောင်းမှာ သွေးပေါင်းစည်းခြင်းဆေးလုံးအား ဖော်စပ်ပုံသည် အလွန်ကိုမှ ဆိုးရွားလှသည့်အတွက် ဖြစ်ပေသည်။ ထိုဆေးလုံးကို ဖော်စပ်ရန်အတွက် သေပမာဏ မြောက်မြားစွာ စုဆောင်းထားရန် လိုအပ်သည်။ လူသားသွေး ဖြစ်လျှင် အကောင်းဆုံးပင်။

ရန်ကိုင်တွင် သူ့အသက်စွမ်းအင်ကို ဖြည့်တင်းပေးနိုင်မည့် အသက်ရေစင်ဆိုသော မဟာရတနာကြီးတစ်ပါး ရှိနေလေရာ ထိုသွေးပေါင်းစည်းခြင်း ဆေးလုံးကို ဘာကြောင့် ဂရုစိုက်နေရဦးမည်နည်း။ သူ့တွင် အသက်ရေစင် မရှိလျှင်ပင် ထိုသွေးပေါင်းစည်းခြင်း ဆေးလုံးကို ဖော်စပ်ပြီး အသုံးပြုမည်မဟုတ်ချေ။

သို့သော် နတ်ဆိုးသွေးမျှင် ပညာရပ်၏ ဒုတိယအပိုင်းကိုမူ သူအတော်လေး စိတ်ဝင်စားပေသည်။ ဒုတိယအပိုင်းတွင် နတ်ဆိုးသွေးမျျင်အား မည်ကဲ့သို့ အဆင့်မြင့်မြင့်၊ ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင် ထိန်းချုပ်ရမည်လဲ ဆိုသည့် အကြောင်းအရာများကို ရေးသားထားသည်။ ဒုတိယအပိုင်းကို တစ်ချက်လောက် လေ့လာကြည့်ပြီးနောက်တွင် နတ်ဆိုးသွေးမျှင် ပညာရပ် စာအုပ်ကို ပြန်သိမ်းထားလိုက်လေသည်။ ဒုတိယအပိုင်းကို နောက်မှ သေသေချာချာ ကျင့်ကြံရမည်။

ထို့နောက် နက်နဲဆန်းကြယ်သော ပန်းပဲထုလုပ်ခြင်း ပညာရပ်ကို ထိုးထွင်းထားသည့် ကျောက်ပြားအတွင်းမှ ရရှိလာသည့် ကျောက်ပြားလေးတစ်ချပ်ကို ထုတ်လိုက်သည်။ ဤကျောက်ပြားသည် ရွှယ့်ယွယ် အလွန် လိုချင်နေခဲ့သည့် ကျောက်ပြား ဖြစ်သည်။ ဤကျောက်ပြားကို ရရန်အတွက် ရွှယ့်ယွယ်သည် သူမနှင့် ရန်ကိုင်ကြားရှိ ရန်ငြိုးအားလုံးကို သင်ပုန်းချေပေးမည်ဟုပင် ပြောခဲ့သေးသည်။ ရန်ကိုင်လည်း ရွှယ့်ယွယ် ပြောသည့်အတိုင်း သဘောတူရန် လုပ်လိုက်သော်လည်း သူသဘောတူတော့မည် အချိန်တွင် ဧကရာဇ်ဥယျာဉ် ရုတ်တရက် ပိတ်သွားခဲ့ပြီး သူတို့အားလုံး အပြင်သို့ နှင်ထုတ်ခံလိုက်ရသည်။

ရွှယ့်ယွယ် မည်မျှ ကြိတ်မနိုင်ခဲမရ ဖြစ်နေမလဲ ဆိုသည်ကို ရန်ကိုင် မြင်ယောင်လို့ပင် ရနေလေပြီ။

ရှင်းရှင်းပြောရလျှင် ရန်ကိုင်လည်း ရွှယ့်ယွယ် အလွန်လိုချင်နေသော ကျောက်ပြားကို အတော်လေးကို စိတ်ဝင်စားမိသည်။ ရွှယ့်ယွယ် ဤကျောက်ပြားကို ဘာကြောင့် အသည်းအသန် လိုချင်ရနေရသနည်း။ ထို့ကြောင့် ကျောက်ပြားအား သေချာ စစ်ဆေးကြည့်တော့သည်။

ကျောက်ပြားသည် သိပ်မကြီးလှဘဲ လက်တစ်ဝါးစားအရွယ်လောက်သာ ရှိသည်။ ဤကျောက်ပြား ကျောက်ပြားကြီးထဲတွင် ရှိနေသည်ကို မည်သူမှ သတိပြုမိခဲ့ချေ။ တိုက်ပွဲကြောင့် ကျောက်ပြားကြီး ကွဲသွားသည့် အတွက်ကြောင့်သာ မဟုတ်လျှင် ဤကျောက်ပြားလေးသည် ကျောက်ပြားကြီးထဲတွင်သာ ရှိနေပေလိမ့်ဦးမည်။

Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၄၈၂)

လဝက်ကြာပြီးနောက်တွင်၊ ပထမကောင်းကင်နန်းတော်၏ တံခါးများ ပွင့်လာပြီး ရန်ကိုင် အပြင်သို့ ထွက်လာခဲ့သည်။

လက်ဝက်ကြာမှ ဆန်းစစ်အဖြေထုတ်ပြီးနောက် ကျောက်ပြားလေးသည် မည်သို့သော လျှို့ဝှက်ချက်များအား ဖုံးကွယ်ထားသလဲဆိုသည်ကို သူသိသွားခဲ့ရသည်။

ကြယ်သန့်စင်ခြင်း ပညာရပ်ပင်… ထိုအရာသည် ကျင့်စဉ်မဟုတ်သလို သိုင်းပညာရပ်လည်း မဟုတ်ဘဲ ကြယ်အမြူတေကို သန့်စင်သည့် လျှို့ဝှက်နည်းစနစ် တစ်ခုသာ ဖြစ်သည်။

ထိုအကြောင်းကို သိလိုက်စဉ်က ရန်ကိုင် အတော်လေး အံ့အားသင့်သွားခဲ့ရသည်။

ကြယ်အမြူတေကို သန့်စင်ရန်အတွက် အလွန်ကိုမှ ခက်ခဲပြီး တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် ကျင့်ကြံသူများသာ ကြယ်အမြူတေများကို သန့်စင်နိုင်ကြသည်။ ကြယ်အမြူတေကို အောင်မြင်စွာ သန့်စင်လိုက်နိုင်မည် ဆိုပါက ကိုယ်သန့်စင်လိုက်သော ကြယ်၏ ပိုင်ရှင် ဖြစ်လာပေလိမ့်မည်။

ရန်ကိုင်လည်း ကြယ်စီရင်စုထဲ ရောက်လာပြီးမှ ကြယ်သခင်များအကြောင်း သိလာရခြင်း ဖြစ်သည်။ ကြယ်စီရင်စုကြီးသည် အလွန်ကိုမှ ကျယ်ပြောသည့်တိုင် ကြယ်သခင် အနည်းငယ်သာ ရှိသည်။ အကြောင်းသည်ကား ကြယ်အမြူတေကို သန့်စင်ရန်အတွက် အလွန် မြင့်မားသော ကျင့်ကြံခြင်းကိုလည် လိုအပ်ရုံမက အလွန်လည်း အန္တရာယ်များသည့် အတွက်ကြောင့် ဖြစ်သည်။

ကြယ်အမြူတေသည် ကြယ်တစ်လုံး၏ စွမ်းအင်အရင်းအမြစ် ဖြစ်သည်။ ထိုကြယ်အမြူတေကို သန့်စင်လိုက်ခြင်းသည် မိမိ၏ ကံကြမ္မာကို ထိုကြယ်၏ ကံကြမ္မာနှင့် ချိတ်ဆက်လိုက်ခြင်း မည်ပေသည်။ ကြယ်အမြူတေအား သန့်စင်ရာတွင် ကောင်းကျိုးကော ဆိုးကျိုးပါ ရှိပေသည်။ ကြယ်အမြူတေအား အောင်မြင်စွာ သန့်စင်နိုင်မည် ဆိုပါက အကျိုးကျေးဇူးများစွာ ရနိုင်မည်ဖြစ်သော်လည်း ကျရှုံးသွားလျှင်မူ သွားရမည့် လမ်းတစ်လမ်းသာ ရှိသည်။ သေလမ်းပင်။

ခေတ်အဆက်ဆက် မရေမတွက်နိုင်သော ပညာရှင်များသည် ကြယ်များကို သန့်စင်ရန် ကြိုးစားခဲ့ကြသည်။ ထိုလူအားလုံးသည် အလွန် မြင့်မားသော ကျင့်ကြံခြင်းကို ပိုင်ဆိုင်ထားကြပြီး သူ့ခေတ်သူ့အခါ၏ ပါရမီရှင်များ ဖြစ်ကြသည်။

သို့တိုင် ကြယ်အမြူတေကို အောင်မြင်စွာ သန့်စင်နိုင်ခဲ့သူဆို၍ အနည်းငယ်သာ ရှိသည်။ ဤအတောအတွင်း ကြယ်အမြူတေကို သန့်စင်ရင်း အသက်ဆုံးပါးသွားရသည့် ပညာရှင်များ မည်မျှပင် ရှိနေခဲ့ပြီနည်း။

ကြယ်စီရင်စုအတွင် ရန်ကိုင် သိသည့် မဟာအင်းအာစုကြီးကို ပြောပါဆိုလျှင် ဟုန်းလော့ကုန်သွယ်ရေး အဖွဲ့အစည်းကိုသာ ပြရပေမည်။ ဟုန်းလော့ကုန်သွယ်ရေး အဖွဲ့စည်းသည် ကျင့်ကြံရေး ကြယ်ခုနှစ်လုံး၊ ရှစ်လုံးမက ပိုင်ဆိုင်ထားကြပြီး တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် ကျင့်ကြံသူ များစွာကိုလည်း ပိုင်ဆိုင်ထားသည်။ သို့သော် ထိုအင်အားစုတွင် ကြယ်သခင်ဆို၍ တစ်ယောက်သာ ရှိပေသည်။

တကယ်တော့ ကြယ်အမြူတေကို သန့်စင်ခြင်းသည် ဓါးသွားပေါ် လမ်းလျှောက်ခြင်းနှင့် မခြားချေ။ အောင်မြင်သွားခဲ့လျှင် ကြီးကျယ်ခမ်းနားသော မှတ်ကျောက်တစ်ခုအား စိုက်ထူနိုင်မည် ဖြစ်သော်လည်း ကျရှုံးသွားလျှင်မူ အသက်နှင့် ပြန်ပေးဆပ်ရပေလိမ့်မည်။ တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် ကျင့်ကြံသူများသည် သူတို့၏ အသက်အား မည်ကဲ့သို့ အလွယ်တကူ စွန့်လွှတ်ချင်ကြမည်နည်း။

ဤအရာသည် တန်ခိုးရှင်အဆင့် ကျင့်ကြံသူများအတွက် အသုံးမဝင်ဟု ရွှယ့်ယွယ် ပြောခဲ့သည်မှာ ဤအကြောင်းကြောင့်ပေကိုး။

ဟုန်းလော့ကုန်သွယ်ရေး အဖွဲ့အစည်းသည် ကြယ်စီရင်စုထဲရှိ မဟာအင်အားစုကြီး တစ်ခုဖြစ်သည်။ သူတို့တွင် ကြယ်သခင် ဖြစ်လာနိုင်သည့် ပညာရှင် မြောက်မြားစွာ ရှိလေရာ ကြယ်အမြူတေကို သန့်စင်သည့် ပညာရပ်များလည်း ရှိပေလိမ့်မည်။ သို့သော်လည်း သူတို့၏ ဤနည်းစနစ်လောက် မကောင်းချေ။

ဤကြယ်သန့်စင်ခြင်း ပညာရပ်သည် ကြယ်အမြူတေကို သန့်စင်ရန်အတွက် အထူး ဖန်တီးထားသည့် အဆင့်မြင့် လျှို့ဝှက်နည်းစနစ်တစ်ခု ဖြစ်လောက်သည်။

ရွှယ့်ယွယ် ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်ထဲသို့ ဝင်လာခြင်းမှာ ဤကြယ်သန့်စင်ခြင်း ပညာရပ်ကြောင့် ဖြစ်သည်။ ဟုန်းလော့ကုန်သွယ်ရေး အဖွဲ့အစည်း၏ ခေါင်းဆောင်ဖြစ်သော အိုင်းအောင်သည် တန်ခိုးရှင်ဘုရင် ဒုတိယအဆင့်တွင် တစ်နေခဲ့သည်မှာ အလွန်ကိုမှ အချိန် ကြာမြင့်နေခဲ့လေပြီ။ ထို့ကြောင့် သူသည် ကြယ်အမြူတေတစ်ခုကို သန့်စင်ကာ တန်ခိုးရှင်ဘုရင် တတိယအဆင့်သို့ ချိုးဖျက်ချင်သည်။

ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်ထဲတွင် ကြယ်သန့်စင်ခြင်း ပညာရပ်တစ်ခု ရှိနေသည်ကို ဟုန်းလော့ကုန်သွယ်ရေး အဖွဲ့အစည်း မည်ကဲ့သို့ သိသွားသလဲ ဆိုသည်မှာမူကား အဖြေရှာမရသည့် ပုစ္ဆာတစ်ပုဒ်ဖြစ်သည်။ သို့သော် ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်ထဲတွင် ကြယ်သန့်စင်ခြင်း ပညာရပ်တစ်ခု ရှိနေသည်ဆိုသည့် သူတို့၏ ထင်မြင်ချက်အပေါ် အပြည့်အဝေ ယုံကြည်သည်။ ထို့ကြောင့် ရွှယ့်ယွယ်အား တန်ခိုးရှင်တတိယအဆင့်များစွာကို ဦးဆောင်စေလျက် ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်ထဲသို့ စေလွှတ်လိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။

ကံမကောင်းစွာဖြင့် ရွှယ့်ယွယ်သည် ကြယ်သန့်စင်ခြင်း ပညာရပ်ကို ရှာတွေ့သွားခဲ့သော်ငြား မရလိုက်ချေ။

ကျောက်ပြားပေါ်ရှိ ရှေးဟောင်းစကားလုံးသုံးလုံးကို ရန်ကိုင် မသိသော်လည်း ရွှယ်ယွယ်ကတော့ ကျိန်းသေ သိပေသည်။ ထို့အတွက်ကြောင့်သာ ဤကျောက်ပြားကို မြင်စဉ်က အသည်းအသန် လိုချင်နေခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။

ရန်ကိုင် အနေဖြင့် လောလောဆယ်၌ ဤကြယ်သန့်စင်ခြင်း ပညာရပ်ကို မသုံးနိုင်သေးချေ။ သူ့ကျင့်ကြံခြင်းသည် အလွန်ကိုမှ နိမ့်နေသည့် အပြင်ကိုမှ သူ့ကျင့်ကြံခြင်းသည် ကြယ်အမြူတေကို သန့်စင်နိုင်သည်အထိ အားကောင်းနေလျှင်ပင် တစ်ရာရာခိုင်နှုန်း အာမခံချက်မရှိဘဲ ကြယ်အမြူတေကို သွားသန့်စင်မည် မဟုတ်ချေ။

ထို့ကြောင့် ကြယ်သန့်စင်ခြင်းပညာရပ်ကို ခဏလောက် လေ့လာပြီးနောက် ပြန်ပြီးတော့သာ သိမ်းထားလိုက်လေသည်။

ပထမကောင်းကင်နန်းတော်မှ ထွက်လာပြီး တစ်လှမ်းနှစ်လှမ်းခန့် လျှောက်ပြီးနောက် တပည့်အချို့နှင့် သွားတိုးသည်။ ထိုးတပည့်များသည် ရန်ကိုင်ကို မြင်လိုက်သည်နှင့် ချက်ချင်း ဦးညွှတ်လိုက်ကြသည် “နှုတ်ဆက်ပါတယ် ဂိုဏ်းချုပ်”

“ဂိုဏ်းထဲမှာ အားလုံး အဆင်ပြေတယ်မလား” ရန်ကိုင်က ဒီအတိုင်း မေးကြည့်လိုက်သည်။

“ဂိုဏ်းထဲမှာ အားလုံးအဆင်ပြေပါတယ် ဂိုဏ်ချုပ်။ တပည့်တွေ အားလုံးလည်း ကြိုးကြိုးစားစား ကျင့်ကြံနေပါတယ်။ အကြီးအကဲချုပ်လည်း ခြောက်လွှာမြောက်ကနေ ပြန်လာပါပြီ”

“အို၊ သူပြန်လာပြီလား” ကြားကြားချင်း ရန်ကိုင် အနည်းငယ် အံ့အားသင့်သွားခဲ့သည်။ သေချာစဉ်းစားကြည့်လိုက်သည့် အခါပြန်တွင်မူ ဘာမှ အံ့ဩစရာ ရှိမနေတော့ချေ။ ယန်ယန်သည် အနည်းဆုံး နောက်ထပ် ဆယ်နှစ်ခန့် ထပ်မံ အိပ်စက်နေမည် ဖြစ်လေရာ သူမအနေဖြင့် ထိုနေရာ၌ တစ်ချိန်လုံး ထိုင်စောင့်နေစရာ မလိုချေ။ ထို့ကြောင့် အထက်စကြာဝဠာဂိုဏ်းဆီသို့ ပြန်လာခြင်း ဖြစ်သည်။

ရန်ကိုင်ကို တတ်စွမ်းသမျှ ကူညီပေးရန် သူမအား ယန်ယန်မှ ညွှန်ကြားထားခဲ့သည်။ သူမသာ ခြောက်လွှာမြောက်တွင် တစ်ချိန်လုံး နေနေလျှင် ရန်ကိုင်အား မည်ကဲ့သို့ ကူညီပေးနိုင်မည်နည်း။ အဆင်မပြေရုံမဟုတ်၊ ခြောက်လွှာမြောက်မှ လေးလွှာမြောက်သို့ လာရန်ပင် အလွန်ကိုမှ ခဲယဉ်းပေသည်။

“ကောင်းပြီ” ရန်ကိုင် ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး အမိန့်ပေးလိုက်သည် “လင်းယွမ်အာကို ခေါ်ပြီး ငါနဲ့ အကြီးအကဲချုပ်စံအိမ်မှာ လာတွေ့ဖို့ ဟွမ်ကျွမ်းကို သွားပြောလိုက်”

“ဟုတ်ကဲ့” ရန်ကိုင် ဘာကြောင့် ဟွမ်ကျွမ်းနှင့် လင်းယွမ်အာအား တွေ့ချင်နေသလဲ ဆိုသည်ကို သူတို့ မသိသော်လည်း တပည့်များသည် မည်သည့် မေးခွန်းမှ ပြန်မေးမနေခဲ့ချေ။

ယန်ယန်နှင့် ရီရှီယွင်တို့ ယခင် နေထိုင်နေခဲ့သည့် ပန်းတစ်ရာတောင်ထွတ်၌…

ပန်းတစ်ရာတောင်ထွတ်သည် အစွမ်းကုန် ပွင့်လန်းနေသော ပန်းပေါင်းများစွာတို့ဖြင့် လှပမြဲ လှပနေသေးသော်လည်း ယခုမှ ဤတောင်ထွတ်တွင် နေထိုင်သူဆို၍ ရီရှီယွင် တစ်ယောက်သာ ရှိတော့သည်။ ရန်ကိုင် ရောက်လာသည့်အချိန်တွင် ရီရှီယွင်သည် ကျောက်တုံးအိမ်လေး၏ အပြင်တွင် ထိုင်ရင်း အတွေးရေယာဉ်ကြောထဲ နစ်မြောနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ သူရောက်လာသည်ကိုပင် သတိမပြုမိခဲ့ပေ။

ရန်ကိုင်မှ ချောင်းဟန့်သံ ပေးလိုက်တော့မှပဲ ရီရှီယွင် အသိပြန်ဝင်လာပြီးလာပြီး ခေါင်းမော့၍ ပြောလိုက်သည် “ဂိုဏ်းချုပ် ရောက်လာတာပါလား။ လက်အောက်ငယ်သား ဂိုဏ်းချုပ်ကို နှုတ်ဆက်ပါတယ်”

ပြောပြီးသည်နှင့် ထရပ်လိုက်သည်။

“အဲ့လိုတွေ လုပ်နေစရာ မလိုပါဘူးဗျာ” ရန်ကိုင်က သူ့လက်ကို ဝှေ့ရမ်းလိုက်ပြီး သူမနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်ဘက်တွင် သွားထိုင်လိုက်သည်။ လက်ဖက်ရည်တစ်ခွက် ငှဲ့လိုက်ပြီး တစ်ငုံလောက် သောက်ပြီးနောက် မေးလိုက်လေသည် “ယန်ယန် အခြေအနေ ဘယ်လိုရှိလဲ”

“မဒမ် အဆင်ပြေပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အချိန် အတိုင်းအတာတစ်ခုအထိတော့ ဆက်ပြီး အိပ်နေလိမ့်မယ်။ ဂိုဏ်းချုပ် သူ့အတွက် စိုးရိမ်စရာ မလိုပါဘူး”

“အင်း” ရန်ကိုင် အသာအယာ ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီးနောက် ရုတ်တရက် မေးလိုက်၏ “အခု အကြီးအကဲချုပ် ဘာဆက်လုပ်ဖို့ စဉ်းစားထားလဲ”

ရီရှီယွင်သည် ရန်ကိုင်အား သင်္ကာမကင်း အမူအရာဖြင့် ကြည့်လိုက်ပြီး ဆံပင်ကို နားသယ်နောက်သို့ သပ်တင်လျက် ပြန်ပြောလိုက်သည် “ဂိုဏ်းချုပ် ဘာကို ပြောချင်နေတာလဲ”

“သိပြီးသားအဖြေကို အကြီးအကဲချုပ် ဘာလို့ မေးနေသေးတာလဲ။ အကြီးအကဲချုပ် ဒီမှာနေနေတာက မဟာဧကရာဇ်ကြောင့်လေ။ ဒါပေမယ့် အကြီးအကဲချုပ် ဒီအတိုင်း ဒီမှာပဲ စောင့်နေတော့မှာလား”

“အင်း” ရီရှီယွင်က ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး “ဘာဖြစ်လို့လဲ”

“ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး” ရန်ကိုင်က ယဲ့ယဲ့လေးပြုံးလျက် “အကြီးအကဲချုပ် ဒီအတိုင်းပဲ နေချင်လား၊ ဒါမှမဟုတ် တန်ခိုးရှင်အဆင့်ထက်ကို တက်ဖို့ ကြိုးစားကြည့်ချင်လား မေးချင်တာ”

“နောက်တစ်ဆင့်လား” ရီရှီယွင်၏ မျက်ဝန်းအစုံ မှေးစဉ်းသွားခဲ့သည်။ “ဂိုဏ်းချုပ်မှာ ပြောစရာရှိရင် ဒီလက်အောက်ငယ်သားကို ဘာလို့ ကွေ့ဝိုက်မေးနေတာလဲ”

“ခင်ဗျားကိုယ်ခင်ဗျား လက်အောက်ငယ်သားလို့ မပြောစမ်းပါနဲ့ဗျာ။ ကျုပ်ကြားရတာ တစ်မျိုးကြီးပဲ” ရန်ကိုင်ပါးစပ် မဲ့သွားခဲ့သည် “အခုလက်ရှိ အထက်စကြာဝဠာဂိုဏ်းက အခြား အင်အားစုတွေ လာတိုက်မှာကို လုံးဝ စိတ်ပူစရာမလိုဘူး။ တပည့်တွေသာ အပြင်မထွက်သရွေ့ ဘယ်သူမှ သူတို့ကို လာတိုက်ခိုက်နိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး။ သူတို့ သုံးဖို့အတွက်လည်း အရင်းအမြစ်တွေ အများကြီး ရှိပြီးသား။ အပြင်ထွက်ပြီး ရှာနေစရာ မလိုဘူး။ ဒါကြောင့် ကျုပ်ဒီနေရာကနေ ထွက်သွားမလားလို့ စဉ်းစားနေတာ”

“ဒီနေရာကနေ ထွက်သွားဖို့” ရီရှီယွင် မျက်မှောင်ကြုတ်သွားခဲ့သည်။ ရန်ကိုင် ဘာကို ပြောချင်နေမှန်း သူမ နားမလည်ချေ။

“ဟုတ်တယ်၊ အရိပ်ကြယ်ကနေ ထွက်သွားဖို့” ရန်ကိုင်က ရီရှီယွင်ကို စိုက်ကြည့်၍ ပြောလိုက်သည်။

ရီရှီယွင် ရုတ်တရက် ထရပ်မိလိုက်ပြီး “ဂိုဏ်းချုပ် ပြောချင်တာက…”

“ခင်ဗျားကော ကျုပ်တို့နဲ့အတူ လိုက်ချင်လားလို့ ကျုပ်မေးချင်တာ…” ရန်ကိုင်က ပြုံးလျက် “ခင်ဗျားက တန်ခိုးရှင်အဆင့်ရဲ့ အကန့်အသတ်ကို ရောက်နေပြီ။ မဟုတ်ဘူး ခင်ဗျား အဆင့်က တန်ခိုးရှင်အဆင့်ကိုတောင် ကျော်နေပြီ။ ဒီအရိပ်ကြယ်ရဲ့ လောကနိယာမတွေကြောင့်သာ နောက်တစ်ဆင့်ကို မတက်နိုင်တာ။ ခင်ဗျားက ဒီအချုပ်အနှောင်တွေက ရုန်းထွက်သွားနိုင်ရင် နောက်တစ်ဆင့်ကို ချိုးဖျက်ဖို့က ဒီလောက်ကြီး ခက်ခဲတော့မှာ မဟုတ်ဘူး။ ဒါကြောင့် အကြီးအကဲချုပ်ကို လာမေးတာ။ အကြီးအကဲချုပ်ကော လိုက်ချင်လားလို့”

“ဒီနေရာကို ထွက်သွားဖို့…” ရီရှီယွင်၏ မျက်ဝန်းအစုံထဲ မျှော်လင့်ချက်တို့ဖြင့် ရစ်သိုင်းပြည့်နှက်လာခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း မကြာခင် ပြန်လည် တည်ငြိမ်သွားခဲ့ပြီး ရန်ကိုင်ဘက်သို့ လှည့်၍ မေးလိုက်သည် “ဂိုဏ်းချုပ် ဒီကို ပြန်လာဦးမှာလား”

“ပြန်လာမှာပေါ့” ရန်ကိုင်က ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး “ရိုးရိုးသားသား ပြောရရင် ကျုပ်ဒီကနေ ထွက်သွားချင်တာက လူအချို့ကို ရှာချင်လို့။ သူတို့ကို ရှာတွေ့တာနဲ့ ဒီကို ပြန်လာမှာ။ ကြယ်စီရင်စုက အကြီးကြီးဆိုပေမယ့် အခြေတကျ နေစရာတစ်ခု ရဖို့ဆိုတာ လွယ်တာ မဟုတ်ဘူး။ ဒါကြောင့် အထက်စကြာဝဠာဂိုဏ်းကို ပစ်ထားဖို့ ရည်ရွယ်ချက် မရှိဘူး”

“အဲ့လိုကိုး” ရီရှီယွင်က စိတ်အေးသွားဟန်ဖြင့် “ဂိုဏ်းချုပ်နဲ့အတူ လိုက်ချင်ပေမယ့် ဒီလက်အောက်ငယ်သားကတော့ ငြင်းရလိမ့်မယ်”

“ဘာလို့လဲ” ရန်ကိုင်က ပြုံးလျက် ပြန်မေးလိုက်သည်။

“မဒမ်က အိပ်စက်နေတုန်းပဲဆိုတော့ ကျွန်မ ထွက်သွာလို့ မဖြစ်ဘူး။ ပြီးတော့ ဂိုဏ်းချုပ်နဲ့ ကျွန်မ နှစ်ယောက်စလုံး တစ်ချိန်တည်း ထွက်သွားရင် အထက်စကြာဝဠာဂိုဏ်းကို စောင့်ကြည့်မယ့်လူ ဘယ်သူမှရှိတော့မှာ မဟုတ်ဘူး။ တစ်ခုခုသာ ဖြစ်လာခဲ့ရင် တစ်ဂိုဏ်းလုံး ဒုက္ခရောက်မှာ”

“အင်း၊ ကျုပ်ထင်ထားတဲ့အတိုင်းပဲ” ရန်ကိုင်က အသာအယာ ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။ ယခုကဲ့သို့ ဖြစ်လိမ့်မည်ဟု သူကြိုတင် မျှော်လင့်ထားပြီးသားပင်။

ရီရှီယွင်က မျက်နှာ အနည်းငယ်မဲ့လျက် အံ့အားသင့်နေသည့် လေသံဖြင့် “ဂိုဏ်းချုပ် ကျွန်မကို လာမေးနေတယ်ဆိုပေမယ့် ကျွန်မ လိုက်မယ်လို့ ဂိုဏ်းချုပ် အစကတည်းက မမျှော်လင့်ထားဘူးမလား”

“ဟဲဟဲ…” ရန်ကိုင်က ယဲ့ယဲ့လေး ရယ်လိုက်ပြီး “အဲ့ဒါက အကြီးအကဲချုပ်ရဲ့ ရွေးချယ်မှုလေ၊ အကြီးအကဲချုပ် သွားချင်လည်း ရတယ်။ မသွားလည်း ကိစ္စမရှိဘူး။ ကျုပ်က မေးကြည့်ရုံပဲ…”

ထို့နောက် ရန်ကိုင်၏ အမူအရာ ရုတ်တရက် လေးနက်တည်ကြည်သွားပြီး ထပ်မံ၍ ပြောလိုက်သည် “ကျေးဇူးတင်ပါတယ်”

တန်ခိုးရှင်ဘုရင် ဖြစ်မည့် အခွင့်အရေးကို လက်လွှတ်၍ အထက်စကြာဝဠာဂိုဏ်းကိုသာ ကာကွယ်ပေးရန် ရွေးချယ်ခဲ့သည့် ရီရှီယွင်၏ ဆုံးဖြတ်ချက်ကို သူအမှန်ကတယ် လေးစားပေသည်။

နှစ်ယောက်စလုံးသည် တစ်ယောက်၏ အဓိပ္ပါယ်ကို တစ်ယောက်မှ မပြောသော်လည်း သိနေကြသည်။ ထို့ကြောင့် ရီရှီယွင်သည် ရန်ကိုင်၏ ကျေးဇူးတင်စကားကို ငြင်းဆန်ရန် မကြိုးစားခဲ့ပေ။

ရီရှီယွင်သည် ရုတ်တရက် အခြားတစ်ဖက်သို့ လှည့်၍ ကြည့်ရင်း ရန်ကိုင်ကို မေးလိုက်သည် “ဂိုဏ်းချုပ် အဲ့နှစ်ယောက်ကို ခေါ်ထားတာလား”

ရန်ကိုင်လည်း ကောင်းကင်စိတ်အာရုံဖြင့် သူမ ကြည့်နေသည့်ဘက်သို့ စစ်ဆေးကြည့်ပြီးနောက် ခေါင်းညိတ်၍ “ဟုတ်တယ်”

ရီရှီယွင် ပြောနေသည့် နှစ်ယောက်သည် ဟွမ်ကျွမ်းနှင့် လင်းယွမ်အာ ဖြစ်ပေသည်။ ထိုကောင်မလေးကို ဟွမ်ကျွမ်းမှ ခေါ်လာခြင်း ဖြစ်သည်။ သို့သော် လှပသော ပန်းဥယျာဉ်ကြီးကို မြင်ပြီးနောက် ဥယျာဉ်ထဲသို့ ချက်ချင်း ပြေးသွားလေသည်။

ဟွမ်ကျွမ်း ရင်ထိတ်သွားပြီး ချက်ချင်း လင်းယွမ်အာနောက် ပြေးလိုက်ကာ ကျောက်တုံးစံအိမ်ဆီသို့ မနည်း ပြန်ဆွဲခေါ်လာခဲ့ရသည်။

သူမ ပျော်ချင်တိုင်း ပျော်၍ မရသည့်အတွက်ကြောင့် လင်းယွမ်အာ နှုတ်ခမ်းလေးဆူပြီး မျက်နှာမဲ့တဲ့တဲ့ ဖြစ်နေခဲ့သည်။

“ဂိုဏ်းချုပ်နဲ့ အကြီးအကဲချုပ်ကို နှုတ်ဆက်ပါတယ်” ဟွမ်ကျွမ်းသည် ရီရှီယွင်ကို တိတ်တဆိတ် လေ့လာရင်း ဦးညွှတ်နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။ သူမ အထက်စကြာဝဠာဂိုဏ်းဆီသို့ ရောက်သည်မှာ အတော်လေး ကြာနေပြီဖြစ်သဖြင့် အကြီးအကဲချုပ် မည်သူလဲဆိုသည်ကို သိနှင့်နေခဲ့လေပြီ။ သို့သော် လူတွေ့တော့ မမြင်ဖူးခဲ့။ ယနေ့မှသာ အကြီးအကဲချုပ်ကို လူတွေ့ မြင်ဖူးခြင်း ဖြစ်သည်။

“ထိုင်လေ” ပြောပြီးနောက် လင်းယွမ်အာကို ပြုံးပြလျက် လှမ်းခေါ်လိုက်သည်။

သို့သော်ငြား လင်းယွမ်အာကမူ ရန်ကိုင်ဆီသို့ မသွားဘဲ မျက်လုံးလေး မှေးစဉ်းလျက် ဟွမ်ကျွမ်းနောက်တွင်သာ ပြေးပုန်းလိုက်လေသည်။ သူမ၏ အပြုအမူကြောင့် ဟွမ်ကျွမ်း ဆွံ့အသွားခဲ့ရသည်။

“ခင်ဗျားတို့ ဒီမှာနေရတာ အသားကျပြီလား” ရန်ကိုင်က ဟွမ်ကျွမ်းဘက်သို့ လှည့်၍ မေးလိုက်သည်။

“အခုလို တွေးပေးတဲ့အတွက် ဂိုဏ်းချုပ်ကို ကျေးဇူးအများကြီး တင်ပါတယ်။ လက်အောက်ငယ်သားတို့ အဆင်ပြေပါတယ်”

“အင်း၊ ခင်းဗျားတို့ လိုတာ တစ်ခုခုရှိရင် ဝူရီကို ပြောလိုက်နော်။ သူဖြေရှင်းပေးလိမ့်မယ်။ ခင်ဗျားတို့က အပြင်လူတွေ မဟုတ်တော့ဘူးဆို မမေ့နဲ့။ ဒါကြောင့် လိုတာရှိရင် ပြောသာ ပြောလိုက်”

“ကျေးဇူးအများကြီး တင်ပါတယ် ဂိုဏ်းချုပ်” ဟွမ်ကျွမ်းက ကျေးဇူးတင်စကား ဆိုလိုက်သည်။

“ဟုတ်သားပဲ၊ ခင်ဗျားကို ပေးဖို့မေ့နေတာ။ ဒီမှာ တန်ခိုးရှင်အခြေတည်ဆေးလုံး၊ ဒါကို သောက်ပြီး အဆင့်ချိုးဖျက်ဖို့ ကြိုးစားကြည့်လိုက်။ ဒါပေမယ့် ခင်ဗျားနေတဲ့နေရာမှာ မလုပ်နဲ့။ နဂါးတက်လှမ်းခြင်း ခန်းမဆီကိုသွားပြီး အဲ့မှာ အဆင့်ချိုးဖျက်ဖို့လုပ်လိုက်။ အဲ့မှာ နှစ်တစ်သောင်း အမွှေးနံ့သာလည်းရှိတယ်၊ အခက်ကိုးခက် ကျောက်စိမ်သစ်ပင်လည်း ရှိတယ်။ အဲ့ဒါတွေနဲ့ဆို အဆင့်ချိုးဖျက်နေတဲ့ အချိန်အတွင်း ကိုယ်တွင်းနတ်ဆိုးတွေနဲ့ ရင်ဆိုင်ရမှာကို ခင်ဗျား စိတ်ပူစရာ မလိုတော့ဘူး။ ကောင်းကင်လမ်းစဉ်နဲ့ သိုင်းတာအိုကိုလည်း ပိုပြီး လွယ်လွယ်ကူကူနဲ့ ခံစားနားလည်နိုင်လိမ့်မယ်”

Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၄၈၃)

“ဟုတ်ကဲ့ပါ” ဟွမ်ကျွမ်းက ပြန်ပြောလိုက်သည်။ ထို့နောက် ရန်ကိုင် လက်ထဲမှ တန်ခိုးရှင်အဆင့် ဆေးလုံးကို ယူလိုက်ပြီး သိုလှောင်လက်စွပ်ထဲ သေချာ ထည့်သိမ်းထားလိုက်၏။ သူမ စိတ်ခံစားချက်များကို မနည်း ချုပ်တည်းနေရလေသည်။

လွန်ခဲ့သော နှစ်လခန့်က အဆိပ်မိထားသည့်အတွက်ကြောင့် အဆိပ်ဖြေရန်အတွက် လိုအပ်သော ဝိဥာဉ်တစ်ရာဆေးလုံးလေး တစ်လုံးကို ဝယ်ဖို့ပင် မတတ်နိုင်ခဲ့ချေ။ သို့သော်ငြား ယခုတွင်မူ နာမည်ကျော် အထက်စကြာဝဠာဂိုဏ်းတွင် ကျင့်ကြံနိုင်ရုံမက ကျင့်ကြံခြင်း အရင်းအမြစ်များ မရှိမည်ကိုလည်း စိုးရိမ်စရာ မလိုသည့် ဘဝတွင် နေနေရသည်။ အဆင့် ချိုးဖျက်နိုင်ရန်အတွက် သာမန် ကျင့်ကြံသူများ မရနိုင်သော နှစ်တစ်သောင်းအမွှေးနံ့သာ၊ အခက်ကိုးခက် ကျောက်စိမ်းသစ်ပင်တို့ကိုပင် ရထားသေးသည်။

သူမ နေထိုင်ရသည့် ဘဝနှစ်ခုသည် အလွန်ကိုမှ ခြားနားလွန်းပေသည်။ သူမ ဤကဲ့သို့ ဘဝတွင် နေနေရသည်ကို ဟွမ်ကျွမ်း အမှန်တကယ် မယုံကြည်နိုင် ဖြစ်နေသေးသည်။ ရန်ကိုင်ကိုလည်း အလွန် ကျေးဇူးတင်မိလေသည်။ ရန်ကိုင်သာ သူမအား ဤနေရာဆီသို့ မခေါ်လာခဲ့လျှင် သူမ၏ဘဝကို အဆုံးမဲ့သမုဒ္ဒရာတွင်သာ ခက်ခက်ခဲခဲဖြင့် ဖြတ်သန်းနေရပေဦးမည်။

“ဂိုဏ်းချုပ် လက်အောက်ငယ်သားကို ဘာကြောင့် ခေါ်လဲ သိလို့ရမလား” ဟွမ်ကျွမ်းက ရန်ကိုင်အား လေးလေးစားစားဖြင့် မေးလိုက်သည်။

ရန်ကိုင်သည် ပြုံးသာပြုံးလိုက်ပြီး ပြန်မဖြေဘဲ ရီရှီယွင်ကိုသာ ကြည့်လိုက်သည်။

လင်းယွမ်အာ ဤအခန်းထဲသို့ ရောက်လာသည့် အချိန်မှစ၍ ရီရှီယွင်သည် ထိုမိန်းကလေးအား သူမ၏ ကောင်းကင်စိတ်အာရုံဖြင့် စစ်ဆေးကြည့်နေခြင်း ဖြစ်သည်။ လင်းယွမ်အာ၏ ခန္ဓာကိုယ်ကို စစ်ဆေးပြီးနောက် ရီရှီယွင် အတော်လေး အံ့အားသင့်သွား၏။

“အကြီးအကဲချုပ် သတိပြုမိလား” တစ်ခဏမျှ စောင့်နေပြီးနောက် ရန်ကိုင်က မေးလိုက်သည်။

ရီရှီယွင်က အသာအယာ ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး ရီရှီယွင်အား လက်ယပ်ခေါ်လိုက်သည် “သမီး ဒီကို တစ်ချက်လာခဲ့ပါလား”

ရီရှီယွင်က မျက်နှာတည်တည်ဖြင့် လှမ်းခေါ်လိုက်သော်လည်း လင်းယွမ်အာသည် နည်းနည်းလေးမှ ကြောက်ရွံ့သွားခြင်း မရှိဘဲ ခဏမျှ တုန့်ဆိုင်းနေပြီးနော် ရီရှီယွင်ရှေ့သို့ လျှောက်သွားလေသည်။

“မကြောက်နဲ့” ရီရှီယွင်က တောက်ပစွာပြုံးလိုက်ပြီး လင်းယွမ်အာ၏ လက်ကောက်ဝတ်ကို ကိုင်၍ သူမ၏ လက်အောက်ဝတ်တစ်ဆင့် ကလေးမလေး၏ ခန္ဓာကိုယ်ထဲသို့ သူတော်စင်ချီ ပို့လွှတ်လိုက်သည်။ အချိန်ကြာလာသည်နှင့်အမျှ ရီရှီယွင် ပိုပို၍ အံ့အားသင့်လာခဲ့ရသည်။

အချိန်အတော်ကြာပြီးနောက် အသက်ပြင်းပြင်းတစ်ချက် ရှူသွင်းလျက် လင်းယွမ်အာ၏ လက်ကို ပြန်လွှတ်ပေးလိုက်သည်။ မျက်နှာကမူ အံ့အားသင့်လျက်…

ဟွမ်ကျွမ်းကမူ ရန်ကိုင်နှင့် ရီရှီယွင်ကို ကြည့်ရင်း အတော်လေး စိုး၇◌ိမ်နေမိသည်။ လင်းယွမ်အာ၏ ထူးဆန်းသည့် ခန္ဓာကိုယ်အကြောင်းကို ရန်ကိုင် သူမအား ပြောပြခဲ့သည့် အချိန်မှစ၍ ဟွမ်ကျွမ်းလည်း လင်းယွမ်အာ၏ ခန္ဓာကိုယ်ကို အထူးသတိထားခဲ့သည်။ ရန်ကိုင် ပြောခဲ့သလိုပင် လင်းယွမ်အာ၏ ခွန်အားသည် သူမ အသက်အရွယ်နှင့် မလိုက်အောင်ကို အလွန် မြင့်မားနေကြောင်း တွေ့ရှိခဲ့ရသည်။

ထို့အတွက်ကြောင့် လင်းယွမ်အာတွင် ထူးဆန်းသော ရောဂါတစ်မျိုးမျိုး ရှိနေမည်ကို ဟွမ်ကျွမ်း စိုးရိမ်သွားခဲ့သည်။ အထက်စကြာဝဠာဂိုဏ်း၏ အကြီးအကဲအချို့အား ထိုအကြောင်းကို မေးမြန်းကြည့်သော်လည်း မည်သူမှ သူမအား အဖြေပြန်မပေးနိုင်ခဲ့ချေ။ ယခု ရီရှီယွင်၏ အတွေးနက်သွားသော အမူအရာကို မြင်သော် သူမ၏ မျှော်လင့်ချက်အားလုံးကို ရီရှီယွင် အပေါ်၌သာ စုပြုံထားလိုက်လေတော့သည်။

ဤအကြီးအကဲချုပ်သည် တစ်ချိန်က ကြယ်ဧကရာဇ်တောင်၏ ဂိုဏ်းချုပ် ဖြစ်ခဲ့သည်ဟု ကောလဟာလများ ရှိခဲ့ဖူးသည် မဟုတ်လော။ ထို့ကြောင့် သူမ မသိထားသည့် အကြောင်းအရာများကို အကြီးအကဲချုပ် သိလျှင် သိထားနိုင်ပေသည်။ သို့သော် အကြီးအကဲချုပ် ဘာကြောင့် ကြယ်ဧကရာဇ်တောင်မှ ထွက်လာပြီး အထက်စကြာဝဠာဂိုဏ်းတွင် အကြီးအကဲချုပ် လာလုပ်နေသလဲ ဆိုသည်ကိုမူ သူမ မသိချေ။

“အကြီးအကဲချုပ်၊ ယွမ်အာ၊သူက…” ရီရှီယွင် တိတ်နေသည်ကို မြင်သော် ဟွမ်ကျွမ်း ပို၍ စိုးရိမ်လာခဲ့လေသည်။

“စိတ်မပူနဲ့” ရီရှီယွင်က ပြန်နှစ်သိမ့်ပေးလိုက်ပြီးနောက် “ကလေးမလေးက အကောင်းကြီးပဲ၊ ဘာမှမဖြစ်ဘူး။ သူရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကသာ နည်းနည်း ထူးဆန်းနေတာ”

“အထူးခန္ဓာကိုယ် တည်ဆောက်ပုံလား” ရန်ကိုင်၏ မျက်ဝန်းအစုံ တောက်ပသွားခဲ့သည်။

“ဟုတ်တယ်။ အဲ့တစ်ချက်ကလွဲပြီး သူ့ခန္ဓာကိုယ်ရဲ့ အသက်စွမ်းအင်က ဘာလို့ ဒီလောက် အားကောင်းနေလဲဆိုတာကို ငါမရှင်းပြတတ်ဘူး။ ဒါပေမယ့် သူဘယ်လို အထူးခန္ဓာကိုယ်ကို ပိုင်ဆိုင်ထားလဲ ဆိုတာကိုလည်း ငါမပြောတတ်ပြန်ဘူး။ ရှေးဟောင်းစာအုပ်ကို အရင် တစ်ချက် ပြန်ဖတ်ကြည့်ရလိမ့်မယ်” ရီရှီယွင် မျက်မှောင်ကြုတ်သွားခဲ့သည်။

ရန်ကိုင် ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။

လင်းယွမ်အာသည် အထူးခန္ဓာကိုယ်တစ်ခု ပိုင်ဆိုင်ထားခြင်း ဖြစ်လိမ့်မည်ဟု သူလည်း ထင်ခဲ့သည်။ အထူးခန္ဓာကိုယ်များသည် ရှားပါးပြီး တွေ့ရခဲသော်လည်း ဤလောကကြီးတွင် မရှိသည် မဟုတ်ချေ။

အထူးခန္ဓာကိုယ် တည်ဆောက်ပုံအား ပိုင်ဆိုင်ထားသည့် လူများစွာကို ရန်ကိုင် တွေ့ခဲ့ဖူးသည်။ သူ့စီနီယာမမလေး၏ ထွတ်မြတ်တော်ဝင် ဆေးခန္ဓာကိုယ်၊ ရှန်ချင်းလော့၏ အဆိပ်မုဆိုးမ ခန္ဓာကိုယ်၊ ရွှယ့်ယွယ်၏ နဂါးခြင်ဆီဖီးနစ်ခန္ဓာကိုယ်တို့သည် အထူးခန္ဓာကိုယ်များ ဖြစ်ကြပေသည်။

အထူးခန္ဓာကိုယ်အား ပိုင်ဆိုင်ထားသည့် လူများတွင် သာမန်လူများ၌ မရှိသည့် စွမ်းရည်များ ရှိထားတတ်ကြသည်။

ဥပမာပြရသော် သူ့စီနီယာမမလေး၏ အထူးခန္ဓာကိုယ်သည် သူမအား ဆေးပညာတွင် ပြိုင်ဘက်ကင်းအောင် လုပ်ဆောင်ပေးနိုင်ပေသည်။ ဆေးပညာနှင့် ပက်သက်လာလျှင် သူ့စီနီယာ မမလေးကို ယှဉ်နိုင်သည့်လူ တစ်ယောက်မှ မရှိချေ။ သူ့စီနီယာမမလေးသည် သူမ၏ အထူး ခန္ဓာကိုယ်ကြောင့် ဆေးပညာကို မည်သူမှ မသင်ဘဲ တတ်မြောက်နိုင်ပေသည်။ ထို့အပြင် ဆေးဖော်စပ်ရင်း သူမ၏ ကျင့်ကြံခြင်းကိုလည်း မြှင့်တင်နိုင်ပေသည်။

လင်းယွမ်အာ မည်ကဲ့သို့သော အထူးခန္ဓာကိုယ်အား ပိုင်ဆိုင်ထားလဲ ဆိုသည်ကို မသိရသေးသော်လည်း သူမအား အလွန်မြင့်မားသော ကာယာစွမ်းအားကို ပေးစွမ်းနိုင်သည်ကို ကြည့်လျှင် သူမ၏ အထူးခန္ဓာကိုယ်သည် တိုက်ခိုက်ရာတွင် အလေးပေးသည့် အထူးခန္ဓာကိုယ် တစ်မျိုး ဖြစ်ပေလိမ့်မည်။

ထိုအကြောင်းကို တွေးမိလိုက်သည့်အခါ ရန်ကိုင်သည် လင်းယွမ်အား ကျောက်စိမ်းရိုင်းတုံးကြီး တစ်တုံးအဖြစ် ကြည့်မိလိုက်သည်။

ထိုကောင်မလေးသည် အသက်ငယ်ငယ်လေးသာ ရှိသေးသည် ခန္ဓာကိုယ်မှာ ပိန်လှီနေသော်လည်း အံ့မခန်းဖွယ်ရာ ကာယစွမ်းအားကို ပိုင်ဆိုင်ထားခဲ့သည်။ သူမသာ ကြီးပြင်းလာခဲ့လျှင် မွန်းစတားမျိုးနွယ်စုမှ အားအကောင်း ကျင့်ကြံသူပင်လျှင် သူမနှင့် ခွန်အားချင်း ယှဉ်ပြိုင်နိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။

“အကြီးအကဲချုပ်မှာ အခြားဘာမှ လုပ်စရာမရှိသေးရင် ဒီကလေးမလေးကို တပည့်အဖြစ် လက်ခံထားလိုက်ပါလား။ အဲ့လိုဆိုရင် အကြီးအကဲချုပ်လည်း မပျင်းရတော့ဘူး။ အကြီးအကဲချုပ်ရဲ့ အမွေအနှစ်ကို လက်ဆင့်ကမ်းလို့ရမယ့် တပည့်တစ်ယောက်လည်း ရသွားမယ်။ တစ်ချက်ခုတ် နှစ်ချက်ပြတ်ပဲ” ရန်ကိုင်က ရုတ်တရက် ပြုံးကာ ပြောလိုက်သည်။

ရီရှီယွင်သည် ရန်ကိုင်အား လှမ်းကြည့်၍ ပြောလိုက်သည် “ဒီမိန်းကလေးကို ကျွန်မဆီ မိတ်ဆက်ပေးခဲ့ကတည်းက အခုလိုလုပ်ဖို့ ဂိုဏ်းချုပ် စဉ်းစားပြီးသားမလား”

ရန်ကိုင်က အဓိပ္ပါယ်ပါပါပြုံးလျက် အမှန်အတိုင်း ဝန်ခံလိုက်သည် “အကြီးအကဲချုပ်လည်း ဂိုဏ်းရဲ့ လက်ရှိ အခြေအနေကို သိတာပဲ။ ဂိုဏ်းထဲမှာ အကြီးအကဲချုပ်ကလွဲပြီး ဒီကလေးမလေးကို သင်ပြပေးနိုင်တဲ့လူ တစ်ယောက်မှမှ မရှိတာ။ ဒီကလေးမလေးက အထူးခန္ဓာကိုယ်ကို ပိုင်ဆိုင်ထားတာ။ အခြားတစ်ယောက်သာ သူ့ကို လာသင်ပေးရင် သူ့တိုးတက်မှုတောင် နှောင့်နှေးသွားနိုင်တယ်။ အကြီးအကဲချုပ် တစ်ယောက်လောက်ပဲ သူ့ကို ကောင်းကောင်း သင်ပေးနိုင်မှာ”

ရန်ကိုင် ပြောသည်ကို ကြားသော် ဟွမ်ကျွမ်း၏ မျက်ဝန်းအစုံ တောက်ပသွားပြီး ရီရှီယွင်အား ချက်ချင်း တောင်းဆိုတော့လေသည်။

လင်းယွမ်အာကို အကြီးအကဲချုပ်၏ တပည့်အဖြစ် ထားလိုက်လျှင် လင်းယွမ်အာနှင့် ခွဲရမည်ဖြစ်သော်လည်း လင်းယွမ်အာ အနာဂတ်အတွက် ထိုကဲ့သို့ လုပ်မှ ရပေမည်။ သူမလည်း လင်းယွမ်အာကို မသင်ပေးနိုင်ချေ။ လင်းယွမ်အာအဖို့ သူမလက်အောက်တွင် နေ၍ ကျင့်ကြံခြင်းထက် အကြီးအကဲချုပ် လက်အောက်တွင်နေ၍ ကျင့်ကြံခြင်းသည် ပို၍ အကျိုးရှိပေလိမ့်မည်။

ထို့အပြင် အကြီးအကဲချုပ်သည် အထက်စကြာဝဠာဂိုဏ်းတွင်သာ နေနေခြင်းဖြစ်သဖြင့် ယွမ်အာနှင့် နောက်ပိုင်းတွင် တွေ့နိုင်ချေ အများကြီး ရှိပေသည်။

ဟွမ်ကျွမ်းရော၊ ရန်ကိုင်ကပါ တောင်းဆိုနေသည်ကို မြင်သော် ရီရှီယွင် ခါးသက်စွာ ပြုံးလိုက်ပြီး နဖူးကိုပွတ်လျက် “နင်တို့က အဲ့လောက် တောင်းဆိုနေတာကို ငါက ဒီအတိုင်းကြီး ငြင်းချလိုက်ရင် ငါမကောင်းရာ ရောက်တော့မှာပဲ”

“လက်အောက်ငယ်သား အဲ့လို မတွေးရဲပါဘူး။ အကြီးအကဲချုပ်အတွက် အဆင်မပြေရင် ယွမ်အာကို တပည့်အဖြစ် လက်မခံလည်း ရပါတယ်” ဟွမ်ကျွမ်းက အလျင်စလို ပြန်ပြောလိုက်၏။

“ဟူး…” ရီရှီယွင်က သက်ပြင်းချလိုက်ပြီး “ဒီဘုရင်က သူ့ကို တပည့်အဖြစ် လက်မခံချင်တာ မဟုတ်ဘူး။ သူ့ခန္ဓာကိုယ် တည်ဆောက်ပုံကို သေချာမသိသေးဘဲ မသင်ပေးချင်တာ။ ဒါပေမယ့် နည်းနည်းပါးပါး ထောက်ပြပေးလောက်တာကတော့ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူးလေ”

ဟွမ်ကျွမ်း ပျော်သွားခဲ့လေသည်။

“ဒါပေမယ့် အကုန်လုံးကတော့ သူ့ပေါ်မှာပဲ မူတည်မှာ” ရီရှီယွင်က ပြုံးလျက် လင်းယွမ်အာကို မေးလိုက်လေသ်ည “ယွမ်အာ၊ သမီး အဒေါ့်ဆီမှာ လေ့ကျင့်ချင်လား”

“ဟုတ်ကဲ့” လင်းယွမ်အာသာ တုန့်ဆိုင်းခြင်းမရှိ ချက်ချင်း ပြန်ဖြေလိုက်လေသည်။

ကလေးမလေး၏ ဖြေပုံ မြန်ဆန်မှုကြောင့် ရီရှီယွင် အနည်းငယ် ကြောင်သွားခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် မမေးဘဲ မနေနိုင်ဖြစ်ကာ မေးကြည့်လိုက်လေသည် “ဘာလို့လဲ”

“ဘာလို့လဲဆိုတော့ အန်တီက အရမ်း အားကောင်းတာကိုး” လင်းယွမ်အာက ခေါင်းလေးစောင်းလျက် ပြန်ပြောလိုက်သည်။

ရန်ကိုင်နှင့် အခြားသူများ မရယ်ဘဲ မနေနိုင်အောင် ဖြစ်သွားခဲ့သည်။ ထိုကလေးမလေးသည် လူလောကကိစ္စများကို နားမလည်သေးသော်လည်း သူမ၏ မသိစိတ်အရ ဤအခန်းထဲတွင် အားအကောင်းဆုံး မည်သူ ဖြစ်သလဲ ဆိုသည်ကို ချက်ချင်း တန်းပြောနိုင်ပေသည်။

ရီရှီယွင်မျက်နှာ တည်သွားပြီး အလျင်အမြန် ပြန်ပြောလိုက်သည် “အန်တီဆီမှာ ကျင့်ကြံမယ်ဆိုရင် ပေါ့ပေါ့လေးတော့ မရဘူးနော်။ သမီး ကောင်းကောင်း မကျင့်ကြံရင် အန်တီက သမီးကို ဆူမှာ၊ရိုက်မှာ။ သမီး နားလည်လား”

“ယွမ်အာ အရိုက်မခံရအောင် ကောင်းကောင်း ကျင့်ကြံပါ့မယ်”

“ကောင်းပြီလေ” ရီရှီယွင်က ကျေနပ်စွာ ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး “အဲ့လိုဆိုရင် ဒီနေ့ကစပြီး သမီး ဒီတောင်မှာ နေရလိမ့်မယ်”

ရီရှီယွင် လက်ခံလိုက်သည်ကို မြင်သော် ဟွမ်ကျွမ်း ဝမ်းသာသွားပြီး သူမအား အလျင်အမြန် ကျေးဇူးတင်စကား ဆိုလိုက်လေသည်။

ရီရှီယွင်က လက်ဝှေ့ရမ်း၍သာ ပြန်ပြောလိုက်သည် “ငါသူ့ကို ဟိုထောက်ပြ၊ ဒီထောက်ပြ၊ အဲ့ဒါလေးပဲ လုပ်ပေးမှာ။ တပည့်အဖြစ် တရာဝင်လက်ခံတာ မဟုတ်ဘူး။ အဲ့ဒါကိုတော့ မှတ်ထားဦး”

“လက်အောက်ငယ်သား မှတ်ထားပါ့မယ်။ ဒါပေမယ့် ယွမ်အာ အတွက်တော့ အကြီးအကဲချုပ်ဆီက နည်းနည်းလောက် ညွှန်ကြားပြသမှု ရတာနဲ့တင် ကျေနပ်သင့်နေပါပြီ။ သူတပည့် ဖြစ်ရရ မဖြစ်ရရ ကိစ္စမရှိပါဘူး”

“အင်း၊ အဲ့လို စိတ်ရှိထားရင် အဆင်ပြေပြီ။ ပြီးတော့ ရှင်ဒီကို ပြောင်းလာစရာ မလိုဘူး။ ယွမ်အာကို အားရင် ရှင့်ဆီ လာလည်ခိုင်းလိုက်မယ်” ရီရှီယွင်က ထပ်ပြောလိုက်ပြီးနောက် ရန်ကိုင် ဘက်သို့လှည့်၍ “ဂိုဏ်းချုပ်၊ အခြားဘာမှမရှိတော့ရင် ကျေးဇူးပြုပြီး ပြန်ပါတော့လား”

ထပ်နှင်ထုတ်ပြန်ပြီ…

ရန်ကိုင် အနည်းငယ် စိတ်ဓါတ်ကျကျဖြင့် နှာခေါင်းကိုပွတ်ကာ ထိုနေရာမှ ထွက်ခွာလာခဲ့လိုက်လေသည်။

ငါးရက်ကြာပြီးနောက်တွင် သဲမီးတောက်နယ်မြေ၏ အပြင်ဘက်၌ ရှိနေသော အထက်စကြာဝဠာဂိုဏ်း၏ ဟင်းလင်းပြင်အစီအရင် ခင်းကျင်းထားသည့် နန်းတော်ထဲ၌ ရန်ကိုင် ပေါ်လာခဲ့သည်။ စောင့်ကြပ်နေသော တပည့်များကို မည်သည့် စကားမှမပြောဘဲ ကြယ်လွန်းပျံကို ထုတ်၍သာ သူ့ဘာသာ ထွက်သွားလေသည်။

အထက်စကြာဝဠာဂိုဏ်းရှိ ကိစ္စအားလုံးကို ဖြေရှင်းပြီးသွားပြီ ဖြစ်သဖြင့် မကြာခင် သွားရတော့မည့် ခရီးအတွက် ပြင်ဆင်ရတော့ပေမည်။

သူကြယ်စီရင်စုထဲသို့ ဝင်ရောက်လာသည်မှာ နှစ်နှစ်ဆယ်၊ သုံးဆယ်ခန့် ရှိနေလေပြီ။ ထိုအချိန်အတောအတွင်း ထုန်းရွှမ်လောကကြီးရှိ သူ့မိသားစုနှင့် မိတ်ဆွေများကို ခဏခဏ တွေးပူမိသည်။ ယခု သူ့တွင် တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် ကြယ်သင်္ဘောတစ်စင်း ရှိလာပြီ ဖြစ်သဖြင့် အိမ်သို့ အလည်တစ်ခေါက် ပြန်ရန် အချိန်ကျလေပြီ။

အိပ်ပြန်ရင်း စုယန်နှင့် ရှန်ချင်းလော့ကိုပါ ရှာသွားချင်မိသည်။

သူ့အား စောင့်နေသည့် လူပေါင်းများစွာ ရှိနေပသေည်။ အရိပ်ကြယ်တွင်သာ နေနေ၍ မဖြစ်ချေ။

သို့သော်လည်း မထွက်ခွာခင် ကျင့်ကြံခြင်း အရင်းအမြစ်အချို့ ပြင်ဆင်သွားရဦးပေမည်။ ယခုတစ်ကြိမ် ခရီးသည် နှစ်နှင့်ချီပြီး ကြာမည့်ခရီး ဖြစ်သဖြင့် အထက်စကြာဝဠာဂိုဏ်းသားများ အတွက် ကျင့်ကြံရေး အရင်းအမြစ်များ လောက်ငှအောင် ပြင်ဆင်ထားခဲ့ပေးရမည်။

သူတော်စင် သလင်းကျောက်များကို ရန်ကိုင် စိတ်မပူချေ။ သဲမီးတောက်နယ်မြေ၏ ဒုတိယအလွှာတွင် သူတော်စင်သလင်းကျောက် တွင်ကြီးတစ်တွင်း ရှိပေသည်။ ထိုတွင်းထဲမှ သူတော်စင်သလင်းကျောက်များသည် ဂိုဏ်းအား နှစ်ပေါင်းများစွာ ကြာသည်အထိ ထောက်ပံ့ပေးထားနိုင်ပေသည်။ ဂိုဏ်းတွင် လိုအပ်နေသည်ကား ဆေးလုံးများပင်။

ရန်ကိုင်သည် ဆေးပညာရှင်တစ်ယောက် ဖြစ်သော်လည်း သူ့အနေဖြင့် အချိန်တိုအတွင်း ဆေးလုံးများစွာကို မဖော်စပ်နိုင်ချေ။ ထို့ကြောင့် အခြား အင်အားစုများဆီမှ ဝယ်ယူပြီးတော့သာ သိုလှောင်ထားရပေတော့မည်။

ဆေးလုံးများကို တစ်ဆိုင်ဝင်၊ တစ်ဆိုင်ထွက် လိုက်ဝယ်ရမည့် ဖြစ်သည့်အတွက်ကြောင့် ဟင်းလင်းပြင်အစီအရင်ကို မသုံးဘဲ ကြယ်လွန်းပျံဖြင့် ထွက်လာခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။

ဤတစ်ကြိမ် ခရီးတွင် ချင်းတုန်နှင့် ဖေးကျီတုတို့ကိုပါ ခေါ်သွားရပေမည်။ ထိုနှစ်ယောက် အရိပ်ကြယ်မှ ထွက်သွားချင်နေသည်မှာ ဟိုးယခင်ကတည်းကပင်။ ယခင်က ထွက်ခွာမည့်အချိန် မရွေးရသည့်အတွက် သူတို့ နှစ်ယောက်ကို သေချာရေရာသည့် အဖြေတစ်ခု မပေးဖြစ်ခဲ့ချေ။

ကြည်လင်ကောင်းကင်ဂိုဏ်းကိုပင် တစ်နေရာစာ ပေးထားလေရာ အရိပ်လခန်မကိုကော မည်ကဲ့သို့ မေ့ထား၍ ဖြစ်ပါမည်နည်း။ ချင်းတုန်သည် သူ့အား နည်းလမ်းအမျိုးမျိုးဖြင့် ကူညီ စောင့်ရှောက်ပေးခဲ့သူ တစ်ယောက် ဖြစ်သည်။ သူသာ သူတို့ကို ဘာမှမပြောဘဲ ထွက်သွားလျှင် ကျေးဇူးမသိတတ်ရာ ရောက်သွားပေလိမ့်မည်။

…

တစ်ချိန်တည်းတွင်၊ အရိပ်ကြယ်၏ အရှေ့ဘက်ခြမ်းရှိ ကျယ်ပြောလှသော မြေပြန့်လွင့်ပြင်ကြီးပေါ်တွင်၊ မိုင်ပေါင်းထောင်နှင့်ချီ ကျယ်ဝန်းသော မြို့ကြီးတစ်မြို့ တည်ရှိနေသည်။ မြို့အလယ်တွင် လှပေသာ ဧရာမ အဆောက်အဦးများ၊ နန်းတော်များ အစီအရင်တည်ရှိနေပေသည်။

ဤနေရာသည် ကောင်းကင်တိုက်ပွဲအစည်းအရုံး၏ ဠာနချုပ် ဖြစ်ပေသည်။

မြို့အလယ်တွင်ရှိနေသော နန်းတော်တစ်ခုထဲတွင် ပျိုရွယ်သော အသားအရေကို ပိုင်ဆိုင်ထားသည့် လူအိုကြီးတစ်ယောက်နှင့် သက်လတ်ပိုင်းအရွယ် လူထွားကြီးတစ်ယောက်တို့ အရေးကြီးကိစ္စများကို ဆွေးနွေးနေခဲ့သည်။

ရန်ကိုင်သာ ဤနေရာတွင် ရှိနေလျှင် ထိုလူအိုကြီးကို မှတ်မိပေလိမ့်မည်။ ထိုလူအိုကြီးသည် လေဟာနယ်တာအိုကို ကျင့်ကြံထားသော ကောင်းကင်တိုက်ပွဲအစည်းအရုံး၏ အကြီးအကဲချုပ် မိုရှောင်ရှန်း ဖြစ်ပေသည်။

လက်ရှိတွင် ဤအကြီးအကဲချုပ်သည် သက်လတ်ပိုင်း လူထွားကြီးအား လေးလေးစားစားဖြင့် စကားပြောဆိုနေခဲ့သည်။

ထိုလူထွားကြီးသည် အခြားမဟုတ်ဘဲ ကောင်းကင်တိုက်ပွဲ အစည်းအရုံး၏ ဂိုဏ်းချုပ် ချူကျန်း ဖြစ်ပေသည်။

Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၄၈၄)

ကျုကျန်းသည် မိုရှောင်ရှန်း ကဲ့သို့ပင် တန်ခိုးရှင် တတိယအဆင့်သို့ ရောက်နေသော ပညာရှင်တစ်ယောက် ဖြစ်သည်။ သို့သော်လည်း တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့်သို့ ချိုးဖျက်နိုင်ရန်အတွက် အမြဲတမ်းလိုလို တံခါးပိတ်ကျင့်စဉ် ဝင်နေသဖြင့် လူရှေ့သူရှေ့တွင် ပေါ်လာခဲသည်။ သူမရှိသည့် အတွက် သူ့အစား ကောင်းကင်တိုက်ပွဲအစည်းအရုံး၏ ကိစ္စအဝဝကို မိုရှောင်ရှန်း တစ်ယောက် တည်းကသာ ကိုင်တွယ်လေ့ ရှိသည်။

ဤအခြေအနေသည် အရိပ်ကြယ်တွင် သာမန်သာ ဖြစ်ပေသည်။

မိုးမြေနိယာမများ၏ ကန့်သတ်မှုကြောင့် တန်ခိုးရှင်တတိယအဆင့်သို့ ရောက်ပြီးသွားသည့် လူတိုင်း နောက်တစ်ဆင့်သို့ ထပ်မတက်နိုင်ကြတော့ချေ။ သို့သော်လည်း ပညာရှင်အားလုံးသည် တန်ခိုးရှင် တတိယအဆင့်နှင့်ပင် မတင်းတိမ်နိုင်ကြဘဲ ဒဏ္ဏာရီလာ တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့်သို့ ရောက်ဖူးချင်ကြသည်။

တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့်သို့ အောင်မြင်စွာ ချိုးဖျက်သွားနိုင်သည့်လူ တစ်ဦးတစ်ယောက်မှ မရှိခဲ့ကြသော်လည်း ထိုပညာရှင်များသည် တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့်သို့ ချိုးဖျက်နိုင်ရန်အတွက် စိတ်အားထက်သန်နေကြသေးဆဲ။

ဧကရာဇ်ဥယျာဉ် ပွင့်လာသည့်အခါ ကုကျန်းလည်း ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်ထဲသို့ ဝင်ခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း အခြေအနေသည် သူတို့ မျှော်လင့်ထားသကဲ့သို့ ကောင်းမွန်မနေခဲ့ချေ။ ယခု သူနှင့် အကြီးအကဲချုပ် မိုရှောင်ရှန်းတို့ ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်မှ အကြောင်းများကို ပြန်လည် ဖလှယ်နေကြခြင်း ဖြစ်သည်။

ရုတ်တရက် အပြင်ဘက်မှ ခြေသံများ ထွက်ပေါ်လာပြီး တပည့်တစ်ယောက်၏ အသိပေးသံ ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည် “ဂိုဏ်းချုပ်နဲ့ အကြီးအကဲချုပ်၊ မိုးကြိုးမုန်တိုင်းဂိုဏ်းရဲ့ ဖန်ဖုန်းက တွေ့ချင်နေပါတယ်”

“တစ္ဆေအိုကြီးဖန်လား” ကျုကျန်း မျက်မှောင်ကြုတ်သွားပြီး မကျေနပ်သည့် လေသံဖြင့် “ငါ့ကောင်းကင်တိုက်ပွဲမြို့တော်ကို လာရဲရအောင် ခွေးအိုကြီးက ဒီကျုကို မျက်လုံးထဲ မထည့်တာလား”

မိုရှောင်ရှန်းသည်လည်း သံသယရိပ်မကင်း ဖြစ်နေခဲ့သည်။ ကောင်းကင်တိုက်ပွဲ အစည်းအရုံးနှင့် မိုးကြိုးမုန်တိုင်းဂိုဏ်းတို့သည် အရိပ်ကြယ်၏ မဟာအင်အားစုကြီးနှစ်ခု ဖြစ်ကြပေသည်။ ထိုအင်အားစုနှစ်ခုသည် ကမ္ဘာမကြေရန်သူများ မဟုတ်ကြသော်လည်း သူတို့ကြား ခိုက်ရန်များစွာ ဖြစ်ခဲ့ဖူးပြီး အသေအပျောက်လည်း များစွာ ရှိခဲ့ဖူးသည်။

သို့သော် အခြားအင်အားစုတစ်ခု၏ ဠာနချုပ်ဆီသို့ အကြောင်းမကြားဘဲ ရောက်လာခြင်းသည် မလုပ်သင့်သည့် လုပ်ရပ်တစ်ခု ဖြစ်သည်။

ထို့အပြင် လက်ရှိ ရောက်လာသည့် ဖန်ဖုန်းသည် မိုးကြိုးမုန်တိုင်းဂိုဏ်း၏ ဂိုဏ်းချုပ်မှ လွဲ၍ အခြားမဟုတ်ချေ။

သူ့အဆင့်အတန်းအရ ကောင်းကင်တိုက်ပွဲ အစည်းအရုံး၏ ဠာနချုပ်ဆီသို့ အကြောင်းမကြားဘဲ ရောက်လာခြင်းသည် အင်အားစုနှစ်ခုကြား အခြေအနေကို တင်းမာသွားစေနိုင်ပေသည်။ အခပ်မသင့်နှင့် မဟာအင်အားစုကြီးနှစ်ခု တိုက်ပွဲပင် ထဖြစ်သွားနိုင်သည်။

“စိတ်အေးထားထားပါ ဂိုဏ်းချုပ်” မိုရှောင်ရှန်းလည်း ဖန်ဖုန်း ယခုကဲ့သို့ အကြောင်းမကြားဘဲ ရောက်လာသည့်အပေါ် အနည်းငယ် သံသယ ဖြစ်နေမိသော်လည်း အကြောင်းစုံကို မသိရသေးသည့်အတွက် အလျင်စလို ပြောလိုက်လေသည် “ဖန်ဖုန်း ဂိုဏ်းချုပ်နဲ့ ဆွေးနွေးစရာ တစ်ခုခုရှိလို့ ရောက်လာတာ ဖြစ်လိမ့်မယ်။ အဲ့လိုဆိုမှတော့ သူပြောတာကို နားထောင်ကြည့်လိုက်ပေါ့။ သူပြောတာ ကြားပြီမှ ဘယ်လို တု့န်ပြန်မလဲ ဆုံးဖြတ်လဲ နောက်မကျလောက်သေးဘူး”

မိုရှောင်ရှန်း၏ အကြုံပြုချက်နှင့် ပက်သက်၍ ကုကျန်းလည်း ထိုဆုံးဖြတ်ချက် မှန်သည်ဟုပင် စဉ်းစားမိသည်။ ထို့ကြောင့် ခေါင်းညိတ်၍ သဘောတူလိုက်လေသည်။ ခဏမျှ စဉ်းစားနေပြီးနောက် “ကောင်းပြီလေ၊ အကြီးအကဲချုပ်က အဲ့လို ပြောမှတော့ အဲ့လို လုပ်ကြတာပေါ့။ အဲ့ခွေးအိုကြီးသာ ငါ့ကောင်းကင်တိုက်ပွဲအစည်းအရုံးကို လာရန်စတာ ဆိုရင်တော့… သွေးနားထင်ရောက်တယ်ဆိုတာ ဘာမှန်းသိအောင် ပြပေးလိုက်မယ်”

သူ့စကားသံ ဆုံးသွားသည်နှင့် အပြင်ဘက်မှ ရယ်မောသံ တစ်သံ ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည် “မတွေ့ရတာ ကြာသွားပေမယ့် အစ်ကိုကျု အရင်လို စိတ်ဆတ်နေတုန်းပါပဲလား”

ထိုစကားသံ ဆုံးသွားသည်နှင့် ခန်းမ အပြင်ဘက်တွင် လူတစ်ယောက် ပေါ်လာခဲ့သည်။
ကောင်းကင်တိုက်ပွဲ အစည်းအရုံး၏ တပည့်များသည် ထိုလူကို တားဆီးရန် လုပ်လိုက်သော်ငြား ထိုလူ၏ ကန်ထုတ်ခြင်းသာ ခံလိုက်ရသည်။ ပြီးသည်နှင့် ခန်းမထဲသို့ တပြုံးပြုံးဖြင့် လမ်းလျှောက် ဝင်လာခဲ့လေသည်။ ပိုင်ရှင်ဖြစ်သော ကုကျန်းနှင့် အကြီးအကဲချုပ်ကို နည်းနည်းလေးမှ လေးစားသမှု မပြဘဲ သူ့အိမ်သူယာထဲ ဝင်လာသလို လုပ်နေခဲ့သည်။

ထိုအခြင်းအရာကို မြင်သော် ကုကျန်းမျက်နှာ သုန်မှုန်သွားခဲ့သလို မိုရှောင်ရှန်းလည်း မျက်မှောင်ကြုတ်မိသွားခဲ့သည်။

ထိုလူသည် မိုးကြိုးမုန်တိုင်းဂိုဏ်း၏ ဖန်ဖုန်း ဖြစ်ပေသည်။ ထိုသကောင့်သား ဤမျှ အရေထူလိမ့်မည်ဟု သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံး မထင်မှတ်ထားခဲ့။

ခန်းမထဲသို့ ဝင်လာပြီးနောက်တွင် ထိုင်စရာတစ်ခု ရှာထိုင်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ကုကျန်းဘက်သို့ လှည့်၍ “အစ်ကိုကျု၊ ငါအဝေးကြီးကနေ လာခဲ့တာလေကွာ၊ ဘာလို့ လက်ဖက်ရည်ကြမ်းလေး ဘာလေးတောင် မတိုက်တာလဲ။ မင်းတို့ ကောင်းကင်တိုက်ပွဲ အစည်းအရုံးက ဒီလောက်တောင် ကပ်စေးနဲတာလား”

“ဟန့်၊ အခြား တစ်ယောက်ဆိုရင်တော့ တိုက်ရင် တိုက်ဦးမှာ။ ဒါပေမယ့် မင်းအတွက်ကတော့… ဘာလက်ဖက်ရည်ကြမ်းမှ မရှိဘူး”

ကုကျန်း၏ စကားကို ကြားသော် ဖန်ဖုန်း မဲ့ပြုံးသာ ပြုံးလိုက်သည်။

“တစ္ဆေအိုကြီးဖုန်း၊ မင်းဘာသာ မိုးကြိုးမုန်တိုင်းဂိုဏ်းမှာ အေးအေးဆေးဆေး မနေဘဲ မိုင်သောင်းနဲ့ချီဝေးတဲ့ ငါတို့ ကောင်းကင်မုန်တိုင်းဂိုဏ်းဆီ ဘာလာလုပ်တာလဲ” ကုကျန်းသည် လိုရင်းကို တန်းမေးလိုက်လေသည် “ချန်ဖုန်းရွှမ် ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်ထဲမှာ သေသွားတာကို အခွင့်ကောင်းယူပြီး တစ်ယောက်ယောက် ပြဿနာရှာမှာကို မင်းမကြောက်တာလား”

“ဘယ်သူရှာရဲလဲ” ကုကျန်းမှ ချန်ဖုန်းရွှမ်အကြောင်း စကားစလိုက်သည်နှင့် အနာပေါ် တုတ်ကျသွားသည့်နှယ် ဖန်ဖုန်း ဆွေ့ဆွေ့ခုန်တော့လေသည် “အကြီးအကဲချုပ် သေသွားတာ ဟုတ်တယ်။ ဒါပေမယ့် အကြီးအကဲချုပ် မရှိလို့ဆိုပြီး ငါတို့ ဂိုဏ်းကို လုပ်ချင်တိုင်း လုပ်လို့ ရမယ် မထင်လိုက်နဲ့။ ပြဿနာ လာရဲရင် တစ်ခါတည်း သေလမ်း ပို့ပေးလိုက်မှာ”

“မင်းသတ္တိက မသေးပါလား” ကုကျန်းက လှောင်ပြုံးပြုံးလျက် “ငါသာ မင်းကို ဒီကနေ ပြန်မထွက်သွားနိုင်အောင် လုပ်ပေးလိုက်ရင် မင်းတို့ မိုးကြိုးမုန်ုတိုင်းဂိုဏ်းတော့ သွားပြီပဲ”

“ငါ့ကို ဒီမှာ ထာဝရနေသွားအောင် လုပ်ဖို့” ဖန်ဖုန်းက ဟာသပြက်လုံးတစ်ခုကို ကြားလိုက်ရသည့်နှယ် လှောင်ရယ်ရယ်လျက် “ကိုယ့်ကိုယ်ကို မြှောက်မနေစမ်းပါနဲ့ အစ်ကိုကုရာ။ မင်းတကယ် လုပ်နိုင်တယ်ထင်ရင် စမ်းကြည့်လို့ရတယ်နော်။ ငါ့ဘက်က အဆင့်သင့်ပဲ”

ထိုစကားကို ကြားသော်လည်း ကုကျန်း၏ မျက်လုံးထဲ အန္တရာယ်များသည့် အရိပ်အယောင်တို့ တဖျက်ဖျက် လက်သွားခဲ့သည်။ သူတကယ် လှုပ်ရှားနေချင်ပေသည်။

သူလုပ်ချင်သည်မှာလည်း လုပ်ချင်စရာပင်။ မိုးကြိုးမုန်တိုင်းဂိုဏ်းတွင် ချန်ဖုန်းသာ မရှိတော့လျှင် ထိုဂိုဏ်းတစ်ခုလုံး စဉ်းတီတုံးပေါ်မှ ငါးတစ်ကောင်နှယ် ဖြစ်သွားပေလိမ့်မည်။ ထိုအခါက အရိပ်ကြယ်အား တရားဝင်ကြီးစိုးနေသည့် အင်အားစုဆို၍ ကောင်းကင်တိုက်ပွဲ အစည်းအရုံသာ ကျန်ရစ်တော့ပေလိမ့်မည်။

သို့သော်လည်း ချန်ဖုန်းသည် သူလှုပ်ရှားမည်ကို မကြောက်သည့်အလား အကြွင်းမဲ့ တည်ငြိမ်နေခဲ့သဖြင့် ကုကျန်းရင်ထဲ သင်္ကာမကင်း ဖြစ်သွားမိလေသည်။

မိုရှောင်ရှန်းသည်လည်း စိတ်ရှုပ်နေမိသည်။ ချန်ဖုန်း အားကောင်းသည်မှာ မှန်သော်ငြား ကောင်းကင်တိုက်ပွဲအစည်းအရုံး၏ မြို့ထဲသို့ သူတစ်ကိုယ်တည်း ဝင်လာသည်မှာ ကိုယ့်သေလမ်း ကိုယ်ရှာခြင်း မည်ပေသည်။ ထိုခွေးအိုကြီး စိတ်လွတ်သွားပြီး ဤနေရာသို့လာကာ ကိုယ့်ကိုယ်ကို လာအသေခံခြင်းပေလော။

“မဟုတ်တာတွေ တော်ပေတော့” အချိန်အတော်ကြာ တိတ်ဆိတ်နေပြီးနောက် ဖန်ဖုန်းက သူ့လက်ကို ဝှေ့ရမ်း၍ ပြောလိုက်သည် “အမှန်အတိုင်း ပြောရင် တစ်ယောက်ယောက်က လာခိုင်းလို့ ငါဒီကို လာခဲ့တာ”

“မင်းကို တစ်ယောက်ယောက်က ခိုင်းလိုက်တာ” ကုကျန်းနှင့် မိုရှောင်ရှန်းတို့ နှစ်ယောက်စလုံး ကြောင်သွားခဲ့ကြသည် “ဘယ်သူ ခိုင်းတာလဲ”

ဖန်ဖုန်းသည် မိုးကြိုးမုန်တိုင်းဂိုဏ်း၏ ဂိုဏ်းချုပ်ဖြစ်သည်။ သူ့ကဲ့သို့ လူတစ်ယောက်ကို မည်သူကများ အမိန့်ပေးနိုင်မည်နည်း။ ဖန်ဖုန်း၏ စကားကို ကြားလိုက်ကတည်းက သူတို့စိတ်ထဲ အဖြေတစ်ခုကို စဉ်းစားမိနေခဲ့လေပြီ။

“ဘယ်သူလို့ မင်းတို့ထင်လဲ” ဖန်ဖုန်းက မျက်လုံးမှေးစဉ်း၍ ပြန်မေးလိုက်သည်။

ကုကျန်းနှင့် မိုရှောင်ရှန်တို့ အကြည့်ချင်း ဖလှယ်လိုက်ကြသည်။ အချိန် အတော်ကြာပြီးနောက်တွင် ကုကျန်းက တုန့်ဆိုင်းတုန့်ဆိုင်းဖြင့် ပြန်မေးလိုက်သည် “သူတို့လား”

“သူတို့ပေါ့။ သူတို့ မဟုတ်လို့ ဘယ်သူက ငါ့ကို အမိန့်ပေးနိုင်မှာလဲ” ဖန်ဖုန်းက အဓိပ္ပါယ်ပါပါ ပြုံးလျက် “ဘာလဲ၊ ငါဒီကို လာပြီး အသေခံတယ်လို့ မင်းတို့ ထင်နေတာလား။ ငါက မငယ်တော့ပေမယ့် နှစ်နဲ့ချီပြီး အသက်ရှင်လာခဲ့တဲ့လူပါကွ။ ငါ့လို လူတစ်ယောက်က ဘာအားကိုးစရာမှ မရှိဘဲ ကျားဂူထဲ ဝင်အသေခံမယ်လို့ ထင်နေတာလား”

သူ့စကားသည် နားပြင်းကတ်စရာ ကောင်းသော်လည်း ကုကျန်းနှင့် မိုရှောင်ရှန်းတို့ နှစ်ဦးစလုံး သူတို့၏ သတ်ဖြတ်လိုစိတ်အား ဖိနှိပ်ထားရုံသာ တတ်နိုင်ခဲ့သည်။

တစ်ဖက်လူသည် ထိုလူများ၏ အမိန့်ကြောင့် ရောက်လာခြင်း ဖြစ်သဖြင့် သူတို့လည်း သူ့အား ဘာမှသွားလုပ်၍ မရချေ။ ကောင်းကင်တိုက်ပွဲအစည်းအရုံးနှင့် မိုးကြိုးမုန်တိုင်းဂိုဏ်းသည် အရိပ်ကြယ်၏ မဟာအင်အားစုကြီး နှစ်ခုဖြစ်သော်လည်း သူတို့ အင်အားစုနှစ်ခု၏ ခွန်အားသည် ထိုအင်အားစုနှင့် ဘာမှမပြောပလောက်တော့ချေ။

လွန်ခဲ့သော နှစ်ထောင်ပေါင်းများစွာခန့်က၊ ရှေးဟောင်ယန်ဂိုဏ်းဆိုသည့် ဂိုဏ်းတစ်ဂိုဏ်း တည်ရှိခဲ့ဖူးသည်။ ထိုဂိုဏ်းသည် သူတို့ ဂိုဏ်းနှစ်ဂိုဏ်းစလုံးနှင့် ခွန်အားချင်း တူညီသော်လည်း ထိုအင်အားစုကို စော်ကားမိလိုက်သည့် အတွက်ကြောင့် ညတွင်းချင်း အမြစ်ဖြတ်ခံခဲ့ရသည်။ ထိုအချက်ကို ကြည့်ရုံနှင့်ပင် ထိုအင်အားစု မည်မျှ ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းကြောင်း မြင်တွေ့နိုင်ပေသည်။

ပုံမှန်အားဖြင့် ထိုအင်အားစုသည် အရိပ်ကြယ်၏ အရေးကိစ္စများတွင် ဝင်ပါလေ့မရှိချေ။ ထိုသို့ဆိုလျှင် ယခုအချိန်မှ ဘာကြောင့် လှုပ်ရှားလာရသနည်း။

“ရောင်းရင်းဖုန်း၊ မင်းပြောစရာရှိတယ်ဆိုရင် ပြောလိုက်တော့။ ငါတို့ အင်အားစုနှစ်ခုက အရိပ်ကြယ်ရဲ့ မဟာအင်အားစုကြီးတွေ ဖြစ်ရင်ဖြစ်နေမယ်။ ဒါပေမယ့် အဲ့အင်အားစုနဲ့ ယှဉ်လိုက်ရင် ငါတို့ အင်အားစုနှစ်ခုစလုံး ဘာမှ မဟုတ်တော့ဘူးဆိုတာ မင်းရောငါရော သိပြီးသား။ သူတို့ စလှုပ်ရှားပြီဆိုမှတော့ ကောင်းကင်တိုက်ပွဲအစည်းလည်း ဒီအတိုင်း ရပ်ကြည့်နေမှာ မဟုတ်ဘူး” ကုကျန်းသည် အသက်ပြင်းပြင်းတစ်ချက် ရှူသွင်းလျက် ပြောလိုက်သည်။

“အစ်ကိုကျုက အခြေအနေ အချိန်အခါကို နားလည်သားပဲ” ဖန်ဖုန်းက ရယ်မောလိုက်ပြီးနောက် ရုတ်တရက် မျက်နှာတည်သွားလျက် “အထက်စကြာဝဠာဂိုဏ်းက ကောင်လေး သဲမီးတောက်နယ်မြေကနေ ထွက်လာပြီ”

ကုကျန်း အံ့အားသင့်သွားပြီး အလျင်အမြန် ပြန်မေးလိုက်လေသည် “ရန်ကိုင်ဆိုတဲ့ ကောင်လေးကို ပြောတာလား”

“ဟုတ်တယ်” ဖန်ဖုန်းက ခေါင်းညိတ်လျက် “ပြီးတော့ သူကြည့်၇တာ အရိပ်လခန်းမဆီ သွားဖို့လုပ်နေတဲ့ပုံပဲ”

“အရိပ်လခန်းမ” ကုကျန်း မျက်မှောင်ကြုတ်သွားပြီး “အဲ့ဒါ ငါတို့နဲ့ ဘာဆိုင်လို့လဲ”

“အစ်ကိုကု ဘာတွေ တုံးချင်ယောင် ဆောင်နေတာလဲ” ဖန်ဖုန်းက နှာခေါင်းရှုံ့လျက် “အထက်စကြာဂိုဏ်းက ဘာမှသိပ်မဟုတ်ပေမယ့် အဲ့ဂိုဏ်းက သဲမီးတောက်နယ်မြေထဲမှာ ရှိနေတာ။ သူတို့သာ အပြင်မထွက်လာရင် ဘယ်သူမှ သူတို့ကို သွားတိုက်ခိုက်လို့ မရဘူး။ သူတို့ကိုသာ ဒီအတိုင်း လွှတ်ပေးထားလိုက်ရင် တစ်နေ့ကျ အရိပ်ကြယ်မှာ ငါတို့အတွက် နေစရာကျန်ဦးမယ်လို့ ထင်လား”

“ရောင်းရင်းဖုန်း ပြောချင်တာက သူတို့ အားမကောင်းလာခင် တစ်ခါတည်း အမြစ်ပြတ်ရှင်းထုတ်ဖို့လား”

“ဟုတ်တယ်” ဖန်ဖုန်းက ခေါင်းညိတ်၍ “သူသာ သဲမီးတောက်နယ်မြေမှာပဲ နေနေရင် ဘယ်သူမှ သူ့ကို သွားဒုက္ခပေးနိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး။ ဒါပေမယ့် သူ့ဘာသာ အပြင်ကို ထွက်လာရဲတယ် ဆိုမှတော့ သူ့သေနေ့စေ့ပြီပေါ့”

“ပြောသာပြောရတာ၊ အဲ့ကောင်လေးရဲ့ ခွန်အားကလည်း ပေါ့သေးသေး မဟုတ်ဘူးလို့ ကျုပ်ကြားထားတယ်”

“အဲ့တော့ ဘာဖြစ်လဲ။ သူ့ခွန်အား ဘယ်လောက်ပဲမြင့်မြင့်ပဲ၊ သူက အခုမှ တန်ခိုးရှင်အဆင့်ကို ရောက်ထားတာ။ မင်းနဲ့ငါက တန်ခိုးရှင်တတိယအဆင့်ကို ရောက်နေတာ အကြာကြီး ရှိနေပြီ။ ငါတို့ နှစ်ယောက်ပေါင်းရင်တောင် သူ့ကို မနိုင်ဘူးလို့ မင်ထင်နေတာတော့ မဟုတ်ပါဘူးနော်”

“ဟုတ်တော့လည်း ဟုတ်တာပဲ” ထိုကောင်လေး၏ ခွန်အားကို သူအရမ်းကြီး ပိုတွက်လွန်းမိလိုက်မှန်း ကုကျန်း နားလည်သွားခဲ့သည်။ သို့သော် သင်္ကာမကင်း အမူအရာဖြင့် ပြန်မေးလိုက်သေးသည် “ဒါပေမယ့် သူအပြင်ထွက်လာတာ ဟိုလူတွေနဲ့ ဘာဆိုင်လို့လဲ”

“ဆိုင်တာပေါ့” ဖန်ဖုန်းက အဓိပ္ပါယ်ပါပါ ပြုံးလျက် “အထက်စကြာဝဠာဂိုဏ်းမှ တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် ကြယ်သင်္ဘောတစ်စင်း ရှိတယ်ဆိုတာကို အစ်ကိုကျု မေ့နေတာလား”

“ငါအဲ့အကြောင်း ကောလဟာလတွေတော့ ကြားတယ်။ ဒါပေမယ့် သူတို့မှာ တကယ်ကြီး တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် ကြယ်သင်္ဘော ရှိတာလား” ကုကျန်းက အနည်းငယ် မသင်္ကာသည့် လေသံဖြင့် ပြန်မေးလိုက်သည်။

“တကယ် ဟုတ်မဟုတ် သိချင်ရင် အကြီးအကဲမိုကို မေးကြည့်လိုက်ပေါ့။ အကြီးအကဲမို ကိုယ်တိုင် အဲ့သင်္ဘောကို မြင်ဖူးတယ်”

ကုကျန်း မိုရှောင်ရှန်းဆီ လှမ်းကြည့်လိုက်ရာ မိုရှောင်ရှန်းက‌ ခေါင်းညိတ်လျက် “သူတို့မှာ တကယ်ရှိတယ်။ ဒါပေမယ့် အဲ့သင်္ဘောကို သူတို့ ဘယ်ကရလာမှန်းတော့ ကျုပ်မသိဘူး”

“သူတို့ ဘယ်ကနေရရ ကိစ္စမရှီဘူး။ အဓိကက ငါတို့သာ အဲ့ကြယ်သင်္ဘောကို ရနိုင်ရင် အရိပ်ကြယ်ကနေ ထွက်သွားပြီး တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့်ကို ချိုးဖျက်နိုင်ပြီဆိုတာပဲ”

ထိုစကားသံ ထွက်ပေါ်လာသည်နှင့် မိုရှောင်ရှန်းနှင့် ကုကျန်းတို့ နှစ်ဦးစလုံး၏ မျက်လုံးများ စိတ်လှုပ်ရှားမှုတို့ဖြင့် ပြည့်နှက်လာခဲ့သည်။

တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့်သည် အရိပ်ကြယ်ပေါ်ရှိ တန်ခိုးရှင်တတိယအဆင့် ပညာရှင်တိုင်း ရောက်ချင်နေသည့် အဆင့်တစ်ခုဖြစ်သည်။ ပုံမှန်အားဖြင့် အရိပ်ကြယ်မှ ထွက်သွားရန် မဖြစ်နိုင်သော်ငြား တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် ကြယ်သင်္ဘောနှင့်ဆိုပါက ဖြစ်နိုင်ချေ ရှိပေသည်။

“အဲ့ဒါ ဘာသဘောလဲ ဆိုတာကို အစ်ကိုကု နားလည်တယ်မလား။ ဒါပေမယ့်… ရီရှီယွင်က အခု အထက်စကြာဝဠာဂိုဏ်းမှာ အကြီးအကဲချုပ် လုပ်နေတယ်။ သူ့လုပ်ရပ်ကို ဟိုဘက်က လက်ခံနိုင်မယ် ထင်နေတာလား” ဖန်ဖုန်းက မိစ္ဆာဆန်ဆန် ပြုံးလိုက်သည်။

“လတ်စသတ်တော့ အဲ့လိုကိုး” ကုကျန်း ခေါင်းတညိတ်ညိတ် ဖြစ်သွားခဲ့သည်။ ယခုမှပဲ ထိုအင်အားစုဘာကြောင့် လှုပ်ရှားလာမှန်းကို သူနားလည်သွားတော့သည်။ တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် ကြယ်သင်္ဘောကြောင့် ဖြစ်စေ၊ ရီရှီယွင်ကြောင့် ဖြစ်စေ၊ အထက်စကြာဝဠာဂိုဏ်း အားကောင်းလာမည်ကို ထိုအင်အားစုအနေဖြင့် ဤအတိုင်း ထိုင်ကြည့်နေလိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။

ယခု အထက်စကြာဝဠာဂိုဏ်း၏ ဂိုဏ်းချုပ် ရန်ကိုင် အပြင်သို့ ထွက်လာသည့် အချိန်သည် သူတို့ လှုပ်ရှားရန် အကောင်းဆုံး အချိန် ဖြစ်ပေသည်။

“အခုကိစ္စမှာ ငါတို့ အင်အားစုနှစ်ခုတည်း ပါတာလား” ကုကျန်းရာ မေးလိုက်သည်။

“အခုလောလောဆယ်တော့ ဟုတ်တယ်။ ဒါပေမယ့် သူတို့ဘက်က လူတွေ လွှတ်ပေးဦးမယ်လို့ ထင်တာပဲ”

“ဟန့်၊ တကယ်ကို ကြိုးကိုင်လွန်းတဲ့ကောင်တွေ” ကုကျန်းက အေးစက်စက်‌ လေသံဖြင့် နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်သည်။ အထက်စကြာဝဠာဂိုဏ်းသာ ဖျက်စီးခံလိုက်ရလျှင် တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် ကြယ်သင်္ဘောသည် ထိုလူများ၏ လက်ထဲသို့‌ ရောက်သွားမည်မှာ သေချာသလောက်ရှိသည်။ သူတို့ အင်အားစုနှစ်ခု အနေဖြင့်မူ အကြွင်းအကျန်များကိုသာ ရပေလိမ့်မည်။

“သူတို့က လက်သီးပိုကြီးတာကိုး။ ဘာပြောနိုင်မှာလဲ” ဖန်ဖုန်းက မဲ့ပြုံးပြုံးလျက် “ငါသူတို့ဆီကို သတင်း ပို့ပြီးသွားပြီ။ အသေးစိတ်ကိုတော့ မင်းနဲ့ငါ ဆွေးနွေးရမှာ။ အခုကိစ္စက ရီရှီယွင်နဲ့ပါ ပက်သက်နေတာဆိုတော့ ငါတို့ ရန်ကိုင်ကို သတ်လိုက်လို့ မဖြစ်ဘူး။ သူ့ကို အရှင်ဖမ်းပြီး အထက်စကြာဝဠာဂိုဏ်းကို အညံ့ခံအောင် လုပ်ရမှာ”

Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၄၈၅)

ရန်ကိုင်သည် ဖန်ဖုန်းနှင့် ကုကျန်းတို့၏ အကြံအစည်းအကြောင်း နည်းနည်းလေးမှ မသိချေ။ လက်ရှိတွင် သူသည် အရိပ်လခန်းမဆီသို့ သွားရင် လမ်းကြုံသည့် မြို့ထဲသို့ ဝင်ကာ ဆေးလုံးနှင့် ဆေးပင်များကို ရသလောက် ဝယ်နေခဲ့လေသည်။

သူ့သိုလှောင်လက်စွပ်ထဲတွင် ရှိနေသော သူတော်စင်သလင်းကျောက် ပမာဏသည် အလွန် မြန်ဆန်သောနှုန်းဖြင့် လျော့ကျလာခဲ့သည်။ သူတော်စင်သလင်းကျောက်များ လျော့ကျနေသော်ငြား ကျင့်ကြံရေးအတွက် လိုအပ်သော အရင်းအမြစ်များမှာမူ တစ်ဟုန်ထိုး များပြားလာနေခဲ့လေသည်။

သုံးလကြာပြီးနောက်တွင် ကောင်းကင်ကံကြမ္မာမြို့နားဆီသို့ ရန်ကိုင် ရောက်လာခဲ့သည်။

ဘေးတစ်ဖက်သို့ လှမ်းကြည့်လိုက်သည့်အခါ ကောင်းကင်ကံကြမ္မာမြို့တော်ဆီမှ မိုင်ငါးဆယ် ဝေးကွာသည့်နေရာ၌ ပျက်စီးနေသော တောင်တစ်လုံးကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ထိုတောင်သည် သူယခင်ကနေခဲ့သည့် နဂါးလိုဏ်ဂူတောင် ဖြစ်ပေသည်။

ထိုပျက်စီးနေသော တောင်လေးသည် ရန်ကိုင် အရိပ်ကြယ်ပေါ်တွင် ပထမဆုံး ခြေချစဉ်က တည်ထောင်ခဲ့သော အင်အားစုလေးတစ်ခု ဖြစ်သည်။ ထိုတောင်လေးတွင် နေရင် လူများစွာနှင့် မိတ်ဆွေဖွဲ့နိုင်ခဲ့သလို လူများစွာနှင့်လည်း ရန်သူ ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ ထိုတောင်လေးတွင် နေရင်းဖြင့် သူ့ခွန်အားကို တရိပ်ရိပ် တိုးတက်လာအောင် လုပ်နိုင်ခဲ့သည်။ သို့သော် ယခုမူ ထိုတောင်လေးမှာ သာယာလှပသော နေချင်စဖွယ်နေရာတစ်ခုမှ အပျက်အစီးပုံတစ်ခုအဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲသွားခဲ့လေပြီ။

တစ်ခဏကြာ တိတ်ဆိတ်နေပြီးနောက် အတိတ်အကြောင်းများကို ခေါင်းထဲမှ ဘေးဖယ်ထားလိုက်ပြီး ကောင်းကင်ကံကြမ္မာမြို့တော်ဆီသို့သာ ပျံသန်းသွားလိုက်လေသည်။

သဲမီးတောက်နယ်မြေမှ ကောင်းကင်ကံကြမ္မာမြို့တော်သို့ ရောက်ရန်အတွက် သုံးလခန့် ကြာမြင့်ခဲ့သေ်ာလည်း လမ်းတစ်လျှောက်လုံး သူအချိန် မဖြုန်းခဲ့ချေ။ ရသမျှ အချိန်အတွင်း ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်ထဲ ရောက်လာသော သွေးနတ်ဆိုးကျောင်းတော်၏ ကျောင်းသခင်ကို သတ်ပြီး ရလာသည့် နတ်ဆိုးသွေးမျှင် ပညာရပ်၏ ဒုတိယအပိုင်းကို လေ့လာနိုင်ခဲ့သည်။ ယခုဆိုလျှင် ဒုတိယအပိုင်းကို သူအပြည့်အဝ နားလည်သွားပြီဖြစ်ပြီး လက်တွေ့ စမ်းသပ်ရန်သာ ကျန်တော့၏။

အစစ်အမှန်ဆေးပညာကျမ်းကိုလည်း မကြာခဏ လေ့လာကြည့်ဖြစ်သည်။ သုံးလဆိုသော အချိန်အတွင်း အလုပ်တော်တော်များများ ပြီးမြောက်သွားခဲ့ပေသည်။

မြို့သခင်စံအိမ်ရှေ့သို့ ရောက်သော် အစောင့်များက သူ့အား တာလာသည်။ ရန်ကိုင်မျက်နှာကို ခဏကြာအောင် စိုက်ကြည့်နေပြီးနောက် အစောင့်ခေါင်းဆောင်က အလေးအနက် အမူအရာဖြင့် လက်သီးဆုပ်လိုက်ပြီး “ကောင်းကင်ကံကြမ္မာမြို့တော်ရဲ့ ချန်ချီက ဂိုဏ်းချုပ်ရန်ကို နှုတ်ဆက်ပါတယ်”

“အို၊ ခင်ဗျားကျုပ်ကို သိတာလား” ရန်ကိုင်က ထိုလူအား အနည်းငယ် အံ့အားသင့်နေသည့် အမူအရာဖြင့် ကြည့်လိုက်သည်။

ချန်ချီဟုခေါ်သော လူသည် ခေါင်းကိုကုတ်လျက် လေးလေးစားစား အမူအရာဖြင့် “ဂိုဏ်းချုပ်ရန် ကောင်းကင်ကံကြမ္မာမြို့တော်မှာ လာသောင်းကျန်းသွားတုန်းက ဒီချန်လည်း ရှိနေတယ်လေ။ အဲ့ဒါကြောင့် ဂိုဏ်းချုပ်ရန်ကို မှတ်မိတာ…”

“အဲ့လိုကို” ရန်ကိုင် ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။ ထိုလူသည် သူ့အား သိနေဖြင့် လာရင်းကိစ္စ ပိုလွယ်ကူသွားလေပြီ “မြို့သခင်ဖေး ဒီမှာရှိလား။ ကျုပ်နဲ့ တစ်ခုခု ဆွေးနွေးချင်နေလို့”

ပြောရင်း အထဲဝင်သွားဖို့ လုပ်လိုက်သည်။

ချန်ချီက သူ့လမ်းရှေ့ အလျင်စလို ပိတ်ရပ်လိုက်ပြီး ကိုးယိုးကားယား အမူအရာဖြင့် ပြောလိုက်သည် “အခုလောလောဆယ်တော့ မြို့သခင် ဒီမှာမရှိပါဘူး ဂိုဏ်းချုပ်ရန်”

“ဒီမှာမရှိဘူးလား” ရန်ကိုင် ကြောင်သွားခဲ့သည်။ ဤမျှ အဝေးကြီးထိ လာပြီးမှ သူတွေ့ချင်နေသည့် လူနှင့် မတွေ့လိုက်ရသည့်အတွက် ရန်ကိုင် နည်းနည်း စိတ်ညစ်သွားခဲ့သည်။ ခဏလောက် စဉ်းစားပြီးနောက် ထပ်မေးလိုက်သည် “အကြီးအကဲချင်ကော”

“အကြီးအကဲချင်လည်း မရှိပါဘူး” ချန်ချီ အမူအရာ အနည်းငယ် ကိုးယိုးကားယား ဖြစ်နေခဲ့သည်။

“အဲ့ဒါဆို သူတို့ ဘယ်သွားကြတာလဲ” ရန်ကိုင် ဆွံ့အနေခဲ့လေပြီ။ ဧကရာဇ်ဥယျာဉ် ပိတ်သွားသည်မှာ မကြာသေးသော်လည်း ထိုလူအိုကြီးနှစ်ဦးစလုံးသည် အိမ်တွင်နေပြီး ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်ထဲမှ ရလာသည့် အကျိုးအမြတ်များကို အသုံးချမည်မရှိဘဲ အပြင်သို့သာ သွားနေခဲ့ကြသည်။

“အကြီးအကဲချုပ်နဲ့ မြို့သခင်တို့ နှစ်ယေဦက်စလုံး ကျဆုံးဧကရာဇ်တောင်ဆီ သွားကြတာပါ ဂိုဏ်းချုပ်ရန်” ချန်ချီက အလျင်အမြန် ပြန်ဖြေသွားလိုက်သည်။

“သူတို့ အဲ့ကို ဘာသွားလုပ်တာလဲ” ရန်ကိုင် နားမလည်နိုင် ဖြစ်သွားခဲ့သည်။

“ကျဆုံးဧကရာဇ်တောင် ပြောင်းလဲနေတာကို ဂိုဏ်းချုပ်ရန် မသိဘူးလား” ချန်ချီက ပြန်မေးလိုက်၏။

“ကျဆုံးဧကရာဇ်တောင်က ပြေားလဲနေတယ်” ရန်ကိုင် စိတ်ဝင်စားမိသွားလေသည်။

နာရီဝက်ကြာပြီးနောက်တွင် ရန်ကိုင်သည် သူ့ကြယ်လွန်းပျံဖြင့် ကောင်းကင်ကံကြမ္မာမြို့မှ ကျဆုံးဧကရာဇ်တောင်ဆီသို့ ဦးတည်ထွက်ခွာလာခဲ့လေသည်။

ချန်ချီဆီမှ အတော်လေး ထိတ်လန့်စရာကောင်းသည့် အကြောင်းအရာတစ်ခုကို သူသိခဲ့ရသည်။

ရှေးဟောင်းကျင့်ကြံသူများ၏ နေအိမ်များ၊ လိုဏ်ဂူစံအိမ် အပျက်အစီးများစွာတို့ ကျဆုံးဧကရာဇ်တောင်တွင် ပေါ်လာခဲ့သည်။ ရှေးဟောင်းဂိုဏ်းပျက်ကြီး တစ်ဂိုဏ်းကိုပင် ရှာတွေ့ခဲ့သည်ဟု ကောလဟာလများ ထွက်ပေါ်နေခဲ့သည်။ ထိုသတင်း ထွက်လာပြီးနောက် အရိပ်ကြယ်ပေါ်ရှိ ကျင့်ကြံသူများစွာတို့ ထိုနေရာဆီ ဦးတည် သွားကြလေကုန်သည်။

ထို့အပြင် ဤသတင်းသည် ကောလဟာလ သက်သက်မဟုတ်ဘဲ တကယ့် သတင်းအမှန် ဖြစ်ပေသည်။

လူအချို့သည် ထိုအပျက်အစီးနယ်မြေတွင်းမှ အဆင့်မြင့် ကျင့်စဉ်နှင့် သိုင်းပညာရပ်များ ရရှိခဲ့သည်။ အသုံးဝင်သေးသော မှော်ရတနာနှင့် ရတနာများ ရရှိခဲ့သူများပင် ရှိပေသည်။

တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် မှော်ရတနာတစ်ခု ပေါ်လာသည်ဟုပင် ပြောကြသေးသည်။ သို့သော် ထိုသတင်းသည် ချဲ့ကားပြောခြင်းသက်သက် ဖြစ်လောက်သည်။

အရိပ်ကြယ်တွင်သာမဟုတ်၊ ပြင်ပလောကကြီးတွင်ပင် တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် မှော်ရတနာများသည် အတော်လေး ရှားပါးကြသော မှော်ရတနာများ ဖြစ်ကြသည်။ သို့သော် မည်သို့ပင် ဖြစ်စေကာမူ၊ ကျဆုံးဧကရာဇ်တောင်သည် လက်ရှိ အရိပ်ကြယ်ပေါ်ရှိ ကျင့်ကြံသူများ အာရုံစိုက်ရာ နေရာတစ်ခု ဖြစ်လာခဲ့သည်။

ရန်ကိုင်သည်လည်း ချင်းတုန်အား ကယ်ဆယ်ရန်အတွက် ဖေးကျီတုတို့နှင့်အတူ ကျဆုံးဧကရာဇ်တောင်ဆီသို့ တစ်ကြိမ် ရောက်ခဲ့ဖူးပေသည်။ ကျဆုံးဧကရာဇ်တောင်ဟု ခေါ်ရခြင်းမှာ ထိုနေရာတွင် ကြယ်တာရာကောင်းကင် မဟာဧကရာဇ် ကျဆုံးခဲ့သည်ဟု ကောလဟာများကြောင့် ဖြစ်ပေသည်။ ထိုတောင်တစ်ဝိုက်တွင် ရှိနေသော ဧကရာဇ်ဖိအားသည် ကောလဟာလများ မှန်ကန်ကြောင်းကို ထောက်ခံပေးလိုက်သလို ဖြစ်သွားခဲ့သည်။

တောင်အတွင်းပိုင်းသို့ ရောက်သည်နှင့် ဧကရာဇ်ဖိအားသည် ပိုပို၍ ပြင်းထန်လာသည်။ ဧကရာဇ်ဥယျာဉ် မပွင့်စဉ်က ထိုနေရာသည် အရိပ်ကြယ်ပေါ်ရှိ တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့်များ သူတို့၏ ရှီကို သွားသိပ်သည်းသည့် နေရာတစ်ခုဖြစ်ပေသည်။ ကံမကောင်းစွာဖြင့် တောင်အတွင်းပိုင်းရှိ ဧကရာဇ်ဖိအားကို မည်သူမှ မခံနိုင်သည့်အတွင်း အတွင်းပိုင်းသို့ တစ်ယောက်မှ မရောက်ခဲ့ကြပေ။

သို့သော်ငြား ဧကရာဇ်ဥယျာဉ် ပေါ်လာသည့် အချိန်မှစ၍ ကျဆုံးဧကရာဇ်တောင်ရှိ ဧကရာဇ်ဖိအားမှာ ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့လေသည်။

အဓိက အကြောင်းအရင်းမှာ ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်ကြောင့် ဖြစ်သည်။ ဧကရာဇ်ဖိအားကို ထုတ်လွှတ်နေသည့်အရာမှာ ဧကရာဇ်ဥယျာဉ် ဖြစ်သည်။

ယခင်က ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်သည် ကျဆုံးဧကရာဇ်တောင်၏ မီတာထောင်ပေါင်းများစွာ အနက်တွင် တည်ရှိနေခဲ့သည်။ ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်မှ ထွက်ပေါ်နေသော ဧကရာဇ်ဖိအားကြောင့် ကျဆုံးဧကရာဇ်တောင်သည် ဧကရာဇ်ဖိအားတို့ ရစ်သိုင်းလွှမ်းခြုံနေသည့် နေရာတစ်ခု ဖြစ်လာခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း ဧကရာဇ်ဥယျာဉ် ကောင်းကင်ပေါ်သို့ တက်သွားသည့်အခါ ဧကရာဇ်ဖိအားကို ထုတ်လွှတ်နေသည့် အရင်းအမြစ် မရှိတော့သဖြင့် ကျဆုံးဧကရာဇ်တောင်သည် သာမန်တောင်တစ်လုံး ပြန်ဖြစ်သွားခဲ့လေသည်။

ယခင်က ဧကရာဇ်ဖိအားကြောင့် ကျဆုံးဧကရာဇ်တောင် အတွင်းပိုင်းသို့ မည်သူမှ မသွားဖူးခဲ့ကြချေ။ ယခု ဧကရာဇ်ဖိအား ပျောက်ကွယ်သွားသည့်အခါ ရတနာရှာသူများသည် ကျဆုံးဧကရာဇ်တောင် အတွင်းပိုင်းကို စတင် စူးစမ်းကြသည်။

ထိုသို့ စူးစမ်းရင်းမှ ရှေးဟောင်းလိုဏ်ဂူတစ်လုံးကို ရှာတွေ့ခဲ့ပြီး အကျိုးအမြတ်များစွာ ရရှိခဲ့သည်။ မကြာမီ သူတို့ ရှေးဟောင်လိုဏ်ဂူအား ရှာတွေ့သည့် သတင်းမှ အပြင်ဘက်သို့ ပြန့်လာခဲ့လေသည်။ ထိုသို့ ပြန့်လာရခြင်းမှာ ရရှိလာသော ရတနာများကို ဝေစုခွဲရာမှ အဝေမတည့်ဘဲ အချင်းချင်း ခိုက်ရန်ဖြစ်ပွားခြင်းကြောင့် ဖြစ်ပေသည်။

ယခင်က အရိပ်ကြယ်တစ်ခုလုံးသည် ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်ကို အာရုံစိုက်နေသည့် အတွက် မည်သူမှ ကျဆုံးဧကရာဇ်တောင်ကို အာရုံမစိုက်ခဲ့ကြ‌ချေ။ ယခုမှ အားလုံး၏ အာရုံသည် ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်မှ တစ်ဆင့် ကျဆုံးဧကရာဇ်တောင်ဆီသို့ ပြန်ပြောင်းသွားကုန်ကြလေပြီ။

ဤသတင်းသည် လွန်ခဲ့သော သုံးလေးလခန့်က ပြန့်လာခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ ထိုအချိန်သည် ရန်ကိုင်မှ တစ်မြို့ဝင်တစ်မြို့ထွက်ဖြင့် ဆေးပင်၊ ဆေးလုံးများ ဝယ်ယူနေပြီး နတ်ဆိုးသွေးမျှင်၏ ဒုတိယအပိုင်းနှင့် အစစ်အမှန်ဆေးပညာကျမ်းကို လေ့လာကောင်းနေသည့် အချိန်ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ထိုအကြောင်းကို မသိခဲ့ပေ။ ကောင်းကင်ကံကြမ္မာမြို့သို့ ရောက်သည့်အခါမှပဲ သိခဲ့ရခြင်း ဖြစ်သည်။

ဆယ်ရက်ကြာပြီးနောက်တွင် ကျဆုံးဧကရာဇ်တောင်ဆီသို့ ရန်ကိုင် ရောက်လာခဲ့သည်။

အောက်ဘက်တွင် ရှိနေသော မရေမတွက်နိုင်သည့် ကျင့်ကြံသူများကို ကြည့်ရင်း ရန်ကိုင် မျက်မှောင်ကြုတ်သွားခဲ့သည်။ ကျဆုံးဧကရာဇ်တောင်သည် ဤမျှ လူစည်လိမ့်မည်ဟု သူမထင်ထားခဲ့ချေ။ သူခန့်မှန်းခြေအရ ဤနေရာသို့ ရောက်နေသည့် လူအရေအတွက်သည် အနည်းဆုံး သောင်းဂဏန်းခန့် ရှိပေသည်။ ဤနေရာသို့ ကျင့်ကြံခြင်း ပေါင်းစုံနှင့် လူများစွာ ရောက်နေခြင်း ဖြစ်သည်။

အစစ်အမှန်ဒြပ်စင်အဆင့်၊ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့်၊ မသေမျိုးအဆင့်၊ သူတော်စင်အဆင့်… အကုန်ပါပေသည်။

ချီသန့်စင်ခြင်းအဆင့် ကျင့်ကြံသူများပင် ပါပေသေးသည်။

သူတို့တွေ ဒီလာပြီး ဘာလာလုပ်တာလဲ သူတို့ ခွန်အားလောက်ဖြင့် အန္တရာယ်များသည် ဤနေရာသို့ လာခြင်းသည် ကိုယ့်သေတွင်း ကိုယ်တူးခြင်းသာ ဖြစ်သည်။ သို့သော် သေချာ စဉ်းစားကြည့်လိုက်သည့်နောက် ရန်ကိုင် နားလည်သွားခဲ့လေသည်။

ကျင့်ကြံခြင်းလမ်းစဉ်ကို လျှောက်လှမ်းသည့်လူထဲ မစွန့်စားရဲသည့်လူ တစ်ယောက်မှ မပါချေ။ ရန်ကိုင်သည်လည်း ထိုအဆင့်များကို ဖြတ်ကျော်လာဖူးသူ ဖြစ်သည့်အတွက် ထိုအကြောင်းကို ကောင်းကောင်း နားလည်ထားပေသည်။ အန္တရာယ်များသည့် နေရာတွင် အကျိုးအမြတ်များစွာ ရှိတတ်သည်မှာ မလွဲမသွေပင်။ သူတို့သာ ရှေးဟောင်း ကျင့်ကြံသူ တစ်ယောက် နေထိုင်ခဲ့သည့် စံအိမ်သို့မဟုတ် လိုဏ်ဂူ တစ်ခုခုကိုသာ ရှာတွေ့သွားခဲ့လျှင် သူတို့လက်ကျန် တစ်ဘဝလုံး ကျင့်ကြံခြင်းအရင်းအမြစ် မလုံလောက်မည်ကို စိုးရိမ်စရာ မလိုတော့ချေ။

လက်ရှိတွင် ဤနေရာ၌ မည်သည့် ဧကရာဇ်ဖိအားမှ မရှိတော့သည့်အတွက် ကျင့်ကြံသူများ မဟုတ်ကြသည့် သာမန် သေမျိုးများပင် ဤနေရာသို့ ဝင်လာနိုင်ကြလေပြီ။

ကျဆုံးဧကရာဇ်တောင် အခြားတောင်များနှင့် မတူရခြင်းမှာ ဧကရာဇ်ဖိအားကြောင့် ဖြစ်သည်။ ယခင်က ဤနေရာတွင် ဧကရာဇ်ဖိအား ရှိနေခဲ့သည့်အတွက် ကျဆုံးဧကရာဇ်တောင်သည် သက်ရှိများ ကင်းမဲ့ရာနယ်မြေ တစ်ခုဖြစ်ခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် ယခု ကျဆုံးဧကရာဇ်တောင်ထဲသို့ ဝင်လျှင် အားကောင်းသော သားရဲများနှင့် ရင်ဆိုင်တွေ့ရမည်ကို စိတ်ပူစရာ မလိုချေ။ စိုးရိမ်စရာဆို၍ အခြား ကျင့်ကြံသူများသာ ရှိသည်။

လုယက် ဓါးပြတိုက်ခြင်းသည် ဤလောကကြီးတွင် ဖြစ်လေ့ဖြစ်ထရှိသော အစဉ်အလာ တစ်ခုဖြစ်သည်။ သို့သော်လည်း ကျဆုံးဧကရာဇ်တောင် အတွင်းပိုင်းသို့ မဝင်လျှင် ထိုကဲ့သို့ ဓါးပြတိုက်ခံရချေ အတော်လေး နည်းပေသည်။

အောက်ဘက်ရှိ လူအုပ်ကြီးကို ကြည့်ရင်း ရန်ကိုင်ခေါင်းထဲ အတွေးများစွာ ဖြတ်ပြေးသွားခဲ့သည်။ ဤနေရာတွင် အားနည်းသော ကျင့်ကြံသူများ ဘာကြောင့် ရှိနေရသလဲ ဆိုသည်ကိုပါ နားလည်သွားခဲ့လေသည်။

ဤနေရာသို့ ရောက်လာသည့် ကျင့်ကြံသူတိုင်းသည် တောင်ထဲသို့ ဝင်ချင်သည့်အတွက် ရောက်လာကြခြင်း မဟုတ်ချေ။ ကျဆုံးဧကရာဇ်တောင်ဘက်တွင် ဆိုင်ခန်းများဖွင့်၍ စီးပွားရေး လုပ်နေသည့် ကျင့်ကြံသူများစွာ ရှိပေသည်။ ထိုမြင်ကွင်းကို ကြည့်ရင်း ရန်ကိုင် ရယ်မောမိလိုက်၏။

သို့သော်ငြား ထိုလူများ ဘာလုပ်လုပ် သူဂရုမစိုက်ချေ။ ရောက်တုန်းရောက်ခိုက် ကျဆုံးဧကရာဇ်တောင်ကို ဝင်ရောက်စူးစမ်းရင်း ချင်းတုန်နှင့် ဖေးကျီတုတို့ကိုပါ တစ်ခါတည်း ရှာသွားရပေလိမ့်မည်။

နောက်ဆက်လုပ်ရမည့် အရာကို စဉ်းစားပြီးသော် ကြယ်လွန်းပျံကိုသမ်း၍ အောက်သို့ ဆင်းလိုက်သည်။ သို့သော်လည်း သူအောက်သို့ ဆင်းလိုက်သည်နှင့် မြောက်မြားစွာသော ကျင့်ကြံသူတို့သည် ဖားဖားယားယားပြုံးလျက် သူ့ဆီသို့ ပြေးလာကြလေသည်။

ထိုလူများကို ကြည့်ရင်း ရန်ကိုင် မျက်မှောင်ကြုတ်သွားခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း သူသည် တွေ့ကရာလူများကို လိုက်တိုက်ခိုက်တတ်သည့် လူတစ်ယောက်မဟုတ်၊ အကြောင်းစုံကို မသိရသေးခင် မဆင်မခြင် မလှုပ်ရှားချင်ချေ။ ထို့ကြောင့် ထိုလူများ ရောက်လာသည်အထိ စောင့်နေပြီးနောက် မေးလိုက်လေသည် “ခင်ဗျားတို့ ဘာလုပ်ချင်လို့လဲ”

“အထက်လွန်ဂိုဏ်းမှ ဝူချန်း ရောင်းရင်းကို နှုတ်ဆက်ပါတယ်” လူအုပ်ထဲမှ တစ်ယောက်က သူ့ကိုယ်သူ အလျင်အမြန် နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။

အခြားသူများသည်လည်း ထိုလူအတိုင်း သူတို့ကိုယ်သူတို့ လိုက်နှုတ်ဆက်လိုက်ကြ၏။

စိတ်ဝင်စားစရာကောင်းသည်ကား ထိုလူအားလုံးသည် သူတော်စင်ဘုရင်အဆင့် ကျင့်ကြံသူများသာ ဖြစ်နေကြခြင်း ဖြစ်သည်။