Switch Mode

Chapter – 421 & 435

အပိုင်း(၄၂၁) မြေခွေးနဲ့ ရကွန်းလိုပဲ

ရှန်ထန်းရှောင် ထိုသိုင်းပညာရပ်ကို လေ့ကျင့်လာခဲ့တာ တော်တော်လေး ကြာသွားခဲ့ပါပြီ။ မိုးကြိုးနဲ့လျှပ်စီးအပေါ် သူ့ရဲ့ နားလည်မှုတွေကိုပါ ထိုသိုင်းပညာရပ်ထဲ ပေါင်းထည့်ထားခဲ့ ပါသေးတယ်။ ထို့ကြောင့် မိသားစုက ပညာရှင်ကြီးတွေရဲ့ ချီးကျူးခြင်းကိုလည်း ခံခဲ့ရတာပေါ့။

သူ့ရဲ့ အားအကောင်းဆုံး အသေသတ် တိုက်ကွက် ဖြစ်တဲ့ အခုတိုက်ကွက်ကို အားအကောင်းဆုံး ရန်သူတွေနဲ့ ရင်ဆိုင်ရတဲ့ အခါမှာပဲ သူသုံးလေ့ ရှိပါတယ်။ ဒီတိုက်ကွက်ကပဲ သူနိုင်မလား၊ ရှုံးမလားဆိုတာကို အဆုံးအဖြတ် ပေးသွားလေ့ ရှိတာပါ။

သူတို့ရဲ့ ဒုတိယသခင်းလေး ထိုတိုက်ကွက်အား အသုံးပြုလိုက်တာကို မြင်လိုက်တာနဲ့ သူတကယ် ဒေါသထွက်နေပြီမှန်း ရှန်မိသားစုရဲ့ ကျင့်ကြံသူတွေ အားလုံး သိလိုက်ကြတယ်။ မဟုတ်ရင် သူ့ဆီကနေ ဒီလောက် အားကောင်းတဲ့ သတ်ဖြတ်လိုစိတ်တို့ ထွက်ပေါ်နေမှာ မဟုတ်ပါဘူး။

မင်းဘယ်လို ကာကွယ်မလဲ ဆိုတာကို ကြည့်ရသေးတာပေါ့

ရှန်မိသားစုက အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၄ ကျင့်ကြံသူက စိတ်ထဲကနေ လှောင်ပြောင်လိုက်တယ်။ သူတို့ရဲ့ ဒုတိယသခင်လေး ရန်ကိုင်ကို အနိုင်ယူပြီးတာနဲ့ ဒီနေရာကနေ တစ်ခါတည်း ထွက်သွားဖို့ စီစဉ်ထားပြီးသားပါ။

တကယ်တော့ ရန်ကိုင်ရဲ့ အခြေအနေက အရမ်းကို သနားစရာ ကောင်းနေတာလေ။ ဒီညကိုတောင် ကျော်ဖြတ်နိုင်၊ မကျော်ဖြတ်နိုင် မသေချာ၊ မရေရာ ဖြစ်နေတဲ့ လူတစ်ယောက်ကို သူတို့က ဘာလို့ ထောက်ပံ့ပေးနေရဦးမှာလဲ။

သေတ္တာတွေက နန်မိသားစုက ပေးလိုက်တဲ့ ပစ္စည်းတွေ ဖြစ်လို့ ချန်ထားရစ်ခဲ့လည်း ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး။

ချူရီမန်လည်း အံ့အားသင့်မိသွားခဲ့တယ်။ ရှန်မိသားစု ဒုတိယ သခင်လေးရဲ့ ခွန်အားက ဒီလောက်အထိ အားကောင်းနေမယ်လို့ သူမ မထင်ထားမိခဲ့သလို ဒီလောက် အားကောင်းတဲ့ အသေသတ် တိုက်ကွက်တစ်ခုကို လေ့ကျင့်ထားလိမ့်မယ်လို့လည်း သူမ မထင်ထားမိခဲ့ပါဘူး။

ထိုတိုက်ကွက်ကို အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်အောက်မှာ ရှိနေတဲ့ ဘယ်ကျင့်ကြံသူမှ တောင့်ခံနိုင်လိမ့်မှာ မဟုတ်ဘူးလို့တောင် ချူရီမန် တွေးမိလိုက်ရတယ်။ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၁ကို ရောက်နေတဲ့ သူမတောင် ထိုတိုက်ကွက်မျိုးနဲ့ ရင်ဆိုင်ရတဲ့အခါ ထိပ်တိုက်ရင်ဆိုင်ခြင်း မပြုပဲ ရှောင်ရှားပြီးတော့သာ တန်ပြန်တိုက်ခိုက်ဖို့ ကြိုးစားမှာပါ။

ထိုတိုက်ကွက်ကို ရန်ကိုင် ခုခံနိုင်မလား၊ မခုခံနိုင်မလား ဆိုတာကို သူမ သေချာမသိပါဘူး။ ရန်ကိုင် ဘယ်လောက် အားကောင်းတယ် ဆိုတာကို သူမ တွေ့မြင်ဖူးပေမယ့် မြင်ခဲ့တဲ့ အချိန်ကလည်း တော်တော်လေး ကြာသွားခဲ့ပါပြီ။ အခု သူဘယ်လောက်ထိ သန်မာလာလဲ ဆိုတာကို သူမ မသိရသေးပါဘူး။

ဒါပေမယ့် လွန်ခဲ့တဲ့ လအနည်းငယ်တုန်းက ရန်ကိုင်က အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၃ ပညာရှင်တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်တည်း ယှဉ်ပြိုင်တိုက်ခိုက်ခဲ့တဲ့ အကြောင်းကို ပြန်တွေးလိုက်မိတဲ့ အချိန်မှာတော့ ချူရီမန် စိတ်အေးသွားခဲ့ရတယ်။

ရှန်ထန်းရှောင်က သာမန် အစစ်အမှန်ဒြပ်စင်အဆင့်၉ ကျင့်ကြံသူထက် ပိုပြီး အားကောင်းနေရင်တောင် အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့်၃ ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက်ထက် ဘယ်လိုမှ ပိုအားမကောင်းနိုင်ပါဘူး။

ရှန်ထန်းရှောင်ရဲ့ ဆေးဘားဓါးဆီမှ အလင်းရောင်တို့ တောက်ပလာခဲ့ပြီး ဓါးသွားထိပ်က တောက်ပနေတဲ့ အပြာရောင် အလင်းလုံးက ရုတ်တရက် ပေါက်ကွဲထွက်သွားခဲ့ကာ လျှပ်စီပိုက်ကွန်း တစ်ခုသဖွယ် ၁၀မီတာ ပတ်လည် တစ်ခုလုံးကို ဖုံးလွှမ်းသွားခဲ့တယ်။

မြောက်မြားစွာသော လျှပ်စီးကြောင်းတွေက သေးငယ်လှတဲ့ စိတ်ဝိဥာဉ် မြွေတွေလို လေထုထဲ ကူးခတ်နေခဲ့တယ်။ လျှပ်စီးကြောင်း တစ်ခုချင်းစီထဲ၌ ရှန်ထန်းရှောင်ရဲ့ ထက်ရှပြီး ပြိုင်ဘက်ကင်း သတ်ဖြတ်လိုစိတ်တို့ ပါဝင်နေခဲ့ကာ ထိုလျှပ်စီးကြောင်းတွေ အကုန်လုံးက ရေကာတာတစ်ခု ကျိုးပေါက်သွားသလို ရန်ကိုင်ဆီ တရဟော တိုးဝင်သွားနေခဲ့တယ်။

ဟော်ရှင်းချန်ရဲ့ ထီမထင်ဟန် အမူအရာတောင် အနည်းငယ် လေးနက်လာခဲ့ပြီး သူ့မျက်ဝန်းထဲ အံ့အားသင့်သည့် အရိပ်အယောင် အချို့ ဖြတ်ပြေးသွားခဲ့တယ်။

ဒါပေမယ့် ရန်ကိုင်ကတော့ ရှေးဟောင်းရေခဲ မြစ်ကြီးတစ်ခုလို အေးစက်စက် အမူအရာဖြင့် လှုပ်ရှားမှုကင်မဲစွာနဲ့ နေရာမှာပဲ ရပ်နေဆဲပါ။ သူ့ကို ဝိုင်းရံထားတဲ့ လျှပ်စီးကြောင်းတွေကို ဂရုမစိုက်ဟန်ဖြင့် တိတ်တဆိတ် စူးစမ်းနေခဲ့တယ်။

ရှန်ထန်းရှောင်ရဲ့ မျက်ဝန်းတွေက ရန်ကိုင်ကိုသာ အာရုံစိုက်ထားပေမယ့် သူ့ပါးစပ်ထောင့်စွန်းကတော့ လှောင်ပြုံးတစ်ခုအဖြစ် ကွေးတက်လို့ နေခဲ့တယ်။

သူနိုင်သွားခဲ့ပြီ… အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်အောက်မှာ ရှိနေတဲ့ ဘယ်ကျင့်ကြံသူမဆို သူ့ရဲ့ မိုးကြိုးဆေးဘားဓါး ခုတ်ပိုင်းချက်ကို ခုခံနိုင်မှာ မဟုတ်ဘူးဆိုတာကို ရှန်ထန်းရှောင် လုံးဝဥဿုံ ယုံကြည်နေခဲ့တယ်။

ထိုအဖြူရောင် အလင်းတန်းက တောက်ပလွန်းလို့ ကြည့်နေတဲ့ လူတွေတောင် အကြည့်လွှဲလိုက်ရတဲ့ အထိပါပဲ။ ဒါပေမယ့် သူတို့သာ ကြည့်နေခဲ့ရင်တော့ ရှန်ထန်းရှောင်ရဲ့ တိုက်ခိုက်မှုက ပစ်မှတ်ကို ထိတော့မယ့် အချိန်မှာပဲ ရန်ကိုင်ပုံရိပ်က ဝေဝါး ပျောက်ကွယ်သွားတာကို သတိထားမိခဲ့ပါလိမ့်မယ်။

နောက်တစ်ခဏ အတွင်းမှာပဲ လျှပ်စီးမုန်တိုင်း ထဲကနေ အစစ်အမှန်ချီတို့ ပေါက်ကွဲထွက်လာခဲ့တယ်။

ကောင်းကင်တစ်ခုလုံးကို ဖုံးလွှမ်းသွားမတတ် ကြီးမားလှသည့် လက်ဝါးကြီးတစ်ခုက ရှန်ထန်းရှောင်ရဲ့ မြင်ကွင်းတစ်ခုလုံးကို ဖုံးကွယ်သွားခဲ့တယ်။ သူဘယ်လိုပဲ ခုခံခုခံ၊ ရှောင်တိမ်းရှောင်တိမ်း ထိုလက်ဝါးကြီးရဲ့ တိုက်ခိုက်မှုကနေ လွတ်မြောက်နိုင်မှာ မဟုတ်ဘူးလို့ ရှန်ထန်းရှောင် ခံစားနေခဲ့ရတယ်။

ဝမ်နည်းဖွယ် အော်ညည်းသံနှင့်အတူ ရှန်ထန်းရှောင်ရဲ့ မိုးကြိုးဆေးဘားဓါးခုတ်ပိုင်းချက်မှာ စက္ကူတစ်ရွက်လို ဖျက်စီးခံလိုက်ရတယ်။ သူ့တစ်ကိုယ်လုံး လေထဲ လွင့်ပျံ ကွေးတက်သွားခဲ့ပြီး သွေးတစ်ပွက် အန်ထုတ်လိုက်ရတယ်။

“ဒုတိယသခင်လေး” အခြေအနေက သူထင်ထားသလို ဖြစ်မလာမှန်း သတိပြုမိလိုက်တာနဲ့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၄ ပညာရှင်ရဲ့ မျက်နှာအမူအရာ အပြောင်းကြီး ပြောင်းလဲသွားခဲ့ပြီး သူ့သခင်လေး ပြုတ်ကျလာမယ့် နေရာဆီ တစ်ဟုန်ထိုး ပြေးသွားလိုက်တယ်။

ဖုန်တွေ ရှင်းသွားခဲ့အခါကျ ရန်ကိုင်က သူ့နေရာကနေ နည်းနည်းလေးတောင် ရွေ့မသွားသည့်အလား မူရင်းနေရာမှာပဲ ရပ်နေမြဲ ရပ်နေခဲ့တာကို အားလုံး တွေ့လိုက်ရတယ်။ သူ့အမူအရာက ကန်ရေပြင်တစ်ခုလို တည်ငြိမ်မြဲ တည်ငြိမ်နေခဲ့တယ်။

ဟော်ရှင်းချန် မျက်ခုံးကြောတို့ တွန့်ကွေးသွားခဲ့ပြီး အံတင်းတင်း ကြိတ်လိုက်တယ်။ သူနဲ့ ရင်ဆိုင်တုန်းက ရန်ကိုင်က သူ့ခွန်အားကို ထိန်ချန်ထားခဲ့မှန်း အခုမှပဲ သူနားလည်သွားခဲ့တော့တယ်။

ရှန်မိသားစုက ကျင့်ကြံသူတွေလည်း သူတို့ မြင်လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်းကြောင့် ကိုယ့်မျက်လုံးကိုယ် မယုံနိုင်အောင် ဖြစ်နေခဲ့ကြတယ်။

ရှန်ထန်းရှောင် သွေးအန်လိုက်ရပြီး သူ့ကို ထူမပေးခဲ့တဲ့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ပညာရှင်ရဲ့ အကူအညီကို ငြင်းပယ်ကာ သူ့အားသူကိုးပြီး ဒယီးဒယိုင်နဲ့ မတ်တပ်ရပ်လိုက်တယ်။ သူ့မျက်ခုံးကြောတွေက တွန့်ကွေးနေခဲ့ပြီး သူ့မျက်ဝန်းအစုံကလည်း လက်မခံနိုင်သည့် အရိပ်အယောင်တို့ဖြင့် ပြည့်နေခဲ့တယ်။

ရန်ကိုင်ကို အချိန်အတော်ကြာအောင် စိုက်ကြည့်နေခဲ့ပြီးနောက် သူ့မျက်ဝန်းထဲက မလိုလားသည့် အရိပ်အယောင်တို့ တဖြည်းဖြည်း ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့ပြီး စိတ်ဓါတ်ကျနေသည့် အလင်းရောင်တို့က အစားထိုး ဝင်ရောက်လာခဲ့တယ်။

အစစ်အမှန်ဒြပ်စင်အဆင့် ကျင့်ကြံသူတွေထဲမှာ သူ့ကို ပုရွက်ဆိတ်တစ်ကောင်လို နင်ခြေပစ်နိုင်တဲ့ လူတစ်ယောက် ရှိနေလိမ့်မယ်လို့ ရှန်ထန်းရှောင် အိမ်မက်တောင် မမက်ဖူးပါဘူး။ သူက ရှန်မိသားစုရဲ့ ဂျီးနီးယပ် တစ်ယောက်ပါ။ သူ့ပါရမီက ရှန်မိသားစုက မိသားစုခေါင်းဆောင်အဖြစ် မြေတောင် မြှောက်ပေးနေတဲ့ သူ့ရဲ့ အစ်ကိုကြီးထက်တောင် ပိုမို သာလွန်ပါသေးတယ်။ အသက်ငယ်ငယ်လေး ရှိနေသေးတာတောင် သူက အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့်ကို ချိုးဖျက်ဖို့ ခြေတစ်လှမ်းပဲ လိုပါတော့တယ်။ သူ့ရဲ့ အနာဂတ်က အကန့်အသတ်မဲ့တယ် ဆိုတာ ချဲ့ကားပြောနေတာ မဟုတ်ပါဘူး။

တိုက်ပွဲမှာ သူကပဲ သူ့ရန်သူတွေကို အမြဲချေမှုန်း ပစ်ခဲ့တာပါ။ သူ့တစ်ဘဝလုံး တစ်ကြိမ်တစ်ခါမှ အခုလိုမျိုး ပိုးစိုးပက်စက် မရှုံးနိမ့်ခဲ့ဖူးပါဘူး။

သူ့ရဲ့ အားအကောင်းဆုံး အသေသတ်တိုက်ကွက်က ပြိုင်ဘက်ရဲ့ အင်္ကျီစလေးကိုတောင် ထိမသွားနိုင်ခဲ့ပါဘူး။ သူ့မာနတစ်ခုလုံး အစိတ်စိတ် အမွှာမွှာ ရိုက်ချိုးဖျက်စီး ခံလိုက်ရသလို ရှန်ထန်းရှောင် ခံစားလိုက်ရတယ်။

“ဒုတိယသခင်လေး…” အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၄ ကျင့်ကြံသူက အခုရလဒ်ကြောင့် သူတို့ သခင်လေး စိတ်ဒဏ်ရာ ရသွားပြီး သိမ်ငယ်စိတ် ဝင်သွားကာ သူ့ရဲ့ သိုင်းတာအို လမ်းစဉ်ကို ဆုံးရှုံးသွားမှာ စိုးတဲ့အတွက် အလျင်အမြန်ပဲ နှစ်သိမ့်ပေးလိုက်တယ် “တိုက်ပွဲ တစ်ခုမှာ ရလဒ်တစ်ခုကို ပုံသေတွက်ချက်လို့မှ မရတာ။ ဒီအရှုံးရလဒ်ကြောင့် သခင်လေးရဲ့ နှလုံးသားကို မယိမ်းယိုင်သွားပါစေနဲ့”

ရှန်ထန်းရှောင်က ညင်ညင်သာသာလေး ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး သက်ပြင်း အရှည်ကြီး တစ်ချက် ချလိုက်တယ်။ မှိုင်တေတေ သူ့အမူအရာက တဖြည်းဖြည်း ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့ပြီး ရန်ကိုင်ကို စိုက်ကြည့်နေရင်း သူ့မျက်နှာထက် တိုက်ပွဲဝင်လိုစိတ်တို့ ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။

ရန်ကိုင်က ထိုအခြင်းအရာကို ကြည့်ရင်း တိတ်တဆိတ်နဲ့ ခေါင်းညိတ်လိုက်တယ်။

ဒီရှန်ထန်းရှောင်က တကယ်ကို ပုံမှန်မဟုတ်ဘူးပဲ။ သူ့ကိုသာ အချိန်လုံလုံလောက်လောက် ပေးခဲ့ရင် သူ့ရဲ့ အောင်မြင်မှုက မိသားစုကြီး ရှစ်ခုက ဆက်ဆံသူတွေအောက် နိမ့်ကျလိမ့်မှာ မဟုတ်ဘူး။

ချူရီမန်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေး ကွေးတက်သွားခဲ့ပြီး သူမရဲ့ မျက်နှာလှလှလေးထက် အပြုံးတစ်ခု ထွက်ပေါ်လာခဲ့ကာ ဟော်ရှင်းချန်ကတော့ ခေါင်းသာ ခါရမ်းရင်း သက်ပြင်း ချလိုက်တယ် “သူဘာလို့ ဒီလောက်တောင် သန်မာနေရတာလဲ။ ငါ့လခွမ်း… ဒီကောင်က ဘယ်လိုများ ကျင့်ကြံထားရတာလဲကွာ”

“ချူရီမန်၊ သူတို့အတွက် နေစရာတစ်ခု စီစဉ်ပေးလိုက်ဦဂ၊ ဆောင်းဦးမိုးစက်ခန်းမက လူတွေကိုတော့ အပြင်မှာ ရှိနေတဲ့ သေတ္တာတွေကို သယ်လာခိုင်းလိုက်” ရန်ကိုင်က တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နဲ့ အမိန့်ပေးပြီးတာနဲ့ ရှန်ထန်းရှောင်ကို တစ်ချက်ကလေးတောင် မကြည့်ပဲ စံအိမ်ထဲ ပြန်ဝင်သွားခဲ့တယ်။

ဒါပေမယ့် သူမသွားခင်လေး၊ အဝေးတစ်နေရာဆီကို အမှုမဲ့အမှတ်မဲ့ ပုံစံနဲ့ တစ်ချက် ကြည့်သွားခဲ့တယ်။

သူလှမ်းကြည့်လိုက်တဲ့ နေရာ၌ အလွန်အမင်း အားကောင်းတဲ့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့်၈ ကျင့်ကြံသူ နှစ်ယောက် ရှိရပ်နေခဲ့တယ်။

နှစ်ယောက်ထဲက တစ်ယောက်က ပြုတ်ကျလုမတတ် ဖြစ်သွားခဲ့ပြီး သံသယမကင်းတဲ့ ပုံစံနဲ့ ရေရွတ်လိုက်တယ် “သခင်လေးကိုင် ငါတို့ကိုများ သတိပြုမိသွားတာလား”

ကျန်တဲ့ ပညာရှင်က မျက်မှောင်ကြုံ့လိုက်ပြီးနောက် ခေါင်းခါရမ်းလိုက်ကာ “မဖြစ်နိုင်ဘူး၊ ငါတို့က ဒီလောက် လုံလုံခြုံခြုံနဲ့ ပုန်းနေတာလေ။ ရန်လိုတဲ့ အရိပ်အယောင် နည်းနည်းလေးတောင် မထုတ်ဖော်ပဲ ဒီအတိုင်းပဲ စူးစမ်းလေ့လာနေတာ။ သူငါတို့ကို ဘယ်လိုလုပ်ပြီး တွေ့နိုင်မှာလဲ”

“အဲ့လိုဆိုရင် ငါတို့ရှိတဲ့နေရာဆီ သူဘာလို့ လှမ်းကြည့်လိုက်ရတာလဲ”

“ထူးဆန်းတယ်…” အရပ်ရှည်ရှည်နဲ့ တစ်ယောက်က တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်တယ် “သူ့ကို စိတ်ထဲမထားနဲ့တော့။ မိသားစုက ရန်ကိုင်ရဲ့ စွမ်းဆောင်ရည်ကို လော့လာဖို့ပဲ အမိန့်ပေးထားတာ။ သူသာ အမွေခံတိုက်ပွဲကနေ ဒီည ထွက်ရမယ်ဆိုရင် ငါတို့ သခင်လေးကို ပြန်ခေါ်သွားရမယ်။ သခင်လေးကို ဒီအလားအလာ မရှိတဲ့ သခင်လေးကိုင်နဲ့ ဘယ်သူက သွားပူးပေါင်းခိုင်းလို့လဲ”

“ဒါပေမယ့် အရှိအရှိအတိုင်း ပြောရမယ်ဆိုရင် ဒီသခင်လေးကိုင်ရဲ့ တိုက်ပွဲစွမ်းရည်ကို တကယ်ကို ကြောက်စရာ ကောင်းတယ်ကွ။ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့်ကို ခြေချရုံပဲ ရှိသေးတဲ့ ဘယ်ကျင့်ကြံသူမဆို သူ့ပြိုင်ဘက် ဖြစ်နိုင်မှာ မဟုတ်ပါဘူး”

ဝင်ပေါက် အပြင်ဘက်မှာတော့ ချူရီမန်က ရှန်မိသားစု ကျင့်ကြံသူတွေကို အသာအယာလေး ပြုံးပြလိုက်တယ်။

သူမ အဆင့်အတန်းကို သိသွားတာနဲ့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၄ ကျင့်ကြံသူက လေးလေးစားစားနဲ့ လက်သီးဆုပ် နှုတ်ဆက်လိုက်တယ် “ရှန်မိသာစုရဲ့ ရှန်ဖေးက သခင်မလေးချူကို နှုတ်ဆက်ပါတယ်”

တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ သူ့မျက်ဝန်းထဲ သံသယ အရိပ်အယောင်အချို့ ဖြတ်ပြေးသွားခဲ့တယ်။ ချူမိသားစုက ရန်မိသားစုရဲ့ ခြောက်ယောက်မြောက် သခင်လေး ရန်ရှန်းကို ထောက်ခံမယ်လို့ လူသိရှင်ကြား ကြေညာခဲ့ပါတယ်။ သူတို့လည်း ကြားခဲ့ပါတယ်။ ဒါဆိုရင် ချူမိသားစုရဲ့ ပထမသခင်မလေး ချူရီမန်က ဘာလို့ ရန်ကိုင်နဲ့ အတူရှိနေရတာလဲ။ ပြီးတော့ ရန်ကိုင့် အပြုအမူအရ သူမပ ရန်ကိုင်ရဲ့ အမိန့်အောက်မှာ ရှိနေတဲ့ ပုံပါပဲ။ ပိုပြီး ထိတ်လန့် အံ့အားသင့်စရာ ကောင်းတာက ဗဟိုမြို့တော်တစ်ခွင် နာမည် ကျော်ကြားနေတဲ့ သခင်မလေးချူက ရန်ကိုင် အမိန့်ကို နည်းနည်းလေးတောင် အထွန့်မတက်ပဲ တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နဲ့သာ သူ့အမိန့်တွေကို လိုက်နာနေခဲ့တာပါ။

ဘာတွေ ဖြစ်နေတာလဲ ဆိုတာ ငါတကယ်ကို နားမလည်နိုင်တော့ဘူး

ရှန်ထန်းရှောင်က လှံတစ်စင်းလို ဖြောင့်တန်းစွာ မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီး လက်သီးဆုပ်လိုက်တယ်။

သူတို့တွေရဲ့ လေးလေးစားစား ပြုမူဆက်ဆံပုံကို မြင်လိုက်တာနဲ့ ချူရီမန်က ဖွဖွလေး ရယ်မောလိုက်ပြီး ပြောလိုက်တယ် “အခုလိုမျိုး ယဉ်ကျေးနေစရာ မလိုပါဘူး။ အခုကနေစပြီး ကျွန်မတို့ အားလုံးက အတူတူ အလုပ်လုပ်ရတော့မှာပဲကို”

ရှန်ဖေးက ခိုင်မြဲတဲ့ အမူအရာနဲ့ ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး “သခင်လေးကိုင်က ကျုပ်တို့ မိသားစုရဲ့ ဒုတိယသခင်လေးကို အနိုင်ယူခဲ့မှတော့ ကျုပ်တို့တွေကလည်း ကတိအတိုင်း ဖြည့်ဆည့်ပေးရတာပေါ့။ သခင်လေးကိုင်သာ မရှုံးနိမ့်သေးသရွေ့ ကျုပ်တို့ကလည်း သခင်လေးကိုင်ကို အကောင်းဆုံး ထောက်ပံ့ပေးမှာပါ”

ချူရီမန်က ကျေကျေနပ်နပ်နဲ့ ခေါင်းညိတ်လိုက်တယ်။

“တစ်ခုပဲ…သခင်မလေးချူ၊ သခင်မလေးက ဘာလို့…” ရှန်ဖေးက မနေနိုင်တော့ပဲ ကောက်မေးလိုက်တယ်။

“ကျွန်မကလည်း သူ့ရဲ့ မဟာမိတ်ပဲလေ၊ ဟဲဟဲ” ချူရီမန်က ပြုံးလိုက်ပေမယ့် ဘာမှ ထပ်ပြီး ရှင်းပြမနေခဲ့ပါဘူး။

ဘယ်သူကမှ အကောင်းမမြင်နိုင်တဲ့ သခင်လေးကိုင်က မိသားစုကြီး ရှစ်ခုက သခင်လေး နှစ်ယောက်နဲ့ မဟာမိတ်ဖွဲ့ထားတာကို အခုမှပဲ သူတို့ သတိပြုမိသွားခဲ့တယ်။ ဒါက ရန်မိသားစု သခင်လေး ရှစ်ယောက်ကြားထဲမှာတော့ တော်တော်လေး ထူးခြားနေခဲ့ပါတယ်။

“အထဲအရင်သွားကြတာပေါ့။ ကျွန်မ ရှင်တို့အတွက် နေစရာ တစ်ခုစီစဉ်ပေးမယ်” ချူရီမန်က အသာအယာလေး ပြောလိုက်ပြီးနောက် ခေါင်းလေး ခါလိုက်ကာ မဲ့ပြုံးပြုံးလိုက်ရင်း “ဒီကို ရောက်လာတာနဲ့ အိမ်တော်ထိန်း တစ်ယောက်ရဲ့ တာဝန်ကို ယူရလိမ့်မယ်လို့ ငါတကယ်ကို မထင်ထားခဲ့မိဘူး…”

ရှန်မိသားစုဝင်တို့ အထဲဝင်သွားတာနဲ့ ယပ်တောင်လေး တရမ်းရမ်း လုပ်နေတဲ့ ဟော်ရှင်းချန်က ရှန်ထန်းရှောင်နား ရောက်လာပြီး တရင်းတနှီးနဲ့ သူပုခုံးကို ဖက်လိုက်ကာ “ငါတို့ ညီအစ်ကို နှစ်ယောက်စလုံးက ခက်ခဲတဲ့ အခြေအနေမှာ ရောက်နေတာ ဆိုတော့ တစ်ခွက်တစ်ဖလားလောက် သောက်ကြတာပေါ့”

ရှန်ထန်းရှောင် ကြောင်သွားခဲ့ပေမယ့် ခပ်မြန်မြန်ပဲ ပြန်ပြောလိုက်တယ် “ကောင်းပြီလေ”

“သောက်ပြီးတာနဲ့ ငါမင်းကို ဒီစစ်ပွဲမြို့တော်မှာ ရှိတဲ့ ဆောင်ကြာမြိုင် တစ်ခုစီ ခေါ်သွားပေးမယ်”

“မလိုပါဘူး”

…….

တံခါးအပြင်ဘက်က ခြေသံတွေကို ကြားလိုက်တာနဲ့ ရန်ကိုင်က မျက်လုံးလေး ပင့်လိုက်ပြီး ပြောလိုက်တယ် “ဝင်လာခဲ့”

အခန်းတံခါး ပွင့်သွားခဲ့ပြီး ချူရီမန်ရဲ့ ကျက်သရေ ရှိလှတဲ့ ပုံရိပ်လေးက သင်းပျံ့တဲ့ လေညင်းကို သယ်ဆောင်လာရင်း အခန်းထဲကို လမ်းလျှောက် ဝင်လာခဲ့တယ်။ ရောက်တာနဲ့ စားပွဲပေါ်က လက်ဖက်ရည် တစ်ခွက်ကို အရင် မော့သောက်လိုက်ပြီး သူမလည်ချောင်းလေးကို စိုစွတ်သွားအောင် လုပ်လိုက်တယ်။ သူမ နောက်မှာတော့ ဆောင်းဦးမိုးစက် ခန်းမက လူတွေက သေတ္တာကြီးလေးလုံးကို သယ်လာရင်း လိုက်လာခဲ့ကြတယ်။ သေတ္တာတွေကို အခန်းထောင့် တစ်နေရာရာမှာ ချထားလိုက်ပြီးနောက် အလျိုုလျို ပြန်ထွက်သွားလိုက်ကြတယ်။

ချူရီမန်ကတော့ အခန်းထဲမှာပဲ ကျန်ရစ်နေခဲ့ပြီး ထိုင်ခုံတစ်ခုံ ယူထိုင်လိုက်တယ်။ ထို့နောက် ရန်ကိုင်ကို ကျော့ရှင်းတင့်တယ်စွာ ပြုံးပြလိုက်ပြီး မေးလိုက်တယ် “ရှန်မိသားစုနဲ့ နန်မိသားစုကို အခုလို အခြေအနေမျိုး ရောက်သွားအောင် ဘယ်အချိန်လောက်တုန်းက နင်လုပ်ခဲ့တာလဲ”

“နင်နဲ့လော့ရှောင်မန်တို့ဆီကနေ ခွဲထွက်လာပြီး သုံးလလောက် အကြာတုန်းကလေ”

“အဲ့အချိန်တုန်းက ဘာတွေ ဖြစ်ခဲ့လဲ ဆိုတာကို ငါ့ကို ပြန်ပြောပြပါလား။ ရှန်ထန်းရှောင်ကို မေးခဲ့ပေမယ့် သူကိုယ်တိုင်လည်း သေချာ မသိဘူးဖြစ်နေတယ်။ သူရဲ့ အစ်ကိုကြီးနဲ့ ဝမ်းကွဲက နင့်ကို သေလောက်အောင် မုန်းနေတယ် ဆိုတာကိုပဲ ငါ့ကို ပြောခဲ့တယ်။ ပြီးတော့ နင်က နန်မိသားစုက အကြီးအကဲ နှစ်ယောက်ရဲ့ လက်မောင်း နှစ်ဖက်ကို ဖြတ်ခိုင်းခဲ့ရုံ မကလို့ သူတို့ သခင်လေးရဲ့ လက်ချောင်းနှစ်ချောင်းကိုပါ ဖြတ်ခိုင်းခဲ့တယ်တဲ့။ နင် အရမ်း ရက်စက်တာပဲ။ ပထမအဆင့် အင်အားစုတစ်ခုရဲ့ အမွေဆက်ခံသူကိုတောင် အခုလို အရှက်တကွဲ အကျိုးနည်း ဖြစ်အောင် လုပ်ခဲ့တယ်”

“သူတို့ ကံကြမ္မာ သူတို့ ဖန်တီးတာပဲလေ” ရန်ကိုင်က အထင်အမြင် သေးစွာနဲ့ နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်ပြီး ထိုအချိန်တုန်းက ဖြစ်ပျက်ခဲ့တဲ့ အကြောင်းအရာတွေကို ပြန်ရှင်းပြလိုက်တယ်။

သူပြောတာကို နားထောင်နေရင်း ချူရီမန်ရဲ့ မျက်ဝန်းအစုံက ကြယ်စဉ်တွေအလား တောက်ပသွားခဲ့တယ်။ သူမမျက်နှာထက် အထင်အမြင် သေးသည့်၊ မကျေနပ်သည့် အရိပ်အယောင် နည်းနည်းလေးမှ မတွေ့ရပါဘူး။ အထူးသဖြင့် ရန်ကိုင်က ထိုပထမအဆင့် အင်အားစုနှစ်ခုကို ဘယ်လို အရှက်တကွဲ အကျိုးနည်းဖြစ်အောင် လုပ်ခဲ့တယ် ဆိုတာကို နားထောင်နေတဲ့အချိန် သူမပုံစံက အရမ်းကျေနပ် အားရတဲ့ ပုံစံပေါက်နေခဲ့တယ်။

“အဲ့လိုသာဆိုရင်၊ သူတို့ အရှက်ခွဲခံရတာကို ဘာလို့ မျိုသိပ်ထားတာလဲ ဆိုတာကို နားလည်လို့ ရသွားပြီ။ ရန်မိသားစုရဲ့ သခင်လေး တစ်ယောက်ကို သတ်ဖြတ်ဖို့ ကြိုးစားတာက သာမန်ကိစ္စ တစ်ခုမှ မဟုတ်တာ။ အထူးသဖြင့် နင့်ရဲ့ လေးယောက်မြောက် အစ်ကို သေသွားပြီးတဲ့ နောက်ပိုင်းပေါ့။ သူတို့သာ ရန်မိသားစု သခင်လေးတွေ လုပ်ကြံသတ်ဖြတ်ခံရတဲ့ ကိစ္စမှာ ဝင်ပါနေတယ်ဆိုပြီး သံသယရှိခံရရင် ရှန်မိသားစုနဲ့ နန်မိသားစု နှစ်ခုလုံး ဇာတ်သိမ်းပြီပဲ”

“ငါ့ကို ရှန်မိသားစုအကြောင်း ပြောပြပါလား။ အထူးသဖြင့် ရှန်ထန်းရှောင်နဲ့ ရှန်ချူကြားက ဆက်ဆံရေးကိုပေါ့” ရန်ကိုင်က ထိုင်ရာကနေ ထလိုက်ပြီး သေတ္တာလေးလုံးထဲမှာ ပါတဲ့ ပစ္စည်းတွေကို သွားစစ်ဆေးနေရင်း ကြုံရာ မေးခွန်းတစ်ခု ကောက်မေးလိုက်တယ်။

“သူတို့တွေက မြေခွေးနဲ့ ရကွန်းလိုပဲ” ချူရီမန်က အထင်အမြင် သေးစွာနဲ့ ပြောလိုက်တယ်။

ရန်ကိုင်က ရယ်မောလိုက်ပြီး “အဲ့တုန်းက ဘာတွေ ဖြစ်ပျက်ခဲ့တယ် ဆိုတာကို ရှန်ချူက သူ့ ညီလေးကို နည်းနည်လေးမှ မပြောခဲ့ဘူး။ သူသာ ပြောပြခဲ့ရင် ရှန်ထန်းရှောင်က အခုလိုမျိုး ငါ့ကို လာစိန်ခေါ်လိမ့်မှာ မဟုတ်ဘူး။ အစ်ကိုကြီးက အဖြစ်မှန်ကို ဖုံးကွယ်ပြီး သူ့ ညီငယ်လေးကို အကွက်ချ ကြံစည်တယ်၊ ဒီညီအစ်ကို နှစ်ယောက်ကြားက ဆက်ဆံရေးက ကောင်းမွန်တဲ့ပုံမပေါက်ပါဘူး။ ဒါကိုမှ မမြင်သေးရင် ငါကန်းနေလို့ပဲ ဖြစ်ရမယ်”

Martial Peak
အပိုင်း(၄၂၂) အဲ့မှာ လူအိုကြီးနှစ်ယောက် ရှိနေတယ်

ထိုအချိန်တုန်းက သုံးလအတွင်း ရှန်နဲ့ နန်မိသားစုရဲ့ စိတ်ရင်းမှန်ကို သိချင်တယ်လို့ ရန်ကိုင်က ရှန်နဲ့နန် သခင်လေး နှစ်ယောက်စလုံးကို ပြောပြီး လွှတ်ပေးခဲ့တယ်။

နန်မိသားစုက ပစ္စည်းမျိုးစုံ ထည့်ထားတဲ့ သေတ္တာလေးလုံး ပို့ပေးလိုက်တာက နားလည်နိုင်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ရှန်မိသားစုကနေ ဒုတိယသခင်လေး ဦးဆောင်တဲ့ ကျင့်ကြံသူ တစ်သိုက်ကို ပို့လိုက်တာကိုတော့ သူနားမလည်နိုင်ခဲ့ပါဘူး။

ဒါပေမယ့် ရှန်ထန်းရှောင်နဲ့ လက်ရည်ဖလှယ် ပြီးတဲ့နောက် ဘာတွေ ဖြစ်ပျက်နေလဲ ဆိုတာကို ရေးတေးတေးတော့ သူခန့်မှန်းမိသွားပါပြီ။ ထို့ကြောင့် ချူရီမန်ရဲ့ အစီအစဉ်အတိုင်း လိုက်လုပ်ဖို့ပဲ သူဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။

ဒီသခင်မလေးက သူနဲ့ မတူပါဘူး။ သူမက မွေးကတည်းက ဗဟိုမြို့တော်မှ နေလာခဲ့တာဆိုတော့ ဗဟိုမြို့တော်နဲ့ အင်အားစု အသီးသီးအကြောင်း တော်တော်လေး နှံ့နှံ့စပ်စပ် သိထားပါတယ်။ ချူမိသားစုရဲ့ အမွေအနှစ်နဲ့ နည်းလမ်းတွေအရ ရှန်မိသားစုရဲ့ အတွင်းရေး ပြဿနာနဲ့ ပက်သက်တဲ့ ကောလဟာလတွေ အကြောင်းကိုလည်း သူမကြားထားလောက်ပါတယ်။

ရန်ကိုင်မှတ်ချက်ကို ကြားလိုက်တာနဲ့ ချူရီမန် ခါးခါးသီးသီးနဲ့ ရယ်မောမိလိုက်တယ်။ ထိုကောင်ရဲ့ အမြင်အာရုံက သူမတောင် တုန်လှုပ်ခြောက်ခြား ရလောက်တဲ့အထိ ထက်ရှလွန်းပါတယ်။

“ရှန်မိသားစုရဲ့ ရှန်ချူကို နင်တွေ့ပြီးသွားပြီလေ။ သူ့ကို ရှန်မိသာစုရဲ့ တရားဝင်မယားကြီးကနေ မွေးလာခဲ့တာ။ သူက ရှန်မိသားစုရဲ့ လက်ရှိ အမွေခံဆက်ခံသူအဖြစ် လျာထားခံရတဲ့ လူဆိုလည်း မမှားဘူး။ ဒုတိယသခင်လေးကိုတော့ ကိုယ်လုပ်တော် တစ်ယောက်ကနေ မွေးလာခဲ့တာ။ ဒါကြောင့် မိသားစုထဲက သူ့အဆင့်အတန်းက သူ့အစ်ကိုကြီးလောက် မမြင့်ဘူး။ ဒါပေမယ့် ရှန်ထန်းရှောင်ရဲ့ အရည်အချင်းနဲ့ အလားအလာက အရမ်း ကောင်းလွန်းတယ်။ သူက ရှန်မိသားစု ဆယ်စုနှစ်သမိုင်းရဲ့ အထူးချွန်ဆုံး ဂျီးနီးယပ် တစ်ယောက်ပဲ။ နင်လည်း သူနဲ့ တိုက်ခိုက်ခဲ့ပြီးပြီ ဆိုတော့ သူ့ ခွန်အားအကြောင်း ရေးတေးတေးတော့ ခန့်မှန်းမိမှာပေါ့။ ဒါပေမယ့် ဒီလောက် အသက်ငယ်ငယ်နဲ့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၉ကို ရောက်နေတယ် ဆိုတဲ့ အချက်နဲ့တင် သူ့က တော်တော်လေး ထူးချွန်နေပြီလို့ ပြောလို့ရတယ်”

“အင်း” ရန်ကိုင်က ထောက်ခံသည့် အမူအရာနဲ့ ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်တယ်။ ရန်မိသားစုရဲ့ လူငယ်မျိုးဆက်ထဲမှာတောင် အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၉ ရောက်နေတဲ့ လူအများကြီး မရှိပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ထိုကဲ့သို့ မရောက်ရတာက မိသားစုရဲ့ အကူအညီ မယူပဲ ကိုယ့်အားကိုယ်ကိုးပြီး လေ့ကျင့်ခဲ့ရတာကြောင့်လည်း ပါပါတယ်။

အဲ့လိုဆိုရင်တောင် ရှန်ထန်းရှောင်ရဲ့ အရည်အချင်းက တော်တော်လေး ထူးချွန်တယ်လို့ ပြောလို့ ရနေပါပြီ။

ပထမအဆင့် အင်အားစုတွေထဲမှာ ဂျီးနီးယပ်များစွာ ရှိကြပါတယ်။ ဥပမာပြောရရင် သီးခြားကမ္ဘာထဲမှာ သူတွေ့ခဲ့တဲ့ ကြယ်ဓါးကိုးချောင်းဂိုဏ်းက ဝူချန်းရီကလည်း အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့်၇ကို ရောက်နေခဲ့ပါပြီ။ သူသာ အခုထိ အသက်ရှင်နေဦးမယ်ဆိုရင် အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်ကို ချိုးဖျက်ပြီးသွားလောက်ပါပြီ။ ဒါပေယ့် ဝူချန်းရီက ရှန်ထန်းရှောင်ထက် အသက်ပိုကြီးပါတယ်။

“ရှန်ချူက လှည့်ကွက်တွေ၊ ပရိယာယ်တွေ သုံးရတာကို ပိုသဘောကျတယ်။ ဒါပေမယ့် သူ့ညီလေး ရှန်ထန်ရှောင်ကတော့ သူနဲ့ ဆန့်ကျင်ဘက်ပဲ။ လုံးဝကို ပွင့်လင်းရိုးသားတဲ့ လူစားမျိုး ဖြစ်ပြီး တည့်တိုးဆန်တဲ့ ပင်ကိုယ်စရိုက် ရှိတယ်။ သူရဲ့ ထူးချွန်လှတဲ့ အရည်အချင်းကြောင့် မိသားစုထဲက အကြီးအကဲ တော်တော်များများက သူ့ကို အလေးပေးကြတယ်” ချူရီမန်က အဓိပ္ပါယ်ပါပါ ပြုံးလိုက်ပြီး “ဒီတော့၊ အခုကိစ္စကို နင်နားလည်လောက်ပြီပေါ့”

“သူတို့ထဲက ဘယ်သူက အမွေဆက်ခံသူ ဖြစ်မလဲ ဆိုတာကိုလား” ရန်ကိုင်က အသာအယာလေး မျက်မှောင်ကြုံ့လိုက်တယ်။

“အင်း၊ အင်အားစုကြီးတွေထဲမှာ နင်တို့ ရန်မိသားစုကပဲ အမွေခံတိုက်ပွဲ ကျင်းပပြီး မိသားစုခေါင်းဆောင်သစ်ကို ရွေးချယ်တာ။ မိသားစုကြီး ရှစ်ခုနဲ့ ကျန်တဲ့ အင်အားစုတွေကတော့ အကြီးဆုံးသားကိုပဲ အမွေဆက်ခံသူအဖြစ် ရွေးလေ့ရှိကြတယ်” ထိုအကြောင်းကို ပြောလိုက်တာနဲ့ ချူရီမန် မျက်နှာထက် စိတ်ပျက်သည့် အရိပ်အယောင်အချို့ ဖြတ်ပြေးသွားခဲ့တယ်။

ဒါပေမယ့် သူမ အမူအရာကို အလျင်အမြန်ပဲ ပြန်ထိန်းလိုက်ပြီး တစ်ချက်ကလေးတောင် မနားပဲ ဆက်ပြောလိုက်တယ် “အကြီးဆုံးသားရဲ့ အရည်အချင်းက အရမ်းကြီး ဆိုးရွားမနေသရွေ့ သူ့ရဲ့ ရာထူးက တည်မြဲနေမှာပဲ။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ မိသားစုခေါင်းဆောင် ဆက်ခံမယ့်လူက အားအကောင်းဆုံးလူ ဖြစ်နေစရာ မလိုလို့ပဲ။ အဲ့အစား မိသားစု တစ်ခုလုံးကို နိုင်နိုင်နင်နင်းနဲ့ စီမံကိုင်တွယ်နိုင်မယ့် လူကိုပဲ လိုအပ်တာ။ လူလျန်က အကောင်းဆုံး ဥပမာပဲလေ။ သူ့ကျင့်ကြံခြင်းအဆင့်က အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့်၇ပဲ ရှိသေးတယ်။ လူမိသားစု အကြီးအကဲတွေထဲမှာ သူ့ထက် သန်မာတဲ့ အကြီးအကဲတွေ အများကြီး ရှိတယ်။ ဒါပေမယ့် သူက မိသားစု ခေါင်းဆောင် ဖြစ်နေတုန်းပဲ။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ သူက လူမိသားစုရဲ့ အကြီးဆုံးသား ဖြစ်နေခဲ့လို့ပဲ။ ငါတို့ ချူမိသားစုလည်း အတူတူပဲ…”

“အဟမ်း၊ ရှန်မိသားစု အတွက် ဆိုရင်တော့ ရှန်ချူက မိသားစုခေါင်းဆောင်သစ် ဖြစ်လာမယ့်လူပဲ။ ဒါပေမယ့် ရှန်ထန်းရှောင်ရဲ့ ထူးချွန်ပြောင်မြောက်တဲ့ စွမ်းဆောင်ရည်က သူ့ကို ဖိအားပေးနေခဲ့တယ်။ ဒါကြောင့် ငါကြားခဲ့တာက…အင်း၊ ကြားပဲ ကြားခဲ့တာနော်၊ ရှန်ချူက သူ့ရဲ့ ဖအေတူ မအေကွဲ ညီလေးအပေါ် မကြာခဏ အကွက်ချကြံစည်တယ်တဲ့။ ရှန်ထန်းရှောင်ကတော့ သူဘာလုပ်လုပ် ဂရုကို မစိုက်တာတဲ့။ သူက မိသားစုခေါင်းဆောင် ရာထူးကို အစကတည်းက စိတ်မဝင်စားတဲ့ပုံပဲ”

သူမပြောတာကို နားထောင်ရင်း သူခန့်မှန်းချက်က မှန်ကန်တယ် ဆိုတာ ပိုပြီး သေချာလာခဲ့တယ်။ အသာအယာလေး ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး “ရှန်ချူရဲ့ စရိုက်နဲ့ဆိုရင် အခုလိုမလုပ်မှပဲ ထူးဆန်းနေမှာ”

“ဟုတ်တယ်၊ ဒါကြောင့် အခုလက်ရှိ အခြေအနေကို ချင့်တွက်ပြီး သုံးသပ်မယ်ဆိုရင် ရှန်ထန်းရှောင် နင့်တံခါးရှေ့ ဘာလို့ ပေါ်လာတယ် ဆိုတာကို နင်နားလည်လောက်ပြီပေါ့” ချူရီမန်က အပြုံးလေးပြုံးရင်း မေးလိုက်တယ်။

“အင်း၊ ငါနားလည်သွားပြီ” ရန်ကိုင်က ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပဲ ပြန်ပြောလိုက်တယ်။

ရှန်ချူက သူ့ ညီလေးရဲ့ ထူးချွန်ပြောင်မြောက်တဲ့ အရည်အချင်းကို ကြောက်လန့်နေခဲ့တယ်။ ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင်က သူ့ကို ခြိမ်းခြောက်ခဲ့တဲ့အခါ အမွေခံတိုက်ပွဲမှာ ရန်ကိုင်ဘက်ကနေ ကူတိုက်ပေးဖို့ သူ့ ညီလေးကို ရန်ကိုင်ဆီ စေလွှတ်ခဲ့တယ်။

ပထမ အချက်အနေနဲ့ ရန်ကိုင်က ဒီအမွေခံတိုက်ပွဲမှာ တကယ်ပဲ အကူအညီ လိုနေခဲ့ပါတယ်။ ထိုကြောင့် ရန်ကိုင်ဆီကို လူအင်အား ပို့ပေးခဲ့တာနဲ့ ပက်သက်ပြီး ဘာမှ မှားယွင်းမနေခဲ့ပါဘူး။ အခုလို လူအင်အား ပို့ပေးလိုက်တာ နန်မိသားစုလို ပစ္စည်းအမျိုးမျိုး ထည့်ထားတဲ့ သေတ္တာလေးလုံး ပို့ပေးလိုက်တာထက်တောင် ပိုပြီး အသုံးဝင်နေပါသေးတယ်။

ဒုတိယအချက် အနေနဲ့ ရှန်ထန်းရှောင်သာ ရန်ကိုင်နဲ့အတူတူ ရှိနေခဲ့ရင် သူသာ အခြားသခင်လေး တစ်ယောက်နဲ့ ပေါင်းပြီး ရန်ကိုင်ကို အနိုင်ယူလိုက်သရွေ့၊ သူက သူ့ညီလေးထက် ပိုပြီး အရည်အချင်း ရှိတယ်ဆိုတာကို ပြသပြီးသား ဖြစ်သွားပါပြီ။ အဲ့လိုဆိုရင် မိသားစုထဲက သူ့ရာထူးနဲ့ပက်သက်ပြီး စိုးရိမ်ပူပန် နေစရာ မလိုတော့ပါဘူး။

ရှန်ချူက ခဲတစ်လုံးနဲ့ ငှက်နှစ်ကောင် ပစ်လိုက်တာပါ။

ထို့ပြင် သူက ရှန်ထန်းရှောင်ရဲ့ နောက်လိုက်တွေကိုပါ တစ်ခါတည်း အပြတ်ရှင်းပစ်နေချင်တဲ့ ပုံပါပဲ။ ဘာလို့လဲ ဆိုတော့ ဒီလူတွေကို ရှန်ထန်းရှောင်ကို သစ္စာရှိတဲ့ လူတွေ မို့လို့ပါပဲ။

“သူအသုံးဝင်မယ်လို့ နင်ထင်လား” ရန်ကိုင်က ချူရီမန်ကို ကြည့်ပြီး မေးလိုက်တယ်။

ရန်ကိုင်က သူမဆီကနေ အကြံဥာဏ် တောင်းလာတဲ့ အတွက် ချူရီမန် ပျော်သွားခဲ့ပြီး ပြုံးကာ ပြန်ပြောလိုက်တယ် “သူက အသုံးဝင်လောက်တယ်။ ဒါပေမယ့် သူ့ကို သုံးမယ်၊ မသုံးဘူး ဆိုတာကိုတော့ နင်ကိုယ်တိုင်ပဲ ဆုံးဖြတ်ပေါ့”

“သူတို့ကို အခုတော့ ခဏလောက် ဘေးဖယ်ထားလိုက်ဦးမယ်” ရန်ကိုင်က ပြောလိုက်တယ်။ ဒုတိယသခင်လေးက သူ့ကို တကယ်ပဲ စိတ်ရင်းအမှန်နဲ့ ကူညီချင်တာလား ဆိုတာ မသေချာသေးပါဘူး။ ရန်ကိုင်က သတိကြီးတဲ့ လူတစ်ယောက်ပါ။ လူစိမ်းတစ်ယောက်က သူကြားခဲ့ရတဲ့ ကောလဟာလအချိုနဲ့ စကားလေး နည်းနည်းကြောင့် ယုံဖို့ဆိုတာ မဖြစ်နိုင်ပါဘူး။

လူနှစ်ယောက်ရဲ့ နှလုံးသားကို ဖြတ်မြင်နိုင်ဖို့ဆိုတာ မြင်းတစ်ကောင်ရဲ့ ခွန်အားကို စမ်းသပ်သလိုပါပဲ။ တော်တော်လေး ကြာညောင်းပါတယ်။

“အင်း” ရန်ကိုင် အခုလို ပြောလာမယ်မှန်း ကြိုသိထားသည့်အလား ချူရီမန်က ပြုံးလိုက်ပြီး ပြန်ပြောလိုက်တယ် “ဒါပေမယ့် ရှန်ထန်းရှောင်ဆီကနေ နင့်အတွက် အရေးကြီးလောက်မယ့် သတင်းဆိုး တစ်ခုကို ငါသိခဲ့ရတယ်။ နင်သိချင်လား”

“အို၊ ဘယ်လို သတင်းမျိုးမို့လို့လဲ”

“သူ့ရဲ့ အစ်ကိုကြီးနဲ့ နန်မိသားစု သခင်လေးတို့ နှစ်ယောက်စလုံး စစ်ပွဲမြို့တော်မှာ ရှိနေတယ်တဲ့” ချူရီမန်က ပြုံးကာ ပြောလိုက်တယ်။

ရန်ကိုင်မျက်နှာထက် အံ့အားသင့်သွားသည့် အရိပ်အယောင် နည်းနည်းလေးတောင် မတွေ့ရပါဘူး။ ပေါ့ပေါ့ပါးပါးနဲ့ အမှုမထားသည့် အမူအရာဖြင့်သာ ပြန်မေးလိုက်တယ် “သူတို့ ဘယ်သူ့ကို ရွေးခဲ့တာလဲ”

“နင့်ရဲ့ ဒုတိယအစ်ကို ရန်ကျောင်းပဲ”

“ကောင်းကောင်း ရွေးသွားတာပဲ” ရန်ကိုင်က လှောင်ပြုံးပြုံးလိုက်ပြီး “ဒီညတော့ ပျော်စရာတွေ အများကြီး ကြုံရဦးမယ်နဲ့ တူတယ်”

ချူရီမန်လည်း လိုက်ပြုံးလိုက်တယ်။ သူမမျက်နှာထက် စိတ်တင်းကြပ်နေသည့် အရိပ်အယောင် နည်းနည်းလေးမှ မတွေ့ရတော့ပါဘူး။ ရန်ကိုင်က သူမကို ပြပွဲကောင်းတစ်ခုကို ကြည့်စေချင်တယ် ဆိုမှတော့ သူမက ဘာလို့ သူ့အတွက် စိုးရိမ်နေစရာ လိုဦးမှာလဲ။

“သခင်လေးကိုင် လိုအပ်တာများ ရှိသေးလားရှင့်။ မရှိတော့ရင် ဒီနိမ့်ကျတဲ့ အစေခံ အရင်သွားနား လိုက်ပါတော့မယ်နော်” ချူရီမန်က စနောက်ကျီစယ်တဲ့ အသံနေအသံထားနဲ့ ပြောလိုက်တယ်။

ရန်ကိုင်က သူမကို ကြည့်ကာ နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်ပြီး “ငါ့ကို လာစမနေနဲ့၊ နင်စနောက်တာကို ခံနိုင်တဲ့ စွမ်းရည် ငါ့မှာ မရှိဘူး”

ရန်ကိုင် မျက်မှောင်ကြုံနေတာ မြင်တော့ ချူရီမန်က ပိုပြီး အားရကျေနပ်စွာနဲ့ ပြုံးလိုက်ပါတယ်။

“ဒါပေမယ့် ငါ့မှာ နင့်ကို လုပ်ခိုင်းစရာ တစ်ခုခု တကယ်ပဲ ရှိနေတယ်” ရန်ကိုင်က ချူရီမန်ဆီ တည့်တည့် ကြည့်လိုက်ပြီး ပြောလိုက်တယ်။

“အို၊ ဘာများ ခိုင်းစရာ ရှိလို့လဲ”

“အိမ်အပြင်ဘက် မီတာတစ်ထောင် အကွာမှာရှိတဲ့ ညောင်ပင်တစ်ပင်ပေါ်မှာ လူအိုကြီး နှစ်ယောက် ရှိတယ်။ ငါနင့်ကို သူတို့ဆီ တစ်ယောက်ယောက်လွှတ်ပြီး ဝိုင်နှစ်အိုး သွားပို့ပေးစေချင်တယ်”

ချူရီမန် တစ်ခဏလောက် ငေးကြောင်သွားခဲ့ပြီး “လူအိုကြီး နှစ်ယောက်လား။ သူတို့က ဘယ်သူလဲ”

“ငါခန့်မှန်းတာသာ မှန်မယ်ဆိုရင်တော့ အဲ့လူအိုကြီး နှစ်ယောက်က ဟော်ရှင်းချန်ကို တိတ်တဆိတ် လိုက်ပါစောင့်ရှောက်ဖို့ ဟော်မိသားစုက လွှတ်လိုက်တဲ့ ပညာရှင်နှစ်ယောက်ပဲ ဖြစ်ရမယ်”

ချူမိသားစုရဲ့ ပထမသခင်မလေး ချူရီမန်က မျက်လုံးမှေးစဉ်းလိုက်ပြီး ရန်ကိုင်ကို စိုက်ကြည့်လိုက်တယ်။ ထိုနေရာမှာ လူနှစ်ယောက် ရှိနေမှန်း သူဘာလို့ ဒီလောက် သေချာနေမှန်း သူမ နားမလည်နိုင် ဖြစ်နေခဲ့တယ်။

ပြီးတော့ ထိုလူအိုကြီး နှစ်ယောက်က ဟော်ရှင်းချန်ကို ကာကွယ်ဖို့ လာခဲ့တာ ဆိုရင် ထိုနှစ်ယောက်က ဗဟိုမြို့တော် မြေခွေးနောက် အမြဲတမ်းလိုက်ပါနေတဲ့ ပညာရှင် နှစ်ယောက်ပဲ ဖြစ်ရပါမယ်။ ဒါပေမယ့် ထိုနှစ်ယောက်က အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၈ ကျင့်ကြံသူတွေလေ။

အဲ့ဒါကို ရန်ကိုင်က သူတို့ ပုန်းနေတာကို ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ရှာတွေ့သွားခဲ့ရတာလဲ။

သူ့ရဲ့ ဆန်ကုန်မြေလေးသားကြောင့် ဟော်ရှန်း သေလုမတတ် ဒေါသထွက်ခဲ့ရပေမယ့် ဟော်ရှင်းချန်က ဟော်မိသားစုရဲ့ တစ်ဦးတည်းသော ဆက်ခံသူ ဖြစ်နေတုန်းပါပဲ။ ကံဆိုးကောင် ရန်ကိုင် နောက်ကို တစ်ယောက်တည်း လိုက်သွားတာဆိုတော့ ဟော်ကျန်းက သူ့ကို စောင့်ရှောင်ဖို့ ထိုလူအိုကြီးနှစ်ယောက်ကို တိတ်တဆိတ် စေလွှတ်လိုက်တာ နားလည်လို့ ရပါတယ်။

ချူရီမန်က သူမရဲ့ သံသယတွေကို ပြန်သိမ်းထားလိုက်တယ်။ တစ်ခဏလောက် မျက်မှောင် ကြုံ့နေလိုက်ပြီးနောက် ဝိုင်နှစ်အိုးကိုင်ကာ သူမကိုယ်တိုင် ရန်ကိုင် ပြောတဲ့နေရာဆီ လမ်းလျှောက်သွားလိုက်တယ်။

ရန်ကိုင် စံအိမ်အပြင်က မီတာတစ်ထောင် အကွာ၌ ရှိနေသည့် ညောင်ပင်ထက်မှာတော့ …

အုံခဲနေတဲ့ ညောင်ရွက်တွေက ဟော်မိသားစု ပညာရှင်နှစ်ယောက်ကို ဖုံးကွယ်ထားခဲ့တယ်။ သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံး အသက်မရှူနေဘူးလို့ ထင်ရလောက်တဲ့အထိ သူတို့ရဲ့ အသံရှူသံကို ထိန်းချုပ်ထားခဲ့ကြပြီး သူတို့ဆီကနေ ထွက်ပေါ်နေတဲ့ အရှိန်အဝါတွေကိုလည်း မခံစားမိနိုင်လောက်တဲ့အထိ ဖုံးကွယ်ထားခဲ့ကြကာ မှိန်ဖျော့ဖျော့ အရောင်အဝါ တစ်ခုက သူတို့နှစ်ယောက်ဆီကနေ ထွက်ပေါ်နေခဲ့ပါတယ်။ ထိုနည်းစနစ်တွေ အားလုံးကို စုပေါင်း အသုံးပြုထားတဲ့အတွက် သာမန် အမြင်အာရုံနဲ့ သူတို့ကို သတိပြုမိနိုင်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

တစ်ယောက်ယောက်က သစ်ပင်အောက်မှာ လာရပ်နေပြီး အပေါ်ကို မော့ကြည့်မယ်ဆိုရင်တောင် သူတို့နှစ်ယောက်ကို သတိပြုမိလိမ့်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။ အားကောင်းတဲ့ ကောင်းကင် စိတ်အာရုံနဲ့ စစ်ဆေးကြည့်မှပဲ သူတို့ နှစ်ယောက်ကို သတိပြုမိနိုင်မှာပါ။

အခုအချိန်၌ လူအိုကြီး နှစ်ယောက်က ပျင်းရိငြီးငွေ့စွာနဲ့ သစ်ပင်ပင်စည်ကို မှီပြီး တင်ပလင်ခွေ ထိုင်နေခဲ့ကြတယ်။

သူတို့ရဲ့ မမြင်နိုင်တဲ့ ကောင်းကင်စိတ်အာရုံက ရန်ကိုင်ရဲ့ ခြံဝန်းတစ်ခုလုံးကို ဖုံးအုပ်ထားတဲ့အတွက် လေတိုက်တာနဲ့ မြက်တွေ လှုပ်ရှားနေတာကအစ သူတို့ရဲ့ မြင်ကွင်းအောက်ကနေ ပြေးမလွတ်ခဲ့ပါဘူး။ ထိုကြောက်မက်ဖွယ် ကောင်းကင်စိတ်အာရုံနဲ့ ရန်ကိုင်ရဲ့ ခြံဝန်းတစ်ခုလုံးကို ဖုံးအုပ်ထားတဲ့အတွက် တစ်ခုခု မူမမှန်တာနဲ့ နှစ်ယောက်စလုံး ချက်ချင်း သတိပြုမိမှာပါ။

ဒီနေရာမှာ ပုန်းနေပေမယ့် တစ်ယောက်ယောက်က သူတို့ သခင်လေးကို ဒုက္ခပေးမှာကို သူတို့ မစိုးရိမ်ပါဘူး။

နှစ်ယောက်စလုံးက သူတို့ရဲ့ ကောင်းကင်စိတ်အာရုံကို ‌ပေါ်ပေါ်တင်တင် ထုတ်ဖော်ထားခဲ့တာ ဖြစ်တဲ့အတွက် ကျုကောင်းရီနဲ့ ရင်းဂျုတို့ နှစ်ယောက်လည်း သူတို့ ရှိနေတာကို သတိပြုမိခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် နှစ်ယောက်စလုံးက မကောင်းတဲ့ ရည်ရွယ်ချက်နဲ့ ရောက်နေတာ မဟုတ်တဲ့အတွက် သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်က သူတို့ ဒဏ်ရာတွေကိုပဲ ဆက်ပြီး ကုသနေခဲ့ပါတယ်။ ကုသနေရင်းနဲ့လည်း သူတို့ နှစ်ယောက်ကိုလည်း သတိမပြတ် စောင့်ကြည့်နေခဲ့ပါသေးတယ်။

ရုတ်တရက် သူတို့နှစ်ယောက်ဆီ လာနေတဲ့ ခြေသံတွေကို လူအိုကြီး နှစ်ယောက် ကြားလိုက်ရတယ်။ အစကတော့ ထိုခြေသံတွေကို လူအိုကြီး နှစ်ယောက် ဂရုစိုက် မနေခဲ့ပါဘူး။ ဘာလို့လဲ ဆိုတော့ စစ်ပွဲမြို့တော်မှာ လူပေါင်းသောင်းနဲ့ချီ ရှိနေခဲ့ပါတယ်။ ရန်ကိုင် နေရာက ချောင်းကျပြီး ခြောက်ကပ်တယ် ဆိုပေမယ့် ဖြတ်သွားဖြတ်လာ လူ့အချို့တော့ ရှိနိုင်ပါသေးတယ်။

ဒါပေမယ့် ခြေသံတွေက တဖြည်းဖြည်း ပိုပြီး နီးကပ်လာတာနဲ့ လူအိုကြီး နှစ်ယောက်လည်း မနေနိုင်တော့ပဲ မျက်လုံးဖွင့်ကာ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် အကြည့်ချင်း ဖလှယ်လိုက်ကြတယ်။

ထိုခြေသံတွေ… သူတို့နှစ်ယောက်ဆီ လာနေတဲ့ ပုံပါပဲ။

ငုံ့ကြည့်လိုက်တဲ့အခိုက် လူအိုကြီး နှစ်ယောက်စလုံး ထိတ်လန့် သွားခဲ့ရတယ်။

ချူမိသားစုရဲ့ ပထမသခင်မလေးက သာမန် အစေခံမလေး တစ်ယောက်လို ဝိုင်နှစ်အိုးကို လက်မှာကိုင်ရင်း ပြုံးပြုံးရွှင်ရွှင်နဲ့ သူတို့ဆီ လမ်းလျှောက်လာနေတာကို လူအိုကြီးနှစ်ယောက် တွေ့လိုက်ရပါတယ်။

သစ်ပင်အောက် ရောက်တဲ့အထိ လမ်းလျှောက် လာပြီးတဲ့နောက် ချူရီမန်က သစ်ပင်ပေါ်ကို မော့ကြည့်လိုက်တယ်။

ထိုအခြင်းအရာကို မြင်လိုက်တာနဲ့ ငါတို့ပုန်းနေတာကိုများ သိသွားတာလားလို့ တွေးရင်း လူအိုကြီး နှစ်ယောက်စလုံး နှလုံးခုန် မြန်သွားခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် ချက်ချင်းပဲ ထိုအတွေးကို ထုတ်ပယ်ပစ်လိုက်ပါတယ်။ သူတို့ရဲ့ သိုင်းပညာရပ်က ကျိန်းသေ အလုပ်လုပ်နေပါသေးတယ်။ ချူရီမန်က သူတို့ဆီကို တည့်တည့် စူးစိုက်ကြည့်နေတာ မဟုတ်ပါဘူး။ သူမက သစ်ပင်ပေါ်ကိုပဲ မော့ကြည့်လိုက်တာပါ။

သူမ ငါတို့ကို မမြင်နိုင်ပါဘူး

“အခုလို ပူအိုက်ခြောက်သွေ့တဲ့ ရာသီဥတုကြီးမှာ စီနီယာတို့ နှစ်ယောက်က ဒီမှာ အကြာကြီး လာထိုင်နေရတော့ ကျိန်းသေ ရေဆာနေလောက်မှာပဲ။ စီနီယာတို့ နှစ်ယောက် ရေဆာနေမှာစိုးလို့ ကျွန်မက ဒီဝိုင်နှစ်အိုးကို လက်ဆောင်အဖြစ် ယူလာခဲ့ပါတယ်။ ကျေးဇူးပြုပြီုး မငြင်းပယ်လိုက်ပါနဲ့”

သူမပြောတာကို ကြားလိုက်တဲ့အချိန် ဟော်မိသားစုက ပညာရှင် နှစ်ယောက်စလုံး တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် တုန်လှုပ်ခြောက်ခြားစွာနဲ့ ငေးကြည့်မိလိုက်ကြတယ်။ ပြီးတာနဲ့ သူတို့ လက်ကို ဝှေ့ရမ်းလိုက်ပြီး သူတို့ရဲ့ ကိုယ်ယောင်ဖျောက် ပညာရပ်ကို ချက်ချင်းပဲ ဖယ်ရှားလိုက်တယ်။

လေဟာနယ်ထဲ လှိုင်းလေးတွေ လှုပ်ခါသွားခဲ့ပြီး ချူရီမန်ရဲ့ မြင်ကွင်းထဲ လူအိုကြီးနှစ်ယောက် ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။

ပုန်းတာ ပေါ်သွားခဲ့လို့ ဆက်ပြီး မသိချင်ယောင် ဆောင်နေဖို့ လူအိုကြီး နှစ်ယောက် အရမ်းကို ရှက်နေခဲ့ပါပြီ။ ပြီးတော့ ချူရီမန်ရဲ့ အဆင့်အတန်းကလည်း သာမန်မှ မဟုတ်တာ။ သူမကို မျက်နှာသာ ပေးရဦးမယ်လေ။

သူတို့ နှစ်ယောက် ပေါ်လာတာကို မြင်လိုက်ပေမယ့် ချူရီမန်ရဲ့ မျက်နှာ အမူအရာက နည်းနည်းလေးတောင် ပြောင်းလဲသွားခြင်း မရှိခဲ့ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် သူမစိတ်ထဲမှာတော့ ရန်ကိုင်ကို ကြိတ်ပြီး ချီးကျူးနေခဲ့တယ်။

ဟော်မိသားစု ပညာရှင်နှစ်ယောက် သစ်ပင်ပေါ်ကနေ ခုန်ဆင်းလာလိုက်ပြီး ချူရီမန်ရှေ့ မတ်တပ်ရပ်ကာ “အခုလို လက်ဆောင် လာပေးတဲ့အတွက် သခင်မလေးချူကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ်”

ပြောပြီးတာနဲ့ တစ်ယောက် ဝိုင်တစ်အိုးဆီ ယူလိုက်ကြတယ်။

“အေးအေးဆေးဆေးနဲ့ အနားယူ သောက်သုံးလိုက်ပါဦး” ချူရီမန်က ပြုံးလိုက်ပြီး ဦးညွှတ်လိုက်ကာ လှည့်ထွက်ဖို့ လုပ်လိုက်တယ်။

“သခင်မလေးချူ၊ ခဏလောက် နေပါဦး” လူအိုကြီး နှစ်ယောက်ထဲက တစ်ယောက် ချူရီမန်ကို လှမ်းတားလိုက်တယ်။

“အန်” ချူရီမန်က နောက်ပြန်လှည့်လိုက်ပြီး သူမကို လှမ်းတားလိုက်တဲ့ လူအိုကြီးကို သိချင်စိတ်နဲ့ ကြည့်လိုက်တယ်။

ထိုလူအိုကြီးက အချိန်အတော်ကြာအောင် မျက်မှောင်ကြုံနေခဲ့ပြီး နောက်ဆုံး စမေးလာခဲ့တယ် “ကျုပ်တို့ နှစ်ယောက် ဒီမှာ ရှိနေတယ်ဆိုတာကို သခင်မလေးချူ ဘယ်လို သိသွားလဲ ဆိုတာ ပြောပြလို့ရမလား။ ရန်မိသားစုက သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်ကပဲ ပြောခဲ့တာလား”
Martial Peak
အပိုင်း(၄၂၃) ငါလည်း သွားချင်တယ်

သူတို့ ပုန်းနေတဲ့ နေရာကို ရန်မိသားစုက သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်က ထုတ်ဖော်လိုက်တယ်လို့ ဟော်မိသားစုက ပညာရှင် နှစ်ယောက် ထင်နေတာပါ။

ဒါပေမယ့် ချူရီမန်က ဖြေးဖြေးချင်း ခေါင်းခါလိုက်ပြီး တခစ်ခစ် ရယ်မောလိုက်ရင်း “သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်က သူတို့ ဒဏ်ရာတွေကို ပြန်ကုနေရင်း အလုပ်ရှုပ်နေတာ၊ အခုလို ကိစ္စလေးကို ဝင်စွက်ဖက်ဖို့ သူတို့မှာ အချိန်မရှိဘူး။ ဒါပေမယ့် သူတို့ကို ရှာတွေ့ခဲ့တာက ကျွန်မလည်း မဟုတ်ဘူး။ ကျွန်မ အဲ့လောက်အထိ မထူးချွန်ဘူး”

“အဲ့လိုဆို…”

“ဟဲဟဲ၊ ဂျူနီယာ သွားလိုက်ပါဦးမယ်နော်” ချူရီမန်က ထပ်ပြီး မပြောတော့ပဲ တောက်ပစွာ ပြုံးရင်း လှည့်ထွက်သွားလိုက်တယ်။

ချူမိသားစုရဲ့ အကြီးဆုံးသမီးက ချောမောလှပသဘောက် အရမ်းလည်း ပါးပါတယ်။ ပြီးတော့ အခြားသူတွေကို အရူးတစ်ပိုင်း ဖြစ်အောင် လုပ်ရာမှာလည်း အရမ်းကို ကျွမ်းကျင်ပါတယ်။ ရန်ကိုင်ရှေ့မှာသာ ဖိနှိပ်ခံရတာ၊ အခြားသူတွေ့ ရှေ့မှာတော့ ရန်ကိုင် ရှေ့မှာလိုမျိုး ဖြစ်မယ်လို့ ဘယ်သူကပြောလဲ။

သူမ ထွက်သွားတဲ့အချိန်က တိကျရေရာတဲ့ အဖြေတစ်ခုကိုမှ ပြောမသွားခဲ့ပါဘူး။ ဟော်မိသားစုက ပညာရှင် နှစ်ယောက်ကို အခုလိုမျိုး မေးခွန်းတွေနဲ့ ချန်ရစ်ခဲ့တာက ရန်ကိုင်အတွက် ပိုပြီး အကျိုးအမြတ် ရှိနိုင်ပါတယ်။

ချူရီမန် ထွက်သွားပြီးနောက် လူအိုကြီး နှစ်ယောက် သူတို့လက်ထဲက ဝိုင်အိုးတွေကို ကြည့်လိုက်ပြီး သက်ပြင်း ချလိုက်တယ်။

ချူရီမန်ကို ဝိုင်နှစ်အိုး ဘယ်သူ ပို့ခိုင်းလိုက်လဲ ဆိုတာ သူတို့လည်း သိသွားပါပြီ။ ဒါပေမယ့် ရန်ကိုင် သူတို့ကို ဘယ်လို ရှာတွေ့သွားခဲ့လဲ ဆိုတာကိုတော့ လူအိုကြီး နှစ်ယောက်စလုံး လုံးဝ မစဉ်းစားနိုင် ဖြစ်နေခဲ့ပါတယ်။

“ငါတို့ အခုဘာလုပ်ကြမလဲ” နှစ်ယောက်ထဲက တစ်ယောက်က မျက်မှောင်ကြုံရင်း ရေရွတ်လိုက်တယ်။

ကျန်လူအိုကြီးရဲ့ မျက်နှာက ဘီလူး သံပုရာသီး ကိုက်ထားသလို ဖြစ်နေပြီး ခေါင်းလေး တရမ်းရမ်းနဲ့သာ ပြန်ပြောလိုက်တယ် “ဟူး… ငါတို့ နှပ်ချခံလိုက်ရတာပဲ။ အခု ဝိုင်နှစ်အိုးကို လက်ခံထားပြီးသွားပြီ ဆိုတော့ ဒီည…”
“ဒီသခင်လေးကိုင်က အရမ်းကို ဥာဏ်များတာပဲ”

ဒါက လက်ဆောင်ပေးပြီး တစ်ဖက်သားရဲ့ အားနည်းချက်ကို အပိုင် အသုံးချတယ်လို့ ခေါ်ပါတယ်။ ဝိုင်နှစ်အိုးပဲ ဆိုပေမယ့် ဒီဝိုင်နှစ်အိုးကို သခင်မလေးချူကိုယ်တိုင် သူတို့ဆီ လာပေးထားတာလေ။ နည်းနည်းပေးပြီး များများယူတယ် ဆိုတာ ဒါမျိုးကို ပြောတာပေါ့။ တစ်ဖက်သူရဲ့ လက်ဆောင်ကို လက်ခံပြီးမှတော့ ရန်ကိုင် ဒုက္ခရောက်နေတဲ့အချိန် သူတို့ကကော ဒီအတိုင်း ထိုင်ကြည့်နေနိုင် ပါဦးမလား။

ဒီဝိုင်နှစ်အိုးကို အခြားတစ်ယောက်သာ သူတို့ဆီ လာပေးခဲ့မယ်ဆိုရင်၊ ရန်ကိုင် ကိုယ်တိုင် လာပေးခဲ့မယ် ဆိုရင်တောင် သူတို့ ငြင်းပယ်လိုက်မှာပါ။ ဒါပေမယ့် လာပေးတဲ့ လူက ချူရီမန် ကိုယ်တိုင် ဖြစ်နေတော့ သူတို့မှာ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ငြင်းပယ်နိုင်ပါ့မလဲ။

“ဒါပေမယ့် မိသားစုခေါင်းဆောင်က ငါတို့ကို အမွေခံတိုက်ပွဲမှာ အခုအချိန်ထိ ဝင်ပါခိုင်းထားတာ မဟုတ်သေးဘူးလေ။ အမွေခံတိုက်ပွဲ သမိုင်းကြောင်းတစ်လျှောက် အင်အားစု အသီးသီးက အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၇၊ အဆင့်၈ ကျင့်ကြံသူတွေကို စေလွှတ်ခဲ့တယ်။ အချို့ဆို အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထွတ်အထိပ် အဆင့် ကျင့်ကြံသူတွေကိုတောင် စေလွှတ်ခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် မိသားစုကြီး ခုနှစ်ခုက အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၅ထက် မြင့်တဲ့ ဘယ်ကျင့်ကြံသူကိုမှ အမွေခံတိုက်ပွဲထဲ စေလွှတ်ခဲ့တာ မဟုတ်ဘူးလေး။ ငါတို့သာ ဝင်ပါလို့ တစ်ယောက်ယောက်က ငါတို့ကို မှတ်မိသွားခဲ့ရင်…. ငါတို့ ဟော်မိသားစု မျက်နှာထားစရာ နေရာ ရှိတော့မှာ မဟုတ်ဘူး”

“ငါတို့ ဒီဝိုင်အိုးတွေကို ပြန်ပို့လိုက်သင့်လား” လူအိုကြီး နှစ်ယောက်ထဲက တစ်ယောက်က အကြံပေးလိုက်တယ်။

ကျန်တစ်ယောက်က ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး “ပြန်ပို့လိုက်တာ ကောင်းမယ်၊ မင်းသွားပို့လိုက်ပါလား”
“မင်းကြီးတော်ကို သွားပို့ခိုင်းလိုက်ပါလား”

ဒီဝိုင်းအိုးတွေကို သွားပြန်ပို့လိုက်တာက မိန်းကလေးချူရဲ့ မျက်နှာကို ဖြတ်ရိုက်လိုက်တာနဲ့ အတူတူပါပဲ။ ဘယ်သူက ဒီဝိုင်အိုးတွေကို သွားပို့ရလောက်အောင် တုံးအနေပါ့မလဲ။

“ဟူး…” ခေါင်းလေးရမ်းလိုက်၊ သက်ပြင်းလေး ချလိုက် လုပ်နေရင်း သူတို့လက်ထဲက ဝိုင်းအိုးနှစ်လုံးက ဝိုင်းအိုးတွေ မဟုတ်တော့ပဲ သံပူးတုံးကြီး နှစ်တုံးလို့ လူအိုကြီး နှစ်ယောက် ခံစားလာခဲ့ရတယ်။

မစဉ်းစားတတ်တော့တာနဲ့ နှစ်ယောက်စလုံး ဝိုင်းအိုးနှစ်အိုးကို တစ်ထိုင်တည်း မော့သောက် ပစ်လိုက်ကြတယ်။ ဝိုင်ကို သောက်လိုက်ပေမယ့် ဝိုင်ကို သောက်နေတယ်လို့ မခံစားရပဲ အလွန်အမင်း ခါးလွန်းတဲ့ ဆေးခါးရည်ကြီးကို သောက်နေရသလို လူအိုကြီး နှစ်ယောက်စလုံး ခံစားနေခဲ့ကြရတယ်။

အချိန်တွေ ကုန်ဆုံးလာခဲ့ပြီး မှောင်ရီပျိုးစ ပြုလာခဲ့တယ်။ တောက်ပတဲ့ ကြယ်စဉ်အချို့ မှောင်ရီပျိုးနေတဲ့ ကောင်းကင်ယံထက် ထွက်ပေါ်လာခဲ့ပြီး မြင်သူတကာ အကြည့်မလွှဲနိုင်တဲ့ သဘာဝ ပန်ချီကား တစ်ချပ်ကို ရေးခြယ်လို့ နေခဲ့တယ်။

စစ်ပွဲမြို့တော်အတွင်းရှိ ဆူညံ့သံတို့ တဖြည်းဖြည်း တိုးလျပျောက်ကွယ်သွားခဲ့ပြီး တိတ်ဆိတ်မှုက စတင်ကြီးစိုး လာခဲ့တယ်။

မျက်လုံးပေါင်း တစ်သောင်းကျော်လောက်က သခင်လေး ရှစ်ယောက်ရဲ့ လှုပ်ရှားမှုတွေကို မျက်ခြေမပြတ် စောင့်ကြည့်နေကြလေရဲ့။

အားကောင်းတဲ့ ကောင်းကင်စိတ်အာရုံ ရှစ်ခုက စစ်ပွဲမြို့တော် တစ်ခုလုံးကို ဖြန့်ကျက်စစ်ဆေး နေခဲ့တယ်။ ထိုအားကောင်းပြီး ကြောက်မက်ဖွယ် ကောင်းလှတဲ့ ကောင်းကင်စိတ်အာရုံတွေက အမွေခံတိုက်ပွဲရဲ့ အခြေအနေကို လေ့လာစောင့်ကြပ်ဖို့ တာဝန်ယူထားတဲ့ ပညာရှင်တစ်သိုက်ရဲ့ ကောင်းကင်စိတ်အာရုံ တွေပဲ ဖြစ်ပါတယ်။

စစ်ပွဲမြို့တော်ရဲ့ အလယ်ဗဟိုရှိ စည်းတံဆိပ်တော်ဘုရားကျောင်း…

ဒီကြီးကျယ်မြင့်မြတ်တဲ့ နန်းတော်ထဲရှိ အဠဂံပုံစံ စားပွဲခုံတစ်ခု ပတ်ပတ်လည်၌ ဆံဖြူလူအိုကြီး ရှစ်ယောက် ထိုင်နေခဲ့တယ်။

တစ်ယောက်ချင်းစီက ရှေးဟောင်းရေကန်တစ်ခုစီ အလား အကြွင်းမဲ့ တည်ငြိမ်နေခဲ့ပြီး သူတို့ရဲ့ ကျင့်စဉ်တွေကို ဖြည်းဖြည်းချင်း လှည့်ပတ်နေခဲ့ကြတယ်။ အသံဗလံတွေနဲ့ ဆူညံနေတဲ့ နေရာတွေလို မဟုတ်ပဲ လူအိုကြီး ရှစ်ယောက် ရှိနေတဲ့ နေရာက လုံးဝကို တိတ်ဆိတ်အေးချမ်း နေခဲ့တယ်။ လူအိုကြီးရှစ်ယောက်လုံး ဒီအတိုင်း ထိုင်နေပုံသာ ‌ပေါက်နေပေမယ့် သူတို့ရဲ့ ကောင်းကင် စိတ်အာရုံတွေက စစ်ပွဲမြို့တော် တစ်ခုလုံးကို ဖြန့်ကျက်စစ်ဆေးနေခဲ့ပါတယ်။

ထိုလူရှစ်ယောက်က ဗဟိုမြို့တော် မိသားစုကြီး ရှစ်ခုက အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ပညာရှင်တွေပဲ ဖြစ်ကြပါတယ်။

ရန်မိသားစု အမွေခံတိုက်ပွဲ စတင်တဲ့အချိန် စစ်ပွဲမြို့တော်ဟာ ကျင့်ကြံခြင်းလောက တစ်ခုလုံးမှာရှိတဲ့ လူငယ်လက်ရွေးစင် ပါရမီရှင်တွေ စုဝေးတဲ့ နေရာတစ်ခု ဖြစ်လာခဲ့ပါတယ်။ ထိုလူငယ် ပါရမီရှင်တွေ အကုန်လုံးကလည်း သူတို့ အင်အားစု အသီးသီးရဲ့ လူငယ်မျိုးဆက် ခေါင်းဆောင်တွေဆိုလည်း မမှားပါဘူး။

ထို့ကြောင့် အမွေခံတိုက်ပွဲ စတဲ့အချိန်တိုင်း မိသားစုကြီး ရှစ်ခုက အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် တစ်ယောက်ဆီကို စစ်ပွဲမြို့တော်ဆီ စေလွှတ်ကြပါတယ်။ ပထမအချက်က အမွေခံတိုက်ပွဲရဲ့ အခြေအနေကို စူးစမ်းလေ့လာဖို့ ဖြစ်ပြီး ဒုတိယအချက်က အမွေခံတိုက်ပွဲမှာ လာရောက်ပါဝင် ယှဉ်ပြိုင်ကြတဲ့ လူငယ်မျိုးဆက် ပါရမီရှင်တွေကို ကာကွယ်ဖို့ပဲ ဖြစ်ပါတယ်။

ထိုပညာရှင်တွေသာ မရှိလို့ အမွေခံတိုက်ပွဲ စနေတုန်း တိမ်မိစ္ဆာနယ်မြေက ပညာရှင်တစ်ယောက်သာ စစ်ပွဲမြို့တော်ထဲ ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်လာခဲ့ရင် ဟန်မင်းဆက်ရဲ့ လူငယ်ပါရမီရှင်တွေ အတုံးအရုန်း သေဆုံးကုန်ကြမှာပါ။

ထိုလူရှစ်ယောက်စလုံးက အသက်၁၀၀ကျော်တွေ ချည်းပါပဲ။ ထိုလူအိုကြီးတွေထဲက အသက်အကြီးဆုံးလူဆိုရင် အသက်၂၀၀တောင် ပြည့်နေပါပြီ။ သင်္ချိုင်းကုန်းကို ခြေတစ်ဖက် လှမ်းနေပြီလို့ ပြောရင်တောင် မမှားပါဘူး။ ထိုလူအိုကြီးတွေက မိသားစု အရေးကိစ္စတွေမှာ ဝင်မပါတော့သလို ကျင့်ကြံခြင်း လောကထဲက အရေးကိစ္စတွေထဲမှာလည်း ပါဝင်မပက်သက်တော့ပါဘူး။ သူတို့တွေက သိုင်းတာအိုကို ပိုပြီး နက်နက်နဲနဲ နားလည်နည်ဖို့သာ စိတ်နှစ်ထားကြတာပါ။

သူတို့တွေက ဒီမှာ ရှိနေပေမယ့် အမွေခံတိုက်ပွဲကို ဝင်ရှုပ်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။ သူတို့ရဲ့ တာဝန်က အမွေခံတိုက်ပွဲရဲ့ အခြေအနေကို ကြီးကြပ်စစ်ဆေးဖို့နဲ့ စစ်ပွဲမြို့တော်ကို ပြင်ပ ဘေးအန္တရာတွေကနေ ကာကွယ်ပေးဖို့ပါပဲ။

ဘယ်သူနိုင်နိုင်၊ ဘယ်သူ ရှုံးရှုံး၊ သူတို့ရဲ့ အလုပ်မဟုတ်ပါဘူး။

သူတို့ရဲ့ အသက်နဲ့ ကျင့်ကြံခြင်းအဆင့် ရောက်တာနဲ့ အားလုံးလိုလိုက အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့်ရဲ့ ဆန်းကြယ်မှုတွေကို ဖော်ထုတ်ဖို့ပဲ အာရုံစိုက်ပါတော့တယ်။

သခင်လေးရှစ်ယောက်ရဲ့ စံအိမ်အသီးသီး၌၊ အချို့က လှုပ်ရှားဖို့ စိတ်အား ထက်သန်နေကြသလို အချို့ကတော့ စိုးရိမ်ပူပန်နေခဲ့ကြတယ်။ အချို့က ဘေးကနေသာ ထိုင်ကြည့်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ထားကြပေမယ့် အချို့ကတော့ တံငါသည်ရဲ့ အကျိုးအမြတ်ကို ရိတ်သိမ်းဖို့ စောင့်ဆိုင်းနေခဲ့ကြတယ်။

ခွန်အား ကွာခြားမှုကြောင့် စိတ်အခြေအနေတွေလည်း ကွဲပြားသွားခဲ့ကြတယ်။

နောက်ဆုံး နေဝင်သွားခဲ့ပြီး ညအမှောင်ထုက ပိုပြီး နက်ရှိုင်းလာခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် သခင်လေး ရှစ်ယောက်စလုံး ငြိမ်သက်နေကြပါသေးတယ်။ ဘေးကနေ စောင့်ကြည့်နေတဲ့ ပွဲကြည့်ပရိတ်သတ် တွေကတော့ ဖြစ်ပေါ်လာမယ့် အမျိုးမျိုးသော တိုက်ပွဲတွေကို စောင့်မျှော်ရင်း ရင်တမမ ဖင်တကြွကြွ ဖြစ်နေခဲ့ကြလေရဲ့။

ရန်ကိုင်ကတော့ လက်နှစ်ဖက်ကို နောက်ပစ်ပြီး ဓါးတစ်ချောင်းလို ဖြောင့်တန်းစွာနဲ့ ကျောကို မတ်ကာ စံအိမ်ရှေ့ မတ်တပ်ရပ်နေခဲ့ကြတယ်။ သူ့အကြည့်က စံအိမ်ရဲ့ အမြင့်ဆုံးနေရာမှာ ရှိနေတဲ့ အလံတစ်ခုဆီ ရောက်နေလို့ပေါ့။

သခင်လေး တစ်ယောက်ကို အမွေခံတိုက်ပွဲကနေ ထုတ်ပယ်နိုင်တဲ့ နည်းနှစ်နည်း ရှိပါတယ်။

တစ်ခုက ကိုယ်ထုတ်ပယ်ချင်တဲ့ သခင်လေးကို တိုက်ရိုက် ဖမ်းဆီးဖို့ပါပဲ။ အဲ့လို ဖမ်းဆီးလိုက်တာနဲ့ ထိုသခင်လေးက အမွေခံတိုက်ပွဲမှာ ဆက်ပြီး ပါဝင်ယှဉ်ပြိုင်ခွင့် ရှိတော့မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

ဒုတိယတစ်ချက်က ဒီအလံနဲ့ ဆက်စပ်နေပါတယ်။

တစ်ယောက်ယောက်က ထိုအလံကို ယူသွားလိုက်တာနဲ့ ထိုအလံနဲ့ ဆက်စပ်နေတဲ့ သခင်လေးက အမွေခံတိုက်ပွဲကို ဆက်ပြီး ပါဝင်ယှဉ်ပြိုင်ခွင့် မရှိတော့ပါဘူး။

ပြီးတော့ အလံကို ကိုယ်နေတဲ့ စံအိမ်ရဲ့ အမြင့်ဆုံးနေရာမှာသာ စိုက်ထူထားရပြီး ကိုယ်နဲ့မကွာ သယ်ဆောင်သွားလို့ မရပါဘူး။

ရန်မိသားစုက ထိုစည်းမျဉ်းတွေကို အမွေခံတိုက်ပွဲ အစဉ်အဆက် ကျင့်သုံးလာခဲ့ကြတာပါ။ ထိုစည်းမျဉ်းကြောင့် တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် အနိုင်ယူနိုင်မယ့် နည်းလမ်းတစ်ခု ပိုတိုးသွားသလို အမွေခံတိုက်ပွဲရဲ့ ခက်ခဲမှုကလည်း ပိုတိုသွားခဲ့ပါတယ်။ ထို့ကြောင့်ပဲ သခင်လေးတွေ အနေနဲ့ အမွေခံတိုက်ပွဲမှာ နောက်ဆုံး အောင်နိုင်သူ ဖြစ်ချင်ရင် အားကောင်းဖို့ လိုအပ်ရုံသာမက ဥာဏ်ပေးဖို့လည်း လိုအပ်ပါတယ်။

မိမိအလံကို ရန်သူက မခိုးယူသွားစေနိုင်ရန် အလို့ငှာ အလံကို တစ်ယောက်ယောက်က အမြဲစောင့်ကြပ် နေရပါတယ်။ အလံသာ လုယူခံလိုက်ရရင် ပြိုင်ပွဲကနေ ထွက်လိုက်ရတာနဲ့ အတူတူပဲ ဖြစ်သွားပါပြီ။

မိမိအလံကို ကာကွယ်ဖို့ လိုအပ်ရုံသာမက တစ်ဖက်ရန်သူရဲ့ အလံကို လုယူနိုင်မယ့် နည်းလမ်းတွေကိုလည်း စဉ်းစားဖို့ လိုအပ်ပါသေးတယ်။ အမွေခံတိုက်ပွဲဆိုတာ ဥာဏ်စွမ်းဥာဏ်စချင်း ပြိုင်တဲ့ တိုက်ပွဲတစ်ခု ဆိုလည်း မမှားပါဘူး။

စံအိမ် အမြင့်ဆုံးတစ်နေရာထက် တလူလူ လွင့်နေတဲ့ အလံကို ကြည့်ရင်း ရန်ကိုင် နှုတ်ခမ်းအစုံက လှောင်ပြုံးတစ်ခု အဖြစ် ကွေးတက်သွားခဲ့တယ်။

ရန်ကိုင် နောက်မှာတော့ ချူမိသားစုရဲ့ ပထမသခင်မလေး ချူရီမန်၊ ဗဟိုမြို့တော်မြေခွေး ဟော်ရှင်းချန်နဲ့ ရှန်မိသားစုရဲ့ ဒုတိယသခင်လေး ရှန်ထန်းရှောင်တို့ မတ်တပ်ရပ်နေခဲ့ပါတယ်။

အခုအချိန်၌ ရန်ကိုင်ရဲ့ မဟာမိတ်အားလုံး တစ်နေရာတည်းမှာ စုဝေးနေခဲ့ကြတယ်။

“ညီအစ်ကိုကိုင်၊ မင်းရဲ့ ရွှေရောင်ငှက်မွှေး သိမ်းငှက်ကို ငါ့ဆီပေးဖို့ အဆင်သင့် ဖြစ်နေပြီလား” ဟော်ရှင်းချန်က ရက်စက်တော့မယ့် အမူအရာနဲ့ ပြုံးလိုက်ပြီး သူ့ရဲ့ ခေါက်ယပ်တောင်ကို ဝေ့ရမ်းလိုက်ကာ “အခုကတည်းက ငါကြိုပြောထားမယ်၊ တစ်ယောက်ယောက် မင်းကို လာတိုက်ရင် ငါက အရင်ဆုံး လက်လျှော့ အရှုံးပေးလိုက်မှာနော်။ အဲ့ဒါကြောင့် ငါ့ဆီကနေ အကူအညီ နည်းနည်းလေးတောင် ရဖို့ မျှော်လင့်မနေနဲ့”

ချူရီမန်က ဟော်ရှင်းချန်ကို အေးစက်စက်နဲ့ စိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး “မဟုတ်တာတွေကိုပဲ ဆက်ပြောနေဦးမယ် ဆိုရင်တော့ နင့်ပါးကို ၁၅ချက်လောက် ရိုက်ပြီး စံအိမ်ထဲကနေ နှင်ထုတ်ပစ်ရလိမ့်မယ်”

“ဟေး ဟေး ဟေး၊ နင်က မိန်းမတစ်ယောက်မလား၊ မိန်းမ တစ်ယောက် ဖြစ်ပြီး ဘာလို့ ဒီလောက် ကြမ်းတမ်းနေရတာလဲ” ဟော်ရှင်းချန်က စိတ်ဓါတ်ကျနေတဲ့ အမူအရာနဲ့ ပြန်ပြောလိုက်တယ်။

ရှန်ထန်းရှောင်က ခပ်မြန်မြန်ပဲ ဝင်ပြောလိုက်တယ် “ငါရဲ့ ရှန်မိသားစုက ကျင့်ကြံသူတွေက မင်းနဲ့အတူ ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှာ ဆိုတော့ မင်းအစဉ်ပြေသလို ငါတို့ကို နေရာချပေးလို့ရတယ်”

“မင်းကြိုက်သလိုပဲ စီမံလိုက်ပါ” ရန်ကိုင်က ရှန်ထန်းရှောင်ကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး သာမန်ကာ လျှံကာ လေသံနဲ့ ပြန်ပြောလိုက်တယ်။

ရှန်ထန်းရှောင် မျက်မှောင်ကြုံ့လိုက်ပေမယ့် တစ်ခွန်းမှတော့ ပြန်မပြောခဲ့ပါဘူး။ အဲ့အစား သူနဲ့ ခေါ်လာတဲ့ လူတွေကို ကြိုတင်စီမံ နေရာချထားဖို့အတွက် တစ်ယောက်တည်း ထွက်သွားလိုက်တယ်။ သူခေါ်လာတဲ့ လူအင်အားက အရမ်းကြီး မကောင်းလှပါဘူး။ သူ့အဖွဲ့ထဲ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်တွေ ပါတယ် ဆိုပေမယ့် တကယ့် ပညာရှင်တွေနဲ့ ရင်ဆိုင်ရတဲ့အခါကျ အကြာကြီး တောင့်ခံနိုင်လိမ့်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

ဒီညအတွက် ကောင်းတဲ့အချက်က သခင်လေးတွေမှာ လုံလောက်တဲ့ လူအင်အား ပမာဏ မရှိသေးတာပါပဲ။ ထို့ကြောင့် သူခေါ်လာတဲ့ လူတွေက ရန်ကိုင်အတွက် တော်တော်လေး အကူအညီ ဖြစ်ပါသေးတယ်။

“အခု အရေးကြီးတဲ့ အချိန်ကို ရောက်လာပြီဆိုတော့ နင်ဘာလုပ်ဖို့ စီစဉ်ထားလဲ ဆိုတာ ငါ့ကို ပြောပြသင့်ပြီနဲ့ တူတယ်” ချူရီမန်က အပြုံးလေးနဲ့ မေးလိုက်တယ် “နင့်မှာ ထုတ်ဖော် မပြသရသေးတဲ့ မဟာမိတ်တွေ ရှိသေးလား။ သူတို့ကို ဘယ်အချိန်မှ ထုတ်ပြမှာလဲ”

ဒါပေမယ့် ရန်ကိုင်က ခေါင်းခါ ခါရမ်းပြလိုက်ပြီး “ငါ့မှာ လျှို့ဝှက်ထားတဲ့ ဘာအကူအညီ၊ ဘာမဟာမိတ်မှ မရှိဘူး။ နင်တွေ့နေရတဲ့ လူအားလုံးက ငါ့ရဲ့ လက်ရှိခွန်အားပဲ”

“တကယ်ကြီးလား” ချူရီမန်ရဲ့ မျက်နှာ လှလှလေး ရှုံ့မဲ့သွားခဲ့တယ်။

“ဒီတစ်ကြိမ် ငါနင့်ကို လိမ်နေတာ မဟုတ်ဘူး” ရန်ကိုင်က လေးလေးနက်နက်နဲ့ ပြောလိုက်တယ်။

“အဲ့လိုဆိုရင် ဒီနေရာကို နင်ဘယ်လို ကာကွယ်မှာလဲ” ချူမိသားစုရဲ့ ပထမသခင်မလေး ရုတ်တရက် တုန်လှုပ်ချောက်ချား သွားခဲ့တယ်။ သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်က အရမ်း အားကောင်းတယ် ဆိုပေမယ့် အခုအချိန်၌ သူတို့ ဘယ်လောက် အားကောင်းနိုင်မှာ မို့လို့လဲ။ ရှန်ထန်းရှောင် ခေါ်လာတဲ့ ကျင့်ကြံသူတွေနဲ့ ဆောင်းဦးမိုးစက်ခန်းမက ကျင့်ကြံသူတွေကိုပါ ထည့်တွက်မယ် ဆိုရင်တောင် ဆင်ပါးစပ် နှမ်းပက်သလောက်ပဲ ရှိဦးမှာပါ။

ရန်ကိုင်ရဲ့ ညီအစ်တွေက အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၇ ဒါမှမဟုတ် အဆင့်၈ နှစ်ယောက်လောက်ပဲ လွှတ်လိုက်ရုံနဲ့တင် သူ့ဒီနေ့ည ထွက်ရဖို့ သေချာသွားပါပြီ။

“အခုမှ နောင်တရဖို့ အရမ်း နောက်ကျသွားပြီ” ရန်ကိုင်က ချူရီမန်ကို အေးစက်စက်နဲ့ စိုက်ကြည့်လိုက်တယ်။

ရန်ကိုင့်အကြည့်ကို ခံစားမိလိုက်တာနဲ့ ချူရီမန် မျက်ခုံးကြောတို့ တွန့်ကွေးသွားခဲ့တယ်။ ရုတ်တရက် တစ်ခုခုကို နားလည်သွားလိုက်ပြီး ဖွဖွလေးရယ်မောရင်း ခေါင်းလေး ခါလိုက်ကာ “နင်မှားနေပြီ။ ငါနင့်ကို ယုံကြည်တယ်”

“ဟားဟားဟား၊ ငါကတော့ မင်းကို မယုံပေါင်” ဟော်ရှင်းချန်က အကျယ်ကြီး အော်ရယ်လိုက်ပြီး လမ်းလျှောက်ထွက်သွားရင်းနဲ့ ပြောလိုက်တယ် “ငှက်စားတဲ့ အစာအချို့ ငါကြိုပြီး သွားရှာထားလိုက်ဦးမယ်။ ငါရဲ့ သိမ်းငှက်အသစ်လေး အတွက် လက်ဆောင် ကြိုပြင်ထားဖို့ လိုတယ်”

ပြောပြီးတာနဲ့ အားလုံးရဲ့ မြင်ကွင်းကနေ အလျင်အမြန်ပဲ ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့တယ်။

အခု တံခါးပေါက်ရှေ့ ရပ်နေတဲ့ လူနှစ်ယောက်ပဲ ရှိပါတော့တယ်။ ရန်ကိုင်က ရုတ်တရက် ကောက်ပြောလိုက်တယ် “ငါ အပြင်သွားလိုက်ဦးမယ်”

ချူရီမန် မျက်နှာအမူအရာ ရုတ်ချည်း ပြောင်းလဲသွားခဲ့ပြီး တုန့်ဆိုင်းတုန့်ဆိုင်းနဲ့ မေးလိုက်တယ် “အပြင်သွားဖို့လား၊ နင်ဘာလုပ်ချင်လို့လဲ”

“နင်ဘယ်လိုထင်လဲ”

ချူမိသားစုရဲ့ ပထမသခင်မလေးက ရန်ကိုင်အား မယုံသင်္ကာနဲ့ ကြည့်နေခဲ့တယ်။ သူမရဲ့ ပါးစပ်လေးက အနည်းငယ် ပွင့်အာနေခဲ့ပြီး ရန်ကိုင် နောက်နေတာလို့ပဲ မျှော်လင့်နေခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် ရန်ကိုင်ရဲ့ တည်ငြိမ်နေတဲ့ အမူအရာကို မြင်လိုက်တာ သူတကယ် ပြောနေတာမှန်း သူမ ချက်ချင်း တန်းသဘောပေါက်လိုက်တယ်။

“နင်တကယ် ‌ပြောနေတာလား”

“တကယ် ပြောနေတာပေါ့။ အမွေခံတိုက်ပွဲမှာ ရန်သူ တစ်ယောက်ကို အနိုင်ယူနိုင်မယ်ဆိုရင် အကျိုးအမြတ် အများကြီး ရနိုင်တယ်လေ။ ဒီညက ပထမနေ့ဆိုတော့ တစ်ယောက်ယောက်ကတော့ ကျိန်းသေ ထွက်ရမှာပါ။ ဒီလောက် အရည်ရွှမ်းနေတဲ့ ရွှေရောင် အခွင့်အရေးကြီးကို ငါက ဘာလို့ လက်လွှတ်ပေးလိုက်ရမှာလဲ”

တစ်ဖက်ရန်သူကို အနိုင်ယူလို့ ဘာအကျိုးအမြတ်မှ မရဘူးသာ ဆိုရင် အမွေခံတိုက်ပွဲမှာ ပါဝင်ယှဉ်ပြိုင်နေတဲ့ သခင်လေးတွေ အကုန်လုံး ဘယ်သူကမှ အရင်စလှုပ်ရှားမှာ မဟုတ်ပါဘူး။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ တစ်ဖက်ရန်သူကို သွားတိုက်ခိုက်ရတာက အချိန်လည်းကုန်၊ လူအင်အားလည်း ကုန်သလို ကိုယ့်အလံကို ကာကွယ်နေတဲ့ လူအင်အားကိုလည်း လျှော့ပါးသွားစေလို့ပါပဲ။ အကျိုးအမြတ် မရပဲ ဘယ်သူကမှ မစွန့်စားချင်ပါဘူး။

ဖမ်းမိလာတဲ့ ရန်သခင်လေး၊ ဒါမှမဟုတ် လုယူလို့ ရလာတဲ့ အလံနဲ့ ရန်မိသားစုဆီကနေ အကျိုးအမြတ်နဲ့ ပြန်ပြီး လဲယူနိုင်ပါတယ်။

“နင်ရူးနေတာလား” ချူရီမန်က အံ့အားသင့်နေတဲ့ အမူအရာနဲ့ ရန်ကိုင်ကို စိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး “ကိုယ့်ခံစစ်ကို‌ ကာကွယ်ဖို့တောင် ခွန်အား မလုံလောက်တာက နင်က အရင်စကပြီး တိုက်ခိုက် ချင်သေးတယ်ပေါ့။ နင်နဲ့အတူ ဘယ်သူ့ကို ခေါ်သွားမှာလဲ။ ဆောင်းဦးမိုးစက်ခန်းမလား၊ ဒါမှမဟုတ် ရှန်မိသားစုက လူတွေလား။ ဒါမှမဟုတ် သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်ကိုပဲလား”

ဆောင်းဦးမိုးစက်ခန်းမ၊ ဒါမှမဟုတ် ရှန်မိသားစုက လူတွေကို သူနဲ့အတူ ခေါ်သွားလို့ ဘာမှ ထူးခြားသွားမှာ မဟုတ်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်ကို ခေါ်သွားမယ် ဆိုရင်တော့ အလံကို စောင့်ကြပ်မယ့်လူ ရှိတော့မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

“ငါတစ်ယောက်တည်း သွားမှာ” ရန်ကိုင် မျက်မှောင် ကြုံ့လိုက်တယ်။

“မသွားရဘူး” ချူရီမန်က အော်လိုက်ပြီး ရန်ကိုင်လက်ကို ဖမ်းဆွဲထားလိုက်တယ်။ သူမရဲ့ ရင်အစုံကတော့ နိမ့်ချည်မြင့်ချည် ဖြစ်နေလို့ပေါ့။

ရန်ကိုင်က ရုတ်တရက် ပြုံးလိုက်ပြီး နိမ့်ချည်မြင့်ချည် ဖြစ်နေတဲ့ သူမရဲ့ ရင်အစုံကို စိုက်ကြည့်လိုက်ကာ ယတိပြတ် ပြောချလိုက်တယ် “ငါက နင့်အထင်အမြင်ကို မေးနေတာ မဟုတ်ဘူး၊ ငါ့ဆုံးဖြတ်ချက်ကို ပြောပြနေတာ။ ငါ့ဘာသာ ဘယ်လိုပဲ ဆုံးဖြတ်ဆုံးဖြတ်၊ ဘယ်သူမှ ငါ့ကို လာပြီး ကန့်ကွက်လို့မရဘူး”

ချူရီမန်ရဲ့ အမူအရာ ရုတ်ချည်း ခါးသီးသွားခဲ့ပြီး ဒေါသတကြီးနဲ့ အံကြိတ်လိုက်တယ်။

အချိန်အတော် ကြားသွားပြီးနောက် အသက်ပြင်းပြင်း တစ်ချက် ရှုသွင်းလိုက်ပြီး သက်ပြင်း တစ်ချက် ချလိုက်ကာ “ကောင်ပြီလေ။ နင်က အခုလို ဆုံးဖြတ်ထားမှတော့ ငါပြောနေလို့လည်း အပိုပဲ။ ဒီည နင်ထွက်ခဲ့ရရင် ငါချူရီမန်က မျက်လုံးကန်းနေလို့ပဲ နင့်လို လူတစ်ယောက်နောက် လိုက်ခဲ့တယ်လို့ပဲ မှတ်လိုက်တာပေါ့”

“မိန်းမတစ်ယောက်က ဒီလိုမျိုး အလွယ်တကူ နားလည်မှု လွဲနိုင်တဲ့ စကားတွေကို မပြောသင့်ဘူး” ရန်ကိုင်က လှောင်ပြုံးပြုံလိုက်ပြီး “ပြီးတော့၊ ဒီ ဘယ်သူနိုင်မယ်၊ ဘယ်သူရှုံးမယ် ဆိုတာကိုလည်း ဆုံးဖြတ်ရသေးတာမှ မဟုတ်တာ”

Martial Peak
အပိုင်း(၄၂၄) လူငှားခြင်း

ညသန်းခေါင်အချိန်၌၊

ဒေါင်ချင်းယန်က တင်ပလင်ခွေ ကျင့်ကြံနေခဲ့ပြီး လေနဲ့တိမ် အစောင့်အကြပ် နှစ်ယောက်က သူ့ဘေးနားမှာ ထိုင်စောင့်နေခဲ့တယ်။ လူအိုကြီး နှစ်ယောက်က သူ့ဘေးနားမှာ ထိုင်နေရုံသာ ထိုင်နေတယ် ဆိုပေမယ့် သူတို့ရဲ့ ကောင်းကင် စိတ်အာရုံကတော့ ဘေးပတ်ဝန်းကျင် တစ်ခုလုံးကို ဖြန့်ကျက်လွှမ်းခြုံထားခဲ့တယ်။

ဒီညက အမွေခံတိုက်ပွဲရဲ့ ပထမည ဖြစ်တဲ့အတွက် ကျိန်းသေ ငြိမ်းချမ်းနေလိမ့်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။ တိုက်ခိုက်ဖို့ ရည်ရွယ်ထားတဲ့ သခင်လေးဖြစ်ဖြစ်၊ ခုခံဖို့ပဲ ရည်ရွယ်ထားတဲ့ သခင်လေးပဲ ဖြစ်ဖြစ် သခင်လေးအများစုက ဒီည ကျိန်းသေ လှုပ်ရှားကြပါလိမ့်မယ်။
ဒေါင်ချင်းဟန်က ရန်ကိုင်နဲ့ ပက်သက်ပြီး နည်းနည်းလေးတောင် စိုးရိမ်မနေတဲ့ ကိစ္စနဲ့ပက်သက်ပြီး လေနဲ့တိမ် အစောင့်အကြပ် နှစ်ယောက်စလုံး စိတ်ရှုပ်နေခဲ့ရတယ်။ သူတို့ရဲ့ သခင်လေးက ထပ်မပြောချင်မှတော့ သူတို့ကလည်း ထပ်ပြီး မေးမနေခဲ့ပါဘူး။

ရုတ်တရက် အခန်တံခါး ခေါက်သံကို သူတို့ ကြားလိုက်ရတယ်။

ဘေးပတ်ဝန်းကျင် တစ်ဝိုက်ကို သတိမပြတ် စောင့်ကြပ်နေတဲ့ လေနဲ့တိမ် အစောင့်အကြပ် နှစ်ယောက်စလုံး တံခါးပေါက်ဆီ လှမ်းကြည့်လိုက်ကြတယ်။ နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ အမူအရာက ထိတ်လန့်တစ်ဝက်၊ ချောက်ချား တစ်ဝက် ဖြစ်နေခဲ့တယ်။

လူအိုကြီး နှစ်ယောက်စလုံး သူတို့ရဲ့ ကောင်းကင်စိတ်အာရုံနဲ့ ဘေးပတ်ဝန်းကျင် တစ်ဝိုက်ကို အဆက်မပြတ် စစ်ဆေးနေတာတောင် သူတို့တံခါးနား တစ်ယောက်ယောက် ရောက်လာတာကို နှစ်ယောက်စလုံး သတိမပြုမိခဲ့ပါဘူး။
ထိုလူကသာ ရန်သူ တစ်ယောက် ဖြစ်နေခဲ့တယ်ဆိုရင်…

ဘယ်သူမှ သတိမပြုမိအောင် ချဉ်းကပ်လာနိုင်ခဲ့တယ် ဆိုတော့ ထိုလူသာ လုပ်ကြံသတ်ဖြတ်သူ တစ်ယောက်ဆိုရင် သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံးရော၊ သူတို့ သခင်လေးရော အသက်ရှင် နိုင်ပါ့မလား။

ထိုအကြောင်းကို တွေးမိလိုက်တာနဲ့ လေနဲ့တိမ် အစောင့်အကြပ် နှစ်ယောက်စလုံး ကြက်သီးမွှေးညင်း ထသွားခဲ့တယ်။ ထိုင်ရာကနေ အလျင်စလို ထလိုက်ပြီး သူတို့ရဲ့ အစစ်အမှန်ချီကို ဒေါသတကြီး စတင်လှည့်ပတ် ထားလိုက်ကြတယ်။

တံခါးခေါက်သံကြားတော့ ဒေါင်ချင်းဟန်လည်း မျက်လုံး ဖွင့်လာခဲ့ပြီး မျက်မှောင်ကြုံကာ လှမ်းမေးလိုက်တယ် “ဘယ်သူလဲ”

“ငါပဲ” ရင်းနှီးတဲ့ အသံတစ်သံက တံခါးအပြင်ဘက်ကနေ ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။

ထိုအသံကို ကြားလိုက်တာနဲ့ ဒေါင်ချင်းဟန်ရဲ့ အမူအရာ ထူးဆန်သွားရုံမက လေနဲ့တိမ်အစောင့်အကြပ်တို့ နှစ်ယောက်တောင် တံခါးပေါက်ဆီ ကိုးယိုးကားယား အမူအရာနဲ့ ငေးကြောင် ကြည့်နေမိလိုက်တယ်။

“သခင်လေး၊ လှည့်စားခံရမယ်နော်၊ သတိထားဦး” လေအစောင့်အကြပ်က တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်ပြီး တိမ်အစောင့်အကြပ်ကို မျက်စိမှိတ် အချက်ပြလိုက်တယ်။ တစ်ယောက်က ဒေါင်ချင်းဟန် ဘေးနားဆီ ဆုတ်သွားလိုက်ပြီး ကျန်တစ်ယောက်က သတိအပြည့်နဲ့ တံခါးနားဆီ လမ်းလျှောက်သွားလိုက်ပြီး တံခါးကို ဖြေးဖြေးချင်း ဖွင့်လိုက်တယ်။

တံခါးပွင့်သွားတာနဲ့ ဝေဝါးဝါး ပုံရိပ်တစ်ခု အခန်းထဲ ဝင်လာတာကို အားလုံး တွေ့လိုက်ရတယ်။ ထိုလူက အဝိုင်းကျယ် ခမောက်တစ်ခုနဲ့ သူ့မျက်နှာကို ဖုံးအုပ်ထားခဲ့တဲ့အတွက် တံခါးဖွင့်ပေးခဲ့တဲ့ တိမ်အစောင့်အကြပ် တစ်ယောက်သာ တောက်ပတဲ့ မျက်ဝန်းတစ်စုံကို မြင်တွေ့ခဲ့လိုက်ရတယ်။

“ရန်ကိုင်လား” ဒေါင်ချင်းဟန်က မျက်ခုံးပင့်လိုက်ပြီး ချီတုံချတုံနဲ့ မေးလိုက်တယ်။

လေနဲ့တိမ်အစောင့်အကြပ်ရဲ့ အကြည့်အောက်မှာပဲ ထိုလူက သူ့ခမောက်ကို ဖြေးဖြေးချင်း မတင်လိုက်တယ်။ ခမောက်ဖယ်လိုက်ပြီးတာနဲ့ ထိုလူက ဒေါင်ချင်းဟန်ကို သွားဖြီးကာ ပြုံးပြလိုက်တယ်။

ထိုလူ ဘယ်သူလဲ ဆိုတာ သိလိုက်တာနဲ့ ဒေါင်ချင်းဟန်က အကျယ်ကြီး အော်ဆဲလိုက်တယ် “လခွမ်း၊ မင်းပဲဟ”
မိုးဒဏ်လေဒဏ်နဲ့ မုန်တိုင်း အသွယ်သွယ်ကို ကျော်ဖြတ်လာခဲ့တဲ့ လေနဲ့တိမ် အစောင့်အကြပ် နှစ်ယောက်တောင် သူတို့များ စိတ်ကူးယဉ် အိမ်မက်ထဲ ရောက်နေတာများလား ဆိုပြီး ကိုယ်ကိုယ်ကို ဆိတ်ကြည့်နေမိကြတယ်။

“ဂျူနီယာက စီနီယာနှစ်ယောက်ကို နှုတ်ဆက်ပါတယ်” ရန်ကိုင်က လေနဲ့တိမ်အစောင့်အကြပ် နှစ်ယောက်ကို ရိုရိုသေသေနဲ့ နှုတ်ဆက်လိုက်တယ်။

“သခင်လေးကိုင်က အရမ်း ယဉ်ကျေးလွန်းတာပဲ” လူအိုကြီး နှစ်ယောက်က သူတို့ အမူအရာကို ခပ်မြန်မြန်ပဲ ပြန်ထိန်းလိုက်ပြီး ကြင်ကြင်နာနာနဲ့ ပြန်ပြောလိုက်တယ်။

“ကောင်စုတ်လေး” ဒေါင်ချင်းဟန်က ထိုင်နေရာကနေ ကုန်းထလိုက်ပြီး ဖွင့်ထားတဲ့ ပြတင်းပေါက်တွေကို ချက်ချင်း ပြေးပိတ်လိုက်တယ်။ ထို့နောက် ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကို သတိမပြတ် စောင့်ကြည့်နေဖို့ လေနဲ့တိမ် အစောင့်အကြပ် နှစ်ယောက်ကို အချက်ပြလိုက်တယ်။ ပြီးတာနဲ့ ရန်ကိုင်ဆီ ပြေးသွားလိုက်ပြီး မှင်သက်အံ့ဩနေသည့် အမူအရာနဲ့ “ငါဒီမှာရှိနေမှန်း မင်းဘယ်လို သိသွားတာလဲ”

“သတင်းအချက်တွေ စုံစမ်းဖို့ သီးသန့် တာဝန်ယူထားတဲ့ အဖွဲ့တစ်ဖွဲ့ ငါ့မှာရှိတယ်လေ” ရန်ကိုင်က ရှင်းပြလိုက်တယ်။

ဝါးထုံးဂိုဏ်းက အဖွဲ့ဝင်အချို့ကို လွန်ခဲ့တဲ့ ရက်အနည်းငယ် လောက်ကတည်းက စစ်ပွဲမြို့ထဲ ရန်ကိုင် ပို့ထားခဲ့တာပါ။ အခုအချိန်လောက်ဆို ထိုလူတွေအကုန်လုံး စစ်ပွဲမြို့အနှံ့သို့ ထိုးဖောက် ဝင်ရောက်ပြီးလောက်ပါပြီ။ ထို့ကြောင့် ဒေါင်ချင်းဟန် ဘယ်မှာနေနေလဲ ဆိုတာကို စုံးစမ်းဖို့က သူ့အတွက် တော်တော်လေး လွယ်ကူနေခဲ့ပါတယ်။

“ကောင်းပြီ။ ကောင်းပြီ။ ဒါပေမယ့် မင်းအခု ဘာလုပ်နေတယ် ဆိုတာကိုရော မင်းသိရဲ့လား” ဒေါင်ချင်းဟန်က ခေါင်းသာ ရမ်းလိုက်ပြီး ရန်ကိုင်ကို ထိုင်ဖို့ အချက်ပြလိုက်တယ်။

ဒါက အမွေခံတိုက်ပွဲပါ၊ ဂိမ်းတစ်ခု မဟုတ်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် သူ့ရဲ့ ဝမ်းကွဲလေးက ကိုယ့်ခံစစ်မှာ ကိုယ်မနေပဲ သူ့ကို ရှာဖို့အတွက် အပြင်ကို ထွက်လာခဲ့ပါတယ်…

ဒါပေမယ့် တစ်ခဏလောက် တွေးလိုက်ပြီးနောက် ဒေါင်ချင်းဟန်က စိတ်လှုပ်ရှားသွားခဲ့ပြီး “မင်းက အရင်စတိုက်ချင်တာလား”

“ဟုတ်တယ်” ရန်ကိုင်က ခေါင်းညိတ်လိုက်တယ်။

“သတ္တိကတော့ မသေးဘူးပဲ” ဒေါင်ချင်းဟန် အားတက်သွားခဲ့ပြီး “မင်းဆိုတဲ့ လူမျိုးက ဒီအတိုင်း ထိုင်ကြည့်နေမှာ မဟုတ်မှန်း ငါသိသားပဲ။ ကဲ အဲ့အကြောင်း ပြောကြတာပေါ့၊ အခု မင်း လူဘယ်နှစ်ယောက်ခေါ်လာခဲ့လဲ”

“ငါတစ်ယောက်တည်းပဲ”

ဒေါင်ချင်းဟန် မျက်နှာထက်က စိတ်လှုပ်ရှားမှုလေး ကြက်ပျောက်ငှက်ပျောက် ပျောက်သွားခဲ့ပြီး သူ့မျက်နှာတစ်ခုလုံး ကိုက်လိုက်ရသလို အရုပ်ဆိုးသွားခဲ့တယ်။ ရန်ကိုင်ကို လေးလေးနက်နက်နဲ့ စိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး တိုးတိုးလေး မေးလိုက်တယ် “ငါက မင်းရဲ့ ဝမ်းကွဲလေ၊ ငါ့ကို နောက်စရာ လိုသေးလို့လားကွာ”

ဒါပေမယ့် ရန်ကိုင်က ခေါင်းခါလိုက်ပြီး ရုပ်တည်ကြီးနဲ့ ပြန်ပြောလိုက်တယ် “ငါလိမ်နေတာ မဟုတ်ဘူး၊ ငါတကယ်ကို တစ်ယောက်တည်း လာခဲ့တာ”

ဒေါင်ချင်းဟန်ရဲ့ခါး ရုတ်တရက် ကော့မတ်သွားခဲ့ပြီး သူ့ရဲ့ ဝဖောင်းဖောင်း မျက်နှာလေးက မသိမသာလေး တုန်ရီသွားခဲ့တယ်။ ရန်ကိုင်စကားကို ကြားလိုက်တဲ့အချိန် လေနဲ့တိမ် အစောင့်အကြပ် နှစ်ယောက်တောင် မတည်ငြိမ်နိုင်တော့ပါဘူး။

အခုလို နည်းနည်းလေးမှ အမှားခံလို့ မရတဲ့ အချိန်မျိုး၌ ရန်ကိုင်က သူ့စံအိမ်ကနေ တစ်ယောက်တည်း ထွက်လာခဲ့ပါတယ်။ သူက တုံးပဲတုံးနေတာလား၊ ရူးပဲ ရူးနေတာလား။ ဘာလို့ ဒီလောက် မောက်မာ မိုက်မဲရတာလဲ။ ဒီကျင့်ကြံခြင်း လောကတစ်ခုလုံးမှာ သူ့ကိုယ်သူ ပြိုင်ဘက်ကင်းလို့ ထင်နေတာလား။

ဒါပေမယ့် ဒီနေရာကို ဘေးကင်းကင်း၊ အနှောင့်အယှတ် ကင်းကင်းနဲ့ ရောက်လာနိုင်တာက တကယ်ကို အံ့အားသင့်စရာ ကောင်းလှပါတယ်။

ရန်ကိုင် လက်ထဲ၌ သတင်းအချက်အလက် စုဆောင်းဖို့ အဖွဲ့တစ်ဖွဲ့ ရှိနေခဲ့ပါတယ်။ အမွေခံတိုက်ပွဲကို နိုင်ရမယ်လို့ ယတိပြတ် စိတ်ဆုံးဖြတ်ထားတဲ့ သူ့အစ်ကိုကြီးတွေမှာလည်း သတင်းစုံစမ်းပေးမယ့် အဖွဲ့တွေ မရှိဘူးလို့ ဘယ်သူက ပြောနိုင်မှာလဲ။

ရန်သခင်လေး ရှစ်ယောက်စလုံးက တစ်ယောက် လှုပ်ရှားမှုကို တစ်ယောက် စောင့်ကြည့်နေတယ်လို့ ပြောရင်တောင် ချဲ့ကား ပြောနေတာ မဟုတ်ပါဘူး။ စေလွှတ်ထားတဲ့ ကင်းထောက်တွေက မသင်္ကာစရာ တစ်ခုခု တွေ့တာနဲ့ သူတို့ ခေါင်းဆောင်တွေဆီ ချက်ချင်း ပြန်သတင်းပို့ကြမှာပါ။

“မင်းဒီကို ဘယ်လို ရောက်လာတာလဲ” ဒေါင်ချင်းဟန်က တုန်လှုပ်နေတုန်းပါပဲ “သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်က မင်းကို ဒီလိုပဲ သွားခွင့်ပြုခဲ့တာလား”

“ငါမင်းဆီ လာတာကို သူတို့ မသိကြဘူး” ရန်ကိုင်က ခေါင်းခါလိုက်တယ်။ စံအိမ်ကနေ သူထွက်လာတာကို ချူရီမ် တစ်ယောက်ပဲ သိထားပါတယ်။ ကျန်တဲ့ ဘယ်သူမှ မသိထားကြပါဘူး။ မဟုတ်ရင် သူဒီလောက်လွယ်လွယ်နဲ့ ထွက်လာနိုင်ခဲ့လိမ့်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

“အဲ့လိုဆိုရင် မင်းရဲ့စံအိမ်က…” ဒေါင်ချင်းဟန် အမူအရာတစ်ခုလုံး စိုးရိမ်ပူပန်မှုတို့ဖြင့် ပြည့်နေခဲ့တယ်။ ရန်ကိုင် မရှိတဲ့ သူ့စံအိမ်က ခေါင်းဆောင် မရှိတဲ့ ဂိုဏ်းတစ်ဂိုဏ်းနဲ့ အတူတူပါပဲ။

“ငါ့စံအိမ်အကြောင်း စိုးရိမ်နေစရာ မလိုဘူး။ အဲ့အကြောင်း ရပ်ထားလိုက်ကြရအောင်၊ ငါအခု မင်းဆီ လာရတာက လူနည်းနည်းလောက် ငှားချင်လို့ပဲ”

“လူငှားဖို့လား” ဒေါင်ချင်းဟန်က ပြန်မေးလိုက်တယ်။ ရန်ကိုင် ဆိုလိုချင်တာကို ချက်ချင်းပဲ နားလည်သွားလိုက်ပြီး လေနဲ့တိမ်အစောင့်အကြပ်ကို လက်ညိုးထိုးပြလိုက်ကာ “သူတို့လား”

“ဟုတ်တယ်၊ ငါတစ်ယောက်တည်း သွားမယ်ဆိုရင် အဆင်မပြေလောက်ဘူး”

“ဒါပေမယ့် သူတို့နဲ့ဆိုရင်ရော အဆင်ပြေမှာ မို့လို့လား” ဒေါင်ချင်းဟန် မျက်မှောင် ကြုံ့လိုက်တယ်။ လေနဲ့တိမ် အစောင့်အကြပ်နဲ့တောင် ရန်ကိုင်မှာ လူသုံးယောက်ပဲ ရှိပါသေးတယ်။ ဒီလူ နည်းနည်းလေးနဲ့ ကြက်တစ်ကောင်၊ နှစ်ကောင်လောက် ခိုးနိုင်ပေမယ့် လေနဲ့မိုးကို ဆင့်ခေါ်ပြီး မုန်တိုင်းထန်အောင်လုပ်ဖို့ကတော့ လုံးဝကို မလုံလောက်ပါဘူး။

“သေချာပေါက်တော့ မဟုတ်ပေမယ့် အခွင့်အရေး တစ်ခုကတော့ အမြဲရှိနေတာပဲလေ” သူကိုယ်တိုင်တောင် သူရဲ့ နောက်ဆုံး ပန်းတိုင်က ဘာလဲဆိုတာကို သေချာ မသိသေးတဲ့အတွက် ရန်ကိုင် စကားအများကြီး မပြောခဲ့ပါဘူး။

သူသေချာတာ တစ်ခုကတော့ ဒီညအချိန်၌ သူ့ခြံဝန်းလိုပဲ အခြားခြံဝန်း များစွားက စည်ကား အသက်ဝင်နေကြမယ် ဆိုတာကိုပါ။

“လူငှားချင်တယ်ဆိုရင် ငှားလို့ရတယ်” ဒေါင်ချင်းဟန်က ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး ခပ်မြန်မြန်ပဲ ထပ်ပြောလိုက်တယ် “ဒါပေမယ့် ငါလည်း မင်းနဲ့လိုက်ရမှ ဖြစ်မယ်”

“မရဘူး။ မင်းခွန်အားက အရမ်း နိမ့်ကျလွန်းတယ်။ မင်းလိုက်လာရင် ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုး တစ်ခုပဲ ဖြစ်နေမှာ” ရန်ကိုင်က ချက်ချင်းပဲ ငြင်းပယ်လိုက်တယ်။

“ငါ…” ဒေါင်ချင်းဟန် ပြောစရာစကားမဲ့သွားခဲ့ပြီး သူ့မျက်နှာ တစ်ခုလုံး ရဲရဲနီသွားခဲ့တယ်။

ရန်ကိုင်က အဓိပ္ပါယ်ပါပါ ပြုံးလိုက်ပြီး ဒေါင်ချင်းဟန်ရဲ့ ပုခုံးလေးကို ပုတ်ပေးလိုက်ရင်း “ဝမ်းကွဲရေ၊ ငါမင်းကို အထင်သေးတာတော့ မဟုတ်ပေမယ့် အခုလက်ရှိမင်းကို လက်ခုံလက်ဖဝါးမှောက်သလို အလွယ်လေး ငါအနိုင်ယူလို့ရတယ်ကွ၊ ဒါကြောင့် မင်းဒီည စောစောအနားယူ လိုက်တာ ပိုကောင်းလိမ့်မယ်”

လေနဲ့တိမ် အစောင့်အကြပ် နှစ်ယောက်စလုံး ကိုးယိုးကားယား ဖြစ်နေသလို ခံစားနေရပေမယ့် ဘာကန့်ကွက်စကားမှ ဝင်မပြောခဲ့ပါဘူး။

“မနက်ဖြန် ငါ့စံအိမ်ကို လာခဲ့၊ ငါမင်းကို အဲ့အကြောင်း အများကြီး ထပ်ပြောပြမယ်။ အခုတော့ မင်းစီနီယာနှစ်ယောက်ကို ငါခဏလောက် ငှားသွားလိုက်ဦးမယ်နော်” ရန်ကိုင်က ဒေါင်ချင်းဟန်ကို ပြောပြီးတာနဲ့ ချက်ချင်းပဲ မတ်တပ်ရပ်လိုက်တယ်။

“ငှားပြီးရင်လည်း ထွက်သွားတော့ကွာ” ဒေါင်ချင်းဟန်က ခါးခါးသီးသီးနဲ့ အော်ဟစ်လိုက်တယ်။ သူ့မျက်နှာတစ်ခုလုံး ဆေးခါးကြီး စားထားရသလို ရှုံ့မဲ့နေခဲ့တယ်။

ရန်ကိုင်က သက်ပြင်းချလိုက်ပေမယ့် သူ့မျက်နှာထက်မှာတော့ လှောင်းပြုံးတစ်ခု ရှိနေခဲ့ပါတယ်။ လေနဲ့တိမ် အစောင့်အကြပ် နှစ်ယောက်ကို ကြည့်လိုက်ပြီး တံခါးပေါက်ကနေ လမ်းလျှောက် ထွက်သွားလိုက်တယ်။

“အဲ့ခွေးကောင်လေး၊ သူဘယ်လောက်အထိတောင် ကြီးပြင်းလာပြီလဲ မသိဘူး”

ရန်ကိုင်နှင့် လေနဲ့တိမ်အစောင့်အကြပ်တို့ ထွက်သွားပြီးတဲ့နောက် ဒေါင်ချင်းဟန်က သူ့ပုခုံးကို အသာအယာလေး လှုပ်ခါလိုက်ပြီး အကြောအချဉ် ဖြေလျှော့လိုက်တယ်။ ရန်ကိုင် သူ့ပုခုံးကို ပုတ်လိုက်တုန်းက သူ့သွေးကြော တစ်ဝက်လောက် မလှုပ်ရှားနိုင် ဖြစ်သွားခဲ့ရတယ်။ အခုအချိန်၌ ရန်ကိုင်အနေနဲ့ သူ့ကို အနိုင်ယူဖို့က ငှက်ပျောသီး အခွံနွာစားရသလောက် လွယ်ကူနေခဲ့ပါပြီ။ ရန်ကိုင်က ချဲ့ကား ပြောနေခဲ့တာ မဟုတ်ပါဘူး။

သူတို့ နောက်ဆုံးအကြိမ် တွေ့ခဲ့တုန်းက ရန်ကိုင်က ဘိုင်ယွမ်ဖုန်းကို နိုင်တယ်ဆိုရုံလေး အနိုင်ယူနိုင်ခဲ့တာပါ။ နှစ်အနည်းငယ်လေး အတွင်းမှာပဲ သူ့ခွန်အားက ဘာလို့ ဒီလောက်အထိ ကြောက်ဖို့ ကောင်းလာရတာလဲ။

“မကောင်းဆိုးရွားပဲ” ဒေါင်ချင်းဟန်က သူ့ဘာသာသူ ရေရွတ်လိုက်တယ်။ သူ့မျက်နှာထက် စိတ်ဓါတ်ကျနေသည့် အရိပ်အယောင်တို့ အထင်းသား ထွက်ပေါ်နေခဲ့ပါတယ်။

စစ်ပွဲမြို့တော် ခေါင်မိုးတွေထက်၊ အနက်ရောင်ပုံရိပ် သုံးခုက လျင်မြန်စွာ ပျံသန်းသွားလာနေခဲ့တယ်။ မြို့တစ်ခုလုံး လင်းထိန်နေခဲ့ပြီး မရေမတွက်နိုင်တဲ့ ကောင်းကင် စိတ်အာရုံတွေက မြို့တော်တစ်ခုလုံးကို ဖြန့်ကျက်စစ်ဆေးနေပေမယ့် ထိုသုံးယောက်ကိုတော့ ဘယ်သူမှ သတိမပြုမိခဲ့ပါဘူး။

စားသောက်ဆိုင် အပြင်ဘက် ရောက်တာနဲ့ အရမ်းကို အားကောင်းလှတဲ့ စိတ်စွမ်းအင်တစ်ခုက သူ့နှစ်ယောက်အား ဖုံးလွှမ်းသွားတာကို လေနဲ့တိမ် အစောင့်အကြပ် နှစ်ယောက်စလုံး ခံစားမိလိုက်ကြတယ်။ ထိုစိတ်စွမ်းအင်က သူတို့ရဲ့ အရှိန်အဝါကို အပြည့်အဝ ဖုံးကွယ်ထားပေးတဲ့ အတွက် သူတို့ဘယ်မှာ ရှိနေလဲဆိုတာကို အခြားလူတွေ သိနိုင်တော့မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

ထိုစိတ်စွမ်းအင်က သူတို့ရဲ့ စိတ်စွမ်းအင်ထက်တောင် ပိုပြီး အားကောင်းနေပါသေးတယ်။ ဒီလောက် အားကောင်းတဲ့ စိတ်စွမ်းအင်နဲ့ လွှမ်းခြုံခံရမှတော့ ဘယ်သူတွေ ကြားဝင်နှောက်ယှတ်တာကို သူတို့ ခံရပါ့မလဲ။

သူတို့ နှစ်ယောက်အနေနဲ့ ရန်ကိုင် နောက်ကနေ တိုးတိုးတိတ်တိတ်နဲ့ လိုက်သွားပြီး ကိုယ့်ကိုယ်ကို မထုတ်ဖော်မိသရွေ့ အခြားလူတွေက သူတို့ကို သတိပြုမိလိမ့်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

ဒါပေမယ့် သူတို့ တစ်ကိုယ်လုံးကို ဖုံးလွှမ်းထားတာက ရန်ကိုင်ရဲ့ ကိုယ်ပိုင်ကောင်းကင် စိတ်အာရုံ ဖြစ်တယ်ဆိုတာကိုတော့ နှစ်ယောက်စလုံး မသိခဲ့ကြပါဘူး။ ရန်ကိုင်က အဆင့်မြင့်တဲ့ ဝိဥာဉ်လက်နက် တစ်ခုသုံးပြီး သူတို့ရဲ့ အရှိန်အဝါကို အပြည့်အဝ ဖုံးကွယ်ပေးထားတယ်လို့ပဲ လူအိုကြီးတို့နှစ်ယောက် ထင်နေခဲ့တာပါ။

သိပ်မကြာခင်မှာပဲ ရန်ကိုင်က သွားနေတာကို ရပ်လိုက်ပြီး အဆောက်အအုံ တစ်ခုထဲ ချက်ချင်း ပြေးဝင်ပုန်းရှောင် လိုက်တယ်။ လေနဲ့တိမ်အစောင့်အကြပ် နှစ်ယောက်လည်း ရန်ကိုင် နောက်ကနေ အလျင်အမြန် လိုက်ဝင်သွားခဲ့တယ်။ ရန်ကိုင် ဘာလို့ ရုတ်တရက်ကြီး ဒီလောက် သတိထားနေရလဲ ဆိုတာကို လေနဲ့တိမ် အစောင့်အကြပ် နှစ်ယောက်စလုံး နားမလည်နိုင် ဖြစ်နေခဲ့တယ်။

သူတို့ မေးဖို့ လုပ်လိုက်စဉ်မှာပဲ ရန်ကိုင်က တိုးတိုးနေဖို့ သူတို့နှစ်ယောက်ကို အချက်ပြလိုက်တယ်။

သိပ်မကြာခင်မှာပဲ လေတိုက်လို့ အင်္ကျီစ တဖျတ်ဖျတ် လှုပ်ခါသည့် အသံတို့ကို သူတို့ ကြားလိုက်ရတယ်။ ကြားပြီးပြီးချင်း သိပ်မကြာခင်မှာပဲ မြန်နှုန်းမြင့်ကာ ရှေ့တည့်တည့်ဆီသို့ ပျံသန်းလာနေတဲ့ လူများစွာကို လူအိုကြီး နှစ်ယောက် တွေ့လိုက်ရတယ်။

လေနဲ့တိမ် အစောင့်အကြပ် နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ အမူအရာ အပြောင်းလဲကြီး ပြောင်းလဲသွားခဲ့တယ်။ ရန်ကိုင်က သတိကြီးလွန်းနေတာ မဟုတ်ပဲ ထိုလူတွေ ချဉ်းကပ်လာနေမှန်း သတိပြုမိလိုက်လို့ ချက်ချင်း ပုန်းရှောင်လိုက်တာမှန်း သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံး အခုမှပဲ နားလည်သွားကြတော့တယ်။

စူးရှလိုက်တဲ့ အမြင် နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ စိတ်ထဲ အံ့အားသင့်မိနေခဲ့ကြတယ်။ သူတို့ရဲ့ ကောင်းကင် စိတ်အာရုံကို မထုတ်လွှတ်ထားပေမယ့် နှစ်ယောက်စလုံးက အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်မြင့်အဆင့် ကျင့်ကြံသူတွေ ဖြစ်နေကြတုန်းပါပဲ။ သူတို့ကတောင် ထိုလူတွေကို အာရုံမခံမိတာကို ရန်ကိုင်က ထိုလူတွေ လာနေတာကို သတိပြုမိတယ်ဆိုတော့ တကယ်ကို အထင်ကြီး လေးစားစရာပါပဲ။

ပျံသန်းသွားတဲ့ လူရိပ်တွေကို ကြည့်ရင်း ရန်ကိုင် နှုတ်ခမ်း ကွေးတက်သွားခဲ့တယ်။

အခုရောက်လာတဲ့ အဖွဲ့က ပုန်းကွယ်ဖို့ မကြိုးစားခဲ့သလို သူတို့ ဘယ်သူဘယ်ဝါ ဆိုတာကို ဖုံးကွယ်ထားဖို့ကိုလည်း နည်းနည်းလေးတောင် မကြိုးစားခဲ့ပါဘူး။

အဖွဲ့ခေါင်းဆောင်က သူ့ရဲ့ ငါးယောက်မြောက်အစ်ကို ရန်ခန်းပါ။ သူ့နဲ့အတူ တန်ယုရှန်းပါ လိုက်ပါလာခဲ့ပြီး တုဖုန်းကိုတော့ ဘယ်နေရာမှာမှ မတွေ့ခဲ့ရပါဘူး။

တုဖုန်းကို အလံစောင့်ကြပ်ဖို့ ချန်ခဲ့တာပဲ ဖြစ်ရပါမယ်။

အလံကို ကာကွယ်ဖို့က အရမ်းကို အရေးကြီးပါတယ်။ ထို့ကြောင့် အားကောင်းတဲ့ သွေးစစ်သည်တော် တစ်ယောက်ကို အလံအား အမြဲလိုလို စောင့်ကြပ်ခိုင်းထားရပါတယ်။ ရန်ခန်းအနေနဲ့ အလံကို မကာကွယ်ပဲ ထွက်လာဖို့ဆိုတာ လုံးဝ မဖြစ်နိုင်ပါဘူး။

ပြီးတော့ ရန်ခန်းနောက်မှာ ကျင့်ကြံသူများစွား လိုက်ပါလာပါသေးတယ်။ ထိုလူတွေထဲက ဘယ်သူကမှ ပျော့တီးပျော့ဖတ် လူညံ့တွေ မဟုတ်ကြပါဘူး။ ထိုလူတွေ အားလုံးက စစ်ပွဲမြို့တော်ရဲ့ အရှေ့မြောက်အရပ်ဆီ အလျင်အမြန် ပျံသန်းနေခဲ့ကြပါတယ်။

သူတို့သွားနေတဲ့ နေရာရဲ့ ရန်ကိုင်ရဲ့ တတိယမြောက်အစ်ကို ရန်ထိုက် ရှိနေတဲ့နေရာပါ။

ရန်ခန်းတို့ အဖွဲ့ထွက်သွားပြီး သိပ်မကြာခင်မှာပဲ အိမ်ခေါင်းမိုးထက် လူရိပ်တစ်ခုပြီး တစ်ခု ဖြတ်ပြေးသွားခဲ့ကာ ရန်ခန်းတို့ အဖွဲ့ ထွက်သွားတဲ့နောက် ပြေးလိုက်သွားခဲ့ကြတယ်။

ထိုလူတွေ အားလုံးက ပြပွဲကောင်းတစ်ခုကို ကြည့်ဖို့အတွက် လာခဲ့ကြတာပါ။

ဒီည တိုက်ပွဲကို သောင်းပေါင်းများစွားသော မျက်ဝန်းတွေက စောင့်ကြည့်နေကြမှာပါ။ သူတို့တွေ အားလုံးက ရန်မိသားစု လူငယ်မျိုးဆက်ကြားက အားပြိုင်ပွဲကို ကြည့်ချင်လို့ စစ်ပွဲမြို့တော်ဆီ လာခဲ့တာလေ။ ဒရမ်မာကားကောင်းက စတော့မှာကို သူတို့က ဘယ်လိုလုပ်ပြီး လက်လွှတ်ခံနိုင်ပါ့မလဲ။

ထိုလူအုပ်ကြီးကို တွေ့လိုက်တာနဲ့ ရန်ကိုင်လည်း ပျော်သွားခဲ့တယ်။ လေနဲ့တိမ် အစောင့်အကြပ် နှစ်ယောက်ကို မျက်စိမှိတ် အချက်ပြလိုက်ပြီး လူအုပ်ကြီးနဲ့ ရောကာ ရန်ခန်းတို့နောက် လိုက်သွားခဲ့ကြတယ်။
Martial Peak
အပိုင်း(၄၂၅) ပထမဆုံးတိုက်ပွဲ

လူပေါင်းများစွာက စိတ်လှုပ်ရှားမှု အပြည့်နဲ့ ရန်ခန်းတို့ ထွက်သွားတဲ့ အရှေ့မြောက်အရပ်ဆီ ပျံသန်းနေခဲ့ကြတယ်။

စစ်ပွဲမြို့တော်ရဲ့ အကျယ်အဝန်းက ဗဟိုမြို့တော်နဲ့ မယှဉ်နိုင်ပေမယ့် ကျန်တဲ့ မြို့ကြီးတွေနဲ့ ယှဉ်လို့ရပါတယ်။ အဲ့လိုမှ မဟုတ်ရင် ရန်မိသားစု အနေနဲ့ ဒီမြို့မှာ အမွေခံတိုက်ပွဲ ကျင်းပလိမ့်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

တိုက်ပွဲကွင်းပြင် ကျယ်ကျယ်ဝန်းဝန်းသာ မရှိရင် အမွေခံတိုက်ပွဲက ရန်သခင်လေးတွေရဲ့ စွမ်းရည်အစစ်အမှန်ကို စစ်းဆေးနိုင်လိမ့်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

ရန်ခန်းအဖွဲ့နဲ့ ပွဲကြည့်မယ်လူတွေ အားလုံး အလျင်မလိုကြပါဘူး။ သူတို့အားလုံးက ပန်းခြံထဲ လမ်းလျှောက် ထွက်နေသည့်အလား ရယ်ရယ်မောမောနဲ့ အချင်းချင်း စကားစမြည် ပြောဆိုနေခဲ့ကြတယ်။

နာရီဝက်ကြာပြီးနောက် စစ်ပွဲမြို့တော်ရဲ့ အရှေ့မြောက် အရပ်ဆီ သူတို့ ရောက်ရှိလာခဲ့တယ်။

ရန်မိသားစု တတိယသခင်လေး ရန်ထိုက်ရဲ့ စံအိမ်ရှေ့ ရောက်တာနဲ့ ရန်ခန်းနဲ့ သူ့အဖွဲ့သားတွေ အားလုံး မြေကြီးပေါ် တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နဲ့ ဆင်းလိုက်ကြတယ်။ သူ့နောက်က လိုက်လာတဲ့ ပွဲကြည့်သူတွေ အကုန်လုံးကလည်း အူးယားဖားယားနဲ့ ပွဲကြည့်ဖို့ နေရာကောင်းတစ်ခု အသည်းအသန် ရှာကြ၊ လုကြပါတော့တယ်။

ရန်ကိုင်နှင့် လေနဲ့တိမ် အစောင့်အကြပ် နှစ်ယောက်ကတော့ ရန်ခန်းတို့နဲ့ မနီးမဝေး တစ်နေရာမှာ ဆင်းလိုက်ကြပြီး ပွဲစမှာကို တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နဲ့ စောင့်နေခဲ့ကြတယ်။

“တတိယအစ်ကိုကြီး၊ ငါးယောက်မြောက် ညီလေး လာပြီလေ” ရန်ခန်းက စံအိမ်အပြင်ဘက်မှာ ရပ်နေရင်း အပြုံးလေးနဲ့ အော်ခေါ်လိုက်တယ်။

“မင်းရောက်လာမှတော့ ဘာလို့ ဝင်မလာသေးတာလဲ” စံအိမ်ထဲကနေ ရန်ထိုက်ရဲ့ အသံ ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။

ရန်ခန်းရဲ့ အပြုံးက ပိုပြီး ပီပြင်လာခဲ့ပြီး သူ့နောက်လိုက်တွေနဲ့ အတူ ရန်ထိုက်ခြံဝန်းထဲကို တုန့်ဆိုင်းခြင်းမရှိ ဝင်သွားခဲ့တယ်။ ရန်ကိုင်ရဲ့ အသံက လူမမာတစ်ယောက်ရဲ့ အသံလိုမျိုး အားနည်းမနေခဲ့ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် သူ့လေသံထဲ စိတ်ပျက်မှုတွေ၊ ခါးသီးမှုတွေ ဖုံးကွယ်ထားတယ် ဆိုတာကို ကြားလိုက်တဲ့လူတိုင်း ပြောနိုင်ပါတယ်။

အပြင်လောကြီးအတွင်း အတွေ့အကြုံ ရှာထွက်ရာမှ ပြန်လာပြီးနောက် မိသားစုအတွက် ဘာအကျိုးဆောင်မှုမှ သူမပြုလုပ်နိုင်ခဲ့ပါဘူး။ ထို့ကြောင့် သွေးစစ်သည်တော် တစ်ယောက်ကိုတောင် သူမငှားရမ်းနိုင် ဖြစ်ခဲ့ရတယ်။ သူ့မှာ သွေးစစ်သည်တော် တစ်ယောက်တောင် မရှိတဲ့အတွက် အခြားအင်အားစုတွေလည်း သူဆီ မပူးပေါင်းရဲ ဖြစ်ခဲ့ရတယ်။ ထို့ကြောင့် သူ့အမေဘက်က အကူအညီတွေပေါ်မှာသာ သူအားကိုးအားထား ပြုရပါတော့တယ်။

ချူရီမန်ရဲ့ ခန့်မှန်းချက်က အကြမ်းဖျင်းမှန်းကန် သွားခဲ့ပါတယ်။ တတိယသခင်လေး ရန်ထိုက်က အရင်ထွက်ရမယ့် ကံကြမ္မာပါလာခဲ့ပါတယ်။

ခြံဝန်းထဲ၌ ရန်ထိုက်က ဓါးတစ်စင်းလို ဖြောင့်တန်းစွာရပ်နေခဲ့တယ်။ သူ့နောက်မှာတော့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့်၇နဲ့ အခြား အားနည်းပုံမရတဲ့ ပညာရှင်တွေ ရှိနေခဲ့တယ်။ ထိုလူတွေ အကုန်လုံးက ရန်ထိုက် အမေ မိသားစုဖြစ်တဲ့ တွမ့်မူ မိသားစုက လာခဲ့ကြတာပါ။

ရန်ထိုက်မှာ အကူအညီဆိုလို့ တွမ့်မူမိသားစု တစ်ခုပဲ ရှိပါတယ်။

ရန်ထိုက် ဒီညမုန်တိုင်းကို ကျော်ဖြတ်နိုင်မှာလား၊ မကျော်ဖြတ် နိုင်ဘူးလား ဆိုတာက တွမ့်မူမိသားစုရဲ့ ခွန်အားအပေါ်မှာ မူတည်နေပါတယ်။

ရန်ခန်းနောက်မှာတော့ ဝိဥာဉ်ပညာရပ်တွေမှာ ကျွမ်းကျင်တဲ့ သွေးစစ်သည်တော် တစ်ယောက်အပြင် မိသားစုကြီး ရှစ်ခုထဲက တစ်ခုဖြစ်တဲ့ ကောင်းမိသားစုရဲ့ အဖွဲ့ဝင်တွေလည်း ရှိနေခဲ့ပါတယ်။ ကောင်းရန်ဖုန်းက သူနဲ့အတူ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၅ ကျင့်ကြံသူတွေကို ခေါ်ဆောင်လာခဲ့ပါတယ်။

မိသားစုကြီး ရှစ်ခုက အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့်၅ ကျင့်ကြံသူတွေကို ပေါ့သေးသေး သွားမမှတ်သင့်ပါဘူး။ ဘာလို့လဲ ဆိုတော့ သူတို့ရဲ့ အစစ်အမှန် ခွန်အားက အပြင်လောကကြီးမှာ ရှိနေတဲ့ သာမန် အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၈ ကျင့်ကြံသူ တစ်ယောက်ရဲ့ ခွန်အားနဲ့ အတူတူမို့လို့ပါပဲ။

ထိုလက်ရွေးစင်တွေအပြင် အခြားအင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ငါးယောက်၊ ခြောက်ယောက်လောက်နဲ့ အစစ်အမှန်ဒြပ်စင်အဆင့် ကျင့်ကြံသူ ဒါဇင်ကျော်လောက်ကိုလည်း ရန်ခန်း ခေါ်လာခဲ့ပါတယ်။

သူ့လူတစ်ဝက်လောက် လွှတ်လိုက်ရုံနဲ့တင် ရန်ထိုက်တို့ တစ်ဖွဲ့လုံးကို ရန်ခန်း အသာအယာလေး ဖိနှိပ်ထားနိုင်ပါတယ်။ လူကိုဖမ်းဖမ်း၊ အလံကိုယူယူ သူ့အတွက် အလွယ်လေးပါပဲ။

ရန်ထိုက်က ရန်ခန်းကို စူးစိုက်ကြည့်နေခဲ့ပြီး ရန်ခန်းကတော့ မထူးခြားနားဟန်ဖြင့် ဖြေးဖြေးချင်း ရှေ့တိုးသွားခဲ့တယ်။

ရန်ခန်းက ရန်ထိုက်နဲ့ မီတာတစ်ဒါဇင်ကျော် အကွာအလောက်၌ ရပ်တန့်လိုက်တယ်။ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် အချိန်ခဏကြာအောင် စူးစိုက် ကြည့်နေခဲ့ပြီးနောက် ရန်ခန်းက ပြုံးကာ ပြောလိုက်တယ် “တတိယမြောက် အစ်ကိုကြီး၊ ငါတို့တွေက မိသားစုတွေပဲလေ။ ငါ့အကြံပေးချက်ကို နားထောင်ပြီး ဒီကိစ္စကို အေးအေးဆေးဆေး ဖြေရှင်းလိုက်ရင် ပိုမကောင်းဘူးလား”

သူက ရန်ကိုင်ကို လက်လျှော့ အရှုံးပေးစေချင်တာပါ။ ဒါပေမယ့် သူက အသာစီးရနေတော့ သူ့မှာ ဒီလိုပြောဖို့ အခွင့်အရေး ရှိပါတယ်။

ဒါပေမယ့် ရန်ထိုက်ကတော့ ခေါင်းသာ ခါရမ်းလိုက်ပြီး ဆုံးဖြတ်ထားတဲ့ လေသံနဲ့ ပြန်ပြောလိုက်တယ် “ငါကလည်း ရန်မိသားစုဝင် တစ်ယောက်ပဲ။ ရန်မိသားစုဝင် တစ်ယောက်အနေနဲ့ ငါကို အနိုင်ယူလို့ ရတယ်။ ငါကတော့ အရင်စပြီး အရှုံးပေးမှာ မဟုတ်ဘူး။ မင်းက ငါ့ညီလေး ဆိုရင်တောင် ဒီအမှန်းတရားက ဘယ်လိုမှ ပြောင်းလဲသွားမှာ မဟုတ်ဘူး”

“ကောင်းတယ်၊ မင်းအခုလို ပြောလာမယ်ဆိုတာကို ငါကြိုသိပြီးသား” ရန်ကိုင်က အသာအယာလေး ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး “မင်းနေရာမှာ ငါဆိုရင်လည်း မင်းလိုပဲ လုပ်မိမှာ။ အခုလို ဖြစ်လာမှတော့ မင်းရဲ့ ငါးယောက်မြောက် ညီလေးက မညှာတာဘူးဆိုပြီး အပြစ်မတင်နဲ့ပေါ့”

“မင်းကြိုက်သလိုသာလုပ်” ရန်ထိုက်ရဲ့ အမူအရဦက ရုတ်ချည်း အေးစက်သွားခဲ့တယ်။

သူ့နောက်မှာ ရှိနေတဲ့ တွမ့်မူမိသားစုက ကျင့်ကြံသူတွေလည်း သူတို့ရဲ့ အစစ်အမှန်ချီကို လှည့်ပတ်ထားလိုက်ကြပြီး တိုက်ပွဲအတွက် ပြင်ဆင်လိုက်ကြတယ်။

ထိုအခိုက်အတန့်မှာပဲ ရန်ခန်းဘေး၌ တစ်ချိန်လုံး ရှိနေခဲ့တဲ့ တန်ယုရှန်းရဲ့ မျက်ခုံးကြောတို့ တွန့်ကွေးသွားခဲ့ပြီး ရန်ခန်းကို တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်တယ်။

တန်ယုရှန်း ပြောတာကို ကြားလိုက်တာနဲ့ ရန်ခန်း မျက်ခုံးကြောတို့ တွန့်ကွေးသွားခဲ့ပြီး အနောက်ကို ပြန်လှည့်ကြည့်လိုက်ကာ သက်ပြင်းချလိုက်ရင်း “ခုနှစ်ယောက်မြောက် ညီလေး၊ မင်းရောက်လာပြီ ဆိုမှတော့ ဘာလို့ ထွက်မလာသေးတာလဲ”

ရယ်မောသံ တစ်သံနှင့်အတူ လူတစ်ဖွဲ့က ညကောင်းကင်ယံထက် ရုတ်တရက် ထွက်ပေါ်လာခဲ့ပြီး ခြံဝန်းထဲ ဖြေးဖြေးချင်း ဆင်းလိုက်ရင်း ရန်ခန်းတို့အဖွဲ့နဲ့ ရင်ပေါင်တန်း ရပ်နေလိုက်တယ်။

ထိုအဖွဲ့ကို ဦးဆောင်လာတဲ့ လူက ရန်မိသားစုရဲ့ ခုနှစ်ယောက်မြောက် သခင်လေး ရန်ရင်ပါပဲ။

ရန်ခန်းမှာ မဟာမိတ်အဖြစ် ကောင်းမိသားစုရဲ့ ကောင်းရန်ဖုန်း ရှိသလို ရန်ရင်မှာတော့ မဟာမိတ်အဖြစ် ခန်မိသားစုရဲ့ ခန်ကျန်း ရှိနေခဲ့ပါတယ်။ နှစ်ယောက်စလုံးကိုလည်း သွေးစစ်သည်တော် တစ်ယောက်စီက စောင့်ရှောက်နေခဲ့ပါတယ်။ ထို့ကြောင့် နှစ်ဖက်စလုံးရဲ့ ခွန်အားက တူညီနေခဲ့ပါတယ်။

ဘေးကနေ စောင့်ကြည့်နေတဲ့ လူအုပ်ကြီး တစ်ခုလုံး စိတ်လှုပ်ရှားမှု အပြည့်နဲ့ အော်ဟစ် အားပေးလိုက်ကြတယ်။ ရန်မိသားစုရဲ့ သခင်လေး သုံယောက် စုံပြီဆိုမှတော့ ပွဲကြီးပွဲကောင်း တစ်ခုကိုတော့ သူတို့ ကျိန်းသေ ကြည့်ရပါတော့မယ်။ သူတို့ မသေချာတာတစ်ခုရ ရန်ထိုက်ဆိုတဲ့ အဆီတဝင်းဝင်းနဲ့ အသားတုံးကို ဘယ်သူ ရသွားမလဲ ဆိုတာပါပဲ။ ရန်ခန်းလား ရန်ရင်လား။

“တတိယမြောက် အစ်ကို၊ ငါးယောက်မြောက် အစ်ကို၊ ညီငယ်လေးခုနှစ်က မရိုမသေ ပြုမိပြီ” ရန်ရင်က မြေပေါ်ရောက်တာနဲ့ ဖွဖွလေး ပြုံးလိုက်ပြီး နှုတ်ဆက်လိုက်တယ်။

“ခုနှစ်ယောက်မြောက် ညီလေးက အရမ်းကို အပုန်းကောင်းတာပဲ။ ယုရှန်းကြောင့်သာ မဟုတ်ရင် အစ်ကိုကြီးငါးက ညီငယ်လေးခုနှစ်ကို သတိပြုမိမှာတောင် မဟုတ်ဘူး” ရန်ခန်းက ပြန်ပြုံးပြလိုက်ပြီး ခေါင်းခါယမ်းလိုက်တယ်။

“အဲ့လို မပြောနဲ့လေ အစ်ကိုကြီးငါးရဲ့။ အမွေခံတိုက်ပွဲမှာ အောင်မြင်မှု ရဖို့အတွက် ကြိုက်တဲ့နည်းလမ်းကို အသုံးပြုလို့ရတယ်လေ။ ညီငယ်လေးခုနှစ်က ခဏလောက်ပဲ ပုန်းနေခဲ့တာပါ။ ဒါပေမယ့် လူအုပ်ထဲမှာ ပုန်းနေတဲ့ နောက်ထပ် ညီအစ်ကိုတွေ ရှိရင် ရှိနေနိုင်သေးတယ်”

ပြောပြီးတာနဲ့ ရန်ခန်းနဲ့ ရန်ရင်တို့ နှစ်ယောက်စလုံး လူအုပ်ကြီးကို ဝေ့ကြည့်လိုက်ကြတယ်။

ရန်ကိုင်က ခမောက်ကိုသုံးပြီး သူ့မျက်နှာ မပေါ်အောင် အတတ်နိုင်ဆုံး ဖုံးကွယ်ထားခဲ့တယ်။ လေနဲ့တိမ် အစောင့်အကြပ် နှစ်ယောက်စလုံး သူတို့အသားကို အပ်နဲ့ဆွနေသလို ခံစားလိုက်ရတယ်။

“ဘယ်သူမှ ထပ်မလာလောက် တော့ပါဘူး” ရန်ခန်းက ဖြေးဖြေးချင်း ခေါင်းခါရမ်းလိုက်ပြီး “အစ်ကိုကြီးက သူ့ ညီလေးတွေကို လေးစားတဲ့အနေနဲ့ ဒီနေ့ စလှုပ်ရှားလိမ့်မှာ မဟုတ်ဘူး။ ဘာပြဿနာပဲ ဖြစ်ဖြစ် သူဝင်ရှုပ်လိမ့်မှာ မဟုတ်ဘူး။ ဒီညတော့ အကြီးဆုံးအစ်ကိုကြီးက ခုပဲခုခံလိမ့်မယ်။ တိုက်ခိုက်မှာတော့ မဟုတ်ဘူး”

သူတို့ရဲ့ ရှစ်ယောက်မြောက် ညီလေး ရန်ချွမ်ကျတော့ သူ့မှာ သွေးစစ်သည်တော် တစ်ယောက် ရှိတာမှန်ပေမယ့် သူ့အမေဘက်က အင်အားစုက ဒုတိယအဆင့် အင်အားစု တစ်ခုသာသာပါပဲ။ ပြီးတော့ ထို့နေ့တုန်းက ဘယ်အင်အားစုကိုမှ သူ့ဘက်ပါအောင် မဆွဲခေါ်နိုင်ခဲ့တဲ့အတွက် သူ့အနေနဲ့ အခြားသူတွေကို အရင်စတိုက်လိမ့်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

သူ့မှာ သွေးစစ်သည်တော် တစ်ယောက်ပဲ ရှိနေတယ် ဆိုရင်တောင် သူ့ကို အနိုင်ယူဖို့က မလွယ်ကူပါဘူး။ ထို့ကြောင့် ဒီနေ့မှာတော့ ဘယ်သူကမှ သူ့ကို ပစ်မှတ်ထားလိမ့်ဦးမှာ မဟုတ်သေးပါဘူး။

“ဒုတိယမြောက် အစ်ကိုကြီးနဲ့ ခြောက်ယောက်မြောက် ညီလေးကတော့ အခြားလွယ်ကူတဲ့ ပစ်မှတ်တစ်ခုစီ ရောက်နေလောက်ပြီ။ ဒါကြောင့် ဒီနေရာမှာ ငါတို့သုံးယောက်ပဲ ပေါ်လာခဲ့တာ”

နောက်ဆုံးစကားကို ကြားလိုက်တဲ့အချိန် ရန်ကိုင်မျက်ခုံးကြောတို့ တွန့်ကွေးသွားခဲ့ပြီး နောက် သူ့မျက်နှာထက် မိစ္ဆာဆန်ဆန် အပြုံးတစ်ခု ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။

သူတို့ ပြောနေတဲ့ လွယ်ကူတဲ့ ပစ်မှတ်ဆိုတာ ရန်ကိုင် စံအိမ်ကို ပြောနေတာပါ။

သူ့စံအိမ်မှာ ဘာတွေ ဖြစ်နေလဲဆိုတာကို သူလည်း နည်းနည်းတော့ သိချင်နေမိခဲ့တယ်။

ရန်ခန်း ပြောပြီးသွားတာနဲ့ ရန်ရင်က ရယ်မောလိုက်ပြီး ပြန်ပြောလိုက်တယ် “ငါးယောက်မြောက် အစ်ကိုကြီးမှာ သတင်းအချက်အလက် တော်တော် စုံတာပဲ။ ညီငယ်လေးခုနှစ် တကယ်ကို လေးစားသွားပြီ”

ထိုစကားကို ကြားလိုက်တဲ့အခါ ရန်ခန်းက ခေါင်းသာ ခါရမ်းလိုက်ပြီး “ဒီအကြောင်း ပြောတာ တော်လောက်ပြီ။ ဒီမှာ ရှိနေတဲ့ တတိယမြောက် အစ်ကိုကြီးရဲ့ ဘယ်လို ရင်ဆိုင်မလဲ ဆိုတာကို အရင်ဆွေးနွေးကြတာပေါ့”

“အို… ငါးယောက်မြောက် အစ်ကိုကြီးက ဘာပြောချင်တာလဲ”

“အလံနဲ့လူ၊ တစ်ယောက် တစ်ခုစီ ယူကြတာပေါ့။ မင်းဘယ်လိုထင်လဲ” ရန်ခန်းက ပြုံးပြီး မေးလိုက်တယ်။ သူက သူ့ရဲ့ တတိယမြောက်အစ်ကိုကို နည်းနည်းလေးတောင် မျက်လုံးထဲ မထည့်ပါဘူး။ တတိယမြောက် အစ်ကိုကြီးကို သူနဲ့ရန်ရင်တို့ နှစ်ယောက် ဝေမျှစားသောက်ရမယ့် အသားတုံး တစ်ခုထက် ပိုမမြင်တဲ့ပုံပါပဲ။

ရန်ထိုက်မျက်နှာ ရှုံ့မဲ့သွားခဲ့ပြီး တွမ့်မူမိသားစုက ကျင့်ကြံသူတွေ အကုန်လုံးလည်း ဒေါသထွက်သွားခဲ့ကြတယ်။

ရန်ရင်က ပြုံးကာ ခေါင်းခါရမ်းလိုက်ပြီး တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နဲ့ ပြန်ပြောလိုက်တယ် “ငါးယောက်မြောက်အစ်ကို၊ ညီငယ်လေးခုနှစ်ကို အပြစ်မတင်ပါနဲ့၊ ဒီက ညီငယ်လေးက တော်တော်လေး လောဘကြီးတာ။ ညီငယ်လေးက တတိယမြောက် အစ်ကိုကြီးကိုရော၊ အလံကိုရော ၊ နှစ်ခုစလုံး လိုချင်နေတာ”

ထိုစကားကို ကြားကြားချင် ရန်ခန်း ကြောင်အသွားခဲ့ပေမယ့် ချက်ချင်းပဲ ပြန်ပြီး လှောင်ပြောင်လိုက်တယ် “ခုနှစ်ယောက်မြောက် ညီလေးက တကယ်ကို လောဘကြီးတာပဲနော်၊ ဒါပေမယ့် ကျားပါးစပ်ကအစာကို လုယူနိုင်မယ့် အရည်အချင်း ရှိမရှိဆိုတာလည်း ရှိသေးတယ်လေ”

ရန်ရင် မျက်နှာထက်က အပြုံးက တဖြည်းဖြည်း အေးစက်သွားခဲ့တယ်။

ညီအစ်ကိုနှစ်ယောက် တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် စိုက်ကြည့်နေခဲ့ကြပြီး ဘေးပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုလုံး အပ်ကျသံပင် ကြားရလောက်တဲ့အထိ တိတ်ဆိတ်နေခဲ့တယ်။

မုန်တိုင်းတစ်ခု အစပြုလာခဲ့ပြီး လမ်းကြောင်းတစ်လျှောက်မှာ ရှိသမျှ အရာအားလုံးကို ခြိမ်းခြောက်နေခဲ့တယ်။

ရွှစ်… ရွှစ်… ရွှစ်…

စိတ်စွမ်းအင်တို့ ပေါက်ကွဲထွက်လာခဲ့တယ်။ ရန်ခန်းနဲ့ ရန်ရင်တို့ ခေါ်လာတဲ့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ကျင့်ကြံသူတွေ အကုန်လုံး ဇာတ်တိုက်ထားသည့်အလား သူတို့ရဲ့ ဝိဥာဉ်ပညာရပ်တွေကို တစ်ပြိုင်တည်း ထုတ်သုံးလိုက်ကြတယ်။

မမြင်နိုင်တဲ့ အားအချင်းချင်း ထိပ်တိုက်တွေ့သွားခဲ့ပြီး အချို့လူတွေက အော်ဟစ်ကာ နောက်ပြန်ဆုတ်လိုက်ကြရတယ်။ အချို့ကတော့ ရှေ့တိုးကာ အဖျက်စွမ်းအား ပြင်းထန်တဲ့ တိုက်ကွက်တွေကို တစ်ခုပြီး တစ်ခု ထုတ်ဖော်လိုက်တယ်။

သိုင်းပညာရပ်မျိုးစုံ၊ လက်နက်မျိုးစုံတို့ ထုတ်ဖော်လာတဲ့ အခိုက် ခြံတန်းတစ်ခုလုံး မျက်စိကျိန်းမတတ် အလင်းရောင်တို့ဖြင့် တောက်ပသွားခဲ့တယ်။

တန်ယုရှန်းက ရန်ခန်းကို တိုက်ပွဲကွင်းပြင်ကနေ ချက်ချင်း ခေါ်ထုတ်သွားခဲ့လိုက်သလို ရန်ရင်ခေါ်လာတဲ့ သွေးစစ်သည်တော်ကလည်း ထိုနည်းအတိုင်းပဲ လုပ်သွားခဲ့တယ်။

ရန်မိသားစုရဲ့ တိုက်ရိုက်မျိုးဆက် နှစ်ယောက်က မီတာရာပေါင်းများစွာ အကွာကနေ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် စူးစူးရဲရဲနဲ့ အပြန်အလှန် စိုက်ကြည့်နေခဲ့ကြတယ်။

အမွေခံတိုက်ပွဲရဲ့ အဓိကပါဝင်သူတွေ ဖြစ်တဲ့အတွက် ရန်ခန်းနဲ့ ရန်ရင်တို့ နှစ်ယောက်စလုံး ရွေးချယ်စရာ မရှိတော့တဲ့ အခါမှလွဲ၍ ဘယ်တော့မှ ကိုယ်တိုင် ဝင်တိုက်ခိုက်လိမ့်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

ရန်မိသားစုရဲ့ စည်းမျဉ်းကြောင့် သွေးစစ်သည်တော်တွေ အနေနဲ့ အရင်ဆုံး စတိုက်ခွင့် မရှိပါဘူး။

သူတို့က တန်ပြန်တိုက်ခိုက်လို့ပဲ ရပါတယ်။ ထို့ကြောင့် သူတို့ သခင်လေးဘက်က ရှုံးနေမယ် ဆိုရင်တောင် တစ်ဖက်က သူတို့ကို၊ ဒါမှမဟုတ် သူတို့သခင်လေးကို လာမတိုက်သရွေ့ သူတို့အနေနဲ့ ဘေးကနေပဲ ရပ်ကြည့်နေရပါမယ်။

ရန်ခန်းနဲ့ ရန်ရင်တို့ ခေါ်လာတဲ့ လူအင်အားက အကြမ်းဖျင် တူညီနေတဲ့အတွက် တိုက်ပွဲရဲ့ ချိန်ခွင်လျှာကလည်း တစ်ဖက်သို့ မယိမ်းနိုင် ဖြစ်နေခဲ့တယ်။

ဒီပြပွဲရဲ့ စီစဉ်တင်ဆက်သူတွေ ဖြစ်တဲ့ ရန်ထိုက်နဲ့ တွမ့်မူမိသားစုကတော့ ပွဲ့ကြည့်ပရိသတ်ဘဝ ရောက်သွားခဲ့ပြီး ဘယ်သူကမှ သူတို့ကို လာပြီး စမတိုက်ခိုက်သေးပါဘူး။

ထိုမြင်ကွင်းကို အချိန်အတော်ကြာအောင် စိုက်ကြည့်နေပြီးနောက် ရန်ထိုက်က နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်တယ် “မင်းရဲ့ တတိယအစ်ကိုကြီးက ဘာမှ မပြင်ဆင်ထားဘူလို့ တွေးထားရင်တော့ မင်းတို့ အမှားကြီး မှားသွားပြီပဲ။ မြှားတွေ ပြင်လိုက်တော့”

ရွှစ်… ရွှစ်… ရွှစ်…

ရှေ့ခြံဝန်းကို ဝန်းရံထားတဲ့ နံရံထက်ကနေ လေးရှည်ကြီးတွေကို ကိုင်ဆိုင်ထားတဲ့ ကျင့်ကြံသူတွ တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။

လေးတွေအားလုံးကို တစ်ပုံစံတည်း ပြုလုပ်ထားခဲ့ကြပြီး တစ်ချက် ကြည့်ရုံနဲ့တင် ထိုလေးတွေက အဆင့်မနိမ့်မှန်း တန်းသိနိုင်ပါတယ်။

လေးတွေ ကိုင်ထားတဲ ကျင့်ကြံသူတွေထဲ အားအနည်းဆုံးက အစစ်အမှန်ဒြပ်စင်အဆင့်၈ ဖြစ်ကြပြီး သူတို့ထဲက တစ်ယောက်၊ နှစ်ယောက်က အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့်သို့ ရောက်ရှိနေခဲ့ပါတယ်။

အစစ်အမှန်ချီကို ရူးသွပ်စွာ လှည့်ပတ်လိုက်ပြီး လေးရှည်ကြီးတွေကို ပင့်မြှောက်လိုက်တယ်။ တစ်ခဏအတွင်းမှာ သူတို့ တစ်ယောက်ချင်းစီတိုင်းရဲ့ မျက်နှာတွေ ဖြူလျော်သွားခဲ့ကြတယ်။ ထိုလေးကို ပစ်ဖို့အတွက် သူတို့ရဲ့ ခွန်အား အကုန်အစင်ကို အသုံးပြုလိုက်ရတဲ့ ပုံပါပဲ။

မြှားတံတွေ ထွက်ပေါ်လာတာနဲ့ ပစ်မှတ်ထားခံလိုက်ရတဲ့ လူအားလုံး အန္တရာယ်ကို ချက်ချင်း ခံစားမိလိုက်ကြတယ်။

ထိုမြှားတံတွေထဲ ပါဝင်နေတဲ့ ပြင်းထန်တဲ့ စွမ်းအင်တွေကို အဝေးကနေ ကြည့်နေတဲ့ လူအုပ်ကြီးတောင် ခံစားမိနေခဲ့ပါတယ်။ ရန်ခန်းနဲ့ ရန်ရင်တို့ရဲ့ လူတွေကတော့ သူတို့ ဦးရေပြားတစ်ခုလုံး ကျိန်းစပ်သွားခဲ့ပြီး ကျောရိုးတစ်လျှောက်လုံး စိမ့်တက်သွားခဲ့ကြတယ်။ ကြောက်မက်ဖွယ်ရာ သားရဲအုပ်ကြီးတစ်အုပ် ထွက်ပေါ်လာခဲ့ပြီး သူတို့တွေကို စူးစိုက်ကြည့်နေသလို အားလုံး ခံစားလိုက်ရတယ်။

ရွှစ်…

ရွှစ်… ရွှစ်…

ကြယ်ပျံတွေအလား မြှားတံတွေက လုံးထွေးသတ်ပုတ်နေတဲ့ ကျင့်ကြံသူတွေဆီ ကျဆင်းလာခဲ့တယ်။

မြှားတံတွေက မလွတ်မြောက်နိုင်တဲ့ ပိုက်ကွန်တစ်ခုလို ရန်ခန်းနဲ့ ရန်ရင်တို့ရဲ့ မဟာမိတ်တွေ အကုန်လုံးကို လွှမ်းခြုံသွားခဲ့တယ်။

ဘုန်းခနဲ မြည်သံနှင့်အတူ မြေပြင်တစ်ခုလုံး တုန်ခါသွားခဲ့တယ်။ သွေးတိမ်တိုက်တွေ၊ ခြေပြတ်၊ လက်ပြတ်တွေ ဘေးပတ်ပတ်လည်သို့ လွင့်စင်ထွက်လာခဲ့တယ်။

အားလုံးရဲ့ နားစည်တွေ တုန်ခါသွားခဲ့ကြပြီး အနီးအနားမှာ ရှိနေသူ အားလုံးရဲ့ အကြားအာရုံကို တစ်ခဏတာ ထုံထိုင်းသွားစေခဲ့တယ်။

သူတို့ရှေ့က ပေါက်ကွဲထွက်လာတဲ့ စွမ်းအင်တွေကို ရန်ခန်းနဲ့ ရန်ရင်တို့ နှစ်ယောက်စလုံး ငေးကြောင် ကြည့်နေခဲ့ကြတယ်။

တန်ယုရှန်းနဲ့ အခြားသွေးစစ်သည်တော် တစ်ယောက်က သူတို့ရဲ့ အစစ်အမှန်ချီကို လှည့်ပတ်လိုက်ပြီး ရန်ခန်းနဲ့ ရန်ရင်တို့ကို လွင့်စင်ထွက်လာတဲ့ အားလှိုင်းတွေကနေ ကာကွယ်ပေးထားလိုက်ကြတယ်။

Martial Peak
အပိုင်း(၄၂၆) အလံကို ရယူခြင်း

ခဏကြာပြီးနောက် မုန်တိုင်းထန်နေတဲ့ စွမ်းအင်တို့ ပြန်လည် ငြိမ်ကျသွားခဲ့တယ်။

ဖုန်တွေ ရှင်းလင်းသွားတဲ့ နောက်မှာတော့ ရန်ထိုက် အဖွဲ့သားတွေ ပစ်လွှတ်လိုက်တဲ့ မြှားခုနှစ်ချောင်းက ရန်ထိုက် ခြံဝန်းရဲ့ တစ်ဝက်လောက်ကို လုံးလုံးလျားလျား ပျက်စီးသွားစေခဲ့တာကို အားလုံး တွေ့မြင်လိုက်ရတယ်။

မြင်လေရာအနှံ့ တွင်းချိုင့်ကြီးတွေ ရှိနေခဲ့ပြီး လူပေါင်းများစွာက ထိုတွင်းပေါက်ကြီးတွေထဲကနေ ကုန်းရုန်းတက်လာနေခဲ့ကြတယ်။ မြေပြင်တစ်ခုလုံး ခြေပြတ်လက်ပြတ်တွေ၊ သွေးစွန်းနေတဲ့ အသားစတွေနဲ့ ပြည့်နေခဲ့တယ်။

အမွေခံတိုက်ပွဲက အပျော်တမ်း ကစားပွဲတစ်ခု မဟုတ်တဲ့အတွက် လူအသေအပျောက် ရှိတာ သဘာဝပါပဲ။

ပျက်စီးနေတဲ့ အဆောက်အအုံတွေ၊ သေကြေပျက်စီးသွားတဲ့ ကျင့်ကြံသူတွက ထိုရက်စက်တဲ့ အမှန်တရားကို မီးမောင်းထိုးပြ နေခဲ့ပါတယ်။

ရန်ထိုက်ခြံဝန်းထဲ၌ ရှိနေသည့် ကျင့်ကြံသူတွေ အကုန်လုံး တိတ်ဆိတ်သွားခဲ့ကြတယ်။ သို့ပေမယ့် နာကျင်စွာ အော်သည်းသံတွေကတော့ ရံဖန်ရံခါ ထွက်ပေါ်လို့ နေခဲ့ပါတယ်။

ပွဲကြည့်သူတွေထဲမှာ ရှိနေတဲ့ မိန်းကလေး ကျင့်ကြံသူများစွာက ချက်ချင်းပဲ အကြည့်လွှဲလိုက်ကြပြီး ပါးစပ်လေးကို လက်လေးနဲ့ ပိတ်လိုက်ရင်း ကုန်းထိုင်လိုက်ကာ အော့အန်ကြပါတော့တယ်။

ရန်ထိုက်ကတော့ အပျက်အစီးပုံထဲ ထူးမခြားနားဟန်ဖြင့် မတ်တပ်ရပ်နေခဲ့တယ်။ သူ့မျက်နှာထက် မည်သည့် စိတ်ခံစားမှုကိုမှ မမြင်တွေ့ရပါဘူး။

ရန်ခန်းနဲ့ ရန်ရင်တို့ နှစ်ယောက်စလုံး အလောင်းကောင် တစ်ကောင်လို ဖြူလျော်သွားခဲ့တယ်။ အောက်စီး ရောက်နေတဲ့ အခြေအနေမျိုးမှာတောင် သူတို့ရဲ့ တတိယမြောက် အစ်ကိုကြီး အခုလို ကြောက်မက်ဖွယ်ရာ အလစ်ချောင်းတိုက်ခိုက်မှု တစ်ခုကို ပြင်ဆင်ထားလိမ့်မယ်လို့ သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံး မထင်ထားခဲ့ကြပါဘူး။

ထိုနံရံတွေနောက် ပုန်းကွယ်နေတဲ့ ကျင့်ကြံသူတွေကို သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံး အာရုံခံမိခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ထိုလူတွေရဲ့ ခွန်အားက မပြောပလောက်တဲ့အပြင် သူ့တို့မှာ ကြောက်မက်ဖွယ် သတ်ဖြတ်ရေး လက်နက်တွေ ရှိနေလိမ့်မယ်လို့ စိတ်တောင် မကူးဖူးတဲ့အတွက် သခင်လေး နှစ်ယောက်စလုံး ထိုလူတွေကို လျစ်လျူရှုထားခဲ့ကြတာပါ။
ကြယ်တာရာဖြိုခွင်ခြင်းလေး… မြေကမ္ဘာအထွတ်အထိပ် အဆင့် လက်နက်တစ်ခုသာ ဖြစ်ပေမယ့် ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက်ရဲ့ အစစ်အမှန်ချီကို အကန့်အသတ်မရှိ စုပ်ယူနိုင်ပြီး စုပ်ယူလို့ရတဲ့ စွမ်းအင်တွေ အားလုံးကို စုစည်းကာ ပစ်လွှတ်နိုင်ပါတယ်။

ပစ်လွှတ်လိုက်ပြီဆိုတာနဲ့ လေးတစ်ခုလုံး အက်ကွဲသွားပါလိမ့်မယ်။ ဒါပေမယ် အပစ်ခံရတဲ့လူလည်း မသက်သာပါဘူး။

မြှားက လေးကြိုးကနေ ထွက်သွားတာနဲ့ ကြယ်တာရာဖြိုခွင်ခြင်းလေးတွေ အကုန်လုံး အက်ကွဲပျက်စီး သွားခဲ့တယ်။ လေးကို အသုံးပြုခဲ့တဲ့ ကျင့်ကြံသူတွေလည်း ဘေးထွက်ဆိုးကျိုးကြောင့် ပြင်းပြင်းထန်ထန် ဒဏ်ရာရသွားခဲ့ပြီး သူ့တို့ တစ်ကိုယ်လုံး သွေးတွေနဲ့ စိုရွှဲသွားခဲ့တယ်။

ဒါပေမယ့် ရန်ထိုက်ကတော့ သူလုပ်ချင်တာကို လုပ်သွားနိုင်ခဲ့ပါတယ်။
ရန်ခန်း ဒါမှမဟုတ် ရန်ရင်တို့ နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ တိုက်ခိုက်မှုကို သူမခုခံနိုင်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် သူမရှုံးနိမ့်ခင်လေး သူ့ရန်သူတွေထဲက အချို့ကိုပါ တစ်ခါတည်း ဆွဲခေါ်သွားနိုင်ခဲ့ပါတယ်။

ရှုံးနိမ့်မှာကတော့ အသေအချာပါပဲ။ ဒါပေမယ့် သူ့ကို အနိုင်ယူချင်တယ် ဆိုရင်တော့ တန်ဖိုးတစ်ခုကို ပြန်ပေးဆပ်ရပါလိမ့်မယ်။ ကြယ်တာရာဖြိုခွင်းခြင်းမြှားရဲ့ တိုက်ခိုက်မှုနဲ့ သူဆိုလိုချင်တာကို ရအောင် လုပ်ဆောင်ပြီးသွားခဲ့ပါပြီ။

မြှားခုနှစ်ချောင်းရဲ့ တိုက်ခိုက်မှုအောက်၌ ရန်ခန်းနဲ့ ရန်ရင်တို့ရဲ့ မဟာမိတ်ဒါဇင်ကျော် သေဆုံးသွားခဲ့ပြီး သေဆုံးသွားခဲ့တဲ့ နှစ်ယောက်က အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့် ကျင့်ကြံသူတွေပါ။ ပြင်းပြင်းထန်ထန် ဒဏ်ရာရသွားတဲ့လူ ၂၀ကျော် ရှိနေခဲ့ပြီး အသေးစား ဒဏ်ရာတွေ ရသွားတဲ့လူကတော့ မရေမတွက် နိုင်အောင်ပါပဲ။

အမွေခံတိုက်ပွဲ စစခြင်းမှာပဲ ဒီလောက် သေဆုံးသွားတယ် ဆိုတာက ပေါ့သေးသေး ပမာဏတော့ မဟုတ်ပါဘူး။

ရန်ခန်းနဲ့ ရန်ရန်တို့ နှစ်ယောက်စလုံး အခု မပျော်နိုင်တော့ပါဘူး။ အောက်ဘက်က ပုံပျက်ပန်းပျက် ဖြစ်နေတဲ့ မြင်ကွင်းကို ကြည့်ရင်း နှစ်ယောက်စလုံး အံ့တင်းတင်း ကြိတ်လိုက်ပြီး‌ ဒေါသတကြီးနဲ့ လက်သီးတင်းတင်း ဆုပ်လိုက်ကြတယ်။

“သူတို့ အားလုံးကို သတ်ပစ်လိုက်” ရန်ခန်းနဲ့ ရန်ရင်တို့ နှစ်ယောက်စလုံး ဒေါသထွက်ထွက်နဲ့ ပြိုင်တူ အော်ဟစ် အမိန့်ပေးလိုက်ကြတယ်။ သူတို့ရဲ့ အော်ဟစ်အမိန့်ပေးသံနှင့်အတူ တစ်ခဏတာ တိတ်ဆိတ်မှု ပြိုကွဲသွားခဲ့တယ်။ မြှားတွေ ပစ်လွှတ်လိုက်တဲ့ ကျင့်ကြံသူတွေ အားလုံး တစ်ခဏအတွင်းမှာပဲ အဝိုင်းခံလိုက်ရတယ်။ သူတို့ရဲ့ ကံကြမ္မာကို ရှောင်လွှဲလို့ မရတော့ပါဘူး။

ထိုကျင့်ကြံသူတွေ အားလုံးက တွမ့်မူမိသားစုကပါ။ တွမ့်မူ မိသားစုက အားကောင်းတဲ့ လက်ရွေးစင် ကျင့်ကြံသူ များစွာကို ပိုင်ဆိုင်ထားတဲ့ ပထမအဆင့် အင်အားစု တစ်ခုဖြစ်ပေမယ့် သူတို့ရဲ့ အင်အားစုတစ်ခုလုံးကို အမွေခံတိုက်ပွဲစီ မပို့လွှတ်နိုင်ပါဘူး။

ပြီးတော့ ရန်ထိုက်မှာ ဒီအမွေခံတိုက်ပွဲကို နိုင်နိုင်ချေ လုံးဝ မရှိပါဘူး။ ထို့ကြောင့် တွမ့်မူမိသားစုက လူအင်အား တော်တော်များများ ပို့ပေးလိုက်ပေမယ့် အများဆုံးမှ မျက်နှာမပျက်ရအောင် လုပ်ရုံလောက်ပါပဲ။ တကယ်တော့ တွမ့်မူမိသားစုက ထိုကျင့်ကြံသူ ခုနှစ်ယောက်စလုံးက စတေးဖို့ ဆုံးဖြတ်ပြီးသားပါ။

ထို့ကြောင့် ထိုလူခုနှစ်ယောက်စလုံး ရက်ရက်စက်စက် အသတ်ခံလိုက်ရပေမယ့် ကျန်တဲ့လူတွေကတော့ တစ်ချက်ကလေးတောင် မျက်မှောင်မကြုံ့ခဲ့ပါဘူး။

“ခုနှစ်ယောက်မြောက်ညီလေး၊ ငါတို့ တတိယမြောက်အစ်ကိုနဲ့ အရင် ရင်ဆိုင်ရင်ကောင်းမယ်၊ မင်းဘယ်လိုထင်လဲ” ရန်ခန်းက မိုးပြိုတော့မယ့် မျက်နှာနဲ့ သူနဲ့ မနီးမဝေးမှာ ရပ်နေတဲ့ ရန်ရင်ကို လှမ်းကြည့်ပြီး မေးလိုက်တယ်။

“ငါလည်း မင်းလိုပဲ တွေးနေတာ” ရန်ရင်က အသာအယာလေး ခေါင်းညိတ်လိုက်တယ်။

“ခုနှစ်ယောက်မြောက်ညီလေး၊ အလံကို ဘယ်သူရမယ်၊ မရဘူး ဆိုတာကတော့ ကိုယ့်အရည်အချင်းပေါ်မှာပဲ မူတည်တယ်နော်” ရန်ခန်က နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်ပြီး ရန်ထိုက်ရဲ့ လက်ကျန် အင်အားစုတွေကို တိုက်ခိုက်ဖို့ သူ့ရဲ့ မဟာမိတ်တွေကို တိတ်တဆိတ် အချက်ပြလိုက်တယ်။

တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ ရန်ရင်ကလည်း သူ့အင်အားစုတွေကို စတိုက်ဖို့ အမိန့်ပေးလိုက်တယ်။
ချက်ချင်းပဲ ရန်ခန်နဲ့ ရန်ရင်တို့နဲ့ အတူလိုက်ပါလာတဲ့ အင်အားစုတွေက ရန်ထိုက်နဲ့ တွမ့်မူမိသားစုက ကျင့်ကြံသူတွေကို စတင်တိုက်ခိုက်ကြပါတော့တယ်။

တွမ့်မူမိသားစုက ပို့လိုက်တဲ့ ကျင့်ကြံသူတွေထဲ၌ အားအကောင်းဆုံက အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့်၇ ကျင့်ကြံသူ နှစ်ယောက်ပါ။ ထို့ကြောင့် တိုက်ပွဲစတာနဲ့ ရန်ထိုက်တို့အဖွဲ့ ချက်ချင်း အောက်စည်း ရောက်သွားခဲ့တယ်။ ကြယ်တာရာဖြိုခွင်းလေးတွေက အစွမ်းကောင်းကောင်း ပြသနိုင်ခဲ့ပေမယ့် အဲ့လိုပြသနိုင်ခဲ့တာက အလစ်ချောင်း တိုက်ခိုက်ခဲ့လို့ပါ။ အခုလို တိုက်ရိုက်ရင်ဆိုင်ရတဲ့ အချိန်အမျိုးမှာတော့ သူတို့နှစ်ယောက်စလုံး နည်းနည်းလေးတောင် အသာစီး မရတော့ပါဘူး။

အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့်၇ ကျင့်ကြံသူ နှစ်ယောက်က ရန်ထိုက်ကို ကာကွယ်ရင်း ဖြေးဖြေးချင်း နောက်ပြန် ဆုတ်သွားခဲ့ကြတယ်။

တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ ရန်ခန်နဲ့ ရန်ရင်တို့ အဖွဲ့သားတွေထဲ တစ်ယောက်ချင်းစီက တိုက်ပွဲကနေ ခွဲထွက်သွားလိုက်ပြီး သူတို့ကိုယ်သူတို့ ဖုံးကွယ်လိုက်ရင်း ရန်ထိုက်ရဲ့ စံအိမ်ထဲ ပြေးဝင်သွားခဲ့တယ်။

သူတို့ရှေ့မှာတော့ ရန်ထိုက်ရဲ့ အလံ ရှိနေခဲ့ပါတယ်။

ထိုနှစ်ယောက်ကို ရန်ထိုက် မြင်ခဲ့ပေမယ့် သူလုပ်နိုင်တာ ဘာမှမရှိတော့ ကူကယ်ရာမဲ့စွာနဲ့ ငေးကြည့်နေရုံပဲ တတ်နိုင်ခဲ့ပါတယ်။

“အဆင်သင့်ပြင်ထားတော့” အချိန်အတော်ကြာအောင် တိတ်တဆိတ်နဲ့ စောင့်ကြည့်နေခဲ့ပြီးနောက် ရန်ကိုင်က လေနဲ့တိမ်‌ အစောင့်အကြပ် နှစ်ယောက်ကို သူစလှုပ်ရှားတော့မည် ဖြစ်ကြောင်း သတိပေးလိုက်တယ်။

သူ့နောက်မှာရှိနေတဲ့ စီနီယာနှစ်ယောက်ကို လှည့်ကြည့်လိုက်ပြီး “စီနီယာနှစ်ယောက်က အားမနည်းဘူးဆိုပေမယ့် ဒီလို အနီးကပ်တိုက်ပွဲမျိုးမှာတော့ စီနီယာနှစ်ယောက်စလုံး ထူးထူးခြားခြား မလုပ်နိုင်မှာကို ကျုပ်စိုးရိမ်မိတယ်”

လေအစောင့်အကြပ်က ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး “သခင်လေး ပြောတာ အမှန်ပဲ။ ဒီမှာ ရှိနေတဲ့ လူတွေထဲမှာ ကျုပ်တို့နှစ်ယောက်အောက် ခွန်အား မနိမ့်ကျတဲ့ လူတော်တော် များတယ်။ အချို့ဆိုရင် ကျုပ်တို့ ထက်တောင် ပိုပြီး သန်မာသေးတယ်။ ဒါပေမယ့် သခင်လေးကိုင် ဘာကိုပဲ ညွှန်ကြားညွှန်ကြား ကျုပ်တို့ဘက်က အတတ်နိုင်ဆုံး ကူညီပေးမှာပါ”

“ကောင်းပြီလေ၊ ကျုပ်နောက်က လိုက်ခဲ့။ တိုက်ပွဲထဲကို ကျုပ်တို့ တိတ်တိတ်လေး ခိုးဝင်သွားမယ်။ ဝင်သွားပြီးတာနဲ့ အခြေအနေ တစ်ခုလုံးပိုပြီး ပရမ်းပတာ ဖြစ်အောင် လုပ်လိုက်။ ဒါပေမယ့် ခင်ဗျားတို့ကိုယ်တိုင် အဲ့အရှုပ်အထွေးထဲ ဝင်မပါမိစေနဲ့နော်။ လုပ်စရာရှိတာ လုပ်ပြီးတာနဲ့ ချက်ချင်း ထွက်လာခဲ့လိုက်” ရန်ကိုင်က တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်တယ်။

လေနဲ့တိမ်အစောင့်အကြပ် နှစ်ယောက်စလုံးက ဒေါင်မိသားစုက ဖြစ်ပြီး နှစ်ယောက်စလုံးက ဒေါင်ချင်းဟန်နောက်ကို သစ္စာရှိရှိနဲ့ နှစ်ပေါင်းများစွာ ကြာအောင် လိုက်လာခဲ့တာပါ။ သူတို့ နှစ်ယောက်သာ ဒီမှာ သေသွားခဲ့ရင် ဒေါင်ချင်းဟန် ဝမ်းနည်းပက်လက် ဖြစ်ရပါလိမ့်မယ်။

ရန်ကိုင်က သူတို့ နှစ်ယောက်ကို ခွေးနှစ်ကောင် ကိုက်နေချိန် အမြတ်ဝင်ထုတ်ဖို့ ခေါ်လာခဲ့တာပါ။ ဒါပေမယ့် သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံးကိုတော့ ဒုက္ခမရောက်စေချင်ပါဘူး။

“အင်း” ရန်ကိုင် ပြောတာကို နားထောင်ပြီးနောက် လေနဲ့တိမ် အစောင့်အကြပ် နှစ်ယောက်စလုံး ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်ကြတယ်။
သူတို့ အတွက်တော့ အခုလို ပရမ်းပတာ ဖြစ်နေတဲ့ အခြေအနေထဲ ခိုးဝင်သွားဖို့က အရမ်းကြီး မခက်ခဲပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ဂရုစိုက်ဖို့တော့ လိုအပ်ပါသေးတယ်။ သူတို့ စိုးရိမ်ရမယ့်လူက ရန်မိသားစုက သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်ပါ။ ဒါပေမယ့် ရန်ခန်းနဲ့ ရန်ရင်တို့ နှစ်ယောက်ကို သူတို့ သွားမတိုက်ခိုက် သရွေ့ ထိုနှစ်ယောက်ကလည်း သူတို့ကို စပြီး တိုက်ခိုက်လိမ့်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

“ပြီးတော့၊ ခင်ဗျားတို့ သွားတဲ့အချိန် ရန်ရင့်လူတွေကို ကူပြီး ရန်ခန်းဘက်က လူတွေကို တိုက်ပေးလိုက်။ နှစ်ဖက်စလုံးကနေ ဝင်ကူဖို့ မလုပ်ကြနဲ့”

သူတို့နှစ်ယောက်သာ ရန်ရင်ကို ကူညီပေးလိုက်ရင်၊ ရန်ရင်ဘက်ကနေ နောက်ထပ် စစ်ကူတွေ ရောက်လာတယ်လို့ ရန်ခန်း ထင်သွားပါလိမ့်မယ်။ ဒါပေမယ့် သူထင်သလို မဟုတ်ဘူး ဆိုတာကို ခပ်မြန်မြန်ပဲ ပြန်ပြီး ရှာတွေ့သွားလိမ့်မှာပါ။ ခဏလေးပဲ ဆိုပေမယ့် ထိုအချိန်အတိုင်းအတာက ရန်ကိုင်အတွက် ထွက်ပြေးဖို့ လုံလောက်သွားပါပြီ။

နှစ်ဖက်စလုံးကိုသာ ကူညီပေးမယ် ဆိုရင်တော့ အချိန်လည်း၊ အကျိုးလည်း မရှိ ဖြစ်သွားမှာပါ။

ရန်ထိုက်ရဲ့ စံအိမ်ထဲကနေ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအင့်၅ ကျင့်ကြံသူ နှစ်ယောက် ပြေးထွက်လာခဲ့တယ်။ တစ်ယောက်က ရန်ခန်းဘက်ကဖြစ်ပြီး ကျန်တစ်ယောက်က ရန်ရင်ဘက်ကပါ။ အခုအချိန်၌ တစ်ယောက်က စိတ်လှုပ်ရှားစွာနဲ့ အလံကိုကိုင်ရင်း ရှေ့ကနေ ပြေးနေခဲ့ပြီး ကျန်တစ်ယောက်ကတော့ နောက်ကနေ အလျင်စလို ပြေးလိုက်နေခဲ့တယ်။

ရန်ခန်းက ထိုနှစ်ယောက်ကို မြင်လိုက်တာနဲ့ တိုက်ပွဲ အခြေအနေကို ဆက်ပြီး ဂရုစိုက်မနေတော့ပဲ ခပ်မြန်မြန် လှမ်းအော်လိုက်တယ် “ဒီကိုလာခဲ့”

အလံကိုင်ထားတဲ့ ပညာရှင်က ရန်ခန်းဆီ အလျင်စလို ပြေးသွားလိုက်တယ်။ အလံကို ရန်ခန်းလက်ထဲ ထည့်ပေးလိုက်နိုင်တာနဲ့ တန်ယုရှန်းရဲ့ အကူအညီနဲ့ဆို သူ့လက်ထဲက အလံကို ဘယ်သူကမှ လုယူနိုင်တော့မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

“အိမ်မက်ပဲ မက်နေလိုက်” ရန်ရင်က အေးစက်စက် နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်ကာ ချက်ချင်းပဲ အလံကိုင်ထားတဲ့ လူဆီ ပြေးဝင်သွားလိုက်တယ်။

“ခုနှစ်ယောက်မြောက် ညီလေးက ဘာလို့ ဒီလောက်တောင် လောနေရတာလဲ” ရန်ခန်းက ရယ်ကာမောကာနဲ့ ရန်ရင်ကို ဖြတ်တားလိုက်တယ်။

ရန်ရင်နောက်မှာ ရှိနေတဲ့ သွေးစစ်သည်တော်က သူ့ရဲ့ စိတ်စွမ်းအင်ကို ခပ်မြန်မြန်ပဲ ထုတ်လွှတ်လိုက်တယ်။ တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ တန်ယုရှန်းကလည်း သူမရဲ့ ဝိဥာဉ်ပညာရပ်ကို ထုတ်သုံးလိုက်တယ်။

ရန်ခန်းနဲ့ ရန်ရင်တို့ကြားက တိုက်ပွဲ စတင်လာခဲ့တဲ့ တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်ကြားက တိုက်ပွဲလည်း စတင်လာခဲ့တယ်။

ရန်ကိုင်က လေနဲ့တိမ် အစောင့်အကြပ်ကို ဦးဆောင်ပြီး ထိုရှုပ်ထွေးနေသည့် ပရမ်းပတာ တိုက်ပွဲထဲသို့ ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်နဲ့ ဝင်ရောက်လာခဲ့တယ်။

အကြည်ပေါင်းများစွာက ရန်ခန်းနဲ့ ရန်ရင်တို့ကြားက တိုက်ပွဲကို အာရုံစိုက်ကြည့်နေတာ ဖြစ်လို့ လူအချို့က ရန်ကိုင်တို့ သုံးယောက်ကို သတိပြုမိခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူတို့တွေက အပျော်လာကြည့်တာ ဖြစ်တဲ့အတွက် ရန်ကိုင်တို့ သုံးယောက်ရဲ့ လှုပ်ရှားမှုကို သတိပြုမိတယ် ဆိုရင်တောင် ရန်ခန်းနဲ့ ရန်ရင်တို့ကို လှမ်းအော်ပြီး သတိပေးမှာ မဟုတ်ပါဘူး။ သူတို့ စိတ်ဝင်စားနေတာက ထိုသုံးယောက်က ဘယ်သူလဲ ဆိုတာကိုပါ။

ရန်မိသားစုက သခင်လေး နှစ်ယောက်က တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် တိုက်ခိုက်ရင်း အလုပ်ရှုပ်နေခဲ့ကြသလို သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်လည်း တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် တိုက်ခိုက်ရင်း မအားလပ်နိုင်အောင် ဖြစ်နေခဲ့ကြတယ်။ အလံကို သွားလုတဲ့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၅ ကျင့်ကြံသူ နှစ်ယောက်လည်း တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် တိုက်ခိုက်နေခဲ့ကြတယ်။ ရန်ထိုက်နဲ့ တွမ့်မူမိသားစုက ကျင့်ကြံသူတွေကတော့ အဖမ်းမခံမိအောင် ကြိုးစားရင်း အစွမ်းကုန် ပြန်လည်တိုက်ခိုက် နေခဲ့ကြတယ်။

စစ်ပွဲမြို့တော်ရဲ့ အရှေ့မြောက် အစွန်ဆုံးအပိုင်း တစ်ခုလုံး တိုက်ပွဲကွင်းပြင်လေးခုအဖြစ် ပြောင်းလဲသွားခဲ့တယ်။

တွမ့်မူမိသားစုရဲ့ ကျင့်ကြံသူတွေ တစ်ယောက်ပြီး တစ်ယောက် သေဆုံးနေခဲ့ကြပြီး အခုဆို လေးယောက်၊ ငါးယောက်လောက်ပဲ ကျန်ပါတော့တယ်။ ဒါပေမယ့် ထိုလေးယောက်၊ ငါးယောက်နဲ့ အသည်းအသန် ပြန်လည် ခုခံတိုက်ခိုက် နေတုန်းပါပဲ။ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့်၇ ကျင့်ကြံသူ နှစ်ယောက်တောင် ဒဏ်ရာများစွာ ရရှိထားခဲ့ပါတယ်။

ရန်ကိုင်က လေနဲ့တိမ် အစောင့်အကြပ် နှစ်ယောက်ကို တိုးတိုးတိတ်တိတ်နဲ့ ပြောဆိုညွှန်ကြားပြီးတာနဲ့ ချက်ချင်းပဲ အလံအတွက် တိုက်ပွဲဖြစ်နေတဲ့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ကျင့်ကြံသူ နှစ်ယောက်ဆီ ပြေးဝင်သွားလိုက်တယ်။

တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းတဲ့ စိတ်စွမ်းအင်တစ်ခုကက စံအိမ်ကွင်းပြင် တစ်ခုလုံးကို ဖုံးအုပ်သွားခဲ့တယ်။

ထိုကြောက်မက်ဖွယ် ကောင်းကင် စိတ်အာရုံက ရန်ထိုက်ရဲ့ ခြံဝန်းတစ်ခုလုံးကို လွှမ်းခြုံသွားခဲ့တယ်။ သူတို့ရင်ဘတ်ဆီ အလွန်လေးလံတဲ့ တောင်ကြီးတစ်လုံး ပိကျလာသလို အားလုံး ခံစားလိုက်ရတယ်။

တိုက်ခိုက်နေတဲ့ လူအားလုံးရဲ့ အမူအရာ ရုတ်ချည်း ပြောင်းလဲသွားခဲ့ပြီး ချက်ချင်းဆိုသလိုပဲ တစ်ယောက်ချင်းစီက သူတို့ရဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်ကို သတိမပြတ် စစ်ဆေးလိုက်ကြတယ်။

အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထွတ်အထိပ်အဆင့် ကျင့်ကြံသူ တစ်ယောက်ရဲ့ စိတ်စွမ်းအင်လား။

သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်စလုံး တိုက်ခိုက်နေတာကို ရပ်တန့်လိုက်ကြပြီး သူတို့ သခင်လေးတွေဆီ ချက်ချင်း ပြန်ဆုတ်သွားလိုက်ကြပည သတိအပြည့်နဲ့ ဘေးပတ်ဝန်းကျင် တစ်ခုလုံးကို သေသေချာချာ စစ်ဆေးကြည့်လိုက်တယ်။

အလံအတွက် တိုက်ခိုက်နေကြတဲ့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ကျင့်ကြံသူ နှစ်ယောက်ကတော့ ဖိအားဒဏ်ကို ပိုပြီး ခံစားလိုက်ရတဲ့အတွက် မြေကြီးပေါ် လဲကျလုမတတ် ဖြစ်သွားခဲ့ရတယ်။ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထွတ်အထိပ်အဆင့် ကျင့်ကြံသူ တစ်ယောက်က ငါတို့ကို စိုက်ကြည့်နေတာလားလို့ တွေးမိလိုက်တာနဲ့ ထိုအင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့်၅ ကျင့်ကြံသူ နှစ်ယောက်စလုံး ထိတ်လန့်ချောက်ချား သွားခဲ့ကြတယ်။ ရုတ်တရက် ဆိုသလို အနက်ရောင် အရိပ်တစ်ခုက သူတို့ဆီ ပြေးဝင်လာတာကို နှစ်ယောက်စလုံး သတိထားမိလိုက်ကြတယ်။

နှစ်ယောက်စလုံးက မာန်သွင်းလိုက်ပြီး တန်ပြန် တိုက်ခိုက်ဖို့ လုပ်လိုက်တယ်။

ဒါပေမယ့် သူတို့ဘက်က စတောင် မတိုက်ခိုက်ရသေးခင်မှာပဲ မှိန်ဖျဖျ ခရမ်းရောင် လှိုင်းတွန့်လေးတွေက သူ့နှစ်ယောက်စလုံးကို ဖုံးလွှမ်းသွားခဲ့တယ်။

“ဝိဥာဉ်ပညာရပ်လား” လူကြီးနှစ်ယောက်စလုံး ထိတ်လန့်တကြား အော်လိုက်ကြတယ်။ ဒါပေမယ့် သူတို့ မတုန့်ပြန် နိုင်သေးခင်မှာပဲ သင်းပျံ့တဲ့ ရနံ့တစ်ခုက သူတို့နှာခေါင်းထက် ရစ်ဝဲလာခဲ့ပြီး သတ်ဖြတ်လိုစိတ်တို့ဖြင့် ပြည့်နေသည့် သွေးနီရောင် ပွင့်ချပ်များစွာက သူတို့နှစ်ယောက်စလုံးကို ဖုံးအုပ်သွားခဲ့တယ်။

အလစ်အငိုက် ချောင်းတိုက်ခိုက် ခံလိုက်ရတာ ဖြစ်တဲ့အတွက် အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့် ကျင့်ကြံသူ နှစ်ယောက်စလုံး တစ်ပြိုင်တည်းလိုလို နောက်ပြန်ဆုတ်လိုက်ကြပြီး သူတို့ ကိုယ်ထဲ စိမ့်ဝင်လာတဲ့ အအေးဓါတ်တွေကို အလျင်စလို ထုတ်ပယ်ကြပါတော့တယ်။ သူတို့ ကျောပြင်တစ်ခုလုံးကတော့ ချွေးအေးတို့ဖြင့် စိုရွှဲနေခဲ့တာပေါ့။

ထိုပညာရှင် နှစ်ယောက်စလုံး အားမနည်းကြပါဘူး။ ရန်ကိုင့် ဝိဥာဉ်ပညာရပ်ရဲ့ တိုက်ခိုက်မှုကို ခံရပြီးတာတောင် နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ အသိစိတ်ပင်လယ်က တည်ငြိမ်နေနိုင်သေးပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဝိဥာဉ်ပညာရပ် တိုက်ခိုက်မှုပြီးတာနဲ့ သွေးနီရောင်ပွင့်ချပ် တိုက်ခိုက်မှုက တဆက်တည်း တန်းရောက်ရှိလာခဲ့တဲ့ အတွက် ပညာရှင် နှစ်ယောက်စလုံး ဟန်ချက် ပျက်သွားခဲ့ရတယ်။

ထိုဟာကွက်ကို အခွင့်ကောင်းယူကာ ရန်ကိုင်က အလံကိုင်ထားတဲ့ ကျင့်ကြံသူဆီ ပြေးဝင်သွားလိုက်ပြီး နတ်ဆိုးဆန်ဆန် ပြုံးလိုက်တယ်။

ထိုလူ မော့ကြည့်လိုက်တဲ့အခိုက် ရန်ကိုင် မျက်နှာကို တွေ့သွားခဲ့ပြီး ရုတ်တရက် အေးခဲကြောင်အသွားခဲ့ရတယ်။

အသိပြန်ဝင်လာတဲ့ အချိန်မှာတော့ သူ့လက်ထဲက အလံက ရန်ကိုင်ကလက်ထဲ ရောက်နေခဲ့ပါပြီ။

“မင်း…” အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ပညာရှင်မှာ သူ့မျက်လုံးသူ မယုံနိုင်အောင် ဖြစ်သွားခဲ့ရတယ်။ အမွေခံတိုက်ပွဲမှာ ပါဝင်ယှဉ်ပြိုင်ကြတဲ့ ရန်မိသားစု သခင်လေး ရှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ မျက်နှာတွေကို သူတို့ မြင်ဖူးကြပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အငယ်ဆုံး ရန်သခင်လေးက သူ့ရှေ့မှာ ရုတ်တရက်ကြီး ထွက်ပေါ်လာလိမ့်မယ်လို့တော့ သူဘယ်တုန်းကမှ မထင်ထားခဲ့ပါဘူး။

ထိုအချိန်တစ်ခဏအတွင်း သူ့ကိုယ်သူ အိမ်မက်မက်နေတယ်လို့ ခံစားလိုက်ရတယ်။ ပြီးတော့ ပုံရိပ်ယောင် တစ်ခုထဲများ ကျသွားတာလားလို့တောင် သူ့ကိုယ်သူ သံသယဝင်လာမိခဲ့တယ်။

ရန်ကိုင်က ထိုပညာရှင်အား တုန့်ပြန်ချိန်တောင် မပေးပဲ ပွင့်ချပ်တစ်ထောင် သွေးပန်းနဲ့ တရစပ် တိုက်ခိုက်လိုက်တယ်။ ထို့နောက် သူ့လက်ထဲက အလံကို လေပေါ် ပစ်တင်လိုက်တယ်။

ညအမှောင်ထုထဲ ရွှေရောင်အလင်းတန်း တစ်ချက် လက်သွားခဲ့ပြီး ခြေသည်းနှစ်ခုက ရန်ကိုင်ရဲ့ အလံကို ဖမ်းယူလိုက်ကာ အဝေးတစ်နေရာဆီ တစ်ဟုန်ထိုး ပျံသန်းထွက်ပြေးသွားခဲ့တယ်။

ထိုထွက်ခွါသွားတဲ့ ပုံရိပ်ဆီကနေ တောင်ပံခတ်သံတို့ ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။
‌
ရွှေရောင်ငှက်မွှေးသိမ်းငှက်…

“အရူး၊ မင်းဘာလုပ်နေတာလဲ” ရန်ခန်းက အလံလုခံလိုက်ရတဲ့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ပညာရှင်ကို အကျယ်ကြီး အော်ဟစ်ဆဲဆိုလိုက်တယ်။ ရန်ကိုင်က လမ်းလေးလျှောက်ပြီး သူ့ရန်သူဆီကနေ အလံကို အသာအယာလေး ယူသွားခဲ့တယ်လို့ပဲ ရန်ခန်း မြင်နေတာပါ။ ဒါပေမယ့် အခုအချိန်၌ အလံလုခံလိုက်ရတဲ့ ပညာရှင် ဘယ်လောက်တောင် ထိတ်လန့်နေလဲ ဆိုတာကိုတော့ သူမသိခဲ့ပါဘူး။

“အဲ့ဒါ…. အဲ့ဒါ… မဟုတ်ဘူး ဒါပေမယ့်… သူ…. သူ…” သူအထင်လွဲသွားခံလိုက်ရပြီမှန်း ထိုပညာရှင် သိလိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့် အခုအခြေအနေကို သူဘယ်လို ရှင်းပြရလို့ ရှင်းပြရမှန်း မသိဖြစ်နေခဲ့တယ်။

ရန်ခန်းဘေးနားမှာ ရပ်နေတဲ့ တန်ယုရှန်းကတော့ ရွှေရောင်ငှက်မွှေး သိမ်းငှက် ပျံသန်းသွားတဲ့ အရပ်ဆီ ကြည့်ရင်း မျက်မှောင်လေး ကြုံ့နေခဲ့တယ်။ တစ်ခဏကြာပြီးနောက် သူမရဲ့ မျက်နှာလှလှလေးထက် တောက်ပံ့တဲ့ အပြုံးတစ်ခု ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။ ခမောက်ဆောင်းထားတဲ့ ရန်ကိုင်ဆီ အကြည့်ရောက်သွားတဲ့ အချိန်မှာတော့ သူမအကြည့်က ညင်သာသိမ်မွေ့လို့ သွားခဲ့လေရဲ့။
Martial Peak
အပိုင်း(၄၂၇) သူ့ကို ဖမ်းထားလိုက်

ရထားတဲ့အလံက ရုတ်တရက်ကြီး လုယူသွားခံလိုက် ရတဲ့အတွက် အလံရလို့ အူမြူးနေတဲ့ ရန်ခန်း မျက်နှာတစ်ခုလုံး ရုတ်ချည်း ရှုံ့မဲ့သွားခဲ့တယ်။

ပြီးတော့ ထိုအမည်အသိလူက အလံကို လုယူသွားပြီးတာနဲ့ ချက်ချင်း လေထဲ ပစ်တင်လိုက်ပါတယ်။ လေထဲရောက်သွားတာနဲ့ အလံလည်း အစအနေရှာမရအောင် ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့ပါတယ်။

ရန်ခန်က‌ ဒေါသတကြီး အော်ဟစ်လိုက်ပေမယ့် အလျင်စလို မလှုပ်ရှားရဲခဲ့ပါဘူး။

အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထွတ်အထိပ်အဆင့် ပညာရှင် တစ်ယောက်ရဲ့ အလွန်အမင်း အားကောင်းသည့် စိတ်စွမ်းအင် ရန်ထိုက် ခြံဝန်းတစ်ဝိုက် တရစ်ဝဲဝဲနေပါသေးတယ်။

ရန်ခန် မလှုပ်ရှားရဲရုံမကလို့ ခြံဝန်းထဲမှာ ရှိနေတဲ့ လူအားလုံးလည်း အလျင်စလို မလှုပ်ရှားရဲခဲ့ပါဘူး။

ထိုကဲ့သို့ ကြောက်မက်ဖွယ် ကောင်းသည့် ပညာရှင်တစ်ယောက် အနီးအနားမှာ ပုန်းအောင်းနေတာက သူတို့အားလုံးကို နေမထိထိုင်မထိ ဖြစ်နေစေခဲ့ပါတယ်။ ထိုလူ ဘယ်သူလဲ ဆိုတာကို သူတို့ထဲက တစ်ယောက်မှ မသိကြပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ထိုပညာရှင်က သူတို့ထဲက မဟုတ်ဘူးဆိုတာကိုတော့ အားလုံး သိထားကြပါတယ်။

ထိုကြောက်မက်ဖွယ် ကောင်းကင် စိတ်အာရုံကြောင့်ပဲ အစက ဖိအားပေးခံနေရတဲ့ ရန်ထိုက်နဲ့ တွမ့်မူမိသားစုက လက်ကျန် ပညာရှင်တွေ အနားယူသွားနိုင်ခဲ့ကြတယ်။
လေနဲ့တိမ် အစောင့်အကြပ် နှစ်ယောက်သာ ချွင်းချက်ပါ။ ထိုလူအိုကြီး နှစ်ယောက်က သူတို့ရဲ့ သိုင်းပညာရပ်တွေကို သုံးကာ ရန်ခန်ရဲ့ မဟာမိတ်တွေကို တိုက်ခိုက်နေခဲ့ကြပါတယ်။ ထိုလူအိုကြီး နှစ်ယောက်ကို သိပ်မရင်းနှီးဘူးလို့ ရန်ရင်ခေါ်လာတဲ့ လူတွေ ခံစားမိပေမယ့် ငါတို့စတွေ့တာ တစ်ရက်ပဲ ရှိသေးတာတော့ လူစုံတက်စုံကို မတွေ့ရသေးတာ ဖြစ်မယ်လို့ တွေးပြီး ထိုလူအိုကြီး နှစ်ယောက်အကြောင်းကို ခေါင်းထဲကနေ ထုတ်ထားလိုက်ကြတယ်။ ထို့ကြောင့် လေနဲ့တိမ် အစောင့်အကြပ် နှစ်ယောက်က တိုက်ပွဲထဲ လွတ်လွတ်လပ်လပ် စိတ်ကြိုက် သောင်းကျန်း နေနိုင်ခဲ့တယ်။

တစ်ခဏကြာပြီးနောက် လေနဲ့တိမ် အစောင့်အကြပ်နှစ်ယောက် ရန်ထိုက်ရှေ့ ရောက်ရှိလာခဲ့တယ်။

အခြေအနေ မကောင်းတော့မှန်း သတိပြုမိလိုက်တာနဲ့ ရန်ခန်း ထအော်လိုက်တယ် “မင်းတို့ ဘာလုပ်နေကြတာလဲ။ ငါရဲ့ တတိယမြောက် အစ်ကိုကို မြန်မြန် သွားဖမ်းကြလေ”
အလံက လုယူသွားခံရပြီဖြစ်လို့ လူပဲ ရှိပါတော့တယ်။ လူပါ ထပ်ဆုံးရှုံးလိုက်ရမယ် ဆိုရင်တော့ ဖွတ်မရ ဓါးမဆုံးဘဝ ရောက်ရှိသွားပါလိမ့်မယ်။

ရန်ခန်းရဲ့ အော်သံကြောင့် ကြောင်အနေတဲ့ လူအားလုံး အသိပြန်ဝင်လာခဲ့တယ်။ ချက်ချင်းပဲ လူတိုင်းလူတိုင်းက သူတို့ရဲ့ သိုင်းပညာရပ်တွေကို သုံးပြီး စတင်တိုက်ခိုက်ကြပါတော့တယ်။

ရန်ရင်ကလည်း အော်ဟစ်လိုက်တယ် “သူတို့တွေကို တားထားကြ”

နှစ်ဖက်ကျင့်ကြံသူတွေကြားက လုံးထွေးသတ်ပုတ်ပွဲကြီး နောက်တစ်ကြိမ် စတင်လာခဲ့ပြန်လေပြီ။

လေနဲ့တိမ် အစောင့်အကြပ် နှစ်ယောက် ရန်ထိုက်နား ရောက်ရှိလာတဲ့ အခါ ရန်ရင့် မဟာမိတ်တွေရဲ့ အကူအညီကြောင့် တွမ့်မူမိသားစုက အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ပညာရှင်နှစ်ယောက်ကို‌ အောင်အောင်မြင်မြင် ကျော်ဖြတ်သွားနိုင်ပြီး ရန်ထိုက်ကို အလွယ်တကူ ဖမ်းလိုက်နိုင်ခဲ့တယ်။

ထိုအခြင်းအရာကို မြင်လိုက်တာနဲ့ ရန်ရင်က ပျော်ရွှင်စွာနဲ့ ရယ်မောလိုက်ပြီး “ခင်းဗျားတို့ နှစ်ယောက် လုပ်တာ တော်တယ်။ သူ့ကို ကျုပ်ဆီ ခေါ်လာခဲ့တော့”

“ဟုတ်ကဲ့ပါ” လေအစောင့်အကြပ်က အသံအကျယ်ကြီးနဲ့ ပြန်အော်ပြောလိုက်တယ်။

“မြန်မြန်”

“ဖမ်းလိုက်”

ပြောနေရင်းနဲ့ ရန်ထိုက်ကို လူအုပ်ကြီးထဲကနေ လှမ်းပစ်လိုက်တယ်။
ဒါပေမယ့် နောက်ဖြစ်ပျက်သွားတဲ့ အရာက ရန်ရင်ကို ခြေမကိုင်မိ၊ လက်မကိုင်မိ ဖြစ်သွားစေခဲ့တယ်။ အခုလေးတင်ပဲ အလံကို လုယူသွားခဲ့တဲ့ အမည်မသိ လူက လေထဲခုန်တက်လာခဲ့ပြီး ရန်ထိုက်ကို လှမ်းဖမ်းလိုက်ကာ တစ်ခါတည်း တန်းထွက်ပြေး ပါတော့တယ်။

တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ လေနဲ့တိမ် အစောင့်အကြပ်ကလည်း လေထဲခုန်တက်လိုက်ပြီး ရန်ကိုင်နဲ့အတူ အမှောင်ယံ ညကောင်းကင်အောက် ထွက်ပြေးပျောက်ကွယ် သွားပါတော့တယ်။

“ငါးယောက်မြောက်အစ်ကိုနဲ့ ခုနှစ်ယောက်မြောက်အစ်ကိုတို့ ကျေးဇူးပဲ” ရင်းနှီးနေတဲ့ အသံက အဝေးကနေ ပျံ့လွင့်လာခဲ့တယ်။

ရန်ခန်းရဲ့ ရန်ရင်တို့ရဲ့ မျက်နှာထက် ထိတ်လန့် အံ့ဩမှုနှင့် ဒေါသ အရိပ်အယောင်တို့ ထွက်ပေါ်လာခဲ့ပြီး တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ ထိတ်လန့်တကြားနဲ့ အော်ပြောလိုက်တယ် “ကိုးယောက်မြောက်ညီလေး”

ညီအစ်ကိုနှစ်ယောက်ရဲ့ ထိတ်လန့်တကြား အော်ဟစ်သံကို ကြားလိုက်တာနဲ့ ဘေးကနေ စောင့်ကြည့်နေကြတဲ့ ကျင့်ကြံသူတွေ အကုန်လုံး အံ့အားသင့်သွားခဲ့ကြတယ်။

ကိုးယောက်မြောက် ညီလေးလား…ကြည့်ရတာကတော့ အခုပေါ်လာတဲ့ တစ်ယောက်က ရန်မိသားစုရဲ အငယ်ဆုံး သခင်လေး ရန်ကိုင် ဖြစ်တဲ့ပုံပါပဲ။

အစောပိုင်းတုန်းက ရန်ကျောင်းနဲ့ ရန်ရှန်းတို့က သူတို့ အင်အားစု အသီးသီးကို ခေါ်ပြီး ရန်ကိုင်ရဲ့ စံအိမ်ဆီ သွားနေတယ်လို့ ရန်ခန်း ပြောခဲ့ပါတယ်။ ကနေ့အစောပိုင်းတုန်းက ရန်ကိုင်ရဲ့ စွမ်းဆောင်ရည်နဲ့ အင်အားစု တစ်ခုကိုတောင်မှ မစုဆောင်းနိုင်တဲ့ အချက်ကိုပါ ထည့်ပေါင်းတွက်လိုက်ရင် သူ့အခြေအနေက ရန်ထိုက်ထက် ပိုသာတယ် ဆိုပေမယ့် သူလည်းပဲ ဒီည ထွက်ရမှာ သေချာသလောက် ရှိပါတယ်။

အခုအချိန်မှာဆိုရင် ရန်ကိုင်က သူ့စံအိမ်ထဲ ပုန်းအောင်းနေသင့်တာ မဟုတ်ဘူးလား။ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ဒီနေရာမှာ ရုတ်တရက် ထွက်ပေါ်လာခဲ့ရတာလဲ။

ပြီးတော့ သူနဲ့အတူ အားကောင်းတဲ့ ကျင့်ကြံသူ နှစ်ယောက်ကိုပါ ခေါ်လာခဲ့တဲ့ ပုံပါပဲ။

ဒီကောင်က ကောင်းကင်ကိုတောင် မကြောက်ဘူးပဲ

လူအုပ်ကြီးထဲက ဘယ်သူမှ နားမလည်နိုင်ခဲ့ပါဘူး။ ရန်ခန်းရဲ့ မယုံကြည်နိုင်မှုတို့ဖြင့် ပြည့်နေတဲ့ လေသံက လူအုပ်ကြီးရဲ့ စိတ်လှုပ်ရှားမှုကို ပိုပြီး မြှင့်တင်ပေးလိုက်သလို ဖြစ်သွားခဲ့တယ်။
အခုလို မမျှော်လင့်ထားတဲ့ အဖြစ်အပျက်တွေက ဘေးကနေ စောင့်ကြည့်နေတဲ့ လူအုပ်ကြီးကို ပိုပြီးရင်ခုန် စိတ်လှုပ်ရှား သွားစေခဲ့တယ်။

တစ်ခဏ ကြာပြီးတဲ့ အချိန်မှာတော့ ရန်ကိုင်က ရန်ထိုက်ကိုသယ်ပြီး မီတာထောင်ပေါင်း များစွာအကွာသို့ ရောက်ရှိသွားခဲ့ပါပြီ။ အစစ်အမှန်ချီကို အဆုံးစွန်ထိ လှည့်ပတ်ပြီး ပျံသန်းနေတဲ့အတွက် သူ့ရဲ့ ပုံရိပ်တွေသာ ကျန်ရစ်ခဲ့ပြီး အစစ်အမှန် ခန္ဓာကိုယ်ကတော့ ညကောင်းကင်ယံအောက် ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့ပါပြီ။

“သခင်ငယ်လေးဆိုတာ ကျိန်းသေပဲ” တန်ယုရှန်းက ပြုံးကာ ရေရွတ်လိုက်တယ်။ ရွှေရောင်အလင်းတန်းကို မြင်လိုက်ကတည်းက ထိုရွှေရောင်အလင်းတန်းက ရွှေရောင်ငှက်မွှေးသိမ်းငှက်လားလို့ သူမ သံသယ ရှိနေခဲ့တာပါ။ အစောပိုင်းလေးတုန်းက ထွက်ပေါ်လာခဲ့တဲ့ ရန်ကိုင်ရဲ့အသံက သူမရဲ့ သံသယတွေကို သေချာသွားအောင် အတည်ပြုပေးလိုက်သလို ဖြစ်သွားခဲ့တယ်။

“ခင်ဗျား အစကတည်းက သိနေတာလား” ရန်ခန်းက တန်ယုရှန်းကို မကျေမနပ်နဲ့ ကြည့်လိုက်တယ်။

တန်ယုရှန်းက တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နဲ့ပဲ ခေါင်းခါပြီး ပြန်ပြောလိုက်တယ် “အစောပိုင်တုန်းပဲ အထင်ပဲရှိတာ။ အခုမှပဲ သေချာသွားခဲ့တာ”

ရန်ခန်းအမူအရာ ဘီလူးသံပုရာသီး ကိုက်လိုက်ရသလို ဖြစ်သွားခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် ဘာမှတော့ ထပ်မပြောခဲ့ပါဘူး။ တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်းတို့ နှစ်ယောက်က ရန်ကိုင်ကို အလွန်လေးစားကြမှန်း သူသိထားပြီးသားပါ။ ဒီတစ်ကြိမ် အမွေခံတိုက်ပွဲအတွက် သူက တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်းတို့ နှစ်ယောက်ကို ရည်ရွယ်ချက် ရှိရှိနဲ့ ရွေးခဲ့တာက သူတို့ရဲ့ ခွန်အားက အရမ်းကြီး အားကောင်းနေလို့ မဟုတ်ပါဘူး။ အဲ့အစား ရန်ကိုင်ကို အနှောင့်အယှတ် ပေးချင်တာ ကြောင့်ပါပဲ။

ဒါပေမယ့် အခုလို အရေးကြီးတဲ့ အခိုက်အတန့်မှာ ကိုယ့်အရှက် ကိုယ်ပြန်ခွဲသလို ဖြစ်သွားလိမ့်မယ်လို့တော့ သူမထင်ထားခဲ့ပါဘူး။

ရန်ကိုင်က ဘာကိုမှ မဆုံးရှုံးပဲ အလံနဲ့လူကို ရယူသွားနိုင်ခဲ့ပါတယ်။ သူနဲ့ ရန်ရင်ကတော့ အဖွဲ့သား များစွာကို ဆုံးရှုံးခဲ့ရပေမယ့် ဘာမှ မရခဲ့ပဲ ကြက်လည်းဆုံး၊ ဆန်လည်ဆုံး ဖြစ်ခဲ့ရပါတယ်။

အခုအချိန်၌ သူဘယ်လောက်တောင် စိတ်ဓါတ်ကျနေလဲ ဆိုတာကို ခန့်မှန်း ကြည့်နိုင်ပါတယ်။

“လိုက်မယ်” ရန်ခန်းက အံ့ကြိတ်ပြီး ရန်ကိုင်တို့ လေးယောက်နောက် ပျံသန်းလိုက်သွားလိုက်တယ်။

ရန်ရင်ကလည်း သုန်မှုန်နေတဲ့ အမူအရာနဲ့ ရန်ကိုင်တို့နောက် လိုက်သွားလိုက်ကြတယ်။

အဖွဲ့နှစ်ခုစလုံး ကောင်းကင်ပေါ် အလျင်အမြန် ပျံတက်သွားလိုက်ကြတယ်။ အခုအချိန်၌ ရန်ထိုက်ရဲ့ ခြံဝန်းတစ်ခုလုံး ကုန်းကောက်စရာမရှိအောင် စုတ်ပြတ်နေခဲ့ပြီး တွမ့်မူမိသားစုက ခေါ်လာတဲ့ ကျင့်ကြံသူတွေဆိုရင်လည်း ငါးယောက်ပဲ ကျန်ပါတော့တယ်။ ထိုငါးယောက်စလုံးကလည်း ပြင်းပြင်းထန်ထန် ဒဏ်ရာရထားလို့ပါ။

ရန်ကိုင်နောက်လိုက်ပြီး ရန်ထိုက်ကို ပြန်လည် ရယူနိုင်ဖို့အတွက် ရန်ခန်းနဲ့ ရန်ရင်တို့ နှစ်ယောက်စလုံး ထိုလက်ကျန် တွမ့်မူ မိသားစုက ကျင့်ကြံသူတွေကို အရေးမစိုက်နိုင်တော့ပါဘူး။

ပထမညရဲ့ ပထမဆုံး တိုက်ပွဲက စိတ်ဝင်စားစရာ အလှည့်အပြောင်းတွေနဲ့ ပြည့်နေခဲ့ပါတယ်။ အခု ဖြစ်ပျက်သွားတဲ့ အဖြစ်အပျက် အားလုံးက အားလုံး မျှော်လင့်ထားတာနဲ့ တခြားစီ ဖြစ်နေခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ပွဲကြည့်သူတွေ အားလုံးက စိတ်မပျက်သွားရုံမကလို့ ပိုပြီးတော့ စိတ်လှုပ်ရှား သွားခဲ့ပြီး ချက်ချင်းပဲ ရန်ခန်းနဲ့ ရန်ရင်တို့နောက် ပြေးလိုက်သွားကြတယ်။

အခု လူအားလုံးက လက်ရဲဇက်ရဲရှိတဲ့ ကိုးယောက်မြောက် သခင်လေးရန်ကိုင်ကို တော်တော်လေး စိတ်ဝင်စားနေမိကြပါပြီ။ ရန်မိသားစုရဲ့ အငယ်ဆုံး သခင်လေးက ဘယ်လိုလူမျိုးလဲ၊ ဘယ်ကနေ ယုံကြည်ချက်တွေ ရလာလို့ သူ့အစ်ကိုနှစ်ယောက် လုနေတဲ့ အစာကို ကြားထဲက ဖြတ်လုရဲတာလဲ ဆိုတာကို အားလုံး သိချင်နေခဲ့ကြတယ်။

သူတို့စိတ်ထဲမှာကို ရန်ကိုင်ကို အဖမ်းမခံရစေချင်ပါဘူး။

သူ့လို လူတစ်ယောက် ရှိနေတဲ့ အမွေခံတိုက်ပွဲက ပိုပိုပြီး ရင်ခုန်စိတ်ဝင်စားစရာ ကောင်းလာမှာ အသေအချာပါပဲ။

ရန်ထိုက်ရဲ့ အပျက်အစီးပုံ ခြံဝန်းထဲမှာ ကျန်ရစ်နေခဲ့ကြတဲ့ တွမ့်မူမိသားစုက ကျင့်ကြံသူ ငါးယောက်က အကြည့်ချင်း ဖလှယ်လိုက်ကြပြီး ကူကယ်ရာမဲ့စွာနဲ့ ပြုံးလိုက်ကာ ထိုင်ချလိုက်ပြီး သူတို့ရဲ့ ဒဏ်ရာတွေကို စတင် ကုသပါတော့တယ်။

သူတို့ တတ်နိုင်သမျှ အကောင်းဆုံး ကြိုးစားခဲ့ပြီးပါပြီ။

ဒီတစ်ကြိမ် တွမ့်မူမိသားစုက လူ၄၀ ပို့လွှတ်ခဲ့ပေမယ့် ငါးယောက်ပဲ အသက်ရှင်ကျန်ရစ်ခဲ့ပါတယ်။

လူအင်အားနဲ့ ပက်သက်ရင်း တွမ့်မူမိသားစု တော်တော်ကြီး အထိနာသွားတယ် ဆိုပေမယ့် ဂုဏ်သတင်းကတော့ တော်တော်လေး တက်သွားခဲ့ပါတယ်။ အခုတိုက်ပွဲကို ကြည့်လိုက်ရတဲ့ လူအားလုံး သေမယ်မှန်း သိနေတာတောင် သစ္စာရှိရှိ ရဲရဲဝံ့ဝံ့နဲ့ နောက်မဆုတ်တမ်း တိုက်ခိုက်ခဲ့တဲ့ တွမ့်မူမိသားစုဝင်တွေကို မချီးကျူးပဲ မနေနိုင်ခဲ့ကြပါဘူး။

ဒီလိုမိသားစုမျိုးက မိတ်ဆွေဖွဲ့ဖို့ ထိုက်တန်ပါတယ်။

ထို့ကြောင့် ရေရှည်ကို ကြည့်ပြီး ပြောရမယ်ဆိုရင်တော့ တွမ့်မူမိသားစု နစ်နာသွားခြင်း မရှိပဲ မြတ်သွားတယ်လို့တောင် ပြောလို့ရပါတယ်။

ရန်ခန်းနဲ့ ရန်ရင်တို့ နှစ်ယောက်စလုံး သူတို့ရဲ့ နောက်လိုက် အသီးသီးနဲ့ ရန်ကိုင်နောက်ကို အလျင်စလို ပျံသန်းလိုက်နေခဲ့ကြတယ်။ အစပိုင်းမှာတော့ ရန်ကိုင်ရဲ့ ဝိုးတဝါး ပုံရိပ်ကို မြင်တွေ့နေရသေးပေမယ့် အချိန်တွေ ကြာလာတာနဲ့အမျှ သူ့ရဲ့ အရိပ်ကိုတောင် မျက်ခြေပျက်စ ပြုလာခဲ့ပါပြီ။

အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ပညာရှင်များစွာက သူတို့ရဲ့ ကောင်းကင်စိတ်အာရုံကို သုံးပြီး ရန်ကိုင်ရဲ့ တည်နေရာကို အမှတ်အသားပြုဖို့ ကြိုးစားလိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့် သူတို့ရဲ့ ကောင်းကင်စိတ်အာရုံက အဆုံးမဲ့ပင်လယ်ထဲ ကျသွားတဲ့ ကျောက်တုံးတစ်တုံးလို လုံဝ အသုံးမဝင် ဖြစ်သွားခဲ့ရပါတယ်။

ရန်ကိုင်နဲ့ ရန်ထိုက်က လေထဲ အငွေ့ပျံသွားသလိုမျိုး သူတို့ရဲ့ တည်နေရာကို လုံးဝကို အာရုံခံလို့ မရတော့တာပါ။

ထိုအချက်ကြောင့် ရန်ခန်းနဲ့ရန်ရင်တို့ နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ အမူအရာ ပိုပြီး အရုပ်ဆိုးသွားခဲ့ရတယ်။

“ကိုးယောက်မြောက် သခင်လေးကိုင်ရဲ့ အမြန်နှုန်းက တကယ်ကို ကြောက်ဖို့ကောင်းတာပဲ” ကောင်းရန်ဖုန်းက အံ့အားသင့်စွာနဲ့ ရေရွတ်လိုက်တယ်။ လူတစ်ယောက်ကို သယ်ရင်းနဲ့တောင် အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်ပညာရှင် များစွာ လိုက်ဖမ်းတာကနေ လွတ်မြောက်အောင် ထွက်ပြေးနိုင်တယ် ဆိုတော့ သူရဲ့အမြန်နှုန်းကို မွန်းစတားဆန်လွန်းတယ်လို့ပဲ ပြောရပါတော့မယ်။

“သူ့ဘယ်လောက်ပဲ မြန်မြန်၊ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့် ပညာရှင်အများကြီးရဲ့ ကောင်းကင် စိတ်အာရုံကနေ သူ့ရဲ့ တည်နေရာနဲ့ အရှိန်အဝါကို ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ဖုံးကွယ်ထားနိုင်တာလဲ” ခန်ကျန်းက ခေါင်းခါရမ်းရင်း နားမလည်နိုင်သည့် အမူအရာနဲ့ ပြောလိုက်တယ်။

ရန်ရင်ရဲ့ မျက်ဝန်းအစုံ လက်သွားခဲ့ပြီး တန်ယုရှန်းဆီ လှမ်းကြည့်လိုက်ကာ လှောင်ပြုံးပြုံးလိုက်ရင်း ပြောလိုက်တယ် “ငါးယောက်မြောက်အစ်ကို၊ မင်းခေါ်လာတဲ့ သွေးစစ်သည်တော်က အားကောင်းတဲ့ ဝိဥာဉ်ကို ပိုင်ဆိုင်ထားတယ်ဆို၊ သူမရဲ့ ကောင်းကင်စိတ်အာရုံကတောင် ကိုးယောက်မြောက် ညီလေး ဘယ်ထွက်သွားလဲ ဆိုတာကို အာရုံခံလို့ မရတာလား”

ရန်ရင်ပြောတာကို နားထောင်ရင်း ရန်ခန်းက တန်ယုရှန်းအား မေးခွန်းထုတ်သလို ကြည့်လိုက်တယ်။

ဒါပေမယ့် တန်ယုရှန်းက ခေါင်းခါရမ်းပြီးတော့သာ ပြန်ပြောလိုက်တယ် “ကျွန်မ ကြိုးစားကြည့်ပြီးပြီ။ သခင်ငယ်လေးရဲ့ တည်နေရာကို လုံးဝ ရှာလို့မတွေ့ဘူး”

ရန်ခန်းက မျက်မှောင်ကြုံ့လိုက်ပြီး ခပ်မြန်မြန်ပဲ ပြန်ပြောလိုက်တယ် “ယုရှန်း၊ ကိုးယောက်မြောက် ညီလေးနဲ့ ခင်ဗျားတို့ကြား ရင်းနှီးတဲ့ ဆက်ဆံရေး ရှိမှန်း ကျုပ်သိတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒါက အမွေခံတိုက်ပွဲဆိုတဲ့ အချက်နဲ့နဲ့ ခင်ဗျားက ရန်မိသားစုက သွေးစစ်သည်တော် ခန်းမရဲ့ သွေးစစ်သည်တော် တစ်ယောက် ဆိုတာကို မမေ့နဲ့ဦး”

တန်ယုရှန်းက ထိုအချက်ကို ကောင်းကောင်း နားလည်ထားပါတယ်။ ထို့ကြောင့် နည်းနည်းလေးတောင် တုန့်ဆိုင်းမနေပဲ ချက်ချင်း ပြန်ပြောလိုက်တယ် “သွေးစစ်သည်တော်က ကိုယ်ရေးကိုယ်တာ ကိစ္စနဲ့ အလုပ်ကိစ္စကို ကောင်းကောင်းခွဲတတ်ပါတယ်။ သခင်လေးခန်းက အကျိုးဆောင်အမှတ်တွေ သုံးပြီး တုဖုန်းနဲ့ ကျွန်မတို့ နှစ်ယောက်ရဲ့ အကူအညီကို တောင်းဆိုခဲ့မှတော့၊ အမွေခံတိုက်ပွဲမှာ သခင်လေးခန် မရှုံးနိမ့်သေးသရွေ့ ၊ ကျွန်မတို့ နှစ်ယောက်ကလည်း သခင်လေးကို အပြည့်အဝ ထောက်ပံ့ပေးမှာပါ”

တန်ယုရှန်း ပြောတာကို နားထောင်ပြီးနောက် ထိုကိစ္စအကြောင်း ဆက်မပြောသင့်တော့မှန်း ရန်ခန်း နားလည်လိုက်တယ်။ သူ့အမူအရာကို ပြန်ပြင်လိုက်ပြီး အသာအယာလေး ခေါင်းညိတ်လိုက်ကာ “ခင်ဗျားရဲ့ သစ္စာစောင့်သိမှုကို မေးခွန်း ထုတ်နေတာ မဟုတ်ပါဘူး။ ခင်ဗျားတောင် သူ့ကို မရှာနိုင်မှတော့ ကိုးယောက်မြောက် ညီလေးကို ကူညီပေးနေတဲ့ အားကောင်းတဲ့ ကျင့်ကြံသူ တစ်ယောက် ကျိန်းသေ ရှိနေမှာပေါ့”

“မင်းပြောချင်တာက… အဲ့ကောင်းကင်စိတ်အာရုံရဲ့ ပိုင်ရှင်ကို ပြောတာလား” အစောပိုင်းတုန်းက သူတို့အားလုံးကို ဖိနှိပ်ခဲ့တဲ့ ကြောက်မက်ဖွယ် ကောင်းကင် စိတ်အာရုံကို ရန်ရင်ရုတ်တရက် ပြန်အမှတ်ရမိလိုက်တယ်။

“အဲ့တစ်ယောက်ပဲ ဖြစ်ရမယ်။ အဲ့လောက်တောင် ကြောက်ဖို့ကောင်းတဲ့ ပညာရှင်တစ်ယောက်က သူ့ဘေးမှာ ရှိနေမှတော့ ငါတို့ ခြေရာခံလိုက်တာကနေ သူအလွယ်တကူ ပုန်းရှောင်နေနိုင်မှာပဲ” ရန်ခန်းရဲ့ မျက်ခုံးကြောတို့ တွန့်ကွေးသွားခဲ့ပြီး သူ့ဘာသာ တိုးတို‌လေး ရေရွတ်လိုက်တယ် “ထူးဆန်းတယ်၊ ဒီလောက်တောင် အားကောင်းတဲ့ အကူအညီ တစ်ယောက်ကို ကိုးယောက်မြောက် ညီလေး ဘယ်ကနေများ ရလာခဲ့တာလဲ”

အမွေခံတိုက်ပွဲ၌ အင်အားစုများစွာ ပါဝင်ယှဉ်ပြိုင် ကြပေမယ့် မိသားစုကြီး ရှစ်ခုကတော့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၅ထက် ကျော်လွန်တဲ့ ဘယ်ကျင့်ကြံသူကိုမှ စေလွှတ်လေ့ မရှိပါဘူး။

ကျန်တဲ့ ပထမအဆင့် အင်အားစုတွေကလည်း အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထွတ်အထိပ်အဆင့် ပညာရှင်တွေကို စေလွှတ်လေ့ မရှိပါဘူး။ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထွတ်အထိပ်အဆင့် ပညာရှင် အများစုရဲ့ အဆင့်အတန်းက အရမ်းကို မြင့်မားပြီး အားလုံးလိုလိုက သက်ကြီးပိုင်းတွေ ဖြစ်တာ များပါတယ်။ ထို့ကြောင့် သူတို့တွေက အမွေခံတိုက်ပွဲလို ပြိုင်ပွဲတွေမှာ ဝင်ပါလေ့မရှိပါဘူး။ ပြီးတော့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထွတ်အထိပ်အဆင့် ပညာရှင်တွေ ဆိုတာ သူတို့အင်အားစုတွေရဲ့ အုတ်မြစ်တွေ ဖြစ်ကြတဲ့အတွက် ထိုပညာရှင်တွေကို အလကားသက်သက် အဆုံးရှုံးမခံနိုင်ကြပါဘူး။

ထို့ကြောင့် ပထမအဆင့် အင်အားစုတွေအတွက် သူတို့ စေလွှတ်လေ့ ရှိတဲ့ အမြင့်ဆုံးအဆင့် ပညာရှင်က အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၈ ပညာရှင်တွေပါပဲ။ ဟုတ်တာပေါ့၊ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၈ကို ကျော်လွန်နေတဲ့ ကျင့်ကြံသူတွေကို အမွေခံတိုက်ပွဲထဲ စေလွှတ်လို့ မရဘူးဆိုတဲ့ စည်းမျဉ်းတော့ မသတ်မှတ်ထားပါဘူး။ တိုက်ပွဲအရှိန်တက်လာပြီ ဆိုရင်တော့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထွတ်အထိပ်အဆင့် ပညာရှင်တွေပါ တစ်ခါတစ်ရံ ပါလာတတ်ကြပါတယ်။

ဒုတိယအဆင့် အင်အားစုတွေမှာ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၈ထက် ပိုသန်မာတဲ့ ကျင့်ကြံသူတွေ ရှိတယ်ဆိုတာ ရှားပါတယ်။

သွေးတိုက်ပွဲဂိုဏ်းမှာဆိုရင် အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၈ ကျင့်ကြံသူဆိုလို့ သွေးတိုက်ပွဲဂိုဏ်းခေါင်းဆောင် ဟူမန် တစ်ယောက်ပဲ ရှိပါတယ်။ သူက ဂိုဏ်းရဲ့ ခေါင်းဆောင် ဖြစ်သလို ဂိုဏ်းရဲ့ ထောက်တိုင်လည်း ဖြစ်တဲ့အတွက် အခုလို အန္တရာယ်များတဲ့ အမွေခံတိုက်ပွဲမျိုးမှာ ဝင်ပါလိမ့်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။ မုန်တိုင်စံအိမ် မှာတော့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့်၈သို့ ရောက်နေတဲ့ ကျင့်ကြံသူ တစ်ယောက်တောင် မရှိပါဘူး။ ဂိုဏ်းခေါင်းဆောင် ရှောင်ရို့ဟန်က အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၇ကိုပဲ ရောက်ပါသေးတယ်။

ဒုတိယအဆင့် အင်အားစုတွေက ပို့လွှတ်လေ့ရှိတဲ့ ပညာရှင်တွေရဲ့ ခွန်အားက အများဆုံးမှ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၆၊ အဆင့်၇လောက်ပဲ ရှိတာပါ။

တတိယအဆင့် အင်အားစုတွေမှာတော့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း ရောက်နေတဲ့ ပညာရှင်တွေ မရှိသလောက် နည်းပါးပါတယ်။ ထို့ကြောင့် သူတို့ ပို့လွှတ်တဲ့ လူတွေက ဒုတိယအင်အားစုက ပို့လွှတ်တဲ့ လူတွေထက် ပိုပြီး အားနည်းနေလေ့ ရှိပါတယ်။

အမွေခံတိုက်ပွဲမှာ အသေအပျောက် ရှိတယ်ဆိုတာ သာမန်ကိစ္စတစ်ခုပါပဲ။ ထိုအားနည်းတဲ့ အင်အားစုလေးတွေသာ ကြီးကြီးမားမား ဆုံးရှုံးလိုက်ရမယ်ဆိုရင် သူတို့ရဲ့ အင်အား တော်တော်လေး လျော့ကျသွားနိုင်သလို သူတို့ရဲ့ အုတ်မြစ်ကိုလည်း ထိခိုက်သွားနိုင်ပါတယ်။ ကံဆိုးရင် ဘယ်တော့မှ နလန်ပြန်မထူလာ နိုင်တဲ့အထိ ဖြစ်သွားနိုင်ပါတယ်။

ထိုအချက်တွေကြောင့်ပဲ အမွေခံတိုက်ပွဲမှာ ဝင်ပြိုင်တဲ့ ဘယ်အင်အားစုမဆို သူတို့ အရှုံးခံနိုင်တဲ့ လူအရေအတွက် လောက်ကိုပဲ စေလွှတ်လေ့ရှိပါတယ်။

အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထွတ်အထိပ် အဆင့် ကျင့်ကြံသူကတော့ ဘယ်ရန်သခင်လေးမှာမှ မရှိသေးပါဘူး။

ရန်ကိုင်ကိုသာ အဲ့လိုမျိုး အားကောင်းတဲ့ ပညာရှင်တစ်ယောက်က ထောက်ပံ့ပေးနေမယ် ဆိုရင် သူ့နောက်ကို လိုက်တာတောင် တော်တော်လေး အန္တရာယ်များနေပါပြီ။ သူ့ဆီကနေ ရန်ထိုက်ကို လုယူဖို့ဆိုရင်တော့ ဝေလာဝေးပေါ့။

“ကိုးယောက်မြောက် ညီလေးက ဒီတစ်ကြိမ် အချီကြီး ရလိုက်တဲ့ပုံပဲ” ရန်ရင်က ခေါင်းခါရမ်းလိုက်ပြီး ကူကယ်ရာမဲ့စွာနဲ့ ပြုံးလိုက်တယ်။

အလံကို သူပဲ လုယူသွားခဲ့လို ရန်ထိုက်ကိုလည်း သူပဲ ဖမ်ခေါ်သွားခဲ့ပါတယ်။ လူတစ်ယောက်၊ အလံတစ်ခုနဲ့ ဆိုရင် မိသားစုကနေ အသုံးဝင်တဲ့ ပစ္စည်းတော်တော်များများကို လဲယူလို့ ရပါတယ်။ လက်နက်တွေ၊ သိုင်းပညာရပ်တွေ၊ ကျင့်စဉ်တွေ၊ ဆေးလုံးတွေ၊ စိတ်ဝိဥာဉ် ဆေးပင်တွေ၊ လက်နက်သန့်စင်တဲ့ ကုန်ကြမ်းပစ္စည်းတွေက သူ့ရဲ့ ကိုယ်ပိုင်ခွန်အားကို တိုးတက်အောင် လုပ်ဆောင်ပေးနိုင်သလို တစ်ဖွဲ့လုံးရဲ့ ခွန်အားကိုလည်း တိုးတက်အောင် လုပ်ဆောင်နိုင်ပါတယ်။

“သူဒီည အသက်ရှင်နိုင်ခဲ့ရင်ပေါ့” ရန်ခန်းက အေးစက်စက်နဲ့ နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်တယ်။ အခုအချိန်လောက်ဆို သူ့စံအိမ်တစ်ခုလုံး အဝိုင်းခံထားရပြီး လောက်ပါပြီ။ အဲ့ဒါကို သူ့စံအိမ်ကို ကာကွယ်ဖို့ မကြိုးစားပဲ သူတို့ရဲ့ ပစ်မှတ်ကို လာရောက် လုယူသွားခဲ့ပါတယ်။ ကျားပါးစပ်ထဲက အစာကို လုယူလိုက်နိုင်ခဲ့ပေမယ့် ရန်ခန်း အမြင်မှာတော့ ရန်ကိုင် ရလိုက်တာက ပေးဆပ်လိုက်ရတာနဲ့ လုံးဝ မကာမိပါဘူး။
Martial Peak
အပိုင်း(၄၂၈) သူအိမ်မှာ မရှိဘူး

ရန်ကိုင်ကို မဖမ်းလိုက်နိုင်ရုံ မကလို့ သူ့ရဲ့ အရိပ်အယောင်ကိုတောင် ရှာလို့မတွေ့နိုင်ခဲ့ပါဘူး။ ထူးခြားဆန်းကြယ်သည့် အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ကျင့်ကြံသူရဲ့ စောင့်ကြည့်ခြင်းကိုပါ ခံနေရတော့ ရန်ခန်းနဲ့ ရန်ရင်တို့ နှစ်ယောက်စလုံး အလွန်အမင်း စိတ်ဓါတ်ကျသွားခဲ့ကြတယ်။

အချိန်အတော်ကြာ တိတ်ဆိတ်နေပြီးနောက် ခန်မိသားစုရဲ့ ခန်ကျန်းက ရုတ်တရက် ပြုံးလိုက်ပြီး ပြောလိုက်တယ် “သခင်လေးတို့ နှစ်ယောက်ရေ၊ မင်းတို့ ကိုးယောက်မြောက် ညီလေးရဲ့ စံအိမ်ဆီ ဘာလို့ သွားမလည်ကြတာလဲ”

ရန်ခန်းနဲ့ ရန်ရင်တို့ နှစ်ယောက် ခန်ကျန်းကို တစ်ခဏလောက် ကြာအောင် စိုက်ကြည့်နေလိုက်ပြီးနောက် သူတို့ရဲ့ မျက်ဝန်းအစုံ ရုတ်ချည်း တောက်ပသွားခဲ့တယ်။

ဟုတ်သားပဲ။ ရန်ကိုင်က သူ့ရဲ့ အားကောင်းတဲ့ မဟာမိတ် နှစ်ယောက်နဲ့ ဘယ်ကမှန်း မသိတဲ့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထွတ်အထိပ်အဆင့် ကျင့်ကြံသူ တစ်ယောက်ပါ ခေါ်လာခဲ့တာ ဆိုတော့ အခုအချိန်လောက်ဆို သူ့စံအိမ်ကခံစစ်က လုံးဝကို ဟောင်းလောင်းကြီး ဖြစ်နေမှာပဲ

ပြီးတော့ ရန်ကျောင်းနဲ့ ရန်ရှန်းတို့ နှစ်ယောက်ကလည်း ရန်ကိုင် စံအိမ်ဆီ သွားနေခဲ့ပါတယ်။ သူတို့ပါ ထပ်သွားလိုက်မယ် ဆိုရင် စုစုပေါင်း လေးယောက် ဖြစ်သွားပါပြီ။ လေးယောက်ပေါင်း ခွန်အားနဲ့ ဆိုရင် ရန်ကိုင်ကို လုံးဝ နင်းခြေပစ်လို့ ရသွားပါပြီ။

ညီအစ်ကို နှစ်ယောက်သား အလိုလို အကြည့်ချင်း ဆုံသွားခဲ့ကြတယ်။ နှစ်ယောက်စလုံး တစ်ယောက် အကြည့်ထဲက အဓိပ္ပါယ်ကို တစ်ယောက် သိပြီးသားပါ။

ဒါပေမယ့် ကောင်းရန်ဖုန်းက ခေါင်းခါလိုက်ပြီး ဝင်ကန့်ကွက်လိုက်တယ် “မသွားသင့်ဘူး၊ သခင်လေး နှစ်ယောက်စလုံး ကိုယ့်စံအိမ်ဆီ အမြန်ပြန်တာ အကောင်းဆုံး ဖြစ်မယ်လို့ ငါထင်တယ်။ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထွတ်အထိပ်အဆင့် တစ်ယောက်ရဲ့ အကူအညီနဲ့ ဆိုရင် ကိုးယောက်မြောက် သခင်လေးကိုင်က မင်းတို့အလံကို လုယူသွားနိုင်တယ်နော်”

ထိုစကားကို ကြားလိုက်တာနဲ့ ရန်ခန်းနဲ့ ရန်ရင်တို့ရဲ့ အမူအရာ ရုတ်ချည်း ပြောင်းလဲသွားခဲ့တယ်။

သူတို့နှစ်ယောက်စလုံး တစ်ဖက်သားကို အနိုင်ယူနိုင်မယ့် နည်းလမ်းကိုသာ အာရုံစိုက်နေပြီး ကိုယ့်အခြေအနေကိုယ် မေ့လျော့နေခဲ့ကြတယ်။ ဒီတစ်ကြိမ်၌ အဆီတဝင်းဝင်း အသားတုံးကို ပထမဆုံး စားရနိုင်ရေးအတွက် နှစ်ယောက်စလုံး ခံစစ်မှာရှိတဲ့ အင်အားစု အကုန်လုံးနီးပါးကို ခေါ်ဆောင်လာခဲ့တာပါ။ ထို့ကြောင့် အလံကို စောင့်နေတဲ့ သွေးစစ်သည်တော် တစ်ယောက်အပြင် သူတို့ စခန်း၌ အခြား မယ်မယ်ရရ အားကောင်းတဲ့ ကျင့်ကြံသူ တစ်ယောက်မှ မရှိတော့ပါဘူး။

အခုအချိန်၌ ရန်ကိုင်သာ သူတို့စံအိမ်ကို တိုက်ခိုက်ခဲ့မယ် ဆိုရင် နှစ်ယောက်စလုံး ပြိုင်ပွဲကနေ ထွက်ရပါလိမ့်မယ်။

ထိုအချက်ကို နားလည်လိုက်တာနဲ့ ညီအစ်ကို နှစ်ယောက်စလုံး ရန်ကိုင့် စံအိမ်အား တိုက်ခိုက်မယ့် အကြံကို ပစ်ပယ်ပြီး သူတို့ စံအိမ်ဆီ အူးယားဖားယားနဲ့ ပြန်ပြေးကြပါတော့တယ်။

……

စစ်ပွဲမြို့တော် အပြင်ဘက် ရောက်တာနဲ့ ရန်ကိုင်က ရန်ထိုက်ကို ချပေးလိုက်တယ်။ သူ့သွေးကြောတွေကိုရော၊ အစစ်အမှန်ချီကိုပါ ပိတ်လှောင်မထားခဲ့ပါဘူး။ ချပေးပြီးတာနဲ့ သူ့ခမောက်ကို ချွတ်လိုက်ပြီး ပြုံးကာ “တတိယအစ်ကိုကြီး”

“ကိုးယောက်မြောက် ညီလေးရဲ့ နည်းလမ်းတွေက တကယ်ကို အထင်ကြီးစရာ ကောင်းတာပဲ” ရန်ထိုက်က လေးစားမှုအပြည့်နဲ့ ပြောလိုက်တယ်။

ရန်ကိုင်က ပြန်ပြီးတော့သာ ခေါင်းခါပြလိုက်ပြီး “အခွင့်ကောင်းကို အမိအရ အသုံးချလိုက်တာလေးပါပဲ”

ဒီည ရန်ကိုင်က သူ့စံအိမ်ထဲကနေ ထွက်လာလိမ့်မယ်လို့ ဘယ်သူမှ မထင်ထားခဲ့ကြပါဘူး။ ထို့ကြောင့်ပဲ ရန်ခန်းနဲ့ ရန်ရင်တို့ နှစ်ယောက်စလုံး ကြိုတင်ကာကွယ်ခြင်း မရှိပဲ စိတ်ရှိလက်ရှိနဲ့ တိုက်ခိုက်နေခဲ့ကြတာပါ။ သူတို့ သတိလွတ်သွားတာကြောင့်သာ မဟုတ်ရင် ရန်ကိုင်အနေနဲ့ ရန်ထိုက်ရဲ့ အလံကို အလွယ်လေး ရယူနိုင်ခဲ့လိမ့်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

သူတို့ ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကို နည်းနည်းလေး ဂရုစိုက်နေရင်တောင် ဒီတစ်ကြိမ် ရန်ကိုင် အောင်မြင်နိုင်ခဲ့လိမ့်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

“ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်၊ တတိယအစ်ကိုကြီးက မင်းလက်ထဲ ရောက်လာခဲ့ပြီ ဆိုတော့ ဒါက ကိုးယောက်မြောက် ညီလေးအတွက် ဂုဏ်ယူစရာ တစ်ခုပဲပေါ့” ရန်ထိုက်က ရန်ကိုင်အား စိတ်ဓါတ်ကျနေတဲ့ အမူအရာနဲ့ ကြည့်လိုက်ပြီး “သူတို့ နှစ်ယောက်ဖမ်းတာ ခံရမယ့်အစား တတိယညီလေး ဖမ်းတာခံရတာပဲ ပိုကောင်းပါတယ်လေ။ အနည်းဆုံးတော့ တတိယညီလေးက ငါ့ကို စတိုက်ခဲ့တာမှ မဟုတ်တာ”

“တတိယအစ်ကိုကြီးက အရမ်းကို လေးနက်လွန်းနေတာပဲ” ရန်ထိုက်လေသံထဲက အေးစက်ကို ရန်ကိုင် သတိပြုမိပါတယ်။ ပထမဆုံး ထွက်ရတဲ့လူဖြစ်လို့ စိတ်ဓါတ်ကျတာ သဘာဝပါပဲ။ ဒါပေမယ့် ထိုအရာကို စိတ်ထဲမထားပဲ သူ့လက်ကို ဝှေ့ရမ်းပြီးတော့သာ ပြောလိုက်တယ် “တတိယအစ်ကိုကြီးအတွက် ဒီမှာ ဘာမှလုပ်စရာ မရှိမှတော့ ဗဟိုမြို့တော်ဆီပဲ ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် ပြန်သွားလိုက်သင့်တယ်”

ထိုစကားကို ကြားလိုက်တာနဲ့ ရန်ထိုက်မျက်ဝန်းတို့ မှေးကျဉ်းသွားခဲ့ပြီး မျက်မှောင်ကြုံ့ကာ ပြန်မေးလိုက်တယ် “မင်းဘာပြောချင်တာလဲ”

“ငါပြောခဲ့သလို့ပဲ။ ငါက တတိယအစ်ကိုကြီးရဲ့ အလံကို ရပြီးသွားပြီပဲလေ” ပြောပြီးတာနဲ့ ရန်ကိုင်က ရန်ထိုက် ပြန်ပြောမှာကို စောင့်မနေတော့ပဲ လေထဲခုန်တက်လိုက်ပြီး စစ်ပွဲမြို့တော်ဆီ ချက်ချင်း ပျံသန်းသွားလိုက်တယ်။

ကိုးယိုးကားယား အမူအရာနဲ့ အချိန်အတော်ကြအောင် မတ်တပ်ရပ်နေပြီး နောက်ဆုံးမှာတော့ ရန်ထိုက်ရဲ့ တောင့်တင်းနေတဲ့ အမူအရာ တဖြည်းဖြည်း ပြေလျော့သွားခဲ့တယ်။ ရန်ကိုင် ပျံသန်းသွားတဲ့ ဦးတည်ရာဘက်ဆီ ငေးကြည့်နေရင်း သူ့မျက်နှာထက် ကျေးဇူးတင်သည့် အရိပ်အယောင်တို့နဲ့ ပြည့်နေခဲ့တယ်။

ရန်ကိုင်က သူ့အား မိသားစုဆီ ခေါ်သွားပြီး စစ်ပွဲအတွက် လိုအပ်တဲ့ ပစ္စည်းတွေနဲ့ မလဲလှယ်လိုက်တာက သူ့ကို မျက်နှာသာ ပေးလိုက်တာနဲ့ အတူတူပါပဲ။

လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်တွေအတွင်း ရန်ထိုက်အနေနဲ့ ဘာထူးခြားတာကိုမှ မရရှိခဲ့သလို့ သူ့အား ထင်ပေါ်ကျော်ကြားစေမယ့် အောင်မြင်မှု တစ်ခုကိုတောင်မှ ရအောင် မစွမ်းဆောင်နိုင်ခဲ့ပါဘူး။ ရှင်းရှင်း ပြောရရင် သူ့ရဲ့ စွမ်းဆောင်ရည်က အမြဲတမ်း သာမန်ပါပဲ။ ဒါပေမယ့် ဘာတွေပဲဖြစ်ဖြစ် သူက ရန်မိသားစုရဲ့ ကလေး တစ်ယောက် ဖြစ်နေတုန်းပါ။ ထို့ကြောင့် ရန်မိသားစုဝင် တစ်ယောက် ဖြစ်တယ်ဆိုတဲ့ မာနက သူ့အရိုးထဲအထိကို စိမ့်ဝင်နေခဲ့ပါတယ်။ ထိုအချက်ကြောင့်သာ မဟုတ်ရင် ရှုံးမယ်မှန်း သိသိကြီးနဲ့တောင် ပြန်ပြီး တိုက်ခိုက်နေမှာ မဟုတ်ပါဘူး။ တိုက်ပွဲမစခင်ကတည်းက လက်လျှော့ပေးလိုက်မှာပါ။

ရန်ကိုင်ကသာ သူ့ကို ဖမ်းပြီး မိသားစုဆီ ပြန်ခေါ်သွားခဲ့မယ် ဆိုရင် အနာဂတ်မှာ သူ့အနေနဲ့ နောက်တစ်ကြိမ် ခေါင်းမော့နိုင်တော့မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

အသက်ပြင်းပြင်း တစ်ချက်ရှုလိုက်ပြီး ကျောက်မျက်လေးတွေလို တလက်လက် တောက်ပနေတဲ့ ကောင်းကင်ယံထက်က ကြယ်လေးတွေကို တစ်ချက် ကြည့်လိုက်ကာ အသာအယာလေး ပြုံးလိုက်ရင်း ဗဟိုမြို့တော်ဘက်ဆီ လှည့်လိုက်တယ်။

ကျန်ရှိနေတဲ့ တိုက်ပွဲတွေက သူနဲ့ ဘာမှ မသက်ဆိုင်တော့ပါဘူး။

ရှုံးနိမ့်သွားတဲ့ သခင်လေးတွေက အမွေခံတိုက်ပွဲမှာ ဆက်ပြီး ပါဝင်ယှဉ်ပြိုင်လို့ မရတော့ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် သူတို့ရဲ့ လက်ကျန် မဟာမိတ်တွေကတော့ သခင်လေးအသစ်ကို ရွေးချယ်ပြီး ထောက်ပံ့ပေးလို့ ရပါသေးတယ်။

ရန်ကိုင်က ဥက္ကာပျံတစ်ခုအလား ကောင်းကင်ထက် ပျံသန်းနေခဲ့တယ်။ ပျံသန်းနေရင်း ကောင်းကင်စိတ်အာရုံကိုသုံးပြီး သူ့တစ်ကိုယ်လုံးကို အခြားသူတွေရဲ့ စုံးစမ်းထောက်လှမ်းမှုကနေ ဖုံးကွယ်ထားလိုက်တယ်။

ရန်ထိုက်ကို သွားခွင့်ပေးလိုက်တာ ညီအစ်ကို ဆက်ဆံရေးကြောင့် မဟုတ်ပါဘူး။ သူ့ဝမ်းကွဲတွေအပေါ် ဒီလောက် ခံစားချက် မရှိလှပါဘူး။ ရန်ထိုက်ကို လွှတ်ပေးလိုက်တာက ရှုံးမယ်မှန်း သိသိနဲ့တောင် အလျှော့မပေးပဲ တန်ပြန်တိုက်ခိုက်ခဲ့တဲ့ သူ့ရဲ့ စိတ်ဓါတ်ကို လေးစား တာကြောင့်ပါ။

ထိုကဲ့သို့ လူတစ်ယောက်ကို အရှက်ခွဲဖို့ မလိုအပ်ပါဘူး။

စစ်ပွဲမြို့တော်၊ အနောက်တောင် ထောင့်စွန်း၊ ရန်ကိုင်ရဲ့ စံအိမ် တည်ရှိနေရာနေရာ၌…

လွန်ခဲ့တဲ့ နာရီဝက်တုန်းက…

ရန်ထိုက်ရဲ့ ခြံဝန်းတစ်ခုလုံး ပရမ်းပတာ ဖြစ်နေတဲ့အချိန်၌ ရန်ကိုင်ရဲ့ ခြံဝန်းကလည်း စည်ကားလို့ နေခဲ့ပါတယ်။

ရန်ခန်းရခဲ့တဲ့ သတင်းက မမှားပါဘူး။ ဒီည၊ သခင်လေး ရှစ်ယောက်ထဲ၌ သူ့အဆင့်အတန်းကြောင့် မလှုပ်ရှားတဲ့ အကြီးဆုံး သခင်လေး ရန်ဝေကလွဲပြီး ရှစ်ယောက်မြောက် သခင်လေး ရန်ချွမ်တစ်ယောက်ပဲ မလှုပ်ရှားခဲ့တာပါ။

ဒုတိယသခင်လေး ရန်ကျောင်းက သူ့ရဲ့ မဟာမိတ် ရီရှင်းရို့နဲ့ ပညာရှင်များစွာကို ဦးဆောင်ပြီး ရန်ကိုင်စံအိမ်ကို လာတိုက်ခိုက်ခဲ့တယ်။

ဒါပေမယ့် သူတို့ မစရသေးခင်မှာပဲ ခြောက်ယောက်မြောက် သခင်လေး ရန်ရှန်းနဲ့ ချူဇိရိုတို့ ရောက်ရှိလာခဲ့တယ်။ နှစ်ယောက်စလုံး ဝင်ပေါက်အပြင်ဘက်ရှိ လေထဲ ဝဲနေရင်း အချင်းချင်း နှုတ်ဆက်စကားတွေ ဆိုနေခဲ့ကြတယ်။

ဒီည၌ နှစ်ယောက်စလုံး ရန်ကိုင်စံအိမ်ကို တိုက်ခိုက်ဖို့ ရောက်ရှိလာခဲ့ပါတယ်။ ဖြစ်နိုင်ရင် အခုအချိန်၌ နှစ်ဖက်စလုံးက အချင်းချင်း မတိုက်ခိုက်ချင်ကြသေးပါဘူး။

စံအိမ်အရှေ့ဘက်ရှိ ခြံဝန်းအလယ်၌ ဟော်ရှင်းချန်က သက်သောင့်သက်သာ ရှိဟန်ရသည့် ကုလားထိုင်တစ်ခုထက် ယပ်တောင်လေး တခတ်ခတ်နဲ့ အငြိမ့်သား ထိုင်နေခဲ့တယ်။ သူ့ဘေးမှာတော့ သူ့အား ဝိုင်ငှဲ့၊ စပျစ်သီး ခွံ့ကျွေးပေးနေတဲ့ အစေခံမလေး နှစ်ယောက် ရှိနေခဲ့တယ်။ ဟော်ရှင်းချန်က လုံးဝကို ဇိမ်ကျကျနဲ့ နေနေတာပါ။

ရန်ကျောင်းနဲ့ ရန်ရှန်းတို့ ရောက်ရှိလာတာက သူ့ကို နည်းနည်းလေးတောင် စိတ်အနှောင့်အယှတ် ဖြစ်မသွားစေခဲ့ပါဘူး။

ရန်ကျောင်းဘေးမှာတော့ ရီရှင်းရို့က တိတ်တိတ်လေး မတ်တပ်ရပ်နေခဲ့တယ်။ သူမရဲ့ ကျောက်စိမ်းသားလို ဖြူဖွေချောမွတ်နေတဲ့ အသားအရေ၊ ကျက်သရေရှိလှတဲ့ ဟန်ပန်အမူအရာ၊ နှစ်လိုဖွယ် အပြုံးနဲ့ သူမရဲ့ ကောက်ကြောင်း အဖြာဖြာတို့ကြောင့် ရီရှင်းရို့ဆီကနေ ဖော်ပြမရနိုင်သည့် ညို့ငင်ဆွဲဆောင်မှုတို့ ထွက်ပေါ်နေခဲ့တယ်။ ရီမိသားစုရဲ့ ပထမသခင်မလေး ရီရှင်းရို့က ချူရီမန်လောက် မကျော်ကြားပေမယ့် သူမက လူငယ်မျိုးဆက်ထဲ ဂုဏ်ကြီးမားတဲ့ လူတစ်ယောက် ဖြစ်နေတုန်းပါပဲ။

ရန်ကျောင်း နောက်မှာတော့ ရှန်မိသားစုက ရှန်ချူနဲ့ နန်မိသားစုက နန်ရှန်းတို့ ရှိနေခဲ့ပြီး နှစ်ယောက်စလုံးက အောက်မှာရှိနေတဲ့ စံအိမ်အား ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်သည့် အမူအရာဖြင့် စိုက်ကြည့်နေခဲ့ကြတယ်။

အထူးသဖြင့် နန်ရှန်းပါ၊ တုံးတိဖြစ်နေတဲ့ သူ့ရဲ့ လက်နှစ်ချောင်း ပွတ်သပ်ရင်း ရက်စက်ကောက်ကျစ်တဲ့ အရိပ်အယောင်တို့က သူ့မျက်ဝန်းထဲ ယှတ်ပြေးနေခဲ့တယ်။

ရန်ကိုင်က သူ့လက်နှစ်ချောင်းကို အတင်းအကြပ် ဖြတ်ခိုင်းလိုက်တဲ့ အချိန်ကစပြီး သူနဲ့ ရန်ကိုင်ကြား ချေဖျက်တို့ မရတဲ့ အမုန်းရန်ငြိုးတို့ ဖြစ်တည်သွားခဲ့ပါပြီ။ လွန်ခဲ့တဲ့လအတွင်း ရန်ကိုင်ကို ဘယ်လို လက်စားချေရမလဲ ဆိုတဲ့ အကြောင်းကိုပဲ အချိန်မပြတ် သူစဉ်းစားနေခဲ့တာပါ။

ရန်ကျောင်းအဖွဲ့က အားကောင်းပြီး လူအင်အားကလည်း များပြားပါတယ်။ ရန်ရှန်းကလည်း သူ့အောက် မနိမ့်ပါဘူး။

ချူဇိရိုရဲ့ အကူအညီနဲ့ ရန်ရှန်းက အကူအညီ တော်တော်များများ စုဆောင်းထားနိုင်ခဲ့ပါဘူး။ ရန်ကျောင်းနဲ့ တိုက်ခိုက်ရင်တောင် ရေတိုအနေနဲ့ သူ့အတွက် ပြဿနာ မရှိနိုင်ပါဘူး။

ရန်ကိုင်စံအိမ်ရှေ့ အသာအယာလေး ညိမ့်နေတဲ့ ဗဟိုမြို့တော် မြေခွေးအပြင် ချူရီမန်နဲ့ ရှန်ထန်းရှောင်တို့ပါ ထပ်မံ ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် ထိုလူငယ်လေး သုံးယောက်ကလွဲပြီး စံအိမ်ရှေ့၌ ကျောက်တောင်တစ်တောင်လို မားမားမတ်မတ် ရပ်နေတဲ့ ကျုကောင်းရီတစ်ယောက်ပဲ ရှိနေခဲ့ပါတယ်။

ရင်းဂျုကို ဘယ်နေရာမှာမှ မတွေ့ရပဘူး။

ဒါပေမယ့် ထိုရင်းဂျုဆိုတဲ့ သွေးစစ်သည်တော်က အရိပ်ထဲမှာ ပုန်းအောင်းနေပြီး သားကောင်ကို ချောင်းမြောင်းနေမှန်း အားလုံး သိထားကြပါတယ်။

ချူရီမန်နဲ့ ချူဇိရိုတို့ အကြည့်ချင်း ထိပ်တိုက်တွေ့သွားခဲ့တယ်။ ချူရီမန်က ယုံကြည်ချက်အပြည့်နဲ့ ပြုံးနေခဲ့ပြီး ချူဇိရိုကတော့ အလိုလို လည်ပင်းလေး ကျုံ့သွားမိခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် သူ့အစ်မကြီးရှေ့ အားနည်းတဲ့ဟန် မပြချင်တဲ့အတွက် ချက်ချင်းပဲ စူးစူးရဲရဲနဲ့ ပြန်စိုက်ကြည့်လိုက်တယ်။

တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ ရှန်ချူနဲ့ ရှန်ထန်းရှောင်တို့ မျက်နှာချင်းဆိုင် ထိပ်တိုက် တွေ့သွားခဲ့တယ်။ ရှန်ချူက ကန်ရေပြင်တစ်ခုလို တည်ငြိမ်နေခဲ့ပြီး ရှန်ထန်းရှောင်ကတော့ ရေခဲတုံးတစ်တုံးလို အေးစက်စက် အမူအရာနဲ့ ရှိနေခဲ့တယ်။

“ခြောက်ယောက်မြောက်ညီလေး၊ ညီလေးကိုင်နဲ့ ပက်သက်ပြီး မင်းဘာလုပ်ချင်နေတာလဲ” ရန်ကျောင်းက ပြုံးကာ ရုတ်တရက် ကောက်မေးလိုက်တယ်။

ရန်ရှန်းက ပြုံးကာ ပြန်ပြောလိုက်တယ် “ဒုတိယအစ်ကိုက အသားစားမှတော့ ဒီက ညီလေးကိုလည်း စွပ်ပြုတ် နည်းနည်းတော့ တိုက်သင့်တာပေါ့၊ မဟုတ်ဘူးလား။ ဒုတိယမြောက် အစ်ကိုက တစ်ယောက်တည်း အကုန်အပိုင်သိမ်းချင်နေတာတော့ မဟုတ်ပါဘူးနော်”

“ဘယ်ဟုတ်ပါ့မလဲ” ရန်ကျောင်းက ဖြေးဖြေးချင်း ခေါင်းခါလိုက်ပြီး တစ်ခဏလောက် စဉ်းစားလိုက်ပြီးနောက် ပြန်ပြောလိုက်တယ် “အဲ့လိုဆိုရင်၊ ဒုတိယမြောက်အစ်ကိုက ညီလေးကိုင်ကို ယူမယ်၊ ခြောက်ယောက်မြောက် ညီလေးကတော့ အလံကိုယူပေါ့၊ ဘယ်လိုလဲ၊ အပေးအယူ မျှတယ်မလား”

“အင်း၊ ဒုတိယမြောက်အစ်ကိုက အရမ်းကို ကြင်နာတတ်တာပဲ” ရန်ရှန်းက အဓိပ္ပါယ်ပါပါ ပြုံးလိုက်တယ်။ သူ့ကြည့်ရတာ ရန်ကျောင်းရဲ့ အကြံဥာဏ်ကြောင့် တော်တော်လေး ကျေနပ်နေတဲ့ ပုံပါပဲ။ သူ့အကြည့်က ရှန်ချူနဲ့ နန်ရှန်းဆီ အလိုလိုရောက်သွားခဲ့ပြီး အထင်အမြင် သေးသေးနဲ့ နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်တယ်။

ရန်ကိုင်နဲ့ ရှန်နဲ့နန်မိသားစုကြားက ရန်ကြွေးကို သူတို့ အားလုံး သိထားကြပါတယ်။

ရန်ကျောင်းက အလံအစား လူကို ဘာလို့ ရွေလိုက်တယ်ဆိုတာ ရှင်းပြဖို့ မခက်ပါဘူး။ ရှန်နဲ့နန်မိသားစုကြောင့် ရန်ကျောင်းရဲ့ ခွန်အားက တော်တော်လေး တိုးတက်လာခဲ့ရပါတယ်။ ထို့ကြောင့် သူ့အနေနဲ့ ထိုမိသားစုနှစ်ယောက်ကို ပြန်ပြီး ကောင်းပြဖို့ လိုပါတယ်။

ရန်ကိုင် ဖမ်ပြီး သူ့ကို မျက်နှာပျက်အောင် လုပ်လိုက်တာက ရှန်ချူနဲ့ နန်ရှန်းတို့ နှစ်ယောက်ကို ကျေနပ်သွားစေနိုင်ပြီး သူ့အပေါ်လည်း ပိုပြီး သစ္စာရှိလာစေနိုင်ပါတယ်။

“ဟေး၊ မင်းတို့နှစ်ယောက် အဲ့မှာ ရပ်နေပြီး စကားပြောရတာ မပင်ပန်းဘူးလား။ ဘာလို့ အရင်ဆင်းမလာကြတာလဲ” ဟော်ရှင်းချန်က ရုတ်တရက် လှမ်းအော်ပြောလိုက်တယ်။

ရန်ကျောင်းက ခေါင်းခါရမ်းလိုက်ပြီး သွားပေါ်အောင် ပြုံးလိုက်ကာ “မလိုပါဘူး ညီအစ်ကိုဟော်၊ ကျုပ်က ညီလေးကိုင်နဲ့ပဲ အရင်စကားပြောချင်နေတာ၊ ကျုပ်က သူ့ကို အရမ်း အရှက်ရအောင် မလုပ်ချင်ဘူးလေ”

“ရန်ကိုင်လား” ဟော်ရှင်းချန်က လှောင်ပြုံးပြုံးလိုက်ပြီး “သူအခု စံအိမ်မှာ မရှိဘူး”

“အိမ်မှာ မရှိဘူးလား” ဟော်ရှင်းချန်က သူ့ကို လာနောက်တယ်ထင်ပြီး ရန်ကျောင်း မျက်မှောင် ကြုံ့မိလိုက်တယ် “စံအိမ်မှာ မရှိဘူးဆိုရင် သူဘယ်ကို သွားတာလဲ”

“သူဘယ်သွားသွား၊ ငါနဲ့ ဘာမှမဆိုင်ဘူးလေ။ ဟဲဟဲ” ဟော်ရှင်းချန်က လှောင်ပြုံးပြုံးလိုက်ရင်း သူ့ခေါက်ယပ်တောင်လေးကို ဖွင့်လိုက်ကာ ကုလားထိုင်ပေါ် ပြန်မှီလိုက်ပြီး “ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်၊ အခုလောလောဆယ် သူအိမ်မှာ မရှိဘူး။ မင်းမယုံရင် ချူရီမန်ကို မေးလို့ရတယ်။ ရန်ကိုင် ဘယ်သွားလဲ ဆိုတာကိုတော့ သူမ သိလောက်မှာပေါ့”

ဟော်ရှင်းချန် ပြောတာ ကြားလိုက်တာနဲ့ ရန်ကျောင်းက ချူရီမန်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်တယ်။ ချူရီမန်က ပြုံးပြလိုက်ပြီး သူမဆံပင်ကို နားသယ်နောက် သပ်တင်လိုက်ရင်း ညင်သာတဲ့ လေသံလေးနဲ့ ပြန်ပြောလိုက်တယ် “သူဘယ်သွားလဲ ဆိုတာကို ကျွန်မ မသိဘူးလို့ ပြောရင် သခင်လေးကျောင်း ယုံမှာလား”

ချူရီမန်က ဒွိဟဖြစ်စေတဲ့ စကားကို ပြောလာတော့ ရန်ကျောင်း မျက်မှောင် ကြုံ့မိသွားခဲ့တယ်။ ရန်ကိုင်က သူတို့ကို နောက်ပြောင် ဆော့ကစားနေတာလို့ သူ့စိတ်ထဲ ခံစားမိလာခဲ့တယ်။

ဒါပေမယ့် မကြာခင်မှာပဲ အမူအရာက တစ်ဖန်ပြန်လည် တည်ကြည်သွားခဲ့ပြီး ချူရီမန်ရဲ့ အမေးကို ပြန်ဖြေလိုက်တယ် “ငါမယုံဘူး”

အခုလို အချိန်မျိုးမှာ ရန်ကိုင်က သူ့စံအိမ်ကို စွန့်ခွါပြီး ထွက်သွားတယ် ဆိုတာကို ရန်ကျောင်း ဘယ်လိုမှ မယုံကြည်နိုင်ပါဘူး။ သူက ကိုယ်ထင်မပြရဲလို့ တစ်နေရာရာမှာ ပုန်းအောင်းနေတာပဲ ဖြစ်ရပါမယ်။

“အဲ့လိုဆိုရင်လည်း သခင်လေးတို့နှစ်ယောက် ရှာကြည့်လိုရပါတယ်။ သခင်လေးတို့ နှစ်ယောက် သူ့ကို ရှာတွေ့ရင်လည်း ရှာတွေ့နိုင်မှာပေါ့” ချူရီမန်က ကျော့ရှင်းစွာနဲ့ ပြုံးလိုက်ပေမယ့် စိတ်ထဲမှာတော့ တိတ်တဆိတ် ကျိန်ဆဲနေခဲ့တယ်။

မသွားခင်လေး သူအပြင်သွားတော့မယ်လို့ ရန်ကိုင်က သူမကို ပြောသွားခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူမကတော့ သဘောတူခဲ့တာ မဟုတ်ပါဘူး။ တကယ်ဆိုရင် သူဘယ်သွားလဲ၊ သူအခု ဘာလုပ်နေလဲ ဆိုတာကို သူမလုံးဝ မသိပါဘူး။

“မလိုပါဘူး” ရန်ကျောင်းမျက်နှာထက် စိတ်မရှည်သည့် အရိပ်အယောင်တို့ ဖြတ်ပြေးသွားခဲ့ပြီး လှမ်းအော်ပြောလိုက်တယ် “ညီလေးကိုင်၊ မင်းဘာသာမင်း ထွက်လာခဲ့ပါ။ ဒုတိယမြောက် အစ်ကိုကြီးက မင်းကို အရှက်ရအောင် မလုပ်ပါဘူးလို့ ကတိပေးတယ်”
နှစ်ကြိမ်တိုင်တိုင် အော်ခေါ်ခဲ့ပေမယ့် ပြန်ထူးသံလေး တစ်ကြိမ်တောင် မကြားခဲ့ရပါဘူး။ ရန်ကိုင်ကိုလည်း ဘယ်နေရာမှာမှ မတွေ့ရပါဘူး။

ထိုအခြင်းအရာကို မြင်လိုက်တာနဲ့ နန်ရှန်းက လှောင်ပြောင်လိုက်တယ် “ဒုတိယသခင်လေးရေ၊ ခင်ဗျားရဲ့ ညီလေးက ခင်ဗျားကို နည်းနည်းလေးတောင် မျက်နှာသာ မပေးချင်တဲ့ပုံပဲ။ သူ့ဘက်က ဒီလို တုန့်ပြန်လာမှတော့ ကျုပ်တို့ဘက်ကလည်း အရေမရ၊ အဖတ်မရ စကားတွေ ပြောနေစရာ မလိုတော့ဘူးထင်တယ်။ တိုက်ရိုက်ပဲ တိုက်ခိုက်လိုက်တာ ပိုကောင်းလိမ့်မယ်။ သူ့ဘက်က ကျိန်းသေ ခုခံနိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး”

ရန်ကိုင်ကို သူဘယ်လောက်တောင် အနိုင်ယူ၊ အရှက်ခွဲချင်နေလဲ ဆိုတာကို အားလုံး မြင်တွေ့နေခဲ့ရပါတယ်။ နန်ရှန်းက ရန်ကျောင်း မျက်နှာသာရမရကို နည်းနည်းလေးတောင် ဂရုမစိုက်ပဲ အတိတ်တုန်းက ခံစားခဲ့ရတာတွေအတွက်သာ လက်စားပြန်ချေချင်နေတာပါ။

“ဒါက ငါတို့ ညီအစ်ကိုတွေကြားက ကိစ္စ၊ မင်းအပူ နည်းနည်းလေးမှ မပါဘူး” ရန်ကျောင်းက နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်တယ်။

နန်ရှန်း အမူအရာ ရှုံ့မဲ့သွားခဲ့ပြီး အံ့သာကြိတ်လိုက်ပြီး ဘာမှတော့ ပြန်မပြောခဲ့ပါဘူး။

နန်ရှန်းရဲ့ ကြိုးပမ်းမှု မအောင်မြင်မှန်း တွေ့လိုက်ပေမယ့် ရှန်ချူက နောက်ဆုတ်ဖို့ မကြိုးစားပဲ ပြုံးပြီးတော့တောင် ဝင်ပြောလိုက်ပါသေးတယ် “ဒုတိယသခင်လေး၊ တိုက်ရိုက် တိုက်ခိုက်တာက အကောင်းဆုံး ဖြစ်မယ်လို့ ကျုပ်လည်း ထင်တယ်။ ဒီနေရာက ခုခံနိုင်စွမ်းကလည်း အရမ်းကြီး ကောင်းတာမဟုတ်ဘူး။ ခြောက်ယောက်မြောက် သခင်လေးပါ ရှိနေတယ်ဆိုတော့ ကျုပ်တို့ ပိုပြီး လက်ရဲဇက်ရဲသင့်တယ်လို့ ထင်ပါတယ်။ သခင်လေးက ယဉ်ယဉ်ကျေးကျေး ပြောဆိုပြီးသွားပြီလေ။ ဒါပေမယ့် သူ့ဘက်က ကျေးဇူးမတင် ဖင်လှန်ပြနေမှတော့ ….ဟဲဟဲ…”

အပိုင်း(၄၂၉) အမှောင်ထဲက လုပ်ကြံသတ်ဖြတ်သူ

တစ်ချက် ကြည့်လိုက်ရုံနဲ့တင် ရန်ကျောင်း ဘာတွေတွေးနေလဲ ဆိုတာ ရှန်ချူ တန်းသိလိုက်တယ်။ သူက နန်ရှန်းကို ဟောက်လိုက်ပေမယ့် သူကိုယ်တိုင်က နန်ရှန်း ပြောတဲ့အတိုင်း လုပ်ချင်နေတာပါ။ ဒါပေမယ့် သူ့ပုံရိပ်ကို ထိန်းသိမ်းဖို့ လိုသေးတဲ့အတွက် ထိုကဲ့သို့ ပြန်ပြီး တုန့်ပြန်လိုက်တာပါ။

အခုအချိန်၌ တစ်ယောက်ယောက်က မီးလောင်ရာ လေပင့်ဖို့ လိုအပ်ပါတယ်၊ အဲ့လိုမှပဲ ရန်ကျောင်းက သူလုပ်ချင်လို့ လုပ်တာ မဟုတ်ပဲ သူ့မဟာမိတ်တွေ တွန်းအားပေးလို့ လုပ်ရတဲ့ ပုံစံမျိုး ပေါက်သွားမှာပေါ့။ ဒီလို လုပ်မှပဲ သူ့ ညီငယ်လေးကို အနိုင်ကျင့်တယ် ဆိုပြီး နောင်ကျ အခြားသူတွေက သူ့ကို မစွပ်စွဲမှာပါ။

ဒါကြောင့်ပဲ ရှန်ချူက အခုအကြောင်းကို ဆက်ပြီး ပြောဆို ဆွေးနွေးရဲတာပါ။

ဒီသခင်လေးကလည်း မြွေဟောက်တစ်ကောင် ပါပဲလား သူကိုယ်တိုင်ကလည်း ဥာဏ်ကစားရတာ ကြိုက်တဲ့ လူတစ်ယောက် ဖြစ်တဲ့အတွက် ရန်ကျောင်း ဘာတွေတွေးနေမှန်း သူနားလည်တာပေါ့။

ဟုတ်တာပေါ့၊ ရန်ကျောင်းက ဆုံးဖြတ်ရ ခက်ခဲနေတဲ့ ပုံစံလေးနဲ့ စဉ်းစားနေတဲ့ ပုံစံလေး လုပ်နေလိုက်ပြီး ခဏအကြာမှာတော့ ဖြေးဖြေးချင်း ခေါင်းညိတ်လိုက်ကာ “ကောင်းပြီလေ၊ ညီအစ်ကိုရှန် ပြောတာလည်း ဟုတ်တာပဲ။ အစ်ကိုကြီး တစ်ယောက်အနေနဲ့ ကိုးယောက်မြောက် ညီလေးကို အတတ်နိုင်ဆုံး မျက်နှာသာ ပေးပြီးသွားပြီ။ ဒါပေမယ့် ကိုးယောက်မြောက် ညီလေးက ငါ့ကို မျက်နှာသာ မပေးချင်မှတော့ ဘာမှထပ်ပြီး ဆွေးနွေးနေစရာ မလိုတော့ဘူးပေါ့”
ရန်ရှန်းဆီကို လှမ်းကြည့်လိုက်ပြီး ရန်ကျောင်းက ပြုံးကာ ပြောလိုက်တယ် “ကိုးယောက်မြောက် ညီလေးက လူလုံးမပြချင် မှတော့ ခြောက်ယောက်မြောက် ညီလေး အလံကို သွားယူလို့ ရပြီနော်”

ပြပွဲကောင်း တစ်ခု ကြည့်ရတော့မယ် ဆိုပြီး ကြိတ်ပျော်နေတဲ့ ရန်ရှန်း၊ ရန်ကျောင်းရဲ့ စကားကို ကြားလိုက်တာနဲ့ တိုးတိုးလေး ကြိတ်ပြီး ကျိန်ဆဲပါတော့တယ်။

ဒုတိယမြောက် အစ်ကိုကြီးရဲ့ ထောင်ချောက်ထဲ လမ်းလျှောက် ဝင်သွားမိလိုက်ပြီးမှန်း ချက်ချင်းပဲ သူနားလည်သွားလိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့် နောင်တရဖို့က အရမ်းကို နောက်ကျသွားခဲ့ပါပြီ။

ရန်ကျောင်းက လူယူမယ်၊ သူက အလံယူမယ်ဆိုတဲ့ သဘောတူညီချက်ကို အားလုံး ရှေ့မှာပဲ ပြုလုပ်ခဲ့တာပါ။

အခု ရန်ကိုင် ပေါ်မလာသေးတဲ့အတွက် အလံကို ယူဖို့ပဲ ရှိပါတော့တယ်။ ထိုကြောင့် အလံကို သူယူမယ်လို့ ပြောထားမှတော့ အလံကို သွားယူရမယ့် တာဝန်ကလည်း သူ့တာဝန်ပဲ ဖြစ်သွားတာပေါ့။

ရန်ကျောင်းရဲ့ ရည်ရွယ်ချက်ကို သိလိုက်တာနဲ့ ရန်ရှန်း မျက်နှာထက်က အပြုံးက ဖြေးဖြေးချင်း‌ ပျောက်ကွယ် သွားခဲ့ပြီး သူ့အမူအရာက လေးနက်တည်ကြည်လို့ သွားခဲ့တယ်။

ရန်ကျောင်းကတော့ ပြုံးနေရင်းနဲ့ပဲ ဆက်ပြောလိုက်တယ် “အေးအေးဆေးဆေးသာ သွားယူစမ်းပါ။ ဒုတိယအစ်ကိုကြီး ဝင်မရှုပ်ဘူးလို့ ကတိပေးတယ်”

လူအများကြီး ရှေ့မှာ ပြောခဲ့တာ ဆိုတော့ ရန်ကျောင်း တကယ် မလုပ်လောက်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ရန်ရှန်းကတော့ တစ်ခဏကြာတဲ့အထိ မျက်မှောင်ကြုံ့နေလိုက်ပြီး နောက်ဆုံး ခေါင်းညိတ်လိုက်ကာ “ကောင်းပြီလေ၊ ဒုတိယ အစ်ကိုကြီးကို ကျေးဇူးအများကြီး တင်ပါတယ်”

သူခေါ်လာတဲ့ ကျင့်ကြံသူတွေဘက် လှည့်လိုက်ပြီး အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၄ ကျင့်ကြံသူ တစ်ယောက်ကို လက်ညိုးထိုးကာ ပြောလိုက်တယ် “ခင်ဗျား၊ အလံကို သွားယူလိုက်”

ထိုလူက ပထမအဆင့် အင်အားစုဖြစ်တဲ့ ရန်ရှန်း အမေဘက်က လာတဲ့ ကျင့်ကြံသူ တစ်ယောက်ပါ။ သူ့ခွန်အားက အားနည်းတယ် လို့လည်း ပြောလို့မရသလို အားကောင်းတယ် လို့လည်း ပြောလို့ မရပါဘူး။ ရန်ရှန်းက သူ့ကို ရွေးလိုက်တာနဲ့ သူ့အမူအရာက ရုတ်တရက် ခါးသီးသွားခဲ့တယ်။ မသိလိုက် မသိဘာသာနဲ့ သူ့အကြည့်က စံအိမ်ရှေ့ ရပ်စောင့်နေတဲ့ ကျုကောင်းရီဆီ ရောက်ရှိ သွားခဲ့တယ်။

သွေးစစ်သည်တော် တစ်ယောက် ရှိနေတာက သူ့ကို တော်တော်လေး ထိတ်လန့် နေမိစေခဲ့ပါတယ်။

“ခင်ဗျား ဘာတွေ ကြောက်နေတာလဲ” ရန်ရှန်းက နှာခေါင်း ရှုံ့လိုက်ပြီး “ကိုးယောက်မြောက် ညီလေးဆီမှာ တာဝန် ထမ်းဆောင်နေတဲ့ သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်စလုံးက ပြင်းပြင်း ထန်ထန် ဒဏ်ရာရထားကြတာ။ သူတို့ရဲ့ ခွန်အား သုံးဆယ် ရာခိုင်နှုန်းလောက်ကိုတောင် ထုတ်သုံးနိုင်တော့တာ မဟုတ်ဘူး။ ပြီးတော့ ရန်မိသားစုရဲ့ စည်းမျဉ်းတွေကြောင့် သူတို့ဘက်က အရင်စတိုက်လို့ မရဘူး။ ခင်ဗျားသာ သူတို့ နှစ်ယောက်ကို ရန်မစသရွေ့ သူက ခင်ဗျားကို တိုက်ခိုက်မှာ မဟုတ်ဘူး”

“ဒီတော့ ကျုပ်အလံကို သွားယူရင်တောင် သူတို့က ကျုပ်ကို တိုက်ခိုက်မှာ မဟုတ်ဘူးပေါ့” အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၄ ကျင့်ကြံသူရဲ့ မျက်နှာ ချက်ချင်း ဝင်းပသွားခဲ့တယ်။ သွေးစစ်သည်တော်တွေသာ သူ့ကို မတိုက်ခိုက်ဘူးဆိုရင် သူ့အတွက် ဘာစိုးရိမ်စရာ လိုသေးလို့လဲ။

“အဲ့လိုမျိုးတော့ လုံးဝ မဖြစ်နိုင်ဘူး” ရန်ကျောင်းက ခေါင်းခါလိုက်ပြီး ပြန်ရှင်းပြလိုက်တယ် “သူတို့တွေက တန်ပြန်တိုက်ခိုက်လို့ပဲ ရတယ်။ ဒါပေမယ့် ခင်ဗျားက အလံကို သွားလုမယ် ဆိုရင်တော့ သူတို့ကလည်း ခင်ဗျားကို တားမှာပေါ့။ ဒါကြောင့် ခင်ဗျားသာ မြန်မြန်ဆန်ဆန် လှုပ်ရှားနိုင်မယ်ဆိုရင် အလံကို လုယူပြီး ချက်ချင်း ပြန်ပြေးလာလို့ ရတယ်လေ။ သူတို့ရဲ့ လက်ရှိ အခြေအနေနဲ့ ဆိုရင် ခင်ဗျားကို တားနိုင်လိမ့်မှာ မဟုတ်ဘူး”

“ခင်ဗျား ဘာကို စောင့်နေသေးတာလဲ၊ မြန်မြန် သွားတော့လေ” ရန်ရှန်း စိတ်မရှည် ဖြစ်သွားခဲ့ပြီး ထိုကျင့်ကြံသူကို အော်ပြောလိုက်တယ်။

အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၄ ကျင့်ကြံသူမှာ ကူကယ်ရာမဲ့စွာနဲ့ပဲ လူအုပ်ကြီးထဲကနေ လမ်းလျှောက် ထွက်သွား လိုက်ရတယ်။ သွားနေရင်းနဲ့ ကျုကောင်းရီကို အထိတ်တလန့်နဲ့ ကြည့်လို့ကြည့်၊ ကောင်းကင် စိတ်အာရုံကို အကန့်အသတ်ထိ ထုတ်သုံးပြီး ရင်းဂျုရဲ့ တည်နေရာကို ရှာကြည့်လို့ကြည့် လုပ်သွားခဲ့တယ်။

ဒါပေမယ့် သူဘယ်လောက်ပဲ ကြိုးစားကြိုးစား ရင်းဂျုရဲ့ တည်နေရာကို ရှာမတွေ့နိုင် ဖြစ်နေခဲ့တယ်။ ထိုသွေးစစ်သည်တော် ရင်းဂျုရဲ့ ပုန်းအောင်းနိုင်စွမ်းက ကိုယ်ပျောက်စွမ်းရည် နီးပါးအဆင့်ကို ရောက်ရှိနေခဲ့ပါတယ်။

ဟော်ရှင်းချန်ကတော့ ယပ်တောင်လေး တခတ်ခတ် လုပ်နေပြီး ချူရီမန်ရဲ့ မျက်နှာလှလှလေး ကတော့ အစကနေ အဆုံးထိ ပြုံးမြဲ ပြုံးနေခဲ့တယ်။ သူမရဲ့ လှပတဲ့ မျက်ဝန်းအစုံနဲ့ အလံဆီ သွားနေတဲ့ လူဆီ ပေါ့ပေါ့ပါးပါးနဲ့ လှမ်းကြည့်လိုက်တယ်။ သူမရဲ့ အကြည့်ထဲ ကျေနပ်အားရနေသည့် အရိပ်အယောင်တို့ အထင်းသား ထွက်ပေါ် နေခဲ့ပါတယ်။

ချူရီမန်ရဲ့ စိုက်ကြည့်ရင်း ခံနေရတဲ့အတွက် ထိုလူစိတ်ထဲ စိုးရိမ်စိတ်တို့ ဝင်လာခဲ့တယ်။

တစ်လှမ်းချင်း၊ တစ်လှမ်းချင်း ရှေ့ဆက်သွား နေခဲ့ရင်း ထိုလူက သူ့ခွန်အားကို တိတ်တဆိတ် စုစည်းထားလိုက်တယ်။ ဟော်ရှင်းချန်နဲ့ ချူရီမန်တို့နား ဖြတ်သွားစဉ် သူ့ကိုယ်သူ အတတ်နိုင်ဆုံး ကြိုတင် ကာကွယ်ထားခဲ့တယ်။ နောက်ဆုံး ကျုကောင်းရီရှေ့ ရောက်လာတဲ့ အချိန် သူ့နဖူးထက်မှာ ချွေးအေးတို့ တဒီးဒီး ကျဆင်းနေခဲ့တယ်။

“ဟွန့်” ကျုကောင်းရီက ရုတ်တရက် နှာခေါင်း ကောက်ရှုံ့ လိုက်တယ်။ ထိုလူမှာ သေးထွက်မတတ် ကြောက်လန့်သွားခဲ့ပြီး တန်ပြန် တိုက်ခိုက် လုမတတ် ဖြစ်သွားခဲ့ရတယ်။

သူသာ တိုက်ခိုက် လိုက်တာနဲ့ ကျုကောင်းရီက သူ့ကို တန်ပြန် တိုက်ခိုက်လို့ ရသွားပါပြီ။

“ဟား ဟား ဟား ဟား” ထိုမြင်ကွင်းကို ကြည့်ရင်း ဟော်ရှင်းချန် အူလှိုက်သည်းလှိုက် ရယ်မောပါတော့တယ်။ ချူရီမန်တောင် တခစ်ခစ် တခစ်ခစ်နဲ့ ရယ်မောနေလေရဲ့။

ထိုလူရဲ့ အပြုအမူက ရန်ရှန်း မျက်နှာကို အိုးမဲ သုတ်သလို ဖြစ်သွားခဲ့တယ်။

ထိုလူရဲ့ မျက်နှာ တစ်ခုလုံး ရဲရဲနီနေခဲ့ပြီး အစောပိုင်းတုန်းက အပြုအမူကြောင့် သူ့မှာ အလွန်အမင်း ရှက်ရွံ့ နေခဲ့ရတယ်။ လက်သီး တင်းတင်း ဆုပ်လိုက်ပြီး ခန်းမထဲ ကမူးရှူးထိုး ပြေးဝင် သွားလိုက်တယ်။ သူ မကြောက်ဘူး ဆိုတာကို ပြသချင်နေတဲ့ ပုံပါပဲ။

ခန်းမထဲကို ရှောရှောရှူရှူ ဝင်သွားနိုင်ခဲ့ပြီး ဘာအတားဆီးမှ သူ မကြုံတွေ့ ခဲ့ရပါဘူး။

ခန်းမထဲ တိုးဝင် ပျောက်ကွယ် သွားပြီး ခဏအကြာ၌ ထိုလူက အလံကို လက်ထဲကိုင်ရင်း အပြုံးကြီး ပြုံးကာ ခန်းမထဲကနေ ပြန်ပြေး ထွက်လာခဲ့တယ်။

“ခြောက်ယောက်မြောက် သခင်လေး၊ ကျုပ်…”

စကားတောင် ဆုံးအောင် မပြောရသေးခင်မှာပဲ အမှောင်ရိပ်ထဲမှ ခရမ်းရောင် လှိုင်းတွန့်လေးတွေ ထွက်ပေါ်လာခဲ့ပြီး… နောက် တိတ်ဆိတ် သွားခဲ့တယ်။

အလံကို ကိုင်ထားတဲ့ လူက တံခါးနားမှာ မတ်တပ်ရပ်နေ တုန်းပါပဲ။ ဒါပေမယ့် သူ့ကိုယ် တစ်ဝက်ကတော့ အပြင်ကို ရောက်နေခဲ့ပါပြီ။ သူ့အနေနဲ့ နောက်ဆုံး ခြေလှမ်းကို ဘယ်တော့မှ ဆက်လှမ်းနိုင်တော့မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

ရန်ကျောင်းနဲ့ ရန်ရှန်းတို့ရဲ့ မျက်နှာ အမူအရာ ရုတ်ချည်း ပြောင်းလဲသွားခဲ့ပြီး သူတို့ နောက်မှာ ရှိနေတဲ့ ကျင့်ကြံသူတွေ အားလုံးလည်း ဖြူလျော် သွားခဲ့ကြတယ်။

“သူသေသွားပြီ” ရန်ကျောင်း ဘေးနားမှာ ရှိနေတဲ့ သွေးစစ်သည်တော်က ခပ်မြန်မြန်ပဲ ပြောလိုက်တယ်။ တံခါးပေါက်နားဆီ လှမ်းကြည့်လိုက်ပြီး ရှင်းပြလိုက်တယ် “အဲ့ဒါက ရင်းဂျုရဲ့ လေဟုန်ခွင်း အရိပ်ဓါးချက်ပဲ”

“မြန်လိုက်တာ” ရန်ကျောင်း အလိုလို ရေရွတ်မိလိုက်တယ်။ ထို့နောက် တိုးတိုးလေး မေးလိုက်တယ် “ရင်းဂျု ဘယ်မှာ ပုန်းနေလဲ ဆိုတာကို ခင်ဗျား ရှာလို့တွေ့လား”

“မတွေ့ဘူး” သွေးစစ်သည်တော်က ဖြေးဖြေးချင်း ခေါင်းခါလိုက်ပြီး “ရင်းဂျုက ပုန်းကွယ်ပြီး လုပ်ကြံသတ်ဖြတ်တဲ့ နယ်ပယ်မျိုးမှာ အထူးကျွမ်းကျင်တယ်။ အဲ့လို နယ်ပယ်မျိုးမှာ သွေးစစ်သည်တော် ခန်းမမှာ ရှိတဲ့ ဘယ်သူမှ သူ့ကို မမှီကြဘူး။ ခန်းမသခင်နဲ့ လက်ထောက် ခန်းမသခင်တောင် သူပုန်းနေတဲ့ နေရာကို လွယ်လွယ်နဲ့ ရှာမတွေ့နိုင်ကြဘူး။ ခန်းမသခင်လို လူမျိုးတောင် မရမှတော့ ကျုပ်ကတော့ ပြောစရာတောင် မလိုတော့ဘူး”

ပြောနေရင်းနဲ့ တစ်ချက် ရပ်တန့်လိုက်ပြီး ခေါင်းခါရမ်းလိုက်ကာ “အခုအချိန် ရင်းဂျုအနေနဲ့ သူ့ဒဏ်ရာတွေ ပြန်မသက်သာ သေးလောက်ဘူး။ ဒါဆိုရင် ဒီပညာရပ်ကို ဘယ်လိုလုပ်ပြီး သူအသုံပြု နေနိုင်ရတာလဲ”

“သူ့ဒဏ်ရာတွေ ပြန်သက်သာ သွားတာကော မဖြစ်နိုင်ဘူးလား” ရန်ရှန်းက စိတ်ဓါတ်ကျနေတဲ့ လေသံနဲ့ မေးလိုက်တယ်။ သူ့ မဟာမိတ်တွေထဲက တစ်ယောက် သေသွားတော့ သူစိတ်ဓါတ် ကျနေတာ သဘာဝပါပဲ။

“မဖြစ်နိုင်ဘူး” ရန်ရှန်းရဲ့ သွေးစစ်သည်တော်က ပြတ်ပြတ် သားသားကို ငြင်းဆန်လိုက်ပြီး ခေါင်းခါရမ်းလိုက်ရင်း “ကျုကောင်းရီနဲ့ ရင်းဂျုတို့ ရထားတဲ့ ဒဏ်ရာတွေက သေးတာ မဟုတ်ဘူး။ ဒီနေ့ မနက်ပိုင်းတုန်းက သူတို့ နှစ်ယောက်ကို တွေ့တုန်းကတောင် နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ သွေးစွမ်းအာက မတည်မငြိမ် ဖြစ်နေခဲ့တာ။ တစ်ရက်တောင် မပြည့်သေးတဲ့ အချိန် အတွင်းမှာပဲ သူတို့ရဲ့ ဒဏ်ရာတွေ ပြန်သက်သာလာဖို့ ဆိုတာ လုံးဝ မဖြစ်နိုင်ဘူး”

“သွေးရူးသွပ်ခြင်း ပညာရပ်ကို သုံးထားတာပဲ ဖြစ်ရမယ်” ရန်ကျောင်းက ယုံကြည်ချက် အပြည့်နဲ့ ဝင်ပြောလိုက်တယ်။

အစောပိုင်းတုန်က ပြောလိုက်တဲ့ သွေးစစ်သည်တော်တွေက တိတ်တိတ်လေး ခေါင်းညိတ်လိုက်တယ်၊ သို့ပေမယ့် သူတို့ မျက်နှာထက် ပူဆွေးနောင်တရနေသည့် အရိပ်အယောင် အချို့တော့ ရှိနေခဲ့ပါတယ်။

ရင်းဂျု သွေးရူးသွပ်ခြင်း ပညာရပ်ကို ထုတ်သုံးလိုက်တာက သူ့ရဲ့ လက်ကျန် အသက်စွမ်းအင်ကို လောင်ကျွမ်း လိုက်တာနဲ့ အတူတူပါပဲ။ ဒီည ကျော်လွန်သွားတာနဲ့ ဒီလောကကြီးမှာ ရင်းဂျု ဆိုတာ ရှိတော့မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်စလုံး ဝမ်းနည်း သွားခဲ့ကြတယ်။ အပြင်ကို ထုတ်မပြောပေမယ့် သူတို့အချင်းချင်းက ညီအစ်ကို အရင်းတွေလို ရင်းနှီး ချစ်ခင်ကြတာပါ။ သူတို့ အားလုံးက သူတို့ ညီအစ်ကိုရဲ့ အသက်ကို ကယ်တင်နိုင်ဖို့ သူတို့ အသက်ကိုတောင် စွန့်လွှတ်နိုင်ကြတဲ့ လူတွေ ချည်းပါပဲ။

“သူ့သွေးရူးသွပ်ခြင်း ပညာရပ်က ဘယ်လောက်လောက် ကြာနိုင်လဲ” ရန်ကျောင်းက မေးလိုက်တယ်။

မဖြေချင်ပေမယ့် ပြတ်ပြတ်းသားသားနဲ့ကို ပြန်ဖြေ ပေးလိုက်ပါတယ် “နာရီဝက်ပဲ၊ နာရီဝက် ကြာသွားတာနဲ့ သူ့ အသက်စွမ်းအင် ကုန်ဆုံးသွားလိမ့်မယ်”

“အဲ့လိုဆိုမှတော့ ကျုပ်တို့ စောင့်ကြတာပေါ့။ နာရီဝက် ပြည့်တာနဲ့ နောက်တစ်ကြိမ် ထပ်စမ်းကြမယ်” ရန်ကျောင်းက အတိအလင်း ကြေညာလိုက်တယ်။

သူ့ပါးစပ်က ထိုစကားတို့ ထွက်သွားတာနဲ့ ရန်ကိုင်ရဲ့ အရှေ့ဝင်ပေါက် တစ်ခုလုံး နောက်တစ်ဖန် ပြန်လည် တိတ်ဆိတ် သွားခဲ့တယ်။ ဟော်ရှင်းချန် တစ်ယောက်သာ လေလေးတစ်ချွန်ချွန်နဲ့ ယပ်တောင်လေး ခတ်ရင်း အေးအေးဆေးဆေးနဲ့ သောက်စား နေနိုင်တာပါ။ သူ့ပုံစံကို ကြည့်ရင်း ဘေးနားက လူတွေ အကုန်လုံး အံတကြိတ်ကြိတ်နဲ့ ဖြစ်နေခဲ့ကြတယ်။

အချိန်တွေ တဖြည်းဖြည်း ကုန်ဆုံးနေခဲ့ပြီး ရှည်ကြာတဲ့ တိတ်ဆိတ်မှုကတော့ သည်းခံဖို့ ခက်ခဲလှချေရဲ့။

နာရီဝက် ကြာပြီးနောက် ရန်ကျောင်းက ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး “အချိန်ပြည့်ပြီ”

ရန်ရှန်း မျက်ဝန်းထဲ ပြတ်သားသည့် အလင်းရောင်တို့ ဖြတ်ပြေး သွားခဲ့ပြီး ချူဇိရို့ဘက် လှည့်ကာ ပြောလိုက်တယ် “ညီအစ်ကိုချူ၊ ဒီတစ်ကြိမ်တော့ မင်းတို့ ချူမိသားစုက ပညာရှင် နှစ်ယောက်ကို စေလွှတ်ပေးပါ။ ညီလေးကိုင်ရဲ့ အလံကို ဒီတစ်ကြိမ် မရနိုင်ဘူးလို့ ငါမယုံဘူး”

ထိုစကားကို ကြားလိုက်တာနဲ့ ချူဇိရိုက ပြုံးလိုက်ပြီး “ကောင်ပြီလေ၊ ကျုပ်တို့ကလည်း ခြောက်ယောက်မြောက် သခင်လေးရဲ့ အစီအစဉ်အတိုင်း လိုက်လုပ်ရမှာပေါ့”

ပြောပြီးတာနဲ့ ချူဇိရိုက ချူမိသားစုက ခေါ်လာတဲ့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၅ ကျင့်ကြံသူ နှစ်ယောက်ကို ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်တယ်။ ခဏအကြာမှာပဲ နှစ်ယောက်စလုံး ရှေ့ထွက်လာခဲ့တယ်။

ခြံဝန်းထဲကို ဝင်ဖို့ လုပ်နေတုန်းမှာပဲ ချူရီမန်က ရုတ်တရက် ကောက်ပြောလိုက်တယ် “မောင်လေးရေ၊ ငါသာ နင့်နေရာမှာ ဆိုရင် သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ အသက်ကို လမ်းဘေးက ဂေါ်ဖီထုတ်တွေလို ပေါ့ပေါ့တန်တန်နဲ့ ဆက်ဆံမှာ မဟုတ်ဘူး၊ သိလား။ နင့်ဆုံးဖြတ်ချက်က အရမ်းကို မဆင်မခြင် နိုင်လွန်းတယ်”

ချူဇိရိုက တစ်ခဏလောက် မျက်မှောင် ကြုံ့သွားခဲ့ပြီး နောက် ပြန်ပြီး လှောင်ပြောင်လိုက်တယ် “အစ်မကြီး၊ ကျုပ်ကို လာလှည့်စားဖို့ ကြိုးစားမနေနဲ့။ ရန်ကိုင်က ဒီည ကျိန်းသေ ထွက်ရတော့မှာ။ အစ်မကြီးက လူတွေကို ဖတ်တဲ့ နေရာမှာ အမြဲတမ်း ထူးချွန်တာမလား။ ဒါပေမယ့် ဒီတစ်ကြိမ်တော့ အစ်မကြီး မှားသွားခဲ့ပြီ။ ကျုပ်တို့ဘက်က လူအများကြီးကို အစ်မကြီးတို့ဘက်က လူနည်းနည်းလေးနဲ့ ဘယ်လိုများ ခုခံချင်နေရတာလဲ”

“ခေါင်းမာနေတဲ့ အရူးတစ်ကောင်ပဲ” ချူရီမန်က စိတ်ပျက်ပျက်နဲ့ ခေါင်းခါလိုက်ပြီး သူမ မောင်လေးကို နားချဖို့ ဆက်ပြီး ကြိုးစား မနေတော့ပါဘူး။

ရန်ရှန်းက ထိုဝမ်းကွဲနှစ်ယောက် စကားပြောလို့ ပြီးတဲ့အထိ စောင့်ဆိုင်းလိုက်ပြီးနောက် သူ့လက်ကို ဝှေ့ရမ်းလိုက်ကာ “မင်းတို့ အားလုံး သွားလိုက်၊ တစ်ဝက်က ကျုကောင်းရီကို ထိန်းထားပြီး ကျန်တစ်ဝက်က အလံကို ငါ့ဆီ ယူလာခဲ့ကြ”

ဝှစ်… ဝှစ်… ဝှစ်… လေတိုးသံတွေနဲ့အတူ လူဒါဇင်ကျော်လောက် ကောင်းကင် ထက်ကနေ ဆင်းသက်လာခဲ့တယ်။ သူတို့ထဲ တစ်ဝက်လောက်က အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်တွေ ဖြစ်ကြပြီး အားအကောင်းဆုံးကတော့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခင်း အဆင့်၈ ရောက်နေတဲ့လူပဲ ဖြစ်ပါတယ်။

လူဒါဇင်ကျော်ထဲ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၈ ကျင့်ကြံသူက အားကောင်းတဲ့ ကျင့်ကြံသူ ငါးယောက်နဲ့အတူ ကျုကောင်းရီဆီ ပြေးဝင်သွားလိုက်ပြီး သူ့ကို ဝိုင်းထားလိုက်ကြတယ်။

သူတို့ထဲက ဘယ်သူမှ တိုက်ခိုက်ခြင်း မပြုခဲ့ပဲ ဝိုင်းရုံလေးသာ ဝိုင်းထားခဲ့တာပါ။

သူတို့ ဝိုင်းထားတဲ့ လူက ပြင်းပြင်း ထန်ထန် ဒဏ်ရာ ရထားပေမယ့် ထိုပထမအဆင့် အင်အားစုက ကျင့်ကြံသူတွေက သွေးစစ်သည်တော် တစ်ယောက်ကို အရင်စပြီး မတိုက်ခိုက် ရဲသေးပါဘူး။

ကျုကောင်းရီကတော့ လေဒဏ်၊ မိုးဒဏ်၊ မုန်တိုင်းဒဏ် အသွယ်သွယ်ကို ကြံ့ကြံ့ခံ ရပ်တည်လာခဲ့တဲ့ ရှေးဟောင်း တောင်ကြီး တစ်လုံးလို မားမာမတ်မတ်နဲ့ ရပ်နေခဲ့ပြီး သူ့အား ဝိုင်းထားသည့် လူတွေကို မထူးခြားနားဟန်ဖြင့် စိုက်ကြည့်နေခဲ့တယ်။

အားလုံးက စံအိမ်ဝင်ပေါက်ဆီ အဆောတလျင်နဲ့ ပြေးလွှား နေခဲ့ကြတယ်။ အားလုံးက အလံကိုင်ထားတဲ့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့် ကျင့်ကြံသူ အလောင်းဆီ ပြေးနေကြတာပါ။

အောင်မြင်ကို ရယူပြီးသည့် လူတွေအလား အားလုံးရဲ့ မျက်နှာတွေက စိတ်လှုပ်ရှားမှုတို့ဖြင့် ပြည့်နေခဲ့တယ်။

ရင်းဂျုက ဆက်ပြီး တိုက်ခိုက်လို့ မရတော့ပါဘူး။ ထို့ကြောင့် အလံဆီ အရင်ရောက်တဲ့လူက အလံကို ရနိုင်မှာပါ။ အလံကိုသာ ရယူပေးနိုင်ခဲ့ရင် ရန်ရှင်းက သူတို့ကို ကောင်းကောင်း ဆုချမှာလေ။ ထို့ကြောင့် အလောင်းလက်ထဲက အလံက သူတို့ အမြင်မှာတော့ ရန်ရှန်းဆီက ရမယ့် ဆုလာဒ်တစ်ခုနဲ့ မခြားပါဘူး။

ကျင့်ကြံသူ ရှစ်ယောက်က သွေးရူးသွေးတန်းနဲ့ ပြေးသွား လိုက်ကြပြီး တစ်ယောက်ချင်းဆီက အလံဆီ သူ့ထက်ငါ အရင်ဦးအောင်လို့ လက်လှမ်းလိုက်ကြတယ်။

ဒါပေမယ့် အဲ့အချိန်မှာပဲ…

အစောပိုင်းတုန်းက ထွက်ပေါ်လာခဲ့တဲ့ ခရမ်းရောင် လှိုင်းတွန့်လေးတွေ အရိပ်ထဲကနေ နောက်တစ်ကြိမ် ပြန်လည် ထွက်ပေါ်လာခဲ့ပြီး ပိန်ပါးပါး ပုံရိပ်တစ်ခုက သူတို့ရှေ့ ရုတ်ချည်း ရောက်ရှိလာခဲ့တယ်။ ထိုလူက ဓါးမြှောင် နှစ်ချောင်းကို လက်ထဲ ကိုင်ထားပြီး သူ့တစ်ကိုယ်လုံးက အမှောင်ထုနဲ့ တစ်သားတည်း ကျလုနီးပါး ဖြစ်နေခဲ့တယ်။ လူရှစ်ယောက် မျက်နှာထက်က စိတ်လှုပ်ရှားမှုတွေက ချက်ချင်းဆိုသလို ကြက်ပျောက် ငှက်ပျောက် ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့ပြီး တုန်လှုပ်ချောက်ချားမှုတို့က စိတ်လှုပ်ရှားမှု နေရာမှာ အစားထိုး ဝင်ရောက်လာခဲ့တယ်။

ထိုပိန်ပါးပါး ပုံရိပ်က နောက်တစ်ကြိမ် ဝေဝါးသွားခဲ့ပြီး ဒါဇင်ကျော်တဲ့ ပုံရိပ်တွေအဖြစ် ခွဲထွက်သွားခဲ့တယ်။ ပုံရိပ် တစ်ခုချင်းစီက ထက်ရှတဲ့ ဓါးတစ်ချောင်းလိုမျိုး အမှောင်ကျပြီး အေးစက်တဲ့ ဖိအားတစ်ခုကို ထုတ်လွှတ်နေခဲ့တယ်။

လေဟုန်ခွင်း အရိပ်ဓါးချက် …

ထိတ်လန့်တကြား အော်ဟစ် သံတွေနှင့် သွေးတွေ ပန်းထွက်သွားခဲ့တယ်။

ကျင့်ကြံသူ ရှစ်ယောက်စလုံးက အလံကို ရယူဖို့ အရေးကိုသာ အာရုံစိုက်နေတဲ့ အတွက် အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၈ ရောက်နေတဲ့ သွေးစစ်သည်တော် တစ်ယောက်ရဲ့ ချောင်းမြောင်း လုပ်ကြံသတ်ဖြတ်မှုကို နည်းနည်းလေးတောင် မခုခံနိုင်ခဲ့ပါဘူး။ မျက်တောင် တစ်ခတ် အတွင်းမှာပဲ လူသုံးယောက် မြေကြီးပေါ် လဲကျသွားခဲ့တယ်။

ကျန်ရှိနေတဲ့ ကျင့်ကြံသူ ငါးယောက်စလုံး အလံကို ရယူဖို့ လုပ်နေသည့် လက်ကို ချက်ချင်း ပြန်ရုတ်လိုက်ပြီး မြန်နိုင်သမျှ မြန်မြန် နောက်ပြန် ဆုတ်လိုက်ကြတယ်။ ဒါပေမယ့် သူတို့ထဲက ဘယ်သူမှ ဒဏ်ရာရတာကနေ မလွတ်မြောက် နိုင်ခဲ့ပါဘူး။

တစ်ခဏကြာပြီးနောက် ဖုန်တွေ ရှင်းသွားတဲ့အချိန် တိတ်ဆိတ်မှုက ခြံဝန်း တစ်ခုလုံးကို နောက်တစ်ကြိမ် ကြီးစိုး သွားခဲ့ပြန်တယ်။

ရင်းဂျုကတော့ အမှောင်ထုထဲက တစ္ဆေတစ်ကောင်လို ဓါးမြှောင် နှစ်ချောင်ကို ကိုင်ရင်း ထိုနေရာမှာပဲ တစ်ယောက်တည်း မတ်တပ်ရပ်နေခဲ့တယ်။ နောက် စံအိမ် ဝင်ပေါက်သွားလိုက်ပြီး အလံကို ကောက်ယူလိုက်ကာ ခန်းမထက်ပေါ် ပြန်ပြီး ပစ်တင်လိုက်တယ်။

လုပ်စရာရှိတာ လုပ်ပြီး သွားတာနဲ့ သူ့ပုံရိပ်က ဘယ်တော့မှ မထွက်ပေါ်လာခဲ့သည့် အလား နောက်တစ်ကြိမ် ပျောက်ကွယ် သွားခဲ့တယ်။ ပြန့်ကျဲနေတဲ့ အလောင်းတွေကလွဲလို့ ရင်းဂျု အရိပ်အယောင် နည်းနည်းလေးတောင် မတွေ့ရတော့ပါဘူး။

သွေးရူးသွပ်ခြင်း ပညာရပ် ထုတ်သုံးလိုက်ပြီးနောက် ထွက်ပေါ်လာတဲ့ လက္ခာတွေက အရမ်းကို သိသာပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ရင်းဂျုမှာတော့ သွေးရူးသွပ်ခြင်း ပညာရပ်ကို ထုတ်သုံးထားသည့် အရိပ်အယောင် နည်းနည်းလေးမှ မတွေ့ရပါဘူး။

“ဒုတိယအစ်ကိုကြီး” ရန်ရှန်းက ဒေါနဲ့မောနဲ့ လှမ်းအော်လိုက်တယ်။ ရန်ကျောင်းကို ယုံစားမိခဲ့လို့ သူ့ရဲ့ မဟာမိတ် များစွာ သေဆုံးခဲ့ရလေပြီ။ ထို့ကြောင့် သူဒေါသ ထွက်တာလည်း မထူးဆန်းပါဘူး။

ရန်ကျောင်းက ရန်ရှန်းကို အေးစက်စက်နဲ့ စိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး မျက်မှောင် ကြုံ့ကာ “ဒါက ဒုတိယမြောက်အစ်ကိုရဲ့ ခန့်မှန်းချက် မှားယွင်း သွားခဲ့လို့ပဲ”

“အဲ့လိုဆိုရင် ငါဆုံးရှုံး သွားတာတွေက…” ရန်ရှန်း ဆက်ပြောဖို့ တုန့်ဆိုင်း နေခဲ့တယ်။ သူ့ မဟာမိတ်တွေ သေသွားလို့ ရန်ကျောင်းဆီ သွားအလျော်တောင်းတာက ယုတ္တိမဆန်တဲ့ လုပ်ရပ်မှန်း သူလည်း သိထားပါတယ်။ အခုလို‌ ဖြစ်ရတာ အားလုံးက ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် နည်းနည်းလေးတောင် မတွေးတောပဲ ရန်ကျောင်းပြောတာကို စုံလုံးမှိတ် ယုံပြီး ဆူးပုံနင်းလို့ ဖြစ်သွားခဲ့ရတာပါ။

Martial Peak
အပိုင်း(၄၃၀) မင်းလည်းသွား
ရင်းဂျုက တစ္ဆေတစ်ကောင်လို စံအိမ်ရှေ့ ရုတ်တရက် ထွက်ပေါ်လာပြီး လူသုံးယောက်ကို သတ်သွားခဲ့တယ်။ ပြီးတာနဲ့ အရိပ်ထဲ တစ်ဖန်ပြန်လည်း တိုးဝင် ပျောက်ကွယ် သွားခဲ့ပါတယ်။ ထိုအဖြစ်အပျက်ကြောင့် ရန်ရှန်းရဲ့ မဟာမိတ်တွေ စံအိမ်ထဲကို နောက်တစ်ကြိမ် အလျင်စလို တိုးမဝင် သွားရဲတော့ပါဘူး။ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် အကြည့်ချင်း ဖလှယ်နေခဲ့ကြပြီး သုန်မှုန်နေတဲ့ သူတို့ရဲ့ အမူအရာတွေက စကားနဲ့ ဖော်ပြနိုင်တာထက် ပိုသည့်အဓိပ္ပါယ်ကို အထင်အရှား ဖော်ပြနေခဲ့တယ်။

ရန်ရှန်း မျက်နှာ စူပုပ်နေခဲ့ပြီး သူ့ရင်ဘတ် တစ်ခုလုံး မကျေနပ်ချက်၊ နာကျည်းချက်တို့ဖြင့် ပြည့်နေခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် နောက်ထပ် ဘာအမိန့်မှ ထပ်မပေးသေးပါဘူး။

ရန်ကျောင်းလည်း မျက်မှောင် ကြုံ့လိုက်ပြီး သန်းပေါင်း များစွာသော မေးခွန်းတို့ သူ့စိတ်ထဲ ဖြတ်ပြေး သွားခဲ့တယ်။

ရင်းဂျုက သွေးရူးသွပ်ခြင်း ပညာရပ်ကို အသုံး မပြုထားပါဘူး။ ဒါပေမယ့် သူပြသခဲ့တဲ့ ခွန်အားက အရမ်းကို ကြောက်မက်ဖွယ် ကောင်းလှပါတယ်။ သူသာ ကနေ့ မနက်ပိုင်းတုန်းကလို ဒဏ်ရာ ရနေတုန်းပဲဆိုရင် အရမ်းကြီး ကိစ္စမရှိလှပါဘူး။

ဒီကို မလာခင်ကတည်းက ရန်ကျောင်းက သတင်းတွေ စုံစမ်း ခဲ့ပြီးသားပါ။ ကျုကောင်းရီနဲ့ ရင်းဂျုက သွေးစစ်သည်တော် ခန်းမရဲ့ လက်ရွေးစင်တွေပါ။ သူတို့သာ ပြင်းပြင်းထန်ထန် ရထားသေးတယ် ဆိုရင် ဘယ်အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၆ ကျင့်ကြံသူမဆို သူတို့ကို အသာလေး အနိုင်ယူလို့ ရပါတယ်။

သူ့ဒဏ်ရာတွေ တကယ်ပဲ ပြန်ကောင်း နေပြီလား။

ဒါမှမဟုတ် အထူးနည်းလမ်း တစ်ခုခုကို သုံးပြီးတော့ပဲ သူတို့ရဲ့ ဒဏ်ရာတွေကို ဖိနှိပ်ထားခဲ့တာလား။

စိတ်ရှုပ်ရှုပ်နဲ့ ရန်ကျောင်းက ဖြစ်နိုင်သမျှတွေကို တွက်ချက် စဉ်းစားနေခဲ့တယ်။

အစကနေ အဆုံးထိ ကျုကောင်းရီက စကား တစ်ခွန်းတောင် မပြောခဲ့သလို တစ်ချက်ကလေးမှလည်း မလှုပ်ရှားခဲ့ပါဘူး။ လှုပ်ရှားခဲ့တာ ဆိုလို့ သူ့မျက်လုံးတွေပဲ ရှိပါတယ်။ အသက်ရှုနေသေးတာ ကြောင့်သာ မဟုတ်ရင် သူသေနေပြီလို့တောင် ထင်သွားကြမှာပါ။

လူငါးယောက် ဝိုင်းတာ ခံနေရပေမယ့် သူ့အမူအရာက နည်းနည်းလေးတောင် ပြောင်းလဲ မသွားခဲ့ပါဘူး။ ရုပ်တည်ကြီးနဲ့သာ ရှိနေခဲ့ပါတယ်။

ရန်ကျောင်း ခေါင်းကိုက် ချင်လာခဲ့တယ်။

ရန်ကျောင်းနဲ့ ရန်ရှန်းတို့ ခေါ်လာတဲ့ လူအင်အားက မသေးလှပေမယ့် သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်ရဲ့ စောင့်ကြည့်မှု အောက်ကနေ အလံကို လုယူချင်တယ် ဆိုရင်တော့ သူတို့ ကြီးကြီးမားမား စတေးပြီးမှပဲ ရပါလိမ့်မယ်။

သူအသိချင်ဆုံး မေးခွန်းက ထိုသွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက် သူတို့ ခွန်အားရဲ့ ဘယ်နှစ်ရာခိုင်နှုန်းကို ပြန်သုံးနိုင်နေပြီလဲ ဆိုတာကိုပါ။

သူတို့က လှည့်စားဖို့သာ ကြိုးစားနေတယ် ဆိုရင်တော့ ရန်ရှန်းနဲ့တင် ကိစ္စပြတ်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် မဟုတ်ခဲ့ရင်တော့…

အချိန်အတော်ကြာ တိတ်ဆိတ်နေပြီးနောက် ရန်ကျောင်းက အေးစက်စက်နဲ့ နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်ပြီး ပြောလိုက်တယ် “ခြောက်ယောက်မြောက် ညီလေး၊ ကြည့်ရတာတော့ အလံကို မင်းတစ်ယောက်ထဲ မယူနိုင်တော့တဲ့ ပုံပဲ”

ရန်ရှန်းကတော့ အေးစက်စက် အမူအရာနဲ့ပဲ ရှိနေခဲ့ပြီး ရန်ကျောင်း စကားကို အဖက်လုပ် ပြန်လည် ပြောဆိုခဲ့ခြင်း မရှိခဲ့ပါဘူး။

“ဒီလိုဆိုမှတော့ ဒုတိယမြောက် အစ်ကိုကြီးက မင်းကို ကူညီပေးရတော့မှာပေါ့” ရန်ကျောင်းက အောက်ကို ငုံ့ကြည့်လိုက်ပြီး အလျင်မလိုသည့်ဟန်ဖြင့် ပြောလိုက်တယ်။

ဒီညလိုမျိုး အခွင့်အရေးက တကယ်ကို ရှားပါးပါတယ်။ သူ့ မျက်စိ ရှေ့တည့်တည့် ရောက်နေတဲ့ အခွင့်အရေးကို ဒီအတိုင်းကြီး ရန်ကျောင်း လက်မလွှတ်လိုက်ချင်ပါဘူး။ သူ့ဆုံးဖြတ်ချက်က စွန့်စားရမယ် ဆိုရင်တောင် သူ့ရဲ့ မသိစိတ်ကတော့ သူဆုံးဖြတ်ချက်က မှန်တယ်လို့ ပြောနေခဲ့ပါတယ်။

“ဒုတိယမြောက် အစ်ကိုကြီးက ကျုပ်ကို ကူညီပေးမယ်ဆိုရင် အလံက…” ရန်ရှန်းက အခုလေးတင်ပဲ လူတော်တော်များများ ဆုံးရှုံးသွားခဲ့တာဆိုတော့ ဒီတစ်ကြိမ်မှာတော့ သူပိုပြီး စဉ်းစားချင့်ချိန်တွေးတတ် လာခဲ့ပါပြီ။ ထို့ကြောင့် မလှုပ်ရှားခင် အရင်ဆုံး ကြိုသေချာအောင် မေးထားလိုက်ပါတယ်။

“အဲ့အကြောင်း နောက်မှ ဆွေးနွေးကြတာပေါ့” ရန်ကျောင်းက အကျိုးအမြတ် မရတဲ့ အလုပ်တစ်ခုကို အရှုံးခံပြီး လုပ်ပါ့မလား။ အခု ရန်ကိုင်က ဘယ်ရောက်လို့ ရောက်နေမှန်း သူသိသေးတာလည်း မဟုတ်ပါဘူး။ အလံကိုသာ ရန်ရှန်းဆီ ပေးဖို့ သဘောတူလိုက်ရင် သူ့ရဲ့ ကြိုးစားအားထုတ်မှု အားလုံးက သဲထဲရေသွန်လိုက်သလို ဖြစ်ကုန်မှာပေါ့။

ရန်ရှန်း မျက်ခုံးကြောတို့ တွန့်ကွေးသွားခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် ရန်ကျောင်း သဘောတူထားတာကို ပြန်ရုပ်သိမ်းတာလေး အတွက်နဲ့ ရန်ကျောင်းနဲ့ သူမတိုက်ခိုက် ချင်သေးပါဘူး။ ထို့ကြောင့် နောက်ဆုံး ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး ပြန်ပြောလိုက်တယ် “ကောင်းပြီလေ”

သူ့ဘက်က လေးယောက် အသတ်ခံလိုက်ရပါပြီ။ ထို့ကြောင့် လူလေးယောက် ဆုံးရှုံးလိုက်ရတာနဲ့ တန်အောင် ရန်ကိုင်ဆီက အလံကို သူရအောင် ယူကိုယူရပါမယ်။

“အဲ့လိုဆိုတော့လည်း စကြတာပေါ့” ရန်ကျောင်းက ရယ်မောလိုက်ပြီး သူ့လက်ကို ဝှေ့ရမ်းလိုက်တယ်။

ရီရှင်းရို့နောက်က အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့် ကျင့်ကြံသူ နှစ်ယောက်နဲ့ ရှန်နဲ့နန်မိသားစု ပညာရှင်တွေ ရှေ့တက်လိုက်ကြတယ်။ ရန်ရှန်းကလည်း သူခေါ်လာတဲ့ လူတွေကို အဆင်သင့်ပြင်ထားဖို့ တိတ်တဆိတ် အချက်ပြလိုက်တယ်။

အခု ညီအစ်ကိုနှစ်ယောက် ပူးပေါင်းပြီး ရန်ကိုင် စံအိမ်ကို တိုက်ခိုက် လာခဲ့ပါပြီ။ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့် ပညာရှင် ဒါဇင်ကျော်က အစစ်အမှန် ဒြပ်စင်အဆင့် ကျင့်ကြံသူ အဖွဲ့လိုက်နဲ့အတူ ရန်ကိုင် ခြံဝန်းဆီ ပျံသန်းဆင်းလာခဲ့တယ်။

“ဟဲ ဟဲ၊ ငါအရင်ဆုံး ရှင်းအောင် ပြောထားမယ်။ မင်းတို့ ကစားလို့ ရတယ်။ ဒါပေမယ့် ငါ့ကို လာဆွဲမထည့်နဲ့နော်။ ဒီသခင်လေးက ပွဲကြည့်ပရိတ်သတ် သက်သက်ပဲ” ဟော်ရှင်းချန်က ရယ်မောလိုက်ပြီး အရင်ဆုံး ခြေတစ်လှမ်းဆုတ် ပေးလိုက်တယ်။

ဟော်ရှင်းချန် ပြောတာ ကြားလိုက်တာနဲ့ ချူရီမန်က လှောင်ပြုံး ပြုံးလိုက်ပြီး သူ့ဖင်ကို ဆောင့်ကန်လိုက်တယ်။ ထိုကန်ချက်ကြောင့် ဟော်ရှင်းချန်မှာ ကြမ်းပြင်နဲ့ မိတ်ဆက်လုမတတ် ဖြစ်သွားခဲ့ပြီး ရှန်ထန်းရှောင်ကတော့ တွန့်ဆုတ်မနေပဲ ရှေ့တက်လိုက်တယ်။

ဆောင်းဦးမိုးစက်ခန်းမက လူတွေနဲ့ ရှန်ထန်းရှောင် ခေါ်လာတဲ့ လူတွေအကုန်လုံး ရုတ်တရက် ထွက်ပေါ်လာခဲ့ပြီး ခံစစ်ပိုင်းကို ဖြည့်တင်းလိုက်ကြတယ်။ ကံဆိုးစွာနဲ့ပဲ သူတို့ အရေအတွက်က များနေခဲ့ပေမယ့် သူတို့ရဲ့ ခွန်အားက မြင့်မားခြင်း ရှိမနေခဲ့ပါဘူး။

ရန်ကျောင်းနဲ့ ရန်ရှန်းတို့ ခေါ်လာတဲ့ ပညာရှင်တွေက ထိုလူတွေကို နည်းနည်းလေးတောင် မကြောက်ပါဘူး။ ထို့ကြောင့် သူတို့ အရှိန်ကို နည်းနည်းလေးတောင် လျှော့ချလိုက်ခြင်း မရှိပဲ စံအိမ်ဝင်ပေါက်ဆီ တစ်ဟုန်ထိုး ပြေးဝင်သွားလိုက်တယ်။

ရှေးဟောင်း ကျောက်တောင် တစ်ခုလို တစ်ချိန်လုံး မတ်တပ်ရပ်နေခဲ့တဲ့ ကျုကောင်းရီက ရုတ်တရက် အော်ဟစ် မာန်သွင်းလိုက်ပြီး အစစ်အမှန်ချီတို့ သူ့ကိုယ်ကနေ ပေါက်ကွဲ ထွက်လာခဲ့ကာ ခြံဝန်းထဲမှာ ရှိနေတဲ့ လူအားလုံး ပြင်းထန်တဲ့ ဖိအားကို ခံစားမိလိုက်ကြတယ်။ ထို့နောက် မိုးချိန်းသံတမျှ ကျယ်လောင်တဲ့ အသံကြီးနဲ့ အတိအလင်း ကြေညာလိုက်တယ် “စံအိမ်ထဲကို ဝင်ချင်တယ် ဆိုရင် ငါ့ကို အရင်ကျော်ဖြတ် သွားနိုင်မှပဲ ရလိမ့်မယ်”

ကျုကောင်းရီ တစ်ကိုယ်လုံး စွမ်းအင်တို့နဲ့ ပြည့်ဝနေခဲ့ပြီး ဒဏ်ရာရထားတဲ့ပုံ နည်းနည်းလေးမှ ပေါက်မနေခဲ့ပါဘူး။

ဘယ်အရိပ်တွေကနေ ရင်းဂျု ချောင်းမြောင်းနေလဲ ဆိုတာကိုပဲ အာရုံစိုက်နေတဲ့ ရန်ကျောင်းနဲ့ ရန်ရှန်းတို့ရဲ့ လူအားလုံး ရုတ်တရက် အေးခဲသွားခဲ့ကြတယ်။ ကျုကောင်းရီ ပြောတာကို ကြားလိုက်တဲ့ အချိန် သူတို့တွေ အကုန်လုံး ဘေးကြပ်နံကျပ် ဖြစ်သွားခဲ့တယ်။ ဘယ်သူ့ကို ရွေးရင် ပိုဆိုးမယ်မှန်း မသိတာနဲ့ လူများစွာက ကျုကောင်းရီကိုပဲ ရွေးလိုက်ကြတယ်။

ထိုအခြင်းအရာကို မြင်လိုက်တာနဲ့ ထောင်ထောင် မောင်းမောင်းနဲ့ သွေးစစ်သည်တော်က ရက်စက်ပြုံး ပြုံးလိုက်တယ်။

မိသားစု စည်းမျဉ်းတွေကြောင့် သွေးစစ်သည်တော်တွေ အနေနဲ့ တန်ပြန် တိုက်ခိုက်ခွင့်ပဲ ရှိပါတယ်။ တစ်ဖက်က သူတို့ကို စမတိုက်ရင် သူတို့ကလည်း စတိုက်လို့ မရပါဘူး။ ဒါပေမယ့် အခုအချိန်၌ တစ်ဖက်ရန်သူက သူ့ကို စတိုက်ခိုက်ဖို့ လုပ်လာပြီ ဖြစ်တဲ့အတွက် ကျုကောင်းရီကလည်း တန်ပြန်တိုက်ခိုက်ခွင့် ရသွားပါပြီ။

သူ့ပုံရိပ်က မိုးပြာရောင် အလင်းတန်း တစ်ခုအဖြစ် ပြောင်းလဲ သွားခဲ့ပြီး ရန်သူအုပ်ကြားထဲ ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။

သွေးစစ်သည်တော် ခန်းမရဲ့ စွမ်းအားတွေကို ပေါက်ကွဲစေပြီး တိုက်ခိုက်တတ်တဲ့ သွေးစစ်သည်တော် တစ်ယောက်လို့ လူသိများ ကျော်ကြားတာနဲ့အညီ ကျုကောင်းရီက ထိပ်တိုက်ယှဉ်ပြီး တရစပ် တိုက်ခိုက်ရာမှာ အထူးကျွမ်းကျင် ပါတယ်။

သူ့ရဲ့ အစစ်အမှန်ချီနဲ့ စိတ်စွမ်းအင်ကို အမွှေးတိုင်း တစ်ချောင်းစာ အတွင်းမှာပဲ အပြည့်အဝ လောင်ကျွမ်း ပစ်နိုင်ပါတယ်။ ထိုအချိန် အတောအတွင်း အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်အတွင်း၌ သူဟာ ပြိုင်ဘက်ကင်းပါပဲ။

သာမန် မျက်စိနဲ့တောင် မြင်နိုင်လောက်လုနီးပါး ထူထဲလှတဲ့ စိတ်စွမ်းအင်တို့ ကျုကောင်းရီ စိတ်ထဲကနေ ထွက်ပေါ်လာခဲ့ပြီး ကြောက်မက်ဖွယ် ကောင်းသည့် ဝိဥာဉ်ပညာရပ် တစ်ခုက ဘေးပတ်ဝန်းကျင် တစ်ခုလုံးကို သိမ်းကျုံးတိုက်ခိုက် သွားခဲ့တယ်။ ထိုဝိဥာဉ် ပညာရပ်နဲ့အတူ သေစေနိုင်လောက်တဲ့ သိုင်းပညာရပ် တိုက်ခိုက်မှုတွေကပါ တစ်သီတစ်တန်းကြီး လိုက်ပါလာခဲ့တယ်။

ချက်ချင်းဆိုသလို ခြံဝန်းတစ်ခုလုံး ပရမ်းပတာ ဖြစ်သွားခဲ့တယ်။

ပြင်းပြင်းထန်ထန် ဒဏ်ရာရနေတယ်လို့ သူတို့ ထင်နေတဲ့ သွေးစစ်သည်တော်က သူတို့ဆီ ပြေးဝင်လာခဲ့ပြီး မီးကုန်ယမ်းကုန် တိုက်ခိုက်လိမ့်မယ်လို့ တစ်ယောက်မှ မထင်ထားခဲ့ပါဘူး။ သူရဲ့ တိုက်ကွက် တစ်ခုချင်းစီတိုင်းမှာ ခွန်အား နည်းနည်းလေးတောင် ထိန်ချန် မထားခဲ့ပါဘူး။ ကျုကောင်းရီက မုန်ယိုနေတဲ့ သားရဲတစ်ကောင်လို သည်းကြီးမည်းကြီး တိုက်ခိုက်နေခဲ့ပြီး သူ့ခံစစ်ကိုတော့ လုံးလုံးလျစ်လျူ ရှုထားခဲ့တယ်။

အသက် သုံးရှိုက်စာ ကုန်ဆုံးပြီးနောက် လူတစ်ယောက် မြေကြီးပေါ် လဲကျ သေဆုံးသွားခဲ့တယ်။ နောက်တစ်ယောက်က လေထဲ လွင့်ပျံထွက်သွားခဲ့ပြီး သွေးမြူတွေအဖြစ် ပေါက်ကွဲ ထွက်သွားခဲ့တယ်။ သူ့အရိုးတွေတောင် ဖုန်တွေ ဖြစ်သွားခဲ့ပါတယ်။

သူတို့ရှေ့က သွေးပျက်ဖွယ် မြင်ကွင်းကြောင့် လူငယ်မျိုးဆက်ရဲ့ ပါရမီရှင်တွေအဖြစ် လူသိများ ကျော်ကြားတဲ့ ရန်ကျောင်း၊ ရန်ရှန်း၊ ရှန်ချူ၊ နန်ရှန်း၊ ချူဇိရိုနဲ့ အခြားသခင်လေးတွေ အကုန်လုံး တုန်ယင်သွားခဲ့ကြတယ်။

တိုက်ပွဲက ဒီလောက်အထိ ပြင်းထန် သွားလိမ့်မယ်လို့ သူတို့ထဲက ဘယ်သူမှ မျှော်လင့် မထားခဲ့ပါဘူး။

ရန်မိသားစု သခင်လေးနောက် လိုက်လာတဲ့ သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်က တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ကြည့်လိုက်ပြီး သွားပေါ်အောင် ပြုံးလိုက်ကြတယ်။

သူတို့ရဲ့ အမြင်အာရုံနဲ့ ကျုကောင်းရီရဲ့ ဒဏ်ရာတွေ အပြည့်အဝ ပြန်ကောင်းသွားပြီ ဆိုတာကို သူတို့ မသိပဲ ဘယ်နေပါ့မလဲ။ သူသာ အပြည့်အဝ ပြန်မကောင်းသေးရင် အခုလိုမျိုး ကြောက်မက်ဖွယ် ကောင်းသည့် ခွန်အားကို ထုတ်ဖော်နိုင်လိမ့်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

သူတို့ သိချင်တာက သူ့ခွန်အားရဲ့ ဘယ်လောက်လောက်ကို ပြန်ရပြီးပြီလဲ ဆိုတာပါပဲ။ ဒီကမနက်တုန်းက နှစ်ယောက်စလုံးက သင်္ချိုင်းကုန်း ခြေတစ်ဖက်လှမ်းထားရတဲ့ ပုံစံမျိုးနဲ့ ရှိနေခဲ့တာပါ။ တစ်ရက်တောင် မကြာသေးခင်မှာပဲ ထိုကဲ့သို့ ကြောက်မက်ဖွယ် ကောင်းတဲ့ အခြေအနေကနေ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ပြန်ကောင်းလာနိုင် ခဲ့တာလဲ။ ထိုအချက်ကို သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက် လုံးဝ နားမလည်နိုင် ဖြစ်နေခဲ့တာပါ။

ကျုကောင်းရီရဲ့ ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်မှုက သူ့ရန်သူတွေ အကုန်လုံးကို ကြက်သီးဖြန်းဖြန်း ထသွားစေခဲ့တယ်။ လူနှစ်ယောက် သေပြီးသွားတာနဲ့ ကျန်တဲ့ လူတွေအကုန်လုံး နောက်ပြန် ဆုတ်သွားခဲ့ကြတယ်။ ဘယ်သူကမှ ထိုမွန်းစတား ကောင်ကြီးဆီ ပြေးမဝင် သွားရဲတော့ပါဘူး။

“ခင်ဗျားတို့ ဘာတွေ ကြောက်နေတာလဲ။ ဒီလောက် လူအများကြီးနဲ့ သွေးစစ်သည်တော် တစ်ယောက်ကိုတောင် မထိန်းချုပ် ထားနိုင်ဘူးလား” အခြေအနေ မကောင်းတော့တာကို သတိပြုမိလိုက်တာနဲ့ ရန်ကျောင်းက ဒေါသတကြီး အော်ဟစ်လိုက်တယ်။

အခုက သူက တိုက်ပွဲကို စတင်လိုက်ပြီ ဖြစ်တဲ့အတွက် နောက်ပြန် ဆုတ်လို့ မရတော့ပါဘူ။ ရှေ့ဆက်တိုးဖို့ပဲ ရှိပါတော့တယ်။ ရှေ့မှာတော့ အနိုင်နဲ့ အရှုံးပဲ ရှိပါတော့တယ်။

ရန်ကိုင် အလားအလာကို သူကောင်းကောင်း သိထားပါတယ်။ သူသာ သူ့ရဲ့ ကိုးယောက်မြောက် ညီလေးကို ဒီညမှာ အပြတ်မရှင်းနိုင်ဘူး ဆိုရင် အနာဂတ်ကျရင် သူ့ရဲ့ အငယ်ဆုံး ညီငယ်လေးက ရင်ဆိုင်ရအခက်ဆုံး ပြိုင်ဘက် တစ်ယောက် ဖြစ်လာမှာပါ။ သူ့အစ်ကိုကြီး ရန်ဝေထက်တောင် ပိုပြီး ရင်ဆိုင်ရ ခက်တဲ့ ပြိုင်ဘက် တစ်ယောက်ပေါ့။

ဒီညမှာပဲ အားလုံးကို အဆုံးသတ်ရမယ် ရန်ကျောင်းက သူ့စိတ်ထဲ တိတ်တဆိတ် ယတိပြတ် ဆုံးဖြတ်ချက် ချလိုက်တယ်။

သူ့စကားကြောင့် သူ့အဖွဲ့သားတွေ စိတ်အားတက်ကြွ သွားခဲ့တယ်။ ကျုကောင်းရီနဲ့ တိုက်ခိုက်နေတဲ့ လူတွေက ကျုကောင်းရီရဲ့ ရုတ်တရက် ပေါက်ကွဲထွက်လာတဲ့ စွမ်းအင်ကြောင့် ကြောက်သလို ဖြစ်သွားခဲ့တာပါ။ ဒါပေမယ့် သူတို့ ပြန်တည်ငြိမ်သွားတဲ့အခါ ဒီသွေးစစ်သည်တော်က ပြိုင်ဘက် ကင်းမနေဘူး ဆိုတာကို သူတို့ တွေ့ရှိလိုက်ရတယ်။

ကျုကောင်းရီက တိုက်စစ်ကိုသာ ဦးစားပေးထားခဲ့ပြီး သူ့ခံစစ်ကို လုံးလုံး လျစ်လျူရှုထားခဲ့ပါတယ်။ ထို့ကြောင့် သူက သူတို့ အားလုံးကို နောက်ပြန်တွန်းပို့ နိုင်ခဲ့ပြီး သူတို့ထဲက နှစ်ယောက်ကို သတ်ပစ်လိုက်နိုင်ပေမယ့် သူကိုယ်တိုင်လည်း ဒဏ်ရာ နည်းနည်းပါးပါး ရသွားခဲ့ပါတယ်။

ပြီးတော့ သူတို့မှာ အရေအတွက် အားသာချက် ရှိပါတယ်။ သူတို့သာ ကျုကောင်းရီရဲ့ အသေသတ် တိုက်ကွက်ကို ရှောင်ရှားနိုင်သရွေ့ သွေးစစ်သည်တော် တစ်ယောက်ကို ထိန်းချုပ်ထားရာမှာ ပြဿနာရှိလိမ့်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

ဟုတ်တာပေါ့ သွေးရူးသွပ်ခြင်း ပညာရပ်ကိုတော့ ဘယ်ထည့်တွက် ထားပါ့မလဲ။ သူ့ကို အချိန်ဆွဲထားပေမယ့် လူမရှိတဲ့အတွက် ကျုကောင်းရီလည်း သွေးရူးသွပ်ခြင်း ပညာရပ်ကို ထုတ်သုံးနိုင်လိမ့်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

တစ်ခဏလောက် စဉ်းစား ချင့်တွက်ပြီးနောက် နောက်ပြန်ဆုတ်သွားတဲ့ လူအားလုံး သူတို့ရဲ့ ယုံကြည်ချက်တို့ ပြန်ရလာခဲ့ပြီး သူတို့ရဲ့ ကိုယ်ပိုင် သိုင်းပညာရပ် အမျိုးမျိုး၊ လက်နက် အမျိုးမျိုးကို သုံးကာ ကျုကောင်းရီကို စတင် တိုက်ခိုက် ပါတော့တယ်။

တစ်ခဏအတွင်းမှာပဲ တိုက်ခိုက်မှု များစွာက အဘက်ဘက် ကနေ ကျုကောင်းရီဆီ တိုးဝင်လာခဲ့တယ်။

ထိုကဲ့သို့ အမျိုးမျိုးသော တိုက်ခိုက်မှုတွေနဲ့ ရင်ဆိုင်ရချိန်၌ ကျုကောင်းရီက လက်ရွေးစင် သွေးစစ်သည်တော် တစ်ယောက် ဖြစ်နေရင်တောင် သူ့ကိုယ်ထက် ဒဏ်ရာဒဏ်ချက် များစွာတို့ ထပ်တိုးလာခဲ့တယ်။

ဒါပေမယ့် ညည်းသံ တစ်ချက်ကလေးတောင် မထွက်ခဲ့ပါဘူး။ သူ့ရဲ့ အစစ်အမှန်ချီနဲ့ စိတ်စွမ်းအင်ကိုသာ အစွမ်းကုန်ထုတ်သုံးကာ ဆက်လက် တိုက်ခိုက် နေခဲ့တယ်။

ဒီအတိုင်းသာ ဆက်သွားနေမယ် ဆိုရင် ကျုကောင်းရီ ကျိန်းသေ သေဆုံးသွားရပါလိမ့်မယ်။ ဒါပေမယ့် ရန်ကျောင်းနဲ့ ရန်ရှန်းတို့ရဲ့ မဟာမိတ် တစ်ဝက်လောက်ပါ သူနဲ့လိုက်ပါ သေဆုံးသွားရ ပါလိမ့်မယ်။

ချူရီမန်ရဲ့ အမူအရာ တင်းကြပ်သွားခဲ့တယ်။ စံအိမ်ဝင်ပေါက်ဆီ အလျင်အမြန် လှမ်းကြည့်လိုက်ပြီးနောက် ရန်ကျောင်းနဲ့ ရန်ရှန်းတို့ နှစ်ယောက်ဆီ ပြန်လှည့်ကြည့်လိုက်တယ်။ သူ့မရဲ့ ဦးနှောက်ကို အလျင်အမြန် အလုပ်လုပ်ခိုင်းနေခဲ့ရလေပြီ။
ရင်းဂျုက သူ့နေရာကနေ ထွက်သွားလို့ မရပါဘူး။ သူ့နေရာကနေ စွန့်ခွါလိုက်တာနဲ့ ရန်ကျောင်းနဲ့ ရန်ရှန်းတို့က သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်ရဲ့ အကာအကွယ်နဲ့ အလံကို အလွယ်တကူ လုယူသွားပါလိမ့်မယ်။

အမှောင်ထဲမှာ ပုန်းနေတာက ရန်ကျောင်းနဲ့၊ ရန်ရှန်းနဲ့ သူတို့ရဲ့ မဟာမိတ်တွေအတွက် အကောင်းဆုံး အဟန့်အတားပါပဲ။

ရင်းဂျုလည်း ထိုအချက်ကို သတိပြုမိပါတယ်။ ထို့ကြောင့် ကျုးကောင်ရီက သေရေးရှင်ရေး အခြေအနေထဲ ရောက်နေ တာတောင် သူက ဒီအတိုင်းပဲ ရပ်ကြည့်နေခဲ့တာပါ။

ဒါပေမယ့် ရင်းဂျုရဲ့ အကူအညီ မပါပဲနဲ့ ကျုကောင်းရီ တစ်ယောက်တည်းနဲ့ သူ့ရန်သူတွေ အကုန်လုံးကို အနိုင်ယူ ဟန့်တားထားဖို့ မဖြစ်နိုင်ပါဘူး၊ ထိုအချက်ကို ချူရီမန် ကောင်းကောင်း နားလည်ထားပါတယ်။

“သွားကူပေးလိုက်” ခဏကြာအောင် စဉ်းစားပြီးနောက် ချူရီမန် ပြတ်ပြတ်သားသား ဆုံးဖြတ်ချက် ချလိုက်တယ်။

ဆောင်းဦးမိုးစက် ခန်းမရဲ့ အဖွဲ့ဝင်တွေ ချက်ချင်းပဲ ပြေးထွက်သွားလိုက်ကြတယ်။ ရှန်ထန်းရှောင်နဲ့ ရှန်မိသားစုက ကျင့်ကြံသူတွေလည်း ဆောင်းဦးမိုးစက် ခန်းအဖွဲ့သားတွေ နောက်ကနေ ပြေးလိုက်သွားခဲ့ကြတယ်။ ရှန်ထန်းရှောင်ရဲ့ ဦးဆောင်းမှုနှင့် အတူ အားလုံးက လက်နက်ကိုယ်စီ ဆွဲကိုင်ကာ တိုက်ပွဲထဲ ပြေးဝင်သွားလိုက်ကြတယ်။

ရှန်ထန်းရှောင်ရဲ့ ခွန်အားက အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့် ကျင့်ကြံသူ တစ်ယောက်ကို စိန်ခေါ်ဖို့ မလုံလောက် သေးပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ရန်ကျောင်းနဲ့ ရန်ရှန်းတို့ ခေါ်လာတဲ့ လူတွေထဲမှာ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ပညာရှင် ဒါဇင်ကျော်လောက်ပဲ ပါတာလေ။ ထို့ကြောင့် ရှန်ထန်းရှောင်က ကျန်တဲ့ အစစ်အမှန် ဒြပ်စင်အဆင့် ကျင့်ကြံသူတွေနဲ့ ရင်ဆိုင် တိုက်ခိုက်လို့ ရပါသေးတယ်။

ထိုလူတွေက ရှန်ထန်းရှောင်ရဲ့ လက်ရှိ ဦးစားပေးပါ။

ရန်သူ တစ်ယောက်ကို သတ်လိုက်နိုင်ရင် ရန်သူ အဖွဲ့ထဲ တစ်ယောက် လျော့သွားတာနဲ့ အတူတူပါပဲ။

ရှန်ထန်းရှောင် တိုက်ပွဲထဲ ပြေးဝင်လာတာကို မြင်လိုက်တာနဲ့ ရှန်ချူက အထင်အမြင် သေးစွာနဲ့ ကြိတ်ရယ်လိုက်တယ်။

သူ့ရဲ့ ဝမ်းကွဲညီငယ်လေးရဲ့ အရည်အချင်းက အရမ်းကို ထူးချွန်ပြီး သူ့ရဲ့ ပွင့်လင်းတဲ့ ပင်ကိုစရိုက်ကြောင့် မိသားစုထဲက အကြီးအကဲတွေရဲ့ မျက်နှာသာပေးခြင်းကို ခံရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူက ထူးချွန်တဲ့ စစ်သည်တော် တစ်ယောက် ဖြစ်နေမယ် ဆိုရင်တောင် ရှန်မိသားစု ခေါင်းဆောင် ဘယ်တော့မှ ဖြစ်လာလိမ့်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

တိုက်ပွဲထဲကို အရင် ပြေးဝင်သွားလိုက်တာက သူ့မှာ မိသားစုခေါင်းဆောင် ဖြစ်ဖို့ အရည်အချင်း မရှိဘူးလို့ ဆိုလိုက်တာပါပဲ။

ဘေးကနေ ထိုင်ကြည့်ခွင့် ရှိနေတာတောင် မိသားစု ခေါင်းဆောင် တစ်ယောက်က တိုက်ပွဲထဲ အရင်ဆုံး ပြေးဝင်သွားမှာလား။ အဲ့လိုသာ ဆိုရင်တော့ ဒီလောက်ကကြီးမှာ ရှိတဲ့ မိသားစုတွေ အကုန်လုံး နေ့စဉ်နဲ့အမျှ မိသားစုခေါင်းဆောင် ပြောင်းနေရမှာပါ။

မိသားစုခေါင်းဆောင်မှာ မိသားစုခေါင်းဆောင် ဆိုတဲ့ ဟန်ပန် အမူအရာမျိုး ရှိဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ နောက်ကနေ စောင့်ကြည့်ပြီး အခြေအနေ တစ်ခုလုံးနဲ့ လိုက်လျောညီထွေ ဖြစ်အောင် ဆောင်ရွက်ရမှာပါ မိသားစု ခေါင်းဆောင် တစ်ယောက်ရဲ့ တာဝန်ပါပဲ။

အခုလိုမျိုး ဘာကိုမှ ဂရုမစိုက်ပဲ ရူးရူးမူးမူးနဲ့ တိုက်ပွဲထဲ ပြေးဝင်သွားတာက လူရိုင်းတွေရဲ့ လုပ်ရပ်ပါ။

ရှန်ထန်းရှောင်ရဲ့ ပုံရိပ်ကို စိုက်ကြည့်ရင်း ရှန်ချူရဲ့ အကြည့်က တဖြည်းဖြည်း အေးစက်သွားခဲ့ပြီး သူ့မျက်ဝန်းထဲ ရက်စက် ကြမ်းကြုတ်သည့် အရိပ်အယောင်တို့ ဖြတ်ပြေးသွားခဲ့တယ်။

“နင်လည်းသွား” ချူရီမန်က တိုက်ပွဲကို အပြုံးကြီးပြုံးရင်း အငြိမ့်သား ထိုင်ကြည့်နေတဲ့ ဟော်ရှန်းချန်ကို လှမ်းပြောလိုက်တယ်။

“ငါလည်း သွားရမှာလား” ဟော်ရှင်ချန် မျက်လုံးပြူး မျက်ဆန်ပြူး ဖြစ်သွားခဲ့တယ်။

“နင်လည်း သွားရမှာပေါ့၊ အရူးရဲ့။ နင်က ဟော်မိသားစုရဲ့ သခင်လေးလေ။ ဘယ်သူက နင့်ကို သတ်ရဲမှာ မို့လို့လဲ” ချူရီမန်က ဒေါနဲ့မောနဲ့ ပြောလိုက်ပြီး ဟော်ရှင်းချန်ကို အင်္ကျီကော်လာ ကနေ ဆွဲကိုင်လိုက်ကာ ပရမ်းပတာဖြစ်နေတဲ့ တိုက်ပွဲထဲ ပစ်ထည့်ပေးလိုက်တယ်။

ဟော်ရှင်းချန်က ကြယ်ပျံတစ်ခုအလား လူအုပ်ကြီးကြားထဲ ကျဆင်းသွားခဲ့ပြီး နာနာကျင်ကျင်နဲ့ အော်ဟစ်လိုက်တယ်။ ဘုန်းခနဲ အသံနှင့်အတူ မြေကြီးပေါ် ပြုတ်ကျသွားခဲ့ပြီး လေးငါးပတ်လောက် လှိမ့်သွားခဲ့တယ်။

ချူရီမန်က အားရကျေနပ်စွာနဲ့ ပြုံးလိုက်ပြီး ပျားသကာလို ချိုသာတဲ့ လေသံလေးနဲ့ “ဒီမှာ ရှိနေတဲ့ လူတွေထဲမှာ ဘယ်သူမှ နင့်ကို မသတ်ရဲဘူး။ အများဆုံးမှ နင့်ကို နည်းနည်းလေး နာကျင်သွားအောင် လုပ်ရုံပဲ ရှိမှာ”

“နံဟောင်ပုပ်ပွနေတဲ့ မိန်းမ” ဟော်ရှန်းချန်က ခါးသီးစွာနဲ့ အော်ဟစ်ဆဲဆို လိုက်ပြီး ဒယီးဒယိုင်နဲ့ ကုန်းထလိုက်တယ်။ တည်တည်ငြိမ်ငြိမ် မတ်တပ် ရပ်နိုင်သွားတာနဲ့ အံတင်းတင်း ကြိတ်ပြီး ခေါင်းမော့ကာ အသံကျယ်ကျယ်နဲ့ အော်ပြောလိုက်တယ် “ငါ့ကို တိုက်ခိုက်ဖို့ မကြိုးစားနဲ့နော်။ ငါအခုတည်းက ပြောထားမယ်၊ ငါက ဟော်မိသားစုရဲ့ တစ်ဦးတည်းသော ဆက်ခံသူ ဖြစ်တဲ့ ဟော်ရှင်းချန်ပဲ။ ငါ့ကို တိုက်ခိုက်ဖို့ ကြိုးစားတဲ့ လူမှန်သမျှ ငါ့ရန်သူ ဖြစ်ပြီသာမှတ်”

အပိုင်း(၄၃၁) စိတ်ချမ်းချမ်းသားသာနဲ့ မင်းထွက်သွားလို့ ရပြီ

ဗဟိုမြို့တော်ရဲ့ လူဆိုးလူသွမ်းဆိုတဲ့ သူ့ရဲ့ ဂုဏ်သတင်းကြောင့် ဟော်ရှန်းချန်ရဲ့ ကြေညာချက်က အားလုံးစိတ်ထဲ အထင်အမြင် တစ်ခု ရိုက်သွင်းပေးနိုင်ခဲ့တယ်။

ဟော်ရှင်ချန်ရဲ့ ပုံမှန်မဟုတ်တဲ့ အော်ဟစ် ပြောဆိုသံကို ကြားလိုက်တာနဲ့ နှစ်ဖက်စလုံးမှာ ရှိနေတဲ့ လူအားလုံး သူ့ဆီ လှည့်ကြည့်လိုက်ကြတယ်။ ရန်ကျောင်းနဲ့ ရန်ရှန်းတို့ရဲ့ မျက်နှာတောင် ဆေးခါးကြီး စားလိုက်ရသလို ရှုံ့မဲ့သွားခဲ့ကြတယ်။

ဟော်ရှင်းချန်ရဲ့ တည်ရှိမှုက တိုက်ပွဲထဲ ရှိနေတဲ့ လူအားလုံးရဲ့ လက်တစ်ဖက်ကို နောက်လှန်ကြိုးတုပ် ထားသလို ဖြစ်နေစေခဲ့တယ်။ တိုက်ခိုက်နေတဲ့ လူအားလုံး သူ့ကို မထိခိုက်မိအောင် ရှောင်ရှားဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ အစစ်အမှန်ချီကို သုံးပြီး အဝေးက တိုက်ခိုက်နေတဲ့ လူတွေကလည်း သူတို့ရဲ့ ပစ်ကွင်းထဲ ဟော်ရှင်းချန် ရှိမရှိ ဆိုတာကို သတိထားဖို့ လိုအပ်ပါသေးတယ်။

မဟုတ်လို့ ဟော်ရှင်းချန်ကိုသာ ဒဏ်ရာရအောင် လုပ်မိသွားခဲ့ရင် သူ့ရဲ့ ဆိုးသွမ်းတဲ့ စရိုက်အရ သူတို့ကို အလွယ်တကူနဲ့ လွှတ်ပေးလိမ့်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။ အဲ့အချိန်ရောက်ရင် ရန်ကျောင်းနဲ့ ရန်ရှန်းတို့ရဲ့ ကာကွယ်မှုအောက်၌ ရှိနေရင်တောင် ဟော်ရှင်းချန်ကို ဒဏ်ရာရအောင် လုပ်ခဲ့တဲ့ လူအနေနဲ့ ကျိန်းသေ ပြန်လက်စား ချေခံရပါလိမ့်မယ်။

အခု ရှိနေတဲ့ လူတွေထဲ မိသားစုကြီး ရှစ်ခုက တိုက်ရိုက် မျိုးဆက်တွေပဲ သူ့ကို တိုက်ခိုက်ဖို့ အရည်အချင်း ရှိကြပါတယ်။ ဒါပေမယ့် တိုက်ပွဲတစ်ခုလုံးက ပရမ်းပတာ ဖြစ်နေတဲ့အတွက် ရန်ကျောင်းနဲ့ ရန်ရှန်းတို့တောင် တိုက်ပွဲထဲ ပြေးဝင်သွားဖို့ စိုးရွံ့နေမိ ခဲ့ကြပါတယ်။

ဟော်ရှင်းချန် စကားသံ ပျောက်ကွယ် မသွားသေးခင်မှာပဲ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့်၃ ကျင့်ကြံသူ တစ်ယောက်က ကျုကောင်းရီရဲ့ ရိုက်ချက်ကြောင့် လွင့်စင်ထွက်လာခဲ့ပြီး ဟော်ရှင်းချန်ရဲ့ ပုခုံးကို သွားရောက် ထိမှန်သွားခဲ့တယ်။

သခင်လေးဟော် ချက်ချင်းဆိုသလို ဒေါသပုန် ထသွားခဲ့ပြီး ထိုလူကြီးရဲ့ မျက်နှာကို အားပြင်းပြင်းနဲ့ ရိုက်ချလိုက်တယ်။ ပြီးတာနဲ့ လည်ချောင်းကွဲမတတ် အသံကြီးနဲ့ ဒေါသတကြီး အော်ဟစ် ပါတော့တယ် “ငိုးပဲ၊ မင်းပါးပါးကြီးက ဟော်ရှင်းချန်လို့ ပြောနေတာ မကြားဘူးလား။ မင်းမျက်လုံးက ကန်းနေတာလား။ မင်းဦးနှောက် မကောင်းတော့လို့လား… ဟန်။ ဒီသခင်လေးကို တိုက်ခိုက်ပြီး ဒီအတိုင်း ထွက်သွားလို့ ရမယ်လို့ မင်းထင်နေတာလား”

အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၃ ကျင့်ကြံသူမှ ကျုကောင်းရီရဲ့ ရိုက်ချက်ကြောင့် သူ့သွေးစွမ်းအင်တွေ မတည်မငြိမ် ဖြစ်သွားခဲ့ရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူ့မှာ အသက်တောင် ကောင်းကောင်း မရှူရသေးခင်မှာပဲ ကံဆိုးမသွားရာ မိုးလိုက်လို့ရွာ ဆိုသလို ဟော်ရှင်းချန် ပါးရိုက်တာ ခံလိုက်ရပြန်ပါတယ်။ သူ့ရင်ဘတ် တစ်ခုလုံး ခါးသီးမှု၊ ဒေါသတို့ကြောင့် ဖောင်းလိုက်ပိန်လိုက် ဖြစ်နေခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် သူ့ဒေါသတွေကို ဘယ်နေရာ ဖောက်ထုတ်ရမှန်း မသိတဲ့အတွက် နောက်ဆုံး သွေးတစ်ပွက် အန်လိုက်ရပြီး မြေကြီးပေါ် လဲကျသွားခဲ့တယ်။

နေရာမှာတင် သတိလစ်သွားခဲ့လေပြီ။

“သောက်လုံး ကန်းနေတဲ့ ခွေးမသားပဲ” ဟော်ရှင်းချန်က နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်တယ်။

ထိုမြင်ကွင်းကို ကြည့်ရင်း ရန်ကျောင်းနဲ့ ရန်ရှန်းတို့ရဲ့ အမူအရာ ပိုပြီး အရုပ်ဆိုးသွားခဲ့တယ်။ ဟော်ရှင်းချန်က အရမ်းကို အရှက်မဲ့ လွန်းပါတယ်။ သူက လွဲပြီးတော့ ဗဟိုမြို့တော်မှာ ရှိတဲ့ ဘယ်သခင်လေးကများ ဒီလောက် အရှက်မဲ့နိုင်မှာ မို့လို့လဲ။

ရီမိသားစုက ရီရှင်းရို့ရဲ့ နှစ်လိုဖွယ် ကောင်းတဲ့ မျက်နှာလေးကလည်း ခါးသီးလို့ နေခဲ့တယ်။ ချူဇိရိုကတော့ ကူကယ်ရာ မဲ့စွာနဲ့သာ‌ ခေါင်းခါရမ်း နေခဲ့တယ်။

အားလုံးက ထိုနဲ့ ပြောဆိုဆက်ဆံဖို့ရာ ရှက်ရွံ့ နေကြပါတယ်။

ချူရီမန်ကတော့ အဝေးကနေ ရပ်နေရင်း လူဆိုးလေး သခင်လေးဟော်ရဲ့ စွမ်ဆောင်းမှုကို ပြုံးကာ ကြည့်နေခဲ့တယ်။

ဟော်ရှင်းချန် လမ်းလျှောက် သွားလိုက်တဲ့ နေရာတိုင်း ပရမ်းပတာ ဖြစ်သွားခဲ့ရတယ်။ သူ့ကို မြင်လိုက်တဲ့ လူတိုင်း အရင်ဆုံး ကြိုရှောင်ထားခဲ့ကြပါတယ်။ တိုက်ခိုက်မှုတွေကြားထဲ ရပ်နေရင်း ခေါင်းလေးကုတ်ပြီး စိတ်ထိခိုက်နေတဲ့ လေသံလေးနဲ့ “ချူရီမန်၊ ငါပြန်လာလို့ မရဘူးလား။ ဘယ်သူကမှ ငါနဲ့ မတိုက်ခိုက် ချင်ကြဘူး”

သူလုပ်ခဲ့တာကို ကြည့်ပြီး ဘယ်သူကများ သူကို တိုက်ခိုက် ရဲပါတော့မလဲ။ သူ့ရဲ့ အပြုအမူက ဘယ်လောက်ပဲ ရပ်ကား ဆိုးသွမ်း အရှက်မဲ့နေပါစေ၊ သူက ဟော်မိသားစုရဲ့ တစ်ဦးတည်းသော ဆက်ခံသူပါ။ အခြားမိသာစုတွေလို တိုက်ရိုက်မျိုးဆက် နှစ်ယောက်၊ သုံးလေးငါးယောက်လောက် ရှိတာမျိုး မဟုတ်ပဲ ဟော်မိသားစုမှာ တိုက်ရိုက်မျိုးဆက် ဆိုလို့ ဟော်ရှင်းချန် တစ်ယောက်ပဲ ရှိတာပါ။

“မရဘူး၊ အဲ့မှာပဲနေ” ချူရီမန်က ပြုံးကာ ပြန်ပြောလိုက်တယ်။ သခင်လေးဟော်ကလည်း တော်တော်လေး အသုံးဝင်မှန်း အခုမှပဲ သူမ နားလည်သွားပါတော့တယ်။

“လုပ်စမ်းပါဟာ…” ဟော်ရှင်းချန်က ခါးခါးသီးသီးနဲ့ တောင်းဆိုလိုက်တယ်။

တိုက်ပွဲအပြင်ဘက်၌ ရီရှင်းရို့က ရန်ကျောင်းဆီ လှည့်ပြီး ပျော့ပျောင်းတဲ့ လေသံလေးနဲ့ ပြောလိုက်တယ် “ဒုတိယသခင်လေး၊ သခင်လေးဟော်ကို ကျွန်မကို ကိုင်တွယ်ခွင့် ပြုပါ”

ရီရှင်းရို့က ချူရီမန်လောက် မကျော်ကြားပေမယ့် သူမက ဗဟိုမြို့တော်ရှိ လူငယ်မျိုးဆက်ရဲ့ ခေါင်းဆောင် တစ်ယောက် ဖြစ်နေတုန်းပါပဲ။ သူမနဲ့ ချူရီမန်ကို ဗဟိုမြို့တော်ရဲ့ ပန်းလေးနှစ်ပွင့် လို့တောင် လူအချို့က တင်စား ထားကြပါသေးတယ်။

သူမရဲ့ ခွန်အားကလည်း မနိမ့်ကျလှပါဘူး။ အမျိုးမျိုးသော သာမန်မဟုတ်တဲ့ လက်နက်တွေရဲ့ အကူအညီနဲ့ သူမက သာမန် အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၁ ကျင့်ကြံသူ တစ်ယောက်ကို ယှဉ်ပြိုင် တိုက်ခိုက်နိုင်ပါတယ်။

ထိုဆန်ကုန်မြေလေး လူဆိုးလေး ဟော်ရှင်းချန်နဲ့ ရင်ဆိုင်ရရင် သူမ အနိုင်ရနိုင်မယ်လို့ ယုံကြည်ချက် အပြည့် ရှိပါတယ်။ အခြားသူတွေ မလှုပ်ရှားရဲပေမယ့် မိသားစုကြီး ရှစ်ခုက တိုက်ရိုက် မျိုးဆက်တွေ မလှုပ်ရှားရဲဘူးလို့တော့ မဆိုလိုပါဘူး။

ဒါပေမယ့် သူမရဲ့ တောင်းဆိုမှုကို ကြားတဲ့အချိန် ရန်ကျောင်းက ရိုးရိုးရှင်းရှင်းလေးသာ ပြန်ပြီး ခေါင်းခါပြလိုက်တယ်။ သူ့အမူအရာက လေးနက်တည်ကြည် သွားခဲ့ပြီး ရှင်းရှင်းလေးပဲ ပြန်ပြောလိုက်တယ် “မင်းသူ့ပြိုင်ဘက် မဖြစ်နိုင်ဘူး”

ရီရှင်းရို့က ချိုသာစွာ ပြုံးလိုက်ပြီး ပြန်ပြီး ငြင်းခုံလိုက်တယ် “ဒုတိယသခင်လေး စိုးရိမ်စရာ မလိုပါဘူး။ ကျွန်မက အားနည်းပုံ ရပေမယ့် ကျွန်မမှာလည်း အရည်းအချင်း နည်းနည်းပါးပါတော့ ရှိပါတယ်နော်”

ရန်ကျောင်းက အသာအယာလေး ပြုံးလိုက်ပြီး လေးနက်တဲ့ အဓိပ္ပါယ်နဲ့ ပြန်ပြောလိုက်တယ် “နင့်မှာ အရည်အချင်း ရှိတယ်ဆိုတာ ငါနားလည်ထားပြီးသားပါ။ ငါကလည်း နင့်ကို အထင်သေးနေတာမှ မဟုတ်တာ။ ဒါပေမယ့် နင်ကတော့ သခင်လေးဟော်ကို အထင်သေး နေခဲ့တယ်”

နောက်ဆုံးမှာတော့ ရီရှင်းရို့ရဲ့ အမူအရာက ပြောင်းလဲသွားခဲ့ပြီး တုန့်ဆိုင်းတုန့်ဆိုင်းနဲ့ ပြန်ပြောလိုက်တယ် “ဒုတိယမြောက် သခင်လေး ပြောချင်တာက…”

ရန်ကျောင်းက ရယ်မောလိုက်ပြီး “ရန်မိသားစုက ကလေးတွေ ဗဟိုမြို့တော်ဆီ ပြန်မလာခင်တုန်းက လူငယ်မျိုးဆက် ကြယ်ပွင့် သုံးယောက် ရှိခဲ့တယ်၊ သုံးယောက်ထဲမှာ ဟော်ရှင်းချန်က တတိယလိုက်တယ်။ သူ့ရဲ့ အပျော်အပါး၊ ဆိုးသွမ်းတဲ့ စရိုက်ကြောင့်ပဲ ကျော်ကြားနေတာလို့ နင်ထင်နေတာလား။ ရှင်းရို့၊ နင်က ဟော်မိသားစုရဲ့ အမွေအနှစ်ကို အရမ်း အထင်သေးလွန်း နေခဲ့တာပဲ”

ရီရှင်းရို့ရဲ့ မျက်နှာ တင်းကြပ်သွားခဲ့ပြီး ညင်ညင်သာ သိမ်မွေ့စွာနဲ့ ခေါင်းညိတ်လိုက်ကာ “ဒုတိယ သခင်လေး ပြောတာလည်း ယုတ္တိရှိသားပဲ။ ကျွန်မက သူ့ကို အကောင်း မမြင်နိုင်တော့ သူ့ရဲ့ ခွန်အားကိုပါ တစ်ခါတည်း အထင်သေးမိသွားတာ ဖြစ်လောက်မယ်”

သူတို့ နှစ်ယောက် စကားပြောနေစဉ် ရှန်ချူက သူခေါ်လာခဲ့တဲ့ ကျင့်ကြံသူတွေထဲက အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့် ပညာရှင် တစ်ယောက်ကို တိုးတိုးတိတ်တိတ်နဲ့ အချက် ပြလိုက်တယ်။

ထိုအင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ပညာရှင်က ကျုကောင်းရီကို တိုက်ခိုက်ရာကနေ ခွဲထွက်သွားလိုက်ပြီး အစစ်အမှန်ဒြပ်စင်အဆင့် ကျင့်ကြံသူနဲ့ တိုက်ခိုက်နေတဲ့ ရှန်ထန်းရှောင်ဆီ ခိုးကြောင်ခိုးဝှက် တိုးသွားလိုက်တယ်။

တိုက်ပွဲကွင်းပြင် တစ်ခုလုံး ပရမ်းပတာတွေ ဖြစ်နေတဲ့အတွက် ဘယ်သူကမှ ဒီလောက်အထိ အသေးစိတ် လိုက်ပြီး ဂရုစိုက်မနေနိုင်ပါဘူး။ ရှန်ထန်းရှောင် ကိုယ်တိုင်တောင် ထိုအခြင်းအရာကို သတိ မပြုမိခဲ့ပါဘူး။

တစ်ခဏကြာပြီးနောက် ထိုအင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့် ကျင့်ကြံသူက ရှန်ထန်းရှောင် ဘေးနား ရောက်လာခဲ့တယ်။ သူ့မျက်ဝန်းထဲ ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်သည့် အရိပ်အယောင်တို့ ဖြတ်ပြေးသွားခဲ့ပြီး မမြင်နိုင်တဲ့ စိတ်စွမ်းအင်ကို တိတ်တဆိတ် ထုတ်လွှတ်လိုက်တယ်။

ဒါပေမယ့် ထိုအချိန်မှာပဲ ဟော်ရှင်းချန်က အကြောင်းပြချက် တစ်ခုခု၊ ဒါမှမဟုတ် တစ်ယောက်ယောက်က သူ့ကို တွန်းလိုက်တာကြောင့်လားတော့ မသိပေမယ့် ဒယီးဒယိုင် နောက်ဆုတ်လိုက်ရပြီး ရှန်ထန်းရှောင်ရှေ့ ရောက်ရှိသွားခဲ့တယ်။

ရှန်ထန်းရှောင်ရှေ့ သူရောက်သွားတဲ့ အချိန်နဲ့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ပညာရှင် စိတ်စွမ်းအင်နဲ့ တိုက်ခိုက်လိုက်တဲ့ အချိန်က ကွက်တိ ဖြစ်သွားခဲ့ပါတယ်။

အပြာရောင် အရောင်အဝါ တစ်ခုက ဟော်ရှင်းချန်ကို ရုတ်တရက် ဖုံးအုပ်သွားခဲ့တယ်။ ထိုအရောင်အဝါက သူ့ဆီမှာ ရှိတဲ့ အကာအကွယ် ဝိဥာဉ် လက်နက်ကနေ ထွက်ပေါ်လာခဲ့တာပါ။

သူ့ကိုယ်တစ်ဝိုက် ဝိုင်းပတ်နေတဲ့ အပြာရောင် အရောင်အဝါကို မြင်လိုက်တာနဲ့ ဟော်ရှင်းချန်က ဘယ်ကြည့်၊ ညာကြည့် ကြည့်လိုက်ပြီး သူ့ကို တိုက်ခိုက်လိုက်တဲ့ လူကို လိုက်ရှာပါတော့တယ်။ ခပ်မြန်မြန်ပဲ သူ့မျက်ဝန်းအစုံက ရှန်ထန်းရှောင်ကို တိုက်ခိုက်လိုက်တဲ့ အင်မော်တက်လှမ်းခြင်း အဆင့် ပညာရှင်နဲ့ အကြည့်ချင်း ဆုံသွားခဲ့တယ်။

ထိုလူရဲ့ မဝံ့မရဲ ဖြစ်နေတဲ့ အမူအရာကို မြင်လိုက်တာနဲ့ ဟော်ရှင်းချန်က မကောင်းဆိုးရွား တစ်ကောင်လို သွားပေါ်အောင် ပြုံးလိုက်ပြီး “ခွေးသူတောင်းစားကောင်၊ မင်းကများ ဒီသခင်လေးကို ဝိဥာဉ် ပညာရပ်သုံးပြီး အလစ်ချောင်း တိုက်ခိုက်ရဲတယ်ပေါ့။ မင်း သတ္တိက မသေးပါလား။ ကံဆိုးစွာနဲ့ပဲ ငါ့မှာ အကာအကွယ် ဝိဥာဉ်လက်နက် တစ်ခု ရှိနေတယ်ကွ။ ဘာလဲ၊ ငါ့ကို ချောင်းမြောင်း တိုက်ခိုက်တာ အောင်မြင်သွားတယ်လို့ မင်းထင်နေတာလား”

ဖြစ်ပျက်သွားတာတွေ အားလုံးက သူမျှော်မှန်း ထားတာနဲ့ တစ်ခြားစီ ဖြစ်နေတော့ ထိုလူလည်း တုန်လှုပ်ခြောက်ခြား သွားခဲ့ပြီး ကြောက်ရွံ့မှုကြောင့် နေရာမှာတင် အေးခဲသွားခဲ့ရတယ်။

ဟော်ရှင်းချန်ကို မတော်တဆ ဝင်တိုက်မိတဲ့ လူတောင် မျက်ခွက် ဖြတ်ရိုက်ခံလိုက်ရပါတယ်။ အပြင်လူတွေရဲ့ အမြင်၌ သူက ဟော်ရှင်းချန်ကို ရည်ရွယ်ချက် ရှိရှိနဲ့ ဝိဥာဉ်ပညာရပ်ကို သုံးပြီး ချောင်းမတိုက်ခိုက်ခဲ့တာပါ။ သူ့အဆုံးသတ်က ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ကောင်းနိုင်ပါတော့မလဲ။

ချက်ချင်းဆိုသလို ချွေးအေးတို့ ထိုလူနဖူးထက် ရေတံခွန်လို စီးကျလာပါတော့တယ်။ သူ့လက်ကို အလျင်အမြန် ဝှေ့ရမ်းပြလိုက်ပြီး ရှင်းပြဖို့ ကြိုးစားလိုက်တယ် “သခင်လေး‌ဟော်၊ ကျုပ် ရည်ရွယ်ပြီး…”

ဟော်ရှင်းချန်က မကောင်းဆိုးရွား တစ်ကောင်လို ပြုံးလိုက်ပြီး အံတင်းတင်း ကြိတ်ရင်း “မင်းက ရည်ရွယ်ပြီး ဘာလုပ်ချင်လို့လဲ။ မင်းက ငါ့ကို “ရည်ရွယ်ချက် ရှိရှိနဲ့” တိုက်ခိုက်ခဲ့တာ မဟုတ်ဘူးလို့ ပြောချင်နေတာလား”

ပြောနေရင်းနဲ့ ဟော်ရှင်းချန်က လက်မြှောက်ပြီး ထိုလူ မျက်နှာကို ဖြတ်ရိုက်ချလိုက်တယ်။

ဟော်ရှင်းချန်ရဲ့ ရိုက်ချက် ကျဆင်းလာတာနဲ့ ထိုပညာရှင်က သူ့လက်ကို အလိုလို ပင့်မြှောက်မိလိုက်တယ်။ လက်မြှောက်ပြီးတော့ မှပဲ အခုလို မလုပ်သင့်မှန်း ထိုပညာရှင် နားလည်သွားခဲ့ကာ သူ့အမူအရာက ပိုပြီး အရုပ်ဆိုးသွားခဲ့တယ်”

“ကျုပ်… ကျုပ် ပြောချင်တာက၊ သခင်လေးဟော်က မြင့်မြတ်တဲ့ လူတစ်ယောက်လေ၊ ကျုပ်လို လူတစ်ယောက်နဲ့ ရင်ဆိုင်ဖို့အတွက်နဲ့ သခင်လေးရဲ့ အဆင့်အတန်းကို မနှိမ့်ချဘူး မလားလို့ပါ”

“သောက်ရေးမပါတဲ့ စကားတွေ လာပြောမနေနဲ့” ဟော်ရှင်းချန်က ရက်စက်တော့မယ့် အမူအရာနဲ့ ပြုံးလိုက်ပြီး “မင်းက ရှန်မိသားစုက ဟုတ်တယ်မလား။ ဒီနေ့ မင်းကိုမှ ကောင်းကောင်း အပြစ်မပေးနိုင်ရင် ဒီသခင်လေးက ဟော်ရှင်းချန် မဟုတ်တော့ဘူးကွ။ အဲ့မှာရပ်နေ… မလှုပ်နဲ့၊ မလှုပ်နဲ့ဆို မလှုပ်နဲ့နော်”

ဟော်ရှင်းချန်က မလှုပ်နဲ့လို့ ပြောမှတော့ သူကကော ဘယ်လိုလုပ်ပြီး လှုပ်ရဲပါ့မလဲ။ အရှိတရားကို လက်ခံပြီး ကူကယ်ရာ မဲ့စွာနဲ့ ရပ်နေရုံပဲ တတ်နိုင်ပါတော့တယ်။

သူ့ပါးစပ်ထဲက ခါးသီးမှုက တကယ်ကို သည်းမခံနိုင် လွန်းပါဘူး။

ဟော်ရှင်းချန်က လှည့်လိုက်ပြီး အလောင်းတစ်လောင်း ဆီကနေ ဓါးတစ်ချောင်းကို ကောက်ယူလိုက်တယ်။ အကြိမ် အနည်းငယ်လောက် ဝှေ့ရမ်းလိုက်ပြီးနောက် ကျေကျေနပ်နပ်နဲ့ ခေါင်းညိတ်လိုက်တယ်။ ထိုလူရှေ့ မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီး ခေါင်းအစ ခြေအဆုံး သေချာကြည့်လိုက်ပြီးနောက် သူ့မျက်ဝန်းအစုံက အေးစက်စက် အလင်းရောင်တို့ဖြင့် လက်သွားခဲ့တယ်။

“မင်းဆုံးဖြတ်၊ ငါပဲ လုပ်ပေးရမလား၊ မင်းဘာသာမင်းပဲ လုပ်မလား”

ထိုပညာရှင်က မုန်တိုင်း အသွယ်သွယ်ကို ဖြတ်ကျော် ဖူးပေမယ့် ဟော်ရှင်းချန်ရဲ့ စကားတွေကို ကြားလိုက်တဲ့အချိန် ကြောက်လန့် တုန်လှုပ်သွားခဲ့ပြီး အကူအညီ ရလိုရငြား ရှန်ချူဆီ လှမ်းကြည့်လိုက်တယ်။

ဒါပေမယ့် ရှန်ချူက သူ့အား ကိုးယိုးကားယားနဲ့သာ ပြန်ပြီး စိုက်ကြည့်နေခဲ့ပါတယ်။ သူက ရှန်မိသားစုရဲ့ ဆက်ခံသူ ဖြစ်ပေမယ့် ရှန်မိသားစုက ပထမအဆင့် အင်အားစု တစ်ခုသာသာပါပဲ။ ဟော်မိသားစုကို ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ရန်စ စော်ကားနိုင်မှာလဲ။

ဆိုးသွမ်းတဲ့ အကျင့်စာရိုက်ကြောင့် ကျော်ကြားနေတဲ့ ဟော်ရှင်းချန်ကို သူရန်မစ ရဲပါဘူး။

ရှန်ချူ မျက်နှာထက်က အပြုံးခါးခါးကြီးကို မြင်တွေ့လိုက်တာနဲ့ ဒီနေ့ ဒီကြမ္မာဆိုးကနေ မလွတ်မြောက် နိုင်တော့မှန်း ထိုပညာရှင် သိလိုက်တယ်။ အံတင်းတင်း ကြိတ်လိုက်ပြီး စိတ်ဓါတ်ကျနေတဲ့ လေသံနဲ့ ရေရွတ်လိုက်ပါတယ် “သခင်လေးဟော်၊ ကိုယ်တိုင် လုပ်လို့ ရပါတယ်”

“ကောင်းပြီလေ၊ မင်းက အမှိုက်လုံးလုံး ဖြစ်နေသေးတာတော့ မဟုတ်ဘူးပဲ” ထိုလူက နည်းနည်းလေးတောင် ခုခံငြင်းဆန်ဖို့ မကြိုးစားတဲ့အတွက် ဟော်ရှင်းချန် အနည်းငယ် အံ့အားသင့်သွားခဲ့ရတယ်။

ပြောပြီးတာနဲ့ ဓါးရောင်တစ်ချက် လက်သွားခဲ့တယ်။

ရွှတ်ဆိုတဲ့ အသံနှင့်အတူ ဟော်ရှင်းချန်ရှေ့ မတ်တပ်ရပ်နေတဲ့ ပညာရှင် လက်တစ်ဖက် ပြတ်သွားခဲ့ပြီး သူ့ပုခုံးရင်းမှ ရေတံခွန်အား သွေးတွေ ပန်းထွက်လာခဲ့တယ်။

ထိုလူမှာ အလွန်အမင်း မကျေမနပ် ဖြစ်နေပေမယ့် မခုခံရဲခဲ့ပါဘူး။ အစစ်အမှန်ချီကို ဖြေးဖြေးချင်း လှည့်ပတ်ပြီးတော့သာ သွေးတိတ်အောင် လုပ်လိုက်တယ်။ အံတင်းတင်းကြိတ်ပြီး ဖြူဖတ်ဖြူလျော် မျက်နှာနဲ့ ပြန်ပြောလိုက်တယ် “ဒီတစ်ယောက်ရဲ့ အသက်ကို ချမ်းသာပေးတဲ့ အတွက် သခင်လေးဟော်ကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ်”

ဟော်ရှင်းချန်က အမှုမထားသည့် ဟန်နဲ့ ပြန်ပြောလိုက်တယ် “မင်းတို့ ရှန်မိသားစုက လက်မောင်းတစ်ဖက် ဆုံးရှုံးသွားခဲ့တယ်။ နန်မိသားစုလည်း အတူတူပဲ။ အမွေခံတိုက်ပွဲမှာ ဆက်ပြီး ပါဝင်ယှဉ်ပြိုင် နေဦးမယ် ဆိုရင်တော့ ဒီသခင်လေးက မင်းတို့ တစ်ယောက်ချင်းစီရဲ့ လက်မောင်းတစ်ဖက်စီကို ဖြတ်ပစ်ရလိမ့်မယ်။ အဲ့ကျ၊ မင်းတို့ မိသားစု နာမည်တွေကို လက်မောင်းတစ်ဖက် ရှန်မိသားစုနဲ့ လက်မောင်းတစ်ဖက် နန်မိသားစုဆိုပြီး ပြန်ပြောင်းရလိမ့်မယ်၊ ဟားဟားဟား”

ဟော်ရှင်းချန်ရဲ့ လှောင်ပြောင် စကားကြောင့် ရှန်ချူနဲ့ နန်ရှန်းတို့ရဲ့ မျက်နှာတွေ နီရာမှာ ပြာနှမ်းသွားရပါတယ်။

ဟော်ရှင်းချန်က ရန်ကိုင်ကြောင့် လက်မောင်းတစ်ဖက်စီ ဆုံးရှုံးသွားခဲ့ရတဲ့ သူတို့မိသားစုက ပညာရှင် လေးယောက်ကို လှောင်ပြောင် ပြောဆိုနေတာပါ။

ဒါက ရှန်မိသားစုနဲ့ နန်မိသားစုတို့အတွက် ဖျောက်ဖျက် မရနိုင်တဲ့ အမဲစက်ကြီး တစ်စက်ပါပဲ။

အခုအချိန်၌ ရှန်ချူဖြစ်ဖြစ်၊ နန်ရှန်း ဖြစ်ဖြစ် နှစ်ယောက်စလုံး လက်သီးတင်းတင်း ဆုပ်ထားခဲ့ကြတယ်။ ရန်ကိုင်ကို လက်စား ချေနိုင်ဖို့အတွက် ရန်ကျောင်းနောက် သူတို့ လိုက်လာခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီလောက် အချိန်အကြာကြီး တိုက်ခိုက်ပြီးတာတောင် ရန်ကိုင်ရဲ့ အရိပ်ကို မမြင်ရသေးပါဘူး။ ရန်ကိုင်ကိုသာ မမြင်ရေးသေးပေမယ့် ဗဟိုမြို့တော်ရဲ့ လူဆိုးလူသွမ်း ဟော်ရှင်းချန်ရဲ့ ရန်စစော်ကားခြင်းကို ခံနေခဲ့ရပါတယ်။

ဒါက သူတို့ မျက်နှာကို ဖြတ်ရိုက်လိုက်တာထက် ပိုပြီးတော့တောင် ရှက်စရာ ကောင်းနေပါသေးတယ်။

“ဒုတိယမြောက်သခင်လေး၊ ကျုပ်တို့အတွက် တရားမျှတမှု ရှာပေးဖို့ တောင်းဆိုပါတယ်” ရှန်ချူက အံ့ကြိတ်ပြီး ရန်ကျောင်းကို တောင်းဆိုလိုက်တယ်။ သူ့လေသံထဲ ဒေါသနဲ့ အမုန်းတရားတို့ကို အထင်းသား ခံစားမိနိုင်ပါတယ်။

သူလုံးဝကို ဒေါသထွက်သွားခဲ့ပါပြီ.

ရန်ကျောင်းလည်း အသာအယာလေး မျက်မှောင် ကြုံ့မိလိုက်တယ်။ ရိုးရိုးသားသား ပြောရရင် သူ့အနေနဲ့ အခုအချိန်မှာ အောက်ဆင်းပြီး သွားမတိုက်ခိုက် ချင်သေးပါဘူး။ ကျုကောင်းရီက မုန်ယိုနေတဲ့ သားရဲတစ်ကောင်လို ရူးသွပ်စွာနဲ့ တိုက်ခိုက်နေခဲ့တာပါ။ သူ့ဆီကနေ ထုတ်လွှတ်နေတဲ့ စွမ်းအင်လှိုင်တွေက တိုက်ပွဲကွင်းပြင် အနှံ့ ပြန့်နေတဲ့အတွက် သူ့လိုကျင့်ကြံခြင်း အဆင့် သခင်လေးတွေ အတွက် မလုံခြုံသေးပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ပိုအရေးကြီးတဲ့ အချက်က ရန်ကိုင် အခုထိ ထွက်မလာသေးတာပါပဲ။ ရန်ကိုင်က ဝှက်ဖဲကို ဖုံးကွယ်ထားပြီး ကျားသားစားချင်လို့ ဝက်ယောင် ဆောင်နေတာလို့ သူထင်နေတာပါ။

ဒါပေမယ့် ရှန်နဲ့နန်မိသားစုက သူ့ကို ကြီးကြီးမားမား ထောက်ပံ့ ထားပါတယ်။ သူက အခုအချိန် ရှေ့မထွက်ပေးရင် သူ့မဟာမိတ်တွေလည်း သူ့အပေါ် ယုံကြည်ကိုးစားချင်စိတ် ရှိတော့မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

တစ်ခဏတာလောက် လွန်ဆွဲနေပြီး နောက်ဆုံးမှာတော့ ရန်ကျောင်းက ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး “ကောင်းပြီလေ၊ ဟော်သခင်လေးကို ဒီသခင်လေး ကိုယ်တိုင်ပဲ ရင်ဆိုင်ရတော့မှာပေါ့”

ထိုစကားကို ကြားလိုက်တာနဲ့ ရှန်ချူနဲ့ နန်ရှန်းတို့ နှစ်ယောက်စလုံး ပျော်ရွှင်စွာနဲ့ ပြုံးလိုက်ကြတယ်။

ရန်ကျောင်းက သူ့ရဲ့ သွေးစစ်သည်တော် နှင့်အတူ တိုက်ပွဲ ကွင်းပြင်ဆီ သက်ဆင်းလာခဲ့တယ်။

ရန်ကျောင်း ပေါ်လာတာနဲ့ ဟော်ရှင်းချန်က လုပ်လက်စ အလုပ်ကို ရပ်တန့်လိုက်ပြီး လေးနက်တည်ကြည်စွာနဲ့ ပြောလိုက်တယ် “ဒုတိယမြောက် သခင်လေးက ဟန်ပန် အမူအရာက အမြဲတမ်းလို ရည်မွန်ကျော့ရှင်း နေတာပါလား”

ရန်ကျောင်းက အသာအယာလေး ရယ်မောလိုက်ပြီး “ဘယ်သူကမှ သခင်လေးဟော်ကို မထိရဲမှတော့ ကျုပ်ကိုယ်တိုင်ပဲ သခင်လေးဟော်ကို အဖော်ပြုရတော့မှာပေါ့”

ဟော်ရှင်းချန်က မဲ့ပြုံးပြုံးလိုက်ပြီး ပြန်ပြောလိုက်တယ် “အဲ့လိုလား”

ချူရီမန်ဆီ ပြန်လှည့်ကြည့်လိုက်ပြီး ဟော်ရှင်းချန်က အော်ဟစ် အကူအညီ တောင်းလိုက်တယ် “အလှလေး၊ ငါ့ကို ကယ်နိုင်မယ့် နည်းလမ်းလေး တစ်ခုလောက် စဉ်းစားပါဦး။ မဟုတ်ရင် ဒုတိယမြောက် သခင်လေးက ငါ့ကို အပြတ်တွယ်တော့မှာ။ ရန်ကိုင်ကို ရှုံးစေချင်ပေမယ့် ငါကိုယ်တိုင်တော့ အဖမ်းမခံချင်ဘူးဟ။ အဲ့လို အဖမ်းခံရတာ အရမ်းကို ရှက်စရာကောင်းတယ်”

ချူရီမန်က ပြန်ပြုံးပြလိုက်တယ်။ ထို့နောက် စားပွဲပေါ်က အသီးတစ်လုံးကို ကောက်ယူလိုက်ပြီး ဟော်ရှင်းချန် ထိုင်ခဲ့တဲ့ ထိုင်ခုံပေါ်တွင် ထိုင်ချလိုက်ကာ “ကိစ္စမရှိဘူး။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် နင်ဒီမှာ ရှိရှိ၊ မရှိရှိ ဘာမှ ထူးခြားသွားတာမှ မဟုတ်တာ။ နင်စိတ်ချမ်းချမ်း သာသာနဲ့ ထွက်သွားလို့ရတယ်”

“နင် ဘာလို့ ဒီလောက်တောင် အကြင်နာတရား ခေါင်းပါးရတာလဲ”

“အိုး၊ ဒီလောက်ကကြီးမှာ အဆိပ်အပြင်းဆုံးက မိန်းမတွေပဲလေ။ ဗဟိုမြို့တော်ရဲ့ မြေခွေးက ဒီအခြေခံ အမှန်တရားလေး ကိုတောင် နားမလည်တာလား” ချူရီမန်က ရယ်ကာမောကာနဲ့ ပြန်ပြောလိုက်တယ်။

ဟော်ရှင်းချန် ဆွံ့အသွားခဲ့ရလေပြီ။

Martial Peak
အပိုင်း(၄၃၂) လက်ဆောင်လေး ပေးပါရစေ
“သတိထားနော်၊ သခင်လေးဟော်” ရန်ကျောင်းက ရယ်မောလိုက်ပြီး “ကြင်ကြင်နာနာ”နဲ့ သတိပေးလိုက်တယ်။ ထို့နောက် ဖြေးဖြေးချင်း ရှေ့တိုးသွားလိုက်တယ်။

ရုတ်တရက် မြေကြီးတစ်ခုလုံး အက်ကွဲရာတွေနဲ့ ပြည့်သွားခဲ့ပြီး ဟော်ရှင်းဆီသို့ ကြောက်မက်ဖွယ် စွမ်းအင်လှိုင်းတစ်ခု တိုးဝင်လာခဲ့တယ်။

မိစ္ဆာမြေနဂါးစိတ်ဝိဥာဉ် ပညာရပ်… ထိုပညာရပ်က ရန်ကျောင်း ကျွမ်းကျင်တဲ့ ကောင်းကင် အထွတ်အထိပ်အဆင့် သိုင်းပညာရပ် တစ်ခုပါ။

ထိုနဂါးပုံရိပ် တစ်ခုချင်းစီက အဆင့်ငါး မိစ္ဆာသားရဲ တစ်ကောင်ချင်းစီရဲ့ ဝိဥာဉ်ကနေ ဖန်တီးထားတာပါ။ ထိုနဂါး ပုံရိပ်တွေကို သူ့ကိုယ်ထဲ အဆီအနှစ်တွေ စွမ်းအင်တွေနဲ့ တောက်လျှောက် အားဖြည့်ပေးလာခဲ့တာပါ။ ထိုနဂါးပုံရိပ်တွေက အလျင်အမြန် လှုပ်ရှားနိုင်တော့ တိုက်ခိုက်ရာမှာကော၊ ခုခံရာမှာပါ အသုံးပြုလို့ ရပါတယ်။

ပြီးတော့ ရန်ကျောင်း ထိန်းချုပ်နိုင်တဲ့ မြေနဂါး အရေအတွက်က ခုနှစ်ကောင်ပါ။ ထို့ကြောင့် အစစ်အမှန် ဒြပ်စင်အဆင့် ကျင့်ကြံသူတွေနဲ့ ရင်ဆိုင်ရတဲ့ အခါတိုင်း သူကိုယ်တိုင်တောင် လှုပ်ရှားစွာမလိုပဲ အနိုင်ရသွားတာ များပါတယ်။

ဟော်ရှင်းချန်က လှုပ်ရှားမှု ပညာရပ် တစ်ခုကို သုံးပြီး ချက်ချင်းပဲ ဘေးဘက်ကို ခုန်ရှောင်တိမ်းလိုက်တယ်။ သူခြေတစ်လှမ်း လှမ်းလိုက်တိုင်း မှိန်ဖျဖျ ကြာပန်းပုံရိပ်တစ်ခု ထင်ကျန်ရစ်ခဲ့တယ်။ ထိုကြာပန်းတွေ အကုန်လုံး ရုတ်ချည်း ပွင့်လန်းသွားခဲ့ပြီး သူ့ဆီချဉ်းကပ်လာတဲ့ မြေနဂါးတွေကို ပိတ်လှောင် တားဆီး ထားလိုက်တယ်။
လဖုံးကြာပန်းခြေလှမ်း… ဒါက ရန်ကျောင်းရဲ့ မိစ္ဆာမြေနဂါး စိတ်ဝိဥာဉ် ပညာရပ်ကို ပြီးပြည့်စုံစွာ တန်ပြန်နိုင်တဲ့ ကောင်းကင် အထွတ်အထိပ်အဆင့် ပညာရပ် တစ်ခုပါ။

ခြေခုနှစ်လှမ်းလောက် နောက်ဆုတ် ပြီးတော့မှပဲ ဟော်ရှင်းချန် အသက်ကောင်းကောင်း ရှူနိုင်တော့တယ်။ သူ့စိတ်ထဲက တုန်လှုပ်မှုကို ဖိနှိပ်ထားလိုက်ပြီး သူ့ကိုယ်သူ တည်ငြိမ်အောင် လုပ်လိုက်တယ်။ ထို့နောက် နဖူးထက် စိုရွှဲနေတဲ့ကို ချွေးတွေကို သုတ်ကာ ရန်ကျောင်းဆီ လှမ်းကြည့်လိုက်ပြီး ရယ်ကာမောကာနဲ့ ပြောလိုက်တယ် “ဒုတိယမြောက် သခင်လေး၊ မင်းငါ့ကို အရှက်ရအောင် လုပ်ရမှ ကျေနပ်မှာလား။ ငါတို့တွေက ရင်းနှီးတယ်လေကွာ။ နောက်ဆုံးအကြိမ် အနီအလင်းနယ်မြေဆီ ငါသွားတုန်းကဆို မင်းလည်း ငါ့ကို ဖိတ်ခဲ့တာပဲ မဟုတ်ဘူးလား…”

“မဟုတ်တာတွေ လျှောက်ပြောမနေနဲ့” ရန်ကျောင်းက ဟော်ရှင်းချန်ကို ဆုံးအောင် ပြောခွင့်မပေးပဲ ချက်ချင်းပဲ ကြားဖြတ် ဝင်ပြောလိုက်တယ်။ ချက်ချင်းပဲ အေးစက်စက် မျက်နှာထားနဲ့ နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်ပြီး “မင်းက ကျားသားစားချင်လို့ ဝက်ယောင် ဆောင်နေတာပဲ”

“ဒုတိယသခင်လေး ဘာပြောချင်နေတာလဲ၊ ငါနားမလည်ဘူး။ ဟဲဟဲ၊ ဒါပေမယ့် ဒုတိယမြောက် သခင်လေးက လှုပ်ရှားဖို့ ဆုံးဖြတ်ထားမှတော့ ဒီသခင်လေးကလည်း ဒုတိယသခင်လေးကို အဖော်ပြုပေးရတာပေါ့” ပြောနေရင်းနဲ့ ဟော်ရှင်းချန်က သူ့လက်နှစ်ဖက် စလုံးကို ပင့်မြှောက်လိုက်တယ်။

လက်တစ်ဖက်ထဲ လေချီဓါတ်တို့ ရှိနေခဲ့ပြီး ကျန်တစ်ဖက်မှာတော့ မိုးကြိုးချီဓါတ်တို့ ရှိနေခဲ့တယ်။

လေတွေ တဝှီးဝှီးနဲ့ တိုက်ခတ်လာခဲ့ပြီး မိုးချိန်းသံတို့ မြည်ဟည်းလာခဲ့တယ်။ စွမ်းအင်နှစ် လျင်မြန်စွာနဲ့ ပေါင်းစပ် သွားခဲ့ပြီး ဟော်ရှင်းချန်က သူ့လက်ဝါး နှစ်ဖက်ကို ရန်ကျောင်းဆီ တွန်းထုတ်လိုက်တယ်။
လေမိုးကြိုးမဟာလက်ဝါးတံဆိပ်တော်…

ဒါက ဟော်မိသားစုရဲ့ ဆန်းကြယ်အဆင့်နိမ့် ပညာရပ်တွေထဲက တစ်ခုပါ။ လေနဲ့မိုးကြိုး အတူတကွ ပေါင်းစည်း သွားခဲ့ရာ တစ်ခု အင်အားကို တစ်ခုက မြှင့်တင်ပေးသလို ဖြစ်သွားခဲ့တယ်။

ဒါပေမယ့် ရန်ကျောင်းက ထိတ်လန့်သည့် အရိပ်အယောင် နည်းနည်းလေးမှ မပြပါဘူး။ အဲ့အစား ပေါ့ပေါ့ပါးပါး အမူအရာနဲ့သာ ဟော်ရှင်းချန်ကို ပြုံးပြီး စိုက်ကြည့်နေခဲ့တယ်။

“သူ့ကိုဖမ်းလိုက်” လေမိုးကြိုး မဟာလက်ဝါးတံဆိပ်တော်က သူ့ရှေ့ရောက်လာတာနဲ့ ရန်ကျောင်းက ရုတ်တရက် အော်ပြောလိုက်တယ်။

ဟော်ရှင်းချန်ရဲ့ မျက်နှာ ရုတ်ချည်း ရှုံ့မဲ့သွားခဲ့ပြီး ပြန်အော်ပြောလိုက်တယ် “ဒုတိယသခင်လေး၊ ဒီလို လုပ်လို့ မသင့်တော်ဘူးနော်”

ရန်ကျောင်း ကတော့ ပုခုံးသာ တွန့်ပြလိုက်ပြီး ရယ်ရယ် မောမောနဲ့ ပြန်ပြောလိုက်တယ် “လူညစ်တွေမှာ လူညစ်တွေကို ရင်ဆိုင်နိုင်မယ့် ကိုယ်ပိုင်နည်းလမ်းတွေ ရှိကြတယ်လေ”

သူတို့ နှစ်ယောက် စကားပြောနေစဉ် ရန်ကျောင်းဘေးမှာ ရှိနေတဲ့ သွေးစစ်သည်တော်က စတောင် လှုပ်ရှားနေခဲ့ပါပြီ။

အမွေခံတိုက်ပွဲရဲ့ စည်းမျဉ်း တွေကြောင့် သွေးစစ်သည်တော် တွေက အရင် စတိုက်လို့ မရပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ဟော်ရှင်းချန်က ရန်ကျောင်းကို တိုက်ခိုက် လာပြီ ဖြစ်တဲ့အတွက် သူ့ရဲ့ သွေးစစ်သည်တော် ကလည်း တန်ပြန်တိုက်ခိုက်လို့ ရသွားပါပြီ။

ရန်ကျောင်းက အစကတည်းက သွေးစစ်သည်တော်ကို သုံးပြီး ဟော်ရှင်းချန်ကို ဖမ်းဖို့ စီစဉ်ထားတဲ့ ပုံပါပဲ။ ထို့ကြောင့် ဟော်ရှင်းချန်ရဲ့ သိုင်းပညာရပ်ကို တားဆီ၊ ရှောင်ရှားဖို့ နည်းနည်းလေးတောင် မကြိုးစားခဲ့တာပါ။

အစောပိုင်းတုန်းက ဟော်ရှင်းချန်က အရှက်မဲ့တဲ့ နည်းလမ်းတွေ သုံးပြီး သူ့ရန်သူတွေ အကုန်လုံးကို ကစဉ့်ကလျား ဖြစ်သွားအောင် လုပ်ခဲ့ပါတယ်။ အခု ရန်ကျောင်းကလည်း ညစ်ပတ်တဲ့ နည်းလမ်းနဲ့ပဲ ဟော်ရှင်းချန်ကို ပြန်ပြီး ရင်ဆိုင်လိုက်ပါတယ်။ ဒါက ရည်ရွယ်ချက် ရှိရှိနဲ့ လုပ်တာပါ။

သူ့လက်တစ်ဖက် ဝှေ့ရမ်းရုံနဲ့တင် သွေးစစ်သည်တော်က လေမိုးကြိုး တံဆိပ်တော်ကို အလွယ်လေး ဖျက်စီးပစ်လိုက်တယ်။

ဆန်းကြယ်အဆင့်နိမ့် သိုင်းပညာရပ် ဖြစ်နေရင်တောင် ဟော်ရှင်းချန် အသုံးပြုလိုက်တာ ဖြစ်လို့ အရမ်းကြီး အားကောင်း မနေခဲ့ပါဘူး။

လေမြိုးကြိုး မဟာလက်ဝါး တံဆိပ်တော်ကို ဖျက်စီးပစ်ပြီး တာနဲ့ သွေးစစ်သည်တော်က တုန့်ဆိုင်း မနေပဲ ဟော်ရှင်းချန်ကို လှမ်းဖမ်းလိုက်တယ်။

သခင်လေးဟော်ရဲ့ အမူအရာ ရုတ်ချည်း ပြောင်းလဲသွားခဲ့တယ်။ ရန်ကျောင်းက အခုလို အရှက်မဲ့တဲ့ နည်းလမ်းသုံပြီး သူ့ကို ရင်ဆိုင်လိမ့်မယ်လို့ သူတကယ်ကို မထင်ထားခဲ့ပါဘူး။

ဒါပေမယ့် ဟော်ရှင်းချန်ကို ဖမ်းမိတော့မယ့် အချိန်မှာပဲ အရိပ်ထဲကနေ အနက်ရောင် အဝတ်အစားတွေ ဝတ်ဆင်ထားတဲ့ လူနှစ်ယောက် ထွက်ပေါ်လာခဲ့ပြီး တစ်ယောက်က လူဆိုးလူသွမ်း သခင်လေးကို ကာကွယ်နေတဲ့ အချိန် ကျန်တစ်ယောက်က သွေးစစ်သည်တော်ဆီ လက်ဝါးတစ်ချက် ရိုက်ထုတ်လိုက်တယ်။

သွေးစစ်သည်တော်ရဲ့ အမူအရာ ရုတ်ချည်း လေးနက်သွားခဲ့ပြီး အစစ်အမှန်ချီကို ရူးသွပ်စွာ လှည့်ပတ်လိုက်ရင်း သူ့တိုက်ခိုက်မှုရဲ့ စွမ်းအားကို တိုးမြှင့်လိုက်တယ်။

ဘုန်းခနဲ မြည်သံနှင့်အတူ အနက်ရောင် အဝတ်အစားကို ဝတ်ဆင်ထားတဲ့ လူမှာ ခြေလှမ်း အနည်းငယ်လောက် နောက်ဆုတ်သွားရပြီး သွေးစစ်သည်တော်ကတော့ နေရာမှာပဲ တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နဲ့ ရပ်နေနိုင်ခဲ့တယ်။

တစ်ကွက်တည်းနဲ့တင် နှစ်ယောက်သားကြားက ခွန်အားကို ခန့်မှန်းလို့ ရသွားပါပြီ။

သွေးစစ်သည်တော်က ပိုပြီး သန်မာပါတယ်၊ ဒါပေမယ့် အနက်ရောင် အဝတ်အစား ဝတ်ထားတဲ့ လူနှစ်ယောက်ကလည်း အားမနည်းလှပါဘူး။

“သူ့မှာ ဒီလောက်တောင် အားကောင်းတဲ့ အကူအညီတွေ ရှိနေခဲ့တာလား” ရန်ကျောင်းရဲ့ အမူအရာ တည်ကြည် သွားခဲ့တယ်။ ရန်ကိုင် စံအိမ်ထဲမှာ ပုန်းအောင်းနေတဲ့ အဆင့်မြင့် ပညာရှင် များစွာ ရှိနေလိမ့်မယ်လို့ သူမထင်ထားခဲ့ပါဘူး။

ကျုကောင်းရီနဲ့ ရင်းဂျုနဲ့တင် သူနဲ့ ရန်ရှန်းရဲ့ လူတော်တော် များများ လှုပ်မရ ဖြစ်နေခဲ့ပါပြီ။ ကျုကောင်းရီက မီးစားကုန်တော့မယ့် မြှားတစ်စင်းလို့ ဖြစ်နေတဲ့အတွက် အနိုင်ရလဒ်က သူတို့ရဲ့ လက်ခုပ်ထဲမှာ ရောက်နေခဲ့ပါပြီ။ ဒါပေမယ့် ရုတ်တရက်ကြီး သွေးစစ်သည်တော်တွေထက် အားမနည်းတဲ့ ပညာရှင်နှစ်ယောက် ဘယ်ကမှန်းမသိ ပေါက်ချလာခဲ့ပါတယ်။

ဆိုလိုတာက ရန်ကိုင်ရဲ့ စံအိမ်ကို အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၈ ပညာရှင် လေးယောက် စောင့်ကြပ်နေတယ်ပေါ့။

ချူမိသားစုရဲ့ ဆောင်းဦးမိုးစက်ခန်းမ၊ ရှန်မိသားစုနဲ့ ဟော်ရှင်းချန်တို့လည်း ရှိပါသေးတယ်။

ရန်ကျောင်းနဲ့ ရန်ရှန်တို့ နှစ်ယောက်ပေါင်းရဲ့ ခွန်အားက ရန်ကိုင် စံအိမ်ရဲ့ ခွန်အားထက် အားမနည်းသည့်အပြင် အနည်းငယ်လေးတောင် ပိုသာတဲ့ပုံရပေမယ့် သူတို့ရဲ့ သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်က အရင်စပြီး တိုက်ခိုက်လို့ မရတဲ့အတွက် ဒီနေရာကို အပိုင်သိမ်း ချင်တယ်ဆိုရင်တော့ စိတ်ကူးယဉ်ရုံပဲ ရှိပါလိမ့်မယ်။

ဒီလောက် အားကောင်းတဲ့ မဟာမိတ်တွေကို ကိုးယောက်မြောက် ညီလေး ဘယ်ကနေ ခေါ်ထားတာလဲ မသိဘူး

ရန်ကျောင်းရဲ့ မျက်ဝန်းအစုံ ရဲရဲနီသွားခဲ့တယ်။

“ငါ့လခွမ်း” ဟော်ရှင်းချန်က ဗြုန်းစားကြီး ထွက်ပေါ်လာတဲ့ အနက်ရောင် အဝတ်အစားတွေ ကိုယ်အပြည့် မျက်နှာပါမကျန် ဝတ်ဆင်ထားတဲ့ ပညာရှင် နှစ်ယောက်ကို ငေးကြောင် ကြည့်နေခဲ့တယ်။

ထိုလူနှစ်ယောက် ဘယ်သူလဲ ဆိုတာကို ရန်ကျောင်း မသိပေမယ့် သူသိပါတယ်။

ထိုနှစ်ယောက်က သူ့နောက်ကို နှစ်ပေါင်းများစွာ လိုက်ပါခဲ့တာ ဖြစ်တဲ့အတွက် မျက်စိမှိတ်ထားခိုင်းပြီး မေးရင်တောင် ထိုလူနှစ်ယောက် ဘယ်သူလဲ ဆိုတာကို သူမှတ်မိပါတယ်။ ထိုပညာရှင် နှစ်ယောက် သူတို့ မျက်နှာကိုပါ ဖုံးထားတဲ့အတွက် အပြင်လူတွေ အနေနဲ့ ထိုနှစ်ယောက် ဘယ်သူမှန်း မသိနိုင်ပေမယ့် ထိုနှစ်ယောက်က သူ့နောက်ကို လိုက်ပါစောင့်ရှောက် ကာကွယ်ပေးနေတဲ့ သက်တော်စောင့် လူအိုကြီး နှစ်ယောက်မှန်း ဟော်ရှင်းချန် သိနေခဲ့ပါတယ်။

တစ်ခဏတာလောက် ဟော်ရှင်းချန်နဲ့ ရန်ကျောင်းတို့ နှစ်ယောက်စလုံး ကြက်သေသေနေခဲ့ကြတယ်။

ထိုမြင်ကွင်းကို ကြည့်ရင်း ဟော်ရှင်းချန်ရဲ့ ထိုင်ခုံပေါ်မှာ ထိုင်နေတဲ့ ချူရီမန်လေး ပျော်ရွှင်စွာနဲ့ ရယ်မောနေမိခဲ့တယ်။ သူမ လောင်းလိုက်တဲ့ အလောင်းအစားကို အနိုင်ရသွားတဲ့ ပုံပါပဲ။

ရန်ရှန်း မျက်နှာကတော့ မဟူညတစ်ညလို မဲမှောင်နေခဲ့တယ်။

နှစ်ဖက်စလုံးက တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် အချိန် တော်တော် ကြာအောင် တိုက်ခိုက်ပြီးပြီ ဖြစ်တဲ့အတွက် ရန်ကျောင်းက အံ့ကြိတ်ပြီး လေသံကျယ်ကျယ်နဲ့ အော်ဟစ် အမိန့်ပေးလိုက်တယ် “ပြန်ကြမယ်”

ရန်ကိုင်စံအိမ်က အလံကို မရယူနိုင်တော့မှတော့ ဆက်နေလို့လည်း အပိုပါပဲ။ ရန်ကျောင်းက ရက်စက်ပြတ်သားတဲ့ လူတစ်ယောက်ပါ။

သူ့ရဲ့ အမိန့်ပေးသံကို ကြားလိုက်တာနဲ့ ကျုကောင်းရီကို ဝိုင်းတိုက်နေတဲ့ ကျင့်ကြံသူတွေ အကုန်လုံး ချက်ချင်း ပြန်ဆုတ်လာ လိုက်ကြတယ်။ ကျုကောင်းရီ တစ်ကိုယ်လုံး သွေးသံ တရဲရဲနဲ့ ဖြစ်နေပြီး အမောတကော အသက်ရှူနေခဲ့ရတယ်။ ထို့ကြောင့် ထိုလူတွေကို ရပ်တန့်ဖို့ သူမကြိုးစားခဲ့ပါဘူး။ အဲ့အစား ဆုတ်သွားတဲ့ ရန်သူတွေကိုသာ စူးစိုက် ကြည့်နေခဲ့တယ်။

ဆောင်းဦးမိုးစက်ခန်းမနဲ့ ရှန်ထန်းရှောင်ရဲ့ လူတွေလည်း တိုက်ပွဲကွင်းပြင်ကနေ ပြန်ဆုတ်လာလိုက်ကြပြီး ခံစစ် အနေအထား ပြန်ပြင်ဆင်လိုက်ကြတယ်။

“ခြောက်ယောက်မြောက် သခင်လေး၊ ဒီလိုလုပ်တာ အဆင်ပြေပါ့မလား” ချူဇိရိုက ဆက်ပြီး တိုက်ခိုက်နေချင်သေးတဲ့ ပုံပါပဲ။

သူက သူ့အရည်အချင်းကို ပြသဖို့အတွက် ရန်ကိုင်ကို အားလုံးထက် ပိုပြီး အနိုင်ယူချင်နေတာပါ။ ထို့ကြောင့် ရန်ကျောင်းက ဆုတ်ခွါဖို့ အမိန့်ပေးလာတော့ သူက အင်တင်တင်နဲ့ ဖြစ်နေခဲ့တာပေါ့။

“မင်းက ဘာဆက်လုပ်ချင်သေးလို့လဲ” ရန်ရှန်းက ဒေါမာန်အပြည့်နဲ့ ပြန်အော်လိုက်တယ်။ သူ့ရင်ဘတ် တစ်ခုလုံး မကျေနပ်မှုတွေနဲ့ ပြည့်နေခဲ့ပြီး ဘယ်နားဖေါက်ထုတ်လို့ ဖောက်ထုတ်ရမှန်း သမိ ဖြစ်နေခဲ့ပါတယ်။

ဒီညတိုက်ပွဲ၌ သူက ရန်ကျောင်းထက် ပိုပြီး အဆုံးအရှုံး များခဲ့ပါတယ်။ ထို့ကြောင့် သူ့စိတ်က သိပ် ကြည်နေတာ မဟုတ်ပါဘူး။

ပြောပြီးတာနဲ့ ရန်ရှန်က သက်ပြင်းချလိုက်ပြီး ရန်ကျောင်းနဲ့ အတူ ထွက်ခွါဖို့ လုပ်နေတုန်းမှာပဲ အပြင်ဘက်ကနေ ပုံရိပ်တစ်ခု ရုတ်တရက် ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။

ထိုလူက အသံအကျယ်ကြီးနဲ့ အော်ပြောလိုက်တယ် “မင်းတို့က ဒီလိုပဲ ထွက်သွားမယ် ဆိုရင် ကိုးယောက်မြောက် ညီလေးက ဧည့်ဝတ်မကျေတဲ့ လူတစ်ယောက် ဖြစ်သွားမှာပေါ့။ ဒုတိယ အစ်ကိုကြီးနဲ့ ခြောက်ယောက်မြောက် အစ်ကိုကြီးတို့ကို အပြန်လက်ဆောင်လေး ထည့်ပေးလိုက်ပါရစေ”

ပြောလို့ ပြီးတာနဲ့ ကြောက်မက်ဖွယ် ဓါးလှိုင်းတစ်ခုက ကောင်းကင်ထက်ကနေ ကျဆင်းလာခဲ့တယ်။

ကြယ်ဓါးကိုးချောင်းဂိုဏ်းရဲ့ ဆန်းကြယ်အဆင့် သိုင်းပညာရပ် တစ်ခုဖြစ်တဲ့ ဓါးတစ်သောင်းခုတ်ချက်…
ထိုဓါးလှိုင်းတွေကြားမှ ခရမ်းရောင် ရောင်ခြည်စက်ကွင်း တစ်ခု ပေါက်ကွဲထွက်လာခဲ့ပြီး အေးစက်စက် ဝိဥာဉ် ပညာရပ် တစ်ခုက အောက်ဘက်ရှိ ခြံဝန်းတစ်ခုလုံးကို ဖုံးလွှမ်းသွားခဲ့တယ်။

တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ ကျားဟိန်းသံနဲ့ နွားသိုးအော်သံတို့ ထွက်ပေါ်လာခဲ့ပြီး လူအုပ်ကြီးဆီ ပြေးဝင်သွားခဲ့တယ်။

ဓါးသွားတွေအလား ထက်ရှသည့် တစ်ထောင်သော သွေးနီရောင် ပွင့်ချပ်တွေက နှင့်ပွင့်လေးတွေလို လေထဲပျံဝဲရင်း သွေးနဲ့ထွင်းတဲ့ လမ်းတစ်ခုကို ဖောက်လုပ်သွားခဲ့ကြတယ်။

ထိုတိုက်ခိုက်မှု အလုံးစုံက ရန်ကျောင်းနဲ့ ရန်ရှန်းတို့ အင်အားစုတွေရှေ့ တစ်ပြိုင်တည်းလိုလို ရောက်ရှိလာခဲ့တယ်။ တည်ငြိမ်သွားရုံ ရှိသေးတဲ့ လေထုက သိပ်သည်းတဲ့ သတ်ဖြတ်လိုစိတ်တိုဖြင့် ရုတ်တရက်ကြီး ပြည့်နှက်သွားခဲ့ပြန်တယ်။

“သခင်လေး၊ သတိထား” အော်သံတစ်သံ ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။

သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်က ရန်ကျောင်းနဲ့ ရန်ရှန်းကို ကာကွယ်ပေးနေခဲ့ပြီး ရှန်မိသားစု၊ နန်မိသားစု၊ ချူမိသားစုနဲ့ ရီမိသားစုက ပညာရှင်တွေကတော့ သူတို့ သခင်လေး၊ သခင်မလေးတို့ကို ကာကွယ်ပေးနေခဲ့တယ်။

မို့နဲ့မြေကြားက စွမ်းအင်တို့ ကစဉ့်ကလျား ဖြစ်ကုန်ပြီး အစစ်အမှန်ချီကို ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း ပေါက်ကွဲ ထွက်လာခဲ့တယ်။

တစ်ခဏကြာပြီး မြေကမ္ဘာတစ်ခုလုံး လှုပ်ခါသွားစေနိုင်တဲ့ တိုက်ခိုက်မှု တည်ငြိမ်ပျောက်ကွယ် သွာခဲ့တယ်။ ရန်ကိုင်စံအိမ်ကို လာတိုက်ခိုက်ခဲ့တဲ့ လူတွေထဲမှ အခုတိုက်ခိုက်မှုကြောင့် ခုနှစ်ယောက် ထပ်မံ သေဆုံးသွားခဲ့ပြီး ကျန်ရှိနေတဲ့ လူတွေလည်း အနည်းနဲ့ အများတော့ ဒဏ်ရာရသွားခဲ့ကြပါတယ်။

ရန်ကျောင်းက ကြယ်တာရာ ကောင်းကင်ထက်ဆီ အေးစက်စက် မျက်ဝန်းအစုံနဲ့ မော့ကြည့်လိုက်တယ်။ ရန်ကိုင်က သွေးနီရောင် ဓါးတစ်ချောင်းကို လက်ထဲ ကိုင်ဆွဲရင်း လေထဲ ဝဲနေခဲ့ပြီး ရန်ကျောင်းက ပြန်ပြုံးပြလိုက်ကာ တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နဲ့ နှုတ်ဆက်စကား ဆိုလိုက်တယ် “မင်္ဂလာ ညနေခင်းပါ၊ ငါ့ရဲ့ အစ်ကိုတို့။ ကိုးယောက်မြောက် ညီလေးက အပြင်မှာ အလုပ်ကိစ္စလေး ရှိနေတော့ ဒုတိယမြောက် အစ်ကိုနဲ့ ခြောက်ယောက်မြောက် အစ်ကိုပေါ် ဧည့်ဝတ် မကျေသလို ဖြစ်သွားခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီလို ကိစ္စလေးတွေက ကျုပ်တို့ကြားက ညီအစ်ကို သံယောဇဉ်ကို မထိခိုက်စေနိုင်ဘူးမလား”

ထိုစကားကို ကြားလိုက်တာနဲ့ ရန်ကျောင်း မျက်နှာ ရှုံ့မဲ့သွားခဲ့ပြီး ရန်ရှန်းကတော့ မယုံကြည်နိုင်တဲ့ လေသံနဲ့ ပြန်အော်မေးလိုက်တယ် “ကိုးယောက်မြောက် ညီလေး၊ ဒီတစ်ချိန်လုံး မင်းအပြင်မှာပဲ ရှိနေခဲ့တာလား”

သူတို့ ရောက်လာတုန်းက ရန်ကိုင် အိမ်မှာ မရှိဘူးလို့ ချူရီမန်နဲ့ ဟော်ရှင်းချန်တို့ နှစ်ယောက်စလုံး ပြောခဲ့ပါတယ်။ ရန်ကိုင်က အဖမ်းခံရမှာ ကြောက်လို့ စံအိမ်ထဲ ပုန်းအောင်းနေတယ်လို့ စိတ်ထဲကနေ တွေးရင်း သူတို့ ပြောတာကို မယုံကြည်ခဲ့ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် အခု ရန်ကိုင် အပြင်ကနေ ပြန်လာတာကို တွေ့လိုက်ရမှတော့ သူတို့ အနေနဲ့ မယုံချင်ရင်တောင် မယုံလို့ မရတော့ပါဘူး။

“ဟုတ်တယ်လေ” ရန်ကိုင်က ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး “ညလေက သာယာတော့ ငါက တတိယမြောက် အစ်ကိုကြီးရဲ့ စံအိမ်ဆီ သွားလည်နေခဲ့တာ။ ငါ့အိမ်မှာလည်း ဧည့်သည့်တွေ ရောက်နေမယ်လို့ မထင်ထားမိခဲ့ဘူး။ အဲ့လိုမှန်းသာ သိခဲ့ရင် ဒုတိယမြောက် အစ်ကိုနဲ့ ခြောက်ယောက်ကို အစ်ကိုကို စံအိမ်ကနေ ထိုင်စောင့်ပြီး သေသေချာချာလေး ဧည့်ခံပေးလိုက်ပါတယ်ဗျာ”

“တတိယအစ်ကိုရဲ့ စံအိမ်လား…” ရန်ကျောင်း မျက်ဝန်းအစုံ မှေးကျဉ်းသွားခဲ့တယ်။ အခုမှပဲ သူ့ရဲ့ ကိုးယောက်မြောက် ညီလေး ဘယ်လောက်တောင် သွေးရဲမှန်း သူနားလည် သွားတော့တယ်။ ရန်ကိုင်ရဲ့ သတ္တိကိုလည်း လေးစားမိသွားခဲ့တယ်။

အသက်ပြင်းပြင်း တစ်ချက် ရှူလိုက်ပြီး ရန်ကျောင်းက မေးလိုက်တယ် “တတိယအစ်ကို ဘာဖြစ်သွားလဲ”

“တတိယအစ်ကို ရှုံးနိမ့်သွားတယ်လေ” ရန်ကိုင်က ဖြေးဖြေးချင်း ခေါင်းခါရမ်းလိုက်ပြီး “ငါးယောက်မြောက် အစ်ကိုနဲ့ ခုနှစ်ယောက်မြောက် အစ်ကိုတို့ နှစ်ယောက်ပေါင်းပြီး တိုက်ခိုက်မှတော့ တတိယအစ်ကိုက ဘယ်လိုလုပ်ပြီး တောင့်ခံနိုင်မှာလဲ”

“တတိယအစ်ကို မတောင့်ခံနိုင်တာက အံ့ဩစရာ မဟုတ်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ကိုးယောက်မြောက် ညီလေးကတော့ ဒုတိယအစ်ကိုကို အံ့ဩစရာ လက်ဆောင်းအကြီးကြီး ပေးခဲ့တယ်နော်။ ကိုယောက်မြောက် ညီလေးက မခုတ်တတ်တဲ့ ကြောင်လို ဟန်ဆောင်နေခဲ့တာပဲ။ ဒုတိယအစ်ကို တကယ် အထင်ကြီးသွားပြီ”

“ဒုတိယအစ်ကိုက အရမ်း မြှောက်နေတာပဲ” ရန်ကိုင်က ပြုံးပြုံးရွှင်ရွှင်နဲ့ ပြန်ပြောလိုက်တယ်။

“ဒီတော့ အလံနဲလူကို ဘယ်သူတွေ ရသွားကြလဲ”

“ဘာတွေ ဖြစ်ခဲ့လဲ ဆိုတာ မနက်ဖြန်ကျရင် သိရမှာပေါ့၊ ဒုတိယအစ်ကိုက အရမ်း လောတာပဲ” ရန်ကိုင်က အဓိပ္ပါယ်ပါပါ ပြုံးလိုက်ပြီး ပြန်ပြောလိုက်တယ်။

ရန်ကျောင်း ဆက်ပြီး မမေးတော့ပါဘူး။ အဲ့အစား အသာအယာလေး ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး အပြုံးယဲ့ယဲ့လေးကို ဆင်မြန်းရင်း “ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဒုတိယမြောက် အစ်ကို အရင်သွားလိုက်ဦးမယ်။ ဒီအကြွေးကို နောက်မှ ရှင်းတာပေါ့။ အဲ့အချိန်ကျ ဒုတိယအစ်ကို ကောင်းကာင်း ပြင်ဆင်ထားလိုက်ပါ့မယ်။ ကိုးယောက်မြောက် ညီလေးလည်း ဒုတိယအစ်ကိုကို စိတ်မပျက်စေဖို့ မျှော်လင့်ပါတယ်”

“ဒုတိယမြောက် အစ်ကို စိတ်ကျေနပ်စေဖို့ ကျုပ်ဘက်ကနေ အကောင်းဆုံး ကြိုးစားပေးမှာပါ”

“သွားကြစို့” ရန်ကျောင်းက နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်ပြီး သူ့မဟာမိတ်တွေကို ခေါ်ပြီး ခပ်မြန်မြန်ပဲ ထွက်သွားလိုက်တယ်။

ရှန်ချူနဲ့ နန်ရှန်းတို့လည်း မသွားခင်းလည်း ရန်ကိုင်ကို ကြောက်ကြောက်လန့်လန့်နဲ့ ကြည့်သွားခဲ့တယ်။ ထိုက်ဖန်း တောင်မှာ တွေ့ပြီးခဲ့တဲ့ အချိန်ကစပြီး ရန်ကိုင်ကို မြင်လိုက်တိုင်း သူ့တို့ စိတ်ထဲ ကြောက်လန့် နေမိခဲ့ပါတယ်။ လက်စားချေမယ်လို့သာ ပါးစပ်ကနေ တဖွဖွ ရွတ်နေပေမယ့် ရန်ကိုင်နဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် တွေ့လိုက်ရတဲ့ အချိန်မှာတော့ နှစ်ယောက်စလုံး အသံတောင် မထွက်ရဲတော့ပါဘူး။

ရန်ကျောင်း ထွက်သွားတာနဲ့ ရန်ရှန်းလည်း တစ်ခါတည်း လိုက်ထွက်သွားလိုက်ပါတယ်။ ကျဆုံးသွားတဲ့ အပေါင်းအပါတွေရဲ့ အလောင်းတွေကို ပြန်ကောက်ခဲ့ဖို့ အမိန့်ပေးပြီးတာနဲ့ ညအမှောင်ထုထဲ တိုးဝင်ပျောက်ကွယ် သွားခဲ့တယ်။

ဒီလိုနဲ့ပဲ အမွေခံတိုက်ပွဲရဲ့ ပထမည အဆုံးသတ် သွားခဲ့ပါတယ်။

စည်းတံဆိပ်တော် ဘုရားကျောင်းမှာ ရှိနေတဲ့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် အကြီးအကဲချုပ် ရှစ်ယောက်စလုံး ဖြေးဖြေးချင်း မျက်လုံး ဖွင့်လိုက်တယ်။ သူတို့ရဲ့ ကောင်းကင် စိတ်အာရုံကို ပြန်ရုတ်သိမ်းလိုက်ပြီး စစ်ပွဲမြို့တော်ရဲ့ အဝေးတစ်နေရာဆီ အနည်းငယ် အံ့ဩနေသည့် အမူအရာတွေနဲ့ လှမ်းကြည့်လိုက်ကြတယ်။
သူတို့ အသက်နဲ့ အဆင့်ကို ရောက်နေတဲ့ လူတွေကို စိတ်လှုပ်ရှားနိုင်အောင် လုပ်နိုင်တဲ့အရာ နည်းပါးလွန်းလှပါတယ်။

ဒါပေမယ့် ဒီညမှာတော့ တစ်ယောက်ယောက်က သူတို့ကို အံ့အားသင့်အောင် လုပ်သွားခဲ့ပါတယ်။

Martial Peak
အပိုင်း(၄၃၃) အရမ်းကို ဥာဏ်နီဥာဏ်နက် များတာပဲ
တစ်ခဏလောက် တိတ်ဆိတ်နေပြီးနောက် ဆံဖြူ လူအိုကြီး တစ်ယောက်က အားအင်ချိနဲ့ဟန် ရသည့် လေသံလေးနဲ့ မေးလိုက်တယ် “အနောက်မြောက် ထောင့်စွန်းမှာ ရန်မိသားစုက ဘယ်ဂျူနီယာ ရှိနေတာလဲ”

တစ်ခဏလောက် တွေးတော စဉ်းစားပြီးနောက် လူအိုကြီးတွေထဲက တစ်ယောက်က ပြန်ပြောလိုက်တယ် “အငယ်ဆုံး တစ်ယောက်နဲ့ တူတယ်”

အားလုံးက အသာအယာလေး ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး သက်ပြင်းတစ်ချက် ချလိုက်ရင်း “ရှေးခေတ် အချိန်တွေ ကတည်းက သူရဲကောင်းတွေ ဆိုတာ လူငယ်မျိုးဆက်ထဲကပဲ အမြဲတမ်း ထွက်ပေါ်လာခဲ့တာလေ”

စည်းတံဆိပ်တော် ဘုရားကျောင်းသို့ ရန်မိသားစုကိုယ်စား ရောက်ရှိလာတဲ့ ရန်မိသားစုရဲ့ အကြီးအကဲချုပ် ရန်လီတင်းက သည်းလှိုက်အူလှိုက် ရယ်မောလိုက်တယ်။ သူက အပြင် လောကကြီးရဲ့ အရေးကိစ္စတွေကို ဆက်ပြီး အာရုံ မစိုက်တော့သလို သူ့နှလုံးသားကလည်း လှိုင်းထန်ခြင်း မရှိတဲ့ ကန်ရေပြင် တစ်ခုလို တည်ငြိမ်နေတယ် ဆိုပေမယ့် ရန်ကိုင်ရဲ့ စွမ်းဆောင်ရည်ကို မြင်တွေ့ ခဲ့ရပြီးနောက် ဒီရန်မိသားစု ဆက်ခံသူရဲ့ အနာဂတ်ကို တွေးရင်း သူ့စိတ်ထဲ အနည်းငယ် ရွှင်ပျမိနေခဲ့တယ်။

ချူမိသားစုရဲ့ အကြီးအကဲချုပ် ချူတောင်းရန်ကလည်း ထောက်ခံသည့်ဟန်နဲ့ ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်ပြီး “ဒီလို သတ္တိ၊ ခွန်အားနဲ့ ဆိုရင် သူမှာ ပြောစရာ အပြစ်အနာအဆာကို မရှိတာ။ ဒါပေမယ့် အမွေခံတိုက်ပွဲကို အနိုင်ချင်တယ် ဆိုရင် ဒီနှစ်ချက်တည်းနဲ့တင် မလုံလောက်သေးဘူး။ သူ့မှာ မဟာမိတ် ဘယ်လောက် များများ ရှိသေးလဲ ဆိုတဲ့အချက် ပေါ်မှာလည်း မူတည်သေးတယ်”

“သူ့ရဲ့ စွမ်းဆောင်ရည်ကို ပိုပြီး အာရုံစိုက်ရတော့မယ်နဲ့ တူတယ်။ ဒီတစ်ကြိမ် အမွေခံတိုက်ပွဲက အရင်တစ်ကြိမ်ကထက် ပိုပြီး စိတ်ဝင်စားစရာ ကောင်းမယ့်ပုံပဲ”

ထိုစကားကိုတော့ အားလုံးက တစ်ချိန်တည်း ခေါင်းညိတ် ထောက်ခံလိုက်ကြတယ်။

မိသားစုကြီး ရှစ်ခုမှာတောင် ဂုဏ်သရေရှိ ဘိုးဘေးတွေအဖြစ် ဆက်ဆံခံရတဲ့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ကျင့်ကြံသူ ရှစ်ယောက်ရဲ့ ကောင်းကင် စိတ်အာရုံတွေက သခင်လေး ရှစ်ယောက်ရဲ့ လှုပ်ရှားမှုတွေကို စောင့်ကြည့်ရန် အလို့ငှာ စစ်ပွဲမြို့တော် နေရာအနှံ့ ရောက်ရှိလို့ နေခဲ့ပါတယ်။

ရန်ကိုင်ရဲ့ အပြုအမူတွေကိုလည်း ထိုလူအိုကြီး ရှစ်ယောက်စလုံး သတိပြုမိကြပါတယ်။

ဆံဖြူလူကြီး ရှစ်ယောက် နားမလည်နိုင်တဲ့ တစ်ခုတည်းသော အချက်က အားကောင်းလှတဲ့ စိတ်စွမ်းအင်ကို ထုတ်လွှတ်နိုင်ဖို့ ရန်ကိုင်က ဘယ်လို နည်းလမ်းကို အသုံးပြုခဲ့လဲ ဆိုတာကိုပါပဲ။

သူ့ရဲ့ လက်ရှိ ကျင့်ကြံခြင်း အဆင့်နဲ့ဆိုရင် ကောင်းကင် စိတ်အာရုံကို အသုံးပြုလို့ ရဦးမှာ မဟုတ်ပါဘူး။ ထို့ကြောင့် တစ်ခုတည်းသော ရှင်းပြချက်က ရန်မိသားစုရဲ့ အငယ်ဆုံး သခင်လေးဆီမှာ အရမ်းအဆင့်မြင့်တဲ့ ဝိဥာဉ် လက်နက် တစ်ခု ရှိနေလို့ပဲ ဖြစ်ရပါမယ်။ ထိုလက်နက်ကို သုံးပြီး အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထွတ်အထိပ်အဆင့် ကျင့်ကြံသူ တစ်ယောက်ရဲ့ ကောင်းကင်စိတ်အာရုံကို ထုတ်လွှတ်ခဲ့တာလို့ပဲ ကောက်ချက်ချဖို့ ရှိပါတော့တယ်။

အကြီးအကဲ ရှစ်ယောက်က ရန်ကိုင်ကို ပိုပြီး စိတ်ဝင်စားသွား ခဲ့ပေမယ့် ပိုပြီး စိတ်ဝင်စားသွားခဲ့ရုံပဲ ရှိတာပါ။ ထိုလူအိုကြီး ရှစ်ယောက်စလုံး အမွေခံတိုက်ပွဲမှာ ပါဝင်ယှဉ်ပြိုင်လိမ့်မှာ မဟုတ်သလို သခင်လေးတွေကြားက တိုက်ပွဲကိုလည်း ကြားဝင် နှောက်ယှတ်လိမ့်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။ ရန်ကိုင် နိုင်ရင် သူတို့ ပျော်ပါလိမ့်မယ်၊ ဒါပေမယ့် သူရှုံးသွားခဲ့ရင်တော့ သူတို့ ဂရုစိုက်လိမ့်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။ ရန်မိသားစုက ရန်လီတင်းတောင် ထိုအတိုင်းပါပဲ။

အကြီးအကဲ ရှစ်ယောက်က ပင်လယ်ပြင်တမျှ ကျယ်ပြောတဲ့ သူတို့ရဲ့ ကောင်းကင် စိတ်အာရုံတွေကို ပြန်ရုတ်သိမ်း လိုက်တော့မှပဲ ရန်ကိုင် စိတ်သက်သာရာ ရသွားခဲ့တယ်။ နောက်ဆုံးမှာတော့ သူ့မျက်နှာထက်က သတိထားနေသည့် အရိပ်အယောင် အချို့လည်း ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့ပြီ ဖြစ်ပြီး ရန်ကိုင်က စည်းတံဆိပ်တော် ဘုရားကျောင်း ရှိနေတဲ့ နေရာဆီ အလိုလို တစ်ချက် လှမ်းကြည့် မိလိုက်တယ်။

တစ်ယောက်ယောက်က ဒီတစ်ညလုံး သူ့ကို တောက်လျှောက် စောင့်ကြည့်နေတာကို ရန်ကိုင် ခံစားမိပါတယ်။ တစ်ခါတစ်လေကျ တစ်ယောက်တောင် မကပါဘူး။

ဒါပေမယ့် ထိုလူတွေရဲ့ ကောင်းကင် စိတ်အာရုံတွေက အားကောင်းလွန်းတဲ့ အတွက် သူဘယ်လိုပဲ ကြိုးစားကြိုးစား ထိုကောင်းကင် စိတ်အာရုံတွေရဲ့ ထောက်လှမ်းမှုကနေ မလွတ်မြောက်နိုင် ဖြစ်ခဲ့ရပါတယ်။ အမွေခံတိုက်ပွဲနဲ့ ပက်သက်တဲ့ သူစုဆောင်း ရရှိထားသည့် သတင်းတွေအရ သူ့ကို ဘယ်သူက စောင့်ကြည့် ထောက်လှမ်းနေလဲ ဆိုတာကို ရန်ကိုင် ခပ်မြန်မြန်ပဲ နားလည်သွားခဲ့တယ်။

ငါအင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့်ကို မြန်နိုင်သမျှ မြန်မြန် ချိုးဖျက်မှပဲ ဖြစ်တော့မယ် အသိစိတ် ပင်လယ်ကို ဖွင့်လှစ်ပြီးနောက် ဝိဥာဉ်ကြာပန်း အကူအညီနဲ့ဆိုရင် ထိုလူအိုကြီးတွေရဲ့ ထောက်လှမ်းမှု အောက်ကနေ ရှောင်ပုန်းနိုင်လိမ့်မယ်လို့ ရန်ကိုင် ခံစားမိနေခဲ့တယ်။

တောက်လျှောက် စောင့်ကြည့်ခံရတဲ့ ခံစားချက်က သူ့ကို နေမထိထိုင်မထိ ဖြစ်စေပါတယ်။ သူတို့က သူ့ကို ဘာမှလုပ်မှာ မဟုတ်ဘူးလို့ သိနေရင်တောင် ရန်ကိုင်ကတော့ အခုလို စောင့်ကြည့် ခံရတာကို မနှစ်ခြိုက်ပါဘူး။

တကယ်တော့ သူ့မှာ အခြားသူတွေ သိလို့မရတဲ့ လျှို့ဝှက်ချက်တွေ အများကြီး ရှိနေတယ်လေ။

“ရန်ကိုင်” ချူရီမန်က ထိုင်ခုံကနေ ထလိုက်ပြီး စိတ်အား တက်ကြွစွာနဲ့ အော်ခေါ်လိုက်ရင်း နွေးထွေးစွာနဲ့ နှုတ်ဆက်လိုက်တယ်။

သူ့ရှေ့က မြင်ကွင်းကို ကြည်ရင်း ရန်ကိုင်က ခပ်မြန်မြန်ပဲ အမိန့်ပေးလိုက်တယ် “ဒီနေရာက သွေးတွေနဲ့ အလောင်းကို တစ်ယောက်ယောက်ကို သန့်ရှင်းခိုင်းလိုက်ဦး”

မြေကြီးပေါ်မှာ ရှိနေတဲ့ အလောင်းတွေက သူ့အဖွဲ့သားတွေရဲ့ အလောင်းတွေပါ။ ရန်သူ့ အလောင်းတွေကိုတော့ ရန်ကျောင်းနဲ့ ရန်ရှန်းတို့က ပြန်ယူသွားခဲ့ပါပြီ။ ချူရီမန်ရဲ့ ဆောင်းဦးမိုးစက်ခန်းမမှ လူ၆ယောက် သေဆုံးခဲ့ပြီး ရှန်ထန်ရှောင် ဦးဆောင်တဲ့ ရှန်မိသားစုမှ လူ၇ယောက် သေဆုံးခဲ့ပါတယ်။ ထိုလူ၁၃ယောက်ရဲ့ အလောင်းတွေ အပြင် မြေကြီးတစ်ခုလုံးကလည်း သွေးတွေနဲ့ ပေကျံစွန်းထင်း နေခဲ့ပါသေးတယ်။

အမိန့်ပေးပြီးတာနဲ့ သူ့အရိပ်က လစ်ခနဲ ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့ပြီး ကျုကောင်းရီရှေ့ ရောက်ရှိသွားခဲ့တယ်။

အစောပိုင်းတုန်းက တိုက်ပွဲအတွင်း ကျုကောင်းရီက အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၁၀ယောက်လောက်ကို တစ်ယောက်တည်း ခံချခဲ့တာပါ။ ထိုထဲက တော်တော်များများ ဆိုရင် အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့်၇၊ အဆင့်၈ကိုတောင် ရောက်နေခဲ့ပါတယ်။

ကျုကောင်းရီကြောင့်သာ မဟုတ်ရင် ဒီညတိုက်ပွဲရဲ့ ရလဒ်က ခန့်မှန်းဖို့ ခဲယဉ်းသွားလိမ့်မှာကို လုံးဝ သံသယ ရှိစရာ မလိုပါဘူး။

ကျုကောင်းရီက အရင်က ဒဏ်ရာတွေကနေ ပြန်သက်သာလာရုံပဲ ရှိသေးတဲ့အချိန် အခု နောက်တစ်ကြိမ် ပြင်းပြင်းထန်ထန် ထပ်ပြီး ဒဏ်ရာ ရသွားခဲ့ပြန်ပါပြီ။ သူ့တစ်ကိုယ်လုံး သွေးတွေနဲ့ စိုရွှဲနေခဲ့ပြီး သွေးအချို့က သူ့ဒဏ်ရာတွေကနေ ထွက်လာတဲ့ သွေးတွေဖြစ်ကာ အခြားသွေးတွေကတော့ သူ့ရန်သူရဲ့ သွေးတွေပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူ့ဆီကနေ ထွက်ပေါ်နေတဲ့ ဖိနှိပ်ဖွယ်ရာ အရှိန်အဝါက မပျောက်ကွယ် သေးတဲ့အတွက် ကျုကောင်းရီရဲ့ ပုံစံက တော်တော်လေး ကြောက်မက်ဖွယ် ကောင်းနေခဲ့ပါတယ်။

“လက်အောက်ငယ်သားက ကံကောင်းပြီးတော့ သခင်ငယ်လေး ကို စိတ်မပျက်စေမိခဲ့ဘူး” ကျုကောင်းရီက အံ့ကြိတ်ပြီး ခပ်မြန်မြန် ပြောလိုက်တယ်။

“အင်း၊ ခင်ဗျား ကောင်းကောင်း လုပ်ခဲ့တယ်” ရန်ကိုင်က အသာအယာလေး ခေါင်းညိတ်လိုက်တယ်။

ရန်ကိုင်ရဲ့ ချီးကျုးစကားကို ကြားလိုက်တာနဲ့ ကျုကောင်းရီ သွားပေါ်အောင် ပြုံးလိုက်တယ်။ ပြီးတာနဲ့ သူ့ရဲ့ တောင့်တင်းကြံ့ခိုင်တဲ့ ကိုယ်လုံးကြီး အနည်းငယ် တုန်ရင်သွားခဲ့ပါတယ်။

အရိပ်ထဲကနေ ရင်းဂျုက တစ္ဆေတစ်ကောင်အလား ထွက်ပေါ်လာခဲ့ပြီး ကျုကောင်းရီကို တွဲမထားပေးလိုက်တယ်။

“သူ့ကို အနားယူဖို့ ပြန်ပို့ပေးလိုက်တော့” ရန်ကိုင်က ရင်းဂျုကို ပြောလိုက်တယ်။

“ဟုတ်ကဲ့ပါ” ရင်းဂျုက ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး ကျုကောင်းရီကို စံအိမ်ထဲ ပြန်ခေါ်သွားခဲ့တယ်။

ပြီးတာနဲ့ ရန်ကိုင်က တစ်ကိုယ်လုံး အနက်ရောင် အဝတ်အစားတွေနဲ့ ဖုံးအုပ်ထားတဲ့ လူနှစ်ယောက်ဆီ လှည့်ကြည့်လိုက်ပြီး ရယ်မောလိုက်ရင်း “စီနီယာတို့ နှစ်ယောက်ရဲ့ အကူအညီအတွက် ကျေးဇူး အများကြီး တင်ပါတယ်”

ထိုလူနှစ်ယောက်က ဘာမှ ပြန်မပြောခဲ့ပါဘူး။ အဲ့အစား ရန်ကိုင်ကို လက်သီးဆုပ် နှုတ်ဆက်တဲ့ ပုံစံသာ လုပ်ပြလိုက်ပြီး အမှောင်ထုထဲ တိုးဝင် ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့တယ်။

ဟော်ရှင်းချန်ကတော့ ထိုလူနှစ်ယောက်အိုကြီး နှစ်ယောက် ပျောက်သွားတဲ့အထိ ငေးစိုက်ကြည့်နေခဲ့တယ်။ သူ့မျက်ဝန်းအစုံက ထိုလူကြီး နှစ်ယောက်ရဲ့ ကျောပြင်ကို အကြည့်နဲ့တင် ထိုးဖောက်ချင်နေလား မသိရအောင် ရဲရဲနီနေခဲ့တယ်။

သူတို့ နှစ်ယောက် ထွက်သွားတာနဲ့ ဟော်ရှင်းချန်က အသိစိတ် ကင်းမဲ့နေတဲ့ ပုံစံမျိုးနဲ့ ရန်ကိုင်ဆီ လှမ်းကြည့်လိုက်ပြီး အံတင်းတင်း ကြိတ်ကာ တိုးတိုးလေး ရေရွတ်ပြောဆိုလိုက်တယ် “မင်းအရမ်း လွန်လွန်းတယ်။ ဒီသခင်လေးတောင် မင်းရဲ့ ပွန်းရုပ် ဖြစ်ခဲ့ရတယ်လို့ကွာ၊ ငါ့ချီးမှပဲ”

ရန်ကိုင်က သူနဲ့ မဆိုင်သလို ပြုံးပြလိုက်ပြီး ခေါင်းခါရမ်းလိုက်ရင်း “သူတို့ မရှိရင်တောင် ဒီနေရာက လုံခြုံနေဦးမှာပဲ။ အများဆုံးမှ မင်းအဖမ်းခံသွားရတာပဲ ရှိမှာလေ”

“ကောင်းတယ်၊ ကောင်းတယ်၊ ကောင်းတယ်။ ဒီသခင်လေး မင်းနဲ့ ဆက်ပြီး ပြိုင်ငြင်းမနေတော့ဘူး” ရန်ကိုင် အမှန်ကို ပြောနေမှန်း ဟော်ရှင်းချန်လည်း သိထားပါတယ်။ ရင်းဂျုက ဒဏ်ရာမရပဲ အမှောင်ထဲမှာ ပုန်းအောင်းနေသရွေ့ ရန်ကျောင်းနဲ့ ရန်ရှန်းတို့ နှစ်ယောက်စလုံး အလျင်စလို လှုပ်ရှားရဲမှာ မဟုတ်ပါဘူး။ သူတို့ နှစ်ယောက်သာ စိတ်ရင်းအမှန် ပူးပေါင်းလုပ်ဆောင်ပြီး သူတို့ရဲ့ သွေးစစ်သည်တော် တစ်ယောက်နဲ့ ရင်းဂျုကိုထိန်း၊ ကျန်တစ်ယောက်နဲ့ အလံကို သွားယူမယ် ဆိုရင်တော့ သူတို့ အောင်မြင်ကောင်း အောင်မြင် နိုင်ပါသေးတယ်။

ဒါပေမယ့် သူတို့က တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် ယုံယုံကြည်ကြည် ပူးပေါင်းနိုင်မှာလား။

နှစ်ယောက်စလုံးက ပြိုင်ဘက်တွေ ဖြစ်နေတုန်းပဲလေ။ နှစ်ယောက်စလုံးအတွက် အကျိုးအမြတ် ရှိမယ် ဆိုရင်တော့ သူတို့ ပူးပေါင်းချင် ပူးပေါင်းမှာပေါ့။ ဒါပေမယ့် အခုက တစ်ယောက်ပဲ အကျိုးအမြတ် ရမှာဆိုတော့ ကိုယ့်ရဲ့ အကျိုးအမြတ်ကို အခြား တစ်ယောက်ဆီ ဘယ်သူက ခွဲဝေပေးချင်မှာလဲ။

ရန်ကိုင်က ထိုအချက်ကို နားလည်ထားပါတယ်။ ထို့ကြောင့်ပဲ သူ့စံအိမ်ကနေ ထွက်ပြီး ရဲရဲတင်းတင်းနဲ့ ပြဿနာသွားရှာ ရဲတာပါ။

ဆောင်းဦးမိုးစက်ခန်းမနဲ့ ရှန်မိသားစုကလူတွေ အလောင်း ကောက်နေတဲ့အချိန်၌ ရန်ကိုင်က သူတို့ကို တစ်ချက် ဝေ့ကြည့်လိုက်ပြီး ပြောလိုက်တယ် “ဒါက အမွေခံတိုက်ပွဲပဲ။ ဝင်ပြိုင်တာ၊ မပြိုင်တာက မင်းတို့ ကိစ္စ၊ ဝင်ပြိုင်ရင်တော့ အသေအပျောက်ကတော့ ရှိမှာပဲ။ အဲ့ဒါကြောင့် မင်းတို့ရဲ့ စိတ်ကို ကြိုတင်ပြင်ဆင်ထားဖို့တော့ လိုလိမ့်မယ်”

ထိုစကားကို ကြားလိုက်တာနဲ့ ဆောင်းဦးမိုးစက်ခန်းမနှင့် ရှန်မိသားစုက လူတွေအကုန်လုံး မျက်မှောင် ကြုံ့လိုက်ကြတယ်။ ရန်ကိုင်က အရမ်းကို စာနာစိတ် ကင်းမဲ့တာပဲလို့ သူတို့ ရုတ်တရက် တွေးလိုက်ကြတယ်။ သူတို့တွေက ရန်ကိုင် အမွေခံတိုက်ပွဲ နိုင်အောင်လို့ လာကူညီပေးနေတာပါ။ ဒါကိုတောင် သူက သူတို့ရဲ့ သေသွားတဲ့ အပေါင်းအပါတွေအတွက် နှစ်သိမ့်စကား တစ်ခွန်းတောင်မှ မပြောခဲ့ပါဘူး။

မင်းက ရန်မိသားစုက သခင်လေးတစ်ယောက် ဖြစ်တော့ရော ဘာဖြစ်လဲ၊ ဒီက သေသွားတဲ့ လူတွေရဲ့ အသက်က လမ်းဘေးက ဂေါဖီထုပ်တွေ မဟုတ်ဘူး၊ မင်းအတွက်ကြောင့်ပဲ သူတို့တွေ သေသွားခဲ့ရတာကွ

ထိုလူတွေ အမူအရာ ပြောင်းသွားတာကို သတိမပြုမိသည့် အလား ရန်ကိုင်က တည်ကြည်တဲ့ လေသံနဲ့ ဆက်ပြောလိုက်တယ် “ဒီကနေ့ သေသွားတဲ့ လူတွေကို ငါမှတ်ထားမယ်။ နောင်ကျ မင်းတို့ရဲ့ ဆုံးရှုံးမှုအတွက် အဆပေါင်းများစွာ ငါပြန်ပြီး လျော်ပေးမယ်။ ဒါပေမယ့် အခုတော့ မင်းတို့ စိတ်ရှည်ရှည်နဲ့ စောင့်ပါဦးလို့ပဲ ပြောထားရဦးမယ်”

ချူရီမန်ရဲ့ မဆိုသလောက်လေး မှုန်ကုတ်သွားတဲ့ အမူအရာလေး ပြေလျော့သွားခဲ့တယ်။

ထိုရိုးရှင်းပုံရတဲ့ ကတိနဲ့အတင် သူမအတွက် အဆင်ပြေ သွားပါပြီ။ သူမ ရန်ကိုင်နဲ့အတူ ကုန်ဆုံးခဲ့တဲ့ အချိန်က များလည်း မများသလို၊ နည်းလည်း မနေည်းပါဘူး။ ဒါပေမယ့် အခုလိုမျိုး သူကတိပေးတာ သူမ တစ်ခါမှ မမြင်ဖူး၊ မကြားဖူးပါဘူး။

ကတိစကား တစ်ခွန်းကို လွယ်လွယ် မပေးတတ်တဲ့ ယောကျာ်း တစ်ယောက်က ပြောတဲ့အတိုင်း လုပ်တဲ့ ယောကျာ်း တစ်ယောက် ဆိုတာကိုတော့ သူမ သိထားပါတယ်။

အခု အနာဂတ်ကို မျှော်ကြည့်ရင်း ချူရီမန် စိတ်ထဲ မျှော်လင့်ချက်တွေနဲ့ ပြည့်လို့ပါ။

သူ့တစ်ဘဝ တစ်ခုလုံးကို ဘယ်လို အခြေအနေပဲ ရောက်ရောက်၊ ဆိုးပေ့ပေ့၊ ကောင်းပေ့ပေ့၊ သူဘေးကနေ ထွက်ခွါမသွားပဲ သူနဲ့အတူ လက်တွဲပြီး ကြံလာသမျှ အန္တရာယ်တွေကို ရင်ဆိုင်ပေးမယ့် မဟာမိတ်မျိုးကိုပဲ လိုချင်တာကို ရန်ကိုင် ပြောခဲ့ဖူးတာကို သူမ မမေ့သေးပါဘူး။ အကျိုးအမြတ်ကိုပဲ စိတ်ဝင်စားတယ် ဆိုရင်တော့ သူ့နား မလာတာ အကောင်းဆုံးပါပဲ။

အခု သူ့အခြေအနေက အရေးပေါ် ဖြစ်နေတာတောင် ဒီလူတွေက သူ့ကို လာရောက် ကူညီပေးခဲ့ပါတယ်။ သူတို့မှာ ဘာအကြောင်းပြချက်တွေ ရှိနေလို့ပဲ ဖြစ်ဖြစ်၊ သူ့ကို လာကူညီပေးတဲ့ တစ်ချက်တည်းနဲ့တင် သူ့ရဲ့ အသိအမှတ်ပြုမှုကို ရရှိသွားခဲ့ပါပြီ။

အမွေခံတိုက်ပွဲမှာ စောစောပူးပေါင်းလေ၊ အောင်မြင်တဲ့ အခါကျ ရနိုင်တဲ့ အကျိုးအမြတ်က ပိုများလေပါပဲ။

လူတစ်ယောက်နဲ့ မိတ်ဆွေဖွဲ့ချင်ရင် သူ့အားနည်း နိမ့်ကျနေတဲ့ အချိန်မှာ မိတ်ဆွေဖွဲ့ပါ။ သူအားကောင်း ကြီးထွားလာတော့မှ မိတ်ဆွေသွားဖွဲ့မယ် ဆိုရင်တော့ အခွင့်အရေး ရလိမ့်တော့မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

ငါ မှန်မှန်ကန်ကန်နဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက် ချနိုင်ခဲ့ပါလားလို့ ချူရီမန် စိတ်ထဲကနေ တွေးမိနေခဲ့တယ်။ ထိုလူငယ်လေးက အားလုံးက မဖြစ်နိုင်ဘူးလို့ ပြောနေတဲ့ အရာတွေကိုမှ လုပ်ပြတတ်တဲ့ လူစားမျိုးပါ။

အစောပိုင်းတုန်းက တိုက်ပွဲကြောင့် ရန်ကိုင် ခြံဝန်း တော်တော်လေး ပျက်စီးသွားခဲ့ရတယ်။ ထိုကြောင့် အလာင်းတွေသိမ်း၊ သွေးတွေ သန့်ရှင်းလို့ ပြီးသွားတာနဲ့ တစ်ပြိုင်နက် ဆောင်းဦးမိုးစက်ခန်းမနဲ့ ရှန်မိသားစုက ကျင့်ကြံသူတွေ အကုန်လုံး တစ်ချက်ကလေးတောင် အနားမယူရပဲ ပျက်စီးသွားတာတွေကို ပြန်လည်ပြုပြင် ခဲ့ရပါတယ်။

ချူရီမန်က အိမ်တော်ထိန်း တစ်ယောက်ပီပီ သူမတာဝန်ကို ကျေပွန်စွာ ထမ်းရွက်နိုင်ခဲ့ပါတယ်။

ဟော်သခင်လေးကတော့ ပျောက်ချက်သား ကောင်းနေခဲ့ပါတယ်။ သူဘယ်ရောက်နေလဲ ဆိုတာကို ဘယ်သူမှ မသိကြပါဘူး။

စစ်ပွဲမြို့တော် အပြင်ဘက်… ဟော်ရှင်းချန်က ၁၀ ကီလိုမီတာလောက် မြောက်ကြွ၊ မြောက်ကြွနဲ့ လမ်းလျှောက် လာပြီးနောက်မှာတော့ ဖြေးဖြေးချင်း ရပ်တန့်လိုက်ပြီး အော်ဟစ်လိုက်တယ် “ထွက်လာခဲ့တယ်၊ ခင်ဗျားတို့ ဘာတွေ ပုန်းဖို့ လုပ်နေသေးတာလဲ”

သူအော်ပြောလို့ ပြီးသွားတာနဲ့ တစ်ပြိုင်နက် အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့် ကျင့်ကြံသူနှစ်ယောက် အမှောင်ထုထဲကနေ ထွက်ပေါ်လာခဲ့ပြီး ဟော်ရှင်းချန်ကို လေးလေးစားစားနဲ့ ပြန်ပြီး အော်ဟစ် နှုတ်ဆက်လိုက်တယ် “သခင်လေး”

ဟော်ရှင်းချန်က ထိုလူနှစ်ယောက်ကို တစ်ခဏကြာတဲ့အထိ စိုက်ကြည့်နေခဲ့တယ်။ သူ့အမူအရာက တော်တော်လေး ရှုပ်ထွေးနေလို့ပေါ့။ အချိန်အတော် ကြာသွားပြီးတော့မှပဲ သူစကား ပြန်ပြောလာခဲ့တယ် “ကျုပ်ကို စောင့်ကြည့်ဖို့ အဖေက ခင်ဗျားတို့ နှစ်ယောက်ကို ပို့လိုက်တာလား”

လူအိုကြီး နှစ်ယောက်ထဲက တစ်ယောက်က ခေါင်းညိတ်ကာ ပြန်ပြောလိုက်တယ် “ဟုတ်ပါတယ်၊ ဒီည သခင်လေး ဒုက္ခရောက်မှာ စိုးလို့ မိသားစု ခေါင်းဆောင်က သခင်လေးကို စောင့်ကြည့် ကာကွယ်ပေးဖို့ ဆိုပြီး ကျုပ်တို့ နှစ်ယောက်ကို လွှတ်လိုက်တာပါ”

ဟော်ရှင်းချန်က ဟော်မိသားစုရဲ့ တစ်ဦးတည်းသော ဆက်ခံသူပါ။ ဟော်ကျန်း ဘယ်လောက်ပဲ စိတ်ဆိုး ဒေါသထွက်နေပါစေ၊ ရန်ကိုင်ကို ရွေးချယ်ပြီး အားလုံးရှေ့မှာပဲ သူ့ကို တိုက်ရိုက် ဆန့်ကျင်ခဲ့တယ် ဆိုရင်တောင် သူ့သား အန္တရာယ်တောထဲ ရောက်နေတာကို ဟော်ကျန်းက စိတ်အေးအေးနဲ့ ဘယ်ထိုင်ကြည့် နေနိုင်ပါ့မလဲ။ ထို့ကြောင့် သူဘက်ကလည်း သူ့သား လုံခြုံဖို့ရာ ကြိုတင်ပြင်ဆင် ထားရတာတွေ ရှိတာပေါ့။

“ဟတ်… ကျုပ်ကို အရိပ်ထဲကနေ ပုန်းကွယ် စောင့်ရှောက် ကာကွယ်ပေးဖို့လား” ဟော်ရှင်းချန်က အံ့ကြိတ်လိုက်ပြီး “ကျုပ်ကို တိတ်တဆိတ် ကာကွယ်ပေးတာက ဘယ်လိုမျိုးလဲ ဆိုတာကိုကော ခင်ဗျားတို့ သိရဲ့လား။ ဒီလောက် ရိုးရှင်းတာလေးကိုတောင် ခင်ဗျားတို့ နှစ်ယောက် နားမလည် ကြဘူးလား…ဟန်။ ခင်ဗျားတို့သာ နားလည်တယ် ဆိုရင် ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် ဘာလို့ ခုန်ထွက် လာကြတာလဲ။ အဲ့ရန်ကျောင်းရဲ့ သွေးစစ်သည်တော်က ကျုပ်ကို သတ်ရဲတာ မဟုတ်ဘူး။ အများဆုံးမှ ဖမ်းရုံလေးပဲ ရှိမှာ။ အဖမ်းခံလိုက်ရလို့ ဒီသခင်လေးရဲ့ ဆံပင်တစ်မွှေးတောင် ဆုံးရှုံးသွားမှာ မဟုတ်ဘူး။ ဒါကိုတောင် ခင်ဗျားတို့ နှစ်ယောက် တကယ်ပဲ… အဝတ်မဲတွေ စည်းပြီး အရှက်မဲ့မဲ့နဲ့ ပြေးထွက်လာရဲ တယ်ပေါ့။ ခင်ဗျားတို့ နှစ်ယောက် ဒီသခင်လေးကို ဒုက္ခရောက်အောင် လုပ်နေတာပဲ။ ခင်ဗျားတို့ နှစ်ယောက် ကိုယ့်ကိုယ်ကို ဖုံးကွယ်ပြီး အဲ့သွေးစစ်သည်တော်နဲ့ တစ်ကွက်လောက်ပဲ တိုက်ခိုက်ခဲ့တာ ကံကောင်းသွားတယ်။ ဒါကြောင့် ခင်ဗျားတို့ နှစ်ယောက် ဘယ်သူလဲ ဆိုတာ သူတို့ မသိသွားခဲ့တာ။ မဟုတ်ရင်တော့ ဒီတစ်ကြိမ် ကျုပ်တို့ ဟော်မိသားစု လုံးဝ မျက်နှာ ပျက်ရပြီပဲ”

ဗဟိုမြို့တော်က မိသားစုကြီး ရှစ်ခု အမွေခံတိုက်ပွဲမှာ ပါဝင် ယှဉ်ပြိုင်ဖို့ ပညာရှင်တွေကို စေလွှတ်ခဲ့ကြပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ရန်မိသားစုရဲ့ သွေးစစ်သည်တော်တွေက လွဲပြီး သူတို့ စေလွှတ်ခဲ့တဲ့ အားအကောင်းဆုံး ပညာရှင်က အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၅ ကျွမ်းကျင်သူတွေပါပဲ။ အခု ဟော်မိသားစုက အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၈ ပညာရှင် နှစ်ယောက်ကို အမွေခံတိုက်ပွဲဆီ စေလွှတ်ခဲ့တယ် ဆိုတဲ့ အဖြစ်မှန်သာ ပေါက်ကြား သွားလို့ကတော့ ဟော်မိသားစု အနေနဲ့ အားလုံးရဲ့ လှောင်ပြောင်ရယ်မောခြင်းကို ကျိန်းသေ ခံရမှာပါ။

ထိုပညာရှင် နှစ်ယောက်က တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်က ခါးခါးသီးသီးနဲ့ ကြည့်လိုက်ပြီး အစောပိုင်းတုန်းက စကားပြောခဲ့တဲ့ ပညာရှင်ကပဲ ရှင်းပြဖို့ ကြိုးစားလိုက်တယ် “သခင်လေး၊ ကျုပ်တို့မှာလည်း ကိုယ်ပိုင် အခက်အခဲတွေ ရှိနေလို့ပါ”

“အခက်အခဲတွေလား၊ ဘာအခက်အခဲတွေ မို့လို့ပဲ ပြောစမ်းပါ၊ ကျုပ်လည်း ကြားကြည့်ချင်တာပေါ့” ဟော်ရှင်းချန်က သူ့ရှေ့က ပညာရှင် နှစ်ယောက်ကို မျက်စိမှေးစဉ်းပြီး ကြည့်လိုက်တယ်။

လူအိုကြီး နှစ်ယောက် သက်ပြင်း အရှည်ကြီး တစ်ချက် ချလိုက်ပြီး ဒီကနေ့ အစောပိုင်းက ဖြစ်ပျက်သွားခဲ့တဲ့ အကြောင်းအရာတွေကို ပြန်ရှင်းပြလိုက်ပါတေယ်။

နားထောင်နေတဲ့ ဟော်ရှင်းချန်ရဲ့ မျက်နှာ အမူအရာက ပိုပို အရုပ်ဆိုးသွားခဲ့ပြီး နောက်ဆုံးမှာတော့ မနေနိုင်တော့ပဲ ဒေါသထွက်ထွက် ခြောက်ကပ်ကပ်နဲ့ ရယ်မောလိုက်ပြီး “ဝိုင်လေး နှစ်အိုးအတွက်နဲ့ ခင်ဗျားတို့ကိုယ် ခင်ဗျားတို့ ရောင်းစားခဲ့တယ်ပေါ့။ အဲ့လိုသာ ဆိုရင် ချူမိသားစု ဒါမှမဟုတ် ရန်မိသားစုဆီပဲ သွားလိုက်ပါတော့လား။ ဘာလို့ ကျုပ်တို့ ဟော်မိသားစုမှာ နေနေသေးလဲ”

“သခင်လေးရယ်၊ ကျေးဇူးပြုပြီး စိတ်လျှော့ပါဦး” လူအိုကြီး နှစ်ယောက်က အလျင်စလို ပြောလိုက်ပြီးတာနဲ့ ခပ်မြန်မြန်ပဲ ဆက်ပြောလိုက်တယ် “ဝိုင်ကို လာပို့တဲ့လူက သခင်မလေးချူ ကိုယ်တိုင် ဖြစ်နေတော့ ကျုပ်တို့ လူအိုကြီး နှစ်ယောက်လည်း မငြင်းပယ်တတ် ဖြစ်သွားခဲ့ရတာပါ”

ဟော်ရှင်းချန်က အထင်အမြင် သေးစွာနဲ့ တံတွေး ထွေးထုတ်လိုက်ပြီး လူအိုကြီး နှစ်ယောက်ကို စိုက်ကြည့်လိုက်တယ်။ သွားတွေ ကျိုးကြေလုမတတ် အံတင်းတင်း ကြိတ်ရင်း ဟော်ရှင်းချန်က တိုးတိုးလေး ရေရွတ်လိုက်တယ် “အဲ့အပြုံးလင်မယား အယုတ်တမာ နှစ်ကောင်က အရမ်းကို ဥာဏ်နီဥာဏ်နက် များတာပဲ။ ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် လုံအောင် မပုန်းနိုင်တဲ့ ခင်ဗျားတို့ အရူးနှစ်ယောက်ရဲ့ အပြစ်လည်း ပါတယ်။ အဲ့ဒါကြောင့်ပဲ သူတို့တွေ ခင်ဗျားတို့ နှစ်ယောက် ရှိနေတဲ့ နေရာကို တွေ့သွားခဲ့တာပေါ့”

Martial Peak
အပိုင်း(၄၃၄) ဗဟိုမြို့တော်တစ်ခွင် ကျော်ကြားခြင်း
ဟော်မိသားစု ပညာရှင် နှစ်ယောက်စလုံး ကိုးယိုးကားယား အခြေအနေထဲ ရောက်ရှိနေခဲ့တယ်။ သခင်လေးရယ်၊ ကျုပ်တို့လည်း အကောင်းဆုံး ပုန်းကွယ်ခဲ့တာပဲ၊ သူ့ကိုက ရှာတွေ့သွားတာလို့ ပြောချင်ပေမယ့် ပါးစပ်ကနေတော့ စကားတစ်ခွန်းမှ ထွက်မလာခဲ့ပါဘူး။

အခုအချိန်ထိ ရန်ကိုင် သူတို့ကို ဘယ်လို ရှာတွေ့လို့ ရှာတွေ့သွားမှန်း သူတို့ နားမလည်သေးပါဘူး။ ထို့ကြောင့် သူတို့ အနေနဲ့ ဟော်ရှင်းချန် ဆူပူနေတာကို တိတ်တိတ်လေး ငြိမ်ခံနေရုံပဲ ရှိပါတော့တယ်။

“ဟူး…ဒီသခင်လေးရဲ့ အဆုံးသတ်က ဆိုးရွားလိုက်ပါလား။ ကောင်းကင်ဘုံကိုတောင် မသွားနိုင်တော့ပဲ အခေါင်းမပါပဲ သေရတော့မယ့် ဘဝပါလား” ဟော်ရှင်းချန်က သက်ပြင်းချလိုက်ရင်း ခေါင်းခါရမ်း လိုက်တယ်။

“ဘာတွေ ဖြစ်ခဲ့လို့လဲ သခင်လေး” ပညာရှင် နှစ်ယောက် စလုံး ထိတ်လန့် သွားခဲ့တယ်။ ဟော်ရှင်းချန်နောက် လိုက်လာခဲ့တဲ့ နှစ်ပေါင်းများစွာ လုံးလုံး သူအခုလိုမျိုး အလေးအနက်နဲ့ ပြောခဲ့တာကို တစ်ခါမှ မကြားဖူးပါဘူး။

သူပြောလိုက်တဲ့အချိန် နှစ်ယောက်စလုံး ဟော်ရှင်းချန်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကို ချက်ချင်း စစ်ဆေးကြည့်လိုက်တယ်။ ဟော်ရှင်းချန်သာ တစ်ခုခု ဖြစ်နေတယ် ဆိုရင် သူတို့ မစိုးရိမ်ပဲ ဘယ်နေနိုင်ပါ့မလဲ။

“ဒီသခင်လေးက ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ မြို့ကို ဆယ်ပတ် ပတ်ပြေးရတော့မယ်ကွ… အဲ့တာက သေသွားတာနဲ့ ဘာများ ကွာခြားသွားမှာ မို့လို့လဲ” ဟော်ရှင်းချန်က ခါးခါးသီးသီးနဲ့ သက်ပြင်း ချလိုက်တယ်။

ပညာရှင် နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ မျက်နှာ ရှုံ့မဲ့သွားခဲ့တယ်။ သူတို့ စိတ်ထဲမှာတော့ သခင်လေးက အသောက်အစား၊ အလောင်းအစားနဲ့ မိန်းမကိစ္စတွေနဲ့ ပက်သက်လို့ ကျော်ကြားပေမယ့် သူ့မှာ ဒီလိုထူးခြားတဲ့ ဝါသနာ မရှိခဲ့ပါဘူး။ အခုကျမှ ဘာထဖြစ်တာလဲ မသိဘူး လို့ တွေးနေခဲ့ပါတယ်။

ဟော်ရှင်းချန် ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ မြို့ထဲ ပတ်ပြေးနေတဲ့ ပုံစံကို လူအိုကြီး နှစ်ယောက် ပုံဖော်ကြည့်လိုက်တယ်။ သူကို မြင်တဲ့ မိန်းကလေးတိုင်း ထိတ်လန့်တကြား၊ ကြောက်လန့် တကြားနဲ့ အော်ဟစ် ကြပါလိမ့်မယ်။

လူအိုကြီး နှစ်ယောက်စလုံး ကြက်သေသေသွားခဲ့တယ်၊ ရယ်လည်း ရယ်ချင်ပေမယ့် ရယ်ရင်လည်း သောက်ဆဲ ခံရမှာစိုးတဲ့အတွက် မရယ်ရဲပဲ ရယ်ချင်စိတ်ကို မနည်း ချုပ်တည်းထားခဲ့ရတယ်။

သူတို့ အမူအရာကို ခပ်မြန်မြန်ပဲ ပြန်ထိန်းလိုက်ပြီး သူတို့ထဲက တစ်ယောက်က တုန့်ဆိုင်းတုန့်ဆိုင်းနဲ့ မေးလိုက်တယ် “သခင်လေး၊ ဘာတွေ ဖြစ်လာရတာလဲ။ သခင်လေးက ဘယ်လိုလုပ်ပြီး အခုလိုမျိုးတွေ လုပ်ချင်… အဟမ်း… ကျုပ်ပြောချင်တာကလေ၊ သခင်လေး အခုလိုမျိုး ဘာလို့ လုပ်ဖို့လိုတာလဲ။ တစ်ယောက်ယောက်က သခင်လေးကို တွန်းအား ပေးနေလို့လား”

“ဘယ်သူမှ ကျုပ်ကို တွန်းအား ပေးနေတာ မဟုတ်ဘူး။ အဲ့နေ့တုန်းက ဒီသခင်လေးက သေသေချာချာ မစဉ်းစားခဲ့ပဲ ခွေးသူတောင်းစားလေး ရန်ကိုင်နဲ့ သွားပြီး အလောင်းအစား လုပ်မိခဲ့တာလေ” ဒီနေ့ မနက်တုန်းက ရန်ကိုင်နဲ့ အလောင်းအစား လုပ်ခဲ့တဲ့ အချိန်ကို ပြန်စဉ်းစားမိလိုက်တာနဲ့ ဟော်ရှင်းချန်ရင်ထဲ ဒေါသတို့ အလိပ်လိုက် အလိပ်လိုက် ထွက်လာခဲ့တယ်။

ထိုခွေးကောင်လေး ရန်ကိုင်က ဒီညရဲ့ ရလဒ်ကို ကြိုသိနေလို့သာ ဒီညကို မကျော်လွန်နိုင်တော့မယ့် ပုံစံမျိုး ဟန်ဆောင်ပြီး သူ့ကို တစ်ဖက်လှည့်နဲ့ ထောင်ချောက်ထဲ ရိုက်သွင်းခဲ့တာပါ။ ရွှေရောင်ငှက်မွှေး သိမ်းငှက် တစ်ကောင်ကို မက်မောမိလို့ ဟော်သခင်လေး ဒုက္ခရောက်နေခဲ့ရလေပြီ။
ထိုအချိန်တုန်းက ဒီရန်ကိုင်ဆိုတဲ့ကောင်က အရမ်းကို တုံးအပြီး မိုက်မဲပါလားလို့ သူတွေးနေခဲ့တာပါ။ ဒါပေမယ့် အခုတော့ တုံးအနေတဲ့လူက ရန်ကိုင် မဟုတ်ပဲ သူကိုယ်တိုင် ဖြစ်နေခဲ့ပါတယ်။

ရန်ကိုင်နဲ့ သူ့ကြားက အလောင်းအစား အကြောင်း အကျဉ်းချုံး ရှင်းပြပြီးသွားတာနဲ့ ဟော်မိသားစု ပညာရှင် နှစ်ယောက် ပြောစရာစကား မဲ့သွားခဲ့ရတယ်။

နှစ်ယောက်စလုံး သူတို့ သခင်လေးရဲ့ စရိုက်ကို ကောင်းကောင်း သိထားပါတယ်။ ဟော်ရှင်းချန်က အသောက်အစား မက်တယ်၊ တဏှာကြီးတယ်၊ မိန်းမ‌ ပွေရှုပ်တယ်လို့ အပြင်မှာ သတင်းတွေ ပျံ့နေပေမယ့် သူက ပြောပြီးရင် ပြောတဲ့အတိုင်း လုပ်တတ်တဲ့ လူစားမျိုးပါ။

တစ်နည်း ပြောရရင်တော့ အလောင်းအစားနဲ့ ပက်သက်လာရင် ဟော်ရှင်းချန်က ဖြောင့်မတ် မှန်ကန်တယ်လို့ ပြောလို့ ရပါတယ်။ သူက လူပေလူတေ တစ်ယောက် ဖြစ်ပေမယ့် ဘယ်သူ့အပေါ်မှာမှ အကြွေး မတင်ခဲ့ဖူးပါဘူး။

ရန်ကိုင်ကို ပေးဖို့ သူ့မှာ ငွေအလုံအလောက် မရှိတဲ့အတွက် အလင်းဂိုဏ်းကို ရန်ကိုင် လက်ထဲ တစ်ခါတည်း တန်းအပ်လိုက်တဲ့ အဖြစ်အပျက်က အကောင်းဆုံ ဥပမာပါပဲ။ ထိုအဖြစ်အပျက်ကို ကြည့်ရုံနဲ့တင် ဟော်ရှင်းချန်က ပြတ်သားပြီး တစ်ဖက်သားအား အကြွေးတင်ရတာကို အထင်အမြင် သေးတဲ့ လူတစ်ယောက်မှန်း တန်းသိနိုင်ပါတယ်။

အလောင်းအစား ရှုံးသွားပြီ ဖြစ်တဲ့အတွက် သူ့ပင်ကိုယ် စရိုက်အရ သူ့မှသာ ဖြေရှင်းဖို့ အခြားနည်းလမ်း တစ်ခုမရှိရင် ကိုယ်တုံးလုံး ချွတ်ပြီး မြို့ကို ဆယ်ပတ် ကျိန်းသေ ပတ်ပြေးပါလိမ့်မယ်။

ထိုသတင်းသာ ဟော်မိသားစုနား ပေါက်ကြား သွားခဲ့ရင် ဟော်ကျန်း သွေးအန်ပြီး ရူးသွပ်သွားနိုင်ပါတယ်။

“ဒီကပ်ဆိုးကြီးကနေ ဒီသခင်လေး လွတ်မြောက်နိုင်မယ့် နည်းလမ်းကောင်းလေး၊ ဘာလေးများ ခင်ဗျားတို့မှာ မရှိဘူးလား။ ရှိရင် ပြောကြစမ်းပါဗျာ” ဟော်ရှင်းချန်က အနားမှာ ရှိတဲ့ ကျောက်တုံးကြီး တစ်တုံးဆီ လမ်းလျှောက် သွားလိုက်ပြီး ထိုင်ချလိုက်ရင်း ပြောလိုက်တယ်။

ပညာရှင် နှစ်ယောက်စလုံး အကြည့်ချင်း ဖလှယ်လိုက်ကြပြီး နှစ်ယောက်ထဲက တစ်ယောက်က အသာအယာလေး ချောင်းဟန့်ရင်း ပြောလိုက်တယ် “သခင်လေး၊ ကျုပ်အထင်အရ ဆိုရင်လေ သခင်လေး ရန်ကိုင်က သခင်လေး ကိုယ်တုံးလုံးလုံးနဲ့ စစ်ပွဲမြို့ကို ဆယ်ပတ်ပတ်ပြေးမှာကို တကယ်မြင်ချင်တာ မဖြစ်လောက်ဘူး။ ဘယ်လိုတွေပဲ ဖြစ်ခဲ့ဖြစ်ခဲ့၊ သခင်လေးက သူရဲ့ မဟာမိတ်တစ်ယောက် ဖြစ်နေတုန်းပဲလေ။ ဒါကြောင့် သူက သခင်လေးကို မျက်နှာသာ ပေးမှာ အသေချာပဲ။ သခင်လေးသာ သူ့ကို သွားရှင်းပြမယ် ဆိုရင် သူက ကြီးတဲ့ ကိစ္စကိုငယ်အောင်၊ ငယ်တဲ့ ကိစ္စကို ပပျောက်အောင် ဆောင်ရွက်ပေးလောက်ပါတယ်”

“လျှာအရိုးမရှိတိုင်း လျှောက်ပြော မနေနဲ့” ဟော်ရှင်းချန်က နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်ပြီး “ဒီသခင်လေးက အဲ့ကောင်စုတ်ကို သိတာ မကြာသေးပေမယ့်၊ သူ့စရိုက်ကို ကျုပ်ကောင်းကောင်း သိတယ်။ ဒီကောင်က ကျုပ်ထက်တောင် ပိုပြီး ရက်စက်၊ ခေါင်းမာ၊ ပြတ်သားတဲ့ လူတစ်ယောက်ဗျ။ ကျုပ်သာ သူ့ကို ကျေနပ်စေလောက်မယ့် နည်းလမ်းတစ်ခု ရှာမတွေ့ရင် သူက ကျုပ်ကို ကိုယ်လုံးလုံးနဲ့ မြို့ကို ဆယ်ပတ် ပတ်ပြေးခိုင်းမှာ အသေအချာပဲ။ အခုဆို ကျုပ်ကိုတောင် သူရှာနေလောက်ပြီ”

ပြောပြီးတာနဲ့ ဟော်ရှင်းချန်က အံ့တင်းတင်း ကြိတ်လိုက်ပြီး “ငါ့လခွမ်းပဲ၊ အဲ့ခွေးသားလေးရဲ့ ခွန်အားက အရမ်းကို ကြောက်ဖို့ ကောင်းလွန်းနေတာ ဆိုးသွားတယ်။ မဟုတ်ရင် ဒီပြဿနာကို ဖြေရှင်းဖို့အတွက် အဲ့ကောင်ကို ကျုပ်စိတ်ကျေနပ်တဲ့အထိ သွားသမလိုက်ပါတယ်”
ရှန်ထန်းရှောင် မရှုမလှ ရှုံးနိမ်းသွားခဲ့တဲ့ မြင်ကွင်းကို ပြန်စဉ်းစား မိလိုက်တာနဲ့ ဟော်ရှင်းချန် ကူကယ်ရာ မဲ့သွားခဲ့တယ်။

နှစ်ယောက်စလုံးက မိသားစုကြီး ရှစ်ခုက သခင်လေးတွေချင်း အတူတူ ဖြစ်နေတာကို သူက သူ့ထက် ဘာလို့ အများကြီး ပိုအားကောင်းနေရတာလဲ။

“သခင်လေး သူ့ကို ဘယ်လို နှစ်သိမ့်ကျေနပ် စေချင်လဲ” ဟော်ရှင်းချန်ရဲ့ စကားကို ကြားတော့ လူအိုကြီး နှစ်ယောက်ထဲက တစ်ယောက်က မနေနိုင်ပဲ မေးလိုက်တယ်။

“ကျုပ်လည်း မသိလို့ပေါ့ဟ၊ သိရင် ခင်ဗျားတို့ကို မေးနေပါဦးမလား” ဟော်ရှင်းချန်က ကူကယ်ရာ မဲ့နေတဲ့ အမူအရာနဲ့ ပြန်ဟောက်လိုက်တယ်။

ခဏလောက် စဉ်းစားလိုက်ပြီးနောက် လူအိုကြီး နှစ်ယောက်ထဲက တစ်ယောက်က ပြောလိုက်တယ် “အဲ့လိုသာဆိုရင်၊ ဆိုးဆိုးကောင်းကောင်း၊ မိသားစု ခေါင်းဆောင်က အကူအညီ မပေးဘူးလို့ ပြောပြီး ကန့်ကွက်နေတဲ့ ကြားထဲကမှ သခင်လေးက ရန်ကိုင်ရဲ့ မဟာမိတ် အဖြစ် ကြေညာခဲ့တယ်။ အခုအချိန်မှာ ရန်ကိုင် အလိုအပ်ဆုံးက ပစ္စည်းအင်အားနဲ့ လူအင်အားပဲ။ ဒါပေမယ့် ကျုပ်တို့ ဟော်မိသားစုမှာ လုံလောက်တဲ့ အရင်းအမြစ်တွေနဲ့ လူအင်အား ရှိနေခဲ့တယ်လေ။ သခင်လေးရဲ့ အဖေကိုသာ ရန်ကိုင်ကို ထောက်ပံ့ပေးဖို့ ဆွဲဆောင်နိုင် အကောင်းဆုံးလို့ ကျုပ်ထင်တယ်။ အဲ့နည်းနဲ့သာဆိုရင် သခင်လေးရဲ့ လောင်းကစား အကြွေးကိုလည်း ကြေအေးခိုင်းလိုက်လို့ ရသွားပြီ”

လူအိုကြီးရဲ့ အကြံပေးချက်ကို ကြားလိုက်တာနဲ့ ဟော်ရှင်းချန်နဲ့ အုံဆိုင်းနေတဲ့ မျက်နှာထက်က တိမ်မည်းတွေ ချက်ချင်း ဆိုသလို ကင်းစင် ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့ပြီး “ဟုတ်သွားပြီ။ အဲ့စကားတွေကို ကျုပ်ပြောတာ မဟုတ်ဘူး၊ ခင်ဗျား ပြောတာနော်။ ကျုပ် စကားတစ်ခွန်းတောင် မပြောခဲ့ဘူးနော်။ ဒါကြောင့် အိမ်ပြန်သွားတာနဲ့ ကျုပ်ရဲ့ လူအိုကြီးကို ဒီအကြောင်း ပြန်ပြောလိုက်တယ်။ ခင်ဗျား ပြောတာပဲ ဖြစ်ပါစေနော်၊ ကျုပ်နဲ့ နည်းနည်းမှ မဆိုင်ဘူးနော်။ နားလည်တယ်မလား”

ဟော်ရှင်းချန် ပြောတာကို နားထောင်ရင်း လူအိုကြီး ကြောင်အသွားခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် ဟော်ရှင်းချန် ဘာတွေ စီစဉ်နေလဲ ဆိုတာကို သူနားလည်ပါတယ်။ မဲ့ပြုံးပြုံးလိုက်ရင်း ဟော်ရှင်းချန်က ဒီအကြံကို အစကတည်းက တွေးထားမှန်း လူအိုကြီး အခုမှပဲ နားလည်သွားတော့တယ်။ ဒါပေမယ့် ဟော်ရှင်းချန်က သူ့အကြံကို အကောင်အထည် ဖော်နိုင်ဖို့ အတွက် ဒီအကြောင်းကို သူ့အဖေသိအောင် ပြောရပါမယ်။

သူ့အဖေ မေးလာတဲ့အခါ သူ့အနေနဲ့ မသိချင်ယောင် ဆောင်နေလိုက်ရုံပါပဲ။

ဟော်ကျန်းက သူ့သားရဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက်ကို အလွန်အမင်း စိတ်ပျက်သွားတဲ့အတွက် သူ့ကို အကူအညီ နည်းနည်းမှ ပေးလိမ့်မှာ မဟုတ်ဘူးဆိုတာ သံသယ ရှိစရာ မလိုပါဘူး။ ဒါပေမယ့် လူအိုကြီး နှစ်ယောက်သာ သူ့အဖေကို ရန်ကိုင် ကောင်းကြောင်းတွေ ကူပြောပေးခဲ့ရင် သူ့အဖေက ရန်ကိုင်ကို လူအင်အား၊ ပစ္စည်းအင်အားနဲ့ ထောက်ပံ့‌ပေးကောင်း‌ ပေးနိုင်ပါတယ်။

“ကောင်းတယ်၊ အခုသွားတော့။ မနက်ဖြန် နေမထွက်ခင် ဒီကိစ္စကို အပြီးသတ်နိုင်ဖို့ လိုအပ်တယ်နော်။ အဲ့လိုမှပဲ ဒီသခင်လေးက ကတိမတည်ဘူးဆိုပြီး အဲ့ခွေးကောင်လေး ပြောလို့ မရမှာ” ဟော်ရှင်းချန်က လက်နောက်ပစ်ရင်း ဟိတ်ကြီးဟန်ကြီးနဲ့ ဗဟိုမြို့တော်ဆီ လမ်းလျှောက် သွားလိုက်တယ်။ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့် ပညာရှင် နှစ်ယောက်လည်း သူ့နောက်ကနေ ခပ်မြန်မြန်ပဲ လိုက်သွားခဲ့တယ်။

ဘယ်သူမှ မရှိတော့တဲ့ အချိန်ကျ ဟော်ရှင်းချန်ရဲ့ ရွှတ်တွတ်တွတ်၊ နောက်တောက်တောက် အမူအရာက လေးနက် တည်ကြည်သည့် အမူအရာသို့ တဖြည်းဖြည်း ပြောင်းလဲသွားခဲ့တယ်။

ဒီညတိုက်ပွဲအတွင်း ရန်ကိုင့် သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်ကြောင့် လူတိုင်း အံ့အား သင့်သွားခဲ့ရသလို ရန်ကိုင်ရဲ့ သတ္တိကိုလည်း လူတိုင်း လေးစား မိသွားခဲ့တယ်။ သေခါနီးဆဲဆဲ ဖြစ်နေတဲ့ သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်က တစ်ရက်တောင် မရှိတဲ့ အချိန်လေး အတွင်းမှာပဲ အပြည့်အဝ ပြန်ကောင်သွားလိမ့်မယ်လို့ ဘယ်သူမှ မထင်ထားခဲ့တာ အမှန်ပါ။

သူရန်ကိုင်ကို အထင်သေးမိသွားခဲ့တယ် ဆိုတာကို ဟော်ရှင်းချန် ကိုယ်တိုင်လည်း ဝန်ခံရပါမယ်။ ဒီည မတိုင်ခင်တုန်းက ရန်ကိုင် ဒီညမှာ ကျိန်းသေကို ထွက်ရမယ်လို့ ။ မထွက်ရဘူး ဆိုရင်တောင် သူ့အခြေအနေက ထွက်ရတာနဲ့ မခြားတဲ့ အခြေအနေမျိုး ဖြစ်သွားလိမ့်မယ်လို့ သူတွက်ထားခဲ့တာပါ။

ဒါပေမယ့် ဖြစ်ပျက်သွားခဲ့ တာတွေကတော့ ယုန်တောင်ပြေး ခွေးမြောက်လိုက် သလိုပါပဲ။ ရန်ကိုင်က သူ့အစ်ကိုနှစ်ယောက်ရဲ့ ပူးပေါင်းတိုက်ခိုက်မှုကို အလွယ်တကူ ခုခံနိုင်ခဲ့ရုံ မကလို့ သူ့တတိယမြောက် အစ်ကိုကြီးရဲ့ စံအိမ်ဆီကို သွားပြီး ပြဿနာတောင် ရှာနေလိုက်ပါသေးတယ်။

ဒီရန်သခင်လေးက တကယ်ကို စိတ်ဝင်စားစရာပါပဲ။

သူသာမက၊ ရန်မိသားစုရဲ့ အခြားသခင်လေးတွေ အကုန်လုံးကလည်း ရန်စလို့ ကောင်းတဲ့ လူတွေ မဟုတ်ပါဘူး။

အစကတော့ အမွေခံတိုက်ပွဲကို အပျင်းပြေ ဝင်ပြိုင်ကြည့်ဖို့ပဲ စဉ်းစားထားခဲ့တာပါ။ ဒါပေမယ့် အခုတော့ သူကိုယ်တိုင်လည်း အနည်းငယ် စိတ်ပါလာခဲ့ပါပြီ။ ဘယ်လို အလှည့်အပြောင်းတွေများ ဖြစ်လာဦးမလဲ၊ ရန်ကိုင်ပဲ အနိုင်ယူခံလိုက်ရမလား၊ ဒါမှမဟုတ် အောင်နိုင်သူ တစ်ယောက်ပဲ ဖြစ်သွားမလား ဆိုတာကိုလည်း သူတော်တော်လေး သိချင်နေမိပါပြီ။

ညအမှောင်ထုထဲကို စူးစိုက်ကြည့်ပြီး ဟော်မိသားစုဆီ ပြန်နေရင်း ဟော်ရှင်းချန်က အကြောင်းအရာ များစွာကို စဉ်းစားသွားခဲ့တယ်။

ပထမည၌ တိုက်ပွဲနှစ်ခု ဖြစ်ပွါးခဲ့ပါတယ်။ တစ်ခုက တတိယမြောက် သခင်လေးရဲ့ စံအိမ်မှာ ဖြစ်ပြီး နောက်တစ်ခုကတော့ ကိုးယောက်မြောက် သခင်လေး ရန်ကိုင်ရဲ့ စံအိမ်မှာပဲ ဖြစ်ပါတယ်။

တိုက်ပွဲနှစ်ခုရဲ့ နောက်ဆုံးရလဒ်က မြင်တွေ့ရလိုက် သူတိုင်းကို အကြီးအကျယ် တုန်လှုပ် အံ့အားသင့်သွား စေခဲ့တယ်။

တိုက်ပွဲ နှစ်ခုစလုံးကို လူတစ်ယောက်ထဲက ကြီးစိုးချယ်လှယ် သွားခဲ့ပါတယ်။ ထိုလူကတော့ ရန်ကိုင်ပါပဲ။

ရန်ထိုက် ခြံဝန်းက တိုက်ပွဲမှာတော့ အလံကော၊ လူကိုပါ ရန်ကိုင် တစ်ယောက်တည်းက ရယူသွားခဲ့ပါတယ်။ သူမရှိတဲ့ သူ့ခြံဝန်းကလည်း ရန်ကျောင်းနဲ့ ရန်ရှန်းတို့ နှစ်ယောက်ပေါင်းရဲ့ ပူးပေါင်းတိုက်ခိုက်မှုကို အသာအယာလေး ခုခံသွားခဲ့နိုင်ပါတယ်။

တကယ်ကို မယုံနိုင်လောက်အောင်ပါပဲ။

ထိုသတင်းကို ကြားလိုက်တဲ့ လူတိုင်း သူတို့နားသူတို့ မယုံနိုင်လောက်အောင် ဖြစ်သွားခဲ့ရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကြားရပါများလာတော့ ထိုသတင်းက အမှန်ဆိုတာကို မယုံချင်ရင်တောင် ယုံလိုက်ရပါတော့တယ်။

တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ နောက်ထပ် အံ့အားသင့်စရာ သတင်းတစ်ခုပါ ထပ်မံ ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။ ရန်ကိုင်မှာ ဟော်မိသားစုရဲ့ တစ်ဦးတည်းသော ဆက်ခံသူ ဟော်ရှင်းချန်ကို မဟာမိတ်အဖြစ် ရှိရုံမကလို့ ဗဟိုမြို့တော်ရဲ့ ကျော်ကြားမှုစာရင်း၌ နံပါတ်နှစ် လိုက်နေသည့် ချူရီမန်ကပါ သူမမိသားစုကနေ ယာယီခွဲထွက်ပြီး ရန်ကိုင်နဲ့ သွားရောက် ပူးပေါင်းနေခဲ့ပါတယ်။

ဟော်ရှင်းချန် ရန်ကိုင်နဲ့ ပူးပေါင်းလိုက်တာက ကိစ္စကြီး တစ်ခု မဟုတ်ပါဘူး။ သူက ဗဟိုမြို့တော်ရဲ့ နံပါတ်တစ် လူဆိုးလူသွမ်းလေး တစ်ယောက် ဖြစ်တဲ့အတွက် ရန်မိသားစု သခင်လေးတွေထဲက ကြုံရာ သခင်လေး တစ်ယောက်ကို ကောက်ရွေးလိုက်တာလို့ပဲ အားလုံးက မှတ်ယူလိုက် လိုက်ပါတယ်။ အဓိကက ချူရီမန်ပါ။ ချူရီမန်က သူမမိသားစုက ယာယီခွဲထွက်ပြီး ဘာလို့ ရန်ကိုင်ကို သွားထောက်ပံ့ ပေးနေရတာလဲ။

ချူရီမန်က ဗဟိုမြို့တော် မှာသာက ဟန်မင်းဆက် တစ်ခုလုံးမှာပါ သူမရဲ့ ချင့်ချိန် အကဲဖြတ်စွမ်းရည်ကြောင့် ကျော်ကြားပါတယ်။ ထို့ကြောင့် ချူရီမန်ကို လူတော်တော် များများက မယားတော်ချင်နေကြတာပါ။

ဟော်မိသားစု သခင်လေးသာမက ချူရီမန်ပါ သူ့ကို ထောက်ပံ့ပေးနေတဲ့အတွက် ရန်ကိုင် နာမည်က စစ်ပွဲမြို့တော်မှာသာမက ဗဟိုမြို့တော်မှာပါ ကျော်ကြားသွားခဲ့ပါတယ်။

အခုလောလောဆယ် အချိန်၌ ရန်ကိုင်က လူငယ်မျိုးဆက်ရဲ့ ရေပန်းအစားဆုံး လူငယ်တစ်ယောက် ဆိုတာ သံသယရှိစရာ မလိုပါဘူး။

ညကုန်ဆုံးသွားခဲ့ပြီး ရောင်နီပျိုးလာခဲ့တယ်။

ခြံဝန်း အရှေ့ပိုင်း၌ ရန်ကိုင်က နေထွက်ရာဘက် မျက်နှာမူပြီး ခန္ဓာသန့်စင်ခြင်း မှတ်တမ်းကို လေ့ကျင့်နေတဲ့ အချိန်က ချူရီမန်က မောလျပန်းနွယ်နေတဲ့ မျက်နှာလေးနဲ့ သူ့ဆီ ရောက်လာခဲ့တယ်။

မနေ့ညက သူမ ကောင်းကောင်း မအိပ်ခဲ့ရပါဘူး။ ဘာလို့လဲ ဆိုတော့ မနေ့က တိုက်ပွဲကြောင့် ပျက်စီးသွားတဲ့ ခြံဝန်းတစ်ခုလုံးအား ပြန်လည် ပြင်ဆင်ဆောက်လုပ်ရတဲ့ ကိစ္စကို သူမကိုယ်တိုင် စီမံ ညွှန်ကြားနေခဲ့ရလို့ပါပဲ။ ရန်ကိုင်နဲ့ ခြေလှမ်း ဒါဇင်ကျော်လောက် အကွာ၌ ရပ်တန့်လိုက်ပြီး ရန်ကိုင်အား သံသယ မကင်းသည့် အမူအရာနဲ့ စိုက်ကြည့်နေခဲ့တယ်။

ထိုကဲ့သို့ ထိုးလိုက်၊ ကန်လိုက် အကွက်တွေအား ရန်ကိုင် လေ့ကျင့်နေတာကို သူမတွေ့မြင်ရတာ ပထမဆုံး အကြိမ် မဟုတ်တော့ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ဒီကနေ့ထိတိုင်အောင် ရန်ကိုင်ရဲ့ လက်သီးချက်၊ ခြေကန်ချက်တွေထဲက နက်နဲတဲ့ သဘောတရားကို သူမ မဖမ်းဆုပ်နိုင်သေးပါဘူး။ သူမ အထင်အမြင် အရဆိုရင် ရန်ကိုင်ရဲ့ လက်သီးချက်၊ ခြေကန်ချက်တွေကို သူမတောင် အသာလေး တုပလို့ ရပါတယ်။

ရန်ကိုင်က ထိုလေ့ကျင့်ခန်း လုပ်ရတာကို ဘာလို့ ဒီလောက် ကြိုက်နှစ်သက်နေမှန်း သူမ နားကို မလည်နိုင်ပါဘူး။ မနက်နေထွက်တိုင်း လာကြည့်လိုက်၊ ရန်ကိုင် လေ့ကျင့်ခန်း လုပ်နေပါပြီ။

“ဘာကိစ္စလဲ” ရန်ကိုင်က တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နဲ့ မေးလိုက်တယ်။

“နင့်ဝမ်းကွဲ ရောက်နေတယ်” ချူရီမန်က သူမ နဖူးလေးကို အသာအယာလေး ပွတ်ရင်း ပြန်ပြောလိုက်တယ်။
“သူက ဝလား”
“အင်း၊ ဝတယ်”
“သူ့ကို နေရာတစ်ခု အရင်စီစဉ် ပေးထားလိုက်။ နောက်မှပဲ ငါသူ့ကို သွားတွေ့လိုက်မယ်”

“ကောင်းပြီ” ချူရီမန်က ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး ပြန်ထွက်သွားလိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့် ခြေတစ်လှမ်း၊ နှစ်လှမ်းလောက် လှမ်းပြီးတဲ့ အချိန်မှာပဲ နောက်လှည့်ပြီး ပြန်ပြောလိုက်တယ် “အို၊ ဟုတ်သားပဲ၊ ငါနင့်ကို ပြောဖို့ မေ့နေတာ။ နင်ဒီနေ့ အိမ်မှာ နေသင့်တယ်နော်”

“အန်၊ ဘာလို့လဲ”

“ဒီနေ့ နင့်ကိုတွေ့ဖို လူအများကြီး ရောက်လာလိမ့်မယ်”

“ငါမသိတဲ့ လူတွေဆိုရင် ပြန်သာလွှတ်လိုက်” ရန်ကိုင် မျက်ခုံးကြောတို့ တွန့်ကွေးသွားခဲ့ပြီး လက်သီး ဆုပ်လျက်သားနဲ့ ပြန်ပြောလိုက်တယ်။

ဒီနေ့ သူ့ဆီ လူတွေ ရောက်လာရတဲ့ အကြောင်းအရင်းက မနေ့ညက ဖြစ်ပျက်ခဲ့တဲ့ အကြောင်း သတင်းတွေ ပျံ့သွားခဲ့လို့ပါပဲ။ ထိုနေ့တုန်းက ဗဟိုမြို့တော် တောင်ဘက်ဂိတ် အပြင်ဘက်၌ အင်အားစုများစွာက သူတို့ ထောက်ပံ့ချင်တဲ့ ရန်သခင်လေး အသီးသီးကို ရွေးချယ် ပြီးသွားခဲ့ပါပြီ။ ဒါပေမယ့် ပုန်းကွယ်ပြီး စူးစမ်းလေ့လာနေတဲ့ အင်အားစုတွေလည်း ရှိပါသေးတယ်။ သူတို့တွေက သခင်လေးတွေရဲ့ ပထမည စွမ်းဆောင်ရည်ကို ကြည့်ပြီး နောက်ဆုံး ဆုံးဖြတ်ချက်ကို ချကြမှာပါ။

မနေ့ညက ရန်ကိုင် ပြသခဲ့တဲ့ စွမ်းဆောင်ရည်က အာကာပြင်ထက် ထွန်းလင်းနေတဲ့ နေတစ်စင်းလို တလက်လက် တောက်ပနေခဲ့ပါတယ်။ ထို့ကြောင့် သူ့ကို ဖားယားကြမယ့် လူတွေ ရှိနေတာလည်း မထူးဆန်းပါဘူး။

ရန်ကိုင် အဖြေကို ကြားလိုက်တဲ့အချိန် ချူရီမန်က မလိုလို ပြန်ပြောလိုက်ချင်မိတယ်၊ ဒါပေမယ့် ခဏလောက် စဉ်းစားလိုက်ပြီးနောက် ခေါင်းညိတ်လိုက်ကာ “ကောင်းပြီလေ၊ အခုရောက်လာမယ့် လူအားလုံးက အကျိုးအမြတ်ကိုပဲ စိတ်ဝင်စားလို့ ရောက်လာကြတဲ့ လူတွေချည်းပဲ”

ချူရီမန်က ရန်ကိုင် စရိုက်ကို ကောင်းကောင်း နားလည်ထားပါတယ်။ ထိုကောင်က သူ့ကို တစ်ချက် လာရိုက်ရင်၊ အဲ့တစ်ချက်ကို ပြန်ရိုက်လိုက်ရမှ ကျေနပ်တဲ့ လူစားမျိုးပါ။ သူက ထမင်းပျော့ကိုသာ စားချင်ပြီး ထမင်းအမာကို ငြင်းဆန်မယ့် လူစားမျိုးဆိုလည်း မမှားပါဘူး။ သူမနဲ့ သူ့ကြားက အခုလို ဆက်ဆံရေးမျိုး ဖြစ်တည်လာခဲ့ဖို မလွယ်ခဲ့ပါဘူး။ ထို့ကြောင့် ဘာမှမဟုတ်တဲ့ အမှားလေး တစ်ခုအတွက်နဲ့ သူတို့ကြားက ဆက်ဆံရေးကို ဘာလို့ ပျက်ပြားသွားစေရမှာလဲ။

သက်ပြင်း တစ်ချက်ချလိုက်ပြီး လှည့်ထွက်သွားလိုက်တယ်။

နာရီဝက် ကြာပြီးနောက် သူ့ရဲ့ တစ်မနက်တာ လေ့ကျင့်ခန်း ပြီးဆုံးလို့ သွားခဲ့တယ်။ ခန္ဓာသန့်စင်ခြင်း မှတ်တမ်းကို မနက်တိုင်း သူလေ့ကျင့်ပါတယ်။ သာမန် လေ့ကျင့်ခန်းလို့သာ ထင်ရတဲ့ ထိုခန္ဓာသန့်စင်ခြင်း မှတ်တမ်းက သူ့စိတ်ရော၊ ခန္ဓာကိုယ်ကိုပါ အကန့်အသတ်ထိ ရောက်အောင် တွန်းပို့ပေးနိုင်ပါတယ်။

ခန္ဓာသန့်စင်ခြင်း မှတ်တမ်းထဲက လှုပ်ရှားမှုတွေကို သူပိုကျွမ်းကျင်လာလေ၊ သူခံစားရတဲ့ ဖိအားက ပိုပြီး တိုးများလာလေပါပဲ။ အမှန်အတိုင်း ပြောရမယ်ဆိုရင် သူ့ရဲ့ လက်ရှိ ကျင့်ကြံခြင်း အဆင့်နဲ့ ခွန်အားအရ ခန္ဓာသန့်စင်ခြင်း မှတ်တမ်းတဲ့ တစ်ဝက်လောက်ကိုပဲ သူလေ့ကျင့် နိုင်ပါတယ်။

ခန္ဓာသန့်စင်ခြင်း မှတ်တမ်းထဲမှာ ဖော်ပြထားတဲ့ လှုပ်ရှားမှု အားလုံးကို လုပ်ဆောင်နိုင်ဖို့အတွက် အနည်းဆုံး အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့်ကို ချိုးဖျက်ဖို့ လိုတယ်လို့ ရန်ကိုင် တွေးလိုက်မိတယ်။

Martial Peak
အပိုင်း(၄၃၅) မိတ်ဆွေဟောင်းတွေ တွေ့ဆုံခြင်း
ရန်ကိုင် စံအိမ်ထဲက အခန်းတစ်ခန်းထဲ၌ ဒေါင်ချင်းဟန် လက်ဖက်ရည် ထိုင်သောက် နေခဲ့တယ်။ လက်ဖက်ရည် သောက်နေရင်း မနေ့ညက သူ့ရဲ့ ယုံကြည်ထိုက်တဲ့ သက်တော်စောင့် နှစ်ယောက် ပြန်လာတုန်းက ပြန်ပြောပြခဲ့တဲ့ အကြောင်းအရာတွေကို ပြန်စဉ်းစားနေခဲ့တယ်။ အခုမှပဲ ထိတ်လန့် အံ့အားသင့်တာ အနည်းငယ် သက်သာ သွားတော့တယ်။

ထိုအချိန်တုန်းက သူကိုယ်တိုင် ရှိမနေခဲ့ပေမယ့် လေနဲ့တိမ် အစောင့်အကြပ် နှစ်ယောက် ရှင်းပြတာကို နားထောင်ပြီး ရန်ကိုင် ဘယ်လောက်တောင် ကြောက်ဖို့‌ ကောင်းမှန်း သူနားလည် သွားခဲ့ပါတယ်။

လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်တွေအတွင်း သူ့ရဲ့ ဝမ်းကွဲလေးက ဘယ်သူမှ ထင်မထားသည့် အမြန်နှုန်းနဲ့ ကြီးထွားအားကောင်း လာခဲ့ပါတယ်။ ဒေါင်ချင်းဟန်တောင် ရန်ကိုင်ကို မနာလိုမိသွားခဲ့တယ်။

တစ်ခဏလောက် ကြာအောင် စောင့်ဆိုင်းနေပြီးနောက် ရန်ကိုင်က ချွေးသံတရွှဲရွှဲနဲ့ သူ့ဆီ ရောက်လာခဲ့တယ်။ ရန်ကိုင်ရဲ့ ယဉ်ကျေးမှု မရှိတဲ့ ပုံစံနဲ့ ပက်သက်ပြီး ဒေါင်ချင်းဟန် စိတ်ထဲမထားပါဘူး။ ကလေးဘဝတုန်းက ဆိုရင် ဒီထက်ပိုဆိုးတဲ့ အခြေအနေကို သူမြင်ခဲ့ဖူးပါတယ်။ ရန်ကိုင်လည်း အတူတူပါပဲ။ ဘာမဟုတ်တဲ့ ဒီလို အရာလေးတွေက သူတို့ရဲ့ ညီအစ်ကို သံယောဇဉ်ကို မထိခိုက် စေနိုင်ပါဘူး။

“ကောင်စုတ်လေး” ဒေါင်ချင်းဟန်က ထိုင်ရာကနေ မထခဲ့။ အဲ့အစား ရန်ကိုင်ကိုသာ မျက်စိလေး စွေစောင်းပြီး အဓိပ္ပါယ်ပါပါနဲ့ ကြည့်လိုက်ရင်း “မင်းမှာ အရည်အချင်းတော့ ရှိသားပဲ။ ငါ့ကို ဂရုစိုက်မနေနဲ့။ ဒီလူအိုကြီး နှစ်ယောက်ကို ခေါ်သွားလိုက်”

ထိုစကားကို ကြားလိုက်တာနဲ့ ရန်ကိုင်က ပြုံးကာ ပြန်ပြောလိုက်တယ် “အခြေအနေတွေ မမှန်သေးရင် မလှုပ်ရှားတာ ကောင်းတယ်။ သူတို့ နှစ်ယောက် အနေနဲ့ ဒီည အလုပ်လုပ်စရာ မလိုသေးပါဘူး”

ရန်ကိုင်က ထိုလူအိုကြီး နှစ်ယောက်ကို တော်တော်လေး ရိုသေလေးစားပါတယ်။ သူတို့က ဒေါင်ချင်းဟန်ရဲ့ သက်တော်စောင့်တွေ ဖြစ်နေလို့ပဲ မဟုတ်ပါဘူး။ ကောင်းကင် စံအိမ် အန္တရာယ်ထဲ ရောက်နေတုန်းက သူတို့ နှစ်ယောက်က ချူမိသားစုတို့ အဖွဲ့ထက် စောအောင်လာပြီး သူတို့ကို လာသတိပေးခဲ့လို့ပါပဲ။ ထို့ကြောင့် ဂိုဏ်းရဲ့ အဓိက အဖွဲ့သားတွေ လုံလုံခြုံခြုံနဲ့ ထွက်ပြေး နိုင်ခဲ့တာပါ။

လေအစောင့်အကြပ် အချိန်မှီ ရောက်လာခဲ့တာ ကြောင့်သာ မဟုတ်ရင် ကောင်းကင်စံအိမ် အဖွဲ့သား တော်တော်များများ သေဆုံးခဲ့ရမှာပါ။ အဲ့လိုသာ ဆိုရင် သူနဲ့ ချူရီမန်ကြားက ဆက်ဆံရေးက အခုလိုမျိုး ငြိမ်းအေးနေတော့မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

လေအစောင့်အကြပ်က ပြုံးကာ ခေါင်းခါလိုက်ပြီး “ကျုပ်နဲ့ လူအိုကြီးတိမ်က နည်းနည်းလေး ပိုရှုပ်ထွေးအောင်ပဲ လုပ်ခဲ့တာပါ။ မနေ့ညက လှုပ်ရှားမှု အောင်မြင်ခဲ့တာရဲ့ အဓိက အကြောင်းအရင်းက သခင်လေး ရန်ကိုင်ရဲ့ စွမ်းဆောင်ရည် ကြောင့်ပါပဲ”

တိမ်အစောင့်အကြပ်ကလည်း တိတ်တဆိတ် ခေါင်းညိတ်လိုက်တယ်။ ရန်ကိုင်ကို ကြည့်တဲ့ လူအိုကြီး နှစ်ယောက်ရဲ့ အကြည့်ထဲ လေးစားရိပ်တို့ ထင်ဟပ် နေခဲ့တယ်။

လူငယ်မျိုးဆက်က ဘယ်သူကမှ သူတို့ကို ဒီလောက် အံ့အားသင့်သွားအောင် မလုပ်နိုင်ခဲ့ပါဘူး။ သူတို့ မိသားစုရဲ့ သခင်လေးက လူမျိုးဆက်ထဲမှာ မဆိုးဘူးလို့ ပြောလို့ ရပေမယ့် ရန်ကိုင်နဲ့ ယှဉ်ဖို့ကတော့ အဝေးကြီး လိုပါသေးတယ်။

ရန်ကိုင် ဘယ်လောက်အထိ တိုးတက် အားကောင်းလာမလဲ ဆိုတာကို လေနဲ့တိမ် အစောင့်အကြပ် နှစ်ယောက်စလုံး သိချင်နေမိခဲ့ကြတယ်။

“ဒီတစ်ကြိမ် ငါနဲ့အတူ လူ၃၀ကို ခေါ်လာခဲ့တယ်။ လေနဲ့တိမ် အစောင့်အကြပ် အပြင် အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်ရောက်နေတဲ့ အခြား ကျင့်ကြံသူ ငါးယောက် ရှိသေးတယ်။ ကျန်တဲ့လူတွေထဲမှာ အားအနည်းဆုံးက အစစ်အမှန်ဒြပ်စင်အဆင့်၅ ကျင့်ကြံသူတွေပဲ” ဒေါင်ချင်းဟန်က ယုံကြည်ချက် အပြည့်နဲ့ ပြောလိုက်တယ် “အနည်းဆုံးတော့ ငါ့အဖေက အထောက်အပံ့‌ ကောင်းကောင်းနဲ့ ငါ့ကိုလွှတ်လိုက်တယ်လေ။ အများဆုံးကတော့ ဖော်စပ်ပြီးသား ဆေးလုံးတွေပဲ။ အခြားပစ္စည်းတွေလည်း ရှိသေးတယ်။ အများကြီးတော့ မဟုတ်ပေမယ့် နည်းတော့လည်း မနည်းဘူးကွ”

ရန်ကိုင်က ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး ပြုံးကာ “ဦးလေးက အရမ်း တွေးတတ်တာပဲ”

ဒေါင်မိသားစုက ဒေါင်စုကျုရဲ့ မိသားစုပါ။ ရန်ကိုင်က ဒေါင်စုကျုရဲ့ သားတစ်ယောက် ဖြစ်ပါတယ်။ ပထမအဆင့် အင်အားစု တစ်ခုအနေနဲ့ ဒေါင်မိသားစုက အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ကျင့်ကြံသူ ၇ယောက်အပြင် ဆေးလုံးအများကြီး ထောက်ပံ့ပေးတာက တော်တော်‌လေး ရက်ရောတယ်လို့ ပြောလို့ ရပါတယ်။

တကယ်တော့ အမွေခံတိုက်ပွဲမှာကို ရန်ကိုင် နိုင်နိုင်ချေက သုညနား ကပ်နေခဲ့တယ်လေ။

ဒီလောက် လူအများကြီးနဲ့ ဆေးလုံးတွေကို ပို့လိုက်ကတည်းက ဒေါင်မိသားစုက ထိုလူတွေအားလုံးနဲ့ ပစ္စည်းတွေ အားလုံးကို စတေးဖို့ ကြိုတင်ပြင်ဆင် ထားတယ်လို့ ပြောလိုက်တာနဲ့ အတူတူပါပဲ။ ဒီလောက် များပြားတဲ့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့် ကျင့်ကြံသူတွေ အကုန်လုံးသာ သေဆုံးသွားခဲ့ရင် ဒေါင်မိသားစုလည်း တော်တော်လေး အထိနာသွားမှာပါ။

ဒေါင်မိသားစုက သူ့ကို အခုလိုမျိုး ထောက်ပံ့ပေးခဲ့တဲ့ အတွက် ရန်ကိုင်လည်း ဒေါင်မိသားစုရဲ့ ကျေးဇူးကို အမှတ်ရနေလိမ့်မှာပါ။

“ပေးစရာရှိတာ အားလုံးကို မင်းရဲ့ စံအိမ်ထိန်းနဲ့ သူမလူတွေဆီ ပေးပြီးသွားပြီ” ဒေါင်ချင်းဟန်က စိတ်မချမ်းမသာ ဖြစ်နေတဲ့ မျက်နှာ အမူအရာလေးနဲ့ ပြောလိုက်တယ်။

“ချူရီမန်ကို ပြောတာလား” ရန်ကိုင်က ကြောင်အမ်းအမ်း ဖြစ်နေတဲ့ ပုံစံလေးနဲ့ ပြန်မေးလိုက်တယ်။

“သူမကလွဲပြီး ဘယ်သူရှိရဦးမှာလဲ။ ကောင်းစုတ်လေး၊ မင်းက တိုက်ပွဲမှာလည်း အောင်မြင်၊ ဆန်းကလည်း ပွင့်၊ မင်းဘဝက တကယ်ကို နေချင်စရာ ကောင်းတာပဲ” ဒေါင်ချင်းဟန်က မနာလိုနေတဲ့ လေသံလေးနဲ့ ပြောလိုက်တယ် “ပြီးတော့ မင်းမှာလေ နတ်မိမယ်လေး တစ်ယောက်လို ရိုးသားအပြစ် ကင်းစင် လှပချစ်ဖို့ကောင်းပြီး မင်းအကြောင်းကို နေ့ရောညပါ တွေးနေတဲ့ မိန်းကလေး တစ်ယောက် ရှိသေးတယ်လို့ ငါ့ညီမ ငါ့ကို ပြောခဲ့တယ်”

ပြောလေပြောလေ၊ သူ့မျက်နှာကကြီးက ပိုပို ရှုံ့မဲ့လာခဲ့ကာ သူ့လေသံထဲက မနာလိုနေသည့် အရိပ်အယောင်တို့ကလည်း ပိုပြီး ထင်ရှားလာခဲ့တယ်။

ဒေါင်ချင်းဟန်ကလည်း ပထမအဆင့် အင်အားစုက သခင်လေး တစ်ယောက်ပါ။ ဒါပေမယ့် သူ့ရဲ့ ကံကောင်းမှုက ရန်ကိုင်နဲ့ ယှဉ်ရင် အရမ်းကို ကွာခြားနေတယ်လို့ သူခံစား နေခဲ့ရတယ်။

သူ့ဝမ်းကွဲ အခုလို ပြောလာတာ ကြားတော့ ရန်ကိုင်က ပြန်ပြောဖို့ လုပ်လိုက်တဲ့အချိန်မှာပဲ ချူရီမန်က အပြုံးကြီးပြုံးရင်း အခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့ပြီး မေးလိုက်တယ် “နင်တို့ ညီအစ်ကိုနှစ်ယောက် ဘာအကြောင်းတွေ ပြောနေတာလဲ။ ငါ့အကြောင်း မကောင်းကြောင်း ပြောနေတာ ငါကြားလိုက်သလားလို့”

“ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ဖြစ်နိုင်မှာလဲ” ဒေါင်ချင်းဟန်က ထိုင်ခုံကနေ ခပ်မြန်မြန်ပဲ ထလိုက်ပြီး အလေးအနက်နဲ့ ပြန်ပြောလိုက်တယ်။ ရန်ကိုင်နဲ့ တွေ့တဲ့အချိန်ကျ သူ့အနေနဲ့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် လှုပ်ရှား ပြောဆိုနိုင်ပါတယ်။ ဘာလို့လဲ ဆိုတော့ သူနဲ့ရန်ကိုင်ကြား ရင်းနှီးမှုက ရန်ကိုင်နဲ့ သူ့အစ်ကိုတွေကြားက ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်မှုထက်တောင် ပိုနေ့လို့ပါပဲ။ ဒါပေမယ့် ချူရီမန် ရှေ့မှာတော့ ဒေါင်ချင်းဟန် အနေနဲ့ သူ့စိတ်ရှိသလို လွတ်လွတ်လပ်လပ် မနေရဲပါဘူး။

ရန်ကိုင်က ရယ်မောလိုက်ပြီး ခေါင်းခါလိုက်တယ်။ ချက်ချင်းဆိုသလို သူ့မျက်ဝန်းအစုံကို ချူရီမန် ဘေးမှာ ရှိနေတဲ့ မိန်းကလေးက ဆွဲဆောင်သွားခဲ့တယ်။

ထိုမိန်းကလေးက ရှားပေ့လှပေ့ ဆိုတဲ့ အလှလေးပါ။ သူမနောက်ကျောထက် ရေတံလို စီးဖြာကျနေတဲ့ ပိတုန်းရောင် နက်မှောင်တဲ့ ဆံကေသာတွေ၊ ပြီးပြည့်စုံစွာ ကွေးညွှတ်ထားတဲ့ မျက်ခုံးလေးတွေ၊ ဖြောင့်းစင်းနေတဲ့ လှလှလေးနဲ့ ဆွဲစုပ်နမ်းရှိုက် ပစ်ချင်စရာ ကောင်းလှတဲ့ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးတွေ။ သူမ အသားအရေက နှင်းပွင့်လေးတွေလို ဖြူဖွေးနေခဲ့ပြီး သူမရဲ့ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကလည်း အပြစ်ဆိုဖွယ် မရှိအောင် ပြီးပြည့်စုံလှပါတယ်။ သူဆီကနေ ထွက်ပေါ်နေတဲ့ အပျိုစင် မိန်းကလေး တစ်ယောက်ရဲ့ ပြိုင်ဘက်ကင်း အရှိန်အဝါက မြင်သူပုရိသ ယောကျ်ားအပေါင်းတို့ကို လည်ပြန်ငေးမော သွားစေ ရလောက်တဲ့အထိပါ။

အပြစ်ဆိုစရာ မရှိလောက်အော် လှပတဲ့ အသွင်အပြင် အပြင် သူမရဲ့ ပင်ကိုယ်ဟန်ပန် အမူအရာကလည်း ချူရီမန်အောက် နိမ့်ကျခြင်း မရှိပါဘူး။

ဒါပေမယ့် သူမကို မြင်လိုက်တဲ့လူတိုင်း အရင်ဆုံး ငေးမောသွားရမှာက ထိုအရာတွေ တစ်ခုမှမဟုတ်ပါဘူး။ မြင်သူပုရိသတွေကို မကြည့်ရမနေအောင် ဖြစ်စေနိုင်တာက သူမရင်ဘတ်ထက်က မို့မောက်နေတဲ့ မဟာတောင်ထွတ်ကြီး နှစ်လုံးပါပဲ။

သူမရင်ဘတ်ထက်က ကျောင်းစိမ်းတောင်မို့မို့ နှစ်လုံးက စည်းတုပ်နှောင်ထားတဲ့ အင်္ကျီထဲကနေ အတင်းရုန်းထွက် နေချင်တဲ့ပုံပါပဲ။ တကယ်ကို အံ့ဩဘနန်း ချရလောက်တဲ့အထိ လှပသက်ဝင်လွန်းလှတဲ့ မဟာတောင်ထွတ် နှစ်လုံးပေတည်း။

ပြီးပြည့်စုံတဲ့ ကျောက်စိမ်း တောင်နှစ်လုံးကို ထောက်တည် ပေးထားတာကတော့ ရွေမြွေလေးလို သွယ်လျပြီး ပိုးသားလို နူးညံ့လှတဲ့ ခါးသွယ်သွယ်လေး တစ်ခုပါ။ ထိုကနေမှတစ်ဆင့် အောက်ကို ထပ်မံ ဆင်းသွားမယ် ဆိုရင်တော့ ယောကျာ်းသားတိုင်း၏ အကြည့်ကို ဆွဲငင်ညို့ယူနေသော လမ်းလျှောက်လိုက်တိုင်း ကချေသည်မလေးလို အသာအယာလေး လှုပ်ရမ်းနေသည့် လုံးဝိုင်းစွံ့ကားလှပါသော တင်းပါးမို့မို့ နှစ်ခုကို မြင်တွေ့ရမှာပါ။

ရန်ကိုင်က သူ့အကြည်ကို ဖုံးကွယ်ဖို့ မကြိုးစားပဲ ရဲရဲတင်းတင်းနဲ့ ကောင်မလေးရဲ့ ရင်ဘတ်ကို စူးစိုက် ကြည့်နေခဲ့တယ်။ ထိုအခြင်းအရာကို မြင်လိုက်တာနဲ့ ချူရီမန် နှုတ်ခမ်းလေး ဆူလိုက်ပြီး အလိုလို ရှေ့ကို ကိုင်းမိလိုက်တယ်။

အသက်ပြင်းပြင်း တစ်ချက်ရှုလိုက်ပြီး ရန်ကိုင်ရဲ့ အကြည့်က ထိုမိန်းကလေးရဲ့ ကျော့ရှင်းသည့် မျက်းဝန်းအစုံဆီ ရောက်ရှိသွားခဲ့တယ်။

သူမအကြည့်ထဲ နောင်တ၊ စိတ်လှုပ်ရှားမှု၊ ရှက်ရွံ့မှု၊ ပျော်ရွှင်မှု စသဖြင့် အမျိုးမျိုးသော ခံစားချက်တို့ ရောပြွမ်းပါဝင်နေခဲ့တယ်။

ရန်ကိုင် နှုတ်ခမ်းတွေက အပေါ်ဘက်သို့ အသာအယာလေး ကွေးတက်သွားခဲ့ပြီး ထိုမိန်းကလေးကို ပြုံးပြလိုက်တယ်။

“ရန်ကိုင်၊ သူမကို နင်မှတ်မိလား” ဒေါင်ချင်းဟန်က ပြုံးဖြီးဖြီလုပ်ရင်း မေးလိုက်တယ်။

“ငါမှတ်မိတာပေါ့” ရန်ကိုင်က သူရှေ့မှာရှိနေတဲ့ မိန်းကလေးကို ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်ပြီး “စီနီယာအစ်မလန်၊ မတွေ့ရတာတောင် ကြာပြီနော်”

“အင်း၊ ငါတို့ နောက်ဆုံးအကြိမ် တွေ့ခဲ့တာ သုံးနှစ်၊ လေးနှစ်ယောက်တောင် ရှိသွားခဲ့ပြီ” မိန်းကလေးက အနည်းငယ်က ရှုပ်ထွေးပုံရသည့် လေသံလေးနဲ့ ပြန်ပြောလိုက်တယ်။

ထိုမိန်းမပျိုလေးက ကောင်းကင်စံအိမ်က လန်ချူးတျယ်က လွဲပြီး ဘယ်သူဖြစ်ရဦးပါ့မလဲ။

တစ်ခါတုန်းက သူမဆီကနေ အစေနှစ်စေ့ကို ရန်ကိုင် ဝယ်ခဲ့ဖူးသလို သူမနဲ့အတူ အချိန်တစ်ခုကြာအောင် ကောင်းကင်အမွေအနှစ်လိုဏ်ဂူကိုလည်း စူးစမ်း လေ့လာခဲ့ဖူးပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကောင်းကင် အမွေအနှစ် လိုဏ်ဂူထဲ အတူသွားလာနေချိန် သူမရဲ့ ဦးဆောင်ပုံကို မကြိုက်တဲ့အတွက် နောက်ပိုင်း လမ်းခွဲလိုက်ကြပါတယ်။

မကြာခင်မှာပဲ ကောင်းကင် အမွေအနှစ်လိုဏ်ဂူက ကောင်းကင်စံအိမ်နား ထွက်ပေါ်လာခဲ့ပြီး ဂိုဏ်းသုံးဂိုဏ်းက တပည့်တွေ တော်တော်လေး အကျိုးအမြတ် ရခဲ့တယ် ဆိုတဲ့ သတင်း ပထမအင်အားစုများစွာရဲ့ နားသို့ ပေါက်ကြား သွားခဲ့တယ်။ ထို့ကြောင့် ပထမအဆင့် အင်အားစုက သခင်လေးတွေ ရောက်ချလာပြီး မက်လုံးပေးကာ အမွေအနှစ်လိုဏ်ဂူထဲ အကျိုးအမြတ် ရလာသည့် တပည့်တွေကို လာရောက် ခေါ်ဆောင် သွားခဲ့ပါတယ်။

ထိုအချိန်မှာပဲ လန်ချူးတျယ်က ဒေါင်မိသားစုဆီ ဝင်ရောက်သွားခဲ့ပါတယ်။ သူမကိုယ်တိုင်လည်း ကောင်းကင် အမွေအနှစ်လိုဏ်ဂူထဲ အကျိုးအမြတ် တော်တော်များများ ရရှိခဲ့ပါတယ်။

သူမကို နောက်ဆုံး အကြိမ်တွေ့ခဲ့တုန်းက လန်ချူးတျယ်က ချီအသွင်ပြောင်းခြင်းအဆင့်၇မှာပဲ ရှိပါသေးတယ်။ ဒါပေမယ့် အခုတော့ သူမက အစစ်အမှန်ဒြပ်စင် အဆင့်၆သို့ ရောက်ရှိနေခဲ့ပါပြီ။

ထိုစီနီယာအစ်မကို သူ့အမြင်ဘက်က ပြောရမယ်ဆိုရင် အမြင်မကြည်တာလည်း မဟုတ်သလို အမြင်ကောင်း ရှိတာလည်း မဟုတ်ပါဘူး။ အဲ့အစား သူမက အကျိုးအမြတ်ကို ကြည့်ပြီးတော့ပဲ ဆုံးဖြတ်တတ်တဲ့ လူတစ်ယောက်လို့ သူထင်ပါတယ်။ တစ်ခုခုကို မဆောင်ရွက်ခင် ပေးရမှာနဲ့ ရရမှာ ကာမိရဲ့လား၊ သူမ ဘယ်လောက်မြတ်မလဲ ဆိုတာကိုပဲ သူမအရင် စဉ်းစားဆုံးဖြတ်လေ့ ရှိပါတယ်။

အချိန်တွေ အများကြီး ကြာသွားပြီးတဲ့ နောက်ပိုင်း ထိုဘာမဟုတ်တဲ့ ကိစ္စလေးတွေကို ရန်ကိုင် ဆက်ပြီး ဂရုစိုက် မနေတော့ပါဘူး။ ကောင်းကင်စံအိမ်မှာတုန်းက ရန်ချူးတျယ်က ခိုကိုးရာမဲ့နေတဲ့ တစ်ကောင်ကြွက်ပါ။ သူမမှာ အားကောင်းတဲ့ နောက်ခံတွေ ဘာတွေလည်း မရှိပါဘူး။ ပြီးတော့ သူမက မိန်းမသား တစ်ယောက်လည်း ဖြစ်ပါတယ်။ ထိုကဲ့သို့ အကျိုးအမြတ်ကို သေချာချင့်တွက်ပြီး ဆုံးဖြတ်တဲ့ သူမရဲ့ သဘောသဘာဝကလည်း ဘာမှ မှားယွင်းမနေခဲ့ပါဘူး။

အထူးသဖြင့် သူမကိုယ်တိုင်က ရှားပါးတဲ့ အလှဂဟေး တစ်ယောက် ဖြစ်နေတဲ့အတွက် ယောကျ်ားသားပေါင်း များစွာရဲ့ အာရုံကို ဆွဲဆောင်ထားသလို ဖြစ်နေခဲ့ပါတယ်။ သူမလို မိန်းမတစ်ယောက်က ရနိုင်သမျှ နည်းလမ်းအကုန် သုံးပြီး သူမကိုယ်သူမ အားကောင်းအောင် မလုပ်ဆောင်ခဲ့ရင် သူမဘဝက ယောကျာ်းတို့ရဲ့ ကစားစရာ အဖြစ်သို့ ရောက်ရှိသွားမှာပါ။

လူတိုင်းမှာ ကိုယ်စီကိုယ်စီ အခက်အခဲတွေ ရှိကြပါတယ်။ ရန်ကိုင် ထိုအချက်ကို ကောင်းကောင်း နားလည်ထားပါတယ်။

“စီနီယာအစ်မက တကယ်ကို အထင်ကြီးစရာ ကောင်းတာပဲ။ နှစ်နည်းနည်းလေးပဲ ရှိသေးတယ်၊ စီနီယာအစ်မရဲ့ ကျင့်ကြံခြင်းအဆင့်က ဒီအထိတောင် ရောက်နေခဲ့ပြီ” ထိုအတွေးတွေ သူ့ခေါင်းထဲ ဖြတ်ပြေးသွားတာနဲ့ ရန်ကိုင်က သူ့ရဲ့ ဂိုဏ်းတူစီနီယာအစ်မ ဖြစ်ခဲ့ဖူးသူကို ချီးကျူးစကား အနည်းငယ်လောက် ပြောဖို့ တုန့်ဆိုင်းမနေတော့ပါဘူး။

“ငါက ဂျူနီယာမောင်လေးရန်နဲ့ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး နှိုင်းယှဉ်နိုင်မှာလဲလို့” လန်ချူးတျယ်က မဲ့ပြုံးပြုံးလိုက်ပြီး “ငါ့ရဲ့ ဂျူနီယာမောင်လေးတွေထဲက တစ်ယောက်က ဗဟိုမြို့တော် ရန်မိသားစုက သခင်လေးတစ်ယောက် ဖြစ်နေလိမ့်မယ်လို့ စီနီယာအစ်မ ဘယ်တုန်းကမှ မထင်ထားခဲ့ဖူးဘူး။ အဲ့တုန်းကသာ သိခဲ့မယ်ဆိုရင် အဲ့အစေ့နှစ်စေ့ကို ရောင်းမယ့်အစား ဂျူနီယာမောင်လေးကို အလကား ပေးလိုက်တယ် “

သူမကိုယ်သူမ အတတ်နိုင်ဆုံး တည်ငြိမ်အောင် ထိန်းသိမ်းပြီး ယဉ်ယဉ်ကျေးကျေးနဲ့ ပြောနေခဲ့ပေမယ့် သူဖုန်းစားဘဝကနေ ဘုရင်အဖြစ် ရောက်ရှိသွားတဲ့ ရန်ကိုင် အခြေအနေက သူမကို အနည်းငယ် မသက်မသာ ဖြစ်နေစေခဲ့ပါတယ်။

ရန်ကိုင်ကို ကြည့်လိုက်၊ လန်ချူးတျယ်ကို ကြည့်လိုက် လုပ်နေရင်း ထိုစီနီယာအစ်မနဲ့ ဂျူနီယာမောင်လေး ကြားက ဆက်ဆံရေးက သိပ်ပြီး ပြေပြေပြစ်ပြစ် မရှိလှဘူးလို့ ချူရီမန် ခံစားမိလိုက်တယ်။ နှစ်ယောက်သား နှုတ်ဆက်စကား ပြောနေတဲ့ ပုံစံက မတွေ့ရတာကြာတဲ့ ဂျူနီယာနဲ့ စီနီယာတို့ နှစ်ယောက်လိုမျိုး ဖော်ဖော်ရွေရွေ မရှိလှပါဘူး။ ဘာကြောင့်လဲ မသိပေမယ့် သူတို့ ပြောနေတဲ့ အကြောင်းအရာ တွေအရ အချက်အလက် အချို့ကို သူမသိလိုက်ရပါတယ်။

ဒေါင်ချင်းဟန်က ပြုံးကာ ဝင်ပြောလိုက်တယ် “ရန်ကိုင်၊ ညီအစ်မလန်က ဒေါင်မိသားစု လူငယ်မျိုးရဲ့ ခေါင်းဆောင်တွေထဲက တစ်ယောက် ဖြစ်နေပြီနော်။ မိသားစုထဲမှာ သူမကို လေစားအားကျတဲ့ လူတွေဆိုရင်လည်း တစ်ပြုံတစ်ခေါင်းကြီးပဲ”

“အဲ့လိုတောင်လား” ရန်ကိုင်က အနည်းငယ် အံ့အားသင့်နေတဲ့ လေသံလေးနဲ့ ပြန်ပြောလိုက်တယ်။

“ကျင့်ကြံနှုန်းကလည်း မြန်၊ ရုပ်ကလည်း ချောပေ့လှပေ့ ဆိုတော့ သူမကို တိတ်တဆိတ် နှစ်ခြိုက်စွဲလန်းနေတဲ့ လူငယ်ယောကျာ်းလေးတွေ ဘယ်လောက်တောင် ရှိနေမလဲ ဆိုတာကို ငါတောင် မသိတော့ပါဘူးကွာ” ဒေါင်ချင်းဟန် ရည်ရွယ်ပြီးပဲ ပြောလိုက်တာလား၊ မရည်ရွယ်ပဲ ပြောလိုက်တာလားတော့ ဘယ်သူမှ မသိပါဘူး။

လန်ချူးတျယ် ပါးနှစ်ဖက် နီမြန်းသွားခဲ့ပြီး ဒေါင်ချင်းဟန်ကို ကြည့်ကာ ပြန်ပြောလိုက်တယ် “သခင်လေးဒေါင်၊ ကျေးဇူးပြုပြီး အဲ့လိုတွေ မပြောပါနဲ့”

ပြောနေရင်းနဲ့ ရန်ကိုင်ရဲ့ တုန့်ပြန်မှုကို မသိမသာလေး တစ်ချက်လောက် လှမ်းကြည့်လိုက်တယ်။ ရန်ကိုင်က သူနဲ့ဘာမှ မဆိုင်သလို ပြုမူနေတာကို တွေ့လိုက်တော့ သူမစိတ်ထဲ တစ်ခုခုကို ဆုံးရှုံးသွားလိုက်သလို ခံစားလိုက်ရတယ်။

“ကောင်းပြီး ကောင်းပြီ” ချူရီမန်က လက်ခုပ်လေးတီးပြီး အရေမရ၊ အဖတ်မရ စကားဝိုင်းထဲ ကြားဝင် ဖြတ်ပြောလိုက်တယ် “နင်တို့သုံးယောက် ဒီအကြောင်းတွေကို နောက်မှ ဆွေးနွေးတော့၊ အခု အဲ့လူတွေက စုဝေးဖို့ ပြင်ဆင်နေကြပြီ။ ရန်ကိုင် ဒီရက်အတွင်း နင်ဘာဆက်လုပ်ဖို့ စဉ်းစားထားလဲဂ

“ဘာလုပ်ဖို့ စဉ်းစားရမှာလဲ” ရန်ကိုင်က ကြောင်အမ်းအမ်း အမူအရာနဲ့ ချူရီမန်ကို ပြန်စိုက်ကြည့်လိုက်တယ်။

ချူရီမန် မျက်လုံး အသာအယာလေး မှေးစင်းသွားခဲ့ပြီး ဆက်ပြောလိုက်တယ် “နင်က ဒီနေရာရဲ့ ပိုင်ရှင်လေ၊ မနေ့က နင်တိုက်ပွဲကြီးတစ်ခု အောင်နိုင်ခဲ့တယ်။ ဒီရက်အတွင်း ဘယ်လိုတွေ အကွက်ရွေ့မယ်ဆိုတာကို နင်လုံးဝ မစဉ်းစားထားဘူးလား”

“နင်ဘာပြောချင်လို့လဲ” ရန်ကိုင်က ပြုံးကာ ပြန်မေးလိုက်တယ်။

“နင့်ရဲ့ ရှစ်ယောက်မြောက် အစ်ကိုကို သွားတိုက်ခိုက်လို့ ရတယ်လေ။ ငါသိသလောက်ဆိုရင် ရန်ချွမ်မှာ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့်၈ ရောက်နေတဲ့ သွေးစစ်သည်တော် တစ်ယောက်ပဲ ရှိတယ်။ ဒါပေမယ့် အဲ့တစ်ယောက်ပဲ ရှိတာနော်။ နင့်ရဲ့ လက်ရှိခွန်အားနဲ့ဆိုရင် သူ့ကို အသာလေး အနိုင်ယူလို့ ရပါတယ်။ ကျုကောင်းရီ၊ ဒါမှမဟုတ် ရင်းဂျုနဲ့ သူ့ရဲ့ သွေးစစ်သည်တော်ကို ထိန်းထားပြီး သူ့ရဲ့ အလံကို အသာလေး သွားယူလို့ ရတယ်လေ”

“ငါ့ရဲ့ ညီအစ်ကိုတွေကို သူတော်ကောင်းကြီးတွေလို့ နင်ထင်နေတာတော့ မဟုတ်ပါဘူးနော်” ရန်ကိုင်က ပြုံးကာ ခေါင်းခါရမ်းလိုက်ပြီး “ရှစ်ယောက်မြောက် အစ်ကိုကို ငါသွားတိုက်ခိုက်ရင် သူတို့က ကြားဝင်မနှောက်ယှတ်ပဲ ဒီအတိုင်း ထိုင်ကြည့်နေလိမ့်မယ်လို့ နင်ထင်နေတာလား”

“မထင်ပါဘူး… ဘာလို့ ထင်ရမှာလဲ၊ သူတို့တွေက အသီးအရွက်ပဲ စားတဲ့ ကောင်တွေမှ မဟုတ်တာ။ ဖြစ်နိုင်ချေ အများဆုံးကတော့ နင့်ညီအစ်ကိုတွေက ကျားနှစ်ကောင် တိုက်ခိုက်နေတာကို တောင်ပေါ်ကနေ ထိုင်ကြည့်ပြီး အမြတ်ထုတ်ဖို့ ကြိုးစားနေတဲ့ လူမျိုးတွေလေ… အထူးသဖြင့် နင်က စတင်ပြီး လှုပ်ရှားတဲ့ လူဆိုရင်ပေါ့။ ဒါပေမယ့် မနေ့ညတုန်းက နင့်ရဲ့ အကြီးဆုံးအစ်ကို ရန်ဝေကလွဲပြီး ကျန်တဲ့ညီအစ်ကိုတွေ အကုန်လုံး သူတို့လူအင်အား တော်တော်လေး ဆုံးရှုံးခဲ့ရတယ်လေ။ ဒါကြောင့် နောက်သုံး၊လေး၊ ငါးရက်လောက် အထိ သူတို့ လှုပ်ရှားဦးမှာ မဟုတ်သေးဘူး။ သူတို့ရဲ့ ဆုံးရှုံးသွားတဲ့ လူအင်အားကို ပြန်ဖြည့်တင်းတို့ ဘာတို့ပဲ လုပ်နေဦးမှာ။ နင်လှုပ်ရှားလို့ သူတို့ ကြာဝင်နှောက်ယှတ်မယ် ဆိုရင်တောင် အယောင်ပြလောက်ပဲ ရှိမှာ၊ တကတယ် တိုက်ခိုက်ကြမှာ မဟုတ်ဘူး။ နင်သာ ပိုပြီး ပြတ်သားခဲ့မယ် ဆိုရင် ဒီနေ့ညမှာပဲ နင့်ရဲ့ ရှစ်ယောက်မြောက် အစ်ကိုကို ဖယ်ထုတ်နိုင်ဖို့ များတယ်”

“နင်က တော်တာ် ရည်မှန်းချက် ကြီးပါလား” ရန်ကိုင်က ချူရီမန်ကို ကြည့်လိုက်ပြီး ခေါင်းညိတ် ထောက်ခံလိုက်ကာ “နင်ပြောတာ အမှန်ပဲ ဆိုပေမယ့် ငါကတော့ ရှစ်ယောက်မြောက် အစ်ကိုကို တိုက်ခိုက်မှာ မဟုတ်ဘူး”

“ဘာလို့လဲ” ချူရီမန်က သင်္ကာမကင်းနဲ့ မေးလိုက်တယ် “ဒီအခွင့်အရေးကို လွဲသွားခဲ့ရင် နောက်တစ်ကြိမ် ထပ်ရတော့မှာ မဟုတ်ဘူးနော်”

ဒေါင်ချင်းဟန်ကလည်း တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နဲ့ ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး ကြားဝင်ထောက်ခံလိုက်တယ် “မိန်းကလေးချူ ပြောတာ အမှန်ပဲ။ မင်းဒီည လှုပ်ရှားသင့်တယ်လို့ ငါလည်းထင်တယ်”

ဒေါင်ချင်းဟန် အနေနဲ့ မနေ့ညက တိုက်ပွဲကို ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ မမြင်တွေ့ခဲ့ရပါဘူး။ သူများ ပြောတာပဲ ကြားခဲ့ရတာပါ။ ထို့ကြောင့် သူ့အနေနဲ့ သူ့ဝမ်းကွဲ တိုက်ခိုက်တာကို ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ မြင့်တွေ့ဖို့ မစောင့်နိုင်တော့အောင် ဖြစ်နေတာပါ။

“အမွေခံတိုက်ပွဲရဲ့ သဘောသဘာဝတွေ အကြောင်း နင်းကောင်းကောင်း နားမလည်သေးတာလား။ နင်ရဲ့ ရှစ်ယောက်မြောက် အစ်ကိုကို အနိုင်တိုက်နိုင်ခဲ့ရင် သူစုဆောင်းထားတဲ့ အင်အားစုတွေကို နင့်အပိုင်အဖြစ် သိမ်းနိုင်ဖို့ အခွင့်အရေး ရှိတယ်လေ။ ဒီလို အခွင့်ကောင်းကြီးက နင့်ရှေ့တည့်တည့် ရောက်နေတာကို နင်က ဘာတွေ စောင့်နေချင်သေးတာလဲ” ရန်ကိုင်ရဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက်ကို ချူရီမန် နားလည်ဖို့ရာ ခက်ခဲနေခဲ့တယ်။ သူမသာ သူ့နေရာမှာဆိုရင် ထိုအကြောင်း နှစ်ခါတွေးနေမှာ မဟုတ်ပါဘူး။ သံပူတုန်း တစ်ခါတည်း ထုရိုက်ထားလိုက်မှာပါ။

ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင်က သူမရဲ့ အကြံပေးချက်ကို ငြင်းပယ်တဲ့အခါ ချူရီမန် စိတ်ရှုပ်သွားခဲ့ရတာပါ။

Comment

Leave a Reply

Options

not work with dark mode
Reset