Chapter – 1291 & 1305

Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၂၉၁)

ထိုအခြင်းအရာကို မြင်လိုက်သည်နှင့် ဤနေရာမှ သူထွက်သွားနိုင်တော့မည် မဟုတ်မှန်း ရန်ကိုင် သိလိုက်သည်။ ထို့ကြောင့် အပြုံးမပျက်ဖြင့် ယန်ယန် ပြီးသည့်အချိန်ထိ ချန်ရှီတောင်းနှင့် စကားပြော၍ စောင့်နေရုံသာ တတ်နိုင်တော့၏။

ချန်ရှီတောင်းသည် ရန်ကိုင်နှင့် စကားပြောရင် သူမနှင့်အတူ ပါလာသည့် အဖော်များကို ရန်ကိုင်အား မိတ်ဆေက်ပေသည်။

သူမမှလွဲ၍ အဖွဲ့ထဲရှိ အခြား တစ်ဦးတည်းသော အမျိုးသမီးသည် သူမနှင့်အတူ သဲမီးတောက်နယ်မြေထဲသို့ လိုက်ပါခဲ့သော လုယင်ဖြစ်သည်။

မျက်လုံးတောက်တောက်နှင့် ကျင့်ကြံခြင်းအဆင့် ပိုနိမ့်သော အမျိုးသားသည် ချန်ဖန်းလေ့ဖြစ်ပြီး ချန်ရှီတောင်း၏ မောင်လေး ဖြစ်ပေသည်။ သူမ ပြောသည်ကို ကြားပြီးမှပဲ ထိုနှစ်ယောက် ဘာကြောင့် ရုပ်ချင်းဆင်နေရသလဲ ဆိုသည်ကို ရန်ကိုင် နားလည်သွားခဲ့သည်။

နောက်ဆုံး သူတော်စင်ဘုရင် တတိယအဆင့် ကျင့်ကြံသူကို ဝမ်ယုဟန်ဟု ခေါ်သည်။

သို့သော်လည်း ရန်ကိုင် အံ့အားသင့်သွားရသည်ကား ဝမ်ယုဟန်နှင့် ချန်ဖန်းလေ့တို့သည် ကြည်လင်ကောင်းကင်ဂိုဏ်းမှ မဟုတ်ကြခြင်းပင်။ ထိုနှစ်ယောက်သည် အစွန်းရောက်ဂိုဏ်းမှ ဖြစ်ကြသည်။

သို့သော်လည်း အချင်းချင်း ခင်းမင်ရင်းနှီးကြသော၊ ဆွေမျိုး တော်စပ်ကြသော ကျင့်ကြံသူများသည် အင်အားစုတစ်ခုတည်းမှ မဟုတ်လျှင်ပင် အတူတူ သွားလာလေ့ ရှိကြရာ အရမ်းကြီး အံ့ဩနေစရာ မလိုချေ။

သို့သော်လည်း ‘အစွန်းရောက်ဂိုဏ်း’ ဆိုသော ဂိုဏ်းကို သူကြားဖူးနေသလို ခံစားရသည်။ မည်သည့်နေရာ၌ ကြားဖူးနေမှန်း မမှတ်မိတော့ပေ။

သူမ လူများကို မိတ်ဆက်ပေးပြီးနေက် ချန်ရှီတောင်းက ပြုံး၍ မေးလိုက်သည် “မောင်လေးရန်၊ နင်တို့ ဘာလို့ ဒီသင်္ချိုင်းတောင်ကြားဆီ ရောက်နေတာလဲ”

သူမ၏ ချိုသာလှပြီး ရင်ထဲရှိ ပူပန်သောက အားလုံးကို ကင်းစင်ပပျောက်သွားလောက်အောင် ကြည်နူးဖွယ်ကောင်းလှ၏။ စွဲမက်သိမ်မွေ့ဖွယ် ကောင်းလှသော သူမ၏ အလှနှင့်ပါ ပေါင်းစပ်လိုက်သည့်အခါ လက်ရှိ ချန်ရှီတောင်းသည် ညို့ဓါတ် ကျင့်စဉ်ကို အသုံးပြုထားသည့် ယင်စုတျယ်ထက်ပင် ပို၍ ဆွဲဆောင်အား ကောင်းနေခဲ့သည်။ ဝမ်ယုဟန်ဆိုသော လူသည် ချန်ရှီတောင်းအား မျက်စိကျနေမှန်း ရန်ကိုင် ချက်ချင်း သတိပြုမိလိုက်သည်။

သို့သော် ‘သင်္ချိုင်းတောင်ကြား’ ဆိုသော စကားကို ကြားလိုက်သည့်အခိုက်၊ သူ့အမူအရာ မဆိုသလောက်ကလေး ပြောင်းလဲသွားခဲ့ပြီး တု့န်ဆိုင်းတုန့်ဆိုင်းဖြင့် ပြန်မေးလိုက်သည် “ဒီနေရာက သင်္ချိုင်းတောင်ကြားလား”

ရန်ကိုင် အမူအရာကြောင့် ချန်ရှီတောင်း အံ့အားသင့်သွားပြီး သူမ၏ ပါးစပ်လေးကိုအုပ်၍ အားပါးတရ ရယ်မောတော့လေသည်။ ထို့နောက် ပြုံး၍ အံ့ဩတကြီးဖြင့် ပြန်မေးလိုက်လေသည် “မောင်လေးရန်၊ ဘာမှမသိဘဲ ဒီနေရာထဲ မတော်တဆ ဝင်လာမိတာတော့ မဟုတ်ဘူးမလား”

ရန်ကိုင် ပေးသည့် အကြောင်းပြချက်ကို ချန်ရှီတောင်း မယုံချေ။ တကယ်တော့ ဤနေရာသည် သင်္ချိုင်းတောင်ကြား၏ အစွန်ဘက်နှင့် ရက်ပေါင်းများစွာခရီး ကွာဝေးပေသည်။ ထို့ကြောင့် အတွင်းထဲ လျှောက်ပတ်သွားမည် ဆိုလျှင် ဤမျှ နက်နက်သို့ ရောက်လာလိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။ သို့သော်လည်း ရန်ကိုင်ပုံစံသည် ဟန်ဆောင်နေသည့်ပုံမပေါ်။ ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင် လိမ်ပြောနေလား၊ အမှန်ပဲ ပြောနေသလား ချန်ရှီတောင်း ဝေခွဲရ ခက်နေခဲ့သည်။

“ဟားဟား” ရန်ကိုင် နှုတ်ခမ်းအစုံ မဲ့သွားခဲ့ပြီး “ကျုပ်လိမ်နေတာ မဟုတ်ဘူး။ တကယ်မသိတာ”

ခဏလောက် စဉ်းစားပြီးနောက် ရန်ကိုင်က ပြန်မေးသည် “ဒီနေရာက ရှေးဟောင်းယန်ဂိုဏ်း ဖျက်စီးခံလိုက်ရတုန်းက ကျန်ရစ်ခဲ့တဲ့ သင်္ချိုင်းတောင်ကြားလား”

“ဟုတ်တယ်” ချန်ရှီတောင်းက ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းလေးကွေးလျက် ပြုံးကာ “ကြည့်ရတာ မောင်လေးရန် ဒီလောက်တော့ သိထားသေးတာပဲ”

“ဒီနေရာအကြောင်း ကြောလဟာလတွေ ကြားဖူးတယ်လေ”

သင်္ချိုင်းတောင်ကြားအကြောင်း ကြားခဲ့ဖူးရခြင်းမှာ တိုက်ယွမ် ပြောပြထားသည့် အတွက်ကြောင့် ဖြစ်သည်။ ထိုစဉ်က ဖယောင်းနီသီး မှည့်မည့်အချိန်ကို စောင့်ရင်း ကြယ်ဧကရာဇ်ဂိုဏ်းမှ တပည့်အကြောင်း စကားစမိရာမှ ရှေးဟောင်းယန်ဂိုဏ်း ပျက်စီးသွားသည့် အကြောင်းအရာဆီသို့ ရောက်သွားခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။

ဤနေရာသို့ ရတနာလာရောက် ရှာဖွေသည့် လူများစွာ ရှိနေသည်ဟုလည်း တိုက်ယွမ် ပြောခဲ့သေးသည်။ သို့သော် ဤနေရာတွင် အကောင်းအတိုင်း ရှိနေသေးသော် အစီအရင်များနှင့် သိပ်သည်းလွန်းလှသော ယင်ချီများ ရှိနေခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် ဤထဲသို့ ဝင်လာသည့် လူများစွာတို့ သေဆုံးခဲ့ကြပြီး လျှို့ဝှက် လိုဏ်ဂူဆိုသော အရာကို ဘယ်သောအခါကမှ ရှာမတွေ့ခဲ့ချေ။ ထို့အတွက်ကြောင့် ဤနေရာသို့ ကံစမ်းရန် လာသည့်လူ နည်းသည်ထက် နည်းလာခဲ့သည်။

ရှေးဟောင်းယန် ကြယ်ဧကရာဇ်ဂိုဏ်းကြောင့် ပျက်စီးသွားခြင်း ဟုတ်မဟုတ် ဆိုသည်ကိုမူ မည်သူမှ မသိကြချေ။

ဤနေရာသည် သင်္ချိုင်းတောင်ကြား ဖြစ်မည်ဆိုပါက သူသေချာ သတိထားရန် လိုလေပြီ။ ယခင်က ဤနေရာသို့ လာခဲ့သည့် လူများတွင် သူတော်စင်ဘုရင်များပင် မဟုတ်ဘဲ တန်ခိုးရှင်အဆင့်များပင် ပါကြသည်။ သို့သော် ထိုတန်ခိုးရှင်အဆင့် ပညာရှင်များပင် သေသွားခဲ့ကြရလေရာ ရန်ကိုင် အနေဖြင့် သူ့ခွန်အားအပေါ် ယုံကြည်ချက် ရှိလျှင်ပင် သတိမထားဘဲ နေ၍ မရချေ။

ယန်ယန် ရထားသည့် မြေပုံအပိုင်းအစ နှစ်ခုသည် ရှေးဟောင်းယန်ဂိုဏ်း ပိုင်ဆိုင်ခဲ့သည့် လျှို့ဝှက်လိုဏ်ဂူဆီသို့ ဦးတည်နေလေသလော။ ထိုကဲ့သို့ စဉ်းစားမိလိုက်သည်နှင့် ရန်ကိုင် ရင်ခုန်သံမြန်သွားပြီး စိတ်မလှုပ်ရှားဘဲ မနေနိုင်အောင် ဖြစ်သွား၏။

သူထင်သည့်အတိုင်းသာ ဖြစ်မည်ဆိုပါက နဂါးလိုဏ်ဂူတောင်၏ လက်ရှိ ငွေရေးကြေးရေ အကြပ်အတည်းကို ကျိန်းသေ ဖြေရှင်းနိုင်လေပြီ။ တကယ်တော့ ဂိုဏ်းကြီးတစ်ဂိုဏ်း၏ ရတနာဂိုဒေါင်သည် ရတနာများစွာတို့ဖြင့် ပြည့်နေမှာ ပြောနေစရာပင် မလိုချေ။

ရန်ကိုင်သည် အတော့်ကိုမှ စိတ်လှုပ်ရှားနေသော်လည်း မျက်နှာ အမူအရာကို တည်ထားလေသည်။

ရန်ကိုင် တစ်ခုခုကို စဉ်းစားနေမှန်း သတိပြုမိသဖြင့် ချန်ရှီတောင်း သူ့အား မနှောင့်ယှတ်ခဲ့ချေ။ အချိန် အတော် ကြာသွားပြီးမှသာ ရန်ကိုင်သည် အသက်ပြင်းပြင်းတစ်ချက် ရှူသွင်းလျက် လက်သီးဆုပ်၍ “အစ်မချန်ကို ကျေးဇူးအများကြီး တင်ပါတယ်။ အစ်မချန်ကြောင့်သာ မဟုတ်ရင် ဒီနေရာ ဘာနေရာမှန်း ကျုပ်အခုထိ သိဦးမှာ မဟုတ်ဘူး”

ချန်ရှီတောင်းက ရယ်သွမ်းသွေးလိုက်ပြီး “မောင်လေးက အရမ်းကို လက်လွတ်စပယ် နိုင်တာပဲ။ ဒီနေရာအကြောင်း နည်းနည်းလေးမှတောင် မစုံစမ်းဘဲ အထဲကို ဝင်လာရဲတာ တကယ် ရဲတင်းတာပဲ။ မောင်လေး ကံကောင်းနေလို့သာပေါ့၊ ဒီနေရာက တန်ခိုးရှင်အဆင့် ပညာရှင်တွေအတွက်တောင် အန္တရာယ်များတဲ့ နေရာတစ်ခုပဲ”

ချန်ရှီတောင်းက ရှားရှားပါးပါး ရထားသည့် ကိုယ့်အသက်ကို တန်ဖိုးမထားတတ်သည့် ရန်ကိုင်အား အပြစ်တင်နေသည့် ပုံစံဖြင့် ပြောလိုက်သည်။

ရန်ကိုင်လည်း ခြောက်ကပ်ကပ်သာ ရယ်လိုက်သည်။

တစ်ခုခုကို သတိရသွားသည့်လား ချန်ရှီတောင်းက ရုတ်တရက် အလေးအနက် အမူအရာဖြင့် ပြောလိုက်သည် “မောင်လေးရန်၊ နင်ဒီနေရာက တကယ် အထင်မသေးနဲ့နော်။ အရှေ့ပိုင်းမှာ နင်ကြုံခဲ့တာတွေက ဘာမှဒီလောက် ဟုတ်တာ မဟုတ်ဘူး။ ဒီနေရာက ရှေးဟောင်းယန်ဂိုဏ်းရဲ့ အပြင်ပိုင်းပဲ ရှိသေးတယ်။ အဲ့ဂိုဏ်း ပျက်စီးသွားတာ ကြာပြီဆိုတော့ အစီအရင်တွေက အရင်လို အားမကောင်းတော့ပေမယ့် အတွင်းထဲကို ဆက်ဝင်သွားတာနဲ့ အစီအရင်တွေ၊ အရံအတားတွေက ပိုပြီး အားကောင်းလာမှာ။ ခုဏတုန်းက ငါတို့ လေးယောက် ပိတ်မိနေတဲ့ အကာအရံလို အကာအရံသက်သက် ဟုတ်တော့မှာ မဟုတ်ဘူး။ တိုက်ခိုက်ရေး အစီအရင်တွေပါ ပါလာမှာ”

“ညီမချန်” ဝမ်ယုဟန်က ရုတ်တရက် ကြားဖြတ်ပြောလိုက်၏ “ဒီမိတ်ဆွေက ဒီကို မတော်တဆ ဝင်လာမိတာလေ။ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး အထဲ ဆက်သွားမှာလဲ။ အဲ့အကြောင်းတွေ သူ့ကို ပြောနေလို့လည်း အပိုပဲ ဖြစ်နေမှာ”

ချန်ရှီတောင်း မျက်မှောင်ကြုတ်သွားခဲ့သည်။ ဝမ်ယုဟန်ကို ပြန်ပင် လှည့်မကြည့်ဘဲ ရန်ကိုင်ကိုသာ ဆက်၍ စိုက်ကြည့်နေ၏။

ရန်ကိုင်က ပြုံး၍ ပြန်ပြောသည် “ဒီနေရာက သင်္ချိုင်းတောင်ကြားမှန်း သိသွားတော့မှ ကျုပ်ဘာလို့ အထဲ ဆက်သွားပြီး သွားရတော့မှာလဲ။ အစ်မချန်တို့မှာ လုပ်စရာ အရေးကြီးကိစ္စ တစ်ခုခု ရှိတယ်မလား။ ကျပ်အစ်မချန်တို့ မနှောင့်ယှတ်တော့ပါဘူး၊ ဒီကနေပဲ နှုတ်ဆက်တယ်နော်”

“ရောင်းရင်းရန်လည်း ဂရုစိုက်ဦးနော်” ရန်ကိုင်အား မြန်မြန် ထွက်သွားခိုင်းစေချင်နေသည့် အလား ဝေကုချန်၏ ခေါ်ဝေါ်ပုံ ချက်ချင်း ပြောင်းလဲသွားသည်။

ရန်ကိုင် ဝေကုဟန်အား တစ်ချက် လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ သူ့နှုတ်ခမ်းအစုံ မသိမသာလေး ကွေးတက်သွားခဲ့သည်။ ထို့နောက် ယန်ယန်ကို လှမ်းခေါ်၍ မြူခိုးထဲသို့ တိုးတင် ပျောက်ကွယ်သွား၏။

ထွက်ခွာသွားသော ရန်ကိုင်ကို ကြည့်ရင်း ချန်ရှီတောင်း တစ်ခုခု ပြောဖို့ လုပ်လိုက်သော်လည်း နောက်ဆုံး ပြောမည့် စကားများကို ပြန်မျိုချလိုက်လေသည်။ ရန်ကိုင် လုံးဝ ပျောက်ကွယ်သွားသည့်အခါ သက်ပြင်းတစ်ချက် ချလိုက်သည်။

“ရောင်းရင်းရန်က တကယ် ကံကောင်းတာပဲ” ဝမ်ကုဟန်က လှောင်ပြောင်ဟန်ဖြင့် “ဒီနေရာ ဘာနေရာမှန်း မသိတာတောင် ကံကိုယုံပြီး ဝင်လာရဲတယ်။ ညီမချန်နဲ့ တွေ့လိုသာပေါ့၊ မဟုတ်ရင် သူဘယ်လိုသေလို့ သေသွားမှန်းတောင် သိမှာမဟုတ်ဘူး”

“စီနီယာအစ်ကိုချန်ကို ကြည့်ရင်က သူ့ကို အရမ်း အမြင်မကြည်တဲ့ပုံပဲနော်” ချန်ဖေးလေ့က သူ့အထင်အမြင်ကို ရိုးရိုးသားသားကို ပြောလိုက်သည်။

ဝမ်ယုဟန်က ရယ်မောလိုက်ပြီး “အမြင်ကြည်တာ၊ မကြည်တာနဲ့ ဘာမှမဆိုင်ဘူး။ ငါ့ကိုယ်ကကို ကံချည်းအားကိုးပြီး အသက်ရှင်နေတဲ့ကို ကြည့်မရတာ။ စီနီယာအစ်ကို ပြောဖူးပါတယ်၊ ကံဆိုတာ အမြဲတမ်း ကောင်းမနေနိုင်ဘူးလို့လေ။ နောက်တစ်ကြိမ် ဒါမျိုးထပ်လုပ်ကြည့်ပါလား၊ သေတောင်သေသွားဦးမယ်”

ပြောပြီးသည်နှင့် ချန်ရှီတောင်းအား လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ သို့သော် ချန်ရှီတောင်းက သူ့ကိုပင် လှည့်မကြည့်၊ စုပုပ်ပုပ် မျက်နှာထားဖြင့်သာ ရပ်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသဖြင့် ဝမ်ကုဟန်လည်း အတော်လေး ကူကယ်ရာ မဲ့သွားခဲ့သည်။

ချန်ရှီတောင်း အတော်လေး စိတ်ပျက်နေပေသည်။ ရန်ကိုင်ကဲ့သို့ ကံကြမ္မာသားတော်လို လူတစ်ယောက်နှင့် ကြုံဆုံဖို့ရာ အတော့်ကိုမှ ခက်ခဲလှပေသည်။ ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင်ကို သူမတို့နှင့် အတူသွားရန် ဖိတ်ခေါ်ချင်ခဲ့သော်လည်း ဝမ်ကုဟန်က သူမ၏ အခွင့်အရေးကို ဖျက်စီးပစ်ခဲ့သည်။ ယခုခရီးသည် သူမတို့ အတွက် အရမ်းကြီး အန္တရာယ်မများသော်ငြား မတော်တဆ တစ်ခုခုတော့ ဖြစ်နိုင်ပေသေးသည်။ ရန်ကိုင်သာ သူမတို့နှင့်အတူ လိုက်လာမည်ဆိုပါက သူ့ကံပေါ်အားကိုးပြီး အန္တရာယ်များကို တတ်နိုင်သမျှ လျော့ချနိုင်ပေလိမ့်မည်။

သို့သော်လည်း ယခုမူ သူမတွင် ထိုကဲ့သို့သော အခွင့်အရေး မရှိတော့ချေပြီ။

“အာ၊ အခုမှပဲမှတ်မိတယ်” အစောပိုင်းက တစ်ချိန်လုံး စကားမပြောခဲ့သော ယုယင်က ရုတ်တရက် လှမ်းပြောလိုက်၏ “စီနီယာအစ်ချန်၊ သူဘယ်ကလာလဲ မေးဖို့ မေ့သွားတယ်နော်”

ယုယင် ပြောသည်ကို ကြားသည့်အခါ ချန်ရှီတောင်း၏ ရင်အစုံ ဖားဖိုကြီးနယ် နိမ့်ချည်မြင့်ချည် ဖြစ်လာခဲ့ရသည်။

ယခင်တစ်ကြိမ်က ရန်ကိုင်နှင့် မိတ်ဆွေ့ဖွဲ့လို့ ရလိုရငြား သူမည်သည့် နေရာကလာသလဲ ဆိုသည်ကို မေးချင်ခဲ့သော်ငြား သူတော်စင်သလင်းကျောက်များကို တူးပြီးသည့်အချိန် ရန်ကိုင်အား လိုက်ရှာသည့်အခါ သူမရှိတော့သည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ချန်ချီအား မေးခဲ့သော်လည်း ချန်ရှီက ဘာမှ မပြောခဲ့သဖြင့် ချန်ရှီတောင်း အတော်လေး စိတ်ညစ်ခဲ့ရသည်။

ယခု ရှားရှားပါးပါး ရန်ကိုင်နှင့် ထပ်တွေ့ပြန်သည်။ သို့သော် ဝမ်ကုဟန်မှ ဝင်ရှုပ်လိုက်သည့် အတွက်ကြောင့် ထိုအကြောင်းကို မေးရန် မေ့သွားခဲ့သည်။ ဝမ်ကုဟန်သာ ဝင်မရှုပ်လျှင် ထိုအကြောင်းကို မေးရန် သူမ ကျိန်းသေ မေ့လိမ့်မည် မဟုတ်ပေ။

ရန်ကိုင်နေသည့် နေရာကိုသိလျှင် အနည်းဆုံး သူမ ရန်ကိုင်နှင့် တွေ့ချင်သည့် အချိန်တိုင်း သူ့ဆီ သွားလည်လို့ ရပေသည်။

အခြားသူများနှင့် အတူတွဲလုပ်မည့်အစား ကံကောင်းသော ရန်ကိုင်နှင့်သာ အလုပ်တွဲလုပ်ချင်မိသည်။

ဝမ်ကုချန်း ဝင်ရှုပ်လိုက်သည့် အတွက်ကြောင့် ထိုအခွင့်အရေး ပျက်စီးသွားရသည့် အတွက် ချန်ရှီတောင်း အလွန်ကိုမှ စိတ်ညစ်သွားပြီး ဝမ်ကုချန်းအား စူးစူးရဲရဲ စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။ သို့သော်လည်း ဝမ်ကုချန်း၏ ဂုဏ်ပင်ယူနေသော အမူအရာကို မြင်ပြီးနောက် ချန်ရှီတောင်း သူ့အား ကြည့်ချင်စိတ်ပင် မရှိတော့ဘဲ သူမလက်ကို ဝှေ့ရမ်း၍ “သွားကြမယ်။ မိုးကြိုးကန်ကို မြန်မြန် ရှာဖို့ လိုတယ်။ ဒါမှ ဖန်းလေ့ အဆင့်ချိုးဖျက်နိုင်မှာ”

ပြောပြီးသည်နှင့် ဦးဆောင် ထွက်သွားလေသည်။ ချန်ရှီတောင်း ဘာကြောင့် ထိုမျှ စိတ်မကျေမနပ် ဖြစ်နေမှန်း ယုယင် သိပေသည်။ ထို့ကြောင့် ဝမ်ကုဟန်အား မကျေမနပ်ဖြင့် တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီးနောက် သူမ၏ စီနီယာအစ်မနောက် အလျင်အမြန် ပြေးလိုက်သွားလေသည်။

ချန်ဖန်းလေ့သည် ထိုအချက်ကို နည်းနည်းလေးမျှပင် သတိမပြုမိ။ သူမအစ်နောက်သို့သာ ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်ဖြင့် လိုက်သွားခဲ့သည်။ ဝမ်ကုဟန်ကမူ နောက်ဆုံးတွင် ရပ်ရင်း ရန်ကိုင် ထွက်သွားသည့် အရပ်ဆီ စူးရဲစွာ လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။

အစွန်းရောက်ဂိုဏ်းသည် အားမနည်းသော်လည်း ကြည်လင်ကောင်းကင်ဂိုဏ်းနှင့် ယှဉ်လျှင် အနည်းငယ် အားနည်းသည်ဟု ဆိုနိုင်ပေသည်။ ထို့ကြောင့် သူ့ဂျူနီယာညီလေး၏ အစ်မကို စိတ်ဝင်စားခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ ချန်ရှီတောင်းသည် စွဲမက်ဖွယ်ကောင်းလှသော ရုပ်ဆင်း ရူပကာကို ပိုင်ဆိုင်ထားရုံမက သူမ၏ အရည်ရွှန်းလဲ့သော မျက်ဝန်းအစုံသည် ကြည်မိလိုက်သူတိုင်း အကြည့်မခွာနိုင်လောက်အောင် ညို့ငင်ဖွယ် ကောင်းလှပေသည်။ ချန်ဖန်းလေ့ သူ့မိသားစုဆီ ပြန်သွားတိုင်း ဝမ်ယုဟန် ချန်ဖန်းလေ့နှင့်အတူ လိုက်ရအောင် ကြိုးစားသည်။ သို့မှာသာ ချန်ရှီတောင်းနှင့် တွေ့နိုင်မည် မဟုတ်ပေလော။

Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၂၉၂)

သူသာ ချန်ရှီတောင်း၏ နှလုံးသားကို ရအောင် သိမ်းပိုက်နိုင်ပါက မိန်းမလှလေး တစ်ယောက်ကို ပိုင်ဆိုင်နိုင်မည့်အပြင် သူမ အကူအညီဖြင့် ကြည်လင်ကောင်းကင်ဂိုဏ်းထဲသို့ပင် ဝင်နိုင်လောက်ပေသည်။

သို့သော်လည်း သူမနှင့် အကြိမ်များစွာ ဆုံတွေ့ပြီးနောက်၊ သူ့သဘောထားကို ထင်သာမြင်သာအောင် ထုတ်ပြခဲ့သော်လည်း ချန်ရှီတောင်းသည် သူ့အား နှစ်သက်သည့် အရိပ်အယောင် နည်းနည်းလေးမှ မပြခဲ့ချေ။ တဖြည်းဖြည်းနှင့် ဝမ်ကုဟန်လည်း ချန်ရှီတောင်းအား ပိုးပန်ရသည့်အပေါ် စိတ်ကုန်လာပြီး သူမနှင့် ပက်သက်ရန် လက်လျော့လိုက်တော့သည်။

သို့သော် ဂျူနီယာညီလေးချန်နှင့် နောက်ဆုံးအကြိမ် စကားပြောခဲ့စဉ်က သူ့ဆီမှ ထိတ်လန့်ဖွယ်ရာ သတင်းတစ်ခုကို သူကြားသိခဲ့ရသည်။

ချန်ရှီတောင်းတွင် သူတော်စင်သလင်းကျောက် သန်းနှင့်ချီ ရှိနေပြီး သူမသည် တန်ခိုးရှင် အထွဋ်အထိပ်အဆင့် ရတနာများစွာအား ပိုင်ဆိုင်ထားသည် ဆိုသော သတင်းပင်။

ချန်ဖန်းလေ့ ပြောပုံအရ ချန်ရှီတောင်း သဲမီးတောက်နယ်မြေထဲ ဝင်သွားစဉ်က ကံကောင်းပြီး သူတော်စင်သလင်းကျောက် တွင်းတစ်တွင်းကို ရှာတွေ့ခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် သူတော်စင်သလင်းကျောက်များစွာ ရိတ်သိမ်းနိုင်ခဲ့သည်။ ဂိုဏ်းဆီ ပြန်လာသည့် အချိန်၌ ထိုသလင်းကျောက်များကို ပြန်အပ်ခဲ့ရာ အကြီးအကဲများ လွန်စွာကိုမှ ကျေနပ်အားရ ဖြစ်သွားကြပြီး သူမအား သူတော်စင်သလင်းကျောက်များ သာမက၊ မှော်ရတနာများနှင့် ဆေးလုံးများလည်း ပြန်လည် ချီးမြှင့်ခဲ့ပေသည်။

သူမ ပိုင်ဆိုင်ထားသည့် တန်ခိုးရှင် အထွဋ်အထိပ်အဆင့် မှော်ရတနာများသည် အကြီးအကဲများမှ ချီးမြှင့်ထားသည့် ဆုလာဒ်များ ဖြစ်ပေသည်။

ချန်ဖန်းလေ့သည် လောကကြီးအကြောင်းကို နားမလည်၊ အလွန်ကိုမှ ရိုးသားသည်။ ဝမ်ကုဟန်နှင့်လည်း အတော်လေးကို ခင်မင်ရင်းနှီးသဖြင့် ထိုအကြောင်းကို ဖုံးကွယ်မထားချေ။ သို့သော်လည်း ဝမ်ကုဟန်ကမူ သူ့ကဲ့သို့မဟုတ်၊ ချန်ရှီတောင်း၏ အဆင့်အတန်း နောက်တစ်ဖန် မြင့်တက်လာမှန်း သိလိုက်ရပြီးနောက် သူမအား ပြန်ပိုးပန်းရန် ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်။

ယခုတစ်ကြိမ် ခရီး၏ ရည်ရွယ်ချက်မှာ ချန်ဖေးလဲ့ အဆင့်ချိုးဖျက်ရန်အတွက် မိုးကြိုးရေကန် ရှာရန်ပင် ဖြစ်သည်။ ချန်ဖေးလဲ့ ထိုအကြောင်းကို ပြောစဉ်က သူ့အစ်ကိုပါ ခေါ်လာရန် ဝမ်ကုဟန်က တိုက်တွန်းခဲ့သည်။ အကုန်လုံးသည် ချောချောမွေ့မွေ့ ဖြစ်ခဲ့သည်။ ချန်ဖေးလဲ့ အဆင့်ချိုးဖျက်အကြောင်းကို ကြားသော် အစ်မကြီး ဖြစ်သည်နှင့်အညီ ချန်ရှီးတောင်က ကူညီပေးမည်ဟု ပြောခဲ့သည်။ သူမနှင့်အတူ ကြည်လင်ကောင်းကင်ဂိုဏ်းမှ လုယင်ကိုပါ တစ်ခါတည်း ခေါ်လာခဲ့သည်။

အစပိုင်းတွင် အဆင်ပြေနေသော်လည်း ရုတ်တရက် သူတို့အဖွဲ့ အကာအရံတစ်ခုထဲသို့ ကျရောက်သွားခဲ့သည်။ ထိုအကာအရံသည် အတွင်းဘက်မှ တိုက်ခိုက်လာသည့် မည်သည့် တိုက်ခိုက်မှုကိုမဆို တန်ပြန်နိုင်စွမ်း ရှိသဖြင့် ထိုထဲတွင် နှစ်ရက်ကြာတိုင်တိုင် သူတို့ ပိတ်မိနေခဲ့ရသည်။

ကံဆိုးမသွားရာ မိုးလိုက်လို့ရွာ ဆိုသလို ချန်ရှီတောင်း အထင်ကြီးရန် မည်သို့မည်ပုံ လုပ်လျှင် ကောင်းမလဲ စဉ်းစားနေစဉ်မှာပဲ ရန်ကိုင်ဆိုသော ကောင်စုတ်လေး ရောက်လာခဲ့သည်။ ချန်ရှီတောင်းသည် ထိုရန်ကိုင်ဆိုသော ကောင်စုတ်လေးကို အထူး အလေးပေး ဆက်ဆံနေသဖြင့် ဝမ်ကုဟန်လည်း မနေနိုင်တော့ဘဲ ထိုကောင်ကို ဤနေရာမှ မြန်မြန် ထွက်သွားအောင် ပစ်မှတ်ထားရတော့သည်။

ထို့အတွက်ကြောင့် ရန်ကိုင်ကို နှင်ထုတ်နိုင်ခဲ့သော်လည်း ချန်ရှီတောင်းကို ဒေါသ ထွက်အောင် လုပ်မိလိုက်သည်။ ဝမ်ယုဟန် အတော်လေးကိုမှ စိတ်ညစ်နေခဲ့ရလေပြီ။ ထို့နောက် ကူကယ်ရာမဲ့စွာဖြင့် ခေါင်းရမ်းလျက် ချန်ရှီတောင်း အထင်ကြီးအောင် မည်သို့လုပ်လျှင် ကောင်းမလဲ စဉ်းစား အကြံဥာဏ် ထုတ်ရင်း သူမတို့နောက်သို့ လိုက်သွားလေသည်။

ခဏလောက် စဉ်းစားနေပြီးနောက် အလုပ်ဖြစ်လောက်မည့် အကြံတစ်ခုကို သူစဉ်းစားမိလို်ကသည်။ အကြံလိုက်ရသည်နှင့် အပြုံးကြီးပြုံးလျက် သူ့အကြံ အကောင်အထည် ဖော်နိုင်မည့် အခွင့်အရေးကို စတင် ရှာဖွေတော့လေသည်။

တစ်ဖက်တွင်မူ၊ ရန်ကိုင်နှင့် ယန်ယန်သည် သူတို့ လာခဲ့သည့် လမ်းကြောင်းအတိုင်း ပြန်ဆုတ်လာခဲ့ပြီး မိုင်ဒါဇင်ကျော်လောက် အကွာသို့ ရောက်မှ ရပ်လိုက်ကြသည်။

“ဒီနေရာက သင်္ချိုင်းတောင်ကြားလား” ရန်ကိုင် ပြောသည်ကို ကြားပြီးနောက် ယန်ယန် ထိတ်လန့်မသွားရုံပင်မက ပျော်ပင် ပျော်သွားသေးသည်။

“နင်ဘာလုပ်ချင်လို့လဲ” ယန်ယန်၏ အမူအရာကို ကြည့်ရင်း သူ့စိတ်ထဲ မကောင်းသည့် ခံစားချက်တို့ ရလိုက်သဖြင့် ရန်ကိုင် မျက်မှောင်ကြီးကြုတ်လျက် ပြန်မေးလိုက်လေသည်။

“ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး။ ဒီနေရာက ဂိုဏ်းကြီးတစ်ဂိုဏ်း တည်ရှိခဲ့ဖူးတဲ့ နေရာဆိုတော့ ဒီနေရာမှာ အားကောင်းတဲ့ အစီအရင်တွေ၊ အရံအတားတွေ ရှိနေမှာပဲလို့ ငါစဉ်းစားနေတာ” ယန်ယန်၏ မျက်ဝန်းထဲ ဖုံးဖိမရနိုင်သော စိတ်လှုပ်ရှားမှုတို့ အထင်းသား ထွက်ပေါ်နေခဲ့လေသည်။

ရန်ကိုင်က နဖူးတပွတ်ပွတ်ဖြင့် ပြန်ပြောလေသည် “ရောက်ပြီ ဆိုမှတော့ ဒီအတိုင်းတော့ ထွက်သွားလို့ မဖြစ်ဘူး။ ဒါပေမယ့် မြေပုံ အပိုင်းအစ နှစ်ခုက ဘယ်နေရာကို ညွှန်ပြထားတာလဲ။ အတွင်းပိုင်းကို မညွှန်ပြထားရင် မလိုအပ်ဘဲ မစွန့်စားတာ ပိုကောင်းလိမ့်မယ်”

“ဟဲဟဲ၊ အဲ့လိုဆိုရင်တော့ နင်စိတ်ပျက်သွားရတော့မှာပဲ ရန်ကိုင်ရေ၊ မြေပုံပေါ်က အမှတ်အသားက အတွင်းပိုင်းကို လုံးဝ ညွှန်ပြနေတာ။ ဒါပေမယ့် နင်စိတ်ချထားလိုက်။ ဒီလောကကြီးမှာ ငါမဖျက်စီးနိုင်တဲ့ အစီအရင်၊ အကာအရံဆိုတာ မရှိဘူး။ အဲ့လူတွေ အသက်ရှင်နေသေးပြီး အစီအရင်ကို ထိန်းချုပ်ထားတယ် ဆိုရင်တော့ ငါသိပ်ပြီး အာမမခံရဲဘူး။ ဒါပေမယ့် ဘယ်သူကမှ ထိန်းချုပ်မထားတဲ့ အစီအရင်တစ်ခုကို ငါမဖျက်စီးနိုင်စရာ အကြောင်း လုံးဝ မရှိဘူး” ယန်ယန်က မိုးထိမတတ် ယုံကြည်ချက် ဖြင့် ပြောလိုက်သည်။

ယန်ယန် စကားကို ကြားပြီးနောက် ရန်ကိုင်လည်း အနည်းငယ် စိတ်အားတက်သွားခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် ခေါင်းညိတ်၍ “ကောင်းပြီလေ။ နင်ဒီလောက် ယုံကြည်ချက် ရှိနေမှတော့ အထဲ ဆက်သွားကြတာပေါ့။ မြေပုံပေါ်က အမှတ်အသားက ဘယ်လို နေရာမျိုးလဲဆိုတာ ငါလည်း သိချင်နေတာ။ သူများတွေ ပြောသလို ရှေးဟောင်းယန်ဂိုဏ်းရဲ့ လျှို့ဝှက်လိုဏ်ဂူသာ ဆိုရင်တော့ ငါတို့ ထောပြီပဲ။ အဲ့လိုဆို နင်ဘာသာ ကြိုက်သလောက် ပန်းပဲထုချင်ထု၊ အစီအရင်ခင်းချင်ခင်း လုပ်ချင်တာလုပ်လို့ရပြီ”

ယန်ယန်၏ မျက်ဝန်းများ တဖျက်ဖျက် လက်သွားပြီး ချက်ချင်းပဲ ရန်ကိုင်အား မြန်မြန်သွားရန် တိုက်တွန်းတော့သည်။

ရန်ကိုင်နှင့် ယန်ယန်သည် ချန်ရှီတောင်းတို့ အဖွဲ့နှင့် သွားမတိုးမိစေရန် အလို့ငှာ၊ လမ်းအရှည်ကြီး ကွေ့ပတ် သွားခဲ့သည်။

ချန်ရှီတောင်း ပြောသည်မှာ တစ်ချက် မှန်ပေသည်။ ဤနေရာ ပတ်လည်ရှိ အစီအရင်များသည် သိပ်အားကောင်းခြင်း မရှိကြ။ အားအကောင်းဆုံး အစီအရင်ဆို၍ သူတို့ လေးယောက်အား ပိတ်လှောင်ထားခဲ့သည့် အကာအရံသာ ရှိသည်။ သို့သော်လည်း ထိုအစီအရင် အားလုံးကို ယန်ယန်မှ အသက်ဆယ်ရှိုက်စာ၊ သို့မဟုတ် အမွှေးတိုင်တစ်ချောင်းစာ အတွင်း အလွယ်တကူ ဖျက်စီးပြသွားခဲ့သည်။

ရန်ကိုင်နှင့် ယန်ယန်သည် အဆီးအတားမရှိ ဆက်လက် ခရီးဆက်နေခဲ့ကြသည်။

ငါးရက်ကြာပြီးနောက်၊ ရှေးဟောင်းယန်ဂိုဏ်း၏ အတွင်းပိုင်းသို့ သူတို့ ရောက်လာခဲ့ကြသည်။ အတွင်းပိုင်းဟု ဆိုရခြင်းမှာ ဤနေရာတွင် ပျက်စီးနေသော နံရံများ၊ အဆောက်အဦး အပျက်များကို နေရာအနှံ့ တွေ့နေရသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ ဆိုလိုချင်သည်ကား ဤနေရာတွင် တစ်ချိန်တစ်ခါက လူနေအဆောက်အဦးများစွာ ရှိခဲ့ရပေလိမ့်မည်။ သို့သော် ယခုမူ ထိုအဆောက်အဦးအားလုံး ပျက်စီးနေကြကုန်လေပြီ။

အစီအရင်နှင့် အကာအရံများသည်လည်း သူတို့ ယခင် တွေ့ခဲ့ဖူးသည်ထက် အများကြီး ပိုအားကောင်းလာကြသည်။ ထို့ကြောင့် ထိုအစီအရင်များကို ဖျက်စီးပစ်ရန်အတွက် ယန်ယန်လည်း အချိန်ပိုယူလာကြရသည်။

ထိုအဆောက်အဦးများစွာကို တွေ့စဉ်က အဖိုးတန်ပစ္စည်း တစ်ခုနှစ်ခုလောက်များ ရှာတွေ့လေမလား မျှော်လင့်ချက်ဖြင့် ရန်ကိုင် လိုက်ရှာကြည့်ခဲ့သေးသည်။ သို့သော် မကြာမီ သူ့မျှော်လင့်ချက်ကို လက်လွှတ်လိုက်လေသည်။

သင်္ချိုင်းတောင်ကြား တည်ရှိနေခဲ့သည်မှာ နှစ်ပေါင်း (၂၀၀၀)ကျော် ရှိနေခဲ့လေပြီ။ ထိုအချိန်အတောအတွင်း မရေမတွက်နိုင်သော ကျင့်ကြံသူများ ဤနေရာသို့ လာရောက်ပြီး ရတနာ ရှာဖွေကြသည်။ ထို့ကြောင့် အဖိုးတန် ရတနာများ ရှိနေလျှင်ပင် ထိုရတနာအားလုံး အခြားသူများ လက်ထဲသို့ ရောက်နှင့်ပြီးသွားလောက်ပေပြီ။

ယနေ့တွင်၊ ယန်ယန်သည် သူမရှေ့ရှိ ဟင်းလင်းပြင်ပေါက်ကြီး ကို ခဏကြာအောင် စိုက်ကြည့်နေပြီးနောက် ထူးဆန်းသော မှော်ရတနာ နှစ်ခုကိုထုတ်၍ ထိုထဲသို့ ပစ်ထည့်လိုက်သည်။

ထိုကဲ့သို့ မြင်ကွင်းမျိုး တစ်ကြိမ်မက မြင်တွေ့ဖူးပြီ ဖြစ်သဖြင့် ရန်ကိုင်လည်း အံ့အားသင့်မနေတော့ချေ။ သူမနောက်တွင် ရပ်၍ သူတော်စင်ချီကို အဆင်သင့်ပြင်ထားရင် အချိန်မရွေး သူမအား ကာကွယ်ပေးနိုင်ရန်သာ ပြင်ဆင်ထားသည်။

ယန်ယန်က မျက်လုံးလေးပိတ်လိုက်သည်။ ခဏအကြာ၌ သူမ မျက်နှာထက် အပြုံးတစ်ပွင့် ထွက်ပေါ်လာပြီး ရန်ကိုင်ဘက်သို့ လှည့်၍ ပြောလိုက်သည် “ဒီမှာ အစီအရင်ကြီးတစ်ခု ရှိတယ်။ ငါအဲ့ဒါကို ဖျက်ဖို့ နည်းနည်းတော့ အချိန်ယူရလိမ့်မယ်”

“ပတ်သွားလို့ မရဘူးလား”

“မရဘူး” ယန်ယန်က ချက်ချင်းပဲ ခေါင်းခါလိုက်သည် “အန်း၊ ရတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီလို အစီအရင်မျိုးကို ရှာတွေ့ဖိုမလွယ်ဘူး။ ဒါကြောင့် ငါလေ့လာကြည့်ချင်သေးတယ်။ ငါနင့်ကို ပြောဖူးပါတယ်၊ ပန်းပဲထုတာတွေ၊ အစီအရင်ခင်းကျင်းတာတွေကို ငါတောက်လျှောက် လုပ်နေမယ်ဆိုရင် ငါ့မှတ်ဥာဏ်ထဲမှာ ချိတ်ပိတ်ထားတဲ့ အပိုင်းတွေကို ပိုပိုပြီး ဖွင့်လာနိုင်မယ်လို့လေ။ အခုဒါက ရှားရှားပါးပါး အခွင့်အရေးတစ်ခုပဲ။ ဒီလို အစီအရင်တွေကို ချေဖျက်ဖျက်စီးရတာက ပန်းပဲထုတာတို့၊ အစီအရင်းခင်းကျင်းတာတို့လို့ပဲ ငါ့အတွက် အရမ်း အကျိုးရှိတယ်။ ဒီနည်းလည်းက ငွေမကုန်တဲ့ န ည်းလမ်းလို့တောင် ပြောလို့ရတယ်”

ရန်ကိုင် ကူကယ်ရာမဲ့စွာဖြင့် ခေါင်းခါလိုက်ပြီး “အန္တရာယ်ရှိလား”

“မရှိပါဘူး။ ဘာလို့ ရှိရမှာလဲ” ယန်ယန်က သူမခေါင်းကို ဂျောက်ဂျက်တစ်ခုနှယ် အဆက်မပြတ် ခါရမ်းလိုက်သည်။

“ကောင်းပြီလေ… ဒါနဲ့ အဲ့ဒါကို ဖျက်စီးဖို့ ဘယ်လောက် ကြာမှာတုန်း” ရန်ကိုင်က ပြန်မေးလိုက်သည်။

“နှစ်ရက်သုံးရက်လောက်ပဲ။ အဲ့အချိန်အတွင်း နင်ဘာသာ လုပ်ချင်တာလုပ်နှင့်” ယန်ယန်က လျှာလေးတစ်လစ်တစ်လစ် ထုတ်လျက် ပြောလိုက်ပြီးနောက် ရန်ကိုင်အား ဂရုမစိုက်တော့ဘဲ သူမရှေ့ရှိ အစီအရင်အား လေ့လာရာတွင်သာ အာရုံစိုက်ထား လိုက်တော့သည်။

ယန်ယန် အစီအရင်နှင့် အလုပ်ရှုပ်နေပြီမှန်း သိလိုက်သော် ရန်ကိုင်လည်း သူမအား သွားမနှောင့်ယှတ်တော့ချေ။ ဘာလုပ်လျှင် ကောင်းမလဲ စဉ်းစားပြီးနောက် တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် ပန်းပဲမီးဖိုကို ထုတ်လိုက်သည်။

မီးဖိုအပြင် ရောက်သည်နှင့် မီးဖိုရှေ့တွင် ထိုင်ချလိုက်ပြီး အထဲသို့ ကောင်းကင်စိတ်အာရုံ ပို့လွှတ်လိုက်သည်။ စူးရှရှ အော်ဟစ်သံတစ်သံနှင့်အတူ မီးငှက် ထွက်ပေါ်လာပြီး ရန်ကိုင် ခေါင်းထက်တွင် ပတ်ဝဲနေလေသည်။ ထို့နောက် မီးတောက်များကို မှုတ်ထုတ်၍ ရန်ကိုင်အား နဂါးအရိုးနှင့် နဂါးပုတီးစေ့အား ကူညီ သန့်စင်ပေးလေတော့သည်။

ယန်ယန် အလုပ်ရှုပ်နေစဉ် ရန်ကိုင်လည်း အလကား အချိန်ကုန်ခံမနေခဲ့ချေ။ အားနေသည့် အချိန်တွင် နဂါးအရိုးနှင့် နဂါးပုတီးစေ့အား သန့်စင်ရန် ကြိုးစားနေသလို ရွှေရောင်သွေးမျှင် ပညာရပ်ကိုလည်း ပိုမို အဆင့်မြင့်လာအောင် ကြိုးစားနေခဲ့သည်။

ထိုအလုပ်ကိစ္စ နှစ်ခုစလုံးသည် လွန်စွာကိုမှ အချိန်ယူ အားစိုက်ရသည့် အလုပ်နှစ်ခုဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင်သည် အချိန်ရလျှင် ရသလို ထိုအလုပ်နှစ်ကို လုပ်တတ်သည်။

အချိန်သည် တဖြည်းဖြည်းချင်း ကုန်ဆုံးနေခဲ့သည်။ အချိန် တစ်ခုသို့ရောက်သော်၊ ရွှေရောင်သွေးမျှင် ပညာရပ်ကို ကျင့်ကြံနေစဉ် အသံဗလံများ ကြားလိုက်ရသဖြင့် ရုတ်တရက် မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်ရာ ပြိုးပြိုးပျက်ပျက် လင်းလက်နေသော အလင်းတန်းများနှင့် မိုးမြေစွမ်းအင်များ ဂယောက်ဂယက် ဖြစ်နေသည်ကို တွေ့ရှိလိုက်ရသည်။ ယန်ယန်ကမူ တပြုံးပြုံးဖြင့် သူမ၏ ပစ္စည်းများကို တစ်ခုချင်း ပြန်သိမ်းနေလေသည်။

ခဏအကြာတွင် ထိုအလင်းရောင်များ ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့၏။ အစောပိုင်းက ဤနေရာတွင် ရှိနေခဲ့သော အစီအရင်လည်း မရှိတော့။ ရန်ကိုင်သည် ချက်ချင်းပဲ ပန်းပဲမီးဖိုကို ပြန်သိမ်းလိုက်ပြီး ယန်ယန်ဘက်သို့ လှည့်၍ မေးလိုက်သည် “ပြီးပြီလား”

“ပြီးပြီ။ ဆက်သွားကြမယ်။ ငါဒီနေရာကို ပိုပိုပြီးတော့တောင် ကြိုက်လာပြီ။ ငါအရင်တစ်ခါတည်းက နင့်နဲ့အတူ သဲမီးတောက် နယ်မြေထဲ လိုက်ခဲ့သင့်တာ။ အဲ့မှာ အစီအရင်တွေ အများကြီးပဲဆို”

“နင်လိုက်လာလည်း စိတ်ပျက်ရုံပဲရှိမှာ။ အစီအရင်တွေ ရှိတယ် ဆိုပေမယ့် အများကြီးရှိတာ မဟုတ်ဘူး… ဒါပေမယ့် လုံးဝ အကောင်းအတိုင်း ရှိနေသေးတဲ့ ဂိုဏ်းပျက်စီးတစ်ခုကို ငါတွေ့ခဲ့တယ်။ အဲ့နေရာကို နင်လုံးဝ သွားချင်မှာ အသေအချာပဲ”

ယန်ယန် သက်ပြင်းချလိုက်ပြီး “ဒါပေမယ့် ငါအဲ့လို အခွင့်အရေး မရလိုက်ဘူး။ သဲမီးတောက်နယ်မြေ နောက်တစ်ကြိမ် ပြန်ဖွင့်ဖို့ ဘယ်လောက်ကြာမလဲ ဆိုတာကိုလည်း ဘယ်သူမှ မသိကြဘူး”

နှစ်ယောက်စလုံး စကား တပြောပြောနှင့် လမ်းလျှောက် နေကြသည်။

အတွင်းပိုင်းသို့ ရောက်လာလေ အစီအရင်များ ပိုပို၍ အားကောင်းလာလေပင်။ ယန်ယန်၏ အံ့မခန်း စွမ်းရည်များကို မြင်ပြီး ရန်ကိုင်လည်း အတော့်ကိုမှ ထိတ်လန့်အံ့ဩနေရသည်။

ထိုအစီအရင်များသည် ဂိုဏ်းကြီးတစ်ဂိုဏ်းမှ ဂိုဏ်းကို ကာကွယ်ရန်အတွက် ခင်းကျင်းထားသည့် အစီအရင်များ ဖြစ်သော်ငြား ယန်ယန်၏ အလွယ်တကူ ဖျက်စီးခြင်း ခံခဲ့ရသည်။ အစီအရင်အား ခင်းကျင်းခဲ့သည့် လူများသာ ဤအကြောင်းကို သိလျှင် မည်ကဲ့သို့ နေလိမ့်မည်နည်း… ရန်ကိုင် တွေးမိလိုက်သည်။

ထို့အပြင် အစီအရင်တစ်ခုကို ဖျက်စီးပြီးတိုင်း ယန်ယန် အပြုံးကြီး ပြုံးနေသည်ကို ရန်ကိုင် သတိပြုမိသည်။ အစီအရင်များကို ဖျက်စီးရခြင်းသည် သူမအတွက် အလွန်ကိုမှ အကျိုးများသည့်ပုံပင်။

ထိုတစ်ချက်နှင့်ပင် ဤခရီး တန်နေလေပြီ။ ယန်ယန်သာ ဤအစီအရင်များကို ဖျက်စီးရင်း သူမ၏ မှတ်ဥာဏ်များကို ချိတ်ဖြေနိုင်မည် ဆိုပါက နဂါးလိုဏ်ဂူတောင် အတွက်လည်း အလွန်ကိုမှ ငွေကုန်ကြေးကျ သက်သာသွားပေလိမ့်မည်။

ရန်ကိုင်အတွက်မူ၊ သူဘာမှမရခဲ့သော်ငြား ဘာမှလည်း မဆုံးရှုံးခဲ့ရပေ။ နောက်ပိုင်း သူတို့တွင် ကုန်ကြမ်းပစ္စည်းများ ဝယ်ရန် သူတော်စင်သလင်းကျောက်များ မရှိသည့်အခါ ယန်ယန်အား ဤကဲ့သို့သော နေရာမျိုးကို ခေါ်သွားပြီး အစီအရင်များ ဖျက်စီးခိုင်းလျှင် ကောင်းမလားဟု ရန်ကိုင် စဉ်းစားမိလိုက်သည်။ ထိုနည်းလမ်းသည် ငွေချွေတာရေး နည်းလမ်းတစ်ခု ဖြစ်ပေသည်။

အရိပ်ကြယ်သည် အလွန်ကိုမှ ကြီးမားလှသဖြင့် ဤကြယ်ပေါ်၌ သင်္ချိုင်းတောင်ကြားကဲ့သို့ နေရာများစွာ ရှိလောက်ပေသည်။

ဖျMartial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၂၉၃)

သင်္ချိုင်းတောင်ကြားထဲ၌ ယန်ယန်သည် သူမ လက်ထဲရှိ မြေပုံ အပိုင်းအစနှစ်ခုကို မျက်မှောင်ကြုတ်လျက် စိုက်ကြည့်နေသည်။ မြေပုံပေါ်ရှိ အမှတ်အသားသည် ဤနေရာတွင် လမ်းဆုံးနေခဲ့ပြီ။ သို့သော် နောက်ဘာဆက်လုပ်ရမလဲ ဘာမှ မပြောထားချေ။

ထိုတစ်ပိုင်းတစ်စ ဖြစ်နေသည့် မြေပုံ အပိုင်းအစ နှစ်ခုနှင့် ဤနေရာသို့ လာနိုင်ခဲ့ခြင်းသည် ယန်ယန်၏ သုံးသပ်စွမ်းရည် ကောင်းမွန်ခြင်းကြောင့် ဖြစ်သည်။ ဤနေရာသို့ ရောက်သော်ငြား နောက်ဆုံး သူတို့ရှာနေသည့် ပန်းတိုင် မည်သည့် နေရာတွင် ရှိနေသလဲ ဆိုသည်ကိုမူ မသိတော့ပေ။ သူတို့ ပန်းတိုင်သည် ဤအနီးအနားဝန်းကျင် မိုင်တစ်ထောင် ပတ်လည်အတွင်း၌သာ ရှိမည်မှန်း သိသည်။

မိုင်တစ်ထောင်သည် မကျယ်သလို ကျဉ်းလည်း မကျဉ်းချေ။ သို့သော် ဦးတည်ချက် ပန်းတိုင်ကို ရေရေရာရာ မသိဘဲ စမ်းတဝါးဝါးနှင့် ရှာရမည်မှာ အလွန်ကိုမှ အချိန်ကုန်ပေသည်။

အတွင်းပိုင်းသို့ ရောက်လာသည့်တိုင် ဤနေရာရှိ အစီအရင်များသည် ယန်ယန်အား ချွေးပင်မထွက်စေသော်လည်း ယင်ချီကမူ အလွန်ကိုမှ သိပ်သည်းလာခဲ့သည်။ ထိုယင်ချီကို ခုခံရန်အတွက် သူတော်စင်ချီကို အဆက်မပြတ် အသုံးပြုနေရ၏။ ရန်ကိုင်တွင် သူတော်စင်ချီ များစွာ ရှိနေသည်မှာ ကံကောင်းသွားသည်။ ယန်ယန် အားကုန်သွားသည့်အခါ သူ့သူတော်စင်ချီဖြင့် သူမအား ကာကွယ်ပေးထားနိုင်ပေသည်။ မဟုတ်လျှင် သူတို့နှစ်ယောက် အစောကြီးကတည်းက ပြန်ဆုတ်ပြီးနှင့်ပေပြီ။

“ငါတို့ ဘာလုပ်ကြမလဲ” ယန်ယန်က ရန်ကိုင်ဘက်သို့ လှည့်၍ မေးလိုက်သည်။ ဤနေရာထိရောက်အောင် လာပြီးမှဖြင့် ဒီအတိုင်း လက်မလျှောက်လိုက်ချင်ချေ။ သူမတို့သာ ကြိုးစားရှာမည်ဆိုပါက မြေပုံပေါ်ရှိ အမှတ်အသား ရှိနေသည့် နေရာကို ရှာတွေ့ကောင်း ရှာတွေ့နိုင်လောက်ပေသည်။ သို့သော် ရန်ကိုင် အမြင်ကိုလည်း မေးရပေဦးမည်။

ရန်ကိုင် မျက်မှောင်ကြုတ်၍ စဉ်းစားကြည့်လိုက်သည်။ ဤနေရာသို့ လာသည့် လမ်းတစ်လျှောက်တွင် မည်သည့် အန္တရာယ် နှင့်မှ ရင်ဆိုင်မတွေ့ခဲ့ရသော်လည်း လွန်ခဲ့သော ရက်ပိုင်းခန့်က သူတို့အား လာရောက်တိုက်ခိုက်ကြသော ယင်ဝိဥာဉ်များသည် သူတော်စင်ဘုရင်အဆင့် ကျင့်ကြံသူများနှယ် အားကောင်းကြ၏။ အချို့ဆိုလျှင် ဤနေရာရှိ ယင်ချီကို နှစ်ပေါင်းများစွာကြာအောင် စုပ်ယူထားခဲ့ရသဖြင့် နည်းနည်းပင် အသိဥာဏ် ရှိနေကြလေပြီ။

သူတို့ အန္တရာယ် ရှိနေပြီမှန်း သိလိုက်သည်နှင့် ချက်ချင်း ပြန်ဆုတ်သွားကြသည်။ အားပြန်ဖြည့်ပြီးနောက် ရန်ကိုင်တို့အား ပြန်လာတိုက်ခိုက်ကြသည်။ ရန်ကိုင်သည် ထိုယင်ဝိဥာဉ်များထက် အဆများစွာ ပိုမိုအားကောင်းနေသဖြင့် လာတိုက်ခိုက်ကြသော ယင်ဝိဥာဉ် အများစုကို ဖျက်စီးပစ်နိုင်သည်မှာ ကံကောင်းသွား၏။ မဟုတ်လျှင် တော်တော်လေး ဒုက္ခများရပေလိမ့်ဦးမည်။

ဤသင်္ချိုင်းတောင်ကြားတွင် သူတို့ မြင်နိုင်သည်ထက် ပို၍ ကြောက်စရာကောင်းသော အန္တရာယ်တို့ ရှိနေမှန်း ရန်ကိုင် နားလည်လာခဲ့သည်။ မဟုတ်လျှင် ဤနေရာ၌ တန်ခိုးရှင်အဆင့် ကျင့်ကြံသူများပင် သေခဲ့ရလိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။

ခဏလောက် စဉ်းစားနေပြီးနောက် ရန်ကိုင်က မေးလိုက်သည် “နင့်ကို အခုပြန်ခိုင်းရင် နင်ပြန်ချင်မှာလား”

ယန်ယန် ခေါင်းခါလိုက်သည်။

ရန်ကိုင်က ပြုံးလိုက်ပြီး ခေါင်းညိတ်၍ “ငါလည်း အတူတူပဲ။ အဲ့လိဆိုမှတော့ ဆက်ပြီးတော့ပဲ ရှာကြတာပေါ့။ အဆိုးဆုံး ဒီမိုင် တစ်ထောင်ပတ်လည်လုံးကို တူးထုတ်ပစ်ရရုံပဲရှိမှာ”

ထိုစကားကို ကြားသည်နှင့် ယန်ယန် စိတ်အားတက်ကြွသွားပြီး ချက်ချင်းပဲ ပတ်ပတ်လည်ကို စတင် ရှာဖွေတော့လေသည်။

တစ်ရက်ကြာပြီးနောက် ရန်ကိုင် ရုတ်တရက် ရပ်လိုက်ပြီး သူ့ဘေးပတ်လည်ကို အံ့အားသင့်တကြီး ကြည့်လိုက်သည်။ ယန်ယန်သည် ရန်ကိုင် တစ်ခုခု ရှာတွေ့သွားပြီမှန်း သိလိုက်သဖြင့် တိတ်တိတ်လေး ရပ်စောင့်နေလိုက်သည်။ ခဏအကြာမှ ရန်ကိုင်က ထူးဆန်းသည့် အမူအရာဖြင့် မေးလိုက်၏ “ယန်ယန်၊ ဒီနားက အနံ့က ထူးဆန်းနေတယ် မထင်ဘူးလား”

“ထင်တယ်။ ငါပုပ်သိုးသိုးအနံ့တွေ ရနေတယ်” ယန်ယန်က ပြန်ပြောလိုက်သည်။

“နင်လည်း ရနေတာဆိုတော့ ငါ့အထင်သက်သက် မဟုတ်ဘူးပဲ” ရန်ကိုင်က အဓိပ္ပါယ်ပါပါ ပြုံးလိုက်သည်။ ထို့နောက် နတ်ဆိုးမီးတောက်ကို ရုတ်တရက် ထုတ်ဖော်လိုက်၏။ သူ့လက်ထဲ နတ်ဆိုးမီးတောက်များ ထွက်ပေါ်လာပြီး မီးတောက်မှ ဖြာထွက်နေသည့် ပြင်းထန်လှသည့် အပူဓါတ်ကြောင့် ပတ်ဝန်းကျင် အပူချိန် ရုတ်ချည်း မြင့်တက်လာခဲ့ရသည်။

ထို့နောက် ရန်ကိုင်သည် သူ့လက်ထဲရှိ မီးဘောလုံးကို အနာရှိ သစ်ပင်ခြောက်တစ်ပင်ဆီ လှမ်းပစ်လိုက်လေသည်။

မီးတောလုံးသည် သိပ်မမြန်လှ။ သို့သော် မီးဘောလုံး သစ်ပင်ကို ထိခါနီးဆဲဆဲမှာပဲ၊ သေနေပြီ ထင်ရသော သစ်ပင်ဆီမှ သားရဲတစ်ကောင် အော်သကဲ့သို့ အော်ဟစ်သံတစ်သုံ ရုတ်တရက် ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။ ထိုအော်သံနှင့်အတူ သိပ်သည်းလှသော ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်သည့် မကောင်းဆိုးရွား အရှိန်အဝါတို့ ပေါက်ကွဲထွက်လာခဲ့လေသည်။

ဘုန်း… ဆိုသော အသံနှင့်အတူ သစ်ပင်တစ်ပင်လုံး တစ်စစီ ပေါက်ကွဲထွက်လာခဲ့သည်။ တစ်စစီ ဖြစ်နေသော သစ်ပင်အတွင်း၌ ပုံမှန်မဟုတ်သည့် ပုံရိပ်တစ်ခု ထူးထူးဆန်းဆန်း ရှိနေခဲ့သည်။

ဝါကြင့်ကြင့် အရှိန်အဝါ ရစ်သိုင်းနေသော လက်တစ်ဖက် ရုတ်တရက် ဆန့်ထွက်လာပြီး မီးလုံးကို ဖမ်းကိုင်လိုက်သည်။

တရှဲရှဲ မြည်သံနှင့်အတူ ဆီပူအိုးပေါ် ဆားကျသွားသလို အဝါရောင် အရှိန်အဝါတို့ လျင်မြန်စွာ ပျောက်ကွယ်သွားသည်။ ထိုနည်းတူစွာ နတ်ဆိုးမီးတောက်သည်လည်း တဖြည်းဖြည်း အားနည်းသွားခဲ့ရသည်။

ခဏအကြာတွင် အဝါရောင်အရှိန်အဝါသည် နတ်ဆိုး မီးတောက်နှင့်အတူ ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့ပြီး အရပ်ရှည်ရှည် ပုံရိပ် တစ်ခုသည်သာ ရန်ကိုင်တို့ရှေ့တွင် ရပ်ကျန်ခဲ့သည်။

ထိုလူ၏ ပုံပန်းသွင်ပြင်ကို မြင်ပြီးနောက် ရန်ကိုင် ထိတ်လန့်သွားခဲ့သည်။ ယန်ယန်ကမူ အလန့်တကြား ထအော်၏ “အလောင်းစစ်သား”

“အလောင်းစစ်သားလား” ရန်ကိုင် စိတ်ဝင်စားသွားသည်။ အလောင်းစစ်သားအကြောင်း သူတစ်ခါမှ မကြားဖူးချေ။ ထိုလူသည် အသက်ရှင်နေသည့် လူတစ်ယောက် မဟုတ်ချေ။ မျက်နှာတစ်ခုလုံး ပုံပျက်ပန်းပျက် ဖြစ်နေပြီး အရေပြားမှာလည်း အရိုးပင် မြင်ရသည်အထိ ကြောက်သွေ့နေသည်။ အစိမ်းရောင် တလက်လက် ထနေသော မျက်လုံးစိမ်းနှစ်လုံးမှာလည်း ခြောက်ခြားဖွယ် ကောင်းလှသည်။ ထိုလူပုံစံသည် မြင်သူတိုင်း တုန်ရီသွားစေနိုင်လောက်အောင် ကြောက်မက်ဖွယ် ကောင်းနေ၏။

အရေးအကြီးဆုံး အချက်သည်ကား ထိုလူဆီမှ မည်သည့် အသက်ဓါတ်ကိုမှ မခံစားရဘဲ သေခြင်းချီနှင့် အလောင်းချီကိုသာ ခံစားရခြင်း ဖြစ်သည်။ သူတော်စင်ဘုရင် တတိယအဆင့်နှင့် ညီမျှသော အရှိန်အဝါကို ထုတ်လွှတ်နေသည့် အတွက်ကြောင့်သာ မဟုတ်လျှင် ထိုလူကို အလောင်းတစ်လောင်းဟုသာ ရန်ကိုင် ထင်မိပေလိမ့်မည်။

သို့သော်လည်း ထိုလူသည် သူ့နတ်ဆိုးမီးတောက်ကို ဒဏ်ရာ နည်းနည်းပင် မရဘဲ ချေဖျက်ပြသွားခဲ့သည်။ ရန်ကိုင်နှင့် ယန်ယန်တို့ ရနေသည့် ပုပ်သိုးသိုး အောက်နံ့သည် ထိုလူဆီမှ ထွက်ပေါ်နေခြင်း ဖြစ်သည်။

“အဲ့ဒါဘာလဲ” ရန်ကိုင်က အံ့အားသင့်နေသည့် အမူအရာဖြင့် မေးလိုက်သည်။

“နင်သူ့ကို သက်ရှိတစ်မျိုးလို့ မှတ်ယူလို့ရတယ်”

“သက်ရှိတစ်မျိုး ဟုတ်လား” ရန်ကိုင် မျက်ခုံးပင့်သွားသည်။ ထပ်မေးချင်သော်လည်း သူတို့ရှေ့တွင် ရပ်နေသော အလောင်းကောင် စစ်သားသည် ရုတ်တရက် ပြုံးလာခဲ့သည်။ ပြုံးလိုက်ခြင်း ဖြစ်သော်လည်း ပုံပျက်ပန်းပျက် ဖြစ်နေသော သူ့မျက်နှာကြောင့် သူ့အပြုံးသည် အလွန် အရုပ်ဆိုးသွားရသည်။

ထို့နောက် အက်ရှရှအသံဖြင့် “ဟင်းဟင်းဟင်း၊ အရသာ ရှိလိုက်မယ့် အစားအစာလေးတွေ။ ဟိုအသားနုနုလေးနဲ့ မိန်းကလေးဆို ပိုပြီးတော့တောင် အရသာရှိဦးမယ်၊ ရွှတ်”

ထိုစကားကို ကြားလိုက်သည့်အခါ ယန်ယန် တစ်ကိုယ်လုံး တုန်ရီသွားပြီး ရန်ကိုင်နောက် အမြန် ပြေးပုန်းလိုက်လေသည်။

ရန်ကိုင် မျက်နှာထက်ရှိ အံ့အားသင့်နေသည့် အမူအရာလည်း ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့သည်။ အလောင်းကောင်စစ်သားသည် သက်ရှိ တစ်မျိုးဖြစ်သဖြင့် အသိဥာဏ် ရှိနေသည်မှာ မထူးဆန်းချေ။ ဤကဲ့သို့ သက်ရှိမျိုးကို ပထမဆုံးအကြိမ် ကြုံတွေ့ဖူးခြင်း ဖြစ်သော်လည်း ဤနေရာရှိ ယင်ဝိဥာဉ်များအကြောင်း စဉ်းစား မိလိုက်သည့်အခါ အလောင်းကောင်စစ်သာ ပေါ်လာသည့်အပေါ် သိပ်အထူးအဆန်း ဖြစ်မနေတော့ချေ။

ရန်ကိုင်ကလည်း ပြုံး၍ ပြန်မေးလိုက်သည် “မင်းက ငါ့အဖော်ကို စားချင်နေတား”

“အဲ့တော့ဘာဖြစ်လဲ” အလောင်ကောင်စစ်သားက ရန်ကိုင်အား အေးစက်စက် အကြည့်ဖြင့် စိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး “စိတ်မပူနဲ့။ ငါမင်းကိုပါစားမှာ။ ရှင်းရှင်းပြောရရင် မင်းတို့ နှစ်ယောက်စလုံးကို စားမှာ”

“ငါ့ကိုလည်း စားမှာလည်း” ရယ်စရာတစ်ခုကို ကြားလိုက်ရသည့်နှယ်၊ ရန်ကိုင် အမူအရာ အေးစက်သွားပြီး နှာခေါင်းရှုံ့၍ “မင်းသွား အဲ့လောက် ခိုင်ပါ့မလား”

သူ့အသံ ဆုံးသွားသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ရန်ကိုင်သည် သူ့လက်ကို ဝှေ့ရမ်း၍ အလောင်းကောင်စစ်သားဆီ အနက်ရောင် ဓါးလှိုင်းတစ်လှိုင်း ပစ်လွှတ်လိုက်လေသည်။

အလောင်းကောင်စစ်သားသည် ကြောက်ရွံ့ခြင်း အရှင်းမရှိဘဲ အက်ရှရှ အသံကြီးဖြင့် ရယ်မောရင်း သူ့လက်နှစ်ဖက်ကို ရင်ဘတ် ရှေ့တွင် ဆီးကာထားလိုက်သည်။ အစောပိုင်းက ပေါ်လာခဲ့သော အဝါရောင် အရှိန်အဝါ နောက်တစ်ဖန် ပြန်ပေါ်လာပြီး ဓါးလှိုင်းကို ထိပ်တိုက် ခုခံလိုက်လေသည်။

ရန်ကိုင်၏ အမူအရာ အေးစက်သွားသည်။ သို့သော် ထပ်မံ မလှုပ်ရှားသေးဘဲ အခြေအနေကိုသာ တစ်ချက် စောင့်ကြည့်သည်။

သူ့ဓါးလှိုင်း ပြိုင်ဘက် လက်မောင်းကို သွားထိခဲ့သော်လည်း အလောင်းကောင်စစ်သား ဘာမှဖြစ်မသွားခဲ့။ အဝါရောင် အရှိန်အဝါ အနည်းငယ် မှိန်‌ဖျော့သွားပြီး နည်းနည်း နောက်ဆုတ်လိုက်ရရုံသာ ဖြစ်သွားခဲ့သည်။ ထို့အပြင် သတ္တချင်း သွားရိုက်မိသလို အသံမျိုးကိုလည်း သူကြားလိုက်ရသေးသည်။

“အလောင်းကောင်စစ်သားတွေရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်က အရမ်း အားကောင်းလွန်းတယ်။ ရှင်းရှင်းပြောရရင် သူတို့ ခန္ဓာကိုယ်က အဆင့်တူ အကာအကွယ် မှော်ရတနာတွေနဲ့ သိပ်မကွာဘူး” ယန်ယန်က နောက်ကနေ သတိပေးလိုက်သည်။

“ငါသိပြီ” ရန်ကိုင် ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။

“ကောင်မလေး၊ နင်ငါ့တို့အကြောင်း တော်တော် သိထားတာပဲ။ စိတ်မပူနဲ့။ ဒီကောင့်ကို ငါအရင်စားမှာ။ ပြီးတော့မှ နင့်ကို ဇိမ်ပြေနပြေစားမယ်” ပြောပြီးနောက် အလောင်းကောင် စစ်သားသည် သူ့လက်ကို သိမ်းငှက်လက်သည်းဟန် ပြင်လျက် ရန်ကိုင်ဆီသို့ တစ်ဟုန်ထိုးပြေးဝင် ကုတ်ချလာလေသည်။

ရန်ကိုင်က သူ့ဆီ တိုးဝင်လာနေသော လက်ဆီ တန်ပြန် လက်သီး ကျွေးလိုက်သည်။

“သောက်ရူးပါလား” ရန်ကိုင် သူနှင့် လက်သီးချင်း ရင်ဆိုင် ထိုးချင်နေသည်ကို မြင်သော် အလောင်းကောင်စစ်သားသည် ရန်ကိုင်၏ လက်သီးကို သူ့လက်ဖြင့် ဖမ်းဆုပ်ကာ ဖျက်ညစ် ဖျက်စီးပစ်ရန် လုပ်လိုက်သည်။

သို့သော်လည်း လက်ချင်း ထိသွားသည့် အချိန်မှ သူ့အထင် မှားယွင်းနေမှန်း သိလိုက်သည်။ အနည်းဆုံး သူ့ခွန်အား ခုနှစ်ဆယ် ရာခိုင်နှုန်းလောက်ကို သုံးထားသော်လည်း ရန်ကိုင်၏ အရေပြားကို သူ့လက်သည်းဖြင့် မထိုးဖောက်နိုင် ဖြစ်နေရလေသည်။

မထိုးဖောက်နိုင်သည့် အပြင်ကိုမှ တစ်ဖက်လူ၏ လက်သီးမှ ပေါက်ကွဲထွက်လာသော ပြင်းအားကြောင့် သူကိုယ်တိုင်ပင် ကြိုးပြတ်သွားသော စွန်တစ်စင်းနှယ် လွင့်ပျံထွက်သွားခဲ့သည်။

ရန်ကိုင်လည်း နောက်သို့ အနည်းငယ် ဆုတ်သွားခဲ့ရရသည်။ သူရင်ထဲ ထိတ်လန့်မိနေသည်။ သူ့လက်ဝါးတစ်ခုလုံး အေးစက် နေသဖြင့် ငုံ့ကြည့်လိုက်ရာ သိပ်သည်းလှသော အနက်ရောင်ချီအား ထုတ်လွှတ်နေသော လက်ငါးချောင်းရာကြီးကို သူ့လက်ခုံပေါ်တွင် တွေ့လိုက်ရသည်။ ထိုအနက်ရောင်ချီသည် အသက်ရှိနေသည့် အလား သူ့အသားထဲသို့ ထိုးဖောက်ဝင်ရန် ကြိုးစားနေလေသည်။

“အဲ့အလောင်းချီတွေကို သတိထား။ အဲ့ဒါတွေသာ နင့်ခန္ဓာကိုယ်ထဲ ရောက်သွားရင် အရမ်း ပြန်ထုတ်ရ ခက်လိမ့်မယ်” ယန်ယန်က အချိန်မှီ သတိပေးလိုက်သည်။

ရန်ကိုင် မျက်နှာ အေးစက်သွားပြီး နတ်ဆိုးမီးတောက်အား အပူမီးတောက်အဖြစ် ပြောင်းလဲပစ်လိုက်လေသည်။

အနက်ရောင်ချီများသည် ၎င်းတို့၏ အိမ်မက်ဆိုးကို တွေ့လိုက်ရသည့်အလား တရှဲရှဲ‌‌ မြည်သံများနှင့်အတူ ရန်ကိုင်၏ လက်မှတစ်ဆင့် လေထဲသို့ လွင့်စင်ပျောက်ကွယ်သွားကုန်ကြ၏။

ထိုအခြင်းအရာကို မြင်လိုက်မှပဲ ယန်ယန် တည်ငြိမ်သွားသည်။ အလောင်းကောင်စစ်သည်များကို ရင်ဆိုင်ရ ခက်ခြင်းမှာ သူတို့၏ အားကောင်းသော ခန္ဓာကိုယ်နှင့် ထူးဆန်းသော အလောင်းချီများကြောင့် ဖြစ်သည်။ သို့သော် ရန်ကိုင်သည် အလောင်းကောင်စစ်သည်အား ခန္ဓာကိုယ် ခွန်အားပိုင်းတွင် အသာရထားသလို အလောင်းချီကိုလည်း ကြောက်နေစရာ မလိုတော့သဖြင့် ယန်ယန်လည်း စိတ်ပူစရာ မလိုတော့ပေ။

ရန်ကိုင်မှ သူ့အလောင်းချီကို အလွယ်တကူ ဖယ်ရှားလိုက်သည်ကို မြင်သော် အလောင်းကောင် စစ်သား တုန့်ဆိုင်းသွားခဲ့သည်။

အစကမူ သူတော်စင်ဘုရင် ဒုတိယအဆင့်သာ ရှိသေးသော ရန်ကိုင်နှင့် ယန်ယန်တို့ကို အလွယ်တကူ အနိုင်ယူနိုင်လိမ့်မည်ဟု ထင်ခဲ့သည်။ သို့သော် တကယ်တမ်း တိုက်ခိုက်ကြည့်ပြီးသည့် အခါမှပဲ သူထင်သလို မဟုတ်ကြောင်း သိလိုက်ရသည်။

သူယခုကဲ့သို့ လုပ်ဖူးသည်မှာ တစ်ကြိမ်နှစ်ကြိမ် မကတော့ပေ။ သို့သော် ယခုတစ်ကြိမ် သူရင်ဆိုင်ရသည့် သူတော်စင်ဘုရင် ဒုတိယအဆင့် ကျင့်ကြံသူသည် သူယခင် ရင်ဆိုင်ခဲ့ဖူးသူများနှင့် လုံးဝ ကွာခြားနေခဲ့ကာ အလွန်ကိုမှ ရင်ဆိုင်ရခက်လှပေသည်။

ထို့ကြောင့် ထိုကောင်ကို ဆက်တိုက်ရမလား၊ မတိုက်ရမလား စတင် တွေဝေစပြုလာသည်။

သူတုန့်ဆိုင်းနေသော်လည်း ရန်ကိုင်ကမူ သူ့ကို အလွတ်ပေးမည့် ပုံမပေါ်။ အလောင်းကောင်စစ်သား တုန်ဆိုင်း နေသည်ကို မြင်သော် ရန်ကိုင်က သူ့လက်ကောက်ဝတ်ကို လှုပ်ခါ၍ ရွှေရောင်ပိုးမျှင်တစ်မျှင်ကို ပစ်လွှတ်လိုက်သည်။ အလောင်းကောင် စစ်သားသည် ရွှေရောင်ပိုးမျှင်ကို သူ့နား မရောက်ခင် အချိန်အထိ သတိမပြုမိချေ။ သတိပြုမိလိုက်သည့် အချိန်တွင် သူ့အနားသို့ ရောက်နေပြီ ဖြစ်သဖြင့် ကမန်းကတန်း အလောင်းချီကို ထွေးထုတ်ကာ ထိုရွှေရောင်ပိုးမျှင် တားဆီးရန် ကြိုးစားလိုက်သည်။

M,Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၂၉၄)

ချက်ချင်းဆိုသလို အလောင်းချီသည် ရွှေရောင်ပိုးမျှင်ကို လွှမ်းခြုံသွားခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း တိုက်စွမ်းနိုင်စွမ်း ပြင်းထန်သည့် သူ့အလောင်းချီသည် ထိုရွှေရောင်ပိုးမျှင်အား ဘာမှမလုပ်နိုင်သည်ကို အလောင်းစစ်သား အံ့အားသင့်ဖွယ် တွေ့ရှိလိုက်ရသည်။ ထိုရွှေရောင်ပိုးမျှင်သည် စိတ်စွမ်းအင် သာမက အလွန်ကိုမှ အားကောင်းလှသော အသက်စွမ်းအားများလည်း ပါဝင်နေသည့်ပုံပင်။ ရွှေရောင်ပိုးမျှင် တစ်ချက် လှုပ်ခါသွားပြီး အလောင်းချီများကို ဖယ်ထုတ်ပစ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် အလောင်းစစ်သား၏ မာကျောလှသော ခန္ဓာကိုယ်ကို တိုဖူးတုံး တစ်တုံးနှယ် အလွယ်တကူ ထိုးဖောက်သွားခဲ့လေသည်။

ရွှေရောင်ပိုးမျှင်သည် အလောင်းစစ်သားအား မြွေတစ်ကောင်နှယ် ရစ်ပတ်သွားပြီး သူ့အား တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ချုပ်နှောင်လိုက်သည်။

အလောင်းစစ်သား ထိတ်လန့်လာခဲ့ရလေပြီ။ သူထိတ်လန့် တုန်လှုပ်နေစဉ်မှာပဲ ရန်ကိုင်က အနက်ရောင်ဓါးသွားနှင့် ဆင်တူသော တိုက်ခိုက်မှုတစ်ခုအား သူ့ဆီ ပစ်လွှတ်လိုက်သည်။ ထိုဓါးသွားဆီမှ မည်သည့် စွမ်းအင် အရိပ်အယောင်ကိုမှ မခံစားမိ။ သို့သော် အနက်ရောင် ဓါးသွားကို မြင်လိုက်သည်နှင့် အလွန်ကို အားကောင်းလှသော အန္တရာယ်အငွေ့အသက်ကို ရလိုက်ပြီး အလောင်းစစ်သား၏ မျက်လုံးများ ပြူးကျယ်သွားခဲ့လေသည်။

ပြာသလဲလဲဖြင့် ခန္ဓာကိုယ်ကို တွန့်လိမ့်ပြီး သေကွင်းသွေကွက် နေရာများကို မထိအောင် မကန်းကတန်း ကောက်ရှောင်လိုက်ရာ အနက်ရောင် ဓါးသွားသည် သူ့လက်မောင်းတစ်ဖက်ကို ထိမှန် သွားခဲ့လေသည်။

ထို့နောက် အလွန်ကိုမှ ထူးဆန်းသော ဖြစ်ရပ်တစ်ခု ဖြစ်ပေါ်လာခဲ့သည်။ ပြတ်ထွက်သွားသော သူ့လက်မောင်းနေရာ၌ အသားစလေးတစ်ပိုင်း ပျောက်ကွယ်နေသည်ကို အလောင်း စစ်သား သတိထားမိလိုက်သည်။ ထို့ကြောင့် ပြတ်ထွက်သွားသော သူ့လက်နှင့် လက်မောင်းရင်နေရာကို ပြန်ဆက်ကြည့်လျှင် ကွက်တိ ပြန်မကျတော့ချေ။

ရန်ကိုင် သုံးလိုက်သည်ကား သူ၏ ဝှက်ဖဲဖြစ်သော လေဟာနယ် ဓါးသွားပင် ဖြစ်လေသည်။

အလောင်းစစ်သား၏ ခန္ဓာကိုယ်သည် ထူးထူးခြားခြားကို အားကောင်းလှသော်လည်း ရန်ကိုင်၏ လေဟာနယ်ဓါးသွားသည် ပို၍ အားကောင်းသည်။ ပြတ်ထွက်သွားသော အသား အပိုင်းအစသည် ဟင်းလင်းပြင်ထဲသို့ ထာဝရ ရောက်သွားလေပြီ။

အလောင်းစစ်သား၏ ပြတ်ထွက်သွားသော လက်မောင်းရင်း နေရာမှ မည်သည့်သွေးမှ စီးကျမလာခဲ့ဘဲ အစိမ်းရောင် အရည်များသာ စီးကျနေကြောင်း ရန်ကိုင် တွေ့လိုက်ရသည်။

ထိုသို့ဆိုလျှင်ပင် အလောင်းစစ်သည်သည် ပြင်းပြင်းထန်ထန် ဒဏ်ရာရသွားသည့်အလား အဆက်မပြတ် အော်ညည်းနေခဲ့သည်။

ရန်ကိုင်မှ အလောင်းကောင်စစ်သားကို အဆုံးသတ်တော့မည် အပြု ရုတ်တရက်ဆိုသလို သူအလွန် ခြောက်ခြားသွားခဲ့ရသည်။ ချက်ချင်းပဲ သူ့လက်ကို အလျင်အမြန် ဝှေ့ရမ်း၍ ရွှေရောင်ပိုးမျှင်ကို သူ့ဆီ ပြန်ဆွဲခေါ်လိုက်လေသည်။

ရွှေရောင်ပိုးမျှင် မရှိတော့သဖြင့် အလောင်းစစ်သားလည်း လွတ်လပ်သွားလေပြီ။ အလောင်းချီထဲမှနေလျက် ရန်ကိုင်အား စူးရဲစွာ စိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး ပြတ်ထွက်သွားသော လက်မောင်းရင်း ကောက်ယူ၍ အဝါရောင်အလင်းတန်း အသွင်သို့ ပြောင်းကာ အံ့အားသင့်ဖွယ် အမြန်နှုန်းဖြင့် ထွက်ပြေးသွားလေသည်။

ရန်ကိုင်သည် မှင်သေသေ အမူအရာဖြင့် ရွှေရောင်ပိုးမျှင်ကို ငုံ့ကြည့်လိုက်ရာ ရွှေရောင်ပိုးမျှင် တစ်ချောင်းလုံး အနက်ရောင် ချီများဖြင့် စွန်းထင်းနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

ရွှေရောင်ပိုးမျှင်အား ခဏလောက်သာ ကျင့်ကြံထားသေးသည့် အတွက်ကြောင့် ကျွန်းကျင်စွာ အသုံးမပြုနိုင်သေးသည့် အတွက် ယခုကဲ့သို့ ဖြစ်သွားရခြင်း ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့်သာ မဟုတ်ပါက ရွှေရောင်ပိုးမျှင်၏ ရစ်ပတ်ချုပ်နှောင်ထားခြင်း ခံရသည့် အလောင်းကောင် စစ်သား မည်ကဲ့သို့ လွတ်မြောက်နိုင်မည်နည်း။ တစ်ခါတည်းပင် သေသွားပေလိမ့်ဦးမည်။

ရန်ကိုင်သည် သူတော်စင်ချီဖြင့် ရွှေရောင်ပိုးမျှင်ပေါ်ရှိ အလောင်းချီများကို ဖယ်ရှားပစ်လိုက်ပြီးနောက် ပိုးမျှင်ကို သူ့ကိုယ်ထဲတွင် ပြန်သိမ်းထားလိုက်သည်။ ထို့နောက် ယန်ယန်အား ပခုံးမှကိုင်၍ ထွက်ပြေးသွားသော အလောင်းကောင် စစ်သားနောက်သို့ ပြေးလိုက်သွားလေသည်။

ရန်ကိုင်နှင့် အလောင်းကောင်စစ်သားတို့ တိုက်ခိုက်ခဲ့သည့် အချိန်သည် အလွန်ကိုမှ တိုတောင်းလှသဖြင့် ဘာတွေ ဖြစ်ပျက်သွားသလဲ ဆိုသလို ယန်ယန် နာမးလည်နိုင် ဖြစ်နေခဲ့သည်။ သူမ အလွန်အားကောင်းသည်ဟု ယူဆခဲ့သော ရန်သူ ကြောက်လန့်တကြား ထွက်ပြေးသည်ကိုသည် ကြောင်ကြည့်နေမိသည်။ ရန်ကိုင်မှ သူမကို ဆွဲခေါ်ပြီး အလောင်းကောင်စစ်သား နောက်သို့ ‌ပြေးလိုက်သွားသည့် အခါမှသာ ယန်ယန် အသိပြန်ဝင်လာခဲ့ပြီး အလောင်းကောင် စစ်သား အကြောင်းကို ရန်ကိုင်အား စတင် ရှင်းပြတော့သည်။

ယန်ယန်၏ ရှင်းပြချက်ကို ကြားပြီးနောက် အလောင်းကောင် စစ်သားများသည် ယင်ဝိဥာဉ်များကဲ့သို့ ယင်ချီ သိပ်သည်းသည့် နေရာများတွင် ဖြစ်ပေါ်လာနိုင်ကြောင်း ရန်ကိုင် သိလိုက်ရသည်။ ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက်၊ သို့မဟုတ် သက်ရှိ တစ်ကောင်ကောင် ဤနေရာတွင် သေသွားခဲ့လျှင် ကံကောင်းလျှင် ကောင်းသလို သူတို့၏ ဝိဥာဉ်နှင့် အသွေးအသားတို့သည် ပျောက်ကွယ်သွားခြင်း မရှိဘဲ ထူးဆန်းသော တည်ရှိမှုတစ်ခု အဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲသွားသည်။ ထိုကဲ့သို့သော တည်ရှိမှုမျိုးကို အလောင်းကောင် စစ်သားဟု ခေါ်ကြပေသည်။

သို့သော် အချို့ အလောင်းကောင် စစ်သားများသည် ထိုနည်းအတိုင်း ဖြစ်လာခြင်း မဟုတ်ကြချေ။ ယင်ဝိဥာဉ်များမှ အတိုင်းအတာအထိ အသိဥာဏ်ရှိသွားပြီး သက်ရှိတစ်ကောင်၏ ခန္ဓာကိုယ်ကို အပိုင်စီးသွားသည်။ ထိုနည်းဖြင့်လည်း အလောင်းကောင် စစ်သားများ ဖြစ်ပေါ်လာနိုင်ပေသည်။

အလောင်းကောင် စစ်သားများကို ကျင့်စဉ်များဖြင့်လည်း ဖန်တီးနိုင်ကြသည်။ ထိုကဲ့သို့သော မိစ္ဆာကျင့်စဉ်များကို ပိုင်ဆိုင် ထားသည့် ဂိုဏ်းများ အရိပ်ကြယ်ပေါ်တွင် အများကြီး ရှိသည်။

သို့သော်လည်း ယေဘုအားဖြင့် ဆိုရသော် အလောင်းကောင် စစ်သား တစ်ယောက် ဖြစ်လာရန်မှာ ယင်ဝိဥာဉ်တစ်ကောင် ဖြစ်လာရန်ထက် အများကြီး ပိုခက်ခဲပေသည်။ လိုအပ်ချက်များသာ ကိုက်ညီလျှင် ခန္ဓာမရှိတော့သည့် မည်သည့် ဝိဥာဉ်မဆို ယင်ဝိဥာဉ် အဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲနိုင်သည်။ သို့သော်လည်း အလောင်းကောင် စစ်သား ဖြစ်ဖို့ရာ ဝိဥာဉ်သာမက ခန္ဓာကိုယ်လည်း မပျက်စီးရန် လိုအပ်သည်။ ထို့ကြောင့် အလောင်းကောင် စစ်သားများ ဖြစ်ပေါ်လာရန် ခက်ခဲခြင်း ဖြစ်သည်။

အလောင်းကောင် စစ်သားများကို အကြမ်းဖျင်းအားဖြင့် (၃)မျိုး ခွဲခြားနိုင်သည်။ နှစ်တစ်ရာအလောင်းစစ်သား၊ နှစ်တစ်ထောင် အလောင်းဗိုလ်ချုပ်နှင့် နှစ်တစ်သောင်း အလောင်း ဘုရင်တို့ ဖြစ်ကြပေသည်။

ပြောစရာမလိုအောင်ပင် နှစ်တစ်ရာအလောင်းစစ်သားမှာ အလွန်ကိုမှ ကျင့်ကြံရ ခက်ခဲကြသည်။ အကြောင်းမျာ သူတို့သည် မသေမျိုးများ ဖြစ်ကြပြီး မိုးမြေချီစွမ်းအင်ကို အလွယ်တကူ မစုပ်ယူနိုင်သောကြောင့် ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် သူတို့၏ ကျင့်ကြံနှုန်းသည် သာမန် သက်ရှိများထက် အဆပေါင်းများစွာ ပိုမို နှေးကွေးပေသည်။ နှစ်တစ်ရာ ကျင့်ကြံထားသည် အလောင်းကောင် စစ်သားတစ်ကောင်၏ ကျင့်ကြံခြင်းသည် သာမန် သူတော်စင်ဘုရင်အဆင့် ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက်အောက် မနိမ့်ကျချေ။

သို့သော်လည်း အလောင်းကောင်စစ်သားများ၏ ခွန်အားသည် အဆင့်တူ ကျင့်ကြံသူများထက် အများကြီး ပိုသာပေသည်။ ရန်ကိုင် ကြုံတွေ့ခဲ့သည် အလောင်းကောင် စစ်သားသည် သူတော်စင်ဘုရင် အထွဋ်အထိပ်အဆင့်တွင် ရှိနေသော အလောင်းကောင်စစ်သား တစ်ကောင်ဖြစ်ရာ ထိုအဆင့်သို့ရောက်ရန် အနည်းဆုံး နှစ်ခုနှစ်ရာ၊ ရှစ်ရာလောက် ကျင့်ကြံထားခဲ့ရပေလိမ့်မည်။

အလောင်းစစ်သားတစ်ကောင်သည် နှစ်တစ်ထောင် အလောင်းဗိုလ်ချုပ် အဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲသွားပါက တန်ခိုးရှင် အဆင့်နှင့် တူညီသော ပညာရှင်တစ်ယောက် ဖြစ်လာပေလိမ့်မည်။ ဒဏ္ဏာရီလာ နှစ်တစ်သောင်း အလောင်းကောင်ဘုရင်များမှာမူ တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့်နှင့် တန်းညှိနိုင်သော တည်ရှိမှုများ ဖြစ်ကြသည်။ နှစ်တစ်သောင်းအလောင်းဘုရင်သည် သာမန် တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက်ထက် အများကြီး ပိုအားကောင်းသည်ဟုပင် ပြောနိုင်သည်။ အကြောင်းမှာ နှစ်တစ်သောင်း အလောင်းဘုရင်တစ်ကောင်၏ ခန္ဓာကိုယ်မှာ ဖျက်စီး၍ မရနိုင်လောက်အောင် မာကျောသောကြောင့် ဖြစ်သည်။

ယန်ယန် ရှင်းပြသည်ကို ကြားပြီးနောက် ရန်ကိုင် ထိတ်လန့်သွဦးခဲ့၇သည်။

ထိုကဲ့သို့သော ထူးဆန်းသော သက်ရှိုများကို သူ့ဘဝတွင် မြင်ဖူးဖို့ပင် မဆိုထားနှင့် ကြားပင်မကြားဖူးခဲ့ချေ။ ယခုကဲ့သို့ ထူးဆန်းသော သက်ရှိမျိုး ဤလောကကြီးတွင် ရှိလိမ့်မည်ဟုလည်း တစ်ခါမှ မတွေးထင်ဖူးခဲ့ပေ။

သို့သော်လည်း ရန်ကိုင်သည်လည်း သာမန်လူတစ်ယောက် မဟုတ်။ ထူးဆန်းသော သက်ရှိများစွာကို မြင်ခဲ့ဖူးသူ ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် နည်းနည်းလေး ထိတ်လန့်သွားခဲ့ပြီးနောက် ခဏ အကြာတွင် တဖြည်းဖြည်း စိတ်ပြန်ငြိမ်သွားခဲ့သည်။

အလောင်းကောင်စစ်သား မည်သည့် နည်းလမ်းများကို သုံးသွားသလဲ မသိရာ၊ ထိုကောင်သည် သူတို့ရှေ့ မိုင်ငါးဆယ် ပတ်လည်နားတွင် ရုတ်တရက် ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့သည်။

ကောင်းကင်စိတ်အာရုံဖြင့် စစ်ဆေးကြည့်လိုက်သည့် အခါတွင်လည်း အနည်းငယ်မျှသော အလောင်းချီအချို့မှ လွဲ၍ မည်သည့် သဲလွန်စကိုမှ အာရုံခံမရခဲ့ချေ။

အလောင်းချီနောက်လိုက်ရင်း ပြိုကျပျက်စီးနေသော အဆောက်အဦးများရှေ့သို့ ရန်ကိုင်နှင့် ယန်ယန်တို့ ရောက်လာခဲ့သည်။ တစ်ချိန်က ဤနေရာသည် ဂိုဏ်းကြီး တစ်ဂိုဏ်း၏ အတွင်းပိုင်းနေရတစ်နေရာ ဖြစ်ခဲ့ရပေမည်။ မဟုတ်လျှင် ဤနေရာ၌ အဆောက်အဦးများစွာ ရှိနေလိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။

“စိတ်ဝိဥာဉ်အစီအရင်တွေလည်း ရှိတယ်” ယန်ယန်က လေးထောင့် မြေကွက်လပ်ဖြစ်ဟန်တူသော နေရာတစ်နေရာအား တောက်ပသော မျက်ဝန်းအစုံဖြင့် သေချာ စိုက်ကြည့်နေသည်။ မကြာမီ သူမ မျက်နှာထက် အပြုံးယဲ့ယဲ့လေးတစ်ပွင့် ဖြစ်ပေါ်လာပြီး “ဒါပေမယ့် ရိုးရိုး ပုံရိပ်ယောင် အစီအရင်လေး တစ်ခုခုသာသာ ဖြစ်နေတာပဲဆိုးတယ်။ ဖျက်စီးဖို့ ဘာမှ မခက်ဘူး”

ရန်ကိုင်က အသာအယာ ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး ခေါင်းမော့ ပြလိုက်သည်။

ယန်ယန်လည်း သူမ၏ လက်စွဲတော် ပစ္စည်းများကို ထုတ်၍ အစီအရင်ကို စတင် ဖြိုဖျက်လေသည်။

အမွှေးတိုင်တစ်ချောင်းစာလောက် ကြာပြီးနောက် ယန်ယန် ရှေ့ရှိလဟာပြင် စတင် တွန့်လိမ့်လာပြီး မြေကွက်လပ်တစ်ခု အဖြစ်မှ အပျက်အစီးပုံကြီး တစ်ခုအဖြစ်သို့ လုံးဝ ပြောင်းလဲ သွားခဲ့လေသည်။

ယန်ယန် သူမလက်များကို အောက်သို့ ပြန်မချရသေးခင်မှာပဲ ထူးဆန်းသော စွမ်းအင်များသည် သူမနှင့် ရန်ကိုင်တို့ဆီသို့ အဘက်ဘက်မှ တိုးဝင်လာခဲ့လေသည်။

“အတွင်းပိတ်အစီအရင်လား” ယန်ယန်က အလန့်တကြား အော်ပြောလိုက်သည်။ ရန်ကိုင်လည်း တုန့်နှေးမနေဘဲ ယန်ယန်ကို သူ့နောက်သို့ ချက်ချင်း ဆွဲခေါ်လိုက်ပြီး ခရမ်းရောင်ဒိုင်းကို ထုတ်၍ ထိုထဲသို့ သူတော်စင်ချီ ထည့်သွင်းကာ သူ့ပတ်လည်တွင် သဲမုန်တိုင်း တစ်ခုကို ဖန်တီးလိုက်လေသည်။

သူတို့ဆီ တိုးဝင်လာသော တိုက်ခိုက်မှုများသည် သဲမုန်တိုင်း၏ တားဆီးခြင်း ခံလိုက်ရသည်။ ထိုတိုက်ခိုက်မှုများမှာ အပြည့်အဝ ပျောက်ကွယ်သွားခြင်း မရှိသော်လည်း ၎င်းတို့၏ စွမ်းအားမှာ သိသိသာသာကို လျော့ကျသွားခဲ့သည်။

ဆက်လက် တိုးဝင်လာနေသော တိုက်ခိုက်မှုများကို ရန်ကိုင်က နတ်ဆိုးမီးတောက်များ ပစ်လွှတ်၍ တားလိုက်သည်။

ထိုအခြင်းအရာကို မြင်လိုက်မှပဲ ယန်ယန် တည်ငြိမ်သွားပြီး ပတ်ဝန်းကျင်ကို အလျင်စလို စစ်ဆေးတော့လေသည်။ အနေရာတွင် အတွင်းပိတ် အစီအရင်တစ်ခု ရှိနေလိမ့်မည်ဟု ယန်ယန် မထင်ထားခဲ့ချေ။

တကယ်တော့ အတွင်းပိတ် အစီအရင်များကို ခင်းကျင်းဖို့ရာ အလွန်ကိုမှ အားကုန်လှသလို ကုန်ကြမ်းပစ္စည်းများစွာလည်း လိုအပ်ပေသည်။ ဂိုဏ်းကြီးများပင် ဤကဲ့သို့သော အစီအရင်မျိုးကို အလွယ်တကူ မခင်းကျင်းနိုင်ကြချေ။

သို့သော်လည်း ဤနေရာတွင် အတွင်းပိတ် အစီအရင်တစ်ခု ရှိနေခဲ့သဖြင့် ယန်ယန် အတော့်ကိုမှ အံ့အားသင့်သွားခဲ့ရသည်။

ဒုတိယအစီအရင်မှလာသော တိုက်ခိုက်မှုများသည် ရန်ကိုင်တို့ ဆီသို့ မရပ်မနား တိုးဝင်လာနေခဲ့သည်။ အစီအရင်၏ စွမ်းအားမှာ အလွန်ကိုမှ ပြင်းထန်ခြင်း မရှိသော်လည်း အတော်လေးကိုမှ အားကောင်းလှသဖြင့် မရပ်မနား တိုက်ခိုက်နေခြင်း ဖြစ်သဖြင့် ရန်ကိုင်အတွက် အတော်လေးကို ခုခံရ ခက်နေခဲ့သည်။

ခဏအကြာတွင် ယန်ယန်က မြေပြင်ပေါ်ရှိ ကြေးရောင် ဂိတ်လေးတစ်ခုကို ညွှန်ပြ၍ လှမ်းပြောလိုက်သည် “အဲ့ဒါကိုတိုက်”

ထိုစကားကို ကြားလိုက်သည်နှင့် ရန်ကိုင်လည်း ယန်ယန် ညွှန်ပြသောနေရာဆီ လေဟာနယ်ဓါးသွားတစ်ခု ပစ်လိုက်၏။

လေဟာနယ်ဓါးသွားဖြင့် ထိမှန်ခြင်း ခံလိုက်ရသည်နှင့် ကြေးရောင်ဂိတ် နှစ်ပိုင်းပြတ်ထွက်သွားခဲ့သည်။ တဝှီဝှီ မြည်သံ နှင့်အတူ ရန်ကိုင်တို့ဆီ တိုးဝင်လာနေသော တိုက်ခိုက်မှုများ ရပ်တန့်သွားခဲ့သည်။

မည်သည့် တိုက်ခိုက်မှုမှ ထပ်မလာတော့သည်အထိ သေချာအောင် စောင့်ကြည့်ပြီးတော့မှပဲ ခရမ်းရောင်ဒိုင်းကို ရန်ကိုင် ပြန်ရုတ်သိမ်းလိုက်လေသည်။

အစောပိုင်းက ထွက်ပြေးသွားသော အလောင်းကောင် စစ်သား ဤအနီးအနားရှိ တစ်နေရာရာတွင် ပုန်းအောင်းနေခြင်း ဖြစ်မည်ဟု ရန်ကိုင် ထင်ခဲ့သည်။ သို့သော် အစီအရင်ကို ဖျက်စီးပြီးနောက် ရှာကြည့်လိုက်သော်လည်း ရှာမတွေ့သဖြင့် ရန်ကိုင် မျက်မှောင် ကြုတ်သွားခဲ့ရလေသည်။

“ယုတ္တိတော့ မရှိဘူးနော်။ ငါတောင် ဒီအစီအရင်ကို ဒီလောက် ခက်ခက်ခဲခဲ ဖျက်စီးနေရတာ အလောင်းကောင် စစ်သားက ဒီထဲကို ဝင်ဝင်ပြီးပြီးချင်း ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ပျောက်သွားရတာလဲ။ သူ ဒီအစီအရင်ကို ထိန်းချုပ်ထားတဲ့လူ ဖြစ်နေမလား” ယန်ယန်က မျက်မှောင်ကြုတ်လျက် ခန့်မှန်းကြည့်လိုက်သည်။

ရန်ကိုင်လည်း စဉ်းစားမရသည့် အမူအရာဖြင့် ခန့်မှန်း ပြောဆိုလိုက်သည် “ဒီအစီအရင်ကို ဖြတ်သွားနိုင်တဲ့လမ်းကို သူသိထားတာလား”

“မဖြစ်နိုင်ဘူး” ယန်ယန် ပြတ်ပြတ်သားသား ခေါင်းခါလိုက်၏ “သူမသေခင်ကသာ အစီအရင်ပညာရှင် တစ်ယောက် မဟုတ်ခဲ့ရင် သူဒီထက် ပိုသန်မာရင်တောင် ဘာမှထူးမျာ မဟုတ်ဘူး။ သူမသေခင်က ဒီဂိုဏ်းရဲ့ တပည့်တစ်ယောက် ဖြစ်ခဲ့ရင်တော့ ဒီအစီအရင်ကို ထိန်းချုပ်ကောင်း ထိန်းချုပ်နိုင်မှာပေါ့။ ဒါပေမယ့် သူက အခုမှ နှစ်တစ်ရာလောက်ပဲ ကျင့်ကြံရသေးတာ။ ရှေးဟောင်း ယန်ဂိုဏ်း ပျက်စီးသွားတာ နှစ်နှစ်ထောင်ကျော်နေပြီ။ ဒါကြောင့် သူရှေးဟောင်းယန်ဂိုဏ်းရဲ့ တပည့်တစ်ယောက် မဟုတ်နိုင်ဘူး”

“သူဒီမှာ ရှိနေတာတော့ သေချာတယ်” ရန်ကိုင်က ပြုံးလိုက်ပြီး “ပြီးတော့ ဒီနေရာက ဒီလောက် ဖုံးဖုံးကွယ်ကွယ်နဲ့ ရှိနေတာ၊ ငါတို့ ရှာနေတဲ့ နေရာကော မဖြစ်နိုင်ဘူးလား”

“နင်ပြောချင်တာက၊ ငါတို့သာ သူပုန်းနေတဲ့ နေရာကို ရှာနိုင်မယ်ဆိုရင် ငါတို့ ရှာနေတဲ့ နေရာကို ရှာတွေ့ပြီပေါ့၊ ဟုတ်လား” ယန်ယန်က သူတို့လာရင်း ရည်ရွယ်ချက်ကို ရုတ်တရက် မှတ်မိသွားပြီး စိတ်လှုပ်ရှားစွာ မေးလိုက်သည်။

“ဟုတ်လောက်တယ်” ရန်ကိုင်က ပြန်ပြောလိုက်သည်။

နှစ်ယောက်သား အကြည့်ချင်း ဖလှယ်လိုက်ပြီး ချက်ချင်းပဲ ပတ်ဝန်းကျင်ကို စတင် စူးစမ်းရှာဖွေတော့လေသည်။

နာရီဝက်ကြာပြီးနောက် အပျက်စီးနယ်မြေ တစ်ခုရှေ့သို့ သူတို့ ရောက်လာခဲ့သည်။ ရှပ်ကြည့်လိုက်လျှင် ထိုနေရာသည် ဘာမှ မထူးခြားဟန် ရသော်လည်း သေချာ စိုက်ကြည့်လိုက်မည် ဆိုပါက ထိုနေရာသည် အခြားနေရာများနှင့် မတူဘဲ တစ်ခုခု ထူးခြားနေမှန်း သတိပြုမိနိုင်ပေသည်။ ထိုနေရာရှိ လေဟာနယ်သည် အနည်းငယ် တွန့်လိမ်နေပေသည်။

ဤနေရာတွင် နောက်ထပ် အရံအတား တစ်ခု ရှိနေခဲ့သည်။ သို့သော် ထိုအရံအတားတွင် ပုန်းကွယ်နိုင်စွမ်းသာ ရှိပြီး မည်သည့် တိုက်ခိုက်နိုင်စွမ်းမှ မရှိချေ။ ကံကောင်းစွာဖြင့် ယန်ယန်သည် အစီအရင် ပညာတွင် အလွန်ကိုမှ ထူးချွန်နေခဲ့သည်။ မဟုတ်လျှင် ဤအစီအရင်ကို ရှာတွေ့နိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။

Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၂၉၅)

အစီအရင် ပို၍ ဖုံးဖုံးကွယ်ကွယ်ဖြင့် ရှိနေလေ သူ့အထင် မှန်သည်ဟု ရန်ကိုင် ပိုယုံကြည်လေပင်။

ထိုအကာအရံကို ခဏတာမျှ စိုက်ကြည့်နေပြီးသည့်နောက် ရန်ကိုင်၏ အမူအရာ ရုတ်တရက် ပြောင်းလဲသွားပြီး တန်ခိုးရှင် ဘုရင်အဆင့် ပန်းပဲမီးဖိုကိုထုတ်၍ အထဲရှိ မှော်ရတနာ စိတ်ဝိဥာဉ်ကို ပြောလိုက်သည် “တစ်ချက် သွားကြည့်ကြည့်စမ်း”

မီးငှက်လည်း မီးဖိုထဲမှထွက်၍ အရံအတားထဲသို့ တုန့်ဆိုင်းခြင်းမရှိ ပြေးဝင်သွားလေသည်။

မှော်ရတနာစိတ်ဝိဥာဉ် အရံအထားကို ထိလိုက်စဉ် ပတ်ပတ်လည် လေဟာနယ် တစ်ချက် လှုပ်ခါသွားပြီး မီးငှက် လုံးဝ ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့လေသည်။

ထိုအခြင်းအရာကိုမြင်သော် ရန်ကိုင် မျက်မှောင် ကြုတ်သွားသည်။ သို့သော် မှော်ရတနာစိတ်ဝိဥာဉ်နှင့် ဆက်သွယ် နိုင်သေးမှန်း သတိပြုမိသော် စိတ်သက်သာရာ ရသွားခဲ့သည်။

ရန်ကိုင်သည် အကာအရံရှေ့တွင် ရပ်၍ မှော်ရတနာ စိတ်ဝိဥာဉ် တင်ပြလာသမျှ အကြောင်းအရာ အားလုံးကို သေချာ နားစိုက်ထောင်နေခဲ့သည်။ ခဏအကြာတွင် ရန်ကိုင်က ယန်ယန်အား ပြောလိုက်လေသည် “ငါတို့ မှန်သွားပြီ။ ဒီနေရာက ကောင်းကင်လိုဏ်ဂူပဲ။ အထဲမှာ မိုးမြေစွမ်းအင် အရမ်း သိပ်သည်းတယ်။ ဒါငါတို့ ရှာနေတဲ့နေရာ အသေအချာပဲ”

“တကယ်လား” ယန်ယန် ပျော်သွားသည်။

“ဒါပေမယ့်… မိုးမြေစွမ်းအင်တင် မဟုတ်ဘူး အလောင်းချီပါ အရမ်း သိပ်သည်းတာ။ ကြည့်ရတာ အထဲမှာ အလောင်းစစ်သား တစ်ကောင်မက နေတယ်နဲ့တူတယ်” ရန်ကိုင်က အလေးအနက် အမူအရာဖြင့် ပြောလိုက်သည်။

ထိုစကားကို ကြားသည့်အခါ ယန်ယန် မှင်သက်သွားပြီး တုန့်ဆိုင်းတွေဝေသွားလေသည်။ အလောင်းစစ်သား တစ်ကောင်တည်း ဆိုပါက ရန်ကိုင်၏ ခွန်အားအရ ဘာကိုမှ ကြောက်နေစရာ လိုလိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။ သို့သော် လက်ရှိ အခြေအနေအရ၊ အထဲသို့ မဝင်ခင် နှစ်ခါပြန် သေချာ ပြန်စဉ်းစားရန် လိုအပ်လာလေပြီ။

နောက်ဆုံးတွင် ယန်ယန်က ပြောလာခဲ့သည် “ဒီနေရာက ရှေးဟောင်းယန်ဂိုဏ်းရဲ့ ပိုင်နက်ဆိုတော့ အဲ့အလောင်းကောင် စစ်သားတွေက ရှေးဟောင်းယန်ဂိုဏ်း ပျက်စီးပြီးတဲ့ နောက်ပိုင်း ပေါ်လာတာ ဖြစ်ရမယ်။ အလောင်းကောင်စစ်သား တော်တော် များများက ရှေးဟောင်းယန်ဂိုဏ်းရဲ့ တပည့်တွေတောင် ဖြစ်နေနိုင်တယ်။ ဘာလို့မှန်း မသိပေမယ့် သူတို့ သေသွားပြီးတဲ့ နောက်ပိုင်း အလောင်းကောင်စစ်သားတွေ ဖြစ်သွားတာ ဖြစ်ရမယ်။ အခြားတစ်နည်းနဲ့ ပြောရရင် ဒီမှာ ရှိနေတဲ့ အားအကောင်းဆုံး အလောင်းကောင်က တန်ခိုးရှင်ဒုတိယအဆင့်နဲ့ အဆင့်တူတဲ့ နှစ်နှစ်ထောင်အလောင်းဗိုလ်ချုပ်ပဲ”

“တန်ခိုးရှင်ဒုတိယအဆင့်လား” ရန်ကိုင်က စဉ်းစဉ်း စားစားဖြင့် ရေရွတ်လိုက်သည်။

ခဏလောက် စဉ်းစားပြီးနောက် ရန်ကိုင် ဆုံးဖြတ်ချက် ချလိုက်သည် “အဲ့ဒါဆို ဝင်ကြတာပေါ့”

အလောင်းချီ သိပ်သည်းရုံ သက်သက်နှင့် ဆိုလျှင်တော့ ချက်ချင်း လှည့်ပြန်လိုက်မည်သာ။ နှစ်နှစ်ထောင် အလောင်း ဗိုလ်ချုပ်ကို သူမကြောက်သော်လည်း ထိုကဲ့သို့သော ရန်သူမျိုးနှင့် မတိုက်ခိုက်ရလျှင် အကောင်းဆုံး ဖြစ်သည်။ သို့သော်လည်း ဤနေရာတွင် အလောင်းချီ သိပ်သည်းနေရုံမက မိုးမြေစွမ်းအင်ပါ သိပ်သည်းနေသည်။ ဆိုလိုသည်ကား အကာအရံ အတွင်းပိုင်းထဲ၌ အဖိုးတန်ရတနာ တစ်မျိုးမျိုး ရှိနေရပေလိမ့်မည်။

ဤနေရာထိ ရောက်အောင် ခက်ခက်ခဲခဲ လာခဲ့ပြီးမှဖြင့် နောက်ဆုံးသို့‌ရောက်မှ လက်ဗလာဖြင့် လှည့်မပြန်နိုင်ချေ။

အနည်းဆုံး တစ်ချက်လောက်တော့ ကြိုးစားကြည့်သွားရပေမည်။ ပြောပြီးသည်နှင့် ရန်ကိုင်သည် သူတော်စင်ချီကို ထုတ်လွှတ်နှင့် ယန်ယန်နှင့် သူ့ကိုယ်သူ ဖုံးကွယ်လျက် အကာအရံထဲသို့ တိုးဝင်သွားလေသည်။

အကာအရံထဲသို့ ဝင်လိုက်သည်နှင့် လောကကြီးတစ်ခုလုံး ချာချာလည်သွားပြီး သူတို့ရှေ့ရှိ မြင်ကွင်း အဖုံဖုံတို့သည်လည်း အပြောင်းလဲကြီး ပြောင်းလဲကုန်သည်။ အရာအာလုံး ပြန်လည် တည်ငြိမ်သွားချိန် လေတိုးသံတို့ ညံဟည်းနေသော လိုဏ်ဂူ တစ်ခုအတွင်းသို့ ရောက်နေသည်ကို တွေ့ရှိလိုက်ရသည်။

လိုဏ်ဂူ နံရံတစ်လျှောက်တွင် ခြောက်ခြားဖွယ်ရာ အလင်းရောင်ကို ထုတ်လွှတ်နေသည် အစိမ်းရောင် ညလင်း ကျောက်တုံးများ ရှိနေခဲ့သည်။

သို့သော်လည်း ဤနေရာရှိ မိုးမြေစွမ်းအင်သည် အလွန်ကိုမှ သိပ်သည်းလှသည်။ ဆေးရနံ့ သင်းသင်းလေးကိုပင် ရန်ကိုင် ရနေမိသည်။ နေရာမှန်ကို သူတို့ ရောက်လာမိပြီမှန်း သိလိုက်သည်နှင့် ရန်ကိုင် နှလုံးခုန်သံ မြန်သွားခဲ့သည်။ မြေပုံ အပိုင်းအစ နှစ်ခုပေါ်ရှိ အမှတ်အသားသည် ရှေးဟောင်းယန်ဂိုဏ်း ၏ လျှို့ဝှက်လိုဏ်ဂူဆီသို့ အမှန်တကယ် ရည်ညွှန်းနေခဲ့သည်။

လိုဏ်ဂူသည် နည်းနည်း မှောင်တောင်တောင် ဖြစ်နေသော်ငြား ရန်ကိုင်၏ ကျင့်ကြံခြင်းအဆင့်ဖြင့် သူ့ရှေ့ရှိ အရာအားလုံးကို ကောင်းကောင်း မြင်နိုင်ပေသည်။ အထဲသို့ ရောက်သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက်ဆိုသလို ပတ်ဝန်းကျင်ကို ထောက်လှမ်း စစ်ဆေးရန် ကောင်းကင်စိတ်အာရုံကိုပါ ထုတ်လွှတ်လိုက်သည်။ မကြာမီ လိုဏ်ဂူအား ချဲ့ထွင်ထားသည့် အရိပ်အယောင်များ တွေ့ရသည်။

လိုဏ်ဂူ အတွင်းပိုင်းထဲတွင် အရပ်မျက်နှာ မျိုးစုံဆီသို့ သွယ်တန်းနေသော လိုဏ်ခေါင်းများစွာ ရှိနေခဲ့သည်။ သို့သော် ထိုလိုဏ်ခေါင်း တစ်ခုချင်းစီ မည်သည့်ဘက်သို့ ဦးတည်နေသလဲ ဆိုသည်ကိုမူ သူမသိချေ။ တွေ့ကရာ လိုဏ်ခေါင်းတစ်ခုထဲသို့ မိုင်သုံးဆယ်လောက်အထိ ကောင်းကင်စိတ်အာရုံဖြင့် စစ်ဆေး ဖြန့်ကျက်ကြည့်လိုက်သည့်နောက် ရန်ကိုင်၏ အမူအရာ အပြောင်းလဲကြီး ပြောင်းလဲသွားပြီး ကြောက်ရွံ့မှုကြောင့် သူ့မျက်နှာ တစ်ပြင်လုံး သွေးဆုတ် ဖြူလျော်သွားခဲ့သည်။

“နင်ဘာတွေ့လို့လဲ” ယန်ယန်က မေးလိုက်သည်။

“ရှူး” ရန်ကိုင်က ချက်ချင်း သူ့နှုတ်ခမ်းနား လက်ညိုး တေ့ပြလိုက်ပြီး ကောင်းကင်စိတ်အာရုံကို တိုးတိုးတိတ်တိတ် ပြန်ရုတ်သိမ်းလိုက်ရင်း ရန်ကိုင်အား တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်သည် “အထဲမှ အလောင်းစစ်သားတွေ အများကြီးပဲ”

ယန်ယန်၏ မျက်နှာလေး သွေးဆုတ်ဖြူလျော်သွားသည်။

ရန်ကိုင်က ခပ်မြန်မြန်ပဲ ထပ်ပြောလိုက်သည် “ဒါပေမယ့် အကုန်လုံး အိပ်ပျော်နေကြတယ်။ ငါတို့သာ သတိထား လှုပ်ရှားရင် သူတို့ နိုးလာမှာ မဟုတ်ဘူး”

“ဘယ်လောက်များလဲ” ယန်ယန်က ဖြူဖတ်ဖြူလျော် မျက်နှာဖြင့် စိုးရိမ်တကြီး ပြန်မေးလိုက်သည်။

“ငါလည်း မသိဘူး။ ငါလိုဏ်ခေါင်း တစ်ခုကိုပဲ စစ်ဆေးရသေးတယ်။ အဲ့ထဲမျာ အနည်းဆုံး (၇)ကောင်၊ (၈)ကောင် လောက်တော့ ရှိတယ်။ ဒါပေမယ့် လိုဏ်ခေါင်းတွေက ရာနဲ့ချီတာ ဆိုတော့ လိုဏ်ခေါင်းတိုင်းမှာသာ အဲ့လိုတွေ ရှိနေရင်…”

“အဲ့လိုဆို ဒီနေရာက အလောင်းကောင်ဂူ ဖြစ်လောက်တယ်” ယန်ယန်က ရုတ်တရက် ပြန်ပြောလိုက်သည်။

“အလောင်းကောင်ဂူ” ရန်ကိုင် မျက်မှောင်ကြုတ်သွားသည်။

“ဟုတ်တယ်။ အလောင်းစစ်သားတွေကို အလွယ်တကူ မွေးဖွားပေးနိုင်တဲ့ နေရာတွေ ရှိတယ်တဲ့။ အဲ့နေရာတွေမှာသာ အလောင်းကောင်စစ်သားတွေ အိပ်စက်လိုက်မယ်ဆိုရင် သူတို့ရဲ့ ဝိဥာဉ်နဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကို အလွယ်တကူ ပေါင်းစပ်နိုင်ပြီး အသိဥာဏ် ရှိလာနိုင်တယ်တဲ့။ ဒီနေရာက အလောင်းကောင်ဂူ ဖြစ်နေမယ် ဆိုရင် အရမ်းကို အန္တရာယ်များသွားပြီ”

“ဒီနေရာ အလောင်းကောင်ဂူ ဟုတ်မဟုတ်တော့ ငါမသိပေမယ့် အဲ့ထဲမှာ ရှိနေတဲ့ အလောင်ချီတွေ အရမ်း သိပ်သည်းတာတော့ ငါသိတယ်။ ပြီးတော့ အရမ်း အေးလည်း အေးတယ်။ ငါမြင်သလောက်ဆို အဲ့မှာ အိပ်နေတဲ့ အလောင်းကောင်စစ်သားတွေက အဲ့က ယင်ချီတွေကို စုပ်ယူနေကြတာ”

“အဲ့ဒါဆို အလောင်းကောင်ဂူဆိုတာ လုံးဝ ကျိန်းသေသွားပြီ” ယန်ယန် ထိတ်လန့်တုန်သွားခဲ့ပြီး ချက်ချင်းပဲ ရေရွတ်လိုက်သည် “ဒီလောက် အလောင်းကောင်စစ်သားတွေ အများကြီး ရှိနေပုံ ထောက်ရင် ရှေးဟောင်းယန်ဂိုဏ်းက တပည့်တွေအပြင် ဒီမှာ သေသွားတဲ့ အခြားကျင့်ကြံသူတွေပါ အလောင်းကောင် စစ်သားတွေ ဖြစ်သွားတာ ဖြစ်ရမယ်။ ငါတို့ တကယ်ကို မလာသင့်တဲ့ နေရာဆီ လာလိုက်မိပြီ”

“ရောက်နေပြီပဲဟာ။ ဘာတွေ ဒီလောက် စိတ်ပူနေတာလဲ” ရန်ကိုင်က အဓိပ္ပါပါပါ ပြုံးလိုက်သည်။ အတွေးတစ်ချက်နှင့်အတူ မီးတောက်လေးတစ်ခု သူ့ကိုယ်ထဲသို့ တိုးဝင် ပျောက်ကွယ်သွား၏။ ကင်းထောက် သွားစစ်ဆေးသော မှော်ရတနာစိတ်ဝိဥာဉ် ပြန်ရောက်လာခြင်း ဖြစ်သည်။

ထိုအခြင်းအရာကို မြင်သော် ယန်ယန် အံကြိတ်လိုက်ပြီး သူမ၏ လည်ဆွဲကို နောက်တစ်ကြိမ် အသက်သွင်းလိုက်သည်။ ယခုတစ်ကြိမ်တွင် လည်ဆွဲမှ ထွက်ပေါ်လာသော အကာအရံသည် သူမကိုသာမက ရန်ကိုင်ကိုပါ လွှမ်းခြုံသွားခဲ့သည်။

ချက်ချင်းဆိုသလို နှစ်ယောက်စလုံး၏ အရှိန်အဝါများ ပျောက်ကွယ်သွားကြသည်။ဓ

နှစ်ယောက်သား အကြည့်တစ်ချက် ဖလှယ်လိုက်ပြီး ခေါင်းညိတ်၍ အလျင်အမြန် ရှေ့ဆက်တိုးသွားကြလေသည်။

လိုဏ်ဂူ အတွင်းပိုင်းထဲတွင် ရှိနေသော အလောင်းကောင် စစ်သားများသည် အိပ်စက်နေကြသဖြင့် စိုးရိမ်နေစရာ မလိုချေ။ ရန်ကိုင် စိုးရိမ်နေရသည်ကား သူ့လက်မှ ထွက်ပြေးသွားသော အလောင်းကောင် စစ်သားပင်။ ဤနေရာအား စိတ်ရှိလက်ရှိ မရှာဖွေရဲသဖြင့် ထိုအလောင်းကောင်စစ်သား မည်သည့်နေရာ၌ ပုန်းအောင်းနေသလဲ ဆိုသည်ကိုလည်း မသိနိုင်ခဲ့ချေ။

လိုဏ်ခေါင်းများကို ဖြတ်လျှောက်သွားစဉ် သိပ်သည်းလှ‌သော အလောင်းချီနှင့် ဘာမှန်းမသိသော အသံများကို ကြားခဲ့ကြရသည်။ သို့သော် ထိုအသံများသည် ကပျက်ကယက် မဟုတ်သည် စည်းချက်ညီညီဖြင့် ရှိနေခဲ့သည်။

လိုဏ်ခေါင်းများကို ဖြတ်သွားတိုင်း ယန်ယန် ရန်ကိုင်နား အလိိုလု တိုးကပ်လာခဲ့သည်။

ယန်ယန်၏ မှော်ရတနာကောင်းမှုကြောင့် ရန်ကိုင်တို့ ကံကောင်းစွာဖြင့် လုံလုံခြုံခြုံ ရှေ့ဆက်နိုင်ခဲ့သည်။

နှစ်ယောက်သား ခရီးဆက်နေစဉ်၊ လိုဏ်ခေါင်း၏ အတွင်းပိုင်းတွင် ပိန်ခြောက်ခြောက် အလောင်းကောင်စစ်သား သုံးကောင်သည် တင်ပလင်ခွေထိုင်လျက် အလောင်းချီများကို စုပ်ယူနေခဲ့ကြသည်။

ထိုအလောင်းကောင်စစ်သား သုံးကောင်သည် သူတော်စင် ဘုရင် အထွဋ်အထိပ်အဆင့်နှင့် တူညီသော အရှိန်အဝါကို ထုတ်ဖော်နေခဲ့ကြသည်။

ဝှစ်ဆိုသော မြည်သံနှင့်အတူ နောက်ထပ် အလောင်းကောင် စစ်သားတစ်ကောင် လိုဏ်ဂူထဲသို့ ရုတ်တရက် ဝင်လာခဲ့သည်။ အသစ်ရောက်လာသည့် အလောင်းကောင်စစ်သား၏ လက်တစ်ဖက်သည် တံတောင်းရင်းမှနေ၍ ပြတ်နေခဲ့လေသည်။

သူဝင်လာသည်ကို မြင်လိုက်သည်နှင့် တင်ပလင်ခွေ ထိုင်နေသည့် သုံးယောက်စလုံး မျက်လုံး ဖွင့်ကြည့်လိုက်သည်။ သူ့ပုံစံကို မြင်လိုက်သည်နှင့် သုံးယောက်စလုံး အံ့ဩသွားကြ၏။

“ရောင်းရင်းနျန်၊ မင်းဘာဖြစ်လာတာလဲ” ထိုင်နေသည့် အလောင်းကောင် သုံးယောက်ထဲမှ တစ်ယောက်က မေးလိုက်၏ “ဘာနဲ့တွေ့ခဲ့လို့ မင်းအခုလို ဖြစ်လာရတာလဲ”

လက်ပြတ်နေသော လောင်းကောင် စစ်သား၏ မျက်ဝန်းထဲ ဒေါသအရိပ်အယောင်တို့ တလက်လက် ဖြတ်ပြေးသွားခဲ့ပြီး အံကြိတ်၍ ပြန်ပြောလိုက်လေသည် “တစ်ယောက်ယောက် တွေ့ပြီး သတိမထားမိလိုက်တုန်း လက်ဖြတ်ခံလိုက်ရတာ”

“ဘယ်လိုတောင်လားဟ” အစောပိုင်းက ပြောလိုက်သော အလောင်းကောင် စစ်သားက အံ့အားသင့်တကြီး ပြန်ပြောသည် “ဒီလောက် နှစ်တွေအများကြီး ကြာသွားပြီးမှ တန်ခိုးရှင်အဆင့် ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက် ဒီသင်္ချိုင်းတောင်ကြားထဲ ဝင်လာတာလား။ မင်းတန်ခိုးရှင်အဆင့် ပညာရှင်နဲ့ သွားတိုးလာတာလား”

“တန်ခိုးရှင်အဆင့် မဟုတ်ဘူး။ သူတော်စင်ဘုရင် ဒုတိယ အဆင့်ပဲ ရှိသေးတယ်” လက်ပြတ်နေသော အလောင်းကောင် စစ်သားက ရှက်နေသည့်ဟန်ဖြင့် “ငါသတိမထားမိလိုက်လို့ အခုလို လက်ဖြတ်ခံလိုက်ရတာ”

“ရောင်းရင်းနျန်၊ ငါ့ကို မနောက်စမ်းပါနဲ့ကွာ။ ငါတို့ လူသား ဖြစ်နေသေးလို့ ဒီလို ဒဏ်ရာရတာ ငါမပြောဘူး။ ဒါပေမယ့် အခု ငါတို့က အလောင်းကောင် စစ်သားတွေ ဖြစ်နေပြီလေကွာ။ လက်ပြတ်သွားတာကို ဘာတွေ ဒီလောက် အရေးတကြီး လုပ်နေတာလဲ။ အလောင်းချီသုံးပြီး ပြန်ဆက်လိုက်ရင် ပြီးနေပြီပဲဟာကို”

“ရောင်းရင်းနျန်ရဲ့ ဒဏ်ရာက အဲ့လောက် မရိုးရှင်းဘူး” ဆံပင်ရှည်ရှည်နှင့် အလောင်းကောင်တစ်ကောင်က ရုတ်တရက် ပြောလိုက်သည်။ ပြောလိုက်သည့် အလောင်းကောင်သည် အမျိုးသမီး အလောင်းကောင်တစ်ဦး ဖြစ်နေခဲ့လေသည်။

“ဘာလို့လဲ” ပထမဆုံး စစကားပြောလိုက်သည့် အလောင်းကောင်ကမ နားမလည်နိုင်စွာဖြင့် ပြန်မေးသည်။

“သူ့လက်ကိုကြည့်ကြည့်လိုက်၊ အသားစတစ်ပိုင်း ပြတ်နေတာကို ရှင်တို့သတိထားမိလား” အမျိုးသမီး အလောင်းကောင်က အလောင်းကောင်နျန်၏ လက်ကို ညွှန်ပြရင်း ပြန်ပြောလိုက်သည်။

ထိုစကားကို ကြားလိုက်သည့်အခါမှပဲ အခြား အလောင်းကောင် နှစ်ကောင်လည်း အလောင်းကောင်နျန်၏ လက်ကို သေချာ ကြည့်မိလိုက်သည်။ ထိုအခါမှသာ အလောင်းကောင်နျန် ပြန်သယ်လာသော လက်တွင် အသား အစိတ်အပိုင်းအချို့ ပျောက်နေမှန်း သတိပြုမိလိုက်သည်။ မသိလျှင် သူ့လက်သည် နှစ်ခါ ဖြတ်ထားခံရသည့်နှယ်။

“သူတော်စင်ဘုရင် ဒုတိယအဆင့်က အဲ့လောက်တောင် အားကောင်းနိုင်လို့လား။ ရောင်းရင်းနျန်၊ ရှင်ပြိုင်ဘက်ကို ရှင်လျှော့တွက်ခဲ့တာလား” အမျိုးသမီး အလောင်းကောင်က အပြစ်တင်လိုဟန်ဖြင့် မေးလိုက်သည်။

“ငါလျှော့တွက်တာ မဟုတ်ဘူး။ သူသုံးသွားတဲ့ စွမ်းအားကကို ထူးဆန်းလွန်းနေတာ။ အဲ့လို ပညာရပ်မျိုး ငါတစ်ခါမှ မမြင်ဖူးဘူး” အလောင်းကောင် ဖြစ်နေသည့်တိုင် အနက်ရောင် ဓါးသွားကဲ့သို့ တိုက်ခိုက်မှုအကြောင်း ပြန်စဉ်းစားမိသည်နှင့် တုန်ရီမိသွားပြန်၏။ သူသာ အချိန်မှီ မရှောင်လိုက်လျှင် သေဆုံးခြင်း အရသာကို နောက်တစ်ကြိမ် ထပ်မြည်းစမ်း ရပြန်ပေလိမ့်မည်။

ပထမတစ်ကြိမ် သေသွားပြီးနောက် သူ့ကို အလောင်းကောင် စစ်သားများက အလောင်းလိုဏ်ဂူထဲသို့ ပြန်ခေါ်လာခဲ့သည်။ ဤနေရာ၌ နှစ်တစ်ရာတိုင်တိုင် ကျင့်ကြံပြီးနောက် အသိဥာဏ် ရလာခဲ့သည်။ ထို့နောက် နောက်ထပ် ရာစုနှစ်များစွာ ထပ်မံ ကျင့်ကြံ၍ လက်ရှိခွန်အားကို ရရှိအောင် လုပ်ခဲ့သည်။ သူသာ နောက်တစ်ကြိမ် ထပ်သေရလျှင် ဤလောကကြီးမှ အပြီးတိုင် ပျောက်ကွယ်သွားရပေလိမ့်မည်။

“ဘယ်လို စွမ်းအားမျိုးလဲ” အခြား အလောင်းကောင် သုံးကောင်စလုံး အံ့အားသင့်သွားပြီး ခပ်မြန်မြန်ပဲ ပြန်မေးကြသည်။

Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၂၉၆)

ဒဏ်ရာရနေသော အလောင်းကောင် စစ်သားသည် ရန်ကိုင်နှင့် တွေ့ခဲ့သည့်အကြောင်း သူမှတ်မိသမျှ မချွင်းမချန် အသေးစိတ် ပြန်ပြောပြလိုက်သည်။

သူရှင်းပြသည်ကို နားထောင်ပြီးနောက် အမျိုးသမီး အလောင်းကောင်၏ ခန္ဓာကိုယ် တုန်ရီသွားပြီး ပြန်မေးလိုက်လေ၏ “နင်ပြောချင်တာက သူနင့်လက်မောင်းကို အနက်ရောင်ဓါးသွားနဲ့ ဆင်တူတဲ့ ဟာမျိုးနဲ့ ဖြတ်လိုက်တာလား။ ပြီးတော့ အဲ့ဒါက နင့်လက်မောင်းကို အလွယ်လေး ဖြတ်သွားတယ်ပေါ့၊ ဟုတ်လား”

“ဟုတ်တယ်။ အဲ့ဒါကြောင့်ပဲ ငါ့လက်မောင်း တစ်စိတ် တစ်ပိုင်း ပျောက်သွားရတာ” အလောင်းကောင်စစ်သားက ထပ်တလဲလဲ ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။ သူ၏ အစိမ်းရောင် မျက်ဝန်းများဖြင့် အမျိုးသမီး အလောင်းကောင်အား မျှော်လင့်တကြီး ကြည့်၍ မေးလိုက်သည် “အဲ့ဒါဘာလဲ နင်သိလား”

အမျိုးသမီး အလောင်းကောင်လည်း တစ်ချက်လောက် စဉ်းစားကြည့်လိုက်ပြီး ခဏတာ တုန့်ဆိုင်းနေပြီးသည့်နောက် ပြန်ဖြေလိုက်လေသည် “နင်ပြောသလိုပဲ အဲ့လူ လေဟာနယ် စွမ်းအားကို သုံးသွားတာ ဖြစ်ရမယ်”

“ဘယ်လို” ကျန်အလောင်းကောင်စစ်သား သုံးကောင်စလုံး ထိတ်လန့်သွားကုန်ကြလေသည် “လေဟာနယ်စွမ်းအား၊ နင်တကယ်ကြီး ပြောနေတာလား”

အမျိုးသမီး အလောင်းကောင်က အေးစက်စက် အမူအရာဖြင့် နှာခေါင်းရှုံ့၍ “ငါဘယ်ကလာလဲ ဆိုတာကို နင်တို့ မေ့နေတာလား”

အလောင်းကောင်နျန်ဆိုသူ ကြောင်သွားသည်။ သို့သော် ချက်ချင်းပဲ တစ်ခုခုကို ပြန်မှတ်မိလိုက်ပြီး ခေါင်းညိတ်လိုက်သည် “ငါသိပြီ”

အမျိုးသမီး အလောင်းကောင်က အသာအယာ ခေါင်းညိတ်၍ ဆက်ပြောလေသည် “ကောင်းကင်တိုက်ပွဲအစည်းအရုံးရဲ့ အကြီးအကဲတွေထဲမှာ လေဟာနယ်စွမ်းအားကို ကျင့်ကြံထားတဲ့ အကြီးအကဲ တစ်ယောက် ရှိတယ်။ တစ်ခါတုန်းက အကြီးအကဲ မိုရှန်း သူ့စွမ်းရည် ထုတ်ပြတာကို ကံကောင်းပြီး ငါမြင်ခွင့် ရခဲ့တယ်လေ။ ဒါကြောင့် လေဟာနယ်စွမ်းအား အကြောင်းကို နင်တို့ထက် ငါပိုသိတယ်။ ဒါပေမယ့်…”

“ဒါပေမယ့် ဘာလဲ”

“ရောင်းရင်းနျန် ပြောသလိုဆို အခုရောက်လာတဲ့လူက လေဟာနယ်စွမ်းအားကို အတော်လေး ကျွမ်းကျင်ထားလိမ့်မယ်။ အကြီးအကဲမိုတောင် လေဟာနယ်စွမ်းအားကို သုံးပြီး ရန်သူ ခန္ဓာကိုယ်ကို ပိုင်းဖြတ်နိုင်တဲ့ ဓါးသွား မဖန်တီးနိုင်ဘူး။ ဒါဆိုရင် သူလို သူတော်စင်ဘုရင် ဒုတိယအဆင့် တစ်ယောက်က ဘယ်လိုလုပ်ပြီး အဲ့လိုလုပ်နေနိုင်တာလဲ”

“ဟင်း… ငါလည်း အကြီးအကဲမိုရှန်းအကြောင်း ကြားဖူးတယ်။ ဒါပေမယ့် အဲ့ဒါတွေ အကုန်လုံးက အတိတ်တွေ ဖြစ်သွားပြီ။ သူအသက်ရှင်နေသေးလား မရှင်တော့ဘူးလား ငါမသိဘူး။ အဲ့ကောင်လေးရဲ့ ဓါးသွားသာ လေဟာနယ် စွမ်းအားကနေ ဖန်တီးထားတာဆိုရင် ဘယ်လိုတွေဖြစ်ဖြစ် အခြေအနေက အတော်တော်လေးတော့ အန္တရာယ်များပြီ”

“အဲ့အကြောင်းတွေ ပြန်တွေးနေလို့ကော ဘာထူးမှာလဲ။ ငါတို့ အခုဘာတွေ ဖြစ်နေပြီလဲ ဆိုတာကို နင်မေ့နေတာလား။ အစ်မလန်၊ နင်နဲ့ အကြီးအကဲမို တစ်နည်းနည်းနဲ့ ပက်သက်နေမှန်း ငါသိတယ်။ ဒါပေမယ့် နင့်အခုပုံစံနဲ့ သူ့ရှေ့ သွားကြည့်ပါလား။ သူဘာလုပ်မယ် နင်ထင်လဲ”

ထိုစကားကို ကြားလိုက်သည့်အခိုက် အစ်မလန် ဆိုသူ အလောင်းကောင် အမျိုးသမီး၏ အစိမ်းရောင် မျက်လုံးများ တဖြတ်ဖြတ် လက်သွားခဲ့ပြီး သူမစိတ် မတည်မငြိမ် ဖြစ်လာခဲ့၏။

“ဟုတ်တယ်။ ရောင်းရင်းနျန်၊ မင်းပြန်လာတုန်းက သဲလွန်စတွေ အကုန် ဖျောက်ခဲ့တယ်မလား” ပထမဆုံး စကား စပြောလိုက်သည့် အလောင်းကောင်စစ်သားက မေးလိုက်သည်။

“ဖျောက်ခဲ့တာပေါ့။ ဒါပေမယ့် အဲ့ကောင် ဒီနေရာကို ရှာတွေ့မယ် ဆိုရင်တောင် ဒီနေရာကို ကာကွယ်ထားတဲ့ အရံအတားကို ဖျက်စီးနိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး။ ဒီပတ်လည်က အရံအတားကို ရှေးဟောင်းယန်ဂိုဏ်းက ဖန်တီးခဲ့တာ။ ငါတို့သာ ဝင်ထွက်လို့ရတဲ့ လမ်းကို မသိရင် ဘယ်လိုမှ အထဲကို ဝင်လာနိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး။ သူက သူတော်စင်ဘုရင် ဒုတိယ အဆင့်လေးပဲ ရှိသေးတာ၊ ဘာလုပ်နိုင်မှာ မို့လို့လဲ”

“ဟုတ်လောက်တယ်” ပထမဆုံး စကားစပြောခဲ့သည့် အလောင်းကောင်စစ်သားက ခေါင်းညိတ်ထောက်ခံလိုက်သည်။ တစ်ချက် သက်ပြင်းချလိုက်ပြီးနောက် တစ်ခုခုကို သတိရသွားပြီး အာလုံးကို ပြောလိုက်လေသည် “ရှေးဟောင်းယန်ဂိုဏ်းကို ကျေးဇူးပဲ တင်သင့်လား၊ မုန်းပဲမုန်းသင့်လား၊ ငါတကယ်ကို မစဉ်းစားတတ်တော့ဘူး။ သူတို့ကြောင့်သာ မဟုတ်ရင် ငါသေခဲ့မှာ မဟုတ်ဘူး။ ဒါပေမယ့် သူတို့ကြောင့်သာ မဟုတ်ရင်လည်း ငါသေသွားခဲ့တာ ကြာနေလောက်ပြီ။ အခုအချိန်ထိ အသက် ရှင်နေနိုင်ဦးမှာ မဟုတ်ဘူး…ဟဲဟဲ”

ထိုစကားကို ကြားလိုက်သည့်အခါ ကျန်အလောင်းကောင် စစ်သား သုံးကောင်စလုံး တိတ်တိတ်သာ နေခဲ့သည်။

အချိန်အတော်ကြာအောင် တိတ်ဆိတ်နေပြီးနောက် အမျိုးသမီး အလောင်းကောင်က ပြောလိုက်သည် “ကဲကဲ၊ အဲ့အကြောင်း ထပ်မပြောနဲ့တော့။ အလုပ် ပြန်လုပ်ကြမယ်။ အခု ဒီနေရာကို ငါတို့ စောင့်ရမယ့်အလှည့်ကို မစောင့်ဘဲ နေနေလို့ စီနီယာတွေ သိသွားပြီး အပြစ်ပေးရင် အကုန် ဒုက္ခရောက်မယ်”

“ဟုတ်ပြီ။ ငါအစ်မလန်နဲ့ တစ်ချက် သွားစစ်ဆေးလိုက်မယ်။ ရောင်းရင်းနျန်၊ မင်းကတော့ ဒီက ယင်ချီကို သုံးပြီး မင်းလက်ကို ပြန်ဆက်ထားနှင့်လိုက်၊ အကောင်းအတိုင်း ပြန်မဆက်ရင်တောင် လုံးဝ ပြတ်နေတာထက်တော့ သာသေးတယ်” ပြောပြီးသည်နှင့် ထိုအလောင်းကောင်စစ်သား မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီး အမျိုးသမီး အလောင်းကောင် စစ်သားနှင့်အတူ ထွက်သွားလေသည်။

တစ်ချိန်တည်းတွင်၊ နောက်ထပ် လိုဏ်ဂူကြီး တစ်ခုထဲသို့ ရန်ကိုင်နှင့် ယန်ယန်တို့ ခိုးဝင်နေခဲ့ကြသည်။ နှစ်ယောက်သားသည် ပြန့်ကျဲနေသော သစ်သားသေတ္တာမျိုးစုံနှင့် ဗလာဖြစ်နေသော သစ်သားစင်များကို စိုက်ကြည့်နေကြသည်။ ရန်ကိုင် မျက်နှာမှာ ဆေးခါးကြီး စားထားရသည့်နှယ် ရှုံ့မဲ့နေခဲ့သည်။

သူနှင့် ယန်ယန်သည် ဆေးနံ့ ရသဖြင့် ဆေးနံ့ရသည့် လမ်းအကြောင်းအတိုင်း ဤနေရာသို့ လာခဲ့သည်။ အထဲတွင် အလောင်းကောင်စစ်သား ရှိမရှိ စစ်ဆေးကြည့်ပြီးနောက် မရှိမှန်း သေချာသည့်နောက်တွင် အထဲသို့ ဝင်လာခဲ့သည်။

သို့သော်လည်း ဤကဲ့သို့ မြင်ကွင်းမျိုးက သူတို့အား ဆီးကြို နေလိမ့်မည်ဟု ရန်ကိုင် မည်ကဲ့သို့ ထင်ပါမည်နည်း။

ဤနေရာသည် ရှေးဟောင်းယန်ဂိုဏ်းမှ သူတို့၏ ဆေးပင်များကို သိုလှောင်ထားသည့် နေရာဖြစ်သည်။ ဤနေရာ၌ သစ်သားစဉ် များစွာ ရှိနေခဲ့ပြီး စဉ်တစ်စဉ်တွင် အလွှာသုံးလွှာ ရှိသည်။ တစ်လွှာလျှင် အနည်းဆုံး သေတ္တာငါးလုံး၊ ခြောက်လုံး လောက် တင်ထားလို့ ရပေသည်။ သို့သော်လည်း ယခုမူ ထိုသစ်သား သေတ္တာအားလုံး ဟိုတစ်စ ဒီတစ်စ ပြန်ကျဲနေခဲ့သည်။

သစ်သားသေတ္တာအားလုံး ပွင့်နေပြီး အထဲတွင် ဘာဆိုဘာမှ ရှိမနေတော့ချေ။

သူ့အဖို့ အနေရာကို ခက်ခက်ခဲခဲဖြင့် လာခဲ့ရသော်လည်း ရွှေအိုးတွေ့ပြီ အထင်ဖြင့် ပျော်တော့မည့် အခါမှ တူးလိုက်မိသည့် အိုးသည် ရွှေအိုးမဟုတ်ဘဲ ကျောက်အိုး ဖြစ်နေသည်မှန်း သိလိုက်ရသည့် ရန်ကိုင်၏ အဖြစ်ကို ခံစားကြည့်နို်ငပေသည်။

ဤနေရာတွင် ရှိနေသော ဆေးပင်များအားလုံးကို အလောင်းကောင်များမှ စားသွားခြင်း ဖြစ်မည်မှာ သံသယ ရှိနေစရာ မလိုချေ။

ထိုဆေးပင်များကို မဖော်စပ်ဘဲ အစိမ်းလိုက် စားခြင်းသည် ဆေးအာနိသင်များစွာကို ဆုံးရှုံးစေနိုင်သော်လည်း အလောင်းကောင်များသည် ဆေးမှ မဖော်တတ်လေရာ ထိုကဲ့သို့ စားရုံသာ ရှိတော့ပေသည်။

သို့သော်လည်း သေချာ ရှာကြည့်လိုက်သည့်အခါ မီးဓါတ်၊ ယန်ဓါတ် ဆေးပင် အကြွင်းအကျန် အချို့ကို တွေ့ရှိလိုက်သည်။ ထိုဆေးပင်များသည် အလောင်းကောင်စစ်သားများအတွက် အဆိပ်နှင့် တူပေသည်။ ထို့ကြောင့် ထိုဆေးပင်များကို မစားဘဲ ချန်ထားခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။

ကံမကောင်းစွာဖြင့် သေတ္တာအဖုံးများ ပွင့်နေသည့် အတွက် အချိန်အလွန် ကြာညောင်းသွားသည့် နောက်၌ ထိုဆေးပင်များ ညိုးလျော် ခြောက်သွေ့ ကုန်ကြလေပြီ။ ထိုအခြင်းအရာကို မြင်သော် ရန်ကိုင်မှာ ဒေါသထွက်လွန်းပြီး အပြေသို့ ပြေးထွက်ပြီး အလောင်းကောင်စစ်သား အားလုံးကို တစ်စစီဖြစ်အောင် နုတ်နုတ်စင်းပစ်ချင်စိတ်တို့ ဖြစ်ပေါ်လာခဲ့ရသည်။

အချိန်အတော်ကြာအောင် ရှာခဲ့သော်လည်း မည်သည့် အဖိုးတန် ရတနာမှ မတွေ့သည့်နောက် ယန်ယန်နှင့် ရန်ကိုင်တို့ သက်ပြင်းချလိုက်သည်။

ရှေးဟောင်းယန်ဂိုဏ်းကဲ့သို့ ဂိုဏ်းကြီးတစ်ဂိုဏ်း စုဆောင်းထားသည့် ဆေးပင်များ အလဟဿ ဖြစ်သွားသည်ကို မြင်သည့်လူတိုင်း စိတ်ဓါတ်ကျမိမည်မှာ မလွဲဧကန်ပင်။

ကံကောင်းစွာဖြင့် ရတနာများသည် ဤနေရာတစ်ခုတည်း၌ ရှိနေနိုင်ခြင်း မဟုတ်။ အတွင်းပိုင်းရှိ အခြား နေရာများတွင်ပါ ရှိနေနိုင်ပေသည်။ ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင်နှင့် ယန်ယန်တို့ ဆက်လက် ရှာဖွေနေကြလေသည်။

သူတို့ ထွက်သွားပြီး မကြာမီ အမျိုးသမီး အလောင်းကောင်နှင့် သူမ၏ အဖော်တို့ နှစ်ယောက် တိုးတိုးတိတ်တိတ် ရောက်လာခဲ့၏။ နှစ်ယောက်စလုံး လေကို ရှူရှိုက်ကြည့်လိုက်ပြီးနောက် အကြည့်ချင်း ဖလှယ်လိုက်ကြသည်။

“လူနံ့ရတယ်” အမျိုးသား အလောင်းကောင်က ရေရွတ်လိုက်၏။

အမျိုးသမီး အလောင်းကောင်ကလည်း ခေါင်းညိတ်လိုက်သည် “ဟုတ်တယ်။ အနံ့က နှစ်ခုတောင်။ ကြည့်ရတာ အစ်ကိုနျန်ပြောတဲ့ လူနှစ်ယောက် အထဲ ဝင်လာတာနဲ့ တူတယ်”

“အိုး၊ မဖြစ်တော့ဘူး။ သူတို့ သတ္တုနဲ့ မှော်ရတနာတွေ ထားထားတဲ့ နေရာဆီ သွားတာလားမသိဘူး။ အဲ့နေရာမှ အနာဂတ် အစီအစဉ်တွေ အတွက် အရေးကြီးတဲ့ ပစ္စည်းတစ်ခု စီနီယာတွေ သိမ်းထားတယ်” အမျိုးသား အလောင်းစစ်သားက ရန်ကိုင်နှင့် ယန်ယန်တို့ ပျောက်ကွယ်သွားသည့်ဘက်ဆီ ကြည့်ရင်း အထိတ်တလန့်ဖြင့် ပြောလိုက်သည်။

အမျိုးသမီး အလောင်းကောင်၏ မျက်ဝန်းများ တဖျက်ဖျက် လက်သွားခဲ့ပြီး ချက်ချင်းပဲ ပြန်ပြောလိုက်သည် “အဲ့ဒါဆို သူတို့နောက် မြန်မြန် လိုက်ကြမယ်။ ဒီကိစ္စကို စီနီယာတွေကို မသိအောင် ငါတို့ဘာသာ ဖြေရှင်းလိုက်နိုင်ရင် အကော်ငးဆုံးပဲ။ မဟုတ်လို့ ငါတို့ကို အပြင်လူတွေ ဝင်လာတာတောင် မသိရကောင်းလာ ဆိုပြီး အပြစ်ပေးနေဦးမယ်”

ထိုစကားကို ကြားလိုက်သည့်အခိုက် အမျိုးသား အလောင်းကောင် တုန်ရီသွားခဲ့သည်။ သို့သော် ချက်ချင်းပဲ ခေါင်းညိတ်၍ ပြန်ပြောလိုက်သည် “ကောင်းပြီ”

အလောင်းကောင် စစ်သားနှစ်ကောင်သည် သူတို့၏ အရှိန်အဝါကို ဖုံးကွယ်၍ ရန်ကိုင်တို့နောက် တိုးတိုးတိတ်တိတ် လိုက်သွားခဲ့လေသည်။

ရန်ကိုင်နှင့် ယန်ယန်သည် နောက်ထပ် သစ်သားစဉ် တစ်ခုရှေ့သို့ ရောက်နှင့်နေပြန်လေပြီ။ ယခုတစ်ကြိမ် စဉ်ပေါ်တွင် မူကား အမျိုးမျိုးသော စာအုပ်များ ရှိနေခဲ့သည်။ ဤနေရာသည် ရှေးဟောင်းယန်ဂိုဏ်း၏ ကျင့်စဉ်များ၊ သိုင်းပညာရပ်များကို သိမ်းဆည်းထားနေသည့် နေရာ ဖြစ်ပေသည်။

လက်ရှိ သူတို့တွင် စစ်ဆေးနေရန် အချိန် မရှိသဖြင့် ရန်ကိုင်သည် အကုန်လုံးကို တစ်ချက်မှ စစ်ဆေးမနေဘဲ သိမ်းကျုံး ယူသွားလေသည်။

သို့သော်လည်း စာအုပ် မျက်နှာဖုံးပေါ်ရှိ ဖတ်မိလိုက်သော အချို့ စကားလုံးများအရ အချို့ စာအုပ်များသည် အလောင်း သန့်စင်ခြင်းနှင့် ပက်သက်နေမည်မှန်း ရန်ကိုင် သိလိုက်သည်။ ဤနေရာတွင် ဘာကြောင့် အလောင်းစစ်သား များစွာ ရှိနေရလဲ ဆိုသည့် အချက်ကိုလည်း နားလည်သွားခဲ့သည်။ ရှေးဟောင်း ယန်ဂိုဏ်းသည် ကောင်းကင်တိုက်ပွဲ အစည်းအရုံး သို့မဟုတ် မိုးကြိုးမုန်တိုင်းဂိုဏ်းအောက် မနိမ့်ကျသော ဂိုဏ်းတစ်ဂိုဏ်း ဖြစ်သည့်အတွက်ကြောင့် သူတို့တွင် ဤကဲ့သို့သော စာအုပ်များ ရှိနေသည်မှာ မထူးဆန်းချေ။ အချို့ ရှေးဟောင်း တပည့်များသည် အစကတည်းက ဤကဲ့သို့‌သော ကျင့်စဉ်များကို ကျင့်ကြံ ထားခဲ့လောက်သည်။ ထို့ကြောင့် နှစ်နှစ်ထောင် ကြာပြီးနောက် ဤနေရာတွင် အလောင်းစစ်သား များစွာ ပေါ်လာခဲ့ခြင်း ဖြစ်ရမည်။

ဘာမှမကျန်မှန်း သေချာအောင် စစ်လိုက်ပြီးနောက် လိုဏ်ဂူ အတွင်းပိုင်းသို့ ဆက်ထွက်သွားလေသည်။

ခဏအကြာတွင် နောက်ထပ် လိုဏ်ဂူတစ်သို့ ရန်ကိုင်တို့ ထပ်ရောက်လာခဲ့သည်။ ယခုတစ်ကြိမ် သူတို့အား ဆီးကြို နေသည်ကား အရောင် တလက်လက် ထနေသော မှော်ရတနာများပင်။ သူကိုယ်တိုင် အတော်လေးကို ကြွယ်ဝ ချမ်းသာနေသည့်တိုင် ထိုမှော်ရတနာများကို မြင်လိုက်သည့် အခိုက် ရန်ကိုင် စိတ်မလှုပ်ရှားဘဲ မနေနိုင်အောင် ဖြစ်သွားခဲ့သည်။

ထိုနေရာတွင် ပုံသဏ္ဍာန်၊ အရွယ်အစား အမျိုးမျိုး ရှိသော မှော်ရတနာများစွာ ရှိနေခဲ့သည်။ လိုဏ်ဂူ၏ ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် စိတ်ဝိဥာဉ် အစီအရင်ကြီးတစ်ခု ရှိနေခဲ့သည်။ အစီအရင်သည် မှော်ရတနာများကို အကောင်းအတိုင်း ရှိနေအောင် ထိန်းသိမ်း ပေးထားသည့် အစီအရင် ဖြစ်သည့်ပုံပင်။

အစီအရင်၏ စွမ်းရည်မှာ အတော်လေး ကောင်းသည်ဟု ပြော၍ ရသည်။ နှစ်နှစ်ထောင် ကြာသွားသည့်တိုင် မှော်ရတနာ အများစုသည် အရောင် တလက်လက် တောက်ပနေတုန်းပင်။ ဆိုလိုသည်ကား ထိုမှော်ရတနာများသည် အကောင်းအတိုင်း ရှိနေသေးသည်။ အများစုမှာတော့ အကောင်းအတိုင်း ရှိမနေတော့ပေ။ သို့သော် နည်းနည်းလောက် ပြန်ပြင်လိုက်လျှင် ကောင်းကောင်း ပြန်သုံး၍ ရပေသည်။

မှော်ရတနာ အများစုမှာ သူတော်စင်ဘုရင် အဆင့်များ ဖြစ်ကြပြီး နှစ်ဆယ် ရာခိုင်နှုန်းသည် တန်ခိုးရှင်အဆင့်များ ဖြစ်ကြသည်။

ထိုမှော်ရတနာ အရေအတွက်ကို မြင်ပြီးနောက် ရန်ကိုင် အမှန်တကယ်ကို အံ့ဩမိသွားသည်။

ယန်ယန်နှင့် အကြည့်ချင်း ဖလှယ်လိုက်ပြီးနောက် နှစ်ယောက်စလုံး သိမ်းဆည်းရေးလုပ်ငန်း စတော့လေသည်။

အမွှေးတိုင်တစ်ချောင်းစာ အတိုင်း ရှိသမျှ မှော်ရတနာ အားလုံး အပြောင် သိမ်းခံလိုက်ရသည်။

“ဟိုမှာ နောက်ထပ် လိုဏ်ဂူတစ်လုံး ရှိနေသေးတယ်” ရန်ကိုင် အကြည့်သည့် အခြား လမ်းပေါက်တစ်ပေါက်ဆီ ရောက်သွားသည်။ အံ့လည်း အံ့ဩသွားမိသည်။

သူနှင့် ယန်ယန်သည် ရှေးဟောင်းယန်ဂိုဏ်း၏ ဆေးပင် သိုလှောင်ရေးနေရာ၊ ကျင့်စဉ်များထားသည့် သိုင်းခန်းမဆောင်၊ မှော်ရတနာများ သိမ်းဆည်းထားသည် ရတနာဂိုဒေါင်တို့ဆီသို့ ရောက်ပြီးသွားခဲ့လေပြီ။ ထို့ကြောင့် လက်ကျန် လိုဏ်ဂူထဲတွင် မည်သို့သော ပစ္စည်းများ ရှိနေမလဲ ဆိုသည်မှာမူ စိတ်ဝင်စားစရာ ဖြစ်နေပေသည်။ သို့သော် ထိုလိုဏ်ဂူထဲတွင် ရှိနေသည့် ပစ္စည်း၏ တန်ဖိုးမှာ နိမ့်ကျမှည်မဟုတ်မှာ သေချာသလောက် ရှိသည်။

နည်းနည်းလေးမှ တုန့်ဆိုင်းမနေဘဲ ရန်ကိုင်နှင့် ယန်ယန်တို့ အထဲ ဆက်ဝင်သွားခဲ့သည်။

ရန်ကိုင်တို့ ထွက်သွားပြီး မကြာမီ သူတို့နောက်သို့ လိုက်လာနေသော အလောင်းကောင်းနှစ်ကောင် တိတ်တဆိတ် ပေါ်လာခဲ့ပြီး ရန်ကိုင်တို့ ထွက်သွားသည့် ဘက်ဆီ မှုန်ကုတ်ကုတ် အမူအရာဖြင့် လှမ်းကြည့်လိုက်ကြသည်။

“ငါတို့ ဘာလုပ်ကြမလဲ။ သူတိူ့ အဲ့နေရာကို ဝင်သွားကြပြီ။ စီနီယာတွေတောင် အဲ့ထဲ ဝင်နိုင်တာ မဟုတ်ဘူး” အမျိုးသား အလောင်းကောင်စစ်သားက ပြောလိုက်သည်။

“ငါတို့ ဘာလုပ်နိုင်မှာလဲ” အမျိုးသမီး အလောင်းကောင်က သက်ပြင်းချ၍ “စီနီယာတွေတောင် မဝင်နိုင်တာ ငါတို့က ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ဝင်နိုင်မှာပဲ။ ဒီမှာ စောင့်နေဖို့ပဲ ရှိတော့တယ်။ အဲ့ထဲက ရှေးဟောင်းယန်ဂိုဏ်းရဲ့ အဖိုးအတန်ဆုံး ရတနာ နေမီးလျှံ အမြူတေက ငါတို့ကို ဖိနှိပ်နိုင်တယ်လေ။ မဟုတ်ရင် စီနီယာတွေလည်း အဲ့ထဲ မဝင်နိုင်ဘဲ နေမှာ မဟုတ်ဘူး”

“အင်း၊ အဲ့နေမီးလျှံအမြူတေကို နေကြယ်တစ်လုံးရဲ့ အမြူတေကနေ သန့်စင်ထားတာဆို၊ ဘယ်လို ပညာရှင်ကများ ဘယ်လောက်တောင် အားကောင်းနေလို့ အဲ့လို အရာမျိုးကို သန့်စင်နိုင်တာလဲ မသိဘူး။ ပြီးတော့ အဲ့ဒါက ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ရှေးဟောင်းယန်ဂိုဏ်း လက်ထဲ ရောက်နေတာလဲ”

Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၂၉၇)

“အဲ့ဒါ ငါတို့နဲ့မဆိုင်ဘူး။ သူတို့ အဲ့ထဲ ဝင်သွားပေမယ့် သူတို့ရဲ့ ကျင့်ကြံခြင်းလေးနဲ့ နေမီးလျှံအမြူတေကို ဘယ်လိုမှ အပြင်ကို ယူလာနိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး။ စိုးရိမ်မနေနဲ့” အမျိုးသမီး အလောင်းကောင်က ပြောလိုက်သည်။

“ဟုတ်တယ်” အမျိုးသား အလောင်းကောင်က ရယ်မော၍ “နေမီးလျှံအမြူတေဆိုတာ ကိုင်တွယ်ရ လွယ်တာ မဟုတ်ဘူး။ ငါတို့တောင် ဘာမှမလုပ်ရဘဲ သူတို့ဘာသာ သူတို့တောင် ပြန်ပြီး သေသွားနိုင်တယ်။ ဒီမှာပဲ ထိုင်စောင့်ကြည့်ကြတာပေါ့”

ထိုကဲ့သို့ တွေးပြီးသော် အလောင်းကောင်စစ်သား နှစ်ယောက် စလုံး စိတ်သက်သာရာ ရသွားသည်။ သူတို့၏ အရှိန်အဝါကို နောက်တစ်ဖန် ပြန်လည် ဖုံးကွယ်ထားပြီးနောက် ဘာဆက်ဖြစ်မလဲ ဆိုသည်ကို တိတ်တဆိတ် စောင့်ကြည့် နေလိုက်ကြတော့သည်။

ထိုစဉ် အတောအတွင်း၊ ရန်ကိုင်သည် သူ့ရှေ့ရှိ မြင်ကွင်းကို မြင်ပြီးနောက် ထရယ်တော့လေသည်။

ဤနေရာသည် သူတော်စင် သလင်းကျောက်နှင့် အမျိုးမျိုးသော သတ္တုများ သိမ်းဆည်းထားသော ဂိုဒေါင်တစ်ခု ဖြစ်နေခဲ့သည်။

အဆင့်မြင့် သူတော်စင် သလင်ကျောက်များသည် တောင်နှယ် ပုံထပ်နေကာ အပုံပေါင်းများစွာ ရှိနေခဲ့သည်။ တစ်ပုံတွင် သူတော်စင်သလင်းကျောက် အနည်းဆုံး သုံးလေးသန်းလောက် ရှိပေသည်။

တစ်နည်းဆိုရသော် ဤနေရာ၌ သူတော်စင်သလင်းကျောက် သန်းပေါင်းများစွာ ရှိပေသည်။

ဤခရီးတွင် သူတို့ ကြုံနေရသည့် ငွေရေးကြေးရေး အကြပ်အတည်းကို ဖြေရှင်းနိုင်ပါစေဟု ရန်ကိုင် ကြိတ်ကာ ဆုတောင်းနေခြင်း ဖြစ်သည်။ ယခုမူ သူဆုတောင်း ပြည့်ခဲ့လေပြီ။

နှစ်ယောက်သား အကြည့်ချင်း ဖလှယ်လိုက်ကြသည်။

သူတော်စင် သလင်းကျောက်များကို ချက်ချင်း ပြေးမကောက်ကြသေးဘဲ အနီးအနားတွင် ရှိနေသော ကျောက်စိမ်း တိုင်လုံးတစ်လုံးဆီ လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ ထိုကျောက်စိမ်း တိုင်လုံးသည် နှင်းကဲ့သို့ ဖြူဖွေးစွတ်နေပြီး လိုဏ်ဂူတစ်ခုလုံးကို အတော့်ကိုမှ အေးစက်နေစေသော အအေးဓါတ်ကို ထုတ်လွှတ် ထားသည်။

တိုင်လုံးပေါ်တွင် သိုလှောင်လက်စွပ် လေးကွင်းနှင့် အရံအတား ပါးပါးဖြင့် ကာကွယ်ထားသော ထူးဆန်းသော သတ္တုတစ်မျိုး ရှိနေခဲ့သည်။

ကျောက်စိမ်းတိုင်အား သေချာ သွားစစ်ဆေးကြည့်ပြီးနောက် ယန်ယန်က အလေးအနက် အမူအရာဖြင့် တိုးတိုးလေး ရေရွတ်လိုက်သည် “ဒါ… ဒါက နှစ်တစ်သောင်း ရေခဲကျောက်စိမ်းပဲ”

“နှစ်တစ်သောင်း ရေခဲကျောက်စိမ်း” ရန်ကိုင် မျက်လုံးပြူး မျက်ဆံပြူး ဖြစ်သွားပြီး စိုးရိမ်တကြီး ပြန်မေး၏ “နင်သေချာလို့လား”

“လုံးဝကို သေချာတယ်။ ဒါ နှစ်တစ်သောင်း ရေခဲ ကျောက်စိမ်းပဲ။ ငါလုံးဝ မမှားဘူး” ယန်ယန် လုံးဝ သေချာသည့် အမူအရာဖြင့် ပြောနေသည်ကို မြင်သော် ရန်ကိုင်လည်း ယုံသွားခဲ့သည်။ သို့‌သော် ထိုအခိုက်အတန့်တွင် ရန်ကိုင် အတော်လေး အံ့အားသင့်သွားခဲ့ရသည်။

ရေခဲကျောက်စိမ်းသည် ရှားပါးသော ရတနာတစ်မျိုး ဖြစ်သည်။ နှစ်တစ်သောင်း ရေခဲကျောက်စိမ်းဆိုလျှင် ပို၍ပင် ရှားပါးသည်။ နှစ်တစ်သောင်း ရေခဲကျောက်စိမ်းဖြင့် ပြုလုပ်ထားသော မှော်ရတနာသည် ရေခဲစွမ်းအင် ကျင့်ကြံသူများ အတွက် အခြား မည်သည့် မှော်ရတနာထက်မဆို ပို၍ လိုက်ဖက်ပေသည်။

သို့သော်လည်း နှစ်တစ်သောင်းရေခဲကျောက်စိမ်းအား အခြားနေရာတွင်လည်း အသုံးပြု၍ ရသေးသည်။ ရေခဲစွမ်းအင် မှော်ရတနာ တစ်မျိုးထဲကိုသာ နှစ်တစ်သောင်း ရေခဲကျောက်စိမ်း အနည်းအကျဉ်း ထည့်သွင်း ပြုလုပ်ထားမည် ဆိုပါက ထိုမှော်ရတနာ၏ စွမ်းအင်ကို သုံးဆယ်ရာခိုင်နှုန်းလောက် ပိုတိုးလာစေနိုင်သလို မှော်ရတနာသည် ပြိုင်ဘက်၏ ဝိဥာဉ်နှင့် ခန္ဓာကိုယ်ကို အေးခဲပစ်နိုင်သော အရှိန်အဝါကိုပါ ထုတ်လွှတ် လာနိုင်ပေလိမ့်မည်။

နှစ်တစ်သောင်း ရေခဲကျောက်စိမ်းသည် ကျောက်စိမ်းကြီး သုံးမျိုးအနက် တစ်မျိုးဟု သိရပြီး လက်သီးဆုပ် အရွယ်လေးပင် မိုးထိမတတ်ဈေးဖြင့် ရောင်းချကြသည်။

သူတို့ရှေ့တွင် ရှိနေသော အရွယ်အစားလောက် ဆိုပါက မည်မျှ ကုန်ကြမည်လဲ ဆိုသည်ကို ရန်ကိုင် မတွေးတတ်တော့ပေ။ သို့သော်လည်း သူထိတ်လန့်နေရသည်ကား ထိုကဲ့သို့သော အလွန် အဖိုးတန်သည့် နှစ်တစ်သောင်းကျောက်စိမ်းကို သိုလှောင်လက်စွပ် လေးကွင်းနှင့် ထူးဆန်းသော သတ္တု၏ အောက်ခံအဖြစ်သာ သုံးထားသောကြောင့် ဖြစ်ပေသည်။

သိုလှောင်လက်စွပ်များသည် ဘာမှ ထူးထူးဆန်းဆန်း မဟုတ်၊ သို့သော် အလယ်တွင် ရှိနေသည့် ဖရဲသီးအရွယ် သတ္တုမှာမူ အဖိုးတန် ရတနာတစ်ခု ဖြစ်ရပေလိမ့်မည်။ မဟုတ်လျှင် အကာအရံ တစ်ခုဖြင့် ကာကွယ်ထားလိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။

ရန်ကိုင် ယန်ယန်အား လှမ်းကြည့်ကြည့်လိုက်ရာ ယန်ယန်၏ အမူအရာ လေးနက်တည်ကြည်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ယန်ယန်လည်း ထိုသတ္တု ဘာသတ္တုလဲ ဆိုသည်ကို မသိသည့်ပုံပင်။

“သိုလှောင်လက်စွပ်တွေကို အရင် တစ်ချက် ကြည့်ကြည့်ရအောင်” အချိန်အတော်ကြာအောင် စောင့်ကြည့် နေလိုက်သော်လည်း ယန်ယန်မှ တစ်ခွန်းမှ မပြောသေးသဖြင့် ရန်ကိုင်က စပြောလိုက်သည်။

သိုလှောင်လက်စွပ်များကို ကောင်းကင်စိတ်အာရုံဖြင့် စစ်ဆေးကြည့်ပြီးနောက် ရန်ကိုင် ခေါင်းတညိတ်ညိတ် ဖြစ်သွားသည်။

သိုလှောင်လက်စွပ်များထဲတွင် သူတော်စင်သလင်းကျောက် တစ်ဝက်နှင့် ရှားပါးသတ္တု တစ်ဝက် ရှိနေခဲ့သည်။ အထဲတွင် ရှိနေသော သတ္တုများသည် အပြင်ဘက်တွင် ရှိနေသည့် သတ္တု များထက် ပို၍ ရှားပါးအဖိုးတန်မည်မျှ ပြောစရာပင် မလိုချေ။

ရန်ကိုင်သည် သိုလှောင်လက်စွပ်များကို ယန်ယန်ဆီ ပစ်ပေးလိုက်သည်။ သိုလှောင်လက်စွပ်များကို တစ်ချက် စစ်ဆေးကြည့်လိုက်ပြီးနောက် ပျော်ရွှင်စွာ ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး “ဒါတွေနဲ့ဆို ငါသန့်စင်ဖို့ စီစဉ်နေတဲ့ ရတနာကို သန့်စင်လို့ရပြီ”

“ဘာရတနာလဲ” ရန်ကိုင်က စိတ်ဝင်တစား အမူအရာဖြင့် ပြန်မေးသည်။ ယန်ယန် မည်သည့် မှော်ရတနာကို သန့်စင်ချင်နေမှန်း သူမသိချေ။

“လျှို့ဝှက်ချက်၊ အဲ့အချိန်ကျ ငါနင့်ဆီကနေ အကူအညီ လိုကောင်းလိုလာလိမ့်မယ်” ယန်ယန်က ပြုံးလိုက်ပြီး သိုလှောင် လက်စွပ်များကို ပြန်ပေးလိုက်သည်။

ရန်ကိုင်လည်း သူမအား တစ်ချက်သာ ကြည့်လိုက်ပြီး ဘာမှ ထပ်မေးမနေခဲ့ချေ။ လက်စွပ်များကို ပြန်သိမ်းလိုက်ပြီးနောက် ကျောက်စိမ်းတိုင်ပေါ်ရှိ အရံအတားဆီ ပြန်အာရုံစိုက်၍ မေးလိုက်သည် “နင်ဒါကို ဖွင့်လို့ရလား”

“ရတယ်” ယန်ယန်က အသာအယာ ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး “ဒါပေမယ့် နင်ဒါကို ဖွင့်ချင်တာ သေချာလား။ ဘာမှန်း မသိပေမယ့် အဲ့လိုလုပ်ရင် အန္တရာယ်များလိမ့်မယ်လို့ ငါခံစားနေရတယ်”

“နင်ခံစားမိတယ်လား” ရန်ကိုင် အံ့အားသင့်သွားသည်။ သူဘာသာ ထင်ယောင်ထင်မှား ဖြစ်နေခြင်း ဖြစ်သည်ဟုသာ ထင်နေခဲ့သော်ငြား ယန်ယန်သည်လည်း သူကဲ့သို့ ခံစား နေရလိမ့်မည်ဟု မထင်ထားခဲ့ချေ။ ချက်ချင်းဆိုသလို ရန်ကိုင်၏ အမူအရာ လေးနက်တည်ကြည်သွားခဲ့သည်။ သူ့ရှေ့တွင် ရှိနေရုံဖြင့် သူ့အား စိတ်မသက်မသာ ဖြစ်စေသော အရာသည် လုံးဝ အန္တရာယ် ရှိမည်မှာ ပြောနေစရာ မလိုချေ။ သို့ရာတွင် ထိုအရာသည် အလွန် အန္တရာယ် များသော်လည်း အလွန် အဖိုးအတန်မည်မှာလည်း လုံးဝ သံသယ ရှိစရာ မလိုချေ။

ယန်ယန်သည် ဘာတစ်ခွန်းမှ မပြောဘဲ သူမတို့ ရှေ့ရှိ ဖရဲသီးအရွယ် သတ္တုကိုသာ စိုက်ကြည့်နေသည်။ ခဏအကြာတွင် ခေါင်းညိတ်၍ “ဖွင့်ကြည့်ကြတာပေါ့။ အန္တရာယ် ရှိမယ် ဆိုရင်တောင် ငါတို့က ကိုယ့်ကိုယ်ကို မကာကွယ်နိုင်တဲ့ လူတွေမှ မဟုတ်တာ။ မဟုတ်လို့ ဒီအထိ ရောက်လာပြီးမှ ဒီအတိုင်းပဲ ထားပစ်ခဲ့လိုက်ရမယ် ဆိုရင် နှမြောစရာ ဖြစ်ကုန်မှာ”

ပြောပြီးသည်နှင့် သူမ၏ လက်သုံးတော် ပစ္စည်းများကို ထုတ်၍ လုပ်ငန်း စတော့လေသည်။

ထိုအခြင်းအရာကို မြင်သည့်အခါ ရန်ကိုင် နိုးနိုးကြားကြား ဖြစ်သွားသည်။ အချိန်မရွေး လှုပ်ရှားနိုင်ရန် သူတော်စင်ချီကို ချက်ချင်း လှည့်ပတ်ထားလိုက်သည်။

ခဏလောက် စဉ်းစားပြီးနောက် ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်ကိုပါ ထုတ်လိုက်သည်။ ကျောက်တုံး ရုပ်သေးရုပ်သည် အပြင်သို့ ရောက်သည်နှင့် ရန်ကိုင် အမိန့်ပေးသည့်အတိုင်း သူတော်စင် သလင်းကျောက်များနှင့် ရှားပါးသတ္တုများကို စုတင် စုပ်ယူတော့သည်။

ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်၏ ခန္ဓာကိုယ်သည် အလွန်ကိုမှ ဆန်းကြယ်သည်။ ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်သည် အကောင် သေးသော်လည်း ၎င်း၏ ဝမ်းဗိုက်သည် အဆန်မတန် ကျယ်သည်။ မျက်တောင်တစ်ခတ်အတွင်း သူတော်စင်သလင်းကျောက် များစွာကို စုပ်ယူပြီးသွားခဲ့လေပြီ။

ယန်ယန်အား ထိုအကြောင်းနှင့် ပက်သက်၍ ရန်ကိုင် မေးခဲ့ဖူးသည်။ ယန်ယန် ပြန်ပြောသည်ကား ကျောက်တုံး ရုပ်သေးရုပ်များသည် သတ္တုများကို ဝါးမြိုနိုင်သည့် မွေးရာပါ စွမ်းရည်ကို ပိုင်ဆိုင်ထားကြပြီး သတ္တုများကို ဝါးမြိုရင် ဆင့်ကဲ ပြောင်းလဲနိုင်ကြသည်။ ၎င်းတို့ ဝါးမြိုလိုက်သည့် သတ္တု အများစုကို ပြန်ထွေးထုတ်ပြီး တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းကို သူတို့ကိုယ်သူတို့ အဆင့်မြှင့်တင်ရန်အတွက် အသုံးပြုကြသည်။

ထို့အပြင် ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်များသည် သူတို့ ဝါးမြိုလိုက်သည့် သတ္တုများ၏ အချို့သော ဂုဏ်သတ္တိများကို အသုံးပြုနိုင်ကြပေသည်။

ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်သေး ပထမဆုံး ဝါးမြိုခဲ့သည့် သတ်တုသည် လေဟာနယ်ဝိဥာဉ် သလင်းကျောက်များ ဖြစ်သည့် အတွက်ကြောင့် ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်၏ ဝမ်းဗိုက် အတွင်းပိုင်းသည် ရှိရင်းစွဲထက် အဆများစွာ ပိုကျယ်သွားရသည်။ မဟုတ်လျှင် ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်တစ်ကောင် သတ္တုများကို ဝါးမြိုနိုင်သည် ဆိုလျှင်ပင် ရှောင်ရှောင် လုပ်နေသကဲ့သို့ လုပ်နိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။

ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်က သူတော်စင်သလင်းကျောက်နှင့် သတ္တုများကို သိမ်းဆည်းနေသဖြင့် ရန်ကိုင်သည် ဖရဲသီးအရွယ် သတ္တုပေါ်တွင်သာ ပြန်အာရုံ စိုက်ထားလိုက်သည်။

ထူးဆန်းသော သတ္တုအား ကာရံထားသည့် အရံအတားသည် အတော်လေးကိုမှ ထူးဆန်းပေသည်။ ယန်ယန်ပင်လျှင် ထိုအရံအတားကို ဖျက်စီးရန် အတော်လေး အချိန်ယူနေခဲ့ရသည်။ မမျှော်လင့်ထားသည့် အရာ တစ်ခုခု ဖြစ်လာမည်ကို စိုးရိမ်သည့် အတွက်ကြောင့် ရန်ကိုင်သည် သူ့ကောင်းကင်စိတ်အာရုံကို ဖြန့်ကျက်၍ သေချာ စောင့်ကြည့်နေခဲ့သည်။

တစ်ချက်လောက် စစ်ဆေးကြည့်ပြီးသည့်နောက် ရန်ကိုင် အတော်လေး အံ့အားသင့်သွားခဲ့ရသည်။

လိုဏ်ဂူ အပြင်ဘက်တွင် အလောင်းချီ အရှိန်အဝါ နှစ်ခု ပုန်းအောင်းနေသည်ကို သူအာရုံ ခံမိလိုက်သည်။ ထိုအရှိန်အဝါ နှစ်ခုသည် အတတ်နိုင်ဆုံး သူတို့ကိုယ် သတိမပြုမိအောင် ပုန်းအောင်းနေကြသော်ငြား ရန်ကိုင်၏ အားကောင်းသော ကောင်းကင်စိတ်အာရုံအောက်မှ ပြေးမလွတ်ခဲ့ချေ။

ရန်ကိုင် စိတ်သက်သာရာ ရသွားသည်ကား ထိုအလောင်းကောင် နှစ်ကောင်သည် သူတော်စင်ဘုရင် တတိယ အဆင့်သာ ရှိသေးသည် ဆိုသော အချက်ပင်။ ထို့အပြင် သူတို့အား လာရောက် တိုက်ခိုက်မည့် အရိပ်အယောင်မပြ။ နေရာတွင် ရပ်၍သာ သူတို့အား တိတ်တိတ်လေး စောင့်ကြည့်နေကြသည်။

ထိုအလောင်းကောင် နှစ်ကောင်သာ သူတို့အား လာရောက် မတိုက်ခိုက်လျှင် ရန်ကိုင်ကလည်း ဘာမှ သွားလုပ်လိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။ ထို့ကြောင့် ထိုနှစ်ကောင်အား သတိမပြုမိချင်ယောင် ဆောင်လျက် သူတို့၏ လှုပ်ရှားမှုများကို စောင့်ကြည့်နေရင်း ယန်ယန်အား ဆက်လက် ကာကွယ်ပေးထားခဲ့သည်။

သူတို့သာ ဤထဲတွင် ရှိနေသမျှ အဖိုးတန် ရတနာ အားလုံးကို သိမ်းကျုံးသယ်ဆောင်သွားနိုင်မည် ဆိုပါက ဤခရီး တန်သွားပြီဟု ပြော၍ရသည်။ ထိုအခါ ယန်ယန်ကိုခေါ်၍ လေဟာနယ်ကို ဆုတ်ဖြဲပြီး ထွက်ပြေးရုံပင်။ အလောင်းစစ်သားများစွာ သူတို့အား သတိထားမိသွားမည် ဆိုလျှင်ပင် ဂရုစိုက်နေစရာ မလိုချေ။

အရိပ်ကြယ်ပေါ်သို့ မရောက်ခင်က အခြားလူတစ်ယောက်ကို ခေါ်၍ ဟင်းလင်းပြင်ထဲ လျှောက်မသွားရဲချေ။ ဟင်းလင်းပြင်သည် အလွန်ကိုမှ မတည်ငြိမ်သလို အန္တရာယ်များစွာနှင့် ပြည့်နေသည့် နေရာတစ်ခုလည်း ဖြစ်သည်။ ဟင်းလင်းပြင်ကို ဖြတ်သန်း သွားနေစဉ် အတောအတွင်း အန္တရာယ် တစ်ခုခုနှင့် ကြုံရပါက သူ့ဘာသာ ရင်ဆိုင်ကျော်လွှားနိုင်သည်။ သို့သော် သူနှင့်အတူ အခြား လူတစ်ယောက်ပါ အတူ ရှိနေမည်ဆိုလျှင် ထိုလူကိုပါ လုံခြုံအောင် ကာကွယ်ပေးနိုင်လိမ့်မည်ဟု အာမ မခံနိုင်ချေ။

သို့ရာတွင် ယခုမူ ဟင်းလင်းပြင်အပေါ် သူ့နားမှုသည် သိသိသာသာ တိုးတက် မြင့်မားလာခဲ့လေပြီ။ ထို့အတွက်ကြောင့် အခြားလူတစ်ယောက်ကို ခေါ်၍ မိုင်တစ်ထောင်လောက် အကွာသို့ ဟင်းလင်းပြင်ကို ကျော်ဖြတ် သွားလာရန်မှာ ကိစ္စ မရှိတော့‌ပေ။

သူ့တွင် ထိုကဲ့သို့သော ယုံကြည်ချက် ရှိနေသဖြင့် ရန်ကိုင် ဘာကိုမှ မကြောက်တော့ချေ။

ယန်ယန်မှ ကြိုးစားနေသည့်တိုင် ထူးဆန်းသော သတ္တုအား ကာရံထားသည့် အရံအတားမှာ တောက်ပမြဲ တောက်ပနေဆဲပင်။ သို့သော် သေချာ အနီးကပ်ကြည့်မည် ဆိုပါက အရံအတား၏ မျက်နှာပြင်ပေါ်တွင် လှိုင်းတွန့်လေးများ ထွက်ပေါ်လာသည်ကို သတိပြုမိနိုင်ပေသည်။ တစ်ချိန်တည်းတွင် အကာအရံဿည် ကျုံ့လိုက်၊ ကျယ်လိုက် ဖြစ်လာခဲ့သည်။

အစီအရင်အား ဖြိုခွဲရန် ကြိုးစားနေသည့် ယန်ယန်၏ အမူအရာမှာလည်း အခြား အစီအရင်များကို ဖြိုခွဲစဉ်ကနှင့် မတူဘဲ ထူးထူးခြားခြားကို လေးနက်တည်ကြည်နေဲ့သည်။ အားစိုက်ရသည့် အတွက်ကြောင့်လား မသိရာ၊ သူမ၏ ပါးလေးများဆိုလျှင် နီပင် နီမြန်းနေခဲ့လေသည်။

အချိန်ကြာလာသည်နှင့် အရံအတား ပို၍ တွန့်လိမ်လာခဲ့၏။ မကြာမီ အရံအတား ဖျက်စီးတော့ပေမည်။

ရုတ်တရက် ယန်ယန်က အလေးအနက် အမူအရာဖြင့် ရေရွတ်လိုက်သည် “သတိထား”

ယန်ယန်မှ ထိုကဲ့သို့ ပြောလိုက်သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် အကာအရံ ပျက်စီးသွားခဲ့ပြီး လွန်စွာကိုမှ ထိတ်လန့်ဖွယ်ရာ ကောင်းလှသော အပူစွမ်းအင်တို့ ထူးဆန်းသော သတ္တုဆီမှ ပေါက်ကွဲထွက်လာခဲ့သည်။

လိုဏ်ဂူတစ်ခုလုံး၏ အပူချိန် ရုတ်ချည်း မြင့်တက်သွားပြီး သိပ်သည်းလွန်းလှသော မီးစွမ်းအင်တို့သည် မီးနဂါးအသွင်သို့ ပြောင်းလျက် အပြင်သို့ ခုန်ထွက်လာခဲ့သည်။

ယန်ယန်၏ မျက်နှာလေး ဖြူလျော်သွားခဲ့သည်။ အကာအရံကို ဖျက်စီးလိုက်ခြင်းသည် အန္တရာယ်နှင့် ကြုံတွေ့ရမည်မှန်း မျှော်လင့် ထားခဲ့သော်လည်း အကာအရံကို ဖျက်စီးပြီးပြီးချင်း ကြုံရမည်ဟု မထင်ထားခဲ့ချေ။ မီးနဂါးသည် သူမဆီသို့ပင် မရောက်သေးသော်ငြား သူမတစ်ကိုယ်လုံး အရည်ပျော်တော့မလို ယန်ယန် ခံစားနေခဲ့ရသည်။

ယန်ယန် ကိုယ်ပေါ်ရှိ များစွာသော အကာအကွယ် မှော်ရတနာများ အလိုလို အသက်ဝင်လာခဲ့ရာ သူမရှေ့တည့်တည့်၌ အကာအရံပေါင်းများစွာ ထွက်ပေါ်လာခဲ့လေသည်။

ထိုမှော်ရတနာများသည် တန်ခိုးရှင်အဆင့်နိမ့် မှော်ရတနာများသာ ဖြစ်သော်လည်း သူမအတွက် အထူးသီးသန့် ဖန်တီးထားသော မှော်ရတနာများ ဖြစ်သဖြင့် မှော်ရတနာများမှ ထုတ်ဖော်ထားသည့် စွမ်းအားမှာ တန်ခိုးရှင် အထွဋ်အထိပ်အဆင့် မှော်ရတနာများမှ ထုတ်လွှတ်သည့် စွမ်းအားအောက် မနိမ့်ကျပေ။

သို့သော်လည်း မီးနဂါးနှင့် ထိသွားသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ယန်ယန်ရှေ့တွင် ရှိနေသော အကာအရံအားလုံး အက်ကွဲကာ အငွေ့ပျံကုန်လေသည်။ သူမ ဝတ်ထားသည် နားကြပ်နှစ်ဖက်၊ လက်ကောက်ဝတ်ရှိ လက်ကောက်လေးတို့ ကြေမွ ပျက်စီးသွားကုန်သည်။ သူမဝတ်ထားသည် ချပ်ဝတ်တန်ဆာ သည်လည်း အရောင်မှိန်သွားခဲ့လေပြီ။

အလွှာသုံးလွှာ အကာအရံသည် ချဉ်းကပ်လာနေသော မီးလှိုင်းကို လုံးဝ မခုခံနိုင်ခဲ့ချေ။ သူမ၏ ဂုဏ်ယူရသော မှော်ရတနာ အချို့ပင်လျှင် မီးလှိုင်းအား ခုခံရင်း ပျက်စီးသွားကုန်ကြရသည်။

Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၂၉၈)

အကာအကွယ် မှော်ရတနာသုံးခု ပျက်စီးသွားသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ယန်ယန် အလန့်တကြား ထအော်လေသည်။

ထိုစဉ် ရန်ကိုင်က ယန်ယန်အား သူ့နောက်သို့ ဆွဲခေါ်လိုက်ပြီး သူမရှေ့တွင် ကာရပ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် တိုးဝင်လာနေသော မီးနဂါးဆီ အနက်ရောင်မီးဘောလုံးနှစ်လုံး ပစ်လွှတ်လိုက်သည်။

ရန်ကိုင်သည် နတ်ဆိုးမီးတောက်၏ စွမ်းအားကို အအေးစွမ်းအင် အဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲထားပြီးလေပြီ။ သို့သော် သူ့မီးဘောလုံးများသည်လည်း မီးနဂါးနှင့် တွေ့သည်နှင့် ချက်ချင်း ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့ရသည်။

ထိုအခြင်းအရာကိုမြင်သော် ရန်ကိုင် အမူအရာ ပြောင်းလဲသွားသည်။ အလျင်စလို နောက်ပြန်ဆုတ်လိုက်ပြီး မှော်ရတနာ စိတ်ဝိဥာဉ်ကို ခေါ်ထုတ်လိုက်သည်။ စူးရှသည့် မီးငှက် အော်ကြွေးသံ သူ့ခန္ဓာကိုယ်မှ ထွက်ပေါ်လာပြီး တစ်ချိန်တည်း မီးငှက် လေထဲတွင် ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။ တောင်ပံနှစ်ဖက်အား ခမ်းနားတင့်တယ်စွာ ဖြန့်ကားလျက် တိုးဝင်လာနေသော မီးနဂါးဆီ မီးတောက်အလင်းတန်း မှုတ်ထုတ်လိုက်သည်။ သို့သော်လည်း ထိုတိုက်ခိုက်မှုသည်ပင်လျှင် မီးနဂါးအား တစ်ချက်ကလေးပင် တုန့်နှေးသွားအောင် မလုပ်ဆောင်နိုင်ခဲ့ချေ။

မီးနဂါးသည် ရပ်တန့်မရသော စစ်ကြောင်းတစ်ခုနှယ် ရန်ကိုင် ပြုလုပ်ထားသမျှ အကာအရံတိုင်းကို ချိုးဖျက်၍ အတားအဆီးမရှိ ရှေ့သို့ ဆက်လက် ချီတက်လာနေခဲ့သည်။

မီးငှက်၏ မျက်လုံးထဲ ထိတ်လန့်ကြောက်ရွံ့သည့် အရိပ်အယောင်တို့ ဖြတ်ပြေးသွားခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း ထိုကြောက်ရွံ့မှုတို့ နေရာတွင် အောက်ကျမခံလိုသည့် အရိပ်အယောင်တို့က ချက်ချင်း အစားထိုး နေရာယူလာခဲ့သည်။ တစ်ချိန်တည်းတွင် မီးငှက်သည် သူ့ခန္ဓာကိုယ် တစ်ခုအားလုံး အလင်းတန်းတစ်ခုအသွင်သို့ ပြောင်းစေလျက် တိုးဝင်လာနေသော မီးနဂါးအား ခေါင်းချင်းဆိုင် ပြေးဝင်တိုက်လေသည်။

မီးငှက်နှင့် မီးနဂါး ထိပ်တိုက်တွေ့သွားချိန် လှိုင်ဂူတစ်ခုလုံး မျက်စိကျိန်းမတတ် လင်းထိန်သွားခဲ့သည်။

သို့သော် မီးငှက်၏ ထိုကဲ့သို့သော တိုက်ခိုက်မှုသည်ပင် မီးနဂါးအား တစ်ချက်ကလေးသာ တုန့်နှေးသွားအောင် လုပ်နိုင်၏။ မီးငှက်မှာမူ စူးစူးရှရှ အော်ဟစ်လျက် မီးနဂါးဆီမှ အလျင်အမြန် ပြန်ဆုတ်လာပြီး ရန်ကိုင်ကိုယ်ထဲသို့ ပြန်လည် တိုးဝင် ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့သည်။

ရန်ကိုင် အမူအရာ အပြောင်းကြီး ပြောင်းလဲသွားခဲ့လေပြီ။

ရန်ကိုင်သည် တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် ပန်းပဲမီးဖိုကို သန့်စင်ထားသည့် အတွက်ကြောင့် မီးငှက်၏ အခြေအနေ မည်သို့ ရှိသလဲ ဆိုသည်ကို ပြောနိုင်သည်။ ဤတန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် ပန်းပဲမီးဖိုသည် မြေအဆုတ်မီးတောက်ကန်ထဲတွင် နှစ်ပေါင်း သောင်းနှင့်ချီအောင် အပူပေးခံလာခဲ့ရးခြင်း ဖြစ်သည်။ သို့တိုင် မီးနဂါး၏ အပူစွမ်းအင်ကြောင့် မီးငှက် ပြင်းပြင်းထန်ထန် ဒဏ်ရာရသွားခဲ့ရသည်။ ရန်ကိုင် မထိတ်လန့်ဘဲ ဘယ်နေမည်နည်း။

မီးငှက်သည် အလွန်သန့်စင်လှသေား မီးစွမ်းအင်ဖြင့် ဖွဲ့တည်လာသော မှော်ရတနာစိတ်ဝိဥာဉ်ဟု ပြောနိုင်သည်။ ထိုသိုဆိုလျှင် မီးနဂါးအား ဖြစ်ပေါ်စေသော မီးစွမ်းအားသည် မည်မျှ အားကောင်းနေ၍များ မီးငှက်ကိုပင် ကြောက်ရွံ့သွားစေနိုင်ရသနည်း။

မီးငှက် ဒဏ်ရာရသွားခဲ့သော်ငြား မီးနဂါး၏ စွမ်းအားမှာလည်း အတော်လေး လျော့ကျသွားသည့်ပုံပင်။ မီးနဂါး၏ အရောင်အဝါ အတော်လေး မှိန်ကျသွားခဲ့သလို အရွယ်အစားလည်း အတော်လေး သေးသွားသည်။ သို့တိုင် ၎င်း၏ ခေါင်းကို လှုပ်ခါလျက် ရန်ကိုင်ဆီသို့ ဆက်လက် တိုးဝင်လာနေသေးသည်။

မီးနဂါးကို ထိပ်တိုက်ရင်ဆိုင်တိုက်ခိုက်လျှင် ဘာမှ အကျိုးထူးမည် မဟုတ်မှန်း သိလိုက်သည့်အခါ ရန်ကိုင်သည် ဟင်းလင်းပြင်စွမ်းအားကို သုံးရန်သာ ဆုံးဖြတ်လိုက်တော့သည်။ အံကြိတ်၍ အသက်ပြင်းပြင်းရှူသွင်းလျက် သူ့ရှေ့တည့်တည့်ရှိ လေဟာနယ်ကို ဆုတ်ဖြဲလိုက်သည်။

ချက်ချင်းဆိုသလို အရာအားလုံးကို ဝါးမြိုးပစ်နိုင်ဟန် ထင်ရသည့် အဆုံးမဲ့ တွင်းနက်ကြီးတစ်ခု ဖြစ်ပေါ်လာခဲ့သည်။ ရန်ကိုင်မှ ဟင်းလင်းပြင်ကို ဆက်လက် ဆုတ်ဖြဲနေလေရာ ထိုတွင်းနက်ကြီးမှာလည်း တဖြည်းဖြည်း ကျယ်ပြန့်လာနေခဲ့၏။

ဟင်းလင်းပြင် အက်ကွဲကြောင်း ဖြစ်ပေါ်လာသည့်အခါ မီးနဂါး ထိုထဲသို့ တွင်းသွားလေသည်။

ဟင်းလင်းပြင် အက်ကွဲကြောင်းသည် အချိန်မရွေး ပြိုကျတော့မည်နှယ် မတည်မငြိမ် ဖြစ်လာခဲ့ရာ လေဟာနယ်လည်း စတင်တွန့်လိမ်လာခဲ့ရလေသည်။ ရန်ကိုင်လည်း အံကြိတ်၍ တတ်စွမ်းသမျှ စွမ်းအားကိုသုံးလျက် ဟင်းလင်းပြင် အက်ကွဲကြောင်း ချက်ချင်း ပျက်စီးမသွားအောင် တတ်နိုင်သမျှ ထိန်းချုပ်လိုက်သည်။

အသက်သုံးရှိုက်စာ ကြာပြီးသည့်နောက် မီးနဂါး လုံးဝ ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့လေသည်။ တစ်ချိန်တည်းတွင်း ရန်ကိုင် ဖန်တီးထားသည့် ဟင်းလင်းပြင် အက်ကွဲကြောင်းသည်လည်း မှန်တစ်ချက်ပမာ ကွဲကြေပျက်စီးသွားခဲ့သည်။

မီးနဂါး ပျောက်ကွယ်သွားတော့မှပဲ ရန်ကိုင် စိတ်သက်သာရာ ရနိုင်တော့သည်။ ပင်ပန်းလွန်းသဖြင့် မောကြီးပန်းကြီး အသက် ရှူလိုက်သည်။ သူ့နားတွင် ရှိနေသော ယန်ယန်မှာမူ ကြောက်ရွံ့မှုကြောင့် တုန်ရီနေခဲ့လေသည်။

သို့သော်လည်း မီးနဂါး ပျောက်ကွယ်သွားပြီးနောက် ယန်ယန် တစ်ခုခုကို စဉ်းစားမိသွားကာ ချက်ချင်း ထူးဆန်းသော သတ္တုအား လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ သူမ၏ မျက်ခမ်းလေးများ တဆတ်ဆတ် တုန်ရီသွားပြီး မျက်အိမ်များလည်း မတည်မငြိမ် ဖြစ်လာကာ လုံးဝကို အံ့အားသင့်နေသည့် အမူအရာဖြင့် ပါးစပ်လေးကို အုပ်လျက် ရေရွတ်လိုက်သည် “နေမီးလျှံအမြူတေလား”

ထိုစကားကို ကြားလိုက်သည့်အခိုက် မယုံနိုင်စရာတစ်ခုကို ကြားလိုက်ရသည့်အလား ရန်ကိုင်၏ မျက်ဝန်းများ တဖျက်ဖျက် လင်းလက်တောက်ပလာခဲ့လေသည်။

ထူးဆန်းဖို့ကောင်းသည့် အချက်သည်ကား မီးနဂါး ဟင်းလင်းပြင်ထဲ တိုးဝင် ပျောက်ကွယ်သွားပြီးနောက် နေမီးလျှံ အမြူတေဟု ခေါ်သောအရာသည် ရိုးရိုးသာမန် ကျောက်တုံး တစ်တုံးနှယ် ပြန်ဖြစ်သွားခဲ့လေသည်။ အနားတွင် လာချထားလျှင် လမ်းဘေးရှိ ကျောက်တုံးတစ်တုံးဟု ထင်မိမည်မှာ အမှန်ပင်။

သို့သော်လည်း သူတို့တွင် ထိုအကြောင်း တွေးနေရန် အချိန် မရှိ။ ရန်ကိုင်နှင့် ယန်ယန်သည် ဤနေရာထဲသို့ လူမသိအောင် ခိုးဝင်လာခြင်း ဖြစ်သည်။ အလောင်းကောင်နှစ်ကောင် သူတို့ နောက်သို့ တိတ်တိတ်လေး လိုက်လာသော်လည်း သူတို့အား တားမည့် အရိပ်အယောင် မပြချေ။

သို့သော်လည်း အစောပိုင်းက အဖြစ်အပျက်သည် အိပ်စက်နေသော အလောင်းကောင်များအား နှိုးလိုက်မိသလို ဖြစ်သွားသည်မှာ သေချာသလောက် ရှိသည်။

ကောင်းကင်စိတ်အာရုံကို ဖြန့်ကျက်စစ်ဆေးကြည့်ပြီးနောက် ရန်ကိုင်၏ အမူအရာ ရှုံ့မဲ့သွားခဲ့ရသည်။ သူ့အထင် မှန်ပေသည်။ အိပ်စက်နေသော အလောင်းကောင် အများစု နိုးလာနေကြပြီ ယခု သူတို့ ရှိနေသည့် နေရာဆီသို့ အလျင်အမြန် လာနေကြသည်။

တစ်ချိန်တည်းတွင် ဟိုးမြေအောက်အတွင်းမှ မပီမပြင် အော်ဟစ်သံတစ်သံ ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။ ထိုအော်သံထဲ အားကောင်း သိပ်သည်းလှသော အားကောင်းသိပ်သည်းလှသော မကောင်းဆိုးရွား အရှိန်အဝါတို့ ပါဝင်နေသည်။ အသံကို ကြားလိုက်ရုံဖြင့် ရန်ကိုင်၏ ဝိဥာဉ် တုန်ခါသွားပြီး သူ့မျက်လုံးများ နီရဲသွားကာ သွေးခုန်နှုန်းလည်း မြန်ဆန်လာခဲ့ရသည်။

ထိုအော်သံကို ကြားလိုက်သည့်အချိန် ရန်ကိုင်ဆီသို့ လာနေသည့် အလောင်းကောင်စစ်သားများသည် အမိန့်တစ်ခုကို ရလိုက်သည့်အခါ အသီးသီး ပြန်လည် အော်ဟစ်လိုက်ကြသည်။ ထို့နောက် ချက်ချင်းဆိုသလို ရန်ကိုင်ရှိနေသည့် နေရာဆီသို့ ပိုမို မြန်ဆန်သည့် အမြန်နှုန်းဖြင့် ပြေးလာတော့လေသည်။

ထိုကောင်များ အော်သံများသည် ကြားလိုက်သည့် လူတိုင်းအား ကြက်သီးမွှေးညင်း ထသွားစေနိုင်သည်။ ပုန်းနေသော အလောင်းစစ်သား နှစ်ကောင်းလည်း ဆက်ပုန်းမနေတော့ဘဲ ပုန်းအောင်းနေရာမှ ထွက်လာလျက် လိုဏ်ဂူဝင်ပေါက်ဝတွင် ရပ်ရင်း ရန်ကိုင်နှင့် ယန်ယန်တို့အား မာန်စွယ်ဖီပြနေလေသည်။

ထိုအခြင်းအရာကိုမြင်သော် ယန်ယန် မျက်နှာပျက်သွား၏။

သို့သော်လည်း ထိုအလောင်းကောင်စစ်သား နှစ်ကောင်သည် ရန်ကိုင်နှင့် ယန်ယန်ဆီသို့ ချက်ချင်း ပြေးဝင်လာမည့်ပုံမပေါ်။ သူတို့ နှစ်ယောက်အား စိုက်ကြည့်နေရင်း နေမီးလျှံအမြူတေအား မကြာမကြာ လှမ်းလှမ်းစစ်ဆေးကြည့်နေသည်။ ထိုသို့ စစ်ဆေးလိုက်တိုင်း သူတို့ မျက်ဝန်းထဲ ကြောက်ရွံ့ရိပ်တို့ လက်သွားခဲ့သည်။

အလောင်းကောင်စစ်သားများ‌ ပေါ်လာသည်နှင့် ယခင်က မှေးမှိန်နေခဲ့သော နေမီးလျှံအမြူတေသည် ရုတ်တရက် ကြောက်မက်ဖွယ်ရာ အပူစွမ်းအင်တို့ကို ထုတ်လွှတ်လာခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း အပူစွမ်းအင်ကို ထုတ်ဖော်ထားရုံ သက်သက် ဖြစ်သည့် အတွက်ကြောင့် အလောင်းကောင်စစ်သားများ အနီးမကပ်လာလျှင် ဘာမှလုပ်လိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။

ထိုအခြင်းအရာကိုမြင်သော် ရန်ကိုင် ပျော်သွားခဲ့ပြီး သူတော်စင်ချီကို ထုတ်ဖော်၍ နေမီးလျှံအမြူတေအား သိုလှောင် လက်စွပ်ထဲ ထည့်ရန် လုပ်လိုက်သည်။ သို့သော်လည်း ယန်ယန်က အလျင်စလို ဝင်တားလိုက်လေသည် “မလုပ်နဲ့”

ရန်ကိုင် ကြောင်သွားခဲ့သည်။ သို့သော် ယန်ယန် ဘာကြောင့် သူ့အား တားမှန်းကို ရန်ကိုင် ချက်ချင်း နားလည်သွားခဲ့သည်။ နေမီးလျှံအမြူတေနှင့် ထိလိုက်မိသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် သူ့ကောင်းကင်စိတ်အာရုံရော၊ သူတော်စင်ချီပါ ဗလာနတ္ထိအဖြစ် လောင်းကျွမ်းပစ်ခံလိုက်ရသည်။ ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင် ဒယီးဒယိုင် ဖြစ်သွားပြီး နေမီးလျှံအမြူတေ ဆိုသော အရာအား ကြောက်ရွံ့မှု အပြည့်ဖြင့် စိုက်ကြည့်လိုက်လေသည်။

ထိုနေမီးလျှံအမြူတေကို သိုလှောင်လက်စွပ်ထဲသို့ ထည့်မရပေ။

ထိုအခြင်းအရာကို မြင်သော် အဝင်ဝတွင် ရှိနေသော အမျိုးသမီး အလောင်းကောင်စစ်သားက အစွယ်တကားကားဖြင့် ပြုံးလျက် “အလောင်းလိုဏ်ဂူထဲခ ခိုးဝင်ပြီး နေမီးလျှံအမြူတေကို ခိုးဖို့ကြံတဲ့ ကောင်တွေ။ စီနီယာတွေ ရောက်လာတဲ့အခါကျ နင်တို့ အားလုံး သေပြီသာမှတ်”

အမျိုးသား အလောင်းကောင်ကလည်း “အစ်မကလည်း နည်းနည်း ချိုချိုသာသာလေး ပြောပါဦး။ အဲ့နှစ်ယောက်လည်း မကြာခင် ကျုပ်တို့ အဖော်ဖြစ်လာတော့မှာပဲဟာကို”

အမျိုးသမီး အလောင်းကောင်က အေးစက်စက် အူမအရာဖြင့် နှာခေါင်းရှုံ့လျက် “ငါဘာလို့ ယဉ်ကျေးနေရာမှာပဲ။ အလောင်းကောင် စစ်သားအဖြစ် ပြောင်းပြီး အသိဥာဏ်ရဖို့ အနည်းဆုံး နှစ်တစ်ရာလောက် လိုတယ်။ အဲ့ဒါတောင် သူတို့ အောင်မြင်မှ။ မအောင်မြင်ဘူးဆိုရင် ငါတို့အစာ ဖြစ်လာမှာ”

အမျိုးသား အလောင်းကောင်က ခဏလောက် စဉ်းစားလိုက်ပြီး ခေါင်းညိတ်လျက် “ဟုတ်တယ်နော်။ ကျုပ်တို့ သူတို့ကို ဘာလို့ ယဉ်ကျေးနေရမှာလဲ”

ထိုနှစ်ယောက် သူတို့အား လှောင်ပြောင်နေသည်ကို ရန်ကိုင်နှင့် ယန်ယန် ဘာမှ ပြန်မပြောခဲ့ချေ။ ထိုနှစ်ယောက်သည် ဝင်ပေါက်ရဲတွင်သာ ထိုင်ဟောင်နေရဲပြီး အထဲသို့ မဝင်ရဲသဖြင့် ရန်ကိုင်လည်း ထိုနှစ်ယောက်နှင့် ပက်သက်ပြီး အလုပ်ရှုပ် ခံမနေခဲ့။ ထို့အပြင် အစောပိုင်းက မီးနဂါးနှင့် အဖြစ်အပျက်ကြောင့် ဗိုလ်ချုပ် အဆင့် အလောင်းကောင်များ သူတို့ဆီ လာနေကြလေပြီ။ ထို့ကြောင့် လက်ရှိ အချိန်တွင် အရေးအကြီးဆုံးသည်ကား နေမီးလျှံအမြူတေကို ဤနေရာမှ သယ်ထုတ်သွားနိုင်မည့် နည်းလမ်းကို ရှာရန်ပင် ဖြစ်လေသည်။

ရန်ကိုင် ယန်ယန်ဆီ လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ သို့သော် ယန်ယန်လည်း အကြံအိုက်နေသည်ကို မြင်သော် ရန်ကိုင် မျက်နှာပျက်သွားသည်။

ယန်ယန်တွင် နေမီးလျှံအမြူတေကို ယူသွားနိုင်သည့် နည်းလမ်းတစ်ခု ရှိပေသည်။ သို့သော်လည်း ထိုနည်းလမ်းကို အသုံးပြုရန်အတွက် အချိန်လိုအပ်သည်။ သိုလှောင်လက်စွပ်ကို သုံးဖို့လည်း မဖြစ်နိုင်တော့သဖြင့် နောက်ထပ်နည်းလမ်းတစ်ခု ရှာရတော့သည်။ သို့သော် နောက်ထပ် နည်းလမ်းတစ်ခုကို စဉ်းစားနေစဉ်မှာပဲ အစောပိုင်းက ထွက်ပေါ်လာခဲ့သော် အော်သံ ထပ်မံ ထွက်ပေါ်လာခဲ့ပြီး ကြောက်မက်ဖွယ်ရာ အရှိန်အဝါ တစ်ရပ် လိုဏ်ဂူတစ်ခုလုံးကို ဖုံးလွှမ်းလာခဲ့လေသည်။

“တန်ခိုးရှင် တတိယအဆင့်” ထိုဖိအားကို ခံစားမိလိုက်သည်နှင့် ရန်ကိုင် အမူအရာ အပြောင်းလဲကြီး ပြောင်းလဲသွားခဲ့သည်။

လက်ရှိ အခြေအနေသည် သူတို့ ထင်ထားသည်နှင့် အတော်လေး လွဲချော်နေခဲ့သည်။ သူနှင့် ယန်ယန် ထင်ခဲ့သည်ကား ဤနေရာတွင် အများဆုံးရှိမှ အားနည်းသည့် တန်ခိုးရှင်ဒုတိယ အဆင့်နှင့် တူညီသော အလောင်းကောင် ဗိုလ်ချုပ်လောက်သာ ရှိလိမ့်မည်ပေါ့။

သို့သော်လည်း အလောင်းကောင်ဘုရင် ဖြစ်လာဖို့ရာ ခြေတစ်လှမ်းလောက်သာ ဝေးကွာတော့သာ အလောင်းကောင် ဗိုလ်ချုပ်တစ်ကော်င ဤလိုက်ဂူထဲတွင် ရှိနေခဲ့လေရာ ရန်ကိုင် မထိတ်လန့်ဘဲ ဘယ်နေမည်နည်း။

ခဏလောက် စဉ်းစားကြည့်လိုက်သော် အလောင်းလိုဏ်ဂူ၏ အကျိုးသက်ရောက်မှုကြောင့် ထိုကဲ့သို့သော အလောင်းကောင် ဗိုလ်ချုပ် ထွက်ပေါ်လာခြင်းဖြစ်မှန်း ရန်ကိုင် နားလည်လိုက်၏။

သူ့ရှိရှိသမျှ ဝှက်ဖဲအကုန်အစင်ကို ထုတ်သုံးမည် ဆိုလျှင်ပင် ထိုကဲ့သို့သော အားကောင်းသည့် ရန်သူတစ်ယောက်ကို မရင်ဆိုင်နိုင်ချေ။ ယန်ယန်အား ကာကွယ်ပေးဖို့မူကား ပြောနေစရာပင် မလိုတော့ချေ။

ချက်ချင်း ထွက်ပြေးမှ ဖြစ်တော့မှာလား ရန်ကိုင် နေမီးလျှံ အမြူတေအား နှမြောတသ အကြည့်ဖြင့် လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။

ထိုအရာသည် သူမြင်ဖူးသည့် အဖိုးအတန်ဆုံး ရတနာများ အနက် တစ်ခု ဖြစ်ပေသည်။ ထိုအရာသည် သူ့အတွက် အခက် ကိုးခက် ကျောက်စိမ်းသစ်ပင်ထက်ပင် ပိုအဖိုးတန်သေးသည်။ နေမီးလျှံအမြူတေ၏ တန်ဖိုးသည် ခုနှစ်ရောင်ခြယ်ကြာပန်း အောက် တစ်ဆင့်သာ နိမ့်ကျသည်။

သူသာ ထိုနေမီးလျှံအမြူတေကို ယူထုတ်သွားနိုင်မည် ဆိုပါက ထိုထဲတွင် ရှိနေသည့် အပူစွမ်းအင်ကို အသုံးပြု၍ လက်ကျန် ယင်နေကြာရေစင်များကို သန့်စင်နိုင်ပေလိမ့်မည်။

ယင်နေကြာရေစင်ကို သန့်စင်ခြင်းသည် သူ့ခန္ဓာကိုယ်နှင့် ကျင့်ကြံခြင်းကိုသာမက၊ နတ်ဆိုးမီးတောက်ကိုပါ တိုးတက်စေ၏။

သို့သော်လည်း လောလောဆယ်တွင် သူ့မျှော်လင့်ချက်များကို ယန်ယန်ပေါ်တွင်သာ စုပုံထားရတော့သည်။ ယန်ယန်ပင်လျှင် နည်းလမ်းတစ်ခုကို မစဉ်းစားနိုင်ပါက ယာယီ ပြန်ဆုတ်ရုံသာ ရှိတော့သည်။

အလောင်းကောင်ဗိုလ်ချုပ် လွန်စွာကိုမှ အားကောင်းလျှင်ပင် နေမီးလျှံအမြူတေကို ယူနိုင်လိမ့်မည်ဟု ရန်ကိုင် မယုံ၊ မဟုတ်လျှင် နေမီးလျှံအမြူတေသည် ဤနေရာတွင် နှစ်ပေါင်း များစွာကြာအောင် ဘာကြောင့် ရှိနေနိုင်မည်နည်း။

Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၂၉၉)

ယန်ယန်မှ နေမီးလျှံအမြူတေအား သယ်ထုတ်သွားနိုင်မည့် နည်းလမ်းကို စဉ်းစားနေစဉ် အော်သံ၏ ပိုင်ရှင်ဖြစ်သူသည် သူတို့ အနီးသို့ တဖြည်းဖြည်း ချဉ်းကပ်လာနေခဲ့လေပြီ။ ယခုဆိုလျှင် အလျင်စလို လျှောက်လာနေသော ခြေသံများကိုပင် ရန်ကိုင် ကြားနေခဲ့ရပြီ။

သူတို့သာ ယခုနေ မထွက်သွားလျှင် နောက်ပိုင်း ထွက်သွားရန် အခက်ခက်ခဲသွားမည်မှန်း ရန်ကိုင် သိလိုက်သည်။ သာမန် အလောင်းကောင် စစ်သားများသည် နေမီးလျှံအမြူတေနားသို့ မကပ်ရဲသော်လည်း နှစ်ပေါင်း နှစ်ထောင်ကျော်အောင် ကျင့်ကြံထားသည့် အလောင်းကောင်ဗိုလ်ချုပ် မကပ်ရဲဘူးဟု အတပ် မပြောနိုင်ချေ။ သူတို့သာ ဤနေရာတွင် ဆက်ရှိနေဦးမည် ဆိုပါက ကိုယ်ဒုက္ခ ကိုယ်ရှာသလိုသာ ဖြစ်နေပေလိမ့်မည်။

သို့သော်လည်း ရန်ကိုင် ဘာမှ မပြောရသေးခင်မှာပဲ ယန်ယန်သည် တစ်ခုခုကို စဉ်းစားမိလိုက်သည့်အလား သူမ၏ မျက်ဝန်းများ တဖျက်ဖျက် လင်းလက်သွားသည်။ ထို့နောက် အလျင်စလို လှမ်းအော်ခေါ်လိုက်လေသည် “ရှောင်ရှောင်ရေ”

ယန်ယန်၏ အော်ခေါ်သံ ကြားသည်နှင့် သူတော်စင် သလင်းကျောက်များကို ဝါးမြိုနေသော ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ် ချက်ချင်း ပြေးလာခဲ့သည်။ လက်ရှိတွင် လိုဏ်ဂူထဲတွင် ရှိနေသော သူတော်စင်သလင်းကျောက်၏ တစ်ဝက်လောက်ကို ကျောက်တုံး ရုပ်သေးရုပ် ဝါးမြိုပြီးသွားလေပြီ။

ကျောက်တုံး ရုပ်သေးရုပ် ရောက်လာသည်နှင့် ယန်ယန်က နေမီးလျှံအမြူတေကို လက်ညိုး ထိုးပြလိုက်ပြီး မေးလိုက်သည် “နင်ဒါကို မြိုနိုင်လား”

အမြဲတနမ်း ထူးမခြားနားဟန်ဖြင့် ရှိနေသော ကျောက်တုံး ရုပ်သေးရုပ် တွေဝေသွားခဲ့သည်။ ကြောက်ရွံ့ရိပ် အချို့ပင် ၎င်း၏ မျက်ဝန်းထဲ ဖြတ်ပြေးသွားခဲ့သည်။

ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်သည် သတ္တုအမျိုးမျိုးနှင့် ထိုသတ္တုများ၏ အဆီအနှစ်ကို စုပ်ယူနို်သည့် မွေးရာပါစွမ်းရည်ကို ပိုင်ဆိုင်ထားသည်။ လေဟာနယ်ဝိဥာဉ် သလင်းကျောက်များကိုပင် အလွယ်တကူ ဝါးမြိုနိုင်ခဲ့သော ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်သည် နေမီးလျှံအမြူတေကို မြင်သော် တုန့်ဆိုင်းနေခဲ့သည်။

နေမီးလျှံအမြူတေသည် ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ် အတွက်ပင် အလွန်ကိုမှ အန္တရာယ်များသည့်ပုံပင်။

ထိုအခြင်းအရာကိုမြင်သော် ယန်ယန် ကူကယ်မဲ့သွားခဲ့သည်။ သို့သော် ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်ကို သွားတွန်းအားမပေးခဲ့ချေ။ သူမအတွက် နေမီးလျှံအမြူတေသည် အဖိုးမဖြတ်နိုင်သည့် ရတနာ တစ်ပါးဖြစ်သော်ငြား ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်သည် အစားထိုး မရနိုင်သည့် တည်ရှိမှုတစ်ခုဖြစ်သည်။ ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်နှင့် အတူလက်တွဲ လုပ်ဆောင်ပါ များလာသဖြင့် ကျောက်တုံး ရုပ်သေးရုပ်အပေါ် တွယ်တာစိတ် ဖြစ်မိနေလေပြီ။ ထို့ကြောင့် ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်အား ပစ္စည်းတစ်ခုသက်သက် အဖြစ် မည်သို့မှ သဘောမထားနိုင်ချေ။

သို့သော်လည်း ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်သည် ခဏတာ တုန့်ဆိုင်းနေပြီးနောက် ရုတ်တရက် တစ်ချက် အော်ဟစ်လိုက်ရာ သူ့တစ်ကိုယ်လုံး တောက်ပလာခဲ့ပြီး တလက်လက် အရောင် လက်နေသည့် အမှတ်သင်္ကာတများ ၎င်း၏ တိုက်ပွဲ ချပ်ဝတ်တန်ဆာပေါ်တွင် ပေါ်လာခဲ့လေသည်။ ထိုမြင်ကွင်းကို ကြည့်ရင်း ရန်ကိုင်နှင့် ယန်ယန်တို့ မှင်သက်နေခဲ့သည်။

ထိုဆန်းကြယ်သော အမှတ်သင်္ကေတများသည် ခဏသာ ပေါ်လာပြီးနောက် ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်‌၏ ခန္ဓာကိုယ်ထဲသို့ ပြန်လည်တိုးဝင် ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့သည်။ တစ်ချိန်တည်းတွင် ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ် ကိုယ်ပေါ်ရှိ တိုက်ပွဲ ချပ်ဝတ်တန်ဆာ သည်လည်း တလက်လက် တောက်ပလာခဲ့သည်။

ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်တွင် ထိုကဲ့သို့ စွမ်းရည် ရှိလိမ့်မည်ဟု ရန်ကိုင်နှင့် ယန်ယန်တို့ နှစ်ယောက်စလုံး မထင်ထားခဲ့ကြ။

ထို့နောက် ခရက် ခရက် မြည်သံများ ထွက်ပေါ်လာပြီး ရန်ကိုင်နှင့် ယန်ယန်၏ မှင်သက်နေသည့် အကြည့်အောက်တွင် ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ် ခန္ဓာကိုယ်သေးသေးလေးသည် ဆယ်မီတာကျော် အမြင့်ထိ ကြီးထွားလာခဲ့သည်။

ထို့နောက် ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်သည် နေမီးလျှံအမြူတေ ဆီသို့ လျှောက်သွားလိုက်ပြီး ထိုသတ္တုအား အလေးအနက် အမူအရာဖြင့် လှမ်းယူလိုက်သည်။

ကြောက်မက်ဖွယ်ရာ မီးအလင်းတန်းတို့ နေမီးလျှံအမြူတေ အတွင်းမှ ထွက်ပေါ်လာပြီး မီးမြွေလေးများ အသွင်သို့ ပြောင်း၍ ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်၏ လက်အား တိုက်ခိုက်ကြသည်။ ကျောက်တုံးရုပ်က ထူးဆန်းစွာ ပြုံးဖြီးလိုက်ပြီး သူ့လက်ကြီးဖြင့် ထိုမြွေလေးများကို ဖျစ်ညစ်ပစ်လိုက်သည်။

သို့တိုင် ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်၏လက် အနည်းငယ် အရည်ပျော်သွားသည်ကို ရန်ကိုင် သတိပြုမိလိုက်သည်။

မီးမြွေများ မရှိတော့သည့်အခါ ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်သည် နေမီးလျှံအမြူတေကို ဖမ်းယူလိုက်ပြီး ပါးစပ်ကိုကျယ်ကျယ် ဟ၍ မြိုချလိုက်သည်။ ချက်ချင်းဆိုသလို ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်၏ လည်ချောင်းဆီမှ အက်ရှရှအသံကြီး ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။ နေမီးလျှံအမြူတေမှ ထွက်ပေါ်နေသည့် အပူဓါတ်ကြောင့် အလွန်ကိုမှ နာကျင်နေသည့်ပုံပင်။ ထို့နောက် သူ့ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်ရှိ အမှတ်သင်္ကေတများ တောက်ပလာခဲ့ပြီး တစ်ခုပြီးတစ်ခု စတင် ပေါက်ကွဲကာ ထူးဆန်းသော စွမ်းအင်များအဖြစ်သို့ ပြောင်း၍ ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်၏ ခန္ဓာကိုယ်ထဲ စိမ့်ဝင်သွားခဲ့သည်။

နောက်ဆုံး နေမီးတောက်အမြူတေကို ဖိနှိပ်ပြီးသည့်အခါ ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ် မူလအရွယ်အစားအတိုင်း ပြန်ပြောင်းသွားခဲ့သည်။

ရန်ကိုင်လည်း တုန့်ဆိုင်းမနေဘဲ ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်ကို အနက်ရောင်စာအုပ်ထဲသို့ ပစ်ထည့်လိုက်လေသည်။

နေမီးလျှံအမြူတေ မည်မျှ ပူကြောင်း သိထားသဖြင့် ထိုအရာကို အနက်ရောင်စာအုပ်ထဲသို့ လက်လွတ်စပယ် ပစ်မထည့်ရဲခဲ့ချေ။ သို့သော် ထိုအရာကို ကျောက်တုံး ရုပ်သေးရုပ်က မြိုချထားသဖြင့် အနက်ရောင်စာအုပ်ထဲသို့ ပစ်ထည့်သွားရဲလေပြီ။

ဝင်ပေါက်ဝတွင် ရပ်နေသော အလောင်းကောင် နှစ်ကောင်လည်း ဖြစ်ပျက်သွားခဲ့သည်များကို အသေးစိတ် မြင်တွေ့လိုက်ရသည်။

ရန်ကိုင်တို့မှ နေမီးလျှံအမြူတေအား ယူသွားသည်ကို မြင်သော် ထိုအလောင်းကောင်စစ်သား နှစ်ယောက်လည်း ဆက်၍ ရပ်မနေတော့ဘဲ မာန်ဖီလျက် ရန်ကိုင်တို့ဆီ တစ်ဟုန်ထိုး ပြေးဝင်လာကြလေသည်။

အမျိုးသမီး၏ အလောင်းကောင်၏ လက်သည်းများသည် အနက်ရောင် တလက်လက် ထလာခဲ့သည်။ သူမ၏ ဆံပင်များသည် ရုတ်တရက် ရှည်ထွက်လာခဲ့ပြီး မြွေများနှယ် ရန်ကိုင်ဆီသို့ တိုးဝင်သွားသည်။ အမျိုးသား အလောင်းကောင်ကမူ အသက်ပြင်းပြင်းတစ်ချက် ရှူသွင်းလိုက်ပြီး ရန်ကိုင်တို့ဆီသို့ အလောင်းချီများ မှုတ်ထုတ်လိုက်သည်။

ရန်ကိုင်ကမူ အေးစက်စက် အမူအရာဖြင့် နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်ပြီး ရွှေရောင်ပိုးမျှင် တစ်ချောင်းကို အမျိုးသမီး အလောင်းကောင်ဆီ စေလွှတ်လိုက်သည်။ တစ်ချိန်တည်းတွင် လေဟာနယ်ဓါးသွားကို အမျိုးသား အလောင်းကောင်ဆီ ပစ်လွှတ်လိုက်လေသည်။

“လေဟာနယ်ဓါးသွား” ရန်ကိုင်၏ နည်းလမ်းအချို့ အကြောင်းကို သူ့အပေါင်းအဖော်ဆီမှ အမျိုးသားအလောင်းကောင် ကြိုသိထားခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် အရှိန်အဝါ အာရုံခံမရသည့် အနက်ရောင် ဓါးသွားကို မြင်လိုက်သည်နှင့် အမျိုးသား အလောင်းကောင် ကြောက်လန့်သွားပြီး ကမန်းကတန်း ကောက်ရှောင်လိုက်လေသည်။ အမျိုးသမီး အလောင်းကောင်မှာမူ ရွှေရောင်ပိုးမျှင်၏ ထိုးဖောက်ခြင်း ခံလိုက်ရပြီး လှုပ်မရ ဖြစ်သွားခဲ့ရသည်။

အတွေးတစ်ချက်နှင့်အတူ ရန်ကိုင်သည် ရွှေရောင်ပိုးမျှင်ကို ရွှေရောင်ပိုက်ကွန်အဖြစ် ပြောင်းလဲ၍ အမျိုးသမီး အလောင်းကောင်ကို အလျင်အမြန် ရစ်ပတ်ချုပ်နှောင်လိုက်သည်။

“မဖြစ်နိုင်ဘူး” အမျိုးသမီဂ အလောင်းကောင်သည် မယုံနိုင်စရာ တစ်ခုခုကို ကြုံတွေ့လိုက်ရသည့်အလား အလန့်တကြား ထအော်လိုက်သည်။ ရွှေရောင်အလင်းတန်းတို့ ပျောက်ကွယ်သွားသည့် အချိန်တွင် အမျိုးသမီး အလောင်းကောင်၏ ခန္ဓာကိုယ်သည် တစ်စစီဖြစ်အောင် အပိုင်းပိုင်းအစအစ ပိုင်းဖြတ်ခြင်း ခံလိုက်ရလေပြီ။

အမျိုးသမီး အလောင်းကောင် တစ်မုဟုတ်ချည်း အသတ်ခံလိုက်ရသည်ကို မြင်သော် အမျိုးသားအလောင်းကောင် သွေးပျက်သွားသည်။ ရန်ကိုင်အား ထိပ်တိုက် မရင်ဆိုင်ရဲ တော့သည့် အတွက်ကြောင့် ချက်ချင်းပဲ ဝင်ပေါက်ဆီသို့ ပြန်ထွက်ပြေးလေသည်။

ထိုစဉ် အရပ်ရှည်ရှည်နှင့် တင့်တယ်ခမ်းနားသော အနီရောင် ဝတ်ရုံကို ဝတ်ဆင်ထားသည့် ပုံရိပ်တစ်ခု ဝင်ပေါက်ရှေ့တွင် ရုတ်တရက် ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။ ထိုလူသည် နည်းနည်း ပိန်သော်ငြား အသက်ရှင်နေသည့် လူတစ်ယောက်နှင့် အတော့်ကိုမှ ဆင်တူပေသည်။ သာမန်မျက်နှာ၊ သာမန် လူတစ်ယောက်၏ အဖြူအနက် မျက်လုံး၊ အကုန်အတူတူပင်။ သိပ်သည်းလှသော အလောင်းချီကြောင့်သာ မဟုတ်လျှင် ထိုလူအား သာမန် လူတစ်ယောက်အဖြစ် အထင်မှားစရာ ရှိသည်။

သူပေါ်လာသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် သူ့အကြည့်သည့် နှစ်တစ်သောင်း ရေခဲကျောက်စိမ်းကို သိမ်းယူရန် ပြင်နေသော ရန်ကိုင်ဆီ ရောက်ရှိသွားခဲ့သည်။ ထွက်ပြေးလာနေသော သူ့လက်အောက်ငယ်သားကို မြင်သော် ထိုလူသည် သူ့လက်ကို ဝှေ့ရမ်းလိုက်လေသည်။ တစ်ချိန်တည်းတွင် ရန်ကိုင်ဆီမှ အမြီးကုတ်ကာ အသက်နှင့်ကိုယ် အိုးစား မကွဲဘဲ ထွက်ပြေးလာနိုင်သော အလောင်းကောင်စစ်သား၏ ခန္ဓာကိုယ် အကြောင်းမလှစွာဖြင့် ပေါက်ကွဲထွက်သွားခဲ့ရလေသည်။

ထိုအခြင်းအရာကို မြင်သော် ရန်ကိုင် မျက်လုံး မှေးစဉ်းသွားပြီး အော်ပြောလိုက်သည် “အလောင်းဗိုလ်ချုပ်”

ထိုလူသည် ရန်ကိုင် အစောပိုင်းက အာရုံခံမိသည့် အလောင်း ဗိုလ်ချုပ်ပင် ဖြစ်လေသည်။ သို့‌သော်လည်း ပေါ်လာလာခြင်း သူ့လက်အောက်ငယ်သားကို တန်းသတ်ပစ်လိုက်လေရာ သူမည်မျှ ဒေါသထွက်နေကြောင်း သိနိုင်သည်။

နေမီးလျှံအမြူတေကို အာရုံခံလို့မရတော့။ နှစ်တစ်သောင်း ရေခဲကျောက်စိမ်းအား ရန်ကိုင်မှ သိမ်းယူနေသည်ကို မြင်လိုက်ရာ ဘာတွေ ဖြစ်ပျက်သွားခဲ့လဲ ဆိုသည်ကို အလောင်းကောင် ဗိုလ်ချုပ် မသိဘဲ နေမည်လား။

ချက်ချင်း သူ့ပါးစပ်မှ အော်သံ သဲ့သဲ့လေး ထွက်ပေါ်လာသည်။

ထိုအော်သံကို ကြားလိုက်သည့်အခိုက် သူ့ခန္ဓာကိုယ် နှစ်ခြမ်း ခွဲခံနေရသည့်နှယ် ခံစားလိုက်ရပြီး ရန်ကိုင် တစ်ကိုယ်လုံး အလိုလို တုန်ရီမိသွားသည်။ တစ်ချိန်တည်းတွင် သူ့အသိစိတ်ပင်လယ် သည်လည်း စတင် လှိုင်းထန်လာခဲ့လေသည်။

ယန်ယန်ဆိုလျှင် သူ့ထက်ပင် ပိုအခြေအနေ ဆိုးသေးသည်။ သူမ ပတ်လည်တွင် အလင်းစက်ကွင်းတစ်ခု ပေါ်လာသော်လည်း ထိုအလင်းစက်ကွင်း ချက်ချင်း ပျက်စီးသွားခဲ့ရသည်။ ထို့နောက် သူမ၏ မျက်နှာလေး သွေးဆုတ်ဖြူလျော်သွားပြီး သွေးတစ်ပွက် အန်ချလိုက်ရလေသည်။

“မင်းခိုးထားတာ ပြန်ပေးစမ်း” အလောင်းကောင်ဗိုလ်ချုပ် သည် နှာခေါင်းရှုံ့လျက် ရန်ကိုင်ဆီသို့ တစ်လှမ်းချင်း လျှောက်လာလိုက်သည်။

နှောင့်နှေးမနေရဲတော့သည်နှင့် ရန်ကိုင်သည် အလောင်းကောင် ဗိုလ်ချုပ်သည်ဆီသို့ လေဟာနယ်ဓါးသွားများစွာ ပစ်လွှတ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် အလောင်းကောင်းဗိုလ်ချုပ် အံ့အားသင့်နေသည်ကို အခွင့်ကောင်းယူ၍ ယန်ယန်ကို ခေါ်ကာ လေဟာနယ်ဆုတ်ဖြဲပြီး ဟင်းလင်းပြင်ထဲသို့ ခုန်ဝင်သွားလိုက်၏။

ယခုမှပဲ တစ်ခုခု မှားယွင်းနေမှန်း အလောင်းကောင်ဗိုလ်ချုပ် သတိပြုမိလိုက်သည်။ သိသိချင်း ဒေါသတကြီး ဟိန်းဟောက်၍ ဟင်းလင်းပြင် အက်ကွဲကြောင်းဆီသို့ လက်ဝါးချက်တစ်ချက် ရိုက်ချလိုက်သည်။

သို့သော်လည်း သူနောက်ကျသွားခဲ့လေပြီ။ လက်ဝါးချက် အက်ကွဲကြောင်းဆီသို့ ရောက်သည့်အချိန်တွင် ရန်ကိုင်နှင့် ယန်ယန်သည် ဟင်းလင်းပြင်ထဲသို့ တိုးဝင် ပျောက်သွားခဲ့ပြီ ဖြစ်သည်။ သူ့တိုက်ခိုက်မှုသည် ဟင်းလင်းပြင် အက်ကွဲကြောင်းကို မတည်မငြိမ် ဖြစ်သွားစေခဲ့သော်လည်း ရန်ကိုင်တို့ ထွက်ပြေး သွားသည်ကို မတားဆီး နိုင်ခဲ့ချေ။

လေဟာနယ်စွမ်းအား အလောင်းကောင်ဗိုလ်ချုပ် ကြောင်နေသည်။ သို့သော် မကြာမီ သွေးရူးသွေးတန်းဖြင့် ဒေါသတကြီး ဟိန်းဟောက် အော်ဟစ်လိုက်လေသည်။

တစ်ဖက်လူ လေဟာနယ်စွမ်းအားကို ကျင့်ကြံထားသည့် အတွက်ကြောင့်သာ မဟုတ်လျှင် သူတို့ကြား ကျင့်ကြံခြင်း ထိုမျှ ကွာခြားနေလျက်နှင့် ရန်ကိုင်တို့ ဘာကြောင့် သူ့လက်မှ လါတ်မြောက်သွားနိုင်မည်နည်း။ အသက်သုံးရှိုက်စာလောက်သာ အချိန်ရမည်ဆိုပါက ထိုကျူးကျော်လာသူ နှစ်ယောက်ကို အသားစဖြစ်အောင် ကြိတ်ချေပစ်နိုင်မည်ဟု ယုံကြည်ချက် အပြည့် ရှိပေသည်။

မကြာမီး အခြားလူများ ဝင်ပေါက်တွင် ပေါ်လာခဲ့သည်။ အကုန်လုံး တစ်ဝက်အပြောင် ရှင်းခံထားရသော လိုဏ်ဂူအား သုန်သုန်မှုန်မှုန်ဖြင့် ကြည့်လိုက်ကြသည်။ အကုန်လုံးသည် ပထမဆုံး ပေါ်လာသည့် အလောင်းကောင်ဗိုလ်ချုပ်အောက် မနိမ့်ကျသော အရှိန်အဝါကို ထုတ်လွှတ်နေကြပြီး စုစုပေါင်း လေးယောက် ရှိပေသည်။

တန်ခိုးရှင် ဒုတိယအဆင့်နှင့် တူညီသော အခြား အလောင်းကောင်များလည်း မကြာခင် ရောက်လာခဲ့ကြသည်။

“နေမီးလျှံအမြူတေကော” မိုးပြာရောင်ဝတ်ရုံကို ဝတ်ထားသည့် အလောင်းကောင်ဗိုလ်ချုပ် တစ်ယောက်က နေမီးလျှံအမြူတေအား အာရုံခံမရသော် ပထမဆုံး ရောက်လာသည့် အလောင်းကောင် ဗိုလ်ချုပ်အား လှမ်းမေးလိုက်သည်။

“ဟိုကောင်တွေလက်ထဲ ပါသွားပြီ” အနီရောင်ဝတ်ရုံ ဝတ်ထားသည့် အလောင်းကောင်ဗိုလ်ချုပ်က ဒေါသတကြီး ပြန်ဖြေလိုက်သည်။

“ဘာ။ နေမီးလျှံအမြူတေ ယူသွားခံရတယ်၊ ဟုတ်လား” အခြား အလောင်းဗိုလ်ချုပ်နှစ်ယောက်လည်း မယုံကြည်နိုင်စွာဖြင့် “အဲ့လူက တန်ခိုးရှင် အထွဋ်အထိပ်အဆင့် ဖြစ်နေလို့လား။ ဒါပေမယ့် ငါအာရုံခံမိသလောက်ဆို အဲ့ကောင်က သူတော်စင်ဘုရင် ဒုတိယအဆင့်ပဲ ရှိပါသေးတယ်၊ မဟုတ်ဘူးလား”

“ဟုတ်တယ်။ သူတော်စင်ဘုရင် ဒုတိယအဆင့်ပဲ။ ဒါပေမယ့် နေမီးလျှံအမြူတေကို သူဘယ်လို ယူသွားလဲ ငါမသိဘူး” အနီရောင် ဝတ်ရုံဝတ်ထားသည့် အလောင်းကောင်က ပြန်ဖြေလိုက်သည်။

“သူတော်စင်ဘုရင် ဒုတိယအဆင့်လေး တစ်ယောက်ကိုတောင် မတားနိုင်ဘူးဆိုတော့၊ ဂျူနီယာညီလေးလုံ၊ မင်းအိပ်တာများသွားပြီး လက်ရည်တွေ ကျကုန်တာလား” မိုးပြာရောင်ဝတ်ရုံ ဝတ်ထားသည့် အလောင်းကောင်ဗိုလ်ချုပ်က လှောင်ပြောင်ပြောဆိုလိုက်သည်။

အနီရောင်ဝတ်ရုံ ဝတ်ထားသည့် အလောင်းကောင်ဗိုလ်ချုပ်က ထိုအလောင်းကောင်အား ထူးမခြားနားဟန်ဖြင့် စိုက်ကြည့်၍ ပြန်ပြောလိုက်သည် “ဟိုကောင်က လေဟာနယ်စွမ်းအားကို ကျင့်ကြံထားတာကွ။ ပြီးတော့ အဲ့စွမ်းအားကို ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင် သုံးနိုင်နေပြီ။ ငါရောက်လာတာနဲ့ လေဟာနယ်ကို ဆုတ်ဖြဲပြီး ထွက်ပြေးသွားတာ။ ငါ့နေရာမှာ မင်းဆိုရင်တောင် သူ့ကို ဖမ်းနိုင်မှာ မို့လို့လား၊ စီနီယာအစ်ကိုမို”

“လေဟာနယ်စွမ်းအားလား”

“လေဟာနယ်ကို ဆုတ်ဖြဲတာလား”

“မဖြစ်နိုင်ဘူး”

ကျန်အလောင်းကောင် ဗိုလ်ချုပ်သုံးယောက်စလုံး အထိတ်တလန့် ဆိုလိုက်ကြသည်။

“ဒီနားက ဟင်းလင်းပြင် တွန့်လိမ်သွားတာ လုံးဝ မပျောက်သေးဘူး။ ငါပြောတာ မယုံရင် မင်းတို့ဘာသာ မင်းတို့ ကြည့်ကြည့်လိုက်” အနီရောင်ဝတ်ရုံဝတ် အလောင်းကောင် ဗိုလ်ချုပ်သည် ဆက်မရှင်းပြချင်တော့သည့်အလား လိုရင်း တိုရှင်းသာ ပြောချလိုက်သည်။

ထိုစကားကိုကြားသော် ကျန်အလောင်းကောင်ဗိုလ်ချုပ် သုံးယောက်သည် သူတို့ ကောင်းကင်စိတ်အာရုံ အသီးသီးကို ဖြန့်ကျက်၍ စစ်ဆေးကြည့်လိုက်ကြသည်။ ခဏကြာသော သုံးယောက်စလုံး၏ မျက်နှာ မဲ့သွားကြလေသည်။ ဟုတ်ပေသည်။ ဤနေရာတွင် ဟင်းလင်းပြင် စွမ်းအင်လှိုင်းမှား မငြိမ်မသက် ဖြစ်နေသည်ကို သူတို့ အာရုံခံမိလိုက်သည်။ အနီရောင်ဝတ်ရုံဝတ် အလောင်းကောင် ဗိုလ်ချုပ် လိမ်နေခြင်း မဟုတ်ချေ။

Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၃၀၀)

လိုဏ်ဂူသည် တစ်ခဏကြာအောင် တိတ်ဆိတ်သွားခဲ့သည်။ အလောင်းဗိုလ်ချုပ် လေးယောက် ဘာလုပ်ရ ဘာကိုင်ရမှန်းမသိ ဖြစ်နေကြလေပြီ။ ရန်ကိုင်အား လိုက်ဖမ်းခြင်းမျိုးတော့ မလုပ်ခဲ့ပေ။ တကယ်တော့ ထိုသူခိုးသည် လေဟာနယ်စွမ်းအားကို ကျွမ်းကျင်သည် မဟုတ်ပေလော။ သူတို့ ပိုအားကောင်းနေလျှင်ပင် ထိုသူခိုးကဲ့သို့ တည်နေရာ ခုန်ကျော်သွားနိုင်သည့် စွမ်းရည် မရှိလျှင် ထိုသူခိုးအား မည်သို့မှ လိုက်ဖမ်းနိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။

“နေမီးလျှံအမြူတေက ငါတို့ အလောင်းကောင်ဘုရင်တွေ ဖြစ်လာဖို့ အဓိက သော့ချက်ပဲ။ အခုအဲ့ဒါ မရှိတော့ဘူး။ ငါတို့ ဘာလုပ်ကြမလဲ” အဖြူရောင်ဝတ်ရုံ ဝတ်ထားသည့် အလောင်းကောင် ဗိုလ်ချုပ်က မျက်မှောင်ကြုတ်၍ စိတ်ညစ်ညစ်ဖြင့် မေးလိုက်သည်။

“ဟုတ်တယ်။ နေမီးလျှံအမြူတေ မရှိဘဲနဲ့ အလောင်းကောင် ဘုရင်အဆင့်ကို ဘယ်လို ရောက်အောင် လုပ်ရတော့မှာလဲ” အနက်ရောငဝတ်ရုံ ဝတ်ထားသည့် အလောင်းကောင်ဗိုလ်ချုပ်က ဝင်ပြောလိုက်ပြန်သည်။

“အမှန်ပဲ။ သူတည်နေရာ ခုန်ကျော်သွားနိုင်တယ် ဆိုရင်တောင် ငါတို့ သူ့ကို လွှတ်ပေးလိုက်လို့ မဖြစ်ဘူး။ ငါအခုပဲ သူ့ကို သွားဖမ်းမယ်” မိုးပြာရောင်ဝတ်ရုံ ဝတ်ထားသည့် အလောင်းကောင်ဗိုလ်ချုပ်က အံကြိတ်၍ ခြေဆောင့်ပြီး ရန်ကိုင်အား လိုက်ဖမ်းရန် လှည့်ထွက်လိုက်လေသည်။

“စီနီယာအစ်ကိုမို၊ ကြယ်ဧကရာဇ်တောင် အကြောင်းကို မေ့နေတာလား။ နှစ်နှစ်ထောင် ကြာသွားပြီ ဆိုပေမယ့် ကျုပ်တို့သာ အခုအချိန် ဒီနေရာကနေ ထွက်သွားမယ် ဆိုရင် သူတို့ ပြန်အာရံဒစိုက်လာလိမ့်မယ်။ ပြီးတော့ ဟိုသူခိုးကို အခုမှ လိုက်ဖမ်းလို့ မိမှာ သေချာလို့လား” အဖြူရောင်ဝတ်ရုံဝတ် အလောင်းဗိုလ်ချုပ်က ခပ်မြန်မြန် ဝင်တားလိုက်သည်။

ကြယ်ဧကရာဇ်တောင်အကြောင်း ကြားလိုက်သည့်အခါ အလောင်းဗိုလ်ချုပ်သုံးယောက် မျက်လုံး မှေးစဉ်းသွားကြသည်။ သူတို့ မျက်လုံးထဲ ကြောက်ရွံ့မှုနှင့် အမုန်းတရားကို ရောပြွမ်း ဖြတ်သန်းသွားခဲ့သည်။ မိုးပြာရောင်ဝတ်ရုံ ဝတ်ထားသည့် အလောင်းကောင် ဗိုလ်ချုပ်၏ ခြေလှမ်းတို့လည်း ရပ်သွားခဲ့သည်။

အဖြူရောင်ဝတ်ရုံဝတ် အလောင်းကောင် ဗိုလ်ချုပ်က ရုတ်တရက် ရယ်သွမ်းသွေး၍ ပြောလိုက်သည် “နေမီးလျှံအမြူတေ မရှိတော့တာလည်း အဆိုးကြီးတော့ မဟုတ်ပါဘူး”

“ဘာလို့လဲ” မိုးပြာရောင်ဝတ်ရုံဝတ် အလောင်းဗိုလ်ချုပ်က အံ့ဩတကြီးဖြင့် ပြန်မေးသည်။

“ငါတို့ ရှေးဟောင်းယန်ဂိုဏ်ဂ နေမီးလျှံအမြူတေကို ဘာလို့ ဒီမှာ ထားထားလဲဆိုတာ စီနီယာအစ်ကိုတို့ သိလား” အဖြူရောင် ဝတ်ရုံဝတ် အလောင်းကောင်ဗိုလ်ချုပ်က မေးလိုက်သည်။

“ဂျူနီယာညီလေးခန် သိလို့လား”

အဖြူရောင်ဝတ်ရုံဝတ် အလောင်းကောင်ဗိုလ်ချုပ်က ချက်ချင်း ပြန်မဖြေဘဲ နှစ်တစ်သောင်းရေခဲကျောက်စိမ်းတိုင် ရှိခဲ့ရာ နေရာဆီ လှမ်းကြည့်၍ “အရင်တုန်းက သိပ်တော့ မသေချာခဲ့ပေမယ့် အခုတော့ ရှစ်ဆယ်ရာခိုင်နှုန်းလောက် သေချာသွားပြီ။ စီနီယာအစ်ကိုတို့ အဲ့မှာ ဘာခံစားမိလဲ တစ်ချက်လောက် သေချာ ကြည့်ကြည့်ပါလား”

ထိုစကားကို ကြားသော် အလောင်းကောင်ဗိုလ်ချုပ် သုံးယောက် အကြည့်ချင်း ဖလှယ်လိုက်ပြီး ကောင်းကင် စိတ်အာရုံကို ဖြန့်ကျက်၍ သေချာ စတင် စူးစမ်းတော့လေသည်။

ခဏအကြာတွင် အလောင်းဗိုလ်ချုပ် သုံးယောက်စလုံး ထိတ်လန့်သွားခဲ့သည်။ မိုးပြာရောင်ဝတ်ရုံဝတ် အလောင်းကောင် ဗိုလ်ချုပ်ဆိုလျှင် အလန့်တကြားပင် ထပြောလိုက်လေသည် “သိပ်သည်းလိုက်တဲ့ ယင်ချီ။ ဒါတောင် ချိတ်ပိတ်ခံထားရလို့ နည်းနည်းလေး ပြန်ပေါ်လာရုံပဲ ရှိသေးတယ်။ အဲ့ဒါတောင် ဒီက ယင်ချီက အလောင်းကောင်ဂူတစ်ခုလုံးမှာ ရှိတဲ့ ယင်ချီထက် အများကြီး ပိုသိပ်သည်းတယ်”

ကျန်သုံးယောက်လည်း ဘာမှမပြောသော်ငြား အကုန်လုံး အံ့အားသင့်နေကြမှန်း သိသာသည်။ သိပ်သည်းလှသော ယင်ချီသည် သူတို့အတွက် အလွန်ကိုမှ အရေးပါပေသည်။

အလောင်းကောင်ဗိုလ်ချုပ် သုံးယောက်စလုံး အဖြူရောင် ဝတ်ရုံဝတ် အလောင်းဗိုလ်ချုပ်ဆီ ချက်ချင်း လှည့်ကြည့်လိုက်ပြီး မိုးပြာရောင်ဝတ်ရုံဝတ် အလောင်းဗိုလ်ချုပ်က မေးလိုက်သည် “ဂျူနီယာညီလေးခန်၊ အခုရှိနေတဲ့ လူတွေထဲမှ တစ်ယောက်ပဲ ဆရာရဲ့ တိုက်ရိုက်မျိုးဆက် ဖြစ်တာဆိုတော့ မင်းတစ်ခုခုများ သိထားတာလား။ သိထားရင် ငါတို့ကိုလည်း ပြောပြလေကွာ”

“ဟုတ်တယ်၊ ဂျူနီယာညီလေးခန်၊ ငါတို့က မင်းထက် အသက် ပိုကြီးတယ်ဆိုပေမယ့် ဂိုဏ်းအကြောင်းကို မင်းလောက်မှ မသိတာ။ ဂိုဏ်းဖျက်စီးခံရတုန်းက ငါတို့အားလုံး သူတော်စင်ဘုရင်အဆင့် ကျင့်ကြံသူတွေပဲ ရှိသေးတာ။ မင်းငါတို့ကို ဒီနေရာဆီ ခေါ်လာခဲ့တာကြောင့်သာ မဟုတ်ရင် ငါတို့ ပျောက်ကွယ်သွားတာ ကြာနှင့်နေပြီ”

ဒေါသထွက်နေသော အနီရောင်ဝတ်ရုံဝတ် အလောင်းကောင် ဗိုလ်ချုပ်ပင်လျှင် စကားကို ချိုချိုသာသာဖြင့် ပြောနေခဲ့သည်။

အဖြူရောင်ဝတ်ရုံဝတ် အလောင်းကောင်ဗိုလ်ချုပ်က ရယ်သွမ်းသွေးလျက် “အဲ့ဒါက အတိတ်တုန်းက ကိစ္စတွေ ဖြစ်သွားပြီပဲဟာ။ စီနီယာတို့ ဘာလို့ လာအစဖော်နေသေးတာလဲ။ အဲ့တုန်းက စီနီယာအစ်ကိုတို့ အားလုံးကို ခေါ်လာရတယ် ဆိုတာကလည်း ဂိုဏ်းချုပ်က ဂိုဏ်းရဲ့ အမွေအနှစ် မပျောက်ပျက် သွားအောင် အဲ့လိုလုပ်ဖို့ အမိန့်ပေးထားလို့ပဲ”

ထိုစကားကို ကြားလိုက်သည့်အခါ အလောင်းကောင်ဗိုလ်ချုပ် လေးယောက်စလုံး၏ အမူအရာ ညိုးကျသွားခဲ့ရသည်။

ရှေးဟောင်းယန်ဂိုဏ်း၏ အမွေအနှစ်ကို ဆက်လက် ထိန်းနိုင်ခဲ့သော်လည်း သူတို့ လေးယောက်သည် ဤဘဝသို့ ရောက်ရှိသွားခဲ့လေပြီ။ ထို့ကြောင့် သူတို့ ဂိုဏ်းချုပ်၏ မျှော်လင့်ချက်ကို ဖြည့်ဆည်းပေးနိုင်ခဲ့လား၊ မပေးနိုင်ခဲ့ဘူးလား ဆိုသည်မှာတော့ မေးခွန်းထုတ်စရာ ဖြစ်နေခဲ့သည်။

တစ်ခဏကြာ တိတ်ဆိတ်နေပြီးနောက် အဖြူရောင်ဝတ်ရုံဝတ် အလောင်းကောင်ဗိုလ်ချုပ်က အမူအရာ ပြန်ထိန်း၍ ဆက်ပြော၏ “အဲ့တုန်းက ကျုပ်ခွန်အားက သိပ်မမြင့်သေးတော့ အဖေက ဂိုဏ်းချုပ် ဆိုပေမယ့် ဂိုဏ်းရဲ့ လျှို့ဝှက်ချက် များများစားစား မသိခဲ့ရဘူး။ ဒါပေမယ့် ကျုပ်အဖေနဲ့အမေ တစ်ခါ ပြောနေတာကို ကြားလိုက်တာကတော့ ဒီနေရာအောက်မှ မြေအောက်တွင်းချောင်း တစ်ခုကို ချိတ်ပိတ်ထားတယ်တဲ့”

“မြေအောက်တွင်းချောင်းလား” ထိုစကားကို ကြားလိုက်သည့် အခိုက် အလောင်းဗိုလ်ချုပ် သုံးယောက်စလုံး အလန့်တကြား ဖြစ်ကုန်ကြသည်။

“ဟုတ်တယ်” အဖြူရောင်ဝတ်ရုံဝတ် အလောင်းကောင် ဗိုလ်ချုပ်က အလေးအနက် အမူအရာဖြင့် ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး “အရင်းတုန်းက ဆိုရင်တော့ မြေအောက်တွင်းချောင်းဆိုတာ ဘာလဲ ကျုပ်တို့ မသိလောက်ဘူး။ ဒါပေမယ့် အခုတော့ စီနီယာ အစ်ကိုတို့ အဲ့ဒါဘာလဲ သိနှင့်နေပြီလို့ ကျုပ်ထင်တယ်”

“ဟုတ်တယ်” မိုးပြာရောင်ဝတ်ရုံဝတ် အလောင်းဗိုလ်ချုပ်က လေးနက်တည်ကြည်သည့် အမူအရာဖြင့် “မြေအောက်တွင်းချောင်း တွေက မြေအောက်လောကကို ဝင်လို့ရတဲ့ ဝင်ပေါက်တွေလို့ ပြောကြတယ်။ ပြီးတော့ အဲ့နေရာက ငါတို့လို သက်ရှိတွေအတွက် ထွတ်မြတ်နေရာတွေပဲ”

“ဒီနေရာမှာ အလောင်းကောင်ဂူ ရှိနေတာ အံ့ဩစရာ မဟုတ်တော့ပါဘူးလေ။ လတ်စသတ်တော့ ဒီနေရာမှ မြေအောက် တွင်းချောင်းတစ်ခု ရှိနေတာကိုး” အနက်ရောင် ဝတ်ရုံဝတ် အလောင်းကောင်ဗိုလ်ချုပ်က တွေးတွေးဆဆဖြင့် ပြောလိုက်၏။

“ဒီမြေအောက်တွင်းချောင်းကို ချိတ်ပိတ်ထားဖို့အတွက် အရင့် အရင် ဂိုဏ်းချုပ်တစ်ယောက် နေမီးလျှံအမြူတေကို ယူလာပြီး အဲ့ဒါရဲ့ အပူစွမ်းအင်းနဲ့ ဒီနေရာကို ဖိနှိပ်ထားလိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့် နေမီးလျှံအပူချိန်ကို ဒီနေရာမှ လုံလုံခြုံခြုံ ထားထားနိုင်ဖို့ နောက်မျိုးဆက်တွေက နှစ်တစ်သောင်းရေခဲကျောက်စိမ်းကို သန့်စင်ခဲ့တယ်။ ရှင်းရှင်းပြောရရင် အဲ့ဒါက ဂိုဏ်းရဲ့ အကြီးမားဆုံး လျှို့ဝှက်ချက်ကြီး တစ်ခုလို့တောင် ပြောလို့ရတယ်။ ဂိုဏ်းထဲမှာ ဒီအကြောင်းကို သိထားတဲ့လူ လက်ချိုးရေလို့ ရတယယ်” အဖြူရောင်ဝတ် အလောင်းကောင်ဗိုလ်ချုပ်က ပြုံးကာ ဆက်၍ ပြောလိုက်သည် “အဲ့စကားကို ကြားကြားတုန်းကတော့ သိပ်နားမလည်ခဲ့ဘူး။ ပြီးတော့ နေမီးလျှံအမြူတေက ဒီမှာ ရှိနေတာဆိုတော့ ဒီကို လာလို့ မရခဲ့ဘူးလေ။ ဒါကြောင့် စီနီယာတွေကို မပြောဘဲ ထားခဲ့တာ။ စီနီယာအစ်ကိုတို့ ကျုပ်ကို အပြစ်မတင်ဖို့ မျှော်လင့်ပါတယ်”

“ဟားဟားဟား” မိုးပြာရောင်ဝတ်ရုံဝတ် အလောင်းကောင် ဗိုလ်ချုပ်က အားပါးတရ ရယ်မောလိုက်ပြီး အဖြူရောင်ဝတ်ရုံဝတ် အလောင်းဗိုလ်ချုပ်၏ ပခုံးကို ရင်းနှီးစွာပုတ်လျက် “ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ဂျူနီယာညီလေးကို အပြစ်တင်မှာလဲကွ။ ငါတို့ လေးယောက်က မိသားစုတွေ ဖြစ်နေပြီလေ။ ပြီးတော့ မင်းငါတို့ကို ဒီအကြောင်း ပြောခဲ့မယ်ဆိုရင်တောင် ငါတို့ ဘာမှ လုပ်နိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး။ အင်း၊ ဒီနေရာမှာ မြေအောက်တွင်းချောင်းတစ်ခု တကယ်ရှိနေတဲ့ပုံပဲ”

“ဟုတ်တယ်။ စိမ့်ထွက်နေတဲ့ ယင်ချီတောင် ဒီလောက် သိပ်သည်းနေရင် အဲ့ဒါသာ လုံးဝ ပွင့်လာလို့ကတော့ ထွက်လာမယ့် ယင်ချီတွေ ဘယ်လောက်တောင် သိပ်သည်းလိုက်မလဲ မသိဘူး။ အဲ့လိုသာဆိုရင် ငါတို့ အလောင်းကောင်ဘုရင် အဆင့်ကို မတက်နိုင်ဖို့ မဖြစ်နိုင်တော့တာ မဟုတ်ဘူး။ ရှင်းရှင်းပြောရရင် ဒီနည်းလမ်းက ငါတို့ အရင်သုံးဖို့ လုပ်ထားတဲ့ နည်းလမ်းထက်တောင် အများကြီး ပိုအန္တရာယ် ကင်းသေးတယ်”

“ဟုတ်တယ်။ ငါတို့ထဲက ဘယ်သူမှ အလောင်းသန့်စင်ခြင်း ပညာရပ်ရဲ့ နောက်ဆုံးအပိုင်းကို ကျင့်ချင်ခဲ့တာ မဟုတ်ဘူး။ ဒါပေမယ့် နေမီးလျှံအမြူတေလို အန္တရာယ်များတဲ့ ပစ္စည်းတစ်ခုပေါ် မှီခိုဖို့က အတော်လေး အန္တရာယ်များတယ်။ အစကတော့ မင်းတို့ကို ကျင့်ကြံခြင်း ဆက်မတက်တော့ဖို့ ပြောမလို့ပဲ။ ဒါပေမယ့် အခု အဲ့လိုလုပ်စရာမ လိုတော့ဘူး။ ဟိုနေမီးလျှံအမြူတေကို ခိုးသွားတဲ့ ကောင်လေးကိုတောင် ငါတို့ ကျေးဇူးတင်သင့်သလို ဖြစ်နေပြီ”

တစ်ချိန်လုံးလိုလို စကားမပြောဘဲ တိတ်ဆိတ်နေခဲ့သော အနီရောင်ဝတ်ရုံဝတ် အလောင်းကောင်ဗိုလ်ချုပ်က ရုတ်တရက် ဝင်ပြောလိုက်သည် “ဂိုဏ်းက ဘာလို့ အလောင်းသန့်စင်ခြင်း ပညာရပ်ကို ကျင့်ကြံနေတာလဲ။ အကြီးအကဲလျိုကကော ဘာလို့ အရမ်း အားကောင်းတဲ့ အလောင်းရုပ်သေးရုပ်တွေ အများကြီး ပိုင်ဆိုင်ထားတာလဲလို့ ငါအမြဲ စဉ်းစားနေတာ။ လတ်စသတ်တော့ ဒီနေရာကြောင့် ဖြစ်နေတာကိုး”

မိုးပြာရောင်ဝတ်ရုံဝတ် အလောင်းကောင်ဗိုလ်ချုပ်က သူ့လက်ကို ဝှေ့ရမ်း၍ “ကဲ၊ ဒီမှာ မြေအောက်တွင်းချောင်း ရှိနေတာ ဆိုတော့ အခု ငါတို့ရဲ့ ပထမဦးစားပေးက ဒီနေရာကို ချိတ်ပိတ်ထားတဲ့ စည်းကို ဖျက်ဖို့ပဲ။ နေမီးလျှံအမြူတေ မရှိတော့ဘူး ဆိုတော့ ငါတို့ခွန်အားနဲ့ ဒီစည်းကို ဖျက်စီးဖို့ သိပ်မခက်ဘူးလို့ ထင်တာပဲ။ ဒါပေမယ့် လုပ်ငန်းမစခင် အခြားလူတွေ လာမနှောင့်ယှတ်အောင် လုပ်ထားရဦးမယ်။ မဟုတ်ရင် ငါတို့ဂိုဏ်း ရှင်သန်နေသေးတဲ့အကြောင်း ကြယ်ဧကရာဇ်ဂိုဏ်းဆီ ပေါက်ကြားသွားနိုင်တယ်”

“လွယ်လွယ်လေး၊ ဘာခက်တာမို့လို့။ ဟိုကောင်တွေကို ရှင်းလင်းရေး သွားလုပ်ခိုင်းလိုက်လေ။ ငါတို့သာ အရမ်းကြီး အလွန်အကျွံ မလှုပ်ရှားရင် အပြင်ဘက်က ပညာရှင်တွေ ငါတို့ အကြောင်းကို သိမှာ မဟုတ်ဘူး” ပြောပြီးသည့်နောက် အနီရောင်ဝတ်ရုံဝတ် အလောင်းကောင် ဗိုလ်ချုပ်က မည်သည့် အချိန်ကတည်းကမှန်းမသိ ရောက်နေသော အလောင်းကောင် စစ်သားများနှင့် ဗိုလ်ချုပ်များဆီ လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။

အနီရောင်ဝတ်ရုံဝတ် အလောင်းကောင်ဗိုလ်ချုပ်က အမိန့်ပေးလိုက်သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် သူ့လက်အောက်ရှိ အဆင့်မြင့် အလောင်းကောင် ဗိုလ်ချုပ်များသည် ချက်ချင်း စတင် အမိန့်ထုတ်တော့သည်။ ထို့နောက် အလောင်းဗိုလ်ချုပ်များနှင့် အလောင်းကောင် စစ်သားများသည် အသီးသီး အဖွဲ့ခွဲလျက် သင်္ချိုင်းတောင်ကြား၏ နေရာအရပ်ရပ်ဆီသို့ စတင်၍ ထွက်ခွာ ကြတော့လေသည်။

အလောင်းကောင်ဗိုလ်ချုပ်လေးယောက် စကားပြောနေစဉ် သူတို့ နေနေသည့် အရပ်မှ မိုင်တစ်ထောင်အကွာ၍ လေဟာနယ် အက်ကွဲကြောင်းတစ်ခု ရုတ်တရက် ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။ ခဏ အကြာတွင် ထိုမတည်မငြိမ် ဖြစ်နေသော အက်ကြောင်းထဲမှ လူရိပ် တစ်ယောက် ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။ မကြာမီ နောက်တစ်ယောက် ထွက်ပေါ်လာခဲ့၏။ ထိုတစ်ယောက် ပေါ်လာပြီးသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် အက်ကွဲကြောင်းလည်း ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့သည်။

ပိတ်သွားသော ဟင်းလင်းပြင် အက်ကွဲကြောင်းဆီသို့ ရန်ကိုင် အကြောက် မပြေသေးသည့် အမူအရာဖြင့် လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။

ယန်ယန်နှင့်အတူ မိုင်တစ်ထောင် အကွာသို့ တည်နေရာ ခုန်ကူးလျက် ထွက်ပြေးလာနိုင်ခဲ့သော်လည်း အလောင်းကောင် ဗိုလ်ချုပ်၏ တိုက်ခိုက်မှုသည် ဟင်းလင်းပြင် အက်ကွဲကြောင်းကို လာရောက် ထိမှန်ခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် အက်ကွဲကြောင်း မတည်မငြိမ် ဖြစ်သွားခဲ့ပြီး ရန်ကိုင်နှင့် ယန်ယန်တို့ ဟင်းလင်းပြင်ထဲ နစ်မြုပ်ပျောက်ကွယ်သွားမတတ် ဖြစ်သွားခဲ့ရ၏။ ရန်ကိုင်မှ ဟင်းလင်းပြင်စွမ်းအားကို အဆင့်မြင့်မြင့် နားလည် ထားသည့် အတွက်ကြောင့်သာ မဟုတ်လျှင် ရန်ကိုင် လွတ်မြောက် နိုင်ခဲ့လျှင်ပင် ယန်ယန်ကတော့ ကျိန်း‌သေ သေရပေလိမ့်မည်။

ယန်ယန်ကတော့ အန္တရာယ်ကို သတိမပြုမိသော်လည်း ရန်ကိုင်မှာမူ လန့်ဖြန့်သွားခဲ့ရသဖြင့် သူ့ကျောပြင်တစ်ခုလုံး ချွေးစေးများဖြင့် စိုရွှဲနေခဲ့သည်။ နောက်တစ်ကြိမ် သူနှင့်အတူ အခြားတစ်ယောက်ကို ခေါ်၍ တည်နေရာ ခုန်ကူးမည် ဆိုပါက ရန်သူ၏ တိုက်ခိုက်မှု လက်လှမ်းမမှီသည့် နေရာမှ လုပ်ရမည်ဟု ကြိတ်ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

သူ့စိတ်ထင်ပဲလား၊ တကယ်ပဲလား ဆိုသည်ကိုမူ မသိရာ၊ အလောင်းလိုဏ်ဂူမှ မထွက်ခွာခင် နှစ်တစ်သောင်း ရေခဲကျောက်စိမ်း ရှိနေသည့် နေရာမှ ပုံမှန်မဟုတ်သည့် အရှိန်အဝါ တစ်ခုကို ရန်ကိုင် အာရုံခံမိလိုက်သည်။

ခေါင်းတရမ်းရမ်းဖြင့် ထိုအကြောင်းအရာများကို ရန်ကိုင် ခေါင်းထဲမှ ထုတ်လိုက်သည်။ အထွဋ်အထိပ် တန်ခိုးရှင်အဆင့်နှင့် ညီမျှသော အလောင်းကောင်လက်မှ လွတ်လာသည်နှင့်ပင် ကံကောင်းနေလေပြီ။ ထို့ပြင် ဤခရီးတွင်လည်း သူတို့ အတော့်ကို မြတ်သွားခဲ့သေးသည်။

သို့ရာတွင် လောလောဆယ်၌ ထိုပစ္စည်းများကို ထုတ်စစ်ဆေးရန် သူ့တွင် အချိန် မရှိသေး။ ထို့ကြောင့် ကျောက်တုံး ရုပ်သေးရုပ်၏ အခြေအနေကိုသာ အရင် တစ်ချက် စစ်ဆေး ကြည့်ထားရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ နောက်ထပ် အချိန် အနည်းငယ်လောက်အထိ ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ် အဆင် ပြေနေဦးမည်မှန်း သိလိုက်ရသည့် အခါမှသာ ယန်ယန်အား သူတော်စင်ချီဖြင့် ရစ်ပတ်၍ သင်္ချိုင်းတောင်ကြား အပြင်ဘက်သို့ စတင် ထွက်ခွာခဲ့လေသည်။

ယန်ယန်သည် လိုဏ်ဂူထဲတွင် ဖြစ်ခဲ့သည့် အဖြစ်အပျက်ကြောင့် ယခုထက်ထိ အကြောက်မပြေသေးသည့် ပုံပင်။ လမ်းတစ်လျှောက်လုံး စကားတစ်ခွန်းမှ မပြောဘဲ တုန်တုန်ရီရီဖြင့်သာ ရန်ကိုင်အား တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဖက်တွယ်ထားခဲ့သည်။

သို့သော်လည်း ယန်ယန်သည် အစကတည်းက အလွန်ကို ကြောက်တတ်သည့် လူတစ်ယောက် ဖြစ်သည့် အတွက်ကြောင့် ထိုအရာမှာ အထူးအဆန်း မဟုတ်ချေ။

လမ်းတစ်လျှောက် မည်သည့် အန္တရာယ်နှင့်မှ မတွေ့ခဲ့ရ။ အလုပ်အကိုင်မရှိ အားယားနေသည့် ယင်ဝိဥာဉ် အချို့နှင့်သာ တွေ့ခဲ့ရသည်။ သို့သော်လည်း ရန်ကိုင်သည် ထွက်ပြေးရန်သာ စိတ်ပိုင်းဖြတ်ထားသောကြောင့် မြန်နှုန်းမြှင့် သွားလာနေခဲ့ရာ မည်သည့် ယင်ဝိဥာဉ်မှ သူ့နောက် လိုက်မလာနိုင်ခဲ့ချေ။

Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၃၀၁)

သင်္ချိုင်းတောင်ကြားထဲသို့ ဝင်လာစဉ်က သွားရင်းလာရင်း ရတနာလေးများ ဘာလေးများ ရှာတွေ့နိုးနိုး ရည်ရွယ်ချက်ဖြင့် လှည့်ပတ်စူးစမ်း သွားလာခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည့် အတွက်ကြောင့် သူတို့ သွားသည့်နှုန်းမှာ သိပ်မမြန်ခဲ့ချေ။ သို့သော် ယခုတွင်မူ သင်္ချိုင်းတောင်ကြားထဲမှ ထွက်သွားရန် ရည်ရွယ်ချက်သာ ရှိသဖြင့် အခြား ဘာကိုမှ အာရုံစိုက်နေစရာ မလိုတော့ရာ သူတို့၏ အရှိန်သည် အတော်လေးကို မြန်ဆန်နေခဲ့သည်။ ပိုပြီး မြန်မြန် သွားနိုင်ရန်အတွက် ရန်ကိုင်သည် သူ့ကြယ်လွန်းပျံကို ချက်ချင်း ထုတ်သုံးလိုက်သည်။

သင်္ချိုင်းတောင်ကြားမှ မြန်နိုင်သမျှ မြန်မြန် ထွက်သွားရန် လုပ်နေစဉ်မှာပဲ ရန်ကိုင်၏ ခြေလှမ်းတို့ ရုတ်တရက် ရပ်တန့်သွားပြီး အခြား တစ်ဖက်သို့ လှမ်းကြည့်မိလိုက်သည်။ ထို့နောက် ရန်ကိုင် အံ့အားသင့်သွားခဲ့ရသည်။

“ဘာဖြစ်လို့လဲ” ရန်ကိုင်၏ အမူအရာကို မြင်သော် ယန်ယန်က သိချင်စိတ်ဖြင့် မေးလိုက်သည်။

“ဘာမှမဟုတ်ဘူး” ရန်ကိုင်က ပြန်ပြောလိုက်သည် “အစောတုန်းက ငါတို့ တွေ့ခဲ့တဲ့ အဖွဲ့ကို မှတ်မိတယ်မလား။ အခု အဲ့အဖွဲ့ထဲက တစ်ယောက်ယောက်ကို အာရုံခံမိလိုက်လို့။ ကြည့်ရတာ သူတို့ သိပ်အခြေအနေ မကောင်းတဲ့ပုံပဲ”

တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် ထိုစဉ် လူတစ်ယောက်သည် ရန်ကိုင်နှင့် ယန်ယန်တို့ဆီသို့ သုတ်သီးသုတ်ပျာဖြင့် ပြေးလာနေခဲ့သည်။ ထိုလူသည် အခြား မဟုတ်၊ ချန်ရှီတောင်းတို့နှင့် အတူ ပါလာသော လုယင်ဆိုသော မိန်းကလေးပင် ဖြစ်ပေသည်။

သို့သော်လည်း လက်ရှိတွင် ထိုမိန်းကလေးသည် အတော့်ကိုမှ တုန်လှုပ်ခြောက်ခြားနေပြီး သူမ၏ သူတော်စင်ချီမှာလည်း မတည်မငြိမ် ဖြစ်နေခဲ့သည်။ သူတို့ လမ်းခွဲသွားစဉ်က လုယင်သည် ချန်ရှီတောင်းတို့ အဖွဲ့နှင့်အတူ ထွက်သွားခဲ့သည်။

သို့သော်လည်း ယခုမူ ချန်ရှီတောင်း၊ ချန်ဖန်းလေ့နှင့် ဝမ်ယုဟန်တို့ကို မတွေ့ရတော့ချေ။ သူမ တစ်ယောက်တည်းသာ ရှိနေခဲ့သည်။

အခြား တစ်ယောက်ဆိုရင်တော့ ထွက်သွားလိုက်မည်သာ။ သူတို့လည်း ဤနေရာတွင် ကြာကြာနေ၍ မဖြစ်ချေ။ ယခုလေးတင် အလောင်းလိုဏ်ဂူထဲမှ အလောင်းကောင်များကို ရန်စလာခြင်း ဖြစ်သဖြင့် ကြာကြာ ဆက်နေလျှင် အန္တရာယ်များပေသည်။

သို့သော်လည်း ဒုက္ခရောက်နေသည့်လူမှာ သူသိနေသည့် လူတစ်ယောက် ဖြစ်သဖြင့် မသိချင်ယောင် ဆောင်နေ၍မဖြစ်။ သူမကိုသာ ဤအတိုင်းထားခဲ့လျှင် သူ့စိတ်ထဲ နေမထိထိုင်မထိ ဖြစ်နေပေလိမ့်မည်။

ထို့အပြင် ချန်ရှီတောင်းတို့ကြောင့်သာ ဤနေရာသည် သင်္ချိုင်းတောင်ကြား ဖြစ်မှန်း သူတို့ သိခဲ့ရခြင်း ဖြစ်သည်။

ခဏလောက် စဉ်းစားပြီးနောက် ရန်ကိုင် အံကြိတ်၍ ကြယ်လွန်းပျံကို လုယင်ဘက်သို့ လှည့်ပျံလိုက်လေသည်။

လုယင်သည် ပတ်ဝန်းကျင်ကို ကျီးကန်းတောင်းမှောက် ကြည့်လျက် အလျင်စလို ထွက်ပြေးနေခဲ့သည်။ ထွက်ပြေးနေရင်း သူမဆီသို့ တစ်ယောက်ယောက် ချဉ်းကပ်လာနေသည်ကို အာရုံခံမိလိုက်၏။ ဘယ်သူဖြစ်လေမလဲ လှမ်းကြည့်လိုက်ရာ ရန်ကိုင် ဖြစ်နေမှန်း သိလိုက်ရသည့်နောက် အတော့်ကိုမှ ပျော်သွားခဲ့လေသည်။

ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင် သူမနား မရောက်သေးခင်မှာပဲ လှမ်း၍ အော်ပြောလိုက်သည် “စီနီယာအစ်ကိုယန်”

“ညီမလုယင်” ရန်ကိုင်က ပြန်၍ နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။ ကြယ်လွန်းပျံကို သူမရှေ့တွင် ရပ်လိုက်ပြီးနောက် သိချင်စိတ်ဖြင့် မေးကြည့်လိုက်သည် “ဘာလို့ ဒီလောက် ပျာယာခတ်နေတာလဲ”

“စီနီယာအစ်ကိုရန်၊ ကျေးဇူးပြုပြီး စီနီယာအစ်မချန်ကို ကယ်ပေးပါလား။ သူအခု အဆင့်ကိုး မွန်းစတားသားရဲ တိုက်တာ ခံနေရလို့”

“အဆင့်ကိုး မွန်းစတားသားရဲလား” ရန်ကိုင် မျက်နှာ ပျက်သွားပြီး “ဒီနေရာမှာ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး အဆင့်ကိုး မွန်းစတား သားရဲတစ်ကောင် ရှိနေတာလဲ”

အဆင့်ကိုး မွန်းစတားသားရဲများသည် တန်ခိုးရှင်အဆင့် လူသား ကျင့်ကြံသူများနှင့် အဆင့်တူပေသည်။ သို့သော်လည်း ဤကဲ့သို့ ထူးဆန်းသော သင်္ချိုင်းတောင်ကြားထဲတွင် ထိုကဲသို့ မွန်းစတားတစ်ကောင် ရှိနေသည်မှာ တော်တော်လေးကိုမှ ထူးဆန်သည့် အချက်ပင်။

“ကျွန်မလည်း မသိဘူး။ ဒါပေမယ့် အဆင့်ကိုး မွန်းစတား သားရဲ ဆိုတာတော့ လုံးဝ သေချာတယ်။ စီနီယာအစ်မနဲ့ အခြားသူတွေ ပိတ်မိနေတုန်းပဲ။ ကျွန်ကို အကူအညီ သွားရှာလို့ ရအောင်ဆိုပြီး ထွက်ပြေးလာနိုင်အောင် လုပ်ပေးခဲ့တာ။ စီနီယာအစ်ကိုရန်၊ ကျွန်မ တောင်းပန်းပါတယ်။ ကျေးဇူးပြုပြီး ကျွန်မနဲ့ လိုက်ခဲ့ပေးပါနော်”

“စီနီယာအစ်မယန် နောက်နေတာလား” ရန်ကိုင် ချက်ချင်း သဘောမတူခဲ့ချေ။ မျက်မှောင်ကြုတ်လျက် “ကျုပ်က သူတော်စင် ဘုရင် ဒုတိယအဆင့်ပဲ ရှိသေးတာလေ။ အစ်မချန်နဲ့ အစ်ကိုဝမ်တို့ ထက်တောင် ပိုပြီး ကျင့်ကြံခြင်းအဆင့် နိမ့်သေးတယ်။ သူတို့တောင် ဘာမှ မတတ်နိုင်မှတော့ ကျုပ်ကကော ဘာတတ်နိုင်မှာ မို့လို့လဲ။ ကျုပ်သာ ဂျူနီယာညီမနောက် လိုက်သွားရင် ကိုယ့်သေတွင်း ကိုယ်တူးသလို ဖြစ်သွားမှာပေါ့”

ထိုစကားကို ကြားလိုက်သည့်အခါ လုယင် မျက်နှာပျက်သွားပြီး ဘာပြန်ပြောလို့ ပြောရမှန်းမသိ ဖြစ်သွားသည်။

အစောပိုင်းက အလွန်တရာကိုမှ စိုးရိမ်နေသဖြင့် ထိုအချက်ကို သေချာမစဉ်းစားမိဘဲ ရန်ကိုင်ကို မြင်မြင်ချင်း ပျော်သွားပြီး သွားအကူအညီ တောင်းမိသည်။ ရန်ကိုင် ပြောတော့မှပဲ သူမလည်း ထိုအချက်ကို ပြန်သတိရမိသွားသည်။ ရန်ကိုင်ဆီမှ မည်သည့် အကူအညီမှ မရနိုင်မှန်း နားလည်လိုက်သည်နှင့် လုယင် မျက်နှာ သွေးဆုတ် ဖြူလျော်သွားခဲ့သည်။

ထိုမွန်းစတားသားရဲ မည်မျှ အစွမ်းထက်ကြောင်း လုယင် ကောင်းကောင်းသိသည်။ လေးယောက်ပူးပေါင်း တိုက်သည့်တိုင် မွန်းစတားသားရဲအား အနိုင်မယူနိုင်ခဲ့ပေ။ ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင်ကို ပြန်ခေါ်သွားမည် ဆိုလျှင် နိမ့်ကျသော သူ့ကျင့်ကြံခြင်းအရ သူမတို့အား မည်သည့် အကူအညီမှ ပေးနိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။ သူပါ သူမတို့ ပြဿနာထဲ ရောပါသွားရုံသာ ရှိလိမ့်မည်။

လုယင်ခေါင်းထဲ အတွေးပေါင်း သောင်းခြောက်ထောင်တို့ဖြင့် ပြည့်နှက်သွားခဲ့ရသည်။

ရန်ကိုင်သည် ချက်ချင်း သဘောမတူလိုက်သော်ငြား မေးတော့ မေးလိုက်သေးသည် “ဘယ်လို မွန်းစတားသားရဲမျိုးလဲ။ အဲ့သားရဲ ဘယ်လောက်အားကောင်းလဲ ညီမယင် သိလား”

လုယင်က မသိလိုက်မသိဘာသာဖြင့် ပြန်ဖြေမိလိုက်သည် “မိုးကြိုးစွမ်းအား အသုံးပြုတဲ့ သားရဲပဲ။ ဘယ်လောက် အားကောင်းလဲ ဆိုတော့ တန်ခိုးရှင် ပထမအဆင့် ကျင့်ကြံသူ တစ်ယောက်လောက်တော့ အားကောင်းလိမ့်မယ်။ ဒါပေမယ့် သူနေတဲ့ မိုးကြိုးကန်နားမှာ အရံအတားတွေ ဖန်တီးလို့ရလို့ ကျွန်မတို့ ဒုက္ခရောက်ကြရတာ။ မဟုတ်ရင် အစောကြီးကတည်းက ထွက်ပြေးလာလိုက်ပြီ။ စီနီယာအစ်မချန်တို့လည်း အခုအချိန်ထိ ပိတ်မိနေတော့မှာ မဟုတ်ဘူး။ မနိုင်ရင်တောင် ကျွန်မတို့ ခွန်အားနဲ့ ထွက်ပြေးဖို့က ပြဿနာ မဟုတ်ဘူးလေ”

“မိုးကြိုးကန်လား” ရန်ကိုင်က ဘာမှ မပြောသော်လည်း ယန်ယန်၏ မျက်ဝန်းအစုံမှာတော့ တဖျက်ဖျက် လင်းလက်သွား၏။

“ဟုတ်တယ်။ ဒီထဲမှာ မိုးကြိုးကန်တစ်ကန်ရှိတယ်။ ဒါပေမယ့် အဲ့အကြောင်းကို လူသိပ်မသိကြဘူး။ အခု စီနီယာအစ်မချန်ရဲ့ မောင်လေးက အဲ့မိုးကြိုးကန်ကိုသုံးပြီး သူ့ကျင့်စဉ်မှာ အဆင့် မတက်နိုင် ဖြစ်နေတာကို အဆင့် ချိုးဖျက်ချင်နေတာ။ ဒါပေမယ့် အဲ့မွန်းစတားသားရဲ ရုတ်တရက်ကြီး ပေါ်လာမယ်လို့ ဘယ်သူ ထင်မှာလဲ” လုယင်က အလျင်အမြန် ရှင်းပြလိုက်သည်။

ရန်ကိုင် ယန်ယန်အား လှမ်းကြည့်လိုက်စဉ် ယန်ယန်၏ အသံ တိုးတိုးလေးကို ကြားလိုက်ရသည် “အဲ့မိုးကြိုးကန်ထဲက မိုးကြိုး အရည်ကို ငါလိုချင်တယ်”

ဤပြဿနာထဲ မပါမဖြစ် ပါရတော့မည်မှန်း သိလိုက်သည်နှင့် ရန်ကိုင် သက်ပြင်းချလိုက်သည်။ သို့သော် သူလည်း ရပ်ကြည့်ရန် စီစဉ်ထားခြင်းမဟုတ်။ အစကတည်းက ကူညီရန် စဉ်းစားထားခြင်း ဖြစ်သည်။ ယခု ယန်ယန်ကပါ မိုးကြိုးရည်ကို လိုချင်သည်ဟု ပြောလာသဖြင့် တစ်ခါတည်း အလိုက်သင့် ဖြစ်သွားခဲ့သည်။

မသွားရ မနေ ဖြစ်လာပြီ ဖြစ်လေရာ ရန်ကိုင်လည်း ဆက်ပြီး တုန့်ဆိုင်းမနေတော့ဘဲ “ညီမလုယင် သွားကြရအောင်၊ ကျုပ်ခွန်အားက သိပ်မမြင့်ဘူး ဆိုပေမယ့် စီနီယာအစ်မချန် ဒုက္ခ ရောက်နေတာကို ကျုပ်ဒီအတိုင်း ထိုင်ကြည့်မနေနိုင်ဘူး။ ဒါပေမယ့် သူတို့ကို လုံးဝ လွတ်အောင် ကူညီပေးပါမယ်လို့တော့ အပြည့်အဝ အာမမခံနိုင်ဘူးနော်”

“အာ” ထိုစကားကို ကြားလိုက်သည့်အခါ လုယင် စိုးရိမ်နေရာမှ ပျော်သွားခဲ့လေသည်။ အစောပိုင်းက ရန်ကိုင် ပြောနေသည့်ပုံသည် ဤကိစ္စတွင် ဝင်မပါချင်သလိုလို၊ သို့သော် ဘာကြောင့်မှန်းမသိ မျက်တောင်တစ်ခတ်အတွင်း သူ့ဘောထား အပြောင်းကြီး ပြောင်းလဲသွားခဲ့သည်။ လုယင်လည်း ချက်ချင်းပဲ ရန်ကိုင်တို့အား မိုးကြိုးကန်ဆီ ဦးဆောင် ခေါ်သွားလေသည်။

သို့သော်လည်း ရန်ကိုင်အပေါ် သိပ်ပြီးတော့ မျှော်လင့်ချက် မထား။ ထို့ကြောင့် သွားနေရင်း ကောင်းကင်စိတ်အာရုံကို ဖြန့်ကျက်၍ အားကောင်းသော ပညာရှင် တစ်ယောက်ယောက်နှင့် တွေ့လေများ ရှာကြည့်ခဲ့သည်။

သို့သော်လည်း တစ်ဦးတစ်ယောက်ကိုမှ ရှာမတွေ့ခဲ့ချေ။

သွားနေရင်း မေးခွန်းပေါင်းများစွာ မေးပြီးသည့်နောက် လုယင်တို့အဖွဲ့ သင်္ချိုင်းတောင်ကြားသို့ ဘာကြောင့် လာခဲ့ရသလဲ ဆိုသည်ကို ရန်ကိုင် နားလည်သွားခဲ့သည်။ အစပိုင်းတွင် အားလုံးသည် ချောချောမွေ့မွေ့နှင့် ရှိနေခဲ့သည်။ ရန်ကိုင်တို့နှင့် လမ်းခွဲပြီး မကြာခင်တွင် မိုးကြိုးကန်ကို သူတို့ ရှာတွေ့ခဲ့သည်။

အစီအစဉ်အတိုင်း ချန်ဖန်းလေ့သည် ကန်ထဲသို့ ဝင်ပြီး သူ့ကျင့်စဉ် အတားအဆီးကို ချိုးဖျက်ရန် ကြိုးစားနေချိန် ကျန်သုံးယောက်သည် သူ့အား ကာကွယ်ပေးမည့် တာဝန်ကို ယူသည်။ အစပိုင်းတွင် အဆင်ပြေပြေ ရှိနေသော်လည်း ရက်အနည်းငယ် ကြာပြီးသည့်နောက်တွင် မိုးကြိုးကန် အနက်ပိုင်းဆီမှ ငွေလမိုးကြိုးသားရဲတစ်ကောင် ရုတ်တရက် ခုန်ထွက်လာပြီး တိုက်ခိုက်သဖြင့် ချန်ဖန်းလေ့၏ အဆင့်ချိုးဖျက်ခြင်း ကျရှုံးသွားခဲ့ရသည်။

ထိုငွေလမိုးကြိုးသားရဲသည် အတော်လေး ဥာဏ်ရည်မြင့်ဟန် တူသည်။ ပေါ်လာသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် မိုးကြိုးကန်ပတ်လည်ရှိ အစီအရင်ကို အသက်သွင်းလိုက်ကာ သူတို့ လေးယောက်စလုံးကို ထွက်မပြေးနိုင်အောင် ပိတ်လှောင်ထားလိုက်သည်။

လုယင်တွင် ထွက်ပြေးရန် အထူး ပြုလုပ်ထားသည့် မှော်ရတနာ တစ်ခု ရှိနေသဖြင့် ချန်ရှီတောင်းသည် ကျန်နှစ်ယောက်နှင့် အတူပူးပေါင်းပြီး အကာအရံကို အပေါက် ဖောက်ကာ သူမ ထွက်ပြေးနိုင်အောင် ကူညီပေးခဲ့သည်။

ကံမကောင်းစွာဖြင့် မိုးကြိုးသားရဲသည် ကန်ထဲမှ စွမ်းအင်များကို အသုံးပြု၍ အကာအရံပေါ်ရှိ အပေါက်ကို ပြန်ဖာထေးလိုက်လေရာ လုယင်မှလွဲ၍ ကျန်သုံးယောက် မိုကြိုးကန်ထဲတွင် ပိတ်ကျန်မိခဲ့ရသည်။

လုယင် ထွက်ပြေးလာခဲ့သည်မှာ တစ်ရက်နှင့်တစ်ည ရှိနေခဲ့လေပြီ။ ယခု ချန်ရှီတောင်းတို့ အခြေအနေ ဘယ်လိုရှိမှန်း သူမ မပြောနိုင်။

“ဒီလောက်ကြာနေပြီဆိုတော့ သိပ်ပြီး အခြေအနေ ကောင်းတော့မယ်လို့ မထင်ဘူး” ရန်ကိုင် သက်ပြင်း ချလိုက်သည်။

“မဟုတ်ဘူး” လုယင်က အလျင်အမြန် ခေါင်းခါလိုက်ပြီး “စီနီယာအစ်မချန်မှာ အရမ်း အားကောင်းတဲ့ အကာအကွယ် မှော်ရတနာ တစ်ခု ရှိတယ်။ အဲ့ဒါနဲ့ဆိုရင် ဟိုမွန်းစတားသားရဲကို မနိုင်ရင်တောင် ခဏလောက်တော့ အချိန်ဆွဲထားနိုင်လိမ့်မယ်”

“အို” ရန်ကိုင် မျက်ခုံး ပင့်လိုက်သည်။

လုယင်က ရှင်းပြလိုက်သည် “တကယ်တော့ အဲ့ဒါက စီနီယာ အစ်ကိုရန်ရဲ့ ကျေးဇူးမကင်းဘူး။ သဲမီးတောက်နယ်မြေထဲ သွားတုန်းက သူတော်စင်သလင်းကျောက်တွေ အများကြီး ကျွန်မတို့ ရခဲ့တယ်လေ။ အဲ့ဒါတွေကို ဂိုဏ်းကို ပြန်အပ်လည်း အပ်ရော၊ အကြီးအကဲတွေက ဆုအဖြစ် ကျွန်မတို့ကို မှော်ရတနာ အချို့ ပြန်ပေးတယ်။ စီနီယာအစ်မက တန်ခိုးရှင် အထွဋ်အထိပ် အဆင့် အကာအကွယ် မှော်ရတနာတစ်ခု ရလိုက်တယ်။ ကျွန်မမှာ ရှိတဲ့ ထွက်ပြေးတဲ့နေရာမှာ သုံးတဲ့‌ မှော်ရတနာကလည်း အကြီးအကဲတွေဆီက ဆုအဖြစ်ရထားတာပဲ”

“ငါသိပြီ” ထိုစကားကို ကြားလိုက်သည့်အခါ ရန်ကိုင် အနည်းငယ် စိတ်သက်သာရာ ရသွားသည်။ သူမတွင် တန်ခိုးရှင် အထွဋ်အထိပ်အဆင့် အကာအကွယ် မှော်ရတနာတစ်ခု ရှိနေသဖြင့် ချန်ရှီတောင်းတို့ နောက်ထပ် နည်းနည်းလောက် အချိန် ဆွဲထားနိုင်ပေလိမ့်မည်။ ထိုသို့သာ မဟုတ်လျှင် ရန်ကိုင်တို့အဖို့ သူမတို့အလောင်းကို သွားကောက်ရုံသာ တတ်နိုင်ပေလိမ့်မည်။

မိုးကြိုးကန်သည် သူတို့သုံးယောက် တွေ့သည့် နေရာနှင့် မနီးသည့်အတွက် အတော်လေး သွားလိုက်ရသည်။

သွားနေရင်းလည်း ရန်ကိုင်သည် ပတ်ဝန်းကျင်ကို အဆက်မပြတ် သတိထားနေရသည်။ မတော်လို့ အလောင်းကောင် စစ်သားများ ရုတ်တရက် ပေါ်လာပြီး သူတို့အား တိုက်ခိုက်နေကာ မှဖြင့်။ အလောင်းကောင်များ၏ အဖိုးတန်ရတနာကြီး တစ်ခုကို ခိုးယူလာသဖြင့် အလောင်းကောင်များ သူ့အား အလွတ်ပေးမလား၊ မပေးဘူးလား ရန်ကိုင် သိပ်မသေချာ။ ထို့ကြောင့် ချန်ရှီတောင်းကို ကယ်ရန် သဘောတူလိုက်ခြင်းသည် သူ့အတွက် အတော်လေး စွန့်စားရာ ကျသည်ဟု ပြော၍ရသည်။

မိုးကြိုးကန်နှင့် ဆယ်မိုင်အကွာသို့ ရောက်လာသည့်အခါ လုယင်က ရှေ့တည့်တည့်သို့ လှမ်းညွှန်၍ ပြောလိုက်သည် “အဲ့မှာပဲ။ ကြည့်ရသလောက် စီနီယာအစ်မချန်တို့ ဘာမှ မဖြစ်သေးတဲ့ပုံပဲ”

သူတို့ရှေ့ဘက်မှ တဘုန်းဘုန်း အသံများကို ရန်ကိုင်တို့ ကြားလိုက်ရသည်။ ထို့အပြင် လျှပ်စီးတန်းများ တဖျက်ဖျက် လင်းလက်နေသော မိုးပြာရောင် တိမ်တိုက်များကိုလည်း လှမ်းမြင်နေရသည်။ အံ့အားသင့်ဖွယ် အဖျက်စွမ်းအားတို့ ကိန်းအောင်းနေသော လျှပ်စီးကြောင်းများသည် အချိန်နှင့်အမျှ အောက်သို့ ပစ်ချနေလေသည်။

မိုးပြာရောင်တိမ်တိုက်များ ဖုံးလွှမ်းနေသည့် အတွက်ကြောင့် လျှပ်စီးရောင်များ တလက်လက် ထနေသည့်တိုင် သူတို့ရှေ့ရှိ မြင်ကွင်းကို ရန်ကိုင်တို့ သေသေချာချာ မမြင်ရချေ။ သို့သော်လည်း တိုက်ပွဲသံများအရ ချန်ရှီတောင်းတို့အဖွဲ့ မသေသေးမှန်း သိသာ၏။ သို့သော်လည်း ထိုတိမ်တိုက်အတွင်းရှိ အရှိန်အဝါသုံးခု အားနည်းစ ပြုနေပြီမှန်း ရန်ကိုင် သတိပြုမိလိုက်သည်။ ထို့ကြောင့် ချန်ရှီတောင်းတို့ အဖွဲ့ ယခု အချိန်ထိ တောင့်ခံထားနိုင်သည့်တိုင် အကန့်အသတ်ကို ရောက်နေပြီဟု ဆို၍ရသည်။

ထိုအခြင်းအရာကို မြင်သော် ရန်ကိုင် တုန့်ဆိုင်းခြင်းမရှိ ပြောလိုက်သည် “သွားကြမယ်”

ပြောပြီးသည်နှင့် ရန်ကိုင် ချက်ချင်း ပြေးထွက်သွားသည်။ လုယင်လည်း ရန်ကိုင်နောက် ပြေးလိုက်သွားပြီး ငှက်သီးကျူး သကဲ့သို့ အသံနှင့် တူညီသော အသံလေးများ လုပ်လိုက်သည်။ ထိုအသံများထဲ အပြင်လူတို့ မသိနိုင်သော အချက်အလက်များ ပါဝင်နေပေသည်။

သူမ အသံကိုကြားသော် မိုးကြိုးသားရဲအား ရုန်းကန် တိုက်ခိုက်နေသော ချန်ရှီတောင်းက ပျော်ရွှင်မြူးထူးစွာဖြင့် ကျန်နှစ်ယောက်ကို လှမ်းပြောလိုက်သည် “ဂျူနီယာ ညီမလေးလုယင် ပြန်လာပြီ။ သူအကူအညီ ခေါ်လာတဲ့ပုံပဲ”

ထိုစကားကို ကြားသော် ဝမ်ယုဟန်နှင့် ချန်ဖန်လေ့တို့ စိတ်အား တက်ကြွသွားကြလေသည်။ သုံးယောက်သား အတိုင် အဖောက်ညီညီဖြင့် ခုခံခြင်းတွင်သာ အာရုံစိုက်နေသည့် အတွက်ကြောင့် ယခုအချိန်အထိ ခုခံနိုင်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။

“စီနီယာအစ်မချန်” မကြာမီ လုယင်၏ အသံ အကာအရံ အပြင်ဘက်မှ ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။

ချန်ရှီတောင်းက လုယင်ဘက်သို့ ချက်ချင်း လှည့်လိုက်ပြီး ပျော်ရွှင်စွာဖြင့် ပြန်မေးလိုက်သည် “ဂျူနီယာညီလုယင်၊ နင်အကူတွေ တွေ့လာတာလား”

“အင်း။ ကျွန်မတို့ကို ကူညီဖို့ စီနီယာအစ်ကိုရန်ကို ခေါ်လာခဲ့တယ်” လုယင်က အလျင်အမြန် ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။

“စီနီယာအစ်ကိုရန်” ချန်ရှီတောင် မှင်သက်သွားပြီး လုယင်နောက်သို့ လှမ်းကြည့်လိုက်ရာ အလေးအနက် အမူအရာဖြင့် ရပ်နေသော ရန်ကိုင်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

“မောင်လေးရန်လား…” ချန်ရှီတောင်း ငိုရခက်၊ ရယ်ရခက် ဖြစ်နေချေပြီ။ လုယင် တွေ့လာသည့် အကူသည် ရန်ကိုင် ဖြစ်နေလိမ့်မည်ဟု သူမ မထင်ထားခဲ့ချေ။ ရန်ကိုင်သည် ကံကြမ္မာ သားတော်တစ်ဦး ဖြစ်သော်လည်း ကံကြမ္မာကောင်းသည် လက်ရှိ သူမတို့အား မည်သို့မှ ကူညီပေးနိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။ ယခုကဲ့သို့သော အခြေအနေမျိုးတွင် ကံကိုယုံ၍ ဆူးပုံနင်းလျှင် မရဏလမ်း မြန်းရရုံသာ ရှိပေလိမ့်မည်။

Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၃၀၂)

လုယင် ခေါ်လာသည့် အကူသည် ရန်ကိုင် ဖြစ်နေမှန်း သိလိုက်ပြီးသည့်နောက် ချန်ရှီတောင်း ခါသက်စွာ ပြုံးလိုက်၏။ ရန်ကိုင်နှင့် ဆက်ဆံရေးကောင်းတစ်ခု တည်ဆောက်ပြီး နောက်ပိုင်း သူနှင့်အတူ စွန့်စားသွားလာချင်သော်လည်း လက်ရှိ အခက်အခဲကိုမှ မကျော်လွှားနိုင်လျှင် အနာဂတ်အကြောင်း တွေးနေလျှင်ကော ဘာထူးမည်နည်း။

ရန်ကိုင်သည် သူတော်စင်ဘုရင် ဒုတိယအဆင့်သာ ရှိသေးလေရာ အကာအရံကို ချိုးဖျက်ပြီး သူတို့ သုံးယောက်ကို မည်ကဲ့သို့ ကယ်နိုင်မည်နည်း။

သို့သော်လည်း သူမတတ်စွမ်းနိုင်မှန်း သိလျှက်နှင့်ပင် သူတို့အား လာကူညီသေးသည်။ ထို့ကြောင့် ချန်ရှီတောင်း စိတ်ထဲ စိတ်ပျက်နေမိသော်လည်း ကျေးဇူးတင်စကားတော့ ပြန်ပြောလိုက်ပေသည်။

ဝမ်ယုဟန်ကမူ ရန်ကိုင်ကို မြင်သည်နှင့် ဒေါသတကြီး အော်တော့လေသည် “သူ့ကို ခေါ်လာလို့ ဘာအသုံးဝင်မှာလဲ။ ငါတို့မှာတော့ နင်လွတ်ဖို့ ကြိုးစားပန်းစား လုပ်ပေးလိုက်ရတာ။ နင်ကတော့ သူကိုပဲ ရှာလာတယ်။ နင် ငါတို့ကို သေစေချင်နေတာလား”

သူ့စကားလုံးများသည် ကျိန်ဆဲနေခြင်း မဟုတ်သော်ငြား အတော့်ကိုမှ ပြင်းထန်ပေသည်။

လုယင်၏ မျက်နှာလေး ဖြူလျော်သွားပြီး စိတ်ထဲ အပြစ်မကင်းသလို ခံစားလိုက်ရသည်။

ထိုအခြင်းအရာကို မြင်သော် ချန်ရှီတောင်း မျက်နှာ သုန်မှုန်သွားပြီး ချက်ချင်းပဲ ပြန်ပြောလိုက်လေသည် “စီနီယာအစ်ကိုဝမ်၊ ရှင်အဲ့လောက် မလွန်နဲ့။ ကျွန်မတို့ အခု ဘယ်နေရာ ရောက်နေလဲ ရှင်မေ့နေတာလား။ ပုံမှန်ဆို ဒီကို ဘယ်သူမှ မလာဘူး။ လုယင် မောင်းလေးရန်ကို ရှာတွေ့ လာတာတောင် ကံကောင်းတယ်လို့ ပြောနေရနေပြီ။ ရှင်ဘာတွေ ထပ်ပြီး မျှော်လင့်နေသေးတာလဲ”

ချန်ရှီတောင်းမှ သူ့အား ရက်ရက်စက်စက် ဝေဖန် ပြစ်တင်လိုက်သဖြင့် ဝမ်ကုဟန်မျက်နှာ မှုတ်ကုတ်သွားရ၏။ ဘာမှပြန်မပြောသော်လည်း ချန်ရှီတောင်း ပြောသည်ကို လက်မခံချင်သည့်ပုံပင်။

အကာအရံ အပြင်ဘက်တွင် ရပ်နေသော ရန်ကိုင်သည် ဝေကုချန်းအား ဆက်ကြည့်မနေတော့ဘဲ တိတ်တဆိတ် အကြည့်လွှဲလိုက်သည်။ ဝေကုချန်း၏ လေသံကို မကြိုက်သော်ငြား အချိန်ကုန်ခံ၊ လေကုန်ခံပြီး ပြန်ငြင်းမနေချင်ခဲ့။

သူလက်ရှိ အာရုံစိုက်ရမည့် အရာသည် သူ့ရှေ့ရှိ အရံအတားထဲတွင် ရှိနေသော ငွေညမိုးကြိုးသားရဲပင် ဖြစ်သည်။

ဤနေရာတွင် အစီအရင်တစ်ခု ဘာကြောင့် ရှိနေလဲ တွေးနေစရာမလို။ မိုးကြိုးကန်၏ တည်ရှိမှုအရ ဤနေရာသည် တစ်ချိန်က ရှေးဟောင်းယန်ဂိုဏ်း၏ တားမြစ်နေရာတစ်ခု ဖြစ်ကြောင်း ခန့်မှန်းကြည့်နိုင်သည်။ ဤနေရာသည် မိုးကြိုး စွမ်းအားကို ကျင့်ကြံကြသည့် တပည့်များ လေ့ကျင့်ရန်အတွက် နေရာတစ်ခု ဖြစ်သည်။ သို့သော်လည်း ငွေညမိုးကြိုးသားရဲသည် မည်သို့သော နည်းလမ်းကိုသုံး၍ အစီအရင်အား အသက် သွင်းသွားလဲ ဆိုသည်မှာမူကား အနည်းငယ်တော့ စိတ်ဝင်စားစရာ ကောင်းနေခဲ့သည်။

ညမိုးကြိုးသားရဲသည် သန့်စင်သော မိုးကြိုးစွမ်းအင်သုံး မွန်းစတားသားရဲတစ်ကောင် ဖြစ်သည်။ အရံအတားနှင့် မိုးကြိုး ရေကန်၏ အကူအညီပါ ရထားသဖြင့် လုယင် ပြောသည့်အတိုင်း ပုံမှန်ထက် ပိုမို သာလွန်သော စွမ်းအားကို ထုတ်ဖော်ပြသ နိုင်ခဲ့သည်။

မိုးကြိုးသားရဲ၏ အသွင်အပြင်သည် အတော်လေးကို ထူးဆန်းလှသည်။ ၎င်းတွင် နွားဦးခေါင်၊ ဒရယ် ခန္ဓာကိုယ်နှင့် ကျားသစ်အမြီးတို့ ပါသည်။ လျှပ်စီးတန်းများသည် ခန္ဓာကိုယ် တစ်လျှောက် စုံချည်ဆန်ချည် သွားလာနေပြီး တစ်ကိုယ်လုံးကို မာကျောထူထည်းလှသော အကြေးခွံများဖြင့် ဖုံးအုပ်ထားသည်။

ကွေးနေသော ၎င်း၏ ဦးချိုနှစ်ချောင်းတွင် လျှပ်ပန်း လျှပ်နွယ်လေးများ လက်နေခဲ့သည်။ ၎င်း၏ ဦးခေါင်းကို တစ်ကြိမ် ရမ်းလိုက်တိုင်း ကောင်းကင်ထက်ရှိ တိမ်တိုက်ဆီမှ လျှပ်စီးတန်းများ ကျဆင်းလာသည်။ ငွေညမိုးကြိုးသားရဲသည် ထိုလျှပ်စီးတန်းများကို စုပ်ယူပြီး ချန်ရှီတောင်းတို့ အဖွဲ့ဆီ ပြန်လည် ပစ်လွှတ်သည်။ သို့သော်လည်း တိမ်တိုက်ဆီမှ ဆွဲယူ၍ တစ်ဖန်ပြန်လည် ပစ်လွှတ်သော လျှပ်စီးတန်းများသည် မူရင်း လျှပ်စီးတန်းထက် ပို၍ အားကောင်းနေခဲ့သည်။

ထို့အပြင် တိုက်ခိုက်နေရင်းနှင့် ၎င်း၏ ပါးစပ်ကိုဟ၍ လျှပ်စီးဘောလုံးများကို ပစ်လွှတ်တတ်သေးသည်။ ထိုလျှပ်စီး ဘောလုံးသည် ချန်ရှီတောင်းတို့ အဖွဲ့ကို သွားထိမှန်သည့်အခါ လျှပ်စစ်မြွေလေးများအဖြစ် ပေါက်ကွဲသွားကြသည်။

ချန်ရှီတောင်းတို့ အဖွဲ့သည် လက်ရှိတွင် ထီးတစ်လက်မှ ထုတ်ဖော်ထားသည့် ဆယ်မီတာအချင်းရှိသော အကာရံထဲတွင် ပုန်းခိုနေကြရသည်။ ထီး၏ မျက်နှာပြင် တစ်လျှောက် အစီအရင် မျဉ်းကြောင်းများ၊ အမှတ်အသားများ အသက်ဝင်လှုပ်ရှား သွားလာနေကြသည်။

ငွေညလျှပ်စီးသားရဲမှ ပစ်လွှတ်လိုက်သော် တိုက်ခိုက်မှု အားလုံး ထိုအကာအရံနှင့် တွေ့သွားသည့်အခါ ၎င်းတို့၏ စွမ်းအားမှ သိသိသာသာကို လျော့ကျသွားခဲ့ရသည်။ ထိုထီးကြောင့်သာ မဟုတ်လျှင် ချန်ရှီတောင်းတို့အဖွဲ့ အစောကြီး ကတည်းက ပျောက်ကွယ်သွားနှင့်ပေပြီ။

ချန်ရှီတောင်းသည် ငွေညမိုးကြိုးသားရဲ၏ တိုက်ခိုက်မှု အများစုကို တားဆီးနိုင်ခဲ့သော်လည်း သူမတို့ သုံးယောက်အဖွဲ့ အခြေအနေ ကောင်းမနေခဲ့ချေ။ ဝမ်ယုဟန်သည် ချန်ရှိတောင်း၏ အကာအရံ မတားဆီးနိုင်သော တိုက်ခိုက်မှုများကို သူ့ကိုယ်ပိုင် မှော်ရတနာဖြင့် ထပ်မံ တားဆီးသည်။ ချန်ရှီတောင်း၏ အကာအရံကို ကျော်ဖြတ်လာသော တိုက်ခိုက်မှုများသည် ဝေကုချန်း ထုတ်လွှတ်ထားသည့် ရောင်စုံ အလင်း မျက်နှာပြင်ကို ထိမှန်သွားသည့်အခါ ထူးထူးဆန်းဆန်း ပျောက်ကွယ် သွားကုန်ကြ၏။

ချန်ဖေးလေ့၏ တစ်ကိုယ်လုံးမှာမူ လျှပ်စီးတန်းများ လင်းလက်နေခဲ့သည်။ ချန်ဖေးလေ့သည် မည်သည့် ခုခံမှုမှ မပြုလုပ်ဘဲ ပြန့်ကျဲထွက်လာသော လျှပ်စီးတန်းများကိုသာ စုပ်ယူနေခဲ့သည်။

သုံးယောက်အနက် သူအသက်သာဆုံး ဖြစ်သည်။ လျှပ်ပန်း လျှပ်နွယ်များသည် သူ့အား မထိခိုက်စေရုံမက သူ့ခွန်အားကိုပင် တိုးတက်စေခဲ့သည်။

ချန်ရှီတောင်းတို့ သုံးယောက်အဖွဲ့သည် ထိုနည်းဖြင့် ငွေညမိုးကြိုးသားရဲ၏ တိုက်ခိုက်မှုများကို ခုခံနေခဲ့ကြသည်။ လောလောလတ်လတ်တွင် သုံးယောက်စလုံး အသက် အန္တရာယ် မရှိသေးသော်လည်း ထိုနည်းအတိုင်းသာ ဆက်သွားနေမည် ဆိုပါက ချန်ရှီတောင်းနှင့် ဝမ်ကုဟန်တို့ ခြေကုန်လက်ပန်း ကျလာပေလိမ့်မည်။ ထိုအခါ သူတို့ သုံးယောက်စလုံး ကျားရှေ့ မှောက်လျက်လဲသည့် သိုးငယ်လေးများပမာ ဖြစ်ကုန် ကြပေလိမ့်မည်။ ချန်ဖေးလေ့ပင်လျှင် ဘာမှ တတ်နိုင်မည် မဟုတ်ချေ။

“မောင်းလေးရန်” ချန်ရှီတောင်းသည် မိုးကြိုးသားရဲ၏ တိုက်ခိုက်မှုများကို ခုခံနေရင်းမှ လှမ်းအော်ပြောလိုက်သည် “နင်မှာ ငါ့တို့ကို ကူညီပေးနိုင်မယ့် နည်းလမ်းရှိရင် မြန်မြန်လေး ကူညီပေးပါနော်။ ငါတို့ အကြာကြီး ဆက်ပြီး မတောင့်ခံ နိုင်တော့ဘူး”

ရန်ကိုင်သည် ရောက်လာကတည်းက မတ်တပ်သာ ရပ်နေပြီး ဘာမှ မလုပ်သေးချေ။ ထို့ကြောင့် ချန်ရှီတောင်း စိတ်ပူလာရသည်။

သို့သော်လည်း ရန်ကိုင်က “ခဏစောင့်” ဟူ၍သာ ပြန်ပြောလိုက်သည်။

ချန်ရှီတောင်း ခါးသက်သက် ဖြစ်သွားသည်။ သို့သော် ရန်ကိုင်အား သွားတိုက်တွန်းမနေခဲ့ချေ။ ဝမ်ယုဟန်ကမူ ရန်ကိုင်အား ‘မကူညီဘူးဆိုရင် ထွက်သွား’ဟု ပြောနေသည့်နှယ် အေးစက်စက် အကြည့်ဖြင့် စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။

လုယင်သည် တုန့်ဆိုင်းခြင်းမရှိ တိုက်ပွဲထဲ ဝင်လာခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း အကာအရံကြောင့် အထဲသို့ မဝင်နိုင်ခဲ့ဘဲ အပြင် ဘက်မှ နေ၍သာ အကာအရံကို တိုက်ခိုက်နေခဲ့ရသည်။

ယန်ယန် အစီအရင်အား ဖျက်စီးရန် ကြိုးစားနေသည်ကို ရန်ကိုင်မှအပ မည်သူမှ သတိမပြုမိခဲ့ချေ။ အစီအရင်အား ဖျက်စီးမည့် တာဝန်ကို ယန်ယန် ပေးထားသည့် အတွက် ကြောင့်သာ ရန်ကိုင် မလှုပ်ရှားသေးခြင်း ဖြစ်သည်။

အကာအရံသည် အတော်လေးကို ထူးဆန်းလှသည်။ ထို့ပြင် မိုးကြိုးကန်တွင်းမှ စွမ်းအင်များကိုလည်း အဆက်မပြတ် စုပ်ယူနေသေးသည်။ ထိုကဲ့သို့သော အစီအရင်မျိုးကို အကြမ်းနည်း သုံး၍ အချိန်တိုအတွင်း ဖျက်စီးနိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်လေရာ ရန်ကိုင် ကကော ဘာကြောင့် အလကားသက်သက် အားကုန်ခံရမည်နည်း။

ခဏအကြာတွင် ယန်ယန်က ရုတ်တရက် တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်သည် “နင်စလို့ရပြီ။ အစီအရင်ကို ငါဖျက်စီးရမယ် ဆိုရင် နည်းနည်း အချိန်ကြာလိမ့်မယ်။ ဒါပေမယ့် နင့်စွမ်အားသုံးပြီး တိုက်ခိုက်လိုက်မယ် ဆိုရင်တော့ ပိုပြီး မြန်လိမ့်မယ်။ မိုးကြိုးကန်နဲ့ အစီအရင်ကြားက ဆက်သွယ်ချက်ကို ငါဖျက်စီးပြီးသွားပြီ။ အဲ့ကိစ္စကို နင်စိတ်ပူနေစရာ မလိုတော့ဘူး”

“ကောင်းပြီ” ရန်ကိုင် ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး တောင်တစ်ရာ ပန်းချီကားချပ်ကို ထုတ်လိုက်သည်။ တောင်တစ်ရာပန်းချီကားချပ် ကို ထုတ်ပြီးသည်နှင့် တောင်ဆယ်နှစ်လုံးကို ချက်ချင်း ဆင့်ခေါ်လိုက်သည်။ တစ်ထောင်တစ်တောင် ပိုကြီးသော တောင်ဆယ့်နှစ်လုံး အဆင့်အဆင့် ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။ တောင်များ အပြင်သို့ ရောက်နေသည်နှင့် ရန်ကိုင်သည် အစီအရင်အား ထိုတောင်ဆယ့်နှစ်လုံးဖြင့် ရက်ရက်စက်စက် ထုရိုက်ချလိုက်လေသည်။

“ဟွန့်၊ ဘယ်လို နည်းလမ်းသုံးမနေဘဲ မှတ်တယ်။ အရင်နည်းပဲကိုး။ ညီမချန်။ ငါတို့ သူ့အပေါ် အားကိုးနေလို့ မဖြစ်ဘူး။ ငါတို့ဘာသာ လမ်းရှာမှ ရမယ်” ရန်ကိုင် ယခင် တစ်ကြိမ်က သုံးသွားသည့် နည်းလမ်းအား ပြန်သုံးနေသည်ကို မြင်သော် ဝမ်ယုဟန် အထင်အမြင် တသေးဖြင့် နှာခေါင်း ရှုံ့လိုက်သည် “မိုးကြိုးကန်က အားဖြည့်ပေးနေတာကို အကြမ်းနည်း သွားသုံးလို့ ဘာမှ မထူးဘူး ဆိုတာကို ဒီကောင် မသိဘူးလား မသိဘူး”

ချန်ရှီတောင်းလည်း ရန်ကိုင်၏ လုပ်ရပ်ကို မြင်သော် အနည်းငယ် မျက်မှောင် ကြုတ်သွားခဲ့သည်။ သို့သော် ဝမ်ယုဟန်၏ ပြောပုံဆိုပုံသည်လည်းသူမအား စိတ်အနှောင့်အယှတ် ဖြစ်စေ၏။ ထို့ကြောင့် ချန်ရှီတောင်း မည်သို့ ပြန်ပြောလို့ ပြန်ပြောရမှန်း ဖြစ်သွားခဲ့သည်။

တောင်များ အရံအတားပေါ်သို့ ကျဆင်းလာသည့်အခါ အရံအတား မျက်နှာပြင်ထက် အက်ကြောင်းများ ဖြစ်ပေါ် လာခဲ့သည်။ ထိုသို့ ဖြစ်လာသည့်အခါ အကာအရံအား ပြန်လည် ပြုပြင်လို့သည့်အလား မိုးကြိုးကန်ထဲရှိ ရေများ လှိုင်းထကာ မြင့်တက်လာခဲ့သည်။

ချန်ရှီတောင်းနှင့် ဝမ်ယုဟန်တို့ ထိုမြင်ကွင်းကို အကြိမ်ပေါင်း မရေမတွက်နိုင်အောင် မြင်တွေ့ဖူးပြီးသွားလေပြီ။ ထို့ကြောင့် အားကုန်ခံပြီး အကာအရံကို မတိုက်ခိုက်ကြခြင်း ဖြစ်သည်။ မိုးကြိုးကန် ရှိနေသည့်အလျောက် အကာအရံကို တစ်ချက်တည်း မဖျက်စီးနိုင်လျှင် အကာအရံသည် သူ့အလိုလို ပြန်ကောင်းသွားပေလိမ့်မည်။

သို့သော်လည်း ယခုတစ်ကြိမ်တွင်မူ ဘာကြောင့်မှန်းမသိ မိုးကြိုးကန်ထဲရှိ မိုးကြိုးစွမ်းအင်များသည် အကာအရံဆီသို့ မစီးဆင်းသွားဘဲ အခြားတစ်ဖက်သို့ စီးဆင်းသွားခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် အရံအတားလည်း သူ့ဘာသာ ပြန်မကောင်းနိုင် ဖြစ်သွားခဲ့ရလေသည်။

အကာအရံ အပြင်ဘက်သို့ လှမ်းကြည့်လိုက်သည့်အခါ မိုးကြိုးစွမ်းအင်များကို မြေကြီးထဲသို့ ကူးပြောင်းပေးနေသော သစ်သားခြောက်တစ်စကို တွေ့လိုက်ရသည်။

ရန်ကိုင်လည်း ဘာဖြစ်လို့ ဖြစ်နေမှန်းမသိ။ သို‌သော် ယန်ယန်အပေါ် ယုံကြည်ချက် အပြည့်ရှိသည်။ ထို့ကြောင့် တောင်ဆယ့်နှစ်လုံးဖြင့် အကာအရံကို အားပါးတရ ဆက်လက် ထုရိုက်နေခဲ့သည်။

ရန်ကိုင်သည် ဆက်၍ အချိန် မဆွဲချင်တော့သည့် အတွက်ကြောင့် သူ့ခွန်အားကို ထိန်ချန်ထားမနေတော့ချေ။ ထို့အတွက်ကြောင့် တောင်တစ်ရာ ပန်းချီကားချပ်၏ စွမ်းအားမှာလည်း ယခင်တစ်ကြိမ် အသုံးပြုခဲ့သည်ထက် အဆပေါင်းများစွာ ပိုမို မြင့်တက်လာခဲ့သည်။ ထိုအခြင်းအရာကို မြင်သော် ချန်ရှီတောင်း အံ့ဩသွားခဲ့ပြီး ယခင်အခါက ရန်ကိုင် သူ့ခွန်အားကို ဖုံးကွယ်ထားခဲ့မှန်း နားလည်လိုက်သည်။

ရန်ကိုင်က အရံအတားကို ဖျက်စီးနေသည့် အချိန်တွင် ငွေညမိုးကြိုးသားရဲကလည်း ငြိမ်မနေခဲ့ချေ။ တိမ်တိုက်များဆီမှ လျှပ်စီးတန်းများကို ဆွဲယူပြီး လူတစ်ယောက်၏ ခြေထောက် တစ်ချောင်းမျှ တုတ်သော မိုးကြိုးတန်းတစ်စင်းကို ဖန်တီး၍ ရန်ကိုင်ဆီသို့ ပစ်လွှတ်လိုက်လေသည်။

“မောင်လေးရန် သတိထား” ထိုတိုက်ခိုက်မှုထဲ စွမ်းအား မည်မျှ ပါဝင်နေသလဲ သူမ ကောင်းကောင်း သိပေသည်။ သူမ၏ အကာအကွယ် မှော်ရတနာကြောင့်သာ မဟုတ်လျှင် ထိုတိုက်ခိုက်မှုကို မည်သို့မှ ထိပ်တိုက် ရင်ဆိုင်ရဲလိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။ ရန်ကိုင်သည် သူတော်စင်ဘုရင် ဒုတိယအဆင့်သာ ရှိသေးလေရာ ထိုတိုက်ခိုက်မှုဖြင့်သာ ထိမှန်သွားလျှင် တစ်ခါတည်း တန်းအသက် ပျောက်သွားပေလိမ့်မည်။

သို့သော်လည်း ရန်ကိုင်သည် သူမ၏ စကားကို ကြားသည့်တိုင် တုတ်တုတ်မျှ မလုပ်။ ရုတ်တရက် ရန်ကိုင် ရှေ့တွင် ခရမ်းရောင်ဒိုင်း တစ်ချပ် ပေါ်လာခဲ့သည်။ တစ်ချိန်တည်းတွင် သဲမုန်တိုင်းတစ်ခုလည်း ထွက်ပေါ်လာခဲ့လေသည်။

သဲမုန်တိုင်းထဲ တိုးဝင်သွားသော လျှပ်စီးတန်းသည် စဉ်ဆက်မပြတ် လှည့်ပတ်နေသော သဲမုန်တိုင်း၏ အဆက်မပြတ် တိုက်စားမှုကြောင့် တစ်ခဏအတွင်း ပျောက်ကွယ်သွားရသည်။

“တန်ခိုးရှင် အထွဋ်အထိပ်အဆင့် အကာအကွယ် မှော်ရတနာ” ဝမ်ယုဟန်၏ မျက်လုံးထဲ လောဘအရိပ်အယောင်တို့ ထွက်ပေါ် လာခဲ့သည်။

သူသည် အစွန်းရောက်ဂိုဏ်း၏ တပည့် တစ်ယောက်ပြီး သူတော်စင် တတိယအဆင့် ပညာရှင်တစ်ယောက် ဖြစ်သော်ငြား ယခုထိချိန် တန်ခိုးရှင် အလယ်နှင့်အထက် မှော်ရတနာတစ်ခုပင် ပိုင်ဆိုင်ဖူးခြင်း မရှိသေးချေ။ ချန်ရှီးတောင်းသည် သူမ၏ မှော်ရတနာကို ဂိုဏ်းအကြီးအကဲများဆီမှ ရထားခြင်း ဖြစ်သည်။ ထိုသို့ဆိုလျှင် ထိုကောင်လေးသည် သူ့မှော်ရတနာကို မည်သည့် နေရာမှ ရထားသနည်း။

ကြည့်လိုက်ရုံဖြင့် ထိုခရမ်းရောင်ဒိုင်းသည် ချန်ရှီတောင်း၏ အကာအကွယ် မှော်ရတနာအောက် မနိမ့်ကျမှန်း သိနိုင်သည်။

ထိုမှော်ရတနာကို ကြည့်ရင်း သူ့ပိုင်ဆိုင်မှုအကြောင်း တွေးမိလိုက်သော် ‘ငါအတော့်ကို ဆင်းရဲပါလား’ဟု ဝမ်ယုဟန် တွေးမိသွားသည်။

Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၃၀၃)

ဝမ်ယုဟန် ရန်ကိုင် မှော်ရတနာကို အကြည့်စိုက်နေစဉ် ငွေညမိုးကြိုးသားရဲ ရုတ်တရက် ဒေါသတကြီး အော်ဟစ်လိုက်၏။ သူ့တိုက်ခိုက်မှု ရန်ကိုင်အား ဘာမှ မလုပ်နိုင်ခဲ့သောကြောင့် ဒေါသ ထွက်သွားသည့်ပုံပင်။ ထို့ကြောင့် ချန်ရှီတောင်းတို့နှင့် တိုက်ခိုက်ရာတွင် ခွန်အား တစ်ဝက်ကိုသာ သုံးတော့ပြီး ကျန်တစ်ဝက်ကို ရန်ကိုင်အား တိုက်ခိုက်ရန်အတွက် အသုံး ပြုလိုက်လေသည်။ ၎င်း၏ ဦးချိုနှစ်ချောင်း တဖျက်ဖျက် လင်းလက် တောက်ပလာပြီး မိုးကြိုးလုံးများကို ရန်ကိုင်ဆီသို့ တစ်လုံးပြီး တစ်လုံး ပစ်လွှတ်လိုက်သည်။

ထိုအဖြစ်အပျက်ကြောင့် ချန်ရှီတောင်းတို့ သုံးယောက် ပျော်သွားခဲ့သည်။ သူတို့ ခံစားနေရသည့် ဖိအား ရုတ်တရက် လျော့ကျသွားခဲ့လေပြီ။ ယခင်က မိုးသီးမိုးပေါက်များနှယ် သူတို့ဆီသို့ အဆက်မပြတ် တိုးဝင်လာနေသော တိုက်ခိုက်မှုများ သည် ယခုအခါ သူ့တို့ဆီသို့သက်သက် မဟုတ်တော့ဘဲ ရန်ကိုင် ဆီသို့ပါ တိုးဝင်သွားနေခဲ့သည်။ ချန်ရှီတောင်းတို့ သုံးယောက် အကြည့်ချင်း ဖလှယ်လိုက်သည်။ ထိုအခိုက်အတန့်ကို အခွင့်ကောင်းယူ၍ ချန်ရှီတောင်းသည် အကာအကွယ် မှော်ရတနာကို အသက်သွင်းထားစဉ် ဝမ်ယုဟန်နှင့် ချန်ဖန်းလေ့ တို့သည် တိုက်ခိုက်ရေး မှော်ရတနာ အသီးသီးကို ထုတ်ဖော်၍ အကာအရံအား တိုက်ခိုက်လိုက်ကြသည်။

ဝမ်ဟုယန်နှင့် ချန်ဖန်းလေ့တို့သည် သူတို့ဂိုဏ်းတွင် အဆင့်အတန်းအချို့ ရှိသည့်ပုံပင်။ နှစ်ယောက်စလုံးသည် အဆင့်မြင့် တန်ခိုးရှင်အဆင့် မှော်ရတနာများကို မပိုင်ဆိုင် ထားသော်လည်း တန်ခိုးရှင်အဆင့်နိမ့် မှော်ရတနာ တစ်ခု၊ နှစ်ခုလောက်ကိုမူ ပိုင်ဆိုင်ထားကြသည်။ ရန်ကိုင်နှင့် သူတို့ နှစ်ယောက်၏ ပူးပေါင်းတိုက်ခိုက်မှု အောက်၍ အရံအတား မတည်မငြိမ် ဖြစ်လာခဲ့သည်။

သူတို့၏ တိုက်ခိုက်မှု အလုပ်ဖြစ်သည်ကို မြင်သော် နှစ်ယောက်စလုံး စိတ်အားတက်ကြွသွားပြီး သူတို့၏ ခွန်အားကို ချက်ချင်း တိုးမြှင့်လိုက်လေသည်။ လုယင်ပင် စိတ်ဓါတ် တက်ကြွလာပြီး အားသွန်ခွန်စိုက် တိုက်ခိုက်နေခဲ့သည်။

ထိုစဉ်အတောအတွင်း၊ အရံအတား၏ အပြင်ဘက်၌၊ ရန်ကိုင်သည် ငွေညမိုးကြိုးသားရဲ၏ အဝေးပစ် တိုက်ခိုက်မှုများကို မကြောက်ချေ။ မွန်းစတားသားရဲ သူ့အား အာရုံစိုက်လာသည်ကို သတိပြုမိသော် ခွန်အားကို ထပ်မံ တိုးမြှင့်လိုက်ပြီး ပုံရိပ်ယောင် တောင်များ၏ စွမ်းအားကို ထပ်မံ မြှင့်တင်လိုက်သည်။

အတွင်းရော၊ အပြင်ကပါ တိုက်ခိုက်နေသလို စွမ်းအင် အထောက်အပံ့လည်း မရှိသဖြင့် ချန်ရှီတောင်းတို့ အဖွဲ့အား ကူကယ်ရာမဲ့စေခဲ့သော အကာအရံသည်၏ မျက်နှာပြင်ထက် အသက်ဆယ်ရှိုက်စာ အတွင်း အက်ကြောင်းများ ဖြစ်ပေါ် လာခဲ့ရသည်။

ထိုအခြင်းအရာကို မြင်သည်နှင့် သူအစွမ်းပြနိုင်မည့် အခိုက်အတန့်သို့ ရောက်လာပြီဖြစ်ကြောင်း ဝမ်ယုဟန် သိလိုက်သည်။ ချက်ချင်းပဲ အပြာရောင်ဓါးရှည်တစ်ချောင်းကို ထုတ်ယူလိုက်ပြီး ဓါးကိုအား သူ့ရှေ့တည့်တည့်တွင် ဒေါင်လိုက်ကိုင်လျက် လျှာကိုကိုက်ကာ ဓါးရှည်ပေါ်သို့ သွေးတစ်ပွက် မှုတ်ထုတ်လိုက်၏။ အပြာရောင်ဓါးကိုယ်ထည် တစ်ခုလုံး အရောင်တောက်လာပြီး တဆတ်ဆတ် တုန်ခါလာတော့သည်။ ဓါးရှည် အသက်ဝင်လာပြီး ဝမ်ယုဟန်၏ လက်ထဲမှ အသည်းအသန် ရုန်းထွက်ချင်နေသည့် ပမာ။

သွေးတစ်ပွက် အန်ထုတ်လိုက်ပြီးနောက် ဝမ်ယုဟန်၏ မျက်နှာ နီမြန်းလာခဲ့သည်။ ဤတိုက်ခိုက်မှုကို ထုတ်သုံးရန် အတွက် သူ့အတွက်လည်း အတော့်ကိုမှ မလွယ်သည့်ပုံပင်။

ဓါးရှည်မှ စူးရှရှ အသံတစ်သံ ထွက်ပေါ်လာသည်နှင့်အတူ ဝမ်ယုဟုန်၏ အရှိန်အဝါ တစ်ဟုန်ထိုး မြင့်တက်သွားခဲ့သည်။ ဓါးကို ဟန်ပါပါ ကိုင်လျက် အရံအတားဆီသို့ ခုန်သွားလေသည်။

ဝမ်ယုဟန်သည် ဓါးနှင့် တစ်သားတည်း ကျနေသည့်နှယ် သူ့ခန္ဓာကိုယ်မှပါ ဓါးအရောင်အဝါ ထွက်ပေါ်နေသည်။ အရံအတား ရှေ့သို့ ရောက်သည်နှင့် ဓါးကို အားပါပါဖြင့် ခုတ်ချလိုက်သည်။ အရံအတားဆီမှ ဓါးချက်ကို တားဆီးရန် လျှပ်စီးစလေးများ ပေါက်ကွဲထွက်လာခဲ့လေသည်။

ဤသို့ဖြင့် ဓါးအလင်းရောင်နှင့် လျှပ်စီးစလေးများ စတင် ပြိုင်ဆိုင်ကြတော့သည်။ နှစ်ဖက်စလုံး သူမသာ ကိုယ်မသာ ဖြစ်နေရာ အခြေအနေသည် မျှခြေသို့ ရောက်သွားခဲ့သည်။

သို့သော်လည်း ထိုမျှခြေသည် တစ်ခဏလေးသာ ကြာခဲ့ပြီး ဝမ်ယုဟန်မှက ရုတ်တရက် အော်လိုက်သည် “ချိုးဖျက်လိုက်စမ်း”

သူ့ပါးစပ်မှ ထိုစကားများ ထွက်ပေါ်လာသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ဝမ်ယုဟန်၏ အရောင်အဝါ တစ်ဖန်ပြန်လည် ထပ်မံ မြင့်တက်သွားခဲ့ပြန်သည်။ အကျိုးဆက်အနေဖြင့် မိုးကြိုးစလေးများသည် ဓါးရောင်နှင့် ဆက်လက် ယှဉ်ပြိုင်နိုင်ခြင်း မရှိတော့ဘဲ အဘက်ဘက်သို့ လွင့်စင့် ပျောက်ကွယ်သွားရတော့၏။ ခရက်ဆိုသော အသံနှင့်အတူ အရံအတားတစ်ခုလုံးလည်း ပြိုကျ ပျက်စီးသွားခဲ့သည်။

ရန်ကိုင် စလှုပ်ရှားသည့် အချိန်မှစ၍ ယခုအချိန်အထိ အသက် နှစ်ဆယ်ရှိုက်သာ ကြာပေသေးသည်။

ထိုသို့ ဖြစ်ရခြင်းမှာ ရန်ကိုင်မှ အချိန်မဖြုန်းချင်တော့သည့် အတွက် စွမ်းအားကုန်ထုတ်သုံး၍ တိုက်ခိုက်ခဲ့သည့် အတွက်ကြောင့် ဖြစ်သလို ချန်ရှီတောင်းနှင့် သူမ၏ အဖော်များသည် သာမန် သူတော်စင်ဘုရင်အဆင့် ကျင့်ကြံသူများ မဟုတ်ကြသောကြောင့် ဖြစ်ပေသည်။ သူတို့ အားလုံးသည် သူတို့ ဂိုဏ်းအသီးသီး၏ လက်ရွေးစင်များ ဖြစ်ကြရာ သာမန် သူတော်စင် ဘုရင်အဆင့် ကျင့်ကြံသူများထက် အများကြီး ပိုအားကောင်းသည်။

ထို့အပြင် အရံအတားကို ငွေညမိုးကြိုးသားရဲမှ အသက် သွင်းထားခြင်း ဖြစ်သည်။ ငွေညမိုးကြိုးသားရဲသည် အရံအတားကို အသက်သွင်းတတ်သော်လည်း မထိန်းချုပ်တတ်ချေ။ ထို့ကြောင့်ပဲ ရန်ကိုင်တို့မှ အရံအတားကို အလွယ်တကူ ဖျက်စီးနိုင်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ ငွေညမိုးကြိုးသားရဲသာ အရံအတားကို ကောင်းကောင်း ထိန်းချုပ်နိုင်လျှင် ရန်ကိုင်တို့အတွက် အရံအတားကို ဖျက်စီးရန် အတော်လေး ခက်ခဲပေလိမ့်မည်။

အရံအတား ပျက်စီးသွားသည်နှင့် ချန်ရှီတောင်းတို့ သုံးယောက် အပြင်သို့ ချက်ချင်း ပြေးထွက်လာကြသည်။ ဤနေရာ၌ တစ်စက္ကန့်လေးပင် သူတို့ ထပ်မနေချင်တော့ပေ။

ဝမ်ယုဟန်ကမူ ဟန်အပြင်ဖြင့် ရယ်မောရင်း ကောင်းကင် ပေါ်တွင် ဝဲလျက် သူ့အား အခြားသူများ ချီးကျူးလာမည့် အချိန်ကို စောင့်နေလိုက်သည်။

ချန်ဖန်းလေ့က ဝမ်ယုဟန်အား လေးစားအားကျစွာ ကြည့်၍ အမှန်အတိုင်း ပြောလိုက်သည် “စီနီယာအစ်ကို အရမ်း အံ့ဩဖို့ ကောင်းတာပဲ”

သူ့ဂျူနီယာညီလေးက ချီးကျူးစကားကို ကြားသော် ဝမ်ယုဟန်က ဖုံးဖိမရနိုင်သော ကျေနပ်နေသည့် အမူအရာဖြင့် စကားအနည်းငယ် ပြန်ပြောလိုက်ပြီး ရန်ကိုင်အား ရန်စသည့် အကြည့်ဖြင့် လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။

“ကလေးလို ပျော်မနေနဲ့။ ငါတို့ အန္တရာယ်ကနေ လွတ်သေးတာ မဟုတ်ဘူး” ချန်ရှီတောင်းက ဝမ်ဟုယန်အပေါ် ရေအေးတစ်ခွက် လောင်းချပေးလိုက်သည်။ ထို့နောက် ဒေါသ ထွက်နေသည့် ငွေညမိုးကြိုးသားရဲအား အလေးအနက် အမူအရာဖြင့် လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။

အကာအရံ ပျက်စီးသွားသည့် အတွက် မိုးကြိုးသားရဲ ပိုဒေါသထွက်သွားခဲ့သည်။ ၎င်းဆီမှ ပိုမိုအားကော်ငးသော မွန်းစတားချီတို့ ထွက်ပေါ်လာသလို ကောင်းကင်ထက်ရှိ အပြာရောင် တိမ်တိုက်များဆီမှလည်း ပိုမို အားကောင်းသော ဖိအားတို့ ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။

ဝမ်ယုဟန်၏ မျက်နှာ ရှုံ့မဲ့သွားခဲ့ပြီး ယုံကြည်ချက် အပြည့်ဖြင့် ပြန်ပြောလိုက်သည် “ဂျူနီယာညီမချန်၊ စိတ်အေးအေးသာထား။ ခုဏတုန်းက ငါတို့ သတိပေါ့သွားလို့ အဲ့ကောင် ထောင်ချောက်ထဲ ကျသွားတာ။ အခု ငါတို့ လွတ်လာပြီဆိုတော့ ဒီကောင့်ကို ပြန်တိုက်ဖို့ အခွင့်အရေး ပေးတော့မှာ မဟုတ်ဘူး။ ဂျူနီယာညီလေး၊ မင်းနဲ့ငါ အဲ့ကောင်ရဲ့ ခွန်အားကို သွားစမ်းကြည့်ရအောင်”

“ကောင်းပြီ’ ချန်ဖန်းလေ့က စိတ်အား ထက်သန်နေသည့် အမူအရာဖြင့် ထပ်ခါထပ်ခါ ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။

ချန်ရှီတောင်း ဘာမှ မပြောနိုင်သေးခင်မှာပဲ ဂိုဏ်းတူ ညီအစ်ကိုနှစ်ယောက် ငွေညမိုးကြိုးသားရဲဆီသို့ ပြေးထွက် သွားခဲ့လေပြီ။

ရန်ကိုင် မျက်မှောင်ကြုတ်သွားသည်။ သို့သော် ထိုနှစ်ယောက်ကို တားမနေခဲ့ပေ။ ဤခရီးကို လာခဲ့ခြင်းသည် ချန်ရှီတောင်းအပေါ် အကြွေးတစ်ခု တင်နေသောကြောင့် ဖြစ်သလို ယန်ယန်မှလည်း မိုးကြိုးကန်ထဲရှိရေကို လိုချင်သည်ဟု တောင်းဆိုနေသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ ယခု အကြွေးများ ကြေသွားပြီ ဖြစ်လေရာ ထိုလူများ သေသေ၊ရှင်ရှင် သူ့ကိစ္စ မဟုတ်တော့ပေ။

သို့သော်လည်း ထိုဝမ်ဟုဟန် ဆိုသည့်ကြောင့် တိုက်ခိုက်နေရင်း ခေါင်းထိပြီး ရူးများ ရူးသွားခြင်းလား၊ သို့မဟုတ် သူ့ကိုယ်သူ အလွန်အမင်း အထင်ကြီးနေခြင်းလား ရန်ကိုင် မခွဲတတ် ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ တစ်ဖက်သားရဲသည် ပေါ့သေးသေး သားရဲတစ်ကောင် မဟုတ်။ တန်ခိုးရှင်အဆင့် မွန်းစတားသားရဲ တစ်ကောင် ဖြစ်သည်။ ရန်ကိုင် အမြင်အရ၊ ထိုဝမ်ယုဟန် ဆိုသည့်ကောင်သည် ဂိုဏ်းထဲတွင်သာ တစ်ချိန်လုံးနေပြီး သေခြင်းရှင်ခြင်း တိုက်ပွဲများ တစ်ခါမှ မတိုက်ခိုက်ဖူးသည့် လူနှင့် တူနေသည်။

ထိုကဲ့သို့သော လူများသည် ကျင့်ကြံခြင်း မြင့်ကြသော်ငြား တကယ် တိုက်ခိုက်ပြီုဆိုလျှင် သူတို့၏ ခွန်အား အပြည့်အဝကို မထုတ်သုံးနိုင်ကြတော့ပေ။ အကျိုးဆက်အနေဖြင့် ဒဏ်ရာ ရလျှင်ရ၊ မရ၍ ပိုဆိုးသွားလျှင် သေသွားရသည့် အခါမျိုးပင် ရှိတတ်ကြသည်။

ဝမ်ယုဟန်နှင့် ချန်ဖန်းလေ့တို့ ဒုက္ခရောက်တော့မည်ဟု ရန်ကိုင် ထင်နေမိသည်။

သို့သော်လည်း ငွေညမိုးကြိုးသားရဲဆီသို့ ပြေးဝင် သွားပြီးသည့်နောက်တွင် ဝမ်ယုဟန်နှင့် ချန်ဖန်လေးတို့ အတိုင် အဖောက်ညီညီ တိုက်ခိုက်နိုင်ခဲ့ကြသဖြင့် ရန်ကိုင် အံ့အားသင့်သွားခဲ့ရသည်။ တိုက်ပွဲ အတွေ့အကြုံ မရှိသည့် ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက် ထိုကဲ့သို့ လုပ်နိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်ပေ။

ဝမ်ယုဟန်သည် လျင်မြန် သွက်လက်လှုပ်ရှားစွာဖြင့် တိုက်ခိုက်နေခဲ့သည်။ အန္တရာယ်များသည့် ရန်သူနှင့် တိုက်ခိုက်နေရသော်ငြား ကမန်းကတန်း ဖြစ်သွားခြင်း မရှိဘဲ တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ဖြင့် တိုက်ခိုက်နေနိုင်သည်။ သူနှင့် ချန်ဖန်းလေ့သည် ငွေညမိုးကြိုးသားရဲကို အလွယ်တကူ သတ်နိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်သော်လည်း သူတို့၏ လျင်မြန်မှု၊ မှော်ရတနာများနှင့် သိုင်းပညာရပ်များအပေါ် အားကိုး၍ သားရဲအား ထိပ်တိုက် ရင်ဆိုင်တိုက်ခိုက်နိုင်ပေသည်။

တိုက်ပွဲအား ခဏကြာ စိုက်ကြည့်နေပြီးနောက် ချန်ရှီတောင်းနှင့် လုယင်တို့၏ မျက်လုံးထဲ ရက်စက်တော့မည့် အရိပ်အယောင်များ လင်းလက်လာခဲ့သည်။ သူတို့လည်း ထိုသားရဲအား သတ်ရန် တွေးလာကြသည့်ပုံပင်။

အဆင့်ကိုး မွန်းစတားသားရဲတစ်ကောင်၏ အမြူတေသည် အလွန်ကိုမှ အဖိုးတန်ပေသည်။ ထိုအမြူတေကို ဆေးဖော်စပ်သည့် နေရာတွင်ဖြစ်စေ၊ မှော်ရတနာ ပြုလုပ်သည့် နေရာတွင်ဖြစ်စေ အသုံးပြုနိုင်သည် ဖြစ်ရာ လူပေါင်းမျာစွာက လိုချင်ကြသည်။ ထို့အပြင် ထိုမွန်းစတားသားရဲ၏ ခန္ဓာကိုယ်မှ ရရှိမည့် ပစ္စည်းများမှာလည်း အသုံးဝင်သည့် ပစ္စည်းများ ဖြစ်ကြသည်။

အစောပိုင်းက အရံအတားထဲတွင် ပိတ်ခံထားရသည့် အတွက်ကြောင့် ဝမ်ယုဟန်နှင့် ချန်ဖန်းလေ့တို့ အတော်လေး မကျေမနပ် ဖြစ်နေကြသည့်ပုံပင်။ ထို့ကြောင့် အရံအတားထဲမှ လွတ်မြောက်လာသည်နှင့် မိုးကြိုးသားရဲအား သတ်ဖြတ်လိုစိတ် အပြည့်ဖြင့် တိုက်ခိုက် နေကြတော့လေသည်။ ဂိုဏ်းတူ ညီအစ်ကို နှစ်ယောက်သည် အတိုင်အဖောက်ညီစွာ တစ်ယောက်က တိုက်ခိုက်၊ တစ်ယောက်က ခုခံရင်း တိုက်ခိုက်နေခဲ့ကြရာ မကြာမီ အချိန်အတွင်း မိုးကြိုးသားရဲ အောက်စည်းသို့ ရောက်လာခဲ့ရ၏။

အရံအတား မရှိတော့သဖြင့် လွတ်လွတ်လပ်လပ် ပြေးလိုက်၊ တိုက်လိုက်၊ ရှောင်လိုက် လုပ်နေကြသော ကျင့်ကြံသူ နှစ်ယောက်ကို မိုးကြိုးသားရဲ ထိအောင် တိုက်ခိုက်ရန် အတော့်ကိုမှ ခက်ခဲနေခဲ့သည်။ ၎င်း၏ မာကျောလှသော ကြေးခွံများကြောင့်သာ မဟုတ်ပါက မိုးကြိုးသားရဲ ပြင်းပြင်းထန်ထန် ဒဏ်ရာ ရသွားလောက်ပေပြီ။

ရန်ကိုင်သည် တိုက်ပွဲကို အာရုံမစိုက်ဘဲ ယန်ယန်ကိုသာ တစ်ချက် လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ ယန်ယန်လည်း ရန်ကိုင်အား ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်ပြီး မိုးကြိုးကန်ဆီသို့ အလျင်အမြန် ပြေးသွားလေသည်။ မိုးကြိုးကန်ဆီသို့ ရောက်သည်နှင့် ထည့်စရာ ခွက်တစ်ခွက်ကို ထုတ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ခွက်ထဲသို့ သူတော်စင်ချီ ထည့်သွင်း၍ မိုးကြိုးကန်ထဲရှိ ရေများကို ခွက်ထဲသို့ စုပ်ယူတော့လေသည်။

မိုးကြိုးကန်သည် အချင်း မီတာတစ်ရာလောက်သာ ရှိသော်ငြား အောက်ကို မမြင်နိုင်လောက်သည်အထိ နက်သည်။ ကန်ထဲရှိ ရေများမှာလည်း သာမန် ရေများ မဟုတ်ကြဘဲ မိုးကြိုးစွမ်းအင်များ သိပ်သည်းရာမှ ဖြစ်ပေါ်လာသော မိုးကြိုးစွမ်းရည် အဆီအနှစ်များ ဖြစ်ကြသည်။

မိုးကြိုးစွမ်းအင်များကို ဆွဲယူလိုက်ပြီး ရလာသော မိုးကြိုးစွမ်းအင်ကို အရည်အဖြစ်သို့ သိပ်သည်းစေနိုင်သည့် အစီအရင် တစ်ခုသာရှိလျှင် ထိုကဲ့သို့သော မိုးကြိုးကန်များကို ဖန်တီး၍ ရပေသည်။ ထိုနည်းဖြင့် ဖန်တီးလိုက်မည်ဆိုပါက နှစ်တစ်ရာ၊ တစ်ရာကျော်အတွင်း မိုးကြိုးကန်လေး တစ်ကန်ကို စတင် ရရှိပေလိမ့်မည်။ အခြားမိုးကြိုးစွမ်းအင် ကိန်းအောင်း နေသော ရတနာများ၊ သို့မဟုတ် အဖိုးတန် ဆေးပင်များကိုပါ အသုံးပြုမည်ဆိုပါက မိုးကြိုးကန် ဖြစ်ပေါ်လာသည့် နှုန်းကို မြှင့်တင်ပေးနိုင်ပေလိမ့်မည်။

သို့သော်လည်း အချို့သော မိုးကြိုးကန်များသည် သဘာဝ အတိုင်း ဖြစ်ပေါ်နေကြခြင်း ဖြစ်သည်။

သဘာဝအတိုင်း ဖြစ်နေသည့် မိုးကြိုးကန်များဖြစ်စေ၊ လူလုပ် မိုးကြိုးကန်များဖြစ်စေ၊ အတော့်ကိုမှ ရှားပါးကြသည်။ ယခု သူတို့ ရှေ့ရှိ မိုးကြိုးကန်ကို ယခင်က ရှေးဟောင်းယန်ဂိုဏ်း ပိုင်ဆိုင်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။

သို့သော်လည်း ဤမိုးကြိုးကန် အောက်ခြေတွင် ငွေညမိုးကြိုးသားရဲတစ်ကောင် ရှိနေလိမ့်မည်ဟု သူတို့အားလုံး မထင်ထားခဲ့ချေ။ ထို့ကြောင့် မိုးကြိုးသားရဲ ရုတ်တရက် ထွက်ပေါ်လာပြီး သူတို့အား တိုက်ခိုက်လာသည့် အချိန်တွင် အကုန်လုံး အလစ်အငိုက် မိသွားရသည်။ မိုးကြိုးသားရဲသည်လည်း လောလောလတ်လတ်ကမှ အဆင့်ချိုးဖျက်ထားသည့် ပုံပင်။ မဟုတ်လျှင် ချန်ရှီတောင်းတို့အတွက် ယခုထက်ပို၍ အများကြီး ပိုအန္တရာယ် များပေလိမ့်မည်။

ထိုသို့ဆိုလျှင်ပင် ချန်ရှီတောင်းတို့ ဤဒုက္ခတွင်းထဲမှ လွတ်မြောက်နိုင်ခဲ့ခြင်းသည် ရန်ကိုင်၏ ကျေးဇူးကြောင့်ဟု ပြော၍ ရသည်။

ဝမ်ယုဟန်နှင့် ချန်ဖန်းလေ့တို့သည် မိုးကြိုးသားရဲနှင့် အလုပ်ရှုပ်နေသဖြင့် ယန်ယန်အတွက် မိုးကြိုးရေကို စုဆောင်းရန် အချိန်ကောင်းတစ်ခု ဖြစ်သွားခဲ့ရသည်။ ရန်ကိုင်သည် မိုးကြိုးရေကို လိုချင်ရုံသာ။ ထို့ကြောင့် ချန်ရှီတောင်းတို့အဖွဲ့ ထိုမိုကြိုးသားရဲကို တိုက်တိုက်၊ မတိုက်တိုက် သူဂရုမစိုက်ချေ။

လောလောဆယ်တွင် သူ့ခေါင်းထဲ ဤနေရာမှ အလျင်အမြန် ထွက်ပြေးချင်သည့် အတွေးသာ ရှိနေခဲ့သည်။

ကောင်းကင်ထက်ရှိ တိုက်ပွဲသည် အချိန်နှင့်အမျှ ပိုမို၍ ပြင်းထန်လာနေခဲ့သည်။ အချိန်တစ်ခုသို့ ရောက်သော် မိုးကြိုးသားရဲသည် ရုတ်တရက် ဟိန်းသံအကျယ်ကြီး ဟိန်းလိုက်ပြီး ချန်ရှီတောင်းတို့ဆီ မိုးကြိုးစွမ်းအင်လုံးကြီး တစ်လုံး ပစ်လိုက်သည်။ ထိုတိုက်ခိုက်မှုသည် သူမတို့ အဖွဲ့အား မည်သည့် ထိခိုက်ဒဏ်ရာမှ မရစေခဲ့သော်လည်း တိုက်ခိုက်နေရာမှ ကာကွယ်သည့် ဘက်သို့ ပြောင်းလိုက်ရသည့် အတွက်ကြောင့် မိုးကြိုးသားရဲအတွက် အချိန်အနည်းငယ် ရသွားခဲ့သည်။ ငွေညမိုးကြိုးသားရဲသည် ထိအခိုက်အတန့်ကို အခွင့်ကောင်းယူ၍ ကောင်းကင်ပေါ်သို့မော့ကာ ဒေါသတကြီးဖြင့် အသံအကျယ်ကြီး ဟိန်းဟောက်လိုက်သည်။

Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၃၀၄)

ငွေညမိုးကြိုးသားရဲမှ ထိုကဲ့သို့‌ အော်ဟစ်လိုက်သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ကောင်းကင်ထက်တွင် စုဝေးနေသော တိမ်စိုင် တိမ်တိုက်များအားလုံး ဝဲကတော့အသွင်သို့ ပြောင်းလဲသွားပြီး အနီးအနား ပတ်ပတ်လည်တွင် ရှိနေသော မိုးကြိုးစွမ်းအင် အားလုံးကို စုပ်ယူတော့သည်။ ထိုမိုးကြိုးစွမ်းအင်များအားလုံး ငွေညမိုးကြိုးသားရဲ၏ ခန္ဓာကိုယ်ထဲသို့ အရူးအမူး စတင် စီးဝင်တော့လေသည်။

အသက်သုံးရှိုက်စာ အတွင်းတွင် ကောင်းကင်တစ်ခွင် ဖုံးလွှမ်းနေသော တိမ်စိုင်တိမ်တိုက်များအားလုံး ပျောက်ကွယ် သွားခဲ့ပြီး ငွေညမိုကြိုးသားရဲ၏ ခန္ဓာကိုယ်ထဲသို့ စုပ်ယူခြင်း ခံလိုက်ရသည်။

ထိုအခြင်းအရာကို မြင်လိုက်သည်နှင့် ရန်ကိုင် မျက်လုံး မှေးစဉ်းသွားပြီး တစ်ကိုယ်လုံးရှိ အမွှေးအမျှင်များ ထောင်တက်ကုန်သည်။ ငွေညမိုးကြိုးသားရဲသည် သာမန် ပုံစံမှ ဘာမှ သိပ်မပြောင်းသွားသော်လည်း ၎င်းဆီမှ အန္တရာယ်များသည့် အရှိန်အဝါတစ်မျိုး ဖြာထွက်နေခဲ့လေပြီ။

ငွေညမိုးကြိုးသားရဲ ရုတ်တရက် ရပ်သွားသည်ကို မြင်သော် အခွင့်ကောင်းပဲဟု ယူဆလျက် ဝမ်ယုဟန်နှင့် ချန်ဖန်းလေ့တို့သည် မိုးကြိုးသားရဲအား တစ်ခါတည်း အပျောက်ဖျောက်ပစ်ရန် ပြေးဝင်သွားကြလေသည်။ သို့သော်လည်း သူတို့ သားရဲနားသို့ မရောက်သေးခင်မှာပဲ ငွေညမိုးကြိုးသားရဲက သူတို့အား အထင်အမြင် တသေးဖြင့် ပြန်လှည့်ကြည့်လာသည်။

ရုတ်တရက် ကြောက်မခန်းလိလိ အရှိန်အဝါတစ်ရပ် ငွေညမိုးကြိုးသားရဲဆီမှ ဖြာထွက်လာခဲ့သည်။ ထိုရုတ်တရက် ထိုးတက်လာသော ဖိအားကို ခံစားမိလိုက်သည့် အခါမှပဲ အခြေအနေကို ဝမ်ယုဟန် နားလည်သွားခဲ့ပြီး ချက်ချင်းပဲ ထအော်လေသည် “မကောင်းတော့ဘူး”

ချက်ချင်း ပြန်လှည့်ပြေးပြီး တစ်ချိန်တည်းတွင် လက်ဝါး အရွယ်အစားမျှရှိသော ရောင်စုံးသုံးမြှောင့်ပုံစံ မှော်ရတနာ တစ်ခုကို ထုတ်၍ သူ့ကိုယ်သူ ကာကွယ်လိုက်သည်။ ချန်ဖန်းလေ့သည်လည်း အခြေအနေ မကောင်းတော့သည်ကို နားလည်လိုက်ရာ အလျင်အမြန်ပဲ တိုက်ပွဲချပ်ဝတ်တန်ဆာ တစ်ခုကို အသွင်းသွင်း၍ သူ့ကိုယ်သူ ကာကွယ်လိုက်သည်။

သို့သော်လည်း သူတို့ မည်သို့ပင် ကာကွယ်နေခဲ့ပါစေ၊ အကုန်လုံး အရာမထင် ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ ငွေညမိုးကြိုးသားရဲသည် လျှပ်စီးတန်းတစ်ခုအသွင်သို့ ပြောင်းလဲသွားပြီး အားလုံး၏ မြင်ကွင်းမှ ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့သည်။ ချက်ချင်းဆိုသလို ဝမ်ယုဟန်နှင့် ချန်ဖန်းလေ့တို့၏ စူးစူးရှရှ နာနာကျင်ကျင် အော်ဟစ်သံများ ရုတ်တရက် ထွက်ပေါ်လာပြီး ကောင်းကင်ပေါ်မှ ပြုတ်ကျလာကြလေသည်။

ဝမ်ယုဟန်အား ကာကွယ်ပေးထားသော ရောင်စုံ အလင်းတန်း တစ်စစီ ကွဲကြေသွားခဲ့သည်။ ချန်ဖန်းလေ့၏ မိုးကြိုး ချပ်ဝတ်တန်ဆာမှာလည်း အရောင်မှိန်နေခဲ့လေပြီ။

ထိုအဖြစ်အပျက်အားလုံးသည် မျက်တောင်တစ်ခတ် အတွင်း ဖြစ်ပျက်သွားခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ အနီးအနားမှ ရပ်ကြည့်နေကြသော ချန်ရှီတောင်းနှင့် လုယင်တို့ အလန့်တကြား ထအော်ကြကုန်သည်။ တိုက်ပွဲထဲ ဝင်ပါမည့် အတွေးများပင် ထိုအဖြစ်အပျက်အား မြင်ပြီးနောက် ကြက်ပျောက်ငှက်ပျောက် ပျောက်ကုန်ကြသည်။

ရုတ်တရက် ပျောက်ကွယ်သွားသော် ငွေညမိုးကြိုးသားရဲ ပြန်ပေါ်လာသည်။ ယခုတစ်ကြိမ် သူ့အကြည့်သည် မိုးကြိုးကန် ဘေးတွင်ရပ်လျက် မိုးကြိုးရည်ကို စုဆောင်းနေသော ယန်ယန် ဆီသို့ ရောက်သွားခဲ့သည်။ သားရဲမျက်လုံးထဲ ဒေါသ အရိပ်အယောင်တို့ ဖြတ်ပြေးသွားခဲ့ပြီး ကောင်းကင်ထက်မှ နောက်တစ်ကြိမ် ပျောက်ကွယ်သွားပြန်သည်။

ယန်ယန်သည် နေရာတွင် မလှုပ်မယှတ် ရပ်နေသည်။ သို့သော် အန္တရာယ်လာနေပြီဟု သူမ မသိစိတ်က သူမအား သတိပေးနေခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် အကာအကွယ်ကို မှော်ရတနာကို ခပ်မြန်မြန် ကောက်အသက်သွင်းလိုက်ရာ သူမ ပတ်လည်တွင် အနီရောင် အရံအတားတစ်ခု ဖြစ်ပေါ်လာလေသည်။ သို့သော် ထိုအရံအတား ချက်ချင်းဆိုသလို ကွဲပြေသွားပြီး ငွေညမိုးကြိုး သားရဲ သူမရှေ့တွင် ဗြုန်းစားကြီး ပြန်ပေါ်လာသည်။

ယန်ယန် မျက်နှာ ဖြူလျော်သွားခဲ့သော်လည်း အလျင်အမြန်ပဲ ပြန်လည် တည်ငြိမ်သွားခဲ့သည်။

ငွေညမိုးကြိုးသားရဲ သူမအား တိုက်ခိုက်တော့မည်အပြု ရန်ကိုင် သူမရှေ့တွင် ရုတ်တရက် ပေါ်လာပြီး နတ်ဆိုးမီးတောက် လွှမ်းခြုံနေသည့် လက်သီးဖြင့် ငွေညမိုးကြိုးသားရဲအား ထိုးချလိုက်သည်။

ဘုန်းဆိုသော အသံနှင့်အတူ အားလှိုင်းတို့ အဘက်ဘက်သို့ ပျံ့ထွက်သွားခဲ့သည်။ ရန်ကိုင်လည်း တန်ပြန်အားကြောင့် နောက်သို့ ဆုတ်သွားလိုက်ရသည်။ သို့သော် နောက်ဆုတ်သွားရင်း ယန်ယန်ကိုပါ သူနှင့်အတူ တစ်ခါတည်း ဆွဲခေါ်သွားသည်။ ပျောက်ကွယ်သွားသော ငွေညမိုးကြိုးသားရဲလည်း တိုးတိုးလေး ညည်းလိုက်ရင်း ပြန်ပေါ်လာခဲ့သည်။ ငွေညမိုးကြိုးသားရဲ၏ ခန္ဓာကိုယ်ကြီး အနည်းငယ် မတည်မငြိမ် ဖြစ်နေခဲ့သည်။

လေထဲ ကောင်းကောင်းမွန်မွန် ပြန်ရပ်နိုင်သွားသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ဧရာမမိုးကြိုးဘောလုံးကြီး တစ်လုံးကို စုစည်း၍ ရန်ကိုင်ဆီသို့ ပစ်ထည့်လိုက်သည်။

ရန်ကိုင်လည်း အလေးအနက် အမူအရာဖြင့် ရွှေရောင် ပိုးမျှင်များကို ထုတ်လွတ်၍ ပိုက်ကွန်တစ်ခု ဖန်တီးလိုက်သည်။ ထို့နောက် ထိုပိုက်ကွန်ဖြင့် မိုးကြိုးစွမ်းအင်လုံးအား သူဆီသို့ မရောက်ခင် ဖျက်စီးပစ်လိုက်လေသည်။ ပြန်လည် ဖြစ်ပေါ်လာသော ရွှေရောင်ပိုးမျှင်သည် ပေါက်ကွဲသွားသော မိုးကြိုးစွမ်းအင်လုံးဆီမှ ထိုးထွက်၍ ငွေညမိုးကြိုးသားရဲဆီ တစ်ဟုန်ထိုး တိုးဝင်သွားလျက် ၎င်းခန္ဓာကိုယ်အား လှံ တစ်ချောင်းနှယ် စိုက်ဝင်သွားခဲ့သည်။

ထန်…

မီးပွါးတို့ လွင့်စင်ထွက်လာခဲ့သည်။ ရွှေရေရာင်ပိုးမျှင်သည် ငွေညမိုးကြိုးသားရဲ၏ အကာအကွယ်ကို မထိုးဖောက်နိုင်ခဲ့ချေ။ နည်းနည်းလေးလောက်သာ ဖောက်ဝင်သွားနိုင်ပြီး ရပ်တန့်သွားခဲ့သည်။

ရန်ကိုင်လည်း ထိုကဲ့သို့ ဖြစ်မည်ဟု မျှော်လင့်ထားပြီးသားပင်။ ထို့ကြောင့် ငွေညမိုးကြိုးသားရဲအား အေးစက်စက် အကြည့်ဖြင့် စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။ ထိုစဉ် ငွေညမိုးကြိုးသားရဲ၏ မျက်လုံးထဲ ကြာပန်းတစ်ပွင့် ထူးဆန်းစွာ ပွင့်လန်းလာခဲ့သည်။ ငွေညမိုးကြိုး သားရဲသည် ခုခံမှု အတော်လေးကို အားကောင်းသည့် အပြင် ရန်ကိုင်ထက်လည်း အဆင့်ကြီးတစ်ဆင့် ပိုမြင့်နေသည်။ ထို့ကြောင့် သူ့ဝှက်ဖဲကို အသုံးချ၍ ဤတိုက်ပွဲကို မြန်မြန်ဆန်ဆန် အဆုံးသတ်ရန် ရန်ကိုင် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

ထိုကြာပန်းကို မြင်လိုက်သည်နှင့် ငွေညမိုးကြိုးသားရဲ၏ မျက်လုံးထဲ ကြောက်ရွံ့သည့် အရိပ်အယောင်တို့ ဖြတ်ပြေးသွားပြီး ချက်ချင်းပဲ မိုးကြိုးကန်ထဲသို့ ထိုးဆင်းသွားလေသည်။

ကန်မျက်နှာပြင်ထက် လှိုင်းတွန့်လေးများ ဖြစ်ပေါ်လာပြီး ခဏအကြာတွင် ပြန်လည် ပျောက်ကွယ်သွားသည်။

ငွေညမိုးကြိုးသားရဲ ရုတ်ချည်း ထွက်ပြေးသွားသည့် အတွက်ကြောင့် ရန်က်ိုင် ကြောင်အမ်းအမ်း ဖြစ်သွားခဲ့ရသည်။

သို့သော် ရန်ကိုင်လည်း စိတ်သက်သာရာ ရသွားခဲ့သည်။ အမှန်အတိုင်း ပြောရလျှင် သူလည်း လောလောဆယ်တွင် ငွေညမိုးကြိုးသားရဲနှင့် သေခြင်းရှင်းခြင်းတိုက်ပွဲ မတိုက်ချင်ချေ။ ထို့ကြောင့် ပြန်ဆုတ်သွားသော ငွေညမိုးကြိုးသားရဲအား လိုက်လံ မဖမ်းဆီးခဲ့ပေ။ ပုံမှန်ဆိုလျှင်တော့ ထိုမွန်းစတားသားရဲကို အလွတ်ပေးလိမ့်မည် မဟုတ်။

ချန်ရှီတောင်းနှင့် လုယင်တို့ ဒဏ်ရာရနေသော ဝမ်ယုဟန်နှင့် ချန်ဖန်းလေ့တို့အား ထူမအပြီး၊ လှည့်ကြည့်လိုက်ရာ ငွေညမိုးကြိုး သားရဲ ထိတ်ထိတ်လန့်လန့်ဖြင့် ထွက်ပြေးသွားသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ထိုမြင်ကွင်းကို ကြည့်ပြီး ရန်ကိုင် ဘာတွေများ လုပ်လိုက်သဖြင့် ထိုမွန်းစတား ကြောက်ကြောက်လန့်လန့်ဖြင့် ထွက်ပြေးသွားရသလဲဟု နှစ်ယောက်စလုံး‌ တွေးမိသွားသည်။

ချန်ရှီတောင်းနှင့် ယန်ယုတို့ အကြည့်ချင်း ဖလှယ်လိုက်၏။

ထိုစဉ် ယန်ယန်က ရန်ကိုင်လက်ထဲ ပစ္စည်းတစ်ခု ထည့်ပေးလိုက်ပြီး တိုးတိုးလေး ကပ်ပြောလိုက်သည်။

သူမ ပြောသည်ကို ကြားပြီးသည့်နောက် ရန်ကိုင် ဝမ်ယုဟန်ဆီ တစ်ချက် လှမ်းကြည့်လိုက်ပြီး သူ့မျက်နှာထက် အဓိပ္ပါသည့် အပြုံးတစ်ပွင့် ဖြတ်ပြေးသွားသည်။

ဝမ်ယုဟန်လည်းသည် ရန်ကိုင်ဆီ လှမ်းကြည့်လိုက်၏။ သို့သော် ကြောက်လန့်သည့် အရိပ်အယောင် နည်းနည်းမှ မပြဘဲ သုန်သုန်မှုန်မှုန်ဖြင့်သာ စိုက်ကြည့်နေသည်။

“မောင်လေးရန်…” ချန်ရှီတောင်းက မိုးကြိုးကန်အား လှမ်းလှမ်းကြည့်ရင်း ရန်ကိုင်ဆီ လျှောက်သွားလိုက်ပြီး မေးလိုက်၏ “ငွေညမိုးကြိုးသားရဲ ဒဏ်ရာရသွားတာလား”

“ကျုပ်လည်း မသိဘူး။ သူ့ဘာသာ ရုတ်တရက် ပြန်ဆုတ်သွားတာ”

ချန်ရှီတောင်း ကြောင်သွားခဲ့ပြီး ခါးသက်စွာ ပြုံးလျက် “မောင်လေးရန်က ကိုယ့်စွမ်းရည်တွေကို ကြောက်လက်သည်း ဝှက်သလို ကောင်းကောင်း ဝှက်ထားတာပဲ။ ငွေညမိုးကြိုးသားရဲ ကိုတောင် ခြောက်လွှတ်နိုင်တယ်ဆိုတော့ မောင်လေးရန်ကို ဒီအစ်မ လျှော့တွက်မိလိုက်ပြီနဲ့ တူတယ်”

“အစ်မချန် ကျုပ်ကို အရမ်း အထင်ကြီးနေတာပဲ။ တကယ်တမ်း ပြောရရင် ငွေညမိုးကြိုး ပြန်ဆုတ်သွားတာ ကျုပ်နဲ့ ဘာမှမဆိုင်ဘူး။ အစ်ကိုဝမ်နဲ့ အစ်မရဲ့ မောင်လေးတို့ရဲ့ ပြိုင်ဘက် မဖြစ်နိုင်ဘူးထင်လို့ အခွင့်အရေးရတုန်း ထွက်ပြေးသွားတာ ဖြစ်လိမ့်မယ်” ရန်ကိုင်က ပြန်ပြောလိုက်သည်။

“ဟုတ်တယ်” ဝမ်ယုဟုန်က ယဉ်ကျေးဟန် နည်းနည်းမှ မပြဘဲ ဝင်ပြောလိုက်သည် “အဲ့ကောင် တားမြစ်ပညာရပ် တစ်ခုခု သုံးပြီး သူ့ခွန်အားကို ရုတ်ချည်း မြင့်တက်သွားအောင် လုပ်လိုက်တာ။ သူ့ခွန်အား တိုးတက်လာတယ်ဆိုတာ ယာယီပဲ။ ဒါပေမယ့် အဲ့လို လုပ်ဖို့အတွက် သူလည်း တစ်ခုခု ပြန်ပေးဆပ်ရလိမ့်မယ်။ ပြီးတော့ အဲ့ကောင် အဆင့်ကိုးကို ရောက်ထားတာ မကြာသေးဘူး။ တားမြစ်ပညာရပ်ကို သုံးလိုက်လို့ ရလာတဲ့ ဘေးထွက်ဆိုးကျိုးတွေကို မဖိနှိပ်နိုင်လောက်လို့ အခွင့်အရေးရတုန်း ပြန်ဆုတ်သွားတာ”

ထိုစကားကို ကြားလိုက်သည့်အခါ အကုန်လုံး ဝမ်ယုဟန် ပြောသည်မှာ ဟုတ်သည်ဟု တွေးလိုက်မိကြသည်။

“အဲ့မွန်းစတားသားရဲ အကြောင်းကို အစ်ကိုဝမ် ကောင်းကောင်း သိတဲ့ပုံပဲနော်” ရန်ကိုင်က ရုတ်တရက် အပြုံးဖြင့် ပြောလိုက်သည်။

“ဘာလဲ” ဝမ်ယုဟန် မျက်မှောင်ကြုတ်သွားသည်။

“ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး” ရန်ကိုင်က သူ့လက်ကို ဝှေ့ရမ်း၍ ချန်ရှီတောင်းဘက်သို့ လှည့်ကာ ပြောလိုက်သည် “အစ်မချန်၊ အားလုံး ပြီးသွားပြီဆိုတော့ ကျုပ် သွားတော့မယ်နော်”

“ဘယ်သွားဖို့လဲ” ချန်ရှီတောင်းက ပြန်မေးလိုက်သည်။

“ဒီကနေ အဝေးကိုပေါ့” ရန်ကိုင်က ပြန်ပြောလိုက်သည်။ ချန်ရှီတောင်း၏ စိတ်ပျက်၊ ကိုးယိုးကားယား ဖြစ်နေသည့် အမူအရာဖြင့်ကို မြင်သော် ရယ်ရယ်မောမောဖြင့် ဆက်၍ ပြောလိုက်သည် “အရင် လမ်းခွဲပြီးတုန်းက ကျုပ်တို့ ခဏလောက် လမ်းပျောက်သွားတယ်လေ။ အခုတော့ လမ်းပြန်တွေ့သွားလို့ ဒီကနေ ထွက်သွားတော့မလို့”

သူတို့ အရင်အကြိမ် တွေ့စဉ်က သူဤနေရာမှ ထွက်သွားတော့မည်ဟု ချန်ရှီတောင်းကို ရန်ကိုင် ပြောခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း ယနေ့ထိတိုင် ရန်ကိုင် ဤနေရာတွင် ရှိနေသးသဖြင့် သူသူမကို လိမ်လိုက်သည့်ပုံ ပေါက်နေခဲ့သည်။

ချန်ရှီတောင်းက ထိုအကြောင်းကို ထပ်မမေးတော့ဘဲ သူမ အဖော်များကို ကြည့်၍ အလျင်အမြန် ပြောလိုက်သည် “ငါတို့လည်း သွားသင့်နေပြီ”

“ဒါပေမယ့် ဂျူနီယာညီလေးရဲ့ ကိစ္စ မပြတ်သေးဘူးလေ” ဝမ်ဟုယန် ချက်ချင်း ကန့်ကွက်လိုက်သည်။ ရန်ကိုင်နှင့် အတူတူ ပူပေါင်း၍ မလှုပ်ရှားချင်ပေ။ ရန်ကိုင် အစောပိုင်းက ပြောလိုက်သည့် စကားကြောင့် သူတစ်ခုခုကိုများ ရှာတွေ့ သွားလေသလားဟု ဝမ်ယုဟန် တွေးမိသွားသည်။

“ဒီမှာ အဆင့်ကိုးသားရဲ ရှိနေတာ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ဆက်ပြီး ကျင့်ကြံလို့ ရတော့မှာပဲ။ အခုတစ်ကြိမ်တောင် ကံကောင်းလို့ လွတ်လာတာ။ ဆက်ပြီးတော့သာ ပေတေတေ လုပ်နေဦးမယ် ဆိုရင်တော့…”

“အဲ့ငွေညမိုးကြိုးသားရဲက ဒဏ်ရာရနေပြီပဲဟာကို၊ ငါတို့သာ အတူပူးပေါင်း တိုက်ခိုက်မယ်ဆိုရင် အဲ့ကောင်ကို ဘာလို့ မသတ်နိုင်ရမှာလဲ” ဝမ်ယုဟန်က ပြန်ပြောလိုက်သည်။

ဝမ်ယုဟန် ပြောသည်ကို နားထောင်ပြီး ချန်ရှီတောင်းစိတ်ထဲ မသဲမကွဲ ဖြစ်သွားသည်။ ဝေခွဲမရ ဖြစ်နေသဖြင့် ရန်ကိုင်ဘက်သို့ လှည့်၍ မေးလိုက်လေသည် “မောင်လေးရန်၊ နင်ကော ဘယ်လို ထင်လဲ။ ငါတို့ ဆက်နေမယ်ဆိုရင် အဲ့ငွေညမိုးကြိုးသားရဲကို သတ်နိုင်မယ်လို့ ထင်လား”

ရန်ကိုင် မျက်မှောင်ကြုတ်သွားခဲ့သည်။ ချန်ရှီတောင်းသည် သူ့အထင်အမြင်ကို မေးနေဟန် ပေါက်သော်လည်း သူ့အား အတူ ပူးပေါင်းလုပ်ဆောင်ရန် ဖိတ်ခေါ်နေခြင်း ဖြစ်သည်။ ရန်ကိုင်သာ ဆက်နေရန် သဘောတူလိုက်သည်နှင့် ချန်ရှီတောင်းတို့အဖွဲ့ ဤနေရာတွင် ဆက်နေပြီး မိုးကြိုးသားရဲကို သတ်ရန် ကျိန်းသေ ကြိုးစားပေလိမ့်မည်။

သို့သော် ရန်ကိုင်က ခေါင်းခါ၍ “သတ်နိုင် မသတ်နိုင်တော့ မသိပေမယ့် ဒီနေရာက အကြာကြီး နေလို့ ကောင်းတဲ့ နေရာ မဟုတ်တာတော့ ကျုပ်သိတယ်။ ရှင်းရှင်းပြောရရင် အခြား မမျှော်လင့်ထားတာတွေ အချိန်မရွေး ဖြစ်လာနိုင်တယ်လေ။ အစ်မချန် ကျုပ်ကို ယုံတယ်ဆိုရင် ဒီကနေ မြန်မြန် ထွက်သွားဖို့ အကြံပေးချင်တယ်”

အလောင်းလိုဏ်ဂူအကြောင်း တစ်ခွန်းပင် ထုတ်မပြောခဲ့ချေ။ ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင် စကားလုံးများသည် အနည်းငယ် လျှို့ဝှက် သလိုလို ဖြစ်နေခဲ့သည်။

ထိုစကားကို ကြားလိုက်သည့်အခါ ဝမ်ယုဟန် မကျေမနပ် ဖြစ်သွားခဲ့သည်။ တစ်ခုခု ပြန်ပြောတော့မည်အပြု ချန်ရှီတောင်းက ရုတ်တရက် ခေါင်းညိတ်၍ ပြောလိုက်သည် “အဲ့လိုဆိုမှတော့ မြန်မြန် ထွက်သွားကြတာပေါ့။ ဖန်းလေ့၊ နင့်ကျင့်စဉ်က ဒီမိုးကြိုးကန် မရှိလည်း အခြားမိုးကြိုးစွမ်းအင် ရတနာ တစ်ခုခုနဲ့ အစားထိုးလို့ ရတယ်မလား။ မိုးကြိုးကန်လောက် သိပ်ပြီး အကျိုးသက်ရောက်မှု မရှိတာပဲဖြစ်မှာ။ ကျီးနက်မြို့ကို ရောက်တဲ့ အထိစောင့်၊ ငါနင့်ကို မိုးကြိုးစွမ်းအင်ဆေးတစ်လုံး ဝယ်ပေးမယ်”

“ကောင်းပြီ” ချန်ဖန်းလေး မကန့်ကွက်ခဲ့ချေ။ လျှောလျှောရှူရှူဖြင့်သာ သဘောတူလိုက်သည်။

ချန်ရှီတောင်း ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး ရန်ကိုင်ဘက်သို့ လှည့်၍ ပြုံးကာ “အဲ့လိုဆိုမှတော့ ဒီနေကနေ အတူ သွားကြတာပေါ့”

ရန်ကိုင် အနေဖြင့် မည်ကဲ့သို့ ငြင်းနိုင်မည်နည်း။ ထို့ကြောင့် ခေါင်းသာ ညိတ်လိုက်ရလေသည်။ ဝမ်ယုဟန်ကမူ တုန့်ဆိုင်း နေသော်လည်း အားလုံးကိုယ်စား မဆုံးဖြတ်လိုက်နိုင်သဖြင့် စိတ်ညစ်ညစ်ဖြင့်သာ ချန်ရှီတောင်း ပြောသည့်အတိုင်း လိုက်လုပ်ခဲ့ရသည်။

ဤသို့ဖြင့် ရန်ကိုင်တို့ ခြောက်ယောက်အဖွဲ့ သင်္ချိုင်းတောင်ကြားမှ စတင် ထွက်ခွာလာတော့လေသည်။

Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၃၀၅)

သွားနေရင်းနှင့်မှ ရန်ကိုင်အကြောင်းမေးရန် ချန်ရှီတောင်း ရုတ်တရက် သတိရလိုက်သည်။ ထို့ကြောင့် မေးကြည့်လိုက်ရာ ရန်ကိုင်သည် အရိပ်လခန်းမမှ မဟုတ်သလို အင်အားစုကြီး တစ်ခုခုမှလည်း မဟုတ်ဘဲ နဂါးလိုဏ်ဂူတောင်ဟု ခေါ်သော ချောင်ကျသည့် နေရာလေးတစ်ခုမှ ဖြစ်ကြောင်း သိလိုက်ရသည်။

ရှင်းရှင်းပြောရလျှင် ရန်ကိုင်သည် မည်သည့်နောက်ခံ အထောက်အပံမှ မရှိဘဲ ကိုယ့်အားကိုယ်ကိုး၍ ကြိုးစား ကျင့်ကြံနေသော လေလွင့်ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက် ဖြစ်ပေသည်။ ဤလောကကြီးတွင် ရန်ကိုင်ကဲ့သို့ ကျင့်ကြံသူများစွာ ရှိသည်။ သူတို့၏ ကျင့်ကြံခြင်း ခရီးလမ်းများမှာ အခြားသူများထက်ပို၍ ခက်ခဲလေ့ ရှိကြသည်။

အကြောင်းမှာ တစ်အချက်။ သူတို့အား သင်ကြားပေးမည့် အကြီးအကဲများ၊ ဆရာများ မရှိကြချေ။ ထို့အတွက်ကြောင့် ကျင့်ကြံရာတွင် သူတို့ မဖြေရှင်းနိုင်သည့် အခက်အခဲများနှင့် ကြုံဆရသည်။ နှစ်အချက်၊ သူတို့တွင် ကျင့်ကြံစရာနေရာ ကောင်းကောင်း မရှိသလို အရင်းအမြစ်များလည်း မရှိကြချေ။ အကျိုးဆက် အနေဖြင့် သူတို့၏ ကျင့်ကြံခြင်းမှာ အဆင့် မြင့်လာသည်နှင့် တဖြည်းဖြည်း နှေးကွေးလာတတ်ကြသည်။

ထို့အပြင် သူတို့အား ဖိနှိပ် အနိုင်ကျင့်သူများနှင့် ရင်ဆိုင် ရသည့် အခါတွင်လည်း သူတို့အား ကာကွယ်ပေးမည့်သူ မရှိပေ။ ထို့ကြောင့် လေ့လွင့်ကျင့်ကြံသူ အများစုသည် အရည်အချင်း ကောင်းမွန်ကြသော်လည်း‌ အောင်မြင်တတ်သူ နည်းပါးသည်။ အောင်မြင်သူများကိုလည်း အင်အားစုကြီးများ၊ မိသားစုကြီးများက ခေါင်လေ့ရှိကြသည်။

သူတော်စင်ဘုရင် ဒုတိယအဆင့်သို့ ရောက်နိုင်သော လေလွင့် ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက် ဆိုသည်မှာ အတော်လေး အထင်ကြီးစရာ ကောင်းသည့် လူတစ်ယောက် ဖြစ်သည်။

ထိုအကြောင်းကို ကြားလိုက်ချိန် ချန်ရှီတောင်း ရန်ကိုင်အား အထင်ကြီး လေးစားသွားသော်လည်း ဝမ်ယုဟန်ကမူ ပို၍ အထင်သေးသွားသည်။ သူ့အမြင်အရ၊ သူတော်စင်ဘုရင် တတိယ အဆင့်သည် ရန်ကိုင်၏ အကန့်အသတ် ဖြစ်သည်။ ရန်ကိုင် အနေဖြင့် တန်ခိုးရှင်အဆင့်သို့ မည်သို့မှ ရောက်နိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။

ချန်ရှီတောင်းသာမဟုတ်၊ သူမ၏ မောင်လေးသည်လည်း ရန်ကိုင်အား စိတ်ဝင်စားသွားသည်။ ချန်ဖန်းလေ့သည် ပွင့်လင်း ရိုးသားပြီး စိတ်ရင်းကောင်းသည်။ ထိုမျှသာ မကသေး၊ ဒဏ်ရာ ရထားသည့်တိုင် တက်တက်ကြွကြွဖြင့် ရှိနေကာ ရန်ကိုင်အား သဲမီးတောက်နယ်မြေထဲတွင် ဖြစ်ပျက်ခဲ့သည့် အကြောင်းအရာများ အကြောင်း အဆက်မပြတ် မေးမြန်းနေခဲ့သည်။ ရန်ကိုင်လည်း စကားကြော မရှည်ချင်သည့်အတွက် အရေးမပါသည့် ခေါင်းစဉ် အချို့ အကြောင်းသာ ရွေးပြောလိုက်သည်။ သို့တိုင် ထိုလူငယ်လေးကို မပထုတ်နိုင်ခဲ့ချေ။

ချန်ရှီတောင်းတို့ အဖွဲ့ထဲတွင် ရန်ကိုင်အား အမြဲတမ်း အမြင်မကြည် ဖြစ်နေသည့် ဝမ်ယုဟန်မှလွဲ၍ အကုန်လုံး ရန်ကိုင်နှင့် အဆင်ပြေကြသည်။

နေ့တစ်ဝက်ကြာပြီးနောက်၊ ရန်ကိုင်တို့ ခြောက်ယောက် သင်္ချိုင်းတောင်ကြားမှ ထွက်လာနိုင်ခဲ့သည်။ ယခုအချိန်ထိတိုင် အလောင်းလိုဏ်ဂူမှ အလောင်းကောင် တစ်ကောင်ကိုမှ အာရုံ မခံမိသဖြင့် ရန်ကိုင် စိတ်သက်သာရာ ရသွားခဲ့သည်။

နောက်တစ်ရက် ကြာပြီးသည့်နောက်၊ ရန်ကိုင်တို့ ရှေ့တွင် တောင်တစ်လုံး ပေါ်လာခဲ့သည်။ ဤနေရာတွင် မိုးမြေစွမ်းအင်သည် အရမ်းကြီး သိပ်မသိပ်သည်းသော်လည်း အရမ်းကြီးလည်း ခြောက်ကပ်မနေချေ။ ထိုနေရာဆီသို့ ရောက်သော် ရန်ကိုင် မျက်မှောင်ကြုတ်ကာ ရပ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ချန်ရှီတောင်းအား လှမ်းခေါ်လိုက်ပြီး လက်သီးဆုပ်၍ ပြောလိုက်သည် “အစ်မချန်တို့ ဘယ်သွားစရာ ရှိသေးလဲတော့ မသိပေမယ့် ကျုပ်တို့မှာ လုပ်စရာရှိသေးလဲ ဒီနေရာမှပဲ နေရစ်ခဲ့တော့မယ်”

“ဘယ်လောက်ကြာမှာလဲ” ချန်ရှီတောင်း မျက်ခုံး ပင့်လိုက်ပြီး “ငါတို့လည်း နားချင်နေတာ။ နင်ကြည့်လေ၊ ဖန်းလေ့နဲ့ စီနီယာ အစ်ကိုဝမ်တို့က အခုထိ အပြည့်အဝ ပြန်ကောင်းသေးတာ မဟုတ်ဘူး။ ဒါကြောင့် ငါလည်း ခဏလောက် နားမလားလို့ စဉ်းစားနေတာ”

“အစ်မချန်လည်း ဒီမှာ နားချင်နေတာလား” ရန်ကိုင် မဆိုသလောက်ကလေး မျက်မှောင်ကြုတ်သွားခဲ့သည်။

“ဘာဖြစ်လို့လဲ။ မောင်လေးရန်က ငါတို့နဲ့အတူ မရှိချင်လို့လား” ချန်ရှီတောင်းအား ရန်ကိုင်အား ကြည့်၍ ပြောလိုက်သည်။

“ဘယ်ကသာ။ ဒီနေရာက ကျုပ်ပိုင်နက်မှ မဟုတ်တာ။ ဘယ်သူမှ မပိုင်တဲ့ တောင်ကြီးဟာကို။ အစ်မချန်တို့ နေချင်တာကို ကျုပ်က ဘယ်လိုလုပ်ပြီး တားနိုင်မှာလဲ”

“အဲ့လိုမှပေါ့” ချန်ရှီတောင်း ပြုံးလိုက်သည် “ပြီးတော့၊ မောင်လေးရန်က ကောင်းကင်ကံကြမ္မာမြို့တော်ကနေ လာတာ ဆိုတော့ အဲ့ကို ကျိန်းသေ ပြန်သွားရမှာပေါ့၊ ဟုတ်တယ်မလား”

“ဟုတ်တယ်”

“ဟဲဟဲ၊ ရှင်းရှင်းပြောရရင်၊ ဒီနေရာက ကောင်းကင်ကံကြမ္မာ မြို့တော်နဲ့ သိပ်မနီးဘူးဆိုတာ မောင်လေးရန် သိလား။ ကြယ်လွန်းပျံနဲ့သာ ပျံသွားမယ်ဆိုရင် အနည်းဆုံး နှစ်လ၊ သုံးလလောက်ကြာမှာ။ မတော်လို့ ကိစ္စတစ်ခုခု၊ အခက်အခဲ တစ်ခုခုနဲ့ ကြုံရမယ်ဆိုရင် အဲ့ထက်တောင် ပိုကြာသွားနိုင်တယ်”

ရန်ကိုင် ချန်ရှီတောင်းအား တွေးတွေးဆဆဖြင့် ကြည့်ကာ မေးလိုက်သည် “ဒီတော့ ကျုပ်တို့ အခြားလမ်းက သွားသင့်တယ်လို့ အစ်မချန် ပြောချင်တာပေါ့။ လမ်းလေးသိရင် ကျုပ်ကို ပြောပါဦး အစ်မချန်”

“ပြောရမှာပေါ့။ မောင်လေးရန် မသိလို့။ ဒီနေရာကနေ ငါးရက်လောက် သွားလိုက်ရင် ကျီးနက်မြို့ဆိုတဲ့ မြို့တစ်မြို့ကို ရောက်လိမ့်မယ်။ အဲ့မြို့မှာ ကောင်းကင်ကံကြမ္မာ မြို့တော်ကို တိုက်ရိုက် ဆက်သွယ်ထားတဲ့ ဟင်းလင်းပြင် အစီအရင်တစ်ခု ရှိတယ်”

“အို။ အဲ့မှာ ကောင်းကင်ကံကြမ္မာမြို့တော်နဲ့ ဆက်သွယ်ထားတဲ့ ဟင်းလင်းပြင်အစီအရင် ရှိတာလား” ရန်ကိုင် ယန်ယန်ဆီ လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ ယန်ယန် မျက်နှာသေဖြင့်သာ ရှိနေသဖြင့် သူမလည်း ထိုအကြောင်းကို မသိကြောင်း ရန်ကိုင် သိလိုက်သည်။

“ငါနင့်ကို ဘာလို့ လိမ်ရမှာလဲ” ချန်ရှီတောင်းက ပြုံးလိုက်ပြီး “ကျီးနက်မြို့ကို ဘယ်အင်အားစုကမှ မပိုင်တော့ အဲ့က ဟင်းလင်းပြင် အစီအရင်ကို သုံးဖို့က အခြား မြို့တွေလောက် မခက်ခဲဘူး။ ဒါပေမယ့် လူတိုင်း သုံးနိုင်တယ်လို့တော့ မဆိုလိုဘူးပေါ့နော်… ဒါပေမယ့် အဲ့က ဟင်းလင်းပြင် အစီအရင်ကို ကာကွယ်ပေးရတဲ့ စီနီယာတစ်ယောက်ကို ချန်ဖန်းလေ့သိတယ်။ သူ့အကူအညီနဲ့ဆို မောင်လေးရန် အဲ့က ဟင်းလင်းပြင်အစီအရင်ကို သုံးလို့မရမှာ စိတ်ပူနေစရာ မလိုဘူး။ မောင်လေးရန် အနေနဲ့ သတ်မှတ်ထားတဲ့ သူတော်စင်သလင်းကျောက် ပမာဏကို ပေးဖို့ပဲ လိုလိမ့်မယ်”

“သုံးလို့ရရင် အဆင်ပြေတယ်။ သူတော်စင်သလင်းကျောက်ကို စိတ်ပူစရာမလိုဘူး” ရန်ကိုင်က ချန်ဖန်းလေ့အား ပျော်သွားသည့် အမူအရာဖြင့် လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။

ချန်ဖန်းလေ့က ပြုံး၍ ပြန်ပြောလိုက်သည် “အဲ့ကိစ္စကို ကျုပ်တာဝန်ထားလိုက်။ ဟင်းလင်းပြင် အစီအရင်ကို ကာကွယ်ပေးရတဲ့ စီနီယာကို ကျုပ်တစ်ခါ ကူညီပေးဖူးတယ်။ ဒါကြောင့် ကျုပ်မျက်နှာနဲ့သာ ဆိုရင် စီနီယာအစ်ကိုရန်ကို ဟင်းလင်းပြင်အစီအရင် ကျိန်းသေ သုံးခွင့်ပေးလိမ့်မယ်။ ပြီးတော့ စီနီယာအစ်ကိုရန် ကိုယ်တိုင်ကလည်း လူမသိသူမသိ လူတစ်ယောက်မှ မဟုတ်တာ”

“အဲ့လိုဆိုမှတော့ ညီလေးချန်ကိုပဲ အားကိုးတော့မယ်နော်” ရန်ကိုင်က အလျင်အမြန် ကျေးဇူးတင်လိုက်ပြီး အနီးအနားရှိ တောင်ကုန်းအား လှမ်းကြည့်ကာ “အဲ့လိုဆိုရင် ဒီမှာ ခဏလောက် နားပြီးမှ ကျီးနက်မြို့တော်ဆီ ဆက်သွားတာပေါ့”

ချန်ရှီတောင်းတို့ မကန့်ကွက်ခဲ့။ ထို့ကြောင့် ခြောက်ယောက်သား တောင်ကုန်းဆီ လျှောက်သွားလေသည်။

ချန်ရှီတောင်းနှင့် လုယင်သည် ငွေညမိုးကြိုးသားရဲနှင့် တိုက်ပွဲတွင် ဒဏ်ရာမရခဲ့သော်လည်း သူတော်စင်ချီ များစွာ သုံးခဲ့ရသည်။ ထိုမွန်းစတားသားရဲနှင့် တိုက်ခိုက်ပြီးပြီးချင်း၊ နားပင် မနားရသေးဘဲ တောက်လျှောက် ဆက်ခရီးနှင်ခဲ့ရသည်။ ထို့ကြောင့် သူတို့ ခန္ဓာကိုယ်ကို ခဏလောက် အနားပေးပြီး အားပြန်ဖြည့်ရန် လိုအပ်နေလေပြီ။ ချန်ဖန်းလေ့နှင့် ဝမ်ယုဟန်တို့ကမူ သူတို့၏ ဒဏ်ရာများကို ပြန်လည် ကုသရန် လိုအပ်သည်။ ထို့ကြောင့် တောင်ထွတ်အသေး ကိုယ်စီကို ရွေးကာ စတင် အားပြန်ဖြည့်၊ ဒဏ်ရာကုသတော့လေသည်။

ရန်ကိုင်နှင့် ယန်ယန်ကမူ ချောင်ကျသည့် တောင်တစ်လုံး ဆီသို့ ပျံသန်းသွားခဲ့သည်။

မကြာမီ ထိုတောင်ပေါ်သို့ ရန်ကိုင်တို့ ရောက်လာခဲ့သည်။ ရောက်သည်နှင့် သူတော်စင်ချီကိုသုံး၍ ယာယီ နေထိုင်ရန်အတွက် ဂူတစ်လုံး ဖောက်လိုက်သည်။

ရန်ကိုင်၏ ကျင့်ကြံခြင်းဖြင့် နေထိုင်ရန် လိုဏ်ဂူလေး တစ်လုံး ဖန်တီးရန်မှာ အတော့်ကိုမှ လွယ်ကူနေပြီဖြစ်သည်။ လက်ဖက်ရည် တစ်ခွက်စာ ဆူချိန်အတွင်း လိုဏ်ဂူဖောက်လို့ ပြီးသွားခဲ့သည်။

လိုဏ်ဂူထဲသို့ ဝင်လိုက်သည်နှင့် ရန်ကိုင်၏ အမူအရာ လေးနက်သွားခဲ့သည်။ ယန်ယန်လည်း ရန်ကိုင် ဘာကြောင့် ထိုကဲ့သို့ ဖြစ်နေမှန်း သိလိုက်ရာ ဘာတစ်ခွန်းမှ မပြောဘဲ ရန်ကိုင်နောက်မှသာ တိတ်တိတ်လေး လိုက်သွားခဲ့သည်။

အထဲသို့ လျှောက်လာပြီးနောက် ရန်ကိုင် ရုတ်တရက် တင်ပလင်ခွေ ထိုင်ချလိုက်သည်။

“ရှောင်ရှောင် တစ်ခုခု ဖြစ်လို့လား” ယန်ယန်က စိုးရိမ်တကြီး မေးလိုက်သည်။

နေမီးလျှံအမြူတေကို မြိုချပြီးနောက် ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်ကို ရန်ကိုင်မှ ယူထားခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် လက်ရှိတွင် ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ် အခြေအနေ မည်ကဲ့သို့ ရှိသလဲဆိုသည်ကို ယန်ယန် မသိချေ။ ရန်ကိုင် ရုတ်တရက် နားချင်ရခြင်းသည် ထိုကိစ္စနှင့် ပက်သက်နေလိမ့်မည်ဟုသာ သူမ သိသည်။

“ပြဿနာကြီးတော့ မဟုတ်ဘူး။ ဒါပေမယ့် ဒီအတိုင်းသာ ဆက်သွားနေမယ်ဆိုရင် ကျောက်တုံး ရုပ်သေးရုပ် တောင်ခံနိုင်တော့မှာ မဟုတ်ဘူး” ရန်ကိုင် သက်ပြင်းချလိုက်၏။

“ငါသိပြီ။ နင်မပြောရင်တောင် အဲ့နေမီးလျှံအမြူတေနဲ့ ရှောင်ရှောင် ကိစ္စကို ဖြေရှင်းဖို့ ငါနင့်ကို နားခိုင်းတော့မလို့” ပြောပြီးနောက် သူမ၏ သိုလှောင်လက်စွပ်ထဲမှ ပစ္စည်းအချို့ကို ထုတ်ယူလိုက်ပြီး လိုဏ်ဂူထဲတွင် အစီအရင်တစ်ခု စတင် ခင်းကျင်းတော့လေသည်။

နေမီးလျှံအမြူတေကို သေချာ ကိုင်တွယ်မှ တော်ကာရာ ကျမည်။ မတော်လို့ နေမီးလျှံအမြူတေ၏ အရှိန်အဝါသာ အပြင်သို့ ပျံ့သွားခဲ့လျှင် မလိုလားအပ်သော ပြဿနာများကို လက်ယပ် ခေါ်လိုက်သလို ဖြစ်သွားနိုင်သည်။ ထို့ကြောင့် ကျောက်တုံး ရုပ်သေးရုပ် အပြင်သို့ မရောက်လာခင် သီးခြားအစီအရင်တစ်ခု ခင်းကျင်းလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။

ယန်ယန်၏ လက်ရှိကျွမ်းကျင်းမှုအရ သူတို့၏ အရှိန်အဝါကို ဖုံးကွယ်ပေးနိုင်သည့် အစီအရင်တစ်ခုအား ခင်းကျင်းရန်အတွက် အတော်လေးကိုမှ လွယ်ကူပေသည်။ နေ့တစ်ဝက်ကြာပြီးနောက် လိုဏ်ဂူတစ်ခုလုံးကို မမြင်နိုင်သော အကာအရံတစ်ခုက ဖုံးအုပ်သွားခဲ့သည်။ တန်ခိုးရှင်အဆင့် ပညာရှင်တစ်ယောက် ပင်လျှင် အတွင်းပိုင်းထဲသို့ ထိုးဖောက်ကြည့်နိုင်မည် မဟုတ်ပေ။

အားလုံး ပြင်ဆင်ပြီးသွားသည့် အခါမှသာ ရန်ကိုင်သည် ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်ကို အနက်ရောင်စာအုပ်ထဲမှ ထုတ်ပေးလိုက်သည်။

ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ် ပေါ်လာသည်နှင့် ဂူတွင်းရှိ အပူချိန် ရုတ်ချည်း မြင့်တက်လာခဲ့သည်။ ကျောက်တုံး ရုပ်သေးရုပ်ဆီမှ ဖြာထွက်နေသော အပူချိန်သည် အနီးအနားရှိ လေထုကိုပင် လောင်ကျွမ်းနေခဲ့သည်။ ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်၏ ခန္ဓာကိုယ် ကိုယ်တိုင်သည်လည်း အရည်ပျော်ကျတော့မည့် အရိပ်အယောင်များ ပြသနေသည်။

သူ့မျက်နှာ အမူအရာမှာလည်း နာကျင်မှုကြောင့် ရှုံ့မဲ့နေကာ မျက်လုံးများမှာလည်း နီရဲနေခဲ့သည်။

နေမီးလျှံအမြူတေ၏ အပူချိန်သည် အလွန်ကိုမှ အားကောင်း ပြင်းထန်လှသည်။ ယခုအချိန်ထိတိုင် ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ် ထိုအပူဓါတ်ကို ခုခံနိုင်ခဲ့ခြင်းမှာ ၎င်း၏ မွေးရာပါ စွမ်းရည်ကြောင့် ဖြစ်ပေသည်။

ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်၏ အမူအရာကို မြင်သော် ရန်ကိုင် နည်းနည်းလေးမှ တုန့်ဆိုင်းမနေရဲတော့ဘဲ နှစ်တစ်သောင်းရေခဲ ကျောက်စိမ်းကို ချက်ချင်း ထုတ်လိုက်သည်။ နှစ်တစ်သောင်းရေခဲ ကျောက်စိမ်း ပေါ်လာသည်နှင့် အခန်းတွင်းရှိ အပူချိန် ရုတ်ချည်း ပြန်လည် လျော့ကျသွားခဲ့သည်။

ထို့နောက် ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်ကို နေမီးလျှံအမြူတေအား ထွေးထုတ်ရန် ကောင်းကင်စိတ်အာရုံမှတစ်ဆင့် ပြောလိုက်သည်။ ရန်ကိုင်၏ ညွှန်ကြားချက်ကိုကြားသော် ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ် သည် ၎င်း၏ ပါးစပ်ကိုဟလျက် နေမီးလျှံအမြူတေအား နှစ်တစ်သောင်းရေခဲ ကျောက်စိမ်းပေါ် ထွေးထုတ်လိုက်သည်။

ထိုအခြင်းအရာကို မြင်မှပဲ ရန်ကိုင် သက်ပြင်းချနိုင်တော့၏။ ထို့နောက် ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်အား လက်ယပ်ခေါ်လိုက်သည်။ ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ် သူ့အနီးသို့ ရောက်လာသည်နှင့် သူ့အခြေအနေကို သေချာ စစ်ဆေးကြည့်လိုက်သည်။

ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ် ဒဏ်ရာရခဲ့သော်ငြား ကံကောင်းစွာဖြင့် သူရခဲ့သည့် ဒဏ်ရာများသည် အသေးစား ဒဏ်ရာများသာ ဖြစ်သည်။ ခဏလောက် နားလိုက်သည်နှင့် သူ့အလိုလို ပြန်ကောင်းသွားပေလိမ့်မည်။ ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင်မှာ စိတ်သက်သာရာ ရမိသလို ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်၏ အနာဂတ် အလားအလာနှင့် ပက်သက်၍လည်း ဝမ်းသာမိရသည်။

ထို့နောက် ၎င်း၏ ဝမ်းဗိုက်ထဲတွင် ရှိနေသော သတ္တုများကို သုံး၍ ဒဏ်ရာပြန်ကုနှင့်ရန် ကျောက်တုံးရုပ်သေးအား ကောင်းကင် စိတ်အာရုံဖြင့် လှမ်းပြောလိုက်သည်။ ပြီးသည့်နောက် ကျောက်တုံး ရုပ်သေးရုပ်ကို အနက်ရောင်စာအုပ်ထဲသို့ ပြန်ထည့်ထားလိုက်၏။

အလောင်းလိုဏ်ဂူထဲတွင် ရှိစဉ်က ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ် သည် သူတော်စင်သလင်းကျောက်များနှင့် သတ္တုရိုင်များစွာကို ဝါးမြိုခဲ့သည်။ ထိုသူတော်စင်သလင်းကျောက်များမှ ကျောက်တုံး ရုပ်သေးရုပ် အကျိုးအမြတ် မည်မျှ ရနိုင်သလဲ ဆိုသည်ကို ရန်ကိုင် မသိသော်လည်း ၎င်း၏ ကြီးထွားမှုကို လုံးဝ အထောက်အကူ ပြုလိမ့်မည်ဟု ယုံကြည်နေမိသည်။ ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင်လည်း ကပ်စေးနဲမနေခဲ့ချေ။ ထိုသတ္တု အဆီအနှစ်များကို စုပ်ယူပြီးနောက် ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ် ပိုကောင်းမလာလျှင်ပင် ယခင်အတိုင်း ပြန်ဖြစ်သွားလိမ့်မည်ဟု ယုံကြည်နေမိသည်။

နေမီးလျှံအမြူတေသည် ထိုသတ္တရိုင်းများထက် အများကြီး ပိုအဖိုးတန်ပေသည်။

ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်ကို ညွှန်ကြားပြီးသည်နှင့် ယန်ယန် ဘက်သို့လှည့်၍ “ငါတို့ အခု ဘာလုပ်ကြမလဲ။ ကျောက်တုံး ရုပ်သေးရုပ်က ဒါကို အကြာကြီး မသယ်ထားနိုင်ဘူး။ ငါတို့သာ ပြန်ဖို့ ကြာနေရင် အခက်တွေ့လိမ့်မယ်”

“ဒါကိုထည့်ဖို့ အထူးထည့်စရာ တစ်ခုခု လုပ်လိုက်ရင် အဆင်ပြေသွားပြီလေ” ယန်ယန်က သူမ၏ အတွေးကို ထုတ်ဖော် ပြောဆိုလိုက်သည်။

“နင်ဘာလိုချင်တာလဲ”

“ရေခဲဓါတ်ပစ္စည်းတွေပေါ့။ ဒီနှစ်တစ်သောင်းရေခဲ ကျောက်စိမ်း ဆိုရင်တော့ အကောင်းဆုံးပဲ။ နေမီးလျှံအမြူတေကို ထည့်မယ့် ပစ္စည်းကို လုပ်ဖို့က သိပ်စိတ်ပူစရာ မလိုဘူး။ ငါတို့ စိတ်ပူရမှာက အချိန်ပဲ။ အနည်းဆုံး ဆယ်ရက်လောက်ကြာမှာ”

“ဆယ်ရက်… အင်း၊ အဲ့လောက်က ကိစ္စမရှိဘူး။ သူတို့လည်း ဆယ်ရက်အတွင်း လုံးဝ ပြန်ကောင်းလာမှာမှ မဟုတ်တာ” ရန်ကိုင်က ယဲ့ယဲ့လေးပြုံးလျက် မတ်တပ်ရပ်လိုက်သည်။ မသွားခင် အလောင်းလိုဏ်ဂူထဲမှ ရလာသော ပစ္စည်းများ ထည့်ထားသည့် လက်စွပ်ကို ယန်ယန်ဆီ ပေးလိုက်သည်။ ထိုပစ္စည်းနှင့် ဆိုပါက ယန်ယန်နှင့် အထူးထည့်စရာကို လုပ်ရာတွင် မည်သည့် ပြဿနာမှ မရှိလောက်ဟု ရန်ကိုင် ထင်သည်။

ယန်ယန်အား မနှောင့်ယှတ်ချင်တော့သည့် အတွင် လိုဏ်ဂူ၏ အပြင်ဘက်ဆုံး အပိုင်းဆီ သွားလိုက်ပြီး တင်ပလင်ခွေ ထိုင်လိုက်သည်။

နေမီးလျှံအမြူတေကို မယူခင် မှော်ရတနာစိတ်ဝိဥာဉ်ကို အမြူတေမှ ဖန်တီးလိုက်သည့် မီးနဂါးနှင့် တိုက်ခိုက်ခိုင်းခဲ့သည်။ သို့သော် မီးနဂါးသည် အတော်လေး ကြမ်းလှသဖြင့် တိုက်ပွဲအတွင်း မီးငှက်ဒဏ်ရာရသွားခဲ့သည်။