Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၂၀၁)
သူတော်စင်သလင်းကျောက်များ ထည့်ရန်အတွက် သူတို့တွင် ပါလာသော သိုလှောင်လက်စွပ် သက်သက်ဖြင့် မလောက်မည်ကို ချန်ရှီတောင်း စိုးရိမ်နေရလေပြီ။ အပြင်ဘက်တွင် ရှိနေသော သူမတို့၏ အခြား ဂိုဏ်းသားများကို လှမ်းခေါ်လိုက်လျှင် ကောင်းမည်လား ဟူ၍ပင် စဉ်းစားနေခဲ့လေသည်။ ဤကဲ့သို့ အခွင့်အရေးမျိုးကို ရရန်မှာ အလွန်ကိုမှ ခဲယဉ်းလှပေသည်။ သူမတို့တွင်သာ သုံးမကုန်နိုင်သော သူတော်စင် သလင်းကျောက်များ ရှိနေမည်ဆိုပါက လိုချင်သော အဖိုးတန်ဆေးပင်များ မရမည်ကို ဘာကြောင့် စိုးရိမ်နေရမည်နည်း။ ငွေသာရှိလျှင် သူမတို့ လိုချင်သည့် အရာတိုင်းနီးပါးကို ဝယ်၍ရပေသည်။
ထိုအကြောင်းကို စဉ်းစားပြီးနောက် ရန်ကိုင်အား မီးတောက်မတတ် အကြည့်ဖြင့် လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ ထိုကောင်၏ ခန္ဓာကိုယ်ထဲတွင် မည်မျှ များပြားလှသော ကံကောင်းမှုများ စုဝေးနေလေသနည်း။ သူ့နောက် လိုက်လာရုံဖြင့် ဤမျှ များပြားလွန်းလှသော အကျိုးအမြတ်ကို ရရှိခဲ့ရသည်။
အကုန်လုံးသည် လိုဏ်ဂူထဲရှိ အခြားလိုဏ်ခေါင်းများကို လိုရမယ်ရ သွားစစ်ဆေးကြည့်သည်။ ထင်ထားသည့်အတိုင်းပဲ ထိုလိုဏ်ခေါင်းများထဲတွင်လည်း အထွဋ်အထိပ်အဆင့် သူတော်စင်သလင်းကျောက်များစွာ ရှိနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။
“ငါတို့မှာ အချိန်တွေ အများကြီးရှိသေးတယ်။ ကြိုက်သလောက်သာ တူးကြ။ သဲမီးတောက်နယ်မြေ ပြန်မပိတ်မချင်း တူးလို့ရတယ်။ သဲမီးတောက်နယ်မြေ ပိတ်တဲ့ အထိတောင် ဒီသလင်းကျောက်တွင်းကို ပြောင်အောင် မတူးနိုင်ဘူး ဆိုရင်တော့…” ထိုနားသို့ရောက်သော် ချန်ရှီတောင်း စကားတစ်သွားခဲ့သည်။ ဘာမှမပြောသေးသည့် ရန်ကိုင်ဆီ တစ်ချက် လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ဆက်၍ ပြောလိုက်သည် “ဒီသလင်းကျောက်မိုင်းတွင်း အကြောင်းကို ဂိုဏ်းဆီ ပြန်သယ်သွားကြတာပေါ့။ အဲ့လိုဆို နောက်တစ်ခါ သဲမီးတောက် နယ်မြေ ဖွင့်တဲ့အခါကျရင် အခြားသူတွေကို ဒီမှာ လာတူးခိုင်းလို့ရတယ်”
သူမ၏ မူလအစီအစဉ်သည် ဂိုဏ်းမှ အခြားလူများကို ခေါ်ရန်ဖြစ်သည်။ လူအင်အားများလျှင် သလင်းကျောက် ပိုများများကို တူးနိုင်မည်ဖြစ်ကာ သူမတို့လည်း ပို၍ အကျိုးအမြတ် ရပေလိမ့်မည်။ သို့သော်လည်း ဤနေရာတွင် သူမတို့ ငါးယောက်သာ ရှိနေခြင်းမဟုတ်။ အပြင်လူဖြစ်သော ရန်ကိုင်နှင့် ချန်ချီတို့လည်း ရှိနေပေးသည်။ သူမ ထိုကဲ့သို့ လုပ်လိုက်လျှင် ရန်ကိုင်ကို မကျေမနပ် ဖြစ်သွားစေနိုင်သည်။
ချန်ချီကို စိတ်မကျေမနပ် ဖြစ်စေလျှင်ပင် သူမ ဂရုစိုက်လိမ့်မည် မဟုတ်။ သို့သော် ရန်ကိုင်ဆိုသော လူသည် ကံကြမ္မာသားတော် ဖြစ်သည်။ သူမလုပ်ရပ်ကြောင့် ရန်ကိုင်နှင့် သူမကြား ဆက်ဆံရေး အဖုအထစ် ဖြစ်သွားမည်ကို ချန်ရှီတောင်း မလိုလားချေ။ ရန်ကိုင်နှင့် သူမကြား ကောင်းမွန်သော ဆက်ဆံရေးတစ်ခု တည်ဆောက်ထားချင်ပေသည်။
တစ်ဖက်တွင်မူ ရန်ကိုင်သည် ချန်ရှီတောင်း၏ ဆုံးဖြတ်ချက်နှင့် ပက်သက်၍ အလွန် ကျေနပ်သွားခဲ့ပြီး ချက်ချင်းပဲ ခေါင်းညိတ်သဘောတူလိုက်လေသည်။
လူခုနှစ်ယောက် ချက်ချင်း လူခွဲလိုက်ကြပြီး သူတော်စင်သလင်းကျောက်များကို စတင် တူးကြတော့လေသည်။
ရန်ကိုင်သည် လိုဏ်ဂူထဲသို့ စရောက်သည့် အချိန်ကတည်းက ချိန်ရွယ်ထားသော လိုဏ်ခေါင်းကို ရွေးချယ်ခဲ့လေသည်။ မိုင်တစ်ရာလောက် လမ်းလျှောက်ပြီးသည့်နောက် သူတော်စင်သလင်းကျောက်ပုံကြီး ရှေ့သို့ ရောက်လာခဲ့သည်။ နတ်ဆိုးမီတောက်ကို ဓါးမြောင် တစ်ချောင်းအဖြစ် ဖွဲ့စည်းလိုက်ပြီး သလင်းကျောက်ပုံကြီးကို လက်ဆေးဇလုံလောက် အရွယ်အစားရှိသော သူတော်စင်သလင်းကျောက်များ အဖြစ်သို့ ဖြတ်တောက်၍ သိုလှောင်လက်စွပ်ထဲသို့ ပစ်ထည့်လေသည်။
သူတော်စင်သလင်းကျောက်များ တူးနေရသည်ကို အခြားသူများလောက် ရန်ကိုင် စိတ်မလှုပ်ရှားသော်ငြား သူတော်စင်သလင်းကျောက်များ ပိုရှိနေခြင်းသည် သူ့အား အကျိုး မယုတ်စေနိုင်ချေ။ ထို့ကြောင့် မြွေပုံစံ လောကရတနာကို စောင့်ကြည့်နေရင်း သူတော်စင် သလင်းကျောက်များကို တူးနေလိုက်သည်။ မြွေပုံစံလောကရတနာက ဤလိုဏ်ခေါင်းထဲ ဝင်သွားသည်မှာ သေချာပေသည်။ ဤနေရာတွင် လိုဏ်ခေါင်း လမ်းပိတ်သွားပြီ ဖြစ်လေရာ ထိုမြွေပုံစံလောကရတနာ မည်သည့် နေရာသို့ ရောက်သွားသနည်း။ ရန်ကိုင် အမှန်တကယ်ကို နားမလည်နိုင် ဖြစ်နေခဲ့သည်။
သူတော်စင်သလင်းကျောက် တူးနေရင်း စဉ်းစားကြည့်နေသော်လည်း သေချာ ရေရာသည့် အဖြေတစ်ခုကိုမှ မစဉ်းစားနိုင်ခဲ့ချေ။ သို့သော်လည်း ထိုလောကရတနာ ဤသူတော်စင် သလင်းကျောက်ပုံကြီးထဲသို့ ဝင်သွားခြင်းကော ဖြစ်နိုင်လေလော။ ထိုကဲ့သို့ စွမ်းရည်ကို ပိုင်ဆိုင်ထားသည့် လောကရတနာအကြောင်း သူတစ်ခါမှ မကြားဖူးပါချေ။
ထို့အပြင် ဤနေရာသည် နည်းနည်း ထူးဆန်းလှသည်။ မြေကြီးအောက်တွင် အလွန်တရာကိုမှ သိပ်သည်းသန့်စင်လှသော အထွဋ်အထိပ်အဆင့် သူတော်စင်သလင်းကျောက် တွင်းကြီး ရှိနေသည့်အတွက်ကြောင့် မြေပြင်ပေါ်သည် အဆင့်မြင့် စိတ်ဝိဥာဉ်ဆေးပင်များဖြင့် ပြည့်နေသင့်သော်လည်း သာမန်မြက်ပင်ရှည်များမှလွဲ၍ အခြားဘာအဖိုးတန် ဆေးပင်မှာ ရှိမနေခဲ့ချေ။
စဉ်းစားမရတော့သည့် အတွက်ကြောင့် သလင်းကျောက် တူးရာတွင်သာ အာရုံစိုက်ထားလိုက်တော့လေသည်။ သူ့သိုလှောင်လက်စွပ်ထဲရှိ သူတော်စင်သလင်းကျောက် ပမာဏ တတိတိ တိုးလာနေချိန် လိုဏ်ခေါင်းထဲရှိ သူတော်စင် သလင်းကျောက်များမှာမူ တစတစဖြင့် လျော့နည်းလာနေခဲ့သည်။
နတ်ဆိုးမီးတောက်ဖြင့် ဖန်တီးထားသော ဓါးသည် အလွန်ကိုမှ ထက်ရှသည့် အတွက်ကြောင့် သူတော်စင်သလင်းကျောက်များကို အလွယ်တကူ ဖြတ်တောက်နိုင်သည်။ သို့သော် မီးဓါတ်သည် လောင်ကျွမ်းတတ်သည့် သဘာဝရှိလေရာ သူတော်စင် သလင်းကျောက်များကို တစ်ကြိမ် ဖြတ်တောက်လိုက်တိုင်း ပမာဏနည်းနည်းကို လောင်ကျွမ်းပစ်မိသွားခဲ့ရသည်။
ထိုကဲ့သို့ ပမာဏနည်းနည်းလေးသည် တစ်ကြိမ်နှစ်ကြိမ်ဆိုလျှင် မပြောပလောက်သော်ငြား အကြိမ်အရေအတွက် များလာသည့်အခါ ဆုံးရှုံးမှုသည် အလွန်တရာကိုမှ ကြီးမားသွားရသည်။
ခဏလောက် စဉ်းစားပြီးနောက် ရွှေရောင်သွေးစက်ကို ဓါးအဖြစ် အသွင်ပြောင်း၍ အသုံးပြုရန် စဉ်းစားလိုက်သည်။ စဉ်းစားပြီးသည်နှင့် ရွှေရောင်သွေးစက် တစ်စက်ကို ထုတ်ယူ၍ ဓါးတိုတစ်ချောင်းအဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲလိုက်သည်။
ရွှေရောင်သွေးစက်ဖြင့် ဖန်တီးထားသည့် ဓါးတိုဖြင့် သာမန်ကာလျှံကာ မွှေ့ရမ်းရုံဖြင့်ပင်လျှင် သူတော်စင်သလင်းကျောက်ရိုင်းများကို တိုဖူးနှယ် ဖြတ်တောက်နိုင်ရာ အတော်လေးကိုမှ အလုပ်တွင်လာခဲ့ရသလို အဆုံးအရှုံးလည်း လျော့သွားခဲ့ရလေသည်။
တစ်ရက်ကြာပြီးနောက် သူတော်စင်သလင်းကျောက်များစွာကို ရန်ကိုင် စုဆောင်းထားပြီးခဲ့လေပြီ။ သို့သော်လည်း မြွေပုံစံလောကရတနာကို ခြေရာမခံသေးနိုင် ဖြစ်နေခဲ့ရသည်။ သူတော်စင်သလင်းကျောက်ပုံကို အရှေ့ဘက်သို့ နောက်ထပ် ဆယ်မီတာ ထပ်တူးထားသည့်အတိုင် ရှာမတွေ့ဖြစ်နေခြင်း ဖြစ်သည်။
သူတော်စင်သလင်းကျောက်များကို တူးနေစဉ် ခြေသံကြားသဖြင့် နောက်သို့ လှည့်ကြည့်လိုက်ရာ မကြာမီ လိုဏ်ခေါင်းရှေ့တွင် ချန်ချီ ပေါ်လာသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။
အကြီးအကဲချန်ချီ အတော်လေး စိတ်လှုပ်ရှားနေပုံရသည်။ သူ့အရှိန်အဝါကို တတ်နိုင်သမျှ ထိန်းချုပ်ထားခဲ့ပြီး ခြေသံကိုလည်း တိုးနိုင်သမျှတိုးအောင် လုပ်ထားခဲ့သည်။ ရန်ကိုင် လှည့်ကြည့်လာသည်ကို မြင်သော် လက်ယပ်ခေါ်လိုက်သည်။
ချန်ချီ၏ အမူအရာကို မြင်သော် ချန်ချီ ပစ္စည်းကောင်းတစ်ခုခု တွေ့ထားပြီဖြစ်မှန်း ရန်ကိုင် သိလိုက်သည်။ ထို့ကြောင့် သူလည်း စိတ်လှုပ်ရှားမိသွားပြီး ချန်ချီနောက်သို့ အခြားသူများမသိအောင် လိုက်သွားလိုက်လေသည်။
ချန်ချီနောက်သို့ လိုက်သွားရင်း ရန်ကိုင်က ကောင်းကင်စိတ်အာရုံကိုသုံး၍ မေးလိုက်သည် “လောကရတနာကို ရှာတွေ့လို့လား”
“အဲ့ဒါ ဒီမှာပုန်းနေတာလား” ချန်ချီက အံ့အားသင့်နေသည့် အမူအရာဖြင့် ပြန်မေးသည်။
“ဟုတ်တယ်။ အဲ့ကောင်ရဲ့ အရှိန်အဝါကို ဒီလိုဏ်ခေါင်းထဲမှာ အာရုံခံမိလိုက်သေးတယ်။ ဒါပေမယ့် တောက်လျှောက် ရှာနေတာ အခုထိတော့ မတွေ့သေးဘူး”
ချန်ချီက ခေါင်းခါ၍ ပြန်ပြောလိုက်သည် “အဲ့ဒါကြောင့် မင်းကို လာခေါ်တာ မဟုတ်ဘူး။ အခြားတစ်ခု။ ဘာမှန်းတော့ ငါလည်းမသိဘူး။ ဒါပေမယ့် လုံးဝကို ထူးခြားတာတော့ သေချာတယ်။ ဘာမှန်းသေချာ မသိသေးလို့ ငါလည်း အဲ့ဒါကို သွားမရွေ့ရဲဘူး။ ဒါပေမယ့် မင်းက အပြင် လောကကြီးကနေ လာတာဆိုတော့ အဲ့ဒါကို သိရင်သိနိုင်လောက်တယ်”
ချန်ချီ ပြောသည်ကို နားထောင်ပြီး ရန်ကိုင် အနည်းငယ် စိတ်ပျက်သွားခဲ့ရသည်။ သို့သော်လည်း ချန်ချီနောက်သို့ လိုက်သွားခဲ့သေးလေသည်။
မကြာမီ ချန်ချီ ဝင်သွားသည့် လိုဏ်ခေါင်းထဲသို့ ရောက်လာခဲ့သည်။ လိုဏ်ခေါင်းထဲရှိ သူတော်စင်သလင်းကျောက်များကို ချန်ချီ တူးထားခဲ့သည်။ သို့သော် ရန်ကိုင် တူးခဲ့သလောက် မများပါချေ။ ချန်ချီ တူးထားသည့် ပမာဏမှာ ရန်ကိုင် တူးထားသည့် တစ်ဝက်လောက်သာ ရှိသည်။ သို့သော် ထိုတစ်ဝက်လောက်သည်ပင်လျှင် အတော်လေး များသည်ဟု ဆိုနိုင်ပေသည်။
“ကြည့်ကြည့်၊ အဲ့ဒါကို မင်းသိလား” ချန်ချီက မေးလိုက်သည်။
ရန်ကိုင်လည်း ချန်ချီ ညွှန်ပြသည့် နေရာဆီ လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ ချက်ချင်းဆိုသလို သူ့မျက်လုံး မှေးစဉ်းသွားခဲ့၇သည်။
သူ့ရှေ့ရှိ သူတော်စင်သလင်းကျောက်ပုံထဲတွင် သစ်ပင်ကဲ့သို့ အပင်လေးတစ်ပင် ပေါက်နေခဲ့သည်။ ထိုအပင်သည် အကြမ်းဖျင်းအားဖြင့် တစ်မီတာလောက်သာ မြင့်ပြီး အခက် ကိုးခက်ရှိနေခဲ့သည်။ သစ်ရွက်များမှာမူ အတော်လေး များလှသည်။
သစ်ပင်ဆီမှ မည်သည့် အသက်ဓါတ်ကိုမှ မခံစားရသော်လည်း သစ်ပင်သည် အံ့ဩဖွယ်ကောင်းလှသည့် အရှိန်အဝါကို ၎င်း၏ အရွက်နှင့် သစ်ကိုင်းများဆီမှ ထုတ်လွှတ်နေခဲ့သည်။ ထိုအရှိန်အဝါနှင့် ထိတွေ့မိလိုက်ချိန် သူတို့ကိုယ်သူတို့ အကြောင်းအရာ အချို့ကို ဥာဏ်အလင်း ပွင့်သွားခဲ့ရသလို ရန်ကိုင်နှင့် ချန်ချီတို့ ခံစားလိုက်ရသည်။
နှစ်ပေါင်းများစွာကြာအောင် သူ့အား အဆင့်မတက်နိုင်အောင် လုပ်နေခဲ့သော အတားအဆီး ပြေလျော့လာသည်ကို ချန်ချီ သတိပြုမိလိုက်သည်။ ထို့ကြောင့် ချန်ချီ ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်သွားခဲ့ပြီး မငြိမ်မသက် ဖြစ်လာသော သူတော်စင်ချီကို ချက်ချင်း ဖိနှိပ်လိုက်သည်။
ဤနေရာသည် သဲမီးတောက်နယ်မြေ ဖြစ်သည်။ သဲမီးတောက်နယ်မြေထဲသို့ ဝင်လာသည့် မည်သည့် တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့်မဆို ချွင်းချက်မရှိ သေရပေလိမ့်မည်။ ချန်ချီသည် လက်ရှိတွင် သူတော်စင်ဘုရင် အထွဋ်အထိပ်အဆင့် ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက် ဖြစ်သည်။ နောက်တစ်ဆင့်သို့ ချိုးဖျက်လိုက်သည်နှင့် တန်ခိုးရှင်အဆင့်သို့ ရောက်သွားပေလိမ့်မည်။ တန်ခိုးရှင်အဆင့်သို့သာ ရောက်သွားပါက သဲမီးတောက်နယ်မြေထဲ စီးဆင်းနေသော နိယာမများ၏ သတ်ဖြတ်ခြင်း ခံရပေလိမ့်မည်။
ထိုထူးဆန်းသော ခံစားချက်ကို ခံစားမိပြီးသည့်နောက် ရန်ကိုင်အား အလျင်စလို သွားရှာခဲ့လေသည်။
ပထမဦးစွာ ထိုအရာဘာလဲ ဆိုသည်ကို သူမသိသလို ထိုအရာကို မည်ကဲ့သို့ ကိုင်တွယ်ရမလဲ ဆိုသည်ကိုလည်း မသိချေ။ ဒုတိယအချက်အနေဖြင့် ထိုအရာနားသို့ မတိုးကပ်သွားရဲချေ။ အနီးကပ် တိုးသွားလိုက်ပြီး နောက်တစ်ဆင့်သို့ ချိုးဖျက်သွားမှဖြင့် ငါးပါးမှောက်ပေရော့ပေမည်။
သို့သော်လည်း ရန်ကိုင်သည် ထိုအံ့ဩဖွယ်ကောင်းသော အရှိန်အဝါကို အပြည့်အဝ ခံစားနေခဲ့သည်။ မကြာမီ အသိပြန်ဝင်လာပြီး သူတော်စင်သလင်းကျောက်ပုံထဲတွင် ပေါက်နေသော သစ်ပင်လေးကို အလေးအနက် အမူအရာဖြင့် စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။ အချိန်အတော်လေး ကြာသွားပြီးသည့်နောက် အသက်ပြင်းပြင်းတစ်ချက် ရှူသွင်းလျက် ပြောလိုက်လေသည် “အခက်ကိုးခက် ကျောက်စိမ်းသစ်ပင် ဖြစ်လောက်မယ်”
“အခက်ကိုးခက် ကျောက်စိမ်းသစ်လား” ချန်ချီအနေဖြင့် ထိုနာမည်ကို ပထမဆုံးအကြိမ် ကြားဖူးခြင်းဖြစ်သည်။ အခက်ကိုးခက် ကျောက်စိမ်းသစ်ပင်အကြောင်း မကြားဖူးသဖြင့် ရန်ကိုင်ကို ပြန်မေးလိုက်လေသည် “အဲ့ဒါဘာလဲ”
“အဖိုးမဖြတ်နိုင်တဲ့ ရတနာတစ်ပါးပဲ” ရန်ကိုင်က လေသံတိုးတိုးဖြင့် ပြောလိုက်သည် “အဲ့ဒါက လောကရတနာတွေထက်တောင် ပိုပြီး အဆင့်မြင့်သေးတယ်။ ကျုပ်ကိုယ်တိုင်တောင် စာအုပ်တွေထဲမှာပဲ ဖတ်ဖူးတာ။ အခု မြင်ဖူးတာ ပထမဆုံးအကြိမ်ပဲ။ အဲ့သစ်ပင်မျိုးက အဆင့်မြင့် သူတော်စင်သလင်းကျောက်တွင်းတွေထဲမှာ ပေါ်လာနိုင်ချေရှိတယ်။ ဒါပေမယ့် ပေါ်လာနိုင်ချေက အရမ်း နည်းလွန်းတယ်။ အနားမှာရှိနေတဲ့ သူတော်စင်သလင်းကျောက်တွေရဲ့ အဆီအနှစ်က သိပ်သည်းသွားတဲ့အခါကျရင် အစေ့လေးတစ်စေ့ ဖြစ်လာလိမ့်မယ်။ အဲ့အစေ့က အခက်ကိုးခက် ကျောက်စိမ်းသစ်ပင် ဖြစ်လာတာ။ ဒီအပင်က တစ်မီတာလောက်တောင် ရှိနေပြီဆိုတော့ သူ့သက်တမ်းက အနည်းဆုံး နှစ် နှစ်သောင်းကနေ သုံးသောင်းကြားပဲ။ အဲ့ထက်တောင် ပိုပြီး သက်တမ်းရင့်နေနိုင်သေးတယ်”
ချန်ချီ အံ့အားမသင့်ဘဲ မနေနိုင်အောင် ဖြစ်သွားခဲ့သည်။
ထိုအသစ်ပင် မည်သည့်အရာပင် ဖြစ်ပါစေ သက်တမ်း နှစ်နှစ်သောင်းမှ သုံးသောင်းကြား ရှိနေသည် ဆိုကတည်းက ပုံမှန်မဟုတ်သည့် တည်ရှိမှုတစ်ခု ဖြစ်နေသည်မှာ သေချာသွားလေပြီ။ မြက်ပင်တစ်ပင်သည်ပင် ထိုမျှသက်တမ်းရင့်အောင် ရှင်သန်နိုင်သည်ဆိုပါက အသိစိတ်ရရှိနိုင်ပြီး လောကရတနာတစ်ခုအဖြစ် အသွင်ပြောင်းလဲနိုင်ပေသည်။
အခက်ကိုးခက် ကျောက်စိမ်းသစ်ပင်သည် သူတော်စင်သလင်းကျောက်များ၏ အဆီအနှစ်မှ ဖြစ်ပေါ်လာခဲ့ခြင်း ဖြစ်ပြီး အနားအနားတွင် ရှိနေသော သူတော်စင်သလင်းကျောက်များ၏ အဆက်မပြတ် အားဖြည့်ပေးခြင်း ခံခဲ့ရသည်။ စမှတ်သည်ပင် အတော့်ကိုမှ မြင့်မားနေလေရာ ဤမျှ အချိန်ကြာပြီးနောက် မည်မျှ ထူးခြားမည်ကို ခန့်မှန်းကြည့်နိုင်ပေသည်။
ရန်ကိုင် ထိုရတနာအကြောင်းကို သိနေရခြင်းမှာလည်း ဇုန်းအောင် ကျေးဇူးကြောင့်ပင် ဖြစ်လေသည်။ ထိုအကြောင်းကို မိုးရေစင်ကြယ်တွင်ရှိစဉ်က ဇုန်းအောင်၏ စာအုပ်ပုံကို လှန်လှောဖတ်ရှုရင်းမှ သိခဲ့ရခြင်း ဖြစ်သည်။ ထိုစာအုပ်များထဲတွင် အခက်ကိုးခက် ကျောက်စိမ်းသစ်ပင် အကြောင်းသာမဟုတ်၊ ဝိဥာဉ်ကြာပန်းနှင့် အခြား အမျိုးမျိုးသော ရတနာများ အကြောင်းကိုလည်း မှတ်တမ်းတင်ထားပေသေးသည်။
အခက်ကိုးခက် ကျောက်စိမ်းသစ်ပင်၏ တန်ဖိုးသည် ဝိဥာဉ်ကြာပန်းနှင့် ယှဉ်၍ ရပေသည်။
ကြယ်စီရင်စုထဲတွင် ရှိနေသော ကျင့်ကြံသူ အများစုသည် ဝိဥာဉ်ကြာပန်းနှင့် အခက်ကိုးခက် ကျောက်စိမ်းသစ်ပင်အကြောင်းကို မြင်ဖူးဖို့ရာ မဆိုထားနှင့်၊ ကြားပင် မကြားဖူးကြချေ။ ရှေ့ဟောင်းမှတ်တမ်း စာအုပ်များထဲတွင်သာ ထိုရတနာများအကြောင်းကို ရေးမှတ်ထားကြသည်။ သို့သော်လည်း ထိုမှတ်တမ်းအများစုမှာ ပျောက်ကွယ်ကုန်လေပြီ။
“ဒါကို ဘယ်လိုသုံးလို့ရလဲ။ ဆေးဖော်စပ်တဲ့နေရာမှာကော သုံးလို့ရလား” ရန်ကိုင် ထိုသစ်ပင်အကြောင်းအား သိနေသည်ကိုမြင်သော် ချန်ချီ ချက်ချင်း ကောက်မေးလိုက်သည်။
“ဆေးဖော်စပ်တဲ့နေရာမှာလား” ရန်ကိုင်က ရယ်သွမ်းသွေး၍ ပြန်ပြောလိုက်သည် “ရတာပေါ့။ ဒါပေမယ့် အဲ့လိုလုပ်လိုက်မယ်ဆိုရင် ဧည့်အကြီးအကဲချန်၊ ကောင်းကင်က ပေးတဲ့ မဟာလက်ဆောင်ကြီးကို ဖျက်စီးပစ်လိုက်တာနဲ့ အတူတူပဲ ဖြစ်သွားမှာ။ အခက်ကိုးခက် ကျောက်စိမ်းသစ်ပင်အကြောင်းကို သိထားတဲ့ ပညာရှင်တစ်ယောက်သာ အဲ့အကြောင်းကို ကြားသွားခဲ့ရင် ဧည့်အကြီးအကဲချန်ကို နုတ်နုတ်စင်းပြီး မီးရှို့ပြာချပစ်မှာ သေချာသလောက်ပဲ”
“အဟမ်း…” ချန်ချီ ရှက်သွားခဲ့သည်။ တကယ်ကို ရယ်စရာကောင်းသည့် မေးခွန်းကို သွားမေးလိုက်မိပြီမှန်း သူသိလိုက်လေသည်။
“ဒါရဲ့ တကယ့် အသုံးဝင်ပုံကြီး အကြီးအကဲချန် သိပြီးလောက်ပြီပေါ့၊ ဟုတ်တယ်မလား။ တစ်ယောက်ယောက်သာ ဒီအပင်နားမှာထိုင်ပြီး ကျင့်ကြံမယ်ဆိုရင် အဆင့်တစ်ဆို့ အတားအဆီးတွေကို ချိုးဖျက်နိုင်လိမ့်မယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ဒီသစ်ပင်ကို အဖိုးမဖြတ်နိုင်တဲ့ ရတနာ တစ်ပါးလို့ ပြောရတာ” ရန်ကိုင်က ရှင်းပြလိုက်သည်။
အဆင့်တစ်ဆို့ အတားအဆီးများကို ချိုးဖျက်ရန်အတွက် အများစု လုပ်ကြသည်ကား အထူး ဆေးလုံးများ သောက်သုံးခြင်းပင်။ သို့သော် ဆေးလုံးအကူအညီဖြင့် အတားအဆီးကို ချိုးဖျက်ရန် ကြိုးစားရင်း မအောင်မြင်သည့်အခါ နောက်ထပ် ဆေးလုံးတစ်လုံးကို ထပ်သောက်၍ ရတော့မည် မဟုတ်ချေ။ သို့သော်လည်း အခက်ကိုးခက် ကျောက်စိမ်းသစ်ပင်မှာမူ ကွဲပြားသည်။ ထိုသစ်ပင်သည် ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက်၏ ကောင်းကင်လမ်းစဉ်နှင့် သိုင်းတာအိုအပေါ် ထိုးထွင်းသိမြင် နားလည်မှုကို တိုးတက်အောင် ကူညီပေးနိုင်သည်။
ဆေးသောက်၍ အဆင့်ချိုးဖျက်ရန် ကြိုးစားခြင်းသည် ပြင်ပအကူအညီကိုသုံး၍ ကြိုးစားခြင်းမည်သည်။ သို့သော် အခက်ကိုးခက် ကျောက်စိမ်းသစ်ပင်၏ ပဉ္စလက်ဆန်ဆန် အရှိန်အဝါသည် ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက်၏ ထိုထွင်းနားမည်မှုကို ထာဝရ တိုးတက်အောင် လုပ်ဆောင်ပေးနိုင်သည်။ မည်သည့် ဘေးထွက်ဆိုးကျိုးမှ မရှိချေ။
ထိုအကြောင်းကို ချန်ချီ ကြားလိုက်သည့်အခါ သူ့မျက်ဝန်းအစုံ တောက်ပသွားခဲ့ပြီး စိတ်လှုပ်ရှားမှုကြောင့် တစ်ကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ် တုန်ရီလာခဲ့လေသည်။
Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၂၀၂)
ချန်ချီနှင့် ဟောင်အန်းတို့ တန်ခိုးရှင်အဆင့်သို့ မချိုးဖျက်နိုင်ရခြင်းမှာ သူတို့ ကြုံနေရသည့် အဆင့်တစ်ဆို့ခြင်း အခြေအနေကြောင့် ဖြစ်သည်။ ဟိုင်ခဲမိသားစုကလည်း သူတို့အတွက် တန်ခိုးရှင်အခြေတည်ဆေးလုံးများ မဝယ်ပေးနိုင်သဖြင့် အခွင့်အရေး တစ်ခုခုသာ မကြုံရလျှင် သူတို့လက်ကျန် တစ်ဘဝလုံး သူတော်စင်ဘုရင်အဆင့်တွင်သာ သောင်တင်နေရပေတော့မည်။
သူတို့နှစ်ယောက် သဲမီးတောက်နယ်မြေထဲသို့ အကြောင်းပြချက်နှစ်ခုကြောင့် ဝင်လာခဲ့သည်။ တစ်ခုသည် ရီအန်းနှင့် ပြုလုပ်ထားသည့် သဘောတူညီချက်ကို ပြီးမြောက်အောင် လုပ်ရန်ဖြစ်ပြီး ကျန်တစ်ချက်သည် တန်ခိုးရှင်အဆင့်သို့ ချိုးဖျက်နိုင်မည့် အခွင့်အလမ်းကို ရှာရန် ဖြစ်သည်။
သို့သော်လည်း သူ့ရှေ့ရှိ သစ်ပင်ငယ်လေးသည် ထိုအဆင့်တစ်ဆို့မှုကို အလွယ်တကူ ဖြတ်ကျော်သွားနိုင်အောင် ကူညီပေးနိုင်လေရာ ချန်ချီ စိတ်မလှုပ်ရှားဘဲ ဘယ်နေမည်နည်း။
သူ့နှင့် ဟောင်အိုကြီးအား အဆင့်မတက်နိုင်အောင် လုပ်နေသည့် နောက်ဆုံးအဆင့်အား ဖြတ်ကျော်နိုင်တော့မည် ဆိုသည့်အကြောင်းကို တွေးလိုက်ရုံဖြင့် ချန်ချီ ဝမ်းသာလွန်းသဖြင့် မျက်ရည်များပင် ကျလာခဲ့ရသည်။
အခက်ကိုးခက် ကျောက်စိမ်းသစ်ပင်သည် အဆင့်တစ်ဆို့နေသည့် ကျင့်ကြံသူများကို ကူညီပေးနိင်ရုံသာမက သိုင်းပညာရပ်များ၊ ဝိဥာဉ်ပညာရပ်များနှင့် အခြား အစရှိသည်များကို ပို၍မြန်မြန် နားလည်သဘောပေါက်အောင် ကူညီပေးနိုင်သေးသည် ဆိုသောအချက်ကိုမူ ရန်ကိုင် ထည့်ပြောမသွားခဲ့ချေ။ အခြေခံကျကျ ပြောရလျှင် ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက် သိုင်းပညာရပ်နှင့် ပက်သက်၍ နားမလည်သည့်အရာ တစ်ခုခုရှိလျှင် အခက်ကိုးခက် ကျောက်စိမ်းသစ်ပင်အောက်၌ ကျင့်ကြံလိုက်မည်ဆိုပါက ထိုနားမလည်သည့်အရာကို နားလည်နိုင်လာပေလိမ့်မည်။
ကျင့်ကြံခြင်းအဆင့် မြင့်လာသည်နှင့်အမျှ အဆင့်တက်ရန် ခက်ခဲလာသည်။ အကြောင်းမှာ အဆင့်မြင့်လာသည့်အခါ၊ သူတော်စင်ချီကို စုဆောင်းရုံဖြင့် မရတော့ချေ။ ကောင်းကင်လမ်းစဉ်နှင့် သိုင်းတာအိုကို ပို၍ နှံ့နှံ့စပ်စပ် နားလည်လာရတော့သည်။ သူတော်စင်ချီကို အလွယ်တကူ စုဆောင်းနိုင်ကြသော်ငြား ကောင်းကင်လမ်းစဉ်နှင့် သိုင်းတာအိုကို နားလည်သဘောပေါက်နိုင်ဖို့ရာ အလွန်ကိုမှ ခက်ခဲ့လှသည်။ တန်ခိုးရှင်အဆင့်သို့ ချိုးဖျက်ရန်မှာ အလွန်ကိုမှပင် ခက်ခဲလွန်းလှနေပြီ ဖြစ်လေရာ တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့်သာ ဆိုလျှင်တော့ စိတ်ကူးကြည့်ရုံသာ တတ်နိုင်တော့ပေမည်။
သိုသော်လည်း အခက်ကိုးခက် ကျောက်စိမ်းသစ်ပင်သည် ကျင့်ကြံသူများ ကြုံတွေ့နေရသည့် ထိုပြဿနာကို ဖြေရှင်းနိုင်အောင်ကူညီပေးနိုင်ပေသည်။
ထို့ကြောင့် အခက်ကိုးခက် ကျောက်စိမ်းသစ်ပင်ကို အဖိုးမဖြတ်နိုင်သည့် ရတနာ တစ်ပါးဟု ပြောနေခြင်းမှာ ချဲ့ကားပြောဆိုနေခြင်း မဟုတ်ပါချေ။ အသုံးပြုပုံပေါ် မူတည်၍ အခက်ကိုးခက် ကျောက်စိမ်းသစ်ပင်သည် ဝိဥာဉ်ကြာပန်းထက်ပင် ပို၍ အဖိုးတန်ပေသည်။ ဝိဥာဉ်ကြာပန်းကို လူတစ်ယောက်တည်းကသာ အသုံးပြုနိုင်သော်လည်း အခက်ကိုးခက်ကျောက်စိမ်းသစ်ပင်ကို မရေမတွက်နိုင်သော လူများက အသုံးပြုနိုင်ကြသည်။
“နောက်ဆုံးတော့ မြေပေါ်မှာ စိတ်ဝိဥာဉ်ဆေးပင်တွေ မရှိဘဲ ဘာလို့ မြက်ပင်တွေပဲ ရှိနေလဲဆိုတာကို ကျုပ်နားလည်သွားပြီ” ရန်ကိုင်က ပြုံးလိုက်သည်။
“ဘာလို့လဲ” ချန်ချီက နားမလည်နိုင်စွာဖြင့် မေးလိုက်သည်။
“ဘာလို့လဲဆိုတော့ ဒီသစ်ပင်ရှိတဲ့နေရာမှာ ဘယ်ဆေးပင်မှ မပေါက်နိုင်ဘူး။ ဒီကောင်က သူ့ပတ်ပတ်လည် မိုင်ရာဂဏန်းအတွင်းမှာရှိတဲ့ ကောင်းကင်တာအိုနိယာမတွေ အကုန်လုံးကို စားသုံးပစ်တာ…” ရန်ကိုင် ရုတ်တရက် မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်သည်။
ချန်ချီသည်လည်း တစ်ခုခုကို သတိရသွားကာ အလျင်အမြန်ပဲ မေးလိုက်သည် “ဒါပေမယ့် ဟိုလောကရတနာက ဒီနေရာကနေ လာတာ မဟုတ်ဘူးလား”
ရန်ကိုင်က ချန်ချီကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး ပြန်ပြောလိုက်သည် “အဲ့ဒါ လောကရတနာ မဟုတ်လောက်ဘူး”
မည်သို့ပင် ဆိုစေကာမူ အခက်ကိုးခက် ကျောက်စိမ်းသစ်ပင် သူတို့ရှေ့တွင် ရှိနေပြီ ဖြစ်သဖြင့် ရန်ကိုင်နှင့် ချန်ချီတို့ နှစ်ယောက်စလုံး လောကရတနာကို ဂရုမစိုက်တော့ချေ။ ချန်ချီသည် ကျောက်စိမ်းသစ်ပင် တစ်ခုခု ဖြစ်သွားမည်ကို စိုးရိမ်သဖြင့် သစ်ပင်အား သွားမရွှေ့ရဲ။ သို့သော်လည်း ရန်ကိုင်ကမူ လက်ရဲဇက်ရဲဖြစ်သည်။ နည်းနည်းလေးမှ တုန့်ဆိုင်းမနေဘဲ ရွှေရောင်ဓါးကိုသုံး၍ အခက်ကိုးခက် ကျောက်စိမ်းသစ်ပင်ကို သူတော်စင်သလင်းကျောက် ပုံထဲမှ တူးထုတ်လိုက်ပြီး အနက်ရောင်စာအုပ်ထဲသို့ ပစ်ထည့်လိုက်လေသည်။
ရန်ကိုင်သည် အရေးမပါသည့် ပစ္စည်းအချို့ကိုသာ သိုလှောင်လက်စွပ်ထဲ ထည့်သိမ်းပြီး တကယ့် အရေးကြီးသည့် ပစ္စည်းအားလုံးကို အနက်ရောင်စာအုပ်ထဲတွင် သိမ်းထားပေသည်။
“ဧည့်အကြီးအကဲချန်၊ အခုလောလောဆယ် ဒါကို ကျုပ်သိမ်းထားလိုက်မယ်။ အပြင်ရောက်မှပဲ ပြန်ယူတော့။ ဒါနဲ့ဆို တန်ခိုးရှင်အဆင့်ကို ဧည့်အကြီးအကဲချန် ကျိန်းသေ ချိုးဖျက်နိုင်ပြီ” တကယ်တော့ ဤသစ်ပင်ကို ရှာတွေ့ခဲ့သည့်လူသည် ချန်ချီဖြစ်သည်။ ချန်ချီ၏ ကံကို အနည်းငယ် မနာလိုဖြစ်မိသော်လည်း သူ့ပစ္စည်းကိုလုယူချင်စိတ်တော့ မရှိပါချေ။
သို့သော်လည်း ချန်ချီက အလျင်အမြန် လက်ဝှေ့ရမ်းလိုက်ပြီး ကျေနပ်သွားသည့် အမူအရာဖြင့် “အခုလို ပြောပေးနေတာနဲ့တင် ဒီလူအိုကြီးကို အတော်လေး ကူညီပေးရာ ရောက်နေပါပြီကွာ။ ဒီပစ္စည်းရဲ့ တကယ့်တန်ဖိုးကို ငါမသိတာမဟုတ်ဘူး… ငါသိတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒါကိုသာ ငါယူထားလိုက်မယ်ဆိုရင် ပြဿနာကို လက်ယပ်ခေါ်နေသလို ဖြစ်သွားမှာ။ ငါနဲ့ ဟောင်အိုကြီးတို့ နှစ်ယောက်စလုံး အချိန်အကြာကြီး အသက်ရှင်လာခဲ့ပြီးပြီ။ ငါတို့ ဖြစ်ချင်တော့တာ ဆိုလို့ တန်ခိုးရှင်အဆင့်ကို ချိုးဖျက်နိုင်ဖို့ပဲ။ ဒါပေမယ့် အဲ့ဆန္ဒလေးတောင် ငါတို့အတွက် ဖြစ်နိုင်ခဲ့တာ မဟုတ်ဘူး။ ငါတို့ လုံးဝ ဒုက္ခရောက်နေတဲ့အချိန်မှာ မင်းပေါ်လာပြီး ကူညီပေးခဲ့တယ်။ မင်းကြောင့်သာ မဟုတ်ဘူးဆိုရင် ငါနဲ့ ဟောင်အိုကြီးလည်း သဲမီးတောက်နယ်မြေထဲ ဝင်ခွင့်ရခဲ့မှာ မဟုတ်ဘူး။ သဲမီးတောက်နယ်မြေထဲသာ မဝင်နိုင်ခဲ့ဘူးဆိုရင် ဒါကို တွေ့ဖို့မပြောနဲ့၊ ဒီနေရာကိုတောင် ရောက်လာနိုင်မှာမဟုတ်ဘူး။ ဒီအခက်ကိုးခက် ကျောက်စိမ်းသစ်ပင်ကို မင်းသာယူထားလိုက်။ ငါနဲ့ဟောင်အိုကြီးကိုသာ ဒီသစ်ပင်ဘေးမှာ ခဏလောက် ကျင့်ကြံခွင့်ပေး”
ချန်ချီပြောစကားကို ကြားသည့်အခါ ရန်ကိုင်လည်း ဆက်လက် အိုင်တင်ခံမနေတော့ဘဲ ချက်ချင်းပဲ ပြန်ပြောလိုက်လေသည် “အဲ့လိုဆိုရင် ကျေးဇူးပဲ ဧည့်အကြီးအကဲချန်ရေ၊ နောက် ခင်ဗျားနဲ့ ဧည့်အကြီးအကဲဟောင် ကျုပ်နဂါးလိုဏ်ဂူတောင်မှာ လနေရင် ဟိုင်ခဲမိသားစုမှာ နေခဲ့ရတာထက် အပုံကြီး သာစေရမယ်။ ကျုပ်ဆီမှာသာ လာနေမယ်ဆိုရင် တန်ခိုးရှင်ဘုရင် အဆင့်ကိုတောင် ချိုးဖျက်ကောင်း ချိုးဖျက်နိုင်တယ်”
ချန်ချီက ရယ်မောလိုက်ပြီး “အဲ့ဒါက နောက်မှပေါ့”
တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့်ကို ချန်ချီ သိပ်မမျှော်လင့်ထားသည့်ပုံပင်။ ဟုတ်လည်း ဟုတ်ပေသည်။ တန်ခိုးရှင်အဆင့်သို့ပင် မချိုးဖျက်နိုင်သေးရာ တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့်ကို မည်ကဲ့သို့ မျှော်လင့်ရဲမည်နည်း။ ပိုဆိုးသည်ကား တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့်သည် အရိပ်ကြယ်ပေါ်တွင် မည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်မှ နှစ်ပေါင်းမရေမတွက်နိုင်အောင် မရောက်ရှိခဲ့ဖူးသည့် အဆင့်တစ်ဆင့် ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် သူလည်း တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့်ကို ချိုးဖျက်နိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်ဟု ချန်ချီ ယုံကြည်နေမိသည်။
ရန်ကိုင်လည်း ဘာမှထပ်ပြောမနေတော့။ သူ့ပစ်မှတ်သည် တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့်သို့ ရောက်ရှိရန်ဖြစ်သည်။ အရိပ်ကြယ်ပေါ်တွင် တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့်ကို မချိုးဖျက်နိုင်ဘူးဆိုပါက အခြားကျင့်ကြံရေးကြယ်တစ်လုံးဆီ သွားပေမည်။ သူသည် ဤနေရာတွင် ထာဝရ အပိတ်မိခံမည့် လူစားမျိုးမဟုတ်ချေ။ ထိုအချိန်ကျ သူနှင့်ရင်းနှီးသည့် လူများကိုပါ တစ်ခါတည်း အတူခေါ်သွား၍ ရပေသည်။
အခက်ကိုးခက် ကျောက်စိမ်းသစ်ပင်ကို နှုတ်ယူပြီးသည့်နောက် သူ့ကိုယ်ပိုင် လိုဏ်ခေါင်းဆီ ပြန်သွားကာ သူတော်စင်သလင်းကျောက် ပြန်တူးနေလိုက်သည်။
လိုဏ်ခေါင်းတစ်လုံးသည် သူတော်စင်သလင်း သလင်းကျောက်များကို တူးထုတ်နေသည့် အသံများမှလွဲ၍ အတော်လေးကို တိတ်ဆိတ်နေခဲ့သည်။ အချိန်သည် တဖြည်းဖြည်း ကုန်ဆုံးနေခဲ့ပြီး မကြာခင် လေးရက်ပြည့်သွားခဲ့သည်။
ရန်ကိုင်သည် မီတာသုံးဆယ်အထိ တူပြီးသွားပြီး သူတော်စင်သလင်းကျောက် ပမာဏ သုံးသန်းနှင့် ညီမျှသော ပမာဏကို ရရှိထားခဲ့သော်လည်း မြွေပုံစံ လောကရတနာကို ယခုထိတိုင် မတွေ့ရသေးပေ။
အခက်ကိုးခက် ကျောက်စိမ်းသစ်ပင်သည် ဤနေရာတွင် ရှိနေခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် ထိုမြွေပုံစံ လောကရတနာလေးသည် ဤနေရာတွင် ကြီးထွားပြီး ဆင့်ကဲပြောင်းလဲလာခဲ့သည့် အရာတစ်ခုများပေလော၊ သို့မဟုတ် သူတို့ လိုက်ဖမ်းသဖြင့် ဤနေရာတွင် မတော်တဆ ပုန်းအောင်းသွားခဲ့ခြင်းပေလော ရန်ကိုင် သိချင်နေမိသည်။ ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင် ဆက်တူးနေခဲ့လေသည်။ နှစ်ရက်ကြာပြီးသည့်နောက် ရန်ကိုင် မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်ပြီး လက်လျှော့တော့လျှင် ကောင်းမလား စဉ်းစားလိုက်သည်။
သဲမီးတောက်နယ်မြေထဲသို့ ဝင်လာရသည့် အဓိက အကြောင်းအရင်းမှာ ယင်နေကြာရေစင်ကို သန့်စင်နိုင်မည့် နေရာတစ်ခုရှာရန် အတွက်ပင်။ သို့သော်လည်း ပထမအလွှာ ဖြစ်သော မီးတောက်နယ်မြေသည် သူလိုချင်သည့် သတ်မှတ်ချက်နှင့် မပြည့်မီခဲ့ချေ။ ထို့ကြောင့် ထိုနေရာတွင် ရပ်တန့်မနေဘဲ မီးတောက်နယ်မြေ၏ အလွန်ဖြစ်သော ရတနာနယ်မြေသို့ ရောက်အောင် လာခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် ဤနေရာတွင် အချိန်ဆက်ဖြုန်းနေ၍ မတန်ပါချေ။
သူတော်စင်သလင်းကျောက်များသည် ကောင်းသည်။ သို့သော်လည်း သူသာ သူတော်စင်သလင်းကျောက် လိုချင်ပါက ခက်ခဲနေလိမ့်မည် မဟုတ်လေရာ ဘာကြောင့် ဆက်တူးနေရပေမည်။ ခဏလောက် စဉ်းစားပြီးသော် နောက်ထပ် နှစ်ရက်လောက် ထပ်တူးရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ နောက်နှစ်ရက်အတွင်းတွင်မှ ဘာမှမထူးသေးဘူးဆိုပါက ဤနေရာမှာ ထွက်သွားရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။
ကံပဲကောင်းသွားလေခြင်းပေလော မသိရာ၊ ဆက်တူးနေရင်း နေ့ဝက်ကြာပြီး၊ သူတော်စင်သလင်းကျောက် အတုံးကြီးတစ်တုံးကို တူးပြီးနောက် သူ့ရှေ့ဘက်ရှိ သူတော်စင်သလင်းကျောက်ဆီမှ သိသာထင်ရှားသော အရှိန်အဝါတစ်ခုကို အာရုံခံမိလိုက်သည်။
ထိုအရှိန်အဝါသည် အလွန်ကို ထူးဆန်းလှသည်။ အရှိန်အဝါသည် အတော်လေးကို အားနည်နေဟန် ရသော်လည်း မြင့်မြတ်ပြီး ထည်ဝါလှသည်။ ထိုအရှိန်အဝါအောက်တွင် ရန်ကိုင်သည်ပင်လျှင် ကြောက်စိတ်ဝင်မိသည်။ ဘယ်ကနေမှန်းမသိ မျက်လုံးကြီးနှစ်လုံး သူ့အား စိုက်ကြည့်နေပြီး ထိုမျက်လုံးပိုင်ရှင်သည် ဆန္ဒသာရှိလျှင် အချိန်မရွေး သူ့အား ချက်ချင်း သတ်ပစ်နိုင်သလို ခံစားနေခဲ့ရသည်။
ထိုခံစားချက်ကြောင့် ရန်ကိုင် ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်သွားခဲ့ပြီး ထိုခံစားချက်ကို ချက်ချင်းပဲ အသည်းအသန် ခုခခံတော့လေသည်။ ရုတ်တရက် သူ့တစ်ကိုယ်လုံး ပေါ့ပါးသွားခဲ့ရသည်။ ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကို သေသေချာချာ စစ်ဆေးကြည့်ပြီးနောက် ရန်ကိုင်၏ အမူအရာ ထူးဆန်းသွားခဲ့ရလေသည်။
အစောပိုင်းက ခံစားမိနေခဲ့သော မြင့်မြတ်ထည်ဝါသည့် အရှိန်အဝါသည် သူနှင့် တစ်မျိုးတစ်ဖုံ ရင်းနှီးနေခဲ့သည်။ ထိုအရှိန်အဝါသည် သုတ်သင်ခြင်းနတ်ဆိုးမျက်လုံး၏ မြင့်မြတ်ထည်ဝါသည့် အရှိန်အဝါမျိုးမဟုတ်ဘဲ ရွှေနဂါးတက်တူးမှ ရွှေနဂါးဖြစ်လာချိန် ထုတ်လွှတ်သော အရှိန်အဝါမျိုး ဖြစ်သည်။ နည်းနည်း မတူသော်လည်း အကုန်လုံးနီးပါး တူသည်ဟု ပြော၍ရသည်။
ထိုကဲ့သို့ စဉ်းစားမိလိုက်သည့်နောက် ရန်ကိုင် စိတ်လှုပ်ရှားသွားခဲ့ပြီး ချက်ချင်းပဲ အရှိန်တင်တော့လေသည်။ ပိုပို၍ တူးလာသည်နှင့်အမျှ ထိုမြင့်မြတ်ထည်ဝါသော အရှိန်အဝါသည် ပို၍ သိသာထင်ရှားလာခဲ့သည်။
သူ့ခန္ဓာကိုယ် နည်းနည်း ပူလာပြီး ကျောဘက်ရှိ ရွှေနဂါးတက်တူးဟာလည်း လှုပ်လှုပ်ရွရွ ဂနာမငြိမ် ဖြစ်လာသည်ကို ရန်ကိုင် သတိပြုမိလိုက်သည်။ ထိုသာမကသေး အမြဲတမ်း ငြိမ်နေတတ်သော ရေခဲဖီးနစ်တက်တူးသည်ပင် ပုံမှန်နှင့်မတူ ထူးထူးခြားခြား ဂနာမငြိမ် ဖြစ်လာကာ စူးစူးရှရှ စတင် အော်ဟစ်လာခဲ့သည်။
ထိုအောက်တွင် ရှိနေသော အရာသည် မည်သည့်အရာပင် ဖြစ်ပါစေ၊ နဂါးဧကရာဇ်နှင့် ဖီးနစ်ဧကရီ အမွေအနှစ်ကို ဤကဲ့သို့ တုန့်ပြန်လာအောင် လုပ်နိုင်သည်ကို ကြည့်လျှင် အတော်လေးကို ထူးခြားရပေလိမ့်မည်။
နောက်ထပ် ဆယ်မီတာလောက် ထပ်တူးသွားပြီးသည့်၊ သူတော်စင်သလင်းကျောက်တုံးကြီး တစ်တုံးကို တူးထုတ်ပြီးသည့်နောက် ရန်ကိုင်ရှေ့တည့်တည့်ဆီမှ မိုးပြာရောင်အလင်းတန်းတို့ ရုတ်တရက် ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။
ရန်ကိုင် မျက်ဝန်းအစုံ မှေးစဉ်းသွားခဲ့ပြီး ထိုပြင်းထန်သော ဖိအားကို သူတော်စင်ချီဖြင့် ကမန်းကတန်း ခုခံလိုက်ရသည်။ ထိုရုတ်တရက် ပေါက်ကွဲထွက်လာသည့် ဖိအားကြောင့် ရန်ကိုင် အသက်ပင် ကောင်းကောင်း မရှူနိုင် ဖြစ်သွားခဲ့ရသည်။
ရန်ကိုင် အမူအရာ အပြောင်းကြီး ပြောင်းလဲသွားခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း ချက်ချင်းဆိုသလို ထိုပြင်းထန်သည့်ဖိအား ရုတ်တရက် အစအနမကျန်အောင် ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့လေသည်။ မိုးပြာရောင်အလင်းလုံးလေးသာ ကျန်ရစ်ခဲ့သည်။ ၎င်းဆီမှ ထွက်ပေါ်နေသော အရောင်အဝါမှာ ယခင်ထက် ပို၍ တောက်ပနေခဲ့လေသည်။
ရန်ကိုင်လည်း ရှေ့သို့ လှမ်းကြည့်လိုက်ရာ မြင်လိုက်ရသည့် အရာကြောင့် အံ့အားသင့်သွားခဲ့ရသည်။
သူတူးထုတ်လိုက်သည့် လိုဏ်ခေါင်းရှေ့တွင် နေရာလပ်လေးတစ်ခု ရှိနေခဲ့သည်။ ထိုနေရာလပ်သည် သိပ်မကျယ်လှဘဲ အချင်းသုံးမီတာလောက်သာ ရှိလေသည်။ လက်ရှိတွင် ထိုနေရာ၌ ခိုဥတစ်လုံးစာ အရွယ်လောက်ရှိမည့် လုံးဝိုင်းသော အလုံးလေးတစ်လုံး ရှိနေခဲ့သည်။ လိုအလုံးလေးသည် အရောင်အဆင်းမရှိ။ သို့သော်လည်း အလုံးလေးထဲတွင် ကူးခတ်နေသော အစိမ်းရောင်မြွေလေးတစ်ကောင် ရှိနေခဲ့သည်။ ထိုမြွေလေးတွင် ကိုယ်ပိုင်အသိစိတ်ရှိနေပုံ ရသည်။ ရန်ကိုင်ကို မြင်သည်နှင့် ပို၍ မြန်မြန် ကူးခတ်လာခဲ့လေသည်။
ထိုမြွေလေးဆီမှ ဝိဥာဉ်အရှိန်အဝါကို ရန်ကိုင် ခံစားမိလိုက်သည်။
လောကရတနာနှင့် အထင်မှားပြီး ချန်ချီ လိုက်ဖမ်းနေခဲ့သည့် မြွေကလေးသည် သူ့ရှေ့ရှိ အကောင် ဖြစ်ရပေမည်။ ယခုမှပဲ ထိုအရာသည် လောကရတနာမဟုတ်ဘဲ ဝိဥာဉ်တစ်ခု ဖြစ်နေမှန်း ရန်ကိုင် သိလိုက်ရသည်။
ထိုမြွေလေးကို ဝိဥာဉ်အားဖြည့်ပန်းပေါ်တွင် ချန်ချီ ဘာကြောင့် ရှာတွေ့ခဲ့ရသလဲ ဆိုသည်ကို ရန်ကိုင် နားလည်သွားခဲ့လေပြီ။ ရုပ်ခန္ဓာမရှိသည့် ဝိဥာဉ်များသည် ဝိဥာဉ် သက်သက်ဖြင့် အချိန်အကြာကြီး မတည်ရှိနိုင်ကြချေ။ ထို့ကြောင့် ဆက်လက် ရှင်သန်နိုင်ရန် အတွက် မကြာမကြာ ဝိဥာဉ်အားဖြည့်ပန်းဆီသို့ သွားပြီး ၎င်း၏ ဆေးစွမ်းအင်များကို စုပ်ယူရသည်။
ကံမကောင်းစွာဖြင့် ထိုအရာကို ချန်ချီမှ မတော်တဆ ရှာတွေ့သွားခဲ့သဖြင့် ထွက်မပြေးချင်ဘဲ ထွက်ပြေးလာခဲ့ရသည်။ မိုးပြာရောင်အလင်းကို ထိုမြွေလေးမှ ထုတ်လွှတ်နေခြင်း ဖြစ်သည်။ သို့သော်လည်း လက်ရှိတွင် မြွေလေး အတော်လေးကို အားနည်းနေသည်။ မြင့်မြတ်ထည်ဝါသည့် အရှိန်အဝါကို တစ်ကြိမ် ထုတ်ပြီးနောက် ဤမျှ အားနည်းသွားခြင်း ဖြစ်ရမည်။
ထိုဝိဥာဉ်သည် အကြွင်းအကျန်ဝိဥာဉ်တစ်ခု ဖြစ်သည်။ ယခင်ဝိဥာဉ်သည် ဒဏ်ရာပြင်းပြင်းထန်ထန် ရရှိသွားခဲ့ပြီး အသိစိတ်နှင့် မှတ်ဥာဏ်ကို ထိခိုက်သွားခဲ့ခြင်း ဖြစ်ဟန်တူသည်။ ထိုဝိဥာဉ်၏ ယခင်ပိုင်ရှင်သည် မည်သို့သော သက်ရှိမျိုး ဖြစ်မလဲ ဆိုသည်ကို ရန်ကိုင် အတော်လေး သိချင်မိသွားသည်။
အလုံးလေး၏ဘေးတွင် တစ်မီတာကျော်ရှည်ပြီး ကလေးလက်မောင်တစ်လုံးစာမျှ တုတ်သည့် အရိုးတစ်ချောင်းရှိနေခဲ့သည်။ ထိုအရိုး တည်ရှိနေသည်မှာ နှစ်ပေါင်းများစွာ ကြာနေပြီ ဖြစ်သော်လည်း အရိုးသည် နည်းနည်းလေးမှ ထိခိုက်သွားခြင်း မရှိသေးဘဲ အကောင်းအတိုင်း ရှိနေသေးသည်။ အရိုးမှ ထုတ်လွှတ်နေသည့် အရှိန်အဝါမှာလည်း အတော်လေးကို ပြင်းထန်လှသည်။
ထိုအရိုးသည် လူ့အရိုးမဟုတ်ဘဲ မွန်းစတားသားရဲ တစ်ကောင်ကောင်၏ အရိုး ဖြစ်သည်။
နဂါးအရိုးများ ဖြစ်နေမလားမသိဘူး ရန်ကိုင်၏ မျက်ဝန်းအစုံ တောက်ပသွားခဲ့သည်။
နဂါးဧကရာဇ်နှင့် ဖီးနစ်ဧကရာဇ်တို့ ဂနာမငြိမ် ဖြစ်လာသည်ကို ထောက်ချင့်၍ ရန်ကိုင် ထိုကဲ့သို့ ကောက်ချက်ချလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။
ထို့အပြင် အလုံးလေးထဲတွင် ရှိနေသော မြွေလေးမှာလည်း ရိုးရှင်းခြင်းမရှိ။ ၎င်းထိပ်တွင် ထိုးထွက်နေသည့် ဦးချိုလေးနှစ်ချောင်း ရှိနေခဲ့သလို လက်သည်းချွန်များလည်း ရှိနေသေးသည်။ သူ့မေးစေ့အောက်တွင် အမွေးအမျှင်များလည်း ရှိနေပေသေးသည်။ ထိုမြွေလေး၏ ပုံစံသည် ရှေးဟောင်းနဂါးတစ်ကောင်နှင့် လုံးဝကို တူပေသည်။
ရန်ကိုင် ရင်ခုန်သံမြန်သွားရသည်။
အခက်ကိုးခက် ကျောက်စိမ်းသစ်ပင်ကို ရစဉ်ကပင် ဤမျှ စိတ်မလှုပ်ရှားခဲ့ရချေ။
အကြောင်းမှာ သူ့ကျင့်ကြံရေး ခရီးတစ်လျှောက်လုံး မည်သည့် အဆင့်တစ်ဆို့ အတားအဆီးကိုမှ မကြုံတွေ့ခဲ့ရသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် အခက်ကိုးခက် ကျောက်စိမ်းသစ်ပင်သည် သူ့အတွက် အသုံးမဝင်ဟုပင် ဆိုနိုင်ပေသည်။ အခက်ကိုးခက် ကျောက်စိမ်းသစ်ပင်ကို ရလိုက်သည့် အတွက်ကြောင့် သူ့မိတ်ဆွေနှင့် မိသားစုဝင်များအား အဆင့်ချိုးဖျက်နိုင်အောင် ကူညီပေးနိုင်ရုံသာ ရှိသွားသည်။ သူ့အတွက်တော့ ဘာမှမထူး။
Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၂၀၃)
အခက်ကိုးခက် ကျောက်စိမ်းသစ်ပင်သည် လွန်စွာကိုမှ အဖိုးတန်ပြီး အဖိုးမဖြတ်နိုင်ဟုပင် ဆို၍ရသော်လည်း ရန်ကိုင်အတွက် များများစားစား အသုံးဝင်ခြင်း မရှိလှ။ ထို့ကြောင့် ထိုသစ်ပင်ကို မြင်လိုက်စဉ်က ရန်ကိုင် အရမ်းကြီး စိတ်မလှုပ်ရှားသွားခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။
သို့သော်လည်း သူ့ရှေ့ရှိအရိုးသည် နဂါးအရိုးဖြစ်နိုင်သည် ဆိုသော အတွေးသည် ရန်ကိုင်အား အလွန်တရာကိုမှ စိတ်လှုပ်ရှားသွားစေခဲ့သည်။
နဂါးနှင့် ဖီးနစ်များသည် စကြာဝဠာထဲတွင် အသန်မာဆုံး သက်ရှိများ ဖြစ်ကြပြီး မွန်းစတားမျိုးနွယ်စု၏ ခေါင်းဆောင်များ ဖြစ်ကြသည်။ ထုန်းရွှမ်လောကကြီးတွင် ဖြစ်စေ၊ ကြယ်စီရင်စုထဲတွင် ဖြစ်စေ၊ နဂါး၊ ဖီးနစ်တို့သည် ဒဏ္ဏာရီထဲတွင်သာ တည်ရှိကြသည့် သက်ရှိများ ဖြစ်ကြသည်။
တကယ့် နဂါးအစစ် သို့မဟုတ် ဖီးနစ်တစ်ကောင်ကို မည်သူမှ မတွေ့ဖူးကြချေ။ သို့သော်လည်း ထိုမဟာသက်ရှိနှစ်ကောင်၏ သွေးမျိုးဆက်ကို ဆက်ခံရရှိထားသော သူတို့၏ မျိုးဆက်များစွာ ရှိပေသည်။ ထိုအချက်သည်ကပင် နဂါးဖီးနစ်တို့သည် တစ်ချိန်က ဤလောကကြီးထဲတွင် တည်ရှိခဲ့သည် ဆိုသောအချက်ကို သက်သေပြနေခဲ့သည်။
ဥပမာအားဖြင့် ထုန်ရွှမ်လောကကြီးရှိ မွန်းစတားမျိုးနွယ်စု၏ မိုးကြိုးနဂါးစီနီယာကြီးသည် ရှေးဟောင်နဂါးသွေးမျိုးဆက်ကို လက်ခံရရှိထားသည်။ ထူးဆန်းသော သီးခြားကမ္ဘာထဲတွင် ရန်ကိုင် တွေ့ရှိခဲ့သော အဆင့်တစ်ဆယ် မိုးကြိုးလွမ်၏ အလောင်း၊ မွန်းစတားအမြေူတေနှင့် စိတ်စွမ်းအင် အဆီအနှစ်သည် ငှက်သစ်သားကို ထုတ်လုပ်ပေးခဲ့သည်။ ထိုသားရဲသည်လည်း ရှေးဟောင်း ဖီးနစ်တစ်ကောင်၏ မျိုးဆက်ဖြစ်ပေသည်။
မိုးကြိုးဓါတ်ပါဝင်သော ငှက်သစ်သားသည် ယခုလက်ရှိထိတိုင် ရန်ကိုင်၏ အနက်ရောင်စာအုပ်ထဲတွင် ရှိနေသေးသည်။ ထိုငှက်သစ်သားသည် အလွန်တရာကိုမှ အဖိုးတန်လှသဖြင့် ယန်ယန်ကိုပင် ပန်းပဲထုရန်အတွက် မပေးရက်သေး ဖြစ်နေခဲ့သည်။
ရန်ကိုင်နှင့် စုယန်တို့ ရရှိခဲ့သော နဂါးဧကရာဇ်နှင့် ဖီးနစ်ဧကရီတို့၏ အမွေအနှစ်သည် ထိုရှေးဟောင်းသားရဲနှစ်ကောင်နှင့် ဆက်စပ်နေပေသည်။ ထို့ကြောင့်ပဲ မိုးကြိုးနဂါးစီနီယာကြီးမှ ရန်ကိုင်တွင် မွန်းစတားဧကရာဇ်၏ အရှိန်အဝါ ရှိနေသည်ဟု ပြောခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။
ထိုအထွဋ်အထိပ်သားရဲ နှစ်ကောင်သည် ဖျက်စီးမရနိုင်သော မသေမျိုးများ ဖြစ်ကြသည်။
သို့သော်လည်း သူ့ရှေ့ရှိအရိုးသည် နဂါးအရိုးနှင့် အရမ်းကိုမှ ဆင်တူနေသဖြင့် ရန်ကိုင် စိတ်ရှုပ်သွားခဲ့ရသည်။ သူ့အထင် မှန်မမှန်ကိုပင် သံသယ ဝင်မိသွားသည်။ သူသိထားသည်အရ နဂါးနှင့် ဖီးနစ်များသည် မသေမျိုးများ ဖြစ်ကြသည်။ ထိုသို့ဆိုလျှင် ထိုနဂါးအရိုးသည် မည်သည့် နေရာမှ ရောက်လာရသနည်း။
သူ့အထင်သာ မှန်လျှင် ခိုဥအရွယ် အလုံးလေးသည် နဂါးပုတီးစေ့ ဖြစ်သည်။ ထိုထဲတွင် ကူးခတ်နေသော မြွေလေးသည် နဂါးတစ်ကောင်၏ ဝိဥာဉ်ဖြစ်ပေသည်။
ထိုအရာများ မည်သည့်နေရာမှ လာသည်ဖြစ်စေ အရင် ယူထားလိုက်ခြင်းသည် အကောင်းဆုံး ဖြစ်သည်။ နောက်မှ ပြန်လေ့လာကြည့်မည်ဆိုလျှင်ပင် နောက်မကျသေးချေ။ ဆုံးဖြတ်ပြီးသည်နှင့် အသက်ပြင်းပြင်းတစ်ချက် ရှူသွင်းလျက် သူ့ရှေ့ရှိ အလုံးလေးကို ကောက်ယူလိုက်သည်။
သို့သော်လည်း အလုံးလေးကို မကိုင်ရသေးခင်မှာပဲ အထဲတွင် ရှိနေသော မြွေလေးသည် ပါးစပ်ကိုဟလျက် အပြာရောင်မြူများကို မှုတ်ထုတ်လိုက်သည်။ အပြာရောင်မြူနှင့် ထိတွေ့မိသွားသည့်အခိုက် ရန်ကိုင် မည်သည့် ဒဏ်ရာမှ မရှိခဲ့။ သို့သော် သူ့မျက်နှာ အမူအရာမှာမူ အပြောင်းကြီး ပြောင်းလဲသွားခဲ့လေသည်။
အကြောင်းမှာ အပြာရောင်မြူခိုးနှင့် ထိတွေ့မိသွားသည့်အခိုက် သူ့လက်တစ်ခုလုံး အာရုံခံနိုင်စွမ်း ဆုံးရှုံးသွားသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ ထို့အပြင် သူ့အသားအရေသည်လည်း တစ်မျိုးကြီး ဖြစ်သွားခဲ့သည်။ သူ့လက်တစ်ချောင်းလုံးသည် သစ်သားအဖြစ်သို့ တဖြည်းဖြည်း အသွင်ပြောင်းနေခဲ့သည်။
သူ့လက်တင်မဟုတ်၊ ထိုခံစားချက်သည် သူ့တစ်ကိုယ်လုံးဆီသို့ ပျံ့လာခဲ့သည်။
ရန်ကိုင် ထိတ်လန့်သွားခဲ့ပြီး သူ့လက်ကို ကပျာကယာ ပြန်ရုတ်လျက် နတ်ဆိုးမီးတောက်ကို အလျင်စလို အသက်သွင်းလိုက်လေသည်။
နတ်ဆိုးမီးတောက်ဖြင့် ထိုထူးဆန်းသော စွမ်းအင်ကို ဖယ်ထုတ်ပစ်ရပေမည်။ သို့သော် သူ၏ အားကိုးရာဖြစ်သော နတ်ဆိုးမီးတောက်သည်ပင်လျှင် ထိုအပြာရောင်မြူများကို ဘာမှ မလုပ်နိုင်သဖြင့် ရန်ကိုင် ပို၍ ထိတ်လန့်သွားခဲ့ရသည်။
သူ့လက်ဆီမှ အာရုံခံစားမှု တဖြည်းဖြည်း လျော့ပါးလာနေသည့် အတွက်ကြောင့် ရန်ကိုင်၏ အမူအရာ မှုတ်ကုတ်သွားခဲ့ရသည်။ ယခုဆိုလျှင် သူတော်စင်ချီကိုပင် သူ့လက်ဆီသို့ မစီးဆင်းနိုင်တော့ချေ။
သို့သော်လည်း သူ၏ နတ်ဆိုးမီးတောက်သည် သာမန် သူတော်စင်ချီ မဟုတ်ချေ။ နတ်ဆိုးမီးတောက်သည် အပြာရောင်မြူများကို မဖယ်ရှားပစ်နိုင်သော်လည်း ရှေ့ဆက်မတက်လာနိုင်စေရန် တားထားနိုင်ခဲ့လေသည်။ ခဏလောက် လေ့လာကြည့်ပြီးနောက် ရန်ကိုင် စိတ်သက်သာရာ ရသွားခဲ့သည်။ နတ်ဆိုးမီးတောက်သာ ထိုအပြာရောင်မြူများကို တားဆီးထားနိုင်သရွေ့ အဖြေကို သူရှာနိုင်ပေပြီ။
သို့သော်လည်း ထိုအဖြစ်အပျက်သည် သူ့ခန့်မှန်းချက်ကို အတည်ပြုပေးလိုက်သလို ဖြစ်သွားခဲ့သည်။
ထိုမြွေလေး၏ ဝိဥာဉ်သည် အလွန်ကိုမှ အားနည်းနေသည်။ မဟုတ်လျှင် ဤနေရာတွင် ပိတ်မိနေလိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။ အစောပိုင်းက သူတို့၏ လိုက်ဖမ်းမှုကြောင့် မြွေလေးသည် လက်ကျန် စွမ်းအင်များကိုသုံး၍ ထွက်ပြေးခဲ့ရသည်။ သို့တိုင် ယခုကဲ့သို့ အားကောင်းလှသော စွမ်းအားကို ထုတ်ဖော်နိုင်သေးသည်။ ထိုမြွေလေးသည်သာ အထွဋ်အထိပ်အခြေအနေတွင် ရှိနေမည်ဆိုပါက နှာတစ်ချက်မှုတ်ရုံဖြင့် ရန်ကိုင်အား ပြာချပစ်နိုင်လောက်သည်။
ထိုအရာသည် ရှေးဟောင်းနဂါးတစ်ကောင်၏ အကြွင်းအကျန်ဝိဥာဉ် ဖြစ်သည်။ မဟုတ်လျှင် ထိုမျှ ကြောက်မက်ဖွယ်စွမ်းအားကို ပိုင်ဆိုင်ထားလိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။ အပြာရောင်မြူများကို ထွေးထုတ်လိုက်ပြီးသည့်နောက် မြွေလေးမှာ ပို၍ အားနည်းသွားခဲ့သည်။ ၎င်း၏ ခန္ဓာကိုယ်မှာ အချိန်မရွေး ပျောက်ကွယ်တော့မည်နှယ် ဖြစ်လာခဲ့သည်။
ထိုအခြင်းအရာကို မြင်လိုက်သော် ရန်ကိုင်လည်း နည်းနည်းမျှ တုန့်ဆိုင်းမနေတော့ဘဲ အလုံးလေးကို ချက်ချင်း ကောက်ယူလျက် အနက်ရောင်စာအုပ်ထဲသို့ ပစ်ထည့်လိုက်လေသည်။
သူတော်စင်သလင်းကျောက် ဆက်တူးရန် ရန်ကိုင် စိတ်မပါတော့ချေ။ ယခုတစ်ခေါက် ခရီးတွင် အဖိုးမဖြတ်နိုင်သည့် ရတနာတစ်ပါးဖြစ်သော အခက်ကိုးခက် ကျောက်စိမ်းသစ်ပင်ကို ရခဲ့ရုံမက နဂါးအရိုးနှင့် ပုတီးစေ့ကိုပါ ရရှိခဲ့သည်။ ပြီးသည်နှင့် တင်ပလင်ခွေ ထိုင်ပြီးနောက် သူ့ကိုယ်ထဲသို့ ဝင်ရောက်လာသော အပြာရောင်မြူများကို စတင် ဖယ်ရှားတော့လေသည်။
ရန်ကိုင်သည် နတ်ဆိုးမီးတောက်များကို ပို၍ အားမြှင့်လိုက်သည်။ နတ်ဆိုးမီးတောက်နှင့် အပြာရောင်မြူများသည် အစပိုင်းတွင် ဘက်ညီနေသော်လည်း တဖြည်းဖြည်းနှင့် နတ်ဆိုးမီးတောက်မှ အသာရလာခဲ့သည်။ မကြာမီ ရန်ကိုင်၏ လက်ချောင်းထိပ်ဆီမှ အပြာရောင် အရည်စက်လေးများ မြေကြီးပေါ်သို့ တစ်စက်ပြီးတစ်စက် ကျလာခဲ့သည်။
နှစ်ရက်ကြာပြီးနောက် အပြာရောင်မြူခိုး ဖယ်ရှားခြင်းအလုပ် ပြီးဆုံးသွားခဲ့သည်။ မည်သည့် ပြဿနာမှ မရှိတော့မှန်း သိလိုက်ရမှပဲ ရန်ကိုင် သက်ပြင်းချနိုင်တော့လေသည်။
ပြီးသည့်နောက် တူးထားသည့် သူတော်စင်သလင်းကျောက် လိုဏ်ခေါင်းကို ကြည့်လိုက်သည်။ မည်သည့် သဲလွန်းစမှ မကျန်စေရန်အတွက် လိုဏ်ခေါင်းကို နောက်ထပ် ဆယ်မီတာ ထပ်တူးလိုက်သည်။ ဆယ်မီတာလောက် ထပ်တူပြီးနောက် လိုဏ်ခေါင်းထဲမှ လှည့်ထွက်လာခဲ့လေသည်။
အခြား လိုဏ်ခေါင်းတစ်ခုဆီသို့ ရောက်သည့်အခါ ချန်ချီ သူတော်စင်သလင်းကျောက် တူးနေသေးသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ တန်ခိုးရှင်အဆင့်ကို ချိုးဖျက်နိုင်မည့် အိမ်မက်လည်း ပြည့်နိုင်တော့မည် ဖြစ်သလို မြောက်မြားလှစွာသော သူတော်စင်သလင်းကျောက်များလည်း ရလိုက်သည့် အတွက်ကြောင့် ချန်ချီ၏ မျက်နှာ အပြုံးပန်းဝေနေခဲ့သည်။
ရန်ကိုင် ထွက်လာသည်ကို မြင်သော် ချန်ချီက မေးလိုက်သည် “မင်းသူတော်စင် သလင်းကျောက်တွေ မတူးတော့ဘူးလား”
“ထပ်မတူးချင်တော့ဘူး။ ဧည့်အကြီးအကဲချန်ကော ဒီမှာဆက်တူးချင်လား” ရန်ကိုင်က မေးလိုက်သည်။
“တူးချင်တာပေါ့ဟ” ချန်ချီက တုန့်ဆိုင်းခြင်းမရှိ ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး “သူတော်စင် သလင်းကျောက်တွေက အများကြီးပဲ။ သဲမီးတောက်နယ်မြေ မပိတ်ခင် သူတို့ အကုန်လုံး ပြောင်အောင် တူးနိုင်မှာမဟုတ်ဘူး။ ရန်ကိုင် မင်းတကယ် သွားတော့မလို့လား”
“အင်း၊ ကျုပ်မှာ လုပ်စရာအချို့ ရှိသေးတယ်။ ဆက်နေဖို့ အချိန်မရှိတော့ဘူး” ရန်ကိုင်က ပြန်ပြောလိုက်သည်။ သို့သော် ချန်ချီကိုမူ သူနှင့်အတူ လိုက်ထွက်သွားရန် မစည်းရုံးခဲ့ချေ။ တကယ်တော့ ထိုသူတော်စင်သလင်းကျောက်များသည် ချန်ချီအတွက် ငွေတွင်းကြီး မဟုတ်ပေလော။ ရန်ကိုင်သည် ရက်အနည်းငယ်အတွင်း သူတော်စင်သလင်းကျောက် လေးသန်းလောက် စုဆောင်းနိုင်ခဲ့သည်။ ချန်ချီသည် သူ့ထက်နှေးသည် ဆိုသည်ငြား သူတူးထားသည်၏ တစ်ဝက်လောက် တူးထားနိုင်ပေလိမ့်မည်။
ထိုပမာဏသည် ချန်ချီ တစ်ခါမှပင် စိတ်ကူးမဝံ့သည့် ပမာဏမျိုးဖြစ်သည်။
တန်ခိုးရှင်အဆင့်သို့ ချိုးဖျက်ပြီးနောက် ချန်ချီအနေဖြင့် သူ့အတွက် ပိုအဆင့်မြင့်သော မှော်ရတနာများကို ဝယ်ယူရန် လိုလာပေလိမ့်မည်။ ထို့ကြောင့် ကြို၍ ငွေရှာထားခြင်းသည် သူ့အတွက် အကောင်းဆုံး ဖြစ်သည်။
ရတနာနယ်မြေသည် ရတနာများဖြင့် ပြည့်နေသည် ဆိုသော်လည်း အန္တရာယ်များနှင့်လည်း ပြည့်နေသည့် နေရာတစ်ခုလည်း ဖြစ်ပေသည်။ မွန်းစတားသားများကို သတိထားရန် လိုအပ်ရုံ သာမက အခြား ကျင့်ကြံသူများ၏ အန္တရာယ်ကိုလည်း သတိထားရန် လိုအပ်ပေသည်။ တစ်ယောက်ယောက်သည် ကံမကောင်း အကြောင်းမလှဘဲ ချူချန်ဖုန်း၊ မန်ဟုန်လျန်ကဲ့သို့ လူမျိုးနှင့် သွားတွေ့ပါက သူတို့တွင် ပါလာသမျှ ပစ္စည်းများ ဓါးပြတိုက်ခိုက်ခံရနိုင်သလို အခပ်မသင့်လျှင် အသတ်ပင် ခံရနိုင်ပေသည်။ ထိုအခြင်းအရာနှင့်ယှဉ်သော် ဤနေရာတွင် နေ၍ သူတော်စင်သလင်းကျောက် ထိုင်တူးနေခြင်းကား ပို၍ ကောင်းပေသည်။
ချန်ချီနှင့် ရန်ကိုင်တို့ နှစ်ယောက်စလုံး ထိုအချက်ကို သိထားကြသည်။ ထို့ကြောင့် နှစ်ဦးစလုံး ဘာအပိုစကားမှ ပြောမနေခဲ့ချေ။
ခဏလောက် စဉ်းစားပြီးနောက် ရန်ကိုင်က ပြောလိုက်သည် “ရော့ဒါကိုသုံးပြီးတူး။ အဲ့လိုဆို ပိုပြီး မြန်မြန် တူးနိုင်လိမ့်မယ်”
ပြောပြီးသည့်နောက် ရွှေရောင်သွေးစက်ဖြင့် ဖန်တီးထားသော ဓါးကို ချန်ချီလက်ထဲသို့ ထည့်ပေးလိုက်လေသည်။ ထိုဓါးကြောင့်ပဲ ရန်ကိုင်သည် သူတော်စင်သလင်းကျောက်များကို အခြားသူများထက် ပို၍ မြန်မြန် တူးနိုင်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။
ချန်ချီက ရွှေရောင်ဓါးကိုယူပြီး တစ်ချက် ပွတ်သပ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် တွေးတွေးဆဆ အမူအရာဖြင့် ရယ်သွမ်းသွေးလျက် “ကြယ်တာရာကောင်းကင်ထဲမှ, ငါတို့ ကြယ်သင်္ဘော ကျောက်နက်သားရဲတွေ ဝိုင်းထားခံရတုန်းက ငါတို့ကို ကူညီပေးခဲ့တာ မင်းမလား”
လွန်ခဲ့သော ရက်ပိုင်းခန့်က၊ ဤနေရာသို့ ရန်ကိုင် ရောက်လာခဲ့စဉ် သူ့လက်ထဲရှိ ဤရွှေရောင်ဓါးကို ချန်ချီ သေချာ သတိပြုမိလိုက်သည်။ ဤရွှေရောင်ဓါးသည် ဓါးတစ်ချောင်း ဖြစ်သော်ငြား အားကောင်းသော အသက်စွမ်းအင်ကို ထုတ်လွှတ်နေသည်။ ဤဓါးနှင့် ဓါးနှင့်ပင် မတူဘဲ သက်ရှိတစ်ကောင်နှင့် တူနေခဲ့သည်။ သို့သော် ထိုစဉ်က အခက်ကိုးခက် ကျောက်စိမ်း သစ်ပင်ပေါ်တွင်သာ အာရုံရောက်နေသဖြင့် မမေးမိလိုက်ချေ။
သို့သော်လည်း ရန်ကိုင်က ရွှေရောင်ဓါးကို သူ့ဆီ ပေးလိုက်သည့်အခါ သူကိုယ်တိုင် သေချာ စစ်ဆေးကြည့်ခွင့်ရခဲ့သည်။ ရွှေရောင်ဓါးကို မြင်ပြီးနောက် ၎င်းနှင့် ဆင်တူသည့် အရာတစ်ခုကို ချန်ချီ ပြန်စဉ်းစားမိသွားသည်။
ထိုထူးဆန်းသော အရှိန်အဝါကို ကြယ်တာရာကောင်းကင်ထဲ၊ ကျောက်နက်သားရဲအုပ်၏ အဝိုင်းခံခဲ့ရစဉ်က ခံစားမိခဲ့ဖူးသည်။ သူတို့ ဟိုင်ခဲမိသားစု ကြယ်သင်္ဘော ဖျက်စီးခံရတော့မည့် အချိန်တွင် ရွှေရောင်လှံတစ်ချောင်း ရုတ်တရက် ထွက်ပေါ်လာပြီး သူတို့အား ဝိုင်းထားသည့် ကျောက်နက်သားရဲ တစ်အုပ်လုံးကို ဖျက်စီးပစ်ခဲ့သည်။
ထိုရွှေရောင်လှံမှ ထုတ်လွှတ်နေသော အရှိန်အဝါသည် ဤဓါးမှ ထုတ်လွှတ်နေသော အရှိန်အဝါနှင့် တူညီပေသည်။
ထိုစဉ်က ဝူရီသည် သူတို့အား ဖြတ်သွားဖြတ်လာ ပညာရှင်တစ်ယောက်မှ ကူညီပေးခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်ဟု ထင်ခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း ယခု သူတို့အား ကူညီပေးခဲ့သည့်လူသည် ဖြတ်သွားဖြတ်လာ ပညာရှင်မဟုတ်ဘဲ ရန်ကိုင် ဖြစ်နေမှန်းကို ချန်ချီ သိသွားခဲ့လေပြီ။
ထိုစဉ်က ရန်ကိုင်သည် သူတော်စင်တတိယအဆင့်သာ ရှိသေးသည်။ ထိုအချက်ကို စဉ်းစားမိလိုက်သော် ချန်ချီ မထိတ်လန့်ဘဲ မနေနိုင်အောင် ဖြစ်သွားခဲ့ရသည်။
ထိုမေးခွန်းကို ကြားသော် ရန်ကိုင်က ပြုံးလိုက်ပြီး ခေါင်းစဉ် ပြောင်းလိုက်သည် “ဒီဓါးက တစ်ကြိမ်သုံးတိုင်းသုံးတိုင်း စွမ်းအင်တွေ ဆုံးရှုံးသွားတတ်ပေမယ့် အနည်းဆုံး သုံးလေး လလောက်ကတော့ အသာလေး သုံးလို့ရတယ်။ ဒါနဲ့ဆိုရင် သူတော်စင်သလင်းကျောက်တွေကို ပိုပြီး မြန်မြန် တူးလို့ရပြီ။ ချန်ရှီတောင်းတို့ အဖွဲ့ကိုတော့ စိတ်ပူမနေနဲ့… သူက မကောင်းတဲ့ လူစားမျိုးမဟုတ်ဘူး။ ခင်ဗျားကို ဘာမှ လုပ်မှာမဟုတ်ဘူး။ ဧည့်အကြီးအကဲချန် အရင်စောစော ထွက်သွားမယ်ဆိုရင်တောင် ဘာမှဖြစ်မှာမဟုတ်ဘူး”
“ငါသိတယ်။ မင်းဘာသာ စိတ်ချပြီးတော့သာသွား။ သဲမီးတောက်နယ်မြေ ပိတ်သွားရင် ဟောင်အိုကြီးနဲ့အတူ နဂါးလိုဏ်ဂူတောင်ဆီ ငါလာခဲ့မယ်” ချန်ချီက ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။
“ကောင်းပြီ”
ချန်ချီအား နှုတ်ဆက်စကား ဆိုပြီးနောက် ရန်ကိုင် လိုဏ်ခေါင်းထဲမှ ထွက်လာလိုက်သည်။
တွင်းနံရံသည် ကျောက်စိမ်းသားပမာ ချောမွတ်နေသော်လည်း ရန်ကိုင်အဖို့ အပေါ်သို့ ပြန်တက်ရန် သိပ်မခက်ခဲလှချေ။ ဤသို့ဖြင့် မကြာမီ ရန်ကိုင် အပေါ်သို့ ပြန်ရောက်လာခဲ့သည်။
မြက်ခင်းပြင်ကြီးထဲ ရောက်သည်နှင့် အနားတွင် တစ်ယောက်ယောက်များ ရှိနေလေမလား သိရအောင် ကောင်းကင်စိတ်အာရုံကို ဖြန့်ကျက်လိုက်သည်။ မည်သူမှ မရှိမှန်း အတည်ပြုပြီးနောက် တွင်းပေါက်ကို ပြန်ပိတ်ထားလိုက်လေသည်။
ထို့နောက် ယွမ်သံလိုက်အိမ်မြောင်ကို ထုတ်လိုက်ပြီး သဲမီးတောက်နယ်မြေ၏ တတိယအလွှာ ရှိနေသည့်ဘက်ကို ရှာလိုက်သည်။ လမ်းကြောင်း ရှာပြီးသည့်နောက် ထိုဘက်သို့ ထွက်သွားလေသည်။
မြက်ခင်းပြင်သည် အရမ်းကို ကြီးလှသဖြင့် နှစ်ရက်လုံးလုံး သွားပြီးမှသာ ထိုနေရာမှ ရန်ကိုင် ထွက်လာနိုင်ခဲ့သည်။
လမ်းတစ်လျှောက်တွင် မည်သူနှင့်မှ ရန်ကိုင် မတွေ့ခဲ့သလို မည်သည့် ဆေးပင်ကိုမှလည်း ရှာမတွေ့ခဲ့ချေ။ ရန်ကိုင်သည် သူ့မျှော်လင့်ချက်အားလုံးကို သဲမီးတောက်နယ်မြေ၏ တတိယ အလွှာတွင် ပုံအပ်ထားခဲ့သည်။
သဲမီးတောက်နယ်မြေ၏ တတိယအလွှာဆီသို့ မည်သူမှ မရောက်နိုင်ဘူးဟု ဝေကုချန်း သူ့အား ပြောခဲ့သည်။ တတိယနယ်မြေသို့ ဝင်သွားသည့်လူတိုင်း မည်သူမှ အသက်ရှင်လျက် ပြန်မလာနိုင်ခဲ့ချေ။ ထို့ကြောင့် ချင်းတုန်သည်ပင်လျှင် သူတို့အား သဲမီးတောက်နယ်မြေ၏ တတိယ အလွှာထဲသို့ မဝင်ရန် တင်းတင်းကြပ်ကြပ် တားမြစ်ထားခဲ့သည်။
တတိယအလွှာထဲတွင် မည်သို့သော အန္တရာယ်များ ရှိနေသလဲ ဆိုသည်ကို ရန်ကိုင် မသိသော်လည်း ယင်နေကြာရေစင်ကို သန့်စင်နိုင်ဖို့ရာ အလွန်တရာကိုမှ ပူပြင်းလှသော ပတ်ဝန်းကျင်ကို လိုအပ်နေသည်။ ပထမအလွှာသည် သူ့လိုအပ်ချက်နှင့် မကိုက်မီခဲ့။ ထို့ကြောင့် တတိယအလွှာတွင်သာ သွားကံစမ်းရပေလိမ့်မည်။
တတိယအလွှာသည်သာ အရမ်း အန္တရာယ်များမည်ဆိုပါက ရန်ကိုင်အနေဖြင့် အခြား အဖြေတစ်ခု ရှာရန်သာ ရှိတော့သည်။
Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၂၀၄)
ရှေ့လျှောက် ခရီးလမ်းသည် ငြိမ်းချမ်းနေပြီး မည်သည့် အဖိုးတန်ပစ္စည်းမှ မရရှိခဲ့သည့် ခရီးဖြစ်သည်။ မြက်ခင်းပြင်မှ ထွက်လာပြီး ဆယ်ရက်ကျော် ကြာပြီးသွားခဲ့သော်လည်း ထူးဆန်းစွာပင် မည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်နှင့်မှ မတွေ့ခဲ့ရချေ။
အတော်လေးကို ထူးဆန်းနေသဖြင့် ဘာတွေများ ဖြစ်နေသလဲ ရန်ကိုင်စိတ်ထဲ သိချင်မိသွားသည်။
မီးတောက်နယ်မြေတွင် ဖြစ်စေ၊ ရတနာနယ်မြေတွင် ဖြစ်စေ၊ လူများများစားစားနှင့် မတွေ့ခဲ့ရချေ။ လူအများကြီးနှင့် မတွေ့ခဲ့ရခြင်းသာ ဖြစ်ပြီး မည်သူနှင့်မှ မတွေ့ခဲ့ရခြင်း မဟုတ်။ ရတနာနယ်မြေတွင် ဆေးပင် စုဆောင်းနေသည့် လူအားလုံး ရုတ်တရက်ကြီး ပျောက်ကွယ်သွားသဖြင့် ဆိုးရွားသည့်အရာ တစ်ခုခုများ ဖြစ်သွားလေသလားဟူ၍ အတွေးလွန်ရင်း ရန်ကိုင်စိတ်ထဲ နိုးနိုးကြားကြား ဖြစ်သွားခဲ့သည်။
မြေအောက်လိုဏ်ခေါင်းထဲတွင် သူသလင်းကျောက် သွားတူးနေစဉ် ဤနေရာ၌ မည်သည့်အရာများ ဖြစ်ပျက်သွားခဲ့သနည်း။
ရှေ့ဆက်လျှောက်၊ ရှေ့ဆက်လျှောက်နေရင်း တဖြည်းဖြည်းနှင့် တတိယမြောက် မီးတောက်နယ်မြေကို မြင်လာခဲ့ရလေပြီ။ သို့သော် လူသူအရိပ်အယောင် တစ်ချက်မျှပင် မတွေ့ရသေး။
နေ့ဝက်ကြာပြီးနောက် မီးတောက်နယ်မြေ၏ တတိယအလွှာ အစပ်ဆီသို့ ရောက်လာခဲ့သည်။ သူ့ရှေ့ရှိ ရဲရဲတောက်မီးကမ္ဘာကြီးကို စိုက်ကြည့်ရင်း ရန်ကိုင်၏ အမူအရာ လေးနက်တည်ကြည်သွားခဲ့ရသည်။၊
မီးတောက်နယ်မြေ၏ တတိယအလွှာနှင့် အပြင်ဘက်ဆုံးအလွှာသည် ဘာမှ သိပ်မကွာချေ။ သို့သော်လည်း တတိယအလွှာရှိ မီးအဆိပ်၊ အပူချိန်သည် အပြင်ဘက်ဆုံး အလွှာထက် ပိုပြင်းပေသည်။
သို့သော်လည်း ရန်ကိုင်၏ အထင်အရ ဤနေရာသည် ချင်းတုန်ပြောသလောက် မဆိုးချေ။ တတိယအလွှာကို သေချာ စစ်ဆေးကြည့်လိုက်ပြီးနောက် သူပင်မဆိုထားနှင့် အခြား အင်အားစုများ၏ လက်ရွေးစင်များပင်လျှင်ပင် သေချာပြင်ဆင်ထားမည် ဆိုပါက ဤအလွှာထဲသို့ ဝင်နိုင်ကြောင်း ကောက်ချက်ချလိုက်သည်။
သို့သော်လည်း အန္တရာယ်သည် သူမမြင်နိုင်သည့် နေရာတွင် ရှိနေခြင်းမျာလးား။
ရန်ကိုင် အတွေးဝေနေစဉ်မှာပဲ သူနှင့် မီတာတစ်ထောင်အကွာတွင် လူနှစ်ယောက် ရုတ်တရက် ပေါ်လာခဲ့သည်။ ထိုနှစ်ယောက်သည် တူညီသော ဝတ်စုံကို ဝတ်ဆင်ထားကြပြီး နှစ်ယောက်စလုံး သူတော်စင်ဘုရင်တတိယအဆင့် ပညာရှင်များ ဖြ်စကြသည်။
ထိုလူများဆီမှ ထွက်ပေါ်နေသည့် သူတော်စင်ချီသည် သာမန် သူတော်စင်ဘုရင် တတိယအဆင့် ပညာရှင်များ၏ သူတော်စင်ထက် ပို၍ သိပ်သည်းသန့်စင်သည်ကို ရန်ကိုင် သတိပြုမိလိုက်သည်။ နှစ်ယောက်စလုံးသည် ရန်ကိုင်အား တစ်ချက်ပင် လှည့်မကြည့်ဘဲ အလျင်အမြန်သာ ပြေးနေကြသည်။
မီးတောက်နယ်မြေ၏ တတိယအလွှာစပ်သို့ ရောက်သောအခါ အချင်းချင်း ဘာမှန်းမသိသော စကားအချို့ ပြောလိုက်ကြသည်။ ထို့နောက် တစ်ယောက်ဆီမှ အပြာရောင် အကာအရံတစ်ခု ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။ ထိုအပြာရောင် အကာအရံဆီမှ အေးစက်စက် အငွေ့အသက်တို့ ထွက်ပေါ်နေခဲ့သည်။ ထိုအပြာရောင် အကာအရံ သူတို့အား ဖုံးအုပ်သွားသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ထိုလူသည် ချက်ချင်းပဲ မီးတောက်နယ်မြေ တတိယအလွှာထဲသို့ ဝင်သွားခဲ့သည်။
ရန်ကိုင် ကြောင်သွားခဲ့လေသည်။
မည်သူမှ တတိယအလွှာထဲသို့ မဝင်နိုင်ဘူး မဟုတ်ပေလော။ ၁ကောင် ရူးများ ရူးနေခြင်းလား။ ဘာကြောင့် တတိယအလွှာထဲသို့ မဆင်မခြင် ပြေးဝင်သွားရသနည်း။
ဝေကုချန်း သူ့အား မလိမ်လောက်ချေ။ ထိုစဉ်က သူ့အား တတိယအလွှာထဲသို့ မဝင်ရန် သေသေချာချာ သတိပေးခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း သူ့ရှေ့ရှိ မြင်ကွင်းသည် ဝေကုချန်း ပြောသည်နှင့် လုံးလုံးကြီး ကွာခြားနေခဲ့သည်။
ဒုတိယတစ်ယောက်ပါ တတိယအလွှာထဲ ဝင်တော့မည် လုပ်နေသည်ကိုမြင်သော် ရန်ကိုင်က ချက်ချင်းပဲ လှမ်းအော်တားလိုက်လေသည် “ရောင်းရင်း၊ ခဏနေပါဦး”
ရန်ကိုင် အော်သံကိုကြားသော် ထိုလူမျက်နှာ မဲ့သွားခဲ့ပြီး မျက်မှောင်ကြုတ်လျက် ရန်ကိုင်အား လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။
သူတို့ ရောက်လာစဉ်က ရန်ကိုင်အား သတိပြုမိခဲ့သည်။ သို့သော် ရန်ကိုင်သည် သူတော်စင်ဘုရင် ပထမအဆင့်သာ ရှိသေးသော ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက် ဖြစ်သည့် အတွက်ကြောင့် သူ့အား အရေးမစိုက်။ သို့သော် ရန်ကိုင်က သူ့အား လာခေါ်နေသဖြင့် အေးစက်စက် လေသံဖြင့် ပြန်ထူးလိုက်လေသည် “ဘာလဲ”
ရန်ကိုင်က လက်သီးဆုပ်၍ ယဉ်ယဉ်ကျေးကျေး မေးလိုက်သည် “စိတ်မဆိုးပါနဲ့ဗျာ။ ကျုပ်သိချင်တာလေး ရှိလို့ပါ။ အခြားသူတွေ ပြောတာက တတိယအလွှာက ဝင်လို့မရဘူး၊ ဝင်သွားရင် ပြန်လမ်းမရှိတဲ့ နေရာတဲ့။ ဒါနဲ့ ရောင်းရင်းတို့နှစ်ယောက် ဝင်သွားတာကို တွေ့လို့ သိချင်လို့ မေးကြည့်တာပါ”
“ဝင်သွားတဲ့လူတိုင်း ပြန်မလာနိုင်ဘူး ဟုတ်လား” ထိုလူက ရန်ကိုင်အား မျက်လုံးမှေးစဉ်း၍ ကြည့်လိုက်ပြီး “အရင်တုန်းကတော့ အဲ့စကား မှန်ရင်မှန်မယ်။ အခုတော့ မဟုတ်တော့ဘူး။ ဘာလို့လဲ မဆသိပေမယ့် အခု တတိယအလွှာက ဝင်လို့ရသွားပြီ။ ဒါပေမယ့် မင်းရဲ့ ကျင့်ကြံခြင်း အဆင့်နဲ့ ဝင်မယ်ဆိုရင်တော့ ကိုယ့်သေတွင်း ကိုယ်တူးသလိုပဲ ဖြစ်သွားမှာပေါ့”
ပြောပြီးသည်နှင့် တစ်ချက်ကလေးပင် ထပ်စောင့်မနေတော့ဘဲ တတိယအလွှာထဲသို့ ချက်ချင်း ပြေးဝင်သွားလေသည်။
ထိုလူဝင်သွားပြီးနောက် ရန်ကိုင်သည် နေရာတွင်သာ မျက်မှောင်ကြုတ်လျက် ရပ်နေခဲ့သည်။
တတိယအလွှာသည် ဝင်လို့ ရသွားပြီတဲ့လား။ ထိုလူသည်လည်း တတိအလွှာ ဘာကြောင့် ပြောင်းလဲသွားသလဲ ဆိုသည်ကို မသိသည့်ပုံပင်။ သို့သော် သူဝင်သွားသည် ဆိုသောအချက်မှာမူ မှန်ကန်ပေသည်။
ရတနာနယ်မြေတွင် လူရှိမသည်မှာ အံ့ဩစရာ မဟုတ်တော့။ အများစုသည် တတိယအလွှာထဲသို့ ဝင်သွားခြင်း ဖြစ်ရပေမည်။
တတိယအလွှာထဲသို့ ဝင်၍ရပြီဟူသော သတင်း မည်သည့်နေရာမှ ပေါက်ကြားလာသနည်း။ ထိုသတင်းမှန်မမှန် သူတို့ မည်ကဲ့သို့ အတည်ပြုခဲ့သနည်း။ ရန်ကိုင် မသိချေ။ သို့သော် ဒုတိယ အလွှာသို့ ဝင်လာသူမှာ အယောက်နှစ်ထောင်၊ သုံးထောင်လောက် ရှိသည်။ အကုန်လုံးသည် ဂိုဏ်းအသီးသီး၏ လက်ရွေးစင်များ ဖြစ်ကြသည့်အတွက်ကြောင့် ထိုထဲမှ တစ်ယောက်ယောက် တတိယအလွှာထဲသို့ ဝင်နိုင်ပြီဆိုသော အချက်အား သတိပြုမိလိုက်သည်မှာ အထူးအဆန်း မဟုတ်ချေ။
သဲမီးတောက်နယ်မြေ ပေါ်လာသည့်အချိန်မှစ၍ တတိယအလွှာသည် အမြဲတမ်း တားမြစ်နယ်မြေတစ်ခု ဖြစ်ခဲ့သည်။ တတိယအလွှာထဲသို့ ဝင်သွားသည့် လူတိုင်း မည်သူမှ ပြန်မထွက်လာနိုင်ခဲ့သဖြင့် နောက်ပိုင်း မည်သူမှ မဝင်ကြတော့။ ထို့ကြောင့် လက်ရှိအချိန်၌ တတိယအလွှာထဲတွင် အဖိုးတန်ရတနာများစွာ မည်မျှ ပေါသောနေမည်ကို စိတ်ကူးယဉ် ခန့်မှန်းကြည်နိ့ုင်ပေသည်။
သဲမီးတောက်နယ်မြေ စတင်ပေါ်လာခဲ့သည်မှာ လွန်ခဲ့သော နှစ်တစ်သောင်းခန့်က ဖြစ်သည်။ နှစ်ပေါင်းတစ်သောင်းတိုင်တိုင် မည်သူမှ ခြေမချခဲ့ဖူးသော နေရာတွင် မည်ကဲ့သို့ အဖိုးတန်ရတနာများ မရှိဘဲ ဘယ်နေမည်နည်း။
အကုန်လုံး တတိယအလွှာထဲသို့ အသည်းအသန် ဝင်သွားနေကြသည်မှာ ထိုကြောင့်ပေကိုး။ အန္တရာယ်များကို ရင်ဆိုင်ရလျှင်ပင် ငှက်များသည် အစာကြောင့်သေ၊ လူများသည် လောဘကြောင့် သေရသည်ဆိုသော စကားပုံပင် ရှိသေးသည် မဟုတ်ပေလော။
တစ်ခုခု လိုချင်လျှင် တစ်ခုခု ပြန်ပေးဆပ်ရသည်မှာ သဘာဝသာ။ ကောင်းကျိုး၊ ဆိုးကျိုး၊ အခွင့်အလမ်းနှင့် အန္တရာယ်တို့သည် အမြဲဒွန်တွဲနေသည်မှာ ဓမ္မတာသာ။ ကျင့်ကြံသူများသည် အန္တရာယ်များကို ကြောက်လေ့မရှိ။ လုံလောက်သော အကျိုးအမြတ်ကိုသာ ပေးလျှင် မည်သို့သော အန္တရာယ်ကိုပင်လျှင် ရင်ဆိုင်ရပါစေ ဖြတ်ကျော်ရန် ကြိုးစားကြမည့် သူချည်းသာ။ ပို၍ အန္တရာယ်များသော နေရာများတွင် ပိုမို ကောင်းမွန်သော ရတနာများ ရှိနေကြတတ်ကြသဖြင့် ကျင့်ကြံသူများသည်လည်း ပိုမို အန္တရာယ်များသော နေရာများကို စူးစမ်းချင်ကြသည်။
ယခု အကုန်လုံး မရှိတော့ပြီ ဖြစ်သဖြင့် ရန်ကိုင်လည်း တုန့်နှေးမနေတော့။ သူတော်စင်ချီဖြင့် သူ့ကိုယ်သူ ကာကွယ်လိုက်ပြီး တတိယအလွှာထဲသို့ ဝင်သွားလေသည်။
ပြင်းထန်လှသော အပူဓါတ်တို့ အဘက်ဘက်မှ သူ့အား ဝိုင်းရံလာသဖြင့် သူ့တစ်ကိုယ်လုံး မီဂကင်ခံနေရသည့်နှယ် ခံစားလိုက်ရသည်။ ဤအလွှာရှိ အပူဓါတ်သည် အပြင်ဘက်ဆုံး အလွှာရှိ အပူဓါတ်ထက် အများကြီး ပိုပြင်းပေသည်။
အပူဓါတ်သည် ဤမျှ ပြင်းထန်နေလှရာ အားကောင်းသော သူတော်စင်ဘုရင် တတိယအဆင့်များနှင့် သေချာပြင်ဆင်ထားသူများမှအပ အခြား မည်သူမှ ဤအလွှာထဲသို့ ဝင်လာနိုင်မည် မဟုတ်ချေ။ တတိယအလွှာထဲသို့ သူတော်စင်ဘုရင် ဒုတိယအဆင့်များ ဝင်လာမည် ဆိုလျှင်ပင် အထဲ၌ ရက်အနည်းငယ်ခန့်သာ နေပြီး ပြန်ထွဥ◌်လာရပေလိမ့်မည်။ ဤနေရာရှိ အပူဓါတ်ကို ခုခံရန်အတွက် သူတော်စင်ချီကို အလွန်အကျွံ အသုံးပြုရသည်။ သူတော်စင်ချီဖြင့် သူတို့ကိုယ်သူတို့ မကာကွယ်ဘဲ ဤထဲသို့ ဝင်ရန်မှာ မဖြစ်နိုင်ချေ။
ဒုတိယအလွှာထဲသို့ လူနှစ်ယောင်၊ သုံးထောင်လောက် ဝင်လာခဲ့သော်လည်း တတိယ အလွှာထဲသို့ ဝင်နိုင်သည့် အရေအတွက်မှာ ငါးရာပင် ရှိမည်မဟုတ်ဟု ရန်ကိုင် ခန့်မှန်းလိုက်သည်။ အချိန်ကြာလာသည်နှင့် ထိုလူအရေအတွက်မှာ ပို၍ နည်းလာပေလိမ့်မည်။ အကြောင်းသည်ကား အချို့သည် တတိယအလွှာထဲတွင် သေကုန်ကြမည် ဖြစ်သလို့ အချိုသည်လည်း ဆက်လက် မတောင့်ခံနိုင်တော့သဖြင့် ဒုတိယအလွှာဆီသို့ ပြန်ကြရသည်။ နောက်ဆုံး တကယ့် လက်ရွေးစင်များသာ ကျန်ရစ်ခဲ့ပေလိမ့်မည်။
ဤနေရာ၏ ပြင်းထန်လှသော အပူဓါတ်သည် ရန်ကိုင်ကို စိတ်လှုပ်ရှားစေသည်။ ဤအပူဓါတ်ဖြင့် ယင်နေကြာရေစင်ကို သန့်စင်ရန် မဖြစ်နိုင်သော်လည်း အထဲသို့ ဆက်သွားလျှင် သင့်လျော်သော နေရာတစ်ခု ရှာတွေ့နိုင်ပေလိမ့်မည်။
တတိယအလွှာသည် အပြင်ဘက်ဆုံးအလွှာထက် အများကြီး ပိုအန္တရာယ်များသည်။ အက်ကြောင်းများထဲမှ ခုန်ထွက်လာပြီး တိုက်ခိုက်ကြသော မီးတောက်ဝိဥာဉ်သားရဲများမှာ အဆင့်ငါး၊ အဆင့်ခြောက်များ မဟုတ်ကြတော့။ အဆင့်ခုနှစ်၊ အဆင့်ရှစ်များ ဖြစ်ကြသည်။ ထို့အပြင် ထိုမီးတောက်ဝိဥာဉ်သားရဲ အားလုံးသည် တစ်ယောက်ချင်း လှုပ်ရှားခြင်း မဟုတ်ဘဲ အုပ်စုဖွဲ့ လှုပ်ရှားကြခြင်း ဖြစ်သည်။
သတိသာမထားလျှင် ထိုသားရဲအုပ်၏ အဝိုင်းခံရပြီး အသက်ပျောက်သွားရပေလိမ့်မည်။
တတိယအလွှာသို့ ဝင်လာပြီး တစ်ရက်ကြာပြီးသည့်နောက် မီးတောက်ဝိဥာဉ်သားရဲများ တိုက်ခိုက်ခြင်း သုံးကြိမ်တိုင်တိုင် ခံခဲ့ရသည်။ ပထမနှစ်ဖွဲ့ကို သတ်ပစ်နိုင်ခဲ့သော်လည်း တတိယ တစ်ဖွဲ့သည့် အလွန်အမင်းကို အုပ်တောင့်လှသဖြင့် ထွက်ပြေးရုံသာ တတ်နိုင်ခဲ့သည်။
ပထမအလွှာရှိ ထူးဆန်းသော တောင်ကြားထဲသို့ ရောက်သွားစဉ်က ထိုနေရာမှ မရေမတွက်နိုင်အောင် များပြားလှသော မီးတောက်ဝိဥာဉ်သားရဲများကို သတ်နိုင်ခဲ့ခြင်းမှာ ထိုကောင်အားလုံးသည် အဆင့်ငါး၊ အဆင့်ခြောက်များသာ ဖြစ်သောကြောင့် ဖြစ်သည်။ သို့သော်လည်း ဤနေရာရှိ မီးတောက်ဝိဥာဉ်သားရဲ အုပ်များမှာ အဆင့်ခုနှစ်၊ အဆင့်ရှစ်များဖြင့် ဖွဲ့စည်းထားသော အုပ်များဖြစ်ကြသည်။ ထို့ကြောင့် အလကားသက်သက် စွမ်းအင် အကုန်မခံရစေရန် အလို့ငှာ ထွက်သာပြေးလာလိုက်သည်။
တစ်နေရာသို့ ရောက်သော် ရန်ကိုင် ရပ်လိုက်ပြီး ရှေ့သို့ လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။
သူနှင့် မလှမ်းမကမ်းတွင် လူသေအလောင်းနှစ်ခု ရှိနေခဲ့သည်။ အလောင်း နှစ်လောင်းစလုံး မည်းတူးချိတ်အောင် လောင်ကျွမ်းထားခံရပြီး ပုပ်သိုးနံ့များပင် ထွက်နေခဲ့သည်။
သေနေသည့် လူနှစ်ယောက်မှာ အရိပ်လခန်းမမှ ယောကျာ်းတစ်ယောက်နှင့် မိန်းမတစ်ယောက် ဖြစ်သည်။ နှစ်ယောက်စလုံးသည် ဝေကုချန်နှင့်အတူ ဤနေရာသို့ လာခဲ့ခြင်း ဖြစ်ရမည်။ အကြောင်းမှာ သဲမီးတောက်နယ်မြေ ဝင်မည်ကို ရပ်စောင့်နေစဉ်အတွင်း ထိုနှစ်ယောက် ဝေကုချန်း၊ တုန်ရွှမ်းအာတို့ အဖွဲ့နှင့် အတူရှိနေသည်ကို သတိပြုမိခဲ့သောကြောင့် ဖြစ်သည်။
ယခု သူတို့ သေနေခဲ့ပြီ။ ဝေကုချန်းတို့အဖွဲ့ သူတို့အလောင်းနှစ်လောင်းကို ဤအတိုင်း ပစ်ခဲ့ရသည်ကို ထောက်ရှုကြည့်လျှင် သူတို့လည်း အခြေအနေကောင်းမည့်ပုံမပေါ်။
သူနဲ့ တုန်ရွှမ်းအာကတော့ အဆင်ပြေလောက်မှာပါ ရန်ကိုင် မျက်မှောင်ကြုတ်သွားပြီး ဆက်သွယ်ရေးမှော်ရတနာကို ထုတ်ကာ ဝေကုချန်းတို့နှင့် ဆက်သွယ်ကြည့်လိုက်သည်။
ကံမကေင်းစွာဖြင့် မည်သည့် တုန်ပြန်မှုမှ မရရှိခဲ့ချေ။ ဝေးလွန်းနေသည့် အတွက်ကြောင့်လား၊ ဆက်သွယ်ရေးမှော်ရတနာကို စစ်ဆေးရန် သူတို့တွင် အချိန် မရှိသည့် အတွက်ကြောင့်လား၊ ရန်ကိုင် မသိ။ သူတို့၏ ဆက်သွယ်ရေး မှော်ရတနာများသည် သိုလှောင်လက်စွပ်ထဲ ရောက်နေခြင်းလည်း ဖြစ်နိုင်သည်။
ခေါင်းတရမ်းရမ်းနှင့် ထိုအလောင်းနှစ်လောင်းကို နတ်ဆိုးမီးတောက်ဖြင့် ပစ်လွှတ်၍ ပြာချပစ်လိုက်လေသည်။ ထို့နောက် အတွင်းပိုင်းသို့ ဆက်ဝင်သွားလိုက်သည်။
ထိုအရိပ်လခန်းမ တပည့်နှစ်ယောက်နှင့် သူတစ်ခါမှ စကားမပြောဖူးချေ။ သို့သော်လည်း ချင်းတုန်နှင့် ဝေကုချန်းတို့ မျက်နှာကို ထောက်ထား၍ ထိုနှစ်ယောက်၏ အလောင်းကို ဤနေရာ၌ ပုပ်သိုးမသွားစေချင်ခဲ့ပေ။ သို့သော်လည်း သူတို့အလောင်းကို ကိုယ်တိုင် မြုပ်ပေးရလောက်သည် အထိ မရင်းနှီးနေသဖြင့် မီးရှိုးပြီးတော့သာ ပြချပစ်ခဲ့သည်။
တတိယအလွှာသည် အန္တရာယ်များလှသည်။ သို့သော် ရတနာများနှင့်လည်း ပြည့်နှက်နေမည်မှာ မလွဲမသွေပင်။
ရောက်ရောက်ချင်းသာ ရှိသေးသော်လည်း အဖိုးတန်ဆေးပင် ဒါဇင်ကျော်ကို ရရှိပြီးသွားခဲ့လေပြီ။ ထို့အပြင် ထိုဆေးပင်အားလုံးသည်၏ သက်တမ်းမှာ ဒုတိယအလွှာ၌ သူစုဆောင်းရရှိခဲ့သည့် ဆေးပင်များ၏ သက်တမ်းထက် ပိုမို သာလွန်ပေသည်။
သက်တမ်းအနိမ့်ဆုံး ဆေးပင်ပင်လျှင် အနည်းဆုံး နှစ်သုံးထောင်ရှိသည်။ သက်တမ်း အရင့်ဆုံးကိုမူကား ရန်ကိုင် မခန့်မှန်းနိုင်။
ဆေးပင်များသည် သက်တမ်းရင့်ရုံမက အဆင့်လည်း မြင့်သည်။ အကုန်လုံးသည် အနည်းဆုံး တန်ဆိုးရှင်အထွဋ်အထိပ်အဆင့်များ ဖြစ်ကြပြီး နှစ်ပင်ဆိုလျှင် တန်ခိုးရှင်ဘုရင် အဆင့်သို့ပင် ရောက်နေခဲ့သည်။
နှစ်တစ်သောင်းသက်တမ်းရှိသည့် တန်ခိုးရှင်ဆေးပင်တစ်ပင်၏ တန်ဖိုးသည် တန်ခိုးရှင်ဘုရင် အဆင့်အောက် မနိမ့်ကျချေ။ ထိုဆေးပင်များသည် ရန်ကိုင်အတွက် အလွန် အသုံးဝင်ပေသည်။ ထိုကဲ့သို့သော ဆေးပင်များကို အပြင်တွင် သွားရှာဝယ်၍ မရချေ။
သဲမီးတောက်နယ်မြေမှာ အလွှာတွေ ဘယ်လောက်တောင် ရှိလဲမသိဘူး အကုန်လုံး အများဆုံး သွားနိုင်ခဲ့သည့် အလွှာသည် တတိယအလွှာသာ ရှိသေးသဖြင့် ထိုအဖြေကို ရန်ကိုင်လည်း မသိ။
အတွင်းပိုင်းသို့ ပိုသွားလေ၊ သွားလေ၊ ကျင့်ကြံသူများနှင့် ပိုပို တွေ့လာရလေပင်။ ရန်ကိုင်သည် တစ်ကိုယ်တော် သွားရှာလှုပ်ရှားနေသူ တစ်ယောက် ဖြစ်သည်။ သူတော်စင်ဘုရင် ပထမအဆင့်လေးဖြင့် ဒုတိယအလွှာထဲသို့ ရောက်လာနိုင်သည်ကို အခြားသူများ မြင်လျှင် ရန်ကိုင်သည် အတော်လေး အထင်ကြီးဖို့ ကောင်းသည်ဟု အခြားသူများ ထင်ကြပေလိမ့်မည်။ သို့သော် ထိုသူတော်စင်ဘုရင် ပထမအဆင့်လေးဖြင့် တတိယအလွှာသို့ ဝင်လာနိုင်သည်ကို အခြားသူများ မြင်သည့်အခါ အကုန်လုံး ထိတ်လန့်အံ့ဩကုန်ကြပေလိမ့်မည်။
ထို့ကြောင့် တတိယအလွှာထဲသို့ ဝင်လာပြီးနောက် အခြားသူများနှင့် မတွေ့အောင် ရန်ကိုင် အတတ်နိုင်ဆုံးရှောင်သည်။ သူ့ကောင်းကင်စိတ်အာရုံ စက်ကွင်းအတွင်း အသက်စွမ်းအင် တစ်ခုခုကို အာရုံခံမိလိုက်သည့်အခါ ချက်ချင်း လမ်းကြောင်း ပြောင်းလိုက်သည်။
မီးတောက်ဝိဥာဉ်သားရဲများကိုသတ်၊ ဆေးပင်များကို စုဆောင်းရင်း ယင်နေကြာရေစင်အား သန့်စင်နိုင်မည့် နေရာတစ်ခုကို ရန်ကိုင် ရှာဖွေနေခဲ့သည်။
Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၂၀၅)
တစ်နေ့၊ လျှိုမြောင်တစ်ခုရှေ့သို့ ရန်ကိုင် ရောက်လာခဲ့သည်။ လျှို့မြောင်သည် ဘေးနှစ်ဖက်သည် ရှစ်မီတာ၊ ကိုးမီတာ အကျယ်လောက်သာ ရှိသော်လည်း တောင်များနှယ် မြင့်မားလှသည်။ တောင်တစ်လုံးကို တစ်ယောက်ယောက်မှ ထက်ပိုင်းပိုင်းထားသလားဟုပင် ထင်မှတ်ရသည်။
အချိန်အတော်ကြာ တုန့်ဆိုင်းတွေဝေနေပြီးသည့်နောက် လျှိုမြောင်ထဲသို့ သွားမည်ဟု ဆုံးဖြတ်လိုက်လေသည်။
လျှိုမြောင်သည် အနည်းငယ် လန့်စရာကောင်းသော်လည်း လျှို့မြောင်ကို ကွေ့ပတ်သွားမည် ဆိုလျှင် အနည်းဆုံး ရက်အနည်းငယ် ထပ်ကြာသွားနိုင်သည်။ လျှောက်ပတ်သွားနေရင်း အချိန်မဖြုန်းချင်သည့် အတွက်ကြောင့် လျှိုမြောင်အား ဖြတ်သွားရန်သာ ရှိတော့သည်။ သို့သော်လည်း အချိန်မဖြုန်းချင်သည့် အတွက်ကြောင့်သက်သက်မဟုတ်၊ သူ့အရည်အချင်းအပေါ် ယုံကြည်ချက် ရှိသည့်အတွက်ကြောင့်လည်း ပါပေသည်။ မဟုတ်လျှင် လျှိုမြောင်ထဲသို့ ဝင်ရဲခဲ့လိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။
ပျံသန်းဖို့ရာ မဖြစ်နိုင်သော သဲမီးတောက်နယ်မြေထဲတွင် ဤကဲ့သို့သော နေရာမျိုးသည် ချုံခိုတိုက်ခိုက်ရန်အတွက် အလွန်ကောင်းမွန်သည့် နေရာတစ်ခု ဖြစ်ပေသည်။ ဝင်ပေါက်နှစ်ဖက်ကို ပိတ်ထားလိုက်သရွေ့ ချုံခိုတိုက်ခိုက်ခံရမည့်လူသည် အတော့်ကို အားကောင်းလျှင်ပင် အတော်လေးကို ဒုက္ခရောက်ရပေလိမ့်မည်။
သို့သော်လည်း ကျင့်ကြံသူများသည် သဲမီးတောက်နယ်မြေထဲသို့ အကျိုးအမြတ်ကို လိုချင်သည့်အတွက်ကြောင့် ဖြစ်သည်။ သတ်ဖြတ်မှု၊ လုယက်မှုတို့ ဖြစ်လေ့ဖြစ်ထ ရှိသော်ငြား မည်သူကများ အချိန်ကုန်ခံပြီး ဘယ်သူလာမှန်း၊ မလာမှန်း မသိသည့်နေရာတွင် ချုံခိုတိုက်ခိုက်ရန် စောင့်ဆိုင်းနေမည်နည်း။
သူမှလွဲ၍ အခြားမည်သူမှ ဤလမ်းအတိုင်း မလာလောက်ဟု ရန်ကိုင် တွေးလိုက်သည်။ ထို့ကြောင့် ရဲရဲနှင့်ပင် တောင်ကြားထဲသို့ ဝင်သွားလိုက်လေသည်။
လျှိုမြောင်သည် အလွန်ကိုမှ ရှည်လျားသည်။ ဝင်ပေါက်နှင့် ထွက်ပေါက် အကွာအဝေးသည် အနည်းဆုံး မိုင်ဒါဇင်ခန့် ရှိလောက်သည်။ အစပိုင်းတွင် ဘာမှမတွေ့ရသေး။ သို့သော်လည်း နည်းနည်း ကြာသွားသည့်အခါ အက်ကြောင်းများကြာမှ မီးတောက်မီးလျှံများ ရုတ်တရက် ခုန်ထွက်လာသည်ကို ရန်ကိုင် တွေ့ရှိလိုက်ရသည်။ ထိုမီးတောက်မီးလျှံများသည် ပုံစံအမျိုးမျိုး ရှိသော မီးတောက်ဝိဥာဉ်သားရဲများအသွင်သို့ ပြောင်းလဲသွားခဲ့ပြီး ရန်ကိုင်အား တိုက်ခိုက်ကြလေသည်။
ရန်ကိုင်ကမူ ထူးမခြားနားဟန်ဖြင့်သာ နတ်ဆိုးမီးတောက်ဖြင့် ဓါးတစ်ချောင်း ဖန်တီးလိုက်သည်။ တစ်ချိန်တည်းတွင် သူ့နောက်ကျောဘက်ဆီမှ ခရမ်းရောင် အကာအရံ တစ်ခု ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။ ရန်ကိုင်သည် သူ့နောက်ကျောကို လုံးဝ ဂရုမစိုက်ဘဲ နတ်ဆိုးမီးတောက်ဓါးကို ဝှေ့ရမ်းရင်းဖြင့်သာ အဆက်မပြတ် ရှေ့တိုးသွားနေခဲ့သည်။
ယခုကဲ့သို့ အခြေအနေမျိုးနှင့် ကြုံတွေ့ရလိမ့်မည်ဟု ရန်ကိုင် မျှော်လင့်ထားပြီးသားပင်။ ထို့ကြောင့် လျှိုမြောင်ထဲ ဝင်ရမလား၊ မဝင်ရဘူးလား တုန့်ဆိုင်းနေခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။
သူ့ကို ချုံခိုပုန်းအောင်း တိုက်ခိုက်မည့်လူ မရှိလောက်ဟု ရန်ကိုင် ထင်ပြီးသားပင်။ သို့သော် မီးတောက်ဝိဥာဉ်သားရဲများ ရှိမည်ဆိုသည်မှာ သေချာပေသည်။ ထိုမီးတောက်ဝိဥာဉ်သားရဲ အားလုံးကို သတ်ပြီးသွားမှသာ လျှိုမြောင်ထဲမှ ထွက်နိုင်ပေလိမ့်မည်။
သူ့ကျောဘက်မှာ တိုက်ခိုက်လာကြသော မီးတောက်ဝိဥာဉ်သားရဲအားလုံး၏ တိုက်ခိုက်မှုများကို ခရမ်းရောင်ဒိုင်းမှ တားဆီးသွားခဲ့သည်။ တစ်ချိန်တည်းတွင် ရန်ကိုင် လက်ထဲရှိ နတ်ဆိုးမီးတောက်ဓါးသည် ခြင်္သေ့ပုံစံ မီးတောက်ဝိဥာဉ်သားရဲတစ်ကောင်၏ မျက်လုံးကို ထိုးဖောက်သွားလေသည်။ ဓါးမှတစ်ဆင့် နတ်ဆိုးမီးတောက်များ ထိုမီးတောက်ဝိဥာဉ်သားရဲ၏ ခန္ဓာကိုယ်ထဲသို့ ဝင်သွားခဲ့ရာ သားရဲတစ်ကိုယ်လုံး အနက်ရောင် ပြောင်သွားခဲ့ရလေသည်။
အဆင့်ခုနှစ် မီးတောက်ဝိဥာဉ်သားရဲများကို အားကုန်သုံး တိုက်ခိုက်မည်ဆိုပါက တစ်ချက်တည်း တန်းသတ်ပစ်နိုင်သည်။ သို့သော် သူသတ်ရမည့် မီးတောက်ဝိဥာဉ်သားရဲ အရေအတွက်မှာ အလွန်ကိုမှ များပြားလှသဖြင့် အားကုန်သုံး မတိုက်ခိုက်ဘဲ နတ်ဆိုးမီးတောက်၏ ဓါတ်သဘာဝကို အသုံးပြုလျက် ထိုပုံရိပ်ယောင်သားရဲများကို လောင်ကျွမ်းပစ်လေသည်။
ဓါးကို ခြင်္သေ့ပုံစံ မီးတောက်ဝိဥာဉ်သားရဲ မျက်လုံးထဲမှ ပြန်နှုတ်ပြီးနောက် အခြားတစ်ကောင်ကို ပြောင်းတိုက်ခိုက်သည်။ ထိုခြင်္သေပုံစံသားရဲ သေမသေကိုပင် စစ်ဆေးမနေတော့ချေ။
နတ်ဆိုးမီးတောက်သည် တိုက်ခိုက်ခံလိုက်ရသော သားရဲ၏ ခန္ဓာကိုယ်သာမက အနီးအနားတွင် ရှိနေသော သားရဲများ၏ ခန္ဓာကိုယ်ကိုပါ ကူးစက် လောင်ကျွမ်းလေသည်။
ဤလျှိုမြောင် အနေအထားသည် ရန်ကိုင်အနေဖြင့် အချို့သော သိုင်းပညာရပ်များကို အသုံးမပြုနိုင် ဖြစ်ရသည်။ ထိုနည်းတူစွာ မီးတောက်ဝိဥာဉ်သားရဲများအတွက်လည်း အတူတူပင်။ ရန်ကိုင်အား တစ်ကြိမ်လျှင် တစ်ပြိုင်တည်း တိုက်ခိုက်နိုင်သည့် မီးတောက်ဝိဥာဉ်သားရဲ အရေအတွက်မှာ ငါးကောင်၊ ခြောက်ကောင်လောက်သာ ရှိသည်။
ပူတစ်လှည့်၊ အေးတစ်လှည့် ဖြစ်နေသော ထူးဆန်းသည့် နတ်ဆိုးမီးတောက်ကို မီးတောက်ဝိဥာဉ်သားရဲများ မခုခံနိုင်ကြချေ။ နတ်ဆိုးမီးတောက်၏ လောင်ကျွမ်းခြင်း ခံလိုက်ရသည့် မီးတောက်ဝိဥာဉ်သားရဲအားလုံး နာနာကျင်ကျင် အော်ဟစ်မြည်တမ်းရင်း သေပွဲဝင်သွားခဲ့ကြရပြီး အရွယ်အစာ အမျိုးမျိုးရှိသော မီးတောက်သလင်းကျောက်များ ကျကျန်ရစ်ခဲ့လေသည်။
ရန်ကိုင်သည် မီးတောက်ဝိဥာဉ်သားရဲများကို သတ်ရင်း မီးတောက်သလင်းကျောက်များကို ကောက်ယူနေခဲ့သည့် အတွက်ကြောင့် ခရီးလည်းတွင် အကျိုးအမြတ်လည်းရ ဖြစ်နေခဲ့သည်။
လျှို့မြောင်ထဲတွင် မီးတောက်ဝိဥာဉ်သားရဲ အနည်းဆုံး အကောင်တစ်ရာလောက် ရှိသည်။ သို့သော် ထိုကောင်များ သေသွားကြသည့်အခါ အကောင်တိုင်း မီးတောက်သလင်းကျောက်များ ပြုတ်ကျကျန်ရစ်ခဲ့လေသည်။
ထိုမီးတောက်ဝိဥာဉ်သားရဲများသည် ထူးဆန်းသော တောင်ကြားထဲ တွေ့ခဲ့ရသော မီးတောက်ဝိဥာဉ်သားရဲများကဲ့သို့ မဟုတ်ဘဲ အကောင်တိုင်းတွင် မီးတောက်သလင်းကျောက်များ ရှိကြသည်။ ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင်၏ အားစိုက်ထုတ်မှုအားလုံး အလဟဿ ဖြစ်မသွားဘူးဟု ဆိုနိုင်ပေသည်။
အချိန်ကြာလာသည်နှင့် မျက်စိတစ်ဆုံး မမြင်နိုင်လောက်အောင် များပြားလှသော မီးတောက်ဝိဥာဉ်သားရဲ အရေအတွက်မှာ တဖြည်းဖြည်း လျော့နည်းလာခဲ့သည်။
သူ့ဓါးချက်အောက်၌ နောက်ထပ် မီးတောက်ဝိဥာဉ်သားရဲတစ်ကောင် သေသွားခဲ့သည်။ ရန်ကိုင်သည် ရှေ့သို့ တစ်လှမ်းတိုးလိုက်ပြီး အခြားမီးတောက်ဝိဥာဉ်သားရဲတစ်ကောင်၏ တိုက်ခိုက်မှုကို လက်ဝှေ့ရမ်းကာ ခုခံလိုက်ရင်း ယခုလေးတင် ကျကျန်ခဲ့ထားသော မီးတောက်သလင်းကျောက်ကို ကောက်လိုက်သည်။
ရန်ကိုင် ထိုကဲ့သို့ လုပ်နေသည်မှာ အကြိမ်ပေါင်းများစွာ ရှိနေပြီဖြစ်သဖြင့် ထိုလုပ်ပုံလုပ်နည်းနှင့် အတော်လေး ရင်းနှီးနေပြီဟု ပြော၍ရသည်။
သို့သော်လည်း သူရှေ့တိုးလိုက်သည်နှင့် ထူးဆန်းဖွယ်ရာ တစ်ခုခု ကြုံလိုက်ရမည်ဟု မည်ကဲ့သို့ ထင်ပါမည်နည်း။ ရှင်းပြမရနိုင်သော ဖိအားတစ်ချက် ရုတ်တရက်ဆိုသလို သူ့အပေါ် ကျရောက်လာခဲ့သဖြင့် ရန်ကိုင်တစ်ကိုယ်လုံး တုတ်တုတ်မျှ လှုပ်မရအောင် ဖြစ်သွားခဲ့ရသည်။
မီးတောက်သလင်းကျောက်ကို ကောက်ရန်ပြင်နေသော သူ့လက်ပင်လျှင် လေထဲတွင် တန့်တန့်ကြီး ဖြစ်သွားခဲ့သည်။ နတ်ဆိုးမီးတောက်ဓါးသည်လည်း လေဟာနယ်ထဲတွင် အေးခဲနေခဲ့လေပြီ။
ရန်ကိုင်မျက်နှာ ဖြူလျော်သွားခဲ့ပြီး သူ့လည်ပင်းကို ကိုက်ရန် ခုန်ဝင်လာနေသော မီးတောက်ဝိဥာဉ်သားရဲကို ထိတ်လန့်တကြား ကြည့်လိုက်သည်။ သားရဲ၏ အစွယ် သူ့အသားထဲသို့ စိုက်ဝင်သွားသည်နှင့် ရန်ကိုင်လည်ပင်း စူးအောင့်သွားခဲ့သည်။ အစွယ်မှတစ်ဆင့် သူ့ကိုယ်ထဲသို့ စိမ့်ဝင်လာသော မီးတောက်အဆိပ်များကြောင့် တစ်ကိုယ်လုံး မီးတောက်နေသလို ခံစားလိုက်ရပြီး ရီဝေဝေ ဖြစ်ချင်လာခဲ့သည်။
သတိမလစ်သွားအောင် ကြိုးစားနေစဉ်မှာပဲ သူ့ရှေ့တွင် ရှိနေသော နောက်ထပ် မီးတောက်ဝိဥာဉ်သားရဲတစ်ကောင်က သူ့ဆီ မီးဘောလုံးတစ်လုံး ပစ်လွှတ်လိုက်သည်။
ရန်ကိုင်မျက်နှာ ထပ်မံ ဖြူလျော်သွားခဲ့ရပြန်သည်။ ဘာတွေဖြစ်ပျက်နေမှန်း သူမသိသော်ငြား ယခုနေမှ ပြန်ဆုတ်ရန် အရမ်း နောက်ကျလွန်းနေပြီ။ ထို့နောက် သူတော်စင်ချီကို တစ်ဟုန်ထိုး လှည့်ပတ်၍ သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကို အေးခဲနေသော လေဟာပြင်ဆီမှ ရုန်းထွက်သွားစေလိုက်သည်။ ထိုကဲ့သို့ သူတော်စင်ချီကို လှည့်ပတ်လိုက်သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် နတ်ဆိုးမီးတောက်တို့ ပေါက်ကွဲထွက်လာခဲ့လေရာ ရန်ကိုင်တစ်ကိုယ်လုံး မီးလူသား တစ်ယောက်နှယ် ဖြစ်သွားခဲ့လေသည်။
ဘုန်း… ဘုန်း… ဘုန်း…
တဘုန်းဘုန်း မြည်သံများနှင့်အတူ ရန်ကိုင်အား ဝိုင်းထားကြသော မီးတောက်ဝိဥာဉ်သားရဲများ နားနာကျင်ကျင် အော်ဟစ်မြည်တည်းရင်း ပြာပုံဘဝအဖြစ်သို့ ရောက်ရှိသွားခဲ့ရလေသည်။
မီးတောက်များ ပျောက်ကွယ်သွားသည့်အခါ စုတ်ပြတ်သတ်နေသော ရန်ကိုင် ပေါ်လာခဲ့သည်။ သူ့မျက်နှာတစ်ပြင်လုံး မည်းမှောင်နေပြီး အဝတ်အစားများဟာလည်း စုတ်ပြတ်သတ်နေခဲ့သည်။ လည်ပင်း၊ မျက်နှာ၊ ရင်အုပ်ပိုင်းနှင့် လက်မောင်းတို့တွင်လည်း ခြစ်ရာ၊ ကုတ်ရာ ကိုက်ရာများဖြင့် ပြည့်နေသည်။ ထိုအမာရွတ်များကြား အနက်ရောင်မီးတောက် တစစလောင်ကျွမ်းနေသော မီးအဆိပ်များလည်း ရှိနေခဲ့သည်။
နတ်ဆိုးမီးတောက်အား အပြင်းအထန် လှည့်ပတ်လိုက်သည့် အတွက်ကြောင့် သူ့ကိုယ်ထဲသို့ ဝင်လာသော မီးတောက်အဆိပ်အားလုံး အပြင်သို့ ပြန်ထုတ်ပစ်နိုင်ခဲ့သည်။ အားကောင်းလှသော ရွှေရောင်သွေးစက်၏ ပြန်လည် ကောင်းမွန်နိုင်စွမ်းကြောင့် သူ့ဒဏ်ရာများ တစ်စတစ်စ ပြန်လည်ကောင်းမွန်လာခဲ့သေည်။
ရန်ကိုင်သည် အလွန်ကိုမှ လေးနက်တည်ကြည်သည့် အမူအရာဖြင့် သူ့ရှေ့ရှိ လဟာပြင်ကို စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။
ထိုနေရာဆီ ခြေတစ်လှမ်း လှမ်းလိုက်သည့်အတွက်ကြောင့် မသာပေါ်ခါနီး ဖြစ်သွားခဲ့ရသည်။ အချိန်မှီ ရုန်းထွက်နိုင်ခဲ့သည့် အတွက်ကြောင့်သာ မဟုတ်ပါက မသေလျှင်ပင် အနည်းဆုံး ပြင်းပြင်းထန်ထန် ဒဏ်ရာရသွားရပေလိမ့်မည်။
သို့သော်လည်း နောက်သို့ တစ်လှမ်း ပြန်ဆုတ်လိုက်သည့်အခါ အားလုံး ပုံမှန်အတိုင်း ပြန်ဖြစ်သွားခဲ့သည်။
မီးတောက်ဝိဥာဉ်သားရဲများအား သတ်ဖြတ်ရေးတွင်သာ အာရုံစိုက်နေသဖြင့် သူ့ရှေ့ရှိ လေဟာနယ် ဘာကြောင့် ထိုကဲ့သို့ ထူးဆန်းနေရသလဲ ဆိုသည်ကို တွေးနေရန် အချိန်မရှိခဲ့ပေ။
ထိုအကြောင်းကို သိချင်နေသော်လည်း မီးတောက်ဝိဥာဉ်သားရဲများ ရှိနေသည့် အတွက်ကြောင့် ထိုသားရဲများကို အရင် ရှင်းပစ်ရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ ထို့သို့ဖြင့် ရန်ကိုင်လည်း တိုက်ခိုက်အား တင်လိုက်လေရာ တစ်ရက်ကြာပြီးနောက် လျှိုမြောင်ထဲတွင် ရှိနေသော မီးတောက်ဝိဥာဉ်သားရဲအားလုံး အသတ်ခံလိုက်ရသည်။ ထိုသားရဲအားလုံးကို သတ်ဖြတ်လိုက်နိုင်သည့် အတွက်ကြောင့်လည်း မီးတောက်သလင်းကျောက် လေးငါးရာလောက် ရသွားခဲ့ရလေသည်။
ထိုပမာဏသည် ပထမအလွှာတွင်နေ၍ မီးတောက်ဝိဥာဉ်သားများကို သီးသန့် အမဲလိုက်နေသူ အများစု ရထားသည်ထက် ပိုမိုများပြားသော ပမာဏဖြစ်သည်။
ပထမအလွှာတွင် မီးတောက်ဝိဥာဉ်သားရဲ ထိုမျှ မများသည်ကတစ်ကြောင်း၊ မီးတောက်ဝိဥာဉ်သားရဲများ၏ အဆင့် သိပ်မမြင့်သည်က တစ်ကြောင်းထို့ကြောင့် ထိုအလွှာတွင် ရှိနေသော မီးတောက်သလင်းကျောက်များ၏ တန်ဖိုးသည် သိပ်မမြင့်လှချေ။
ခဏလောက် အနားယူလိုက်ပြီးနောက် ကောင်းကင်စိတ်အာရုံကို ဖြန့်ကျက်ကျက်၍ ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ဝိုက်ကို စစ်ဆေးကြည့်လိုက်သည်။ မည်သည့် အန္တရာယ်မှ မရှိကြောင်း သေချာသွားသည့်နောက် ရှေ့သို့ တစ်လှမ်းတိုးလိုက်လေသည်။
သူရှေ့သို့ တစ်လှမ်းတိုးလိုက်သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် အစောပိုင်းကကဲ့သို့ ဖြစ်သွားခဲ့သည်။ ရှေ့သို့ တစ်လှမ်း တိုးလိုက်ပြီးနောက်သည် အလွန်တရာကိုမှ လေးလံလွန်းလှသော တောင်တစ်လုံးကို ထမ်းပိုးလိုက်ရသည့်အလား ရန်ကိုင်ခါး ကုန်းသွားခဲ့သည်။
လက်ရှိ သူ့ပတ်ပတ်လည် လေဟာနယ်သည် အလွန်တရာကိုမှ စေကပ်လွန်းလှသည်။ အခဲဖြစ်လုနီးပါးဟုပင် ပြော၍ရသည်။ ရန်ကိုင်သည် လေဟာနယ်တာအိုကို ကျင့်ကြံသည်။ အစောပိုင်းအခါက မီးတောက်ဝိဥာဉ်သားရဲများကို သတ်ဖြတ်ရင်း အလုပ်ရှုပ်နေသည့် အတွက်ကြောင့် စစ်ဆေးချိန်မရှိခဲ့။ ယခု အား၍ စစ်ဆေးကြည့်လိုက်သည့်အခါ ဤနေရာရှိ လေဟာနယ်နှင့် ပက်သက်၍ တစ်ခုခု ထူးခြားနေမှန်း သတိပြုမိလိုက်သည်။
ဤနေရာတွင် မည်သည့်အရာများ ဖြစ်ပျက်နေသလဲ ဆိုသည်ကို ရန်ကိုင် မသိသော်ငြား သူ့ရှေ့တည့်တည့်ရှိ လျှိုမြောင်ထဲရှိ လေဟာနယ်သည် ထူးဆန်းသည့် ပုံစံတစ်မျိုးသို့ ပြောင်းလဲနေခဲ့သည်။ ယခင်က ရေထဲတွင် ရေကူးနေရသည်ဟု ခံစားရလျှင် ဤနေရာသို့ ရောက်ပြီးနောက် ရေခဲပြင်ထဲ ရေကူးနေရသည်ဟု ခံစားသွားရသည်။
လေဟာနယ်သည် ဝင်လာသူတိုင်းအား လှုပ်မရနိုင်အောင် လုပ်နိုင်သည်အထိပင် မာကျောကျစ်လစ်နေခဲ့လေသည်။ ရန်ကိုင်သာ လေဟာနယ်တာအိုကို မကျွမ်းကျင်ထားလျှင် ထိုအချက်ကို လုံးဝ အဖြေရှာတွေ့နိုင်ခဲ့လိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။
ဤအရာသည် အရံအတားတစ်မျိုးမျိုး မဟုတ်သလို စိတ်ဝိဥာဉ်အစီအရင် တစ်မျိုးမျိုးလည်း မဟုတ်ဘဲ လေဟာနယ်စွမ်းအားမှ အသွင်တစ်မျိုးအဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲသွားခြင်းသာ ဖြစ်ပေသည်။
လေဟာနယ်သာမဟုတ်၊ လေသည်ပင် ခဲတောင့်နေခဲ့လေသဖြင့် ရန်ကိုင်အဖို့ အသက်ရှူဖို့ရာပင် ခက်ခဲလာခဲ့ရသည်။ သို့သော်လည်း မီးတောက်ဝိဥာဉ်သားရဲများသည် ဤထူးဆန်းသော လေဟာနယ်ထဲတွင် ဘာကြောင့် လွတ်လွတ်လပ်လပ် လှုပ်ရှားနိုင်ရသနည်း။
ရန်ကိုင် နားမလည်ချေ။
အလွန်တရာကိုမှ ပြင်းထန်လှသော ဖိအားကြောင့် ရန်ကိုင်နဖူးထက် ချွေးသီးများ တောက်လျှောက်စီးကျလာပြီး သူ့ကြွက်သားများပင် တုန်ရီလာခဲ့ရသည်။ အားကုန်သုံး၍ ကြိုးစားလိုက်သော်လည်း ရှေ့သို့ နောက်တစ်လှမ်း ထပ်မတိုးနိုင်ခဲ့ချေ။
ရန်ကိုင်နဖူးထက်ရှိ ချွေးစက်သည် မြေကြီးပေါ်သို့ ကျမသွားခဲ့ဘဲ ထူးဆန်းသော လေဟာနယ်စွမ်းအားကြောင့် ဗလာနတ္ထိအဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲသွားခဲ့ရလေသည်။
ရန်ကိုင်သည် သူတော်စင်ချီကို အရှိန်အဟုန်မြှင့် လှည့်ပတ်၍ ကြိုးစားနေခဲ့သော်လည်း မည်သို့မှ ရှေ့သို့ နောက်တစ်လှမ်း ထပ်မတိုးနိုင်ခဲ့ချေ။ နတ်ဆိုးမီးတောက်များ ဆိုလျှင်လည်း သူ့ခန္ဓာကိုယ်ထဲမှ အပြင်သို့ပင် မထွက်နိုင် ဖြစ်နေခဲ့ရလေသည်။ သူတော်စင်ချီကို အားကိုးရုံ သက်သက်ဖြင့် ဤနေရာမှ ထွက်သွားနိုင်မည် မဟုတ်ချေ။
ရန်ကိုင် အကြံတစ်ခု ရသွားခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် သူတော်စင်ချီကို မသုံးတော့ဘဲ လေဟာနယ်စွမ်းအားကို အသုံးပြုလိုက်သည်။
သူ့အပေါ် သက်ရောက်နေသော ဖိအားကြီး အတော်လေး ပြေလျော့သွားခဲ့သည်။ ပုံမှန်ကဲ့သို့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် မလှုပ်ရှားနိုင်သေးသော်ငြား ဖြည်းဖြည်းချင်း လှုပ်ရှားနိုင်နေခဲ့လေပြီ။
အချို့သော ပြဿနာများကို ဖြေရှင်းရန်အတွက် အချို့သော အဖြေများကို လိုအပ်သည်။ ဤကဲ့သို့သော နေရာမျိုးတွင် လေဟာနယ်စွမ်းအားကို သုံးမှသာ ပြဿနာကို ဖြေရှင်းနိုင်ပေမည်။
ထို့အပြင် လေဟာနယ်စွမ်းအားကို ထုတ်သုံးလိုက်သည့်အခါ သူထုတ်သုံးလိုက်သော လေဟာနယ်စွမ်းအားသည် ဤနေရာရှိ လေဟာနယ်နှင့် ပဲ့တင်ထပ်သွားသလို ခံစားလိုက်ရပြီး အံ့ဩဖွယ်ရာ ဥာဏ်အလင်းအချို့ကို ရနက်ိုင် သိမြင်လိုက်ရသည်။ လေဟာနယ်တာအိုအပေါ် သူ၏ နားလည်သဘောပေါက်မှုသည်လည်း အလျင်အမြန် တိုးတက်လာခဲ့လေသည်။
ထိုအဖြစ်အပျက်ကြောင့် ရန်ကိုင် အရမ်းပျော်သွားခဲ့သည်။
Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၂၀၆)
အကောင်းနှင့်အဆိုးသည် အမြဲဒွန်တွဲနေသလို အန္တရာယ်နှင့် အခွင့်အလမ်းတိုသည်လည်း အမြဲဒွန်တွဲနေတတ်သည်။ ယခု ထိုဆိုရိုးစကား၏ အမှန်တရာကို ရန်ကိုင် သေသေချာချာကြီးကို နားလည်သွားခဲ့လေပြီ။
သဲမီးတောက်နယ်မြေထဲတွင် လေဟာနယ်တာအိုကို နားလည်ဆင်ခြင်နိုင်မည့် ဤကဲ့သို့သော ထူးဆန်းသည့် နေရာတစ်နေရာ ရှိနေလိမ့်မည်ဟု သူမထင်ထားခဲ့ချေ။
လေဟာနယ်တာအိုကို လေ့လာနိုင်မည့် ရှားရှားပါးပါး နေရာတစ်ခု တွေ့လိုက်ရသဖြင့် အနေရာမှ ချက်ချင်း ထွက်သွားရန် မစဉ်းစားသေးဘဲ လေဟာနယ်တာအိုအပေါ် သူ၏ နားလည်မှုကို ပိုမို မြင့်မားလာအောင် အရင်လေ့ကျင့်ရန် ရန်ကိုင် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။
လေဟာနယ်တာအိုကို နားလည်ရန် အလွန်တရာကိုမှ ခက်ခဲလှပြီး လူအနည်းငယ်သာ လေဟာနယ်တာအိုကို နားလည်နိုင်ခဲ့သည်။ လေဟာနယ်တာအိုကို မည်ကဲ့သို့ ကျင့်ကြံရမလဲ ဆိုသော သေချာရေရသည့် နည်းလမ်းတစ်ခုမရှိသလို မည်သူမှလည်း သူတို့၏ နာလည်မှုများကို အခြားလူများအား လက်ဆင့်ကမ်း မပေးနိုင်ခဲ့ချေ။
ရန်ကိုင် လေဟာနယ်တာအိုကို စလေ့ကျင့်စဉ်က လေဟာနယ်ကို ဆုတ်ဖြဲပြီး ကသောင်းကနင်း ဖြစ်နေသော ဟင်းလင်းပြင်ထဲသွားကာ လေ့ကျင့်ခဲ့ရသည်။ သို့သော်လည်း ထိုနည်းလမ်းသည် လေဟာနယ်တာကို စတင် နားလည်စလူများအတွက်သာ အသုံးဝင်သည်။ နောက်ပိုင်း ရောက်လာပြီး လေဟာနယ်တာအိုကို အတော်လေး နားလည်သွားသည့်အခါ ရန်ကိုင်သည် ဟင်းလင်းပြင်ထဲတွင် မြေကြီးပေါ် လမ်းလျှောက်သလို သွားနိုင်လာသဖြင့် ဟင်းလင်းပြင်ထဲသွားကာ လေ့ကျင့်ခြင်းသည် သူ့အတွက် အသုံးမဝင်တော့ချေ။
ထို့နောက် လေဟာနယ်ဝိဥာဉ်သလင်းကျောက်များကို သန့်စင်ခြင်းဖြင့် လေဟာနယ်တာအို အပေါ် နားလည်မှုကို တိုးမြှင့်နိုင်သည်ဟူသော နည်းလမ်းကို သိခဲ့ရသည်။ ရန်ကိုင်လည်း ထိုပိုက်ဆံမီးရှို့သည့် နည်းလမ်းဖြင့် ကျင့်ကြံလိုက်သေးသည်။
ထိုသို့ လေ့ကျင့်ရန်အတွက်လည်း ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်သည် အလွန်တရာကိုမှ ကြီးမားလှသော သူတော်စင်ဝိဥာဉ်သလင်းကျောက်တွင်းကြီးအား ရှာတွေ့သွားခဲ့သည်မှာ ကံကောင်းသွားခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် ထိုနည်းလမ်းဖြင့် ရန်ကိုင် လေ့ကျင့်နိုင်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ သို့သော် သူသာ ထိုနည်းလမ်းအတိုင်း လေ့ကျင့်နေမည်ဆိုပါက တစ်နေ့တွင် ထိုနေရာရှိ လေဟာနယ်ဝိဥာဉ်သလင်းကျောက်များ ကုန်သွားပေလိမ့်မည်။ ထိုအခါ နောက်ထပ် လေဟာနယ်ဝိဥာဉ်သလင်းကျောက်တွင်း တစ်တွင်းကို မည်သည့်နေရာတွင် သူသွားရှာရမည်နည်း။
အနာဂတ်အတွက် ကြိုတင် အစီအစဉ်မချထားလျှင် ပြဿနာများနိုင်ပေသည်။ လေဟာနယ်ဝိဥာဉ်သလင်းကျောက်တွင် လူတိုင်းအတွက် အသုံးဝင်သည်။ အကြောင်းမှာ ကျင့်ကြံသူတိုင်းအတွက် မရှိမဖြစ်လိုအပ်သော သိုလှောင်လက်စွပ်များကို ပြုလုပ်ရာတွင် မရှိမဖြစ်လိုအပ်သော အဓိကပါဝင်ကုန်ကြမ်းပစ္စည်းမှာ လေဟာနယ်ဝိဥာဉ် သလင်းကျောက် ဖြစ်နေသောကြောင့်ပင် ဖြစ်သည်။
ယခု ကြုံတောင့်ကြုံခဲ လေဟာနယ်တာအိုကို ကျင့်ကြံနိုင်မည့် နေရာတစ်ခု ရှာတွေ့ခဲ့လေရာ ရန်ကိုင်အနေဖြင့် ဤနေရာကို ဘာအကြောင့် ဒီအတိုင်း ထားခဲ့ရမည်နည်း။ ဤအတိုင်းသာ ထားခဲ့လိုက်ပါက ခွင့်သာခိုက်မှ မလိုက်ချင်သည် ငမိုက်သား ဖြစ်သွားရပေလိမ့်မည်။
ထို့အပြင် ဤနေရာ၌ ကျင့်ကြံခြင်းသည် လေဟာနယ်ဝိဥာဉ်သလင်းကျောက်များကို သန့်စင်ခြင်းထက် ပိုပြီး အကျိုးရှိပေသည်။
ထိုသို့ စဉ်းစားပြီးသည်နှင့် ဤနေရာတွင် ခဏလောက် ကျင့်ကြံရန် ရန်ကိုင် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ သဲမီးတောက်နယ်မြေပိတ်ရန် လေးလလောက် ကြာသေးသည် ဖြစ်ရာ ထိုအချိန်အတိုင်းအတာသည် ယင်နေကြာရေစင်ကို သန့်စင်နိုင်မည့် သင့်လျော်သော နေရတစ်ခုကိုရှာရန် လုံလောက်ပေသည်။ ထို့ကြောင့် လောနေစရာမလို။
ထိုထူးဆန်းသော လေဟာနယ်ထဲတွင် ထိုင်ဖို့ရာ ရန်ကိုင်အဖို့ အတော်လေး အချိန်ယူလိုက်ရသည်။ ရန်ကိုင်သည် လေဟာနယ်တာအိုတွင် ကျွမ်းကျင်သော်ငြား သူ့လုပ်ရှားမှုများသည် လိပ်တစ်ကောင်ကဲ့သို့ နှေးကွေနေသေးသည်။ အခြား တစ်ယောက်သာ မြင်သွားလျှင် ဒီကောင် ဘာရူးကြောင်ကြောင်တွေများ လုပ်နေသနည်းဟု ထင်သွားမြင်မှာ ဧကန်အမှန်ပင်။ ထိုအပြင် ဤထူးဆန်းသော လေဟာနယ်ကို ကောင်းကင်စိတ်အာရုံဖြင့် အာရုံခံ၍မရသည့်အတွက် လူကိုယ်တိုင် ဤနေရာသို့ ဝင်လာမှသာ ထူးဆန်းသော လေဟာနယ်၏ တည်ရှိမှုကို သတိပြုမိနိုင်ပေလိမ့်မည်။
ထိုင်ချလိုက်ပြီးနောက် နှလုံးခုန်သံကို ငြိမ်အောင် လုပ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် သူ့လက်ကို အသာအယာ ဝှေ့ရမ်းလိုက်လေသည်။
သို့သော် ထိုကဲ့သို့ လက်ဝှေ့ရမ်းဖို့ရာ ရန်ကိုင် အတော်လေး အားစိုက်လိုက်ရသည်။ လက်ဝှေ့ရမ်းလိုက်ပြီးသည့်နောက် ဆံချည်မျှင်တမျှ ပါးလျသော အနက်ရောင် အက်ကွဲကြောင်းလေး တစ်ခု သူ့ရှေ့တွင် ရုတ်တရက် ထွက်ပေါ်လာခဲ့ပြီး ချက်ချင်းဆိုသလို သဲလွန်စမကျန် ပြန်လည် ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့သည်။ ထိုအခြင်းအရာကို မြင်သော်၊ ရန်ကိုင် စိတ်ပျက်မသွားခဲ့၊ ပျော်ပင် ပျော်သွားခဲ့သေးသည်။
ဤနေရာတွင် လေဟာနယ်တာအိုကို ကျင့်ကြံရန် ဆုံးဖြတ်ထားမှဖြင့် လေဟာနယ်ဓါးသွားကိုလည်း လေ့ကျင့်ရပေမည်။
နဂါးလိုဏ်ဂူတောင်ကြားတွင် ရှိစဉ်က လေဟာနယ်စွမ်းအင်ကိုသုံး၍ တိုက်ခိုက်နိုင်သည့် နည်းလမ်းတစ်ခု တွေ့ရှိခဲ့သည်။ လေဟာနယ်ဓါးသွားဆိုသော နည်းပင်။ သို့သော်လည်း ထိုနည်းလမ်းကို သူမည်မျှပင် ဆက်လေ့ကျင့်နေစေကာမူ၊ လေဟာနယ်ဓါးသွားဖြင့် တစ်ဖက်ရန်သူကို ထိခိုက်အောင် လုပ်နိုင်သော အဆင့်ထိသို့ ရောက်အောင် မလုပ်နိုင်ခဲ့ချေ။
ထို့ကြောင့် သူ့ကိုယ်ပိုင် နတ်ဘုရားစွမ်းရည်တစ်ခုကို ဖန်တီးချင်နေသော်လည်း သင့်လျော်သော် ပတ်ဝန်းကျင်နှင့် အခြေအနေ အရပ်ရပ်တို့ မရှိ ဖြစ်နေခဲ့သဖြင့် အကြပ်ရိုက်နေခဲ့ရသည်။
သို့သော်လည်း ဤနေရာသည် လေဟာနယ်ဓါးသွားကို လေ့ကျင့်ရန် အကောင်းဆုံး နေရာတစ်ခု ဖြစ်ပေသည်။
တစ်ကြိမ် ကြိုးစားပြီးသည့်နောက် သူ့ခန့်မှန်းချက် မှန်ကန်မှန်း ရန်ကိုင် ချက်ချင်း အတည်ပြုလိုက်နိုင်သည်။ ဤနေရာရှိ လေဟာနယ်ကိုဆုတ်ဖြဲရန် အလွန်တရာကိုမှ ခက်ခဲလှသည်။ ထို့ကြောင့် လေဟာနယ်ဓါးသွားကိုသာ ဤနေရာတွင် ကျင့်ကြံမည်ဆိုပါက လေဟာနယ်တာအိုကို ပို၍ နက်နက်နဲနဲ နားလည်လာနိုင်ရုံမက လေဟာနယ်စွမ်းအားကိုလည်း ပို၍ ကျွမ်းကျင်လာနိုင်ပေလိမ့်မည်။ တစ်ချိန်တည်းတွင် သူတီထွင်ထားသည့် တိုက်ကွက် အသစ်ကိုလည်း ပို၍မြန်မြန် ပြီးပြည့်စုံအောင် လုပ်နိုင်ပေလိမ့်မည်။
လှုပ်ရှားနေသောစိတ်ကို ငြိမ်သက်အောင် လုပ်ပြီးနောက် သူ့ရှေ့ရှိ ဟင်းလင်းပြင်ကို ထပ်တလဲလဲ စုတ်ဖြဲတော့လေသည်။ ရန်ကိုင် လက်ချောင်းထိပ်ဆီမှ ဆံချည်မျှင်တမျှ ပါးလျသော လေဟာနယ်အက်ကွဲကြောင်းများ ထပ်တလဲလဲ ထွက်ပေါ်လာပြီး ချက်ချင်းဆိုသလိုပင် သဲလွန်စမကျန် ပြန်လည် ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့သည်။
ရန်ကိုင် တစ်နေ့လုံး ထိုကဲ့သို့ ထိုင်လေ့ကျင့်နေခဲ့ပြီး စိတ်စွမ်းအင်လည်း ကုန်လုမတတ် ဖြစ်သွားခဲ့ရသည်။ သို့သော် မည်သည့် တိုးတက်မှုမှ မရှိခဲ့။
သို့သော်လည်း စိတ်ညစ်သွားခြင်းမရှိခဲ့။ မည်သည့်တိုးတက်မှုမှ မရှိလျှင်ပင် လေဟာနယ်စွမ်းအင်ကို အသုံးချရသည်မှာ ယခင်ကထက်ပို၍ ချောမွတ်လာခဲ့သည်။
စိတ်စွမ်းအင် ကုန်ဆုံးလုနီးပါး ဖြစ်နေပြီဖြစ်သဖြင့် ဆက်လက် မလေ့ကျင့်နိုင်တော့ဘဲ ဆေးလုံးများထုတ်သောက်၍ စိတ်စွမ်းအင်ကို ပြန်ဖြည့်ရတော့သည်။
ဝိဥာဉ်ကြာပန်းသည် ဆင့်ကဲပြောင်းလဲနေဆဲ ဖြစ်သော်လည်း သူ့စိတ်ဝိဥာဉ်ကို အဆက်မပြတ် အားဖြည့်နေပေးဆဲပင်။ ထို့အပြင် ၎င်း၏ အားဖြည့်ပေးနှုန်းမှာ ယခင်ကထက်ပင် ပို၍ အားကောင်းလာခဲ့သည်။
နှစ်နှာရီအတွင်းမှာပဲ ခြောက်ကပ်လုနီးပါး ဖြစ်နေသော ရန်ကိုင်၏ အသိစိတ်ပင်လယ် အကောင်းအတိုင်း ပြန်ဖြစ်သွားခဲ့သည်။
ရန်ကိုင် မျက်လုံး ပြန်ပွင့်လာခဲ့သည်။ လေဟာနယ်ဓါးသွားကို နောက်တစ်ကြိမ် လေ့ကျင့်တော့မည်အပြု၊ မိုးကုတ်စက်ဝိုင်းဆီမှ အနီရောင်အလင်းတန်းတစ်ခု သူ့ဆီ ပျံသန်းလာနေသည်ကို ရုတ်တရက် လှမ်းမြင်လိုက်သည်။ ထိုအနီရောင်အလင်းတန်းသည် လျှပ်စီးတန်းတစ်ခုနှယ် ရန်ကိုင်ဆီသို့ ပြေးဝင်လာနေခြင်း ဖြစ်သည်။
“မီးစုန်းလား” ရန်ကိုင် အလန့်တကြား ဆိုလိုက်သည်။
အပြင်လွှာတွင် ရှိစဉ်က မီးစုန်းနှင့်တစ်ကြိမ် တွေ့ဖူးသည်။ ထို့ကြောင့် ယခု ထိုအရာကို မြင်လိုက်သည်နှင့် မီးစုန်းမှန်း တန်းသိလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ပထမတစ်ကြိမ် တွေ့ခဲ့သော မီးစုန်း၏ အမြန်နှုန်းသည် သူ့ကောင်းကင်စိတ်အာရုံ ထောက်လှမ်းနိုင်သည့် အတိုင်းအတာကိုပင် ကျော်လွန်နေသဖြင့် ရန်ကိုင် လက်လျှော့ခဲ့ရသည်။
ဤမီးစုန်းသည် ယခင်အကြိမ်က တွေ့ခဲ့သော မီးစုန်းနှင့် တစ်ထပ်တည်းပင်။ အမြန်နှုန်းမှာလည်း သူ့ကောင်းကင်စိတ်အာရုံကို ဖြန့်ကျက်နိုင်သည်ထက်ပင် ပိုမို မြန်ဆန်သည်။ သူမီးစုန်းကို မြင်ပြီးရုံတင်ရှိသေး မီးစုန်းသည် လျှိုမြောင်ကို ဖြတ်ကျော်၍ သူ့ရှေ့တည့်တည့်သို့ ရောက်လာနေခဲ့လေပြီ။
မီးစုန်း၏ အမြန်နှုန်းကို လိုက်မှီနိုင်မည် မဟုတ်မှန်း သိသဖြင့် ထိုမီးစုန်ကို ရှောင်ရန် တွေးလိုက်သည်။ သို့သော်လည်း ရှောင်တော့မည်အပြု၊ သူရောက်နေသည့် နေရာကို သတိရလိုက်သည်။ သူရောက်နေသည့် နေရာသည် လွတ်လွတ်လပ်လပ် လှုပ်ရှားမရသော ထူးဆန်းသည့် လေဟာနယ်ထဲတွင် ဖြစ်သည်။
ရန်ကိုင်၏ အကြည့်တို့ တောက်ပသွားခဲ့ပြီး အလျင်အမြန် ချဉ်းကပ်လာနေသော မီးစုန်းအပေါ် အပြည့်အဝ အာရုံစိုက်ထားလိုက်သည်။
ရန်ကိုင် ထင်ထားသည့်အတိုင်းပင် ထူးဆန်းသော လေဟာနယ်ထဲသို့ မီးစုန်း ဝင်သွားလိုက်သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ၎င်း၏ အရှိန် ရုတ်တရက် အဆပေါင်းများစွာ လျော့ကျသွားခဲ့သည်။
ရန်ကိုင် ပျော်သွားခဲ့လေသည်။ ယခုလေးတင် ဤထူးဆန်းသော လေဟာနယ်သည် မီးစုန်း၏ အမြန်နှုန်းကို လျော့ချပစ်နိုင်မလား၊ မပစ်နိုင်ဘူးလား ဆိုသည်ကို ခန့်မှန်းနေခြင်း ဖြစ်သည်။ ဤထူးဆန်းသော လေဟာနယ်ကို မီးတောက်ဝိဥာဉ်များအပေါ် သက်ရောက်မှု မရှိသဖြင့် မီးစုန်းများအပေါ်တွင်လည်း သက်ရောက်မှုမရှိသည်မှာ ဖြစ်နိုင်သည်။ သို့သော်လည်း ဤထူးဆန်းသော လေဟာနယ်သည် မီးစုန်း၏ အမြန်နှုန်းကို အမှန်တကယ် လျော့ချပစ်နိုင်သည်။
ယခု မီးစုန်း ဘာနှင့်တူသလဲ ဆိုသည်ကို ရန်ကိုင် သေသေချာချာ မြင်နိုင်လေပြီ။
မီးစုန်းသည် အလွန်ကိုမှ သေးငယ်လှသော မီးသွေးတုံးလေး လောင်ကျွမ်းနေသည့်ပုံစံနှင့် တူသည်။ ထိုအရာလေးသည် အလွန်ကို သေးသော်ငြား ၎င်း၏ ခန္ဓာကိုယ်ထဲတွင် အံမခန်းဖွယ် စွမ်းအင်များ ကိန်းအောင်းနေခဲ့သည်။
ထူးဆန်းသော လေဟာနယ်ထဲသို့ ရောက်သွားပြီးနောက် မီးစုန်း၏ အမြန်နှုန်းသည် သာမန်လူတစ်ယောက် လမ်းလျှောက်နေသည့် အမြန်နှုန်းအထိသို့ လျော့ျကသွားခဲ့သည်။
ရန်ကိုင်အနေဖြင့် သူထိုင်နေသည့် နေရာတွင်သာ ဆက်ထိုင်နေမည်ဆိုပါက မီးစုန်းကို လက်လွှတ်လိုက်ရပေလိမ့်မည်။ မီးစုန်း ဖြတ်သွားမည့် လမ်းကြောင်းသည် သူထိုင်နေသည့် နေရာနှင့် မီတာဝက် ကွားနေခဲ့သည်။
ဤမျှ ရှားပါးလှသော အခွင့်အရေးကို ရန်ကိုင် မည်ကဲ့သို့ လက်လွှတ်ခံနိုင်မည်နည်း။ အလျင်စလို လေဟာနယ်စွမ်းအင်ကို ထုတ်သုံးကာ မီးစုန်းဖြတ်သွားမည့် လမ်းကြောင်းဆီ ခက်ခက်ခဲခဲ စလျှောက်သွားလိုက်လေသည်။
လမ်းလျှောက်ဖို့ရာ အလွန်ကို ခက်ခဲလှသဖြင့် ရန်ကိုင်အဖို့ သေခါနီး လူအိုကြီးတစ်ယောက် လမ်းလျှောက်နေသကဲ့သို့ လျှောက်နေရသလို ခံစားလိုက်ရသည်။ နည်းနည်းလေး ရွေ့ဖို့ရာပင် အလွန်ကိုများပြားလှသော စွမ်းအင်ကို အသုံးပြုနေခဲ့ရသည်။ စိတ်စွမ်းအင်နှင့် သူတော်စင်ချီကို အသုံးပြု၍ ရွေ့လျားနေသည့်တိုင် အလွန်ကိုမှ အားစိုက်ရလွန်းသဖြင့် သူ့ခန္ဓာကိုယ်သည် တဆတ်ဆတ် တုန်ရီနေခဲ့လေသည်။
မီးစုန်မှာမူကား ရိုးရိုးအမြန်နှုန်းဖြင့်သာ ရွေ့လျားနေခဲ့သည်။
မကြာမီ မီးစုန်း ရန်ကိုင်ဘေးမှ ဖြတ်သွားခဲ့လေသည်။
ရန်ကိုင်သည် မာန်သွင်းအော်ဟစ်၍ လက်ကို ခက်ခက်ခဲခဲ မြှောက်ရင်း မီးစုန်းကို လှမ်းဖမ်းလိုက်သည်။ သို့သော်လည်း မီးစုန်းကို မှီဖို့ရာ နည်းနည်းလေး လိုနေသဖြင့် မီးစုန်း သူ့ဘေးမှဖြတ်သွားသည်ကိုသာ ထိုင်ကြည့်နေခဲ့ရသည်။
ရန်ကိုင် အတော်လေး ဒေါသထွက်သွားခဲ့ရသည်။ ထိုမီးစုန်းသာ အသိစိတ်ရှိနေမည်ဆိုပါက သူ့အား လှောင်နေလိမ့်မည်ဟု ရန်ကိုင် ခံစားနေရသည်။
ဤသို့ဖြင့် ရှားပါးသော ရတနာတစ်ခု သူ့ဘေးမှ ဖြတ်သွားသည်ကို ဝမ်းပန်းတနည်းဖြင့်သာ ထိုင်ကြည့်နေခဲ့ရသည်။
သူထပ်မံ ကျရှုံးခဲ့ပြန်သည်။ ယခု သူ့အား ဖြတ်ကျော်သွားပြီ ဖြစ်သဖြင့် ထိုအရာကို ဖမ်းရန် မဖြစ်နိုင်တော့ပေ။ မကြာမီ မီးစုန်းသည် ထူးဆန်းသော လေဟာနယ်ကို ဖြတ်ကျော်နိုင်ခဲ့ပြီး ယခင် အမြန်နှုန်း ပြန်ရသွားကာ သူ့မျက်စိအောက်မှ ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့လေသည်။
သူ့လက်သာ နည်းနည်းလေး ပိုရှည်နေခဲ့လျှင် သန္ဓေပြောင်း အသိစိတ်ပင်လယ်ကို ထုတ်လုပ်ပေးနိုင်သည့် ထိုရှားပါးသော ရတနာကို ရနိုင်လိမ့်မည် ဖြစ်သော်ငြား အမှန်တရားမှာ ခါးသီးလှသည်။
ရန်ကိုင် အတော်လေး နောင်တရနေခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း ပြီးသည့်ကိစ္စမှာ ပြီးသွားပြီ ဖြစ်သဖြင့် မီးစုန်အကြောင်းကို ခေါင်းထဲမှ ဖယ်ထုတ်လိုက်ပြီး လေဟာနယ်ဓါးသွားအား လေ့ကျင့်သည့် ကိစ္စပေါ်တွင်သာ အာရုံစိုက်ထားလိုက်လေသည်။
မီးစုန်းမကို မဖမ်းနိုင်ခဲ့လျှင်ပင် လက်ရှိအချိန်၌ အရေးအကြီးဆုံးသည် လေဟာနယ်တာအိုကို နားလည်နိုင်ရန်ပင် ဖြစ်သည်။
လေဟာနယ်ဓါးသွားကို နောက်တစ်ကြိမ် ပစ်လွှတ်ကြည့်လိုက်သည့်အခါ ၎င်းမှာ ယခင်ထက် ပိုမိုအားကောင်းလာကြောင်း အံ့အားသင့်ဖွယ် တွေ့ရှိလိုက်ရသည်။ သူဖန်တီးလိုက်သည် လေဟာနယ်အက်ကွဲကြောင်းသည် ဆံချည်မျှင်တမျှ ပါးလျပြီး ဖန်တီးပြီးပြီးခြင်း ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့သော်လည်း ၎င်း၏ စွမ်းအားသည် ယမန်နေ့ကထက် အများကြီး ပိုအားကောင်းလာခဲ့သည်။
ရန်ကိုင် စိတ်လှုပ်ရှားသွားခဲ့ပြီး မီးစုန်းအကြောင်းကို မေ့လျော့သွားခဲ့ကာ လေဟာနယ်ဓါးသွားအား လေ့ကျင့်ခြင်းတွင်သာ အာရုံစိုက်လိုက်တော့လေသည်။
သုံးရက်ကြာပြီးသည့်နောက် လက်သည်းခွံအကျယ်ရှိ၍ အရှည် မီတာဝက်ရှိသော လေဟာနယ်ဓါးသွားကို ရန်ကိုင် ဖန်တီးနိုင်ခဲ့သည်။
ထူးဆန်းသော လေဟာနယ်သည် လေဟာနယ်တာအိုကို ကျင့်ကြံဖို့ရာအတွက် အကောင်းဆုံး နေရာတစ်နေရာ ဖြစ်ပေသည်။ ဤနေရာတွင် သုံးရက်သာ လေ့ကျင့်ခဲ့သော်ငြား လေဟာနယ်တာအိုကို သူပို၍ နက်နက်နဲနဲ နားလည်လာနိုင်ခဲ့သည်။ တစ်ဆက်တည်းတွင် ပိုမို အားကောင်းသော လေဟာနယ်ဓါးသွားကိုလည်း ဖန်တီးလာနိုင်ခဲ့သည်။
လေဟာနယ်ဓါးသွား၏ အမြန်နှုန်း၊ ထူးဆန်းသော လေဟာနယ်ထဲတွင် တည်ရှိနေနိုင်ချိန်နှင့် သွားနိုင်သော အကွာအဝေးတို့မှာ ယခင်ကနှင့်စာလျှင် အကြီးအကျယ် တိုးတက်လာခဲ့ပေသည်။
ဤအတိုင်းသာ ဆက်လက် တိုးတက်နေမည်ဆိုပါက သူ့နောက်တစ်လလောက်ကြာလျှင် တိုက်ပွဲအတွင်း အသုံးပြုနိုင်သော လေဟာနယ်ဓါးသွားကို သူဖန်တီးနိုင်ပေလိမ့်မည်။ ရှီကို ကျွမ်းကျင်သော တန်ခိုးရှင်အဆင့် ပညာရှင်တစ်ယောက်နှင့် ရင်ဆိုင်ရလျှင်ပင် ယခင်ကကဲ့သို့ ကူကယ်ရာ မဲ့ရတော့လိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။
ရှီသည် တန်ခိုးရှင်အဆင့်များသာ ပိုင်ဆိုင်နိုင်သော ထူးခြားသည့် စွမ်းအားတစ်မျိုး ဖြစ်သော်ငြား ရန်ကိုင်၏ လေဟာနယ်ဓါးသွားသည် သူမှအပ အခြားမည်သူမှ မသုံးနိုင်သည့် ခုခံဖို့ရာ မဖြစ်နိုင်လှသော လူသတ်တိုက်ကွက်တစ်ခုပင် ဖြစ်လေသည်။
Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၂၀၇)
သဲမီးတောက်နယ်မြေထဲသို့ ဝင်လာရသော ရှားရှားပါးပါး အချိန်လေးကို ဤနေရာတွင် လာဖြုန်းနေရခြင်းမှာ ဤကဲ့သို့သော နေရာမျိုးသည် အလွန်ကိုမှ ရှားပါးနေသည်က တစ်ကြောင်း၊ သူ့စိတ်ထဲ မသက်မသာ ဖြစ်နေသည်က တစ်ကြောင်းတို့ကြောင့် ဖြစ်သည်။
သူ့လက်ရှိခွန်အားဖြင့် သူတော်စင်ဘုရင်အဆင့် ပညာရှင်များနှင့် ရင်ဆိုင်ရလျှင် ဘာပြဿနာမှ မရှိသော်လည်း တန်ခိုးရှင်အဆင့် ပညာရှင်များဆိုလျှင်မူ မတူတော့ချေ။ ကျောက်တုံးလိုဏ်ဂူထဲတွင် တွေ့ခဲ့သော မျက်နှာ မာမာထန်ထန်နှင့် လူငယ်လေးကိုပင် နိုင်မနိုင် မသေချာသေးချေ။
ဤအရိပ်ကြယ်နှင့် ကြယ်စီရင်စုထဲတွင် သူသည် အဖော်မဲ့ တစ်ကောင်ကြွက် ဖြစ်သည်။ သူ့တွင် မှီခိုစရာမည်သူမှ မရှိချေ။
ချင်းတုန် သူ့အား အထူးတလည် အရေးပေး ဆက်ဆံနေရခြင်းမှာ သူ့နောက်ကွယ်ရှိ အတုအယောင် ပန်းပဲပညာရှင်နှင့် ဆက်ဆံရေးတည်ဆောက်ချင်သောကြောင့် ဖြစ်သည်။ သို့သော်လည်း သူထင်နေသော ပညာရှင် အမှန်တကယ် မရှိမှန်း သိသွားခဲ့သည့်အချိန်တွင် သူ့အပေါ် ချင်းတုန်၏ သဘောထား ရုတ်ချည်း ပြောင်းလဲသွားမလား မည်သူမှ မပြောနိုင်။
ထို့ကြောင့် ဖြစ်နိုင်လျှင် အတတ်နိုင်ဆုံး မြန်မြန် အားကောင်းလာနေချင်မိသည်။ ထိုကဲ့သို့ အားကောင်းလာသည့် အခါမှပဲ အခြားသူများနှင့် ရင်ဆိုင်ရသည်အခါ ကြဉ်းထဲကြပ်ထဲ ရောက်တော့မည် မဟုတ်ျေ။
ဤကြယ်စီရင်စုကြီးထဲတွင် သူသည် အဖော်မဲ့ တစ်ကောင်ကြွက် ဆိုသည့်တိုင် သူ့တွင် ပူပန်စရာ များစွာ ရှိပေသည်။
ယနေ့တွင်၊ လျှိုမြောင်၏ အဆုံးတစ်ဖက်စီမှ အနီရောင်အလင်းတစ်ချက် လက်သွားသည်။ ရန်ကိုင်လည်း ဘာများလဲဟု မော့ကြည့်လိုက်သည့်အခိုက် မြင်လိုက်ရသည့် အရာကြောင့် ကြောင်သွားခဲ့လေသည်။
နောက်ထပ် မီးစုန်းတစ်ခုပင်။
လွန်ခဲ့သော သုံးရက်ခန့်က မြင်ခဲ့သော မီးစုန်းကဲ့သို့ပင်၊ ယခုလက်ရှိ မီးစုန်းသည်လည်း လျှိုမြောင်ထဲသို့ ပျံသန်းလာနေခဲ့သည်။ မီးစုန်းကို ရန်ကိုင် မြင်လိုက်သည့်အခိုက် ထိုအရာသည် ထူးဆန်းသော လေဟာနယ်ထဲသို့ ဝင်သွားခဲ့လေပြီ။
ထူးဆန်းသော လေဟာနယ်ထဲသို့ ရောက်သွားသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် မီးစုန်း၏ အမြန်နှုန်း သိသိသာသာကို ထိုးကျသွားခဲ့သည်။ ယခင်တစ်ကြိမ် အဖြစ်အပျက်ကြောင့် အတွေ့အကြုံ ရပြီးသွားပြီ ဖြစ်လေရာ ရန်ကိုင်လည်း ချက်ချင်း လှုပ်ရှားလိုက်လေသည်။ မီးစုန်း ဖြတ်သန်းသွားမည့် လမ်းကြောင်းကို ခန့်မှန်းရင်း အားကုန်သုံး ရွေ့လျားလိုက်သည်။
ယခုတစ်ကြိမ်တွင်လည်း သူကံမကောင်းခဲ့ချေ။ မီးစုန်း ဖြတ်သွားမည့် နေရာသည် သူနှင့် သုံးမီတာအကွာတွင် ဖြစ်သည်။ မီးစုန်းကို ဖမ်းချင်သည်ဆိုပါက မီးစုန်း သူ့နားမရောက်ခင် ထိုသုံးမီးတာ အကွာဆီသို့ ရောက်အောင် သွားရပေမည်။
ဤထူးဆန်းသော ဟင်းလင်းပြင်နှင့် အသားကျနေပြီဖြစ်ပြီး လေဟာနယ်စွမ်းအားကို ပို၍ ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင် အသုံးချလာနိုင်ပြီ ဖြစ်သော်လည်း ဤနေရာတွင် အလျင်အမြန် လှုပ်ရှားဖို့ရာ အလွန်ကိုမှ ခက်ခဲပေသည်။
သုံးမီတာအကွာနားသို့ ရောက်လုနီးနီးမှာပဲ မီးစုန်းသည် သူ့အား နောက်တစ်ကြိမ် ဖြတ်ကျော်သွားခဲ့လေသည်။ ရန်ကိုင် မျက်မှောင်ကြုတ်သွားခဲ့ပြီး သုံးကြိမ်တိုင်တိုင် ဖမ်းမမိခဲ့သည့် မီးစုန်းကို စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။
ဝေကုချန် ပြောစကားအရ မီးစုန်းများသည် အမှန်တကယ်ကို အဖိုးတန်ကြသလို အလွန်ကိုမှလည်း ရှားပါးကြသည်။ သဲမီးတောက်နယ်မြေသို့ ဝင်လာကြသော အချို့လူများသည် မီးစုန်းကို တစ်ခါမှပင် မမြင်ဖူးကြချေ။
ထိုစကားသည် အစပိုင်းတွင် မှန်သည်။ သဲမီးတောက်နယ်မြေ၏ ပထမအလွှာကို ဖြတ်ကျော်စဉ်က မီးစုန်း တစ်ကောင်နှင့် တွေ့ခဲ့သည်။ သာမန်ထက် ပိုမိုအားကောင်းသည့် သူ့ကောင်းကင်စိတ်အာရုံကြောင့်သာ ထိုမီးစုန်းကို သတိပြုမိခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ မဟုတ်လျှင် သူ့နားမှ မီးစုန်းဖြတ်သွားလို့ ဖြတ်သွားမှန်းပင် မသိလိုက်ချေ။
သို့သော်လည်း ဝေကုချန်၏ ပြောစကားသည် ပထမအလွှာအတွက်သာ မှန်သည့်ပုံပင်။
ရန်ကိုင် ယနေ့ ရှိနေသော တတိယအလွှာထဲတွင် မီးစုန်းများစွာ ရှိနေသည့်ပုံပင်။ တစ်ပတ်အတွင်း သူ့နားမှ ဖြတ်သွားသော မီးစုန်းနှစ်ခုတိတိကို မြင်ခဲ့ရသည်။
ထို့အပြင် ထိုမီးစုန်းနှစ်ခုစလုံး ဖြတ်သွားသည့် လမ်းကြောင်းမှာလည်း အတူတူပင်။ နောက်ထပ် သုံးရက်ကြာလျှင်ကော မီးစုန်းနောက်တစ်ခုကို ထပ်မြင်ရမည်လော။
သို့သော်လည်း မီးစုန်းများသည် ဤနေရာသို့ တကူတက လာနေရအောင် ဤနေရာတွင် ဘာများရှိနေလေသနည်း။ လျှိုမြောင်ထဲတွင် မီးစုန်းများအား ဆွဲဆောင်နေသည့် တစ်ခုခု ရှိနေခြင်းလား။
ရန်ကိုင်စိတ်ထဲ မေးခွန်းပေါင်းစုံ ဖြတ်ပြေးသွားခဲ့သည်။ မျက်နှာ အမူအရာမှာလည်း မျိုးစုံပြောင်းနေခဲ့သည်။ ထိုအကြောင်း တွေးနေရသဖြင့် လေဟာနယ်တာအိုကိုပင် မကျင့်ကြံနိုင် ဖြစ်နေခဲ့သည်။
မကြာမီ ရန်ကိုင် ခေါင်းခါလိုက်သည်။ အစောပိုင်းက သူမြင်လိုက်သော မီးစုန်း နှစ်ကောင်သည် တစ်ကောင်တည်း ဖြစ်ဖြစ်မဖြစ်ဖြစ်၊ လျှိုမြောင်ထဲတွင် မီးစုန်းများကို မလာလာအောင် ဆွဲဆောင်နေသော တစ်ခုခုရှိရှိမရှိရှိ စောင့်ကြည့်လိုက်လျှင် သိရပေလိမ့်မည်။
ရန်ကိုင် လေဟာနယ်ဓါးသွားကို ပြန်ကျင့်ကြံနေလိုက်သည်။ သို့သော် ယခုတစ်ကြိမ်တွင် လျှိုမြောင်၏ အပေါက်ဝဘက်ကိုပါ အာရုံစိုက်ထားခဲ့သည်။
အချိန်သည် တဖြည်းဖြည်း ကုန်ဆုံးနေခဲ့သည်။ သုံးရက်ကြာပြီးသည့် အချိန်တွင် မီးစုန်း ပေါ်လာမည်ဟု မျှော်လင့်ထားသဖြင့် ရန်ကိုင်သည် လေဟာနယ်ဓါးသွားကို ဖန်တီးနေရင်း လျှိုမြောင်အပေါက်ကို သေချာအာရုံ စိုက်ထားလိုက်သည်။
သို့သော်လည်း နေ့တစ်ဝက်ကြာအောင် စောင့်ကြည့်နေသည့်တိုင် မည်သည့် မီးစုန်းမှ ပေါ်မလာခဲ့ချေ။
ထိုကြောင့် ရန်ကိုင် အတော်လေး စိတ်ပျက်သွားခဲ့ရသည်။
သို့သော်လည်း ယခု နောက်ထပ်မီးစုန်းတစ်ကောင် ပေါ်မလာသဖြင့် သူပထမ မြင်လိုက်သော မီးစုန်းနှစ်ကောင်သည် တစ်ကောင်တည်း မဟုတ်တော့မှန်း သေချာသွားလေပြီ။ တစ်ကောင်တည်းသာ ဆိုလျှင် ပုံမှန်ပေါ်လာရပေလိမ့်မည်။ ပေါ်ချင်တိုင်း ပေါ်လာနေသဖြင့် တစ်ကောင်တည်း မဟုတ်ဟု ရန်ကိုင် ကောက်ချက်ချလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။
လေးရက်မြောက်နေ့တွင် တစ်ခုခု ခံစားမိလိုက်သဖြင့် လျှိုမြောင်ဝင်ပေါက်ဆီ လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ လှည့်ကြည့်လိုက်သည့် အချိန်မှာပဲ မြင်လိုက်ရသည့် အရာကြောင့် ရန်ကိုင် စိတ်အားတက်ကြွသွားခဲ့ရလေသည်။
သူ့ခန့်မှန်းချက် မှန်နေလေပြီ။ ဤလျှိုမြောင်ထဲတွင် မီးစုန်းများအား ဆွဲဆောင်နေသည့် တစ်ခုခု ရှိနေခဲ့သည်။ အကြောင်းမှာ ယနေ့တွင်လည်း မီးစုန်း ထပ်ပေါ်လာသောကြောင့် ဖြစ်ပေသည်။ သို့သော်လည်း အံ့အားသင့်စရာသည်ကား ယနေ့တွင် မီးစုန်း တစ်ကောင်တည်း လာခြင်းမဟုတ်ဘဲ နှစ်ကောင်လာခြင်း ဖြစ်သည်။ နှစ်ကောင်စလုံးသည် ဘေးချင်ယှဉ်လျက် လာနေခဲ့ပြီး တစ်ချိန်တည်း ထူးဆန်းသော လေဟာနယ်ထဲသို့ ဝင်လာခဲ့သည်။
ရန်ကိုင်လည်း ချက်ချင်းပဲ လှုပ်ရှားလိုက်လေသည်။ ယခင်နှစ်ကြိမ် မအောင်မြင်ထားသဖြင့် အတော်လေး အတွေ့အကြုံ ရှိနေပြီဟု ပြော၍ရသည်။ ယခုတစ်ကြိမ် မြေကြီးလက်ခတ် အောင်မြင်မည်မှန်း သေချာပေသည်။
သို့သော်လည်း ပေါ်လာသည့် နှစ်ကောင်သည် တစ်ကောင်နှင့် တစ်ကောင် သုံးမီတာ ခြားနေသဖြင့် နှစ်ကောင်စလုံးကို တစ်ကောင်တည်း ဖမ်းဖို့ရာ မဖြစ်နိုင်ချေ။ တစ်ခဏတာ တုန့်ဆိုင်းနေပြီးနောက် အနီးဆုံး မီးစုန်းဆီ ရွေ့သွားလိုက်ပြီး ကျောက်စိမ်းပုလင်း တစ်ပုလင်းကို ထုတ်ယူလိုက်သည်။
ဝေကုချန်းသည် မီးစုန်း၏ အသုံးဝင်ပုံများနှင့် အန္တရာယ်များအကြောင်းကို သူ့အား ရှင်းပြခဲ့သည်။ သို့သော် မီးစုန်းအား မည်ကဲ့သို့ စုဆောင်းရမလဲ ဆိုသည်ကိုမူ ပြောမသွားခဲ့ချေ။ သူကိုယ်တိုင်လည်း မသိသည်မှာ ဖြစ်လောက်သည်။
ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင်လည်း စမ်းမိစမ်းရာဖြင့် ကျောက်စိမ်းပုလင်းဖြင့်သာ အရင်စမ်းရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ အလုပ်ဖြစ်မဖြစ်ကိုမူ သူမသိချေ။ မဖြစ်လျှင် နောက်တစ်နည်းလမ်း စဉ်းစားရပေမည်။
ထူးဆန်းသော လေဟာနယ်ထဲ အနေကြာလာသဖြင့် ရန်ကိုင်သည် ထိုလေဟာနယ်နှင့် အတော်လေး အသားကျနေခဲ့လေပြီ။ ယခုဆိုလျှင် ယခင်ကထက် ပို၍ မြန်မြန် လှုပ်ရှားနိုင်လေပြီ။ မီးစုန် မရောက်ခင် ရန်ကိုင်က မီးစုန်းရှေ့ အရောက်သွားလိုက်သည်။
မီးစုန်းအား တည့်တည့်စိုက်ကြည့်၍ သူတော်စင်ချီကို စုစည်းလျက် သူ့လက်ဝါးကို မီးစုန်းဆီ တွန်းလွှတ်လိုက်လေသည်။
ယခင်ကလည်းက ထူးဆန်းသော လေဟာနယ်ကြောင့် နှေးကွေးနေသော မီးစုန်းသည် ရန်ကိုင်၏ လက်ဝါးချက်ကို ရင်ဆိုင်လိုက်ရသည့်အခါ ပို၍ နှေးကွေးသွားခဲ့ရသည်။ ရန်ကိုင်လည်း ချက်ချင်းပဲ အသင့်ပြင်ထားသော ကျောက်စိမ်းပုလင်းကို ဖွင့်ကာ ရှေ့တိုးလာနေသော မီးစုန်းရှေ့ ချလိုက်သည်။
မီးစုန်းလည်း ကျောက်စိမ်းပုလင်းထဲ အလွယ်တကူ ဝင်သွားခဲ့လေသည်။ ဖြစ်စဉ် တစ်ခုလုံးသည် အလွန်တရာကိုမှ ချောမွေ့လှသည်။ သို့သော်လည်း ချက်ချင်းဆိုသလို ကျောက်စိမ်းပုလင်းတစ်ပုလင်းကို ပြာဖြစ်သွားခဲ့သည်။
သို့သော်လည်း ရန်ကိုင် အံ့အားသင့်မနေခဲ့။ ကြံရာမရတော့သည့်အဆုံး သူ့လက်ဖြင့် မီးစုန်းကို လှမ်းဖမ်းလိုက်လေသည်။ မီးစုန်းက မခုခံနိုင်သေးခင်မှာပဲ နတ်ဆိုးမီးတောက်ကို ထုတ်လွှတ်၍ မီးစုန်းအား နတ်ဆိုးမီးတောက် အလွှာပေါင်းများစွာဖြင့် ဖမ်းချုပ်လိုက်သည်။
ချစ်ချစ်တောက် ပူပြင်းလှသော အပူချိန် နတ်ဆိုးမီးတောက်အား တိုက်ခိုက်နေသည်ကို ရန်ကိုင် ခံစားမိပေသည်။ မီးစွမ်းအင် နှစ်မျိုစလုံးသည် စွမ်းအား တူညီနေခဲ့သည်။ မီစုန်းသည် ခေါင်းမာမာဖြင့် ရန်ကိုင် ဖန်တီးထားသော နတ်ဆိုးမီးတောက် အကာအရံကို အဆက်မပြတ် တိုက်ခိုက်နေခဲ့သည်။
သို့သော်လည်း ရန်ကိုင်သည် မီးစုန်းအား မည်ကဲ့သို့အ ခွင့်အရေး ပေးနိုင်မည်နည်း။ နတ်ဆိုးမီးတောက် နည်းနည်းလေးဖြင့် မရသေးသည်ကိုမြင်သော် ချက်ချင်းပဲ သူတော်စင်ချီကို အရှိန်ကုန်တင် လှည့်ပတ်ကာ နတ်ဆိုးမီးတောက်ကို အားဖြည့်ပေးလိုက်သည်။
ခဏအကြာ၌ နတ်ဆိုးမီးတောက်ထဲတွင် ချုပ်နှောင်ထားခံရသော မီးစုန်း ငြိမ်ကျသွားခဲ့လေသည်။ လက်သီးဆုပ်အရွယ် အနက်ရောင် မီးတောက်ဘောလုံးလေးကို ကြည့်ရင်း ရန်ကိုင် ပြုံးဖြီးဖြီး ဖြစ်သွားခဲ့သည်။
နှစ်ကြိမ်တိုင်တိုင် ကျရှုံးပြီးနောက် သုံးကြိမ်မြောက်တွင် မီးစုန်းတစ်ကောင်ကို ဖမ်းနိုင်ခဲ့လေပြီ။
ယခင်နှစ်ကြောင် လွတ်သွားသည့် အတွက်ကြောင့် န၇်ကိုင် စိတ်ပျက်မသွားခဲ့။ ဤနေရာသည် မီးစုန်းများ ဖြတ်သွားသည့် နေရာတစ်ခု ဖြစ်နေမှဖြင့် ဤနေရာတွင် ထိုင်စောင့်၍ ဖမ်းရုံပင်။
နတ်ဆိုးမီးတောက်ဖြင့် ဖန်တီးထားသော လက်သီးဆုပ်အရွယ် မီးလုံးလေးကို သိုလှောင်လက်စွပ်ထဲ ထည့်မရသဖြင့် နတ်ဆိုးစာအုပ်ထဲသို့သာ ထည့်သိမ်းထားလိုက်သည်။ မီးစုန်းတစ်ကောင်ကို ဖမ်းလိုက်နိုင်သဖြင့် စိတ်ထဲ အတော်လေး နေလို့ထိုင်လို့ ကောင်းနေသည်။ ထို့ကြောင့် လေဟာနယ်ဓါးသွားကို လေ့လာရာတွင် ယခင်ထက် ပို၍ ခရီးရောက်ခဲ့ရသည်။ လေဟာနယ်စွမ်းအားကို အသုံးပြုရာတွင်လည်း ကျွမ်းကျင်လာပြီး ထူးဆန်းသော လေဟာနယ် သူ့အပေါ် သက်ရောက်နေသော ဖိအားမှာလည်း အတော်လေး လျော့နည်းသွားခဲ့သည်။
တစ်လကြာပြီးနောက် ယခင်နည်းလမ်းဖြင့် နောက်ထပ်မီးစုန်းတစ်ကောင်ကို ရန်ကိုင် ထပ်ဖမ်းနိုင်ခဲ့သည်။ ဤနေရာတွင် သူကျင့်ကြံနေသည်မှာ လဝက်ရှိနေချေပြီ။ ထိုလဝက် အတွင်းတွင်လည်း မီးစုန်း စုစုပေါင်း ကိုးကောင်ကို ဖမ်းနိုင်ခဲ့သည်။
ထိုပမာဏသည် သမိုင်းကြောင်းတစ်လျှောက်တွင် ကျင့်ကြံသူများ ဖမ်းမိခဲ့သည် မီးစုန်းအရေအတွက် ဖြစ်လောက်သည်။ သို့သော်လည်း ရန်ကိုင် အနည်းငယ် နောင်တရမိနေသည်။
လေဟာနယ်စွမ်းအားကို သူပို၍ အသုံးချတတ်လာသည်နှင့်အမျှ ဤထူးဆန်းသော လေဟာနယ်သည် သူ့အတွက် အသုံးဝင်မှု လျော့နည်းလာခဲ့ရသည်။ သူသာ လေဟာနယ်ဓါးသွားကို ဆက်လက် ထုတ်ဖော်နေမည်ဆိုပါက အနှေးနှင့်အမြန် ဆိုသလို ဤထူးဆန်းသော လေဟာနယ် ပျက်စီးသွားလောက်သည်။
ထူးဆန်းသော လေဟာနယ်မရှိဘဲနှင့် မီးစုန်းများကို မည်ကဲ့သို့ ဖမ်းနိုင်မည် မဟုတ်ချေ။ မီးစုန်းများကို ဖမ်းဖူးသည် ဆိုသည့်တိုင် ထိုကဲ့သို့ ဖမ်းနိုင်ခြင်းသည် ထူးဆန်းသော လေဟာနယ်၏ အကူအညီကြောင့် ဖြစ်သည်။
သူ့အနေဖြင့် ဤနေရာတွင် နောက်ထပ် ဆယ်ရက်လောက်သာ ထပ်ကျင့်နိုင်တော့မည်။ ထို့ထက်ပိုကျင့်ကြံနေ၍လည်း ဘာမှ အကျိုးထူးတော့မည်မဟုတ်။ ထို့ကြောင့် နောက်ဆုံးအချိန်ထိ ဤနေရာကို အကျိုးရှိရှိ အသုံးချသွားရန် ပြင်လိုက်သည်။
ဆုံးဖြတ်ပြီးသည်နှင့် ဖမ်းမိထားသော မီးစုန်းကို အနက်ရောင်စာအုပ်ထဲ ပစ်ထည့်လိုက်ပြီး လေဟာနယ်စွမ်းအားကို ကျင့်ကြံရာတွင် ပြန်အာရုံစိုက်လိုက်သည်။
ရက်အတော်ကြာပြီးသည့်တိုင် မည်သည့် မီးစုန်းမှ ပေါ်မလာသေး။ သို့သော် ယနေ့တွင် နောက်ထပ် မီးစုန်းတစ်ကောင်၏ အရှိန်အဝါကို ရန်ကိုင် အာရုံခံမိလိုက်သည်။
ရန်ကိုင်လည်း လုပ်ရိုးလုပ်စဉ်အတိုင်း ထိုမီးစုန်းကို ဖမ်းလိုက်လေသည်။ မကြာမီ အနက်ရောင်မီးတောက် ဘောလုံးလေးတစ်လုံး သူ့လက်ထဲတွင် ပေါ်လာခဲ့သည်။
သို့သော်လည်း အနက်ရောင်မီးတောက် ဘောလုံးကို အနက်ရောင်စာအုပ်ထဲ ပစ်မထည့်ရသေးခင်မှာပဲ လေခွင်းသံ၊ အဝတ်စရိုက်ခတ်သံများ၊ အံ့အားသင့်တကြီး အော်ဟစ်သံများကို ကြားလိုက်ရသည်။ ရန်ကိုင် မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်ပြီး အနက်ရောင် ဘောလုံးကို အနက်ရောင်စာအုပ်ထဲ ချက်ချင်း ပစ်ထည့်လိုက်ကာ ရောက်လာသော ကျင့်ကြံသူများကို လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။
ကြည့်လိုက်သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ရန်ကိုင်မျက်နှာ မှုတ်ကုတ်သွားခဲ့သည်။ ရောက်လာသည့် ကျင့်ကြံသူများသည် အခြားမဟုတ်၊ ကောင်းကင်တိုက်ပွဲအစည်းအရုံးမှ ကျင့်ကြံသူများ ဖြစ်ပေသည်။
Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၂၀၈)
ကောင်းကင်တိုက်ပွဲအစည်းအရုံးမှ ကျင့်ကြံသူများနှင့် အခြား ကျင့်ကြံသူများကို ခွဲခြားရ အလွန် လွယ်ကူပေသည်။ ကောင်းကင်တိုက်ပွဲ အစည်းအရုံးမှ တပည့် တစ်ယောက်ချင်းစီတိုင်းသည် တော်ဝင်ဆန်ပြီး မောက်မာမာနကြီးသော အသွင်အပြင်ကို ပေးစွမ်းသည့် ရွှေရောင်ဝတ်ရုံများကို ဝတ်ဆင်ထားကြသည်။
ထို့အပြင် ထိုဂိုဏ်းမှ ကျင့်ကြံသူများသည် သွေးနားထင်ရောက်နေသည့် ကျင့်ကြံသူများ ဖြစ်ကြသည်။ မိုးကြိုးမုန်တိုင်းဂိုဏ်းမှလွဲ၍ ဘယ်သူ့ကိုမှ လူမထင်သည့် ကျင့်ကြံသူများ ဖြစ်သည်။
ကောင်းကင်တိုက်ပွဲ အစည်းအရုံးသည် ဂိုဏ်းအားလုံးထဲတွင် တုဖက်ကင်းပြီး အခြားသူများ သူတို့ကို မြင်လိုက်သည်နှင့် ကောင်းကင်တိုက်ပွဲ အစည်းအရုံးမှ တပည့်များဟု မသိသွားမည်ကိုပင် စိုးရိမ်နေကြသည်။ သူတို့ရင်ဘတ်နေရာတွင် ထိုးထွင်းထားသော “တိုက်ပွဲ”ဆိုသည့် စကားလုံးသည် အလွန်ကိုမှ သိသာထင်ရှားလှရာ အဝေးမှပင် လှမ်းမြင်နိုင်ပေသည်။
ချူချန်ဖုန်းကြောင့် ရန်ကိုင်သည် ကောင်းကင်တိုက်ပွဲ အစည်းအရုံးကို ကြည့်မရချေ။ ရောက်လာသည့်လူများသည် ကောင်းကင်တိုက်ပွဲ အစည်းအရုံးမှ လူများဖြစ်နေမှန်း သိပြီးနောက် ယနေ့ ငြိမ်ချမ်းတော့မည် မဟုတ်မှန်း ရန်ကိုင် နားလည်လိုက်သည်။ သူယခုလေးတင် မီးစုန်း တစ်ကောင်အား ဖမ်းဆီးလိုက်သည်ကို ထိုလူများ ကျိန်းသေ မြင်သွားပေလိမ့်မည်။
သူတို့ ဘယ်လောက်အထိ မြင်သွားသလဲ ဆိုသည်ကိုသာ သူ မသိခြင်း ဖြစ်သည်။
မကြာမီ ကောင်းကင်တိုက်ပွဲအစည်းအရုံးမှ တပည့်လေးယောက် ရန်ကိုင်ရှေ့သို့ေ ရာက်လာခဲ့သည်။
ကောင်းကင်တိုက်ပွဲအစည်းအရုံးသည် အမှန်တကယ်ကို အမွေအနှစ် ပေါကြွယ်ဝသည့် အင်အားစုတစ်ခု ဖြစ်ပေသည်။ ယခု ရောက်လာသည့် လူလေးယောက်စလုံးသည် သူတော်စင်ဘုရင် တတိယအဆင့် ကျင့်ကြံသူများ ဖြစ်ကြသည်။ သူတို့ကိုယ်မှ သူတော်စင်ချီ အရှိန်အဝါမှာလည်း သာမန်သူတော်စင်ဘုရင် တတိယအဆင့် ကျင့်ကြံသူများ ပိုင်ဆိုင်ထားသည့် သူတော်စင်ချီထက် ပို၍ သိပ်သည်းသန့်စင်ပေသည်။ ထို့အပြင် တစ်ယောက်ချင်းစီတိုင်းမှ ပြာနုနု အရောင်အဝါများ ဖြာထွက်နေသည်။ ထိုအရောင်အဝါများသည် ဤနေရာရှိ အပူဓါတ်နှင့် မီးအဆိပ်ကို ခုခံရန်အတွက် သူတို့ ဝတ်ဆင်ထားသည့် အဆင့်မြင့် ရေခဲဓါတ် မှော်ရတနာများမှ ထွက်ပေါ်နေခြင်း ဖြစ်သည်။
အဖွဲ့ခေါင်းဆောင် ဖြစ်ဟန်တူသော သက်လတ်ပိုင်းလူကြီးက ရန်ကိုင်အား ကောင်းကင်စိတ်အာရုံဖြင့် စစ်ဆေးကြည့်လိုက်သည်။ ရန်ကိုင်၏ ကျင့်ကြံခြင်းကို မြင်ပြီးနောက် အံ့အားသင့်သွားခဲ့သလို မျက်ခုံးလည်း ပင့်သွားခဲ့သည်။
ရန်ကိုင်ကဲ့သို့ သူတော်စင်ဘုရင် ပထမအဆင့်သာ ရှိသေးသော ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက်သည် ဤကဲ့သို့ အပူဓါတ်အလွန်ပြင်းထန်သော ပတ်ဝန်းကျင်မျိုးတွင် မည်ကဲ့သို့ ရှင်သန်နိုင်လဲ ဆိုသည်ကို သူနားမလည်နိုင် ဖြစ်နေခဲ့သည်။ ထို့အပြင် ရန်ကိုင်သည် မည်သည့် အကာအကွယ် မှော်ရတနာကိုမှ အသုံးပြုမထားချေ။ ကိုယ်ခန္ဓာသက်သက်ဖြင့် ဤနေရာရှိ အပူဓါတ်ကို တောင့်ခံနေခြင်း ဖြစ်သည်။ ထိုအချက်ကို နားလည်လိုက်သည်နှင့် သက်လတ်ပိုင်းလူကြီး၏ အမူအရာ အနည်းငယ် လေးနက်တည်ကြည်သွားခဲ့သည်။
မည်သည့် မှော်ရတနာကိုမှ မသုံးဘဲ သူတော်စင်ချီ သက်သက်ဖြင့် ဤနေရာရှိ အပူဓါတ်နှင့် မီးအဆိပ်ကို ခုခံနိုင်သူတိုင်းသည် သာမန်လူများ မဟုတ်ကြချေ။
“အခုလေးတင် မီးစုန်းကို ဖမ်းလိုက်တာ သူလား” သက်လတ်ပိုင်းလူကြီးဘေးတွင် ရှိနေသာ ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက်က ရန်ကိုင်အား အံ့အားသင့်တကြီး စိုက်ကြည့်ရင်း မေးလိုက်သည်။
ရန်ကိုင် မီးစုန်းကို ဖမ်းလိုက်စဉ်က သူတို့သည် အတော်ဝေးဝေးတွင် ရှိနေသည့် အတွက်ကြောင့် သေချာမမြင်လိုက်ရသည့်အတွက် အတည်ပြုနေခြင်း ဖြစ်သည်။
“မဖြစ်နိုင်လောက်ဘူး။ မီးစုန်းကို ဖမ်းဖို့ အဲ့လောက်မလွယ်ဘူး။ တတိယအလွှာမှာ မီးစုန်းတွေ အများကြီးရှိတယ် ဆိုပေမယ့် ဖန်ထျန်းဇုံတောင် မဖမ်းနိုင်ခဲ့တာဟာကို သူက ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ဖမ်းနိုင်မှာလဲ” မျောက်မျက်နှာနှင့် ကျင့်ကြံသူက ဖြည်းဖြည်းချင်း ခေါင်းခါရင်း ပြောလိုက်သည်။
“မေးကြည့်ရင် သိမှာပဲ မဟုတ်ဘူးလား” ခပ်ပိန်ပိန်နှင့်လူက အဓိပ္ပါယ်ပါပါ ပြုံးလိုက်ပြီး ရန်ကိုင်ဘက်သို့လှည့်၍ မေးလိုက်သည် “ကောင်လေး၊ မင်းအခု ကောက်လိုက်သိမ်းတာ ဘာလဲ၊ ငါ့ကို ထုတ်ပြစမ်း”
“ကျုပ်ဘာသာ ဘာသိမ်းသိမ်း ခင်ဗျားနဲ့ ဘာဆိုင်လို့လဲ” ရန်ကိုင်က ထိုလေးယောက်ကို တည်တည်ငြိမ်ငြိမ် အကြောက်အလန့်ကင်းကင်းဖြင့် ပြန်ကြည့်လိုက်သည်။
“ဟားဟားဟား…” ခပ်ပိန်ပိန်နှင့်လူက ရယ်မောရင်း ခေါင်းတညိတ်ညိတ်ဖြင့် “ဟုတ်တယ်နော်။ ငါတို့နဲ့မှ ဘာမှမဆိုင်တာ။ ဒါပေမယ့်၊ ကောင်လေး၊ ငါတို့ ဘယ်သူလဲဆိုတာ မင်းသိလား။ မင်းမသိဘဲနဲ့တော့ မနေလောက်ဘူး။ သိရက်နဲ့တောင် အခုလိုစကားမျိုး ပြောရဲတယ်ဆိုတော့၊ စိတ်ဝင်စားဖို့တော့ကောင်းသား”
ပြောပြီးသည်နှင့် သူ့အမူအရာ ရုတ်ချည်း အေးစက်သွားခဲ့ပြီး “ကောင်လေး၊ အသက်ရှင်ချင်တယ်ဆို မင်းအခုကောက်သိမ်းတာကို ထုတ်လိုက်။ ငါစိတ်ကျေနပ်ရင် မင်းအသက်ကို ချမ်းသာပေးမယ်။ မဟုတ်ဘူးဆိုရင်တော့… ဟဲဟဲဟဲ…”
ရန်ကိုင်အား တောက်လျှောက် စောင့်ကြည့်နေသော သက်လတ်ပိုင်းလူကြီး၏ မျက်ခုံးကြောတို့ တွန့်ကွေးသည်ထက် တွန့်ကွေးလာနေခဲ့သည်။ သို့သော် နောက်ဆုံးတွင် သူ့မျက်ခုံးကြောတို့ ပြေလျော့သွားခဲ့လေသည်။ ရန်ကိုင်သည် ပုံမှန်နှင့်မတူ ထူးထူးခြားခြား တည်ငြိမ်လွန်းနေသော်လည်း နောက်ဆုံးတွင် သူသည် တစ်ယောက်တည်းသာ ဖြစ်သည်။ သူတို့လေးယောက်ဖြင့် ထိုလူငယ်လေးတစ်ယောက်ကို မကိုင်တွယ်နိုင်ဟု သက်လတ်ပိုင်းလူကြီး မယုံပါချေ။
ဤလောကကြီးတွင် မဖြစ်စလောက် အရည်အချင်လေးကိုသာ ပိုင်ဆိုင်လျက် သူတို့ကိုယ်သူတို့ မဟာပါရမီရှင်ကြီးများ တွေးထင်သူများ များစွာရှိကြသည်။ ထိုကဲ့သို့သော ကျင့်ကြံသူများစွာကိုလည်း သက်လတ်ပိုင်းလူကြီး ကြုံတွေ့ခဲ့ဖူးသည်။ ယခင်အခါက သူကိုယ်တိုင်လည်း ထိုကဲ့သို့သော လူတစ်ယောက် ဖြစ်ခဲ့ဖူးသည်။ သို့သော်လည်း ချူချန်ဖုန်း၏ အဆက်မပြတ် အကြိမ်ပေါင်းများစွာ ဖိနှိပ်ခြင်း ခံခဲ့ရပြီးနောက် တစ်တောင်အထက်တွင် ပိုမြင့်သော နောက်တစ်တောင် ရှိသေးမှန်းကို သက်လတ်ပိုင်းလူကြီး နားလည်သွားခဲ့ရသည်။
ရန်ကိုင်သည်လည်း ထိုကဲ့သို့သော လူတစ်ယောက် ဖြစ်လိမ့်မည်ဟု သက်လတ်ပိုင်းလူကြီး ထင်နေခဲ့သည်။ ထိုကဲ့သို့သော လူများသည် ဆိုးဆိုးရွားရွား ခံစားပြီးမှသာ သူတို့အခြေအနေကို နားလည်ကြသည်။
သူသည် ချူချန်ဖုန်းနှင့် တစ်ဂိုဏ်းတည်း ဖြစ်နေသည်မှာ ကံကောင်းသွားခဲ့သည်။ မဟုတ်လျှင် မောက်မာသော သူ့စရိုက်ကြောင့် အသက်ဆုံးရှုံးပြီးနေလောက်ပေပြီ။ ဤလောကကြီး၏ အမှန်တရားကို နားလည်သွားပြီးနောက် သက်လတ်ပိုင်းလူကြီးသည် ယခင်ထက် ပို၍ နှိမ့်နှိမ့်ချချ နေထိုင်လာခဲ့သည်။
“မင်းကို ဘာပေးစေချင်နေတာလဲ။ ပြီးတော့ မင်းက ဘာကောင်မို့လို့လဲ” ရန်ကိုင်က ခပ်ပိန်ပိန်နှင့် လူကြီးကို အေးစက်စက် အကြည့်ဖြင့် ပြန်စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။
“မင်းက ဇောင်းကြွလှချည်လား။ ကောင်းကောင်းမွန်မွန် ပြောနေတုန်းမရရင် ငါလက်ပါတော့မှာနော်” ရန်ကိုင် ထိုမျှ မောက်မာလိမ့်မည်ဟု ခပ်ပိန်ပိန်နှင့်လူ မထင်ထားခဲ့ချေ။
ထိုစကားလုံးများသည် သူခြိမ်းခြောက်ခဲ့သည့် အကြိမ်တိုင်း အောင်မြင်ခဲ့သည်ချည်းသာ။ မည်သူကများ သူ့အား အာခံရဲခဲ့သနည်း။ အခြားကျင့်ကြံသူတစ်ယောက်၏ မိန်းမကို ပစ်မှတ်ထားလျှင်ပင် တစ်ဖက်လူသည် သူ့လက်ထဲသို့ ထိုမိန်းမကို နာနာခံခံနှင့် ထည့်ပေးရစမြဲ။ ထိုမိန်းမအား ရက်နည်းနည်းလောက် ဆော့ကစားပြီး စွန့်ပစ်မည်မှန်း သိသိနှင့်ပင် သူ့လက်ထဲသို့ ထည့်ပေးခဲ့သည်။ မည်သူမှ သူ့တောင်းဆိုချက်ကို မငြင်းပယ်ရဲခဲ့။
ဘာကြောင့် ထိုသို့ ဖြစ်ရသနည်း။ အရာအားလုံးသည် ကောင်းကင်တိုက်ပွဲ အစည်းအရုံး၏ ဂိုဏ်းသားတစ်ယောက် ဖြစ်နေသောကြောင့်ပင် ဖြစ်သည်။
ထို့အပြင် ဤအပိုင်းသည် သဲမီးတောက်နယ်မြေ၏ ခြောက်ကပ်ပြီး ချောင်ကျသော နေရာတစ်ခုဖြစ်သည်။ တစ်နည်းဆိုရသော် အလောင်းမြုပ်လို့ကောင်းသည့် နေရာတစ်ခု ဖြစ်ပေသည်။ ထိုအခိုက်အတန့်၌ ခပ်ပိန်ပိန်လူ၏ မျက်ဝန်းထဲ အေးစက်စက် အလင်းရောင် ဖြတ်ပြေးသွားခဲ့ပြီး သတ်ဖြတ်လိုစိတ်တို့ သူ့ခန္ဓာကိုယ်မှ ဖြာထွက်လာခဲ့သည်။
“နေဦး” ခပ်ပိန်ပိန်လူ မလှုပ်ရှားရသေးခင်မှာပဲ နောက်ဘက်တွင် ရပ်နေသော သက်လတ်ပိုင်းလူကြီးက ရုတ်တရက် အော်ပြောလိုက်သည်။
ကျန်နှစ်ယောက်သည်လည်း သက်လတ်ပိုင်းလူကြီးအား လှည့်ကြည့်လိုက်ကြသည်။ သက်လတ်ပိုင်းလူကြီးက ရန်ကိုင်အား စိုက်ကြည့်ရင်း ရှေ့သို့တိုးကာ ပြောလိုက်သည် “ရောင်းရင်း၊ ကျုပ်ဂျူနီယာညီလေးက နည်းနည်း စိတ်ဆတ်လို့ပါ။ ကျေးဇူးပြုပြီး စိတ်မဆိုးပါနဲ့”
ရန်ကိုင် အမူအရာ ပြောင်းလဲမသွားခဲ့။ သို့သော် သူ့မျက်ဝန်းနက်ထဲ အလင်းတစ်ချက် ဖြတ်ပြေးသွားခဲ့သည်။
“စီနီယာအစ်ကို…” သူ့စီနီယာအစ်ကို ရန်ကိုင်အား တောင်းပန်နေသည်ကို မြင်သော် သက်လတ်ပိုင်းလူကြီးက အလန့်တကြား ပြန်ပြောလိုက်လေသည် “အရမ်ကြီး သတိကြီးလွန်း မနေဘူးလား။ ဘာလို့သူနဲ့ အပိုတွေ လျှောက်ပြောနေတာလဲ”
သက်လတ်ပိုင်းလူကြီးက အသာအယာပြုံးလျက် ပြန်ပြောလိုက်သည် “သတိဆိုတာ ပိုတယ်မရှိဘူးကွ။ အရာရာကို သေသေချာချာ နှိုင်းနှိုင်းချင့်ချိန် ဆုံးဖြတ်မှပဲ အချိန်လောကဓံကို တောင့်ခံနိုင်လိမ့်မယ်လို့ ဆရာ သင်မထားပေးခဲ့ဘူးလား။ ဒီက မိတ်ဆွေက သာမန်လူ မဟုတ်ဘူး။ သူဘယ်သူလဲ ငါမသိပေမယ့် ဒီမှာ လုံလုံခြုံခြုံ ရပ်နေနိုင်တာကိုကြည့်ရင် သာမန်လူတစ်ယောက် မဟုတ်တာတော့ သေချာတယ်။ ပြီးတော့ ဒီကိစ္စကို ငြိမ်းငြိမ်းချမ်းချမ်းနှင့် ဖြေရှင်းလိုက်ရင် အကောင်းဆုံး မဟုတ်ဘူးလား”
ထိုစကားကို ကြားသော် ခပ်ပိန်ပိန်နှင့် လူလည်း ဘာမှမပြောတော့ချေ။ မှုတ်ကုတ်ကုတ်ဖြင့်သာ ငြိမ်နေလိုက်တော့သည်။
သက်လတ်ပိုင်းလူကြီးက ရန်ကိုင်ဘက်သို့လှည့်၍ ပြုံးကာ ဆက်ပြောလိုက်သည် “ရောင်းရင်းရေ၊ ငါတို့လည်း ပြဿနာ မရှာချင်ဘူးကွာ။ ဒီလိုနေရာမျိုးမှာ လူတိုင်းက သတိထားပြီး လှုပ်ရှားနေကြရတာဆိုတော့ ငါ့မျက်နှာကိုထောက်ပြီး မင်းသိုလှောင်လက်စွပ်ကို တစ်ချက်လောက် စစ်ခွင့် ပေးပါလား”
“ကျုပ်သိုလှောင်လက်စွပ်ကို စစ်ချင်တာလား” ရန်ကိုင်က ရုတ်တရက် ပြုံးလိုက်သည်။
“ဟသက်လတ်ပိုင်းလူကြီး ခေါင်းညိတ်လိုက်သည် “ငါတို့တွေက မင်းဆီက အခြားဘာမှ မလိုချင်ဘူး။ မင်းခုဏတုန်းက သိမ်းလိုက်တဲ့ဟာက မီးစုန်းဟုတ်မဟုတ်ဘဲ သိချင်တာ။ မီးစုန်း မဟုတ်ဘူးဆိုရင် မင်သိုလှောင်လက်စွပ်ကို ကျိန်းသေပြန်ပေးမှာ။ အဲ့လိုဆို ဘယ်လိုလဲ”
“ကောင်းပြီလေ” ရန်ကိုင်ကလည်း အံ့အားသင့်ဖွယ် ချက်ချင်း သဘောတူလိုက်သည်။ ရန်ကိုင်၏ အပြုအမူကြောင့် သက်လတ်ပိုင်းလူကြီး မျက်မှောင်ကြုတ်သွားခဲ့ရသည်။ သူများ သတိကြီးသွားလေသလားဟု သက်လတ်ပိုင်းလူကြီး တွေးထင်မိသွားသည်။ မဟုတ်လျှင် တစ်ဖက်လူသည် သူတို့၏ တောင်းဆိုချက်ကို ဘာကြောင့် အလွယ်တကူ သဘောတူလိုက်သနည်း။
သူ့စိတ်ထဲ သင်္ကာမကင်း ဖြစ်နေစဉ်မှာပဲ ရန်ကိုင်က သူ့သိုလှောင်လက်စွပ်ကိုချွတ်၍ အောက်သို့ အသာအယာ ချလိုက်သည်။
“ဒီဘက်ကိုပစ်လိုက်” ရန်ကိုင် သူတို့ပြောသည့်အတိုင်း လုပ်သည်ကိုမြင်သော် ခပ်ပိန်ပိန်နှင့်လူက ချက်ချင်း အသံကျယ်ကျယ်နှင့် လှမ်းအော်ပြောလိုက်သည်။
“ကျုပ်သိုလှောင်လက်စွပ်ထဲမှာ ဘာပစ္စည်းကောင်းမှ မရှိဘူး” ရန်ကိုင်က ထိုလူအား ပြုံးကာပြောလိုက်ပြီးနောက် အနည်းငယ် စိတ်အားငယ်နေသည့် လေသံဖြင့် “မီးတောက် သလင်းကျောက် အဆီအနှစ်တစ်တုံးရယ်…”
ရုတ်တရက် ဖရဲသီးအရွယ် သွေးနီရောင်သလင်းကျောက် တစ်တုံး ရန်ကိုင် လက်ထဲတွင် ပေါ်လာခဲ့သည်။ ထိုကျောက်တုံးသည် အလွန်တရာကိုမှ သန့်စင်လှပြီး အားကောင်းသော မီးဓါတ်အရှိန်အဝါတို့သည် ၎င်းဆီမှ ဖြာထွက်နေခဲ့သည်။
“မီးတောက်သလင်းကျောက် အဆီအနှစ်” လေးယောက်သလုံး သံပြိုင် အော်လိုက်ကြသည်။ တောက်လျှောက် ပြုံးနေခဲ့သော သက်လတ်ပိုင်းလူကြီး၏ အမူအရာသည်ပင် ပြောင်းလဲသွားခဲ့သည်။ သူ့အကြည့်ထဲ လောဘရိပ်တို့ တဖျက်ဖျက် လက်လာခဲ့သည်။
မီးတောက်သလင်းကျောက် အဆီအနှစ်သည် တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် ပစ္စည်းတစ်ခု ဖြစ်သည်။ ရန်ကိုင်လက်ထဲရှိ အရာသည် တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့်သာ ဖြစ်သော်လည်း ၎င်းသည် အလွန်ကိုမှ အဖိုးတန်သည့် ရတနာတစ်ခု ဖြစ်နေသေးသည်။ ထိုဖရဲသီးအရွယ် မီးတောက် သလင်းကျောက် အဆီအနှစ်သည် သူတို့လေးယောက် တစ်ခါမှ မကြားဖူးသော အရာတစ်ခု ဖြစ်သည်။
ထိုကဲ့သို့သော ပစ္စည်းတစ်ခုကိုသာ အပြင်သို့ယူသွားပါက အနည်းငယ် သန်းနှစ်ဆယ်၊ သုံးဆယ်မျှသော ငွေထုပ်ကို အသာအယာ ပိုက်နိုင်ပေလိမ့်မည်။ ထို့အပြင် ထိုအလွန်အဖိုးတန်သော ရတနာကို သူတော်စင်ဘုရင် ပထမအဆင့်မှ ပိုင်ဆိုင်ထားခြင်း ဖြစ်သည်။
သူတို့သာ ထိုရတနာကို ရလိုက်ပြီး သွားပြန်ရောင်းလျှင် သူတို့တစ်ဘဝလုံးစာ ပူပန်စရာ မလိုလောက်သည့် ချမ်းသာကြွယ်ဝမှုကို ရပေလိမ့်မည်။ လေးယောက်စလုံး၏ အသက်ရှူသံများ လေးလံလာပြီး မျက်လုံးများ လောဘရောင် တလက်လက် ထလာသည်။ ခုနှစ်ရက် ခုနှစ်လီ မစားရ မသောက်ရသေးသော ရန်ကိုင်အား အချိန်မရွေး ခုန်အုပ်တော့မည့် မြေခွေးများနှယ်။ ရန်ကိုင်၏ ပိုင်ဆိုင်မှုများကို စိတ်မဝင်စားပါဘူးဟု ပြောနေသော သက်လတ်ပိုင်းလူကြီးသည်ပင် ပြောစကား အတိုင်း မတည်နိုင်တော့။
သို့သော်လည်း သူတို့လေးယောက် မလှုပ်ရှားသေးခင်မှာပဲ ရန်ကိုင်က ထိုမီးတောက် သလင်းကျောက် အဆီအနှစ်ကို သိုလှောင်လက်စွပ်ထဲ ချက်ချင်း ပြန်ထည့်သိမ်းလိုက်သဖြင့် လေးယောက်စလုံး ရန်ကိုင်အား စူးစူးရဲရဲ စိုက်ကြည့်လိုက်ကြလေသည်။
“အင်း၊ ဒီမီးတောက်သလင်းကျောက် အဆီအနှစ်က ဘာမှကောင်းတာ မဟုတ်ဘူး” ရန်ကိုင်က သက်ပြင်းအသာအယာ ချလိုက်သည်။ ကောင်းကင်တိုက်ပွဲ အစည်းအရုံးမှ တပည့်လေးယောက်၏ မီးတောက်မတတ် အကြည့်များကို သတိမထားမိသည့်အလား နောက်ထပ် ပန်းကန်ပြားအရွယ် အနက်နီရောင်သလင်းကျောက် တစ်တုံးကို ထုတ်လိုက်သည်။
ဤသလင်းကျောက်သည်လည်း မီးတောက်သလင်းကျောက် အဆီအနှစ်ကဲ့သို့ ပြင်းထန်သော အပူဓါတ်ကို ထုတ်လွှတ်နေသော်လည်း ထိုပစ္စည်းနှစ်မျိုးသည် မတူညီကြချေ။
ပထမတစ်ခုသည် သတ္တုဖြစ်ပြီး ယခုတစ်ခုသည် မီးတောက်သလင်းကျောက်တုံးနှင့် ပိုတူသည်။
“မဖြစ်နိုင်ဘူး” ခပ်ပိန်ပိန်နှင့်လူက ရန်ကိုင်ကိုင်ထားသော မီးတောက်သလင်းကျောက်ကို ကြည့်ရင်း ခေါင်းတရမ်းရမ်းဖြင့် “ဒီလောက်ကြီးတဲ့ မီးတောက်သလင်းကျောက် လုံးဝမရှိနိုင်ဘူး။ ဘယ်မီးတောက်ဝိဥာဉ်သားရဲကမှ ဒီလိုအရာမျိုး မဟုတ်ပေးနိုင်ဘူး”
သူထိုကဲ့သို့ မယုံကြည်သည်မှာလည်း မယုံကြည်စရာပင်။ သူတို့ လာလမ်းတစ်လျှောက်၌ မီးတောက်ဝိဥာဉ်သားရဲများစွာကို သတ်ခဲ့သည်။ သို့သော် သူတို့ ရခဲ့သည့် အကြီးဆုံး မီးတောက် သလင်းကျောက်ဆို၍ ခိုဥအရွယ်လောက်သာရှိကာ ရန်ကိုင်လက်ရှိ ကိုင်ထားသည့် မီးတောက် သလင်းကျောက်နှင့် ယှဉ်လိုက်လျှင် မိုးနှင့်မြေပမာ ကွာခြားလှသည်။
ထို့အပြင် ထိုအရာသည်သာ မီးတောက်ဝိဥာဉ်သားရဲ ဖြစ်မည်ဆိုပါက မည်သည့်အဆင့် သားရဲကများ ထိုကဲ့သို့သော မီးတောက်သလင်းကျောက်ကို ဖြစ်ပေါ်စေသနည်း။
ရန်ကိုင်ခွန်အားဖြင့် ထိုကဲ့သို့သော မီးတောက်ဝိဥာဉ်သားရဲကို သတ်ဖို့ရာ လုံးဝ မဖြစ်နိုင်ချေ။ ရန်ကိုင်သူတို့ကို လိမ်နေခြင်း ဖြစ်သည်ဟုသာ ခပ်ပိန်ပိန်နှင့်လူ ထင်နေခဲ့သည်။
Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၂၀၉)
ရန်ကိုင်မှ မီးတောက်သလင်းကျောက် အဆီအနှစ်ကို ထုတ်ပြီးပြီးချင်မှာပဲ နောက်ထပ် အဖိုးတန်ရတနာတစ်မျိုး ဖြစ်သော ပန်းကန်ပြားအရွယ် မီးတောက်သလင်းကျောက်တစ်တုံးအား ထုတ်လိုက်သည်ကို မြင်သော် ကောင်းကင်တိုက်ပွဲမှ လူလေးယောက်စလုံး မတည်ငြိမ်နိုင်တော့။ ရန်ကိုင် ယခုထုတ်လိုက်သော ပစ္စည်းသည် အတုဖြစ်ဖြစ်၊ အစစ်ဖြစ်ဖြစ်၊ မီးတောက် သလင်းကျောက် အဆီအနှစ်ကတော့ အစစ်ဆိုသည်မှာ ကျိန်းသေပေသည်။ ချက်ချင်းဆိုသလို သူတို့ လေးယောက်စလုံး၏ ရင်ထဲ ဖိနှိပ်မရနိုင်တော အလိုလောဘတို့ လှိုက်တက်လာသည်။ ရန်ကိုင်ကိုလည်း သေလူအဖြစ် သတ်မှတ်လိုက်ကြလေသည်။
ထိုကောင်လေးသည် အလွန်တရာကိုမှ အဖိုးတန်လှသော ရတနာနှစ်မျိုးကို အလွယ်လေး ထုတ်ပြခဲ့သည်။ သူ့သိုလှောင်လက်စွပ်ထဲတွင် ထိုကဲ့သို့ အဖိုးတန်သော ရတနာများ မရှိတော့ဘူးဟု မည်သူ ပြောနိုင်မည်နည်း။
သူတို့ ရှာနေသည့် မီးစုန်းသည်လည်း ထိုသိုလှောင်လက်စွပ်ထဲတွင် ရှိနေကောင်းပင် ရှိနေနိုင်သေးသည်။
ထိုကောင့်ကို သတ်ရပေမည်။ ထိုကောင်ကိုသတ်ပြီး သူ့သိုလှောင်လက်စွပ်ကို သေချာ စစ်ဆေးကြည့်ရပေမည်။ ထိုကောင်လေး၏ သိုလှောင်လက်စွပ်ကိုသာ လုယူနိုင်မည်ဆိုပါက သူတို့ တစ်ဘဝလုံး အေးအေးဆေးဆေး နေလို့ရသွားပေပြီ။
“မင်းမှာ အခြားဘာတွေ ရှိသေးလဲ” သက်လတ်ပိုင်းလူကြီးက အလိုလောဘကြီးစွာဖြင့် မေးလိုက်သည်။ ရန်ကိုင်၏ ရတနာများကို ချက်ချင်း ပြေလုလိုက်ချင်သော်လည်း သူ့ကိုယ်သူ အတတ်နိုင်ဆုံး တည်ငြိမ်အောင် ကြိုးစားနေသေးသည်။ သို့သော်လည်း တုန်တုန်ရင်ရင် ဖြစ်နေသော လေသံသည် သူမည်မျှ စိတ်လှုပ်ရှားနေကြောင်းကို ပြသနေခဲ့သည်။
“အခြား ဘာမှတော့ မရှိတော့ပါဘူး။ မြစိမ်းရောင်ပိုးသာမြက်ပင်ရိုးတံ ဆယ်ခုကျော်ရယ်၊ ရှေးဟောင်းသံနက်တစ်တုံးရယ်၊ သွေးနီသစ်သီး သုံးလုံးရယ်…” ရန်ကိုင်သည် သူ့သိုလှောင် လက်စွပ်ထဲမှ အဖိုးတန်ရတနာများကို တစ်ခုပြီးတစ်ခု ထုတ်ပြနေခဲ့သည်။ သူတစ်ခု ထုတ်ပြလိုက်နိုင်း ကောင်းကင်တိုက်ပွဲအစည်းအရုံးမှ တပည့်လေးယောက်၏ အကြည့်များမှာ ပို၍ ပူပြင်းလောင်မြိုက်လာခဲ့ကြသည်။
ထိုအဖိုးတန်ဆေးပင်၊ အသီးများနှင့် သတ္တုများသည် သူအရင်ဆုံး ထုတ်ပြခဲ့သည့် ပစ္စည်းနှစ်မျိုးလောက် အဖိုးမတန်သော်လည်း အလွန်ကိုမှ အဖိုးတန်သေးသည်ဟု ပြော၍ ရသည်။ အထူးသဖြင့် မြစိမ်းရောင်ပိုးသားမြက်ပင်ရိုးတံ ဆယ်ခုကျော်ပင်။ ထိုမြစိမ်းရောင်ပိုးသာမြက်ပင် ရိုးတံများသည် ဂိုဏ်းတိုင်းမှ အသည်းအသန် လိုချင်နေသော ပစ္စည်းများ ဖြစ်ကြသည်။ သူတို့သာ ထိုအရာများကို ဂိုဏ်းဆီသို့ ပြန်ယူသွားပါက ဂိုဏ်းအတွက် ကြီးကြီးမားမား အကျိုးဆောင်ပေးနိုင်မည် ဖြစ်ပြီး အကြီးအကဲများဆီမှ တောင်းဆိုးချက်များစွာ တောင်ဆိုနိုင်ပေလိမ့်မည်။
“အင်း၊ ဟုတ်သားပဲ၊ ပြဖို့မေ့နေတာ။ ကျုပ်မှာ မီးစုန်းကိုးခုပါ ရှိသေးတယ်။ ဒါပေမယ့် ထုတ်ပြလို့ အဆင်မပြေသေးတော့ အခုလောလောဆယ် ခင်ဗျားတို့ကို ထုတ်မပြနိုင်သေးတာ ခွင့်လွှတ်နော်” ရန်ကိုင်က ရယ်သွမ်းသွေးလျက် သူ့ရတနာအားလုံးကို ထုတ်ပြလိုက်သည်။
ဝိဥာဉ်ကြာပန်းမှ စုပ်ယူသွားသည် အရောင်အဆင်းမဲ့ ကုဗတုံးလေးမှလွဲ၍ သူရသမျှ ရတနာအားလုံးကို ထုတ်ပြလိုက်သည်။
“မီးစုန်း ကိုးကောင်တောင်” မျောက်မျက်နှာနှင့်လူ အလန့်တကြား ဖြစ်သွားသည်။
“ဟုတ်တယ်လေ။ ကျုပ်လိမ်နေတယ်လို့ ထင်လို့လား။ ခင်ဗျားတို့ပဲ အခုလေးတင် မြင်လိုက်သေးတယ် မဟုတ်ဘူးလား” ရန်ကိုင်က ပြုံးဖြီးလိုက်သည်။
ကောင်းကင်တိုက်ပွဲ အစည်းအရုံးမှ လူလေးယောက်၏ အမူအရာ ထူးဆန်းသွားသည်။
လေးယောက်စလုံး ရှက်သွားခဲ့သည်။ သူတို့ လေးယောက်ပေါင်း၍ သဲမီးတောက်နယ်မြေ အနှံ့ စူးစမ်းကာ အဖိုးတန် ရတနာများကို ရှာဖွေခဲ့သည်။ ရတနာများစွာကို ရှာဖွေနိုင်ခဲ့သည့်တိုင် သူတို့ရထားသော ရတနာများနှင့် ရန်ကိုင် ရထားသည်ကို ယှဉ်လိုက်လျှင် မိုးနှင့်မြေကဲ့သို့ ကွာခြားလွန်းလှပေသည်။ သူတို့ လေးယောက်ပေါင်း စုဆောင်းမှုသည် ရန်ကိုင် ရှာဖွေခဲ့သည်၏ တစ်ရာခိုင်နှုန်းပင် မရှိချေ။
ထို့ကြောင့် သူတို့ မျက်နှာပူသွားကြခြင်းဖြစ်သည်။ သို့သော် ရန်ကိုင်အား ကြည့်နေသည့် သူတို့၏ အကြည့်များမှာလည်း အချိန်မရွေး မီးထတောက်တော့မည့်နှယ်။
“မင်းလိမ်နေတာ” ပိန်ပိန်နှင့်လူက အေးစက်စက် လေသံဖြင့် အောသည် “ကောင်စုတ်လေး၊ ငါတို့ကို လိမ်ရဲလောက်အောင် မင်းသတ္တိက မသေးပါလား။ ကောင်းကောင်း ပြောနေတုန်း မင်းသိုလှောင်လက်စွပ်ကိုပေးပြီး ငါတို့ကို အေးအေးဆေးဆေး စစ်ခွင့်ပေးလိုက်ရင်၊ မဟုတ်ရင်တော့ ဒီကနေ အသက်ရှင်လျက် ထွက်သွားရမယ့် မထင်နဲ့”
ပြောပြီးသည်နှင့် မျောက်မျက်နှာနှင့် ကျင့်ကြံသူကို ကြည့်လိုက်သည်။ နှစ်ယောက်စလုံး အချင်းချင်း ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်ကြပြီး ချက်ချင်းပဲ ရန်ကိုင်ဆီ ပြေးဝင်သွားလေသည်။
ရန်ကိုင်၏ အဖိုးတန် ရတနာများစွာကို မြင်ပြီးသည့်နောက် မည်သည့် အပိုစကားမှ ပြောမနေတော့ဘဲ ပြောချင်ရာ အကြောင်းပြချက်တစ်ခုပြော၍ ရန်ကိုင်အား ဓါးပြတိုက်ရန် ကြိုးစားကြတော့သည်။ နှစ်ယောက်စလုံးသည် သွေးနားထင်ရောက် မျက်လုံးခေါင်းပေါ် တက်ပေါက်နေသည့် လူများ ဖြစ်ကြ၍ အခြားသူများအား အနိုင်ကျင့်ခြင်းကို နှစ်သက်ကြသော်လည်း ကောင်းကင်တိုက်ပွဲအစည်းအရုံးမှ လက်ရွေးစင်များ ဖြစ်နေကြသေးသည်။ ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင်သည် သူတော်စင်ဘုရင် ပထမအဆင့်များ ဖြစ်နေသည့်တိုင် နည်းနည်းလေးမှ သတိပေါ့လျော့ခြင်း မရှိခဲ့ချေ။
သူတို့အဖွဲ့သည် သဲမီးတောက်နယ်မြေသည် လူသတ်ဓါးပြတိုက် လုပ်နေခဲ့သည်မှာ သုံးလကျော်နေခဲ့လေပြီ။ ထို့ကြောင့် လူအချို့ကို သူတို့၏ အပြင်ပန်းကိုကြည့်ရုံဖြင့် ဆုံးဖြတ်၍ မရမှန်း နားလည်နေခဲ့လေပြီ။ ခြင်္သေ့တစ်ကောင်ပင်လျှင် ယုန်တစ်ကောင်ကို သတ်သည့်အခါ အားကုန်သုံး၍ သတ်ဖြတ်သည်။ ထို့အပြင် ရန်ကိုင်၏ ပြုမူပုံမှာ နည်းနည်း ထူးဆန်းနေသည်။ ထို့မျှမကသေး၊ သူတို့ လေးယောက်နှင့် ရင်ဆိုင်နေရသည့်တိုင် ထိုကောင်လေးသည် လုံးဝ တုန်လှုပ်ထိတ်လန့်နေခြင်း မရှိ။
ရန်ကိုင်တွင် ဝှက်ဖဲ တစ်ခုခု ရှိလိမ့်မည်ဟု သူတို့ ခံစားနေရသည်။ ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင်အား စတိုက်ပြီဆိုသည်နှင့် အားကုန်သုံး၍ တိုက်ခိုက်လိုက်ကြသည်။ ရန်ကိုင်မှန် တန်ပြန်လာမည့် တိုက်ခိုက်မှုများလည်း သတိထားစောင့်ကြည့်နေသည်။
သက်လတ်ပိုင်းလူကြီးနှင့် အခြားတစ်ယောက်သည် ရှေ့တက်မသွားဘဲ နောက်မှနေ၍သာ ရပ်ကြည့်နေခဲ့သည်။ ရန်ကိုင်ပုံစံသည် နည်းနည်း ထူးဆန်းနေသည်။ သူ့လုပ်ပုံမှာ သူတို့အား မျှားခေါ်နေသည်နှင့်ပင် တူသည်။ သို့သော်လည်း အဖိုးတန်ရတနာများစွာကို မြင်ပြီးနောက် ထိုအချက်များကို ဂရုမစိုက်နိုင်တော့ချေ။
ထိုကဲ့သို့ အဖိုးတန်ရတနာများကို မြင်လိုက်သည့်လူတိုင်း ထိုရတနာများကို ရရန်အတွက် စွန့်စားကြမည်သာ။ ထိုရတနာများသည် သူတို့အသက်ကို စွန့်စားရလောက်သည်အထိ အဖိုး တန်နေသည်လေ။
ထို့အပြင် ထိုလူလေးသည် မည်မျှ ပုံမှန်မဟုတ်နေစေဦးတော့၊ ချူချန်ဖုန်းကို မှီမည်လား။
ချူချန်ဖုန်း ဤနေရာသို့ ရောက်နေလျှင်ပင် သူတို့လေးယောက်စလုံးအား တစ်ပြိုင်တည်း တိုက်ခိုက်ရန်မှာ မဖြစ်နိုင်ချေ။ ရန်ကိုင်အား လှုပ်ရှားမှုများကို စောင့်ကြည့်နေသလို ရန်ကိုင်မှ ကြောက်မက်ဖွယ်ရာ ဝှက်ဖဲတစ်ခုခု ထုတ်သုံးလာလျှင်လည်း ပြေးထွက်သွားသော သူတို့၏ အပေါင်းအပါနှစ်ယောက်ကို အချိန်မှီ ကူညီနိုင်ရန် အဆင်သင့် အသင်ပြင်ထားကြသည်။
ပိန်ပိန်လူနှင့် မျောက်မျက်နှာလူသည် အတော်လေး မြန်လှကာ မျက်တောင် တစ်ခတ်အတွင်း ရန်ကိုင်နှင့် ဆယ်မီတာအကွာ အတွင်းသို့ ရောက်လာခဲ့သည်။ ရန်ကိုင်သည် ယခုမှ သူတို့ ပြေးထွက်လာသည်ကို သတိပြုမလိုက်သည့် ပုံစံဖြင့် အပြင်သို ထုတ်ထားသော ရတနာများကို ကမန်းကတန်း ပြန်ကောက်သိမ်းလိုက်လေသည်။ တစ်ချိန်တည်းတွင် အလွန်ကိုမှ ကြောက်လန့်နေသည့် ပုံစံမျိုးလည်း လုပ်ပြလိုက်သည်။
သို့သော် ရန်ကိုင်နှင့် အနီးကပ်ဆီသို့ ရောက်လာသည့်အခါ ရန်ကိုင် မျက်နှာထက် အပြုံးယဲ့ယဲ့လေးတစ်ပွင့် ထွက်ပေါ်လာသည်ကို ကျင့်ကြံသူနှစ်ယောက် မြင်လိုက်သည်။
ထိုအပြုံးကို မြင်လိုက်သည်နှင့် တစ်ခုခု မှားနေပြီမှန်း ချက်ချင်း သိလိုက်သည်။ ရန်ကိုင်၏ အပြုံးသည် မဲ့ပြုံးမဟုတ်ဘဲ၊ လှောင်ပြုံး ဖြစ်နေသောကြောင့်ပင်။ ထို့အပြင် သူတို့အား အထင်သေး၊ လှောင်ပြောင်လိုသည့် မျက်လုံးများဖြင့် စိုက်ကြည့်နေသေးသည်။ ထိုအရာများကို မြင်ပြီးမှဖြင့် တစ်ဖက်လူ၏ ထောင်ချောက်ထဲ ဝင်လာမီပြီမှန်း ထိုနှစ်ယောက် မသိဘဲ ဘယ်နေတော့မည်နည်း။
ချက်ချင်းဆိုသလို ရန်ကိုင်ဆီ ပြေးဝင်လာနေသော ကျင့်ကြံသူနှစ်ယောက်၊ နံရံကြီးတစ်ခုကို ဝင်ဆောင့်မိလိုက်သည့်အခါ ရုတ်တရက် ကောက်ညည်းလိုက်ပြီးရပ်တန့်သွားခဲ့ကြသည်။ သူတော်စင်ဘုရင် တတိယအဆင့်ပင် ဖြစ်လင့်ကစား၊ ထူးဆန်းသော လေဟာနယ်ထဲသို့ ရောက်သွားသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် အလွန်တရာကိုမှ လေးလံလှသော တောင်တစ်လုံး သူတို့ အပေါ်သို့ ဖိကျလာသလို ခံစားလိုက်ရသည်။ အသက်ပင် ကောင်းကောင်း မရှူနိုင်တော့။ အရိုးများသည်လည်း တကျွီကျွီ မည်နေလေပြီ။ အချို့ဆို အက်ပင်အက်နေခဲ့လေပြီ။
ဤထူးဆန်းသော လေဟာနယ်သည် ရန်ကိုင်ကိုပင် အတော် ဒုက္ခရောက်အောင် လုပ်နိုင်ခဲ့သော နေရာတစ်ခုဖြစ်သည်။ ဤနေရာသို့ ရန်ကိုင် မသိဘဲ ဝင်လာလိုက်စဉ်က ပြန်ထွက်ရန် အတော်ကြိုးစားခဲ့ရသည်။ ရန်ကိုင်၏ ခန္ဓာကိုယ်သည် သာမန် ကျင့်ကြံသူ တစ်ယောက်၏ ခန္ဓာကိုယ်ထက် အဆပေါင်းများစွာ ပိုမို သန်မာသည်ဆိုသော အချက်ကို မေ့ထား၍ မရချေ။ ရန်ကိုင်ပင်လျှင် ထိုကဲ့သို့ ဒုက္ခရောက်လေရာ ထိုနှစ်ယောက် ဘာမှမဖြစ်ဘဲ ဘယ်နေမည်နည်း။
ရန်ကိုင်သည် အနေရာတွင် လေဟာနယ်ဓါးသွားကို တစ်လကျော်အောင် ကျင့်ကြံခဲ့သည့် အတွက်ကြောင့် ထူးဆန်းသော လေဟာနယ်၏ စွမ်းအားမှ ယခင်ကလောက် မပြင်းထန်တော့ သော်ငြား ထိုနှစ်ယောက်ကို အလွယ်တကူ ပိတ်လှောင်နိုင်သည်အထိ အားကောင်းနေသေးသည်။ ထိုထူးဆန်းသော လေဟာနယ်၏ အကူအညီဖြင့် ထိုနှစ်ယောက်ကို ရန်ကိုင် အလွယ်လေး သတ်ပစ်နိုင်သည်။
ထို့ကြောင့် ထိုနှစ်ယောက် ဤနေရာသို့ ဝင်လာလိုက်သည်နှင့် သူတို့၏ ကံကြမ္မာကို သတ်မှတ်ပြီးသွားခဲ့လေပြီ။
နှစ်ယောက်စလုံး၏မျက်နှာ သွေးဆုတ်ဖြူလျော်သွားပြီး အလွန်ကိုမှ ထိတ်လန့် ကြောက်ရွံ့သွားခဲ့ကြသည်။ သူတော်စီကို သွေးရူးတန်းရူး လှည့်ပတ်၍ သူတို့အပေါ် ကျရောက်နေသော ဖိအားကို တွန်းလှန်ကာ အနေရာမှ ရုန်းထွက်ရန် အသည်းအသန် ကြိုးစားလိုက်သော်လည်း အချည်းနှီးသာ ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ ရုတ်တရက် နောက်ဘက်တွင် ရပ်ကျန်ရစ်ခဲ့သော သက်လတ်ပိုင်းလူကြီးဆီမှ ထိတ်လန့်တကြား အော်ဟစ်သံတစ်သံ ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။
နှစ်ယောက်စလုံး ခက်ခက်ခဲခဲဖြင့် ခေါင်းမော့ကြည့်လိုက်ရာ အညှာအတာ ကင်းမဲ့စွာဖြင့် သူတို့ဆီ တိုးဝင်လာနေသော လက်ဝါးနှစ်ဖက်ကို မြင်လိုက်ရသည်။
ထူးဆန်းသော လေဟာနယ်သည် သူတို့အား ပိတ်လှောင်နိုင်သော်လည်း ရန်ကိုင်သည် ဤနေရာနှင့် အတော်လေး အသားကျနေပြီဖြစ်သဖြင့် လွတ်လွတ်လပ်လပ် လှုပ်ရှားနိုင်နေလေပြီ။
ထိုသူတော်စင်ဘုရင် တတိယအဆင့် လေးယောက်စလုံးကို တစ်ယောက်ချင်း ယှဉ်တိုက်ရမည် ဆိုလျှင် ရန်ကိုင် လုံးဝ မကြောက်ပါချေ။ နှစ်ယောက်ဆိုလျှင်လည်း ပြဿနာ မရှိသေး။ သို့သော် လေးယောက်တစ်ယောက် ယှဉ်တိုက်ရ၍ သူတို့ထဲမှ တစ်ယောက်ယောက်သာ လွတ်သွားခဲ့မည် ဆိုပါက သူ့ဆီ ဒုက္ခပေါင်းစုံ ရောက်လာနိုင်ပေသည်။
ထို့ကြောင့် သူ၏ အဖိုးတန်ရတနာများကို ထုတ်ပြ၍ ထိုလူများကို အရင်စတိုက်လာအောင် သွေးဆွယ်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။
သူ့အကြံ အမှန်တကယ်ကို အလုပ်ဖြစ်သွားခဲ့သည်။ ငှက်များသည် အစာကြောင့် သေကြသလို လူများသည် လောဘကြောင့် သေကြသည်။ ထိုလေးယောက်မှာ ဥပမာပင်။ ရတနာများကို မြင်လျှင် မတပ်မက်သည့်လူ မည်သူမှ မရှိချေ။
ဘုန်း… ဘုန်း…
ရန်ကိုင်၏ လက်ဝါးချက်ကြောင့် ပိန်ပိန်လူနှင့် မျောက်မျက်နှာလူ နှစ်ယောက်၏ ဦးခေါင်းများ ဖရဲသီးများနှယ် ပေါက်ကွဲထွဥ◌်သွားခဲ့သည်။ အရိုးပင် မကျန်ခဲ့ချေ။
နှစ်ယောက်စလုံး ဘာမှပင် မလုပ်လိုက်ရဘဲ သေသွားခဲ့ရခြင်း ဖြစ်သည်။ သွေးမြူများကြား ရပ်နေရင်း ရန်ကိုင်သည် ကျန်နှစ်ယောက်အား သတ်ဖြတ်လိုစိတ်အပြည့်ဖြင့် ကြည့်လိုက်သည်။ ရန်ကိုင် သူ့အစွယ်များကို ထုတ်ပြလာခဲ့လေပြီ။
ယခုလေးတင် အရှေ့တိုးလာနေခဲ့သော ခပ်ဝဝနှင့်လူသည် သူ့အပေါင်းအပါနှစ်ယောက် သေသွားသည်ကို မြင်လိုက်သည်နှင့် ချက်ချင်း ရပ်လိုက်ပြီး ရန်ကိုင်အား မယုံကြည်နိုင်မှု အပြည့်ဖြင့် ထိတ်လန့်ကြောက်ရွံ့စွာ ကြည့်လိုက်သည်။
ရန်ကိုင် တိုက်ခိုက်လိုက်စဉ်က သူ့ခန္ဓာကိုယ်မှ ထွက်ပေါ်လာခဲ့သော အရှိန်အဝါသည် သူတော်စင်ဘုရင် ပထမအဆင့်တစ်ယောက်၏ အရှိန်အဝါ ဖြစ်ပေသည်။ သာမန်ကျင့်ကြံသူများ၏ အရှိန်အဝါထက် ပို၍ သိပ်သည်းသည်ဆိုသော်ငြား အလွန်အမင်း သိပ်သည်းနေခြင်း မဟုတ်။ ထို့အပြင် သူအသုံးပြုသွားသည့် လက်ဝါးချက်နှစ်ချက်သည် ရိုးရိုး သာမန် လက်ဝါးချက် နှစ်ချက်သာ ဖြစ်သည်။ သို့တိုင် သူ့အဖော်နှစ်ယောက်သည် ဘာကြောင့် နည်းနည်းလေးမျှပင် မခုခံနိုင်ခဲ့ဘဲ သေသွားရသလဲ ဆိုသည်ကို ထိုလူ နားမလည်နိုင် ဖြစ်နေခဲ့သည်။
တကယ်ကို ယုတ္တိမရှိချေ။
“သူ့နားက လေဟာနယ်မဟုတ်တာ။ အရံအတား တစ်ခုခု ဟုတ်ရင်ဟုတ် မဟုတ်ရင် ထောင်ချောက်ပဲ” သက်လတ်ပိုင်းလူကြီး၏ အမူအရာ သုန်မှုန်သွားခဲ့သည်။ အခြားသူများအား ကြက်ပေါက်များနှယ် သတ်ဖြတ်သူများသည် သူတို့သာဖြစ်သည်။ သို့သော်လည်း ယခုမူ ကြက်ပေါက်တစ်ကောင်သည် သူ့အဖော်နှစ်ယောက်ကို သတ်လိုက်ပေပြီ။
“ကျုပ်သိုလှောင်လက်စွပ်ကို ဘယ်သူ စစ်ကြည့်ချင်သေးလဲဟင်” ရန်ကိုင်က နှုတ်ခမ်းတွန့်ကွေးလျက် ထိုနှစ်ယောက်ဆီ လမ်းလျှေက်သွားရင်း မေးလိုက်သည်။
ဝဝတုတုတ်တုတ်သည် ချက်ချင်း အလိုလို နောက်ဆုတ်မိလိုက်သည်။ သက်လတ်ပိုင်းလူကြီးမှာမူ မျက်ခုံးနှစ်ခု ထိစပ်လုမတတ် မျက်မှောင်ကြုတ်သွားသည်။ ရန်ကိုင် အစောပိုင်းက ရပ်နေသည့်နေရာတွင် ထောင်ချောက် တစ်ခုခု ဆင်ထားသည့် အတွက်ကြောင့်သာ သူ့အဖော်နှစ်ယောက်ကို အလွယ်တကူ သတ်နိုင်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ထိုသို့ဆိုလျှင် ထိုကောင် ဘာကြောင့် သူ့ဆင်ထင်ထားသည့် ထောင်ချောက်တွင်းမှ ထွက်လာရသနည်း။
သူ့ကိုယ်သူ ယုံကြည်ချက်ရှိနေခြင်းလော။
သက်လတ်ပိုင်းလူကြီးသည် သတိကြီးသည့်လူတစ်ယောက် ဖြစ်သည်။ လက်ရှိ ပြဿနာသည် သူကိုယ်တွယ်နိုင်သည့် ပြဿနာ မဟုတ်မှန်း သိလိုက်ပြီးသည်နှင့် ချက်ချင်းပဲ အော်ဟစ်ရင်း လှည့်ပြေးလေတော့သည် “ပြေး”
သက်လတ်ပိုင်းလူကြီးသည် လျှိုမြောင်ထွက်ပေါက်ဆီသို့ တစ်ချက်ပင် နောက်ပြန်မကြည့်ဘဲ လှည့်ပြေးလေသည်။
ရန်ကိုင် မည်သည့်အရာပေါ်တွင် မှီခိုနေပါစေ သူဂရုမစိုက်တော့။ ဤနေရာမှသာ ထွက်ပြေးချင်တော့သည်။ ထွက်ပြေးလွတ်မြောက်သွားသည်နှင့် ထိုကောင်းလေးနှင့် သူ့တွင် ရှိနေသော ရတနာများအကြောင်းကို သူ့အဖော်များအား သွားပြန်ပြောရပေမည်။
သက်လတ်ပိုင်းလူကြီး လုပ်သည်မှာ မှန်ပေသည်။
ဝဝတုတ်တုတ် ကျင့်ကြံသူမှာမူ ထိုကဲ့သို့မဟုတ်။ သက်လတ်ပိုင်းလူကြီးက သူ့အား ပြေရန် ပြောခဲ့သော်လည်း သူ့ခွန်အားအပေါ် ယုံကြည်ချက်ရှိသဖြင့် ထွက်မပြေးခဲ့။ ရန်ကိုင်၏ ရတနာများကို အလွန်လိုချင်နေသည့် အချက်လည်း ပါသည်။ ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင် သူ့ဆီ လမ်းလျှောက်လာသည်ကိုမြင်သော် ကြောက်လန့်သွားခြင်းမရှိဘဲ ပျော်ပင် ပျော်သွားခဲ့သည်။ ဝဝတုတ်တုတ် ကျင့်ကြံသူဆီမှ အစိမ်ရောင်အလင်းတန်းများ ပေါက်ကွဲထွက်လာပြီး သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဝန်းရံသွားလိုက်သည်။ ချက်ချင်းဆိုသလို အဆီတစ်ထပ်၊ အသားတစ်ထပ် ဖြစ်နေသော သူ့ခန္ဓာကိုယ်သည် လေလျှော့ ခံလိုက်ရသည့် ပူပေါင်းတစ်လုံးနှယ် ပိန်ကျသွားခဲ့လေသည်။
Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၂၁၀)
ခန္ဓာကိုယ်အရွယ်အစား ပြောင်းလဲသွားသည်နှင့် ဝတုတ်တုတလူ၏ အရှိန်အဝါမှာလည်း တစ်ဟုန်ထိုး မြင့်တက်လာခဲ့သည်။ ဖြာထွက်လာသော သူတော်စင်ချီများသည် ရုတ်ချည်းဆိုသလို အစိုင်အခဲအဖြစ်သို့ ပေါင်းလဲသွားခဲ့သည်။ ထို့နောက် သူ့လက်ကို ဝှေ့ရမ်း၍ ဖြစ်ပေါ်လာသော အစိမ်းရောင်အလင်းတန်းများကို ရန်ကိုင်ဆီ ပစ်လွှတ်လိုက်လေသည်။
သွားနေရင်း ထိုအစိမ်းရောင်အလင်းတန်းများသည် နွယ်တံများအဖြစ် ပြောင်းလဲသွားပြီး လေထုကို ထိုးခွင်းရင်း ရန်ကိုင်ဆီသို့ တစ်ဟုန်ထိုး တိုးဝင်သွားလေသည်။ နွယ်တံများတွင် ဆူးများဖြင့် ပြည့်နေသည်။ တစ်ယောက်ယောက်သာ ထိုနွယ်များ၏ ရစ်ပတ်ခြင်း ခံလိုက်ရပါက ထိုဆူးတံများသည် အသားထဲသို့ ဖောက်ဝင်ပြီး ထိုကျင့်ကြံသူများ၏ အသက်ဓါတ်နှင့် သူတော်စင်ချီကို စုပ်ယူပေလိမ့်မည်။ အဆင့်တူ ကျင့်ကြံသူများပင်လျှင် ထိုနွယ်တံများအား အလွယ်တကူ မဖျက်စီးနိုင်ကြချေ။
ထိုနွယ်တံတိုက်ကွက်ဖြင့် ကျင့်ကြံသူမည်မျှအား သူသတ်ဖြတ်ခဲ့သလဲ ဆိုသည်ကို ဝတုတ်တုတ်နှင့်လူ မှတ်ပင်မမှတ်မိတော့။ ကောင်းကင်တိုက်ပွဲအစည်းအရုံးတွင် သူသည် ချူချန်ဖုန်းနှင့် သက်လတ်ပိုင်းလူကြီးကဲ့သို့ ထင်ရှားကျော်ကြားခြင်း မရှိသော်လည်း အထင်သေး၍ မရသည့် လူတစ်ယောက် ဖြစ်နေဆဲ။
ထို့အပြင် ထိုနွယ်များသည် အလွန် မြန်လှသည်။ အသက်သုံးရှိုက်စာ အချိန်သာရလျှင် ဤလျှိုမြောင်တစ်ခုလုံးကို နွယ်တံများဖြင့် ဖုံးသွားအောင် လုပ်ပစ်နိုင်ပေသည်။ ထိုအခါကျ သူတော်စင်ဘုရင် ပထမအဆင့် ကျင့်ကြံသူ မည်သို့သော ပညာရပ်များကို ပိုင်ဆိုင်ထားပါစေ ဤနေရာမှ ထွက်ပြေးနိုင်တော့လိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။
ဝတုတ်တုတ်နှင့်လူ၏ မျက်ဝန်းများ ယုံကြည်ချက်တို့ဖြင့် တလက်လက် လင်းလက် တောက်ပနေခဲ့သည်။
သို့သော် ရန်ကိုင်လက်ထဲမှ မီးတောက်နဂါးတစ်ကောင်နှင့် ဆင်တူသော အနက်ရောင် မီးတောက်တစ်ခု ထွက်ပေါ်လာသည်ကိုမြင်သော် သူ့တစ်ကိုယ်လုံး ရေခဲရေဖြင့် လောင်းချခံလိုက်ရသလို ခံစားလိုက်ရသည်။
“မီးဓါတ်ကျင့်ကြံသူလား” ဝတုတ်တုတ်နှင့်လူ ထိတ်လန့်သွားခဲ့သည်။
သူသည် သစ်သားဓါတ်ကို ကျင့်ကြံသည်။ မီးဓါတ်သည် သစ်သားဓါတ်ကျင့်ကြံသူများ အတွက် အိမ်မက်ဆိုးဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင်၏ အနက်ရောင်မီးတောက်များကို မြင်သည်နှင့် မျက်နှာပျက်သွားခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။
သို့သော်လည်း ထွေးပြီးတံတွေး ပြန်မျိုချုလို့ မရတော့။ သူ့ပြိုင်ဘက်သည် သူတော်စင်ဘုရင် ပထမအဆင့်သာ ရှိသေးသည့် ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက်လည်း ဖြစ်နေသည်။ ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင်သည် မီးဓါတ်ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက် ဖြစ်လင့်ကစား၊ ဝတုတ်တုတ်နှင့် လူသည် သူ့အား ကြောက်ရွံ့ခြင်းမရှိဘဲ သူတော်စင်ချီကို ထပ်မံ မြှင့်တင်လိုက်လေသည်။
အနက်ရောင်မီးတောက်များနှင့် နွယ်တံများ ထိပ်တိုက်တွေ့သွားသည့်အခိုက် ဝတုတ်တုတ်နှင့်လူ ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်သွားခဲ့သည်။ အနက်ရောင်မီးတောက်နှင့် ထိသွားသည်နှင့် တစ်ပြိုက်နက် သူ့နွယ်တံများ ပြာဖြစ်သွားခဲ့သည်။ သူတော်စင်ချီကို သူမည်မျှ မြှင့်တင်မြှင့်တင် အနက်ရောင်မီးတောက်များကို လုံးဝ မခုခံနိုင်ခဲ့ချေ။ မျက်တောင်တစ်ခတ်အတွင်းမှာပင် အနက်ရောင်မီးတောက်များသည် သူ့တိုက်ကွက်ကို ဖျက်စီးပြီး သူ့ဆီသို့ တိုးဝင်လာနေလေပြီ။
“မဖြစ်နိုင်ဘူး” ဝတုတ်တုတ်နှင့်လူ သွေးရူးသွေးတန်းဖြင့် အော်ဟစ်လိုက်သည်။ မီးဓါတ်သည် သူ့နွယ်ပင်များကို ဖိနှိပ်နိုင်သော်လည်း ထိုကဲ့သို့ အလွန်အကျွံ ဖိနှိပ်နိုင်ခြင်း မရှိချေ။ ယခုမူ သူ့နွယ်များသည် နည်းနည်းလေးပင် မခုခံနိုင်ဘဲ ချက်ချင်း ပြာဖြစ်သွားခဲ့သည်။ လျှိုမြောင် တစ်ခုလုံးသည်လည်း ပူလိုက်အေးလိုက် ဖြစ်လာခဲ့လေပြီ။
နွယ်ပင်များကို ဖျက်စီးပြီးသည်နှင့် ရန်ကိုင်သည် ကောင်းကင်တိုက်ပွဲအစည်းအရုံးမှ ကျင့်ကြံသူဆီ တစ်ဟုန်ထိုး ပြေးဝင်သွားလိုက်သည်။ နတ်ဆိုးမီးတောက်ဖြင့် ဖန်တီးထားသော ကောင်းကင်အပြစ်ပေးလှံတံကို ဝတုတ်တုတ်လူဆီ ပစ်လွှတ်လိုက်ပြီးနောက် ကောင်းကင်ဖုံးလက်ကိုပါ ထပ်မံအသုံးပြလိုက်သည်။
ရန်ကိုင်အနေဖြင့် ဤတိုက်ပွဲကို မြန်မြန် အပြတ်ဖြတ်ရပေမည်။ သက်လတ်ပိုင်းလူကြီးသည် သူထင်ထားသည်ထက် ပိုပြီး သတိကြီးနေခဲ့သည်။ သူ့အပေါင်းအပါ နှစ်ယောက် ဘာမှပြန် ပြန်မလုပ်နိုင်ဘဲ ရန်ကိုင်၏ သတ်ဖြတ်ခြင်း ခံလိုက်ရသည်ကို မြင်သော် လက်စားချေရန်ပင် မစဉ်းစားဘဲ ချက်ချင်း လှည့်ပြေးတော့သည်။
သက်လတ်ပိုင်းလူကြီးသည် ရန်ကိုင်၏ ရတနာများအပေါ် လိုချင်စိတ်ကို ဖိနှိပ်၍ ထွက်ပြေးရန်သာ ရွေးချယ်ခဲ့သည်။
ရန်ကိုင်သာ ဝတုတ်တုတ်လူနှင့် အချိန်ကုန်နေမည်ဆိုပါက သက်လတ်ပိုင်းလူကြီး လွတ်သွားပေလိမ့်မည်။ ယခုအချိန်ပင်လျှင် သက်လတ်ပိုင်းလူကြီးသည် ရန်ကိုင်ဆီမှ မီတာတစ်ရာ အကွာဆီသို့ ရောက်နေခဲ့ပေပြီ။ သူသာ လွတ်သွားပါက သောက်ဒုက္ခများပေရော့မည်။
ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင်သည် သူ့ခွန်အားကို ထိန်ချန်မထားတော့ဘဲ အားကုန်သုံးကာ တိုက်ခိုက်လိုက်သည်။
ဝတုတ်တုတ်နှင့် လူမှာလည်း မခေလှ။ ရန်ကိုင်၏ ကောင်းကင်အပြစ်ပေး လှံတံကို မြင်သော် ချက်ချင်းပဲ ဒိုင်းကာလေး တစ်ခုကို ထုတ်ယူလိုက်သည်။ ဒိုင်းကို အသက်သွင်းလိုက်သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ဒိုင်းသည် ဖြည်းဖြည်းချင်း စတင် လည်ပတ်လာပြီး ဒိုင်းမျက်နှာပြင်ပေါ်ရှိ အက္ခရာအမှတ်အသားများနှင့် စွမ်းအင်းစီးကြောင်းများ စတင် လင်းလက်လာခဲ့သည်။ ထို့နောက် ဒိုင်းကာပေါ်၌ ကူးခတ်သွားလာနေသော စွမ်းအင်လိပ် တစ်ကောင် ပေါ်လာခဲ့သည်။ ဒိုင်းကာကို အသက်သွင်းပြီးသည်နှင့် အလျင်အမြန် နောက်ပြန်ဆုတ်ရန် ကြိုးစားလိုက်သည်။
သို့သော်လည်း ကောင်းကင်တစ်ခုလုံးအား ဖုံးလွှမ်းသွားတော့ဟန် ထင်မှတ်ရသော ဧရာမလက်ကြီးဆီမှ မည်သို့မှ ပြေးမလွတ်နိုင် ဖြစ်နေခဲ့သည်။
ဘုန်း…
ကောင်းကင်အပြစ်ပေးလှံတံနှင့် ဒိုင်း ထိပ်တိုက်တွေ့သွားခဲ့သည်။ ကြောက်မခန်းလိလိ အားကောင်းလှသော စွမ်းအင်လှိုင်းတို့ ပေါက်ကွဲထွက်လာခဲ့ပြီး ဒိုင်းကာလေးလည်း အက်သွားခဲ့သည်။ သို့သော် ပျက်စီးမသွားခဲ့။ အနက်ရောင်မီးတောက်၏ လောင်ကျွမ်းခြင်း ခံလိုက်ရသော်လည်း ဒိုင်းမျက်နှာပြင်ပေါ်ရှိ စွမ်းအင်လိပ်သည် အဖြူရောင်စွမ်းအင်မြူများကို ပစ်လွှတ်ကာ နတ်ဆိုးမီးတောက် အကြွင်းအကျန်များကို ငြိမ်းသတ်လိုက်သည်။
ထိုကဲ့သို့ လုပ်ပြီးနောက် စွမ်းအင်လိပ်လေးသည် ယခင်ကဲ့သို့ မလှုပ်ရှားနိုင်တော့ဘဲ ငြိမ်သက်သွားခဲ့လေပြီ။
ထိုမှော်ရတနာ ပျက်စီးသွားခဲ့လေပြီ။ အဆင့်မြင့် ပန်းပဲပညာရှင်တစ်ယောက်ကို ရှာပြီး ပြန်မပြင်ခိုင်းပါက နောက်တစ်ကြိမ် ပြန်သုံးလို့ ရတော့မည် မဟုတ်ချေ။
ဒိုင်းကာလေးသည် ကောင်းကင်အပြစ်ပေးလှံတံကို ကာကွယ်လိုက်နိုင်သော်လည်း ကောင်းကင်ဖုံးလက်ကို မကာကွယ်နိုင်တော့ချေ။ ထို့ကြောင့် ဝတုတ်တုတ်လူသည် မာန်သွင်း အော်ဟစ်လိုက်ပြီး လက်ကွက်အချို့ကို ဖန်တီးလျက် သူ့လက်နှစ်ဖက်စလုံးကို ကောင်းကင်ပေါ်သို့ ပင့်တင်လိုက်သည်။
အစိမ်းရောင်အရံအတားလေးတစ်ခု သူ့အား လွှမ်းခြုံသွားခဲ့သည်။
ဘုန်းဆိုသော မြည်သံနှင့်အတူ မြေပြင်တစ်ခုလုံး တုန်ခါသွားပြီး ဖုန်အလိမ်းလိမ်း ထသွားခဲ့သည်။ ကောင်းကင်ဖုံးလက် ပျက်စီးသွားခဲ့ရသည်။ ထိုနည်းတူစွာ အစိမ်းရောင် အရံအတားလည်း ပျက်စီးသွားခဲ့ရသည်။ ဝတုတ်တုတ်လူ ဒဏ်ရာရသွားခဲ့သော်လည်း ဒဏ်ရာ ပြင်းပြင်းထန်ထန် ရသွားခဲ့ခြင်းမရှိ။ သို့သော် သူ့မျက်နှာမှာမူ ဖြူလျော်နေခဲ့လေပြီ။
ဤတစ်ခဏသော အချိန်တိုအတွင်း ရန်ကိုင်နှင့် သူ့ကြားရှိ ကွာခြားချက်ကို ကောင်းကင်တိုက်ပွဲအစည်းအရုံးမှ ကျင့်ကြံသူ နားလည်သွားခဲ့သည်။
သူတော်စင်ဘုရင် ပထမအဆင့် တစ်ယောက် ဖြစ်လျက်နှင့် ဘာကြောင့် ထိုမျှ အားကောင်းရသနည်း။ သူတော်စင်ဘုရင် တတိယအဆင့် တစ်ယောက်ပင် ထိုမျှ မကြမ်းချေ။ ရန်ကိုင်ဆီမှ ထွက်ပေါ်နေသော သူတော်စင်ချီများကြောင့်သာ မဟုတ်လျှင် တန်ခိုးရှင်အဆင့် ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက်နှင့် တိုက်ခိုက်နေရသည်ဟုပင် ထင်မိပေလိမ့်မည်။
သူတို့ လေးယောက်ကို မြင်သည်နှင့် ထိုကောင် နည်းနည်းလေးမှ မကြောက်သည်မှာလည်း အထူးအဆန်း မဟုတ်တော့ချေ။ ထိုမျှ အားကောင်းနေလေရာ ချူချန်ဖုန်းနှင့်ပင် သွားပြိုင်၍ ရနေပပြီ။
ဝတုတ်တုတ်လူသည် သူ၏ အကောင်းဆုံး မှော်ရတနာများကို အသုံးပြု၍ အားကုန်သုံး တိုက်ခိုက်ခဲ့သော်လည်း သူ့ပြိုင်ဘက်သည် သိုင်းပညာရပ်အချို့ကိုသာ အသုံးပြုသွားခဲ့သည်။
ရန်ကိုင်တွင် မှော်ရတနာနှစ်ခုသာ ရှိသည်။ တစ်ခုသည် ခရမ်းရောင်ဒိုင်းကာ ဖြစ်ပြီး ကျန်တစ်ခုသည် တောင်တစ်ရာ ပန်းချီကားချပ် ဖြစ်သည်။
ခရမ်းရောင်ဒိုင်းကာသည် အကာအကွယ် မှော်ရတနာဖြစ်ပြီး တိုက်ခိုက်ရာတွင် အသုံးမပြုနိုင်ချေ။ တောင်တစ်ရာ ပန်းချီကားချပ်မှာ အဆင့်မြင့် မှော်ရတနာတစ်ခု ဖြစ်သော်ငြား ၎င်းအား ဤကျဉ်းမြောင်းသော လျှိုမြောင်ထဲတွင် အသုံးပြုရန် အဆင်မပြေပေ။ ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင်သည် သိုင်းပညာရပ်များကို သုံး၍သာ တိုက်ခိုက်နေခြင်း ဖြစ်သည်။ မဟုတ်လျှင် ထိုဖက်တီးကို သတ်ရန်အတွက် သူ့မှော်ရတနာကို ထုတ်သုံးလိုက်ပြီးနေလေပြီ။
ဖက်တီးမှာမူ ထိုအကြောင်းကို မသိထား။ ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင်အား ပို၍ ကြောက်မိသွားသည်။ ကောင်းကင်ဖုံးလက်ကို ကာကွယ်ပြီးနောက် ဓါးပျံတစ်ချောင်းကို ထုတ်ယူလိုက်သည်။ ဓါးပျံထဲသို့ စွမ်းအင်ထည့်သွင်း၍ ရန်ကိုင်ဆီ ပစ်လွှတ်လိုက်ပြီးနောက် ချက်ချင်း နောက်လှည့် ပြေးတော့လေသည်။
ဓါးပျံသည် သူ့အတွက် အချိန်နည်းနည်းလောက် ဆွဲပေးနိုင်လိမ့်မည်ဟု မျှော်လင့်နေခြင်း ဖြစ်သည်။ နောက်ထပ် အချိန်နည်းနည်းလောက်သာ ရလျှင် ဤလျှိုမြောင်ထဲမှ ထွက်ပြေး နိုင်ပေလိမ့်မည်။ သို့သော်လည်း သူနောက်လှည့်လိုက်သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် သေခြင်းတရား အငွေ့အသက် သူ့အပေါ် သက်ဆင်းလာလိမ့်မည်ဟု ဖက်တီး မည်ကဲ့သို့ ထင်ထားခဲ့မည်နည်း။
နောက်သို့ အလန့်တကြား လှည့်ကြည့်လိုက်ရာ ရန်ကိုင်သည် သူ့ဓါးပျံကို အသာအယာ ရှောင်တိမ်း၍ နတ်ဆိုးမီးတောက်ဓါးဖြင့် သူ့အား ပိုင်းချလာသည်ကို မြင်လိုက်ရလေသည်။
ဖက်တီး သွေးပျက်မတတ် လန့်သွားခဲ့သည်။ သို့သော် မခုခံနိုင်သေးခင်မှာပဲ များစွာသော ဓါးလှိုင်းတို့ သူ့အပေါ် ကျရောက်လာခဲ့သည်။ နာနာကျင်ကျင် အော်ဟစ်ရင်း နောက်သို့ လွင့်ပျံ ထွက်သွားခဲ့လေသည်။ နတ်ဆိုးမီးတောက်များသည်လည်း သူ့ခန္ဓာကိုယ်အား လောင်ကျွမ်းနေသည်။ မီးတောက်များအား ငြိမ်းသတ်ရန် ကြိုးစားလိုက်သော်လည်း သူမည်သို့ပင် ကြိုးစားစေကာမူ၊ မီးတောက်များသည် ငြိမ်းသွားခြင်း မရှိခဲ့။ မကြာမီ သူအဖော်နှစ်ယောက် နောက်သို့ လိုက်သွားရလေသည်။
လျှိုမြောင်သည် ဆယ်မီတာသာ ကျယ်သည့်အတွက် တစ်ဖက်နှင့် တစ်ဖက် တိုက်ခိုက်မှုကို ရှောင်တိမ်းရန် ခက်လှသည်။ ထို့ကြောင့်သော မဟုတ်လျှင် နည်းနည်း ပိုကြာကြာ ခုခံနိုင်မည် ဖြ်စပြီး ဤမျှ မြန်မြန် သေသွားခဲ့ရလိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။
သေသွားသည့်တိုက် ဘာမဟုတ်သော သူတော်စင်ဘုရင် ပထမအဆင့်လေးသည် ဘာကြောင့် ထိုမျှ ကြောက်မက်ဖွယ် ကောင်းနေရသလဲ ဆိုသည်ကို နားမလည်သွားခဲ့ချေ။
ဝတုတ်တုတ်လူကို သတ်ပြီးသည်နှင့် လျှိုမြောင်ပေါက်ဝဆီသို့ ရန်ကိုင် လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ သက်လတ်ပိုင်းလူကြီးသည် အတော့်ကို ခြေသွက်လှသည်။ ခဏလေးသာ ရှိသေးသော်လည်း မီတာနှစ်ထောင်အကွာသို့ ရောက်နေခဲ့ပေပြီ။
ဝတုတ်တုတ်လူ၏ သွေးပျက်မတတ် အော်သံကို ကြားလိုက်သည့် အတွက်ကြောင့်လား မသိရာ၊ သူ့ခန္ဓာကိုယ်သည် အနည်းငယ် တုန်ရင်နေခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း သူ့ခြေလှမ်းတို့ ရပ်တန့်သွားခြင်း မရှိဘဲ ဆက်ကာ ပြေးနေခဲ့သည်။
အစောပိုင်းက သတိထားနေခဲ့ခြင်းသည် မှန်ကန်ကြောင်း သက်လတ်ပိုင်းလူကြီး နားလည်သွားခဲ့သည်။ ဝတုတ်တုတ်လူ၏ အော်သံကို ကြားလိုက်သည့်အခိုက် သူ့အပေါင်းအပါ သေသွားပြီမှန်း သက်လတ်ပိုင်းလူကြီး နားလည်လိုက်သည်။ ရန်ကိုင် မည်သည့် နည်းလမ်းကို သုံး၍ ဝတုတ်တုတ်လူအား သတ်လိုက်သည်ဖြစ်ပါစေ၊ အသက်ငါးရှိုက်စာအတွင် ဝတုတ်တုတ်လူအား သတ်နိုင်သော အချက်ကပင် ထိုသူတော်စင်ဘုရင် ပထမအဆင့်သည် သူရင်ဆိုင်နိုင်သော ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက် မဟုတ်မှန်း သက်လတ်ပိုင်းလူကြီး သိလိုက်သည်။
ထို့ကြောင့် နောက်သို့ တစ်ချက်ပင် လှည့်မကြည်ဘဲ လျှိုမြောင်ထဲမှ လွတ်အောင် မြန်နိုင်သမျှ မြန်မြန် ပြေးနေခြင်း ဖြစ်သည်။ တစ်ချိန်တည်းတွင် တုန်တုန်ရီရီဖြင့် သိုလှောင် လက်စွပ်ကို ကိုင်၍ ဆက်သွယ်ရေးမှော်ရတနာကို ထုတ်ယူလိုက်သည်။ ဤနေရာတွင် ဖြစ်ပျက်ခဲ့သည့် အကြောင်းစုံကို သူ့အပေါင်းအပါများဆီ လှမ်းအကြောင်းကြားရပေမည်။ အထူးသဖြင့် ချူချန်ဖုန်းဆီကိုပင်။
သူ့အမြင်အရ ချူချန်ဖုန်းကဲ့သို့သော လူတစ်ယောက်သည်သာ ထိုလူငယ်လေးနှင့် ယှဉ်ပြိုင်နိုင်ပေလိမ့်မည်။
ဆက်သွယ်ရေးမှော်ရတနာကို သူထုတ်လိုက်သည့်အခိုက် သူ့နောက်ဘက်မှ လျှပ်စီးသံ၊ မိုးကြိုးသံများကို ကြားလိုက်ရသည်။ တစ်ချိန်တည်းတွင် တန်ခိုးရှင်အဆင့် တစ်ယောက်အောက် မလျော့သော ကောင်းကင်စိတ်အာရုံသည် သူ့အပေါ်သို့ ကျရောက်လာခဲ့သည်။
သက်လတ်ပိုင်းလူကြီးလည်း နည်းနည်းလေးမှ တုန့်ဆိုင်းမနေရဲတော့ဘဲ သူ့ကောင်းကင် စိတ်အာရုံကို ဆက်သွယ်ရေး မှော်ရတနာထဲသို့ ချက်ချင်း ထည့်သွင်းလိုက်သည်။ သို့သော်လည်း မည်သည့် သတင်းစကားမှ လှမ်းမပို့ရသေးခင်မှာဘဲ သူ့လက် ရုတ်တရက် ကိုက်ခဲလာသလို ခံစားလိုက်ရသည်။
ပုရွက်ဆိတ်တစ်ကောင်မှ သူ့လက်ကို ကိုက်လိုက်သလို ခံဏားလိုက်ရခြင်း ဖြစ်သည်။
သို့သော်လည်း ငုံကြည့်လိုက်သည့်အခိုက် သူ့လက် ပြတ်နေသည်ကို သက်လတ်ပိုင်းလူကြီး တွေ့ရှိလိုက်ရသည်။ သူနှင့် မနီးမဝေးတွင်ကား အရာအားလုံးကို ဝါးမြိုပစ်နိုင်ဟန် ထင်ရသော အက်ကွဲကြောင်းတစ်ခု ရှိနေခဲ့သည်။ သက်လတ်ပိုင်းလူကြီး သွေပျက်ကြောက်ရွံ့သွားခဲ့သည်။
“ဟင်းလင်းပြင် အက်ကွဲကြောင်းလား” သက်လတ်ပိုင်းလူကြီးသည် အတော်လေး ဗဟုသုတ နှံ့စမ်းသူဖြစ်သဖြင့် ထိုအရာသည် ဟင်းလင်းပြင်အက်ကွဲကြောင်းမှန်း သိလိုက်သည်။ သို့သော် သူထိုကဲ့သို့ အသိစိတ်လွတ်သွားသည့် အချိန်မှာပဲ ဟင်းလင်းပြင်အက်ကွဲကြောင်း ပျောက်ကွယ် သွားခဲ့လေသည်။
ပြတ်ထွက်သွားသည့် သူ့လက်ဆီမှ ထွက်ပေါ်လာသော စူးရှသည့် နာကျင်မှုကြောင့် ချွေးသီးတို့ သူ့နဖူးဆီမှ တတောက်တောက် စီးကျလာခဲ့ပြီး တစ်ခဏအတွင်း သူ့အင်္ကျီတစ်ခုလုံး စိုရွှဲသွားခဲ့ရသည်။
ရွှစ်…
အတော်လေးကိုမှ တိုးညင်းလှသော အသံလေးတစ်သံနှင့်အတူ အကောင်းအတိုင်း ရှိနေသော သူ့ကျန်လက်တစ်ဖက်လည်း ကိုက်လာခဲ့သည်။
ယခုလေးတင် ဖြစ်သွားသည့် အဖြစ်အပျက်ကြောင့် သက်လတ်ပိုင်းလူကြီး၏ မျက်နှာ သွေးဆုတ်ဖြူလျော်သွားခဲ့ပြီး ထိတ်ထိတ်လန့်လန့်ဖြင့် ငုံ့ကြည့်လိုက်သည့်အခိုက် သူ့ကျန် လက်တစ်ဖက်လည်း ပြတ်ထွက်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။
ပုံရိပ်တစ်ခုသည် လျှပ်စီးတန်းတစ်စင်းပမာ သူ့အား ဖြတ်ကျော်သွားပြီး သူ့လမ်းအား ပိတ်ရပ်လိုက်သည်။ သက်လတ်ပိုင်းလူကြီး၏ ခြေလှမ်းတို့ ရပ်တန့်သွားခဲ့ပြီး ရန်ကိုင်အား တုန်လှုပ်ခြောက်ခြားမှုအပြည့်ဖြင့် ကြည့်လိုက်သည်။
ပြတ်ထွက်သွားသော သူ့လက်နှစ်ဖက်ဆီမှ နာကျင်မှုကို အာရုံမစိုက်နိုင်။ သူ့အကြည့်သည် ရန်ကိုင်နောက်ဘက်ရှိ လေမိုးကြိုးတို့ဖြင့် ဖွဲ့စည်းထားသော တောင်ပံနှစ်ဖက်ဆီသို့သာ ရောက်နေခဲ့သည်။ တစ်ချိန်တည်းတွင်လည်း အရှိန်ကုန်ပြေးနေသည့်တိုင် ရန်ကိုင်ဘက်မှ ဘာကြောင့် ပြေးမလွတ်ခဲ့သည်ကိုလည်း နားလည်သွားခဲ့သည်။
သူ့ပြိုင်ဘက်တွင် ထိုကဲ့သို့ ထူးဆန်းလှသော မှော်ရတနာတစ်ခု ရှိနေခဲ့သည်။ သူထိုမျှ မြန်နေသည်မှာလည်း အထူးအဆန်း မဟုတ်တော့။ ရန်ကိုင် မည်သည့်နည်းလမ်းကိုသုံး၍ သူ့လက်နှစ်ဖက်အား ဖြတ်သွားသည်ကိုလည်း သက်လတ်ပိုင်းလူကြီး မသိ။ သူ့လက်နှစ်ဖက် ပြတ်သွားစဉ် မည်သည့် သူတော်စင်ချီကိုမှ မခံစားမိ။ နာလာသောကြောင့် ငုံကြည့်လိုက်သည့် အခါမှသာ သူ့လက်ပြတ်နေမှန်း သိလိုက်ရသည်။
Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၂၁၁)
လျှိုမြောင်ထဲတွင် ရန်ကိုင်နှင့် သက်လတ်ပိုင်းလူကြီးတို့သည် တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် စိုက်ကြည့်နေကြသည်။ ရန်ကိုင်၏ အကြည့်သည် အေးစက်နေပြီး သက်လတ်ပိုင်းလူကြီး၏ အကြည့်မှာမူ တုန်လှုပ်ခြောက်ခြားမှုတို့ဖြင့် ပြည့်နေသည်။
“ဟားဟားဟား…” ပြေးပေါက်ပိတ်သွားပြီ ဖြစ်သော သက်လတ်ပိုင်းလူကြီး ခါးသက်စွာ ပြုံးလိုက်သည်။ သူ့အပြုံးထဲဝယ် ခါးသက်မှု၊ မလိုလားမှုတို့ ပြည့်နေခဲ့သည်။ ယခုတစ်ကြိမ် သူလွတ်မြောက်တော့မည် မဟုတ်မှန်း သိထားပြီးလေပြီ။ ရင်ထဲတွင်လည်း နောင်တရမိနေသည်။
သဲမီးတောက်နယ်မြေသည် အလွန်ကိုမှ ကျယ်ပြောသည်။ ထိုမျှ ကျယ်ပြောလှသော နေရာများအနက်မှ သူတို့ လေးယောက်အဖွဲ့သည် ဘာကြောင့် ဤလျှိုမြောင်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲသို့ လာခဲ့ရသနည်း။ ထို့အပြင် သူ့ဘာသာ အေးအေးဆေးဆေး နေနေသော ကပ်ဆိုးကြီးကိုပင် သွားရန်စလိုက်သေးသည်။ သူတို့သာ ထိုကဲ့သို့ မလုပ်ခဲ့လျှင် ယခု အသက်ရှင်ကောင်း ရှင်နေပေဦးမည်။ မီးစုန်းကို မရလျှင်ပင် ဤနေရာမှ အသက်ရှင်လျက် လွတ်မြောက်နိုင်ပါက သူတို့ ရှာဖွေထားသည့် ပမာဏအရ ဂိုဏ်းမှ သူတို့အား အကျိုးအမြတ်များစွာ ချီးမြှင့်ပေလိမ့်မည်။
ယခုမှတော့ ပြောနေရန် နောက်ကျလွန်းသွားပေပြီ။ လေးယောက် ရှိသည့်အနက်တွင် သုံးယောက် သေသွားခဲ့သည်။ နောက်ဆုံးလက်ကျန်ဖြစ်သော သူသည်လည်း လက်နှစ်ဖက်စလုံး အဖြတ်ခံထားရသည်။ မကြာခင် သူလည်း အရှေ့သုံးယောက်နောက်သို့ လိုက်ရပေတော့မည်။ သူတို့ ဤနေရာသို့ ရောက်စဉ်က ထိုလူငယ်လေး လုပ်ပြသည့် အပြုအမူကို ပြန်စဉ်းစားလိုက်မှပဲ ထိုစဉ်က သူတို့ မည်မျှ တုံးအခဲ့ကြောင်းကို သက်လတ်ပိုင်းလူကြီး နားလည်လိုက်တော့သည်။
တစ်ဖက်လူတွင်သာ ဝှက်ဖဲတစ်ခုခု မရှိလျှင် သူတို့ လေးယောက်ကို မြင်သည့်တိုင် ဘာကြောင့် အကြောက်အလန့် ကင်းကင်းဖြင့် ရပ်နေရဲမည်နည်း။ ထို့အပြင် သူ့ရတနာများကို တစ်ခုပြီးတစ်ခု ထုတ်ပြကာ သူတို့အား မတိုက်ခိုက်ဘဲ မနေနိုင်အောင် လုပ်ခဲ့သည်။
သေချာ ပြန်စဉ်းစားကြည့်လျှင် ထိုစဉ်က ထိုလူငယ်လေး၏ အပြုအမူသည် အလွန်ကိုမှ သံသယဝင်ဖွယ် ကောင်းလှသည်။ သို့တိုင် ရန်ကိုင် ထုတ်ပြခဲ့သော ရတနာများကြောင့် ထိုအချက်များကိုပင် မမြင်နိုင် ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ ငှက်များသည် အစာကြောင့်သေ၊ လူများသည် လောဘကြောင့်သေ ဆိုသော စကားမှာ တကယ်ကို မှန်ပေသည်။
“ရောင်းရင်း…” သက်လတ်ပိုင်းလူကြီးက တံတွေးတစ်လုတ် မျိုချ၍ ရုတ်တရက် ပြောလိုက်သည် “ငါမသေခင်လေး ငါ့လက်နှစ်ဖက်ကို ပြတ်သွားအောင် မင်းဘယ်လို လုပ်လိုက်လဲ ဆိုတာ သိလို့ရမလား”
ရန်ကိုင်က သက်လတ်ပိုင်းလူကြီးကို ထူးမခြားနားဟန်ဖြင့် စိုက်ကြည့်၍ ခေါင်းခါကာ ပြောလိုက်သည် “လူသေတွေက ဘာသိစရာလိုသေးလို့လဲ”
“ဟုတ်တာပဲနော်” သက်လတ်ပိုင်းလူကြီးက မဲ့ပြုံးပြုံးလိုက်ပြီး ရုတ်တရက် ခါးကိုမော့ ခေါင်းကိုပင့်ကာ ပြောလိုက်သည် “လုပ်လိုက်တော့။ မင်းကိုမှ မနိုင်တာ၊ ပြန်ခုခံနေလို့လည်း ဘာမှ ထူးမှာ မဟုတ်ဘူး။ ငါ့ကို မြန်မြန်နဲ့ မနာကျင်ဘဲ သေသွားရအောင် လုပ်ပေးဖို့ပဲ တောင်းဆိုပါတယ်ကွာ”
ပြောပြီးသည့်နောက် ရန်ကိုင်လည်း သက်လတ်ပိုင်းလူကြီးဆီ အနက်ရောင်ဓါးတစ်ချောင်း ပစ်လွှတ်လိုက်လေသည်။
အနက်ရောင်ဓါး ထွက်ပေါ်လာသည်နှင့် သက်လတ်ပိုင်းလူကြီး၏ အားမရှိတော့သည့်နှယ် မှေးမှိန်နေသော မျက်ဝန်းအစုံ ရုတ်တရက် တောက်ပလာပြေီး သွေးနီရောင်မြူများကို ရုတ်တရက် ထွေးထုတ်လိုက်လေသည်။ ထိုသွေးမြူများသည် အလွန်ကိုမှ သိပ်သည်းလှရာ ၎င်းဆီမှ စူးရှလှသော သွေးနံ့များကိုပင် ရနေခဲ့သည်။ ထိုအရာသည် သက်လတ်ပိုင်းလူကြီး၏ သွေးအဆီအနှစ် ဖြစ်ပေသည်။
ထိုသွေးမြူထဲတွင် အဝါရောင်တောက်နေသော ဆူးချွန်လေးတစ်ခု ရှိနေခဲ့သည်။ ဆူးချွန်သည် မြေဖောက်စက်ပမာ တရစပ်လည်ပတ်ရင်း ရန်ကိုင်ဆီ တိုးဝင်သွားခဲ့သည်။ ၎င်းဆူးချွန် ဖြတ်သန်းသွားရာ လမ်းတစ်လျှောက်တွင် ရှိနေသော လေဟာနယ်တစ်ခုလုံး တွန့်လိမ်သွားခဲ့ပြီး ရန်ကိုင်၏ နတ်ဆိုးမီးတောက်ဓါးလည်း တစ်မုဟုတ်ချည်း ပျက်စီးသွားခဲ့ရသည်။
ထိုဆူးချွန်ကို ပစ်လွှတ်လိုက်ပြီးသည်နှင့် သက်လတ်ပိုင်းလူကြီး၏ မျက်နှာ ဖြူလျော်သွားပြီး ဒယိမ်းဒယိုင် ဖြစ်သွားခဲ့ရသည်။
သူဘာကြောင့် အလွယ်တကူ အသေခံရမည်နည်း။ သူသည် အလွန်အသက်ရှင်ချင်သည့် လူစားမျိုးဖြစ်သည်။ သို့သော်လည်း လက်ရှိတွင် သူသေချာ ပြင်ဆင်ထားသည့် အလစ်ချောင်း တိုက်ခိုက်မှု အလုပ်ဖြစ်မဖြစ်ကို သူပင် သေချာမသိချေ။
သူ့မျှော်လင့်ချက်အားလုံးကို ထိုတိုက်ခိုက်မှုအပေါ်တွင် စုပုံထားခဲ့သည်။ ထိုချောင်းမြောင်း တိုက်ခိုက်မှု အလုပ်ဖြစ်စေရန်အတွက် ရန်ကိုင် သတိပေါ့လျော့သွားအောင် သူ့ကံကြမ္မာကို လက်ခံလိုက်သည့် ပုံစံမျိုး လိုက်ပြလိုက်သည်။ ရန်ကိုင်ဘက်မှ သတိလျော့ပေါ့သွားသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် သူလည်း အလစ်ချောင်း တိုက်ခိုက်ပေမည်။ သို့သော်လည်း ရန်ကိုင်သည် ထူးမခြားနားဟန်ဖြင့်သာ ရှိနေပြီး မည်သည့် အပိုစကားမှ ပြောမနေဘဲ သူ့အား သတ်လိမ့်မည်ဟု မထင်ထားခဲ့ချေ။
သူထင်ထားသလို ဖြစ်မသလို ရန်ကိုင်ကလည်း တိုက်ခိုက်လာသဖြင့် မတတ်နိုင်သည့် အဆုံး သက်လတ်ပိုင်းလူကြီးလည်း သူ့နောက်ဆုံး ဝှက်ဖဲကို ထုတ်သုံးလိုက်ရသည်။
သက်လတ်ပိုင်းလူကြီး၏ ရင်တုန်ပန်းတုန် အကြည့်အောက်တွင် ဆူးချွန်လေးသည် ရန်ကိုင်၏ နတ်ဆိုးမီးတောက်ဓါးကို ချိုးဖျက်၍ သူ့ဆီသို့ ဆက်လက် တိုးဝင်သွားခဲ့သည်။ ထို့အပြင် ရန်ကိုင်သည် သူ့အလစ်ချောင်း တိုက်ခိုက်မှုကြောင့် အငိုက်မိသွားသလား မသိရာ၊ နေရာတွင် ကြောင်ကြောင်ကြီး ရပ်နေခဲ့သည်။
သက်လတ်ပိုင်းလူကြီး အလွန် ပျော်သွားခဲ့သည်။ သို့သော်ငြား သူ့မျက်နှာထက်ရှိ အပြုံး ရုတ်ချည်း တောင့်တင်းသွားခဲ့ရသည်။
အကြောင်းမှာ ရန်ကိုင်မှ သူ့လက်ကို ဝှေ့ရမ်း၍ သူနှစ်ကြိမ်တိုင်တိုင် မြင်တွေ့ခဲ့သော အနက်ရောင်အက်ကွဲကြောင်းတစ်ခုကို ပစ်လွှတ်လိုက်သောကြောင့်ပင်။ ထိုအက်ကွဲကြောင်းသည် ဆူးချွန်၏ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းကို ဝါးမြိုပစ်သွားရုံမက အနားတွင် ရှိနေသော မိုးမြေစွမ်းအင်များကိုပါ ဝါးမြိုပစ်သွားခဲ့သည်။ ပျက်စီးသွားပြီ ဖြစ်သောကြောင့် ဆူးချွန်၏ ကျန်တစ်ပိုင်းသည်ရှေ့သို့ ဆက်မသွားနိုင်တော့ဘဲ မြေကြီးပေါ်သို့ ပြုတ်ကျသွားခဲ့လေသည်။
သက်လတ်ပိုင်းလူကြီး မျက်လုံးပြူသွားပြီး ရန်ကိုင်အား ကြောက်လန့်တကြား အမူအရာဖြင့် ကြည့်လိုက်သည်။ ထို့နောက် တုန်တုန်ရင်ရင်ဖြင့် အလန့်တကြား ထအော်လေသ်ည “တကယ်ကြီး ဟင်းလင်းပြင်အက်ကွဲကြောင်းကြီးဟ”
အစပိုင်းမြင်စဉ်က သိပ်မသေချာခဲ့။ ယခုတစ်ကြိမ် မြင်ပြီးနောက် ထိုလူငယ်လေးသည် ဟင်းလင်းပြင်အက်ကွဲကြောင်းကို ပစ်လွှတ်လိုက်ခြင်းဖြစ်မှန်း သက်လတ်ပိုင်းလူကြီး သေချာ သွားခဲ့လေပြီ။ မဟုတ်လျှင် သူ့ဆူးချွန် မည်ကဲ့သို့ ရုတ်တရက် ပျောက်ကွယ်သွားမည်နည်း။
သူ့ဆူးချွန်သည် လေဟာနယ်အက်ကွဲကြောင်းထဲသို့ ရောက်သွားခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။
“ဒါခင်ဗျားရဲ့ နောက်ဆုံးဝှက်ဖဲပေါ့” ရန်ကိုင်က သက်လတ်ပိုင်းလူကြီးအား လှောင်ကြည့် ကြည့်လိုက်သည်။
သက်လတ်ပိုင်းလူကြီးသည် အလွန်သတိကြီးသည့် လူတစ်ယောက်ဖြစ်မှန်း အစောကြီး ကတည်းက ရန်ကိုင် သိပြီးသားပင်။ ထို့ကြောင့် သူပြောသွားသမျှ အရာတိုင်းကို မသိသလိုသာ နေလိုက်သည်။ သက်လတ်ပိုင်းလူကြီးကို သတ်ရန် ဆုံးဖြတ်ထားပြီးမှဖြင့် ထိုကဲ့သို့ မဖြစ်စလောက် လှည့်ကွက်လေးများဖြင့် အလိမ်ခံလိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။ ထို့အပြင် ရန်ကိုင်သည် သူ့ရန်သူများကို အထင်သေးရိုးထုံးစံ မရှိချေ။
“မဟုတ်ဘူး။ မင်းခွန်အားက ဒီလောက် နိမ့်နေတာ လေဟာနယ်စွမ်းအားကို ဘယ်လိုလုပ်ပြီး အသုံးပြုနေနိုင်တာလဲ။ အကြီးအကဲမိုတောင် ဟင်းလင်းပြင်အက်ကွဲကြောင်းကို ဖန်တီးနိုင်တာ မဟုတ်ဘူး” သက်လတ်ပိုင်းလူကြီးက သွေးရူးသွေးတန်းဖြင့် အော်ဟစ်သည်။
“အကြီးအကဲမို၊ သူလည်း လေဟာနယ်တာအိုကို နားလည်တာလား” ရန်ကိုင် မျက်မှောင်ကြုတ်သွားခဲ့သည်။
ယခုအချိန်အထိ သူမှအပ လေဟာနယ်တာအိုကို ကျွမ်းကျင်ထားသည့် အခြား မည်သူ့ကိုမှ မတွေ့ရဖူးသေးချေ။ ကွေ့ဇူကဲ့သို့သော ပညာရှင်ပင်လျှင် လေဟာနယ်စွမ်းအားကို အသုံးမပြုနိုင်။ သို့သော်လည်း သက်လတ်ပိုင်းလူကြီး ပြောသည့်ပုံအရ အကြီးအကဲမိုဆိုသော လူသည် လေဟာနယ်စွမ်းအင်ကို အသုံးပြုနိုင်သည့်ပုံရသည်။
ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင် အံ့အားသင့်သွဦးခဲ့ရသည်။
“အကြီးအကဲမိုက အကြီးအကဲခန်းရဲ့ အကြီးအကဲချုပ်။ သူတန်ခိုးရှင်တတိယအဆင့်ကို ဟိုးနှစ်တစ်ထောင်ကတည်းက ရောက်နေတာ။ ငါက သူ့ရဲ့…” ရန်ကိုင် ကြောက်သွားသည်ဟု ထင်ကာ သက်လတ်ပိုင်းလူကြီးသည် သူနှင့် အကြီးအကဲမိုကြားမှ ဆက်ဆံရေးကို ထုတ်ပြောကာ ရန်ကိုင်အား ခြိမ်းခြောက်ရန် လုပ်လိုက်လေသည်။
“အခွင့်အရေးရရင် ကျုပ်ကိုယ်တိုင် အကြီးအကဲမိုဆိုတဲ့လူဆီ သွားပြီး နည်းနည်းပါးပါး နည်းသွားနာလိုက်ဦးမယ်။ ဒါပေမယ့် အဲ့အချိန် ခင်ဗျားတော့ ရှိတော့မှာ မဟုတ်ဘူး” ရန်ကိုင်သည် သက်လတ်ပိုင်းလူကြီးအား ပြီးအောင်ပြောခွင့်ပင် မပေးဘဲ နောက်ထပ် လေဟာနယ်ဓါးသွား တစ်ချောင်းကို ပစ်လွှတ်လိုက်လေသည်။
လေဟာနယ်ဓါးသွားသည် လေထုကို ဖြတ်သန်းလျက် သက်လတ်ပိုင်းလူကြီး၏ တုန်လှုပ်ခြောက်ခြားနေသည့် အကြည့်အောက်တွင် သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကို တိုဖူးတစ်တုံးနှယ် ပိုင်းဖြတ်သွားခဲ့လေသည်။ သူပြင်ဆင်ထားသည့် အကာအကွယ် မှော်ရတနာ၊ သူတော်စင်ချီ အကာအကွယ်တို့သည့် လေဟာနယ်ဓါးသွားအား နည်းနည်းမျှပင် မခုခံနိုင်ခဲ့ချေ။
သူ့ခန္ဓာကိုယ် အနည်းငယ်ပုသွားပြီး ပေါ့ပါးသွားသလို သက်လတ်ပိုင်းလူကြီး ခံစားလိုက်ရသည်။ အောက်သို့ ငုံ့ကြည့်လိုက်သည့်အခါ သူ့ရင်ဘတ်မှနေ၍ ရေပြင်ညီအတိုင်း သွေးများ ပန်းထွက်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ သူထအော်လိုက်သည့် အချိန်မှာပဲ နတ်ဆိုးမီးတောက်တို့ ထတောက်လာပြီး သူ့တစ်ကိုယ်လုံးကို လောင်ကျွမ်းပစ်သွားခဲ့လေသည်။ အသက်သုံးရှိုက်စာ ကြာပြီးနောက် သက်လတ်ပိုင်းလူကြီး မရှိတော့ဘဲ သူ့နေရာတွင် ပြာမှုန်များသာ ကျန်ရစ်တော့လေသည်။
သက်လတ်ပိုင်းလူကြီး ပျောက်ကွယ်သွားသည့် နေရာဆီကြည့်ရင်း ရန်ကိုင် မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်သည်။ သူပျော်လည်းပျော်သလို စိုးလည်း စိုးရိမ်နေမိသည်။
တစ်လကျော်ကြာအောင် လေ့ကျင့်ပြီးနောက် သူ့လေဟာနယ်ဓါးသွားသည် ရန်သူနှင့် တိုက်ခိုက်ရာတွင် အသုံးပြုလာနိုင်သည်အထိ အားကောင်းလာခဲ့သည်။ စွမ်းအားမှာလည်း အလွန်ပြင်းပေသည်။ လေဟာနယ်ဓါးသွားကို သူတော်ချီဖြင့် အာရုံခံရန်လည်း အလွန်ကိုမှ ခက်ခဲလှပေသည်။ သို့သော်လည်း အားနည်းချက်သည်ကား လေဟာနယ်ဓါးသွားကို အလွယ်တကူ ရှောင်နိုင်ခြင်းဖြစ်သလို ပစ်မှတ်ကို ချိန်ရခက်ခြင်းပင်။ ရန်ကိုင်မှာ သေသေချာချာ အာရုံစိုက်ထားသည့်တိုင် လေဟာနယ်ဓါးသွား ဖြတ်သွားသည့် လမ်းကြောင်းကို တိကျစွာ မထိန်းချုပ်နိုင်ခဲ့ချေ။
သက်လတ်ပိုင်းလူကြီး ဆက်သွယ်ရေး မှော်ရတနာကို ထုတ်ယူလိုက်သည့်အခိုက် သူ့အပေါင်းအပါများကို လှမ်းအကြောင်းကြားတော့မည်မှန်း ရန်ကိုင် သိလိုက်သည်။ ထို့ကြောင့် သက်လတ်ပိုင်းလူကြီးအား တစ်ချက်တည်း သတ်နိုင်ရန်အတွက် လေဟာနယ်ဓါးသွားကို ပစ်လွှတ်လိုက်သည်။ သို့သော်လည်း လေဟာနယ်ဓါးသွားသည် သူပစ်လွှတ်လိုက်သည့် လမ်းကြောင်းမှာ ချော်ထွက်သွားသဖြင့် သက်လတ်ပိုင်းလူကြီး၏ လက်တစ်ဖက်ကိုသာ ဖြတ်ပစ်လိုက်နိုင်ခဲ့သည်။ ကံကောင်းစွာဖြင့် လေဟာနယ်ဓါးသွား ထိမှန်သွားသည့်လက်သည် ဆက်သွယ်ရေးမှော်ရတနာကို ကိုင်ထားသည့်လက် ဖြစ်နေခဲ့သည်။ မဟုတ်လျှင် ဤနေရာတွင် ဖြစ်ပျက်ခဲ့သည့် အကြောင်းအရာများကို ကောင်းကင်တိုက်ပွဲအစည်းအရုံးမှ အခြား တပည့်များ သိသွားပေရော့မည်။
ဒုတိယတစ်ကြိမ်တွင်လည်း အတူတူပင်။ လူကိုမထိဘဲ လက်ကိုသာ သွားထိသည်။
သူ့ရည်ရွယ်ချက်သည် သက်လတ်ပိုင်းလူကြီးကို တစ်ခါတည်း သတ်ပစ်ရန်ပင်၊ သို့သော် တစ်ချက်တည်း မသတ်နိုင်ဘဲ လက်နှစ်ဖက်သာ ဖြတ်ပစ်လိုက်နိုင်ခဲ့သည်။ တတိယအကြိမ်ကမူ ပို၍ ကောင်းလာခဲသည်။ သို့သော် ရန်ကိုင် ထိစေချင်သည့်နေရာသို့ တိတိကျကျ ထိမှန်သွားခြင်း မရှိခဲ့ချေ။
သို့တိုင် လေဟာနယ်ဓါးသွား၏ စွမ်းအားမှ အလွန် ကြောက်မက်ဖွယ် ကောင်းလှသည်။ ၎င်းသည် လမ်းတစ်လျှောက်တွင် ရှိနေသော အရာအားလုံးကို ဝါးမြိုပစ်နိုင်သည်။ ထိုလေဟာနယ် ဓါးသွားသာ တည်ငြိမ်နေသရွေ့ တန်ခိုးရှင်ဘုရင်အဆင့် ကျင့်ကြံသူ တစ်ယောက်၏ ခန္ဓာကိုယ်ကိုပင် ပိုင်းဖြတ်နိုင်လောက်ပေသည်။
လေဟာနယ်ဓါးသွား၏ စွမ်းအားကို အစစ်အမှန်တိုက်ပွဲဖြင့် စမ်းသပ်ပြီးသည့်နောက် ရန်ကိုင် အတော်လေး ကျေနပ်သွားခဲ့သည်။ အားနည်းချက်ဖြစ်သော တည်ငြိမ်မှုနှင့် တိကျမှုတို့မှာ မူကား သူ့ခွန်အား မြင့်တက်လာသည်နှင့်အမျှ ထိုအရာများကို တဖြည်းဖြည်း ပြင်ဆင် လာနိုင်ပေလိမ့်မည်။ ထိုတိုက်ကွက်သည် သူ၏ အကောင်းဆုံး ဝှက်ဖဲများထဲမှ တစ်ခု ဖြစ်လာပေလိမ့်မည်။
ပြဿနာကို ရှင်းထုတ်ပြီးနောက် သက်လတ်ပိုင်းလူကြီး ကျကျန်ခဲ့သည့် သိုလှောင်လက်စွပ်ကို ကုန်းကောက်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ယခင်နေရာသို့ ပြန်သွားပြီး အကြွင်းအကျန်များကို ရှင်းလိုက်သည်။ အလောင်းများကို မီးရှို့ပြာချပစ်လိုက်ပြီးနောက် ထူးဆန်းသော လေဟာနယ်ကို စိုက်ကြည့်နေလိုက်သည်။ ခဏကြာပြီးသည့်နောက် သက်ပြင်းတစ်ချက်ချလျက် ထူးဆန်းသော လေဟာနယ်ကို ဖြတ်ကာ လျှိုမြောင်၏ အခြားတစ်ဖက်ဆီသို့ လမ်းလျှောက် သွားလိုက်လေသည်။
ဤနေရာတွင် ဆက်နေစရာ မလိုတော့ချေ။ အစကမူ ဤနေရာတွင် နောက်ထပ် နှစ်ရက်၊ သုံးရက်လောက် ဆက်နေဦးမလို့ပင်။ သို့သော်လည်း ကောင်းကင်တိုက်ပွဲ အစည်းအရုံးမှ တပည့် လေးယောက်၏ နှောင့်ယှတ်ခြင်း ခံရပြီးနောက် ချက်ချင်း ထွက်ခွာရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်တော့သည်။
နေ့တစ်ဝက်ကြာပြီးနောက် ဧရာမကျောက်တုံးကြီး တစ်တုံးအောက်တွင် ရန်ကိုင် ရပ်လိုက်သည်။ ဤကျောက်တုံးသည် သဲမီးတောက်နယ်မြေ၏ အပူဓါတ်ဖြင့် နှစ်ပေါင်း မရေမတွက်နိုင်အောင် မီးဖုတ်ခြင်း ခံထားရသည့်အတွက် ကျောက်တုံး တစ်တုံးလုံး ရဲရဲတောက်နီနေခဲ့သည်။ ကျောက်တုံးအတွင်းပိုင်းတွင် မည်သည့် အညစ်အကြေးမှ မရှိတော့ဘူးဟု ဆိုလျှင်ပင် မမှားချေ။ ဆိုရလျှင်မူကား ဤကျောက်တုံးကို ပန်းပဲထုရာတွင်ပင် အသုံးပြုနိုင်ပေသည်။ ဤကျောက်တုံးကို ပန်းပဲပညာရှင်တစ်ယောက်ဆီ ယူသွားပါက သူတော်စင် မှော်ရတနာအချို့ ပြုလုပ်နိုင်ပေလိမ့်မည်။
သို့သော် သူတော်စင်အဆင့် လက်နက်များသည် ရန်ကိုင်အတွက် အသုံးမဝင်တော့ချေ။ ကျောက်တုံးအောက်တွင် လူတစ်ယောက်ထိုင်စာ အပေါက်ကလေးတစ်ပေါက် ရှိနေခဲ့သည်။ ရန်ကိုင်သည် ထိုအပေါက်ထဲတွင် ထိုင်ချလိုက်ပြီးနောက် ကောင်းကင်တိုက်ပွဲအစည်းအရုံး တပည့်လေးယောက်၏ သိုလှောင်လက်စွပ်များကို စတင် စစ်ဆေးကြည့်လေသည်။
သိုလှောင်လက်စွပ်များကို စစ်ဆေးကြည့်ပြီးနောက် ရန်ကိုင် ထိတ်လန့်သွားခဲ့ရသည်။
ထိုလေးယောက်တွင် မည်သည့် ထူးထူးခြားခြား အဖိုးတန်ရတနာမျှ မရှိသော်လည်း သူတို့ ရှာဖွေထားသည့် ဆေးပင်များ၊ မီးတောက်သလင်းကျောက်များနှင့် ရှားပါသတ္တပမာဏမှာ အလွန်ကိုမှ များပြားနေခဲ့သည်။ သိုလှောင်လက်စွပ် တစ်ကွင်းချင်းစီတိုင်းသည် လူခုနှစ်ယောက်၊ ရှစ်ယောက် ရှာစာနှင့် ညီမျှနေခဲ့သည်။
ထိုလေးယောက် ထိုမျှ ကံမကောင်းနိုင်။ လူသတ်၊ ဓါးပြတိုက်ပြီး ရှာခဲ့ခြင်းသာ ဖြစ်ရမည်။ ယခု သူတို့ရှာထားခဲ့သမျှ အရားအားလုံး ရန်ကိုင် လက်ထဲသို့ ရောက်လာခဲ့လေပြီ။
Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၂၁၂)
အကုန်လုံးကို သိုလှောင်လက်စွပ်ထဲ ထည့်သိမ်းပြီးနောက် ကျောက်တုံးအောက် တင်ပလင်ခွေထိုင်ကာ အနားယူလိုက်သည်။
လျှိုမြောင်ထဲတွင် တစ်လကျော်ကြာအောင် လေ့ကျင့်ခဲ့ပြီး တိုက်ပွဲတစ်ပွဲလည်း တိုက်ခိုက်ခဲ့ရသည်။ ထိုတိုက်ပွဲတွင် အားများများစားစား မသုံးလိုက်ရသော်လည်း ရုတ်တရက် ထွက်ပေါ်လာနိုင်သော မမျှော်လင့်ထားသည့် အန္တရာယ်များအတွက် အမြဲတမ်း အဆင့်သင့် ဖြစ်နေချင်ပေသည်။
နာရီဝက်ကြာပြီးနောက် ရန်ကိုင် မျက်လုံး ပြန်ပွ၍့်လာခဲ့သည်။
ကျောက်တုံးအောက်ရှိ တွင်းပေါက်ထဲမှ ထွက်တော့မည်အပြု မီးခိုပုံရောင်ပုံရိပ်တစ်ခုကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ထိုမီးခိုးရောင်အရာလေးသည် သေးသေးနှင့် အလွန်ကိုမှ မြန်ဆန်လှပေသည်။ မီးစုန်းလောက် မမြန်သော်လည်း အတော်လေးကို မြန်သည်ဟု ပြော၍ရသည်။
ကောင်းကင်စိတ်အာရုံဖြင့် စစ်ဆေးကြည့်လိုက်သည့်အခါ ထိုမီးခိုရောင်သည် မြေခွေးလေး တစ်ကောင် ဖြစ်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ မြေခွေး၏ အကြည့်သည် ထက်ရှ၍ ကောက်ကျစ် ဥာဏ်များသော အသွင်အပြင်ကို ပေးစွမ်းနေသည်။ ကိုယ်ခန္ဓာတစ်ဝိုက် လှည့်ပတ်နေသော လေဓါတ် အရှိန်အဝါကြောင့် လျင်လျင်မြန်မြန် ရွေ့လျားနေနိုင်ခဲ့သည်။
ရန်ကိုင် အာရုံစိုက်နေသည့် အရာသည်ကား မြေခွေလေး ကိုက်ချီထားသည့် အသီးပင်။ အသီးသည် အနီရောင်တောက်နေပြီး သိပ်သည်းလှသော အပူဓါတ်ကို ထုတ်လွှတ်နေသည်။ နေမီးလျှံအသီးပင်လော။ ရန်ကိုင် မြေခွေးလေးနောက် ချက်ချင်း ပြေးလိုက်တော့လေသည်။
နေမီးလျှံအသီးသည် တန်ခိုးရှင် အထွဋ်အထိပ်အဆင့် အသီးတစ်လုံးဖြစ်ပြီး တန်ခိုးရှင်အဆင့် ဆေးတော်တော်များများ၏ အဓိကပါဝင်ပစ္စည်းတစ်ခု ဖြစ်ပေသည်။ ဝူရီနှင့် အခြားသူများ၏ ကျင့်ကြံခြင်းကို တိုးတက်အောင် ကူညီပေးရန် စဉ်းစားထားသဖြင့် တန်ခိုးရှင်အဆင့် ဆေးအချို့ ဖော်စပ်ရန် ရန်ကိုင် ဆုံးဖြတ်ထားသည်။ ယခု ဆေးအမယ် တစ်ခုဖြစ်သော နေမီးလျှံအသီးကို တွေ့လိုက်ရသည် ဖြစ်လေရာ အလွယ်တကူ လက်မလွှတ်နိုင်ပါချေ။
ထို့အပြင် ထိုမြေခွေးလေးသည် အဆင့်(၆) မွန်းစတားသားရဲ တစ်ကောင်သာဖြစ်သည်။ မြေခွေး မည်မျှ မြန်ပါစေ၊ သူမှီအောင် လိုက်နိုင်လိမ့်မည်ဟု ရန်ကိုင် ယုံကြည်ချက် အပြည့် ရှိသည်။
မွန်းစတားသားရဲ၏ ပါးစပ်မှ အသီးကို လုယူခြင်းသည် အနည်းငယ် ရယ်စရာ ကောင်းနေသည်။ သို့သော် ရန်ကိုင် ဂရုမစိုက်။ သူဂရုစိုက်သည်ကား နေမီးလျှံအသီးပင်။ နေမီးလျှံအသီး ဤနေရာတွင် ပေါ်လာသဖြင့် အနီးအနားတစ်နေရာတွင် နေမီးလျှံအသီးများ ပေါက်ရောက်နေသည့် နေရာတစ်နေရာ ရှိကိုရှိရပေမည်။ မြေခွေးလေးကို ဖမ်းမိလျှင် ထိုမွန်းစတားသားရဲကို နေမီးလျှံအသီးများ ရှိနေသည့် နေရာဆီ ဦးဆောင်သွားခိုင်းနိုင်သည်။
နေမီးလျှံအသီးသီးသည့် အပင်ကို နဂါးလိုဏ်ဂူတောင်ကြားတွင် ပြန်စိုက်နိုင်လျှင် အကောင်းဆုံး ဖြစ်သည်။ ရွှေရောင်သွေးစက် အကူအညီဖြင့် ဆိုပါက နေမီးလျှံအသီးပင်ကို ပြန်စိုက်ရန် ပြဿနာ မရှိလောက်ချေ။
ဤနေရာသည် သဲမီးတောက်နယ်မြေ၏ တတိယအလွှာဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ဤနေရာတွင် ရှိနေသော အပင်အားလုံးသည် အလွန်ကိုမှ သက်တမ်းရင်နေကြပြီ ဖြစ်လေရာ ၎င်းတို့၏ တန်ဖိုးမှာလည်း ပြင်ပဈေးကွက်ထဲတွင် ရှိနေသည့် မည်သည့်အရာထက်မဆို ပိုမြင့်မည်မှန် သံသယရှိစရာ မလိုချေ။
ရန်ကိုင်လည်း မနှေးပါချေ။ မြေခွေးလေးကို သတိပြုမိသည်နှင့် ချက်ချင်း ထလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ သို့သော်လည်း မြေခွေးလေး၏ စွမ်းရည်ကို အထင်သေးမိသွားသည်။ သူထလိုက်သည့် အချိန်တွင် မြေခွေးလေးသည် သုံးကီလိုမီတာအကွာသို့ ရောက်နေခဲ့ပေပြီ။
ရန်ကိုင်လည်း ချက်ချင်းပဲ နေမီးတောက်တောင်ပံကိုထုတ်ကာ မြေခွေးလေးနောက် ပြေးလိုက်တော့သည်။ ဤသို့ဖြင့် ပြေးလိုက်နေခဲ့ရာ သူနှင့် မြေခွေးလေးကြားမှ အကွာအဝေး တဖြည်းဖြည်း နီးကပ်လာခဲ့လေသည်။
မြေခွေးလေးကို မှီခါနီးနေသည့် အချိန်မှပဲ ရုတ်တရက် တိုက်ခိုက်သံများကို ရန်ကိုင် ကြားလိုက်ရသည်။ ထွက်ပေါ်လာသည့် စွမ်းအင်လှိုင်းများအရ တိုက်ပွဲမှာ အတော်လေးကိုမှ ပြင်းထန်သည့်ပုံပင်။
ရန်ကိုင်သည် ပြဿနာရှာရသည်ကို မကြိုက်သဖြင့် ထိုတိုက်ပွဲ ဖြစ်နေသည့် နေရာကို ရှောင်ကွင်းသွားချင်သော်လည်း မြေခွေးလေးသည် တိုက်ပွဲတည့်တည့်ဆီသို့ ပြေးနေခဲ့သည်။ ဤမျှ ကြာအောင် လိုက်ဖမ်းခဲ့ရသည်ဖြစ်ရာ တစ်ဝက်တစ်ပျက်နှင့် လက်မလျှော့လိုက်ချင်သည့်အတွက် ရန်ကိုင်လည်း မြေခွေးလေးနောက်သို့ ဆက်လိုက်လေသည်။
သို့သော်လည် ခဏအကြာတွင် ရန်ကိုင် ကြောင်အသွားခဲ့ရသည်။ သူလိုက်ဖမ်းနေခဲ့သော မြေခွေးလေးသည် တိုက်ခိုက်နေကြသည့် လူနှစ်ယောက်ဆီသို့ ပြေးသွားပြီး မိန်းမငယ်လေး၏ ရင်ဘတ်ပေါ်သို့ ခုန်တက်သွားခဲ့လေသည်။
ထိုမြေခွေးလေးတွင် ပိုင်ရှင် ရှိနေခဲ့သည်။ ရန်ကိုင်မျက်နှာ ဆေးခါးကြီး စားလိုက်ရသည့်နှယ် မဲ့သွားခဲ့လေသည်။
အစောကြီးကတည်းကသာ သိခဲ့လျှင် ယခုကဲ့သို့ ခြေအညောင်းခံပြီး လိုက်ခဲ့မည်မဟုတ်။ ထိုမြေခွေးလေးတွင် ပိုင်ရှင်ရှိနေခဲ့သည်။ သူ့ပိုင်ရှင်သည် မြေခွေးလေးကိုလွှတ်ကာ ဆေးပင်များ လိုက်ရှာခိုင်းခြင်း ဖြစ်ရပေမည်။ ရန်ကိုင်သည် မြေခွေးလေးကို မတော်တဆတွေ့ပြီး မြေခွေးလေး ကိုက်ထားသော အသီးကို စိတ်ဝင်စားသဖြင့် ၎င်းနောက်သို့ လိုက်လာခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။
သူ့လုပ်ရပ်သည် အလွယ်တကူ အထင်လွဲနိုင်သည့် လုပ်ရပ် ဖြစ်ပေသည်။
မြေခွေးလေးကိုယ်တိုင်ကလည်း တကယ်ကို အထင်ကြီးစရာ ကောင်းပေသည်။ ပိုင်ရှင်အတွက် နေမီးလျှံအသီးကိုပင် ရှာပေးနိုင်ခဲ့သည်။ ထို့အပြင် ၎င်း၏ ပုံစံအရ ယခု အကြိမ်သည် မြေခွေးလေးအတွက် ပထမဆုံးအကြိမ် မဟုတ်တော့သည့်ပုံပင်။
မြေခွေးလေး၏ ပိုင်ရှင်နှင့် တိုက်ခိုက်နေသည့်လူကား ရွှန်းစိုတောက်ပသော အဝတ်အစားကို ဝတ်ဆင်ထားသည့်လူ ဖြစ်ပေသည်။ ထိုလူကို မြင်လိုက်သည့်အခိုက် ရန်ကိုင်၏ မဲ့နေသောမျက်နှာ ပိုမဲ့သွားခဲ့သည်။
သဲမီးတောက်နယ်မြေထဲသို့ ဝင်လာသော ကောင်းကင်တိုက်ပွဲအစည်းအရုံးမှ ကျင့်ကြံသူ အရေအတွက်မှာ အတော်လေး များသည့်ပုံပင်။ သူသွားသည့်နေရာတိုင်းတွင် ထိုကောင်များကို တွေ့နေရသည်။ မြစိမ်းရောင်ပိုးသား မြက်ပင်များကို ခူရန်လုပ်စဉ်ကလည်း ထိုကော်ငများနှင့် တွေ့သည်။ ကျောက်တုံးလိုဏ်ဂူတွင်လည်း ထိုဂိုဏ်းမှလူများနှင့် တွေ့သည်။ လျှိုမြောင်ထဲတွင် လေ့ကျင့်နေစဉ်ကလည်း ထိုဂိုဏ်းမှလူများနှင့် ထပ်တွေ့ခဲ့သည်။
မြေခွေးလေး ကိုက်ထားသော အသီးကို ကောင်းကင်တိုက်ပွဲအစည်းအရုံးမှ ကျင့်ကြံသူလည်း မြင်သွားခဲ့သည်။ မြင်သွားသည်နှင့် ချက်ချင်းပဲ အလန့်တကြား ဆိုလိုက်လေသည် “နေမီးလျှံအသီးလား”
ပြောလိုက်ပြီးသည့်နောက် သူ့မျက်လုံးထဲ လောဘရိပ်တို့ တလက်လက် ထလာပြီး သူ့တိုက်ခိုက်မှုများမှာလည်း ပို၍ ခက်ထန်ကြမ်းတမ်းလာခဲ့သည်။
ရန်ကိုင် ရောက်လာသည့်အခါ အမျိုးသမး နိုးနိုးကြးကြား ဖြစ်သွားခဲ့သည်။ တိုက်ခိုက်နေရင်း ရန်ကိုင်ကိုပါ စောင့်ကြည့်နေရသည့်အတွက် တိုက်ပွဲအပေါ် အာရုံ အပြည့်အဝ မစိုက်နိုင်တော့ချေ။ တိုက်ခိုက်နေရင်း သေချာအာရုံမစိုက်နိုင်တော့သည့် အတွက် ချက်ချင်း အောက်စည်းသို့ ရောက်သွားခဲ့ရလေသည်။
ကောင်းကင်တိုက်ပွဲအစည်းအရုံးမှ တပည့်မူကား ရန်ကိုင်ကို မျက်လုံးထဲပင် မထည့်ချေ။ သူ့ပြိုင်ဘက် စိတ်အနှောင့်အယှတ် စိတ်ဓါတ် စစ်ဆင်ရေး လုပ်နေခဲ့သည် “ရုပ်ဆိုးမ၊ နင်ဘာလို့ ထွက်လာတာလဲ။ နင့်ရဲ့ အရုပ်ဆိုးဆိုးမျက်နှာကြီးကို သူများတွေမြင်အောင် အရမ်း ပြချင်နေတာလား။ အရုပ်ဆိုးနေရင်လည်း ကိုယ်ဘာသာ အိမ်တွင်းအောင်းနေပါလားလို့။ နင့်မျက်နှာကြီးကို လူတွေမြင်အောင် လုပ်ပြနေတာ သူများတွေအန်မှာ မကြောက်ဘူးလား။ ဘာလဲ၊ ငါပြောတာ မကြိုက်လို့လား။ မကြိုက်လည်း ဂရုမစိုက်နိုင်ဘူး။ ငါက အမှန်ကို ပြောနေတာ”
သူ့စိတ်ဓါတ်စစ်ဆင်ရေး အောင်မြင်သွားခဲ့သည်။ အမျိုးသမီးသည် သူပြောသည်ကို ကြားပြီးသည့်နောက် ဒေါသအမျက်ခြောင်းခြောင်း ထွက်သွားခဲ့လေသည်။ ဒေါသရှေ့ထား ဒုက္ခများဆိုသလို စိတ်ကို တည်ငြိမ်အောင် မလုပ်နိုင်တော့သည့်အတွက် ဟာပေါက်များ ထွက်ပေါ်လာခဲ့ရကာ ပို၍ အောက်စည်းသို့ ရောက်သွားခဲ့ရသည်။
ရန်ကိုင်လည်း အမျိုးသမီး မျက်နှာကို လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ သူမ မျက်နှာကို မြင်ပြီးနောက် သနားစိတ် ပေါက်သွားခဲ့သည်။
ကောင်းကင်တိုက်ပွဲအစည်းအရုံးမှ ကျင့်ကြံသူပြောသည့် စကားမှ ယုတ်ရင့်ကြမ်းတမ်းသော်ငြား သူပြောသည်မှာ မမှားချေ။ အမျိုးသမီးသည် အမှန်တကယ်ကို ဆွဲဆောင်မှုမရှိချေ။
သူမအား ဆွဲဆောင်မှုမရှိဟု ဆိုခြင်းမှာ အတော်လေး လျော့ပေါ့ပြောပေးရာ ရောက်နေပေပြီ။ သူမ၏ ခန္ဓာကိုယ်ယ် တကယ်ကို အမိုက်စားပင်။ မြင်လိုက်သူတိုင်း သားရေကျချင်စရာ ခန္ဓာကိုယ်မျိုးပင်။ သို့သော်လည်း မျက်နှာမှာမူကား ကျောက်ပေါက်၊ အမာရွတ်၊ ဝက်ခြံများဖြင့် ပြည့်နေခဲ့သည်။ ထိုမျှသာမကသေး မျက်နှာ အသားအရောင်မှာလည်း ဝါကြင့်ကြင့် ဖြစ်နေခဲ့လေသည်။ သူမ၏ ပန်းနုရောင်အသားအရေလေးနှင့် မိုးနှင့်မြေပမာ ကွာခြားလှသည်။
နှလုံအားနည်းသည့် လူများသာ သူမ မျက်နှာကိုမြင်လျှင် လန့်ဖြန့်ပြီး တစ်ခါတည်း တန်းသတိလစ်သွားနိုင်ပေသည်။
သူမ မျက်နှာကြောင့်သာ မဟုတ်လျှင် ထိုအမျိုးသမီးသည် အလှထိပ်ခေါင်တစ်ဦး ဖြစ်မည်မှာ မလွဲမသွေပင်။
ရန်ကိုင် မျက်မှောင်ကြုတ်သွားခဲ့သည်။ ထိုအမျိုးသမီးသည် မွေးကတည်းကများ ထိုကဲ့သို့ မွေးလာခြင်းလား၊ မွေးပြီးမှ တစ်ခုခုဖြစ်ပြီး ထိုကဲ့သို့ ဖြစ်သွားခြင်းလား ရန်ကိုင် ခွဲမရ ဖြစ်နေခဲ့သည်။ သို့သော် မည်သို့ပင် ဖြစ်ပါစေ ထိုရုပ်ရည်မှ သူမ အထိမခံနိုင်သည့်အရာတစ်ခု ဖြစ်နေသည်မှာ ထင်ရှားသည်။ ကောင်းကင်တိုက်ပွဲအစည်းအရုံးမှ ကျင့်ကြံသူသည် သူမ၏ ရုပ်ရည်ကို အဆက်မပြတ် ပုတ်ခတ်ရင်း အမျိုးသမီး ဒေါသထွက်အောင် လုပ်နေခဲ့သည်။
ထို့ကြောင့်သာ မဟုတ်လျှင် ထိုကောင်းကင်တိုက်ပွဲအစည်းအရုံးမှ ကျင့်ကြံသူကို သူမ ပြန်သတ်ကောင်း ပြန်သတ်နိုင်လောက်သည်။
အမျိုးသမီးသည် အဖြူရောင်ပိုးသားမျှင် ကဲ့သို့သော မှော်ရတနာတစ်ခုကို အသုံးပြုနေခဲ့သည်။ နှစ်ယောက်သား တိုက်ပွဲကြား အဖြူရောင် အလင်းတန်းများ တဖျက်ဖျက် လက်နေပြီး တရွှီရွှီ မြည်သံများလည်း ထွက်ပေါ်နေခဲ့သည်။ သို့တိုင် အမျိုးသမီးသည် မရှုံးရုံတမယ် မနည်းတိုက်ခိုက်နေခဲ့ရသည်။
ထိုနှစ်ယောက် မည်သည့်အကြောင်းကြောင့် တိုက်ခိုက်နေသလဲ ဆိုသည်ကို ရန်ကိုင် မသိသော်လည်း ထိုတိုက်ပွဲတွင် ဝင်မပါချေ။ ကောင်းကင်တိုက်ပွဲ အစည်းအရုံးမှ ကျင့်ကြံသူများကို ကြည့်မရသော်လည်း တစ်ဖက်လူသာ သူ့အား အရင်လာရန်မစပါက ရန်ကိုင်ကလည်း သွား၍ ရန်စလိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။ သူ့အား ရန်လာစသည့်လူတိုင်း သေရပေမည်။
ထို့အပြင် နေမီးလျှံအသီးကို ရှာတွေ့သွားသည့် မြေခွေးလေးသည် အမျိုးသမီး၏ မွန်းစတားသားရဲ ဖြစ်နေသည့်အတွက် ထိုသားရဲကို ဖမ်းမည့်အတွးကို ရန်ကိုင် လက်လွတ်လိုက်လေပြီ။
သူ့ဘက်က ဝင်မပါချင်သော်လည်း ကောင်းကင်တိုက်ပွဲအစည်းအရုံးမှ ကျင့်ကြံသူသည် အမျိုးသမီးနှင့် တိုက်ခိုက်နေရင်း ရန်ကိုင်အား လှမ်းအော်ပြောလိုက်သည် “ကောင်လေး၊ ဒီမိန်းမရုပ်ကို မင်းဘယ်လိုထင်လဲ။ သူ့ကို ရုပ်ဆိုးတယ်လို့ ပြောတာတောင် တော်တော်လေး မျက်နှာသာပေးရာ ရောက်နေပြီ၊ ဟုတ်တယ်မလား။ မင်းလည်း နည်းနည်းပါးပါး ဝင်ပြောစမ်း၊ ဒီဦးလေး မင်းကို ဆုပေးမယ်”
ရန်ကိုင်ကိုသုံးပြီး အမျိုးသမီးကို ပိုဒေါသထွက်အောင် လုပ်ချင်သည့်ပုံပင်။ ထိုလူပြောသည်ကို ကြားပြီးနောက် ရန်ကိုင် မျက်မှောင်ကြုတ်သွားခဲ့သည်။ ဝင်မပါမည့် အတွေးကို လက်လျှော့လိုက်ပြီး ကောင်းကင်တိုက်ပွဲအစည်းအရုံးမှ ကျင့်ကြံသူကို စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။
အမျိုးသမီး၏ အကြည့်သည့် ရန်ကိုင်ဆီ အလိုလို ရောက်လာခဲ့သည်။ သူမ၏ နှုတ်ခမ်းများကို ကိုက်ထားလွန်းသဖြင့် နှုတ်ခမ်းများပင် ဖြူဖတ်ဖြူလျော် ဖြစ်နေလေပြီ။ သူမ ကြည့်ရသည်မှာ ရန်ကိုင် သူမအား လာလှောင်မည်ကို စိုးရိမ်နေသည့်ပုံပင်။
သူမ၏ ရုပ်ရည်ကို ထိုမျှပင် ဂရုစိုက်လေသလော။ ရန်ကိုင် ကောင်းကင်တိုက်ပွဲအစည်းအရုံးမှ ကျင့်ကြံသူနှင့် ပေါင်းကာ သူမအား လှောင်ပြောင်မည်ကို အမျိုးသမီး ကြောက်နေခြင်းပင်။
အမျိုးသမီး ဘာတွေးနေလဲ သူမသိ။ သို့သော် သူ့အတွက်မူ အမျိုးသမီး မည်မျှ ရုပ်ဆိုးပါစေ၊ ယခုထက် အဆပေါင်းများစွာ ပိုအရုပ်ဆိုးနေပါစေ သူ့ကိစ္စမဟုတ်။
သို့သော်လည်း ရန်ကိုင် ဘာမှမပြောသည်ကို မြင်လိုက်ရမှပဲ အမျိုးသမီး သက်ပြင်းတစ်ချက် ချလိုက်နိုင်သည်။ သူမ၏ တိုက်ခိုက်မှုများသည် ပိုပို၍ ကြမ်းတမ်းပြင်းထန်လာခဲ့ပြီး မကြာမီ သူ့ပြိုင်ဘက်၏ တိုက်ပွဲဝင်ပုဆိန်ကို ရစ်ပတ်သွားနိုင်ခဲ့သည်။ ကောင်းကင်တိုက်ပွဲအစည်းအရုံးမှ ကျင့်ကြံသူသည် သူ့ပုဆိန် ရစ်ပတ်သွားခံရသည်ကို မြင်သော် သူ့လက်နက်ကို အလျင်အမြန် ပြန်ဆွဲယူရန် ကြိုးစားလိုက်သည်။ သို့သော်လည်း အချည်းနှီးသာ။ သူ့လက်နက် ပါသွားတော့မည်ကို မြင်သော် ချက်ချင်းပဲ သူတော်စင်ချီကို အသည်းအသန် ရစ်ပတ်ကာ လက်နက်ကို ပြန်ဆွဲယူလိုက်သည်။
ကံကောင်းပြီး သူ့လက်နက်ကို ပြန်ရလိုက်နိုင်သည်။ ဤသို့ဖြင့် ဆက်လက် တိုက်ခိုက်နေရာ တိုက်ပွဲသည် သူမသာ ကိုယ်မသာ ဖြစ်နေခဲ့သည်။ တိုက်ပွဲအရှိန် မြင့်လာခဲ့ပြီး နှစ်ဖက်စလုံး အသည်းအသန် ရေကုန်ရေခမ်း တိုက်ကြလေသည်။
“ကောင်လေး၊ မင်းအနေတာလား။ ဒီဦးလေး မင်းကို မေးခွန်း မေနေတာ ဘာလို့ ပြန်မဖြေတာလဲ” ကောင်းကင်တိုက်ပွဲအစည်းအရုံးမှ ကျင့်ကြံသူ။
ထိုအမျိုးသမီးကို အနိုင်မယူနိုင်သေးသည့်အတွက် ကောင်းကင်တိုက်ပွဲ အစည်းအရုံးမှ ကျင့်ကြံသူသည် ရှက်ရှက်ဖြင့် ရန်ကိုင်အား လှမ်းအော်လေသည်။
ရန်ကိုင်က အပြုံးယဲ့ယဲ့လေးပြုံးလျက် တိုက်ပွဲဆီ လမ်းလျှောက်သွားလိုက်သည်။
ရန်ကိုင် ဘာလုပ်ချင်နေမှန်း မသိရာ ကောင်းကင်တိုက်ပွဲ အစည်းအရုံးမှ ကျင့်ကြံသူနှင့် အမျိုးသမီးသည် သူတို့ဆီ လမ်းလျှောက်လာနေသော ရန်ကိုင်အား ငေးကြောင်ကြောင့်ဖြင့် စိုက်ကြည့်နေလိုက်သည်။
သို့သော်လည်း မကြာမီ ကောင်းကင်တိုက်ပွဲ အစည်းအရုံးမှ ကျင့်ကြံသူက ရန်ကိုင်အား နောက်တစ်ကြိမ် ထပ်မံ အော်ပြောလိုက်သည် “ကောင်လေး၊ မင်းအအ၊ မအအ ငါဂရုမစိုက်ဘူး။ ဒီမိန်းမကို ကူသတ်ပေးမယ်ဆိုရင် ငါမင်းကို ဆုကောင်းကောင်းချမယ်”
ထိုစကား ထွက်လာသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် အမျိုးသမီး၏ အမူအရာ အပြောင်းကြီး ပြောင်းလဲသွားခဲ့သည်။ သူမနှင့် ထိုလူသည် လက်ရည်တူနေခဲ့သည်။ သို့သော် အပြင်လူ တစ်ယောက်သာ ဝင်ပါမည်ဆိုပါက ထိုမျှခြေ ကျိန်းသေ ကျိုးပျက်သွားပေလိမ့်မည်။
ရန်ကိုင်သည် သူတော်စင်ဘုရင် ပထမအဆင့်သာ ရှိသေးသည့်အတွက် သူတိုက်ခိုက်မည်ကို သူမ မကြောက်။ အမျိုးသမီး ကြောက်နေသည်ကား ရန်ကိုင်ကြောင့် ကောင်းကင်တိုက်ပွဲ အစည်းအရုံးမှ ကျင့်ကြံသူ သူ့ပုဆိန်အား ပြန်ယူသွားနိုင်မည်ကိုပင်။ ထိုသို့ဆိုလျှင် သူမ အားစိုက်ထားခဲ့ရသမျှအားလုံး ရေစုန်မျောရပေလိမ့်မည်။
ထို့ကြောင့် သူမ အတော်လေး စိုးရိမ်နေမိသည်။
ကံကောင်းစွာဖြင့် ရန်ကိုင်သည် သူတို့ကြား တိုက်ပွဲတွင် ဝင်ပါမည့်ပုံမပေါ်။ ကောင်းကင်တိုက်ပွဲအစည်းအရုံးမှ ကျင့်ကြံသူ၏ စကားကို ခေါင်းခါပြလိုက်သည်။ သူမစိတ်ထဲ ရန်ကိုင်အား ကျေးဇူးတင်မိသွားလေသည်။
Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၂၁၃)
ရန်ကိုင်က သူ့ကမ်းလှမ်းချက်အား ငြင်းလိုက်သော် ကောင်းကင်တိုက်ပွဲအစည်းအရုံးမှ ကျင့်ကြံသူက အေးစက်စက် အမူအရာဖြင့် လှောင်ပြောင်ပြောဆိုလိုက်လေသည် “ကောင်းတယ်၊ ကောင်းတယ်၊ ကောင်းတယ်။ ငအနဲ့ ရုပ်ဆိုးမ၊ တကယ်ကို လိုက်လည်းလိုက်တဲ့စုံတွဲ။ မင်းတို့ နှစ်ယောက် တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် နှစ်သိမ့်ပေးလို့ရအောင် ငါကြားဝင်ပြီး အောင်သွယ်တော် လုပ်ပေးရမလား”
အမျိုးသမီး၏ မျက်နှာ နီမြန်းသွားခဲ့သည်။ ပြီးသည်နှင့် ချက်ချင်းဆိုသလို ဖြူလျော်သွားခဲ့ပြီး ဒေါသထလာခဲ့လေသည်။ ‘ရုပ်ဆိုးမ’ဆိုသော စကားကို ကြားလိုက်ချိန် တဖြည်းဖြည်း တည်ငြိမ်သွားပြီ ဖြစ်သော သူမ၏စိတ် တစ်ဖန်ပြန်လည် မတည်မငြိမ် ဖြစ်လာခဲ့ရသည်။
“ကျုပ်မှာ မိန်းမရှိပြီးဘူး။ ကျုပ်ကိစ္စကို ခင်ဗျား စိတ်ပူစရာ ဘာသောက်ကြောင်းမှ မရှိဘူး” ရန်ကိုင်က ရုတ်တရက် ပြန်ပြောလိုက်သည်။
ထိုစကားကို ကြားကြားချင်း ကောင်းကင်တိုက်ပွဲအစည်းအရုံးမှ ကျင့်ကြံသူ ကြောင်သွားသည်။ ထို့နောက် ဝါးလုံးကွဲအော်ဟစ်ရယ်မောလျက် “လတ်စသတ်တော့ မင်းက ငအမဟုတ်ဘူးပဲ။ ကဲကဲ၊ ငါဘာမှမပြောဘူးလို့ပဲ ထားလိုက်ပါလေ။ မင်းသောက်ကြောင်းမရှိရင် အခု ထွက်သွားလို့ရပြီ”
ရန်ကိုင် သူ့အပေါ် ရန်လိုနေသည်ကို ခံစားမိပေသည်။ ရန်ကိုင်ကို မကြောက်သော်လည်း သတိတော့ ပေးလိုက်ပေသေးသည်။
သို့သော်လည်း ရန်ကိုင်က မထွက်သွားသည့်အပြင် သူ့ကိုပါ တိုက်ခိုက်ရန် လုပ်လာလိမ့်မည်ဟု ကောင်းကင်တိုက်ပွဲအစည်းအရုံးမှ ကျင့်ကြံသူ မည်သို့ ထင်ထားမည်နည်း။ ရန်ကိုင်က နတ်ဆိုးမီးတောက်ဖြင့် ဓါးတစ်ချောင်း ဖန်တီးလိုက်သည်ကိုမြင်သော် ထိုကျင့်ကြံသူက အလန့်တကြား ထအော်ပြောလေသည် “ဘာလဲ။ မင်းငါ့ကို လာတိုက်ချင်နေတာလား။ မလုပ်ချင် သေချာပြန်စဉ်းစားနော်။ ငါ့ကို လာတိုက်ရင်တော့ မင်းသေပြီပဲ”
“ငါတကယ် မသေချင်ဘူး။ ဒါပေမယ့် မင်းကတော့ သေရတော့မယ်။ မင်းပါးစပ်ပုပ်ကြီးက ထွက်တဲ့အနံ့ကို ဟိုးဆယ်မိုင်အကွာကနေတောင် ငါရနေတာ။ ဒါကြောင့် ဒီအပုပ်ဆိုးကြီးကို အပြီးတိုင် ဖယ်ရှားဖို့အတွက် မင်းကို သတ်ရတော့မယ်” ရန်ကိုင်က နတ်ဆိုးမီးတောက်ဓါးဖြင့် ခုတ်ပိုင်းလိုက်ရင်း ပြောလိုက်လေသည်။
ရန်ကိုင်သည် နတ်ဆိုးမီးတောက်ဖြင့် ဖွဲ့စည်းထားသော မဟာကောင်းကင်ဓါးဖြင့် ဓါးချက်ပေါင်းများစွာကို ထုတ်လွှတ်ကာ ကောင်းကင်တိုက်ပွဲ အစည်းအရုံးမှ ကျင့်ကြံသူ၏ ပြေးပေါက်အားလုံးကို ပိတ်ဆို့လိုက်လေသည်။
ရန်ကိုင် သူ့တိုက်ခိုက်မှုကို စတင်လိုက်သည်နှင့် ကောင်းကင်တိုက်ပွဲအစည်းအရုံးမှ ကျင့်ကြံသူ၏ အမူအရာ အပြောင်းကြီး ပြောင်းလဲသွားခဲ့ရသည်။ ရန်ကိုင် တိုက်ကွက်တွင် ပါဝင်သော စွမ်းအင်ကို သူသေချာ ခံစားမိပေသည်။ ထိုစွမ်းအားသည် သူတော်စင်ဘုရင် ပထမအဆင့် ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက် ထုတ်လွှတ်နိုင်သော စွမ်းအားမျိုး မဟုတ်ချေ။ ရုပ်ဆိုးမနှင့် အေးအေးဆေးဆေး မတိုက်ခိုက်နိုင်တော့သဖြင့် သူ့ကောင်းကင်ပုဆိန်ဆီမှ သူတော်စင်ချီကို ပြန်ရုတ်သိမ်းလျက် သူ့ရှေ့တည့်တည့်တွင် ဒိုင်းကာတစ်ခု ဖန်တီးလိုက်လေသည်။
ဘုန်း… ဘုန်း… ဘုန်း…
ဓါးလှိုင်းနှစ်ချက်နှင့်ပင် ထိုကျင့်ကြံသူ ဖန်တီးထားသည့် သူတော်စင်ချီ အကာအကွယ် ပျက်စီးသွားသည်။ အကာအကွယ် ပျက်စီးသွားပြီးနောက် ကျန်ဓါးလှိုင်းများသည် ကောင်းကင် တိုက်ပွဲ အစည်းအရုံးမှ ကျင့်ကြံသူဆီသို့ ဆက်လက် တိုးဝင်သွားခဲ့လေသည်။
ဓါးချက်များ သူ့ဆီ တိုးဝင်လာသည်ကို မြင်သော် ကောင်းကင်တိုက်ပွဲ အစည်းအရုံးမှ ကျင့်ကြံသူ ကမန်းကတန်း ရှောင်တိမ်းရန် လုပ်လိုက်သည်။ သို့သော်လည်း သူနှင့် တိုက်ခိုက်နေသော အမျိုးသမီးက ပိုးမျှင် မှော်ရတနာထဲသို့ သူတော်စင်ချီ ထပ်မံ ထည့်သွင်း၍ ကောင်းကင်တိုက်ပွဲ အစည်းအရုံးမှ ကျင့်ကြံသူကို ပိုးမျှင်ဖြင့် ချုပ်နှောင်လိုက်လေသည်။
ကောင်းကင်တိုက်ပွဲ အစည်းအရုံးမှ ကျင့်ကြံသူလည်း သူတော်စင်ချီကို အဆုံးစွန်ထိ ပို့လွှတ်၍ အကာအကွယ် မှော်ရတနာကို အဆင့်မြှင့်တင်လိုက်သည်။ သို့တိုင် ပိုးမျှင်များသည် သူ့အား ဖြတ်တောက်သွားဆဲ။ ရွှစ်… ရွှစ်… မြည်သံများနှင့် ကောင်းကင်တိုက်ပွဲ အစည်းအရုံးမှ ကျင့်ကြံသူ၏ ခန္ဓာကိုယ်ထက် သွေးစင်းရာများစွာ ထွက်ပေါ်လာခဲ့လေသည်။
“မဟုတ်ဘူး…” ထိုလူ သွေးရူးသွေးတန်း အော်ဟစ်လိုက်လေသည်။ ပြီးသည့်နောက် သူ့ခန္ဓာကိုယ် တစ်စစီ ဖြစ်သွားခဲ့သည်။ အပိုင်းပိုင်း ဖြစ်နေသော သူ့ခန္ဓာကိုယ် အစိတ်အပိုင်းများ မြေပေါ်သို့ မကျသေးခင်မှာပဲ ရနက်ိုင်၏ နတ်ဆိုးမီးတောက်ဓါးသည် ထိုအသားများကို လောင်ကျွမ်းပစ်သွားခဲ့လေသည်။
ကောင်းကင်တိုက်ပွဲ အစည်းအရုံးမှ သူတော်စင်ဘုရင် တတိယအဆင့် ကျင့်ကြံသူသည် ရန်ကိုင်နှင့် အမျိုးသမီးတို့၏ ပူးပေါင်းတိုက်ခိုက်မှုအောက်တွင် အသက်တစ်ရှိုက်စာပင် မတောင့်ခံနိုင်ခဲ့ချေ။ ထိုရလဒ်နှင့် ပက်သက်၍ ရန်ကိုင် အံ့အားသင့်မနေခဲ့။ ထိုအမျိုးသမီး၏ အကူအညီ မပါလျှင်ပင် ထိုကောင်ကို သူတစ်ယောက်တည်း သတ်နိုင်ပေသည်။
သို့သော်လည်း အမျိုးသမီး အသုံးပြုနေသည့် ပိုးမျှင် မှော်ရတနာ၏ စွမ်းအားမှာ သူထင်ထားသည်ထက်ကို ကျော်လွန်နေသည်။ ထိုပိုးမျှင် ထိုမျှ အားကောင်းမှန်း သိခဲ့လျှင် ဓါးချက်များစွာ ခုတ်ပိုင်းခဲ့လိုက်မည် မဟုတ်ချေ။
အမျိုးသမီးသည်လည်း ရန်ကိုင် ပြသခဲ့သည့် စွမ်းအားအပေါ် အတော်လေး အံ့ဩမှင်သက်နေမိသည်။ ကောင်းကင်တိုက်ပွဲ အစည်းအရုံးမှ ကျင့်ကြံသူကို သတ်ပြီးနောက် ရန်ကိုင်အား အလန့်တကြား လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။
အမျိုးသမီး၏ ခန္ဓာကိုယ်သာလျှင် မဟုတ်ဘဲ သူမ၏ မျက်လုံးများသည်လည်း အလွန်ကိုမှ ဆွဲဆောင်မှုရှိကြောင်း ရန်ကိုင် တွေ့ရှိလိုက်ရသည်။ သူမ၏ မျကနှာကိုအုပ်ပြီး မျက်လုံးကိုသာ ဖော်ထားလျှင် အမျိုးသမီးသည် ယောကျာ်းသားများကို ရူးသွပ်သွားအောင် လုပ်နိုင်ပေလိမ့်မည်။
သို့သော်လည်း သူမ၏ ရုပ်ရည်သည်ကား… ဟူး။ ဆိုးလိုက်သည့် ကံပေတည်း။ ရန်ကိုင် တွေဂလိုက်သည်။ သို့သော်လည်း ထုတ်တော့မပြောချေ။
“ကျေးဇူးအများကြီး တင်ပါတယ်” ကောင်းကင်တိုက်ပွဲ အစည်းအရုံးမှ ကျင့်ကြံသူကို သတ်ပြီးနောက် အမျိုးသမီး သက်ပြင်းအမောကြီး ချလိုက်သည်။ ထိုသို့ သက်ပြင်းတစ်ချက် ရှိုက်လိုက်သည့်အခိုက် မို့မောက်ဖွံ့ထွားသော သူမ၏ ရင်အစုံ နှိမ့်ချည်မြင့်ချည် ဖြစ်သွားခဲ့သည်။ သွားရေယိုစရာ မြင်ကွင်းပင်တည်း။ ရန်ကိုင်အား အသာအယာ ဦးညွှတ်လိုက်ပြီးနောက် အားတင်း၍ ပြုံးလိုက်သည်။ သူမ၏ အပြုံးသည် ရင်ထဲမှ နှစ်နှစ်ကာကာ ကျေးဇူးတင်သည့် အတွက်ကြောင့် ပြုံးလိုက်သည့်အပြုံး ဖြစ်သော်လည်း မြင်ရသူဖို့အကား အတော်လေးကို ခံစားရခက်လှပေသည်။
သူမ၏ မျက်နှာနှင့်မတူညီစွာ၊ အသံကလေးမှာ အလွန်ကိုမှ နာဝင်ချိုလှပေသည်။
“ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး။ ဒီကောင့်ကို ကြည့်မရလို့ ဝင်တိုက်လိုက်တာ” ရန်ကိုင်က အသာအယာ ပြန်ပြောလိုက်သည်။
“ဒီကိစ္စက ရှင်နဲ့ ဘာမှမဆိုင်ဘူးလို့သာ မှတ်ထားလိုက်။ ဒီအကြောင်းကို အခြား ဘယ်သူ့ကိုမှလည်း ကျွန်မ ပြန်ပြောမှာမဟုတ်ဘူး။ သူ့ကို သတ်လိုက်တဲ့လူက ကျွန်မပဲ။ ရှင်နဲ့ ဘာမှမဆိုင်ဘူး။ ကောင်းကင်တိုက်ပွဲ အစည်းအရုံးက လက်သည်ကို လိုက်ရှာမယ် ဆိုရင်တောင် ရှင်နဲ့ဘာမှမဆိုင်သလိုသာနေ” အမျိုးသမီးက ပြောလိုက်သည်။ သူမပဲ ဤကိစ္စတစ်ခုလုံးကို တာဝန်ခံလိုက်လေသည်။ ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင်လည်း သူဝင်ပါလိုက်သည်မှာ မှန်သွားသည်ဟု တွေးထင်သွားခဲ့ရသည်။
စကားပြောနေစဉ် အမျိုးသမီးက ကောင်းကင်တိုက်ပွဲ အစည်းအရုံးမှ ကျင့်ကြံသူ၏ သိုလှောင်လက်စွပ်ကို ကောက်ယူလိုက်ပြီး ရန်ကိုင်ဆီ ပစ်ပေးကာ ပြောလိုက်သည် “ရှင်ယူလိုက်”
ရန်ကိုင်လည်း ယဉ်ကျေးမနေဘဲ ချက်ချင်း သိမ်းယူထားလိုက်လေသည်။
အမျိုးသမီးက တစ်ချက် စဉ်းစားလိုက်ပြီး ရင်ဘတ်ဆီမှ အသီးကိုယူကာ ရန်ကိုင်ဆီသို့ ပစ်ပေးလိုက်လေသည် “ရှင်ဒါနောက် လိုက်လာတာမလား”
ရန်ကိုင်က အသီးကို ဖမ်းလိုက်ပြီး ရှက်ရှက်ဖြင့် ပြုံးကာ “အဲ့ကောင်ကို ခင်ဗျား မွေးထားမှန်း ကျုပ်မသိလိုက်ဘူး”
အသီလေးမှာ နွေးနေသည်။ အသီး၏ ပင်ကိုယ်ကပဲ နွေးနေသလား။ အမျိုးသမီးမှ သိမ်းထားလိုက်သည့် အတွက်ကြောင့်ပဲ နွေးနေရခြင်းလား ရန်ကို်မသိ။ သို့သော်လည်း အသီးဆီမှ ထွက်ပေါ်နေသော သင်းပျံ့သည့် ရနံ့လေးသည် ရှူရှိုက်မိသူတိုင်း၏ စိတ်ကို လန်းဆန်းသွားစေနိုင်ပေသည်။
“ကျွန်မ သိတယ်” အမျိုးသမီးက ခေါင်းညိတ်လိုက်သည် “စိတ်ဝိဥာဉ်မြေခွေးတွေကို တိုက်ခိုက်တဲ့နေရာမှာ အသုံးမပြုနိုင်ပေမယ့် သူတို့တွေက အဖိုးတန် စိတ်ဝိဥာဉ်ဆေးပင်တွေကို ရှာနိုင်တဲ့ မွေးရာပါ စွမ်းရည်ကို ပိုင်ဆိုင်ထားတယ်။ ရှင်သူ့ကိုတွေ့ပြီး သူ့နောက်လိုက်တလာတာ အထူးအဆန်း မဟုတ်ပါဘူးလေ”
ပြောပြီးသည်နှင့် အမျိုးသမီး မျက်မှောင်ကြုတ်သွားသည်။ စိတ်ဝိဥာဉ်မြေခွေးများသည် အတော်ကိုမှ မြန်သည့် သားရဲများဖြစ်မှန်း ယခုမှ သူမ သတိရလိုက်သည်။ အပြင်ဘက်တွင် ကျင့်ကြံသူများအနေဖြင့် စိတ်ဝိဥာဉ်မြေခွေးကို အမှီလိုက်နိုင်လောက်မည် ဖြစ်သော်လည် ပျံသန်း၍ မရသော ဤနေရာတွင်မူ လိုက်နိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။ ထိုသို့ဆိုလျှင် ဤစိတ်ဝိဥာဉ်မြေခွေး နောက်ကို ရန်ကိုင် မည်ကဲ့သို့ လိုက်လာခဲ့သနည်း။
စိတ်ထဲ သံသယအချို့ ရှိနေသော်လည်း မမေးရန်သာ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ ထိုလူငယ်လေးသည် စိတ်ဝိဥာဉ်မြေခွေးကို အမှီလိုက်နိုင်သဖြင့် သူ့တွင်လည်း ကိုယ်ပိုင် နည်းလမ်း အချို့ ရှိရပေမည်။ အခြားသူများ၏ လျှို့ဝှက်ချက်ကို သွားမေးခြင်းသည်မကောင်းမှန်း သူမ သိသည်။
“စိတ်ဝိဥာဉ်မြေခွေးလား” ရန်ကိုင် မျက်မှောင်ကြုတ်သွားသည်။ ထိုကဲ့သို့သော သားရဲ အကြောင်းကို ယခုမှသာ ရန်ကိုင် ပထမဆုံးအကြိမ် ကြားဖူးခြင်းဖြစ်သည်။ စိတ်ဝိဥာဉ်ဆေးပင်များကို ရှာဖွေရာတွင် အထူးကျွမ်းကျင်သည့် မွန်းစတားသားရဲများ အကြောင်းကို သူကြားဖူးပေသည်။ ထိုသားရဲများသည် အလွန်ကိုမှ အဖိုးတန်ပြီး အများအားဖြင့် ဂိုဏ်းများက ရတနာရှာရန် အထူးတလည် မွေးမြူထားလေ့ရှိသည်။
“ဟုတ်တယ်။ ဒိကောင်လေးက ကျွန်မ ငယ်ငယ်လေးကတည်းက ကျွန်မနဲ့အတူ ကြီးပြင်းလာတာ” အမျိုးသမီးက ပြုံးလျက် ပြောလိုက်သည်။ ယခုအပြုံးသည် အစောပိုင်းက ပြုံးလိုက်သော အပြုံးနှင့်ယှဉ်လျှင် ပို၍ သဘာဝကျပေသည်။ လက်ကလေးဖြင့် ပုတ်လိုက်ရာ သူမ၏ ဝတ်ရုံကြားမှ ခေါင်းသေးသေးလေးတစ်ခေါင်း ပြူထွက်လာပြီး ရန်ကိုင်အား သတိထား ကြည့်လိုက်သည်။ ရုတ်တရက် တစ်ခုခုကို သတိရသွားသဖြင့် အမျိုးသမီးက မေးလိုက်သည် “ကျွန်မနဲ့ နေမီးအလျှံအသီး အတူသွားရှာချင်လား။ ဒီကောင်လေးက နေမီးလျှံအသီးကို တွေ့လာတော့ အဲ့နားမှာ နေမီးလျှံအသီးပင် ကျိန်းသေ ရှိကိုရှိလိမ့်မယ်။ ရှင်စိတ်မကွက်ဘူး ဆိုရင် ကျွန်မတို့ တစ်ယောက်တစ်ဝက် ခွဲယူလို့ရတယ်”
ကြည့်ရသည်မှာ အမျိုးသမီးသည် အခြားသူများအပေါ် အကြွေးတင်ရသည်ကို မကြိုက်သည့်ပုံပင်။ ရန်ကိုင်သည် ယခု သူမအား ကူညီခဲ့သည်။ ထို့အတွက် ကောင်းကင်တိုက်ပွဲ အစည်းအရုံးမှ ကျင့်ကြံသူ၏ သိုလှောင်လက်စွပ်နှင့် နေမီးလျှံအသီးကို ရန်ကိုင်ဆီ ပေးလိုက်ပြီးပေပြီ။ သို့တိုင် ထိုမျှနှင့်ပင် မလုံလောက်သေးဟု ထင်နေသေးသည်။
ရန်ကိုင်လည်း ထိုကဲ့သို့ ဖြစ်စေချင်နေခြင်းပင်။ နေမီးလျှံအသီးပင်ကို ရှာချင်သော်လည်း မည်သည့်နေရာတွင် သွားရှာရမှန်းမသိ။ ယခု အမျိုးသမီးဘက်က ကမ်းလှမ်းလာသဖြင့် သူငြင်းလိုက်လျှင် မိုက်မဲရာကျသွားပေလိမ့်မည်။ ထို့ကြောင့် အလျင်အမြန်ပဲ ခေါင်းညိတ် သဘောတူလက်ခံလိုက်လေသည် “ရှာချင်တာပေါ့”
အမျိုးသမီးသည် လူဆိုးတစ်ယောက် မဟုတ်မှန်း ရန်ကိုင် ပြောနိုင်သည်။ ထို့ကြောင့်သာ မဟုတ်လျှင် ဘာကြောင့် အလျင်စလို လက်ခံလိုက်ရမည်နည်း။ ထို့ကြောင့်သာ မဟုတ်လျှင်လည်း ဘာကြောင့် တစ်ယောက်တစ်ဝက် ခွဲယူမည်ဟု ပြောမည်နည်း။
သဘောတူညီချက် ရသွားသည်နှင့် အမျိုးသမီးက စိတ်ဝိဥာဉ်မြေခွေး၏ နားနား တိုးတိုးလေး ကပ်ပြောပြီး လွှတ်ပေးလိုက်လေသည်။ ထို့နောက် ရန်ကိုင်နှင့် အမျိုးသမီးသည် စိတ်ဝိဥာဉ်မြေခွေး နောက်မှ ပြေးလိုက်သွဦးခဲ့သည်။
အစောပိုင်းက စိတ်ဝိဥာဉ်မြေခွေးနောက်သို့ နာရီဝက်လောက်ကြာအောင် ရန်ကိုင် လိုက်ခဲ့သည်။ ယခုမှ နေမီးလျှံအသီးပင် ရှိရာဆီသို့ရောက်ရန် တစ်နာရီလောက် ခရီးနှင်ရသည်။ အကြောင်းမှာ အမျိုးသမီး၏ အမြန်နှုန်းကြောင့်ပင် ဖြစ်လေသည်။
ရန်ကိုင် အနားယူခဲ့သည့် နေရာနားတွင် နေမီးလျှံအသီးပင်တစ်ပင် ရှိနေပေသည်။ ရှိနေသည့် နေရာမှာလည်း တကယ်ကို သတိမပြုမိနိုင်သည့် နေရာမျိုးတွင်ပင်။ မတ်စောက်သော ချောက်ကမ်းပါးတို့ ဝန်းရံနေသည့် တောင်ကြားလေးတစ်ခုထဲရှိ ကျောက်တုံးကြီးတစ်တုံး၏ နောက်တွင် ဆယ်မီတာမြင့်သော နေမီးလျှံအသီးပင်တစ်ပင် ရှိနေခဲ့သည်။
ရတနာရှာရာတွင် အထူးကျွမ်းကျင်သော စိတ်ဝိဥာဉ်မြေခွေးကဲ့သို့သော မွန်းစတားသားရဲသာ ဤအပင်ကို ရှာနိုင်ပေလိမ့်မည်။ ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက် ဤနားမှ ဖြတ်သွားမည်ဆိုလျှင် ချောက်ထဲဆင်းပြီး မရှာကြည့်သရွေ့ ထိုအပင်ကို သတိပြုမိလိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။
ရန်ကိုင်နှင့် အမျိုးသမီးသည် တောင်ကြားထဲသို့ လျှောက်သွားခဲ့သည်။ နှစ်ယောက်စလုံး တစ်ယောက်နာမည်ကို တစ်ယောက် မမေးခဲ့ကြ။ သူတို့နှစ်ယောက်သည် မကြာခင် ကိုယ့်လမ်း ကိုယ်သွားကြတော့မည်မှန်း နှစ်ယောက်စလုံး သိထားကြသည်။ ထို့ကြောင့် တစ်ယောက်နာမည် တစ်ယောက် သိစရာမလိုချေ။
ခဏအကြာ၌ ရန်ကိုင်တို့နှစ်ယောက် နေမီးလျှံအသီးပင်အောက်သို့ ရောက်လာခဲ့သည်။ အကိုင်းများဆီမှ တွဲလောင်းကျနေသော အသီးများကိုကြည့်ရင်း နှစ်ယောက်စလုံး ထိတ်လန့် အံ့ဩနေခဲ့ကြသည်။
သစ်ပင်ထက်တွင် အနည်းဆုံး အသီးအလုံး သုံးဆယ်လောက် ရှိပေသည်။ အသီးတိုင်းသည် ရဲတောက်နေသည်။ ထိုမျှသာမကသေး ရင့်မှည့်ပြီး မြေကြီးပေါ်သို့ ကြွေကျနေသေည့် အသီးများလည်း ရှိပေးသည်။ မြေပြင်ပေါ်ရှိ အသီးများမှာ ဆယ်လုံးမကချေ။
ဤနေမီးလျှံအသီးပင် ရှိနေသည်မှာ မည်မျှ ကြာခဲ့ပြီနည်း။ အသီးပေါင်း မည်မျှသည်လည်း အလကား ဖြစ်သွားခဲ့ပြီနည်း။
ခဏကြာအောင် အပင်ကို စိုက်ကြည့်နေပြီးနောက် အမျိုးသမီးက ရန်ကိုင်ဘက်သို့ လှည့်၍ ပြောလိုက်သည် “ကျွန်မကောင်လေးကို သွားခူးခိုင်းလိုက်မယ်။ ပြီးမှ ဝေစုပြန်ခွဲမယ်”
“လုပ်လေ” ရန်ကိုင် မကန့်ကွက်ခဲ့။
အမျိုးသမီးက အမိန့်ပေးလိုက်သည့်အခါ မြေခွေးလေးက သစ်ပင်ပေါ်သို့ ခုန်တက်သွားပြီး အသီးများကို တစ်လုံးပြီးတစ်လုံး ချွေချလေသည်။
ပြုတ်ကျလာသည့် အသီးများကို ဖမ်းနေရင်း အမျိုးသမီး၏မျက်နှာ စိတ်လှုပ်ရှားမှုကြောင့် နီမြန်းလာခဲ့သည်။
သစ်ပင်ပေါ်တွင် အသီးများ မရှိတော့သည့်အခါ အမျိုးသမီးက မြေပေါ်တွင် ကြွေကျပြီးသား အသီးများကို ကောက်ယူလိုက်ပြီး အကုန်ပေါင်းလိုက်သည်။ ထိုနောက် နှစ်ပုံခွဲကာ တစ်ပုံကို ရန်ကိုင်ဆီ ပေးလိုက်လေသည် “စုစုပေါင်း လေးယ့်လေးလုံးရှိတယ်။ တစ်ယောက်ကို နှစ်ဆယ့် နှစ်လုံးဆီ”
ရန်ကိုင်က ခေါင်းညိတ်ပြီး အသီးများကို သိုလှောင်လက်စွပ်ထဲသို့ ထည့်လိုက်သည်။
အသီးများကို ဝေစုခွဲပြီးနောက် အမျိုးသမီးက ပြောလိုက်သည် “ဒီတစ်ကြိမ်အတွက် ကျွန်မရှင့်ကို တကယ် ကျေးဇူးတင်တယ်။ နောက်နောင် အခွင့်အရေးရှိရင် ဒီအတွက် ရှင့်ကို ကျိန်းသေ ပြန်ကျေးဇူးဆပ်မယ်”
“မလိုတော့ဘူး။ နေမီးလျှံအသီးနဲ့တင် လုံလောက်နေပြီ” ရန်ကိုင်က ပြုံးကာ ခေါင်းခါလိုက်သည်။ သူဝင်ပါလိုက်သည်မှာ တစ်ဖက်လူကို ကြည့်မရသည့် အတွက်ကြောင့်သာ။ သို့သော်လည်း အမျိုးသမီးသည် သူ့အား အလွန်ကို ကျေးဇူးတင်နေသဖြင့် လက်ဆောင်များစွာ ပေးနေသဖြင့် ရန်ကိုင် မျက်နှာပူလာရသည်။
အမျိုးသမီးလည်း ခဏလောက် စဉ်းစားလိုက်ပြီးနောက် ဆက်ပြောမနေတော့ဘဲ ခေါင်းညိတ်၍ဿာ “အဲ့လိုဆိုရင် ကျွန်မ အရင် သွားလိုက်တော့မယ်”
“သွားလေ။ ကျုပ်ကတော့ အပင်ကိုယူပြီးမှ သွားတော့မယ်” ရန်ကိုင်က သူ့အစီအစဉ်ကို ပြောလိုက်သည်။ ဤအပင်သည် အတော်လေး သက်တမ်းရင့်နေသဖြင့် နဂါးလိုဏ်ဂူတောင်ဆီသို့ ယူသွားပြီး ပြန်စိုက်မည်ဆိုပါက နောက်တစ်ကြိမ် ပြန်အသီးသီးလောက်သည်။ နဂါးလိုဏ်ဂူတောင် ပတ်လည်တွင် မည်သည့် အဖိုးတန် စိတ်ဝိဥာဉ်ဆေးပင်များ၊ အပင်များ မရှိသဖြင့် ဤအပင်သည် တန်ဆာဆင်စရာတစ်ခု ဖြစ်လာပေလိမ့်မည်။
Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၂၁၄)
ထို့အပြင် နတ်ဘုရားသစ်ပင် အနက်ရောင်စာအုပ်ထဲတွင် အိပ်စက်နေသဖြင့် ၎င်း၏ အရှိန်အဝါဖြင့် နေမီးလျှံအသီးပင်ကို အားဖြည့်ပေးနိုင်ပေလိမ့်မည်။ သူ့ကြိုးစားမှု မအောင်မြင်လျှင်ပင် ဘာမှ ဆုံးရှုံးစရာမရှိချေ။
“ဒီနေမီးလျှံအသီးပင်ကြီးကို ရှင်ဘာလုပ်မလို့လဲ” ထွက်သွားရန် ပြင်နေသော အမျိုးသမီးက ရန်ကိုင်စကားကို ကြားပြီးနောက် နောက်ပြန်လှည့်ကာ မေးလိုက်လေသည် “ဒီအပင်ကို နေရာတိုင်းမှာ စိုက်လို့ရတာ မဟုတ်ဘူးနော်။ ရှင်သာ ဒီအပင်ကို နုတ်ယူသွားမယ်ဆိုရင် အပင် သေသွားနိုင်တယ်။ ပြီးတော့ ဒီအပင်က သိုလှောင်လက်စွပ်ထဲ ထည့်ထားလို့ရတဲ့ အပင်မျိုး မဟုတ်ဘူး”
ပြောပြီးသည့်နောက်မှသာ ရန်ကိုင်ကိစ္စထဲ ဝင်ပါမိနေမှန်း သိလိုက်သည်။ ထို့ကြောင့် ကသိကအောက် အမူအရာဖြင့် ပြုံးလျက် မေးလိုက်လေသည် “ကျွန်မ ကူညီပေးရဦးမလား”
“မလိုပါဘူး ရပါတယ်။ အခုလို ပြောပေးတာနဲ့တင် လုံလောက်နေပြီ။ ကျုပ်ဘာသာကျုပ် ဆက်လုပ်လိုက်လို့ရတယ်” ရန်ကိုင်က ပြုံးကာ ပြန်ပြောလိုက်ပြီးနောက် သူတော်စင်ချီဖြင့် ဓါးတစ်ချောင်း ဖန်တီးလျက် နေမီးလျှံအသီးပင် ပတ်ပတ်လည်ကို စက်ဝိုင်းပုံစံ စတူးတော့သည်။
နေမီးလျှံအသီးပင် ပေါက်နေသော မြေသည် ဘာမှ ထူးခြားမှုမရှိသဖြင့် ရန်ကိုင် အသာလေး တူးနိုင်ခဲ့သည်။ နေမီးလျှံအသီးပင်၏ အမြစ်ကို မထိခိုက်စေရန် အလို့ငှာ ကောင်းကင်စိတ်အာရုံနှင့် သူတော်စင်ချီကို သေချာပူးတွဲ အသုံးပြုခဲ့သည်။
နေမီးလျှံအသီးပင် ပတ်ပတ်လည်တွင် စက်ဝိုင်းပုံစံ တူးပြီးသော် ကောင်းကင်စိတ်အာရုံအား ပိုက်ကွန်သဖွယ် ဖြန့်ကျက်၍ အပင်ကို အုပ်လိုက်သည်။
ထို့နောက် လျှပ်ပြက်သလို နေမီးလျှံအသီးပင်သည် မြင်ကွင်းမှ ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့သည်။ ယခု ထိုအပင်သည် အနက်ရောင်စာအုပ်ထဲရှိ နတ်ဘုရားသစ်ပင်ဘေးတွင် ရောက်နေလေပြီ။
အမျိုးသမီး၏ မျက်ဝန်းများ တဖျက်ဖျက် လက်သွားလိုက်သည်။ ထိုကဲ့သို့သော သစ်ပင် တစ်ပင်ကို သိုလှောင်လက်စွပ်ထဲ အလွယ်တကူ ထည့်နိုင်သော စွမ်းရည်သည် သာမန် သူတော်စင် ဘုရင် ပထမအဆင့် ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက် လုပ်နိုင်သော အရာမျိုးမဟုတ်ချေ။ ရန်ကိုင်က ထိုအရာကို ချွေးတစ်ပေါက်ပင် မထွက်ဘဲ လုပ်ပြသွားခြင်း ဖြစ်သည်။
တကယ်တော့ ထိုကဲ့သို့ လုပ်ဖို့ရာ ကောင်းကင်စိတ်အာရုံ အတော့်ကိုမှ အားကောင်းရန် လိုအပ်သည် မဟုတ်ပေလော။
နေမီးလျှံအသီးပင်ကို အနက်ရောင်စာအုပ်ထဲ ထည့်သိမ်းလိုက်ပြီးနောက် အမျိုးသမီးဘက်သို့ လှည့်၍ နှုတ်ဆက်တော့မည်အပြု ရုတ်တရက် မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် သိုလှောင်လက်စွပ်ထဲမှ ဆက်သွယ်ရေး မှော်ရတနာကို ထုတ်ယူ စစ်ဆေးကြည့်လိုက်လေသည်။
ယခုလေးတင် သိုလှောင်လက်စွပ်အား ကောင်းကင်စိတ်အာရုံဖြင့် မတော်တဆ ဝေ့ကြည့်လိုက်မိစဉ်က သူ့ဆီ တစ်ယောက်ယောက် သတင်း ပို့ထားသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။
ထိုဆက်သွယ်ရေးမှော်ရတနာကို ဝေကုချန်းမှ သူ့အား ပို့ထားခြင်းဖြစ်သည်။ သဲမီးတောက်နယ်မြေ၏ တတိယအလွှာသို့ စရောက်စဉ်က လအရိပ်ခန်းမတပည့်နှစ်ယောက်၏ အလောင်းကို တွေ့ခဲ့ရသည်။ ထိုစဉ်က ဝေကုချန်းတို့အား ဆက်သွယ်ရန် ကြိုးစားကြည့်သည်။ သို့သော် မည်သို့မှ ဆက်သွယ်၍ မရခဲ့။ ယခု တစ်လကြာပြီးသည့်နောက် ရုတ်တရက် သူတို့ဆီမှ သတင်းတစ်ခု ရလိုက်သဖြင့် ရန်ကိုင် အတော်လေး အံ့အားသင့်သွားခဲ့ရလေသည်။
ရန်ကိုင်က သူ့ဆီ ပို့ထားသည့် သတင်းကို မစစ်ဆေးရသေးခင်မှာပဲ အနားတွင် ရပ်နေသော အမျိုးသမီးက အလန့်တကြား ထပြောလေသည် “ရှင်က လအရိပ်ခန်းမက တပည့်လား”
ရန်ကိုင် အမျိုးသမီးကို နားမလည်နိုင်သည့် အကြည့်ဖြင့် ကြည့်ကာ ပြန်မေးလိုက်သည် “ကျုပ်လအရိပ်ခန်းမက တပည့်လို့ ဘာလို့ ထင်တာလဲ”
သူနှင့် လအရိပ်ခန်းမ၏ လူအချို့နှင့် အနည်းငယ် ရင်းနှီးသော်လည်း သူသည် လအရိပ်ခန်းမ၏ အဖွဲ့ဝင်မဟုတ်ချေ။ ဆက်သွယ်ရေးမှော်ရတနာကို သူထုတ်လိုက်သည်နှင့် အမျိုးသမီးက ထိုကဲ့သို့ မေးခွန်းကို ဘာကြောင့် ရုတ်တရက် မေးလာရသနည်း။
အမျိုးသမီးက အသာအယာပြုံးလျက် ရန်ကိုင်လက်ထဲရှိ ဆက်သွယ်ရေးမှော်ရတနာကို လက်ညိုးထိုးကား ပြောလိုက်လေသည် “ရှင့်လက်ထဲက မှော်ရတနာကို လအရိပ်ခန်းမရဲ့ ပန်းပဲဆရာကြီး ကဲလင် လု်ပထားတာလေ။ မှော်ရတနာပေါ်မှာ ဆရာကြီးကဲလင်ရဲ့ ကိုယ်ပိုင် အမှတ်အသားရှိတယ်။ ကျွန်မမှာလည်း ဆရာကြီးကဲလင် လုပ်ပေးထားတဲ့ မှော်ရတနာတစ်ခု ရှိတာဆိုတော့ အဲ့အကြောင်းကို သေချာသိပြီးသား။ ရှင့်မှာ သူလုပ်ပေးထားတဲ့ ဆက်သွယ်ရေး မှော်ရတနာတစ်ခု ရှိနေလို့ ရှင်က လအရိပ်ခန်းမက တပည့်ဆိုပြီး ကျွန်မ ခန့်မှန်းလိုက်တာ။ ပြီးတော့ လအရိပ်ခန်းမရဲ့ အဓိကတပည့်တွေက ဒီဆက်သွယ်ရေး မှော်ရတနာကို ရနိုင်တာ”
ရန်ကိုင်အား လအရိပ်ခန်းမမှ တပည့်တစ်ယောက်ဟု စတင် ထင်လိုက်သည့် အချိန်မှစ၍ သူမ၏ စကားပြောဆိုပုံမှာ ယခင်ကနှင့်စာလျှင် ပို၍ ပေါ့ပါးသဘာဝဆန်လာသည်။ ရန်ကိုင်လည်း သူမပြောသည်ကို ကြားကြားချင်း ကြောင်အမ်းအမ်း ဖြစ်သွားခဲ့သည်။ ငုံကြည့်လိုက်သည့်အခါမှ ဆက်သွယ်ရေး မှော်ရတနာပေါ်တွင် သုံးမြောင့်ပုံ အမှတ်အသားတစ်ခု ရှိနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။
အကြီးအကဲကဲလင်ဆိုသော နာမည်ကို ရန်ကိုင် ကြားဖူးပေသည်။ ထိုလူသည် အရိပ်လခန်းမ၏ တစ်ဦးတည်းသော အဆင့်နိမ့် တန်ခိုးရှင်အဆင့် ပန်းပဲပညာရှင် ဖြစ်ပြီး အရိပ်ကြယ်ပေါ်ရှိ ပန်းပဲဆရာကြီးများအနက်မှ တစ်ဦးလည်း ဖြစ်သည်။ ဤသုံးမြှောင့်ပုံ အမှတ်အသည် အကြီးအကဲကဲလင်၏ ကိုယ်အမှတ်အသား ဖြစ်သည့်ပုံပင်။
ဤသည်မှာ သဘာဝသာဖြစ်သည်။ ကျော်ကြားသော လက်နက်ပညာရှင်များတွင် ကိုယ်ပိုင် အမှတ်တံဆိပ်များ ရှိကြသည်။ မှော်ရတနာတစ်ခု ဖန်တီးပြီးနောက် ထိုမှော်ရတနာ၏ တန်ဖိုးကို ပိုတိုးသွားစေရန် သူတို့၏ တံဆိပ် ကပ်ပေမည်။ ကျော်ကြားသော ပန်းပဲဆရာကြီးတစ်ယောက်၏ မှော်ရတနာကို ကိုင်ဆိုင်ထားနိုင်ခြင်းသည် ကိုင်ဆောင်နိုင်သည့်သူကို မျက်နှာပွင့်စေသည်။ လူတင့်တယ်စေသည်။
ဆေးပညာရှင်များမျာမူ ထိုကဲ့သို့ မလုပ်ကြချေ။ မည်သည့် ဆေးပညာရှင်ကများ သူတို့ ဖော်စပ်လိုက်သည့် ဆေးလုံးအပေါ် တံဆိပ်ကပ်ရလောက်သည်အထိ အားယားနေမည်နည်း။ ထို့အပြင်း ဆေးလုံးသည် တစ်ခါသုံးဖြစ်သည်။ သောက်လိုက်သည်နှင့် ကုန်သွားမည့် ဆေးလုံး ဖြစ်သည်။ မည်သူကများ သူသောက်မည့် ဆေးလုံးကို ဤဆေးလုံးသည် မည်သူဖော်စပ်ထားသည့် ဆေးလုံး ဖြစ်ပါသည်ဟု လျှောက်ပြောနေမည်နည်း။
ဤမိန်းမသည် တကယ်ကို မျက်စိ လျင်ပေသည်။ ဆက်သွယ်ရေးမှော်ရတနာကို ဟိုးကတည်းက ရထားသောသူသည် ဆက်သွယ်ရေးမှော်ရပေါ်တွင် တံဆိပ်တစ်ခု ရှိနေသည်ကို သတိမပြုမိ။ သို့သော်လည်း အမျိုးသမီးသည် ယခုမှ သူမရှေ့တွင် ဆက်သွယ်ရေး မှော်ရတနာကို ပထမဆုံးအကြိမ် ထုတ်ပြလိုက်ခြင်း ဖြစ်သော်လည်း တစ်ခါတည်း တန်းမြင်သွားခဲ့သည်။
ထိုအချက်ကို နားလည်လိုက်သော် ရန်ကိုင်က ခေါင်းညိတ်၍ ပြောလိုက်သည် “ဒါကို ဆရာကြီးကဲလင် လုပ်ထားတာ ဖြစ်ရင်ဖြစ်လိမ့်မယ်။ ဒါပေမယ့် ကျုပ်က လအရိပ်ခန်းမရဲ့ တပည့်တစ်ယောက် မဟုတ်ဘူး။ ဒါကို ဝေကုချန်းပေးထားတာ”
“စီနီယာအစ်ကိုဝေ ရှင့်ကို ပေးထားတာလား” အမျိုးသမီးက သူမ၏ ပါးစပ်လေးကို အလန့်တကြား အုပ်လိုက်သည်။ ဝေကုချန်းအကြောင်း သူမ ကောင်းကောင်း သိထားသည်။ ဝေကုချန်းသည် လအရိပ်ခန်းမ၏ အဓိကတပည့်အများစုကိုပင် မျက်လုံးထဲ မထည့်သူ ဖြစ်သည်။ တုန်ရွှမ်းအာမှလွဲ၍ အခြားမည်သူ့ကိုမှ ဂရုမစိုက်သူလည်း ဖြစ်သည်။ သို့တိုင် ဝေကုချန်းသည် အရိပ်လခန်းမ တပည့်တစ်ယောက် မဟုတ်သော ရန်ကိုင်အား ဆက်သွယ်ရေးမှော်ရတနာကို ပေးခဲ့သည်။ သူဘာလုပ်ချင်နေသနည်း။
“အစ်ကိုဝေကို ခင်ဗျား သိတာလား” ယခုတစ်ကြိမ်တော့ ရန်ကိုင်လည်း အံ့ဩရပေပြီ။ လမ်းတွေ မတော်တဆ တွေ့ခဲ့သော အမျိုးသမီးသည် ဝေကုချန်းနှင့် အသိဖြစ်နေလိမ့်မည်ဟု မထင်ထားခဲ့ချေ။
“အင်း။ သူ့ကို သိတာကလည်း ရွှမ်းအာကြောင့်ပါ…” အမျိုးသမီးက ချိုသာစွာပြုံး၍ ပြောလိုက်သည်။ သို့သော် ရုတ်တရက် တစ်ခုခုကို သတိရလိုက်ကာ မျက်နှာပျက်သွားခဲ့ပြီး အလျင်စလို မေးလိုက်လေသည် “စီနီယာအစ်ကို ရှင့်ဆီ သတင်းပို့လိုက်တာလား။ သူဘာပို့လိုက်တာလဲ။ မြန်မြန် ကြည့်ကြည့်ပါလား”
အရိပ်လခန်းမမှ ဤနေရာသို့ ရောက်နိုင်သော လူများသည် အဓိကတပည့်များသာ ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ယခု သတင်း လှမ်းပို့လိုက်သောလူမှာ ဝေကုချန်း ဖြစ်နိုင်ပေသည်။ သတင်း ပို့လိုက်ရသည့် အကြောင်းအရင်းမှာလည်း အန္တရာယ်တစ်ခုခုနှင့် သူကြုံတွေ့နေရသောကြောင့် ဖြစ်နိုင်သည်။
ဝေကုန်ချန်းနှင့် တုန်ရွှမ်းအာသည် သွားအတူ၊ လာအတူ ဖြစ်သည်။ ဝေကုချန်း အန္တရာယ်ရှိနေမည် ဆိုပါက တုန်ရွှမ်းအာလည်း အတူတူပင်။ ထို့ကြောင့် အမျိုးသမီး စိတ်ပူသွားပြီး ရန်ကိုင်အား အလျင်စလို တိုက်တွန်းတော့လေသည်။
အလွန်ကိုမှ စိုးရိပ်ပူပန်နေသော သူ့ရှေ့ရှိ အမျိုးသမီးကိုကြည့်ရင်း ရန်ကိုင် အံ့အားသင့်သွားရသည်။ သူမ၏ အပြုအမူအရာ တုန်ရွှမ်းအာနှင့် သူမ အတော်ရင်းနှီးမှန်း သိသာသည်။
ရန်ကိုင်လည်း အချိန်မဖြုန်းတော့ဘဲ ဆက်သွယ်ရေးမှော်ရတနာထဲသို့ ကောင်းကင်စိတ်အာရုံ ပို့လွှတ်ကာ ပို့ထားသည့် သတင်းကို စစ်ဆေးကြည့်လိုက်သည်။
ခဏအကြာ၌ ရန်ကိုင် မျက်မှောင်ကြုတ်၍ ပြောလိုက်လေသည် “အစ်ကိုဝေ သတင်းပို့ထားတာ။ ကြည့်ရတာ သူပြဿနာတစ်ခုခုနဲ့ ကြုံနေရတယ်နဲ့တူတယ်”
“ဘာဖြစ်နေလို့လဲ” အမျိုးသမီးက အလျင်စလို ပြန်မေးသည်။
“ရှေးဟောင်းအစီအရင် တစ်ခုခုထဲ ရောက်သွားပြီး ပြန်ထွက်မရတာနဲ့ တူတယ်။ သူတို့ ရောက်နေတဲ့ အစီအရင်ကလည်း အထဲကနေပဲ အပြင်ကို သတင်း ပို့လို့ရပြီး အပြင်ကနေ အထဲကို ပို့လို့ မရဘူးထင်တယ်။ ကျုပ်သူ့ကို အကြောင်းပြန်လိုက်သေးတယ်။ ဒါပေမယ့် သူတို့ဘက်က ဘာမှ ပြန်မပြောဘူး” ရန်ကိုင်က ဖြည်းဖြည်းချင်း ခေါင်းခါလိုက်သည်။
“ရှေးဟောင်းအစီအရင်လား” အမျိုးသမီး၏ မျက်နှာ ဖြူလျော်သွားပြီး “ညီမလေးရွှမ်းအာကော အဆင်ပြေရဲ့လား”
“မသိဘူး” ရန်ကိုင်က ခေါင်းခါ၍ “အစ်ကိုဝေတစ်ယောက်ပဲ သတင်းပို့ထားတာ။ အခြား ဘယ်သူ့ဆီမှ ဘာမှ မကြားရသေးဘူး”
ထိုစကားကို ကြားလိုက်သည့်အခါ အမျိုးသမီး၏ အမူအရာ အနည်းငယ် ပြေလျော့သွားသည်။ ထို့နောက် အမျိုးသမီးက သူမဘာသာ ရေရွတ်ရင်း ရန်ကိုင်အား ဆက်မေးလိုက်သည် “ညီမလေးရွှမ်းအာက စီနီယာအစ်ကိုဝေနဲ့ အမြဲအတူတူ ရှိနေတာ။ ဒါကြောင့် စီနီယာအစ်ကိုဝေပဲ သတင်းပို့လိုက်တာ ဖြစ်ရမယ်။ သူတို့ အခုဘယ်မှာရှိလဲ ရှင်သိလား”
ရန်ကိုင်က ခေါင်းခါလိုက်ပြီး “အဲ့ဒါတော့ ပြောမထားဘူး။ ဒါပေမယ့် မကြာခင် သိရမယ်လို့တော့ ထင်တာပဲ။ သူတို့သာ အကူအညီ လှမ်းတောင်းတာဆို သူတို့ ရှိနေတဲ့ နေရာကို ကျိန်းသေ ပြောလိမ့်မယ်။ ပြီးတော့ သူ့ဆီက သတင်း ရနိုင်တယ်ဆိုတော့ သူတို့ ရှိနေတဲ့ နေရာက ဒီနေရာနဲ့ သိပ်မဝေးလောက်ဘူး”
အရမ်းကြီးသာ ဝေးနေမယ်ဆိုရင် ဝေကုချန်း ပို့လိုက်သည့် သတင်းကို ရန်ကိုင် ရလိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။
“ဟုတ်တယ်” အမျိုးသမီးက ခေါင်းလိုက်သည်။ ရန်ကိုင် ပြောသည်ကို နားလည်သော်ငြား ရန်ကိုင်လက်ထဲရှိ ဆက်သွယ်ရေးမှော်ရတနာကို စိုးရိမ်တကြီးဖြင့် လက်သီးတင်းတင်းဆုပ်လျက် ကြည့်နေခဲ့သည်။
ထိုအမျိုးသမီးနှင့် တုန်ရွှမ်းအာသည် အတော်လေး ခင်မင်ရင်းနှီးရလိမ်မည်မှန်း ရန်ကိုင် လုံးဝ သေချာသွားခဲ့လေပြီ။ မဟုတ်လျှင် သူမ ယခုကဲ့သို့ ပြုမူနေလိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။ ရန်ကိုင် သူမကို ကြည့်လိုက်သည့် အချိန်တွင် အမျိုးသမီးကလည်း သူ့ကို ကြည့်လာခဲ့သည်။ နှစ်ယောက်သား အကြည့်ချင်း ဆုံးသွားခဲ့သည်။ ယခုမှပဲ သူမ၏ အပြုအမူကို သတိထားမိလိုက်ပြီး ရှက်ကိုးရှက်ကန်း ပြုံးလိုက်လေသည်။
“ဒီမှာပဲ” ရန်ကိုင်က ရုတ်တရက် အလန့်တကြား ထပြောလိုက်သည်။ မျှော်လင့်ထားသည့် အတိုင်း ဝေကုချန်း သူရှိနေသည့်နေရာကို ပြောပြလာခဲ့လေပြီ။ ဝေကုချန်း ပို့လိုက်သည့် တည်နေရာကို သေချာ မှတ်ထားလိုက်ပြီးနောက် အမျိုးသမီးဘက်သို့ လှည့်၍ မေးလိုက်သည် “သူတို့က ငွေကြယ်သတ္တုတုံးကြီးရဲ့ အနောက်ဘက် မိုင်တစ်ရာ အကွာလောက်မှာ ရှိနေတာတဲ့… အဲ့နေရာ ဘယ်နေရာမှာလဲ ဆိုတာ ခင်ဗျားသိလား”
“ငွေကြယ်သတ္တုလား” အမျိုးသမီးက ပြုံးလိုက်ပြီး “ငါသိတာပေါ့။ အဲ့နားကနေတောင် တစ်ခါ ဖြတ်သွားဖူးသေးတယ်”
“အဲ့ဒါကို မြန်မြန်သွားကြရအောင်” ရန်ကိုင်သည် ဆက်သွယ်ရေးမှော်ရတနာကို ချက်ချင်း သိမ်းလိုက်ပြီး ပြောလိုက်သည်။
အမျိုးသီး ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး ချက်ချင်းပဲ ရှေ့မှ ဦးဆောင် သွားလေသည်။
လမ်းတစ်လျှောက်လုံး နှစ်ယောက်စလုံး စကားမပြောခဲ့ကြသလို မည်သည့် အန္တရာယ်၊ ကျင့်ကြံသူနှင့်မှလည်း မကြုံတွေ့ခဲ့ရချေ။ နေ့တစ်ဝက်ကြာပြီးနောက် သူတို့နှစ်ယောက်ရှေ့ ဧရာမ သတ္တုတုံးကြီးတစ်တုံး ပေါ်လာခဲ့သည်။ ထိုသတ္တုတုံးကြီးကို မြင်လိုက်သည့်အခိုက် ရန်ကိုင် မျက်မှောင်ကြုတ်သွားခဲ့သည်။
ငွေကြယ်သတ္တုအကြောင်း သူကြားဖူးပေသည်။ ငွေကြယ်သတ္တုသည် ပန်းပဲထုရာတွင် အလွန်အသုံးဝင်သော သတ္တုတစ်မျိုးဖြစ်သည်။ ငွေကြယ်သတ္တုအား ပြုလုပ်မည့် မှော်ရတနာထဲ ထည့်သွင်းမည်ဆိုပါက မှော်ရတနာ၏ ခံနိုင်စွမ်းကို မြှင့်တင်ပေးနိုင်သည်။ ဆိုလိုသည်ကား မှော်ရတနာသည် တိုက်ပွဲအတွင်း ပျက်စီးနိုင်ချေ ပိုနည်းသွားပေလိမ့်မည်။ လက်သီးဆုပ်အရွယ် ငွေကြယ်သတ္တုအား သူတော်စင်သလင်းကျောက် သောင်းဂဏန်းဖြင့် ရောင်းနိုင်သည့် သတ္တုတစ်မျိုး ဖြစ်သလို ငွေရှိတိုင်း အလွယ်တကူ ဝယ်မရနိုင်သည့် သတ္တုတစ်မျိုးလည်း ဖြစ်သည်။
ယခု ထိုကဲ့သို့ အဖိုးတန်သော သတ္တုတုံးကြီး အကြီးကြီးတစ်တုံးကို မြင်လိုက်ရသည့် အခိုက် ရန်ကိုင် အံ့အားသင့်သွားခဲ့ရသည်။ ဤကဲ့သို့ အရာမျိုးကို အနက်ရောင်စာအုပ်ထဲသို့ ထည့်၍ မရချေ။
အခြားသတ္တုတစ်မျိုးဆိုပါက တစ်စစီဖျက်စီးပြီး ယူသွားလိုက်ပေမည်။ သို့သော် ငွေကြယ်သတ္တုသည် အလွန်ကိုမှ မာပေသည်။ ယူချင်သည်ဆိုလျှင် သူတော်စင်ချီဖြင့် အရင်ဆုံး အရည်ဖျော်ချရမည်ဖြစ်ကာ ထိုကဲ့သို့လုပ်ရန်အတွက် အနည်းဆုံး နှစ်ရက်၊ သုံးရက်လောက် ကြာနိုင်ပေသည်။
ကျောက်တုံးရုပ်သေးရုပ်သာ သူနှင့်အတူ ပါလာလျှင် မည်မျှ ကောင်းလိုက်မည်နည်း။ ရန်ကိုင်လည်း ထိုငွေကြယ်သတ္တုအား ခဏကြာအောင် စိုက်ကြည့်နေပြီးနောက် မခွာချင်ခွာချင်ဖြင့် အကြည့်ခွာလိုက်ရသည်။
“ဒါပဲ” အမျိုးသမီးက ပြောလိုက်သည်။
ရန်ကိုင်က ခေါင်းညိတ်လိုက်သည် “အနောက်ဘက်ကို မိုင်တစ်ရာတဲ့”
ပြောပြီးသည့်နောက် ယွမ်သံလိုက်အိမ်မြောင်ကို ထုတ်ကာ ဦးတည်ရာလမ်းကြောင်းကို ရှာလိုက်သည်။ လမ်းကြောင်းရှာပြီးနောက် ထိုဘက်သို့ ထွက်သွားကြလေသည်။
Martial Peak
အထွဋ်အထိပ်သိုင်းဧကရာဇ်
အပိုင်း (၁၂၁၅)
တုန်းရွှမ်အာ ဒုက္ခရောက်နေမည်ကို စိုးရိမ်သည့်အတွက်ကြောင့် အမျိုးသမီးသည် အရှိန်ကုန်တင်ကာ ပြေးနေခဲ့သည်။ ထိုကဲ့သို့ လုပ်လိုက်သဖြင့် ရန်ကိုင် သူမအား လိုက်မမှီမည်ကို စိုးရိမ်ကာ အရှိန်ကို လျော့ချရန် စဉ်းစားလိုက်သော်လည်း ရန်ကိုင်က သူမအား အလွယ်တကူ လိုက်မှီနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသဖြင့် တဖြည်းဖြည်းချင်း အရှိန်မြှင့်လိုက်လေသည်။
ယခု ရန်ကိုင်သည် ရှေ့မှ ဦးဆောင်သွားနေခဲ့လေသည်။
ထို့ကြောင့် အမျိုးသမီး အတော်လေး အံ့အားသင့်သွားခဲ့ရသည်။ သို့သော်လည်း ရန်ကိုင်သည် သူမ၏ စိတ်ဝိဥာဉ်မြေခွေနောက်ကိုပင် မှီအောင် လိုက်နိုင်သည်ဆိုသော အချက်ကို ပြန်သတိရလိုက်သည့်အခါ ရန်ကိုင်၏ အမြန်နှုန်းသည် သူ့အကန်အသတ် မဟုတ်သေးမှန်း အမျိုးသမီး သိလိုက်သည်။ ရန်ကိုင် အရှိန်ကုန်မတင်သေးချေ။
ခဏလောက် တုန့်ဆိုင်းနေပြီးနောက် အမျိုးသမီးက ရုတ်တရက် ပြောလိုက်သည် “ဂျူနီယာမောင်လေး”
“ဟန်” ရန်ကိုင် အမျိုးသမီးအား လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ သူမ ဘာလုပ်ချင်နေမှန်း ရန်ကိုင် နားမလည်။ သူမ၏ ကျင့်ကြံခြင်းအဆင့်သည် သူ့ထက် နှစ်ဆင့် ပိုမြင့်သဖြင့် သူ့အား ဂျူနီယာ မောင်လေးဟု ခေါ်သည်မှာ သဘာဝသာဖြစ်သည်။
“နင်ဒီထက် မြန်နိုင်သေးတယ်ဆိုရင် မြန်မြန်သာ သွားလိုက်နော်။ ငါ့ကို စောင့်မနေနဲ့။ ငါလိုက်လာခဲ့မယ်”
ရန်ကိုင်၏ မျက်လုံးထဲ အကြည့်တစ်ချက် လက်သွားခဲ့သည်။ ထိုအမျိုးသမီးသည် သူမ၏ ခွန်အားအကုန်အစင်ကို အသုံးမပြုသေးသည့်ပုံပင်။ သူတော်စင်တတိယအဆင့်သို့ ရောက်ထားသည့် လူတိုင်းတွင် ကိုယ်ပိုင် ဝှက်ဖဲများ ရှိကြသည့်ပုံပင်။
ရန်ကိုင်လည်း ဘမှပြောမနေတော့ဘဲ ခေါင်းတစ်ချက်ညိတ်၍သာ အရှိန်ကုန် တင်လိုက်လေသည်။ ချက်ချင်းဆိုသလို သူ့ပုံရိပ် ဝါးခနဲဖြစ်သွားပြီး ရှေ့သို့ တစ်ဟုန်ထိုး ပြေးထွက်သွားလေသည်။
လေမိုးကြိုးတောင်ပံကိုမူ အသုံးမပြုခဲ့ချေ။ အကြောင်းကား လေမိုးကြိုးတောင်ပံကို အသုံးပြုလိုက်သည်နှင့် ထိုအမျိုးသမီး မည်မျှပင် မြန်ပါစေ အပြတ်အသတ် နောက်ကောက် ကျန်ခဲ့လိမ့်မည် ဖြစ်သောကြောင့်ပင်။
သူ့နောက်ဘက်ဆီမှ သူတော်စင်ချီစွမ်းအင်လှိုင်းတို့ ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။ အမျိုးသမီးသည် ပညာရပ်တစ်ခုခုကို အသုံးပြုလိုက်သည့်ပုံပင်။ အမျိုးသမီး၏ ခွန်အားသည်လည်း အကြီးအကျယ် မြင့်တက်လာသည်ကို ရန်ကိုင် သတိပြုမိလိုက်သည်။
သို့သော်လည်း ထိုကဲ့သို့ အရှိန်တင်လိုက်ပြီးနောက် သူမ အသက်မရှုတော့ချေ။
ငွေကြယ်သတ္တုနှင့် မိုင်တစ်ရာအကွာတွင် ချော်ရည်ကန်ကြီးတစ်ကန် ရှိနေခဲ့သည်။ ချော်ရည်ကန်သည် အလွန်တရာကိုမှ ပူလောင်လှပြီး ၎င်းနှင့် ထိလိုက်သည့် အရာမှန်သမျှကို အရည်ဖျော်ပစ်နိုင်သည့်ပုံပင်။ ချော်ရည်သည် မဲညစ်နေပြီး တပွက်ပွက် ဆူပွက်နေသည်။ ပူစိပေါင်းများမှာလည်း ကန်မျက်နှာပြင်ပေါ်သို့ အဆက်မပြတ် တက်လာနေပြီး ခဏအကြာ၌ ပေါက်ကွဲသွားကုန်ကာ အလွန်ကိုမှ သိပ်သည်းလှသော မီးဓါတ်အဆိပ်များကို ဖြစ်ပေါ်လာစေနေခဲ့သည်။
ထိုချော်ရည်ကန်သည် ကြည့်လိုက်သည့်လူတိုင်းအား ကပ်ဆိုးမုန်တိုင်းကြီး တစ်ခုအား မြင်လိုက်ရသည့် ခံစားမျိုးကို ပေးစွမ်းနေခဲ့သည်။
ချော်ရည်ကန်အလယ်တွင် လိပ်ခွံလေးတစ်ခွံ ရှိနေခဲ့သည်။ လိပ်ခွံသည် အချင်း ဆယ်မီတာကျယ်ပြီး ယခင်က ဝါကြင့်ကြင့်အရောင် ဖြစ်သည်။ သို့သော်လည်း ချော်ရည်ကန်၏ အဆက်မပြတ် မီးဖုတ်ခြင်းခံထားရသောကြောင့် အနက်နီရောင်သို့ ပြောင်းနေပြီး အလွန်ကိုမှ ပူလောင်နေခဲ့သည်။ ၎င်းအပေါ်တွင် အက်ကွဲကြောင်းများပင် ဖြစ်ပေါ်နေပေပြီ။
အလွန်ကိုမှ ပူပြင်းလှသော အပူဓါတ်တို့သည် ထိုအက်ကွဲကြောင်းမျာတစ်ဆင့် စိမ့်ဝင်၍ လိပ်ခွံပေါ်တွင် ရှိနေသော လူငယ်အမျိုးသမီး တစ်သိုက်အား နှိပ်စက်နေခဲ့သည်။
ထိုအဖွဲ့သည် ဝေကုချန်းနှင့် တုန်ရွှမ်းအာတို့ ဦးဆောင်သော လအရိပ်ခန်းမ၏ တပည့်အုပ်စု ဖြစ်ပေသည်။ သူတို့နှစ်ယောက်အပြင် အခြားအမျိုးသား နှစ်ယောက်နှင့် အမျိုးသမီးတစ်ဦး ရှိနေခဲ့သည်။
လိပ်ခွံသည် သိပ်မကျယ်လှဘဲ လူငါးယောက် မတ်တပ်ရပ်နေနိုင်ရုံလောက်သာ ကျယ်သည်။
လက်ရှိတွင် ငါးယောက်စလုံး၏ မျက်နှာများ ဖြူလျော်နေပြီး သူတို့ဆီမှ ထွက်ပေါ်နေသည့် သူတော်စင်ချီ အရှိန်အဝါမှာလည်း အတော်လေးကို အားနည်းနေခဲ့သည်။
ဝေကုချန်းသည် ငါးယောက်ထဲတွင် အခြေအနေအကောင်းဆုံး ဖြစ်သော်ငြား သူလည်း အတော်လေး ဒုက္ခရောက်နေခဲ့သည်။ သူ့မျက်နှာဟာလည်း မစားချင်သည့် အရာကို စားရသလို စိတ်ညစ်၊ စိတ်ပျက်မှု၊ ခါးသီးမှုတို့ဖြင် ပြည့်နေခဲ့သည်။ တုန်ရွှမ်းအာကို ကြည့်လိုက်သည့် အခါမှသာ သူ့မျက်နှာထက် ကြင်နာရိပ်၊ တည်ငြိမ်ရိပ်တို့ ပြန်လွှမ်းလာသည်။ သူချစ်ရသူ အမျိုးသမီးကို ကာကွယ်ပေးရမည် ဆိုသော အသိကြောင့် ကုန်ဆုံးလုလု အားအင်တို့ ပြန်လည် ပြည့်တင်းလာခဲ့ရသည်။ ထိုစိတ်ဓါတ်ခွန်အားကြောင့်သာ မဟုတ်ပါက သူအနေဖြင့် ဤနှိပ်စက်မှုကို အချိန်အကြာကြီး တောင့်ခံနိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။ သူသာ လဲကျသွားသည်နှင့် အရိပ်လခန်းမမှ အခြားတပည့်အားလုံး ကျိန်းသေ သေရပေလိမ့်မည်။
တုန်ရွှမ်းအာမှာမူ ကြင်နာသိမ်မွေ့သော အမူအရာကို ဆင်မြန်ထားသည်။ ဤကဲ့သို့ ခက်ခဲကြမ်းတမ်းသော အခြေအနေထဲ ရောက်နေသော်ငြား စောဒကတစ်ချက်ပင် မတက်။ ဂိုဏ်းမှ မောင်နှမတပည့်များကိုသာ လက်မလျှော့ရန် အားပေးနေခဲ့သည်။ တုန်ရွှမ်းအာသည် အပြင်ပန်းတွင် တည်ငြိမ်နေသော်ငြား သူမသည်လည်း မီးစာကုန်ရေခမ်း ဖြစ်နေပေပြီ။
သူမ၏ တည်ငြိမ်သော အသွင်အပြင်မှာ စိတ်ဓါတ်ခွန်အားကြောင့် ဖြစ်သည်။ သူမတွင် ဝေကုချန်းကဲ့သို့ စိတ်ဓါတ်မျိုးရှိနေသည်။ သူမ၏ အားနည်းသောပုံစံကြောင့် သူမ၏ ဂျူနီယာမောင်၊ ညီမလေးများ စိတ်ဓါတ်ကျသွားမည်ကို မလိုချင်ချေ။ သူတို့ နှစ်ယောက်ထဲမှ တစ်ယောက်သာ မျှော်လင့်ချက် မဲ့သွားလျှင် အခြေအနေ ပိုဆိုးသွားနိုင်ပေသည်။
လအရိပ်ခန်းမမှ တပည့်သုံးယောက်မှာမူ အတော်လေးကိုမှ ဆိုးဆိုးရွားရွား ဖြစ်နေကြသည်။ ယောက်ကျ်ားလေးတပည့် နှစ်ယောက်စလုံး၏ အမူအရာများမှာ ပြိုတော့မည့် မိုးနှယ် သုန်မှုန်နေကြသည်။ နီးကပ်လာသော သေခြင်းတရားကြောင့် ဂယောင်ခြောက်ခြား ဖြစ်သွားလေလားမသိ၊ ဘာမှန်းမသိသော အရာများကို တရွတ်ရွတ်နှင့် ရွတ်နေကြလေသည်။
နောက်ထပ် အရပ်ရှည်ရှည်နှင့် မိန်းမမှာမူကား သူတော်စင်ချီကို အဆက်မပြတ် ထုတ်လွှတ်လျက် လိပ်ခွံထဲသို့ ပို့လွှတ်နေခဲ့သည်။ ချွေးသီးလုံးများမှာလည်း နဖူးတစ်လျှောက် တတောက်တောက် စီးကျလျက်။
သို့သော်လည်း ဝေကုချန်း၊ တုန်းရွှမ်းအာနှင့် ကျန်သုံးယောက်စလုံးသည် သူတို့အား နောက်တစ်ရက်၊ နှစ်ရက်အတွင်း အခြားတစ်ယောက်သာ လာမကယ်ပါက သူတို့ သေရမည်မှန်း သိထားကြသည်။
သူတို့ ဤနေရာတွင် ပိတ်မိနေသည်မှာ အတော်လေး ကြာနေပေပြီ။ ဤနေရာတွင် ကျင့်စဉ်ကို အသုံးပြု၍ သူတော်စင်ချီကို မစုပ်ယူနိုင်သည့်အတွက် သူတော်စင်သလင်းကျောက်များ၊ ဆေးလုံးများကိုသာ အားကိုးရသည်။ ယခု သူတို့စုထားသမျှ ဆေးလုံးများ ကုန်သွားလေပြီ။
သူတို့တွင် ဆေးလုံးများ ရှိသေးလျှင် နည်းနည်း ဆက်တောင့်ခံနိုင်လောက်သေးသည်။ သို့သော်လည်း မရှိတော့လေရာ သူတော်စင်သလင်းကျောက်မှ မည်သို့ပင် စုပ်ယူပါစေ စွမ်းအင် ကုန်နေသည့်နှုန်းကို မည်သို့မှ လိုက်မမှီအောင် ဖြစ်နေခဲ့သည်။
သူတို့ ဝတ်ထားကြသည့် မှော်ရတနာများဆိုလျှင်လည်း မှိန်ကုန်ကြနေလေပြီ။ ချော်ရည်ကန်အလယ်ရှိ လိပ်ခွံလေးပေါ်တွင် မတ်တပ်ရပ်ဖို့ရာပင် အနိုင်နိုင် ဖြစ်နေလေရာ ထွက်ပြေးဖို့မူကား မည်သို့ပင် တတ်နိုင်မည်နည်း။
သူတို့ ကူကယ်ရာမဲ့နေသည့်ကား သူတို့ ရပ်နေသည့် လိပ်ခွံလေးအား မည်သို့ပင် ရွေ့အောင် လုပ်ပါစေ၊ ၎င်းမှာ တုတ်တုတ်မျှပင် မလှုပ်ခြင်းဖြစ်သည်။ ချော်ရည်ကန်ထဲမှ ဖော်ပြမရသော စွမ်းအားတစ်ခုသည် လိပ်ခွံအား ရွေ့မအောင် လုပ်နေလားပင်မသိ။ ထိုအပြင် ချော်ရည်ကန်ထဲရှိ ချော်ရည်များမှာလည်း မကြာမကြာ ထထပေါက်နေသဖြင့် ကန်ထဲမှ ချော်ရည်များ ပန်းပန်းထွက်လာနေလေရာ သူတို့အတွက် အတော်လေးကိုမှ အန္တရာယ်များလှပေသည်။ ဝေကုချန်း ရှိနေသည့်အတွက် ကံကောင်းသွားသည်။ ဝေကုချန်းသည် သူတို့အားလုံးအား ထိုအန္တရာယ်ဆိုးကြီးမှ ကျော်ဖြတ်ပေးနိုင်အောင် ကူညီပေးခဲ့သဖြင့် အကုန်လုံး ယခုအချိန်အထိ အသက်ရှင်နေနိုင်ခြင်း ဖြစ်သည်။
သို့သော်လည်း ထိုကဲ့သို့ လုပ်ပေးလိုက်ရသဖြင့် ဝေကုချန်းတစ်ကိုယ်လုံး မီးလောင်ရာများဖြင့် ပြည့်နေခဲ့ရလေပြီ။ မီးအဆိပ်များသည်လည်း သူ့ကိုယ်ထဲသို့ ကျူးကျော် ဝင်ရောက်နေလေပြီ။ မီးအဆိပ်များကို သူ့ကိုယ်ထဲမှ ထုတ်ပယ်နိရန် ခွန်အားမရှိသဖြင့် လျစ်လျူရှုထားရုံသာ တတ်နိုင်ပေသည်။ ထိုမီးအဆိပ်များသည် သူ့ခွန်အားနှင့် အသက်စွမ်းအင်ကို တတိတိလှိုက်စားနေခဲ့သည်။
တဖြည်းဖြည်းနှင့် ဝေကုချန်း၏ မျက်နှာထက် အနက်ရောင် သေခြင်း အငွေ့အသက်များ စတင် ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။ ထိုအခြင်းအရာကို မြင်လိုက်သော် တုန်ရွှမ်းအား ထိတ်လန့် တုန်လှုပ်သွားခဲ့သည်။ ထအော်မငိုမတတ် ဖြစ်သွားခဲ့ပြီး ဝမ်းနည်းကြေကွဲစွာဖြင့် တောင်းပန်လိုက်လေသည် “ကျွန်မ တောင်းပန်ပါတယ်”
ဝေကုချန်းက ပြုံးဖြီးလိုက်ပြီး အခိုင်အမာ ပြန်ပြောလိုက်လေသည် “ငါတို့နှစ်ယောက်ထဲမှ ဘယ်သူမှ တောင်းပန်စရာမလိုဘူး။ နောက်နောင် ဒီလို စကားမျိုး ဘယ်တော့မှ မပြောနဲ့”
“ဒါပေမယ့် ကျွန်မဒီနေရာကို စူးစမ်းချင်လို့သာ မဟုတ်ဘူးဆိုရင် အားလုံး ဒီလိုဖြစ်ရမှာ မဟုတ်ဘူးလေ” တုန်ရွှမ်းအာက မျက်ရည်ဝဲလဲဖြင့် ပြောလိုက်သည်။
ဤနေရာနှင့် ပက်သက်၍ တစ်ခုခု ထူးခြားနေမှန်းသတိပြုမိလိုက်သဖြင့် ဤနေရာကို လာစူးစမ်းခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ သို့သော်လည်း သူတို့ငါးယောက် ဤနေရာသို့ ခြေချလိုက်သည်နှင့် မြေပြင်ရုတ်တရက် အက်ကွဲသွားပြီး သူတို့အားလုံး ချော်ရည်ကန်ထဲသို့ ပြုတ်ကျသွားလေသည်။
သဲမီးတောက်နယ်မြေတွင် ပျံသန်း၍မရသဖြင့် အသက်ရှင်နိုင်ရန်အတွက် လိပ်ခွံပေါ်သာ အားကိုးရတော့သည်။ သို့တိုင် ဤနေရာမှ မထွက်သွားနိုင်ခဲ့ချေ။
လိပ်ခွံကို အမည်မသိ အဆင့်တစ်ဆယ် သားရဲတစ်ကောင်မှ ကျန်ရစ်သော အကြွင်းအကျန်ဖြင့် လုပ်ထားခြင်းဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ချော်ရည်ကန်ထဲတွင် တစ်လလောက် ကြာအောင် မီးဖုတ်ထားခံခဲ့ရသည့်တိုင် မပျက်စီးသွားခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ သို့သော်လည်း ၎င်းတွင် အက်ရာများစွာ ဖြစ်ပေါ်နေခဲ့လေပြီ။
အချိန်အတော်ကြာသွားပြီးနောက် လိပ်ခွံလည်း ပျက်စီးတော့မည့် အရိပ်အယောင် စတင် ပြသလာခဲ့လေပြီ။
“အဲ့လိုမပြောနဲ့။ အကျိုးအမြတ်နဲ့ အန္တရာယ်တွေက ဒွန်တွဲပြီး တည်ရှိနေတာ။ ပြီးတော့ ငါတို့ငါးယောက်စလုံး သဘောတူညီပြီးတော့မှပဲ ဒီနေရာကို စူးစမ်းတာ” ဝေကုချန်းက တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ဖြင့် ပြန်ပြောလိုက်သည် “အဲ့ဒါကြောင့်သာ မဟုတ်ရင် ငါတို့လည်း အဲ့ရတနာကို ရလိုက်မှာ မဟုတ်ဘူး။ ဒီကနေ ပြန်ထွက်သွားပြီး အဲ့ရတနာကို အကုန်လုံး ညီတူမျှတူ ခွဲဝေယူတာပေါ့”
“ကျွန်မတို့ ဒီနေရာကနေ ထွက်သွားနိုင်မှာလား” အနီရောင်ဝတ်စုံ ဝတ်ထားသည့် အရပ်ရှည်ရှည် အမျိုးသမီးက ဝေကုချန်းအား မေးလိုက်သည်။ ထို့နောက် ရုတ်တရက် မျက်ရည် ပိုးပိုးပေါက်ပေါက်ကျလျက် ပြောလိုက်လေသည် “စီနီယာအစ်ကိုကုနဲ့ ဂျူနီယာညီမလျိုတို့က တတိယအလွှာကို ဝင်ပြီးပြီးချင်းမှာပဲ သေသွားခဲ့တာ… သူတို့ကို မကယ်ခဲ့လို့များ ကျွန်မတို့ကို သေသွားတာတောင် မကျေမနပ် ဖြစ်နေတာလား မသိဘူး”
အမျိုးသမီး၏ စကားကို ကြားလိုက်သည့်အခါ ကျန်အမျိုးသား တပည့်နှစ်ယောက်၏ အမူအရာ ပြောင်းလဲသွားခဲ့သည်။ လွန်ခဲ့သော တစ်လခန့်က အဖြစ်အပျက်ကို ပြန်သတိရမိသော် နှစ်ယောက်စလုံး မျက်နှာ ဖြူလျော်သည်ထက် ပိုမို ဖြူလျော်သွားခဲ့ကြသည်။
ဝေကုချန်းက ထိုအမျိုးသမီးအား အေးစက်စူးရဲစွာ စိုက်ကြည့်၍ ပြန်ပြောလိုက်သည် “ဂျူနီယာညီလေးကုနဲ့ ဂျူနီယာညီမလေးကုတို့ကို မီးတောက်သားရဲတွေက သတ်သွားတာ။ ငါတို့ သူတို့ကို မကယ်တာ မဟုတ်ဘူး၊ မကယ်နိုင်ခဲ့တာ။ ကောင်းကင်က ဖြစ်စေချင်တာကို ဘယ်သူမှ တားဆီးလို့ မရဘူး။ ဒါပေမယ့် အခုငါတို့ ဖြစ်နေတဲ့ကိစ္စက သူတို့နဲ့ ဘာမှမဆိုင်ဘူး။ နောက်အဲ့လို ပေါက်တတ်ကရတွေ မပြောနဲ့”
သူတို့ဂျူနီယာညီလေးနှင့် ဂျူနီယာညီမလေးတို့၏ သေဆုံးမှုသည် အခြားသူများ၏ စိတ်ဓါတ်ပိုင်းကို ကြီးကြီးမားမား ထိခိုက်သွားခဲ့သည်။ သဲမီးတောက်နယ်မြေထဲသို့ မဝင်ခင်က သူတို့သည် လအရိပ်ခန်းမ၏ အဓိကတပည့်များ ဖြစ်ကြသည့်အတွက် သူတို့ အရည်အချင်း အပေါ် အလွန်ကိုမှ ယုံကြည်ချက်ကြီးမားလွန်းခဲ့သည်။ တစ်နည်းဆိုရသော် သဲမီးတောက်နယ်မြေ၏ အန္တရာယ်များကို အထင်သေးကြသည်။ သူတို့၏ အရည်အချင်းဖြင့် ဆိုပါက ဤနေရာရှိ ရတနာများကို ရယူနိုင်ပြီး ရွယ်တူများနှင့် အကြီးအကဲများကို အံ့ဩအောင် လုပ်နိုင်မည်ဟု ထင်နေကြသည်။
ပထမအလွှာနှင့် ဒုတိယအလွှာသည် သူတို့အတွက် သိပ်ပြီး အန္တရာယ်မများခဲ့ချေ။ ဘာမှအန္တရာယ်မှ မရှိဟုပင် ပြောနိုင်ပေသည်။ သို့သော်လည်း တတိယအလွှာထဲသို့ ဝင်လာသည်နှင့် သူတို့ငါးယောက်ထဲမှ နှစ်ယောက် သေသွားခဲ့သည်။
သူတို့နှင့်အတူ နှစ်ပေါင်းများစွာ ပခုံးဖက်ကြီးပြင်းလာကြသော ကျင့်ကြံသူနှစ်ယောက် သူတို့ရှေ့ ဆိုးဆိုးရွားရွား အသတ်ခံလိုက်ရခြင်းကို ရပ်ကြည့်နေခဲ့ရသည့် သူတို့၏ရင်ထဲ မည်သို့ ဖြစ်နေမည်ကို ဝင်ခံစားကြည့်နိုင်ပေသည်။
ဝေကုချန်းသည် ထိုကဲ့သို့ အတွေးများ မထားသင့်ကြောင့် ပြောလိုက်သော်လည်ငြား သူ့ဂျူနီယာများ မည်ကဲ့သို့ ခံစားနေရသလဲ ဆိုသည်ကို နားလည်သဖြင့် သူတို့အား အရမ်းကြီး ပြစ်တင်ခြင်းမျိုး မပြုလုပ်ခဲ့ချေ။
ဝေကုချန်းသည် ဤအရိပ်ကြယ်ပေါ်တွင် လျှောက်သွားစူးစမ်းခြင်းမျိုး မလုပ်ဘဲ အခြားသူများကဲ့သို့ ဂိုဏ်းထဲတွင်သာ တစ်ချိန်လုံး ကျင့်ကြံနေမည်ဆိုပါက သူ့စိတ်ခွန်အားသည် ဤမျှအားကောင်းနေလိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။ ဖန်လှောင်အိမ်ထဲ ပျိုးထောင်ခံရပြီး လေဒဏ် မိုးဒဏ်ကို မခံခဲ့ရသော ပန်းပင်များသည် ပန်းပင်ရိုင်းများကို ယှဉ်နိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။
လက်ရွေးစင် အဓိကတပည့်များ ဆိုသူအားလုံးသည် ဂိုဏ်းထဲတွင်သာ အနေများကြသူများ ဖြစ်ကြသည်။ အကုန်လုံးသည် ကောင်းကင်သားတော်များ၊ ကောင်းကင်သမီးတော်များ အဖြစ် ချီးကျူးခြင်းခံခဲ့ရပြီး မရေမတွက်နိုင်သော ဂျူနီယာညီလေး၊ ညီမလေးတို့၏ လေးစားကြည်ညိုခြင်း ခံခဲ့ရသူများ ဖြစ်ကြသည်။ အချင်းချင်း လက်ရည်ဖလှယ်ကြစဉ် လျင်လျင်မြန်မြန်ဖြင့် စွမ်းအင် အကုန်ထုတ်သုံးလျက် တိုက်ခိုက်နိုင်သော်လည်း အစစ်အမှန်လောကထဲသို့ ရောက်လာသည့်အခါ ပြဿနာမျိုးစုံနှင့် ရင်ဆိုင်ရတော့လေသည်။
သူတို့သာ ဤနေရာမှ အပြင်ပြန်ထွက်နိုင်ခဲ့လျှင် သူ့ဆရာနှင့် အကြီးအကဲချင်ဆီသွားပြီး ဤအကြောင်းကို ဆွေးနွေးရမည်ဟု ဝေကုချန်း ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ အရိပ်လခန်းမ၏ တပည့် အားလုံးသည် ယခုကဲ့သို့ဆိုပါက သူတို့ဂိုဏ်းသည် မနှောင်းသောအချိန်အတွင်း ကျိန်းသေ ဖျက်စီးခံရပေလိမ့်မည်။