Chapter – 48
“မင်းက ထွက်သွားမယ်ဆို ငါက လိုက်ခဲ့ရမှာပေါ့။”
ဖန်းပေါ်ကမူ အလွန်အမင်း ခေါင်းမာနေသည်။ သူက ယဲ့ဖန်းနှင့်အတူ ထွက်သွားရန် ဆုံးဖြတ်ပြီးသားဖြစ်သည်။ ယဲ့ဖန်းကလည်း သဘောတူလိမ့်မည်မဟုတ်ချေ။
ဖန်းပေါ်က အမန္တမျိုးစေ့အဖြစ် သတ်မှတ်ခံရပြီးကတည်းက သူ၏အနာဂတ်က တောက်ပနေသည်။ သူက ယခု ထွက်သွားမည်ဆိုလျင် အားလုံးက သုညပြန်ဖြစ်သွားပေလိမ့်မည်။ ရှေ့ရှိလမ်းကြောင်းက မသေချာမှု မတော်တဆမှုများနှင့်ပင် ပြည့်နှက်နေနိုင်သေးသည်။
” ငါ ဘာလို့ ထွက်သွားရမလဲဆိုတဲ့ နောက်ထပ်အကြောင်းပြချက် ရှိတယ်။ ငါတို့တွေ ဟန်ဖေးယီကို အတူ ဖိနှိပ်ခဲ့ကြတယ်။ ဒါက သူကို မျက်နှာပျက်စေခဲ့တယ်။”
ဖန်းပေါ်က ချက်ချင်း ဝင်ပြောသည်။
“သူ့ကို မစိုးရိမ်နဲ့။ ငါက အခု အမန္တမျိုးစေ့လေ။ ဒီတော့ သူတို့က ဘာမှ မလုပ်ရဲဘူး။ ငါတို့အင်အားကြီးမားလာတာနဲ့ သူ့ကို ကြောက်စရာ မရှိတော့ဘူး။”
ယဲ့ဖန်းက ခေါင်းခါသည်။
“ဒါက ထင်သလောက် မရိုးရှင်းဘူး။ ငါ ပတ်ဝန်းကျင်ကို လိုက်မေးပြီးပြီ။ သူ့ရဲ့ မဟာဦးလေးက အဂ္ဂရိတ်ကျွမ်းကျင်ပညာရှင်ပဲ။ ဒီလူက ယန်ပြောင်းပြန်လှန်ဆေးကိုဖော်ပြီး သူရဲ့သက်တမ်းကို ရှည်စေချင်နေတာ။ ဒီနှစ်တွေအတောအတွင်းမှာ သူက ဝိညာဥ်ဆေးပေါင်းများစွာကို တတ်စွမ်းသမျှ လိုက်ရှာခဲ့တယ်။ သူက အပြင်ကိုလည်း ထွက်ပြီး ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ သွားခူးပြီး ရှာဖွေခဲ့သေးတယ်။ သူက သိပ်မကြာခင်ကမှ ပြန်လာတာ။ ဒါပေမဲ့ ဟန်ဖေးယီက ငါတို့နဲ့ တိုက်ခိုက်ခဲ့တယ်။ ကြည့်ရတာ ဒီကိစ္စက ထင်သလောက် မရိုးရှင်းတော့ဘူး။”
ဖန်းပေါ်က ခေါင်းငြိမ့်ပြီးနောက် ထူးဆန်းသည်ဟု ခံစားရသည်။ သူတို့က ဟန်ဖေးယီနှင့် ရန်ငြိုးမရှိချေ။ သို့သော် တစ်ဖက်လူက တမင်သက်သက် ပြဿနာလာရှာသည်။ ထို့ကြောင့် နောက်ကွယ်မှာ အကြောင်းအရာက ရှိရပေမည်။
“မင်း ခန့်မှန်းမိတာက…အဲ့ဒီဦးလေးက ငါတို့ကို တစ်ခုခုလုပ်ချင်နေတယ်လို့ ပြောချင်တာလား။”
ဖန်းပေါ်၏ စိတ်က လျင်မြန်စွာဖြင့် တွက်ချက်လိုက်နိုင်ပြီး အရာအားလုံးကို တွေးလိုက်နိုင်သည်။ သူတို့နှစ်ယောက်လုံးကလည်း မတော်တဆ အထွတ်အမြတ်အသီးတစ်ခုကိုစားခဲ့ပြီး ငယ်ရွယ်မှုကို ပြန်လည်ရရှိခဲ့သည်။ အကြီးအကဲဟန်ကသာ ထိုအကြောင်းကို သတိထားနေလျှင် သေချာပေါက် တစ်စုံတစ်ရာ လုပ်လာလောက်သည်။
“သူ့ရဲ့သက်တမ်းက ကုန်တော့မှာ။ ဒီတော့ သူက ယန်ပြောင်းပြန်လှန်ဆေးကို အကောင်းဆုံးဖော်ပြီး သူ့ရဲ့သက်တမ်းကို ဆွဲဆန့်ချင်နေတာ။ ဒီတော့ သူ ငါတို့ကို မျက်စိကျတာ ဖြစ်နိုင်တယ်။”
ယဲ့ဖန်းက အနှစ်ချုပ်ကို ဆက်ပြောလာသည်။
” အခု မင်းက အမန္တမျိုးစေ့ ဖြစ်သွားပြီ။ သူ မင်းကို ဘာမှမလုပ်ရဲတော့ဘူး။ ဒါပေမဲ့ ငါသာ ဒီမှာ ဆက်နေရင် ငါ စိုးရိမ်တာက တစ်ခုခုဖြစ်လာမှာကိုပဲ။”
“ဒီအဖိုးကြီးကတော့ .. ။”
ဖန်းပေါ်က ထိုစကားကို ကြားသောအခါ မျက်မှောင်ကြုတ်သွားသည်။ သူက ယဲ့ဖန်း ထွက်ခွာမည့်အရေးကို မတားတော့ချေ။ သို့သော် သူက လိုက်သွားချင်နေပြန်သည်။
“မင်း ငါနဲ့ လိုက်ဦးမယ်ဆိုရင် ငါ မသွားတော့ဘူး။”
ယဲ့ဖန်းက တည့်တိုးပြောသည်။ သူက ဖန်းပေါ်ကို ကျင့်ကြံရာတွင် မနှောင့်နှေးစေလိုချေ။ ဝိညာဥ်အပျက်အစီး ကောင်းကင်ဂူက ဖန်းပေါ်အတွက် အကောင်ဆုံးနေရာဖြစ်သည်။
ဖန်းပေါ်ကလည်း ယဲ့ဖန်းကို ကောင်းကောင်းနားလည်သည်။ သူက ထိုသို့ အတိုက်အခံလုပ်နေကြောင်း မြင်သောအခါ ဖန်းပေါ်လည်း မငြင်းတော့ချေ။ သူသည်လည်း တိတ်ဆိတ်သွားသည်။
“စုတ်တံတစ်ချောင်းနဲ့ စာရွက်တစ်ရွက်သွားယူ။ ငါ မင်းအတွက် ရှေးဟောင်းကျမ်းစာ ချန်ထားပေးခဲ့မယ်။”
ယဲ့ဖန်းက ဖန်းပေါ်ကို သူ အခေါင်းထံမှ ရထားသော ရှေးဟောင်းကျမ်းစာ အချို့အကြောင်း ပြောပြလိုက်သည်။ ယခင်က သူ စာကြောင်းအနည်းငယ်ကို ရွတ်ပြခဲ့ဖူးသော်လည်း ဖန်းပေါ်ကမူ ခေါင်းထဲတွင် စာအုပ်လိုသာ မှတ်သားထားသည်။ ထိုအရာက အဆင့်မြင့်သောကြောင့် သူ နားမလည်ဟုဆိုသည်။ ယခုအခါတွင် ယဲ့ဖန်းက သူကိုယ်တိုင် နားမလည်သေးသော်လည်း အနည်းငယ် ပုံတူအနေနဲ့ ချန်ထားခဲ့ရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။
“ငါ့အတွက် ဒီကျမ်းစာက ကောင်းကင်ဘုံစာအုပ်ကြီးလိုပဲ။ ငါ ဒါကို သိမ်းထားလည်း အသုံးမဝင်ပါဘူး။ နောက်ပြီး ဒီနေရာမှာ အထွတ်အမြတ်ကျမ်းစာတွေက ရှားပါးမယ်လို့ မထင်ဘူး။ ဒီတော့ မင်းရေးချပေးဖို့ မလိုပါဘူး။”
ယဲ့ဖန်းကမူ သူ့ကို လျစ်လျူရှုလိုက်ပြီးနောက် စာရွက်နဲ့ စုတ်တံကိုကိုင်ကာ ဆက်ရေးသည်။ သူက စုတ်တံကို လျင်မြန်စွာ လှုပ်ရှားချိန်တွင် သူ၏နှလုံးသားထဲတွင် ခေါင်းလောင်းသံ မြည်ဟီးလာသည်။
ရှေးဟောင်း အမွေအနှစ် ရာကျော်က သူ၏နှလုံးသားထဲတွင် တဖြည်းဖြည်း လင်းလက်လာပြီးနောက် သူကိုလန်းဆန်းလာသလို ခံစားရစေသည်။ ယဲ့ဖန်း၏ စုတ်တံက နဂါးတစ်ကောင်ကဲ့သို့ တွန့်လိမ်ကာ လှုပ်ရှားနေသည်။ သူက စာရွက်ပေါ်တွင် စာကြောင်းအနည်းငယ်ကို ရေးချလိုက်သည်။
သို့သော် ချက်ချင်းလိုလို ထူးဆန်းလာသည်။ အကြောင်းမူကား စုတ်တံက ရုတ်တရက် ရပ်တံ့သွားကာ စကားလုံးများက ပျောက်ကွယ်သွားသောကြောင့်ဖြစ်သည်။
သူ၏လက်က ရပ်တံ့လိုက်သောအခါ ရှေးဟောင်းစကားလုံးများအားလုံးက လျော့ပါးပျောက်ကွယ်သွားသည်။ သိပ်မကြာခင် စာရွက်က ပြာအဖြစ်ပင် ပြောင်းသွားသေးသည်။ လျှို့ဝှက်ဆန်းကျယ်သော စွမ်းအားတစ်ရပ်က ထိုစုတ်တံထိပ်တွင် ရှိနေပြီး အရာအားလုံးကို ဖျက်ဆီးလိုက်သလို ထင်ရသည်။
တစ်ချိန်တည်းတွင်ပင် ယဲ့ဖန်း၏ နှလုံးသားထဲတွင် ရှိသော ထိုကျမ်းစာစကားလုံး ရာကျော်က ဝေဝါးလာပြီး အသံကလည်း ပျောက်ကွယ်လာသည်။
ဖန်းပေါ်က ကြောင်တောင်တောင် ဖြစ်သွားသည်။ ထိုကိစ္စက လျှို့ဝှက်ဆန်းကျယ်လွန်းပြီး ကြောက်စရာကောင်းလွန်းသည်ဟု ခံစားလိုက်ရသည်။ အချိန်အတန်ကြာပြီးနောက် သူက ပြောလိုက်သည်။
“ငါ့အထင် မင်း မရေးသင့်တော့ဘူး။ ဒီကျမ်းစာက အရမ်းထူးဆန်းလွန်းတယ်။”
သူက ထိုသို့သော ကာရိုက်တာမျိုးကို မြင်လည်းမမြင်ဖူးသလို ကြားလည်းမကြားဖူးချေ။ ထို့အပြင် သူတို့မြင်ခဲ့ရသော တာအိုကျမ်းစာထက်ပင် ပို၍ရှေးကျနေသည်။ မူလက ယဲ့ဖန်းက သူတို့ကို မမှတ်မိချေ။ သို့သော် ကောင်းကင်သံစဥ်၏ တည်ရှိမှုကြောင့် အဓိပ္ပါယ်ကို တဖြည်းဖြည်းချင်း နားလည်နေခြင်းဖြစ်သည်။
ယဲ့ဖန်းက ခေါင်းကို ငုံ့ပြီးနောက် တွေးတောကြည့်သည်။ ထို့နောက် အကြီးအကဲ ဝူချင်ဖုန်းက ပြောခဲ့ဖူးသော စကားလုံးကို သတိရသွားသည်။ အချို့သော ကျမ်းစာများက ရှေးဦးခေတ်မတိုင်ခင်ကတည်းက ရှိခဲ့ခြင်းဖြစ်ပြီး ဖြစ်ရပ်တစ်ခုချင်းစီတိုင်းတွင် တာအိုစည်းချက်ရှိနေ၏။ လျှိုဝှက်ဆန်းကျယ်ပြီး မြင့်မြတ်သည့် စွမ်းအားတစ်ချို့က ပေါင်းစပ်နေသည်။
ထို့အတွက်ကြောင့် ဖော်ပြရန် ခက်ခဲသော ထူးခြားသည့် ကိစ္စများက ဖြစ်လာတတ်သည်။ အချို့သောသူများကမူ ရှေးဟောင်းကျမ်းစာ ရှေးဟောင်းဖြစ်ရပ်များကို ရေးပေးရန် ကြိုးစားသောအခါ ကောင်းကင်နှင့်မြေကြီး၏ စွမ်းအားကို အဆက်အသွယ်ပြုသလို ဖြစ်သွားသည့်အတွက် အသက်စွမ်းအင်များက ဝရုန်းသုန်းကားဖြစ်လာပြီး မမျှော်လင့်သော ကိစ္စများကို ဖြစ်လာစေသည်။
“ဖြစ်နိုင်တာက ဒီရှေးဟောင်းဖြစ်ရပ် တစ်ခုချင်းစီတိုင်းရဲ့ စုတ်ချက်တိုင်းကို အဲ့ဒီစွမ်းအားနဲ့ သိပ်သည်းထားလို့ ကောင်းကင်နှင့်မြေပြင်ရဲ့ အဆီအနှစ်တွေအားလုံးက စာရေးတဲ့ဖြစ်စဥ်မှာ ဝရုန်းသုန်းကား ဖြစ်စေခဲ့တာလား။ ဒီတော့ အဲ့ဒီစွမ်းအားတွေက ဒီစာရွက်ကို ပျက်စီးသွားစေတာပေါ့။”
ယဲ့ဖန်းက ခပ်တိုးတိုး ရေရွတ်လိုက်သည်။
သူက မြေပြင်တွင် ရေးကြည့်လိုက်သည်။ စုတ်တံက ရပ်လိုက်သည်နှင့် အရာအားလုံးက ပျက်ပြယ်သွားပြန်သည်။
ဖန်းပေါ်က ဒီဖြစ်ရပ်ကို မယုံကြည်နိုင်တော့ချေ။
“ဒီအမွေအနှစ်တွေက အတော်လေးကို ကြောက်စရာကောင်းတာပဲ။ မရေးပါနဲ့တော့။”
“ဒါက ကြောက်စရာကောင်းတာ မဟုတ်ဘဲ ဒီစကားလုံးတွေက သာမန်မဟုတ်လို့ပဲ။ ဒီစုတ်ချက်တစ်ခုချင်းစီတိုင်း ကောင်းကင်နှင့်မြေပြင်ကို ဖျက်ဆီးနိုင်တဲ့ အဆီအနှစ် စွမ်းအားတစ်မျိုး ပါဝင်နေတာ။ ဒီစွမ်းအားက အတူပေါင်းစပ်သွားတဲ့အခါမှာ ကောင်းကင်နဲ့မြေပြင်က စွမ်းအားတွေကို ဆွဲဆောင်ဖို့ လုံလောက်နေပြီး အဲ့ဒီစွမ်းအားကပဲ ဒီစာလုံးတွေ အားလုံးကို ဖျက်ဆီးပစ်လိုက်တာပေါ့။”
ယဲ့ဖန်းက ခန့်မှန်းချက်ပေးသည်။
ထိုသို့ တွေးမိလေလေ ထိုစာလုံးများက လျှို့ဝှက်ဆန်းကျယ်လေလေဖြစ်ကြောင်း သေချာလာလေသည်။ ချန်ထားရစ်ခဲ့သော လူကလည်း အလွန်အမင်း အင်အားကြီးနိုင်သည်။ ရှေးဟောင်းစာလုံး ရာကျော်ကို အစီအစဥ်တကျ ပေါင်းစပ်ထားခြင်းအားဖြင့် ထိုကျမ်းစာကို ဤလောကတွင် ပေါ်မလာအောင်ပင် တာဆီးနိုင်သေးသည်။ ထို့ကြောင့် ဤလောကတွင် မတည်ရှိသောကျမ်းစာ ဖြစ်လောက်လေသည်။
ယဲ့ဖန်က အတင်းမလုပ်တော့ချေ။ ရှေးဟောင်းကျမ်းစာကပင် နားလည်ဖို့ ခက်ခဲနေပြီးသား ဖြစ်လေသည်။ သူက ဖန်းပေါ်အတွက် ချန်ထားပေးခဲ့လျှင်လည်း သူက နားလည်နိုင်မည် မဟုတ်ချေ။
အဆုံးတွင် ယဲဖန်းက ထွက်ခွာရန် ရွေးချယ်လိုက်သည်။ ဖန်းပေါ်က တိတ်တဆိတ် လိုက်ပို့သည်။ ကျောက်စရစ်ခဲ လမ်းကြောင်းပေါ်မှ ပြန်ဆင်းလျှောက်လာပြီးနောက် ဂိတ်ဝသို့ ပြန်ရောက်လာသည်။ သူတို့က ထိုနေရာတွင် ရပ်တံ့လိုက်သည့်အချိန်တွင် ယဲ့ဖန်း၏ နှလုံးသားထဲတွင် ကျမ်းစာရွတ်သံများနှင့် စာပိုဒ်များက ပြန်ပေါ်လာသည်။ သူက ဖန်းပေါ်ကို လှည့်ပြောသည်။
“ကြည့်ရတာ ဒီအပြာရောင်ကျောက်တုံး လှေကားထစ်တွေမှာ ထူးခြားတဲ့ပစ္စည်းတွေ ရှိလောက်တယ်။ မင်း ဒီနေရာကို မကြာခဏလာသင့်တယ်။”
ထိုအချိန်တွင် ဖန်းပေါ်က ရုတ်တရက် မျက်လုံးပြူးသွားကာ ပြောလိုက်သည်။
“မသွားနဲ့ဦး။”
ယဲ့ဖန်းက တစ်စုံတစ်ရာကို အာရုံခံမိသည်။ သူက ခေါင်းလှည့်ကြည့်လိုက်သောအခါ သိပ်မဝေးသောနေရာမှ ဖျတ်ခနဲပျောက်ကွယ်သွားသော ပုံရိပ်တစ်ခုကို မြင်လိုက်ရသည်။ ဒါက သူတို့ဇောက်ထိုးဆွဲခဲ့သော လူငယ်တစ်ယောက်၏ ပုံဖြစ်သည်။
“ဟန်ဖေးယီက လက်မလျော့သေးဘူးပဲ။ သူက ငါတို့ကို ချောင်းဖို့ လူလွှတ်ထားတာ ဖြစ်လောက်တယ်။”
“မသွားနဲ့ဦး။ သူတို့က မင်း ထွက်သွားတာကို မြင်ရင် သေချာပေါက် လိုက်လာမှာပဲ။”
ယဲ့ဖန်းက ခေါင်းငြိမ့်ပြီးနောက် နှစ်ယောက်လုံးက ပြန်လျှောက်သွားလိုက်ကြသည်။ ထိုလူငယ်က ထွက်သွားသည်မှာ ကြာလှချေသည်။ သို့သော် လမ်းတစ်ဝက်တွင် ဟန်ဖေးယီက လျှပ်စီးကဲ့သို့ မြန်ဆန်သော အရှိန်နှုန်းဖြင့် လူအနည်းငယ်နှင့် ပြေးလာနေကြောင်း မြင်ရသည်။
ဖန်းပေါ်၏မျက်နှာက ရုတ်တရက် ပြာနှမ်းသွားသည်။ ထိုလူငယ်က သူတို့ကို လိုက်လံ ချောင်းမြောင်းကြောင်း မသိထားဘဲ ယဲ့ဖန်းကိုသာ လွှတ်လိုက်မိလျှင် သူတစ်ဘဝလုံးစာ နောင်တရသွားနိုင်သည်။ သူက ထိုနေရာတွင်ပင် အော်ဟစ်ကာ ဆူပူသည်။
“ဟန်ဖေးယီ မင်း မျိုးမစစ်ကောင်။ မင်းက မင်းရဲ့ဦးလေးရဲ့ အထောက်အပံ့ရှိတာနဲ့ ဘာမဆို လုပ်လို့ရမယ်လို့ ထင်နေတာလား။ မင်း ဘယ်သူ့ကိုမဆို သတ်လို့ရတယ်လို့ ထင်နေတာလား။ မင်းမှာ လုပ်နိုင်စွမ်းရှိရင် ငါ့ကို လာသတ်စမ်းပါ။”
ထိုအော်သံကို ကြားသောအခါ ဟန်ဖေးယီ၏မျက်နှာက အစိမ်းရောင်သန်းသွားသည်။ အခြားသော အကြီးအကဲ သို့မဟုတ် ဂိုဏ်းခေါင်းဆောင်ကသာ သူက အမန္တမျိုးစေ့ကို လုပ်ကြံချင်နေသည်ဟု အထင်မှားသွားကြလျှင် သူ၏အသက်ကို သူ့ဦးလေးကပင် မထောက်ခံပေးနိုင်လောက်သည်။
“ပေါက်ကရတွေ မပြောနဲ့။ ငါက ဒီနေရာက ဖြတ်သွားတာ။”
ထိုသို့ပြောပြီး သူက အခြားသူများကို ဦးဆောင်ကာ လှည့်ပင်မကြည့်တော့ပဲ အလွန်အမင်း မြန်ဆန်စွာ ထွက်ခွာသွားသည်။ သူက ယဲ့ဖန်းအတွက် လာခြင်းဖြစ်သည်။ ယဲ့ဖန်းက သူ့အိတ်သူလွယ်ကာ သူ့ခြေထောက်ဖြင့် သူထွက်သွားကြောင်း သိရသည့်အခါ ချက်ချင်းလိုလို အပြေးလာခြင်းဖြစ်သည်။
ဖန်းပေါ်၏ ဒေါသက မပြေသေးချေ။ သူက အံကျိတ်ကာပြောသည်။
“ဒီကောင်စုတ်က အတော့်ကို ဆိုးလွန်းတယ်။ သူက ငါတို့ကိုတောင် ထောက်လှမ်းနေတာပဲ။ သူက မင်းကို ရင်ဆိုင်ဖို့ အခွင့်အရေးတစ်ခု ရှာချင်နေတာ ဖြစ်နိုင်တယ်။ အခု ထွက်မသွားနဲ့ဦး။”
ယဲ့ဖန်းကလည်း ခေါင်းငြိမ့်သည်။ သူက လောလောဆယ် အင်အားမရှိသေးဘဲ ထွက်သွား၍ မရသေးချေ။ မဟုတ်လျှင် သူ၏ အသက်က ဒုက္ခရောက်ပေလိမ့်မည်။
နောက်တစ်လလုံး အလွန်တည်ငြိမ်နေသည်။ ဟန်ဖေးယီကလည်း ဖန်းပေါ်နှင့်ယဲ့ဖန်းတို့ကို သူလျို မထားရဲတော့ချေ။ သူက ဖန်းပေါ် အခြားအကြီးအကဲများကို သူ၏အကြောင်း တင်ပြမည်ကို စိုးရိမ်ကာ သတိကြီးကြီး ထားပြီးနေသည်။
တစ်ရက်တွင် ဖန်းပေါ်က အကြီးအကဲ ဝူချင်ဖုန်း၏ နေရာမှ စိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြင့် ပြန်လာသည်။
“ဘာဖြစ်လို့လဲ။”
ယဲ့ဖန်းက ပြောသည်။
“မင်းအတွက်တော့ သတင်းကောင်းပဲ။ ဒါပေမဲ့ ငါ့အတွက်တော့ သတင်းကောင်း မဟုတ်ဘူး။”
ဖန်းပေါ်က သက်ပြင်းချသည်။
“မင်း ဒီနေရာမှာ အကြာကြီးနေရင် ဒုက္ခရောက်လိမ့်မယ်လို့ ငါ ခံစားရတယ်။ ဒါကြောင့် အကြီးအကဲ ဝူချင်ဖုန်းကို မင်းကို အဝေးပို့ပေးဖို့ ပြောခဲ့တာ။”
“ဒါက သတင်းကောင်းပဲလေ။”
ယဲ့ဖန်းက ချက်ချင်းပြုံးသည်။
“ငါတို့ ထာဝရ ခွဲရမှာမှ မဟုတ်တာ။ သက်ပြင်းချစရာ မလိုပါဘူး။ ငါတို့ အနှေးနဲ့အမြန် ပြန်တွေ့မှာပဲ။ အဲ့ဒီအချိန်ကျရင် မင်းက အင်အားကြီးမားတဲ့ ဂိုဏ်းခေါင်းဆောင် ဖန်း ဖြစ်ဖို့ မျှော်လင့်တယ်။ မင်းရဲ့နာမည်က အရှေ့ဘက်နယ်မြေတစ်ခုလုံးကို လှုပ်ခါနိုင်စွမ်းရှိပြီး အထွတ်အမြတ်နယ်မြေတွေနဲ့ ကလန်တွေကမင်းကို ကြောက်လန့်စေအောင်ပေါ့။”
ဖန်းပေါ်ကမူ ယဲ့ဖန်းနှင့် မခွဲနိုင်ချေ။ သို့သော် သူ လုပ်နိုင်သည်လည်း မရှိချေ။ သူက ပြောလာသည်။
“ရက်အနည်းငယ်လောက် ထပ်စောင့်လိုက်ဦး။ အကြီးအကဲ ဝူချင်ဖုန်းက အလားအလာရှိတဲ့ တပည့်ဂိုဏ်းသားတွေကို ခေါ်ပြီး ဒီဂိုဏ်းအပြင်ဘက်က ဝိညာဥ်အပျက်အစီးနေရာကို ခေါ်သွားလိမ့်မယ်။”
လွန်ခဲ့သော နှစ်ပေါင်း မရေမတွက်နိုင်အောင် ကြာညောင်းခဲ့သောအချိန်က ကောင်းကင်ဘုံနယ်မြေကြီးက အပျက်အစီးနယ်မြေတစ်ခု ဖြစ်ခဲ့သည်။ သို့သော် နောက်ပိုင်းတွင် မျိုးစိတ်များက ရှင်းလင်းခဲ့ပြီး ကောင်းချီးနယ်မြေတစ်ခု ဖြစ်လာသည်။
ပြောကြသည်မှာ ဝိညာဥ်အပျက်အစီး ကောင်းကင်ဂူက ကြာရှည်သောသမိုင်း ရှိသည်။ ရှေးဟောင်း မူလခေတ်က တရုတ်စာများကို လိုက်ကြည့်မည်ဆိုလျှင် ထိုရှေးဟောင်း နယ်မြေက ရှေးဦးမူလကတည်းက ရှိခဲ့ကြောင်း သိနိုင်မည်ဖြစ်သည်။
မူလဖြစ်တည်မှု အပျက်အစီးများက အဆုံးအစမဲ့သည်။ ဝိညာဥ် အပျက်အစီး ကောင်းကင်ဂူက သေးငယ်သော အပိုင်မျှသာ ရှိနေသေးသည်။
ထို့ပြင် ရှင်းလင်းရေး မလုပ်ရသေးသော ကျယ်ပြောသော အပိုင်းလည်း ရှိနေသေးသည်။ ရှေးဟောင်းသစ်ပင်ကြီးများက မိုးထိုးနေပြီး အမျိုးမျိုးသော ရှေးဟောင်းသားရဲများက အပျက်အစီး နယ်မြေတွင် ဟိန်းဟောက်နေကြသည်။
ထို့အပြင် ရှားပါးသော ဆေးပင်များလည်း ပေါက်သည်။ နှစ်တိုင်းလိုလို ဝိညာဥ်အပျက်အစီး ကောင်းကင်ဘုံမှ အကြီးအကဲများက သူတို့ရဲ့ တပည့်ဂိုဏ်းသားများကို ခေါ်ပြီး ထိုနေရာတွင် လေ့ကျင့်ခိုင်းလေ့ရှိသည်။ လေ့ကျင့်ရုံသာမကဘဲ တပည့်ဂိုဏ်းသားများ၏ ဗဟုသုတကိုလည်း ကျယ်ပြန့်စေမည်ဖြစ်သည်။
အပျက်အစီးနယ်မြေ၏ ရှေးဟောင်း ဝံပုလွေတောအုပ်က သန့်စင်သောနယ်မြေသက်သက် မဟုတ်ချေ။ အင်အားကြီးသော သားရဲပေါင်းများစွာနှင့် ကြောက်စရာကောင်းသော ကလန်ကြီးများစွာကလည်း ရှိနေသေးသည်။
အကြီးအကဲများက ထိုနေရာသို့ သွားသော်လည်း နှစ်တိုင်း သွေးလွမ်းသောတာဝန်များ ဖြစ်ပွားလေ့ရှိသည်။
“အဲ့ဒီမှာ ရှားပါးတဲ့အပင်တွေ အများကြီးပေါက်တယ်လို့ ပြောကြတယ်။ တချို့အပင်တွေက ရှားပါးတဲ့ စိတ်ဝိညာဥ်အပင်တွေတဲ့။ မင်းသာ ကံကောင်းပြီး ရှာတွေ့မယ်ဆိုရင် မင်း အကြီးအကဲတွေဆီကနေ ဆေးလုံးတွေနဲ့ ပြန်လဲလှယ်နိုင်တယ်။”
ဖန်းပေါ်က ယဲ့ဖန်းကို ကြည့်သည်။
“မင်းက ဆေးမြစ်တစ်ရာ ဆေးရည်ပုလင်းကို အလျင်လိုနေတာဆိုတော့ မင်း အဲ့ဒီမှာရှာတွေ့မယ်ဆိုရင် အဲ့ဒီပြဿနာကို ယာယီအားဖြင့် ဖြေရှင်းနိုင်မှာပဲ။”
အပိုင်း (၄၈) ပြီး၏။