Chapter – 1441 & 1455

Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၄၄၁)

လေဟာနယ်တာအိုနှင့် သူနားလည်ထားသည့် လေဟာနယ် စွမ်းအားကို အသုံးချခြင်းဖြင့် ဤအပိုင်းကို ဖြတ်ကျော်နိုင်ခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း ဤနေရာသည် အဆုံးသတ်နှင့် လွန်စွာကိုမှ ဝေးကွာနေပေသေးသည်။ လေဟာနယ်စွမ်အားနှင့် ရှီအား အတူတကွ ပေါင်းစပ်ပြီး ဧကရာဇ်ဖိအားကို ခုခံပြီးနောက်တွင် အပေါ်သို့ သူထပ်တက်နိုင်သေးသလို ရန်ကိုင် ခံစားလိုက်ရသည်။

ပထမတစ်ကြိမ် အောင်မြင်ပြီးနောက် ရန်ကိုင် စိတ်ထဲ အစီအစဉ် တစ်ခုအား စဉ်းစားမိလိုက်သည်။

သူ့အစီအစဉ် အောင်မြင်မမြင်ကိုမူ လက်တွေ့ စမ်းသပ်ကြည့်မှသာ သိရပေလိမ့်မည်။

သေချာစဉ်းစားပြီးနောက် ရန်ကိုင် စိတ်ညစ်မနေတော့ဘဲ စိတ်အားတက်ကြွစွာဖြင့် လေဟာနယ်စွမ်းအားနှင့် ရှီအား ပေါင်းစပ်ကာ အပေါ်သို့ တစ်လှမ်းပြီးတစ်လှမ်း တက်တော့၏။

…………..

ခုနှစ်ရက်ကြာပြီးနောက်တွင်၊ ရန်ကိုင်သည် ဧကရာဇ် ကျောက်စိမ်းကို အသက်သွင်းလျက် ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်ဆီသို့ ပျံသန်းသွားနေခဲ့သည်။ ဧကရာဇ်ကျောက်စိမ်း၏ အကူအညီကြောင့် ဧကရာဇ်ဖိအားကို နည်းနည်းလေးမှ မခံစားရတော့ပေ။

ဧကရာဇ်ဥယျာဉ် ပွင့်သည်မှာ ဆယ်ရက် ရှိသွားလေပြီ။ ထိုဆယ်ရက်အတွင်း ရန်ကိုင်သည် ရှီအား သိပ်သည်းခြင်း၌သာ အပြည့်အဝ အာရုံစိုက်ထားခဲ့သည်။

ဆယ်ရက် နောက်ကျနေခဲ့သည့်အတွက် ဧကရာဇ်ဥယျာဉ် ထဲရှိ ရတနာများစွာကို သူလက်လွှတ်လိုက်ရမည် ဖြစ်သော်ငြား ထိုကိစ္စနှင့် ပက်သက်၍ ရန်ကိုင် နောင်တ မရချေ။ ထိုရတနာများနှင့် ယှဉ်လိုက်လျှင် ဧကရာဇ်ဖိအားအောက်၌ ကျင့်ကြံရင်း ရရှိခဲ့သော အကျိုးကျေးဇူးများကို ရန်ကိုင် ပို၍ မက်မောပေသည်။

ယခု သူ့ရှီသည် အကန်အသတ် တစ်ခုအထိသို့ ရောက်ရှိသွားခဲ့လေပြီ ဖြစ်ကာ ဧကရာဇ်ဖိအားကို သုံး၍ ပိုမို တိုးတက်လာအောင် မလုပ်နိုင်တော့ပေ။ ထို့ကြောင့် ယခုမှသာ ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်ထဲသို့ ဝင်ရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။

မကြာမီ သူနှင့် အနီးဆုံး ဟင်းလင်းပြင် အစီအရင်ဆီသို့ ရောက်လာခဲ့သည်။ ယခင်က ဤအဝိုင်းပြားကြီးအား ရုပ်ဝတ္တု ပစ္စည်း တစ်ခုခု ဖြစ်လိမ့်မည်ဟု ထင်ခဲ့သော်လည်း အနီးရောက်သည့် အခါမှသာ ဤဟင်းလင်းပြင် အစီအရင်သည် စွမ်းအင်သက်သက်ဖြင့် ဖန်တီးထားသည့် ပုံရိပ်ယောင်ကဲ့သို့သော အရာတစ်ခုဖြစ်မှန်း သိလိုက်ရသည်။

အဝိုင်းပြား၏ မျက်နှာပြင်ထက်တွင် တလက်လက် တောက်ပနေသော မျဉ်းကြောင်းများစွာ ရှိနေခဲ့သည်။

ရန်ကိုင် မျက်မှောင်ကြုတ်လျက် ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်အား မော့ကြည့်လိုက်သည်။ ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်အား မြင်နေရသော်ငြား ထိုအရာသည် ပုံရိပ်ယောင်တစ်ဝက်၊ အစစ်အမှန်တစ်ဝက် ဖြစ်နေသလို ရန်ကိုင် ခံစားရသည်။ ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်သည် ကောင်းကင်ထက်တွင် လွင့်မျောနေသည့် အရာဝတ္ထုတစ်ခု ဖြစ်သည်ဟု ထင်ရသော်ငြား တစ်ချိန်တည်းတွင် ပုံရိပ်ယောင် တစ်ခု ဖြစ်သည်ဟုလည်း ထင်ရပြန်သည်။

ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်အား ကြည့်နေပြီးနောက် ခဏအကြာတွင် ခေါင်းခါလျက် လက်ရှိ သူ့ရှေ့၌ ရှိနေသော ဟင်းလင်းပြင် အစီအရင်ကို တစ်ဖန်ပြန်လည် အာရုံစိုက်လိုက်သည်။

အပြင်တွင် ဆက်နေစရာ အကြောင်း မရှိတော့သဖြင့် သူ့လက်ကို ဝှေ့ရမ်းလျက် အစီအရင်၏ မြောင်းပေါက်များထဲသို့ သူတော်စင်သလင်းကျောက်အချို့ ထည့်သွင်းလိုက်လေသည်။ အစီအရင်တစ်ခုလုံး လင်းလက်လာသည်နှင့် ရန်ကိုင် ထိုပေါ်သို့ ခြေချလိုက်သည်။ ချက်ချင်းဆိုသလို ရန်ကိုင် ပုံရိပ် ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့ပြီး တိတ်ဆိတ်ဗလာကျင်းနေသော ကောင်းကင်ပြင်ကြီးသာ ကျန်ရစ်ခဲ့လေသည်။

ပြန်ပေါ်လာသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ရန်ကိုင်သည် ခရမ်းရောင်ဒိုင်းကို ချက်ချင်း ထုတ်ကာ အသွင်းလိုက်ပြီး ကောင်းကင်စိတ်အာရုံကို ဖြန့်ကျက်၍ ရှီအား ကြိုတင် အသင့် ပြင်ထားလိုက်သည်။

ဤနေရာသို့ ရောက်သည်နှင့် သူသေချာ သတိထားရပေတော့မည်။ သူသည် အခြားသူများထက် ဆယ်ရက် နောက်ကျပြီးမှ ရောက်လာခြင်း ဖြစ်သည်။ မတော်တဆ လူအုပ် တစ်ခုခုထဲသို့သာ ရောက်သွားပါက ဝိုင်းတိုက်ခံရပေလိမ့်မည်။

ကံကောင်းစွာဖြင့် ရန်ကိုင် စိုးရိမ်နေသည်မှာ အပိုသက်သက် ဖြစ်သွားခဲ့သည်။ သူ့အနီးအနား ဆယ်မိုင်ပတ်လည်တွင် မည်သည့် သက်ရှိ အရိပ်အယောင်ကိုမှ အာရုံမခံမိခဲ့ချေ။

သို့သော်လည်း ခဏလောက် လှည့်ပတ်ကြည့်ပြီးနောက် ရန်ကိုင် သင်္ကာမကင်း ဖြစ်သွားခဲ့လေသည်။

ဤနေရာသည် တကယ်ကြီး ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်လော။

လက်ရှိတွင် ရန်ကိုင်သည် တိမ်ယံ ကင်းစင်နေသည့် မိုးကောင်းကင်အောက်ဝယ်၊ မျက်စိတဆုံး ရှည်လျားသည့် မြက်ခင်းပြင်တစ်ခုပေါ်တွင် ရပ်နေခြင်း ဖြစ်သည်။

ဤနေရာသည် မည်ကဲ့သို့ ဧကရာဇ်ဥယျာဉ် ဖြစ်မည်နည်း။

ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်၏ အတွင်းပိုင်းအား အခြားသူများသာ မသိလျှင်မသိမည်။ သူကတော့ ကျိန်းသေ သိပေသည်။ ဖေးကျီတုနှင့်အတူ ချင်းတုန်အား သွားကယ်စဉ်က၊ ဧကရာဇ် ဥယျာဉ်ထဲသို့ သူတစ်ခေါက် ရောက်ခဲ့ဖူးသည်။ ထိုနေရာတွင် မြောက်မြားလှစွာသော ခမ်းနားကြီးကျယ်သည့် နန်းတော်များ၊ အဆောက်အဦးများကို မြင်ခဲ့ပေသည်။ သို့သော်လည်း ယခု သူမြင်နေရသည်ကား ကျယ်ပြန့်လှသော မြက်ခင်းပြင်ကြီးပင်။

သို့သော်လည်း ဤနေရာသည် ဧကရာဇ်ဥယျာဉ် မဟုတ်ဟု တစ်ယောက်ယောက်မှ သူ့အား လာပြောလျှင်လည်း ရန်ကိုင် ယုံမည် မဟုတ်ချေ။ ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်မှ ထွက်ပေါ်လာသည့် ဟင်းလင်းပြင် အစီအရင်ကို ဖြတ်လာပြီးမှဖြင့် မည်ကဲ့သို့ အခြား နေရာသို့ ရောက်သွားရမည်နည်း။

ထို့သို့ဆိုလျှင် ဘာကြောင့် ထိုအဆောက်အဦးများကို မတွေ့ရတော့သနည်း။ ရန်ကိုင် နားမလည်နိုင်တော့ပေ။

ရန်ကိုင် ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်ထဲသို့ ဝင်လာသည့်နှင့် တစ်ပြိုင်နက်၊ ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်၏ တခြားသော နေရာ၌ ရှိနေသည့် ချိတ်ပိတ်ထားသော ဟင်းလင်းပြင်ထဲမှ အမျိုးသမီးတစ်ဦး မဆိုသလောက်ကလေး မျက်မှောင်ကြုတ်သွားခဲ့လေသည်။ ထိုအမျိုးသမီးသည် မီးကဲ့သို့ ရဲရဲတောက်သော ဝတ်စုံကို ဝတ်ဆင်ထား၏။ အမျိုးသမီးမှာ လွန်စွာကိုမှ လှပကာ ရင်သက်ရှုမော၊ မက်မောဖွယ် ကောင်းလှသော ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကိုလည်း ပိုင်ဆိုင်ထားပေသည်။ ထို့အပြင် မည်သည့် ညို့ဓါတ်ကျင့်စဉ်မှ မယှဉ်ပြိုင်နိုင်သော ပြိုင်ဘက်ကင်း ရစ်မူးဖွယ်ရာ အရှိန်အဝါကိုလည်း ထုတ်လွှတ်နေသေးသည်။

သူမ၏ အပြုံးတိုင်၊ လှုပ်ရှားမှုတိုင်းသည် ဘာကြောင့်မှန်းကို မသိ လွန်စွာကိုမှ စွဲမက်ဖွယ်ကောင်းလှသည်။ သူမ မျက်ခုံးလေး ကြုတ်သည်ကပင် ဆွဲဆောင်မှုရှိနေသည်။

သူမ ဘာမှမလုပ်ဘဲ ရပ်နေလျှင်ပင် သူမအား မြင်လိုက်သည့် ပုရိသ ယောကျာ်ားသားအပေါင်းအား တဏှာစိတ် ငယ်ထိပ်ရောက်အောင် စွဲဆောင်နိုင်စွမ်းရှိသည့် မွေးရာပါ ညို့ဓါတ်အား ပိုင်ဆိုင်ထားသည့် အမျိုးသမီးတစ်ဦးပင် ဖြစ်လေသည်။

စွဲမက်ဖွယ်ကောင်းသည် ဆိုသော သွေးနတ်ဆိုးကျောင်းတော် ၏ ကျောင်းသခင်ပင်လျှင် ဤအမျိုးသမီးနှင့် ယှဉ်လိုက်ပါက လရောင်နှင့် ဖက်ပြိုင်တုနေသော ပိုးစုန်းကြူးနှယ် ဖြစ်သွားရ၏။

လက်ရှိတွင် အမျိုးသမီးအား ကျင့်ကြံသူလေးယောက်မှ ဝိုင်းထားကြသည်။ တစ်ယောက်သည် တန်ခိုးရှင် တတိယအဆင့် ဖြစ်ပြီး၊ နှစ်ယောက်သည် ဒုတိယအဆင့် ဖြစ်ကာ နောက်ဆုံး တစ်ယောက်သည် တန်ခိုးရှင် ပထမအဆင့် ဖြစ်ပေသည်။

လေးယောက်စလုံးသည် ရာဂမီးတောက် အလျှံညီးညီး တောက်လောင်နေသည့် အကြည့်များဖြင့် သူမအား အငမ်းမရ စိုက်ကြည့်နေကြလေသည်။

ယေဘုယျအားဖြင့်၊ သူတို့အဆင့် ပညာရှင်များသည် မိန်းမလှလေးများအပေါ် သိပ်စိတ်မဝင်စားကြတော့ချေ။ မိန်းမလှများကို ကြိုက်နှစ်သက်သည် ဆိုသော်ငြား ဤအထိတော့ မဟုတ်ချေ။ သူတို့၏ ပထမဦးစားပေသည် ပိုမို မြင့်မားသော ခွန်အားကို ပိုင်ဆိုင်နိုင်ရန် ဖြစ်သည်။ သူတို့ ခွန်အားကို တိုးမြှင့်ပေးနိုင်သော ရတနာများနှင့် ယှဉ်လိုက်လျှင် မိန်းမလှလေးများသည် ဒုတိယသာ ဖြစ်သွားရလေသည်။

သို့သော်လည်း ဤအမျိုးသမီးသည် အခြား အမျိုးသမီးများနှင့် မတူချေ။ သူမအား မြင်လိုက်သည်နှင့် ဘာကြောင့်မှန်းကိုမသိ သူတို့၏ တဏှာစိတ်များ ထကြွလာကြရသည်။ ဖိနှိပ်သော်လည်း ဖိနှိပ်၍မရ။ အကုန်လုံး တဏှာဇော ကပ်နေသည့် လူများ ဖြစ်ကုန်ကြလေသည်။ ရှင်းရှင်းဆိုရသော် သူတို့ကကို တဏှာ ကြီးလွန်းနေခြင်း မဟုတ်ဘဲ အမျိုးသမီးကိုက လွန်စွာကိုမှ ညို့ဓါတ်ပြင်းလွန်းနေခြင်း ဖြစ်သည်။

သူတို့သာ ထိုအမျိုးသမီးနှင့် တစ်ညတာ ပျော်ပါးခွင့်ရခဲ့ပါက သေရမည်ဆိုလျှင်ပင် ထိုက်တန်သည်ဟု ခံစားရသည်အထိ ဖြစ်လာခဲ့ရသည်။

အမျိုးသမီးတွင် မည်သည့် အဖော်မှ မပါချေ။ သူမဆီမှ တန်ခိုးရှင်တတိယအဆင့် အရှိန်အဝါ ဖြာထွက်နေသော်လည်း သူတို့ မကြောက်ချေ။ သူတို့ထဲတွင် တန်ခိုးရှင်တတိယအဆင့် တစ်ယောက် ပါသည့်အပြင် လူအရေအတွက်လည်း သာ။

သူတို့ရှေ့ရှိ အလှလေးသည် စိတ်ရှုပ်နေဟန်ဖြင့် မျက်မှောင်လေး ကြုတ်သွားလေသည်။ သို့သော် သူမ၏ အနည်းငယ် တွန့်ကွေးသွားသော မျက်ခုံးလေသည် အလွန်ကိုမှ ဆွဲဆောင်မှု ရှိနေသည်။ သူမလုပ်နေပုံကို ကြည့်ရင်း သူမအား ဝိုင်းထားသည့် တန်ခိုးရှင်အဆင့် လေးယောက် နှလုံးခုန် မြန်လာကြကာ ရာဂမီးတောက်နေသည့် အကြည့်များဖြင့် နှုတ်ခမ်းများကို သပ်တော့လေသည်။

ခဏအကြာတွင် အဖြေတစ်ခုခု ရသွားသည့်နှယ် အမျိုးသမီး၏ မျက်ဝန်းအစုံ တောက်ပသွားခဲ့သည်။ ထို့နောက် စိတ်လှုပ်ရှားနေသည့် အမူအရာဖြင့် သူမဘာသာသူမ ရေရွတ်လိုက်လေ၏ “သူရောက်နေတယ်။ သူတကယ်ကြီး ရောက်နေတယ်”

သူမ၏ အသံသည် ပျော့ပျောင်းညင်သာသော်ငြား ကြားလိုက်ရသည့် လူတိုင်း၏ စိတ်အစုံကို မိန်းမောသွားစေ နိုင်သည့်နှယ် အလွန်ကိုမှ ရစ်မူးဖွယ်ကောင်းလှသည်။

ညို့ငင်ဖွယ်ရာ မျက်နှာထက်ဝယ် အပြုံးတစ်ချက် လင်းလက်သွားသည့်အခိုက် လောကကြီးထဲရှိ အရာခမ်သိမ်း အရောင်အသွေး ကင်းမဲ့သွားပြီး သူမ တစ်ယောက်တည်းသာ ကျန်ရစ်တော့လေသည်အထိ ထင်မှတ်ရသော သူမတူအောင် ထူးခြားလှသည့် အလှတစ်ပါးရယ်… သူမအား ဝိုင်းထားသည့် တန်ခိုးရှင်အဆင့် လေးယောက်စလုံး စဉ်းစားဆင်ခြင်နိုင်စွမ်း ပျောက်ဆုံးသွားကြပြီး သတိလက်လွတ်ဖြင့် သူမအား တိုက်ခိုက်ကြတော့လေသည်။

သူတို့၏ တိုက်ခိုက်မှုများသည် ကြမ်းကြုတ်သော်ငြား ထိုတိုက်ခိုက်မှုများထဲ မည်သည့် သတ်ဖြတ်လိုစိတ်မှ ပါဝင်နေခြင်း မရှိခဲ့ချေ။ သူတို့ခေါင်းထဲ အမျိုးသမီးအား ဖမ်းဆီးပြီး စိတ်ရှိတိုင်း ဝုန်းဒိုင်းကြဲပစ်ချင်တို့သာ ရှိနေလေရာ သူမအား မည်ကဲ့သို့ ထိခိုက်အောင် လုပ်ရက်မည်နည်း။

သို့သော်လည်း သူတို့ အမျိုးသမီး၏ ခွန်အားကို အထင်သေးမိသွားခဲ့သည်။

ထိုလေးယောက်၏ တိုက်ခိုက်မှုကြောင့် အမျိုးသမီး၏ အကြည့်ထဲ မကျေနပ်ရိပ်တို့ ဖြတ်ပြေးသွားခဲ့လေသည်။

သူမ၏ ဒေါသထွက်နေသော အမူအရာလေးပင်လျှင် အံ့အားသင့်ဖွယ်ကောင်းလောက်အောင် စွဲဆောင်မှုရှိလှလေ၏။ ထို့ကြောင့် သူမအား တိုက်ခိုက်လာသည့် တန်ခိုးရှင်အဆင့် လေးယောက်စလုံး၏ ရင်ထဲ တင်းကြပ်သွားပြီး သူမအား ထိခိုက်မိမည် စိုးသည့်အတွက်ကြောင့် သူတို့ ခွန်အားကို အနည်းငယ် လျော့ချလိုက်လေသည်။

သူတို့ ညှာလိုက်သော်လည်း အမျိုးသမီးကတော့ မညှာ၊ ခန္ဓာကိုယ်လေးအား တစ်ပတ်လှည့်လျက် ပတ်ပတ်လည်အား ပန်းရောင်မြူခိုးများဖြင့် ဝန်းရံလိုက်လေသည်။

လေးဘက်လေးတန်မှ တိုးဝင်လာသော တိုက်ခိုက်မှုများသည် ပန်းရောင်အရံအတားအား လှိုင်းအနည်းငယ် ထသွားအောင်သာ လုပ်နိုင်ခဲ့ပြီး ထိုးဖောက်နိုင်ခြင်း မရှိခဲ့ချေ။

မြူခိုးပျောက်ကွယ်သွားသည့်နောက် ဒေါသထွက်နေသည့် အမျိုးသမီး ပြန်ပေါ်လာခဲ့သည်။ တိုက်ခိုက်မှုများအား ခုခံပြီးသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် အသက်ဝင်လှသည့် ရုပ်ပုံများ ရေထိုးထားသော ယပ်တောင်တစ်ချောင်းကို ထုတ်ယူလိုက်၏။

ရုပ်ပုံကားချပ်ပေါ်တွင် ဖိုမနှစ်ဖြာဇာတ်တော်ကနေကြသည့် ဝတ်လစ်စလစ် အမျိုးသား၊ အမျိုးသမီးများ ရှိနေကြလေသည်။

သာမန် အမျိုးသမီး တစ်ယောက်ဆိုပါက ထိုကဲ့သို့သော မှော်ရတနာမျိုးကို ဘယ်သောအခါမှ သုံးလိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။ သို့သော် ဤအမျိုးသမီးကမူ ဂရုမစိုက်၊ သူမ၏ လက်ကလေးဖြင့် ယပ်တောင်အား တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဆုပ်ကိုင်လျက် အံကြိတ်ကာ အော်ပြောလိုက်လေသည် “သေချင်နေတဲ့ကောင်တွေ၊ သေလိုက်ပေတော့”

သူမအသံ ဆုံးသွားသည်နှင့် ယပ်တောင်အား အသာအယာ ဝှေ့ရမ်းလိုက်သည်။

ယပ်တောင်ပေါ်ရှိ ရုပ်ပုံများ အသက်ဝင်လာကြပြီး အပြင်သို့ ခုန်ထွက်လာကာ တန်ခိုးရှင်အဆင့် လေးယောက်ဆီသို့ တစ်ဟုန်ထိုး ပြေးဝင်သွားကြလေသည်။

ထိုအခြင်းအရာကို မြင်လိုက်သည့်အခိုက် တန်ခိုးရှင်အဆင့် လေးယောက်စလုံး၏ အမူအရာ အပြောင်းကြီး ပြောင်းလဲသွားခဲ့၏။ သို့သော် ယခုမှ ခုခံရန် နောက်ကျလွန်းနေလေပြီ။

အမှားတစ်ခုကြောင့် သူတို့ဘဝကြီး ကံဆိုးမိုးမှောင် ကျခဲ့ရသည်။ အမျိုးသမီး၏ ခွန်အားကို အထင်သေးခဲ့သည့် အတွက် သူတို့၏ တိုက်ခိုက်အားကို လျော့ချခဲ့သည်။ အကျိုးဆက် အနေဖြင့် အမျိးသမီး၏ တန်ပြန်တိုက်ခိုက်ခြင်း ခံခဲ့ရပြီး မရှုနိုင်မကယ်နိုင် ဖြစ်ကုန်ကြရလေသည်။

ထိုလူလေးယောက်၏ မျက်လုံးထဲရှိ မြင်ကွင်းများ ရုတ်တရက် ပြောင်းလဲသွားကြလေသည်။ လက်ရှိတွင် သူတို့ လေးယောက်စလုံး မိန်းမလှလေးများ ပြည့်နေသည့် နန်းတော်ထဲသို့ ရောက်နေခဲ့သည်။ နန်းတော်တစ်ခုလုံး ရမက်သွေးကြွဖွယ် ရယ်သံလေးများ၊ ရာဂစိတ် လောင်မြိုက်ဖွယ်ရာ သီချင်းသံလေးများ၊ သူတို့အား ညူတူတူ အကြည့်ဖြင့် အထာပေးနေကြသည့် မပေါ့်တပေါ် အဝတ်အစားများ ဝတ်စားထားကြသော သီဆိုဖျော်ဖြေ ကပြနေသည့် မိန်းမလှလေးများဖြင့် ပြည့်နေလေသည်။

ထိုမိန်းကလေးများကို မြင်လိုက်သည်နှင့် တန်ခိုးရှင်အဆင့် လေးယောက်စလုံး မှင်သက်မိန်းမောသွားကြလေကုန်သည်။ ပါးစပ်ကြီးဖြဲ၊ အပြုံးကြီးပြုံးလျက် တဏှာစိတ်နှာထိပ် ရောက်နေသည့် အမူအရာများဖြင့် မိန်းမချောလေးများအား အာသာတငမ်းငမ်းဖြင့် မမှိတ်မသုံ စိုက်ကြည့်ကြလေတော့သည်။

ထိုလူလေးယောက်ကို ကြည့်ရင်း အမျိုးသမီး၏ မျက်လုံးထဲ ရွံရှာစက်ဆုပ်သည့် အကြည့်တစ်ချက် ဖြတ်ပြေးသွားသည်။ သို့သော် ထိုလေးယောက်အား လက်စတုံးရမည့်အစား၊ ဇာပဝါ တစ်ခုကို ဝတ်ဆင်လျက် အခြားတစ်ဖက်ဆီသို့ အလျင်အမြန် ပျံသန်းထွက်ခွားသွားလေသည်။

ထိုခံစားချက်သည် ဝိုးတဝါးသာ ဖြစ်သော်ငြား သူမ ရှာနေသည့်လူ ဤနေရာသို့ ရောက်နေပြီမှန်း အမျိုးသမီး သိနေသည်။

သူတို့ နောက်ဆုံးအကြိမ် တွေ့ခဲ့သည်မှာ မည်မျှပင် ကြာသွားလေပြီနည်း။ နှစ်နှစ်ဆယ်၊ သုံးဆယ်၊ ထိုမျှလောက် ရှိနေခဲ့လေပြီ။ ထို့မျှကြာသွားသည့်နောက်တွင် သူမ၏ ကျင့်စဉ်အပေါ် အားကိုး၍ ရှာလို့ရမည် မဟုတ်တော့သည့် အတွက်ကြောင့် သူမ ခံစားမိလိုက်သည့် ဝိုးတဝါးတား ခံစားချက်အပေါ် အားကိုး၍သာ ထိုလူအား ရှာရပေတော့မည်။ စိတ်ထဲတွင်လည်း ထိုလူအား ဧကရာဇ်ဥယျာဉ် မပိတ်ခင် တွေ့ရပါစေဟု ဆုတောင်းနေမိလေသည်။

ထိုသို့မဟုတ်ဘဲ ယခုအခွင့်အရေးကိုသာ လွဲချော်သွားခဲ့ပါက သူ့အား နောက်ဘယ်တော့မှ ပြန်မတွေ့နိုင်တော့သည်မျိုး ဖြစ်ကောင်း ဖြစ်သွားနိုင်သည်။

အမျိုးသမီး ထွက်သွားပြီးနောက် အမွှေးတိုင်တစ်ချောင်းစာ ကြာသည့်အခါ၊ ငေးကြောင်ကြောင် ဖြစ်နေသော တန်ခိုးရှင်အဆင့် လေးယောက်စလုံး ဒွါရခုနှစ်ပေါက်မှ သွေးများစီးကျလျက် မြေကြီးပေါ်သို့ လဲကျသွားလေသည်။ တစ်ကိုယ်လုံး ဓါတ်လိုက်နေသည့်နှယ် တဆတ်ဆတ် တွန့်လိမ်နေပြီး သူတို့၏ အသက်စွမ်းအင်မှာလည်း အလျင်အမြန် ပျောက်ကွယ်နေခဲ့၏။

တစ်ချက်တည်းဖြင့် တန်ခိုးရှင်အဆင့် လေးယောက်အား မရဏလမ်း ပို့လိုက်နိုင်ပုံကို ကြည့်လျှင် ထိုအမျိုးသမီး မည်မျှ ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းမှန်း သိနိုင်ပေသည်။

…………..

“ဒါတကယ်ကြီး ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်လည်း” အဆုံးမဲ့ မြက်ခင်းပြင်ကြီးကို လှမ်းကြည့်ရင်း ရန်ကိုင်သည် သူ့ဘာသာသူ ရေရွတ်လိုက်လေသည်။

ဤနေရာသို့ သူရောက်လာသည်မှာ လက်ဖက်ရည် တစ်ခွက်စာမျှ ရှိနေပြီ ဖြစ်သော်ငြား ယခုထိတိုင် သူရှာနေသည့် အဖြေ မရသေးချေ။

သို့သော်လည်း ဤနေရာရှိ မိုးမြေစွမ်းအင်သည် အလွန်ကိုမှ သိပ်သည်းလွန်းလှသည်။ အထက်စကြာဝဠာဂိုဏ်းနှင့် လွင့်မျောတိုက်ကြီးပါ ဤနေရာနှင့် မိုးမြေစွမ်းအင် သိပ်သည်းမှုခြင်း ယှဉ်လိုက်ပါက နိမ့်ကျသွားရပေလိမ့်မည်။

ထိုတစ်ချက်တည်းနှင့်ပင် ဤနေရာသည် ဧကရာဇ်ဥယျာဉ် ဖြစ်ကြောင်း ရှင်းလင်းနေလေပြီ။

သို့သော်လည်း ရန်ကိုင် မှတ်မိသည့် ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်သည် ဤပုံစံမျိုးမဟုတ်ချေ။ သူမှတ်မိသလောက်ဆိုရင် ဧကရာဇ် ဥယျာဉ်ထဲ၌ သူ့ကောင်းကင်စိတ်အာရုံကို အကျယ်ကြီး ဖြန့်ကျက်၍ မရချေ။ သို့သော် ဤနေရာတွင် ဆယ်မိုင်ကျော်မက ဖြန့်ကျက်၍ ရနေသည့်အတွက် ဤနေရာသည် ဧကရာဇ်ဥယျာဉ် မဟုတ်လောက်ပေ။

Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၄၄၂)

ယခု ရန်ကိုင် လုပ်သင့်သည်ကား လူတစ်ယောက်ရှာပြီး ဤနေရာအကြောင်း မေးရန်သာ ရှိတော့သည်။ အခြားလူများသည် သူ့ထက် ဆယ်ရက်စောဝင်လာခြင်း ဖြစ်သည့်အတွက် ဤနေရာ အကြောင်း မသိထားဘူး ဆိုလျှင်ပင် အနည်းဆုံး သူ့ထက်တော့ ပိုသိထားလောက်ပေသည်။ ထိုသို့ဖြင့် ဆက်သွယ်ရေး မှော်ရတနာ တစ်ခုကိုထုတ်၍ ထိုထဲသို့ ကောင်းကင်စိတ်အာရုံ ထည့်သွင်းလိုက်လေသည်။

ထိုဆက်သွယ်ရေးမှော်ရတနာ နှစ်ခုအနက် တစ်ခုသည် ယန်ယန်၏ဟာ ဖြစ်ပြီး ကျန်တစ်ခုသည် ချင်းတုန်၏ဟာ ဖြစ်သည်။ ထိုနှစ်ယောက်သာ သူနှင့်အဝေးကြီး၌ ရှိမနေလျှင် သူတို့အား ဆက်သွယ်နိုင်ပေလိမ့်မည်။

ခဏအကြာတွင် ရန်ကိုင် စိတ်ပျက်ပျက်ဖြင့် ဆက်သွယ်ရေး မှော်ရတနာနှစ်ခုကို ပြန်သိမ်းလိုက်ရသည်။ အကူအညီ ရလိုရငြား ထိုနှစ်ယောက်အား ဆက်သွယ်ခဲ့သော်လည်း နှစ်ယောက်စလုံးကို ဆက်သွယ်၍ မရခဲ့ပေ။ သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံး သူရှိနေသည့် နေရာနှင့် အလွန်ဝေးကွာသည့် နေရာတွင် ရှိနေသည့် အတွက်ကြောင့် ဖြစ်ရပေမည်။

ကြည့်ရသလောက် သူ့ကိုယ်သူ အားကိုးရန်သာ ရှိတော့သည်။

ဟိုကြည့်၊ ဒီကြည့် လှည့်ပတ်ကြည့်လိုက်ပြီးနောက် ကြုံရာ လမ်းတစ်ခု ရွေးကာ စထွက်တော့လေသည်။

သို့သော်လည်း လမ်းတစ်လျှောက် မည်သည့် သက်ရှိနှင့်မှ မတွေ့ခဲ့ရဘဲ အလောင်းများစွာကိုသာ တွေ့ခဲ့ရသည်။ အချို့ အလောင်းများသည် သားရဲများ၏ အလောင်းများ ဖြစ်ကြပြီး အချို့မှာ လူသားများ၏ အလောင်းများ ဖြစ်ကြသည်။

အခူခံထားရသည့် အဖိုးတန် ဆေးပင်များကိုလည်း တွေ့ခဲ့ရသေးသည်။ သူမရောက်ခင် ဤနေရာသို့ လူများစွာ ရောက်လာခဲ့သည့်ပုံပင်။

နေ့တစ်ဝက်ကြာပြီးနောက် ရန်ကိုင် ရုတ်တရက် ရပ်လိုက်ပြီး အခြားတစ်ဖက်သို့ လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။

သူနှင့် မိုင်တစ်ရာအကွာတွင် တိုက်ပွဲတစ်ပွဲ ဖြစ်နေခဲ့၏။ စွမ်းအင်လှိုင်းများသည် တစ်ခု၊နှစ်ခုမကပဲ အတော်လေးများလှ၏။ ထို့ကြောင့် အုပ်စုဖွဲ့ကာ တိုက်ပွဲဖြစ်နေခြင်း ဖြစ်လောက်သည်။

ရန်ကိုင် တုန့်ဆိုင်းမနေဘဲ ထိုတိုက်ပွဲဖြစ်နေသည့် ဘက်ဆီသို့ ချက်ချင်း ပျံသန်းသွားလိုက်လေသည်။ ယခု သူသည် ယခင်က ကဲ့သို့ သူတော်စင်ဘုရင် တတိယအဆင့် မဟုတ်တော့ဘဲ ရှီအား အတိုင်းအတာတစ်ခုအထိ သိပ်သည်းထားပြီးသည့် တန်ခိုးရှင် အဆင့် ပညာရှင်တစ်ယောက် ဖြစ်နေခဲ့လေပြီ။ တန်ခိုးရှင်တတိယ အဆင့် တစ်ယောက်နှင့် ရင်ဆိုင်ရမည် ဆိုလျှင်ပင် ယှဉ်ပြိုင် တိုက်ခိုက်နိုင်စွမ်းရှိသည်။ မည်သူ့ကိုမှ သူကြောက်မနေတော့ပေ။

လက်ဖက်ရည် ခွက်တစ်ဝက်စာ အချိန်အတွင်း တိုက်ပွဲ ဖြစ်နေသည့် နေရာဆီသို့ ရန်ကိုင် ရောက်လာခဲ့သည်။ ထိုနေရာရှိ အဖြစ်အပျက်ကို မြင်ပြီးနောက် ရန်ကိုင် မျက်ခုံးပင့်သွားခဲ့ပြီး သူ့ဘာသာ ရေရွတ်မိလိုက်၏ “ခုနှစ်ရောင်ခြယ်သမင်လား”

ရန်ကိုင် မျက်လုံးပြူးသွားခဲ့လေသည်။ ခုနှစ်ရောင်ခြယ်သမင်ကို ဤနေရာတွင် လာတွေ့လိမ့်မည်ဟု တစ်ခါမှ မထင်ထားခဲ့ပေ။

ထိုမွန်းစတားသားရဲအကြောင်း သူသိနေရခြင်းမှာ နှစ်တစ်သောင်းအမွှေးနံ့သာကြောင့် ဖြစ်သည်။ နှစ်တစ်သောင်း အမွှေးနံ့သာ ဖန်တီးရာတွင် လိုအပ်သော အဓိက ပါဝင်ပစ္စည်းမှာ ခုနှစ်ရောင်ခြယ်သမင်၏ နှလုံး ဖြစ်ပေသည်။

နှစ်တစ်သောင်းအမွှေးနံ့သာသည် ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက်၏ စိတ်ကို တည်ငြိမ်စေပြီး ကိုယ်တွင်းနတ်ဆိုးများကို ဖယ်ရှားပေးနိုင်စွမ်း ရှိသဖြင့် အလွန်ကိုမှ အဖိုးတန်သော ရတနာ တစ်ခုဟု ပြော၍ရသည်။ သို့သော်လည်း နှစ်တစ်သောင်း အမွှေးနံ့သာကို ဖန်တီးရန် မလွယ်လှ။ ထိုပစ္စည်းကို လုပ်ရန်အတွက် လိုအပ်သည့် ပစ္စည်းအားလုံးသည် အဆင့်တစ်ဆယ် မွန်းစတားသားရဲများကို သတ်ပြီးမှ ရနိုင်သည့် ပစ္စည်းများ ဖြစ်ကြသည်။ ထိုပစ္စည်းများအနက် ရရန်အခက်ဆုံးသည် ခုနှစ်ရောင်ခြယ်သမင်၏ နှလုံး ဖြစ်ပေသည်။

ထိုခုနှစ်ရောင်ခြယ်သမင်သည် အပြင်လောကကြီးတွင် မျိုးတုန်းပျောက်ကွယ်သွားပြီဟု ကောလဟာလ ထွက်နေသည့် ရှေးဟောင်းမွန်းစတားသားရဲ တစ်ကောင်ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ကျင့်ကြံသူ တစ်ယောက်ယောက်မှ နှစ်တစ်သောင်းအမွှေးနံ့သာကို ဖော်စပ်နိုင်သည့် ဆေးညွှန်းအား ပိုင်ဆိုင်ထားလျှင်ပင် ထိုအရာကို ဖန်တီးနိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။ မည်သူကများ ဆန်မရှိဘဲ ထမင်း ချက်နိုင်မည်နည်း။

သို့သော်လည်း ဤနေရာသို့ ဝင်လာပြီးပြီးချင်းမှာပင် ခုနှစ်ရောင်ခြယ်သမင်နှင့် လာတိုးလိမ့်မည်ဟု မထင်ထားခဲ့ပေ။

မဟုတ်ဘူး၊ ဒါခုနှစ်ရောင်ခြယ်သမင် အစစ် မဟုတ်ဘူး သူ့ရှေ့ရှိ တိုက်ပွဲကို လေ့လာရင်း ရန်ကိုင် မျက်မှောင်ကြုတ်သွားခဲ့သည်။ အပေါ်ယံ ရှပ်ကြည့်လိုက်လျှက် ထိုမွန်းစတားသားရဲသည် ခုနှစ်ရောင်ခြယ်သမင်နှင့် တူသော်လည်း တကယ်တမ်း သေချာ ကြည့်ကြည့်မည် ဆိုပါက ကွာခြားချက်များကို မြင်ရပေလိမ့်မည်။

ခုနှစ်ရောင်ခြယ်သမင်များသည် မွေးကင်းစကတည်းက အဆင့်ရှစ် မွန်းစတားသားရဲများ ဖြစ်ကြသည်။ ထိုသားရဲများ အရွယ်ရောက်လာသည့်အခါ အဆင့်တစ်ဆယ် မွန်းစတား သားရဲများ ဖြစ်လာကြသည်။ သို့သော်လည်း လက်ရှိ သူ့ရှေ့တွင် ရှိနေသော မွန်းစတားသားရဲသည် အရွယ်ရောက်နေပြီ ဖြစ်သော်ငြား အဆင့်ကိုး အထွဋ်အထိပ်တွင်သာ ရှိနေသေးသည်။ အဆင့်တစ်ဆယ်သို့ မရောက်သေးပေ။

ထို့အပြင် ၎င်းမှ ထုတ်လွှတ်နေသည် ခုနှစ်ရောင်စဉ်သည်လည်း အားကောင်းသင့်သလောက် မကောင်းပေ။

ခုနှစ်ရောင်ခြယ်သမင်းများသည် အကာအကွယ် အားလုံးကို လျစ်လျုရှုနိုင်သည့် နတ်ဘုရားစွမ်းရည်ဖြစ်သော ခုနှစ်ရောင်စဉ် အလင်းအား ပိုင်ဆိုင်ထားကြသည်။ တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့်ပင်လျှင် ထိုမွန်းစတားသားရဲနှင့် တွေ့လျှင် လက်ရှောင်လေ့ ရှိကြသည်။

အရွယ်ရောက် ခုနှစ်ရောင်ခြယ်သမင်တစ်ကောင်ကို သတ်လိုလျှင် တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် ပညာရှင်များစွာ အတူတကွ ပူးပေါင်းရန် လိုအပ်ပေသည်။

လက်ရှိ ခုနှစ်ရောင်ခြယ်သမင်နှင့် တိုက်ခိုက်နေသည့် အဖွဲ့ထဲ၌ လူငါးယောက် ပါပေသည်။ သုံးယောက်သည် အမျိုးသား ဖြစ်ကြပြီး နှစ်ယောက်သည် အမျိုးသမီးများ ဖြစ်ကြသည်။ အကုန်လုံးသည် တန်ခိုးရှင်အဆင့်များ ဖြစ်ကြပြီး နှစ်ယောက်သည် တန်ခိုးရှင် တတိယအဆင့် ပညာရှင်များ ဖြစ်ကြလေသည်။ ငါးယောက်စလုံးသည် အတိုင်အဖောက်ညီညီဖြင့် ခုနှစ်ရောင်ခြယ် သမင်အား ပူးပေါင်းတိုက်ခိုက်နေကြသည်။

သို့တိုင် သူတို့ လက်လွတ်စပယ် မနေရဲချေ။ ငါးယောက် ပေါင်းတိုက်နေသည့်တိုင် ခုနှစ်ရောင်ခြယ်သမင်အား အနိုင် မယူနိုင်သေးသည့်ပြင် သူတို့ထဲမှ နှစ်ယောက်ပင် ခုနှစ်ရောင်ခြယ် သမင်ကြောင့် ဒုက္ခရောက်ထားသေး၏။

သိုင်းပညာရပ်များ၊ မှော်ရတနာသုံး တိုက်ခိုက်မှုများသည် ခုနှစ်ရောင်ခြယ်သမင်ဆီသို့ တိုးဝင်သွားခဲ့သည်။ သို့သော် ခုနှစ်ရောင်ခြယ်သမင်မှာမူ တုတ်တုတ်မျှပင်မလှုပ်၊ ခုနှစ်ရောင်စဉ် အလင်းကို ထုတ်လွှတ်လျက် သူ့အား တိုက်ခိုက်နေသည့် လူများကိုသာ အထင်တသေးဖြင့် ပြန်စိုက်ကြည့်နေခဲ့သည်။

တိုက်ခိုက်မှုများသည် ခုနှစ်ရောင်စဉ်အလင်းအား သွားရောက် ထိမှန်သော်လည်း ၎င်းအား ဖြတ်ကျော်နိုင်ခဲ့ခြင်း မရှိချေ။ ခုနှစ်ရောင်ခြယ်သမင်မှာ ဘာမှ မဖြစ်သော်လည်း သူ့အား တိုက်ခိုက်နေသည့် လူငါးယောက်မှာမူ ပင်ပန်းလာနေကြလေပြီ။

ရန်ကိုင်သည် ရုတ်တရက် ‌ပေါ်လာသည့်အခါ ထိုငါးယောက်စလုံး ထိတ်လန့်သွားခဲ့ကြသည်။ ယခုကဲ့သို့ အချိန်မျိုးတွင် သူတို့ အကြောက်ဆုံးသည်ကား သူ့တို့ အားကုန်နေချိန် တစ်နေရာရာမှ ပုန်းအောင်လျက် ကျားချောင်း ချောင်းနေသည့် ကျင့်ကြံသူများကို ဖြစ်လေသည်။

သို့သော်လည်း ရန်ကိုင်သည် တန်ခိုးရှင် ပထမ အဆင့်သာ ရှိသေးကြောင်း သိလိုက်ရသည့်အခါ အကုန်လုံး စိတ်သက်သာရာ ရသွားခဲ့ကြသည်။

သူတို့ အဖွဲ့ထဲတွင်ပင် အားအနည်းဆုံးသည် တန်ခိုးရှင် ပထမအဆင့် ဖြစ်ပြီး အားအကောင်းဆုံး တန်ခိုးရှင် တတိယ အဆင့် ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင်ကို သူတို့ မကြောက်ချေ။ ထို့အပြင် ရန်ကိုင်သည် တစ်ယောက်တည်း ဖြစ်သည်။ ထိုသို့ဖြင့် ထိုအဖွဲ့၏ ခေါင်းဆောင်လူကြီးသည် ရန်ကိုင်ကိုလည်း သတိထားရင်း ခုနှစ်ရောင်ခြယ်သမင်းကို တိုက်ခိုက်ရာတွင် တစ်ဖန် ပြန်အာရုံစိုက်လိုက်လေသည်။

သူ့အား မြင်လိုက်သည်နှင့် ထိုအဖွဲ့သားများ နိုးနိုးကြားကြား ဖြစ်သွားသည်ကို ရန်ကိုင် သတိပြုမိလိုက်သော်ငြား ဂရုမစိုက်ချေ။ သူသာဆိုလျှင်လည်း ထိုကဲ့သို့ ပြုမူမိမည်သာ။

သို့သော်လည်း ချက်ချင်းဆိုသလို ရန်ကိုင် မျက်မှောင် ကြုတ်သွားခဲ့ရလေသည်။

အကြောင်းမှာ ထိုလူငါးယောက်စလုံးကို သူမသိသည့် အတွက်ကြောင့် ဖြစ်ပေသည်။

အရိပ်ကြယ်ပေါ်ရှိ လူအားလုံးကို သူမသိသော်လည်း ဧကရာဇ်ဥယျာဉ် ဖွင့်စဉ်က သူသည် ဧကရာဇ်ဖိအားကိုသုံး၍ ရှီအား သိပ်သည်းနေသည့် အတွက်ကြောင့် လူပေါင်းများစွာ သူ့အား ဖြတ်ကျော်၍ ဟင်းလင်းပြင်အစီအရင်ထဲ ဝင်သွားသည်ကို တွေ့ရှိခဲ့သည်။ ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်ထဲ ဝင်သွားသည့် လူအားလုံး သူ့အား ဖြတ်ကျော်သွားသဖြင့် ထိုလူများကို ရန်ကိုင် မသိလျှင်ပင် သူတို့၏ မျက်နှာကိုမူ အနည်းငယ် ရင်းနှီးနေသည်။

သို့သော် ထိုလူငါးယောက်ထဲတွင် သူမြင်ဖူးနေသည့် လူတစ်ယောက်မှ မပါချေ။ အကုန်လုံးသည် မျက်နှာစိမ်းများသာ။

ထို့အပြင် ထိုလူများ ဝတ်ထားသည့် အဝတ်အစားများသည် အရိပ်ကြယ်မှ လူများ ဝတ်ကြသည့် အဝတ်အစားနှင့် မတူကြပေ။ ထိုလူများသည် အရိပ်ကြယ်မှ မဟုတ်လေသလော။

ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင် ပို၍ စိတ်ရှုပ်သွားခဲ့ရလေသည်။

သို့သော်လည်း သူရောက်နေသည့် နေရာအကြောင်း မေးစမ်းကြည့်ရန်သာ ဤနေရာသို့ ရောက်လာခြင်း ဖြစ်သဖြင့် ထိုလူများ၏ တိုက်ပွဲထဲ ဝင်ပါရန် စိတ်မဝင်စားချေ။ ထို့ကြောင့် ထိုလူများ တိုက်ပွဲပြီးသည်အထိ စောင့်ပြီးမှသာ စကားပြောရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

နာရီဝက်မျှကြာသည်အထိ တိုက်ခိုက်နေကြပြီးနောက် လူငါးယောက်အဖွဲ့ ပြန်ဆုတ်ရန် ဟန်ပြင်လာကြသည်။ အကြောင်းကား ရှင်း၏။ သူတို့ မည်သို့ပင် တိုက်စေကာမူ၊ ထိုခုနှစ်ရောင်ခြယ်သမင်နှင့် တူသော မွန်းစတားသားရဲ၏ ခုနှစ်ရောင်စဉ် အလင်းကို မချိုးဖျက်နိုင်ပေ။

ထို့အပြင် ထိုမွန်းစတားသားရဲ၏ ရံဖန်ရံခါ တန်ပြန် တိုက်ခိုက်မှုများမှာလည်း အလွန်ကိုမှ ကြောက်စရာ ကောင်းလှ၏။ သူတို့ ပြန်ဆုတ်ရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်ချိန်တွင် ငါးယောက်စလုံး အနည်းနှင့်အများ ဒဏ်ရာရထားပြီးနေကြလေပြီ။ ဒဏ်ရာ အပြင်ဆုံးလူကို ပြပါဆိုလျှင် ဆံပင်အနက်ရောင်နှင့် လူအိုကြီးကိုသာ ပြရမည်။ ခုနှစ်ရောင်ခြယ်သမင်၏ တိုက်ခိုက်မှုကြောင့် လူအိုကြီး၏ ဝမ်းဗိုက်တွင် အပေါက်တစ်ပေါက် ဖြစ်နေခဲ့သည်။ ထိုအပေါက်မှ သွေးများ တသွင်သွင် စီးကျနေလေ၏။ ဒဏ်ရာမှာ သေလောက်သည်အထိ မပြင်းထန်သော်လည်း ဤအတိုင်းသာ ဆက်သွားနေပါက လူအိုကြီး၏ အခြေအနေ ပိုဆိုးလာနိုင်သည်။

“အစ်ကိုမင်၊ ခဏလောက် ပြန်ဆုတ်ပြီး အစီအစဉ်သစ်ဆွဲပြီးမှ ပြန်လာရင် မကောင်းဘူးလား” ဆံပင်အဖြူနှင့် လူအိုကြီးက မျက်မှောင်ကြုတ်လျက် မေးလိုက်သည်။

အချိန်တိုအတွင်း သူတို့ငါးယောက်ပေါင်း၍ ဤမွန်းစတား သားရဲအား သတ်နိုင်မည် မဟုတ်သည်မှာ သေချာသည်။ ထို့ပြင် သူတို့ ရှိနေသည့် နေရာသည် မြက်ခင်းပြင်ပြီး ဖြစ်သည့်အတွက် အခြားတစ်ဖွဲ့မှ သူတို့၏ သားကောင်ကို လုသွားနိုင်ချေလည်း ရှိသည်။ ဥမာပြရသော် ရန်ကိုင်ကိုသာ လက်ညိုးထိုးရပေမည်။

အနက်ရောင်ဆံပင်နှင့် လူအိုကြီးသည် အဖြူရောင် လူအိုကြီး၏ စကားကိုကြားသော် အလျင်အမြန် ခေါင်းညိတ်လိုက်၏ “အင်း၊ အခု အရင် ပြန်ဆုတ်ကြတာပေါ့”

အဖွဲ့ထဲမှ အားကောင်းဆုံး နှစ်ယောက်က ပြန်ဆုတ်ရန် ပြောနေပြီ ဖြစ်သဖြင့် ကျန်ရှိနေသည့် သက်လတ်ပိုင်းလူကြီးနှင့် အမျိုးသမီး နှစ်ယောက်စလုံး ပြန်ဆုတ်ကြရတော့လေသည်။

ငါးယောက်စလုံး တစ်ချက်ဟန်ပြ တိုက်ခိုက်ပြီးနောက် တိုက်ခိုက်နေရာမှ ချက်ချင်း လှည်ပြေးတော့လေသည်။ သို့သော် တမင်ရည်ရွယ်ပြီး လုပ်သည်လား၊ မတော်တဆဘဲ ဖြစ်သွားလား မသိရာ၊ သူတို့ ‌ထွက်ပြေးနေသည့် ဘက်သည် ရန်ကိုင် ရှိနေသည့် ဘက် ဖြစ်နေခဲ့သည်။

မွန်းစတားသားရဲကို အချိန်ဆွဲရန်အတွက် ရန်ကိုင်အား အသုံးချချင်နေသည့်ပုံပင်။

ထိုလူများ ဘာလုပ်ချင်နေလဲ ဆိုသည်ကို ရန်ကိုင် ချက်ချင်း နားလည်သွားခဲ့သည်။ သူ့စိတ်ထဲ အနည်းငယ် မကျေမနပ် ဖြစ်မိသွားသော်လည်း မျက်နှာအမူအရာတော့ ပျက်မသွားခဲ့ပေ။

“ပြေးတော့” ငါးယောက်ထဲမှ အနက်ရောင် အဝတ်အစားကို ဝတ်ဆင်ထားသည့် အသက် (၁၇)၊(၁၈)လောက်သာ ရှိသေးမည် ထင်ရသော မိန်းကလေးသည် ရန်ကိုင်နားမှ ဖြတ်သွားရင်း သူ့အား လှမ်းအော်ပြောသွားခဲ့လေသည်။

ငါးယောက်ထဲတွင် သူမ၏ ကျင့်ကြံခြင်းသည် အနိမ့်ဆုံး ဖြစ်ပြီး ရန်ကိုင်ကဲ့သို့ပင် တန်ခိုးရှင်ပထမအဆင့် ဖြစ်သည်။ တစ်ဖက်လူက သူ့အား စေတနာဖြင့် ပြောခြင်း ဖြစ်သည့်အတွက် ရန်ကိုင်က ပြန်ပြုံးကာ ပြောလိုက်သည် “ခင်ဗျားတို့ ဒီမွန်းစတား သားရဲကို မလိုချင်ကြတော့ဘူးလား”

ရန်ကိုင်၏ အမေးကိုကြားသော် အမျိုးသမီး မျက်မှောင် ကြုတ်သွားခဲ့သည်။ သို့သော် မွန်းစတားသားရဲလက်မှ သေပြေး ရှင်ပြေး ထွက်ပြေးနေရခြင်း ဖြစ်သည့်အတွက် ရန်ကိုင်၏ အမေးအား ပြန်ဖြေနေချိန် မရှိခဲ့ပေ။ တစ်ခဏအတွင်း သူတို့ ငါးယောက်စလုံး မီတာထောင်ပေါင်းများစွာ အကွာသို့ ရောက်သွားခဲ့လေသည်။

ကျင့်ကြံသူ ငါးယောက်အဖွဲ့မှာ ထွက်ပြေးချင်သော်လည်း မွန်းစတားသားရဲမှာ သူတို့အား အလွတ်မပေးချင်ချေ။ ထိုလူအုပ် ထွက်ပြေးသွားသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် မွန်းစတားသားရဲသည် ၎င်း၏ ခွာအစုံကို ဆောင့်လျက် ခုနှစ်ရောင်စဉ်အလင်းအဖြစ်သို့ အသွင်ပြောင်းကာ ထိုလူများနောက်သို့ ပြေးလိုက်လေသည်။

မွန်းစတားသားရဲသည် အလွန်ကိုမှ မြန်ဆန်လှသဖြင့် ၎င်းဒုန်ဆိုင်းပြေးနေသည်ကို မျက်စိဖြင့်ပင် မမြင်နိုင်ချေ။

အဖွဲငါးယောက်နောက်သို့ ပြေးလိုက်နေရင်း ရန်ကိုင်အား ခုနှစ်ရောင်စဉ်အလင်းဖြင့် လှမ်းပစ်လိုက်သည်။

ထိုကဲ့သို့သော မွန်းစတားနှင့် ရင်ဆိုင်ရသည့်အခါ ရန်ကိုင်လည်း သတိလက်လွတ် မနေရဲချေ။ ခရမ်းရောင်ဒိုင်းကို ချက်ချင်း ထုတ်၍ မွန်းစတားသားရဲ၏ ခုနှစ်ရောင်စဉ်အလင်းကို ခုခံလိုက်လေသည်။

မည်သည့် အသံမျှ ထွက်မလာခဲ့ချေ။

ခုနှစ်ရောင်စဉ်အလင်းသည် ရန်ကိုင်၏ ခရမ်းရောင်ဒိုင်းကို ဖောက်ဝင်သွားပြီး သူ့ခန္ဓာကိုယ်အား သွားရောက် ထိမှန်လေသည်။ ခုနှစ်ရောင်စဉ်အလင်းသည် ခရမ်းရောင်ဒိုင်းအား ဖြတ်သွားသည့်တိုင် ဒိုင်းမှာမူ အကောင်းအတိုင်း ရှိနေသေးသည်။

အကာအကွယ်တွေကို တကယ် လျစ်လျုရှုနိုင်တာပဲ ရန်ကိုင် ထိတ်လန့်သွားခဲ့ပြီး ဤမွန်းစတားသားရဲသည် ခုနှစ်ရောင်ခြယ် သမင် အစစ်များ ဖြစ်နေလေမလားဟု တွေးကြောက်မိသွား၏။

သို့သော်လည်း မကြာမီ သူထင်သလို မဟုတ်မှန်း တွေ့ရှိလိုက်ရသည်။ ခုနှစ်ရောင်စဉ်အလင်းသည် ခရမ်းရောင်ဒိုင်းကို ဖြတ်ကျော်လာနိုင်ခဲ့သော်လည်း ၎င်း၏ စွမ်းအားမှာ အကြီးအကျယ် လျော့ကျသွားခဲ့ရသည်။

ခုနှစ်ရောင်ခြယ်သမင် အစစ်၏ ခုနှစ်ရောင်စဉ်အလင်းသာ ဆိုလျှင် ယခုကဲ့သို့ အားလျော့သွားလိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။

ထို့ကြောင့် ထိုမွန်းစတားသားရဲသည် ခုနှစ်ရောင်ခြယ်သမင် အစစ် မဟုတ်လျှင်ပင် ထိုသားရဲ၏ မျိုးဆက်တစ်ကောင်ကောင် ဖြစ်လိမ့်မည်ဟု ကောက်ချက်ချလိုက်လေသည်။

သူရတနာပုံ တက်နင်းမိလေပြီ။ ခုနှစ်ရောင်ခြယ်သမင်နှင့် ရင်ဆိုင်ရလိုက်သည့် အတွက်ကြောင့် ရန်ကိုင် ထိတ်လန့်သွားခြင်း မရှိဘဲ ပျော်ပင် ပျော်နေခဲ့သည်။ သူ့ခန္ဓာကိုယ် ရိပ်ခနဲ ပျောက်ကွယ်သွားပြီး ခုနှစ်ရောင်စဉ်အလင်းကို ရှောင်လိုက်သည်။ တစ်ချိန်တည်းတွင် သူ့လက်ကို ဝှေ့ရမ်း၍ ခုနှစ်ရောင်ခြယ်သမင်ဆီ လေဟာနယ်ဓါးသွားများ ပစ်လွှတ်လိုက်လေသည်။

ခုနှစ်ရောင်ခြယ်သမင်သည် ရန်ကိုင်အား တစ်ကွက်တည်းဖြင့် သတ်နိုင်ပြီအထင်ဖြင့် မောက်မာနေခဲ့သည်။ သူ့ကိုယ်သူ ကာကွယ်ထားမည် မရှိ။ ရန်ကိုင်၏ လေဟာနယ်ဓါးသွားများ သူ့ဆီ ရောက်လာနေမှန်း သိလိုက်သည့် အခါမှသာ သူ့ကိုယ်သူ ခုခံရန် ပြင်ဆင်လေသည်။

သို့သော်လည်း ထိုအချိန်မှ ပြင်၍ မှီဦးမည်လား။ မမှီတော့ပေ။ လေဟာနယ်ဓါးသွားသည် ခုနှစ်ရောင်စဉ်အလင်းအား ထိမှန်ပြီး ၎င်းအပေါ်တွင် ချိုင့်ရှာတစ်ခု ထင်ကျန်ရစ်အောင် လုပ်နိုင်ခဲ့သည်။

ယခင်အဖွဲ့ ငါးယောက် ပူးပေါင်း၍ တိုက်ခိုက်သည့်တိုင် ခြစ်ရာတစ်ခုပင် ထင်အောင် မလုပ်နိုင်ခဲ့သော ခုနှစ်ရောင်စဉ် အလင်းအား ရန်ကိုင်သည် တစ်ကြိမ်တည်းဖြင့် ဖြတ်တောက်ပြသွားခဲ့သည်။

သို့သော်လည်း ထိုအရာသည် အံ့အားသ့င်နေစရာမဟုတ်၊ လေဟာနယ်ဓါးသွားသည် ၎င်းနှင့် ထိလိုက်သည့် မည်သည့် အရာကိုမဆို ဟင်းလင်းပြင်ထဲ ပို့နိုင်သည့် ရန်ကိုင်၏ အားအကောင်းဆုံး တိုက်ကွက်တစ်ခုပင် မဟုတ်လေလော။

Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၄၄၃)

နာရီဝက်ကြာပြီးနောက်တွင် ရန်ကိုင်သည် အသက်ပြင်းပြင်း တစ်ချက် ရှူသွင်းလျက် ခုနှစ်ရောင်ခြယ်သမင်၏ အသေကောင် အလောင်းဘေးနားသို့ သွားကာ ၎င်း၏ နှလုံးနှင့် မွန်းစတား အမြူတေကို ထုတ်ယူလိုက်သည်။

ဤမွန်းစတားသားရဲသည် ခုနှစ်ရောင်ခြယ်သမင်နှင့် အမျိုးစပ်ပေသည်။ ခုနှစ်ရောင်ခြယ်သမင်၏ တိုက်ရိုက်မျိုးဆက် တစ်ကောင် မဟုတ်လျှင်ပင် မျိုးရောတစ်ခုတော့ ဖြစ်လောက်၏။ ထို့ကြောင့် ဤသမင်၏ နှလုံးကို နှစ်တစ်သောင်းအမွှေးနံ့သာ ဖော်စပ်ရာ၌ အသုံးမပြုနိုင်လျှင်ပင် အတွင်းနတ်ဆိုးအား မောင်းထုတ်ပေးနိုင်သည့် ရှားပါးဆေးလုံးများ ဖော်စပ်ရာတွင် အသုံးပြုနိုင်ပေသည်။

ထိုကဲ့သို့သော ဆေးလုံးများသည် အလွန်ကိုမှ အဖိုးတန်ပြီး ရှားပါးလှသည်။ အဆင့်ကြီး နောက်တစ်ဆင့်သို့ ချိုးဖျက်ရန် ပြင်နေသည့် ကျင့်ကြံသူတိုင်း ထိုကဲ့သို့ ဆေးလုံးတစ်လုံးအား လိုရမယ်ရ ဆောင်ထားချင်ကြသည်။ သို့သော် ထိုကဲ့သို့သော ဆေးလုံးများသည် သူတော်စင် သလင်းကျောက် ရှိလျှင်ပင် ဝယ်ချင်တိုင်း ဝယ်၍မရသည့် ဆေးလုံးများ ဖြစ်ပေသည်။

ဤတိုက်ပွဲသည် သူ့အတွက် အန္တရာယ်မများလှသော်ငြား အတော်လေး ပြဿနာ များခဲ့သည်။

ဤမွန်းစတားသားရဲသည် အလွန်ကိုမှ မြန်သဖြင့် လေဟာနယ်ဓါးသွား တစ်ခုတည်း သက်သက်ဖြင့် ၎င်းအား သတ်နိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။ ထို့အပြင် မွန်းစတားသားရဲသည် ၎င်းအတွက် အခွင့်မသာမှန်း သိလိုက်သည့်အခါ ချက်ချင်း ထွက်ပြေးရန် ကြိုးစားတော့သည်။ မွန်စတားသားရဲ ထွက်ပြေးရန် ကြိုးစားသည့်အခါ ရန်ကိုင်လည်း တစ္ဆေတိမ်တိုက်အစီအရင်အား ထုတ်သုံးရတော့သည်။

တစ္ဆေတိမ်တိုက်အစီအရင်မှ မွန်းစတားသားရဲအား ပိတ်လှောင်ပေးထားသည့် အတွက်ကြောင့် နောက်ဆုံးတွင် ရန်ကိုင် ထိုမွန်းစားသားရဲကို သတ်လိုက်နိုင်ခဲ့သည်။

လေဟာနယ်တိမ်တိုက် အစီအရင်ကို ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်ထဲ၌ ရခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ဖေးကျီတုတို့နှင့် အခြားသူများပင် ဤအစီအရင် ထဲသို့ ရောက်သွားသည့်အခါ ဒုက္ခကြီးကြီးမားမား ရောက်ခဲ့ရရာ အစီအရင်၏ စွမ်းအားကို အထင်မသေးသင့်ပေ။ လေဟာနယ် ဓါးသွား၊ တစ္ဆေတိမ်တိုက်အစီအရင်နှင့် ရွှေရောင်သွေးမျှင်တို့ ရှိနေမှဖြင့် ဤမွန်းစတားသားရဲ သူ့လက်က လွတ်နိုင်မည်လား။

မွန်းစတားအမြူတေနှင့် နှလုံးသည် ဤမွန်းစတားသားရဲ၏ အဖိုးအတန်ဆုံး အစိတ်အပိုင်းများ ဖြစ်ကြသော်ငြား အဆင့်ကိုး အထွဋ်အထိပ် မွန်းစတားသားရဲ တစ်ကောင်၏ အသားသည် အတော်လေး အဖိုးတန်သည့်အထဲ ပါပေသည်။ ထို့ကြောင့် ခဏမျှ စဉ်းစားပြီးနောက် ရန်ကိုင်သည် နဂါစိမ်းဓါးကို ထုတ်ကာ မွန်းစတားသားရဲအလောင်းပေါ် စိုက်ချလိုက်သည်။

နဂါးစိမ်းဓါးသည် အစိမ်းနဂါးတစ်ကောင် အဖြစ်သို့ ချက်ချင်း ပြောင်းလဲသွားပြီး မွန်းစတားသားရဲ တစ်ကောင်လုံးကို ချက်ချင်း မြိုချပစ်လိုက်လေသည်။ အသက်စွမ်းအင် အဆီအနှစ်ကို အပြည့်အဝ စုပ်ယူပြီးနောက်တွင် ၎င်း၏ အရိုးများကို အပြင်သို့ ပြန်ထွေးထုတ်လိုက်သည်။

ထိုအခြင်းအရာကို မြင်သော် ရန်ကိုင် ပြုံးသွားခဲ့သည်။ နဂါးစိမ်းဓါးသည် အခြားသက်ရှိများ၏ အသက်စွမ်းအင်အား ဝါးမြိုခြင်းဖြင့် စဉ်ဆက်မပြတ် အားကောင်းလာနိုင်သော မှော်ရတနာတစ်ခု ဖြစ်သည်။

ဓါးနှင့် တစ္ဆေတိမ်တိုက် အစီအရင်အား ပြန်သိမ်းပြီးနောက် အစောပိုင်းက ငါးယောက်အဖွဲ့ ထွက်ပြေးသွားသည့် ဘက်ဆီသို့ လှည့်လိုက်သည်။ ထို့နောက် လေမိုးကြိုးတောင်ပံများကို ထုတ်၍ ထိုဘက်သို့ ပျံသန်းသွားလေသည်။

ထိုအချိန်တွင် ခုနှစ်ရောင်ခြယ်သမင်လက်မှ ထွက်ပြေးလာသော တန်ခိုးရှင်အဆင့် ငါးယောက်အဖွဲ့သည် မိုင်တစ်ထောင်အကွာခန့်တွင် ရှိနေသော လိုဏ်ဂူတစ်ခုထဲ၌ နားနေကြသည်။

ထိုလိုဏ်ဂူသည် ယခင်က မြေအသိုက် တစ်ခု ဖြစ်လောက်၏။ သို့သော်လည်း ထိုမြွေ မရှိတော့သည်မှာ ကြာနေလေပြီ။ ပုန်း၍ ကောင်းသော ခြောက်ကပ်ကပ် နေရာတစ်ခု တွေ့လိုက်သည့်အခါ သူတို့ ငါးယောက်စလုံး ထိုနေရာ၌ နားရန်သာ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

ပို၍ လုံခြုံသွားစေရန် လိုဏ်ဂူအပြင်ဘက်တွင် ဖုံးကွယ် အစီအရင် တစ်ခုကိုပါ ကြိုတင် ခင်းကျင်းထားလိုက်သေး၏။

“အဲ့သခင် ငါတို့ကို မတွေ့သေးပုံထောက်ရင် ဟိုကောင်လေး အဲ့ကောင်ကို မျှာခေါ်သွားတာ ဖြစ်ရမယ်။ ဒီကောင် ကျင့်ကြံခြင်းက သိပ်မမြင့်ပေမယ့် သူ့မှာ ထွက်ပြေးနိုင်တဲ့ ပညာရပ် တစ်ခုခုလောက်တော့ ရှိမှာပေါ့၊ ဟုတ်တယ်မလား” ဆံပင် အနက်ရောင်နှင့် လူအိုကြီးက ကောင်ကင်စိတ်အာရုံဖြင့် အပြင်ဘက်အား တစ်ချက် စစ်ဆေးကြည့်ပြီးနောက် ပြောလိုက်၏။

“ဒါပေမယ့် သူ့ကျင့်ကြံခြင်းနဲ့ အဲ့သမင်လက်က လွတ်ဖို့ မလွယ်လောက်ဘူး” အဖွဲ့ထဲတွင် ရှိနေသော ကျင့်ကြံခြင်း အနိမ့်ဆုံး အမျိုးသမီးက အနည်းငယ် ဝမ်းနည်းနေသည့် လေသံဖြင့် ပြောလိုက်သည်။

“ငါတို့လည်း မတတ်နိုင်ဘူးလေ။ ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်ထဲ ရောက်ရင် ရတနာတွေ၊ အခွင့်အလမ်းတွေ ကြုံရမယ်ပေါ့၊ အခုတော့ ဘာရတနာမှ မရတဲ့အပြင် ပြဿနာ တစ်ခုပြီး တစ်ခုနဲ့ပဲ ကြုံနေရတယ်။ ငါတို့ငါးယောက်တောင် မသေအောင် မနည်း ရုန်းကန် ပြေးနေရတာ၊ သူ့လို လူစိမ်းတစ်ယောက်ကို ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ဂရုစိုက်နိုင်မှာလဲ” အဖြူရောင်ဆံပင်နှင့် လူအိုကြီးက အေးစက်စက် လေသံဖြင့် ပြောလိုက်သည်။

သက်လတ်ပိုင်းအရွယ် အမျိုးသမီးကလည်း “ဟုတ်တယ်။ ဧကရာဇ်ဥယျာဉ် ဒီလောက် အန္တရာယ်များလိမ့်မယ်လို့ ငါလည်း မထင်ထားဘူး။ ရောက်လာတုန်းက ဆယ်ယောက်၊ အခု ငါးယောက်ပဲ ကျန်တော့တယ်။ ငါတို့သာ အပြေးမမြန်ရင် အခုလောက်ဆို အကုန် နောက်ဘဝကူးနေလောက်ပြီ”

“အမှန်ပဲ” ဆံပင်အနက်ရောင်နှင့် လူအိုကြီးက သက်ပြင်းချက်လိုက်၏။ ထို့နောက် အနည်းငယ် ခြောက်ကပ်ကပ် ရယ်မောလျက် “လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်တစ်ရာလောက်က ငါသာဆို ပြန်ဆုတ်ဦးမှာ မဟုတ်ဘူး။ ပေကပ်ပြီး တိုက်နေဦးမှာ။ အဲ့လိုသာဆို ကျိန်းသေ မသာပေါ်ပြီ။ ကြီးလာတာနဲ့ သတ္တိ ပိုနည်းလာတယ်ဆိုတာ အမှန်ပါပဲလား”

ဆံပင်အဖြူရောင်နှင့် လူအိုကြီးက ထိုစကားကို ခေါင်းညိတ် ထောက်ခံလိုက်ပြီး “အမှန်ပဲ။ ငါတို့ ငယ်ငယ်တုန်းက မသွားရဲတဲ့ နေရာ ဘယ်နေရာရှိလို့လဲ။ နဂါးအသိုက်ပဲဖြစ်ဖြစ်၊ ကျားဂူပဲဖြစ်ဖြစ်၊ အကုန်သွားရဲတယ်။ ဒါပေမယ့် အခုတော့…”

သူလည်း သက်ပြင်း အရှည်ကြီး ချလိုက်လေသည်။

လိုဏ်ဂူတစ်ခုလုံး တစ်ခဏတာ တိတ်ဆိတ်သွားခဲ့လေသည်။

လက်ဖက်ရည် ခွက်တစ်ဝက်စာလောက် ကြာပြီးသည့်နောက် လိုဏ်ဂူအပြင်ဘက်မှ စကားအော်ပြောသံတစ်သံ ထွက်ပေါ်လာခဲ့၏ “ဒီရန် မိတ်ဆွေတို့ကို မေးချင်တာလေး တစ်ခုရှိလို့ ခဏလောက် အထဲဝင်လာလို့ ရမလား”

ထိုအသံကို ကြားလိုက်သည့်အခါ ငါးယောက်စလုံး၏ အမူအရာ အပြောင်းကြီး ပြောင်းလဲသွားခဲ့လေသည်။ ဆံပင် အဖြူရောင်နှင့် လူအိုကြီးက ချက်ချင်း ပြန်အော်ပြောလိုက်၏ “အပြင်က ဘယ်သူလဲ”

သူတို့မသိလိုက်ဘဲ အခြားတစ်ယောက် သူတို့အနားသို့ ရောက်လာသည်ကို မြင်သော် ဆံပင်အဖြူနှင့် လူအိုကြီးခေါင်းထဲ အချက်ပေးသံ ဆူညံသွားခဲ့သည်။ ထိုလူ သူတို့အား အလစ်ချောင်းပြီး မတိုက်ခိုက်ခဲ့သည်ကိုလည်း လူအိုကြီး ကျေးဇူးတင်မိသွားသည်။ အလစ်သာ ချောင်းတိုက်မည်ဆိုလျှင် သူတို့ငါးယောက် ငါးပေါက်မှောက်ပေလိမ့်မည်။

အပြင်ဘက်မှ ရယ်သံတစ်သံ ထွက်ပေါ်လာပြီး “ကျုပ်တို့ အခုလေးတင် တွေ့ခဲ့တာလေ။ ကျုပ်ကို မမှတ်မိတော့တာလား။ ဒီတော့ ကျုပ်ကိုယ်ကျုပ် မိတ်ဆက်ပေးရတာပေါ့။ ကျုပ်နာမည်က ရန်ကိုင်ပါ”

“ရန်ကိုင်” ငါးယောက်စလုံး မျက်မှောင်ကြုတ်သွားကြသည်။ သူတို့၏ ကောင်းကင်စိတ်အာရုံဖြင့် စစ်ဆေးကြည့်လိုက်သည့်အခါ အကုန်လုံး ထိတ်လန့်သွားကုန်ကြလေသည်။

“ခုဏတုန်းက ကောင်လေးပဲ”

“ဒီကောင် မွန်းစတားသားရဲလက်ကနေ လွတ်အောင် ပြေးလာတာလား။ ဘယ်လိုတောင် ပြေးလိုက်တာလဲ”

လိုဏ်ဂူထဲရှိ ငါးယောက်စလုံး မှင်သက်နေကြလေပြီ။ ထိုကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းသည့် မွန်းစတားသားရဲလက်မှ ရန်ကိုင် မည်ကဲ့သို့ လွတ်အောင် ပြေးလာသလဲ ဆိုသည်ကို သူတို့ အတော်လေး သိချင်မိသွားသည်။ သူတို့ ငါးယောက် ထွက်ပြေးလာစဉ်က ရန်ကိုင်အား ငါးစာအဖြစ် အသုံးချခဲ့သည့် အတွက် ရန်ကိုင် ဘာကြောင့် ဤနေရာသို့ ရောက်နေသလဲ ဆိုသည်နှင့် ပက်သက်၍ အနည်းငယ် စိတ်ပူမိသွားသည်။

“အစ်ကိုမင်…” အနက်ရောင်ဆံပင်နှင့် လူအိုကြီးက အဖြူရောင်ဆံပင်နှင့် လူအိုကြီးက လှမ်းခေါ်လိုက်သည်။

“ဘာမှမဖြစ်လောက်ဘူး။ သူ့လေသံကြားရတာ လက်စားချေဖို့ လာတဲ့ပုံမပေါ်ဘူး။ ပြီးတော့ သူ့ကျင့်ကြံခြင်းက နိမ့်နိမ့်လေးပဲ။ လက်စားချေချင်တယ် ဆိုရင်တောင် အဲ့လို လုပ်နိုင်မှာ မို့လို့လား။ ဝင်လာခိုင်းလိုက်” ဆံပင်အဖြူရောင် လူအိုကြီးက ပြောလိုက်သည်။ ဆံပင်အဖြူရောင်နှင့် လူအိုကြီး သူ့ကိုယ်သူ အထင်ကြီးနေခြင်း မဟုတ်၊ ရန်ကိုင်၏ ကျင့်ကြံခြင်းကကို အမှန်တကယ် နိမ့်ကျခြင်း ဖြစ်သည်။ ထို့အပြင် ရန်ကိုင်သည် တစ်ယောက်တည်းသာ ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ထိုကောင်လေး ပြဿနာ ရှာချင်သည် ဆိုလျှင်ပင် ရှာနိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်ဟု လူအိုကြီး ယုံကြည်နေသည်။

ထိုစကားကို ကြားသည့်အခါ အနက်ရောင်ဆံပင်နှင့် လူအိုကြီး ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး အစီအရင်အား ဖွင့်ပေးလိုက်လေသည်။ ထို့နောက် ယဉ်ယဉ်ကျေးကျေး လေသံဖြင့် “လူငယ်လေး မင်းဝင်လာလို့ ရပြီ”

“ကျေးဇူးအများကြီး တင်ပါတယ်နော်” ရန်ကိုင်က ပြုံးလျက် လိုဏ်ဂူထဲသို့ ရဲရဲတင်းတင်း ဝင်သွားလိုက်သည်။

ရန်ကိုင်၏ အကြောက်အလန့်ကင်းသည့် ပုံစံကို ကြည့်ပြီး ငါးယောက်စလုံး ကြောင်သွားခဲ့သည်။ ဤလောကကြီး မည်မျှ ရက်စက်သလဲ ဆိုသည်ကို ထိုကောင်လေးကပဲ မသိခြင်းလား၊ သူတွင် မည်သူ့ကိုမှ ကြောက်စရာမလိုသည့် ဝှက်ဖဲ တစ်ခုခုပဲ ရှိနေသည့် အတွက်ကြောင့်လား ဆိုသည်နှင့် ပက်သက်၍ ထိုလူများ အတွေးများမိသွားခဲ့ကြသည်။

သို့သော်လည်း ဤလောကကြီးအကြောင်းကို ထိုကောင်လေး မသိသေးသည်မှာ ပို၍ ဖြစ်နိုင်ချေ ရှိပေသည်။

သူတို့ ထိုသို့ တွေးချင်သည်မှာလည်း တွေးချင်စရာပင်။ ရန်ကိုင်သည် အသက်ငယ်ငယ်လေးဖြင့် တန်ခိုးရှင်အဆင့်သို့ ရောက်နေခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် သူသည် ဂိုဏ်းကြီးတစ်ဂိုဏ်း၏ လက်ရွေးစင်တစ်ယောက် ဖြစ်ပြီး သူ့တစ်ဘဝလုံးလိုလို ဂိုဏ်းတွင်းအောင်းရင်းဖြင့်သာ အချိန်ဖြုန်းခဲ့ရပေလိမ့်မည်။ ထို့ကြောင့် ပြင်ပလောကကြီးအကြောင်း မသိခြင်း ဖြစ်၏။

ထိုသို့ စဉ်စားမိလိုက်သည့်အခါ ငါးယောက်စလုံး အတော်လေး စိတ်ငြိမ်သွားခဲ့ကြလေသည်။

ထိုကဲ့သို့သော လူများသည် ရင်ဆိုင်ရ မခက်လှချေ။

လိုဏ်ဂူသည် သိပ်မကြီးလှ၊ မီတာ နှစ်ဆယ်၊ သုံးဆယ်လောက်သာ ကျယ်ပြီး ဂူတစ်ခုလုံး ပိန်းပိန်းပိတ် မည်းမှောင်နေသည်။ ရန်ကိုင် အထဲသို့ ဝင်လာသည့်အခါ ဘေးပတ်လည်ကို တစ်ချက် လှည့်ပတ်ကြည့်လိုက်ပြီး ခေါင်းညိတ်လိုက်၏။

ထိုလူငါးယောက် သူ့အား ငါးစာအဖြစ် အသုံးချ၍ ထွက်ပြေးသွားသည့်အပေါ် ရန်ကိုင် ဒေါသထွက်မိသော်ငြား၊ သူပြောနိုင်သလောက် ထိုလူများသည် ယုတ်ညစ်သည့် လူများ မဟုတ်ကြချေ။ မဟုတ်လျှင် လိုဏ်ဂူနားသို့ သူရောက်လာသည်နှင့် သူ့အား ကျိန်းသေ တိုက်ခိုက်ကြပေလိမ့်မည်။

အနည်းဆုံး မည်သူမှ သူ့အား ရန်လိုသည့် အရိပ်အယောင် မပြသေးချေ။ မိန်းမငယ်လေးသည် သူ့အား ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်ပြီး သက်လတ်ပိုင်း အမျိုးသမီးမှာမူ သူမတို့၏ လုပ်ရပ်နှင့် ပက်သက်၍ အနည်းငယ် ရှက်နေသည့်ပုံပင်။

ရန်ကိုင်လည်း စိတ်ပြေသွားခဲ့သည်။ ယခုအချိန်ထိသာ ထိုလူများ သူ့အား အကောက်ကြံရန် စဉ်းစားနေသေးလျှင် ရန်ကိုင် သူတို့အား ကျိန်းသေ လွှတ်ပေးမည် မဟုတ်ချေ။

ယခု ထိုလူများ၏ အမူအရာကို မြင်ပြီးနောက် သူ့ကိုယ်သူ အလုပ်ရှုပ်ခံစရာ မလိုတော့မှန်း သိလိုက်သည်။

“မိတ်ဆွေတို့ကို နှုတ်ဆက်ပါတယ်” ရန်ကိုင်က လက်သီးဆုပ်၍ ပြောလိုက်သည်။

“အဲ့လိုလမျိုးတွေ လုပ်နေစရာ မလိုပါဘူး” ဆံပင်အဖြူနှင့် လူအိုကြီးက ပြောလိုက်သည်။ ရန်ကိုင် မွန်းစတားသားရဲလက်မှ မည်ကဲ့သို့ လွတ်လာသလဲ ဆိုသည်ကို မမေးဘဲ လူအိုကြီးသည် သူ့ကိုယ်သူ မိတ်ဆက်ပေးလိုက်လေသည် “ဒီလူအိုကြီးက လဆမ်းရောင်ကျွန်းရဲ့ ကျွန်းသခင် မင်ရှပဲ။ ဒီလူတွေကတော့ ဒီလူအိုကြီးရဲ့ မိတ်ဆွေတွေပေါ့”

လူအိုကြီးသည် သူတို့ကြား ဘာမှ မဖြစ်ထားသည့်အလား အေးအေးသက်သာ လေသံဖြင့် ပြောနေခဲ့သည်။

“လရောင်ဆမ်းကျွန်း” ရန်ကိုင် မျက်မှောင်ကြုတ်သွားခဲ့၏။

သို့သော်လည်း တစ်ဖက်လူသည် သူ့ကိုယ်သူ ကျွန်းသခင်ဟု ခေါ်နေသဖြင့် ထိုလူအိုကြီးသည် အဆုံးမဲ့ပင်လယ်မှ ဖြစ်ရပေမည်။ ထိုသို့ဆိုလျှင် ရန်ကိုင် ထိုလူအိုကြီးအကြောင်း တစ်ခါမှ မကြားဖူးသည်မှာ အံ့အားသင့်စရာ မဟုတ်တော့။ အဆုံးမဲ့ ပင်လယ်သို့ သူတစ်ကြိမ်မှပင် မရောက်ဖူးလေပဲ။ အဆုံးမဲ့ပင်လယ် ဘက်ခြမ်းမှ သူသိသည့် အင်အားစုဆို၍ ပင်လယ်နှလုံးသား နန်းတော် တစ်ခုသာ ရှိသည်။

ရန်ကိုင် သူ့ဘာသာ ကောက်ချက်ချနေခဲ့သည်။ သို့သော် မင်းရှပါးစပ်မှ နောက်ထွက်လာသော စကားလုံးများကို ကြားသည့်အခါ သူလုံးဝကို မှင်သက်သွားရတော့သည်။

“မိတ်ဆွေလေး လရောင်ဆမ်းကျွန်းကို မသိတာလည်း မထူးဆန်းပါဘူး။ လရောင်ဆမ်းကျွန်းက မိုးပြာသစ်ပင်ကြယ်ကကိုး။ မိတ်ဆွေလေးကကော ဘယ်ကြယ်ကလဲ သိလို့ရမလား”

“မိုးပြာသစ်ပင်ကြယ်” ရန်ကိုင် မျက်လုံးအပြူးသားနှင့် ထိုအဖွဲ့ကို ကြည့်လိုက်လေသည်။ သူနှလုံးခုန် မြန်လာလေပြီ။

မင်ရှ အများကြီး မပြောလိုက်သော်လည်း သူမသိသေးသည့် အချက်အလက်တစ်ခုကို ရန်ကိုင် ဖမ်းဆုပ်မိလိုက်သည် “ကျွန်သခင်မင်နဲ့ ဒီက မိတ်ဆွေတွေက အခြား ကြယ်တစ်လုံးကနေ ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်ထဲ ဝင်လာခဲ့တာလား”

ရန်ကိုင်စကားကို ကြားသည့်အခါ ငါးယောက်စလုံး ထရယ်ကြတော့လေသည်။

ထိုလူများ၏ တုန့်ပြန်ပုံကို မြင်သော် ရန်ကိုင် အနည်းငယ် ရှက်ရှက်ဖြင့် ခေါင်းကုတ်လိုက်သည်။ မမေးသင့်သည့် မေးခွန်းကို မေးလိုက်မိပြီမှန်း နားလည်လိုက်လေပြီ။

“မိတ်ဆွေလေးရန်က ဝေးလံခေါင်သီတဲ့ ကြယ်တစ်လုံးက လာတာလား” မင်ရှ‌က မေးလိုက်သည်။

“ကျွန်းသခင် ပြောတာအမှန်ပဲ။ ဒီရန် လာတဲ့နေရာက အတော်လေးကို ချောင်ကျတယ်” ရန်ကိုင် ခေါင်းညိတ်လိုက်၏။

“မအံ့ဩတော့ပါဘူးလေ” မင်းရှက နားလည်သွားဟန်ဖြင့် “ဒီလူအိုကြီးလာတဲ့ မိုးပြာသစ်ပင်ကြယ်လည်း မိတ်ဆွေလေး လာတဲ့ ကြယ်လို့ပဲ အတော်လေးကို ချောင်ကျတယ်။ အပြင်နဲ့လည်း သိပ်အဆက်အသွယ် မရှိဘူး။ ဒါကြောင့် ငါတို့လည်း ရောက်ရောက်ချင်းတုန်းက မိတ်ဆွေလေးရန်လိုပဲ ထင်ကြတာ။ ဒီကို ငါတို့ ငါတို့မိုးပြာသစ်ပင်ကြယ်က လူတွေပဲ ဝင်လာတယ်ပေါ့။ ဘယ်ဟုတ်မလဲ၊ ရောက်တော့မှပဲ သိလိုက်တယ်။ ကြယ်စီရင်စုထဲမှာ ရှိနေတဲ့လူတွေ အကုန်လုံး ဒီရောက်နေတာ။ ဧကရာဇ်ကျောက်စိမ်း ရှိတာနဲ့ကို ဝင်လာလို့ရနေပြီ။ ဧကရာဇ် ဥယျာဉ်က ကြယ်စီရင်စုထဲက နေရာအနှံ့မှာ ပေါ်လာတာလေ”

“အဲ့လိုကိုး” ရန်ကိုင် ရေရွတ်လိုက်သည် “ဒီရန်ရဲ့ အရိပ်ကြယ်လည်း ဂိုဏ်းချုပ်မင်ရဲ့ ကြယ်နဲ့ အတူတူပဲ”

“အရိပ်ကြယ်လား” ငါးယောက်စလုံး ထိုနာမည်ကို တစ်ခါမှ မကြားဖူးသည့်အလား မျက်မှောင်ကြုတ်သွားကြသည်။

မိုးပြာသစ်ပင်ကြယ်သည် အတော်လေးကို ချောင်ကျပြီး အပြင်လောကကြီးနှင့် ဆက်သွယ်ရန် ခက်ခဲသည် ဆိုသော်ငြား အရိပ်ကြယ်နှင့် ယှဉ်လိုက်လျှင် သာပေသေးသည်။ အရိပ်ကြယ် ဆိုလျှင် အပြင်လောကကြီးနှင့်ကို လုံးဝ မဆက်သွယ်နိုင်ခြင်း ဖြစ်သည်။

Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၄၄၄)

ရန်ကိုင် တကယ်ကို အံ့အားသင့်မိနေလေပြီ။ ကြယ်စီရင်စု တစ်ခုလုံးတွင် ဧကရာဇ်ဥယျာဉ် ပေါ်လာလိမ့်မည်ဟု မထင်ခဲ့ပေ။ အရိပ်ကြယ်တစ်ခုတွင်သာ ပေါ်လာသည်ဟု ထင်နေခြင်းဖြစ်၏။

ဤအဖြစ်အပျက်သည် အရိပ်ကြယ်မှ ကျင့်ကြံသူများအတွက် တကယ်ကို ကပ်ဆိုးတစ်ခုပင်။ ကြယ်စီရင်စုကြီး တစ်ခုလုံးမှ ကျင့်ကြံသူများ ရောက်လာကြသည့် အတွက်ကြောင့် သူတို့အတွက် အပြိုင်အဆိုင် ပိုများလာသလို သူတို့ ကြုံရမည့် အန္တရာယ်မှာလည်း အကြီးအကျယ် တိုးများလာခဲ့ရလေသည်။

ရုတ်တရက် တစ်ခုခုကို တွေးမိလိုက်သည့်နောက် ရန်ကိုင် အလျင်စလို ကောက်မေးလိုက်လေသည် “ကျွန်းသခင်မင်၊ ဒီကို တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့်တွေကော ဝင်လာသေးလား”

မင်ရှက ခေါင်းခါလျက် “အဲ့ဒါနဲ့ ပက်သက်ရင်တော့ မိတ်ဆွေလေးရန် စိုးရိမ်နေစရာ မလိုဘူး။ ဒီကို တန်ခိုးရှင်ဘုရင် အဆင့်တွေ ဝင်လာလို့ မရဘူး”

သူလည်း ရန်ကိုင်ကဲ့သို့ တွေးပူခဲ့ဖူးသည်။ မိုးပြာသစ်ပင် ကြယ်သည် မိုးမြေစွမ်းအင် ကြွယ်ဝခြင်းမရှိသလို အရင်းအမြစ်လည်း ပေါများခြင်း မရှိသည့် ကြယ်တစ်လုံး ဖြစ်၏။ လောကနိယာမများ၏ ဖိနှိပ်ခံရခြင်း မရှိသည့်တွက် ထိုကြယ်၌ တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် ပညာရှင်များ ပေါ်လာနိုင်သော်လည်း လုံလောက်သည့် အရင်းအမြစ် မရှိသည့် အတွက်ကြောင့် မည်သူမှ တန်ခိုးရှင်အဆင့်သို့ မချိုးဖျက်နိုင်ခဲ့သည်မှာ နှစ်ပေါင်းများစွာ ကြာသွားခဲ့လေပြီ။ ထို့ကြောင့် မိုးပြာသစ်ပင်ကြယ်ပေါ်တွင် မင်ရှသည် ထိပ်တန်းပညာရှင်များအနက် တစ်ယောက် အပါအဝင် ဖြစ်သည်ဟု ပြော၍ရသည်။

အရိပ်ကြယ်သည်လည်း ထိုနည်းတူပင်။

ဤနေရာသို့ ဝင်လာသည့်အခါ သူ့စိတ်ရှိလက်ရှိ ရတနာများကို ရှာဖွေနိုင်လိမ့်မည်ဟု မင်ရှ ထင်ထားခဲ့သည်။ သို့သော် ကြယ်စီရင်စုကြီး တစ်ခုလုံးမှ ကျင့်ကြံသူများ ဝင်လာကြောင်း ကြားသိလိုက်ရသည့်အခါ အန္တရာယ်များသည့် ပြိုင်ဘက်များနှင့် ရင်ဆိုင်ရမည်ကို တွေးစိတ်ပူမိသွားခဲ့သည်။

သို့ရာတွင် နည်းနည်းပါးပါး မေးမြန်းကြည့်ပြီးနောက် ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်ထဲသို့ တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့်များ ဝင်လာနိုင်ခြင်း မရှိကြောင်း ကြားသိခဲ့ရသည်။ ဤနေရာတွင် အားအကောင်းဆုံး ကျင့်ကြံသူသည် တန်ခိုးရှင်အဆင့်သာ ဖြစ်ပေသည်။

မင်ရှ ပြောသည်ကို ကြားလိုက်မှပဲ ရန်ကိုင် စိတ်သက်သာရာ ရနိုင်တော့သည်။

တန်ခိုးရှင်အဆင့်သို့ ချိုးဖျက်ပြီးထားပြီး ဖြစ်သည့်အတွက် တန်ခိုးရှင်တတိယအဆင့်များကို ရင်ဆိုင်တိုက်ခိုက်နိုင်သော်ငြား တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့်နှင့် တွေ့လျှင် ဘာမှပြန်မလုပ်နိုင်ဘဲ တစ်ခါတည်း အသတ်ခံရပေလိမ့်မည်။ ကံကောင်းစွာဖြင့် သူတွေးပူနေသည့် ကိစ္စ ဖြစ်မလာခဲ့ပေ။

ခဏလောက် အတွေးနက်နေပြီးနောက် ရန်ကိုင်မှ အလေးအနက် အမူအရာဖြင့် မေးလိုက်လေသည် “ဒီနေရာက တကယ်ကြီး ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်လား”

မင်ရှ ပြန်မဖြေခင် ငါးယောက်အဖွဲ့ထဲမှ အသက်အငယ်ဆုံး မိန်းမငယ်လေးက ပြန်ဖြေလိုက်လေသည် “ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်ပေါ့။ ဧကရာဇ်ကျောက်စိမ်းသုံးပြီး ဟင်းလင်းပြင်အစီအရင်ထဲက ဖြတ်လာပြီးမှ ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်ထဲ မရောက်လို့ ဘယ်ကို ရောက်ရမှာလဲ”

မိန်းကလေးသည် ရန်ကိုင်အား ရယ်ချင်ပက်ကျိ အမူအရာဖြင့် သေချာ စိုက်ကြည့်နေခဲ့သည်။

“အဲ့လိုဆို ဘာလို့…” ရန်ကိုင် မျက်မှောင်ကြုတ်သွားသည်။

“ဒီနေရာက ဘာလို့ မင်းထင်တာနဲ့ တလွဲစီ ဖြစ်နေတာလဲလို့ မိတ်ဆွေလေး မေးချင်နေတာမလား” မင်ရှက ရန်ကိုင်အား ပြုံးလျက် မေးလိုက်သည်။

ရန်ကိုင် ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည်။

“ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်က မဟာဧကရာဇ် နေခဲ့တဲ့ နေရာဆိုတော့ ခမ်းနားကြီးကျယ်တဲ့ အဆောက်အဦးတွေနဲ့ ပြည့်နေမှာပေါ့လို့ မင်းထင်နေတာမလား”

“အသေအချာပဲ”

“အင်း၊ အဲ့ဒါအမှန်ပဲ။ ဒီနေရာရဲ့ အနောက်ဘက် မိုင်တစ်သိန်း အကွာမှာ နန်းတော်တစ်လုံးရှိတယ်။ အဲ့ဒါ တကယ် ဧကရာဇ် ဥယျာဉ် ဖြစ်လိမ့်မယ်” မင်းရှက အနောက်ဘက်သို့ ညွှန်ပြရင်း ပြောလိုက်သည်။

ရန်ကိုင်၏ မျက်ဝန်းအစုံ တောက်ပသွားခဲ့သည်။

ထို့နောက် မင်ရှက ရယ်ရယ်မောမောဖြင့် ဆက်ပြော၏ “ဒါပေမယ့် ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်က မဟာဧကရာဇ်နေတဲ့ နန်းတော် တစ်ခုတည်းကို ပြောတာ မဟုတ်ဘူး။ အဲ့နန်းတော်ကို ဝိုင်းထားတဲ့ နယ်မြေတွေ အကုန်ပါတယ်။ အခုငါတို့ ရောက်နေတဲ့ မြက်ခင်းပြင်က အဲ့နယ်မြေတွေထဲက တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းပဲ။ ဒီမြက်ခင်းပြင်အပြင် အခြား နွံအိုင်၊ သဲကန္တာရနဲ့ သမုဒ္ဒရာတို့ ရှိသေးတယ်။ နေရာတိုင်းက အန္တရာယ်တွေနဲ့ ပြည့်နေတာပဲ။ ဟင်းလင်းပြင်အစီအရင်က ငါတို့ကို ပို့ချင်တဲ့နေရာ ပို့လိုက်တာ။ ဒါပေမယ့် ငါတို့ တော်တော်လေး ကံကောင်းတယ်လို့ ပြောလို့ ရတယ်။ နေရာအားလုံးထဲမှာ ဒီမြက်ခင်းပြင်က အန္တရာယ် အနည်းဆုံးပဲ။ ဒါပေမယ့် အဲ့လိုဆိုရင်တောင် ပေါ့ဆလို့တော့ မဖြစ်ဘူး”

“အဲ့လိုကိုး” ရန်ကိုင် နားလည်သွားခဲ့လေပြီ။ တစ်ယောက်ယောက်ကိုသာ မမေးခဲ့လျှင် ဤအကြောင်းကို သူနားလည်လိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။ မင်းရှတို့နှင် မတွေ့စဉ်က ဤနေရာသည် ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်များ ဟုတ်မှဟုတ်ပါလေစဟု သံသယပင် ဝင်ခဲ့ဖူးပေသည်။

“ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်အစစ်က အဲ့မှာဆိုရင် ကျွန်းသခင်တို့ အဲ့ကို မသွားဘဲ ဘာလို့ ဒီမှာ နေနေကြတာလဲ” ရန်ကိုင် ထိုငါးယောက် အဖွဲ့အား အံ့ဩတကြီး ကြည့်လိုက်သည်။ သူတို့ ဘာကြောင့် ဤကဲ့သို့ ရတနာ ရှားပါးသည့် နေရာတွင် အချိန်ဖြုန်းနေလဲ သူတကယ်ကို နားမလည်နိုင်အောင် ဖြစ်နေခဲ့သည်။

ရန်ကိုင်၏ အမေးကို ကြားသည့်အခါ မင်ရှက ခါးသက်သက် ပြုံးလိုက်ပြီး “ပြောရရင်တော့ အရှည်ကြီးပဲ။ ဧကရာဇ်ဥယျာဉ် အစစ်မှာ ရတနာတွေ အများကြီးပဲ ရှိပေမယ့် အန္တရာယ်တွေလည်း အများကြီးပဲ။ အကာအရံတွေ၊ အစီအရင်တွေ၊ စက်ယန္တရားတွေကို ထည့်မပြောရင်တောင် အဲ့မှာ စုနေတဲ့ ပညာရှင်တွေနဲ့တင် အရမ်းကို အန္တရာယ်များနေပြီ။ ငါတို့ဒီကို စရောက်လာတုန်းက စုစုပေါင်း အဖွဲ့ဝင် ဆယ်ယောက်ပါတယ်။ အခု ငါးယောက်ပဲ ကျန်တော့တာ မိတ်ဆွေလေးရန် တွေ့တယ်မလား”

မင်ရှပြောသည်ကို ကြားပြီးနောက် ထိုအဖွဲ့ အန္တရာယ် တစ်ခုခုနှင့် ကြုံခဲ့ရမှန်း ရန်ကိုင် ချက်ချင်း နားလည်လိုက်သည်။

သူတို့ ဤနေရာတွင် အချိန်ဖြုန်းနေသည်မှာ အံ့ဩစရာ မဟုတ်တော့ပါချေ။ လူတိုင်းတွင် အသက်တစ်သက်သာ ရှိသည်။ ရတနာများသည် တပ်မက်ဖွယ်ကောင်းသော်လည်း လူသေ တစ်ယောက်က ရတနာများကို မည်ကဲ့သို့ အသုံးပြုနိုင်မည်နည်း။

ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်သည် ယခင်အကြိမ်နှင့် မတူဘဲ အန္တရာယ် ပိုများလာသည့်ပုံပင်။ မဟုတ်လျှင် ထိုငါးယောက်အား အလွယ်တကူ ခြောက်လှန့်နိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။

ရန်ကိုင်နှင့် ဖေးကျီတုတို့ လာစဉ်က ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်သည် အမှန်တကယ် မပွင့်သေးသည့်အတွက် ၎င်း၏ အစီအရင်များစွာ အသက်မဝင်သေးသဖြင့် အန္တရာယ် သိပ်မရှိခဲ့ခြင်း ဖြစ်ရပေလိမ့်မည်။

ရန်ကိုင် အတွေးနက်သွားသည်ကို မြင်သော် မင်ရှလည်း တိတ်နေလိုက်သည်။ ခဏလောက် စဉ်းစားပြီးနောက် မင်ရှက ပြုံးလျက် စိတ်အားထက်သန်မှုအပြည့်ဖြင့် ပြောလိုက်သည် “ဒါပေမယ့် ဒီနေရာကို ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်ရဲ့ အပြင်ပိုင်းဆိုပြီး သွားအထင်မသေးနဲ့နော်။ အပြင်ပိုင်းဆိုပေမယ့် ရတနာတွေ၊ အခွင့်အလမ်းတွေက အများကြီးပဲ။ ကံကောင်းရင် တစ်ခါတည်း သူဌေး ဖြစ်သွားနိုင်တယ်”

“အို၊ ဘာလို့လဲ” ရန်ကိုင် စိတ်လှုပ်ရှားလာခဲ့သည်။

“အဲ့နန်းတော်က မဟာဧကရာဇ်နေတဲ့ နေရာဆိုတာ မှန်ပေမယ့် မဟာဧကရာဇ်က တစ်ယောက်တည်း နေတာမှ မဟုတ်တာ။ သူ့မှာ တပည့်တပန်းတွေ၊ သူ့ကို အလုပ်အကျွေး ပြုတဲ့လူတွေ အများကြီး ကျန်သေးတယ်။ မဟာဧကရာဇ် ကျင့်ကြံခြင်းကို ဒီလူအိုကြီး မသိပေမယ့် သူ့လက်အောက်မှာ ရှိတဲ့ လူတွေတောင် ကျိန်းသေ အားမနည်းဘူး။ ပြီးတော့ မဟာဧကရာဇ်ရဲ့ တပည့်တွေ အကုန်လုံး အဲ့နန်းတော်ထဲမှာ နေတာ မဟုတ်ဘူး။ အဲ့ပြင်မှာ သူတို့ဘာသာ အိမ်ဆောက်ပြီး နေနေတဲ့ တပည့်တွေ အများကြီးပဲ။ ရှင်းရှင်းပြောရရင် ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်ရဲ့ အပြင်ပိုင်းမှာ ပြန့်ကျဲနေတဲ့ နေအိမ်တွေ အများကြီးပဲ။ ငါတို့သာ အဲ့စံအိမ် တစ်လုံးလောက်ကို ရှာနိုင်တာနဲ့ အချီကြီးပွပြီလို့ ပြောလို့ရတယ်” မင်ရှက သူ့မုတ်ဆိတ်ရှည်ကြီးကို ပွတ်လျက် တပြုံးပြုံးဖြင့် ပြောလိုက်သည်။

“အဲ့စံအိမ်တွေအပြင်၊ အပြင်လောကမှာ မျိုးတုန်းသွားတဲ့ ဆေးပင်တွေ၊ သတ္တုရိုင်းတွေ၊ မွန်းစတားသားရဲတွေလည်း အများကြီး ရှိသေးတယ်။ ဥပမာ ခုနှစ်ရောင်ခြယ်သမင် မျိုရောလို့ပေါ့၊ ငါတို့သာ အဲ့ကိုကောင်ကို သတ်လိုက်နိုင်ခဲ့ရင်…” အမျိုးသမီးက ရုတ်တရက် ဝင်ပြောလိုက်သည်။ သို့သော် ပြောနေရင်း ရပ်လိုက်ပြီး ရန်ကိုင်အား အနည်းငယ် ရှက်နေသည့် အမူအရာဖြင့် လှမ်းကြည့်လိုက်လေသည်။

သူမ၏ အမူအရာကို မြင်သော် ရန်ကိုင် ရယ်သာ ရယ်လိုက်၏။ သွားအပြစ်တင်မနေခဲ့ပေ။ သူတို့ကြောင့် သူဒုက္ခမရောက်ခဲ့ရုံမက အမြတ်ပင် ထွက်ခဲ့သေးသည်။

“အဲ့စံအိမ်တွေကို တွေ့သွားတဲ့လူတွေ ရှိလား” ရန်ကိုင်က မေးလိုက်သည်။

“ရှိတယ်” မင်ရှက ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး မနာလိုအားကျစွာ ပြောလိုက်၏ “လွန်ခဲ့တဲ့ သုံးရက်လောက်တုန်းက တစ်ယောက်ယောက် စံအိမ်တစ်လုံးကို တွေ့ပြီး အဲ့ထဲကနေ တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် မှော်ရတနာနဲ့ ဆေးလုံးအများကြီး ရသွားတယ်”

ထိုအကြောင်းကို ပြောနေရင်း မင်ရှ၏ အသက်ရှူသံ တဖြည်းဖြည်း မြန်ဆန်လာခဲ့သည်။ မိုးပြာသစ်ပင်ကြယ်လည်း အရိပ်ကြယ်ကဲ့သို့ အရင်းအမြစ်ရှားပါးသည့် နေရာတစ်ခု ဖြစ်သည့်အတွက်ကြောင့် တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် မှော်ရတနာသည် မင်ရှအတွက် အတော်လေး တပ်မက်ဖွယ် ကောင်းနေခဲ့သည်။

“အဲ့သတင်းတွေ ပြန့်လာပြီ ဆိုမှတော့ ရတနာရသွားတဲ့လူ အဆုံးသတ် မလှလောက်ဘူး” ရန်ကိုင်၏ နှုတ်ခမ်းအစုံ အနည်းငယ် ကွေးတက်သွားခဲ့သည်။

မင်ရှက ရန်ကိုင်အား လေးစားတကြီး ကြည့်လျက် “မိတ်ဆွေလေးရန် ပြောတာ အမှန်ပဲ။ အဲ့လူတွေနောက်ကို အခြား လူတွေလိုက်တာ အများကြီးပဲ။ နောက်ဆုံး ဘာဖြစ်သွားလဲ ဒီလူအိုကြီး မသိပေမယ့် ရတနာ ရသွားတဲ့လူကတော့ တကယ် အဆုံးသတ် မလှလောက်ဘူး”

ရန်ကိုင် ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။

သူသိချင်နေသည့် အကြောင်းအရာကို သိသွားရပြီ ဖြစ်သည့်အတွက် လုံလောက်သွားလေပြီ။ ထို့အပြင် အဓိက နန်းတော်အား မည်သည့်နေရာတွင် ရှာရမည်လဲ ဆိုသည်ကိုပါ အဆစ်သိခဲ့ရသေးသည်။

ရန်ကိုင် အပြင်ဘက်တွင် အချိန် ထပ်မဖြုန်းချင်တော့ပေ။ ဧကရာ်ဥယျာဉ် မည်သည့်အချိန် ပိတ်မည်လဲ ဆိုသည်ကို မသိသော်ငြား ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်သည် အမြဲတမ်း ပွင့်နေလိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။ ထို့ကြောင့် ဧကရာဇ်ဥယျာဉ် မပိတ်ခင် သူလာရင်း ရည်ရွယ်ချက်ကို ပြီးမြောက်အောင် လုပ်ရပေမည်။ ဧကရာဇ် ဥယျာဉ်သို့ ယခင်တစ်ခေါက် ရောက်ခဲ့စဉ်က သူမယူလိုက်နိုင်သည့် ရတနာနှစ်မျိုး ရှိခဲ့သည်။

ယခု ထိုရတနာနှစ်ခုကို သွားယူရပေမည်။

“မိတ်ဆွေလေးရန်ကို ကြည့်ရတာ ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်ထဲကို တစ်ယောက်တည်း ဝင်လာတဲ့ပုံပင်။ ဆန္ဒရှိရင် ဒီလူအိုကြီးတို့နဲ့ လိုက်ခဲ့ပါလား။ တစ်ခုခုကောင်းတာ ရရင် ငါတို့ ခြောက်ယောက် အတူမျှယူလို့ ရတယ်လေ” မင်ရှက ဘာကြောင့်မှန်းမသိ ရန်ကိုင်အား သူတို့အဖွဲ့ထဲ ဖိတ်ခေါ်လိုက်သည်။

“အခုလို ဖိတ်ခေါ်ပေးတဲ့ ဂိုဏ်းချုပ်မင်ကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီရန် ငြင်းရလိမ့်မယ်” ရန်ကိုင်က ခေါင်းခါလျက် “အခု ကျုပ်တစ်ယောက်တည်း ဆိုပေမယ့် ကျုပ်နဲ့ အတူ ဝင်လာတဲ့ အခြားအဖော်တွေ ရှိသေးတယ်။ သူတို့ကို သွားရှာရဦးမယ်”

“အဲ့လိုးကိုး…” မင်ရှ အနည်းငယ် စိတ်ပျက်သွားခဲ့သည်။ သို့သော် ရန်ကိုင်အား ထပ်ဖိတ်ခေါ်မနေတော့ဘဲ ခေါင်းညိတ်၍သာ ပြောလိုက်၏ “အဲ့လိုဆိုရင် ဒီလူအိုကြီး မပြောဘူးလို့ဘဲ သဘောထားလိုက်ပါမယ်လေ”

“ကျေးဇူးပါပဲ။ ဒီရန်သွားလိုက်ပါဦးမယ်။ အားလုံးလည်း ဂရုစိုက်ကြဦးနော်” ရန်ကိုင်က လက်သီးဆုပ် နှုတ်ဆက်လိုက်ပြီး လိုဏ်ဂူအပြင်ဘက်ကို ပြေးထွက်သွားလေသည်။ ထို့နောက် ဦးညတ်ဘက်ကို ရွေးချယ်ကာ ထွက်သွားတော့လေသည်။

ရန်ကိုင် ထွက်သွားပြီးနောက် အနက်ရောင်ဆံပင်နှင့် လူအိုကြီးက မင်ရှအား နားမလည်နိုင်ဟန်ဖြင့် ကြည့်၍ မေးလိုက်သည် “အစ်ကိုမင်၊ သူဒီလောက် အားနည်းတာကို မင်းဘာလို့ သူ့ကို ဖိတ်ခေါ်လိုက်တာလဲ”

အခြားအဖွဲ့သားများလည်း နားမလည်နိုင် ဖြစ်နေကြ၏။

မင်ရှက ရယ်သွမ်းသွေးလျက် ရှင်းပြလိုက်သည် “သူအားနည်းတာ ဟုတ်တယ်။ ဒါပေမယ့် ခုနှစ်ရောင်ခြယ်သမင် မျိုးရော လက်ကနေ လွတ်အောက်ပြေးနိုင်ဖို့က လွယ်တာ မဟုတ်ဘူး။ အဲ့တစ်ချက်တည်းနဲ့တင် သူဘယ်လောက်မြန်လဲ သိသာနေပြီ။ ငါသူ့ကို ဖိတ်ခေါ်ကာ ကင်းထောက်အဖြစ် သုံးချင်လို့။ ဒါပေမယ့် သူက ငြင်းမှတော့ အဲ့အကြောင်း ထပ်ပြောနေစရာ မလိုတော့ဘူး”

ယခုမှပဲ ကျန်လေးယောက် နားလည်သွားတော့သည်။

“အဲ့အကြောင်း တော်လိုက်တော့။ အခု ခုနှစ်ရောင်ခြယ် သမင်ကို ဘယ်လိုသတ်ရမလဲပဲ စဉ်းစား။ အဲ့ကောင်ကို သတ်ပြီး သူ့နှလုံးနဲ့ မွန်းစတားအမြူတေကို ပြန်ရောင်းနိုင်ရင် ငါတို့ အချီကြီး မြတ်ပြီ” မင်ရှက ပြောလိုက်သည်။

အခြားသူများလည်း ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး ချက်ချင်း အစီအစဉ် စဆွဲကြတော့လေသည်။ သို့သော် သူတို့ မသိလိုက်သည်ကား ခုနှစ်ရောင်ခြယ်သမင်ကို ရန်ကိုင် သတ်လိုက်ပြီ ဆိုသည့် အချက်ပင်။ သူတို့ လိုချင်နေသည့် ခုနှစ်ရောင်ခြယ်သမင်၏ နှလုံးနှင့် မွန်းစတားအမြူတေသည် ရန်ကိုင်၏ သိုလှောင် လက်စွပ်ထဲသို့‌ ရောက်နေခဲ့လေပြီ။

လက်ရှိတွင် ရန်ကိုင်သည် ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်၏ အဓိက နန်းတော်ဆီသို့ ဦးတည် ပျံသန်းနေခဲ့သည်။

မင်ရှ၏ စကားအရ အဓိကနန်းတော်သည် ဤနေရာ၏ အနောက်ဘက် မိုင်တစ်သိန်းအကွာတွင် ရှိနေခဲ့သည်။ ရန်ကိုင်၏ အမြန်နှုန်းအရ ထိုနေရာသို့ရောက်ရန် နှစ်ရက်၊ သုံးရက်ခန့်သာ ကြာလိမ့်မည် ဖြစ်သည့်အတွက် ရန်ကိုင်လည်း အရမ်းကြီး အလျင် လိုမနေခဲ့ချေ။

သူ့အသွင်အပြင်မှာ တည်ငြိမ်နေဟန်ရန်သော်ငြား သူ့စိတ်ထဲတွင်မူ ဆိုင်ကလုန်းမုန်တိုင်း ဝင်တိုက်နေသည့်နှယ် ဗြောင်းဆန်နေခဲ့လေသည်။

သူအတောင့်တရဆုံးသည်ကား လူတစ်ယောက်ကို ပြန်တွေ့နိုင်ရန်ပင်။

စုယန်အား ဤနေရာတွင် ပြန်တွေ့ချင်မိပေသည်။

Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၄၄၅)

ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်သည် ကြယ်စီစုကြီး တစ်ခုလုံးတွင် ပေါ်လာသဖြင့် စုယန်လည်း ဤနေရာသို့ ဝင်လာလောက်သည်။ သို့သော်လည်း စုယန်၏ လက်ရှိ ကျင့်ကြံခြင်းနှင့် သူမ ဧကရာဇ်ကျောက်စိမ်း ရမရ သူမသိပေ။

မသေချာမရေရာသော အကြောင်းအရာများစွာ ရှိသော်ငြား သူတို့ နှစ်ယောက် တွေ့နိုင်ချေသည် အလွန်ကိုမှ နည်းလှသည်။ သို့တိုင်ပင် သူ့စိတ်ထဲ စုယန်အား တွေ့နိုင်ရန် မျှော်လင့်နေမိ၏။

ယင်ယန်ပေါင်းစည်းခြင်း ကျင့်စဉ်ကြောင့် စုယန်သာ သူနှင့် အလွန်ဝေးကွာသည့် နေရာတွင် ရှိနေခြင်းမဟုတ်လျှင် ရန်ကိုင် အနေဖြင့် သူမအား ရှာရန် မခက်ပါချေ။

ထိုအကြောင်းကို တွေးနေရင်း သိုလှောင်လက်စွပ်ထဲရှိ အေးစက်စက် အကြည်ရောင်အလုံးလေး တစ်လုံးကို ထုတ်ကြည့်မိလိုက်သည်။

ထိုအလုံးလေးသည် စုယန်၏ ရေခဲဝိဥာဉ်လုံး ဖြစ်ပေ၏။ စုယန် အသက်ရှင်နေသေးသရွေ့ ထိုအလုံးလည်း အကောင်းအတိုင်း ရှိနေပေလိမ့်မည်။

ထိုရေခဲဝိဥာဉ်လုံးကို ချင်းယွဲ့မှ သူ့အား ပေးခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ ထိုရေခဲဝိဥာဉ်လုံးအား ဖန်တီးခဲ့သည်မှာ နှစ်ပေါင်းများစွာရှိပြီ ဖြစ်သော်ငြား အလုံးတစ်ဝိုက်တွင် ရစ်သိုင်းနေသော အရှိန်အဝါကို ခံစားမိလိုက်တိုင်း ရန်ကိုင် သူမအား ပြန်သတိရလာမိ၏။ ထိုအလုံးလေးကို ကြည့်ရင်း ရန်ကိုင်၏ အကြည့်တို့ တဖြည်းဖြည်း ပျော့ပျောင်းလာခဲ့ပြီး သူ့စိတ် အလျင်အမြန် တည်ငြိမ်လာခဲ့သည်။

အလုံးလေးကို ပြန်သိမ်းလိုက်ပြီးနောက် နိုးထလာသော နဂါးတစ်ကောင်နှယ် ကောင်းကင်ပေါ်သို့ မော့၍ အသံကုန် အော်ဟစ်လိုက်လေသည်။ သူ့ရင်ထဲ ပွတ်လောရိုက်နေသော စိတ်ခံစားချက်များကို ဖွင့်ထုတ်ပစ်လိုက်ပြီးနောက် လျှပ်စီးတမျှ လျင်မြန်သော အမြန်နှုန်းဖြင့် ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်ထဲရှိ အဓိက နန်းတော်ဆီသို့ ဆက်လက် ဦးတည်သွားလေသည်။

တစ်ရက်ကြာပြီးသည့်တိုင် ရန်ကိုင်သည် မြက်ခင်းပြင်ထဲ၌သာ ရှိနေသေးခဲ့သည်။ လမ်းတစ်လျှောက်လုံး မည်သည့် အန္တရာယ်နှင့်မှ မတွေ့ခဲ့ရ။ ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်ထဲသို့ ကျင့်ကြံသူများစွာ ဝင်လာခဲ့သော်ငြား ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်သည် အကျယ်ကြီး ဖြစ်သည်။ ထို့ပြင် ကျင့်ကြံသူများစွာတို့သည် ဧကရာဖ်ဥယျာဉ်၏ အဓိက နန်းတော်နားတွင် စုဝေးနေကြခြင်း ဖြစ်သည့်အတွက် အပြင်ပိုင်း၌ လူသိပ်မစည်းကားချေ။

မြက်ခင်းပြင်ပေါ်တွင် မွန်းစတားသားရဲများစွာ ရှိသော်လည်း အများစုသည် အလွန်မြန်ကြသဖြင့် ဖမ်းရ ခက်လှသည်။ ထို့ပြင် ရန်ကိုင်သည်လည်း ထိုမွန်းစတားသားရဲများကို ဖမ်းရင်း အချိန် မဖြုန်းလို။ သူလုပ်ချင်သည်ကား သူသွားနေသည့်လမ်း မှန်မမှန် အတည်ပြုလိုခြင်းသာ။

ရန်ကိုင်သည် ကောင်းကင်စိတ်အာရုံကို ဖြန့်ကျက်လျက် ရှေ့သို့ဦးတည် ပျံသန်းနေခဲ့သည်။

ရုတ်တရက် ရန်ကိုင် ရပ်သွားခဲ့ပြီး ယဲ့ယဲ့လေး ပြုံးလိုက်၏။ ရှေ့ဘက် ဘယ်ဘက်ခြမ်းစွန်းစွန်းလေးတွင် လူပေါင်းများစွာ ရှိနေသည်ကို ရန်ကိုင် အာရုံခံမိလိုက်သည်။

လမ်းကြောင်း မေးချင်နေသည်ဖြစ်လေရာ ရန်ကိုင်လည်း ထိုလူများ ရှိနေသည့်ဘက်ဆီသို့ ချက်ချင်း ပျံသန်းသွားလေသည်။

လက်ဖက်ရည်တစ်ခွက်စာခန့် ကြာပြီးနောက်တွင် ထိုနေရာသို့ ရန်ကိုင် ရောက်လာခဲ့သည်။ သူ့ရှေ့ရှိ မြင်ကွင်းကို မြင်ပြီးနောက် ရန်ကိုင် အနည်းငယ် စိတ်ဝင်စားသွားပြီး နေရာတစ်ခုရှာကာ စောင့်ကြည့်နေတော့လေ၏။

သူရပ်လိုက်သည့် အကြောင်းမှာ စိတ်ဝိဥာဉ် အစီအရင် တစ်ခုကို သတိပြုမိလိုက်သည့် အတွက်ကြောင့် ဖြစ်ပေသည်။

သူစိုက်ကြည့်နေရာ အရပ်တွင် တလက်လက် တောက်ပနေသော အရံအတားတစ်ခု ရှိနေခဲ့သည်။ ထိုအလင်း အကာအရံထဲရှိ မြင်ကွင်းသည် ဘေးပတ်ဝန်းကျင်နှင့် ကိုက်ညီခြင်း မရှိဘဲ အနည်းငယ် တွန့်လိမ်နေခဲ့သည်။

ပုံရိပ်ယောင် အစီအရင်တစ်ခုပင်…

ရန်ကိုင် မျက်ခုံးပင့်လိုက်ပြီး သေချာ လေ့လာလိုက်သည်။

ဤနေရာရှိ မြေနေရာသည် အတော်လေးကို ထူးခြားသည်။ ဤနေရာသည် မြက်ခင်းပြင်၏ အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုပင် ဖြစ်နေသေးသော်လည်း လက်စွပ်ပုံစံ တောင်တစ်လုံးပါ အဆစ် ရှိနေခဲ့သည်။ သာမန်အမြင်အားဖြင့် လက်စွပ်ပုံစံ တောင်ထဲတွင် ဖြစ်ပေါ်နေသော တောင်ကြားသည် အဖိုးတန် ဆေးပင်များ မရှိဘဲ သစ်ပင်များဖြင့် စိမ်းလန်းဆိုပြေနေသည့် နေရာတစ်ခုဟုသာ ထင်ရသည်။

သို့သော်လည်း ထိုအရာအားလုံးသည် ပုံရိပ်ယောင်များသာ ဖြစ်သည်။ အကြောင်းမှာ အကာအရံ လှုပ်သွားသည့် အခိုက်တွင် တောင်ကြားထဲရှိ မြင်ကွင်းများပါ ပြောင်းလဲသွားသည့် အတွက် ဖြစ်ပေသည်။

ငါအဲ့လောက်တောင် ကံကောင်းတာလား

ရန်ကိုင် သူ့ကံသူ အံ့ဩနေခဲ့သည်။ မင်ရှဆီမှ ဤနေရာ၌ ပြန့်ကျဲနေသော စံအိမ်များအကြောင်းကို လွန်ခဲ့သော တစ်ရက်ကမှ ကြားသိခဲ့ရခြင်း ဖြစ်သော် ယခု ထိုကဲ့သို့ စံအိမ်မျိုးနှင့် တည့်တည့်ကြီး လာတိုးနေခဲ့သည်။

ဤတောင်ကြားသည် ယခင်က ပညာရှင်တစ်ယောက် နေခဲ့သည့် စံအိမ်တစ်လုံး ဖြစ်ပေသည်။ ထိုအချက်နှင့် ပက်သက်၍ သံသယဝင်နေစရာ မလိုချေ။ စံအိမ်သာ မဟုတ်လျှင် အခြားသူများ စိတ်ရှုပ်စေရန်အတွက် ပုံရိပ်ယောင် အစီအရင်တစ်ခု ခင်းကျင်းထားလိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။ သို့သော်လည်း ထိုနေရာကို ယခု အခြားသူများ ရှာတွေ့သွားပြီး တိုက်ခိုက်နေလေပြီ။

လက်ရှိတွင် ထိုနေရာ၌ ရန်စောင်နေသည့် အဖွဲ့နှစ်ဖွဲ့ ရှိနေခဲ့သည်။ တစ်ဖွဲ့တွင် လူလေးယောက်ပါပြီး ကျန်တစ်ဖွဲ့တွင် လူသုံးယောက် ပါသည်။ နှစ်ဖွဲ့စလုံးကို တန်ခိုးရှင်တတိယအဆင့်မှ ဦးဆောင်ထားပြီး အခြား လူများသည် ဒုတိယ၊ တတိယအဆင့်များ ဖြစ်ကြသည်။

တောင်ကြားနား ကပ်နေသည့် အဖွဲ့တွင် လူသုံးယောက် ပါပြီး တစ်ဖွဲ့လုံးသည် အမျိုးသမီးများ ဖြစ်ကြသည်။

ထိုအမျိုးသမီးများကို မြင်သော် ရန်ကိုင် မျက်ခုံးပင့်သွားပြီး အတွေးနက်သွားခဲ့သည်။ အမျိုးသမီးအားလုံးသည် တူညီသော အဖြူရောင်ဝတ်စုံကိုသာ ဝတ်ဆင်ထားကြသည်။ အကုန်လုံးသည် လှပကြပြီး အသက်အကြီးဆုံး ဖြစ်ဟန်တူသည့် အမျိုးသမီးသည် ထူးထူးခြားခြားကို ဆွဲဆောင်မှု ရှိနေခဲ့သည်။ အခြား နှစ်ယောက်သည်လည်း သူ့အလှနှင့်သူ လှနေခဲ့ပေသည်။

ရန်ကိုင် သတိပြုမိလိုက်သည်ကား သူတို့၏ စိတ်နေစရိုက်များပင်။

အေးစက်၊ မောက်မာ၊ တသီးတခြားဆန်သည့် ပုံစံမျိုးပင်၊ သူတို့ဆီမှ ဖြာထွက်နေသော အေးစက်စက် အရှိန်အဝါသည် အခြားသူများ သူတို့နား ကပ်လာမည်ကို ငြင်းလွှတ်နေသည့်နှယ်…

သူတို့ပုံစံကို မြင်ပြီး စုယန်ကို ရန်ကိုင် သတိရမိသွားပြန်၏။

အခြားတစ်ဖွဲ့သည် ပထမအဖွဲ့ကဲ့သို့ပင် တူညီသော အနီရောင် ဝတ်စုံကို ဝတ်ဆင်ထားကြသည်။ အဖွဲ့ထဲတွင် အမျိုးသား သုံးယောက်နှင့် အမျိုးသမီးတစ်ယောက်ပါပြီး သူတို့ရှေ့ရှိ အဖွဲ့အား ရက်စက်သည့် အကြည့်ဖြင့် ကြည်နေသည်။

ဘာတွေဖြစ်နေလဲ ရန်ကိုင် နားလည်သွားလေပြီ။

အမျိုးသမီး သုံးယောက်အဖွဲ့သည် ဤနေရာအား အရင်ဆုံး ရှာတွေ့ပြီး တိုက်ခိုက်နေခြင်း ဖြစ်သည်။ သူတို့ တိုက်ခိုက်နေစဉ် အနီရောင်ဝတ်စုံ ဝတ်ထားသည့် အဖွဲ့ ရောက်လာခြင်း ဖြစ်ရမည်။

သို့သော်လည်း လူအရေအတွက် မတူရုံမှအပ သူတို့၏ ခွန်အားမှာ သိပ်ခြားနားခြင်း မရှိပေ။ နှစ်ယောက်စလုံး မလှုပ်ရှားသေးသဖြင့် အခြေအနေမှာ မတိုးသာ မဆုတ်သာ ဖြစ်နေခဲ့သည်။ ထိုအဖွဲ့နှစ်ဖွဲ့ မည်သည့် နေရာမှ လာသလဲ ဆိုသည်ကိုမူ ရန်ကိုင် မသိချေ။

လက်ရှိ အခြေအနေသည် အတော်လေး စိတ်ဝင်စားစရာ ကောင်းလှသည်။ ရန်စောင်နေသည့် အဖွဲ့နှစ်ဖွဲ့ကို ကြည့်ရင်း ရန်ကိုင် အတော်လေး ရွှင်မြူးနေသည်။ ထိုအဖွဲ့နှစ်ဖွဲ့သာ အတူ ပူးပေါင်းနေလျှင် ရန်ကိုင်အဖို့ အကြပ်ရိုက်စရာ ဖြစ်လေပြီ။ သူတစ်ယောက်တည်းဖြင့် တန်ခိုးရှင် တတိယအဆင့် နှစ်ယောက်နှင့် အခြားတန်ခိုးရှင်အဆင့်များစွာကို နိုင်လိမ့်မည်ဟု အာမမခံရဲချေ။

သူ့အတွက် အကျိုးရှိမရှိ မသေချာသေးသော အရာတစ်ခု အတွက် အသက်ကို ရှေ့တန်းတင်ပြီး စွန့်စားရသည်မှာ သိပ်ပြီး မတန်လှချေ။

သို့သော်လည်း သူ့အတွက် အကျိုးရှိမည် မှန်လျှင်မူ သူကိုယ်တိုင် ဝင်ပါရန် စိတ်ကူးထားသည်။

စုယန်နှင့် ဆင်တူသည့်အတွက် အမျိုးသမီး(၃)ယောက်ဘက် ပါချင်သော်ငြား ယခုမှ ဤနေရာသို့ ရောက်ခြင်း ဖြစ်သည့်အတွက် သူမတို့အကြောင်း မသိသေးချေ။ သူမတို့နှင့်လည်း မရင်းနှီးချေ။ ထို့အတွက်ကြောင့် အဖွဲ့နှစ်ဖွဲ့ တိုက်သည်အထိ စောင့်နေပြီးမှ ကြည့်လှုပ်ရှားရန်သာ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

သို့သော်လည်း နှစ်ဖက်စလုံး တစ်ယောက်နှင့် တစ်ယောက် ရန်သာ စောင်နေကြပြီး မတိုက်ခိုက်သေးသဖြင့် ရန်ကိုင် အတော်လေး ညစ်လာရသည်။

ရန်ကိုင် ရောက်လာသည့်အခါ နှစ်ဖွဲ့စလုံး သူ့အား သတိပြုမိလိုက်ကြသည်။ သို့သော် ရန်ကိုင်သည် တန်ခိုးရှင် ပထမ အဆင့်သာ ရှိသေးမှန်း သိလိုက်ရသည့်အခါ အကုန်လုံး စိတ်သက်သာရာ ရသွားခဲ့ကြသည်။ အနီရောင် ဝတ်ရုံဝတ် အဖွဲ့၏ ခေါင်းဆောင် မျက်ဝန်းထဲ အထင်သေးရိပ်တို့ ဖြတ်ပြေးသွား၏။

ဤအဖွဲ့ခေါင်းဆောင်သည် ခေါင်းပြောင်ပြောင် လူထွားကြီး တစ်ဦးဖြစ်သည်။ ရန်ကိုင် ပြန်မထွက်သွားသေးသည်ကို မြင်သော် လူထွားကြီးက နှာခေါင်းရှုံ့လျက် အော်ပြောလိုက်လေသည် “ကောင်လေး၊ ဒီမှာ မင်းအပူမပါဘူး။ မသေချင်ရင် ထွက်သွားလိုက်တော့”

လူထွားကြီးက ခြိမ်းခြောက်လိုက်သော်လည်း ရန်ကိုင်မူ တုတ်တုတ်မျှပင် မလှုပ်။ ယဲ့ယဲ့လေးသာ ပြုံးလိုက်လေသည်။

ထိုအခြင်းအရာကိုမြင်သော် အမျိုးသမီးသုံးယောက်အဖွဲ့၏ ခေါင်းဆောင်အမျိုးသမီး ပျော်သွားခဲ့သည်။

သူမအဖွဲ့တွင် လူသုံးယောက်သာ ရှိသည်။ သူမနှင့် လူထွားကြီးသည် ခွန်အားချင်း သိပ်မကွားသော်ငြား တစ်ဖက် အဖွဲ့သည် သူမတို့ထက် လူတစ်ယောက် ပိုများသည်။

ယခု လူထွားကြီးသည် ရန်ကိုင်အား ခြိမ်းခြောက်လိုက်သည့် အတွက် ရန်ကိုင် သူတို့ဘက် ပါစရာအကြောင်း သိပ်မရှိလှ။ ထို့ကြောင့် ယခုအခွင့်အရေးကို အမိအရ ဖမ်းဆုပ်၍ ရန်ကိုင်ကို သူမတို့ဘက်သို့ မည်သို့ ဆွဲခေါ်လျှင်ကောင်းမလဲ စဉ်းစားလေ၏။

ရန်ကိုင်သာ သူမတို့ဆီ ပူးပေါင်းလိုက်သည်နှင့် လေးယောက် လေးယောက်ချင်း လူညီသွားလေပြီ။

တန်ခိုးရှင်ပထမအဆင့်သည် သိပ်အားမကောင်းသော်ငြား တန်ခိုးရှင်အဆင့်သည် တန်ခိုးရှင် ဖြစ်နေဆဲ။ သူတို့အတွက် အရမ်းကြီး အားမကိုးရလျှင်ပင် အတော်လေး အားကိုးရနိုင်၏။

ထိုကဲ့သို့ စဉ်းစားမိလိုက်သော် အမျိုးသမီးသည် ဆက်လက် တုန့်ဆိုင်းမနေတော့ဘဲ လူထွားကြီးအား အေးစက်စက်အကြည့်ဖြင့် ကြည့်ကာ အော်ပြောလိုက်လေသည် “ခွန်ဝမ်တုန်၊ ရှင့်ကိုယ်ရှင် ဘာမှတ်နေတာလဲ။ ဒီဘုရင်မ ရှိနေတာကို ရှင်လုပ်ချင်တိုင်း လုပ်လို့ရမယ် ထင်နေလား”

ပြောပြီးသည်နှင့် ရန်ကိုင်ဘက်သို့လှည့်၍ နွေးထွေးသည့် လေသံဖြင့် “မောင်လေး သူ့ကို ကြောက်စရာမလိုဘူး။ အစ်မ အသက်ရှင်နေသရွေ့ သူမောင်လေးကို ဘာမှလုပ်နိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး”

“ဟားဟား…” သူမလုပ်ပုံကို ကြည့်ရင်း ရန်ကိုင် ခြောက်ကပ်ကပ် ရယ်မောလိုက်သည်။

ထိုအမျိုးသမီး လုပ်နေပုံသည် အလွန်ကိုမှ သိသာလွန်းသည်။ သူမ ဘာကြံနေလဲ သူမသိဘဲ ဘယ်နေမည်နည်း။ ထိုအမျိူးသမီး သူ့အကူအညီကို လိုချင်နေခြင်းသာ ဖြစ်သည်။ မဟုတ်လျှင် ဤကဲ့သို့ သူတို့နှင့် ဘာမှမဆိုင်သည့် လူတစ်ယောက်အား အလကားသက်သက် ကာကွယ်ပေးလိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။

သို့သော်လည်း ကြည့်ရသလောက် ထိုနှစ်ဖွဲ့သည် အစကတည်းက ရန်ငြိုးရှိကြသည့်ပုံပင်။

“မိန်းမပျက်မ” ခေါင်းပြောင်လူထွားကြီးက နှုတ်ခမ်းကြီး မဲ့လျက် အထင်တသေး ပြန်ပြောလိုက်လေသည် “နင်မှာ အဲ့လိုလုပ်နိုင်တဲ့ အရည်အချင်း ရှိလို့လား။ ငါ့ကို မောက်မာတယ် မပြောခင် ဘယ်သူမောက်မာနေတာလဲ အရင်ပြန်ကြည့်လိုက်ဦး”

ပြောပြီးသည်နှင့် ရန်ကိုင်အား စူးရဲစွာ စိုက်ကြည့်၍ ခြိမ်းခြောက်လိုက်လေသည် “ကောင်လေး၊ ငါမင်းကို နောက်ဆုံး အကြိမ် သတိပေးလိုက်မယ်။ မင်းမြန်မြန် ခြေကုန်သုတ်ပြီး ထွက်သွားလိုက်ပေတော့။ ဒီမိန်းမပျက်မ မင်းကို ကာကွယ်ပေးမယ် ထင်မနေနဲ့။ ငါတို့ နေမီးလျှံဂိုဏ်းနဲ့ ရေခဲနှလုံးသားတောင်ကြား ကိစ္စထဲ ဝင်ရှုပ်ရဲရင်တော့ အသေဆိုးနဲ့ သေရလိမ့်မယ်မှတ်”

နေမီးလျှံဂိုဏ်းနဲ့ ရေခဲနှလုံးသားတောင်ကြားလား ရန်ကိုင် မျက်ခုံးပင့်လိုက်သည်။ ထိုအင်အားစုနှစ်ခုအကြောင်း သူတစ်ခါမှ မကြားဖူးချေ။

ခွန်ဝမ်တုန်ကို သူကြောက်ရမည်လား။ ကြောက်ရန် မဆိုထားနှင့် မျက်လုံးထဲပင် မထည့်ချေ။ သူ့အား သတ်ချင်လျှင် အနည်းဆုံး တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့်ကို ခေါ်လာရန် လိုအပ်သည်။ မည်သည့် တန်ခိုးရှင်အဆင့်မှ သူ့အား မသတ်နိုင်ချေ။

ထိုအခြင်းအရာကို မြင်သော် အမျိုးသမီး၏ မျက်နှာထက်ရှိ အပြုံး ပို၍ တောက်ပလာခဲ့ပြီး ဆံပင်ကို နားသယ်နောက်သို့ သပ်တင်၍ “ခုန်ဝမ်တုန်၊ ခုန်ဝမ်တုန်၊ နင်ကြီးလာတာနဲ့ ပိုပိုပြီး သတ္တိနည်းလာပါလား။ အခုဆို ခြိမ်းခြောက်ဖို့ပဲ သိတော့တဲ့ လူတစ်ယောက် ဖြစ်နေပြီ။ မောင်လေး၊ သူ့ကို ကြောက်မနေနဲ့။ သူ့တို့ နေမီးလျှံဂိုဏ်းက အားမနည်းပေမယ့် အစ်မတို့ ရေခဲနှလုံးသား တောင်ကြားကလည်း သူတို့ အနိုင်ကျင့်လို့ရတဲ့ ဂိုဏ်းတစ်ဂိုဏ်း မဟုတ်ဘူး။ မောင်လေးသာ ဒီအစ်မကို ကူညီပေးမယ်ဆိုရင် အစ်မ မောင်လေးကို အကျိုးအမြတ်အချို့ ပေးမယ်၊ ဘယ်လိုလဲ”

သူမစကားကို ကြားသော် ခွန်ဝမ်တုန် မျက်မှောင်ကြုံ့သွား၏။ ရန်ကိုင်ကမူ စိတ်ဝင်စားသွားသည့် အမူအရာဖြင့် ပြန်မေးလိုက်၏ “ဘာပေးမှာလဲ”

အမျိုးသမီးက တောက်ပစွာပြုံးလိုက်ပြီး “ဆေးလုံးအချို့နဲ့ သူတော်စင်သလင်းကျောက် ဆိုရင်ကော”

ရန်ကိုင် မရယ်ဘဲ မနေနိုင်အောင် ဖြစ်သွားခဲ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း ခေါင်းခါလိုက်သည်။

ဆေးလုံးနှင့် သူတော်စင်သလင်းကျောက်များ… သူ့မှာ ပေါလွန်းသဖြင့် ဖွတ်သပ်၍ပင် မကုန်ချေ။ ထိုအရာများသည် အခြားသူများအတွက် အဖိုးတန်လိမ့်မည် ဖြစ်သော်လည်း ရန်ကိုင်အတွက်မှ ဘာမှမဟုတ်ချေ။

Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၄၄၆)

“ဒါဆို မောင်လေး ဘာလိုချင်တာလဲ” သူမ၏ ကမ်းလှမ်းချက်ကို ငြင်းလိုက်သည့် အတွက်ကြောင့် အမျိုးသမီး အနည်းငယ် မကျေမနပ် ဖြစ်သွားခဲ့လေသည်။

ရန်ကိုင် ပြန်မဖြေရသေးခင်မှာပင် ခုန်ဝမ်တုန်က ကြားဖြတ်ပြောလိုက်သည် “ကောင်လေး၊ ငါမင်းကို သတိ ပေးနေတယ်နော်။ မင်းသေချင်နေတယ်ဆိုရင် ဆက်လုပ်လိုက်။ ဒီခုန် မင်းကို သတ်ချင်ရင် တန်ခိုးရှင်ပထမအဆင့်လေးနဲ့ မင်းဘာပြန်လုပ်နိုင်မယ်ထင်လဲ”

ပြောပြီးသည်နှင့် သူတော်စင်ချီကို လှည့်ပတ်၍ မီးဓါတ် အရှိန်အဝါကို ထုတ်လွှတ်လိုက်ရာ ပတ်ဝန်းကျင် အပူချိန် ရုတ်ချည်း မြင့်တက်လာခဲ့ရလေသည်။

မသိလျှင် ရန်ကိုင်အား ထတိုက်တော့မည် ပုံစံ လုပ်နေသော်ငြား တကယ်တမ်း ရန်ကိုင် ပြန်ဆုတ်သွားစေရန် ဟန်ထုတ်ပြနေခြင်းသာ ဖြစ်သည်။ ရန်ကိုင်အား ရန်စထားသဖြင့် သူ့အား ဤနေရာတွင် ဆက်မရှိစေလိုတော့။ ရန်ကိုင်အကြောင်း အသေးစိတ် မသိရသေးခင် ချက်ချင်း တိုက်ပွဲ မစရဲသေးပေ။

သူ့အကြံ ကောင်းသော်လည်း သူရင်ဆိုင်နေရသည့် အမျိုးသမီးသည် အရူးမှ မဟုတ်လေရာ ရန်ကိုင်အား မည်ကဲ့သို့ လက်လွှတ်ခံနိုင်မည်နည်း။ ခုန်ဝမ်တုန် ဟန်ပြနေသည့်အချိန်၌ ချက်ချင်းပဲ လှမ်းအော်ပြောလိုက်လေသည် “နင်လုပ်နိုင်တယ် ထင်ရင် စမ်းကြည့်လိုက်လေ”

သူမ ခန္ဓာကိုယ်ဆီမှ အေးစက်စက် အရှိန်အဝါ ဖြာထွက်လာပြီး ခုန်ဝမ်တုန်အား အကြောက်အလန့်ကင်းကင်း ပြန်ကြည့်လိုက်သည်။

ထိုအခြင်းအရာကို မြင်သော် ရန်ကိုင် မျက်မှောင်ကြုတ်သွားပြီး မျက်နှာကြီးမဲ့လျက် အမျိုးသမီးအား လှမ်းကြည့်လိုက်လေသည်။

အမျိုးသမီးသည် သူ့ဘက်မှ ကာပြောပေးနေဟန် ထင်ရသော်ငြား တကယ်တမ်း ခုန်ဝမ်တုန် သူ့အား တိုက်လာအောင် စိတ်ဆွပေးနေခြင်း ဖြစ်သည်။

ခေါင်းပြောင်ကြီးသာ သူ့အား တိုက်ခိုက်လာလျှင် ရန်ကိုင် အနေဖြင့် အမျိုးသမီးဘက်သို့ မပါမဖြစ် ပါရတော့ပေလိမ့်မည်။ ထိုအခါ သူဆန္ဒရှိရှိ၊မရှိရှိ အသက်ရှင်နိုင်ရန် အလို့ငှာ အမျိုးသမီးနှင့် အတူပူးပေါင်း၍ ခုန်ဝမ်တုန်ကို ပြန်တိုက်ခိုက်ရပေလိမ့်မည်။

ထိုအမျိုးသမီးသည်… တကယ်ကို ဥာဏ်နီဥာဏ်များသည့် လူတစ်ယောက် ဖြစ်သည်။

ယခု ခုန်ဝမ်တုန်ပေါ် မူတည်သွားလေပြီ။ အမျိုးသမီး၏ စိတ်ဆွသည့်ဒဏ်ကို မခံနိုင်ဘဲ တိုက်မလား၊ ရပ်ကြည့်လေမလား၊ သူ့ရွေးစရာ ဖြစ်သွားလေပြီ။ ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင် ခေါင်းပြောင်ကြီးဆီ ပြန်လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။

ထိုလူသည် နေမီးလျှံဂိုဏ်းမှ ဖြစ်သဖြင့် မီးဓါတ်ကျင့်စဉ်ကို ကျိန်းသေ ကျင့်ကြံထားရပေမည်။ မီးဓါတ်ကို ကျင့်ကြံထားသည့် လူအများစုသည် စိတ်ဆတ်ကြသည်။ ဒေါသထွက်လွယ်ကြသည်။ ရန်လိုကြသည်။ ထိုအရာသည် သူတို့၏ စရိုက်နှင့် မပက်သက်ဘဲ သူတို့ ကျင့်ကြံထားသညည့် ကျင့်စဉ်နှင့်သာ ပက်သက်လေသည်။

အမျိုးသမီး၏ ရန်စခြင်း ခံလိုက်ရသည့်အခါ ခုန်ဝမ်တုန် မည်ကဲ့သို့ ငြိမ်ခံနိုင်မည်နည်း။ သူသည် စိန်ခေါ်လျှင် တိမ်ပေါ်ထိ လိုက်မည့် လူစားမျိုးဖြစ်သည်။ ထို့အပြင် အစကတည်းကလည်း ရန်ကိုင်ကို မျက်လုံးထဲမထည့်ချေ။ မဟုတ်လျှင် ရန်ကိုင် ရောက်လာစဉ်က သူ့အား အထင်အမြင် တသေးဖြင့် ခြိမ်းခြောက် ပြောဆိုခဲ့လိမ့်မည် မဟုတ်။

ခုန်ဝမ်တုန်သည် သွားပေါ်အောင်ဖြဲလျက် နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်၏ “ကောင်လေး၊ ငါသတိပေးတာကို နားမထောင်မှတော့ ဒီအဖေကို အပြစ်မတင်တော့နဲ့။ မင်းနောက်ဘဝရောက်သွားရင် ငါ့ကို အခုလို ဖြစ်အောင် တွန်းအားပေးတဲ့ ဒီမိန်းမပျက်မကိုသာ အပြစ်တင်လိုက်”

ပြောပြီးသည်နှင့် သူ့လက်ကို ရန်ကိုင်ဘက်သို့ ဆန့်ထုတ်၍ ဆွဲကုတ်ဟန် လုပ်လိုက်သည်။

မီးဓါတ်စွမ်းအင်များ ရန်ကိုင်၏ ခေါင်းထက်၌ စုဝေးလာပြီး ဧရာမလက်ဝါးကြီး တစ်ခုအဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲသွားကာ သူ့ပေါ်သို့ ရိုက်ချလာလေသည်။

ထိုအခြင်းအရာကို မြင်လိုက်သော် အခြားတစ်ဖက်တွင် ရှိနေသော အမျိုးသမီးများ မျက်လုံးမှေးစဉ်းသွားကြသည်။ သူမတို့ ဂိုဏ်းနှင့် နေမီးလျှံဂိုဏ်းသည် အမြဲတမ်း ခိုက်ရန်ဖြစ်နေသော်ငြား ထိုမျှပြင်းထန်သည့် တိုက်ခိုက်မှုကို ယခုမှသာ ပထမဆုံးအကြိမ် မြင်ဖူးခြင်း ဖြစ်သည်။

ထိုတိုက်ခိုက်မှုကို အနည်းငယ် လန့်မိသော်လည်း အမျိုးသမီး အနေဖြင့် ဤကဲ့သို့ ရှားရှားပါးပါး အခွင့်အရေးကို မည်ကဲ့သို့ လက်လွှတ်ခံနိုင်မည်နည်း။

ခုန်ဝမ်တုန်မှ တိုက်ခိုက်လိုက်သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် အမျိုးသမီးသည် ရေခဲစွမ်းအင်ကို လှံတစ်ချောင်းအဖြစ်သို့ စုစည်းလျက် သူတို့၏ နေမီးလျှံဂိုဏ်း၏ အားအနည်းဆုံး ကျင့်ကြံသူဆီ လှမ်းပစ်လိုက်လေသည်။

ထိုကျင့်ကြံသူသည် ရန်ကိုင်ကဲ့သို့ပင် တန်ခိုးရှင်ပထမ အဆင့်သာ ဖြစ်ပေသည်။

အမျိုးသမီးသည် ခုန်ဝမ်တုန်ကို တိုက်ခိုက်မည့်အစား သူတို့ဘက်မှ တစ်ယောက်ကို အပြတ်ဖြတ်ရန်သာ ရွေးချယ်ခဲ့၏။ ထိုအမျိုးသမီးသည် အပြင်ပိုင်းတွင် သိမ်မွေ့ဟန် ရသော်ငြား တကယ်တမ်းတွင် ရက်စက်ကောက်ညစ်သည့် မြေပွေးတစ်ကောင် ဖြစ်ပေသည်။

စူးစူးဝါးဝါး အော်ဟစ်သံနှင့်အတူ ထိုကျင့်ကြံသူ သွေးတစ်ပွက် အန်ထုတ်လိုက်ရသည်။ နောက်ဆုံးအချိန်တွင် ဘေးဘက်သို့ ကောက်ရှောင်လိုက်နိုင်သော်ငြား ရေခဲလှံသည် သူ့ဝမ်းဗိုက်အား ထိမှန်သွားခဲ့သေးသည်။

ထိုကျင့်ကြံသူ ဤကဲ့သို့ ဖြစ်သွားသည်နှင့် ပက်သက်၍ အံ့အားသင့်နေစရာ မလိုချေ။ သူ့ထက် အဆင့်နှစ်ဆင့် ပိုမြင့်သည့် ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက်၏ အလစ်ချောင်း တိုက်ခိုက်မှုကို မည်ကဲ့သို့ ခုခံနိုင်မည်နည်း။ မသေသည်မှာပင် အတော်လေး ကံကောင်းနေလေပြီ။ သို့တိုင် သူ့တိုက်ပွဲစွမ်းအား များစွာကို ဆုံးရှုံးလိုက်ရပြီ ဖြစ်သည့်အတွက် တိုက်ပွဲသာ ဖြစ်လျှင် သူဘာမှ များများစားစား လုပ်ပေးနိုင်တော့မည် မဟုတ်ချေ။

သူမတိုက်ခိုက်မှု အောင်မြင်သွားသည်ကို မြင်သော် အမျိုးသမီး ကျေနပ်စွာ ပြုံးလိုက်လေသည်။

ထိတ်လန့်မှင်သက်နေရာမှ အသိပြန်ဝင်လာပြီးနောက် ခုန်ဝမ်တုန် ထိုအမျိုးသမီးအား ဒေါသတကြီး အော်ဆဲတော့၏ “ခွေးမ၊ လတ်စသတ်တော့ နင်ဒါကို ကြံနေတာကိုး”

ထိုအမျိုးသမီး၏ ရက်စက်ယုတ်မာမှုကို သူအထင်သေးမိသွား၏။ သူတိုက်ခိုက်လိုက်သည့်နောက်တွင် အမျိုးသမီးသည် ရန်ကိုင်ကိုကယ်ပြီး သူမဘက်သို့ ဆွဲခေါ်မည်ဟု ထင်ခဲ့သည်။

သို့သော်လည်း အမျိုးသမီးသည် ရန်ကိုင် သေသေရှင်ရှင် ဂရုမစိုက်ဘဲ၊ သူတိုက်ခိုက်လိုက်သည့် အချိန်ကို အခွင့်ကောင်းယူ၍ သူ့ဘက်မှလူအား လုပ်ကြံလိမ့်မည်ဟု မည်ကဲ့သို့ ထင်ပါမည်နည်း။

ရန်ကိုင်သည် သူမတို့ဘက်မှလူ မဟုတ်လေရာ သူ့အား စတေးလိုက်ရသည့်အတွက် သူမတို့အဖို့ ဘာမှ အကျိုး ယုတ်လျော့မသွားခဲ့သော်ငြား နေမီးလျှံဂိုဏ်းဘက်မှာမူ သူတို့ဘက်မှ လူတစ်ယောက်ကို ဆုံးရှုံးလိုက်ရလေပြီ။

အမျိုးသမီးကမူ တောက်ပစွာပြုံးလျက် ထီမထင်ဟန်ဖြင့် ပြန်ပြောလိုက်သည် “ခုန်ဝမ်တုန်၊ နင့်အကြောင်းနင်သိရင် ပြန်ဆုတ်လိုက်တော့။ မဟုတ်ရင် ဒီဘုရင်မကို ရက်စက်တယ်ဆိုပြီး လာအပြစ်မတင်နဲ့”

“ခွေးမ” ခုန်ဝမ်တုန် ထပ်ဆဲပြန်သည် “ဒီအဖေ နင့်ကို ကြောက်နေမယ်ထင်လား။ နင်တကယ်ကို သွေးနားထင် ရောက်နေတဲ့ မိန်းမပျက်မပဲ”

“ဟွန့်၊ အဲ့ဒါဆို ဒါဘာလဲကြည့်လိုက်” အမျိုးသမီးသည် ခုန်ဝမ်တုန်၏ ဆဲရေးတိုင်းတွားစကားကို လျစ်လျုရှုလျက် သူမလက်ကို ဝှေ့ရမ်းကာ ဗုံတစ်လုံးကို ဆင့်ခေါ်လိုက်သည်။

“နှလုံးကြွေဗုံလား” ထိုဗုံကို မြင်လိုက်သည်နှင့် ခေါင်းပြောင်ကြီး မျက်လုံးမှေးစဉ်းသွားပြီး အသံ တိတ်သွားခဲ့သည်။ ထို့နောက် မယုံကြည်နိုင်ဟန်ဖြင့် အော်ပြောလေတော့သည် “နင့်မှာ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး အဲ့ဒါ ရှိနေတာလဲ”

အမျိုးသမီးသည် တခစ်ခစ်ရယ်မောလျက် “ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်ထဲ ဝင်လာတာပဲ၊ နည်းနည်းပါးပါးတော့ ပြင်ဆင်လာရမှာပေါ့။ ဘာလဲ၊ နင့်မှာ တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် မှော်ရတနာ တစ်ခုတောင် ပါမလာဘူးလား”

သူမစကားသည် ခုန်ဝမ်တုန်အား ကြက်ဖကြီး လည်နင်သလို ဖြစ်သွားစေခဲ့သည်။ သူနှင့် အမျိုးသမီးသည် ကျင့်ကြံခြင်းအဆင့် တူရုံမက အဆင့်အတန်းလည်း အတူတူလောက်သာ ရှိသည်။ သို့သော် သူမတွင် တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် မှော်ရတနာ ရှိနေချိန် သူ့တွင် ရှိမနေခဲ့ပေ။ သူမနှင့် ယှဉ်ကြည့်လိုက်သည့်အခါ သူပို၍ ဆင်းရဲနေသလို ခံစားလိုက်ရသည်။

သူဆင်းရဲရဲ၊ မရဲရဲ ကိစ္စမရှိချေ။ တကယ့် ပြဿနာကား ထိုမှော်ရတနာ၏ စွမ်းအားပင်။ ထိုနှလုံးကြွေဗုံအကြောင်း နားလည်းထားသူတစ်ယောက်ပီပီ ထိုဗုံကို မြင်လိုက်သည်နှင့် သူ့စိတ်ထဲ ကြောက်စိတ်တို့ စတင် ဖြစ်ပေါ်လာခဲ့သည်။

သို့သော်လည်း ရုတ်တရက် တစ်ခုခုကို သိသွားသည့်အလား ထရယ်တော့လေသည်။ ထို့နောက် အမျိုးသမီးအား ပြန်၍ လှောင်ပြောင်လိုက်၏ “မိန်းမပျက်မကများ ငါ့ကို လာခြိမ်းခြောက်ချင်သေးတယ်။ နင်အဲ့ဗုံကို စိတ်ရှိတိုင်း သုံးလို့ ရနေရင် တိုက်ပွဲစကတည်းက သုံးမှာပေါ့၊ ဘာလို့ အခုမှ ထုတ်သုံးမှာလဲ။ နင်အဲ့ဗုံကို အပြည့်အဝ မသန့်စင်ရသေးဘူးမလား”

ယခုတစ်ကြိမ်တော့ အမျိုးသမီးမျက်နှာ မဲ့ရမည့်အလှည့်ပင်။

ခုန်ဝမ်တုန် ပြောသည်မှာ မှန်ပေသည်။ သူမ ဤဗုံကို အပြည့်အဝ မသန့်စင်ရသေးချေ။ သူမဂိုဏ်းမှ အကြီးအကဲများသည် ယခုခရီးအတွက် ဤဗုံကို သူမလက်ထဲသို့ ထည့်ပေးလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ပြန်ရောက်လျှင် ဗုံကို အကြီးအကဲများဆီ ပြန်အပ်ရပေမည်။ ခဏသုံးပြီးလျှင် ပြန်အပ်ရမည် ဖြစ်သည့်အတွက် ဗုံအား အပြည့်အဝ မသန့်စင်ခဲ့ချေ။ ထိုကဲ့သို့ အပြည့်အဝ မသန့်စင်ထားသည့်အတွက် အများဆုံး ဗုံ၏ စွမ်းအား တစ်ဝက်လောက်ကိုသာ ထုတ်သုံးနိုင်ပေလိမ့်မည်။ ထို့ကြောင့်သာ မဟုတ်လျှင် ခုန်ဝမ်တုန်နှင့် ဤကဲ့သို့ အချိန်ဖြုန်းနေလိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။

အမျိုးသမီးမျက်နှာ မဲ့သွားသည်ကို မြင်သော် သူအတွေး မှန်ကန်နေမှန်း ခုန်ဝမ်တုန် ချက်ချင်း သိလိုက်သည်။ ထိုအခါ ပို၍ အားရစွာ ရယ်မောလိုက်ပြီး “မှော်ရတနာတစ်ခုနဲ့ ဒီခုန်ကို လာခြောက်ချင်သေးတယ်။ ငါ့ကို အလွယ်တကူ အရူးလုပ်လို့ ရမယ်ထင်နေလား မိန်းမပျက်မ”

“အဲ့တော့ ဘာဖြစ်လဲ။ တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် မှော်ရတနာက တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် ဖြစ်နေတုန်းပဲ။ နင်မယုံရင် စမ်းကြည့်မလား၊ တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့်နဲ့ တန်ခိုးရှင်အဆင့် ဘာကွာလဲ ငါနင့်ကို ပြပေးမယ်။ နင်မစမ်းရဲဘူး ဆိုရင်လည်း အမြီးကုတ်ပြီး မြန်မြန် ပြန်လိုက်တော့” အမျိုးသမီးက အေးစက်စက် လေသံဖြင့် ပြန်ပြောလေသည်။

ခုန်ဝမ်တုန် တိတ်သွားခဲ့ပြီး ဘာမှ ပြန်မပြောတော့ပေ။

ပုံရိပ်ယောင် အစီအရင်ထဲရှိ ရတနာကို သူအမှန်တကယ် လိုချင်မိသော်လည်း နှလုံးကြွေဗုံ၏ စွမ်းအားကိုလည်း ကြောက်ရသေးသည်။ ထိုဗုံ၏ စွမ်းအားကို သူတကယ် စမ်းကြည့်သင့်သလား။ ခုန်ဝမ်တုန်၏ စိတ်ထဲ မည်သို့ လုပ်ရမှန်းမသိ ဖြစ်သွားခဲ့သည်။

“ခင်ဗျားတို့ တိုက်မှာလား၊ မတိုက်ဘူးလား။ မတိုက်ဘူးဆိုရင်လည်း သွားပေတော့၊ ကျုပ်မှာ အခြား လုပ်စရာတွေ ရှိသေးတယ်” စိတ်ညစ်၍ ကသိကအောက် ဖြစ်နေသည့် အသံတစ်သံ အနီးနားမှ ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။ ထိုအသံကို ကြားလိုက်သည့်အခိုက် အားလုံး၏ အာရုံသည် ထိုနေရာသို့ ရောက်ရှိသွားခဲ့လေသည်။

စကားပြောလိုက်သည့်လူကို မြင်လိုက်သည့်နောက် အကုန်လုံး ကြက်သေသေကုန်ကြသည်။ သူတို့ ကြည့်နေရာ အရပ်တွင် ခုန်ဝမ်တုန်ကြောင့် ဖြစ်ပေါ်နေသော မီးတောက် လေပွေတစ်ခု ရှိနေခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း ခဏအကြာ၌ ထိုမီးတောက်လေပွေ ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့ပြီး ပုံရိပ်တစ်ခု ထွက်ပေါ်လာခဲ့လေသည်။

“ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ဖြစ်နိုင်မှာလဲ” ခုန်ဝမ်တုန် သူ့လျှာသူ ပြန်ကိုက်လုမတတ် ဖြစ်သွားခဲ့သည်။

ထိုနေရာတွင် သူ့တိုက်ကွက်ကြောင့် သေသွားပြီဟု သူထင်နေခဲ့သည့် တန်ခိုးရှင်ပထမအဆင့် ပညာရှင် မသေဘဲ ရပ်နေခဲ့လေသည်။

မည်သို့ ဖြစ်နိုင်မည်နည်း။

သူ့တိုက်ကွက် မည်မျှ အားပြင်းကြောင်း သူကောင်းကောင်း သိသည်။ တန်ခိုးရှင်ပထမအဆင့် မဆိုထားနှင့်၊ တန်ခိုးရှင်တတိယ အဆင့်ပင် လွတ်လွတ်ကျွတ်ကျွတ် ရှောင်နိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်ဘဲ ပြန်၍ ခုခံရပေလိမ့်မည်။ တန်ခိုးရှင်ပထမအဆင့် ဆိုလျှင်မူကား တစ်ခါတည်း တန်းပြာကျသွားပေလိမ့်မည်။

ထိုကောင်လေးသည် မည်သည့် အကာအကွယ်‌ မှော်ရတနာကိုမှမသုံး၊ မည်သည့် သူတော်စင်ချီကိုမှ မသုံးဘဲ သူ့တိုက်ကွက်မှ မည်ကဲ့သို့ လွတ်မြောက်သွားခဲ့သနည်း။

ခုန်ဝမ်တုန် အိမ်မက်မက်နေသလို ခံစားလိုက်ရသည်။

သူသာ ထိတ်လန်နေခြင်း မဟုတ်၊ ရေခဲနှလုံးသား တောင်ကြားမှ အမျိုးသမီးသုံးယောက်လည်း မှင်သက်နေကြ၏။

ရန်ကိုင်လည်း ကူကယ်ရာမဲ့နေခဲ့သည်။ ခုန်ဝမ်တုန်၏ တိုက်ကွက်အပေါ် အခွင့်ကောင်းယူ၍ သေသွားချင်ယောင် ဆောင်ကာ သူ့အရှိန်အဝါကို ဖုံးကွယ်ပြီး တောင်ပေါ်တွင် ပုန်းနေလိုက်သည်။ ထိုအဖွဲ့နှစ်ဖွဲ့ တိုက်သည်ကို စောင့်ပြီး နောက်ဆုံးမှ အမြတ်ဝင်ထုတ်မည်ပေါ့။ သို့သော်လည်း နှစ်ဖွဲ့၏ ခွန်အားသည် ညီတူမျှတူ ဖြစ်နေခဲ့သည်။ တစ်ယောက်ယောက်သာ ဝင်မရှုပ်လျှင် ထိုနှစ်ဖွဲ့၏ တိုက်ပွဲသည် အချိန် အတော် ကြာသည်အထိ ပြီးလိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။

ရွေးစရာမရှိတော့သည့်အဆုံး ရန်ကိုင်လည်း သူ့ကိုယ်သူ ကိုယ်ထင်ပြရတော့သည်။

ယခု ချန်ဝမ်တုန်သာ စိတ်ညစ်နေရုံမက အမျိုးသမီးလည်း ခါးသက်သက် အမူအရာဖြင့် ဖြစ်နေသည်။

ရန်ကိုင် တိုက်ခိုက်ခံရစဉ်က သူ့အား ကယ်မည့်အစား ထိုအခိုက်အတန့်ကို အခွင့်ကောင်းယူ၍ တစ်ဖက်လူအဖွဲ့သားအား အလစ်ချောင်း တိုက်ခိုက်ခဲ့သည်။

အစပိုင်းတွင်မူ သူမရှိလျှင် ခွန်တုန်ဝမ်အား ကြောက်စရာ မလိုဟု ကြီးကြီးကျယ်ကျယ် ပြောနေခဲ့သော်လည်း ရန်ကိုင် တကယ်တမ်း တိုက်ခိုက်ခံရသည့်အခါကျ ဘာမှ မကူညီပေးဘဲ ရပ်ကြည့်နေခဲ့သည်။ ယခု သူမ၏ လုပ်ရပ်အတွက် ရှက်နေခြင်း ဖြစ်သည်။

Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၄၄၇)

သို့သော်လည်း ခုန်ဝမ်တုန်နှင့် ယှဉ်လိုက်လျှင် အမျိုးသမီး၌ အားသာချက် ရှိသေးသည်။ သူမသည် ရန်ကိုင်အား အသုံးချရုံသာ အသုံးချခြင်းဖြစ်ပြီး ခုန်ဝမ်တုန်ကဲ့သို့ တိုက်ခိုက်ခဲ့ခြင်း မဟုတ်ပေ။ ထို့ကြောင့် ချက်ချင်း ပြုံးလျက် ချိုသာစွာ ပြောလိုက်လေသည် “မောင်လေး မသေမယ်မှန်း အစ်မ သိသားပဲ”

မသိလျှင် သူကပဲ ဤကဲ့သို့ ဖြစ်မည်မှန်း ကြိုသိထားသလိုလို၊

ရန်ကိုင်ကမူ ရယ်သာရယ်လျက် ရှေ့တက်ကာ ပြောလိုက်၏ “အပိုတွေတော်လိုက်ပေတော့။ ခင်ဗျား ပြောထားတဲ့ ကမ်းလှမ်းချက် အကျုံးဝင်သေးတာ”

အမျိုးသမီး ပျော်သွားပြီး ချက်ချင်း ခေါင်းညိတ်လိုက်လေ၏ “ဝင်တာပေါ့”

“ကောင်းပြီလေ” ရန်ကိုင် ကျေနပ်စွာ ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး “အဲ့လိုဆိုရင် အပေးအယူ ဖြစ်သွားပြီလို့ ပြောလို့ရတယ်။ အဲ့ထဲမှာ ရှိတာရဲ့ ငါးဆယ်ရာခိုင်နှုန်းကို ကျုပ်လိုချင်တယ်။ ခင်ဗျား သဘောတူတယ်ဆိုရင် ကျုပ်ချက်ချင်း ကူညီပေးမယ်။ မဟုတ်ရင်တော့ ကျုပ်မကူညီပေးနိုင်ဘူး”

“တစ်ဝက်၊ အဲ့ဒါတော့ မောင်လေး နည်းနည်းများသွားပြီ။ တစ်ဝက်တော့ မပေးနိုင်ဘူး” အမျိုးသမီးက ခေါင်းတခါခါဖြင့် ပြန်ပြောလိုက်သည်။

“ဘယ်လိုလုပ်ပြီး များရမှာလဲ” ရန်ကိုင် သူမအား ပြုံးလျက် ပြန်ကြည့်လိုက်သည်။

“များတာပေါ့။ မောင်လေးက တစ်ယောက်တည်း၊ ပြီးတော့ တန်ခိုးရှင်ပထမအဆင့်ပဲ ရှိသေးတာ။ အစ်မတို့ ရေခဲနှလုံးသာ တောင်ကြားက သုံးယောက်လေ။ အညီအမျှ ခွဲမယ်ဆိုရင်တောင် တစ်ယောက်ကို လေးပုံတစ်ပုံစီပဲ ရမှာ။ အဲ့ဒါကို မောင်လေး တစ်ယောက်တည်း တစ်ဝက်ဆိုတော့ မများလို့ ဘာဖြစ်ရမှာလဲ”

“ကျုပ်တော့ အဲ့လို မထင်ဘူး” ရန်ကိုင်က ခေါင်းခါလျက် “ကျုပ်သာဝင်မပါရင် ခင်ဗျားလည်း ဘာမှရမှာ မဟုတ်ဘူး။ ကျုပ်ဝင်ပါရမှပဲ ခင်ဗျားရနိုင်တာ။ ဒါကြောင့် ခင်ဗျားတို့က တစ်ဝက်၊ ကျုပ်က တစ်ဝက်က လုံးဝ မျှတယ်”

“အပိုတွေ” အမျိုးသမီးက ခေါင်းခါလိုက်ပြီး “မောင်လေး ပြောတာ အစ်မလုံးဝ သဘောမတူနိုင်ဘူး။ အများဆုံး ငါးပုံတစ်ပုံပဲ ရမယ်။ သဘောမတူရင် အပေးအယူကို မေ့လိုက်တာ”

“အဲ့လိုလား” ရန်ကိုင်က ပြုံးဖြီးဖြီးဖြင့် “သူတို့ဘက်က စစ်ကူတွေ လာနေတယ်ဆိုရင်တောင်မှ သဘောမတူနိုင်ဘူးပေါ့”

“နင်ဘာပြောလိုက်တာလဲ” အမျိုးသမီး၏ အမူအရာ အပြောင်းကြီး ပြောင်းလဲသွားခဲ့လေသည်။

“ခင်ဗျားဘာသာ ကြည့်ကြည့်လေ” ရန်ကိုင်က ပြန်ပြော၏။

အမျိုးသမီးလည်း နေမီးလျှံဂိုဏ်းမှ လေးယောက်ဆီသို့ လှမ်းကြည့်လိုက်ရာ ချက်ချင်းဆိုသလို သူမ၏ အကြည့် အေးစက်သွားခဲ့လေသည်။ သူတို့အဖွဲ့ထဲမှ ဒဏ်ရာရနေသော တန်ခိုးရှင်ပထမအဆင့် ကျင့်ကြံသူသည် ဆက်သွယ်ရေး မှော်ရတနာထဲသို့ ကောင်းကင်စိတ်အာရုံ ထည့်သွင်းနေသည်။ သူ့အဖော်များကို သူခေါ်လိုက်နိုင်လား၊ မခေါ်လိုက်နိုင်လား ဆိုသည်ကိုမူ သူမ မသိချေ။

ထိုအခြင်းအရာကို မြင်လိုက်သည်နှင့် ဤကိစ္စကို ဆက်၍ နှောင့်နှေးနေလို့ မဖြစ်တော့မှန်း အမျိုးသမီး သိလိုက်သည်။ ထို့ကြောင့် အံကြိတ်၍ ခေါင်းညိတ်လိုက်လေသည် “ကောင်းပြီလေ၊ မောင်လေး ပြောတာကို အစ်မ သဘောတူတယ်။ တောင်ကြားထဲက ရတနာကိုသာ ရနိုင်မယ်ဆိုရင် အစ်မပြောတဲ့ အတိုင်း တစ်ဝက်ကို မောင်လေးဆီ ပေးမယ်”

“ခင်ဗျား ကတိတည်ပါစေနော်” ရန်ကိုင်သည် အဓိပ္ပါယ်ပါပါ အကြည့်ကြောင့် အမျိုးသမီး၏ရင်ထဲ မသက်မသာ ဖြစ်သွားခဲ့ရ၏။

သို့သော်လည်း မကြာမီ ထိုခံစားချက်ကို စိတ်ထဲမှ ဖယ်ထုတ်ထားလိုက်သည်။ လက်ရှိ အချိန်၌ အရေးကြီးဆုံးသည် တစ်ဖက်အဖွဲ့ကို မြန်မြန် ရှင်းထုတ်ရန်ပင်။ ဝေစုကိစ္စမှာမူ သူဆုံးဖြတ်ရမည့် ကိစ္စမဟုတ်ချေ။ သူမက ဆယ်ပုံတစ်ပုံ ပေးလျှင်ပင် သူယူရပေမည်။ အထွန့်တက်ခွင့်မရှိ။

တစ်ဝက်ဆိုသည်ကား… အပိုပြောနေခြင်းသာ ဖြစ်သည်။ စဉ်းစားထားသည့်အတိုင်း ဖြစ်မလာမလျှင်လည်း ထိုကောင်အား နေမီးလျှံဂိုဏ်းမှ လူများနှင့်အတူ တစ်ခါတည်း မြေမြုပ်ပစ်ရုံသာ ရှိသည်။

“စိတ်ပူမနေနဲ့။ အစ်မကတိ အစ်မတည်တယ်” အမျိုးသမီးက အသာအယာပြုံးလျက် ပြန်ပြောလိုက်သည်။

ရန်ကိုင်နှင့် အမျိုးသမီး စကားပြောနေစဉ် ခွန်ဝမ်တုန် ဝင်မရှုပ်ခဲ့ချေ။ သူဝင်ပြော၍လည်း ဘာမှထူးမည် မဟုတ်မှန်း သူသိသည်။ ထို့ကြောင့် ဝင်မရှုပ်ဘဲ သူတို့ ပြောပြီးမှသာ သွားပေါ်အောင်ပြုံးလျက် မေးလိုက်လေသည် “ကောင်လေး၊ မင်းကိုယ်မင်း အထင်ကြီးနေတယ် မထင်ဘူးလား”

“ခင်ဗျား အဲ့လို ထင်နေတာလား။ အဲ့ဒါဆို ဘာလို့ မစမ်းကြည့်တာလဲ” ရန်ကိုင်ကလည်း ပြန်ပြုံးဖြီးပြလိုက်သည်။ သို့သော် ခုန်ဝမ်တုန်ကိုတော့ သွားမတိုက်ခိုက်ခဲ့ပေ။ ခုန်ဝမ်တုန်သည် သူတို့အဖွဲ့၏ အားအကောင်းဆုံး ပညာရှင် ဖြစ်သလို အတော်လေး ရင်ဆိုင်ရခက်မည့် လူတစ်ယောက်လည်း ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် သူ့အစား သူတို့အဖွဲထဲမှ တန်ခိုးရှင်ဒုတိယ အဆင့် ဖြစ်သော အနက်ရောင်ဝတ်ရုံဝတ်ထားသည့် လူအိုကြီးအား ပစ်မှတ်ထားလိုက်လေသည်။

ရန်ကိုင်ဆီမှ ရွှေရောင်ပိုးမျှင်တစ်မျှင် ထွက်ပေါ်လာပြီး ထိုလူအိုကြီးဆီသို့ တိုးဝင်သွားလေသည်။

ရန်ကိုင်သည် သူ့ထက် ကျင့်ကြံခြင်းအဆင့် တစ်ဆင့် ပိုမြင့်သော လူအိုကြီးအား သွားတိုက်နေသည်ကို မြင်သော် ရေခဲနှလုံးသားတောင်ကြားမှ အမျိုးသမီး သုံးယောက်စလုံး ပျော်သွားခဲ့ကြသည်။ ခေါင်းဆောင်လာသော အမျိုးသမီးက မာန်သွင်းအော်ဟစ်လိုက်ပြီး ခုန်ဝမ်တုန်အား ပြေးဝင်ရင်ဆိုင် တိုက်ခိုက်ကာ ကျန်အမျိုးသမီး နှစ်ယောက်မှာမူ အခြား နှစ်ယောက်ကို သွားတိုက်ခိုက်ကြလေသည်။

ရေခဲနှလုံးသားတောင်ကြားအား ဦးဆောင်လာသည့် အမျိုးသမီးသည် တန်ခိုရှင်တတိယအဆင့် ဖြစ်ပြီး ကျန်တစ်ယောက်သည် ဒုတိယအဆင့်ဖြစ်ကာ နောက်ဆုံး တစ်ယောက်သည် ပထမအဆင့် ဖြစ်သည်။

နေမီးလျှံဂိုဏ်းလည်း အတူတူပင်။ သို့သော် သူတို့၏ တန်ခိုးရှင်ပထမအဆင့် ကျင့်ကြံသူသည် ဒဏ်ရာရနေသည့် အတွက်ကြောင့် ရေခဲနှလုံးသားတောင်ကြားမှ တန်ခိုးရှင်ပထမ အဆင့် အမျိုးသမီးအား အချိန်အကြာကြီး ရင်ဆိုင်နိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်။ ခဏသာ ရင်ဆိုင်နိုင်ပေလိမ့်မည်။ ရေခဲနှလုံးသား တောင်ကြားမှ အမျိုးသမီး အနေဖြင့် တန်ခိုးရှင်ပထမအဆင့် ကျင့်ကြံသူအား ရှင်းထုတ်ပြီးသည်နှင့် အခြားသူများကို သွားကူညီပေးနိုင်ပေသည်။

ခေါင်းဆောင် အမျိုးသမီးရင်ထဲ ကြိတ်ပျော်နေသည်။ သို့သော် ရန်ကိုင်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်သည့်အခိုက် သူမရင်ထဲ အနည်းငယ် စိတ်ပူမိသွားသည်။ သူမတို့အဖွဲ့၏ အောင်မြင်မှုသည် ရန်ကိုင်၏ စွမ်းရည်အပေါ်တွင် မူတည်နေပေသည်။

ရန်ကိုင်သာ တန်ခိုးရှင်ဒုတိယအဆင့် လူအိုကြီးအား ထိန်းမထားနိုင်ဘဲ ခဏလေးအတွင်း သေသွားခဲ့လျှင် သူမ၏ အစီအစဉ်အားလုံး အလဟဿ ဖြစ်ကုန်ပေလိမ့်မည်။ ရန်ကိုင် ထိုလူအိုကြီးကို အချိန် ဆွဲထားနိုင်ပါစေဟုသာ အမျိုးသမီး ဆုတောင်းနေမေိသည်။

ရန်ကိုင်သည် ထိုလူအိုကြီးထက် တစ်ဆင့် နိမ့်သည့်အတွက် တောက်လျှောက် ခုခံနေသည့် အနေအထားဖြင့် တိုက်ခိုက်နေရလိမ့်မည်ဟု ထင်ထားမိသော်လည်း သူတို့ တိုက်ပွဲအား တစ်ချက် လှမ်းကြည့်မိလိုက်သည့်အခိုက် သူမ အတော်လေး ထိတ်လန့်သွားခဲ့ရသည်။

တိုက်ပွဲသည် သူမထင်ထားသည့်အတိုင်း တစ်ဖက်သတ်ပင်။ သို့သော် အောက်စည်း ရောက်နေသူမှာ ရန်ကိုင်မဟုတ်၊ တန်ခိုရှင် ဒုတိယအဆင့် လူအိုကြီး ဖြစ်သည်။ ထိုလူအိုကြီးအဖို့ ရန်ကိုင်၏ တိုက်ကွက်များကို မနိုင့်တနိုင်ဖြင့် အသည်းအသန် ကုန်းရုန်း ခုခံနေရလေသည်။

လူအိုကြီးမှာ ရွှေရောင်ပိုးမျှင်များနှင့် တောက်လျှောက် အလုပ်ရှုပ်နေခဲ့သည်။ ရွှေရောင်ပိုးမျှင် တစ်ချက်လက်သွားတိုင်း လူအိုကြီး ခေါင်းနပန်းကြီးစွာ ခုခံရသည်။ ထိုမြင်ကွင်းကိုကြည့်ရင်း ရေခဲနှလုံးသားတောင်ကြားမှ အမျိုးသမီး မျက်လုံးပြူးသွား၏။

သူမ ထိုကဲ့သို့ သတိလက်လွတ် ဖြစ်နေစဉ် ခုန်ဝမ်တုန်၏ တိုက်ခိုက်မှုကြောင့် ဒဏ်ရာရလုမတတ် ဖြစ်သွားရလေရာ ချက်ချင်းပဲ လက်ရှိ တိုက်ပွဲအပေါ် အလျင်အမြန် ပြန်အာရုံစိုက်ရတော့သည်။

ရန်ကိုင်နှင့် တိုက်ခိုက်နေရသည့် လူအိုကြီး၏ အမူအရာမှာ ဖြူလျော်သည်ထက် ဖြူလျော်လာနေသည်။ တန်ခိုးရှင်ပထမ အဆင့်သာ ရှိသေးသည့် ကောင်လေးသည် ဤမျှ ရင်ဆိုင်ရခက်သည့် လူတစ်ယောက် ဖြစ်လိမ့်မည်ဟု မထင်ထားခဲ့ပေ။

ထိုကောင်လေး သုံးနေသည့် ရွှေရောင်ပိုးမျှင်များသည် အလွန်ကိုမှ ထက်ရှလွန်းသည်။ ထိုအရာများကို မည်သည့်အရာနှင့် လုပ်ထားလဲ မသိရသော်လည်း ထိုရွှေရောင်အမျှင်တန်း တစ်ချက်ဖြတ်သွားတိုင်း သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကို ကာကွယ်ထားသည့် သူတော်စင်ချီ အကာအကွယ် ပျက်စီးသွားရသည်။

ထို့ကြောင့် သူ့အကာအကွယ် မှော်ရတနာကို ထုတ်သုံးပြီး ခုခံခဲ့သော်ငြား သိပ်မထူး၊ ယခင်ကကဲ့သို့ ကာကွယ်ရခက်နေဆဲပင်။

အဆိုးဆုံးမှာ ထိုအရာမဟုတ်သေး။ တကယ့် အဆိုးဆုံးသည် တစ်ဖက်လူအား သူ့ရှီဖြင့် မဖိနှိပ်နိုင်ခြင်းပင်။ တန်ခိုးရှင်အဆင့် ပညာရှင်များ တိုက်ခိုက်ကြသည့်အခါ ရှီသည် တစ်ခါတစ်ရံတွင် တိုက်ပွဲ၏ အဆုံးအဖြတ် ဖြစ်လာတတ်သည်။

လူအိုကြီးသည် ရန်ကိုင်အား သူ့ရှီဖြင့် ဖိနှိပ်နိုင်မည် အထင်နှင့် မကြောက်မရွံ့ ပြန်လည် တိုက်ခိုက်ခဲ့သည်။ သို့သော် သူ့ရှီအား ထုတ်လွှတ်လိုက်တိုင်း ရွှေရောင်အမျှင်တန်းများ၏ ဖြတ်တောက်ခြင်း ခံရကာ ပြိုကွဲသွားကြကုန်သည်။ ထို့ကြောင့် သူ့ရှီဖြင့် ရန်ကိုင်အား ဖိနှိပ်ရန် မဆိုထားနှင့် ရှီကိုပင် မဖွဲ့စည်းနိုင် ဖြစ်နေခဲ့လေသည်။

ဒီရွှေရောင်အမျှင်တွေက ဘာတွေလဲကွာ လူအိုကြီး အလွန်ကိုမှ စိတ်ညစ်နေခဲ့လေသည်။ ဒေါသတကြီး အော်ဟစ်၍ လက်ဆေးဇလုံအရွယ် မီးဘောလုံးတစ်လုံးကို ဖန်တီးကာ ရန်ကိုင်ဆီသို့ လှမ်းပစ်လိုက်သည်။

မီးဘောလုံးသည် ရန်ကိုင်ဆီသို့ မရောက်သေးခင်မှာဘဲ မီးဘောလုံးလေးများအဖြစ်သို့ ခွဲထွက်သွားပြီး ရပ်တန့်မရသော အရှိန်အဟုန်ဖြင့် ရန်ကိုင်ဆီသို့ ဆက်လက် တိုးဝင်သွားခဲ့သည်။

ထိုအခြင်းအရာကိုမြင်သော် ရန်ကိုင် မျက်လုံး မှေးစဉ်းသွားပြီး မီးဘေားလုံးလေးများ နတ်ဆိုးမီးတောက်ဘေားလုံးများဖြင့် တန်ပြန် တိုက်ခိုက်လိုက်လေသည်။

“မီးမီးချင်း လာပြိုင်ချင်တာလား” ရန်ကိုင်၏ လုပ်ရပ်ကို မြင်သော် လူအိုကြီး လှောင်ရယ်ရယ်ချင်သွားသည်။ မီးဓါတ်နှင့် သက်ဆိုင်သော ကျင့်စဉ်၊ ပညာရပ်များကိုသာ လေ့ကျင့်၊ သင်ကြားပေးသော နေမီးလျှံဂိုဏ်း၏ အဖွဲ့သားတစ်ယောက် ဖြစ်သည်နှင့်အညီ သူသည် မီးအား ထိန်းချုပ်ရာတွင် ဆရာတစ်ပါး ဖြစ်ပေသည်။ ထိုလူငယ်လေးတွင် သူ့ရှီအား ဖြတ်တောက်နိုင်သည့် သိုင်းပညာရပ် ရှိနေလျှင်ပင် မီးစွမ်းအင် လာပြိုင်မည်ဆိုပါက မိကျောင်းမင်းရှေ့ ရေခင်းလာပြခြင်းသာ ဖြစ်သွားပေလိမ့်မည်။

ထို့ကြောင့် တစ်ဖက်လူ အရှက်ကွဲမည့် အချိန်ကောင်းကို စောင့်ကြည့်နေလိုက်သည်။

သို့သော်လည်း ခဏအကြာတွင် သူ့မျက်နှာထက်ရှိ အပြုံး ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့ပြီး ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်မှုတို့က အစားထိုး ဝင်ရောက်လာခဲ့လေသည်။

လူငယ်လေး ပစ်လွှတ်လိုက်သည့် မီးဘေားလုံးများထဲတွင် ရေနှလုံးသားတောင်ကြားမှ အမျိုးသမီးများ အသုံးပြုသည့် အအေး စွမ်းအင်ထက်ပင် ပိုမိုသာလွန်သော အအေးဓါတ်တို့ ပါဝင်နေ၏။ ထို့အပြင် ထိုမီးဘေားလုံးများသည် စပစ်လွှတ်လိုက်စဉ်က သာမန်သာ ဖြစ်သော်ငြား ခဏအကြာတွင် မီးငှက်ကလေးများ အဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲသွားပြီး တိကျစွာဖြင့် သူပစ်လွှတ်လိုက်သည့် မီးဘေားလုံးများဆီ ပြေးဝင်သွားလေသည်။

“ယွမ်းထိန်းချုပ်ခြင်း အတတ်ပညာလား” လူအိုကြီး မျက်လုံးပြူးသွားရလေပြီ။

ယွမ်ချီအား ထိန်းချုပ်ခြင်းကို တန်ခိုးရှင်အဆင့် ပညာရှင်များ လုပ်ဆောင်နိုင်ကြသော်လည်း တန်ခိုးရှင်အဆင့် ပညာရှင်တိုင်း လုပ်နိုင်ကြသည်မဟုတ်။ လူအိုကြီးလည်း ယွမ်ချီ ထိန်းချုပ်ခြင်း အတတ်ပညာကို ကြိုးစား လေ့ကျင့်ခဲ့ဖူးသည့်အတွက် ထိုပညာရပ်အား အနည်းအကျဉ်း အသုံးပြုနိုင်သော်ငြား ရန်ကိုင် ကဲ့သို့ ကျွမ်းကျင်စွာ အသုံးမချနိုင်ချေ။

ယွမ်ချီ ထိန်းချုပ်ခြင်း အတတ်ပညာကို ကျွမ်းကျင်ရန်အတွက် တန်ခိုးရှင်အဆင့် ဖြစ်နေရုံသာမက အလွန်အားကောင်းသော စိတ်စွမ်းအင်ကို ပိုင်ဆိုင်ထားရန်လည်း လိုအပ်ပေသည်။

တန်ခိုးရှင်ပထမအဆင့်လေးဖြင့် ထိုကောင်လေးသည် ဤယွမ်ချီ ထိန်းချုပ်ခြင်း အတတ်ပညာကို မည်ကဲ့သို့ တတ်ကျွမ်းနေရသနည်း။ လူအိုကြီး တစ်ကြိမ်ပြီးတစ်ကြိမ် အံ့ဩနေရလေပြီ။ အခြေအနေ သူ့ဘက် အလေးမသာတော့မှန်း ကိုလည်း ချက်ချင်း နားလည်လိုက်သည်။

နှစ်ဖက်စလုံးသည် မီးတောက်များကို အသုံးပြုနေသော်ငြား တစ်ဖက်လူ၏ တိုက်ခိုက်မှုသည် ပိုပြီးပြင်းထန်ပြီး အားကောင်း၏။

သူထင်ထားသည့်အတိုင်းပင်၊ သူ့မီးဘေားလုံးများ အနက်ရောင် မီးငှက်များနှင့် တွေ့သည့်အခါ ချက်ချင်း အေးခဲသွားကုန်ကြလေသည်။ မီးငှက်များမှာမူ အနည်းငယ်သာ အားနည်းသွားပြီး မီးငှက်ကြီးတစ်ကောင်အဖြစ် အတူတကွ စုဝေးလျက် သူ့ဆီသို့ ဆက်လက် တိုးဝင်လာခဲ့သည်။

“ကျုပ်မီးကို မြည်းကြည့်လိုက်” ရန်ကိုင်သည် သွားပေါ်အောင် ပြံးဖြီးလျက် အေးစက်စက် နတ်ဆိုးမီးတောက်များအား ချစ်ချစ်တောက် ပူလောင်သော မီးတောက်များအဖြစ်သို့ ချက်ချင်း ပြောင်းလဲပစ်လိုက်သည်။

ရန်ကိုင်၏ နတ်ဆိုးမီးတောက်သည် ရန်ကိုင်၏ စိတ်အလိုအရ ပူချင်ပူနိုင်သလို၊ အေးချင် အေးနိုင်သည်။ အပူအအေး စွမ်းအင် နှစ်မျိုးကို စိတ်ရှိသလို အချိန်မရွေး ပြောင်းလဲပစ်နိုင်သဖြင့် ထိုမီးတောက်များကို ရင်ဆိုင်ရန် အလွန်ကိုမှ ခက်ခဲပေသည်။

လူအိုကြီးမှာ ထိုအချက်ကို သတိပြုမိလိုက်သည့်အတွက် ဒုက္ခကောင်းကောင်း ရောက်သွားခဲ့ပေသည်။

အအေးမှအပူသို့ ပြောင်းလဲသွားသည်မှာ အလွန်ကိုမှ မြန်လွန်းသည်။ ထို့ကြောင့် လူအိုကြီးလည်း အငိုက်မိသွားရပြီး ဒိုင်းကာတစ်ခုကို အလျင်အမြန်ထုတ်၍ သူ့ကိုယ်သူ အလျင်စလို ကာကွယ်လိုက်ရသည်။ သူ့ဒိုင်းကာဖြင့် ရန်ကိုင်၏ တိုက်ခိုက်မှုကို ကာကွယ်နိုင်မည် ထင်ခဲ့သော်ငြား မကြာမီ မျက်မှောင်ကြုတ်လျက် ချက်ချင်း အနောက်သို့ ခုန်ဆုတ်လိုက်၏။

ဘုန်း…

ပေါက်ကွဲသံကြီးနှင့်အတူ ဒိုင်းကာမှ ဖန်တီးထားသည့် အလင်းအကာအရံ ပေါက်ကွဲထွက်သွားခဲ့လေသည်။ သူ့အကာအကွယ် ပေါက်ကွဲသွားသည်ကို အခွင့်ကောင်းယူ၍ လူအိုကြီးလည်း အတော်လေး လုံခြုံလောက်မည့် နေရာသို့ အချိန်မှီ ပြန်ဆုတ်သွားလိုက်နိုင်သည်။

Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၄၄၈)

လူအိုကြီးသည် သူ့မှော်ရတနာကို ရင်း၍ ရန်ကိုင်၏ တိုက်ခိုက်မှုမှ လွတ်မြောက်သွားနိုင်ခဲ့သည်။ ထိုအချက်သည် သူမည်မျှ ပြတ်သားကြောင်းကို ဖော်ပြနေခဲ့သည်။ သာမန်လူသာ ဆိုလျှင် သူတို့၏ မှော်ရတနာအား ရင်းရမည်ကို နှာမြောတသ ဖြစ်နေပေလိမ့်မည်။

ရန်ကိုင်ကိုယ်တိုင်ကလည်း မစဉ်းစားမိလိုက်ခြင်းသာ။ တန်ခိုးရှင်အဆင့်သို့ ရောက်လာသူထဲတွင် မည်သူကများ ဆင်ရဲမည်နည်း။ ထိုလူအိုကြီးသည် အသက်အတော်ကြီးနေပြီ ဖြစ်လေရာ သူစုမိဆောင်းမိထားသည့် ပစ္စည်းများစွာ ရှိမည်မှာ သေချာလှသလို တိုက်ပွဲအတွေ့အကြုံလည်း အတော်လေး ကြွယ်ဝလောက်သည်။

“ကောင်လေး၊ ငါမင်းကို အရေဆုတ်မယ်ကွ” သေဘေးမှ ကပ်သီလေး လွတ်မြောက်လာပြီးနောက် စိတ်ဓါတ်ကျမသွားရုံမက အံကိုကြိတ်၍ပင် ရန်ကိုင်အား ခြိမ်းခြောက်လိုက်သေးသည်။

သူ့စကားသံ ဆုံးသွားသည်နှင့် လူအိုကြီး အသက်ပြင်းပြင်း တစ်ချက် ရှူသွင်းလိုက်သည်။ သူ့အမူအရာလည်း လေနက် တည်ကြည်သွားခဲ့သည်။

ရန်ကိုင်ကလည်း ငြိမ်နေမည်လား။ လူအိုကြီး မည်သို့သော တိုက်ကွက်အား ထုတ်သုံးမလဲဆိုသည်ကို မသိသော်ငြား တိုက်ပွဲ၏ ရေချိန်သည် မျက်တောင်တစ်ခတ်အတွင်း ပြောင်းလဲသွားနိုင်၏။ လူအိုကြီးတွင် တိုက်ပွဲအခြေအနေအား အထက်အောက်ပြောင်းပြန် ပြောင်းလဲပစ်နိုင်သည့် ဝှက်ဖဲတစ်ခု ရှိနေသည်မှာလည်း ဖြစ်နိုင်သည်။

ထို့ကြောင့် ချက်ချင်းပဲ လူအိုကြီးအား ရွှေရောင်သွေးမျှင်ဖြင့် ပစ်လိုက်လေသည်။

ရွှေရောင်သွေးမျှင်သည် အလွန်ကိုမှ ထက်ရှသည်။ ထို့အပြင် ရန်ကိုင်၏ အဆက်အပြတ် အားဖြည်ပေးမှုကြောင့် ၎င်း၏ စွမ်းအားမှာ ကြောက်မခန်းလိလိ မြင့်တက်လာခဲ့သည်။ ရန်ကိုင်သည် ရွှေရောင်သွေးမျှင် သူ့ခန္ဓာကိုယ် အစိတ်အပိုင်း တစ်ခုနှယ် လွတ်လွတ်လပ်လပ် ထိန်းချုပ်နိုင်ပေသည်။ ဒိုင်းကာအား ဖောက်ခွဲပစ်လိုက်ပြီးနောက် လူအိုကြီးတွင် မည်သည့် အကာအကွယ် မှော်ရတနာမှ ရှိဟန် မတူတော့ဘဲ သူ့ကိုယ်တွင် ဝတ်ဆင်ထားသော အကာအကွယ် ချပ်ဝတ်တန်ဆာ တစ်ခုသာ ရှိတော့သည်။

ထိုချပ်ဝတ်တန်ဆာလောက်ကိုမူ ရွှေရောင်သွေးမျှင်ဖြင့် ဖျက်စီးပစ်နိုင်သည်ဟု ရန်ကိုင် ယုံကြည်နေသည်။

သို့သော်လည်း လူအိုကြီးသည် သူ့ရွှေရောင်သွေးမျှင်အား‌ ရှောင်ရန်ပင် နည်းနည်းလေးမှ မကြိုးစားသည့်အတွက် ရန်ကိုင် အတော်လေး အံ့အားသင့်သွားခဲ့ရသည်။ လူအိုကြီးသည် မူလ ရပ်နေသည့် နေရာတွင်သာ ရပ်လျက် မီးစွမ်းအင်များကို သူ့ပါးစပ်မှ မှုတ်ထုတ်လိုက်လေသည်။

မျက်တောင်တစ်ခတ်အတွင်း လူအိုကြီး၏ ရှေ့တွင် အနီရောင် မီးတောက်စွမ်းအင်များ ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။

ထိုမီးတောက်များဆီမှ ထွက်ပေါ်နေသည့် စွမ်းအားသည် ယခင်တစ်ကြိမ် လူအိုကြီး အသုံးပြုလိုက်သည့် မီးဘေားလုံးထဲရှိ စွမ်းအားနှင့် အပြတ်အသတ် ကွာပေသည်။ ယခုစွမ်းအင်သည် အများကြီး ပိုအားကောင်း၏။

ရွှေရောင်သွေးမျှင်သည် ထိုမီးတောက်များအား စတင် ထိုးဖောက်လေသည်။

သို့သော်လည်း မီးတောက်များနှင့် ထိသွားသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ရန်ကိုင်၏ အမူအရာ ပြောင်းလဲသွားပြီး သူ့ရွှေရောင် သွေးမျှင်ကို အလျင်အမြန် ပြန်လှမ်းဆွဲယူလိုက်သည်။ ရွှေရောင်သွေးမျှင်အား ငုံ့ကြည့်လိုက်သည့်အခါ ထိပ်ဖျားတွင် အရည်ပျော်နေသည်ကို တွေ့ရှိလိုက်ရသည်။

သူသာ ရွှေရောင်သွေးမျှင်အား အချိန်မှီ ပြန်ဆွဲမယူဘဲ ရှေ့သို့ ဆက်ထိုးဖောက်ခိုင်းနေခဲ့လျှင် ရွှေရောင်သွေးမျှင် တစ်ချောင်းလုံး အရည်ပျော်ကျသွားပေလိမ့်မည်။

တစ်ဖက်လူ၏ ဝှက်ဖဲ ထိုမျှ အားကောင်းမည်မှန်း မထင်ထားသဖြင့် ရန်ကိုင် မျက်မှောင်ကြုတ်သွားခဲ့လေသည်။

သို့သော်လည်း လူအိုကြီးအနေဖြင့်လည်း ထိုတိုက်ကွက်ကို ထုတ်ဖော်ရန် အတော်လေး ဝန်ပိနေသည့်ပုံပင်။ သူမျက်နှာသည် ရှိရင်းစွဲထက် အနည်းငယ် ဖြူလျော်သွားခဲ့သည်။ သို့တိုင် ရူးစွပ်စွာ ရယ်မောလျက် အော်ပြောလိုက်လေသည် “ကောင်လေး၊ ဒီလူအိုကြီးရဲ့ အာကာယံမိုးကြိုးမီးတောက်စွမ်းအားကို မြည်းလိုက်စမ်း”

ပြောပြီးသည်နှင့် လူအိုကြီးသည် မီးနီလုံးကြီးတစ်လုံးအား သူ့လက်ဖြင့် ဖန်တီးလိုက်သည်။ သူတော်စင်ဆီ အဆက်မပြတ် ဖြည့်သွင်းပေးနေမှုကြောင့် ထိုမီးနီလုံးကြီးသည် တဖြည်းဖြည်း အားကောင်းလာပြီး မွန်းစတား တစ်ကောင်ပုံစံအဖြစ်သို့ ဖြည်းဖြည်းချင်း စတင် ပြောင်းလဲလာခဲ့သည်။

ထိုမွန်းစတားပုံစံ အသွင်ပေါ်လာသည်နှင့် ပတ်ဝန်းကျင် လေထု စတင် လောင်မြိုက်လာသည်။ အောက်ဘက်ရှိ သဲထုပင် ပူလောင်လွန်းသဖြင့် အရည် ပျော်လာနေခဲ့လေသည်။ အပြည့်အဝ ဖြစ်တည်လာပြီးနောက် မွန်းစတားပုံစံ မီးတောက်သည် လူအိုကြီးဆီမှ ရန်ကိုင်ဆီသို့ ခုန်ဝင်လာခဲ့လေသည်။

ထိုမွန်းစတားသည် မီးစွမ်းအင်သက်သက်ဖြင့်သာ ဖွဲ့စည်းထားခြင်း မဟုတ်ဘဲ လျှပ်စီးစွမ်းအင် တစ်မျိုးမျိုးပါ ရောစပ် ပါဝင်နေသည့် အရာတစ်ခုဖြစ်သည်။

သို့သော်လည်း ထိုအရာလောက်ဖြင့် ရန်ကိုင်အား လာခြောက်၍ ရမည်လား။ ထိုအရာကို မြင်လိုက်သည့်အခါ ရန်ကိုင် ကြောက်သွားခြင်းမရှိဘဲ အနည်းငယ် ဇဝေဇဝါသာ ဖြစ်သွားခဲ့၏။

မကြာမီ ပြန်လည် တည်ငြိမ်သွားခဲ့ပြီး အတွေးတစ်ချက်ဖြင့် မီးငှက်ကို ဆင့်ခေါ်လိုက်လေသည်။ စူးရှသော ငှက်အော်သံနှင့် အတူ မီးငှက်တစ်ကောင် ရန်ကိုင်၏ ကိုယ်မှ ခုန်ထွက်လာခဲ့၏။ အထက်ကောင်းကင်ပေါ်သို့ ရောက်သော် မီတာပေါင်းများစွာ ကျယ်ပြန့်သော ၎င်း၏ တောင်ပံများကို ဖြန့်ကျက်၍ အနီးအနား ပတ်လည်အား ၎င်း၏ အရိပ်ဖြင့် လွှမ်းခြုံပစ်လိုက်သည်။

မီးငှက်မှော်ရတနာစိတ်ဝိဥာဉ်ပင်…

ရန်ကိုင်ဆီ ပြေးဝင်လာနေသော မွန်းစတားကောင်ကို မြင်သည့်အခါ မီးငှက်၏ မျက်ဝန်းအစုံသည် အရသာရှိသည့် စားစရာတစ်ခုအား တွေ့လိုက်ရသည့်နှယ် စိတ်လှုပ်ရှားမှုဖြင့် ပြည့်နှက်သွားခဲ့လေသည်။

မီးငှက်ပေါ်လာသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် မွန်းစတားကောင်၏ ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်မှ ထွက်ပေါ်နေသော မိုးကြိုးမီးတောက်များ ယခင်ကကဲ့သို့ တဟုန်းဟုန်း မတောက်လောင်နိုင်တော့ဘဲ သာမန် မီးတောက်တစ်ခုနှယ် အားပျော့သွားခဲ့၏။ မွန်းစတား၏ မျက်လုံးထဲဝယ်လည်း ကြောက်ရွံ့သည့် အရိပ်အယောင်တို့ ထွက်ပေါ်လာခဲ့သလို ရန်ကိုင်ဆီသို့ ခုန်ဝင်လာနေသည့် အမြန်နှုန်းမှာလည်း သိသိသာသာ လျော့ကျသွားခဲ့၏။

ထိုအခြင်းအရာကို မြင်လိုက်သည့်အခိုက် တစ်ယောက်ယောက်မှ သူ့ပါးအား ဖြတ်ရိုက်လိုက်သည့်နှယ် လူအိုကြီး၏ ကျေနပ်ပီတီဖြစ်နေသည့် အမူအရာ တဖြည်းဖြည်း ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့ပြီး ပါးစပ်အဟောင်းသားဖြင့်သာ မီးငှက်အား စိုက်ကြည့်နေမိတော့လေသည်။

ရန်ကိုင်လည်း သူနှင့်ပုံစံတူ တိုက်ကွက်တစ်ခုအား ထုတ်သုံးနိုင်လိမ့်မည်ဟု မထင်ထားခဲ့ချေ။

သို့သော်လည်း ယခုမှ စိုးရိမ်နေ၍ ဘာမှ မထူးတော့။ ရန်ကိုင် ထုတ်ဖော်လိုက်သည့် မီးငှက်သည် သူ့အာကာယံမိုးကြီုးမီးတောက် လောက် အားမကောင်းရန် မျှော်လင့်ရုံသာ ရှိတော့သည်။

သူစိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် ဖြစ်နေစဉ်၊ မီးငှက်နှင့် ထူးဆန်းသော မွန်းစတားကောင်းတို့ စတင် တိုက်ခိုက်ကြလေသည်။ မတူညီသော မီးတောက်နှစ်မျိုး၏ ပေါင်းစပ်မှုနှင့်တူ မွန်းစတား၏ အော်သံများ၊ မီးငှက်၏ မြည်ကြွေးသံများ ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။

ထိုတိုက်ပွဲကိုကြည့်နေရင်း လူအိုကြီး ဇောချွေးပျံနေရလေပြီ။ သူ့မွန်းစတား ပိုကောင်းလိမ့်မည်ဟု ယုံကြည်နေသော်ငြား ရန်ကိုင် ဖန်တီးလိုက်သည့် မီးငှက် သူ့ထက် ပိုအားကောင်းနေမည်ကို မစိုးရိမ်ဟု ပြောလျှင် အလိမ်သာ ဖြစ်ပေလိမ့်မည်။

လူအိုကြီးမှာ ရင်တမမမ ဖြစ်နေသော်ငြား ရန်ကိုင်မှာမူ အေးအေးဆေးဆေးပင်။ မီးငှက်သည် နေမီးလျှံမီးတောက်၏ မီးလျှံများကို စုပ်ယူထားခဲ့သည်။ လူအိုကြီး၏ မိုးကြီုးမီးတောက် မည်မျှအားကောင်းမှန်း ရန်ကိုင် မသိသော်ငြား နေမီးလျှံ မီးတောက်လောက်တော့ အားမကောင်းလောက်ပေ။

ထို့ကြောင့် မီးငှက်အနေဖြင့် မိုးကြိုးမီးတောက်နှင့် ရင်ဆိုင်ရာတွင် ပြဿနာရှိလိမ့်မည် မဟုတ်ဟု သူယုံကြည်နေသည်။

မီးငှက်နှင့် မွန်းစတား တိုက်ခိုက်နေသည့် အားလပ်ချိန် အတွင်း အခြားသူများ၏ တိုက်ပွဲကို တစ်ဖက် အကဲခတ် ကြည့်လိုက်သည်။

ခုန်ဝမ်တုန်နှင့် ခေါင်းဆောင်အမျိုးသမီးတို့ နှစ်ယောက်သည် လက်တူညီနေခဲ့ပေသည်။ တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် မှော်ရတနာကို အသုံးမပြုသေးသည့်အတွက် သူမသာကိုယ်မသာ ဖြစ်နေကြသည်။

တန်ခိုးရှင်ဒုတိယအဆင့် နှစ်ယောက်ကြားမှ တိုက်ပွဲလည်း အတူတူပင်။

တန်ခိုးရှင်ပထမအဆင့် နှစ်ယောက်၏ တိုက်ပွဲသည်သာ ကွာခြားနေခြင်း ဖြစ်သည်။ ဒဏ်ရာပြင်းပြင်းထန်ထန် ရထားသည့် အတွက်ကြောင့် ခွန်အားအများကြီး မစိုက်ထုတ်နိုင်ဘဲ တိုက်ခိုက်နေရသဖြင့် နေမီးလျှံဂိုဏ်းမှ ကျင့်ကြံသူ အောက်စည်း ရောက်နေသည်မှာ အထူးအဆန်းတော့ မဟုတ်။ သို့ပင်လျှင် ရေခဲနှလုံးသားတောင်ကြားမှ အမျိုးသမီးအနေဖြင့် ထိုလူအား တစ်ခဏအတွင်း အနိုင်ယူနိုင်လိမ့်ဦးမည် မဟုတ်ချေ။

ရေခဲနှလုံးသားတောင်ကြားမှ အမျိုးသမီးသာ ထိုတိုက်ပွဲကို နိုင်သွားခဲ့လျှင် တိုက်ပွဲ အခြေအနေ မျက်စိတစ်မှိတ်အတွင်း အထက်အောက်ပြောင်းပြန် လှန်လိုက်သည့်နှင့် တစ်ဆစ်ချိုး ပြောင်းလဲသွားပေလိမ့်မည်။

အခြားသူများ၏ တိုက်ပွဲကို လေ့လာနေစဉ် သူ့ရှေ့ဆီမှ မွန်းစတားကောင်၏ အော်သံကို ကြားသဖြင့် လှည့်ကြည့်လိုက်ရာ မီးငှက်မှ ထူးဆန်းသော မိုးကြိုးမီးတောက်သားရဲအား အပြည့်အဝ ဖိနှိပ်ထားသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

မီးစွမ်းအင်သက်သက်ဖြင့် ဖွဲ့စည်းထားသော သားရဲချင်း တူသော်ငြား နှစ်ကောင်စလုံးတွင် ကိုယ်ပိုင် အားသာချက်နှင့် အားနည်းချက်များ ရှိကြသည်။

မီးငှက်သည် အသိစိတ်စရလာသည့် အချိန်မှစ၍ မြေအဆုတ်မီးတောက် ကန်ထဲတွင် နှစ်ပေါင်း သောင်းနှင့်ချီ အားဖြည့်နေခဲ့သည်။ ထိုနေရာမှ ထွက်လာပြီးနောက်တွင် နေမီးလျှံမီးတောက်များကို ထပ်မံ စုပ်ယူခဲ့ပြန်သည်။ မူလ ကလည်းက အလွန်ကိုမှ အားကောင်းနေလေရာ နေမီးလျှံ မီးတောက်များကို စုပ်ယူလိုက်ပြီးသည့် နောက်၌ မီးငှက်သည် တန်ခိုးရှင် တတိယအဆင့်များနှင့် ယှဉ်ပြိုင်နိုင်သည်အထိ အားကောင်းသွားခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် မိုးကြိုးမီးတောက်ဖြင့် ဖန်တီးထားသော သားရဲ မီးငှက်အား မနိုင်သည်မှာ အထူးအဆန်း မဟုတ်။

ထိုအကြောင်းကြောင့်ပင် တိုက်ပွဲစပြီး မကြာခင်တွင် မိုးကြိုးမီးတောက်သားရဲ အောက်စည်းသို့ ရောက်သွားခဲ့ရသည်။ မီးငှက်ပုံစံသည် မိုးကြိုးမီးတောက်သားရဲအား အကောင်လိုက် ဝါးမြိုချင်နေသည့်ပုံပင်။

ထိုအချက်ကို သတိပြုမိလိုက်သော် လူအိုကြီး ဒေါသလည်းထွက်၊ စိတ်လည်းပူလာခဲ့ရသည်။ ထိုဝှက်ဖဲကို အသုံးပြုရန်အတွက် သူတော်စင်ချီများစွာ စတေးလိုက်ရသော်ငြား သူ့ဝှက်ဖဲသည် တစ်ဖက်လူအား ဒဏ်ရာရသွားအောင် မလုပ်နိုင်ခဲ့ချေ။ လူအိုကြီး ထိုမြင်ကွင်းကို ကြည့်ရင်း သွေးအန်ချင်နေလေပြီ။

ကောင်းကင်စိတ်အာရုံဖြင့် မိုးကြိုးမီးတောက်သားရဲကို လှမ်းခေါ်လိုက်သော်ငြား မီးငှက်၏ ချုပ်နှောင်မှု ရုန်းမထွက်နိုင်သဖြင့် သူ့ကြိုးစားမှု အချည်းနှီး ဖြစ်သွားရန်ပြန်၏။

“ခွေးအိုကြီး၊ သေချာကြည့်ထား” ရန်ကိုင်က လူအိုကြီးအား ရုတ်တရက် လှမ်းလှောင်ပြောင်လိုက်သည်။

လူအိုကြီးလည်း ရန်ကိုင်သည် ဤအခိုက်အတန့်ကို သုံးကာ သူ့အား အလစ်ချောင်းတိုက်တော့မည်ဟု အထင်ရောက်လျက် ရန်ကိုင်အား သတိကြီးကြီးဖြင့် လှမ်းကြည့်လိုက်လေသည်။

သို့သော် ရန်ကိုင်နှင့် အကြည့်ချင်းဆုံးသွားသည် အခိုက် သူလုံးဝ အကြည့်လွှဲ၍ မရတော့ချေ။

ရန်ကိုင်၏ မျက်လုံးထဲတွင် ထူးဆန်းသော ကြာဖူးတစ်ဖူး ပွင့်လန်းလာပြီး လူအိုကြီး၏ အသိစိတ်ပင်လယ်ထဲ၌ လျင်မြန်စွာ အမြစ်တွယ်သွားခဲ့သည်။ ၎င်း၏ လှပသော ပွင့်ချပ်များသည် တစ်ချပ်ပြီးတစ်ချပ် ဖြည်းဖြည်းချင်း စပွင့်လာခဲ့သည်။

ပွင့်ချပ်တစ်ချပ် ပွင့်အာလာတိုင်း၊ သူ့အသိစိတ်ပင်လယ်ထဲမှ စိတ်စွမ်းအင်များစွာ ဆွဲယူခံလိုက်ရသဖြင့် လူအိုကြီး တုန်လှုပ် ချောက်ခြားသွားခဲ့လေသည်။ အဆက်မပြတ် စိမ့်ထွက်နေသော သူ့စိတ်စွမ်းအင်ကို ရပ်တန့်ရန် အသည်းအသန် ကြိုးစားသော်ငြား အချည်းနှီးသည်သာ။

ထိုကြာပန်းသည် ပွင့်ဖို့ရာအတွက် သူ့စိတ်စွမ်းအင်ကို အာဟာရတစ်ခုအဖြစ်နှယ် စားသုံးနေခဲ့သည်။

မျက်တောင်တစ်ခတ်အတွင်း သူ့စိတ်စွမ်းအင်၏ ဆယ်ပုံ တစ်ပုံ ကုန်သွားခဲ့လေပြီ။ ဤနှုန်းအတိုင်းသာ ဆက်သွားနေမည် ဆိုပါက အသက်ဆယ်ရိုက်စာအတွင်း သူ့အသိစိတ်ပင်လယ် တစ်ခုလုံး ခမ်းခြောက်သွားပေလိမ့်မည်။

ထိုအခါ သူ့ဝိဥာဉ်လည်း ပြင်းပြင်းထန်ထန် ဒဏ်ရာရသွားပေလိမ့်မည်။ သူ့ဝိဥာဉ်သာ ဒဏ်ရာရသွားပါက ပြန်ကောင်းလာရန် လွယ်တော့မည် မဟုတ်ချေ။

လူအိုကြီး သွေးပျက်ချောက်ခြားသွားပြီး မိုးကြိုးမီးတောက်အား ပြန်ခေါ်ရန် နည်းနည်းလေးမှ မကြိုးစားတော့ဘဲ သူ့စိတ်စွမ်းအင် အလုံးစုံကို စုဝေးလျက် ကြာပန်းဆီ တွန်းပို့လိုက်လေသည်။

ဘုန်း…

တရဟော တိုးဝင်လာသော စိတ်စွမ်းအင်များကြောင့် ကြာပန်းလည်း ပေါက်ကွဲသွားခဲ့ရသည်။ ပေါက်ကွဲမှုအရှိန်ကြောင့် လူအိုကြီး၏ အသိစိတ်ပင်လယ်တစ်ခုလုံး မုန်တိုင်းထန်သွားခဲ့ရ၏။

အဟွတ်… ကြာပန်း၏ ပေါက်ကွဲမှုဒဏ်ကြောင့် လူအိုကြီး သွေးတစ်ပွက်အန်ထုတ်လိုက်ရသည်။

ရန်ကိုင်၏ ကြာပန်းအား အတင်းအကြပ် ဖယ်ရှားလိုက်သည့်တိုင် ပြင်းပြင်းထန်ထန် ဒဏ်ရာရသွားခဲ့သေး၏။

သို့သော်လည်း မိုးကြိုးမီးတောက်အား သူအာရုံမစိုက်နိုင်ချိန်၊ မီးငှက်သည် ထိုအရာကို ဝါးမြိုသွားခဲ့လေသည်။

တိုက်ပွဲသံတို့ ငြိမ်သက်သွားပြီးနောက် မီးငှက် ပြန်ပေါ်လာခဲ့သော်ငြား မိုးကြိုးမီးတောက်သားရဲမှာမူ ပျောက်ခြင်းမလှ ပျောက်နေခဲ့လေပြီ။ သို့သော် သေချာ ကြည့်ကြည့်ပါက မီးငှက်၏ ဝမ်းဗိုက်နားတစ်ဝိုက်တွင် လျှပ်စီးတန်း အချို့ ရစ်သိုင်းနေသည်ကို တွေ့မြင်နိုင်ပေသည်။

လူအိုကြီး၏ မိုးကြိုးမီးတောက်သားရဲ မီးငှက်၏ ဗိုက်ထဲသို့ ရောက်သွားခဲ့လေပြီ။

အဟွတ်….

လူအိုကြီး သွေးထပ်အန်ရပြန်၏။ မိုးကြိုးမီးတောက်သည် သူ့ဝိဥာဉ်နှင့် ချိတ်ဆက်ထားသည့်အတွက် မီးငှက်မှ ၎င်းအား ဝါးမြိုလိုက်သည့်အခါ သူတို့ကြားရှိ ချိတ်ဆက်မှုအား အတင်းအကြပ် ဖျက်စီးလိုက်သလို ဖြစ်သွားခဲ့လေသည်။ ထို့ကြောင့် လူအိုကြီး ဒဏ်ရာရသွားခဲ့ခြင်းပင်။

ဆင့်ကာဆင့်ကာ ရလိုက်သည့် ဒဏ်ရာများကြောင့် လူအိုကြီး၏ အရှိန်အဝါ သိသိသာသာ ထိုးကျသွားခဲ့ပြီး သူ့မျက်နှာလည်း စက္ကူဖြူတစ်ရွက်နှယ် ဖြူလျော်သွားခဲ့လေသည်။ လက်ရှိ လူအိုကြီးသည် တန်ခိုးရှင်ဒုတိယအဆင့် ပညာရှင် တစ်ယောက်နှင့် နည်းနည်းလေးမှ မတူတော့။ လေတစ်ချက် တိုက်လျှင် လဲကျသွားနိုင်သည့် သင်္ချိုင်းကုန် ခြေတစ်ဖက် လှမ်းနေသော လူအိုကြီး တစ်ယောက်နှင့်သာ တူတော့သည်။

အမှားလေးတစ်ချက်ကြောင့် ဤဘဝ ရောက်ခဲ့ရသည်။ သူ့ဘဝတစ်လျှောက်လုံး တန်ခိုးရှင်ပထမအဆင့်သာ ရှိသေးသော လူငယ်လေး တစ်ယောက်၏ တစ်ဖက်သတ် နင်းချေခြင်းကို ခံရလိမ့်မည်ဟု မထင်ထားခဲ့ပေ။

ကသောင်းကနင်း ဖြစ်နေသော သူတော်စင်ချီအား တည်ငြိမ်အောင် မလုပ်နိုင်သေးခင်မှာပင်၊ ရွှေရောင်အလင်းတန်း တစ်ခု သူ့ဆီ တိုးဝင်လာခဲ့သည်။

ရန်ကိုင်၏ ရွှေရောင်သွေးမျှင်ပင်…

ရန်ကိုင်သည် ရန်သူ အားနည်းနေသည်ကို အခွင့်ကောင်းယူ၍ တိုက်ပွဲအား တစ်ခါတည်း လက်စသတ်လိုခြင်း ဖြစ်သည်။ ကိုယ်နှင့် တိုက်ခိုက်နေသည့် ရန်သူအား မည်သည့်အခါမှ အခွင့်အရေး မပေးမိစေရန် အလွန်ကိုမှ အရေးကြီးကြောင်းကို သူဆင်နွှဲလာခဲ့သည့် မရေမတွက်နိုင်သော တိုက်ပွဲများနှင့် အတွေ့အကြုံများက သင်ပေးထားခဲ့သည်။
Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၄၄၉)

တန်ခိုးရှင်ဒုတိယအဆင့် လူအိုကြီးသည် မီးစာကုန်နေသည့် မြှားတစ်စင်းနှယ် ဖြစ်နေခဲ့လေပြီ။ ထို့ကြောင့် ရွှေရောင်သွေးမျှင် သူ့ဆီ တိုးဝင်လာနေသည်ကို မြင်သော်လည်း မရှောင်နိုင်ခဲ့ဘဲ သူတော်စင်ချီကိုသာ ကမန်းကတန်း လှည့်ပတ်၍ သူ့ပတ်လည်၌ အကာအရံတစ်ခု အလျင်စလို ကောက်ကာလိုက်ရသည်။

ဖောက်… ဆိုသောအသံနှင့်အတူ ရွှေရောင်သွေးမျှင်သည် လူအိုကြီး ဖန်တီးထားသည့် သူတော်စင်ချီ အကာအရံအား စက္ကူဖြူ တစ်ရွက်နှယ် ဖောက်ထွက်သွားခဲ့ပြီး လူအိုကြီး၏ ခေါင်းကိုပါ တစ်ခါတည်း ဆက်ဖောက်သွားခဲ့သည်။

လူအိုကြီးသည် မျက်လုံးအပြူးသားဖြင့် ရန်ကိုင်အား စိုက်ကြည့်ရင်း ပါးစပ်ဟလျက် တစ်ခုခုပြောရန် လုပ်လိုက်သော်ငြား သူ့ပါးစပ်မှ မည်သည့် စကားမှ မထွက်လာနိုင်ခဲ့ဘဲ အသက်ပျောက်သွားခဲ့ရလေသည်။

ရန်ကိုင်မှ သူ့ရွှေရောင်သွေးမျှင်ကို ပြန်လှမ်းယူလိုက်ချိန် လူအိုကြီး၏ ခန္ဓာကိုယ်‌ မြေကြီးပေါ် လဲပြိုကျသွားခဲ့သည်။

ရန်ကိုင် လူအိုကြီးနှင့် တိုက်ခိုက်သည်မှာ လက်ဖက်ရည် ခွက်တစ်ဝက်စာလောက်သာ ရှိသေးသော်ငြား သူ့ထက် အဆင့် တစ်ဆင့် ပိုမြင့်သော လူအိုကြီးမှာမူ ဘဝတစ်ပြောင်းသို့ ကူးပြောင်းသွားခဲ့ရလေပြီ။

ထိုမြန်ဆန်ပြီး မည်သူမှ မထင်မှတ်ထားသည့် တိုက်ပွဲ ရလဒ်ကြောင့် အကုန်လုံး အံ့အားသင့်သွားခဲ့ကြသည်။

ရန်ကိုင်ကိုယ်တိုင်သည်လည်း အတော်လေး အံ့ဩနေမိသည်။ သူ့လက်ရှိစွမ်းအားဖြင့် တန်ခိုးရှင်ဒုတိယအဆင့် တစ်ယောက်ကို သတ်နိုင်လိမ့်မည်ဟု ယုံကြည်ချက်ရှိသော်လည်း ဤမျှ လွယ်ကူလိမ့်မည်ဟု မထင်ထားခဲ့ချေ။ တိုက်ပွဲစချိန်မှစ၍ ရန်ကိုင်သည် ရွှေရောင်သွေးမျှင်နှင့် မီးငှက်ကိုသာ အဓိကထုတ်သုံး၍ တိုက်ခိုက်ခဲ့ပြီး အဆုံးမဲ့ပွင့်လန်းခြင်း ပညာရပ်ကို ခဏသာ အသက်သွင်းခဲ့သည်။

သူ့ခွန်အားကို ဖုံးကွယ်ထားရန် ကြိုးစားနေခြင်းမဟုတ်၊ သူ့ဝှက်ဖဲများကို ထပ်ထုတ်ပြစရာ မလိုတော့ခြင်းသာ ဖြစ်သည်။

မီးငှက်သည် ဤတိုက်ပွဲတွင် အခရာ ကျသွားခဲ့သည်။ မီးငှက်သာ လူအိုကြီး၏ အာကာယံမိုးကြိုးမီးတောက်အား မဝါးမြိုခဲ့လျှင် လူအိုကြီးလည်း အတွင်းဒဏ်ရာရလိမ့်မည် မဟုတ်သလို ရန်ကိုင်၏ အလွယ်တကူ သတ်ဖြတ်ခြင်းကိုလည်း ခံရလိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။

တန်ခိုးရှင်ဒုတိယအဆင့် လူအိုကြီး အလွယ်တကူ အသတ်ခံလိုက်ရသည်ကို မြင်သော် ခုန်ဝမ်တုန် မျက်နှာ အရုပ်ဆိုးသွားခဲ့သည်။ ရေခဲနှလုံးသားတောင်ကြားမှ အမျိုးသမီးလည်း အတော်လေးကို ထိတ်လန့်နေမိသည်။

ရန်ကိုင်သည် တန်ခိုးရှင်ပထမအဆင့်သာ ရှိသေးသည့် အတွက် အရမ်းအားကောင်းခြင်း မရှိလောက်ဟု ထင်ခဲ့မိသည်။ ထို့ကြောင့် သူ့အား သူမတို့ဘက်ပါရန် ဖိတ်ခေါ်ခဲ့သော်လည်း သူ့ဆီမှ များများစားစား မျှော်လင့်ထားခြင်း မရှိခဲ့ချေ။ တန်ခိုးရှင် ဒုတိယအဆင့် လူအိုကြီးအား အချိန်ဆွဲထားပေးနိုင်ရုံသာ မျှော်လင့်ခဲ့၏။ ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင်နှင့် ပြုလုပ်ထားသည့် သဘောတူညီချက်အား မရှိသလိုသာ သဘောထားခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း ထိုလူငယ်လေးသည် တန်ခိုးရှင်ပထမအဆင့်သာ ဖြစ်လျက်နှင့် အလွန်အားကောင်းနေလိမ့်မည်ဟု မည်ကဲ့သို့ ထင်ထားခဲ့ပါမည်နည်း။

သို့သော်လည်း သူမထင်ထားသလို ဖြစ်မလာလင့်ကစား အမျိုးသမီး စိတ်ဓါတ်ကျသွားခြင်း မရှိခဲ့၊ ပျော်ပင် ပျော်သွားခဲ့သေးသည်။ ရန်ကိုင်မှ တန်ခိုးရှင်ဒုတိယအဆင့် လူအိုကြီးအား သတ်လိုက်နိုင်သည့်အတွက် သူမတို့အဖွဲ့ အနိုင်ရရန် သေချာသလောက် ရှိသွားလေပြီ။

ထိုကဲ့သို့ တွေးမိလိုက်သည့်နောက် ရန်ကိုင်အား ချက်ချင်း လှမ်းအော်ပြောလိုက်လေသည် “မောင်လေး၊ အစ်မရဲ့ ညီမလေးတွေကို သွားကူပေးပါဦးလား”

“အင်း” ရန်ကိုင် ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး အမျိုးသမီး၏ အလစ်ချောင်းတိုက်ခိုက်မှုကြောင့် ဒဏ်ရာရထားသည့် တန်ခိုးရှင် ပထမအဆင့် ကျင့်ကြံသူဆီသို့ လှည့်လိုက်သည်။

ထိုလူသည် ယခင်ရထားသည့် ဒဏ်ရာကြောင့် ရေခဲနှလုံးသား တောင်ကြားမှ အမျိုးသမီး၏ အဆက်မပြတ် ဖိနှိပ်ခြင်း ခံနေရကာ သူ့ကိုယ်သူ မနိုင့်တနိုင် ကာကွယ်နေခဲ့ရသည်။ တန်ခိုးရှင်ဒုတိယ အဆင့် လူအိုကြီး သေသွားပြီး ရန်ကိုင် သူ့ဘက် လှည့်လာသည်ကို မြင်သော် ထိုကျင့်ကြံသူ ထိတ်လန့်သွား၏။

ထိုစဉ် သတိတစ်ချက် လွတ်သွားသည့်အတွက် ရေခဲနှလုံးသား တောင်ကြားမှ အမျိုးသမီး၏ တိုက်ခိုက်ခြင်း ခံလိုက်ရသည်။ သို့သော် သူ့ကိုယ်သူ အနာခံလျက် ရေခဲနှလုံးသားတောင်ကြားမှ အမျိုးသမီးနှင့် လွတ်ရာကျွတ်ရာသို့ ဆုတ်လျက် ထွက်ပြေးရန် ကြိုးစားတော့လေသည်။

သို့ရာတွင် ရေခဲနှလုံးသားတောင်ကြားမှ အမျိုးသမီးကကော သူ့ကို လွှတ်ပေးမည်လား။ မည်သို့ လွှတ်ပေးနိုင်မည်နည်း။ အမျိုးသမီးသည် ထိုအခွင့်အရေးကို အမိအရဆုပ်ကိုင်လျက် ထိုကျင့်ကြံသူ၏ ကျောပြင်အား လှမ်းတိုက်ခိုက်လိုက်ရာ ထိုလူ၏ ကျောပြင်ထက် ဖြတ်ရှရာကြီး ထွက်ပေါ်လာပြီး ထိုကျင့်ကြံသူလည်း မြေကြီးပေါ်သို့ ပစ်လဲကျသွားလေသည်။

ထိုအမျိုးသမီးသည် ရုပ်ကလေး လှသော်လည်း စိတ်ထားမှာမူ ပြတ်သားလှသည်။ ပြဿနာတစ်ခုအား ရှင်းလင်းရာတွင် အမြစ်မှ ရှင်းထုတ်ရမည့်အကြောင်းကို ကောင်းကောင်း နားလည်ထား၏။ ထို့ကြောင့် နေမီးလျှံဂိုဏ်းမှ ကျင့်ကြံသူ မြေကြီးပေါ်သို့ လဲကျသွားသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ရှေ့သို့ ပြေးတက်သွားပြီး ထိုကျင့်ကြံသူအား တစ်ခါတည်း ပွဲသိမ်းပေးလိုက်လေသည်။

ထိုတိုက်ပွဲနိုင်ပြီးနောက် ရန်ကိုင်နှင့် အကြည့်ချင်း ဖလှယ်လျက် အခြားတစ်ယောက်ဆီသို့ ပျံသန်းသွားလေသည်။

သူတို့ ဦးတည်နေသည်ကား နေမီးလျှံဂိုဏ်းမှ နောက်ထပ် တန်ခိုးရှင်ဒုတိယအဆင့် ကျင့်ကြံသူပင်။ ထို့ကျင့်ကြံသူနှင့် ရေခဲနှလုံးသား တောင်ကြား၏ အမျိုးသမီးကြားမှ တိုက်ပွဲသည် အစပိုင်းတွင် လက်ရည်ညီနေသော်လည်း ရန်ကိုင်နှင့် တန်ခိုးရှင် ပထမအဆင့် အမျိုးသမီးတို့၏ ဝင်ရောက်လာမှုကြောင့် တစ်ဆစ်ချိုး ပြောင်းလဲသွားခဲ့လေသည်။

သုံးယောက်တစ်ယောက် ဖြစ်လာသည့်အခါ နေမီးလျှံ ဂိုဏ်းမှ အမျိုးသမီးလည်း တောင့်မခံနိုင်တော့ချေ။ အသက် သုံးရှိုက်စာအတွင်း ရေခဲတောင်ကြားမှ အမျိုးသမီးနှစ်ဦး၏ ပူးပေါင်းသတ်ဖြတ်ခြင်း ခံလိုက်ရလေသည်။

နေမီးလျှံတိုက်ပွဲမှ တန်ခိုးရှင်ဒုတိယအဆင့် အလွယ်တကူ အသတ်ခံလိုက်ရသည့်အတွက် တိုက်ပွဲအလှည့်အပြောင်းသည် အားလုံး ထင်ထားသည်ထက် လျင်မြန်စွာ ဖြစ်သွားခဲ့သည်။ ထိုကဲ့သို့ ပြောင်းလဲသွားခြင်းတွင် ရန်ကိုင်သည် အခရာကျသည်ဟု ဆိုရမည်။ ရန်ကိုင်ကြောင့်သာ မဟုတ်လျှင် ရေခဲနှလုံးသား တောင်ကြားမှ အမျိုးသမီးတို့အဖို့ ယခုကဲ့သို့ တိုက်ပွဲအား မြန်မြန် အပြီးသတ်နိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်ဘဲ အခပ်မသင့်လျှင် သူတို့ပင် ပြန်ရှုံးသွားနိုင်ပေသည်။ ယခု နေမီးလျှံဂိုဏ်း အဖွဲ့တွင် ခုန်ဝမ်တုန် တစ်ယောက်သာ ကျန်တော့ပေသည်။

အခြေအနေ မဟန်တော့သည်ကို မြင်သော် ခုန်ဝမ်တုန်သည် နောက်ဆုံးတစ်ကြိမ် ဒေါသတကြီး အော်ဟစ်လိုက်လေသည် “မိန်းမပျက်မ၊ ဒီအဖေ ဒီနေ့ကိစ္စကို ကျိန်းသေ မမေ့ဘူး”

ပြောပြီးသည်နှင့် ဟန်တစ်ချက်ပြလျက် သူ့တစ်ကိုယ်လုံးအား မီးတောက်များဖြင့် ဝန်းရံလျက် မယုံကြည်နိုင်စရာ အမြန်နှုန်းဖြင့် တိုက်ပွဲမှ ထွက်ပြေးတော့လေသည်။

ခုန်ဝမ်တုန်မှ ရုတ်တရက်ကြီး ထွက်ပြေးသွားသည့်အတွက် အမျိုးသမီး တစ်ချက် သတိလွတ်သွားခဲ့သည်။ သူမ သတိ ပြန်ဝင်လာသည့်အချိန်တွင် ခုန်ဝမ်တုန်မှာ မိုင်ပေါင်းများစွာ အကွာသို့ ရောက်နေခဲ့လေပြီ။ ခုန်ဝမ်တုန် သူ့လူများ ခေါ်လာပြီး ပြန်လာမည်ကို သူမ မည်ကဲ့သို့ ခွင့်ပြုနိုင်မည်နည်း။ ထို့ကြောင့် အလျင်အမြန် အော်ပြောလိုက်လေသည် “သူ့ကိုတား”

သူမ အော်သံကိုကြားသည်နှင့် ရေခဲနှလုံးသားတောင်ကြားမှ အမျိုးသမီး နှစ်ဦးစလုံး လှုပ်ရှားလိုက်ကြသော်လည်း ရန်ကိုင်ကမူ ကျောက်ရုပ်ကြီးနှယ်သာ ရပ်နေခဲ့သည်။

ခုန်ဝမ်တုန် လွတ်သွားသွား၊ မသွားသွား သူ့ကိစ္စ မဟုတ်ချေ။ နေမီးလျှံဂိုဏ်းသည် အခြား ကြယ်တစ်လုံးပေါ်တွင် ရှိသဖြင့် ခုန်ဝမ်တုန် လွတ်သွားလျှင်ပင် သူ့အတွက် ဘာပြဿနာမှ မရှိပေ။ ထို့ကြောင့် ခုန်ဝမ်တုန် ထွက်သွားသည်ကို ဂရုမစိုက်၊ သူဂရုစိုက်သည်ကား လိုဏ်ဂူထဲရှိ ရတနာများပင်။ လိုဏ်ဂူအား ကာရံထားသည့် အရံအတားကိုသာ ဖျက်စီးနိုင်မည်ဆိုပါက အထဲရှိ ရတနာများကို ရယူနိုင်ပေပြီ။ ရတနာများကို ယူပြီးသွားလျှင် ဤနေရာမှ အေးအေးဆေးဆေး ထွက်သွားနိုင်လေပြီ။

ရန်ကိုင် တုတ်တုတ်မျှ မလှုပ်သည်ကို မြင်သော် အမျိုးသမီး အနည်းငယ် ပျာယာခတ်သွားသည်။ ထို့ကြောင့် ချက်ချင်းပဲ လှမ်း၍ အော်ပြောလိုက်လေသည် “ခုန်ဝမ်တုန်မှာလည်း အာယာယံ မိုးကြိုးမီးတောက်တစ်ခု ရှိတယ်နော်။ ရှင်သူ့ကို သတ်နိုင်ရင် ရှင့်မီးငှက်ကို အဲ့မီးတောက် စုပ်ယူခိုင်းလို့ရတယ်”

အမျိုးသမီးသည် တကယ်ပါးသည့်လူပင်။

“တကယ်လား” ရန်ကိုင် သူမအား မယုံသင်္ကာဖြင့် လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ အာကာယံမိုးကြိုးမီးတောက်ကဲ့သို့ အတော်လေးကိုမှ အားကောင်းသည့် မီးတောက်မျိုး တန်ခိုးရှင် ဒုတိယအဆင့် လူအိုကြီးတွင်သာ မဟုတ်ဘဲ ခုန်ဝမ်တုန်တွင်ပါ ရှိနေသည့်အား အချက်အား သူအနည်းငယ် သံသယဖြစ်မိ၏။ ထိုကဲ့သို့ အားကောင်းသော မီးတောက်မျိုးသည် အဘယ်ကြောင့် လူတစ်ဦးမကဆီတွင် ရှိနေရလေသနည်း။

“အစ်မဘာလို့ မောင်လေးကို လိမ်ရမှာလဲ။ ဒီအကြောင်းကို နောက်မှ အသေးစိတ်ရှင်းပြမယ်။ ဒါပေမယ့် ခုန်ဝမ်တုန်မှာ မိုးကြိုးမီးတောက်ရှိတယ်ဆိုတာ ငါတကယ် ပြောနေတာ၊ လိမ်နေတာမဟုတ်ဘူး” ရန်ကိုင် စိတ်ဝင်စားသွားသည်ကို မြင်သော် သူမ၏ အထင် မှန်သွားပြီမှန်း အမျိုးသမီး သိလိုက်သည်။

“အဲ့လိုဆိုရင် သူ့ကို အလွတ်ပေးလို့ မဖြစ်တော့ဘူး” ရန်ကိုင်၏ ပုံရိပ်သည် ရပ်နေရာမှ ချက်ချင်း ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့ပြီး ပြန်ပေါ်လာသည့်အခါ မိုင်ပေါင်းများစွာအကွာသို့ ရောက်နေခဲ့လေပြီ။

ထိုအခြင်းအရာကို မြင်လိုက်သည့်အခါ အမျိုးသမီး ခေါင်းဆောင်၏ မျက်လုံး မှေးစဉ်းသွားခဲ့သည်။ သူမ၏ ကျင့်ကြံခြင်းနှင့်ပင် ရန်ကိုင် မည်ကဲ့သို့သော ပညာရပ်အား သုံးသွားသလဲ ဆိုသည်ကို မမြင်လိုက်ပေ။

သူမ မမြင်လိုက်သည်မှာလည်း အံ့အားသင့်စရာတော့မဟုတ်၊ ရန်ကိုင် အသုံးပြုသွားသည်မှာ လေဟာနယ်စွမ်းအား ဖြစ်နေသည်ကိုး။ ကောင်းကင်တိုက်ပွဲ အစည်းအရုံးမှ မိုရှောင်ရှန်း ကဲ့သို့ လေဟာနယ်စွမ်းအားကို ကျင့်ကြံထားသည့် လူသာ ရန်ကိုင်၏ လှုပ်ရှားမှုကို တွေ့မြင်နိုင်ပေလိမ့်မည်။

လေဟာနယ်စွမ်းအင်အား နည်းနည်းလောက် ထုတ်သုံးရုံဖြင့် မီတာရာပေါင်းများစွာအကွာသို့ ရန်ကိုင် ခုန်ကျော်သွားနိုင်သည်။ ထိုနည်းလမ်းသည် ဟင်းလင်းပြင်အား ဆုတ်ဖြဲသည့် နည်းလမ်းဖြင့် မယှဉ်နိုင်သည့်တိုင် ပြုလုပ်ရန် မလွယ်ကူသော နည်းလမ်းတစ်ရပ် ဖြစ်သည်။ ထိုနည်းလမ်းကို အသုံးပြုရန် လေဟာနယ်စွမ်းအားကို ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင် ထိန်းချုပ်တတ်နိုင်ရန် လိုအပ်သည်။ ထို့ပြင် ထိုနည်းလမ်းသည် ဟင်းလင်းပြင်အား ဆုတ်ဖြဲခြင်း နည်းလမ်း ကဲ့သို့ ပတ်ဝန်းကျင်အား သိပ်ပြီး အနှောင့်အယှတ် မဖြစ်စေပေ။

ခုန်ဝမ်တုန်သည် မြန်သော်လည်း တည်နေရာအား ခုန်ကျော်သွားနေသည့် ရန်ကိုင်၏ အမြန်နှုန်းအား မည်ကဲ့သို့ ယှဉ်နိုင်မည်နည်း။

အချိန်အနည်းငယ်အတွင်း ခုန်ဝမ်တုန်၏ ရှေ့သို့ ရန်ကိုင် ရောက်သွားခဲ့သည်။ ရောက်သည်နှင့် သူ့လက်ကို ဝှေ့ရမ်း၍ နတ်ဆိုးမီးတောက်ငှက်များကို ပစ်လွှတ်လိုက်လေသည်။

“ငါ့လမ်းကဖယ်စမ်း ကောင်လေး” ရန်ကိုင် သူ့လမ်းတွင် ပိတ်နေသည်ကို မြင်သော် သူ့မှော်ရတနာဖြစ်သော ဓါးရှည်ကို ထုတ်ကာ ထိုထဲသို့ သူတော်စင်ချီထည့်သွင်း၍ ဝှေ့ချလိုက်၏။

မီတာတစ်ရာမျှ ရှည်လျားသော ဓါးလှိုင်းကြီးတစ်လှိုင်း ရန်ကိုင်ဆီသို့ ရပ်တန့်မရသော အရှိန်အဟုန်ဖြင့် တစ်ဟုန်ထိုး တိုးဝင်လာခဲ့လေသည်။

ရန်ကိုင် ပစ်လွှတ်လိုက်သည့် နတ်ဆိုးမီးတောက်ငှက်များ အားလုံး လွင့်စင်ထွက်ကုန်ကြရသည်။ ထိုကဲ့သို့ အားကောင်းသည့် တိုက်ခိုက်မှုကို ရန်ကိုင်လည်း ပေါ့တန်တန် သဘောမထားရဲချေ။ ချက်ချင်းပဲ ခရမ်းရောင်ဒိုင်းကို ဆင့်ခေါ်လိုက်ပြီး သဲမုန်တိုင်း စွမ်းရည်ကို အသက်သွင်းလိုက်သည်။

ဘုန်းဆိုသော ပေါက်ကွဲသံကြီးနှင့်အတူ လေနှင့်သဲတို့ လွင့်စင်ထွက်ကုန်ကာ ဓါးလှိုင်းလည်း ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့ရသည်။ ရန်ကိုင် ဖန်တီးထားသည့် သဲမုန်တိုင်းပေါ်တွင် ဖြတ်ရာကြီးတစ်ခု ကျန်ရစ်နေခဲ့လေသည်။

“တန်ခိုးရှင် အထွဋ်အထိပ်အဆင့် အကာအကွယ် မှော်ရတနာလား” ခုန်ဝမ်တုန် မျက်လုံးမှေးစဉ်းသွားပြီး အလန့်တကြား ဆိုလိုက်သည်။

“နင်ကျူးလွန်ခဲ့တဲ့ အပြစ်တွေအတွက် ကောင်းကင်က အပြစ်ပေးမှာ ဆိုပေမယ့် ငါကတော့ စောင့်မနေနိုင်တော့ဘူး။ ဒီနေ့ပဲ ကောင်းကင်အစား နင့်ကို အပြစ်ပေးမယ်။ ဒီနေ့က နင့်သေနေ့ပဲ” ခုန်ဝမ်တုန်၏ နောက်မှ ပျော့ပျောင်းပျောင်း အော်ပြောသံတစ်သံ ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။

သူမ၏ အမြန်နှုန်းသည် ရန်ကိုင်ထက် နိမ့်ကျသော်လည်း ရန်ကိုင်မှ ခုန်ဝမ်တုန်အား မပြေးနိုင်အောင် တားထားသဖြင့် သူမလည်း ခုန်ဝမ်တုန်နောက်သို့ လိုက်မှီလာခဲ့လေသည်။ လက်ရှိ အခြေအနေကို မြင်ပြီးနောက် ရေခဲနှလုံးတောင်ကြားအဖွဲ့၏ ခေါင်းဆောင်အမျိုးသမီး ပျော်သွားခဲ့သည်။ ချက်ချင်းပဲ သူမ၏ တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် နှလုံးကြွေဗုံကို ဆင့်လိုက်ပြီး စတင် တီးခတ်တော့လေသည်။

မမြင်နိုင်သော လှိုင်းများ ဗုံကိုဗဟိုပြု၍ အဘက်ဘက်သို့ ပျံ့လွင့်လာခဲ့သည်။ ဗုံသံမှာ တိုးလျသော်ငြား ကြားလိုက်သည့် အချိန်တွင် လူတိုင်းအား နှလုံးခုန်သံ မြန်ဆန်သွားစေနိုင်ပေ၏။

ထိုမျှနှင့်ပင် အဆုံးမသတ်သေးပေ။ အမျိုးသမီးသည် သူမ၏ ကျောက်စိမ်းလက်အစုံဖြင့် နှလုံးကြွေဗုံအား ဆက်လက်၍ တီးခတ်နေလေသည်။ သို့သော်လည်း တီးခတ်နေသည်နှင့် အမျှ သူမ၏ မျက်နှာမှာ ဖြူလျော်သည်ထက် ဖြူလျော်လာခဲ့သလို ဗုံသံမှာလည်း ကျယ်သည်ထက် ကျယ်လောင်လာခဲ့သည်။

ထိုဗုံသံသည် ခုန်ဝမ်တုန်ကိုသာမက ရန်ကိုင်၏ နားစည်ကိုပါ လာရောက် ရိုက်ခတ်နေခဲ့သည်။

အဆက်မပြတ် လာရောက် ရိုက်ခတ်နေသော ဗုံသံကြောင့် ရန်ကိုင်၏ မျက်လုံးများ နီရဲလာပြီး သူ့မျက်နှာတစ်ပြင်လုံး သွေးရောင်သန်းလာခဲ့သည်။ ခန္ဓာကိုယ်အနှံ့တွင် ရှိနေသော သွေးများအားလုံး သူ့ခေါင်းထဲ ဆောင့်တက်လာသလို ခံစားနေရ၏။ တဖြည်းဖြည်း သည်းခံရခက်လာသည့် အဆုံးတွင် သူတို့ဆီသို့ ချဉ်းကပ်လာနေသော အမျိုးသမီးအား အေးစက်စက် အကြည့်ဖြင့် စိုက်ကြည့်လိုက်လေသည်။

မီတာပေါင်းများစွာ ဝေးကွာနေသည့်တိုင် ရန်ကိုင်၏ အေးစက်စက် အကြည့်ကြောင့် အမျိုးသမီး တစ်ကိုယ်လုံး မသိမသာ တုန်ရီသွားခဲ့ပြီး ဗုံတီးလက်သည့်လည်း တဒင်္ဂတာ ရပ်တန့်သွားမိခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း ခဏအကြာတွင် ဗုံကို ပြန်တီးလေသည်။ ယခုတစ်ကြိမ်မူ ဗုံသံသည် ရန်ကိုင်ကိုပါ လာရောက်ရိုက်ခတ်နေသေးသော်ငြား ယခင်ကကဲ့သို့ ပြင်းထန်ခြင်း မရှိတော့ချေ။

အပြန်အလှန် အနေဖြင့် ခုန်ဝမ်တုန် ခံစားနေရသည့် ခံစားချက်သည် အကြီးအကျယ် မြင့်တက်သွားခဲ့သည်။ တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် မှော်ရတနာ ဆိုသည့်အတိုင်းပင်။ အမျိုးသမီး အနေဖြင့် ထိုရတနာအား အပြီးထိ မသန့်စင်ရသေးဘဲ တစ်ဝက်လောက်သာ သန့်စင်ရသေးသော်ငြား ထိုမျှနှင့်ပင် ခုန်ဝမ်တုန် အနေဖြင့် ဗုံ၏ စွမ်းအားကို ခုခံရန် ခက်ခဲနေခဲ့သည်။

မကြာမီ ခုန်ဝမ်တုန်၏ ဒွါရခုနှစ်ပေါက်မှ သွေးများ စီးကျလာခဲ့သည်။ သူ့အရှိန်အဝါလည်း ပရမ်းပတာ ဖြစ်လာပြီး ထွားကြိုင်းကြိုင်း သူ့ခန္ဓာကိုယ်ပင် စတင် တုန်ရီလာခဲ့သည်။

နှလုံးကြွေဗုံကြောင့် ခုန်ဝမ်တုန် အကြပ်ရိုက်နေချိန် ရန်ကိုင်သည် လေဟာနယ်ဓါးသွားနှင့် ရွှေရောင်သွေးမျှင်တို့ ရောပါနေသည့် နတ်ဆိုးမီးတောက်များအား ခုန်ဝမ်တုန်ဆီသို့ လှမ်းပစ်လိုက်လေသည်။

တစ်ချိန်တည်းတွင် မီးငှက်ကိုလည်း ခုန်ဝမ်တုန်အား တိုက်ခိုက်ရန် အမိန့်ပေးလိုက်သည်။

Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၄၅၀)

ခုန်ဝမ်တုန်သည် ရေခဲနှလုံးသားတောင်ကြားမှ အမျိုးသမီးခေါင်းဆောင်ကဲ့သို့ အားကောင်းသော်လည်း (၄)ယောက်(၁)ယောက် ရင်ဆိုင်ရသည့်အခါ သူလည်း အားမတန် မာန်လျော့ရတော့သည်။ ယခင်ကဲ့သို့ တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နှင့် မတိုက်ခိုက်နိုင်တော့ဘဲ ပျာယာခတ်လာရ၏။ ထို့အပြင် တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် မှော်ရတနာပါ ပါလာသည့်အခါ သူမည်မျှပင် သန်မာစေကာမူ လုံးဝကို ပြန်မတိုက်နိုင် ဖြစ်သွားတော့၏။

အမွှေးတိုင်တစ်ချောင်းစာမျှကြာအောင် ခုခံပြီးနောက်တွင် ရန်ကိုင်တို့ လေးယောက်လက်၌ သေဆုံးသွားခဲ့ရလေသည်။

ရေခဲနှလုံးသားတောင်ကြားမှ အမျိုးသမီး ‌ပြောသကဲ့သို့ပင် ခုန်ဝမ်တုန်တွင် တန်ခိုးရှင်ဒုတိယလူအိုကြီးကဲ့သို့ပင် အာကာယံ မိုးကြိုးမီးတောက် ရှိနေခဲ့သည်။ ခုန်ဝမ်တုန်၏ မီးတောက်သည် အနက်နီရောင်တောက်နေပြီး အနက်ရောင်လျှပ်စီးလျှပ်နွယ်များ လက်နေခဲ့သည်။

ခုန်ဝမ်တုန် သေသွားပြီးနောက်၌ ထိုအာကာယုံ မိုးကြိုးမီးတောက်သည် မီးငှက်၏ ဝါးမြိုခြင်း ခံလိုက်ရလေသည်။

တိုက်ပွဲပြီးသွားသည့်အခါ ဝေစုများကို ခွဲဝေရမည့် အလှည့် ရောက်လာခဲ့သည်။ လက်ရှိ လူလေးယောက်ရှိပြီး သိုလှောင်လက်စွပ် လေးကွင်း ရှိနေခဲ့သည်။ ရန်ကိုင်သည် မည်သူ့ကိုမှ အားနာမနေဘဲ ခုန်ဝမ်တုန်၏ လက်စွပ်ကို ကောက်ယူလိုက်ပြီး ကျန်လက်စွပ်သုံးကွင်းကို ရေခဲနှလုံးသား တောင်ကြားမှ အမျိုးသမီးများအတွက် ချန်ထားပေလိုက်သည်။

အမျိုးသမီးခေါင်းဆောင်သည် ရန်ကိုင်၏ လုပ်ရပ်နှင့် ပက်သက်၍ အနည်းငယ် မကျေမနပ် ဖြစ်သွားခဲ့သော်လည်း ဘာမှတော့ မပြောခဲ့ချေ။ ရန်ကိုင်ကြောင့် မဟုတ်ခဲ့လျှင် သူမတို့ သုံးယောက်စလုံး ယခုကဲ့သို့ အခွင့်အရေးများ ရနိုင်မည် မဟုတ်ပေ။

အာကာယံမိုးကြိုးမီးတောက် နှစ်ခုကို ဝါးမြိုပြီးနောက်တွင် မီးငှက်သည် ပျော်ရွှင်စွာအော်မြည်လျက် ရန်ကိုင်၏ ခေါင်းထက်၌ ရစ်ဝဲပျံသန်းနေလေသည်။

မီးငှက်ဆီ လှမ်းကြည့်လိုက်သည့်အခိုက် အမျိုးသမီး၏ မျက်လုံးထဲ ထိတ်လန့်ရိပ်တို့ ဖြတ်ပြေးသွားခဲ့သည်။ ရန်ကိုင်၏ စွမ်းရည်များအကြောင်းကို သေချာ လေလာခွင့်မရခဲ့သော်ငြား မီးငှက်ဆီမှ ထွက်ပေါ်နေသော စွမ်းအင် အရှိန်အဝါအရပင် အတော်လေး ထိတ်လန့်ဖွယ်ကောင်းနေလေပြီ။

ဒီမီးငှက် တန်ခိုးရှင်တတိယအဆင့်ကိုတောင် ယှဉ်လို့ရတယ် အမျိုးသမီး၏ ရင်ထဲ ကြိတ်တွေးလိုက်သည်။

“အခုလို ကူညီပေးတဲ့အတွက် မောင်လေးကို ကျေဇူး အရမ်းတင်တယ်သိလား။ မောင်လေးကြောင့်သာ မဟုတ်ရင် အဲ့ကောင်တွေကို သတ်လိုက်နိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး” အမျိုးသမီးက တောက်ပစွာပြုံးလျက် ရန်ကိုင်အား ကျေးဇူးတင်လိုက်သည်။

ရန်ကိုင်ကလည်း ယဲ့ယဲ့လေးပြုံးလျက် ဝတ်ကျေတမ်းကျေ ပြန်ပြောလိုက်သည် “အဲ့လိုမျိုးတွေ လုပ်နေစရာ မလိုပါဘူး။ ကျုပ်တို့က အကျိုးတူ ပူးပေါင်းထားကြတာပဲကို ကျုပ်အလုပ် ကျုပ်လုပ်ရမှာပေါ့။ ပြီးတော့ သူကပဲ ကျုပ်ကို အရင် တိုက်တာလေ”

ထိုအမျိုးသမီးသည် နှလုံးကြွေဗုံနှင့် သူအား ပစ်မှတ်ထားခဲ့သော်ငြား ရန်ကိုင် အနေဖြင့် ထိုကိစ္စအပေါ် ထိုင်မကျေမနပ် ဖြစ်နေလိုစိတ် မရှိသေးပေ။

သူမတွင် ရှိနေသည့် နှလုံးကြွေဗုံသည် ရင်ဆိုင်ရန် အတော်လေး ခက်မည့် မှော်ရတနာတစ်ခု ဖြစ်သည့်အတွက် ဖြစ်နိုင်လျှင် သူမအား သွားပြဿနာ မရှာချင်သေးပေ။ ဤနေရာရှိ ကိစ္စကို မြန်မြန် အပြီးဖြတ်ပြီး ဧကရာဇ်ဥယျာဉ် နန်းတော်ဆီသို့သာ မြန်မြန် သွားချင်နေမိသည်။

သို့သော်လည်း အမျိုးသမီးအနေဖြင့် သူမ ‌ပေးထားသည့် ကတိကို မဖျက်ရအောင် သူ့ဘက်ကလည်း နည်းနည်းလောက် ဟိန်ဟန်ပြမှ ဖြစ်ပေမည်။ ထို့ကြောင့် မီးငှက်အား ပြန်မခေါ်ဘဲ အပြင်တွင် ခေါ်ထားခြင်း ဖြစ်သည်။

“ဟုတ်သားပဲ၊ နေမီးလျှံဂိုဏ်းသားတွေမှာ ဘာလို့ အဲ့အာကာယံ မိုးကြိုးမီးတောက်တွေ ရှိနေတာလဲ အစ်မ ရှင်းပြပေးလို့ ရမလား” ရန်ကိုင်က မေးလိုက်သည်။

“မောင်လေးက အဲ့ကိစ္စကို စိတ်ဝင်စားနေတုန်းလား” အမျိုးသမီးသည် ပြုံးလျက် သူမသိထားသမျှ အကြောင်းစုံကို မဖုံးမကွယ် ရှင်းပြလိုက်လေသည် “တကယ်‌တော့ သူတို့ဂိုဏ်းမှာ အဲ့ကျင့်စဉ်ကို ကျင့်ကြံထားတာ သူတို့ နှစ်ယောက်တည်း မဟုတ်ဘူး။ တော်တော်များများ ကျင့်ကြံထားတယ်။ သူတို့ဂိုဏ်းက အားကောင်းတယ် ဆိုတဲ့ လူအများစုက အဲ့ကျင့်စဉ်ကို ကျင့်ထားတဲ့ လူတွေချည်းပဲ။ ဒါပေမယ့် မိုးကြိုးမီးတောက်ရဲ့ စွမ်းအားကတော့ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် မတူဘူးပေါ့”

“အို၊ အဲ့ဒါကို သူတို့ ဘယ်လိုကျင့်ကြံတာလဲ” ရန်ကိုင် အလွန် စိတ်ဝင်စားထားသည်။ ထိုမီးတောက်သည် မီးငှက်အတွက် အလွန် အကျိုးရှိသည့်အတွက် ထိုမီးတောက်ကို သူလိုချင်ပေသည်။ သို့သော် လက်ရှိ နေမီးလျှံဂိုဏ်းသား လေးယောက်တွင် တန်ခိုးရှင် ဒုတိယအဆင့် လူအိုကြီးနှင့် ခုန်ဝမ်တုန်သည်သာ မိုးကြိုး မီးတောက်ကို ပိုင်ဆိုင်ထားကြသည်။

“ရှင်းပါတယ်။ သူတို့ဂိုဏ်းမှာရှိတဲ့ ကောင်းကင်မိုးကြိုး မီးတောက်ကို အခြေခံပြီးတော့ ကျင့်ကြတာပေါ့။ သူတို့ရဲ့ လျှို့ဝှက်ကျင့်စဉ် တစ်ခုခုကိုသုံးပြီး အဲ့မီးတောက်အကူအညီနဲ့ အာကာယံမိုးကြိုးမီးတောက်ကို ဖန်တီးထားတာ။ သူတို့ဂိုဏ်းက အထက်ပိုင်း အကြီးအကဲတွေ အကုန်လုံးမှာ အဲ့မိုးကြိုးမီးတောက် ရှိတယ်” အမျိုးသမီးက ရှင်းပြလိုက်လေသည် “မောင်လေး ဒီအကြောင်းကို မသိဘူးဆိုတော့ မောင်လေးက လှိုင်းနီကြယ်က မဟုတ်လို့လား”

“မဟုတ်ဘူး” ရန်ကိုင်လည်း အမှန်အတိုင်းပဲ ပြန်ပြောလိုက်၏ “အဲ့လိုဆိုရင် ကောင်းကင်မိုးကြိုးမီးတောက်…”

နာမည်လေးသာ ပြောင်းလဲသွားခြင်း ဖြစ်သော်ငြား စွမ်းအားမှာမူ လုံးဝ ကွာခြားပေသည်။ အားကာယံမိုးကြိုး မီးတောက်သည် ကောင်းကင်မိုးကြိုးမီးတောက်၏ အကူအညီကို သုံး၍ ဖန်တီးထားသော မီးတောက်တစ်ခုသက်သက်သာ ဖြစ်သည်။ သူ့မီးငှက်သာ ထိုကောင်းကင်မိုးကြိုးမီးတောက်အား ဝါးမြိုနိုင်ခဲ့လျှင် မည်မျှပင် အကျိုးရှိလိုက်လေမည်နည်း။

ရန်ကိုင်ခေါင်းထဲ ထိုအတွေးတစ်ချက် ဖြတ်ပြေးသွားခဲ့သည်။

သို့သော်လည်း လောလောဆယ် အနေဖြင့် သူတွင် ထိုကဲ့သို့ လုပ်နိုင်စွမ်း မရှိသေးပေ။

လှိုင်းနီကြယ်သည် ကျယ်ပြန်လှသော ကြယ်စီရင်စုထဲ၌ တည်ရှိသော ကြယ်ပေါင်းများစွာအနက်မှ တစ်လုံး ဖြစ်သည်။ ထိုကြယ်ဆီသို့ မည်သည့်အကြောင်းအရင်းမှ မရှိဘဲ ဘာကြောင့် သွားရမည်နည်း။ ကြယ်တစ်လုံးနှင့် တစ်လုံးသည် နီးလှသည် မဟုတ်။ ထို့အပြင် ခုန်ဝမ်တုန်၏ ခွန်အားအရ ထိုဂိုဏ်းအား ဦးဆောင် အုပ်ချုပ်နေသည့်လူမှာ အနည်းဆုံး တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက် ဖြစ်ပေလိမ့်မည်။ သူ့လက်ရှိ ခွန်အားဖြင့် တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် တစ်ယောက်ကို မည်ကဲ့သို့ သွား၍ စိန်ခေါ်နိုင်မည်နည်း။

“ထားလိုက်တော့” ရန်ကိုင် ပြုံးလိုက်ပြီး ခေါင်းစဉ်ပြောင်းလိုက်လေသည် “ကျုပ်တို့ အဲ့ထဲ ဝင်ကြတော့မလားအစ်မ၊ အထဲမှာ ပစ္စည်းကောင်းတွေ အများကြီး ရှိမှာ ကျိန်းသေတယ်”

“သေချာတာပေါ့” အမျိုးသမီး မျက်ခုံး အနည်းငယ် ကြုတ်သွားခဲ့သည်။ သူမစိတ်ထဲ သိပ်၍ မသထာသော်လည်း ကတိပေးပြီးသွားပြီ ဖြစ်သဖြင့် ကတိပြန်ဖျက်၍ မရတော့ပေ။

အစကမူ ရန်ကိုင် သိပ်အားကောင်းဘူး ထင်သဖြင့်သာ ထိုကဲ့သို့ ကတိပေးလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ တိုက်ပွဲပြီးသွားလျှင် သူမ မည်ကဲ့သို့ ကတိပေးထားသည် ဖြစ်ပါစေ၊ ရန်ကိုင် အနေဖြင့် သူမ စီမံသည့်အတိုင်းသာ လိုက်နာရလိမ့်မည်ဟု ထင်ခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း ရန်ကိုင် ထိုမျှ အားကောင်းလိမ့်မည်မှန်း သူမ မည်ကဲ့သို့ သိခဲ့ပါမည်နည်း။

ထိုကောင်လေးသည် သူမ အနိုင်ကျင့်ချင်တိုင်း ကျင့်လို့ ရသော ငချွတ်လေးတစ်ကောင် မဟုတ်ချေ။ မဟုတ်လျှင် သူ့မအား ခြိမ်းခြောက်ရန်အတွက် သူ့မီးငှက်အား အပြင်သို့ ခေါ်ထားမည် မဟုတ်ချေ။

ဤအခြေအနေထိ ရောက်လာမှဖြင့်တော့ ပြောထားသည့် အတိုင်း လုပ်ရုံသာ ရှိတော့လေသည်။ ပြဿနာများကို ထပ်မလိုချင်တော့သည့်အတွက် ဘာမှ ပြောမနေတော့ဘဲ တောင်ကြားထဲသို့သာ ဝင်သွားလိုက်လေတော့သည်။

ကျန်အမျိုးသမီး နှစ်ယောက်လည်း သူမနောက်မှ အနီးကပ် လိုက်လာခဲ့သည်။

မကြာမီ ရန်ကိုင်တို့ လေးယောက်သည် တောင်ကြားအား ဖုံးကွယ်ထားသော အကာအရ့ရှေ့သို့ ရောက်လာခဲ့သည်။

အကာအရံသည် ယခင်ကကဲ့သို့ အနည်းငယ် တွန့်လိမ်လျက် တဖျက်ဖျက် လင်းလက်နေပေသည်။ သူမရောက်ခင်ကတည်းက အရံအတား တိုက်ခိုက်ထားခံရသည်မှာ သေချာသည်။

“မောင်လေး အစီအရင်တွေကို ဖျက်စီးတာကျွမ်းလား” ရေခဲနှလုံးသားတောင်ကြားကို ဦးဆောင်လာသည့် ခေါင်းဆောင် အမျိုးသမီးက ရန်ကိုင်ဘက်သို့လှည့်၍ မေးလိုက်သည်။

“ဟင့်အင်း” ရန်ကိုင် ပြတ်ပြတ်သားသား ခေါင်းခါလိုက်သည်။ သူ့နေရာတွင်သာ ယန်ယန်သာ ဆိုပါက ဤအစီအရင်ကို အသက် တစ်ဆယ်ရှိုက်စာအတွင်း ဖျက်စီးနိုင်ပေလိမ့်မည် ဖြစ်သော်လည်း သူသည် ယန်ယန် မဟုတ်ချေ။

ရန်ကိုင် ပုံစံကိုမြင်သော် အမျိုးသမီး ရယ်မိသွားသည်။ ထို့နောက် ခေါင်းတခါခါဖြင့် ပြောလိုက်လေသည် “အစ်မတို့ သုံးယောက်ထဲမှာလည်း အစီအရင် ဖျက်စီးတတ်တဲ့လူ မပါတော့ အကြမ်းနည်းသုံးပြီး ဖျက်စီးရတော့မှာပေါ့”

ပြောပြီးသည်နှင့် ကျောက်စိမ်းဖြူသားနှင့် ထုလုပ်ထားသည့်နှယ် ချောမွတ်တောက်ပြောင်နေသော ဓါးရှည်တစ်ချောင်းကို ထုတ်လိုက်၏။ ထို့နောက် ဓါးရှည်ထဲသို့ သူတော်စင်ချီ ထည့်သွင်း၍ အရံအတားကို တိုက်ခိုက်လေသည်။ ကျန်အမျိုးသမီး နှစ်ယောက်လည်း သူမကဲ့သို့ပင် လိုက်လုပ်ကြသည်။

သူမတို့ သုံးယောက်ပင် တိုက်ခိုက်နေသဖြင့် ရန်ကိုင်လည်း ငြိမ်နေ၍ မဖြစ်တော့ပေ။ သို့သော်လည်း ကျန်းသုံးယောက်ကဲ့သို့ မည်သည့် မှော်ရတနာကိုမှ အသုံးပြုခြင်း မရှိပေ။ သူ့တွင် ရှိသည့် တိုက်ခိုက်ရေး မှော်ရတနာဆို၍ နဂါးစိမ်းဓါးသာ ရှိသည်။ သို့သော် ထိုဓါးသည် လူရှေ့သူရှေ့ ထုတ်ပြလို့ ကောင်းသည့် ရတနာတစ်ခု မဟုတ်ချေ။

ထို့ကြောင့် နတ်ဆိုးမီးတောက်ကို သုံးပြီးတော့သာ အရံအတားကို တိုက်ခိုက်ရတော့သည်။ ရန်ကိုင်သည် နတ်ဆိုး မီးတောက်အား အပူတစ်လှည့်၊ အအေးတစ်လှည့် ပြောင်းလျက် အရံအတားကို တိုက်ခိုက်နေခဲ့လေသည်။ ထို့အတွက်ကြောင့် သူထုတ်ဖော်သည့် စွမ်းအားသည် မည်သည့် အမျိုးသမီးထက်မှ နိမ့်ကျနေခြင်း မရှိခဲ့ပေ။

အရံအတား မည်မျှပင် အားကောင်းစေကာမူ အဆက်မပြတ် တိုက်ခိုက်ခံရသည့် ဒဏ်ကိုတော့ ခုခံနိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။ အရံအတား တည်ရှိနေခဲ့နေသည်မှာ နှစ်ပေါင်းများစွာ ကြာနေပြီ ဖြစ်သလို ၎င်းအား အားဖြည့်ပေးနေသည့် အရာလည်း မရှိသည့် အတွက်ကြောင့် နေ့တစ်ဝက်မျှ ကြာပြီးနောက်တွင် ရန်ကိုင်တို့ လေးယောက်ပေါင်း၏ တိုက်ခိုက်မှုအောက်၌ ပျက်စီးသွားခဲ့လေ၏။

အရံအတားအား တိုက်ခိုက်နေသည့် အတောအတွင်း ရေခဲနှလုံးသားတောင်ကြားမှ အမျိုးသမီး သုံးယောက်သည် လူသစ်များ ထပ်ရောက်လာမည်ကို စိုးရိမ်နေသည့်အလား ရင်တမမ ဖြစ်နေခဲ့ကြသည်။ နောက်ဆုံး အရံအတား ပျက်စီး သွားသည့်အခါမှသာ သူတို့ သုံးယောက် သက်ပြင်းချနိုင်၏။ တစ်ချက်ကြည့်ကြည့်လိုက်ပြီးနောက် အမျိုးသမီးခေါင်းဆောင်မှ အရင်ဆုံး ဝင်သွားလေသည်။

ရန်ကိုင်လည်း အတွင်အား ကောင်းကင်စိတ်အာရုံဖြင့် စစ်ဆေးကြည့်လိုက်ပြီး မည်သည့် အန္တယ်ရာယ်မှ မရှိကြောင်း အတည်ပြုလိုက်နိုင်ပြီးနောက် အလျင်အမြန် လိုက်ဝင်သွား၏။

မိုင်ပေါင်းများစွာ ရှည်လျားသော တောင်ကြားလမ်းအတိုင်း လျှောက်လာလိုက်ပြီး နောက်ဆုံးတွင် ရင်သက်ရှုမောဖွယ်ရာ မြင်ကွင်းတို့ဖြင့် စီးကြိုနေသော တောင်ကြားအလယ်ဗဟိုဆီသို့ ရန်ကိုင်တို့လေးယောက် ရောက်ရှိလာခဲ့လေသည်။

သူတို့ ရှေ့တည့်တည့်တွင် အမြောင်းလိုက် အမြောင်းလိုက် တန်းစီ စိုက်ပျိုးထားသော အပြင်လောကကြီး၌ မျိုးတုန်း ပျောက်ကွယ်သွားပြီ ဖြစ်သည့် ဆေးပင်များစွာ ရှိနေခဲ့သည်။ ဂရုစိုက်ပေးမည့်လူ မရှိသည်မှာ နှစ်ပေါင်းများစွာ ကြာနေပြီ ဖြစ်သည့်တိုင် ဆေးပင်များသည် ရှင်သန်ပေါက်ရောက်နေဆဲ။

ဤနေရာတွင် ဆေးပင်ပေါင်း အနည်းဆုံး တစ်ထောင်ခန့် ရှိပေသည်။ တောင်ကြားတစ်ခုလုံးသည် မွှေးပျံ့သော ဆေးရနံ့တို့ဖြင့် သင်းထုံနေခဲ့သည်။ ဤတောင်ကြားသည် ဆေးတောင်ကြား တစ်ခု ဖြစ်နေခဲ့ပေသည်။

ထိုဆေးဥယျာဉ်ကြီးကို ကြည့်ရင်း လေးယောက်စလုံး၏ မျက်လုံးများ တဖျက်ဖျက် တောက်ပလာခဲ့သည်။

သူတို့ စိတ်မလှုပ်ရှားဘဲ ဘယ်နေမည်နည်း။ ဤနေရာသို့ လူသူအရောက်အပေါက် မရှိခဲ့သည်မှာ အနည်းဆုံး နှစ်ပေါင်း တစ်သောင်းဝန်းကျင်ခန့် ရှိနေလေပြီ။ ဆေးပင်များ၏ အဆင့် သိပ်မမြင့်လျှင်ပင် မြင့်မားလှသော သက်တမ်းကြောင့် အလွန် တန်ဖိုးရှိသော ဆေးပင်များ ဖြစ်နေပေလိမ့်မည်။

နှစ်တစ်သောင်းအတွင်းတွင် သာမန် ဆေးပင်များပင်လျှင် ရတနာဆေးပင်များ ဖြစ်လာနိုင်ပေသည်။

ဤဆေးဥယျာဉ်ကြီးကို ရလိုက်ရုံဖြင့်လျှင် ဧကရာဇ်ဥယျာဉ် ဆီသို့ ယခုတစ်ကြိမ် လာခဲ့ရသည့် ခရီး တန်သွားပြီ ပြော၍ရသည်။

သို့သော်လည်း အမျိုးသမီးသည် ဆေးပင်များအား ချက်ချင်း ပြေးမခူးသေးဘဲ ရန်ကိုင်ဘက်သို့ အရင်လှည့်လျက် မေးလိုက်၏ “မောင်လေး၊ ဒါကို…”

“အရင် ခူးထားလိုက်မယ်လေ။ ပြီးတော့မှ ဝေစုခွဲတာပေါ့” ရန်ကိုင်က ပြုံးလျက် ပြန်ပြောလိုက်သည်။

“ကောင်းပြီလေ” အမျိုးသမီးက ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး ကျန်အမျိုးသမီး နှစ်ဦးကို ကြည့်လိုက်သည်။ ချက်ချင်းပဲ ထိုအမျိုးသမီးနှစ်ယောက် ဆေးပင်များကို စခူးကြတော့သည်။

ဤကဲ့သို့သော ဆေးပင်များကို ခူးရာတွင် အနည်းငယ်သော အမှားလေးသည်ကပင် ဆေးပင်၏ တန်ဖိုးအား အကြီးအကျယ် လျော့သွားစေနိုင်သည့်အတွက် အထူးသတိထားရန် လိုအပ်သော်ငြား ဤနေရာတွင် ရှိနေသည့် လူအားလုံးသည် တန်ခိုးရှင်အဆင့်များ ဖြစ်ကြသည်။ တန်ခိုးရှင်အဆင့်များ ဖြစ်သည်နှင့်အညီ သူတို့ ဘဝတွင် အနည်းဆုံး တစ်ခါလောက်တော့ ဆေးပင်များ ခူးခဲ့ဖူးပေလိမ့်မည်။ ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင် အနေဖြင့် ထိုအမျိုးသမီးသုံးဦးအား သွားသတိပေးနေစရာ မလိုချေ။

သူမသိအောင် ဆေးပင်များကို ခိုးရန် ကြံနေလျှင်တော့ သူတို့အရှက် သူတို့ ပြန်ခွဲမိပေလိမ့်မည်။ ရန်ကိုင်သည် ဆေးပင်ကိုသာ ခူးနေခြင်းမဟုတ်၊ ကောင်းကင်စိတ်အာရုံဖြင့်လည်း သူတို့အား အဆက်မပြတ် စောင့်ကြည့်နေပေသေးသည်။ ဝါရင့် ဆေးပညာရှင် တစ်ယောက် ဖြစ်သည့်နှယ် ရန်ကိုင်၏ ဆေးပင် ခူးနှုန်းသည် အမျိုးသမီးသုံးဦးထက် ပိုမြန်နေခဲ့သည်။

ဆေးပင်များကို ခူးရင်းခူးရင်း ရန်ကိုင် ပိုပို၍ စိတ်လှုပ်ရှားလာခဲ့သည်။ ဆေးဥယျာဉ်ထဲတွင် မျိုးတုန်းသွားပြီ ဖြစ်‌သော ဆေးပင်များအပြင် သူမမြင်ဖူး၊ မကြားဖူးသော ဆေးပင်များလည်း ရှိနေခဲ့သည်။

ထိုကဲ့သို့သော ဆေးပင်များသည် အလွန်ကိုမှ အဖိုးတန်ပေသည်။

ဆေးပင်အဆင့်မှာလည်း မတူကြ။ သူတော်စင်ဘုရင်အဆင့်မှ နေ၍ တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့်ထိ အစားစား ရှိနေကြသည်။ သို့သော် အချိန်၏ တိုက်စားမှုဒဏ်ကို မခံနိုင်သည့် အတွက်ကြောင့်လား မသိရာ၊ သူတော်စင်ဘုရင်အဆင့်အောက် နိမ့်သည့် ဆေးပင် တစ်ပင်တစ်လေကိုပင် မတွေ့ခဲ့ရချေ။

ရန်ကိုင် အလွန် ပျော်နေခဲ့သည်။ ယခင်တစ်ကြိမ် တံခါးပိတ် ကျင့်စဉ်ဝင်သည့် အချိန်အတောအတွင်းတွင် တန်ခိုးရှင် အထွဋ်အထိပ်အဆင့် ဆေးပညာရှင်တစ်ယောက် ဖြစ်လာနိုင်ခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း သူ့အနေဖြင့် ဆေးပညာ လမ်းကြောင်းတွင် ဆက်လက် တိုးတက်လိုပါက တန်ခိုးရှင်ဘုရင် အဆင့် ဆေးပင်များကိုသုံး၍ ဆေးလုံး ဖော်စပ်ရန် လိုလာလေပြီ။

Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၄၅၁)

တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် ဆေးလုံးအား ရန်ကိုင် ဖော်စပ်နိုင်သည့် တစ်နေ့၊ ဆေးပညာအရာတွင် သူသည် ကြယ်စီရင်စုကြီး၏ ထိပ်တန်းအဆင့် ပုဂ္ဂိုလ်များအနက် တစ်ဦး ဖြစ်လာပေလိမ့်မည်။

သူ့တွင် တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် ဆေးပင် တော်တော်များများ ရှိထားပေသည်။ ထိုဆေးပင်အားလုံးကို လွင့်မျောတိုက်ကြီးဆီမှ ခူးယူလာခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ သို့သော်ငြား ကျွမ်းကျင်မှု မလုံလောက်သေးသဖြင့် ထိုဆေးပင်များကို သွားမထိသေးပေ။

သူ့တွင် တန်ခိုးရှင်အဆင့် ဆေးပင်များ ရှိသော်လည်း ဤကဲ့သို့ အဖိုးတန်ဆေးပင်ကို မလိုချင်သည့်လူ မည်သူ ရှိသနည်း။ အကုန်လုံး လိုချင်ကြသည်။ သူလည်း ချွင်းချက်မဟုတ်။

ထို့အပြင် တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် ဆေးပညာရှင်တစ်ယောက် ဖြစ်လာရန်အတွက် အချိန်ရော၊ အရင်းအမြစ်ပါ လိုအပ်ပေမည်။ ထိုကဲ့သို့ စဉ်းစားမိလိုက်သော် သူ့ရှေ့ရှိ ဆေးပင်များကို အားတက်သရော ခူးတော့လေသည်။

ဤသို့ဖြင့် ခူးနေလိုက်ရာ နေ့တစ်ဝက်ကြာသွားခဲ့သည်။ ထိုအခါ ရန်ကိုင် မတ်တပ်ရပ်၍ ဝေ့ကြည့်လိုက်ရာ ဆေးပင် သိပ်မကျန်တော့မှန်း တွေ့လိုက်ရသည်။ ဆေးဥယျာဉ်ထဲတွင် ဆေးပင်များစွာ ရှိနေသော်ငြား သူတို့ ဆေးပင် ခူးသည့်နှုန်းသည် အတော်လေးကိုမှ မြန်ဆန်လွန်းလှသည်။ ထို့ကြောင့် နေ့တစ်ဝက် အတွင်း ဆေးဥယျာဉ်တစ်ခုလုံး ပြောင်ခါနီး ဖြစ်သွားခြင်းပင်။ လက်ကျန် ဆေးပင်များကိုမူ ရေခဲနှလုံးသားတောင်ကြားမှ အမျိုးသမီးတို့ ခူးနေခဲ့သည်။

ရန်ကိုင်သည် လက်ကျန် ဆေးပင်များကို သွားမခူးတော့ဘဲ အမျိုးသမီးသုံးယောက် ခူးနေသည်ကိုသာ ရပ်ကြည့်နေခဲ့သည်။

အားလပ်ချိန် ရှိစဉ်ရှိခိုက်၊ ရန်ကိုင်သည် တောင်ကြားအား သေချာ စစ်ဆေးကြည့်တော့သည်။ ဤနေရာသည် လွန်ခဲ့သော နှစ်သောင်းပေါင်းများစွာခန့်က ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက် နေခဲ့သည့် နေရာဖြစ်သဖြင့် လူသူနေထိုင်ခဲ့သည့် အရိပ်အယောင်အချို့ ကျန်ရစ်ခဲ့ရပေမည်။ တောင်ကြားထဲသို့ ဝင်လာစဉ်က အားလုံး၏ အာရုံသည် ဆေးဥယျာဉ်ပေါ်တွင်သာ ရှိနေသည့်အတွက် တောင်ကြားတစ်ခုလုံးကို အသေးစိတ် မစစ်ဆေးမိခဲ့ပေ။

ယခု သေချာကြည့်လိုက်သည့် အခါတွင်လည်း လူသူ နေထိုင်ခဲ့သည့် မည်သည့် အရိပ်အယောင်ကိုမှ မတွေ့ရပေ။

ဖြစ်နိုင်တာက…

ရန်ကိုင် တောင်ကြားအား အသေးစိတ် ထပ်ကြည့်သည်။ မကြာမီ သဲလွန်စအချို့ကို ရှာတွေ့သွားခဲ့ပြီး အနည်းငယ် ချောမွတ်နေသော တောင်နံရံဆီသို့ လမ်းလျှောက်သွားလေ၏။

ထိုတောင်နံရံကို ရန်ကိုင် ခေါက်ကြည့်လိုက်သည်။ မည်သည့် ထူးခြားမှုကိုမှ မတွေ့ခဲ့ရ။ အကုန်လုံးသည် သာမန်သာ ဖြစ်သည်။ သို့သော်လည်း ရန်ကိုင်သည် သုံးနှစ်သား ကလေးတစ်ယောက် မဟုတ်လေရာ သူ့အား လှည့်စားရန် မည်ကဲ့သို့ လွယ်မည်နည်း။ ချက်ချင်းပဲ တောင်နံရံအား လက်ချောင်းဖြင့် လိုက်ပြီး တောက်ကြည့်လျက် ထွက်ပေါ်လာသော အသံများကို သေချာ နားစိုက်ထောင်လေသည်။ တစ်ချိန်တည်းတွင် ကောင်းကင် စိတ်အာရုံဖြင့် ထုတ်လွှတ်၍ တောင်အတွင်းပိုင်းကိုပါ တစ်ခါတည်း စစ်ဆေးကြည့်သည်။

ခဏအကြာတွင် သူလိုချင်နေသည့် အရာကို ရှာတွေ့သွား၏။ ပျော်ရွှင်စွာပြုံးလျက် တောင်နံရံအား ရိုက်ချလိုက်လေသည်။

သာမန် လက်ဝါးရိုက်ချက်ဖြင့်သာ ရိုက်ချလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ သို့သော် တောင်နံရံကို ထိမှန်သွားသည့်အခါ တဝုန်းဝုန်း မြည်သံများ ထွက်ပေါ်လာပြီး နံရံတစ်ခုလုံး ပြိုကျသွားကာ ရန်ကိုင်ရှေ့ မည်းမှောင်နေသော လိုဏ်ခေါင်းတစ်ခု ပေါ်လာခဲ့လေသည်။

ရန်ကိုင် မျက်ခုံးပင့်လိုက်ပြီး အထဲသို့ လျှောက်ဝင်သွား၏။

တောင်အတွင်းပိုင်းထဲသို့ ဦးတည်နေသည့် ဤလိုဏ်ခေါင်းသည် လူနှစ်ကိုယ်စာ ယှဉ်သွားရုံလောက်သာ ကျယ်ပေသည်။

တစ်မိုင်နှစ်မိုင်မျှ လျှောက်လာပြီးနောက်တွင် သူ့ရှေ့ဆီမှ မှိန်ဖျဖျ အလင်းတန်းများ ထွက်ပေါ်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။

ထိုအခြင်းအရာကို မြင်လိုက်သည့်အခါ ရန်ကိုင် ပျော်ရွှင်စွာ ပြုံးလိုက်ပြီး အရှိန်တင်လိုက်သည်။

မကြာမီ မီတာတစ်ရာခန့် အကျယ်ရှိသော ကျောက်တုံးခန်း တစ်ခန်းဆီသို့ ရောက်လာခဲ့သည်။ အခန်းအပြင်အဆင်သည် အလွန် ရိုးရှင်းပေသည်။ အခန်းထဲတွင် ကျောက်တုံးဖြင့် လုပ်ထားသော ကုတင်တစ်လုံး၊ ထိုင်ခုံတစ်လုံးနှင့် စားပွဲခုံ တစ်လုံးသာ ရှိသည်။

သို့သော်လည်း အခန်းထဲ ဝင်လိုက်သည်နှင့် ရန်ကိုင်၏ အကြည့်သည့် တစ်ခုသော နေရာဆီသို့ ရောက်သွားခဲ့သည်။

ထိုနေရာရှိ မြေပြင်ထက်တွင် တစ်မီတာ အမြင့်ရှိသော ဆေးမီးဖိုတစ်လုံး ငြိမ်သက်စွာ ရှိနေခဲ့သည်။ ဆေးမီးဖိုသည် အလွန်ကိုမှ ရိုးစင်းသော်လည်း ၎င်း၏ မျက်နှာပြင်ပေါ်ရှိ အမှတ်အသားများအရ တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် ဆေးမီးဖို တစ်လုံး ဖြစ်သည်မှာ သံသယရှိစရာ မလိုချေ။

ဆေးမီးဖိုဘေးတွင်မူ တင်ပလင်ခွေ ထိုင်နေသော အရိုးခြောက်တစ်ခု ရှိနေခဲ့သည်။ အရိုးခြောက်၏ ထိုင်နေသည့် ပုံစံအရ မသေခင် အချိန်အတွင်း ဆေးမီးဖို့ထဲသို့ သူတော်စင်ချီ ထည့်သွင်းနေခြင်း ဖြစ်ဟန်တူသည်။

တစ်နည်းဆိုရသော် ထိုလူသည် သူမသေခင် ဆေးဖော်စပ်နေခြင်း ဖြစ်သည်။

ဆေးပင်များစွာ ပေါက်ရောက်နေသော ဆေးဥယျာဉ်ကြီး ရှိနေမှဖြင့် ဤနေရာပိုင်ရှင်သည် ဆေးပညာရှင် တစ်ဦး ဖြစ်မှန်း ရန်ကိုင် အစောပိုင်းကတည်းက ခန့်မှန်းမိပြီးသားပင်။

ဆေးပညာရှင် တစ်ယောက်သာ သူ့နေသည့် နေရာတွင် ဆေးပင်အများကြီးကို စိုက်ပျိုးထားပေလိမ့်မည်။ ထို့အပြင် ထိုလူကို ကြည့်ရသည်မှာ ဆေးပညာအား အလွန်ကိုမှ ရူးသွပ်သည့် လူတစ်ယောက် ဖြစ်ပေလိမ့်မည်။ မဟုတ်လျှင် သေသွားသည့်တိုင် ဆေးဖော်စပ်နေလိမ့်မည် မဟုတ်ပေ။

တစ်ခုတည်းသော မေးခွန်းသည်ကား သူဖော်စပ်နေသည့် ဆေးလုံးကို အောင်မြင်စွာ ဖော်စပ်လိုက်နိုင်လား၊ မဖော်စပ်နိုင်ဘူးလား ဆိုသည်ပင်။

ထိုကဲ့သို့ စဉ်းစားမိလိုက်သည့်အခါ ကောင်းကင်စိတ်အာရုံကို ထုတ်လွှတ်၍ ဆေးမီးဖိုကို စစ်ဆေးကြည့်လိုက်သည်။ သူထင်သည့် အတိုင်း ဆေးမီးဖိုထဲ ဆေးလုံးတစ်လုံး ရှိနေသည်ကို‌ တွေ့လိုက်ရသည်။

သူအောင်မြင်သွားခဲ့ပေသည်။ ထိုဆေးပညာရှင်အား ရန်ကိုင် လေးစားမိသွားသည်။ ဤနေရာပိုင်ရှင်သည် ဆေးဖော်စပ်ရာမှ အားအင်ကုန်ခမ်းမှုကြောင့် သေဆုံးသွားလေသလား၊ ထိုသို့ မဟုတ်ဘဲ မသေခင် ဆေးလုံးတစ်လုံးကို ဖော်စပ်သွားချင်သည့် အတွက်ကြောင့် ဆေးဖော်စပ်ရင်း သေသွားလေသလား ဆိုသည်ကို ရန်ကိုင် မသိသော်လည်း ထိုလူ၏ စိတ်ဓါတ် ပြတ်သားမှုကို ရန်ကိုင် မလေးစားဘဲ မနေနိုင်ချေ။

ရန်ကိုင်သည်လည်း ဆေးပညာရှင်တစ်ယောက် ဖြစ်သည့် အတွက် ထိုအကြောင်းကို ကောင်းကောင်း နားလည်ထားသည်။ ထိုလူသည် လူဆိုးဖြစ်စေ၊ လူကောင်းဖြစ်စေ၊ ဆေးပညာအား သူ့အသက်ထက်ပင် တန်ဖိုးသည့်လူတစ်ယောက် ဖြစ်ရပေမည်။ မဟုတ်လျှင် ယခုကဲ့သို့ သေသွားစရာ အကြောင်း မရှိပေ။

ထိုအကြောင်းများကို စဉ်းစားမိနေစဉ်မှာပဲ၊ သူ့နောက်ဘက်မှ ခြေသံများကို ကြားလိုက်ရသဖြင့် မျက်မှောင်ကြုတ်မိသွားသည်။ ချက်ချင်းပဲ ဆေမီးဖိုဆီသို့ ပြေးသွားပြီး မီးဖိုထဲရှိ ဆေးလုံးကို ထုတ်ကာ ကျောက်စိမ်းပုလင်း တစ်ပုလင်းထဲသို့ ထည့်၍ သိုလှောင်လက်စွပ်ထဲ အမြန် ထည့်လိုက်သည်။ အလွန်ကိုမှ အလျင်လိုနေသည့် အတွက် မီးဖိုထဲရှိ ဆေးလုံး ဘာဆေးလုံး ဖြစ်မှန်းကိုပင် မစစ်ဆေးလိုက်ရချေ။

ဆေးပုလင်းကို သိုလှောင်လက်စွပ် ထည့်ပြီးသည့်နောက် ရေခဲနှလုံးသားတောင်ကြားမှ အမျိုးသမီး ပေါ်လာခဲ့သည်။

“ဒါ တောင်ကြားပိုင်ရှင်နေတဲ့ လိုဏ်ဂူလား” ခေါင်းဆောင် အမျိုးသမီးသည် ရောက်ရောက်ချင်း ဘေးပတ်ဝန်းကျင်အား အံ့အားသင့်နေသည့် အမူအရာဖြင့် လှည့်ပတ်ကြည့်လိုက်သည်။

“ဟုတ်လောက်တယ်” ရန်ကိုင်သည် တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ဖြင့် ပြန်ဖြေလိုက်လေသည်။

“အို၊ ဆေးမီးဖိုတစ်လုံးပါလား။ ဒီတောင်ကြားပိုင်ရှင် ဆေးပညာရှင် တစ်ယောက်လား” အမျိုးသမီး အလွန် ပျော်သွားပြီး ချက်ချင်း ရန်ကိုင်ဘေးသို့ လျှောက်လာလျက် ပတ်ဝန်းကျင်အား အသေးစိတ် စစ်ဆေးကြည့်လေသည်။ အကုန်လုံး အကောင်းအတိုင်း ရှိနေသေးသည်ကို မြင်သော် သူမ၏ အကြည့်သည့် အရိုးခြောက် လက်ရှိ သိုလှောင်လက်စွပ်ဆီသို့ ရောက်သွားခဲ့သည်။

“ယူကြည့်လိုက်လေ” အမျိုးသမီး ဘာတွေးနေလဲ ရန်ကိုင် သိပေသည်။ ထို့ကြောင့် သူမအား လက်ယပ်ပြလိုက်သည်။

အမျိုးသမီးသည် အနည်းငယ် ရှက်နေသော်လည်း ငြင်းမနေခဲ့ဘဲ ခေါင်းညိတ်၍ “အဲ့လိုဆို အစ်မယူလိုက်မယ်နော်”

ပြောပြီးသည်နှင့် သူတော်စင်ချီဖြင့် သူမကိုယ်သူမ ကာကွယ်၍ သိုလှောင်လက်စွပ်ကို လှမ်းယူလိုက်လေသည်။

ကံကောင်းစွာဖြင့် မည်သည့် အန္တရာယ်နှင့်မှ မကြုံခဲ့ရဘဲ အမျိုးသမီးသည် သိုလှောင်လက်စွပ်ကို အလွယ်တကူ ရယူနိုင်ခဲ့၏။ သိုလှောင်လက်စွပ်အား ကောင်းကင်စိတ်အာရုံဖြင့် စစ်ဆေးကြည့်ပြီးနောက် အမျိုးသမီး အလွန် ပျော်သွားခဲ့သည်။

ထို့နောက် သိုလှောင်လက်စွပ်အား ရန်ကိုင်ဆီသို့ မပေးချင် ပေးချင်ပုံစံဖြင့် ပစ်ပေး၍ ပြောလိုက်သည် “မောင်လေးလည်း တစ်ချက် စစ်ဆေးကြည့်လိုက်ပါလား”

ရန်ကိုင်လည်း ကောင်းကင်စိတ်အာရုံကို ထုတ်လွှတ်၍ သိုလှောင်လက်စွပ်အား စစ်ဆေးကြည့်လိုက်သည်။ စစ်ဆေးပြီးနောက် တစ်ချက်လောက် စဉ်းစားလျက် အမျိုးသမီး ဘက်သို့ လှည့်ကာ ပြောလိုက်သည် “ဒါကိုလည်း အရင် သဘောတူထားတဲ့အတိုင်းပဲ ခွဲမယ်မလား”

“သဘောတူထားမှတော့ အဲ့အတိုင်းပဲ ခွဲရမှာပေါ့” အမျိုးသမီးက အားတင်းပြုံးလျက် ပြန်ပြောလိုက်သည်။

“အဲ့လိုဆိုရင် အထဲက ပစ္စည်းတွေကို တစ်ချက်လောက် အရင် ကြည့်ကြည့်တာပေါ့” ပြောပြီးသည်နှင့် သိုလှောင်လက်စွပ်ထဲရှိ ပစ္စည်းများကို စထုတ်တော့လေသည်။

ပထမဦးစွာ၊ သူတော်စင်သလင်းကျောက်များကို အရင် ထုတ်လိုက်သည်။ လက်စွပ်ထဲတွင် အထွဋ်အထိပ်အဆင့် သူတော်စင်သလင်းကျောက် သန်းပေါင်းများစွာ ရှိနေခဲ့သည်။

ထိုပမာဏသည် သာမန် ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက် အတွက် အလွန်ကိုမှ များပြားလိမ့်မည် ဖြစ်သော်လည်း ဆေးပညာရှင် တစ်ယောက် ဖြစ်သော တောင်ကြားပိုင်ရှင်တွင် ဤမျှ ရှိနေသည်မှာ အံ့ဩစရာမဟုတ်ချေ။ မချမ်းသာသည့် ဆေးပညာရှင် မည်သူ ရှိသနည်း။ ဆေးပညာရှင်တိုင်း ချမ်းသာကြသူချည်းသာ။

သူတော်စင်သလင်းကျောက်များကို ရန်ကိုင်တို့ နှစ်ယောက် တစ်ယောက်တစ်ဝက် ခွဲယူလိုက်လေသည်။

သူတော်စင်သလင်းကျောက်များ ပြီးနောက် ဆေးပုလင်းများ အလှည်ပင်။ အထဲတွင် အရွယ်အစား မတူညီသော ဆေးပုလင်းပေါင်း တစ်ရာကျော် ရှိနေသည်။

ရန်ကိုင်သည် ဆေးပုလင်းများကို တစ်ပုလင်းချင်းစီ ထုတ်၍ ကြမ်းပြင်ပေါ် ချထားလိုက်သည်။ အမျိုးသမီးသည် ရန်ကိုင် သူမအား မလှိမ့်တပတ် ရိုက်သွားမည်ကို စိုးရိမ်နေသည့်အလား ဆေပုလင်များ ထုတ်နေသည့် ရန်ကိုင်၏ လက်အား မျက်တောင်မခတ်တမ်း စိုက်ကြည့်နေခဲ့သည်။

ဆေးပုလင်းတစ်ရာကျော်လုံး အပြင်သို့ ရောက်လာသည့်အခါ အမျိုးသမီး၏ အသက်ရှူသံ မြန်ဆန်လာခဲ့သည်။

ရန်ကိုင်ကမူ ယဲ့ယဲ့ပြုံး၍သာ ပြောလိုက်သည် “ဒီထဲမှာ ဆေးလုံးတွေ ရှိတယ်ဆိုပေမယ့် နှစ်တွေကြာသွားသွားပြီဆိုတော့ အထဲက ဆေးလုံးတွေက သုံးလို့ ရချင်မှ ရတော့မှာ။ ဆေးပုလင်း တစ်ပုလင်းလုံး သုံးမရဖြစ်နေတာမျိုးတောင် ဖြစ်နေနိုင်တယ်။ ဒါကြောင့် အရမ်းကြီး မျှော်လင့်မထားရင် ကောင်းလိမ့်မယ်”

ရန်ကိုင်၏ စကားကို ကြားသည့်အခါ အမျိုးသမီး မျက်နှာထက်ရှိ စိတ်လှုပ်ရှားနေသည့် အမူအရာ ပျောက်ကွယ်သွားပြီး အသာအယာ ခေါင်းညိတ်၍ ပြောလိုက်၏ “မောင်လေး ပြောတာအမှန်ပဲ။ အရင်စစ်ဆေးကြည့်ရအောင်”

“အင်း၊ စစ်ဆေးကြည့်တာပေါ့” ရန်ကိုင် ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး အမျိုးသမီးအား အရင် စစ်ဆေးခိုင်းလိုက်သည်။

ခေါင်းညိတ်လျက် အမျိုးသမီးသည် သူမရှေ့ရှိ ဆေးပုလင်း တစ်ပုလင်းကို ကောက်ယူအဖုံးဖွင့်ကာ ဆေးလုံးများကို လက်ဝါးပေါ်သို့ သွန့်ချကြည့်လိုက်သည်။ ဆေးလုံးရှစ်လုံး ထွက်လာခဲ့ပေသည်။ သို့သော် ထိုဆေးလုံးများကို မြင်လိုက်ချိန် အမျိုးသမီး စိတ်ပျက်သွားခဲ့သည်။

ဆေးလုံး ရှစ်လုံးအနက်တွင် ခုနှစ်လုံးမှာ သုံးစားမရတော့ပေ။ ကျန်တစ်လုံးမှာလည်း ဆေးနံ့သာ သင်းသင်းလေး ကျန်နေခြင်း ဖြစ်ပြီး ဆေးအာနိသင်မှာ မရှိတော့ချေ။

ဆေးလုံးရှစ်လုံးစလုံး ပျက်စီးနေခဲ့လေပြီ။

“ဆိုးလိုက်တဲ့ငါ့ကံ” အမျိုးသမီး ကူကယ်ရာမဲ့စွာ ရယ်လိုက်ပြီး ရန်ကိုင်အား လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။

ရန်ကိုင် ကျောက်စိမ်းပုလင်းတစ်ပုလင်းကို ကောက်ယူပြီး အဖုံးဖွင့်၍ သွန်ကြည့်လိုက်သည့်အခါ ဆေးလုံး ခုနှစ်လုံး ထွက်လာသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ သို့သော် ထိုဆေးလုံးများကို မြင်လိုက်သည့်အခိုက် နှစ်ယောက်စလုံး စိတ်လှုပ်ရှားသွားခဲ့သည်။

ခုနှစ်လုံးအနက် တစ်လုံးသည် အနီရောင် တောက်နေပြီး ဆေးနံ့သင်းနေခဲ့သည်။ သတိပြုစရာအချက်သည်ကား ဆေးလုံး မျက်နှာပြင်ပေါ်ရှိ မျဉ်းကြောင်းလေးများပင်။

ဆေးသွေးကြောများ ဖြစ်ပေသည်။

ဆေးသွေးကြောများ ဖြစ်ပေါ်နေသည့် ဆေးလုံးသာ အချိန်၏ တိုက်စားမှုဒဏ်ကို ခုခံနိုင်ပေလိမ့်မည်။ ဆေးသွေးကြော မရှိလျှင် အချိန်ကြာလာသည်နှင့်အမျှ ဆေးအာနိသင် အလိုလို လျော့ပါး၊ ပျောက်ကွယ်လာပေလိမ့်မည်။

ဆေးခုနှစ်လုံးအနက် တစ်လုံးသာ ဆေးသွေးကြော ပါသော်လည်း ရန်ကိုင်အတွက် အစကောင်းသည်ဟု ပြော၍ရ၏။ ထိုဆေးလုံး၏ နာမည်ကို အမျိုးသမီး မသိသော်လည်း ၎င်း၏ အဆင့်မှာ ကျိန်း‌သေ မနိမ့်ကျပေ။

“ယွမ်ပေါင်းစပ်ဆေးလုံးလား” ရန်ကိုင် ထိတ်လန့်သွားခဲ့၏။

“ဘယ်လို၊ ဒါတကယ်ကြီး ယွမ်ပေါင်းစပ်ဆေးလုံးလား”

ထိုဆေးလုံးအကြောင်း သူမ ကြားဖူးပေသည်။

“သေချာတယ်၊ ကျုပ်ကိုယ်တိုင်လည်း ဆေးပညာရှင်ပဲ။ ကျုပ်သိသလောက် ဒါယွမ်ပေါင်းစပ်ဆေးလုံးဆိုတာ သေချာတယ်” ရန်ကိုင်က ပြန်ပြောလိုက်သည်။

ထိုစကားကြားလိုက်သည့်အခါ အမျိုးသမီး ရန်ကိုင်အား အံ့ဩတကြီး လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ ထို့နောက် အလျင်စလို ပြန်ပြောလိုက်လေသည် “မောင်လေး ဆေးပညာရှင်တစ်ယောက် ဆိုတာ အစ်မတကယ် မသိလိုက်ဘူး။ အရင် ရိုင်းသွားသလို ဖြစ်ခဲ့ရင် စိတ်မကွက်ပါနဲ့နော်”

ရန်ကိုင် ဆေးပညာရှင် တစ်ယောက်မှန်း သိလိုက်ပြီးနောက် အမျိုးသမီး၏ သဘောထား လုံးဝ ပြောင်းလဲသွားခဲ့သည်။

“အစ်မ အဲ့လိုတွေ လုပ်နေစရာမလိုပါဘူး။ ကျုပ်က ဆေးပညာမှာ တီးမိခေါက်မိရုံလေးပဲ ရှိတာ၊ ဒီလောက်ကြီး ဟုတ်တာ မဟုတ်ဘူး”

Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၄၅၂)

ရေခဲနှလုံးသားတောင်ကြားမှ အမျိုးသမီးသည် ထိုကိစ္စကို ဆက်မပြောတော့ချေ။ ရန်ကိုင်သည် ဆေးပညာရှင် တစ်ယောက် ဖြစ်လျှင်ပင် လှိုင်းနီကြယ်မှ မဟုတ်သည့်အတွက် သူမနှင့်ဘာမှ မဆိုင်ချေ။ ထို့အစား ရန်ကိုင်လက်ထဲရှိ ဆေးလုံးဆီသို့သာ တစ်ဖန် ပြန်အာရုံစိုက်၍ ပြောလိုက်သည် “မောင်လေး ပြောတဲ့အတိုင်းဆို ဒီဆေးလုံးက ကျင့်ကြံခြင်းကို နှစ်ဆမြန်စေတဲ့ တန်ခိုးရှင်ဘုရင် အလယ်အလတ်အဆင့် ယွမ်ပေါင်းစပ်ဆေးလုံးပေါ့”

“နှစ်ဆ မဟုတ်ဘူး သုံးဆ။ ဒီဆေးလုံးမှာ ဆေးသွေးကြောတွေ ပါတယ်ဆိုတာကို မမေ့နဲ့ဦး။ ဒီဆေးလုံးက သာမန် ယွမ်ပေါင်းစပ် ဆေးလုံးတွေထက် အများကြီး ပိုအစွမ်းထက်တယ်”

ထိုအမျိုးသမီး၏ မျက်ဝန်းအစုံ ပျော်ရွှင်မှုဖြင့် တလက်လက် တောက်ပသွားခဲ့သည်။

ဤကဲ့သို့သော ကျင့်ကြံရာတွင် ပိုမို မြန်ဆန်စေသော ဆေးလုံးသည် အလွန်ကို ရှားပါးလှသည်။ ယွမ်ပေါင်းစပ် ဆေးလုံးသည် ကြယ်စီစုထဲတွင် အလွန်ကိုမှ နာမည်ကျော်သည့် ဆေးလုံးတစ်လုံး ဖြစ်သော်ငြား လူတိုင်း မရနိုင်သည့် ဆေးလုံး တစ်လုံးဖြစ်သည်။ ဤဆေးလုံးကို သောက်လိုက်ပြီ ဆိုသည်နှင့် နှစ်ဝက်အတွင်း မိမိ၏ ကျင့်ကြံနှုန်းသည် သာမန်ထက် နှစ်ဆမျှ ပိုမိုမြန်ဆန်လာပေလိမ့်မည်။ အမျိုးသမီးလည်း ထိုဆေးလုံးကို အလွန် လိုချင်နေမိသည်။ သို့သော်လည်း ဆေးပုလင်းထဲရှိ ဆေးလုံး ခုနှစ်လုံးအနက်တွင် ဆေးသွေးကြောပါသော ဤဆေးလုံး တစ်လုံးသာ အကောင်းအတိုင်း ကျန်တော့ပြီး ကျန်ဆေးလုံး အားလုံးမှာ ပျက်စီးနေခဲ့လေပြီ။

“အခြားဟာတွေ ထပ်ကြည့်တာပေါ့” အစကောင်းသွားသဖြင့် အမျိုးသမီး အတော်လေး တက်ကြွနေခဲ့ပြီး အခြား ဆေးပုလင်း တစ်ပုလင်းကို အလျင်အမြန် ကောက်အဖုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်သည်။

ဤသို့ဖြင့် လုပ်သွားလိုက်ရာ နာရီဝက်အတွင်း ပုလင်း တစ်ရာကျော်ထဲမှ သုံးရသည့် ဆေးလုံးများနှင့် သုံးမရတော့သည့် ဆေးလုံးများကို အမျိုးအစား ခွဲလိုက်နိုင်ခဲ့လေသည်။

ယွမ်ပေါင်းစပ်ဆေးလုံး၊ တက်လှမ်းခြင်းဆေးလုံး၊ ဝါးသဘာဝ ဆေးလုံး၊ ဝိဥာဉ်မြှင့်တင်ဆေး၊ ရောင်ခြယ်ကျောက်တင်ဆေး… အစရှိသည့် ဆေးလုံးများစွာကို ရရှိနိုင်ခဲ့သည်။

ဆေးလုံးများ၏ အဆင့်နှင့် အသုံးဝင်ပုံများမှာလည်း မတူကြပေ။ ကုသရေးဆေးလုံးများ၊ ကျင့်ကြံခြင်း အမြန်နှုန်းကို မြှင့်တင်ပေးသည့် ဆေးလုံးများ၊ အဆင့်ချိုးဖျက်ရာတွင် သုံးသည့် ဆေးလုံးများ၊ ခွန်အားကို တိုးမြှင့်ပေးနိုင်သည့် ဆေးလုံးများ၊ အစရှိသဖြင့် ဆေးလုံးများစွာကို တွေ့ရှိခဲ့ရသည်။ သုံး၍ ရသေးသည့် ဆေးလုံးအားလုံး၌ ဆေးသွေးကြောများ ရှိနေခဲ့သည်။

ဆေးလုံးများအရ ဤနေရာပိုင်ရှင်သည် တန်ခိုးရှင်ဘုရင် အထွဋ်အထိပ်အဆင့် ဆေးပညာရှင်တစ်ယောက် ဖြစ်သည်မှာ ကျိန်းသေလှသည်။

ထိုအဆင့် ဆေးပညာရှင်များသည် လက်ရှိ ကြယ်စီရင်စု ထဲတွင်ပင် အလွန်ကိုမှ ရှားပါလှသည်။ ရှင်းရှင်းပြောရလျှင် လက်ရှိ ကြယ်စီရင်စုထဲ၌ တန်ခိုးရှင်ဘုရင် အထွဋ်အထိပ်အဆင့်သို့ ရောက်နေသည့် ဆေးပညာရှင် ရှိမရှိကိုပင် ရန်ကိုင် သေချာ မသိပေ။

ထို့ပြင် ဤနေရာပိုင်ရှင်သည် အလွန်ကိုမှ ထူးချွန်သော ဆေးပညာရှင်တစ်ယောက် ဖြစ်ခဲ့ပေလိမ့်မည်။ ဆေးပုလင်းတိုင်း လိုလိုတွင် ဆေးသွေးကြောပါသည့် ဆေးလုံးတစ်လုံးစီ ရှိနေပြီ တစ်ပုလင်းဆိုလျှင် ဆေးသွေးကြောပါသည့် ဆေးလုံး သုံးလုံးပင် ရှိနေခဲ့သည်။

ကံမကောင်းစွာဖြင့် ဆေးတိမ်တိုက် ဖြစ်ပေါ်နေသော ဆေးလုံး တစ်လုံးကိုမှ မတွေ့ခဲ့ရသဖြင့် ရန်ကိုင် အနည်းငယ် စိတ်ပျက်သွားခဲ့ရသည်။ ဆေးသွေးကြောများသည် အလွန်ကိုမှ ရှားပါးသော်လည်း ဆေးတိမ်တိုက်များသည် အလွန့်အလွန်ကိုမှ ရှားပါးလွန်းလှသော တည်ရှိမှုများ ဖြစ်ကြသည်။ ဆေးသွေးကြော ပါသည့် ဆေးလုံးများစွာကို ဖော်စပ်နိုင်သည့် ဤဆေးပညာရှင် ပင်လျှင် ဆေးတိမ်တိုက်ပါသော ဆေးလုံးကို မဖော်စပ်နိုင်ခဲ့ပေ။

“စုစုပေါင်း ဆေးလုံး တစ်ရာသုံးဆယ်ငါးလုံးရှိတယ်။ တစ်လုံးနဲ့တစ်လုံးကလည်း တန်ဖိုးတူတာ မဟုတ်ဘူး။ အစ်မ ကျုပ်ကို ယုံတယ်ဆိုရင် ကျုပ်ခွဲပေးမယ်” ရန်ကိုင်က ရေခဲနှလုံးသား တောင်ကြားမှ အမျိုးသမီးဘက်သို့ လှည့်၍ ပြောလိုက်သည်။

“မောင်လေးက ဆေးပညာရှင် တစ်ယောက် ဆိုမှတော့ မောင်လေးပဲ ခွဲလိုက်ပေါ့” အမျိုးသမီးက ပြန်ပြောလိုက်သည်။ သုံး၍ရသေးသော ဆေးလုံးတစ်လုံး တွေ့လိုက်တိုင်း ရန်ကိုင်သည် ထိုဆေးလုံး၏ အမျိုးနာမည်နှင့် အသုံးဝင်ပုံကို ပြောပြခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် ထိုဆေးလုံးများအကြောင်းကို အကြမ်းဖျင်း သိထားပြီးပြီ ဖြစ်သည့်အတွက် ရန်ကိုင် သူမအား လှည့်စားမည်ကို မစိုးရိမ်ပါချေ။

သူမ သဘောတူသဖြင့် ရန်ကိုင်လည်း ဆေးလုံးများကို စတင် ခွဲဝေတော့လေသည်။

တစ်ရာသုံးဆယ့်ငါးလုံးကို အညီအမျှ ခွဲဝေ၍ ရမည် မဟုတ်သော်ငြား တန်ဖိုးအရ ခွဲဝေမည်ဆိုလျှင်တော့ သိပ်ပြီး မခက်တော့ပေ။

ဆေးလုံးများကို ခွဲဝေပြီးသည့်အခါ အမျိုးသမီးက ရန်ကိုင်အား မယုံသင်္ကာအကြည့်ဖြင့် ကြည့်လျက် မေးလိုက်လေသ်ည “မောင်လေး၊ တစ်ခုခုများ လွဲနေတာလား။ အစ်မ ရထားတဲ့ ဆေးလုံးတွေက တန်ဖိုးလည်း ပိုကြီးတယ်၊ ပိုလည်း များတယ်၊ မောင်လေး…”

ရန်ကိုင်က ပြုံးလိုက်ပြီး “မမှားဘူး။ အစ်မ တစ်ခုခုကို မေ့နေသေးတာလား။ ဒီမှာ ဆေးလုံးတွေအပြင် အခြားတစ်ခုပါ ရှိသေးတယ်လေ”

“အခြားတစ်ခု” အမျိုးသမီး လှည့်ပတ်ကြည့်လိုက်ရာ ချက်ချင်းဆိုသလို သူမ၏ အကြည့်သည် ဆေးမီးဖိုပေါ်ဆီသို့ ရောက်သွားခဲ့လေသည်။

ရန်ကိုင်သည် ဆေးလုံးများကို ခွဲဝေနေစဉ်တွင် တန်ခိုးရှင် ဘုရင်အဆင့် ဆေးမီးဖိုကိုပါ ထည့်တွက်ထားခဲ့သည်။

“ဒီတော့ အစ်မရွေးရမယ့် အလှည်ပဲ” ရန်ကိုင်က ပြုံးလျက်” အစ်မ ဆေးလုံးတွေကို လိုချင်တယ်ဆိုရင် ဆေးမီးဖိုကို ကျုပ်ယူမယ်။ ဆေးလုံးတွေကို မလိုချင်ဘူးဆိုရင်တော့ ဆေးမီးဖိုကို ယူလို့ရမယ်”

အမျိုးသမီး ရွေးရခက်သွားခဲ့သည်။

ထိုဆေးမီးဖိုသည် တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် ဆေးမီးဖို တစ်လုံးမှန်း သူမပြောနိုင်သည်။ သို့သော်လည်း ရန်ကိုင် ခွဲဝေသည့် ပုံစံသည် အတော်လေး ညီတူညီမျှ ဖြစ်နေသည်။ အကုန်လုံးသည် သူမ၏ ဆုံးဖြတ်ချက်ပေါ်တွင်သာ မူတည်ပေသည်။ သူမ အနေဖြင့် ဆေးလုံးများကို ပိုလိုချင်လျှင် ဆေးမီးဖိုကို လက်လွှတ်ရမည်၊ ဆေးမီးဖိုကို လိုချင်လျှင်တော့ ဆေးလုံးများကို လက်လွှတ်ရလိမ့်မည်။

သို့သော်လည်း မကြာခင် ပြုံးလျက် ပြောလိုက်လေသည် “အဲ့လိုဆိုရင် အစ်မ ဆေးလုံးတွေကိုပဲ ယူလိုက်တော့မယ်။ မောင်လေးက ဆေးပညာရှင်ဆိုတော့ ဆေးမီးဖိုက မောင်လေး အတွက် အသုံးဝင်လိမ့်မယ်။ အစ်မသာ ယူသွားခဲ့ရင် ဘာမှ သိပ်အသုံးဝင်မှာ မဟုတ်ဘူး”

ပြောပြီးသည်နှင့် ဆေးပုလင်းများကို သူမ၏ သိုလှောင် လက်စွပ်ထဲသို့ ထည့်သိမ်းလိုက်လေသည်။

ရန်ကိုင်လည်း သူ့ဝေစုကို ယူလိုက်သည်။ တကယ်တော့ မည်သည့်အပုံကိုယူယူ သူ့အတွက် အတူတူလောက်ပင်။

တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် ဆေးမီးဖိုသည့် သူ့အတွက် အသုံးဝင်သည် ဆိုသော်ငြား မရှိလျှင် မဖြစ်သည့် ရတနာ တစ်ခုတော့ မဟုတ်ချေ။

သို့သော် ထိုအမျိုးသမီးအတွက် ဆေးလုံးများသည် ကျိန်းသေ ပိုတန်ဖိုးရှိသည့် ဝေစုဖြစ်သည်။ သူမအနေဖြင့် ဆေးမီးဖိုကို ယူသွားပြီး ဂိုဏ်းရှိ ဆေးပညာရှင်တစ်ဦးဆီ အပ်ကာ ထိုဆေးပညာရှင်၏ မျက်နှာသာရအောင် လုပ်နိုင်သော်ငြား ဆေးလုံးများသည် သူမအတွက် ပိုအသုံးဝင်ပေလိမ့်မည်။

သူတို့ ဆေးလုံးများ ခွဲဝေပြီးနောက်တွင် ရေခဲနှလုံးသား တောင်ကြားမှ အခြားအမျိုးသမီးနှစ်ဦး ရောက်လာခဲ့သည်။ ဤနေရာရှိ ရတနာများအကြောင်း ခေါင်းဆောင်အမျိုးသမီးမှ ပြောပြလိုက်သည့်အခါ အမျိုးသမီးနှစ်ဦးစလုံး စိတ်လှုပ်ရှားသွားခဲ့လေသည်။

ဆေးဥယျာဉ်ထဲရှိ ဆေးပင်များကိုလည်း ခူးယူပြီးသွားပြီ ဖြစ်သဖြင့် ဝေစုခွဲရန်သာ ကျန်တော့သည်။ သဘောတူထားသည့် အတိုင်း ဆေးပင်များကိုလည်း တစ်ဝက်စီ ခွဲဝေယူခဲ့သည်။

နှစ်ဖက်စလုံး သူတို့ ရရှိခဲ့သည့် အကျိုးအမြတ်များနှင့် ပက်သက်၍ အလွန်ကိုမှ ကျေနပ်မိနေခဲ့သည်။ ဆေးပင်များစွာ ရှိနေပြီ ဖြစ်သည့်အတွက်ကြောင့် အချိန်အတိုင်းအတာ တစ်ခု အတွင်း ဆေးပင်များ ပြတ်လပ်သွားမည်ကို စိုးရိမ်စရာ မလိုတော့ချေ။

တောင်ကြားထဲရှိ ရတနာများကို အပြောင်သိမ်းပြီးနောက် နှစ်ဖက်စလုံး ထွက်ခွာရန် ပြင်ကြတော့သည်။

“ဒီက ကိစ္စလည်း ပြီးသွားပြီဆိုတော့ မောင်လေး အစ်မတို့နဲ့ အတူ လိုက်ချင်လား” အမျိုးသမီးက ရန်ကိုင်ဘက်သို့ လှည့်၍ မေးလိုက်သည်။

ခဏလောက် စဉ်းစားပြီးနောက် ဖြည်းဖြည်းချင်း ခေါင်းခါလျက် ရန်ကိုင်က ပြန်ပြောလိုက်သည် “အစ်မတို့ သွားနှင့်၊ ကျုပ်ဒီမှာ လုပ်စရာရှိသေးတယ်”

“အို” ထိုစကားကို ကြားလိုက်သဖြင့် အမျိုးသမီး အနည်းငယ် အံ့အားသင့်သွားခဲ့သည်။ ရန်ကိုင် ဘာကြောင့် ဤနေရာတွင် နေရစ်ချင်ခဲ့သလဲ ဆိုသည်နှင့် ပက်သက်၍လည်း အတွေး များမိသွားရသည်။ စိတ်ထဲ မသင်္ကာ ဖြစ်လာသည်နှင့် တောင်ကြား တစ်ခုလုံးကို ကောင်းကင်စိတ်အာရုံဖြင့် ဝေ့ကြည့်လိုက်သည်။

ရန်ကိုင် အဖိုးတန်ရတနာ တစ်ခုခုကို တွေ့ထားပြီး သူမတို့ ထွက်သွားမှ သူတစ်ယောက်တည်း မောင်ပိုင်သိမ်းချင်နေသည်ဟု သူမစိတ်ထဲ အထင်ရောက်သွားခဲ့သည်။ သို့သော် ကောင်းကင် စိတ်အာရုံနှင့် စစ်ဆေးကြည့်လိုက်သော်လည်း မည်သည့် အဖိုးတန် ပစ္စည်းကိုမှ ရှာမတွေ့ခဲ့ချေ။

သူမ ဘာတွေးနေလဲ ရန်ကိုင် မသိဘဲနေမည်နည်း။ ထို့ကြောင့် တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နှင့် ရှင်းပြလိုက်လေသည် “သူ့အလောင်းကို မြေမြှုပ်ပေးရဦးမယ်လေ”

“အန်…” အမျိုးသမီး မျက်နှာ မည်းမှောင်သွားခဲ့သည်။

“သူကလည်း ဆေးပညာရှင်၊ ကျုပ်ကလည်း ဆေးပညာရှင်၊ ဝါစဉ်အရဆို သူက ကျုပ်စီနီယာပဲ။ သူ့ဆေးမီးဖိုကို ယူထားမှတော့ ဂျူနီယာတစ်ယောက်အနေနဲ့ လုပ်သင့်တာ ပြန်လုပ်ပေးရမှာပေါ့”

“အဲ့လိုကိုး၊ ဟဲဟဲ၊ အဲ့ဒါဆို အစ်မတို့ သွားတော့မယ်နော်” ခပ်ရှက်ရှက်ဖြင့် ပြန်ပြောလိုက်ပြီးနောက် အရှက်ပြေ ရယ်လျက် သူမ၏ အဖော်နှစ်ယောက်နှင့်အတူ ထွက်သွားတော့လေသည်။

တောင်ကြားအပြင်ဘက်မှ ခပ်ဝေးဝေးနေရာတွင်၊ အမျိုးသမီး သုံးယောက် လျင်မြန်စွာ ပျံသန်းနေခဲ့ကြသည်။ မိန်းကလေးနှစ်ဦး သူတို့ ရလိုက်သည့် အကျိုးအမြတ်များကြောင့် အတော်လေး ပျော်ရွှင်နေကြချိန် သူမတို့၏ ခေါင်းဆောင်မှာမူ တစ်ခုခုနှင့် ပက်သက်၍ အတွေးခက်နေသည့်အလား မျက်မှောင်ကြီး ကြုတ်နေခဲ့ပြီး အချိန်အတော်ကြာပြီးနောက် သက်ပြင်း အမောကြီး ချလိုက်လေသည်။

“စီနီယာအစ်မ၊ ဘာဖြစ်လို့လ” တန်ခိုးရှင် ပထမအဆင့် မိန်းကလေးက မေးလိုက်သည်။

“ဘာမှမဟုတ်ဘူး။ အဲ့ကောင်လေးက နည်းနည်း ထူးဆန်းတယ်လို့ တွေးနေတာ” အမျိုးသမီးက ဖြည်းဖြည်းချင်း ခေါင်းခါလျက် ပြောလိုက်သည်။

ကျောက်တုံးခန်းထဲတွင် ရှိစဉ်က၊ နေရာလည်းကျဉ်း၊ ပြေးပေါက်လည်းမရှိ၊ သူမတို့ဘက်တွင်လည်း လူပိုများသည့် အတွက် ရန်ကိုင်အား အလစ်ချောင်းတိုက်ခိုက်ရန် စဉ်းစားခဲ့၏။ သူမ အနေဖြင့် ဆေးသွေးကြောပေါသည့် အဖိုးတန် ဆေးလုံးများနှင် သက်တမ်း သောင်းနှင့် ချီနေပြီ ဖြစ်သော ဆေးပင်များကို ရန်ကိုင်နှင့် အတူ ခွဲဝေမယူချင်သည်မှာ သဘာဝသာ ဖြစ်သည်။

သို့သော်လည်း ထိုအတွေး သူမခေါင်းထဲ ဖြတ်ပြေးသွားသည်နှင့် သူမစိတ်ထဲ အချက်ပေးသံတို့ ဗလောင်ဆူသွားခဲ့သည်။ သူမနှင့် သူမဂျူနီယာများသည် ရန်ကိုင်အား အလစ်ချောင်း တိုက်ခိုက်လိုက်သည်နှင့် ခံစားရမည့် သူမှာ သူမတို့သာ ဖြစ်လိမ့်မည်ဟု သူမ၏ မသိစိတ်က သတိပေးနေခဲ့သည်။

ထို့ကြောင့်ပဲ အမျိုးသမီး ငြိမ်နေခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ သို့သော် ထိုခံစားချက် တကယ်ဟုတ်မဟုတ် သူမ မသိချေ။ မည်သို့ပင် ဖြစ်စေကာမူ တောင်ကြားထဲရှိ ရတနာတစ်ဝက်ကို တန်ခိုးရှင် ပထမအဆင့်သာ ရှိသေးသည့် ကောင်လေးတစ်ယောက်အား ခွဲဝေးပေးလိုက်ရသည်နှင့် ပက်သက်၍ သူမစိတ်ထဲ အတော့်ကိုမှ မသက်မသာ ဖြစ်မိနေသေးသည်။

သို့သော်ငြား ယခုမှနောင်တရနေရန် နောက်ကျနေခဲ့လေပြီ။ သူမစိတ်ထဲ ထိုအကြောင်းကို ပြန်မစဉ်းစားမိအောင်သာ လုပ်နေရတော့သည်။

တစ်ချိန်တည်းတွင်၊ လိုဏ်ဂူထဲတွင် ရှိနေသော ရန်ကိုင် သက်ပြင်း အရှည်ကြီး ချလိုက်သည်။

ထိုအမျိုးသမီးသုံးယောက်ကို သူလိမ်ခဲ့ခြင်း မဟုတ်၊ အမှန်အတိုင်း ပြောခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ သေသွားသည့်တိုင် သူဖော်စပ်ချင်နေသည့် ဆေးလုံးကို မရရအောင် ဖော်စပ်သွားသော ထိုဆေးပညာရှင်ကို ဆေးပညာရှင် တစ်ယောက် အနေဖြင့် ရန်ကိုင် အမှန်တကယ် လေးစားမိပေသည်။

တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် ဆေးမီးဖိုကို ယူပြီးနောက်တွင် ရန်ကိုင်သည် သူတော်စင်ချီဖြင့် အရိုးခြောက်အား သေသေချာချာ ရစ်ပတ်လျက် အပြင်သို့ ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။

ဤဆေးပညာရှင်အား တောင်ကြားထဲတွင် မြုပ်နှံပေးရန် ကြံနေခြင်းဖြစ်သည်။ လိုဏ်ဂူကဲ့သို့သော နေရာမျိုးသည် ဤစီနီယာ၏ သင်္ချိုင်း မဖြစ်ထိုက်ပေ။

ခဏအကြာတွင် ဆေးဥယျာဉ်ဆီသို့ ရန်ကိုင် ရောက်လာခဲ့သည်။ သူတော်စင်ချီဖြင့် ကျင်ကြီးတစ်ကျင်း တူလိုက်ပြီးနောက် အရိုးခြောက်အား ကျင်းထဲ သေသေချာချာ ချပေးလိုက်သည်။ အရိုးခြောက်အား နည်းနည်းလေးမှ ပုံစံ ပျက်မသွားစေဘဲ သူတွေ့သည့်ပုံစံထား မြုပ်နှံပေးခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။

သို့သော်လည်း အရိုးခြောက်ဆီမှ သူတော်စင်ချီကို ပြန်ရုတ်သိမ်းလိုက်သည့်အခါ အရိုးခြောက်ပေါ်တွင် ရှိနေသော အဝတ်အစားများ အမှုန်အဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲသွားပြီး လေနှင့်အတူ လွင့်စင်ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့လေသည်။

Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၄၅၃)

ဤဆေးပညာရှင် သေသွားခဲ့သည်မှာ နှစ်ပေါင်းသောင်းနှင့် ချီနေပြီ ဖြစ်သည့်အတွက်ကြောင့် သူ့အဝတ်အစားများ အချိန်၏ တိုက်စားမှုဒဏ်ကို မခံနိုင်သည်မှာ သဘာဝသာ ဖြစ်သည်။

သူ့အရိုးများလည်း ထိုနည်းတူပင်။

အရိုးများလည်း တစစီပြုတ်ကာ ပြာဖြစ်ကုန်ကြလေသည်။ ထိုမြင်ကွင်းကို ကြည့်ရင်း ရန်ကိုင် မျက်မှောင်ကြုတ်သွားခဲ့ပြီး သူတော်စင်ချီကို ထုတ်လွှတ်၍ သူအသစ်ဆက်ဆက် တူးထားသော အုတ်ဂူဆီသို့ လေမရောက်လာအောင် တားဆီးထားလိုက်သည်။

ထိုစီနီယာ၏ အဝတ်များ လေနှင့်အတူ လွင့်ပါသွားလျှင်ပင် ကိစ္စမရှိ၊ သူ့အရိုးများကိုတော့ ထိုနည်းတူ ဖြစ်ခွင့်မပေးနိုင်ပေ။ ထိုသို့သာ ဖြစ်သွားခဲ့လျှင် ထိုစီနီယာအဖို့ မြုပ်စရာမရှိဘဲ သေရသည့် ဘဝမျိုး ရောက်သွားခဲ့ပေလိမ့်မည်။

သူတော်စင်ချီအား လက်ဖြင့် ဝှေ့ရမ်း၍ တူးထားသော ကျင်းပေါက်အား မြေမှုန်များဖြင့် အုပ်ချလိုက်လေသည်။

အလောင်းအား မြုပ်ပြီးနောက်တွင် ရန်ကိုင် မျက်ခုံးပင့်သွားပြီး တစ်ခုသော နေရာဆီသို့ လှမ်းကြည့်လိုက်၏။ ထို့နောက် ရွှေရောင်သွေးမျှင်တစ်မျှင် သူ့လက်ထဲမှ ပျံသန်း ထွက်သွားလေသည်။

ရွှေရောင်သွေးမျှင်အား ပြန်ဆွဲယူလိုက်သည့်အခါ ၎င်းနှင့်အတူ အရိုစလေးတစ်စ ပါလာခဲ့သည်။

ထိုအရိုးစသည် သေသွားသော ဆေးပညာရှင်၏ လက်ချောင်းရိုး ဖြစ်ပေသည်။ သို့သော် အခြားအရိုးများနှင့် မတူညီသည်ကား ထိုအရိုးသည် ပြာမှုန်အဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲမသွားခြင်းပင်။ အရိုးဆီမှ မည်သည့် စွမ်းအင်ကိုမှ အာရုံခံမရသော်ငြား သေချာအနီးကပ် ကြည့်ကြည့်လိုက်သည့် အခါ အရိုးပေါ်တွင် ရှုပ်ထွေးသော မျဉ်းကြောင်းများ၊ အက္ခရာများ များစွာ ရှိနေသည်ကို တွေ့ရှိလိုက်ရသည်။

ထိုလက်ချောင်းရိုးထဲသို့ သူတော်စင်ချီ ထည့်ကြည့်လိုက်သော်ငြား မည်သည့် ထူးခြားမှုမှ ဖြစ်မလာခဲ့။ အဖြေရှာမရတော့သည့်အဆုံး လက်ချောင်းရိုးအား သေချာ သိမ်းထားလိုက်ပြီး အုတ်ဂူအာ မြေကြီးဖြင့် သေချာ ဖုံးပေးလိုက်၏။

အလောင်းအား သေချာမြုပ်ပေးပြီးသည့်နောက် စီနီယာအား နောက်ဆုံးအကြိမ် ဦးညွှတ်လိုက်ပြီး တောင်ကြားထဲမှ အလျင်အမြန် ထွက်ခွာလာခဲ့လေသည်။

ဒါသူစီနီယာအတွက် လုပ်ပေးနိုင်သမျှ အကုန်ပင်။ လက်ချောင်းအရိုးကို လေ့လာကြည့်ရန်အတွက် သိမ်းထားခဲ့သည်။ ထိုလက်ချောင်းထဲတွင် စီနီယာ ဝှက်ထားသည့် အဖိုးတန်သည့် အရာတစ်ခုခု ရှိနေပေလိမ့်မည်။ မဟုတ်လျှင် ထိုလက်ချောင်းသည် နှစ်ပေါင်းများစွာ ကြာသွားသည့်တိုင် ဘာမှမဖြစ်ဘဲ နေလိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။

တောင်ကြားမှ ထွက်ခွာလာပြီးနောက်တွင် ပတ်ဝန်းကျင်အား ကောင်းကင်စိတ်အာရုံဖြင့် စစ်ဆေးရင်း ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်၏ အဓိက နန်းတော်ဆီသို့ ဦးတည်သွားလေသည်။

လမ်းတစ်လျှောက်တွင် မည်သည့် မမျှော်လင့်ထားသော အဖြစ်အပျက်နှင့်မှ မကြုံတွေ့ခဲ့ရပေ။ တောင်ကြားကိစ္စကြောင့် သူ့အချိန်အနည်းငယ် ပုပ်သွားခဲ့ရသည်။ သို့သော် သူရလိုက်သည့် အကျိုးအမြတ်နှင့် ယှဉ်လိုက်လျှင် သူဖြုန်းလိုက်ရသည့် အချိန်သည် တန်သည်ဟု ပြော၍ရသည်။

သို့သော်လည်း အခြားစိတ်ဝင်စားစရာ တစ်ခုခု တွေ့လျှင်ပင် သွားမစစ်ဆေးတော့ဘဲ အဓိကနန်းတော်ဆီသို့သာ သွားတော့မည်ဟု ဆုံးဖြတ်ထားလိုက်လေပြီ။

အဓိကနန်းတော်ဆီသို့ ရောက်လာသည်နှင့် အခြေအနေ တင်းမာလာသည်ကို ရန်ကိုင် သတိပြုမိလိုက်သည်။ အခြားသူများအား ချုံခို၍ အလစ်ချောင်းတိုက်ခိုက်ရန် ကျားချောင်း ချောင်းနေသည့် ကျင့်ကြံသူများစွာကို ရန်ကိုင် တွေ့ခဲ့ရသည်။

သွားရင်းသွားရင်းဖြင့် တိုက်ပွဲများ ဖြစ်နေသည်ကိုပင် မြင်လာရသည်။ ရန်ကိုင်လည်း ချုံခိုတိုက်ခိုက်ခံခဲ့ရပေသည်။ သို့သော် သူ့အား လာတိုက်သည့် လူအားလုံးကို အလွယ်တကူ ပြန်ရိုက်ထုတ်နိုင်ခဲ့သည်။

သေချာစဉ်းစားကြည့်လိုက်သည့်အခါ အားလုံးကို ရန်ကိုင် နားလည်သွားခဲ့သည်။

ထိုလူများသည် အနာမခံဘဲ အသာစံရန် ကြိုးစားနေကြသူများ ဖြစ်ကြသည်။ ဤနေရာတွင် ထိုင်စောင့်လျက် အဓိကနန်းတော်မှ ပြန်ထွက်လာသူများ၊ အပြင်မှ ရောက်လာသူများကို ချုံခိုတိုက်ခိုက်ကာ သူတို့တွင် ရတနာများကို အပိုင်သိမ်းသည်။ ဤနည်းဖြင့် ရတနာရှာရန် အပင်ပန်းခံစရာ မလိုတော့ဘဲ အခြားသူများ ရှာဖွေထားသည့် ရတနာများကို လွယ်လင့်တကူ သိမ်းပိုက်နိုင်ပေသည်။

ထို့ကြောင့်သာ အဓိကနန်းတော် ပတ်ပတ်လည်တွင် သိပ်သည်းလှသော သတ်ဖြတ်လိုစိတ်တို့ဖြင့် ပြည့်နေခြင်း ဖြစ်၏။

သုံးရက်ကြာပြီးနောက်တွင် ရန်ကိုင်သည် ကုန်းငယ်လေး တစ်ခုပေါ်တွင် ရပ်လျက် ကြီးကျယ်ခမ်းနားလှသော နန်းတော်အား လှမ်းငေကြည့်နေခဲ့သည်။

ဧကရာဇ်ဥယျာဉ် အစစ်ပင်…

နောက်ဆုံးတွင် ဧကရာဇ်ဥယျာဉ် အစစ်အား သူ့မျက်စိဖြင့် တပ်အပ် မြင်ခဲ့ဖူးလေပြီ။ ဤနေရာသည် မဟာဧကရာဇ် နေခဲ့သည့် အဆောက်အဦးတစ်လုံး ဖြစ်ပြီး လေထဲတွင် ဝဲနေခဲ့သည်။ ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်သည် မိုပေါင်းသောင်းနှင့်ချီ မြင့်မားလှပြီး မျက်စိတစ်ဆုံး မြင့်မားလှကာ ၎င်း၏ အဆုံးကို လှမ်းမမြင်နိုင်ပေ။

ဝင်ပေါက်က ဘယ်မှာလဲ ရန်ကိုင် မျက်မှောင်ကြုတ်သွားခဲ့၏။ မကြာမီ ဝင်ပေါက်ကို ရှာတွေ့သွားခဲ့ပေသည်။

တစ်ခုသော နေရာဆီမှ ရောင်စုံအလင်းတန်းများ တဖျက်ဖျက် လင်းလက် တောက်ပနေခဲ့သည်။ အနက်ရောင်အစက်များစွာ တစ်ခုနှင့်တစ်ခု အပြန်အလှန် တိုက်ခိုက်နေကြရင်း ပြင်းထန်သော စွမ်းအင်လှိုင်းများလည်း ထွက်ပေါ်နေခဲ့လေသည်။ ထိုနေရာတွင် လူပေါင်းများစွာ တိုက်ခိုက်နေကြခြင်း ဖြစ်ရပေမည်။

ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်၏ အဓိကနန်းတော်နှင့် နီလာလေ ပိုပို၍ ပရမ်းပတာ ဖြစ်လာလေပင်။ ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်ထဲသို့ ကြယ်စီရင်စု တစ်ခုလုံးမှ ကျင့်ကြံသူများ ဝင်လာကြသဖြင့် လူအုံသည့် နေရာ၌ ပွဲထသည်မှာ သဘာဝသာ ဖြစ်သည်။ ရန်ကိုင်၏ အထင်သာ မမှားလျှင် တိုက်ပွဲကြီး ဖြစ်နေသည့် နေရာသည် အဓိက နန်းတော်ထဲသို့ ဝင်သည့်နေရာ ဖြစ်ပေလိမ့်မည်။

ထိုကဲ့သို့ စဉ်းစားမိလိုက်သည့်နောက် ထိုနေရာဆီသို့ ချက်ချင်း ပျံသန်းသွားလေသည်။

ထိုနေရာသို့ ရောက်လာပြီးနောက် မြင်လိုက်ရသည့် မြင်ကွင်းကြောင့် ရန်ကိုင် ထိတ်လန့်သွားခဲ့သည်။ သူထင်ထားသလို ဤနေရာ၌ တိုက်ပွဲ ဖြစ်နေခြင်း ဖြစ်သည်။ သို့သော် ရိုးရိုး တိုက်ပွဲ မဟုတ်၊ ကျင့်ကြံသူပေါင်း အယောက်တစ်ရာကျော် ပါဝင်သည့် တိုက်ပွဲပင်၊ အများစုသည် တန်ခိုးရှင်အဆင့်များ ဖြစ်ကြပြီး သူတော်စင်ဘုရင် အဆင့်များလည်း တစ်ယောက်တစ်လေ ပါပေ၏။ သို့သော် ထိုသူတော်စင်ဘုရင်အဆင့် အားလုံးသည် တတိယအဆင့်များသာ ဖြစ်ကြပေသည်။ သူတို့အား သူတို့၏ အကြီးအကဲ အသီးသီးမှ ဦးဆောင်လာခြင်း ဖြစ်သည်။

လူအသီးသီးရှိကြပြီး အကုန်လုံးသည် အရောင်အသွေး မတူညီသော ဝတ်စုံအမျိုးမျိုးကို ဝတ်ဆင်ထားကြသည်။ အချို့သည် ဧကရာဖ်ဥယျာဉ်၏ ဝင်လိုသဖြင့် သတ်ဖြတ်နေချိန် အချို့သည် ဤနေရာမှ ထွက်ပြေးလိုသဖြင့် တိုက်ခိုက်နေရ၏။ အချို့မှာမူ အခြားသူများ၏ ဓါးပြတိုက်ရန်အတွက် သက်သက်ဖြင့် တိုက်ခိုက်နေခြင်း ဖြစ်သည်။ တကယ်ကို ဗရုတ်သုတ်ခ မြင်ကွင်းပင်။

ဤပရမ်းပတာ ဖြစ်နေသော တိုက်ပွဲကွင်းပြင်ကြီးအား လုံလုံခြုံခြုံနှင့် ဖြတ်သွားဖို့ရာ မဖြစ်နိုင်ချေ။

ရန်ကိုင် အမူအရာ လေးနက်တည်ကြည်သွားခဲ့သည်။ သူ့ခွန်အားသည် တန်ခိုးရှင်တတိယအဆင့်များထက် ပိုမို မြင့်မားသော်ငြား ဤနေရာအား ဘာမှ အထိအခိုက်မဖြစ်ဘဲ လုံလုံခြုံခြုံနှင့် ဖြတ်သွားဖို့ရာ မဖြစ်နိုင်ပေ။

လှည့်ပတ်ကြည့်လိုက်သည့်အခါ သူထင်ထားသကဲ့သို့ ဤနေရာ၌ ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်ထဲ ဝင်နိုင်သည့် ဝင်ပေါက်အား တွေ့လိုက်ရသည်။ မီတာပေါင်းများစွာ မြင့်မားသော ဂိတ်ပေါက်ကြီး တစ်ခုသည် တိုက်ပွဲကွင်းပြင်၏ အလွန်လေးတွင် ရှိနေခဲ့သည်။ ဂိတ်တစ်ခုလုံးအား အလင်အကာအရံ တစ်ခုဖြင့် ဖုံးအုပ်ထားသည့်အတွက် အထဲတွင် မည်သို့သော အရာများ ရှိနေသလဲ ဆိုသည်ကို အပြင်မှ လှမ်းမမြင်နိုင်ခဲ့ပေ။

တိုက်ပွဲကွင်းပြင်အား အမြန်နှုန်းသုံး၍ ဖြတ်ကျော်လျှင် ကောင်းမည်လား စဉ်းစားနေစဉ်တွင်၊ အသံတစ်ခုခု ကြားသဖြင့် လှည့်ကြည့်မိလိုက်သည်။

သူလှည့်ကြည့်လိုက်ရာ အရပ်တွင်၊ အစိမ်းရောင်အလင်းတန်း တ်စခုသည် တိုက်ပွဲကွင်းပြင်ဆီသို့ လျင်မြန်စွာ တိုးကပ်လာနေ၏။ အလင်းတန်းသည် အတော်လေး ဝေးကွာသေးသော်ငြား ၎င်းဆီမှ ထွက်ပေါ်နေသည့် ဖိအားသည် အတော့်ကိုမှ အားကောင်းလှသည်။

တိုက်ပွဲဖြစ်နေသူအားလုံး ထိတ်လန့်သွားကုန်ကြပြီး တိုက်ခိုက်နေသည်ကို ရပ်၍ ထိုအလင်းတန်းအား စတင် စစ်ဆေးကြည့်ကြတော့သည်။

ခဏအကြာတွင် အစိမ်းရောင်အလင်းတန်းသည် တိုက်ပွဲ ကွင်းပြင်၏ အစွန်ဖျားတွင် ရပ်တန့်သွားခဲ့သည်။ အလင်းရောင် ပျောက်ကွယ်သွားပြီးနောက် လူပေါင်းများစွာ ပေါ်လာသည်ကို အားလုံး မြင်တွေ့လိုက်ရသည်။

ထိုလူများ၏ ကျင့်ကြံခြင်းကို သတိပြုမိလိုက်သည့်နောက် အကုန်လုံး လေးနက်တည်ကြည်သွားခဲ့လေသည်။

ထိုအဖွဲ့ထဲတွင်၊ အမျိုးသား၊ အမျိုးသမီး၊ လူကြီး၊ လူငယ် အကုန်ပါဝင်နေကြသော်ငြား တစ်ယောက်သာ တန်ခိုးရှင်ဒုတိယ အဆင့် ဖြစ်ပြီး ကျန်လူအားလုံးသည် တန်ခိုးရှင်တတိယ အဆင့်များ ဖြစ်ကြသည်။

ထိုအဖွဲ့သည် တိုက်ပွဲဖြစ်နေသည့် လူအားလုံး တစ်ကိုယ်တော် ရှင်းထုတ်မပစ်နိုင်သော်ငြား သူတို့လမ်းကို ဖယ်ခိုင်းဖိုရာအတွက် ပြဿနာ မရှိလောက်ချေ။ ထိုမျှလူအင်အားတောင့်တင်းသည့် အဖွဲ့ တစ်ဖွဲ့အား သွားရန်စခြင်းသည် ဥာဏ်ရှိသော လုပ်ရပ်တစ်ခု မဟုတ်။

ထိုလူများ ဝတ်ဆင်ထားသည့် ဝတ်စုံကို မြင်ပြီးနောက် တစ်ယောက်ယောက်က ထအော်လိုက်သည် “ဟုန်းလော့ ကုန်သွယ်ရေး အဖွဲ့အစည်းကပဲ”

ထိုစကားကို ကြားသည့်အခါ အကုန်လုံး ထိတ်လန့်သွားကုန်လေသည်။

ဟုန်းလော့ကုန်သွယ်ရေး အဖွဲ့အစည်းသည် ကြယ်စီရင်စုထဲ၌ အလွန်ကိုမှ ကျော်ကြားသည့် အင်အားစုတစ်ခုဖြစ်ပြီး လက်တစ်ဆုပ်စာ မဟာအင်အားစုများအနက် တစ်ခုအပါအဝင် ဖြစ်ပေသည်။ ထိုအင်အားစုသည် ကျင့်ကြံရေးကြယ်ပေါင်း များစွာကို ထိန်းချုပ်ထားပြီး သူတို့ လက်အောက်၌ တန်ခိုးရှင်ဘုရင် အဆင့် ဒါဇင်ကျော် ရှိသည်။

ထို့အပြင် ဟုန်းလော့ကုန်သွယ်ရေး အဖွဲ့အစည်း၏ ခေါင်းဆောင်ဖြစ်သော အိုင်းအောင်သည် တန်ခိုးရှင်ဘုရင် ဒုတိယ အဆင့် အထွဋ်အထိပ်သို့ ရောက်နေပြီး တန်ခိုးရှင်ဘုရင် တတိယ အဆင့်သို့ ရောက်ရန် လက်တစ်ကမ်းသာ လိုတော့သည်ဟု ကောလဟာလများ ထွက်နေခဲ့သည်။

ထိုလူသည် ကြယ်စီရင်စုတစ်ခုလုံးက မော့ကြည့်ရမည့် တည်ရှိမှုမျိုး ဖြစ်သည်။

ဟုန်းလော့ကုန်သွယ်ရေး အဖွဲ့အစည်းမှ လူများဖြစ်မှန်း သတိပြုမိလိုက်သည့်နောက်တွင် အကုန်လုံး ထိုအဖွဲ့အတွက် အသီးသီး လမ်းဖယ်ပေးလိုက်ကြလေသည်။ မည်သူမှ သူတို့ လမ်းအား သွားပိတ်မရပ်ရဲချေ။

သို့သော်လည်း ထိုအဖွဲ့ထဲမှ လူတစ်ယောက်ကို မြင်လိုက်သည့်အခိုက် ရန်ကိုင် အကြီးအကျယ် ထိတ်လန့်သွားပြီး သူ့နှလုံး လည်ချောင်းမှ အပြင်သို့ ခုန်ထွက်လုမတတ် ဖြစ်သွားခဲ့ရသည်။

နီစွေးသော နှုတ်ခမ်းအစုံ၊ ဖြောင့်စင်းသော နှာတံ၊ ရစ်မူးဖွယ်ရာ မျက်ဝန်းအစုံတို့ဖြင့် တန်ဆာဆင်ထားသော ထိုလူ၏ မျက်နှာသည် ပြစ်ချက်မရှိ ချောမောလွန်းလှသည်။ သွယ်လျသော ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်နှင့်တကွ နှင်းသားပမာ ဖြူဖွေးသန့်စင်သော အသားအရေသည် မြင်သူတကာ မနာလိုရလောက်အောင် ပြီးပြည့်စုံလှ၏။ သူ့မျက်နှာထက် ဆင်မြန်ထားသော ဖော်ရွေသည့် အပြုံးကြောင့် မြင်သူတိုင်း သူ့အား ချစ်စုံမက်မိမည်မှာ သဘာဝသာ ဖြစ်သည်။

သူသည် အဖွဲ့ထဲရှိ တစ်ဦးတည်းသော တန်ခိုးရှင်ဒုတိယ အဆင့် ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက် ဖြစ်သော်ငြား အဖွဲ့တစ်ခုလုံး၏ ခေါင်းဆောင်ဖြစ်သည်မှာ ထင်ရှားသည်။ ကျန်တန်ခိုးရှင် တတိယ အဆင့် ခြောက်ယောက်သည် သူ့အား တောက်ပသော ကြယ်များမှ လစန္ဒာအား ဝိုင်းရံထားသလို ဝိုင်းရံထားခဲ့သည်။

ထိုလူသည် အခြားမဟုတ်၊ ရွှယ့်ယွယ်ပင် ဖြစ်သည်။

ကြယ်စီရင်စု၏ နာမည်ကျော် ဟုန်းလော့ကုန်သွယ်ရေး အဖွဲ့အစည်း၏ တတိယသခင်လေး ရွှယ့်ယွယ်ပင်…

စုယန်အား တွေ့နိုင်ရန် မျှော်လင့်မိသော်လည်း စုယန်အား မတွေ့ဘဲ သူ့ရန်သူနှင့်မှ လာတွေ့ရသည်။ ရန်သူများအတွက် ကမ္ဘာကြီးဟာ ကျဉ်းကျဉ်းလေးပါလား ဆိုသည့်စကားမှာ သွေးထွက်အောင် မှန်လှပေသည်။

သူမတွေ့ချင်သည့်လူနှင့်မှ လာတွေ့နေရလေပြီ။

ရန်ကိုင် ဤနေရာသို့ အတော်လေး နောက်ကျပြီးမှ ရောက်လာသည်ဟု ဆိုရမည်။ ဧကရာဇ်ဥယျာဉ် ဖွင့်ပြီး ဆယ်ရက် အကြာ အထဲသို့ ရောက်လာခဲ့သည်။ ထို့အပြင် အပြင်ဘက်၌ ခဏ အချိန်ဖြုန်းနေခဲ့လိုက်သေးသည်။ ထိုသို့ပင်လျှင် ရွှယ့်ယွယ်သည် ဤနေရာသို့ ဘာကြောင့် ယခုအချိန်မှ ရောက်လာရလေသနည်း။

ရွှယ့်ယွယ် ဤနေရာသို့ ဘာကြောင့် ရောက်လာမှန်း သူမသိသော်ငြား သူ့အား သတိထားမိသွားမည်ကို မလိုလားချေ။

အကြောင်းကား ရှင်းပေသည်။ သူနှင့် ရွှယ့်ယွယ်ကြား ရန်ငြိုးရန်စများစွာ ရှိနေသလို ရွှယ့်ယွယ်၏ အကြီးမားဆုံးသော လျှို့ဝှက်ချက်ကိုလည်း သိထားသေးသည်။

ကြယ်စီရင်စု၏ အမျိုးသမီးတိုင်း သည်းလှိုင်အူလှိုက် ချစ်မြတ်နိုးရသော ထိုတတိယသခင်လေး ရွှယ့်ယွယ်သည် ယောကျာ်းတစ်ယောက် မဟုတ်ဘဲ မိန်းကလေး ဖြစ်နေခဲ့သည်။

ထိုသတင်းသာ ပြန့်သွားခဲ့လျှင် မိန်းမပျိုပေါင်း မည်မျှပင် အသည်းကွဲကုန်ကြမည်နည်း။

သူတို့ နှစ်ဦးကြားရှိ ရန်ငြိုးမှာ ရန်ကိုင်မှ သူ၏ လျှို့ဝှက်ချက်အား သိထားသည့် အတွက်ကြောင့် သက်သက် မဟုတ်ချေ။ နှစ်ဦးကြာ ပြော၍ မသင့်တော်သော အဖြစ်အပျက် များစွာလည်း ရှိခဲ့ဖူးသည်။ ဥပမာအားဖြင့် ကြယ်သေပေါ်ရှိ အဖြစ်အပျက်ပင်၊ ထိုကြယ်ပေါ်တွင် ရန်ကိုင်နှင့် ရွှယ့်ယွယ်သည် ကိုယ်လုံးတီးဖြင့် တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ပွေ့ဖက်လူးလှိမ့်ရင်း အပြန်အလှန် သတ်ရန် ကြိုးစားခဲ့ကြသည်။ ထိုအဖြစ်အပျက်ကြောင့် ရွှယ့်ယွယ်သည် သူတို့ နှစ်ယောက်၏ အသက်ကို ချိတ်ဆက်ပေးသည့် လျှို့ဝှက်ကျင့်စဉ် တစ်ခုအား အသုံးပြုခဲ့သည်။

ထိုကျင့်စဉ် ကျေးဇူးကြောင့်ပင်လျှင် ရွှယ့်ယွယ် သေခါနီး ဖြစ်သွားသည့်အခါ ရန်ကိုင် သူမအား အသည်းအသန်း လိုက်ကယ်ခဲ့ရပေသေးသည်။ တကယ်ကို ကျေးဇူးကြီးသည့် လျှို့ဝှက်ကျင့်စဉ်ကြီးပင်။

ထိုကျင့်စဉ်အား အသုံးပြုထားချိန် အတောအတွင်း ရွှယ့်ယွယ်သည် ရန်ကိုင်အား ယခင်ကကဲ့သို့ ကြည့်မရ မဖြစ်တော့သော်ငြား သူမကဲ့သို့ အမျိုးသမီး တစ်ယောက်သည် သူမ၏ လျှို့ဝှက်ချက်များအား သိထားသည့် လူတစ်ယောက်အား လွတ်လွတ်လပ်လပ် သွားလာခွင့် ပြုလိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။ တစ်နေ့ မမျှော်လင့်ဘဲ ရန်ကိုင်သာ သူမ၏ လျှို့ဝှက်ချက်များကို မတော်တဆ ထုတ်ပြောခဲ့လျှင် ပြဿနာ အကြီးကြီး တက်သွားနိုင်သည် မဟုတ်ပေလော။

Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၄၅၄)

ရွှယ့်ယွယ်တွင် နဂါးခြင်ဆီဖီးနစ်ခန္ဓာကိုယ် ဆိုသော အထူး ခန္ဓာကိုယ်တည်ဆောက်ပုံတစ်မျိုး ရှိပေသည်။ ထိုခန္ဓာကိုယ်၏ အပျိုစင်အား ရယူနိုင်မည် ဆိုပါက ကျင့်ကြံခြင်းအား အကြီးအကျယ် တိုးတက်စေနိုင်သည့်အတွက် ထိုခန္ဓာကိုယ်သည် တန်ခိုးရှင်ဘုရင် အဆင့် ပညာရှင်များပင် တပ်မက်ကြသော ခန္ဓာကိုယ်တစ်မျိုး ဖြစ်ပေသည်။

ထိုအကြောင်းကြောင့်ပင် ဟုန်းလော့ကုန်သွယ်ရေး အဖွဲ့အစည်းသည် ရွှယ့်ယွယ်၏ မိန်းမပုံစံကို တတ်နိုင်သမျှ ကြိုးစား ဖုံးကွယ်ပေးခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ သူမ မိန်းမကလေး တစ်ယောက် ဖြစ်သည့်အကြောင်းကို လက်တစ်ဆုပ်စာ လူလောက်သာ သိထားကြပေသည်။

ဟုန်းလော့ကုန်သွယ်ရေး အဖွဲ့အစည်းအပြင်၊ ထိုအကြောင်းကို ရန်ကိုင် တစ်ယောက်သာ သိထားသည်။

ထိုအချက်ကို သိထားသူတစ်ယောက် ဖြစ်သည့်အတွက် ရွှယ့်ယွယ်အား သူ့ကို လုံးဝ မြင်သွားစေ၍ မဖြစ်ချေ။ ထိုမိန်းမကို မြင်လိုက်သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ရန်ကိုင်သည် သူ့အရှိန်အဝါကို ဖုံးကွယ်၍ လူအုပ်ကြီးထဲ ပြေးဝင်ပုန်းလိုက်လေသည်။

“ဒါဧကရာဇ်ဥယျာဉ်လား” ရွှယ့်ယွယ်သည် ကြီးကျယ် ခမ်းနားသော နန်းတော်ကြီးကို ဝေ့ကြည့်ရင်း ရေရွတ်လိုက်သည်။

“ကျုပ်တို့ ရထားတဲ့ သတင်းတွေအရတော့ ဒါက ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်ရဲ့ အဓိကနန်းတော်ပါပဲ၊ တတိယသခင်လေး” ရွှယ့်ယွယ်ဘေးနားတွင် ရပ်နေသော အမျိုးသမီးက လေးလေးစားစားဖြင့် ပြန်ပြောလိုက်သည်။

“အင်း၊ ရောက်ပြီဆိုမှတော့ ဝင်ကြတာပေါ့” ရွှယ့်ယွယ်သည် အပြင်ဘက်တွင် ဆက်ပြီး အချိန်မဖြုန်းချင်တော့ပေ။ ထို့ကြောင့် တန်ခိုးရှင်အဆင့်များကို ဦးဆောင်၍ ဂိတ်ပေါက်ဆီသို့ ဦးတည် သွားလေသည်။

မည်သူမှ သူတို့လမ်းကို ပိတ်မရပ်ရဲကြပေ။

ထိုအဖွဲ့၏ လူအင်အားကို လျစ်လျုရှုထားလျှင်ပင် ဟုန်းလော့ကုန်သွယ်ရေး အဖွဲ့အစည်းဟူသော နာမည် တစ်လုံးနှင့်ပင် သူတို့လမ်းကို လာတားမည့် လူများအား ခြောက်ထုတ်ပစ်နိုင်ပေသည်။ မည်သူကများ သူတို့ကို တိုက်ခိုက်ရဲမည်နည်း။

ထို့ကြောင့် ရွှယ့်ယွယ်တို့ အဖွဲ့သည် တိုက်ပွဲကွင်းပြင်အား အလွယ်တကူ ဖြတ်ကျော်လာနိုင်ခဲ့ပြီး နန်းတော်ထဲသို့ လျင်မြန်စွာ ဝင်ရောက်သွားနိုင်ခဲ့သည်။

သူတို့ ပျောက်ကွယ်သွားပြီးနောက်‌ လေတိုးသံများစွာ ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။ ကျင့်ကြံသူများစွာသည် ထိုအခိုက်အတန့်ကို အခွင့်ကောင်းယူ၍ နန်းတော်ဆီသို့ ပြေးဝင်သွားကုန်ကြလေပြီ။

နန်းတော်ထဲသို့ ပြေးဝင်သွားနေသည့်လူ အနည်းဆုံး နှစ်ဆယ်၊ သုံးဆယ်လောက် ရှိပေသည်။ အကုန်လုံးသည် လှုပ်ရှားမှု ပညာရပ် အသီးသီးကို အသက်သွင်း၍ ပျံသန်းသွားနေခြင်း ဖြစ်သည်။

ရန်ကိုင်သည်လည်း ထိုလူအုပ်ကြီးထဲ ရောယောင် လိုက်သွားခဲ့သည်။ ယခုအချိန် နန်းတော်ထဲသို့ ဝင်သွားလျှင် ရွှယ့်ယွယ်နှင့် သွားတိုးနိုင်ချေ ရှိသော်လည်း ယခုအချိန်သည် နန်းတော်ထဲသို့ လွယ်ကူစွာ ဝင်နိုင်မည့် အကောင်းဆုံး အခိုက်အတန့် ဖြစ်သည်။ တိုက်ပွဲကြီးသာ ပြန်စလျှင် ရန်ကိုင် အနေဖြင့် နန်းတော်ထဲသို့ ဝင်ရန် ခက်သွားပေလိမ့်မည်။

ထို့ပြင် နန်းတော်ထဲ ဝင်သွားသည့်လူ အများကြီး ရှိနေသဖြင့် ထိုလူအုပ်ကြီးထဲ ရောပုန်းနေ၍ ရပေသည်။

မျက်တောင်တစ်ခတ်အတွင်း ရန်ကိုင်သည် ဂိတ်ပေါက်ဝသို့ ရောက်လာခဲ့သည်။ သူ့ရှေ့ အလင်းတစ်ချက် လက်သွားသည့် အခိုက် သိမ်မွေ့သော လေဟာနယ်စွမ်းအားကို ရန်ကိုင် ခံစားမိလိုက်သည်။ အလင်းရောင်စူးစူး ပျောက်ကွယ်သွားချိန် ရှုပ်ထွေးလှသော အဖြူရောင်နန်းတော်များစွာကို မြင်တွေ့လိုက်ရလေသည်။

ငါရောက်လာပြီကွ

ယခင်အကြိမ် ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်ထဲသို့ ဝင်လာစဉ်က ယခုကဲ့သို့ အဆောက်အဦးများကို မြင်တွေ့ခဲ့ရသည်။

သို့သော်လည်း ရန်ကိုင်အဖို့ ကောင်းကောင်း မပျော်နိုင်သေးခင်မှာပင် ခေါင်းလေးကျုံ့ပြီး လူအုပ်ထဲ အလျင်စလို ပုန်းလိုက်ရလေ၏။

အကြောင်းမှာ အထဲသို့ အရင်ဦးဆုံး ဝင်လာသော ရွှယ့်ယွယ်သည် အခြားနေရာသို့ ထွက်မသွားသေးဘဲ ဝင်ပေါက်နား၌ ရပ်ကာ ပတ်ဝန်းကျင်အား စူးစမ်းနေသည့် အတွက်ကြောင့် ဖြစ်ပေသည်။

ဟုန်းလော့ကုန်သွယ်ရေး အဖွဲ့အစည်း မသွားသေးသဖြင့် သူတို့ ရှိနေသည်ကို အခွင့်ကောင်းယူ၍ နန်းတော်ထဲသို့ ဝင်လာကြသော ကျင့်ကြံသူများလည်း မလှုပ်ရှားရဲ ဖြစ်နေခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် အကုန်လုံး အထဲသို့ ရောက်လာသည့်အခါ အခြား နေရာများသို့ မသွားရဲကြသေးဘဲ ရောက်သည့် နေရာတွင်သာ စိုးရိမ်တကြီး အမူအရာဖြင့် တောင့်တောင့်ကြီး ရပ်နေကြသည်။

ရန်ကိုင်သည် ရွှယ့်ယွယ် သူ့အား မတွေ့ပါစေနှင့်ဟု ဆုတောင်းရင်း လူအုပ်ကြီးထဲ ဝင်ပုန်းနေခဲ့ရသည်။ ခေါင်းကိုလည်း ငုံ့နိုင်သမျှ ငုံ့ထားရလေသည်။

သို့သော်လည်း ရန်ကိုင် အကြောက်ဆုံး အရာမှ လာဖြစ်သွားခဲ့သည်။ ရွှယ့်ယွယ်သည် သူ့ဘာသာ အရှေ့တည့်တည့်သို့ ကြည့်နေရာမှ အားယားနေသည့် အတွက်ကြောင့်လားမသိ နောက်ဘက်သို့ ပြန်လှည့်ပြီး လူအုပ်ကြီးကို ဝေ့ကြည့်လိုက်၏။

ရန်ကိုင် မျက်နှာပျက်သွားလေပြီ။ သူထပ်ပုန်းနိုင်တော့မည် မဟုတ်မှန်း သိလိုက်သည်နှင့် ရွှယ့်ယွယ် သူ့အား မမြင်ခင် လူအုပ်ထဲမှ ချက်ချင်း ခုန်ထွက်၍ အလျင်အမြန် ထွက်ပြေးလေတော့သည်။

သူ့လုပ်ရပ်ကြောင့် လူအားလုံး သူ့အား အာရုံစိုက်သွားကြ၏။

ရွှယ့်ယွယ်သည်လည်း ရန်ကိုင်အား လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ အနည်းငယ် တရင်းတနှီး ရှိသလို ခံစားနေရသည့် ကျောပြင်အား မြင်လိုက်သည့်နောက် ရွှယ့်ယွယ် တစ်ချက် ကြောင်သွားခဲ့သည်။ သို့သော် ချက်ချင်း ပျော်လည်းပျော်၊ ဒေါသလည်း ထွက်နေသည့် အမူအရာဖြင့်‌ အော်ပြောလိုက်လေသည် “ရပ်လိုက်စမ်း”

ရန်ကိုင် မည်ကဲ့သို့ ရပ်နိုင်မည်နည်း။ မရပ်သည့် အပြင်ကိုမှ ပို၍ မြန်မြန်ပင် ထွက်ပြေးလိုက်လေသည်။ မျက်တောင်တစ်ခတ် အတွင်း မီတာတစ်ထောင်အကွာသို့ ရန်ကိုင် ရောက်သွားခဲ့သည်။

“တတိယသခင်လေး” ရွှယ့်ယွယ်၏ ပုံစံကြောင့် သူမနားတွင် ရပ်နေသော အမျိုးသမီး အူကြောင်ကြောင် ဖြစ်သွားခဲ့သည်။

“သူ့ကိုဖမ်း” ရွှယ့်ယွယ်သည် အေးစက်စက် မှုန်ကုတ်ကုတ် အမူအရာဖြင့် သူ့လူများကို အမိန့်ပေးလိုက်သည်။

ထိုတန်ခိုးရှင်ပထမအဆင့် ပညာရှင် တစ်ယောက်ကို ရွှယ့်ယွယ် ဘာကြောင့် အထူးတလည် ဂရုစိုက်နေမှန်း သူမ နားမလည်သော်ငြား ပြန်မေးမနေခဲ့ဘဲ ရွှယ့်ယွယ် ပြောသည့်အတိုင်း ရန်ကိုင်အား ဖမ်းရန် သူ့နောက်သို့ ပြေးလိုက်သွားလေသည်။

အမျိုးသမီး ထွက်သွားပြီးနောက် ရွှယ့်ယွယ် မျက်မှောင်ကြုတ်သွားကာ အတွေးနက်သွားခဲ့သည်။ ရိပ်ခနဲ မြင်လိုက်ခြင်းသာ ဖြစ်သော်လည်း ထိုပုံစံကို သူမ အလွန်အမင်း ရင်းနှီးနေခဲ့သည်။ ထိုကျောပြင်သည် သူ့မအား အမြဲတစေ စိတ်ဒုက္ခပေးနေသည့် မုန်းစရာကောင်းသည့် လူတစ်ယောက်၏ ကျောပြင်နှင့် အလွန်ကို တူနေခဲ့သည်။

သို့သော်လည်း ဤကျယ်ပြောလှသော လောကကြီးထဲ၌ လူတူများ မရှားသည့်အတွက်ကြောင့် သူ့မျက်နှာကို မမြင်လိုက်ဘဲ ထိုလူသည် သူမစိတ်ထဲ ထင်နေသည့်လူ ဟုတ်မဟုတ်ကို သေချာ အတည်မပြုနိုင် ဖြစ်နေခဲ့သည်။

အရေးအကြီးဆုံး အချက်သည်ကား ထွက်ပြေးသွားသည့် လူသည် တန်ခိုးရှင်ပထမအဆင့် ဖြစ်နေခြင်းပင်။

ထိုသူတောင်းစားကောင် သူမဆီက ထွက်သွားစဉ်က သူတော်စင် တတိယအဆင့်သာ ရှိသေးသည်။ ဆယ်နှစ်အတွင်း သူထိုမျှ အားကောင်းလာခဲ့သည်လား။ ရွှယ့်ယွယ် သိပ်မသေချာ။ တကယ်တော့ ဟုန်းလော့ကုန်သွယ်ရေး အဖွဲ့အစည်း၏ တတိယသခင်လေး ဖြစ်သော သူပင်လျှင် အရင်းအမြစ်များစွာ ရှိလျက်နှင့် ထိုဆယ်နှစ်အတွင်း သူတော်စင်ဘုရင် တတိယ အဆင့်မှ တန်ခိုးရှင်ဒုတိယအဆင့်သို့သာ တက်လှမ်းနိုင်ခဲ့သည် မဟုတ်လော။

ထို့အပြင် သူမ တန်ခိုးရှင်ဒုတိယအဆင့်သို့ ချိုးဖျက်ထားသည်မှာ သိပ်မကြာသေးသည့် အတွက် ကျင့်ကြံခြင်းကိုပင် တည်ငြိမ်အောင် မလုပ်ရသေးပေ။

သူသာ တကယ်ဖြစ်နေမည် ဆိုလျှင်တော့ သူ့အရည်အချင်းကား အလွန်ကိုမှ ကြောက်မက်ဖွယ် ကောင်းသွားလေပြီ။

ထို့ကြောင့် တစ်ဖက်လူ၏ တန်ခိုးရှင်ပထမအဆင့် ကျင့်ကြံခြင်းကို ရွှယ့်ယွယ် သင်္ကာမကင်း ဖြစ်နေခြင်း ဖြစ်သည်။

သို့သော်လည်း ထိုလူကို နှစ်သန်းနှင့်ချီ ကြာသွားလျှင်ပင် ရွှယ့်ယွယ် မေ့မည်မဟုတ်။ သူမ အိပ်ပျော်သွားသည့်အခါ ထိုသကောင့်သား သူမ၏ ကမ်းလှမ်းမှုကို တုန့်ဆိုင်းခြင်းမရှိ ငြင်းပယ်လိုက်သည့် အကြောင်း ပြန်အိမ်မက်မက်သည့် အခါတိုင်း ကြိတ်မနိုင်ခဲမရဖြစ်စွာ အံကြိတ်မိရသည်။

သူမ မလှလို့လား။ သူမ အဆင့်အတန်း နိမ့်ကျနေလို့လား။

မဟုတ်ပေ။ သူမ၏ အလှ၊ အရည်အချင်း၊ အဆင့်အတန်းသည် ကြယ်စီရင်စုထဲတွင် ရှိနေသော မည်သည့် မိန်းကလေးအောက်မှ လျော့ကျမည်မဟုတ်မှန်း ရွှယ့်ယွယ် အာမခံရဲသည်။ သို့တိုင် ထိုသူတော်စင် တတိယအဆင့်သာ ရှိသေးသော သကောင့်သားသည် သူမအား ငြင်းရဲခဲ့သည်။

ထိုစဉ်က သူမဘက်မှ သူ့အား သူမနောက်သို့ လိုက်ရန် စိတ်အားတက်ကြွစွာဖြင့် ဖိတ်ခေါ်ခဲ့သော်လည်း ထိုမသာသည် သူမ မျက်နှာကိုမှမထောက် ပြတ်ပြတ်သားသား ငြင်းပယ်ခဲ့သည်။

ထိုအဖြစ်အပျက်သည် ရွှယ့်ယွယ်၏ ရင်ထဲ မည်သည့်အခါမှ မေ့ပျောက်၍ မရနိုင်သော အမဲစက်တစ်ခုအဖြစ် ထင်ကျန်ရစ်ခဲ့၏။ ထိုအချိန်မှစ၍ ထိုသကောင်းသားအား ဖမ်းဆီးနိုင်သည့် တစ်နေ့ အကျဉ်းချထားပြီး သူမ သွားလေရာတိုင်း သူ့အား‌ ခေါ်သွားကာ သူမအား ငြင်းပယ်ခဲ့သည်ကို နောင်တရအောင် လုပ်ပစ်မည်ဟု စိတ်ထဲ သံဒိဠာန် ချခဲ့သည်။ လုပ်သင့်သည့် လုပ်ရက်အား မလုပ်ခဲ့သည်မှာ ဘာလဲဆိုသည်ကို သူသိအောင် သူမ ပြရပေမည်။

ရွှယ့်ယွယ်သည် လူအများရှေ့တွင် ယဉ်ကျေးနှိမ့်ချသော လူကြီးလူကောင်းတစ်ယောက်နှယ် ပြုမူနေသော်လည်း သူမသည် မိန်းမသားတစ်ယောက် ဖြစ်နေဆဲ။ မိန်းမသားများ၏ အတွေးမှာ တစ်ခါတစ်ရံကျ အလွန်တရာကိုမှ နားလည်ရ ခက်ပေသည်။ ယုတ္တိလည်း မရှိကြပေ။

“ငါတို့လည်း လိုက်သွားမယ်” စိတ်ငြိမ်ငြိမ်ထား၍ ရပ်မစောင့်နိုင်တော့သည့် အတွက်ကြောင့် သူမပါ လိုက်သွားရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ သွားရမည့်လမ်းကြောင်းကို ရှာပြီးနောက် ရန်ကိုင်နောက်သို့ လိုက်သွားသော အမျိုးသမီးနောက်သို့ ချက်ချင်း ပြေးလိုက်သွားလေသည်။ တန်ခိုးရှင်တတိယအဆင့်များ အချင်းချင်း အကြည့်ချင်း ဖလှယ်လိုက်ကြသည်။ သူတို့၏ တတိယ သခင်လေး ဘာကြောင့် ဤကဲ့သို့ ဖြစ်နေသလဲ ဆိုသည်နှင့် ပက်သက်၍ နားမလည်နိုင် ဖြစ်နေသည့်ပုံပင်။

သို့သော်လည်း မည်သူမှ ရွှယ့်ယွယ်၏ အမိန့်ကို အာမခံရဲသည့် အတွက် သူမနောက်သို့ အလျင်အမြန် လိုက်သွားကြလေသည်။

လူအုပ်ထဲမှ ထွက်ပြေးလာပြီး ခဏအကြာ၌ သူ့နောက်သို့ တန်ခိုးရှင်တတိယအဆင့်တစ်ယောက် လိုက်နေသည်ကို ရန်ကိုင် အာရုံခံမိလိုက်သည်။ တန်ခိုးရှင်တတိယအဆင့်ကို မကြောက်သော်ငြား သူ့နောက်သို့ လိုက်နေသည့်လူသည် တစ်ယောက်တည်း မဟုတ်ချေ။ သူသာ ထိုတစ်ယောက်နှင့် အချိန်ကုန်နေပါက ရွှယ့်ယွယ်နှင့် အခြားလူများ သူ့နောက်သို့ မှီလာပေလိမ့်မည်။

ထိုအခါ သူပြဿနာ အကြီးကြီး တက်ပေလိမ့်မည်။ သူရွှယ့်ယွယ်အား မည်ကဲ့သို့ သဘောထားရမလဲ ဆိုသည်နှင့် ပက်သက်၍လည်း အတော်လေး စဉ်းစားရကြပ်နေခဲ့သည်။ တကယ်တမ်း ရွှယ့်ယွယ်နှင့် သူကြား ခါးခါးသီးသီး အမုန်းတရား ရှိလားဆိုလျှင် မရှိပါချေ။ သူသည် ရွှယ့်ယွယ်၏ ကယ်တင်ရှင် တစ်ယောက်ဟုပင် ပြော၍ရသည်။ ရွှယ့်ယွယ် အဆိပ်မိစဉ်က သူမအား ကယ်ရန်အတွက် ဆေးဖော်စပ်ပေးခဲ့သူမှာ သူပင် မဟုတ်လေလော။

သို့သော်လည်း… သူ့တွင် မည်သည့်အမှားမှ မရှိဟု မဆိုလို၊ ကြယ်သေပေါ်တွင် ရှိစဉ်က သူမတစ်ကိုယ်လုံးအား သူထိချင်သလိုထိ၊ ကိုင်ချင်သလို ကိုင်ခဲ့သည်။ မြင်နိုင်သည့် သူမ၏ ခန္ဓာကိုယ် အစိတ်အပိုင်းအားလုံးကို မြင်တွေ့ခဲ့သည်။

ထိုစဉ်က အခြေအနေသည် ထိုကဲ့သို့ မလုပ်မဖြစ်ရ အခြေအနေကြောင့် ဖြစ်သော်လည်း ရွှယ့်ယွယ်အပေါ် သူလုပ်ခဲ့သည့် ပုံစံသည် တကယ်ကို မသင့်တော်လှပါချေ။

သာမန် မိန်းကလေး တစ်ယောက်ပင် ထိုကဲ့သို့ အလုပ်ခံရပါက သူ့အား အရှင်လတ်လတ် အရေခွံဆုတ်ချင်နေမည် ဖြစ်လေရာ အလွန်ကိုမှ မြင့်မားသော အဆင့်အတန်းကို ပိုင်ဆိုင်ထားပြီး မိုးထက်မြင့်အောင် မာနကြီးလှသော ရွှယ့်ယွယ်ကဲ့သို့ မိန်းကလေး ဆိုလျှင်တော့ ပြောနေစရာပင် မလိုတော့ပါချေ။

ထို့ကြောင့် မည်သည့် ရှင်းပြချက်မှ မပေးဘဲ သူပြေးကို ပြေးရပေမည်။ ပြန်တိုက်လျှင်လည်း နိုင်သည်မဟုတ်၊ ပြေးဖို့သာ ရှိတော့သည်။ ရွှယ့်ယွယ် သူ့အား ရန်ငြိုးထားနေမည်မှာ သေချာသလောက်ရှိသည်။ ရွှယ့်ယွမ်၏ ဖမ်းဆီးခြင်းသာ ခံလိုက်ရပါက သူ့ဘဝကြီး သွားပေပြီ။

ထို့ကြောင့် သူ့နောက်သို့ ပညာရှင်တစ်ယောက် လိုက်နေမှန်း သိသည့်အခါ ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်၏ အတွင်းပိုင်းသို့ အရှိန်ကုန်တင် ပြေးတော့လေသည်။

ပျံသန်းထွက်ပြေးနေစဉ် အတောအတွင်း သုတ်သင်ခြင်း နတ်ဆိုးမျက်လုံးကို အသက်သွင်း၍ ပတ်ဝန်းကျင်အား အဆက်မပြတ် စစ်ဆေးသွားခဲ့သည်။

သုတ်သင်ခြင်းနတ်ဆိုးမျက်လုံးသည် ပုံရိပ်ယောင်များကို ဖောက်မြင်နိုင်သည့်အတွက် သူ့အား အကြီးအကျယ် အကူအညီ ပေးနိုင်ပေသည်။

အသက်ဝင်နေသေးသည့် အစီအရင်တစ်ခုကို ရှာရပေမည်။

ဖေးကျီတုတို့နှင့်အတူ ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်ထဲသို့ ဝင်လာစဉ်က အသက်ဝင်နေသော အကာအရံနှင့် အစီအရင်များစွာကို ကြုံတွေ့ခဲ့ရသည်။ သို့သော်လည်း ဧကရာဇ်ဥယျာဉ် တရားဝင် ပွင့်လာပြီး ကြယ်စီရင်စုတစ်ခုလုံးမှ ကျင့်ကြံသူများ ဝင်လာသည့် အတွက်ကြောင့် ဤနေရာရှိ အစီအရင်နှင့် အကာရံများ မည်မျှပင် များများ၊ နောက်ဆုံးတွင် ဖျက်စီးခံခဲ့ရသည်။

အကူအညီ ရလိုရငြား ရှာသော်လည်း အသုံးပြု၍ ရသေးသော မည်သည့် အစီအရင်ကိုမှ ရှာမတွေ့ခဲ့ချေ။

အချိန်ကြာလာသည်နှင့် ထိုအမျိုးသမီးသည် သူ့အား တဖြည်းဖြည်း လိုက်မှီလာခဲ့သဖြင့် ရန်ကိုင်ရင်ထဲ စတင်၍ စိုးရိမ်ပူပန်လာခဲ့ရသည်။

ကံကောင်းစွာဖြင့် အချိန်ကိုက်လေးမှာပင် အလွန် အားကောင်းသော အစီအရင်တစ်ခုကို ရန်ကိုင် တွေ့သွားခဲ့သည်။

ထိုအစီအရင်နားသို့ တုန့်ဆိုင်းခြင်းမရှိ ပြေးသွားပြီး အစီအရင်နားမှ ပွတ်ကာသီကာလေး ဖြတ်သွားလေသည်။

အမျိုးသမီးမှာမူ ရန်ကိုင်ကဲ့သို့ သုတ်သင်ခြင်းနတ်ဆိုး မျက်လုံးအား မပိုင်ဆိုင်ထာသလို ရန်ကိုင်အား လိုက်မှီရန်သာ အာရုံစိုက်နေသဖြင့် ပတ်ဝန်းကျင်ကို သတိမပြုမိခဲ့ဘဲ အစီအရင်ထဲသို့ ရောက်သွားခဲ့ရသည်။

ရန်ကိုင် ခဏလောက် ရပ်နားထောင်ကြည့်လိုက်သည်။ အထဲရှိ အော်ဟစ်သံများကိုကြားသော် သူ့အစီအစဉ် အလုပ် ဖြစ်သွားပြီမှန်း သိလိုက်သည်။

ဝံ့ကြွားစွာပြုံးလျက် ချက်ချင်း လမ်းကြောင်းပြောင်းကာ ပျံသန်းထွက်သွားလေသည်။

လောလောဆယ်တော့ သူလုံခြုံသွားခဲ့လေပြီ။

ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်သည် အကျယ်ကြီး ဖြစ်သည့်အတွက် သူသာ သတိထားလျှင် ရွှယ့်ယွယ်နှင့် ထပ်တိုးလိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။ ထိုကဲ့သို့ စဉ်းစားမိလိုက်သည့်နောက် ရန်ကိုင် အတော်လေး စိတ်အေးသွားခဲ့သည်။ သို့သော် အစီအရင် တစ်ခုခုထဲ ကျသွားမည် စိုးသည့်အတွက်ကြောင့် လုံးဝကြီးတော့ သတိလက်လွတ် မနေရဲပါချေ။

Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၄၅၄)

ရွှယ့်ယွယ်တွင် နဂါးခြင်ဆီဖီးနစ်ခန္ဓာကိုယ် ဆိုသော အထူး ခန္ဓာကိုယ်တည်ဆောက်ပုံတစ်မျိုး ရှိပေသည်။ ထိုခန္ဓာကိုယ်၏ အပျိုစင်အား ရယူနိုင်မည် ဆိုပါက ကျင့်ကြံခြင်းအား အကြီးအကျယ် တိုးတက်စေနိုင်သည့်အတွက် ထိုခန္ဓာကိုယ်သည် တန်ခိုးရှင်ဘုရင် အဆင့် ပညာရှင်များပင် တပ်မက်ကြသော ခန္ဓာကိုယ်တစ်မျိုး ဖြစ်ပေသည်။

ထိုအကြောင်းကြောင့်ပင် ဟုန်းလော့ကုန်သွယ်ရေး အဖွဲ့အစည်းသည် ရွှယ့်ယွယ်၏ မိန်းမပုံစံကို တတ်နိုင်သမျှ ကြိုးစား ဖုံးကွယ်ပေးခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ သူမ မိန်းမကလေး တစ်ယောက် ဖြစ်သည့်အကြောင်းကို လက်တစ်ဆုပ်စာ လူလောက်သာ သိထားကြပေသည်။

ဟုန်းလော့ကုန်သွယ်ရေး အဖွဲ့အစည်းအပြင်၊ ထိုအကြောင်းကို ရန်ကိုင် တစ်ယောက်သာ သိထားသည်။

ထိုအချက်ကို သိထားသူတစ်ယောက် ဖြစ်သည့်အတွက် ရွှယ့်ယွယ်အား သူ့ကို လုံးဝ မြင်သွားစေ၍ မဖြစ်ချေ။ ထိုမိန်းမကို မြင်လိုက်သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ရန်ကိုင်သည် သူ့အရှိန်အဝါကို ဖုံးကွယ်၍ လူအုပ်ကြီးထဲ ပြေးဝင်ပုန်းလိုက်လေသည်။

“ဒါဧကရာဇ်ဥယျာဉ်လား” ရွှယ့်ယွယ်သည် ကြီးကျယ် ခမ်းနားသော နန်းတော်ကြီးကို ဝေ့ကြည့်ရင်း ရေရွတ်လိုက်သည်။

“ကျုပ်တို့ ရထားတဲ့ သတင်းတွေအရတော့ ဒါက ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်ရဲ့ အဓိကနန်းတော်ပါပဲ၊ တတိယသခင်လေး” ရွှယ့်ယွယ်ဘေးနားတွင် ရပ်နေသော အမျိုးသမီးက လေးလေးစားစားဖြင့် ပြန်ပြောလိုက်သည်။

“အင်း၊ ရောက်ပြီဆိုမှတော့ ဝင်ကြတာပေါ့” ရွှယ့်ယွယ်သည် အပြင်ဘက်တွင် ဆက်ပြီး အချိန်မဖြုန်းချင်တော့ပေ။ ထို့ကြောင့် တန်ခိုးရှင်အဆင့်များကို ဦးဆောင်၍ ဂိတ်ပေါက်ဆီသို့ ဦးတည် သွားလေသည်။

မည်သူမှ သူတို့လမ်းကို ပိတ်မရပ်ရဲကြပေ။

ထိုအဖွဲ့၏ လူအင်အားကို လျစ်လျုရှုထားလျှင်ပင် ဟုန်းလော့ကုန်သွယ်ရေး အဖွဲ့အစည်းဟူသော နာမည် တစ်လုံးနှင့်ပင် သူတို့လမ်းကို လာတားမည့် လူများအား ခြောက်ထုတ်ပစ်နိုင်ပေသည်။ မည်သူကများ သူတို့ကို တိုက်ခိုက်ရဲမည်နည်း။

ထို့ကြောင့် ရွှယ့်ယွယ်တို့ အဖွဲ့သည် တိုက်ပွဲကွင်းပြင်အား အလွယ်တကူ ဖြတ်ကျော်လာနိုင်ခဲ့ပြီး နန်းတော်ထဲသို့ လျင်မြန်စွာ ဝင်ရောက်သွားနိုင်ခဲ့သည်။

သူတို့ ပျောက်ကွယ်သွားပြီးနောက်‌ လေတိုးသံများစွာ ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။ ကျင့်ကြံသူများစွာသည် ထိုအခိုက်အတန့်ကို အခွင့်ကောင်းယူ၍ နန်းတော်ဆီသို့ ပြေးဝင်သွားကုန်ကြလေပြီ။

နန်းတော်ထဲသို့ ပြေးဝင်သွားနေသည့်လူ အနည်းဆုံး နှစ်ဆယ်၊ သုံးဆယ်လောက် ရှိပေသည်။ အကုန်လုံးသည် လှုပ်ရှားမှု ပညာရပ် အသီးသီးကို အသက်သွင်း၍ ပျံသန်းသွားနေခြင်း ဖြစ်သည်။

ရန်ကိုင်သည်လည်း ထိုလူအုပ်ကြီးထဲ ရောယောင် လိုက်သွားခဲ့သည်။ ယခုအချိန် နန်းတော်ထဲသို့ ဝင်သွားလျှင် ရွှယ့်ယွယ်နှင့် သွားတိုးနိုင်ချေ ရှိသော်လည်း ယခုအချိန်သည် နန်းတော်ထဲသို့ လွယ်ကူစွာ ဝင်နိုင်မည့် အကောင်းဆုံး အခိုက်အတန့် ဖြစ်သည်။ တိုက်ပွဲကြီးသာ ပြန်စလျှင် ရန်ကိုင် အနေဖြင့် နန်းတော်ထဲသို့ ဝင်ရန် ခက်သွားပေလိမ့်မည်။

ထို့ပြင် နန်းတော်ထဲ ဝင်သွားသည့်လူ အများကြီး ရှိနေသဖြင့် ထိုလူအုပ်ကြီးထဲ ရောပုန်းနေ၍ ရပေသည်။

မျက်တောင်တစ်ခတ်အတွင်း ရန်ကိုင်သည် ဂိတ်ပေါက်ဝသို့ ရောက်လာခဲ့သည်။ သူ့ရှေ့ အလင်းတစ်ချက် လက်သွားသည့် အခိုက် သိမ်မွေ့သော လေဟာနယ်စွမ်းအားကို ရန်ကိုင် ခံစားမိလိုက်သည်။ အလင်းရောင်စူးစူး ပျောက်ကွယ်သွားချိန် ရှုပ်ထွေးလှသော အဖြူရောင်နန်းတော်များစွာကို မြင်တွေ့လိုက်ရလေသည်။

ငါရောက်လာပြီကွ

ယခင်အကြိမ် ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်ထဲသို့ ဝင်လာစဉ်က ယခုကဲ့သို့ အဆောက်အဦးများကို မြင်တွေ့ခဲ့ရသည်။

သို့သော်လည်း ရန်ကိုင်အဖို့ ကောင်းကောင်း မပျော်နိုင်သေးခင်မှာပင် ခေါင်းလေးကျုံ့ပြီး လူအုပ်ထဲ အလျင်စလို ပုန်းလိုက်ရလေ၏။

အကြောင်းမှာ အထဲသို့ အရင်ဦးဆုံး ဝင်လာသော ရွှယ့်ယွယ်သည် အခြားနေရာသို့ ထွက်မသွားသေးဘဲ ဝင်ပေါက်နား၌ ရပ်ကာ ပတ်ဝန်းကျင်အား စူးစမ်းနေသည့် အတွက်ကြောင့် ဖြစ်ပေသည်။

ဟုန်းလော့ကုန်သွယ်ရေး အဖွဲ့အစည်း မသွားသေးသဖြင့် သူတို့ ရှိနေသည်ကို အခွင့်ကောင်းယူ၍ နန်းတော်ထဲသို့ ဝင်လာကြသော ကျင့်ကြံသူများလည်း မလှုပ်ရှားရဲ ဖြစ်နေခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် အကုန်လုံး အထဲသို့ ရောက်လာသည့်အခါ အခြား နေရာများသို့ မသွားရဲကြသေးဘဲ ရောက်သည့် နေရာတွင်သာ စိုးရိမ်တကြီး အမူအရာဖြင့် တောင့်တောင့်ကြီး ရပ်နေကြသည်။

ရန်ကိုင်သည် ရွှယ့်ယွယ် သူ့အား မတွေ့ပါစေနှင့်ဟု ဆုတောင်းရင်း လူအုပ်ကြီးထဲ ဝင်ပုန်းနေခဲ့ရသည်။ ခေါင်းကိုလည်း ငုံ့နိုင်သမျှ ငုံ့ထားရလေသည်။

သို့သော်လည်း ရန်ကိုင် အကြောက်ဆုံး အရာမှ လာဖြစ်သွားခဲ့သည်။ ရွှယ့်ယွယ်သည် သူ့ဘာသာ အရှေ့တည့်တည့်သို့ ကြည့်နေရာမှ အားယားနေသည့် အတွက်ကြောင့်လားမသိ နောက်ဘက်သို့ ပြန်လှည့်ပြီး လူအုပ်ကြီးကို ဝေ့ကြည့်လိုက်၏။

ရန်ကိုင် မျက်နှာပျက်သွားလေပြီ။ သူထပ်ပုန်းနိုင်တော့မည် မဟုတ်မှန်း သိလိုက်သည်နှင့် ရွှယ့်ယွယ် သူ့အား မမြင်ခင် လူအုပ်ထဲမှ ချက်ချင်း ခုန်ထွက်၍ အလျင်အမြန် ထွက်ပြေးလေတော့သည်။

သူ့လုပ်ရပ်ကြောင့် လူအားလုံး သူ့အား အာရုံစိုက်သွားကြ၏။

ရွှယ့်ယွယ်သည်လည်း ရန်ကိုင်အား လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ အနည်းငယ် တရင်းတနှီး ရှိသလို ခံစားနေရသည့် ကျောပြင်အား မြင်လိုက်သည့်နောက် ရွှယ့်ယွယ် တစ်ချက် ကြောင်သွားခဲ့သည်။ သို့သော် ချက်ချင်း ပျော်လည်းပျော်၊ ဒေါသလည်း ထွက်နေသည့် အမူအရာဖြင့်‌ အော်ပြောလိုက်လေသည် “ရပ်လိုက်စမ်း”

ရန်ကိုင် မည်ကဲ့သို့ ရပ်နိုင်မည်နည်း။ မရပ်သည့် အပြင်ကိုမှ ပို၍ မြန်မြန်ပင် ထွက်ပြေးလိုက်လေသည်။ မျက်တောင်တစ်ခတ် အတွင်း မီတာတစ်ထောင်အကွာသို့ ရန်ကိုင် ရောက်သွားခဲ့သည်။

“တတိယသခင်လေး” ရွှယ့်ယွယ်၏ ပုံစံကြောင့် သူမနားတွင် ရပ်နေသော အမျိုးသမီး အူကြောင်ကြောင် ဖြစ်သွားခဲ့သည်။

“သူ့ကိုဖမ်း” ရွှယ့်ယွယ်သည် အေးစက်စက် မှုန်ကုတ်ကုတ် အမူအရာဖြင့် သူ့လူများကို အမိန့်ပေးလိုက်သည်။

ထိုတန်ခိုးရှင်ပထမအဆင့် ပညာရှင် တစ်ယောက်ကို ရွှယ့်ယွယ် ဘာကြောင့် အထူးတလည် ဂရုစိုက်နေမှန်း သူမ နားမလည်သော်ငြား ပြန်မေးမနေခဲ့ဘဲ ရွှယ့်ယွယ် ပြောသည့်အတိုင်း ရန်ကိုင်အား ဖမ်းရန် သူ့နောက်သို့ ပြေးလိုက်သွားလေသည်။

အမျိုးသမီး ထွက်သွားပြီးနောက် ရွှယ့်ယွယ် မျက်မှောင်ကြုတ်သွားကာ အတွေးနက်သွားခဲ့သည်။ ရိပ်ခနဲ မြင်လိုက်ခြင်းသာ ဖြစ်သော်လည်း ထိုပုံစံကို သူမ အလွန်အမင်း ရင်းနှီးနေခဲ့သည်။ ထိုကျောပြင်သည် သူ့မအား အမြဲတစေ စိတ်ဒုက္ခပေးနေသည့် မုန်းစရာကောင်းသည့် လူတစ်ယောက်၏ ကျောပြင်နှင့် အလွန်ကို တူနေခဲ့သည်။

သို့သော်လည်း ဤကျယ်ပြောလှသော လောကကြီးထဲ၌ လူတူများ မရှားသည့်အတွက်ကြောင့် သူ့မျက်နှာကို မမြင်လိုက်ဘဲ ထိုလူသည် သူမစိတ်ထဲ ထင်နေသည့်လူ ဟုတ်မဟုတ်ကို သေချာ အတည်မပြုနိုင် ဖြစ်နေခဲ့သည်။

အရေးအကြီးဆုံး အချက်သည်ကား ထွက်ပြေးသွားသည့် လူသည် တန်ခိုးရှင်ပထမအဆင့် ဖြစ်နေခြင်းပင်။

ထိုသူတောင်းစားကောင် သူမဆီက ထွက်သွားစဉ်က သူတော်စင် တတိယအဆင့်သာ ရှိသေးသည်။ ဆယ်နှစ်အတွင်း သူထိုမျှ အားကောင်းလာခဲ့သည်လား။ ရွှယ့်ယွယ် သိပ်မသေချာ။ တကယ်တော့ ဟုန်းလော့ကုန်သွယ်ရေး အဖွဲ့အစည်း၏ တတိယသခင်လေး ဖြစ်သော သူပင်လျှင် အရင်းအမြစ်များစွာ ရှိလျက်နှင့် ထိုဆယ်နှစ်အတွင်း သူတော်စင်ဘုရင် တတိယ အဆင့်မှ တန်ခိုးရှင်ဒုတိယအဆင့်သို့သာ တက်လှမ်းနိုင်ခဲ့သည် မဟုတ်လော။

ထို့အပြင် သူမ တန်ခိုးရှင်ဒုတိယအဆင့်သို့ ချိုးဖျက်ထားသည်မှာ သိပ်မကြာသေးသည့် အတွက် ကျင့်ကြံခြင်းကိုပင် တည်ငြိမ်အောင် မလုပ်ရသေးပေ။

သူသာ တကယ်ဖြစ်နေမည် ဆိုလျှင်တော့ သူ့အရည်အချင်းကား အလွန်ကိုမှ ကြောက်မက်ဖွယ် ကောင်းသွားလေပြီ။

ထို့ကြောင့် တစ်ဖက်လူ၏ တန်ခိုးရှင်ပထမအဆင့် ကျင့်ကြံခြင်းကို ရွှယ့်ယွယ် သင်္ကာမကင်း ဖြစ်နေခြင်း ဖြစ်သည်။

သို့သော်လည်း ထိုလူကို နှစ်သန်းနှင့်ချီ ကြာသွားလျှင်ပင် ရွှယ့်ယွယ် မေ့မည်မဟုတ်။ သူမ အိပ်ပျော်သွားသည့်အခါ ထိုသကောင့်သား သူမ၏ ကမ်းလှမ်းမှုကို တုန့်ဆိုင်းခြင်းမရှိ ငြင်းပယ်လိုက်သည့် အကြောင်း ပြန်အိမ်မက်မက်သည့် အခါတိုင်း ကြိတ်မနိုင်ခဲမရဖြစ်စွာ အံကြိတ်မိရသည်။

သူမ မလှလို့လား။ သူမ အဆင့်အတန်း နိမ့်ကျနေလို့လား။

မဟုတ်ပေ။ သူမ၏ အလှ၊ အရည်အချင်း၊ အဆင့်အတန်းသည် ကြယ်စီရင်စုထဲတွင် ရှိနေသော မည်သည့် မိန်းကလေးအောက်မှ လျော့ကျမည်မဟုတ်မှန်း ရွှယ့်ယွယ် အာမခံရဲသည်။ သို့တိုင် ထိုသူတော်စင် တတိယအဆင့်သာ ရှိသေးသော သကောင့်သားသည် သူမအား ငြင်းရဲခဲ့သည်။

ထိုစဉ်က သူမဘက်မှ သူ့အား သူမနောက်သို့ လိုက်ရန် စိတ်အားတက်ကြွစွာဖြင့် ဖိတ်ခေါ်ခဲ့သော်လည်း ထိုမသာသည် သူမ မျက်နှာကိုမှမထောက် ပြတ်ပြတ်သားသား ငြင်းပယ်ခဲ့သည်။

ထိုအဖြစ်အပျက်သည် ရွှယ့်ယွယ်၏ ရင်ထဲ မည်သည့်အခါမှ မေ့ပျောက်၍ မရနိုင်သော အမဲစက်တစ်ခုအဖြစ် ထင်ကျန်ရစ်ခဲ့၏။ ထိုအချိန်မှစ၍ ထိုသကောင်းသားအား ဖမ်းဆီးနိုင်သည့် တစ်နေ့ အကျဉ်းချထားပြီး သူမ သွားလေရာတိုင်း သူ့အား‌ ခေါ်သွားကာ သူမအား ငြင်းပယ်ခဲ့သည်ကို နောင်တရအောင် လုပ်ပစ်မည်ဟု စိတ်ထဲ သံဒိဠာန် ချခဲ့သည်။ လုပ်သင့်သည့် လုပ်ရက်အား မလုပ်ခဲ့သည်မှာ ဘာလဲဆိုသည်ကို သူသိအောင် သူမ ပြရပေမည်။

ရွှယ့်ယွယ်သည် လူအများရှေ့တွင် ယဉ်ကျေးနှိမ့်ချသော လူကြီးလူကောင်းတစ်ယောက်နှယ် ပြုမူနေသော်လည်း သူမသည် မိန်းမသားတစ်ယောက် ဖြစ်နေဆဲ။ မိန်းမသားများ၏ အတွေးမှာ တစ်ခါတစ်ရံကျ အလွန်တရာကိုမှ နားလည်ရ ခက်ပေသည်။ ယုတ္တိလည်း မရှိကြပေ။

“ငါတို့လည်း လိုက်သွားမယ်” စိတ်ငြိမ်ငြိမ်ထား၍ ရပ်မစောင့်နိုင်တော့သည့် အတွက်ကြောင့် သူမပါ လိုက်သွားရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ သွားရမည့်လမ်းကြောင်းကို ရှာပြီးနောက် ရန်ကိုင်နောက်သို့ လိုက်သွားသော အမျိုးသမီးနောက်သို့ ချက်ချင်း ပြေးလိုက်သွားလေသည်။ တန်ခိုးရှင်တတိယအဆင့်များ အချင်းချင်း အကြည့်ချင်း ဖလှယ်လိုက်ကြသည်။ သူတို့၏ တတိယ သခင်လေး ဘာကြောင့် ဤကဲ့သို့ ဖြစ်နေသလဲ ဆိုသည်နှင့် ပက်သက်၍ နားမလည်နိုင် ဖြစ်နေသည့်ပုံပင်။

သို့သော်လည်း မည်သူမှ ရွှယ့်ယွယ်၏ အမိန့်ကို အာမခံရဲသည့် အတွက် သူမနောက်သို့ အလျင်အမြန် လိုက်သွားကြလေသည်။

လူအုပ်ထဲမှ ထွက်ပြေးလာပြီး ခဏအကြာ၌ သူ့နောက်သို့ တန်ခိုးရှင်တတိယအဆင့်တစ်ယောက် လိုက်နေသည်ကို ရန်ကိုင် အာရုံခံမိလိုက်သည်။ တန်ခိုးရှင်တတိယအဆင့်ကို မကြောက်သော်ငြား သူ့နောက်သို့ လိုက်နေသည့်လူသည် တစ်ယောက်တည်း မဟုတ်ချေ။ သူသာ ထိုတစ်ယောက်နှင့် အချိန်ကုန်နေပါက ရွှယ့်ယွယ်နှင့် အခြားလူများ သူ့နောက်သို့ မှီလာပေလိမ့်မည်။

ထိုအခါ သူပြဿနာ အကြီးကြီး တက်ပေလိမ့်မည်။ သူရွှယ့်ယွယ်အား မည်ကဲ့သို့ သဘောထားရမလဲ ဆိုသည်နှင့် ပက်သက်၍လည်း အတော်လေး စဉ်းစားရကြပ်နေခဲ့သည်။ တကယ်တမ်း ရွှယ့်ယွယ်နှင့် သူကြား ခါးခါးသီးသီး အမုန်းတရား ရှိလားဆိုလျှင် မရှိပါချေ။ သူသည် ရွှယ့်ယွယ်၏ ကယ်တင်ရှင် တစ်ယောက်ဟုပင် ပြော၍ရသည်။ ရွှယ့်ယွယ် အဆိပ်မိစဉ်က သူမအား ကယ်ရန်အတွက် ဆေးဖော်စပ်ပေးခဲ့သူမှာ သူပင် မဟုတ်လေလော။

သို့သော်လည်း… သူ့တွင် မည်သည့်အမှားမှ မရှိဟု မဆိုလို၊ ကြယ်သေပေါ်တွင် ရှိစဉ်က သူမတစ်ကိုယ်လုံးအား သူထိချင်သလိုထိ၊ ကိုင်ချင်သလို ကိုင်ခဲ့သည်။ မြင်နိုင်သည့် သူမ၏ ခန္ဓာကိုယ် အစိတ်အပိုင်းအားလုံးကို မြင်တွေ့ခဲ့သည်။

ထိုစဉ်က အခြေအနေသည် ထိုကဲ့သို့ မလုပ်မဖြစ်ရ အခြေအနေကြောင့် ဖြစ်သော်လည်း ရွှယ့်ယွယ်အပေါ် သူလုပ်ခဲ့သည့် ပုံစံသည် တကယ်ကို မသင့်တော်လှပါချေ။

သာမန် မိန်းကလေး တစ်ယောက်ပင် ထိုကဲ့သို့ အလုပ်ခံရပါက သူ့အား အရှင်လတ်လတ် အရေခွံဆုတ်ချင်နေမည် ဖြစ်လေရာ အလွန်ကိုမှ မြင့်မားသော အဆင့်အတန်းကို ပိုင်ဆိုင်ထားပြီး မိုးထက်မြင့်အောင် မာနကြီးလှသော ရွှယ့်ယွယ်ကဲ့သို့ မိန်းကလေး ဆိုလျှင်တော့ ပြောနေစရာပင် မလိုတော့ပါချေ။

ထို့ကြောင့် မည်သည့် ရှင်းပြချက်မှ မပေးဘဲ သူပြေးကို ပြေးရပေမည်။ ပြန်တိုက်လျှင်လည်း နိုင်သည်မဟုတ်၊ ပြေးဖို့သာ ရှိတော့သည်။ ရွှယ့်ယွယ် သူ့အား ရန်ငြိုးထားနေမည်မှာ သေချာသလောက်ရှိသည်။ ရွှယ့်ယွမ်၏ ဖမ်းဆီးခြင်းသာ ခံလိုက်ရပါက သူ့ဘဝကြီး သွားပေပြီ။

ထို့ကြောင့် သူ့နောက်သို့ ပညာရှင်တစ်ယောက် လိုက်နေမှန်း သိသည့်အခါ ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်၏ အတွင်းပိုင်းသို့ အရှိန်ကုန်တင် ပြေးတော့လေသည်။

ပျံသန်းထွက်ပြေးနေစဉ် အတောအတွင်း သုတ်သင်ခြင်း နတ်ဆိုးမျက်လုံးကို အသက်သွင်း၍ ပတ်ဝန်းကျင်အား အဆက်မပြတ် စစ်ဆေးသွားခဲ့သည်။

သုတ်သင်ခြင်းနတ်ဆိုးမျက်လုံးသည် ပုံရိပ်ယောင်များကို ဖောက်မြင်နိုင်သည့်အတွက် သူ့အား အကြီးအကျယ် အကူအညီ ပေးနိုင်ပေသည်။

အသက်ဝင်နေသေးသည့် အစီအရင်တစ်ခုကို ရှာရပေမည်။

ဖေးကျီတုတို့နှင့်အတူ ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်ထဲသို့ ဝင်လာစဉ်က အသက်ဝင်နေသော အကာအရံနှင့် အစီအရင်များစွာကို ကြုံတွေ့ခဲ့ရသည်။ သို့သော်လည်း ဧကရာဇ်ဥယျာဉ် တရားဝင် ပွင့်လာပြီး ကြယ်စီရင်စုတစ်ခုလုံးမှ ကျင့်ကြံသူများ ဝင်လာသည့် အတွက်ကြောင့် ဤနေရာရှိ အစီအရင်နှင့် အကာရံများ မည်မျှပင် များများ၊ နောက်ဆုံးတွင် ဖျက်စီးခံခဲ့ရသည်။

အကူအညီ ရလိုရငြား ရှာသော်လည်း အသုံးပြု၍ ရသေးသော မည်သည့် အစီအရင်ကိုမှ ရှာမတွေ့ခဲ့ချေ။

အချိန်ကြာလာသည်နှင့် ထိုအမျိုးသမီးသည် သူ့အား တဖြည်းဖြည်း လိုက်မှီလာခဲ့သဖြင့် ရန်ကိုင်ရင်ထဲ စတင်၍ စိုးရိမ်ပူပန်လာခဲ့ရသည်။

ကံကောင်းစွာဖြင့် အချိန်ကိုက်လေးမှာပင် အလွန် အားကောင်းသော အစီအရင်တစ်ခုကို ရန်ကိုင် တွေ့သွားခဲ့သည်။

ထိုအစီအရင်နားသို့ တုန့်ဆိုင်းခြင်းမရှိ ပြေးသွားပြီး အစီအရင်နားမှ ပွတ်ကာသီကာလေး ဖြတ်သွားလေသည်။

အမျိုးသမီးမှာမူ ရန်ကိုင်ကဲ့သို့ သုတ်သင်ခြင်းနတ်ဆိုး မျက်လုံးအား မပိုင်ဆိုင်ထာသလို ရန်ကိုင်အား လိုက်မှီရန်သာ အာရုံစိုက်နေသဖြင့် ပတ်ဝန်းကျင်ကို သတိမပြုမိခဲ့ဘဲ အစီအရင်ထဲသို့ ရောက်သွားခဲ့ရသည်။

ရန်ကိုင် ခဏလောက် ရပ်နားထောင်ကြည့်လိုက်သည်။ အထဲရှိ အော်ဟစ်သံများကိုကြားသော် သူ့အစီအစဉ် အလုပ် ဖြစ်သွားပြီမှန်း သိလိုက်သည်။

ဝံ့ကြွားစွာပြုံးလျက် ချက်ချင်း လမ်းကြောင်းပြောင်းကာ ပျံသန်းထွက်သွားလေသည်။

လောလောဆယ်တော့ သူလုံခြုံသွားခဲ့လေပြီ။

ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်သည် အကျယ်ကြီး ဖြစ်သည့်အတွက် သူသာ သတိထားလျှင် ရွှယ့်ယွယ်နှင့် ထပ်တိုးလိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။ ထိုကဲ့သို့ စဉ်းစားမိလိုက်သည့်နောက် ရန်ကိုင် အတော်လေး စိတ်အေးသွားခဲ့သည်။ သို့သော် အစီအရင် တစ်ခုခုထဲ ကျသွားမည် စိုးသည့်အတွက်ကြောင့် လုံးဝကြီးတော့ သတိလက်လွတ် မနေရဲပါချေ။

Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၄၅၅)

ရန်ကိုင် ထွက်သွားပြီး လက်ဖက်ရည်ခွက်တစ်ဝက်စာ မရှိတတ်ရှိတတ် အချိန်တွင်၊ ရွှယ့်ယွယ်ဦးဆောင်သည့် ဟုန်းလော့ ကုန်သွယ်ရေးအဖွဲ့အစည်းမှ လူများ ရောက်လာခဲ့ကြသည်။ အမျိုးသမီး၏ အော်သံကို ကြားသည့်အခါ အကုန်လုံး အတူတကွ ပူးပေါင်း၍ အစီအရင်ကို ဖျက်စီးကာ သူမအား ကယ်ခဲ့ကြ၏။

အမျိုးသမီး ပြန်ပြောသည်ကို နားထောင်ပြီးနောက် ရွှယ့်ယွယ်၏ မျက်နှာ မည်းမှောင်သွားခဲ့သည်။

ဆိုးလိုက်သည့် သူမ၏ ကံပေတည်း။ သူမလွှတ်လိုက်သည့် လူသည် ထိုသကောင့်သားအား မိခါနီးမှ အစီအရင်ထဲ ပိတ်မိပြီး တစ်ဖက်လူအား မျက်ခြေပြတ်သွားခဲ့ရသည်။

“တတိယသခင်လေးပေးတဲ့ တာဝန်ကို အောင်မြင်အောင် မလုပ်နိုင်ခဲ့တဲ့အတွက် တောင်းပန်ပါတယ်” အမျိုးသမီးသည်လည်း ရှက်ရွံ့နေသည့် အမူအရာဖြင့် တောင်းပန်လိုက်လေသည်။

“ထားလိုက်တော့” ရွှယ့်ယွယ်သည် သူ့လက်ကို ဝှေ့ရမ်း၍ “ဒါက ဘာမှဒီလောက် အရေးကြီးတဲ့ ကိစ္စ မဟုတ်ဘူး။ အဲ့လူက ငါ့အသိတစ်ယောက်နဲ့ တူနေလို့ မသင်္ကာဖြစ်ရုံပဲ။ သူ့ကို မမိမှတော့ ဒီကိစ္စကို ဒီမှာပဲ ထားလိုက်တော့”

ဟုန်းလော့ကုန်သွယ်ရေး အဖွဲ့အစည်း၏ တတိယသခင်လေး ဆိုသည့်အတိုင်း ရွှယ့်ယွယ်သည် သဘောထားကြီးစွာ ပြုမူခဲ့သည်။ ရန်ကိုင်အား လွတ်သွားပြီးနောက် သူအား မရရအောင် လိုက်ဖမ်းခိုင်းမနေခဲ့ပေ။

“တတိယသခင်လေး ဥာဏ်ပညာ ကြီးမားလှပါတယ်။ ကျုပ်တို့ရဲ့ အခုလက်ရှိ ဦးစားပေးက အဲ့ကျင့်စဉ်ကို ရှာဖို့ပဲ။ ဒီကိစ္စက ခေါင်းဆောင်ရဲ့ အနာဂတ်နဲ့ ဆက်စပ်နေတာ။ ခေါင်းဆောင်သာ အဲ့ကျင့်စဉ်ကို ရသွားခဲ့ရင် တန်ခိုးရှင်ဘုရင် တတိယအဆင့်ကို ရောက်နိုင်လိမ့်မယ်” လူအိုကြီး တစ်ယောက်က မှတ်ချက်ပေးလိုက်သည်။

“ဟုတ်တယ်။ လူအိုကြီးချူ ပြောတာ အမှန်ပဲ။ ဒါပေမယ့် ကျုပ်တို့မှာ အဲ့ကျင့်စဉ်နဲ့ ပက်သက်တဲ့ အချက်အလက်တွေ လုံလုံလောက်လောက် မရှိတာက ခက်နေတာ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်၊ ခိုင်းထားမှတော့ ပြီးအောင်တော့ လုပ်ရမှာပဲ။ ဒီတစ်ဝိုက်ကို အရင် ရှာဖွေကြည့်တာပေါ့” ရွှယ့်ယွယ်လည်း ငြင်းမနေခဲ့ချေ။ လူအိုကြီး ပြောသည့်အတိုင်းသာ လုပ်လိုက်သည်။ လူအိုကြီး၏ အဆင့်အတန်းမှာ အတော်လေး မြင့်သည့်ပုံပင်။

ဟုန်းလော့ကုန်သွယ်ရေး အဖွဲ့အစည်းသည် ကြယ်စီရင်စု၏ အချမ်းသာဆုံး အင်အားစုတစ်ခု ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ဧကရာဇ် ဥယျာဉ်ထဲရှိ ပစ္စည်းများစွာသည် အတော့်ကိုမှ တန်ဖိုးကြီးသော်ငြား အနည်းငယ်သည်သာ သူတို့၏ အာရုံကို ဆွဲဆောင်နိုင်သည်။ ထို့ပြင် ဟုန်းလော့ကုန်သွယ်ရေး အဖွဲ့အစည်းသည် လက်ရွေးစင် တစ်ဖွဲ့အား တတိယသခင်လေး ရွှယ့်ယွယ်ကို ဦးဆောင်စေလျက် စေလွှတ်လိုက်သည်။ သူတို့တွင် အရေးကြီးသည့် လုပ်စရာကိစ္စ တစ်ခုခု ရှိနေသည့် အတွက်ကြောင့်သာ ဖြစ်ပေလိမ့်မည်။

သူတို့ ပြောနေသည့် ကျင့်စဉ်အကြောင်းကို သူတို့လည်း သေချာ မသိချေ။ ထိုကျင့်စဉ်သည် တန်ခိုးရှင်ဘုရင် ဒုတိယအဆင့် တစ်ယောက်အား တန်ခိုးရှင်ဒုတိယအဆင့်သို့ ရောက်အောင် ကူညီပေးနိုင်သည်ဟု သိထားသည်။

ရန်ကိုင်သည် ရွှယ့်ယွယ်တို့ အဖွဲ့လက်မှ လွတ်လာပြီးနောက် လမ်းကြောင်းရှာကာ သူသွားလိုသည့် နေရာဆီသို့ ဆက်လက် ဦးတည် သွားလေသည်။

လမ်းတွင် တိုက်ပွဲဖြစ်ပွားခဲ့သည့် အရိပ်အယောင်များ၊ ပျက်စီးနေပြီဖြစ်သော အစီအရင်များနှင့် အရံအတားများ၊ ပြန့်ကျဲနေသော ကျင့်ကြံသူအလောင်းများကို တွေ့ခဲ့ရသည်။ ထိုအရာအားလုံးသည် ဤနေရာ မည်မျှ အန္တရာယ်များကြောင်း ပြသနေခဲ့သည်။

အနည်းဆုံး ဤနေရာသည် သူယခင်ရောက်ခဲ့စဉ်ကထက် အများကြီး ပိုအန္တရာယ်များလာခဲ့လေပြီ။

ရှေးဟောင်းရုပ်သေးရုပ် အပျက်အစီးများကိုပင် ရန်ကိုင် တွေ့ခဲ့ရသေးသည်။ ရုပ်သေးရုပ်များသည် ပုံစံအရွယ်အစား အမျိုးမျိုး ရှိကြသည်။

ယခင်တစ်ကြိမ် ရန်ကိုင် ဤနေရာသို့ ရောက်လာစဉ်က ရုပ်သေးရုပ်များစွာကို တွေ့ခဲ့ရသော်ငြား ယခုလောက်တော့ မများခဲ့ပေ။

ဧကရာဇ်ဥယျာဉ် ပွင့်လာပြီးနောက် အန္တရာယ်များလည်း ပိုမို ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းလာသည့်ပုံပင်။ မင်ရှတို့အဖွဲ့ ဤနေရာမှ ထွက်ပြေးလာခဲ့ရသည်မှာ အထူးအဆန်း မဟုတ်တော့။ ဤနေရာရှိ ပြိုင်ဆိုင်မှုသည် အလွန်ကိုမှ ပြင်းထန်းလွန်းသလို မမြင်ရသည့် အန္တရာယ်များသည်လည်း ပုန်းကွယ် တည်ရှိနေကြသေးသည်။

နောက်ကျပြီးမှာ ရောက်လာသည့်အတွက် တစ်ချက် ကောင်းသွားသည်။ အစီအရင်အများစုကို သူ့ရှေ့မှ လာသွားသူများမှ ဖျက်စီးသွားကြသဖြင့် ရန်ကိုင်အဖို့ ထိုအစီအရင်များကို အချိန်ကုန်ခံပြီး ဖျက်စီးနေစရာ မလိုတော့ပေ။ ဖျက်စီးထားခံရသည့် လမ်းကြောင်းအတိုင်း လိုက်သွားလိုက်လျှင် အတော်လေး လုံခြုံသွားလေပြီ။

မရေမတွက်နိုင်သော လူများသည် သူ့အတွက်ကြို၍ လမ်းဖွင့်ပေးသွားကြသည်။

ထို့အတွက်ကြောင့် ရန်ကိုင်၏ ခရီးလမ်းသည် အများကြီး ပိုလုံခြုံသွားခဲ့သော်လည်း အဖိုးတန်သည့် ရတနာအားလုံးမှာမူ အခြားသူများ၏ ယူသွားခြင်း ခံလိုက်ရလေပြီ။

လမ်းတွင် အမျိုးမျိုးသော အဆောက်အဦများ၊ အိမ်များ၊ ပျက်စီးနေကြသည်ကို မြင်တွေ့ခဲ့ရသည်။ သူ့ရှေ့မှ လာသွားသူများသည် ထိုအဆောက်အဦးများကိုပါမချန် ရစရာ မရှိအောင် ရှာဖွေသွားခဲ့ကြပေသည်။ ထိုနေရာ၌ မည်သို့သော ရတနာများ ကျန်လေဦးမည်နည်း။

သို့သော်လည်း မည်သည့် ရတနာပဲကျန်ကျန်၊ ယူသွားခံရခံရ ရန်ကိုင် ဂရုမစိုက်ချေ။ သူယခုတစ်ကြိမ် ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်ဆီသို့ ရောက်လာရသည်မှာ ပစ္စည်းနှစ်ခုကြောင့်သာ ဖြစ်သည်။

ထိုပစ္စည်းနှစ်ခုကို ယခင်တစ်ကြိမ်လာတည်းက တွေ့ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။

တစ်ခုသည် ကြယ်စီရင်စုကြီး၏ နတ်ရေစင်သုံးမျိုး အနက်မှ တစ်မျိုးဖြစ်သည့် အသက်ရေစင် ဖြစ်ပေသည်။ အသက်ရေစင်သည် အသက်ကြီးရင့်နေသော လူတစ်ယောက်ကို ပြန်လည် နိုပျိုသွားအောင် လုပ်ပေးနိုင်ပေသည်။

သို့သော်လည်း ရန်ကိုင် အသက်ရေစင်ကို စိတ်ဝင်စားရခြင်းမှာ အသက်ရေစင်ကိုသုံး၍ သန့်စင်သော ရွှေရောင်သွေးစက်များ ဖန်တီးနိုင်သည့် အတွက်ကြောင့် ဖြစ်သည်။ ယခင်တစ်ကြိမ် ဤနေရာသို့ ရောက်စဉ်က မသန့်စင်သော အသက်ရေစင်အချို့ကို ရခဲ့သည်။ ထိုမသန့်စင်သော အသက်ရေစင်ပင် သူ့အား ရွှေရောင်သွေးစက်များစွာ ဖန်တီးနိုင်အောင် ကူညီပေးနိုင်ခဲ့ရာ သန့်စင်သော အသက်ရေစင်ကိုသာ ရလိုက်မည် ဆိုပါက ရွှေရောင်သွေးစက် မည်မျှပင် ဖန်တီးနိုင်မည်နည်း။

ရန်ကိုင်၏ ရည်ရွယ်ချက်သည် သူ့သွေးအားလုံးကို သန့်စင်သော ရွှေရောင်သွေးဖြင့် အစားထိုးရန် ဖြစ်ပေသည်။ သူ့သွေးအားလုံးသာ ရွှေရောင်ဖြစ်သွားခဲ့လျှင် သူ့ခန္ဓာကိုယ် ခွန်အား အဆပေါင်းများစွာ တိုးတက်လာနိုင်ရုံမက ပြင်းထန်သော ဒဏ်ရာများကိုပင် အလွယ်တကူ ပြန်လည် ကုသလာနိုင်ပေလိမ့်မည်။

ဒုတိယရတနာသည်ကား ရေခဲလမ်းတွင် ပုန်းအောင်းနေသော လောကရတနာပင် ဖြစ်သည်။

လောကရတနာသည် နှစ်ပေါင်းမရေမတွက်နိုင်အောင် မိုးမြေစွမ်းအင်များ သိပ်သည်းရာမှ အသိစိတ်ရှိသော ဖြစ်တည်မှု တစ်ခုဖြစ်သည်။ လောကရတနာများသည် ရှေးယခင်က ရှေးနတ်ဘုရားမျိုးစိတ်များ၏ အကြိုက်နှစ်သက်ဆုံး အစားအစာ တစ်ခု ဖြစ်ခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း ရှေးနတ်ဘုရာမျိုးစိတ်များ၏ အမဲလိုက်ခြင်း ခံရပြီးသည့်နောက်ပိုင်းတွင် အရေအတွက် တဖြည်းဖြည်း ကျဆင်းလာခဲ့ရလေသည်။

ရေခဲလမ်းပေါ်ရှိ လောကရတနာသည် ရေခဲစွမ်းအင်ဖြင့် ဖွဲ့စည်းထားခြင်းဖြစ်ပြီး ရေခဲဖီးနစ်အကြိုက် အစားအစာတစ်ခု ဖြစ်သည်။ ရေခဲဖီးနစ်သာ ထိုအရာကို ဝါးမြိုလိုက်နိုင်ပါက ၎င်းအတွက် အလွန်ကိုမှ အာဟာရ ဖြစ်ပေလိမ့်မည်။

စုယန်၏ အနာဂတ်အတွက် လုပ်ပေးသည်ဟု တွေးတောရင်း ထိုလောကရတနာကို ရအောင်ဖမ်းရန် ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်။

ထိုနှစ်ခုကိုသာ ရနိုင်ခဲ့လျှင် အခြားဘာကိုမှ ထပ်မရလည်း ကိစ္စမရှိတော့ပေ။

ထို့ကဲ့သို့တွေးရင်း ပတ်ဝန်းကျင်အား စူးစမ်းလျက် ရှေ့သို့ ဆက်သွားနေခဲ့သည်။ သို့သော်ငြား တစ်ရက်ကြာသွာသည့်တိုင် ရေခဲလမ်းကို မတွေ့သေးချေ။

ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်ထဲရှိ ရှုခင်းများသည် တစ်ခုနှင့်တစ်ခု အလွန်ကိုမှ တူလွန်းလှသည့် အတွက် ရန်ကိုင် သူဘယ်ရောက်လို့ ရောက်နေမှန်းပင် မသိတော့ပေ။ လောကရတနာနှင့် အသက်ရေစင်ကို ရှာဖို့ဆိုလျှင်တော့ ပြောနေစရာပင် မလိုတော့။

လမ်းတစ်လျှောက်တွင် မည်သည့် ပြဿနာနှင့်မှ မကြုံတွေ့ခဲ့ရသလို မည်သည့် ကျင့်ကြံသူနှင့်မှလည်း မကြုံခဲ့ရပေ။ သူထက်စော၍ ဝင်လာသည့် လူများမှာလည်း အတွင်းပိုင်းသို့ ရောက်နေလောက်ပြီ ဖြစ်သဖြင့် လမ်းကြောင်း မေးရန် လူမရှိ ဖြစ်နေခဲ့သည်။

ဧကရာဇ်ဥယျာဉ်၏ အဓိကနန်းတော် အတွင်းပိုင်း၌ အပြင်ဘက်တွင်ကဲ့သို့ ကောင်းကင်စိတ်အာရုံအား ကျယ်ကျယ်ပြန့်ပြန့် ဖြန့်ကျက်၍ မရချေ။ အများဆုံးမှ မီတာတစ်ရာဝန်းကျင်မျှသာ ဖြန့်ကျက်နိုင်ပေသည်။

ဆက်သွယ်ရေးမှော်ရတနာကို ထုတ်၍ ယန်ယန်နှင့် ချင်းတုန်အား ဆက်သွယ်ကြည့်လိုက်သော်ငြား တစ်ယောက်ကိုမှ ဆက်သွယ်၍ မရခဲ့ချေ။

သက်ပြင်းချ၍သာ ဆက်သွယ်ရေး မှော်ရတနာ နှစ်ခုကို သိုလှောင်လက်စွပ်ထဲသို့ ပြန်ထည့်ထားလိုက်ပြီး ရှေ့သို့ ဆက်လက် ပျံသန်းသွားလိုက်သည်။

နေ့တစ်ဝက်ကြာအောင် ပျံသန်းနေပြီးနောက်တွင်၊ ရုတ်တရက် တိုက်ခိုက်သံများ ကြားလိုက်ရသဖြင့် ပျံသန်းနေခြင်းကို ရပ်တန့်၍ နားစွင့်ကြည့်လိုက်သည်။ အသံ မည်သည့်ဘက်မှ လာသလဲဆိုသည်ကို သိရအောင် သေချာ နားထောင်ကြည့်ပြီးနောက် အသံကြားရာ ဘက်ဆီသို့ လမ်းကြောင်းပြောင်းလိုက်လေသည်။

ရန်ကိုင် ထင်ထားသကဲ့သို့ပင်၊ ဤအနီးအနား၌ တိုက်ခိုက်နေသည့် လူများ ရှိကြသည်။ နီးကပ်လာသည်နှင့်အမျှ တိုက်ခိုက်သံတို့သည် ပိုပို၍ ကျယ်လောင်လာခဲ့သည်။

တိုက်ပွဲကွင်းပြင်ဆီသို့ ရောက်လာသည့်အခါ နန်းတော်ထဲ၌ တိုက်ခိုက်နေသည့် လူများကို တွေ့လိုက်ရသည်။ အရေအတွက်မှာ နည်းပါးခြင်း မရှိလှဘဲ အနည်းဆုံး (၇)ယောက်ခန့်၊ (၈)ယောက်ခန့် ရှိကာ ခွန်အားမှာလည်း အတော်လေး မြင့်မားကြသည်။ ရန်ကိုင် မြင်ရသလောက် အဖွဲ့နှစ်ဖွဲ့ တိုက်ခိုက်နေခြင်း ဖြစ်ကာ လောလောဆယ်၌ ထိုနှစ်ဖွဲ့သည် လက်ရည်တူ ဖြစ်နေခဲ့ပေသည်။

ရန်ကိုင်သည် အလျင်စလို ကိုယ်ထင်မပြသေးဘဲ အရှိန်အဝါကို ဖုံးကွယ်၍ နန်းတော်နောက်တွင် တိတ်တိတ်လေး ပုန်းအောင်းရင်း တိုက်ပွဲအခြေအနေကို စောင့်ကြည့်နေလိုက်သည်။

နန်းတော် အတွင်းပိုင်းထဲတွင် မှော်ရတနာများမှ ထွက်လာသည့် အလင်းရောင်များ၊ သိုင်းပညာရပ်များမှ ထွက်လာသည့် အလင်းရောင်များ ပလူပျံနေခဲ့သည်။ ထို့အပြင် ထိုထဲ၌ အခြားလူတစ်ယောက်ပါ ရှိပေသေးသည်။ မိန်းကလေး တစ်ယောက်ပင်။ သို့သော် လက်ရှိတွင် ထိုမိန်းကလေးသည် ကြမ်းပြင်ပေါ်၌ လဲနေခဲ့သည်။ သေလားရှင်လား မသိရသေးပေ။

“သူတို့ပဲ” တိုက်ပွဲအား ကြည့်နေရင်း ရန်ကိုင် ကြောင်သွားခဲ့သည်။

အဓိကနန်းတော် အတွင်းပိုင်းထဲသို့ ဝင်လာပြီးနောက် လာတွေ့သည့် လူများသည် သူသိသည့် လူများ ဖြစ်နေလိမ့်မည်ဟု မထင်ထားခဲ့ချေ။

ထိုလူများသည် အကြီးအကဲမိုယု၊ ဂိုဏ်းချုပ်ကုချန်းနှင့် ကြည်လင်ကောင်းကင်ဂိုဏ်းမှ ချန်ရှီတောင်းတို့ ဖြစ်ကြသည်။

မိုယုနှင့် ကုချန်းသည် တန်ခိုးရှင်တတိယအဆင့် ပညာရှင်များ ဖြစ်ကြသော်လည်း ချန်ရှီတောင်းသည် တန်ခိုးရှင်အဆင့်သို့ မကြာသေးခင်ကမှ ချိုးဖျက်ထားသည့် လူတစ်ယောက် ဖြစ်သည်။ ထို့အပြင် သူမသည် ရှီကိုပင် မသိပ်သည်းရသေးပေ။

တစ်ဖက်အဖွဲ့တွင် လူလေးယောက် ရှိပေသည်။ တန်ခိုးရှင် တတိယအဆင့် နှစ်ယောက်နှင့် ဒုတိယအဆင့် နှစ်ယောက်ပင်။ ချန်ရှီတောင်းသည် အကြီးအကဲမိုယုဆီမှ ရထားသည့် အကာအကွယ် မှော်ရတနာကြောင့်သာ မဟုတ်လျှင် တစ်ဖက် အဖွဲ့လက်၍ သေလျှင်သေ၊ မသေလျှင် အဖမ်းခံရပြီးလောက်ပေပြီ။

ကုကျန်းနှင့် မိုယုသည် တိုက်ပွဲအား အပြည့်အဝ အာရုံမစိုက်နိုင်ဘဲ ချန်ရှီတောင်းကိုပါ ကာကွယ်ပေးနေခဲ့ရသည်။

မိုယုနှင့် ကုချန်းတို့သည် သာမန် ပညာရှင်များမှ မဟုတ်လေဘဲ။ သူတို့ အသုံးပြုသည့် မှော်ရတနာများမှာလည်း အတော်လေး အဆင့်မြင့်ကြသည်။ ထို့ကြောင့် တိုက်ပွဲ အခြေအနေသည် သူတို့ဘက်သို့ အလေးမသာသော်ငြား နောက်ထပ် အချိန်အနည်းငယ် ကြာသည်အထိ ဤအတိုင်း ဆက်ထိန်းထားနိုင်ပေလိမ့်မည်။

သူ့မိတ်ဆွေဟောင်းများ ဒုက္ခရောက်နေသည့် အတွက် ရန်ကိုင်လည်း မည်ကဲ့သို့ ရပ်ကြည့်နေနိုင်တော့မည်နည်း။ သို့သော် ကြည်လင်ကောင်းကင်ဂိုဏ်းမှ မိုယုတို့အဖွဲ့ တစ်ဖက်အဖွဲ့နှင့် ဘာကြောင့် တိုက်ခိုက်နေမှန်း ရန်ကိုင် နားမလည်နိုင် ဖြစ်နေခဲ့၏။ သူတို့ နှစ်ဖက်စလုံး လိုချင်နေသည့် ရတနာတစ်ခုခုများ ရှိနေလေသလား။

ထိုကဲ့သို့ စဉ်းစားပြီးနောက် နန်းတော်တစ်ဝိုက် ကြည့်ကြည့်လိုက်ရာ ပစ္စည်းတစ်ခုကို လှမ်းမြင်လိုက်ရသည်။ ထိုပစ္စည်းကို မြင်ပြီးနောက် ရန်ကိုင် ပျော်သွားခဲ့လေသည်။

နန်းတော်အလယ်ရှိ ယဇ်ပုလ္လင်ပေါ်တွင် နှလုံးအရွယ် သွေးနီရောင်ကျောက်တုံး တစ်တုံး ရှိနေခဲ့သည်။

ထိုကျောက်တုံးသည် အခြားမဟုတ်ဘဲ သွေးအဆီအနှစ် ကျောက်တုံးတစ်တုံး ဖြစ်ပေသည်။

သွေးအဆီအနှစ် ကျောက်တုံးသည် သေဆုံးသွားသော သက်ရှိများ၏ သွေးများကို စုပ်ယူပြီး သွေးချီအဖြစ် အသွင် ပြောင်းပေးနိုင်သဖြင့် ကျင့်ကြံသူများစွာအတွက် အလွန်ကိုမှ အဖိုးတန်သော ရတနာတစ်ခု ဖြစ်သည်။ ထို့အပြင် သွေးအဆီအနှစ် ကျောက်တုံးသည် ဒဏ်ရာများကို ကုသခြင်းနှင့် အသက်စွမ်းအင်ကို ပြန်လည် ဖြည့်တင်းရာတွင် အလွန်ကိုမှ အသုံးဝင်ပေသည်။

သို့သော်လည်း ရန်ကိုင်တွင် သွေးအဆီအနှစ်ကျောက်တုံး အတွက် အခြား အသုံးပြုပုံတစ်ခု ရှိပေသည်။

တုန်းရွှမ်လောကကြီးတွင် ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ် ဥနှစ်လုံး ရခဲ့သော်လည်း သွေးအဆီအနှစ် ကျောက်တုံးတစ်တုံးသာ ရခဲ့၏။ ထို့ကြောင့် အရိပ်ကြယ်သို့ ရောက်လာသည့်အခါ ကျောက်တုံး ရုပ်သေးရုပ် တစ်ကောင်ကိုသာ ဥဖောက်နိုင်ခဲ့သည်။ သို့သော် သူ၏ အနက်ရောင်စာအုပ်ထဲတွင် ဥမဖောက်ရသေးသော နောက်ထပ် ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ် ဥတစ်လုံး ရှိနေပေသေးသည်။

ထိုကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်ဥကို ဖောက်ရန်အတွက် သွေးအဆီအနှစ် ကျောက်တုံးတစ်တုံး လိုနေခြင်း ဖြစ်သည်။

သူသာ ထိုသွေးအဆီအနှစ်ကျောက်တုံးကို ရလိုက်ပါက အနက်ရောင်စာအုပ်ထဲတွင် ရှိနေသော ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်ကို ဥဖောက်နိုင်ပေလိမ့်မည်။ ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်၏ ခွန်အားနှင့် အသုံးဝင်ပုံအကြောင်းကို အခြားသူများထက် ရန်ကိုင် ပိုသိ၏။ ယန်ယန်သည် ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်အား ပန်းပဲထုရာတွင် ကူညီခိုင်းလေ့ရှိသည်။ ထို့အတွက်ကြောင့်နှင့် ကျောက်တုံး ရုပ်သေးရုပ်၏ ခွန်အားကို သွားအထင်မသေးသင့်ချေ။ နဂါးလိုဏ်ဂူတောင် တိုက်ပွဲတွင် ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်၏ စွမ်းဆောင်ရည်သည် အလွန်ကိုမှ မျက်စိဖမ်းစားဖွယ်ရာ ဖြစ်ခဲ့သည်။

ရန်ကိုင်တွင် ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်တစ်ရုပ် ရှိနေလေပြီ။ ဒုတိယအကြိမ် ပေါက်လာမည့် ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်ကိုသာ ယန်ယန်အား ပေးလိုက်မည်ဆိုလျှင် သူမ အလွန်ပျော်ပေလိမ့်မည်။ ထိုကောင်မလေးသည် ရန်ကိုင်၏ ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်ကို မနာလိုနေသည်မှာ ကြာနေလေပြီ။