Chapter – 1261 & 1275

Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၂၆၁)

သို့သော် ရန်ကိုင်၏‌ ရွှေရောင်သွေးစက်ကို စုပ်ယူထားသည့် အတွက်ကြောင့်လားမသိ၊ သွေးဓါးမြက်ပင်သည် ရန်ကိုင်အား လုံးဝ မတိုက်ခိုက်ချေ။ ရန်ကိုင် ထိုသွေးဓါးမြက်ပင်များကို ဖြတ်သွားလျှင်ပင် ရန်ကိုင်အား ဘာမှမလုပ်။

သို့သော်လည်း ရန်ကိုင်မှအပ၊ ၎င်းအနီးသို့ ရောက်လာသည့် သက်ရှိမှန်သမျှကို တိုက်ခိုက်ပေသည်။ အရောင်တလက်လက် ထနေသော ဓါးသွားနှယ်ထက်ရှသည့် အရွက်များမှာ မြင်သူတိုင်းကို ကျောချမ်းသွားစေနိုင်ပေသည်။

ထိုမမျှော်လင့်ထားသည့် အဖြစ်အပျက်ကြောင့် ယန်ယန်လည်း ထိုအပင်များနား အစီအရင်တစ်ခု ခင်းကျင်းရတော့သည်။ သွေးဓါးမြက်ပင် ရှိနေသည့် နေရာကို တားမြစ်နေရာ တစ်ခုအဖြစ် သတ်မှတ်ထားလိုက်ပြီး နဂါးလိုဏ်ဂူတောင်၏ ထောင်ချောက်ကြီး တစ်ခု အဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲအသုံးပြုလိုက်လေသည်။

ထိုသွေးဓါးမြက်ပင်များနှင့်သာ ဆိုလျှင် တန်ခိုးရှင်အဆင့်တစ်ယောက်ပင် ဤနေရာသို့ ကျူးကျော်လာပါက မသေလျှင်ပင် ပြင်းပြင်းထန်ထန် ဒဏ်ရာရသွားပေလိမ့်မည်။

ရန်ကိုင် ပြန်လာပြီး သုံးရက်အကြာတွင် အရိပ်လခန်းမ၏ အကြီးအကဲချင်းတုန်သည် ဝေကုချန်းနှင့် တုန်ရွှမ်းအာတို့ကိုခေါ်ကာ ရန်ကိုင်ဆီ လာရောက် လည်ပတ်လေသည်။

ဝေကုချန်းဆီမှ သဲမီးတောက်နယ်မြေထဲတွင် ရန်ကိုင်သည် သူနှင့် တုန်ရွှမ်းအာတို့၏ အသက်ကို ကယ်ခဲ့ကြောင်း အကြီးအကဲချင်းတုန် ပြန်ကြားသိခဲ့ရသည်။ ထို့ကြောင့် မည်သည့် ရည်ရွယ်ချက်ကြောင့် ရန်ကိုင်ဆီ ချဉ်းကပ်နေခြင်း ဖြစ်ပါစေ ယခုတစ်ကြိမ်တွင် ရန်ကိုင်ကို ချင်းတုန် အမှန်တကယ် ကျေးဇူးတင်မိလေသည်။

ဝေကုချန်းနှင့် တုန်ရွှမ်းအာတို့သည် အရိပ်လခန်းမ၏ အနာဂတ်ထောက်တိုင် ဖြစ်လာမည့် သူများ ဖြစ်ကြသည်။ သူတို့သာ တစ်ခုခု ဖြစ်သွားလျှင် အရိပ်လခန်းမ ကြီးကြီးမားမားကို နစ်နာရပေလိမ့်မည်။

ရန်ကိုင် ဘာကြောင့် ဤမျှ နောက်ကျမှ ပြန်လာရလဲ ဆိုသည်ကို မည်သူမှ မမေးခဲ့။ အခွင့်အလမ်း တစ်ခုခုနှင့် ကြုံကြိုက်နေသည့်အတွက် အပြန် နောက်ကျနေခြင်း ဖြစ်သည်ဟုသာ အကုန်လုံး ထင်နေကြသည်။ ချင်းတုန်သည်လည်း ရန်ကိုင်အပေါ် ယခင်ထက်ပို၍ ရင်းရင်းနှီးနှီး ဆက်ဆံလာလေသည်။

ထို့အပြင် နဂါးလိုဏ်ဂူတောင်သည် အရိပ်လခန်းမ၏ ဖောက်သည်အကြီးစားတစ်ဦး ဖြစ်သည်။ ယန်ယန်နှင့် အခြားသူများသည် အရိပ်လခန်းမမှ ပစ္စည်းများစွာ ဝယ်ယူနေသည့် အတွက်ကြောင့် အရိပ်လခန်းမ အမြတ်များစွာ ရခဲ့သည်။ ထိုသို့ဖြင့် အကြီးအကဲချင်းတုန်သည် အမျိုးမျိုးသော အကြောင်းပြချက်များကြောင့် နဂါးလိုဏ်ဂူတောင်အား မဟာမိတ်တစ်ခုသဖွယ်၊ ပါတနာတစ်ဦးသဖွယ် သဘောထားနေလေပြီ။

ချင်းတုန်နှင့် စကားပြောရင်းမှ သဲမီးတောက်နယ်မြေသို့ ဝင်သွားခဲ့သည့် အင်အားစုများ မည်မျှ နစ်နာခဲ့ရသည်၊ အမြတ်ထွက်ခဲ့ရသည်ကို ရန်ကိုင် သိလိုက်ရသည်။

သဲမီးတောက်နယ်မြေထဲသို့ တပည့်ပေါင်း တစ်သောင်းကျော် ဝင်သွားသည့်အနက် ခုနှစ်ရာခိုင်းနှုန်းကျော်လောက်သာ ပြန်ထွက်လာနိုင်ခဲ့သည်။ အင်အားစုအသီးသီးသည် လွှတ်လိုက်သည့် တပည့် စုစုပေါင်း၏ သုံးဆယ်၊လေးဆယ် ရာခိုင်နှုန်းလောက်ကို ဆုံးရှုံးလိုက်ရပေသည်။

ထိုဆုံးရှုံးမှုကြောင့် ဂိုဏ်းအား ထိခိုက်စေသော်လည်း သူတို့ ပြန်သယ်လာသည့် ရတနာများသည် ဂိုဏ်း၏ ဆုံးရှုံးမှုကို ဖာထေးပေးနိုင်ခဲ့သည်။ သဲမီးတောက်နယ်မြေထဲတွင် လူတိုင်း အဖိုးတန်ရတနာများ ရခဲ့သည်။ အထူးသဖြင့် ဖယောင်းနီသီးအပိုင်းကို ရသွားသည့် တပည့်များ၏ ဂိုဏ်းများပင်။ အကုန်လုံးသည် သူတို့ ဂိုဏ်းအသီးသီးမှ အဖိုးတန်ဆုများစွာ ပြန်လည်ရရှိခဲ့လေသည်။

ဖယောင်းနီသီး၏ ထွက်ပေါ်လာမှုသည် အရိပ်ကြယ်အား မုန်တိုင်းထန်သွားစေခဲ့သည်။ ဆေးလုံးတောင်ကြားမှ အကြီးအကဲများသည် ဖယောင်းနီသီးအကြောင်း ဆွေးနွေးရန် အသီး အပိုင်းများကို ရသွားသည့် ဂိုဏ်းများဆီ သွားရောက် လည်ပတ်ကြလေသည်။ ဖယောင်းနီသီး အပိုင်းလေးအတွက် သူတော်စင်သလင်းကျောက် များစွာအပြင် ဆေးလုံးအလကား ဖော်စပ်ပေးမည်ဟုပင် ကမ်းလှမ်းခဲ့ကြသည်။

သို့သော် မည်သည့်ဂိုဏ်းမှ ထိုအဖိုးတန်ရတနာကို အခြားတစ်ယောက်ဆီသို့ မပေးချင်ချေ။ ဆေးလုံးတောင်ကြားပင်လျှင် ချွင်းချက်မဟုတ်။ ထို့ကြောင့် နှစ်ဝက်လောက် ကြိုးစားခဲ့သည့်တိုင် ဆေးလုံးတောင်ကြားသည် စိတ်ဓါတ်ကျကျဖြင့်သာ နောက်ဆုတ်သွားခဲ့ရလေသည်။

ယခုအကြိမ်သည် အရိပ်ကြယ်ပေါ်ရှိ အင်အားစုကြီးများ ဆေးလုံးတောင်ကြားအား မျက်နှာသာနည်းနည်းမှ မပေးသည့် ပထမဆုံးအကြိမ် ဖြစ်ပေသည်။ ထိုအဖြစ်အပျက်ကြောင့်ပင် အရိပ်ကြယ်တစ်ခုလုံး အတော်လေး ဂယက်ထသွားသေးသည်။

ဖယောင်းနီသီး ဖန်တီးလိုက်သည့် ဂယက်သည် အတော့်ကိုမှ ကြီးမားသည်။ အရိပ်လခန်းမတွင်၊ ဖယောင်းနီသီးကို ခိုးယူပြီး ဆေးလုံးတောင်ကြားဆီ အပ်ကာ ဆုလာဒ် ထုတ်ယူချင်သည့် တပည့်များစွာ ရှိခဲ့သည်။ ထိုတပည့်အားလုံး အဖမ်းခံလိုက်ရပြီး တစ်ခါတည်း တန်းအသတ်ခံရလေသည်။ ငှက်များသည် အစာကြောင့် သေကြသလို လူသားများသည် ဂုဏ်အရှိန်အဝါ၊ စည်းစိမ်ချမ်းသာကြောင့် သေကြရသည် ဆိုသည်မှာ မှန်လှပေသည်။

အခြားဂိုဏ်းများတွင်လည်း ထိုကဲ့သို့ အဖြစ်အပျက်များ ဖြစ်ပျက်ခဲ့သည်။ သို့သော် နှစ်ဝက်လောက်ကြာပြီးနောက် ထိုဂယက် တဖြည်းဖြည်း ပြန်လည် ငြိမ်သက်သွားခဲ့သည်။ ဖယောင်းနီသီးနှင့် ပက်သက်၍ ထိုအင်အားစုများကြီး မည်ကဲ့သို့ လုပ်မလဲ ဆိုသည်ကိုမူ မည်သူမှ မသိကြချေ။

ထိုအကြောင်းပြီးနောက် သူတော်စင်ဘုရင်အဆင့်နှင့် ပက်သက်သည့် အကြောင်း၊ သူတော်စင်ဘုရင်အဆင့် မည်ကဲ့သို့ ကျင့်ကြံရမည်လဲ ဆိုသည့် အကြောင်းကို ရန်ကိုင် ချင်တုန်းအား မေးကြည့်လိုက်သည်။ ချင်းတုန်သည် ဘာကိုမှ ဖုံးကွယ်မထားဘဲ သူသိသွားသည့် အကြောင်းအရာများကို မချွင်းမချန် ပြန်ရှင်းပြ၊ ပြောပြလေသည်။ ရန်ကိုင်၊ ဝေကုချန်းနှင့် အခြားသူများသည် ချင်းတုန် ပြောပြသည်ကို သေချာ အာရုံစိုက် နားထောင်ကြလေသည်။

နေ့တစ်ဝက်ကြာပြီးနောက် ချင်းတုန်တို့ ပြန်ထွက်သွားသည်။

မထွက်သွားခင်၊ ဂိုဏ်းသို့ ပြန်ရောက်သည်နှင့် သူတို့ တံခါးပိတ်ကျင့်စဉ် ဝင်တော့မည် ဖြစ်ကြောင် ဝေကုချန်းနှင့် တုန်ရွှမ်းအာက ရန်ကိုင်အား ပြောခဲ့သည်။ သဲမီးတောက်နယ်မြေထဲသို့ ခရီးတွင် နှစ်ယောက်စလုံး အတော်လေး တိုးတက်ခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် ယခုအချိန်သည် နောက်တစ်ဆင့်သို့ ချိုးဖျက်ရန်အတွက် အကောင်းဆုံး အချိန်ဖြစ်ပေသည်။

သူ့အကြောင်း သတင်းမကြားရသည့်အတွက် စိတ်ပူနေသည့် အတွက်ကြောင့်သာ မဟုတ်လျှင် သူတို့ အစောကြီးကတည်းက တံခါးပိတ်ကျင့်စဉ် ဝင်နေပြီမှန်း ရန်ကိုင် သိသည်။

သို့သော်လည်း ရန်ကိုင် ထိုအကြောင်းကို စိတ်ထဲတွင်သာ တွေးနေခဲ့ပြီး အပြင်သို့ ထုတ်မပြောခဲ့ချေ။

တုန့်ရွှမ်းအာသည် အရိပ်လခန်းမသို့ မပြန်ခင် နားလည်ရခက်သည့် အပြုံးဖြင့် ရန်ကိုင်နားသို့ ကပ်လာပြီး တိုးတိုးလေး ပြောသွားသည် “စီနီယာအစ်ကိုရန်၊ လွန်ခဲ့တဲ့ ခြောက်လတုန်းက စီနီယာအစ်မတိုက်ယွမ်က အစ်ကို့အခြေအနေကို တောက်လျှောက် မေးနေတယ်၊ သိလား။ အစ်ကို ပြန်ရောက်ပြီလားတဲ့။ ဒါပေမယ့် အစ်ကိုရန်က ပြန်ရောက်မလာတော့ ကျွန်မလည်း အတိအကျ ပြန်မပြောတတ်ဘူး ဖြစ်သွားတယ်။ အခု အစ်ကိုရန် ပြန်ရောက်လာပြီ ဆိုတော့ စီနီယာအစ်ကမတိုက်ယွမ် စိတ်အေးသွားမှာ အသေအချာပဲ”

“တိုက်ယွမ်…” ရန်ကိုင် အေးခဲသွားခဲ့ပြီး အလွန်ရုပ်ဆိုးသည့် မျက်နှာတစ်ခု သူ့စိတ်ထဲ ပေါ်လာခဲ့သည်။ သူ့အမူအရာသည်လည်း တစ်မျိုးကြီး ဖြစ်သွားခဲ့လေသည်။

သူမ ဘာကြောင့် သူ့ကို စိတ်ပူနေရသနည်း။ သူတို့ အတူကုန်ဆုံးခဲ့သည့် အချိန်သည် တိုတောင်းသော်လည်း တိုက်ယွမ်အနေဖြင့် သူ့အား အကြောင်းမရှိဘဲ ဂရုစိုက်နေလိမ့်မည် မဟုတ်မှန်း ရန်ကိုင်သိသည်။ ထို့အပြင် သူတို့ လမ်းခွဲစဉ်က တိုက်ယွမ် သူ့ကို တစ်ခုခု ပြောချင်နေပုံ ရသည်။ သို့သော်လည်း မပြောခဲ့ချေ။

သဲမီးတောက်နယ်မြေ ပိတ်သွားလျှင် သူ့အား ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ ကျေးဇူးလာတင်မည်ဟု ပြောသွားခဲ့သည်။ ကြည့်ရသည်မှာ ဝတ်ကျေတမ်းကျေ ပြောသွားသည့်ပုံမရချေ။

ရန်ကိုင် ထိုအကြောင်းကို စဉ်းစားနေစဉ် ဝေကုချန်း ရယ်နေခဲ့သည်။ သူနှင့် တိုက်ယွမ်၏ ဆက်ဆံရေးကို အထင်လွဲနေသည့်ပုံပင်။ သို့သော်လည်း ရန်ကိုင်သည် ရှင်းပြဖို့ရာ အရမ်း ပျင်းလွန်းနေသဖြင့် အချိန်ကုန်ခံပြီး ရှင်းပြမနေတော့ချေ။

တိုက်ယွမ်နှင့် သူသည် ရိုးရိုးသားသားသာ ဖြစ်သည်။ တိုက်ယွမ်သည် အလွန်လှပသည့် မိန်းမလှလေးတစ်ယောက် ဖြစ်လျှင်ပင် ဘာကြောင့် သူအလွယ်တကူ ရင်ခုန်ရမည်နည်း။

အလွန်ကိုမှ လှပလှသည့် အလှနတ်သမီးပေါင်းများစွာကို သူမြင်ခဲ့ဖူးပြီးလေပြီ။ ကြယ်စီရင်စုထဲသို့ ဝင်လာကတည်းက နှစ်ယောက်သော သူသည်သာ သူ့စိတ်ကို အစဉ်မပြတ် ကြီးစိုးနေခြင်းဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် အခြား မည်သည့် မိန်းမအတွက်မှ နေရာမပေးနိုင်သေးပေ။

တုန်ရွှမ်းအာက ရုတ်တရက် သူမ၏ နှုတ်ခမ်းလေးကိုက်၍ တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်သည် “တကယ်တော့ အစ်မတိုက်ယွမ်က ထင်သလိုမဟုတ်ဘူး”

နားလည်ရခက်သော စကားကို ပြောပြီးသည်နှင့် ချက်ချင်းပဲ ဝေကုချန်းနောက်သို့ ပြေးလိုက်သွားလေသည်။

ရန်ကိုင်သည် ငုတ်တုတ်မေ့ကျန်ခဲ့သည်။ တုန်ရွှမ်းအာ ဘာကို ပြောချင်လို့ ပြောချင်နေမှန်း သူမသိ။ စဉ်းစားမရတော့သည့်နောက် ထိုကိစ္စကို ခေါင်းထဲမှ ထုတ်လိုက်ပြီး လိုဏ်ဂူဆီသို့ ပြန်သွားလိုက်လေသည်။ နောက်လအတွင်း ဆေးလုံးများကိုသာ ရန်ကိုင် တောက်လျှောက် ဖော်စပ်နေခဲ့သည်။ ဖော်စပ်ပြီးသည့်နောက် ယန်ယန်နှင့် ဝူရီကိုခေါ်ကာ သူတံခါးပိတ်ကျင့်စဉ် ဝင်တော့မည် ဖြစ်ကြောင်း၊ အရမ်းအရေးကြီးသည့် ကိစ္စမဟုတ်လျှင် သူ့အား လာမနှောင့်ယှတ် ပြောလိုက်သည်။ နဂါးလိုဏ်ဂူနှင့် ပက်သက်သည့် ကိစ္စမှန်သမျှကို သူတို့ကိုသာ ဆုံးဖြတ်ထားစေသည်။

သူဖော်စပ်ထားသည့် ဆေးလုံးများကိုလည်း ယန်ယန်နှင့် ဝူရီတို့ လက်ထဲသာ ထည့်ပေး၍ ဝေပေးစေလိုက်သည်။ သူဖော်စပ်ထားသည့် ဆေးလုံးများစွာရှိပေသည်။ အတော်များများသည် ကျင့်ကြံရာတွင် အထောက်အကူ ဖြစ်စေရန်အတွက် ဖော်စပ်ထားသည့် ဆေးလုံးများ ဖြစ်သည်။ ထိုဆေးလုံးများနှင့် ဆိုပါက နဂါးလိုဏ်ဂူတောင်တွင် ရှိနေသော လူတိုင်း၏ခွန်အား ပို၍ မြန်မြန် တိုးတက်လာနိုင်ပေလိမ့်မည်။

ယန်ယန်နှင့် ဝူရီတို့လည်း ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး ထွက်ခွာသွားကြလေသည်။

သူတို့ ထွက်သွားပြီးသည်နှင့် ရန်ကိုင် ချက်ချင်း တံခါးပိတ်ကျင့်စဉ် ဝင်တော့သည်။

သူ့တွင် သဲမီးတောက်နယ်မြေမှ မီးစုန်းများသည် တေဇောဓါတ်အသိစိတ်ပင်လယ်၏ စွမ်းအားကို မြှင့်တင်ပေးနိုင်၊ မပေးနိုင် စမ်းသပ်ခြင်း၊ နဂါးအရိုးနှင့် နဂါးပုတီးစေ့ကို သူ့ကိုယ်ပိုင် မှော်ရတနာအဖြစ် သန့်စင်ခြင်း၊ နတ်ဆိုးသွေးမျှင် ပညာရပ်ကို လေ့လာခြင်း၊ သူတော်စင်ဘုရင် ဒုတိယအဆင့် ကျင့်ကြံခြင်းကို တည်ငြိမ်သွားအောင် လုပ်ဆောင်ခြင်း၊ စသည်ကဲ့သို့သော လုပ်စရာများစွာ ရှိနေပေသည်။ ထိုကိစ္စတစ်ခုချင်းစီတိုင်းကို လုပ်ရန်အတွက် အချိန် အလွန် လိုအပ်ပေသည်။ ထိုအရာများသည် ညတွင်းချင်း ပြီးအောင်လုပ်၍ရသည့် အရာများမဟုတ်။

သို့သော်လည်း နဂါးအရိုးနှင့် နဂါးပုတီးစေ့ကို သန့်စင်ရန်အတွက် ပထမဦးစွာ အနေဖြင့် ပန်းပဲမီးဖိုကို အပြည့်အဝ သန့်စင်ရန် လိုအပ်ပေသည်။

ယန်ယန်‌ ပြောသည့်အတိုင်း အသားမခုတ်ခင် ဓါးကို အရင်သွေးသင့်ပေသည်။ ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင်လည်း တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် ပန်းပဲမီးဖိုကို အရင်ဆုံးသန့်စင်ပြီးမှ နဂါးရိုးနှင့် နဂါးပုတီးစေ့အား သန့်စင်ခြင်းကို လုပ်ဆောင်သင့်ပေသည်။ ထို့အပြင် ပန်းပဲမီးဖိုတွင် မှော်ရတနာ စိတ်ဝိဥာဉ်ရှိနေသဖြင့် ထိုအရာကို တိုက်ခိုက်ရေး လက်နက်တစ်ခုအဖြစ်လည်း အသုံးချနိုင်ပေသည်။

လုပ်ရမည့် ကိစ္စများကို သေသေချာချာ ခွဲခြားလိုက်ပြီးနောက် ရန်ကိုင် အလုပ် စလုပ်တော့သည်။

ပထမဆုံးလုပ်သည့် အရာသည် ပန်းပဲမီးဖိုကို သန့်စင်ခြင်းပင် ဖြစ်သည်။

မြေအဆုတ်မီးတောက်ကန်တွင် မှော်ရတနာစိတ်ဝိဥာဉ်ကို အညံ့ခံအောင် လုပ်နိုင်ခဲ့သော်ငြား၊ ထိုကဲ့သို့ လုပ်လိုက်နိုင်ရုံဖြင့် ပန်းပဲမီးဖိုကို သန့်စင်ပြီးသွားသည်ဟု မဆိုလိုချေ။ မှော်ရတနာစိတ်ဝိဥာဉ်ကို အညံ့ခံအောင် လုပ်ခြင်းနှင့် ပန်းပဲမီးဖိုကို သန့်စင်ခြင်းသည် မတူကွဲပြားသော အလုပ်နှစ်ခုဖြစ်သည်။ သို့သော်လည်း မှော်ရတနာစိတ်ဝိဥာဉ်ကို အညံ့ခံအောင် လုပ်ထားနိုင်သဖြင့် ပန်းပဲမီးဖိုကို သန့်စင်ရာတွင် ပိုမိုလွယ်ကူပေလိမ့်မည်။

ကျောက်တုံးခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် တင်ပလင်ခွေ ထိုင်ချလိုက်ပြီး ပန်းပဲမီးဖိုကို သူ့ရှေ့တွင် ချလိုက်သည်။ ထို့နောက် မျက်လုံးပိတ်၍ ပန်းပဲမီးဖိုအား နတ်ဆိုးမီးတောက်များဖြင့် လွှမ်းခြုံစေလျက် စတင် သန့်စင်တော့လေသည်။

အချိန်သည် တဖြည်းဖြည်းချင်း ကုန်ဆုံးနေခဲ့သည်။ မိမိစိတ်ထဲ ခဏလေးသာ ကျင့်ကြံလိုက်သည်ဟု ထင်ရသော်လည်း အမှန်တကယ် ကုန်ဆုံးသွားသည့် အချိန်သည် စိတ်ထဲ ထင်နေသည့် အချိန်နှင့် အပြတ်အသတ် ကွာခြားနေတတ်သည်။ ဤသည်မှာ ကျင့်ကြံခြင်း၏ ဓမ္မာတာဖြစ်သည်။ ကျင့်ကြံနေလျှင် အချိန်မေ့လူမေ့ ဖြစ်တတ်သည်။ ရန်ကိုင်လည်း ထိုနည်းတူပင်။ သူ့ဘာသာ ကျင့်ကြံခြင်းတွင် နစ်မြောသွားခဲ့ရာ မျက်တောင်တစ်ခတ်အတွင်း ခြောက်လ ကုန်သွားခဲ့လေသည်။

ထိုခြောက်လအတွင်း ကျောက်တုံးခန်းအတွင်းမှ အပြင်သို့ ခြေတစ်လှမ်းပင် မချခဲ့ချေ။

တန်ခိုးရှင်အဆင့်သို့ အောင်အောင်မြင်မြင် ချိုးဖျက်သွားနိုင်ခဲ့သော ချန်ချီနှင့် ဟောင်အန်းတို့ သူတို့ ကျင့်ကြံနေရာမှ ပြန်ထွက်လာသည့် အချိန်တွင်ပင် ရန်ကိုင်ကို မတွေ့ရချေ။ နှစ်ယောက်စလုံး တန်ခိုးရှင် အခြေတည်ဆေးလုံး၊ နှစ်တစ်သောင်း အမွှေးနံ့သာနှင့် အခက်ကိုးခက် ကျောက်စိမ်းသစ်ပင်၏ အကူအညီဖြင့် တန်ခိုးရှင်အဆင့်သို့ အခက်အခဲမရှိ ချိုးဖျက်နိုင်ခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် တံခါးပိတ်ကျင့်စဉ်ဝင်ပြီး လဝက်အတွင်းတွင်ပင် နောက်တစ်ဆင့်သို့ ရောက်ရှိသွားခဲ့သည်။

သူတို့ တန်ခိုးရှင်အဆင့်သို့ ချိုးဖျက်သွားသည့် သတင်းကိုကြားသော် ချင်းတုန်သည် ရန်ကိုင် မျက်နှာကို ထောက်ထား၍ သူတို့ သိသင့်သည်များကို ရှင်းပြပေးခဲ့လေသည်။ ပုံမှန် ဆိုလျှင် ဤကဲ့သို့ အခွင့်အရေးမျိုး သူတို့ ရလိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။ နှစ်ယောက်စလုံး အလွန် ပျော်သွားခဲ့ပြီး မကြာခင်မှာပဲ သူတို့ အခန်းအသီးသီးဆီ ပြန်သွားကာ ရှီ၏ ဆန်းကြယ်မှုများကို စတင် လေ့လာဆင်ခြင်တော့သည်။

ထိုနှစ်ဝက်အတွင်းတွသ် နဂါးလိုဏ်ဂူတောင်တစ်ခုလုံးကို ဝူရီမှ စီမံကွပ်ကဲနေသဖြင့် အကုန်လုံးသည် သူ့အစီအစဉ်အတိုင်း ရှိနေခဲ့သည်။ ယန်ယန်သည် အစီအရင်များကို ခင်းကျင်းရာတွင် အာရုံစိုက်နေစဉ် ဝူရီသည် တောင်တစ်ခုလုံးကို ကြီးကြပ်ကွပ်ကဲနေသည်။ ဟိုင်ခဲမိသားစုမှ ကျင့်ကြံသူများလည်း ကျင့်စဉ်ဝင်နေကြပေသည်။

ယန်ယန်သာ သူ့မအသိစိတ်ပင်လယ်တွင်းရှိ မှတ်ဥာဏ်များကို နိုးထလာအောင် လုပ်ရန် အတွက် ပန်းပဲထုခြင်း၊ အစီအရင်ခင်းကျင်းခြင်း စသည့် အလုပ်များကို တောက်လျှောက် လုပ်နေရသည့် အတွက်ကြောင့်သာ မဟုတ်လျှင် နဂါးလိုဏ်ဂူတောင်၏ လက်ရှိအခြေအနေအရ အကုန်လုံး အေးအေးဆေးဆေး ထိုင်ကျင့်ကြံနေနိုင်ပေသည်။

ခြောက်လအတောအတွင်း ရန်ကိုင်၏ ကျင့်ကြံခြင်း လုံးဝ ခိုင်မာကျစ်လစ်သွားခဲ့သည်။ ယခင်နေကြာရေစင် နှစ်စက်ကို သန့်စင်ပြီးနောက် ရန်ကိုင်၏ ကျင့်ကြံခြင်းသည် သူတော်စင်ဘုရင် ဒုတိယအဆင့်၏ အထွဋ်အထိပ်အဆင့်ထိသို့ ရောက်ရှိသွားခဲ့သည်။ သေသေချာချာသာ ပြင်ဆင်ပြီးလျှင် သူတော်စင်ဘုရင် တတိယအဆင့်သို့ပင် ချိုးဖျက်ရန် ကြိုးစားကြည့်နိုင်သည်။

ပန်းပဲမီးဖိုကိုလည်း သန့်စင်ပြီးသွားလေပြီ။ ပန်းပဲမီးဖိုကို သန့်စင်ပြီးနောက် မှော်ရတနာစိတ်ဝိဥာဉ်သည် ရန်ကိုင်၏ ကိုယ်ထဲ စိတ်ကြိုက် ဝင်ထွက်သွားလာနိုင်ခဲ့လေပြီ။ ယခင်ကကဲ့သို့ သူ့ပခုံးပေါ် နားနေစရာ မလိုတော့ချေ။

ထိုမီးငှက်လေးနှင့် ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ် မွေးရာပါ ရန်သူများလား မပြောတတ်။ တွေ့လျှင် အမြဲတမ်းရန်စောင်ကာ ထသတ်နေကြသည်။

ထိုအကြောင်းကြောင့်ပင် ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်၏ တိုက်ပွဲစွမ်းရည်ကို အထင်မသေးသင့်မှန်း ပထမဆုံးအကြိမ်အဖြစ် ရန်ကိုင် နားလည်သွားခဲ့သည်။ ၎င်းကိုယ်ပေါ်ရှိ သဘာအတိုင်း ဖြစ်ပေါ်နေသာ အကာအကွယ်သည် မှော်ရတနာစိတ်ဝိဥာဉ်၏ မီးတောက်ကို ကြောက်ရွံ့ခြင်းမရှိချေ။ ထိုအကာအကွယ်ကြောင့် သွားလာရခက်လိမ့်မည်ဟု ထင်ရသော်ငြား တကယ်လှုပ်ရှားသည့်အခါ ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်၏ အမြန်နှုန်းသည် အတော့်ကိုမှ အံ့အားသင့်စရာ ကောင်းလှပေသည်။ မှော်ရတနာစိတ်ဝိဥာဉ် ပျံသန်နိုင်သည့် အတွက်ကြောင့်သာ မဟုတ်လျှင် ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ် တိုက်ခိုက်ရ ခက်နေလိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။ သို့သော် မည်သို့ပင်တိုက်ပါစေ နှစ်ယောက်စလုံး တစ်ယောက်မှမနိုင်ကြ။ တိုက်ပွဲရလဒ်သည် အမြဲတမ်း သရေအဖြစ်ဖြင့်သာ အဆုံးသတ်သွားသည်။ မီးငှက်သည် ပျံနိုင်သော်ငြား ကျောက်တုံး ရုပ်သေးရုပ်သေးလည်း မြေလျှိုးနိုင်သည် မဟုတ်ပေလော။
Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၂၆၂)

လွန်ခဲ့သည့် တစ်နှစ်အတွင်း မှော်ရတနာစိတ်ဝိဥာဉ်နှင့် ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်တို့ အကြိမ်ပေါင်းများစွာ တိုက်ခိုက်ခဲ့သည်။ တိုက်ခိုက်တိုင်းလည်း အမြဲတမ်း သရေဖြင့် အဆုံးသတ်သွားသည်။ ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင်လည်း ထိုနှစ်ယောက်ကြားမှ တိုက်ပွဲကို ဝင်ပါရန် ပျင်းလွန်းလာသည်။ နောက်ဆုံး တိုက်ခိုက်ပါများလာရင်း ရင်းနှီးသွားကြလားမသိ၊ တစ်ခါတစ်ရံ နှစ်ယောက်သား တပူးပူးတတွဲတွဲဖြင့် တွေ့ရတတ်လေသည်။

သူတော်စင်ဘုရင် ဒုတိယအဆင့် ကျင့်ကြံခြင်းကို တည်ငြိမ်အောင် လုပ်ခြင်းနှင့် ပန်းပဲမီးဖိုအား သန့်စင်ခြင်းတို့အပြင် နဂါးအရိုးနှင့် နဂါးပုတီးစေ့တို့ကိုလည်း သန့်စင်ခဲ့လေသည်။ ဦးစွာ နဂါးအရိုးနှင့် နဂါးပုတီးစေ့ကို ပန်းပဲမီးဖိုထဲ ထည့်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ပန်းပဲမီးဖိုကို သူ့ကိုယ်ထဲသို့ ထည့်လိုက်သည်။ ထိုနည်းလမ်းဖြင့် နဂါးအရိုးနှင့် နဂါးပုတီးစေ့တို့ကို သန့်စင်ခြင်း မပြုသည့်တိုင် မှော်ရတနာစိတ်ဝိဥာဉ်သည် ရန်ကိုင်၏ သူတော်စင်ချီနှင့် ၎င်း၏ မီးစွမ်းအင်ကို သုံးကာ နဂါးအရိုးနှင့် နဂါးပုတီးစေ့တို့ကို အဆက်မပြတ် အလိုလို သန့်စင်နေပေသည်။

သို့သော်လည်း ထိုပစ္စည်းနှစ်ခုသည် အစစ်အမှန်နဂါးတစ်ကောင်၏ ပစ္စည်းများ ဆိုသည့်အတိုင်းပင်၊ လနှင့်ချီကြာအောင် ရန်ကိုင် သန့်စင်နေခဲ့သော်လည်း တိုးတက်မှု သိပ်မရှိ။ ထိုပစ္စည်းနှစ်ခုကို အပြည့်အဝ သန့်စင်ချင်လျှင် အနည်းဆုံး လေးငါးနှစ်လောက် လိုမည့်ပုံပင်။ ပန်းပဲမီးဖိုကို အပြင်ထုတ်ပြီး သူကိုယ်တိုင် သန့်စင်လျှင်တော့ ပိုမြန်လောက်ပေလိမ့်မည်။

သို့သော် ထိုနှစ်ပစ္စည်းနှစ်ခုကို သန့်စင်ရန် အလျင်မလိုသေးသည့် အတွက်ကြောင့် နတ်ဆိုးသွေးမျှင် ပညာရပ်ကို အရင်လေ့လာလိုက်လေသည်။

အစကမူ ထိုပစ္စည်းကို တုန့်နင် သူ့အား သစ္စာမဖောက်စေရန် အကြောင်းပြချက် သက်သက်ကြောင့်သာ လိုချင်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ အခြား မည်သည့် ရည်ရွယ်ချက်မှမရှိ။ သို့သော် လွန်ခဲ့သောလအတွင်း နဂါးလိုဏ်ဂူတောင်ဆီ ပြန်လာပြီးနောက် နတ်ဆိုးသွေးမျှင် ပညာရပ်ကို လေ့လာကြည့်လိုက်ရာ ထိုပညာရပ်သည် သူနှင့် လုံးဝ လိုက်ဖက်ညီနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင် အတော့်ကိုမှ ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်သွားခဲ့ရသည်။

သွေးနတ်ဆိုးကျောင်းတော်သည် အလွန်ကိုမှ ရက်စက်၊ မိစ္ဆာဆန်သော အင်အားစုတစ်ခု ဖြစ်သဖြင့် အရိပ်ကြယ်ပေါ်ရှိ အင်အားစုများစွာနှင့် မတည့်ချေ။ ထို့အပြင် ငါးနှစ်တိုင်း၊ ငါးနှစ်တိုင်းလည်း ဂိုဏ်းတွင်း စစ်ပွဲလေးတစ်ပွဲစီ ဖြစ်လေ့ရှိပြီး ဆယ်နှစ်တိုင်းတွင် စစ်ပွဲကြီး တစ်ပွဲ ဖြစ်လေ့ရှိသည်။ ထိုကဲ့သို့ ဖြစ်နေသည့်တိုင် ဂိုဏ်းမပျက်စီးသေးသည့် အကြောင်းအရင်းကား ဤနတ်ဆိုးသွေးမျှင် ပညာရပ်ကြောင့်ပင် ဖြစ်လေသည်။

သွေးနတ်ဆိုးကျောင်းတော်၏ အကြီးအကဲများနှင့် ကာကွယ်သူများ အားလုံးသည် ဤဆန်းကြယ်သော ကျင့်စဉ်ကို ကျင့်ကြံထားကြသည့်အတွက် ရန်သူများနှင့် တိုက်ခိုက်ရာတွင် အံ့မခန်းဖွယ်ရာ စွမ်းအားများကို ထုတ်ဖော်နိုင်လေသည်။ ထို့ကြောင့် အများစုသည် သွေးနတ်ဆိုးကျောင်းတော်အား သွားပြဿနာရှာလေ့မရှိဘဲ… ‘သူတို့သာ ငါ့တို့ကို လာရန်မစရင် ငါတို့ကလည်း သွားရန်မစဘူး’ ဟူသည့် ပုံစံဖြင့်သာ နေကြသည်။ ထို့ကြောင့် သွေးနတ်ဆိုးကျောင်းတော် နှစ်ပေါင်းများစွာကြာအောင် တည်တံ့နေခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။

သို့သော်လည်း ဤပညာရပ်ကို လေ့ကျင့်ချင်သည် ဆိုပါက ကိုယ်ပိုင် သွေးအဆီအနှစ်ကို အုတ်မြစ်အဖြစ် အသုံးပြုရပေမည်။

ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက်၏ သွေးအဆီအနှစ်သည် အလွန်ကိုမှ အဖိုးတန်ပြီး ရန်သူနှင့် တိုက်ခိုက်ရင်း အသုံပြုလိုက်မည် ဆိုပါက အခြေခံအုတ်မြစ်ကို ထိခိုက်နိုင်ပေသည်။ သွေးအဆီအနှစ်တစ်စက်ကို အသုံးပြုပြီးသွားလျှင် လပေါင်းများစွာကြာအောင် ပြန်လည် အားဖြည့်ရန် လိုအပ်ပေသည်။ သို့သော်လည်း သွေးနတ်ဆိုးကျောင်းတောသည် သူတို့ကိုယ်သူတို့ အရမ်းကြီး မထိခိုက်စေဘဲ သွေးအဆီအနှစ်အား တိုက်ပွဲအတွင်းတွင် အသုံးပြုနိုင်သည့် နည်းလမ်းတစ်ခုကို တီထွင်နိုင်ခဲ့သည်။

ထိုပညာရပ်ကိုသာ အောင်အောင်မြင်မြင် ကျင့်ကြံပြီးသွားလျှင် တိုက်ပွဲစွမ်းရည်သည် သိသိသာသာကို တိုးတက်လာပေလိမ့်မည်။ အကြောင်းမှာ နတ်ဆိုးသွေးမျှင်သည် ကျင့်ကြံသူ တစ်ယောက်၏ အားအကောင်းဆုံး သွေးအဆီအနှစ်မှ ဖန်တီးထားသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ ထို့အပြင် သုံးရသည်မှာလည်း အရမ်းကိုမှ လွယ်ကူအဆင်ပြေပေသည်။ ထိုအရာသည် လူတစ်ယောက်၏ အသက်စွမ်းအင်နှင့် ချိတ်ဆက်ထားသည့် အတွက်ကြောင့် မှော်ရတနာ တစ်ခုနှင့် တူသလို တူလည်းမတူချေ။

ရန်ကိုင်အတွက်လည်း သွေးအဆီအနှစ်သည် အဖိုးတန်သည်။ ထို့ကြောင့် အလွယ်တကူ အသုံးမပြုရဲ။ သို့သော် ရွှေရောင်သွေးစက်ကိုမူ သူအသုံးပြုနိုင်သည်။ ထို့အပြင် ရွှေရောင် သွေးစက်ထဲတွင် အလွန်ကိုမှ များပြားလှသော သွေးစွမ်းအင်များ ကိန်းအောင်းနေလေရာ နတ်ဆိုးသွေးမျှင် ပညာရပ်ကို ကျင့်ကြံရန်အတွက် လုံးဝ သင့်လျော်နေလေသည်။

ထိုအချက်ကို နားလည်လိုက်သည့်အခါ ရန်ကိုင် ပျော်လွန်းသဖြင့် ထပင်ခုန်ချင်မိသွားသည်။ ထိုပညာရပ်မှ ပြောသားထားပုံအရ သွေးအဆီအနှစ်များများကို ပိုသုံးလေ ဖန်တီးလိုက်သည့် နတ်ဆိုးသွေးမျှင် ပို၍ အားကောင်းလေပင်။

မသိလျှင် ထိုပညာရပ်သည် ရန်ကိုင်အတွက်များ ဖန်တီးထားလေသလားဟုပင် ထင်မှတ်ရသည်။ ထိုသို့ဖြစ်နေလေရာ ထိုပညာရပ်ကို ဘာကြောင့် သူမကျင့်ဘဲ နေရမည်နည်း။

လက်ရှိတွင် ရန်ကိုင်သည် ရန်သူများကို တိုက်ခိုက်ရာတွင် ကောင်းကင်နတ်ဘုရား ပညာရပ်များနှင့် သူတော်စင်ချီ ထိန်းချုပ်ခြင်းကိုသာ အားကိုးနေရသည်။ ထို့ကြောင့် သူ့တိုက်ပွဲ စွမ်းရည်သည် အားကောင်းသင့်သလောက် အားကောင်းမနေခဲ့ချေ။ နတ်ဆိုးသွေးမျှင် ပညာရပ်ကိုသာ ကျင့်ကြံနိုင်မည်ဆိုပါက သူ့တိုက်ပွဲစွမ်းရည်ကို သိသိသာသာ တိုးမြှင့်နိုင်ပေလိမ့်မည်။

သူသာ ထိုပညာရပ်ကို အောင်အောင်မြင်မြင် လေ့ကျင့်လိုက်နိုင်လျှင် သူ့ခွန်အား တိုးတက်လာနိုင်ရုံမက သူဖန်တီးလိုက်သည့် နတ်ဆိုးသွေးမျှင်သည်လည်း သွေးနတ်ဆိုး ကျောင်းတော်မှ တပည့်တစ်ယောက် ဖန်တီးလိုက်သည့် နတ်ဆိုးသွေးမျှင် အများကြီး ပိုအားကောင်းပေလိမ့်မည်။ အကြောင်းမှာ သူ့နတ်ဆိုးသွေးမျှင် ပညာရပ်၏ အုတ်မြစ် ဖြစ်သော ရွှေရောင်သွေးစက်သည် သွေးနတ်ဆိုးကျောင်းတော်မှ တပည့်များ၏ သွေးအဆီအနှစ်ထက် အများကြီး ပိုကောင်းသောကြောင့် ဖြစ်သည်။

ရန်ကိုင်သည် ထိုခြောက်လအတောအတွင်း သူ့အချိန်အများစုကို နတ်ဆိုးသွေးမျှင် ပညာရပ်အား ကျင့်ကြံခြင်းဖြင့်သာ ကုန်ဆုံးနေခဲ့သည်။ ယခုဆိုလျှင် အသေးစားပြီးမြောက်ခြင်း အဆင့်သို့ပင် ရောက်ခါနီးနေလေပြီ။

ကျောက်တုံးခန်းထဲတွင်၊ ရန်ကိုင်သည် သူ့လက်ချောင်းထိပ်၌ ရွှေရောင်အမျှင်လေး တစ်မျှင်ကို ဖန်တီးလိုက်လေသည်။ ထိုအရောင်တလက်လက် ထနေသော ရွှေရောင်ပိုးမျှင်သည် မီတာပေါင်းများစွာအထိ ဆန့်ထွက်နိုင်ပေသည်။ ရန်ကိုင် ကောင်းကင်စိတ်အာရုံ၏ ထိန်းချုပ်မှု အောက်တွင် ထိုရွှေရောင်အမျှင်တန်းလေးသည် ရှေ့နောက်သွားလာနေခဲ့သည်။ ရန်ကိုင်မှ ကျာပွတ်တစ်ချောင်းအား လေထဲအဆက်မပြတ် ဝှေ့ရမ်းနေသည့်နှယ် တရွှီရွှီမြည်သံများ အဆက်မပြတ် ထွက်ပေါ်နေခဲ့သည်။

ဤသည်မှာ နတ်ဆိုးသွေးမျှင် တစ်ချောင်းသာ ရှိသေးသည်။ အများကြီးသာ ရှိလိုက်လျှင်မူကား သူ့ရန်သူများ မည်မျှ ခေါင်းကိုက်ရလေမည်နည်း။

ဤပညာရပ်အား ဖန်တီးခဲ့သည့်လူသည် တကယ့်ကို ပါရမီရှင်တစ်ယောက် ဖြစ်ရမည်ဟု ရန်ကိုင် တွေးလိုက်သည်။ အခြားလူများ မစဉ်းစားတတ်သည့် သွေးအဆီအနှစ်ကို မှော်ရတနာ တစ်ပိုင်းအဖြစ် ဖန်တီး၍ တိုက်ခိုက်နိုင်သည့် ပညာရပ်ကိုပင် တီထွင်နိုင်ခဲ့သည်။ သို့သော် ဤလောကကြီးတွင် သွေးအဆီအနှစ်ကို အသုံးပြုခြင်းမရှိဘဲ သွေးအဆီအနှစ်ထက် ပိုအားကောင်းသော ရွှေရောင်သွေးစက်ဖြင့် ဘေးထွက်ဆိုးကျိုးမရှိ နတ်ဆိုးသွေးမျှင်ကို ဖန်တီးနိုင်သည့် ရန်ကိုင်ကဲ့သို့သော လူတစ်ယောက် ရှိနေလိမ့်မည်ဟု သူမည်ကဲ့သို့ ထင်ခဲ့ပါမည်နည်း။ အချိန်သာ လုံလောက်အောင် ပေးမည်ဆိုပါက ထိုနတ်ဆိုးသွေးမျှင်အား အဆင့်တစ်ခုသို့ ရောက်အောင်ပင် ရန်ကိုင် မြှင့်တင်နိုင်ပေလိမ့်မည်။

သို့သော်လည်း ထိုအရာကို နတ်ဆိုးသွေးမျှင်ဟု ခေါ်၍မရတော့။ ရွှေရောင်သွေးမျှင်ဟုသာ ခေါ်ရပေတော့မည်။ ရန်ကိုင် ပြုံးလိုက်ပြီး ရွှေရောင်သွေးမျှင်ကို သူ့ကိုယ်ထဲ ပြန်ရုတ်သိမ်းလျက် ဆက်ပြီး ကျင့်ကြံနေလေသည်။

ထိုအတောအတွင်း ရန်ကိုင်သည် လေဟာနယ်ဝိဥာဉ်သလင်းကျောက်များကို အသုံးပြု၍ လေဟာနယ်စွမ်းအားကိုလည်း ကျင့်ကြံခဲ့သေးသည်။

နောက်ထပ်သုံးလ ကြာပြီးသည့်တိုင် ရန်ကိုင် ကျင့်ကြံခြင်းမှ ထွက်လာမည့် အရိပ်အယောင် မပြသေး။ ကံကောင်းစွာဖြင့် နဂါးလိုဏ်ဂူတောင်သည် လောလောဆယ်တွင် သူ့အကူအညီကို မလိုအပ်နေသေးချေ။ ထို့ကြောင့် သူတံခါးပိတ်ကျင့်စဉ်ဝင်နေ၍ ဘာမှ မဖြစ်သေး။

ယနေ့တွင် ရွှေရောင်သွေးမျှင်ကို ကျင့်ကြံနေရင်း ရန်ကိုင်၏ အမူအရာ ရုတ်တရက် ပြောင်းလဲသွားခဲ့ပြီး အလန့်တကြား မျက်လုံးဖွင့်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ချက်ချင်း မျက်လုံး ပြန်ပိတ်လိုက်ပြီး သူ့ကောင်းကင်စိတ်အာရုံကို အနက်ရောင်စာအုပ်ထဲသို့ ပို့လိုက်လေသည်။

သူ့ရှေ့ရှိမြင်ကွင်းကို မြင်ပြီးနောက် သူပြောမည့်စကားများကို ပြန်မျိုချလိုက်ရပြီး သိပ်သည်းလွန်းလှသော ယန်ဓါတ်စွမ်းအင်များ ထုတ်လွှတ်နေသည့် သစ်ပင်ကြီးကိုသာ မှင်သက်စွာ စိုက်ကြည့်နေမိလိုက်သည်။

ထိုသစ်ပင်ကြီးသည် လွန်ခဲ့သော နှစ်ပေါင်းများစွာခန့်က အနက်ရောင်စာအုပ်ထဲထည့်၍ ယူလာခဲ့သည့် နတ်ဘုရားသစ်ပင် ဖြစ်ပေသည်။

နတ်ဘုရားသစ်ပင်သည် ယခင်ပုံစံနှင့် မတူတော့ချေ။ ရန်ကိုင် မှတ်မိသလောက်ဆို နတ်ဘုရားသစ်ပင်သည် ဆင့်ကဲပြောင်းလဲခြင်း မဖြစ်စဉ်က မိုးထိလုမတတ် မြင့်မားလှသည့် သစ်ပင်ကြီးတစ်ပင် ဖြစ်ပေသည်။

သို့သော်လည်း ဆင့်ကဲပြောင်းလဲခြင်း ဖြစ်စဉ်ပြီးနောက်တွင် နတ်ဘုရားသစ်ပင်သည် ယခင်ထက် အဆပေါင်းများစွာ ပိုမိုသေးငယ်သွားခဲ့သည်။ ယခုဆို မီတာနှစ်ဆယ်လောက်သာ မြင့်တော့သည်။ အကိုင်းအခက်၊ အရွက်များအားလုံးသည် ရွှေရောင်တလက်လက် ထနေကာ အလွန်ကိုမှ မျက်စိဖမ်းစားနိုင်လွန်းလှသည်။ သစ်ရွက်များကြားတွင် ကြက်မောက်သီးအရွယ် အသီးများလည်း သီးနေခဲ့သည်။ ထိုအသီးများသာ ရင့်မှည့်လာပါက ရန်ကိုင်အား ကျိန်းသေ အကူအညီ ဖြစ်စေပေလိမ့်မည်။ သို့သော်လည်း ထိုအသီးများ၏ ပုံစံအရ ယခုမှ စသီးသည့်ပုံပင်။

သို့သော်လည်း ရန်ကိုင် အအံ့ဩရဆုံး အရာသည်ကား ထိုပြောင်းလဲမှုများမဟုတ်၊ သစ်ပင်ပင်စည်အလယ်တွင် ရှိနေသော မျက်နှာပင်။

သစ်ပင်ပင်စည်ဗဟိုတွင် မျက်လုံး၊ နား၊ ပါးစပ်နှင့် နှာခေါင်းတို့ ပါရှိသည့် ထူးဆန်းသော မျက်နှာတစ်ခု ရှိနေခဲ့သည်။ ထို့အပြင် ထိုမျက်နှာသည် အတော်လေးကိုမှ ကြီးမားကာ ပါးရေတွန့်နေသည့် လူအိုကြီးတစ်ယောက်၏ မျက်နှာနှင့်ပင် တူပေသေးသည်။

ပင်စည်၏ ဘေးနှစ်ဖက်တွင် ခရင်းခွနှင့်ဆင်တူသော သစ်ကိုင်းလက်မောင်းများ ရှိနေခဲ့သည်။ နတ်ဘုရားသစ်ပင်၏ လက်မောင်းနှစ်ဖက်ပင်။

နတ်ဘုရားသစ်ပင်၏ အမြစ်များသည်လည်း ဧရာမနွယ်တံကြီးများ အဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲကာ ၎င်း၏ ခန္ဓာကိုယ်ကို ထောက်ကန်ပေးထားလေသည်။ ရန်ကိုင် ရောက်လာသည့် အချိန်တွင် နတ်ဘုရားသစ်ပင်သည် သူ၏ ခန္ဓာကိုယ်အသစ်နှင့် အသားကျအောင် လုပ်နေသည့် အချိန်ဖြစ်သည်။

ရန်ကိုင် ရောက်လာမှန်း သတိပြုမိလိုက်သည့်နောက် ချက်ချင်း မတ်တပ်ရပ်၍ ရန်ကိုင်ဘက်သို့လှည့်ကာ ပြုံးလိုက်သည်။

“မင်း…” ရန်ကိုင်မှာ အံ့ဩလွန်းသဖြင့် ဘာပြောလို့ပြောရမှန်းမသိပင် ဖြစ်နေခဲ့သည်။

“စိုးရိမ်နေစရာ မလိုဘူး…” နတ်ဘုရားသစ်ပင် စကားပြောတတ်နေသည့် အချက်ကြောင့် ရန်ကိုင် ပို၍ အံ့အားသင့်သွားရသည်။ သို့သော်လည်း ထိုအသံသည် အတော်လေးကိုကျယ်ပြီး အက်ရှရှဖြစ်နေသည်။ ပထမဆုံးအကြိမ် စကားပြောခြင်း ဖြစ်သည့်အတွက် သိပ်အသား မကျသေးသည့်ပုံပင်။

အတိတ်တွင် နတ်ဘုရားသစ်ပင်သည် ရန်ကိုင်နှင့် စကားပြောလိုသည့်အခါ ကောင်းကင်စိတ်အာရုံဖြင့်သာ ဆက်သွယ်ပြောဆိုလေ့ရှိသည်။ ယခုမှသာ နတ်ဘုရားသစ်ပင်၏ အသံကို ရန်ကိုင် ပထမဆုံးအကြိမ်အဖြစ် ကြားဖူးခြင်း ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ကြားကြားချင်း မှင်သက်နေမိခဲ့သည်။

အတော်ကြာ ရပ်နေပြီးနောက် နတ်ဘုရားသစ်ပင်က ဆက်ပြောလိုက်သည် “ငါဘာလို့ ဒီလိုဖြစ်လာလဲ နားမလည်ပေမယ့် ကောင်းတယ်ဆိုတာတော့ ငါသိတယ်။ မင်းရဲ့သွေးကြောင့် အခုလိုမျိုး ဖြစ်လာတာလို့တောင် ပြောလို့ရတယ်”

ထိုစကားကို ကြားလိုက်မှပဲ ရန်ကိုင် စိတ်သက်သာရာ ရသွားခဲ့သည်။ သို့သော် အပြည့်အဝ စိတ်မချနိုင်သေးသည့်အတွက် ဆက်မေးလိုက်သေးသည် “ဘာဆိုးရွားတာမှတော့ မဖြစ်ဘူးမလား”

“မဖြစ်ဘူး။ အံ့ဩဖို့တောင် ကောင်းသေးတယ်” နတ်ဘုရားသစ်ပင်၏ အသံသည် တဖြည်းဖြည်း ကြည်လင်လာခဲ့သည်။ စကားနည်းနည်း ပြောပြီးနောက် ပို၍ ပြတ်သားချောမွေ့စွာ ပြောလာနိုင်ခဲ့သည်။ ထို့နောက် လမ်းထပ်လျှောက်ကြည့်လိုက်ရင်း ပြောလိုက်သည် “တစ်ခုခု သိပ်မဆင်မပြေတာ ဆိုရင်တော့ ဒီနေရာလို့ပဲ ပြောရမယ်။ ဒီနေရာက ငါနေဖို့ သိပ်ပြီး အဆင်မပြေတော့သလိုပဲ။ ဒီနေရာကြီးက ဟာလာဟင်းလင်းကြီးဆိုတော့ ငါ့ကို တိုးတက်အောင် ဘာမှ အကူအညီ မပေးနိုင်ဘူး”

ကြားကြားချင်း ရန်ကိုင် ကြောင်သွားခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း ဘာဖြစ်နေမှန်းကို ချက်ချင်း နားလည်သွားခဲ့သည်။ နတ်ဘုရားသစ်ပင် ဆင့်ကဲပြောင်းလဲခြင်း မဖြစ်စဉ်က သူသည် အသိစိတ် ရှိနေသည့် လောကရတနာတစ်ခုသာ ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် အနက်ရောင်စာအုပ်ထဲတွင် နေ၍ ဘာမှမဖြစ်။ သို့သော်လည်း ယခုမူ သက်ရှိတစ်မျိုးအဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲလာခဲ့လေပြီ ဖြစ်သဖြင့် အနက်ရောင်စာအုပ်သည် သူ့အတွက် နေထိုင်ရန် မသင့်တော်တော့ချေ။ ခဏတာ အဆင်ပြေနိုင်သော်လည်း ရေရှည်အတွက်မူ အဆင်ပြေလိမ့်မည် မဟုတ်။ ရေရှည် အနေများလျှင် သူကိုယ်တိုင်ကိုပင် ထိခိုက်လာနိုင်သည်။ အကြောင်းအရင်းမရှိ ခြောက်သွေ့လာခြင်းမျိုးလည်း ဖြစ်နိုင်သည်။ ထိုသို့သာ ဖြစ်ခဲ့လျှင် ရန်ကိုင်၏ အမှား ဖြစ်သွားပေလိမ့်မည်။

Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၂၆၃)

ထိုအချက်ကို စဉ်းစားမိလိုက်သော် ရန်ကိုင် နတ်ဘုရားသစ်ပင်ကို အားနာသွားသည် “အဲ့အတွက် ငါတကယ်ကို တောင်းပန်ပါတယ်ကွာ။ မင်းအတွက် နေစရာရှာပေးမယ်လို့ ပြောပြီး ဒီလောက် ကြာသွားတာတောင် နေရာတစ်ခု မရှာပေးနိုင်သေးလို့။ ငါ့အလုပ်တွေနဲ့ငါ တိုင်ပတ်နေတာ မင်းကိစ္စကိုတောင် ဂရုမစိုက်မိဘူး ဖြစ်သွားတယ်”

ရန်ကိုင် ထိုကဲ့သို့ ပြောသော် နတ်ဘုရားသစ်ပင်၏ သူ၏ သစ်ကိုင်းလက်တံများကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ဝှေ့ရမ်း၍ ပြောလိုက်သည် “ငါသိတယ်။ အဲ့ကိစ္စကို စိတ်ပူနေစရာ မလိုဘူး”

“အင်း” ရန်ကိုင်က ခေါင်းယဲ့ယဲ့လေး ညိတ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ရုတ်တရက် ကောက်ပြုံးလျက် “ဒါပေမယ့် အခုတော့ အဆင်ပြေသွားပြီ။ မင်းအခြေချလို့ရမယ့် နေရာတစ်ခု ငါတွေ့ထားတယ်။ အခုငါမင်းကို ထုတ်ပေးလို့ရတယ်။ နောက်ပိုင်း ငါဒီကနေ ထွက်သွားမှပဲ မင်းဒီထဲ ပြန်လာနေရလိမ့်မယ်။ အဲ့လိုဆို အဆင်ပြေတယ်မလား”

ရပ်နေသည့် နတ်ဘုရားသစ်ပင် ရန်ကိုင် ပြောသည်ကိုကြားသော ချက်ချင်းပဲ သူ့ဘက် လှည့်လာပြီး မျှော်လင့်ချက်အပြည့်ဖြင့် မေးလိုက်သည် “အခု ထွက်လို့ရတာလား”

နေရောင်နှင့် မထိတွေ့ရသည်မှာ အတော်လေး ကြာနေပြီ ဖြစ်သည့်အတွက်ကြောင့် ပြင်ပလောကကြီးကို အတော်လေး လွမ်းနေသည့်ပုံပင်။

“အင်းရတယ်” ရန်ကိုင် ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။

“အဲ့ဒါဆို အခုထွက်သွားမယ်။ မင်းဒီနေရာက ထွက်သွားတော့မှပဲ ငါမင်းနဲ့ ပြန်လိုက်မယ်”

သေချာဆွေးနွေးပြီးနောက် အနက်ရောင်စာအုပ်ထဲမှ သူ့အသိစိတ်ကို ပြန်ရုတ်သိမ်းလိုက်သည်။ ထို့နောက် ကျောက်တုံးလိုဏ်ဂူထဲမှ ထွက်၍ တိတ်ဆိတ်ငြိမ်းချမ်းသည့် နေရာတစ်ခုကို ရှာလိုက်လေသည်။ လက်ရှိတွင် ဟိုင်ခဲမိသားစုဝင် တပည့်များ ကိုယ်စီ ကျင့်စဉ်ဝင်နေကြသည်။ ချန်ချီနှင့် ဟောင်အန်းတို့လည်း အရိပ်အယောင်ပင် မတွေ့ရ။

ရန်ကိုင် လိုဏ်ဂူထဲမှ ထွက်လာသည်ကို မြင်သော် အတော်များများ အံ့အားသင့်သွားပြီး ရန်ကိုင်အား အလျင်အမြန် နှုတ်ဆက်လိုက်ကြသည်။

ဟိုင်ခဲမိသားစုမှ ထွက်လာခဲ့သော်လည်း ဤနေရာ၏ ပိုင်ရှင်အစစ် မည်သူမှန်း သူတို့ အကုန်လုံး သိထားကြသည်။

“ယန်ယန် ဘယ်မှာလဲ” လိုက်ပတ်ရှာကြည့်သော်လည်း ယန်ယန်ကို မတွေ့ရသဖြင့် မေးလိုက်လေသည်။ ကောင်းကင်စိတ်အာရုံကို အသုံးပြုသည့်တိုင် ယန်ယန်ရော၊ ဝူရီကိုပါ ရှာမတွေ့ခဲ့ချေ။

“မိန်းကလေးယန်ယန်က သခင်မလေးနဲ့ ပင်လယ်နက် မြို့တော်ကို ထွက်သွားပါတယ်” လူအုပ်ထဲမှ တစ်ယောက်က အလျင်အမြန်ပဲ ပြန်ဖြေလိုက်သည်။

“ပင်လယ်နက်မြို့လား။ သူတို့ ဘာလို့ အဲ့ကိုသွားတာလ။ အဲ့မြို့ကို ဘယ်သူ ထိန်းချုပ်ထားတာလဲ” ရန်ကိုင် အံ့အားသင့်သွားသည်။

“ပင်လယ်နက်မြို့တော်ကို ကောင်းကင်ပြာဂိုဏ်းရဲ့ ထိန်းချုပ်ထားတာပါ။ သခင်မလေးတို့ နှစ်ယောက် ရတနာစံအိမ်ရဲ့ လေလံပွဲမှာ ဝင်ပါဖို့ဆိုပြီး ထွက်သွားတာ”

“နောက်ထပ် လေလံပွဲလား” ရန်ကိုင် ဇဝေဇဝါ ဖြစ်သွားပြီး မျက်ခုံး ပင့်လိုက်မိသည်။ ထိုကျင့်ကြံသူက အလျင်အမြန်ပဲ ထပ်ရှင်းပြလိုက်လေသည်။ ထိုလူ ရှင်းပြသည်ကို ကြားပြီးမှပဲ ဘာတွေ ဖြစ်ပျက်နေလဲ ဆိုသည်ကို ရန်ကိုင် နားလည်သွားခဲ့သည်။ ယခင်အကြိမ် လေလံပွဲတွင် ပစ္စည်းကောင်းများစွာကို ရန်ကိုင် သွားရောင်းခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် လေလံစံအိမ်၏ ဦးစီးမှူး ယန်ပေသည် ရန်ကိုင်အား သေချာမှတ်ထားခဲ့သည်။ နောက်တစ်ကြိမ် လေလံပွဲစတော် ချင်းတုန်မှတစ်ဆင့် ရန်ကိုင်ကို လှမ်းဖိတ်လေသည်။

နဂါးလိုဏ်ဂူတောင်တွင် သူတော်စင်သလင်းကျောက်များ လိုနေသည်နှင့် အံကိုက် ဖြစ်သွားသည်။ ထို့ကြောင့် ယန်ယန်သည် သူမ မကြာသေးခင်က လုပ်ထားသော မှော်ရတနာ များစွာကို ယူကာ လေလံပွဲသို့ ထွက်သွားလေသည်။

ထိုအချက်ကို နားလည်လိုက်သည့်အခါ ရန်ကိုင် မျက်မှောင်ကြုတ်သွားသည်။ ယန်ယန် သူတော်စင်သလင်းကျောက် သုံးသည့်နှုန်းသည် အလွန်ကိုမှ မြန်လွန်းပေသည်။ လွန်ခဲ့သော တစ်နှစ်ခန့်လောက်က သူတော်စင်သလင်းကျောက် သန်းနှင့်ချီ သူပြန်ယူလာခဲ့သည်။ သို့သော် ယခု ထိုသူတော်စင်သလင်းကျောက်အားလုံး ကုန်သွားသည့်ပုံပင်။ သို့ရာတွင် ယန်ယန် အရင်းအမြစ်များ ဖြုန်းတီးပစ်နေသည့်အပေါ် ရန်ကိုင် စိတ်မကွက်ချေ။ သူမသည် နဂါးလိုဏ်ဂူတောင်၏ အကာအကွယ်ကို တိုးမြှင့်ရန်အတွက်သာ လုပ်နေသည် မဟုတ်ပေလော။

ရန်ကိုင် စိတ်ညစ်နေရသည်ကား လေလံပွဲသို့ မှော်ရတနာများ ယူသွားပြီး သူတော်စင်သလင်းကျောက် ရှာသည့်နည်းလမ်းသည် ရေရှည် ငွေရှာလို့ကောင်းသည့် နည်းလမ်း မဟုတ်သည်ဟူသော အချက်ကို သိလိုက်သည့် အတွက်ကြောင့်ပင်။

ယန်ယန်အနေဖြင့်‌ လေလံပွဲသို့ မှော်ရတနာများ ယူသွားပြီး သူတော်စင်သလင်းကျောက် သွားရှာနိုင်သည်။ သို့သော် ထိုကဲ့သို့ တစ်ကြိမ်၊ နှစ်ကြိမ်လောက်သာ လုပ်လျှင်ကောင်းသည်။ ပို၍လုပ်ဖို့ရာ မသင့်တော်ချေ။ ထိုနည်းတူစွာ ရန်ကိုင် အနေဖြင့်လည်း ဆေးလုံးအချို့ကို လေလံပွဲဆီ ယူသွားပြီး လေလံတင်နိုင်သည်။ သို့သော် ထိုကဲ့သို့ ထပ်တလဲလဲ လုပ်၍ မကောင်းချေ။ ထပ်ခါထပ်ခါ လုပ်မည်ဆိုပါက ကောင်းကျိုးမရှိသည့်အပြင် ဒုက္ခပင် ရောက်နိုင်သည်။ သူတို့တွင် အားကောင်းသော နောက်ခံမရှိချေ။ နဂါးလိုဏ်ဂူတောင်နှင့် အရိပ်လခန်းမသည် ရင်းနှီးသည်ဟု ဆိုသော်လည်း ချင်းတုန်ကြောင့်သာ ရင်းနှီးနေခြင်း ဖြစ်သည်။ အရိပ်လခန်းမထဲရှိ အခြားအင်အားစုများနှင့် မရင်းနှီးချေ။

အဆင့်မြင့် မှော်ရတနာများနှင့် ဆေးလုံးများစွာသာ ဤနေရာမှ ထွက်ပေါ်လာပါက မလိုလားအပ်သော အာရုံစိုက်မှုများ ကြုံရနိုင်ပေသည်။

အခြားသူများ မဆိုထားနှင့်၊ ရှဲ့ဟုန်ဝမ်၏အဖေ နဂါးလိုဏ်ဂူတောင်အား မျက်လုံး ဒေါက်ထောက်ကြည့်နေသည်မှာ သေချာပေသည်။ ရှဲ့ဟုန်ဝမ်သည် သဲမီးတောက်နယ်မြေထဲတွင် သေသွားခဲ့သည်။ သူ့သားကို မည်သူသတ်သွားလဲ သူမသိသော်ငြား ရန်ကိုင်အား ကျိန်းသေ စုံစမ်းစစ်ဆေးမည်မှာ မြေကြီးလက်ခတ်မလွဲပင်။ သူ့သားသည် ရန်ကိုင်ကို သတ်ရန်အတွက် သဲမီးတောက်နယ်မြေထဲသို့ ဝင်သွားခြင်း မဟုတ်ပေလော။ အကြောင်းပြချက် ရသွားသည်နှင့် နဂါးလိုဏ်ဂူတောင်သို့ ကျိန်းသေ ရောက်လာပေလိမ့်မည်။

“သူတို့ ဘယ်တုန်းက ထွက်သွားတာလဲ” ရန်ကိုင် ထပ်မေးလိုက်သည်။

“လွန်ခဲ့တဲ့ သုံးရက်လောက်တုန်းပဲ။ အခုအချိန်လောက်ဆို သူတို့ ပြန်လာနေလောက်ပြီ။ ကျုပ်တို့ သွားရှာကြည့်ဖို့လိုလား။ လိုတယ်ဆိုရင် အခုချက်ချင်း သွားလိုက်မယ်လေ”

“မလိုဘူး” ရန်ကိုင်က လက်ဝှေ့ရမ်းလိုက်ပြီး “မင်းတို့အလုပ်ပဲ မင်းတို့ သွားလုပ်နှင့်”

“ဟုတ်ကဲ့ပါ” အနားတွင် စုဝေနေသော လူအုပ်ကြီး တဖြည်းဖြည်း လူစုခွဲသွားလေသည်။ ထိုစဉ်က ရန်ကိုင်က ရုတ်တရက် ပြောလိုက်သည် “အာ၊ ငါပြောဖို့မေ့နေလို့။ သူတို့ ပြန်လာရင် နောက်တစ်ကြိမ် လေလံပွဲကျရင် မှော်ရတနာတွေ သွားမရောင်းတော့ဖို့ ငါပြောတယ်လို့ ပြောလိုက်ဦး”

အမိန့်ပေးပြီးနောက် ကောင်းကင်ပေါ်သို့ ပျံတက်သွားလိုက်ပြီး နဂါးလိုဏ်ဂူတောင်ကို လိုက်ပတ်ကြည့်လေသည်။ ယန်ယန် သူ့အား‌ ပေးထားသော တိုကင်ပြားသည် သူ့လိုဏ်ဂူထဲရှိ အစီအရင်နှင့် အရံအတားများကို ထိန်းချုပ်နိုင်သည့်အပြင် နဂါးလိုဏ်ဂူတောင် ပတ်လည်တွင် ခင်းကျင်းထားသော အစီအရင်းနှင့် အရံအတားများကိုလည်း ထိန်းချုပ်နိုင်ပေသည်။ ထိုတိုကင်ပြား အကူအညီဖြင့် ရန်ကိုင်သည် နဂါးလိုဏ်ဂူတောင်ထဲတွင် စိတ်ကြိုက် လွတ်လွတ်လပ်လပ် သွားလာနိုင်ပေသည်။

ယန်ယန် ခင်းကျင်းထားသည့် အမျိုးမျိုးသော အစီအရင်များကို ရန်ကိုင် တွေ့ခဲ့သည်။ သူပြန်ယူလာခဲ့သော ပုံရိပ်ယောင်ကျောက်တုံးအား အသုံးပြုထားသည့် အစီအရင်ကိုပင် တွေ့ခဲ့သေးသည်။ တိုကင်ပြား၏ အကူအညီကြောင့်သာ မဟုတ်လျှင် ထိုပုံရိပ်ယောင် အစီအရင်ထဲသို့ ရောက်သွားပေလိမ့်ဦးမည်။

သွေးဓါးမြက်ပင်များ ရှိနေသည့် နေရာကိုလည်း စိတ်ရှုပ်ထွေး အစီအရင်တစ်ခုဖြင့် ဖုံးအုပ်ထားလေသည်။ သို့သော်လည်း တစ်ယောက်ယောက်သာ ထိုအစီအရင်ထဲသို့ ကျူးကျော် ဝင်ရောက်လာပါက သွေးဓါးမြက်ပင်များ၏ ရက်စက်ကြမ်းတမ်းသည့် တိုက်ခိုက်မှုကို ရင်ဆိုင်ရပေလိမ့်မည်။

ဘာမှ ထူးခြားမနေသည့် နေရာတစ်ခုကိုလည်း ရန်ကိုင် တွေ့ခဲ့သေးသည်။ သို့သော် ထိုနေရာတွင် မီးတောက်သလင်းကျောက်တုံးကြီးအား အစီအရင် အမြူတေအဖြစ် ခင်းကျင်းထားသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

မည်သို့သော အစီအရင်မျိုးအား ယန်ယန် ခင်းကျင်းထားမှန်း သူမသိသော်လည်း ထိုနေရာသည် ခြေချော်ရောက်သွားသင့်သည့် နေရာတစ်ခုမဟုတ်မှန်းတော့ သိပေသည်။

ထို့အပြင် အခြား ခင်းကျင်းထားသော အစီအရင်များနှင့် အရံအတားများစွာလည်း ရှိနေပေသေးသည်။ ထို့ကြောင့် နဂါးလိုဏ်ဂူတောင်၏ ပိုင်ရှင်ဖြစ်သော ရန်ကိုင်ပင်လျှင် ယန်ယန် ခင်းကျင်းထားသည့် အထပ်ထပ်သော အစီအရင်၊ အရံအတားများကြောင့် ထိတ်လန့်တုန်လှုပ် သွားခဲ့ရသည်။

ယန်ယန်သည် ဤနေရာအား အကာအကွယ် အထပ်ထပ် ဖုံးလွှမ်းထားသော ထိုးဖောက်၍ မရနိုင်သည့် ခံတပ်ကြီးတစ်ခုအဖြစ်သို့ ‌ပြောင်းလဲပစ်လိုက်သည်။ သို့သော်လည်း ယန်ယန်သည် သူမမှတ်ဥာဏ်ထဲတွင် ရှိနေသော မှတ်ဥာဏ်များ နိုးထလာရန်အတွက် ထိုအစီအရင်များကို ခင်းကျင်းနေမှန်း ရန်ကိုင် သိသည်။ ထို့ကြောင့် အစီအရင် အလွန်အကျွံ ခင်းကျင်းထားခြင်းသည် အနည်းငယ် ပိုလွန်းနေသည့်အတွက် ရန်ကိုင် စိတ်ထဲမထားချေ။

ယန်ယန်သာ သူမ၏ မှတ်ဥာဏ်များကို နိုးထအောင် လုပ်နိုင်မည်ဆိုပါက နောက်ပိုင်း သူမ ခင်းကျင်းမည့် အစီအရင်များသည် ပို၍ အားကောင်းလာပေလိမ့်မည်။

ရန်ကိုင်သည် နဂါးလိုဏ်ဂူတောင်တစ်ဝိုက်ကို လိုက်ပတ်ကြည့်နေပြီးနောက် မည်သည့် အစီအရင်မှ မရှိသည့် နေရာလပ်တစ်ခုတွင် ဆင်းလိုက်သည်။ ဆင်းပြီးနောက် အနက်ရောင် စာအုပ်ထဲသို့ ကောင်းကင်စိတ်အာရုံ ပို့လွှတ်လိုက်သည်။

များပြားလှစွာသော စိတ်စွမ်းအင်များသည် ရန်ကိုင်၏ အသိစိတ်ပင်လယ်ထဲမှ ဒီရေလှိုင်းလုံးသဖွယ် ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။ တစ်ချိန်တည်းတွင် ရွှေရောင်အလင်းတစ်ချက် လက်သွားခဲ့ပြီး မီတာနှစ်ဆယ်မြင့်သော နတ်ဘုရားသစ်ပင် ရုတ်တရက် ပေါ်လာခဲ့သည်။

ရန်ကိုင်ရင်ထဲ အတော်လေး ထိတ်လန့်မိသွားသည်။ နတ်ဘုရားသစ်ပင်ကို အပြင်သို့‌ ခေါ်ထုတ်ရန် လိုအပ်သော စိတ်စွမ်းအင်ကို အထင်သေးမိနေသေးမှန်း နားလည်လိုက်သည်။

နတ်ဘုရားသစ်ပင်ကို အနက်ရောင်စာအုပ်ထဲသို့ ပထမဆုံးအကြိမ် ထည့်စဉ်က သူ့အသိစိတ်ပင်လယ်တစ်ခုလုံး ခမ်းခြောက်သွားခဲ့ရသည်။ ဝိဥာဉ်ကြာပန်း ရှိနေသည့် အတွက်ကြောင့်သာ ကံကောင်းသွားသည်။ မဟုတ်လျှင် သူ့ဝိဥာဉ် ပြင်းပြင်းထန်ထန် ဒဏ်ရာရသွားပေလိမ့်မည်။ ဝိဥာဉ်ကြာပန်း ရှိနေသည့်တိုင် ပြန်လည်ကောင်းမွန်ရန်အတွက် အတော်လေး အချိန်ယူလိုက်ရပေသည်။

ယခု သူ့ခွန်အားသည် ထိုစဉ်က သူ့ခွန်အားထက် အဆပေါင်းများစွာ ပိုမို သာလွန်နေလေပြီ။ ထို့ကြောင့် နတ်ဘုရားသစ်ပင်ကို အနက်ရောင်စာအုပ်ထဲမှ ခေါ်ထုတ်ရန် အလွယ်လေး ဖြစ်လိမ့်မည်ဟု ထင်ခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း သူမျှော်လင့်ထားသလို မဖြစ်ဘဲ နတ်ဘုရားသစ်ပင်ကို အပြင်သို့ ခေါ်ထုတ်ရန်အတွက် သူ့အသိစိတ်ပင်လယ်တွင်းရှိ စိတ်စွမ်းအင် တစ်ဝက်တိတိကို အသုံးပြုလိုက်ရသည်။ ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင်ပင် အနည်းငယ် ကြောက်သွားမိသည်။

သို့သော် စဉ်းစားကြည့်လိုက်ပြန်သည့် အခါတွင်လည်း ထိုကဲ့သို့ ဖြစ်ရသည်မှာ ယုတ္တိရှိသည်ဟု တွေးလိုက်မိသည်။ သူ့ခွန်အားသည် ကြီးကြီးမားမား တိုးတက်လာခဲ့သည်။ သို့သော် နတ်ဘုရားသစ်ပင်သည်လည်း တိုးတက်လာခြင်း မရှိသည်မှ မဟုတ်ပေလော။ သူတိုးတက်သလို နတ်ဘုရားသစ်ပင်လည်း တိုးတက်နေသည်။ သူ့တိုးတက်နှုန်းသည် နတ်ဘုရားသစ်ပင်ထက် ပိုမြန်နေခြင်းသာ ရှိသည်။ ထို့ကြောင့် နတ်ဘုရားသစ်ပင်ကို အပြင်သို့ ခေါ်ထုတ်ရန် လိုအပ်သော စိတ်စွမ်းအင်သည် ယခင်ထက် ပိုများနေရခြင်း ဖြစ်သည်။

နတ်ဘုရားသစ်ပင်၊ အပြင်သို့ရောက်သည့်အခါ ၎င်း၏ ပါးရေတွန့်နေသော မျက်နှာထက် ဝမ်းသာသည့် အမူအရာ ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။ ၎င်း၏ မျက်လုံးနှစ်လုံးဖြင့် ပတ်ဝန်းကျင်အသစ်ကို လှည့်ပတ်ကြည့်လေသည်။ သိပ်သည်းလှသော မိုးမြေစွမ်းအင်ကို ခံစားမိလိုက်ပြီးနောက် ၎င်း၏ ပါးရေတွန့်နေသည့် မျက်နှာထက် သက်သောင့်သက်သာရှိသည့် အမူအရာတစ်ခု ထွက်ပေါ်လာပြီး ပျော်ရွှင်စွာ သက်ပြင်းချလိုက်သည် “အံ့ဩဖို့ကောင်းလိုက်တာ။ ဒီနေရာ ဒီလောက် အံ့ဩဖို့ ကောင်းမယ်လို့ မထင်ထားဘူး”

နတ်ဘုရားသစ်ပင်သည် နှစ်ပေါင်းများစွာကြာပြီးမှ မိုးမြေစွမ်းအင်နှင့် တစ်ဖန်ပြန်လည် ထိတွေ့ရခြင်း ဖြစ်သည့်အတွက် ထိုမျှ ပျော်နေသည်မှာ မထူးဆန်းချေ။ ထို့အပြင် ၎င်းယခင်က နေခဲ့သော ဆန်းကြယ်လောကငယ်လေးနှင့် ယှဉ်လျှင် ဤနေရာသည် အဆပေါင်းများစွာ ပို၍ မိုးမြေစွမ်းအင် ကြွယ်ဝသည် မဟုတ်ပေလော။

“မင်းကြိုက်တယ် ကြားရလို့ ငါဝမ်းသာတယ်” ရန်ကိုင်က ရယ်သွမ်းသွေးလိုက်ပြီး “မင်းအတွက်တော့ နေရာတစ်ခု သေချာ မစီစဉ်ပေးရသေးဘူး။ ဒါကြောင့် အခုတော့ ကိုယ့်ဘာသာ လမ်းလျှောက်နှင့်ဦး။ မင်းကြိုက်တဲ့နေရာ သွားလို့ရတယ်။ ဒါပေမယ့် ငါကြိုပြောထားဦးမယ်။ ဒီနေရာမှာ အစီအရင်တွေ အများကြီးရှိတယ်နော်။ အဲ့အစီအရင်တွေထဲသို့ ရောက်မသွားစေနဲ့။ မဟုတ်ရင် မင်းဒုက္ခရောက်လိမ့်မယ်။ ဒါကြောင့် သွားရင် သတိထားသွား”

“ကောင်းပြီ။ စိတ်မပူနဲ့။ မင်းပြောတဲ့ အစီအရင်တွေကို ငါခံစားမိတယ်။ အဲ့နေရာတွေဆီ ငါသွားမှာမဟုတ်ဘူး” နတ်ဘုရားသစ်ပင်က ပြောလိုက်သည်။ ထို့နောက် ၎င်း၏ လက်တံကဲ့သို့ အမြစ်များကို မြေကြီးထဲသို့ ထိုးစိုက်၍ မြေကြိးထဲ အမြစ်တွယ်လိုက်လေသည်။ နောက်တစ်ကြိမ် သက်သောင့်သက်သာ ရှိနေသည့်ပုံစံဖြင့် သက်ပြင်းထပ်မံ ချလိုက်သည်။

ခဏအကြာတွင် ရန်ကိုင် တစ်ခုခုကို စဉ်းစားမိသွားပြီး “ဟုတ်သားပဲ။ ငါမေးဖို့ မေးနေတာ။ ငါ့ရွှေရောင်သွေးစက်နှစ်စက်ကို သောက်လိုက်တုန်းက မင်းဆင့်ကဲပြောင်းလဲသွားတယ်နော်။ နောက်ထပ် သွေးစက်တွေ ထပ်သောက်မယ်ဆိုရင်ရော ဘာဖြစ်မှာလဲ”

နတ်ဘုရားသစ်ပင် မျက်လုံးပြူးသွားပြီး တောင့်တနေသည့် အမူအရာဖြင့် အလျင်အမြန် ပြန်မေးလိုက်လေသည် “မင်းရဲ့ ရွှေရောင်သွေးက အရမ်းအဖိုးတန်တယ်။ ငါ့ကို မြန်မြန် တိုးတက်အောင် ကူညီပေးနိုင်ခဲ့တယ် ဆိုပေမယ့် ဆင့်ကဲပြောင်းလဲသွားအောင် လုပ်ပေးရုံပဲ လုပ်ပေးလိုက်နိုင်တယ်။ နောက်ထပ် ထပ်ရှိမယ်ဆိုရင်တော့ ငါ့ခွန်အားကို ပိုးပြီး တိုးတက်အောင် လုပ်ပေးနိုင်မှာပေါ့။ ဒါပေမယ့် ငါအလျင်မလိုသေးပါဘူး။ ဒါပေမယ့် မင်းမှာ ပေါသောနေရင်တော့ ငါ့ကို နည်းနည်းလောက်ပေးပေါ့”

ရန်ကိုင်က ပြုံးလိုက်ပြီး “အများကြီး မရှိပေမယ့် မင်းကို တစ်စက်လောက် ပေးဖို့တော့ ပြဿနာမရှိဘူး”

ပြောပြီးနောက် ရွှေရောင်သွေးတစ်စက်ကို ထုတ်၍ နတ်ဘုရားသစ်ပင်ကို ပေးလိုက်လေသည်။ နတ်ဘုရားသစ်ပင်သည်လည်း ထိုသွေးစက်ကို ချက်ချင်း မြိုချလိုက်သည်။ ထို့နောက် အရသာရှိသည့် အစားအစာတစ်ခုကို စားနေသည့်နှယ် မျက်လုံးမှိတ်ရင်း ထိုင်ဝါးနေလေသည်။

ခဏအကြာတွင် မျက်လုံးပြန်ပွင့်လာပြီး “ကောင်းပြီ။ ဒီပတ်ဝန်းကျင်နဲ့ အရင် အသားကျအောင် လုပ်လိုက်ဦးမယ်။ မင်ငါ့ကို ထိုင်စောင့်နေစရာ မလိုဘူး”

“အင်း” ရန်ကိုင် ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး နတ်ဘုရားသစ်ပင်အား နည်းနည်းပါးပါး မှာကြားလိုက်ပြီးနောက် ထွက်သွားလေသည်။

ပြီးသည်နှင့် ဟိုင်ခဲမိသားစုမှ ကျင့်ကြံသူများကို ခေါ်၍ နတ်ဘုရားသစ်ပင်အား ဂရုစိုက်ရန် မှာကြားလိုက်သည်။ ယန်ယန်နှင့် ဝူရီကိုလည်း ထိုအကြောင်းပြောရန် သတိပေးလိုက်သေးသည်။ သို့မှသာ နတ်ဘုရားသစ်ပင်အတွက် စီစဉ်စရာရှိသည်များကို စီစဉ်တတ်ပေလိမ့်မည်။

လုပ်စရာရှိသည်များကို လုပ်ပြီးနောက် တံခါးပိတ်ကျင့်စဉ် ပြန်ဝင်တော့သည်။

ကံကောင်းခြင်းလား၊ တိုက်ဆိုက်ခြင်းလား မသိလေရာ၊ နတ်ဘုရားသစ်ပင် အိပ်စက်ရာမှ နိုးလာပြီး တစ်လလောက်သာ ကြာသေးသည့် အချိန်တွင်၊ အင်းဆက်ကျောက်တုံး ရှိနေသည့် အခန်းဆီမှ အသံတစ်သံကို ရန်ကိုင် ကြားလိုက်ရသည်။ နောက်ဆုံးတွင် အင်းဆက်ကျောက်တုံး ပျောက်ကွယ်သွားပြီ ဖြစ်သည့်အတွက် ဝိဥာဉ်ဝါးမြိုအင်းဆက်များ နိုးလာခဲ့လေပြီ။

Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၂၆၄)

လိုဏ်ဂူစံအိမ်ထဲရှိ ကျောက်တုံးခန်းတစ်ခန်းထဲတွင် ရန်ကိုင် တင်ပလင်ခွေ ထိုင်နေခဲ့သည်။ သူ့မျက်လုံးနှစ်လုံးမှာ ပွင့်နေသော်လည်း ဗလာဖြစ်နေခဲ့ပြီး အရှိန်အဝါမှာလည်း ရုတ်ရင်းဆန်ခတ် ဖြစ်နေလေသည်။

ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်သည် ရန်ကိုင်နှင့် ခပ်လှမ်းလှမ်းတွင် နေလျက် မြေကြီးထဲမှ ခေါင်းလေး ပြူထွက်ရင်း နားမလည်နိုင်သည့် အမူအရာဖြင့် ကြည့်နေခဲ့သည်။ ရန်ကိုင် ဘာကြောင့် ထိုကဲ့သို့ ဖြစ်နေသလဲ ဆိုသည်ကို နားမလည်နိုင် ဖြစ်နေသည့်ပုံပင်။ မှော်ရတနာ စိတ်ဝိဥာဉ်မှာမူ ရန်ကိုင်၏ကိုယ်ထဲ ပြန်ဝင်သွားခဲ့လေပြီ။

ရန်ကိုင်၏ ဟာလာဟင်းလင်း ဖြစ်နေသော မျက်လုံးနှစ်လုံးကို မြင်ပြီးနောက် ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ် ကြောက်လန့်သွားခဲ့ပြီး ချက်ချင်းပဲ မြေအောက်သို့ ပြန်လည်ငုံ့လျှိုးကာ ထွက်ပြေးသွားလေသည်။

ယခုနေ တစ်ယောက်ယောက်မှာ ရန်ကိုင်ရှေ့တွင်ရပ်၍ သူ့မျက်လုံးထဲအား စိုက်ကြည့်လိုက်မည် ဆိုပါက တဖျတ်ဖျတ် လင်းလက်နေသော ခုနှစ်ရောင်ခြယ် အလင်းရောင်ကို မြင်တွေ့နိုင်ပေလိမ့်မည်။ သေချာ အနီးကပ်စိုက်ကြည့်မည်ဆိုလျှင် ထိုခုနှစ်ရောင်ခြယ် အလင်းရောင်များသည် ကြာပန်းအသွင် ဖြစ်တည်နေသည်ကို သိနိုင်ပေလိမ့်မည်။

ရန်ကိုင်သည် အချိန်အတော်ကြာသွားသည့်တိုင် ထိုပုံစံအတိုင်းသာ ရှိနေခဲ့သည်။ သူ့မျက်ဝန်းနက်များထဲရှိ ခုနှစ်ရောင်ခြယ် အလင်းတို့မှာ ပို၍ တောက်ပလာနေခဲ့သည်။

ရန်ကိုင်၏ ခေါင်းပေါ်တွင် ခုနှစ်ရောင်ခြယ် အလင်းကို ထုတ်လွှတ်နေသော လှပသည့် ပုံရိပ်ယောင်ကြာပန်းတစ်ပွင့် တဖြည်းဖြည်း ဖြစ်ပေါ်လာခဲ့သည်။ ထိုကြာပန်းသည် ဖြည်းဖြည်းချင်း လှည့်ပတ်နေရင်း အားကောင်းသော စိတ်စွမ်းအင်များကို ထုတ်လွှတ်နေသည်။

ထိုကဲ့သို့ ဖြည်းဖြည်းချင်း လှည့်ပတ်နေရင်းမှ ကြာပန်း၏ ပွင့်ချပ်များသည် ရှက်ရွံ့နေသည့် အပျိုစင်မိန်းကလေးတစ်ဦးမှ သူ၏ အဝတ်အစားများကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ချွတ်နေသည့်နှယ် ပွင့်အာလာနေခဲ့သည်။

ပွင့်ချပ်များ ပွင့်နေသည့် ဖြစ်စဉ်မှာ အလွန်ကိုမှ နှေးကွေးသော်လည်း ရန်ကိုင်၏ အသိစိတ်သည် သူ့အသိစိတ်ပင်လယ်ဆီတွင်သာ လုံးလုံး ရောက်ရှိနေသဖြင့် ထိုအဖြစ်အပျက်ကို သတိမပြုမိချေ။ သူ့အသိစိတ်သည် ဝိဥာဉ်ကြာပန်းပွင့်ရာမှ ဖြစ်ပေါ်လာသော နက်နဲသည့် ဆန်းကြယ်မှုများကို လေ့လာရာတွင်သာ အာရုံစိုက်နေခဲ့သည်။

အချိန်မည်မျှ ကုန်သွားသလဲ ရန်ကိုင် မသိသော်ငြား ပုံရိပ်ယောင်ကြာပန်း လုံးဝ ပွင့်ပြီးသည့်အချိန်တွင် ၎င်း၏ အရွယ်အစားသည် အခန်းတစ်ဝက်လောက် ရှိနေခဲ့လေပြီ။ လုံးဝ ပွင့်သွားပြီးသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ကြာပန်းတစ်ပွင့်လုံး အလင်းစက်လေးများအဖြစ်သို့ ပေါက်ကွဲထွက်သွားခဲ့သည်။ ပြီးသည့်နှင် မမြင်နိုင်သော အားတစ်ရပ် ထွက်ပေါ်လာပြီး ထိုအလင်းလေးများ အားလုံးကို ရန်ကိုင် ကိုယ်ထဲသို့ ဆွဲယူသွားလေသည်။

ရန်ကိုင် ခန္ဒာကိုယ် တုန်ခါသွားခဲ့သည်။ သူ့မျက်လုံးများသည်လည်း ယခင်အတိုင်း ပြန်ဖြစ်လာခဲ့လေပြီ။ သို့သော်လည်း ယခင်ကကဲ့သို့သာ ဆက်လက်၍ တင်ပလင်ခွေထိုင်နေဆဲ။

ဝိဥာဉ်ဝါးမြို အင်းဆက်များသည် လွန်ခဲ့သော လဝက်ခန့်လောက်က ဆင့်ကဲပြောင်းလဲခြင်း ပြီးဆုံးသွားခဲ့သည်။ ဆင့်ကဲပြောင်းလဲပြီးသည့် ဝိဥာဉ်ဝါးမြို အင်းဆက်များ၏ စွမ်အားကို စမ်းသပ် စစ်ဆေးကြည့်ပြီးနောက် ရန်ကိုင် အတော်လေး ကျေနပ်သွားမိသည်။

သို့သော်လည်း ဝိဥာဉ်ဝါးမြိုအင်းဆက်များ ဆင့်ကဲပြောင်းလဲပြီး မကြာခင်မှာပဲ ဝိဥာဉ်ကြာပန်းသည်လည်း ပြောင်းလဲခြင်းဖြစ်စဉ် ပြီးဆုံးသွားခဲ့ပြီး ခုနှစ်ရောင်ခြယ် ဝိဥာဉ် ကြာပန်းအဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲသွားခဲ့သည်။

သို့ရာတွင် ဝိဥာဉ်ကြာပန်း ဆင့်ကဲပြောင်းလဲပြီးသွားသည်နှင့် ၎င်းဆီမှ လျှို့ဝှက် ဆန်းကြယ်သော ဝိဥာဉ်ပညာရပ်တစ်ခုကိုပါ သူနိုင်လိမ့်မည်ဟု ရန်ကိုင် မထင်ထားခဲ့ချေ။

ဝိဥာဉ်ကြာပန်းသည် ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက်၏ ဝိဥာဉ်ကို ပို၍ အားကောင်းလာအောင် လုပ်ပေးနိုင်ပြီး အဖိုးမဖြတ်နိုင်သည့် ရတနာတစ်ခု ဖြစ်သော်ငြား ရန်ကိုင် သိသလောက် ထိုအရာသည် ကျင့်ကြံသူများအား မည်သည့် ဝိဥာဉ်ပညာရပ်ကိုမှ နားမလည်အောင် မကူညီပေးချေ။ သို့သော်လည်း အသစ်ရာရှိထားသည့် ပညာရပ်ကို အလျင်အမြန် လေ့လာလိုက်သဖြင့် ထိုအကြောင်းကို ထိုင်မစဉ်းစားနေမိလိုက်ချေ။

ယခု ဝိဥာဉ်ကြာပန်း ဆင့်ကဲပြောင်းလဲခြင်း ပြီးဆုံးသွားပြီး သူသည်လည်း ထိုဝိဥာဉ် ပညာရပ်ကို အပြည့်အဝ နားလည်သွားခဲ့လေပြီ။ ယခုမှပဲ ထိုအကြောင်းကို ပြန်စဉ်းစားမိပြီး ဇဝေဇဝါ ဖြစ်သွားခဲ့ရသည်။

ဝိဥာဉ်ပညာရပ်အသစ် ရလိုက်ခြင်းမှာ ဝိဥာဉ်ကြာပန်းကြောင့် မဟုတ်ပါက ဝိဥာဉ်သန့် နတ်ရေစင်ကန်မှ သူရရှိခဲ့သည့် အရောင်မဲ့ကုဗတုံးလေးကြောင့် ဖြစ်ရပေမည်။ ဝိဥာဉ်ကြာပန်းမှ ထိုအရောင်မဲ့ကုဗတုံးလေးကို ဝါးမြိုပြီးနောက် ချက်ချင်း ဆင့်ကဲပြောင်းလဲခဲ့လေသည်။ အရောင်မဲ့ကုဗတုံး ပျောက်ကွယ်သွားသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ဝိဥာဉ်ကြာပန်းသည်လည်း ခုနှစ်ရောင်ခြယ်ဝိဥာဉ်အဖြစ်သို့ ရောက်သွားခဲံသည်။

ထို့ကြောင့် သူနားလည်လိုက်သော ဝိဥာဉ်ပညာရပ်သည် အရောင်မဲ့ကုဗတုံးနှင့် တစ်နည်းနည်းဖြင့် ပက်သက်နေရလိမ့်မည်ဟု ထင်သွားခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ ရန်ကိုင်အား ထိုကဲ့သို့ ဆန်းကြယ်သော နတ်ဘုရားစွမ်းရည်အသစ်တစ်မျိုးကို ရရှိအောင် လုပ်ဆောင်ပေးခဲ့သည့် အခြား နက်နဲဆန်းကြယ်သော စွမ်းအင်တစ်မျိုးလည်း ရှိနေသည်မှာ ဖြစ်နိုင်ပေသည်။

ထိုပညာရပ်၏ စွမ်းအားကို မစပ်းသပ်ကြည့်ရသေးသော်လည်း ထိုအရာသည် အသစ်သတ် တိုက်ကွက်ဟု ခေါ်ရလောက်သည်အထိ အားကောင်းသည့် ကျင့်စဉ်မှန်း သူသိပေသည်။

မကြာသေးခင် အတောအတွင်း အဖြစ်အပျက်များစွာ ဖြစ်ပျက်သွားခဲ့သည်။ နတ်ဘုရားသစ်ပင် နိုးလာခဲ့သလို ဝိဥာဉ်ဝါးမြိုအင်းဆက်များ ဆင့်ကဲပြောင်းလဲခြင်း ပြီးသွားခဲ့သည်။ ယခုလည်း ဝိဥာဉ်ကြာပန်း ဆင့်ကဲခြင်း ပြီးသွားပြန်လေပြီ။

ဝိဥာဉ်ဝါးမြိုအင်းဆက်များ နိုးလာပြီးနောက် ထိုကောင်များကို မည်သည့်နေရာတွင် ထားရမလဲ ကိစ္စနှင့် စိတ်ပူနေခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ ယခု ဝိဥာဉ်ကြာပန်း ဆင့်ကဲပြောင်းလဲခြင်း ပြီးဆုံးသွားပြီ ဖြစ်မှဖြင့် ထိုကိစ္စကို စိတ်ပူနေစရာ မလိုတော့ချေ။

ထိုကိစ္စကို စဉ်းစားပြီးသော် ဝိဥာဉ်ဝါးမြိုအင်းဆက်များကို ခေါ်ထုတ်လိုက်လေသည်။ ရုတ်တရက် ရန်ကိုင်ရှေံတွင် မီးခိုရောင်မြုခိုးတစ်ခု ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။

ထိုမြူခိုးသည် သတိပြုမိရန် ခက်ခဲသော်လည်း အနီးကပ်ကြည့်ကြည့်မည် ဆိုပါက မြင်နိုင်ရန် အလွန်ကိုမှ သေးငယ်လွန်းလှသည့် အင်းဆက်လေးများကို မြင်တွေ့နိုင်ပေသည်။

ယခင်က ဝိဥာဉ်ဝါးမြိုအင်းဆက်များကို သာမန် မျက်လုံးဖြင့် မြင်တွေ့နိုင်သည်။ သို့သော်လည်း ဆင့်ကဲခြင်းဖြစ်စဉ် ပြီးဆုံးသွားပြီးနောက် ထိုကောင်များ ဤကဲ့သို့ တစ်နေရာတည်း၌ စုစည်းလိုက်ရင် မီးခိုရောင်မြူခိုးထုကြီး ဖြစ်သွားသည်။ ဝိဥာဉ်ဝါးမြို အင်းဆက်များ၏ စွမ်းအားမှာ သိသိသာသာ တိုးတက်လာခဲ့ကာ ၎င်းတို့၏ ကျူးကျော်ခြင်း ခံရလျှင် တန်ခိုးရှင်အဆင့် ပညာရှင်များပင်လျှင် အတော်လေး ဒုက္ခရောက်ရပေလိမ့်မည်။

ဝိဥာဉ်ဝါးမြို အင်းဆက်များကို အပြင်သို့ ထုတ်ပြီးသည်နှင့် သူ့ကောင်းကင်စိတ်အာရုံဖြင့် ထိုကောင်များကို လွှမ်းခြုံလျက် အသိစိတ်ပင်လယ်ထဲသို့ ပို့လိုက်လေသည်။

သူ့အသိစိတ်ပင်လယ်ထဲသို့ ရောက်သည်နှင့် ဝိဥာဉ်ဝါးမြိုအင်းဆက်များသည် ဝိဥာဉ်ကြာပန်းမှ အသွင်ပြောင်းထားသည့် ခုနှစ်ရောင်ခြယ်ကျွန်းဆီသို့ ချက်ချင်း တန်းသွားလေသည်။ အချိန်အတော်ကြာအောင် တံခါးပိတ်ကျင့်စဉ်ဝင်ပြီးနောက် လုပ်စရာ ရှိသည်များကို ရန်ကိုင် လုပ်လို့ ပြီးသွားခဲ့သည်။

ပန်းပဲမီးဖိုကို သန့်စင်ပြီးသွားခဲ့သလို နဂါးအရိုးနှင့် နဂါးပုတီးစေ့ကိုလည်း စတင် သန့်စင်နေလေပြီ။ သူ့တေဇောဓါတ်အသိစိတ်ပင်လယ်ကို တိုးတက်အောင် လုပ်ပေးနိုင်သော မီးစုန်းများကိုလည်း သန့်စင်နိုင်ခဲ့သလို နတ်ဆိုးသွေးမျှင် ပညာရပ်ကိုလည်း ကျင့်ကြံ အောင်မြင်ခဲ့သည်။

နဂါးအရိုးနှင့် နဂါးပုတီးစေ့အား သန့်စင်ခြင်းသည် အချိန်တိုအတွင်း ပြီးမြောက်နိုင်သည့် ကိစ္စတစ်ခုမဟုတ်သည့် အတွက်ကြောင့် စောင့်ရန် လိုအပ်ပေသည်။ ရွှေရောင်သွေးမျှင် ပညာရပ်ကား နတ်ဆိုးသွေးမျှင်ကို ကျင့်ကြံရင်းမှ ရရှိလာခဲ့သည့် ပညာရပ်ဖြစ်ပြီး ထိုပညာရပ်ကို နားလည် တတ်ကျွမ်းသွားသော်လည်း ကျင့်ကြံနေတုန်းသာ ရှိသေးသည်။

ထိုပညာရပ်ကိုသုံး၍ မည်သည့် ရန်သူနှင့်မှ မတိုက်ခိုက်ဖူးသေးသော်လည်း ရွှေရောင်သွေးစက်ဖြင့် ဖန်တီးထားသော မှော်ရတနာတစ်ပိုင်းများသည် ပို၍ သုံးရ အဆင်ပြေ လွယ်ကူသဖြင့် အလွန်ကိုမှ အားကောင်းသော ပညာရပ်တစ်ခုမှန်း ရန်ကိုင် သိသည်။

မီးစုန်း ရှစ်ခုရှိသည့်အနက် ခြောက်ခုကို သန့်စင်ခဲ့သည်။ သူထင်ထားသကဲ့သို့ပင် မီးစုန်းများသည် ကျင့်ကြံသူများအား သန္ဓေပြောင်း အသိစိတ်ပင်လယ် ရရှိအောင် ကူညီပေးနိုင်ပြီး တေဇောဓါတ်အသိစိတ်ပင်လယ်များကို ပို၍ အားကောင်းလာအောင် လုပ်ဆောင်ပေးနိုင်ပေသည်။

သို့သော်လည်း ငါးခုမြောက် မီးစုန်းများကို သန့်စင်ပြီးနောက် သူ့အသိစိတ်ပင်လယ်အား သိပ်ပြီး တိုးတက်လာအောင် မလုပ်ဆောင်ပေးနိုင်တော့ကြောင်း တွေ့ရှိလိုက်ရသည်။ ထို့ကြောင့် နောင်အခါ လိုရမယ်ရ အသုံးပြုနိုင်ရန်အတွက် နှစ်ခုကို ချန်ထားခဲ့လိုက်သည်။

တစ်နှစ်ကြာ တံခါးပိတ်ကျင့်စဉ် ဝင်လိုက်ပြီးနောက် ရန်ကိုင်၏ ကျင့်ကြံခြင်းသည် ဘာမှ ပြောင်းလဲသွားခြင်း မရှိခဲ့ချေ။ သို့သော်လည်း သူ့တိုက်ပွဲစွမ်းရည်မှာမူကား သိသိသာသာ တိုးတက်လာခဲ့သည်။ ယခု သူအသစ်ရရှိထားသည့် ရွှေရောင်သွေးမျှင် ပညာရပ်နှင့် ဝိဥာဉ် ပညာရပ်၏ စွမ်းအားကို စစ်ဆေးကြည့်ရန်သာ ကျန်တော့သည်။

ယခု အပြင်ထွက်ရန် အချိန်ကျလေပြီ။ ပြင်ပလောကကြီးနှင့် အဆက်အသွယ်ဖြတ်၍ အမြဲတမ်း ကျင့်ကြံနေ၍ မဖြစ်ချေ။ ထိုကဲ့သို့ ကျင့်ကြံခြင်းဖြင့် သိုင်းအဆင့်ကို အလျင်အမြန် တိုးတက်လာအောင် လုပ်နိုင်သော်ငြား တိုက်ပွဲစွမ်းရည်သည် ကျင့်ကြံခြင်းနှင့် လိုက်မမှီတတ်သည်မျိုး ဖြစ်တတ်သည်။ ရန်ကိုင်၏ ကျင့်ကြံရေးလမ်းကြောင်းသည် တိုက်ခိုက်ခြင်းဖြင့် ပြည့်နှက်နေသည်။ ထို့ကြောင့် ထိုရိုးရှင်းသော အမှန်တရားကို ရန်ကိုင် ကောင်းကောင်း နားလည်ထားပေသည်။

သို့သော် သူအပြင်ထွက်မှ ဖြစ်မည့် နောက်ထပ် ကိစ္စတစ်ခု ရှိသေးသည်။ လွန်ခဲ့သော တစ်လခန့်က နဂါးလိုဏ်ဂူတောင်သို့ ဧည့်သည်တော်ကြီးတစ်ယောက် ရောက်လာပြီး ယခု သူ့အား အပြင်တွင် စောင့်နေပေသည်။ သူထွက်မတွေ့ရသေးသည့်မှာ ဝိဥာဉ်ကြာပန်း ဆင့်ကဲပြောင်းလဲခြင်းဖြစ်စဉ် ပြီးဆုံးတော့မည်က ဖြစ်သလို ထိုအတောအတွင်း သူရရှိခဲ့သည့် ဝိဥာဉ်ပညာရပ်ကို နားလည်နိုင်အောင် ကြိုးစားနေသည့် အတွက်ကြောင့်လည်း ဖြစ်ပေသည်။

ဧည့်သည်အကြောင်း တွေးလိုက်မိသည်နှင့် ရန်ကိုင် မျက်မှောင်ကြုတ်သွားသည်။ ထိုမိန်းကလေး ဘာကြောင့် သူ့သား သီးသန့်လာရှာလဲ ဆိုသည်ကို ရန်ကိုင် နားမလည်နိုင် ဖြစ်နေခဲ့သည်။ သူတို့ နှစ်ယောက်သည် ဒီလောက်ကြီး ခင်မင်ရင်းနှီးကြသည် မဟုတ်။ ထိုသို့ဆိုလျှင် ဘာကြောင့် သူ့အရေးအား ထိုမျှ ဂရုစိုက်နေရသနည်း။

ထိုသို့ဆိုလျှင်ပင် သူသွားထွက်တွေ့ရပေလိမ့်မည်။ ခဏအကြာတွင် ရန်ကိုင် အပြင်သို့ ရောက်လာခဲ့သည်။ ရောက်သည်နှင့် ကောင်းကင်စိတ်အာရုံကို ဖြန့်ကျက်၍ ယန်ယန်နှင့် ဝူရီတို့အား ရှာလိုက်ပြီး သူတို့နှစ်ယောက်ကို တစ်ခုခု ပြောလိုက်ပြီးနောက် အိမ်လေးများထဲမှ တစ်လုံးဆီ ပျံသန်းသွားလိုက်လေသည်။

ခဏအကြာတွင်၊ ရန်ကိုင် အိမ်ထဲတွင် ရေနွေးကြမ်း ထိုင်သောက်နေစဉ် အိမ်ရှေ့သို့ မိန်းမလှလေးနှစ်ယောက် ရောက်လာခဲ့သည်။ ယန်ယန်သည် ပုံမှန်အတိုင်း အနက်ရောင် ဝတ်ရုံကိုသာ ဝတ်ဆင်ထားပြီး ဝူရီမှာမူ အစိမ်းရောင်ဝတ်စုံလေးနှင့် လှနေသည်။

မိန်းမလှလေး နှစ်ယောက်သည် ကံကောင်းခြင်း တစ်ခုခုနှင့် ကြုံတွေ့ခဲ့ရသည့်အလား ပြုံးဖြီးနေခဲ့သည်။ ရန်ကိုင်ကို မြင်လိုက်သည်နှင့် ချက်ချင်း အိမ်ထဲသို့ ဝင်သွားလိုက်လေသည်။

“နောက်ဆုံးတော့ နင်ထွက်လာပြီးပေါ့” ယန်ယန် ရန်ကိုင်ကို ဝေ့ကြည့်လိုက်သည်။ သို့သော်ငြား ရန်ကိုင်၏ ကျင့်ကြံခြင်းအဆင့် နည်းနည်းလေးမျှ ပြောင်းလဲခြင်း မရှိသည်ကို တွေ့လိုက်သည့်အခိုက် မျက်မှောင်ကြုတ်သွားခဲ့သည်။

“အင်း။ ဘာတွေဖြစ်လို့ နင်တို့နှစ်ယောက် ဒီလောက်တောင် ပျော်နေရတာလဲ” ရန်ကိုင်က ရေနွေးကြမ်းသောက်ရင်း ပြန်မေးလိုက်သည်။

ဝူရီက ပြုံး၍ ရှင်းပြလိုက်လေသည် “ငါတို့ နဂါးလိုဏ်ဂူတောင်က ပိုပိုပြီး ကျော်ကြားလာနေလို့လေ။ လေလွင့်ကျင့်ကြံသူတွေဆို ငါတို့ဆီ လာပူပေါင်းလို့ရမလားဆိုပြီး ခဏခဏ လာမေးနေကြတယ်။ အရင်တုန်းကတော့ ဘယ်သူမှ ဒီဘက်ဆို‌ ယောင်လို့တောင် ခြေဦးလှည့်ချင်ကြတာ မဟုတ်ဘူး။ အခုတော့ လူတွေ တစ်ယောက်ပြီး တစ်ယောက်ကို ရောက်လာလို့။ ပြီးတော့ ငါတို့ဆီ လာပူပေါင်းလို့ရမလား ဆိုပြီး လာလာမေးနေကြတာ နေ့တိုင်းပဲ။ တစ်နေ့ကဆို လူအယောက် သုံးဆယ်တောင် ရောက်လာသေးတယ်။ အဲ့သုံးဆယ်ထဲမှာ တန်ခိုးရှင်အဆင့် တစ်ယေဦက်တောင် ပါသေးတယ်။ အခု ငါနဲ့ အစ်မယန်ယန်က ဒီမှာ ဂိုဏ်းတစ်ဂိုဏ်း ထောင်ရင် ကောင်းမလား စဉ်းစားနေတာ”

“ဂိုဏ်းထောင်ဖို့” ရန်ကိုင်က လက်မခံနိုင်သည့် အမူအရာဖြင့် “နင်တို့ တကယ်ကို ရိုးရိုးလေး တွေးနေတာပဲ။ ငါတို့မှာ အားကောင်းတဲ့ ပညာရှင် တစ်ယောက်တောင် မရှိဘဲနဲ့ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ဂိုဏ်းထောင်မှာလဲ။ ပြီးတော့ ငါတို့ အခုလို လုံလုံခြုံခြုံနဲ့ နေနိုင်တယ်ဆိုတာ ချင်းတုန်ကြောင့်ပဲ။ တစ်နေ့ ချင်းတုန်သာ မရှိတော့ကြည့်ပါလား၊ ငါတို့ အားကောင်းလာနေတာကို အရိပ်လခန်းမက ဒီအတိုင်း ထိုင်ကြည့်နေမယ်ထင်လား”

ရန်ကိုင် စကားကို ကြားလိုက်သည့်အခိုက် ဝူရီ မျက်နှာထက်ရှိ အပြုံး ပျောက်ကွယ်သွားပြီး လက်မခံနိုင်သေးသည့် ဟန်ဖြင့် ပြန်ပြောလိုက်လေသ်ည “အဲ့လိုတော့ မဖြစ်လောက်ဘူးမလား။ အကြီးအကဲချင်းတုန်းရဲ့ အဆင့်အတန်းက အရမ်းမြင့်တာလေ။ သူ့ထက်မြင့်တာဆိုလို့ ဂိုဏ်းခေါင်းဆောင်ပဲ ရှိတော့တဲ့ဟာ”

“ဒီလောကကြီးမှာ မဖြစ်နိုင်ဘူးဆိုတာ မရှိဘူး။ ဘယ်အရာမှ အမြဲတမ်း တသမတ်တည်း တည်ရှိမနေဘူး။ ချင်းတုန်သာ မရှိတော့ရင် ငါတို့ အခုလို ကောင်းကောင်းမွန်မွန် နေရတော့မှာ မဟုတ်ဘူး။ ပြီးတော့ ချင်းတုန်က ငါတို့အပေါ် ကောင်းတယ်ဆိုပေမယ့် ငါသူ့အပေါ် အမြဲတမ်း အားကိုးမနေချင်ဘူး။ မဟုတ်ရင် ငါတို့မှာ ဘာအရည်းအချင်းမှမရှိ ဖြစ်သွားလိမ့်မယ်။ တန်ခိုးရှင်တတိယအဆင့် တစ်ယောက် မရှိသေးသရွေ့ ဂိုဏ်းတစ်ဂိုဏ်းထောင်ဖို့ လုံးဝ မစဉ်းစားလိုက်နဲ့”

ဝူရီ မျက်မှောင်ကြုတ်လျက် ခဏလောက် စဉ်းစားနေလိုက်ပြီးနောက် ခေါင်းညိတ် “နင်ပြောတာ ဟုတ်တယ်။ ငါရေတိုပဲ ကြည့်လိုက်မိတယ်”

ရန်ကိုင်သည်လည်း ထုန်းရွှမ်လောကကြီးမှ သူ့မိသားစုများနှင့် မိတ်ဆွေများအတွက် နေရာစရာတစ်ခု ဖန်တီးချင်သည့် အတွက်ကြောင့် ဂိုဏ်းတစ်ဂိုဏ်း ထောင်ချင်မိသည်။ သို့သော် အချိန်တိုအတွင်း ထိုကဲ့သို့ လုပ်ရန် မစဉ်းစားထားသေးချေ။ ထိုအကြံဥာဏ်ကို ဝူရီမှ စဉ်းစားမိခြင်း ဖြစ်လောက်သည်။ ယန်ယန်သည် ပန်းပဲထုခြင်းနှင့် အစီအရင်း ခင်းကျင်းခြင်းတို့မှ အပ အခြားဘာကိုမှ သိပ်စိတ်မဝင်စားသည့်လူ ဖြစ်သည်။ ဝူရီသည် ယခင်က ဟိုင်ခဲမိသားစု၏ အုပ်ချုပ်ရေးတွင် များစွာ ကူညီပေးခဲ့ဖူးသဖြင့် ထိုကဲ့သို့ ရည်မှန်းချက်မျိုး ရှိလာခြင်း ဖြစ်သည်။

သို့သော်လည်း မိသားစုငယ်လေး တစ်ခုတွင်းတွင်သာ ကြီးပြင်းခဲ့သည့် အတွက် သူမ၏ အတွေးများသည် အလွန်ကိုမှ ရိုးရှင်းနေသေးသည်။ ချင်းတုန်၏ အကူအညီ ရနေသရွေ့ နဂါးလိုဏ်ဂူတောင် အေးအေးဆေးဆေး တည်ရှိနေနိုင်မည်ဟု သူမ ထင်နေသည်။

“ငါ့ကို လာတွေ့တဲ့လူတွေကို နင်းငြင်းလွှတ်လိုက်တာလား” ရန်ကိုင်က အနည်းငယ် စိုးရိမ်နေသည့် လေသံဖြင့် မေးလိုက်သည်။

“ငြင်းလိုက်တာပေါ့။ နင်တံခါးပိတ်ကျင်စဉ် ဝင်နေတာဟာကြီးကို” ဝူရီက ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။

“အဲ့ဒါကောင်းတယ်” ရန်ကိုင်က ရုတ်တရက် ခေါင်းမော့၍ မေးလိုက်သည် “အဲ့မြက်သွေးရောင်ဂိုဏ်းက တိုက်ယွမ် သူဘာလို့ ငါ့ကို တွေ့ချင်လဲဆိုတာ ပြောသွားသေးလား”

Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၂၆၅)

ရန်ကိုင် မေးခွန်းကို ကြားပြီးနောက် ဝူရီက အဓိပ္ပါယ်ပါပါ ပြုံးလျက် “ငါမသိဘူး။ သူက ဒီကိုရောက်ကတည်းက စကား သိပ်ပြောတာ မဟုတ်ဘူး။ အခြားသူတွေနဲ့ စကားပြောရတနာတာကို မကြိုက်တဲ့ပုံပဲ။ ငါသူ့ဆီ တစ်ကြိမ်မက သွားလည်သေးတယ်။ ဒါပေမယ့် နင့်အကြောင်း မေးတာကလွဲပြီး အခြားဘာမှ သိပ်မပြောဘူး၊ ဟဲဟဲ”

ဝေကုချန်းကဲ့သို့ပင် ဝူရီသည်လည်း သူ့အား အထင်လွဲနေသည့်ပုံပင်။

သို့သော် ရှင်းပြဖို့ရာ ပျင်းလွန်းလှသဖြင့် “ထားလိုက်တော့၊ ငါကိုယ်တိုင်ပဲ သွားတွေ့လိုက်တော့မယ်။ အရေးကြီးတဲ့ ကိစ္စတစ်ခုခု ရှိတာကြောင့်သာ မဟုတ်ရင် သူအခုလို အလျင်စလို မလာလောက်ဘူး”

ပြောပြီးသည်နှင့် အိမ်လေးထဲမှ ထွက်သွားလေသည်။

ကြိုတင်ပြင်ဆင် ထားနိုင်စေရန် ဝူရီနှင့် ယန်ယန်ဆီမှ အကြောင်းအရာအချို့ သိချင်ခဲ့မိသည်။ သို့သော်လည်း တစ်လလုံးလုံး ကြာသွားသည့်တိုင် တိုက်ယွမ်သည် သူလာရင်း အကြောင်းအရာကို တစ်စက်ကလေးပင် မပြောဘဲ နေလိမ့်မည်ဟု မထင်ထားခဲ့ချေ။

ရန်ကိုင် ခေါင်းကိုက်နေမိလေပြီ။ တိုက်ယွမ်သည် အကြောင်းပြချက်မရှိဘဲ သူ့ဆီ လာလည်လိမ့်မည် မဟုတ်မှန်း ရန်ကိုင် သိသည်။ ယခုလို လာခဲ့သည့် အတွက်ကြောင့် သူ့အား မေးစရာ သို့မဟုတ် သူ့ဆီမှ အကူအညီ တောင်းချင်သည့်အရာ တစ်ခုခု ရှိနေပေလိမ့်မည်။ အခြား သူစိမ်းတစ်ယောက်သာ ဆိုပါက ငြင်းလိုက်မည် ဖြစ်သော်လည်း ထိုအမျိုးသမီးသည် ဝေကုချန်း၊ တုန်ရွှမ်းအာတို့နှင့် အလွန်ရင်းနှီးသည့် မိတ်ဆွေများ ဖြစ်နေကြသည်။ သဲမီးတောက်နယ်မြေ ထဲတွင်လည်း သူမနှင့်အတူ ရင်ဘောင်တန်း တိုက်ခိုက်ခဲ့ဘူးသည်။ ထို့ကြောင့် သူမအား ငြင်းလိုက်ခြင်းသည် အတော်လေးကို သူစိမ်းဆန်ရာ ကျနေပေသည်။

သူမ ဘာကြောင့်လာသလဲ ဆိုသည်ကို အရင်မေးပြီးမှ မီးစဉ် ကြည့်ကရပေလိမ့်မည်။

ခဏအကြာ၌ သူယခင်နေခဲ့သည့် အိမ်လေးဆီမှ မီတာတစ်ထောင် အကွာတွင် ရှိနေသော အိမ်လေးတစ်လုံးဆီသို့ ရန်ကိုင် ရောက်လာခဲ့သည်။ မရောက်ခင်ကတည်းက ကောင်းကင် စိတ်အာရုံဖြင့် ကြိုတင် စစ်ဆေးကြည့်ထားသဖြင့် အထဲတွင် တိုက်ယွမ် ရှိနေမှန်း ရန်ကိုင် သိသည်။ လက်ရှိတွင် တိုက်ယွမ်၏ အရှိန်အဝါသည် ရှေးဟောင်းရေကန် တစ်ကန်နှယ် တည်ငြိမ် အေးချမ်းနေသည်။

ရန်ကိုင်က လှမ်းအော်ခေါ်လိုက်လေသည် “အစ်မတိုက်ယွမ်၊ ငါရောက်နေပြီ”

တိုက်ယွမ်၏ အရှိန်အဝါ လှုပ်ခတ်သွားခဲ့ပြီး အိမ်ထဲမှ တိုက်ယွမ်၏ အံ့အားသင့်နေသည့် အသံ ထွက်ပေါ်လာခဲ့လေသည် “ဂျူနီယာမောင်လေးရန်လား၊ ဝင်လာခဲ့လေ။ ငါအခု ကျင့်ကြံလက်စကြီး ဖြစ်နေလို့ ငါပြီးတာနဲ့ ချက်ချင်း ဆင်းလာခဲ့မယ်”

ရန်ကိုင် ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး အထဲသို့ ဝင်သွားလိုက်လေသည်။

ဤအိမ်လေးသည် နှစ်ထပ်အိမ်ဖြစ်သည်။ အိမ်ထဲသို့ ဝင်လာပြီးနောက် ထိုင်ခုံတစ်လုံးကို ယူကာ ထိုင်စောင့်နေလိုက်သည်။ လက်တွေ့ကျကျပြောလျှင် ဤနေရာသည် ရန်ကိုင်၏ နေရာ ဖြစ်ကာ တိုက်ယွမ်သည် ဧည့်သည်တစ်ဦး ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင် အနေဖြင့် အရမ်းကြီး ယဉ်ယဉ်ကျေးကျေး ပြုမူနေစရာ မလိုချေ။

ခဏလောက် စောင့်နေပြီးနောက် လှေကားဆီမှ ခြေသံတို့ ထွက်ပေါ်လာပြီး အပြာရောင်ဝတ်စုံ ဝတ်ဆင်ထားသည့် တိုက်ယွမ် အပေါ်မှ ဆင်းလာလေသည်။

သူမ၏ ဝတ်စုံသည် သူမ၏ ပြီးပြည့်စုံသော ပြစ်ချက်မရှိသည့် ခန္ဓာကိုယ်ကို အထင်အရှား ဖော်ပြထားခဲ့သည်။ အထူးသဖြင့် မို့မောက်သော ရင်အစုံ၊ သွယ်လျသော ခါးနှင့် စွံ့ကားနေသော တင်းပါးများကိုပင်။ သူမပုံစံကို မြင်လိုက်သော် ရန်ကိုင် မျက်ဝန်းထဲ ဂရုဏာရိပ်တို့ ဖြတ်ပြေးသွားသည်။ ထိုအမျိုးသမီး၏ မျက်နှာကြောင့်သာ မဟုတ်ပါက သူမသည် အလွန်ကိုမှ ကျော်ကြားသည် မိန်းမလှလေးတစ်ဦး ဖြစ်လာမည်မှာ မလွဲမသွေပင်။ သို့သော်လည်း ကံကြမ္မာကား ရက်စက်လွန်းလှပေသည်။

ရန်ကိုင်သည် သူ့အကြည့်ကို ချက်ချင်း ပြန်ပြင်လိုက်သော်လည်း တိုက်ယွမ် သတိပြုမိလိုက်သေးသည်။ ရန်ကိုင် ဘာတွေးနေသလဲ ဆိုသည်ကို သူမ မသိဘဲ နေမည်လား။ သူမ ရင်ထဲတွင်လည်း နာကျင်နေမိသည်။ သို့သော် မျက်နှာက ပြုံးနေဆဲပင်။ ရန်ကိုင်အား စောင့်နေခိုင်းစေမိသည့်အတွက် တောင်းပန်စကား ဆိုလိုက်ပြီးနောက် သူ့ရှေ့ရှိ ထိုင်ခုံတွင် ဝင်ထိုင်လိုက်လေသည်။ ထို့နောက် သူမ၏ လက်သွယ်သွယ်လေးကို ဝှေရမ်းလျက် မိုးမြေစွမ်းအင်တို့ ပြည့်ဝနေသော အသီးတစ်ပန်းကန်ကို ထုတ်ယူလိုက်ပြီး စားပွဲခုံပေါ်တွင် ချလိုက်သည်။

“ဒါငါ မြက်သွေးရောင်းဂိုဏ်းရဲ့ ခရမ်းမြူခိုးတောင်ကနေ ခူးလာတဲ့ ခရမ်းမြူခိုးအသီးပဲ။ ဒီအသီးက ငါတို့ မြက်သွေးရောင်ဂိုဏ်း တစ်ဂိုဏ်းတည်းမှာပဲ သီးတာ။ အရိပ်ကြယ်ပေါ်က အခြား ဘယ်နေရာမှာမှ မသီးဘူး။ ဒီအသီးက သဲမီးတောက်နယ်မြေထဲက အသီးတွေကိုတော့ မယှဉ်နိုင်ဘူး ဆိုပေမယ့် သူတော်စင်ချီကို သန့်စင်ပေးနိုင်လို့ ကျင့်ကြံသူတွေအတွက် တော်တော်လေး အကူအညီ ဖြစ်တယ်လို့ ပြောလို့ရတယ်။ ဂျူနီယာမောင်လေး၊ မြည်းကြည့်ပါဦးလား” တိုက်ယွမ်က ချိုသာစွာပြုံးလျက် ဧည့်ဝတ်ပြုလိုက်သည်။

ရန်ကိုင်ကလည်း ပြုံးလျက် “အစ်မတိုက်ယွမ်က ဖော်ရွေနေမှတော့ ငါလည်း ဘယ်အားနာနေလို့ ဖြစ်ပါ့မလဲ”

ထိုအမျိုးသမီးသည် သူ့ဆီမှ တစ်ခုခု အကူအညီတောင်းချင်နေမှန်း သိသော်လည်း အသီးတစ်လုံးကို ကောက်ယူလိုက်သေးပြီး လေ့လာကြည့်လိုက်သည်။

ခရမ်းမြူခိုးအသီးကို ယခုမှသာ ပထမဆုံးအကြိမ်အဖြစ် မြင်ဖူးခြင်းဖြစ်သည်။ ချောမွတ် တောက်ပြောင်နေသည့် အသီးမျက်နှာပြင်၊ သင်းကြိုင်သော အနံ့အရ ဤအသီးသည် မြက်သွေးရောင်ဂိုဏ်းရှိ သာမန်တပည့်များ စားနိုင်သည့်အသီး မဟုတ်ကြောင်း ရန်ကိုင် သိလိုက်သည်။ တိုက်ယွမ်က သူ့အတွက် သီးသန့် ယူလာပေးခြင်း ဖြစ်သဖြင့် ရန်ကိုင်လည်း မြည်းစမ်းကြည့်ရပေလိမ့်မည်။

အသီးကို ပါးစပ်ထဲ ပစ်ထည့်လိုက်ပြီး အရသာခံ ဝါးကြည့်လိုက်သည်။ ပါးစပ်ထဲ ပျံ့နှံ့လာသည့် အရသာကြောင့် ရန်ကိုင် မျက်ခုံးပင့်မိလိုက်သည်။

အသီးသည် အလွန်ကိုမှ အရသာရှိလှသည်။ အရသာ ချိုချိုလေးမှာ စိတ်ထဲအထိကို စိမ့်ဝင်နိုင်သဖြင့် စားလိုက်သူတိုင်းအား အလွန်ကိုမှ သက်သောင့်သက်သာ ဖြစ်စေပေသည်။

ခရမ်းမြူခိုးအသီး သူ့ဝမ်းဗိုက်ထဲသို့ ရောက်သွားသည်နှင့် အပူလှိုင်းများ သူ့ဝမ်းဗိုက်မှ ထွက်ပေါ်လာပြီး ခန္ဓာကိုယ်တစ်လျှောက် ပျံ့နှံ့သွားသည်ကို ခံစားမိလိုက်သည်။ ခရမ်းမြူခိုးအသီး၏ သန့်စင်ခြင်းစွမ်းရည်သည် သူ့အပေါ် သိပ်အကျိုးသက်ရောက်မှု မရှိသော်ငြား မဆိုးလှဟု ပြောနိုင်ပေသည်။

ရန်ကိုင်သည် မည်သည့် စကားတစ်ခွန်းမှ မပြောသေးဘဲ နောက်တစ်လုံး ကောက်ယူကာ ထပ်စားလိုက်ပြန်သည်။ သုံးလုံးမြောက်ကို စားပြီးတော့မှပဲ ချီးကျူးစကား ဆိုလိုက်သည်။

ထိုအခြင်းအရာကိုမြင်သော် တိုက်ယွမ် အလွန် ကျေနပ်မိသွားလေသည်။

ထို့နောက် သဲမီးတောက်နယ်မြေမှ ထွက်လာပြီးနောက် ဘာတွေ ဖြစ်ပျက်ခဲ့သလဲ ဆိုသည့် အကြောင်းများကို မေးမြန်းကြည့်လေသည်။

သို့သော်လည်း ရန်ကိုင် စိတ်ထဲ နေမထိထိုင်မထိ ဖြစ်ရသည်ကား တိုက်ယွမ်သည် သူမ လာရင်အကြောင်းကို တစ်စက်ကလေးမှ ထုတ်မပြောသေးသည့် အတွက်ကြောင့်ပင်။ ရန်ကိုင် မည်သည့်အကြောင်း ခေါင်းစဉ်စလိုက်ပါစေ တိုက်ယွမ်တွင် သူနှင့်ပြန်ပြောစရာ တစ်ခုခု အမြဲ ရှိနေသည်။ မသိလျှင် သူတို့ နှစ်ယောက်သည် နှစ်ပေါင်းများစွာကြာအောင် မတွေ့ရသည့် မိတ်ဆွေနှစ်ယောက်နှင့်ပင် တူနေသေးသည်။ အချိန်နှင့်အမျှ အိမ်လေးဆီမှ တိုက်ယွမ်၏ ဆည်းလည်းသံလေးနှယ် ချိုသာသော ရယ်သံလေးများ ပျံ့လွင့်လာနေခဲ့သည်။

နှစ်နာရီလောက် ကြာပြီးသည့်နောက် ရန်ကိုင် ဆက်လက် မအောင့်အည်းနိုင်တော့ဘဲ ချောင်းဟန့်၍ မေးလိုက်လေသည် “အစ်မတိုက်ယွမ် ဒီကိုလာတာ ကိစ္စတစ်ခုခု ရှိလို့လား။ ရှိရင် အားနာနေစရာမလိုဘူး။ ပြောသာပြောလိုက်၊ ငါတတ်နိုင်ရင် ကူညီပေးမယ်”

လုံးဝ ကူညီပေးပါမည်ဟု ရန်ကိုင် ကတိမပေးရဲချေ။ ကိစ္စသေးသေးလေး တစ်ခု၊ အရမ်း အချိန်ကုန်စရာ မလိုသည့် ကိစ္စတစ်ခုဆိုလျှင် ကူညီပေးနိုင်ပေသည်။ သို့သော် သူ့အတွက်ပင် အန္တရာယ်ရှိနိုင်သည့် ကိစ္စတစ်ခု ဆိုလျှင်မူကား ငြင်းရန် ပြင်ထားပြီးလေပြီ။

အရိပ်ကြယ်ပေါ်တွင် နောက်ထပ် ရန်သူ ထပ်မဖွဲ့ချင်တော့ချေ။ တိမ်မီးတောက်ဂိုဏ်းမှ လူရီနှင့်ပင် သူ့ကို ခေါင်းကိုက်အောင်လုပ်ရန် လုံလောက်နေလေပြီ။

သဲမီးတောက်နယ်မြေ တတိယအလွှာတွင် ရှိစဉ်က လူမြင်ကွင်းတွင်ပင် သူ့အား ချောင်းမြောင်းလုပ်ကြံရလောက်အောင် လူရီ သူ့အား ဘာကြောင့် ထိုမျှ အညိုးထားနေမှန်း ရန်ကိုင် နားမလည်နိုင် ဖြစ်နေခဲ့သည်။ လေဟာနယ်ဓါးသွားဖြင့် လူရီ၏ လက်တစ်ဖက်ကို ဖြတ်လိုက်နိုင်ခဲ့သော်လည်း ထိုကောင်ကို မသတ်လျှင် ဘယ်တော့မှ စိတ်အေးအေး နေနိုင်မည် မဟုတ်ချေ။

ရန်ကိုင် မေးခွန်းကို ကြားသည့်အခါ တိုက်ယွမ် တိတ်ဆိတ်သွားခဲ့သည်။ ဘာမှ ချက်ချင်း ပြန်မပြောသေးဘဲ သူမ၏ နှုတ်ခမ်းလေးကိုသာ ကိုက်ထားခဲ့သည်။ ပြောစရာ ရှိနေသော်ငြား ပြောမထွက်သည့်ပုံပင်။

ရန်ကိုင်သည် သူမအား တွန်းအားမပေးဘဲ စိတ်ရှည်ရှည်ဖြင့်သာ ထိုင်စောင့်နေလိုက်သည်။ သူ့စိတ်ထဲတွင်လည်း ကြိုသတိထားထားလိုက်သည်။ တိုက်ယွမ် ထိုမျှ တုန့်ဆိုင်းနေပုံထောက်လျှင် သူမတောင်းမည့် အကူအညီသည် ရိုးရိုးအကူအညီ ဖြစ်ပုံမရ။

ရန်ကိုင်စိတ်ထဲ ငြင်းလိုက်လျှင် ကောင်းမလားဟုပင် တွေးနေလေပြီ။

နောက်ဆုံးတွင် တိုက်ယွမ်က ခေါင်းမော့၍ ရန်ကိုင် မျက်လုံးတည့်တည့်ကို စိုက်ကြည့်လျက် ထိတ်လန့်ဖွယ်ရာ မေးခွန်းတစ်ခုကို မေးလိုက်သည် “ဂျူနီယာမောင်လေးရန်၊ နင်တန်ခိုးရှင်အဆင့် ဆေးပညာရှင် တစ်ယောက်လား”

ရန်ကိုင် မျက်ဝန်း မှေးစဉ်းသွားခဲ့ပြီး သူ့မျက်ဝန်းနက်ထဲ အလင်းတစ်ချက် ဖြတ်ပြေးသွားသည်။ ထို့နောက် အသက်မပါသည့် ရယ်သံဖြင့် ရယ်မောလျက် “အစ်မတိုက်ယွမ် ဘာလို့ အဲ့လိုမေးတာလဲ”

သူတန်ခိုးရှင်အဆင့် ဆေးပညာရှင်တစ်ယောက် ဖြစ်သည်ကို အရိပ်ကြယ်ပေါ်ရှိ မည်သူမှ မသိကြချေ။ ယန်ယန်နှင့် ဝူရီပင်လျှင် မသိချေ။ ထိုနှစ်ယောက်ကို ရန်ကိုင် တစ်ကြိမ် ပြောခဲ့ဖူးသည်။ သို့သော် ထိုနှစ်ယောက်က ရန်ကိုင် သူတို့အား နောက်နေသည်ဟုသာ ထင်ခဲ့သည်။

ထိုသို့ဆိုလျှင် တိုက်ယွမ် မည်ကဲ့သို့ သိသွားရသနည်း။

ဤနေရာတွင် တန်ခိုးရှင်အဆင့် ပန်းပဲပညာရှင်တစ်ယောက် ရှိနေသည် ဆိုသော အချက်နှင့်ပင် အများအာရုံစိုက်စရာ ဖြစ်နေလေပြီ။ ယန်ယန် ခင်းကျင်းထားသော အားကောင်းလှသည့် အစီအရင်များနှင့် ချင်းတုန်၏ ကာကွယ်ပေးမှုကြောင့်သာ မဟုတ်ပါက နဂါးလိုဏ်ဂူတောင်ကြား မည်ကဲ့သို့ ငြိမ်းငြိမ်းချမ်းချမ်း နေနိုင်မည်နည်း။ ဤနေရာတွင် တန်ခိုးရှင်အဆင့် ဆေးပညာရှင်တစ်ဦးပါ ရှိနေသည့်အကြောင်း သတင်း ပေါက်ကြားသွားပါက အရိပ်ကြယ်တစ်ခုလုံး အုတ်အော်သောင်းနင်း ဖြစ်သွားပေလိမ့်မည်။

“ဂျူနီယာမောင်လေးရန်၊ ငြင်းမနေပါနဲ့။ ငါအခုလို ပြောရဲမှတော့ ငါ့မှာ ယုံကြည်ချက် အပြည့် ရှိလို့ပေါ့” တိုက်ယွမ်က ယဲ့ယဲ့လေးပြုံးလိုက်သည်။ နဖူးရှေ့ကျနေသော ဆံပင်ကို နားသယ်နောက် သပ်တင်းလိုက်ပြီး ရန်ကိုင်အား ယုံကြည်ချက်အပြည့်ဖြင့် စိုက်ကြည့်၍ ပြောလိုက်သည် “ဂျူနီယာမောင်လေး စိုးရိမ်နေစရာ မလိုဘူး။ ဒီအကြောင်းကို ငါကလွဲပြီး အခြား ဘယ်သူမှ သိမထားဘူး။ ငါသိထားလို့ စိတ်မချဘူးဆိုရင်လည်း ငါ့ကို နှုတ်ပိတ်လိုက်လို့ ရတယ်။ ငါဒီကိုလာတယ်ဆိုတာ ဒီကလူတွေကလွဲပြီး အခြားဘယ်သူမှ မသိထားဘူး။ မြက်သွေးရောင်ဂိုဏ်းကနေ ထွက်လာတုန်းကလည်း ဘယ်သူမှမသိအောင် ခိုးထွက်လာခဲ့တာ။ ငါသေသွားခဲ့ရင်တောင် ငါဒီမှာသေသွားတယ် ဆိုတာကို ဘယ်သူမှ သိမှာ မဟုတ်ဘူး”

သူမ မည်ကဲ့သို့ နှုတ်ပိတ်သတ်နိုင်မည်နည်း။ သူနှင့် တိုက်ယွမ်ကြားတွင် ရန်ငြိုးရန်စ ရှိသည့် အတွက်ကြောင့်ဆိုလျှင်မူ ထားတော့။ သို‌သော် မည်သည့် ရန်ငြိုးမှ မရှိလေဘဲ။ သူတန်ခိုးရှင်အဆင့် ဆေးပညာရှင်တစ်ယောက် ဖြစ်သည်ဆိုသည်ကို သိသွားသည့် အတွက်ကြောင့် သက်သက်ဖြင့် နှုတ်ပိတ်သတ်လိုက်ရမည်လား။ ထိုကဲ့သို့ ရန်ကိုင် မလုပ်နိုင်ချေ။

ထို့အပြင် တိုက်ယွမ်သည် သူမအား သတ်လျှင် သတ်နိုင်ပါသည်ဟုလည်း ပြောသေးသည်။ သူမ အခြားလူကို လုံးဝ ပြန်ပြောမည် မဟုတ်ကြောင်း လုံးဝ အာမခံချက် ပေးနေသည်။

သို့သော်လည်း ရန်ကိုင်က ထူးမခြားနားဟန်ဖြင့် ခဏလောက် စဉ်းစားလိုက်ပြီးနောက် မျက်မှောင်ကြုတ်လျက် မေးလိုက်လေသည် “အစ်မတိုက်ယွမ် ဘယ်လို သိသွားတာလဲ”

“တကယ်ကြီးလား” တိုက်ယွမ်၏ အကြည့် တည်ငြိမ်နေဟန်ရသည်။ သို့သော် မျက်ဝန်းနက်များထဲ အံ့အားသင့်ရိပ်တို့ ဖြတ်ပြေးသွားခဲ့သေးလေသည်။

ရန်ကိုင် ကြောင်အမ်းအမ်း ဖြစ်သွားခဲ့သ်ည။ ထို့နောက် ရုတ်တရက် ခါးသက်စွာပြုံးလျက် လက်သီးဆုပ်ကာ ပြောလိုက်သည် “အစ်မတိုက်ယွမ်က တကယ် ဥာဏ်များတာပါလား။ ဒီရန် အရှုံးပေးလိုက်ပါပြီ”

ယခုမှပဲ တိုက်ယွမ် ရုပ်တည်ကြီးဖြင့် ပြောနေမှန်း သူသိလိုက်သည်။ တိုက်ယွမ်၏ စကားလုံးများသည် ထောင်ချောက်ဖြစ်သည်။ တိုက်ယွမ်၏ ယုံကြည်ချက်ရှိသည့် အမူအရာကြောင့် ရန်ကိုင်လည်း သူတန်ခိုးရှင်အဆင့် ဆေးပညာရှင် ဖြစ်နေသည့် အကြောင်း တိုက်ယွမ် သိသွားပြီဟု ထင်ခဲ့မိသည်။ တိုက်ယွမ်သည် သေချာ မသိသေးသဖြင့် အတည်ပြုရန် ရုပ်တည်ကြီးဖြင့် ထိုကဲ့သို့ မေးခဲ့ခြင်းဖြစ်မည်မှန်း ရန်ကိုင်မည်ကဲ့သို့ သိပါမည်နည်း။ သူ့ဘက်ကသာ ခေါင်းမာမာဖြင့် ဘူးခံငြင်းနေမည် ဆိုပါက တိုက်ယွမ် သူ့အား သံသယဝင်လိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။

တိုက်ယွမ်က ရှက်ကိုးရှက်ကန်းပြုံးလျက် မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီး ရန်ကိုင်အား ဦးညွှတ်ကာ တောင်းပန်လိုက်လေသည် “တောင်းပန်ပါတယ်နော် ဂျူနီယာမောင်လေးရန်၊ ငါလည်း ငါ့ခန့်မှန်းချက် မှန်မမသိအောင်လုပ်ဖို့ ဒီနည်းလမ်းပဲ ရှိတာကိုး။ နင်မကျေနပ်ရင် ငါ့ကို စိတ်ကြိုက် ကျိန်ဆဲလို့ရတယ်နော်”

“မလိုပါဘူး” ရန်ကိုင် ခေါင်းခါလိုက်သည်။ သူ သူမအား ဒေါသထွက်သွားမည်ကို တိုက်ယွမ် စိုးရိမ်နေမှန်း ရန်ကိုင် သိသည်။ သို့သော် သူ့ဘာသာ တစ်ဖက်သူ၏ ထောင်ချောက်ထဲ ခုန်ဆင်းသွားခြင်း ဖြစ်လေရာ ဘာကြောင့် သူမအပေါ် အပြစ်တင်ရမည်နည်း။

“အခုလို သဘောထားကြီးပေးတဲ့အတွက် ဂျူနီယာမောင်လေးရန်ကို ကျေးဇူးအများကြီး တင်ပါတယ်နော်” တိုက်ယွမ်က ကျေးဇူးတင်းစကား ဆိုလိုက်ပြီးနောက် ပြန်ထိုင်လိုက်သည်။

“ငါတန်ခိုးရှင်အဆင့် ဆေးပညာရှင်တစ်ယောက် ဆိုတာကို ဘယ်လိုလုပ်ပြီး သံသယ ဝင်သွားတာလဲ” ရန်ကိုင်က မေးလိုက်သည်။

“နင်ဆေးပညာရှင် တစ်ယောက်ဆိုတာပဲ သိတာ။ ဘယ်အဆင့်လဲ ဆိုတာကို သိတာ မဟုတ်ဘူး” တိုက်ယွမ်က အသာအယာ ခေါင်းခါလျက် ပြုံးကာ ပြောလိုက်သည်။

“အဲ့ဒါ သိတာနဲ့တင် တော်တော်လေး ထူးဆန်းနေပြီ” ရန်ကိုင်က တိုက်ယွမ်အား ကြည့်၍ ပြောလိုက်သည်။

“ရှင်းပါတယ်။ အကြောင်းအချို့ကြောင့် ငါက ဆေးနံ့တွေနဲ့ ပက်သက်လာရင် အရမ်း အာရုံခံနိုင်စွမ်းမြင့်တယ်။ ဂျူနီယာမောင်လေးရန် ဆီကနေ ဆေးရနံ့တွေ အမြဲတမ်း ရနေလို့ ဆေးပညာရှင်တစ်ယောက်မှန်း သိလိုက်တာ။ အခုတောင် မောင်လေးရန်ဆီကနေ ဆေးအနံ့ သင်းသင်းလေး ရနေတုန်းပဲ။ ငါထင်တာသာ မမှားရင် မောင်းလေရန် တန်ခိုးရှင်အခြေတည် ဆေးလုံးနဲ့ သွေးစံပယ်ဆေးလုံးကို ဖော်စပ်ခဲ့တာပဲ ဖြစ်ရမယ်။ ပြီးတော့ အဲ့လို ဖော်စပ်ထားတာ နှစ်ဝက်လောက်ပဲ ရှိဦးမယ်။ ဟုတ်တယ်မလား”

ယခုတစ်ကြိမ်တော့ ရန်ကိုင် လုံးဝကို ထိတ်လန့်အံ့အားသင့်သွားရချေပြီ။

Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၂၆၆)

ယောကျာ်းတစ်ယောက်၏ ကိုယ်ပေါ်တွင် စွဲထင်ကျန်ရစ်နေသော မိန်းမတစ်ယောက်၏ ကိုယ်သင်းရနံ့ကို အနံ့ခံ့နိုင်သည့် လူများစွာအကြောင်း ကြားခဲ့ဖူးသော်လည်း အခြားလူ တစ်ယောက်၏ ကိုယ်ပေါ်တွင် ရှိနေသော ဆေးအနံ့ကို အာရုံခံ့နိုင်လူအကြောင်း ရန်ကိုင် တစ်ခါမှ မကြားဖူးခဲ့ချေ။ ပို၍ အံ့အားသင့်စရာ ကောင်းသည်ကား တိုက်ယွမ်၏ ခန့်မှန်းချက်သည် လုံးဝကို ကွက်တိဖြစ်နေခြင်းပင်။ လွန်ခဲ့သော တစ်နှစ်ခန့်က သူသည် တန်ခိုးရှင်အခြေတည် ဆေးလုံးများနှင့် သွေးစံပယ် ဆေးလုံးများကို ဖော်စပ်ခဲ့ပေသည်။ ထိုဆေးလုံးများရှေ့တွင် ဖော်စပ်ခဲ့သည့် အခြားဆေးလုံးများလည်း ရှိပေသေးသည်။ သို့သော် အလွန်ကြာသွားသည့် အတွက် အနံ့များ ပျောက်ကွယ်သွားသည့် အတွက်ကြောင့်လား မသိပေရာ ထိုဆေးလုံးများ၏ အနံ့ကို တိုက်ယွမ် အနံ့မခံနိုင်ခဲ့ချေ။ ရန်ကိုင်ကလည်း လျှာရှည်ပြီး ထုတ်ပြောမနေပေ။

တိုက်ယွမ်၏ ထိုစွမ်းရည်ကြောင့် ရန်ကိုင် အတော်လေး အံ့အားသင့်နေမိနေသည်။

“ဒါပေမယ့် အဲ့လောက်လေးနဲ့တော့ ဂျူနီယာမောင်လေးက တန်ခိုးရှင်အဆင့် ဆေးပညာရှင် ဖြစ်တယ်လို့ ဘယ်ပြောနိုင်ပါ့မလဲ။ ဒီမှာရှိနေတဲ့ အဆင့်မြင့် ဆေးပညာရှင် တစ်ယောက်နား သွားလိုက်လို့ သူ့ဆီကနေ ဆေးအနံ့တွေ စွဲပါလာတာလည်း ဖြစ်နိုင်တာပဲလေ၊ မဟုတ်ဘူးလား။ ဒါပေမယ့်…” တိုက်ယွမ်က ဆန်းကြယ်စွာ ပြုံးလိုက်ပြီး “ဒါပေမယ့် ငါဒီကို ရောက်လာကတည်းက အဲ့လို ဆေးပညာရှင် တစ်ယောက်တောင်မှ ရှာမတွေ့သေးဘူး။ ပြီးတော့ သဲမီးတောက်နယ်မြေထဲမှာတုန်းက လအရိပ်ခန်းမက တပည့်တွေဆီကို ကုသရေးဆေးလုံးတွေ ဂျူနီယာမောင်လေးရန် ပေးနေတာကိုလည်း ငါတွေ့လိုက်သေးတယ်။ အဲ့ကတည်းက ဂျူနီယာမောင်းလေးရန် ဆေးပညာရှင်တစ်ယောက် ဖြစ်နိုင်တယ်လို့ သံသယဝင်သွားတာ။ ဆေးလုံးတွေကလည်း အရည်အသွေး အမြင့်စားတွေချည်းပဲ ဆိုတော့ အဲ့ဆေးလုံးတွေကို ဖော်စပ်ခဲ့တဲ့လူက အဆင့်မြင့်တဲ့ ဆေးပညာရှင်တစ်ယောက် ဖြစ်လိမ့်မယ်လို့ ငါခန့်မှန်းလိုက်တာ”

ရန်ကိုင် မငြင်းခဲ့ချေ။

တိုက်ယွမ်တွင် ဆေးအနံ့ကို အာရုံခံနိုင်သည့် တစ်မူထူးခြားသော စွမ်းရည် ရှိနေမှဖြင့် သူငြင်းနေလျှင်လည်း ထူးတော့မည် မဟုတ်။ သို့သော် တစ်ချိန်တည်းတွင် ရန်ကိုင် စိတ်သက်သာရာ ရမိသွားသည်။ ထိုကဲ့သို့သော စွမ်းရည်ကို တိုက်ယွမ် တစ်ယောက်တည်းကသာ ထူးထူးခြားခြား ပိုင်ဆိုင်ထားခြင်း ဖြစ်သည်။ အခြားသူများအနေဖြင့် ထိုကဲ့သို့သော နည်းလမ်းကို အသုံးပြု၍ ရန်ကိုင် တန်ခိုးရှင်အဆင့် ဆေးပညာရှင်တစ်ယောက် ဖြစ်ကြောင်း ခန့်မှန်းနိုင်မည် မဟုတ်ချေ။

တိုက်ယွမ်သည်လည်း ယုံကြည်ရလောက်သည့်ပုံပင်။ ထို့ကြောင့် တိုက်ယွမ် သူ့အား သစ္စာဖောက်မည်ကို ရန်ကိုင် မစိုးရိမ်။

ထိုအချက်အားလုံးကို စဉ်းစားပြီးသော် ရန်ကိုင် စိတ်ငြိမ်သွားခဲ့ပြီး ယဲ့ယဲ့လေး ပြုံးလျက် “အစ်မတိုက်ယွမ်က ငါဆေးပညာရှင် ဟုတ်မဟုတ် လာမေးနေတယ်ဆိုတော့ ဆေးပညာနဲ့ ပက်သက်ပြီး ငါ့ဆီက အကူအညီ တစ်ခုခု လိုချင်နေတာလား”

သို့သော် တိုက်ယွမ်က ခေါင်းခါ၍ “ဆေးပညာအကြောင်း မဟုတ်ဘူး။ ဒါပေမယ့် ဆေးပညာနဲ့တော့ ဆိုင်တယ်။ မဟုတ်ရင် ငါဒီကို လာခဲ့မှာ မဟုတ်ဘူး”

ရန်ကိုင် ဖွဖွလေး ပြုံးလိုက်ပြီး “အစ်မတိုက်ယွမ် ငါ့ဆီက ဘာအကူအညီ တောင်းချင်နေလဲ ငါမသိပေမယ့် အရိပ်ကြယ်ပေါ်မှာ နင့်ကို ကူညီပေးနိုင်တဲ့ အခြားလူတွေ ရှိသေးတယ်မလား။ မဖုံးမကွယ်ဘဲ ပြောရရင် အစ်မတိုက်ယွမ် ထင်သလိုပဲ ငါတန်ခိုးရှင်အဆင့် ဆေးပညာရှင် တစ်ယောက် ဖြစ်နေပြီ။ ဒါပေမယ့် တန်ခိုးရှင်အဆင့်နိမ့် ဆေးပညာရှင်ပဲ ရှိသေးတယ်။ ငါသိသလောက်ဆို မြက်သွေးရောင်ဂိုဏ်းမှ အစ်မတိုက်ယွမ်ရဲ့ အဆင့်အတန်းက မနိမ့်ပါဘူး၊ ဟုတ်တယ်မလား။ မြက်သွေး‌ရောင်ဂိုဏ်းမှာ တန်ခိုးရှင်အဆင့် ဆေးပညာရှင် မရှိလို့လား။ မရှိဘူးဆိုရင်တောင် ဆေးလုံးတောင်ကြား ဆေးပညာရှင်တွေဆီ အကူအညီ တောင်းလို့ ရတယ်လေ။ သူတို့ဆို ငါ့ထက်တောင် ပိုတော်ကြဦးမှာ”

ဆေးလုံးတောင်ကြားတွင် တန်ခိုးရှင်အဆင့် ဆေးပညာရှင် ငါးယောက် ရှိမှန်း ရန်ကိုင် သိထားသည်။ ထိုငါးယောက်စလုံးသည် လူရိုသေရှင်ရိုသေ ပုဂ္ဂိုလ်ကြီးများ ဖြစ်ကြသည်။ ထို့အပြင် မြက်သွေးရောင်ဂိုဏ်းသည် အရိပ်ကြယ်ပေါ်ရှိ အားအကောင်းဆုံး ဂိုဏ်းများအနက် တစ်ဂိုဏ်း အပါအဝင် ဖြစ်သောကြောင့် သူတို့တွင် တန်ခိုးရှင်အဆင့် ဆေးပညာရှင် တစ်ယောက်ပင် မရှိသည်မှာ မဖြစ်နိုင်ချေ။

ထိုသို့ဆိုလျှင် တိုက်ယွမ်သည် အချိန်ကုန်ခံ၊ အလုပ်ရှုပ်ခံပြီး နဂါးလိုဏ်ဂူတောင်သို့ ဘာကြောင့် လာရသနည်း။

“ဖြစ်သာဖြစ်နိုင်မယ်ဆိုရင် ဂျူနီယာမောင်လေးရန်ဆီက အားနာနာနဲ့ ဘာလို့ အကူအညီ တောင်းတော့မှာလဲ” တိုက်ယွမ်က ခါးသက်စွာပြုံးလျက် “ဂျူနီယာမောင်လေးရန် ပြောသလိုပဲ ငါတို့ ဂိုဏ်းထဲမှ ဆေးဆရာရှောင်လို့ခေါ်တဲ့ တန်ခိုးရှင်အဆင့် ဆေးပညာရှင်တစ်ယောက် ရှိတယ်။ ဒါပေမယ့် အချို့ ကိစ္စလေးတွေကြောင့် သူ့ဆီက အကူအညီတောင်းဖို့ အဆင်ပြေမနေဘူး”

“ဆေးဆရာရှောင်…” ရန်ကိုင် မျက်ခုံးပင့်သွားခဲ့ပြီး သဲမီးတောက်နယ်မြေထဲတွင် တွေ့ခဲ့သော ဆေးလုံးတောင်ကြားမှ တပည့် ရှောင်ဖူးချန်းဆိုသူကို ပြန်သတိရလိုက်သည်။ ရှောင်ဖူးချန်းနှင့် ဆေးဆရာရှောင်တို့တွင် တူညီသော မျိုးရိုးနာမည်များ ရှိနေကြပေသည်။

“ဆေးလုံးတောင်ကြားက ဆေးပညာရှင်တွေ ကျန်ပြန်တော့လည်း…” တိုက်ယွမ် မျက်မှောင်ကြုတ်သွားခဲ့ပြီး “ဆေးယောက်က ဆေးဆရာရှောင်လို့ပဲ အချို့ကိစ္စတွေကြောင့် သူတို့ဆီက အကူအညီတောင်းဖို့ အဆင်မပြေဘူး။ နောက်ဆုံးတစ်ယောက် အဆင်ပြေတယ် ဆိုပေမယ့် သူတောင်းတဲ့ဈေးက အရမ်းများလွန်းတယ်။ ငါမတတ်နိုင်ဘူး”

ရန်ကိုင် ကြောင်သွားခဲ့သည်။

တိုက်ယွမ်၏ ခွန်အားသည် မဆိုးလှ။ ပါရမီလည်း ကောင်းလှသည်။ အရည်အချင်းလည်း ရှိသည်။ ထို့ကြောင့် မြက်သွေးရောင်ဂိုဏ်းတွင် သူမ အတော်လေး အဆင့်အတန်း မြင်ရမည်ဟု ရန်ကိုင် ထင်ခဲ့သည်။ သို့သော် တိုက်ယွမ် ပြောသွားပုံမရ ထို့ထက် ပိုပြီး ရှုပ်ထွေးနေသည့် အကြောင်းအရာများ ရှိနေသေးသည့်ပုံပင်။

တိုက်ယွမ်သည် သူထင်ထားခဲ့သလို မြက်သွေးရောင်ဂိုဏ်းတွင် သိပ်ပြီး ဩဇာ မညောင်းသည့်ပုံပင်။

ထိုအခါမှသာ သဲမီးတောက်နယ်မြေထဲတွင် ဖယောင်းနီးသီး သီးလာမည့်ကို အချိန်အား ထိုင်စောင့်နေစဉ်က အဖြစ်အပျက်ကို ရန်ကိုင် ပြန်စဉ်းစားမိလိုက်သည်။ ထိုစဉ်က မြက်သွေးရောင်ဂိုဏ်းမှ တပည့်များသည် တိုက်ယွမ်ကို မြင်သော်လည်း မည်သူ တစ်ဦးတစ်ယောက်ကမှ သူ့အား လာမနှုတ်ဆက်ခဲ့ကြ။ အစမှအဆုံးထိ တိုက်ယွမ်သည် သူ့ဘာသာ တစ်ကိုယ်တည်း လှုပ်ရှားခဲ့သည်။ မြက်သွေးရောင်ဂိုဏ်းမှ တပည့်များသည် တိုက်ယွမ်နား တစ်ယောက်ပင် ရောက်မလားခဲ့သော်လည်း ယင်စုတျယ်နားတွင် အကုန်လုံး စုပြုံနေခဲ့ကြသည်။ ထိုအချက်ကို ပြန်စဉ်းစားမိလိုက်မှပဲ တစ်ခုခု လွဲမှားနေမှန်း သူသိလိုက်သည်။

“ဒါကြောင့် ဂျူနီယာမောင်လေးရန်ကိုပဲ လာအကူအညီ တောင်းရတော့တာ” တိုက်ယွမ်က ရန်ကိုင်အား အသနားခံသည့် အကြည့်လေးဖြင့် ကြည့်လိုက်သည်။

ရန်ကိုင် အကြပ်ရိုက်ရလေပြီ။ သို့သော် ခဏလောက် စဉ်းစားပြီးနောက် တိုက်ယွမ်အား မေးလိုက်သည် “ငါဘယ်လို ကူညီပေးရမလဲ ဆိုတာ အစ်မတိုက်ယွမ် အရင် ပြောပြပေးလို့ ရမလား”

တိုက်ယွမ်က သူမ၏ နှုတ်ခမ်းလေးကိုကိုက်လျက် ရှက်ရှက်ဖြင့် ပြန်ပြောလိုက်သည် “ဂျူနီယာမောင်လေးရန် သဘောမတူသေးခင် ပြောဖို့က သိပ်အဆင်မပြေဘူး”

ရန်ကိုင် မျက်နှာ မဲ့သွားခဲ့သည်။ ထိုအမျိုးသမီးသည် သူ့ဆီလာပြီး အကူအညီ တောင်းသည့်တိုင် ဘာအကူအညီ တောင်းမလဲ ဆိုသည်ကို မပြောခဲ့ချေ။ သူမက မပြောလေရာ ရန်ကိုင်ကကော ဘာကြောင့် ရူးရူးမိုက်မိုက်နှင့် သဘောတူလိုက်ရမည်နည်း။

ထို့ကြောင့် ငြင်းလိုက်တော့မည် အပြု “ဒါပေမယ့် ဂျူနီယာမောင်လေးရန် လုပ်နိုင်တယ် ဆိုတာတော့ ငါအာမခံတယ်။ အရမ်းကြီး မခက်ဘူး။ အချိန်လည်း မကုန်ဘူး။ အကုန်လုံး ချောချောမွေ့မွေ့နဲ့ ပြီးသွားမယ်ဆို သုံးရက်နဲ့တင် လုံလောက်တယ်။ ပြီးတော့ ဂျူနီယာမောင်လေးရန်ကိုလည်း ငါအလကား မခိုင်းဘူး”

တိုက်ယွမ် သူ့အား ဘာပြန်ပေးမလဲ ဆိုသည်ကို ရန်ကိုင် စိတ်မဝင်စား။ သူမတွင် ဆေးလုံးတောင်ကြားမှ ဆေးပညာရှင်ကို ငှားဖို့ရာ ရတနာ အလုံအလောက် မရှိဟု ပြောခဲ့သည်။ ထိုသို့ ဖြစ်လေရာ သူမ သူ့အား မည်သည့် အဖိုးတန်ရတနာကောင်းကောင်းများ ပြန်ပေးနိုင်မည်နည်း။ သို့သော်လည်း သုံးရက်လောက်သာ အချိန်ယူရမည့် ကိစ္စဖြစ်သလို အရမ်းကြီးလည်း မခက်ဟု တိုက်ယွမ်က ပြောသဖြင့် စဉ်းစားကြည့်ရဦးမည်။

“ဒါပေမယ့်…” တိုက်ယွမ်က တုန့်ဆိုင်းတုန့်ဆိုင်းဖြင့် တိုးတိုးလေး ထပ်ပြောလာတယ် “ဂျူနီယာမောင်လေးရန် သဘောတူတယ်ဆိုရင် ငါနဲ့ မြက်သွေးရောင်ဂိုဏ်းဆီ လိုက်ခဲ့ဖို့ လိုလိမ့်မယ်”

ရန်ကိုင် မျက်ခုံးပင့်သွားပြီး နှုတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်လျက် ရုတ်ချည်း တိတ်သွားသော တိုက်ယွမ်အား ကြည့်လိုက်သည်။

ခဏလောက် စဉ်းစားပြီးနောက် ရန်ကိုင်က ပြုံးလျက် “ငါခဏလောက် စဉ်းစားကြည့်လိုက်ဦးမယ်။ အစ်မတိုက်ယွမ် ခဏလောက် လျှောက်ပတ်ကြည့်နေလိုက်ပါလား။ နဂါးလိုဏ်ဂူတောင်က ရှုခင်းတွေက မဆိုဘူး။ အစ်မ တောင်းဆိုတာကို သုံးရက်အတွက် ငါပြန်ပြောပေးမယ်”

တိုက်ယွမ်၏ မျက်ဝန်းလေးများ ညိုးကျသွားသည်။ ရန်ကိုင်သည် ရိုင်းရာကျမည် စိုးသည့် အတွက်ကြောင့် သူမ၏ တောင်းဆိုချက်ကို တိုက်ရိုက်ကြီး မငြင်းလိုက်မှန်း တိုက်ယွမ် သိသည်။ သူ့လေသံ ပြောင်းသွားသည်ကို သူမ သတိမပြုမိဘဲ ဘယ်နေမည်နည်း။

သုံးရက်အတွင်း ပြန်ပြောမည်ဟု ပြောလိုက်ခြင်းသည် ငါလက်မခံဘူးဟု ပြောလိုက်ခြင်းနှင့် ဘာမှ သိပ်မကွာချေ။

သက်ပြင်း အသာအယာချရင်း အားတင်း၍ ပြုံးလျက် “အဲ့လိုဆို ဂျူနီယာမောင်လေးရန် ဆီကနေ သတင်းကောင်းကို ဒီတိုက်ယွမ် စောင့်နေပါ့မယ်”

ပြောပြီးသည်နှင့် ရန်ကိုင်လည်း နှုတ်ဆက်စကားပြောပြီး ထွက်သွားလိုက်လေသည်။

ရန်ကိုင် ထွက်သွားပြီးနောက် တိုက်ယွမ် ဒုတိယထပ်သို့ စိုးရိမ်တကြီး ပြန်တက်သွားသည်။ ယခုကိစ္စတွင် သူမဘက်မှ အတော်လေးလွန်မှန်း တိုက်ယွမ်သည်။ သူမက အကူအညီ တောင်းသည့်လူ ဖြစ်သဖြင့် မည်သို့သော အကူအညီ တောင်းချင်သလဲ ဆိုသည်ကို သေချာ ပြောပြသင့်ပေသည်။ သို့သော် အချို့ကိစ္စများသည် အလွယ်တကူ ထုတ်ပြော၍ ရသည့် ကိစ္စ မဟုတ်သဖြင့် တိုက်ယွမ်လည်း အတော်လေး အကြပ်ရိုက်နေမိသည်။

ရန်ကိုင် ဒုက္ခမရောက်ရလေအောင် တိတ်တိတ်လေး ထွက်သွားလျှင် ကောင်းမလားဟုပင် တွေးမိသည်။ ပေကပ်ဆက်နေ၍ ရန်ကိုင်က ငြင်းလိုက်ကာမှ နှစ်ယောက်သားကြား ဆက်ဆံရေး ကိုးယိုးကားယား ဖြစ်သွားနိုင်ပေသည်။ ထွက်သွားဖို့ လုပ်နေသော်လည်း စိတ်က မသွားနိုင် ဖြစ်နေသဖြင့် သုံးရက် စောင့်နေရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

ထိုသုံးရက်အတွင်း ရန်ကိုင် စိတ်ပြောင်းသွားသည်မှာလည်း ဖြစ်နိုင်သည်။

ရန်ကိုင်သည် မျက်မှောင်ကြီးကြုတ်လျက် မူလ နေခဲ့သည့် အိမ်ဆီသို့ ပြန်လမ်းလျှောက်လာခဲ့သည်။ တိုက်ယွမ်အား တိုက်ရိုက် မငြင်းလိုက်ခြင်းမှာ သူမ ရှက်သွားမည် စိုးသည့် အတွက်ကြောင့်ပင် ဖြစ်သည်။ အခြား တစ်ယောက်သာ ဆိုလျှင် ယဉ်ကျေးနေမည် မဟုတ်ဘဲ တိုက်ရိုက် ငြင်းလိုက်မည်သာ။

အိမ်ထဲသို့ ဝင်လာသော် ဝူရီနှင့် ယန်ယန် မထွက်သွားသေးသည်ကို အံ့အားသင့်ဖွယ် တွေ့လိုက်ရသည်။ နှစ်ယောက်စလုံးသည် သူပြန်လာမည်ကို စောင့်နေသည့်အလား ဝင်ပေါက်မှ ရပ်၍ ပြုံးကာ သူ့အား လှမ်းကြည့်နေသည်။

သူဝင်လာသည်နှင့် တိုက်ယွမ် ဘာကြောင့် ရောက်လာသလဲ သူ့အား တန်းမေလိမ့်မည်ဟု ထင်ထားသော်လည်း နှစ်ယောက်စလုံး သူ့အား ဘာမှမမေးသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

ရန်ကိုင် အိမ်ထဲသို့ ဝင်လာပြီးနောက် ယန်ယန်နှင့် ဝူရီတို့ သူ့နောက်မှ လိုက်လာကြသည်။ ပြီးသည်နှင့် ယန်ယန်သည် ရန်ကိုင်အား ပေးထားခဲ့သည် တိုကင်ပြားကဲ့သို့ ပစ္စည်းတစ်ခုကို ထုတ်လိုက်ပြီး ထိုထဲသို့ သူတော်စင်ချီ ထည့်သွင်းလိုက်သည်။ တိုကင်ပြားဆီမှ အလင်းတန်း တစ်ခု ထွက်ပေါ်လာပြီး ချက်ချင်းဆိုသလို အိမ်တစ်ခုလုံးကို မမြင်နိုင်သော အရံအတားတစ်ခုက ဖုံးအုပ်သွားခဲ့သည်။ ထိုအရံအတားကြောင့် အိမ်ထဲတွင် သူတို့ ဘာလုပ်နေလဲ၊ ဘာပြောနေလဲ ဆိုသည်ကို အပြင်ဘက်မှ လူများ ကြားနိုင်တော့မည် မဟုတ်သလို ကောင်းကင်စိတ်အာရုံဖြင့်လည်း အိမ်အတွင်းကို စစ်ဆေးနိုင်တော့မည် မဟုတ်ချေ။

“နင်ဘာလုပ်နေတာလဲ” ရန်ကိုင် အံ့ဩတကြီး ပြန်မေးလိုက်သည်။

ယန်ယန်က သွားပေါ်အောင်ပြုံးလျက် အနားရှိ ထိုင်ခုံ တစ်ခုံဆီ လျှောက်သွားလိုက်သည်။ ထို့နောက် ဝူရီနှင့် အကြည့်တစ်ချက် ဖလှယ်လိုက်ပြီး မေးလိုက်သည် “နင်သူတောင်းဆိုတာကို သဘောတူမှာလား”

ရန်ကိုင် ထိတ်လန့်သွားခဲ့လေပြီ။ သို့သော် ယန်ယန်ကို တစ်လှည့်၊ ဝူရီကိုတစ်လှည့် ကြည့်လိုက်ပြီး နှစ်ယောက်စလုံး တလက်လက် တောက်ပနေသော မျက်ဝန်းအစုံကို မြင်ပြီးနောက် သူချက်ချင်း နားလည်သွားလိုက်လေသည် “နင်တို့ ချောင်းနားထောင်နေတာလား”

ဝူရီ မျက်နှာ နီမြန်းသွားခဲ့သော်လည်း ပြန်မငြင်းခဲ့ပေ။

ယန်ယန်ကမူ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းသာ ပြန်ပြောသည် “ချောင်းနားထောင်တာ။ ဘယ်က ချောင်းနားထောင်တာ ဖြစ်ရမှာလဲ။ ငါ့အသစ်တွေ့ရှိထားတဲ့ အစီအရင် ဘယ်လောက်ကောင်းလဲ စမ်းသပ်ရင်းနဲ့ မတော်တဆ ကြားမိသွားတာ”

“နင်အစီအရင်အသစ်က ဘာလုပ်နိုင်တာလဲ” ရန်ကိုက် အံ့အားသင့်နေသည့် အမူအရာဖြင့် ပြန်မေးသည်။

တိုက်ယွမ်နှင့် စကားပြောနေစဉ် တစ်ယောက်ယောက် ချောင်းနားထောင်နေသည်ကို သူသတိမပြုမိခဲ့ချေ။ သို့သော်လည်း သူတို့ နှစ်ယောက် ပြောသည်နေကို ယန်ယန်တို့ အကုန်လုံး ကြားခဲ့သည့်ပုံပင်။ ယန်ယန် ခင်းကျင်းသည့် စိတ်ဝိဥာဉ် အစီအရင်များသည် တကယ်ကို ဆန်းကြယ်လွန်းပေသည်။

“ငါရှင်းပြရင်တောင် နင်းနားလည်မှာ မဟုတ်ဘူး။ ကိုယ်ဘာသာပဲ ကြည့်လိုက်တော့” ပြောပြီးနောက် ရန်ကိုင်ဆီသို့ သူကိုင်ထားသည့် ချပ်ပြားလေးကို လှမ်းပစ်ပေးလိုက်လေသည်။ ထိုချပ်ပြားလေးကို ဘာနှင့် လုပ်ထားမှန်း မသိ။ သို့သော် ထိုချပ်ပြားကို ကောင်းကင် စိတ်အာရုံဖြင့် စစ်ဆေးကြည့်လိုက်သည့်အခိုက် တိုက်ယွမ်၏ သက်ပြင်းချသံကို ကြားလိုက်ရသဖြင့် အလန့်တကြား ထအော်မိလေသည်။

သို့သော ထိုသက်ပြင်းချသံ တစ်ခုကိုသာ ကြားရသည်။ ထို့ကြောင့် ချပ်ပြားသည် တိုက်ယွမ် နေနေသည့် အိမ်ထဲတွင် ရှိနေသော အသံများကို ထောက်လှမ်းနိုင်သည့် အစီအရင် တစ်ခုခုနှင့် ချိတ်ဆက်ထားခြင်း ဖြစ်ရပေမည်

ထိုအစီအရင်ကို မည်သည့် အချိန်ကတည်းက ယန်ယန် ခင်းကျင်းလိုက်မှန်း မသိ။ သို့သော် ခင်းကျင်းထားသည့်မှာ အတော်လေး ကြာလောက်ပေလိမ့်မည်။ ဧည့်သည့်များ ရောက်မလာသည့် အတွက်ကြောင့် အစီအရင်၏ စွမ်းအားကို မစမ်းသပ်ရသေးခြင်းသာ ဖြစ်လောက်သည်။

ရုတ်တရက် ရန်ကိုင်၏ အမူအရာ ပြောင်းလဲသွားပြီး ယန်ယန်အား စိုက်ကြည့်ကာ မေးလိုက်သည် “ငါ့လိုဏ်ဂူစံအိမ်ထဲမှာကော ဒီလိုအစီအရင်မျိုး ခင်းကျင်းထားသေးလား”

“ဟင့်အင်း” ယန်ယန်က သူမခေါင်းကို ဂျောက်ဂျက်တစ်ခုနှယ် တဝှီဝှီမြည်အောင် ခါလျက် ငြင်းလိုက်သည် “ငါဘာလို့ နင်နေရာမှာ အဲ့လိုအစီအရင်မျိုး သွားခင်းကျင်းထားရမှာလဲ”

“ကောင်းတယ်” ရန်ကိုင် ကျေကျေနပ်နပ်ဖြင့် ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် မျက်မှောင်ကြုတ်လျက် “အဲ့လိုဟာမျိုးတွေ ထပ်မလုပ်နဲ့တော့။ အခြားသူတွေ သိသွားရင် သိက္ခာကျနိုင်တယ်”

ယန်ယန်နှင့် ဝူရီတို့ နှစ်ယောက် လျှာလေးတစ်လစ် တစ်လစ် ထုတ်လျက် ပြုံးလိုက်ကြသည်။

ထိုအခြင်းအရာကိုမြင်သော် ရန်ကိုင် သူ့နဖူးကို ပွတ်လိုက်ပြီး ဆက်ပြောလေသည် “ဒါပေမယ့် နင်တို့ ကြားပြီးမှတော့ သူတောင်းဆိုတာကို ငါဘာလို့ ချက်ချင်း သဘောမတူလိုက်လဲ နင်တို့သိမှာပေါ့။ ဒါပေမယ့် နင်တို့ ကြည့်ရတာ တစ်ခုခု ပြောချင်နေတဲ့ပုံပဲ”

Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၂၆၇)

ရန်ကိုင်စိတ်ထဲ သံသယတို့ဖြင့် ပြည့်နှက်နေခဲ့သည်။ ဝူရီပြောပုံအရဆိုလျှင် တိုက်ယွမ်သည် ဤနေရာသို့ အကြိမ်ပေါင်းများစွာ လာခဲ့သော်လည်း သူတို့ အချင်းချင်း စကားများများစားစား မပြောဖြစ်ခဲ့ကြချေ။ သို့သော်လည်း သူနှင့် တိုက်ယွမ်တို့ စကားလေး နည်းနည်းပါးပါးလောက် ပြောပြီးရုံတင်ရှိသေး၊ ယန်ယန်သည် တိုက်ယွမ်ကိစ္စကို အလွန် စိတ်ဝင်စားသွားပြီး သူ့အား သဘောတူခိုင်းချင်နေသည်။

ယန်ယန် သူ့အား ဖန်သွေးရောင်ဂိုဏ်းဆီ သွားခိုင်းချင်နေမှန်း ရန်ကိုင် သိသည်။ သို့သော် သူ့ရှေ့ရှိ အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်သည် တိုက်ယွမ်နှင့် သူစိမ်းများ ဖြစ်ကြသဖြင့် တိုက်ယွမ် ကိုယ်စား သူ့အား ဖြောင့်ဖြပေးနေခြင်းမှာ မဖြစ်တန်တရာ။ (မြက်သွေးရောင်ဂိုဏ်း မဟုတ်ဘူးနော်၊ ဖန်သွေးရောင်ဂိုဏ်းပါ။ ကျွန်တော် Glassနဲ့ Grassကို မှားဖတ်မိလိုက်လို့။ အခုကစပြီး ဖန်သွေးရောင်ဂိုဏ်း ဖြစ်သွားပြီနော်”

ထိုစကားကို ကြားသော် ယန်ယန်က ချက်ချင်းပဲ ပြန်ပြောလိုက်ရင် “ဖြစ်နိုင်ရင် ငါနင့်ကို သဘောတူစေချင်တယ်”

ရန်ကိုင် ယန်ယန်အား မျက်လုံးမှေးစဉ်း၍ အသေအချာ စိုက်ကြည့်လျက် ပြန်မေးလိုက်လေသည် “နင်သူ့ကို သနားနေတာတော့ မဖြစ်နိုင်ဘူး။ အခြား အကြောင်းအရင်း တစ်ခုခု ရှိလို့ပဲ ဖြစ်ရမယ်။ နင်ဘာတွေ ကြံစည်နေတာလဲ”

ယန်ယန်က ဆန်းကြယ်စွာပြုံးလျက် “ငါတစ်ခုခု ကြံစဉ်နေတာ အမှန်ပဲ။ ဒါပေမယ့် သူတောင်းဆိုတာရဲ့ အားသာချက်၊ အားနည်းချက်တွေကို ပြောကြည့်ရအောင်။ သူက ဒီကိစ္စကို လုပ်ဖို့ သုံးရက်ပဲ ကြာမယ်လို့ ပြောတာလို့ အချိန်က သိပ်မကြာဘူး။ ပြီးတော့ နင်လုပ်နိုင်တယ်လို့လည်း ပြောထားတော့ နင့်အကန့်အသတ် အတွင်းပဲ ရှိတယ်။ ဆိုးတာဆိုလို့ ဖန်သွေးရောင်ဂိုဏ်းဆီ သွားရမှာပဲ ရှိတယ်”

ရန်ကိုင် ကြားဖြတ်မပြောဘဲ တိတ်တိတ်လေး နားထောင်နေသည်။

ရန်ကိုင် သိပ်စိတ်မဝင်စားသည်ကို မြင်သော် ယန်ယန် စိတ်ဓါတ်ကျသွားခြင်း မရှိဘဲ ဆက်ပြောလိုက်သည် “နင့်ကို အလကား မခိုင်းဘူးလို့တော့ ပြောတာပဲ။ ဒါပေမယ့် နင်စိတ်ဝင်စားလောက်မယ့် ပစ္စည်းကို သူပေးနိုင်မယ်လို့တော့ ငါမထင်ဘူး”

“ဟုတ်တယ်။ သူ့ကို ကူညီပေးလိုက်လို့ ငါ့အတွက် ဘာအကျိုးမှ မရှိဘူး။ ပြီးတော့ အခြားတစ်ယောက်ရဲ့ ဂိုဏ်းဆီ မဖိတ်ခေါ်ဘဲ သွားဖို့ဆိုတာ သိပ်သင့်တော်တာ မဟုတ်ဘူး။ တိုက်ယွမ်ရဲ့ အဆင့်အတန်းက ယင်စုတျယ်လို ဆိုရင်တော့ ကိစ္စမရှိဘူး။ ဒါပေမယ့် သူ့ကြည့်ရတာ ဂိုဏ်းထဲမှာ သိပ်ပြီး အခြေအနေ မကောင်းတဲ့ပုံပဲ” ရန်ကိုင် မျက်မှောင်ကြုတ်သွားသည်။

ယန်ယန်က ပြုံးလျက် “ငါလည်း သူ့အကြောင်း စိတ်ဝင်စားတာနဲ့ နည်းနည်းပါးပါး တူးဆွကြည့်လိုက်တယ်။ ငါဘာတွေ့လာတယ် ထင်လဲ”

“ဘာတွေ့လာတာလဲ” ရန်ကိုင် ယန်ယန်အား လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။

ယခုတစ်ကြိမ်ဝင် ဝူရီက ဝင်ပြောလေသည် “နင်ထင်သလိုပဲ တိုက်ယွမ်က ဂိုဏ်းထဲမှာ သိပ်ပြီး ကျော်ကြားတာ မဟုတ်ဘူး။ ဒါပေမယ့် အဲ့လို မကျော်ကြားရတာကလည်း လွန်ခဲ့တဲ့ ဆယ်နှစ်တုန်းက အဖြစ်အပျက် တစ်ခုကြောင့်ပဲ။ လွန်ခဲ့တဲ့ ဆယ်နှစ်လောက်တုန်းက ဖန်သွေးရောင်ဂိုဏ်းမှ ဘယ်သူ အကျော်ကြားဆုံးလို့ နင်ထင်လဲ”

“တိုက်ယွမ်လား”

“ဟုတ်တယ်။ အဲ့တုန်းက တိုက်ယွမ်က ယင်စုတျယ်ထက် အများကြီး ပိုကျော်ကြားတယ်။ ဒါပေမယ့် ဘာကြောင့်မှန်းတော့ မသိဘူး။ တိုက်ယွမ်က မြက်သွေးရောင်ဂိုဏ်းရဲ့ ခေါင်းဆောင် နေရာကနေ ရုတ်တရက် ပျောက်ကွယ်သွားပြီး သူ့နေရာကို ယင်စုတျယ်က အစားထိုး ဝင်ရောက်လာတယ်။ အဲ့အချိန်ကစပြီး ယင်စုတျယ်က ဖန်သွေးရောင်ဂိုဏ်း လူငယ်မျိုးဆက်ရဲ့ ကိုယ်စားပြု ဖြစ်လာခဲ့တာပဲ။ အဲ့တုန်းက ဘာတွေဖြစ်ပျက်ခဲ့မှန်း မသိပေမယ့် ဂိုဏ်းရဲ့ အကြီးအကဲတွေက တိုက်ယွမ်ကို ချစ်လည်းချစ်း၊ မုန်းလည်းမုန်း ဖြစ်နေကြတယ်။ တိုက်ယွမ်ကို ပေးထားတဲ့ ကျင့်ကြံခြင်း အရင်းအမြစ်တွေနဲ့ နေစရာက ယင်စုတျယ်အောက် မနိမ့်ကျဘူး။ ဒါပေမယ့် သူ့ကို ကူညီသင်ကြားပေးမယ့်လူ တစ်ယောက်မှ မရှိဘူး။ သူတစ်ယောက်တည်းပဲ ကျင့်ကြံနေရတယ်”

“ထူးတော့ ထူးဆန်းသား” ရန်ကိုင်လည်း နားမလည်နိုင် ဖြစ်နေခဲ့သည်။ ယင်စုတျယ်နှင့် မတိုက်ခိုက်ဖူးသော်ငြား တိုက်ယွမ် တိုက်ခိုက်သည်ကို မြင်ဖူးသဖြင့် တိုက်ယွမ်သည် သူတော်စင် ဘုရင်များကြား လက်ရွေးစင်တစ်ယောက် ဖြစ်သည်ကို သူသိသည်။ ကောင်းကင်တိုက်ပွဲ အစည်းအရုံးမှ လူနှင့် တိုက်ခိုက်စဉ်က ဖိနှိပ်ခံခဲ့ရသော်လည်း ထိုစဉ်က ထိုလူသည် သူမ၏ အားနည်းချက်ကို စွကာ လှောင်ပြောင်နေသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ တိုက်ယွမ်သည် တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ဖြင့် တိုက်ခိုက်မည်ဆိုပါက ထိုလူ၏ ဖိနှိပ်ခြင်း ခံရလိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။

သို‌သော် သူမနှင့် ဝေကုချန်း၊ ချူချန်ဖုန်း၊ ဖန်ထျန်းဇုန်နှင့် အရိပ်ကြယ်၏ အခြား လူငယ် ပါရမီရှင်များကြားတွင် ကွာခြားချက်ကြီးတစ်ခု ရှိနေပေသေးသည်။

“ငါသူ့ကို ကူညီပေးလိုက်ရင် ဘာရမှာမို့လို့လဲ။ ဘာမှ ဆုံးရှုံးစရာတော့ မရှိတဲ့ပုံပဲ။ ဒါပေမယ့် ရစရာရှိတဲ့ပုံလည်း မပေါ်ဘူး” ရန်ကိုင်က ယန်ယန်အား ထူးထူးဆန်းဆန်း ကြည့်လိုက်သည်။

ဝူရီက ပြုံးဖြီးဖြီးဖြင့် “ဘာမှ ဆုံးရှုံးစရာ မရှိတာနဲ့တင် လုံလောက်နေပြီလေ။ ဘာရနိုင်မလဲ ဆိုတာကတော့… သူ့အပေါ် အကြွေးတစ်ခု တင်သွားတာပေါ့။ အခုလောလောဆယ် သူသိပ် အဆင်မပြေသေးပေမယ့် အနာဂတ်ဆိုတာ အတိအကျ ပြောနိုင်တာ မဟုတ်ဘူးလေ။ သူတစ်နေ့ ကျော်ကြားရင်လည်း ကျော်ကြားလာနိုင်တာပဲ၊ မဟုတ်ဘူးလား။ အဲ့အခါကျ သူ့လို မိန်းမ တစ်ယောက်နဲ့ ဆက်ဆံရေးတစ်ခု တည်ဆောက်ထားနိုင်တာ နဂါးလိုဏ်ဂူတောင်ရဲ့ တိုက်တက်မှုကို အကူအညီ ဖြစ်စေနိုင်တယ်လေ။ ပြီးတော့ အစ်မ ယန်ယန်ဆီမှာလည်း သူ့ကိုယ်ပိုင် အစီအစဉ် တစ်ခုခု ရှိနေတဲ့ပုံပဲ”

ရန်ကိုင် ယန်ယန်ဘက် လှည့်ကြည့်မိလိုက်သည်။

ယန်ယန်က ခေါင်းညိတ်၍ ပြန်မေးလိုက်လေသည် “ဖန်သွေးရောင်ဂိုဏ်းက ပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန်သွေးတောင် အကြောင်း နင်ကြားဖူးလား”

ရန်ကိုင် ခေါင်းခါလိုက်သည်။ အရိပ်ကြယ်ပေါ်ရှိ အင်အားစုများအကြောင်း သူသိပ်မသိ။ သို့သော် ယန်ယန်က ထိုအကြောင်း စကားစလာသဖြင့် သူမ အစီအစဉ်သည် ထိုအရာနှင့် တစ်ခုခု ပက်သက်နေရပေလိမ့်မည်။

“ပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန်သွေးတောင်ဆိုတာ ပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန်ကနေ သဘောဝအတိုင်း ဖြစ်လာတဲ့ ရတနာတစ်ခုပဲ။ အဲ့ဒါက ဖန်သွေးရောင်ဂိုဏ်းရဲ့ အတွင်းပိုင်းမှာ ရှိနေတာ။ ဖန်သွေးရောင်ဂိုဏ်းကို အဲ့နေရာမှာ တည်ထားတယ်ဆိုတာကလည်း ပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန် ကြောင့်ပဲ။ ပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန်က မှော်ရတနာတွေ လုပ်တဲ့ နေရာမှာ အရမ်းအသုံးဝင်တဲ့ ပစ္စည်းတစ်ခုပဲ။ အဲ့ဖန်မှာ အလိုလို ပြန်ကောင်းနိုင်တဲ့ စွမ်းရည်ပါတယ်။ ငါအခု အဲ့ဖန်တွေ အများကြီး လိုနေတယ်” ယန်ယန်က အလေးအနက် အမူအရာဖြင့် ပြောလိုက်သည်။

ရန်ကိုင် သည်းလှိုက်အူလှိုက် ရယ်မောလိုက်ပြီး “အဲ့လိုဆိုရင်တော့ ငါနင့်ကို ဘာမှ ကူညီပေးနိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး။ ဖန်သွေးရောင်ဂိုဏ်းကို ဖန်သွေးတောင်ကြောင့် အဲ့မှာ တည်ဆောက်ထားတယ် ဆိုမှတော့ ဂိုဏ်းအကြီးအကဲတွေက သူတို့ရဲ့ အဖိုးတန် ရတနာကို ငါ့ကို ဘယ်လိုလုပ်ပြီး အလကား ပေးမှာလဲ”

“သူတို့ကတော့ ဘယ်ပေးပါ့မလဲ။ ငါတို့ကလည်း မတတ်နိုင်ဘူးလေ” ယန်ယန်က နှာခေါင်းရှုံ့လျက် “နင်မသိလို့။ ပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန်က အရိပ်ကြယ်ပေါ်မှာ အရမ်း ကျော်ကြားတာ။ ဖန်သွေးရောင်ဂိုဏ်းက အဲ့တောင်ကို အစီအရင် အမြူတေအဖြစ် အသုံးပြုပြီး အခြားသူတွေရဲ့ ဝိဥာဉ်ကို ချုပ်နှောင်နတ်တဲ့ ရောင်စဉ်ဖန်အလင်းတန်းကို ထုတ်လွှတ်နိုင်တယ်။ အခက်အခဲတွေ အများကြီး ကြုံခဲ့ရပေမယ့် ဖန်သွေးရောင် အခုထိ မပျက်မစီးပဲ ရှိနေနိုင်သေး အဲ့ဖန်တောင်ကြောင့်လို့တောင် ပြောလို့ရတယ်။ ပြီးတောင် အဲ့တောင်ကနေ ဖန်တုံးလေး တစ်တုံး ဖြတ်ထုတ်ဖို့ဆိုတာ အရမ်းအရမ်းခက်တယ်။ ဖန်သွေးရောင်ဂိုဏ်းတောင် တစ်နှစ်မှ ဖန်တုံးလေး နည်းနည်းပဲ ဖြတ်ထုတ်လို့ရတယ်။ အဲ့လို ဖြတ်ထုတ်လို့ရတဲ့ ဖန်အများစုကို သူတို့အတွက် သုံးပြီး ကျန်နည်းနည်းကိုတော့ ကြောက်မခန်းလိလိ ဈေးနှုန်းနဲ့ ပြန်ရောင်းတာပေါ့။ အဲ့ဒါတောင် အဲ့ဖန်ကို လိုချင်နေတဲ့ အင်အားစုတွေက အများကြီးပဲ။ အခု ငါတို့လုံးဝ မွဲနေတာဆိုတော့ အဲ့ဖန်ကို ဝယ်ဖို့က လုံးဝ မဖြစ်နိုင်ဘူး”

“ငါတို့ မွဲပြန်ပြီလား” ရန်ကိုင် မှင်သက်သွားခဲ့သည်။ မကြာသေးခင်ကပင် ယန်ယန်နှင့် ဝူရီ မှော်ရတနာအချို့ကို သွားလေလံတင်သည် မဟုတ်လား။ သူတို့ သူတော်စင် သလင်းကျောက် မည်မျှ ရလာခဲ့သလဲ ရန်ကိုင် မသိသော်ငြား နည်းမည်တော့ မထင်။ ထိုသို့ဆိုလျှင် သူ့တို့ ဘာကြောင့် ထပ်မွဲသွားရပြန်လေသတုန်း။

ယန်ယန်က ရှက်ကိုးရှက်ကန်း အမူအရာဖြင့် ပြန်ပြောလိုက်လေသည် “အစီအရင် ခင်းကျင်းဖို့ လိုအပ်တဲ့ ပစ္စည်းပမာဏက အရမ်း များလွန်းတယ်။ နင်က ငါတို့ကို မှော်ရတနာတွေ သွားမရောင်းခိုင်းတော့ အခု ငါတို့မှာ ငွေရပေါက် မရှိတော့ဘူးလေ”

“ငါတို့မှာ ငွေမရှိဘူး ဆိုရင်တောင် မှော်ရတနာတွေ ထပ်ရောင်းလို့ မဖြစ်ဘူး” ရန်ကိုင်က အလေးအနက်ထားကာ ပြောလိုက်ပြီး သက်ပြင်းရှည်ကြီးချလျက် “အနည်းဆုံး ငါတို့ လုံလုံလောက်လောက် မသန်မာသေးခင်အထိ မှော်ရတနာကို ထပ်ရောင်းလို့ မဖြစ်ဘူး”

“ငါသိတယ်” ယန်ယန်ကလည်း စိတ်ကောက်နေသည့် ကလေးပုံစံဖြင့် ပြန်ပြောသည်။ သူမတွင် လေလံတင်ရောင်းရန်အတွက် ပြုလုပ်ထားသည့် မှော်ရတနာ အခုတစ်ရာ့ရှစ်ဆယ် ရှိပေသည်။ သို့သော် ရန်ကိုင်က ထပ်မရောင်းခိုင်းတော့သဖြင့် ယန်ယန်လည်း ထိုမှော်ရတနာများကို သိမ်းထားရုံသာ တတ်နိုင်ခဲ့သည်။

“အဲ့ပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန်အကြောင်း နည်းနည်းလောက် ထပ်ပြောပြပါလား” ရန်ကိုင်က ယန်ယန်အား ပြုံးလျက်ကြည့်၍ မေးလိုက်သည် “နင်ဘာလုပ်ချင်နေတာလဲ။ ဂိုဏ်းအကြီးအကဲတွေ ရှိနေတာကို အဲ့ဖန်ကို နင်ဘယ်လိုယူမှာလဲ”

ယန်ယန်က အဓိပ္ပါယ်ပါပြုံးလိုက်ပြီး လက်ခုပ်လေး တီးလိုက်လေသည် “ရှောင်ရှောင်”

ယန်ယန် ခေါ်လိုက်သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် မြေကြီးထဲမှ မီးခိုရောင်ပုံရိပ်တစ်ခု ခုန်ထွက်လာပြီး သူတို့သုံးယောက်ရှေ့တွင် မလှုပ်မယှတ် ရပ်နေလိုက်သည်။ လက်ကြီးနှစ်ဖက်ကို မြေကြီးပေါ်သို့ တွဲလောင်းချလျက် ယန်ယန်အား ဘာမှနားမလည်သည့် အမူအရာဖြင့် ကြည့်နေလိုက်သည်။

ရန်ကိုင်၏ ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်ပင် ဖြစ်လေသည်။

ကျောက်တုံး ရုပ်သေးရုပ်ကို မြင်လိုက်သည်နှင့် ယန်ယန် ဘာကြံနေလဲ ဆိုသည်ကို ရန်ကိုင် ချက်ချင်း နားလည်သွားသည်။

“ရှောင်ရှာင်က ငါခင်းကျင်းထားတဲ့ အစီအရင်တွေ အကုန်လုံးကို ကျော်ဖြတ်နိုင်တာ ဖန်သွေးရောင်ဂိုဏ်းရဲ့ တားမြစ်နေရာတွေကိုလည်း အလွယ်တကူ ကျော်ဖြတ်နိုင်မှာ အသေအချာပဲ။ အဲ့ဂိုဏ်းမှာ ရှိတဲ့ အစီအရင်တွေက ငါခင်းကျင်းထားတဲ့ အစီအရင်တွေထက် ပိုကောင်းမယ်လို့ ငါမထင်ဘူး။ နင်သာ ရှောင်ရှောင်ကို ခေါ်သွားမယ်ဆိုရင် ပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန် နည်းနည်းပါးပါးလောက် တူးထုတ်လာဖို့က အသာလေးပဲ”

ယန်ယန်၏ အစီအစဉ်ကို ကြားလိုက်ချိန် ရန်ကိုင်၏ ကျောပြင်တစ်ခုလုံး ချွေးအေးတို့ဖြင့် စိုရွှဲသွားခဲ့သည်။

ဖန်သွေးရောင်ဂိုဏ်းတော့ ကံဆိုးမိုးမှောင်ကျလေပြီ။ ဖန်သွေးရောင်ဂိုဏ်းသည် သူတို့ ခင်းကျင်းထားသည့် မြောက်မြားလှစွာသော အစီအရင်၊ အရံအတားများကြောင့် ဖန်သွေးတောင်ကို လုံလုံခြုံခြုံ ထားနိုင်ပြီဟု ထင်နေပေလိမ့်မည်။ သို့သော် ဤလောကတွင် ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ် ကဲ့သို့ ထူးဆန်းလှသော သက်ရှိတစ်မျိုး ရှိနေလိမ့်မည်ဟု သူတို့ မည်ကဲ့သို့ ထင်ပါမည်နည်း။

သူခိုးခိုးခံရမည်ကို မကြောက်သည့်လူပင် သူတို့ အဖိုးတန်စည်းစိမ်များ အကြောင်း သူခိုးများ တွေးနေမည်ကို ကြောက်သင့်ပေသည် ဆိုသော ဆိုရိုးစကားလည်း ရှိသည် မဟုတ်ပေလော။ ပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန်သွေးတောင်ကို ယန်ယန် မျက်စိကျနေလေပြီ။

ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်တွင် တွင်းထွက်သတ္တုရိုင်များကို ဝါးမြိုနိုင်သည့် မွေးရာပါ စွမ်းရည် ရှိသည်။ ပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန်သည် ပန်းပဲထုရာတွင် အသုံးဝင်သဖြင့် ကျောက်တုံး ရုပ်သေးရုပ်လည်း ပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန်ကို ဝါးမြိုနိုင်လောက်ပေသည်။ ကျောက်တုံး ရုပ်သေးရုပ်သည် သဲလွန်စမကျန်ဘဲ ဝင်ထွက်သွားလာနိုင်သည်။ ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်ဆီမှ မည်သည့် အသက်ဓါတ်ကိုမှ အာရုံမခံနိုင်။ ထို့ကြောင့် တန်ခိုးရှင် တတိယအဆင့်ပင်လျှင် ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်ကို သတိပြုမိလိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။

ရန်ကိုင် အနေဖြင့် ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်နှင့်အတူ ဖန်သွေးရောင် ဂိုဏ်းအကြီးအကဲများ သူတို့၏ ဖန်သွေးတောင် တူးထုတ်ခံထားရသည်ကို သတိမပြုမိဘဲ ဖန်သွေးတောင်ဂိုဏ်းမှ ထွက်လာနိုင်လောက်ပေသည်။

“ငါပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန်ကို လိုချင်နေတာကြာပြီ။ အခွင့်အရေး မရလို့။ အခု နင့်ရှေ့ကို အခွင့်အရေးတစ်ခု ဆိုက်ဆိုက်မြိုက်မြိုက် ရောက်လာပြီ ဆိုမှတော့ လုံးဝ လက်လွတ်ခံလို့ မဖြစ်ဘူး” ယန်ယန်က ရန်ကိုင်အား တောက်ပစွာ စိုက်ကြည့်ရင်း ပြောလိုက်သည်။

“နင်ပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန်နဲ့ ဘာလုပ်ချင်နေတာလဲ” ရန်ကိုင်က မျက်မှောင်ကြုတ်၍ ပြန်မေးလိုက်သည်။ ယခုကိစ္စသည် အခြားဂိုဏ်းဆီသို့ သွားပြီး ရတနာသွားခိုးခြင်း ဖြစ်သည်။ မိသာမိသွားခဲ့လျှင် တကယ်ကို သောက်ပြဿနာ အကြီးကြီး တက်မည့် ကိစ္စပင်။ ထို့ကြောင့် ပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန်ကို ယန်ယန် အရေးတကြီး မလိုအပ်လျှင် သူမစွန့်စားချင်ချေ။

“အထူးရတနာတစ်ခုကို သန့်စင်ချင်လို့” ယန်ယန်က ပြုံး၍ ပြန်ပြောလိုက်သည်။ သို့သော် အသေးစိတ်တော့ ပြောမသွားခဲ့ချေ “အခုလောလောဆယ် ပြောဖို့တော့ အဆင်မပြေသေးဘူး။ ဒီဇိုင်းတောင် ဆွဲလို့ ပြီးသေးတာ မဟုတ်သေးဘူး။ အဓိကကတော့ ပန်းပဲထုတာနဲ့ အစီအရင် ဗဟုသုတတွေ မလုံလောက်သေးတာပဲ။ ဒါပေမယ့် အဲ့ပစ္စည်းသာ ပြီးသွားခဲ့မယ်ဆိုရင် နင့်အတွက်လည်း အသုံးဝင်လိမ့်မယ်။ အဲ့အချိန်ကျ နင်ရွေးချယ်ခဲ့တဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက် မှန်သွားပါလား ဆိုပြီးတော့တောင် ပျော်ချင်ပျော်နေမှာ”

“ပြောလို့ အဆင်မပြေတာလား” ရန်ကိုင် ခါးသက်စွာ ပြုံးလိုက်သည်။ သူ့နားရှိ အမျိုးသမီး အားလုံးသည် သူ့အား မည်သည့် လျှို့ဝှက်ချက်မှ မပြောချင်သည့် ရောဂါ ကူးစက်နေသည့်ပုံပင်။

“နင်ဖန်သွေးရောင်ဂိုဏ်းဆီ သွားကိုသွားရမယ်”

“ငါထပ်စဉ်းစားကြည့်လိုက်မယ်” ရန်ကိုင်လည်း ယန်ယန်‌ ပြောသလို လုပ်ချင်မိသော်ငြား ယုခုကိစ္စသည် ပေါ့သေးသေးကိစ္စတစ်ခု မဟုတ်သဖြင့် သေချာစဉ်းစားရန် လိုအပ်ပေသည်။

“လုပ်ပါနော်၊ နော်၊ နော်လို့” ယန်ယန်က သူမသိုလှောင်လက်စွပ်ထဲမှ တစ်ခုခုကို ထုတ်၍ ရန်ကိုင်ရှေ့တွင် လှုပ်ပြလိုက်သည် “သွားရင်းနဲ့ ဒါလည်း ရှာလို့ရတယ်လေ။ ကံကောင်းရင် အခု ငါတို့ ငွေကြေးအခက်အခဲကို ဖြေရှင်းနိုင်လိမ့်မယ်”

ယန်ယန် ကိုင်ထားသည့် အရာကို မြင်ပြီးနောက် ရန်ကိုင် သဘောတူချင်မိသွားသည်။

“အစ်ကိုရန်၊ နင်သဘောတူသင့်တယ်။ နင်အခု တံခါးပိတ်ကျင့်စဉ် ဝင်နေတာ တော်တော်လေး ကြာပြီးဆိုတော့ အပြင်ထွက်ပြီး လှုပ်လှုပ်ရှားရှားလေးလုပ်ဖို့ သင့်နေပြီ။ ဒီခရီးကနေ မမျှော်လင့်ထားတဲ့ အကျိုးအမြတ်တွေလည်း ရရင် ရနိုင်တာပဲ။ ဘယ်သူ ပြောနိုင်မှာလဲ” ဝူရီကလည်း ဝင်ပြောလိုက်သည်။

Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၂၆၈)

နဂါးလိုဏ်ဂူတောင်၊ တိုက်ယွမ် နေနေသော အိမ်လေးအတွင်း၌၊ တိုက်ယွမ်သည် ဒုတိယအထပ်၏ ပြတင်းပေါက်ဘေးဘောင်ပေါ်တွင် လက်တင်၍ မေးထောက်ရင်း အပြင်ဘက်ရှိ ရှုခင်းများကို ကြည်နေခဲ့သည်။

နဂါးလိုဏ်ဂူတောင်တွင် နေသည့်လူ များများစားစား မရှိသဖြင့် ဤနေရာလေးသည် အတော်လေးကိုမှ တိတ်ဆိတ်ငြိမ်းချမ်းပေသည်။ အားလုံး၏ ကျင့်ကြံခြင်းသည် သိပ်မမြင့်သော်ငြား အကုန်လုံးသည် ကြိုးစား ကျင့်ကြံကြသည်။ အလေမလိုက်ကြ။ သူတို့ အချိန်အများစုကို ကျင့်ကြံရင်းဖြင့်သာ ကုန်ဆုံးနေကြသည်။ နဂါးလိုဏ်ဂူတောင်၏ ကိစ္စများကို ကူညီဖြေရှင်း ပေးရသူများနှင့် အစောင့်အကြပ်များသာ ဟိုသွားဒီသွား လုပ်နေကြသည်။

ယနေ့သည် ရန်ကိုင် သူမအား အကြောင်းပြန်မည်ဟု ပြောထားသည့် သုံးရက်မြောက်နေ့ ဖြစ်ပေသည်။ ထို့ကြောင့် တိုက်ယွမ် အတော်လေးကိုမှ စိုးရိမ်နေမိသည်။ စိတ်မငြိမ်တော့သည့် အတွက်ကြောင့် ကောင်းကောင်း မကျင့်ကြံနိုင်တော့သဖြင့် ပြတင်းပေါက်ဘေးတွင် လာထိုင်ရင်း ရန်ကိုင်လာမည့် အချိန်ကို စောင့်နေလိုက်သည်။

သူမ မျှော်လင့်ထားသလို ဖြစ်လာနိုင်ချေ အလွန် နည်းပါးသော်လည်း လက်မလျှော့ချင်သေး။

နေထွက်လာလေပြီ။ နွေးထွေးသော နေရောင်သည် နဂါးလိုဏ်ဂူတောင်ပေါ် ဖြာကျနေရာ တောင်တစ်ခုလုံးသည် နေရောင်တလက်လက်ဖြင့် အလွန်ကိုမှ လှပေသည်။ ဤနေရာသည် တံခါးပိတ်ကျင့်ကြံဖို့ရာအတွက် အလွန်ကိုမှ ကောင်းမွန်သည့် နေရာတစ်ခု ဖြစ်ကာ တိုက်ယွမ် လက်ရှိ နေထိုင်နေသည့် ပုံရိပ်တစ်ထောင်တောင်ထွတ်အောက်ပင် အများကြီး နိမ့်ကျခြင်း မရှိချေ။

ထိုလူအနည်းငယ်လေးသည် ဘာမှဖြစ်ထွန်းခြင်း မရှိသော ဤတောင်ဂတုံးအား နေချင်စဖွယ်ဖြစ်အောင် မည်ကဲ့သို့ ပြောင်းလိုက်သလဲ ဆိုသည်အား တိုက်ယွယ် တကယ်ကို နားမလည်နိုင်ချေ။ ယခင်က ဤနေရာသည် မည်သူမှ စိတ်မဝင်စားသည့် နေရာတစ်ခု ဖြစ်သော်လည်း ယခုမှ လူတိုင်း လာနေချင်သည့် မိုးမြေစွမ်းအင် သိပ်သည်းကြွယ်ဝသည့် ကျင့်ကြံသူများအတွက် သုခဘုံတစ်ခု ဖြစ်လာခဲ့လေပြီ။

သို့သော် ဤနေရာရှိ ကျင့်ကြံသူများသည် အပြင်လူများကို လက်မခံသလို အင်အား ချဲ့ထွင်ရန်လည်း မကြိုးစားကြချေ။ သူတို့ဘာသာ အေးအေးဆေးဆေးသာ ကျင့်ကြံနေသည်။

ထိုကဲ့သို့ လုပ်သည်မှာလည်း ကောင်းပေသည်။ တကယ်တော့ ဤနေရာသည် လအရိပ်ခန်းမ၏ ထိန်းချုပ်မှုအောက်တွင် ရှိနေသည့် နေရာများအနက် တစ်ခု ဖြစ်နေသည် မဟုတ်ပေလော။ သူတို့သာ ဤနေရာတွင် အင်အားစုတစ်ခု တည်ထောင်မည် ဆိုပါက လအရိပ်ခန်းမ မည်ကဲ့သို့ ထိုင်ကြည့်နေမည်နည်း။

ထိုအချက်အားလုံးကို စဉ်းစားပြီးသော် တိုက်ယွမ် အသာအယာ ရယ်မောလိုက်သည်။ ရန်ကိုင်သည် အကင်းပါးသည့် လူတစ်ယောက် ဖြစ်လေရာ ထိုကဲ့သို့ ကိုယ်သေလမ်း ကိုယ်ရှာသည့် လုပ်ရပ်မျိုး လုပ်လိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။

သူမဘာသာ ရောက်တတ်ရာရာ လျှောက်တွေးနေပြီးနောက် မြင့်တက်လာနေသော နေမင်းကို လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ ထို့နောက် အောက်သို့ ပြန်ငုံ့ကြည့်သည်။ သို့တိုင် သူမ စောင့်နေသော လူအရိပ်အယောင်ကို မမြင်ရသေးချေ။

တိုက်ယွမ် သက်ပြင်းချလိုက်သည်။ ဆက်စောင့်နေလျှင်လည်း အချိန်ဖြုန်းရာသာ ရောက်မည်ဖြစ်ကြောင်း နားလည်လိုက်သည်။ သို့သော် ရန်ကိုင်အား မုန်းတီးခြင်း မရှိသလို မကျေနပ်ခြင်းလည်း မရှိချေ။ ရင်ထဲ ခါးသက်သက်သာ ခံစားနေမိသည်။ ကူကယ်ရာလည်း မဲ့နေမိသည်။ ထို့ကြောင့် စိတ်ပျက်ပျက်ဖြင့် ထွက်သွားတော့မည်အပြု၊ သူမ၏ အမူအရာ ရုတ်တရက် ပြောင်းလဲသွားပြီး ပြတင်းပေါက်ဆီ ပြန်လှည့်ကြည့်လိုက်လေသည်။

ထိုအခိုက် တိုက်ယွမ်၏ မျက်ဝန်းများ တောက်ပသွားပြီး ထိတ်လန့်မှု၊ ပျော်ရွှင်မှုတို့ သူမ၏ မျက်ဝန်းနက်ထဲ လှိုက်တက်လာခဲ့သည်။ သူမ၏ အကြည့်သည် တရွေ့ရွေ့ နီးကပ်လာနေသော လူရိပ်ကိုသာ မမှိတ်မသုံ စိုက်ကြည့်နေသည်။

“အစ်မတိုက်ယွမ်၊ မင်္ဂလာနံနက်ခင်းပါ” ရန်ကိုင်က ပြုံး၍ လက်ဝှေ့ရမ်းလျက် လှမ်းနှုတ်ဆက်လိုက်သည်။

ရန်ကိုင် စကားကို ကြားကြားချင်း တိုက်ယွမ် ကြောင်သွားခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း ချက်ချင်းပဲ ပြုံး၍ ပြန်နှုတ်ဆက်လိုက်ပါသည် “မင်္ဂလာနံနက်ခင်းပါ မောင်လေးရန်၊ ခဏလေးစောင့်နော်၊ ငါအခုပဲ ဆင်းလာခဲ့မယ်”

ပြောပြီးသည်နှင့် ဒုတိယထပ်မှ ချက်ချင်းပဲ အောက်သို့ ပြေးဆင်းသွားလေသည်။ တည်ငြိမ်ချင်ယောင် ဆောင်သော်လည်း စိတ်အလွန်ကိုမှ လှုပ်ရှားနေမိသလို စိုးလည်း စိုးရိမ်းနေမိသည်။

ရန်ကိုင် သူမ၏ တောင်းဆိုချက်ကို သဘောတူမည်လား၊ သဘောမတူဘူးလား ဆိုသည်ကို တိုက်ယွမ် မသိ။ သို့သော် သဘောမတူဘူးဆိုလျှင် သူမဆီသို့ အစောကြီးလာစရာ အကြောင်းမရှိ။ သို့သော်လည်း ဟိုတစ်နေ့မှ ရန်ကိုင်၏ အပြုအမူအရာ သူမ၏ တောင်းဆိုချက်ကို ငြင်းမည် ဆိုလျှင်ပင် တိုက်ယွမ် အံ့ဩနေလိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။

သိုသော်လည်း သူဘောတူခဲ့လျှင် ဘာကြောင့် သဘောတူလိုက်ရသနည်း။ လွန်ခဲ့သော သုံးရက်ခန့်က ရန်ကိုင်၏ သဘောထားသည် သူမ၏ တောင်းဆိုချက်ကို သဘောမတူဘူးဟု ပြောနေသည် ဖြစ်လေရာ မည်သည့် အရာကများ သူ့သဘောထားကို ပြောင်သွားစေခဲ့သနည်း။ ရန်ကိုင် သဘောထားပြောင်းသွားအောင် သူမ တစ်ခုခု လုပ်ခဲ့သည်ဟု တိုက်ယွမ် မထင်။

ထိုအဖြေရှာမရသည့် အတွေးများဖြင့် ယောင်လည်လည် ဖြစ်နေရင်း မကြာမီ အောက်ထပ်သို့ တိုက်ယွမ် ရောက်လာခဲ့သည်။ ရန်ကိုင်နှင့် အကြည့်ချင်း ဆုံလိုက်သည့်အခိုက် တိုက်ယွမ် ပြောစရာစကား မဲ့သွားခဲ့ရသည်။

“အစ်မတိုက်ယွမ်၊ သယ်စရာတွေ ဘာတွေ ရှိသေးလား။ မရှိရင် အခုပဲ သွားကြတာပေါ့” ရန်ကိုင်က ပြုံး၍ ပြောလိုက်သည်။

“အာ” တိုက်ယွမ်မှာ အလွန်ကိုမှ အံ့ဩသွားသဖြင့် ဘာပြန်ပြောလို့ ပြောရမှန်းမသိ မှင်သက်စွာဖြင့် ရပ်နေမိလိုက်သည်။

ရန်ကိုင်က ရယ်သွမ်းသွေး၍ ဆက်ပြောလိုက်သည် “ဘာဖြစ်လို့လဲ။ အစ်မတိုက်ယွမ်ပဲ ငါ့ကို ဖန်သွေးရောင်ဂိုဏ်းဆီ အတူလိုက်စေချင်တာ မဟုတ်ဘူးလား။ ဘာလဲ၊ နဂါးလိုဏ်ဂူတောင်ရဲ့ ရှုခင်းတွေက အရမ်းလှနေလို့ မခွဲခွာနိုင် ဖြစ်နေတာလား။ အဲ့လိုဆိုရင် နောက်နည်းနည်းလောက်ကြာမှ သွားကြမလား။ ရှုခင်းတွေ ဆက်ကြည့်ချင်သေးရင် ကြည့်လေ”

“မ… မဟုတ်ဘူး” တိုက်ယွမ်က သူမလက်ကို ကမန်းကတန်း ဝှေ့ရမ်းလျက် အံ့အားသင့်တကြီး ပြန်ပြောလိုက်သည် “ဒီနေရာက ရှုခင်းတွေက အရမ်းလှတယ် ဆိုပေမယ့်…”

“ငါဘာလို့ အစ်မတိုက်ယွမ်နဲ့ လိုက်ဖို့ သဘောတူလိုက်လဲ ဆိုတာကို သိချင်နေတာမလား” ရန်ကိုင်က တိုက်ယွမ် ဝေခွဲမရ ဖြစ်နေသည့် မေးခွန်းကို တန်းပြောလိုက်သည်။

ရန်ကိုင် စကားကြောင့် တိုက်ယွမ် ရှက်သွားခဲ့သည်။ သူမကပင် ရန်ကိုင်အား ဖန်သွေးရောင်ဂိုဏ်းသို့ လိုက်ရန် သွားဖိတ်ခေါ်ခဲ့သည်။ ရန်ကိုင်က လိုက်ပါမည်ဟု သဘောတူလိုက်သည့် အခါတွင် သူ့အား သွားသံသယဝင်နေပြန်သည်။

“ရှင်းပါတယ်” ရန်ကိုင်က ထိုမေးခွန်းအတွက် အကြောင်းပြချက် ကြိုရှာပြီးသွားလေပြီ “သဲမီးတောက်နယ်မြေက ပြန်ရောက်ကတည်းက တောက်လျှောက် တံခါးပိတ်ကျင့်နေတာ။ အခု အပြင်ထွက်ပြီး နည်းနည်းလေး အကြောအချဉ် လျှော့မလားလို့။ ငါ့ကျင့်ကြံခြင်းမှာလည်း အဆင့်တစ်ဆို့နေတာဆိုတော့ ဆက်ပြီး တံခါးပိတ်ကျင့်ကြံနေလည်း တိုးတက်လာတော့မှာ မဟုတ်ဘူး။ ငါဘယ်ကလာလဲ ဆိုတာကို အစ်မတိုက်ယွမ် သိတယ်မလား။ ဒီကဂိုဏ်းတွေ အကြောင်း ငါသိပ်သိတာ မဟုတ်ဘူး။ အခု အခွင့်အရေးရတုန်းလေး အစ်မတိုက်ယွမ်ကို ကူညီရင်းနဲ့ ဖန်သွေးတောင်ဂိုဏ်းကို တစ်ချက်လောက် လိုက်ကြည့်မလားလို့”

ထိုစကားကို ကြားလိုက်သည့်အခါ တိုက်ယွမ်ရှိ သံသယအားလုံး ကင်းရှင်းသွားခဲ့သည်။ နွေးထွေးစွာ ပြန်ပြုံးလျက် “ငါနားလည်ပြီ။ ဖန်သွေးရောင်ဂိုဏ်းက အားမနည်းဘူး ဆိုပေမယ့် ကောင်းကင်တိုက်ပွဲ အစည်းအရုံးတို့၊ မိုးကြိုးမုန်တိုင်းဂိုဏ်းတို့နဲ့ ယှဉ်လို့ မရသေးဘူး။ တစ်နေ့ ကောင်းကင်တိုက်ပွဲအစည်းအရုံး၊ မိုးကြိုးမုန်တိုင်းဂိုဏ်းတို့ဆီ ဂျူနီယာမောင်လေးရန် ရောက်သွားခဲ့လျှင် ငါတို့ ဖန်သွေးရောင်ဂိုဏ်းမှာ လိုအပ်ချက်တွေ ရှိနေသေးတယ်ဆိုတာ နားလည်လာလိမ့်မယ်။ ဒါပေမယ့် တံခါးပိတ်ကျင့်စဉ်ဝင်ပြီးတာနဲ့ အဆင့်တစ်ဆို့တဲ့ အခြေအနေနဲ့ ကြုံနေရတယ် ဆိုတာက ဂျူနီယာမောင်လေးရန် ဘယ်လောက်တော်ကြောင်း ပြနေတာပဲ”

တိုက်ယွမ် အမှန်အတိုင်း ပြောနေခြင်း ဖြစ်သည်။ ရန်ကိုင်နှင့် သဲမီးတောက်နယ်မြေထဲတွင် အတူသွားလာခဲ့စဉ် သူသည် သူတော်စင်ဘုရင် ပထမအဆင့်သာ ရှိသေးသည်။ သူမနှင့်ခွဲပြီး နောက်ပိုင်း ဘာတွေ ဖြစ်ပျက်ခဲ့သလဲ ဆိုသည်ကို တိုက်ယွမ် မသိသော်ငြား ရန်ကိုင် နောက်တစ်ဆင့်သို့ ချိုးဖျက်နိုင်ခဲ့သည့်ပုံပင်။ သိုသော်လည်း ယခုမူ နောက်တစ်ဆင့်သို့ ချိုးဖျက်သွားနိုင်ရုံမက သူတော်စင်ဘုရင် ဒုတိယအဆင့် အထွဋ်အထိပ်သို့ပင် ရောက်နေခဲ့ပြီ။

ရန်ကိုင် သဲမီးတောက်နယ်မြေထဲတွင် အတော်လေး ကံကောင်းခဲ့ပုံပင်။ မဟုတ်လျှင် သူ့ကျင့်ကြံခြင်း ဘာကြောင့် ထိုမျှ မြန်မြန် တိုးတက်လာရမည်နည်း။ တိုက်ယွမ် စိတ်ထဲ ကြိတ်တွေးနေလိုက်သည်။

သို့သော်လည်း ကျင့်ကြံရာတွင် အဆင့်တစ်ဆို့ခြင်း အခြေအနေနှင့် ကြုံတွေရပြီ ဆိုသည်နှင့် ဆက်လက် မကျင့်ကြံတော့ဘဲ လမ်းလျှောက်ထွက်ခြင်း၊ အတွေ့ရှာထွက်ခြင်းတို့ လုပ်လျှင် ပိုကောင်းသည်။

ထိုအချက်ကို နားလည်လိုက်သော် တိုက်ယွမ် ပြုံး၍ ပြန်ပြောလိုက်လေသည် “ဘာမှ သယ်စရာမရှိတော့ဘူး။ အခု ချက်ချင်း ထွက်လို့ရတယ်။ ဖန်သွေးရောင်ဂိုဏ်းက ဒီနေရာနဲ့ တော်တော်လေး ဝေးတာဆိုတော့ ဟင်းလင်းပြင်အစီအရင်ကို သုံးမယ်ဆိုရင်တောင် အနည်းဆုံး တစ်လလောက် ကြာလိမ့်မယ်”

“ဘာမှမဖြစ်ဘူး။ ငါလည်း အပြင်ထွက်ကြည့်ချင်နေတာပဲကို။ အိုဒါနဲ့ ပြောဖို့မေ့နေ့လို့။ အစ်မတိုက်ယွမ်နဲ့ သွားမှာ ငါတစ်ယောက်တည်း မဟုတ်ဘူး။ ယန်ယန်လည်း လိုက်ဦးမှာ။ အဆင်ပြေတယ်မလား” ရန်ကိုင်က ရုတ်တရက် မေးလိုက်သည်။

“ညီမယန်ယန်လား။ ဘာလို့ အဆင်မပြေရမှာလဲ။ အဆင်ပြေတာပေါ့” တိုက်ယွမ် ချက်ချင်း သဘောတူလိုက်လေသည်။ ထို့နောက် လှည့်ကြည့်လိုက်ရာ အနက်ရောင်ဝတ်ရုံကို ခြုံထားသည့် ယန်ယန်ကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။

ရန်ကိုင်က အရင် စရှင်းပြလိုက်သည် “ငါ့ဂျူနီယာညီမက အစီအရင်တွေကို အရမ်း စိတ်ဝင်စားတာဆိုတော့ အစ်မတိုက်ယွမ်ဂိုဏ်းက အစီအရင်ကို လိုက်ကြည့်ပြီး လေ့လာချင်လို့တဲ့။ အစ်မတိုက်ယွမ် နားမလည်လို့၊ မိန်းမတွေ… အဟမ်း။ သူက အတင်းလိုက်မယ် ပြောနေတော့ ငါလည်း အတူလိုက်ခိုင်းလိုက်တာ”

အစမူက မိန်းမများသည် အရမ်းကို ဂျီကျလွန်းသည်ဟု ပြောမလို့ပင်။ သို့သော်လည်း ပါးစပ်ဟလိုက်သည်နှင့် သူ မဟာအမှားကြီးတစ်ခုကို လုပ်လိုက်မိပြီမှန်း နားလည်လိုက်သဖြင့် ချက်ချင်းပဲ ပြောမည့်စကားများကို ချက်ချင်း ပြန်မျိုချလိုက်လေသည်။ တိုက်ယွမ်လည်း ရန်ကိုင်အား အကြည့်စူးစူးဖြင့် တစ်ချက် ကြည့်လိုက်သည်။

တိုက်ယွမ်လည်း မိန်းမတစ်ယောက် ဖြစ်သည်ကို ရန်ကိုင် မေ့နေခဲ့သည်။

ယန်ယန်သည် သူ့ဂျူနီယာညီမလေး ဖြစ်သည်ဟု အားလုံးကို ရန်ကိုင် ပြောထားသည်။

တိုက်ယွမ်က သဘောတူလိုက်သဖြင့် ရန်ကိုင်လည်း ယန်ယန်ကို လှမ်းခေါ်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် သုံးယောက်စလုံး ကြယ်လွန်းပျံအသီးသီးကိုထုတ်၍ နဂါးလိုဏ်ဂူတောင်မှ ထွက်ခွာသွားကြလေသည်။

ရန်ကိုင်နှင့် ယန်ယန်တို့ ထွက်သွားဖြင့် နဂါးလိုဏ်ဂူတောင်ကို ထိန်းချုပ်ရန် ဝူရီ တစ်ယောက်သာ ကျန်တော့ပေသည်။ သို့သော်လည်း ယန်ယန် ခင်းကျင်းထားသည့် အစီအရင်များကြောင့် အလွန် အားကောင်းသော ရန်သူ တစ်ယောက်သာ ရောက်မလာသရွေ့ ဝူရီအနေဖြင့် နဂါးလိုဏ်ဂူတောင်ကို ကောင်းကောင်း ကာကွယ်ထားနိုင်ပေလိမ့်မည်။ သို့သော်လည်း သူတို့တွင် ရန်သူကြီးများ မရှိသဖြင့် နဂါးလိုဏ်ဂူတောင်အား တစ်ယောက်ယောက် လိုက်တိုက်မည်ကို စိုးရိမ်စရာ မလိုချေ။

မကြာမီ သူတို့သုံးယောက် ကောင်းကင်ကံကြမ္မာမြို့တော်ဆီသို့ ရောက်လာခဲ့သည်။

တိုက်ယွမ် ဤနေရာသို့ လာစဉ်က မည်သည့် ဟင်းလင်းပြင်အစီအရင်ကိုမှ မသုံးဘဲ တိုက်ရိုက် ပျံသန်းလာခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ သူမ ဤနေရာသို့ လာသည်ကို မည်သူမှ မသိဟု တိုက်ယွမ် ပြောခဲ့ခြင်းသည် လိမ်ပြောခဲ့ခြင်း မဟုတ်။ သူမ ဤနေရာသို့ ရောက်နေသည်ကို ဝေကုချန်း၊ တုန်ရွှမ်းအာတို့ပင် မသိချေ။

ဖန်သွေးရောင်ဂိုဏ်းမှ ပျံသန်းပြီးတော့သာ လာခဲ့ရသည့် အတွက်ကြောင့် အလွန် ကြာနေခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။

ကံကောင်းစွာဖြင့် အရိပ်လခန်းမနှင့် မြက်သွေးရောင်းဂိုဏ်းသည် ဆက်ဆံရေးကောင်းသည့် ဂိုဏ်းများ ဖြစ်နေသည့်အပြင် တိုက်ယွမ်သည် တုန်ရွှမ်းအာတို့နှင်လည်း မိတ်ဆွေ ဖြစ်နေသည်။ ထို့ကြောင့် ကောင်းကင်ကံကြမ္မာမြို့တော်ရှိ ဟင်းလင်းပြင်အစီအရင်ကို အသုံးပြုနိုင်ခဲ့သည်။ လိုအပ်သော သူတော်စင်သလင်းကျောက်ကို ပေးချေပြီးနောက် ကောင်းကင်ကံကြမ္မာမြို့တော်မှ သူတို့ သုံးယောက် ထွက်လာခဲ့လေသည်။

ဟင်းလင်းပြင်အစီအရင် များစွာကို တောက်လျှောက် အသုံးပြုလာပြီးနောက် လက်ကျန်းခရီးကိုသာ ကြယ်လွန်းပျံဖြင့်သာ ဆက်သွားခဲ့ကြသသည်။

သွားသည့်နှုန်းမှာ အတော်လေး မြန်သော်ငြား လမ်းခရီးသည် အနည်းငယ် ခြောက်ကပ်ကပ် ဖြစ်နေသည်။

တိုက်ယွမ်သည် စကားများများစားစား ပြောတတ်သူမဟုတ်။ ရန်ကိုင်ဆီမှ အကူအညီ တောင်းချင်သည့် အတွက်ကြောင့်သာ မဟုတ်ပါက သဲမီးတောက်နယ်မြေထဲတွင် ရန်ကိုင်နှင့် မိတ်ဆွေဖွဲ့ရန် ကြိုးစားခဲ့လိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။ ယန်ယန်ကမူ အလွန်ကို ကြောက်တတ်သည်။ လူအများရှေ့တွင် သိပ်မစကားမပြောတတ်သလို အခြားသူများကိုလည်း သိပ်စကားမပြောချေ။ လမ်းခရီးတစ်လျှောက်လုံး နှစ်ယောက်စလုံး ရန်ကိုင်အား စကားတစ်ခွန်း နှစ်ခွန်းလောက်သာ လာပြောကြသဖြင့် ဤခရီးသည် အတော့်ကိုမှ ခြောက်ကပ်နေပေသည်။

ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင်လည်း ဆိတ်ဆိတ်နေလျက် ရွှေရောင်သွေးမျှင်အား လေ့လာရာတွင်သာ အာရုံစိုက်ထားလိုက်သည်။ ရန်ကိုင်သည် အချိန် တစ်စက္ကန့်လေးကိုပင် အလဟသ မဖြစ်စေဘဲ အကျိုးရှိရှိ အသုံးချခဲ့သည်။

ရွှေရောင်သွေးမျှင်များကို ပိုသန့်စင်လေ သွေးနတ်ဆိုးကျောင်းတော်၏ နတ်ဆိုးသွေးမျှင် ပညာရပ်ကို ပိုစိတ်ဝင်စားလာလေပင်။ ထိုပညာရပ်သည် သူ့အတွက်များ သီးသန့် ဖန်တီးထားသလားဟုပင် ထင်မှတ်ရသည်။ သို့သော် ပထမပိုင်းပဲ ရထားသည်မှာ ဆိုးပေသည်။

သို့ရာတွင် သွေးနတ်ဆိုးကျောင်းတော်မှ တပည့် တုန့်နင်နဲ့ ဆက်ဆံရေးတစ်ခု တည်ဆောက်ထားနိုင်သဖြင့် နောင်အနာဂတ်တွင် ဒုတိယပိုင်းကို ရနိုင်မည့် အခွင့်အရေးတစ်ခု ရလာနိုင်ပေသည်။ ထိုသို့ ရနိုင်ရန်အတွက် သူအားကောင်းနေရန် လိုအပ်ပေသည်။

ဤသို့ဖြင့် တစ်လဆိုသော အချိန်သည် အလျင်အမြန် ကုန်ဆုံးသွားခဲ့သည်။ ထိုတစ်လအတွင်း သူတို့ မည်သည့် အခက်အခဲနှင့်မှ မကြုံခဲ့ရချေ။

ယနေ့၊ ရန်ကိုင်သည် ကြယ်လွန်းပျံပေါ်တွင်ထိုင်လျက် ရွှေရောင်သွေးမျှင်များကို သန့်စင်နေစဉ် ရှေ့ဆုံးမှ ဦးဆောင်သွားနေသော တိုက်ယွမ်သည် သူမ၏ ကြယ်လွန်းပျံကို အရှိန် လျှော့ကာရပ်လိုက်သည်။

တိုက်ယွမ် ရပ်သွားသည်ကိုမြင်သော် ရန်ကိုင်လည်း ရပ်လိုက်သည်။ ယန်ယန်လည်း ထိုနည်းတူပင်။ ရပ်နေရာမှ အရှေ့ဘက်ဆီသို့ လှမ်းကြည့်လိုက်သည့်အခါ ဝေဝါးဝါး တောင်တောင်းဆက်ကြီး တစ်ခုကို လှမ်းမြင်လိုက်ရသည်။ ဖန်သွေးတောင် ထိုတောင်များအနက် တစ်တောင် ဖြစ်မည်ဟု တွေးလိုက်သည့်အခါ ရန်ကိုင်ရင်ထဲ မျှော်လင့်ချက်တို့ လှိုက်တက်လာခဲ့သည်။

Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၂၆၉)

“ရောက်တော့မယ်။ နောက်ထပ် မိုင်တစ်ထောင်လောက်ဆို ဖန်သွေးရောင်ဂိုဏ်း ဝင်ပေါက်ဆီ ရောက်ပြီ” တိုက်ယွမ်က နောက်လှည့် သတိပေးလိုက်ပြီး ချက်ချင်းပဲ ရှေ့သို့ ပျံသန်းသွားလေသည်။ သို့သော် တည့်တည့် မသွားဘဲ ဟိုမှ သည်သို့ ကွေပတ်သွားနေခဲ့သည်။ အစီအရင်များကို ရှောင်ရှားနေသည့်ပုံပင်။

ထိုအဖြစ်အပျက်ကြောင့် ရန်ကိုင် အံ့အားသင့်မနေခဲ့။ ဖန်သွေးရောင်ဂိုဏ်းသည် ဂိုဏ်းကြီး တစ်ဂိုဏ်းဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ဂိုဏ်းပတ်ပတ်လည်တွင် အစီအရင်များ ခင်းကျင်းထားသည်မှာ အထူးအဆန်း မဟုတ်ချေ။ ငွေကြေးအင်အား ပေါကြွယ်ဝသော ဂိုဏ်းများသာ ဂိုဏ်းစောင့် အစီအရင်ကြီးများ ခင်းကျင်းနိုင်ကြသည်။ သို့သော်လည်း ယန်ယန်ဆီ လှည့်ကြည့်လိုက်သည့်အခါ ယန်ယန်သည် ထိုအစီအရင်များအား အထင်အမြင်တသေးဖြင့် ကြည့်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

သို့သော်လည်း ထိုအစီအရင်များသည် ယန်ယန်အတွက် အထင်သေးစရာ ဖြစ်သော်ငြား ရန်ကိုင်အတွက်တော့ မဟုတ်ချေ။ ရန်ကိုင်သာ ထိုအစီအရင်များထဲ ရောက်သွားပါက ခွန်အားသုံး၍ ချိုးဖျက်ပြီးမှာသာ ပြန်ထွက်လာနိုင်ပေလိမ့်မည်။

မိုင်တစ်ထောင်သည် သူတို့အတွက် သိပ်မဝေးလှ။ အမွှေးတိုင်တစ်ချောင်းစာအတွင်း စီတန်းနေသော တောင်စဉ်တေင်တန်းများဆီသို့ ရန်ကိုင်တို့သုံးယောက် ရောက်လာခဲ့သည်။

ရောက်သည်နှင့် တိုက်ယွမ်သည် ဧည့်ဝန်ကျေပွန်သည့် အိမ်ရှင်တစ်ယောက်နှယ် ရန်ကိုင်နှင့် ဘေးချင်းယှဉ်ပျံသန်းလျက် စိတ်အားတက်ကြွစွာဖြင့် ရှင်းပြလေတော့သည် “ဒီသလင်းတောင်တန်းက ငါတို့ ဖန်သွေးရောင်ဂိုဏ်းအပိုင်းပဲ။ ဒီတောင်တန်းက အနည်းဆုံး မိုင်ပေါင်းသိန်းနဲ့ချီ ရှည်လျားတယ်။ ပြီးတော့ တောင်ထွတ်ကြီးတွေ၊ တောင်ထွတ်လေးတွေလည်း အများကြီးပဲ။ အဲ့တောင်ထွတ်တွေကို ဂိုဏ်းအကြီးအကဲတွေ၊ တပည့်တွေဆီ သူတို့ရဲ့ ခွန်အား အဆင့်အတန်းအရ ပြန်ခွဲပေးတယ်။ အချို့ တောင်ထွတ်တွေကိုတော့ အခြား ရည်ရွယ်ချက် အတွက် သုံးတာပေါ့။ ဒီသလင်းတောင်းတန်းရဲ့ တောင်နှလုံးသားက ငါတို့ ဖန်သွေးရောင် ဂိုဏ်းသားတွေ စုဝေးပြီး အတွေ့အကြုံတွေ ဖလှယ်တဲ့နေရာပဲ။ ဂိုဏ်းတာဝန်တွေကိုလည်း အဲ့မှာပဲ ချေပေးတာ။ အဲ့ဒါကြောင့်မို့လို တောင်တွေထဲမှ အဲ့တောင်က အစည်ကား အသက်ဝင်ဆုံးပဲ”

ထိုအကြောင်းအရာများကို ရှင်းပြနေစဉ် တိုက်ယွမ်၏ မျက်နှာထက် တောင့်တနေသည့် အရိပ်အယေဦင်တို့ ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။

ရန်ကိုင်၏ မျက်နှာအမူအရာသည် နည်းနည်းလေးမှ ပြောင်းလဲသွားခြင်း မရှိခဲ့ချေ။ သို့သော် စိတ်ထဲတွင်မူ တိုက်ယွမ်သည် အုပ်ထဲမှ အဖယ်ထုတ်ခံထားသည့် ဝံပုလွေ တစ်ကောင်လို ဖြစ်လိမ့်မည်ဟု တွေးလိုက်သည်။ ရန်ကိုင် သူမအတွက်ပင် စိတ်မကောင်း ဖြစ်မိသွားသည်။ သို့သော် ဥာဏ်ရှိရှိနှင့် ဘာတစ်ခွန်းမှ ပြန်မပြောခဲ့ချေ။

တိုက်ယွမ်က သူမ၏ အမူအရာကို ပြန်ထိန်းလိုက်ပြီး ပြုံး၍ “ငါက ပုံရိပ်တစ်ထောင် တောင်ထွတ်မှာ နေနေတာ။ အဲ့တောင်က နည်းနည်း ချောင်ကျတယ်ဆိုပေမယ့် တိတ်ဆိတ်ပြီး ငြိမ်းချမ်းတယ်။ အရမ်းကြီး မကျယ်ပေမယ့် ငါတစ်ယောက်စာ အတွက်တော့ လိုတာထက်တောင် ပိုကျယ်သေးတယ်။ ပြီးတော့ မိုးမြေစွမ်းအင်လည်းက အရမ်းသိပ်သည်းတယ်။ ငါနေတဲ့တောင်ကို အဆင့်မြင့် တောင်တစ်လုံးလို့တောင် ပြောလို့ရတယ်”

ရန်ကိုင် ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။ တိုက်ယွမ်နောက်မှ လိုက်သွားနေရင်း ဘေးပတ်ပတ်လည် တစ်ခွင်ကို ဝေ့ကြည့်လိုက်သည်။ သူတို့ ဖြတ်သွားသည့် တောင်များစွာတို့တွင် လှုပ်ရှားသွာလာ နေကြသော ကျင့်ကြံသူများ၊ အမျိုးမျိုးသော သိုင်းပညာရပ်များကို ကျင့်ကြံနေသော တပည့်များ ရှိနေကြသည်။ အချို့သည် အချင်ချင်း စကားပြောနေကြပြီး အျခို့သည် လက်ရည် ဖလှယ်နေကြသည်။ ခမ်းနားကြီးကျယ်လှသော အဆောက်အဦးများမှာလည်း တောင်ထွတ်ပေါ်တွင် ဂုဏ်ယူဝံ့ထည်စွာဖြင့် တည်ရှိနေကြသည်။

အရိပ်ကြယ်၏ ဂိုဏ်းကြီးတစ်ဂိုဏ်း ဆိုသည့်အတိုင်းပင်။ နဂါးလိုဏ်ဂူတောင်သည် ဤနေရာနှင့် မယှဉ်နိုင်သေးချေ။ လက်ရှိ နဂါးလိုဏ်ဂူတောင်သည် မဆိုးလှသော်လည်း ဤခမ်းနားကြီးကျယ်သော တောင်စဉ်ကြီးနှင့် ယှဉ်လိုက်လျှင် အတော်လေး လိုနေပေသေးသည်။

ဖန်သွေးရောင်ဂိုဏ်းပင် ဤမျှ ခမ်းနားနေလျှင် အခြားပိုအားကောင်းသည့် ဂိုဏ်းများ ဆိုလျှင်မူကား…

အရိပ်လခန်းမ၏ ဠာနချုပ်ကို ရန်ကိုင် မမြင်ဖူးသေးချေ။ သို့သော် အရိပ်လခန်းမ၏ ဠာနချုပ်သည် ဤနေရာအောက် မနိမ့်ကျဟု သူထင်သည်။

“နင်တို့ ဖန်သွေးရောင်ဂိုဏ်းမှာ နာမည်ကျော် ပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန်တောင် ရှိတယ်ဆို၊ အဲ့တောင် ဘယ်နားမှာလဲ” ရန်ကိုင်က ဟိုကြည့်သည်ကြည့် လုပ်နေရင်း မေးလိုက်သည်။ ပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန်တောင်မှ ဖန်ကို ယူဖို့ ရောက်လာခြင်း ဖြစ်လေရာ တောင်၏ တည်နေရာကို အရင် မေးထားရပေလိမ့်မည်။ သွားနေရင်း ပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန်တောင်ကို သူ့ဘာသာ ရှာကြည့်လိုက်သေးသည်။ သို့သော် ရှာမတွေ့သဖြင့် နောက်ဆုံးတွင် တိုက်ယွမ်ကို မေးလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။

“ဂျူနီယာမောင်လေးရန်က ငါတို့ ပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန်တောင်အကြောင်း သိထားတာလား” တိုက်ယွမ် အံ့အားသင့်သွားခဲ့သည်။

“အစ်မတိုက်ယွမ် ငါ့ကို အထင်သေးနေတာပဲ။ ဒီရန်က အရိပ်ကြယ်အကြောင်း သိပ်မသိပေမယ့် လုံးဝကြီး မသိတာမှ မဟုတ်တာ။ ဖန်သွေးရောင်ဂိုဏ်းရဲ့ ပုံရိပ်တစ်ထောင် ဖန်တောင်ဆိုတာ အရိပ်ကြယ်ပေါ်မှာ ဒီလောက် နာမည်ကျော်တာ ငါမသိဘဲ နေမလား။ တောင်တစ်ခုလုံးက ပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန်နဲ့ လုပ်ထားတယ်ဆို အဲ့ဒါအမှန်ပဲလား”

ရန်ကိုင် ပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန်တောင်အကြောင်း မေးလာသည်ကို ကြားသော် တိုက်ယွမ်၏ မျက်လုံးထဲ ရှုပ်ထွေးသည့် အကြည့်တို့ ဖြတ်ပြေးသွားခဲ့သည်။ သို့သော် သူမ၏ အမူအရာကို အလျင်အမြန် ပြန်ပြင်လိုက်ပြီး ခဏလောက် စဉ်းစားလိုက်ပြီးနောက် အသာအယာ ခေါင်းညိတ်၍ ပြောလိုက်သည် “ဟုတ်တယ်။ ငါတို့ ပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန်တောင်က ပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန်တုံးကြီး တစ်တုံးလို့ ‌ပြောလို့ရတယ်။ အဲ့ဖန်က အဖိုးလည်း အရမ်းတန်တယ်။ အတုံး အကြီးကြီးဆိုတော့ ပြောနေစရာတောင် မလိုတော့ဘူး။ ဒါပေမယ့် ငါတို့မှာ အဲ့လို ရတနာကြီး ရှိနေတာတောင် ရတနာနဲ့ စွမ်းအားကို နည်းနည်းလောက်ပဲ သုံးနိုင်နေတာ ခက်နေတာ။ ပြီးတော့ ပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန်တွေလည်း အများကြီး မထုတ်နိုင်ဘူး။ အထူး နည်းလမ်း တစ်ခုသုံးပြီး ထုတ်မှပဲ နှစ်အများကြီးကြာမှ နည်းနည်း ထုတ်လို့ရတယ်”

ထိုအကြောင်းကို ယန်ယန် သူ့အား ပြောပြပြီးသွားပြီ ဖြစ်သဖြင့် ရန်ကိုင် အံ့ဩမနေခဲ့ချေ။

“ပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန်တွေကို ထုတ်လုပ်ဖို့ အထူးနည်းလမ်း လိုအပ်တာလား” ရန်ကိုင်က မရည်ရွယ်ဘဲ မေးလိုက်သည့် ပုံစံဖြင့် မေးလိုက်သည်။

ရန်ကိုင် မေးခွန်းကိုကြားသော် တိုက်ယွမ် ဖြေရခက်သွားခဲ့သည်။

ထိုအခြင်းအရာကို မြင်သော် ရန်ကိုင်က သူ့လက်ကို ဝှေ့ရမ်း၍ “ကြည့်ရတာ မမေးသင့်တဲ့ မေးခွန်းကို မေးလိုက်မိတဲ့ပုံပဲ။ ဖြေလို့ အဆင်မပြေဘူးဆို ငါမေးဘူးလို့ပဲ သဘောထားလိုက်နော် အစ်မတိုက်ယွမ်”

တိုက်ယွမ်က အားတုံ့အားနာဖြင့် “ဂျူနီယာမောင်လေးရန်ကို မရှင်းပြချင်တာတော့ မဟုတ်ဘူး။ ဒါပေမယ့် အဲ့နည်းလမ်းက ဂိုဏ်းရဲ့ အဓိကလျှို့ဝှက်ချက်တွေထဲက တစ်ခု ဖြစ်နေတယ်။ အပြင်လူတွေကို ပြောပြခွင့်မရှိဘူး။ တစ်ယောက်ယောက်သာ အဲ့အကြောင်းကို ပေါက်ကြားအောင် လုပ်ခဲ့ရင် အပြစ်ကြီးကြီး ပေးခံရမှာ။ ဒါပေမယ့် ဂျူနီယာမောင်လေးရန် နားလည်ပေးပါနော်”

“ကိစ္စမရှိဘူး။ လူတိုင်းမှာ လျှို့ဝှက်ချက်ကိုယ်စီ ရှိကြတာပဲလေ”

ခဏလောက် စဉ်းစားပြီးနောက် တိုက်ယွမ်က ကမ်းလှမ်းလိုက်သည် “ပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန်တောင်က အနားမှာ မရှိပေမယ့် အခြားလမ်းကနေ ပတ်သွားမယ် ဆိုရင်တော့ အဲ့တောင်ကို အဝေးကနေ လှမ်းကြည့်လို့ရတယ်။ ဂျူနီယာမောင်လေးရန် သွားကြည့်ချင်လား”

ရန်ကိုင်၏ မေးခွန်းကို မဖြေနိုင်သေးသည့် အတွက်ကြောင့် တိုက်ယွမ် အားနာနေသည့် ပုံပင်။ ထို့ကြောင့် တောင်းပန်သည့် အနေဖြင့် ဤနည်းလမ်းကို သုံးခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ သို့သော် ရန်ကိုင်က တုန့်ဆိုင်းနေဟန်ဆာင်လျက် ပြန်ပြောလိုက်သည် “အဆင်ပြေပါ့မလား။ ပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန်တောင်က အစ်မတို့ဂိုဏ်းရဲ့ အဖိုးရတနာ‌လေ။ အခုလိုလုပ်တာ အစ်မအတွက် ပြဿနာ ဖြစ်နိုင်တယ်ဆိုရင် လိုက်ပြနေစရာမလိုဘူး။ ငါက စပ်စုချင်ရုံသက်သက်ပဲ…ဟဲဟဲ”

ရန်ကိုင်က ခြောက်ကပ်ကပ် ရယ်မောလိုက်စဉ် အနားတွင် ရှိနေသော ယန်ယန်က သူ့ခါးကို လိမ်ဆွဲလိုက်လေသည်။

ယန်ယန်၏ အပြုအမူသည် တိုက်ယွမ် မျက်လုံးအောက်မှ ပြေးမလွတ်ခဲ့ချေ။ ထို့ကြောင့် မျက်ဝန်းလှလှလေးများဖြင့် ယန်ယန်အား တစ်ချက် လှမ်းကြည့်လိုက်ပြီးနောက် ပြုံး၍ ပြန်ပြောလိုက်သည် “ဘာမှမဖြစ်ဘူး။ ကြည့်ရုံလေးပဲ သွားကြည့်တာဟာကို။ ပြီးတော့ ငါ့ရဲ့ ဂိုဏ်းတူဦးလေးက အဲ့နေရာကို စောင့်ကြပ်နေတာ။ ဒီလောက်လေးနဲ့ ငါ့ကို အပြစ်တင်မှာ မဟုတ်ဘူး”

ပြောပြီးသည်နှင့် တိုက်ယွမ် ချက်ချင်း လမ်းကြောင်း ပြောင်းလိုက်လေသည်။

ရန်ကိုင် ချက်ချင်း ယန်ယန်အား စူးရဲစွာ စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။ ထို့နောက် တိုက်ယွမ် နောက်သို့ အမြန် ပြေးလိုက်သွားလေသည်။ ယန်ယန်၏ နှုတ်ခမ်းအစုံ အဓိပ္ပါယ်ပါပါ ကွေးတက်သွားပြီး သူမ၏ မျက်နှာထက် ဘဝင်ခိုက်နေသည့် အမူအရာ ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။

သူတို့သုံးယောက် ခဏလေး ပျံသန်းပြီးရုံတင်ရှိသေး၊ မိုပြာရောင်အလင်းတန်း ထွက်ပေါ်လာပြီး သူတို့လမ်းကို ပိတ်ဆို့သွားခဲ့သည်။

မကြာမီ ထိုအလင်းတန်းများ ရန်ကိုင်တို့ ရှေ့သို့ ရောက်လာခဲ့သည်။ သုံးယောက်သည် အမျိုးသားဖြစ်ပြီး ကျန်နှစ်ယောက်သည် အမျိုးသမီး ဖြစ်သည်။ အကုန်လုံးသည် အဆင့်နိမ့် ကျင့်ကြံသူများဖြစ်ကြပေသည်။ နှစ်ယောက်သည် သူတော်စင်ဖြစ်ပြီး သုံးယောက်သည် မသေမျိုး အဆင့်များဖ ြစ်ကြသည်။

ထိုကျင့်ကြံခြင်းအဆင့်ဖြင့် ထုန်းရွှမ်လောကကြီးတွင် ထင်ရာစိုင်းနိုင်သော်ငြား အရိပ်ကြယ်ပေါ်တွင် ဘာဆိုဘာမှမဟုတ်ချေ။

တိုက်ယွမ်ကို မြင်လိုက်သည့်အခါ ငါးယောက်စလုံး အံ့အားသင့်သွားခဲ့သည်။ ထို့နောက် ချက်ချင်းပဲ လက်သီးဆုပ်၍ နှုတ်ဆက်လိုက်လေသည် “ဂိုဏ်းတူဒေါ်လေးတိုက်ယွမ်ကို ဂျူနီယာတို့ နှုတ်ဆက်ပါတယ်”

ဂိုဏ်းတူဒေါ်လေး… ထိုလူများ၏ အသုံးအနှုန်းကို ကြားလိုက်သည့်အခါ ရန်ကိုင် မျက်ခုံးပင့်သွားခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း ခဏလောက် စဉ်းစားပြီးနောက် ရန်ကိုင် နားလည်သွားခဲ့သည်။

တိုက်ယွမ်သည် ဖန်သွေးရောင်ဂိုဏ်းမှ တန်ခိုးရှင်အဆင့် ကျင့်ကြံသူများနှင့် ယှဉ်လျှင် လူငယ်မျိုးဆက်တစ်ယောက် ဖြစ်သည်။ သို့သော် ထိုငါးယောက်အတွက်မူ သူသည် ဂိုဏ်းတူဒေါ်လေး တစ်ယောက် ဖြစ်ပေသည်။

နှုတ်ဆက်စကား ဆိုပြီးနောက် အရင်ဆုံး စစကားပြောလိုက်သည့် လူငယ်လေးက ရန်ကိုင်နှင့် ယန်ယန်ကို ကြည့်လိုက်သည်။ ရန်ကိုင်သည် ထူးမခြားနားဟန်ဖြင့်သာ ရှိနေသော်ငြား လူငယ်လေးမှာမူ ရန်ကိုင်ကို မြင်ပြီးနောက် အံ့အားသင့်သွားခဲ့သည်။

“နင်တို့ငါးယောက်က ဒီနေရာကို စောင့်ကြပ်ဖို့ တာဝန်ကျနေတဲ့ လူတွေလား” တိုက်ယွမ်က ခေါင်းပြန်ညိတ်ပြ၍ မေးလိုက်သည်။

“ဒီပတ်ပတ်လည် မိုင်ငါးဆယ်ကို စောင့်ကြပ်ဖို့ တာဝန်ကျို ကျုပ်တို့ ငါးယောက် ယူထားတာပါ၊ ဂိုဏ်းတူဒေါ်လေး” ဦးဆောင်လာသည့် လူငယ်လေးက ပြန်မေးလိုက်သည်။ ခဏလောက် တုန့်ဆိုင်းနေပြီးနောက် ထိုလူငယ်လေးက သတိကြီးကြီးထားလျက် မေးလိုက်သည် “ဒီနှစ်ယောက် ဘယ်သူလဲဆိုတာ ဂိုဏ်းတူဒေါ်လေးကို ကျုပ်မေးလို့ ရမလား…”

“သူတို့ နှစ်ယောက်က ငါ့ဧည့်သည်တွေပဲ။ နင်တို့ စိတ်ပူနေစရာ မလိုဘူး။ အကြီးအကဲတွေ မေးရင် အဲ့လိုသာဖြေလိုက်”

“ဟုတ်ကဲ့ပါ” ဦးဆောင်လာသည့် လူငယ်လေးလည်း ဘာမေးခွန်းမှ ထပ်မမေးတော့ဘဲ ချက်ချင်း လှည့်ထွက်သွားလေသည်။

တိုက်ယွမ်သည် ဘာစကားတစ်ခွန်းမှ မပြောဘဲ ရန်ကိုင်နှင့် ယန်ယန်တို့ကို ရှေ့မှ ဦးဆောင်၍ ခေါ်သွားသည်။ တိုက်ယွမ်၊ ရန်ကိုင်နှင့် ယန်ယန်တို့ ပျောက်ကွယ်သွားပြီးနောက် အစောပိုင်းက ပေါ်လာသည့် လူငယ်ငါးယောက်၏ မျက်နှာထက် အံ့အားသင့်ရိပ်၊ မရေရာသည့် အရိပ်အယောင်တို့ ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။

“အဲ့တာ ပုံရိပ်တစ်ထောင်တောင်ထွတ်မှာ နေတဲ့ ဂိုဏ်းတူဒေါ်လေးမလား” အဝါဖျော့ဖျော့ ဝတ်ရုံကို ဝတ်ထားသည့် အသက်နှစ်ဆယ်လောက် ရှိမည်ထင်ရသော အမျိုးသမီးက မေးလိုက်သည်။

“ဟုတ်တယ်။ သူပဲ”

“ငါကြားတာကတော့ သူက အရမ်းလှတဲ့ အမျိုးသမီးတစ်ယောက်ဆို၊ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး…”

“ဟန့်” လူငယ်လေးက ထိုအမျိုးသမီးကို စူးရဲစွာ တစ်ချက် စိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး ဘေးပတ်ပတ်လည်ကို စိုးရိမ်တကြီး လှည့်ပတ်ကြည့်လိုက်လေသည်။ ထို့နောက် အမျိုးသမီးကို ဆူပူကြိမ်းမောင်လေသည် “ဒီလို စကားမျိုးကို ပြောရဲတာ နင်သေချင်နေတာလား”

ချက်ချင်း တစ်ခုခုကို ပြန်သတိရလိုက်သည်နှင့် အမျိုးသမီး၏ မျက်နှာ သွေးဆုတ် ဖြူလျော်သွားခဲ့လေသည်။

ဦးဆောင်လာသည့် လူငယ်လေးက သက်ပြင်းချလျက် “မင်းတို့က ဂိုဏ်းထဲကို ဝင်လာတာ သိပ်မကြာသေးဘူး ဆိုတော့ ဘာမှ သေချာမသိသေးဘူး။ အချို့ ကြားထားတဲ့ ကောလဟာလတွေကို အမှန်ထင်ရင် ထင်နေလိမ့်မယ်။ ဒါပေမယ့် မင်းတို့ မှတ်ထားဖို့က မင်းတို့ ကြားသမျှ အရာတိုင်းက အမှန်မဟုတ်ဘူး ဆိုတာပဲ။ ပြီးတော့ မင်းတို့ ပြောချင်သလို ပြောခွင့် မရှိတဲ့ အချို့အကြောင်းအရာတွေလည်း ရှိသေးတယ်။ မင်းတို့သာ စကားကို လက်လွတ်စပယ် ပြောမယ်ဆိုရင် ဂိုဏ်းထဲမှ ဘယ်တော့မှ နောက်တစ်ကြိမ် ဦးပြန်မော့နိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး၊ နားလည်လား”

“နားလည်ပါတယ်” လေးယောက်စလုံး ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။

“ဒါပေမယ့် ဂိုဏ်တူဒေါ်လေး တိုက်ယွမ် ဧည့်သည်တွေကို ဖိတ်ခေါ်လာတဲ့ ကိစ္စက တော်တော်လေးတော့ ထူးဆန်းသာ” လူငယ်လေးသာ သူ့ဘာသာ ရေရွတ်လိုက်ရင်း ခေါင်းခါလိုက်လေသည်။

ပုံရိပ်တစ်ထောင်တောင်တွင် နေနေသော လူများသည် ဂိုဏ်းမှ ထွက်ခဲသလို အခြားသူများနှင့်လည်း သိပ်အဆက်အဆံ မရှိချေ။ တိုက်ယွမ်သည် ဂိုဏ်းတွင်းရှိ အခြား မည်သည့် မိန်းကလေး တပည့်နှင့်မှ မရင်းနှီးဟုပင် ကောလဟာလများရှိသည်။ ယောကျာ်းလေး တပည့်များနှင့် ဆိုလျှင်မူကား ပြောစရာပင်မလို။

သို့သော်လည်း ယနေ့တွင် ယောကျာ်းလေး မိတ်ဆွေတစ်ယောက်ကို ဂိုဏ်းထဲသို့ ခေါ်လာခဲ့သည်။ ထိုကိစ္စမှာ တကယ်ကို သံသယဝင်စရာ ကောင်းပေသည်။

သို့သော်လည်း လူငယ်လေးသည် ထိုအကြောင်းကို စိတ်ထဲတွင်သာ တွေးနေခဲ့ပြီး အပြင်သို့ ထုတ်မပြောခဲ့ချေ။ ဤကိစ္စသည် သူဝင်ရှုပ်သင့်သည့် ကိစ္စမဟုတ်။ အကြီးအကဲများ မေးလာလျှင် အမှန်အတိုင်း ပြောရုံသာရှိသည်။

ထိုကဲ့သို့ စဉ်းစားပြီးနောက် အားလုံးကို ဆက်၍ ကင်းလှည့်ရန် အချက်ပြလိုက်ပြီး စတင် ကင်းလှည့်ကြတော့လေသည်။

Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၂၇၀)

ပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန်တောင် ဆိုသည်မှာ မီတာနှစ်ရာ အမြင့်ရှိသော အပင် တစ်ပင်မှပင် ပေါက်ရောက်ခြင်းမရှိသည့် မီးခိုးရောင်သန်းနေသော တောင်တစ်လုံး ဖြစ်သည်။ တောင်ပတ်လည်တွင် အခြား ပိုမို မြင့်မားသော တောင်များ ရှိနေကြသည်။ တောင်ကြားထဲ၌ တစ်တောင်တည်း ကွက်ကာ တည်ရှိနေခြင်း ဖြစ်သဖြင့် ထင်သာမြင်သာ ရှိလှပေသည်။

ရန်ကိုင်လည်း စိတ်ဝင်စားသဖြင့် ကောင်းကင်စိတ်အာရုံဖြင့် စစ်ဆေးကြည့်လိုက်ရာ ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်သွားခဲ့ရလေသည်။ ထိုတောင်သည် သူ့ရှေ့တွင် ရှိနေသော်လည်း အခြား အရပ်တွင် ရှိနေသည့်နှယ်၊ ကောင်းကင်စိတ်အာရုံဖြင့် စစ်ဆေးကြည့်သော်လည်း စစ်ဆေး၍မရ။ စစ်ဆေး၍ မရသည့်အပြင် ကောင်းကင်စိတ်အာရုံဖြင့်ပင် အာရုံမခံနိုင်ချေ။ မျက်လုံးဖြင့်သာ မြင်နိုင်သည်။

ထိုမျှသာမကသေး တောင်ဆီ သူ့ဝိဥာဉ်ကို ခန္ဓာကိုယ်မှ ဆွဲထုတ်ပြီး ဝါးမြိုချင်နေသည့် ထူးဆန်းသော အားတစ်ရပ်လည်း ဖြာထွက်နေသေးသည်။ ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင်လည်း ကောင်းကင်စိတ်အာရုံဖြင့် တစ်ချက် စမ်းကြည့်လိုက်ပြီးနောက် သူ့ကောင်းကင်စိတ်အာရုံကို ချက်ချင်း ပြန်ရုတ်သိမ်းလိုက်လေသည်။

လက်ရှိတွင် ရန်ကိုင်တို့ သုံးယောက်သည် ဆယ်မိုင်အကွာလောက်တွင် ရပ်လျက် နာမည်ကျော် ပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန်တောင်ကို လှမ်းကြည့်နေကြသည်။

“ဒါနာမည်ကျော် ပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန်တောင်လား” ရန်ကိုင် ဇဝေဇဝါ အမူအရာဖြင့် မေးလိုက်သည်။

“ဟုတ်တယ်။ ဒီလို ဖြစ်နေလိမ့်မယ်လို့ မောင်လေးရန် ထင်မထားဘူးမလား။ ပုံရိပ်တစ်ထောင်မှန်တောင်က အရိပ်ကြယ်ပေါ်မှာ တကယ် ကျော်ကြားတာမှန်တယ်။ ဒါပေမယ့် တောင်ပုံစံက အမြဲလိုလို ဒီအတိုင်းပဲ။ ဒါကြောင့် အပြင်ဘက်က လူတစ်ယောက်ယောက် ဒီတောင်ကို မြင်ပြီးတိုင်း အမြဲတမ်း စိတ်ပျက်သွားကြရတယ်” တိုက်ယွမ်က ပြုံး၍ ရှင်းပြလိုက်သည်။

“’အမြဲလိုလို’ ဒီအတိုင်းပဲ ဟုတ်လား” ရန်ကိုင် မျက်လုံး မှေးစဉ်းသွားသည်။

“ပုံရိပ်တစ်ထောင်မှန်တောင် အရမ်းကို ဆန်းကြယ်တယ်။ အခုမြင်နေရတာက ပုံရိပ်တစ်ထောင်မှန်တောင်ရဲ့ ပုံစံတွေထဲက တစ်ခုပဲ” နဂါးလိုဏ်ဂူတောင်မှ ထွက်လာကတည်းက ရံဖန်ရံခါသာ စကားပြောလေ့ရှိသော ယန်ယန်က ရုတ်တရက် ပြောလိုက်သည်။

တိုက်ယွမ်က ယန်ယန်အား အံ့အားသင့်နေသည့် အကြည့်ဖြင့် ကြည့်လိုက်ပြီး ခေါင်းညိတ်၍ “ကြည့်ရတာ ညီမယန်ယန်က ဒီတောင်အကြောင်းကို တော်တော်လေး သိထားတဲ့ပုံပဲ။ ဟုတ်တယ်။ အခုမြင်နေရတာက ပုံရိပ်တစ်ထောင် မှန်တောင်ရဲ့ ပုံစံတွေထဲက တစ်ခုပဲ။ ထောင်နဲ့ချီနဲ့ အလင်းတန်းတွေ တောက်လျှောက် ထုတ်လွှတ်နေတဲ့ ပုံစံလည်း ရှိသေးတယ်။ အဲ့အချိန်မျိုးဆို ဒီတောင်က အရမ်းလှတာ။ တစ်ခါတစ်လေဆို တောင်ရဲ့ အရွယ်အစားက ပြောင်းနေတတ်သေးတယ်။ တကယ်ကို ထူးဆန်းတယ်”

“အဲ့လိုတွေလည်း ရှိတာလား” ရန်ကိုင် ထိုတောင်ကို စိတ်ဝင်စားသွားသည်။

ယန်ယန်၏ နှုတ်ခမ်းအစုံ ကွေးတက်သွားခဲ့သည်။ ဆက်ရှင်းပြမနေတော့ဘဲ အမှတ်မထင် မေးလိုက်သည့် ပုံစံဖြင့် “ဒီမှာ ခင်းကျင်းထားတဲ့ အစီအရင်ကလည်း တကယ့်ကို အံ့ဩစရာပဲ။ ဒီအစီအရင်မှာ ဖိနှိပ်နိုင်တဲ့ စွမ်းအား ရှိတာလား”

ယန်ယန် မေးခွန်းကိုကြားသော် တိုက်ယွမ်က ခေါင်းညိတ်၍ “အင်း။ ရှိတယ်။ ဒီမှာ ရှိနေတဲ့ အစီအရင်ရဲ့ တာဝန်တွေထဲက တစ်ခုက ပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန်တောင်ကို ဖိနှိပ်ထားဖို့ပဲ။ ပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန်တောင်က ငါတို့ဂိုဏ်းရဲ့ အဖိုးအတန်ဆုံး ရတနာဆိုပေမယ့် ငါတို့ ထိန်းချုပ်နိုင်တဲ့ ရတနာတစ်ခု မဟုတ်ဘူး။ ဒါပေမယ့် အစီအရင်ကို သုံးပြီး ဖိနှိပ်ထားရတာ။ မဟုတ်လို့ တော်ကြာ ပုံစံတစ်ခုခု ပြောင်းရင်း ပျောက်သွားခဲ့ရင် ငါးပါမှောက်မှာ”

ရှင်းပြပြီးသော် တိုက်ယွမ်က ပြုံး၍ ပြောလိုက်လေသည် “ငါတို့ဒီမှာ ထပ်နေလို့ မရတော့ဘူး။ ငါတို့ ရောက်နေတာ အတော်လေး ကြာနေပြီဆိုတော့ ဒီနေရာကို စောင့်ကြပ်နေတဲ့ ဂိုဏ်းက စီနီယာတွေ ငါတို့ကို သတိပြုမိကုန်ပြီ။ ဆက်ပြီးတော့သာ နေနေရင် လပြီး မေးခွန်းထုတ်ကြလိမ့်မယ်။ သူတို့ ရောက်မလာခင် သွားတာကောင်းလိမ့်မယ်”

ဤနေရာတွင် ရပ်လိုက်ကတည်းက အဘက်ဘက်ဆီမှ သူ့အား စူးစမ်းလာသော တန်ခိုးရှင်အဆင့် ကောင်းကင်စိတ်အာရုံများကို ရန်ကိုင် ခံစားမိပေသည်။ သို့သော်လည်း ထိုကောင်းကင်စိတ်အာရုံများသည် သူတို့အား စောင့်ကြည့်ရုံသာ စောင့်ကြည့်နေပြီး တိုက်ခိုက်ခြင်းမျိုး မပြုလုပ်ခဲ့ချေ။

တိုက်ယွမ်သည် သူတို့ လာခဲ့သည့်လမ်းနှင့် မတူကွဲပြားသည့် အခြားလမ်းကြောင်းအတိုင်း ပျံသန်းသွားသည်။ ရန်ကိုင်နှင့် ယန်ယန်တို့လည်း သူ့နောက်မှ လိုက်သွားလေသည်။ ရန်ကိုင်က ယန်ယန်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်ရာ ယန်ယန်လည်း သူ့အား ကြည့်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ နှစ်ယောက်သား အကြည့်ချင်း ဖလှယ်လိုက်ပြီးနောက် ယန်ယန်က အသာ ခေါင်းညိတ်ပြသည်။

ဤတောင်ရှိ အစီအရင်သည် ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်ကို ဘာမှ မလုပ်နိုင်သည့်ပုံပင်။ ထို့ကြောင့် တိုက်ယွမ်နှင့်အတူ ပုံရိပ်တစ်ထောင်တောင်ဆီ လိုက်သွားပြီး ကျောက်တုံး ရုပ်သေးရုပ်အား လွှတ်ပေးနိုင်မည့် အချိန်ကို စောင့်ရုံသာရှိတော့သည်။

ပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန်နှင့် ယန်ယန် ဘာကို ဖန်တီးချင်နေလဲ၊ ပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန် မည်မျှ အဖိုးတန်လဲ ဆိုသည်ကို ရန်ကိုင် မသိသော်လည်း ဖန်သွေးရောင်ဂိုဏ်းမှ ပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန် တောင်အား သေချာဂရုထားလျက် စောင့်ရှောက်နေသည်ကို မြင်ပြီးနောက် ပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန် အလွန် အဖိုးတန်ကြောင်း ရန်ကိုင် နားလည်သွားခဲ့သည်။

လမ်းတွင် ဖန်သွေးရောင်ဂိုဏ်းမှ တပည့်ပေါင်းများစွာနှင့် သူတို့ တွေ့ခဲ့ပေသည်။ သို့သော် တွေ့ပါများလာသည့်နောက် ထူးဆန်းသည့် အချက်တစ်ချက်ကို ရန်ကိုင် သတိပြုမိလိုက်သည်။ တိုက်ယွမ်အား မြင်လိုက်သည့် ဖန်သွေးရောင်ဂိုဏ်းတပည့်တိုင်း အမူအရာ အမျိုးမျိုး လုပ်ပြနေခြင်းပင်။

အချို့သည် ကြောက်လန့်သွားကြပြီး အချိုသည် ခြောက်ခြားသွားကြကာ အချို့မှာမူ ဂရုဏာသက်သွားကြသည်။

ထို့အပြင် ဖန်သွေးရောင်ဂိုဏ်း၏ တပည့်တိုင်း တိုက်ယွမ်ကို သိကြပေသည်။

ထိုအချက်သည် အတော်လေး ထူးဆန်းသည်။ ပုံမှန်ဆိုလျှင် တိုက်ယွမ်သည် သူမဘာသာ တစ်ယောက်တည်း နေတတ်သည့် မိန်းမကလေးတစ်ဦး မဟုတ်ပေလော။ သို့သော်လည်း ရန်ကိုင် မြင်သလောက် တိုက်ယွမ်သည် ဖန်သွေးရောင်ဂိုဏ်းတွင် အလွန် ကျော်ကြားသည့် လူတစ်ယောက် ဖြစ်သည့်ပုံပင်။ ထို့ကြောင့် ဖန်သွေးရောင်ဂိုဏ်းထဲရှိ တိုက်ယွမ်၏ အဆင့်အတန်းသည် သူထင်ထားသည်ထက် ပိုရှုပ်ထွေးမည်မှန်း ရန်ကိုင် နားလည်လိုက်သည်။

တိုက်ယွမ်နောက်လိုက်ရင်း နာရီဝက်လောက် ပျံသန်းလာပြီးနောက် လူသူကင်းမဲ့သော တောင်တစ်လုံးဆီသို့ ရောက်လာခဲ့သည်။

ထိုမီတာသုံးရာမြင့်သော တောင်ကိုမြင်လိုက်သည့်နောက် တိုက်ယွမ် သက်ပြင်း အမောကြီး ချလိုက်သည်။ ခက်ခဲသော ခရီးရှည်ကြီးကို ဖြတ်ကျော်ပြီးနောက် အိမ်သို့ ပြန်ရောက်လာခဲ့လေပြီ။ ထို့နောက် တောင်အား ညွှန်ပြ၍ ရန်ကိုင်နှင့် ယန်ယန်အား အားတက်သရော စတင် မိတ်ဆက်ပေးလေသည် “အဲ့တောင်က ငါနေတဲ့ ပုံရိပ်တစ်ထောင် တောင်ပဲ။ တောင်ပတ်ဝန်းကျင်က နည်းနည်း ကြမ်းတမ်းတာဆိုတော့ အဆင်မပြေရင် နည်းနည်းလောက် သည်းခံပေးကြနော်”

“အစ်မတိုက်ယွမ်က အရမ်း နှိမ့်ချတာပဲ” ရန်ကိုင်က ရယ်ရယ်မောမောနှင့် သူမနောက်မှ လိုက်သွားလေသည်။

တောင်သို့မရောက်ခင် တောင်အား ကောင်းကင်စိတ်အာရုံဖြင့် အရင် စစ်ဆေးကြည့်လိုက်သည်။ တောင်ပေါ်တွင် လူသူ တစ်ဦးတစ်ယောက်မှ မရှိချေ။ တိုက်ယွမ်၏ ဝေယျာဝစ္စများကို ကူညီပေးမည့် အစေခံ တစ်ယောက်ပင် မရှိချေ။ ဤတောင်ပေါ်တွင် သူမ တစ်ယောက်တည်း နေသည့်ပုံပင်။

မကြာမီ သူတို့သုံးယောက် တောင်ဘေးတွင် ရှိနေသော ပျဉ်ခင်းလမ်းပေါ်သို့ ရောက်လာကြသည်။ ပျဉ်းခင်းလမ်းသည် အတော့်ကိုမှ ကျဉ်းလှကာ လူတစ်ယောက်စာသာ ကျယ်ပေသည်။ ထို့အပြင် ခင်းထားသည့် ပျဉ်များမှာလည်း ယိုင်နဲ့နဲ့ ဖြစ်နေကာ အချိန်မရွေး ပြိုကျတော့မည့်နှယ်။

ရန်ကိုင်နှင့် ယန်ယန်သည် ထိုအရာများကို ဂရုစိုက်မနေဘဲ သဘာဝရှုခင်းအလှကိုသာ အပြည့်အဝ ခံစားနေကြသည်။

ပုံရိပ်တစ်ထောင်တောင်သည် အနည်းငယ် ချောင်ဘက်ကျသော်လည်း ဤနေရာရှိ ရှုခင်းသည် ရင်သက်ရှုမောဖွယ်ကောင်းလှအောင် လှပေပေသည်။ စိမ်းလန်းစိုပြည်သော သစ်ပင်ပန်းမန်များနှင့် သင့်တင့်သော အပူချိန်ကြောင့် လန်းဆန်းသစ်လွင်ဖွယ်ကောင်းသော နွေဦးသို့ ရောက်နေသလားဟုပင် ထင်မှတ်ရသည်။ မိုးမြေစွမ်းအင်မှာလည်း အလွန်ကိုမှ သိပ်သည်းလှရာ နဂါးလိုဏ်ဂူတောင်ထက်ပင် ပိုသိပ်သည်းနေသေးသည်။

ဤကဲ့သို့သော တောင်မျိုးပင် ဖန်သွေးရောင်ဂိုဏ်း၌ အဆင့်မြင့် တောင်တစ်လုံးဟုသာ သတ်မှတ်ခံရလေရာ အကောင်းဆုံး တောင်များသည် မည်ကဲ့သို့သော တောင်များ ဖြစ်နေမည်နည်း။

သဲမီးတောက်နယ်မြေ၏ လေးလွှာမြောက်တွင် ရှိနေသော ဂိုဏ်းပျက်ကြီးကို ရန်ကိုင် ရုတ်တရက် ပြန်စဉ်းစားမိလိုက်သည်။ ထိုနေရာရှိ မိုးမြေစွမ်းအင်သည် ဤနေရာထက်ပင် ပို၍ သိပ်သည်းပေသည်။

ပျဉ်ခင်းလမ်းသည် သိပ်မရှည်လှ။ ဟိုနည်းနည်း၊ ဒီနည်းနည်း ကွေ့ပြီးသည့်နောက် လမ်းဆုံးသို့ ရောက်လာပြီး ကျောက်တုံးနံရံတစ်ခုရှေ့သို့ ရောက်လာခဲ့လေသည်။ ကျောက်နံရံများသည် ရေပေါ်စားထားသည့်နှယ် တောက်ပြောင်ချောမွတ်နေခဲ့သည်။

ကျောက်နံရံရှေ့သို့ ရောက်သော် တိုက်ယွမ် ရုတ်တရက် ရပ်လိုက်လေသည်။

ရန်ကိုင် ပတ်ပတ်လည်အား သင်္ကာမကင်း အမူအရာဖြင့် လှည့်ပတ်ကြည့်သည်။

ယန်ယန်ကမူ တစ်ခုခုကို မြင်လိုက်သည့်အလား တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်သည် “ဒီနေရာမှာ အစီအရင် တစ်ခုရှိနေတယ်။ အဲ့အစီအရင်ကို အသက်သွင်းလိုက်တာနဲ့ ဒီကျောက်နံရံကို ဖြတ်ဝင်သွားနိုင်ပြီ။ ပြင်ဆင်ထားတာက မဆိုးဘူး။ ဒီအစီအရင်ကို ခင်းကျင်းထားတဲ့လူက တကယ့် ပညာရှင်တစ်ယောက် ဖြစ်ရမယ်”

ယန်ယန်သည် တိုးတိုးလေး ပြောနေခြင်း မဟုတ်သဖြင့် သူမပြောသည်ကို ကြားပြီးသည့်နောက် တိုက်ယွမ်က နောက်သို့လှည့်၍ “ညီမယန်ယန်က အစီအရင် ပညာရှင် တစ်ယောက်နဲ့တူတယ်။ ညီမယန်ယန် ဒီအစီအရင်ကို လေ့လာချင်တယ်ဆို လေ့လာကြည့်လေ။ ဒီပုံရိပ်တစ်ထောင်တောင်ကို ဧည့်သည်တွေ လာလေ့မရှိတော့ ညီမယန်ယန်ကို နှောင့်ယှတ်မယ့်လူ ဘယ်သူမှ ရှိမှာမဟုတ်ဘူး”

ခရီးတစ်လျှောက်လုံးတွင် ယန်ယန်သည် နှစ်ကြိမ်သာ အရင်ဆုံး စကားစပြောသည်။ နှစ်ကြိမ်စလုံးသည် အစီအရင်နှင့် ပက်သက်နေသည်။ ထို့ကြောင့် ယန်ယန်သည် အစီအရင်များကို စိတ်ဝင်စားသည့် လူတစ်ယောက်မှန်း တိုက်ယွမ် သိလိုက်သည်။ ထို့ကြောင့် ယန်ယန်အား ဤနေရာရှိ အစီအရင်များကို လွတ်လွတ်လပ်လပ် လေ့လာခွင့် ပေးလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။

ယန်ယန်ကမူ ဘာမှပြန်မပြော။ သို့သော်လည်း တိုက်ယွမ်ကလည်း ထိုအတွက်ဖြင့် စိတ်အနှောင့်အယှတ် ဖြစ်မခံခဲ့။ ကျောက်စိမ်းတံဆိပ်ပြား တစ်ပြားကို ထုတ်လိုက်ပြီး ထိုထဲသို့ သူတော်စင်ချီ ထည့်သွင်း၍ ရှေ့သို့ ပစ်လိုက်လေသည်။

ကျောက်စိမ်းတံဆိပ်ပြားသည် အစိမ်းရောင် အလင်းတန်းတစ်ခုအဖြစ် ပြောင်းလဲသွားပြီး ကျောက်နံရံထဲ တိုးဝင်ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့သည်။ ချက်ချင်းဆိုသလို ထူးဆန်းသော အသံဗလံများနှင့်အတူ ကျောက်တုံးစင်မြင့်တစ်ခု ရှည်ထွက်လာခဲ့သည်။ ထိုစင်မြင့်နောက်၌ လိုဏ်ခေါင်းတစ်ခု ရှိသည်။ လိုဏ်ခေါင်း တစ်ခုလုံးကို တလက်လက် တောက်ပနေသော အလင်းကျောက်တုံးများဖြင့် တန်ဆာဆင်ထားလေသည်။

“ဂျူနီယာင်မောင်လေးရန်၊ ညီမလေးယန်ယန်၊ လိုက်လာခဲ့လေ” တိုက်ယွမ်က လေပေါ် ပျံသန်းသွားလိုက်ပြီး ကျောက်တုံးစင်မြင့်ပေါ် ဆင်းလိုက်သည်။

ထိုအခြင်းအရာကို မြင်သည်နှင့် ရန်ကိုင်လည်း ကျောက်တုံးစင်မြင့်ပေါ် လိုက်ခုန်ဆင်းလိုက်ပြီး လိုဏ်ခေါင်းထဲသို့ လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ ယန်ယန်ကိုများ သူ့စံအိမ်တွင် ဤကဲ့သို့ အစီအရင်တစ်ခုလောက် ခင်းကျင်းခိုင်းလျှင် ကောင်းမလား တွေးမိလိုက်သည်။ သို့သော်လည်း ထိုကဲ့သို့လုပ်လျှင် အရမ်း ပိုလွန်းရာကျနေမည် ဖြစ်သဖြင့် ခေါင်းသာ ခါလိုက်လေသည်။

တိုက်ယွမ်က ရန်ကိုင်နှင့် ယန်ယန်တို့အား တောင်အလယ်ဆီ ဦးဆောင် ခေါ်သွားတော့မည့်အပြု၊ ရုတ်တရက် ရပ်သွားခဲ့ပြီး အဝေးဆီသို့ လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ ချက်ချင်းဆိုသလို သူမ၏ အမူအရာ အေးစက်သုန်မှုန်သွားခဲ့လေသည်။

တိုက်ယွမ် အမူအရာ ပြောင်းသွားသည်ကို သတိပြုမိလိုက်သည့်အခါ ရန်ကိုင်လည်း တိုက်ယွမ် ကြည့်နေသည့် အရမ်းဆီ လှမ်းကြည့်လိုက်ရာ မိုးပြာရောင်အလင်းတန်းတစ်ခု သူတို့ ရှိနေသည့် အရပ်ဆီ အလျင်အမြန် ပျံသန်းလာနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

ရန်ကိုင်လည်း ကောင်းကင်စိတ်အာရုံဖြင့် ရောက်လာသည့်လူကို စစ်ဆေးကြည့်လိုက်သည်။ ထိုသို့ စစ်ဆေးကြည့်လိုက်ပြီးနောက် သူ့အမူအရာ ထူးဆန်းသွားရလေသည်။

“ဂျူနီယာမောင်လေးရန်၊ ညီမလေးရန်၊ ဒီမှာ ခဏလောက် စောင့်နေပေးနော်။ အခု ငါ့ကို တစ်ယောက်ယောက် လာရှာနေတဲ့ပုံပဲ” တိုက်ယွမ်က အားတုံ့အားနာ ပြုံးလိုက်သည်။

ခဏအကြာတွင် အပြာရောင်အလင်းတန်း ကျောက်တုံးစင်မြင့်ရှေ့ ရောက်လာခဲ့ပြီး ကြယ်လွန်းပျံပေါ်တွင် ရှိနေသောလူက ဆည်းလည်းသံလေးကဲ့သို့ ချိုမြသော ရယ်သံလေးဖြင့် ရယ်မောလိုက်သည်။ ယခုလက်ရှိ ရောက်လာသောလူသည်၊ အခြားလူမဟုတ်၊ ယင်စုတျယ်ပင် ဖြစ်လေသည်။

ယင်စုတျယ်အား ယခင်က တွေ့ခဲ့ဖူးသဖြင့် ရန်ကိုင်လည်း ချက်ချင်း မှတ်မိလိုက်သည်။ ယင်စုတျယ်နှင့် တိုက်ယွမ်တို့ ဆက်ဆံရေး အဆက်မပြေသည်ကိုလည်း သူသိထားသည်။ သို့သော် ဤနေရာတွင် ဘာကြောင့် ရုတ်တရက်ကြီး ပေါ်လာရသလဲ ဆိုသည်ကို သူနားမလည်နိုင် ဖြစ်နေခဲ့သည်။

ထို့အပြင် သူမ ရောက်လာသည့် အချိန်သည် အရမ်း တိုက်ဆိုင်လွန်းနေသည်။ တိုက်ယွမ်သည် ပုံရိပ်တစ်ထောင်တောင်သို့ ပြန်ရောက်ရုံသာ ရှိသေးသော်ငြား ယင်စုတျယ် ချက်ချင်း ရောက်ချလာခဲ့လေသည်။

ယင်စုတျယ်၏ မျက်ဝန်းအစုံသည် အလွန်ကိုမှ စွဲမက်ဖွယ်ကောင်းလှသည်။ ရန်ကိုင်နှင့် ယန်ယန်အား တစ်ချက် ဝေ့ကြည့်လိုက်ပြီးနောက် တိုက်ယွမ်ဘက်သို့ လှည့်၍ “စီနီယာအစ်မ၊ နင်ပြန်လာပြီလား”

တိုက်ယွမ်ကမူ ခပ်ပြတ်ပြတ်သာ ပြန်ပြောသည် “နင်ဘာလာလုပ်တာလဲ”

“ကျွန်မ ဒီကို လာလို့ မရဘူးလား” ယင်စုတျယ်က သူမ၏ ပါးစပ်လေးကို အုပ်၍ အသာအယာပြုံးလျက် “ပုံရိပ်တစ်ထောင်တောင်က စီနီယာအစ်မ ပိုင်နက်ဆိုပေမယ့် ဂိုဏ်းရဲ့ ပိုင်နက်ဆိုလည်း ဟုတ်တယ်လေ။ ပြီးတော့ ကျွန်မက ဂိုဏ်းရဲ့ လက်ရှိလူငယ်မျိုးဆက်ရဲ့ ခေါင်းဆောင်တစ်ယောက်၊ အချို့တားမြစ်နေရာတွေက လွဲပြီး ကျွန်မ ကြိုက်တဲ့နေရာ သွားလို့ရတယ်။ အစ်မ ပြန်လာတယ်ကြားလို့ ချက်ချင်း ပြေးလာနှုတ်ဆက်တာကို အစ်မက ကျွန်မကို ခါးခါးသီးသီး မောင်းထုတ်နေတယ်ပေါ့”

ပြောပြီးနောက် သနားစဖွယ် အမူအရာလေး လုပ်ပြလေသည်။ သူမ၏ အမူအရာလေးကို မြင်လိုက်သူတိုင်း သူမ အမှားလုပ်ထားလျှင်ပင် မည်သို့မှ အပြစ်တင်ရက်မည် မဟုတ်ချေ။

Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၂၇၁)

ညို့ဓါတ်ကျင့်စဉ်လား ရန်ကိုင် မျက်ဝန်းထဲ အလင်းတစ်ချက် လက်သွားသည်။ ယင်စုတျယ် ညို့ဓါတ်ကျင့်စဉ် ကျင့်ထားမှန်းကို ယခုမှသာ သူသိတော့သည်။ ထို့အပြင် ယင်စုတျယ် ညို့ငင်ဖြာယောင်းရာတွင် အတော် ကျွမ်းကျင်သည့်ပုံပင်။ သူမကို မြင်လိုက်တိုင်း အရမ်းကိုမှ ဆွဲဆောင်မှုရှိလှသည်ဟု ခံစားနေရသည်မှာ အထူးအဆန်း မဟုတ်တော့ပါလေတကား။ ယင်စုတျယ်သည် ညို့ဓါတ်ကျင့်စဉ်အား လေ့ကျင့်ထားလေသည်ကိုး။

ယင်စုတျယ် ပြောသည်ကို ကြားပြီးနောက် တိုက်ယွမ် မျက်နှာပျက်သွားပြီး ပြန်အော်ပြောလေသည် “နင်ငါ့ကို စောင့်ကြည့်နေတာလား”

ယင်စုတျယ်က ဂရုမစိုက်ဟန်ဖြင့် သူမ၏ဆံပင်ကို နားသယ်နောက် သပ်တင်လိုက်ပြီး ဖွဖွလေး ရယ်သွမ်းသွေးလျက် “အစ်မ ဘယ်လိုပြောရက်ရတာလဲလို့။ ညီမလေးက အစ်မကို စိုးရိမ်လို့ဟာကို။ အရင်တစ်ခေါက်တုန်းကလည်း စီနီယာအစ်မက ဘယ်သူ့ကိုမှ မပြောမဆိုဘဲ ထွက်သွားတာလေ။ ဆရာ့ကိုတောင် ပြောသွားတာ မဟုတ်ဘူး။ ဒါကြောင့် ညီမလေးက အစ်မ ဘယ်တွေသွားနေလဲ ဆိုတာကို လူလေးလွှတ်ပြီး စုံစမ်းကြည့်ရတော့တာပေါ့။ အစ်မ လုံလုံခြုံခြုံနဲ့ ပြန်ရောက်လာတော့မှပဲ ညီမ စိတ်အေးရတော့တယ်။ အစ်မ အခုလို ဘာမှမဖြစ်ဘဲ ပြန်ရောက်လာတာ ညီမ တကယ် ဝမ်းသာတယ်သိလား။ ညီမတင် မဟုတ်ဘူး။ ဆရာပါ ပျော်နေတာ။ အစ်မကို မြန်နိုင်သမျှ မြန်မြန် တွေ့ချင်တယ်လို့တောင် ပြောလိုက်သေးတယ်”

“ဆရာ…” တိုက်ယွမ်၏ မျက်နှာထက် ရှုပ်ထွေးသည့် အရိပ်အယောင်တို့ ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။ ယင်စုတျယ်နှင့် ဆက်၍ ငြင်းခုံချင်စိတ် မရှိတော့သဖြင့် ပြန်၍သာ မေးလိုက်သည် “လိပ်ပြာတစ်ရာတောင်မှာ အေးအေးဆေးဆေး မနေဘဲ ဒီအထိ အလောတကြီး ပြေးလာတာ ဘာမဟုတ်တဲ့ စကားလေးတွေ ပြောဖို့ သက်သက်အတွက်ပဲလား”

“အခြားကိစ္စရှိမှ လာရမှာလား” ယင်စုတျယ်က ပြန်ပြောသည်။ ထို့နောက် တစ်ခုခုကို မှတ်မိသွားသည့်အလား သူမ၏ အကြည့်တို့ ရုတ်တရက် တောက်ပလာခဲ့ပြီး အလျင်အမြန် မေးလိုက်လေသည် “ပြီးတော့ အစ်မကို သတင်းကောင်းလေး ပြောချင်လို့။ ဆရာက ဆေးဆရာရှောင်ကို တန်ခိုးရှင်အခြေတည် ဆေးလုံး သန့်စင်ခိုင်းတာ ပထမဆုံးဆေးအိုး နှစ်အိုး မအောင်မြင်ခဲ့ပေမယ့် တတိယအိုးကတော့ အောင်မြင်ဖို့ ရှစ်ဆယ်ရာခိုင်နှုန်း သေချာတယ်တဲ့။ တတိယအိုးသာ အောင်မြင်သွားမယ်မဆိုရင် ညီမလေးက တန်ခိုးရှင်အဆင့်ကို ချိုးဖျက်ဖို့ တံခါးပိတ်ကျင့်စဉ် ဝင်တော့မှာ။ အဲ့အခါကျ အစ်မကို စကားလာပြောနိုင်မှာ မဟုတ်တော့ဘူး။ အစ်မ အထီးကျန်တယ် ဆိုရင် အစ်မအတွက် အစေခံ တစ်ယောက်၊ နှစ်ယောက် စီစဉ်ထားပေးရမလား”

ရုပ်ကသာ သူ့အစ်မကို ဂရုစိုက်သည့် ပုံစံမျိုး လုပ်နေသော်ငြား သူမ၏ အကြည့်နှင့် လေသံထဲ ဖုံးဖိမရနိုင်သည့် ကျေနပ်မှု၊ မာန ထောင်လွှားမှုတို့ ပါဝင်နေခဲ့သည်။

“တန်ခိုးရှင် အခြေတည်ဆေးလုံးလား..” တိုက်ယွမ်က ထူးမခြားနားဟန်ဖြင့် ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး “အဲ့လိုဆို ညီမလေးကို ဂုဏ်ပြုရမှာပေါ့”

“အင်း။ မြစိမ်းရောင်ပိုးသား မြက်ပင်တွေကို ယူလာပေးခဲ့တဲ့ အစ်မကိုပဲ ကျေးဇူးတင်ရမှာ။ အစ်မကြောင့်သာ မဟုတ်ရင် တန်ခိုးရှင် အခြေတည် ဆေးလုံးတွေကို သန့်စင်နိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး။ ကံမကောင်းစွာနဲ့ ညီမလေးကတော့ မြစိမ်းရောင်ပိုးသား မြက်ပင် တစ်ပင်တောင် ရှာမလာနိုင်ခဲ့ဘူး” ပြောပြီးသည်နှင့် စိတ်ဓါတ်ကျသွားသည့်ဟန်ဖြင့် သက်ပြင်းချလိုက်လေသည်။

တိုက်ယွမ် လှောင်ပြုံးပြုံးလိုက်သည်။ မြစိမ်းရောင်ပိုးသား မြက်ပင်များကို ကြိုးကြိုးစားစား ရှာဖွေခဲ့သူမှ သူမ ဖြစ်သော်ငြား အကျိုးအမြတ် ရသွားသည့်လူသည် ယင်စုတျယ် ဖြစ်နေခဲ့သည်။

တိုက်ယွမ်က “အင်း။ တန်ခိုးရှင်အဆင့်ကို ချိုးဖျက်တော့မှာ ဆိုတော့ ညီမလေးပြန်ပြီး သေချာ ပြင်ဆင်ထားသင့်တယ်။ မဟုတ်လို့ အဆင့်ချိုးဖျက်ဖို့ ကျရှုံးသွားရင် ဆရာ စိတ်ပျက်သွားရလိမ့်မယ်”

ယင်စုတျယ် မျက်နှာထက်ရှိ အပြုံး ပျောက်ကွယ်သွားပြီး အေးစက်မှုတို့က အစားထိုး ဝင်ရောက်လာခဲ့သည်။

သူမမှာ အဆင့်ပင် မချိုးဖျက်ရသေးသော်ငြား တိုက်ယွမ်သည် သူမ ကျရှုံးလိမ့်မည်ဟု စောင်းပြောလာခဲ့သည်။ မကြိုးစားရသေးခင် အတိတ်နိမိတ်မရှိသော စကားလုံးများကို ကြားလိုက်ရသည့် အတွက်ကြောင့် ယင်စုတျယ်ရင်ထဲ အလွန်ကိုမှ မသက်မသာ ဖြစ်သွားရသည်။

“အစ်မမှာ ဧည့်သည့်တွေ ရှိနေသေးတာဆိုတော့ ညီမလေးကို လိုက်မပို့တော့ဘူးနော်” တိုက်ယွမ်သည် ယင်စုတျယ်၏ အကြည့် စူးစူးကို လျစ်လျူရှု၍ တိုက်ရိုက် မောင်းထုတ်လိုက်လေသည်။

သို့သော်လည်း ယင်စုတျယ်က တိုက်ယွမ် မောင်းထုတ်တိုင်း ဘယ်သွားပါ့မလဲ။ တိုက်ယွမ်နှင့် စကားပြိုင် မလုပ်နိုင်သော် ရန်ကိုင်တို့ဘက် လှည့်လာခဲ့သည်။ ထို့နောက် ချိုသာစွာ ပြုံးလျက် မေးလိုက်လေသည် “ဒီမောင်လေးကို ရင်းနှီးနေသလိုပဲနော်။ အစ်မတို့ တွေ့ဖူးလား”

ထိုစကားကို ကြားကြားချင်း ရန်ကိုင် ကြောင်သွားခဲ့သည်။ ဖန်သွေးရောင်ဂိုဏ်းသို့ ရောက်ရုံပင်ရှိသေး၊ ညီမအစ်နှစ်ယောက်၏ ပြဿနာ အရှုပ်ထုပ်ထဲ ဆွဲခေါ်ခံရလိမ့်မည်ဟု မထင်ထားခဲ့ချေ။ သို့သော်လည်း ထိုအရာများကို ဂရုစိုက်မနေဘဲ ပြုံး၍သာ ပြန်ပြောလိုက်လေသည် “တွေ့ဖူးတာတော့။ တစ်ကြိမ်တောင် မဟုတ်ဘူး။ တစ်ကြိမ်မကကို တွေ့ဖူးတာ။ ကျုပ် အစ်မယင်ကို လေးစားနေတာ ကြာပြီ ဆိုပေမယ့် ကျုပ်က လူမသိသူမသိ လူတစ်ယောက် ဖြစ်နေတာ ဆိုးတာပဲ။ အစ်မယင် ကျုပ်ကို ဂရုစိုက်မသင့်ပါဘူးလေ”

ရန်ကိုင် ထိုကဲ့သို့ ပြောသည်ကိုကြားသော် ယင်စုတျယ်၏ မျက်နှာထက် အပြုံးပန်းတို့ ပွင့်လန်းလာခဲ့သည်။ ရန်ကိုင်၏ ချီးကျူးစကားအပေါ် အလွန် ကျေနပ်သွားသည့်အလား ဆည်းလည်းသံနှယ် ချိုမြစွာ တခစ်ခစ် ရယ်မောတော့လေသည်။

တိုက်ယွမ်ကမူ မျက်မှောင်ကြုတ်လျက် ရန်ကိုင်အား နားမလည်နိုင်သည့် အမူအရာဖြင့် စိုက်ကြည့်လေသည်။ ယန်ယန်ကမူ မည်သည့် စကားတစ်ခွန်းမှ မပြောဘဲ ရန်ကိုင် ဘေးတွင်သာ တိတ်တိတ်လေး ရပ်နေခဲ့သည်။

“အာ၊ ငါမှတ်မိပြီ။ နင်က ဝေကုချန်းတို့နဲ့ အတူရှိနေတဲ့ တစ်ယောက်မလား။ နင်ဘယ်တုန်းက ငါ့အစ်မကို သိသွားတာလဲ” ယင်စုတျယ်၏ အသံလေးသည် သာယာညိမ့်ညောင်းကာ ပျားသကာနှယ် နားဝင်ချိုလှသည်။ သို့သော်လည်း ထိုစကားကို ရန်ကိုင် ကြားလိုက်ချိန် သူ့သွေးကြောထဲရှိ သွေးများ ပို၍ မြန်မြန် စီးဆင်းလာသလို ခံစားလိုက်ရလေသည် ယင်စုတျယ်သည် သူ့နားနားကပ်၍ တိုးတိုးလေး ပြောနေပြီး မမြင်နိုင်သော သူမ၏ လက်ကလေးများသည် သူ့ပါးပြင်နှစ်ဖက်ကို အသာအယာ ပွတ်သပ်ပေးနေသည့်နှယ်။

“သဲမီးတောက်နယ်မြေမှာ တုန်းက သိသွားတာ” ရန်ကိုင်က ချက်ချင်းပဲ ပြန်ဖြေလိုက်သည်။

“ငါသိပြီ။ ဒါပေမယ့် စီနီယာအစ်မက နင့်ကို ဖိတ်ခေါ်ခဲ့မှတော့ နင်တို့ကြားက ဆက်ဆံရေးက မရိုးရှင်းလောက်ဘူးမလား” ယင်စုတျယ် စတင် စစ်မေးလေပြီ။ သို့သော် ရန်ကိုင် ပြန်မဖြေရသေးခင်မှာပဲ သူမ၏ မျက်ဝန်းအထဲ ထူးဆန်းသော အလင်းတစ်ချက် ဖြတ်ပြေးသွားခဲ့သည်။ သစ်ခွပန်းနှယ် မွေးပျံ့သော ထွက်လေးကို ရှူထုတ်လိုက်ရင်း ယင်စုတျယ်က ဆက်မေးလိုက်သည် “မောင်လေး စိတ်မရှိဘူးဆိုရင် ငါ့နေတဲ့ လိပ်ပြာတစ်ရာတောင်ဆီ လာလည်ပါလား။ လိပ်ပြာတစ်ရာတောင်က ဒီနေရာနဲ့ နည်းနည်းဝေးတယ် ဆိုပေမယ့် အဲ့ကရှုခင်းတွေက တကယ် လှတာနော်”

ရန်ကိုင်၏ အကြည့်တို့ မီးတောက်လာခဲ့ပြီး သူ့ပါးပြင် နှစ်ဖက် ထူးထူးဆန်းဆန်း နီမြန်းလာခဲ့လေသည်။ ခေါင်းကို ကြက်အစာကောက်သည့်နှယ် တဆတ်ဆတ် ညိတ်လိုက်ပြီး “အစ်မယင်ဆီ လာလည်လို့ရတာလား။ လာမှာပေါ့၊ လာမှာ”

ထိုသို့ပြောရင်း ရန်ကိုင်၏ မျက်ဝန်းလဲ ရာဂမီးတောက်တို့ တောက်လောင်လာခဲ့လေသည်။ နှုတ်ခမ်းထောင့်မှလည်း သရေ အချို့ စီးကျလာခဲ့လေသည်။

“ယင်စုတျယ်” ယင်စုတျယ်၏ ညို့ဓါတ်ကျင့်စဉ်ကြောင့် ရန်ကိုင် ထိုကဲ့သို့ ဖြစ်သွားသည်ဟု ထင်ကာ တိုက်ယွမ် ရှူးရှူးရှဲရှဲ ဖြစ်သွားလေသည်။ ယင်စုတျယ်သာ သူမ၏ ကျင့်စဉ်ကို ပြန်မရုတ်သိမ်းလျှင် အချိန်မရွေး တိုက်ခိုက်တော့မည့်နှယ် သူတော်စင်ချီကို ချက်ချင်း လှည့်ပတ်လိုက်လေသည်။

“ဘာဖြစ်လို့လဲဟင်အစ်မ” ယင်စုတျယ်က ဖော်ရွေသော အပြုံး၊ ရိုးသားကင်းစင်သော အကြည့်ဖြင့် တိုက်ယွမ်အား ကြည့်လိုက်သည်။ သို့သော် သူမ၏ ကျင့်စဉ်ကို ပြန်မရုတ်သိမ်းသည့် အပြင် နှစ်လိုစွဲမက်ဖွယ်ကောင်းလှသည့် ထောင်ပေါင်းများစွာသော ညို့ငင်မှုတို့ဖြင့် ပြည့်နေသည့် အရှိန်အဝါများကို ရန်ကိုင်ဆီသို့ ဆက်လက် ဖြန့်ကျက်ထားသည်။

ထိုစဉ် ရန်ကိုင်၏ နှာခေါင်းနှစ်ဖက်ဆီမှ နွာသိုး နှာမှုတ်သည့်နှယ် ပူနွေးနွေးနှာငွေ့များ ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။ ပြီးသည့်နောက် ယင်စုတျယ်ဆီ ပြေးထွက်သွားလေသည်။ မျက်တောင်တစ်ခတ်အတွင်း ယင်စုတျယ်ရှေ့သို့ ရောက်လာပြီး ယင်စုတျယ်နှင့် တိုက်ယွမ်တို့၏ မှင်သက်နေသည့် အကြည့်အောက်၌ ယင်စုတျယ်၏ ကျောက်စိမ်းသားတမျှ ချောမွတ်နူးညံ့လှသော လက်နှစ်ဖက်ကို ဖမ်းကိုင်လိုက်သည်။

ယင်စုတျယ် တစ်ကိုယ်လုံး တောင့်တင်းသွားပြီး တိုက်ယွမ်လည်း ပါးစပ်အဟောင်းသား ဖြစ်သွဦးခဲ့သည်။

ရန်ကိုင် ပြေးလာစဉ်တွင် ယင်စုတျယ်နှင့် တိုက်ယွမ်သည် သူ့အား တားဆီးချင်ခဲ့သော်လည်း သူတို့ လှုပ်ရှားမည်ဟု ကြံလိုက်သည့် အချိန်တွင် ရန်ကိုင်သည် ယင်စုတျယ်၏လက်ကို ကိုက်ပြီးနေလေပြီ။

လက်နာလာသောကြောင့် ယင်စုတျယ် ဒေါသထွက်လာပြီး သူတော်စင်ချီကို စတင် စုစည်းတော့လေသည်။ သို့သော်လည်း ချက်ချင်းဆိုသလို သူမစိတ် ပြန်လည်တည်ငြိမ်သွားခဲ့ပြီး အရည်လဲ့နေသည့် မျက်ဝန်းအစုံဖြင့် ရန်ကိုင်ကို စိုက်ကြည့်၍ တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်လေသည် “မောင်လေး၊ ငါ့လက် နာနေပြီ…”

“အာ” ရန်ကိုင် ထိတ်လန့်ပြီး အားနာသွားသည်။ သို့သော် ယင်စုတျယ်လက်အား ကိုင်ထားသည့် သူ့လက်ကိုမူ လွှတ်မပေးသေးချေ။ ယင်စုတျယ်မှာမူ မည်မျှပင် ရုန်းစေကာမူ ညှပ်တူကဲ့သို့ ခိုင်မြဲလှသော ရန်ကိုင်၏ လက်ထဲမှ မလွတ်မြောက်နိုင် ဖြစ်နေခဲ့သည်။ အရိုးမရှိသည့်နှယ် ပျော့ပျောင်း နူးညံ့လှသည့် သူမ၏ လက်ကလေးကို ပွတ်ပေးရင်း ရန်ကိုင်က ပြောလိုက်သည် “အခု မနာတော့ဘူးမလား။ ငါ့မှာ အချိန်ရှိတိုင်း အစ်မယင်ရဲ့ လိပ်ပြာတစ်ရာတောင်ဆီ သွားကြမလား။ အစ်မယင်ရဲ့ စီနီယာအစ်မက အဆင်ပြေနေတာဆိုတော့ ဒီမှာ ဆက်နေဖို့ မလိုတော့ဘူး”

“ဟဲဟဲ” ယင်စုတျယ် ခြောက်ကပ်ကပ် ရယ်မောလိုက်သည်။ ရန်ကိုင် မျက်နှာကို ဖြတ်ရိုက်ပစ်ချင်သော်လည်း ထိုသို့ မလုပ်မိလေအောင် ဒေါသကို အတတ်နိုင်ဆုံး ချုပ်တည်းထားသည်။ သူမ မျက်လုံးထဲရှိ ထူးအဆန်းသော အလင်းရောင်တို့သည် တဖြည်းဖြည်း အားကောင်းသည်ထက် အားကောင်းလားပြီး ရန်ကိုင်၏ အကြည့်ဆီမှ ရုတ်းထွက်ရန် တတ်နိုင်သမျှ ကြိုးစားလိုက်သည်။

“အစ်မယင်ပဲ အခုငါ့ကို ဖိတ်ခေါ်ထားတာ မလား။ အခု ချက်ချင်း သွားကြမယ်လေ” သို့သော် ရန်ကိုင်သည် ထိုမျှနှင့်ပင် မရပ်သေးဘဲ ယင်စုတျယ်အား ဆက်၍ တွန်းအားပေးလိုက်သည်။ ယင်စုတျယ်နှင့်အတူ လိပ်ပြာတစ်ရာတောင်ဆီ သွားဖို့ကို မစောင့်နိုင်တော့သည့်နှယ်။

ထိုအခြင်းအရာကို မြင်လိုက်သည့်အခါ ယင်စုတျယ်၏ အမူအရာ ပြောင်းလဲသွားခဲ့ပြီး ဆက်သည်းခံမနေတော့ဘဲ သူတော်စင်ချီကို လှည့်ပတ်၍ ရန်ကိုင်လက်ထဲ အတင်း ရုန်းထွက်လိုက်သည်။ ရုန်းထွက်ပြီးသည်နှင့် ချက်ချင်းပဲ ရန်ကိုင်နှင့် မီတာဒါဇင်ကျော် အကွာသို့ ဆုတ်သွားလိုက်ပြီး သူမ၏ လက်ကလေးနှစ်ဖက်ကို အင်္ကျီလက်စဖြင့် ဖုံးအုပ်ထားလိုက်သည်။ ရန်ကိုင်၏ အားဖြင့် ဖျစ်ညစ်ထားသည့် အတွက် သူမ လက်နှစ်ဖက်စလုံး နီရဲနေလေပြီ။

ညို့ဓါတ်ကျင့်စဉ်ထဲ နစ်မွန်းနေဟန်ရသော ရန်ကိုင်အား စူးစူးရဲရဲ စိုက်ကြည့်နေရင်း ယင်စုတျယ်၏ မျက်လုံးထဲ အေးစက်စက် အလင်းတစ်ချက် လက်သွားခဲ့သည်။

သို့သော်လည်း ထိုစဉ် တိုက်ယွမ်က သူမနှင့် ရန်ကိုင်ကြား ဖြတ်ဝင်လာပြီး အေးစက်စက် လေသံဖြင့် ပြောလိုက်သည် “ဂျူနီယာညီမလေး၊ ကျေးဇူးပြုပြီး ထွက်သွားပါတော့”

ယင်စုတျယ်က အံကြိတ်၍ အသက်ပြင်းပြင်းတစ်ချက် ရှူသွင်းလိုက်ည်။ သူမ၏ ရင်အစုံသည်လည်း အသက်ရှူသံနှင့် အတူ နိမ့်ချည်မြင့်ချည် ဖြစ်သွားလေသည်။ ထို့နောက် နှာခေါင်းရှုံ့လျက် “စီနီယာအစ်မ၊ ဆရာ့ဆီ လာလည်ဖို့ မမေ့နဲ့ဦးနော်။ ဆရာက နင်ထွက်သွားကတည်းက နင့်ကို သတိရနေတာ။ ညီမလေး သွားတော့မယ်”

ပြောပြီးသည်နှင့် သူမ၏ မျက်ဝန်လေးများကို မှေးစဉ်းလျက် ရန်ကိုင် မျက်နှာအား စူးစူးရဲရဲ စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။ ရန်ကိုင်၏ မျက်နှာကို တစ်သက်မမေ့ရလေအောင် သေချာ မှတ်ထားလိုက်ပြီးနောက် ခြေဆောင့်၍ ကြယ်လွန်းပျံပေါ် ခုန်တက်ကာ ထွက်သွားလေသည်။

ပုံရိပ်တစ်ထောင်တောင်နှင့် ခပ်ဝေးဝေးသို့ ရောက်သည့်အခါ ယင်စုတျယ်သည် အင်္ကျီလက်စထဲ လျှို့ထည့်ထားသော သူမလက်ကို ထုတ်စစ်ဆေးကြည့်လိုက်သည်။

အစောပိုင်းကလေး ပြစ်ချက်ကင်းလှသည် ဆိုနိုင်သော သူမ၏ လက်ကလေးသည် ယခုတွင်မူ ရန်ကိုင်ကြောင့် အညိုအမည်း စွဲနေလေပြီ။ ထိုကောင်စုတ် မည်သည့် နေရာကလာလဲ သူမမသိ။ သို့သော် သူမအပေါ် နည်းနည်းလေးမှ ကြင်နာမှု မပြခဲ့သည်မှာ သေချာပေသည်။ သူမ၏ နုနုဖတ်ဖတ် လက်လေးကိုပင် အားအလွန်အကျွံသုံး၍ ဖျစ်ညစ်ခဲ့သည်။

ယခုတစ်ကြိမ် သူမအဖို့ ဖွတ်လည်းမရ၊ ဓါးမလည်းဆုံး အဖြစ်နှင့် ကြုံခဲ့ရပေသည်။ ယင်စုတျယ်မှာ ထိုအကြောင်းကို ပြန်စဉ်းစားလိုက်တိုင်း ဒေါသထွက်လွန်းသဖြင့် အကျယ်ကြီး အော်ပစ်လိုက်ချင်မိသည်။ သူမအား ယခုကဲ့သို့ အရှက်ရအောင် လုပ်ခဲ့သော ထိုကောင်အား မည်ကဲ့သို့ လက်စားချေရမလဲ ဆိုသည်ကို ယင်စုတျယ် တွေးပင်တွေးပြီးနေလေပြီ။

ပုံရိပ်တစ်ထောင်တောင်ပေါ်ရှိ ကျောက်စင်မြင့်ပေါ်တွင် လူသုံးယောက် ရပ်နေခဲ့သည်။ ယန်ယန်နှင့် တိုက်ယွမ်သည် ရန်ကိုင်အား စိုက်ကြည့်နေစဉ်တွင် ရန်ကိုင်သည် ယင်စုတျယ် ထွက်သွားသည့် အရပ်အား အနည်းငယ် နောင်တရနေဟန်ဖြင့် ငေးကြည့်နေခဲ့သည်။

ခဏအကြာ၌ ရန်ကိုင်က ခေါင်းတရမ်းရမ်းဖြင့် သက်ပြငးချလိုက်သည်။ ပြန်လှည့်လိုက်သည့်အခိုက်၊ အမျိုးသမီး နှစ်ဦးမှ သူ့အား မမှိတ်မသုံ စိုက်ကြည့်နေသည်ကို မြင်လိုက်သဖြင့် “ဘာလဲ၊ ငါ့မျက်နှာမှာ ပန်းတွေပွင့်နေလို့လား”

“သူ့ညို့ဓါတ်ကျင့်စဉ်ကြောင့် နင်ဘာမှ ဖြစ်မသွားဘူးလား” ယခု ဘာတွေဖြစ်ပျက်သွာ့ခဲ့သလဲ ဆိုသည်ကိုပင် မသိလျှင် တိုက်ယွမ် လူမလုပ်သင့်တော့ပေ။ ရန်ကိုင်၏ အမူအရာသည် ရာဂမီးတောက်လောက်နောင်နေသည့် ပုံစံမျိုး ဖြစ်နေသော်ငြား သူ့မျက်လုံးများသည် ကြည်လင်နေသည်။

“ညို့ဓါတ်ကျင့်စဉ်လား” ရန်ကိုင် နှုတ်ခမ်းကွေးတက်သွားပြီး “သူလူရွေးများသွားပြီ”

“အဲ့လိုဆိုနင်…” တိုက်ယွမ်၏ မျက်ဝန်းအစုံ တဖျတ်ဖျတ် လက်သွားပြီး ပြုံးလျက်ခေါင်းခါ၍ “ဒီအခွင့်အရေးကိုသုံးပြီး သူ့အပေါ်တောင် အသားယူရဲတယ်ဆိုတော့ နင့်သတ္တိက မသေးပါလား။ သူသာ နင်တမင်သက်သက် လုပ်နေမှန်း သိသွားရင် နင့်ကို ကျိန်းသေ အလွတ်ပေးမှာ မဟုတ်ဘူး”

“ငါတမင်သက်သက် လုပ်နေမှန်း သူသိသွားတာလား” ရန်ကိုင်က ရယ်သွမ်းသွေးလိုက်သည်။

“ကျေးဇူးပဲ” တိုက်ယွမ်က ရုတ်တရက် ကျေးဇူးတင်စကား ပြောလိုက်သည်။

ရန်ကိုင်က လက်ဝှေ့ရမ်း၍ နှာခေါင်းရှုံ့လျက် “ငါ့ကို ကျေးဇူးတင်နေစရာ မလိုဘူး။ သူအရင်လာလုပ်လို့ ငါပြန်လုပ်ပေးလိုက်တာ”

ထိုနှစ်ယောက်၏ အရှုပ်အရင်းထဲ ဝင်ပါဖို့ သူစိတ်မဝင်စားပေ။ ယခုတစ်ကြိမ် ဤနေရာသို့ လာခြင်း၏ အဓိက ရည်ရွယ်ချက်မှာ ပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန်တောင် ဖြစ်သည်။ တိုက်ယွမ်အား ကူညီခဲ့ခြင်းမှာ ယင်စုတျယ်မှ သူမ၏ ညို့ဓါတ်ကျင့်စဉ်ကို သူ့အပေါ်တွင် လာသုံးသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ သူတို့သာ ဖန်သွေးရောင်ဂိုဏ်းထဲတွင် ရှိနေသည့် အတွက်ကြောင့်သာ မဟုတ်ပါက ယင်စုတျယ်အား ထိုမျှ အလွယ်တကူ လွှတ်ပေးလိုက်မည် မဟုတ်ချေ။

Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၂၇၂)

တိုက်ယွမ်က အဓိပ္ပါယ်ပါပါ ပြုံးလျက် မေးလိုက်သည် “ကိုက်လိုက်ရတာ ဘယ်လိုနေလဲ”

တိုက်ယွမ် မေးခွန်းကိုကြားသော် ရန်ကိုင် ပြုံးစိပြုံးစိ ဖြစ်သွားသည်။ သို့သော် မဖုံးမကွယ်ဘဲ ရယ်ရယ်မောမောဖြင့် အမှန်အတိုင်း ပြန်ပြောလိုက်လေသည် “မဆိုးပါဘူး။ အရိပ်ကြယ်ရဲ့ နာမည်ကျော် အလှရှင်မလေး ဆိုတဲ့ကလေး လက်ကလေးက ပျော့အိအိလေးနဲ့ အရမ်း ကိုင်လို့ကောင်းတာပဲ”

ရန်ကိုင် အမှန်အတိုင်းကြီး ပြောလာသည်ကို မြင်သော် တိုက်ယွမ် အကြာကြီး နားမထောင်နိုင်ခဲ့။ နှာခေါင်းတစ်ချက်ရှုံ့၍ သူနှင့်ယန်ယန်တို့က လိုဏ်ခေါင်းထဲသို့ ခေါ်သွားလေသည်။

အထဲသို့ ရောက်သည်နှင့် တိုက်ယွမ်သည် နံရံပေါ်တွင် ရှိနေသော ဘောင်ကွက်ပေါ်သို့ လက်တင်၍ သူတော်စင်ချီ ပို့လွှတ်လိုက်ရာ နံရံထဲ ပျောက်ကွယ်သွားသော ကျောက်စိမ်း တံဆိပ်ပြား ပြန်ပေါ်လာလေသည်။ တစ်ချိန်တည်းတွင် ပွင့်နေသော ကျောက်တံခါးသည်လည်း ပြန်ပိတ်သွားခဲ့သည်။

“အထဲသွားကြမယ်” တိုက်ယွမ်က ရန်ကိုင်နှင့် ယန်ယန်အား တောင်အတွင်းပိုင်းထဲသို့ ဦးဆောင် ခေါ်သွားသည်။

မီတာတစ်ထောင်လောက် လျှောက်ပြီးနောက် သူတို့ရှေ့ မီတာထောင်ပေါင်းများစွာ အချင်းရှိသော လိုဏ်ဂူကျယ်ကြီး တစ်ဂူ ပေါ်လာခဲ့သည်။ တောင်အတွင်းပိုင်း တစ်ခုလုံးကို တူးထုတ်ထားသည့်ပုံ ပေါ်သော်လည်း လူတူးထားသည့် အရိပ်အယောင် နည်းနည်းလေးမျှ မတွေ့ရ။

သေချာလှည့်ပတ် စစ်ဆေးကြည့်လိုက်ပြီးနောက် လိုဏ်ဂူသည် သဘာဝအတိုင်း ဖြစ်လာသည့် လိုဏ်ဂူတစ်ဂူ ဖြစ်ကြောင်း သိလိုက်ရသည်။ မျက်နှာကြက်ပေါ်တွင် နီကြင့်ကြင့်ရောင် ကျောက်စက်ပန်းဆွဲကဲသို့ ကျောက်ဆူးများ ရှိနေခဲ့လေသည်။ ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင်လည်း မျက်နှာကြက်မှာကဲ့သို့ နီကြင့်ကြင့်အရောင် ကျောက်ဆူးများ ရှိနေခဲ့သည်။

“သဘာဝအတိုင်း ဖြစ်နေတဲ့ ဟင်းလင်းပြင် အစီအရင်လား” အနီရောင်ကျောက်ဆူးချွန်များကို မြင်ပြီးနောက် ယန်ယန်က ရုတ်တရက် အလန့်တကြား ထအော်လေသည်။ သူမ၏ မျက်လုံးများသည်လည်း တဖျက်ဖျက် လင်းလက်နေခဲ့သည်။

“အစ်မယန်ယန်က အမြင်စူးရှတာပဲ” တိုက်ယွမ်လည်း ရပ်လိုက်ပြီး ယန်ယန်အား လေးစားစွာဖြင့် ပြန်လှည့်ကြည့်သည်။ ထို့နောက် ရှင်းပြလိုက်လေသည် “ဒီပုံရိပ်တစ်ထောင်တောင် လိုဏ်ဂူထဲမှာ သဘာဝအတိုင်း ဖြစ်ပေါ်နေတဲ့ အစီအရင်တစ်ခု ရှိနေတယ် ဆိုပေမယ့် အစီအရင်က အတော်လေး အားနည်းတယ်။ ပြီးတော့ ဘာတိုက်ခိုက်စွမ်းမှ မရှိဘူး။ စိတ်ရှုပ်ထွေးအောင်ပဲ လုပ်နိုင်တာ”

ယန်ယန်က ခဏလောက် လှည့်ပတ်ကြည့်နေပြီးနောက် မေးလိုက်လေသည် “ဒီအစီအရင်ကို အခြား တစ်ယောက်ယောက် ပြုပြင်ထားသေးလား”

“အင်း။ ဒီပုံရိပ်တစ်ထောင်တောင်မှာ နေခဲ့တဲ့ အရင်လူ ပြုပြင်ထားခဲ့ဖူးတယ်” ထိုအကြောင်း ပြောလိုက်သည်နှင့် တိုက်ယွမ်၏ မျက်ဝန်းများ မှိန်ဖျော့သွဦးခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း သူမအမူအရာကို ချက်ချင်းပဲ ဖုံးကွယ်လိုက်ပြီး ဆက်ပြောလိုက်သည် “အဲ့လူက အစီအရင်ဘက်မှ နည်းနည်းပါးပါး ကျွမ်းကျင်တာဆိုတော့ ဒီအစီအရင်ကို ကျူးကျော်လာတဲ့ ရန်သူတွေကိုပါ ခုခံနိုင်အောင် လုပ်နိုင်ခဲ့တယ်”

“ငါတစ်ချက်လောက် စစ်ဆေးကြည့်လို့ရမလား” ယန်ယန်က မေးလိုက်သည်။

“ဘာစစ်ဆေးမှာလဲ” ရန်ကိုင်က ရုတ်တရက် ထအော်သည်။

ဤနေရာသည် တိုက်ယွမ်နေသည့် နေရာဖြစ်သည်။ သို့ဖြစ်ရာ အပြင်လူဖြစ်သည့် သူတို့က ဤအစီအရင်ကို အဘယ်ကြောင့် သွားစစ်ဆေး၍ သင့်မည်နည်း။ ထိုအရာသည် မလုပ်သင့်သည့် ကိစ္စတစ်ရပ် ဖြစ်သည်။

သို့သော်လည်း တိုက်ယွမ်က ပြုံး၍ ပြန်ပြောလိုက်သည် “ဂျူနီယာမောင်လေးရန် စိုးရိမ်နေစရာ မလိုဘူး။ ညီမယန်ယန်က အစီအရင်တွေကို ကျွမ်းကျင်တာဆိုတော့ ဒီလို အရာမျိုးကို စိတ်ဝင်စားတာ သဘာဝပဲလေ။ ပြီးတော့ သဘာဝအတိုင်း ဖြစ်နေတဲ့ အစီအရင်ဆိုတာ တွေ့ဖို့လွယ်တာမှ မဟုတ်တာ။ ညီမယန်ယန်၊ ကြိုက်သလောက် စစ်ဆေးကြည့်လို့ ရတယ်။ ဘာမှမဖြစ်ဘူး။ ပြီးတော့ ငါကလည်း အစီအရင်တွေကို မကျွမ်းကျင်ဘူး။ အဲ့ဒါကြောင့် ဒီမှာ အရင်နေခဲ့တဲ့လူ သေသွားတဲ့ နောက်ပိုင်း ဒီအစီအရင်က အလဟဿ ဖြစ်သွားရော။ ငါမှ ဒီအစီအရင်ကို မထိန်းချုပ်နိုင်တာ။ ဒီအစီအရင်ကို ဘယ်လို ကွေ့ပတ်သွားရမလဲပဲ သိတယ်။ ညီမယန်ယန်သည် ဒီအစီအရင် ဘယ်လို အလုပ်လုပ်လဲ ဆိုတာကို လေ့လာပြီး ငါ့ကို ပြန်ပြောပေးနိုင်မယ်ဆိုရင် ငါတကယ် ကျေးဇူးတင်မိမှာ”

“အဲ့လိုကိုး” ရန်ကိုင် နားလည်သွားခဲ့သည်။ တိုက်ယွမ်သည် ယန်ယန်ဆီမှ အကူအညီ လိုချင်နေသဖြင့် ရန်ကိုင်လည်း သူမအား မတေတားတော့ချေ။ ယန်ယန်ဘက် လှည့်၍သာ မေးလိုက်သည် “အဲ့လို ဖြစ်နိုင်ပါ့မလား”

ယန်ယန်ကမူ ရန်ကိုင် မေးခွန်ကို ပြန်မဖြေဘဲ အထင်အမြင် တသေးဖြင့် နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်ပြီး သူမ၏ အနက်ရောင်ဝတ်ရုံကို လက်ဖြင့်မလျက် ကျောက်ဆူးချွန်များဆီ ထွက်သွားလေသည်။ မကြာမီ သူမ၏ ပုံရိပ် ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့သည်။

ရန်ကိုင် မဲ့ပြုံးပြုံးရုံသာ တတ်နိုင်လေသည်။ သူမ၏ အရည်အချင်းကို သွားမေးခွန်းထုတ်သဖြင့် ယန်ယန် ဒေါသ ထွက်သွားမှန်း ရန်ကိုင် သိလိုက်သည်။

တစ်ဖက်တွင်မူ၊ ယန်ယန် ယုံကြည်ချက်အပြည့်ဖြင့် ပြေးထွက်သွားသည်ကို မြင်သော် တိုက်ယွမ်ရင်ထဲ မျှော်လင့်ချက်တို့ဖြင့် ပြည့်လာခဲ့သည်။

“သွားကြရအောင်၊ သူ့ကို ဂရုစိုက်မနေတော့နဲ့။ သူပြီးရင် သူ့ဘာသာသူ ထွဥ◌်လာလိမ့်မယ်” ရန်ကိုင်က တိုက်ယွမ်အား ကူကယ်ရာမဲ့စွာ ပြုံးပြလိုက်သည်။

“ကောင်းပြီလေ” တိုက်ယွမ်လည်း ငြင်းမနေဘဲ ရန်ကိုင်အား ဦးဆောင် ခေါ်သွားလေသည်။

မကြာမီ လိုဏ်ဂူကြီးကို သူတို့ ဖြတ်ကျော်လာခဲ့သည်။ လိုဏ်ဂူကြီးကို ဖြတ်ကျော်လာပြီးနောက် နောက်ထပ် လမ်းကြောင်း တစ်ခုကို ထပ်တွေ့သည်။ နည်းနည်းလောက် ထပ်လျှောက်လိုက်ပြီးနောက် ကျောက်တုံးခန်း တစ်ခန်းရှေ့သို့ ရန်ကိုင်တို့ ရောက်လာခဲ့သည်။

အခန်းထဲသို့ ဝင်လိုက်သည်နှင့် နှာခေါင်းထဲ ရုတ်တရက် တိုးဝင်လာသော ဆေးနံ့များကြောင့် ရန်ကိုင် ထိတ်လန့်သွားရ၏။ ထို့အပြင် အခန်းထဲ၌ အရွယ်အစား မတူညီသည့် ဆေးမီးဖို ခြောက်လုံးလည်း ရှိနေပေသေးသည်။

ထိုဆေးမီးဖိုများကို မြင်လိုက်သည်နှင့် တိုက်ယွမ်လည်း ဆေးပညာရှင်တစ်ယောက် ဖြစ်သည်ကို ရန်ကိုင် ရုတ်တရက် ပြန်သတိရလိုက်သည်။

သဲမီးတောက်နယ်မြေထဲတွင် ရှိစဉ်က၊ တိုက်ယွမ်သည် ဆေးပညာရှင် တစ်ယောက် ဖြစ်သည့် အတွက်ကြောင့် ဖယောင်းနီသီးကို မှတ်မိခြင်း ဖြစ်သည်ဟု ဝေကုချန်း သူ့အား ပြောခဲ့သည်။

သို့သော်လည်း ရန်ကိုင်ဆီမှ လာအကူအညီ တောင်းရသဖြင့် သူမ၏ ဆေးပညာရှင်အဆင့်မှာ သိပ်မမြင့်လောက်ချေ။ ရန်ကိုင် ထိုအချက်ကို သတိပြုမိလိုက်သော်လည်း ထုတ်မပြောခဲ့ပေ။

“အာနာဖို့တွေ ကောင်းကုန်ပါပြီ။ ဂျူနီယာမောင်လေး မမြင်သင့်တာတွေကို လျှောက်ပြမိကုန်ပြီ။ ဒီနေရာက အရာတွေက ဂျူနီယာမောင်လေးတွေတော့ ဘာမှမဟုတ်ဘူးမလား” တိုက်ယွမ်က ပြုံး၍ မေးလိုက်သည်။

“ဘယ်ဟုတ်ပါ့မလဲ အစ်မတိုက်ယွမ်ရဲ့၊ ဒီနေရာက ကျုပ်နေတဲ့ နဂါးလိုဏ်ဂူတောင်နဲ့ ယှဉ်လိုက်တောင် အများကြီးတောင် ပိုသာသေးတယ်” ရန်ကိုင်က ရယ်ရယ်မောမောဖြင့် ‌ပြောလိုက်သည်။

“ဂျူနီယာမောင်လေးရန်…” တိုက်ယွမ်က ရုတ်တရက် သူ့ကို စိုက်ကြည့်၍ မေးလိုက်သည် “အပြင်လောကကြီးမှာ တကယ်ပဲ တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် ဆေးပညာရှင်တွေ ရှိတာလား”

ရန်ကိုင်က တိုက်ယွမ်အား အံ့အားသင့်စွာ ကြည့်လိုက်သည်။ အရိပ်ကြယ်ပေါ်ရှိ လူတော်တော်များများသည် အပြင်လောကကို အတော်လေး စိတ်ဝင်စားနေကြသည်။ သူ့အား ယခုကဲ့သို့မေးခွန်း မေးခဲ့သူ တစ်ယောက်မကတော့ချေ။

ခဏလောက် စဉ်းစားပြီးနောက် ရန်ကိုင်က ခေါင်းညိတ်၍ ပြန်ပြောလိုက်သည် “ရှိတယ်။ ငါကိုယ်တိုင်တော့ တစ်ခါမှ မတွေ့ဖူးပေမယ့် တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် ဆေးပညာရှင်တွေ၊ တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် ပန်းပဲပညာရှင်တွေ၊ တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် ပညာရှင်တွေ ရှိတယ်လို့ ကြားဖူးတယ်၊ သူတို့တင် မဟုတ်သေးဘူး ကြယ်သခင်တွေပါ ရှိတာ အပြင်မှာ”

“ကြယ်သခင်တွေလား” တိုက်ယွမ်၏ မျက်ဝန်းအစုံ တဖျက်ဖျက် လင်းလက်သွားပြီး “ကြယ်အမြူတေကို သန့်စင်ပြီး ကြယ်တစ်စင်းလုံးရဲ့ သခင်ဖြစ်လာတဲ့ ဒဏ္ဏာရီလာ လူတွေကို ပြောတာလား”

“ဟုတ်တယ်။ ဒါပေမယ့် အပြင်မှာတောင် အဲ့လိုလူတွေ အများကြီး မရှိဘူး။ ကြယ်အမြူတေကို သန့်စင်ဖို့က အရမ်း ခက်တယ်တဲ့။ ကြယ်အမြူတေကို သန့်စင်နေရင်း ကိုယ်ပါ သေသွားနိုင်တာမို့ တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့်များစု အလွယ်တကူ မလုပ်ရဲကြဘူး”

“အဲ့လိုကိုး…” တိုက်ယွမ် ပြုံးလိုက်ပြီး ရုတ်တရက် ပျော်ရွှင်စွာဖြင့် ပြောလေသည် “အခွင့်အရေးသာ ရရင် အပြင် လောကကြီးအကြောင်း ဂျူနီယာမောင်လေးကို အစ်မ မေးချင်သေးတယ်။ အဲ့အချိန်ကျ ဂျူနီယာင်မောင်လေးရန် ဖြေပေးမယ်မလား”

“ဖြေပေးမှာပေါ့။ ကျုပ်ဘာမှ ဖုံးကွယ်ထားမှာ မဟုတ်ဘူး” ရန်ကိုင်က သဘောတူလိုက်သည်။

ကြယ်စီရင်စုအကြောင်း သူသိပ်မသိသော်လည်း ကြယ်စီရင်စုတွင် အတော်အတန်ကြာအောင် အချိန်ဖြုန်းခဲ့သူ တစ်ယောက် ဖြစ်သဖြင့် အရိပ်ကြယ်ပေါ်ရှိ လူများနှင့်စာလျှင် အများကြီး ပိုသိပေသည်။ ထို့ကြောင့် သူသိသလောက် ပြောပြရမည်မှာ ဘာမှအပန်းမကြီးချေ။

တိုက်ယွမ်သည် ဘာမေးခွန်းမှ ထပ်မေးမနေတော့ဘဲ ရန်ကိုင်အတွက် နေစရာအခန်းတစ်ခန်း ချက်ချင်း ပြင်ဆင်ပေးလိုက်သည်။ ထို့နောက် ခဏလောက် အနားယူရန်၊ သူမဆရာကို သွားတွေ့လိုက်ဦးမည့် အကြောင်းနှင့် နောက်ရက် အနည်းငယ်ကြာလျှင် သူ့အား လာပြန်တွေ့မည့် အကြောင်း ပြောသွဦးခဲ့သည်။

ယခင်တစ်ကြိမ် တိုက်ယွမ် ဖန်သွေးရောင်ဂိုဏ်းမှ ထွက်လာစဉ်က မည်သူ့ကိုမှ ပြောမသွားခဲ့ချေ။ တိုက်ယွမ်ကို သူမ၏ဆရာ တွေ့ချင်နေကြောင်း ယင်စုတျယ်က လာပြောသွားခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် တိုက်ယွမ်သည် သူမဆရာကို သွားတွေ့ရပေတော့မည်။

ခဏအကြာတွင် တိုက်ယွမ်သည် ပုံရိပ်တစ်ထောင်တောင်မှ ထွက်၍ ရှည်လျားလှသော သလင်းကျောက်တောင်တန်းထဲ တိုးဝင် ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့သည်။

တိုက်ယွမ် ထွက်သွားပြီမှန်း သေချာသည်နှင့် ကျောက်တုံး ရုပ်သေးရုပ်ကို ချက်ချင်း ထုတ်လိုက်သည်။

ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ် အပြင်သို့ ရောက်လာသည်နှင့် ရန်ကိုင်က မေးလိုက်သည် “မင်းဘာလုပ်ရမလဲ သိတယ်မလား”

ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်က ရန်ကိုင် မေးခွန်းကို ကြားကြားချင်း ဘာမှပြန်မပြော။ ခေါင်းလေးသာ စောင်းလိုက်၏။ ခဏကြာမှာသာ ခေါင်းညိတ်လိုက်လေသည်။

“ကောင်းတယ်။ ငါအခု မင်းကို နေရာ ပြောပြမယ်။ ဒါပေမယ့် အန္တရာယ်ရှိတယ် ထင်ရင် ဒါမှမဟုတ် မင်းကို တွေ့သွားနိုင်တယ် ထင်ရင်၊ ဆက်မသွားတော့နဲ့၊ ချက်ချင်းသာ ပြန်လာခဲ့။ ကြားတယ်နော်။ မင်းအဲ့ကို ရောက်နေတာကို အခြား ဘယ်သူ့ကိုမှ သိသွားစေလို့ မဖြစ်ဘူး” ရန်ကိုင်က ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်ကို သေချာ သတိပေးလိုက်ပြီးနောက် သူ့လက်ညိုးဖြင့် ကျောက်တုံး ရုပ်သေးရုပ်၏ နဖူးကို ထိလိုက်သည်။

ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်နှင့် ရန်ကိုင်၏ လက်ချောင်း ထိကပ်ထားသည့် နေရာမှ အစိမ်းရောင်အလင်းတို့ ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။ ထိုအစိမ်းရောင်အလင်းထဲတွင် ပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန်တောင် တည်နေရာ အတိအကျကို ပြောပြထားပေသည်။

ပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန်တောင်သည် ဖန်သွေးရောင်ဂိုဏ်း၏ အဖိုးအတန်ဆုံး ရတနာဖြစ်သဖြင့် ထိုရတနာနားတွင် ခင်းကျင်းထားသော အစီအရင်များသည် အလွန်ကိုမှ အားကောင်းပေလိမ့်မည်။ ထို့အတွက်ကြောင့် အစီအရင်များကို ဖြတ်ကျော်ဝင်နိုင်သော ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်၏ စွမ်းရည် အပေါ် ရန်ကိုင် အတော်လေး ယုံကြည်ချက်ရှိသော်ငြား တစ်ခုခု အမှားအယွင်း မဖြစ်စေရန်အလို့ငှာ ကြို၍ သတိပေးထားရပေမည်။

ပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန်ကို ခိုးယူဖို့အတွက်‌နှင့် ကျောက်တုံး ရုပ်သေးရုပ်ကဲ့သို့ အဖော်တစ်ယောက်ကို မဆုံးရှုံးချင်ချေ။

ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်သည် မွေးလာသည့်အချိန်မှစ၍ ရန်ကိုင်အား အကူအညီ ကြီးကြီဂမားမား ပေးခဲ့သည်။

အစိမ်းရောင် အလင်းတို့ ပျောက်ကွယ်သွားသည့်တိုင် ကျောက်တုံး ရုပ်သေးရုပ်သည် နေရာတွင် မှင်သေသေဖြင့် ရပ်နေသေးသည်။ အစိမ်းရောင် အလင်းထဲတွင် ပါဝင်သော အကြောင်းအရာများကို သေချာမှတ်မိအောင် လုပ်ပြီးမှသာ မြေကြီးထဲ လျှိုဝင်သွားလေသည်။

ရန်ကိုင် သတိပြုမိလိုက်သည့် အချိန်တွင် ကျောက်တုံး ရုပ်သေးရုပ်သည် မြေအောက် မီတာတစ်ထောင် အနက်သို့ ရောက်နေလေပြီ။

ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်သေည် မြေကြီးထဲတွင် လွတ်လပ်စွာ လှုပ်ရှားနိုင်သော စွမ်းရည်ကို ပိုင်ဆိုင်ထားသည်။ ထို့ကြောင့် မြေကြီးသည် ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်၏ လှုပ်ရှားမှုများကို မကန့်သတ်နိုင်ချေ။

ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်ကို လွှတ်ပေးလိုက်ပြီးနောက် အခန်းထဲတွင် ရှိနေသော အပေါက်ကို ချက်ချင်း ပိတ်လိုက်သည်။

ထို့နောက် သူ့ဘာသာ ပြန်ထိုင်ကာ စဉ်းစားနေလိုက်သည်။

ခဏကြာအောင် စဉ်းစားနေသည့်တိုင် တိုက်ယွမ် သူ့အား ဘာလုပ်စေချင်သည်ကို နားမလည်နိုင်သေး။ သို့သော သူမ၏ စရိုက်အရ၊ သူ့အား အကူအညီ တောင်းထားသည့် ကိစ္စသည် အရမ်းကြီး မခက်ခဲလောက်ချေ။

အရမ်းကြီး ခက်ခဲမည် ဆိုလျှင်တော့ ငြင်းလိုက်ရုံပင်။ ရန်ကိုင် ဤနေရာသို့ လာရခြင်းသည် အဓိက အကြောင်းအရင်းသည် ပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန်ကို ခိုးရန်ပင်။ ယခု ပထမဆုံးအဆင့် ပြီးမြောက်သွားလေပြီ။ ကျန်တော့သည်ကား ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ် ပြန်လည်မည်ကို စောင့်နေရုံသာ ရှိတော့သည်။

ဤသို့ဖြင့် သုံးရက် ကုန်ဆုံးသွားခဲ့လေသည်။ သို့တိုင် တိုက်ယွမ်၏ အရိပ်အယောင်ကို ရန်ကိုင် မတွေ့ရသေးချေ။

ယန်ယန်ကအမူ အလွန်ကိုမှ စိတ်လှုပ်ရှားနေသည့် အမူအရာဖြင့် ပေါ်လာခဲ့သည်။ လိုဏ်ဂူထဲတွင် ရှိနေသော သဘာဝအတိုင်း ဖြစ်နေသည့် အစီအရင်ကို လေ့လာရင်းမှ အကျိုးအမြတ်များစွာ ရခဲ့သည့်ပုံပင်။

တိုက်ယွမ် ပြန်မလာသေးသည့် အတွက်ကြောင့် ယန်ယန်သည် ရန်ကိုင်နှင့် ဘေးကပ်လျက် အခန်းတစ်ခန်းတွင် ဝင်နားနေလိုက်သည်။

နောက်ထပ် နှစ်ရက်လောက် စောင့်ပြီးနောက် တိုက်ယွမ် ပြန်ရောက်လာခဲ့သည်။

သို့သော် တိုက်ယွမ်၏ ပုံစံသည် တက်တက်ကြွကြွ လန်းလန်းဆန်းဆန်း မရှိ။ နုံးချိပင်ပင်းနေပုံရပြီး အတော်လေး စိတ်ဓါတ်ကျနေသည့်ပုံပင်။ မျက်လုံးများမှာလည်း နီရဲပြီး မို့အစ်နေသည်။ သူမ ငိုထားကြောင်း သိသာလှသည်။ သူမကိုယ်သူ ပျော်ရွှင်ချင်ယောင် ဆောင်နေသော်လည်း ထိုအချက်များကို မည်သို့မှ ဖုံးကွယ်မထားနိုင်ခဲ့ချေ။

တိုက်ယွမ် ဘာတွေ ဖြစ်ခဲ့မှန်း ရန်ကိုင်မသိ၊ သို့သော် သူမ၏ ဆရာဆိုသူနှင့် တစ်နည်းနည်း ဆက်စပ်နေလိမ့်မည်ဟု ရန်ကိုင် ထင်သည်။ တကယ်တော့ သူမ ဆရာကို သွားမတွေ့ခင် တိုက်ယွမ် အကောင်းကြီး ရှိနေပြီး သူမဆရာကို သွားတွေ့ပြီးမှ ယခုကဲ့သို့ ဖြစ်လာခြင်း မဟုတ်ပေလော။

Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၂၇၃)

တိုက်ယွမ် ပြန်ရောက်လာပြီးနောက် ယန်ယန်နှင့် အရင် စကားသွားပြောပြီးနောက်။ ယန်ယန်ဆီမှ တိုကင်ပြားတစ်ပြား ရလိုက်ပြီးနောက် သူမ စိတ်အခြေအနေ အတော်အတန် ပြန်လည် ကောင်းမွန်လာခဲ့သည်။

ယန်ယန်သည် လိုဏ်ဂူထဲတွင် ရှိနေသော အစီအရင်ကို တိုးတက်အောင် လုပ်ဆောင်နိုင်ခဲ့ရုံမက အစီအရင်၏ စွမ်းအားကို သုံးဆယ်ရာခိုင်နှုန်းလောက် ပိုတိုးတက်လာအောင်လည်း လုပ်ဆောင်နိုင်ခဲ့သည်။ ထိုမျှသာမကသေး အစီအရင်ကို ထိန်းချုပ်နိုင်အောင်လည်း ပြုပြင်ခဲ့သေးသည်။

ထို့ကြောင့် တိုက်ယွမ် ပျော်သွားခဲ့သလို ယန်ယန်၏ အစီအရင် စွမ်းရည်နှင့် ပက်သက်၍လည်း အလွန် ထိတ်လန့်သွားခဲ့ရသည်။ ထိုအဖြစ်အပျက်ပြီးနောက်ပိုင်း တိုက်ယွမ်နှင့် ယန်ယန် ပို၍ ရင်းနှီးလာခဲ့လေသည်။

ထိုအဖြစ်အပျက်ကြောင့် မိန်းမများ၏ အတွေးများကို နားလည်ရန် အလွန်ကိုမှခက်ကြောင်း ရန်ကိုင် သိလိုက်သည်။ ဤနေရာသို့ လာစဉ်က နှစ်ယောက်စလုံး တစ်ယောက်နှင့် တစ်ယောက် စကားတစ်ခွန်းပင် မပြောကြ။ သို့သော်လည်း ယခုမူ အစီအရင်လေးတစ်ခုကြောင့် နှစ်ယောက်စလုံးသည် ငယ်ပေါင်း ကြီးဖော် မိတ်ဆွေများလို ဖြစ်သွားကြသည်။

ယောကျာ်းသားများ ဆိုပါက ထိုကဲ့သို့ လုပ်လိမ့်မည်မဟုတ်။

တိုက်ယွမ် ပြန်ရောက်လာပြီးနောက် သူဘာလုပ်ရမလဲ ရန်ကိုင် မေးခဲ့သည်။ သို့သော် တိုက်ယွမ်သည် ပြောဖို့ တုန့်ဆိုင်းနေဆဲပင်။ ပြင်ဆင်စရာ ရှိသေးသည့် အတွက်ကြောင့် ရန်ကိုင်အား ရက်နည်းနည်းလောက် ထပ်စောင့်ရန် ပြောသည်။ အားလုံး ပြင်ဆင်ပြီးသွားသည်နှင့် သူ့ကို ပြောမည်ဟု ပြော၏။

ရန်ကိုင်လည်း တိုက်ယွမ်အား တွန်းအား ပေးမနေဘဲ သူမ ပြောသည့်အတိုင်း စောင့်နေရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

ရက်အနည်းငယ် ကြာပြီးသည့်နောက် ရွှေရောင်ပိုးမျှင် ပညာရပ်ကို ကျင့်ကြံရင်း မီးငှက်အား နဂါးအရိုးနှင့် နဂါး ပုတီးစေ့အား သန့်စင်ခိုင်းနေစဉ်၊ တံခါးခေါက်သံကို ရန်ကိုင် ကြားလိုက်ရသည်။ အသက်ပြင်းပြင်းတစ်ချက် အရင် ရှုသွင်းလိုက်ပြီးနောက် တံခါး သွားဖွင့်ပေးလိုက်သည်။

တိုက်ယွမ်သည် စိုးရိမ်ပူပန်နေသည့် အမူအရာဖြင့် တံခါး အပြင်ဘက်တွင် ရပ်နေသည်။

အခန်းထဲရှိ အပူချိန်ကို ခံစားမိသော် ရန်ကိုင် ဆေးဖော်စပ်နေသည် အထင်ဖြင့် ရန်ကိုင်အား အံ့အားသင့်စွာ ကြည့်လိုက်သည်။ အပူချိန်ကိုသာ ခံစားမိပြီး မည်သည့် ဆေးနံ့မှ မရသဖြင့် တိုက်ယွမ် အနည်းငယ် ခေါင်းရှုပ်သွားခဲ့ရသည်။

သို့သော်လည်း ချက်ချင်းပဲ ထိုရှုပ်နေသည့် အတွေးများကို ခေါင်းခါ၍ ဖယ်ထုတ်လိုက်ပြီး မေးလိုက်သည် “ငါအထဲဝင်လာလို့ ရမလား”

ရန်ကိုင်က ခေါင်းညိတ်၍ လမ်းဖေယ်ပေးလိုက်သည်။ တိုက်ယွမ် အထဲသို့ ဝင်လာပြီးနောက် ကျောက်တုံးတံခါးကို ပြန်ပိတ်လိုက်ပြီး တိုက်ယွမ်နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် သွားထိုင်၍ မေးလိုက်သည် “ပြင်ဆင်တာတွေ ပြီးသွားပြီလား”

“အင်း” တိုက်ယွမ်က အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်လျက် ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။

“အဲ့လိုဆို စကြတာပေါ့” ရန်ကိုင်က ပြုံးလျက် ပြောသည် “စတော့မှာ ဆိုတော့ ငါဘာလုပ်ရမယ်ဆိုတာ အစ်မတိုက်ယွမ် ပြောဖို့ သင့်ပြီပေါ့နော်”

“ငါလည်း အဲ့အကြောင်းပြောဖို့ နင့်ဆီ လာခဲ့တာ” တိုက်ယွမ်က ရန်ကိုင်အား ကြည်လင် တောက်ပသည့် မျက်ဝန်းအစုံဖြင့် ကြည့်လိုက်သည်။ သိုသော် သူမ၏ ပါးပြင် နှစ်ဖက်မှာမူ အနည်းငယ် နီမြန်းနေခဲ့လေသည်။

တိုက်ယွမ်၏ အမူအရာကြောင့် ရန်ကိုင် အံ့ဩသွားသည်။ မည်သည့် အရာဖြစ်၍များ သူ့အား တစ်ခါပြောရန် တိုက်ယွမ် ဤကဲ့သို့ ဖြစ်နေရသနည်းဟု ရန်ကိုင် တွေးမိလို်ကသည်။

တိုက်ယွမ် စိတ်လှုပ်ရှား၊ ပူပန်နေသည်ကို ဆုပ်လိုက်ဖြန့်လိုက် လုပ်နေသော သူမ၏ လက်နှစ်ဖက်ကို ကြည့်ရုံနှင့်ပင် သိနိုင်သည်။ အချိန်အတော်ကြာအောင် တိတ်ဆိတ်နေပြီးနောက် အံကြိတ်၍ ပြောလိုက်လေသည် “တကယ်တော့ ဂျူနီယာမောင်လေးရန်ဆီ အကူအညီတောင်းတာ ငါ့ကို အဆိပ်ဖြေခိုင်းဖို့ပဲ”

“အဆိပ်ဖြေဖို့” ရန်ကိုင် မျက်ခုံးပင့်လိုက်သည် အံ့ဩသွားသည့် အမူအရာဖြင့် “အစ်မတိုက်ယွမ် အဆိပ်မိနေတာလား။ ငါတကယ်ကို သတိမထားမိလိုက်ဘူး။ အစ်မတိုက်ယွမ် ဘယ်လိုအဆိပ်မျိုး မိနေတာလဲဆိုတာ ငါ့ကို တစ်ချက်လောက် ပြောပြပေးလို့ရမလား။ အဲ့ဒါမှ အဆိပ်ဖြေဆေး ငါဖော်စပ်တတ်မှာ”

“ငါမိနေတဲ့အဆိပ်ကို ဖြေဖို့ဆေးမရှိဘူး” တိုက်ယွမ်က ခေါင်းခါရမ်းလျက် ပြန်ပြောလိုက်သည်။

“အို” ရန်ကိုင် စိတ်ဝင်စားသွားလေပြီ။ တိုက်ယွမ် နဂါးလိုဏ်ဂူတောင်ဆီ လာပြီး အကူအညီတောင်းစဉ် သူမ၏ တောင်းဆိုမှုသည် ဆေးပညာနှင့် ပက်သက်နေသည်ဟု ပြောခဲ့သည်။ အမှန်အတိုင်းပဲ၊ အဆိပ်ဖြေရှင်းသည် ဆေးပညာနှင့် ပက်သက်ပေသည်။ သို့သော်လည်း သူမ၏ အဆိပ်ဖြေကို ဖြေနိုင်သည့် အဆိပ်ဖြေဆေးမရှိဟု ပြောလာသဖြင့် သူမ မိထားသည့် အဆိပ်သည် အတော့်ကို ထူးခြားဆန်းကြယ်ရပေမည်။ ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင် စိတ်ဝင်စားမိသွားခြင်း ဖြစ်သည်။

ဆေးပညာရှင် ဖြစ်သည့် အတွက်ကြောင့်များလားမသိ၊ ရန်ကိုင်သည် ဆေးပင်များ၊ ဆေးလုံးများ အကြောင်းအား လေ့လာခြင်းကို စိတ်ဝင်စားပေသည်။

“ငါမိထားတဲ့အဆိပ်က ပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန်အဆိပ်ပဲ” တိုက်ယွမ်က အလေးအနက် အမူအရာဖြင့် ပြောလိုက်သည်။

“ပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန်အဆိပ်…” ရန်ကိုင် ကြောင်သွားသည် “ပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန်တောင်က အစ်မတိုက်ယွမ်တို့ ဂိုဏ်းရဲ့ အဖိုးအတန်ဆုံး ရတနာ မဟုတ်ဘူးလား။ အဲ့ဒါကို မှော်ရတနာ လုပ်တဲ့နေရာမှ သုံးရင် အရမ်း အသုံးဝင်တယ်လို့ ကြားဖူးတယ်။ ဒါပေမယ့် အဲ့ဒါ အဆိပ်ရှိတယ်လိုတော့ တစ်ခါမှ မကြားဖူးဘူး။ အစ်မတိုက်ယွမ် ဘယ်လိုလုပ်ပြီး အဲ့လို အဆိပ်မိသွားတာလဲ”

တိုက်ယွမ် မိနေသည့် အဆိပ်သည် အလွန်ကို မယုံကြည်နိုင်ဖွယ် ကောင်းလှသဖြင့် ရန်ကိုင် အရမ်းကိုမှ သိချင်နေမိလေသည်။

ပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန်အကြောင်း သိပ်မသိသော်လည်း ထိုမှော်ရတနာ ပြုလုပ်သည့် ပစ္စည်း အဆိပ်မရှိမှန်း ရန်ကိုင် သိသည်။

“ပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန်က တကယ် အဆိပ်မရှိဘူး” တိုက်ယွမ်က ခါးသက်စွာပြုံးလိုက်ပြီး ဆံပင်ကို နားသယ်နောက် သပ်တင်လျက် အသံတိုးတိုးဖြင့် ဆက်ပြောလိုက်သည် “ဒါပေမယ့် တစ်ယောက်ယောက်က အဲ့ဒါကို မြိုချလိုက်မယ် ဆိုရင်ကော”

ရန်ကိုင် အမူအရာ ပြောင်းလဲသွားပြီး တိုက်ယွမ်အား မျက်လုံး မှေးစဉ်းလျက် အသေအချာ စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။

“ဂျူနီယာမောင်လေးရန် မယုံသင်္ကာ ဖြစ်နေစရာ မလိုဘူး။ ငါပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန်ကို တကယ် မျိုချထားတာ။ သူတော်စင် အဆင့်ကို ရောက်ကတည်းက နည်းနည်းချင်းစီ ငါစားနေတာ” တိုက်ယွမ်က ပြုံးလျက် ပြောသည်။

“ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ဖြစ်နိုင်မှာလဲ” ရန်ကိုင် ပါးစပ်အဟောင်းသား ဖြစ်သွားရလေပြီ။ ဤမိန်းမသည် မှော်ရတနာ ပြုလုပ်သည့် ပစ္စည်းကို နှစ်ပေါင်းများစွာကြာအောင် စားနေခဲ့သည်။ ကိုယ့်သေလမ်း ကိုယ်ရှာချင်နေလော။ မည်သူကများ ဤကဲ့သို့ ရူးရူးမိုက်မိုက် လုပ်မည်နည်း။ ထို့အပြင် အချိန်တိုတိုလေးပင် မဟုတ်၊ အကြာကြီးပင်။

“ငါ့မှာလည်း ငါ့အကြောင်းနဲ့ငါ့ပေါ့” ရန်ကိုင် ထိုကဲ့သို့ တုန့်ပြန်လာမည်ကို ကြိုတင်မျှော်လင့်ထားသည့်အလား တိုက်ယွမ်သည် နည်းနည်းလေးမျှ အံ့အားသင့်မသွားဘဲ ဆက်၍ ရှင်းပြလိုက်လေသည် “ငါအဲ့ဒါတွေကို စားနေရတာ ငါကျင့်ထားတဲ့ ပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန် ကျင့်စဉ်ကြောင့်ပဲ။ ဒီကျင်စဉ်ကို ဖန်သွေးရောင်ဂိုဏ်းရဲ့ တည်ထောင်သူက ဤပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန် တောင်ကြောင့် ဖန်တီးခဲ့တာ။ ဖန်သွေးရောင်ဂိုဏ်းရဲ့ မျိုးဆက်တိုင်းမှာ ဒီကျင့်စဉ်ကို မဖြစ်မနေ တစ်ယောက်က အမြဲ ကျင့်ကြံရတယ်။ အခုမျိုးဆက်မှာ ကျင့်ကြံရတဲ့လူက ငါပဲ။ ဒီကျင့်စဉ်ကို ကျင့်ဖို့ဆို့ရင် ပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန်ကို ပုံမှန် စားပေးဖို့ လိုတယ်”

“ဟတ်၊ ဘယ်လောက်တောင် ထူးဆန်းလိုက်တဲ့ ကျင့်စဉ်လဲ။ ဒါပေမယ့် ဒီကျင့်စဉ်က ကောင်းတဲ့ပုံတော့ မပေါ်ဘူးနော်” ရန်ကိုင်က ဟန်ဆောင်ပြုံးပြုံးလျက် ပြောလိုက်သည်။

“အင်း၊ ဒါပေမယ့် ဒီကျင့်စဉ်က ဂိုဏ်းအတွက် မရှိမဖြစ် လိုအပ်တယ်။ ဒီပုံရိပ်တစ်ထောင်တောင်ဆိုတာ ဒီကျင့်စဉ်ကို ကျင့်ထားတဲ့လူတွေ နေတဲ့နေရာပဲ။ ဒါကြောင့်ပဲ တောင်နာမည်ကို ဒီလို ပေးထားတာ”

“ဒီမှာ အရင်နေသွားတဲ့လူလည်း အဲ့ကျင့်စဉ်ကို ကျင့်ထားတယ်ပေါ့” ရန်ကိုင် အံ့အားသင့်သွားသည်။

“ဟုတ်တယ်။ ငါငယ်ငယ်လေးကတည်း သူဘေးမှာ ကြီးပြင်းလာခဲ့တာ။ ဒီကျင့်စဉ်ကိုလည်း သူပဲ သင်ပေးခဲ့တာ။ သူကမှ ငါ့ရဲ့ ဆရာအစစ်ပဲ”

“ပြီးတော့ သူဘာပဲဖြစ်သွားလဲ” ရန်ကိုင်က လှောင်ပြုံးပြုံးလျက် “ငါတော့ အဆုံးသတ် မကောင်းဘူးလို့ ထင်တာပဲ”

ရန်ကိုင် မေးခွန်းကြောင့် တစ်ခုခုကို ပြန်သတိရလိုက်သည့် အလား တိုက်ယွမ်၏ အမူအရာ ညိုးကျသွားခဲ့ရသည်။

သူစကားပြောမှားသွားပြီမှန်း နားလည်လိုက်သည်နှင့် ရန်ကိုင် တောင်းပန်ရန် ပြင်လိုက်သည်။ သို့သော် သူဘာမှ မပြောရသေး ခင်မှာပဲ တိုက်ယွမ်က ပြုံး၍ ပြောလိုက်လေသည် “အဲ့ဒါ သူကံကြမ္မာပဲလေ။ ဒီလမ်းကို ရွေးခဲ့မှတော့ ဒီလိုဖြစ်ဖို့ ကြိုပြီး ပြင်ဆင်ထားသင့်တာပေါ့။ ဒီကျင့်စဉ်ကို ကျင့်ထားရင် အသေးစား ပြီးမြောက်ခြင်း အဆင့် မရောက်ခင်ထိ ကျင့်စဉ်ရဲ့ စွမ်းအား အပြည့်အဝကို ထုတ်ဖော်နိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး။ ပြီးတော့ အချိန် ကြာလာတာနဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ထဲမှာ အဆိပ်တွေစုပြုံလာလိမ့်မယ်။ အဆိပ်တွေ လုံးဝ တောင့်မခံနိုင်လောက်တဲ့အထိ များလာပြီ ဆိုရင်တော့ သေပြီလို့သာ မှတ်ထားလိုက်ပေတော့။ အဲ့ဒါ ငါ့ဆရာ ငါ့ကို ပြောပြခဲ့တာပဲ။ ပြီးတော့ ငါကိုယ်ပိုင် အတွေ့အကြုံဆိုလည်း မမှားဘူး။ ငါအနေနဲ့ တန်ခိုးရှင်အဆင့်ကို ချိုးဖျက်ချင်တယ် ဆိုရင် ငါ့ကိုယ်ထဲမှာ ရှိနေတဲ့ အဆိပ်တွေကို အရင်ဖြေမှ ရလိမ့်မယ်။ မဟုတ်ရင် သေသွားရလိမ့်မယ်”

ရန်ကိုင် ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။ တိုက်ယွမ် သူ့ဆီ ဘာကြောင့် တကူးတက အကူအညီ လာတောင်းလဲ ဆိုသည်ကို ရန်ကိုင် နားလည်သွဦးခဲ့လေပြီ။

သို့သော်လည်း ကျင့်စဉ်အား အသေစားပြီးမြောက်ခြင်း အဆင့်သို့ ရောက်သည်အထိ မကျင့်ကြံနိုင်သေးလျှင် ကျင့်စဉ် စွမ်းအား အပြည့်အဝ ထုတ်ဖော်နိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်ဟု တိုက်ယွမ် ပြောခဲ့သည်။ ထိုသို့ဆိုလျှင် သဲမီးတောက်နယ်မြေထဲ၌ တိုက်ယွမ် ပြသခဲ့သော စွမ်းအားသည် သူမ၏ ခွန်အားပြည့် မဟုတ်ဘူးဟု ဆိုလိုက်ခြင်းပင် မဟုတ်လေလော။

ရန်ကိုင် အတွေးရေယာဉ်ကြောထဲ နစ်မြောသွားခဲ့ပြီး ရုတ်တရက် တစ်ခုခုကို နားလည်သွားကာ တိုက်ယွမ်အား အံ့အားသင့်နေသည့် အမူအရာဖြင့် ကြည့်၍ မေးလိုက်သည် “အစ်မတိုက်ယွမ်ရဲ့ ကျင့်စဉ်က ဒီပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန်ကို ထုတ်ယူတာနဲ့ ပက်သက်နေတာလား”

ဖန်သွေးရောင်ဂိုဏ်းအနေဖြင့် သူတို့ ဂိုဏ်းသား တစ်ယောက်အား ဤကျင့်စဉ်ကို မဖြစ်မနေ ကျင့်ခိုင်းရခြင်း၏ နောက်ကွယ်တွင် အလွန်အရေးကြီးသည့် အကြောင်းပြချက် တစ်ခု ကျိန်းသေ ရှိကိုရှိရပေမည်။

ဖန်သွေးရောင်ဂိုဏ်းအတွက် အရေးအကြီးဆုံးကိစ္စ အတွက်မူ ပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန် ထုတ်ယူခြင်းဟုသာ ရန်ကိုင် ထင်သည်။

ရန်ကိုင် မေးခွန်းကိုကြားသော် တိုက်ယွမ်၏ အမူအရာ ပြောင်းလဲသွားပြီး သူမလက်ကို ကပျာကယာ ဝှေ့ရမ်း၍ “ဂျူနီယာမောင်လေးရန်၊ ဒီလို အကြောင်းတွေကို လက်လွတ်စပယ် မပြောသင့်ဘူး”

“ကျုပ်မှန်တယ်လား” ရန်ကိုင်၏ အမူအရာ ထူးဆန်းသွားသည်။

တိုက်ယွမ် ခါးသက်စွာ ပြုံးမိလိုက်သည်။ ဆက်ငြင်းမနေတော့ဘဲ စိတ်ဓါတ်ကျကျဖြင့် ခေါင်းညိတ်၍ ပြောလိုက်လေသည် “ငါပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန် ကျင့်စဉ်ကို ကျင့်ကြံနေတယ်ဆိုတာက ပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန်ကို ထုတ်ယူဖို့ အတွက် ဒီကျင့်စဉ်ကို မရှိမဖြစ် လိုအပ်လို့ပဲ။ အမှန်အတိုင်း ပြောရရင် ဒီတောင်ပေါ်မှာ နေခဲ့တဲ့ အရင် စီနီယာ သေသွားပြီး ကတည်းက ဖန်သွေးရောင်ဂိုဏ်းထဲမှ ပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန်ကို ထုတ်ယူနိုင်တဲ့လူ တစ်ယောက်မှ မရှိသေးဘူး။ ငါတန်ခိုးရှင် အဆင့်ကို ရောက်တော့မှပဲ ပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန်ကို ထုတ်ယူနိုင်လိမ့်မယ်။ ငါတို့ အခု ပြောနေတာကို အခြား ဘယ်သူ့ကိုမှ လျှောက်ပြောလို့ မဖြစ်ဘူးနော်။ မဟုတ်ရင် ပြဿနာ အကြီးကြီး တက်လိမ့်မယ်”

“ငါနားလည်ပါတယ်” ရန်ကိုင် ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။ သူမရည်ရွယ်ဘဲ ပြောလိုက်သော စကားအချို့သည် ဖန်သွေးရောင်ဂိုဏ်းရဲ့ ထိပ်တန်း လျှို့ဝှက်ချက် ဖြစ်နေခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင် ကျောပြင်တစ်ခုလုံး ချွေးအေးများဖြင့် စိုရွှဲလာခဲ့ရလေသည်။

သို့သော်… တိုက်ယွမ်သည် ဖန်သွေးရောင်ဂိုဏ်းအတွက် အလွန် အရေးအကြီးလျှင် သူမအား ဘာကြောင့် တစ်ဦးတည်း ခွဲခြားထားရသနည်း။ သူမအား အကောင်းဆုံး အရင်းအမြစ် ပတ်ဝန်းကျင်များ ပေးထားသင့်သည် မဟုတ်ပေလော။ ဂိုဏ်းရှိ အကြီးအကဲများသည်လည်း သူအား လမ်းညွှန်ပြသပေးသင့်သည် မဟုတ်ပေလော။

ကြည့်ရသည်မှာ မြင်နေရသည်ထက် ပိုနက်နက်သည့် အရှုပ်အထွေးများ ရှိနေသည့်ပုံပင်။

“ဒီမှာ အရင်နေတဲ့ စီနီယာက တကယ့် ပါရမီရှင်ပဲ။ ပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန် ကျင့်စဉ်ကို အဆိပ်ဖြေနိုင်မယ့် နည်းလမ်းကိုလည်း သူပဲ တီထွင်ခဲ့တာ။ အောင်မြင်သွားပြီ ဆိုတာနဲ့ ပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန် အဆိပ်ကို ကြောက်နေစရာ မလိုတော့ဘူး။ သူ့ကြောင့်ပဲ ငါလည်း ဒီနည်းလမ်းကို သိခဲ့တာ။ ဒါပေမယ့် အဆိပ်ဖြေနိုင်တဲ့ နည်းလမ်းကို သူဖန်တီးပြီးတဲ့အချိန်မှာ အဆိပ်တွေက သူ့တစ်ကိုယ်လုံး ပြန့်နေပြီ။ ဘယ်လိုမှ ကုလို့ မရတော့ဘူး”

“ဒီတော့ အဆိပ်ဖြေဖို့အတွက် ငါ့လို တစ်ယောက်ယောက်ကို လိုအပ်တယ်ပေါ့”

“ဟုတ်တယ်။ အဆိပ်ဖြေပေးမယ့် လူက တန်ခိုးရှင်အဆင့် ဆေးပညာရှင်တစ်ယောက် ဖြစ်ဖို့လိုတယ်။ အဲ့ဆေးပညာရှင်က ဆေးအာနိသင်တွေကို ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင် ပေါင်းစပ်ပြီး ထိန်းချုပ်တတ်ဖို့လည်း လိုတယ်။ ဂျူနီယာမောင်လေးရန်ဆီက ငါအကူအညီ တောင်းရတဲ့ အကြောင်းအရင်း တစ်ချက်က ဂျူနီယာမောင်လေးရန် ဖော်စပ်ထားတဲ့ ဆေးလုံးတွေ အကုန်လုံးက အဆင့်မြင့် ဆေးလုံးတွေ ဖြစ်နေလို့ပဲ။ အတော်များများက ဆေးသွေးကြော ဖြစ်ပေါ်လာခါနီးလေးတွေပဲ။ ဒါကြောင့် အခု ငါပြောလိုက်တဲ့ အချက်ကို ဂျူနီယာင်မောင်လေးရန် အလွယ်လေး လုပ်နိုင်လိမ့်မယ်”

Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၂၇၄)

တိုက်ယွမ်စကားကြောင့် ရန်ကိုင် ဇဝေဇဝါ ဖြစ်သွားရသည်။ ဆေးအာနိသင်များကို ထိန်းချုပ်ရာတွင် သူတော်သည်မှာ မှန်သော်ငြား ဆေးလုံးတောင်ကြားရှိ တန်ခိုးရှင်အဆင့် ဆေးပညာရှင် ငါးယောက်မှာလည်း သူ့အောက် မနိမ့်ကျချေ။ ထိုငါးယောက်စလုံးသည် ဆေးပညာကို အနည်းဆုံး နှစ်ပေါင်း ရာဂဏန်းမျှ လေ့လာခဲ့ကြသူများ မဟုတ်ပေလော။ ထို့ကြောင့် တိုက်ယွမ် သူ့ဆီမှ လာအကူအညီ တောင်းရခြင်း၏ နောက်ကွယ်၌ အခြား အကြောင်းအရင်းတစ်ခု ရှိရပေလိမ့်မည်။

သို့သော် ထိုအကြောင်းအရင်းကို တိုက်ယွမ် ရှင်းပြမည်မှန်း သိထားသဖြင့် သွားမေးမနေခဲ့ချေ။

ရန်ကိုင်၏ အသေအချာ နားစိုက်ထောင်နေသည့် ပုံစံကို မြင်သော် တိုက်ယွမ်က ပြုံး၍ ဆက်ပြောလိုက်သည် “သင့်တော်တဲ့ ဆေးပညာရှင်တစ်ယောက် ရှာဖို့က သိပ်မခက်ဘူး။ တကယ် ခက်တာပဲ အဆိပ်ဖြေဖို့အတွက် လိုအပ်တဲ့ ဆေးအမယ်တွေကို ရှာတာပဲ”

“အို၊ ဘယ်လို ဆေးအမယ်တွေကို လိုတာလဲ” ရန်ကိုင်က မေးလိုက်သည်။

“အများကြီးပဲ။ ဒါပေမယ့် ဒီမှာ အရင်နေသွားတဲ့ စီနီယာက ရှာဖို့အခက်ဆုံး ဖြစ်တဲ့ ယင်ရေကန်အပြင် အခြား ဆေးအမယ် (၉၀) ရာခိုင်းနှုန်း လောက်ကို ရှာပေးသွားတယ်။ စီနီယာက ယင်ရေကန်ကို ရှာတွေ့တဲ့နေရာကနေ ဒီကိုရွှေ့ဖို့ တော်တော်လေး ကြိုစားထားရတာ။ ငါ့အနေနဲ့ အဲ့ယင်ရေကန်ကို ထပ်ရွှေ့ဖို ဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိုင်ဘူး။ ဒါကြောင့် ဂျူနီယာမောင်လေးရန်ကို ဒီနေရာဆီ လာဖို့ ပြောခဲ့တာ”

ရန်ကိုင် ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။ နောက်ဆုံးတွင် တိုက်ယွမ် သူ့အား ဘာကြောင့် ဖန်သွေးရောင်ဂိုဏ်းဆီ လာခိုင်းခဲ့မှန်း ရန်ကိုင် နားလည်သွားခဲ့လေပြီ။ ယင်ရေကန်များသည် အလွန်ကိုမှ ရှားပါးသည့် ရတနာများ ဖြစ်ကြပြီး ယင်ချီ သိပ်သည်းစွာ စုဝေးနေသည့် နေရာများတွင်သာ ဖြစ်ပေါ်လေ့ ရှိကြသည်။

ယင်ရေကန်သည် အဖိုးတန်ရတနာတစ်ခု ဖြစ်သည့်တိုင် အအေးဓါတ်နှင့် မိစ္ဆာကျင့်စဉ်ကို ကျင့်ကြံသူများ အတွက်သာ အသုံးဝင်သည့် ရတနာတစ်မျိုး ဖြစ်သည်။ အကြောင်းမှာ ယင်ရေကန်ထဲတွင် ရှိနေသော သန့်စင်သည့် ယင်ချီများသည် ထိုကျင့်ကြံသူများ၏ ခွန်အားကို လျင်မြန်စွာ တိုးတက်အောင် လုပ်ဆောင်ပေးနိုင်သောကြောင့် ဖြစ်သည်။

ရန်ကိုင်သည် ယင်ရေကန်များ အကြောင်းကို ကြားဖူးသော်ငြား တစ်ခါမှတော့ မမြင်ဖူးချေ။

“ပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန်ကို ဘယ်ဓါတ်ကြီးငါးပါးနဲ့မှ မဖိနှိပ်နိုင်လို့ ငါ့ကိုယ်ထဲမှာ ရှိနေတဲ့ ဖန်အဆိပ်တွေကို ထုတ်ပစ်ချင်တယ်ဆိုရင် ယင်ရေကန်ကို ကြားခံအဖြစ် အသုံးပြုမှ ရလိမ့်မယ်။ လိုအပ်တဲ့ ဆေးအမယ်တွေကို ယင်ရေကန်ထဲ ရောထည့်ပြီး ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ ဆေးအရည်ကို ငါ့ကိုယ်ထဲ စီးဆင်းစေလိုက်မယ် ဆိုရင် အဆိပ်ဖြေနိုင်မယ်လို့တော့ ပြောတာပဲ”

ခဏလောက် စဉ်းစားပြီးနောက် ရန်ကိုင်က မေးလိုက်သည် “အဲ့စီနီယာက လိုအပ်တဲ့ ဆေးအမယ်တွေကို စုပြီးသွားပြီ ဆိုမှတော့ ဘာလို့ သူ့ဘာသာ အဆိပ်ဖြေဖို့ မလုပ်တာလဲ”

“ဘာလို့လဲဆိုတော့ အဓိကပစ္စည်း တစ်ခု လိုနေလို့လေ” တိုက်ယွမ်က ပြုံးလျက် “အတော်များများကို စုပြီးသွားပြီ ဆိုပေမယ့် သွေးကြက်မှိုဆိုတဲ့ ပစ္စည်းတစ်မျိုး လိုနေတယ်လေ”

“သွေးကြက်မှို” ရန်ကိုင် ထိတ်လန့်သွားလေပြီ “သွေးကြက်မှုကို သေတဲ့လူကိုတောင် အသက်ပြန်ရှင်အောင် လုပ်ပေးနိုင်တယ်လို့ ပြောတဲ့ သွေးမှိုဆေးလုံးကို သန့်စင်တဲ့ နေရာမှာ သုံးတဲ့ ပစ္စည်းမလား”

“ဟုတ်တယ်။ သွေးကြက်မှုကို သွေးမှိုဆေးလုံး ဖော်စပ်တဲ့ နေရာမှာ သုံးတာ” တိုက်ယွမ်က ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး သူမလက်ကို ဆန့်ထုတ်၍ သေတ္တာလေး တစ်လုံးကို ထုတ်လိုက်သည်။ သေတ္တာ အဖုံးကို ဖွင့်လိုက်သည့်အခါ ကလေးလက်သီးအရွယ် မှိုတစ်ပွင့် ရန်ကိုင်ရှေ့ ပေါ်လာခဲ့လေသည်။ မှိုမျက်နှာပြင်တွင် သွေးကြောများ ကဲ့သို့ နီကြင့်ကြင့် အကြောမျှင်များ ရှိနေခဲ့ပြီး မှို၏ အနံ့မှာ ချဉ်စုပ်စုပ်အနံ့မျိုး ဖြစ်သည်။

ရန်ကိုင်သည် မှိုကို လှမ်းယူလိုက်ပြီး သူ့လက်ဖြင့် ပွတ်သပ်ကြည်သည်။ ခဏလောက် စစ်ဆေးကြည့်ပြီးနောက် ခေါင်းညိတ်၍ “ဟုတ်တယ်။ ဒါသွေးကြက်မှိုပဲ။ သက်တမ်းက အနည်းဆုံး နှစ်သုံးထောင်လောက် ရှိလိမ့်မယ်။ ပြီးတော့… ဒီမှိုက ခူးထားတာ မကြာသေးတဲ့ပုံပဲ။ သဲမီးတောက်နယ်မြေဆီ သွားတုန်းက ရလာတာလား”

“ဟုတ်တယ်။ ဂျူနီယာမောင်လေးရန်က ဘယ်ဆိုးလို့လဲ။ ငါတောင် မပြောရသေးဘူး တန်းသိနေပြီ” တိုက်ယွမ်က ပြုံးလျက် “တကယ်တော့ ဒီသွေးကြက်မှိုကို ငါရနိုင်တာက ဂျူနီယာ မောင်လေးရန်ရဲ့ ကျေးဇူးလည်း မကင်ဘူး။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ ဒီမှိုကို သဲမီးတောက်နယ်မြေရဲ့ လေးလွှာမြောက်ကနေ ရလာတာကိုး”

ရန်ကိုင် အမူအရာ ပြောင်းလဲသွားပြီး တိုက်ယွမ် အတော့်ကိုမှ ကံကောင်းပါလားဟု တွေးမိလိုက်သည်။ လေးလွှာမြောက်တွင် အဖိုးတန် ရတနာများ အလွန် ရှားပါးပေသည်။ ရန်ကိုင်သည် လေးလွှာမြောက်ကို နှစ်ကြိမ်တိုင်တိုင် ဖြတ်သွားခဲ့သော်လည်း ကျောက်ခရမ်းသီး အချို့သာ ရခဲ့သည်။

သို့သော်လည်း တိုက်ယွမ်ကမူ သူမ အသည်းအသန် လိုအပ်နေသော သွေးကြက်မှိုကို ရခဲ့လေသည်။ တိုက်ယွမ် သူနှင့် လေးလွှာမြောက်ကို သွားလိုခြင်းမှာ ဤသွေးကြက်မှုကို ရှာလိုသည့် အတွက်ကြောင့် ဖြစ်ပေသည်။

“အခု ဒီသွေးကြက်မှိုနဲ့ ဘာလုပ်မျာလဲ” ရန်ကိုင်က သေတ္တာ အဖုံးကိုပိတ်၍ တိုက်ယွမ်ဆီ ပြန်ပေးလိုက်သည်။

တိုက်ယွမ်က သေတ္တာကို အသာအယာ ပွတ်သပ်ရင်း သက်ပြငးချလျက် “အမှန်အတိုင်း ပြောရရင် ဒီအဆိပ်ဖြေတဲ့ နည်းလမ်းကို ငါ့စီနီယာ ဖန်တီးခဲ့တာ ဆိုပေမယ့် သူကိုယ်တိုင်တောင် အလုပ်ဖြစ်မဖြစ် မသေချာဘူး။ ပြီးတော့ အခု အဆိပ်က ငါ့ကိုယ်ထဲကို စိမ့်ဝင်နေပြီ။ အဆိပ်တွေ အားလုံးကို ဖယ်လိုက်မယ်ဆိုရင် ငါ့အုတ်မြစ် ထိခိုက်သွားနိုင်တယ်။ အခပ် မသင့်ရင် သေပါ သေသွားနိုင်တယ်။ ဒီသွေးကြက်မှိုကို လိုအပ်တယ် ဆိုတာက မသေအောင် လုပ်ဖို့ပဲ”

“ရန်ကိုင် မျက်မှောင်ကြုတ်သွားခဲ့ပြီး “အဲ့လိုဆိုရင် သွေးကြက်မှိုကိုပါ တစ်ခါတည်း ထည့်သန့်စင်လိုက်တာ ပိုမကောင်းဘူးလား”

“သွေးကြက်မှို…” တိုက်ယွမ်က ခါးသက်စွာ ရယ်မောလျက် “ဂျူနီယာမောင်လေးရန်၊ သွေးကြက်မှိုဆိုတာ တန်ခိုးရှင် အထွဋ်အထိပ်အဆင့် ဆေးအမယ်တစ်ခု ဆိုတာ မေ့မထားနဲ့ဦးလေ။ အရိပ်ကြယ်ပေါ်က ဘယ်ဆေးပညာရှင်ကများ သွေးကြက်မှိုကို သန့်စင်နိုင်မှာ မို့လို့လဲ။ အပြင်လောကကြီးမှာ ဆိုရင်တော့ ဂျူနီယာမောင်လေးရန် ပြောတာ ဖြစ်နိုင်တာပေါ့၊ ဒါပေမယ့် ဒီနေရာမှာတော့ မဖြစ်နိုင်ဘူး။ ဂျူနီယာမောင်လေးရန်က တန်ခိုးရှင် အထွဋ်အထိပ်အဆင့် ဆေးပညာရှင်လား”

“မဟုတ်ဘူး” ရန်ကိုင် ခေါင်းခါလိုက်သည်။ သူသည် ယခုမှ တန်ခိုးရှင်အဆင့်နိမ့် ဆေးပညာရှင် တစ်ယောက်သာ ဖြစ်သေးသည်။ ဆေးပင် ဆုံးရှုံးမည်ကို မစိုးရိမ်ဘဲ ရှိရှိသမျှ ပညာရပ် အကုန်အစင် ထုတ်သုံးမည်ဆိုလျှင် တန်ခိုးရှင် အလယ်အလတ်အဆင့် ဆေးလုံးကို အောင်အောင်မြင်မြင် ဖော်စပ်နိုင်ချေ ရှိသည်။

သို့သော် တန်ခိုးရှင် အထွဋ်အထိပ်အဆင့် ဆေးလုံးအား ဖော်စပ်ရန်မှာမူ မဖြစနိုင်သေးချေ။

ခဏလောက် စဉ်းစားပြီးနောက် ရန်ကိုင်က ပြန်ပြောလိုက်သည် “ငါပြောချင်တာက အစ်မတိုက်ယွမ်က အလျင်မလိုသေးဘူး ဆိုရင် နည်းနည်းလောက် စောင့်လိုက်ဖို့ ပြောချင်တာ။ အလျင်လုပ်တာက ကောင်းတာ မဟုတ်ဘူး။ စောင့်လိုက်မယ်ဆိုရင် နောက်ပိုင်း ပိုကောင်းတဲ့ နည်းလမ်းတစ်ခု တွေ့ချင် တွေ့လာနိုင်တာပဲလေ။ မတွေ့ရင်တောင် သွေးကြက်မှိုကို သန့်စင်နိုင်တဲ့ တစ်ယောက်ယောက်ကို တွေ့ရင်တွေ့နိုင်မှာပေါ့”

သွေးကြက်မှုကို သူကိုယ်တိုင် သန့်စင်ပေးမည်ဟု မပြောရဲပေ။ နှစ်အနည်းငယ်အတွင်း တန်ခိုးရှင်အထွဋ်အထိပ်အဆင့် ဆေးပညာရှင် တစ်ယောက် ဖြစ်လာနိုင်လောက်သည်ဟု ခံစားမိနေသော်ငြား လျှာရှည်ပြီး အာမမခံရဲ။

“ငါမစောင့်နိုင်တော့ဘူး” တိုက်ယွမ်က ခါးသက်စွာ ပြုံး၍ “ငါသာစောင့်နိုင်ဦးမယ် ဆိုရင် ဂျူနီယာမောင်လေးဆီ အလောတကြီး ပြေးလာခဲ့မှာ မဟုတ်ဘူး။ ပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန် ကျင့်စဉ်ကို ကျင့်ပြီဆိုတာနဲ့ ကိုယ်ထဲမှာ ရှိနေတဲ့ ဖန်ရဲ့ သိပ်သည်းဆက ကျင့်စဉ်နဲ့ တိုက်ရိုက် အချိုးကျနေရမယ်။ ငါ့ကိုယ်ထဲမှာ ပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန်တွေ ပိုများလာမယ်ဆိုရင် ငါ့ကျင့်ကြံခြင်းလည်း လိုက်ပြီး မြင့်တက်ရလိမ့်မယ်။ အများဆုံး စောင့်နိုင်မယ် ဆိုရင်တောင် နောက်ထပ် ခြောက်လလောက်ပဲ ရတော့လိမ့်မယ်။ ခြောက်လပြည့်တာနဲ့ ငါတန်ခိုးရှင်အဆင့်ကို ချိုးဖျက်ရမယ်။ အောင်မြင်ရင် အသက်ရှင်မယ်။ မအောင်မြင်ရင် အဆိပ်ပြန့်ပြီး သေမယ်။ သွေးကြက်မှုကို ဒီအတိုင်းကြီး စားလိုက်တာက ဖြုန်းတီးရာ ရောက်တယ် ဆိုပေမယ့် ငါ့မှာ အခြား ရွေးစရာမှ မရှိတော့တာ”

“အခြားနည်းလမ်း တကယ် မရှိတော့ဘူးပေါ့” ရန်ကိုင် မျက်မှောင်ကြုတ်သွားခဲ့သည်။

“မရှိတော့ဘူး” တိုက်ယွမ်က ပြုံးလျက် “အခုလို စိုးရိမ်ပေးတဲ့ အတွက် ဂျူနီယာမောင်လေးရန်ကို ကျေးဇူး အများကြီး တင်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ငါဆုံးဖြတ်ပြီးသွားပြီ ဆိုမှတော့ အကျိုးဆက်ကိုလည်း ပြင်ဆင်ထားရမှာပေါ့၊ ဟုတ်တယ်မလား။ အရင်စီနီယာနဲ့ယှဉ်ရင် ငါကတောင် ကံကောင်းတယ်လို့ ပြောလို့ ရသေးတယ်။ အရင်စီနီယာတုန်းက အဆိပ်ဖြေဖို့ ကြိုးစားခွင့်တောင် မရလိုက်ဘူး။ ဒါကြောင့် အဆိပ်ဖြေတာ အောင်မြင်မြင်၊ မအောင်မြင်မြင်၊ ငါအထွန့်တက်မှာ မဟုတ်ဘူး”

ရန်ကိုင် သက်ပြင်းချလိုက်သည်။ သူမအား ဆက်၍ တိုက်တွန်းမနေတော့ဘဲ ခေါင်းညိတ်၍သာ “ဆုံးဖြတ်ပြီးမှတော့ အဲ့အတိုင်းပဲ ထားလိုက်တာပေါ့။ အခု ငါဘာလုပ်ပေးရမလဲပြော၊ ငါအတတ်နိုင်ဆုံး ကြိုးစားပေးမယ်”

တိုက်ယွမ်က ပြုံးပျော်ရွှင်စွာဖြင့် “အဲ့လိုဆိုရင် ဂျူနီယာ မောင်လေးရန်ကို ကြိုပြီး ကျေးဇူးတင်ထား လိုက်မယ်နော်။ အခု ဘယ်လို အဆိပ်ဖြေမလဲ ဆိုတာကို ဂျူနီယာမောင်လေးရန်ကို ပြောပြမယ်။ သေချာနားထောင်နော်။ အဆိပ်ဖြေပြီ ဆိုတာနဲ့ မေးခွန်းမေးချိန်တွေ ဘာတွေ ရတော့မှာ မဟုတ်ဘူး”

“အင်း”

ထို့နောက် တိုက်ယွမ်သည် ရန်ကိုင်အား အဆိပ်ဖြေရမည့် နည်းလမ်းကို စတင် ပြောပြတော့လေသည်။ တိုက်ယွမ် ပြောပြသည့် နည်းလမ်းကို ကြားပြီးနောက် ဤတောင်ပေါ်တွင် နေခဲ့သည့် အရင် စီနီယာကို ရန်ကိုင် လေးစားမိသွားသည်။

သို့သော် အဆိပ်ဖြေသည့် နည်းလမ်းအတွင်း ပါဝင်သော အဆင့်များကို ရှင်းပြနေရင်း တိုက်ယွမ်၏ မျက်နှာ တဖြည်းဖြည်း နီမြန်းလာခဲ့သည်။ ရန်ကိုင်နှင့် အကြည့် မဆိုင်မိအောင်လည်း ခေါင်းကို တောက်လျှောက် ငုံ့ထားကာ သူမ၏ အသံမှာလည်း တဖြည်းဖြည်း တိုးညင်းလာခဲ့သည်။ ရှက်နေဖို့ အချိန်မရှိလျှင်ပင် မရှက်ဘဲ မနေနိုင်ခဲ့ချေ။ ရိုးသားအပြစ်ကင်းစင်၍ ရှက်သွေး ဖြာနေသော သူမ၏ မျက်ဝန်းလေးများသည် တစ်မူထူးခြားစွာ နှစ်လိုဖွယ်ကောင်းနေခဲ့သည်။

ယခင်က တိုက်ယွမ် သူ့အား ပြောပြရန် ဘာကြောင့် တုန့်ဆိုင်းနေလဲ ဆိုသည်ကို ရန်ကိုင် နားလည်သွားခဲ့လေပြီ။ လတ်စသတ်တော့ အဆိပ်ဖြေသည့် ဖြစ်စဉ်တွင် ခန္ဓာကိုယ်ချင်း ထိတွေ့ရန် လိုအပ်နေသည်ကိုး။

တိုက်ယွမ် ရှက်နေသည်မှာလည်း ထိုအကြောင်းကြောင့် ဖြစ်သည်။ တိုက်ယွမ် ပြောသည့်နည်းလမ်းအတိုင်း လုပ်ရမည် ဆိုပါက အနည်းငယ် ကသိကအောက် ဖြစ်ရာ အခိုက်အတန့်များ နှင့် ကြုံတွေ့ရမည်မှာ မလွဲမသွေပင်။

ဖန်သွေးရောင်ဂိုဏ်းရဲ့ ဆေးဆရာရှောင်ကို မတွေ့ဖူးသော်ငြား ထိုဆေးဆရာသည် လူအိုကြီးတစ်ယောက်ဖြစ်မှန်း ရန်ကိုင် သိသည်။ ထို့ကြောင့် ထိုလူအိုကြီးကို ဖိတ်ခေါ်ဖို့ရာ သူမအတွက် သိပ်အဆင်မပြေလှဟု တိုက်ယွမ် ပြောခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။

ဆေးလုံးတောင်ကြားတွင် ရှိသော ဆေးဆရာကြီး ငါးယောက် အနက် လေးယောက်သည် လူအိုကြီးများ ဖြစ်ကြီးပြီး တစ်ယောက်သာ ဘွားတော်ကြီး ဖြစ်သည်။

ထိုလူအိုကြီးများဆီမှ အကူအညီ တောင်းမည့်အစား ရန်ကိုင်ဆီမှ အကူအညီ တောင်းလိုက်ခြင်းသည် ပို၍ မကောင်းပေလော။ ထို့ကြောင့် တိုက်ယွမ် ရန်ကိုင်ဆီမှ အကူအညီ တောင်းခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။

ကံကောင်းစွာဖြင့်သည် ရန်ကိုင်သည် ရဲ့ရင့်ပြီး သူရဲကောင်း ဆန်သော ပါရမီရှင်တစ်ယောက် ဖြစ်နေသည်။ ထို့ကြောင့် တိုက်ယွမ်ရင်ထဲ ကသိကအောက် ဖြစ်ရသော်ငြား အရမ်းကြီးတော့ မဖြစ်ချေ။ သို့သော် တကယ်သာ ဖြစ်နိုင်မည် ဆိုလျှင် အမျိုးသမီး ဆေးဆရာတစ်ယောက်ကိုသာ အကူအညီ တောင်းပေမယ့်။ တကယ့်တော့ အမျိုးသမီး အချင်းချင်း ဆိုပါက ပို၍ ပြဿနာ နည်းနိုင်မည် မဟုတ်ပေလော။

ကံမကောင်းစွာဖြင့် သူမတွင် ဆေးလုံးတောင်ကြားမှ အမျိုးသမီး ဆေးဆရာတောင်းသည့် လုံလောက်သော အခကြေးငွေ ရှိမနေခဲ့ချေ။

တိုက်ယွမ် ဆေးဆရာတစ်ယောက် ဖြစ်နေရခြင်းမှာ သူမ ကိုယ်ထဲရှိ အဆိပ်ကို ကိုယ့်ဘာသာ ဖြေချင်သည့် အတွက်ကြောင့် ဖြစ်သည်။

ကံမကောင်းစွာဖြင့် သူမသည် ယခုမှ သူတော်စင်ဘုရင် အဆင့် ဆေပညာရှင် တစ်ယောက်သာ ဖြစ်သေးသဖြင့် သူမကိုယ်သူမ အားကိုး၍ မရတော့ချေ။

တိုက်ယွမ်က ရှက်သွေးဖြာနေသော်ငြား ရန်ကိုင်ကမူ ထူးမခြားနားပင်။ တိုက်ယွမ် ရှင်းပြနေသည်ကို မည်သည့် အမူအရာမှ မပြဘဲ သေသေချာချာ နားစိုက်ထောင်နေသည်။ ရန်ကိုင်၏ အမူအရာကို မြင်သည့်အခါ တိုက်ယွမ်လည်း တဖြည်းဖြည်း တည်ငြိမ်လာခဲ့ပြီး သေချာ ရှင်းပြတော့လေသည်။

အဆိပ်ဖြေသည့် ဖြစ်စဉ်အကြောင်းကို ရှင်းပြရန် တိုက်ယွမ် တစ်ညတိတိ အချိန်ယူလိုက်ရသည်။ ရန်ကိုင်လည်း ထိုတစ်ည အတွင်း အဆိပ်ဖြေသည့် ဖြစ်စဉ်တစ်ခုလုံးကို လုံးစေ့ပတ်စေ့ သေချာ မှတ်သားပြီးသွားလေပြီ။

“ဂျူနီယာမောင်လေးရန် အကုန်လုံးကို မှတ်မိလား” ညလုံးပေါက် ထိုင်ရှင်းပြခဲ့သော်လည်း တိုက်ယွမ်သည် နည်းနည်းလေမှ ပင်ပန်းနွမ်းနယ်ဟန် မရဘဲ တက်တက်ကြွကြွ ရှိနေပေသေးသည်။ နောက်ဖြစ်လာတော့မည့် အရာသည် သူမ ဘဝ၏ အရေးအကြီးဆုံး အခိုက်အတန့်တစ်ခု ဖြစ်မည် ဖြစ်သည့် အတွက်ကြောင့် ယခုကဲ့သို့ ဖြစ်နေခြင်း ဖြစ်လောက်သည်။

oMartial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၂၇၅)

“ငါအကုန် မှတ်မိတယ်” ရန်ကိုင်က ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး တိုက်ယွမ်အား တစ်ချက် လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ခဏလောက် စဉ်းစား၍ ပြန်ပြောလိုက်သည် “အစ်မတိုက်ယွမ်၊ နင့်ကြည့်ရတာ စိတ်သိမ်မငြိမ်သေးသလိုပဲ။ စိတ်ငြိမ်သွားအောင် ခဏလောက် နားလိုက်ပါလား။ နောက်နှစ်ရက်ကြာမှ စကြရအောင်လေ”

တိုက်ယွမ်သည် ချက်ချင်း လက်ငင်းကို စချင်နေသော်လည်း ရန်ကိုင်က ထိုကဲ့သို့ ပြောလာသဖြင့် သူမအဖို့ ခေါင်းညိတ်ရုံမှ တစ်ပါး အခြားရွေးစရာ မရှိတော့ချေ။ ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး ရန်ကိုင်အား အဆိပ်ဖြေခြင်းလုပ်ငန်း၏ အဓိကအချက်များကို နောက်တစ်ကြိမ် ထပ်ပြောပြီဂနောက် သူမ အခန်းဆီသို့ ပြန်သွားလေသည်။

တိုက်ယွမ် ထွက်သွားပြီးနောက် ရန်ကိုင်သည် အခန်းထဲရှိ ကျောက်တုံးကုတင်ပေါ်တွင် ထိုင်လျက် မေးလေးကို ပွတ်ရင်း စဉ်းစားခန်းဝင်လိုက်သည်။ ခဏကြာပြီးနောက် လက်ကိုဝှေ့ရမ်း၍ သိုလှောင်လက်စွပ်ထဲမှ ဆေးပင်များစွာကို ထုတ်ယူလိုက်သည်။

ပြီးသည်နှင့် ဆေးမီးကို ထုတ်ယူလိုက်ပြီး တေဇောဓါတ် အသိစိတ်ပင်လယ်ကို အသုံးပြု၍ ဆေးပင်များကို ဆေးအရည် အဖြစ်သို့ စတင် သိပ်သည်းလေသည်။

ဤသို့ဖြင့် နှစ်ရက်ဆိုသော ပမာဏသည် အလျင်အမြန် ကုန်ဆုံးသွားခဲ့သည်။ ရန်ကိုင် မျက်လုံးပွင့်လာပြီး ပတ်ဝန်းကျင်ကို ကောင်းကင်စိတ်အာရုံဖြင့် စစ်ဆေးကြည့်လိုက်သည့်အခါ တိုက်ယွမ် အခန်းအပြင်ဘက်တွင် ရပ်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ နှစ်ရက်တိတိ အချိန်ယူပြင်ဆင်ပြီးနောက် တိုက်ယွမ် အတော်လေး စိတ်ငြိမ်သွားသည်ကို တွေ့ရသည်။ သူမ မျက်နှာထက် အလျင်လိုဟန်၊ စိုးရိမ်ပူပန်ဟန်တို့ကို မတွ့ရတော့။ အရှိန်အဝါသည်လည်း လှိုင်းထန်ခြင်း မရှိသည့် ကန်ရေပြင်နှယ် ငြိမ်သက်နေခဲ့သည်။

တိုက်ယွမ် အဆင်ပြေနေသည်ကို မြင်လိုက်ရသည့်အခါ ရန်ကိုင် ပြုံးလိုက်ပြီး အခန်းတံခါးကို သွားဖွင့်ပေးလိုက်သည်။

အခန်းတံခါး ပွင့်လာပြီး ရန်ကိုင် ထွက်လာသည်ကို မြင်လိုက်ရသည့်အခါ တိုက်ယွမ် ပြုံးလိုက်သည်။

“စရအောင်” ရန်ကိုင်က ပြောလိုက်ရာ တိုက်ယွမ်က ခေါင်းညိတ်၍ ရှေ့မှ ဦးဆောင်ထွက်သွားလေသည်။

သဘာဝအစီအရင် ရှိနေသော ကျောက်တုံးလိုဏ်ဂူကို ဖြတ်ကျော်၍ သီးခြား တည်ရှိနေသော လိုဏ်ခေါင်းတစ်ခုဆီသို့ ရန်ကိုင်ကို ခေါ်သွားခဲ့သည်။ လိုဏ်ခေါင်းလမ်းသည် မြွေလိမ် မြွေကောက်နှယ် ကွေးကောက်နေပြီ လိုဏ်ခေါင်းနံရံပေါ်တွင် တောက်ပသော အလင်းရောင်တို့ကို ထုတ်လွှတ်နေသော ညလင်း ကျောက်တုံးများ ရှိနေခဲ့သည်။

တိုက်ယွမ်နှင့်အတူ လိုက်သွားစဉ် မည်သည့် စကားတစ်ခွန်းမှ မပြောခဲ့သော်လည်း ရန်ကိုင်သည် ကောင်းကင်စိတ်အာရုံကို ဖြန့်ကျက်၍ အောက်ဘက်အား အရင် စစ်ဆေးကြည့်လိုက်သည်။

အနက်တစ်ခုအထိသို့ ဆင်းလာပြီးနောက် ပတ်ဝန်းကျင် လေထုသည် စတင် အေးစက်လာခဲ့သည်။ ထိုအအေးဓါတ်သည် အပူချိန် ကျသွားသည့် အတွက်ကြောင့် အေးခြင်း သက်သက် မဟုတ်ဘဲ စိတ်ဝိဥာဉ်ကိုပါ အေးစက်စေသည့် အအေးမျိုး ဖြစ်သည်။ ထိုကဲ့သို့ ဖြစ်ရခြင်းမှာ အောက်ဘက်တွင် ယင်ချီ အလွန် သိပ်သည်းနေသည့် အတွက်ကြောင့် ဖြစ်ပေသည်။

တိုက်ယွမ် ပြောသော ယင်ရေကန်သည် လိုဏ်ခေါင်း၏ အဆုံးတွင် ရှိနေသည့်ပုံပင်။

သို့သော်လည်း ထိုအအေးဓါတ်သည် ရန်ကိုင်အား ဘာမှ မလုပ်နိုင်ချေ။ သူတော်စင်ချီကို မလှည့်ပတ်ဘဲနှင့်ပင် အအေးဓါတ်ကို သူ့ခန္ဓာကိုယ် သက်သက်ဖြင့် ခုခံနိုင်ပေသည်။ တိုက်ယွမ် အတွက်လည်း အတူတူပင်။ သူမ၏ ခန္ဓာကိုယ်သည် ရန်ကိုင်လောက် အားမကောင်းသော်လည်း သူတော်စင်ဘုရင် တတိယအဆင့် ကျင့်ကြံခြင်းသည် အလှသက်သက် မဟုတ်။

ထို့အပြင် တိုက်ယွမ်သည် ဤယင်ရေကန်ဆီသို့ အကြိမ် များစွာ လာဖူးသဖြင့် ဤနေရာနှင့် အတော်လေး အသား ကျနေလေပြီ။

အောက်သို့ ဆင်းလာသည်နှင့်အမျှ ပတ်ဝန်းကျင် လေုထသည် ပိုပို၍ အေးစက်လာခဲ့သည်။

အမွှေးတိုင်တစ်ချောင်းစာ ကြာပြီးနောက် တိုက်ယွမ်သည် အအေးဓါတ်ကို ခုခံရန်အတွက် သူမ၏ သူတော်စင်ချီကို စတင် လှည်ပတ်လာရတော့သည်။

မကြာမီ ရန်ကိုင်နှင့် တိုက်ယွမ်တို့သော တောက်ပသော အလင်းရောင်တို့ ထွက်ပေါ်လာပြီး ကျောက်တုံးခန်းကျယ်ကြီး တစ်ခန်းဆီသို့ သူတို့နှစ်ယောက် ရောက်လာခဲ့သည်။

ကျောက်တုံးခန်းတစ်ခန်းလုံး ဗလာဖြစ်နေပြီး ဤနေရာရှိ လေထုသည် အလွန်ကိုမှ အေးစက်လှသလို ခြောက်ခြားဖွယ်လည်း ကောင်းလှသည်။ အေးလွန်းသဖြင့် ကျောက်နံ့ရံများပင် ရေခဲနေခဲ့သည်။

ကျောက်တုံးခန်း အခယ်တွင် ဆယ်မီတာအကျယ်ပင် မရှိတတ်သော ရေကန်လေးတစ်ကန် ရှိနေခဲ့သည်။

ထိုယင်ရေကန်ကို မြင်လိုက်သည့်အခါ ရန်ကိုင်၏ အမူအရာ ပြောင်းလဲသွားခဲ့ပြီး “အစ်မတိုက်ယွမ်၊ ဒီယင်ရေကန်က နှစ်တစ်ထောင် သက်တမ်းရှိတဲ့ကန်လား၊ နှစ်တစ်သောင်း သက်တမ်းရှိတဲ့ ကန်လား”

ရန်ကိုင်၏ ဆိုလိုရင်းကို သိသည့်အလား တိုက်ယွမ်က ပြုံး၍ ပြန်ပြောလိုက်သည် “အရင် စီနီယာ ပြောခဲ့တာတော့ ဒီကန်ရဲ့ သက်တမ်းက ငါးထောင်နဲ့ ခြောက်ထောင်ကြားမှာ ရှိတယ်တဲ့”

ရန်ကိုင် မျက်မျောင်ကြုတ်သွားခဲ့ပြီး “ဒီလောက်သက်တမ်း ရှိနေတဲ့ ယင်ရေကန်ရဲ့ အအေးဓါတ်က အစ်မတိုက်ယွမ် ခုခံနိုင်တဲ့ အရာမျိုး မဟုတ်ဘူးနော်။ အစ်မတိုက်ယွမ် တကယ် ဆက်လုပ်ချင်တာ သေချာလား”

ယင်ရေကန်များကို ၎င်းတို့၏ သက်တမ်းဖြင့် အမျိုးအစား ခွဲကြသည်။ တိုက်ယွမ်သည် ယင်ရေကန်အကြောင်း အသေးစိတ် မပြောခဲ့ချေ။ သို့သော် သူမအတွက် အန္တရာယ်မရှိလောက်ဟု ထင်သည့်အတွက်ကြောင့် ဘာမှ မမေးခဲ့ချေ။ သို့သော်လည်း လက်ရှိ ယင်ရေကန်ကို မြင်ပြီးနောက် ထိုရေကန်ထဲသာ တိုက်ယွမ် ဆင်းသွားလိုက်ပါက ချက်ချင်း ရေခဲရုပ်ထု ဖြစ်သွားမည်မှန်း ရန်ကိုင် သိလိုက်သည်။

တိုက်ယွမ်က အသာအယာ ပြုံးလျက် “အရမ်းကြီး စိတ်ပူမနေပါနဲ့ ဂျူနီယာမောင်လေးရန်၊ ဒီယင်ရေကန်က အရမ်း အေးတယ် ဆိုပေမယ့် အဲ့အတွက် ငါကြိုပြင်ထားပြီးသွားပြီ။ မီးဓါတ်နဲ့ ယန်ဓါတ် အဆီအနှစ်တွေကို ကန်ရဲ့ အအေးဓါတ် လျော့သွားအောင် ယင်ရေကန်ထဲ ထည့်ထားလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ငါကိုယ်တိုင်လည်း ဆေးပညာရှင် တစ်ယောက်လေ။ ငါကျင့်ကြံတာက မီးဓါတ်ကျင့်စဉ်ဆိုတော့ ငါသာ သတိစိုက်မယ် ဆိုရင် ဘာမှဖြစ်မှာ မဟုတ်ဘူး။ ပြီးတော့… ငါမလုပ်နိုင်ဘူး ဆိုရင်တောင် လုပ်ရမှာပဲလေ။ မဟုတ်ရင် သေမှာကို ထိုင်စောင့်နေရတော့မှာပဲ။ သေမှာကို ထိုင်စောင့်မယ့် အတူတူ ကြိုးစားကြည့်လိုက်တာ ပိုမကောင်းဘူးလား။ ဂျူနီယာ မောင်လေးရန်၊ ငါ့နေရာ နင်ဆိုရင်ကော ဘယ်လိုလုပ်မှာလဲ”

ရန်ကိုင် တိတ်သွားသည်။ တိုက်ယွမ်တွင် ရွေးချယ်စရာ မရှိတော့သည့် အတွက်ကြောင့် ဤကဲ့သို့ လုပ်ရသည်မှန်း သိလိုက်သဖြင့် သူမအား ဘာမှ ထပ်ပြောမနေတော့ချေ။

“ပြီးတော့ ငါ့တစ်ခုခု ဖြစ်သွားရင်လည်း ဂျူနီယာ မောင်လေးရန် ဘာမှ စိတ်ပူနေစရာ မလိုဘူး။ ငါ့နေနေတဲ့ အခန်းထဲမှာ စာတစ်စောင် ထားထားတယ်။ အဲ့စာထဲမှာ ငါအခု လုပ်ဖို့ပြင်နေတာအကြောင်း ရေးထားတယ်။ ငါတစ်ခုခု ဖြစ်သွားပြီ ဆိုတာနဲ့ အဲ့စာကို ယူပြီး ငါ့ဆရာဆီ သွားလိုက်။ ငါရေးထားတဲ့ စာကိုမြင်ရင် ငါ့ဆရာ နင့်ကို ဘာမှလုပ်မှာ မဟုတ်ဘူး။ ငါ့ဆရာက အကြီးအကဲချုပ် ကုန်းအောင်ဖုပဲ။ သူ့ကို သလင်းပေါင်းစုံ တောင်မှာ သွားရှာလို့ရတယ်”

တိုက်ယွမ် ပြောပုံသည် မသေခင် နောက်ဆုံးစကားကို ပြောနေသလို ဖြစ်သည့် အတွက်ကြောင့် ရန်ကိုင်စိတ်ထဲ တစ်မျိုးတစ်မည် ဖြစ်သွားရသည်။ သို့သော် ခေါင်းညိတ်၍ ပြန်ပြောလိုက်သည် “ငါသိပြီ”

တိုက်ယွမ်က ပြုံးလိုက်ပြီး ခေါင်းညိတ်ကာ အချက်ပြလိုက်သည် “ငါ့နောက်လိုက်ခဲ့”

ခဏအကြာတွင် ရန်ကိုင်နှင့် တိုက်ယွမ် ယင်ရေကန်ရှေ့သို့ ရောက်လာခဲ့သည်။ ကန်ကို မြင်ပြီးနောက်မှပဲ ယင်ရေကန် သိပ်မနက်မှန်း ရန်ကိုင် သိလိုက်ရသည်။ ကန်အနက်သည် အများဆုံးမှ တစ်မီတာလောက်သာ ရှိသည်။ ကန်ရေသည် သလင်းကျောက်နှယ် ကြည်လင်ရှင်းသန့်နေသဖြင့် ကန်အောက်ခြေ အထိကိုပင် လှမ်းမြင်နေရလေသည်။

အနီးကပ် ကြည့်ပြီးနောက် ယင်ကရေန်က ပတ်လည်တွင် အစီအရင် အရိပ်အယောင်အချို့ ရှိနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ဤရေယန်ကို ဤနေရာတွင် ချုပ်နှောင်ထားရန် အတွက် အရင် စီနီယာ ခင်းကျင်းခဲ့ခြင်း ဖြစ်ရပေမည်။

တိုက်ယွမ်က အနားတွင် ရှိနေသော နေရာကို လက်ညိုးထိုး၍ ပြောလိုက်သည် “ဒီမှာထိုင်ကြမယ်။ ဒီနေရာက အကောင်းဆုံး နေရာပဲ”

“ကောင်းပြီ” ရန်ကိုင် ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး တိုက်ယွမ် ညွှန်ပြသည့် နေရာတွင် ချက်ချင်း ထိုင်ချလိုက်လေသည်။

“အခြား ပြင်ဆင်စရာတွေ ရှိသေးလး၊ မရှိတော့ပါဘူးနော်” တိုက်ယွမ် သူမဘာသာ ရေရွတ်နေလိုက်သည်။ ထို့နောက် ရန်ကိုင်အား ရှုပ်ထွေးသည့် အမူအရာဖြင့် လှည့်လိုက်သည်။ ခဏအကြာ၌ ပြုံး၍ ပြောလိုက်သည် “ဂျူနီယာမောင်လေးရန်၊ ရလဒ်က ဘယ်လိုပဲပဲဖြစ်ဖြစ် ငါ့နင့်ကို ကြိုပြီး ကျေးဇူးတင်တယ် သိလား။ ဒီဆယ်စုနှစ် နှစ်ခုအတွင်း နင်တစ်ယောက်ပဲ လိုလိုလားလားနဲ့ ငါ့ကို ကူညီပေးခဲ့တာ။ အဲ့အတောအတွင်း နင်က အသစ်သိလာတဲ့ တစ်ဦးတည်းသော မိတ်ဆွေဆိုလည်း မမှားဘူး”

ပြောပြီးသည့်နောက် အလေးအနက် အမူအရာဖြင့် လက်သီး ဆုပ်၍ ရန်ကိုင်အား ကျော့ရှင်းစွာဖြင့် ဦးညွှတ်လိုက်သည်။

ရန်ကိုင် မျက်ခုံးကြောတို့ တွန့်ကွေးသွားခဲ့သည်။ တိုက်ယွမ် ပြောပုံအရ ဖန်သွေးရောင်ဂိုဏ်းရှိ တိုက်ယွမ် အခြေအနေသည် ဝူရီ စုံစမ်းပြီး သိရလာသည့် အကြောင်းအရာနှင့် အနည်းငယ် ကွဲပြားနေသည့်ပုံပင်။ ဝူရီသည် လွန်ခဲ့သော ဆယ်နှစ်က တိုက်ယွမ်၏ အဆင့်အတန်း ပြောင်းလဲသွားခြင်း ဖြစ်သည်ဟု ပြောခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း ယခု တိုက်ယွမ် ပြောပုံအရ လွန်ခဲ့သော ဆယ်နှစ်ကျော်ကတည်းက ဖြစ်သွားခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည့်ပုံပင်။

ဝေကုချန်းနှင့် တုန်ရွှမ်းအာတို့သည် ဟိုယခင်ကတည်းက တိုက်ယွမ်နှင့် မိတ်ဆွေ ဖြစ်နေသည့် အတွက်ကြောင့် သူတို့အား ထည့်မတွက်ခြင်း ဖြစ်သည်။

ရန်ကိုင်က သူ့လက်ကို အသာအယာ ဝှေ့ရမ်း၍ “အဲ့လိုတွေ လုပ်နေစရာ မလိုပါဘူး အစ်မတိုက်ယွမ်ရာ။ ငါဘယ်လောက်မှ အားစိုက်ထုတ်လိုက်ရတာမှ မဟုတ်တာ။ ရော့။ ဒီဆေးအရည်ကို အရင် သောက်လိုက်”

ပြောပြီးနောက် သူမအား ကျောက်စိမ်းပုလင်း တစ်ပုလင်း ပေးလိုက်လေသည်။

“ဒါက…” တိုက်ယွမ်က ကျောက်စိမ်းပုလင်းကို ကိုင်ရင်း ရန်ကိုင်အား စိတ်ဝင်တစားဖြင့် ကြည့်လိုက်သည်။

“ဒါက ငါကိုယ်တိုင် ဖော်စပ်ထားတဲ့ ဆေးအရည်ပဲ။ သွေးကြက်မှုကို ငါမသန့်စင်နိုင်ဘူး ဆိုပေမယ့် အစ်မတိုက်ယွမ်သာ သေးကြက်မှိုနဲ့ ဒီဆေးရည်ကို အတူတူ စားသုံးလိုက်မယ်ဆိုရင် သွေးကြက်မှိုရဲ့ ဆေးအာနိသင်ကို ပုံမှန်ထက် နှစ်ဆယ်၊ သုံးဆယ် ရာခိုင်နှုန်းလောက် ပိုတိုးတက်လာအောင် လုပ်နိုင်လိမ့်မယ်။ ကျုပ်ရဲ့ အခုလက်ရှိ အရည်အချင်းနဲ့ ကျုပ်အများဆုံး ဒီလောက်ပဲ တတ်နိုင်သေးတယ်” ရန်ကိုင်က အနည်းငယ် နောင်တရနေသည့် ပုံစံဖြင့် ပြောလိုက်သည်။

သွေးကြက်မှိုသည် အလွန်ကိုမှ ရှားပါးသလို အလွန်ကိုမှလည်း သန့်စင်ရ ခက်သည်။ သွေးကြက်မှိုတစ်ပွင့်၏ တန်ဖိုးသည် သာမန် တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် ဆေးလုံးတစ်လုံးအောက် မနိမ့်ကျချေ။ ထို့ထက် ပိုများလျှင်ပင် ပိုများနိုင်သေးသည်။ အကြောင်းမှာ သွေးကြက်မှိုသည် သေခါနီး ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက်ကို ချက်ချင်း ပြန်ရှင်လာအောင် လုပ်နိုင်သောကြောင့် ဖြစ်သည်။ ထိုကဲ့သို့သော အသက်ကယ် ဆေးလုံးသည် သေခြင်းရှင်ခြင်း မျဉ်ကြောင်းပေါ်၌ လျှောက်လှမ်း နေကြရသော ကျင့်ကြံသူများအတွက် အဖိုးအတန်ဆုံး ရတနာတစ်မျိုး ဖြစ်ပေသည်။

သူ့လက်ရှိအဆင့် ထိုကဲ့သို့သော ဆေးလုံးမျိုးအား မဖော်စပ်နိုငသ်ည်မှာ ဆိုးပေသည်။ ထို့ကြောင့် ဤနည်းလမ်းကို သုံး၍သာ သွေးကြက်မှို၏ ဆေးအာနိသင် တိုးလာအောင် လုပ်ရတော့သည်။

ယခင် နှစ်ရက်အတွင်းတွင် ရန်ကိုင်သည် ဤဆေးရည်ကို ပြင်ဆင်နေခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။

ရန်ကိုင် ပြောသည်ကို ကြားပြီးနောက် တိုက်ယွမ်၏ မျက်နှာထက် အံ့အားသင့်ရိပ်တို့ ထွက်ပေါ်လာပြီး ကျောက်စိမ်း ပုလင်းလင်းလေးကို အလိုလို ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်လိုက်မိသည်။ ကျောက်စိမ်းပုလင်းထဲရှိ ဆေးအရည်ကို မစစ်ဆေးတော့ဘဲ ရန်ကိုင်ကိုသာ အရင် ကျေးဇူးတင်စကား ဆိုလိုက်သည် “အခုလို ကူညီပေးတဲ့အတွက် ဂျူနီယာမောင်လေးရန်ကို ကျေးဇူးအများကြီး တင်ပါတယ်”

ရန်ကိုင်ဆီမှ အကူအညီ တောင်းခဲ့ခြင်းသည် သူမလုပ်ခဲ့သည့် ဆုံးဖြတ်ချက်များအနက် အကောင်းဆုံး ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခု ဖြစ်ခဲ့ပါလားဟု တိုက်ယွမ် တွေးနေမိလေပြီ။ အကြောင်းမှာ ဂိုဏ်းရှိ ဆေးဆရာရှောင်ကို သွားအကူအညီတောင်းမည် ဆိုလျှင်ပင် သူမအတွက် ဤကဲ့သို့ ဆေးအရည် ဖော်စပ်ပေးမည် မဟုတ်သည့် အတွက်ကြောင့် ဖြစ်သည်။

ဤဆေးပုလင်း အကူအညီနှင့် ဆိုပါက အောင်မြင်နိုင်ချေ ပိုများလာမည်မှာ မလွဲမသွေပင်။ ထို့ကြောင့် တိုက်ယွမ် မည်ကဲ့သို့ မပျော်ဘဲ နေမည်နည်း။

“ဂျူနီယာမောင်လေးရန်ကို ဒုက္ခပေးရဦးမယ်” တိုက်ယွမ်က ဆေးပုလင်းကို သိမ်းလိုက်ပြီး ရန်ကိုင်အား အလေးအနက် အမူအရာဖြင့် ကြည့်ကာ ပြောလိုက်သည်။ ထို့နောက် သူမ၏ အပေါ်ဝတ်ရုံကို ချွတ်ချလိုက်သည်။

ယခုအခိုက်အတန့်အတွက် ကြိုပြင်ထားသည့်အလား တိုက်ယွမ်၏ အတွင်းခံများ အကုန်လုံးသည် အနက်ရောင်များ ဖြစ်နေကြသည်။

သို့တိုင် သူမ မျက်နှာတစ်ပြင်လုံး ပန်းဆီရောင် သန်းနေလေသည်။ မိန်းမသား တစ်ယောက် ဖြစ်လေရာ ဤကဲ့သို့ ပုံစံဖြင့် သူစိမ်း ယောကျာ်းတစ်ယောက်ရှေ့တွင် နေရသည်ကို တိုက်ယွမ် မရှက်ဘဲ ဘယ်နေနိုင်မည်နည်း။ သူမ မည်သို့ပင် ပြင်ဆင်ထားပါစေ တစ်ကိုယ်လုံးကို အပြည့် မဖုံးနိုင်သည် မဟုတ်ပေလော။

ရှက်လာသည့် အတွက်ကြောင့် တုန့်ဆိုင်းမနေတော့ဘဲ ချက်ချင်းပဲ ယင်ရေကန်ထဲသို့ ခုန်ဆင်းသွားလေသည်။

ရေကန်ထဲသို့ ရောက်သွားသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် တိုက်ယွမ် ညည်းမိလိုက်သည်။ ယင်ရေကန်အား သိပ်မအေးတော့အောင် လုပ်ထားခဲ့သော်လည်း လက်ရှိ အအေးဓါတ်သည် သူမအတွက် အတော်လေး ပြင်းထန်နေသေးသည်။ အအေးဓါတ်တို့ သူမ ကိုယ်ထဲ စိမ့်ဝင်လာသည့် အတွက်ကြောင့် တစ်ခဏအတွင်း တိုက်ယွယ် ကိုယ်အနှံ့ ရေခဲစများ ထွက်ပေါ်လာခဲ့ရသည်။

သို့သော်လည်း တိုက်ယွမ်သည် ကျင်စဉ်ကို အလျင်စလို လှည့်ပတ်၍ ထိုရေခဲလွှာကို ဖယ်ရှားပစ်လိုက်လေသည်။

သို့သော်လည်း အအေးဓါတ်များသည် ပျောက်ကွယ်သွားခြင်း မရှိဘဲ သူမကိုယ်ထဲသို့ ဆက်လက် တိုးဝင်လာနေခဲ့သည်။ နောက်ဆုံး သည်းမခံနိုင်တော့သည့် အဆုံးတွင် တိုက်ယွမ် နာကျင်စွာ အော်ဟစ်လိုက်လေသည်။ တစ်ချိန်တည်းတွင် သူမ၏ ခန္ဓာကိုယ်မှ ရောင်စုံအလင်းတို့ ဖြာထွက်လာခဲ့သည်။

ထိုအလင်းသည် အလွန်ကိုမှ ထူးဆန်းသည်။ အလင်းသည် အရောင်တစ်မျိုးတည် မဟုတ်ဘဲ အရောင်ပေါင်းများစွာ ပေါင်းစပ်နေသည့် အလင်းဖြစ်သည်။ ထိုအလင်းရောင်ကို မြင်လိုက်သည့်အခိုက် ရန်ကိုင် ခေါင်းတဆစ်ဆစ် ကိုက်လာပြီး သူ့ဝိဥာဉ်သည်လည်း မတည်မငြိမ် ဖြစ်လာခဲ့သည်။ မမြင်နိုင်သော ဖိအားတစ်ရပ် သူ့အပေါ် သက်ရောက်လာသည့်နှယ် သူ့အသိစိတ်ပင် လယ်သည်လည်း မငြိမ်မသက် ဖြစ်လာသည်။

ဖန်သွေးရောင်အလင်း…

ထိုအဖြစ်အပျက်ကြောင့် ရန်ကိုင် ထိတ်လန့်သွားခဲ့သော်ငြား ချက်ချင်း သူ့စိတ်ကိုငြိမ်အောင်ထိန်း၍ တိုက်ယွမ်၏ ခန္ဓာကိုယ်ကို အာရုံ စိုက်လိုက်သည်။

ပုံရိပ်တစ်ထောင်ဖန်တောင်၏ ဖန်သွေးရောင်အလင်းသည် ဝိဥာဉ်များကို ဖိနှိပ်နိုင်စွမ်း ရှိသည်ဟု ယန်ယန် ပြောသည်ကို ကြားဖူးသော်လည်း ဤမျှ ထူးခြားလိမ့်မည်ဟုတော့ မထင်ထားခဲ့။ ကိုယ်တွေ့ကြုံပြီးမှပဲ ထိုဖန်သွေးရောင်အလင်း မည်မျှ ထူးခြားသလဲ ဆိုသည်ကို နားလည်သွားခဲ့သည်။