အပိုင်း(၅၄၁) ငါနင့်ကို တကယ် ရွံသွားပြီ
လူတွေရဲ့ အထင်အမြင်က ဒီရေအလား တကယ်ကို အပြောင်းအလဲ မြန်ဆန်ကြပါတယ်။ နေ့တစ်ဝက် အတွင်းမှာပဲ သတင်းတွေက ဗဟိုမြို့တော်နဲ့ စစ်ပွဲမြို့တော် တစ်ဝှမ်း ပျံ့နှံ့သွားခဲ့တယ်။ အခုဆို အားလုံးက ထိုအကြောင်း ပြောနေခဲ့ကြလေပြီ။ ရန်ကိုင် အနိုင်ရမယ်လို့ ထင်ကြေး ပေးနေကြတဲ့ လူတွေရဲ့ သဘေားထားတွေလည်း အပြောင်းကြီး ပြောင်းလဲသွားကုန်လေပြီ။
အတင်းအကြပ် ထွက်ခွါလာခဲ့ရတဲ့ ချူရီမန်နဲ့ ဟော်ရှင်းချန်တို့သည်လည်း ကောလဟာလတွေရဲ့ ဇာတ်ကောင်တွေ ဖြစ်လာခဲ့ရတယ်။ သခင်လေးနဲ့ သခင်မလေး ရန်ကိုင်ဆီကနေ ထွက်ခွါလာခဲ့ရတဲ့ အကြောင်းအရင်းက ရန်ကိုင်ရဲ့ ဆိုးယုတ်တဲ့ သဘာဝကို မြင်တွေ့ခဲ့ရပြီး သူ့ကို မတားဆီးနိုင်တော့တာကြောင့် ဖြစ်တယ်ဆိုပြီး သတင်းတွေ ပြန့်လာခဲ့ပြန်ပါတယ်။
ဒီအတွက်ကြောင့်သာ မဟုတ်ရင် သူတို့တွေလည်း ရန်ကိုင်ကို သစ္စာဖောက်လိမ့်မှာ မဟုတ်ကြပါဘူး။
ဒီလို သတင်းတွေ ပြန့်လာခဲ့တဲ့အခါ မြို့ကြီးတစ်ခုလုံး ဝရုန်းသုန်းကား ဖြစ်သွားခဲ့တယ်။ အကုန်လုံက ချူရီမန်နဲ့ ဟော်ရှင်းချန်ကို စာနာသနားနေကြပြီး ရန်ကိုင်ကို ရွံ့ရှာစက်ဆုပ် မုန်းတီးနေခဲ့ကြတယ်။
ရန်ဝေ ခြံဝန်း၊
ရန်ကိုင် အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်သို့ ချိုးဖျက်သွားကတည်းက ရန်ဝေခြံဝန်းက လုံးဝကို ငြိမ်သက် နေခဲ့ပါတယ်။ သူ့ကို လာထောက်ပံ့တဲ့ ကျင့်ကြံသူတွေ အကုန်လုံးက အပြင်ရေးရာ ကိစ္စတွေကို လျစ်လျူရှုထားကြပြီး ကျင့်ကြံခြင်းကိုသာ အာရုံစိုက်နေ ခဲ့ကြတယ်။ အကြီးဆုံးသခင်လေး ရန်ဝေက အနိုင်ရဖို့ ယုံကြည်ချက် မရှိမှတော့ သူရဲ့ မဟာမိတ်တွေက ဘာလုပ်နိုင်ဦးမှာ မို့လို့လဲ။
အခုလောလောဆယ် သူတို့အတွက် အရေးအကြီးဆုံးက သူတို့ရဲ့ ခွန်အားကို တိုးတက်အောင် လုပ်ဖို့ပါ။ ဘာလို့လဲ ဆိုတော့ စစ်ပွဲမြို့တော်ကနေ ထွက်သွားတာနဲ့ အခုလိုမျိုး များပြားလှတဲ့ ကျင့်ကြံခြင်း အရင်းအမြစ်တွေကို ရရှိတော့မှာ မဟုတ်တော့လို့ပါပဲ။
ထိုတိတ်တဆိတ်တဲ့ စံအိမ်ထဲ ခြေသံတို့ ရုတ်တရက် ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။ ခြေသံတွေက အလျင်လိုနေဟန်ရပြီး ရန်ဝေရဲ့ အခန်းဆီသို့ ဦးတည်နေခဲ့ပါတယ်။ အခန်းရှေ့ ရောက်တာနဲ့ လူငယ်လေးက တံခါးကိုတောင် မခေါက် တော့ပဲ အခန်းတံခါးကို တွန့်ဖွင့်လိုက်ပြီး ကမန်းကတန်းနဲ့ အော်ဟစ်လိုက်တယ် “အကြီးဆုံးသခင်လေး၊ အကြီးဆုံး သခင်လေး”
ကျင့်ကြံနေတဲ့ ရန်ဝေက ဖြည်းဖြည်းချင်း မျက်တောင် ခတ်လိုက်ပြီး အံ့အားသင့် စိတ်လှုပ်ရှားနေတဲ့ မန်ရှန်းရီဆီ လှမ်းကြည့်လိုက်တယ်။ ရန်ဝေရဲ့ ဓါးသွားသဏ္ဏာန် မျက်ခုံးတို့ ပင့်တက်သွားခဲ့ပြီး ခပ်မြန်မြန်ပဲ ပြန်ပြောလိုက်တယ် “ရှန်ရီ၊ အရာရာတိုင်းကို ပျာတီးပျာယာနဲ့ မလုပ်ဖို့ ငါမင်းကို ဘယ်နှစ်ခါ ပြောရမလဲ”
ပြောပြီးတာနဲ့ ရန်ဝေက ကူကယ်ရာမဲ့နေသည့် အမူအရာဖြင့် ဖြည်းဖြည်းချင်း ခေါင်းခါရမ်းလိုက်တယ်။
“အကြီးဆုံးသခင်လေး၊ ဒီတစ်ကြိမ် ကိစ္စက အရင်နဲ့ မတူတော့ဘူး” မန်ရှန်းရီရဲ့ ပါးတွေက နီရဲတွတ်နေခဲ့ပါတယ်။ ကံကောင်းမှုတစ်ခုခုကို ကြုံတွေ့ခဲ့ရတဲ့ ပုံပါပဲ။ ဒါပေမယ့် သေချာ အနီးကပ်ကြည့်လိုက်မယ် ဆိုရင်တောင့် သူ့မျက်နှာထက် စိုးရိမ်၊ တုန့်ဆိုင်းနေသည့် အရိပ်အယောင် တို့ကို မြင်တွေ့ရနိုင်ပါတယ်။
“ဘာဖြစ်လို့လဲ” ဒီရက်အတောအတွင်း ရန်ဝေက တောက်လျှောက်ကို တံခါးပိတ် ကျင့်စဉ်ဝင်နေခဲ့တာပါ။ ထို့ကြောင့် အပြင်မှာဖြစ်ပျက်နေတဲ့ ကိစ္စတွေကို သူနည်းနည်းလေးတောင် မသိပါဘူး။
မန်ရှန်းရီက သူ့ကိုယ့်သူ ပြန်ထိန်းလိုက်ပြီး ပြန်ပြောလိုက်တယ် “ရန်ကိုင် သုတ်သင်ခံရတော့မယ်”
ရန်ဝေ မျက်ခုံးပင့်တက်သွားခဲ့ပြီး လေးနက်နေတဲ့ လေသံနဲ့ မေးလိုက်တယ် “ဒီအတင်းအဖျင်းတွေကို မင်းဘယ်က ကြားလာတာလဲ”
“အတင်းအဖျင်း မဟုတ်ဘူး” မန်ရှန်းရီ ခေါင်းခါ လိုက်တယ်။ လေးနက်တည်ကြည်တဲ့ အမူအရာဖြင့် ဒီရက်အတောအတွင်း ဖြစ်ပျက်သွားတဲ့ အကြောင်းစုံကို ရန်ဝေအား ပြန်ပြောပြလိုက်တယ်။
နားထောင်နေရင်း ရန်ဝေရဲ့ အမူအရာက ထူးဆန်းလာခဲ့တယ်။
ချူရီမန်နဲ့ ဟော်ရှင်းချန်တို့ ရန်ကိုင် စံအိမ်ကနေ ထွက်သွားတာက သူဘယ်လို့မှ မမျှော်လင့်ထားခဲ့တဲ့ အရာပါ။
လုထူရဲ့အမြင် ဒီလောက် မြန်မြန်နဲ့ ပြောင်းလဲ သွားခဲ့ရတာက နောက်ကွယ်ကနေ တစ်ယောက်ယောက်က လောင်စာဖြည့်ပေးနေလို့ပဲ ဖြစ်ရပါမယ်။ နောက်ကွယ်က လက်မည်းကြီးရဲ့ ပိုင်ရှင်က ဘယ်သူလဲ ဆိုတာကိုတော့ ခန့်မှန်းစရာတောင် မလိုတော့ပါဘူး။ မိသားစုကြီးရှစ်ခုက လွဲပြီး ဘယ်အင်အားစုမှာများ ဒီလောက်လွှမ်းမိုးနိုင်စွမ်း ရှိမှာမို့လို့လဲ။
ကောင်းကင်ကိုတောင် ဆန့်ကျင်နိုင်တဲ့ ကိုးယောက်မြောက်ညီလေးက မိသားစုကြီး ရှစ်ခုရဲ့ အာရုံစိုက်ရာ ဖြစ်သွားခဲ့ရလိမ့်မယ်လို့ ရန်ဝေ မမျှော်လင့်ထားခဲ့ပါဘူး။
တစ်ခုခု လွဲနေသလို ရန်ဝေ ရေးတေးတေးလေး ခံစားမိနေခဲ့တယ်…
ကိုးယောက်မြောက် ညီလေးက နတ်ဆိုးအရှင်သခင် ဖြစ်လာနိုင်ချေ ရှိရင်တောင် မိသားစုကြီးရှစ်ခုက သခင်လေး တစ်ယောက်ဆိုတဲ့ သူ့ရဲ့အဆင့်အတန်းအရ အခုလိုမျိုး သူ့ဂုဏ်သတင်း ပျက်စီးအောင် ပုံကြီးချဲ့စရာ မလိုပါဘူး။ သူတို့ ဘာတွေများ လုပ်ချင်နေတာလဲ.
ပြီးတော့ အခုလိုမျိုး လုပ်နေတဲ့ပုံစံက ကိုးယောက်မြောက် ညီလေးကို ချောင်ထဲမရောက် ရောက်အောင် တွန်းအားပေးနေသလို ဖြစ်နေခဲ့ပါတယ်။ အဲ့လိုဆိုရင် သူတို့က အမှန်တရား ဘက်တော်သား ပုံစံမျိုးနဲ့ လှုပ်ရှားလို့ရပါပြီ။ ဒီလိုသာဆိုရင်…
အခြေအနေကွင်းဆက်တွေကို စဉ်းစားကြည့် လိုက်ပြီးနောက် ဖြစ်နိုင်ချေတစ်ခုကို ရန်ဝေစဉ်းစားမိ သွားခဲ့ကာ သူ့အမူအရာလည်း တစ်မျိုးတစ်ဖုံ ကိုးယိုးကားယား ဖြစ်သွားခဲ့တယ်။
“အကြီးဆုံးသခင်လေးကို နောက်ထပ် သတင်းပို့စရာ တစ်ခု ရှိသေးတယ်” မန်ရှန်းရီက မျက်မှောင်ကြုံ့ကာ တုန့်ဆိုင်းတုန့်ဆိုင်းဖြင့် ပြောလိုက်တယ်။
“ဘာလဲ”
“မန်မိသားစုက ငါ့ဆီ စာတစ်စောင် ပို့လိုက်တယ်။ ဒုတိယသခင်လေးနဲ့ ပူးပေါင်းပြီး… ရန်ကိုင်ကို အနိုင်ယူဖို့” မန်ရှန်းရီက ခါးသီးတဲ့ အမူအရာနဲ့ ထိုစကားတွေကို မနည်းပြောလိုက်ရတယ်။
“မန်မိသားစုကလား” ရန်ဝေ မျက်မှောင် ကြုံ့လိုက်ပြီး “ငါ့ရန်မိသားစုကကော”
“ဆတ်သားက… ရန်မိသားစုက ဒီကိစ္စမှာ ဝင်ပါမှာ မဟုတ်ဘူးလို့ ပြောသွားတယ်”
ဒီစာရောက်လာတဲ့ အချိန်တုန်းက မန်ရှန်းရီလည်း တံခါးပိတ် ကျင့်စဉ်ဝင်နေခဲ့တာပါ။ ဒါပေမယ့် စစ်ပွဲမြို့တော်က အခြေအနေကို အလျင်အမြန် သုံးသပ်ကြည်ပြီးနောက် လက်ရှိအခြေအနေကို နားလည် သွားတာနဲ့ ရန်ဝေဆီ အပြေးလာခဲ့တာပါ။
“ဒုတိယသခင်လေးနဲ့ ပူးပေါင်းလိုက်… ဟားဟား” ရန်ဝေ ရုတ်တရက် ရယ်မောလိုက်ပြီး “ငါတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ အင်အားစုတွေ အကုန်လုံးကို ပူးပေါင်းလိုက်ရင်တောင် ကိုးယောက်မြောက် ညီလေးရဲ့ ပြိုင်ဘက် ဖြစ်နိုင်ဦးမှာ မဟုတ်သေးဘူး။ သူတို့ အခြားဘာတွေ စီစဉ်ထားသေးလဲ’
မန်ရှန်းရီက အားတင်း ပြုံးလိုက်ပြီး “အကြီးဆုံး သခင်လေး မသိချင်ယောင် ဆောင်နေစရာ မလိုပါဘူး… ဆတ်သားက ဘာကိုမှ စိတ်မပူဖို့ ပြောသွားတယ်။ ငါတို့ လုပ်ဖို့လိုတာဆိုလို့ မျက်နှာသွားပြရုံပဲ။ ကျန်တဲ့ကိစ္စတွေ ကတော့ ဒုတိယသခင်လေး စံအိမ်ရောက်မှ ကိုင်တွယ် ကြမယ်တဲ့…”
ရန်ဝေ တိတ်ဆိတ်သွားခဲ့ပြီး သူ့မျက်းဝန်းထဲ ထူးဆန်းသည့် အရိပ်ယောင်တို့ ဖြတ်ပြေးသွားခဲ့တယ်။
“အကြီးဆုံးသခင်လေး…” မန်ရှန်းရီက အံတင်းတင်း ကြိတ်လိုက်ပြီး “ဒီဆတ်သားက ငါတို့ မန်မိသားစုက လာတာ ဆိုပေမယ့် ရန်မိသားစုကလည်း သဘောတူပြီးတဲ့ပုံပဲ”
ရန်ဝေ အသာအယာလေး ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်တယ်။ ရန်မိသားစုကသာ သဘောမတူရင် မန်မိသားစုက အခုလိုမျိုး ဘယ်လိုလုပ်ပြီး လုပ်ရဲပါ့မလဲ။ သူတို့မှာ ဒီလို သတ္တိမျိုး မရှိပါဘူး။
“ဒုတိယသခင်လေးက တိုက်ခိုက်ချင်စိတ်ကို မရှိတော့တာ။ သူ့စံအိမ်က လူအင်အားကလည်း သိသိသာသာကို လျော့ကျသွားခဲ့ပြီး။ သူက ကိုးယောက်မြောက် သခင်လေးရဲ့ ပြိုင်ဘက် ဖြစ်နိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး” မန်ရှန်းရီက စူပုပ်နေတဲ့ မျက်နှာနဲ့ “ဒါပေမယ့် သူတို့ပြောတဲ့ပုံအရ ဒုတိယသခင်လေးက ရန်ကိုင်ကို အနိုင်ယူဖို့ ယုံကြည်ချက် ရှိနေတဲ့ပုံပဲ… သူ့ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ဒီလောက်တောင် ယုံကြည်ချက်ရှိနေတာလဲ”
“စစ်ကူတွေလေ။ မိသားစုကြီးရှစ်ခုက စစ်ကူတွေပေါ့” ရန်ဝေက ယုံကြည်ချက်အပြည့်နဲ့ ပြန်ပြောလိုက်တယ်။
မန်ရှန်းရီ ထိတ်လန့်သွားခဲ့တယ်။ ရန်ဝေက ပြောလိုက်တာနဲ့ သူတွေးနေတာနဲ့ အတူတူပါပဲ။ ရုတ်တရက် သုန်မှုန်စူပုပ်နေသည့် မျက်နှာထားဖြင့် မန်ရှန်းရီက မေးလိုက်တယ် “အကြီးဆုံးသခင်လေး… သူတို့တွေက ဒုတိယသခင်လေးကို နောက်မိသားစုခေါင်းဆောင်အဖြစ် သတ်မှတ်ပြီးပြီလို့ ဆိုလိုလိုက်တာပဲ မဟုတ်ဘူးလား”
စစ်ကူတွေကို ရန်ဝေဆီ မပို့ပဲ ရန်ကျောင်းဆီ ပို့လိုက်တယ် ဆိုကလည်းက သူတို့ရဲ့ သဘေားထားက ရှင်းနေပါပြီ။
ရန်မိသားစုက ရန်ကျောင်းကို နောက်မိသားစု ခေါင်းဆောင် အဖြစ် သတ်မှတ်ထားလို့သာ စစ်ကူတွေကို ရန်ကျောင်းဆီ ပို့လိုက်တာပါ။
ရန်ဝေက ပြုံးကာ ယဲ့ယဲ့လေး ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်ပြီး “ကိုးယောက်မြောက်ညီလေးရဲ့ လက်ရှိအခြေအနေကို ထည့်မတွက်ရင်တောင် လက်ရှိအခြေအနေက ရန်မိသားစုက အခုလိုဖြစ်ဖို့ တကယ်ကို မျှော်လင့်နေတာ”
“သူတို့ဆုံးဖြတ်ချက်နဲ့ ပက်သက်ပြီး အကြီးဆုံး သခင်လေး ဒေါသမထွက်ဘူးလား” မန်ရှန်းရီ စိတ်တို ဒေါသထွက်သွားခဲ့တယ်။
အမွေခံတိုက်ပွဲ စလာခဲ့တာ တစ်နှစ်နီးပါးလောက် ရှိလာခဲ့ပါပြီ။ ဒီအတိုင်သာ ဆက်သွားမယ်ဆိုရင် နောက်ဆုံး အနိုင်ရမယ့်လူက ရန်ကိုင်ဖြစ်ပြီး နောက်ထွက်ရမယ့်လူက ရန်ကျောင်း ဖြစ်ရမှာပါ။ ဒါပေမယ့် အခုတော့ ဘာမှဟုတ်တဲ့ ကိစ္စလေးကြောင့် စိတ်ဓါတ်ကျပြီး ငေးငိုင်နေတဲ့ လူက ရန်မိသားစုခေါင်းဆောင် ဖြစ်လာတော့မယ်ပေါ့။
သူတို့ရဲ့ စိတ်ဓါတ်ကြံ့ခိုင်မှုပိုင်းယှဉ်ရင် ရန်ဝေက မိသားစုခေါင်းဆောင် ရာထူးနဲ့ ပိုပြီး ထိုက်တန်ပါတယ်။
ဒါပေမယ့် ဒီလောက် သိသာနေတာတောင် စစ်ကူတွေကို ရန်ကျောင်းစံအိမ်ဆီ ပို့လိုက်ပါတယ်။
မန်ရှန်းရီပြောတာကို ကြားလိုက်တဲ့အခါ ရန်ဝေက သွားပေါ်အောင်သာ ပြုံးလိုက်ပြီး ခေါင်းခါရမ်းရင်း “ဘာလို့ ဒေါသထွက်နေရတာလဲ။ တကယ်တော့ ငါလည်း မိသားစုခေါင်းဆောင် ဖြစ်ချင်တာ မဟုတ်ဘူး။ ကိုးယောက်မြောက် ညီလေးနဲ့ ငါနဲ့အတူတူပဲလို့ ငါထင်တယ်”
“ဘယ်လိုလုပ်…” မန်ရှန်းရီ ကြက်သေသသွားခဲ့တယ်။ ရန်ကိုင်ပြသခဲ့တဲ့ စွမ်းဆောင်ရည်နဲ့ဆိုရင် နောက်ဆုံး အနိုင်ရလဒ်ကို သူ့ဆီကနေ ဘယ်သူကမှ လုယူနိုင်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။
“ကိုးယောက်မြောက်ညီးလေးနဲ့ ငါ၊ နှစ်ယောက်စလုံးက သိုင်းတာအိုရဲ့ အထွတ်အထိပ်ကို ရောက်ရှိချင်တာ။ သိုင်းပညာလမ်းစဉ်ရဲ့ အထွတ်အထိပ်ကို လျှောက်လှမ်းဖို့ ရည်ရွယ်ထားတဲ့ လူတွေက ရန်မိသားစုခေါင်းဆောင် ဆိုတဲ့ ရာထူးကို စိတ်ဝင်စားမှာ မဟုတ်ဘူး။ ဒီရာထူးက အရေးကြီးပြီး ဟိန်ဟန်ကြီးတယ် ဆိုပေမယ့် အကွက်ချ စီစဉ်ရတဲ့ ကိစ္စတွေမှာတော့ သိပ်ပြီး အရေးပါလှတာ မဟုတ်ဘူး။ ပြီးတော့ မိသားစုခေါင်းဆောင် ထိုင်ခုံကို တက်ထိုင်လိုက်တာနဲ့ ကျင့်ကြံရာမှာ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး အာရုံစိုက်နိုင်တော့မှာလဲ။ ငါသိသလောက်ဆိုရင် ကိုးယောက်မြောက်ညီလေး အမွေခံတိုက်ပွဲမှာ ဝင်ပြိုင် နေရတာက သူ့ဂိုဏ်းရဲ့ နာမည်ဆိုးကို ရှင်းလင်းပေးချင်လို့ပဲ။ သူက မိသားစုခေါင်းဆောင်နဲ့ သဘောတူညီချက်တစ်ခု လုပ်ပြီးတဲ့ပုံပဲ။ သူသာ အနိုင်ရသရင် ကောင်းကင်စံအိမ်ရဲ့ နာမည်ဆိုးကို ရှင်းလင်းနိုင်ပြီး အရင်ဂုဏ်သတင်းကို ပြန်ရစေလိမ့်မယ်”
“အဲ့အတွက်လေးနဲ့လား” မန်ရှန်းရီ အလွန်အံ့ဩ သွားခဲ့တယ်။ သူကြားနေရတာကို မယုံနိုင်အောင် ဖြစ်နေခဲ့ပါတယ်။ ဒီလိုမျိုး ဂုဏ်သိက္ခာနဲ့ ကြီးမြတ်မှုကို မလိုလားတဲ့လူတွေ ဒီလောကကြီးမှာ တကယ်ပဲ ရှိနေသေးတာလာဂ။
“အဲ့အတွက်ပဲ” ရန်ဝေ ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး “ဒီတစ်ကြိမ် အမွေခံတိုက်ပွဲမှာ ငါဝင်ပြိုင်ရတဲ့ အကြောင်းအရင်းက မိသားစုစည်းမျဉ်းတွေကြောင့်ရယ်၊ ငါ့ကိုယ်ငါ ကိုယ်ရည် သွေးချင်တာကြောင့်ရယ်ပဲ။ မိသားစုခေါင်းဆောင် ဖြစ်နိုင်၊ မဖြစ်နိုင် ကိစ္စကတော့ ငါ့အတွက် အရေးမကြီးဘူး”
မန်ရှန်းရီ တိတ်ဆိတ်နေခဲ့တယ်။
“ဒီအချက်ကနေ သုံးသပ်ကြည့်မယ်ဆိုရင် သူတို့အတွက် အကောင်းဆုံး ဆုံးဖြတ်ချက်က ဒုတိယညီလေးကို ထောက်ပံ့ဖို့ ရွေးချယ်လိုက်တာပဲ။ ဒုတိယသခင်လေးက စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ အားနည်းပေးမယ့် ငါနဲ့ ကိုးယောက်မြောက် ညီလေးနဲ့ ယှဉ်လိုက်ရင် သူက မိသားစုခေါင်းဆောင် ဖြစ်ဖို့ ပိုပြီး ထိုက်တန်တယ်” ရန်ဝေက ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပဲ ဘာကိုမှ မဖုံးကွယ်ပဲ ပြောချလိုက်တယ်။
“မင်းစိတ်ပျက်သွားလား။ ငါကိုကူညီဖို့ ကြိုးစား အာထုတ်ခဲ့ရတာတွေ အားလုံး ရေစုံမျှောသွားပြီလို့ မင်းတွေးနေတာလား” ရန်ဝေက တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ မန်ရှန်းရီဘက်လှည့်ပြီး မေးလိုက်တယ်။
နည်းနည်းလေးတောင် တုန့်ဆိုင်းမနေပဲ မန်ရှန်းရီက ယဲ့ယဲ့လေး ခေါင်းခါလိုက်ပြီး “အကြီးဆုံးသခင်လေးရဲ့ ရည်ရွယ်ချက် အစစ်အမှန်ကို ကြားသိရတာကို ဒီရှန်းရီက ဂုဏ်တောင် ယူနေသင့်တာ။ အကြီးဆုံးသခင်လေးက မိသားစုခေါင်းဆောင် ဖြစ်မလာချင်မှတော့ ငါ့ရဲ့ သဘေားထား၊ အထင်အမြင်ကို နည်းနည်းပါးပါး ပြောင်းလဲ လိုက်ရုံပဲပေါ့”
ပြောပြီးတာနဲ့ ဆက်မေးလိုက်တယ် “ဒုတိယသခင်လေးနဲ့ သွားပူးပေါင်းမှာလား”
ရန်ဝေက တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နဲ့ ပြန်ပြုံးပြလိုက်ပြီး “မန်မိသားစုက စာပို့လိုက်မှတော့ မိသားစကြီးခုနှစ်ခုက ရန်မိသားစုနဲ့ ပူးပေါင်းသွားပြီလို့ ဆိုလိုက်တာပဲပေါ့။ ငါက ငြင်းလို့ရမှာလား။ မျက်နှာသွားပြုံရုံလေးပဲလေ၊ မင်းသွားရုံနဲ့တင် လုံလောက်နေပါပြီ။ အခုကနေစပြီး ဖြစ်လာတဲ့ အကျိုးဆက်တွေက အမွေခံတိုက်ပွဲနဲ့ ဘာမှ သက်ဆိုင်တော့မှာ မဟုတ်ဘူး”
ရန်ကိုင် အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်ကို ချိုးဖျက်သွားတဲ့ အချိန်ကစပြီး အမွေခံတိုက်ပွဲက ပြီးဆုံးသွားပြီလို့တောင် ပြောလို့ရပါတယ်။
နောက်ဖြစ်လာတဲ့ အပိုင်းကတော့ မိသားစုကြီး ရှစ်ခုက အမွေခံတိုက်ပွဲကို အကာအကွယ်ယူပြီး ရန်ကိုင်ကို ဖိနှိပ်မယ့် ဇာတ်လမ်း ဖြစ်သွားခဲ့ပါပြီ။
“ငါနားလည်ပြီ” မန်ရှန်းရီ အသာအယာလေး ခေါင်းညိတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတောနဲ့ လှည့်ထွက်ပြီး ရန်ကျောင်းဆီ သွားဖို့ စတင်ပြင်ဆင်ပါတော့တယ်။
မန်ရှန်းရီ ထွက်သွားပြီးနောက် ရန်ဝေ အတွေး ရေယာဉ်ကြောထဲ နစ်မြောသွားခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် အချိန်အတော်ကြာအောင် တွေးပြီးတာတောင် ကိုးယောက်မြောက် ညီလေးက ရုတ်တရက်ကြီး မိသားစုရှစ်ရဲ့ သားကောင်း ဘာလို့ ဖြစ်သွားရမှန်း သူမစဉ်းစားနိုင်ခဲ့ပါဘူး။
သူ့စိတ်ထဲမှာတော့ အနည်းငယ် မကျေမနပ် ဖြစ်မိနေခဲ့တယ်။
တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ ရန်ကျောင်းစံအိမ်အတွင်း၌…
ပညာရှင်တွေ စုဝေးနေတဲ့ အဖွဲ့တွေ တစ်ဖွဲ့ပြီးတစ်ဖွဲ့ ရောက်ရှိလာခဲ့တယ်။ ထိုလူတွေက အမွေခံတိုက်ပွဲမှာ တစ်ကြိမ်တစ်ခါတောင် ပေါ်မလာခဲ့ဖူးတဲ့ လူတွေပါ။ ဒါပေမယ့် ဒီနေ့မှာတော့ အကုန်လုံးက ကြိုတင်ဇာတ်တိုက် ထားသည့်အလား တစ်ချိန်တည်း၊ တစ်နေရာတည်းကို ရောက်ရှိလာခဲ့ကြပါတယ်။
ရန်ကျောင်းရဲ့ မဟာမိတ်အဟောင်းတွေကတော့ အသစ်ရောက်ရှိလာတဲ့ လူတွေကို ငေးကြောင် ကြည့်နေ ခဲ့ကြပါတယ်။
ထိုလူတွေထဲက တော်တော်များများက အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၉ ပညာရှင်တွေ ဖြစ်ကြပြီး အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၇၊ အဆင့်၈ ပညာရှင်တွေကတော့ အများအများကြီးကို ရှိနေခဲ့ကြပါတယ်။
စုစုပေါင်း အဖွဲ့ခုနှစ်ခုရှိပါတယ်၊ ခုနှစ်ဖွဲ့စလုံးရဲ့ လူအင်အားကလည်း အတူတူလောက်ပါပဲ။
ထိုလူတွေက မိသားစုကြီးရှစ်ခုက လာခဲ့ကြတာပါ။ ရန်မိသားစုကလွဲလို့ ကျန်တဲ့ မိသားစုတွေ အကုန်လုံး ရောက်ရှိလာခဲ့ပါပြီ။
အဖွဲ့ခုနှစ်ဖွဲ့ထဲ လူငယ်လေးတစ်ယောက်နဲ့ မိန်းမငယ်လေး တစ်ယောက်က စိတ်ဓါတ်ကျ၊ စိတ်ညစ် နေတဲ့အမူအရာဖြင့် တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် စိုက်ကြည့်နေခဲ့ကြတယ်။
တစ်ခဏကြာပြီးနောက် လူငယ်လေးက မိန်းမငယ်လေးဆီ လမ်းလျှောက်သွားလိုက်ပြီး တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ဖြင့် လမ်းလျှောက်ပြလိုက်တယ်။
နှစ်ယောက်သား ချောင်ကျတဲ့ နေရာတစ်ခုကို ရှာလိုက်ပြီး စုဝေးနေတဲ့ ပညာရှင်တွေကို ကူကယ်ရာ မဲ့နေသည့် အမူအရာဖြင့် ငေးစိုက်ကြည့်နေလိုက်တယ်။
ထိုလူနှစ်ယောက်က ဟော်ရှင်းချန်နဲ့ ချူရီမန်ကလွဲပြီး ဘယ်သူဖြစ်ရဦးမှာလဲ။
ဒီမနက် သူတို့နှစ်ယောက်က စစ်ပွဲမြို့တော်ဆီကနေ ထွက်လာခဲ့ကြပြီး တစ်ညနေတည်းမှာပဲ ပြန်ရောက် လာခဲ့ကြပါတယ်။
တစ်ရက်အတွင်းမှာပဲ နှစ်ယောက်စလုံးက ရန်ကိုင် မဟာမိတ်အဖြစ် ရန်ကျောင်းရဲ့ မဟာမိတ်အဖြစ်သို့ အတင်းအကြပ် ဖိအားပေး ပြောင်းရွေးခြင်း ခံလိုက်ရတယ်။
“နင့်အဖေကို နင့်ကို ဘာကတိပေးခဲ့လဲ” ဟော်ရှင်းချန်က ချူရီမန်ကို ကြည့်လိုက်ပြီး ခပ်ပြတ်ပြတ်ပဲ မေးလိုက်တယ်။
“နောင်ပိုင်းကျရင် ဒီသခင်မလေးက ချူမိသားစု ခေါင်းဆောင် ရာထူးကို ဆက်ခံခွင့်ရလိမ့်မယ်” ချူရီမန်က သက်ပြင်းတစ်ချက် ချလိုက်ပြီး ပြောလိုက်တယ်။
“ဂုဏ်ယူပါတယ်၊ ဒီလိုဖြစ်ဖို့ နင်အမြဲတမ်း မျှော်လင့် တောင့်တနေခဲ့တာ မဟုတ်ဘူးလား” ဟော်ရှင်းချန်က ပြုံးကာ ပြောလိုက်တယ်။
“ဟုတ်တယ်” ချူရီမန်က ဆံပင်ကို နားသယ်နောက် သပ်တင်လိုက်ပြီး နည်းနည်းလေးတောင် ပျော်ရွှင်ခြင်း မရှိသည့် အမူအရာနဲ့ “နင်ကော”
“ငါမလာခဲ့ရင် ငါ့ကို ဟော်မိသားစုကနေ နှင်ထုတ်မယ်လို့ လူအိုကြီးက ခြိမ်းခြောက်တယ်လေ။ ဒီတစ်ကြိမ် အိမ်က လူအိုကြီးက အလေးအနက်နဲ့ ပြောနေတာဟ၊ ဒီတော့ ငါလည်း မငြင်းနိုင်တော့ဘူးလေ” ဟော်ရှင်းချန်က မဲ့ပြုံးပြုံးလိုက်တယ်။
“ငါတို့နှစ်ယောက်စလုံးက အတူတူပဲနဲ့တူတယ်”
“ဟုတ်လောက်တယ်”
နှစ်ယောက်စလုံး တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် အချိန်အတော်ကြာအောင် စိုက်ကြည့်နေပြီးနောက် ရုတ်တရက် အထင်အမြင်သေးတဲ့ အမူအရာနဲ့ တစ်ချိန်တည်း တစ်ပြိုင်တည်း ရေရွတ်လိုက်ကြတယ် “ငါနင့်ကို တကယ်ပဲ ရွံ့သွားပြီ”
Martial Peak
အပိုင်း(၅၄၂) မိသားစုကြီး၇ခုမှ စစ်ကူများ
ချူမိသားစုအဖွဲ့ကို ချူရီမန်က ဦးဆောင်လာခဲ့ပြီး ဟော်မိသားစု အဖွဲ့ကိုတော့ ဟော်ရှင်းချန်က ဦးဆောင် လာခဲ့ပါတယ်။
ခန်မိသားစုက ပညာရှင်တွေက ခန်ကျန်းနောက်ကနေ လိုက်လာခဲ့ပြီး ကောင်းမိသားစု အဖွဲ့သားတွေကတော့ ကောင်းရန်ဖုန်းနဲ့ ဦးဆောင်မှုနောက်ကနေ လိုက်လာ ခဲ့ကြတယ်။
ဗဟိုမြို့တော်ရဲ့ နံပါတ်တစ်သခင်လေး လျူချင်းယောင်တောင် ပညာရှင်တစ်ဖွဲ့ကို ဦးဆောင်ပြီး ရောက်ရှိလာခဲ့ပါတယ်။ သို့ပေမယ့် ဘယ်သူနဲ့မှ စကားမပြောပဲ ဘေးမှာသာ တိတ်တိတ်လေး ရပ်နေခဲ့ပါတယ်။
စုဝေးနေတဲ့ လူအုပ်ကြီးကို ကြည့်ရင်း ဟော်ရှင်းချန်က အထင်အမြင်သေးသေးနဲ့ ပြောလိုက်တယ် “အရှက် မရှိလိုက်တာ”
“ဟုတ်တယ်၊ တကယ်ကို အရှက်မရှိတာ” ချူရီမန်က အသာအယာလေး ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်ပြီး “မိသားစုကြီး ရှစ်ခုထဲက ခုနှစ်ခုက ရန်ကိုင်ကို ပစ်မှတ်ထားနေတာ။ ဒါကိုတောင် လူငယ်ခေါင်းဆောင် တစ်ယောက်ဆီကို ခေါင်းဆောင်အဖြစ် စေလွှတ်လိုက်သေးတယ်။ သူတို့တွေက ရန်မိသားစု အမွေခံတိုက်ပွဲကို အကာအကွယ်ယူပြီး လူရဲ့ အမြင်အာရုံကို လှည့်စားဖို့ ကြိုးစားနေတာ အသိသာကြီး”
ဟော်ရှင်းချန်က ပခုံးတွန့်ပြလိုက်ပြီး “ငါတို့လည်း ဘာမှမတတ်နိုင်ဘူးလေ။ အတွင်းဇာတ်လမ်းကို သိတဲ့လူတွေကတော့ ရန်ကိုင်ကို သီးသန့်ပစ်မှတ် ထားနေမှန်း နားလည်ကြမှာပေါ့။ ဘာမှမသိတဲ့လူတွေ ကတော့ အမွေခံတိုက်ပွဲ မပြီးသေးဘူးလို့ ထင်နေကြဦး မှာပေါ့။ အမွေခံတိုက်ပွဲ ပြီးသွားပြီလို့ ရုတ်တရက် သွားကြေညာလိုက်တယ်ထား၊ ရန်ကိုင်က အကြောင်းပြချက် ရေရေရာရာ မရှိပဲ အမွေခံတိုက်ပွဲကနေ ထွက်သွားခဲ့ရရင် ဘယ်သူကမှ လက်ခံနိုင်လိမ့်မှာ မဟုတ်ဘူး”
အကြီးဆုံးသခင်လေး ရန်ဝေက ဒီအခြေအနေကို သေသေချာချာကို နားလည်ထားပါတယ်။ ချူရီမန်နဲ့ ဟော်ရှင်းချန်တို့လည်း နားလည်ထားပါတယ်။
နောက်ဖြစ်လာမယ့် ဇာတ်လမ်းက အမွေခံတိုက်ပွဲ ဇာတ်ညွှန်းနဲ့ ဘာမှ မသက်ဆိုင်တော့ပါဘူး။ ရှင်းရှင်းပြောရရင် အမွေခံတိုက်ပွဲဆိုတာ မိသားစုကြီး ခုနှစ်ခုရဲ့ လှည့်ကွက်တွေကို ဖုံးကွယ်ဖို့အတွက် သုံးတဲ့ နာမည်တစ်ခုသာသာပါပဲ။
သူတို့ နှစ်ယောက်သား ပြောနေတာတွေကို ဗဟိုမြို့တော်က သခင်လေးတွေလည်း ကြားခဲ့ရပါတယ်။
ခန်ကျန်းနဲ့ ကောင်းရန်ဖုန်းတို့ အချိန်အတော် ကြာအောင် တုန့်ဆိုင်းနေခဲ့ကြပြီး နောက်ဆုံးမှာတော့ ဟော်ရှင်းချန်နဲ့ ချူရီမန်ဆီ လမ်းလျှောက်သွားလိုက်တယ်။
ဟော်ရှင်းချန်က သူ့ဆီ ချဉ်းကပ်လာနေတဲ့ သခင်လေး နှစ်ယောက်ကို ကြည့်လိုက်ပြီး ယဲ့ယဲ့လေး ပြုံးရင်း မေးလိုက်တယ် “ညီအစ်ကိုခန်၊ မင်းဒဏ်ရာအခြေအနေ ဘယ်လိုလဲ”
“ညီအစ်ကိုဟော်၊ စိုးရိမ်စရာ မလိုပါဘူး။ ငါ့ဒဏ်ရာက အရမ်းကြီး ပြင်းတာမှ မဟုတ်တာ။ သခင်ငယ်လေးက ငါ့ကို အရမ်းပြင်းပြင်း ဒဏ်ရာရသွားအောင် မတိုက်ခဲ့ဘူးလေ” ခန်ကျန်းက ထူးမခြားနားဟန်နဲ့ ပြန်ပြောလိုက်တယ်။ ရန်ကိုင်ကိုလည်း နည်းနည်းလေးတောင် ဒေါသထွက်ခြင်း မရှိတဲ့ပုံပါပဲ။
“အဲ့ဒါကောင်းတယ်၊ အဲ့ဒါကောင်းတယ်၊ ဟားဟား” ဟော်ရှင်းချန်က ဟန်ဆောင်ပြုံးပြုံးရင်း ပြောလိုက်တယ်။
သူတို့နှစ်ယောက်ကို မောင်းထုတ်ချင်နေတဲ့ ဟော်ရှင်းချန်ကို ကြည့်ရင်း ကောင်းရန်ဖုန်းနဲ့ ခန်ကျန်းတို့ နှစ်ယောက်စလုံး ကူကယ်ရာမဲ့သွားခဲ့တယ်။ ကောင်းရန်ဖုန်းက ပြောလိုက်တယ် “ညီအစ်ကိုဟော်၊ အစတုန်းက ငါတို့ နှစ်ယောက်စလုံး သခင်ငယ်လေးနဲ့ ဆန့်ကျင်ဘက်မှာ ရပ်တည်ခဲ့တယ် ဆိုပေမယ့် အခြေအနေက ငါတို့တွေကို ပြိုင်ဘက်ဖြစ်အောင် တွန်းအားပေးလို့လေ။ အမှန်အတိုင်း ပြောရရင် ငါတို့ နှစ်ယောက်စလုံးက သခင်ငယ်လေးရဲ့ နည်းလမ်းတွေနဲ့ ခွန်အားကို အရမ်းလေးစားနေခဲ့တာ။ ဖြစ်နိုင်ရင် ငါတို့ နှစ်ယောက်စလုံးက သခင်ငယ်လေးနဲ့ မိတ်ဆွေ ဖွဲ့ချင်နေတာ”
“တကယ်လား” ဟော်ရှင်းချန်က အံ့အားသင့်သွားတဲ့ အမူအရာလေး လုပ်ပြလိုက်ပြီး “ငါတော်တော် အံ့အား သင့်သွားခဲ့ပြီ။ ညီအစ်ကိုဟော်နဲ့ ညီအစ်ကိုခန်တို့က ဒီလောက် သဘောထားကြီးတဲ့ လူတွေဖြစ်မှန်း ငါတကယ်ကို မသိခဲ့ဘူး။ ရန်ကိုင်က မင်းတို့နှစ်ယောက်စလုံးကို ရက်ရက်စက်စက်နဲ့ ပြုမူဆက်ဆံခဲ့တာတောင် မင်းတို့က သူနဲ့ မိတ်ဆွေဖွဲ့ချင်သေးတယ်ပေါ့။ ဟားဟားဟား၊ ဒါက မင်းတို့ စိတ်ရင်းအမှန်ကော ဟုတ်ရဲ့လားကွာ”
“ညီအစ်ကိုဟော်က ငါတို့တွေကို သတိထား နေသေးတာလား။ အဲ့လိုဆိုရင် ငါနဲ့ညီအစ်ကိုခန်လည်း ဘာမှပြောစရာ မရှိတော့ဘူး” ကောင်းရန်ဖုန်းက အလေးအနက်နဲ့ ပြောလိုက်တယ်။
ဟော်ရှင်းချန်က ထိုနှစ်ယောက်ကို အချိန်အတော် ကြာအောင် စိုက်ကြည့်နေခဲ့ပြီးနောက် သူ့မျက်နှာထက်က ဟန်ဆောင်ပြုံးကာ တဖြည်းဖြည်း ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့ပြီး သူ့အမူအရာက လေးနက်တည်ကြည် လာခဲ့တယ်။
“နင်တို့ ဘာပြောချင်နေတာလဲ” စကားဝိုင်းကို တိတ်တဆိတ် နားထောင်နေတဲ့ ချူရီမန်က ရုတ်တရက် ကောက်မေးလိုက်တယ်။
ကောင်းရန်ဖုန်း မျက်မှောင် ကြုံ့သွားခဲ့ပြီး လေသံတိုးတိုးနဲ့ “ညီအစ်ကိုခန်နဲ့ ငါတို့ နှစ်ယောက်စလုံး အရမ်းကို ခေါင်းရှုပ်နေခဲ့ကြတာ။ ငါတို့ မိသားစု၇ခုက သခင်လေးကို ဘာလို့ ပစ်မှတ်ထားနေကြတာလဲ။ ရန်မိသားစုကတော့ ဒီကိစ္စနဲ့ ပက်သက်ပြီး ဘာလို့ ဘာမှ မပြောတာလဲ။ နင်တို့ နှစ်ယောက်စလုံးက အရင်တုန်းက ရန်ကိုင် မဟာမိတ်တွေဆိုတော့ အခုအခြေအနေကို နင်တို့က ငါတို့ထက် ပိုသိမှာပေါ့”
“ဟုတ်တယ်” ခန်ကျန်း ခေါင်းညိတ် ထောက်ခံလိုက်ပြီး “ဘာတွေ ဖြစ်ပျက်နေလဲ ဆိုတာကို ငါလည်း တကယ်ကို နားမလည်နိုင်တော့ဘူး။ ငါ့ဒဏ်ရာကို ပြန်ကုသနေတုန်းပဲ ဒီကိုလာဖို့ ငါ့အဖေက ရုတ်တရက်ကြီး အမိန့်ပေးလာခဲ့တာ။ ဘာလို့လဲလို့ မေးခဲ့တာတောင် ဘာမှ ပြန်မပြောခဲ့ဘူး။ မိန်းကလေးချူ၊ ညီအစ်ကိုဟော်၊ မင်းတို့သိရင်၊ ငါတို့ကို ပြောပြနိုင်တယ်ဆိုရင် ငါတို့ အရမ်းကို ကျေးဇူးတင်မိမှာ။ မသိဘူး၊ မပြောနိုင်ဘူး ဆိုရင်လည်း ငါတို့ဘယ်တုန်းကမှ မမေးဘူးလို့ပဲ သဘောထားလိုက်ပါ”
ဟော်ရှင်းချန်က တိတ်ဆိတ်နေခဲ့ပြီး ချူရီမန်ဘက် လှည့်လိုက်တယ်။
သူနဲ့ချူရီမန် နှစ်ယောက်စလုံး တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ ရန်ကိုင် မဟာမိတ် ဖြစ်ခဲ့တာ ဆိုပေမယ့် ရန်ကိုင်စံအိမ်ထဲ ချမှတ်တဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက်တွေနဲ့ ပက်သက်ရင် သူတစ်ခါမှ ဝင်မဆွေးနွေးဖူးပါဘူး။ ချူရီမန်ကတော့ ရန်ကိုင်နဲ့ လူမြင်ကွင်းမှာရော၊ နှစ်ယောက်သား သီးသန့်ရော၊ မကြာခဏ စကားပြောခဲ့ဖူးပါတယ်။ ရန်ကိုင် ဆုံးဖြတ်လိုက်တဲ့ အစီအစဉ်မှန်သမျှတိုင်းမှာ ချူရီမန် ပါပါတယ်။ ထို့ကြောင့် ချူရီမန်က သူ့ထက် ပိုသိတယ် ဆိုတာ ယုံမှားသံသယရှိစရာ မလိုပါဘူး။
တကယ်တော့ ကောင်းရန်ဖုန်းနဲ့ ခန်ကျန်းတို့ မေးတဲ့ မေးခွန်းရဲ့ အဖြေကို သူလည်း သိချင်နေတာပါ။
မျှော်လင့်မှုတွေနဲ့ ပြည့်နေတဲ့ မျက်ဝန်းသုံးစုံကို ကြည့်ရင်း ချူရီမန်က အသာအယာလေး ခေါင်းရမ်းလိုက်ပြီး “ငါဘည်း မသိဘူး၊ နင်တို့ လူမှားမေးမိသွားပြီ”
ချက်ချင်းဆိုသလို ကောင်းရန်ဖုန်းနဲ့ ခန်ကျန်းတို့ နှစ်ယောက်စလုံး စိတ်ပျက်သွားခဲ့ကြတယ်။
“ဒါပေမယ့် အသေစိတ်ကို ငါမပြောနိုင်ပေမယ့် ဘာတွေ ဖြစ်ပျက်နေလဲ ဆိုတာကိုတော့ အကြမ်းဖျင်း ခန့်မှန်းလို့ ရတယ်” ချူရီမန်က ရုတ်တရက် ထပ်ပြောလိုက်တယ်။
“အို၊ ငါတို့ကို အလင်းပြပေးပါဦး သခင်မလေးချူ” ခန်ကျန်းနဲ့ ကောင်းရန်ဖုန်းတို့ရဲ့ မျက်နှာတွေ ဝင်းပ သွားခဲ့တယ်။
“ရန်ကိုင် အခုလိုမျိုး ပစ်မှတ်ထားခံရတာက သူက မိသားစုကြီး ရှစ်ခုက အောက်စည်းကို သွားကျော်မိလိုက်လို့ပဲ ဖြစ်ရမယ်” ချူရီမန်က စိတ်ခံစားချက် မရှိတဲ့ စက်ရုပ်တစ်ရုပ်ပုံစံမျိုးနဲ့ “ဥပမာ၊ လူတွေကြားထဲ ပျံ့နေတဲ့ သတင်းတွေပေါ့”
နတ်ဆိုးကျင့်စဉ်ကို လေ့ကျင့်ထားခြင်း၊ နတ်ဆိုး အရှင်သခင်နဲ့ တစ်ဂိုဏ်းတည်းက လာခြင်း၊ နတ်ဆိုးတွေနဲ့ မိစ္ဆာလမ်းစဉ် ကျင့်ကြံသူတွေကို ခိုလှုံခွင့်ပေးထားခြင်း၊ မိစ္ဆာလမ်းစဉ်ထဲ ကျသွားနိုင်တဲ့ လက္ခဏာတွေ ပြခဲ့ခြင်း…
ဒါတွေအားလုံးက လူတစ်ယောက်ရဲ့ အထင်အမြင်ပေါ် မူတည်ပြီး အရေးပါတဲ့ ကိစ္စတစ်ခု ဖြစ်သွားနိုင်သလို အရေးမပါတဲ့ ကိစ္စတစ်ခုလည်း ဖြစ်သွားနိုင်ပါတယ်။ ကိုယ့်အမြင်ပေါ်ပဲ မူတည်တာပါ။
“ငါတို့လည်း အဲ့အကြောင်းကိုသိတယ်။ ငါတို့ကို စစ်ကူအဖြစ် ပို့လိုက်တုန်းက ငါတို့မိသားစုတွေက အဲ့လို အကြောင်းပြချက်တွေ ပေးခဲ့တာလေ။ ဒါပေမယ့်… အဲ့ဒါတွေက မှန်နေရင်တောင် ဒီကိစ္စက မရိုးရှင်းသလို ငါတို့ နှစ်ယောက်စလုံး ခံစားနေရတယ်” ကောင်းရန်ဖုန်း မျက်မှောင် ကြုံ့လိုက်တယ်။
“အခြားအကြောင်းပြချက် ရှိသေးလား” ခန်ကျန်းက အလျင်စလို မေးလိုက်တယ်။
“ဒါကြောင့်မှမဟုတ်ရင်တောင် ရှင်းပြစရာ တစ်ခုပဲ ရှိတော့တယ်။ ရန်ကိုင်မှာ မိသားစုကြီး၇ခုစလုံး လိုချင်နေတဲ့ တစ်ခုခုရှိလို့ပဲ ဖြစ်ရမယ်” ချူရီမန်က လှောင်ပြောင် ပြောဆိုလိုက်တယ်။ ပြောပြီးသွားတာနဲ့ သူမမျက်ဝန်းထဲ အလင်းတစ်ချက် ဖြတ်ပြေးသွားခဲ့ပြီး သူမရဲ့ မျက်ခုံးနှစ်ဖက် ကလည်း ထိကပ်လုမတတ် ပူးကပ်သွားခဲ့တယ်။
ထိုစကားအနည်းငယ်က လူငယ်လေးတွေရဲ့ သံသယတွေကို ပျက်ပြယ်သွားစေခဲ့တယ်။
လူတစ်ယောက် ချမ်းသာတဲ့အခါ အကျိုးအမြတ်က အရေးအကြီးဆုံးပါပဲ။ လောကကြီးတစ်ခုလုံး ပရမ်းပတာ ဖြစ်နေတဲ့အခါ အကျိုးအမြတ်က အရေးအကြီးဆုံးပါပဲ။
ဒီလိုသာဆိုရင် အခုလိုဘာလို့ ဖြစ်လာရတာလဲ ဆိုတာ နားလည်လို့ ရသွားပါပြီ။
ချူရီမန်ရဲ့ အမူအရာအရ သူတို့ မိသားစုကြီး၇ခု ဘာလိုချင်နေလဲ ဆိုတာကို သူမသိလောက် ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူမက ဆက်မရှင်းပြမှတော့ ခန်ကျန်းနဲ့ ကောင်းရန်ဖုန်းတို့လည်း ဒီလောက်နဲ့ပဲ ကျေနပ်ပြီး ဆက်မမေးသင့်တော့မှန်း နားလည်လိုက်တယ်။
ဒါပေမယ့် မိသားစုကြီးရှစ်ခုရဲ့ ဒီတစ်ကြိမ် အပြုအမူကြောင့် သူတို့စေလို့ရာ ရွေ့ရတဲ့ ပွန်းရုပ်တွေ၊ ကြိုးဆွဲရာကရတဲ့ ရုပ်သေးရုပ်တွေလို သူတို့တွေ အားလုံး ခံစားလိုက်ရတယ်။
သူတို့တွေက ရန်ကိုင်နဲ့ ရင်ဆိုင်ချင်မှတော့ သူတို့ မိသားစုကြီးရဲ့ ခွန်အားအရ ရန်ကိုင်နဲ့ ထိပ်တိုက်သွားရင်ဆိုင် လိုက်လို့ ရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ရန်ကိုင်နဲ့ ထိပ်တိုက် သွားရင်မဆိုင်ပဲ အမွေခံတိုက်ပွဲကို အကြောင်းပြပြီး ပုန်းလျှိုးကွယ်လျှိုးနဲ့ ရန်ကိုင်ကို ပစ်မှတ်ထားဖို့ ကြိုးစား နေခဲ့ပါတယ်။
ဒီမှာစုဝေးနေတဲ့ လူငယ်လေးတွေ တော်တော်များများရဲ့ စိတ်ထဲ မကျေမနပ် ဖြစ်မိသလို စိတ်ဓါတ်လည်း ကျနေခဲ့ရတယ်။
သူတို့လေးယောက် စကားပြောနေစဉ် လျူချင်းယောင်ကတော့ ဘယ်သူ့ကိုမှ အာရုံမစိုက်ပဲ မျက်လုံးသာ ပိတ်နေခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် ဘယ်သူမဆို သူတို့ကို စူးစမ်းစစ်ဆေးနေတဲ့ ကောင်းကင်စိတ်အာရုံ အမျှင်တန်းလေး တစ်ခုကို ခံစားမိပါမယ်။ လျူချင်းယောင်လည်း သူတို့စကားဝိုင်းကို စိတ်ဝင်စားတဲ့ ပုံပါပဲ။
တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ၊ စံအိမ်အတွင်းပိုင်း၌…
ရန်ကျောင်းအခန်းထဲ၌၊ ဒုတိယသခင်လေးက သူ့အိပ်ရာထက် ကျောက်ရုပ်ကြီးတစ်ရုပ်လို ထိုင်နေခဲ့တယ်။
ဆက်ရက်ကြာ ကုန်ဆုံးသွားပြီးနောက် မောက်မာပြီး အထက်စီးဆန်တဲ့ သခင်လေး ရန်ကျောင်းဟာ ဆိုရင်ဖြင့် ညိုးခြောက်နေတဲ့ ပန်းတစ်ပွင့်ပမာ ပြောင်းလဲ သွားခဲ့ပါပြီ။ သူ့မျက်လုံးတွေက သွေးနီရောင်လို နီရဲနေခဲ့ပြီး မျက်ကွင်း တွေကပါ ညိုမည်းနေတဲ့အတွက် ရန်ကျောင်းပုံစံက ကြောက်စရာ ကောင်းနေခဲ့ပါတယ်။
ရီရှင်းရို့က ရန်ကျောင်းရှေ့ ခေါက်တုန့်ခေါက်ပြန် လမ်းလျှောက်ရင်း လက်ရှိအခြေအနေကို သူ့အား ရှင်းပြနေခဲ့တယ်။
တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ရန်ကျောင်းရဲ့ သုန်မှုန်ထိုင်းမှိုင်းနေတဲ့ မျက်နှာက တဖြည်းဖြည်း အရောင်ပြန်လည်လာပြီး သူ့ရဲ့ နီရဲနေတဲ့ မျက်ဝန်းတွေကလည်း မသိမသာလေး မှေးကျဉ်းသွားခဲ့တယ်။
“ဒုတိယသခင်လေး မိသားစုကြီးခုနှစ်ခုက စစ်ကူတွေ ရောက်လာပြီ။ မိသားစုတစ်ခုချင်းစီက အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၆ ဒါမှမဟုတ် အဲ့ထက်မြင့်တဲ့ ပညာရှင်အယောက်၂၀ဆီ စေလွှတ်လိုက်တယ်။ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထွတ်အထိပ်အဆင့် ပညာရှင်တွေလည်း အများကြီးပဲ။ ဒီလူတွေကို ဦးဆောင်ပြီး ရန်ကိုင်ကို မြန်နိုင်သမျှမြန်မြန် အနိုင်ယူပြီး အမွေခံတိုက်ပွဲကို ပွဲသိမ်းလိုက်ဖို့ သူတို့တွေ မျှော်လင့်နေကြတယ်”
“မိသားစုကြီး၇ခုက အမွေခံတိုက်ပွဲဆီ ရုတ်တရက်ကြီး ဘာလို့ လူအများကြီး ပို့လိုက်ရတာလဲ” ရန်ကျောင်းက တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်တယ်။
စကားမပြောတာကြာတော့ သူ့အသံက အနည်းငယ် အက်ရှရှ ဖြစ်နေခဲ့ပါတယ်။
ရီရှင်းရီု့က ကျော့ရှင်းစွာ ပြုံးလိုက်ပြီး ပြန်ပြောလိုက်တယ် “ကျွန်မ ခုလေးတင်ပဲ ပြောခဲ့တယ်။ ရန်ကိုင်က နတ်ဆိုးအရှင်သခင် ဖြစ်လာနိုင်တဲ့ အန္တရာယ်များတဲ့ လူတစ်ယောက်။ ရန်မိသားစုက ဒီလို လူမျိုးကို နောက်တက်မယ့် မိသားစုခေါင်းဆောင် ဖြစ်မလာစေချင်ဘူး။ မိသားကြီးခုနှစ်ခုနဲ့ ရန်မိသားစုက ဗဟိုမြို့တော်ကို နှစ်ပေါင်းများစွာကြာအောင် အတူ စိုးမိုးလာခဲ့တာ။ ဒါကြောင့် သူတို့တွေကလည်း ဒီကိစ္စကို စိတ်ပူတာပေါ့။ အခု သူတို့တွေက သခင်လေးရဲ့ စံအိမ်မှာ စုဝေးနေပြီး သခင်လေး အမိန့်ပေးမှာကို စောင့်နေကြတယ်။ ဒုတိယသခင်လေး၊ ရန်မိသားစုရဲ့ ခေါင်းဆောင်ရာထူးက သခင်လေးလက်ထဲ ရောက်နေပြီနော်”
“အဲ့ဒါက တကယ့် အကြောင်းပြချက်ရော ဟုတ်ရဲ့လား” ရန်ကျောင်းရဲ့ အကြည့်က အေးစက်သွားခဲ့ပြီး သူ့ရှေ့မှာ ရှိနေတဲ့ မိန်းမငယ်လေးကို စိုက်ကြည့်လိုက်တယ်။
“အခြား ဘာအကြောင်းပြချက် ရှိသေးလို့လဲ” ရီရှင်းရို့က ရန်ကျောင်းကို ပြန်ငေးကြည့်လိုက်တယ်။
ရုတ်တရက် သူမမျက်နှာထက် စိတ်မရှည်သည့် အရိပ်အယောင်တို့ ဖြတ်ပြေးသွားခဲ့ပြီး ကလေးဆိုးလေး တစ်ယောက်လို့ ရန်ကျောင်းရဲ့ လက်မောင်းကို ဖက်လိုက်ကာ “ဒုတိယသခင်လေး၊ အဲ့အကြောင်း အများကြီး မတွေးတော့နဲ့။ သခင်လေးရဲ့ ပုံစံကို မြန်မြန်ပြင်ပြီး သွားကြမယ်လေ။ အားလုံးက သခင်လေးရဲ့ အမိန့်ကို စောင့်နေကြတာ။ အဲ့လူတွေကို အချိန်အကြာကြီး စောင့်ခိုင်းတာ မကောင်းဘူးနော်”
“ငါသွားမှာမဟုတ်ဘူး” ရန်ကျောင်းက ရုပ်သေကြီးနဲ့ ပြန်ပြောလိုက်တယ်။ ထိုထိတ်လန့်ဖွယ်သတင်းကြောင့် သူ့မျက်နှာထက် ပျော်သွားသည့် အရိပ်အယောင် နည်းနည်းလေးမှ မတွေ့ရပါဘူး။ ရီရှင်းရို့ရဲ့ လက်မောင်းကို ခပ်မြန်မြန်ပဲ ဖယ်ရှားပစ်လိုက်တယ်။
ရီရှင်းရီု့ ဖြည်းဖြည်းချင်း ခေါင်းခါလိုက်တယ်။ ရန်ကျောင်း ပျော်ဖို့ သူမမမျှော်လင့်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် သူမ မစဉ်းစားပဲ မနေနိုင်အောင်တောင် ဖြစ်ခဲ့ရပါတယ်။ “ဒုတိယသခင်လေး၊ ဘာမှားနေလို့လဲ”
ရန်ကျောင်း ဖြည်းဖြည်းချင်း ခေါင်းခါရမ်းလိုက်ပြီး “အမွေခံတိုက်ပွဲက ငါတို့ရန်မိသားစုရဲ့ တိုက်ရိုက်မျိုးဆက် တွေကြားက တိုက်ပွဲပဲ၊ ဥာဏ်ရည်ဥာဏ်သွေး၊ ပရိယာယ်ချင်း ယှဉ်တဲ့ပွဲ၊ အဆက်အသွယ်တွေပြိုင်တဲ့ပွဲ၊ ကိုယ်ပိုင်စွမ်းရည်ချင်း ပြိုင်တဲ့ပွဲ။ ငါရှုံးသွားခဲ့ပြီးပြီလေ။ ရှုံးသွားမှတော့ ဘာလို့ ဆက်ပြိုင်နေရဦးမှာလဲ”
“အဲ့လိုလား။ ဒါပေမယ့် သခင်လေးစံအိမ်မှာ စောင့်ဆိုင်းနေတဲ့ လူတွေ အများကြီး ရှိနေသေးတယ်လေ။ ပြီးတော့ သခင်လေးကို ကူညီပေးဖို့ ရောက်နေတဲ့ အားကောင်းတဲ့ ပညာရှင်တွေ အများကြီးလည်း ရှိသေးတယ်လေ။ အခုအချိန်က တန်ပြန်တိုက်ခိုက်ဖို့ အချိန်ကောင်းပဲ” ရီရှင်းရို့က ဆက်ပြီး စည်းရုံးလိုက်တယ်။
“မိသားစုကြီး၇ခုက လူတွေလား…ဟဲဟဲ” ရန်ကျောင်းက လှောင်ပြောင်လိုက်တယ် “သူတို့ကို အသုံးပြုပြီး ကိုးယောက်မြောက် ညီလေးကို အနိုင်ယူမယ်ဆိုရင် မိသားစုခေါင်းဆောင် ထိုင်ခုံမှာ ထိုင်ရရင်တောင်၊ မီးခဲဖင်ခုထိုင်ရသလို ဖြစ်နေမှာ”
“ဒုတိယသခင်လေး၊ ရှင်ဘာတွေ ပြောနေတာလဲ” ရီရှင်းရို့က ဆက်ပြောလိုက်တယ် “သခင်လေးရဲ့ စံအိမ်မှာ ရှိနေတဲ့ လူသက်သက်နဲ့ဆိုရင် ရန်ကိုင်ကို အနိုင်ယူဖို့ လုံးဝကို မဖြစ်နိုင်ဘူး။ ဒါပေမယ့် ဒီလို အခွင့်ကောင်းကြီးက သခင်လေးရှေ့ ရောက်လာပြီလေ။ ဘာလို့ မလှုပ်ရှားရ သေးတာလဲ။ ဒီအခွင့်အရေးကို ဘာလို့ မဖမ်းဆုပ် ရသေးတာလဲ”
ပြောနေရင်းနဲ့ တစ်ချက်ရပ်လိုက်ပြီး ရီရှင်းရို့ ရယ်ရယ် မောမောနဲ့ ဆက်ပြောလိုက်တယ် “ဒုတိယသခင်လေးက အခြားလူတွေ ဝေဖန်ခံရမှာကို ကြောက်နေတာလား။ ဒုတိယသခင်လေး၊ ကိုယ့်ပန်းတိုင်ကို ရောက်ရှိနိုင်ဖို့က အရေးအကြီးဆုံးပဲ။ သမိုင်းကြောင်းလား၊ သမိုင်းကြောင်းကို အောင်နိုင်သူတွေကပဲ ရေးခဲ့တာ။ သခင်လေးသာ ရန်မိသားစု ခေါင်းဆောင် ဖြစ်သွားတာနဲ့ ဘယ်သူကများ သခင်လေးကို ဝေဖန်ရဦးမှာလဲ”
ရန်ကျောင်းက နည်းနည်းလေးတောင် မလှုပ်သွားပါဘူး။
ရီရှင်းရို့လည်း စိတ်မရှည်နိုင်တော့ပဲ အေးစက်စက် လေသံနဲ့ အော်လိုက်တယ် “ဒုတိယသခင်လေး၊ အခြေအနေ တစ်ခုလုံးကို ဦးစားပေးစဉ်းစားမယ်လို့ မျှော်လင့်ပါတယ်။ ရန်မိသားစုကလည်း ဒီကိစ္စကို သဘောတူပြီးသွားပြီ။ သခင်လေးသာ မလှုပ်ရှားရင် မိသားစုကို ပုန်ကန်လိုက်တာနဲ့ အတူတူပဲ ဖြစ်သွားပြီနော်။ ဟန့်၊ မြင့်မြတ်တဲ့ ရန်မိသားစု ဒုတိယသခင်လေးတဲ့၊ အရိုက်ခံလိုက်ရတဲ့ ခွေးတစ်ကောင်လို ကုတ်နေလိုက်တာများ၊ ရယ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ”
ရန်ကျောင်း ခေါင်းမော့လိုက်ပြီး ရီရှင်းရို့ကို ရဲရဲနီနေတဲ့ မျက်ဝန်းအစုံဖြင့် စိုက်ကြည့်လိုက်တယ်။ ရန်ကျောင်း အကြည့်ကို မြင်လိုက်တာနဲ့ ရီရှင်းရို့ တုန်လှုပ် ချောက်ချား သွားခဲ့ပြီး သူမ မတုန့်ပြန်နိုင်သေးခင်မှာပဲ အေးစက်စက် လက်ကြီးတစ်ဖက် သူမလည်ပင်းထက် ရောက်နေတာကို ခံစားမိလိုက်တယ်။ သူမရဲ့ အမြင်အာရုံလည်း တဖြည်းဖြည်း ဝေဝါးလာခဲ့ရတယ်။ အသိပြန်ဝင်လာတာနဲ့ ရန်ကျောင်းက သူမကို အိပ်ရာပေါ် လှဲချထားတာကို ရီရှင်းရို့ တွေ့လိုက်တယ်။
သူတို့ မျက်နှာနှစ်ခုစလုံးက ထိစပ်လုမတတ် နီးကပ် နေခဲ့တယ်။ ရန်ကျောင်း ထွက်သက်လေပူတွေကိုတောင် သူမ ခံစားမိနေပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ထိုလေပူတွေက ရမက် ကြောင့်ဖြစ် ဖြစ်လာတာ မဟုတ်ပဲ ဒေါသကြောင့် ဖြစ်တည် လာခဲ့တာပါ။
ထိုလက်ကြီးက သံကွင်းတစ်ခုပမာ သူမလည်ပင်းကို တင်းတင်းညစ်ထားခဲ့တယ်။
ရီရှင်းရို့ ရုတ်တရက် ထိတ်လန့်ကြောက်ရွံ့ သွားခဲ့တယ်။ အခုမှပဲ သူမက ရန်ကျောင်းပြိုင်ဘက် မဟုတ်ဘူးဆိုတာကို ရီရှင်းရို့ မှတ်မိလိုက်တယ်။
“ဒုတိယသခင်လေး၊ ရှင်လာလုပ်ချင်…” ရီရှင်းရို့ ကနာျကင်နေတဲ့ အမူအရာနဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်ပြီး ဖျော့တော့အားနည်းတဲ့ လေသံနဲ့ ရန်ကိုင်ကို ကြည့်ရင်း ပြောလိုက်တယ်။
Martial Peak
အပိုင်း(၅၄၂) မိသားစုကြီး၇ခုမှ စစ်ကူများ
ချူမိသားစုအဖွဲ့ကို ချူရီမန်က ဦးဆောင်လာခဲ့ပြီး ဟော်မိသားစု အဖွဲ့ကိုတော့ ဟော်ရှင်းချန်က ဦးဆောင် လာခဲ့ပါတယ်။
ခန်မိသားစုက ပညာရှင်တွေက ခန်ကျန်းနောက်ကနေ လိုက်လာခဲ့ပြီး ကောင်းမိသားစု အဖွဲ့သားတွေကတော့ ကောင်းရန်ဖုန်းနဲ့ ဦးဆောင်မှုနောက်ကနေ လိုက်လာ ခဲ့ကြတယ်။
ဗဟိုမြို့တော်ရဲ့ နံပါတ်တစ်သခင်လေး လျူချင်းယောင်တောင် ပညာရှင်တစ်ဖွဲ့ကို ဦးဆောင်ပြီး ရောက်ရှိလာခဲ့ပါတယ်။ သို့ပေမယ့် ဘယ်သူနဲ့မှ စကားမပြောပဲ ဘေးမှာသာ တိတ်တိတ်လေး ရပ်နေခဲ့ပါတယ်။
စုဝေးနေတဲ့ လူအုပ်ကြီးကို ကြည့်ရင်း ဟော်ရှင်းချန်က အထင်အမြင်သေးသေးနဲ့ ပြောလိုက်တယ် “အရှက် မရှိလိုက်တာ”
“ဟုတ်တယ်၊ တကယ်ကို အရှက်မရှိတာ” ချူရီမန်က အသာအယာလေး ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်ပြီး “မိသားစုကြီး ရှစ်ခုထဲက ခုနှစ်ခုက ရန်ကိုင်ကို ပစ်မှတ်ထားနေတာ။ ဒါကိုတောင် လူငယ်ခေါင်းဆောင် တစ်ယောက်ဆီကို ခေါင်းဆောင်အဖြစ် စေလွှတ်လိုက်သေးတယ်။ သူတို့တွေက ရန်မိသားစု အမွေခံတိုက်ပွဲကို အကာအကွယ်ယူပြီး လူရဲ့ အမြင်အာရုံကို လှည့်စားဖို့ ကြိုးစားနေတာ အသိသာကြီး”
ဟော်ရှင်းချန်က ပခုံးတွန့်ပြလိုက်ပြီး “ငါတို့လည်း ဘာမှမတတ်နိုင်ဘူးလေ။ အတွင်းဇာတ်လမ်းကို သိတဲ့လူတွေကတော့ ရန်ကိုင်ကို သီးသန့်ပစ်မှတ် ထားနေမှန်း နားလည်ကြမှာပေါ့။ ဘာမှမသိတဲ့လူတွေ ကတော့ အမွေခံတိုက်ပွဲ မပြီးသေးဘူးလို့ ထင်နေကြဦး မှာပေါ့။ အမွေခံတိုက်ပွဲ ပြီးသွားပြီလို့ ရုတ်တရက် သွားကြေညာလိုက်တယ်ထား၊ ရန်ကိုင်က အကြောင်းပြချက် ရေရေရာရာ မရှိပဲ အမွေခံတိုက်ပွဲကနေ ထွက်သွားခဲ့ရရင် ဘယ်သူကမှ လက်ခံနိုင်လိမ့်မှာ မဟုတ်ဘူး”
အကြီးဆုံးသခင်လေး ရန်ဝေက ဒီအခြေအနေကို သေသေချာချာကို နားလည်ထားပါတယ်။ ချူရီမန်နဲ့ ဟော်ရှင်းချန်တို့လည်း နားလည်ထားပါတယ်။
နောက်ဖြစ်လာမယ့် ဇာတ်လမ်းက အမွေခံတိုက်ပွဲ ဇာတ်ညွှန်းနဲ့ ဘာမှ မသက်ဆိုင်တော့ပါဘူး။ ရှင်းရှင်းပြောရရင် အမွေခံတိုက်ပွဲဆိုတာ မိသားစုကြီး ခုနှစ်ခုရဲ့ လှည့်ကွက်တွေကို ဖုံးကွယ်ဖို့အတွက် သုံးတဲ့ နာမည်တစ်ခုသာသာပါပဲ။
သူတို့ နှစ်ယောက်သား ပြောနေတာတွေကို ဗဟိုမြို့တော်က သခင်လေးတွေလည်း ကြားခဲ့ရပါတယ်။
ခန်ကျန်းနဲ့ ကောင်းရန်ဖုန်းတို့ အချိန်အတော် ကြာအောင် တုန့်ဆိုင်းနေခဲ့ကြပြီး နောက်ဆုံးမှာတော့ ဟော်ရှင်းချန်နဲ့ ချူရီမန်ဆီ လမ်းလျှောက်သွားလိုက်တယ်။
ဟော်ရှင်းချန်က သူ့ဆီ ချဉ်းကပ်လာနေတဲ့ သခင်လေး နှစ်ယောက်ကို ကြည့်လိုက်ပြီး ယဲ့ယဲ့လေး ပြုံးရင်း မေးလိုက်တယ် “ညီအစ်ကိုခန်၊ မင်းဒဏ်ရာအခြေအနေ ဘယ်လိုလဲ”
“ညီအစ်ကိုဟော်၊ စိုးရိမ်စရာ မလိုပါဘူး။ ငါ့ဒဏ်ရာက အရမ်းကြီး ပြင်းတာမှ မဟုတ်တာ။ သခင်ငယ်လေးက ငါ့ကို အရမ်းပြင်းပြင်း ဒဏ်ရာရသွားအောင် မတိုက်ခဲ့ဘူးလေ” ခန်ကျန်းက ထူးမခြားနားဟန်နဲ့ ပြန်ပြောလိုက်တယ်။ ရန်ကိုင်ကိုလည်း နည်းနည်းလေးတောင် ဒေါသထွက်ခြင်း မရှိတဲ့ပုံပါပဲ။
“အဲ့ဒါကောင်းတယ်၊ အဲ့ဒါကောင်းတယ်၊ ဟားဟား” ဟော်ရှင်းချန်က ဟန်ဆောင်ပြုံးပြုံးရင်း ပြောလိုက်တယ်။
သူတို့နှစ်ယောက်ကို မောင်းထုတ်ချင်နေတဲ့ ဟော်ရှင်းချန်ကို ကြည့်ရင်း ကောင်းရန်ဖုန်းနဲ့ ခန်ကျန်းတို့ နှစ်ယောက်စလုံး ကူကယ်ရာမဲ့သွားခဲ့တယ်။ ကောင်းရန်ဖုန်းက ပြောလိုက်တယ် “ညီအစ်ကိုဟော်၊ အစတုန်းက ငါတို့ နှစ်ယောက်စလုံး သခင်ငယ်လေးနဲ့ ဆန့်ကျင်ဘက်မှာ ရပ်တည်ခဲ့တယ် ဆိုပေမယ့် အခြေအနေက ငါတို့တွေကို ပြိုင်ဘက်ဖြစ်အောင် တွန်းအားပေးလို့လေ။ အမှန်အတိုင်း ပြောရရင် ငါတို့ နှစ်ယောက်စလုံးက သခင်ငယ်လေးရဲ့ နည်းလမ်းတွေနဲ့ ခွန်အားကို အရမ်းလေးစားနေခဲ့တာ။ ဖြစ်နိုင်ရင် ငါတို့ နှစ်ယောက်စလုံးက သခင်ငယ်လေးနဲ့ မိတ်ဆွေ ဖွဲ့ချင်နေတာ”
“တကယ်လား” ဟော်ရှင်းချန်က အံ့အားသင့်သွားတဲ့ အမူအရာလေး လုပ်ပြလိုက်ပြီး “ငါတော်တော် အံ့အား သင့်သွားခဲ့ပြီ။ ညီအစ်ကိုဟော်နဲ့ ညီအစ်ကိုခန်တို့က ဒီလောက် သဘောထားကြီးတဲ့ လူတွေဖြစ်မှန်း ငါတကယ်ကို မသိခဲ့ဘူး။ ရန်ကိုင်က မင်းတို့နှစ်ယောက်စလုံးကို ရက်ရက်စက်စက်နဲ့ ပြုမူဆက်ဆံခဲ့တာတောင် မင်းတို့က သူနဲ့ မိတ်ဆွေဖွဲ့ချင်သေးတယ်ပေါ့။ ဟားဟားဟား၊ ဒါက မင်းတို့ စိတ်ရင်းအမှန်ကော ဟုတ်ရဲ့လားကွာ”
“ညီအစ်ကိုဟော်က ငါတို့တွေကို သတိထား နေသေးတာလား။ အဲ့လိုဆိုရင် ငါနဲ့ညီအစ်ကိုခန်လည်း ဘာမှပြောစရာ မရှိတော့ဘူး” ကောင်းရန်ဖုန်းက အလေးအနက်နဲ့ ပြောလိုက်တယ်။
ဟော်ရှင်းချန်က ထိုနှစ်ယောက်ကို အချိန်အတော် ကြာအောင် စိုက်ကြည့်နေခဲ့ပြီးနောက် သူ့မျက်နှာထက်က ဟန်ဆောင်ပြုံးကာ တဖြည်းဖြည်း ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့ပြီး သူ့အမူအရာက လေးနက်တည်ကြည် လာခဲ့တယ်။
“နင်တို့ ဘာပြောချင်နေတာလဲ” စကားဝိုင်းကို တိတ်တဆိတ် နားထောင်နေတဲ့ ချူရီမန်က ရုတ်တရက် ကောက်မေးလိုက်တယ်။
ကောင်းရန်ဖုန်း မျက်မှောင် ကြုံ့သွားခဲ့ပြီး လေသံတိုးတိုးနဲ့ “ညီအစ်ကိုခန်နဲ့ ငါတို့ နှစ်ယောက်စလုံး အရမ်းကို ခေါင်းရှုပ်နေခဲ့ကြတာ။ ငါတို့ မိသားစု၇ခုက သခင်လေးကို ဘာလို့ ပစ်မှတ်ထားနေကြတာလဲ။ ရန်မိသားစုကတော့ ဒီကိစ္စနဲ့ ပက်သက်ပြီး ဘာလို့ ဘာမှ မပြောတာလဲ။ နင်တို့ နှစ်ယောက်စလုံးက အရင်တုန်းက ရန်ကိုင် မဟာမိတ်တွေဆိုတော့ အခုအခြေအနေကို နင်တို့က ငါတို့ထက် ပိုသိမှာပေါ့”
“ဟုတ်တယ်” ခန်ကျန်း ခေါင်းညိတ် ထောက်ခံလိုက်ပြီး “ဘာတွေ ဖြစ်ပျက်နေလဲ ဆိုတာကို ငါလည်း တကယ်ကို နားမလည်နိုင်တော့ဘူး။ ငါ့ဒဏ်ရာကို ပြန်ကုသနေတုန်းပဲ ဒီကိုလာဖို့ ငါ့အဖေက ရုတ်တရက်ကြီး အမိန့်ပေးလာခဲ့တာ။ ဘာလို့လဲလို့ မေးခဲ့တာတောင် ဘာမှ ပြန်မပြောခဲ့ဘူး။ မိန်းကလေးချူ၊ ညီအစ်ကိုဟော်၊ မင်းတို့သိရင်၊ ငါတို့ကို ပြောပြနိုင်တယ်ဆိုရင် ငါတို့ အရမ်းကို ကျေးဇူးတင်မိမှာ။ မသိဘူး၊ မပြောနိုင်ဘူး ဆိုရင်လည်း ငါတို့ဘယ်တုန်းကမှ မမေးဘူးလို့ပဲ သဘောထားလိုက်ပါ”
ဟော်ရှင်းချန်က တိတ်ဆိတ်နေခဲ့ပြီး ချူရီမန်ဘက် လှည့်လိုက်တယ်။
သူနဲ့ချူရီမန် နှစ်ယောက်စလုံး တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ ရန်ကိုင် မဟာမိတ် ဖြစ်ခဲ့တာ ဆိုပေမယ့် ရန်ကိုင်စံအိမ်ထဲ ချမှတ်တဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက်တွေနဲ့ ပက်သက်ရင် သူတစ်ခါမှ ဝင်မဆွေးနွေးဖူးပါဘူး။ ချူရီမန်ကတော့ ရန်ကိုင်နဲ့ လူမြင်ကွင်းမှာရော၊ နှစ်ယောက်သား သီးသန့်ရော၊ မကြာခဏ စကားပြောခဲ့ဖူးပါတယ်။ ရန်ကိုင် ဆုံးဖြတ်လိုက်တဲ့ အစီအစဉ်မှန်သမျှတိုင်းမှာ ချူရီမန် ပါပါတယ်။ ထို့ကြောင့် ချူရီမန်က သူ့ထက် ပိုသိတယ် ဆိုတာ ယုံမှားသံသယရှိစရာ မလိုပါဘူး။
တကယ်တော့ ကောင်းရန်ဖုန်းနဲ့ ခန်ကျန်းတို့ မေးတဲ့ မေးခွန်းရဲ့ အဖြေကို သူလည်း သိချင်နေတာပါ။
မျှော်လင့်မှုတွေနဲ့ ပြည့်နေတဲ့ မျက်ဝန်းသုံးစုံကို ကြည့်ရင်း ချူရီမန်က အသာအယာလေး ခေါင်းရမ်းလိုက်ပြီး “ငါဘည်း မသိဘူး၊ နင်တို့ လူမှားမေးမိသွားပြီ”
ချက်ချင်းဆိုသလို ကောင်းရန်ဖုန်းနဲ့ ခန်ကျန်းတို့ နှစ်ယောက်စလုံး စိတ်ပျက်သွားခဲ့ကြတယ်။
“ဒါပေမယ့် အသေစိတ်ကို ငါမပြောနိုင်ပေမယ့် ဘာတွေ ဖြစ်ပျက်နေလဲ ဆိုတာကိုတော့ အကြမ်းဖျင်း ခန့်မှန်းလို့ ရတယ်” ချူရီမန်က ရုတ်တရက် ထပ်ပြောလိုက်တယ်။
“အို၊ ငါတို့ကို အလင်းပြပေးပါဦး သခင်မလေးချူ” ခန်ကျန်းနဲ့ ကောင်းရန်ဖုန်းတို့ရဲ့ မျက်နှာတွေ ဝင်းပ သွားခဲ့တယ်။
“ရန်ကိုင် အခုလိုမျိုး ပစ်မှတ်ထားခံရတာက သူက မိသားစုကြီး ရှစ်ခုက အောက်စည်းကို သွားကျော်မိလိုက်လို့ပဲ ဖြစ်ရမယ်” ချူရီမန်က စိတ်ခံစားချက် မရှိတဲ့ စက်ရုပ်တစ်ရုပ်ပုံစံမျိုးနဲ့ “ဥပမာ၊ လူတွေကြားထဲ ပျံ့နေတဲ့ သတင်းတွေပေါ့”
နတ်ဆိုးကျင့်စဉ်ကို လေ့ကျင့်ထားခြင်း၊ နတ်ဆိုး အရှင်သခင်နဲ့ တစ်ဂိုဏ်းတည်းက လာခြင်း၊ နတ်ဆိုးတွေနဲ့ မိစ္ဆာလမ်းစဉ် ကျင့်ကြံသူတွေကို ခိုလှုံခွင့်ပေးထားခြင်း၊ မိစ္ဆာလမ်းစဉ်ထဲ ကျသွားနိုင်တဲ့ လက္ခဏာတွေ ပြခဲ့ခြင်း…
ဒါတွေအားလုံးက လူတစ်ယောက်ရဲ့ အထင်အမြင်ပေါ် မူတည်ပြီး အရေးပါတဲ့ ကိစ္စတစ်ခု ဖြစ်သွားနိုင်သလို အရေးမပါတဲ့ ကိစ္စတစ်ခုလည်း ဖြစ်သွားနိုင်ပါတယ်။ ကိုယ့်အမြင်ပေါ်ပဲ မူတည်တာပါ။
“ငါတို့လည်း အဲ့အကြောင်းကိုသိတယ်။ ငါတို့ကို စစ်ကူအဖြစ် ပို့လိုက်တုန်းက ငါတို့မိသားစုတွေက အဲ့လို အကြောင်းပြချက်တွေ ပေးခဲ့တာလေ။ ဒါပေမယ့်… အဲ့ဒါတွေက မှန်နေရင်တောင် ဒီကိစ္စက မရိုးရှင်းသလို ငါတို့ နှစ်ယောက်စလုံး ခံစားနေရတယ်” ကောင်းရန်ဖုန်း မျက်မှောင် ကြုံ့လိုက်တယ်။
“အခြားအကြောင်းပြချက် ရှိသေးလား” ခန်ကျန်းက အလျင်စလို မေးလိုက်တယ်။
“ဒါကြောင့်မှမဟုတ်ရင်တောင် ရှင်းပြစရာ တစ်ခုပဲ ရှိတော့တယ်။ ရန်ကိုင်မှာ မိသားစုကြီး၇ခုစလုံး လိုချင်နေတဲ့ တစ်ခုခုရှိလို့ပဲ ဖြစ်ရမယ်” ချူရီမန်က လှောင်ပြောင် ပြောဆိုလိုက်တယ်။ ပြောပြီးသွားတာနဲ့ သူမမျက်ဝန်းထဲ အလင်းတစ်ချက် ဖြတ်ပြေးသွားခဲ့ပြီး သူမရဲ့ မျက်ခုံးနှစ်ဖက် ကလည်း ထိကပ်လုမတတ် ပူးကပ်သွားခဲ့တယ်။
ထိုစကားအနည်းငယ်က လူငယ်လေးတွေရဲ့ သံသယတွေကို ပျက်ပြယ်သွားစေခဲ့တယ်။
လူတစ်ယောက် ချမ်းသာတဲ့အခါ အကျိုးအမြတ်က အရေးအကြီးဆုံးပါပဲ။ လောကကြီးတစ်ခုလုံး ပရမ်းပတာ ဖြစ်နေတဲ့အခါ အကျိုးအမြတ်က အရေးအကြီးဆုံးပါပဲ။
ဒီလိုသာဆိုရင် အခုလိုဘာလို့ ဖြစ်လာရတာလဲ ဆိုတာ နားလည်လို့ ရသွားပါပြီ။
ချူရီမန်ရဲ့ အမူအရာအရ သူတို့ မိသားစုကြီး၇ခု ဘာလိုချင်နေလဲ ဆိုတာကို သူမသိလောက် ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူမက ဆက်မရှင်းပြမှတော့ ခန်ကျန်းနဲ့ ကောင်းရန်ဖုန်းတို့လည်း ဒီလောက်နဲ့ပဲ ကျေနပ်ပြီး ဆက်မမေးသင့်တော့မှန်း နားလည်လိုက်တယ်။
ဒါပေမယ့် မိသားစုကြီးရှစ်ခုရဲ့ ဒီတစ်ကြိမ် အပြုအမူကြောင့် သူတို့စေလို့ရာ ရွေ့ရတဲ့ ပွန်းရုပ်တွေ၊ ကြိုးဆွဲရာကရတဲ့ ရုပ်သေးရုပ်တွေလို သူတို့တွေ အားလုံး ခံစားလိုက်ရတယ်။
သူတို့တွေက ရန်ကိုင်နဲ့ ရင်ဆိုင်ချင်မှတော့ သူတို့ မိသားစုကြီးရဲ့ ခွန်အားအရ ရန်ကိုင်နဲ့ ထိပ်တိုက်သွားရင်ဆိုင် လိုက်လို့ ရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ရန်ကိုင်နဲ့ ထိပ်တိုက် သွားရင်မဆိုင်ပဲ အမွေခံတိုက်ပွဲကို အကြောင်းပြပြီး ပုန်းလျှိုးကွယ်လျှိုးနဲ့ ရန်ကိုင်ကို ပစ်မှတ်ထားဖို့ ကြိုးစား နေခဲ့ပါတယ်။
ဒီမှာစုဝေးနေတဲ့ လူငယ်လေးတွေ တော်တော်များများရဲ့ စိတ်ထဲ မကျေမနပ် ဖြစ်မိသလို စိတ်ဓါတ်လည်း ကျနေခဲ့ရတယ်။
သူတို့လေးယောက် စကားပြောနေစဉ် လျူချင်းယောင်ကတော့ ဘယ်သူ့ကိုမှ အာရုံမစိုက်ပဲ မျက်လုံးသာ ပိတ်နေခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် ဘယ်သူမဆို သူတို့ကို စူးစမ်းစစ်ဆေးနေတဲ့ ကောင်းကင်စိတ်အာရုံ အမျှင်တန်းလေး တစ်ခုကို ခံစားမိပါမယ်။ လျူချင်းယောင်လည်း သူတို့စကားဝိုင်းကို စိတ်ဝင်စားတဲ့ ပုံပါပဲ။
တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ၊ စံအိမ်အတွင်းပိုင်း၌…
ရန်ကျောင်းအခန်းထဲ၌၊ ဒုတိယသခင်လေးက သူ့အိပ်ရာထက် ကျောက်ရုပ်ကြီးတစ်ရုပ်လို ထိုင်နေခဲ့တယ်။
ဆက်ရက်ကြာ ကုန်ဆုံးသွားပြီးနောက် မောက်မာပြီး အထက်စီးဆန်တဲ့ သခင်လေး ရန်ကျောင်းဟာ ဆိုရင်ဖြင့် ညိုးခြောက်နေတဲ့ ပန်းတစ်ပွင့်ပမာ ပြောင်းလဲ သွားခဲ့ပါပြီ။ သူ့မျက်လုံးတွေက သွေးနီရောင်လို နီရဲနေခဲ့ပြီး မျက်ကွင်း တွေကပါ ညိုမည်းနေတဲ့အတွက် ရန်ကျောင်းပုံစံက ကြောက်စရာ ကောင်းနေခဲ့ပါတယ်။
ရီရှင်းရို့က ရန်ကျောင်းရှေ့ ခေါက်တုန့်ခေါက်ပြန် လမ်းလျှောက်ရင်း လက်ရှိအခြေအနေကို သူ့အား ရှင်းပြနေခဲ့တယ်။
တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ရန်ကျောင်းရဲ့ သုန်မှုန်ထိုင်းမှိုင်းနေတဲ့ မျက်နှာက တဖြည်းဖြည်း အရောင်ပြန်လည်လာပြီး သူ့ရဲ့ နီရဲနေတဲ့ မျက်ဝန်းတွေကလည်း မသိမသာလေး မှေးကျဉ်းသွားခဲ့တယ်။
“ဒုတိယသခင်လေး မိသားစုကြီးခုနှစ်ခုက စစ်ကူတွေ ရောက်လာပြီ။ မိသားစုတစ်ခုချင်းစီက အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၆ ဒါမှမဟုတ် အဲ့ထက်မြင့်တဲ့ ပညာရှင်အယောက်၂၀ဆီ စေလွှတ်လိုက်တယ်။ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထွတ်အထိပ်အဆင့် ပညာရှင်တွေလည်း အများကြီးပဲ။ ဒီလူတွေကို ဦးဆောင်ပြီး ရန်ကိုင်ကို မြန်နိုင်သမျှမြန်မြန် အနိုင်ယူပြီး အမွေခံတိုက်ပွဲကို ပွဲသိမ်းလိုက်ဖို့ သူတို့တွေ မျှော်လင့်နေကြတယ်”
“မိသားစုကြီး၇ခုက အမွေခံတိုက်ပွဲဆီ ရုတ်တရက်ကြီး ဘာလို့ လူအများကြီး ပို့လိုက်ရတာလဲ” ရန်ကျောင်းက တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်တယ်။
စကားမပြောတာကြာတော့ သူ့အသံက အနည်းငယ် အက်ရှရှ ဖြစ်နေခဲ့ပါတယ်။
ရီရှင်းရီု့က ကျော့ရှင်းစွာ ပြုံးလိုက်ပြီး ပြန်ပြောလိုက်တယ် “ကျွန်မ ခုလေးတင်ပဲ ပြောခဲ့တယ်။ ရန်ကိုင်က နတ်ဆိုးအရှင်သခင် ဖြစ်လာနိုင်တဲ့ အန္တရာယ်များတဲ့ လူတစ်ယောက်။ ရန်မိသားစုက ဒီလို လူမျိုးကို နောက်တက်မယ့် မိသားစုခေါင်းဆောင် ဖြစ်မလာစေချင်ဘူး။ မိသားကြီးခုနှစ်ခုနဲ့ ရန်မိသားစုက ဗဟိုမြို့တော်ကို နှစ်ပေါင်းများစွာကြာအောင် အတူ စိုးမိုးလာခဲ့တာ။ ဒါကြောင့် သူတို့တွေကလည်း ဒီကိစ္စကို စိတ်ပူတာပေါ့။ အခု သူတို့တွေက သခင်လေးရဲ့ စံအိမ်မှာ စုဝေးနေပြီး သခင်လေး အမိန့်ပေးမှာကို စောင့်နေကြတယ်။ ဒုတိယသခင်လေး၊ ရန်မိသားစုရဲ့ ခေါင်းဆောင်ရာထူးက သခင်လေးလက်ထဲ ရောက်နေပြီနော်”
“အဲ့ဒါက တကယ့် အကြောင်းပြချက်ရော ဟုတ်ရဲ့လား” ရန်ကျောင်းရဲ့ အကြည့်က အေးစက်သွားခဲ့ပြီး သူ့ရှေ့မှာ ရှိနေတဲ့ မိန်းမငယ်လေးကို စိုက်ကြည့်လိုက်တယ်။
“အခြား ဘာအကြောင်းပြချက် ရှိသေးလို့လဲ” ရီရှင်းရို့က ရန်ကျောင်းကို ပြန်ငေးကြည့်လိုက်တယ်။
ရုတ်တရက် သူမမျက်နှာထက် စိတ်မရှည်သည့် အရိပ်အယောင်တို့ ဖြတ်ပြေးသွားခဲ့ပြီး ကလေးဆိုးလေး တစ်ယောက်လို့ ရန်ကျောင်းရဲ့ လက်မောင်းကို ဖက်လိုက်ကာ “ဒုတိယသခင်လေး၊ အဲ့အကြောင်း အများကြီး မတွေးတော့နဲ့။ သခင်လေးရဲ့ ပုံစံကို မြန်မြန်ပြင်ပြီး သွားကြမယ်လေ။ အားလုံးက သခင်လေးရဲ့ အမိန့်ကို စောင့်နေကြတာ။ အဲ့လူတွေကို အချိန်အကြာကြီး စောင့်ခိုင်းတာ မကောင်းဘူးနော်”
“ငါသွားမှာမဟုတ်ဘူး” ရန်ကျောင်းက ရုပ်သေကြီးနဲ့ ပြန်ပြောလိုက်တယ်။ ထိုထိတ်လန့်ဖွယ်သတင်းကြောင့် သူ့မျက်နှာထက် ပျော်သွားသည့် အရိပ်အယောင် နည်းနည်းလေးမှ မတွေ့ရပါဘူး။ ရီရှင်းရို့ရဲ့ လက်မောင်းကို ခပ်မြန်မြန်ပဲ ဖယ်ရှားပစ်လိုက်တယ်။
ရီရှင်းရီု့ ဖြည်းဖြည်းချင်း ခေါင်းခါလိုက်တယ်။ ရန်ကျောင်း ပျော်ဖို့ သူမမမျှော်လင့်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် သူမ မစဉ်းစားပဲ မနေနိုင်အောင်တောင် ဖြစ်ခဲ့ရပါတယ်။ “ဒုတိယသခင်လေး၊ ဘာမှားနေလို့လဲ”
ရန်ကျောင်း ဖြည်းဖြည်းချင်း ခေါင်းခါရမ်းလိုက်ပြီး “အမွေခံတိုက်ပွဲက ငါတို့ရန်မိသားစုရဲ့ တိုက်ရိုက်မျိုးဆက် တွေကြားက တိုက်ပွဲပဲ၊ ဥာဏ်ရည်ဥာဏ်သွေး၊ ပရိယာယ်ချင်း ယှဉ်တဲ့ပွဲ၊ အဆက်အသွယ်တွေပြိုင်တဲ့ပွဲ၊ ကိုယ်ပိုင်စွမ်းရည်ချင်း ပြိုင်တဲ့ပွဲ။ ငါရှုံးသွားခဲ့ပြီးပြီလေ။ ရှုံးသွားမှတော့ ဘာလို့ ဆက်ပြိုင်နေရဦးမှာလဲ”
“အဲ့လိုလား။ ဒါပေမယ့် သခင်လေးစံအိမ်မှာ စောင့်ဆိုင်းနေတဲ့ လူတွေ အများကြီး ရှိနေသေးတယ်လေ။ ပြီးတော့ သခင်လေးကို ကူညီပေးဖို့ ရောက်နေတဲ့ အားကောင်းတဲ့ ပညာရှင်တွေ အများကြီးလည်း ရှိသေးတယ်လေ။ အခုအချိန်က တန်ပြန်တိုက်ခိုက်ဖို့ အချိန်ကောင်းပဲ” ရီရှင်းရို့က ဆက်ပြီး စည်းရုံးလိုက်တယ်။
“မိသားစုကြီး၇ခုက လူတွေလား…ဟဲဟဲ” ရန်ကျောင်းက လှောင်ပြောင်လိုက်တယ် “သူတို့ကို အသုံးပြုပြီး ကိုးယောက်မြောက် ညီလေးကို အနိုင်ယူမယ်ဆိုရင် မိသားစုခေါင်းဆောင် ထိုင်ခုံမှာ ထိုင်ရရင်တောင်၊ မီးခဲဖင်ခုထိုင်ရသလို ဖြစ်နေမှာ”
“ဒုတိယသခင်လေး၊ ရှင်ဘာတွေ ပြောနေတာလဲ” ရီရှင်းရို့က ဆက်ပြောလိုက်တယ် “သခင်လေးရဲ့ စံအိမ်မှာ ရှိနေတဲ့ လူသက်သက်နဲ့ဆိုရင် ရန်ကိုင်ကို အနိုင်ယူဖို့ လုံးဝကို မဖြစ်နိုင်ဘူး။ ဒါပေမယ့် ဒီလို အခွင့်ကောင်းကြီးက သခင်လေးရှေ့ ရောက်လာပြီလေ။ ဘာလို့ မလှုပ်ရှားရ သေးတာလဲ။ ဒီအခွင့်အရေးကို ဘာလို့ မဖမ်းဆုပ် ရသေးတာလဲ”
ပြောနေရင်းနဲ့ တစ်ချက်ရပ်လိုက်ပြီး ရီရှင်းရို့ ရယ်ရယ် မောမောနဲ့ ဆက်ပြောလိုက်တယ် “ဒုတိယသခင်လေးက အခြားလူတွေ ဝေဖန်ခံရမှာကို ကြောက်နေတာလား။ ဒုတိယသခင်လေး၊ ကိုယ့်ပန်းတိုင်ကို ရောက်ရှိနိုင်ဖို့က အရေးအကြီးဆုံးပဲ။ သမိုင်းကြောင်းလား၊ သမိုင်းကြောင်းကို အောင်နိုင်သူတွေကပဲ ရေးခဲ့တာ။ သခင်လေးသာ ရန်မိသားစု ခေါင်းဆောင် ဖြစ်သွားတာနဲ့ ဘယ်သူကများ သခင်လေးကို ဝေဖန်ရဦးမှာလဲ”
ရန်ကျောင်းက နည်းနည်းလေးတောင် မလှုပ်သွားပါဘူး။
ရီရှင်းရို့လည်း စိတ်မရှည်နိုင်တော့ပဲ အေးစက်စက် လေသံနဲ့ အော်လိုက်တယ် “ဒုတိယသခင်လေး၊ အခြေအနေ တစ်ခုလုံးကို ဦးစားပေးစဉ်းစားမယ်လို့ မျှော်လင့်ပါတယ်။ ရန်မိသားစုကလည်း ဒီကိစ္စကို သဘောတူပြီးသွားပြီ။ သခင်လေးသာ မလှုပ်ရှားရင် မိသားစုကို ပုန်ကန်လိုက်တာနဲ့ အတူတူပဲ ဖြစ်သွားပြီနော်။ ဟန့်၊ မြင့်မြတ်တဲ့ ရန်မိသားစု ဒုတိယသခင်လေးတဲ့၊ အရိုက်ခံလိုက်ရတဲ့ ခွေးတစ်ကောင်လို ကုတ်နေလိုက်တာများ၊ ရယ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ”
ရန်ကျောင်း ခေါင်းမော့လိုက်ပြီး ရီရှင်းရို့ကို ရဲရဲနီနေတဲ့ မျက်ဝန်းအစုံဖြင့် စိုက်ကြည့်လိုက်တယ်။ ရန်ကျောင်း အကြည့်ကို မြင်လိုက်တာနဲ့ ရီရှင်းရို့ တုန်လှုပ် ချောက်ချား သွားခဲ့ပြီး သူမ မတုန့်ပြန်နိုင်သေးခင်မှာပဲ အေးစက်စက် လက်ကြီးတစ်ဖက် သူမလည်ပင်းထက် ရောက်နေတာကို ခံစားမိလိုက်တယ်။ သူမရဲ့ အမြင်အာရုံလည်း တဖြည်းဖြည်း ဝေဝါးလာခဲ့ရတယ်။ အသိပြန်ဝင်လာတာနဲ့ ရန်ကျောင်းက သူမကို အိပ်ရာပေါ် လှဲချထားတာကို ရီရှင်းရို့ တွေ့လိုက်တယ်။
သူတို့ မျက်နှာနှစ်ခုစလုံးက ထိစပ်လုမတတ် နီးကပ် နေခဲ့တယ်။ ရန်ကျောင်း ထွက်သက်လေပူတွေကိုတောင် သူမ ခံစားမိနေပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ထိုလေပူတွေက ရမက် ကြောင့်ဖြစ် ဖြစ်လာတာ မဟုတ်ပဲ ဒေါသကြောင့် ဖြစ်တည် လာခဲ့တာပါ။
ထိုလက်ကြီးက သံကွင်းတစ်ခုပမာ သူမလည်ပင်းကို တင်းတင်းညစ်ထားခဲ့တယ်။
ရီရှင်းရို့ ရုတ်တရက် ထိတ်လန့်ကြောက်ရွံ့ သွားခဲ့တယ်။ အခုမှပဲ သူမက ရန်ကျောင်းပြိုင်ဘက် မဟုတ်ဘူးဆိုတာကို ရီရှင်းရို့ မှတ်မိလိုက်တယ်။
“ဒုတိယသခင်လေး၊ ရှင်လာလုပ်ချင်…” ရီရှင်းရို့ ကနာျကင်နေတဲ့ အမူအရာနဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်ပြီး ဖျော့တော့အားနည်းတဲ့ လေသံနဲ့ ရန်ကိုင်ကို ကြည့်ရင်း ပြောလိုက်တယ်။
Martial Peak
အပိင်း(၅၄၃) ငါ့ကို ဝေဖန်ဖို့ နင့်မှာ ဘာအရည်အချင်းရှိလို့လဲ
“ငါရန်ကျောင်းက ကောက်ကျစ်ပြီး ဥာဏ်များပေမယ့် ဒီလိုမျိုး မတရားတဲ့ နည်းလမ်းတွေကို သုံးပြီး ကိုးယောက်မြောက် ညီလေးကို အနိုင်ယူဖို့ ကြိုးစားမှာ မဟုတ်ဘူး။ ဒီအမွေခံတိုက်ပွဲမှာ ငါ့အစွမ်းကုန်သုံးပြီး ကိုးယောက်မြောက်ညီလေးကို တိုက်ခိုက်ခဲ့ပေမယ့် ငါရှုံးခဲ့တယ်။ ဒါကြောင့် ငါဘာမှ အထွန့်မတက်ခဲ့ဘူး။ မိန်းမပျက်မ၊ နင့်မှာ ငါ့ကို လာပြီးဝေဖန်ဖို့ အရည်အချင်း မရှိဘူး။ အဲ့လိုမျိုး နောက်တစ်ကြိမ် ထပ်ပြောရင် အမွေခံတိုက်ပွဲမှာ ပထမဆုံးသေသွားတဲ့ မိသားစုကြီးက သခင်မလေးက နင်ဖြစ်သွားလိမ့်မယ်နော်။ … ကိုးယောက်မြောက် ညီလေး လုပ်ရဲတာကို၊ ငါလည်း လုပ်ရဲတယ်။ ငါ၊ ရန်ကျောင်းက သူ့ထက်တောင် ပိုပြီး ရက်စက်ရဲသေးတယ်ကွ”
ရန်ကျောင်းရဲ့ အေးစက်စက် အက်ရှရှအသံက ငရဲကြီး ကိုးထပ်မှ တက်လာသည့် နတ်ဆိုးတစ်ကောင်ရဲ့ အသံအလား ရီရှင်းရို့ရဲ့ မျက်နှာလေးကို ကြောက်ရွံ့မှု၊ နောင်တတို့ဖြင့် ပြည့်နှက်သွားစေခဲ့တယ်။
ရန်ကျောင်းရဲ့ မျက်ဝန်းအစုံကို စိုက်ကြည့်လိုက်တဲ့အခါ ရီရှင်းရို့ တကယ်ကို ကြောက်လန့်သွားခဲ့ပါတယ်။
ရန်ကျောင်းက သူမကို ခြောက်နေတာမဟုတ်ပါဘူး။ သူမသာ ထိုကဲ့သို့ စကားမျိုး နောက်တစ်ကြိမ် ထပ်ပြောပြီး သူ့ကို ဒေါသထွက်အောင် လုပ်လိုက်တာနဲ့ သူမရဲ့ အသက်လေး ဒီမှာတင် ပျောက်ကွယ်သွားရဖို့ များပါတယ်။
“ရှင့်ရဲ့ ရှင်းရို့မှားသွားပါတယ်။ သူမလုပ်ရဲ…” ရီရှင်းရို့က ချက်ချင်း နောက်ပြန်ဆုတ်လိုက်တယ်။ မိန်းမ တစ်ယောက်ဆိုပေမယ့် သူမက အခုလိုမျိုး ပြောလိုက်ရလို့ နည်းနည်းလေးတောင် မရှက်ပါဘူး။
ရန်ကျောင်းက အေးစက်စက်နဲ့ နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်ပြီး သူမကို လွှတ်ပေးလိုက်တယ်။
အိပ်ရာကနေ ထလိုက်ပြီးနောက် ရန်ကျောင်းက ရေရွတ်လိုက်တယ် “ငါ့အိမ်စုဝေးနေတဲ့ လူတွေအကုန်လုံးက ငါ့နာမည်ကို ငှားယူအသုံးချဖို့ပဲ။ ငါသဘောမတူရင်တောင် အစ်ကိုကြီးရဲ့ နာမည်ကို သွားငှားယူ အသုံးပြုဦးမှာ။ ရန်မိသားစုကိုယ်တိုင်က သဘောတူထားမှတော့ ငါလည်း ငြင်းလို့မရတော့ဘူးပေါ့။ ဒါပေမယ့် ငါ့ကို ဒိုင်းအဖြစ် အသုံးချပြီး ကိုးယောက်မြောက် ညီလေးကို အနိုင်ယူချင်တယ် ဆိုရင်တော့ သူတို့ အိမ်မက်မက်နေတာပဲ ဖြစ်ရမယ်။ ထွက်သွားတော့၊ အခုကနေစပြီး ဒီအိမ်ရဲ့ ကိစ္စအကုန်လုံးကို နင်ပဲ တာဝန်ယူလိုက်တော့”
အစောပိုင်းတုန်းက ရန်ကျောင်းရဲ့ အပြုအမူကြောင့် အကြောက်မပြေသေးတဲ့ ရီရှင်းရို့၊ အသက်ပြင်းပြင်း တစ်ချက် ရှူလိုက်ပြီး ကတုန်ကရင်နဲ့ “ဒုတိယသခင်လေး၊ ပြောချင်တာက…”
“ဘာမှ သင်္ကာမကင်း ဖြစ်နေစရာ မလိုပါဘူး။ အခုကနေ စပြီး ဒီအိမ်က နင့်အပိုင်ပဲ။ မိသားစု၇ခုက ပညာရှင်တွေနဲ့ ငါ့မဟာမိတ်တွေအကုန်လုံးကို နင်အမိန့်ပေးလို့ရတယ်။ နင်က အာဏာနောက်ကို လိုက်နေတဲ့ မိန်းမတစ်ယောက် မဟုတ်ဘူးလား။ ငါတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ ရည်ရွယ်ချက် တူညီနေတာကြောင့်သာ မဟုတ်ရင် ငါတို့တွေ မဟာမိတ် ဖြစ်လာခဲ့မှာမဟုတ်ဘူး။ အခု နင်လိုချင်ရတာကို ရနိုင်ပြီလေ။ ဘာတွေ တုန့်ဆိုင်းနေသေးတာလဲ”
ရီရှင်းရို့က ရန်ကျောင်းရဲ့ လှောင်ပြောင်းထေ့ငေါ့ စကားကို နည်းနည်းလေးမှာ ဂရုမစိုက်ပါဘူး။ သူမ မျက်ဝန်းထဲ စိတ်လှုပ်ရှားမှုတွေနဲ့သာ ပြည့်နေခဲ့ပါတယ်။ အသက်ပြင်းပြင်းတစ်ချက် ရှူလိုက်ကာ သူမကိုယ်သူမ တည်ငြိမ်အောင် လုပ်လိုက်ပြီးနောက် ရီရှင်းရို့က မေးလိုက်တယ် “ဒါပေမယ့်… အိမ်ထဲမှာ ရှိနေတဲ့လူတွေကို ဘယ်လို ရှင်းပြရမှာလဲ”
“ရှင်းပြဖို့ လိုသေးလို့လား။ ငါ့နာမည်ကို ငှားယူခွင့် ပေးပြီးသွားပြီလေ။ ရှင်းပြချက်လိုရင်တော့လား… နင်ပြောချင်တာသာ ပြောလိုက်ပေါ့”
ရီရှင်းရို့မျက်နှာထက် အပြုံးပန်းကြီးတစ်ပွင့် ပွင့်လန်း လာခဲ့ပြီး ခေါင်းညိတ်လိုက်ကာ “အရင်အဖြစ်အပျက် ပြီးနောက် ဒုတိယသခင်လေးက စိတ်ဓါတ်ကျမသွားရုံမကလို့ ပြာပုံကနေရုန်းထွက်ပြီး နောက်တစ်ဆင့်ကို ချိုးဖျက်ဖို့ ကြိုးစားနေခဲ့တယ်။ ဒါကြောင့် သူက အခုလောလောဆယ် တံခါးပိတ်ကျင့်စဉ်ဝင်နေတုန်းပဲ ရှိသေးတယ်”
“ကောင်းတယ်” ရန်ကျောင်းက ကြိတ်ရယ်လိုက်ပြီး “ငါ့မျက်နှာက် မပျက်ရအောင် လုပ်ပေးလို့ပဲ နင့်ကို ကျေးဇူးတင်ရမလားတောင် မသိတော့ဘူး”
“ကျွန်မတို့က လူစိမ်းတွေမှ မဟုတ်တာ၊ ယဉ်ကျေးနေစရာ မလိုပါဘူး” ရီရှင်းရို့ မျက်လုံးမှေးကျဉ်းရင်း ရန်ကျောင်းကို လှမ်းကြည့်လိုက်ပြီး “ဒီကိစ္စပြီးရင် ရှင်းရို့က ဒုတိယသခင်လေးရဲ့ အပိုင် ဖြစ်ကောင်း ဖြစ်လာနိုင်တယ်။ ဒုတိယသခင်လေး ရန်မိသားစုခေါင်းဆောင် ထိုင်ခုံပေါ် ထိုင်တဲ့အခါ ရီမိသားစုကို စောင့်ရှောက်ပေးဖို့ မမေ့လျော့ဖို့ မျှော်လင့်ပါတယ်”
ရန်ကျောင်းက အထင်အမြင်သေးသေးဖြင့် ပြန်ပြောလိုက်တယ် “ကိုးယောက်မြောက် ညီလေးလက်ကနေ ဘယ်လိုအသက်ရှင်အောင် လုပ်ရမလဲ ဆိုတာကို နင်အရင်စိတ်ပူသင့်တယ်”
ရီရှင်းရို့ မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့သွားခဲ့ပြီး သူမမျက်ဝန်းထဲ ကြောက်ရွံ့သည့် အရိပ်အယောင်တို့ ဖြတ်ပြေးသွားခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် မကြာခင်မှာပဲ ယုံကြည်ချက်အပြည့်နဲ့ ပြန်ပြော လိုက်တယ် “ဒီမှာရှိနေတဲ့ အင်အားစုတွေနဲ့ ရန်ကိုင် ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ခုခံနိုင်မှာလဲ”
ရန်ကျောင်းက မျက်လုံးသာပိတ်ပြီး ဆိတ်နေလိုက်တယ်။
“အဲ့လိုဆိုရင် ရှင်းရို့သွားပါတော့မယ်” ရီရှင်းရို့က ဦးညွှတ်လိုက်ပြီး လှည့်ထွက်သွားလိုက်တယ်။
ရန်ကျောင်းစံအိမ်ထဲကနေ ထွက်လာပြီးနောက် တစ်ချက် ရပ်လလိုက်ပြီး ကောင်းကင်ပေါ် မော့ကြည့် လိုက်တယ်။
ညကောင်းကင်ယံထက် လပြည့်ဝန်း ထိန်ထိန်သာ နေခဲ့ပြီး လရောင်ခြည်တို့ကို သက်ရှိအားလုံးအပေါ် ပက်ဖြန်းပေးနေခဲ့တယ်။
ရီရှင်းရို့မှာ ပျော်လွန်းလို့ သွားမစိနိုင်အောင် ပြုံးနေခဲ့ပါတယ်။ ရန်ကျောင်းအိမ်ဘက် တစ်ချက် ပြန်လှည့်ကြည့်လိုက်ပြီး အထင်အမြင်သေးသေးနဲ့ နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်တယ်။
ရန်ကျောင်း အခုလိုမျိုး ဆုံးဖြတ်လိမ့်မယ်လို့ သူမ မထင်ထားခဲ့ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် သူက ဆုံးဖြတ်ပြီးမှတော့ သူမလည်း သူမစိတ်ကြိုက် လုပ်ရုံပဲ ရှိတော့တာပေါ့။
သူမ မျက်နှာတစ်ခုလုံး စိတ်လှုပ်ရှားမှုတို့ဖြင့် ပြည့်နေခဲ့တယ်။ ပျော်လွန်းလို့ ဝါးလုံးကွဲ အော်ရယ်မော လိုက်တယ်။ သူမရဲ့ အော်ရယ်သံကြီးက စံအိမ်တစ်ခုလုံးကို ပဲ့တင်ထပ်သွားခဲ့ပြီး ကြားလိုက်ရတဲ့ သူတိုင်းရဲ့ ကျောရိုး တစ်လျှောက်ကို အေးစိမ့်သွားစေခဲ့တယ်။
တစ်ခဏကြာပြီးနောက် မိသားစု၇ခုမှ ပညာရှင်တွေ အကုန်လုံး ရန်ကိုင်စံအိမ်ရဲ့ အဓိကခန်းမအတွင်း၌ စုဝေး လိုက်ကြတယ်။
ရီရှင်းရို့ကတော့ ခေါင်းဆောင် ထိုင်ခုံ၌ ထိုင်နေလို့ပါ။
အနီးမှာရှိနေတဲ့ လျူမိသားစုက လျူချင်းယောင်၊ ခန်မိသားစုက ခန်ကျန်း၊ ကောင်းမိသားစုက ကောင်းရန်ဖုန်း၊ ချူမိသားစုက ချူရီမန်၊ ဟော်မိသားစုက ဟော်ရှင်းချန်နဲ့ မန်မိသားစုက မန်ရှန်းရီတို့ အားလုံးက သူမသား သိလိုစိတ်ဖြင့် ငေးကြည့်နေခဲ့တယ်။
ရီရှင်းရို့က ပေါ့ပေါ့ပါးပါး အမူအရာဖြင့် ထိုင်နေခဲ့တယ်။ သူမမျက်နှာထက် မသက်မသာ၊ စိုးရိမ်နေတဲ့ အရိပ်အယောင် နည်းနည်းလေးမှ မတွေ့ရပါဘူး။
လူအုပ်ကြီးကို ဝေ့ကြည့်လိုက်ပြီး ရီရှင်းရို့က အရင်စ ပြောလိုက်တယ် “ညီအစ်ကိုမန်၊ အကြီးဆုံးသခင်လေး မလာဘူးလား”
ရီရှင်းရို့က သူ့နာမည့်အား ခေါ်လိုက်တာကို ကြားလိုက် တာနဲ့ မန်ရှန်းခန္ဓာကိုယ် တသိမ့်သိမ့် တုန်ရင်သွားခဲ့ပြီး ခပ်မြန်မြန်ပဲ ပြန်ပြောလိုက်တယ် “အကြီးဆုံးသခင်လေးက အဆင့်ချိုးဖျက်တော့မှာမို့လို့ တံခါးပိတ်ကျင့်စဉ် ဝင်နေပါတယ်။ ဒါကြောင့် အကြီးဆုံးသခင်လေးက ဒီမန်ကို သူ့အစားလာဖို့ စေလွှတ်လိုက်တာပါ”
ရီရှင်းရို့ အနည်းငယ် အံ့အားသင့်သွားခဲ့ပြီး မကြာခင်မှာပဲ အောင်နိုင်သူအပြုံးကို ဆင်မြန်းရင်း “တိုက်ဆိုင်လိုက်တာ၊ ဒုတိယသခင်လေးက နောက်တစ်ဆင့်ကို ချိုးဖျက်ဖို့ တံခါးပိတ်ကျင့်စဉ် ဝင်နေတယ်။ အချိန်အတော်ကြာအောင် သူထွက်လာ လောက်ဦးမှာ မဟုတ်သေးဘူး။ ရန်မိသားစု သခင်လေးတွေက လူတွေထဲက နဂါးတွေပဲ။ ညီအစ်ကိုနှစ်ယောက်စလုံးက တစ်ပြိုင်တည်း အဆင့်ချိုးဖျက်ဖို့ ကြိုးစားနေကြတာ တကယ်ကို အံ့အားသင့်စရာပဲ’
သူမပြောတာကို ကြားလိုက်တာနဲ့ အားလုံးမျက်နှာ ခွကျသွားခဲ့ကြရတယ်။
ဟော်ရှင်းချန်က ခပ်မြန်မြန်ပဲ ခေါင်းစဉ်ပြောင်း လိုက်တယ် “ဂျူနီယာညီမလေးရီ၊ ဒုတိယသခင်လေး မလာရင်၊ အင်အားစုခုနှစ်ခုကို ဘယ်သူဦးဆောင်မှာလဲ။ နင်တော့မဟုတ်လောက်ဘူးမလား”
“အမှန်ပဲ” ရီရှင်းရို့က အသာအယာလေး တုန့်ပြန် လိုက်တယ်။ နှစ်လိုဖွယ်ကောင်းစွာ ပြုံးလိုက်ပြီး ကိုယ်နေ ဟန်ထားကို ပြင်လိုက်ကာ “ဒီတစ်ကြိမ် တာဝန်ကို ကျွန်မက ဦးဆောင်မှာ”
ဟော်ရှင်းချန်က လှောင်ပြောင်ရယ်မောလိုက်တယ်။
“တံခါးပိတ်ကျင့်စဉ် မဝင်တုန်းက ဒီစံအိမ်ထဲက ကိစ္စတွေအကုန်လုံးကို ကျွန်မကပဲ တာဝန်ယူဖြေရှင်းထားဖို့ ဒုတိယသခင်လေးက အမိန့်ပေးထားတယ်။ ဒါကြောင့် ဒီမှာ စုဝေးနေတဲ့ လူတွေအကုန်လုံး ကျွန်မအမိန့်ကို နာခံ ရလိမ့်မယ်” ရီရှင်းရို့က မျက်နှာလှလှလေး အေးစက်သွားခဲ့ပြီး ပြတ်ပြတ်သားသားပဲ ပြောလိုက်တယ်။
လူငယ်ခြောက်ယောက်စလုံးရဲ့ မျက်နှာ နောက်တစ်ကြိမ် ရှုံ့မဲ့သွားခဲ့ပြန်တယ်။
“စီနီယာအစ်ကိုတွေနဲ့ စီနီယာအစ်မက ဂျူနီယာညီမရဲ့ အရည်အချင်းကို မေးခွန်းထုတ်နေတာလား” ရီရှင်းရို့က သာမန်မျှပြုံးရင်း အားလုံးကို မေးလိုက်တယ်။
“ဘယ်ဟုတ်ပါ့မလဲ” ခန်ကျန်း ခေါင်းခါရမ်းလိုက်ပြီး “ဒုတိယသခင်လေး ကိုယ်တိုင်မလာပဲ သခင်မလေးရီကို လွှတ်လိုက်တာက သိပ်ပြီးမသင့်တော်ဘူးလားလို့။ တကယ်တော့ ကျုပ်တို့မိသားစုတွေက ဒုတိယသခင်လေးနဲ့ သွားပူးပေါင်းခိုင်းတာလေ”
“အစ်ကိုခန်က ဒုတိယသခင်လေးက ကျွန်မကို အခုလို အာဏာ တကယ်ပဲပေးလား၊ မပေးဘူးလား ဆိုတာကို မယုံသင်္ကာဖြစ်နေတာလား” ရီရှင်းရို့ ကတခစ်ခစ် ရယ်မောလိုက်ပြီး “ကျွန်မမှာ အဲ့လိုလုပ်ရဲ့ သတ္တိ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ရှိမှာလဲ။ မယုံဘူးဆိုရင် ဒုတိယသခင်လေးကို ကိုယ်တိုင်သွားမေးလိုက်လို့ ရတယ်နော်ေ။ သူအခု သူ့အခန်းထဲမှာ ရှိနေတယ်”
ခန်ကျန်း မျက်မှောင် ကြုံ့သွားခဲ့တယ်။ အခုအခြေအနေနဲ့ ပက်သက်ပြီး သူ့စိတ်ထဲ ဘဝင်မကျပေမယ့် ထပ်ပြီး ပြောလို့လည်း မသင့်တော် ပါဘူး။ ရီရှင်းရို့က ထိုစကားကို ပြောရဲမှတော့ ရန်ကျောင်းက သူမကို အာဏာပေးထားလို့ပဲ ဖြစ်ရပါမယ်။
ဟော်ရှင်းချန်က ရုတ်တရက် ဝင်ပြောလိုက်တယ် “ဒုတိယသခင်လေး မရှိတာ ကံမကောင်းတာပဲ။ ဒါပေမယ့် အခုလိုဆိုမှတော့ ဒီကိစ္စကို ဆက်ပြီး တိုင်ပတ်နေစရာ မလိုတော့ပါဘူးလေ။ ဒါပေမယ့် ဂျူနီယာညီမလေးရီက ဒုတိယသခင်လေးနေရာကို တကယ်ပဲ အစားထိုးနိုင်မှာလား ဆိုတာကတော့ တကယ်ကို စဉ်းစားစရာပဲ”
“အို၊ သခင်လေးဟော်က အခုလိုမျိုး ပြောတယ် ဆိုတော့… သခင်လေးဟော်စိတ်ထဲမှာ ခေါင်းဆောင် ရာထူးနဲ့ ထိုက်တန်တဲ့ အခြားတစ်ယောက်များ ရှိနေလို့လား”
ရီရှင်းရို့ ထိုစကားကို ပြောပြီးတာနဲ့ တစ်ချိန်လုံး မထူးခြားနားဟန်ဖြင့် ထိုင်နေတဲ့ ချူရီမန်ဆီ လှမ်းကြည့်လိုက်တယ်။
ရီရှင်းရို့သာမက ကျန်တဲ့ လူငယ်လေးတွေ အကုန်လုံးရဲ့ အကြည့်ကလည်း ချူရီမန်ဆီ ရောက်ရှိလာခဲ့တယ်။
ရီရှင်းရို့နဲ့ယှဉ်ရင် ချူရီမန်က ရန်ကျောင်းရဲ့ အင်အားစုတွေကို ဦးဆောင်ပြီး သင့်လျောတယ်ဆိုတာ သံသယရှိစရာ မလိုပါဘူး။
ဒါပေမယ့် ချူရီမန်က ဒီမနက်တင်ပဲ ရန်ကိုင်စံအိမ် ဆီကနေ ထွက်လာခဲ့တာပါ။ ရန်ကိုင်စံအိမ်က ထွက်လာပြီးပြီးချင်း ရန်ကျောင်းရဲ့ အင်အားစုတွေကို ဦးဆောင်ပြီး ရန်ကိုင်ကို သွားပြန်တိုက်ဖို့ လုပ်တာကတော့ သိပ်ပြီး မသင့်တော်လှပါဘူး။
သူမက ခေါင်းဆောင်လုပ်မယ် ဆိုရင်တောင် အင်အားစု၇ခု ပညာရှင်တွေက သူမအမိန့်ကို နာခံကြမှာ မဟုတ်ပါဘူး။
“အစ်မချူကော ဘယ်လိုထင်လဲဟင်” ရီရှင်းရို့က မျက်လုံးမှေးစဉ်းပြီး ချူရီမန်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်တယ်။
အားလုံးရဲ့ အာရုံက သူမဆီ ရောက်လာပြီ ဖြစ်တဲ့ အတွက် ချူရီမန်လည်း ဆက်ပြီး တိတ်ဆိတ်နေလို့ မဖြစ်တော့ပါဘူး။ ထို့ကြောင့် လေသံတိုးတိုးနဲ့ပဲ ပြန်ပြောလိုက်တယ် “ဂျူနီယာညီမလေးရီက ခေါင်းဆောင် ရာထူးနဲ့ ပိုပြီးသင့်တော်တယ်လို့ ငါယုံတယ်”
ဟော်ရှင်းချန် သက်ပြင်းချလိုက်တယ်။ ချူရီမန် ခေါင်းဆောင် ရာထူးကို ရယူဖို့ ဘာလို့ မကြိုးစားလဲ ဆိုတာကို သူနားလည်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အဲ့လို ဆိုရင်တောင် သူ့ရင်ထဲက ဒေါသကို ဖိနှိပ်ဖို့ရာ တော်တော်လေးကို ခက်ခဲနေခဲ့ပါတယ်။
ရီရှင်းရို့ရဲ့ လက်ရှိပုံစံက အရမ်းကို ဥာဏ်များ ကောက်ကျစ်တဲ့ မြွေတစ်ကောင်နဲ့တောင် တူလှပါတယ်။
သူမက ကျော့လည်း ကျော့ရှင်းသလို ဆွဲဆောင်မှုလည်း ရှိတဲ့ အလှလေးတစ်ယောက်ဆိုတာကို မငြင်းဆန်လို့ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ဟော်ရှင်းချန် အနေနဲ့ သူမကို နည်းနည်းလေး တောင် အကောင်းမမြင်နိုင်ပဲ ကြည့်လေကြည့်လေ ပိုပြီးတော့ ရွံ့ရှာလေ ဖြစ်နေခဲ့ပါတယ်။
ရီရှင်းရို့မှာ ဗဟိုမြို့တော်ရဲ့ မြေခွေးဟော်ရှင်းချန် ရွံရှာစက်ဆုပ် ရတဲ့ ပထမဆုံးမိန်းမအဖြစ် စားရင်းဝင်သွားခဲ့ပါပြီ။
“ဒီအကြောင်း တော်လောက်ပြီ” ရီရှင်းရို့က ခပ်ပြတ်ပြတ်ပဲ ပြောလိုက်တယ်။ သူမက ခေါင်းဆောင် ဆိုတာကို ဆုံးဖြတ်ပြီးတာနဲ့ အဓိကကိစ္စဆီ သွားလိုက်တယ် “အခုဒီမှာ ဘာလို့စုဝေးနေရတာလဲ ဆိုတာကို ရှင်းတို့ရဲ့ မိသားစုအသီးသီးက ပြောပြပြီးလောက်မှာပေါ့။ မောက်မောက်နေတဲ့ ရန်ကိုင်ကို အနိုင်ယူဖို့ပဲ။ ကျွန်မတို့သာ ကျရှုံးသွားခဲ့ရင် ဘယ်လိုအကျိုးဆက်တွေကို ရင်ဆိုင် ရမလဲဆိုတာကို ရှင်တို့သိလောက်မှာပါ။ ကျွန်မတို့ရဲ့ လက်ရှိခွန်အားက ရန်ကိုင်ထက် သာတယ်ဆိုပေမယ့် အကောင်းဆုံး ပြင်ဆင်သွားတာ ပိုကောင်းလိမ့်မယ်။ အကျအဆုံးနည်းနည်းနဲ့ ရန်ကိုင်ကို ဘယ်လိုအနိုင်ယူနိုင် မလဲဆိုတာနဲ့ပက်သက်ပြီး ရှင်တို့စဉ်းစားမိတာလေးတွေ ရှိရင် ပြောကြည့်ပါဦး။ ဂျူနီယာညီမလေးက ငယ်ရွယ်ပြီး အတွေ့အကြုံမရှိသေးတော့ ရှင်တို့အားလုံးဆီက အကြံယူရဦးမယ်”
ပြောပြီးတာနဲ့ ရီရှင်းရို့က စားပွဲဝိုင်းကို တစ်ချက် ဝှေ့ကြည့်လိုက်ပြီး တိတ်တဆိတ်နဲ့ စောင့်ဆိုင်း နေလိုက်တယ်။
စကားဝိုင်းစကတည်းက လျူချင်းယောင်က တောက်လျှောက်ကို မျက်လုံးပိတ်ထားခဲ့ပါတယ်။ စကား တစ်လုံးတောင် ဝင်မပြောခဲ့ပါဘူး။ ခန်ကျန်းနဲ့ ကောင်းရန်ဖုန်းတို့ နှစ်ယောက်ကတော့ ခေါင်းချင်းဆိုင်ပြီး တိုးတိုးတိုးတိုးနဲ့ သာလိကာလုပ်နေကြပါတယ်။ သူတို့ရဲ့ အမူအရာတွေက တကယ်ကို လေးနက်နေခဲ့ပါတယ်။
ဟော်မိသားစု သခင်လေးကတော့ ထိုင်ခုံပေါ် ခေါင်းမှီရင်း ကောင်းကင်ကြီးကို မော့ကြည့်နေခဲ့တယ်။
ချူရီမန်ကတော့ မထူးခြားနားဟန်ဖြင့် ရှိနေခဲ့တယ်။ ဝမ်းနည်းသည့် အရိပ်အယောင် တစ်စွန်းတစ်စတို့က သူမမျက်ဝန်းထဲ ရံဖန်ရံခါ ဖြတ်သန်းသွားတာက လွဲလို့ပေါ့။
မန်ရှန်းရီကတော့ ခေါင်းကုတ်ရင်း ကူကယ်ရာ မဲ့စွာဖြင့်သာ သက်ပြင်းချနေခဲ့တယ်။
လူငယ်ခြောက်ယောက်စလုံးရဲ့ အမူအရာတွေက တစ်ယောက်တစ်မျိုးစီပါ။ ဒါပေမယ့် ဘယ်သူကမှ စကားစမပြောကြပါဘူး။
အချိန်အတော်ကြာအောင် စောင့်ဆိုင်းနေပြီးနောက် ရီရှင်းရို့က ပြုံးပြီး ပြောလိုက်တယ် “ဘယ်သူကမှ အကြံတစ်ခုတောင် မစဉ်းစာမိတဲ့ပုံပဲ။ အဲ့လိုဆိုမှတော့ ဂျူနီယာညီမလေးရဲ့ အကြံကို ဘာလို့ နားမထောင် ကြည့်ရတာလဲ”
ပြောပြီးတာနဲ့ ဘယ်သူကမှ မတုန့်ပြန်ရသေးခင်မှာပဲ ရီရှင်းရို့က ဆက်ပြောလိုက်တယ် “အခုဒီမှာ စုဝေးနေတဲ့ ပညာရှင်တွေရဲ့ ခွန်အားနဲ့ အရေအတွက်က ရန်ကိုင် အင်အားစုတွေထက် ပိုသာပေမယ့် ရန်ကိုင်ရဲ့ အင်အားကိုလည်း သွားလျှော့တွက်လို့ မရဘူး။ ပထမ အချက်အနေနဲ့ မိစ္ဆာဂိုဏ်းခေါင်းဆောင် လင်းတိုင်ရှု ရှိနေတယ်။ သူက အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက်ပဲ။ ဒါပေမယ့် အမွေခံတိုက်ပွဲ ဖြစ်နေတဲ့အတွက် သူဝင်ပါမှာ မဟုတ်လောက်ဘူး။ သွေးစစ်သည်တော်တွေကတော့ ရန်မိသားစုရဲ့ အရင်ကန့်သတ်ချက်ကြောင့် သူတို့ထဲက နှစ်ယောက်ပဲ တိုက်ခိုက်လို့ ရလိမ့်မယ်။ သူတို့အပြင် အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထွတ်အထိပ်အဆင့် နတ်ဆိုးတစ်ကောင် ရှိသေးတယ်… အဲ့လူတွေက အကြီးမားဆုံး အနှောင့်အယှတ်တွေပဲ”
“ကျွန်မတို့သာ ဒီအတိုင်း ပြေးဝင်တိုက်ခိုက်မယ် ဆိုရင် မလိုလားအပ်တဲ့ ဆုံးရှုံးမှုတွေ ကြုံတွေ့ရနိုင်တယ်။ ရန်ကိုင်နား စုဝေးနေတဲ့ လူတွေကို သွားလျှော့တွက်လို့ မရဘူး။ သူတို့တွေက မမျှော်လင့်ထားတဲ့ လှုပ်ရှားမှုတွေ လုပ်လာနိုင်တယ်။ သခင်လေးဟော်နဲ့ အစ်မချူတို့ ဒီအချက်ကို နားလည်နိုင်မယ်လို့ ကျွန်မမျှော်လင့်ပါတယ်”
ဟော်ရှင်းချန်က ရယ်လိုက်ပြီး “ငါ့ကို မမေးနဲ့။ ငါဘာမှ မသိဘူး။ သူ့အိမ်မှာ ငါက မိန်းမလှလေးတွေကို လိုက်ပိုးဖို့ ကြိုးစားနေတာကလွဲပြီး အခြားဘာမှ လုပ်တာ မဟုတ်ဘူး။ တကယ်တမ်း ပြောရရင် သူ့အိမ်ထဲမှာ မိန်းမလှလေးတွေ အများကြီးပဲ…”
ရီရှင်းရို့ မျက်နှာထက်က အပြုးက တစ်ခဏလေးတောင် မဲ့ရွဲ့သွားခြင်း မရှိပါဘူး “အစ်ကိုဟော်က အရမ်းကို နှိမ့်ချနေတာပ။ အစ်ကိုဟော် ခွန်အား တစ်ဟုန်ထိုး တိုးတက်လာတာကို ဘယ်သူက မသိပဲနေလို့လဲ။ ညီအစ်ကိုကောင်းတောင် အစ်ကိုဟော်ရဲ့ ပြိုင်ဘက် မဟုတ်တော့ဘူး”
ကောင်းရန်ဖုန်းမျက်နှာ ချက်ချင်း မည်းမှောင်သွားခဲ့ပြီး အခြားသူတွေရဲ့ အားနည်းချက်ကို လိုက်ပစ်မှတ်ထားတဲ့ မိန်းမပျက်မ ရီရှင်းရို့ကို သူ့စိတ်ထဲကနေ ကျိန်ဆဲလိုက်တယ်။ ရန်ကိုင် ရန်ကျန်းကို တိုက်ခိုက်ခဲ့တဲ့ ညတုန်းက ဟော်ရှင်းချန်နဲ့ ကောင်းရန်ဖုန်းတို့ တိုက်ခိုက် ခဲ့ကြပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကောင်းရန်ဖုန်းရဲ့ အတိုင်အတွင်း မှာပဲ ဟော်ရှင်းချန်ရဲ့ အနိုင်ယူခြင်း ခံလိုက်ရပါတယ်။ ထိုအဖြစ်အပျက်ကြောင့် သူ့လုံးဝ မျက်နှာပျက်သွားခဲ့ ရပါတယ်။ အခုရက်အတွင်း သူ့မျက်နှာ ပြန်အဖတ် ဆယ်နိုင်ဖို့ အတွက်နဲ့ ပြင်းပြင်းထန်ထန် ကြိုးစား လေ့ကျင့်နေခဲ့တာပါ။
ရီရှင်းရို့က အထိုအကြောင်း ပြောလာတော့ ကောင်းရန်ဖုန်း မကျေမနပ် ဖြစ်သွားခဲ့ပြီး ယဉ်လည်း မယဉ်၊ ရိုင်းလည်း မရိုင်းတဲ့ လေသံနဲ့ ရေရွတ်လိုက်တယ် “သခင်မလေးရီ၊ အဓိအကြောင်းအရာကို အာရုံစိုက်ရင် ကောင်းမယ်”
ရီရှင်းရို့ပြုံးလိုက်ပြီး တောင်းတောင်းပန်ပန်နဲ့ ခေါင်းညိတ်လိုက်ကာ “ကျွန်မပြောလိုက်တာကို စိတ်ထဲ မထားပါနဲ့အစ်ကိုကောင်း။ ဂျူနီယာညီမလေးက မစဉ်းစား မဆင်ခြင်ပဲ ပြောလိုက်မိတာပါ၊ အစ်ကိုကောင်းကို အပုပ်ချချင်တဲ့ ရည်ရွယ်ချက်နဲ့ ပြောလိုက်တာ မဟုတ်ပါဘူး”
ကောင်းရန်ဖုန်း မျက်နှာ ပိုပြီး အရုပ်ဆိုးသွားခဲ့ရတယ်။
သူ့ကို လျစ်လျူရှုထားလိုက်ပြး ရီရှင်းရို့က ဆက်ပြော လိုက်တယ် “အခြေအနေကို စဉ်းစားကြည့်ပြီးနောက် အင်အားစုတစ်ခုကို သုံးပြီး ရန်ကိုင်ကို သတိမထားမိတဲ့ အချိန် အလစ်ချောင်းတိုက်ခိုက်ရင် ကောင်းလိမ့်မယ်လို့ ငါထင်တယ်”
Martial Peak
အပိုင်း(၅၄၄) အလစ်ချောင်းတိုက်မယ့် အင်အားစု
သခင်လေးနဲ့ သခင်မလေး ၇ယောက်တို့ စားပွဲတစ်ဝိုင်း တည်း၌ ထိုင်နေခဲ့ကြကာ ရီရှင်းရို့ကတော့ ခေါင်းဆောင် နေရာမှာ ထိုင်နေခဲ့ပါတယ်။ အားလုံးက ရီရှင်းရို့ ခေါင်းဆောင် ဖြစ်တာကို သိပ်ပြီးလက်ခံ သဘောတူလိုစိတ် မရှိကြပါဘူး။ ဒါပေမယ့် သူမရဲ့ ရှင်းပြချက်တွေ၊ သုံးသပ်ချက်တွေကို နားထောင်ပြီးနောက် သူမအပေါ် သူတို့ရဲ့ အထင်အမြင်ကို နောက်တစ်ကြိမ် ပြန်လည် ပြောင်းလဲရပါတော့တယ်။
ဒီမိန်းမငယ်လေးက သူတို့ထင်ထားသလို စကားချိုချို လေးတွေ ပြောတတ်တဲ့ မျက်နှာလှလှ မိန်းကလေး တစ်ယောက် မဟုတ်ပါဘူး။
ခေါင်းဆောင်နေရာ၌ ထိုင်နေတဲ့အခါ ခေါင်းဆောင် တစ်ယောက်ပုံစံအတိုင်း ပြောပါတယ်။
သူမရဲ့ အကြံဥာဏ်ကို ထုတ်ဖော်ပြောပြီးနောက် ကျန်တဲ့ ခြောက်ယောက်စလုံးကို သူမအား သိချင်စိတ်ဖြင့် ငေးကြည့်လိုက်ကြတယ်။
“အလစ်အငိုက်ချောင်းတိုက်ဖို့ အင်အားစုလား” ကောင်းရန်ဖုန်းက သံယောင်လိုက်ပြောလိုက်ပြီး “ဘယ်လို အင်အားစုကို အလစ်ချောင်းတိုက်ဖို့အတွက် အသုံးပြုမှာလဲ’
ရီရှင်းရို့က အပြုံးလေးနဲ့ ပြန်ပြောလိုက်တယ် “သခင်ငယ်လေး မမျှော်လင့်ထားလောက်တဲ့ အလစ်အငိုက် ချောင်းတိုက်ခိုက်မှုပေါ့”
ကောင်းရန်ဖုန်း မျက်မှောင်ကြုံ့လိုက်တယ်၊ ရီရှင်းရို့က အဆုံးထိမပြောပဲ သူတို့ကို ခန့်မှန်းခိုင်းနေတာကြောင့် သူ့စိတ်ထဲ မကျေမနပ် ဖြစ်သွားခဲ့ပြီး “နင်ပြောချင်တာကို သေသေချာချာ ရှင်းပြလေ”
ရီရှင်းရို့က တခစ်ခစ် ရယ်မောလိုက်ပြီး ချူရီမန်ဘက် လှည့်ကာ ချိုသာစွာဖြင့် ပြောလိုက်တယ် “အစ်မချူက သခင်ငယ်လေးကို အလစ်ချောင်းတိုက်ဖို့ အကောင်းဆုံးလူ ဖြစ်တယ်ဆိုတာ လုံးဝကို သံသယရှိစရာ မလိုဘူး”
ထိုစကားကို ကြားလိုက်တာနဲ့ ချူရီမန်က ရီရှင်းရို့ကို စူးစူးရဲရဲ စိုက်ကြည့်လိုက်တယ်။
ဟော်ရှင်းချန်ရဲ့ မျက်ဝန်းအစုံ မှေးကျဉ်းသွားခဲ့ပြီး နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်ပါတယ်။
ရီရှင်းရို့ ဘာတွေးနေလဲဆိုတာကို နားလည်လိုက်တာနဲ့ ကျန်တဲ့သခင်လေးတွေ အကုန်လုံးရဲ့ အမူအရာ ကိုးယိုးကားယား ဖြစ်သွားပါတော့တယ်။
“အစ်မချူက သခင်ငယ်လေးရဲ့ ညာဘက်ရုံးလို့တောင် ပြောလို့ရတယ်။ သူ့စံအိမ်ထဲက အတွင်းအခြေအနေ အကြောင်းကို သူမထက်လွဲပြီး အခြားဘယ်သူကမှ ပိုသိမှာ မဟုတ်ဘူး။ ပြီးတော့ အစ်မချူက ရန်ကိုင်ဆီကနေ ဒီမနက်လေးတင်ကပဲ ထွက်လာခဲ့တာလေ။ သခင်ငယ်လေး ဘယ်လောက်ပဲ ဥာဏ်ကောင်းကောင်း၊ အစ်ချူက သူဆီကနေ ထွက်သွားပြီး နေ့တစ်ဝက်တောင် မကြာသေးခင်မှာပဲ သူ့ရန်သူဖြစ်သွားခဲ့ပြီး သူ့ကို လာတိုက်မယ်လို့ ထင်ထားမှာ မဟုတ်ဘူး”
“ရီရှင်းရို့၊ နင်ဘာပြောနေလဲဆိုတာ သေချာ သတိထားပြီး ပြောရင်ကောင်းမယ်” ဟော်ရှင်းချန်က သုန်မှုန်နေတဲ့ အမူအရာနဲ့ ရီရှင်းရို့ကို စိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး အော်ပြောလိုက်တယ်။
ရီရှင်းရို့ကတော့ ပြုံးပြုံးလေးနဲ့သာ နှာခေါင်းရှုံ့ရင်း “သခင်လေးဟော်၊ ရှင်ဘာပြောချင်နေတာလဲ။ ကျွန်မ ပြောနေတာကို ကျွန်မသိတယ်။ သခင်လေးရဲ့ သဘေားထားကသာ… သခင်လေးက ကျွန်မရဲ့ အစီအစဉ်နဲ့ ပက်သက်ပြီး မကျေမနပ် ဖြစ်နေတာလား”
ဟော်ရှင်းချန်ကတော့ ပြန်ပြီးတော့သာ လှောင်ပြုံး ပြုံးပြလိုက်တယ်။
“ကျွန်မက ဒုတိယသခင်လေးကို ကိုယ်စားပြုနေတယ် ဆိုတာကိုလည်း မမေ့နဲ့ဦးနော်။ ကျွန်မရဲ့ အမိန့်ကို ငြင်းဆန်တာက ဒုတိယသခင်လေးရဲ့ အမိန့်ကို ငြင်းဆန်တာနဲ့ အတူတူပဲ။ သခင်လေးဟော်သာ အခုလိုမျိုး ဆက်လုပ်နေမယ်ဆိုရင် အိမ်ထဲကနေ ထွက်သွား လိုက်တော့။ ငါးခုံးမတစ်ကောင်ကြောင့် တစ်လှေလုံးပုပ်မယ့် အဖြစ်မျိုး ကျွန်မမမြင်ချင်ဘူး။ ဒုတိယသခင်လေးရဲ့ အိမ်က မကောင်းတဲ့မျိုးစေ့တွေကို အလိုမရှိဘူး” ရီရှင်းရို့က လှောင်ပြုံးပြုံးရင်း ရက်ရက်စက်စက်နဲ့ ပြန်ပြောလိုက်တယ်။
ဟော်ရှင်းချန် အမူအရာ ရှုံ့မဲ့သွားခဲ့ပြီး ထိုင်ရာကနေ ချက်ချင်း ထထွက်သွားချင်ပေမယ့် သူ့အဖေပြောခဲ့တာကို ပြန်သတိရလိုက်တာနဲ့ သူ့စိတ်ထဲက ဒေါသတွေကို အတင်းပြန်ချုပ်တည်း ထားလိုက်တယ်။
သူ့ပါးစပ်က မသိမသာလေး လှုပ်ရှားသွားပေမယ့် ဘာအသံမှတော့ ထွက်မလာခဲ့ပါဘူး၊ တိတ်တဆိတ် ကျိန်ဆဲနေတဲ့ပုံပါပဲ။
ရီရှင်းရို့က တစ်ဖန်ပြန်လည် နွေးထွေးစွာဖြင့် ပြုံးလိုက်ပြီး ဆက်ပြောလိုက်တယ် “တကယ်တော့ သေသေချာချာ ဆုံးဖြတ်ပြီးမှ ဂျူနီယာညီမလေးက အခုအစီအစဉ်ကို ထုတ်ပြောခဲ့တာပါ။ ကျွန်မပြောခဲ့တာ တစ်ချက်ပဲ ရှိသေးတယ်”
“အခြားဘာတွေ ရှိသေးလို့လဲ” ကောင်းရန်ဖုန်းက မေးလိုက်တယ်။ အမွေခံတိုက်ပွဲအတွင်း ရီရှင်းရို့ တော်တော်လေးကို တိုးတက်လာခဲ့မှန်း ကောင်းရန်ဖုန်း ရုတ်တရက် သတိပြုမိလိုက်တယ်။ အရင်တုန်းကဆိုရင် ရီရှင်းရို့က ဘာကိုမှ သေချာမစဉ်းစားတတ်တဲ့ လူပါ။ အခု သူမရဲ့ အတွေးတွေက ထက်ရှပြီး ပြတ်သားလို့ နေပါတယ်။
ဒုတိယသခင်လေးနဲ့ အနေများတော့ သူမပါ သူ့စရိုက်ရဲ့ လွှမ်းမိုးခြင်းခံလိုက်ရတာများလား။
“သခင်ငယ်လေး ရှန်ချူနဲ့ နန်ရှန်းတို့ နှစ်ယောက်ကို သတ်ခဲ့တဲ့ အဖြစ်အပျက်ကို ပြန်စဉ်းစားကြည့်ရင် သခင်ငယ်လေးက သူ့မိတ်ဆွေတွေကို တော်တော်လေး အလေးထားမှန်း သိသာတယ်။ အစ်မချူကလည်း သူ့မိတ်ဆွေပဲ။ သခင်ငယ်လေးရဲ့ စရိုက်အရ၊ သူက အစ်မချူကို ရက်ရက်စက်စက်နဲ့ ဆက်ဆံမှာ မဟုတ်ဘူး။ ကျွန်မက ဒီအချက်ကို အခွင့်ကောင်းယူချင်တာ”
“သူက အဲ့လိုလူပဲ” ခန်ကျန်း ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး ရီရှင်းရို့ ပြောတာ ကျိုးကြောင်းသင့်မှန်း တွေးလိုက်တယ်။
အရင်တုန်းက နန်ရှန်းနဲ့ ရှန်ချူ ငတုံးနှစ်ကောင်က ကောင်းကင်စံအိမ် အဖွဲ့သားတစ်ယောက်ကို ဒဏ်ရာ ရအောင်လုပ်ခဲ့လို ရန်ကိုင်က ကီလိုမီာတာ၃၀၀၀ကျော်ကို ဖြတ်သန်းပြီး သူတို့ကို လိုက်သတ်ခဲ့ပါတယ်။ ရန်ကျောင်း စံအိမ်မှာ ဝင်ပုန်းပြီးတာတောင် ရန်ကိုင်ရဲ့ လက်ကနေ မလွတ်မြောက် နိုင်ခဲ့ပါဘူး။
ချူရီမန်က ရန်ကိုင်နဲ့ အတူရှိနေတာကြာခဲ့ပါပြီ။ ချူရီမန်က အမွေခံတိုက်ပွဲအတွင်း ရန်ကိုင်ရဲ့ ညာလက်ရုံးလို့ ပြောရလောက်တဲ့အထိ သူ့ကို ကူညီဖေးမပေးခဲ့တာပါ။ သူ့အနေနဲ့ သူမကို မတိုက်ခိုက်ရင်တောင် ထူးဆန်းမနေပါဘူး။
“ဒီလိုဆိုမှတော့ အစ်မချူပဲ သွားရလိမ့်မယ်။ သခင်ငယ်လေးကို သွေးမြေမကျပဲ အနိုင်ယူနိုင်ရင်တောင် ယူနိုင်သေးတယ်” ရီရှင်းရို့က ချူရီမန်ကို ကြည့်ကာ အပြုံးလေးနဲ့ မေးလိုက်တယ် “အစ်မချူကော ဘယ်လိုထင်လဲ”
ချူရီမန်က အဖော်မဲ့နေတဲ့ အမူအရာမျိုးနဲ့ အဝေးတစ်နေရာဆီ လှမ်းကြည့်လိုက်ပြီး အတက်အကျ မရှိတဲ့လေသံနဲ့ “နင်တွေးတာ အရိုးရိုးရှင်းလွန်းတယ်။ ရန်ကိုင်က မိတ်ဆွေတွေကို ဂရုစိုက်ပေမယ့် သူကိုယ်တိုင်ကလည်း အရမ်းကို တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်တဲ့ လူပဲ။ ငါတို့ကြား အချင်းများခဲ့ရင် သူက သူ့ကိုယ်ကျိုး အတွက်ပဲ ကြည့်မှာ”
ရီရှင်းရို့က အံ့အားသင့်သွားတဲ့ အမူအရာလေးနဲ့ “အစ်မချူက သခင်ငယ်လေးကို တကယ် နားလည်တာပဲ။ ဒါပေမယ့် ဒီအစီအစဉ်က အောင်မြင်နိုင်ချေ ရှိတယ်လို့ ကျွန်မယုံတယ်။ မကြိုးစားပဲနဲ့ မအောင်မြင်နိုင်ဘူးလို့ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး အတပ်ပြောနိုင်မှာလဲ”
ပြောပြီးတာနဲ့ သူမမျက်ဝန်းထဲ ရက်စက်ကြမ်းကြတ်တဲ့ အလင်းတို့ ဖြတ်ပြေးသွားခဲ့တယ်။ ချူရီမန် သဘောမတူ သရွေ့ သူမ လက်လျှော့မှာ မဟုတ်ပါဘူး။
“ကောင်းပြီလေ” ချူရီမန် ရုတ်တရက် ပြုံးလိုက်ပြီး “ဂျူနီယာညီမက သေချာနေမှတော့ အစ်မကလည်း နင်ပြောတာကို နားထောင်ကြည့်ရတာတော့၊ ရန်ကိုင်ကို ငါကိုယ်တိုင် အနိုင်ယူနိုင်၊ မယူနိုင်ကိုလေ”
“အစ်မချူက တကယ်ကို ယုံကြည်ရှိတဲ့ လူစားမျိုးပဲ။ ဂျူနီယာညီမ လေးစားပါတယ်”
“ဒီကိစ္စနဲ့ပက်သက်ပြီး ဂျူနီယာညီမလေးရဲ့ ကြင်နာမှုကို စီနီယာအစ်မ ကျိန်းသေ မှတ်ထားပါ့မယ်” ချူရီမန်က တောက်ပစွာ ပြုံးကာ ပြောလိုက်တယ်။
ရီရှင်းရို့က ပြန်ပြုံးလိုက်ပြီး “ညီအစ်မတွေကြားမှာ အခုလိုမျိုး ယဉ်ကျေးနေစရာ မလိုပါဘူး။ လွန်ခဲ့တဲ့ ရက်နည်းနည်းလောက်ကပဲ စီနီယာအစ်မက ဂျူနီယာညီမလေးကို ကောင်းကောင်း စောင့်ရှောက် ပေးခဲ့တာလေ၊ ဟဲဟဲ… စီနီယာအစ်မရဲ့ စောင့်ရှောက်မှုကို ဂျူနီယာညီမ သေတဲ့အထိ မေ့မှာမဟုတ်ဘူး”
အခန်းအပူချိန် ရုတ်တရက် ထိုးကျသွားခဲ့ပြီး နှစ်ဖက် ကြားက အခြေအနေ တင်းမာလာခဲ့တယ်။
ကောင်းရန်ဖုန်း၊ ခန်ကျန်းနဲ့ ကျန်တဲ့လူတွေ အကုန်လုံး တုန်တုန်ရီရီနဲ့ ခေါင်းငုံ့နေလိုက်ကြတယ်။
ထိုမိန်းကလေးနှစ်ယောက် ဘာအကြောင်းပြောနေလဲ ဆိုတာကို ဘယ်သူမှ မသိကြပါဘူး။ ဒါပေမယ့် သူတို့ကြား ကြေအေးလို့မရတဲ့ ရန်ငြိုးတစ်ခုခု ဖွဲ့တည်ခဲ့တာတော့ သေချာပါတယ်။
လွန်ခဲ့တဲ့ရက်အနည်းငယ်တုန်းက ရန်ကိုင်ကို ဆွဲဆောင် ဖြာယောင်းဖို့အတွက် ရန်ကိုင်အိမ်ထဲ ရီရှင်းရို့ ခိုးဝင် သွားခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ရန်ကိုင်က သူမ အဝတ်အစားတွေ အကုန်လုံးကို တစ်စစီဖြစ်အောင် လုပ်ပြီး အဝတ်ဗလာနဲ့ အခန်းထဲ ချန်ထားရစ်ခဲ့ပါတယ်။ ထိုအချိန်တုန်းက ချူရီမန်လည်း ရှိပါတယ်။ သူမက အစောင့်တွေချပြီး အခန်းနား ဘယ်သူမှ ကပ်မလာအောင် တားခဲ့တာပါ။
ရီရှင်းရို့မှာ မိမွေးဖမွေးအတိုင်း အခန်းထဲ သုံးရက်၊ သုံးညတိုင်တိုင် နေခဲ့ရပါတယ်။
သုံးရက်ပြည့်တော့မှပဲ ချူရီမန်က အစေခံတစ်ယောက်နဲ့ အတူ အဝတ်အစားတစ်စုံ ပို့ပေးခဲ့ပါတယ်။
ဒီလိုမျိုး အရှက်တကွဲ အကျိုးနည်း ဖြစ်ခဲ့ရတဲ့ ကိစ္စကို ရီရှင်းရို့ ဘယ်မေ့နိုင်ပါ့မလဲ။ အခု မိသားစုကြီးခုနှစ်ခုက စေလွှတ်လိုက်တဲ့ အင်အားစုတွေကို ထိန်းချုပ်ခွင့်ရတဲ့ အချိန် သူမရဲ့ ပထမဆုံး အစီအစဉ်က ချူရီမန်ကို အရှက်ခွဲဖို့ပါ။ ဒါက ကိုယ်ရေးကိုယ်တာ ကိစ္စနဲ့ အပြင်ကိစ္စတို့ ရောထွေးနေတဲ့ အစီအစဉ်တစ်ခုပါ၊ သူမပေးလိုက်တဲ့ အကြောင်းပြချက်တွေကလည်း တကယ်ကို ကောင်းမွန် လှပါတယ်။ ချူရီမန်ကို ပြန်ငြင်းဆိုခွင့်တောင် မပေးခဲ့ပါဘူး။
“အဲ့လိုဆိုတော့ အစ်မချူကိုပဲ အားကိုးတော့မယ်နော်”
“အစ်မလည်း ဂျူနီယာညီမပြောတာ၊ ဟုတ်မဟုတ် ကြည့်ရတာတေပါ့”
“မြန်မြန်လှုပ်ရှားရင် ပိုကောင်းမယ်၊ အခုပဲ သွားလိုက်တော့” ရီရှင်းရို့က ပြောလိုက်တယ်။
“အခုလား” သခင်လေးတွေ အကုန်လုံး အံ့အားသင့်တကြီးနဲ့ ပြန်မေးလိုက်တယ်။ ရီရှင်းရို့ ဒီလောက် အဆောတလျင်နဲ့ လှုပ်ရှားလိမ့်မယ်လို့ သူတို့ထဲ ဘယ်သူမှ မမျှော်လင့်ထားခဲ့ပါဘူး။
“ဒီညသွားတိုက်ရင် သခင်ငယ်လေးက ပြင်ဆင်ထားပြီးဦးမှာ မဟုတ်သေးဘူး။ နည်းနည်းလေး အားစိုက်ထုတ်လိုက်ရုံနဲ့တင် လွယ်ကူတဲ့နိုင်ပွဲကို ရနိုင်သေးတယ်” ရီရှင်းရို့က အေးစက်စက်ပြုံးရင်း ပြန်ပြောလိုက်တယ်။
“ကောင်းပြီလေ၊ အဲ့လိုဆိုတော့ အစ်မလည်း ချက်ချင်း ထွက်ခွါရတာပေါ့” ချူရီမန်က ရယ်မောလိုက်ပြီး ထိုင်ခုံကနေ ထလိုက်ကာ လမ်းလျှောက်ထွက်သွားလိုက်တယ်။
“ချူရီမန်…” ဟော်ရှင်းချန် မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီး လှမ်းအော်ခေါ်လိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့် ချူရီမန်ကတော့ တစ်ချက်ကလေးတောင် နောက်ပြန်လှည့်မကြည်ခဲ့ပါဘူး။ လမ်းလျှောက်သွားနေရင်း ဖြည်းဖြည်းချင်းသာ ခေါင်းခါ သွားလိုက်ပါတယ်။
ချူရီမန် ထွက်သွားတာနဲ့ ဟော်ရှင်းချန်က ရီရှင်းရို့ကို အေးစက်စက်ဖြင့် စိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး ပြောလိုက်တယ် “လူပျက်မလေး၊ ချူရီမန်သာ တစ်ခုခုဖြစ်သွားကြည့်၊ ဒီသခင်လေးက နင့်ကို ဈေးအပေါဆုံး၊ အညစ်ပတ်ဆုံး၊ ရွံ့စရာအကောင်းဆုံး ဆောင်ကြာမြိုင်ဆီ ရောင်းစားပစ်မှာ မယုံမရှိနဲ့သိလား။ အဲ့အချိန်ကျ လမ်းဘေးက သူတောင်းစား တွေတောင် နင့်ကို မြည်းစမ်းပြီး သုံးလအတွင်း နင့်နား ခွေးဝဲးစားတွေတောင် မကပ်ချင်လာအောင် ငါလုပ်ပြမယ်”
ရီရှင်းရို့မျက်ဝန်းထဲ အေးစက်စက် အလင်းရောင်တို့ လက်သွားခဲ့ပေမယ့် ဟော်ရှင်းချန်ရဲ့ စကားကြောင့် ဒေါသထွက်သွားခြင်း အလျင်းမရှိပဲ နှစ်လိုဖွယ်ကောင်းစွာ တခစ်ခစ်ရယ်မေားရင်းနဲ့သာ ပြန်ပြောလိုက်တယ် “သခင်လေးဟော်က အစိုးရိမ်ပိုလွန်းမနေဘူးလား။ အစ်မချူက ဘယ်လိုလုပ်ပြီး မတော်တဆ တစ်ခုခု ဖြစ်နိုင်ရမှာလဲ။ သခင်ငယ်လေးက သူ့ကို တိုက်ခိုက်မယ်လို့ ရှင်ထင်နေတာလား။ သခင်ငယ်လေးသာ တိုက်ခိုက်ခဲ့ရင် သူက မိစ္ဆာလမ်းစဉ်ထဲ ရောက်သွားပြီလို့ ပြောလိုက်တာနဲ့ အတူတူပဲမလား”
ပြောနေရင်းနဲ့ တစ်ချက်ရပ်လိုက်ပြီး ဆက်ပြောလိုက်တယ် “ဒါပေမယ့် သခင်လေးဟော်က စိုးရိမ်နေမှတော့ သူ့နောက်လိုက်ပြီး အခြေအနေကို စူးစမ်းကြည့်ကြတာပေါ့”
ခန်ကျန်းနဲ့ ကောင်းရန်ဖုန်းတို့ နှစ်ယောက်စလုံး ခေါင်းညိတ်လိုက်ကြပြီး ရီရှင်းရို့ ဆုံးဖြတ်တာ မှန်တယ်လို့ သူတို့စိတ်ထဲ တွေးလိုက်ကြတယ်။
ချူရီမန်က ရန်ကိုင်ကို အနိုင်ယူနိုင်မယ်လို့ သူတို့ထဲက ဘယ်သူမှ မထင်ကြပါဘူး။ မိတ်ဆွေတွေကို အလေးထား ရင်တောင်မှ သူက အရူးမှမဟုတ်တာ။ မတိုက်ခိုက်ပဲ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး အလျှော့ပေးမှာလဲ။
ဒါပေမယ့် သူတို့အားလုံး အတူတူထွက်သွားခဲ့ရင် ရန်ကိုင် ပြန်တိုက်ခဲ့ရင်တောင် သူတို့ဘက်က ချက်ချင်း ဝင်ကူပေးလို့ ရတယ်လေ။
ဆွေးနွေးတာ ပြီးသွားခဲ့ပြီးနောက် အားလုံး လမ်းလျှောက် ထွက်လာလိုက်ကြတယ်။
လမင်းကြီးကတော့ ကောင်းကင်ထက် ထိန်ထိန် သာနေဆဲ၊ ကြယ်လေးတွေကလည်း တလက်လက် တောက်ပနေဆဲ။ သို့ပေမယ့် စစ်ပွဲမြို့တော်ဟာတော့ မကြာခင်၌ စစ်ပွဲသံတို့ဖြင့် ညံပါတော့မယ်။
ချူရီမန်နဲ့ ဟော်ရှင်းချန်တို့ ထွက်သွားခဲ့ပေမယ့် ရန်ကိုင် အင်အားက ကြောက်မက်ဖွယ် ကောင်းနေတုန်းပါပဲ။ ရန်ကိုင် အမွေခံတိုက်ပွဲကို နိုင်လိမ့်မယ်လို့ သူ့မဟာမိတ်တွေ အားလုံး ထင်နေခဲ့ကြတာပါ။
သူတို့တွေကို စိုးရိမ်ပူပန်နေစေတဲ့ တစ်ခုတည်းသော အချက်က ဒီနေ့မနက်တုန်းက ရန်ကိုင်ပြောခဲ့တဲ့ မိသားစုကြီး ရှစ်ခုနဲ့ ရန်သူဖြစ်လာတော့မယ်ဆိုတဲ့ စကားပါပဲ။
ရှိနေတဲ့ လူငယ်မျိုးဆက် ကျင့်ကြံသူတွေထဲမှာ ဘယ်သူကများ မိသားစုကြီးရှစ်ခုကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း သွားဆန့်ကျင်ချင်ပါ့မလဲ။ ဒါက သူတို့တွေကိုသာမက၊ သူတို့ မိသားစုတွေ၊ ဂိုဏ်းတွေကိုပါ အကျိုးသက်ရောက်မှာပါ။
ညသန်ခေါင်းယံအချိန်၌ အိမ်တစ်ခုလုံးက ချောက်ချားဖွယ်ကောင်းလောက်အောင် တိတ်ဆိတ် နေခဲ့တယ်။
ကျင့်ကြံနေတဲ့ ရန်ကိုင်၊ ရုတ်တရက် မျက်လုံး ဖွင့်လိုက်ပြီး သူ့မျက်ဝန်းအစုံက ထက်ရှတဲ့ အလင်းတို့ဖြင့် လက်သွားခဲ့တယ်။
အလျင်စလို ထလိုက်ပြီး အပြင်ကို ခပ်မြန်မြန် လမ်းလျှောက် ထွက်သွားလိုက်တယ်။
တံခါးပွင့်လိုက်တာနဲ့ အဝတ်စလှုပ်ခတ်သံတွေနဲ့ ရင်းဂျု၊ နတ်ဆိုးအိုကြီးနဲ့ တန်ယုရှန်းတို့ သူ့ရှေ့၌ ထွက်ပေါ် လာခဲ့တယ်။
“သခင်ငယ်လေး…” တန်ယုရှန်းက ခေါ်လိုက်တယ်။
“ငါသိတယ်” ရန်ကိုင် အမူအရာ လေးနက်နေခဲ့ပြီး “အားလုံးကို ခေါ်လိုက်”
တန်ယုရှန်းက သူမရဲ့ ကောင်းကင်စိတ်အာရုံအား စံအိမ်တစ်ခုလုံးကို ဖြန့်ကျက်လိုက်တယ်။ ရုတ်တရက် ပေါက်ကွဲထွက်လာတဲ့ စိတ်စွမ်းအင်ကို ခံစားမိလိုက်ပြီး ထိုအခြင်းအရာက ဘာကိုဆိုလိုမှန်း သိလိုက်တာနဲ့ အင်အားစုတွေ အကုန်လုံး အိမ်ထဲကနေ အလျင်အမြန် ပြေးထွက်လာခဲ့ကြတယ်။
“ဟန့်” အေးစက်စက် နှာခေါင်းရှံ့သံနဲ့အတူ ဝေဝါးတဲ့ ပုံရိပ်တစ်ခုက လေထဲကနေ ဖြည်းဖြည်းချင်း ထွက်ပေါ် လာခဲ့ပြီး နောက်ဆုံးမှာတော့ ရွှေးလင် ဖြစ်တည်လာခဲ့တယ်။
ရင်းဂျုရဲ့ မျက်ဝန်းအစုံ မှေးကျဉ်းသွားခဲ့တယ်။ ဒီမိန်းမပျိုလေးရဲ့ ပေါ်ပျောက်၊ နည်းလမ်းနည်းလမ်းကို သူတော်တော်လေး လန့်မိနေတုန်းပါပဲ။
အရမ်းကို ငယ်ပါတယ်၊ ဒါပေမယ့် အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်ပညာရှင်တစ်ယောက် ဖြစ်နေခဲ့ပါပြီ။ ပြီးတော့ အထူးခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုကိုလည်း ပိုင်ဆိုင် ထားပါသေးတယ်။ တစ်ယောက်ချင်းသာ ယှဉ်တိုက်ရင် သူမကို အနိုင်ယူနိုင်မယ်လို့ ရင်းဂျု ယုံကြည်ချက် ရှိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူမသာ ထွက်ပြေးချင်တယ် ဆိုရင်တော့ သွေးရူးသွပ်ခြင်း ပညာရပ်ကို ထုတ်သုံးရင်တောင် သူမကို ဖမ်းမိနိုင်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။
“လာနေတဲ့လူက ချူရီမန်နဲ့ တူတယ်” ရွှေးလင် သက်ပြင်းယဲ့ယဲ့လေး ချလိုက်ပြီး “သနားစရာပဲ၊ သူ့ကို ငါတော်တော်လေး ကြိုက်တာ။ ရန်ကိုင်၊ နင်တို့နှစ်ယောက် ဘယ်လိုလုပ်ပြီး အခုလိုမျိုး ဆန့်ကျင်ဘက်တွေ ဖြစ်ကုန်ရတာလဲ”
“ငါမသိဘူး၊ ငါ့ကို လာမမေးနဲ့” ရန်ကိုင် စိတ်ရှုပ်တဲ့ အမူအရာနဲ့ ပြန်ပြောလိုက်တယ်။
ရောက်လာတဲ့လူတွေက ဘယ်သူလဲဆိုတာကို ရွှေးလင်တောင် သိမှတော့ ရန်ကိုင်က မသိပဲ ဘယ်နေပါ့မလဲ။
ပြီးတော့ အဖွဲ့ကို ဦးဆောင်လာတဲ့လူက ဒီမနက်ပိုင်းလေးတင်ကပဲ ထွက်သွားခဲ့တဲ့ ချူရီမန် ဖြစ်နေခဲ့ပါတယ်။
သူမနောက်မှာတော့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၆၊ ဒါမှမဟုတ် အဲ့ထက်ပိုမြင့်တဲ့ ပညာရှင် အယောက်၂၀ ရှိနေခဲ့ပါတယ်။ ထူးမခြားနားဟန်နဲ့ ချူရီမန်က လွဲလို့ ကျန်တဲ့လူတွေ အကုန်လုံးက သတ်ဖြတ်လိုစိတ် အပြည့်နဲ့ ချီတက်လာနေခဲ့တာပါ။
ချူရီမန်ဟာ ဒီနောက်ကွယ်က ကြိုးကိုင်သူ ဖြစ်တယ်လို့ ရန်ကိုင် မထင်ပါဘူး။ သူမနဲ့ အချိန်အတော်ကြာအောင် အတူ ရှိလာခဲ့ပြီးနောက် သူမအကြောင်း သူပိုသိလာခဲ့ပါတယ်။ သူမစရိုက်အကြောင်း သူကောင်းကောင်း သိထားပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူမက လူတွေခေါ်လာပြီး သူ့စံအိမ်ကို လာတိုက်တာကတော့ ငြင်းဆိုလို့ မရတဲ့ အမှန်တရားပါပဲ။
“တစ်ချက် သွားထွက်ကြည့်ကြတာပေါ့” ရန်ကိုင်က အေးစက်စက်နဲ့ နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်ပြီး ဦးဆောင်ကာ ထွက်သွားလိုက်တယ်။
ရင်းဂျု၊ တန်ယုရှန်းနဲ့ နတ်ဆိုးအိုကြီးတို့ကတော့ သူ့နောက်ကနေ ခပ်မြန်မြန်ပဲ လိုက်သွားခဲ့ကြတယ်။
တစ်ခဏကြာပြီးနောက် အဓိကဝင်ပေါက် အရှေ့၌ လူအနည်းငယ် စုဝေးလာခဲ့ပါပြီ။ စံအိမ်ထဲကနေ လူတွေ အဆက်မပြတ် ထွက်လာနေတုန်းပါပဲ။ အားလုံးက ရန်ကိုင်နဲ့အတူ အစီအစဉ်တကျ စီတန်းရပ်နေခဲ့ကြတယ်။
Martial Peak
အပိုင်း(၅၄၅) နင့်ကို ဘာလို့ ဂရုစိုက်နေရဦးမှာလဲ
ဘာတွေ ဖြစ်နေလဲဆိုတာကို သူတို့တွေ အကုန်လုံး မသိကြပါဘူး။ ဒါပေမယ့် အပြင်ရောက်တဲ့အခါ မြင်လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်းကြောင့် သူတို့တွေ အကုန်လုံး ကြက်သေသွေားခဲ့ရတယ်။
သူတို့စံအိမ်နဲ့ မနီးမဝေး၌ ချူရီမန်က တစ်ယောက်တည်း မတ်တပ်ရပ်နေခဲ့တယ်။
သူမအနောက်ဘက် ဆယ်မီတာ အကွာမှာတော့ ချူမိသားစုက အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့် ပညာရှင်အယောက်၂၀ ရှိနေခဲ့တယ်။ သူတို့ တစ်ယောက် ချင်းစီတိုင်းက ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းတဲ့ အရှိန်အဝါကို ပေးစွမ်းနေခဲ့ပါတယ်။
တစ်ခဏကြာအောင် တိတ်ဆိတ်ကြောင်အ နေပြီးနောက် လော့ရှောင်မန်က အလန့်တကြား ထအော်လိုက်တယ် “အစ်မချူ”
အော်ခေါ်ပြီးတာနဲ့ လူအုပ်ကြီးထဲနေ ပြေးထွက်ပြီး ချူရီမန်ဆီ ပြေးသွားလိုက်တယ်။ ပြေးလွှားနေတဲ့အချိန် သူမရဲ့ မို့မောက်မောက် ကျောက်စိမ်းတောင်ထွတ် နှစ်လုံး ကတော့ ဘယ်ညာယိမ်းကာ ကခုန်နေခဲ့ပါတယ်။
ရှိနေတဲ့လူအားလုံးထဲ ချူရီမန်နဲ့ သူမ အရင်းနှီးဆုံးပါ။ တစ်ယောက်က ဖျက်လတ်ထက်မြက်ပြီး အခြား တစ်ယောက်ကတော့ ရိုးသား အပြစ်ကင်းစင်ပြီး ချစ်ဖို့ ကောင်းပါတယ်။ စရိုက်မတူတဲ့ နှစ်ယောက်က လုံးဝကို ပလဲပနံသင့်နေခဲ့ပါတယ်။ ချူရီမန်က သူမအပေါ် အမြဲတမ်း ကောင်းပါတယ်။ အခက်အခဲများစွာကို အတူတူ ရင်ဆိုင် ကျော်ဖြတ်ခဲ့ရပြီးနောက် သူမတို့ နှစ်ယောက်က သွေးရင်းညီအစ်မတွေလို ရင်းနှီးနေခဲ့ပါပြီ။
ဒီမနက် ချူရီမန် ထွက်ခွါလာခဲ့တုန်းက လော့ရှောင်မန် အချိန်အတော်ကြာအောင် ငိုယိုနေခဲ့ပါတယ်။ ငိုလွန်းလို့ သူမ မျက်ဝန်းတွေ နီရဲပြီး မို့အစ်နေခဲ့ပါတယ်။ တစ်နေ့လုံးလည်း တငေးငေး တငိုင်ငိုင်နဲ့ ဖြစ်နေခဲ့တာပါ။
ချူရီမန် ပြန်လာတာကို ရုတ်တရက် မြင်လိုက်တာနဲ့ အပျော်ဆုံးလူက လော့ရှောင်မန်ဖြစ်မှာ မလွဲမသွေပါပဲ။ လမ်းပျောက်သွားတဲ့ ကလေးငယ်လေးတစ်ယောက် အိမ်ကို ပြန်တွေ့လို့ ပျော်ရွှင်စိတ်လှုပ်ရှားစွာဖြင့် ပြေးနေတာနဲ့တာင် တူနေပါသေးတယ်။
ချူရီမန်မျက်ဝန်းထဲ ဝမ်းနည်းသည့် အရိပ်အယောင် တစ်စွန်းတစ်စ ဖြတ်ပြေးသွားခဲ့ပြီး ချက်ချင်းပဲ ထူးမခြားမှုက ထိုဝမ်းနည်းမှုကို အစားထိုးသွားခဲ့တယ်။
သူတို့ကြားက အကွာအဝေးက မီတာ၂၀တောင် မရှိတော့တဲ့ အချိန်မှာပဲ ချူရီမန်က သူမလက်ကို အသာအယာလေး ပင့်မြှောက်လိုက်တယ်။
သူမလက်ဝါးထက်က အလင်းတန်းတစ်ခု တိုးထွက် သွားခဲ့ပြီး လော့ရှောင်မန်ရှေ့မှ မြေကြီးကို ထိမှန်သွားခဲ့တယ်။
ဖုန်တွေ ထသွားခဲ့ပါတယ်။
လော့ရှောင်မန် ချက်ချင်း ရပ်တန့်လိုက်ပြီး ကြောင်အမ်းအမ်းနဲ့ ချူရီမန်ကို စိုက်ကြည့်နေလိုက်တယ်။
“ဆက်တိုးမလားနဲ့တော့။ မဟုတ်ရင် ငါ့လက်အောက် ငယ်သားတွေ မညှာလို့ဆိုပြီး အပြစ်မတင်နဲ့” ချူရီမန်က လော့ရှောင်မန်ကို အေးစက်စက်ဖြင့် စိုက်ကြည့်ရင်း နွေးထွေးမှုမရှိတဲ့ လေသံနဲ့ လူစိမ်းတစ်ယောက်ကို ပြောသလိုမျိုး ပြောလိုက်တယ်။
“အစ်မချူ…” လော့ရှောင်မန်က တုန်တုန်ရီရီ ဖြစ်နေတဲ့ နှုတ်ခမ်းအစုံဖြင့် တိုးတိုးလေး ရေရွတ်လိုက်တယ်။ ဘာတွေ ဖြစ်နေမှန်း သူမ တကယ်ကို နားမလည်နိုင်တော့ပါဘူး။
ချူရီမန်က သူမကို ထိအောင် မတိုက်ခိုက်ခဲ့ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် သူမသာ နည်းနည်းလေး ပိုမြန်မြန်ပြေးလိုက်ရင် ဒါမှမဟုတ် ချူရီမန်သာ ရှေ့ကို နည်းနည်းတိုး ပစ်လိုက်ရင် လော့ရှောင်မန်ရဲ့ ခြေထောက်တွေ ပျက်စီသွားရပါလိမ့်မယ်။
ချူရီမန်ဆီကနေ ထွက်ပေါ်နေတဲ့ အေးစက်ပြီး တသီးတခြားဆန်တဲ့ အရှိန်အဝါကို ခံစားမိလိုက်တာနဲ့ လော့ရှောင်မန် နှလုံးသားလေး အပ်ပေါင်းတစ်သောင်းဖြင့် ထိုးစိုက်ခံရသလို နာကျင်သွားခဲ့ရတယ်။ မျက်ရည်ဝဲလာခဲ့ပြီး ပါးစပ်လေးကို ဖွင့်ဟကာ စကားပြောဖို့ လုပ်လိုက်ပေမယ့် စကားတစ်ခွန်းမှ ထွက်မလာနိုင်ခဲပါဘူး။ သူမစိတ်ထဲ ချူရီမန်ကို အလိုလို ကြောက်ရွံ့မိသွားခဲ့တယ်။
သူမစိတ်ရှုပ်နေတဲ့ အချိန်မှာလဲ လက်ကြီးတစ်ဖက်က သူမပခုံးကို အသာအယာလေး လာကိုင်လိုက်တာကို လော့ရှောင်မန် ခံစားမိလိုက်တယ်။ လှည့်ကြည့်လိုက်တဲ့အခါ ဖြည်းဖြည်းချင်း ခေါင်းခါပြနေတဲ့ ရန်ကိုင်ကို တွေ့လိုက် ရပါတယ်။
“ပြန်သွားတော့” ရန်ကိုင်က တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်ပြီး သူမကို အနောက်ဘက်ရှိ လူအုပ်ကြီးဆီ အသာအယာလေး လှမ်းပစ်ပေးလိုက်တယ်။
အနောက်ပြန်ရောက်ပြီးနောက် အခြေအနေက တစ်မျိုးတစ်ဖုံ ထူးဆန်းနေတာကို လော့ရှောင်မန် သတိပြုမိလိုက်တယ်။
စံအိမ်အပြင်ဘက်၌ ချူရီမန်နဲ့ ရန်ကိုင်တို့ မျက်နှာချင်းဆိုင်နေခဲ့ကြလေပြီ။ ဒီနေ့မနက်တုန်းက ဖြစ်ပျက်ခဲ့သလိုမျိုး ချူမိသားစု ပထမသခင်မလေး ထွက်ခွါလာတုန်းက ဘာမှမပြောခဲ့ပါဘူး။ ဘာကိုမှ ပြောစရာ မလိုတာပါ။
ဒါပေမယ့် ဒီတစ်ကြိမ်တွေ့ဆုံးမှုက ဒီနေ့မနက်တုန်းက ပုံစံနဲ့ လုံးဝကို မတူညီဘူးဆိုတာကိုတော့ အားလုံးလုံး သတိပြုမိပါတယ်။ အခြေအနေက လုံးဝကို ကွဲပြားနေခဲ့ပါပြီ။
“နင်တွန်းအားပေးခံရတာလား” ရန်ကိုင် ချူရီမန်ရဲ့ မျက်လုံးတည့်တည့်ကို စိုက်ကြည့်ပြီး မေးလိုက်တယ်။
“မဟုတ်ဘူး” ချူရီမန်က အသာအယာလေး ခေါင်းခါပြလိုက်တယ်။
“မဟုတ်ဘူးလား” ရန်ကိုင်က လှောင်ရယ်သံနဲ့ “နင်တွန်းအား ပေးခံတာမဟုတ်ဘူးဆိုရင် အဲ့လူတွေကို ဘာလို့ ခေါ်လာရတာလဲ။ သူတို့တွေကို ငါ့ဆီပေးဖို့ ခေါ်လာတယ်လို့တော့ လာမပြောနဲ့နော်”
“ငါဘာလို့ ရောက်နေလဲဆိုတာကို နင်သိပြီးသားပဲကို။ ဘာလို့ အရေမရတဲ့ မေးခွန်းတွေ မေးနေရသေးတာလဲ’ ချူရီမန်က ပြန်ပြောလိုက်တယ်။ သူမရဲ့ အမူအရာကတော့ ရေခဲတမျှ အေးစက်နေလို့ပါ။
“နင်မရှင်းပြရင် ငါဘယ်လိုလုပ်ပြီး သိမှာလဲ”
“နင်လည်း အတူတူပဲ မဟုတ်ဘူးလား။ နင့်ငါ့ကို ဘယ်တုန်းက ရှင်းပြခဲ့ဖူးလို့လဲ။ ငါကရော နင့်ကို ဘာလို့ ပြန်ရှင်းပြရမှာလဲ” ချူရီမန်က ပြန်ပြောလိုက်တယ်။
ရန်ကိုင်က ပခုံးတွန့်ပြလိုက်တယ်။ သူမပြောတာလည်း မမှန်တာ မဟုတ်ပါဘူး။
“ပထမသခင်မလေး၊ သူနဲ့ အပိုစကားတွေ ပြောနေစရာ မလိုတော့ဘူး” ရုတ်တရက် အသံတိုးတိုးတစ်သံက ချူရီမန် နောက်ကနေ ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။
ထိုစကားတွေ ထွက်ပေါ်လာတာနဲ့ ထယ်ဝါတဲ့ ဟန်ပန် အမူအရာနဲ့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်ပညာရှင် တစ်ယောက်က ရှေ့တက်လာလိုက်ပြီး ချူရီမန်ဘေး ရပ်လိုက်တယ်။
“ခင်ဗျားက” ရန်ကိုင် မျက်မှောင် ကြုံ့သွားခဲ့တယ်။
“ချူမိသားစုရဲ့ ရွက်ကြွေခန်းမခေါင်းဆောင် ချန်ရွှမ်ပဲ” ထိုလူက အေးစက်စက်နဲ့ နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်ပြီး အသာအယာလေး ခေါင်းမော့လိုက်ကာ အထက်စီး ဆန်ဆန်ဖြင့် ပြောလိုက်တယ် “ပထမသခင်မလေးက အတိတ်က ခင်မင်ရင်းနှီးမှုကို ထောက်ထားပြီး မင်းနဲ့ စကားနည်းနည်းပါးပါးလောက် ပြောခဲ့တာ။ ဒါပေမယ့် ဒီလောက်ဆို လုံလောက်သွားပြီ”
ရန်ကိုင် အမူအရာက စိုးစဉ်းမျှ ပြောင်းလဲသွားခဲ့ခြင်း မရှိပဲ အသာအယာလေး ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး “ခန်းမသခင်ကို နှုတ်ဆက်ပါတယ်။ ခန်းမသခင်ရဲ့ နာမည်ကို ဂျူနီယာကြားဖူးနေခဲ့တာ ကြာပါပြီ”
ချူမိသားစုရဲ့ ရွက်ကြွေခန်းမက ရန်မိသားစုရဲ့ သွေးစစ်သည်တော် ခန်းမနဲ့ အတူတူပါပဲ။ ဒီလိုပုံစံတူ ခန်းမမျိုး မိသားစုကြီးရှစ်ခုစလုံးမှာ ရှိကြပါတယ်။ ထိုခန်းမတွေက မိသားစုကို အကြွင်းမဲ့သစ္စာစောင့်သိပြီး မိသားစုအတွက် အသက်ပဲပေးရပါစေ တာဝန်ကို ကျေပွန်စွာ ထမ်းဆောင်ပေးမယ့် စစ်သည်တော်တွေကိုပဲ ပြုစုပျိုးထောင် ပေးတာပါ။
မိသားစု အမွေအနှစ်၊ ဂုဏ်သတင်းနဲ့ လေ့ကျင့်ပုံ နည်းလမ်းတွေ ကွဲပြားသွားတာကြောင့် ထိုခန်းမတွေထဲ သွေးစစ်သည်တော်ခန်းမက အကျော်ကြားဆုံး ဖြစ်လာခဲ့ပါတယ်။ ပြီးတော့ တိုက်ပွဲစွမ်းရည်ချင်း ယှဉ်ရမယ်ဆိုရင် သွေးစစ်သည်တော်တွေက ကျန်တဲ့ မိသားစုကြီးခုနှစ်ခု ပြုစုပျိုးထောင်ပေးထားတဲ့ စစ်သည်တော်တွေရဲ့ အထက်မှာ ရှိနေခဲ့ပါတယ်။
ရှင်းရှင်းပြောရရင် တားမြစ်ပညာရပ်ဖြစ်တဲ့ သွေးရူးသွပ်ခြင်း ပညာရပ် တစ်ခုတည်းနဲ့တင် သွေးစစ်သည်တော် ခန်မးကို အခြားခန်းမတွေအထက်မှာ ရပ်တည်စေဖို့ လုံလောက်နေပါပြီ။
ချူမိသားစုရဲ့ ရွက်ကြွေခန်းမကလည်း ဒီလို ခန်းမမျိုးပါပဲ။ ရွက်ကြွေခန်းမမှာ ပညာရှင်တွေချည်း စုဝေးနေတာပါ။ သူတို့ လှုပ်ရှားပြီးဆိုတာနဲ့ မြောက်ပြန်လေအလား လျင်မြန်စွာ လှုပ်ရှားတတ်ကြပြီး တားဆီးမရနိုင်တဲ့ ခွန်အားဖြင့် သူတို့ရန်သူတွေကို အသက်ရှူချိန်တောင် မပေးပဲ လွှမ်းမိုးတိုက်ခိုက် တတ်ကြပါတယ်။
ဒီအကြောင်းကြောင့်ပဲ ရွက်ကြွေခန်းမသားတွေက စိတ်မြန်လက်မြန် ရှိကြပါတယ်။ ထို့ကြောင့် ရွက်ကြွေ ခန်းမသားတွေက စိတ်သိပ်ရှည်လေ့မရှိပဲ အချိန်ဖြုန်း ရတာကို မုန်းတီးကြပါတယ်။
ချူရီမန်နဲ့ ရန်ကိုင်ကို စကားလေး နည်းနည်းလေးပဲ ပြောရသေးပေမယ့် ရွက်ကြွေခန်းမခေါင်းဆောင်က စိတ်မရှည်တော့ပါဘူး။
ချန်ရွှမ်က နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်ပြီး ရန်ကိုင်စကားကို မသိကျေးကျွံပြုထားလိုက်တယ်။ ပြီးတာနဲ့ ပြန်ပြီး လှောင်ပြောင် ပြောဆိုလိုက်တယ် “ပြောလို့ပြီးသွားပြီ ဆိုတော့ ပထမသခင်မလေး နောက်ဆုတ်နေလိုက်ပါ” ထို့နောက် ရန်ကိုင်ဆီ အကြည့်ပြောင်းလိုက်ပြီး အေစက်စက် လေသံဖြင့် ပြောလိုက်တယ် “ကောင်စုတ်လေး၊ သေမင်းက မင်းရှေ့ရောက်နေပြီ။ မင်းက ရန်မိသားစုဝင် တစ်ယောက် ဆိုပေမယ့် နတ်ဆိုးကျင့်စဉ်ကိုလေ့ကျင့်၊ နတ်ဆိုးတွေနဲ့ ပူးပေါင်းပြီး မိသားစုကြီးရှစ်ခုကို ဖျက်စီးဖို့ ကြံရွယ်နေတဲ့ အတွက် ဒီနေ့က မင်းပျက်သုဉ်းရမယ့်နေ့ ဖြစ်သွားခဲ့ပြီ”
ချန်ရွှမ်နဲ့ ရွက်ကြွေခန်းမသားတွေဥ ဗဟိုမြို့တော်မှာသာ မျက်စိပိတ်၊ နားပိတ်လုပ်နေကြတဲ့အတွက် ရန်ကိုင်ကို ထောက်ပံ့ပေးနေတဲ့ အင်အားစုတွေ ဘယ်လောက် အားကောင်းလဲ၊ အရေအတွက် ဘယ်လောက်များလဲ ဆိုတာကို မသိပါဘူး။ အမွေခံတိုက်ပွဲအကြောင်းကို အာရုံစိုက်နေပေမယ့် သူတို့ သိထားတာတွေက အခြားသူတွေဆီကနေ သတင်းကြားရတာပါ။ ရန်ကိုင်နဲ့ သူ့စံအိမ်ထဲမှာ ရှိနေတဲ့ ပညာရှင်တွေ အရမ်းကို အားကောင်းတယ်ဆိုတဲ့ သတင်းကိုတော့ ဆိုတာကိုတော့ ချန်ရွှမ်မယုံပါဘူး။ သတင်းတွေက ချဲ့ကားပြောထားတာလို့ပဲ သူ့ထင်နေတာပါ။
အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထွတ်အထိပ်အဆင့် ပညာရှင်တစ်ယောက် ဖြစ်တဲ့သူက အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၂ ပညာရှင်တစ်ယောက်ကို ဘယ်လိုလုပ်ပြီး မျက်လုံးထဲ ထည့်ပါ့မလဲ။
ချန်ရွှမ်သာမက မိသားစုကြီးခုနှစ်ခုက ပညာရှင် အများစုကလည်း အခုလိုတွေးနေကြတာပါ။ သူတို့ အမြင်မှာတော့ မိသားစုကြီးခုနှစ်ခုက ဘာမဟုတ်တဲ့ ကိစ္စလေးကို ဇာချဲ့နေကြတာပါ။
ထို့ကြောင့် ချူရီမန်က သူတို့တွေကို ခေါ်ပြီး ရန်ကိုင်ကို သွားတိုက်ခိုက်တော့မယ့် သတင်းကြားလိုက်တာနဲ့ ချန်ရွှမ်နဲ့ ရွက်ကြွေခန်းမသားတွေ အကုန်လုံး စိတ်လှုပ်ရှား သွားခဲ့တယ်။ သူတို့ အမြင်မှာတော့ ရန်ကိုင်ဆိုတာ အလွယ်တကူ နင်းခြေပစ်လိုက်လို့ ရတဲ့ ပုရွက်ဆိတ် တစ်ကောင်နဲ့ ဘာမှ မခြားပါဘူး။
စံအိမ်ထဲ ရှိနေတဲ့ လင်းတိုင်ရှုကိုတောင် သူတို့မျက်စိထဲ မထည့်ပါဘူး။
လင်းတိုင်ရှုက အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ပညာရှင်တစ်ယောက် ဖြစ်ပေမယ့် သူရဲ့ ဂိုဏ်းက မိစ္ဆာဂိုဏ်းအဖြစ် နာမည်တပ်ခြင်း ခံထားရတာပါ။ သူသာ လှုပ်ရှားရဲရင် စည်းတံဆိပ်တော် ဘုရားကျောင်းထဲမှာ ရှိနေတဲ့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ပညာရှင်ရှစ်ယောက်ကလည်း ဒီအတိုင်း ထိုင်ကြည့်နေမှာ မဟုတ်ပါဘူး။
ချန်ရွှမ်ရဲ့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို သူကောင်းပြုထားတဲ့ စကားတွေကို ကြားလိုက်တာနဲ့ ရန်ကိုင် မျက်ဝန်းထဲ အေးစက်စက်အလင်းတို့ ဖြတ်ပြေးသွားခဲ့ပြီး “ရဲလိုက်တဲ့ စကားတွေ”
“ခန်းမသခင်ချန်၊ ခဏလောက် စောင့်ပါဦး” ချူရီမန်က ရုတ်တရက် ဝင်တားလိုက်တယ် “ကျွန်မမှာ ရန်ကိုင်နဲ့ ပြောစရာ ရှိသေးတယ်”
ချန်ရွှမ်အေးစက်စက်နဲ့ နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့် လူမြင်ကွင်းရှေ့မှာ ချူရီမန်ကို မျက်နှာသာ မပေးလို့ မကောင်းပါဘူး။ ဒီစစ်ဆင်ရေးက အမွေခံတိုက်ပွဲကို ဗန်းပြ၊ သခင်လေး၊ သခင်မလေးတွေကို အကာအကွယ်ယူ၊ အဲ့လိုလုပ်ထားတာပါ။ တကယ့် ဆုံးဖြတ်ပိုင်ခွင့်ကိုတော့ ချန်ရွှမ်ပိုင်ဆိုင်ထားပါတယ်။
တစ်နည်းပြောရရင် ချူရီမန်အနေနဲ့ ချန်ရွှမ်အမိန့်ကို နာခံရမယ်လို့ ဆိုလိုက်တာနဲ့ အတူတူပါပဲ။
ဒါပေမယ့် သူမက စကားအနည်းငယ်လောက်ပဲ ပြောချင်တာ ဆိုတော့ သူ့ဘက်က သည်းခံပေးရမှာပေါ့။
ရန်ကိုင်က ချန်ရွှမ်ကို အေးစက်စက် အမူအရာဖြင့် စိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး ချူရီမန်ဘက်လှည့်ကာ တိုးတိုးလေး မေးလိုက်တယ် “ဘာလို့လဲ”
“ဘာလို့လဲဆိုတော့ နင့်ကို အနိုင်ယူပြီး ဖမ်းဆီး ပေးနိုင်တာနဲ့ မိသားစုခေါင်းဆောင် ရာထူးကို ငါ့လက်ထဲ ထည့်ပေးမယ်လို့ ပြောလို့ပဲ။ ဒီလိုနေ့မျိုးရောက်ဖို့ ငါဘယ်လောက်တောင် မျှော်လင့်နေခဲ့ရလဲ ဆိုတာကို နင်လဲသိတာပဲ။ ငါတို့ အချိန်အတော်ကြာအောင် အတူရှိခဲ့ပေမယ့် ငါ့တစ်သက်တာ ပျော်ရွှင်မှုနဲ့ ယှဉ်ရင် နင်ကိုဘာလို့ အရေးစိုက်နေရဦးမှာလဲ”
“ဟဲဟဲ” ရန်ကိုင် သွားပေါ်အောင် ပြုံးလိုက်ပြီး “ငါ့ကို မေးထားလိုက်ဦး၊ နင်ပေးတဲ့ အကြောင်းပြချက်ကို နင်ကိုယ်တိုင်တောင် ယုံလို့လား”
“အနှစ်မပါတဲ့ အကြောင်းပြချက်တွေလား၊ ငါအမှန်ကို ပြောနေတာ။ ဒီနေ့ ငါနင့်ကို အနိုင်ယူမယ်။ ရန်ကိုင်၊ ငါနင့်ကို လုပ်ပေးခဲ့တာတွေကို ထောက်ထားပြီး မတိုက်ခိုက်ပဲ လိုလိုလားလားနဲ့ လက်လျှော့လိုက်ပါ။ နင်သာ ခေါင်းမာနေမယ် ဆိုရင် ဘယ်သူမှ အကျိုးရှိမှာမဟုတ်ဘူး။ ပြီးတော့ ငါနင့်ကို အနိုင်မယူနိုင်မှန်း ငါသိတယ်”
“ကောင်းပြီ” ရန်ကိုင်က ပြုံးကာ ခေါင်းညိတ်လိုက်တယ်။
သူတို့နှစ်ယောက်နောက်မှာ ရှိနေတဲ့ ချန်ရွှမ် ကြောင်အမ်းအမ်း ဖြစ်သွားခဲ့တယ်။ ရန်ကိုင် လှည့်စားမှာကို ကြိုတင်ကာကွယ်ဖို့ရာ သူ့ရဲ့ လှုပ်ရှားမှုတွေကို သေသေချာချာ အာရုံစိုက်ထားလိုက်တယ်။
ရန်ကိုင်နောက်မှာ ရှိနေတဲ့ လူတွေလည်း ကိုးယိုးကားယား အမူအရာတွေနဲ့ပါ။
တစ်ရက်အတွင်းမှာပဲ ချူရီမန်က ဘက်ပြောင်းသွားပြီး ပညာရှင်တစ်ဖွဲ့ကို ဦးဆောင်ကာ ရန်ကိုင်ကို လာတိုက်လိမ့်မယ်လို့ သူတို့ထဲက ဘယ်သူမှ မထင်ထား ခဲ့ကြပါဘူး။ သူမစကားပြောနေတုန်းက သူမလေသံထဲ တုန့်ဆိုင်းနေသည့် အရိပ်အယောင် နည်းနည်းလေးမှ မတွေ့ရပါဘူး။ သူမဆီပြောလိုက်တဲ့ အေးစက်ပြီး အကြင်နာတရား ကင်းမဲ့သည့် စကားလုံးတို့ကြောင့် သူတို့တွေအကုန်လုံး ဒေါသထွက်သွားခဲ့ကြတယ်။ သို့ပေမယ့် အတိတ်က ခင်မင်ရင်းနှီးမှုကြောင့် ဘယ်သူကမှ သူမကို စွပ်စွဲအပြစ်မတင်ရက်ပါဘူး။
ချူရီမန်နေရာမှာသာ အခြားတစ်ယောက်ဆိုရင် သူတို့တွေ အကုန်လုံး သူမကို ခွင့်လွှတ်ပေးမှာ မဟုတ်ပါဘူး။ သူမရဲ့ မျိုးဆက်၁၈ဆက်လောက်ကို ရက်ရက်စက်စက် ကျိန်ဆဲပြီးသွားလောက်ပါပြီ။
အဲ့လိုဆိုရင်တောင် ဘယ်သူကမှ သူမကို ခင်မင်ရင်းနှီးတဲ့ အကြည့်နနဲ့ ကြည့်မနေကြတော့ပါဘူး။ လော့ရှောင်မန် တောင် ချူရီမန်ကို မယုံကြည်နိုင်စွာဖြင့် ငေးကြည့်ရင်း မျက်ရည်ပေါက်ပေါက် ကျနေခဲ့ပါတယ်။
“နင်တကယ်ပြောနေတာလား” ချူရီမန် ကြောင်သွားခဲ့တယ်။
“အတည်ပေါ့။ နင်ငါ့ကို ဖမ်းနိုင်ရင် ချူမိသားစုရဲ့ ခေါင်းဆောင်ရာထူးကို ဆက်ခံနိုင်ပြီမလား” ရန်ကိုင်က ယဲ့ယဲ့လေး ပြုံးလိုက်ပြီး “နင်က ငါ့အတွက် အများကြီး ပေးဆပ်ခဲ့တာလေ။ ငါက အကြွေးပြန်ပေးရုံလေးပဲ ရှိတာ။ ဘာမှားနေလို့လဲ”
ချူရီမန် မျက်နှာအမူအရာ ပြောင်းလဲသွားခဲ့ပြီး ထူးဆန်းတဲ့ အလင်းရောင်တို့ သူမမျက်ဝန်းထဲ ဖြတ်ပြေးသွားခဲ့တယ်။ ရန်ကိုင်ရဲ့ စကားလုံးလေးတွေက ချူရီမန်ရဲ့ စိတ်ဝိဥာဉ်ထိတိုင် ထိသွားတဲ့ပုံပါပဲ။ သူမမှာ ငိုတောင် ငိုချင်လာပါတယ်။
“ပထမသခင်မလေး…” ချူရီမန်ရဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက် ယိမ်းယိုင်လာတာကို သတိပြုမိလိုက်တာနဲ့ ချန်ရွှမ်က ချူရီမန်ကို ခပ်မြန်မြန်ပဲ လှမ်းအော်ခေါ်လိုက်တယ်။
နည်းနည်းလေးတောင် မတိုက်ခိုက်ရပဲ ရန်ကိုင်ကို အနိုင်ယူနိုင်မယ်ဆိုရင် ချူမိသားစုအတွက် ကြီးကြီးမားမား အကျိုးဆောင်ပေးလိုက်သလို ဖြစ်သွားပါပြီ။ ရန်ကိုင်ကို ဖမ်းမိတာနဲ့ ဗဟိုမြို့တော်က ချူမိသားစု ရနိုင်သမျှ နည်းလမ်းသုံးပြီး ပြန်ပို့ပေးရမယ်လို့ ချူရှို့ချန်က မှာထားပါတယ်။
ချူရီမန်က ချန်ရွှမ်ကို မသိကျေးကျွံပြုထားလိုက်ပြီး တုန့်ဆိုင်းတုန့်ဆိုင်းဖြင့် ရုတ်တရက် အံကြိတ်အော်ဟစ် လိုက်တယ် “အဲ့လို အချိုပေါ်သကာလောင်းထားတဲ့ စကားလုံးလေးတွေနဲ့ ငါ့စိတ်ကို ယိမ်းယိုင်အောင် လုပ်နိုင်မယ်လို့ နင်ထင်နေတာလား။ သူတောင်းစားကောင်၊ နင်အရမ်း ယုတ်ညံ့တာပဲ”
ရန်ကိုင် မျက်နှာ ပြုံးဖြီးသွားခဲ့ပြီး စတစ်ဝက်၊ တောင်းပန်တစ်ဝက် အမူအရာဖြင့် သူ့ရှေ့မှာရပ်နေတဲ့ မိန်းမလှလေးကို လှမ်းကြည့်လိုက်တယ်။
“ဒါက နင့်အစီအစဉ်ပေါ့” ချူရီမန်က စိတ်ပျက်ပျက်နဲ့ ပြန်ပြောလိုက်တယ်။ အခုလေးတင်ပဲ သူ့ရဲ့ သကာရည် လောင်းထားတဲ့ စကားတွေကြောင့် သူမတကယ်ကို ထိသွားခဲ့ရတာပါ။ ထို့ကြောင့် သူမကိုယ်သူမ ပိုပြီး မုန်းတီးမိသွားခဲ့ပါတယ်။ “နင်ဘာပဲပြောပြော၊ ဒီအထိ ရောက်လာပြီးမှတော့ လက်ဗလာနဲ့ ငါပြန်သွားမှာ မဟုတ်ဘူး”
ထိုကဲ့သို့ ပြောပြီးတာနဲ့ သူမရဲ့ လက်လေးကို အသာအယာလေး မြှောက်လိုက်ပြီး ဓါးမြှောင်ရှည် တစ်ချောင်းကို ဆင့်ခေါ်လိုက်တယ်။ ထိုလက်နက်တစ်ဝက် ငွေရောင်လေးသန်းနေခဲ့ကာ အဆင့်မြင့်လက်နက် တစ်ခုမှန်း သိသာလှပါတယ်။
သူမဆီမှ သိပ်သည်းလှတဲ့ သတ်ဖြတ်လိုစိတ်တို့က အစစ်အမှန်ချီတွေနဲ့အတူ ပေါက်ကွဲ ထွက်လာခဲ့တယ်။
လူများစွာ အလန့်တကြား ထအော်လိုက်ကြတယ်။ အဖြစ်အပျက်တွေက အခုလိုမျိုး မြန်မြန်ဆန်ဆန် ပြောင်းလဲသွားလိမ့်မယ်လို့ ဘယ်သူကမှ မမျှော်လင့်ထားခဲ့ပါဘူး။ ရင်းဂျုတောင် တုန့်ပြန်ချိန် မရခဲ့ပါဘူး။
ချန်ရွှမ်နဲ့ ရွက်ကြွေခန်းမ အဖွဲ့သားတွေရဲ့ မျက်ဝန်းအစုံ တလက်လက် တောက်ပသွားခဲ့ပြီး ဖြစ်ပျက်လာမယ့် မြင်ကွင်းကို အသက်တောင်မရှုနိုင်တော့ပဲ ရင်တထိတ်ထိတ်နဲ့ စောင့်မျှော်နေခဲ့ကြတယ်။
Martial Peak
အပိုင်း(၅၄၆) နင်ဘာတွေ လုပ်နေတာလဲ
ရန်ကိုင်က ဟန်မပျက် အမူအရာဖြင့် တိုးဝင်လာနေတဲ့ ဓါးမြောင်ကို အပြုံးကြီးပြုံးရင်း စိုက်ကြည့်နေခဲ့တယ်။ အစစ်အမှန်ချီကိုတောင် စုစည်းမထားပါဘူး။ သူပြောခဲ့ သလိုပဲ ချူရီမန်ရဲ့ ဓါးချက်ကို နည်းနည်းလေးတောင် မခုခံပဲနေမှာလား။
ချူရီမန်ရဲ့ မျက်နှာလှလှလေးဟာတော့ ပြတ်သားတဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက်တွေနဲ့ကို ပြည့်လို့ပါ။ ရန်ကိုင်ဆီ တိုးဝင်နေတဲ့ ဓါးမြောင်ရဲ့ အမြန်နှုန်းကလည်း တဖြည်းဖြည်းနဲ့ကို ပိုမို မြန်ဆန်လာခဲ့လေရဲ့။
ဒါပေမယ့် နောက်တဒင်္ဂအတွင်းမှာတော့ ရန်ကိုင်ရဲ့ အမူအရာ အပြောင်းကြီး ပြောင်းလဲသွားခဲ့ရလေပြီ။ သူ့လက်ကို ဆန့်ထုတ်လိုက်ပြီး ချူရီမန်ရဲ့ လက်လေးကို မြန်နိုင်သမျှမြန်မြန် ဖမ်းကိုင်လိုက်ပါတယ်။
စွက်…
ဓါးထိုးသံနဲ့အတူ သွေးတွေ ပန်းထွက်လာခဲ့တယ်။
နှစ်ဖက်စလုံးမှ အလန့်တကြား အော်ဟစ်သံတွေ ထွက်ပေါ်လာခဲ့ပြီး နှစ်ဖက်စလုံးမှ အဖွဲ့သားတွေကို ရှေ့ကို ပြေးတက်လာလိုက်ကြတယ်။
ချန်ရွှမ်နဲ့ ရွက်ကြွေခန်းမသားတွေကတော့ ရက်စက်တဲ့ အပြုံးကို ဆင်မြန်းလျက် ကြက်သေသေနေတဲ့ ရန်ကိုင်ကို ငေးကြောင်ကြည့်ရင်း အရှေ့သို့ တက်လာခဲ့ကြတယ်။
ရင်းဂျု၊ တန်ယုရှန်းနဲ့ နတ်ဆိုးအိုကြီးတို့တွေ အကုန်လုံး အစစ်အမှန်ချီကို အစွမ်းကုန် လှည့်ပတ်လိုက်ကြပြီး ရန်ကိုင်နဲ့ ချူရီမန်ကို ကျော်ဖြတ်သွားကာ ချန်ရွှမ်၊ ရွက်ကြွေခန်းမသားတွေဆီ ပြေးဝင်တိုက်ခိုက် လိုက်ကြတယ်။
တိုက်ပွဲက အရမ်းကို ပြင်းထန်လွန်းလို့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်အောက်က ဘယ်သူမှ တိုက်ပွဲနား မကပ်ရဲခဲ့ပါဘူး။ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့်ကို ချိုးဖျက်ပြီးသွားတဲ့ လူငယ်မျိုးဆက် ခေါင်းဆောင် တွေတောင် အဝေးကနေ မထိတထိနဲ့ တိုက်ခိုက်ရုံပဲ တတ်နိုင်ခဲ့ပါတယ်။
ရောင်ခြည်တွေ တလက်လက် ဖြာဝေသွားခဲ့ပြီး လှိုင်းလုံးပမာ ပြင်းထန်လှတဲ့ အစစ်အမှန်ချီလှိုင်းတို့ အဘက်ဘက်သို့ ပြန့်နှံ့သွားခဲ့တယ်။
တိုက်ပွဲဖြစ်နေတဲ့ကြားမှ လော့ရှောင်မန်က ရန်ကိုင်ဆီ ဒယီးဒယိုင်နဲ့ လမ်းလျှောက်သွားလိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့် မြင်လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်းကြောင့် သူမတစ်ကိုယ်လုံး ပြင်းပြင်းထန်ထန် တုန်ရီသွားခဲ့ပြီး ထမအော်မိအောင် ပါးစပ်လေးကို လက်နဲ့အုပ်ထားလိုက်ရတယ်။
ချူရီမန်က ရန်ကိုင်လက်ထဲ ပျော့ခွေစွာဖြင့် လဲလျောင်း နေရင်း သွေးဆုတ်ဖြူလျော်စွာဖြင့် သူမကို ပွေ့ပိုက်ထားတဲ့ လူကို ပြုံးကာ ကြည့်နေခဲ့တယ်။ သူမရဲ့ ဝမ်းဗိုက်နေရာမှာတော့ သူမအခုလေးတင် ထုတ်ယူခဲ့တဲ့ ဓါးမြောင်လေးတစ်ချောင်း စိုက်နေခဲ့ပါတယ်။
ရန်ကိုင်ကတော့ အကောင်းအတိုင်း ရှိနေဆဲပါပဲ။
“နင်ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ” ရန်ကိုင်က ဒေါသတကြီး မေးလိုက်တယ်။
“ငါဘာမှမလုပ်နိုင်ဘူး…” ချူရီမန်က ဖျော့ဖျော့လေး ပြုံးလိုက်ပြီး “ဒီနည်းလမ်းတစ်ခုပဲ ငါစဉ်းစားလို့ရတယ်။ ဒါမှပဲ ဒီအရှုပ်အရှင်းကြီးထဲကနေ ခဏတာလောက် ဘေးထွက်နေလို့ ရမှာလေ”
ခုဏလေးတုန်းက၊ ချူရီမန်က လမ်းတစ်ဝက်မှာတင် ဓါးမြောင်ကို ပြန်ရုတ်လိုက်ပြီး သူမဝမ်းဗိုက်ကို ပြန်ထိုးချလိုက်ပါတယ်။ ထိုအခြင်းအရာကို မြင်လိုက်တဲ့ ရန်ကိုင်က သူမကို ရပ်တန့်ဖို့ အတတ်နိုင်ဆုံး ကြိုးစား ခဲ့ပါသေးတယ်။
ဒါပေမယ့် ချူရီမန် သရုပ်ဆောင်တာ အရမ်းကို ပီပြင်လွန်းခဲ့လို့ ရန်ကိုင်တောင် သူမရဲ့ လှည့်စားမှုထဲ မျောပါသွားခဲ့ကာ သူမက သူ့ကိုတကယ်ပဲ တိုက်ခိုက်ဖို့ ကြိုးစားနေတယ်လို့တောင် ထင်သွားခဲ့ပါသေးတယ်။
သူလှည့်စားခံလိုက်ရပြီမှန်း နားလည်လိုက်တဲ့ အချိန်မှာတော့ သူမကို ရပ်တန့်ဖို့ အချိန်မမှီတော့ပါဘူး။
သူမဝမ်းဗိုက်ဆီမှ သွေးတွေ တသွင်သွင် စီးကျနေခဲ့ပြီး မကြာခင်မှာပဲ သူမရဲ့ အဝတ်အစားတွေ သွေးနီရောင် ပြောင်းလဲသွားခဲ့ရတယ်။
“စကားမပြောနဲ့” ရန်ကိုင် မျက်မှောင်ကြုံ့နေခဲ့ပေမယ့် တုန်လှုပ်ချောက်ချား မနေခဲ့ပါဘူး။ ချူရီမန်က သွေးကွင်းသွေကွက်နေရာ၌ ဒဏ်ရာရသွားခဲ့တာ မဟုတ်သလို ဓါးမြောင်ကလည်း သူမဝမ်းဗိုက်ထဲ အရမ်းအနက်ကြီး စိုက်ဝင်မသွားခဲ့ပါဘူး။ ဆေးပေါင်းရည်ရဲ့ အကူအညီနဲ့ဆို တစ်ရက်၊ နှစ်ရက်အတွင်း အမာရွတ်ပါ မကျန် အပြည့်အဝ ပြန်ကောင်းလာနိုင်ပါတယ်။
“ငါနင့်ကို မေးချင်တာတစ်ခုရှိတယ်” ချူရီမန်က အသည်းအသန် အသက်ရှူရှိုက်နေရင်း ရန်ကိုင်အား ခေါင်းမာမာနဲ့ စိုက်ကြည့်နေခဲ့တယ်။
“ပြောစရာရှိရင် ပြောသာပြော” ရန်ကိုင်က မှုန်ကုတ်နေတဲ့ အမူအရာနဲ့ နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်တယ်။ ချူရီမန်ရဲ့ လုပ်ရပ်ကို သူတော်တော်လေး စိတ်ဘဝင်မကျ ဖြစ်နေခဲ့တယ်လို့ ပြောရင် မမှားပါဘူး။
ချူရီမန်က ခဏတာလောက် တိတ်ဆိတ်သွားခဲ့ပြီး မျှော်လင့်ချက်တို့ ရစ်သိုင်းနေတဲ့ မျက်ဝန်းအစုံဖြင့် ရန်ကိုင်အား စိုက်ကြည့်ရင်း တိုးတိုးလေးမေးလိုက်တယ် “ငါသာ နင့်ကိုတကယ် တိုက်ခိုက်ခဲ့ရင် နင်ပြန်ခုခံမှာလား”
“နင်ဘယ်လိုထင်လဲ” ရန်ကိုင်က ချူရီမန်ကို ပြန်စိုက်ကြည့်လိုက်တယ်။
“ငါမသိဘူး၊ နင်ဘာတွေးနေလဲ ဆိုတာကို ငါဘယ်တုန်းကမှ မပြောနိုင်ခဲ့ဘူး”
“ငါက အရူးမှမဟုတ်တာ၊ နင်ဓါးနဲ့ထိုးတာကို ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ငြိမ်ခံနေရမှာလဲ”
“ရပြီ…” ချူရီမန်က ခါးခါးသီးသီး ရယ်မောလိုက်ပြီး “နင်က အမြဲတမ်း တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်တဲ့ လူပဲ။ ဒါပေမယ့် အဲ့လိုသာ မဟုတ်ရင်လည်း နင်ဆိုတာ ရန်ကိုင်ဟုတ်တော့မှာ မဟုတ်ဘူး”
ရန်ကိုင်က အပြုံးကြီးပြုံးလိုက်ရင်း “နင်သာ ငါ့ကို တကယ်တိုက်ခိုက်ဖို့ ကြိုးစားခဲ့မယ်ဆိုရင် နင့်ဘဝတော့ သွားပြီပဲ”
“နင်ငါ့ကို ဘာလုပ်မှာလဲ၊ သတ်မှာလား”
“အဲ့လောက် ဒရမ်မာ မဆန်စမ်းပါနဲ့လား။ ငါက နင့်အဝတ်အစားတွေ အကုန်လုံးကိုချွတ်၊ ပြီးတာနဲ့… ဟဲ၊ နင့်ရဲ့ ဖင်တုံးလေးကို နီရဲအောင် ရိုက်ပစ်မှာ”
ချူရီမန်ရဲ့ သွေးဆုတ်ဖြူလျော်နေတဲ့ မျက်နှာလေး ရဲတက်သွားခဲ့တယ်။ ဘယ်သူကမှ ဒီလောက်ရှက်စရာ ကောင်းတဲ့ စကားမျိုး သူမအား ဘယ်တုန်းကမှ မပြောခဲ့ဖူးပါဘူး။ အခု သူမဘယ်လိုပြန်ပြောလို့ ပြောရမှန်း မသိဖြစ်နေခဲ့လေရဲ့။ သူမစိတ်ထဲ ရန်ကိုင်က သူမ အဝတ်အစားတွေကိုချွတ်၊ သူမခန္ဓာကိုယ်ကို သူ့ပေါင်ပေါ် ပက်လက်မှောက်ခိုင်းကာ ဖတ်၊ဖတ်၊ဖတ်နဲ့ မြည်နေအောင် ရိုက်နေတဲ့ မြင်ကွင်းကို မြင်ယောင်ကြည့်လိုက်တဲ့အခါ…
အရှက်မရှိလိုက်တာ
“နင်တို့ နှစ်ယောက်စလုံး ရပ်သင့်ပြီ” ဘေးနားမှာ ကူကယ်ရာမဲ့စွာဖြင့် ရပ်နေတဲ့ လော့ရှောင်မန်က ကြောက်ပေါက်လေး တစ်ကောင်လို သနားစဖွယ်ကောင်းစွာ အော်ပြောလိုက်တယ် “သူ့ဒဏ်ရာတွေကို မြန်မြန် ကုရမယ်”
“သူသေမှာမဟုတ်ဘူး” ရန်ကိုင်က အေးစက်စက် မျက်နှာထားတဲ့ ပြောလိုက်ပြီး ချူရီမန်ကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ပွေ့ချီကာ မတ်တပ်ရပ်လိုက်တယ်။ ထို့နောက် တိုက်ပွဲကွင်းပြင်ဆီ တစ်ချက် လှမ်းကြည့်လိုက်တယ်။ ထိုသို့ ကြည့်လိုက်တဲ့အချိန်၌ သူ့မျက်ဝန်းထဲ အေးစက်စက် အလင်းရောင်တို့ ယှတ်ပြေး သွားခဲ့ပြီး ချူရီမန်ပို ပွေ့ချီထားရင်း စံအိမ်ဆီ လှည့်ပြန်သွားလိုက်တယ်။
လော့ရှောင်မန်လည်း သူ့နောက်ကနေ ခပ်မြန်မြန်ပဲ လိုက်သွားပါတယ်။ မကြာခင်မှာပဲ စုယန်အခန်းရှေ့သို့ သုံးယောက်သား ရောက်ရှိလာခဲ့တယ်။
အခန်းတံခါးကို ဖွင့်လိုက်တာနဲ့ လေးအေးတစ်ရှိုက် သူတို့ မျက်နှာကို ရိုက်ခတ်သွားခဲ့တယ်။
စုယန် ရေခဲကုတင်ပေါ်ထိုင်ရင်း ကျင့်ကြံနေပေမယ့် စိတ်ကတော့ ကျင့်ကြံရာမှာ အာရုံရှိမနေခဲ့ပါဘူး။ အပြင်ဘက်က တိုက်ပွဲသံတွေကြောင့် သူမစုယန်မှာ ကျင့်ကြံရာ၌ အာရုံမစိုက်နိုင် ဖြစ်နေခဲ့ပါတယ်။ တိုက်ပွဲထဲ ဝင်ပါချင်ပေမယ့် ကောင်းကင်စံအိမ်တပည့်ဆိုတဲ့ ဂုဏ်ပုဒ်က သူမကို ဟန့်တားနေလေရဲ့။ ဒီလိုနဲ့ပဲ စုယန်မှာ တိုက်ပွဲထဲ ဝင်ပါနိုင်ခဲ့ခြင်း မရှိတော့ပဲ ဒီမှာသာ တိတ်တဆိတ်နဲ့ ထိုင်စောင့်နေခဲ့ရပါတယ်။
“ဘာတွေ ဖြစ်ခဲ့တာလဲ။ သူဘယ်လိုလုပ်ပြီး ဒဏ်ရာ ရလာတာလဲ” ချူရီမန်ရဲ့ အခြေအနေကို မြင်လိုက်တာနဲ့ စုယန်က စိုးရိမ်တကြီးနဲ့ မေးလိုက်တယ်။
“ဒီငမိုက်မလေးက ကိုယ့်ကိုယ်ကို ဒဏ်ရာရအောင် လုပ်လိုက်တာလေ” ရန်ကိုင်က ချူရီမန်ကို ရေခဲကုတင်ပေါ် ချပေးရင်း ပြောလိုက်တယ်။ ရေခဲကုတင်ပေါ်က အအေးဓါတ်ကြောင့် စုယန်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်လေး တုန်ရင် သွားခဲ့တယ်။
ဒါပေမယ့် ရေခဲကုတင်က အအေးချီကြောင့် ဒဏ်ရာ သွေးတိတ်သွားခဲ့ပြီး နာကျင်မှုလည်း ထုံးသွားခဲ့ရလေရဲ့။
“သူ့ကို နင့်ဆီထားခဲ့မယ်နော်” ရန်ကိုင်က နှာခေါင်းရှုံ့ပြောရင်း လှည့်ထွက်သွားလိုက်တယ်။
ချူရီမန် ဒဏ်ရာရထားတဲ့ နေရာက သူမကိုယ်တွယ်သင့်တဲ့ နေရာတစ်ခု ဖြစ်နေခဲ့တာ ဆိုးသွားပါတယ်။ အခြားနေရာတစ်ခုမှာသာ ဒဏ်ရာရထားခဲ့ရင် သူကိုယ်တိုင် ကိုင်တွယ်လိုက်လို့ ရတာပေါ့ ။ ဒါပေမယ့် အနာက ဝမ်းဗိုက်အောက်ပိုင်းနားမှာ ဖြစ်နေတဲ့အတွက် စုယန်ဆီ ထားပေးလိုက်တာ အကောင်းဆုံးပါပဲ။
စုယန်မှာလည်း ဆေးပေါင်းရည်အချို့ ရှိတဲ့အတွက် သူမလည်း ဘာလုပ်ရမလဲ ဆိုတာကို သိလောက်မှာပါ။
အပြင်ဘက်က တိုက်ပွဲသံတွေက တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ပိုမို ကျယ်လောင်လာခဲ့တယ်။ ညကောင်းကင် တစ်ဝက်လောက်က တိုက်ပွဲကနေ ပေါက်ကွဲထွက်လာ နေတဲ့ အလင်းရောင်တွေကြောင့် လင်းထိန်းနေတယ်လို့ ပြောရင်တောင် မမှားပါဘူး။
စံအိမ်အပြင်ဘက်ဆီ ပြန်ရောက်သွားတာနဲ့ တိုက်ပွဲအရှိန်က အမြင့်ဆုံးအထိ ရောက်ရှိနေပြီမှန်း ရန်ကိုင် တွေ့လိုက်ရတယ်။
ရန်သူဘက်၌ ချူမိသားစု ရွက်ကြွေခန်းမမှာ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်(၆)နဲ့အထက် ပညာရှင် အယောက်(၂၀) ရှိနေခဲ့ပါတယ်။
သူ့ဘက်မှာတော့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထွတ်အထိပ်အဆင့် ပညာရှင်တွေ ဖြစ်ကြတဲ့ ရင်းဂျု၊ တန်ယုရှန်းနဲ့ နတ်ဆိုးအိုကြီးတို့ ရှိနေခဲ့ကာ သုံးယောက်စလုံးက အံ့အားသင့်ဖွယ်ကောင်းလောက်တဲ့ ခွန်အားကို ထုတ်ဖော်ပြသနေခဲ့ပါတယ်။
ရွှေးလင်က သူမရဲ့ အထူးခန္ဓာကိုယ် အားသာချက်ကို အခွင့်ကောင်းယူပြီး ရန်သူတွေကို အာရုံစိုက်မရအောင် လိုက်လံ နှောင့်ယှတ်နေခဲ့ပါတယ်။
ရန်ကိုင်ဘက်မှာ ရှိနေတဲ့ အခြားအင်အားစုတွေမှ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့် ကျင့်ကြံသူတွေလည်း တိုက်ပွဲထဲ ဝင်တိုက်နေခဲ့ကြတာပေါ့။ အရေအတွက်ပိုင်းအရ ရန်ကိုင်ဘက်က အသာရနေတယ်ဆိုပေမယ့် ရွက်ကြွေ ခန်းမအဖွဲ့သားတွေ အကုန်လုံးက လက်ရွေးစင်တွေ ချည်းပါပဲ။ ထို့ကြောင့် သူ့ဘက်က အရေအတွက် အသာအရေနေပေမယ့် တိုက်ပွဲက ချိန်ခွင့်လျှာ ညီမျှနေခဲ့ပါတယ်။
အမွေခံတိုက်ပွဲစကတည်းက ရန်ကိုင်နဲ့ သူမဟာမိတ်တို့ အခုလို အခြေအနေမျိုး တစ်ခါမှ မကြုံတွေ့ခဲ့ရပါဘူး။ တိုက်လိုက်တဲ့ တိုက်ပွဲတိုင်းကလည်း တစ်ဖက်စောင်းနင်း အနိုင်ပွဲတွေချည်းပါပဲ။
ချန်ရွှမ်နဲ့ ရွက်ကြွေခန်းမသားတွေကတော့ ပိုပြီးတော့တောင် ထိတ်လန့်နေခဲ့ကြလို့ပါ။ ယုံကြည်ချက် အပြည့်နဲ့ ရောက်လာခဲ့ပေမယ့် တိုက်ပွဲစတော့မှပဲ ကောလဟာလတွေက ချဲ့ကားပြေားထားတာ မဟုတ်မှန်း သူတို့တွေ နားလည်သွားခဲ့ရတယ်။ ရန်ကိုင် အိမ်မှာရှိနေတဲ့ ကျင့်ကြံသူတွေ ဒီလောက်အထိ အားကောင်းလိမ့်မယ်လို့ သူတို့ တကယ်ကို မထင်မှတ်ထားခဲ့ကြတာပါ။
ရန်ကိုင်ကို ဖမ်းဆီးနိုင်ဖို့ရာ ရွက်ကြွေခန်းမတစ်ခုလုံးကို ခေါ်လာခဲ့တာပါ၊ ဒါပေမယ့် ဒီလောက် လူအများကြီး ခေါ်လာခဲ့တာတောင် ရန်မိသားစု သခင်လေးတစ်ယောက်ကို အနိုင်မယူနိုင် ဖြစ်နေခဲ့ရပါတယ်။
ရန်သခင်လေး တစ်ယောက်ကိုတောင် အချိန်တိုအတွင်း အနိုင်မယူနိုင်တဲ့အတွက် ချန်ရွှမ် ရှက်သွားခဲ့ပေမယ့် သူ့စိတ်ကို တည်ငြိမ်အောင် ကြိုးစားလိုက်ပြီး တိုက်ပွဲကို အလေးအနက်နဲ့ စတင်တိုက်ခိုက် ပါတော့တယ်။
ရန်ကိုင်က တိုက်ပွဲကို ကြည့်နေပေမယ့် တိုက်ပွဲထဲ ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျတော့ ဝင်မပါသေးပါဘူး။ ကြည့်နေရင်း ဟိုးအဝေးတစ်နေရာဆီ လှမ်းကြည့်လိုက်တယ်။ ထိုနေရာ၌ အားကောင်းတဲ့ ပညာရှင်များစွာတို့ရဲ့ အရှိန်အဝါကို သူအာရုံခံမိလိုက်ပါတယ်။
ထိုလူတွေရဲ့ ခွန်အားက ရွက်ကြွေခန်းမအောက် မနိမ့်ကျပေမယ့် သူတို့အရေအတွက်က ရွက်ကြွေခန်းမထက် အများကြီး ပိုများပါတယ်။ ထိုလူတွေ အကုန်လုံးက မိသားစုကြီး ခြောက်ခုက ပညာရှင်တွေဆိုတာ သံသယရှိစရာ မလိုပါဘူး။
ရန်ကိုင် တွေးထင်သံသယ ရှိသလိုပဲ တိုက်ပွဲကွင်းပြင်နဲ့ (၃)ကီလိုမီတာ အကွာရှိ သုံးထပ်တိုက် အဆောက်အအုံ တစ်ခုရဲ့ သုံးထပ်မြောက်၌ ရီရှင်းရို့ ဦးဆောင်တဲ့ မိသားစု(၆)ခုက ပညာရှင်တွေ စုဝေးနေခဲ့ကြပါတယ်။
ညဆိုပေမယ့် လပြည့်ညဖြစ်တဲ့အတွက် ရန်ကိုင်နဲ့ ရွက်ကြွေခန်းမ အဖွဲ့သားတွေကြားက တိုက်ပွဲကို သူတို့ မြင်နေရပါတယ်။
ချူရီမန် ရုတ်တရက် တိုက်ခိုက်လိုက်တာ၊ ရန်ကိုင်က ချက်ချင်း တန်ပြန်လှုပ်ရှားလိုက်တာ၊ အားလုံးကို သူတို့တွေ မြင်တွေ့ခဲ့ရပါတယ်။
ဒါပေမယ့် နောက်ဆုံးရလဒ်ကတော့ သူတို့ကို လုံးဝကို အံ့အားသင့်သွားစေခဲ့တာတော့ အမှန်အကန်ပါပဲ။
သွေးအိုင်ထဲ လဲကျသွားခဲ့တဲ့လူက ရန်ကိုင်မဟုတ်ပဲ ချူရီမန် ဖြစ်နေလို့ပါ။
ချူရီမန် လဲကျသွားတဲ့ မြင်ကွင်းကို ကြည့်ရင်း ရီရှင်းရို့ မျက်နှာထက် ပီတိပန်းလို့ ပွင့်လန်းဖြာဝေသွားခဲ့ပြီး အေးစက်စက်လေသံနဲ့ နှာခေါင်းရှုံ့ပြောလိုက်ပါတယ် “ရန်ကိုင်က လူစိတ်မရှိတော့ဘူးပဲ။ သူ့ကို အချိန်အတော် ကြာအောင် ထောက်ပံ့ကူညီပေးခဲ့တဲ့ လူကိုတောင် တိုက်ခိုက်ရက်တယ်”
ခန်ကျန်းနဲ့ ကျန်တဲ့ သခင်လေးတွေလည်း ခေါင်းညိတ်ထောက်ခံလိုက်ကြတယ်။ ရီရှင်းရို့ရဲ့ မာနထောင်လွှားတဲ့ စရိုက်ကို မကြိုက်ပေမယ့် ဒီစကားကိုတော့ သူတို့လည်း ထောက်ခံရပါမယ်။
တိုက်ပွဲကနေ ဝေးနေလို့ ဘာတွေဖြစ်ပျက်ခဲ့လဲ ဆိုတာကို အသေအချာ မမြင်တွေ့လိုက်ရပေမယ့် ချူရီမန် ဒဏ်ရာရသွားခဲ့တာ ရန်ကိုင်ကြောင့်လို့ အကုန်လုံးက တဇွတ်ထိုး ယုံကြည်နေကြတာပါ။ လူဆိုတာက ဒီလိုပါပဲလေ။
လွန်ခဲ့တဲ့ ဆယ်လတုန်းက ရန်ကိုင်နဲ့ မဟာမိတ်ဖွဲ့ပြီး ရန်ကိုင်ရဲ့ ညာလက်ရုံးတစ်ဆူလို့ ပြောရလောက်တဲ့အထိ ရန်ကိုင် စံအိမ်ထဲက ကိစ္စရေးရာအဝဝကို စီမံပေး၊ သူ့အင်အားစုတွေကိုလည်း နေရာချလို့ချပေး၊ ရန်ကိုင် နောက်ဆုံးအောင်နိုင်သူဖြစ်ဖို့ရာ သူမဘက်ကနေ အမောဆို့တဲ့အထိ ကူညီဆောင်ရွက်ပေးခဲ့တဲ့ ချူရီမန်၊ သူမတိုက်ခိုက်လာတာကို မြင်လိုက်တာနဲ့ ရန်ကိုင်က နည်းနည်းလေးတောင် တုန့်ဆိုင်းမနေပဲ ချက်ချင်း တန်ပြန် တိုက်ခိုက်လိုက်ပါတယ်။
မြင်လိုက်တဲ့လူတိုင်း စိတ်ပျက်သွားလိမ့်မယ် ဆိုတာတော့ အသေအချာပါပဲ။
ဒီမြင်ကွင်းကို မြင်လိုက်တဲ့လူတိုင်း ရန်ကိုင် လူစိတ် မရှိတော့ဘူးလို့ ထင်ကြတော့မှာပါ။ ထင်ချင်လည်း ထင်ချင်စရာပါ။ ရန်ကိုင်ဆိုတာ မိတ်ဆွေ၊ မိသားစုကို ဂရုမစိုက်တော့ပဲ ကိုယ့်အကျိုးကိုသာ ဂရုစိုက်တော့တဲ့ လူတစ်ယောက်ဆိုပြီး အားလုံး ထင်ကုန်ကြလေပြီ။
ဟော်ရှင်းချန် တစ်ယောက်သာ ပြောင်းလဲခြင်းမရှိတဲ့ အမူအရာနဲ့ ရှိနေခဲ့တာပါ။ သူ့နှုတ်ခမ်းထောင့်စွန်းလေးတွေ ဆိုရင် ယဲ့ယဲ့လေး ပြုံးနေလို့ပါ။ ဘာတွေ ဖြစ်ခဲ့လိုဆိုတာကို အသေအချာ မမြင်လိုက်ရပေမယ့် ရီရှင်းရို့ပြောတာကို လုံးဝ သဘောတူလက်ခံခြင်း မရှိပါဘူး။
“ငါ့အစီအစဉ် ကျရှုံးသွားတဲ့ပုံပဲ” ထိုကဲ့သို့ ပြောလိုက်တဲ့ အချိန်၌ ရီရှင်းရို့ရဲ့ မျက်နှာဟာ စိတ်ပျက်ခြင်း အလျင်းမရှိပဲ ပျော်ရိပ်တို့တောင် သန်းနေပါသေးတယ်။ ချူရီမန် အခုလိုမျိုး ခံစားလိုက်ရတာကို ကြည့်ရင်း သူမရင်ထဲ ကျေနပ်စိတ်တို့ တဖွားဖွား ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် အခြားလူတွေ ရှိနေသေးတာ ဖြစ်တဲ့အတွက် အမူအရာကို ခပ်မြန်မြန်ပဲ ပြန်ထိန်းလိုက်ပြီး ထူးမခြားနားဟန် အမူအရာနဲ့ “အခုလို ဖြစ်မယ်မှန်းသာ ကြိုသိခဲ့ရင် အစ်မချူကို မလွှတ်လိုက်ပါဘူး။ ဟူး… ရန်ကိုင်ကို အရမ်းအထင်းကြီးမိသွားတဲ့ ငါ့အမှားပါလေ။ သူ့ကို ကယ်လို့ မရတော့ဘူး။ သူက ကိုယ့်မိတ်ဆွေတွေ၊ မိသားစုတွေကို တောင်မသိတော့တဲ့ တကယ့် နတ်ဆိုးတစ်ကောင် ဖြစ်နေပြီ”
“အခု ငါတို့ဘာလုပ်သင့်လဲ” ကောင်းရန်ဖုန်းက မေးလိုက်တယ်။ အလစ်ချောင်းတိုက်ခိုက်မယ်ဆိုတဲ့ ရီရှင်းရို့ရဲ့ အစီအစဉ်က ဘာမှ မဖြစ်မြောက် လာခဲ့ပါဘူး။ သူ့စိတ်ထဲ ရီရှင်းရို့က အခုလိုဖြစ်လာမယ်မှန်း ကြိုသိနေလို့ တမင်တကာကို အခုလိုမျိုး လုပ်ခဲ့တာလားလို့တောင် တွေးမိသွားခဲ့ရတဲ့အထိပါ။ ထိုကဲ့သို့ တွေးမိလိုက်တာနဲ့ ခေါင်းဆောင်ရာထူးကို အလွဲသုံးစားလုပ်တဲ့ ရီရှင်းရို့ကို သူရွံ့ရှာမုန်းတီး မိသွားခဲ့တယ်။
“အခြေအနေကို တစ်ချက်လောက် ဆက်စောင့်ကြည့် ကြတာပေါ့” ရီရှင်းရို့က စိုးရိမ်ခြင်း ကင်းမဲနေသည့် မျက်နှာထားဖြင့် ပြန်ပြောလိုက်တယ်။ သူမ အမူအရာက လုံးဝကို တည်ငြိမ်နေလို့ပါ။ “အို၊ တိုက်ပွဲတောင် အရှိန်တက်လာပြီပဲ”
“ငါတို့ စစ်ကူတွေ မပို့သင့်ဘူးလား” ခန်ကျန်းက မျက်မှောင်ကြုံ့ကာ “ဘာမှမလုပ်ပဲ ဒီအတိုင်း ထိုင်နေရင် ချူမိသားစုက စောဒက တက်လိမ့်မယ်နော်”
“သူတို့ကို နည်းနည်းလောက် ဆက်တိုက်ခိုင်းလိုက်လို့ လည်း ဘာမှဖြစ်သွားမှာမှ မဟုတ်တာ” ရီရှင်းရို့က ဖျော့တော့တော့လေး ပြုံးလိုက်ပြီး “ရင်းဂျုနဲ့ တန်ယုရှန်းက သွေးရူးသွပ်ခြင်း ပညာရပ်ကို သုံးပြီး တိုက်ခိုက်နေတာ။ အခုလက်ရှိ သူတို့နှစ်ယောက်ကို နင်တို့ မိသားစုတွေထဲက ဘယ်ပညာရှင်ကမှ ရင်မဆိုင်ချင်လောက်ဘူး၊ ဟုတ်တယ်မလား။ နည်းနည်းလောက် စောင့်နေလိုက်၊ သွေးရူးသွပ်ခြင်း ပညာရပ်ရဲ့ အကျိုးသက်ရောက်မှု ကုန်ဆုံးသွားတာနဲ့ ငါတို့ဝင်တိုက်မယ်”
သခင်လေးတွေ အကုန်လုံး ကိုးယိုးကားယား ဖြစ်သွားခဲ့ပေမယ့် ဘယ်သူကမှ ပါးစပ်ဟပြီး မငြင်းဆိုခဲ့ပါဘူး။
ဘယ်သူကမှ သူတို့မိသားစုက ပညာရှင်တွေကို အဆုံးရှုံးမခံချင်ပါဘူး။ နောက်ထပ် ရွေးချယ်စရာ အခွင့်အရေး တစ်ခုရှိနေသရွေ့ပေါ့။
ပြောပြီးသွားတာနဲ့ အားလုံး တိတ်ဆိတ်သွားခဲ့ပြီး ငြိမ်သက်စွာဖြင့် စောင့်ဆိုင်းနေလိုက်ကြတယ်။
အချိန်တွေကြာလာတာနဲ့အမျှ တိုက်ပွဲက ပိုပြီး ပြင်းထန်လာခဲ့သလို အထိအခိုက် အကျအဆုံး ပိုများလာခဲ့တယ်။
ရန်ကိုင်ဘက်၌ ထိခိုက်ဆုံးရှုံးမှုရှိသလို ရွက်ကြွေခန်းမ ဘက်၌လည်း ထိုနည်းလည်းကောင်းပါပဲ။
ရွက်ကြွေခန်းမသားတွေက သူတို့ခွန်အားတွေကို နည်းနည်းလေးတောင် ထိန်ချန်မထားပဲ အစွမ်းကုန်ထုတ်သုံး တိုက်ခိုက်နေတယ် ဆိုပေမယ့် အစွမ်းကုန်ထုတ်တိုက်ရုံ နဲ့တင် သူတို့ရဲ့ လုံခြုံရေးကို အာမမခံနိုင်ပါဘူး။
ရန်ကိုင် ဝင်ပါလာတဲ့အခါ ရွက်ကြွေခန်းမသားတွေ ဘက်က ပိုပြီးအကျအဆုံး များလာတယ်လို့ ပြောရင် ပိုမှန်ပါလိမ့်မယ်။ သူတိုက်ပွဲထဲဝင်လာလိုက်တာ နှစ်ဖက် မျှခြေက ပျက်စီးသွားခဲ့ရပါတယ်။ ရွှေရောင်အရိုးခြောက် ထဲက မိစ္ဆာချီတွေရဲ့ အကူအညီဖြင့် ရန်ကိုင်က အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၈ ပညာရှင် တစ်ယောက်ကို တကယ်ပဲ လက်ရည်တူ ယှဉ်တိုက် လာနိုင်ပါတယ်။
ပြီးတော့ အခု ရန်ကိုင်က အသိစိတ်ပင်လယ်ကို ဖွင့်လှစ်ပြီးသွားပြီ ဖြစ်တဲ့အတွက် သူ့အသုံးပြလိုက်တဲ့ ဝိဥာဉ်ပညာရပ်တွေ၊ ဝိဥာဉ်လက်နက်ရဲ့ အစွမ်းက အရင်ကထက် အများကြီး ပိုအားကောင်းလာခဲ့ပါပြီ။ ထိုနည်းလမ်းနှစ်ခုနဲ့ အကာအကွယ်မဲ့နေတဲ့ ပညာရှင်တွေကို မမျှော်လင့်ထားတဲ့ ရှုထောင့်တွေကနေ အလစ်ချောင်း တိုက်ခိုက်ပါတယ်။ တစ်ချက်တည်းနဲ့ ပွဲချင်းပြီးလိုက်နိုင်တဲ့ အခါမျိုးတွေတောင် ရှိပါသေးတယ်။
ရန်ကိုင် တိုက်ပွဲထဲ ဝင်လာတာကြောင့် ရွက်ကြွေခန်းမဘက်က အောက်စည်းရောက်သွားခဲ့ရတယ်။ ဆက်ပြီး မခုခံနိုင်တော့တာနဲ့ ချန်ရွှမ်းလည်း ကျန်အဖွဲ့သားတွေဆီ အော်ဟစ် အကူအညီ တောင်းရပါတော့တယ် “သခင်မလေးရီ”
Martial Peak
အပိုင်း(၅၄၇) ဒါက အမွေခံတိုက်ပွဲတစ်ခု မဟုတ်တော့ဘူး
စစ်ကူတွေကို အော်ခေါ်နေခဲ့ရလေပြီ။
ဘယ်သူကမှ လာမကူဘူးဆိုရင် သူ့လူတွေကို ပြန်ဆုတ်ဖို့ ချန်ရွှမ် အမိန့်ပေးတော့မှာပါ။ မဟုတ်ရင် သူတို့ တစ်ဖွဲ့လုံး မာလကီးယားကို ဂျောင်းရတော့မှာလေ။
ရန်ကိုင်စံအိမ်မှာ ရှိနေတဲ့ ကျင့်ကြံသူတွေရဲ့ ခွန်အားနဲ့ သူတို့အသုံးပြုသွားတဲ့ နည်းလမ်းနစ်တွေက တကယ်ကို လန့်စရာပါ။
အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်ပညာရှင်တွေရဲ့ အစစ်အမှန်ချီတွေဆိုရင် အရမ်းအရမ်းကို သန့်စင်လှပါတယ်။ ပြီးတော့ တစ်ယောက်ချင်းစီကလည်း အဆင့်မြင့် လက်နက် ကိုယ်စီနဲ့ပါ။
အဲ့ပညာရှင်တွေ အကုန်လုံးက သာမန်ပထမအဆင့် အင်အားစုတွေကနေ လာတာ မဟုတ်ဘူးလား။ သူတို့တွေက သူ့တို့ထက်ဘာလို့ ပိုပြီးချမ်းသာ နေရတာလဲ။ ချန်ရွှမ် စိတ်ထဲကနေ ကြိတ်ပြီး နှိုင်းယှဉ်လိုက်တယ်။
ရွက်ကြွေခန်းမက ချူမိသားစုရဲ့ အရေးအကြီးဆုံး ခန်းမတွေထဲက တစ်ခုဖြစ်ပါတယ်။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ သူတို့တွေက ချူမိသားစုကိုပဲ သစ္စာရှိတာကြောင့်ရယ်၊ အကုန်လုံးက လက်ရွေးစင်တွေ ဖြစ်နေတာကြောင့် ရယ်ပါပဲ။ သူတို့ ပိုင်ဆိုင်ထားတဲ့ လက်နက် အရေအတွက်ကလည်း မသေးသလို အအဆင့်အမြင့်စား လက်နက်တွေကိုမှ ကိုင်ဆောင်ထားကြတာပါ။ ဒါပေမယ့် ရန်ကိုင်ရဲ့ မဟာမိတ်တွေ ကိုင်ဆောင်ထားတဲ့ လက်နက်တွေနဲ့ ယှဉ်လိုက်ရင်တော့ သူတို့ရဲ့ လက်နက်တွေက လမ်းဘေးက ဈေးပေါပေါပစ္စည်းတွေလို ဖြစ်သွားခဲ့ရပါတယ်။
ပြီးတော့ ထိုလူတွေအသုံးပြုတဲ့ ဆေးလုံးတွေကလည်း ပုံမှန်မဟုတ်ကြပါဘူး။ ချန်ရွှမ်နဲ့ ရွက်ကြွေခန်းမကလူတွေ အမောတကော အသက်ရှူရှိုက်နေရတဲ့အချိန်၊ သူတို့ရဲ့ အစစ်အမှန်ချီတွေ ကုန်ဆုံးနေတဲ့အချိန်၊ ရန်ကိုင် အဖွဲ့သား တွေကတော့ နဂါးတွေ၊ ကျားတွေလို အားကောင်း၊ကြမ်းရမ်း နေတုန်းပါပဲ။ ထိုလူတွေက သူတို့ရဲ့ အစစ်အမှန်ချီ မကုန်မှာကို ကြောက်နေသည့်အလား အစွမ်းကုန်ကို ထုတ်သုံးနေကြလို့ပါ။
ဘယ်လို အစစ်အမှန်ချီ ပြန်လည်ဖြည့်တင်းပေးနိုင်တဲ့ ဆေးလုံးတွေကများ ဒီလိုမျိုးအစွမ်းရှိတာလဲ။
ရန်ကိုင်ကို ထောက်ပံ့ပေးနေတဲ့ မယုံနိုင်စရာ အင်အားစု နှစ်ခုဖြစ်တဲ့ ဆေးဘုရင်တောင်ကြားနဲ့ ရတနာဂိုဏ်းတို့ ရှိနေတယ် ဆိုပေမယ့်၊ အခုမှပဲ ထိုအင်အားစုနှစ်ခု ဘယ်လောက်တောင် ကြောက်ဖို့ကောင်းမှန်း ချန်ရွှမ် နားလည်သွားတော့တယ်။
ချန်ရွှမ်က အော်ခေါ်နေတော့ ရီရှင်းရို့မှာ အချိန်ထပ်ဆွဲ ချင်သေးပေမယ့် ဆွဲလို့ မရတော့ပါဘူး။
ချူမိသားစု ရွက်ကြွေခန်းမက လူများစွာ ဆုံးရှုံးသွားခဲ့ရတာကို မြင်တော့ ရီရှင်းရို့က အထင်အမြင် သေးသေးနဲ့ နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်တယ် “အမှိုက်တွေပဲ”
အထင်သေး၊ အမြင်သေးနဲ့ ရှုံချပြောဆိုလိုက်ပြီးနောက် စိတ်ပျက်နေတဲ့ အမူအရာနဲ့ အော်ပြောလိုက်တယ် “သွားကြမယ်”
သူမပုံစံက မလုပ်ချင်တဲ့အလုပ်ကို အတင်းလုပ်နေရတဲ့ ပုံစံမျိုးပါ။
တိုက်ပွဲကွင်းပြင်နဲ့ အရမ်းကြီးမဝေးတဲ့အတွက် မကြာခင်မှာပဲ တိုက်ပွဲဖြစ်နေတဲ့ နေရာဆီ ရောက်ရှိလာခဲ့တယ်။
ရီရှင်းရို့က စစ်ပွဲမြို့တော်တစ်ခုလုံးကို ပဲ့တင် ထပ်သွားစေလောက်တဲ့အသံနဲ့ အော်ပြောလိုက်တယ် “ရန်ကိုင်၊ နင် နတ်ဆိုးတွေနဲ့ဆက်ပြီး ပူးပေါင်းဆက်ဆံနေရင် မိစ္ဆာလမ်းစဉ်ထဲ ရောက်သွားဖို့က အချိန်ပဲ လိုလိမ့်မယ်။ နင့်ရဲ့ စဉ်းစားဆင်ခြင်နိုင်စွမ်းကို မာန ဖုံးမသွားစေနဲ့။ နိမ့်အိမ်ထဲမှာ ခိုလှုံခွင့်ပေးထားတဲ့ မိစ္ဆာကျင့်ကြံသူတွေကို လွှတ်ပေးပြီး နင့်အပြစ်တွေကို ကိုယ်တိုင် ဝန်ခံလိုက်။ အဲ့လိုဆိုရင် မိသားစုကြီး ရှစ်ခုကြားက ဆက်ဆံရေးကို ထောက်ထားပြီး နင့်ကို အရှက်ရအောင် မလုပ်တော့ဘူး။ နင်သာ ဆက်ပြီး ခေါင်းမာနေမယ် ဆိုရင်တော့ နင့်ကြောင့် နင့်ဘေးမှာ ရှိနေတဲ့ အပြစ်မဲ့သူတွေ သေကြေရလိမ့်မယ်”
တိုက်ပွဲကြားမှ ရုတ်တရက် ခုန်ထွက်လာလိုက်ပြီး လေထဲဝဲနေရင်း မထူးခြားနားဟန်ဖြင့် ချဉ်းကပ်လာနေတဲ့ အဖွဲ့ဆီ လှမ်းကြည့်လိုက်တယ်။
မိသားစုအသီးသီးက သခင်လေး၊ သခင်မလေးတွေက ရှေ့ကနေ ဦးဆောင်နေပြီး ရွက်ကြွေခန်းမသားတွေအောက် ခွန်အား မနိမ့်ကျတဲ့ မိသားစုကြီး(၆)ခုမှ ပညာရှင်တွေက နောက်ကနေ လိုက်ပါလာခဲ့ကြတယ်။
အားလုံးက ရန်ကိုင်ကို အမူအရာမျိုးစုံကို ဆင်မြန်းရင်း မော့ကြည့်လိုက်ကြတယ်။ အချို့လူတွေရဲ့ အမူအရာက ခါးသီးနေပြီး အချို့တွေရဲ့ အမူအရာကတော့ လေးနက် တည်ကြည်နေခဲ့ကြပါတယ်။ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ဟုတ်လှပြီ ထင်နေတဲ့ ရီရှင်းရို့ကတော့ ချွင်းချက်ပေါ့။ မိသားစုကြီး (၇)ခုအားကိုးနဲ့ သွေးနားထင်ရောက်နေဲ့ ရီရှင်းရို့ကို ကြည့်ရင်း ဟော်ရှင်းချန်က လှောင်ပြောင်လိုက်တယ် “ဂျူနီယာညီမလေးရီက တကယ်ကို နှုတ်ရေး ကောင်းတာပဲနော်”
ရန်ကိုင်ကို မိစ္ဆာကောင်တွေလို့ စွပ်စွဲပြီး သူတို့ကိုယ် သူတို့ အမှန်တရားဘက်တော်သားတွေလို့ ရည်ညွှန်း သုံးစွဲလိုက်တဲ့ ရီရှင်းရို့ရဲ့ စကားကို သူလှောင်ပြောင် နေခဲ့တာပါ။ ရီရှင်းရို့က ရန်ကိုင်ကို ချောင်မပိတ်ပိတ်အောင် အစကတည်းက သေသေချာချာ အကွက်ချ စီစဉ်ထားတဲ့ ပုံပါပဲ။
“သခင်မလေးရီ” တစ်ခဏကြာ တိတ်ဆိတ်နေပြီး နောက် ရန်ကိုင်က ရုတ်တရက် ပြုံးလိုက်ရင်း “ငါတို့ တွေ့ခဲ့တာ ရက်နည်းနည်းပဲ ရှိသေးပေမယ့် အရင်လို တက်တက်ကြွကြွ ရှိနေသေးတာကို တွေ့ရလို့ ဝမ်းသား ပါတယ်။ ငါ့ရဲ့ ဟုတ်လှပါပြီဆိုတဲ့ ဒုတိယအစ်ကိုကော”
ရီရှင်းရို့ မျက်ဝန်းထဲ အမုန်းတရားတို့ ဖြတ်ပြေး သွားခဲ့တယ်။ အရင်တစ်ကြိမ်တုန်းက ရန်ကိုင်ကို ဖြာယောင်ဖို့ ကြိုးစားခဲ့ပေမယ့် ဖိနပ်စုတ်တစ်ရုံလို လွှင့်ပစ်ခြင်း ခံခဲ့ရပါတယ်။ သူမစိတ်ထဲ ရန်ကိုင်ကို အစိတ်စိတ် အမြွှာမြွှာဖြစ်အောင် တစ်စစီ ခုတ်ပိုင်းပစ်ချင် နေပေမယ့် ဟန်မပျက်အမူအရာနဲ့ပဲ ပြန်ပြောလိုက်ပါတယ် “ဒုတိယသခင်လေးက တံခါးပိတ်ကျင့်စဉ် ဝင်နေတယ်လေ။ သူ့အိမ်ကိစ္စတွေကို အကုန်လုံးကို ငါကပဲ စီစဉ်နေတာ”
ရန်ကိုင်က ခေါင်းညိတ်ရုံးလေး ညိတ်လိုက်ပြီး ယဲ့ယဲ့လေး ပြုံးလိုက်ရင်း “ဒုတိယအစ်ကို အခုလိုမျိုး အရှက်မဲ့၊ အောက်တန်းကျတဲ့ လူမဟုတ်ပါဘူးလို့ ငါတွေးနေတာ။ လတ်စသတ်တော့ တစ်ယောက်ယောက်က သူ့နေရာကနေ လက်မည်းကြီး လုပ်နေတာကိုး၊ အံ့ဩစရာ မဟုတ်တော့ပါဘူးလေ”
ရီရှင်းရို့ မျက်နှာ သုန်မှုန်သွားခဲ့ပြီး ရန်ကိုင်ကို စိတ်ထဲကနေ ကြိတ်ပြီး ကျိန်ဆဲနေလိုက်တယ်။
ဒါပေမယ့် ရန်ကိုင်က ပြောနေရင်းနဲ့ ရယ်မောလိုက်ပြီး ထူးဆန်းတဲ့ အပြုံးကို ဆင်မြန်းရင်း နောင်တရနေတဲ့ လေသံဖြင့် “မိန်းကလေး အရင်ရက်ကိစ္စနဲ့ပက်သက်ပြီး ငါနင့်ကို စိတ်ထဲကနေ နက်နက်နဲနဲ တောင်းပန်ပါတယ်။ သေချာစဉ်းစားပြီးတဲ့နောက် ငါမှားသွားမှန်းသိလိုက်တယ်။ နင်ကိုယ်တိုင်က ငါ့တံခါးရှေ့ အရောက်လာခဲ့တာကို ငါမငြင်းလိုက်သင့်ဘူး။ ဒီလောက် မိမွေးဖမွေးအတိုင်း အဝတ်အစား ဗလာကျင်းနေတဲ့ သွယ်လျလှပလိုက်တဲ့ ခန္ဓာကိုယ်လေးကို ငါဘာလို့ လက်လွှတ်လိုက်မှန်း ငါတကယ်ကို နားမလည်နိုင်ခဲ့ဘူး။ တကယ်ဆို ငါဘက်က ရစရာပဲရှိတာ၊ အရှုံးရှိတာ မဟုတ်ဘူး။ ဘယ်လောက်တောင် ရူးမိုက်လိုက်လို့ အဲ့လိုအခွင့်အရေးကို လက်လွှတ်လိုက်မှန်း ငါတကယ်ကို နားမလည်နိုင်ခဲ့ဘူး။ ငါ့ဆုံးဖြတ်ချက်ကို ငါတကယ်နောင်ရမိတယ်” အသံကျယ်ကျယ်နဲ့ အော်ပြောနေရင်း တကယ်ကို နောင်တရနေတဲ့အလား သူ့ပေါင်းကို အားပါပါနဲ့ ရိုက်ချလိုက်တယ်။
ရန်ကိုင်ပြောတာကို နားထောင်ရင်း ခန်ကျန်း၊ ကောင်းရန်ဖုန်းနဲ့ ကျန်တဲ့ သခင်လေးတွေ အကုန်လုံးရဲ့ မျက်နှာအမူအရာ ထူးဆန်းသွားခဲ့ပြီး ကိုးယိုးကားယား အမူအရာနဲ့ ရီရှင်းရို့ကို ဝိုင်းကြည့်လိုက်ကြတယ်။
ရီရှင်းရို့ ရန်ကိုင်အား ဖြာယောင်းဖို့ ကြိုးစားခဲ့တဲ့ ကိစ္စကို သူတို့ထဲက ဘယ်သူမှ မသိခဲ့ကြပါဘူး။ ကြည့်ရတာက တက်တက်ကြွကြွနဲ့ ထွက်သွားပြီး စိတ်ဓါတ်ကျကျနဲ့ ပြန်လာခဲ့ရတဲ့ပုံပါပဲ…
ဒါ… ဒါက ကောင်းကင်က ပေးလိုက်တဲ့လက်ဆောင်ကို ငြင်းလိုက်တာနဲ့ အတူတူပါပဲ။
သခင်ငယ်လေးက စိတ်ဓါတ်က တကယ်ကို လေးစားစရာပါပဲ။ ရှိနေတဲ့လူအကုန်းလုံး ရန်ကိုင်ကို နည်းနည်းပါးပါးတော့ လေးစားမိသွားခဲ့ကြတယ်။ ရီရှင်းရို့သာ သူတို့ကို လာပြီး ဖြာယောင်းသွေးဆောင်ခဲ့ရင်… သူတို့ ငြင်းရက်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။
“ငါပြန်ဆုံးဖြတ်ပြီးသွားပြီ” ရန်ကိုင်က ရုပ်တည်ကြီးနဲ့ “သခင်မလေးရီ၊ ချောင်ကျပြီး လူမရှိတဲ့ နေရာတစ်ခုရှာပြီး နင့်မျှော်လင့်ချက်တွေ ပြည့်အောင် ငါအကောင်းဆုံး ကြိုးစားပေးမယ်လေ။ ဘယ်လိုလဲ။ သက်လုံ၊ ကျွမ်းကျင်မှုနဲ့ ပက်သက်လာရင် ငါ့ကိုယ်ငါ ယုံကြည်ချက် အပြည့်ရှိတယ်။ နင်စိတ်မပျက်စေရဘူးလို့ ငါရဲရဲကြီး အာမခံရဲတယ်”
ရီရှင်းရီု့ရဲ့ မျက်နှာကတော့ ခရမ်းချဉ်းသီးပုပ် တစ်လုံးလို ရှုံမဲ့နေခဲ့ကာ သူမတစ်ကိုယ်လုံး ဒေါသကြောင့် တဆတ်ဆတ် တုန်ရီနေခဲ့ပါတယ်။ ရန်ကိုင် ဒီလောက်အထိ အရှက်မဲ့လိမ့်မယ် သူမ ထင်ကိုမထင်ထားတာပါ၊ ဒီလို လူကြားမကောင်းတဲ့ ကိစ္စကို လူမြင်ကွင်းမှာ ဖွင့်ပြော လိမ့်မယ်လို့ သူမ တကယ်ကို မထင်ထားခဲ့ပါဘူး။
တိုက်ရိုက်ပြန်ငြင်းလိုက်ချင်ပေမယ့် ယုံကြည်ချက်က မရှိ၊ ဒါကြောင့် ဒေါသတကြီး ပြန်ပြီး ခွန်းတုန့်ပြန်ရုံပဲ တတ်နိုင်ခဲ့ပါတယ် “ရန်ကိုင်၊ မဟုတ်တာတွေ လျှောက်ပြော မနေနဲ့။ ဒီလို ညစ်ပတ်တဲ့ စကားတွေကို သုံးပြီး ငါ့နာမည်ကို ပျက်အောင် လုပ်ချင်နေတာလား။ ငါ၊ ရီရှင်းရို့က အဲ့လို မိန်းမမျိုး ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ဖြစ်နိုင်မှာလဲ”
ထိုစကားကို ကြားလိုက်တာနဲ့ ကောင်းရန်ဖုန်း၊ ခန်ကျန်းနဲ့ ကျန်တဲ့လူတွေ အကုန်လုံး ကိုးယိုးကားယား အမူအရာဖြင့် တစ်ဖက်လှည့်လိုက်ကြတယ်။ သူမ ပြောတာကို ဘယ်သူမှ မယုံတဲ့ပုံပါပဲ။
ဟော်ရှင်းချန်ကတော့ ပြုံးစိပြုံးစိနဲ့ လေလေး တချွန်ချွန် လုပ်နေလို့ပါ။
“နင်တို့ ငါ့ကိုမယုံဘူးလား” ရီရှင်းရို့က ထိုလူတွေကို ဒေါသတကြီး စိုက်ကြည့်လိုက်တယ်၊ သူမရဲ့ မျက်နှာ လှလှလေးဟာ ဆိုရင်ဖြင့် မီးဖုတ်ထားတဲ့ သံပူတုံတစ်တုံးလို နီရဲနေခဲ့ပါပြီ။
ဒါပေမယ့် သူမမေးတာကို ဘယ်သူမှ ပြန်မဖြေခဲ့ပါဘူး။
“ဟန့်၊ နင်တို့ယုံယုံ၊ မယုံယုံ ငါ့ကိစ္စမဟုတ်ဘူး။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အဲ့သူတောင်းစားကောင်းနဲ့ ငါ့ကြား ဘာမှ မဖြစ်ခဲ့ဘူး” ရီရှင်းရို့က ဒေါသတကြီး ပြန်ရှင်းပြလိုက်တယ်။
“ဟုတ်တာပေါ့၊ နင်နဲ့သူ့ကြား ဘာဖြစ်ခဲ့ရမှာလဲ။ သူ့အိမ်ဆီ ရောက်သွားခဲ့ပေမယ့် သူက တံခါးပိတ်ပြီး နင့်ကို ငြင်းလွှတ်လိုက်တယ်လို့ အခုလေးတင်ပဲ ရန်ကိုင် ပြောသွားခဲ့တာလေ။ နင့်ကို ငြင်းလွှတ်လိုက်မှတော့ နင်နဲ့ သူ့ကြား ဘာဖြစ်ရဦးမှာလဲ” ဟော်ရှင်းချန်က ချိုးချိုးဖဲ့ဖဲ့ဖြင့် ပြောလိုက်တယ်။
ရီရှင်းရို့ ရင်ဘတ် ဖောင်းလိုက်ပိန်လိုက် ဖြစ်နေခဲ့ပါပြီ။ အသက်ပြင်းပြင်း တစ်ချက်ရှူသွင်းလိုက်ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း ပြန်မှုတ်ထုတ်ရင်း စိတ်ငြိမ်အောင် ကြိုးစားလိုက်တယ်။ ထို့နောက် ရေခဲတမျှအေးစက်သည့် အကြည့်ဖြင့် ရန်ကိုင်ဆီ လှည့်ကြည့်လိုက်ပြီး သူမနှုတ်ခမ်းအစုံက ကောက်ကျစ် ယုတ်မာသည့် အပြုံးတစ်ခုအဖြစ် ကွေးတက်သွားခဲ့ကာ အသာအယာလေး ခေါင်းညိတ်လိုက်ရင်း “ရန်ကိုင်၊ ဒီတစ်ကြိမ်တော့ နင်နဲ့ လေကုန်ခံမနေတော့ဘူး။ ဒါပေမယ့် နင့်ကို ဗဟိုမြို့တော်ဆီ ပြန်ခေါ်သွားပြီး နင်လုပ်ခဲ့တဲ့ ကိစ္စတွေအတွက် နင့်ကို ပြန်ပေးဆပ်ခိုင်းရမယ်။ မိသားစုကြီးရှစ်ခုကလည်း အခုလိုမျိုး ဖြစ်စေချင်နေတာ။ နင့်လုပ်ရပ်တွေကနေ ပြေးလွတ်နိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး”
ပြောပြီးတာနဲ့ ရန်ကိုင်ကို လက်ညိုးထိုးပြီး အော်ပြောလိုက်တယ် “ရန်ကိုင်ကိုဖမ်းကြ၊ ခုခံရဲတဲ့ ဘယ်သူ့ကိုမဆို ညှာမနေနဲ့၊ သတ်သာသတ်ပစ်လိုက်”
ရန်ကိုင်နဲ့ စကားနိုင်မလုနိုင်မှတော့ ဆက်ပြီး စကားနိုင်လုဖို့ မကြိုးစားတော့ဘူး။ သူမ အမိန့်ပေးလိုက်တာနဲ့ တစ်ပြိုင်နက် နောက်ဘက်မှာ ရှိနေတဲ့ မိသားစုကြီး(၆)ခု ပညာရှင်တွေ အကုန်လုံး ရန်ကိုင်ဆီ ပြေးဝင်သွားခဲ့ကြတယ်။
“ငါက ဘာမမလုပ်တတ်တဲ့ ယုန်ပေါက်လေးကိုး” ရန်ကိုင်က လှောင်ပြောင်ပြောဆိုလိုက်ပြီး “တုဖုန်း”
တုဖုန်း ဦးဆောင်တဲ့ ပုံရိပ်၇ခုက စံအိမ်ထဲမှ ပြေးထွက်လာခဲ့ပါတယ်။ ထိုလူ(၇)ယောက်က အမွေခံ တိုက်ပွဲမှာ ဝင်ပြိုင်လို့ မရတဲ့ လက်ကျန် သွေးစစ်သည်တော် တွေပါ။
ရွက်ကြွေခန်းမသားတွေနဲ့ တိုက်ပွဲဖြစ်နေတဲ့ ရင်းဂျု၊ တန်ယုရှန်းတို့ကိုပါ ထည့်တွက်လိုက်မယ်ဆိုရင် ရန်ကိုင် စံအိမ်ထဲ ရှိနေတဲ့ သွေးစစ်သည်တော် (၉)ယောက်စလုံး စုံသွားပြီလို့ ပြောလို့ရပါတယ်။
“သွေးရူးသွပ်ခြင်း ပညာရပ်” သွေးစစ်သည်တော် (၇)ယောက်စလုံး ပြိုင်တူအော်ဟစ်လိုက်ကြပြီး အစစ်အမှန်ချီနဲ့ သွေးစွမ်းအားတို့ သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကနေ ပြိုင်တူ ပေါက်ကွဲထွက်လာခဲ့ကြတယ်။ ထိုအခြင်းအရာကို မြင်လိုက်တဲ့ လူတိုင်းရဲ့ မျက်ဝန်းအစုံ မှေးကျဉ်းသွားခဲ့ပြီး သူတို့ဆီကနေ ထွက်ပေါ်လာတဲ့ ဖိအားကောင်း တစ်မြို့လုံး ကျိုးကြေပျက်စီးသွားတော့မယ့်အလား စစ်ပွဲမြို့တော် တစ်ခုလုံး တုန်ခါသွားခဲ့တယ်။
ရီရှင်းရို့ရဲ့ မျက်နှာလှလှလေး သုန်မှုန်သွားခဲ့ပြီး “ရန်ကိုင်၊ အမွေခံတိုက်ပွဲမှာ သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်ထက် ပိုမပါရဘူးလို့ ရန်မိသားစုက တားမြစ်ထားတာကို နင်မေ့သွားပြီလား။ နင်သူတို့ကို တိုက်ခိုက်ခိုင်းရင် ရန်မိသားစုရဲ့ စည်းမျဉ်းကို ဖောက်ဖျက်လိုက်သလို ဖြစ်သွားမှာနော်”
“ဒါက အမွေခံတိုက်ပွဲ မဟုတ်တော့ဘူး” ရန်ကိုင်က လှောင်ရယ်သံနဲ့ “နင်လည်း ဒီအချက်ကို ကောင်းကောင်း နားလည်ပါတယ်၊ မဟုတ်ဘူးလား”
ရွက်ကြွေခန်းမသားတွေနဲ့ တိုက်ခိုက်နေတဲ့ နတ်ဆိုးအိုကြီးက ချောက်ချားစရာကောင်းတဲ့ ရယ်သံကြီးနဲ့ လှမ်းအော်ပြောလိုက်တယ် “သခင်ငယ်လေးက ဒီဘာမဟုတ်တဲ့ အမွေခံတိုက်ပွဲကို ဂရုစိုက်စရာလားလို့။ ရန်မိသားစုခေါင်းဆောင်၊ အဲ့ဒါ ဘာမို့လို့လဲ။ မင်းတို့အားလုံးက သူတော်ကောင်းယောင်ဆောင်ပြီး သခင်လေးကို အတင်းပြော၊ အပုပ်ချ စွမ်စွဲ ပြောဆိုနေကြတယ်။ သူစိုးရိမ်နေရတဲ့ ကိစ္စတွေ ရှိနေသေးတာ ကြောင့်သာ မဟုတ်ရင် သခင်ငယ်လေး ထွက်သွားတာကြာပြီ”
“မင်းဘာပြောချင်နေတာလဲ” နတ်ဆိုးအိုကြီးနဲ့ တိုက်ခိုက်နေတဲ့ ရွက်ကြွေခန်းမခေါင်းဆောင်က နတ်ဆိုးအိုကြီး ပြောတာကိုကြားတော့ သူပြောတဲ့ အဓိပ္ပါယ်ကို နားမလည်နိုင်တာနဲ့ မေးလိုက်မိတယ်။
နတ်ဆိုးအိုကြီး ရက်ရက်စက်စက် ပြုံးလိုက်ရင်း ပြန်ပြောလိုက်ပါတယ် “ငါပြောချင်တာက… မင်းသေပြီလို့”
ထိုစကားလုံးတွေထဲ ထူးဆန်းပြီး နက်နဲတဲ့ စွမ်းအားတွေ ပါဝင်နေသည့်အလား၊ ထိုစကားကို ကြားလိုက်တာနဲ့ ရွက်ကြွေခန်းမခေါင်းဆောင် စိတ်ဂယောင်ချောက်ချား ဖြစ်သွားခဲ့ပြီး တိုက်ခိုက်နေတာကို ရပ်တန့်ကာ မှိုင်းဝေနေတဲ့ မျက်ဝန်းအစုံနဲ့ ရေရွတ်လိုက်တယ် “ငါ… ငါသေပြီ၊ … ငါသေသွားပြီ”
“သောက်ရူး” နတ်ဆိုးအိုကြီးက အေးစက်စက်ဖြင့် နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်ပြီး ရွက်ကြွေခန်းမခေါင်းဆောင်ရဲ့ ရင်ဘတ်တည့်တည့်ကို သူ့လက်နဲ့ ထိုးဖောက်လိုက်ကာ တဒုတ်ဒုတ်ခုန်နေတဲ့ နှလုံးကို ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။
သွေးစိမ်းရှင်ရှင်းတို့ ရေတံခွန်အား ပန်းထွက်လာခဲ့ပါတယ်။
နတ်ဆိုးအိုကြီးရဲ့ အမူအရာကလည်း ပိုပြီးရက်စက် ခန်ထန်လာခဲ့လေပြီ။ ရန်သူတွေ အများဆုံး ရှိနေတဲ့နေရာဆီ လှမ်းကြည့်လိုက်ပြီး “သွေးပင်လယ်တော် ကောင်းကင်ဘုံ တစ်ခုလုံးကို ချိတ်ပိတ်စေ”
နတ်ဆိုးအိုကြီးရဲ့ နောက်ကျောဘက်မှ သွေးနီရောင် အလင်းတန်းတစ်ခု ပျံသန်းထွက်လာခဲ့ပြီး လေထု တစ်ခုလုံးကို မှုန်မှိုင်းနေသည့် အရှိန်အဝါတို့ဖြင့် ပြည့်သွားစေခဲ့ပါတယ်။ မြေပြင်တစ်ခုလုံးဟာ ဆိုရင်လည်း ပူပေါင်းတွေ ပလုံစီထနေတဲ့ သွေးနွံ့တစ်ခုအဖြစ် ပြောင်းလဲသွားခဲ့ကာ ကံကြမ္မာရဲ့ မျက်မုန်းကျိုးခံရတဲ့ လူတွေကတော့ ထိုသွေးနွံ့အိုင်ထဲ ခြေပိတ်မိသွားခဲ့တာပေါ့။
ရီရှင်းရို့၊ ကောင်းရန်ဖုန်းနဲ့၊ ခန်ကျန်းနဲ့ မန်ရှန်းရီတို့တွေ သွေးပျက်ကြောက်လန့် သွားခဲ့ကြပြီး တည်ငြိမ်လေ့ရှိတဲ့ လျူချင်းယောင်တောင်ရဲ့ အမူအရာတောင် တဖြည်းဖြည်း ပျက်ယွင်းလာခဲ့ရလေပြီ။
နတ်ဆိုးအိုကြီးရဲ့ နည်းလမ်းတွေက သူတို့ လက်သင့်ခံနိုင်တာထက်ကို ရက်စက်လွန်းနေခဲ့ပါတယ်။ အခုအချိန်မတိုင်ခင်အထိ ဒီလောက်ရက်စက်တဲ့ မိစ္ဆာကျင့်စဉ်နဲ့ သိုင်းပညာရပ်ကို လေ့ကျင့်တဲ့ လူတစ်ယောက် ရှိတယ်လို့ သူတို့ တစ်ခါမှ မကြားခဲ့ဖူးပါဘူး။
ညှီစို့စို့သွေးနံ့ကို ခံစားမိလိုက်တာနဲ့ ရီရှင်းရို့ ပျို့အန်ပါတော့တယ်။
ရီရှင်းရို့တို့ဘက်မှ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်ဒါဇင်ကျော် သွေးနွံ့ထဲ ဆွဲချဲခံလိုက်ရပြီး ချိတ်ပိတ် ခံလိုက်ရတယ်။ သူတို့ထဲက ဘယ်သူမှ မလွတ်မြောက် နိုင်ခဲ့ပါဘူး။
“ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ဖြစ်နိုင်မှာလဲ” တစ်ခဏကြာအောင် စိုက်ကြည့်နေပြီးနောက် ကောင်းရန်ဖုန်း မယုံကြည်နိုင်တဲ့ လေသံနဲ့ အော်ပြောလိုက်တယ်။
အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၆နဲ့အထက် ပညာရှင်ပေါင်း (၁၀၀)ကျော် စုစည်းထားတဲ့ မိသားစုကြီး (၇)ခုရဲ့ စုပေါင်းတပ်စုက ရန်ကိုင်စံအိမ်က ကျင့်ကြံသူ တွေအား အချိန်တိုအတွင်း တကယ်ပဲ အနိုင်မယူနိုင် သေးပါဘူး။
ရန်ကိုင်တို့ဘက်နဲ့ ယှဉ်လိုက်ရင် သူတို့ဘက်က အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ပညာရှင် အရေအတွက် ပိုများပေမယ့် ရန်ကိုင်တို့ အဖွဲ့သားတွေကို အခုအချိန်ထိ အနိုင်မယူနိုင်သေးပါဘူး။
တိုက်ပွဲကို သေချာစူးစမ်းလေ့လာ နေပြီးနောက် ကောင်းရန်ဖုန်းက တစ်ခုခုကို ရုတ်တရက် နားလည်သွားလိုက်ကာ “ရန်ကိုင်ဘက်က သွေးစစ်သည်တော်တွေ အကုန်လုံးက ဘယ်လိုလုပ်ပြီး အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်(၉)တွေချည်း ဖြစ်နေရတာလဲ”
သူပြောလိုက်တဲ့ စကားကြောင့် အကုန်လုံး ထိတ်လန့် တုန်လှုပ်သွားခဲ့ရတယ်။ ချက်ချင်းပဲ စစ်ဆေးကြည့်လိုက်တဲ့ အခါ ကောင်းရန်ဖုန်း ပြောတဲ့အတိုင်း ဖြစ်နေတာကို သူတို့ တွေ့ရှိလိုက်ရတယ်။
သွေးစစ်သည်တော်(၉)ယောက်၊ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်(၉) ပညာရှင်တွေ…
ရန်ကိုင် အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်ကို ချိုးဖျက်နေတဲ့ အချိန်တုန်းက သွေးစစ်သည်တော် (၄)ယောက်ပဲ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်(၉)ကို ရောက်သေးတာပါ။ အခုတော့ (၉)ယောက်စလုံး အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်(၉)ကို ရောက်နေခဲ့ပါပြီ။
အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်(၉) ရောက်နေတဲ့ သွေးစစ်သည်တော်တွေ သွေးရူးသွပ်ခြင်း ပညာရပ်ကို ထုတ်သုံးလိုက်တာနဲ့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ပညာရှင်တွေနဲ့တောင် အကွက်အနည်းငယ် လောက် ယှဉ်ပြိုင်တိုက်ခိုက် နိုင်ပါတယ်။ မိသားစုကြီး (၇)ခုက လွှတ်လိုက်တဲ့ ပညာရှင်တွေက ရွက်ကြမ်းရေကျို မဟုတ်ကြပေမယ့် တစ်ယောက်ချင်းယှဉ်တိုက်ရင် သွေးစစ်သည်တော် (၉)ယောက်ရဲ့ ပြိုင်ဘက် ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ဖြစ်နိုင်ပါ့မလဲ။ အကုန်လုံး ပူးပေါင်း တိုက်ခိုက်မယ် ဆိုရင်တောင် သွေးစစ်သည်တော် (၉)ယောက်ကို အနိုင်ယူနိုင်မယ်လို့ အတပ် မပြောနိုင်ပါဘူး။
ရန်ကိုင် အင်အားစုတွေ အခုအချိန်ထိ ကြံ့ကြံ့ခံ ရပ်နေနိုင်သေးတာ သွေးစစ်သည်တော် (၉)ယောက် ကြောင့်လို့တောင် ပြောလို့ရပါတယ်။
“သူ့ဘက်က အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထွတ်အထိပ်အဆင့် ပညာရှင်လည်း အခုထိ ထွက်မလာသေးဘူး” လျူချင်းယောင် ရုတ်တရက် ကောက်ပြောလိုက်တဲ့ စကားကြောင့် ကျန်တဲ့လူတွေ အကုန်လုံး စိတ်တင်းကြပ် သွားခဲ့ကြရတယ်။
Martial Peak
အပိုင်း(၅၄၈) လျူချင်းယောင်နှင့် နောက်တစ်ကြိမ် တိုက်ခိုက်ခြင်း
သူပြောတာ အမှန်ပါပဲ။ မန်ဝူရဆိုတဲ့ ပညာရှင် အခုထိ မထွက်ပေါ်လာသေးပါဘူး။ တိုက်ပွဲက စတာဖြင့် ကြာလှပြီ။ သူဘာလို့ မထွက်လာသေးတာလဲ။ သူဘာလို့ မလှုပ်ရှားသေး တာလဲ။ ဘာလဲ၊ ဂျူနီယာတွေကြားက တိုက်ပွဲထဲ ဝင်ပါလိုက်ရင် သူ့ကိုယ်သူ နိမ့်ကျသွားမယ်လို့ တွေးနေတာလား။ သူတို့ကို လာအထင်သေးနေတာလား။ ဒါမှမဟုတ် အခုဒီနေရာမှာ သူမရှိသေးတာလား။
“နှောင့်နှေးနေတာက ပိုပြီး ပြဿနာတက်နိုင်တယ်” ခန်ကျန်းက မျက်မှောင်ကြုံ့ရင်း ရေရွတ်လိုက်တယ်။ ဒီစစ်ဆင်ရေး စကတည်းက သူ့စိတ်ဂနာမငြိမ် ဖြစ်နေခဲ့တာပါ။ ရန်ကိုင် သူ့ကို ဒဏ်ရာရအောင် လုပ်လိုက်တဲ့ အချိန်ကတည်းက ရန်ကိုင်ကို ကြောက်တဲ့ စိတ်တို့ သူ့စိတ်ထဲ ခိုအောင်းသွားတာလည်း ဖြစ်နိုင်တာပါပဲ။
ကောင်ရန်ဖုန်းလည်း ခေါင်းညိတ် ထောက်ခံလိုက် ပါတယ်။ ရန်ကျောင်းကို အဖော်ပြုပြီး ရန်ကိုင်အား ဆန့်ကျင် တိုက်ခိုက်တဲ့ တိုက်ပွဲပေါင်းများစွာကို ဆင်နွှဲခဲ့ဖူးပေမယ့် အခြေအနေက ဘယ်လောက်ပဲ အဆိုးဘက် ရောက်နေပါစေ ရန်ကိုင်ဟာ အောင်မြင်မှုလမ်းကြောင်းတစ်ခုကို ထွင်းဖောက် သွားနိုင်ခဲ့တာချည်းပါပဲ။
အခုအကြိမ်လည်း ရန်ကိုင်ကို အနိုင်ယူနိုင်မယ်လို့ ယုံကြည်ချက်အပြည်နဲ့ ရောက်လာခဲ့ပေမယ့် ဒီအတိုင်းသာ ဆက်သွားနေမယ်ဆိုရင် ဘာတွေဖြစ်လာမလဲ ဆိုတာကို ဘယ်သူသိမှာလဲ။
တကယ်တော့ ရန်ကိုင်ဆိုတာ အဆန်းတကြယ် ဖြစ်ရပ်တွေကိုချည်း လုပ်ပြနေတဲ့လူလေ။
“ငါသွားကူညီပေးလိုက်ဦးမယ်” ပြောပြီးသွားတာနဲ့ ရီရှင်းရို့ ပြန်ပြောမှာကိုတောင် စောင့်မနေတော့ပဲ တစ်ခါတည်း ပြေးထွက်သွားပါတော့တယ်။
ရီရှင်းရို့ ကြောင်သွားခဲ့လေပြီ။ ဒါပေမယ့် မကြာခင်မှာပဲ အသိပြန်ဝင်လာခဲ့ပြီး အေးစက်စက် အမူအရာဖြင့် နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်ပါတယ်။ ဟော်ရှင်းချန်အား ရပ်တန့် ဖို့ကိုတော့ နည်းနည်းလေးတောင် မကြိုးစားခဲ့ပါဘူး။
“ငါသခင်ငယ်လေးကို သွားစိန်ခေါ်လိုက်ဦးမယ်” လျူချင်းယောင်လည်း ထွက်သွားလိုက်လေပြီ။
ဒီတစ်ကြိမ်မှာတော့ ရီရှင်းရို့မှာ ဆက်ပြီး သည်းမခံနိုင်တာ့ကာ ခပ်မြန်မြန်ပဲ တားဆီးလိုက်ပါတယ် “သခင်လေးလျူ၊ နေဦး။ ရှင်ကသူ့…”
စကားတောင် ပြောလို့မပြီးသေးခင်မှာပဲ လျူချင်းယောင် က ရေခဲတမျှ အေးစက်စူးရဲသည့် အကြည့်ဖြင့် သူမအား ပြန်စိုက်ကြည့်နေတာကို တွေ့လိုက်ရတဲ့အတွက် ပြောလက်စ စကားတွေကို ပြန်မျိုချလိုက်ရပါတယ်။ မိသားစု(၇)ခု စုပေါင်းထားတဲ့ တပ်စုရဲ့ ခေါင်းဆောင် ဆိုပေမယ့် ကောင်းရန်ဖုန်းနဲ့ ခန်ကျန်းကိုသာ အထက်စီးကနေ ပြောဆိုရဲတာပါ၊ လျူချင်းယောင်ကိုတော့ သူမ ကြောက်ပါတယ်။
ဒါက ဗဟိုမြို့တော် နံပါတ်(၁) သခင်လေးရဲ့ လောင်ရိပ်အောက် နှစ်ပေါင်းများစွာ နေခဲ့ရတာကြောင့်ပါပဲ။
‘ရှင်က သူ့ပြိုင်ဘက် မဖြစ်နိုင်ဘူး’လို့ ပြောချင်ပေမယ့် ထိုကဲ့သို့ ပြောလိုက်တာနဲ့ လျူချင်းယောင် ဒေါသထွက်သွား လိမ့်မယ်မှန်း ရီရှင်းရို့ သိနေခဲ့ပါတယ်။
“သခင်ငယ်လေး အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်ကို ချိုးဖျက်သွားတာနဲ့ သူနဲ့ နောက်တစ်ကြိမ် ထပ်တိုက်ခိုက်မယ်လို့ ပိုကျင်းရေကန်မှာတုန်းက ငါပြောခဲ့ဖူးတယ်။ အခု ငါပြောခဲ့တဲ့အချိန်ကို ရောက်လာခဲ့ပြီ။ ငါ့ကို တာရဲတဲ့လူမှန်သမျှ ငါ့အဆိုးမဆိုနဲ့” လျူချင်းယောင်က တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နဲ့ ပြောလိုက်တယ်။
ရီရှင်းရို့မှာ အပြုံးတစ်ခုကို အားတင်းဖျစ်ညစ် ပြုံးလိုက်ပြီး သိမ်မွေ့ညင်သာတဲ့ လေသံလေးနဲ့ ပြန်ပြောလိုက်ပါတယ် “အဲ့ဆိုရင် သခင်လေးလျူ သတိထားပါ။ ရန်ကိုင်ရဲ့ ဂုဏ်သိက္ခာကို နင်းခြေပြီး မြန်ဆန်တဲ့ အောင်ပွဲတစ်ခုကို ဆောင်ယူနိုင်ပါစေလို့ ဆုတောင်းပေးလိုက်ပါတယ်”
အောက်မှာတော့…. ဟော်ရှင်းချန်က တိုက်ပွဲ အပြင်ဘက် ပြေးထွက်သွားခဲ့ပြီး ရန်ကိုင်စံအိမ် အပြင်ဘက်၌ ရှိနေတဲ့ သခင်လေးတွေ အကုန်လုံးကို တပြုံးပြုံးနဲ့ လိုက်နှုတ်ဆက်နေခဲ့ပါတယ်။
သို့ပေမယ့် အားလုံးက ဟော်ရှင်းချန်ကို ဒေါသတကြီးသာ ပြန်စိုက်ကြည့်လိုက်ကြပါတယ်။
အခြေအနေတွေ ဘာလို့ အခုလိုတွေ ဖြစ်လာရမှန်း သူတို့ထဲက ဘယ်သူကမှ နားမလည်ခဲ့ကြပါဘူး။ ဟော်ရှင်းချန်ရဲ့ ဟော်မိသားစုက ရန်ကိုင်စံအိမ်ကို လာတိုက်ခိုက်တဲ့ အဖွဲ့တွေထဲပါဝင်နေတဲ့အတွက် သူတို့တွေက အကုန်လုံးကို ဟော်ရှင်းချန်ကို ဒေါသ ထွက်နေခဲ့ကြတာပါ။
ဟော်ရှင်းချန်က သူ့ကို စားမတတ်ဝါးမတတ် စူးရဲစွာ စိုက်ကြည့်နေတဲ့ အကြည့်တွေကို မသိကျေးကျွံပြုထား လိုက်ပြီး လွတ်လပ်ပေါ့ပါးတဲ့ ဟန်ပန်အမူအရာဖြင့် “ဖက်တီး၊ မင်းသတ္တိရှိရင် ဒီကိုလာခဲ့။ ဒီသခင်လေးက မင်းကို ကြည့်မရတာဖြစ်နေတာကြာပြီ။ ဝတုတ်တုတ် ဝက်တစ်ကောင်ကများ လူကြီးလူကောင်းယောင် ဆောင်နေတယ်တဲ့ကွာ။ မင်းလိုကောင်က ဒီသခင်လေးရဲ့ ကျော့ရှင်းခံ့ညားတဲ့ ရုပ်နဲ့ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး လာယှဉ်ချင်နေရတာလဲ”
“မင်းဘာပြောလိုက်တာလဲ” ဒေါင်ချင်းဟန်ရဲ့ မျက်လုံးအစုံ မှေးစဉ်းသွားခဲ့ပြီး အေးစက်စက် အမူအရာဖြင့် ဟော်ရှင်းချန်ကို စိုက်ကြည့်လိုက်တယ်။
“ငါပြောတာ မကြားဘူးလား။ ဒါမှမဟုတ် မင်းရဲ့ နားတွေကပဲ အဆီပိတ်နေတာလား” ဟော်ရှင်းချန်က အထင်အမြင်သေးသေးဖြင့် ထေ့ငေါ့လှောင်ပြောင် လိုက်တယ်။
ဒေါင်ချင်းဟန်က ခြောက်ကပ်ကပ် ရယ်မောလိုက်ပြီး တဖြောက်ဖြောက်မြည်အောင် လက်ဆစ်ချိုးရင်း ဖြည်းဖြည်းချင်း ရှေ့တက်သွားလိုက်လေပြီ။
“ကောင်းတယ်၊ ကောင်းတယ်” ဟော်ရှင်းချန်က ရယ်မောလိုက်ပြီး “ဘာမဟုတ်တဲ့ ပထမအဆင့် အင်အားစု တစ်ခုက သခင်လေးကများ မိစ္ဆာကောင်ရန်ကိုင်နဲ့ ပူးပေါင်းရဲတယ်။ ဒီသခင်လေး မင်းကို ဘယ်လိုအပြစ် ပေးမလဲဆိုတာကို စောင့်ကြည့်နေလိုက်”
ပြောပြီးတာနဲ့ ကျန်တဲ့ သခင်လေးတွေကို ဝေ့ကြည့်လိုက်ပြီး ဆောင့်ကြွားဆောင့်ကြွား ဟန်ပန်နဲ့ “မင်းတို့အားလုံးလည်း သောက်ရူးတွေပဲ။ မသေချင်ရင် ရန်ကိုင်ကို စွန့်ခွါပြီး ဝေးနိုင်သမျှ ဝေးဝေးသာ ထွက်ပြေးကြပေတော့”
ထိုလူတွေငယ်ရဲ့ မျက်နှာလေးတွေက ပြိုတော့မယ့် မိုးလို မည်းမှောင်နေခဲ့လေပြီ။
“ဆန္ဒမရှိဘူးလား၊ ဒီသခင်လေး သတိပေးတာကို လက်မခံချင်တာလား။ ရတယ်လေ၊ လက်မခံချင်ရင် ဒီသခင်လေးနဲ့ လာတိုက်၊ လာခဲ့၊ ဒီသခင်လေးက ထွက်လည်း မပြေးသလို ပုန်းလည်းပုန်းမှာ မဟုတ်ဘူး” ဟော်ရှင်းချန်က လှောင်ပြောင်ပြောဆိုလိုက်တယ်။
ဟန်ရှောင်ချီက ဟော်ရှင်းချန်ကို အေးစက်စက် အမူအရာဖြင့် ပြန်စိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး အသာအယာလေး မျက်မှောင်ကြုံ့လိုက်ရင်း ရုတ်တရက် တောက်ပစွာ ပြုံးလိုက်ကာ အော်ပြောလိုက်တယ် “အားလုံး၊ ငါတို့ ပထမအဆင့် အင်အားစုတွေကို အထင်သေးလို့ မရဘူးဆိုတဲ့အကြောင်း ဒီမောက်မာနေတဲ့ သခင်လေးသိသွားအောင် သင်ပေးလိုက် ကြရအောင်”
သူမအော်ပြောပြီးတာနဲ့ လူငယ်ဒါဇင်ကျော်လောက် ဟော်ရှင်းချန်ဆီ ပြေးဝင်သွားပြီး ဆောင့်ကြွားဆောင့်ကြွား လုပ်နေတဲ့ ထိုသကောင့်သားကို စပြီး လက်သီးမိုး ကြဲချပါတော့တယ်။
အသက်ရှူရှိုက်စာ အကြိမ်အနည်းငယ် အတွင်းမှာပဲ ဟော်ရှင်းချန်မှာ ခွေးသေတစ်ကောင်လို ဒေါင်ချင်းဟန်ရဲ့ စံအိမ်ထဲ ဆွဲခေါ်သွားခြင်း ခံခဲ့ရတယ်။ ဒေါင်ချင်းဟန်က အစစ်အမှန်ဒြပ်စင်အဆင့် ရောက်နေတဲ့ လူငယ်ပေါင်း များစွာကို အော်ခေါ်လိုက်ပြီး ရက်စက်တဲ့ အမူအရာနဲ့ ပြောလိုက်တယ် “သူ့အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်ပြီး အခန်းတစ်ခန်းထဲ သိုလှောင်ခန်းတွေက တစ်ခန်းထဲ ညအနည်းငယ်နောက် လော့ပိတ်ထားလိုက်။ ခွေးသူတောင်းစားကောင်၊ ငါ့ကိုများ ဖက်တီးလို့ မင်းဘယ်လို ခေါ်ရဲရတာလဲ”
ထိုအခြင်းအရာကို ကြည့်နေတဲ့ ကောင်ရန်ဖုန်းနဲ့ ခန်ကျန်းတို့ရဲ့ အမူအရာ တစ်မျိုးတစ်မည် ထူးဆန်း သွားခဲ့တယ်။
“သခင်လေးဟော် အဖမ်းခံလိုက်ရပြီ၊ ငါတို့ ဘာဆက်လုပ်ကြမှာလဲ” မန်ရှန်းရီက မဲ့ပြုံးပြုံးရင်း ရုတ်တရက် ဝင်ပြောလိုက်တယ်။
“ကလေးကွက်တွေ” ရီရှင်းရို့က အေးစက်စက် အမူအရာဖြင့် နှာခေါင်းရှုံလိုက်ပြီး ထိုကိစ္စကို ခေါင်းထဲကနေ ထုတ်ထားလိုက်တယ်။ ဟော်ရှင်းချန် အဖမ်းခံလိုက်ရလို့ ဘာမှ ဖြစ်မသွားပါဘူး၊ ဟော်မိသားစုက ပညာရှင်တွေ ဆက်တိုက်နေဖို့ပဲ လိုတာပါ။
ဟော်ရှင်းချန် အဖမ်းခံလိုက်ရတာနဲ့ လျူချင်းယောင် လည်း ရန်ကိုင်ရှေ့သို့ ရောက်ရှိလာခဲ့တယ်။
“ပိုကျင်းရေကန်မှာတုန်းက ကောင်းကောင်း မတိုက်ခိုက်လိုက်ရဘူး။ ဒီနေ့ သခင်ငယ်လေးဆီကို ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိနဲ့ အရောက်လာခဲ့တာပါ။ သခင်ငယ်လေး မငြင်းဆိုဖို့ မျှော်လင့်ပါတယ်” လျူချင်းယောင်က မျက်နှာသေကြီးနဲ့ ရန်ကိုင်ကို ကြည့်ရင်း အသာအယာလေး ပြောလိုက်တယ်။
ရန်ကိုင်က ယဲ့ယဲ့လေး ခေါင်းပြန်ညိတ်ပြလိုက်ပြီး “ညီအစ်ကိုလျူ၊ ရိုင်းသွားသလို ဖြစ်သွားခဲ့ရင် တောင်းပန်ပါတယ်။ ငါအခု သိပ်မအားတော့ ပွဲမြန်မြန် ဖြတ်ကြတာပေါ့”
လျူချင်းယောင်က ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး ဘာမှ ပြန်မပြောခဲ့ပါဘူး။ ချက်ချင်းဆိုသလို သူ့ဆီမှ အားကောင်းလှတဲ့ အရှိန်အဝါနဲ့ အစစ်အမှန်ချီတို့ ပေါက်ကွဲထွက်လာခဲ့တယ်။
တစ်လှမ်းချင်းတစ်လှမ်းချင်း၊ လျှောက်နေခဲ့ရင်း သူ့ခြေတစ်လှမ်းစီတိုင်းက ကောင်းကင်ဘုံကိုးခုနဲ့ မြေအောက်ကမ္ဘာကိုးထပ်ကြား ပဲ့တင်ထပ်သွားတဲ့ မောင်းသံသဖွယ် မြည်သိဟိန်းထွက်သွားခဲ့ပါတယ်။
လျူမိသားစုရဲ့ ပဲ့တင်သံခြေလှမ်းကိုးသွယ် ပညာရပ်…
ပိုကျင်းရေကန်မှာတုန်းက ဒီသိုင်းပညာရပ်ကိုသုံးပြီး ရန်ကိုင်ကို သူတိုက်ခိုက်ခဲ့ပါသေးတယ်။ ဒီသိုင်းပညာရပ်က လျူမိသားစုရဲ့ အဓိကသိုင်းပညာရပ်တွေထဲက တစ်ခု ဖြစ်သလို ဆန်းကြယ်အဆင့် သိုင်းပညာရပ်တစ်ခုလည်း ဖြစ်ပါတယ်။ လျူချင်းယောင်ရဲ့ အားအကောင်းဆုံး တိုက်ကွက်တစ်ခုဆိုလည်း မမှားပါဘူး။
ဒါပေမယ့် အရင်အကြိမ်တုန်းက သူနဲ့ရန်ကိုင်ကြားက ကျင့်ကြံခြင်းကွာဟချက်ကြောင့် သူ့ခွန်အားကို တော်တော်လေး လျှော့ချထားခဲ့ပြီး တိုက်ခိုက်ခဲ့တာပါ။ ဒီတစ်ကြိမ်မှာတော့ သူ့စွမ်းအား အကုန်အစင်ကို ထုတ်သုံးလာခဲ့ပါပြီ။
ဒီတစ်ကြိမ် ထုတ်သုံးလိုက်တဲ့ ပဲ့တင်သံခြေလှမ်းကိုးသွယ်က ပိုကျင်းရေကန်မှာ အသုံးပြုခဲ့တဲ့ သိုင်းပညာရပ်ထက် အများကြီး ပိုအားကောင်းပါတယ်။
‘ဒုန်း…’ လျူချင်းယောင် ခြေတစ်လှမ်း လှမ်းလိုက်တိုင်း အားလုံးရဲ့ နားစည်တွေ တုန်ခါသွားခဲ့တယ်။ အားနည်းတဲ့ ကျင့်ကြံသူတွေဆို တစ်ခါတည်း တန်းသတိလစ်ကုန်ကြပါပြီ။
‘ဒုန်း ဒုန်း ဒုန်း…’
လျူချင်းယောင်ရဲ့ ပုံရိပ်က အရင်ကထက် ပိုပြီး ကြီးမား၊ မြင့်မြတ်ခမ်းနား လာသလိုပါပဲ။
ကိုးလှမ်းမြောက် ခြေလှမ်းကို လှမ်းပြီးတဲ့ အချိန်မှာတော့ လျူချင်းယောင်ဟာ အားလုံးရဲ့ မျက်လုံးထဲ တိုက်တန်ကြီးတစ်ကောင် ဖြစ်လာခဲ့ပါပြီ။
သူ့ခေါင်းက ကောင်းကင်ယံထက်တိုင် ရောက်ရှိ နေခဲ့ပြီး သူ့ခြေတစ်လှမ်းက စစ်ပွဲမြို့တော် တစ်ခုလုံးကို ပြားပြားဝပ် နင်းခြေပစ်နိုင်ပါတယ်။
ခြေကိုးလှမ်းနဲ့ ကောင်းကင်ဘုံး တစ်ခုလုံးကို ပျက်သုဉ်းသွားစေမယ်။ ဒါက လျူမိသားစုရဲ့ ပဲ့တင်သံခြေလှမ်းကိုးသွယ်ပါပဲ။
ကိုးလှမ်းမြောက် ရောက်တဲ့အချိန်မှာတော့ လျူချင်းယောင်ရဲ့ အရှိန်အဟုန်က အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထွတ်အထိပ်အဆင့် ပညာရှင် တစ်ယောက် အဆင့်ထိကို ရောက်ရှိနေခဲ့ပါပြီ။
မခန့်မှန်းနိုင်လောက်အောင် ကြီးမားလှသည့် ခြေထောက်ကြီးက ရန်ကိုင်ရဲ့ ပြေးပေါက်တွေ အကုန်လုံးကို ပိတ်ဆိုးထားပြီး သူ့ဆီ နင်းချလာခဲ့တယ်။
အားလုံး ရုတ်တရက် ပုံရိပ်ယောင်ထဲ ရောက်ရှိ သွားခဲ့ရတယ်။ ခြေထောက်ကြီး ကျဆင်းလာတဲ့အချိန် ထိုခြေထောက်က သူတို့ကိုပါ ဖုန်မှုန်တွေဖြစ်အောင် နင်းခြေပစ်တော့မလို အားလုံး ခံစားလိုက်ရတယ်။
ကျင့်ကြံခြင်းနိမ့်တဲ့ ပညာရှင်တွေဆို ကြောက်ရွံ့မှု ကြောင့် တဆတ်ဆတ် တုန်ရီနေလို့ပါ။
ဒီကြောက်မက်ဖွယ် တိုက်ကွက်နဲ့ ရင်ဆိုင်ရနေပေမယ့် ရန်ကိုင်ကတော့ တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နဲ့ပဲ သူ့လက်ကို ဆန့်တန်းလိုက်ပြီး ထိုးချလိုက်တယ်။
ဘာခွန်းမှမရှိတဲ့ သာမန်သာ ထင်ရတဲ့ လက်သီးချက်က ကြောက်မက်ဖွယ် အဖျက်စွမ်းအားတို့ဖြင့် ပြည့်နေခဲ့ပါတယ်။
လက်သီးလေးနဲ့ ဧရာမခြေထောက်ကြီး ထိပ်တိုက် တွေ့သွားခဲ့တဲ့ ညကောင်းကင်ယံတစ်ခုလုံး လင်းထိန် သွားခဲ့တယ်။
တွေ့ဆုံမှုအပြီး၌ လျူချင်းယောင်မှာ ဒယီးဒယိုင်ဖြင့် နောက်သို့ ယိမ်းထိုးသွားခဲ့ပါတယ်။
အုန်း… မြေကမ္ဘာတစ်ခုလုံးကို တုန်ခါအက်ကွဲ သွားစေနိုင်တဲ့ မြည်သံကြီးနဲ့အတူ ဧရာမခြေထောက်ကြီး အလင်းမှုတွေအဖြစ် ပေါက်ကွဲထွက်သွားခဲ့ကာ လေထဲ ဝဲနေတဲ့ လျူချင်းယောင်လည်း ရုတ်တရက် သွေးအန်လိုက်ရတယ်။ သူ့ရင်ဘတ်ကို လက်ဖြင့်ဖိထားရင်း ရန်ကိုင်ကို ငေးကြောင်စိုက်ကြည့်နေမိလိုက်လေရဲ့။ ထိုမျက်ဝန်း အတွင်းပိုင်းထဲ အံ့ဩကြောက်ရွံ့သည့် အရိပ်အယောင်တို့ ဖြတ်ပြေးသွားလို့ပါ။
“အခုလို ညွှန်ကြားပြသပေးလို့ ကျေးဇူးပါပဲ” ရန်ကိုင်က ပြောလိုက်တယ်။
“ကြမ်းလိုက်တာ” လျူချင်းယောင်က ရိုးရိုးသားသား ဝန်ခံလိုက်တယ် “ဒီလျူ ရှုံးနိမ့်သွားခဲ့ပြီ။ အခုလိုမျိုး ညှာတာပေးလို့ သခင်ငယ်လေးကို ကျေးဇူးအများကြီး တင်ပါတယ်”
အရင်အကြိမ်တုန်းက လျူချင်းယောင်ရဲ့ အခုတိုက်ကွက်ကို ခုခံဖို့ ကြယ်အမှတ်အသား ပညာရပ်ကို အသုံးပြုခဲ့ရပါတယ်။
ဒါပေမယ့် ဒီတစ်ကြိမ်တော့ လက်သီးတစ်ချက်နဲ့တင် လျူချင်းယောင်ရဲ့ အားအကောင်းဆုံး တိုက်ကွက်ကို ဖြိုဖျက်နိုင်ခဲ့ပါပြီ။
သူတို့နှစ်ယောက်ကြားက ခွန်အားကွာခြားချက်က လုံးဝကို သိသွားနေခဲ့ပါပြီ။
“သခင်လေးလျူက အရမ်း ယဉ်ကျေးလွန်းနေတာပဲ” ရန်ကိုင်က ယဲ့ယဲ့လေး ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်တယ်။
“ငါရှုံးသွားခဲ့ပေမယ့် အခုကိစ္စနဲ့ပက်သက်ပြီး ငါလည်း ဘာမှ မတတ်နိုင်ဘူး။ သခင်ငယ်လေးကို တောင်းပန်ပါတယ်။ ငါလုပ်နိုင်တာဆိုလို့ ဒီအရှုပ်အထွေး ထဲကနေ ငါကိုယ်တိုင် ထွက်သွားနိုင်တာပဲ ရှိတယ်” ပြောပြီးတာနဲ့ လှည့်ထွက်သွားလိုက်ပြီး ညကောင်းကင်ယံထဲ တိုးဝင်ပျောက်ကွယ် သွားခဲ့တယ်။
“သခင်လေး၊ သခင်လေး” လျူချင်းယောင် ထွက်သွားတာကို မြင်လိုက်တာနဲ့ လျူမိသားစုက ပညာရှင်တွေ အံ့အားသင့်တကြီး အော်ခေါ်လိုက်ကြတယ်။
ပြန်ဖြေသံတော့ မကြားလိုက်ရပါဘူး။
ရီရှင်းရို့ရဲ့ မျက်နှာလည်း ဘီလူးမ သံပုရာသီး ကိုက်ထားသလို ရှုံ့မဲ့နေခဲ့လေပြီ။
နာရီဝက်အတွင်းမှာပဲ သခင်လေးနှစ်ယောက်၊ သခင်မလေး တစ်ယောက် ထွက်သွားခဲ့ရပါပြီ။
ချူရီမန် ထွက်သွားခဲ့ရတာက သူမရဲ့ အစီအစဉ် ကြောင့်ပါ၊ ရီရှင်းရို့က ချူရီမန် အခုလိုမျိုး ဖြစ်သွားအောင် တမင်ရည်ရွယ်ချက် ရှိရှိနဲ့ လုပ်လိုက်တာလို့တောင် ပြောလို့ ရပါတယ်။
ဟော်ရှင်းချန် အဖမ်းခံလိုက်ရတဲ့ ကိစ္စကလည်း သူမရပ်တန့်နိုင်တဲ့၊ ဒါမှမဟုတ် ဂရုမစိုက်တဲ့ ကိစ္စတစ်ခုပါ။ ဟော်ရှင်းချန်က သူမတို့အဖွဲ့ထဲ ရောက်နေပေမယ့် သူ့စိတ်က ရန်ကိုင်တို့ဘက်ကပါ။ သူရှိနေတာထက် ထွက်သွားတာကတောင် ပိုပြီး ကောင်းပါသေးတယ်။
ဒါပေမယ့် လျူချင်းယောင် ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ ထွက်သွားတာကတော့ ရီရှင်းရို့ လက်ခံနိုင်တာမျိုး မဟုတ်ပါဘူး။
လျူချင်းယောင်ရဲ့ ဗဟိုမြို့တော်ရဲ့ နံပါတ်(၁) သခင်လေးရာထူးကို လက်ကိုင်ထားဆဲပါ။ သူ့စကားနဲ့ အပြုအမူက ကိစ္စများစွာနဲ့ ပက်သက်လာရင် တော်တော်လေး လွှမ်းမိုးမှုရှိပါတယ်၊ အထူးသဖြင့် လူထုရဲ့ အထင်အမြင်နဲ့ ပက်သက်လာရင်ပေါ့။
လျူချင်းယောင်က လုထူအပေါ် တော်တောလေးကို ဩဇာညောင်းပါတယ်။
အဖြစ်အပျက်တွေက ထင်ထားသလို ဖြစ်မလာခဲ့ပဲ အခုလိုမျိုး ဖြစ်လာတော့ ရီရှင်းရို့ စိတ်ပျက်သွားခဲ့တာပေါ့။
အခု၊ သူမဘေးမှာ သခင်လေး(၃)ယောက်ပဲ ရှိပါတော့တယ်။
ခန်ကျန်း၊ ကောင်းရန်ဖုန်းနဲ့ မန်ရှန်းရီတို့ကလည်း သူမနဲ့ အတွေးအတူတူပဲလား ဆိုတာကိုတော့ ရီရှင်းရို့ မသေချာသေးပါဘူး။ ခန်ကျန်းနဲ့ ကောင်းရန်ဖုန်းကို ယုံကြည်လို့ ရပေမယ့် မန်ရှန်းရီရဲ့ အတွေးတွေကိုတော့ နားလည်ဖို့ ခက်ခဲလှပါတယ်။
“စီနီယာအစ်ကိုတွေကကော ထွက်သွားကြဖို့ စဉ်းစားနေတာတော့ မဟုတ်ပါဘူးနော်၊ ဟုတ်တယ်မလား” ရီရှင်းရို့ လူလည်လုပ်လိုက်တယ်၊ သူတို့ဘက်က မစခင် ကိစ္စတွေကို အရှင်ဖြေရှင်းထားရပါမယ်။
“ဂျူနီယာညီမ စိုးရိမ်စရာ မလိုပါဘူး” ခန်ကျန်း ဖြည်းဖြည်းချင်း ခေါင်းခါလိုက်ပြီး “ဒီတစ်ကြိမ် စစ်ဆင်းရေက မိသားစုကြီးရှစ်ခုလုံးရဲ့ ဆန္ဒလေ။ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး မဆင်မခြင်နဲ့ ပြန်ဆုတ်သွားလို့ ဖြစ်ပါ့မလဲ။ အခုလိုလုပ်တာ အရမ်းကို တာဝန်မဲ့ရာ ရောက်လွန်းတယ်”
ကောင်းရန်ဖုန်းလည်း ထောက်ခံခေါင်းညိတ် လိုက်တယ်။ ရန်ကိုင်ရဲ့ လက်ရှိအခြေအနေကို သူ့စိတ်ထဲ သနားစိတ်ဝင်မိပေမယ့် တကယ်တော့ သူနဲ့ ရန်ကိုင်က ရင်းနှီးမှုမရှိသလို မိတ်ဆွေတွေလည်း မဟုတ်ကြပါဘူး။ ထို့ကြောင့် သူ့မိသားစုရဲ့ ညွှန်ကြားချက်အတိုင်း လိုက်လုပ်ဖို့ ပြဿနာမရှိပါဘူး။
သူတို့ ပြောတာကို ကြားလိုက်တဲ့အခါ ရီရှင်းရို့က ရှက်သွားတဲ့ အမူအရာလေးနဲ့ အသာအယာလေး ခေါင်းညိတ် လိုက်ပြီး “အဲ့လိုဆိုရင် ဂျူနီယာညီမလေး စိတ်သက်သာရာ ရသွားပြီ… ဒီလို စစ်ဆင်ရေးကြီးကို ဂျူနီယာညီမလေး တစ်ယောက်တည်းနဲ့ ကိုင်တွယ်နိုင်မယ်လို့ ယုံကြည်ချက် မရှိဘူး။ ဒါကြောင့် စီနီယာအစ်ကိုတို့ရဲ့ အကူအညီကို ဆက်ပြီး တောင်းခံရဦးမှာပဲ”
အခုလို အခြေအနေသို့ ရောက်ရှိနေပြီဖြစ်တဲ့အတွက် သူမရဲ့ မာနာကို ခဝါချထားရပါဦးမယ်၊ ရန်ကျောင်း စံအိမ်မှာတုန်းကလို အထက်စီးဆန်ဆန် အမူအရာနဲ့ သွားလုပ်လို့ မဖြစ်ပါဘူး။
ချူရီမန်၊ ဟော်ရှင်းချန်နဲ့ လျူချင်းယောင်တို့ရဲ့ သုံးယောက်ဆက် ထွက်သွားမှုက မိသားစုကြီးရှစ်ခုမှ ပညာရှင်တွေရဲ စိတ်ဓါတ်ပိုင်းကို သက်ရောက် သွားခဲ့ပါတယ်။ သူတို့ သခင်လေး၊ သခင်မလေးတွေ မရှိတော့တဲ့အတွက် အခြားသူတွေရဲ့ အကျိုးအတွက် အလုပ်လုပ်ပေးနေရသလို သူတို့စိတ်ထဲ ခံစားလာခဲ့ရတယ်။ ထို့ကြောင့် စိတ်ပါလက်ပါ မတိုက်ခိုက်ကြတော့ပဲ ခံစစ်ကိုသာ အားပြုပြီး တိုက်ခိုက်ကြလာပါတော့တယ်။
ချူမိသားစုက ရွက်ကြွေခန်းမသားတွေအတွက်ဆို ပိုမှန်ပါလိမ့်မယ်။ ဒီည၌ သူတို့တွေက ရှေ့ပြေးတပ်အဖြစ် ဦးဆောင်ခဲ့ရပါတယ်။ အကျိုးဆက်အနေနဲ့ သူတို့အဖွဲ့က အကျအဆုံး အများဆုံး ဖြစ်သွားခဲ့ရပါတယ်။ မရမယ့် ဆုအတွက်နဲ့ သူတို့အသက်ကို ဘာလို့ စတေးနေရ ဦးမှာလဲ။ စစ်ကူတွေရောက်လာကတည်းက ချူမိသားစုရဲ့ ရွက်ကြွေခန်းမသားတွေက ရန်ကိုင်အင်အားစုတွေနဲ့ ထိပ်တိုက်ရင်ဆိုင်နေတာကို ရပ်တန့်လိုက်ပါတယ်။
ထိုပညာရှင်တွေ အားလုံးက ငတုံးတွေ မဟုတ်ကြပါဘူး။ အပြင်လူတစ်ယောက်ရဲ့ အကျိုးအမြတ်အတွက် သူတို့ အသက်ကို ဘယ်သူမှ မစတေးချင်ကြပါဘူး။
မိသားစုကြီးခုနှစ်ခုစလုံးက အပြင်ပိုင်းမှာသာ တကယ်ကို ဟုတ်လှပြီ ထင်နေရတာ၊ အတွင်းပိုင်းမှာတော့ ခြစားနေတာပါ။ တကယ်ကို ရယ်စရာကောင်းတဲ့ မြင်ကွင်းတစ်ခုပါ။
Martial Peak
အပိုင်း(၅၄၉) လုံလောက်ပြီ
တိုက်ပွဲကတော့ ပြင်းထန်နေဆဲ။
အချိန်တွေ ကြာလာတာနဲ့အမျှ မိသားစုကြီး(၇)ခု စုပေါင်းထားတဲ့ တပ်စုဘက်မှ အကျအဆုံး ပိုပိုများပြား လာခဲ့ပြီး သွေးရူးသွပ်ခြင်း ပညာရပ်ကို ထုတ်သုံးထားတဲ့ သွေးစစ်သည်တော် ကိုးယောက်ဟာတော့ ရန်ကိုင်အား အနိုင်ယူနိုင်ဖို့ရာ ကျော်ဖြတ်ရမယ့် အကြီးဆုံး အဟန့်အတားတွေ ဖြစ်လာခဲ့ကြပါတယ်။
အချိန်အတော်ကြာအောင် တိုက်ခိုက်ပြီးပေမယ့် သွေးစစ်သည်တော် ကိုယောက်ရဲ့ တံတိုင်းကိုးထပ်ကို မကျော်ဖြတ်နိုင်သေး။
သွေးစစ်သည်တော် ကိုးယောက်ဟာ နှစ်ယောက်တစ်ဖွဲ့ ခွဲပြီး ရန်သူစစ်တပ် တစ်ခုလုံးကို မွှေနှောက်သောင်းကျန်း နေချိန် ရင်းဂျုကလည်း ရန်ကိုင်နား ချဉ်းကပ်လာတဲ့ ရန်သူ မှန်သူမျှကို သုတ်သင်ရှင်းလင်း ပစ်နေခဲ့ပါတယ်။
ရီရှင်းရို့နဲ့ ကောင်းရန်းဖုန်းတို့ရဲ့ မျက်နှာထားတွေဟာ ဆိုရင်ဖြင့် ပိုပြီး မည်းမှောင်သုန်မှုန် လာနေခဲ့လေရဲ့။
သွေးစစ်သည်တော်တွေ သွေးရူးသွပ်ခြင်း ပညာရပ်အား ထုတ်သုံးထားခဲ့တာ အချိန်အတော်ကြာနေခဲ့ပါပြီ။ သူမတို့ ရရှိထားတဲ့ သတင်းအချက်အလက် အရတော့ သွေးစစ်သည်တော်တွေက ဒီတားမြစ် ပညာရပ်ကို နာရီဝက်ပဲ ထုတ်သုံးနိုင်တာပါ။
နာရီဝက်ကျော်လို့ ကြာသွားခဲ့ပေမယ့် သွေးစစ်သည်တော်တွေကတော့ သွေးစွမ်းအင်ယုတ်လျော့ သွားမယ့် အရိပ်အယောင် မပြသေး။ တစ်ယောက်ချင်းစီ တိုင်းက အရင်လို တက်ကြွအားကောင်းနေဆဲ။
ရန်မိသားစုက ဗဟိုမြို့တော်ရှိ မိသားစုကြီး(၇)ခုရဲ့ ခေါင်းဆောင်အဖြစ် ဘာလို့ အချိန်အတန်ကြာအောင် ရပ်တည်နေနိုင်လဲ ဆိုတာကို အခုမှပဲ ဒီမှာရှိနေတဲ့လူတွေ အတော်အတန် နားလည်သွားခဲ့ကြတယ်။
မိသားစုကြီး(၇)ခု လက်ရွေးစင် တပ်ဖွဲ့တွေကို စေလွှတ် လိုက်ပေမယ့်မယ်လို့ သွေးစစ်သည်တော်(၉)ယောက်ကို အခုထိ အနိုင်မယူနိုင်သေးပါဘူး။ ဒီအချက်က သူတို့ကို ဘာဆက်လုပ်လို့ လုပ်ရမှန်းမသိအောင် ဖြစ်သွားစေခဲ့သလို စိုးလည်းစိုးရိမ် သွားစေခဲ့ပါတယ်။
ပရမ်းပတာ တိုက်ပွဲကြီးအလယ် ရပ်နေရင်း ရန်ကိုင်က ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကို အဆက်မပြတ် စောင့်ကြည့်စစ်ဆေး နေခဲ့ပါတယ်။
သွေးစစ်သည်တော်(၉)ယောက်နဲ့ နတ်ဆိုးအိုကြီးရဲ့ ခွန်အားက ပိုပြီးတော့တောင် အံ့ဩစရာကောင်းပေမယ့် သူ့မဟာမိတ်တွေဘက်က အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်ကျင့်ကြံသူတွေ တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် ကျဆုံးနေတာက ပြဿနာပါ။ ဒီအတိုင်းသာ ဆက်သွားမယ် ဆိုရင် တိုက်ပွဲအရှိန်အဟုန်ကို အကြီးအကျယ် သက်ရောက် သွားမှာ မလွဲဧကန်ပါပဲ။
လင်းတိုင်ရှုနဲ့ မန်ဝူရတို့ ထွက်မလာတာကို သူနားလည် ပေးနိုင်ပါတယ်။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ သူတို့ထဲကတစ်ယောက် လှုပ်ရှားလိုက်တာနဲ့ အခြေအနေက ပြန်ပြင်လို့မရတဲ့အထိ ဆိုးရွားသွားမှာ၊ အပျက်အစီး များပြားသွားမှာ မို့လို့ပါပဲ။
စစ်ပွဲမြို့တော်ထဲမှာ သူတို့တွေသာ ထိပ်သီးပညာရှင် တွေမဟုတ်ကြပါဘူး။
အခုအခြေအနေမျိုးမှာ ရန်ကိုင်လည်း သူတို့ နှစ်ယောက်ကို ထွက်မလာစေချင်ပါဘူး။ လင်းတိုင်ရှုနဲ့ မန်ဝူရတို့ ထွက်မလာသေးတာက ရန်သူတွေကို မဝံ့မရဲ ဖြစ်စေတာ အမှန်ပါပဲ။
ပြီးတော့ ဒီစစ်ပွဲကလည်း ပြီးဆုံးသေးတာ မဟုတ်သလို နောက်ဆုံး ရလဒ်က ဘာဖြစ်သွားမလဲ ဆိုတာကို ဘယ်သူမှ အတပ်မပြောနိုင်ပါဘူး။
နှင်းသားပမာ ဖြူဖွေးသန့်စင်လှတဲ့ ပုံရိပ်တစ်ခုက ရန်ကိုင်စံအိမ်ထဲမှ ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။ ရင်းနှီးတဲ့ အရှိန်အဝါကို အာရုံခံမိလိုက်တာနဲ့ ရန်ကိုင်ဟာ အနောက်သို့ ခပ်မြန်မြန်ပဲ ပြန်ဆုတ်သွားလိုက်ပြီး ထိုပုံရိပ်ကို သွားရောက် နှုတ်ဆက်လိုက်ပါတယ်။
စုယန်ကတော့ သူ့နားဆီသို့ ပြေးလာနေခဲ့ပါပြီ။
“ချူရီမန် အန္တရာယ် မရှိတော့ဘူး၊ အခု သူအနားယူ နေတယ်” စုယန်က သိမ်မွေ့လှတဲ့ စမ်းကြောင်းရေပမာ ပျော့ပျောင်းလှတဲ့ လေသံလေးနဲ့ ပြောလိုက်တယ်။
ရန်ကိုင်တော့ ခေါင်းပဲ ပြန်ညိတ်ပြလိုက်သား။
“ငါနင့်ကိုကူပေးမယ်”
“ကောင်းပြီလေ”
အစကတော့ စုယန်လည်း ဝင်မပါချင်ပေမယ့် ရန်သူ့တပ်က ပိုပြီးအားကောင်း လူများတော့ သူမလည်း မပါလို့ မဖြစ်တော့။ ဒီတိုက်ပွဲက အမွေခံတိုက်ပွဲ မဟုတ်တော့ဘူးလို့ ရန်ကိုင် ပြောခဲ့ပြီးသွားပြီလေ။ သူမက ဘာကို ဆက်ဂရုစိုက်နေရဦးမှာလဲ။ ဒါကြောင့်ပဲ ချူရီမန်ရဲ့ ဒဏ်ရာကို ကုသပေးပြီးတာနဲ့ ချက်ချင်း ပြေးထွက် လာခဲ့တာပါ။
သူမနဲ့အတူ ကောင်းကင်စံအိမ်က အကြီးအကဲ လေးယောက်ပါ ထွက်လာခဲ့ပါတယ်။ သူတို့လေးယောက်က အားမနည်းကြတဲ့အတွက် သူတို့ သွားလိုက်တဲ့နေရာဘက်က ရန်ကိုင် အင်အားစုတွေ အသာရသွားခဲ့ကြတာပေါ့။
ဆန်းကြယ်အဆင့် ရေခဲကြေးမုံကို ဆင့်ခေါ်လိုက်ပြီး နောက် နက်နဲအေးစက်တဲ့ အအေးဓါတို့က စုယန် ပတ်လည် တစ်ဝိုက် ပြန့်နှံ့သွားခဲ့တယ်။ လက်နက်ထဲသို့ အစစ်အမှန်ချီကို ဖြည့်သွင်းလိုက်တာနဲ့ ကြေးမုံထဲမှ နှင်းဖုံးတောင်ထွတ်က ငွေရောင်အရောင်အဝါကို စတင် ထုတ်လွှတ်လာခဲ့ပြီး ရေခဲတမျှ အေးစက်လှတဲ့ အေးစက်စက် အရှိန်အဝါကို စတင် ဖြန့်ကျက်လာခဲ့တယ်။
အလင်းတစ်ချက် ပွင့်လန်းဖြာဝေ သွားခဲ့ပြီး ဧရာမ အရံအတားတစ်ခုကြီး တစ်ခု ထွက်ပေါ်လာခဲ့ကာ မိသားစုကြီး(၇)စုဘက်မှ ပညာရှင်တွေကို မြောက်မြားလှစွာသော အထဲသို့ သိမ်းကျုံးခေါ်ဆောင် သွားခဲ့တယ်။
ခန်ကျန်းရဲ့ မျက်ဝန်းအစုံ မှေးကျဉ်း၊ သူ့တစ်ကိုယ်လုံး ကတုန်ကရင် ဖြစ်သွားခဲ့ပြီး အလန့်တကြား ထအော်လိုက်တယ် “အဲ့လက်နက်ပဲ”
လွန်ခဲ့တဲ့(၁၀) ရက်တုန်းက၊ ဒီလက်နက်ထဲမှာ ပိတ်မိသွားတာကြောင့် ခန်နဲ့ ချူမိသားစုမှ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့်(၅) ပညာရှင်လေးယောက်ဟာ ရေခဲရုပ်ထုအဖြစ် အသွင်ပြောင်းသွားခဲ့ရတာကို သူဘယ်မေ့ပါ့မလဲ။ ဒီမြင်ကွင်းကို နောက်တစ်ကြိမ် ထပ်မံ မြင်တွေ့လာရတောာ့ ခန်ကျန်း သွေးပျက်ချောက်ချား သွားခဲ့ရလေပြီ။
“အဲ့လက်နက်က ဘာများ ထူးခြားနေလို့လဲ” ခန်ကျန်းရဲ့ သွေးပျက်ကြောက်လန့်နေတဲ့ အမူအရာကို မြင်တော့ ရီရှင်းရို့လည်း သိချင်မိသွားခဲ့ပါတယ်။
ခန်ကျန်းလည်း သူ့ကိုယ်ဟန်အမူအရာကို ပြန်ထိန်းလိုက်ပြီး အကြောင်းစုံကို ရှင်းပြခန်း စတင် ဖွင့်တော်မူလေတယ်။
သူရှင်းပြတာကို နားထောင်ပြီးနောက် ရီရှင်းရို့ရဲ့ မျက်နှာလှလှလေး ဖြူလျော်သွားခဲ့ပြီး ကောင်းရန်ဖုန်းနဲ့ မန်ရှန်းရီတို့ရဲ့ မျက်နှာတွေကတော့ ယင်ကောင်ကို စားလိုက်မိသည့်အလား ရှုံမဲ့နေလို့ပါ။
ဒီလိုအားကောင်းတဲ့ လက်နက်တစ်ခုနဲ့ဆိုရင် သူတို့ရဲ့ ပူးပေါင်းတိုက်စစ်ကို ဘယ်သူကများ တောင့်ခံနိုင်မှာလဲ။
ခန်ကျန်းရှင်းပြလို့ ပြီးသွားတဲ့အချိန်မှာပဲ သူတို့ရှေ့က အရံအတားလည်း ကျိုးပျက်သွားပြီး ပုံရိပ်နှစ်ခု ပြန်လည် ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။ အားလုံးလှည့်ကြည့်လိုက်တဲ့အခါ သူတို့ မျှော်လင့်ထားသလိုပဲ ထွက်လာတဲ့လူတွေက ရန်ကိုင်နဲ့ စုယန် ဖြစ်နေတာကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။
အရံအတားထဲ ပိတ်မိသွားခဲ့တဲ့ မိသားစုကြီး(၇)စုမှ ပညာရှင်တွေကတော့ ထူးဆန်းတဲ့ ပုံစံအမျိုးမျိုးဖြင့် ရေခဲရုပ်ထုအဖြစ် ဘဝပြောင်းသွားခဲ့ရပါပြီ။ သူတို့ သေလား၊ ရှင်လား ဆိုတာကိုတော့ ဘယ်သူမှ မသိကြပါဘူး။
အရံအတားထဲက တိုက်ပွဲက လက်ဖက်ရည် ခွက်တစ်ဝက်စာလောက်ပဲ ကြာမြင့်ခဲ့ပါတယ်။
ဒါပေမယ့် ဒါက အစပဲ ရှိပါသေးတယ်။ စုယန်က ရေခဲကြေးမုံထဲ အစစ်အမှန်ကို ထပ်မံဖြည့်သွင်းလိုက်ပြန် ပါပြီ။ ထိုအခြင်းအရာကို မြင်လိုက်တာနဲ့ ရီရှင်းရို့နဲ့ သူမတို့ ဘက်က မဟာမိတ်တွေမှာ သွေးထွက်မတတ်ကို ကြောက်လန့်ချောက်ချား သွားခဲ့ပါတယ်။
ဒီတစ်ကြိမ်၊ အရံအတားထဲ နောက်ထပ် ပညာရှင်ဒါဇင် ကျော်လောက် ထပ်မံ ဆွဲခေါ်သွားခံခဲ့ရပြန်လေပြီ။
“မဖြစ်နိုင်ဘူး” ရီရှင်းရို့က စူးစူးဝါးဝါး အော်ဟစ် လိုက်ပြီး “ဒီလိုလက်နက်ကို အသုံးပြုဖို့ဆိုရင် အစစ်အမှန်ချီ အများကြီးလိုအပ်တာ။ သူကအင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်ဆိုရင်တောင် အဲ့လက်နက်ကို တစ်ပြိုင်တည်း နှစ်ကြိမ် အသက်သွင်းနိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး”
စုယန်ရဲ့ ကိုယ်ပိုင်စွမ်းရည်နဲ့ဆိုရင် ဒီလက်နက်ကို နှစ်ကြိမ်ဆက်တိုက် အသက်သွင်းဖို့ဆိုတာ တကယ်ပဲ မဖြစ်နိုင်ပါဘူး။ ပထမတစ်ကြိမ်က အဆင်ပြေပေမယ့် ဒုတိယအကြိမ် အသက်သွင်းမယ်ဆိုရင်တော့ သူမရဲ့ အစစ်အမှန်ချီ လုံးဝကို ကုန်ဆုံးခြောက်သွေ့သွားမှာပါ။ ရန်သူတွေကို အထဲမှာ ပိတ်လှောင်နိုင်ပေမယ့် သူမ လှုပ်ရှားနိုင်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။ မလှုပ်ရှားနိုင်တဲ့အပြင် တစ်ဖက်ရန်သူတွေရဲ့ တန်ပြန်တိုက်ခိုက်မှုကိုတောင် ခံစားသွားရနိုင်ပါတယ်။
ဒါပေမယ့် သူမဘေးမှာ ရှိနေတာ ဘယ်သူလဲ၊ ရန်ကိုင်လေ။ ရန်ကိုင် ရှိနေမှတော့ ယင်ယန်ပေါင်းစည်းခြင်း ကျင့်စဉ်ရဲ့ အကူအညီနဲ့ ဘာကိုများ သူမ စိုးရိမ်နေရ ဦးမှာလဲ။
ရီရှင်းရို့စိတ်ထဲ တုန်လှုပ်ချောက်ချား လာခဲ့ရလေပြီ။
ဆန်းကြယ်အလယ်အလတ်အဆင့် လက်နက်တစ်ခုရဲ့ အားကိုးဖြင့် ရန်ကိုင်နဲ့စုယန်တို့ဟာ ရန်သူဒါဇင်ကျော်ကို တစ်ပြိုင်တည်း ရင်ဆိုင်တိုက်ခိုက်နိုင်ပါတယ်။ ဒီအတိုင်းသာ ဆက်သွားနေမယ်ဆိုရင် သူမတို့ဘက်မှာ လူကော ကျန်ပါဦးပါ့မလား။
သူမရဲ့ အတွေးတွေ ယောက်ယတ်ခတ် ဆူဝေနေတုန်း မှာပဲ အရံအတား နောက်တစ်ကြိမ် ထပ်မံပျောက်ကွယ် သွားခဲ့ပြီး ရေခဲရုပ်ထု ဒါဇင်ကျော် ရီရှင်းရီု့ ထပ်မံမြင်တွေ့ လိုက်ရတယ်။
အလင်းနောက်တစ်ကြိမ် ထပ်လက်သွားခဲ့ပြန်ပါပြီ။ မိသားစုကြီး(၇)စုဘက်ကမှ ပညာရှင်တွေမှာ အသည်းအသန် ထွက်ပြေးခဲ့ကြပေမယ့် ရေခဲရုပ်ထု ဘဝပြောင်းရမယ့် ကံကြမ္မာကနေတော့ လွတ်မြောက်နိုင်ခြင်း မရှိခဲ့ပါဘူး။
ရီရှင်းရို့ရဲ့ မျက်နှာထက် ကြောက်ရိပ်တို့ စတင် ယှတ်ပြေးလာခဲ့လေပြီ။ သူမ အမူအရာဟာ ဆိုရင်လည်း ဘီလူးမတောင် အရှုံးပေးရလောက်တဲ့အထိ မည်းမှောင် ရှုံ့မဲ့နေခဲ့ကာ လက်ရှိ အခြေအနေကို အထက်အောက် ပြောင်းပြန်လှန်နိုင်မယ့် နည်းလမ်းတစ်ခုကို ခေါင်းခြောက် အောင် အသည်းအသန် စဉ်းစားလိုက်ပေမယ့် နည်းလမ်းက ရှာမတွေ့။
ပထမဆုံးအကြိမ်အဖြစ် ‘ငါက အရမ်းကို ညံ့ဖျင်းပါလား၊ အားနည်းလှပါလား’လို့ စတင်တွေးတော မိလာခဲ့လေပြီ။ ဒုတိယသခင်လေးသာ ဒီမှာရှိနေရင် သူ့ရဲ့အစီအစဉ်၊ ကြံရည်ဖန်ရည်နဲ့ ဆိုရင် ထိုနှစ်ယောက်ပေါင်းတိုက်စစ်ကို ချိုးဖျက်နိုင်မယ့် နည်းလမ်းတစ်ခုကို စဉ်းစားမိလောက် မှာပဲလို့လည်း တွေးတောမိလာခဲ့လေပြီ။
ရန်ကိုင်နဲ့ စုယန်တို့ရဲ့ နည်းလမ်းက အရမ်းကို အရှက်မဲ့ပြီး တစ်ခါလာလည်း ဒီပုံစံ၊ နှစ်ခါလာလည်း ဒီပုံစံ ဆိုပေမယ့် နည်းလမ်းက ထိရောက်မှုရှိလားဆိုတာကတော့ မေးနေစရာတောင် မလိုပါဘူး။ ရီရှင်းရို့မှာ သူ့တို့ နှစ်ယောက်ရဲ့ ပူးပေါင်းအတွဲတိုက်ကွက်ကို ဖြိုခွင်းနိုင်မယ့် နည်းလမ်းရှာမရ ဖြစ်နေတဲ့အတွက် မိသားစုကြီး(၇)စု စုပေါင်းထားတဲ့ တပ်စုမှာ ချောင်ထဲပိတ်ရိုက်သွင်း ခံနေရသလို ဖြစ်လာခဲ့ရပါတယ်။
“တော်လောက်ပြီ” အဆုံးမဲ့တဲ့ မြင့်မြတ်ဖုန်းကျက်သရေ တို့ပါဝင်နေသည့် ဒေါသတကြီး အော်သံတစ်သံက အားလုံးရဲ့ နားထဲပဲ့တင်ထပ်သွားခဲ့ပြီး ပရမ်းပတာ ဖြစ်နေတဲ့ တိုက်ပွဲ ကွင်းပြင်တစ်ခုလုံးကို အကြွင်းမဲ့ ငြိမ်သက်သွားစေခဲ့တယ်။
ကောင်းကင်ထက်မှ ကြောက်မက်ဖွယ် အရှိန်အဝါ တစ်ခုကို အာရုံခံမိလိုက်လို့ မော့ကြည့်လိုက်တဲ့အခါ ဧရာမ လက်ဝါးကြီးတစ်ခုက သူတို့အားလုံပေါ် စီးမိုးကျဆင်း လာနေတာကို မြင်တွေ့လိုက်ရတယ်။
ထိုလက်ဝါးချက်ကြီးက ရေခဲကြေးမုံ ဖန်တီးထားတဲ့ အကာအရံကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ရိုက်ခတ်သွားခဲ့လေပြီ။
ဘုန်း…
လက်ဝါးချက်နဲ့ အရံအတား ထိတွေ့သွားတာနဲ့ နာစည်တွေကို ပင်းသွားစေနိုင်လောက်တဲ့ ပေါက်ကွဲသံကြီး ထွက်ပေါ်လာခဲ့ပြီး မြေပြင်တစ်ခုလုံးလည်း ပြင်းပြင်ထန်ထန် တုန်ခါသွားခဲ့တယ်။
အရမ်းကို ကြံ့ခိုင်လှပါတယ် ဆိုတဲ့ ရေခဲအရံအတားဟာ ဆိုရင်ဖြင့် ထိုလက်ဝါးချက်ကြီးအောက်၌ အစိတ်စိတ် အမြွှာမြွှာြဖစ်သွားတဲ့ ဖန်သားတစ်ချပ်လို့ ကြွေမွပျက်စီး သွားခဲ့ရလေပြီ။
ရန်ကိုင်နဲ့ စုယန်တို့ တစ်ပြိုင်တည်း သွေးအန်လိုက် ရကာ သူတို့ရဲ့ မျက်နှာလည်း အနည်းငယ် ဖြူလျော်သွားခဲ့ လေရဲ့။
ရေခဲကြေးမုံကို သူတို့နှစ်ယောက် ဝေမျှသုံးစွဲ နေတာပါ။ လက်နက်ကို ရန်ကိုင်က သန့်စင်ပြီး စုယန်က သုံးစွဲနေတာ ဖြစ်လို့ အရံအတား အတင်းအကြပ် ဖျက်စီးခံလိုက်ရတဲ့အခါ နှစ်ယောက်စလုံး ဘေးထွက်ဆိုးကျိုး ခံစားလိုက်ရတာပါ။
အရံအတားထဲ ပိတ်မိနေတဲ့လူတွေ ထိုမြင်ကွင်းကို မြင်တွေ့လိုက်ရတာနဲ့ ဘုရား၊တရားမပြီလို့ တွေးလိုက် ကြကာ အကုန်လုံး ဝမ်းသားအူမြူးစွာဖြင့် ခပ်မြန်မြန်ပဲ ထွက်ပြေးကြပါတော့တယ်။
ဘယ်သူကမှ ရေခဲရုပ်ထု မဖြစ်ချင်ပါဘူး။
ထိုအခြင်းအရာကို မြင်လိုက်တာနဲ့ ရီရှင်းရို့ရဲ့ မျက်နှာလေး ရွှန်းရွှန်းစိုအောင် တောက်ပသွားခဲ့ကာ ကျန်တဲ့ သခင်လေးတွေကတော့ စိတ်သက်သာရာ ရသွားတဲ့ဟန်နဲ့ သက်ပြင်းတစ်ချက် ချလိုက်ပြီး ကောင်းကင်ပေါ် လှမ်းမော့ ကြည့်လိုက်ကြတယ်။
ကောင်းကင်ပေါ်မှာတော့ စည်းတံဆိပ်တော် ဘုရားကျောင်းထဲမှ ဖင်ကြွလေ့မရှိတဲ့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ပညာရှင်၈ယောက် ရှိနေခဲ့လေရဲ့။ သို့ပေမယ့် လူအိုကြီးရှစ်ယောက်ရဲ့ အကြည့်ဟာ ဆိုရင်တော့ ရန်ကိုင်နဲ့စုယန်တို့ထက် ဝဲနေလို့ပါ။ သူတို့ အကြည့်တွေထဲ ထိတ်လန့်မှု၊ အံ့အားသင့်မှု နှင့်ကြောက်လန့်မှုတို့ကိုတောင် မြင်တွေ့ရနေခဲ့ရပါတယ်။
ရန်ကိုင်က ခေါင်းမော့လိုက်ပြီး လူအိုကြီး ရှစ်ယောက်ကို အေးစက်စူးရဲတဲ့ အကြည့်နဲ့ ပြန်စိုက်ကြည့်လိုက်လေပြီ။
အကြီးအကဲချုပ် ရှစ်ယောက်စလုံး ပေါ်လာလိမ့်မယ်လို့ ရန်ကိုင်နဲ့ သူ့မဟာမိတ်တွေ မျှော်လင့်ထားပြီးသားပါ။
လူအိုကြီးရှစ်ယောက်ထဲ တစ်ယောက်ဟာ သူ့လက်ကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ပြန်ရုတ်နေလေရဲ့။ ဒီလူဟာ သူတို့ကို တိုက်ခိုက်ခဲ့တဲ့ လူမှန်းသေချာသွားပါပြီ။
ရန်ကိုင်က ထိုလူအိုကြီးဆီ အကြည့်ပြောင်းလိုက်ပြီး သူ့မျက်ဝန်းအစုံက ဖြည်းဖြည်းချင်း မှေးကျဉ်းသွားခဲ့တယ်။ သူမှတ်မိသလောက်ဆို ဒီလူအိုကြီးက သူ့အပေါ် အမြဲတမ်း အကောင်းမမြင်တဲ့ လူအိုကြီးပါ။
“ဘိုးဘေးကို နှုတ်ဆက်ပါတယ်” ရီရှင်းရို့မှာတော့ ပျော်လွန်းလို့ မျည်ရည်တွေတောင် ဝဲနေလို့ပါ။
ထိုလူအိုကြီးက အသာအယာလေး ခေါင်းပြန် ညိတ်ပြလိုက်တယ်။
ကောင်းရန်ဖုန်း၊ ခန်ကျန်း၊ မန်ရှန်းရီနဲ့ မိသားစုကြီး(၇)စုမှ ပညာရှင်တွေ အကုန်လုံး အကြီးအကဲချုပ် (၈)ယောက်ကို လက်သီးဆုပ် ပြိုင်တူ နှုတ်ဆက်လိုက်ကြတယ်။
(၁၀)ရက်ကြာပြီးနောက် အကြီးအကဲချုပ် (၈)ယောက် နောက်တစ်ကြိမ် ထပ်မံထွက်ပေါ်လာခဲ့ပြန်လေပြီ။ သူတို့ ရောက်လာတဲ့ ရည်ရွယ်ချက်က မေးနေစရာတောင် မလိုပါဘူး၊ အားလုံး သိနေခဲ့ကြပါပြီ။ အောက်မှာရှိနေတဲ့ လူတော်တော်များများလည်း ရှက်လည်းရှက်မိ၊ စိတ်သက်သာရာလည်း ရလို့ရသွားခဲ့ကြတယ်။
သူတို့ မိသားစုကြီး(၇)စု ပူးပေါင်းထားတဲ့ တပ်စုသာ ရန်ကိုင်ကို အနိုင်ယူနိုင်ခဲ့မယ် ဆိုရင် အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ပညာရှင်(၈)ယောက်လည်း ထွက်ပေါ်လာစရာ မလိုပါဘူး။ သူတို့ မိသားစုကြီး(၇)စု ပူးပေါင်းထားတဲ့ တပ်စုက ရန်ကိုင်ကို အနိုင်မယူနိုင်မှန်း နားလည်လိုက်လို့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ပညာရှင်(၈)ယောက် လူလုံးထွက်ပြ လာခဲ့တာ ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။
အခုလို ဖြစ်ရတာတွေက ရီရှင်းရို့ရဲ့ မှားယွင်းတဲ့ တွက်ချက်မှု၊ သေချာ မစီစဉ်နိုင်မှုကြောင့်ပါပဲ။ မဟုတ်ရင် အခြေအနေက အခုလိုမျိုး ဖြစ်လာခဲ့မှာ မဟုတ်ပါဘူး။
“ရန်မိသားစုကောင်စုတ်လေး” လေးထောင့်မျက်နှာနဲ့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် အကြီးအကြချုပ်က ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်တဲ့ မျက်နှာထားနဲ့ “အရင်အကြိမ်တုန်းက မင်းကို ငါတို့မဖယ်ရှား၊ မသုတ်သင် ခဲ့ဘူး။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ မင်းက မိသားစုကြီးရှစ်ခုက ကလေးတစ်ယောက် ဖြစ်နေလို့ပဲ။ ဒါပေမယ့် အခွင့်အရေး ပေးတာကို ကိုယ့်အပြစ်ကိုယ် ဆင်ခြင်ဖို့ မကြိုးစားပဲ၊ အရင်ကထက်တောင် ပိုပြီး စည်းမဲ့ကမ်းမဲ့ ပြုမူလာခဲ့တယ်။ အခုဆို မိသားစုကြီး(၈)ခုရဲ့ သစ္စာရှိပညာရှင်တွေကိုတောင် စည်းလွတ်ဝါးလွတ် သတ်ဖြတ်နေခဲ့ပြီ။ မင်းပုန်ကန်ချင် နေတာလား”
ရန်ကိုင်က အသက်ပြင်းပြင်း တစ်ချက်ရှူလိုက်ပြီး ပရမ်းပတာ ဖြစ်နေတဲ့ သူ့သွေးတွေကို ငြိမ်သက်သွားအောင် လုပ်လိုက်တယ်၊ ပြီးမှပဲ အေးစက်စက်လေသံနဲ့ ပြန်ပြောလိုက်ပါတယ် “ကျုပ်လည်ပင်းမှာ ဓါးလာထောက် ထားတာကို ကျုပ်က ငြိမ်ခံပေးနေရမှာလား။ စီနီယာသာ ကျုပ်နေရာမှာဆိုရင်ကော ဒီအတိုင်းလေး ငြိမ်နေ ပေးလိုက်မှာလား”
“မင်းသာ ဘာအမှားမှ မလုပ်ထားရင် ငါတို့မိသားစုကြီး (၈)ကကော မင်းကို သုတ်သင်ဖို့ ဘာလို့ ကြိုးစားရမှာလဲ။ ရန်မိသားစုကကော မင်းကို ဂရုမစိုက်ပဲ ဘယ်နေပါ့မလဲ။ ရူးမိုက်တဲ့ အမှားတွေကို ထပ်တလဲလဲလုပ်ပြီးတာတောင် အခုထိ ခေါင်းမာချင်နေတုန်း”
“ကျုပ်ဘာအမှားတွေ လုပ်ခဲ့လို့လဲ” ရန်ကိုင်က ခပ်ပြတ်ပြတ်ပဲ ပြန်ပြောလိုက်တယ် “ကျုပ်သာ ဒုတိယ နတ်ဆိုးအရှင်သခင်တစ်ယောက် ဖြစ်လာမှာကို ကြောက်နေရင် ကျုပ်အမွေခံတိုက်ပွဲကနေ နှုတ်ထွက် လိုက်မယ်။ ရန်မိသားစုခေါင်းဆောင် ရာထူးကိုလည်း ဆက်ပြီး ယှဉ်ပြိုင်နေတော့မှာ မဟုတ်ဘူး။ ခင်ဗျားတို့ စိတ်အေးအေးထားလို့ရတယ်”
“မိသားစုကြီး(၈)ခုက မင်းလို သိုးမဲတစ်ကောင်ကို ဒီအတိုင်း လွှတ်ပေးမှာ မဟုတ်ဘူး။ မင်းရဲ့ တည်ရှိမှုက ရန်မိသားစုနဲ့ မိသားစုကြီးရှစ်ခုအတွက် အမည်းစက်ပဲ” လေးထောင့် မျက်နှာနဲ့ လူအိုကြီးက ပြန်အော်ပြော လိုက်တယ်။
“ဒီတော့ ခင်ဗျားတို့ လိုချင်တာက ကျုပ်အညံ့ ခံချင်တာကိုပဲမလား” ရန်ကိုင်က အေးစက်စက် အမူအရာဖြင့် ပြုံးလိုက်ပြီး “ကျုပ်တောင်းပန်တယ်၊ ကျုပ်က ခေါင်းမာတဲ့ လူတစ်ယောက် ဖြစ်နေတာ ဆိုးတာပဲ။ ခင်ဗျားတို့သာ ကျုပ်နဲ့ ငြိမ်းငြိမ်းချမ်းချမ်း ဆွေးနွေးဖို့ ကြိုးစားခဲ့မယ် ဆိုရင်တော့ သဘောတူညီချက် တစ်ခုခုလောက်ရကောင်း ရနိုင်ဦးမယ်။ ဒါပေမယ့် ခင်ဗျားတို့က အားသုံးလာမှတော့၊ ကျုပ်ဘက်ကလည်း ပြန်ပြီး ခုခံရမှာပေါ့။ တစ်ခုတော့ မှတ်ထားလိုက်၊ ခင်ဗျားတို့ လိုချင်နေတာ ဘာတစ်ခုမှ မရစေရဘူး”
“ရိုင်းလိုက်တာ” လေးထောင့်မျက်နှာနဲ့ လူအိုကြီးက အေးစက်စက်လေသံဖြင့် ပြန်ပြောလိုက်ပါတယ် “ငါတို့နဲ့များ ဆွေးနွေးချင်သေးတယ်၊ မင်းမှာ ဘာအရည်အချင်း ရှိလို့လဲ။ ဒီနေ့ မင်းကို သိကြားမင်းတောင် ဆင်းမကယ်နိုင်စေရဘူး”
“အစ်ကိုကြီးရယ်၊ ခင်ဗျားအသက်ကြီးနဲ့ ဂျူနီယာ တစ်ယောက်နဲ့ သွားငြင်းခုံရန်ဖြစ်နေတာ မရှက်ဘူးလား” ပျော့ပျောင်းညင်သာတဲ့ အသံတစ်သံနဲ့အတူ ရန်ကိုင် စံအိမ်ထဲမှ ပုံရိပ်နှစ်ခု ပျံသန်းထွက်ပေါ်လာခဲ့တဘ်။
မန်ဝူရနဲ့ လင်းတိုရှုတို့ ထွက်ပေါ်လာခဲ့လေပြီ။
မန်ဝူရက ထူးမခြားနားဟန်ဖြင့် ပြုံးလိုက်ပြီး “လူငယ်မျိုးဆက်ကြားက ကိစ္စကို ကျုပ်တို့ ဝင်နှောက်ယှတ်ရမှ ဖြစ်မှာလား”
“မန်ဝူရ” လေးထောင့်မျက်နှာနဲ့ လူအိုကြီးက ပြောင်းလဲခြင်း မရှိတဲ့ အမူအရာဖြင့် ဘဏ္ဏာထိန်းမန်အား စိုက်ကြည့်နေခဲ့လိုက်တယ်။ သူနဲ့ လင်းတိုင်ရှုတို့ ထွက်ပေါ်လာမယ်လို့ မထင်ထားခဲ့ ပုံပါပဲ “ဘယ်လို လျှို့ဝှက်ချက်တွေကို မင်းဖုံးကွယ်ထားမှန်း ငါမသိပေမယ့် မင်းတစ်ယောက်တည်းနဲ့ ဆိုရင်တော့ ငါတို့ မိသားစုကြီး (၈)ကို တားဆီးနိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး”
အရင်အကြိမ် ရန်ကိုင် အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်သို့ ချိုးဖျက်တုန်း အကြီးအကဲချုပ်(၈)ယောက် ထွက်ပေါ်လာခဲ့ပေမယ့် ရက်ရက်စက်စက် မပြုမူခဲ့ပါဘူး။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ အခြေအနေက လက်ခံနိုင်တဲ့ ဘောင်အတွင်းမှာ ရှိနေသေးလို့ပါပဲ။ ပထမတစ်ချက် အနေနဲ့ ရန်ကိုင်က စိတ်လွတ်သွားခဲ့ခြင်း မရှိပါဘူး၊ ဒါကြောင့် သူ့ကို ချက်ချင်းသတ်ပစ်စရာ မလိုသေးပါဘူး။ ဒုတိယ အချက်အနေနဲ့ မန်ဝူရနဲ့ သူတို့ မတိုက်ခိုက်ချင်ပါဘူး။ လင်းတိုင်ရှုကတော့ သူတို့ရဲ့ ပြန်ဆုတ်သွားခဲ့ရတဲ့ အဓိက အကြောင်းအရင်းဆိုရင် မမှားပါဘူး။
Martial Peak
အပိုင်း(၅၅၀) ကောင်းကင်အံတုမယ့် နည်းလမ်း အသွယ်သွယ်
မန်ဝူရက လျှို့ဝှက်ဆန်းကြယ်တဲ့ လူတစ်ယောက်မှန်း သူတို့ အကုန်လုံး သိနေကြပါတယ်။ ဘယ်သူကမှ သူ့ကို ထွင်းဖောက် မမြင်နိုင်ကြပါဘူး။ လင်းတိုင်ရှုကတော့ ပြောစရာမလိုအောင်ကို အားကောင်းလှတဲ့ ပညာရှင် တစ်ယောက်ပါ။ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ရောက်နေတဲ့ ပညာရှင်တစ်ယောက်ကို ယှဉ်တိုက်ဖို့ဆိုတာ ဟာသမဟုတ်ပါဘူး။
“ငါက အရည်အချင်း မပြည့်မှီဘူး၊ ဟုတ်လား။ ဟဲဟဲ” မန်ဝူရက သွားပေါ်အောင် ပြုံးဖြဲလိုက်ပြီး ရှေးဟောင် ကန်ရေပြင်တစ်ခုပမာ အကြွင်းမဲ့ တည်ငြိမ်တဲ့ အမူအရာ ဟန်ပန်ဖြင့် “ငါ့ကို မပြောနဲ့ဦး။ အောက်မှာရှိနေတဲ့ ကောင်ကိုတောင် တစ်ယောက်ချင်း ယှဉ်တိုက်မယ်ဆိုရင် မင်းတို့ ထဲက ဘယ်သူမှ သူ့ကိုအနိုင်ယူနိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး”
ပြောပြီးတာနဲ့ နတ်ဆိုးအိုကြီးဆီ လက်ညိုးထိုး ညွှန်ပြလိုက်တယ်။
နတ်ဆိုးအိုကြီးကတော့ သွားကြီးကို ဖြီးလို့ပါ။
“သူလား” လေးထောင့်မျက်နှာနဲ့ လူကြီး အံ့အား သင့်သွားခဲ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း ခေါင်းခါလိုက်ရင်း “သူက ဘာမို့လို့လဲ”
သူလေသံကို ကြားလိုက်ရုံနဲ့ နတ်ဆိုးအိုကြီးကို နည်းနည်းမှ သောက်ထင်မကြီးပဲ အထင်အမြင် သေးနေတယ် ဆိုတာကိုတောင် တွေ့မြင်နိုင်ပါတယ်။
သူသာမက ကျန်တဲ့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ပညာရှင်တွေလည်း ထိုနည်းလည်းကောင်း ပါပဲ။
နတ်ဆိုးအိုကြီး၊ လင်းတိုင်ရှုနဲ့ မန်ဝူရတို့ကြား သူတို့ သတိအထားဆုံး လူတစ်ယောက်ကို ပြောပါဆိုရင် လင်းတိုင်ရှုကိုပဲ လက်ညိုးထိုးရမှာပါ။ လင်းတိုင်ရှုက သူတို့နဲ့ အဆင့်တူ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ပညာရှင်တစ်ယောက် ဖြစ်ရုံမကလို့ သူတို့ထက်လည်း ပိုပြီး အားကောင်းပါတယ်။ ပြီးတော့ လင်းတိုင်ရှုဆိုတာ လက်ရှိ နတ်ဆိုးအရှင်သခင်ရဲ့ ဆရာပါ။
လင်းတိုင်ရှုပြီးရင်တော့ မန်ဝူရကို ဒုတိယ အစိုးရိမ်ဆုံးပါ။ မန်ဝူရက အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထွတ်အထိပ်အဆင့် ပညာရှင်တစ်ယောက်ပဲ ဆိုပေမယ့် သူတို့ထဲက ဘယ်သူကမှ မန်ဝူရကို အပြည့်အဝ နားမလည် နိုင်ကြပါဘူး။ သူတို့မသိနားမလည်တဲ့ ရန်သူတစ်ယောက်ကို ကြောက်စိတ်ဝင်မိတာ သဘာဝပါပဲ။
နတ်ဆိုးအိုကြီးလား… သူက အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထွတ်အထိပ်အဆင့် ပညာရှင်တစ်ယောက် ဆိုပေမယ့် သူတို့ထဲက ဘယ်သူကမှ နတ်ဆိုးအိုကြီးကို မျက်လုံးထဲ မထည့်ပါဘူး။
သူတို့အဆင့် ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက် လက်ဖျောက် တစ်ချက်နဲ့တင် သတ်ပစ်လိုက်လို့ ရပါတယ်။ ရန်လီတင်းရဲ့ လက်ဝါးချက်ကြောင့် သွေးနတ်ဆိုးရုပ်သေးရုပ် ပျက်စီး သွားတုန်းက နတ်ဆိုးအိုကြီးဘက်မှ ဘာမှ မတုန့်ပြန်ခဲ့တာ တစ်ချက်တည်းနဲ့တင် နတ်ဆိုးအိုကြီးက သူတိုပြိုင်ဘက် မဟုတ်မှန်း မြင်နိုင်ပါတယ်။
လေးထောင့်မျက်နှာနဲ့ လူကြီးရဲ့ လှောင်ပြောင် ထေ့ငေါ့စကားကို ကြားလိုက်တဲ့အခါ မန်ဝူရက ရယ်မောလိုက်ပြီး “မိစ္ဆာအိုကြီး၊ ဒီလူတွေက မင်းကို အထင်သေးနေတဲ့ပုံပဲ။ မင်းဘာမှ မပြောတော့ဘူးလား”
“အထင်သေးချင် သေးပါစေပေါ့။ သူတို့ရဲ့ လုပ်ပိုင်ခွင့်လေ။ ငါက သူတို့အထင်သေးတာ၊ မသေးတာကို ဘာလို့ လိုက်ဂရုစိုက်နေရမှာလဲ” နတ်ဆိုးအိုကြီးက ရှက်သွားသည့် အရိပ်အယောင် နည်းနည်းလေးတောင်မပြ၊ ထိုလူအိုကြီး ရှစ်ယောက်ကို နည်းနည်းလေးတောင် သောက်ဂရုမစိုက်သည့် အမူအရာဖြင့် မိစ္ဆာန်ဆန်သာ ပြုံးဖြီးလိုက်ပါတယ်။
“မင်းသည်းခံနိုင်တယ်ပေါ့” မန်ဝူရက မခို့တရို့ပြုံးရင်း နတ်ဆိုအိုကြီးကို ကြည့်လိုက်ကာ “မင်းရဲ့ ရက်စက်တဲ့ စရိုက်နဲ့ဆိုရင် ဒီလိုမသိနားမလည်၊ မမြင်တတ်တဲ့ ကလေးတွေကို သင်ခန်စားကောင်းကောင်း ပေးသင့်နေတာ မဟုတ်ဘူးလား”
“မင်းပြောတာမှန်တယ်။ သူတို့အားလုံးက မသိ နားမလည်တဲ့ ကောင်စုတ်လေးတွေပဲ။ ဒါပေမယ့် ဒီလူအိုကြီးက ငါ့အဆင့်ကို သူတို့အဆင့်ထိ ဘာလို့ လိုက်နှိမ့်ချနေရမှာလဲ” နတ်ဆိုးအိုကြီးက ပြန်ပြီး ထေ့ငေါ့ လိုက်တယ်။ နှစ်ယောက်စလုံး အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ပညာရှင်ရှစ်ယောက်ကို မသိကျေးကျွံပြုထားပြီး အပြန်အလှန် ငြင်းခုံနေခဲ့ကြတယ်။
ထိုနှစ်ယောက်ကို ကြည့်လိုက်၊ လူအိုကြီးရှစ်ယောက်ကို ကြည့်လိုက်နဲ့ အကုန်လုံး ကိုးယိုးကားယား ဖြစ်သွားခဲ့တယ်။
သူတို့ ပြောနေတဲ့ပုံအရ၊ ထိုမိစ္ဆာအိုကြီးက စီနီယာဖြစ်ပြီး အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် အကြီးအကဲချုပ်(၈)ယောက်ကတော့ အတွေ့အကြုံမရင့်ကျက်သေးတဲ့ ဂျူနီယာလေးတွေပေါ့။
သူ့မှာအဲ့လို ပြောဖို့ တကယ်ပဲ အရည်အချင်း ရှိနေတာလား။
အားလုံးက ခေါင်းစားနေတုန်းမှာပဲ နတ်ဆိုးအိုကြီးရဲ့ မျက်နှာက ရုတ်တရက် တည်ကြည်သွားခဲ့ပြီး တည်တည် ငြိမ်ငြိမ်နဲ့ ပြောလိုက်တယ် “ဒီလူအိုကြီးက မင်တို့အဆင့်ထိ ငါ့ကိုယ်ငါ မနှိမ့်ချချင်ပေမယ့်၊ ငါက ဆက်ပြီး ငြိမ်ခံပေးလိုက်မယ် ဆိုရင် မင်းတို့တွေက ငါ့ခေါင်းပေါ် ချီးတက်ယိုတော့မှာ။ ဒီနည်းလမ်းက အရမ်းကို လက်ဝင်လို့ ဒီလူအိုကြီးက ဒီနည်းလမ်းကို မသုံချင်ပေမယ့် မင်းတို့က တောင်းဆိုလာမှတော့ ငါလည်း သုံးပေးရတော့မှာပေါ့”
ပြောပြီးတာနဲ့ နတ်ဆိုးအိုကြီးဆီကနေ ထွက်ပေါ်နေတဲ့ လှိုင်းလုံးပမာ အစစ်အမှန်ချီတွေက ရုတ်တရက် ငြိမ်ကျ သွားခဲ့တယ်။
“နတ်ဆိုးတစ္ဆေသူတော်စင်ပညာရပ်” ကောင်းကင်နဲ့ မြေပြင်တစ်ခွင် ပဲ့တင်ထပ်သွားသယောင် ထင်မှတ်တဲ့ ဟိန်းသံတစ်သံ နတ်ဆိုးအိုကြီး ပါးစပ်မှ ထွက်ပေါ်လာခဲ့ပြီး တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ ဘေးပတ်ဝန်းကျင့်ရှိ မိုးမြေစွမ်းအင်တွေ အကုန်လုံး ပရမ်းပတာ ဖြစ်သွားခဲ့တယ်။
တစ်ပြိုင်တည်းဆိုသလို သူတို့ကိုယ်ထဲမှာ ရှိနေတဲ့ သွေးတွေအကုန်လုံးကို တစ်ခုခုက နတ်ဆိုးအိုကြီးဆီ အတင်းအကြပ် ဆွဲခေါ်နေသလို အားလုံး ခံစားလိုက်ရတယ်။ သူတို့ကိုယ်ထဲရှိ သွေးတွေအကုန်လုံးက ပေါက်ကွဲထွက်ပြီး သူတို့ဆီမှ နတ်ဆိုးအိုကြီးဆီ သွားချင်နေတဲ့ပုံပါပဲ။
ထိုထူးဆန်းတဲ့ စုပ်အားကြောင့် အဆင့်နိမ့် ကျင့်ကြံသူတွေရဲ့ အသားအရေတွေ နီရဲလာခဲ့ပြီး သူတို့ရဲ့ ဒွါရပေါက်ခုနှစ်ခုက သွေးတွေ တသွင်သွင် စီးထွက်လာခဲ့တယ်။
အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်ကို ရောက်နေတဲ့ လူတွေတောင် ထိုစုပ်အားကို ခုခံနိုင်ဖို့ရာ သူတို့ရဲ့ ကျင့်စဉ်တွေကို အသည်းအသန် လှည့်ပတ်လိုက်ရပါတယ်။
အခုလိုဖြစ်အောင် နတ်ဆိုးအိုကြီး ဘယ်လိုနည်းလမ်းကို သုံးလိုက်မှန်း ဘယ်သူမှ မသိတဲ့အတွက် အကုန်လုံးရဲ့ အမူအရာ လေးနက်တည်ကြည် သွားခဲ့တယ်။
ရွှစ်… ရွှစ်… ရွှစ်…
အရပ်မျက်နှာ အနှံ့မှ သွေးနီရောင်အလင်းတန်းတွေ နတ်ဆိုးအိုကြီးရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ထဲ တိုးဝင်သွားခဲ့တယ်။
ထိုအလင်းတန်းတွေ အကုန်လုံးက သေဆုံးသွားခဲ့တဲ့ ကျင့်ကြံသူတွေဆီကနေ သွေးတွေနဲ့ ဖွဲ့စည်းထားခဲ့တာပါ။ မိသားစုကြီး (၇)ခုဘက်မှ သေသွားတဲ့ ကျင့်ကြံသူတွေ ဖြစ်စေ၊ ရန်ကိုင်ဘက်မှ သေဆုံးသွားတဲ့ ကျင့်ကြံသူတွေ ဖြစ်စေ၊ သူတို့ရဲ့ အလောင်းတွေအကုန်လုံး ညိုးရော် ခြောက်သွေ့သွားခဲ့ပါတယ်။
မြေကြီးထဲစိမ့်ဝင်သွားတဲ့ သွေးတွေတောင် နတ်ဆိုးအိုကြီးရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ထဲ ဆွဲယူခံလိုက်ရပါတယ်။
သွေးတွေအားလုံးကို စုပ်ယူပြီးတာနဲ့ နတ်ဆိုးအိုကြီးရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး ရဲရဲနီမြန်းသွားခဲ့တယ်။
ရုတ်တရက် ရန်မိသားစု သွေးစစ်သည်တော်တွေ သွေးရူးသွပ်ခြင်း ပညာရပ်ကို ထုတ်သုံးလိုက်တဲ့အခါ ပေါက်ကွဲထွက်လာတဲ့ သွေးစွမ်းအားထက် ပိုပြီးများပြား ပြင်းထန်တဲ့ သွေးစွမ်းအားတို့ နတ်ဆိုးအိုကြီးရဲ့ ကိုယ်ကနေ ပေါက်ကွဲထွက်လာခဲ့တယ်။
ပိုင်ရှင်မဲ့နေတဲ့ မီတာတစ်ထောင်အတွင်းမှာ ရှိနေတဲ့ အလောင်းတွေဆီမှ သွေးတွေကို စုပ်ယူပြီးနောက် ထိုစုပ်အားကြီး ရပ်တန့်သွားခဲ့တယ်။
ထိုအချိန်အတောအတွင်း အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်အောက် ရှိနေတဲ့ကျင့်ကြံသူတွေ အားလုံးရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်မှ သွေးတွေယိုစီးကျလာခဲ့ရတယ်။ ရန်ကိုင်ရဲ့ မဟာမိတ်တွေတောင် ပါပါတယ်။
ဒါပေမယ့် ဘယ်သူ့မှ အသက်အန္တရာယ် မရှိခဲ့ပါဘူး။ နတ်ဆိုးအိုကြီးက ချင့်ချင့်ချိန်ချိန်နဲ့ လုပ်ခဲ့တဲ့အတွက် ဘယ်သူမှ သေဆုံးခြင်း မရှိခဲ့ပါဘူး။
ထိုအချိန်၌ နတ်ဆိုးအိုကြီးဆီမှ မြေပြင်တစ်ခုလုံးကို တုန်ခါသွားစေနိုင်တဲ့ စွမ်းအင်လှိုင်တို့ ဖြာထွက်လာခဲ့တယ်။
အားကောင်းလှသည့် ဖိအားစက်ကွင်းတစ်ခုက နတ်ဆိုးအိုကြီးကို ဗဟိုပြုကာ ပတ်ပတ်အနှံ့သို့ ပြန့်သွားခဲ့တယ်။
သူ့ဆီကနေ ထွက်ပေါ်နေတဲ့ အရှိန်အဝါလည်း အရင်ကထက် အဆများစွာ ပိုပြီးအားကောင်းလာခဲ့တယ်။ မကြာခင်မှာပဲ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထွတ်အထိပ်ဆင့်ကို ကျော်လွန်ကာ မယုံနိုင်စရာ အမြန်နှုန်းဖြင့် ဆက်လက် မြင့်တက်နေခဲ့တယ်။
ထိုအခြင်းအရာကို ကြည့်ရင်း အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထွတ်အထိပ် အဆင့် ပညာရှင်တွေ မျက်ခမ်းတဆတ်ဆတ် လှုပ်သွားခဲ့ရလေပြီ။ ထိတ်လန့် ကြောက်ရွံ့မှု လက်အေးကြီးက သူတို့ရဲ့ ဝိဥာဉ်ကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆုပ်ကိုင်လာနေခဲ့တယ်။
တစ်ခဏကြာပြီး စွမ်းအင်လှိုင်းတွေ တည်ငြိမ် သွားခဲ့ပြီး နတ်ဆိုးအိုကြီးလည်း သက်ပြင်းအရှည်ကြီး တစ်ချက် ချလိုက်တယ်။ မျက်ဝန်းတွေထဲ အားမည်ပါသည့် အလင်းတို့ ဖြတ်ပြေးသွားခဲ့ပြီး လက်ချောင်းတွေကို ဆုပ်လိုက်၊ ဖြန့်လိုက်လုပ်ပြီး ကျေးကျေနပ်နပ်ဖြင့် ခေါင်းညိတ် နေခဲ့တယ်။
အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်ပညာရှင် (၈)ယောက် ကောင်းကင်စိတ်အာရုံကို ထုတ်လွှတ်ပြီး နတ်ဆိုးအိုကြီးကို စစ်ဆေးကြည့်လိုက်တာနဲ့ သူတို့တွေ အကုန်လုံး ကြက်သေသသွားခဲ့ရတယ်။
အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့်
အခုအချိန်၌ နတ်ဆိုးအိုကြီးက အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ပညာရှင်တစ်ယောက် ဖြစ်လာခဲ့လေပြီ။
သူတို့ ဟန်ပန်အမူအရာကို မနည်းပြန်ထိန်းရပြီး မတွေမတွက်နိုင်တဲ့ မေးခွန်းမြောက်မြားစွာတို့ သူတို့စိတ်ထဲ ယှတ်ပြေးသွားခဲ့တယ်။ နတ်ဆိုးအိုကြီး သုံးလိုက်တဲ့ နတ်ဆိုးတစ္ဆေသူတော်စင်းနည်းစနစ်က ဘယ်လို သိုင်းပညာရပ်မျိုး ဖြစ်လောက်မလဲ။ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထွတ်အထိပ်အဆင့် ပညာရှင် တစ်ယောက်က အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့်ကို အချိန်တိုအတွင်း ဘာလို့ ချိုးဖျက် သွားနိုင်ခဲ့ရတာလဲ။
ရန်မိသားစုရဲ့ မဟာနည်းစနစ်ဖြစ်တဲ့ သွေးရူးသွပ်ခြင်း ပညာရပ်တောင် ထိုကဲ့သို့ မလုပ်ဆောင်နိုင်ပါဘူး။
တဖုန်းနဲ့ ကျန်တဲ့သွေးစစ်သည်တော်တွေ သွေးရူးသွပ်ခြင်း ပညာရပ်ကို သုံးလိုက်ရင်တောင် သူတို့နဲ့ လက်ရည်အနည်းငယ်လောက်ပဲ ယှဉ်နိုင်တာပါ။ ဒါပေမယ့် အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ကျင့်ကြံသူ တစ်ယောက်လောက်တော့ ဘယ်လိုမှ အားမကောင်း နိုင်ပါဘူး။
ဒါပေမယ့် နတ်ဆိုးတစ္ဆေသူတော်စင် နည်းစနစ်ကို အသုံးပြုပြီးနောက် နတ်ဆိုးအိုကြီးက သူတို့နဲ့အဆင်တူ ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက် ဖြစ်လာခဲ့ပါတယ်။
အကြီးအကဲချုပ်(၈)ယောက်စလုံးရဲ့ အသက်ရှူသံတွေ မြန်ဆန်လာခဲ့ပြီး သူတို့ရဲ့ မျက်လုံးတွေလည်း နီရဲလာခဲ့တယ်။
ဒီလို ကောင်းကင်ကို အံတုနိုင်လောက်တဲ့ နည်းစနစ်ကိုသာ ရလိုက်ရင် သူတို့ရဲ့ မိသားစုခွန်အား ဘယ်လောက်တောင် တိုးတက်လာမှာလဲ။
မိသားစုကြီးရှစ်ခုမှာ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ပညာရှင်နည်းနည်းပဲ ရှိကြပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထွတ်အထိပ် အဆင့်ပညာရှင်တွေကတော့ အများကြီးပါ။ ဒီနည်းစနစ်ရဲ့ အကျိုးသက်ရောက်မှုက အချိန်တိုအတွင်းပဲ ဆိုရင်တောင် သေရေးရှင်ရေး အခြေအနေမျိုးမှာကျ ဒီနည်းစနစ်က အဓိကအကူအညီတစ်ခု ဖြစ်လာနိုင်ပါတယ်။
“ဒီလူအိုကြီးက မင်းတို့ရဲ့ လက်ရည်ဖလှယ်ဖို့ အရည်အချင်း ပြည့်သွားပြီလား” နတ်ဆိုးအိုကြီးက လှောင်ရယ်သံဖြင့် မေးလိုက်တယ်။ သို့ပေမယ့် လူအိုကြီး(၈)ယောက်ထဲ ဘယ်သူကမှ ပြန်မဖြေခဲ့ပါဘူး။
နတ်ဆိုးအိုကြီးကို လှောင်ပြောင်ပြောဆိုခဲ့တဲ့ လေးထောင့်မျက်စပ်စပ်နဲ့ လူအိုကြီးရဲ့ မျက်နှာဟာ ဆိုရင်တော့ အခြားသူလတွေထက်ကို ပိုပြီးအရုပ်ဆိုး မည်းမှောင်နေခဲ့ပါတယ်။
သူတို့နှစ်ယောက်က အဆင့်တူသွားပြီ ဖြစ်တဲ့အတွက် သူ့ဘက်က အထက်စီးဆန်ဆန်နဲ့ သွားပြောလို့ မရတော့ပါဘူး။
“နတ်ဆိုးတစ္ဆေသူတော်စင်နည်းစနစ်၊ မဆိုးဘူး” မန်ဝူရက အသာအယာလေး ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး “အဲ့နည်းစနစ်နဲ့ မင်းသန့်စင်တဲ့ သွေးနတ်ဆိုးရုပ်သေးရုပ်က တစ်ခုနဲ့တစ်ခု အပြန်အလှန် ဆက်စပ်နေတာမလား”
နတ်ဆိုးအိုကြီးက မဲ့ပြုံးပြုံးရင်း ရယ်မောလိုက်ပြီး “ငါ့လျို့ဝှက်ချက်တွေကို လိုက်ပြီး ထုတ်ပြောပြမနေနဲ့လေ”
မန်ဝူရရဲ့ မြင်နိုင်စွမ်းက တကယ်ကို အထင်ကြီးစရာ ကောင်းလှပါတယ်။ အကြည့်တစ်ချက်နဲ့တင် နတ်ဆိုးတစ္ဆေသူတော်စင်နည်းစနစ်နဲ့ သွေးနတ်ဆိုး ရုပ်သေးရုပ်ကြားက ဆက်နွှယ်မျိုး တန်းသိသွားခဲ့ပါတယ်။
နတ်ဆိုးတစ္ဆေသူတော်စင် နည်းစနစ်က သွေးပမာဏ အများအပြားလိုအပ်ပါတယ်။ အဆင့်မြင့်တဲ့ ကျင့်ကြံသူတွေ ဆီကနေ ရတဲ့သွေးက နတ်ဆိုးအိုကြီးရဲ့ ခွန်အားကို ပိုပြီး မြှင့်တင်ပေးနိုင်ပါတယ်။
ဒါပေမယ့် သူကိုယ်တိုင်က အဲ့လောက်များတဲ့ သွေးပမာဏကို ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ထုတ်ပေးနိုင်မှာလဲ။
သို့သော်ငြား သွေးနတ်ဆိုးရုပ်သေးရုပ်နဲ့ဆိုရင် ဒီပြဿနာက ဖြေရှင်းပြီးသား ဖြစ်သွားပါပြီ။ တကယ်တော့ သွေးနတ်ဆိုးရုပ်သေးရုပ်က အဓိကတာဝန်က သွေးတွေကို စုဆောင်းဖို့ပါ။ ရုပ်သေးရုပ်ရဲ့ တိုက်ပွဲစွမ်းရည်က ဒုတိယ လိုက်ပါတယ်။
လိုအပ်ရင် သွေးနတ်ဆိုးရုပ်သေးရုပ်ကို စတေးပြီး နတ်ဆိုးတစ္ဆေသူတော်စင် နည်းစနစ်ကို အသက်သွင်းလို့ ရပါတယ်။
“ခင်ဗျားတကယ်ကို ဖုံးထားတာပဲ” ရန်ကိုင်က နတ်ဆိုးအိုကြီးကို အံ့အားသင့်တကြီးနဲ့ ငေးကြည့်မိနေ လိုက်တယ်။ နတ်ဆိုးအိုကြီးနဲ့ မန်ဝူရတို့ နှစ်ယောက်ဟာ ပုံမှန်မဟုတ်ကြောင်း သိထားပေမယ့်လို့ ထိုနှစ်ယောက်ကို အထင်သေးမိနေဆဲဖြစ်မှန်း အခုမှပဲ သူနားလည် သဘောပေါက်သွားခဲ့တယ်။
“ကျုပ်ကို ခွင့်လွှတ်ပေးပါ၊ သခင်လေး။ အစေခံအိုကြီး ကိုယ်တိုင်က ဒီအကွက်ကို တစ်ခါမှ အသုံးမပြုဖူးတာ ဖြစ်တဲ့အတွက် တစ်ခါမှ ထုတ်မပြခဲ့တာပါ” နတ်ဆိုးအိုကြီးက ပြန်ပြောလိုက်တယ်။
ရန်ကိုင်လည်း အသာအယာလေး ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး ထိုအကြောင်း ဆက်မမေးတော့ပါဘူး။ အခြားသူတွေရဲ့ လျှို့ဝှက်ချက်ကို စပ်လိုစပ်စု လုပ်တတ်တဲ့အကျင့်မျိုး သူ့မှာ မရှိပါဘူး။ ပြောပြီးတာနဲ့ နတ်ဆိုးအိုကြီးက မန်ဝရဘက် လှည့်လိုက်ပြီး “လူအိုကြီး၊ မင်းအလှည်ပဲ။ ဒီလူအိုကြီးနဲ့ ဂိုဏ်းခေါင်းဆောင်လင်းတို့ သက်သက်နဲ့ဆိုရင် လုံလောက်ဦးမှာ မဟုတ်သေးဘူး”
တကယ်တော့ တစ်ဖက်အဖွဲ့မှာ ရှစ်ယောက် ရှိနေခဲ့တာလေ။ အရေအတွက်က အရမ်းကို ကွာခြားနေတာပါ။
နတ်ဆိုးအိုကြီးနဲ့ လင်းတိုင်ရှုတို့ အားကောင်းတယ် ဆိုပေမယ့် သူတို့နှစ်ယောက် သက်သက်နဲ့ဆိုရင် ရန်သူတွေကို ပြန်ဆုတ်သွားအောင် လုပ်ဖို့ မလုံလောက် သေးပါဘူး။
မန်ဝူရက အသာအယာလေး ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး အသက်ပြင်းပြင်း တစ်ချက်ရှူသွင်းလိုက်ကာ ရိုးရိုး ရှင်းရှင်းလေးပဲ အော်ဟစ်လိုက်တယ် “ပြေလျော့သွားလိုက်စမ်း”
ခရက်…
မန်ဝူရကိုယ်တွင်းမှ ရက်စက်တဲ့ မြွေတစ်ကောင်ပမာ သူ့တစ်ကိုယ်လုံးကို ရစ်ပတ်ချုပ်နှောင်ထားသည့် ချိန်းကြိုး ပုံစံကွက် တစ်ခုထွက်ပေါ်လာခဲ့ပြီး ‘ခရက်’ဆိုတဲ့ မြည်သံနှင့်အတူ အလင်းမှုန်လေးတွေအဖြစ် ပြောင်းလဲ သွားခဲ့တယ်။
ခံ့ညားထယ်ဝါ၊ ကြောက်မက်ဖွယ် ကောင်းလှသည့် အရှိန်အဝါ၊ ဖိအားတို့ မန်ဝူရကိုယ်မှ ပေါက်ကွဲ ထွက်လာခဲ့ပြီး မိုးမြေတစ်ခွင်ကို တုန်ခါသွားစေခဲ့တယ်။
မန်ဝူရဲ့ အမူအရာ၊ အသွင်အပြင် စိုးစဉ်းမျှ ပြောင်းလဲသွားခြင်း မရှိခဲ့၊ ဒါပေမယ့် အရင်ကနဲစာရင် သူ့အရှိန်အဝါက လုံးဝကို ပြောင်းလဲသွားခဲ့ပါပြီ။
အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့်
စကားတစ်ခွန်းနဲ့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ပညာရှင်ဖြစ်သွားခဲ့ပါတယ်။
သူအသုံးပြုလိုက်တဲ့ နည်းလမ်းက နတ်ဆိုးအိုကြီး အသုံးပြုလိုက်တဲ့ နည်းလမ်းနဲ့ လုံးဝကို ကွာခြားပါတယ်။
နတ်ဆိုးအိုကြီးက တားမြစ်နည်းစနစ်တစ်ခုရဲ့ အကူအညီဖြင့် ဘေးပတ်ဝန်ကျင်မှ သွေးပမာများစွာကို စုစည်းပြီး သူ့ခွန်အားကို မြှင့်တင်ခဲ့တာပါ။
ဒါပေမယ့် မန်ဝူရတော့ သူ့ကိုယ်ထဲမှာရှိနေတဲ့ အချုပ်အနှောင်တစ်ခုခုကို ဖြေလိုက်တဲ့ပုံပါပဲ။
ဒီတစ်ချက်နဲ့တင် မန်ဝူရဆိုတာ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ပညာရှင်တစ်ယောက် ဆိုတာကို သိသာမြင်သာနေပါပြီ။ ဒါပေမယ့် အကြောင်းပြချက် အချို့ကြောင့် သူ့ခွန်အား တစ်ချို့တစ်ဝက်က ချိတ်ပိတ်ထားခြင်း ခံရပါတယ်။
မန်ဝူရို မော့ကြည့်လိုက်တဲ့အခိုက် ပညာရှင်(၈)ယောက် စလုံးရဲ့ အမူအရာ ပိုပြီးလေးနက်တည်ကြည် သွားခဲ့တယ်။
မန်ဝူရနဲ့ ပိုပြီးထိတွေ့ဆက်ဆံ မိလာလေ၊ သူ့အကြောင်း ပိုမသိလာလေပါပဲ။ မန်ဝူရနဲ့ ဆက်စပ်တဲ့ အကြောင်း မှန်သမျှဟာ သူတို့နားလည်နိုင်တဲ့ တစ်ဖက်ကမ်းကို ကျော်လွန်နေပါတယ်။
အခုအချိန်၌ မန်ဝူရဆီကရတဲ့ ဖိအားက အကြီးမားဆုံး ပါပဲ။ သူ့နောက်မှာတော့ နတ်ဆိုးအိုကြီးက ရှိနေခဲ့ပြီး အားအကောင်းဆုံးလို့ ထင်မှတ်ထားရတဲ့ လင်းတိုင်ရှုက တတိယနေရာ ရောက်နေခဲ့ပါတယ်။
အခြေအနေက သူတို့ မျှော်မှန်းထားတာထက် ကျော်လွန်သွားခဲ့ပါပြီ။ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ပညာရှင်(၈)ယောက်ရဲ့ မျက်နှာ အမူအရာတွေဟာ ဆိုရင်ဖြင့် တစ်မျိုးတစ်ဖုံး ကိုးယိုးကားယား ဖြစ်နေလို့ပါ။ သူတို့ လူလုံးထွက်ပြ လိုက်ရုံနဲ့တင် ပြဿနာတွေကို ဖြေရှင်းလိုက်နိုင်မယ်လို့ ထင်မှတ်ထားခဲ့တာပါ။ အခုတော့ သူတို့ အကြီးကြီး လွဲသွားခဲ့လေပြီ။
ရန်ကိုင် အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်သို့ ချိုးဖျက်နေစဉ်က လင်းတိုင်ရှုနဲ့ မန်ဝူရတို့ ထွက်ပေါ်လာတဲ့အခါ သူတို့မျက်နှာထက် ကြောက်ရွံ့သည့် အရိပ်အယောင် စိုးစဉ်းမျှမပြခဲ့တာ ဘာကြောင့်မှန်း အခုမှပဲ သူတို့ နားလည်သွားပါတော့တယ်။
ထိုနေ့တုန်းကသာ တိုက်ပွဲဖြစ်ခဲ့ရင် စစ်ပွဲမြို့တော် တစ်ခုလုံး အပျက်အစီးပုံတစ်ခုအဖြစ် ပြောင်းလဲသွားခဲ့ ရမှာပါ။
ဒီနေ့ညတိုက်ပွဲက မမြင်နိုင်တဲ့ အလှည့်အပြောင်း များစွာဖြင့် ပြည့်နှက်နေခဲ့ရာ တကယ်ကို ရင်ဖို၊ စိတ်ရှုပ်၊ စိတ်လှုပ်ရှားဖွယ် ကောင်းလှပါတယ်။
နတ်ဆိုးအိုကြီးနဲ့ မန်ဝူရတို့ နှစ်ယောက်စလုံး ရှေ့တက်လာခဲ့ကြပြီး သူတို့ရဲ့ ကောင်းကင်အံတုဖွယ် နည်းလမ်းတွေကို သုံးကာ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့်ကို ချိုးဖျက်ပြသွားခဲ့ပါတယ်။ ဒီလို ရင်သက်ရှူမောဖွယ်ရာ စိတ်ကူးယဉ်ဆန်တဲ့ မြင်ကွင်းက သာမန်လူတွေ မြင်နိုင်တဲ့ မြင်ကွင်းမျိုး မဟုတ်ပါဘူး။ လူတော်တော်များများရဲ့စိတ်ထဲ ‘ငါဒီညသေရရင်တောင် သေပျော်သွားပြီ’ဆိုပြီးလို့တောင် တွေးနေခဲ့ကြပါတယ်။ သူတို့စိတ်ထဲ ထပ်မံဖြစ်ပေါ်လာမယ့် (၃)ယောက် (၈)ယောက်ကြားက တိုက်ပွဲကို ရင်တလှပ်လှပ်နဲ့ မျှော်လင့် စောင့်စားလို့ နေခဲ့တယ်။
Martial Peak
အပိုင်း(၅၅၁) (၃)ယောက်နှင့် (၈)ယောက်တိုက်ပွဲ
ယခုအချိန်ဝယ် စစ်ပွဲမြို့တော်လေးထဲ ထိပ်သီးပညာရှင်တွေ ဖြစ်ကြသည့် အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ပညာရှင်များစွာ စုဝေး နေခဲ့ကြပါသည်။ အခြေအနေတွေက ပြန်လည်ပြင်ဆင်လို့ မရသည်အထိ ကြီးထွားလာခဲ့လေပြီ။
အဖြစ်အပျက်များဟာ သည်အတိုင်းအတာထိ ရောက်ရှိလာခဲ့ပြီ ဖြစ်သဖြင့် မည်သည့်ဘက်က အလွယ်တကူ နောက်ပြန်ဆုတ်လို့ မဖြစ်တော့ချေ။ နှစ်ဖက်စလုံးဟာ သူတို့၏ အားအကောင်းဆုံးလူတွေကို ထုတ်ပြလာခဲ့ပြီ ဖြစ်ကာ အရင်ပြန်ဆုတ်သည့် မည်သည့်ဘက်မဆို ကြောက်ရွံ့ပြီး အားနည်းပါတယ်လို့ ဝန်ခံရာ ရောက်သွားပေလိမ့်မည်။
ရန်ကိုင်အား သတိထားနေဖို့ လင်းတိုင်ရှုက တိုးတိုးတိတ်တိတ်ဖြင့် သတိပေးလိုက်၏။
ရန်ကိုင်လည်း သူ့မဟာမိတ်များအား ပြန်ဆုတ်နေဖို့ တိတ်တဆိတ် အချက်ပြလိုက်ပါသည်။
တစ်ပြိုင်တည်း တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ ရီရှင်းရို့သည်လည်း ရန်ကိုင်နဲ့ တူညီတဲ့ အမိန့်တွေကို ထုတ်ပြန်လိုက်၏။
အသက်ရှူရှိုက်စာ အချိန်အနည်းငယ် အတွင်းမှာပဲ လူသူများစွာ စုဝေးနေတဲ့ ကုန်းမြေကြီးထဲဝယ် လူသူ အနည်းငယ်သာ ကျန်ရှိတော့သည်။
ကောင်းကင်ထက် အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ပညာရှင်(၁၁)ယောက်ဟာ မျက်နှာချင်း ဆိုင်နေခဲ့သည်။ အောက်ဘက်၌ ရှိနေသည့် ရန်ကိုင်ဘက်နှင့် မိသားစုကြီး(၇)စုဘက်မှ ပညာရှင်တွေများဟာတော့ ပညာရှင်ကြီး(၁၁)ယောက်ဆီမှ မီတာ(၁၀၀၀)အကွာထိ ဆုတ်ခွါထားခဲ့ကြပသည်။ မီတာ(၁၀၀၀)မှာ တိုက်ပွဲ ကွင်းပြင်ရှိရာသို့ ရင်တမမ၊ စိုးရိမ်ပူပန်စွာဖြင့် လှမ်းကာ ငေးမောကြည့်ရှူ နေခဲ့ကြလေ၏။
“ငါတို့ တိုက်ကြတော့မလား” မန်ဝူရက တစ်ဖက်က အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ပညာရှင် (၈)ယောက်ကို ကြည့်လိုက်ပြီး တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ဖြင့် မေးလိုက်သည်။
“အခုအတိုင်းအတာထိ ရောက်လာပြီ ဆိုမှတော့ အနည်းဆုံး လက်ရည်နည်းနည်းပါးလောက်တော့ ဖလှယ်ရမှာပေါ့” ပညာရှင်(၈)ယောက်ထဲ ခပ်ဝဝလူအိုကြီးက ပြောလိုက်သည်။ ဤလူအိုကြီးဟာ ရန်ကိုင်ကို မျက်မုန်းကျိုးခြင်း မရှိသည့်၊ အကောင်းမြင်သည့် တစ်ဦးတည်းသော လူလို့ပြောရင်တောင် မမှားနိုင်ရာ။ အခုလို နှစ်ဖက်အဖွဲ့ကြား အချင်းများမှာကို မလိုလားတဲ့ သူဆိုလည်း ဟုတ်မှန်၏။ သို့သော်ငြား သူ့ခြံဝန်းကို မီးစွဲနေပြီ ဖြစ်သည့်အတွက် မလှုပ်ရှားလို့ မရတော့။
အကြီးအကဲချုပ်ဆိုတဲ့ ဂုဏ်ပုဒ်တစ်ခုတည်းနဲ့တင် မိသားစုကြီး(၈)ခုဘက်မှ ရပ်တည်ရမှာဖြစ်သည်။ ထို့အတွက် ကြောင့် ရန်ကိုင်အပေါ် မျှော်လင့်ချက် ကြီးကြီးမားမား ထားလျှင်တောင် ရန်ကိုင်အတွက် သူလုပ်ပေးနိုင်သည့်အရာ မည်သည့်အရာမျှ ရှိမနေခဲ့ချေ။
“ငါတို့လည်း အတူတူပဲ” မန်ဝူရက ပြုံးရုံလေး ပြုံးလိုက်ပြီး “အကုန်လုံး တစ်ပြိုင်တည်း တိုက်ကြမလား။ တစ်ယောက်ချင်းစီ တိုက်ကြမှာလား။ စဉ်ဆက်မပြတ် တိုက်ကြမှာလား။ မင်းတို့ ဘယ်လိုတိုက်ချင်လဲ။ တိုက်ခိုက်ချင်တဲ့ပုံစံကို ရွေးသာရွေးလိုက်။ ငါတို့ဘက်က ဘယ်ပုံစံမဆို အဆင်ပြေတယ်”
အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ပညာရှင်(၈)ယောက်ထဲမှ အကြီးအကဲချုပ် တော်တော် များများ အေးစက်စက်ဖြင့် နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်ကြ၏။ သူတို့ရဲ့ အမူအရာတွေ ဆိုရင်လည်း မည်းမှောင်အကျည်းတန်း နေခဲ့လေသည်။
မန်ဝူရရဲ့ စကားအသွားအရ သူဟာ သူတို့(၈)ယောက် စလုံးကို မျက်လုံးထဲ မထည့်ကြောင်း ပြောနေသလို ဖြစ်နေခဲ့သည်။ ထို့အတွက်ကြောင့် သူတို့ထဲက တော်တော် များများ စိတ်မပျော်မရွှင် ဖြစ်သွားခဲ့ရတာ သဘာဝပင်။
ခပ်ဝဝနဲ့ လူအိုကြီးက တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ဖြင့် ပြုံးလိုက်ပြီး “ဒီက သခင်ကြီးရဲ့ တော်တော်လေး စကားထွားလှပါလား”
သူတို့အားလုံးဟာ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့် ပညာရှင်တွေ ဖြစ်သည့်အတွက်ကြောင့် သူတို့ရဲ့ အဆင့်အတန်းဟာ မြင့်မားလှသလို သူတို့တွေ တိုက်ခိုက် တာကိုလည်း မြင်ရခဲလှပေသည်။ ဒါပေမယ့် ထိုကဲ့သို့ ဆိုရင်တောင်မှ ယနေ့တိုက်ပွဲဟာ ရှောင်လွှဲဖို့ရာ မဖြစ်နိုင်တော့သည့်ပုံပင်။ သို့သော်ငြား၊ သူတို့သာ (၈)ယောက် (၃)ယောက် တိုက်ခိုက်လို့ သည်သတင်းသာ လူအများကြား ပြန့်နှံ့သွားခဲ့လျှင် သူတို့၏ ဂုဏ်သတင်းကို ထိခိုက်နိုင်ပေသည်။
အဖွဲ့လိုက်တိုက်ပွဲက မဖြစ်နိုင်သည့်အတွက်ကြောင့် အပြန်အလှန်စိန်ခေါ်ခြင်းနှင့် တရစပ် တိုက်ခိုက်ခြင်းကိုပဲ ရွေးချယ်ရပေတော့မည်။ တစ်ယောက်ချင်းသာ ယှဉ်တိုက်မည်ဆိုလျှင် ထိုသုံးယောက်ကို အနိုင်ယူနိုင်မယ်လို့ သူတို့ထဲက မည်သူကမှ ယုံကြည်ချက် မရှိ၊ ထို့ကြောင့် ရွေးချယ်တစ်ခု တစ်ခုပဲ ရှိပေတော့သည်။
သို့ပေမယ့် လူအိုကြီး ရှစ်ယောက်စလုံးသည်လည်း အရူးတွေ မဟုတ်ကြသည် ဖြစ်ရာ မန်ဝူရ မေးခွန်းအား ပြန်ဖြေကြမှာ မဟုတ်၊ ပြန်ဖြေလိုက်ရင် သူတို့ နိမ့်ကျသည်ကို ဝန်ခံရာ ရောက်သွားပေလိမ့်မည်။
ရန်လီတင်းက ရှေ့တက်လိုက်ပြီး အသံကျယ်ကျယ်ဖြင့် အော်ဟစ် ပြောဆိုလိုက်သည် “ဂိုဏ်းချုပ်လင်း၊ မင်းနဲ့ ငါ့ရန်မိသားစုကြားမှာ ရန်ငြိုးကြီးကြီး ရှိတယ်မလား။ ငါတို့ ရန်မိသားစုရဲ့ မျိုးဆက်နှစ်ဆက် တိုင်တိုင်က မင်းဂိုဏ်းမှာ လေ့ကျင့်လာခဲ့တာလေ။ ငါတို့ကြားမှာ ရန်ငြိုးတွေ ရှိနေမှတော့ ဒီနေ့ ဒီရန်က ဂိုဏ်းချုပ်လင်းနဲ့ လက်ရည် ဖလှယ်ရတာပေါ့”
လင်းတိုင်ရှုက တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ဖြင့် ပြန်ပြုံးပြ လိုက်ပြီး “ကောင်းပြီလေ။ ကျုပ်လည်း အဆင့်ချိုးဖျက် သွားကတည်းက အဆင့်တူတစ်ယောက်နဲ့ တစ်ခါမှ မတိုက်ခိုက်ရသေးဘူး။ ညီအစ်ကိုရန်ဘက်က ညှာတာပေးမယ်လို့ ကျုပ်မျှော်လင့်ပါတယ်”
“ကျေးဇူးပြုပြီး”
ပြောပြီးတာနဲ့ လင်းတိုင်ရှုနှင့် ရန်လီတင်းတို့ ကောင်းကင်ပေါ်သို့ တစ်ပြိုင်တည်း ပျံတက်သွားခဲ့ကြပြီး တစ်ခဏအတွင်းမှာပဲ အားလုံးရဲ့ မြင်ကွင်းဆီမှာ ပျောက်ကွယ် သွားခဲ့ကြ၏။ ခဏကြာပြီးနောက်၊ မီတာထောင်ပေါင်းများစွာ အကွာမှ တလက်လက် တောက်ပသည့် အလင်းရောင်တို့ဖြင့်အတူ ပြင်းစွာသော စွမ်းအင်လှိုင်းတို့ ထွက်ပေါ်လာခဲ့လေသည်။
ဤကား အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ပညာရှင်နှစ်ယောက် တိုက်ခိုက်ရာမှာ ဖြစ်ပေါ်လာခဲ့သည် ဖြစ်ကာ ယခုနေရာ၌ရှိနေသော လူတော်တော်များများ ဒီထက် ပိုမကြည့်နိုင်ကြတော့ချေ။
“နှစ်ပေါင်းများစွာ ကြာပြီးတာတောင် ညီအစ်ကိုရန်က စိတ်မြန်၊ လက်မြန် ဖြစ်နေတုန်းပဲ” ခပ်ဝဝနဲ့ လူအိုကြီးက မဲ့ပြုံးပြုံးကာ မန်ဝူရဆီ လှမ်းကြည့်လိုက်ပြီး ပြောလိုက် လေသည် “ညီအစ်ကိုမန်၊ ငါတို့လည်း သွားကြတာပေါ့”
ပြောပြီးတာနဲ့ သူ့ပုံရိပ်တစ်ချက် လက်သွားခဲ့ပြီး မိုးပြာရောင် အလင်းတန်းတစ်ခုဟာ ညအာယံထက်ဆီသို့ ပျံသန်းတက်သွားခဲ့လေ၏။
မန်ဝူရလည်း သူ့နောက်ကနေ လိုက်ပါသွားခဲ့သည်။
“နတ်ဆိုးအိုကြီး၊ ဒီလူအိုကြီးက မင်းကို အဖော်ပြုပေးမယ်” နောက်တစ်ယောက်က ရှေ့ထွက်လာပြီး နတ်ဆိုးအိုကြီးကို ပြောလိုက်သည်။
သို့သော်ငြား နတ်ဆိုးအိုကြီးဟာတော့ ပြန်ပြီးတော့သာ လှောင်ပြောင်ပြောဆိုလိုက်၏ “ညီအစ်ကိုလင်းလည်း မရှိ၊ မန်ဝူရလည်း မရှိ၊ ငါပါ ထွက်သွားလိုက်မယ်ဆိုရင် သခင်လေးကို ဘယ်သူကာကွယ်ပေးမှာလဲ”
ထိုလူအိုကြီး ခဏတာလောက် ကြောင်အမ်းအမ်း ဖြစ်သွားခဲ့ရပြီး ဒေါသကြီးနဲ့ ပြန်အော်ပြောလိုက်သည် “မင်းဘာပြောချင်တာလဲ။ မင်းတိုက်ခိုက်နေတုန်းက ငါတို့က ဂျူနီယာလေးတစ်ယောက်ကို မသိမသာ ချောင်းတိုက်မှာလို့ စောင်းပြောချင်နေတာလား”
“မင်းတို့ အဲ့လိုစီစဉ်နေတာ မဟုတ်လို့လား” နတ်ဆိုးအိုကြီး ထိုလူအိုကြီးကို ပြန်လည် လှောင်ပြောင် ပြောဆိုလိုက်ပြီး ရယ်မောလိုက်သည်။
လူအိုကြီးလည်း ဒေါသပုန်ထသွားခဲ့ပြီး အသံအကျယ်ကြီးနဲ့ ပြန်အော်ပြောလိုက်၏ “မင်းအဲ့လို ထင်နေတယ်ဆိုရင် ငါတို့ကို အရမ်းအထင်သေးလွန်းရာ ကျသွားပြီ။ ငါ့တို့ကိုယ်ငါတို့ နှိမ့်ချပြီး ဒီလောက် အရှက်မဲ့တဲ့ လုပ်ရပ်တစ်ခုကို လုပ်မှာမဟုတ်ဘူးကွ”
နတ်ဆိုးအိုကြီးက ရယ်ရယ်မောမောဖြင့် “မင်းတို့ တကယ်ဘာတွေးနေလဲ ဆိုတာကို ဘယ်သူသိလို့လဲ”
သူ့စိတ်ထဲ၌လည်း ဒီကနေ ခြေတစ်ဖဝါးတောင် မခွါဘူးလို့ သန္နိဠာန်ချလိုက်၏။
နတ်ဆိုးအိုကြီးက သူတို့စိန်ခေါ်သည်အား ငြင်းဆိုလာတော့ ထိုလူအိုကြီးရဲ့ မျက်နှာ ပြာနှမ်းသွားခဲ့၏။ ကျန်တဲ့ လူအိုကြီးရှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ အမူရာလည်း မကောင်းတော့၊ သူတို့ဆီမှ အစစ်အမှန်ချီလှိုင်းတွေ တလှုပ်လှုပ်ဖြင့် လှုပ်ခတ်လာခဲ့နေလေပြီ။
“ကောင်းပြီလေ။ အားလုံးက ရိုးသားပြီး ဖြောင့်မတ် မှန်ကန်တဲ့ လူတွေဖြစ်လိမ့်မယ်လို့ ငါယုံကြည်တယ်။ အောက်တန်းကျတဲ့ နည်းလမ်းတွေကို သုံးပြီး ငါ့သခင်လေးကို ထိခိုက်အောင်မလုပ်ဘူးလို့ ငါယုံကြည် ပေးလိုက်မယ်” နတ်ဆိုးအိုကြီးက လှောင်ရယ်သံ သဲ့သဲ့ဖြင့် ကျယ်နိုင်သမျှ ကျယ်အောင် အော်ပြောလိုက်သည်။
ထိုလူများ၏ အဆင့်အတန်းကြောင့် အောက်တန်းကျသည့် နည်းလမ်းတွေကို သုံးပြီး သခင်လေးကို ထိခိုက်အောင် လုပ်မှာမဟုတ်လောက်ပေမယ့် သေရေးရှင်ရေး အခြေအနေ ကြုံလာတဲ့အခါကျ လူတွေရဲ့ စိတ်က အရမ်းကို ခန့်မှန်းရ ခက်ခဲလှပေသည်။ ထို့အတွက်ကြောင့် သူ့ဘက်က ပိုပြီးသတိရှိနေတာ ပိုကောင်းပေလိမ့်မည်။
“သခင်လေး၊ ကျုပ်သွားနေတုန်း သတိထားဦနော်။ နည်းနည်းလေးတောင် သတိမလျော့ပေါ့လိုက်နဲ့နော်” နတ်ဆိုးအိုကြီးက တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်ပြီးနောက် သွေးနီရောင်အလင်းတန်းတစ်ခုအဖြစ် အသွင်ပြောင်းလျှက် ကောင်းကင်ထက် ပျံသန်းတက်သွားလျက် အော်ပြောလိုက်လေသည် “လာခဲ့၊ ဒီလူအိုကြီး မင်းကို စောင့်နေမယ်”
နတ်ဆိုးအိုကြီးကို စိန်ခေါ်ခဲ့သည့် လူအိုကြီးလည်း ချက်ချင်းဆိုသလို ကောင်းကင်ပေါ် ပျံသန်းတက်သွားခဲ့၏။
အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ပညာရှင် (၆)ယောက်ဟာ ဝေဟင်ထက် တစ်ယောက်ချင်း ယှဉ်တိုက် နေခဲ့ကြလေပြီ။ အောက်မှာရှိနေသည့် လူတွေကတော့ လည်ပင်းတဆန့်ဆန့်လုပ်ရင်း အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့်တွေကြားက တိုက်ပွဲကို မြင်နိုင်ဖို့ရာ အသည်းအသန် ကြိုးစားနေခဲ့၏။ သူတို့၏ အမြင်အာရုံက သာမန်သေမျိုးတွေထက် ပိုပြီးအားကောင်းကြသော်ငြား မှုန်မှုန်ဝါးဝါးကိုပဲ လှမ်းမြင်နိုင်ခဲ့လေသည်။
ရန်ကိုင်တောင် တစ်စွန်းတစ်စလေးကိုပဲ လှမ်းမြင်ရ၏။
အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ပညာရှင် (၆)ယောက်ရဲ့ လှုပ်ရှားမှုတွေထဲ ကောင်းကင်တာအိုအပေါ် သူတို့ရဲ့ ထိုးထွင်းနားမည်မှုတို့ ပါဝင်နေခဲ့ကြသည်။
တစ်စွန်းတစ်စလေးကိုတောင် ဖမ်းမိလိုက်နိုင်မည် ဆိုလျှင် သူတို့ရဲ့ ကျင့်ကြံခြင်းခရီးလမ်းကို တော်တော်လေး အကူအညီ ပေးစွမ်းနိုင်ပါလိမ့်မည်။
အားလုံးက မတ်တပ်ရပ်ရင်း တိုက်ပွဲကို တိတ်တဆိတ် စောင့်ကြည့်လေ့လာ နေခဲ့ကြလေ၏။ လေ့လာနေရင်း ထိုပညာရှင်တွေရဲ့ ဆန်းကြယ်သည့် လှုပ်ရှားကွက်ကို နားလည်နိုင်ဖို့ရာ ကျားကုတ်ကြားခဲ ကြိုးစားနေခဲ့သည်။
တိုက်ပွဲဟာ ပိုပိုပြီး ပြင်ထန်လာနေသည့်အတွက် တလက်လက် တောက်ပနေသည့် အလင်းရောင်တွေ ဟာလည်း ပိုပိုပြီး အရောင်မြိုင်လာခဲ့လေသည်။ မကြာခင်မှာပဲ ညကောင်းကင်ယံတစ်ခွင်လုံးကို တလက်လက် တောက်ပနေသည့် အလင်းရောင်တို့က လွှမ်းခြုံသွားခဲ့လေတော့သည်။
ဥာဏ်နည်းနည်းပိုကောင်းသည့် လူတွေဟာတော့ မတိုက်ခိုက်ရသေးသော အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ပညာရှင်တွေဆီကို လှမ်းကြည်လိုက်သည်။ ပညာရှင်တွေ အမူအရာမကောင်းသည်အား မြင်လိုက်သည်နှင့် ကောင်းကင်ထက်က တိုက်ပွဲတွင် မိသားစုကြီး(၇)ခုမှ အကြီးအကဲချုပ်တွေ အသာရမနေမှန်း တန်းသိလိုက်၏။
ထိုတွေ့ရှိမှုက လူများစွာအား ထိတ်လန့် သွားစေခဲ့လေသည်။
စည်းတံဆိပ်တော် ဘုရားကျောင်းအတွင်း၌ ရှိနေသည့် အကြီးအကဲချုပ် ရှစ်ယောက်ဟာ ဒီလောကကြီးရဲ့ အားကောင်းဆုံး ကျင့်ကြံသူတွေထဲ အပါအဝင် ဖြစ်ကြသည်။ သို့သော်ငြား ရန်ကိုင်စံအိမ်မှ ပညာရှင်သုံးယောက်ကြောင့် ထိုပညာရှင်တွေမှာ ဖိနှိပ်ခံနေခဲ့ရပါသည်။
အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်ဆိုတာ ဆန်းကြယ်မှုတွေနဲ့ ရစ်သိုင်းဖုံးလွှမ်းနေသည့် အဆင့်တစ်ခု ဖြစ်ပါသည်။ ထိုအဆင့်ဆီ မရောက်ပဲ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့်နဲ့ နက်နဲဆန်းကြယ်မှုကို နားလည်နိုင်မှာ မဟုတ်ချေ။ ထိပ်တန်း ပညာရှင်တွေ ဖြစ်ကြသည့် တုဖုန်းလို လူမျိုးတောင် အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက်ဟာ မည်သည်ကိုဆိုလိုမှန်း နားမလည်ကြပေ။
ထို့ကြောင့် မိသားစုကြီးရှစ်ခုက အကြီးအကဲချုပ်တွေက ရန်ကိုင်စံအိမ်မှ ပညာရှင်သုံးယောက်ရဲ့ ဖိနှိပ်ခြင်းကို ခံနေရကြောင်း သိလိုက်ရသည့် အချိန်၌ လူတိုင်း ထိတ်လန့် အံ့အားသင့်သွားခဲ့ကြသည်။
မန်ဝူရနဲ့ နတ်ဆိုးအိုကြီးက ထူးဆန်သော နည်းလမ်း တစ်ခုခုကို အသုံးပြုပြီး အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်ဆင့်ဆီ ချိုးဖျက်ဝင်ရောက်တာ ဖြစ်ပြီး လင်းတိုင်ရှု ဟာတော့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့်ကို လွန်ခဲ့သည့် တစ်နှစ်ကတည်းက ချိုးဖျက်ခဲ့တာ ဖြစ်ပေသည်။
ထိုအကြီးအကဲချုပ် တစ်ယောက်ချင်းစီဟာတော့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်ကို လွန်ခဲ့သော နှစ်ပေါင်း(၅၀) ကတည်းက ရောက်ရှိနေခဲ့တာ ဖြစ်ပေ၏။ ထိုကဲ့သို့ဆိုရင် သူတို့ နှစ်ပေါင်း(၅၀)ကျော် လေ့လာခဲ့ရ တာတွေက လွန်ခဲ့တဲ့ (၁)နှစ်လေးကမှ ချိုးဖျက်လာခဲ့တဲ့ လူတစ်ယောက်ရဲ့ ဆင်ခြင်နားလည်နိုင်မှုကိုတောင် မယှဉ်နိုင်ဘူးလို့ ဆိုလိုက်တာပဲ မဟုတ်ပါလား။
အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့်၊ ထိုအဆင့်ဟာ မည်ကဲ့သို့အဆင့်မျိုးနည်း။
အားလုံးစိတ်ထဲ သိချင်စိတ်တို့ဖြင့် လှိုင်းထန်နေချိန် ကောင်းကင်ယံထက်မှ တိုက်ပွဲတစ်ပွဲဟာတော့ အဆုံးသတ်သို့ ရောက်ရှိသွားခဲ့လေပြီ။
ခဏအကြာ၌ ပုံရိပ်နှစ်ခုက ကောင်းကင်ယံမှ အောက်သို့ ပြန်လည်ဆင်းသက်လာခဲ့သည်။ တစ်ယောက်က မန်ဝူရဖြစ်ပြီး နောက်တစ်ယောက်ဟာတော့ သူ့ပြိုင်ပဲ ဖြစ်ချေသည်။
မန်ဝူရ၏ လက်ရှိအမူအရာ တည်ငြိမ်နေသော်ငြား လူဝဝကြီးရဲ့ မျက်နှာဟာတော့ ပြာနှမ်းနေချေသည်။ ဆန္ဒမရှိသော်ငြား အလျင်စလို လက်သီးဆုပ်လိုက်ပြီး ဦးညွှတ်ကာ “အခုလို ညွှန်ကြားပြသပေးလို့ ကျေးဇူး အများကြီး တင်ပါတယ်”
“အင်” မန်ဝူရ အသာအယာလေးသာ ခေါင်းပြန်ညိတ် ပြလိုက်၏။
တိုက်သာ တိုက်ခဲ့ကြတာ၊ နှစ်ယောက်စလုံး မည်သူမှ ဒဏ်ရာမရထားကြပါချေ။ ဆိုလိုလိုက်သည်က သူတို့ နှစ်ယောက်ဟာ တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ဖြင့် ဆင်ခြင်နားလည် နိုင်စွမ်း ဖလှယ်ခဲ့တာ၊ ဒါမှမဟုတ် သူတို့ကြားက ကွာခြားချက်က အရမ်းကို ကြီးမားလွန်းနေတာပဲ ဖြစ်ရပေမည်။
ပထမတစ်ချက်က မဖြစ်နိုင်သည်မို့၊ ဒုတိယ တစ်ချက်သာ ရှိပေတော့သည်… နောက်ဆက်တွဲ ရလဒ်ကို မည်သူမှ ဆက်မတွေးရဲတော့ပေ။
ခဏအကြာ၌ လင်းတိုင်ရှုနှင့် ရန်လီတင်းတို့ ပြန်ဆင်း လာခဲ့၏။ နှစ်ယောက်စလုံးက အမောတကော အသက်ရှူနေရင်း တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် စိုက်ကြည့် နေခဲ့ကြသည်။
“ဂိုဏ်းချုပ်လင်းရဲ့ နည်းလမ်းတွေက တကယ်ကို နက်နဲလွန်းပါတယ်၊ ဒီရန် ရှုံးသွားခဲ့ပြီ” ပြောပြီးတာနဲ့ ရန်လီတင်းဟာ နောက်ပြန်ဆုတ်နေလိုက်၏။
လူအုပ်ကြီး မှင်သက်သွားခဲ့သည်။
မန်ဝူရ နိုင်သွားခဲ့၏။ လင်းတိုင်ရှုလည်း နိုင်သွားခဲ့၏။ မိသားစုကြီး(၈)ခုမှ ဘိုးဘေးအဆင့်ရှိသည့် ပုဂ္ဂိုလ်တွေက ရန်ကိုင် အင်အားစုဘက်မှ လူအိုကြီးနှစ်ယောက်ရဲ့ ပြိုင်ဘက် တကယ်ပဲ မဟုတ်တာလား။
နောက်ဆုံးတိုက်ပွဲကကော…
လူပေါင်းများစွာ လှမ်းမော့ကြည့်လိုက်တဲ့ အချိန်မှာပဲ တစ်စုံတစ်ခုက လေကို ထိုးခွင်းပြီး မြေပြင်ပေါ် အရှိန်ပြင်းပြင်းဖြင့် ကျဆင်းလာနေသည်ကို မြင်တွေ့လိုက်သည်။ ‘ဘုန်း’ ဆိုသည့် မြည်သံကြီးနှင့်အတူ တွင်းပေါက်ကြီးတစ်ခု ဖြစ်သွားခဲ့ပြီး ဖုန်တွေအလုံးလုံး ထသွားခဲ့လေ၏။
ဖုန်ရှင်းသွားသည့်အခါ ဖြစ်ပေါ်လာသော ချိုင်းထဲမှလူအား ချောင်းကြည့်လိုက်ရာ မြင်လိုက်ရသည့် မြင်ကွင်းကြောင့် အကုန်လုံးမှာ ထိတ်လန့်တုန်လှုပ် သွားခဲ့ရသည်။
ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ နတ်ဆိုးအိုကြီးကို စိန်ခေါ်ခဲ့သည့် လူအိုကြီးဟာ တွင်းပေါက်ဆီမှ ကုန်းထလာနေသည်ကို သူတို့ မြင်တွေ့လိုက်ရတာကြောင့် ဖြစ်၏။ လူအိုကြီးရဲ့ မျက်နှာဟာ အရမ်းကို အရုပ်ဆိုးနေခဲ့ပြီး သူ့အသာအရေက ဖြူလျော်နေခဲ့ကာ သူ့ပါးစပ်ထောင့်စွန်းမှ သွေးများ စီးကျ နေခဲ့ပါသည်။
နတ်ဆိုးအိုကြီး မြေကြီးပေါ် ပြန်ဆင်းလာခဲ့သည်။ ထိုလူကြီးထက် မီတာဒါဇင်ကျော်အမြင့်၌ ရပ်လိုက်ပြီး သူ့ပြိုင်ဘက်ကို ငုံကြည့်လိုက်ကာ ထေ့ငေါ့ပြောလိုက်၏ “တောင်းပန်ပါတယ်ကွာ။ ဒီလူကြီးက ခပ်ရိုင်းရိုင်း၊ ခပ်ကြမ်းကြမ်းပဲ ဆိုတော့ ငါ့ခွန်အားကို ဂိုဏ်းချုပ်လင်းနဲ့ မန်ဝူရတို့လို ကောင်းကောင်း မထိန်းချုပ်လိုက်နိုင်ဘူး”
ထိုလူအိုကြီးက ခေါင်းမော့ကာ နတ်ဆိုးအိုကြီးကို စိုက်ကြည့်လိုက်ပေမယ့် စကားတစ်ခွန်းမှ ပြန်ပြောခြင်း မပြုခဲ့ချေ။ လူအုပ်ကြီးထဲကနေ ခွဲထွက်သွားလိုက်ပြီး ထိုင်ချလိုက်ကာ သူ့ဒဏ်ရာကို ပြန်လည် ကုစားနေလိုက်၏။ ခဏကြာပြီးနောက် ပါးစပ်ဟကာ နီနက်ရောင် လေတွေကို ရှူထုတ်လိုက်သည်။
သူရှူထုတ်လိုက်သည့် လေတွေထဲ ထူးဆန်းသည့် မိစ္ဆာအရှိန်အဝါတို့ ပါဝင်နေခဲ့ကာ နတ်ဆိုးအိုကြီးရဲ့ တိုက်ခိုက်မှုကြောင့် သူ့ကိုယ်ထဲ ကျန်ရစ်ခဲ့သော မိစ္ဆာစွမ်းအင် အကြွင်းအကျန်တွေပဲ ဖြစ်ချေရပေမည်။
သုံးတိုက်ပွဲတိုက်၊ သုံးပွဲရှုံး။ ရလဒ်ကတော့ လုံးဝကို အထင်ကြီးစရာ ကောင်းလှပေသည်။
လူအုပ်ကြီး ကြောင်သွားခဲ့သည်၊ အားလုံးက မယုံကြည်နိုင်စွာဖြင့် ပညာရှင်တွေကို ငေးကြည့်နေခဲ့၏။ မိသားစုကြီး(၈)ခုက အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ပညာရှင်တွေက သည်လောက်တောင် အားနည်းတာလား။
သူတို့တွေက သိုင်းတာအိုရဲ့ အထွတ်အထိပ်မှာ ရပ်တည်နေကြသည့် လူတွေ မဟုတ်ချေဘူးလား။
“မင်းတို့ မျက်နှာတွေကို ကြည့်ရသလောက်တော့ သိပ်ပြီး မကျေနပ်ကြသေးတဲ့ပုံပဲ။ ကောင်းပြီလေ။ တစ်ပွဲတစ်လမ်း ထပ်နွှဲကြတာပေါ့။ ဒီကိစ္စကို ဒီနေ့ ဒီမှာပဲ အပြတ်ရှင်းကြတာပေါ့” နတ်ဆိုးအိုကြီးက မကောင်းဆိုးဝါး ဆန်ဆန်ပြုံးလျက် ပြန်ပြောလိုက်သည်။
နတ်ဆိုးအိုကြီးက ထိုပညာရှင်တွေကို ရန်စနေပုံ ရသည်။ သို့ပေမယ့် မိသားစုကြီး(၈)ခုမှ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့်တွေ ထွက်ပေါ်လာခဲ့ပြီ ဖြစ်သည့်အတွက်ကြောင့် လုံးဝ မရှုံးနိမ့်သေးပဲ ပြန်ဆုတ်မှာ မဟုတ်မှန်း အကုန်လုံး သိထားကြ၏။
သုံးယောက် ရှုံးသွားခဲ့တယ် ဆိုရင်တောင်မှ နောက်ထပ် ငါးယောက် ကျန်နေပါသေးသည်။ အားလုံးက ဒီအချက်ကို နားလည်ထားကြ၏။
နတ်ဆိုးအိုကြီးရဲ့ စကားကို တုန့်ပြန်သည့်အလား နောက်ထပ် လူသုံးယောက် ရှေ့ထွက်လာခဲ့လေသည်။
လင်းတိုင်ရှုက သက်ပြင်းချလိုက်ပြီး မန်ဝူရဟာတော့ ကူကယ်ရာမဲ့စွာဖြင့်သာ ခေါင်းခါရမ်းလိုက်၏။ ပြီးတာနဲ့ နှစ်ယောက်စလုံး ကောင်းကင်ပေါ် ပျံတက်သွားလိုက် လေသည်။
အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ပညာရှင် (၆)ယောက်မှာ ပြင်းထန်သည့် တိုက်ပွဲ နောက်တစ်ကြိမ် ထပ်မံစတင် လာခဲ့ပြန်လေသည်။ မိသားစုကြီး(၇)ခုမှ ပညာရှင်တွေဟာတော့ ‘အရှင်ဘုရား၊ ဒီတစ်ကြိမ် ကျုပ်တို့ဘက်က မရှုံးရအောင် ကူညီစောင်မပေးတော်မူပါဘုရား’ ဆိုပြီး စိတ်ထဲကနေ ကြိတ်ဆုတောင်းနေခဲ့ကြလေ၏။
စည်းတံဆိပ်တော် ဘုရားကျောင်းထဲဝယ် ရှိနေသည့် အကြီးအကဲချုပ် ရှစ်ယောက်ဆိုသည်မှာ ဒီလောကကြီးမှ သာမန်လူတွေရဲ့ ယုံကြည်ကိုးစားရာ ဖြစ်သည်။ သူတို့ အကုန်လုံးသာ သူတို့တစ်ဝက်တောင် မရှိသည့် လူတွေရဲ့ အနိုင်ယူခြင်းကို ခံလိုက်ရမည်ဆိုလျှင် မိသားစုကြီး(၈)ခုရဲ့ ဂုဏ်သိက္ခာပျက်စီးသွားရနိုင်ပေသည်။
Martial Peak
အပိုင်း(၅၅၂) နွေဦးမိုးပေါက်
မိသားစုကြီး ခုနှစ်ခုမှ အင်မော်တယ်တက်လှမ်းခြင်း အဆင့် ပညာရှင်တွေဟာ မျက်တောင်မခတ်တမ်း တိုက်ပွဲကို စူးစမ်းလေ့လာ ကြည့်နေခဲ့ကြ၏။
သွားမတိုက်ခိုက်ရသေးသည့် အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ပညာရှင်နှစ်ယောက် ဟာလည်း တိုက်ပွဲအား သေသေချာချာ လေ့လာ ကြည့်နေခဲ့လေသည်။
“ညီအစ်ကိုဟော်၊ အဲ့မန်ဝူရက… ဘယ်လောက်တောင် အားကောင်းတာလဲ” လေးထောက်မျက်နှာနှင့် လူအိုကြီးက ခပ်ဝဝ လူအိုကြီးအား တိုးတိုးလေး မေးလိုက်သည်။ တိုက်ပွဲ တစ်ခုလုံးကို မြင်တွေ့ခဲ့ရသော်ငြား သူကိုယ်တိုင်က ဘေးကနေ ကြည်နေသည့်လူသာ ဖြစ်တဲ့အတွက် တကယ် တိုက်ခိုက်ခဲ့သော ခပ်ဝဝလူအိုကြီးလောက် မန်ဝူရ၏ ခွန်အားကောင်း မသိပေ။
ဟော်မိသားစုမှ ခပ်ဝဝလူအိုကြီးက သက်ပြင်း အရှည်ကြီး ချလိုက်ပြီး ကူကယ်ရာမဲ့စွာ ပြုံးလိုက်ကာ “သူ့ခွန်အားနဲ့ ပက်သက်ပြီး ပြောရမယ်ဆိုရင်တော့ ‘ငါလုံးဝကို ဥာဏ်မမှီနိုင်ဘူး’လို့ပဲ ပြောရလိမ့်မယ်”
ခပ်ဝဝလူအိုကြီး ပြောသည်အား ကြားလိုက်သည့်အချိန် လေးထောင့်မျက်နှာနှင့် လူအိုကြီး လုံးဝကို အံ့အားသင့်သွား ခဲ့လေသည်။
ခပ်ဝဝနဲ့ လူအိုကြီးက ခေါင်းခါရမ်းလိုက်ပြီး ဆက်ပြောလိုက်တယ် “ငါ့ဂုဏ်သိက္ခာ မပျက်ရအောင် အဖြစ်အပျက်တွေကို ချဲ့ကားပြောဆိုနေတာ မဟုတ်ဘူး။ ငါအသက်ရှင်နေခဲ့တာ နှစ်ပေါင်းများစွာ ကြာခဲ့ပြီ ဖြစ်သလို အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့်က နက်နဲတဲ့ သဘောတရားတွေကိုလည်း အချိန်အတော်ကြာအောင် လေလာခဲ့ပြီးသွားပြီ။ ဒါပေမယ့် သူ့လိုလူမျိုး ငါတစ်ခါမှ မတွေ့ခဲ့ဖူးဘူး။ တစ်ယောက်ချင်းကို အသာထားလိုက်ဦး။ ငါတို့ ရှစ်ယောက်၊ တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် မနားတမ်း သူ့ကိုသွားတိုက်မယ် ဆိုရင်တောင် သူက ငါတို့ အားလုံးကို အနိုင်ယူနိုင်းဦးမှာ”
“ဘယ်လို” လေးထောင့်မျက်နှာနဲ့ လူအိုကြီး အလန့်တကြား ထအော်လိုက်ကာ သူ့မျက်နှာသည်လည်း ဖြူလျော်သွားခဲ့ရ၏။
မန်ဝူရက ရိုးရှင်းသည့် ပြိုင်ဘက်တစ်ယောက် မဟုတ်မှန်း သူသော်ငြား ခပ်ဝဝလူအိုကြီး၏ မန်ဝရအပေါ် အထင်အမြင်က မိုးထိမတတ် မြင့်မားလွန်နေခဲ့လေသည်။ သို့ပေမယ့် ခပ်ဝဝနဲ့ လူအိုကြီးက ယခုကဲ့သို့ ပြောရဲမှတော့၊ သူ့ပြောခဲ့သည့် အကြောင်းအရာနှင့် ပက်သက်ပြီး အပြည့်အဝ ယုံကြည်ချက် ရှိနေတာကြောင့်ပဲ ဖြစ်ရပေမည်။
အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ပညာရှင် (၈)ယောက်ဟာ အတူတူ ပေါင်းသင်းလာခဲ့တာ နှစ်ပေါင်းများစွာ ကြာခဲ့ပြီဖြစ်သည့်အတွက်ကြောင့် တစ်ယောက်စရိုက်အကြောင်း တစ်ယောက် ကောင်းကောင်း သိထားကြပေသည်။ ထို့ကြောင့် ဟော်မိသားစု အကြီးအကဲချုပ်က ချဲ့ကားပြောတတ်သည့် လူတစ်ယောက် မဟုတ်ကြောင်း သူအသိပင်။
“အဲ့မိစ္ဆာအရှင်သခင်ကလည်း ပုံမှန်မဟုတ်ဘူး…” နတ်ဆိုးအိုကြီးရဲ့ အနိုင်ယူခြင်းကို ခံလိုက်ရသည့် ပညာရှင်က မျက်လုံးဖွင့်လာလိုက်ပြီး ခါးခါးသီးသီးဖြင့် ပြောလိုက်သည် “သူ့ခွန်အားက မန်ဝူရလောက် မဟုတ်ပေမယ့် တစ်ယောက်ချင်းဆိုရင် ငါတို့ထဲက ဘယ်သူမှ သူ့ကိုမနိုင်ဘူး”
ခပ်ဝဝနှင့်လူအိုကြီး၏ မျက်ဝန်းအစုံ မှေးကျဉ်း သွားခဲ့ပြီး “သန်မာရုံတင် မဟုတ်ဘူး။ ငါတို့ကြားက… တကယ့် အကြီးမားဆုံး ခြားနားချက်က… ငါတို့တွေက တစ်ဆင့်တည်းက မဟုတ်သလိုပဲ”
“မင်းဘာပြောချင်နေတာလဲ။ ငါတို့တွေက ဘာလို့ တစ်ဆင့်တည်း မဟုတ်ရမှာလဲ။ ငါတို့တွေက အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်ကျင့်ကြံသူတွေပဲ မဟုတ်ကြဘူးလား”
ခပ်ဝဝနဲ့ လူအိုကြီး မျက်မှောင်ကြုံ့လိုက်သည်။ မန်ဝူရဲနဲ့ယှဉ်ရင် မန်ဝူရ တိမ်ပေါ် ရပ်နေသည့်သူဖြစ်ကာ သူကတော့ အောက်ခြေမှ မော့ကြည့်နေရသည့် လူတစ်ယောက်လို့ ခံစားနေခဲ့ရသည်။
“လင်းတိုင်ရှုကတော့ သာမန်လောက်ပဲ” ရန်လီတင်းက ဝင်ပြောလိုက်သည် “လင်းတိုင်ရှုရဲ့ ကျင့်ကြံခြင်းက ငါတို့နဲ့ အတူတူပဲ။ ဒါပေမယ့် သူ့ရဲ့ တိုက်ကွက်တိုင်းမှာ မန်ဝူရဲ့ အရိပ်တွေ ပါဝင်နေတယ်။ ကောင်းကင်စံအိမ်မှာ နှစ်ပေါင်းများစွာကြာအောင် သိုင်းတာအိုကို အတူ ဆွေးနွေးလာခဲ့တော့ မန်ဝူရဆီကနေ တော်တော်များများ သင်ကြားလိုက်ရတာဖြစ်မယ်။ နှစ်ကြိမ်လောက်ပဲ သူတိုက်နိုင်လိမ့်မယ်။ နှစ်ကြိမ်ပြီးတာနဲ့ သူအားကုန်ပြီပဲ”
“နှစ်ကြိမ်လား” လေးထောင့်မျက်နှာစပ်စပ်နှင့် လူအိုကြီး၏ အမူအရာ အရုပ်ဆိုးသွားခဲ့ပြီး “ဆိုလိုတာက ရှစ်ကြိမ်စလုံး ငါတို့ရှုံးရတော့မှာပေါ့၊ ဟုတ်လား”
သူတို့ပြိုင်ဘက် အရေအတွက်က စုစုပေါင်း သုံးယောက် ရှိတာဖြစ်သည့်အတွက် လင်းတိုင်ရှု ဆက်မတိုက် နိုင်လျှင်တောင်မှ ကျန်သည့် နှစ်ယောက်သက်သက်နှင့်တင် သူတို့တွေကို အလွယ်လေး အနိုင်ယူနိုင်လေသည်။
‘တစ်ကြိမ်တောင် မနိုင်ရင်’ ထိုကဲ့သို့သာ ဖြစ်သွားခဲ့လျှင်တော့ အရမ်းကို ရယ်စာကောင်းနေတော့မှာ အမှန်ပင်။
ငါးယောက်စလုံးဟာ အလွန့်အလွန်ကို စိတ်ဓါတ်ကျ ကူကယ်ရာ မဲ့နေခဲ့ကြလေသည်။
ထိုလူတွေဟာ စည်းတံဆိပ်တော်ဘုရားကျောင်းထဲ၌ ထိုင်ပြီး မိသားစုကြီးရှစ်ခုရဲ့ အကြီးအကဲချုပ်ဆိုတဲ့ ဂုဏ်ပုဒ် ချီးမြှင့်ထားခြင်း ခံရထားရသည့် လူတွေဖြစ်ပါသည်။ သူတို့ အားလုံးဟာ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့် ကျင့်ကြံသူတွေ ဖြစ်ကြပြီး တစ်လောကလုံးမှ လူများ၏ လေးစားအားကျင်ခြင်း ခံရသည့် လူတွေလည်း ဖြစ်၏။ သူတို့ထက် ပိုအားကောင်းသည့် လူတွေ ရှိနေသေးသည်ကို သိသော်ငြား အရမ်းကြီး ကွဲပြားသွားမှာ မဟုတ်တာတော့ အသေအချာပင်။ ယနေ့ဝယ် ယခုအချိန်မှပဲ သူတို့တွေဟာ ကိုယ့်ကိုယ်ကို အရမ်းအထင်ကြီးနေကြောင်း နားလည် သွားခဲ့ကြလေသည်။
“ရေတွင်းထဲက ဖားသူငယ်တွေပဲ။ ရေတွင်းထဲကနေ ကောင်းကင်ကြီးကို မော့ကြည့်ပြီး ငါတို့သာ အကုန်သိ၊ အကုန်တတ်လို့ ထင်နေခဲ့ကြတာ…” ရန်လီတင်း တိုးလျလျ လေသံဖြင့် ရေရွတ်လိုက်၏။ သူပြောလိုက်သည့် စကားထဲဝယ် လူအိုကြီးများ အားလုံးရဲ့ အတွေးတို့ ထင်ဟပ်နေလေသည်။
“ညီအစ်ကိုရီ၊ မန်ဝူရနဲ့ပဲတိုက်တိုက်၊ မိစ္ဆာအရှင်သခင် နဲ့ပဲ မင်းအရမ်းအရမ်းကို သတိထားသင့်တယ်။ မန်ဝူရက တော်သေးတယ်။ သူက နည်းနည်းပါးပါး လျှော့ပေါ့ ပေးသေးတယ်။ ဒါပေမယ့် ဟိုမိစ္ဆာအရှင်သခင်ဆိုတဲ့ လူကတော့ အသေကိုဗျင်းတာ၊ နည်းနည်းလေးတောင် ညှာတာမဟုတ်ဘူး” နတ်ဆိုးအိုကြီး၏ သင်ခန်းစာပေးခြင်း ခံလိုက်ရသည့် လူအိုကြီးက အလေးအနက်ဖြင့် သတိပေးစကား ပြောလိုက်သည် “မင်းလည်းအတူတူပဲ၊ ညီအစ်ကိုလျူ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်၊ သူ့နတ်ဆိုးချီနဲ့ ဒဏ်ရာ မရမိအောင် သေချာဂရုစိုက်… နတ်ဆိုးချီက ပြန်ဖြေဖို့ ခက်တယ်”
ပြောပြီးပြီးချင်းမှာပဲ ထိုလူအိုကြီး၏ အမူအရာ နောက်တစ်ကြိမ် ဖြူလျော်သွားခဲ့ပြန်ကာ အစစ်အမှန်ချီကို အလျင်အမြန် လှည့်ပတ်လိုက်ရ၏။ နတ်ဆိုးချီ တိုက်စား ခံရသည့် အခြေအနေမှ အပြည့်အဝ ပြန်သက်လာခြင်း မရှိသေးသည့် ပုံပင်။
ရီနဲ့လျူမိသားစုမှ အကြီးအကဲချုပ် နှစ်ယောက်လည်း တည်ကြည်လေးနက်စွာဖြင့် ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည်။ ရီမိသားစု အကြီးအကဲဟာ လေးနက်တည်ကြည်သည့် အမူအရာဖြင့် ရုတ်တရက် ရန်ကိုင်ဆီ လှမ်းကြည့်လိုက်၏။
ယခုအချိန်၌ ရန်ကိုင်ဟာ ကောင်းကင်ထက်မှ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ခြောက်ယောက်ကြားမှ တိုက်ပွဲထဲ အာရုံမျှောနေခဲ့လေသည်။
ရုတ်တလက် သူ့စိတ်ထဲ တလှပ်လှပ် ဖြစ်သွားခဲ့၏။
သူ့ကျောပြင်တစ်လျှောက် စိမ့်တက်သွားသည်ကို ခံစားမိလျှင်မိခြင်းပဲ သူ့ကိုယ်သူ ကပျာကယာ စစ်ဆေး ကြည့်လိုက်၏။ သို့ပေမယ့် ပုံမှန်မဟုတ်သည့်အရာ တစ်ခုတစ်လေကိုမှ မတွေ့ခဲ့ရချေ။
မျက်မှောင်ကြုံ့လိုက်ပြီး မိသားစုကြီး ရှစ်ခုမှ လူအိုကြီးများဆီ လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ လှမ်းကြည့် လိုက်သည့် အချိန်မှာပဲ လေးထောင့်စပ်စပ် မျက်နှာနှင့် လူအိုကြီးဖြင့် အကြည့်ဆိုက်သွားခဲ့သည်။
တစ်ဖက်လူက မထူးခြားနားဟန်ဖြင့် သူ့အား အချိန်အတန်ကြာသည်အထိ စိုက်ကြည့်နေခဲ့ပြီးနောက် အကြည့်လွှဲဖယ်သွားခဲ့၏။
“သခင်ငယ်လေး…” ရန်ကိုင် ရတက်မအေး ဖြစ်နေသည်ကို သတိပြုမိလိုက်သည်နှင့် တန်ယုရှန်းက ချက်ချင်းပဲ မေးလိုက်သည် “ဘာဖြစ်တာလဲ”
“ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး” ရန်ကိုင်က ခေါင်းခါလိုက်ပြီး “ငါစိတ်အထင်မှားတာပဲ နေမှာပါ”
“အင်း” ရန်ကိုင်နှင့် ပက်သက်ပြီး မည်သည်မှ မှားယွင်းနေခြင်း မရှိသည့်အတွက် တန်ယုရှန်လည်း မေးနေခြင်းအား ရပ်တန့်လိုက်၏။
မျက်လုံးမှေးစဉ်းလိုက်ပြီး လေးထောင့်စပ်စပ် မျက်နှာဖြင့် လူအိုကြီးအား တစ်ခဏကြာသည်အထိ စိုက်ကြည့်နေပြီးနောက် ရန်ကိုင် မျက်မှောင် ကြုံ့လိုက်၏။ သူ့ကိုယ်နဲ့ ပက်သက်ပြီး မည်သည်မှ မှားယွင်းနေခြင်း မရှိသော်ငြား သူ့စိတ်ထဲ တလှပ်လှပ် ခံစားလိုက်ရသည် ကတော့ အစစ်အမှန်ပင်။
သားရဲတွေက ထက်ရှသည့် မသိစိတ်အာရုံအား ပိုင်ဆိုင်ထားသလို ကျင့်ကြံသူတွေလည်း ထက်ရှသည့် ဆဠမအာရုံကို ပိုင်ဆိုင်ထားပါသည်။ ကျင့်ကြံသူ တစ်ယောက်၏ ဆဠမအာရုံက သားရိုင်းတစ်ကောင်၏ မသိစိတ်အာရုံထက် ပိုပြီး အစွမ်းထက်ပေ၏။
လေးထောင့်မျက်နှာနှင့် လူအိုကြီးက သူ့အား တစ်ခုခု လုပ်ချင်နေသည် ဖြစ်ရင်ဖြစ် မဖြစ်ရင် လုပ်ပြီးသွားတာပဲ ဖြစ်ရပေမည်။ ထို့ကြောင့်ပဲ တစ်ခုခုကို သူအာရုံခံမိလိုက်တာ ဖြစ်နိုင်ပေသည်။
အခြေအနေတွေက မဟန်တော့တာကြောင့် ထိုလူအိုကြီးက နည်းလမ်းတစ်ခုခုရှာပြီး သူ့အား ပစ်မှတ်ထားဖို့ ကြိုးစားနေတာလား။ ရန်ကိုင် အမူအရာ သုန်မှုန်လာခဲ့ပြီး သူ့စိတ်ထဲ ကြိတ်ပြီး ကျိန်ဆဲလိုက်သည်။
နည်းနည်းလေးတောင် သတိမမူရဲတော့။ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ပညာရှင်တစ်ယောက်သာ ပုန်းလျှိုးကွယ်လျှိုးဖြင့် သူ့အား တစ်ခုခုလုပ်ဖို့ ကြံရွယ်ခဲ့လျှင် မည်သည့်အရာကိုမှ သူသတိမပြုမိတာ သဘာဝပင်။
သက်ပြင်းလေး တစ်ချက်ရှိုက်လိုက်ပြီးနောက် ရန်ကိုင်က ကောင်းကင်စိတ်အာရုံကို ဖြန့်ကျက်လိုက်ပြီး သူ့ကိုယ်အနှံ့ အသေအချာ စစ်ဆေးကြည့်လိုက်သည်။ သို့ပေမယ့် မူမမှန်သည့် ဘာတစ်ခုကိုမှ သူမတွေ့ခဲ့ရ။
ဤသို့ဖြင့် ရန်ကိုင်က သူ့ကောင်ကင်စိတ်အာရုံအား အသိစိတ်ပင်လယ်ထဲ ပို့လွှတ်လိုက်၏။ ရန်ကိုင် ဝိဥာဉ်ပုံရိပ်ဟာ အသိစိတ်ပင်လယ်ထဲ လွင့်မျောနေခဲ့ပြီး ဘေးပတ်ဝန်းကျင်အား ကြည့်ရှူစစ်ဆေးနေခဲ့သည်။
သူ့အသိစိတ်ပင်လယ်က ခါတိုင်းလိုပဲ တည်ငြိမ်နေခဲ့၏။ ရောင်စုံငါးလေးတွေ ရေကြောတစ်လျှောက် ကူးခတ် သွားလာနေခဲ့ပြီး ငှက်လေးများဟာတော့ ကောင်းကင်ထက် ပျံဝဲနေခဲ့ကြသည်။ ငှက်လေးများနှင့် ငါးလေးများဟာ ရန်ကိုင် ဝိဥာဉ်အမျှင်တန်း တစ်ခုစီအား သယ်ဆောင်ထားရာ သူ့မှတ်ဥာဉ်တွေကို သယ်ဆောင်ထားတယ်လို့ ဆိုနိုင်ပေ၏။
အသိစိတ်ပင်လယ် အထက်တွင်တော့ ငါးရောင်ခြယ် ကျွန်းကြီးဟာ ရတနတောင်ထွတ် တစ်ခုသဖွယ် ငြိမ်သက်စွာဖြင့် တည်ရှိနေလေသည်။
ကျွန်းထက်၌ ဓါးတိုလေးတစ်ချောင်းနှင့် ထူးဆန်းသည့် အရာဝတ္တုတစ်ခု လွင့်မျောနေခဲ့၏။
ငါးရောင်ခြယ်ကျွန်းဟာ ငါးရောင်ခြယ်ဝိဥာဉ်ကြာပန်းမှ ဖြစ်တည်လာခဲ့ခြင်း ဖြစ်ပြီး ဓါးတိုလေးဟာတော့ ရန်ကိုင်၏ ဝိဥာဉ်လက်နက်ပင် ဖြစ်ပေသည်။ ထူဆန်းတဲ့ ခပ်လုံးလုံး သဏ္ဍာန်အရာဝတ္ထုကတော့ အနက်ရောင်စာအုပ်၏ ခုနှစ်ခုမြောက် စာမျက်နှာမှ ရရှိလာတာပဲ ဖြစ်၏။
သို့ပေမယ့် ထိုလုံးဝိုင်းဝိုင်း အရာဝတ္တုကို မည်ကဲ့သို့ အသုံပြုရမလဲ ဆိုသည်အား အသာထား၊ ထိုအရာဝတ္တထုက ဘာလဲ ဆိုသည်ကိုတောင် သူမသိသေးပါချေ။ ထိုလုံးဝိုင်းဝိုင်း အရာဝတ္ထုဟာ အခုလောလောဆယ်၌ သူ့အသိစိတ်ပင်လယ် ထက်ဝဲနေခဲ့ကာ သူ့ကို မည်သို့မျှ ကောင်းကျိုး မပြုပေးသေ သလို မည်သည့်အန္တရယ်မှလည်း မပေးသေးပေ။
မိုးဖွဲ့လေးတွေ ရွာသွန်းနေသည့် ရန်ကိုင်၏ အသိစိတ်ပင်လယ်အား အလှမျိုးစုံတို့ဖြင့် ဝေဆာနေသည့် နိဗ္ဗာန်ဘုံတစ်ခုလို့ပဲ ဖော်ညွှန်းရပေလိမ့်မည်။
ငါပဲ အထင်မှားသွားတာလား ရန်ကိုင် တွေးလိုက်၏။ တစ်ဖက်လူက သူ့အပေါ် လှုပ်ရှားဖို့ တကယ်ပဲ မကြိုးခဲ့တာလား။
တကယ်တော့ အစောပိုင်းကတည်းက နတ်ဆိုးအိုကြီးက သည်ဖြစ်နိုင်ချေအား လူသိရှင်းအား အသံကျယ်ကျယ်ဖြင့် အော်ပြောခဲ့တာလေ။ လေးထောင့်မျက်နှာနှင့် လူအိုကြီး ကလည်း ထိုကဲ့သို့ လုပ်မည်မဟုတ်ကြောင်း ပြန်လည် ခုခံချေပ ပြောဆိုခဲ့သည်လေ။ ထို့ကြောင့် မန်ဝူရ၊ လင်းတိုင်ရှုနှင့် နတ်ဆိုးအိုကြီးတို့ ရှိမနေသည့် အချိန်၌ သူ့အပေါ် တကယ်ကော လှုပ်ရှားရဲပါ့မလား။
ဘိုးဘေးအဆင့် အကြီးအကဲချုပ် ရှစ်ယောက်၏ စကားတွေဟာ အလေးချိန်မစီးတဲ့ စကားတွေ မဟုတ်ကြချေ။
မဲ့ပြုံးပြုံးလိုက်ရင်း ရန်ကိုင်က သူ့အသိစိတ်ပင်လယ်မှ ပြန်ထွက်ဖို့ လုပ်လိုက်သည်။
သို့ပေမယ့် ထိုအခိုက်အတန့်မှာပဲ သူ့လှုပ်ရှားမှုတို့ ရပ်တန့်သွားခဲ့ပြီး သူ့မျက်ဝန်းအစုံသည်လည်း အေးစက်စက် အလင်းတို့ဖြင့် လက်သွားခဲ့၏။ အေးစက်ပြီး စူးရှထိုးဖောက် မတတ်အကြည့်ဖြင့် သူ့အသိစိတ်ပင်လယ်အား စိုက်ကြည့်ရင်း ရုတ်တရတ် ရယ်မောလိုက်ပြီး ရေရွတ်လိုက်သည် “စိတ်ဝင်စားစရာပဲ၊ ငါ့အသိစိတ် ပင်လယ်ထဲ တစ်ခါမှမိုးမရွာဖူးဘူးလားလို့”
အသိစိတ်ပင်လယ်ထဲဝယ် ဖြစ်သည့် အရာတိုင်းဟာ ပိုင်ရှင်၏ စိတ်ခံစားချက်နှင့် ထင်ဟပ်နေပါသည်။ ပျော်ရင် အပြာရောင်မိုးသားကောင်းကင်ကြီးကို နောက်ခံထားပြီး အသူရာနေမင်း ထွန်းလင်းနေပေလိမ့်မည်။ စိတ်ညစ်၊ စိတ်ဓါတ်ကျနေရင်တော့ မုန်တိုင်းတွေထန်၊ မိုးသားမည်းမည်းတွေ အုံးဆိုင်းနေပြီး မြင်မြင်ရာ အရပ်ဝယ် မိုးရွာသွန်းနေပေလိမ့်မည်။
မိုးဖွဲဖွဲရွာနေရသည့် အကြောင်းအရင်းက သူ့ယခု စိတ်ခံစားချက်ကြောင့်လို့ ရန်ကိုင် အထင်ရောက်နေခဲ့တာ ဖြစ်သည်။ သို့သော်ငြား တစ်ခုခု လွဲမှားနေသည်ကို အလျင်အမြန်ပဲ သူသတိပြုမိလိုက်သည်။ မိုးဖွဲလေးတွေကို ထိန်းချုပ်ဖို့ရာ ကြိုးစားခဲ့လိုက်ပေမယ့် မိုးဖွဲ့လေးတွေက သူစေစားရာအတိုင်း ပြုမူခြင်း မရှိသည်ကို ရန်ကိုင် တွေ့ရှိလိုက်ရ၏။
မိုးက သူနဲ့ဆက်သွယ်ခြင်း မရှိမှဖြင့် ဤမိုးဟာ တစ်ယောက်ယောက်၏ စီစဉ်ထားခြင်းပဲ ဖြစ်ရပေမည်။
“ကိုယ်ထင်ပြစမ်း” ရန်ကိုင်က ဒေါသတကြီးဖြင့် အော်ဟစ်လိုက်သည်။ ရန်ကိုင်၏ လက်ရှိစိတ်အခြေအနေ ကြောင့် သူ့အသိစိတ်ပင်လယ်လည်း လှိုင်းထန်လာခဲ့၏။ လှိုင်းလုံးတွေဆိုရင် မိုထိလုမတတ် မြင့်မားနေခဲ့လေသည်။
မိုးဖွဲ့လေးတွေက ခဏတာလောက် တည်ငြိမ်သွားခဲ့၏။ ထို့နောက် ရန်ကိုင့်ကောင်းကင်စိတ်အာရုံ၏ တရစပ် တိုက်ခိုက်မှုကြောင့် မိုးဖွဲလေးတွေ ရပ်တန့်သွားခဲ့ရသည်။
ဝေဝါးဝါးပုံရိပ်တစ်ခု ရန်ကိုင်နှင့် မလှမ်းမကမ်း၌ ထွက်ပေါ်လာခဲ့ကာ လေးနက်တည်ကြည်သည့် အမူအရာဖြင့် သူ့အား စိုက်ကြည့်နေခဲ့၏။
“ခင်ဗျားမှန်းကျုပ်သိတယ်” ရန်ကိုင်က လှောင်ပြုံး ပြုံးကာ “ဘာလဲ၊ မြင့်မြင့်လှပါပေ့ဆိုတဲ့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် တစ်ယောက်ရဲ့ စကားတွေက ခွေးချီးလောက်တောင် အရေးမပါတာလား”
တစ်ဖက်လူက ရီမိသားစု လေးထောင့်မျက်နှာ အကြီအကဲချုပ်၏ ဝိဥာဉ်ပုံရိပ်ပဲ ဖြစ်ပေသည်။
ယနေ့ည သူပေါ်လာကတည်းက ရန်ကိုင်အား အဆက်မပြတ် ဆန့်ကျင့်နေခဲ့တာ ဖြစ်ပေသည်။ ‘ငါ ဒီအကြီးအကဲချုပ်ကို ဘယ်တုန်းကများ ရန်စမိခဲ့တာပါလိမ့်’ လို့ တွေးခဲ့ရတဲ့အထိတောင် စဉ်းစားမလိုက်ရတဲ့ အထိပင်။ နောက်ဆုံး သေချာစဉ်းစားကြည့်လိုက်ပြီးနောက် ရန်ကိုင် အဖြေတစ်ခု ရလိုက်၏။ ထိုအကြီးအကဲချုပ်က ရီရှင်းရို့အား ကူညီပေးနေတာပဲ ဖြစ်ရပေမည်။
တကယ်တော့ သူကိုယ်တိုင်သည်လည်း ရီမိသားစု၏ အကြီးအကဲချုပ် တစ်ယောက်ပေပဲကိုး။
လေးထောင့်မျက်နှာနှင့် လူအိုကြီး၏ မျက်နှာထက်၌ အံ့အားသင့်နေသည့် အရိပ်အယောင်တို့ ရှိနေခဲ့၏။ ရန်ကိုင် သူ့အစီအစဉ်အား ထွင်းဖောက်မြင်သွားခဲ့လိမ့်မယ်လို့ တစ်ကြိမ်တစ်ခေါ်လေးတောင် မတွေးထင်ဖူးတဲ့ပုံပင်။ ယဲ့ယဲ့လေး ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး ချီးကျူးစကား ဆိုလိုက်သည် “မင်းက တကယ်ကို သာမန် မဟုတ်ဘူးပဲ။ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၂လေးနဲ့တင် ဒီလူအိုကြီးရဲ့ ဝိဥာဉ်ပညာရပ်ကို သတိပြုမိနိုင်တယ်။ ဒီလူအိုကြီးရဲ့ နွေဦးမိုးပေါက်ဆိုတာ အရင်တုန်းက တစ်ကြိမ်တစ်ခါလေးတောင် ကျရှုံးဖူးတာ မဟုတ်ဘူး”
နွေးဦးမိုးပေါက်ဆိုသည့် ပညာရပ်မှာ တစ်ဖက်သူ၏ အသိစိတ်ပင်လယ်ထဲ တိတ်တဆိတ် ခိုးဝင်သည့် ထိုလူအိုကြီး၏ ဝိဥာဉ်ပညာရပ်တစ်ခုပဲ ဖြစ်ပေသည်။
အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ပညာရှင်တစ်ယောက် အနေဖြင့် ယခုနည်းလမ်းအား အသုံးပြုပြီး ရန်ကိုင်အား တိုက်ခိုက်ဖို့ ကြိုးစားတာက အရမ်းကို ပိုလွန်းသွားတယ်လို့ တွေးထင်နေခဲ့တာ ဖြစ်သည်။ သို့ပေမယ့် သူဘက်က ဘာဆိုဘာမျှ မလုပ်ရသေးခင်မှာပဲ ရန်ကိုင်က သူ့အား ရှာတွေ့သွားခဲ့လေသည်။
ရန်ကိုင်က နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်ပြီး စကားတစ်ခွန်းပင် မပြောတော့ပဲ လူအိုကြီးအား အေးစက်စက် အမူရာဖြင့် စိုက်ကြည့်နေလိုက်၏။
“ရန်မိသားစုက ကောင်စုတ်လေး၊ မင်းရဲ့ အသိစိတ် ပင်လယ်ကို ဘယ်လိုလေ့ကျင့်ထားတာလဲ” လူအိုကြီးက မေးလိုက်သည် “အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၂ လေးနဲ့ ဒီလောက်များပြားသန့်စင်တဲ့ စိတ်စွမ်းအင်တွေ ရှိနေဖို့ မဖြစ်နိုင်ဘူး။ ဒီလိုစိတ်စွမ်းအင်မျိုးက ဒီလူအိုကြီးထက် အများကြီးပိုနိမ့်ကျပေမယ့် သာမန် အင်မော်တယ်တက်လှမ်းခြင်း အထွတ်အထိပ်အဆင့် ပညာရှင်တစ်ယောက်ရဲ့ စိတ်စွမ်းအင်ထက် အများကြီး ပိုအားကောင်းတယ်”
“ခွေးအိုကြီး၊ ခင်ဗျားကျုပ်အသိစိတ်ပင်လယ်ထဲ ခိုးဝင်လာတာ ဒီလိုမျိုး အရေမရအဖတ်မရ မေးခွန်းတွေ မေးဖို့တော့ မဟုတ်ဘူးမလား” ရန်ကိုင်က လှောင်ပြောင် လိုက်သည်။ တစ်ဖက်လူ ပြန်ပြောမှာကိုတောင် မစောင့်တော့ပဲ ဆက်ပြောလိုက်၏ “ခင်ဗျားရဲ့ အစီအစဉ် မအောင်မြင်လို့ ကျုပ်အပေါ် လှုပ်ရှားဖို့ ကြိုးစားနေတာမလား”
လူအိုကြီးက ရန်ကိုင်၏ လှောင်ပြောင်ထေ့ငေါ့ စကားများအား မသိကျေးကျွန်ပြုထားလိုက်ပြီး သူပြောချင်သည့် အကြောင်းအရာကိုသာ ပြောလိုက်သည် “ဒီလူအိုကြီးက သိချင်ရုံသက်သက်ပါပဲ။ မင်းငါ့ကို မပြောရင်တောင် အလုပ်ရှုပ်ခံပြီး မင်းကို မေးနေမှာ မဟုတ်ဘူး။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အနှေးနဲ့အမြန် သိရတော့မှာပဲလေ။ ဒီလူအိုကြီး မင်းရဲ့ အသိစိတ်ပင်လယ်ထဲ ခိုးဝင်လာခဲ့ရတဲ့ အကြောင်းအရာကို ပြောပါဆိုရင်တော့ မင်းရဲ့ လျှို့ဝှက်ချက် အချို့ကို သိချင်တာကြောင့်ပဲလို့ ပြောရမှာပေါ့”
“ကျုပ်ရဲ့ လျှို့ဝှက်ချက်တွေလား” ရန်ကိုင် ကြောင်အမ်းအမ်း ဖြစ်သွားခဲ့ပြီး မဲ့ပြုံးပြုံးလိုက်ရင်း “ကျုပ်မဟာမိတ်တွေရဲ့ ခွန်အားကို ဘယ်လိုမြန်မြန် မြှင့်တင်ပေးလဲ ဆိုတဲ့ လျှို့ဝှက်ချက်လား”
လူအိုကြီးက မရှက်စတမ်း ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်ပြီး “ဟုတ်တယ်၊ ရန်မိသားစု မင်းကိုလာမကူညီတာက သူတို့ဆီ မင်းအကူအညီလာတောင်ခံမှာကို စောင့်နေချင်လို့ပဲ။ ရန်မိသားစုရဲ့ သဘောထားကို အသုံးချပြီး မင်းရဲ့ နည်းလမ်းတွေကို သိရမလားလို့ ငါတို့လည်း ကြိုးစားကြည့်တာ။ ဒါပေမယ့် မင်းရဲ့ လျှို့ဝှက်ချက်တွေကို မသိရရင်တောင် ရန်မိသားစုရဲ့ ဇာတ်အတိုင်း လိုက်ကပေးပြီး ငါတို့မိသားစု(၇)ခုက ဘာအကျိုးအမြတ်မှ မရပဲ ဘယ်နေပါ့မလဲ”
Martial Peak
အပိုင်း(၅၅၃) ဝိဥာဉ်နှစ်ခုကြားက တိုက်ပွဲ
လူအိုကြီးက မိသားစုကြီး(၈)ခု၏ အကြံအစဉ်တွေကို အလွယ်တကူပဲ ထုတ်ဖော်ပြောကြားလိုက်သည်။
၎င်းသည် အမှန်တရားပင် ဖြစ်၏။
ရန်မိသားစုသည် ရန်ကိုင်အား မိသားစုဆီ ပြန်လာဖို့ အမိန့်မပေးခဲ့ချေ။ ရန်ကျန်းနှင့် အကြီးအကဲများစွာကိုသာ သူနှင့် စေ့စပ်ညိုနှိုင်းဖို့ စေလွှတ်ခဲ့၏။
မိသားစု၏ အမြင်၌၊ အားလုံးသည် ရန်ကိုင် ဖုံးကွယ်ထားသည့် လျှို့ဝှက်ချက်အား သိချင်နေကြသည် ဖြစ်ရာ၊ ရန်ကိုင်က မိသားစုကြီး(၇)ခုပေါင်း၏ ဖိအားကို တောင့်ခံနိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်။ ထိုအချိန်ကျ သူ့ဘာသာသူ မိသားစုဆီ ပြန်လာခဲ့ပြီး မိသားစု၏ အကူအညီအတွက် သူ့မဟာမိတ်များ၏ ခွန်အားကို မြန်မြန်တိုးတက်အောင် လုပ်သည့် နည်းလမ်းများဖြင့် လဲလှယ်ပေလိမ့်မည်။
အတင်းအကြပ် ဖျစ်ညစ်ထားသည့် ဖရဲသီးသည် ချိုမြိန်လေ့မရှိ။ ထို့ကြောင့် မိသားစုဘက်က အင်အားသုံးပြီး ရန်ကိုင်အား ဖိအားပေးဖို့ မည်သည့်အချိန်ကမှ မကြိုးစားခဲ့။ ပထမအချက်အနေဖြင့်၊ ရန်ကိုင်သည် သူတို့အား ရန်ငြိုး ထားသွားနိုင်၏။ ဒုတိယအချက် အနေဖြင့် ရန်ကိုင်စံအိမ်၌ စုဝေးနေသည့် အင်အားစုများ၏ ခွန်အားကို လျှော့မတွက်သင့်သည့် အတွက်ကြောင့် ဖြစ်သည်။ သူတို့တစ်တွေ ယခုကဲ့သို့ လုပ်ရသည့် အဓိက အကြောင်းအရင်းကိုပြောပါလို့ ဆိုလာခဲ့လျှင် ရန်ကိုင် ဆိုသည်မှာ ရန်မိသားစုဝင် တစ်ယောက်ဖြစ်၍ မိသားစုဆီ လိုလိုလားလားဖြင့် အညံ့ခံသင့်သည်ဟု တွေးထားကြသည့် အတွက်ကြောင့်ပဲ ဖြစ်သည်ဟု ပြောရပေမည်။
ရန်မိသားစုအတွက်တော့ သူတို့၏ မျိုးဆက်ထဲမှ ရန်မိသားစုဝင်တစ်ယောက်သည် ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက်၏ ခွန်အားအား အမြန်အဆန် တိုးတက်စေနိုင်သည့် နည်းလမ်းကို ရှာတွေ့လျှင် မိသားစုဆီ အပ်နှံသင့်သည်ဟု ယုံကြည်လက်ခံထားကြခြင်း ဖြစ်ကြ၏။
သို့သော်ငြား ရန်ကိုင်သာ မိသားစုဆီ ပြန်မည်ဆိုလျှင် သူ့ကျင့်ကြံခြင်းသည် ဖျက်စီးခံရပေလိမ့်မည်။ ရန်ကိုင် မည်သည့်အခါမှ လက်ခံလိမ့်မည် မဟုတ်သည့် အချက်ပင်။
ရန်မိသားစုနှင့် ရန်ကိုင်ကြားက ဝိရောဓိကို အခွင့်ကောင်းယူ၍ ကျန်တဲ့ မိသားစုကြီး(၇)ခုက အမြတ်ဝင်ထုတ်ဖို့ ကြိုးစားတာပဲ ဖြစ်ပေသည်။
ရန်ကိုင်အား တိုက်ပွဲ၌ ဖမ်းမိနိုင်လျှင် အကောင်းဆုံးပင်။ ဖမ်းမိသွားသည်နှင့် အကျိုးအမြတ်ကို မည်ကဲ့သို့ ခွဲဝေ ပိုင်းခြားမလဲ ဆိုသည်အား ရန်မိသားစုနှင့် တိုက်ရိုက် ဆွေးနွေးနိုင်ပေ၏။
သို့ရာတွင် ရန်ကိုင်အား ဒီညမဖမ်းမိလျှင်လည်း သူ့အား ရန်မိသားစုဆီ ပြန်အောင် လုပ်လိုက်နိုင်လျှင် အဆင်ပြေပါ သေး၏။
လေးထောင့်မျက်နှာနှင့် လူအိုကြီး ပြောခဲ့သလို မိသားစုကြီး(၇)ခုသည် ရန်မိသားစု၏ ဇာတ်အတိုင်း လိုက်က ပေးနေခဲ့တာ ဖြစ်သည်။ ရန်မိသားစု၏ ဇာတ်ညွှန်းအတိုင်း လိုက်ကပေးရာ၌ ပညာရှင်များစွာ ဆုံးရှုံးသွားခဲ့သည် ဖြစ်ရာ ရန်မိသားစုကသာ ဖြေရှင်းရှင်းကောင်းကောင်း တစ်ခု မပေးနိုင်ခဲ့လျှင် သူတို့ဘက်ကကော လိုလိုလားလားနှင့် မည်ကဲ့သို့ လက်လျှော့ပေးနိုင်မည်နည်း။
ရန်လီတင်း ယနေ့ထွက်ပေါ်ရလာသည့် အကြောင်းအရင်းသည် ထိုအချက်များကြောင့်ဟု ဆိုလျှင် မမှားနိုင်ရာ။ တစ်ဖက်၌ မိသားစုကြီး(၇)ခုမှ အကြီးအကဲများနှင့်အတူ ရန်ကိုင်အား ဖိအားပေးဖို့ ကြိုးစားနေခဲ့ခြင်း ဖြစ်ပြီး အခြားတစ်ဖက်၌ မိသားစုကြီး (၇)ခု၏ လက်ထဲသို့ ရန်ကိုင် ကျရောက်မသွားစေဖို့ သေချာအောင် ဖြစ်သည်။
အကျဉ်းချုံးပြောရလျှင် အားလုံးသည် ရန်မိသားစု အကျိုးအမြတ် အများဆုံး ရဖို့ရာ လုပ်ခဲ့ခြင်းပင် ဖြစ်၏။
လူအိုကြီး၏ ရှင်းပြချက်အား နားထောင်ပြီးသည့်နောက် ရန်ကိုင်က ယဲ့ယဲ့လေး ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး သူ့စိတ်ထဲ အဖော်မဲ့သလို ခံစားလိုက်ရသည်။
၎င်းသည် မိသားစုကြီး(၈)ခု၏ လုပ်နေကျပုံစံ ဆိုလျှင်လည်း မမှားနိုင်ရာ။ မိသားစု၏ အကျိုးအမြတ်နှင့် ယှဉ်လျှင် မိသားစုဝင် တစ်ယောက်ဟာ အရေးမပါတော့။ မိသားစုသည် မိသားစုဝင် တစ်ယောက်ဆီမှ လိုချင်သည်ကို တောင်းဆိုလျှင် ထိုမိသားစုဝင် အနေနှင့် မိသားစု တောင်းဆိုသည်အား ပြန်လည်ငြင်းဆိုခြင်းမပြုပဲ မိသားစုဆီ ပေးအပ်ရမည်။ ဤသည်ကား မိသားစုကြီးများ၏ လုပ်ထုံးလုပ်နည်းပင် ဖြစ်လေသည်။
လူအိုကြီးက နောက်တစ်ကြိမ် ထပ်ပြောလိုက်သည် “အစတုန်းက အခုလို လုပ်မလို့ပဲ။ ဒါပေမယ့် အခုတော့၊ ဒီလူအိုကြီးက အခြားတစ်ခုကို ပိုပြီးစိတ်ဝင်စားသွားပြီ”
“အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့်ကို ချက်ချင်း တက်လှမ်းသွားစေနိုင်တဲ့ နည်းလမ်းတစ်ခုကို လိုချင်နေတာမလား” ရန်ကိုင် သွားပေါ်အောင် ပြုံးဖြီးလိုက်၏။ သူသည် အရူးတစ်ယောက် မဟုတ်ရာ တစ်ဖက်လူ မည်သည်အား လိုချင်နေသည်ကို ပြောနိုင်သည်မှာ သဘာဝပင်။
ယနေ့ည၌ မန်ဝူရနှင့် နတ်ဆိုးအိုကြီးတို့သည် ကောင်းကင်ဘုံကိုပင် အံတုနိုင်သည့် နည်းလမ်းများကို အသုံးပြု၍ သူတို့၏ ကျင့်ကြံခြင်းအား အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့်ဆီသို့ ချက်ချင်းဆိုသလို တက်လှမ်းရောက်ရှိသွားစေခဲ့သည်။ သူတို့၏ နည်းလမ်းအား မြင်လိုက်ခဲ့ရသူတိုင်း အံ့အားသင့်သွားခြင်း မရှိသည့်လူ မရှိချေ။
မန်ဝူရသည် အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်အား ရောက်ရှိခဲ့ပြီးသား လူတစ်ယောက် ဖြစ်နိုင်ပေ၏။ သို့ပေမယ့် သူ့ခွန်အားတစ်ချို့တစ်ဝက်သည် ချိတ်ပိတ်ထားခြင်း ခံထားရသည်ဖြစ်ရာ ချိတ်ကို ပြန်ဖြေလိုက်မှ မူလ ကျင့်ကြံခြင်းအဆင့်အား ပြန်လည် ရောက်ရှိသွားခဲ့တာ ဖြစ်နိုင်သည်။
ယခုကဲ့သို့နည်းလမ်းသည် အခြားသူများအတွက် အသုံးမဝင်နိုင်။ မန်ဝူရ တစ်ယောက်တည်း အတွက်သာ အသုံးဝင်နိုင်ရာ၏။
သို့ပေမယ့် နတ်ဆိုးအိုကြီး၏ နတ်ဆိုးတစ္ဆေသူတော်စင် နည်းစနစ်ကို သုံးလျှင် အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့်သို့ ချိုးဖျက်ကောင်း ချိုးဖျက်နိုင်သေးသည်။ မိသားစုကြီးရှစ်ခုသည်သာ ယခုကဲ့သို့ နည်းစနစ် တစ်ခုအား ပိုင်ဆိုင်သွားခဲ့သည်ရှိသော် ထိုနစ်းစနစ်သည် မိသားစုကြီးတိုင်း၏ အဖိုးအနဂ္ဂအထိုက်တန်ဆုံး ရတနာ တစ်ခုဖြစ်လာမှာမည် ဧကန်မလွဲပင်။
မိသားစုကြီးတစ်ခုချင်းစီသည် အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထွတ်အထိပ်အဆင့် ကျင့်ကသူ ဒါဇင်ကျော်မကအား ပိုင်ဆိုင်ထား၏။ သေရေးရှင်းရေး အခြေအနေဖြင့် ရင်ဆိုင်ကြုံတွေ့လာရလျှင် အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့်ဒါဇင်ကျော်အား ချက်ချင်း မွေးထုတ်ပေးနိုင်မည့် အခွင့်အရေးကို မည်သူကမှ လက်လွှတ်ချင်လိမ့်မည် မဟုတ်။
ဤသည်မှာ မည်ကဲ့သိုသော အယူအဆနည်း။
ရီမိသားစု အကြီးအကဲသာ ဤနည်းစနစ်အား ရခဲ့လျှင် ရန်မိသားစုအား ပြားပြားဝပ် နင်းခြေဖျက်စီးဖို့ ဆိုသည်မှာ အိမ်မက်တစ်ခုသက်သက် မဟုတ်တော့။
ထို့ကြောင့် နတ်ဆိုးအိုကြီး၏ နည်းလမ်းများသည် ရက်စက်ပြီး သွေးသံတရဲရဲ ဖြစ်လျှင်ကော မည်သည့် အရေးနည်း။ ရရှိလာမည့် အကျိုးအမြတ်နှင့် ယှဉ်လျှင် အားလုံးသည် အရေးမပါတော့ပေ။
ကြောင်နက်ပဲ ဖြစ်ဖြစ်၊ ကြောင်ဖြူပဲ ဖြစ်ဖြစ်၊ ကြွက်ကိုသာ ဖမ်းနိုင်သရွေ့ ကြောင်ကောင်း တစ်ကောင် ဖြစ်နေမည်မှာ အမှန်ပင်။
“စိတ်ဝင်စားစရာပဲ၊ ဒီတစ်ကြိမ်ကျတော့ မိစ္ဆာကျင့်စဉ်၊ နတ်ဆိုးကျင့်စဉ် ဖြစ်နေလို့ပါဆိုပြီး လိုက်ဂရုမစိုက် တော့ဘူးလား” ရန်ကိုင်က ထိုလူအိုကြီးအား ချိုးချိုးဖဲ့ဖဲ့ဖြင့် လှောင်ပြောင်ပြောဆိုလိုက်သည် “ကျုပ်မှာ နတ်ဆိုးအရှင်သခင် ဖြစ်လာဖို့ အလားအလာရှိတာကြောင့် ခင်ဗျားတို့အားလုံးပေါင်းပြီး ကျုပ်ကို ဆန့်ကျင်ခဲ့တယ်။ အခုလည်းကျရော နတ်ဆိုးအိုကြီးရဲ့ နည်းလမ်းတွေကို သေကောင်ပေါင်းလဲ လိုချင်နေပြန်ရော။ ဒီတော့ ခင်ဗျားလည်း မိစ္ဆာပညာရပ်တစ်ခုကို လေ့ကျင့် ချင်တယ်ပေါ့”
“သိုင်းပညာရပ်တစ်ခုက မိစ္ဆာဖြစ်ဖြစ်၊ နတ်ဆိုးဖြစ်ဖြစ်၊ ဘာဖြစ်ဖြစ် အရေးမပါဘူး၊ မိသားစုအတွက် အသုံးဝင်သရွေ့ ရယူဖို့ ထိုက်တန်တယ်” လူအိုကြီးက မရှက်စတမ်း ပြန်ဖြေလိုက်ပြီး အေးစက်စက်ဖြင့် နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်၏။
ရန်ကိုင် အံ့အားသင့်သွားခဲ့ပြီး “ဒီတော့ ခင်ဗျားတို့ အားလုံးက ဒီအချက်ကို နားလည်ထားတာတောင် သူတော်ကောင်းယောင် ဆောင်နေကြသေးတယ်ပေါ့။ ကျုပ်ကို ဖိနှိပ်ဖျက်စီးနိုင်ဖို့အတွက် ကြောင်သူတော်ယောင် ဆောင်နေတာ နည်းနည်းလေးတောင် မရှက်ဘူးလား”
လူအိုကြီးက ဖြည်းဖြည်းချင်း ခေါင်းခါရမ်းလိုက်ပြီး “ကိုယ်ရပ်နေတဲ့ နေရာပေါ်မူတည်ပြီး ရပ်နေတဲ့ အမှတ်နေရာက ပြောင်းလဲသွားနိုင်တယ်။ အဲ့လိုနည်းလမ်းကို သုံးပြီး မင်းကို ဖိနှိပ်ဖျက်ဆီးဖို့ ကြိုးစားရတဲ့ အကြောင်းပြချက်ကို လိုချင်နေတယ် ဆိုရင်တော့… မင်းက အရမ်းအားနည်းနေတာကြောင့်လိုပဲ ပြောရမယ်။ မင်းသာ ငါလိုအဆင့်မျိုး ရောက်နေကြည့်ပါလား၊ ဘယ်သူက မင်းကို စွပ်စွဲပြောဆိုရဲမှာလဲ”
“ကျုပ်သိသွားပြီ” ရန်ကိုင်က အသာအယာ ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး လေးနက်တည်ကြည်သည့် အမူအရာဖြင့် “နောက်ဆုံးတော့ ကျုပ်မှာစွမ်းအား မရှိလို့ပဲပေါ့”
“ဟုတ်တယ်။ မင်းက ရန်မိသားစုရဲ့ သခင်လေး တစ်ယောက် ဖြစ်နေတယ် ဆိုရင်တောင် ငါတို့ရှေ့မှာတော့ မင်းဆိုတာ ပုရွက်ဆိတ်တစ်ကောင်နဲ့ မခြားဘူး”
“အခုလို အလင်းပြပေးတဲ့အတွက် ကျေးဇူးပါပဲ။ နောက်ပိုင်းကျ အားလုံးမော်ကြည့်ရတဲ့ အဆင့်တစ်ခုအထိ ရောက်အောင် ကြိုးစားပြီး ကျုပ်ဆန္ဒကို ဆန့်ကျင်ရဲတဲ့ သူမရှိအောင် ကြိုးစားရမယ်” ရန်ကိုင်က သွားပေါ်အောင် ပြုံးဖြီးလိုက်ပြီး မာန်ဟုန်ပြင်းသည့် မီးတောက်တို့က သူ့မျက်ဝန်း အတွင်းအနက်ပိုင်းထဲ လောင်ကျွမ်း လာခဲ့၏။
“မင်းမှာ အဲ့လိုအခွင့်ရေး မရှိတော့ဘူး” လူအိုကြီးက မထူးခြားနားဟန် အမူအရာဖြင့် ဖြည်းဖြည်းချင်း ခေါင်းခါရမ်းလိုက်သည်။ အေးစက်စက် အထက်စီးဆန်သည့် အမူအရာဖြင့် “မင်းသာ ဒီလူအိုကြီးရဲ့ နည်းစနစ်ကို မချိုးဖျက်ခဲ့ရင် အဲ့လိုအခွင့်အရေးမျိုး ရကောင်းရနိုင် သေးတယ်။ ဒါပေမယ့် အခုတော့ မင်းငါ့ကို ရှာတွေ့သွားခဲ့ပြီ။ ဒီလူအိုကြီးက မင်းကို ဒီအတိုင်းလွှတ်ပေးလိုက်မယ်လို့ ထင်နေတာလား”
“ကျုပ်ကို သတ်ချင်နေတာလား” ရန်ကိုင်က လေးထောင့်မျက်နှာနှင့် လူအိုကြီးအား ကြောက်ရွံ့ခြင်း စိုးစဉ်းမျှ မရှိသည့်၊ တိုက်ခိုက်ဖို့ကိုပင် စိတ်ထား ထက်သန်နေသော အမူအရာဖြင့် ပြန်စိုက်ကြည့်နေလိုက်၏။
“ငါမင်းကို သတ်မှာမဟုတ်ဘူး။ မင်းသေသွားရင် မိစ္ဆာအရှင်သခင်ဆီက နည်းစနစ်ကို ငါဘယ်လိုလုပ်ပြီး ရတော့မှာလဲ။ ဒီလူအိုကြီးအတွက် မင်းကိုထိန်းချုပ်တာက သတ်လိုက်တာထက်တောင် ပိုပြီးအကျိုးရှိသေးတယ်” လူအိုကြီးက တိုးဖျော့ဖျော့လေသံဖြင့် ဘာမှမဟုတ်သည့် ကိစ္စလေးတစ်ခုဟာ ပြောနေရသည့်အလား “ငါရှိနေတဲ့ အကြောင်းကို ထုတ်ပြောဖို့ မင်းဒီကနေ ထွက်သွားနိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး။ မင်းရဲ့ အသိစိတ်ပင်လယ်ကို ငါစည်းခတ် ပြီးသွားပြီ”
“ကျုပ်ထွက်သွားမယ်လို့ ခင်ဗျားကို ဘယ်သူပြောလဲ” ရန်ကိုင်က သွားပေါ်အောင် ပြုံးဖြီးလိုက်၏။ ပြောပြီးသည်နှင့် သူ့အသိစိတ်ပင်လယ် တစ်ခုလုံး လှိုင်းထန်လာခဲ့ကာ “ခွေးအိုကြီး၊ ခင်ဗျား မေ့နေတာလား။ ဒါက ကျုပ်ရဲ့ အသိစိတ်ပင်လယ်ဆိုတာကိုလေ၊ ဒီနေရာမှာ ကျုပ်က အရှင်သခင်ပဲ”
ပြောပြီးသည်နှင့် မရေမတွက်နိုင်သော ရေတိုင်လုံးကြီး များဟာ ရေနဂါးကြီးများပမာ ပင်လယ်အောက်ခြေမှ လူအိုကြီး၏ ဝိဥာဉ်ပုံရိပ်ဆီ တစ်ဟုန်ထိုး တိုးဝင်သွားခဲ့ လေသည်။
လူအိုကြီးဟာတော့ နေရာမှာသာ တည်တည်ငြိမ်ငြိမ် ဖြင့် ရပ်နေခဲ့၏။ ရန်ကိုင်၏ တိုက်ခိုက်မှုနှင့် ရင်ဆိုင်ရနေ ပေမယ့်လို့ စိုးစဉ်းမျှတောင် စိုးရိပ်ပူပန်ခြင်း မရှိသည့်ပုံပင်။ ရေးတိုင်လုံးများသည့် သူ့အား ရိုက်ခတ်လာတော့မည်ကို မြင်တွေ့လိုက်သည်နှင့် သူ့လက်ကို အသာအယာလေး ဝှေ့ရမ်းလိုက်သည်။
‘ဘန်း’ဆိုသည့် မြည်သံနှင့်အတူ ရေတိုင်လုံးများ အားလုံး မမြင်နိုင်သော အကာအရံတစ်ခုအား ရိုက်ခတ်သွားလိုက်ရသည့်အလား လူအိုကြီး၏ အဝတ်စအား စိုးစွတ်အောင်ပင် လုပ်နိုင်ခြင်း မရှိခဲ့ပေ။
“မင်းဝိဥာည်က အရမ်းအားကောင်းတယ်၊ ဒါပေမယ့် ငါတို့ကြားမှာ ကွာဟချက်ကြီး အကြီးကြီးရှိနေသေးတယ်။ ဒီလူအိုကြီး မင်းကို မပြောခဲ့ဖူးလား” လူအိုကြီးက ရန်ကိုင်က အထင်သေးအမြင်သေးဖြင့် လှောင်ပြောင်ထေ့ငေါ့လိုက်၏။
ရန်ကိုင် မျက်မှောင်ကြုံ့သွားခဲ့သည်။ သူသတိမမူမိသည့် အချိန်အခိုက်အတန့် အတွင်းမှာပဲ လူအိုကြီး၏ စိတ်စွမ်းအင်ဟာ သူ့အသိစိတ်ပင်လယ်၏ နေရာအနှံ့ဆီသို့ စိမ့်ဝင်ပျံ့နှံ့ပြီးနေသည်အား ရန်ကိုင် ရုတ်တရက် တွေ့ရှိလိုက်ရသည်။
ရန်ကိုင်၏ ကောင်းကင်စိတ်အာရုံ တစ်ခုလုံးသည် အသိစိတ်ပင်လယ်ထဲ အပြည့်အဝ စိမ့်ဝင်အာရုံစိုက်နေသည် ဖြစ်ရာ သူ့ရဲ့ မူရင်းခန္ဓာကိုယ်ဟာတော့ အကာအကွယ် မဲ့နေခဲ့ရ၏။
သို့ပေမယ့် အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ပညာရှင်(၆)ယောက်ကြားမှ တိုက်ပွဲသည်လည်း မပြီးပြတ်သေးသည် ဖြစ်ရာ အားလုံး၏ အာရုံက တိုက်ပွဲတွင်သာ ရောက်ရှိနေခဲ့လေသည်။ ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင်၏ ပုံမှန်မဟုတ်သော အခြေအနေအား မည်သူကမှ သတိမပြုမိခဲ့ပေ။
တစ်နည်းဆိုရသော် ရန်ကိုင်သာ လူအိုကြီးကို သူကိုယ်တိုင် မကိုင်တွယ်နိုင်လျှင် လူအိုကြီး၏ ရုပ်သေးရုပ် ဘဝရောက်သွားပေလိမ့်မည်။
သူ့လက်ကို ဝှေ့ရမ်းလိုက်ပြီး ကောင်းကင်ထက် ပျံဝဲနေသည့် ငှက်များစွာနှင့် ရေထဲ ကူးခတ်သွားလာနေသော ငါးတွေအား ဆင့်ခေါ်လိုက်ကာ အကုန်လုံးကို လူအိုကြီးဆီ ပျံသန်းသွားစေလိုက်သည်။
လေးထောင့်မျက်နှာနှင့် လူအိုကြီး၏ အမူအရာ အနည်းငယ် လေးနက်တည်ကြည်သွားခဲ့တယ်။ သူ့ဝိဥာဉ်သည် ရန်ကိုင်ထက် အားကောင်းသည် ဆိုသော်ငြား ရန်ကိုင်၏ တိုက်ခိုက်မှုများကို လျစ်လျူရှုနိုင်သည့် အဆင့်ထိတော့ မရောက်ရှိသေးပါချေ။ ထိုကောင်စုတ်လေး၏ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၂ ကောင်းကင်စိတ်အာရုံသည် သာမန် အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထွတ်အထိပ်အဆင့်၏ ကောင်းကင် စိတ်အာရုံထက်ပင် ပိုပြီးအားကောင်းနေသည်ဖြစ်ရာ လူအိုကြီးအနေနဲ့ ရန်ကိုင်၏ တိုက်ခိုက်မှုများအား လျစ်လျစ်ရှုဖို့ရာ မဝံ့ရဲ့ခဲ့ပါပေ။
မမြင်နိုင်သည့် စွမ်းအင်တစ်ခုသည် ရီမိသားစု အကြီးအကဲချုပ်၏ ဝိဥာဉ်ပုံရိပ်ဆီမှ ထွက်ပေါ်လာခဲ့ပြီး သူ့ဆီ တိုးဝင်လာနေသည့် ငါးတွေ၊ ငှက်တွေနှင့် ထိပ်တိုက် တွေ့သွားခဲ့၏။
အခြေအနေဟာ အခုအတိုင်းအတာထိ ရောက်ရှိလာခဲ့ပြီ ဖြစ်သည့်အတွက်ကြောင့် ရန်ကိုင်ရော၊ လူအိုကြီးပါ သူတို့၏ ခွန်အားအား နည်းနည်းလေးမှ ထိန်ချန်ထားခြင်း မရှိတော့။ အကုန်လုံးက ရှိရှိသမျှ ပညာရပ်၊ စွမ်းအင် အားလုံးကို အိတ်သွန်ဖာမှောက် အသုံးပြီး ကြီးကျယ်ခမ်းနားသည့် တိုက်ပွဲတစ်ခုကို ရန်ကိုင်၏ အသိစိတ်ပင်လယ်ထဲ ဆင်နွှဲနေခဲ့ကြလေသည်။
ငါများသည် အဖြူရောင်အလင်းများအဖြစ် ပေါက်ကွဲ ထွက်သွားခဲ့ပြီး ငှက်များဟာတော့ ကောင်းကင်ယံထက်မှ ပြုတ်ကျလာခဲ့၏။ ရန်ကိုင်၏ တိုက်ခိုက်မှုများသည် လူအိုကြီးက ထိထိမိမိ ဒဏ်ရာရသွားအောင် မလုပ်နိုင်သော်ငြား လူအိုကြီး၏ အမူအရာကိုတော့ အချိန်နှင့်အမျှ ပိုပြီးလေးနက်လာစေခဲ့၏။ လူအိုကြီး၏ စိတ်စွမ်းအင်သည် သိသာသည့် အမြန်နှုန်းဖြင့် ကျဆင်းလာနေခဲ့သည်ဖြစ်ရာ ရန်ကိုင်အား ယခုနေရာ၌ အနိုင်ယူနိုင်ဖို့က ထင်ထားသည်ထက် ပိုခက်မည်မှန်း သူနားလည်သွားခဲ့လေသည်။
ရွှစ်…
ငါးရောင်ခြယ်ကျွန်းထက် ဝဲနေသည့် ဝိဥာဉ်အမျိုးအစား လက်နက်ဖြစ်သည့် ဓါးတိုလေးသည် တလက်လက် တောက်ဖြာရင်း လေကိုခွင်းကာ လူအိုကြီးဆီ တိုးဝင်လာ သဖြင့် လူအိုကြီးသည်လည်း အရင်လို ဆက်ပြီး မတည်ငြိမ် နိုင်တော့ချေ။
သူ့လက်နက်သည် ကောင်းကင်အထွတ်အထိပ် အဆင့် လက်နက်တစ်ခုသာ ဖြစ်သော်ငြား ထိုဓါးတိုလေးဟာ ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက်၏ ဝိဥာဉ်ကို တိုက်ခိုက်ဖို့အတွက် သီးသန့်ဖန်တီးထားသည် ဖြစ်၍ လူအိုကြီး၏ ဝိဥာဉ်ပုံရိပ် အတွက်တော့ အရမ်းကို အန္တရာယ်များသော လက်နက် တစ်ခု ဖြစ်နေခဲ့လေ၏။
ရန်ကိုင်သည် လူအိုကြီး လျစ်လျူရှူ၍ မရသည့် လက်နက်ကို သုံး၍ တိုက်ခိုက်နေခဲ့လေပြီ။
လူအိုကြီးဆီမှ အစိမ်းရောင်းအလင်းတို့ဖြင့် တောက်ပ နေသည့် စိတ်စွမ်းအင်အမျှင်တန်းများစွာ ပေါက်ကွဲ ထွက်လာခဲ့ပြီး ပိုက်ကွန်တစ်ခုအဖြစ် အသွင်းပြောင်း၍ ရန်ကိုင်ဆီ တိုးဝင်သွားခဲ့သည်။
အစိမ်းရောင် ပိုက်ကွန်သည် အလွန့်အလွန်ကို ခိုင်ခံ မာကျောသည့်အတွက်ကြောင့် ဓါးတိုလေးပင် ပိုက်ကွန်အား ချက်ချင်း မဖျက်စီးပစ်နိုင်ခဲ့ချေ။ အဲ့အစား နွံ့တောထဲ တစ်ခုအတွင်းသို့ ကျဆင်းသွားလိုက်ရသည့်အလား ဓါးတိုလေး၏ အမြန်နှုန်းမှာ သိသိသာသာကို ယုတ်လျော့ သွားခဲ့ရလေသည်။
ထိုအခြင်းအရာကို မြင်လိုက်သည့်အခါ လူအိုကြီးက “ရန်မိသားစု ကောင်စုတ်လေး၊ အေးအေးချမ်းချမ်းနဲ့သာ လက်လျှော့လိုက်စမ်းပါကွာ။ မင်းကို မျက်နှာသာပေးပြီး ဒီလူအိုကြီးက ချက်ချင်း မဖမ်းသေးတာ။ ပေးနေတုန်း လက်ခံထားနော်၊ အတင်းအကြပ် တွန်းအားပေးရအောင် မလုပ်နဲ့”ဟု အေးစက်စက်လေသံဖြင့် နှာခေါင်းရှုံလိုက်ရာ ရန်ကိုင်က “ဟန်ဆောင်နေတာ ရပ်လိုက်ပါတော့ဗျာ။ ခင်ဗျားသာ အဲ့လိုလုပ်နိုင်ရင် လေကုန်ခံပြီး ဘာလို့ စကားတွေ လာပြောနေဦးမှာလဲ”ဟု ပြန်အော်ပြောလိုက်၏။
ရန်ကိုင်၏ စကားကို ကြားလိုက်သည့်အခါ လူအိုကြီး၏ မျက်နှာ ဆေးခါးကြီး စားလိုက်ရသည့်အလား ရှုံ့မဲ့ သွားခဲ့လေသည်။ ဝန်မခံချင်ပေမယ့် ရန်ကိုင်က အမှန်ကို ပြောလိုက်သည် ဆိုသော အချက်ကိုတော့ ပြင်လို့မရပေ။
ရန်ကိုင် အသိစိတ်ပင်လယ်ထဲ ခိုးမဝင်စဉ်က ထိုကောင်စုတ်၏ အသိစိတ်ပင်လယ်သည် ဤအတိုင်း အတာအထိ အားကောင်းလိမ့်မယ်လို့ လူအိုကြီး တစ်ကြိမ်တစ်ခါလေးတောင် မတွေးခဲ့ဖူးချေ။ မည်ကဲ့သို့ မြန်မြန်အဆုံးသတ်ရင် ကောင်းမလဲ ဆိုသည်ကိုသာ အာရုံစိုက် တွေးတောစဉ်းစားနေခဲ့တာ ဖြစ်သည်။
သူတို့ စကားပြောနေစဉ် အတွင်းမှာပဲ ဓါးတိုးလေသည် အစိမ်းရောင်ပိုက်ကွန်ကို ချိုးဖျက်ပြီး ရန်ကိုင်လက်ထဲ ပြန်လည် ရောက်ရှိလာခဲ့၏။ ဓါးတိုလေး သူ့လက်ထဲ ပြန်ရောက်လာသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ထိုဓါးတိုလေးထဲ သူ့စိတ်စွမ်းအားကို နောက်တစ်ကြိမ် သွန်းလောင်း လိုက်ပြန်သဖြင့် ဓါးတိုလေးမှ ကြောက်မက်ဖွယ်ဓါးချီတို့ ဖြာထွက်လာခဲ့ပြန်လေသည်။
ဓါးတိုလေးကို လက်ထဲကိုင်ဆွဲရင်း လူကြမ်း တစ်ယောက်ပမာ ပြုံးဖြီးလိုက်ပြီး လူအိုကြီးဆီ အကြမ်းပတမ်း ပြေးဝင်သွားလိုက်၏။ ရောက်တောင် မရောက်သေးခင်မှာပဲ ရန်ကိုင်က ဓါးတိုလေးကို သုံး၍ စိတ်စွမ်းအင်တို့ဖြင့် ဖွဲ့စည်းထားသည့် ဓါးလှိုင်းတစ်ခုကို ဖန်တီးကာ လူအိုကြီးဆီ ပစ်လွှတ်လိုက်လေသည်။
သူ့ဆီ ပြေးဝင်လာနေသည့် စိတ်စွမ်းအင်ဓါးလှိုင်းအား ကြည့်ရင်း ရီမိသားစု အကြီးအကဲချုပ် မျက်နှာ ဖြူလျော် သွားခဲ့ပြီး “ခွေးကောင်လေး၊ မင်းရူးနေတာလား” ဟု အသံကုန် အော်ဟစ်ဆဲဆိုလိုက်လေသည်။
ယခုအချိန်ထိ နှစ်ယောက်စလုံးသည် စိတ်စွမ်းအင် ချင်းသာ အပြန်အလှန် တိုက်ခိုက်နေခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ သူတို့၏ ဝိဥာဉ် အားနည်သွားခဲ့လျှင်ပင် နောက်ဆက်တွဲ အကျိုးရလဒ်အား ခံစားစရာ မလိုပါဘူး။ သို့သော်ငြား သူတို့၏ ဝိဥာဉ်သာ ဒဏ်ရာရသွားခဲ့လျှင်တော့ အကျိုးဆက်က ချောက်ချားဖွယ်အတိပင်။
ဒဏ်ရာပေါ့လျှင်၊ အရူးတစ်ယောက်အဖြစ် ဘဝပြောင်းသွား ရနိုင်၏။ ဒဏ်ရာပြင်းလျှင်တော့ သေခြင်းကို ရှောင်လွှဲလို့ ရလိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။
ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင်၏ ဝိဥာဉ်ပုံရိပ်သည် ဓါးတိုလေးကို မဆင်မခြင် အသုံးပြုလာသည်ကို လူအိုကြီး မြင်တွေ့လိုက် သည်နှင့် ထိုလူ မထိတ်လန့်ပဲ မနေနိုင်တော့ပါချေ။ မည်ကဲ့ သို့သော အရူးကများ ယခုကဲ့သို့ နည်းလမ်းကိုသုံး၍ တိုက်ခိုက်ပါမည်နည်း။
ရန်ကိုင်၏ ဝိဥာဉ်လက်နက်သည် လူအိုကြီး၏ အစိမ်းရောင် ပိုက်ကွန်အလွှာပေါင်း များစွာကို ချိုးဖျက်၍ ထိုလူနား ချဉ်းကပ်သွားခဲ့သည်။
အသက်ကြီးနေပြီ ဆိုသော်ငြား အချိန်မတန်သေးပဲ သေရမည်ကိုတော့ လူအိုကြီး ကြောက်ပေ၏။
တစ်ကွက်ပင်မျှ မဖလှယ်ရသေးခင်၌ လူအိုကြီးက အလျင်စလို နောက်ပြန်ဆုတ်လိုက်ကာ ရန်ကိုင်နှင့် အကွာအဝေး တစ်ခု ခြားနေလိုက်နေသည်။
ထိုအခြင်းအရာကို မြင်လိုက်သည်နှင့် ရန်ကိုင်က “ခွေးအိုကြီး၊ ငကြောက်တစ်ကောင်လိုပဲ ပြေးတတ်တာလား” ဟု လူအိုကြီးနောက် လိုက်ဖမ်းနေရင်း ထေ့ငေါ့လှောင်ပြောင် ပြောဆိုလိုက်၏။
ယခုနေရာသည် ရန်ကိုင်၏ အသိစိတ်ပင်လယ် ဖြစ်ရာ သူ့ဘက်က လုံးဝကို အသာရထားသည်ဟု ပြောလျှင် မမှားပါချေ။ အောက်ခြေရှိ ရေကိုသုံး၍ လူအိုကြီးနောက် ပြေးလိုက်နေရင်း ၎င်းအား တရစပ် တိုက်ခိုက်နေခဲ့ပါသည်။
“ခုဏတုန်းကတော့ ကျုပ်ကို ထိန်းချုပ်မယ်ဆိုပြီး ခင်ဗျားပဲ ပြောနေတာလေ။ အခုကျတော့ ဘာဖြစ်နေတာလဲ။ လာစမ်းပါ၊ လာလေ။ ခင်ဗျား ဘယ်လိုတွေ လုပ်မယ် ဆိုတာကို ကျုပ်ကို လာပြောပြပါဦး” ရန်ကိုင်က ပျော်ရွှင်စွာ ရယ်မောလိုက်ရင်း လူအိုကြီးအား အဆက်မပြတ် လှောင်ပြောင်နေခဲ့လေသည်။
Martial Peak
အပိုင်း(၅၅၄) တစ်လုံးတည်း ရွှေမျက်လုံး
ရန်ကိုင်၏ အသိစိတ်ပင်လယ် အတွင်း၌ ရန်ကိုင်နှင့် လူအိုကြီးတို့နှစ်ယောက် ငါးရောင်ခြယ်ကျွန်းတစ်ဝိုက် ကြောင်နှင့်ကြွက် လိုက်တမ်း၊ ပြေးတမ်း ဆော့ကစား နေခဲ့ကြသည်။
လူအိုကြီးသည် ရန်ကိုင်နှင့် ထိပ်တိုက်ရင်မဆိုင်ချင်သည့် အတွက် အဆက်မပြတ် တိမ်းရှောင်ထွက်ပြေးနေခဲ့၏။ ရန်ကိုင်ဟာတော့ အားမာန်အပြည့်ဖြင့် လူအိုကြီးနောက် မနားစတမ်း ပြေးလိုက်နေခဲ့သည်။
အရှိန်အဟုန်ပိုင်းမှာတော့ လူအိုကြီးသည် ရန်ကိုင်အား ရှုံးနိမ့်နေခဲ့၏။
သို့ပေမယ့် အမှန်အတိုင်းပြောရင်လျှင်တော့ သူ့ပြိုင်ဘက်အား ပြတ်ပြတ်သားသား အနိုင်ယူနိုင်မည့် နည်းလမ်းတစ်ခုအား ယခုအချိန်အထိ ရန်ကိုင် မစဉ်းစားမိနိုင်သေးချေ။ ယခုနေရာသည် ရန်ကိုင်၏ အသိစိတ် ပင်လယ်ဖြစ်သလို သူသည်သာ ဤနေရာ၏ အရှင်သခင် ဖြစ်သည်ဆိုပေမယ့် သူနှင့်လူအိုကြီးကြားမှ ကျင့်ကြံခြင်း အဆင့်ကွာခြားချက်က အရမ်းကို ကြီးမှားလှသည့် အပြင် လူအိုကြီးက စိတ်စွမ်းအင်အားကို ရန်ကိုင်ထက် အနှစ်(၁၀၀) လောက်စောပြီး အသုံးပြုလာခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ကျင့်ကြံခြင်းအဆင့်ကလည်းကွာ၊ အတွေ့အကြုံကလည်း ကွာဖြစ်နေရာ လူအိုကြီးမှာ ရန်ကိုင်လက်ကနေ ဘေးကင်းလုံခြုံစွာဖြင့် ထွက်ပြေးလွတ်မြောက်နေခဲ့၏။
ပြေးလွှားနေစဉ်အချိန်တွင်ပင် လူအိုကြီးက ငါးရောင်ခြယ်ကျွန်းကို စစ်ဆေးလေ့လာ ကြည့်ရှဒနေနိုင်ပါသေး၏။
လေ့လာလေ၊ လေ့လာလေ၊ ထိုကျွန်းအား အပိုင်ယူချင်သည့် သူ့လောဘကို ဖိနှိပ်ဖို့ရာ ပိုပြီး ခဲယဉ်းလာခဲ့ရပေသည်။ ထိုငါးရောင်ခြယ်ကျွန်းက မည်သည့် အရာလဲဆိုသည်ကို သူမသိပေမယ့် ပုံမှန်မဟုတ်ဘူး ဆိုသည်ကိုတော့ သူနားလည်ထားပေ၏။
ကျွန်းနားရောက်တဲ့အချိန်၌ တိုက်ခိုက်နေစဉ်အချိန်တွင် ဆုံးရှုံးသွားခဲ့သည့် စိတ်စွမ်းအင်တို့ သိသာသည့်အမြန်နှုန်း ဖြင့် ပြန်ပြည့်လာသည်ကို လူအိုကြီးခံစားမိလိုက်သည်။
ခဏကြာပြီးနောက် ထိုငါးရောင်ခြယ်ကျွန်းဟာ မဟာဝိဥာဉ်ရတနာတော် တစ်ပါဖြစ်မည်မှန်း လူအိုကြီး နားလည်သွားလိုက်၏။ ထိုကဲ့သို့ဆိုလျှင် အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၂မှာပင် ရန်ကိုင်၏ စိတ်စွမ်းအင် မည်သည့်အတွက်ကြောင့် အလွန်အားကောင်းနေသလဲ ဆိုသည်ကို သူနားလည်သွားခဲ့လေပြီ။
ငါးရောင်ခြယ်ကျွန်းသည့် အားလုံးရဲ့ ဇာတ်မြစ်ပဲ ဖြစ်ပေသည်။
ဒီကျွန်း၏ တန်ဖိုးသည် မိစ္ဆာအရှင်သခင်၏ နည်းစနစ်ထက်ပင် ပိုပြီးတန်ဖိုးကြီးနိုင်ပေ၏။
ထိုအချက်အား နားလည်လိုက်သည်နှင့် လူအိုကြီး၏ အသက်ရှူသံတို့ မြန်ဆန်လာခဲ့ရသည်။
ကောင်းကင်စိတ်အာရုံသုံးပြီး ရန်ကိုင်၏ အသိစိတ် ပင်လယ်ထဲ ခိုးဝင်ကာ ရန်ကိုင်အား ထိန်းချုပ်ဖို့ ကြိုးစားခဲ့သော်လည်း ရန်ကိုင်သည် သူ့အစီအစဉ်များအား မြင်တွေ့ခဲ့သွားခဲ့လေသည်။ သူကြိုတင်ကြံစည်ထားသည့် အတိုင်း ဖြစ်မလာသော်ငြား အဖိုးအနဂ္ဂထိုက်တန်သော ရတနာတစ်ပါးကို သူရှာတွေ့ခဲ့ရပါ၏။
သည်အကြိမ်၌ သူအချီကြီး မြတ်သွားခဲ့ရလေပြီ။
သူ့ဝိဥာဉ်ပုံရိပ် ဒဏ်ရာရမည်ဆိုလျှင်တောင်မှ ထိုကောင်စုတ်လေးကို ဖမ်းဆီးပြီး သူပိုင်ဆိုင်သမျှ အရာအားလုံးကို အပိုင်သိမ်းရပေမည်။ လူအိုကြီး စိတ်ဒုံးဒုံးချလိုက်၏။
လူအိုကြီး၏ အမူအရာပြောင်းလဲသွားသည်ကို သတိပြုမိလိုက်သည်နှင့် ရန်ကိုင်၏ အမူအရာ သုန်မှုန်သွားခဲ့လေသည်။
သူအပြည့်အဝ ယုံကြည်သည့် သူမှလွဲ၍ အခြားမည်သူ့ကိုမှ သိခွင့်မပေးနိုင်သော လျှို့ဝှက်ချက် (၃)ခု သူ့တွင်ရှိနေ၏။
ပထမတစ်ခုက အနက်ရောင်စာအုပ်ဖြစ်၏။ ထိုလျှို့ဝှက်ချက်ကို ယခုအချိန်ထိ မည်သူမှ မသိသေးပေ။ ဒုတိယတစ်ခုက ငါးရောင်ခြယ်ကြာပန်း ဖြစ်ပေသည်။ ငါးရောင်ခြယ်ဝိဥာဉ်ကြာပန်း သူ့တွင်ရှိနေသည်ကို နတ်ဆိုးအိုကြီး တစ်ယောက်သာ သိထား၏။ နောက်ဆုံး တစ်ခုဟာတော့ ဆေးပေါင်းရည်ပဲ ဖြစ်ပေသည်။
ယခု သူ၏ ဒုတိယအကြီးမားဆုံး လျှို့ဝှက်ချက်အား ရန်သူသိသွားခဲ့လေပြီ။ တစ်ဖက်လူက ဝိဥာဉ်ကြာပန်းအား လိုချင်တက်မက်နေသည်ကို သတိပြုမိလိုက်သည့်အခါ ရန်ကိုင်ဆီမှ ပြင်းထန်အားကောင်လှသော သတ်ဖြတ်လိုစိတ်တို့ ပေါက်ကွဲထွက်လာခဲ့ရ၏။
မည်သို့ပင်ဖြစ်စေကာမူ ထိုလူအိုကြီးကို သူ့၏ အသိစိတ်ပင်လယ်မှ အသက်ရှင်လျှက် ထွက်သွားခွင့်ပြုလို့ မဖြစ်တော့။
ရန်ကိုင်၏ စိတ်အခြေအနေအလိုက် အသိစိတ်ပင်လယ် သည်လည်း လှိုင်းထန်လာခဲ့ကာ မြောက်မြားစွာသော တိုက်ခိုက်မှုများစွာတို့သည် လူအိုကြီးဆီ တစ်ပြိုင်တည်း တစ်ဟုန်ထိုး တိုးဝင်သွားခဲ့လေကြသည်။
သို့ပေမယ့် လူအိုကြီးက ပြေးလွှားနေခြင်းအား ရုတ်တရက် ရပ်တန့်လိုက်ပြီး ရန်ကိုင်ဘက်လှည့်ကာ အထင်အမြင် သေးသေးဖြင့် လှောင်ပြောင်ပြောဆိုလိုက်၏ “ရန်မိသားစုက ကောင်စုတ်လေး၊ မင်းက အရမ်းကို ကြင်နာလွန်းနေတာပဲ”
ရန်ကိုင် နှလုံးသားတင်းကြပ်သွားခဲ့ပြီး ရုတ်တရက် ဆိုသလို သူ့စိတ်ထဲ အန္တရယ်အငွေ့အသက်တို့ ရလိုက်သည်။
လူအိုကြီးက အားရပါးရ အော်ဟစ်ရယ်မောလိုက်ပြီး “မင်းက ငါ့ကိုလိုက်ဖမ်းနေတယ်လို့ ထင်နေတာလား။ ဟားဟားဟား၊ ဒီလူအိုကြီး ပြင်ဆင်စရာလေးတွေ ရှိနေလို့ မင်းအာရုံကို အခြားရောက်အောင် လွှဲထားတာကွ။ အခုထိတောင် မင်းနားမလည်သေးဘူး။ လူငယ်တွေများ မောက်မာလိုက်တာ”
ပြောပြီးသွားသည်နှင့် လေထုထဲ အစိမ်းရောင် အလင်းတန်းများစွာ ထွက်ပေါ်လာခဲ့ပြီး ဧရာမ အလင်းအကာအရံ တစ်ခုအဖြစ် အသွင်ပြောင်းသွားခဲ့ကာ ငါးရောင်ခြယ်ကျွန်းတစ်ခုလုံးကို အပြည့်အဝ ဖုံးအုပ်သွားလိုက်လေသည်။
ဖုံးအုပ်သွားသည့်အချိန်မှာပဲ ဝိဥာဉ်ကြာပန်းက သူ့အသိစိတ်ပင်လယ်ဖြင့် အဆက်အသွယ် ပြတ်သွားသည်ကို ရန်ကိုင် ခံစားမိလိုက်၏။
ရန်ကိုင် မျက်နှာ ဖြူလျော်သွားခဲ့ပြီး ဓါးတိုလေးကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်လျှက် အလင်းအကာအရံဆီ တစ်ဟုန်ထိုး ပြေးဝင်းသွားလိုက်သည်။
“အိမ်မက်မက်နေလိုက်” လူအိုကြီးက ဒေါသတကြီး ပြန်အော်လိုက်သည်။ ထိုအစိမ်းရောင်အကာအရံကို ဖန်တီးဖို့ရာ ထုလိုက်ထည်လိုက်ရှိသော စိတ်စွမ်းအင် ပမာဏ မြောက်မြားစွာအား အသုံးပြုခဲ့ပါသည်။ ထို့အတွက်ကြောင့် ရန်ကိုင်အား အလင်းအကာအရုံကို လုံးဝ ဖျက်စီးခွင့် ပေးလိုက်လို့ မဖြစ်ပေ။
ရန်ကိုင်သာ အောင်မြင်သွားခဲ့လျှင် သူကြိုးစား အားထုတ်ရခဲ့သမျှအားလုံး အချည်းနှီး ဖြစ်သွားရပေလိမ့်မည်၊။
သူ့လက်ကို ဝှေ့ရမ်းလိုက်သည်နှင့် အစိမ်းရောင် ပိုက်ကွန်တစ်ခု ထွက်ပေါ်လာခဲ့ပြီး ရန်ကိုင်း ချုပ်နှောင်ဖို့ ကြိုးစားလိုက်၏။
ရန်ကိုင်သည် တစ်ဖက်လှည့်ကာ ပိုက်ကွန်ကို ဓါးဖြင့် ခုတ်ပိုင်းလိုက်သည်။ သို့သော်ငြား အစိမ်းရောင်ကြိုးမျှင် တော်တော်များများကိုသာ ပိုင်းဖြတ်လိုက်နိုင်ပြီး ပိုက်ကွန်ဆီမှ ရုန်းထွက်နိုင်ခဲ့ခြင်း မရှိချေ။
ရန်ကိုင်၏ စိတ်အခြေအနေကို လိုက်ပြီး သူ့အသိစိတ် ပင်လယ်သည်လည်း ပိုပြီးလှိုင်းထန်လာခဲ့၏။
လူအိုကြီးဟာတော့ ထီမထင်ဟန် အမူအရာဖြင့် ရန်ကိုင်အား လှောင်ပြောင်ရယ်မောနေခဲ့သည်။
ပိုက်ကွန်သည် ရန်ကိုင်အား ချုပ်နှောင်တော့မည့် အချိန်မှာပဲ အံ့အားသင့်ဖွယ် ပြင်းထန်လွန်းလှသော ဖိအားတစ်ခု အားလုံးပေါ်သို့ သက်ဆင်းလာခဲ့၏။
ချက်ချင်းဆိုသလို ရန်ကိုင်ဖြစ်စေ၊ လူအိုကြီးဖြစ်စေ သူတို့၏ ကြွက်သားတစ်မျှင်ကိုပင် လှုပ်ရှားနိုင်ခြင်း မရှိတော့ချေ။ ထိုဖိအားကြောင့် သူတို့၏ ဝိဥာဉ်နှစ်ခုစလုံး တစ်ခဏအတွင်းမှာပဲ ဖုန်မှုန့်အဖြစ် ဖိချေခြင်း ခရတော့မလို နှစ်ယောက်စလုံး ခံစားလိုက်ရသည်။
လူအိုကြီး ကြက်သေသေသွားခဲ့သည်။ မည်သည့်အရာတွ ဖြစ်ပျက်နေလဲ ဆိုသည်ကို သူလုံးဝ နားမလည်နိုင်တော့။ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ပညာရှင်တစ်ယောက်ဖြစ်၍ အဖြစ်အပျက် များစွာကို ကြုံတွေ့ရင်ဆိုင်ခဲ့ဖူးသည် ဆိုသော်ငြား ယခုကဲ့သို့ ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းလှသည့် ဖိအားမျိုးကိုတော့ တစ်ခုမှ မခံစားခဲ့ဖူးချေ။
ရန်ကိုင်အား ချုပ်နှောင်တော့မည့် ပိုက်ကွန်မှာ အရှိန်ညီးညီး တောက်လောင်နေသည့် နေမီးလျှံအောက် ရောက်နေသည့် နှင်းစက်လေးပမာ အလျင်အမြန်ပဲ ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့ရလေ၏။
ရန်ကိုင်သည်လည်း ဖိအားခံစားရသည် ဆိုပေမယ့်လို့ လူအိုကြီးထက်တော့ အများကြီး ပိုအဆင်ပြေပါသည်။ ထိုဖိအားသည် လူအိုကြီးကို ပစ်မှတ်ထားနေသည့် ပုံပင်။ ရန်ကိုင်ဟာတော့ ဘေးထွက်အကျိုးအသက်ရောက်မှုကိုသာ ခံစားလိုက်ရခြင်း ဖြစ်၏။
ခရက်…
အက်ကွဲသံတစ်သံ ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။
ရန်ကိုင်၏ အသိစိတ်ပင်လယ်ထဲ အထိုအသံ ပဲ့တင်ထပ်သွားသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက်ဆိုသလို ရန်ကိုင်နှင့် လူအိုကြီးတို့ နှစ်ယောက်စလုံး ငေးကြောင်တိတ်ဆိတ် သွားခဲ့၏။
ငါးရောင်ခြယ်ကျွန်းထက် လွင့်မျောနေသော ထူးဆန်းဆန်း အရာဝတ္ထုကြီး၏ မျက်နှာပြင်ထက် ရေပြင်ညီ အက်ကွဲကြောင်း တစ်ခုထွက်ပေါ်လာသည်ကို နှစ်ယောက် စလုံး မြင်တွေ့လိုက်ရသည်။
တစ်ယောက်ယောက်က လေဟာနယ်အား ဆုတ်ဖြဲ နေသည့်အလား ထိုအက်ကွဲကြောင်းဟာလည်း ဖြည်းဖြည်းချင်း ကျယ်ပြန့်လာခဲ့၏။ ကျယ်ပြန်လာသည်နှင့် အမျှ ကြောက်မက်ဖွယ်ဖိအားသည်လည်း အားကောင်းသထက် အားကောင်းလာခဲ့လေသည်။
ရန်ကိုင်၏ အသိစိတ်ပင်လယ်ထဲ မဖြစ်စဖူး လေတွေ ထန်လာနေခဲ့လေပြီ။
သူ့စိတ်ထဲ အရမ်းကို အားကောင်းပြင်းထန်လှသည့် အန္တရာယ် အငွေ့အသက်တို့ ရလိုက်သည်နှင့် လူအိုကြီး၏ စိတ်နှလုံးအစုံ တုန်ရင်သွားခဲ့ရသည်။ သူ့တစ်ကိုယ်လုံး မြေကြီးပေါ် ပျော့ခွေလဲပြိုချင်လာခဲ့သည်။ သူ့ဝိဥာဉ် ပုံရိပ် သည်လည်း မတည်မငြိမ် ဖြစ်လာခဲ့ပြီး ယူးကျုံးမရ ဖြစ်နေသည့် အော်ညည်းသံတစ်သံ သူ့ပါးစပ်ထဲမှ ထွက်ပေါ်လာခဲ့၏။
ထိုထူးဆန်းသည့် အရာဝတ္ထုကို ကြည့်နေရင်း ရုတ်တရက်ဆိုသလို သူ့ကျောရိုးတစ်လျှောက် အေးစိမ့်တက်သွားခဲ့လေသည်။
ခုနှစ်ရွက်မြောက်စာမျက်နှာကို ဖွင့်လှစ်ပြီးနောက်မှစ၍ ထိုထူးဆန်သည့် အရာဝတ္ထု၏ ဆန်းကြယ်မှုတွေအား အဖြေရှာဖို့ ကြိုးစားခဲ့သော်ငြား တစ်ကြိမ်တစ်ခါမှ အောင်မြင်ခဲ့သည် မရှိ။ သူသေရေးရှင်းရေး အခြေအနေနှင့် ကြုံတွေ့နေရသည့် အချိန်မှပဲ ထိုထူးဆန်းသည့် အရာဝတ္ထု တုန့်ပြန်လာလိမ့်မည်ဟု ရန်ကိုင် မည်သည့်အခါကမှ မျှော်လင့်ထားခြင်း မရှိခဲ့။
ဒါက အမှန်တကယ်ဆိုရင် ဘာကြီးဖြစ်မလဲ ရန်ကိုင်က ထိုထူးဆန်းသည့် အရာဝတ္ထုအား ငေးစိုက်ကြည့်နေရင်း ‘အဲ့ဒါ ဘာကြီးလဲ၊ ဘာလုပ်နေတာာလဲ၊ ငါကကော ဘယ်လို တုန့်ပြန်သင့်လဲ’ စသဖြင့် သူ့စိတ်ထဲ အတွေးရှာပုံတော် ဖွင့်နေခဲ့လေသည်။
အက်ကြောင်းကျယ်ပြန်လာသည်နှင့်အညီ ဖိးအားသည်လည်း ဆထက်ထမ်းပိုး တိုးများလာခဲ့၏။ လူအိုကြီး အားသွန်ခွန်စိုက် ကြိုးစားတည်ဆောက်ခဲ့ရသော အကာအရံဟာ ဆိုလျှင်လည်း တစ်စီစီ ပျက်စီးသွားခဲ့ ရလေပြီ။
ခဏကြာပြီးသည့် အချိန်၌ အက်ကြောင်းဟာ လုံးဝကို ပွင့်သွားခဲ့လေသည်။ သို့ပေမယ့် ထိုအက်ကြောင်းနောက် မည်သည့်အရာ ရှိနေသလဲ ဆိုသည်အား မြင်တွေ့ ပြီးသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ရန်ကိုင်နှင့် လူအိုကြီးတို့ နှစ်ယောက်စလုံး သွေးပျက်မတတ် ကြောက်လန့် သွားခဲ့ကြရလေသည်။
လူအိုကြီးက မျက်လုံးပြူးမျက်ဆံပြူးဖြင့် ထိတ်လန့်တကြား ထအော်လိုက်၏ “မျက်လုံးတစ်လုံးလား”
မျက်လုံးတစ်လုံးပင်။
ဧရာမမျက်လုံးကြီး တစ်လုံးပင်။
ထိုအရာဝတ္ထုကို စရရှိစဉ် အခါတုန်းက ထိုအရာဟာ မည်သည့်အရာ ဖြစ်လောက်မလဲ ဆိုသည်အား ရန်ကိုင်လည်း ခန့်မှန်းချက် ထုတ်ခဲ့ဖူးပေသည်။ သူထင်ခဲ့တာကတော့ ထိုအရာဟာ မျက်လုံးနှင့်ဆင်သည့် အသီးတစ်လုံး ဖြစ်လောက်မည်ဟု ထင်မှတ်ခဲ့ခြင်းပဲ ဖြစ်သည်။
သို့သော်ငြား ထိုအရာဟာ တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ပိတ်နေသည့် မျက်လုံးတစ်လုံး ဖြစ်နေခဲ့လေသည်။
ယခု ထိုပိတ်နေသော မျက်လုံးသည် နောက်ဆုံး၌ အပြည့်အဝ ပွင့်လာခဲ့လေပြီ။
ထိုမျက်လုံးသည် သာမန်မျက်လုံးတစ်လုံးနှင့် မဆင်။ မျက်ဆန်သည် ကတ္တရာစေးလို မည်းနက်နေပြီး မျက်လုံး သူငယ်အိမ်ဟာတော့ ရွှေရောင်တောက်နေခဲ့၏။
ထိုမျက်လုံးစီမှ မြင်သူသမျှအား ဦးညွှတ်ဂါဝပြု စေချင်စိတ်တို့ ပေါက်ဖွားလာစေနိုင်သည့် ကြီးကြယ် မြင့်မြတ်သော အရှိန်အဝါတို့ ဖြာထွက်နေခဲ့လေသည်။
မျက်လုံးက တစ်လုံးတည်းသာ ဆိုသော်ငြား ငါးရောင်ခြယ်ကျွန်းထက် တိတ်ဆိတ်စွာဖြင့် ဝဲနေလျှက် မိုးမြေတစ်ခွင်းအား အစိုးရသည့် အန္တိမအုပ်စိုးသူ တစ်ပါးပမာ ကြီးကျယ်ခံ့ညားသည့် ဟန်ပန်ဖြင့် အောက်၌ရှိနေသော လူအိုကြီးအား ငုံ့ကြည့်နေခဲ့၏။ ထိုမျက်လုံးရှေ့တွင် အင်မော်တယ်တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်ပညာရှင် ဆိုသည်မှာ ကြိုက်သည့်အချိန် ဖိသတ်နင်းခြေပစ်နိုင်သော ပုရွက်ဆိတ်တစ်ကောင်နှင့် မည်သို့မျှ ခြားနားခြင်း မရှိသည်ပုံပင်။
“ရန်မိသားစုကောင်စုတ်လေး၊ ဒါဘာကြီးလဲ” လူအိုကြီးက အော်မေးလိုက်၏။ ထိုမျက်လုံး၏ အကြည့် အောက်၌ ကြီးလှစွာသော ဖိအားကြောင့် သူ့ဝိဥာဉ်သည် တစ်ခဏအတွင်းမှာပဲ နတ္ထိဗလာအဖြစ် ပျက်စီး ပျောက်ကွယ်သွားတော့မလို လူအိုကြီး ခံစားနေခဲ့သည်။
လူအိုကြီး၏ မေးခွန်းကို ရန်ကိုင် ပြန်ဖြေဆိုခြင်း မပြုခဲ့ပေ။ သူ့ကိုယ်တိုင်ပင်လျှင် အတွေးများစွာတို့ဖြင့် ယောက်ယတ်ခတ်နေခြင်း ဖြစ်ပေသည်။
အမှန်အတိုင်း ဆိုရလျှင် ထိုအရာဝတ္ထုသည် မည်သည့် အရာဖြစ်မှန်း ရန်ကိုင် ကိုယ်တိုင်ပင်လျှင် မသိပါချေ။
လူအိုကြီးက ထိုဖိအားအောက် ရှင်သန်နိုင်ဖို့ရာ သေကောင်ပေါင်းလဲ ကြိုးစားနေစဉ်မှာပဲ ထိုမျက်လုံးဆီမှ ရွှေရောင်အလင်းတန်းတစ်ခု ရုတ်တရက် ထွက်ပေါ်လာခဲ့ပြီး လူအိုကြီး၏ ဝိဥာဉ်အား သုတ်သင်ရှင်းလင်း ပစ်လိုက်၏။
အသံတစ်သံပင် မထွက်နိုင်၊ တစ်ချက်မျှပင် မလှုပ်ရှားနိုင်ခဲ့ပဲ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့် ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက်၏ ဝိဥာည်ပုံရိပ်သည် ချက်ချင်းပဲ ရှင်းလင်းခြင်း ခံလိုက်ရသည်။ သူ့ဝိဥာဉ် ရှင်းလင်းခံလိုက် ရပြီးသည့်နောက် သိပ်သည်းလှသည့် သန့်စင်လှသော စွမ်စွမ်းအင်တို့ ထုလိုက်ထည်လိုက် ကျန်ရှိနေခဲ့ကာ လေထဲမျောနေခဲ့လေ၏။
ရန်ကိုင် ကြက်သေသေသွားခဲ့လေသည်။
လူအိုကြီး၏ ဝိဥာဉ်ပုံရိပ် ပျောက်ကွယ်သွားသည်နဲ့ ဧရာမမျက်လုံးကြီး ဖြည်းဖြည်းပြန်လည်း ပိတ်သွားခဲ့ပြီး ဆန်းကြယ်သည့် အိပ်စက်ခြင်း အခြေအထဲသို့ ပြန်လည် ရောက်ရှိသွားခဲ့လေ၏။
သို့သော်ငြား ထိုမျက်လုံး ပိတ်မသွားခင် အချိန်လေး၌ ထိုမျက်လုံးက သူ့အား စိတ်ပျက်တစ်ဝက်၊ ကျေနပ်တစ်ဝက် အကြည့်ဖြင့် ကြည့်သွားသလို ရန်ကိုင် ခံစားရလိုက်သည်။
သူ့အသိစိတ်ပင်လယ်ထဲရှိ ရာသီဥတု တစ်ဖန်ပြန်လည် ကြည်လင်လာခဲ့ပြီး အသူရိန်နေမင်းလည်း နောက်တစ်ဖန် ထွန်းလင်းတောက်ပလာခဲ့၏။ ငါးမျိုးစုံတို့ ပင်လယ်ထဲ ကူးခတ်နေပြီး ငှက်အုပ်များစွာက ကောင်းကင်ထက် ပျော်ပျော်ပါးပါးဖြင့် ပျံသန်းနေခဲ့သည်။
ရန်ကိုင်လည်း ခဏကြာသည်အထိ ကြောင်အမ်းအမ်း ဖြစ်နေခဲ့၏။ သို့ရာတွင် ရွှေရောင်မျက်လုံး၏ ဆန်းကြယ် နက်နဲမှုများအား ဆက်လက် နားမလည်နိုင်မှန်း နားလည်လိုက်သည်နှင့် အသိစိတ်ပင်လယ်မှ အလျင်အမြန်ပဲ ပြန်လည်ထွက်ခွါလာလိုက်လေသည်။
သူ့အသိစိတ်ပင်လယ်ထဲမှ ထွက်ထွက်ချင်းမှာပဲ ထိတ်လန့်တကြား အော်ဟစ်သံများစွာကို တစ်ဆက်တည်း ကြားလိုက်ရ၏။
ခပ်ဝဝလူအိုကြီးသည် လေးထောင့်မျက်နှာလူအိုကြီးကို ပင့်ထူမထားလျှက် စိုးရိမ်တကြီးဖြင့် အော်ခေါ်နေခဲ့သည် “ညီအစ်ကိုရီ၊ ညီအစ်ကိုရီ၊ မင်းဘာဖြစ်တာလဲ”
ရန်လီတင်းက အခြေအနေကို အသေအချာ စစ်ဆေး ကြည့်ပြီးသည့်နောက် ဖြည်းဖြည်းချင်း ခေါင်းခါရမ်းလိုက်ပြီး လေးနက်တည်ကြည်သည့် လေသံဖြင့် ပြောလိုက်သည် “သူသေပြီ”
ရန်ကိုင် မဟာမိတ် အဖွဲ့သားများဖြစ်စေ၊ မိသားစုကြီး (၇)ခုမှ အဖွဲ့သားများဖြစ်စေ၊ အကုန်လုံး ကြက်သေသေကုန် ကြတော့လေသည်။
အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ပညာရှင်တစ်ယောက်… သေသွားခဲ့ခြင်းလား။
“ဘာဒဏ်ရာလက္ခာဏာမှ မတွေ့ရဘူး။ ဘာတွေ ဖြစ်သွားခဲ့တာလဲ ဆိုတာကို ငါလည်း မသိဘူး” ရန်လီတင်းက မျက်မှောင်ကြုံ့လိုက်ပြီး နိုးကြား သတိအပြည့်ဖြင့် ပတ်ဝန်းကျင်အား စစ်ဆေးကြည့်လိုက်၏။
ရီမိသားစု အကြီးအကဲချုပ်၏ ခွန်အားက သူခွန်အားနှင့် အတူတူလောက်ပဲ ရှိပါ၏။ သို့သော် ထိုအကြီးအကဲချုပ်သည် အကြောင်းပြချက်မရှိ မည်သည့် ဒဏ်ရာအနာတရမျှ ရရှိခြင်း မရှိပဲ ရုတ်တရက်ကြီး သေဆုံးသွားခဲ့သည်။ သူ့အသက် စွမ်းအင်ပဲ ကုန်ဆုံးသွားခြင်းလား၊ သို့မဟုတ် တစ်ယောက် ယောက်ကပဲ သူ့ကို အလစ်ချောင်း တိုက်ခိုက်ခဲ့ခြင်းလား။
မထမတစ်ချက်သည် ဖြစ်နိုင်ချေ မရှိလှချေ။ ထိုအကြီးအကဲနှင့် အတူပေါင်းသည်းလာသည်မှာ နှစ်ပေါင်းများစွာ ကြာခဲ့ပြီ ဖြစ်သည့်အတွက်ကြောင့် ထိုအကြီးအကဲသာ သေတော့မည်ဆိုလျှင် ရန်လီတင်းလည်း သတိပြုမိမှာ မလွဲမသွေပင်။
ထို့ကြောင့် သူ့အသက်စွမ်းအင် ကုန်ဆုံးသွားခဲ့သည့် အတွက်ကြောင့် သေးဆုံးသွားခဲ့ရသည်ဆိုသော အချက်ဟာ ဖြစ်နိုင်ချေမရှိတော့ချေ။
အဆိပ်ခတ်ခံရတာများ လူများစွာ ရှိနေသည့်ကြားမှ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ပညာရှင် တစ်ယောက်အား မည်သူမျှ မသိအောင် သတ်ဖြတ်နိုင်သော လူရှိသည့်အကြောင်း ရန်လီတင်း တစ်ကြိမ်တစ်လေမျှ မကြားဖူးခဲ့ချေ။ ဤလောကကြီး၌ ထိုကဲ့သို့ လုပ်ဆောင် နိုင်သည့် ပညာရှင်တစ်ယောက်ပင် ရှိမနေပေ။ တိမ်မိစ္ဆာ နယ်မြေ၏ နတ်ဆိုးအရှင်သခင်ပင်လျှင် ထိုကဲ့သို့ မလုပ်ဆောင်နိုင်ချေ။
“ဘာတွေဖြစ်နေတာလဲ” ရန်ကိုင်က မသိဟန် ဆောင်လျှက် အနား၌ ရှိနေသည့် သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်အား မေးလိုက်သည်။
တုဖုန်းက တံတွေးတစ်လုတ် မျိုချလိုက်ပြီး လေးနက် တည်ကြည်သည့် လေသံဖြင့် ရှင်းပြလိုက်သည် “ကျုပ်လည်း သေချာမသိဘူး။ ဘာမှလည်း မမြင်လိုက်ရဘူး။ ရီမိသားစု အကြီးအကဲချုပ်ရဲ့ ပါးစပ်ကနေ အမြုံ့တွေထွက်လာပြီး မြေကြီးပေါ် လဲပြိုကျသွားတာကိုပဲ တွေ့လိုက်ရတယ်”
ရန်ကိုင် အသာအယာလေး ခေါင်းညိတ်လိုက်၏။ သူ့မျက်နှာအမူအရာသည် စိုးစဉ်းမျှ ပြောင်းလဲသွားခြင်း မရှိသော်လည်း သူ့ရင်ထဲတွင်တော့ ရွှေရောင်မျက်လုံး၏ အဖျက်စွမ်းအားကြောင့် နောက်တစ်ကြိမ် အံ့အားသင့် နေခဲ့လေသည်။
တစ်ချက်တည်းနှင့်ပင် အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက်၏ ဝိဥာဉ်အား အပြီးတိုင် သုတ်သင်နိုင်ခဲ့လေ၏။
ရီမိသားစု၏ ဝိဥာဉ်ပုံရိပ်သည် သူ့အတွေးတို့ကို သယ်ဆောင်ထားသည့် ဖြစ်ရာ ၎င်းက ပျက်စီးသွားမှတော့ သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကကော မည်ကဲ့သို့ အသက်ရှင်နိုင်တော့ မည်နည်း။
ရွှေရောင်မျက်လုံး၊ ထိုအရာက တကယ်တမ်း မည်သည့်အရာကြီး ဖြစ်နေသနည်း။
တိုက်ပွဲကွင်းပြင်းထက်ရှိ အခြေအနေသည် ရုတ်တရက် ဆိုသလို ငြိမ်ကျသွားခဲ့သည်။ မိသားစု(၇)ဘက်မှ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ပညာရှင်များ ဖြစ်စေ၊ လင်းတိုင်ရှုနှင့် မန်ဝူရတို့ ဖြစ်ပါစေ၊ ထိပ်သီးပညာရှင် အားလုံးသည် မျက်မှောင်ကြုံ့လျှက် ရုတ်တရက် ဖြစ်သွားသော ဆန်းကြယ်နက်နဲသည့် ကိစ္စနှင့် ပက်သက်ပြီး အတွေးထဲနစ်မြောနေခဲ့ကြလေ၏။
နတ်ဆိုးအိုကြီးက ကြင်နာနွေးထွေးခြင်း မရှိသည့် ရယ်မောသံကြီးနှင့် တိတ်ဆိတ်မှုအား ရုတ်တရက် ဖြိုခွဲလိုက်လေသည် “ငါတို့တွေက အောက်တန်းကျတဲ့ နည်းလမ်းတွေကိုသုံးပြီး သူ့ကို သတ်ဖို့ကြိုးစားနေတယ် ဆိုပြီး လိုက်စဉ်းစားမနေနဲ့။ သူသေသွားတဲ့အချိန်တုန်းက ငါတို့က ဒီနေရာနဲ့ မီတာ(၁၀၀၀) အကွာမှာ တိုက်ခိုက် နေကြတာ။ ငါတို့ထဲက ဘယ်သူကမှ အခုလိုမျိုး မလုပ်နိုင်ဘူး”
Martial Peak
အပိုင်း(၅၅၅) ထွက်ခွါဖို့ ဆုံးဖြတ်ချက်
နတ်ဆိုးအိုကြီး၏ စကားများသည် အပြစ်ကင်းဟန် ဆောင်နေသည့်ပုံစံ ပေါက်သော်ငြား သူအမှန်တရားကို ပြောနေသည်ဖြစ်မှန်း အကုန်လုံး ပြောနိုင်လေသည်။
ရီမိသားစု အကြီးအကဲ မြေကြီးပေါ်လဲကျသွားသည့် အချိန်၌ မန်ဝူရ၊ လင်းတိုင်ရှုနှင့် နတ်ဆိုးအိုကြီးတို့သည် ကောင်းကင်ထက်တွင် တိုက်ခိုက်နေတုန်းပဲ ရှိပါသေးသည်။ ထိုထူးဆန်းသည့် အခြေအနေကို သတိပြုမိသည့် အခါမှပဲ မြေကြီးပေါ် ပြန်ဆင်းလာခဲ့ခြင်း ဖြစ်၏။
သူတို့သုံးယောက်စလုံး၌ ထိုကဲ့သို့ လုပ်ဆောင်နိုင်သော အခွင့်အရေး မရှိသည်ကို အားလုံး ကောင်းကောင်း နားလည်သဘောပေါက်ထားကြပါ၏။ သူတို့တွင် အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ပညာရှင် တစ်ယောက်အား မည်သူမှ မသိအောင် တိတ်တဆိတ် ချောင်းမြောင်းလုပ်ကြံနိုင်သည့် စွမ်းရည်မရှိပေ။ မဟုတ်ရင် အစကတည်းက ယခုကဲ့သို့ ယှဉ်တိုက်ဖို့ သဘောတူခဲ့လိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။
အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ပညာရှင် တစ်ယောက် အကြောင်းပြချက် ရေရေရာရာ မရှိလျှက် ရုတ်တရက်ကြီး သေဆုံးသွားခဲ့သည့် သတင်းသည် ဤလောကကြီး တစ်ခုလုံးအား ဝရုန်းသုန်းကား ဖြစ်သွား စေမည်မှာ မလွဲမသွေပင်။ ယခုလောလောဆယ် အချိန်၌၊ မိသားစုကြီး (၇)မှ မည်သည့်ပညာရှင်မှ ရန်ကိုင်အား ပြဿနာ ရှာလိုစိတ် မရှိတော့ပါချေ။
ရီမိသားစုအကြီးအကဲချုပ် လျှို့ဝှက်ဆန်းကြယ်စွာ သေဆုံးသွားခဲ့သည့် အကြောင်းကြောင့်း ရှိနေသည့်လူ အကုန်လုံး မိမိတို့၏ ကိုယ်ပိုင်လုံခြုံရေးအား စိုးရိမ်စ ပြုလာခဲ့ရလေပြီ။
အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ပညာရှင် တစ်ယောက်အား လူမြင်ကွင်းမှာပင် မည်သူမှ မသိအောင် တိတ်တဆိတ် သတ်ဖြတ်သွားနိုင်သည်ကို ကြည့်လျှင် ထိုရန်သူသည် ယခုနေရာ၌ ရှိနေသော လူအားလုံးကို သတ်ပစ်နိုင်မည်ဖြစ်ကောင်း သံသယရှိစရာ မလို။
“ဒီညကိစ္စမှာ မင်းတို့ရဲ့ ရင်းနှီးဖော်ရွေမှုအတွက် ကျေးဇူးအများကြီး တင်ပါတယ်” ရန်လီတင်းက နတ်ဆိုးအိုကြီး၊ မန်ဝူရနှင့် လင်းတိုင်ရှုတို့အား ကြည့်လိုက်ပြီး တိုးလျလျလေသံဖြင့် ပြောလိုက်၏ “နောက်ပိုင်းကျ၊ ခင်ဗျားတို့ဆီက လမ်းညွှန်မှု ထပ်ရဖို့ မျှော်လင့်ပါတယ်”
ပြောပြီးသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် ရီမိသားစု အကြီးအကဲချုပ်၏ အလောင်းခန္ဓာကိုယ်အား ကောက်ယူလိုက်ပြီး စည်းတံဆိပ်တော် ဘုရားကျောင်းဆီ ပျံသန်းသွားလိုက်သည်။
မန်ဝူရနှင့် ကျန်၍ရှိနေသော ပညာရှင်နှစ်ယောက် သည်လား သူတို့ထွက်သွားသည်ကို မတားပါချေ။ သူတို့ ယခုကဲ့သို့ ထွက်ပေါ်ရသည့် အကြောင်းပြချက်က ရန်ကိုင် အသက်အန္တရာယ် ရှိနေမှာကို စိုးရိမ်သည့် အတွက်ကြောင့်ပဲ ဖြစ်ပေသည်။
“ကျဆုံးသွားတဲ့ မိတ်ဆွေတွေရဲ့ အလောင်းတွေကို လိုက်သိမ်းလိုက်ကြ၊ ငါတို့ ပြန်ကြမယ်” အသိစိတ် မကပ်သည့် အမူအရာဖြင့် ရီရှင်းရို့သည် ကျန်ရှိနေသည့် အဖွဲ့များအား အမိန့်ပေးလိုက်၏။
ယနေ့ညတိုက်ပွဲ၌ မိသားစုကြီး (၇)ခုစလုံး ကြီးကြီးမားမား ဆုံးရှုံးခဲ့ရသော်လည်း မဟာ အရှုံးသမား ဟာတော့ ရီမိသားစုမှလွဲ၍ အခြားမဖြစ်နိုင်ပါချေ။
အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ပညာရှင် တစ်ယောက်အား ဆုံးရှုံးလိုက်ရသည့်အားက ပေါ့သေးသေး ဆုံးရှုံးမှုတစ်ခုမဟုတ်။
အလောင်းများကို ပြန်ကောက်ပြီးသွားသည်နှင့် အားမန်တက်ကြွစွာဖြင့် ရန်ကိုင်စံအိမ်အား လာရောက် တိုက်ခိုက်ကြသည့် ကျူးကျော်သူတို့မှာ စိတ်ဓါတ်ကျကျဖြင့် ပြန်လည်ဆုတ်ခွါသွားခဲ့ရလေသည်။
“ဘာတွေများ ဖြစ်ခဲ့တာလဲ” မန်ဝူရက ရေရွတ်လိုက်၏။ လေးထောင့်မျက်နှာနှင့် လူအိုကြီး ဘယ်လိုသေသွားလဲ ဆိုသည့်ကိစ္စကို သူလည်း အဖြေမရှာနိုင် ဖြစ်နေခဲ့သည်။ ထိုမေးခွန်းအား မေးပြီးသည့်နှင့် သူ့အကြည့်က မယောင် မလည်ဖြင့် ရန်ကိုင်ဆီ ရောက်ရှိသွားခဲ့၏။
“ကျုပ်ကို ဘာလို့ လာကြည့်နေရတာလဲ” မန်ဝူရ သူ့အား ကြည့်နေသည်ကို သတိပြုမိလိုက်သည်နှင့် ရန်ကိုင်က ပြန်ပြောလိုက်သည် “ကျုပ်ဘာမှ လုပ်ခဲ့တာ မဟုတ်ဘူး”
သူ့စကားအား ကြားလိုက်သည်နှင့် လူတော်တော် များများ ပြုံးဖြီးလိုက်ကြ၍ အသက်မရှူစတမ်း ရယ်မော ကြတော့လေသည်။
သခင်ငယ်လေးသည် ဆန်းကြယ်နက်နဲသည့် နည်းလမ်းများစွာ၊ အံ့အားသင့်ဖွယ် ကောင်းသော အရည်အချင်း၊ အလားအလားတို့အား ပိုင်ဆိုင်ထားသလို မယုံကြည်နိုင်ဖွယ်ရာ အဆန်းတကြယ် ဖြစ်ရပ်များစွာကို ထပ်တလဲလဲ ဖန်းတီးနိုင်ခဲ့သည် ဆိုသော်ငြား အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ပညာရှင်တစ်ယောက်ကို လူမြင်ကွင်းမှာပဲ မည်သည်မျှ မသိရလေအောင် တိတ်တဆိတ် ချောင်းမြောင်းသတ်ဖြတ်ခြင်း ဆိုသော အမှုကိုတော့ မစွမ်းနိုင်ရာ။
“မင်းလို့ ငါမပြောဘူး၊ ဘာတွေ ဆတ်ဆတ်ထိမခံ ဖြစ်နေတာလဲ” မန်ဝူရက မျက်လုံးလေ ကလယ်ကလယ် လုပ်လိုက်ချိန် သူ့ခေါင်းထဲ တစ်ခုခုကို ရုတ်တရက် စဉ်းစားမိသွားခဲ့သည်။
ရန်ကိုင်သာ ငြင်းဆိုခြင်း မပြုခဲ့လျှင် သူသည် တရားခံ တစ်ယောက် ဖြစ်ပါသည် ဆိုသော အချက်အား မန်ဝူရ မည်ကဲ့သို့မှ စဉ်းစားမိခဲ့လိမ့်မည် မဟုတ်။ သို့သော်ငြား၊ ရန်ကိုင်၏ ဆတ်ဆတ်ထိမခံ တုန့်ပြန်မှုသည် အရမ်းကို သံသယဝင်စရာကောင်းတဲ့ အပြုအမူတစ်ခုဖြစ်၏။ ရန်ကိုင်ဘက်မှ လေကုန်ခံပြီး ငြင်းဆိုဖို့မလိုသည့် အချက်အား ပြန်ငြင်းဆိုလိုက်သည့် အပြုအမူဟာ မန်ဝူရအား ပိုပြီး သံသယဝင်စေခဲ့သည်။
ဒီကိစ္စက… အဲ့ကောင်စုတ်လေးနဲ့ တကယ်ပဲ ဆက်စပ်နေတာလား မန်ဝူရ ခေါင်းရှုပ်သွားခဲ့၏။
“ငါတို့လည်း ငါတို့ညီအစ်ကိုတွေရဲ့ အလောင်းတွေကို ပြန်ကောက်သင့်တယ်” ရန်ကိုင်က တည်ကြည်လေးနက် စွာဖြင့် တိုက်ပွဲကွင်းပြင်အား ဝေ့ကြည့်လိုက်သည်။
သူ့အဖွဲ့သားများ အကုန်လုံးသည် ချက်ချင်း ခွဲထွက်သွား၍ ကျဆုံးသွားသည့် သူတို့မိတ်ဆွေတို့၏ အလောင်းများအား သွားပြန်ကောက်ကြလေသည်။
ကောင်းကင်သည် ရောင်နီလာစ ပြုလာခဲ့လေပြီ။ ကနေ့၏ ပြင်းထန်သည့် တိုက်ပွဲ အဆုံးသတ်သလို့ ရောက်ရှိ သွားခဲ့လေပြီ။ တိုက်ပွဲသည် အရှိန်မြင့်လာမှ ရုတ်တရက်ကြီး အဖျားရှူးသွားခဲ့သော်ငြား ထိုကဲ့သို့ အရေးကြီးသည့် အဖြစ်အပျက်တစ်ခု ရုတ်တရက် ကောက်ကာငင်ကာ ဖြစ်ပွါးလာခဲ့ရသည့်အတွက် တိုက်ပွဲကို ယာယီရပ်တန့် ထားဖို့ကလွဲ၍ အခြားမရှိတော့ချေ။
သို့ရာတွင် ကနေ့ည တိုက်ပွဲပြီးသည့်နောက် အရေးကြီးသော အချက်တစ်ချက်အား ရန်ကိုင် အဖွဲ့သားများ နားလည်သွားခဲ့ကြသည်။
ယခုလက်ရှိ အခြေအနေသည် ရန်ကိုင် ထင်မှတ်ထားခဲ့သည်ထက် ပို၍ စိုးရိမ်စရာ ကောင်းနေခဲ့၏။ တစ်နည်းဆိုရသော် ရန်ကိုင်သည် သူတို့အား ခြောက်လှန့်ဖို့ ကြိုးစားနေခြင်း မဟုတ်ပဲ သူတို့သည်သာ ယခုလက်ရှိ အခြေအနေရဲ့ လေးနက်မှုကို အထင်သေးမိနေခဲ့ခြင်း ဖြစ်ကြောင်း အားလုံး နားလည်သိရှိသွားခဲ့သည်။
ရန်ကိုင်သည် မိသားစုကြီးရှစ်ခု၏ရန်သူ တကယ်ပဲ ဖြစ်လာခဲ့လေပြီ။
ထို့အပြင်ကိုမှ ဤအငြင်းပွါးဖွယ် ကိစ္စထဲ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ပညာရှင်များစွာပင် ဝင်ပါခဲ့ကြလေသည်။
မည်ကဲ့သို့သော ပညာရပ်၊ စွမ်းရည်များကို ရန်ကိုင် ပိုင်ထားထာ၍ ဗဟိုမြို့တော်မှ မိသားစုကြီးတွေ ယခုကဲ့သို့ အားအင်အပြည့်ဖြင့် ရောက်လာခဲ့ရလေသနည်း။ ရန်မိသားစုသည် မည်သည့် အတွက်ကြောင့် တိတ်ဆိတ်နေခဲ့ရသနည်း။ ရန်ကိုင်၏ တည်ရှိမှုအား မည်သည့်အတွက်ကြောင့် လုံးဝဥဿုံ လျစ်လျူရှုထားခဲ့ရသနည်း။
မည်သူမှ မသိကြ။ သို့သော်ငြား ယခုအခြေအနေသည် မည်သည့်အတိုင်းအတာထိ လေးနက်၊ အရေးကြီးနေလဲ ဆိုသည်ကိုတော့ သူတို့တွေ နားလည်သွားခဲ့ကြသည်။
တစ်ရက်တာ အနားယူပြီးသည့်နောက် လူများစွာသည် ထူထူထောင်ထောင် ဖြစ်မလာရုံမက အရင်ကထက်ပင် ပိုပြီး စိတ်ဓါတ်ကျလာခဲ့ကြလေသည်။ ယမန်နေ့ည တိုက်ပွဲကြောင့် လူပေါင်းများစွာ ကျဆုံးသွားခဲ့ရ၏။ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်ပညာရှင်များစွာ သေဆုံးသွားခဲ့ရသည့်ဖြစ်၍ ထိုအင်အားစုများစွာ ပြင်ပြင်းထန်ထန် အထိနားသွားခဲ့ရသည်။
လူတိုင်း စိုးလည်း စိုးရိမ်လာမိကြသလို စိတ်ဓါတ်လည်း ကျလာခဲ့ကြသည်။
ဘဏ္ဏာထိန်းမန် အခန်းတွင်း၌၊ ရန်ကိုင်သည် နောင်ဘက်ဆက်လုပ်မည် ဆိုသည့်အကြောင်း စီစဉ်ဖို့ရာ မန်ဝူရ၊ လင်းတိုင်ရှုနှင့် နတ်ဆိုးအိုကြီးတို့ဖြင့် ပြောဆိုဆွေးနွေး နေခဲ့ကြ၏။
“ရန်ကိုင်လေး၊ မင်းဘာဆက်လုပ်မယ် စဉ်းစားထားလဲ” အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထွတ်အထိပ်သို့ ပြန်ရောက်နေပြီ ဖြစ်သည့် မန်ဝူရက လေးနက်သည့် အမူအရာဖြင့် ရန်ကိုင်အား ကြည့်၍ မေးလိုက်သည်။
ယမန်နေ့တုန်းက မန်ဝူရနှင့် နတ်ဆိုးအိုကြီးတို့ နှစ်ယောက်စလုံး မည်သည့်ဒဏ်ရာမှ မရခဲ့သော်လည်း ယနေ့မှာတော့ သူတို့နှစ်ယောက်စလုံး ပင်ပန်းနွမ်းနယ် နေသယောင်ထင်ရ၏။
“ကျုပ်ဒီကနေ ထွက်သွားတော့မယ်” ရန်ကိုင်က အားတင်းပြုံးလိုက်ပြီး ခေါင်းခါရမ်းလျှက် “ဒီနေရာက ကျုပ်နဲ့မသင့်တော်တော့ဘူး”
ရန်ကိုင်ပြောသည်အား ကြားလိုက်သည်နှင့် မန်ဝူရက အသာအယာလေး ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး “အစောကြီး ကတည်းက မင်းထွက်သွားခဲ့သင့်တာ။ ရန်မိသားစု ခေါင်းဆောင် မဖြစ်ချင်မှတော့ အမွေခံတိုက်ပွဲမှာလည်း ဆက်ပြီး ဝင်ပြိုင်မနေသင့်တော့ဘူး။ အစကလည်း မင်းအလုပ်မဟုတ်တာ”
မန်ဝူရရဲ့ ပြစ်တင်လိုသံ စကားကို ကြားသည့်အခါ ရန်ကိုင်က သက်ပြင်း အသာအယာ ချလိုက်၍ “ကျုပ်ဝင်ပြိုင်နေရတာလည်း ဂိုဏ်းရဲ့ နာမည်ဆိုးကို ရှင်းလင်းပေးချင်လို့လေ။ ဒါပေမယ့် အခြေအနေက ကျုပ်မျှော်မှန်းခဲ့သလို့ ဖြစ်မလာတော့တဲ့ ပုံပဲ”
ရန်ကိုင် လေသံထဲက ဝမ်းနည်း၊ စိတ်ပျက်နေသည့် အခြင်းအရာကို သတိပြုမိလိုက်သည်နှင့် လင်းတိုင်ရှုက “စိတ်ပျက်မနေခဲ့လေ။ ဂိုဏ်းနာမည်ဆိုးကို ရှင်းရမှာ ဂိုဏ်းရဲ့ တာဝန်ပဲလေ။ ဒီကိစ္စနဲ့ပက်သက်ပြီး မင်းစိုးရိမ်စိတ်ပူ နေစရာမလိုဘူး” ဟုဆိုကာ နှစ်သိမ့်ပေးလိုက်၏။
“ကျုပ်နားလည်ပါတယ်” ဟုဆိုလိုက်လျှက် ရန်ကိုင်က အသာအယာလေး ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။
နတ်ဆိုးကြီးက ရုတ်တရက် ရယ်ရယ်မောမောဖြင့် “ဒီနေရာက ထွက်သွားတာ အကောင်းဆုံးပဲ။ ဝေဟုန်ကိုပျံ၊ ပင်လယ်ပြာကြီးကို ဖြတ်သန်း၊ အစေခံအိုကြီးဖြစ်တဲ့ ကျုပ်ကပါ သခင်လေးနား ရှိနေမှတော့ သခင်လေးရဲ့ အနာဂတ်က မမျှော်မှန်းနိုင်တဲ့ အဆင့်တစ်ခုထိ ရောက်ရှိလာမှာ အသေအချာပဲ။ အနည်းဆုံး ဒီဘာမဟုတ်တဲ့ ရန်မိသားစုခေါင်းဆောင် ရာထူးထက် အဆ(၁၀၀)လောက် ပိုမြင့်မားလိမ့်မယ်။ သခင်လေး ကြည့်နေလိုက်၊ သခင်လေးသာ ဒီလောကကြီးရဲ့ အထွတ်အထိပ် အဆင့်ကို ချိုးဖျက်ပြီး ဒီလောကကြီးထဲ ပြန်လာခဲ့ရင်း အဲ့မိသားစုကြီး (၈)ခုစလုံး သခင်လေးရဲ့ ခြေထောက်ကို လျှက်ခွင့် ရဖို့ အသည်းအသန် ကြိုးစားကြတော့မှာ” ဟု ဝင်ပြောလိုက်ရာ ရန်ကိုင်က မကျေနပ်သည့် အကြည့်ဖြင့် ကြည့်၍ “ခင်ဗျား စကားတွေက အရမ်းကို ရွံဖို့ကောင်းတာပဲ” ဟုပြန်ပြော လိုက်လေ၏။
မန်ဝူရက ခေါင်းခါရမ်းလိုက်ပြီး ကြားဝင်၍ ပြောလိုက်၏ “သူ့စကားတွေက တကယ်ကို ရွံစရာကောင်းပေမယ့် အခု ချက်ချင်းလှုပ်ရှားတာ အကောင်းဆုံးပဲ။ ပြီးတော့ မင်းရဲ့ အရည်အချင်းနဲ့ဆို သူပြောသလိုမျိုး ဖြစ်လာဖို့က ခက်ခဲတာမှ မဟုတ်တာ။ မင်းအနေနဲ့ အနှောင်အဖွဲ့ကင်းတဲ့ ကျင့်ကြံခြင်းကို လိုက်စားသင့်တယ်။ ဂိုဏ်း ဒါမှမဟုတ် မိသားစုရဲ့ အချုပ်အနှောင်ကနေ ကင်းလွတ်တဲ့ ပုံစံမျိုးပေါ့။ မင်းသာ အဲ့လိုအရာတွေကနေ မလွတ်မြောက်နိုင်ဘူးဆိုရင် မင်းရဲ့ အနာဂတ်က အကန့်အသတ်နဲ့ပဲ ဖြစ်သွား ရလိမ့်မယ်”
ထိုစကားကို ကြာသော် ရန်ကိုင်က သူ့ရှေ့၌ ရှိနေသည့် လူအိုကြီး သုံးယောက်အား ဝေ့ကြည့်လိုက်၏။ တစ်ယောက် ချင်းစီ၏ မျက်နှာများဟာ ခိုင်းမြဲသည့် ယုံကြည်ချက်တို့ဖြင့် ပြည့်နေခဲ့လေသည်။ ရုတ်တရက် စိတ်အားတက်သွားခဲ့ပြီး “အဲ့လိုဆိုရင် ခင်ဗျားတို့ရဲ့ မျှော်လင့်ချက်အတိုင်း နေနိုင်အောင် ကြိုးစားပါ့မယ်”ဟု ပြောလိုက်ရာ လင်းတိုင်းရှုက “အင်း၊ ကောင်းတယ်”
လင်းတိုင်ရှုကပဲ ပြုံး၍ ဆက်ပြောလိုက်၏ “ဂိုဏ်း၊ ဒါမှမဟုတ် အဖွဲ့သားတွေ ကိစ္စနဲ့ပက်သက်ပြီး မင်းစိုးရိမ်နေစရာ မလိုဘူး။ ဒီလူအိုကြီးသာ အသက်ရှိနေ သရွေ့ သူတို့တွေကို လုံခြုံအောင် ကာကွယ်ပေးနိုင်တယ်။ မင်းမိသားစုအတွက်ကတော့လား… မင်းမိဘတွေရဲ့ လုံခြုံရေးနဲ့ ပက်သက်ပြီးတော့ စိုးရိမ်နေစရာ မလိုပါဘူး။ ရန်မိသားစုက မင်းအပေါ် မမျှမတ ဆက်ဆံခဲ့ပေမယ့် မင်းမိဘတွေကို ဒုက္ခရောက်အောင်လုပ်ပြီး ပြဿနာတွေကို လက်ယပ်ခေါ်ဖို့ ကြိုးစားမှာမဟုတ်ဘူး”
“အင်း၊ ကျုပ်သိတယ်” ရန်ကိုင်က သက်ပြင်းအရှည်ကြီး ချလိုက်ပြီး ဆိုလိုက်ရာ နတ်ဆိုးအိုကြီးက
“သခင်လေး၊ ဘယ်အချိန်ထွက်သွားမယ်လို့ စဉ်းစား ထားလဲ”
“မြန်နိုင်သမျှ မြန်မြန်ပေါ့” ရန်ကိုင်က အနည်းငယ် စိတ်ဓါတ်ကျနေသည့် အမူအရာဖြင့် ပြောလိုက်၏။ အချိန်နှင့် အားစိုက်ထုတ်မှု များစွာ ရင်းနှီးခဲ့ရပြီးမှ နောက်ဆုံးအချိန်မှ ထွက်လိုက်ရခြင်းမှာ အရမ်းကို ရင်နာစရာ ကောင်းလှပေ၏။
“ဒီလူအိုကြီး ရက်နည်းနည်းလောက်နားဖို့ လိုလိမ့်မယ်၊ ဒီမိစ္ဆာအိုကြီးရောပဲ” မန်ဝူရက ချောင်းတဟွတ်ဟွတ် ဆိုးလိုက်ပြီး “အဟမ်း၊ ကဲ၊ ဒီရက်နည်းနည်းပါးပါးကို မင်းမိတ်ဆွေတွေနဲ့ စကားပြောပြီး ဖြုန်းလိုက်ဦး။ သူတို့ တွေလည်း မင်းအတွက် တော်တော်လေး ကြိုးစား ပေးထားခဲ့ရတာ”
မန်ဝူရ၏ စကားကိုကြားလျှင် ရန်ကိုင်က အသာအယာလေး ခေါင်းပြန်ညိတ်ပြလိုက်ပြီး သူ့စိတ်ထဲ သိလိုနေသည့် သိချင်စိတ်ကို မထိန်းချုပ်နိုင်တော့ရာ “ဘဏ္ဏာထိန်းမန်၊ ခင်ဗျားနဲ့ နတ်ဆိုးအိုကြီး အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့်ကို ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ရုတ်တရက် ချိုးဖျက်သွားနိုင်ရတာလဲ” ဟု ရုတ်တရက် ကောက်မေးလိုက်သည်။
ထိုကိစ္စနဲ့ပက်သက်ပြီး လူတိုင်း သိချင်နေကြတာ ဖြစ်၏။ ရန်ကိုင်သည်လည်း ချွင်းချက်မဟုတ်ခဲ့။
ရန်ကိုင် အမေးကို ကြားလိုက်ရသည့်အခါ မန်ဝူရနှင့် နတ်ဆိုးအိုကြီး တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်ကြည့်ကာ ရုတ်တရက် ရယ်မောလိုက်ကြလေ၏။
“ခင်ဗျားတို့ စိတ်ထဲမထားရင် ကျုပ်လည်း ကြားချင်တယ်နော်” လင်းတိုင်ရှုလည်း သိချင်စိတ် ဖြစ်မိသည့်အတွက် ဝင်ပြောလိုက်သည်။
မန်ဝူရက တစ်ခဏလောက် တွေးတော စဉ်းစား နေလိုက်ပြီးနောက် အသာအယာလေး ခေါင်းညိတ်ပြ လိုက်၏။ သူ့လက်ကို ဝေ့ရမ်းလိုက်ပြီး အခန်းထဲမှာ ပြောစကားတွေအား အပြင်လူများ မကြားရစေရန် အကာအရံတစ်ခု ဖန်တီးလိုက်ပြီးသည့်နောက် စတင် ရှင်းပြပါတော့လေသည်။
“မနေ့ညတုန်းက ငါနဲ့မိစ္ဆာအိုကြီး ပြသခဲ့တဲ့ နည်းလမ်း တွေက အားလုံးရဲ့ သိချင်စိတ်ကို နှိုးဆွမိမယ်မှန်း ဒီလူအိုကြီး သိပြီးသား” ဟု ဆိုပြီးသည့်နောက် မန်ဝူရက အထင်အမြင် သေးသေးဖြင့် ဆက်ပြောလိုက်၏ “ဒါပေမယ့် ငါတို့ရဲ့ နည်းလမ်းတွေကို ရလိုက်တာနဲ့ သူတို့လည်း ငါတို့လို လုပ်နိုင်မယ်လို့ ထင်နေကြတယ်၊ ဒီကောင်တွေ အရမ်းအမြင် ကျဉ်းလွန်းတယ်”
ထိုစကားကို ကြားလိုက်ရသောအခါ ရန်ကိုင် အံ့အားသင့်သွားခဲ့ပြီး “နည်းလမ်းကို သိရင်တောင်မှ သူတို့အတွက် ဘာအကျိုးမှ ရှိမှမဟုတ်ဘူးပေါ့” ဟု ဆိုလိုက်ရာ နတ်ဆိုးအိုကြီးက ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး
“အမှန်ပဲ။ ဒီလူအိုကြီးရဲ့ နည်းလမ်းတွေက သင်ရ လွယ်တယ်လို့ သူတို့တွေ ထင်နေကြာတာ ဖြစ်မယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီအစေခံအိုကြီး အသုံးပြုခဲ့တဲ့ နည်းလမ်းကို သူတို့ ရသွားခဲ့ရင်တောင် သူတို့မှာ ရှိနေတဲ့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထွတ်အထိပ်အဆင့် ပညာရှင်က ဒီနည်းလမ်းကို သုံးပြီး အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့်ကို ချိုးဖျက်လို့ ရမှာမဟုတ်ဘူး။
ရန်ကိုင်က “ဘာလို့လဲ”ဟု ပြန်မေးလိုက်ရာ နတ်ဆိုးအိုကြီးက
“ဘာလို့လဲဆိုတော့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့်ဆိုတာ အရင်အဆင့်တွေနဲ့ လုံးဝကို ခြားနားလို့ပဲ။ သေချာတဲ့ အုတ်မြစ်မရှိပဲနဲ့ အဲ့အဆင့်ကို ချိုးဖျက်ဖို့ဆိုတာ အိမ်မက်မက်နေမှပဲ ရလိမ့်မယ်။ အခြားတစ်နည်းနဲ့ ပြောရရင်တော့ အဲ့အဆင့် နှစ်ခုကြားကို တံတားထိုးပြီး ဖြတ်လမ်းလိုက်လို့ မရဘူးလို့ ပြောချင်တာ”
သို့ပေမယ့် သူလိုဆိုချင်သော အဓိပ္ပါယ်အား သေချာ မရှင်းပြနိုင်သည်ဖြစ်ရာ ဆက်ရှင်းပြဖို့ကို လက်လျှော့ လိုက်ပြီး မန်ဝူရဘက်လှည့်ကာ “လူအိုကြီးမန်၊ ခင်ဗျားပဲ ရှင်းပြလိုက်တော့” ဟု ပြောလိုက်လေသည်။
နတ်ဆိုးအိုကြီး၏ ဘာဆက်ပြောလို့ ပြောရမှန်းမသိ ဖြစ်နေသည့် အမူအရာကို ကြည့်ရင်း မန်ဝူရက ယဲ့ယဲ့လေး ရယ်မောလိုက်ပြီး “ရှင်းရှင်းပြောရရင် နတ်ဆိုးအိုကြီးက အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ပညာရှင် တစ်ယောက် ဖြစ်ခဲ့ဖူးတာကြောင့်လိုပဲ ပြောရမှာပေါ့။ သူ့မူရင်း ခန္ဓာကိုယ်ကို ဆုံးရှုံးခဲ့ပြီး ခန္ဓာကိုယ်အသစ်ကို ရယူလိုက်တော့ သူ့ကျင့်ကြံခြင်းက အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထွတ်အထိပ်အဆင့်ကို ပြန်ရောက် သွားတယ်။ ဒါပေမယ့် သူကိုယ်တိုင်က အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့်ကို ရောက်ဖူးတဲ့သူ ဖြစ်လို့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့်နဲ့ ပက်သက်တဲ့ ဆန်းကြယ်နက်နဲမှုတွေကို နားလည်တယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ နတ်ဆိုးတစ္ဆေသူတော်စင် နည်းစနစ်ကို သုံးပြီး အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့်ကို ယာယီ ချိုးဖျက်သွားနိုင်ခဲ့တာ”
မန်ဝူရ ရှင်းပြသည်ကို ကြားလိုက်ရသည့် အချိန်မှပဲ ရန်ကိုင် နားလည်သဘောပေါက်သွားခဲ့၏။
မိသားစုကြီး(၈)ခုမှ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ပညာရှင်များသည် ထိုအဆင့်သို့ မရောက်မှီ အပတ်တကုတ် ကြိုးစားကျင့်ကြံခဲ့ရပါသည်။ ၎င်းအဆင့်သို့ မရောက်သေးဘဲနှင့် ထိုအဆင့်၏ နက်နဲဆန်းကြယ်မှုများ အား မည်ကဲ့သို့ နားလည်နိုင်မည်နည်း။
“ဒီလူအိုကြီးကတော့၊ ဟဲဟဲ…” မန်ဝူရက ပြုံးဖြီးဖြီး လုပ်ရင်း “ငါ့ကျင့်ကြံခြင်းက ချိတ်ပိတ်ထားခံရတာ။ မနေ့ညက ငါလုပ်ခဲ့တာဆိုလို့ အဲ့ချိတ်ရဲ့ အစိတ်အပိုင်းလေး တစ်ခုကို ဖြေလိုက်ရုံပဲ”
ထိုစကားကို ကြားလိုက်သည့်အခါ ရန်ကိုင်၏ အမူအရာ အနည်းငယ် လေးနက်တည်ကြည် သွားခဲ့ရ၏။
သူ့စိတ်ထဲ ထိုကဲ့သို့ ဖြစ်မည်ဟု ကြိုတင်ခန့်မှန်း ထားခဲ့သော်လည်း မန်ဝူရ၏ အတည်ပြုချက်ကို ကြားသိရပြီးနောက် ရန်ကိုင်မှာ ယုံကြည်နိုင်ဖို့ရာ ခက်ခဲနေပါသေးသည်။
မန်ဝူရ၏ ခွန်အားသည် တကယ်ပဲ ချိတ်ပိတ်ထားခြင်း ခံခဲ့ရတာလား။
သူ့ကိုယ်သူပဲ ချိတ်ပိတ်ခဲ့တာလား၊ သို့မဟုတ် အခြား တစ်ယောက်၏ အကွက်ချကြံစည်ခြင်းကို ခံလိုက်ရလို့ ချိတ်ပိတ်ခံလိုက်ရတာလား။
သူ့ကျင့်ကြံခြင်းကို သူကိုယ်တိုင် ပြန်ချိတ်ပိတ်သည် ဆိုသော အချက်သာမှန်လျှင် အကြောင်းပြချက်သည် မည်သည့်အရာများ ဖြစ်မည်နည်း။ အခြားတစ်ယောက် ဆိုလျှင်လည်း မန်ဝူရ၏ ခွန်အားကို ချိတ်ပိတ်နိုင် လောက်အောင် ထိုလူက မည်သည့်အတိုင်းအတာထိ အားကောင်းနေသနည်း။
ဘဏ္ဏာထိန်းမန် အမြဲတမ်းလိုလို လျှို့ဝှက်ဆန်းကြယ် နေသည်မှာလည်း အထူးအဆန်း မဟုတ်တော့၊ အမွေခံ တိုက်ပွဲထဲ ဝင်ပါဖို့ရာ အမြဲတစေ တုန့်ဆိုင်းနေသည် မှာလည်း အဆန်းတကြယ် မဟုတ်တော့။ သူအခု ပြောလိုက်သည့် အကြောင်းပြချက်ကြောင့် ဖြစ်နေသည်ကိုး။
အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ပညာရှင်များသည် သူတို့၏ ဂုဏ်သိက္ခာအား အရမ်းကို ဂရုစိုက်ကြပါသည်။ ထို့ကြောင့် သူ့အဆင့်အတန်းကို နှိမ့်ချပြီး စာမဖွဲ့လောက်သည့် အမွေခံတိုက်ပွဲလေး အတွက်နှင့် ဂျူနီယာတွေကို မည်သည့်အတွက်ကြောင့် အနိုင်ကျင့်ရမည်နည်း။
“ဒါပေမယ့် ငါပဲဖြစ်ဖြစ်၊ နတ်ဆိုးအိုကြီးဖြစ်ဖြစ်၊ နည်းလမ်း အမျိုးမျိုးကို သုံးပြီး အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့်ကို ယာယီချိုးဖျက် နိုင်ခဲ့ပေမယ့် အဲ့လိုလုပ်လိုက်လို့ ဘေးထွက်ဆိုးကျိုး အချို့ ခံစားလိုက်ရတယ်။ မိစ္ဆာအိုကြီးရဲ့ လက်ရှိ အသားအရေကို မြင်ရုံနဲ့တင် မင်းနားလည်လောက်မှာပါ။ ဒါကြောင့် ဒီကနေ ထွက်သွားချင်တယ်ဆိုရင် ငါတို့ အပြည့်အဝ ပြန်သက်သာ လာတဲ့အထိ စောင့်သင့်တယ်။ အဲ့ကျမှပဲ ထွက်ခွါ ကြတာပေါ့”
မိသားစုကြီး(၈)ခုက ရန်ကိုင်အား ယခုနေရာမှ ငြိမ်းငြိမ်းချမ်းချမ်းဖြင့် ထွက်ခွါခွင့်ပေးမည်၊ မပေးမည်ကို မည်သူမှ မသိပေ။ ထို့အတွက်ကြောင့် အောင်အောင်မြင်မြင် ထွက်ခွါနိုင်ဖို့ရာ မန်ဝူရနှင့် နတ်ဆိုးအိုကြီးတို့ နှစ်ယောက်စလုံး အထွတ်အထိပ် အခြေအနေ၌ ရှိနေဖို့ လိုအပ်ပေသည်။
“ကောင်းပြီလေ။ ဒီရက်နည်းနည်းလောက်ကတော့ ငြိမ်းချမ်းနေဦးမှာပဲ။ မိသားစုကြီး(၈)ခုက ရီမိသားစု အကြီးအကဲချုပ် သေတဲ့ကိစ္စနဲ့ အရူးမီးဝိုင်း ဖြစ်နေမယ်လို့ ကျုပ်ကျိန်းသေပြောရဲတယ်။ ဒါကြောင့် အခုလောလောဆယ် ကျုပ်တို့ဘက် အာရုံလှည့်နိုင်ဦးမှာ မဟုတ်သေးဘူး” ဟု ဆိုပြီးနောက် ကြိတ်ရယ်လိုက်ပြီး ရန်ကိုင်က ဆက်ပြောလိုက်သည် “နောက်ပိုင်းကျ၊ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့်ရဲ့ ဆန်းကြယ်မှုတွေကို ကျုပ်ကို ရှင်းပြဖို့ လိုလိမ့်မယ်”
ရန်ကိုင် ပြောသည်ကို ကြားလိုက်သည်နှင့် နတ်ဆိုးအိုကြီးက “အင်း၊ ပြဿနာမဟုတ်ဘူး။ အစေခံအိုကြီးက သခင်လေးဘေးနားမှာ ရှိနေမှတော့ အချိန်တန်တဲ့အခါ သခင်လေးကို ကျုပ်ကိုယ်တိုင် ပြောပြမှာပါ” ဟု ပြန်ပြောလိုက်သည်။
တစ်ခဏလောက် ကြာပြီးနောက် ရန်ကိုင်က ဆေးပေါင်းအဆီအနှစ်အချို့ကို ထုတ်ယူလိုက်ပြီး မန်ဝူရနှင့် နတ်ဆိုးအိုကြီးတို့ နှစ်ယောက်ဆီ ပေးလိုက်ရင်း “ဒါက ခင်ဗျားတို့ကို မြန်မြန်ပြန်သက်သာလာအောင် ကူညီကောင်း ကူညီပေးနိုင်လောက်တယ်” ဟုပြောလိုက်၏။
ရန်ကိုင် ထုတ်ယူလိုက်သည့် ဆေးပေါင်းအဆီအနှစ်ကို မြင်တွေ့လိုက်သည်နဲ့ “အဲ့ဒါလား” ဟု လင်းတိုင်ရှုက စိတ်လှုပ်ရှားစွာဖြင့် ဆိုလိုက်သည်။
ရန်ကိုင်က ပြန်ပြီး ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်၏။
မန်ဝူရက သိလိုစိတ်ဖြင့် လင်းတိုင်ရှုအား ကြည့်၍ “ဘယ်လို ရတနာမျိုးမို့လို့ မင်းဒီလောက် စိတ်လှုပ်ရှား သွား၇တာလဲ”
ဟုမေးလိုက်ကာ လင်းတိုင်ရှူက
“အစ်ကိုမန်၊ ကျုပ်က ဒီပစ္စည်းကိုသုံးပြီး အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့်ကို ချိုးဖျက်ခဲ့တာလေ” ဟု အသာအယာလေး ပြန်ပြောလိုက်လေသည်။
မန်ဝူရ ထိတ်လန့်သွားခဲ့ပြီး ရန်ကိုင်ပေးလာသည့် ဆေးပေါင်းအဆီအနှစ်ကို ကောင်းကင်စိတ်အာရုံသုံး၍ အလျင်အမြန်ပဲ စစ်ဆေးကြည့်လိုက်၏။ အချိန် အတော်ကြာသွားပြီးသည့်နောက် ထိတ်လန့်တုန်လှုပ် နေသည့်လေသံဖြင့် “ဒီလိုအဆင့်ပစ္စည်းမျိုး ဒီလို နေရာမျိုးမှာ တကယ်ပဲ ရှိနေတာလားဟ” ဟုဆိုလိုက်၏။