Switch Mode

Chapter – 376 & 390

အပိုင်း (၃၇၆) ပျင်းလိုက်တာ

သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်စလုံး ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်မှုထဲ မျောပါနေခဲ့ကြတယ်။ ရန်ကိုင် ခေါ်တာကိုတောင် ပြန်မထူးနိုင်တော့။ သုံးကြိမ်လောက် အော်ခေါ်ပြီးတော့မှပဲ တုဖုန်း အသိပြန်ဝင်လာခဲ့ကာ ရုတ်တရက် ပြန်ပြောလိုက်တယ် “ဒဏ်ရာ သေးသေးလေးပါပဲ။ သခင်ငယ်လေး စိုးရိမ်စရာ လိုလောက်တဲ့ ကိစ္စမျိုး မဟုတ်ပါဘူး”

ဒါပေမယ့် သွေးအန်ပြီး သွားတာတောင် ဒဏ်ရာက သေးသေးလေးပါလို့ လာပြောနေမှတော့ ရန်ကိုင်ကကော ယုံပါ့မလား။

ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ဒဏ်ရာ သေးသေးလေး ဖြစ်ပါ့မလဲ။ နှစ်ယောက်သားက သူတို့ရဲ့ အစစ်အမှန်ချီကို အကုန်အစင် စုစည်းလိုက်ပြီး ကြောက်မက်ဖွယ် ဖိအားကို ပြန်လည် တွန်းလှန် တိုက်ခိုက်ဖို့ လုပ်နေကြာတာပါ။ ဒါပေမယ့် ပစ်မှတ်က ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့တဲ့အတွက် စုစည်းထားတဲ့ အစစ်အမှန်ချီတွေက သူတို့ရဲ့ ကိုယ်ထဲမှာပဲ ပေါက်ကွဲထွက်သွားခဲ့တယ်။ အကာအကွယ် လုံးဝ မဲ့နေတဲ့အချိန် သူတို့ရဲ့ အားအပြင်းဆုံး ရိုက်ချက်ကို သူတို့ဘာသာ သူတို့ ပြန်ခံလိုက်ရတာပါ။ နှစ်ယောက်စလုံး နေရာမှာတင် တစ်ခါတည်း တန်းသတိ မလစ်သွားတာတောင် တော်တော်လေး ကံကောင်းနေတယ်လို့ ပြောလို့ ရနေပါပြီ။

“ကုသရေးဆေးလုံးတွေ ခင်ဗျားတို့မှာ လုံလုံလောက်လောက်ကော ရှိရဲ့လား” ရန်ကိုင်က တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နဲ့ မေးလိုက်တယ်။

သူ့ရဲ့ သိုလှောင်နေရာလွတ်ထဲမှာ ကုသရေး ဆေးလုံးတွေ အများကြီး ရှိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ထိုဆေးလုံးတွေက လင်းတိုင်ရှု သူ့အတွက် ပြင်ဆင်ပေးခဲ့တဲ့ ဆေးလုံးတွေပါ။ ဆေးလုံး အဆင့်ကလည်း အရမ်းကြီး မမြင့်လှပါဘူး။ တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်းတို့က ရန်မိသားစုရဲ့ သွေးစစ်သည်တော်တွေ ဖြစ်တဲ့အတွက် သူတို့မှာ ရန်မိသားစု ဆေးပညာရှင်တွေ ဖော်စပ်ပေးထားတဲ့ ဆေးလုံးတွေ ရှိမှာပဲ။ ထိုဆေးလုံးတွေရဲ့ အဆင့်ကလည်း ရန်ကိုင်မှာ ရှိနေတဲ့ ဆေးလုံးတွေရဲ့ အဆင့်က ပိုပြီး မြင့်မားမှာလည်း အသေအချောပါပဲ။

ထိုအဆင့်နိမ့် ဆေးလုံးတွေ ပေးရလောက်တဲ့အထိ ရန်ကိုင် မရူးမိုက်ပါဘူး။

“အင်း” တန်ယုရှန်းက ခေါင်းညိတ်လိုက်တယ်။ ထို့နောက် သူတို့ အင်္ကျီအိတ်ထဲကနေ ဆေးပုလင်း တစ်ပုလင်း ထုတ်ယူလိုက်ပြီး အညိုရောင်ဆေးလုံး တစ်လုံးကို သွန်ထုတ်လိုက်တယ်။

သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်စလုံး ရယ်ရခက်၊ ငိုရခက် ဖြစ်နေခဲ့တယ်။

ထိုအညိုရောင် ဆေးလုံးက အရေးကြုံရင် သုံးဖို့ သွေးစစ်သည်တော်တွေ အတွက် အထူး ပြင်ဆင်ပေးထားတဲ့ ကုသရေး ဆေးလုံးတစ်လုံး ဖြစ်ပါတယ်။ ထိုဆေးလုံးက ဆန်းကြယ်အဆင့်နိမ့် ကုသရေး ဆေးလုံး တစ်လုံးလည်း ဖြစ်ပါတယ်။

ထိုဆေးလုံးက အရမ်းကို အဖိုးတန်ပါတယ်။ ရန်မိသားစုက သွေးစစ်သည်တော်တွေတောင် ထိုဆေးလုံးမျိုးကို တစ်နှစ်မှ တစ်လုံးပဲ ရတာပါ။ ထို့ကြောင့် ထိုဆေးလုံးလေးကို သူတို့ အနေနဲ့ မသုံးရက်၊ မစွဲရက် ဖြစ်နေတာပါ။

ဒါပေမယ့် သူတို့ရဲ့ ဦးစားပေး တာဝန်က ရန်ကိုင်ကို လုံလုံခြုံခြုံနဲ့ ရန်မိသားစုဆီ ပြန်ခေါ်သွားနိုင်ဖို့ပါ။ သူတို့ နှစ်ယောက်သာ ဒဏ်ရာရနေခဲ့ရင် မတော်တဆ မမျှော်လင့်ထားတဲ့ အဖြစ်အပျက် တစ်ခုခု ဖြစ်ပျက်လာခဲ့ရင် အားလုံးက ကောင်းကောင်းမွန်မွန်နဲ့ အဆုံးသတ် သွားလိမ့်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

ထို့ကြောင့် သူတို့ တုန့်ဆိုင်းနေခဲ့ရင်တောင် သူတို့မှာ ရွေးချယ်မရှိပဲ ထိုဆေးလုံးကို သောက်ကို သောက်ရပါမယ်။ နှစ်ယောက်စလုံး ထိုဆေးလုံးကို ချက်ချင်းပဲ မျိုချလိုက်ကြတယ်။

ဘာပဲဖြစ်လာဖြစ်လာ၊ ရန်ကိုင်ရဲ့ လုံခြုံရေးက အရေးအကြီးဆုံးပါ။

နှစ်ယောက်စလုံး ကုသေရေး ဆေးလုံးကို သောက်သုံးပြီး သွားတာနဲ့ ရန်ကိုင် အမူအရာက ရုတ်ချည်း တည်ငြိမ်သွားခဲ့တယ်။ သူ့လက်ကို ခပ်မြန်မြန်လေး ဆန့်ထုတ်လိုက်ပြီး သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်ကို ထူမပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတာနဲ့ အနီးအနားမှာ ရှိနေတဲ့ အညစ်အကြေးတွေကို ကန်ထုတ်ပစ်လိုက်တယ်။

ထို့နောက် လူလျန်နဲ့အတူ လူမိသားစုက ပညာရှင်များစွာ ရောက်ရှိလာခဲ့တယ်။

“ခုဏက ဘာဖြစ်သွားတာလဲ” လူလျန်းက ဘေးဘီဝဲရာကို စိုးရိမ်တကြီးနဲ့ လိုက်ကြည့်လိုက်တယ်။

ရန်ကိုင် နေနေတဲ့ ခြံဝန်းဆီကနေ ပေါက်ကွဲသံကြီး ထွက်ပေါ်လာခဲ့တဲ့အတွက် လူလျန်က လူမိသားစုက ပညာရှင်တွေခေါ်ပြီး ရန်ကိုင်ခြံဝန်းဆီ အလျင်စလို ပြေးထွက်လာခဲ့တာပါ။ နည်းနည်းလေးတောင် တုန့်ဆိုင်း နှောင့်နှေးမနေရဲခဲ့ပါဘူး။

ရန်ကိုင် တစ်ခုခု ဖြစ်သွားခဲ့မှာကို သူတို့တွေ စိုးရိမ်နေကြတာပါ။ ရန်မိသားစုရဲ့ သခင်လေး တစ်ယောက်က လူမိသားစုဆီမှာ တည်းခိုနားနေတုန်း ဒဏ်ရာရသွားခဲ့မယ် ဆိုရင် ချူမိသားစု နောက်ခံကြီး ရှိနေတယ် ဆိုရင်တောင် လူမိသားစု အနေနဲ့ အကြာကြီး ဆက်တည်ရှိ နေနိုင်လိမ့်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

ရန်မိသားစုရဲ့ အထက်စီးဆန်ဆန် မောက်မာတဲ့ စရိုက်နဲ့ဆိုရင် သူတို့ လူမိသားစုတစ်ခုလုံးကို မြေလှန်ဖျက်စီး ပစ်မယ်ဆိုတာကို သံသယရှိစရာ မလိုပါဘူး။

ဒါကမ မိသားစု တစ်ခုလုံးရဲ့ သေရေး၊ ရှင်ရေးနဲ့ ပက်သက်နေတဲ့အတွက် လူလျန်လည်း မစိုးရိမ်ပဲ ဘယ်နေနိုင်ပါ့မလဲ။

မေးလိုက်ပြီးတာနဲ့ ရောက်လာတဲ့ လူအားလုံကို ရန်ကိုင်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်ကြတယ်။ ရန်ကိုင် ဘာမှ မဖြစ်ပဲ လုံလုံခြုံခြုံနဲ့ ရှိနေတာကို တွေ့လိုက်ရတော့မှပဲ လူမိသားစုဝင်တွေ အကုန်လုံး စိတ်သက်သာရာ ရသွားခဲ့ကြတယ်။

တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်းတို့ နှစ်ယောက်စလုံးလည်း အရမ်းကို အလိုက်သိကြပါတယ်။ လူမိသားစုဝင်တွေ ရောက်လာတာနဲ့ သူတို့ရဲ့ အစစ်အမှန်ချီကို လှည့်ပတ်လိုက်ပြီး ဖြူလျော်နေတဲ့ အသားအရေကို အရောင်ပြန်လာအောင် ချက်ချင်း လုပ်ဆောင်လိုက်တယ်။ ပြီးတာနဲ့ ဘာမှ မဖြစ်တဲ့ပုံစံနဲ့ မတ်တပ်ရပ်နေလိုက်တယ်။

“ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး” ရန်ကိုင်က ယဲ့ယဲ့လေး ပြုံးလိုက်ပြီး “ဒီသခင်လေးက တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်းတို့ နှစ်ယောက်ကို သိုင်းပြိုင်ခိုင်းကြည့်လိုက်တာ။ ဒီလောက်အထိ ဖြစ်ပျက်သွားလိမ့်မယ်လို့ ကျုပ်လည်း မထင်ထားမိလိုက်ဘူး”

“ဘယ်လို” လူလျန် ကြက်သေသေသွားခဲ့တယ်။

ရန်ကိုင်က ဘာမှမဟုတ်တဲ့ ဟန်ပန်နဲ့ ပြုံးလိုက်ပြီး လက်ဝှေ့ရမ်းလိုက်တယ် “ကျုပ်လည်း ပျင်းနေတာနဲ့ သူတို့ နှစ်ယောက်ကို သိုင်းပြိုင်ခိုင်းလိုက်တာပါ”

ရန်ကိုင် ပြောတာကို နားထောင်ရင်း ကျန်တဲ့လူတွေ အားလုံး ထိတ်လန့်အံ့အားသင့်နေသည့် အမူအရာနဲ့ ဘေးဘီဝဲရာကို လှည့်ပတ်ကြည့်လိုက်ကြတယ်။

တွင်းပေါက်ကြီး နှစ်ပေါက်နဲ့ ပင့်ကူအိမ်လို အက်ကြောင်းတွေနဲ့ ပြည့်နေတဲ့ မြေပြင်တစ်ခုလုံးကို မြင်တွေ့သတိပြု မိလိုက်တဲ့ အခိုက် သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်ရဲ့ ခွန်အားကြောင့် လူမိသားစုဝင်တွေ ထိတ်လန့် အံ့အားသင့်သွားခဲ့ရတယ်။

လက်ရည်လေး ဖလှယ်တာတောင် ဒီလောက်အထိ ဖြစ်နေခဲ့ရင် တကယ်တမ်း အားကုန်သုံးပြီးတော့သာ တိုက်မယ်ဆိုရင်တော့ ဘယ်လောက်တောင် ကြောက်ဖို့ ကောင်းလိုက်မလဲ။

လူလျန်က ကသိကအောက် အမူအရာနဲ့ “သခင်လေးရန်က အပျင်းပြေ ပြိုင်ပွဲလေး လုပ်နေတာကိုး၊ ဒီ လူ က အရမ်းသတိကြီး သွားခဲ့တာပဲ၊ ဒါဆိုရင် ကျုပ်တို့ သွားလိုက်ပါဦးမယ်”

“အင်း” ရန်ကိုင်က ပြုံးလိုက်ပြီး လူလျန် ထွက်သွားဖို့ လုပ်နေစဉ်မှာပဲ ရန်ကိုင်က လှမ်းအော်လိုက်တယ် “မိသားစုခေါင်းဆောင် ခဏနေပါဦး”

လူလျန်က မျက်မှောင်ကြုံတစ်ချက် ကြုံ့လိုက်ပြီး ပြန်လှည့်မေးလိုက်တယ် “သခင်လေးရန်က ဘာများညွှန်ကြားချင် လို့ပါပဲ”

သူ့လေသံက မနေ့ကလို လေသံမျိုး မဟုတ်တော့ပါဘူး။ သူ့လေသံထဲ လေးစားသည့် အရိပ်အယောင် နည်းနည်းမှ မပါတော့ပဲ စိတ်ပျက်သည့် အရိပ်အယောင် အချို့တောင် ပါဝင်နေပါသေးတယ်။ ကြည့်ရတာ ရန်ကိုင်ကို သောက်မြင်ကတ်လာတဲ့ ပုံပါပဲ။

ဒါပေမယ့် ရန်ကိုင်က သူ့လေသံကို ဂရုမစိုက်ပါဘူး။ သတိမပြုသည့်အလား ဆက်ပြောလိုက်တယ် “လူမိသားစုအိမ်က ပတ်ဝန်းကျင်ရှုခင်းက အရမ်းကိုသာယာတော့ ကျုပ်ဒီမှာ ရက်နည်းနည်းလောက် ထပ်ပြီး အချိန်ဖြုန်းချင်တယ်၊ လူမိသားစုကို အဆင်မပြေသလိုတော့ မဖြစ်စေဘူးမလား”

လူလျန် အနည်းငယ် အံ့အားသင့်ခဲ့ပေမယ့် ထိုအကြောင်း များများစားစား‌ တွေးမနေခဲ့ပါဘူး. ပြုံးပြီးတော့သာ ခေါင်းညိတ်လိုက်တယ် “သခင်လေးရန်က ကျုပ်တို့ လူမိသားစုမှာ ဧည့်သည်အဖြစ် လာနေတာ ကျုပ်တို့ မိသားစုတောင် ဂုဏ်တက်သေးတယ်၊ လုံးဝ အဆင်မပြေ မဖြစ်ပါဘူး”

“အင်း၊ အရမ်းကောင်းတယ်” ရန်ကိုင်က ယဲ့ယဲ့လေး ခေါင်းညိတ်လိုက်တယ်။

ပြီးတာနဲ့ လူလျန်က လက်သီးဆုပ် နှုတ်ဆက်လိုက်ပြီး ကျန်တဲ့ လူမိသားစုဝင်တွေနဲ့ ခြံဝန်းထဲကနေ ထွက်သွားလိုက်တယ်။

သူတို့ ထွက်သွားပြီးနောက် ရန်ကိုင်က မီတာများစွာ ဝေးကွာတဲ့ နေရာတစ်ခုဆီ လှမ်းကြည့်လိုက်တယ်။

ထိုအဆောက်အအုံရဲ့ ဒုထိထပ်၌ ချူရီမန်က လှေကားလက်ရန်း တစ်ခုကို မှီရင်း ရန်ကိုင်ကို ပြုံးကာ လှမ်းကြည့်နေခဲ့တယ်။

အကြည့်ချင်း ဆုံးသွားတာနဲ့ ချူရီမန်က မေးလေးပင့်လိုက်ပြီး ငါသိနေပါတယ် ဆိုတဲ့ အမူအရာမျိုး လုပ်လိုက်တယ်။ အနားမှာ ရှိနေတဲ့ လော့ရှောင်မန်ကလည်း စိတ်ဝင်စားစရာ တစ်ခုခုကို တွေ့လိုက်ရသည့် အလား ပြုံးနေခဲ့တယ်။

ရန်ကိုင်က ထိုနှစ်ယောက်ကို စိန်းစိန်းဝါးဝါး စိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်ကို ဦးဆောင်ကာ အိမ်ထဲ ပြန်ဝင်သွားခဲ့တယ်။

အထဲရောက်တာနဲ့ ရန်ကိုင်က သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်ရှေ့မှာပဲ သူ့အဝတ်အစားတွေကို လဲလိုက်တယ်။

တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်းတို့ နှစ်ယောက်စလုံး စိတ်ရှုပ်နေခဲ့ကြတယ်။ သူတို့ စိတ်တွေလည်း ယိုင်နဲ့နေတဲ့ အဆောက်အုံ တစ်ခုလို မတည်မငြိမ် ဖြစ်နေခဲ့ကြတယ်။

ဒါပေမယ့် သူတို့ မတ်တပ်ရပ်နေပေမယ့် ရန်ကိုင်ကတော့ စကားပြောဖို့ အလျင်လို မနေခဲံပါဘူး။

အဝတ်အစား လဲပြီးတာနဲ့ အနားမှာ ရှိနေတဲ့ ထိုင်ခုံတစ်ခုမှာ ထိုင်ချလိုက်ပြီး သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်ကို ကြည့်လိုက်တယ်။

သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်က အကြည့်ချင်း ဖလှယ်လိုက်ပြီး ရဲတင်းတင်ကာ ရှေ့တိုးလိုက်ပြီး ဦးညွှတ်လိုက်ရင်း ပြောလိုက်တယ် “သခင်လေး၊ ဒီတစ်ယောက်က အပြစ်အတစ်ခုကို ကျူးလွန်မိတဲ့အတွက် သခင်လေး အနေနဲ့ အပြစ်ပေးပေးဖို့ တောင်းဆိုပါတယ်”

ရန်ကိုင်က ပြောင်းလဲသွားခြင်း မရှိတဲ့ အမူအရာနဲ့ ထိုနှစ်ယောက်ကို ခဏလောက် ကြာအောင် စိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး မေးလိုက်တယ် “ဘာအဖြစ်ကျူးလွန်တာလဲ’

တုဖုန်း မျက်နှာက်ထက် အပြစ်ရှိသည့် အရိပ်အယောင် ဖြတ်ပြေးသွားခဲ့ပြီး “ကျုပ်တို့ရဲ့ မဆင်မခြင် အပြုအမူကြောင့် သခင်လေးရဲ့ ခရီးကို နှောင့်နှေးသွားစေခဲ့ပါတယ်”

ရန်ကိုင်က ဒီနေရာမျာ ရက်နည်းနည်းလောက် ထပ်နေချင်တယ်လို့ လူလျန်ကို ပြောခဲ့ပါတယ်။ တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်းတို့ကို ဒဏ်ရာကနေ အပြည့်အဝ ပြန်လည် သက်သာလာစေချင်တဲ့ အတွက်ကြောင့်သာ ထိုကဲ့သို့ သူပြောလိုက်တာပါ။

ရန်ကိုင် ရည်ရွယ်ချက်ကို သိထားတဲ့ တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်းတို့ နှစ်ယောက်စလုံး သူတို့စိတ်ထဲ သခင်ငယ်လေးကို ကျေးဇူးတင်စိတ်တို့ ဖြစ်ပေါ်လာခဲ့တယ်။

ရန်မိသားစု သခင်လေးတွေထဲက အချို့က သူတို့ရဲ့ လက်အောက် ငယ်သားတွေအပေါ် ကြင်ကြင်နာနာနဲ့ ဆက်ဆံကြပါတယ်။ သူတို့ရဲ့ ဒဏ်ရာတွေက ပေါ့သေးသေး မဟုတ်သလို အရမ်းကြီးလည်း ပြင်းထန် မနေပါဘူး။ ဒါပေမယ့် အခုသာ ကောင်းကောင်း မကိုင်တွယ်ထားရင် အတွင်းဒဏ်ရာတွေအဖြစ် ကျန်ရစ်သွားနိုင်ပါတယ်။

တုဖုန်း ပြောပြီးသွားနောက် ရန်ကိုင်က တိတ်ဆိတ်နေခဲ့တယ်။

တန်ယုရှန်က ချက်ချင်းဆိုသလို ဆက်ပြောလိုက်တယ် “ကျွန်မတို့ရဲ့ အမှားကြောင့် သခင်ငယ်လေးကို လူမိသားစုက အထင်သေးမိသွားစေခဲ့ပြီ။ ကျွန်မတို့ နှစ်ယောက်စလုံးကို အပြစ်ပေးသင့်ပါတယ်”

ရန်ကိုင်အပေါ် လူလျန်ရဲ့ ဆက်ဆံပုံ မသိမသာလေး ပြောင်းလဲသွားခဲ့ပေမယ့် သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်ကတော့ ထိုအချက်ကို မြင်ခဲ့ပါတယ်။

ရန်ကိုင်က သူပျင်းလို့ သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်ကို လက်ရည် ဖလှယ်ခိုင်းနေခဲ့တာလို့ ပြောလိုက်တဲ့အတွက် ရန်ကိုင် အပေါ်ထားတဲ့ လူလျန်ရဲ့ သဘောထား ပြောင်းလဲသွားခဲ့ရတာပါ။

သွေးစစ်သည်တော်တွေ ဆိုတာ ဘယ်သူလဲ။ သူတို့တွေက ရန်မိသားစုကို မျိုးရိုးစဉ်ဆက် သစ္စာစောင့်သိလာတဲ့ ရန်မိသားစုရဲ့ လက်ရွေးစင် အစောင့်အကြပ်တွေပါ။ တစ်ယောက်ချင်းစီက ရန်မိသားစုအတွက် မရေမတွက်နိုင်တဲ့ အထောက်အပံ့တွေကို ပြုလုပ်ပေးခဲ့တာပါ။ သူတို့ တစ်ယောက်ချင်းစီ တိုင်းကလည်း ရန်မိသားစုရဲ့ သူ့ရဲ့ မျိုးဆက်တွေအတွက် သူတို့ရဲ့ အသက်ကို စတေးဖို့တောင် ဝန်လေးနေတဲ့ လူတွေ မဟုတ်ကြပါဘူး။

ရန်မိသားစုရဲ့ ဘယ်မျိုးဆက်ပဲ ဖြစ်ဖြစ် သွေးစစ်သည်တော်တွေက သူတို့အတွက် အသေခံရဲပါတယ်။

ရန်မိသားစု တန်ခိုးထွားလာရတာ သွေးစစ်သည်တော်တွေရဲ့ မနားမနေ အားထုတ်ကြိုးပမ်းမှုကြောင့် ဆိုလည်း မမှားပါဘူး။

သွေးစစ်သည်တော်တွေ ဆိုတာ တာဝန်နဲ့ သစ္စာတရားကို အသက်ထက် ပိုပြီး အလေးထားတဲ့ လူတွေပါ။

အပြင်လူတွေ အမြင်၌ ရန်မိသားဝင်တွေမှာ ကောင်းကွက် တစ်ကွက်တောင် မရှိပေမယ့် သွေးစစ်သည်တော်တွေ ကိုတော့ သူတို့ လေစားမိကြပါတယ်။

ဒါပေမယ့် အခုအချိန်မှာတော့ မိသားစုဆီ ပြန်ပြီး အစစ်အမှန် အဆင့်အတန်းကိုတောင် လက်မခံရသေးတဲ့ ရန်မိသားစု သခင်လေး တစ်ယောက်က ပျင်းလို့ဆိုပြီး သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်ကို အချင်းချင်း ပြန်တိုက်ခိုက် ခိုင်းနေခဲ့ပါတယ်။ သွေးစစ်သည်တော် တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက်က သွေးရင်း ညီအစ်ကို၊ ညီအစ်မ တွေလို အချင်းချင်း ခင်မင်ရင်းနှီးကြပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သခင်လေး တစ်ယောက်ရဲ့ ပါးစပ်က ထွက်လာတဲ့ မဟုတ်တုတ်က အမိန့်တစ်ခုကြောင့် အချင်းချင်း ပြန်တိုက်ခိုက်ခဲ့ကြရပါတယ်။

သူတို့တွေက ပြဇာတ်က မျောက်တွေ မဟုတ်ကြပါဘူး။ ဒါကို ဒီရန်မိသားစု သခင်လေးက သူ့ပျင်းတာကို ဖြေဖြောက်ဖို့ အတွက်လေးနဲ့ သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်ကို ဘယ်လိုတောင် မလေးမစား ပြုရဲတာလဲ။

ရန်ကိုင်ရဲ့ မောက်မာတဲ့ စရိုက်နဲ့ ဘာကိုမှ အလေးထားပြီး မပြုမူတတ်တဲ့ စရိုက်က ပေါ်လွင်သွားခဲ့ပါပြီ။
ထို့ကြောင့် လူလျန်ရဲ့ အမြင်၌ ရန်ကိုင်ရဲ့ တန်ဖိုးက ဟိုးအောက်အထိ ထိုးကျသွားခဲ့တယ်။

အစောပိုင်းတုန်းက ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာတွေ အတွက် ရန်ကိုင်ကသာ ကြားဝင် တာဝန်မယူခဲ့ရင် အခုလိုမျိုး အထင်သေး ခံခဲ့ရမှာ မဟုတ်ပါဘူး။

ဒီသတင်းသာ အပြင်ဘက် ပေါက်ကြားသွားခဲ့ရင် ရန်ကိုင်ဆိုတာ ဘာကိုမှ ထူးထူးခြားခြား အောင်အောင်မြင်မြင် မလုပ်နိုင်တဲ့ အသုံးမဝင်တဲ့ ဆန်ကုန်မြေလေး တစ်ယောက်ဆိုပြီး သတင်းတွေ ပျံ့လာတော့မှာပါ။ အများအမြင်၌ သူ့ရဲ့ ပုံရိပ်လည်း ဟိုးအောက်ဆုံးအထိ ထိုးကျသွားမှာဖြစ်ပြီး သူ့ရဲ့ လွှမ်မိုးနိုင်စွမ်းလည်း အလွန်အမင်း လျော့ကျသွားခဲ့မှာပါ။

သူတို့ သခင်လေးကို ဒုက္ခတွင်းထဲ ဆွဲချလိုက်မိပြီမှန်း သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက် သိလိုက်ကြတယ်။ ထို့ကြောင့် တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်းတို့ နှစ်ယောက်စလုံး ရန်ကိုင်ရှေ့မှာ မဝံ့မရဲ ဖြစ်နေခဲ့ကြတာပါ။

“အဒါလား” ရန်ကိုင်က သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်ကို ကြည့်လိုက်ပြီး ရယ်မောလိုက်တယ်။

တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်းတို့ နှစ်ယောက် တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ကြည့်လိုက်ကြပြီး ဘာပြန်ပြောလို့ ပြောရမှန်း မသိ ဖြစ်သွားခဲ့တယ်။

“ထတော့” ရန်ကိုင်က ပြုံးကာ ပြောလိုက်တယ် “သွေးစစ်သည်တော် တွေက သူတို့ရဲ့ သခင်လေးတွေကိုပဲ ဦးညွှတ် အရိုအသေ ပြုတယ် ဆိုတာ ငါသိတယ်။ ခင်ဗျားတို့က ကျုပ်ကို သခင်အဖြစ်မှ မသတ်မှတ် ရသေးတာ၊ အခုလိုမျိုး လုပ်ဖို့ မလိုပါဘူး”

ရန်ကိုင်က သွယ်ဝိုက်မနေပဲ တည့်တိုးကြီး ပြောချလာတဲ့ အခါမှာတော့ သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်လည်း ရှက်သွားခဲ့တယ်။

ရန်ကိုင်က တည့်တိုး ဆန်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ထိုစကားလုံးတွေက သူတို့ရဲ့ အတွင်းစိတ်ကို ရောင်ပြန်ဟပ်နေခဲ့တယ်။ လွန်ခဲ့တဲ့ ရက်အတောအတွင်း ရန်ကိုင်က သူတို့ကို တစ်ကြိမ်ပြီး တစ်ကြိမ် အံ့အားမသင့်ပဲ မနေိုင်အောင် လုပ်ပြခဲ့ပါတယ်။ သူ့ကိုတောင် ကျေးဇူးတင်သလို ဖြစ်ခဲ့ရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူတို့ရဲ့ သခင်အဖြစ် သတ်မှတ်ဖို့ကတော့ လိုပါသေးတယ်။

“တစ်နေ့ ခင်ဗျားတို့ ကျုပ်နောက်ကို လိုလိုလားလားနဲ့ လိုက်ချင်စိတ် ရှိလာခဲ့ရင် အခုလို လုပ်ဖို့လည်း နောက်မကျသေးပါဘူး” ရန်ကိုင်က ယုံကြည့်အပြည့်နဲ့ ပြောလိုက်တယ်။

တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်းတို့ နှစ်ယောက်စလုံး မတ်တပ်ရပ်လိုက်ကြတယ်။

တုဖုန်းက လည်ချောင်း ရှင်းလိုက်ပြီး ခဏလောက် တုန့်ဆိုင်းနေပြီးနောက် မေးလိုက်တယ် “ဒါပေမယ့် သခင်ငယ်လေးအပေါ် လူမိသားစုရဲ့ အထင်အမြင်တွေ ပြောင်းလဲသွားပြီ…”

“အစကတည်းက ငါပြောပြီးသားလေ၊ ငါ့မှာ သူတို့ကို ဆွဲဆောင်စည်းရုံးဖို့ ဆန္ဒမရှိဘူးလို့၊ ငါ့ကို အကောင်းထင်ထင်၊ အဆိုးထင်ထင် အဲ့ဒါ သူတို့ရဲ့ ကိစ္စ၊ ငါ့ကို သောက်မြင်ကတ် နေရင်တောင် ငါ့အသား ပဲ့ပါသွားတာမှ မဟုတ်တာ။ ငါကဘာလို့ ဂရုစိုက်နေရမှာလဲ” ရန်ကိုင်က အဓိပ္ပါယ်ရှိရှိ ပြုံးလိုက်ပြီး “ဒါပေမယ့် ခင်ဗျားတို့ နှစ်ယောက်အနေနဲ့ ကျုပ်ကို ဆက်ပြီး ထောက်လှမ်းတာတို့၊ စူးစမ်း စစ်ဆေးတာတို့ မလုပ်သင့်တော့ဘူး”

တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်းတို့ နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ မျက်နှာ မဲ့ရွဲ့သွားခဲ့တယ်။ ကြောက်မက်ဖွယ် ကောင်းတဲ့ ဖိအားကြီးကို ပြန်သတိရလိုက်တဲ့ အချိန်မှာတော့ နှစ်ယောက်စလုံး ထိတ့်လန့်ကြောက်ရွံ့ သွားခဲ့ကြတယ်။

သူ့ကို တစ်ယောက်ယောက်က စောင့်ကြည့်၊ စုံးစမ်းတာကို ရန်ကိုင် မကြိုက်မှန်း သိတဲ့အတွက် သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်လည်း ခေါင်းညိတ်လိုက်ကြတယ်။

သူတို့ နှစ်ယောက်သာ ထိုဖိအားနဲ့ ထပ်မံကြုံတွေ့ခဲ့ရမယ် ဆိုရင် ဒီတစ်ကြိမ်မှာတော့ မြေကြီးပေါ် ပြားကပ်တဲ့အဖိ ဖိချခံရမှာပါ။ ဒါပေမယ့် ထိုဖိအားကို ရန်ကိုင် ဘယ်လို ခုခံနေလဲ ဆိုတာကို သူတို့ တကယ်ပဲ သိချင်နေမိပါတယ်။

“ခင်ဗျားတို့ ဒဏ်ရာကို အပြည့်အဝ ပြန်ကောင်းတဲ့အထိ ကုသဖို့ ရက်နည်းနည်းလောက် အချိန်ရလိမ့်မယ်။ ပြီးတာနဲ့ ဗဟိုမြို့တော်ဆီ တန်းထွက်မယ်”

“အင်း” တန်ယုရှန်က သက်ပြင်းလေး ချလိုက်ပြီး ခေါင်းညိတ်လိုက်တယ်။

အစောပိုင်းက အဖြစ်အပျက်ကြောင့် လူလျန်က ရန်ကိုင်ကို ဆက်ပြီး ဂရုမစိုက်တော့ပါဘူး။ ထိုရန်မိသားစု သခင်လေးနဲ့ အကျိုးတူ မပူးပေါင်းသင့်ဘူးလို့လည်း လူမိသားစု အကြီးအကဲတွေ အကုန်လုံး ဆုံးဖြတ်ချက် ချလိုက်တယ်။

သူတို့ကို သူတို့ ဥာဏ်ပညာ ကြီးမားသယောင်ယောင်၊ တစ်ကမ္ဘာ‌ ယောင်ယောင် ထင်နေခဲ့ကြကာ ရန်ကိုင်ရဲ့ လှည့်ကွက်တဲ့ မျက်မမြင်တစ်ယောက်လို တိုးဝင်မိသွားခဲ့တယ် ဆိုတာကိုတော့ ဘယ်လူမိသားစုဝင်မှ မသိခဲ့ကြပါဘူး။

စူးစူးရှရှ တစ်ချက် အော်မြည်လိုက်ပြီး ရွှေရောင်ငွေသွေး သိမ်းငှက်က ကောင်းကင်ထက်ကနေ ရန်ကိုင် ပုခုံးထက် ဆင်းသက်လာခဲ့ပြီး နှုတ်သီးနဲ့ ရန်ကိုင် ဆံပင်ကို ဖြီးသပ်ပေးလိုက်တယ်။

ရန်ကိုင်နဲ့ ရှိနေစဉ် ရွှေရောင်ငွေသွေး သိမ်းငှက်ရဲ့ ဘဝက လုံးဝကို သာယာနေခဲ့ပါတယ်။ လူမိသားစုဆီ မရောက်လာခင်က ထိုကောင်က သူကိုယ်တိုင် အစာရှာထွက်ရပါတယ်။

သူတို့တွေက လူမိသားစုရဲ့ ဧည့်သည်တွေ ဖြစ်တဲ့အတွက် ထိုငှက်ရဲ့ဘဝက လုံးဝကို သာယာနေခဲ့ပါတယ်။ အစားအစာတွေ ဆိုရင်လည်း လိုသလောက် ရနေတဲ့အတွက် သိမ်းငှက်အနေနဲ့ သူကိုယ်တိုင် အမဲလိုက်နေစရာ မလိုတော့ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ထိုငှက်စုတ်လေးက အရမ်းကို ချေးများပါတယ်။ သူက အရှင်လတ်လတ် သားကောင်ကိုသာ စားသုံးပြီး သူစားသောက်ပြီးတိုင်း သွေကွက်တွေ၊ အစားစတွေက နေရာအနှံ့ ပြန့်ကြဲနေလို့ပါ။

ရန်ကိုင်က ရွှေရောင်ငွေသွေးသိမ်းငှက်ကို တစ်ချက် ကြည့်လိုက်ပြီး အခြားသူတွေ မသိအောင် ဆေးပေါင်းအရည်တစ်စက်ကို ထုတ်ကျွေးလိုက်တယ်။

လွန်ခဲ့တဲ့ ရက်တွေတုန်းက ရန်ကိုင်က ရွှေရောင်ငှက်မွှေးသိမ်းငှက်ကို တစ်နေ့ ဆေးပေါင်းရည်တစ်စက် တိုက်ကျွေးနေခဲ့တာပါ။ ရက်တွေ ကြာလာတဲ့ အခါမှာတော့ ရွှေရောင်ငှက်မွှေး သိမ်းငှက်က သူ့အစာကို သူ့ဘာသာ လာတောင်းတတ်နေပါပြီ။

ရန်ကိုင်လည်း ဆေးပေါင်းရည်ကို မတိုက်ကျွေးပဲ မနေခဲ့ပါဘူး။ သူ့မှာ ထိုရွှေရောင်ငှက်မွှေးသိမ်းငှက်နဲ့ ပက်သက်ပြီး ရည်ရွယ်ထားတာတွေ ရှိပါသေးတယ်။

ဆေးပေါင်းရည် တစ်နေ့တစ်စက် ပုံမှန်တိုက်ကျွေးလို့ ထိုရွှေရောင်ငွေသွေးသိမ်းငှက်က အဆင့်၆သားရဲ တစ်ကောင်အဖြစ် ပြောင်းလဲသွားနိုင်မလားဆိုတာကို သူသိချင်နေတာပါ။

Martial Peak
အပိုင်း(၃၇၇) ငါ့သိမ်းငှက်ရဲ့ အစာကို မနှောင့်ယှတ်နဲ့
ရန်မိသားစု သမိုင်းတစ်လျှောက် ရွှေရောင်ငွေသွေး သိမ်းငှက်တစ်ကောင်သာ အဆင့်၆သားရဲ တစ်ကောင်အဖြစ်သို့ ရောက်ရှိနိုင်ခဲ့ပါတယ်။ ထိုသိမ်းငှက်က အခုဆို ရွှေရောင်ငွေသွေး သိမ်းငှက်အားလုံးရဲ့ ခေါင်းဆောင်ဖြစ်နေခဲ့ပါပြီ။

ထိုသိမ်းငှက် အဆင့်၆သားရဲ တစ်ကောင် ဖြစ်လာဖို့အတွက် ရန်မိသားစုက ငွေကြေး၊ အရင်းအမြစ်များစွာ သုံးစွဲခဲ့ရပါတယ်။ အဲ့လောက် သုံးစွဲပြီးမှ ထိုသိမ်းငှက်က အဆင့်၆သားရဲ တစ်ကောင်အဖြစ်သို့ ကံကောင်းပြီး ရောက်ရှိခဲ့တာပါ။

ထိုသိမ်းငှက်ပြီးနောက် မည်သည့် သိမ်းငှက်မှ အဆင့်၆သားရဲ အဆင့်သို့ မရောက်ရှိခဲ့တော့ပါဘူး။ ရွှေရောင်ငွေသွေးသိမ်းငှက် တစ်ကောင်ကို အဆင့်၆ သားရဲတစ်ကောင် အဖြစ် ပြုစုပျိုးထောင်ဖို့ ဆိုရင် အရမ်းအားစိုက်ထုတ်ဖို့ လိုအပ်သလို အရင်းအမြစ် များစွာလည်း လိုအပ်ပါတယ်။ ထို့ကြောင့် နောက်ပိုင်းမှာတော့ ရန်မိသားစုက ရွှေရောင်ငွေသွေးသိမ်းငှက်ကို အဆင့်၆သားရဲ အဖြစ်သို့ရောက်အောင် ပျိုးထောင်တဲ့ လုပ်ငန်းစဉ်ကို ရပ်တန့်ပစ်လိုက်တယ်။

တကမ်းတမ်း ပြောရမယ်ဆိုရင် ရန်မိသားစုရဲ့ ခွန်အားက ရွှေရောင်ငွေသွေးသိမ်းငှက်တွေ အပေါ်မှာ မူတည်နေတာ မဟုတ်ပါဘူး။ သူတို့ရဲ့ အဓိကတာဝန်က ပြန့်ကျဲနေတဲ့ ရန်မိသားစုရဲ့ တိုက်ရိုက်မျိုးဆက်တွေကို ရှာဖွေဖို့ပါပဲ။

အဆင့်၅သားရဲဖြစ်ဖြစ်၊ အဆင့်၆သားရဲဖြစ်ဖြစ်၊ နှစ်မျိုးစလုံး ရန်မိသားစုရဲ့ ခွန်အားကို အရမ်းကြီး ထူးခြားလာအောင် မလုပ်ဆောင်နိုင်ပါဘူး။

ဒါပေမယ့် ရန်ကိုင်အတွက်တော့ ထိုခြားနားမှုက အရမ်းကို သိသာကြီးမား လွန်းလှပါတယ်။

လက်ရှိ ရွှေရောင်ငွေသွေးသိမ်းငှက်သာ အဆင့်၆သားရဲ အဖြစ် ပြောင်းလဲနိုင်ခဲ့မယ် ဆိုရင် သူ့ကို ပိုပြီး အကူအညီ ပေးနိုင်မှာပါ။ အဆင့်၆သားရဲ အဖြစ် ပြောင်းလဲနိုင်မယ် ဆိုရင် အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ကျင့်ကြံသူကိုတောင် ပြန်လည်ယှဉ်ပြိုင် တိုက်ခိုက်နိုင်ပါသေးတယ်။

သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်မှလွဲ၍ အခုအချိန်၌ ရန်ကိုင် စုဆောင်းနိုင်သည့် အင်အားစုဆိုလို့ ရွှေရောင်ငွေသွေး သိမ်းငှက်ပဲ ရှိပါတယ်။

လာမည့် အမွေခံတိုက်ပွဲ၌ အသေးငယ်ဆုံးသော ခွန်အား ကွဲပြားချက်ကတောင် အနိုင်နဲ့ အရှုံးကို အဆုံးအဖြတ် ပေးသွားနိုင်ပါတယ်။

ရန်ကိုင် ကိုယ်တိုင်လေး ဆေးပေါင်းအရည်ကို တစ်နေ့တစ်စက် ပုံမှန်သောက်သုံး ပေးပါတယ်။ ဆေးပေါင်းရည်ကို ရေရှည် သောက်သုံးပေးတာက လူတစ်ယောက်ကို ပြန်လည် မွေးဖွားစေသလို ဖြစ်သွားစေနိုင်ပြီး သူတို့ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကို သန့်စင်ပေးနိုင်ကာ သူတို့ရဲ့ အရည်အချင်းကိုလည်း တိုးမြှင့်ပေးနိုင်ပါတယ်။ ထို့ကြောင့် ဆေးပေါင်းရည်က ရွှေရောင်ငွေသွေးသိမ်းငှက်ကိုလည်း ကျိန်းသေကူညီ ပေးနိုင်ပါလိမ့်မယ်။

ထိုပုံစံအတိုင်း ရက်ပေါင်းများစွာ ကုန်ဆုံးလာပြီးနောက် ရွှေရောင်ငှက်မွှေး သိမ်းငှက်က ရန်ကိုင်ကို အပြည့်အဝ နာခံလာခဲ့တယ်။ ဒါက သားရဲ တံဆိပ်တော်ကြောင့် မဟုတ်ပါဘူး။ အဲ့အစား သူ့ရဲ့ အသိစိတ်နဲ့ မှတ်ဥာဏ်က တော်တော်လေး မြင့်မားတာကြောင့်ပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ (အရင်တုန်းက သားရဲတံဆိပ်တော် မသုံးခဲ့ဘူးလို့ ပြောထားပေမယ့် အခုတော့ သုံးထားပါတယ်တဲ့)

ရန်ကိုင်က သူ့လက်ညိုးကို ဆန့်ထုတ်လိုက်ပြီး ရွှေရောင်ငွေသွေးသိမ်းငှက်ကို လှမ်းတို့လိုက်တယ်။

ရွှေရောင်ငွေသွေးသိမ်းငှက်ရဲ့ ဝိဥာဉ်ထဲက တစ်ခုခု ကျိုးပျက်သွားသည့် အလား သိမ်းငှက်က စူးရှစွာ အော်ဟစ် မြည်ကြွေးလိုက်တယ်။

ရန်ကိုင်က ရွှေရောင်ငွေသွေး သိမ်းငှက်ထဲမှာ ရှိနေတဲ့ သားရဲတံဆိပ်တော်ကို ဖျက်စီးလိုက်တာပါ။

သားရဲတံဆိပ်တော် မရှိတော့တာနဲ့ ရွှေရောင်ငွေသွေး သိမ်းငှက်က ရန်ကိုင်ကို အံ့အားသင့်စွာနဲ့ စူးစိုက်ကြည့်နေလိုက်တယ်။ သူ့အကြည့်ထဲ စိတ်ရှုပ်နေသည့် အရိပ်အယောင်တို့ကို အထင်းသား မြင်တွေ့နိုင်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ရန်ကိုင် ပုခုံးထက်ကနေ ပျံထွက်မသွားခဲ့ပဲ သူ့ဆံပင်ကိုသာ နှုတ်သီးလေးနဲ့ ဆက်ဖြီးပေးနေလိုက်တယ်။
“ဟဟ” ရန်ကိုင်က ယဲ့ယဲ့လေး ရယ်မောလိုက်တယ်။

သားရဲတံဆိပ်တော်ရဲ့ အကူအညီ မပါပဲနဲ့ ထိုရွှေရောင်ငှက်မွှေးသိမ်းငှက်ကို နားခံအောင်လုပ်ဖို့ ရန်ကိုင်အတွက် အချိန်လုံလောက်ခဲ့ပါတယ်။

ထိုရွှေရောင်ငွေသွေးသိမ်းငှက်က ထိန်းချုပ်ရ လွယ်ပါတယ်။ သူ့ကို ဆေးပေါင်းရည် တစ်နေ့တစ်စက် တိုက်ကျွေးပြီးနောက် ဆယ်ရက်လောက် ကြာတဲ့အချိန်မှာတော့ ထိုကြောင်က ရန်ကိုင် အမိန့်ကို နာခံလာခဲ့ပါပြီ။ ထိုဆန်းကြယ်တဲ့ အရည်စက်လေးကို ရဖို့အတွက် ရန်ကိုင်အမိန့်ကို ဆက်ပြီး နာခံဖို့ လိုတယ်လေ။

“ကောင်းတယ်၊ စားဖို့အချိန်ပဲ” ရန်ကိုင် မျက်နှာထက် ထူးဆန်းသည့် အပြုံးတစ်ခု ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။ အဝေးတစ်နေရာဆီ လှမ်းကြည့်လိုက်ပြီးနောက် သူ့မျက်ဝန်းအစုံက တစ်ချက် လက်သွားခဲ့တယ်။ ထို့နောက် သူ့လက်ကို ဝှေ့ရမ်းလိုက်ပြီး ရွှေရောင်ငှက်မွှေးသိမ်းငှက်ကို လွှတ်ပေးလိုက်တယ်။

ရွှေရောင်ငှက်မွှေးသိမ်းငှက်က တောင်ပံတွေကို ဖြန့်ကားလိုက်ပြီး လူမိသားစုက ပြင်ဆင်ပေးထားတဲ့ အနားက လှောင်အိမ်တစ်ခု အတွင်း၌ ရှိနေသည့် ဖြူကောင်တစ်ကောင်ကို သုတ်ချီလိုက်ပြီး ကောင်းကင်ပေါ် ပျံတက်သွားလိုက်တယ်။

ထိုဖြူရောင်ရဲ့ အရွယ်အစားက မသေးပါဘူး။ ထို့ကြောင် ရွှေရောင်ငှက်မွှေး သိမ်းငှက်အတွက် ကုတ်ချီထားရ ခက်နေခဲ့ပါတယ်။ ပျံသန်းနေရင်းနဲ့ ဖြူရောင်က သိမ်းငှက်ခြေသည်း အစုံကနေ လျှောထွက်သွားခဲ့ကာ မြေကြီးပေါ်ကို ပြုတ်ကျသွားခဲ့တယ်။

ထို့နောက် ဘုန်း ဆိုတဲ့ မြည်သံတစ်သံ ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။ သေးတွေ နေရာအနှံ့ လွင့်စင်ထွက်သွားခဲ့ပြီး ရွှေရောင်ငှက်မွှေး သိမ်းငှက်က ကောင်းကင်ထက် ဝဲနေခဲ့တယ်။

ရန်ကိုင်လည်း ထိုင်နေရာကနေ ထလိုက်ပြီး သူ့အသွင်အပြင်ကို ပြင်ဆင်လိုက်တယ်။ ထို့နောက် သူ့ခြံဝန်းထဲကနေ ခြေလှမ်းကျဲကျဲ လှမ်းရင်း ဖြူကောင် ပြုတ်ကျသွားတဲ့ နေရာဆီ သွားလိုက်တယ်။

လူမိသားစုရဲ့ အဓိကခန်းမ…

လူလျန်က လူမိသားစုရဲ့ အကြီးအကဲတွေနဲ့ ကိစ္စအချို့အကြောင်း ဆွေးနွေးနေတုန်း အစေခံတစ်ယောက်က ခန်းမထဲ ပြေးဝင်လာခဲ့တယ်။ လူလျန်က ထိုအစေခံကို ကြည့်ကာ မေးလိုက်တယ် “ဘာဖြစ်လာတာလဲ”

အစေခံက ခပ်မြန်မြန်ပဲ ဒူးထောက်ချလိုက်ပြီး ကြောက်ကြောက်ရွံ့ရွံ့နဲ့ ပြန်ဖြေလိုက်တယ် “မိသားစုခေါင်းဆောင်၊ အခြေအနေ မကောင်းတော့ဘူး။ အကြီးအကဲချုပ်ရဲ့ အိမ် သွေးတွေနဲ့ စွန်းထင်းကုန်ပြီ”

“ဘာ” လူလျန် ထိတ်လန့်သွားခဲ့ပြီး ထိုင်ရာကနေ ချက်ချင်း ထရပ်လိုက်တယ်။ ကျန်ရှိနေတဲ့ အကြီးအကဲတွေ အကုန်လုံးလည်း ထိတ်လန့်တကြား ထရပ်လိုက်ကြတယ်။

ဆိုးရွားတာ တစ်ခုခု ဖြစ်သွားခဲ့တဲ့ ပုံပါပဲ။

“ဘာဖြစ်ခဲ့တာလဲ” လူလျန်က ထိုင်ရာကနေ ပြေးထွက်သွားလိုက်ပြီး အစေခံကို ဆွဲမလိုက်ကာ စိုးရိမ်တကြီးနဲ့ မေးလိုက်တယ်။

သူ့ကိုမြင်လိုက်တဲ့ လူတိုင်း သူဘယ်လောက်တောင် စိုးရိမ်နေလဲ ဆိုတာကို အလွယ်တကူ သိနိုင်ပါတယ်။

အကြီးအကဲချုပ်… လူစီ

သူက လူမိသားစုရဲ့ တစ်ဦးတည်းသော အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ပညာရှင်တစ်ဦးပါ။ ဒီကျင့်ကြံခြင်း ကမ္ဘာရဲ့ အထွတ်အထိပ်မှာ ရပ်တည်နေတဲ့ လူတစ်ယောက်ဆိုလည်း မမှားပါဘူး။ သူ့ကြောင့်ပဲ လူမိသားစုက ပထမအဆင့် အင်အားစု တစ်ခု ဖြစ်လာနိုင်ခဲ့တာပါ။

လူမိသားစုရဲ့ အတက်၊ အကျက လူစီပေါ်မှာ လုံးလုံးမူတည် နေတယ်လို့ ပြောရင်တောင် မှားလိမ့်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

သာမန် အခြေအနေတွေမှာ ဆိုရင် လူစီက လူမိသားစုကနေ ထွက်သွားလေ့ မရှိပါဘူး။ သူ့ခြံဝန်းထဲမှာပဲ ထိုင်ပြီး သိုင်းတာအိုကို နားလည်ဆင်ခြင် နေလေ့ ရှိပါတယ်။

ပြီးတော့ လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်အတွင်းတုန်းက လူစီ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့်ကို ချိုးဖျက်သွားတုန်းက မတော်တဆ ဖြစ်ရပ်တစ်ခု ဖြစ်ဟွားခဲ့ပါတယ်။ ထိုမတော်တဆ ဖြစ်ရပ်ကြောင့်ပဲ သူ့အနေနဲ့ လူမိသားစုကနေ အချိန်အတော်ကြာအောင် မထွက်ခွါနိုင်ခဲ့ပါဘူး။ သူနေတဲ့ ခြံဝန်းက လူမိသားစုရဲ့ တားမြစ်နေရာ တစ်ခု ဖြစ်လာခဲ့ပါတယ်။ လူမိသားစုရဲ့ မိသားစုခေါင်းဆောင်တောင် မိသားစုရဲ့ သေရေး၊ ရှင်ရေးနဲ့ မပက်သက်သရွေ့ အကြီးအကဲချုပ် ကျင့်ကြံနေတာကို သွားမနှောင်ယှတ် ရဲပါဘူး။

ဒါပေမယ့် အခုတော့ လူမိသားစုရဲ ခြံဝန်းက သွေးတွေနဲ့ စွန်းထင်သွားခဲ့ပြီတဲ့။

လူမိသားစုဝင်တွေ မစိုးရိမ်ပဲ ဘယ်နေပါ့မလဲ။

ထိုအစေခံက အဖြစ်အပျက်အားလုံးကို သေသေချာချာ မရှင်းပြခဲ့တာလည်း တော်တော်လေး ထူးဆန်းပါတယ်။ သွေးစွန်းတယ် ဆိုတဲ့ စကားကို ကြားလိုက်တာနဲ့ လူစီ ကျင့်ကြံနေရင်း မတော်တဆ ဖြစ်သွားခဲ့တဲ့အတွက် သူ့ရဲ့ ဒဏ်ရာဟောင်း ပြန်ထလာခဲ့ပြီး ခြံဝန်းတစ်ခုလုံး သွေးတွေနဲ့ စွန်းထင်းသွားခဲ့တာလို့ အကြီးအကဲတွေအားလုံး တွေးမိလိုက်တယ်။

ဒါပေမယ့် အစေခံစီက အကြောင်းအရင်း အပြည့်အစုံကို ကြားပြီးတော့မှပဲ လူလျန်နဲ့ ကျန်တဲ့လူတွေ အကုန်လုံး စိတ်သက်သာရာ ရသွားခဲ့တယ်။

ထို့နောက် အစကတည်းက ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မပြောခဲ့တဲ့အတွက် လူလျန် ဒေါသထွက်သွားခဲ့ပြီး အစေခံကို စိတ်ထဲကနေ တိတ်တဆိတ် ကျိန်ဆဲလိုက်တယ်။

လတ်စသတ်တော့… ဖြူကောင်တစ်ကောင်က အကြီးအကဲချုပ် ခြံဝန်းထဲ ပြုတ်ကျသွားပြီး အခုလိုမျိုး သွေးတွေ စွန်းပေသွားခဲ့တာကိုး။ ဒါက သာမန် ဘာမဟုတ်တဲ့ ကိစ္စလေး တစ်ခုပါပဲ။ ဒါပေမယ့် အကြီးအကဲရဲ့ ကျင့်ကြံခြင်းကို နှောင့်ယှတ် သွားမိမယ် ဆိုရင်တော့် ပေါ့သေးသေး ကိစ္စတစ်ခု မဟုတ်တော့ပါဘူး။

အစေခံ ပြောတဲ့ ပုံအရတော့ ရွှေရောင်ငှက်မွှေးသိမ်းငှက် သားကောင်ကို ကုတ်ချီထားရင်းကနေ လွတ်ကျသွားခဲ့ပြီး အကြီးအကဲချုပ်ရဲ့ ခြံတန်းထဲ ဖြူကောင် ပြုတ်ကျသွားခဲ့တာပါ။ အကျိုးဆက် အနေနဲ့ အကြီးအကဲချုပ်ရဲ့ ခြံဝန်းတစ်ခုလုံး သွေးတွေနဲ့ စွန်းပေသွားခဲ့ပါတယ်။

အစေခံက အထဲဝင်သွားပြီး လူစီကို သွားပြောရမှာ ကြောက်နေတဲ့ အတွက် လူလျန်ကိုပဲ လာပြောလိုက်တာပါ။

“အင်း၊ ဒီကိစ္စက မင်းနဲ့ မသက်ဆိုင်တော့ဘူး” လူလျန်က အစေခံကို လွှတ်ပေးလိုက်ပြီး သုန်မှုန်စွာနဲ့ ပြောလိုက်တယ်။ ပြီးတာနဲ့ အဓိကခန်းမ ထဲကနေ အကြီးအကဲချုပ် ခြံဝန်းဆီ တစ်ဟုန်ထိုး ပြေးထွက်သွားလိုက်တယ်။ သူ့မျက်နှာ တစ်ခုလုံးက ပြိုတော့မယ့် မိုးလို သုန်မှုန်နေခဲ့တယ်။

ကျန်တဲ့ လူမိသားစုဝင်တွေလည်း မျက်နှာ အမူအရာ မကောင်းကြပါဘူး။

ဘေးဘီဝဲရာကို တစ်ချက် ကြည့်လိုက်ပြီး ရန်ကိုင်နဲ့ သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက် မရှိမှန်း သိလိုက်ရပြီးနောက် စတင်ပြီး အပြစ်တင် ပြောဆိုကြပါတော့တယ် “ခေါင်းဆောင်၊ အဲ့ရန်မိသားစု သခင်လေးက အရမ်းလွန်သွားပြီ။ သူ့ရဲ့ သိမ်းငှက်သားရဲကတောင် အကြီးအကဲချုပ်ကို စော်ကားရန်စ ရဲတယ်”

“ဟုတ်တယ်၊ သူ့ကို မိသားစုကနေ ချက်ချင်း ထွက်သွားခိုင်းသင့်တယ်”

“ဒါပေမယ့်… သူ့ကို သခင်မလေးချူ ခေါ်လာခဲ့တာလေ။ သူ ထွက်သွားဖို့ ငြင်းဆန်နေမယ်ဆိုရင် ငါတို့က သူ့ကို အတင်းတွန်းအားပေးလို့ ရတာမှ မဟုတ်တာ”

“ဒီလို အသုံးမဝင်တဲ့ ကောင်စုတ်မျိုး၊ သခင်မလေးက သူတို့ အမှိုက်တစ်စနဲ့ ဘာလို့ အဆက်အသွယ် လုပ်နေတာလဲ ငါနားကို မလည်နိုင်ဘူး”

ရန်ကိုင် အကြောင်းပြောနေရင်း အကြီးအကဲတွေ အကုန်လုံး ဖြေးဖြေးချင်း ခေါင်းယမ်းလိုက်တယ်။ ထိုရန်သခင်လေးက ဘာအရည်အချင်းမှ မရှိတဲ့အတွက် အမွေခံတိုက်ပွဲ၌ ထိပ်ဆုံးက ထွက်ရမယ့်လူလို့ အကြီးအကဲတွေ အားလုံးက ထင်မှတ်နေကြတာပါ။

“အားလုံး ပါးစပ်ပိတ်ထားစမ်း” လူလျန်က ဒေါသတကြီး အော်ဟစ်လိုက်တယ်။

သူကိုယ်တိုင်လည်း ရန်ကိုင်ကို အကောင်းမမြင်ပေမယ့် ရန်ကိုင်ဆိုတာ လူမိသားစု ဝေဖန်အပြစ်တင်နိုင်တဲ့ လူတစ်ယောက် မဟုတ်သေးပါဘူး။ သူ ဒါမှမဟုတ် သွေးစစ်သည်တော် တစ်ယောက်သာ အကြီးအကဲတွေ ပြောနေတာကိုသာ ကြားသွားခဲ့ရင် အကြီးအကျယ် ဂယက်ရိုက်သွားနိုင်ပါတယ်။

လူလျန် အော်တာ ခံလိုက်ရတာနဲ့ အကြီးအကဲတွေအားလုံး ပါစပ်ကို တင်းတင်းစေ့ ထားလိုက်ကြပါတယ်။

မကြာခင်မှာပဲ လူလျန်ခေါင်းဆောင်တဲ့ အဖွဲ့က အတိတ်ဆိတ်ဆုံးနဲ့ ချောင်အကျဆုံး နေရာတစ်ခုသို့ ရောက်ရှိလာခဲ့တယ်။

တဖြည်းဖြည်း တိုးကပ်လာနေရင်း တစ်ခုခု မှားယွင်းနေတာကို အားလုံး သတိပြုမိလိုက်ကြတယ်။

ဘာလို့လဲဆိုတော့ ခြံဝန်းတံခါး ပွင့်နေလို့ပါပဲ။ လူစီနေတဲ့ စံအိမ်ရဲ့ ခြံဝန်းတံခါးက အမြဲတမ်းပိတ်ထားတာပါ။ ဘယ်သူမှလည်း ဖွင့်မဝင်ရဲပါဘူး။

ဒါပေမယ့် ခြံဝန်းအရှေ့တံခါးက ပွင့်လို့ နေခပါတယ်။ ဒါက ဘာကို ဆိုလိုတာလဲ။

လူလျန်က အသက်အောင့် ထားလိုက်ပြီး ခြံဝန်းထဲကို ချောင်းကြည့်လိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့် မြင်လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်းကြောင့် လူလျန် သတိလစ်လုမတတ် ဒေါသထွက်သွားခဲ့ရတယ်။

သစ်ရွက်တစ်ရွက်တောင် မရှိတဲ့ ခြံဝန်းတစ်ခုလုံး အသားစ၊ သွေးတွေနဲ့ ညစ်ပတ်ပေရေနေခဲ့တယ်။
သေချာသာ အာရုံစိုက်ကြည့်မယ်ဆိုရင် ဖြူကောင်ရဲ့ ကိုယ်အစိတ်အပိုင်း အကြွင်းအကျန် တွေကိုတောင် တွေ့နိုင်ပါတယ်။ အမြင့်ကြီးကနေ ပြုတ်ကျလာတဲ့အတွက် မြေကြီးနဲ့ ပြုတ်ကျတာနဲ့ ပြင်းထန်တဲ့ အားကြောင့် တစ်ခါတည်း ပေါက်ကွဲထွက်သွားခဲ့ပြီး အသားစတွေ၊ သွေးတွေ ခြံဝန်းတစ်ခုလုံး စွန်းထင်းညစ်ပတ် သွားခဲ့ရတာပါ။

ခြံဝန်းထဲမှာတော့ ရန်မိသားစုရဲ့ ရွှေရောင်ငှက်မွှေး သိမ်းငှက်က ပြန့်ကျဲနေတဲ့ အသာားစတွေကို ပျော်ပျော်ပါးပါးနဲ့ စားသောက်နေခဲ့ပါတယ်။

ရန်မိသားစုရဲ့ သခင်လေးကတော့ တောသား တစ်ယောက်ပုံစံနဲ့ အနားကနေ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ရင်း မေးလေးထောက်ကာ ရွှေရောင်ငှက်မွှေး သိမ်းငှက် အစာစားနေတာကို အငြိမ့်သား ထိုင်ကြည့်နေခဲ့တယ်။

သူ့မျက်နှာတစ်ခုလုံးကလည်း ကျေနပ်နေသည့် အရိပ်အယောင်တို့နဲ့ ပြည့်လျမ်းနေခဲ့ပါတယ်။

လူလျန်မျက်ဝန်းအစုံ အပြင်ကို ပြုတ်ထွက်မတွက် ပြူးကျယ်သွားခဲ့ပြီး သူ့ဒေါသကို မနည်း ပြန်ချုပ်တည်း ထားလိုက်ရတယ်။

အကြီးအကဲချုပ်ကို လူမိသားစုရဲ့ သူတို့မိဘတွေနဲ့ တစ်တန်းတည်းထားပြီး လေးစားကြတာပါ။ ထိုတားမြစ် နေရာထဲ ဘယ်သူမှ ခြေတစ်လှမ်း မလှမ်းရဲကြပါဘူး။ ဒါပေမယ့် အခုတော့ သူတို့ရဲ့ မိသားစုဝင် မဟုတ်တဲ့ ရန်ကိုင်က တားမြစ်နယ်မြေ အဖြစ် သတ်မှတ်ထားတဲ့ အကြီးအကဲချုပ်ရဲ့ ခြံဝန်းထဲကို ဘယ်သူ့ကိုမှ မမေးပဲ ဝင်သွားခဲ့ပါတယ်။ ခြံဝန်းထဲကို သူ့အိမ်သူ့ယာလို ဝင်ရောက်လာခဲ့ရုံမက သူ့ခေါ်လာတဲ သားရဲဖန်တီးလိုက်တဲ့ ကသောင်းသနင်း မြင်ကွင်းကို အငြိမ့်သား ထိုင်ကြည့်နေပါသေးတယ်။

ထိုအချိန်၌ လူလျန် အလွန်အမင်း အရှက်ရနေခဲ့တယ်။

သူချစ်ရတဲ့ မိန်းမက ရုတ်တရက်ကြီး အခြားယောကျာ်း တစ်ယောက်နဲ့ လိုက်ပြေးသွားသလို သူခံစားနေခဲ့ရတယ်။

ရိုးရိုးရှင်းရှင်း ပြောရမယ် ဆိုရင်တော့ သူဒေါသ အမျက်ခြောင်းခြောင်း ထွက်နေခဲ့ပါပြီ။

“ခေါင်းဆောင်” ကျန်တဲ့ လူမိသားစု အကြီးအကဲတွေလည်း ထိုမြင်ကွင်းကို ကြည့်ရင်း တုန်ရီသွားခဲ့ကြတယ်။ ဘာဆက်လုပ်လို့ လုပ်ရမှန်း သူတို့ မသိတော့ပါဘူး။

အပြင်မှာ ရပ်နေလို့ ပြဿနာက ပြေလည်သွားမှာ မဟုတ်ပါဘူး။ ထို့ကြောင့် လူလျန်က သူ့ဒေါသကို ဖိနှိပ်ထားရင်း ခြံဝန်းထဲကို ဝင်သွားလိုက်တယ်။ ကျန်တဲ့ အကြီးအကဲတွေ အကုန်လုံးလည်း သူ့နောက်ကနေ လိုက်လာခဲ့ကြတယ်။

ဒါက အကြီးအကဲချုပ် နေထိုင်တဲ့ နေရာပါ။ သူတို့ထဲက တော်တော်များများက ဒီခြံဝန်းထဲ တစ်ခါမှ မဝင်ဖူးခဲ့ပါဘူး။ ရန်ကိုင်ရဲ့ အပြုအမူကို ဒေါသထွက်မိပေမယ့် ခြံဝန်းထဲကို ဝင်ခွင့်ရအောင် လုပ်ပေးခဲ့တဲ့အတွက် ရန်ကိုင်ကို ကျေးဇူးလည်းတင်မိကြပါတယ်။

ရန်ကိုင်ဆီ တိုက်ရိုက်လျှောက် သွားလိုက်ပြီး လူလျန်က အသက်ပြင်းပြင်း တစ်ချက်ရှုလိုက်ကာ ဦးညွှတ်လိုက်ပြီး လက်သီးဆုပ်ကာ ယဉ်ကျေးစွာ ဆိုလိုက်တယ် “သခင်လေးရန်၊ သခင်လေးရန်”

တစ်ယောက်ယောက် ရောက်လာမှန်း သတိပြုမိလိုက်တာနဲ့ ရန်ကိုင် မော့ကြည့်လိုက်တယ်။ အသစ်ရောက်လာတဲ့ လူအုပ်ကြောင့် သူလည်း အနည်းငယ် အံ့အားသင့်သွားခဲ့ပြီး ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်ကာ “မိသားစုခေါင်းဆောင်လူ ပါလား”

ထိုမြင်ကွင်းကို ကြည့်ရင်း လူလျန် မျက်နှာ ရှုံ့မဲ့သွားခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် အခု လက်ရှိ အခြေအနေကြောင့် သူ့အနေနဲ့ အပိုစကားတွေ ပြောဖို့ အရမ်းကို ပျင်းနေခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အခြေအနေကြောင်း မေးဖို့ လုပ်နေစဉ်မှာပဲ ရန်ကိုင်က သူ့ပါးကို လက်ညိုးနဲ့ ပိတ်တဲ့ပုံစံ လုပ်ပြလိုက်တယ်။

လူလျန်လည်း ကြောင်သွားခဲ့ပြီး အလျင်စလိုနဲ့ တိုးတိုးလေး မေးလိုက်တယ် “ဘာဖြစ်လို့လဲ”

ရန်ကိုင်မျက်နှာ ပြုံးယောင်သန်းသွားခဲ့ပြီး အရှေ့ကို ညွှန်ပြလိုက်ကာ “အကျယ်ကြီး မပြောနဲ့၊ ကျုပ်သိမ်းငှက် အစားစားနေတာကို အနှောင့်အယှတ် ဖြစ်သွားလိမ့်မယ်”

လူလျန် ပါးစပ်ကနေ ထုတ်ဆဲမတတ် ဖြစ်သွားခဲ့တယ်။

မင်းသိမ်းငှက်၊ မင်းသိမ်းငှက် အစားစားနေတာကို အနှောင့်အယှတ် ဖြစ်သွားမှာစိုးလို့ ဟုတ်လား။ ဒါက လူမိသားစု အကြီးအကဲချုပ် တံခါးပိတ် လေ့ကျင့်နေတဲ့ နေရာကွ။ မင်းရဲ့ သားရဲက ရှားပါးပြီး ရန်မိသားစုရဲ့ အဖိုးတန် ရွှေရောင်ငွေသွေး သိမ်းငှက် ဖြစ်နေရင်တောင် ငါတို့ အကြီးအကဲချုပ်ရဲ့ ဆံပင်တစ်မွှေးလောက်တောင် တန်ဖိုးမရှိါဘူးကွ

သူ့သိမ်းငှက် အစားစားနေတာကို နှောင့်ယှတ်မိသွားမှာကို စိတ်ပူတာလား။ လူမိသားစု ခေါင်းဆောင် ဂရုမစိုက်နိုင်တော့ပါဘူး။ ထိုအရှုတ်အယှတ်တွေက အကြီးအကဲချုပ် ကျင့်ကြံနေတာကို အနှောင့်အယှတ် ဖြစ်သွားမှာကိုပဲ သူစိုးရိမ်ပါတယ်။

လူလျန် ဘယ်လိုလုပ်ပြီး တည်ငြိမ် နေနိုင်ပါတော့မလဲ။ အခုအချိန်၌ ရန်ကိုင်ကို အားရပါးရ သမလိုက်ချင်တဲ့ စိတ်ကို လူလျန် မနည်း ချုပ်တည်းနေခဲ့ရတယ်။ သုံးလေးခါလောက် အသက်ပြင်းပြင်း ရှုသွင်း၊ ရှုထုတ် လုပ်လိုက်က်ပြီးနောက် လူလျန်ရဲ့ အမူအရာက ပိုပြီး အရုပ်ဆိုးလာခဲ့တယ်။ ထို့နောက် ငိုတော့မယ့်ရုပ်နဲ့ တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်တယ် “သခင်လေးရန်၊ ဒီနေရာက စကားပြောလို့ ကောင်းတဲ့ နေရာတစ်ခု မဟုတ်ဘူး၊ အခြားတစ်နေရာသွားပြီး စကားပြောကြမလား”

“အင်း” ရန်ကိုင်က ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်ပြီဂ “ခင်ဗျားပြောချင်တာ ရှိရင် ကျုပ်နောက်မှ နားထောင်ပေးမယ်၊ အခုတော့ ဒီကောင်ကို အရင်ပြီးအောင် စားပါစေဦး”

ထိတ်လန့်မှုကြောင့် လူလျန် အေးခဲသွားခဲ့တယ်။ ခြေသုံးလေးလှမ်းလောက် ဒယီးဒယိုင် နောက်ဆုတ်လိုက်ရပြီး သွေးအန်လုမတတ် ဖြစ်သွားခဲ့ရတယ်။

ထိုအခိုက်အတန့်၌ သူမြင်နေတာတွေ၊ ကြားနေတာတွေ အကုန်လုံးက ပုံရိပ်ယောင်တွ လားလို့တောင် လူလျန် ထင်သွားခဲ့ရတယ်။

သူဘယ်လောက်ပဲ စကားပြောကောင်းကောင်း၊ လျှာစောင်း ထက်ထက်၊ အဲ့ဒါတွေ အကုန်လုံးက အခုအချိန်၌ အသုံးမဝင်တော့ပါဘူး။ သူ့ပါးတစ်ခုလုံးက မဲ့ရွဲ့နေခဲ့ပြီး ရန်ကိုင်ကို စိုက်ကြည့်လိုက်ရင်း သူ့လျှာလိပ်သွားသလို ခံစားလိုက်ရပြီး “ရန်က… ကျုပ်ပြောချင်တာ သခင်လေးရန်၊ ကျုပ်… ဆိုလိုတာက… ဒီကိစ္စအကြောင်း ဆွေးနွေးဖို့ ကျေးဇူးပြုပြီး ဒီနေရာကနေ ထွက်သွားပေးပါ”

Martial Peak
အပိုင်း (၃၇၈) လူစီ
လူလျန် လုံးဝကို ကူကယ်ရာ မဲ့နေခဲ့တယ်။

ရန်ကိုင်ကို သူလုံးဝ နားမလည်နိုင်ပါဘူး။ သူက လူမိသားစုရဲ့ ခေါင်းဆောင် ဆိုပေမယ့် ရန်ကိုင်ရဲ့ အဆင့်အတန်းက သူ့ရဲ့ အဆင့်အတန်းအောက် မနိမ့်ကျပါဘူး။ လူလျန်က အလွန်အမင်း စိတ်ပျက်နေပေမယ့် တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နဲ့ စကားပြောဖို့ကလွဲပြီး အခြား ရွေးချယ်စရာ မရှိပါဘူး။ သူ့စကားလုံး‌ နောက်ကွယ်က အဓိပ္ပါယ်ကို ထိုသခင်လေးရန် နားလည်ပြီး ယဉ်ကျေးစွာနဲ့ ပြန်ပြောဖို့ကိုပဲ သမျှော်လင့်ရပါတော့မယ်။

ဒါပေမယ့် သခင်လေးရန်ကတော့ လုံးဝကို သတိမမူမိတဲ့ပုံပါပဲ။ လူလျန် စကားလုံးထဲက တောင်းပန်တိုးလျှိုးနေသည့် အရိပ်အယောင်ကိုတောင် ရန်ကိုင် သတိမပြုမိခဲ့ပါဘူး။ အဲ့အစား လူလျန်ကိုသာ ပြန်စိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး “ငါတို့ ဘာလို့ အခြားတစ်နေရာဆီ သွားဖို့ လိုတာလဲ”

လူလျန် နဖူးကြောတွေ ထောင်တက်လာခဲ့တယ်။

သူ့ဒေါသကို တတ်နိုင်သမျှ အတင်းချုပ်တည်း ထားလိုက်ပြီး တည်ငြိမ်လေးနက်တဲ့ အမူအရာကို ဆင်မြန်းရင်း လူလျန်က ပြန်ပြောလိုက်တယ် “သခင်လေးရန်၊ ဒီနေရာက လူမိသားစုရဲ့ အားကောင်းတဲ့ ပညာရှင်တစ်ယောက် နေနေတဲ့ နေရာပဲ။ ပြီးတော့ ဒီနေရာက လူမိသားစုရဲ့ တားမြစ်နယ်မြေဆိုလည်း မမှားဘူး။ ကျုပ်တို့သာ ဒီမှာ စကားပြောရင် စီနီယာရဲ့ ကျင့်ကြံခြင်းကို နှောင့်ယှတ်မိသွားမှာ စိုးရတယ်။ အဲ့လိုဆိုရင်… ဟဟ”

“အားကောင်းတဲ့ ပညာရှင် တစ်ယောက်လား” ရန်ကိုင်က ခပ်မြန်မြန်ပဲ မတ်တပ်ရပ်လိုက်တယ်။ သူ့အသံက ပိုပိုကျယ်လာခဲ့ပြီး နောက်ဆုံးမှာတော့ မိုးချိန်းသံတမျှ ကျယ်လောင်လာခဲ့တယ်။

လူမိသား အကြီးအကဲတွေ အားလံးရဲ့ မျက်နှာ ရုတ်တရက် ပုပ်သိုးရှုံ့မဲ့သွားခဲ့တယ်။

ဒီကောင်စုတ်… သူရည်ရွယ်ချက် ရှိရှိနဲ့ လုပ်နေတာပဲ ဖြစ်ရမယ်။

ရန်ကိုင်က သူတို့ရဲ့ အကြည့်တွေကို မသိချင်ယောင် ဆောင်နေလိုက်ပြီး လူလျန်ဘက် လှည့်ကာ ပြုံးရင်း ပြောလိုက်တယ် “ကျုပ်တစ်ယောက်မှလည်း မမြင်ပါလား…”

“သခင်လေးရန်” လူလျန်မျက်နှာ မြူဆိုင်းသွားခဲ့ပြီး သူ့သည်းခံနိုင်စွမ်းကလည်း အကန့်အသတ် တစ်ခုအထိ ရောက်ရှိသွားခဲ့တယ် “ကျုပ်အတည်ပြောနေတာပါ”

သည်းခံနိုင်စွမ်း ကြီးမားတဲ့ လူလျန်ကို အခုအခြေအနေထိ တွန့်ပို့နိုင်တယ် ဆိုကတည်းက ရန်ကိုင် လုပ်ရပ်က လူမိသားစုကို ဘယ်လောက်အထိ သက်ရောက်သွားလဲဆိုတာ သိနိုင်ပါတယ်။

ဒီနေရာသာ လူစီ ကျင့်ကြံနေတဲ့ နေရာမဟုတ်ရင် လူလျန်လည်း ရန်ကိုင်ကို အရဲစွန့်ပြီး ရန်စမိမှာ မဟုတ်ပါဘူး။

ဒါပေမယ့် ရန်ကိုင်က လူလျန်ကို ရှက်ကိုးရှက်းကန်းပြုံးကာ ပြန်ကြည့်လိုက်တယ်။

သူ့အပြုံးက တည်ငြိမ်ပြီး အခြား မည်သည့် အဓိပ္ပါယ်မှ မပါဝင်ပါဘူး။

ဒါပေမယ့် သူ့အပြုံးထဲ အံ့အားသင့်သည့် အရိပ်အယောင် တစ်စွန်းတစ်စတို့ ပါဝင်နေခဲ့တယ်။ ဒီနေရာက လူမိသားစုအတွက် ဒီလောက်အထိ အရေးကြီးလိမ့်မယ်လို့ ရန်ကိုင် မထင်ထားမိခဲ့ပါဘူး။

ဒီနေရာမှာ ကျင့်ကြံနေတဲ့ ပညာရှင်တစ်ယောက် ရှိမယ်မှန်း ရန်ကိုင် အစကတည်းက ခန့်မှန်းထားပြီးသားပါ၊ မဟုတ်ရင် ဒီနေရာက ဒီလောက်အထိ ငြိမ်သက်‌ အေးချမ်းနေလိမ့်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။ ထို့ကြောင့်ပဲ သူက ဖြူကောင်ကို ဒီခြံဝန်းထဲ လွှတ်ချလိုက်ပြီး ရွှေရောင်ငှက်မွှေး သိမ်းငှက်ကို ညွှန်ကြားခဲ့တာပါ။

ဒါပေမယ့် ပညာရှင် တစ်ယောက် ရှိနေမှန်း သိနေခဲ့ပေမယ့် ထိုပညာရှင်က လူမိသားစုအတွက် ဘယ်လောက်အထိ အရေးပါလဲ ဆိုတာကိုတော့ သူနားမလည်ထားခဲ့ပါဘူး။ လူလျန်နဲ့ အကြီးအကဲတွေ ပေါက်ချလာတော့မှပဲ သူနားလည်သွားခဲ့တာပါ။ လူမိသားစုရဲ့ အတားမြစ်ထားဆုံး နေရာတစ်ခုဆီ သူတိုးဝင်လာမိလိုက်လေပြီ။

ဒါပေမယ့် ထွေးပြီးသွားတံတွေး ပြန်မျိုချလို့ မရတော့တဲ့အတွက် ရန်ကိုင်လည်း လူလျန်ပြောသမျှကို နားမလည်ချင်ယောင် ဆောင်နေရုံသာ တတ်နိုင်ပါတော့တယ်။ အဲ့လိုမှမဟုတ်ရင် နှစ်ဖက်စလုံး ခွတီးခွကျ အခြေအနေထဲ ရောက်သွားမှာပါ။

ရန်ကိုင်က အခြေအနေ၊ အချိန်အခါကို နားမလည်နိုင်တဲ့ လူတစ်ယောက် မဟုတ်ပါဘူး။ လူလျန်နဲ့ အကြီးအကဲတွေ အမြန်အဆန်ပဲ ရောက်ချလာတာကို မြင်လိုက်တာနဲ့ အခြေအနေတွေက သူထင်မှတ်ထားသလို မရိုးရှင်းတော့ဘူး ဆိုတာကို ရန်ကိုင် နားလည်လိုက်တယ်။ လူလျန်က အခုလိုမျိုး ပြောလာပြီဆိုမှတော့ ရန်ကိုင်လည်း ဒီမှာ ဘယ်သူနေလဲဆိုတာကို ခန့်မှန်းမိသွားခဲ့ပါပြီ။

လူမိသားစုရဲ့ တစ်ဦးတည်းသော အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ကျင့်ကြံသူပဲ ဖြစ်ရပါမယ်။

အဲ့လူမှ မဟုတ်ရင် လူလျန်အနေနဲ့ ဒီလောက်အထိ စိုးရိမ်ပူပန် နေရလိမ့်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

စိတ်ဝင်စားစရာပါပဲ။ ရန်ကိုင် လိုချင်နေတဲ့ ပစ္စည်းကလည်း ထိုအားကောင်းတဲ့ ပညာရှင်ရဲ့ အခန်းထဲမှာပါ။ ကြည့်ရတာက သူလိုချင်တဲ့ ပစ္စည်းကို ရဖို့က အဲ့လောက်အထိ မလွယ်တော့တဲ့ ပုံပါပဲ။

ရန်ကိုင်လည်း မျက်မှောင်ကြုံ့မိလိုက်တယ်။ ထိုကိစ္စကို ဆက်ရမလား၊ ရပ်ပဲရပ်လိုက်ရမလား စဉ်းစားနေစဉ်မှာပဲ စံအိမ်တံခါး ရုတ်တရက် ပွင့်သွားခဲ့တယ်။

ကျွီ…

လူလျန်နဲ့ ကျန်တဲ့ အကြီးအကဲတွေ အကုန်လုံး တုန်ရီသွားခဲ့ကြတယ်။ အားလုံးရဲ့ အကြည့်က ပွင့်လာတဲ့ တံခါးဘက်ဆီ ချက်ချင်း ရောက်ရှိသွားခဲ့တယ်။

“မိတ်ဆွေလေး၊ အထဲဝင်လာခဲ့ပါ၊ ငါတို့ စကားပြောကြရအောင်” တံခါးနောက်ကနေ လူအိုကြီး တစ်ယောက်ရဲ့ အသံ ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။ အသံက ညင်သာပြီး သိမ်မွေ့ပါတယ်၊ ဒါပေမယ့် အပြင်မှာ ရှိနေတဲ့ လူအားလုံး သူတို့ရဲ့ အံ့အားသင့်မှုကို မဖုံးဖိနိုင်အောင် ဖြစ်သွားခဲ့ရတယ်။

ရန်ကိုင်လည်း မျက်တောင်လေး ပုတ်ခတ်ပုတ်ခတ် လုပ်လိုက်ပြီးနောက် ပြုံးကာ တံခါးပေါက်ရှိရာဆီ ကြော့ကြော့မော့မော့နဲ့ လမ်းလျှောက်သွားလိုက်တယ်။

လူလျန်က မနာလိုမှုအပြည့်နဲ့ ရန်ကိုင်ကို စိုက်ကြည့်နေလိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့် မကြာခင်မှာပဲ ရန်ကိုင် နောက်ကနေ ဖြေးဖြေးချင်း လိုက်သွားလိုက်တယ်။

တံခါးရှေ့ ‌ရောက်တာနဲ့ ရန်ကိုင်က သွားနေတာကို ရပ်တန့်လိုက်ပြီး လူလျန်ကို ပြန်လှည့်ကြည့်လိုက်ကာ ပြောလိုက်တယ် “မိသားစုခေါင်းဆောင်လူ၊ အရင်ဝင်ပါ”

လူလျန်က မဲ့ပြုံးပြုံးလိုက်ပြီး သူ့လက်ကို ဝှေ့ရမ်းလိုက်ကာ “ဒီတစ်ယောက် မဝင်ရဲပါဘူး။ အကြီးအကဲချုပ်က သခင်လေးရန်ကိုပဲ ဆင့်ခေါ်ခဲ့တာလေ။ အဲ့ဒါကြောင့် သခင်လေးရန်ပဲ ဝင်သွားလို့ရပါမယ်”

ပြောပြီးတာနဲ့ တံခါးစောင့် တစ်ယောက်လို တံခါးပေါက်ဘေးနား မတ်တပ်ရပ်နေလိုက်တယ်။

ရန်ကိုင်လည်း လူလျန်ကို တစ်ချက် ကြည့်လိုက်တယ်။ လူလျန်က အတည်ပြောနေမှန်း သိလိုက်တာနဲ့ ခေါင်းညိတ်ရုံလေး ညိတ်ပြလိုက်ပြီး အိမ်ထဲကို ဝင်သွားလိုက်တယ်။

အိမ်အတွင်းပိုင်း နည်းနည်းလေးတော့ စုတ်ချာပါတယ်။ အိမ်လေးထဲမှာ ကုတင်တစ်ခုတောင် မရှိပါဘူး။ အထဲမှာရှိတဲ့ အသုံအးဆောင် ပစ္စည်းဆိုလို့ ထိုင်ခုံအနည်းငယ်၊ စားပွဲတစ်လုံးနဲ့ လက်ဖက်ရည်အိုး တစ်လုံးပါပဲ။ အဲ့အရာတွေကလွဲပြီး အခန်းတစ်လုံးက ပြောင်းရှင်းနေခဲ့ပါတယ်။

ဒါပေမယ့် ရန်ကိုင် အခန်းထဲကို ဝင်လာတာနဲ့ လူအိုကြီး ဖင်ခုထိုင်နေတဲ့ ပစ္စည်းကို လောဘတကြီး စိုက်ကြည့်လိုက်တယ်။

ရန်ကိုင်က သူ့မျက်လုံးထဲက အလိုဆန္ဒတွေကို ဖုံးကွယ်ထားဖို့ နည်းနည်းလေးတောင် မကြိုးစားခဲ့ပါဘူး။

ထိုလူအိုကြီးက လူမိသားစုရဲ့ အသန်မာဆုံး ကျင့်ကြံသူဖြစ်တဲ့ လူမိသားစုရဲ့ အကြီးအကဲချုပ်ဖြစ်တဲ့ လူစီပါ။ လူစီရဲ့ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က ပိန်ပိန်းပါးပါးပါ။ သူ့နှုတ်ခမ်းမွှေး၊ မုတ်ဆိတ်မွှေးတွေက ဖြူစွတ်နေခဲ့ပြီး သူ့ပုံစံက လင်းတိုင်ရှုရဲ့ ပုံစံနဲ့ နည်းနည်း ဆင်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် လင်းတိုင်ရှုလိုတော့ ရွှင်မြူးဖွယ်နွေးထွေးမှုကို ပေးစွမ်းမနေခဲ့ပါဘူး။

လုစီကို ကြည့်လိုက်တာနဲ့ အားကောင်းတဲ့ ပညာရှင်တစ်ယောက်ရဲ့ ပြိုင်ဘက်ကင်းတဲ့ ဟန်ပန်အမူအရာက ဘယ်လိုမျိုးလဲဆိုတာကို တန်းသိနိုင်ပါတယ်။

ဒါက ရန်ကိုင် တွေ့ကြုံခဲ့ဖူးတဲ့ ဒုတိယမြောက် အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ကျင့်ကြံသူပါ။

အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့်ကို ရောက်သွားတဲ့ လူတွေက သူတို့လို သာမန်သေမျိုးလူသားတွေနဲ့ လွတ်လပ်ကင်းလွတ်သွားတဲ့ ခံစားချက်ကို ပေးစွမ်းနေခဲ့တယ်။ ထိုခံစားချက်က နားလည်ရခက်ပြီး ဆန်းကြယ်လှတယ်။

အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ကျင့်ကြံသူ အားလုံးက ဒီကျင့်ကြံခြင်း လောကရဲ့ အထွတ်အထိပ်မှာ ရပ်တည်နေတဲ့ လူတွေချည်းပါပဲ။

ထိုအချိန်၌ လူစီက ဧရာမကျောက်စိမ်းတုံး တစ်ခုပေါ်၌ ထိုင်နေခဲ့တာပါ။ ထိုအဖိုးတန် ကျောက်စိမ်းတုံးက ရွှေရောင်ရောင် အရောင်အဝါကို ထုတ်လွှတ်နေခဲ့ပြီး အလင်းရောင်တွေကလည်း ထိုကျောက်စိမ်းတုံးထဲ ပြိုးပြိုးပြက်ပြက် လှုပ်ရှားသွားလာနေခဲ့ကာ ကျောက်စိမ်းရေကန်ထဲ ကူးခတ်သွားလာနေတဲ့ ငါးလေးတစ်ကောင် နဲ့တောင် တူနေပါသေးတယ်။

ထိုကျောက်စိမ်းတုံးက လူတစ်ယောက် အိပ်စာလောက်အထိ ကျယ်ပါတယ်။ လီစီက ကျောက်စိမ်းတုံးထက် ထိုင်နေခဲ့ပြီး ဝင်သက်၊ထွက်သက် မှန်မှန်နဲ့ အသက်ရှုရှိုက်နေခဲ့တယ်။

အဖိုးတန်ကျောက်စိမ်းတုံး ကနေ ဘာချီစွမ်းအင်မှ ဖြာထွက်မနေခဲ့ပါဘူး။ ကျောက်စိမ်းတုံးရှေ့ ရပ်နေတာတောင် ထိုကျောက်စိမ်း အိပ်ရာဆီကနေ စိမ့်ထွက်နေတဲ့ စွမ်းအင် အရိပ်အယောင် နည်းနည်းလေးကိုမှ အာရုံမခံနိုင်ခဲ့ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ထိုကျောက်စိမ်းကို မြင်လိုက်တာနဲ့ သူ့ရင်ဘတ်က မူလယန်က ပြင်းပြင်းထန်ထန် တုန့်ပြန်လာခဲ့ပါတယ်။

မူလယန်က ယန်ဓါတ်ကြွယ်ဝတဲ့ အဖိုးတန် ရတနာတွေနဲ့ တွေ့မှပဲ ပြင်းပြင်းထန်ထန် တုန့်ပြန်တတ်တာပါ။ ထိုကျောက်စိမ်းတုံးက ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်၊ ထိုကျောက်တုံးထဲ၌ ယန်ချီပမာဏ များစွာ ပါဝင်နေလိမ့်မယ် ဆိုတာကတော့ သံသယရှိစရာ မလိုပါဘူး။

လူမိသားစုထဲ ဝင်လာကတည်းက ထိုကျောက်စိမ်းတုံးကြီးရဲ့ တည်ရှိမှုကို ရန်ကိုင် အာရုံခံမိခဲ့တာပါ။

ဒါကြောင့်ပဲ လူမိသားစုထဲမှာ သူစိတ်စားနေတဲ့ ပစ္စည်းတစ်ခုခု ရှိနေတယ်လို့ တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်းကို သူပြောခဲ့တာပါ။ ဒါပေမယ့် လူမိသားစုထဲ ယန်ဓါတ်ပေါကြွယ်ဝတဲ့ အဖိုးတန် ပစ္စည်းတစ်ခု ရှိနေတယ်လို့ပဲ သူသိထားတာပါ။ ထိုပစ္စည်းက ဘာလဲဆိုတာကိုတော့ သူလည်း မသိခဲ့ပါဘူး။

ထိုကျောက်စိမ်းတုံးကို မြင်လိုက်တာနဲ့ ထိုပစ္စည်းက သူရှာနေတဲ့ ပစ္စည်းမှန်း ရန်ကိုင် တန်းသိလိုက်တယ်။

ထိုကျောက်စိမ်းတုံးကြီး တစ်တုံးလုံးကိုသာ အကုန်အစင် စုပ်ယူလိုက်မယ် ဆိုပါက အဆင့်သေးတစ်ဆင့်လောက် ချိုးဖျက်သွားနိုင်မယ်လို့ ရန်ကိုင် လုံးဝကို သေချာနေခဲ့ပါတယ်။

တိမ်မိစ္ဆာနယ်မြေထဲ တိုက်ပွဲများစွာကို ရင်ဆိုင်တိုက်ခိုက်ခဲ့ရလို့ သူ့ဒန်တန်ထဲ ယန်အရည်စက် အများကြီး မကျန်တော့ပါဘူး။ သူ့ဒန်တန်ထဲက ယန်အရည်စက်တွေသာ ကုန်သွားခဲ့မယ်ဆိုရင် ရွှေရောင်အရိုးခြောက်ထဲက မိစ္ဆာစွမ်းအင်တွေ ပေါက်ကွဲ ထွက်လာနိုင်ပါတယ်။ အဲ့အချိန်က သူ့စိတ်သူ ထိန်းချုပ်နိုင်တော့မှာ မဟုတ်ပဲ အသိစိတ် လွတ်သွားလိမ့်မှာပါ။ အဲ့လို မဖြစ်ခဲ့ရင်တောင် သူ့ရဲ့ အားအကောင်းဆုံး ပညာရပ် တော်တော်များများကို သူအသုံးပြုနိုင်တော့မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

ထို့ကြောင့် အခုအချိန်၌ ရန်ကိုင် အလိုချင်ဆုံးကို ပြောပါဆိုရင် သူ့ဒန်တန်ထဲ ယန်အရည်စက်တွေ ပြန်ဖြည့်ဖို့အတွက် ယန်ဓါတ်ပေါကြွယ်ဝတဲ့ ပစ္စည်းတွေလို့ ပြောရမှာပါပဲ။

ကံမကောင်းစွာနဲ့ ယန်ဓါတ်ကြွယ်ဝတဲ့ ရတနာတွေက ရှာရခက်ပါတယ်။ ရန်မိသားစုဆီ ပြန်သွားရင်တောင် ထိုကဲ့သို့ အရင်းအမြစ်တွေ သူရနိုင်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။ အမွေအနှစ် တိုက်ပွဲထဲ ဝင်ပြိုင်ချင်တဲ့ ရန်မိသားစု သခင်လေးတွေ အကုန်လုံး သူတို့ရဲ့ အကူအညီ၊ အရင်းအမြစ်၊ လိုအပ်တဲ့ ပစ္စည်းမှန်သမျှကို ကိုယ့်အားကိုယ်ကိုးပြီး ရှာဖွေရပါတယ်။

အခု အခွင့်အလမ်းကြီး တစ်ခုက သူ့ရှေ့ ထွက်ပေါ်လာခဲ့ပြီး။ ရန်ကိုင်လည်း ထိုအခွင့်အလမ်းကြီးကို ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ဒီအတိုင်း လက်လွှတ်ပေးလိုက် နိုင်ပါ့မလဲ။

သူလိုချင်နေတဲ့ ရတနာက အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ကျင့်ကြံသူရဲ့ အိပ်ရာ ဖြစ်နေလိမ့်မယ်လို့တော့ ရန်ကိုင် ဘယ်တုန်းကမှ မမျှော်လင့်ထားခဲ့ပါဘူး။

ထိုရတနာကို ရဖို့အတွက် ဘယ်လိုတန်ဖိုးမျိုး သူပေးချေရမလဲ ဆိုတာကို တွေးရင်း ရန်ကိုင် အမူအရာ ကိုးယိုးကားယား ဖြစ်သွားခဲ့တယ်။ တစ်ဖက်လူ သဘောကျလောက်မယ့် အဖိုးတန် ပစ္စည်းတစ်ခုခု သူ့မှာ ရှိလို့လား။

ထိုကျောက်စိမ်းတုံးနဲ့ တန်ဖိုးတူညီတဲ့ ပစ္စည်းတစ်ခုခု သူ့မှာ ရှိနေရင်တောင် ရန်ကိုင်က အလွယ်တကူ ထုတ်ပြလိမ့်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။ ထို့ကြောင့် ဘယ်လို လုပ်ရင်ကောင်းမလဲ ဆိုတာကို တွေးတောရင်း အတွေးရေယာဉ်ကြောထဲ ရန်ကိုင် မျောသွားခဲ့တယ်။

တိတ်ဆိတ်မှုက အခန်းတစ်ခုလုံးကို အတိတ်အတော်ကြာအောင် ကြီးစိုးနေပြီးနောက် စိတ်ထဲမှာပဲ ရန်ကိုင် ကြိတ်ပြီး ညည်းတွားလိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့် သူ့အကြည့်က ထိုကျောက်စိမ်းတုံးကနေ နည်းနည်းလေးမှ ရွေ့မသွားခဲ့ပါဘူး။

ရန်ကိုင် အခန်းထဲကို ဝင်လာကတည်းက လူစီက ရန်ကိုင်ကို တောက်လျှောက် စူးစမ်းလေ့လာနေခဲ့တာပါ။ သူ့အမူအရာက ရှေ့ဟောင်းရေတွင် တစ်တွင်းလို အကြွင်းမဲ့ တည်ငြိမ်နေခဲ့တယ်။ အချိန်အတော်ကြာ တိတ်ဆိတ်နေပြီးတော့မှပဲ လူစီက အံ့ဩနေတဲ့ လေသံနဲ့ စပြောလိုက်တယ် “ဒီက မိတ်ဆွေလေးရဲ့ ရည်ရွယ်ချက်က တကယ်ကို သိသာတာပဲ။ အစောပိုင်းတုန်းက မင်းရဲ့ အပြုအမူတွေက ရည်ရွယ်ချက် ရှိရှိနဲ့ လုပ်ခဲ့တာနဲ့တူတယ်”

လူအိုကြီး ပြောတာကို ကြားလိုက်တာနဲ့ ရန်ကိုင်က သူ့ရဲ့ လောဘအကြည့်ကို ပြန်ရုတ်သိမ်းလိုက်ပြီး လှောင်ရယ်လိုက်ရင်း “ဒီဂျူနီယာ ရိုင်းပြသလို ဖြစ်သွားခဲ့ရင် တောင်းပန်ပါတယ်”

သူ့ရဲ့ နည်းလမ်းတွေ၊ အစီအစဉ်တွေ အားလုံးက အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ပညာရှင်တစ်ယောက်ရဲ့ ရှေ့မှာတော့ ကလေးကစားကွက်တွေလိုပါပဲ။

ပြောနေရင်းနဲ့ ရန်ကိုင်က လူစီရှေ့က ကြမ်းပြင်ရှေ့ ထိုင်ချလိုက်တယ်။

အိမ်အပြင်ဘက်မှာ ရှိနေတဲ့ လူမိသားစု အကြီးအကဲတွေ အကုန်လုံးက အသက်အောင့်၊ နားစွင့်နေခဲ့ကြတယ်။ အားလုံးက လူစီနဲ့ ရန်ကိုင်ကြားက ဆွေးနွေးစကား နည်းနည်းလေးကိုမှ လွတ်မသွားချင်တဲ့ ပုံပါပဲ။

“ရန်မိသားစုရဲ့ သခင်လေးဆိုတဲ့ အတိုင်း တကယ်ကို ပုံမှန်မဟုတ်ဘူးပဲ” လူစီက ခေါင်းညိတ်ရုံလေး ညိတ်လိုက်ပြီး ချီးကျူးတဲ့ လေသံနဲ့ “ဗဟိုမြို့တော်က မိသားစုကြီးတွေက တကယ်ကို ထူးခြားတာပဲ။ ဒီလို အထက်စီးဆန်ဆန် ဟန်ပန်ပုံစံမျိုးက ငါတို့ လူမိသားစုဝင်တွေ လေ့ကျင့်နိုင်တဲ့ အရာမျိုး မဟုတ်ဘူး”

ရန်ကိုင်က ခပ်ယဲ့ယဲ့လေး ပြုံးလိုက်ပြီး “စီနီယာက ယဉ်ကျေးလွန်းနေတာပဲ။ လူမိသားစုကလည်း သူ့နည်းသူ့ဟန်နဲ့တော့ မဆိုးပါဘူး”

လူစီက ပြန်ပြီး ပြုံးလိုက်တယ်။

သူကိုယ်တိုင်က အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ပညာရှင် တစ်ယောက်ပါ။ လူငယ်မျိုးဆက်ထဲမှာ ဗဟိုမြို့တော်က သခင်လေးတွေပဲ သူ့ရှေ့မှာ တည်တည်ငြိမ်ြငိမ်နဲ့ နေနိုင်ပါတယ်။ ကျန်တဲ့လူတွေဆိုရင်တော့လား အကုန်လုံးက ကြောက်ကြောက်လန့်လန့်နဲ့ ပျာယာခတ်နေမှာပါ။ ဒါပေမယ့် သူ့ရှေ့က လူငယ်လေးကတော့ ထိုအရာတွေကို ဂရုစိုက်တဲ့ ပုံစံ မပေါက်ပါဘူး။ အခန်းထဲကို ဝင်လာလိုက်တာနဲ့ သူ့ဖင်ခုထိုင်နေတဲ့ ကျောက်စိမ်းတုံးကိုပဲ အာသာတငမ်းငမ်းနဲ့ ကြည့်နေခဲ့ပါတယ်။ အိမ်ပိုင်ရှင်ကိုတောင် ဂရုစိုက်မနေခဲ့ပါဘူး။ သူသာ မိသားစုကြီး တစ်ခုထဲက သခင်လေး တစ်ယောက် မဟုတ်ခဲ့ရင် အခုလိုမျိုး တည်ငြိမ်နေနိုင်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

“ဒီပစ္စည်းအတွက် လာခဲ့တာလား” လုစီက ကျောက်စိမ်းတုံးကို လက်ညိုးထိုးပြီး မေးလိုက်တယ်။

“အင်း” ရန်ကိုင်က တိုက်ရိုက်ပဲ ဝန်ခံလိုက်တယ် “ကြိုတင်စီစဉ်းထားခဲ့တာတော့ မဟုတ်ပါဘူး။ ဒီအတိုင်း လမ်းကြုံလို့ အခွင့်အရေး ဝင်ယူလိုက်တာပါ၊ ဟားဟား”

“မင်လိုအပ်တာလား”

“ဂျူနီယာ တကယ်ကို လိုအပ်ပါတယ်။ တကယ်တမ်း ပြောရရင် အရေးတကြီးကို လိုနေတာပါ” ရန်ကိုင်က လေးလေးနက်နက်နဲ့ ပြောလိုက်တယ်။

“ဒီလူအိုကြီး နားလည်ပါတယ်” လူစီက အသာအယာလေး ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး ရုတ်တရက် ကောက်ပြုံးလိုက်ကာ “ငါနားလည်တယ် ဆိုပေမယ့် မင်းကို ပေးနိုင်မှာတော့ မဟုတ်ဘူး”

“ဂျူနီယာ နားလည်ပါတယ်” ရန်ကိုင်က နည်းနည်းလေးတောင် စိတ်ပျက်မသွားခဲ့ပဲ ပြန်ပြောလိုက်တယ်။ လုစီက ထိုအတိုင်း ပြန်ပြောမယ်ဆိုတာကို အစကတည်းက သူမျှော်လင့်ထားတဲ့ ပုံစံပါပဲ။ ခါးမတ်မတ် ထိုင်လိုက်ပြီး ဆက်ပြောလိုက်တယ် “အဲ့ဒါကြောင့် အဲ့ပစ္စည်းနဲ့ ပက်သက်ပြီး စီနီယာနဲ့ ဆွေးနွေးချင်တာပါ”

လုစီက ရန်ကိုင်ကို စိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး ပြောလိုက်တယ် “မင်းက ရန်မိသားစုက သခင်လေး တစ်ယောက် ဆိုရင်တောင် ဒီလူအိုကြီးက ဒီပစ္စည်းကို မင်းဆီ ပေးမှာမဟုတ်ဘူး။ မင်းဘာပဲ ပေးပေး… မင်းကျိန်းသေကို စိတ်ပျက်သွားရလိမ့်မယ်”

ဒါပေမယ့် ရန်ကိုင်ကတော့ ခေါင်းခါလိုက်ပြီး “စီနီယာစကားက အရမ်းကို ကတိုက်ကရိုက် ဆန်လွန်းတယ်။ ဒီကမ္ဘာကြီးထဲမှာ ပစ္စည်းရှိရင် တန်ဖိုးဆိုတာ ရှိတယ်။ စီနီယာအောက်က ပစ္စည်းမှာလည်း တန်ဖိုးတစ်ခုဆိုတာ ရှိတယ်။ တစ်ချက်ပဲ… အဲ့တန်ဖိုးကို ကျုပ်ပေးနိုင်၊ မပေးနိုင်ဘူး ဆိုတာပဲ မေးစရာရှိတာ”

လူစီက ခေါင်းခါလိုက်ပြီး ရန်ကိုင် ပြောတာကို ဘူးခံငြင်းလိုက်တယ်။

အပြင်ဘက်ကနေ ရပ်နားထောင်နေတဲ့ လူမိသားစု အကြီးအကဲတွေ အကုန်လုံးရဲ့ မျက်နှာတွေက တစ်မျိုးတစ်မည် ထူးဆန်းနေခဲ့တယ်။

ရန်ကိုင်နဲ့ လူအိုကြီးတို့ နှစ်ယောက် စကားအများကြီး မပြောသွားခဲ့ပါဘူး။ လိုရင်းတိုရှင်းပဲ ပြောသွားခဲ့တာပါ။ နှစ်ယောက်သားပဲ အလွယ်တကူ နားလည်နိုင်မယ့် စကားပေါ့။ ထို့ကြောင့် သူတို့ နှစ်ယောက်‌ ပြောတာကို နားထောင်ရင်း အပြင်ဘက်က အကြီးအကဲတွေ ခေါင်းရှုပ်လာခဲ့တယ်။

ရန်မိသားစုရဲ့ သခင်လေးက အကြီးအကဲချုပ်ရဲ့ အဖိုးတန် ပစ္စည်းတစ်ခုကို မျက်စိကနေတဲ့ ပုံပါပဲ။

ကြိုတင်စီမံ ထားတာလား။

အခွင့်ဆိုင်လို့ တစ်ခါတည်း ဖမ်းဆုပ်လိုက်တာလား။

တန်ဖိုးတစ်ခုကို မကမ်းလှမ်းနိုင်ဘူးလား။
သူက ဝယ်ဖို့ လုပ်နေတာလား၊ ခိုးဖို့ပဲ လုပ်နေတာလား။

ထိုနှစ်ယောက်ကြားက စကားဝိုင်းနဲ့ ပက်သက်ပြီး ဘယ်လူမိသားစု အကြီးအကဲမှ ဥာဏ်မမှီနိုင်ခဲ့ပါဘူး။

အခန်းထဲမှာတော့ လူစီက ပြုံးလိုက်ပြီး “သခင်လးရန်၊ အချည်းနှီး ဖြစ်မယ့် အလုပ်ကို ဆက်ပြီး ကြိုးပမ်းနေစရာ မလိုတော့ပါဘူး။ ဒီလူကြီးက သခင်လေးကို အထဲဖိတ်ခေါ်ခဲ့တယ် ဆုပေမယ့် ဒီပစ္စည်းကို ရောင်းမယ်လို့ ဆိုလိုတာတော့ မဟုတ်ဘူးနော်”

“စီနီယာမှာလည်း စီနီယာ့ အခြေအနေ ရှိပါတယ်။ ဂျူနီယာ အဲ့အချက်ကို ကောင်းကောင်း နားလည်ပါတယ်” ရန်ကိုင်က အသာအယာလေး ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီးနောက် ပြုံးလိုက်ကာ “ဒါပေမယ့် စီနီယာရဲ့ အိပ်ရာကို ဒီဂျူနီယာ လိုချင်သေးတယ်”

လူစီက ဘာမှ ထပ်မပြောခဲ့ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် အပြင်ဘက်မှာ ရှိနေတဲ့ လူလျန်က ရန်ကိုင် ပြောလိုက်တဲ့ စကားကို ကြားလိုက်တဲ့ အချိန်မှာတော့ သူ့အမူအရာက ချက်ချင်း အရုပ်ဆိုးသွားခဲ့ပြီး ဒေါသတကြီး အော်လိုက်တယ် “သခင်လေးရန်၊ အကြီးအကဲချုပ် လူစီဖင်ခုထိုင်ထားတဲ့ ယန်သလင်းကျောက်စိမ်းအိပ်ရာက ကျုပ်တို့ လူမိသားစုရဲ့ အဖိုးအတန်ဆုံး ပစ္စည်းတစ်ခုပါ။ ဘယ်သူပဲဖြစ်ဖြစ် အဲ့ပစ္စည်းကို ယူသွားလို့ မရပါဘူး”

ဒီနေ့ ရန်ကိုင်က သူ့ကို ဒေါသထွက်အောင် လုပ်ခဲ့တာတောင် လူလျန်က သူ့ကိုယ်သူ တည်ငြိမ်အောင် ထိန်းထားနိုင်ခဲ့ပါသေးတယ်။ ဒါပေမယ့် ရန်ကိုင်က အကြီးအကဲချုပ်ရဲ့ ယန်သလင်း ကျောက်စိမ်းအိပ်ရာကို လိုချင်နေမှန်း သိလိုက်ရချိန်မှာတော့ သူ့ဒေါသကို ဆက်ပြီး ချုပ်တည်းမထားနိုင်တော့ပဲ ဒေါသတကြီး အော်ဟစ်လိုက်ပါတယ်။ ရန်ကိုင် ဘယ်လိုပဲလုပ်လုပ် ထိုယန်သခင်း ကျောက်စိမ်းအိပ်ရာကို ပေးမှာမဟုတ်ဘူး ဆိုတာကို လူလျန်ရဲ့ လေသံကို နားထောင်ပြီး သိနိုင်ပါတယ်။

Martial Peak
အပိုင်း(၃၇၉) အခြေအနေများ
လူလျန်ရဲ့ လေသံက အလွန်အမင်း ခက်ထန်နေပေမယ့် ရန်ကိုင် ကတော့ သူနဲ့ ဘာမှမဆိုင်သလို ပုံစံမျိုးနဲ့ ရှိနေခဲ့တယ်။

လူစီက ရန်ကိုင်ရဲ့ တုန့်ပြန်မှုကို လေ့လာဆန်းစစ်ပြီးနောက် တိတ်တဆိတ်နဲ့ ခေါင်းညိတ်လိုက်တယ်။ ရန်မိသားစုက သခင်လေးက ယုတ္တိရှိရှိ မလုပ်တတ်တဲ့ ကောင်စုတ်လေး တစ်ယောက်မဟုတ်မှန်း သူခန့်မှန်းမိပြီးသားပါ။

ယဲ့ယဲ့လေး ပြုံးလိုက်ပြီး ရန်ကိုင်က သူ့လက်ကို ဝှေ့ရမ်းကာ ပြောလိုက်တယ် “မိသားစုခေါင်းဆောင်လူက အခုလိုမျိုး ပြောလာမှတော့ ယန်သခင်းကျောက်စိမ်းအိပ်ရာ အကြောင်း ထပ်မပြောကြတာပေါ့”

ထိုစကားကို ကြားလိုက်မှပဲ အပြင်ဘက်မှာ ရှိနေတဲ့ လူလျန် စိတ်သက်သာရာ ရသွားခဲ့တယ်။ သူ့ရဲ့ ခက်ထန်နေတဲ့ အမူအရာလည်း အနည်းငယ်‌ ပြေလျော့သွားခဲ့တယ်။

ရန်ကိုင်သာ ထိုယန်သလင်း ကျောက်စိမ်းအိပ်ရာကို လက်လျှော့လိုက်သရွေ့ အားလုံးက ပြေပြေလည်လည်နဲ့ ဆွေးနွေးလို့ ရပါတယ်။

“စီနီယာလီသာ စိတ်မရှိဘူးဆိုရင် ခင်ဗျားရဲ့ အခြေအနေ အကြောင်းကို ဆွေးနွေးကြတာပေါ့” ရန်ကိုင်က ပြုံးလိုက်ပြီး လူစီကို လှမ်းကြည့်လိုက်တယ်။

အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ဖြစ်နေပေမယ့် ရန်ကိုင်ရဲ့ စကားကြောင့် လူစီလည်း ကြောင်အမ်းအမ်း ဖြစ်သွားခဲ့ရတယ်။ ထို့နောက် သူ့ကိုယ်သူ လက်ညိုးထိုးလိုက်ပြီး မေးလိုက်တယ် “ဒီလူအိုကြီးရဲ့ အခြေအနေလား”

“အင်း” ရန်ကိုင်က ယဉ်ယဉ်ကျေးကျေးနဲ့ ခေါင်းပြန်ညိတ်ပြလိုက်တယ်။

“သခင်လေးရန် ပြောစရာ ရှိရင် ပြောလေ၊ ဒီလူအိုကြီးက နားထောင် ကြည့်ရတာပေါ့” လူစီက ပြုံးလိုက်ပြီး ရန်ကိုင်ကို စိတ်ဝင်တစားနဲ့ လှမ်းကြည့်လိုက်တယ်။

အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့်ကို ချိုးဖျက်ပြီးသွား ကတည်းက သူ့ရှေ့မှာ တစ်ယောက်ယောက်က အခုလိုမျိုး ပြုမူပြောဆိုရဲတာ ပထမဆုံးပါပဲ။

ရန်ကိုင် ဘာပြောမလဲ ဆိုတာကိုလဲ လူစီ တော်တော်လေး သိချင်နေမိခဲ့တယ်။ ဘာအံ့အားသင့်စရာတွေများ သူယူဆောင်လာမလဲ ဆိုတာကို လူစီ တွေးတောစဉ်းစား နေခဲ့တယ်။

“ကောင်းပြီ။ ကျုပ်စကားက စီနီယာကို ရန်စစော်ကားမိသလို ဖြစ်သွားခဲ့ရင်း ခွှင့်လွှတ်ပေးဖို့ တောင်းဆိုပါတယ်” ရန်ကိုင်က လေးလေးစားစားနဲ့ ပြောလိုက်ပြီးနောက် တုန့်ဆိုင်းခြင်းမရှိပဲ သူပြောချင်တာကို စပြောလိုက်တယ် “စီနီယာလီက အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအထက်အဆင့်ကို ရောက်ရှိနိုင်ခဲ့ပြီး ဒီကျင့်ကြံခြင်း လောကြီးရဲ့ အထွတ်အထိပ် စွမ်းအားရှင် တစ်ယောက် ဖြစ်လာနိုင်ခဲ့တယ်။ အဆင့်တူ ကျင့်ကြံခြင်းအဆင့် ပညာရှင်တွေနဲ့ မတွေ့သရွေ့ စီနီယာလီနဲ့ ဖက်ပြိုင်နိုင်တဲ့ လူနည်းနည်းလေးပဲ ရှိတယ်လို့တောင် ပြောလို့ရတယ်”

လူစီက ပြုံးလိုက်တယ်… သူ့အပြုံးက‌ နွေးထွေးမှု မရှိသလို အေးစက်မှုလည်း မရှိပါဘူး။ ဗလာအပြုံးတစ်ခုပါ။

“အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့်က ဘယ်လို နယ်ပယ်မျိုးလဲ ဆိုတာကို ဒီဂျူနီယာ မသိဘူး။ ဒါပေမယ့် အဲ့အဆင့်ကို ရောက်တာနဲ့ ပြင်ပအကူ ပစ္စည်းတွေကို သုံးပြီး ကျင့်ကြံခြင်းအဆင့်ကို တိုးမြှင့်ဖို့က တော်တော်လေး ခက်ခဲတယ် ဆိုတာကိုတော့ သိတယ်။ စီနီယာလီ အနေနဲ့ ဘယ်လိုအဖိုးတန် ရတနာကိုပဲ အသုံးပြုပြု၊ ဘယ်စိတ်ဝိဥာဉ် ဆေးလုံးကိုပဲ အသုံးပြုပြု၊ စီနီယာလီရဲ့ ကျင့်ကြံခြင်းကို များများစားစား တိုးတက်သွားအောင် လုပ်ပေးနိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး။ အကြီးအကဲစီရဲ့ ကျင့်ကြံခြင်းကို တိုးတက်အောင် လုပ်ဖို့ တစ်ခုတည်းသော နည်းလမ်းက သိုင်းတာအိုကို နားလည်ဆင်ခြင်းပြီး မိုးမြေရဲ့ အချုပ်အနှောင်တွေကို ချိုးဖျက်ဖို့ပဲ”

လူစီက ရန်ကိုင်ကို စိုက်ကြည့်နေရင်းနဲ့ သူ့အမူအရာက လေးနက် တည်ကြည်လာခဲ့တယ်။ သူ့ရှေ့က လူငယ်လေးက ထိုဆန်းကြယ်တဲ့ သဘောတရားကို ဘယ်လိုသိသွားလဲ ဆိုတာကို သူမသိနိုင် ဖြစ်နေခဲ့တယ်။

ရန်ကိုင်က လူစီကို ကြည့်နေရင်းနဲ့ ယုံကြည်ချက်ရှိတဲ့ အပြုံးတစ်ခုကို ရုတ်တရက် ဆင်မြန်းလိုက်ပြီး “အခန်းထဲကို ဒီဂျူနီယာ ဝင်လာကတည်းက စီနီယာစီက ကျောက်စိမ်းအိပ်ရာပေါ်မှာ ထိုင်နေခဲ့တာ။ စီနီယာစီ ပုံစံကြည့်ရတာ ကျောက်စိမ်း အိပ်ရာထက်ကနေ ထသွားထလာ လုပ်လေ့ မရှိတဲ့ ပုံစံပဲ။ နည်းနည်းလေးတောင် မထပဲ ဒီကျောက်စိမ်း အိပ်ရာထက်မှာ လပေါင်းများစွာ၊ ဒါမှမဟုတ် နှစ်ပေါင်းများစွာ တောက်လျှောက် ထိုင်နေတာလည်း ဖြစ်နိုင်တာပဲ”

“အင်း” လူစီက အသာအယာလေး ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်တယ်။

“စီနီယာစီဘာလို့ အခုလို လုပ်နေရလဲ ဆိုတဲ့ အကြောင်းပြချက် နှစ်ခုပဲ ရှိတယ်။ တစ်ခုက ဒီကျောက်စိမ်းအိပ်ရာကို သုံးပြီး စီနီယာစီရဲ့ ကျင့်ကြံခြင်းနဲ့ ခွန်အားကို တိုးမြှင့်ဖို့… ဒါပေမယ့် ကျုပ်ပြောခဲ့သလိုပဲ စီနီယာစီရဲ့ လက်ရှိကျင့်ကြံခြင်း အဆင့်မှာ သိုင်းတာအိုကို ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် နားလည်ဆင်ခြင်ပြီး တိုးတက်အောင်ပဲ လုပ်နိုင်လိမ့်မယ်။ အဖိုးတန် ရတနာတွေကို သုံးပြီး ကျင့်ကြံမယ် ဆိုရင်တောင် စီနီယာစီရဲ့ ခွန်အားကို များများစားစား တိုးလာစေလိမ့်မှာ မဟုတ်ဘူး။ ဒါကြောင့် အဲ့တစ်ချက်ကို ပယ်လိုက်တယ်”
“သခင်လေးရန်က အရမ်းကို တစ်ဖက်သတ် ဆန်တာပဲနော်” လူစီက ကြိတ်ပြုံးလိုက်ပြီး “ဒီလူအိုကြီးရဲ့ ကျင့်ကြံခြင်းအဆင့်မှာ ပြင်ပအကူအညီကို သုံးပြီး ခွန်အားတိုးတက်အောင် လုပ်ဖို့က အရမ်းကို ခက်ခဲတယ် ဆိုပေမယ့် ဒီကျောက်စိမ်း အိပ်ရာကို သုံးပြီး ငါ့ရဲ့ ကျင့်ကြံခြင်းကို တည်ငြိမ်အောင် ကျိန်းသေ လုပ်လို့ရတယ်”

“မဟုတ်ဘူး၊ မဟုတ်ဘူး၊ မဟုတ်ဘူး။ စီနီယာစီ၊ ခင်ဗျားက ယန်အမျိုးစား ကျင့်စဉ် တစ်ခုကိုမှ လေ့ကျင့်မထားဘူး၊ ဒါကြောင့် ကျောက်စိမ်း အိပ်ရာပေါ်မှာ ထိုင်နေတာက စီနီယာစီရဲ့ ကျင့်ကြံခြင်းကို တည်ငြိမ်အောင် လုပ်ဆောင် ပေးနိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး” ရန်ကိုင်က ယုံကြည်ချက် အပြည့်နဲ့ ပြောလိုက်တယ်။

လူစီလည်း မျက်မှောင်မကြုံပဲ မနေနိုင် ဖြစ်သွားခဲ့ကာ ရန်ကိုင်ကို သင်္ကာမကင်းနဲ့ စိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး “ဒီလူအိုကြီးက ယန်အမျိုးစား ကျင့်စဉ်ကို လေ့ကျင့်မထားဘူးဆိုတာ မင်းဘယ်လို သိလဲ’

လူစီရဲ့ ကျင့်ကြံခြင်း အဆင့်နဲ့ဆို သူ့ရဲ့ အရှိန်အဝါကို အခြားသူတွေ မမြင်နိုင်အောင် အပြည့်အဝ ဖုံးကွယ်ထားနိုင်ပါတယ်။ ထို့ကြောင့် သူ့ရဲ့ အစစ်အမှန်ချီကို မထုတ်လွှတ်မိသရွေ့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထွတ်အထိပ်အဆင့် ပညာရှင်တွေတောင် သူ့ရဲ့ လျှို့ဝှက်ကျင့်စဉ်ကို စစ်ဆေးနိုင်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထွတ်အထိပ်အဆင့် ပညာရှင်တွေတောင် မခန့်မှန်းနိုင်တာကို ရန်ကိုင်က ယုံကြည်ချက်အပြည့်နဲ့ ဘာလို့ ပြောနေနိုင်ရတာလဲ။

ဒါပေမယ့် ရန်ကိုင်က ပြန်ပြီးတော့သာ ပြုံးလိုက်ပြီး ဆက်ပြီး ရှင်းပြမနေခဲ့ပါတယ်။

လူစီ အမူအရာ ပျက်ယွင်းသွားတာက ရန်ကိုင် ပြောလိုက်တာ မှန်တယ် ဆိုတာကို သက်သေပြပြီးသါားခဲ့ပါပြီ။ ထို့ကြောင့် လူစီက ဆက်ပြီး ငြင်းဆန်မနေခဲ့ပဲ “သခင်လေးရန် ပြောတာ မှန်တယ်၊ ဒီလူအိုကြီး ကျောက်စိမ်းအိပ်ရာပေါ်မှာ ထိုင်နေတာက ကျင့်ကြံခြင်းနဲ့ ဘာမှ မသက်ဆိုင်ဘူး”

ရန်ကိုင်အပြုံးက ပိုပြီး တောက်ပလာခဲ့ပြီး ဆက်ပြောလိုက်တယ် “အင်း၊ အဲ့လိုဆိုရင် ရှင်းပြစရာ တစ်ခုပဲ ရှိတော့တယ်။ ကျောက်စိမ်းအိပ်ရာ ပေါ်မှာ အမြဲလိုလို ထိုင်နေတာဆိုတော့ …. စီနီယာစီက တစ်ခုခု ဒါမှဟုတ် ကိုယ့်ကိုယ်ကို ပြန်ကုသဖို့ ကြိုးစားနေလို့ပဲ ဖြစ်ရမယ်”

လူစီရဲ့ မျက်ဝန်းအစုံ မှေးကျဉ်းသွားခဲ့ပြီး အပြင်ဘက်မှာ ရှိနေတဲ့ လူမိသားစုဝင်တွေလည်း လေအေးတစ်ချက် ရှိုက်လိုက်ကြတယ်။ လူတိုင်းရဲ့ နှလုံးသားတွေ တင်းကြပ်လာခဲ့ပြီး သူတို့ကြားက လေထုက ရုတ်တရက် တင်းမာလာခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် ရန်ကိုင် အမြင်ထက်ရှမှုကို သူတို့ မချီးကျူးပဲ မနေနိုင်အောင် ဖြစ်ခဲ့ရတယ်။

လူစီက လူမိသားစုရဲ့ အခြေံ အုတ်မြစ်ကြီးပါပါ။ ဒါ့ကြောင့် လူစီ ဒဏ်ရာရနေတာက လူမိသားစုရဲ့ အကြီးမားဆုံး လျှို့ဝှက်ချက်ကြီး ဖြစ်လာခဲ့ပါတယ်။ ထိုလျှို့ဝှက်ချက်သာ အပြင်ဘက်ကို ပေါက်ကြား သွားမယ်ဆိုရင် လူမိသားစု အနေနဲ့ ပြင်းထန်တဲ့ ကပ်ဘေးကို ရင်ဆိုင်ရမှာပါ။

ကျင့်ကြံခြင်း လောကကြီး ထိပ်ဆုံးအဆင့် အင်အားစုတွေကို အသာထား၊ အနီးအနားမှာ ရှိနေတဲ့ ပထမအဆင့် အင်အားစုတွေက လူမိသားစုကို ဖိနှိပ်ဖို့ ကြိုးပမ်းလာကြမှာပါ။

လူစီမျက်ဝန်းထဲ ဖြတ်ပြေးသွားသည့် အန္တရာယ်ရှိသည့် အလင်းရောင်ကို သတိမပြုမိသည့်အလား ရန်ကိုင်က သူပြောချင်ရာကိုသာ ဆက်ပြောနေခဲ့တယ် “စီနိယာစီ၊ ခင်ဗျားရဲ့ အရှိန်အဝါကို လုံလုံခြုံခြုံ ဖုံးကွယ်ထားပေမယ့် ခင်ဗျားကိုယ်တစ်ဝိုက် ရစ်ပတ်နေတဲ့ အားနည်းတဲ့ အရိပ်အယောင်တွေ ရှိနေခဲ့တယ်။ ခင်ဗျား သွေကြောတွေထဲမှာ စီးဆင်းနေတဲ့ အစစ်အမှန်ချီ တွေကလည်း သန့်စင်ခြင်း ရှိမနေခဲ့ဘူး။ ဂျူနီယာသာ မမှားဘူးဆိုရင်… စီနီယာစီရဲ့ သွေးကြောတွေက တစ်ပိုင်းတစ်စ ပိတ်ဆို့နေတာပဲ ဖြစ်ရမယ်။
လူစီ မျက်ဝန်းအစုံး ချက်ချင်း ဆိုသလို မှေးကျဉ်းသွားခဲ့ပြီး ရန်ကိုင်ကို မွန်းစတားတစ်ကောင်အား ကြည့်နေသလို စိုက်ကြည့်လိုက်တယ်။ သူ့ရဲ့ တည်ငြိမ်နေတဲ့ ဟန်ပန်အမူအရာ နေရာမှာ ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်မှုတွေနဲ့ ပြည့်နေတဲ့ အမူအရာက အစားထိုး ဝင်ရောက်လာခဲ့တယ်။

သူ့ရှေ့က လူငယ်လေးက အစစ်အမှန်ဒြပ်စင်အဆင့်၇ ကျင့်ကြံသူ တစ်ယောက် စစ်စစ်ပါ။

ဒါပေမယ့် ဗဟုသုတနဲ့ ထက်ရှတဲ့ သူ့ရဲ့ အမြင်က အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ကျင့်ကြံသူ များစွာထက်တောင် သာလွန်နေပါသေးတယ်။ သူ့ရဲ့ ယူဆထင်မြင်ချက်က လူစီရဲ့ အခြေအနေမှန်ကို အပြည့်အဝ ထုတ်ဖော်သွားနိုင်ခဲ့တယ်။

လူစီရဲ့ အကြည့်က အလွန်အမင်း သုန်မှုန်လာခဲ့ပြီး အပြင်ဘက်မှာ ရှိနေတဲ့ အကြီးအကဲတွေလည်း အလွန်အမင်း ကြောက်ရွံ့လာခဲ့ကြတယ်။

သူတို့ရဲ့ အကြီးမားဆုံး လျှို့ဝှက်ကို အပြင်လူတစ်ယောက်က သိနေတဲ့အတွက် လူမိသားစုဝင်တွေ အလွန်အမင်း တုန်လှုပ်ခြောက်ခြားသွားတာ မထူးဆန်းပါဘူး။

ရန်ကိုင်က သည်းလှိုက်အူလှိုက် ရယ်မောလိုက်ပြီး ဆက်ပြောလိုက်တယ် “အခုစကားကို ပြောလိုက်တဲ့လူက ကျုပ်မဟုတ်ပဲ အခြားတစ်ယောက်သာ ဆိုရင် အခုအချိန်လောက်ဆို သေမင်းနဲ့ သွားတွေ့နေရလောက်ပြီ”

“အင်း” လူစီက ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး သူ့အမူအရာကို ပြန်ထိန်းလိုက်တယ် “လူမိသားစုရဲ့ ငြိမ်းချမ်းရေးအတွက်ဆို လူနည်းနည်း သေတော့ရော ဘာဖြစ်လဲ”

“ကောင်းတယ်၊ ဒါပေမယ့် ကျုပ်ကတော့ မတူဘူးလေ… ဟုတ်တယ်မလား။ လူမိသားစု အနေနဲ့ ကျုပ်ကိုသတ်ဖို့ စဉ်းတောင် မစဉ်းစားသင့်ဘူး” ရန်ကိုင်က ဘာကိုမှ ဂရုမစိုက်သည့် လေသံနဲ့ ပြောလိုက်တယ်။

လူစီက ခါးခါးသီးသီးနဲ့ အံ့ကြိတ်လိုက်ပြီး အပြင်ဘက်မှာ ရှိနေတဲ့ လူမိသားစု အကြီးအကြတွေ အကုန်လုံးကတော့ ခေါင်းလေး စိုက်ကျသွားခဲ့တယ်။

“အခု ကျုပ်က လူမိသားစုရဲ့ အကြီးမားဆုံး လျှို့ဝှက်ချက်ကို သိသွားပြီဆိုတော့ လူမိသားစု အနေနဲ့ ဘာကိုသုံးပြီး ကျုပ်ပါးစပ်ကို ပိတ်ချင်လဲ” ရန်ကိုင်က လူစီကို ရိုးသားအပြစ်ကင်းတဲ့ ဟန်ပန်နဲ့ ကြည့်လိုက်တယ်။

လူစီရဲ့ အမူအရာ နောက်တစ်ကြိမ် ရှုံ့မဲ့သွားခဲ့တယ်။ ဂျူနီယာ တစ်ယောက် ဆော့ကစားကို ခံရဖူးတာ ဒါပထမဆုံး အကြိမ်ပါပဲ။ ရန်ကိုင်ရဲ့ အဆင့်အတန်းနဲ့ သူ့နောက်ကွယ်က မဟာအင်အားစုကြီးကို စဉ်းစားလိုက်ရုံနဲ့တင် လူစီ ခေါင်းကိုက် ချင်လာခဲ့တယ်။

“သခင်လေးရန်၊ ဘာပဲတောင်းဆို တောင်းဆို၊ ကျုပ်တို့ လူမိသားစုက အတတ်နိုင်ဆုံး ကြိုးစားပြီး သခင်လေးရဲ့ တောင်းဆိုချက်ကို ဖြည့်ဆည်းပေးမှာပါ။ ဒါပေမယ့် ဒီယန်သခင်း ကျောက်စိမ်း အိပ်ရာကိုတော့ ဘယ်လိုမှ မပေးနိုင်ပါဘူး” လူစီ အလွန်အမင်း နောင်တ ရနေခဲ့တယ်။ ထိုကောင်စုတ်လေးသာ ဒီလောက်အထိ အမြင်စူးရှပြီး ကောက်ကျစ်စဉ်းလဲတဲ့ လူတစ်ယောက် ဖြစ်မှန်း သိခဲ့ရင် သူ့သိချင်စိတ်အတွက်နဲ့ ရန်ကိုင်ကို အိမ်ထဲ ဖိတ်ခေါ်ခဲ့လိမ့်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။ မြေခွေးကို သူ့အိမ်ထဲ ခေါ်သွင်းမိလိုက်လေပြီ။

ရန်ကိုင် မျက်မှောင် ကြုံ့လိုက်လေပြီ။ အခု အခြေအနေထိ ရောက်နေတာတောင် လူစီက ယန်သလင်း ကျောက်စိမ်းအိပ်ရာကို ပေးဖို့ ငြင်းဆန်နေတုန်းပါပဲ။ ကြည့်ရတာ ထိုကျောက်စိမ်း အိပ်ရာက သူ့အတွက် အရမ်းကို အရေးပါနေလို့ပဲ ဖြစ်ရပါမယ်။

ထိုကျောက်စိမ်း တုံးကြီးက သန့်စင်တဲ့ ယန်စွမ်းအင် များစွာ ပါဝင်နေတဲ့ ဆန်းကြယ်အဆင့် အဖိုးတန် ရတနာတစ်ခုပါ။ လူစီက ကျောက်စိမ်းတုံးကြီးထဲက ယန်စွမ်းအင်ကို သုံးပြီး သူ့သွေးကြောတွေကို နွေးထွေးအောင် လုပ်ထားတာပါ။ အကယ်၍ ရန်ကိုင်သာ ထိုကျောက်စိမ်းတုံးကြီးကို ယူသွားခဲ့မယ် ဆိုရင် လူစီ မကြာခင်မှာပဲ သေသွားရပါလိမ့်မယ်။ ထို့ကြောင့် လူမိသားစု အနေနဲ့ ထိုကျောက်စိမ်းတုံးကို လက်လွှတ်ဖို့က လုံးဝကို မဖြစ်နိုင်ပါဘူး။

အတွေးထဲ နစ်မြောနေရင်း ရန်ကိုင်က ရုတ်တရက် မော့ကြည့်လိုက်ပြီး မေးလိုက်တယ် “နောက်ထပ် အခြေအနေတွေများ မရှိတော့ဘူးလား”

လူစီသာ သူ့သွေးကြောတွေကို တည်ငြိမ်အောင်လုပ်ဖို့ ထိုယန်သလင်း ကျောက်စိမ်းအိပ်ရာကို မလိုတော့ဘူးဆိုရင် ရန်ကိုင် အတွက် လုံးဝကို အဆင်ပြေသွားပါပြီ။ ဒါပေမယ့် နောက်ထပ် နည်းလမ်း တစ်ခု မရှိတော့ဘူး ဆိုရင်တော့ သူ့အနေ့ လက်လျှော့ရုံက လွဲပြီး အခြားမရှိတော့ပါဘူး။

“ရှိတယ်” ဒါပေမယ့် လူစီက ချက်ချင်း နောက်ထပ်နည်းလမ်း တစ်ခု ရှိတယ်လို့ ချက်ချင်း ပြောဆိုလာတဲ့အတွက် ရန်ကိုင်လည်း အံ့အားသင့်သွားခဲ့ရတယ်။

“အို၊ ဘယ်လိုမျိုးလဲ၊ တစ်ချက်လောက် ပြောပါဦး” မျှော်လင့်ချက် ကောက်ရိုးမျှင်လေးကို မြင်လိုက်တာနဲ့ ရန်ကိုင်လည်း အလျင်စလို ကောက်မေးလိုက်တယ်။

“အထူးစိတ်ဝိဥာဉ်ဆေးလုံးပဲ” လူစီက ရန်ကိုင်ကို ကြည့်ကာ ပြုံးလိုက်ပြီး “သခင်လေးသာ ဒီလူအိုကြီး အဲ့ဆေးလုံး ပေးနိုင်မယ် ဆိုရင် ဒီလူအိုကြီးလည်း ကျောက်စိမ်းအိပ်ရာကို သခင်လေးဆီ ဝမ်းပန်းတသာနဲ့ ပေးလိုက်မှာ”

လူစီ အခုလိုမျိုး ပြောလာကတည်းက သူလိုနေတဲ့ ဆေးလုံးက သာမန်ဆေးလုံး မဟုတ်မှန်း ကျိန်းသေသွားပါပြီ။

“ဆန်းကြယ်အဆင့် ဆေးလုံးလား” ရန်ကိုင်က ဒက်ခနဲ တန်းသိလိုက်တယ်။

“ဟုတ်တယ်၊ ဆန်းကြယ် အလယ်အလတ်အဆင့် ဆေးလုံး တစ်လုံးပဲ” လူစီက ထပ်ပြောလိုက်တယ်။

ရန်ကိုင် အမူအရာ လှုပ်ခါသွားခဲ့တယ်။ ဆန်းကြယ် အလယ်အလတ် အဆင့် ဆေးလုံးလား။ ဒီကျင့်ကြံခြင်း လောကကြီးထဲမှာ ဆန်းကြယ်အဆင့် ဆေးလုံးကို ဖော်စပ်နိုင်တဲ့ ဆေးပညာရှင် အရေအတွက်က လက်တစ်ဆုပ် စာလောက်ပဲ ရှိပါတယ်။ ဆေးပညာရှင်ကို အသာထား၊ ဆန်းကြယ်အဆင့် ဆေးလုံးကို ဖော်စပ်ဖို့ လိုအပ်တဲ့ ဆေးအမယ်တွေကတောင် တော်တော်လေး ရှားပါတယ်။ ပြီးတော့ ဆေးဖော်စပ်ရှာမှာ ကျရှုံးနိုင်ချေလည်း ရှိပါသေးတယ်။ ဆန်းကြယ်အဆင့် ဆေးလုံးတိုင်းက ငွေဒင်္ဂါးသန်းပေါင်းများစွာ ထိုက်တန်ပါတယ်။

ဒါပေမယ့် အခြားသူတွေက ဆန်းကြယ်အဆင့် ဆေးလုံး ဖော်စပ်ပေးနိုင်တဲ့ ဆေးပညာရှင်တွေကို ရှာဖွေနိုင်ဖို့ ခေါင်းပေါက်မထွက် စဉ်းစားနေရချိန်၌ ရန်ကိုင်က ထိုဆေးလုံးကို ဖော်စပ်ပေးနိုင်တဲ့ လူနှစ်ယောက်ကို တကယ်ပဲ သိနေခဲ့ပါတယ်။

ရှောင်ဖူရှန်းနဲ့ ရှနင်းချန်။

ရှောင်ဖူချန်းက ဒီကျင့်ကြံခြင်း လောကရဲ့ ဆေးပညာ အသိုင်းအဝိုင်းမှာ အတော်ဆုံး ဆေးပညာရှင် တစ်ယောက်ပါ။ သူက ဆန်းကြယ် အထွတ်အထိပ်အဆင့် ဆေးလုံးတွေကိုတောင် ဖော်စပ်နိုင်ပါသေးတယ်။

သူမကို နောက်ဆုံး အကြိမ်တွေ့ခဲ့တဲ့ အချိန်တုန်းက ရှနင်းချန်က ဆန်းကြယ်အဆင့်နိမ့် ဆေးလုံးကို ဖော်စပ်နေနိုင် ခဲ့ပါပြီ။ သူမရဲ့ ပါရမီ၊ အထူးခန္ဓာကိုယ်နဲ့ဆိုရင် အခုအချိန်လောက်ဆို ရှနင်းချန် အနေနဲ့ တော်တာ်လေး တိုးတက်လာလောက်မှာ မလွဲမသွေပါပဲ။ ဆန်းကြယ်အလယ်အလတ် အဆင့် ဆေးလုံးကို ဖော်စပ်တာက သူမအတွက် အခက်အခဲ တစ်ခု မဟုတ်လောက်တော့ပါဘူး။

ရန်ကိုင် မျက်နှာထက်က ကိုးယိုးကားယား အမူအရာကို မြင်လိုက်တာနဲ့ လူစီက ရယ်မောလိုက်ပြီး “ဒီလူအိုကြီးက နောက်တစ်လှမ်း ဆုတ်ပေးမယ်။ လိုအပ်တဲ့ ဆေးအမယ်တွေကို ဒီလူအိုကြီးရဲ့ လူမိသားစုက ထောက်ပံ့ပေးမယ်။ သခင်လေးရန် လုပ်ဖို့လိုတာက ဆေးလုံးဖော်စပ်ပေးဖို့ ဆေးပညာရှင်ကို ရှာပေးဖို့ပဲ။ ဆေးလုံးကိုသာ ဖော်စပ်ပေးနိုင်ခဲ့မယ် ဆိုရင် ဒီယန်သလင်း ကျောက်စိမ်းအိပ်ရာက သခင်လေးရဲ့ အပိုင်ဖြစ်သွားပြီ။

“တကယ်လား” ရန်ကိုင်မျက်နှာ ချက်ချင်း ဝင်းပသွားခဲ့တယ်။

ရန်ကို အမူအရာကို မြင်လိုက်တာနဲ့ လူစီ မျက်မှောင် ကြုံ့မိလိုက်တယ်။ သူ့စိတ်ထဲ မကောင်းတဲ့ ခံစားချက် တစ်ခု ရလိုက်ပြီး ထိုကောင်စုတ်လေး ဘာလို့ ဒီလောက် စိတ်လှုပ်ရှားလာလဲ ဆိုတာကို သူ့လည်း မစဉ်းစား တတ်ခဲ့ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် သူ့ပုံစံက ဉာဏ်များ ကောက်ကျစ်မယ့် ပုံစံ မဟုတ်ပါဘူး။ ယုံကြည်ချက်တွေနဲ့ ပြည့်နေတဲ့ ပုံစံမျိုးပါ။

ဂရမ်းမာစတာအဆင့် ဆေးပညာရှင် တစ်ယောက်နဲ့ သူတကယ်ပဲ သိကျွမ်းနေတာလား”

ဒါပေမယ့် လူစီက အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက်လည်း ဖြစ်နေခဲ့ပါတယ်။ ထွေးပြီးသား တံတွေးတောင် ပြန်ချိုချလို့ မရမှတော့ သူ့လည်း ပြောပြီးသား စကားကို ပြန်ရုတ်သိမ်းဖို့ မဖြစ်နိုင်ပါဘညူး။ ထို့ကြောင့် ချက်ချင်းပဲ ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်တယ် “ဒီလူအိုကြီး ပြောတဲ့အတိုင်းပဲ၊ ဆန်းကြယ်အဆင့် ဆေးလုံးကို ဖော်စပ်ပေးနိုင်မယ့် ဆေးပညာရှင်ကို ရှာပေးနိုင်မယ်ဆိုရင် ဒီယန်သလင် ကျောက်စိမ်းအိပ်ရာက မင်းအပိုင်ပဲ”

“ဟားဟားဟား” ရန်ကိုင်က အူမြူးဝမ်းမြောက်စွာနဲ့ ရယ်မောလိုက်ပြီး “အဲ့လိုသာဆိုရင် ဒီကိစ္စက အရမ်းကို လွယ်သွားပြီ။ ကြည့်ရတာ ယန်သလင်း ကျောက်စိမ်းအိပ်ရာက ကျုပ်အပိုင် ဖြစ်တော့မယ်နဲ့ တူတယ်”

ရန်ကိုင်က အရှက်မရှိ ကြွားဝါနေတော့ လူစီလည်း သိချင်သွားခဲ့ပြီး တုန့်ဆိုင်းတုန့်ဆိုင်းနဲ့ မေးမြန်းလိုက်တယ် “သခင်လေးရန်မှာ နည်းလမ်းလေး၊ ဘာလေးများ ရှိလို့လား”

“အင်း၊အင်း၊ ရှိတာပေါ့” ရန်ကိုင်က‌ ခေါင်းညိတ်လိုက်တယ်။

လူစီ အသက်ရှု ရပ်တန့်သွားမတတ် ဖြစ်သွားခဲ့တယ်။ သူ့သွေးကြော ပြဿနာကြောင့် နှစ်ပေါင်းများစွာကြာအောင် ယန်သလင်း ကျောက်စိမ်းအိပ်ရာထက်မှာ ထိုင်နေခဲ့ရပါတယ်။ အပြင်လူတွေ အမြင်မှာတော့ သူက အားလုံး လေးစား ကြောက်ရွံ့ရတဲ့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ကျင့်ကြံသူ တစ်ယောက်ပေါ့။ ဒါပေမယ့် သူက အခန်းထဲမှာ ချောင်ပိတ်မိနေတဲ့ လူအိုကြီး တစ်ယောက်ဆိုတာကို အတွင်းလူတွေပဲ သိကြပါတယ်။

သူသာ ထိုဆန်းကြယ်အဆင့် ဆေးလုံးကို ရနိုင်ခဲ့မယ်ဆိုရင် သူ့ဒဏ်ရာကို ပြန်ကုသနိုင်ပြီး အရင်လို လွတ်လွတ်လပ်လပ်နဲ့ ပြန်လှုပ်ရှားသွားလာ နိုင်တော့မှာပါ။ ကျောက်စိမ်းတုံးကို ပေးရမယ်ဆိုရင် ပေးရတာနဲ့ ပြန်ရတာနဲ့က တကယ်ကို ထိုက်တန်ပါတယ်။

တံတွေးတစ်လုတ် မျိုချလိုက်ပြီး သူ့စိတ်ကို အတတ်နိုင်ဆုံး တည်ငြိမ်အောင် ကြိုးစားလိုက်ကာ အသံတုန်တုန်ရီရီနဲ့ မေးလိုက်တယ် “ဘယ်ဂရမ်းမာစတာအဆင့် ဆေးပညာရှင်နဲ့များ သခင်လေးရန် သိကျွမ်းတာလဲ သိလို့ရမလား”

ရန်ကိုင်က အဓိပ္ပါယ်ရှိရှိ ပြုံးလိုက်ပြီး ပြန်ပြောလိုက်တယ် “ဒီဂျူနီယာက ဆေးဘုရင်တောင်ကြားက တိမ်ဖုံးတောင်ထွတ်မှာ နည်းနည်းကြာကြာလေး နေခဲ့ဖူးတယ်”

လူစီ အကြည့် အနည်းငယ် ပြောင်းလဲသွားခဲ့ပြီး အပြင်ဘက်မှာ ရှိနေတဲ့ လူမိသားစု အကြီးအကဲတွေလည်း သူတို့ နားကြား မှားလိုက်သလားလို့တောင် ထင်သွားခဲ့ရပါတယ်။

အချိန်အတော်ကြာ တိတ်ဆိတ်နေပြီးနောက် လူစီက နောက်တစ်ကြိမ် ထပ်မေးလိုက်တယ် “တိမ်ဖုံးတောင်ထွတ်လား၊ ဂရမ်းမာစတာရှောင် နေတဲ့ နေရာပေါ့”

“အင်း”

လူစီရဲ့ အမူအရာ ရုတ်ချည်း ထူးဆန်းသွားခဲ့ပြီး ရန်ကိုင်ကို အထက်အောက် သေချာစူးစမ်းကြည့်ရင်း မျက်မှောင်ကြုံကာ ပြောလိုက်တယ် “သခင်လေးရန်က နောက်နေတာတော့ မဟုတ်ဘူးမလား”

“ဘယ်ကသာ နောက်ရမှာလဲဗျာ”

လူစီမျက်နှာက ပိုပြီး စိတ်ရှုပ်ထွေးသွားတဲ့ ပုံပေါက်သွားခဲ့တယ်။ ထို့နောက် ဖြေးဖြေးချင်း ခေါင်းခါယမ်လိုက်ပြီး ဖြေးဖြေးချင်းပဲ ပြောလိုက်တယ် “ဒီလူအိုကြီးက သခင်လေးရန်ရဲ့ စကားကို မယုံတာ မဟုတ်ပေမယ့်လေ… ဂရမ်းမာစတာရှောင်မှာ တပည့်တစ်ယောက်ပဲ ရှိတယ်၊ ပြီးတော့ အဲ့တပည့်က မိန်းကလေးတစ်ယောက်ပဲ။ အဲ့အကြောင်း ဘေးဖယ်ထားမယ် ဆိုရင်တောင် လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်လ တုန်းက တိမ်ဖုံးတောင်ထွတ်ဆီ ဒီလူအိုကြီး သွားခဲ့သေးတယ်။ အဲ့တုန်းက သခင်လေးရန်ကို မတွေ့ခဲ့မိပါလား”

Martial Peak
အပိုင်း (၃၈၀) အဲ့ဆေးလုံးကို အောင်အောင် မြင်မြင်ဖော်စပ်နိုင် လိမ့်မယ်လို့ ကျုပ်ကျိန်းသေ အာမခံတယ်

“လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်လတုန်းကလား” ရန်ကိုင် မျက်မှောင် ကြုံ့လိုက်ပြီး “အဲ့တုန်းက ကျုပ်က တိမ်မိစ္ဆာနယ်မြေက အင်အားစုတွေနဲ့ တိုက်ခိုက်နေခဲ့ရတာ။ ဒါကြောင့် ခင်ဗျားကျုပ်ကို မတွေ့ခဲ့တာ မထူးဆန်းပါဘူး။ ကျုပ်က တိမ်ဖုံးတောင်ထွတ်မှာ လနည်းနည်းလောက်ပဲ နေပြီး ထွက်သွားခဲ့တာ”

တစ်ခုခုကို တွေးမိသွားပုံရာက ရုတ်တရက် ကောက်ပြုံးလိုက်ပြီး မေးလိုက်တယ် “စီနီယာစီက တိမ်ဖုံးတောင်ထွတ်ဆီ ရောက်ပြီးမှာတော့ ဂရမ်းမာစရာရှောင်ကို ဘာလို့ အကူအညီ သွားမတောင်းတာလဲ”

လူစီက ပြုံးလိုက်ပြီး “အဲ့တုန်းက ဆေးဘုရင်တောင်ကြား တစ်ခုလုံး ပရမ်းပတာတွေ ဖြစ်နေတာလေ။ ဂရမ်းမာစတာ ရှောင်ဆိုရင်လည်း အရမ်း အလုပ်ရှုပ်နေခဲ့တာ။ သူ့တပည့် ပြောပုံအရဆို သူက တစ်ခုခုကို အားကြိုးမာန်တက် လေ့လာနေတဲ့ ပုံပဲ။ ဒီလူအိုကြီးက တိမ်ဖုံးတောင်ထွတ်ဆီ ရောက်ခဲ့ပေမယ့် ဂရမ်းမာစတာရှောင်နဲ့တော့ စကားပြောခွင့် မရခဲ့ဘူး”

ထိုအကြောင်း ပြန်ပြောနေတဲ့ အချိန်အတွင်း လူစီမျက်နှာထက် ရှက်ရွံ့သည့် အရိပ်အယောင် နည်းနည်းလေးမှ မတွေ့ရပါဘူး။

ထိုသူက ရှောင်ဖူချန်းပါ။

ရှောင်ဖူချန်းက အားကောင်းတဲ့ သိုင်းပညာရှင် တစ်ယောက် မဟုတ်ပါဘူး။ ပြီးတော့ ဆေးဘုရင်တောင်ကြားက ဒုတိယအင်အားစု အဆင့်တစ်ခုသာသာပါပဲ။ ဒါပေမယ့် ဒီကျင့်ကြံခြင်း ကမ္ဘာရဲ့ အထွတ်အထိပ်မှာ ရပ်တည်နေတဲ့ လူစီလို လူစားမျိုးကတောင် ရှောင်ဖူချန်းနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် တွေ့ခွင့် မရခဲ့ပါဘူး။

ဒါပေမယ့် လူစီက နည်းနည်းလေးတောင် အထွန့်မတက် ခဲ့ပါဘူး။ သူလေသံထဲ ရှောင်ဖူချန်းကို လေးစားနေသည့် အရိပ်အယောင်တို့တောင် ပါဝင်နေပါသေးတယ်။

“ကျုပ်သိပြီ…” ရန်ကိုင်က ဥာဏ်များတဲ့ မြေခွေးတစ်ကောင်လို ပြုံးကာ ပြောလိုက်တယ် “ကျုပ်သာ ဂရမ်းမာစတာရှောင်ကို ခင်ဗျားပြောတဲ့ ဆန်းကြယ်အလယ်အလတ် အဆင့် ဆေးလုံး ဖော်စပ်ခိုင်းနိုင်ခဲ့မယ် ဆိုရင် ကျုပ်တို့ရဲ့ သဘောတူညီချက်ကို ဖြည့်ဆည်းပေးလိုက်တာနဲ့ အတူတူပဲပေါ့၊ ဟုတ်တယ်မလား”

“မင်း” လူစီက ကသိကအောက် အမူအရာနဲ့ ရန်ကိုင်ကို ကြည့်လိုက်ပြီး ဖြေးဖြေးချင်း ခေါင်းခါယမ်လိုက်ကာ “ဂရမ်းမာစတာရှောင်ကို တောင်းဆိုဖို့ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး အဲ့လောက် လွယ်နိုင်မှာလဲဟ”

အပြင်ဘက်မှာ ရပ်စောင့်နေတဲ့ လူလျန်ကလည်း ဝင်ပြောလိုက်တယ် “သခင်လေးရန်၊ အချို့ စကားတွေက ပြောချင်တိုင်း ပြောလို့ကောင်းတဲ့ စကားတွေ မဟုတ်ဘူးနော်”

ရန်ကိုင်ကတော့ လူစီကိုသာ အမှုမထားဟန်နဲ့ ဆက်ပြီး စိုက်ကြည့်နေခဲ့ပြီး ခေါင်းခါယမ်းလိုက်ကာ “ကျုပ်မှာ အဲ့လိုစကားပြောဖို့ အရည်အချင်း ရှိလား၊ မရှိလား ဆိုတာကိုတော့ ခင်ဗျားတို့ကိုယ်တိုင် မြင်တွေ့ရမှာပါ။ တိမ်ဖုံးတောင်ထွတ်မှာ အချိန်အကြာကြီး မနေခဲ့ပေမယ့် ဂရမ်းမာစတာရှောင်ကို ဆန်းကြယ်အလယ်အလတ် အဆင့် ဆေးလုံးတစ်လုံးလောက် သန့်စင်ပေးဖို့ တောင်းဆိုတာက ပြဿကြီးတစ်ခု မဟုတ်ပါဘူး”

လူစီက ရန်ကိုင်ကို တစ်ချက်ကလေးတောင် မျက်တောင်မခတ်ပဲ တောက်လျှောက် စိုက်ကြည့်နေခဲ့တယ်။

အပြင်ဘက်မှာ ရှိနေတဲ့ လူလျန်နဲ့ လူမိသားစု အကြီးအကဲတွေလည်း အံ့အားသင့်သွားခဲ့ကြတယ်။ ရှောင်ဖူချန်းဆိုတာ ဘယ်သူလဲ၊ ရှောင်ဖူချန်းက ဘယ်လို အဆင့်အတန်းမျိုးမှာ ရှိနေလဲဆိုတာကို သူတို့ သိထားပြီးသားပါ။ လူမိသားစုရဲ့ လူစီတောင် သူနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် တွေ့ဖို့ အခွင့်အရေး မရခဲ့ပါဘူး။ အဲ့ဒါကို ရန်ကိုင်လို လူငယ်လေး တစ်ယောက်က ဂရမ်းမာစတာရှောင်ကို ဆေးလုံး ဖော်စပ်ခိုင်းမယ်တဲ့။ ထိုကောင် ဘယ်ကနေများ အခုလို ယုံကြည်ချက်တွေ ရနေလဲ ဆိုတာကိုတော့ သူတို့လည်း မတွေးတတ်ခဲ့ပါဘူး။

ပြီးတော့ ဆန်းကြယ် အလယ်အလတ် အဆင့် ဆေးလုံးဆိုတာ သာမန် ဆေးလုံး မဟုတ်ပါဘူး။ ဂရမ်းမာစရှောင်တောင် ထိုဆေးလုံးမျိုး သန့်စင်ဖို့ဆို တော်တော်လေး အားစိုက်ထုတ်ဖို့ လိုပါတယ်။

“ဒါက အဲ့ဆေးလုံးကို ရဖို့ အကောင်းဆုံး အခွင့်အရေးနော်.. စီနီယာစီ။ ခင်ဗျား သေချာစဉ်းစားသင့်တယ်” ရန်ကိုင်က လူစီကို အပြုံးလေးပြုံးရင်းနဲ့သာ ဆက်ပြီး စိုက်ကြည့်နေခဲ့တယ်။

လူစီလည်း ရန်ကိုင်ကိုပဲ ယုံလိုက်ရမလား၊ မယုံရဘူးလား ဆိုတာကို မသေချာ မရေရာ ဖြစ်နေခဲ့တယ်။

ယုတ္တိရှိရှိ ပြောရမယ် ဆိုရင်တော့ ရန်မိသားစုရဲ့ ခသင်လေး တစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ ရန်ကိုင် အနေနဲ့ သူ့ကို အခုလိုမျိုး လှည့်စားစရာ မလိုပါဘူး။ ဒါပေမယ့် နောက်တစ်ဖက်က စဉ်းစားမယ်ဆိုရင် သူက ဂျူနီယာတစ်ယောက် ဖြစ်နေတုန်းပါပဲ။ လူငယ်ဆိုတော့ လေတစ်လုံး၊ မိုးတစ်လုံးနဲ့ ကြွားလုံးထုတ်တာက သူတို့အတွက် သဘာဝလိုလို ဖြစ်နေပါတယ်။

အချိန်အတော်ကြာပြီးနောက် လူစီက ရုတ်တရက် ပြောလိုက်တယ် “သခင်လေးရန်ကို ဒီလူအိုကြီး မယုံတာ မဟုတ်ပေမယ့် သခင်လေးက အခုလို ပြောရဲမှတော့ သခင်လေးရန်နဲ့ ဂရမ်းမာစတာရှောင် ကြားက ဆက်ဆံရေးက သာမန် မဟုတ်လောက်ဘူး”

ရန်ကိုင်က ခေါင်းညိတ်လိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့် သူ့မျက်နှာ အမူအရာကတော့ နည်းနည်းလေးမှ မပြောင်းလဲ သွားခဲ့ပါဘူး။

“သခင်လေးရန်သာ တိမ်ဖုံးတောင်ထွတ်မှာ လနည်းနည်းလောက် နေခဲ့မယ်ဆိုရင် ဒီလူအိုကြီးက သခင်လေးရန်ကိုင် မေးခွန်း နည်းနည်းလောက် မေးချင်တယ်” ရန်ကိုင်က အမှန်ကို ပြောနေတာလား၊ လိမ်ပဲ ပြောနေတာလားကို သူအတည်ပြုချင်ပါသေးတယ်။

“စီနီယာစီ ကြိုက်တာမေးပါ”
ရန်ကိုင် မျက်နှာထက် တုန်လှုပ်သွားသည့် အရိပ်အယောင် စိုးစဉ်းမျှ မတွေ့ရတဲ့အတွက် လူစီက အသာအယာလေး ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး စမေးလိုက်တယ် “ဂရမ်းမာစတာရှောင်မှာ တပည့်တစ်ယောက် ရှိတယ်။ သခင်လေးရန်၊ သူမနဲ့ သိလား”

ရန်ကိုင်က ရယ်မောလိုက်ပြီး “စီနီယာလီက အဲ့မိန်းကလေးတပည့် နာမည်ကို မေးမထားလိုက်ဘူးလား”

“သူမနာမည်က ဒေါင်ချင်းဟန်နဲ့ တူတယ်၊ ဒေါင်မိသားစုရဲ့ အကြီးဆုံး သမီးလေ”

“ဒေါင်မိသားစုနဲ့ ကျုပ်တို့ ရန်မိသားစုက လက်ထပ်ပြီး ဆက်ဆံရေး ထူတောင်ထားကြတယ်၊ ဒေါင်ချင်းရန်က ကျုပ်ရဲ့ ဝမ်းကွဲပဲ’

လူစီမျက်မှောင် ကြုံ့လိုက်တယ်။ ထို့နောက် တစ်ခုခုကို ပြန်အမှတ် ရသွားပုံပေါ်ကာ ထိတ်လန့်တကြားနဲ့ အော်ပြောလိုက်တယ် “အဲ့တော့ အဲ့လူက သခင်လေးရန် ဖြစ်နေတာကိုး”

“အန်၊ ဘယ်လူလဲ” ရန်ကိုင်က နားမလည်သည့် ဟန်နဲ့ ပြန်မေးလိုက်တယ်။

“ဒီလူအိုကြီး တိမ်ဖုံးတောင်ထွတ်ဆီ သွားတုန်းက အခြားလူတွေ ပြောနေတာ ကြားခဲ့တယ်။ လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်ဝက်တုန်းက ဂရမ်းမာစတာရှောင်က တပည့်ရွေးပွဲ တစ်ခု လုပ်ခဲ့တယ်တဲ။ အဲ့စမ်းသပ်ပွဲကို ယောကျ်ားတစ်ယောက်နဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်က အောင်မြင်သွားခဲ့တယ်။ မိန်းကလေး နာမည်က ဒေါင်ချင်းဟန် ဖြစ်ပြိး ယောကျ်ားလေးကတော့ ဒေါင်ချင်းဟန်ရဲ့ သက်တော်စောင့်တဲ့… လတ်စသတ်တော့ အဲ့သက်တော်စောင့်က သခင်လေးရန် ဖြစ်နေတာကိုး”

“အင်း” ရန်ကိုင်က ဘူးခံ ငြင်းမနေခဲ့ပဲ အလျင်အမြန်ပဲ ထပ်ပေါင်း ပြောလိုက်ပါတယ် “အဲ့တာ အမှန်ဆိုပေမယ့်၊ ကျုပ်က ဂရမ်းမာစတာရှောင်ရဲ့ တရားဝင် တပည့်တစ်ယောက် ဖြစ်မလာခဲ့ဘူး”

ထိုစကားကို ကြားလိုက်တဲ့အချိန် ကျန်ရှိနေတဲ့ လူမိသားစုဝင်တွေ အကုန်လုံး ကြက်သေသေသွားခဲ့ကြတယ်။

ရန်ကိုင်နဲ့ ရှောင်ဖူချန်း တကယ်ကို အသိအကျွမ်းတွေ ဖြစ်နေခဲ့ပါတယ်။ ရှောင်ဖူချန်းရဲ့ စမ်းသပ်မှုကို အောင်မြင်သွားပြီ ဆိုကတည်း သူက ရှောင်ဖူချန်းရဲ့ တိုက်ရိုက်တပည့် တစ်ယောက် ဖြစ်လာဖို့ အရည်အချင်း ပြည့်မှီသွားပြီလို့ ဆိုလိုက်တာပဲမလား။ ဂရမ်းမာစတာအဆင့် ဆေးပညာရှင်တစ်ယောက်ရဲ့ တပည့် ဖြစ်နေမှတော့၊ အမွေခံတိုက်ပွဲမှာ ရှုံးနိမ့်သွားခဲ့မယ် ဆိုရင်တောင် သူ့ရဲ့ အနာဂတ်နဲ့ ပက်သက်ပြီး ဘာမှစိုးရိမ် စိတ်ပူနေစရာ မလိုပါဘူး။

ထိုအတွေးတွေ သူ့စိတ်ထဲ ဖြတ်ပြေးသွားတာနဲ့ ရန်ကိုင်ပေါ် ထားတဲ့ သူ့အထင်အမြင်တွေကို သေချာ ပြန်စဉ်းစားသင့်ပြီလို့ လူလျန် တွေးလိုက်တယ်။

ထိုအချက်နဲ့တင် ရန်ကိုင်က အမှန်ကို ပြောနေတာလို့ လူစီ ရှစ်ဆယ်ရာခိုင်းနှုန်းလောက် ယုံကြည်သွားခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် အပြည့်အဝ ယုံကြည်နိုင်ဖို့အတွက် နောက်ထပ် မေးခွန်း နည်းနည်းလောက် ထပ်မေးဖို့ လိုအပ်ပါသေးတယ်။

“ဒီလူအိုကြီးက တိမ်ဖုံးတောင်ထွတ်မှာ ရက်အနည်းငယ်လောက် နေခဲ့တယ်။ မိန်းကလေးဒေါင်ကြောင့် ဂရမ်းမားစတာရှောင် ဘာကို လေ့လာနေလဲ ဆိုတာကို သိခွင့်ရခဲ့တယ်။ ဂရမ်းမာစတာရှောင်က ဘာကို အားကျိုးမာန်တက် လေ့လာနေလဲ ဆိုတာကို သခင်လေးရန်ကို မေးလို့ရမလား”

ရန်ကိုင် အမူအရာက အရမ်းကို တည်ငြိမ်နေခဲ့ပြီး သာမန်ကာလျှံကာ အတိုင်း ပြန်ဖြေလိုက်တယ် “စိတ်ဝိဥာဉ် အစီအရင်လေ”

ရှောင်ဖူချန်း အသည်အးသန် လေ့လာနေတာဆိုလို့ စိတ်ဝိဥာဉ်အစီအရင်တွေပဲ ဖြစ်ရပါမယ်။

သူတိမ်ဖုံးတောင်ထွတ်ကနေ ထွက်လာတုန်းက ရှနင်းချန်ကနေ တစ်ဆင့် ဂရမ်းမာစတာရှောင်ဆီ ပေးခိုင်းခဲ့တဲ့ စိတ်ဝိဥာဉ် အစီအရင်တွေပဲ ဖြစ်ရပါမယ်။

လူစီ ထိတ်လန့် သွားခဲ့ပြီး ရှောင်ဖူချန်းနဲ့ ရန်ကိုင် ကြားမှာ ဆက်ဆံရေး တစ်ခုခု ရှိနေမယ်လို့ မှတ်ချက်ချလိုက်တယ်။ မဟုတ်ရင် ဒီလောက်အထိ အသေးစိတ် သိနေနိုင်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

“ဒီလို စိတ်ဝိဥာဉ် အစီအရင်လေ” ရန်ကိုင်က ပြောနေရင်းနဲ့ ကြမ်းပြင်ထက် စိတ်ဝိဥာဉ်အစီအရင် တစ်ခုကို ဆွဲပြလိုက်တယ်။

လူစီလည်း အသက်အောင့် ထားလိုက်ပြီး ရန်ကိုင် ဆွဲနေတဲ့ စိတ်ဝိဥာည် အစီအရင်ကို အာရုံစူးစိုက်မှုအပြည့်နဲ့ စိုက်ကြည့်နေခဲ့တယ်။ စိတ်ဝိဥာဉ် အစီအရင်တွေက ဆန်းကြယ်ပြီး ရှုပ်ထွေးလွန်းတဲ့အတွက် စိတ်ဝိဥာဉ် အစီအရင်တွေ ဘာလုပ်လဲ ဆိုတာကို လူစီလို ပုဂ္ဂိုလ်မျိုးတောင် နားမလည်နိုင်ပါဘူး။ တိမ်ဖုံးတောင်ထွတ်ပေါ်မှာ ရှိနေတုန်း အကြိမ်အနည်းငယ်လောက် မြင်တွေ့ခဲ့ရပေမယ့် အခုတော့ တစ်ဝက်လောက်ပဲ မှတ်မိပါတော့တယ်။

ဒါပေမယ့် ရန်ကိုင်က စိတ်ဝိဥာဉ် အစီအရင် တစ်ခုလုံးကို သူ့ရှေ့မှာပဲ လက်တန်း ဆွဲပြခဲ့တာပါ။ ထို့ကြောင့် သူ့အနေနဲ့ ထိုစိတ်ဝိဥာဉ် အစီအရင်တွေနဲ့ တော်တော်လေး ရင်းနှီးနေရပါမယ်။ မဟုတ်ရင် အခုလိုမျိုး လက်တန်းဆွဲပြနိုင်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

“ဟုတ်တယ်” လူစီက ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်တယ်။ စိတ်ဝိဥာဉ် အစီအရင်ရဲ့ လုပ်ဆောင်ပုံကို နားမလည်သေးပေမယ့် မျက်လုံးပိတ်ပြီး သေသေချာချာ ပြန်စဉ်းစားကြည့်ပြီးနောက် သူ့ရှေ့မှာ ရှိနေတဲ့ စိတ်ဝိဥာဉ် အစီအရင်က တိမ်ဖုံးတောင်ထွတ်မှာ ရှိနေတဲ့ စိတ်ဝိဥာဉ် အစီအရင်နဲ့ တစ်ပုံစံတည်း ဖြစ်နေတာကို ရန်ကိုင်တွေ့လိုက်ရတယ်။

ဆွဲပြီးတာနဲ့ ရန်ကိုင်က ထိုပုံကို ဖျက်ပစ်လိုက်ပြီး လူစီကို လှမ်းကြည့်လိုက်တယ်။

အခု ထိုအားကောင်းတဲ့ ပညာရှင်လည်း ရန်ကိုင်ကို ထပ်ပြီး မေးခွန်း မထုတ်ရဲတော့ပါဘူး။ မျှော်လင့်ချက် အရိပ်အယောင်တို့ ယှတ်သန်းနေတဲ့ အကြည့်ဖြင့် ရန်ကိုင်အား ရင်တစိတ်စိတ်နဲ့ စိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး “သခင်လေးရန်၊ ဆေးလုံးကကော…”

“စာရွက်တစ်ရွက်နဲ့ စုတ်တံ တစ်ချောင်းပေး၊ ခင်ဗျားအတွက် စာတစ်စောင် ရေးပေးလိုက်မယ်”

“စာရွက်တစ်ရွက်နဲ့ စုတ်တံတစ်ချောင်း မြန်မြန် ယူလာပေးစမ်း” လူစီက စိတ်လှုပ်ရှားနေတဲ့ လေသံနဲ့ လှမ်းအော်လိုက်တယ်။ သူ့မျက်နှာ အသားအရေတောင် အနည်းငယ် နီးမြန်းနေချင်ခဲ့ပါတယ်။

လူစီရဲ့ အမိန့်ကို ကြားလိုက်တာနဲ့ အပြင်မှာ ရှိနေတဲ့ လူအားလုံးရဲ့ နှလုံးခုန်သံ မြန်ဆန်လို့သွားခဲ့ကာ အပျော်တွေနဲ့ မွှန်ထူသွားခဲ့တယ်။ လူလျန်က အကြီးအကဲတွေထဲက တစ်ယောက်ကို ကပျာကယာနဲ့ လှမ်းအော်လိုက်တယ် “မြန်မြန် သွားယူလိုက်”

အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ပညာရှင်လည်း နည်းနည်းလေးတောင် မတုန့်ဆိုင်းရဲပါဘူး။ ကျားနောက်က လိုက်သလို အမြန်နှုန်းနဲ့ အပြာရောင်အလင်းတန်း တစ်ခုအဖြစ် ပြောင်းလဲသွားခဲ့ပြီ ခြံဝန်းထဲကနေ ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့တယ်။

အသက်ရှုချိန် ၁၀ရှိုက်စာလောက် ကြာပြီးနောက် ထိုအကြီးအကဲက စာရွက်၊ စုတ်တံနဲ့ မှင်တစ်ချောင်း သယ်ပြီး ပြန်လာခဲ့တယ်။ ထို့နောက် လူစီအခန်းထဲ လေးလေးစားစားနဲ့ ဝင်သွားလိုက်ပြီး ရန်ကိုင်ရှေ့မှာ ချပေးလိုက်ကာ အခန်းထဲကနေ ခပ်မြန်မြန်ပဲ ပြန်ထွက်သွားလိုက်တယ်။

“သခင်လေးရန်၊ ကျေးဇူးပြုပြီးတော့” လူစီက စာရွက်ကို ကိုယ်တိုင် ဖြန့်ပေးလိုက်ပြီး စုတ်တံကို မှင်ထဲနှစ်ကာ ရန်ကိုင်ကို လက်ကမ်းပေးလိုက်တယ်။

ရန်ကိုင်က စုတ်တံကို ယူလိုက်ပြီး ယဲ့ယဲ့လေး ပြုံးရင် စရေးလိုက်တယ်။

လူစီက ရန်ကိုင် စာရေးနေတာကို ရင်တစိတ်စိတ်နဲ့ စိုက်ကြည့်နေခဲ့တယ်။ စားလုံးလေး တစ်လုံးတောင် လွတ်မသွားစေခဲ့ပါဘူး။

ရန်ကိုင်စာက အရမ်းကို ရိုးရှင်းပြီး စာထဲမှာ ပါတဲ့ အကြောင်းအရာ တွေကလည်း လူစီ ထင်ထားသလို ဂရမ်းမာစတာရှောင်ကို ဆေးလုံးဖော်စပ်ပေးဖို့ တောင်းဆိုတာလေးပါပဲ။

ရေးပြီးတာနဲ့ စာကို လူစီလက်ထဲ ထည့်ပေးလိုက်တယ်။ လူစီက အစစ်အမှန်ချီကို သုံးကာ မှင်ချက်တွေကို ခြောက်သွေ့သွားစေလိုက်တယ်။ ထို့နောက် သေသေချာချာ ခေါက်လိုက်ပြီး သူ့အင်္ကျီအိတ်ကပ်ထဲ ထည့်သိမ်းထားလိုက်တယ်။ ပြီးတာနဲ့ သက်ပြင်းအမောကြီး တစ်ချက် ချလိုက်ပါတယ်။

ရိုးရှင်းတဲ့ စာရွက်လေး တစ်ရွက်ကို မွေးကင်းစ ကလေးတစ်ယောက်ကို ကိုယ်တွယ်သလိုမျိုး တယုတယနဲ့ ကိုင်တွယ်နေတာက အရမ်းကို ပုံကြီးချဲ့ကားရာ ကျတယ်လို့ ပြောရင်တောင် မမှားပါဘူး။

“သခင်လေးရန်ကို ရှက်စရာ ကောင်းတာတွေ မြင်စေလိုက်မိပြီ” ပြောပြီးတာနဲ့ လူစီက လက်သီးဆုပ်ပြီး ဦးညွှတ်လိုက်တယ်။

“ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး”

“သခင်လေးရန်၊ လူမိသားစုမှာ ရက်နည်းနည်းလောက် ထပ်နားသွားပါဦး။ ဒီလူအိုကြီး ချက်ချင်းပဲ တိမ်ဖုံးတောင်ထွတ်ဆီ သွားလိုက်မယ်။ သခင်လေးရန် ပြောတာသာ မှန်တယ် ဆိုရင် ဒီလူအိုကြီးက ယန်သလင်း ကျောက်စိမ်းအိပ်ရာကို ကျိန်းသေပေးမှာပါ” လူစီက ပြောလိုက်တယ်။

ရန်ကိုင်က မျက်မှောင် ကြုံ့လိုက်ပြီး “အဲ့လိုမျိုးတော့ မဖြစ်နိုင်လောက်ဘူး။ ကျုပ်က ဗဟိုမြို့တော်ဆီ ပြန်ရဦးမှာဆိုတော့ ယန်သလင်း ကျောက်စိမ်းအိပ်ရာကို အခုပဲ ယူသွားချင်တယ်”

လူစီလည်း ရှက်သွားခဲ့ပြီး ချက်ချင်းပဲ ပြန်ပြောလိုက်တယ် “ဒါပေမယ့် ဒါက ဆန်းကြယ် အလယ်အလတ်အဆင့် ဆေးလုံးလေ။ ဂရမ်းမာစတာရှောင် ကိုယ်တိုင် ဖော်စပ်ပေးမယ် ဆိုရင်‌တောင် ကျရှုံးနိုင်ချေ ရှိသေးတယ်လေ။ အကယ်၍ သူသာ ဆေးဖော်စပ်တာ ကျရှုံးသွားခဲ့ရင် ဒီလူကြီးက ယန်သလင်း ကျောက်စိမ်းအိပ်ရာကို လိုနေဦးမှာ”

လူစီ ပြောတာလည်း မများပါဘူး။ ရှောင်ဖူချန်းက ဆန်းကြယ် အထွတ်အထိပ်အဆင့် ဆေးလုံးတွေကို သန့်စင်နိုင်တယ် ဆိုပေမယ့် အကြီးအကျယ်ဆုံးသော ဆေးပညာရှင်တွေတောင် ၁၀၀ ရာခိုင်နှုန်း အောင်မြင်မယ်လို့ ဘယ်သူမှ မပြောရဲကြပါဘူး။ ဂရမ်းမာစတာရှောင် ထိုဆန်းကြယ် အလယ်အလတ် အဆင့်ဆေးလုံးကို သန့်စင်တာ မအောင်မြင်တာလည်း ဖြစ်နိုင် သေးတာပါပဲ။

အဲ့လိုသာ ဖြစ်သွားလို့ သူ့မှာ ကျောက်စိမ်း အိပ်ရာသာ မရှိတော့ လူစီ အနေနဲ့ ငိုဖို့တောင် နေရာရှိလိမ့်တော့မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

“ဟင်၊ အဲ့လိုဆို၊ ဂရမ်းမာစတာရှောင်ဆီ တစ်ခုခု ပေးပေးလို့ ရမလား။ ကျုပ်ပေးလိုက်တဲ့ ပစ္စည်းနဲ့ဆို ခင်ဗျားလိုချင်နေတဲ့ ဆေးလုံးကို ၁၀၀ ရာခိုင်နှုန်း အောင်အောင်မြင်မြင်နဲ့ ဖော်စပ်နိုင်လိမ့်မယ်” ရန်ကိုင်က တစ်ခဏလောက် စဉ်းစားလိုက်ပြီးနောက် အပြင်ဘက်မှာ ရှိနေတဲ့ လူမိသားစုဝင်တွေကို လှမ်းအော်မေးလိုက်တယ် “ခင်ဗျားတို့မှာ မသုံးရသေးတဲ့ ကျောက်စိမ်းပြား တစ်ခုလောက် ရှိကြလား”

အပြင်ဘက်မှာ ရှိနေတဲ့ အကြီးအကဲတွေ အကုန်လုံး အချင်းချင်း အပြန်အလှန် ကြည့်လိုက်ကြပြီး နောက်ဆုံး၌ သူတို့ရဲ့ အကြည့်က လူလျန်လည်ပင်းထက် ချိန်ထဲထားတဲ့ ကျောက်စိမ်းပြားဆီ ရောက်သွားခဲ့တယ်။

လူလျန်က သူ့လည်ပင်းထက်က ကျောက်စိမ်းပြားကို အလိုလို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး လူအုပ်ကြီးကို ပြန်အော်လိုက်တယ် “ဘာကြည့်နေတာလဲ။ ဒီကျောက်စိမ်းပြားက ဒီလူအိုကြီးနဲ့ အတူရှိနေတာ နှစ်ပေါင်းများစွာ ကြာသွားပြီ။ လုံးဝကို အစားထိုးပေးလို့ မရဘူး”

“ချွတ်လိုက်” လူစီက လေသံမာမာနဲ့ အော်လိုက်တယ်။ လူလျန် မျက်နှာတစ်ခုလုံး ရှုံ့မဲ့သွားခဲ့တယ်။

လူလျန်လည်း အိပ်ထဲကို ဝင်သွားလိုက်ပြီး သူ့လည်ပင်းထက်က ကျောက်စိမ်းပြားကို မပေးချင်၊ ပေးချင်နဲ့ ချွတ်ပေးလိုက်တယ်။ ထို့နောက် အံတင်းတင်း ကြိတ်လိုက်ပြီး ဘီလူးမ သုံးပုရာသီး ကိုက်ထားရတဲ့ အပြုံးနဲ့ ရန်ကိုင်ကို မေးလိုက်တယ် “သခင်လေးရန်၊ ဒီလူအိုကြီးရဲ့ ကျောက်စိမ်းပြားနဲ့ ဘာလုပ်မလို့လဲဟင်”

ရန်ကိုင်က ပြုံးလိုက်ပြီး ကျောက်စိမ်းပြားကို လှမ်းယူလိုက်တယ်။ ထို့နောက် ကျောက်စိမ်းပြားထဲ အစစ်အမှန်ချီကို ထည့်သွင်းလိုက်ပြီး အင်းကွက်ပုံစံ အမှတ်အသားတွေကို စတင်ရေးထွင်းပါတော့တယ်။

လူလျန်းနှလုံး ရုတ်ချည်း တင်းကြပ်သွားခဲ့တယ်။ သူ့မျက်စိရှေ့မှာပဲ ရန်ကိုင်လက်ထဲက အစစ်အမှန်ချီစီးကြောင်းတွေက ကျောက်စိမ်းပြားထဲ စီးဝင်လို့ နေခဲ့တယ်။

တစ်ခဏလောက် စဉ်းစားလိုက်ပြီးနောက် လူစီနဲ့လူလျန်တို့ နှစ်ယောက်စလုံး အံဩသွားခဲ့ကြရတယ်။ သူတို့ ကြည့်နေလေလေ၊ ရန်ကိုင်ကို ပိုပြီး လေးမိလာလေလေပါပဲ။

ရန်ကိုင်က အစစ်အမှန်ချီကို သုံးပြီး အင်းကွက်လို အရာတစ်ခုကို ကျောက်စိမ်းပြားထက် ရေးထွင်းနေတယ် ဆိုတာကို သူတို့ မမြင်ပဲ ဘယ်နေပါ့မလဲ။

ရိုးရိုးလေး ပြောရမယ်ဆိုရင်တော့ ရန်ကိုင်က သတင်းစကား တစ်ခုကို ပေးပို့ဖို့ ဒီနည်းလမ်းကို သုံးနေတာပါ။

ဒီနည်းနဲ့ပဲ များပြားလှတဲ့ သတင်းပမာဏကို ကျောက်စိမ်းပြား သေးသေးလေးနဲ့ ပို့ပေးနိုင်မှာလေ။

ဒီနည်းလမ်းက အပြောသာ လွယ်တာ၊ လုပ်ရ အရမ်းခက်ပါတယ်။ ရန်ကိုင်လိုမျိုး လုပ်ဖို့ဆိုရင် အစစ်အမှန်ချီကို အသေးစိတ်ကျကျ ထိန်းချုပ်နိုင်ဖို့ လိုပါတယ်။ အနည်းငယ်သော မှားယွင်းမှုလေးက တောင် လုပ်ငန်းစဉ် တစ်ခုလုံးကို ပျက်စီးသွားစေနိုင်ပါတယ်။

အချိန် အတော်ကြာသွားပြီးနောက် ရန်ကိုင်က ကျောက်စိမ်းပြားကို လူစီလက်ထဲ ထည့်ပေးလိုက်တယ် “ဒါကို ဂရမ်းမာစတာရှောင်ဆီ ပေးပေးပါ။ ဒါနဲ့ဆိုရင် ဆေလုံးကို ၁၀၀ရာခိုင်နှုန်း အောင်အောင်မြင်မြင် ဖော်စပ်ပေးနိုင်လိမ့်မယ်”

သူ့လေသံက ယုံကြည်ချက်တို့နဲ့ ပြည့်နေခဲ့ပါတယ်။

လူစီက ထိုကျောက်စိမ်းပြားကို အဖိုးတန် ရတနာတစ်ခုအလား အထူးဂရုပြုပြီး ကိုင်တွယ်လိုက်တယ်။

ထိုအချိန်၌ ရန်ကိုင်က ရုတ်တရက် ကောက်ပြုံးလိုက်ပြီး ပြောလိုက်တယ် “ကျောက်စိမ်းပြားထဲမှာ ပါတဲ့ သတင်းအချက်အလက်က တစ်ကြိမ်ကြည့်ပြီးသွားတာနဲ့ ပျောက်ကွယ်သွားလိမ့်မယ်။ ဒါကြောင့် ကျောက်စိမ်းပြာကို စီနီယာစီ သေသေချာချာ ကိုင်တွယ်သင့်တယ်”

လူစီလည်း ကြားကြားချင် ကြောင်သွားခဲ့ပေမယ့် ရုတ်တရက်ကြီး ပြန်ပြုံးလိုက်တယ်။ ကျောက်စိမ်းပြားထဲမှာ ပါတဲ့ သတင်းက အရမ်းကို အရမ်းကြီးတဲ့အတွက် ရန်ကိုင်က အခုလို နည်းလမ်းကို အသုံးပြုလိုက်တာမှန်း လူစီ ချက်ချင်း နားလည်လိုက်တယ်။

ထိုအတွေးတွေကို ဘေးထုတ်ထားလိုက်ပြီးနောက် လူစီ မျက်နှာ နောက်တစ်ကြိမ် ပြန်လည် တည်ငြိမ်သွားခဲ့ပြန်တယ်။

ဘေးနားမှာ ရှိနေတဲ့ လူလျန်က ကိုးယိုးကားယား ဟန်ပန်နဲ့ ချောင်းဟန့်လိုက်ပြီး “အကြီးအကဲစီ၊ ဒါက ကျုပ်ကို နှစ်ပေါင်းများစွာ အဖော်ပြုပေးလာခဲ့တဲ့ ကျောက်စိမ်းပြားလေးပါ။ ဒါကြောင့် ပါအောင် ပြန်ယူလာပေးပါနော်”

လူစီက လူလျန်ကို တစ်ချက် စောင်းကြည့်လိုက်တယ်။ လူလျန်လည်း ကူကယ်ရာမဲ့စွာနဲ့ ရယ်မောလိုက်ပြီး အခန်းထဲကနေ ပြန်ထွက်သွားလိုက်တယ်။

“ဒီကျောက်စိမ်းပြားထဲမှာ ဘာရှိနေလဲ ဆိုတာကို ဒီလူအိုကြီး သိလို့ရမလား” လူစီလည်း သိချင်စိတ် ပြင်းပြနေတဲ့အတွက် အောင့်အည်း မထားနိုင်တော့ပဲ မေးလိုက်မိတယ်။

“ဆေးပညာနဲ့ ပက်သက်တဲ့ စိတ်ဝိဥာဉ် အစီအရင် တစ်မျိုးပါပဲ။ ဒါပေမယ့် ခင်ဗျား မြင်ခဲ့တဲ့ ဟာနဲ့တော့ မတူဘူးပေါ့။ ဒါကိုသာ ဂရမ်းမာစတာရှောင်ဆီ ယူသွားပေးလိုက်၊ အဲ့ဒါ ဘာလဲ ဆိုတာကို ခင်ဗျားသိရလိမ့်မယ်” ရန်ကိုင်က ယဲ့ယဲ့လေး ပြုံးလိုက်တယ်။

တိမ်ဖုံးတောင်ထွတ်ကနေ ထွက်လာတုန်းက အစစ်အမှန် ဆေးပညာ နည်းလမ်းထဲက စိတ်ဝိဥာဉ် အစီအရင် နည်းနည်းလေးကိုပဲ သူလေ့လာ ရသေးတာပါ။ ဒါပေမယ့် အခုတော့ အစီအရင် အများကြီးကို သူလေ့လာပြီးသွားပါပြီ။ ထို့ကြောင့် သူသိထားတာတွေကို ပြန်ဖြန့်ဝေပေးတာက သူ့အတွက်တော့ ကိစ္စကြီး တစ်ခု မဟုတ်ပါဘူး။
Martial Peak
အပိုင်း (၃၈၁) ဆန်းကြယ်အလတ်အဆင့် ကျောက်စိမ်းတုံးကြီး
သူမှတ်မိတာသာ မှန်မယ်ဆိုရင် တိမ်ဖုံးတောင်ထွတ်မှာ သူချန်ခဲ့တဲ့ စိတ်ဝိဥာဉ် အစီအရင်က ဆေးလုံးရဲ့ အရည်အသွေးကို တိုးတက်စေနိုင်တဲ့ စိတ်ဝိဥာဉ် အစီအရင် တစ်မျိုးပါ။

ဒါပေမယ့် လူစီနဲ့ ထည့်ပေးလိုက်တဲ့ စိတ်ဝိဥာဉ် အစီအရင် ဆေးလုံး သန့်စင်ရာမှာ အောင်မြင်နိုင်ချေကို တိုးမြှင့်ပေးတဲ့ စိတ်ဝိဥာဉ် အစီအရင်မျိုးပါ။ အခု စိတ်ဝိဥာဉ် အစီအရင်ရဲ့ အဆင့်က အရင်တစ်ခုထက် ပိုမြင့်ပါတယ်။ ထို့ကြောင့် အခုလိုမျိုး ယုံကြည်အပြည့်နဲ့ သူပြောရဲတာပါ။

ရှောင်ဖူချန်းကသာ ဒီစိတ်ဝိဥာဉ် အစီအရင်ကိုသုံးပြီး ဆေးဖော်စပ်လိုက်မယ် ဆိုရင် လူစီလိုချင်တဲ့ ဆေးလုံးကို ၁၀၀ ရာခိုင်နှုန်း အောင်အောင်မြင်မြင်နဲ့ ဖော်စပ် သန့်စင်နိုင်ပါလိမ့်မယ်။

“ဆေးလုံး သန့်စင်တာ ရှုံးနိမ့်မှာ မဟုတ်ဘူးဆိုတာ သေချာလား” လူစီက မေးလိုက်တယ်။

“၁၀၀ ရာခိုင်နှုန်း သေချာတယ်” ရန်ကိုင်က ယုံကြည်ချက် အပြည်နဲ့ ပြန်ပြောလိုက်တယ်။

“ဒါပေမယ့် တကယ်လို့…”

“တကယ်လို့ ဆိုတာ မရှိဘူး…”

လူစီ မဲ့ပြုံးပြုံးလိုက်တယ်။ ရန်ကိုင် ဒီလောက် ယုံကြည်ချက် အပြည့်နဲ့ ပြောနေတော့ သူလည် ဘာဆက်ပြောလို့ ပြောရမယ်မှန်း မသိတော့ပါဘူး။

ရန်ကိုင်က မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီး လူစီဆီ လက်သီးဆုပ်လိုက်ကာ “စီနီယာစီ၊ ပြတ်ပြတ်သားသား လုပ်သာ အကောင်းဆုံးပါပဲ။ စီနီယာစီသာ ဒီကနေ တိမ်ဖုံးတောင်ထွတ်ဆီ သွားမယ်ဆို သိပ်မကြာလောက်ပါဘူး”

“အင်း၊ ‌ကောင်းပြီလေ” ရန်ကိုင်က အခုလို ပြောလာမှတော့ လူစီလည်း ယတိပြတ် ဆုံးဖြတ်ချက် ချလိုက်ပြီး စိတ်လှုပ်ရှားစွားနဲ့ မတ်တပ်ရပ်လိုက်တယ်။

ဆေးအမယ်တွေကို စုစည်ပြီးတာ ကြာပါပြီ။ ဆေးအမယ်တွေက ရှာရခက်ပေမယ့် လူမိသားစုရဲ့ ပထမအဆင့် အင်အားစုဆိုတဲ့ ဂုဏ်ပုဒ်နဲ့ လူစီရဲ့ အရေးပါမှုကြောင့် ထိုဆေးအမယ်တွေကို စုဆောင်းဖို့ အရမ်းကြီး မခက်ခဲ့ပါဘူး။

အားလုံးကို သူ့ခရီးဆောင် အိတ်ထဲ သေသေချာချာ ထုပ်ပိုးလိုက်ပြီးနောက် လှည့်ကြည့်လိုက်တဲ့အခါ ရန်ကိုင်က ကျောက်စိမ်းအိပ်ရာကို ပုခုံးထက် ထမ်းပိုးထားလိုက်ပြီး သွားပေါ်အောင် ပြုံးဖြီးနေတာကို တွေ့လိုက်ရတယ်။

“စီနီယာစီ၊ ခင်ဗျားနဲ့ အလုပ်တွဲလုပ်ရတာ တကယ်ကို ကျေနပ်စရာပါပဲ” ရန်ကိုင် ရယ်မောရင်း ကျောက်စိမ်း အိပ်ရာကို ထမ်းကာ အိပ်လေးထဲကနေ ခြေလှမ်းကျဲကျဲ လှမ်းရင်း ထွက်သွားလိုက်တယ်။

လူစီက သူ့ပါးစပ်ကို ဟလိုက်ပြီး တစ်ခုခု ပြောဖို့ လုပ်လိုက်ပေမယ့် ပြောမယ့် စကားလုံးကို ခပ်မြန်မြန်ပဲ ပြန်မျိုချထားလိုက်တယ်။

အခု ရန်ကိုင် ပြောတာ မှန်ပါစေလို့ပဲ သူမျှော်လင့်ရပါတော့မယ်။

လူလျန်နဲ့ အပြင်မှာ စောင့်နေတဲ့ အကြီးအကဲတွေ အကုန်လုံး ရန်ကိုင်က ကျောက်စိမ်း အိပ်ရာကို ထပ်ရင်း မြောက်ကြွမြောက်ကြွနဲ့ ထွက်သွားတာကို ကိုးယိုးကားယား မျက်နှာထားနဲ့ စိုက်ကြည့်နေခဲ့ကြတယ်။

ဒါ… ဒါ…

ဒါက အကြီးအကဲချုပ်စီရဲ့ အသက်ကယ် ယန်သလင်း ကျောက်စိမ်းအိပ်ရာလေ။ အခုလိုနဲ့ပဲ ထိုကောင်စုတ်ဆီ ပါသွားတော့မှာလား။ ရန်ကိုင်ဆီကနေ အကြည့်ခွာလိုက်ပြီး အကြီးအကဲချုပ်ဆီ ကြည့်လိုက်တဲ့အချိန် အကြီးအကဲချုပ်က ကူကယ်ရာမဲ့စွာနဲ့ ပြုံးနေတာကို သူတို့ တွေ့လိုက်ရတယ်။

လူမိသားဝင်တွေ အကုန်လုံး ကြက်သေသေသွားခဲ့ကြတယ်။

“ကျုပ်ကို လိုက်ပို့စရာ မလိုတော့ပါဘူး” ရန်ကိုင်က ပြုံးလိုက်ပြီး အားလုံးကို ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်ပြီးနောက် အနှောင်အဖွဲ့ကင်းတဲ့ သခင်လေး တစ်ယောက်ဟန်ပန်နဲ့ ခြံဝန်းထဲကနေ ထွက်သွားလိုက်တယ်။

အခုပုံစံက ဓါးပြတစ်ယောက်က သူတို့ပိုက်ဆံတွေ အကုန်လုံးကို ဓါးပြတိုက်ယူသွားပြီးတဲ့နောက် သူတိုက်ယူသွားတဲ့ ပိုက်ဆံကို ပြန်ပြီး ကြွားလုံးထုတ် သွားတာနဲ့တောင် တူနေပါသေးတယ်။ ပိုဆိုတားက လူမိသားစုဝင်တွေ အနေနဲ့ ဘာမှ မလုပ်နိုင်ပဲ ဘေးကနေ မတ်တပ်ရပ်ကြည့်နေရုံပဲ တတ်နိုင်ခဲ့ပါတယ်။

တစ်ခဏ ကြာပြီးနောက် သူ့ပုခုံးထက် လက်တစ်ဖက်ကို ရန်ကိုင် ခံစားမိလိုက်တယ်။

လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ လူစီက အားတုံ့အားနာ အမူအရာနဲ့ သူ့နောက်မှာ ရပ်နေတာကို တွေ့လိုက်ရတယ်။ သူ့မျက်နှာ စိုးရိမ်တုန့်ဆိုင်းနေသည့် အရိပ်အယောင်တို့ကို မြင်တွေ့ နေရပါသေးတယ်။
“ဟင်၊ ဘာလို့လဲ” ရန်ကိုင်က ရုတ်တရက် စိတ်မရှည် ဖြစ်လာခဲ့တယ်။ ဒီကျောက်စိမ်း အိပ်ရာကို ရဖို့အတွက် လူစီနဲ့ ဒီလောက်အချိန်အများကြီး သူမဖြုန်းချင်ပါဘူး။

“သခင်လေးရန်၊ ဒီလူအိုကြီး နောက်ဆုံး တစ်ကြိမ် ထပ်မေးချင်တယ်။ ဆေးဖော်စပ်တာ အောင်မြင်မယ်လို့ သခင်လေး ယုံကြည်ချက် အပြည့်ရှိတာလား” သူ့ကြည့်ရတာ စိုးရိမ်နေသေးတဲ့ ပုံစံပါပဲ။ မေးနေရင်းနဲ့ သူ့အကြည့်ကာ ကျောက်စိမ်း အိပ်ရာဆီ အလိုလို ရောက်သွားခဲ့တယ်။ သူ့ပုံစံက အချစ်ဟောင်းနဲ့ မခွဲရက်၊ မခွါရက် ဖြစ်နေတဲ့ လူတစ်ယောက်နဲ့တောင် တူနေပါသေးတယ်။

“ခင်ဗျားမှာ ဒီလောက်လေးတောင် သတ္တိမရှိရင် အဲ့စာ ကျုပ်ကို ပြန်ပေး။ ဒီလို ကျေးဇူးမသိတတ်တဲ့ အရာမျိုးကို ကျုပ်မလုပ်ချင်ဘူး” ရန်ကိုင်က အေးစက်စက်နဲ့ နှာခေါင်းရှံ့လိုက်တယ်။

လူစီလည်း ခေါင်းကိုက်ချင်သလို ဖြစ်လာခဲ့တယ်။ အချိန် အနည်းငယ်လောက် တိတ်ဆိတ်သွားပြီး နောက်ဆုံးမှာတော့ အံတင်းတင်းကြိတ်ကာ ပြောလိုက်တယ် “ကောင်းပြီလေ၊ ဒီတစ်ကြိမ် သခင်လေးရန်ကို ယုံလိုက်ရတာပေါ့”

“ကောင်းတယ်” ရန်ကိုင်က ပြန်ပြောလိုက်တယ် “ဒါဆို ကျုပ်သွားတော့မယ်”

ရန်ကိုင် ပုခုံးထက်က သူ့လက်ကို တု့န်ဆိုင်းတုန့်ဆိုင်းနဲ့ လွှတ်လိုက်ပြီး ကျောက်စိမ်းအိပ်ရာကြီးကို နှမြောတသနဲ့ ငေးကြည့်နေခဲ့တယ်။

ရန်ကိုင် မရှိတော့တဲ့ အခါ၌ ကျန်တဲ့ လူမိသားစုဝင်တွေ အကုန်လုံး အလွန်အမင်း စိုးရိမ်သွားခဲ့ကြတယ်။ လူလျန်က ရှေ့တက်လိုက်ပြီး မေးလိုက်တယ် “စီနီယာစီ၊ ဒါက နည်းနည်း မလောလွန်းဘူးလား”

“ကဲ၊ အခုလိုမှ မလုပ်ရင် ငါဘယ်လို လုပ်ရမလဲ။ အခွင့်အရေးက ငါ့ရှေ့ကို ဆိုက်ဆိုက်မြိုက်မြိုက်ကြီး ရောက်လာတာကို မင်းက ဒီအတိုင်းပဲ လက်လွှတ်လိုက် စေချင်တာလား” လူစီလည်း စိတ်ဓါတ်ကျနေခဲ့ပြီး သက်ပြင်းချလိုက်ရင်း “ဒါက သူသေကိုယ်သေ တိုက်ပွဲတစ်ခုကို ဆင်နွှဲနေရတာနဲ့ အတူတူပဲ။ ငါရွေးနိုင်တာ တစ်ခုပဲ ရှိတယ်… တိုက်ခိုက်ဖို့ပဲ။ ငါအခု ရက်နည်းနည်းလောက် ခရီးထွက်လိုက်ဦးမယ်။ ရက်နည်းနည်းလောက် ကြာရင် ပြန်လာမယ်”

ပြောပြီးတာနဲ့ လေထဲ ခုန်တက်လိုက်ပြီး လျှပ်စီးတန်း တစ်ခုအလား မိုးကုတ်စက်ဝိုင်းအောက် ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့တယ်။

လူစီ ပျောက်ကွယ်သွားပြီးနောက် လူလျန် မတ်တပ်ထရပ်လိုက်ပြီး အချိန်အတော်ကြာအောင် စဉ်းစားနေလိုက်ပြီးနောက် အမိန့်ပေးလိုက်တယ် “လူနည်းနည်းလောက် စီစဉ်ပြီး သခင်လေးရန် ဘာဆက်လုပ်ဖို့ ကြိုးစားလဲ ဆိုတာကို စောင့်ကြည့်နေလိုက်။ လူတော့ မမိစေနဲ့ပေါ့ကွာ”

အကြီးအကဲတွေ အကုန်လုံး မညိတ်ချင်ညိတ်ချင်နဲ့ ခေါင်းညိတ်လိုက်ကြတ်။

….

လူမိသားစုရဲ့ အဓိက ခြံဝန်းနောက်ဘက်..

ရန်ကိုင်က သူနားနေတဲ့ နေရာဆီ ရွှင်လန်တက်ကြွစွာနဲ့ ပြန်လာလိုက်ပြီး ဂိတ်ပေါက်ကို အလျင်အမြန်ပဲ ဖြတ်ကျော်သွားလိုက်တယ်။ ခြံဝန်းထဲ ဝင်လာလိုက်တာနဲ့ ချူရီမန်နဲ့ လော့ရှောင်မန်က ခြံဝန်းအလယ်ရှိ စားပွဲခုံဘေးတွင် ပျင်းရိနေတဲ့ ပုံစံနဲ့ ထိုင်နေခဲ့ပြီး တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်းတို့ နှစ်ယောက်ကတော့ အနားမှာ နေရင်း သူမတို့နှစ်ယောက်ကို အဖော်ပြုပေးနေခဲ့တယ်။

ရန်ကိုင် ပြန်ရောက်လာပြီးမှန်း သိလိုက်တာနဲ့ ချူရီမန်က ဂိတ်ပေါက်ဆီ လှမ်းကြည့်လိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့် ရန်ကိုင် ပုခုံးထက် ထမ်းသယ်လာတဲ့ ယန်သလင်း ကျောက်စိမ်းအိပ်ရာကို မြင်လိုက်တာနဲ့ ချူရီမန် မျက်ဝန်းအစုံ ပြူးကျယ်သွားခဲ့တယ်။

“သခင်လေး” တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်းတို့ နှစ်ယောက်စလုံး ရှေ့တက် နှုတ်ဆက်လိုက်ကြတယ်။ ရက်ပေါင်းများစွာ ကြာအောင် ကုသအနားယူပြီးနောက် သူတို့ရဲ့ ဒဏ်ရာတွေ အပြီးတိုင် ပြန်လည် ကောင်းမွန်သွားတဲ့ ပုံပါပဲ။ သူ့တို့ မျက်နှာထက် အားနည်းနေသည့် အရိပ်အယောင် နည်းနည်းလေးမှ မတွေ့ရတော့ပါဘူး။

“ဒီလောက်ကြီးတဲ့ ကျောက်စိမ်းတုံးကြီးကို နင်ဘယ်ကနေ သွားရှာလာတာလဲ” ချူရီမန်က စပ်စပ်စုစုနဲ့ မေးလိုက်တယ်။

“ဒါက လူမိသားစုရဲ့ ရတနာလေ” ရန်ကိုင်က ဂုဏ်ယူနေသည့် အမူအရာနဲ့ ပြန်ပြောလိုက်ပြီး ခြံဝန်းအလယ်ရှိ စားပွဲခုံဆီ သွားလိုက်ပြီး ကျောက်စိမ်းတုံးကို စားပွဲခုံထက် ဖြေးဖြေးချင်း ချထားလိုက်တယ်။

“လှလိုက်တာ” လော့ရှောင်မန်က အလိုလို အော်ပြောမိလိုက်တယ်။ ထို့နောက် ကျောက်စိမ်းတုံးဆီ ကပ်သွားလိုက်ကာ လက်နဲ့ ပွတ်သပ်ကြည့်လိုက်ပြီးနောက် တိုးတိုးလေး ရွေတ်လိုက်တယ် “နွေးနေတာပဲ၊ ဒီကျောက်စိမ်းတုံး ပေါ်မှာသာ အိပ်ရရင် အရမ်းကို သက်သောင့်သက်သာ ရှိမှာပဲ”

ချူရီမန်ရဲ့ အမူအရာ လေးနက် တည်ကြည်သွားခဲ့တယ်။ ရန်ကိုင်က လူမိသားစုဆီကနေ တွေ့ကရာ ကျောက်စိမ်းတုံး တစ်တုံးကို ဆွဲယူလာခဲ့တယ်လို့ သူမ ထင်နေခဲ့တာပါ။ ဒါပေမယ့် သေချာ အနီးကပ် စစ်ဆေး ကြည့်လိုက်တော့မှပဲ ကျောက်စိမ်းတုံးထဲ၌ ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းတဲ့ စွမ်းအင်တွေ ရှိနေတာကို သူမ သတိထားမိလိုက်တယ်။

လက်နက် သန့်စင်ဖို့သာ သုံးမယ် ဆိုရင် တော်တော်လေး အကျိုးရှိမယ့် ကျောက်စိမ်းတုံးပါ။

ကျောက်စိမ်းတုံးကို ပွတ်သပ်လေလေ၊ ဒီကျောက်စိမ်းတုံးက သာမန် မဟုတ်ဘူးဆိုတာ သူမ ပိုသေချာလာလေပါပဲ.

ဒီရတနာရဲ့… အဆင့်က မနိမ့်တဲ့ ပုံပဲ

တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်းတို့ နှစ်ယောက်စလုံးကလည်း ကျောက်စိမ်းတုံးကို ဂရုတစိုက်နဲ့ လေ့လာနေခဲ့တယ်။ သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ မျက်နှာတွေက လေးနက်မှုတွေနဲ့ ပြည့်နေခဲ့တယ်။

ဒီလို ကျောက်စိမ်းတုံးမျိုးက ရန်မိသားစုမှာတောင် ရှားလှပါတယ်။ ဒီကျောက်စိမ်းတုံးကို ရဖို့အတွက် လူမိသားစု ပိုက်ဆံ ဘယ်လောက်တောင် သုံးလိုက်ရမလဲ ဆိုတာကို ကောင်းကင်ပဲ သိပါလိမ့်မယ်။

“ဒါက… ဆန်းကြယ် အလယ်အလတ် အဆင့် ယန်သလင်း ကျောက်စိမ်းလား” အချိန်အတော်ကြာ ကုန်ဆုံးသွားပြီးနောက် တုဖုန်းက တုန့်ဆိုင်းတုန့်ဆိုင်းနဲ့ မေးလိုက်တယ်။

ထိုမေးခွန်းကို ကြားလိုက်တာနဲ့ ကျန်ရှိနေတဲ့ လူအားလုံး ထိတ်လန့် တုန်လှုပ်သွားခဲ့ကြတယ်။

ဆန်းကြယ် အလယ်အလတ်အဆင့်… ဒီကျောက်စိမ်းတုံးရဲ့ အဆင့်က အရမ်းကို မြင့်လွန်းနေခဲ့ပါတယ်။ ဒီကျင့်ကြံခြင်း လောကကြီးထဲမှာ ဆန်းကြယ် အထွတ်အထိပ်အဆင့်ဆိုတာ အမြင့်ဆုံးပါပဲ။ ဆန်းကြယ် အလယ်အလတ် အဆင့်ဆိုတာ အမြင့်ဆုံး အဆင့်ထက် တစ်ဆင့်ပဲ နိမ့်ကျတာပါ။

ပိုပြီး ရှားပါးသွားတာက ဒီယန်သခင်းကျောက်စိမ်း တုံးကြီက အချိန်များစွာ ကြာညောင်းသွားပြီးမှာ ဖြစ်တည်လာခဲ့တာပါ။ ဒါက သဘာအတိုင်း ဖြစ်လာတဲ့ ကုတင်တစ်လုံးဆိုလည်း မမှားပါဘူး။ ယန်ဓါတ်ကျင့်စဉ်ကို လေ့ကျင့်ထားတဲ့ လူသာ ဒီကျောက်စိမ်းတုံးပေါ်မှာ ထိုင်လေ့ကျင့်မယ် ဆိုရင် အကျိုးအမြတ် အများကြီး ရလိမ့်မှာပါ။

“ဒါက ဆန်းကြယ် အလယ်အလတ် အဆင့် ကျောက်စိမ်းတုံးဆို ရှင်သေချာလား” ချူရီမန်က တုဖုန်းကို အံ့အားသင့်စွာနဲ့ ကြည့်လိုက်တယ်။ သူမရဲ့ အမြင်က ထက်ရှပေမယ့် အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အအဆင့်မြင့်အဆင့် ကျင့်ကြံသူ တစ်ယောက်အောက်တော့ နိမ့်ကျနေတုန်းပါပဲ။

“ဆန်းကြယ် အလယ်အလတ် အဆင့်ဆိုတာ ကျိန်းသေတယ်” တန်ယုရှန်းက ဝင်ပြီး ထောက်ခံလိုက်တယ်။ သူမ မျက်နှာ လှလှလေးထက် အံ့အားသင့်သည့် အရိပ်အယောင်တို့ ထွက်ပေါ်လာခဲ့ပြီး ရန်ကိုင်ဘက်လှည့်ကာ “သခင်လေး၊ ဒါကို တကယ်ပဲ လူမိသားစုဆီကနေ ရလာတာလား”

“လူမိသားစုဆီက မရလို့ ဘယ်က ရလာရမှာလဲဟ”

ချူရီမန်လည်း မျက်မှောင် ကြုံ့လိုက်ပြီး တိုးတိုးလေး ရေရွတ်လိုက်တယ် “လူမိသားစုက အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် လူစီ အဆင့်ချိုးဖျက်တုန်းက အခက်အခဲ အချို့ ကြုံတွေ့ခဲ့ရပြီး သူ့သွေးကြောတွေ ဒဏ်ရာရသွားခဲ့တယ်တဲ့။ ယန်သလင်း ကျောက်စိမ်းတုံးတစ်ခုကို ကုတင်လုပ်ပြီး အဲ့ပေါ်မှာ ထိုင်လေ့ကျင့်ရင်း သူ့သွေးကြောတွေကို ညင်သာတဲ့ ယန်ချီသုံးပြီး ကုသပေးတာက သူ့အတွက် အကောင်းဆုံးပဲလို့ အဲ့အချိန်တုန်းက ချူမိသားစုက အကြီးအကဲချုပ်က ငါ့ကို ပြောခဲ့တယ်။ လူမိသားစုရဲ့ အကြီးအကဲချုပ်သာ အဲ့လို ကျောက်စိမ်းတုံး တစ်ခုကို ထွက်မရှာပဲ ဒီအတိုင်းပဲ နေခဲ့မယ် ဆိုရင်တော့ သူ့ခွန်အား နိမ့်ကျသွားနိုင်ရုံမက အသက်အန္တရာယ်ပါ ရှိနိုင်တယ်လို့ ငါတို့မိသားစုက အကြီးအကဲချုပ်က ပြောခဲ့သေးတယ်… ရန်ကိုင်… ဒါက လူစီရဲ့ အိပ်ရာတော့ မဟုတ်ပါဘူးနော်၊ ဟုတ်တယ်မလား”

ချူရီမန် နှလုံးသား တစ်ခုလုံး တင်းကြပ်လို့ သွားခဲ့တယ်။

ရန်ကိုင်က အံ့အားသင့်နေသည့် အမူအရာနဲ့ သူမကို ကြည့်ကာ ပြောလိုက်တယ် “နင်တော်တော်လေး သိထားတာပဲ”

“တကယ်ကြီးလား” သူမ ကြားလိုက်ရတာကြောင့် ချူရီမန် မယုံကြည်နိုင်အောင် ဖြစ်သွားခဲ့ပြီး သူမရဲ့ ပါးစပ်ကို လက်လေးနဲ့ အုပ်လိုက်မိတယ်။

ဒီတစ်ကြိမ်မှာတော့ တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်းတောင် ထိတ်လန့် သွားခဲ့ရလေပြီ။ လူစီ ဘယ်သူလဲ ဆိုတာ သူတို့သိပါတယ်။ သူက လူမိသားစုရဲ့ တစ်ဦးတည်းသော အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ကျင့်ကြံသူ တစ်ယောက်ပါ။

ဒါပေမယ့် ရန်ကိုင်က ဘာနည်းလမ်းတွေ သုံးပြီး လူစီဆီကနေ ဒီကျောက်စိမ်းတုံးကြီး ရအောင် ယူလာနိုင်ခဲ့လဲ ဆိုတာကိုတော့ ဒီမှာ ရှိနေတဲ့ လူတစ်ယောက်မှ မစဉ်းစား နိုင်ခဲ့ပါဘူး။ ဒီကျောက်စိမ်းတုံးက လူစီရဲ့ အသက်နဲ့ သက်ဆိုင်နေပါတယ်။

ဒါမျိုးတော့ မဖြစ်နိုင်ဘူးမလား… ရန်ကိုင်က လူစီကို သတ်လိုက်တာမျိုးလေ။

“သခင်လေး…” တန်ယုရှန်းက ကသိကအောက် အမူအရာနဲ့ ရန်ကိုင်ကို ကြည့်ကာ မေးလိုက်တယ် “လူစီဆီကနေ ဒါရဖို့ သခင်လေး ဘာတွေများ ပြန်ပေးလိုက်ရလဲ”

ချူရီမန်နဲ့ တုဖုန်းတို့ရဲ့ အကြည့်ဆီ တစ်ပြိုင်တည်းလိုလို ရန်ကိုင်ဆီ ဆိုက်ရောက်လာခဲ့တယ်။

ဒီကျောက်စိမ်းရဲ့ တန်ဖိုးက တော်တော်လေး မြင့်မားပါတယ်။ ပြီးတော့ ဒီကျောက်စိမ်းတုံးက လူစီရဲ့ အသက်ကယ် ကျောက်စိမ်းတုံး ဆိုလည်း မမှားပါဘူး။ ဒီကျောက်စိမ်းတုံးသာ မရှိတော့ရှင် လူစီ အနေနဲ့ အနှေးနဲ့အမြန် သေသွားရလိမ့်မှာပါ။ ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင် အနေနဲ့ တန်ဖိုးကြီးကြီးမားမား တစ်ခုကို မပေးဆပ်ပဲနဲ့ ဒီကျောက်စိမ်းတုံးကို ရလာနိုင်စရာ အကြောင်း မရှိပါဘူး။

“ကျုပ်က သူ့ကို နည်းနည်းပါးပါး ကူညီခဲ့တာလေ။ သူကလည်း ကျေးဇူးတင်တဲ့အနေနဲ့ ကျုပ်ကို ဒီကျောက်စိမ်းတုံး ပေးလိုက်တာ” ရန်ကိုင်က ပြုံးကာ ပြန်ပြောလိုက်တယ်။ တိုတိုတုတ်တုတ်သာ ပြောလိုက်ပြီး နည်းနည်းလေးမှ ထပ်ပြီး ရှင်းပြမနေခဲ့ပါဘူး။

ချူရီမန်ရဲ့ မျက်ဝန်းအစုံ လက်သွားခဲ့တယ်။ သူမ တစ်ခုခုကို စဉ်းစား‌နေတဲ့ပုံပါပဲ။ တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်းတို့ နှစ်ယောက်လည်း အတွေးရေယာဉ်ကြောထဲ နစ်မြောသွားခဲ့တယ်။

“ကောင်းပြီ။ လူလျန်ကို ကိုယ်တိုင်သွားရှာပြီးတော့ပဲ မေးလိုက်တော့မယ်” ချူရီမန်က ရန်ကိုင်ကို ဆက်မမေးချင် တော့တဲ့အတွက် လူလျန်ကို သွားမေးမယ် ဆိုပြီးတော့ပဲ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။

ချူမိသားစုနဲ့ လူမိသားစုရဲ့ ဆက်ဆံရေးကြောင့် စကားလေး နည်းနည်းလောက် ပြောလိုက်ရုံနဲ့တင် ထိုကျောက်စိမ်းတုံးကို ရန်ကိုင် ဘယ်လို ရလာခဲ့လဲ ဆိုတာကို သူမ သိရမှာပါ။

“နင်ကြိုက်သလိုသာလုပ်” ရန်ကိုင်က ဂရုမစိုက်သည့် ဟန်ပန်နဲ့ ပုခုံးတွန့်ပြလိုက်တယ်။ သူ့အနေနဲ့ ထိုကိစ္စကို အခြားသူတွေ မသိအောင် လိုက်ပြီး ဖုံးဖိထားနေစရာမှ မလိုတာ။ ထို့နောက် ရုတ်တရက် ကောက်ပြောလိုက်တယ် “ဒီမှာ ရက်နည်းနည်းလောက် ထပ်နေပြီးမှာပဲ ဗဟိုမြို့တော်ဆီ ပြန်ကြတာပေါ့။ ချူရီမန်၊ နင်မစောင့်နိုင်ဘူးဆိုရင် ဗဟိုမြို့တော်ဆီ အရင်ပြန်နှင့်လို ရတယ်နော်”

“ငါလည်း မလောပါဘူး၊ နင့်ကို စောင့်ပြီးမှ သွားမှာပါနော်” ချူရီမန်က ပျားသကာလို ချိုမြိန်တဲ့ အပြုံးလေးနဲ့ ပြုံးပြလိုက်တယ်။

ရန်ကိုင်က ယန်သလင်းကျောက်စိမ်းကို ခပ်မြန်မြန် ကောက်ယူလိုက်ပြီး ကျင့်ကြံဖို့အတွက် သူ့အခန်းဆီ တိုက်ရိုက် ပြန်သွားလိုက်တယ်။

“ဟင်း၊ ဆန်းကြယ်ချင်ယောင် ဆောင်နေတာပဲ” ချူရီမန်က နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်တယ်။ သူ့အင်္ကျီလက်စကို ဝှေ့ရမ်းလိုက်ပြီး ချူရီမန်နဲ့အတူ အခန်းထဲကနေ ထွက်သွားလိုက်တယ်။

“သခင်မလေးချူ၊ သတင်းမှန် သိရရင် ကျုပ်တို့ကိုလည်း ပြောဦး‌နော်” တုဖုန်းက ရယ်ကာမောကာနဲ့ ပြောလိုက်တယ်”

“အင်း” ချူရီမန်က ပြန်ပြီး ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်တယ်။

ချူရီမန်နဲ့ လော့ရှောင်မန်တို့ ထွက်သွားပြီးနောက် တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်တို့ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ကြည့်လိုက်ကြပြီး ခေါင်းခါရမ်းလိုက်ကာ ပြုံးလိုက်ကြတယ်။

“သခင်လေးနဲ့ နေတာ ပိုကြာလာလေ၊ သူ့ကို ပိုပြီး မမြင်နိုင်သလို ဖြစ်လာလေပဲ” တုဖုန်းက တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်တယ်။

တန်ယုရှန်းကလည်း ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်ပြီး “ငါတို့ ပိုပြီး အံ့အားသင့်စရာတွေ ဆောင်ယူလာဦးမယ့်ပုံပဲ”

ရန်ကိုင်ကို ပထမဆုံးအကြိမ် စတွေ့တုန်းက သူက အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့် ကျင့်ကြံသူ လေးယောက်ကို တစ်ယောက်တည်း ယှဉ်တိုက်နေခဲ့တာပါ။ သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံး ရန်ကိုင်ရဲ့ လှည့်ကွက်ထဲ ဝင်သွားခဲ့ပြီး နန်နဲ့ ရှန်မိသားစုက အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ကျင့်ကြံသူတွေရဲ့ လက်ကိုတောင် ဖြတ်ခဲ့ရပါသေးတယ်။ ပြီးတော့‌ ရွှေရောင်ငှက်မွှေးသိမ်းငှက်ကို သူထိန်းကျောင်းတဲ့ နည်းလမ်းကလည်း တကယ်ကို အထင်ကြီးဖို့ ကောင်းပါတယ်။

ကောင်းကင်စံအိမ်ကို ပြန်ရောက်သွားတဲ့အချိန် ရန်ကိုင်နဲ့ နတ်ဆိုးအရှင်သခင် အသစ်က နေရာတစ်ခုတည်းက လာတယ် ဆိုတာကို သူတို့ ကြားသိလိုက်ရတယ်။

ကောင်းကင်စံအိမ်မှာ ရှိနေစဉ်တုန်းကလည်း ချူရီမန်က ရန်ကိုင် ဘက်ကနေ အားကြိုးမာန်တက် ထောက်ခံပြောဆို ပေးနေတဲ့အတွက် သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံး အံ့အားသင့်သွားခဲ့ရ ပါသေးတယ်။

လွန်ခဲ့တဲ့ ရက်အနည်းငယ် တုန်းကလည်း ရန်ကိုင် လေ့ကျင့်နေတာကို စပ်စုလိုစိတ်နဲ့ သွားစူးစမ်းမိလို့ နှစ်ယောက်စလုံး ပြင်းပြင်းထန်ထန် ဒဏ်ရာရသွားခဲ့ရပါသေးတယ်။ အခုလည်း သူတို့ရဲ့ သခင်လေးက လူမိသားစုမှ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့် ကျင့်ကြံသူရဲ့ အသက်ကယ် ကျောက်စိမ်းတုံးကို နည်းနည်းလေး အားထုတ်ရုံနဲ့ ရလာခဲ့ပြန်ပါပြီ။

ထိုအံ့အားသင့်ဖွယ် အဖြစ်အပျက် အားလုံးကို နဖူးတွေ့ဒူးတွေ့ ခံစားရပြီးချိန်မှာတော့ သူတို့ သခင်လေးရဲ့ စွမ်းရည်ကို မချီးကျူးနိုင်ပဲ မနေနိုင်အောင် ဖြစ်လာခဲ့ရပါပြီ။

တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်းတို့ နှစ်ယောက်ကို အချိန်ကို ပြန်တွက်ကြည့်လိုက်တဲ့ အခါမှာတော့ ရန်ကိုင်ကိုတွေ့တာ တစ်လပဲ ရှိသေးမှန်း သူတို သတိပြုမိသွားခဲ့တယ်။

အချိန် တစ်လလေးအတွင်း ရန်ကိုင်က ပြိုင်ဘက်ကင်း နည်းလမ်းတွေကို ထုတ်ပြပြီး သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်ရဲ့ ချီးကျူးလေးစားမှုကို ရယူနိုင်ခဲ့ပါဘူး။

သူ့ရဲ့ ကြောက်မက်ဖွယ် ကောင်းတဲ့ နောက်ခံကို ဘေးဖယ်ထားရင်တောင် သူတို့ရဲ့ သခင်ငယ်လေးက တကယ်ကို ပုံမှန်း မဟုတ်ပါဘူး။

Martial Peak
အပိုင်း (၃၈၂) ကျောက်စိမ်းထဲက အစစ်အမှန် စိတ်ဝိဥာဉ်

အခန်းထဲ၌ ရန်ကိုင်က ယန်သလင်းကျောက်စိမ်း အိပ်ရာထက် တင်ပလင်ခွေ ထိုင်နေရင်း အစစ်အမှန်ယန်ကျင့်စဉ်ကို သည်းကြီးမည်းကြီး လှည့်ပတ်နေခဲ့တယ်။

လူစီ ကျောက်စိမ်းအိပ်ရာထက် ထိုင်နေစဉ်တုန်းက သူ့သွေးကြောတွေကို နွေးထွေးစေဖို့အတွက် ယန်ချီ အမျှင်တန်း တစ်ခုကိုသာ ညင်ညင်သာသာလေး ထုတ်ယူခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် ရန်ကိုင်ကတော့ ယန်သလင်း ကျောက်စိမ်း အိပ်ရာထဲက ယန်ချီတွေကို ကြောက်မက်ဖွယ် အမြန်နှုန်းဖြင့် သည်းကြီးမည်းကြီး စုပ်ယူနေခဲ့တယ်။

ရန်ကိုင်ခန္ဓာကိုယ် တစ်ခုလုံးက အဆုံးမရှိတဲ့ တွင်းပေါက်တစ်ခုလို ယန်ချီတွေကို အဆက်မပြတ် စုပ်ယူနေခဲ့တယ်။ သူ့ချွေးပေါက်တွေ အားလုံး ပွင့်ထွက်နေခဲ့ပြီး အဆုံးမရှိတဲ့ စုပ်ယူအားတို့ကို ထုတ်လွှတ်နေခဲ့တယ်။ ယန်သလင်း ကျောက်စိမ်း အိပ်ရာထဲ ရွှေရောင်စွမ်းအင်တွေက ရန်ကိုင်ကိုယ်ထဲ အရူးအမူး စီးဝင်နေခဲ့တယ်။ အခြားတစ်ယောက်သာ မြင်သွားခဲ့ရင် ရွှေရောင်ကြိုးမျှင်တွေက ရန်ကိုင်ကိုယ်ထဲ ဝင်နေတယ် လို့တောင် ထင်မြင်မိမှာပါ။

ရှင်းပြမရနိုင်တဲ့ သက်သောင့်သက်သာ ခံစားချက် တစ်ခုက သူ့ကိုယ်ထဲကနေ ရုတ်တရက် ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။

ထိုဆန်းကြယ် အလယ်အလတ်အဆင့် ကျောက်စိမ်းတုံးထဲ ပါဝင်နေတဲ့ ယန်ချီတွေရဲ့ သန့်စင်မှုကြောင့် ရန်ကိုင် ကိုယ်တိုင်တောင် အံ့အားသင့်သွားခဲ့ရတယ်။

ရန်ကိုင် သွေးကြောတွေက သူ့ကိုယ်ထဲ စီးဝင်လာနေသည့် ယန်ချီတွေထဲက အညစ်အကြေးတွေကို ရေစစ်သဖွယ် စစ်ထုတ်လိုက်ကာ ပိုပြီးသိပ်သည်းသန့်စင် သွားစေခဲ့တယ်။

သူ့သွေးကြောတွေ ဖောင်းတက်လာခဲ့ပြီး တိုးလျတဲ့ အသံတစ်သံ နှင့်အတူ သူ့ဒန်တန်ထဲ ယန်အရည်စက် တစ်စက် ဖြစ်တည်လာခဲ့တယ်။

ကျောက်စိမ်းအိပ်ရာထဲမှာ ရှိနေတဲ့ ယန်ချီတွေက သူ့ဒန်တန်ထဲက ယန်အရည်စက်တွေ အဖြစ် မြန်ဆန်စွာ ပြောင်းလဲသွားနေခဲ့တယ်။ သူ့ဒန်တန်ထဲ၌ ယန်အရည်စက် တစ်စက်ပြီး တစ်စက် ဖြစ်ပေါ်လာနေခဲ့ပြီး ယန်သလင်း ကျောက်စိမ်းအိပ်ရာ တစ်ခုလုံးလည်း အလွန်နှေးကွေးစွာနဲ့ ဖြေးဖြေးချင်း ကျုံ့လာခဲ့တယ်။

ရန်ကိုင်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ် တစ်ခုလုံး မယုံနိုင်လောက်ဖွယ် ပြောင်းလဲမှုကြီး တစ်ခုကို ကြုံ့တွေ့ခဲ့ရတယ်။

နှစ်ရက်ကြာပြီးနောက် ရန်ကိုင် မျက်ဝန်းအစုံက ဖြေးဖြေးချင်း ပွင့်လာခဲ့ပြီး ထိုမျက်ဝန်းအစုံထဲ အလင်းတစ်ချက် လက်လို့ သွားခဲ့တယ်။

အခု သူ့ဒန်တန်ထဲ၌ ယန်အရည်စက် ၂၀၀ ကျော် ရှိနေခဲ့ပါပြီ။ မိစ္ဆာလိုဏ်ဂူထဲကနေ ထွက်လာတုန်းက သူ့ဒန်တန်ထဲ၌ ယန်အရည်စက် ၂၀ စွန်းစွန်း လောက်ပဲ ရှိတော့တာပါ။ ဒါပေမယ့် သူ့ဒန်တန်ထဲက လက်ရှိ ယန်အရည်စက ပမာဏက မိစ္ဆာလိုဏ်ဂူက ထွက်လာစဉ်ထက် ဆယ်ဆပိုများ သွားခဲ့ပါပြီ။

ထိုအချက်နဲ့ ယန်သလင်း ကျောက်စိမ်း အိပ်ရာထဲ၌ ဘယ်လောက်တောင် ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းတဲ့ ယန်ချီတွေ ပါဝင်နေလဲ ဆိုတာကို တွေ့မြင်နိုင်ပါတယ်။

ရန်ကိုင် ဒန်တန်ထဲမှာ ရှိနေတဲ့ အခုလက်ရှိ ယန်အရည်စက်တွေက သူစလေ့ကျင့်တုန်းက ဖန်တီးခဲ့တဲ့ ယန်အရည်စက်တွေနဲ့ လုံးဝကို ကွဲပြားခြားနားနေခဲ့ပါပြီ။

ရန်ကိုင် ယန်ယွမ်ချီက အလွန်အမင်း သန့်စင်နေခဲ့ပြီး ယန်အရည်စက် တစ်စက်ချင်းစီမှာ ပါဝင်တဲ့ စွမ်းအင်ပမာဏကလည်း အရင်ကထက် အများကြီး ပိုများလာခဲ့ပါပြီ။ ထို့ကြောင့် အစက်၂၀၀ပဲ ဆိုရင်တောင် ထိုအစက်၂၀၀ထဲ ပါဝင်နေတဲ့ ယန်ချီ ပမာဏက တကယ်ကို ကြောက်မက်ဖွယ်အတိပါပဲ။

အနည်းဆုံးတော့ ထိုယန်အစက်၂၀၀နဲ့ ဆိုရင် အချိန်တိုအတွင်း နောက်ထပ် ယန်ဓါတ်ပါဝင်တဲ့ ပစ္စည်းတွေကို လိုက်ရှာစရာ မလိုသေးပါဘူး။

ယန်သလင်း ကျောက်စိမ်းအိပ်ရာ တစ်ခုလုံးက ပျောက်ကွယ်လုလု ဖြစ်နေခဲ့ပါပြီ။ သူ့ဒဏ်ရာကို ကုသဖို့ အချိန်အတော်ကြာအောင် အသုံးပြုခဲ့ရတဲ့၊ ပိုက်ဆံပမာဏ တော်တော်များများ အကုန်အကျ ခံပြီး ကံကောင်းထောက်မပြီးမှ ရရှိလာခဲ့တာ ယန်သလင်း ကျောက်စိမ်း အိပ်ရာက ပိုင်ရှင် ပြောင်းလဲပြီး ရက်အနည်းငယ် အတွင်းမှာပဲ ပျောက်ကွယ်လုလု ဖြစ်နေတာကို မြင်လိုက်ရမယ် ဆိုရင်တော့ လူစီ တော်တော်လေး ထိတ်လန့်သွားမိမှာပါ။

လက်တစ်ဖက်နဲ့ ပြည့်ရုံလောက်ပဲ ကျန်ပါတော့တယ်။

ရန်ကိုင်က ထိုကျောက်စိမ်း အပိုင်းအစလေးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး သူ့မျက်ဝန်းအစုံက လက်သွားခဲ့တယ်။

ထိုယန်သလင်း ကျောက်စိမ်း သေးသေးလေးထဲမှာ ပါဝင်တဲ့ စွမ်းအင်တွေကို သူမစုပ်ယူနိုင်ခဲ့ပါဘူး။ အစစ်အမှန် ယန်ကျင့်စဉ်ကို အမြင့်ဆုံး အရှိန်နှုန်းနဲ့ လှည့်ပတ်ရင်တောင် ထိုယန်သလင်း ကျောက်စိမ်းတုံးလေးထဲ ရှိနေတဲ့ စွမ်းအင်တွေကို မစုပ်ယူ နိုင်သေးပါဘူး။

ထိုယန်သလင်း ကျောက်စိမ်း တုံးလေးထဲ သူ့ဆီက စုပ်အားကို တွန်းကန်ခုခံနေတဲ့ ဆန်းကြယ်သည့် တစ်ခုခု ရှိနေတဲ့ ပုံပါပဲ။

သူသာ စုပ်ယူချင်တယ် ဆိုရင် ထိုကျောက်စိမ်းတုံးထဲ ကျန်ရှိနေတဲ့ စွမ်းအင်တွေကို ထုတ်ယူနိုင်မယ်လို့ ရန်ကိုင် ယုံကြည်ချက် အပြည့် ရှိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ထိုထူးဆန်းတဲ့ အဖြစ်အပျက်ကို ကြုံတွေ့လိုက်ရ ပြီးနောက် ရန်ကိုင်စိတ်ထဲ ထိုယန်သလင်း ကျောက်စိမ်းတုံးလေးကို စူးစမ်းလေ့လာ ချင်တို့ တဖွားဖွား ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။

ထိုလက်ဝါးအရွယ် ကျောက်စိမ်းတုံးလေးက အရင်အတိုင်း ရွှေရောင် တောက်နေတုန်းပါပဲ။ ဒါပေမယ့် အခုကျောက်စိမ်းတုံးလေးရဲ့ အရောင်က အရင်ကျောက်စိမ်းတုံးကြီးရဲ့ အရောင်ထက် ပိုပြီး သိပ်သည်းပါတယ်။ အခုဟာက အရည်ဆိုရင် အရင်က အငွေ့ပါ။

သိချင်စိတ် အပြည့်နဲ့ စိုက်ကြည့်နေပေမယ့် ထူးဆန်တာ ဘာတစ်ခုကိုမှ သူမထုတ်ဖော် နိုင်ခဲ့ပါဘူး။

ခဏလောက် စဉ်းစားပြီးနောက် ကောင်းကင် စိတ်အာရုံကို သုံးပြီး ထိုကျောက်စိမ်းတုံးလေကို စူးစမ်း ကြည့်လိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့် ကောင်းကင် စိတ်အာရုံသုံးပြီး စစ်ဆေးတာတောင် ဘာထူးခြားတာကိုမှ သူရှာမတွေ့ခဲ့ပါဘူး။

ကောင်းကင် စိတ်အာရုံရော၊ အစစ်အမှန်ယွမ်ချီရော သုံးပြီး စစ်ဆေးခဲ့ပေမယ့် ထူးခြားတာ ဘာတစ်ခုကိုမှ သူရှာမတွေ့ခဲ့ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ထိုကျောက်စိမ်းတုံးလေးက တစ်ခုခု ထူးခြားနေမှန်း သူကျိန်းသေ သိနေခဲ့တယ်။ ထို့ကြောင့် တစ်ခဏလောက် စဉ်းစားလိုက်ပြီးနောက် တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်းတို့ နှစ်ယောက်ကိုပဲ မေးကြည့်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ “တုဖုန်း၊ တန်ယုရှန်း”

အခန်းတံခါး ပွင့်သွားခဲ့ပြီး တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်းတို့ နှစ်ယောက် လမ်းလျှောက်ဝင်လာခဲ့တယ်။

“သခင်လေး ဘာများ မှာကြားချင်လို့ပါပဲ” တုဖုန်းက အသံအကျယ်ကြီး အော်မေးလိုက်တယ်။ တန်ယုရှန်းကတော့ ရန်ကိုင်ကို သိချင်စိတ်နဲ့ စိုက်ကြည့်နေခဲ့တယ်။ နှစ်ရက်လောက် မတွေ့လိုက်တာနဲ့ သူမတို့ရဲ့ သခင်ငယ်လေးက ပိုပြီး သန်မာလာတာကို တန်ယုရှန်း သတိထားမိလိုက်တယ်။

အစစ်အမှန်ဒြပ်စင် အဆင့်၇မှာသာ ရှိသေးပေမယ့် နောက်တစ်ဆင့် ချိုးဖျက်မည့် အရိပ်အယောင်တို့ ပြနေခဲ့ပါပြီ။ တကယ်ဆိုရင် အဆင့်၇ကို သူချိုးဖျက်ပြီးတာ ကြာတောင် သိပ်မကြာသေးပါဘူး။

မဖြစ်နိုင်ဘူး တန်ယုရှန်းက တိတ်တဆိတ်နဲ့ ခေါင်းခါလိုက်တယ်။ နှစ်ရက်လောက် တံခါးပိတ် ကျင်ကြံလိုက်ရုံနဲ့ ဒီလောက် တိုးတက်သွားတာ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ဖြစ်နိုင်မှာလဲ။

ပြီးတော့ ယန်သလင်း ကျောက်တုံးကကော ဘယ်ပျောက်သွားတာလဲ။ အိမ်းလေးထဲ ယန်သလင်း ကျောက်စိမ်း အိပ်ရာ အရိပ်အယောင် နည်းနည်းလေးမှ သူမ ရှာမတွေ့ခဲ့ပါဘူး။

ရန်ကိုင်က သူ့လက်ထဲမှာ ရှိနေတဲ့ ယန်သလင်း ကျောက်စိမ်းတုံးလေးကို တုဖုန်းဆီ လှမ်းပစ်လိုက်ပြီး “တစ်ချက် ကြည်ကြည့်လိုက်။ ထူးခြားပြီး ပုံမှန်မဟုတ်တာ တစ်ခုခုလောက် ခင်ဗျား ရှာလို့တွေ့လား”

တုဖုန်းက ကျောက်စိမ်းတုံးလေးကို လှမ်းဖမ်းလိုက်တဲ့အချိန် သူ့မျက်ဝန်းအစုံထဲ အံ့အားသင့်သည့် အရိပ်အယောင်တို့ ဖြတ်ပြေးသွားခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် မြန်မြန်ဆန်ဆန်ပဲ သူ့ကိုယ်သူ တည်ငြိမ်အောင် ပြန်လုပ်လိုက်ပြီး အစစ်အမှန်ချီနဲ့ ကောင်းကင် စိတ်အာရုံကိုသုံးကာ ကျောက်စိမ်းတုံးလေကို စစ်ဆေး ကြည့်လိုက်တယ်။ တစ်ခဏလောက် ကြာအောင် စစ်ဆေးပြီးနောက် ခေါင်းခါယမ်းလိုက်ကာ ပြန်ပြောလိုက်တယ် “ကောင်းကင်စိတ်အာရုံနဲ့ ပက်သက်ရင် ယုရှန်းက ကျုပ်ထက် ပိုသာတယ်။ သခင်လေး အနေနဲ့ သူမကို ကြည့်ခိုင်းလိုက်တာ ပိုကောင်းလိမ့်မယ်”

ရန်ကိုင်လည်း တန်ယုရှန်းကို အထူးအဆန်း တစ်ခုလို စိုက်ကြည့်လိုက်တယ်။ သူမရဲ့ ဝိဥာဉ်က သူ့ထက်တောင် သန်မာအားကောင်းတယ်လို့ တုဖုန်းကိုယ်တိုင် ပြောရလောက်တဲ့အထိ အားကောင်းလိမ့်မယ်လို့ ရန်ကိုင် မထင်ထားခဲ့ပါဘူး။

အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ရောက်တဲ့လူအားလုံး သူတို့ရဲ့ အစစ်အမှန်ချီကို တိုးတက်အောင် လုပ်ဖို့ လိုအပ်ရုံသာ မက သူတို့ရဲ့ ဝိဥာဉ်ကို လေ့ကျင့်ဖို့လည်း လိုအပ်ပါသေးတယ်။ အချိုလူတွေက ကောင်းကင်စိတ်အာရုံနဲ့ ဝိဥာဉ်ပညာရပ်တွေမှာ အခြား အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်တွေထက် ပိုပြီး ပါရမီပါကြပါတယ်။
တန်ယုရှန်းကလည်း ထိုကဲ့သို့ လူတစ်ယောက်ပါပဲ။

ရန်ကိုင် ခေါင်းညိတ်ပြတာကို မြင်တော့ တုဖုန်းလည်း ကျောက်စိမ်းတုံးကို တန်ယုရှန်းဆီ ပေးလိုက်တယ်။

တန်ယုရှန်းလည်း ကျောက်စိမ်းတုံးလေးကို ပြုံးကာ လှမ်းယူလိုက်တယ်။ ထို့နောက် ကျောက်စိမ်းတုံးကို သေချာစိုက်ကြည့်လိုက်ရင်း ကောင်းကင် စိတ်အာရုံကိုသုံးကာ စစ်ဆေးကြည့်လိုက်တယ်။

တန်ယုရှန်းရဲ့ ကျော့ရှင်းသည့် မျက်နှာလေးက တဖြည်းဖြည်း လေးနက်လာခဲ့တယ်။ သူမ တစ်ခုခု တွေ့သွားတဲ့ ပုံပါပဲ။ ထို့ကြောင့် သူမဆီက စိတ်စွမ်းအင် စီးထွက်နှုန်းကလည်း တဖြည်းဖြည်း ပိုမိုမြန်ဆန် လာခဲ့တယ်။

ထိုအခြင်းအရာကို မြင်လိုက်တာနဲ့ ရန်ကိုင် မျက်ဝန်းအစုံ တောက်ပသွားခဲ့တယ်။ ထိုကျောက်စိမ်းတုံးလေးထဲက ဆန်းကြယ်မှုကို သူလည်း တော်တော်လေး သိချင်နေပါပြီ။

တစ်ခဏလောက် ကြာပြီးနောက် တန်ယုရှန်းက သူမရဲ့ ကောင်းကင် စိတ်အာရုံကို ပြန်ရုတ်သိမ်းလိုက်ပြီး ညင်သာလေ လေပူတစ်ချက် ရှုထုတ်လိုက်တယ်။ ထို့နောက် မျက်လုံးတစ်ဖန် ပြန်ဖွင့်လိုက်ပြီး စိတ်လှုပ်ရှားသည့် အမူအရာဖြင့် “သခင်ငယ်လေး၊ ဒီကျောက်စိမ်းတုံးက အစစ်အမှန် စိတ်ဝိဥာဉ် တစ်ခုကို မွေးဖွားပေးလိုက်ပြီ”

“အစစ်အမှန် စိတ်ဝိဥာဉ်လား” ရန်ကိုင်နဲ့ တုဖုန်းတို့ နှစ်ယောက်စလုံး ပြိုင်တူ အော်လိုက်ကြတယ်။

“အစစ်အမှန် စိတ်ဝိဥာဉ်ပဲ” တန်ယုရှန်းက ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်ပြီး အသေးစိတ် ထပ်ရှင်းပြလိုက်တယ် “ငါသိသလောက် ဆိုရင် ဒီအစစ်အမှန် စိတ်ဝိဥာဉ်က ဟိုးအချိန်တော်တော် ကြာကတည်းက ဖြစ်တည်နေခဲ့တာ။ သူ့ရဲ့ အသိဥာဏ်က အတိုင်းအတာ တစ်ခုအထိ ရောက်နေလို့ပဲ သခင်ငယ်လေးနဲ့ နင့်ရဲ့ ကောင်းကင် စိတ်အာရုံကို လှည့်ဖျားနိုင်ခဲ့တာ”

“ဒီအစစ်အမှန် စိတ်ဝိဥာဉ်မှာ ကိုယ်ပိုင် အသိစိတ် ရှိနေတာလား” တုဖုန်းက အလန့်တကြား အော်ဟစ်လိုက်ပြီး “အနည်းဆုံး ဒီကောင်ကြီးက နှစ်တစ်ထောင်လောက် ရှိနေပြီလို့ ဆိုလို လိုက်တာပေါ့”

“အဟမ်း” ရန်ကိုင်က တုဖုန်းက မျက်စိမှိတ်ပြလိုက်တယ်။

ရန်ကိုင် အချက်ပြတာကို မြင်လိုက်တာနဲ့ တုဖုန်းက တစ်ခုခုကို အမှတ်ရလိုက်ကာ ကောင်းကင်စိတ်အာရုံကို တိတ်ဆိတ် ထုတ်လွှတ်လိုက်ပြီး ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကို စစ်ဆေးကြည့်လိုက်တယ်။ တစ်ခဏကြာပြီးနောက် တုဖုန်းမျက်နှာ တစ်ခုလုံး အေးစက်သွားခဲ့တယ်။

ကောင်းကင်စိတ်အာရုံနဲ့ စစ်ဆေး ကြည့်လိုက်တဲ့အချိန် အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ကျင့်ကြံသူများစွာက သူတို့ရဲ့ အရှိန်အဝါကို ဖုံးကွယ်ပြီး ရန်ကိုင်ရဲ့ ခြံဝန်းကို စောင့်ကြည့် စစ်ဆေးနေတာကို တုဖုန်း တွေ့ရှိလိုက်ရတယ်။

ထိုလူတွေက လူမိသားစုက ပညာရှင်တွေဆိုတာ သံသယ ရှိစရာ မလိုပါဘူး။

တုဖုန်းရဲ့ ကောင်းကင် စိတ်အာရုံက ထိုလူတွေထက် မသန်မာတာ မဟုတ်ပါဘူး။ ထိုလူမိသားစုက ပညာရှင်တွေက အထူးလက်နက် တစ်ခုခုရဲ့ အကူအညီနဲ့ သူတို့ရဲ့ အရှိန်အဝါကို ဖုံးကွယ်ထားကြလို့ပါ။ ရန်ကိုင် သတိပေးလို့သာ မဟုတ်ရင် ထိုလူတွေ ရှိနေတာကို သူလည်း သတိပြုမိလိမ့်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။
တုဖုန်းလည်း အံ့အားသင့်သွားခဲ့မိတယ်။ ရန်ကိုင်က အရမ်းပဲ သတိကြီးနေတာလား၊ ဒါမှမဟုတ် ထိုလူတွေ ရှိနေတာကို ဟိုး အစေားကြီးကတည်းက ကြိုသိထားတာလား ဆိုတာကိုတော့ တုဖုန်း မသိခဲ့ပါဘူး။

သူတို့ကို စောင့်ကြည့်နေမှန်း သိပြီးနောက်မှာတော့ တုဖုန်းလည်း အသံကျယ်ကျယ်နဲ့ မပြောရဲတော့ပါဘူး။

ရန်ကိုင်က ထိုနှစ်ယောက်ကို သူ့နားကပ်လာဖို့ အချက်ပြလိုက်တယ်။ တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်းလည်း သူ့နဲ့ မနီးမဝေးမှာ ထိုင်လိုက်ကြတယ်။

သုံးယောက်သား ခေါင်းချင်းဆိုင်ပြီး တိုးတိုးတိတ်တိတ်နဲ့ ဆွေးနွေးလိုက်ကြတယ်။

“အချို့ အဖို့တန် ရတနာတွေမှာ အစစ်အမှန် စိတ်ဝိဥာဉ်တွေ မွေးဖွားဖြစ်တည် ခဲ့တာကို ကျုပ်ကြားခဲ့ဖူးတယ်။ အဖိုးတန် ကျောက်စိမ်းတစ်ခု တည်ရှိလာတာ အရမ်း ကြာမြင့်သွားပြီ ဆိုရင် အစစ်အမှန် စိတ်ဝိဥာဉ်ကို‌ မွေးဖွားဖြစ်တည်နိုင်ဖို့ အခွင့်အရေး ရှိတယ်။ အခု အခြေအနေက အဲ့လိုမျိုးလား” ရန်ကိုင်က အသံတိုးတိုးနဲ့ မေးလိုက်တယ်။

တန်ယုရှန်းက အသာအယာလေး ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်ပြီး တိုးတိုးလေး ပြန်ပြောလိုက်တယ် “အင်း၊ အစစ်အမှန် စိတ်ဝိဥာဉ်ကို မွေးဖွားနိုင်ချေ ရှိပေမယ့် ရာခိုင်နှုန်းက အရမ်းကို နည်းပါးလွန်းတယ်။ အခုလို သက်တမ်းရှိတဲ့ အဖိုးတန် ကျောက်စိမ်း အခု၁၀၀၀၀မှာ၊ တစ်ခုတောင် အစစ်အမှန် စိတ်ဝိဥာဉ်ကို မွေးဖွားပေးစေနိုင်မယ် ဆိုတာ သေချာတာ မဟုတ်ဘူး”

ပြောနေရင်းနဲ့ စိတ်လှုပ်ရှားလာခဲ့ပြီး “ဒါပေမယ့် အစစ်အမှန် စိတ်ဝိဥာဉ် တစ်ခုကို မွေးဖွားပေးလိုက်ပြီ ဆိုရင်လည်း အဲ့ကျောက်စိမ်းရဲ့ တန်ဖိုးက အဆပေါင်းများစွာ ထိုးတက်သွားလိမ့်မယ်”
တုဖုန်းလည်း ထောက်ခံတဲ့ အမူအရာနဲ့ ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး ဝင်ပြောလိုက်တယ် “ယုရှန်း ပြောတာ အမှန်ပဲ”

ရန်ကိုင်လည်း ရုတ်တရက် ဆိုသလို စိတ်ဝင်စားသွားခဲ့ပြီး သိချင်စိတ်အပြည့်နဲ့ မေးလိုက်တယ် “အစစ်အမှန် စိတ်ဝိဥာဉ်ကို ဘယ်လိုတွေ အသုံးပြုလို့ ရလဲ”

သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်စလုံး တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် ကြည့်လိုက်ပြီး ရုတ်တရက် ဆိုသလို စိတ်သက်သာရာ ရသွားခဲ့ကြတယ်။ ရန်ကိုင် နောက်လိုက်လာကတည်းက ရန်ကိုင်ကချည်းပဲ သူတို့ နှစ်ယောက်ကို ခဏခဏ အံ့အားသင့်အောင် လုပ်ပြနေခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အခုတော့ သူဘယ်လောက်ပဲ အရည်းအချင်း ရှိရှိ၊ သူက လူငယ်လေး တစ်ယောက် ဖြစ်နေတုန်းပါပဲ။ အသိပညာ ဗဟုသုတ ပိုင်းမှာတော့ ရန်ကိုင်က သူတို့ရဲ့ ပြိုင်ဘက် မဖြစ်နိုင်သေးပါဘူး။

ငါတို့လည်း သခင်ငယ်လေးအတွက် အသုံးဝင်သေးသားပဲ တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်းတို့ နှစ်ယောက်စလုံး သူတို့ဘာသာ တွေးလိုက်ကြတယ်။

ထိုအတွေးတွေကို ဘေးဖယ်ထားလိုက်ပြီး တန်ယုရှန်းက အလျင်စလိုနဲ့ ပြောလိုက်တယ် “အစစ်အမှန် စိတ်ဝိဥာဉ်က အရည်အသွေး အမြင့်မားဆုံး ကျောက်စိမ်းတွေမှာပဲ ဖြစ်လာနိုင်တယ်။ ကျွန်မ ထင်ထာသာ မမှားဘူးဆိုရင် လူမိသားစုက ယန်သလင်း ကျောက်စိမ်းတုံးက ယန်သလင်း ကျောက်စိမ်းတွင်းကြီးကနေ ထုတ်ယူထားတာ ဖြစ်နိုင်တယ်။ အဲ့ယန်သလင်း ကျောက်စိမ်းတွင်းရဲ့ အဆင့်က အရမ်းကို မြင့်လိမ့်မဘ်။ ပြီးတော့ ဒီယန်သလင်း ကျောက်စိမ်း အိပ်ရာက ကျောက်စိမ်းတွင်းရဲ့ ဟိုးအတွင်းပိုင်းထဲကနေ ထုတ်ယူထားတာ ဖြစ်နိုင်ချေ များတယ်”

“ပြီးတော့ ဒီအပိုင်းသေးသေးက ယန်သလင်းကျောက်စိမ်း အိပ်ရာရဲ့ အနက်ဆုံးအတွင်းသား တစ်ခု ဖြစ်လောက်မယ်၊ ဟုတ်တယ်မလား သခင်ငယ်လေး”
အခု အခြေအနေ အတိုင်းအတာထိ ရောက်လာမှတော့ တန်ယုရှန်းလည်း ဒီကျောက်စိမ်းတုံးလေး ဘယ်ကနေ ရောက်လာလဲ ဆိုတာကို ခန့်မှန်းမိသွားပါပြီ။

“အင်း”

တန်ယုရှန်းက တောက်ပစွာ ပြုံးလိုက်ပြီး “ယန်သလင်း ကျောက်စိမ်းအိပ်ရာက ကျောက်စိမ်းတွင်းရဲ့ အဆီအနှစ်လို့ လူမိသားဝင်တွေ တွေးနေခဲ့ကြတာ ဖြစ်လိမ့်မယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီကျောက်စိမ်းတုံးလေးက အဲ့အဆီအနှစ်ရဲ့ အူတိုင် ဖြစ်တယ် ဆိုတာကိုတော့ သူတို့ မသိခဲ့ဘူး။ ဒီကျောက်စိမ်းတုံးလေးထဲမှာ ပါဝင်နေတဲ့ စွမ်းအင်နဲ့ အူတိုင်တစ်ခုလုံးရဲ့ တန်ဖိုးက ကျောက်စိမ်းတွင်း တစ်ခုလုံးရဲ့ တန်ဖိုးထက်တောင် ပိုမြင့်သေးတယ်”

တန်ယုရှန်းဆီကလာတဲ့ စိတ်လှုပ်ရှားမှုတွေက ရန်ကိုင်ထံသို့ ကူးဆက်သွားခဲ့တယ်။

“ပြီးတော့… အစစ်အမှန် စိတ်ဝိဥာဉ် တစ်ခုရဲ့ အရေးအကြီးဆုံး လက္ခဏာက… အဲ့ကောင်တွေမှာ ကိုယ်ပိုင် အသိစိတ် ရှိတာပဲ” တန်ယုရှန်းရဲ့ မျက်ဝန်းအစုံက စိတ်အားထက်သန်မှု တို့ဖြင့် ပြည့်သွားခဲ့ပြီး “ပြီးတော့ အစစ်အမှန် စိတ်ဝိဥာဉ်ကို လက်နက်အဖြစ် သန့်စင်လို့လည်း ရသေးတယ်။ လက်နက်လုပ်တာ ပြီးသွားပြီ ဆိုရင် အဲ့လက်နက်ရဲ့ အဆင့်က ခုန်ပေါက် တိုးတက်သွားလိမ့်မယ်။ လက်နက်သန့်စင်တဲ့ ဂရမ်းမာစတာ တစ်ယောက်သာ အစစ်အမှန် စိတ်ဝိဥာဉ်နဲ့ လက်နက် သန့်စင်မယ် ဆိုရင်၊ စိတ်ဝိဥာဉ်အဆင့် လက်နက်ကိုတောင် သန့်စင်ကောင်း သန့်စင်နိုင်တယ်”

စိတ်ဝိဥာဉ်အဆင့် လက်နက်…

ထိုကဲ့သို့ လက်နက်မျိုးက ဒဏ္ဏာရီထဲမှာပဲ ရှိပါတယ်။

ရှောင်ဖူချန်းရဲ့ ပန်းတိုင်က စိတ်ဝိဥာဉ်အဆင့် ဆေးလုံးကို သန့်စင်နိုင်တဲ့ ပထမဆုံး ဆေးပညာရှင် ဖြစ်လာဖို့ပါပဲ။ ဆေးလုံးတွေ မှာလိုပဲ လက်နက်တွေမှာပဲ ဆန်းကြယ် အထွတ်အထိပ် အဆင့်ဆိုတာ အမြင့်ဆုံးပါ။ စိတ်ဝိဥာဉ် အဆင့်လက်နက် ဆိုတာ တစ်ခါမှ မကြားဖူးပါဘူး။

ဒီကျင့်ကြံခြင်း လောကကြီးထဲက ဥပဒေသတွေကြောင့် ဆန်းကြယ် အဆင့်ထက် မြင့်တဲ့ ဆေးလုံးတွေကို ဖော်စပ်လို့ မရသလို လက်နက်တွေကိုလည်း သန့်စင်လို့ မရပါဘူး။

“အဲ့ကောင်သာ အသိစိတ် အပြည့်အဝ ဖွံ့ဖြိုးဖို့ အချိန်လုံလုံလောက်လောက် ရခဲမ့ယ် ဆိုရင် သခင်ငယ်လေးအတွက် တစ်ထောင့်တစ်နေရာကနေ အကူအညီ ပေးနိုင်မှာပဲ။ ဒါက ကောင်းချီး တစ်ခုဆိုလည်း မမှားဘူး။ လုံးဝကို အတုမရှိတဲ့ ကံကောင်းမှုဆိုလည်း ဟုတ်တယ်” တုဖုန်းက ထပ်ပေါင်း ပြောလိုက်တယ်။
“အို၊ အဲ့လိုဆို အချိန်ဘယ်လောက် ကြာနိုင်လဲ” ရန်ကိုင်က မေးလိုက်တယ်။

တုဖုန်းက မဲ့ပြုံးပြုံးလိုက်ပြီး “အနည်းဆုံး နှစ်နဲ့ချီပြီး ကြာလိမ့်မယ်။ အဲ့ထက်ပိုရင်လည်း ပိုနိုင်လည်း”

ရန်ကိုင်လည်း မျက်ခွံလှန် မိလိုက်တယ်။

နှစ်နဲ့ချီပြီးတော့လား… အဲ့အချိန်က သူသေမယ်၊ ရှင်မယ် ဆိုတာကို ဘယ်သူက သိမှာလဲ။

“အစစ်အမှန် စိတ်ဝိဥာဉ်က အစစ်အမှန် သက်ရှိ တစ်ခု မဟုတ်တဲ့အတွက် အဲ့ကောင်တွေရဲ့ ကြီးထွားနှုန်းက အရမ်းကို နှေးကွေးတယ်၊ ဒါပေမယ့် အစစ်အမှန် စိတ်ဝိဥာဉ် တစ်ကောင်သာ အရွယ်ရောက်သွားပြီ ဆိုရင်တောင့် အဲ့ကောင်က ဒီလောကကြီးထဲမှာ ပြိုင်ဘက်ကင်း ဖြစ်သွားပြီ”

“အဲ့လောက်တောင် အားကောင်းတာလား” ရန်ကိုင် လေအေးတစ်ရှိုက် ပင့်သက် ရှိုက်လိုက်တယ်။

“အင်း၊ အဲ့လောက်ထိကို အားကောင်းတယ်” တန်ဖုရှန်းက ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး သူမ အမူအရာက လေးနက်သွားခဲ့ကာ “လက်နက်သန့်စင်တဲ့ နေရာမှာ သုံးလို့ ရတဲ့အပြင်၊ အစစ်အမှန် စိတ်ဝိဥာဉ်ကို စုပ်ယူပြီး အသုံးပြုလို့ ရသေးတယ်။ အဲ့လို စုပ်ယူနိုင်ခဲ့မယ် ဆိုရင် သခင်လေးရဲ့ ခွန်အားကို တစ်ဟုန်ထိုး မြင့်တက်သွားစေနိုင်တယ်။ မျှော်လင့်မထားတဲ့ အကျိုးအမြတ်တွေကို ရရှိနိုင်သလို ကောင်းကင်ကို ဆန့်ကျင်နိုင်တဲ့ စွမ်းရည်အချို့ကိုတောင် ရကောင်း ရနိုင်သေးတယ်”

နောက်ဆုံး စကားကို ကြားလိုက်တဲ့အချိန် ထိုအစစ်အမှန် စိတ်ဝိဥာဉ်ကို ချက်ချင်း ပြေးစုပ်ယူချင်တဲ့ စိတ်တို့ ရန်ကိုင် စိတ်ထဲ တဖွားဖွားထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။

တန်ယုရှန်းလည်း ရန်ကိုင် တွေးနေတာကို သတိပြုမိလိုက်ပြီး သူမလက်ကို ဝှေ့ရမ်းလိုက်ကာ လေသံမာမာနဲ့ သတိပေးလိုက်တယ် “သခင်ငယ်လေး၊ တစွတ်ထိုး လုပ်လို့ မရဘူးနော်၊ ဒီကျောက်စိမ်းတုံး လေးထဲမှာပါတဲ့ စွမ်းအင်တွေက သခင်လေး စိတ်ကူးနိုင်တာထက် အများကြီး ပိုတယ်။ သခင်လေးသာ ဒီကျောက်စိမ်းတုံးလေကို အခုစုပ်ယူဖို့ ကြိုးစားမယ် ဆိုရင် အကျိုးဆက်က ထိန်းချုပ်လို့ မရတဲ့အထိ ပြင်းထန်သွားနိုင်တယ်”
Martial Peak
အပိုင်း(၃၈၃) ဒီတစ်ကြိမ်တော့ နင်မှားယွင်းဆုံးဖြတ်မိသွားခဲ့ပြီ
“ကျုပ်သိတယ်” တန်ယုရှန်းက လေသံမာမာနဲ့ အဆောတလျင် သတိပေးလိုက်တာကို မြင်တော့ ရန်ကိုင်လည်း အနည်းငယ် အံ့အားသင့်မိသွားခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် အစစ်အမှန် စိတ်ဝိဥာဉ်ကို အခုစုပ်ယူဖို့ ကြိုးစားတာက သူ့ကို ကံကောင်းစေတာထက် ကံဆိုးသွားစေလိမ့်မယ် ဆိုတာကို ရန်ကိုင် သိထားပါတယ်။

ထို့နောက် တန်ယုရှန်းက ကျောက်စိမ်းတုံးလေးကို ရန်ကိုင်ဆီ ပြန်ပေးလိုက်ပြီး “သခင်ငယ်လေးက ရွှေအိုးကို ပိုက်မိထားတာပဲ။ ဒါပေမယ့် အပြင်ကို ဒီအကြောင်း သတင်းမပျံ့မိ စေနဲ့နော်။ မဟုတ်ရင် ဒီလောက တစ်ခုလုံးမှာ ရှိနေတဲ့ အထွတ်အထိပ် ပညာရှ၍်တွေ အကုန်လုံး သခင်လေးနောက်ကို အမဲလိုက်သလို လိုက်ကြလိမ့်မယ်”

“အင်း” ရန်ကိုင်က ပြန်ပြီး ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်တယ်။ ပြီးတာနဲ့ ထိုကျောက်စိမ်းတုံးလေးကို အနက်ရောင်စာအုပ်ရဲ့ သိုလှောင်နေရာလွတ်ထဲ ထည့်သိမ်းထားလိုက်တယ်။ အနက်ရောင် စာအုပ်ထဲ ရှိနေတဲ့ ပစ္စည်းမှန်းသမျှကို ဘယ်သူကမှ အာရုံ ခံနိုင်လိမ့်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

တုဖုန်းက ပြုံးစိပြုံးစိ လုပ်ရင်း ယဲ့ယဲ့လေး ရယ်လိုက်ကာ “လူမိသားစုက ဒီတစ်ချီတော့ တော်တော်လေး အထိနာသွားတဲ့ ပုံပဲ”

လူစီရဲ့ ယန်သလင်း ကျောက်စိမ်း အိပ်ရာကို ရဖို့ ရန်ကိုင် ဘယ်လို တန်ဖိုးကိုပဲ ပေးချေခဲ့ရပါစေ၊ သူရလိုက်တာက ပေးလိုက်ရတာထက် အများကြီး ပိုပါတယ်။

တန်ယုရှန်းကလည်း ပျော်ရွှင်စွာနဲ့ ပြုံးလိုက်ပြီး “အဲ့ယန်သလင်း ကျောက်စိမ်းထဲမှာ အစစ်အမှန် စိတ်ဝိဥာဉ် တစ်ကောင် ရှိနေလိမ့်မယ်လို့ သူတို့ ထင်ကို ထင်ထားမိမှာ မဟုတ်ဘူး”
အစစ်အမှန် စိတ်ဝိဥာဉ်က အသိစိတ် ဖွံ့ဖြိုးနေပြီ ဖြစ်တဲ့အတွက် ပညာရှင်အများစုရဲ့ ကောင်းကင်စိတ်အာရုံတွေကို လှည့်စား နိုင်ပါတယ်။ အရင်က ထိုအစစ်အမှန် စိတ်ဝိဥာဉ်က ယန်သလင်း ကျောက်စိမ်းတုံးထဲ ပုန်းနေစဉ်တုန်းက လူစီက ထိုကောင်ကို မတွေ့ခဲ့တဲ့ပုံပါပဲ။ မဟုတ်ရင် လူစီအနေနဲ့ ထိုကျောက်စိမ်းတုံးကို ရန်ကိုင်အား ပေးခဲ့လိမ့်မည် မဟုတ်ပါဘူး။

“ဟန့်၊ လူမိသားစုက တကယ်ကို ရဲတင်းတာပဲ၊ သခင်လေးရဲ့ လှုပ်ရှားမှုတွေကိုများ လာပြီး စောင့်ကြည့်ရဲတယ်။ အဲ့လို လူတွေနဲ့ တကယ်ကို မပူးပေါင်းသင့်တာ အမှန်ပဲ” တုဖုန်းက မကျေမနပ်နဲ့ ပြောလိုက်တယ် “ယုရှန်နဲ့ ကျုပ်က အပြည့်အဝ ပြန်ကောင်းသွားပါပြီ။ သခင်လေး၊ မနက်ဖြန် စထွက်ကြမလား”

“ကျုပ်တို့ မနက်ဖြန် စထွက်ကြမယ်” ရန်ကိုင်က ပြတ်ပြတ်သားသားနဲ့ ပြောလိုက်တယ်။ သူအနေနဲ့ လူမိသားစုမှ အကြာကြီး နေဖို့ မစဉ်းစားထားပါဘူး။ ဒီမှာ ဆက်နေနေရတဲ့ အကြောင်းအရင်းက တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်းတို့ သူတို့ ဒဏ်ရာတွေ မသက်သာသေးလို့ပါ။ ပြီးတော့ ယန်သလင်း ကျောက်စိမ်းတုံးထဲက စွမ်းအင်ကို သူစုပ်ယူချင်တာကြောင့်လည်း ပါပါတယ်။

အိမ်ကနေ နှစ်ပေါင်းများစွာကြာအောင် ခွဲခွါလာရတော့ ရန်ကိုင်လည်း အိမ်ကို ပြန်ချင်နေတာ တစ်ပိုင်းကို သေနေပါပြီ။

“ကောင်းပြီ၊ ကျုပ် သခင်မလေးချူကို သွားပြောလိုက်ဦးမယ်။ ကျုပ်တို့နဲ့ အတူ ခရီးသွားချင်တယ်လို့ အစောပိုင်းလေး တုန်းကပဲ သူမ ကျွန်မတို့ကို ပြောခဲ့တယ်” တန်ယုရှန်းက ခေါင်းညိတ်လိုက်တယ်။

ရန်ကိုင် လူမိသားစုကနေ ထွက်ခွါတော့မယ် ဆိုတဲ့ သတင်းက သိပ်မကြာခင်မှာပဲ ပျံ့နှံ့သွားခဲ့တယ်။

ထိုသတင်းကို ကြားလိုက်တဲ့အချိန် လူလျန်နဲ့ ကျန်တဲ့ အကြီးအကဲတွေ အကုန်လုံး သက်ပြင်း တစ်ချက် ရှိုက်လိုက်ကြတယ်။ ဘာကြောင့်မှန်း မသိပေမယ့် ရန်ကိုင် ရှိနေတာကိုက သူတို့ကို မသက်မသာ ဖြစ်စေခဲ့ပါတယ်။ လူမိသားစုဝင်တွေက ရန်ကိုင်နဲ့ ဆက်သွယ်နေတဲ့ ဆိုတဲ့ သတင်း ကျန်တဲ့ ရန်မိသားစုက သခင်လေးတွေနားထဲ ပေါက်ကြားသွားမှာကို သူတို့ စိုးရိမ်နေတာပါ။

ညနေပိုင်းမှာတော့ လူလျန်က ရန်ကိုင်နဲ့ ချူရီမန်တို့ အတွက် နောက်ထပ် စားသောက်ပွဲကြီး တစ်ခု ကျင်းပပေးခဲ့တယ်။

စားသောက်ပွဲ၌ အားလုံးက သူတို့ အတိတ်က ဘယ်လို သူရဲကောင်း ဆန်ဆန် ပြုမူခဲ့တာတွေ, နောက်ပိုင်း ဘာဆက်လုပ်မယ် ဆိုတဲ့ အကြောင်းကိုပဲ ဆွေးနွေးသွားခဲ့ကြတယ်။ ရန်မိသားစုရဲ့ အမွေခံတိုက်ပွဲနဲ့ ဗဟိုမြို့တော်ရဲ့ လက်ရှိ အခြေအနေ အကြောင်းကိုတော့ စကားတစ်ခွန်းတောင် မဟခဲ့ကြပါဘူး။

လူမိသားစုက ရန်ကိုင်ကို အကောင်း မြင်မနေဘူး ဆိုတာကို ချူရီမန် ချက်ချင်းပဲ နားလည်သွားလိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့် ထိုလူတွေကို ဆက်ပြီး ရှင်းပြနေဖို့လည်း မကြိုးစားခဲ့ပါဘူး။ သူမဘက်က ပြောသင့်တာတော့ ပြောပြီးသွားခဲ့ပါပြီ။ ကျန်တဲ့အပိုင်းက သူတို့ ကိစ္စပါ။ သူမနဲ့ မဆိုင်တော့ပါဘူး။ ချူရီမန်က ရောက်တုန်းကလိုပဲ အစားနည်းနည်းလေးသာ စားသောက်ခဲ့ပြီး စားပွဲဝိုင်းကနေ ထွက်သွားလိုက်တယ်။

ရန်ကိုင်က အစားကိုသာ အာရုံစိုက်နေခဲ့ပြီး လူမိသားစုကို စည်းရုံလိုတဲ့ စကားရိပ်သန်းတဲ့ တစ်ခွန်းတစ်လေတောင် မဟခဲ့ပါဘူး။ အဲ့အစား စားပွဲပေါ်မှာ ရှိနေသမျှ အသီးတွေ၊ အမျိုးမျိုးသော ဟင်းလျာတွေကို ကျေနပ်အားရစွာ စားသောက် နေခဲ့ပါတယ်။ ထို့ကြောင့် လူမိသားစုဝင်တွေလည်း တော်တော်လေး စိတ်သက်သာရာ ရသွားခဲ့ကြတယ်။

ရန်ကိုင်က နောက်ဆုံး အခိုက်အတန့်မှာမှ ထဖောက်ပြီး သူတို့ကို စည်းရုံးဖို့ ကြိုးစားမှာကို လူလျန်တို့ ကြောက်နေတာပါ။ သူသာ အဲ့လိုလုပ်ခဲ့ရင် လူလျန်တို့ အနေနဲ့ ဘယ်လိုပြန်တုန့်ရမလဲ မသိပါဘူး။

ဝိုင်အရသာက ပြောင်းလဲသွားခြင်း မရှိပေမယ့် လူစိတ် သဘောထားကတော့ ပြောင်းလဲသွားကုန်ပါပြီ။ လူမိသားစုဝင်တွေက ရန်ကိုင်ကို လေးလေးစားစား ယဉ်ယဉ်ကျေးကျေးနဲ့ ဆက်ဆံနေကြပါသေးတယ်။ ဒါပေမယ့် သူတို့ကို နည်းနည်းလေးတောင် ဖားယား မြှောက်ပင့်ဖို့ မကြိုးစားတော့ပါဘူး။

နောက်တစ်နေ့မှာတော့ လူလျန် ဦးဆောင်ပြီး ကျန်တဲ့ လူမိသားစုဝင် တွေနဲ့အတူ ရန်ကိုင်နဲ့ ချူရီမန်ကို လိုက်ပို့ခဲ့ကြတယ်။

လူလျန်က ရန်ကိုင်ကို ကြည့်ကာ ပြောလိုက်တယ် “သခင်လေးရန်၊ ခရီးလမ်းတစ်လျှောက် အန္တရာယ်ကင်းပါစေလို့ ဒီလူက ဆုတောင်းပေးလိုက်ပါတယ်။ သခင်လေး အနေနဲ့ အမွေခံတိုက်ပွဲကို ‌ပေါ့သေးသေး မမှတ်သင့်ပါဘူး”

ရန်ကိုင်က အသာအယာလေး ခေါင်းညိတ်လိုက်တယ်။

လူလျန်က ရုတ်တရက် ပြုံးလိုက်ပြီး ပြောလိုက်တယ် “သခင်လေးရန်က ကျုပ်တို့ လူမိသားစုဆီ လာလည်ပေးမှတော့၊ ဒီလူကလည်း ခင်မင်ရင်းနှီးမှု အမှတ်တရ အနေနဲ့ သခင်လေးကို ငွေသားအချို့ လက်ဆောင်ပေးလိုက်ပါမယ်။ သခင်လေးဘက်က မငြင်းဆိုဖို့ ကျုပ်မျှော်လင့်ပါတယ်”

ပြောပြီးတာနဲ့ သူ့နောက်ကလူတစ်ယောက်ကို အချက်ပြလိုက်တယ်။

အချက်ပြတာကို မြင်လိုက်တာနဲ့ ထိုလူက ငွေဒင်္ဂါး သေတ္တာတစ်လုံးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ သယ်မရင်း အလျင်စလို ရှေ့တက်လာလိုက်တယ်။

တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်းတို့ နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ အမူအရာ အနည်းငယ် မဲမှောင်သုန်မှုန် သွားခဲ့တယ်။ ရန်ကိုင် တစ်ခုခုများ ညွှန်ကြားမလား ဆိုပြီး နှစ်ယောက်စလုံး ရန်ကိုင်ရှိရာဆီ လှမ်းကြည့်လိုက်တယ်။

ဒါပေမယ့် ရန်ကိုင်က ထိုအရာတွေကို သတိမပြုမိသည့်အလား လူလျန်ကို ပြန်ပြုံးပြလိုက်ပြီး ခေါင်းညိတ်လိုက်ကာ “ခေါင်းဆောင်လူက လက်ဆောင်‌ ပေးနေမှတော့ ကျုပ်လည်း ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ငြင်းလို့ ကောင်းပါ့မလဲ. တုဖုန်း၊ လက်ခံယူထားလိုက်”

“ဟုတ်ကဲ့ပါ” တုဖုန်းက အသာအယာလေး ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး ထိုငွေသေတ္တာကို လက်ခံယူထားလိုက်တယ်။

“သခင်လေး အနေနဲ့ အမွေခံတိုက်ပွဲ အောင်နိုင်မှု ဂုဏ်ကျက်သရေကို ဆွတ်ခူးနိုင်ပါစေလို့ လူမိသားစုက ဆုမွန်ကောင်း တောင်းပေးလိုက်ပါတယ်” လူလျန်က လက်သီးဆုပ်လိုက်ပြီး အော်ဟစ်ပြောဆိုလိုက်တယ်။

ရန်ကိုင် ပျော်ရွှင်နေတဲ့ ဟန်နဲ့ ရယ်မောလိုက်ပြီး “ဒီသခင်လေးကလည်း မိသားစုခေါင်းဆောင်လူ ဆုတောင်းပေးတဲ့ အတိုင်း ဖြစ်လာစေဖို့ မျှော်လင့်ရတာပဲ”

ပြောပြီးတာနဲ့ ရန်ကိုင်က တိမ်သွားမြင်းပေါ် တက်စီးလိုက်ပြီး စတင် ခရီးနှင်လိုက်တယ်။ တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်းကလည်း သူ့နောက်ကနေ ခပ်မြန်မြန်ပဲ လိုက်သွားကြတယ်။

ချူရီမန်နဲ့ လော့ရှောင်မန်တို့လည်း လူမိသားစုက သူမတို့အတွက် ပြင်ဆင်ပေးထားတဲ့ တိမ်သွားမြင်းတွေပေါ် တက်စီးလိုက်ကြတယ်။ ဒါပေမယ့် နှစ်လှမ်း၊ သုံးလှမ်းလောက် သွားပြီးနောက် ချူရီမန်က တစ်ချက် ရပ်လိုက်ပြီး သက်ပြင်းလေး တစ်ချက်ချရင်း ပြောလိုက်တယ် “လူလျန်၊ ဒီတစ်ကြိမ် ရှင်းဆုံးဖြတ်ချက် မှားသွားခဲ့ပြီ”

လူလျန် အမူအရာ မဆိုသလောက်ကလေး ပြောင်းလဲသွားခဲ့ပြီး တစ်ခုခု ပြန်ပြောဖို့ လုပ်လိုက်ပေမယ့် ချူရီမန်က ထွက်သွားနှင့်ပါပြီ။

သူ့နောက်မှာ ရှိနေတဲ့ လူမိသားစု အကြီးအကဲတွေ အားလုံးရဲ့ မျက်နှာအမူအရာလည်း ကောင်းမွန်ခြင်း မရှိကြပါဘူး။

“ငါဆုံးဖြတ်ချက် မှားသွားတာလား” လူလျန်က မျက်မှောင်ကြုံ့လိုက်ပြီး ချူရီမန် ပြောခဲ့တဲ့ စကားတွေကို ပြန်ရွတ်လိုက်တယ်။

ဒါပေမယ့်… နင်က ချူမိသားစုရဲ့ ပထမ သခင်မလေး ဖြစ်နေရင်တောင် နင်က မိန်းမငယ်လေး တစ်ယောက်သာသာပဲ ရှိပါသေးတယ်။ အမြင်နဲ့ ဗျူဟာပိုင်းမှာ ဒီလူအိုကြီး ဘယ်လိုလုပ်ပြီး လာယှဉ်လို့ ရမှာလဲ

ချူရီမန် ပြောခဲ့တဲ့ စကားကြောင့် သူ့စိတ်ထဲ တစ်မျိုးကြီး ဖြစ်နေပေမယ့်လို့ လူလျန်ကတော့ ချူရီမန်ရဲ့ စကားတွေကို အလေးအနက် မထားခဲ့ပါဘူး။

ဒီလူအိုကြီး ဆုံးဖြတ်ချက် မှား၊ မမှားကို အချိန်က သက်သေပြသွားမှာပါ

တိမ်သွားမြင်းငါးကောင်းက အပြင်းနှင်နေခဲ့ပြီး ချူရီမန်နဲ့ လော့ရှောင်မန်တို့ နှစ်ယောက်က ရန်ကိုင်တို့ကို တဖြည်းဖြည်း အမှီလိုက်နေခဲ့တယ်။

လူမိသားစုကနေ ထွက်လာပြီးနောက် တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်းတို့ နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ စိတ်က တစ်မျိုးကြီး ဖြစ်နေခဲ့တယ်။ သွားနေရင်းနဲ့ ရန်ကိုင်ကိုသာ စိုက်ကြည့်နေခဲ့ပါတယ်။

သူတို့ ထွက်ခွါဖို့ လုပ်တုန်းက လူလျန်ရက ရက်ရောပြီး ရိုးသားချင်ယောင် ဆောင်နေခဲ့ပေမယ့် သူ့စိတ်ရင်းအမှန်ကို အားလုံးကို သတိထားမိကြပါတယ်။

လူမိသားစုသာ ရန်ကိုင်နဲ့ မိတ်ဆွေဖွဲ့ချင်တယ် ဆိုရင် ရန်ကိုင်ကို ငွေသားနည်းနည်းလေးပဲ ပေးခဲ့လိမ့်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

အမွေအနှစ် တိုက်ပွဲဆိုတာ ဘာလဲ။ အမွေခံတိုက်က ရန်မိသားစု သခင်လေးတွေရဲ့ ခေါင်းဆောင်မှု စွမ်းရည်နဲ့ ဆက်သွယ်ရေး စွမ်းရည်တွေကို ပြိုင်ဆိုင်ရတာပါ။

တိုက်ပွဲက လူငယ်ပါရမီရှင်တွေ၊ အင်အားစုတွေ ဘယ်လောက် များများကို သူတို့ဘက် ဆွဲခေါ်ထားနိုင်လဲ၊ ပစ္စည်း ကရိယာ ဘယ်လောက်များများ သူတို့ စုဆောင်းထားနိုင်လဲ ဆိုတာ အချက်အပေါ်မှာ အဓိက မူတည်နေပါတယ်။

လူမိသားစုသာ ရန်ကိုင်ဘက်ကနေ ရပ်တည်ပြီး အမွေခံတိုက်ပွဲမှာ ပါဝင်ဆင်နွှဲချင်တယ် ဆိုရင် အနည်းဆုံး အနေနဲ့ လူအင်အား၊ အဖိုးတန် ရတနာ၊ လက်နက်၊ ကျင့်ကြံခြင်း နည်းစနစ် နည်းနည်းပါးပါးလောက် ထောက်ပံ့ပေးသင့်ပါတယ်။

ငွေ့အချို့ ပေးတာက ဘာသဘောလဲ။ ဒီလောကကြီးထဲမှာ ငွေနဲ့ ဝယ်မရတာတွေ ရှိပါတယ်။ ရှားပါပြီး အဖိုးတန်တဲ့ အရာတွေဆို ငွေနဲ့ ဝယ်လို့ မရပါဘူး။

တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်းတို့ နှစ်ယောက် ရန်ကိုင်နဲ့ အတူရှိနေတာ သိပ်မကြာသေးဘူး ဆိုပေမယ့် ရန်ကိုင် ဘယ်လောက်တောင် ထက်မြက်တယ်၊ အရည်အချင်း ရှိလဲ ဆိုတာကို သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံး ကောင်းကောင်း သတိထားမိပါတယ်။

ရန်ကိုင်ရဲ့ အနာဂတ်‌ အောင်မြင်မှုနဲ့ ပက်သက်ပြီး သူတို့မှာ ယုံကြည်ချက် အပြည့်ရှိပါတယ်။

သူတို့ လေးစားရတဲ့ လူတစ်ယောက်ကို လူမိသားစုက အထင်သေး အမြင်သေးနဲ့ လာဆက်ဆံနေတာကို မြင်တော့ သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်စိတ်ထဲ ခိုးလိုးခုလု မသက်မသာ ဖြစ်သွားခဲ့ရပါတယ်။

သူတို့ နားမလည်တာ တစ်ချက် ရှိပါသေးတယ်။ … လူမိသားစုက ရန်ကိုင်နဲ့ မပူးပေါင်းချင်ဘူး ဆိုရင် သူတို့ကို ငွေဒင်္ဂါးတွေ ဘာလို့ လာပေးနေရသေးတာလဲ။ သူတို့ အပြုအမူက ငါက မင်းနဲ့ အတူမပူးပေါင်းနိုင်ပေမယ့် မင်းနဲ့တော့ မိတ်ဆွေ ဖြစ်ချင်သေးတယ်လို့ ပြောနေတဲ့ ပုံစံပေါက်နေခဲ့ပါတယ်။

သူနဲ့ ရှောင်ဖူချန်း ကြားမှာ ဆက်ဆံရေး တစ်ခုခုရှိလို့ လူလျန်က သူ့အား ငွေဒင်္ဂါးအချို့ ပေးခဲ့ခြင်း ဖြစ်တာကို ရန်ကိုင် တစ်ယောက်သာ သိထားပါတယ်။ ရှောင်ဖူချန်း မျက်နှာကြောင့်သာ မဟုတ်ရင် လူလျန်က ငွေမပြောနဲ့၊ ကြေးဒင်္ဂါးတစ်ပြားတောင် သူ့ကို ပေးခဲ့မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက် မကျေမနပ် ဖြစ်နေတာကို သတိပြုမိလိုက်တာနဲ့ ချူရီမန်က မျက်ခွံလေး လှန်လိုက်ပြီး ပြောလိုက်တယ် “ပြောစရာရှိရင် ပြောလိုက်စမ်းပါ။ ဘာလို့ ကြိတ်မှိတ် တင်းခံနေရတာလဲ”

တုဖုန်းက အထင်အမြင် သေးစွာနဲ့ တံတွေးတစ်ချက် ထွေးချလိုက်ပြီး ဒေါသတကြီး ပြန်ပြောလိုက်တယ် “အဲ့လိုဆိုတော့ ကျုပ်လည်း ပြောရတာတပေါ့။ သခင်မလေးချူ၊ ကျုပ်ပြောတဲ့ စကားတွေကို တစ်ဖက်နားနဲ့ နားထောင်ပြီး ကျန်နားတစ်ဖက်ကနေ ပြန်စွန့်ထုတ်လိုက်ပါ။ ကျုပ်ပြောတာကို ဘယ်တုန်းကမှ မကြားခဲ့ဖူးသလို သဘောထားလိုက်ပါ”

“ကောင်းပြီလေ၊ ပြောတော့။ ရှင် ဘာတွေ ပြောမလဲ ဆိုတာကို ကျွန်မလည်း သိချင်နေတာ”

“သခင်လေး” တုဖုန်းက အော်လိုက်တယ် “လူလျန်ပေးတဲ့ ငွေတွေကို ကျုပ်စစ်ဆေးပြီးသွားပြီ။ ဒီသေတ္တာထဲမှာ ငွေသုံးသန်းပဲ ရှိတယ်။ အဲ့လူလျန်က အရမ်း မကပ်စေနဲလွန်းဘူးလား”

“ကဲ၊ အဲ့ဒါဆို ခင်ဗျားက ဘယ်လောက်တောင် လိုချင်နေတာလဲ” ရန်ကိုင်က တုဖုန်းကို ပြန်လှည့်ကြည့်လိုက်ပြီး ရယ်ကာမောကာနဲ့ ပြန်ပြောလိုက်တယ်။

“လူမိသားစုက ပထမအဆင့် အင်အားစု တစ်ခုလေ။ သူတို့လို ပထမအဆင့် အင်အားစုက တစ်ခုက သခင်လေးကို ငွေသုံးသန်းပဲ ပေးတာဆိုတော့ အရမ်းကို ကပ်စေးနဲလွန်းတာ မဟုတ်ဘူးလား။ ဒီငွေက ဆေးပုလင်း နည်းနည်းပါးပါးလောက်၊ လက်နက် တစ်ခုနှစ်ခုလောက် ဝယ်လိုက်ရုံနဲ့ အကုန်ပြောင်သွားမှာ။ အနည်းဆုံး ငွေဆယ်သန်းလောက် ပေးရင်တောင် မဆိုးဘူး။ ဒီငွေသုံးသန်းက ဘာမှ ဒီလောက်ကြီး သုံးစားလို့ မရဘူး”

“အဲ့ဒါအမှန်ပဲ၊ သူတို့ ပြောတဲ့ လက်ဆောင်ဆိုတာ ကိုယ့်မျက်ခွက်ကို တံတွေးနဲ့ ထွေးနေတာနဲ့ အတူတူပဲ” တန်ယုရှန်းကလည်း ဝင်ပြီး ခေါင်းညိတ် ထောက်ခံလိုက်တယ်။

“ငွေသုံးသန်း ရတာက တစ်ပြားမှ မရတာထက်တော့ ပိုကောင်းတယ်လေ” ရန်ကိုင်က ပြုံးလိုက်ပြီး “ကျုပ်လည်း ခင်ဗျားကို ပြောရမှာ အားနာပေမယ့် အခု ကျုပ်မှာ ငွေတစ်ပြားတောင် မရှိဘူး။ ဒီငွေသုံးသန်းက ကျုပ်အတွက် တကယ်ကို အသုံးဝင်တယ်”

“ငွေသုံးသန်းက အများကြီးလို့သာ ထင်ရတာ။ အမွေခံတိုက်ပွဲကျရင် ငွေဆိုတာ အသုံးမဝင်ဆုံး အရင်းအမြစ်ပဲ” တုဖုန်းက အံကြိတ်ပြောလိုက်တယ် “လူလျန်က အဲ့အချက်ကို နားလည်ထားတာတောင် သခင်လေးကို ငွေတွေပဲ ပေးလိုက်တယ်။ သခင်မလေးချူနဲ့ လူမိသားစုကြားက ဆက်ဆံရေး ကြောင့်သာ မဟုတ်ရင် အဲ့ကောင်တွေကို သမပြီး ဒီငွေသုံးသန်းကို သူ့တို့ကို ပြန်စားခိုင်းလိုက်တာ ကြာပြီ”

ချူရီမန်က ခေါင်းခါလိုက်ပြီး ပြုံးကာ “လူလျန်က ဒီတစ်ကြိမ်တော့ တကယ်ကို အမြင်ကျဉ်းသွားခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့်… အဲ့ဒါက သူ့အပြစ် လုံးလုံးကြီးတော့လည်း မဟုတ်သေးဘူးလေ။ အဓိက နင်တို့ရဲ့ သခင်ငယ်လေးက နည်းနည်းလေးမှ လက်ခံနိုင်စရာ မရှိအောင် လုပ်ပြနေတာကိုး”

“သခင်မလေးချူ၊ ရှင် ဘာပြောချင်တာလဲ.။ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ကျွန်မတို့ သခင်လေးကို လာအပြစ်တင်ရတာလဲ” တန်ယုရှန်းလည်း ထိတ်လန့် သွားခဲ့တယ်။

“ဘာလို့ သူ့ကို ကိုယ်တိုင် သွားမမေးကြည့်တာလဲ။ ဒီရက်အတော အတွင်း လူမိသားစုထဲ သူဘယ်လိုတွေ ပြုမူခဲ့လဲ ဆိုတာကို သူအသိဆုံးပဲ” ချူရီမန်က ပြောပြီးတာနဲ့ သူမရဲ့ တိမ်သွားမြင်းကို ရန်ကိုင် ဘေးနား ရောက်အောင် သွားခိုင်းလိုက်ပြီး “ဘာလို့လဲ၊ နင့်အခု ဘယ်လို အခြေအနေထဲ ရောက်နေတယ် ဆိုတာကိုရော နင်သတိပြုမိလား။ ငါဖန်ပေးလိုက်တဲ့ အခွင့်အရေးကို နင်ဘာလို့ ပုတ်ထုတ်ပစ်လိုက်ရတာလဲ”

ရန်ကိုင်က သူမကို တစ်ချက်လောက် စိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး ချက်ချင်း အကြည့်လွှဲလိုက်တယ်။

“ဟေး၊ ငါနင့်ကို မေးနေတယ်လေ” ချူရီမန်လည်း သည်းမခံနိုင်တော့တဲ့ အဆုံး အော်ဟစ်လိုက်တယ် “နင့်မဟာမိတ် တစ်ယောက် လျော့သွားရုံတင် မကဘူး၊ ရန်သူ တစ်ယောက်ပါ တိုးလာတယ် ဆိုတာကို နင်နားမလည်တာလား။ အခုအတိုင်းသာ နင်ဆက်လုပ်နေမယ် ဆိုရင် အနှေးနဲ့အမြန်တော့ အဘက်ဘက်ကနေ နင်အဝိုင်းခံရတော့မှာပဲ”

“အကူအညီလား” ရန်ကိုင်က နှောင်ပြောင်လိုက်တယ် “အကျိုးအမြတ်ပဲ ခေါင်းထဲ ရှိတဲ့ကောင်တွေက ငါ့မဟာမိတ် ဖြစ်လာဖို့ အရည်အချင်း မပြည့်မှီဘူး”

“အကျိုးအမြတ်ကို မစဉ်းစားတဲ့ မဟာမိတ်ကို နင်ဘယ်က သွားရှာမလှာလဲ။ နင်အရမ်း တုံးလွန်းမနေဘူးလာဟင်”

“နင်းကို ရှင်းပြရမှာ အရမ်းပျင်းစရာကောင်းတယ်၊ ငါဘယ်လိုလုပ်ပဲ လုပ်လုပ် နင့်ကိစ္စမဟုတ်ဘူး”

ရန်ကိုင် စကားကြောင့် ချူရီမန် တံတွေးသီးလုမတတ် ဖြစ်သွားခဲ့တယ်။ ထို့နောက် စိတ်ပျက်သွားတဲ့ အမူအရာနဲ့ ချက်ချင်း ပြန်ပြောလိုက်တယ် “နင်စောင့်နေစမ်းပါ၊ ဗဟိုမြို့တော်ကို ပြန်ရောက်တာနဲ့ ရန်မိသားစု အခြားသခင်လေးတွေနဲ့ သွားပေါင်းပြီး သွေးနားထင် ရောက်နေတဲ့ နင့်မျက်နှာကို နင်းခြေပစ်ပြမယ်”

တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်းတို့ နှစ်ယောက်စလုံး အသက်မရှူနိုင် ဖြစ်သွားခဲ့ကြပြီး အလျင်စလို ပြောလိုက်တယ် “သခင်မလေးချူ၊ ကိုယ်ပြောတဲ့ စကားကို သေချာ ပြန်စဉ်းစားဦးနော်”

ဒါပေမယ့် ရန်ကိုင်က လှောင်ပြုံးပြုံးလိုက်ပြီး “ကြိုးစားကြည့်လိုက်လေ။ နင်ရှုံးတော့မှ နင့်ချူမိသားစု တစ်ခုလုံးကို ပြားပြားဝပ်အောင် နင်ချေလို့ ဆိုပြီး ငါ့ကို လာအပြစ် မတင်နဲ့”

ချူရီမန်က ရန်ကိုင်ကို ထိတ်လန့်တကြားနဲ့ စိုက်ကြည့်လိုက်တယ်။ ရန်ကိုင်ပါးစပ်ကနေ ဒီလောက် ရက်စက်တဲ့ စကားတွေ ပြောထွက်လိမ့်မယ်လို့ သူမ တကယ်ကို မထင်ထားခဲ့ပါဘူး။

တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်းတို့တောင် ထိတ်လန့် အံ့အားသင့်သွားခဲ့ကြတယ်။ ရန်ကိုင် စကားတွေက နည်းနည်းလေး ကြမ်းတမ်းပြီး ဘဝင်ခိုက်နေတယ်လို့တောင် သူတို့ ခံစားလိုက်ရပါတယ်။

ဒါပေမယ့် ချူရီမန် ဒေါသကို ဖြေသိမ့်ပေးဖို့အတွက် ရန်ကိုင်ကို နည်းနည်းပါးပါး ဆူပူဖို့ လုပ်နေတုန်းမှာပဲ ချူရီမန်ရဲ့ အမူအရာကို မြင်လိုက်တဲ့အချိန် သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်စလုံး စိတ်သက်သာရာ ရသွားခဲ့ကြတယ်။ ချူရီမန်က ဒေါသမထွက်ရုံ မကလို့ ရန်ကိုင်ကိုတောင် ပြုံးပြီး ကြည့်နေလိုက်ပါသေးတယ်။ ထို့နောက် လှပစွာ ပြုံးလိုက်ပြီး ပျားသကာလို ချိုသာတဲ့ အသံလေးနဲ့ မေးလိုက်တယ် “ရန်ကိုင်၊ ငါကို မှန်မှန်ပြောစမ်း။ အဲ့မိစ္ဆာမက လွဲရင် နင့်ဘက်မှာ အခြားအင်အားစု ဘယ်လောက်များများ ရှိသေးလဲ”

ရန်ကိုင်က ယုံကြည်ချက် အပြည့်နဲ့ ပြောလာတဲ့အချိန် ချူရီမန်က တစ်ခုခုကို ချက်ချင်းပဲ နားလည်သွားခဲ့တယ်။

သူမကို တစ်ချက် ပြန်ကြည့်လိုက်ပြီးနောက် ရန်ကိုင်က ဝါးလုံးကွဲ အော်ဟစ်ရယ်မောလိုက်ပြီး ပြန်ပြောလိုက်တယ် “တစ်ယောက်မှ မရှိဘူး။ ငါက တစ်ကိုယ်တည်းပဲ”

“နင့်စကားကိုသာ ယုံလိုက်ရင် ငါက ဝက်တစ်ကောင်လောက်တောင် အသိဥာဏ်မရှိတဲ့ လူတစ်ယောက် ဖြစ်သွားမှာပေါ့” ချူရီမန်က ပြန်ပြီး လှောင်ပြောင်လိုက်တယ်။

Martial Peak
အပိုင်း(၃၈၄) ချောင်းမြောင်း လုပ်ကြံခံရခြင်း
လန်မြစ်က အိပ်စက်နေတဲ့ နဂါးတစ်ကောင်လို ဟန်မင်းဆက်ကို ဖြတ်သန်း စီးဆင်းနေခဲ့တယ်။

မြစ်မျက်နှာပြင်က မီတာတစ်ထောင်ကျော် ကျယ်ပြီး လှိုင်းလုံလေးတွေက ကမ်းပါးကို မကြာခဏ လာရောက် ရိုက်ခတ်နေခဲ့တယ်။

ရန်ကိုင်တို့ ငါးယောက်အဖွဲ့ လန်မြစ်ကို ရောက်တဲ့အချိန်၌ အားလုံးက မြစ်ရေပြင်တစ်လျှောက်ကို ငေးမော ကြည့်ရှုလိုက်ကြတယ်။

“ငါတို့ ရောက်ဖို့ သိပ်မလိုတော့ဘူး။ လန်မြစ်ကို ဖြတ်ပြီးလို့ ဖုန်းစီရင်စု နယ်မြေကို ဖြတ်ပြီးတာနဲ့ ဗဟိုမြို့တော်ကို ရောက်ပြီ” အိမ်ကနေ အတော်ကြာအောင် ခွဲခွါခဲ့ရတဲ့ ရန်ကိုင်က မြေပြင်အမှတ်အသားတွေကို မမှတ်မိမှာ စိုးတဲ့အတွက် တုဖုန်းက ရှင်းပြလိုက်တယ် “တိမ်သွားမြင်းတွေကို ခဏလောက် နားခိုင်းလိုက်ကြမလား။ ဒီကောင်တွေက သုံးရက်ဆက်တိုက် ပြေးလွှားလာခဲ့ရတာ၊ သူတို့လည်း တော်တော် မောနေမှာပဲ”

“အင်း” ရန်ကိုင်က အသာအယာလေး ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်တယ်။

“သခင်လေး၊ ဒီမှာ ခဏနားနေဦး၊ ကျုပ်လှေတစ်စင်းလောက် သွားရှာလိုက်ဦးမယ်” တုဖုန်းက ပြုံးလိုက်ပြီး ကောင်းကင်စိတ်အာရုံကို ဖြန့်ကျက်လိုက်တယ်။ ထို့နောက် အဝေးတစ်နေရာဆီ ပျံသန်းထွက်သွားလိုက်တယ်။

ဒီအဖွဲ့မှာပါတဲ့ ကျင့်ကြံသူတွေ အားလုံးက အစစ်အမှန် ဒြပ်စင်အဆင့်ထက် မြင့်ပါတယ်။ ထို့ကြောင့် သူတို့အတွက် မြစ်ကို ပျံသန်းဖြတ်ကူးဖို့က ကိစ္စကြီး တစ်ခု မဟုတ်ပါဘူး။

သူတို့ ပျံနိုင်တယ် ဆိုပေမယ့် တိမ်သွားမြင်းတွေကတော့ မပျံနိုင်ကြပါဘူး။ ထို့ကြောင့် ထိုသားရဲတွေကိုပါ မြစ်တစ်ဖက်စမ်းဆီ တစ်ခါတည်း ခေါ်သွားဖို့ လှေတစ်စင်း ငှားဖို့ လိုပါသေးတယ်။

ခဏလောက် ကြာပြီးနောက် အလယ်အလတ် အရွယ်စားလောက် ရှိတဲ့ လှေတစ်စင်းက ရန်ကိုင်တို့ ရှိနေတဲ့ နေရာဆီ လှော်ခတ် လာနေခဲ့တယ်။ တုဖုန်းကတော့ လှေဦးထိပ်တွင် ရပ်နေရင်း ရန်ကိုင်တို့ကို လက်ဝှေ့ရမ်းပြနေခဲ့တယ်။

တုဖုန်း ပြန်လာတာကို မြင်လိုက်တာနဲ့ တန်ယုရှန်းက ပြုံးလိုက်ပြီး သူမနဲ့ တုဖုန်းရဲ့ တိမ်သွားမြင်းတွေကို ဆွဲကာ လှေရှိရာဆီ သွားလိုက်တယ် “သွားကြစို့း”

လူလေးယောက်နဲ့ မိစ္ဆာသားရဲ ငါးကောင်က ကမ်းခြေဆီ လမ်းလျှောက်သွားလိုက်ကြတယ်။ ဒါပေမယ့် လှေပေါ်တက်ဖို့ လုပ်နေစဉ်မှာပဲ လှေထိုးသမားက မျက်မှောင်ကြုံ့လိုက်ပြီး တုဖုန်းကို ပြောလိုက်တယ် “စစ်သည်တော်ကြီး၊ ခင်ဗျားမှာ မြင်းငါးကောင်ပါ ပါတယ်ဆိုတာကို ဘာလို့ တစ်ခါတည်း ကြိုမပြောရတာလဲ”

ထိုစကားကို ကြားလိုက်တာနဲ့ လောရှောင်မန်က တခစ်ခစ်နဲ့ ရယ်မောပါတော့တယ်။

တိမ်သွားမြင်းတွေက သာမန်မြင်းတွေနဲ့ တကယ်ကို ဆင်တူပါတယ်။ ဆင်တယ်ဆိုပေမယ့် တော်တော်လေးကိုလည်း ကွဲပြားပါတယ်။ သာမန် လူတွေပဲ တိမ်သွားမြင်းတွေနဲ့ သာမန်မြင်းတွေကို မခွဲခြားနိုင်တာပါ။

ချူရီမန်နဲ့ တန်ယုရှန်းတို့လည်း ခစ်ခစ် ခစ်ခစ်နဲ့ ရယ်မောကြပါတော့တယ်။

တုဖုန်းက ခပ်မြန်မြန်ပဲ ပြန်ပြောလိုက်တယ် “မြင်းတွေ ပါတော့ရော ဘာဖြစ်လို့လဲ။ ပြဿနာ ရှိလို့လား”

“မရှိပါဘူး၊ မရှိပါဘူး” လှေထိုးသမားက အသက်၅၀လောက် ရှိပါပြီ။ ခပ်မြန်မြန်ပဲ ခေါင်းခါလိုက်ပြီး ပြန်ပြောလိုက်တယ် “မြင်းငါးကောင်ကိုပါ မြစ်တစ်ဖက်ကမ်းဆီ ခေါ်သွားချင်တယ် ဆိုရင်တော့ အပိုကြေး ထပ်ပေးရလိမ့်မယ်”

တုဖုန်းက မျက်ခွံလှန်လိုက်ပြီး “ကောင်ပြီး၊ ကောင်းပြီ၊ ကျုပ်ပေးမယ်”

ထိုစကားကို ကြားလိုက်တာနဲ့ လှေထိုးသမား ပျော်သွားပုံရပြီး “ကြီးမြတ်တဲ့ စစ်သည်တော်ကြီးက အခုလို ပြောလာမှတော့၊ ဘာပြဿနာမှ မရှိတော့ပါဘူး။ အားလုံး တက်ကြပါ”

ရန်ကိုင်တို့ အဖွဲ့သားတွေအားလုံး အသာအယာလေး ခေါင်းခါယမ်းလိုက်ကြတယ်။ သူတို့အားလုံးက အားကောင်းတဲ့ ကျင့်ကြံသူတွေပါပ။ ထို့ကြောင့် လှေက ကျဉ်းကျဉ်းကျုပ်ကျုပ် ဖြစ်နေရင်တောင် လှေကိုအားကိုးပြီး ဝမ်းကြောင်းနေရတဲ့ အသက်ငါးဆယ်အရွယ် လူအိုကြီးနဲ့ ပြိုင်ငြင်းမနေချင် ကြပါဘူး။

လှေကသေးပေမယ့် လူငါးယောက်နဲ့ မိစ္ဆာသားရဲ ငါးကောင်စားတော့ နေရာလောက်ပါတယ်။

ဒီလိုနဲ့ သူတို့ တစ်ဖွဲ့လုံး မြစ်တစ်ဖက်ကမ်းဆီ စတင် ခရီးလွှင့်ကြပါတော့တယ်။

ကုန်းပတ်ပေါ်တွင် ရပ်နေရင်း တန်ယုရှန်းက ရယ်ကာမောကာနဲ့ ပြောလိုက်တယ် “ငါလှေတစ်ခါမှ မစီးဖူးဘူး။ သာမန်လူ တစ်ယောက်သာ ဟိုဘက်ဒီဘက် ယိမ်းထိုးနေတဲ့ လှေပေါ်မှာ အချိန်အကြာကြီး လာရပ်နေမယ်ဆိုရင် သူတို့ အော့အန်မယ်ဆိုတာ ကျိန်းသေတယ်”

တုဖုန်းကလည်း ဝင်ထောက်ခံလိုက်တယ် “အမှန်ပဲ။ အဲ့ဒါ အမှန်ပဲ။ ဒီမြစ်ကြီးကို အားကိုးအားထားပြုပြီး အသက်မွေးဝမ်းကြောင်း ပြုရတာ တကယ်ကို မလွယ်ဘူး”

ချူရီမန်နဲ့ လော့ရှောင်မန်တို့ ဘာမှ ဝင်မပြောပေမယ့် တန်ယုရှန်း ပြောတာကို ထောက်ခံသည့် အနေနဲ့ ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်တယ်။ သူတို့ နှစ်ယောက်လည်း တစ်ခါမှ လှေမစီးဖူးပါဘူး။ ထို့ကြောင့် စီးရတုန်းလည်း လှေစီးရတဲ့ ခံစားချက်ကို အပြည့်အဝ ကြည်နူးနေခဲ့ပါတယ်။ လှေက ဟိုဘက်ဒီဘက် ယိမ်းထိုးနေခဲ့ပြီး ရေတွေကလည်း လှေဘောင်ကို ခဏခဏ လာရောက် ရိုက်ခတ်နေခဲ့ကြပါတယ်။ မိန်းမပျိုလေး နှစ်ယောက်လည်း လှေစီးရတာကို တော်တော်လေး ပျော်နေခဲ့ကြပါတယ်။

“မြစ်ထဲမှာတောင် လှေစီးရတာ ဒီလောက် ကြမ်းတမ်းနေခဲ့ရင် အဆုံးမဲ့ပင်လယ်ထဲမှာ ဆိုရင်တော့ ဘယ်လောက်တောင် ဆိုးရွားနေလိုက်မလဲ မသိဘူး” တုဖုန်းက သူ့စိတ်ကူးကို ထုတ်ဖော် ပြောဆိုလိုက်တယ်။ သူက အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်တစ်ယောက် ဖြစ်ပြီး တော်တော်လေး ဗဟုသုတ ပေါကြွယ်ပေမယ့် ပင်လယ်ထဲကိုတော့ တစ်ခါမှ မရောက်ဖူးပါဘူး။ ထို့ကြောင့် ပင်လယ်နဲ့ ပက်သက်ပြီး ဘာဆိုဘာမှ သူမသိထားပါဘူး။တုဖုန်းက လှေထိုးသမားဆီ လှမ်းကြည့်လိုက်ပြီး မေးလိုက်တယ် “လူအိုကြီး၊ ခင်ဗျား ပင်လယ်ဘက်ပိုင်းဆီ ရောက်ဖူးလား”

တုဖုန်း မေးခွန်းကို ကြားလိုက်တဲ့အချိန် လူအိုကြီးက ပြုံးလိုက်ပြီး ခေါင်းခါယမ်းလိုက်ကာ “ဒီလူအိုကြီးက လန်မြစ်ထဲမှာပဲ သူ့ဘဝကို ကုန်ဆုံးခဲ့တာ၊ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ပင်လယ်ဘက်ဆီ ရောက်ဖူးမှာလဲ။ ပင်လယ်ဘက်ဆီ တစ်ခါမှ မရောက်ဖူးပေမယ့် ပင်လယ်မှာ သွားနေတဲ့ သင်္ဘောတွေက အရမ်းကို ကြီးမားပြီး အားကောင်တယ်တဲ့။ အချို့သင်္ဘောတွေဆို မီတာတစ်ထောင် ကျော်တောင် ရှည်တယ်ဆိုပဲ။ အဲ့လို သင်္ဘောတွေမှပဲ လှိုင်းဒဏ်၊ လေဒဏ်ကို ကြံ့ကြံ့ခံနိုင်မှာ”

အဲ့ဒါ အမှန်ပဲလား” တုဖုန်းက ပြုံးလိုက်တယ်။ လူအိုကြီးစကားကို သူမယုံတဲ့ပုံပါပဲ။

“မမှန်ပဲ ဘယ်နေမပါ့မလဲ။ စစ်သည်တော်ကြီးပဲ သေချာစဉ်းစားကြည့်။ လှေက အဲ့လောက်တောင် ကြီးနေမှတော့ လှိုင်းထန်ရင်တောင် သင်္ဘောက ဘယ်လိုလုပ်ပြီး အလွယ်တကူနဲ့ ယိမ်းထိုလှုပ်ခါသွားနိုင်ပါ့မလဲ”

သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်၊ ချူရီမန်နဲ့ လော့ရှောင်မန်တို့ နှစ်ယောက်စလုံး စိတ်ဝင်စားလာခဲ့ကြတယ်။ လှေထိုးသမားက ဘယ်တော့မှ မမြင်ခဲ့ဖူးတဲ့ ယုံမှားပုံပြင်တွေကိုသာ ပြောနေတာ ဆိုပေမယ့် သူတို့အနေနဲ့ နားမထောင်ပဲ အနေနိုင်အောင် ဖြစ်နေခဲ့ပါတယ်။

ပရိသတ်တွေက အရမ်းကို စိတ်ဝင်စားနေတာ မြင်တော့ လူအိုကြီးက ထိတ်လန့် မသွားရုံမကလို့ ပိုပြီးတော့တောင် စိတ်အား ထက်သန်လာပါသေးတယ်။

ရန်ကိုင်ကတော့ လေးနံဘေးမှာသာ တိတ်တိတ်လေး ထိုင်နေခဲ့ပြီး မြစ်ပြင်ကျယ်ကြီး ပြုံးယောင်သန်းရင်း ကြည့်နေခဲ့တယ်။

ရှိနေတဲ့ လူအားလုံးထဲ၌ သူတစ်ယောက်ပဲ အဆုံးမဲ့ ပင်လယ်ဆီ ရောက်ဖူးပါတယ်။ ပြီးတော့ ဘယ်တော့မှ ပြန်မလာနိုင်တဲ့ ပင်လယ်ခရီးကြမ်းကိုလည်း သူရွက်လွှင့်ထွက်ခွါ ခဲ့ဖူးပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ရန်ကိုင်က လူအိုကြီး ပြောနေတာကို ဝင်ပြီးတော့ အမှန်မပြင်ပေးခဲ့ပါဘူး။

ပုံပြင်များစွာ ပြောပြီးတဲ့နောက် လှေက လန်မြစ်ရဲ့ အလယ်ဗဟိုဆီ ရောက်လို့ လာခဲ့တယ်။

မြစ်ပြင်ကျယ်ကို စိုက်ကြည့်နေရင် တစ်ခုခု မှားယွင်းနေတာကို ရန်ကိုင် သတိပြုမိလိုက်တယ်။ ချက်ချင်းပဲ မသိစိတ်အရ လှေထိုးသမားကို လှမ်းကြည့်မိလိုက်တယ်။

အဆုံးမဲ့ ပင်လယ်အကြောင်း ပြောနေတဲ့ လူအိုကြီး ရန်ကိုင်က လှမ်းပြောလိုက်တယ် “လူအိုကြီး၊ ခင်ဗျားလှော်နေတဲ့ နည်းလမ်းက မှားနေတဲ့ ပုံပဲ”

ထိုစကားကို ကြားလိုက်တာနဲ့ လှေပေါ်မှာ ရှိနေတဲ့ လူအားကို ရန်ကိုင်ကို စိုက်ကြည့်လိုက်တယ်။

လှေထိုးသမားအိုကြီးက ရယ်မောလိုက်ပြီး ပြောလိုက်တယ် “ဒီက ညီငယ်လေးက ဘာပြောချင်နေတာလဲ မသိဘူး”

ရန်ကိုင်က ပြုံးလိုက်ပြီး ပြန်ပြောလိုက်တယ် “လှေကို တစ်နှစ်ပတ်လုံး လှော်နေတဲ့ လူဆိုရင် သူတို့ရဲ့ အသက်ရှုသံနဲ့ လှော်ခတ်တာက စည်းကိုက်ဝါးကိုက် ဖြစ်နေရမှာ။ အထူးသဖြင့် လှိုင်းထန်နေတဲ့ အခုလို မြစ်ကြောင်းကျယ်ကြီး တွေမှာပေါ့။ အဲ့လို မလုပ်ဘူးဆိုရင် နှစ်ဆပိုအားကုန်ပြီး ခရီးတစ်ဝက်ပဲ ရောက်လိမ့်မယ်။ လူအိုကြီး၊ ခင်ဗျား တစ်ဘဝလုံးကို ရေထဲမှာပဲ ကုန်ဆုံးလာခဲ့တာဆိုတော့ ဒီလောက် ရိုးရှင်းတဲ့ အချက်ကလေးကိုတောင် ဘာလို့ နားမလည်ရတာလဲ’

ရန်ကိုင် ရှင်းပြချက်ကို ကြားလိုက်ပြီးနောက် တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်းတို့ နှစ်ယောက်စလုံး သုန်မှုန်သွာခဲ့ကြပြီး လှေထိုးသမားကို သတိအပြည့်နဲ့ စိုက်ကြည့်လိုက်ကြတယ်။

လှေထိုးသမား မျက်ဝန်းထဲ ထိတ်လန့် တုန်လှုပ်သည့် အရိပ်အယောင် အချို့ ဖြတ်ပြေးသွားခဲ့ပေမယ့် ချက်ချင်းပဲ ပြန်ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့ကာ ရန်ကိုင်ကို ပြန်ပြုံးပြလိုက်ပြီး ပြောလို်ကတယ် “ညီငယ်လေး၊ မင်းပြောတာ အဓိပ္ပါယ်ရှိတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီလူအိုကြီးက သူ့တစ်ဘဝလုံး အခုလိုမျိုးပဲ လှော်ခတ်လာခဲ့တာ ဆိုတော့ အခုပုံစံကိုပဲ ကျင့်သားရနေခဲ့ပြီ။ ငါ့အချိန်ရရင် မင်းပြောသလိုမျိုး စမ်းကြည့်လိုက်ပါ့မယ်”

ရန်ကိုင်က လှေထိုးသမားအိုကြီးကို ပိုပြီး စူးစူးစိုက်စိုက်နဲ့ ကြည့်လိုက်ပြီး “ကျုပ်တို့ ဖြတ်ကူးလာတာ မြစ်တစ်ဝက်ကိုတောင် ရောက်လာခဲ့ပြီ။ ဒါပေမယ့် ခင်ဗျားရဲ့ မောပန်းတဲ့ ပုံစံ နည်းနည်းလေးတောင် မပေါက်ပါလား။ ပြီးတော့ … ခင်ဗျားသာ မြစ်ထဲမှာပဲ တစ်ဘဝလုံး အချိန်ကုန်ဆုံးခဲ့တာ ဆိုရင် ငါးက ခင်ဗျားရဲ့ နေ့စဉ်အစားအစာ ဖြစ်မှာပဲ။ ဒါပေမယ့် ခင်ဗျားဆီကနေ ငါးညှီနံ့လေး နည်းနည်းလေးတောင် မရပါလား… ဟားဟားဟား”

သူ့အသံက အေးစက်သထက် အေးစက်လာခဲ့ပြီး သူ့မျက်ဝန်းထဲ ထက်ရှသည့် အလင်းတို့ ဖြတ်ပြေးသွားခဲ့ကာ ရန်ကိုင်က ပြတ်သားတဲ့ လေသံနဲ့ ပြောလိုက်တယ် “လူအိုကြီး၊ ခင်ဗျားက သာမန်လူ တစ်ယောက် မဟုတ်ဘူးမလား”

ရန်ကိုင် ပြောလို့ မပြီးသေးခင်မှာပဲ တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်းတို့ နှစ်ယောက်စလုံး လှေထိုးသမားဆီ ပြေးဝင်ပြီးသွားနှင့်ပါပြီ။

ထိုအချိန်မှာပဲ ကောင်းကင်ထက် ပျံဝဲနေတဲ့ ရွှေရောင်ငွေသွေး သိမ်းငှက်က စူးစူးရှရှ အော်ဟစ်မြည်ကြွေးလိုက်တယ်။ အန္တရာယ် ချဉ်းကပ်လာနေပြီလို့ သူတို့ကို အသိပေးလိုက်တာပါ။

ချူရီမန်နဲ့ လော့ရှောင်မန်တို့ရဲ့ မျက်နှာလှလှလေးတွေ ဖြူလျော်သွားခဲ့ပြီး သူတို့ရဲ့ အစစ်အမှန်ချီကို အလျင်စလို လှည့်ပတ်လိုက်ကြတယ်။

ဘုန်း…

ရေမျက်နှာပြင်ကနေ ရေတွေ ထိုးထောင်ပန်းထွက် လာခဲ့တယ်။ ထိုရေပန်းတွေထဲ လူတစ်ယောက်စီ ရှိနေခဲ့ပါတယ်။

ရုတ်တရက်ချည်း လှေအောက်ခြေကနေ ကြောက်မက်ဖွယ် စုပ်အားတစ်ခု ထွက်ပေါ်လာခဲ့ပြီး လှေကို သွားမရအောင် လုပ်ပစ်လိုက်တယ်။ လှေတစ်စင်းလုံးလည်း နွံအိုင်ထဲ ရောက်နေသည့်အလး ရှေ့တိုးမရ၊ နောက်ဆုတ်မရ ဖြစ်နေခဲ့ပြီး စုပ်အားကြောင့် တစတစ အက်ကွဲလာခဲ့ရကာ မြစ်ကြမ်းပြင်ထက်ဆီ အလျင်အမြန် နစ်မြုပ်သွားခဲ့တယ်။

ရန်ကိုင်၊ ချူရီမန်နဲ့ လော့ရှောင်မန်တို့က ကောင်းကင်ပေါ် ပျံတက်လိုက်စဉ်မှာပဲ ပြင်းထန်တဲ့ ဖိအားတစ်ခုက သူတို့အပေါ်ကနေ စီးမိုးကျဆင်းလာခဲ့တယ်။ ထိုရုတ်တရက် ချောင်းမြောင်း တိုက်ခိုက်မှုနဲ့ ရင်ဆိုင်လိုက်ရချိန်မှာတော့ သုံးယောက်စလုံး လှေရှိရာစီ နောက်ပြန်ဆုတ်လိုက်ကြရတယ်။

ဧရာမဝဲကတော့ကြီး တစ်ခုထွက်ပေါ်လာခဲ့ပြီး လှေနဲ့အတူ လှေပေါ်မှာ ရှိသမျှ အားလုံးကို မြစ်အောက်ကြမ်းပြင်ဆီသို့ ဆွဲချသွားခဲ့တယ်။

တိမ်သွားမြင်းငါးကောင်လည်း လှေနှင့်အတူ မြစ်အောက်ကြမ်းပြင်ဆီ ဆွဲချသွားခံလိုက်ရတယ်။

ရေထဲကျသွားတဲ့ အချိန်မှာပဲ အနီးအနားမှ ကြောက်မက်ဖွယ် ကောင်းသည့် စွမ်းအားတစ်ရပ်ကို ရန်ကိုင် ခံစားမိလိုက်တယ်။ သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်က လှေထိုးသမားနဲ့ တိုက်ခိုက်နေခဲ့ပါပြီ။

များစွာသော လူရိပ်တွေက သားကောင်တွေကို တွေ့တဲ ငါးမန်တစ်အုပ်လို ရန်ကိုင်တို့ အဖွဲ့ဆီ အလျင်အမြန် ကူးခတ်လာနေခဲ့ကြတယ်။

ရန်ကိုင်က အခြေအနေ တစ်ခုလုံးကို အလျင်အမြန် သုံးသပ်လိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့် မြင်လိုက်ရတာကြောင့် သူ့အမူအရာ ပိုမို သုန်မှုန်သွားခဲ့တယ်။

တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်းတို့ နှစ်ယောက်စလုံး ရေထဲကို ဆွဲချသွားခံလိုက်ရပြီး သုံးယောက်နှစ်ယောက် ယှဉ်ပြိုင် တိုက်ခိုက် နေခဲ့ကြရပါတယ်။ တုဖုန်း၊ တန်ယုရှန်းတို့နဲ့ တိုက်ခိုက်နေတဲ့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ကျင့်ကြံသူ သုံးယောက်လုံးကို အားမနည်းလှပါဘူး။ တစ်ယောက်က အဆင့်ရှစ်ဖြစ်ပြီဂ ကျန်တစ်ယောက်က အဆင့်ခုနှစ် ဖြစ်ကာ နောက်ဆုံး တစ်ယောက်ကတော့ အဆင့်ငါး ဖြစ်ပါတယ်။ သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်က ထိုသုံးယောက်ထက် သန်မာတယ် ဆိုပေမယ့် ထိုသုံးယောက်ဆီကနေ သူတို့ဆီကို ချက်ချင်း ပြန်ပြေးမလာနိုင် သေးပါဘူး။

ရန်ကိုင်နဲ့ အနီးဆုံးရန်သူက သူနဲ့ မီတာ၃၀တောင် မဝေးတော့ပါဘူး။ ထိုလူက လှောင်ပြုံးပြုံးလိုက်ပြီး ရန်ကိုင်တည့်တည့်ဆီ လက်ဝါးချက်တစ်ချက် ရိုက်လွှတ်လိုက်တယ်။ ပြာဖြော့ဖြော့ အလင်းတန်းတစ်ခု ထွက်ပေါ်လာခဲ့ပြီး ရေကိုခွင်းကာ ရန်ကိုင်ဆီ တိုးဝင်လာခဲ့တယ်။

ရန်ကိုင်လည်း သူ့ဆီ တိုးဝင်လာနေတဲ့ အလင်းတန်းကို သူ့လက်သီးနဲ့ ပြန်ထိုးချလိုက်တယ်။

ဘုတ်ခနဲ အသံတစ်ချက် မြည်သွားခဲ့ပြီး ရန်ကိုင် လက်သီးချက်နဲ့ ပြာဖြော့ဖြော့ အလင်းတန်းတို့ ထိပ်တိုက် တွေ့သွားခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် အလင်းတန်းက အပြီးတိုင် မပျောက်ကွယ်သွားခဲ့ပဲ ရန်ကိုင်ဆီ ဆက်လက် တိုးဝင်လာနေခဲ့တယ်။ ရန်ကိုင်လည်း ရေမျက်နှာပြင်ဆီသို့ မြန်မြန်ဆန်ဆန် ပြန်ကူးခတ်သွားလိုက်တယ်။

ရေပေါ် ပြန်ပေါ်လာတုန်း ဘေးပတ်လည်ကို လိုက်ကြည့်လိုက်တဲ့အခါ ချူရီမန်နဲ့ လော့ရှောင်မန်က သူနဲ့ မနီးမဝေးမှာ ရှိနေတာကို ရန်ကိုင် တွေ့လိုက်ရတယ်။ ဒါပေမယ့် သူမတို့ကတော့ လုံလုံခြုံခြုံ အန္တရာယ်ကင်းကင်းနဲ့ ရှိနေခဲ့ပါတယ်။ ဘာလို့လဲ ဆိုတော့ အလစ်အငိုက် ချောင်းမြောင်း တိုက်ခိုက်တဲ့ လူအားလုံးရဲ့ ပစ်မှတ်က သူတစ်ယောက်တည်းပဲ ဖြစ်နေတာကြောင့် ပါပဲ။

သူတို့က ငါ့ကိုသတ်ဖို့ လာကြတာပဲ

ရန်ကိုင်က အဓိက အချက်ကို ချက်ချင်း စဉ်းစားမိလိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့် သူ့မှာ အတွေးထဲ ဈာန်ဝင်နေဖို့ အချိန်မရှိပါဘူး။ ရေပေါ် ပေါ်လာပြီးပြီးချင်းပဲ ကောင်းကင်ပေါ်ကို ပျံတက်သွားလိုက်တယ်။ သူပျံတက်သွားပြီးတာနဲ့ ချက်ချင်း ဆိုသလိုပဲ ပုံရိပ်တစ်ခုက ရေအောက်ထဲကနေ တစ်ဟုန်ထိုး ထိုးထွက်လာခဲ့ပြီး ရန်ကိုင်ဆီ တိုးဝင်သွားခဲ့တယ်။ ထိုလူက ခုဏတုန်းက ရန်ကိုင်ကို တိုက်ခိုက်ခဲ့တဲ့ လူနဲ့ တစ်ယောက်တည်းပါပဲ။ ထိုလူက အမဲဖျက်တော့မယ့် မုဆိုးတစ်ယောက်လိုမျိုး ရန်ကိုင်ကို အေးစက်စက် အကြည့်နဲ့ စိုက်ကြည့်နေခဲ့တယ်။ သူ့လက်ကို ဝှေ့ရမ်လိုက်ပြီး ရန်ကိုင်ဆီ နောက်ထပ် လက်ဝါးချက် တစ်ချက် ရိုက်လွှတ်ဖို့ ကြံရွယ်လိုက်တယ်။

ထိုကဲ့သို့ အသက်တမျှ‌ အရေးကြီးနေတဲ့ အချိန်မှာပဲ ကောင်းကင်ထက် ပျံဝဲနေတဲ့ ရွှေရောင်ငွေသွေး သိမ်းငှက် ထိုလုပ်ကြံသတ်ဖြတ်သူဆီ တစ်ဟုန်ထိုး ထိုးဆင်းသွားလိုက်ပြီး မရေမတွက်နိုင်တဲ့ ရွှေရောင်အလင်းတန်းတွေနဲ့ တိုက်ခိုက်လိုက်တယ်။

မထင်မှတ်ထားတဲ့ အချိန် တိုက်ခိုက်ခံလိုက်ရတာ ဖြစ်တဲ့အတွက် ထိုလုပ်ကြံ သတ်ဖြတ်သူလည်း ရွှေရောင်ငွေသွေး သိမ်းငှက်ရဲ့ တိုက်ခိုက်မှုကို မကာကွယ်နိုင် ဖြစ်ကာ ရေထဲ ပြန်ပြုတ်ကျသွားခဲ့ရတယ်။

“ရွှစ်… ရွှစ်… ရွှစ်…” ရေပွက်သံတွေနဲ့ အတူ ပုံရိပ်၆ခုက ရေထဲကနေ ပျံထွက်လာခဲ့ပြီး လေထဲ ဝဲနေလိုက်ကြတယ်။ အားလုံးက ဘေးဘီဝဲရာကို တစ်ချက် ကြည့်လိုက်ကြကြီး ရန်ကိုင် ရှိနေတဲ့နေရာဆီ ပျံသန်းသွားလိုက်ကြတယ်။ ပျံသန်းလာနေတဲ့ လူတွေထဲ ချူရီမန်နဲ့ လော့ရှောင်မန်တို့လည်း ပါနေခဲ့ပါတယ်။ သူမတို့က ရန်ကိုင်ကို ကူညီဖို့ သူ့ဆီ ပျံသန်းသွားနေတာပါ။

“သူတို့ကို တားထားလိုက်ကြ” အဖွဲ့ကို ဦးဆောင်နေတဲ့ သက်လတ်ပိုင်းလူကြီး အမိန့်ပေးလိုက်ပြီး ခပ်မြန်မြန်ပဲ ထပ်ပြောလိုက်တယ် “သူတို့ကို မသတ်နဲ့”

ချက်ချင်းပဲ အဖွဲ့ထဲက နှစ်ယောက်က မိန်းကလေး နှစ်ယောက်ဆီ ပျံသန်းသွားလိုက်ကြတယ်။

ချူရီမန် အမူအရာက ရေခဲတမျှ အေးစက်သွားခဲ့ပြီး လော့ရှောင်မန်ကို တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်တယ် “သူတို့တွေက ရန်ကိုင်ကိုပဲ သတ်ဖို့ လာခဲ့ကြတာပါ။ ဒါကြောင့် ငါတို့ကို ထိခိုက်အောင် လုပ်မှာမဟုတ်ဘူး။ နည်းနည်းလေးတောင် ထိန်ချန်မထားနဲ့၊ အားကုန်သုံးပြီးတော့တိုက်။ သူတို့ ငါတို့ကို မသတ်ရဲဘူး”

“အင်း” လော့ရှောင်မန်က လေးလေးကန်ကန်နဲ့ ခေါင်းညိတ်လိုက်တယ်။ ရေစိုနေတဲ့ အဝတ်တွေကြောင့် သူမရဲ့ အမို့အမောက်၊ အရှိုက်အဝိုက်၊ ကောက်ကြောင်း အဖြာဖြာက အားလုံးရှေ့ အထင်းသား ထွက်ပေါ်နေခဲ့တယ်။

“ရွှစ်…” ရေပွက်သံနှင့်အတူ သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်နဲ့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် သုံးယောက် ရေထဲကနေ ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။ တုဖုန်း တစ်ကိုယ်လုံး အညိုရောင် တောက်နေခဲ့ပြီး သူ့ခံစစ်ကို လျစ်လျူရှုကာ ရန်သူသုံးယောက်ကို သည်းကြီးမည်းကြီး တိုက်ခိုက်နေခဲ့တယ်။

တန်ယုရှန်းလည်း အစစ်အမှန်ချီကို အမြင့်ဆုံးအထိ လှည့်ပတ်ထားလိုက်ပြီး သူမရဲ့ ကျက်သရေရှိလှတဲ့ ပုံရိပ်လေးက ရန်သူသုံးယောက်ကြား ဟိုမှသည်တို့ ကူးကလန် ခတ်နေခဲ့ကာ အမျိုးမျိုးသော သိုင်းပညာရပ်တွေကို အသုံးပြုပြီး တိုက်ခိုက်နေခဲ့တယ်။ သူမမျက်နှာထက် စိုးရိမ်ပူပန်နေသည့် အရိပ်အယောင်တို့ အထင်းသား ထွက်ပေါ်နေခဲ့တယ်။

“မင်းတို့တွေက ဘယ်ကကောင်တွေလဲကွ။ မင်းတို့ကများ ဗဟိုမြို့တော်က ရန်မိသားစုကို အလစ်ချောင်းတိုက်ရဲတယ်” တုဖုန်းက ဒေါသတကြီး အောဟစ်လိုက်ပြီး အနားမှာရှိနေတဲ့ ရန်သူတစ်ယောက်ကို အားကုန်သုံး ရိုက်ချလိုက်တယ်။
Martial Peak
အပိုင်း(၃၈၅) ခင်ဗျားကက ကျုပ်ပြိုင်ဘက် မဟုတ်ဘူး
“ငါတို့ မင်းတို့ကို တိုက်ခိုက်ရတာက မင်းတို့က ရန်မိသားစုဝင်တွေ ဖြစ်နေလို့ပဲ” သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်နဲ့ ရင်ဆိုင်တိုက်ခိုက် နေတဲ့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့်၈ ကျင့်ကြံသူက အရူးတစ်ယောက်လို ရယ်မောလိုက်ပြီး အော်ပြောလိုက်တယ် “မင်းတို့ ရန်မိသားစုက အရမ်းကို မောက်မာလွန်းတယ်။ ဘယ်သူ့ကို မျက်လုံးထဲ ထည့်တာ မဟုတ်ဘူး။ မင်းတို့ မျိုးဆက်ပြတ်သွားတဲ့ အချိန်ကျ အခုလိုမျိုး ဆက်ပြီး မောက်မာနိုင်ဦး မလားဆိုတာ ကြည့်ကြသေးတာပေါ့”

သူ့လေသံအရ ထိုလူနဲ့ ရန်မိသားစုကြားက ရန်ကြွေး တော်တော်လေး ကြီးမားတဲ့ ပုံပါပဲ။

တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်းတို့ရဲ့ အမူအရာက မယုံကြည်နိုင်လောက်အောင် တည်ကြည်လေးနက် နေခဲ့တယ်။ ထိုလူပြောတဲ့ ပုံအရ သူတို့က အစကတည်းက ရန်မိသားစုကို ချောင်းမြောင်း တိုက်ခိုက်ဖို့ စီစဉ်ထားမှန်း သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်စလုံး နားလည်လိုက်ကြတယ်။

သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်က ရန်ကိုင် လုံခြုံရေးကို စိုးရိမ်နေခဲ့ပေမယ့် ထိုကဲ့သို့ ကျွမ်းကျင် ပညာရှင် သုံးယောက်က သူတို့ကို တားဆီးနေတဲ့အတွက် ရန်ကိုင်တို့ အဖွဲ့နဲ့ သွားမပေါင်းနိုင် ဖြစ်နေခဲ့ရပါတယ်။

“ယုရှန်း” အသက်တစ်ရှိုက်စာတိုင်းက အခုအချိန်၌ အလွန်အမင်း အဖိုးတန်မှန်း သိထားတဲ့အတွက် သူတို့ခွန်အားကို ဆက်ပြီး ထိန်ချန်မထားတော့ပါဘူး။ တုဖုန်းက ရုတ်တရက် မာန်သွင်းအော်ဟစ် လိုက်ပြီး အသာအယာလေး နောက်ပြန်ဆုတ်လိုက်တယ်။

“ကောင်းပြီ” တန်ယုရှန်းက ချက်ချင်း ရှေ့တက်လိုက်ပြီး အစစ်အမှန်ချီတွေက သူမကိုယ်ကနေ လှိုင်းလုံးသဖွယ် ရူးသွပ်စွာ ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။ တိုက်ပွဲကွင်းပြင် တစ်ခုလုံးကို အဖြူရောင်မြူထု တစ်ခုက ရုတ်ချည်း ဖုံးအုပ်သွားခဲ့တယ်။ တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ အားကောင်းလှတဲ့ စိတ်စွမ်းအင် တိုက်ခိုက်မှု တစ်ခုက လုပ်ကြံသတ်ဖြတ်သူ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့် ပညာရှင် သုံးယောက်စီ တစ်ဟုန်ထိုး တိုးဝင်သွားခဲ့တယ်။

သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်က ရန်ကိုင်ဆီ အမြန် ပြန်ပြေးချင်နေတဲ့အတွက် သူတို့ရဲ့ ဝှက်ဖဲတွေကို တုန့်ဆိုင်းခြင်းမရှိ အသုံးပြုလိုက်ပါပြီ။

အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့် ပညာရှင် သုံးယောက်က အတူတကွ ပူးပေါင်းပြီး တန်ယုရှန်းရဲ့ စိတ်ဝိဥာဉ် တိုက်ခိုက်မှုကို ခုခံနိုင်ခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် အဖြူရောင်မြူထုကြီးက သူတို့ကို ဖုံးလွှမ်းသွားတဲ့အတွက် သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်ကို အာရုံမခံနိုင် ဖြစ်သွားခဲ့ရတယ်။ ရုတ်တရက် ဆိုသလို တုဖုန်း ပြန်ဆုတ်သွားတဲ့ အရပ်မှ ပြင်းထန်လှတဲ့ သွေးစွမ်းအားနှင့် အတူ ကြောက်မက်ဖွယ် ဖိအားတစ်ခုကို အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၈ ပညာရှင် ခံစားမိလိုက်တယ်။ တစ်ခုခုကို နားလည်သွားလိုက်ပြီး အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့်၈ ပညာရှင်ရဲ့ အမူအရာ ချက်ချင်းဆိုသလို ပြောင်းလဲသွားခဲ့ကာ သံကုန်အော်ဟစ် လိုက်တယ် “ငိုးပဲ၊ ရန်မိသားစုက သွေးစစ်သည်တော်တွေ အကုန်လုံး ရူးနေကြပြီ။ ဟိုကောင်က သွေးရူးသွပ်ခြင်း ပညာရပ်ကို ထုတ်သုံးနေပြီ။ သူ့ကို မြန်မြန် သွားတာကြစမ်း”

သွေးရူးသွပ်ခြင်း ပညာရပ်က ရန်မိသားစုက သွေးစစ်သည်တော်တွေရဲ့ အထွတ်အထိပ် ပညာရပ်တစ်ခုပါ။

ထိုပညာရပ်ကို အသက်သွင်းလိုက်တာနဲ့ ကျင့်ကြံသူရဲ့ သွေးစွမ်းအားက အရင်ကထက် နှစ်ဆ၊ သုံးဆလောက် ပိုပြီး အားကောင်းလာပါလိမ့်မယ်။ သူတို့ရဲ့ ကျင့်ကြံခြင်းအဆင့် တိုးတက် ‌ပြောင်းလဲသွားခြင်း မရှိပေမယ့် တိုက်ခိုက်နိုင်စွမ်းရော ခုခံနိုင်စွမ်းပါ တော်တော်လေး တိုးတက်သွားပါတယ်။

ထိုပညာရပ်က ရန်ကိုင်ရဲ့ မိစ္ဆာအသွင်းပြောင်းခြင်းနဲ့ ဆင်တူပါတယ်။

ဒါပေမယ့် ရန်ကိုင်ရဲ့ မိစ္ဆာအသွင်းပြောင်းခြင်း လောက်တော့ မကောင်းပါဘူး။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ သွေးရူးသွပ်ခြင်း ပညာရပ်ကို အသုံးပြုပြီးတာနဲ့ ပြင်းထန်တဲ့ ဘေးထွက်ဆိုးကျိုး တစ်ခုကို ခံစားရလို့ပါပဲ။ သွေးရူးသွပ်ခြင်း ပညာရပ်ကို အသုံးပြုနိုင်ဖို့ အတွက် သွေးစစ်သည်တော်တွေက သူတို့ရဲ့ အသက်စွမ်းအားကို ထုတ်ယူ အသုံးပြုရပါတယ်။

သွေးရူးသွပ်ခြင်း ပညာရပ်ကို အသုံးပြုပြီးတာနဲ့ သွေးစစ်သည်တော် တစ်ယောက်ရဲ့ ခွန်အားက တစ်ဟုန်ထိုး တိုးတက်သွားပါလိမ့်မယ်။ ဒါပေမယ့် အချိန်တစ်ခု ကြာပြီးနောက် သူတို့ခွန်အားက ပြန်ထိုးကျသွားမှာ ဖြစ်ပြီး အပတ်များစွာ၊ ဒါမှမဟုတ် လပေါင်းများစွာ ကြာတဲ့အထိ အားနည်းသွားတတ်ပါတယ်။

တိုက်ပွဲစရုံပဲ ရှိသေး တုဖုန်းက သူရဲ့ ဝှက်ဖဲကို ထုတ်သုံးလိုက်ပါပြီ။ တုဖုန်းက သူ့ရဲ့ ဝှက်ဖဲကို တိုက်ပွဲစစချင်း ထုတ်သုံးလာလိမ့်မယ်လို့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့် ပညာရှင် သုံးယောက်လည်း မထင်မှတ် ထားခဲ့ပါဘူး။

သူတို့ သခင်လေးကို ကာကွယ်နိုင်ဖို့အတွက် တုဖုန်း ဒီလောက်အထိ အဆင်အခြင်း မဲ့စွာလုပ်လိမ့်မယ်လို့ သူတို့ တကယ်ကို မထင်မှတ်ထားခဲ့တာပါ။

သူသာ သွေးရူးသွပ်ခြင်း ပညာရပ်ကို အောင်အောင်မြင်မြင် အသက်သွင်းပြီးတာနဲ့ သူတို့ရဲ့ နိုင်နိုင်ချေ တော်တော်လေး ထိုးကျသွားနိုင်တယ် ဆိုတာကို သိထားတဲ့အတွက် အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့် သုံးယောက်လည်း တုဖုန်း သွေးရူးသွပ်ခြင်း ပညာရပ်ကို အသက်သွင်းနေခြင်းအား ရပ်တန့်သွားစေရန် အလို့ငှာ တန်ယုရှန်းကို သည်းကြီးမည်းကြီး တိုက်ခိုက်ပါတော့တယ်။

ဒါပေမယ့် တန်ယုရှန်း ကိုယ်တိုင် သွေးစစ်သည်တော် တစ်ယောက် ဖြစ်တဲ့အတွက် သူမရဲ့ ခွန်အားက မေးခွန်းထုတ်စရာ မလိုလောက်တဲ့ အထိ သန်မာပြီးသားပါ။ အဆင့်မြင့် လက်နက်ကိုပါ ကိုင်ဆွဲထားတော့ ထိုအင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ကျင့်ကြံသူ သုံးယောက်ကို ခုခံတိုက်ခိုက် နိုင်နေခဲ့ပါတယ်။ အကျိုးဆက် အနေနဲ့ သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်ကို ရန်ကိုင်ဆီ မသွားနိုင်တောင် တားဆီးနေတဲ့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့် ကျင့်ကြံသူ သုံးယောက်မှာ သူတို့ပဲ ပြန်ပြီး ချောင်ပိတ်မိသွားခဲ့ရပါတယ်။

“မြန်မြန်” တန်ယုရှန်းရဲ့ ခံစစ်ကို အချိန်တိုအတွင်း မချိုးဖျက်နိုင် သေးတာကို မြင်တော့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၈ ပညာရှင်က သွေးရူးသွေးတန်းနဲ့ အော်ဟစ်လိုက်တယ်။

ရန်ကိုင်တို့ ဘက်မှာတော့…. ရန်ကိုင်ကို အရင်စတိုက်ခိုက်ခဲ့တဲ့ သက်လတ်ပိုင်းလူကြီး လူတစ်ဖွဲ့ကို ဦးဆောင်ပြီး ရန်ကိုင်ကို လိုက်လံ တိုက်ခိုက်နေခဲ့တယ်။ ထိုလူက အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့်၃ ကျင့်ကြံသူ တစ်ယောက်ပါ။ သူ့နောက်မှာတော့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့်၁ ကျင့်ကြံသူ တစ်ယောက်နဲ့ အစစ်အမှန်ဒြပ်စင်အဆင့်၉ ကျင့်ကြံသူ နှစ်ယောက် ရှိနေခဲ့တယ်။

ထိုဖွဲ့စည်းပုံက ဘယ်အစစ်အမှန် ဒြပ်စင်အဆင့် ကျင့်ကြံသူကို မဆို အလွယ်တကူ လတ်စဖျောက် ပစ်နိုင်ပါတယ်။

ဒါပေမယ့် ရန်ကိုင်ကို ဒီလောက်လေးနဲ့ သတ်ဖို့ ကြိုးစားနေတယ် ဆိုရင်တော့ အိမ်မက်နေမှပဲ ရပါလိမ့်မယ်။

သူတို့ ခေါင်းဆောင်ရဲ့ အော်သံကို ကြားလိုက်တာနဲ့ ရန်ကိုင် နောက်ကို ဦးဆောင်လိုက်နေတဲ့ သက်လတ်ပိုင်း လူကြီးရဲ့ အမူအရာ အေးစက်သွားခဲ့ပြီး ဝိဥာဉ်ပညာရပ် တစ်ခုကို အလျင်စလို ထုတ်သုံးလိုက်တယ်။

မမြင်နိုင်တဲ့ အာတစ်ခုက လေကို ခွင်းပြီး ရန်ကိုင်ဆီ တိုးဝင်သွားခဲ့တယ်။

ပျံသန်း ထွက်ပြေးနေတဲ့ ရန်ကိုင် တစ်ကိုယ်လုံး ရုတ်ချည်း တုန်ရီသွားခဲ့တယ်။ သူ့ကိုယ်ကနေ ထွက်ပေါ်နေတဲ့ အစစ်အမှန်ချီ စွမ်းအင်လှိုင်းတွေ အကုန်လုံး ပရမ်းပတာ ဖြစ်သွားခဲ့ပြီး ဒယီးဒယိုင် ဖြစ်သွားခဲ့ကာ သူ့အမြန်နှုန်းလည်း သိသိသာသာကို ထိုးကျသွားခဲ့တယ်။

“ဟတ်” သက်လတ်ပိုင်း လူကြီးက အေးစက်စက်နဲ့ နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်ပြီး သူ့အဖွဲ့သားတွေနဲ့အတူ ရန်ကိုင်ကို ချက်ချင်း ဝိုင်းထားလိုက်တယ်။

“ဒါက ရန်မိသားစုက သခင်လေးတွေထဲက တစ်ယောက်လား” အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၁ ကျင့်ကြံသူက အထင်အမြင် သေးစွာနဲ့ ပြောလိုက်တယ် “ဘာမှလည်း မဟုတ်ပါလား။ ငါ့မှာတော့ အလှည့်အပြောင်းလေး ဘာလေးများ တွေ့ရမလား ဆိုပြီး ထင်နေတာ။ ဒီလောက် လွယ်နေမယ်လို့တောင် မထင်ထားဘူး”

သက်လတ်ပိုင်း လူကြီးက ပြန်ပြောလိုက်တယ် “မင်းက ရန်မိသားစုကို အရမ်း အထင်သေး နေတာပဲ။ ဒီကလေးက ငယ်သေးလို့သာပေါ့။ သူသာ ကြီးလာလို့ မင်းနဲ့ အဆင့်တူ ဖြစ်သွားတဲ့ အချိန်ကျ မင်းသူ့ကို ဘယ်လိုမှ အနိုင်ယူနိုင်လိမ့်မှာ မဟုတ်ဘူး”

အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း ပထမအဆင့် ကျင့်ကြံသူ မျက်နှာ သုန်မှုန်သွားခဲ့တယ်။ ထိုလူကြီး ပြောတာကို လက်မခံချင်ပေမယ့် ပြန်ပြီးတော့လည်း မငြင်းဆိုနိုင်တဲ့အတွက် တစ်ဖက်လှည့်နဲ့ ပြန်ပြောလိုက်တယ် “ဒါပေမယ့် သူက အစစ်အမှန် ဒြပ်စင်အဆင့် ကျင့်ကြံသူပဲ ဖြစ်နေသေးတယ်။ ငါတို့အတွက် အားနည်းတဲ့ သားကောင်လေး တစ်ကောင်ကလွဲပြီး ဘာမှ မဟုတ်သေးပါဘူး”

အစစ်အမှန် ဒြပ်စင်အဆင့် ကျင့်ကြံသူတွေနဲ့ ရင်ဆိုင်ရတာ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်တွေ အတွက်တော့ အရမ်းကို လွယ်ကူလွန်းပါတယ်။ ဝိဥာဉ် တိုက်ခိုက်မှုကို ကာကွယ်နိုင်တဲ့ အကာအကွယ် ဝိဥာဉ် လက်နက်တွေကိုသာ မပိုင်ဆိုင်ထားခဲ့ရင် အစစ်အမှန် ဒြပ်စင်အဆင့် ကျင့်ကြံသူ အနေနဲ့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့်ရဲ့ စိတ်ဝိဥာဉ် တိုက်ခိုက်မှုတွေကို ဘယ်လိုမှ ကာကွယ်နိုင်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

ဒါကြောင့်ပဲ အင်အားစုကြီးတွေရဲ့ သခင်လေးတွေနဲ့ သခင်မလေးတွေမှာ အကာအကွယ် အမျိုးအစား ဝိဥာဉ် လက်နက် အနည်းဆုံး တစ်ခုစီ ရှိနေကြတာပါ။ ဗဟိုမြို့တော်က အင်အားစုကြီးတွေ အနေနဲ့ သူတို့ရဲ့ သခင်လေး၊ သခင်မလေးတွေကို ထိုကဲ့သို့ ခုခံကာကွယ်ရေး လက်နက် တစ်ခုနှစ်ခု လောက်တော့ အသာလေး ထောက်ပံ့ပေးနိုင်ပါတယ်။

“အပိုစကားတွေ ပြောတာ တော်လောက်ပြီ၊ ဘာတစ်ခုမှ ဖြစ်မလာခင် ဒီကောင့်ကို မြန်မြန် လတ်စသတ်လိုက်တာ ပိုကောင်းလိမ့်မယ်” သက်လတ်ပိုင်း လူကြီးက သူ့မိတ်ဆွေတွေကို အော်ပြောလိုက်တယ်။ ရန်ကိုင်က ခုခံမယ့်ပုံစံ နည်းနည်းလေးတောင် မပြပါဘူး။ သူ့မျက်ဝန်းတွေက မှိုင်းထိုင်းနေခဲ့ပြီး သူ့အကြည့်ကလည်း အာရုံစူးစိုက်မှု ကင်းမဲ့နေခဲ့ပါတယ်။

အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၁ ကျင့်ကြံသူက ပုခုံးတွန့်လိုက်ပြီး ရယ်မောလိုက်ကာ အထက်စီးဆန်ဆန် လေသံနဲ့ ပြောလိုက်တယ် “ကောင်ပြီလေ၊ ဒီကောင် သတ်ရတာ တော်တော်လေး ကျေနပ်စရာ ကောင်းမယ့် ပုံပဲ”

ပြောနေရင်းနဲ့ ထိုအင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း၁ ကျင့်ကြံသူက သူ့ဓါးကို ကိုင်မြှောက်ရင်း ရန်ကိုင်ဆီ ဖြေးဖြေးချင်း သွားလိုက်တယ်။ ရောက်တာနဲ့ ရန်ကိုင် ရင်ဘတ်ကို ခြေထောက်နဲ့ ပိတ်ကန်လိုက်ပြီး သူ့လည်ပင်းကို ဓါးနဲ့ ထိုးချလိုက်တယ်။

ရန်ကိုင် မျက်ဝန်းအစုံက ဆေးမှိုင်မှိုင် နေတုန်းပါပဲ။ သူ့ပုံစံက ထောင်ချောက်ထဲမိပြီး သေမှာကို ထိုင်စောင့်နေတဲ့ ယုန်တစ်ကောင်နဲ့ ဘာမှ မကွာတော့ပါဘူး။

ရုတ်တရက်…

တလက်လက် တောက်ပတဲ့ ခရမ်းရောင် အလင်းတန်းတွေက အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့်၁ ကျင့်ကြံသူရဲ့ ခေါင်းဆီ မြွေတစ်ကောင်လို တိုးဝင်သွားခဲ့တယ်။

ယင်မိစ္ဆာ အရှိန်အဝါတွေနဲ့ ပြည့်နေတဲ့ အေးစက်စက် စွမ်းအင်တွေက ထိုကျင့်ကြံသူရဲ့ အသိစိတ်ဝိဥာဉ် ပင်လယ်ထဲ ချက်ချင်း ပေါက်ကွဲ သွားခဲ့တယ်။

သူ့ဓါးက ရန်ကိုင် လည်ပင်းနဲ့ သုံးစင်တီမီတာပဲ ကွာပါတော့တယ်။ သူ့မျက်နှာထက်က အပြုံးကလည်း မပျောက်ကွယ် သွားသေးပါဘူး။

ဒါပေမယ့် သူ့ဓါးက ရှေ့ဆက် မတိုးနိုင်တော့ပါဘူး။ မိစ္ဆာလိုဏ်ဂူက ဝိဥာဉ်အမျိုးအစား မိစ္ဆာစိတ်ဝိဥာဉ်ရဲ့ ဝိဥာဉ်ပညာရပ်က သူ့ခေါင်းထဲ ပေါက်ကွဲထွက်သွားတာနဲ့ သူ့စိတ်တစ်ခုလုံး အေးစိမ့်သွားခဲ့တယ်။ သူ့အသိစိတ်ပင်လယ် တစ်ခုလုံး ရေခဲနယ်မြေကြီး ဖြစ်သွားခဲ့လေပြီ။

ရန်ကိုင်ရဲ့ ချောင်းမြောင်း တိုက်ခိုက်မှု အောင်မြင် သွားခဲ့ပါတယ်။

ပြီးတာနဲ့ ရန်ကိုင်က ခရမ်းရောင် ရောင်ခြည်စက်ကွင်း တစ်ခုကို ထုတ်လွှတ်လိုက်တယ်။ ထိုရောင်ခြည် စက်ကွင်းက သက်လတ်ပိုင်း လူကြီးနဲ့ အစစ်အမှန်ဒြပ်စင်အဆင့်၉ ကျင့်ကြံသူ နှစ်ယောက်ကို ချက်ချင်းဆိုသလို ဖုံးအုပ်သွားခဲ့တယ်။

ထိုတိုက်ခိုက်မှုကို သတိပြုမိလိုက်တာနဲ့ သက်လတ်ပိုင်း လူကြီးက ချက်ချင်း နောက်ပြန်ဆုတ်လိုက်တယ်။ သူမြင်လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်းကြောင့် သူ့မျက်လုံးအစုံက ပြူးကျယ်နေခဲ့တယ်။ အစစ်အမှန် ဒြပ်စင်အဆင့်၉ ကျင့်ကြံသူ နှစ်ယောက်ကတော့ သူတို့ခေါင်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ရင်း နာနာကျင်ကျင် ညည်းညူ အော်ဟစ် နေကြတယ်။

ဂျွတ်…

ရန်ကိုင်က အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၁ ကျင့်ကြံသူရဲ့ ရင်ဘတ်တည့်တည့်ဆီ ထိုးချလိုက်တယ်။ ထိုလူ့ရင်ဘတ် ခွက်သွားခဲ့ပြီး နရံရိုးတွေ ကျိုးကြေကုန်ခဲ့တယ်။ ကျိုးသွားတဲ့ အရိုးစတွေက သူ့နှလုံးနဲ့ အဆုတ်ကို ထိုးဖောက်သွားခဲ့ သဖြင့် အစစ်အမှန်ချီတွေက သူ့ကိုယ်ထဲမှာပဲ ပေါက်ကွဲသွားခဲ့တယ်။

ထိုလူအနေနဲ့ အော်ချိန်တောင် မရလိုက်ပဲ အသက်ပျောက် သွားခဲ့ရတယ်။

တစ်ခဏအတွင်းမှာပဲ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၁ ကျင့်ကြံသူ တစ်ယောက် အသတ်ခံလိုက်ရလေပြီ။

ရန်ကိုင် ပုံရိပ် လက်ခနဲ ဖြစ်သွားခဲ့ပြီး ဘယ်သူမှ သတိမပြုမိခင်မှာပဲ သူက အစစ်အမှန် ဒြပ်စင်အဆင့်၉ ကျင့်ကြံသူ နှစ်ယောက်ရဲ့ ရှေ့ကို ရောက်နှင့်နေခဲ့ပါပြီ။ ထိုနှစ်ယောက်ကို‌ အေးစက်စက်နဲ့ စိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး ခေါင်းနှစ်လုံးကို ဆွဲကိုင်ကာ လည်လိမ်ချိုး ပစ်လိုက်တယ်။

ဂျွတ်ဆိုတဲ့ အသံနှင့်အတူ အစစ်အမှန် ဒြပ်စင်အဆင့် ကျင့်ကြံသူ နှစ်ယောက် အသက်ပျောက်သွားခဲ့တယ်။ ထိုလူငယ် နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ ခေါင်းတွေက အနောက်ဘက်သို့ လှန်ကျနေခဲ့တယ်။ တကယ်ကို အသည်းယားစရာ မြင်ကွင်းကြီးပါ။

သတ်လတ်ပိုင်းလူအကြီး အသိပြန်ဝင်လာတဲ့ အချိန်မှာတော့ ရန်ကိုင်က သူ့လူ သုံးယောက်ကို သတ်ဖြတ်လို့ ပြီးနေခဲ့ပါပြီ။
အကြည့််ချင်း ထိပ်တိုက် တွေ့သွားခဲ့တယ်။ ရန်ကိုင်က သက်လတ်ပိုင်း လူကြီးကို လှောင်ပြုံးပြုံးကာ ကြည့်နေခဲ့ပြီး သက်လတ်ပိုင်း လူကြီးကတော့ တော်တော်လေး ရှက်နေခဲ့တယ်။

သူရဲ့ သတိမဲ့မှုကြောင့် အဖွဲ့သား သုံးယောက် သေသွားခဲ့ရပါတယ်။

ဒါပေမယ့် သူအံ့ဩရတာက သူ့ရဲ့ ဝိဥာဉ်ရပ်က ရန်မိသားစုက သခင်လေးကို ကျိန်းသေ ထိမှန်သွားခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူ့အပေါ် ဘာလို့ အကျိုးသက်ရောက်မှု မရှိရတာလဲ။

သူ့ကိုယ်ပေါ်မှာ အကာအကွယ် အမျိုးအစား ဝိဥာဉ်လက်နက် အရိပ်အယောင် တစ်စွန်းတစ်စကိုမှ သူအာရုံ မခံမိခဲ့ပါဘူး။ ထို့ကြောင့် သူ့ရဲ့ ဝိဥာဉ်ပညာရပ်က ထိုရန်သခင်လေးကို အားပြည့်အင်ပြည့်နဲ့ ကျိန်းသေ ထိမှန်သွားရပါလိမ့်မယ်။

သူဘယ်လိုလုပ်ပြီး ဘာလို့ ဘာမှ မဖြစ်ရတာလဲ။ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်တွေတောင် အခုလို တိုက်ခိုက်ခံရပါက နည်းနည်းပါးတော့ ဒဏ်ရာရလိမ့်မှာပါ။

ဒါပေမယ့် ရန်ကိုင် ပုံစံအရတော့ သူ့ရဲ့ စိတ်ဝိဥာဉ် တိုက်ခိုက်မှုက ခြင်ကိုက်သလောက်တောင် အယားမပြေတဲ့ ပုံပါပဲ။

ပြီးတော့ အဲ့အေးစက်စက်နဲ့၊ မိစ္ဆာ အရှိန်အဝါတွေ ပါဝင်နေတဲ့ စိတ်စွမ်းအင် တိုက်ခိုက်မှုကကော ဘယ်က ရောက်လာတာလဲ။

“ကောင်စုတ်လေး ၊ မင်းက ကျားသား စားချင်လို့ ဝက်ယောင် ဆောင်ရဲတယ်ပေါ့” သက်လတ်ပိုင်း လူကြီးက ဒေါသတကြီး အော်ဟစ်လိုက်တယ်။

ရန်ကိုင်ကတော့ အထင်အမြင် သေးစွာနဲ့ပဲ ပြန်ပြီး လှောင်ပြောင်လိုက်ပါတယ် “အဲ့တော့ ဘာဖြစ်လဲ”

ဟန့် ခင်ဗျားကများ တစ်ပြန်ကြီး လာလိုက်သေးတယ် … ခင်ဗျားတို့ရဲ့ ကျင့်ကြံခြင်း အဆင့်က ကျုပ်ထက် အများကြီး မြင့်နေတာတောင် ကျုပ်ကို ဝိုင်းပြီး ချုံခိုက်တိုက်ခိုက်တာကိုမှ ထည့်မပြော… ကျုပ်ဘာသာ ဝက်ယောင်ဆောင်ဆောင် ဘာယောင်ဆောင်ဆောင် ခင်ဗျားအပူလား

ဘယ်လို အမှိုက်စကားတွေလဲ မသိဘူး

ရန်ကိုင်ရဲ့ တုန့်ပြန်စကားကို ကြားလိုက်တာနဲ့ သက်လတ်ပိုင်း လူကြီးရဲ့ ဒေါသထွက်နေတဲ့ အမူအရာထဲ လှောင်ရိပ်တို့ သန်းသွားခဲ့ပြီး “ကောင်းတယ်၊ မင်းတို့ ရန်မိသားစုက ခွေးသူတောင်းစားတွေ အကုန်လုံးက အတူတူနဲ့ အနူနူပဲ။ တစ်ယောက်ချင်းစီက အရင်တစ်ယောက်ထက် ပိုပြီးတော့တောင် ထူးဆန်းနေသေးတယ်။ ဒါပေမယ့် ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် မင်းဒီနေ့ သေရမယ်လို့ ကံကြမ္မာက ဆုံးဖြတ် ထားပြီးသား”
ပါးစပ်ကသာ လေလုံးထွားနေတာ၊ ထိုလူ တကယ်မလုပ်နိုင်မှန်း သူသိတာပေါ့။ သူ့ပုံစံက နည်းနည်း လန့်နေတဲ့ ပုံစံတောင် ပေါက်နေပါသေးတယ်။ ရန်ကိုင်က သူ့အဖွဲ့သား သုံးယောက်စလုံးကို လျှပ်စီးတမျှ အမြန်နှုန်းနဲ့ သတ်သွားတာကို မြင်တော့ ထိုလူလည်း ကြောက်လန့်မိသွားတာ သဘာဝပါပဲ.

ထိုလူက ကမူးရှူးထိုး လုပ်မယ့် လူစားမျိုး မဟုတ်ပါဘူး။ ကျိန်းသေ သတိထားပြီး လှုပ်ရှားလိမ့်မှာပါ။

“ခင်ဗျားက ကျုပ်ပြိုင်ဘက် မဟုတ်ဘူး” ရန်ကိုင်က အေးစက်စက်လေသံနဲ့ ပြန်ပြောလိုက်တယ်။

ရန်ကိုင် စကားကို ကြားလိုက်တာနဲ့ သက်လတ်ပိုင်း လူကြီးလည်း ကြောင်သွားခဲ့တယ်။ ရန်ကိုင် ပါးစပ်ကနေ အခုလိုမျိုး အရူးစကားတစ်ခွန်း ထွက်လာလိမ့်မယ်လို့ သူမထင်ထားခဲ့ပါဘူး။ သူ့အမူအရာက တစ်ဖန်ပြန်လည် အေးစက်သွားခဲ့ပြီး “မင်းက ရန်မိသားစုက ဆိုရင်တောင်၊ အရှက်တော့ ရှိသင့်သေးတယ်ကွ၊ ငါက အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း…”

“အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့် ပညာရှင် တစ်ယောက်မလား” ရန်ကိုင်က ကြားဖြတ် ပြောလိုက်တယ်။ သူ့အမူအရာက လှိုင်းထန်ခြင်း မရှိတဲ့ ကန်ရေပြင် တစ်ခုလို တည်ငြိမ်နေခဲ့ပြီး ဘာကိုမှ ဂရုမထားသည့် အမူအရာမျိုးနဲ့ “အခုလေးတင်ပဲ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့် ပညာရှင် တစ်ယောက်ကို ခင်ဗျားရှေ့မှာပဲ ကျုပ်သတ်ခဲ့တာလေ”

ပြောမယ့် စကားတွေ အကုန်လုံး လည်ချောင်းဝ၌ တစ်သွားခဲ့ရတယ်။ အစောပိုင်းတုန်းက ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာတွေကို ပြန်အမှတ်ရလိုက်တာနဲ့ သတ်လက်ပိုင်း လူကြီးရဲ့ အမူအရာက ကိုးယိုးကားယား ဖြစ်သွားခဲ့တယ်။

“အဲ့သူတောင်းစားတင် မဟုတ်ဘူး၊ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၃ ပညာရှင် တစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ ခင်ဗျားလည်း ဒီနေ့ ကျုပ်လက်မှာ သေဖို့ ကံကြမ္မာ ပါလာခဲ့တာပဲ” ရန်ကိုင်က သွားပေါ်အောင် ပြုံးလိုက်ပြီး “အရည်အချင်း နည်းနည်းပါးပါး ရှိပေမယ့် ခင်ဗျားရဲ့ ဝိဥာဉ် ပညာရပ်က နည်းနည်းလေး အားပျော့နေတယ် ဆိုတာကို အခုထိ နားမလည်သေးတဲ့ ပုံပဲ။ ခင်ဗျားပုံစံ ကြည့်ရတာ အဲ့ဝိဥာဉ်ပညာရပ်ကို လေ့ကျင့်ထားတာ သိပ်မကြာ သေးဘူးနဲ့တူတယ်၊ ဟုတ်တယ်မလား။ မဟုတ်ရင် ကျုပ်အနေနဲ့ အခုလိုမျိုး ဘာမှမဖြစ်ပဲ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး မတ်တပ်ရပ်နေနိုင်မှာလဲ။ အမှန်အတိုင်း ပြောရမယ် ဆိုရင်၊ ခင်ဗျား အနေနဲ့ အဲ့ဝိဥာဉ်ပညာရပ်ကို တစ်ဖက်ကမ်းခတ် ကျွမ်းကျင် နေမယ် ဆိုရင်တောင် ကျုပ်ကို ထိခိုက်အောင် လုပ်နိုင်ဦးမှာ မဟုတ်သေးဘူး။ ဘာလို့လဲ သိလား၊ ကျုပ်ရဲ့ စိတ်စွမ်းအင်က ခင်ဗျားထက် ပိုပြီး အားကောင်းနေတာကိုး”

“မဟုတ်တုတ်ကတွေ” သတ်လတ်ပိုင်းလူကြီးက သွေးရူးသွေးတန်းနဲ့ ပြန်အော်လိုက်တယ်။ ပြီးတာနဲ့ သူ့ကိုယ်သူ တည်ငြိမ်အောင် ကြိုးစားလိုက်တယ်။ ရန်ကိုင် စကားတွေကို သူမယုံတာ အသိသာကြီးပါ။

ဒါပေမယ့် သူအော်လိုက်တာနဲ့ ကြောက်မက်ဖွယ် ကောင်းတဲ့ ကောင်းကင် စိတ်အာရုံတစ်ခုက ရုတ်တရက်ကြီး သူ့ကို ချုပ်နှောင်ထားလိုက်တယ်။

သူခံစားလိုက်ရတဲ့ စိတ်စွမ်းအင်က သာမန် အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့်၇၊၈ ကျင့်ကြံသူတွေရဲ့ စိတ်စွမ်းအင် ထက်တောင် ပိုပြီး အားကောင်း နေပါသေးတယ်။ ထိုစိတ်စွမ်းအင်က အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထွတ်အထိပ်အဆင့် လက်ရွေးစင် တစ်ယောက်ရဲ့ စိတ်စွမ်းအင်နဲ့တောင် တူညီလုနီးနီး အဆင့်ကို ရောက်နေခဲ့ပါတယ်။

မဟုတ်ဘူး၊ ထိုကောင်းကင် စိတ်အာရုံကနေ သူရလိုက်တဲ့ ဖိအားက အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထွတ်အထိပ်အဆင့် ကျင့်ကြံသူ တစ်ယောက်ရဲ့ ကောင်းကင် စိတ်အာရုံနဲ့ အဆင့်အတူတူပါပဲ။

သက်လတ်ပိုင်း လူကြီးအနေနဲ့ ထိုကဲ့သို့ အာကောင်းလှတဲ့ ဖိအားကို လက်တစ်ဆုပ်စာ လူတွေလောက်ဆီကပဲ ရခဲ့ဖူးပါတယ်။ ထိုလူတွေ အကုန်လုံးကလည်း အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထွတ်အထိပ် အဆင့် ကျင့်ကြံသူတွေ ချည်းပါပဲ။

တည်ငြိမ်သွားအောင် လုပ်ပြီးရုံပဲ ရှိသေးတဲ့ သူ့စိတ်လေး နောက်တစ်ကြိမ် မတည်မငြိမ် ဖြစ်လာခဲ့ပြန်ပါပြီ။

Martial Peak
အပိုင်း(၃၈၆) နက်နဲသည့် အဓိပ္ပါယ်
သက်လတ်ပိုင်း လူကြီး စိတ်နှလုံးအစုံ တင်းကြပ်သွားတဲ့ အချိန်မှာပဲ ရန်ကိုင်က သူ့လက်နှစ်ဖက်ကို ဆန့်ထုတ်လိုက်တယ်။

ရုတ်တရက် ကျားဖြူနဲ့ နွားသိုး ပုံရိပ်တို့ ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။

တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ ကြက်သွေးရှောင် ဓါးတစ်ချောင် ရန်ကိုင် လက်ထဲ ထွက်ပေါ်လာခဲ့ပြီး ဆယ်မီတာ အရှည်ရှိသည့် ဓါးချီလှိုင်း တစ်ခုက လေထုကို ထိုးခွင်းသွားခဲ့တယ်။ ထိုဓါးချီလှိုင်းကိုတော့ သွေးနီရောင်ပွင့်ချပ်မှားစွာက ဝန်းရံလို့ ထားခဲ့တယ်။

တစ်ပြိုင်တည်းမှာပဲ လျှပ်စီးတန်း တစ်ခုနဲ့ အလားသဏ္ဏာန်တူသည့် ခရမ်းရောင် အလင်းတန်းတစ်ခု သက်လတ်ပိုင်း လူကြီးရဲ့ ခေါင်းဆီ တိုးဝင်သွားခဲ့တယ်။

ထိုအခိုက်အတန့်၌ ရန်ကိုင်က သူ့ရဲ့ အားအကောင်းဆုံးသော ပညာရပ်မျိုးစုံ နဲ့ လက်နက်မျိုးစုံကို သုံးပြီး တိုက်ခိုက်လိုက်တယ်။

ထိုတိုက်ခိုက်မှု တစီတတန်း နောက်ကွယ်က ကြောက်မက်ဖွယ် စွမ်းအားကို ခံစားမိလိုက်တာနဲ့ သက်လတ်ပိုင်း လူကြီးက ထိတ်လန့်တကြား အော်ဟစ်လိုက်ပြီး အားကုန်သုံးကာ ခုခံဖို့ ကြိုးစားလိုက်တယ်။ မျက်တောင် တစ်ခတ်အတွင်းမှာပဲ ဓါးချီလှိုင်း၊ ကျားဖြူနဲ့ နွားသိုး ပုံရိပ်နှစ်ခုက သူ့ကို တစ်ပြိုင်တည်း တိုက်ခိုက် လာခဲ့ပြီး ပွင့်ချပ်တစ်ထောင် သွေးပန်းကတော့ သူ့တစ်ကိုယ်လုံးကို ဖုံးလွှမ်းသွားခဲ့တယ်။

ဘုန်း…

သက်လတ်ပိုင်း လူကြီးက အစစ်အမှန်ချီကို အမြင့်ဆုံးအထိ မြင့်တင်လိုက်ပြီး သူ့ကိုယ်ပတ်လည်၌ တုန်ခါလှိုင်းတစ်ခုကို ဖန်တီးလိုက်တယ်။ ပြင်းထန်တဲ့ ဖိအားတစ်ခုက သက်လတ်ပိုင်း လူကြီးရဲ့ ကိုယ်ကနေ ပေါက်ကွဲထွက်လာခဲ့ပြီး ပွင့်ချပ်တစ်ထောင် သွေးပန်းနဲ့ သားရဲပုံရိပ်နှစ်ခုရဲ့ တိုက်ခိုက်မှုကို တွန်းလှန် ခုခံလိုက်တယ်။

အကျိုးသက်ရောက်မှုကြောင့် သက်လတ်ပိုင်း လူကြီး တစ်ကိုယ်လုံး တုန်ရင်သွားခဲ့ပြီး လဲကျလုမတတ် ဖြစ်သွားခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် ပြန်ဆုတ်ဖို့ မစဉ်းစားပဲ သူဖန်တီးလိုက်တဲ့ လမ်းကြောင်းနေရာကို အခွင့်ကောင်းယူကာ ရန်ကိုင်ဆီ တစ်ဟုန်ထိုး ပြေးဝင်သွားလိုက်တယ်။

နောက်ဆုံးတော့လည်း ထိုလူကြီးက အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၃ ပညာရှင် တစ်ယောက် ဖြစ်နေတုန်းပါပဲ။ ရန်ကိုင်ရဲ့ ထေ့ငေါ့လှောင်ပြောင် စကားတွေက သူ့ရဲ့ စိတ်ကို လွှမ်းမိုးသွားနိုင် ခဲ့ပြီး သူ့ရဲ့ လက်ဦးတိုက်ခိုက်ခွင့်ကို ဆုံးရှုံးသွားခဲ့စေပေမယ့် သူ့တစ်ဘဝလုံး စုဆောင်းလာခဲ့တဲ့ တိုက်ပွဲအတွေ့အကြုံတွေက ဟာသာသက်သက် တစ်ခု မဟုတ်ပါဘူး။ ထို့ကြောင့် အခွင့်အရေး ရတာနဲ့ ချက်ချင်း ဆိုသလို ရန်ကိုင်ဆီ ပြေးဝင်သွားလိုက်တာပါ။

သူ့ရှေ့မှာ ရှိနေတဲ့ လူငယ်လေးက လက်ရွေးစင်တွေထဲမှာမှ လက်ရွေးစင် တစ်ယောက်ပါ။ သူ့ရဲ့ တိုက်ပွဲစွမ်းရည်က အစစ်အမှန် ဒြပ်စင်အဆင့်ကိုတောင် ကျော်လွန်နေပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ရန်ကိုင် ထုတ်ဖော်လိုက်တဲ့ ဝိဥာဉ်ပညာရပ်က အဆင့်မြင့်ပေမယ့် အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ပညာရှင် တစ်ယောက် ထုတ်သုံးတာလောက် အားမကောင်းဘူး ဆိုတာကို သက်လတ်ပိုင်း လူကြီး အသေအချာကို သတိထားမိလိုက်ပါတယ်။

ရှင်းရှင်း ပြောရရင်တော့ ရန်ကိုင်ရဲ့ ဝိဥာဉ်ပညာရပ်က မိုးချိန်းသံနဲ့ ဆင်တူပါတယ်။

မိုးချိန်းသံကြောင့် ထိတ်လန့် သွားနိုင်ပေမယ့် တကယ်တော့ အန္တရာယ်မရှိပါဘူး။ မိုးချိန်းသံက အန္တရာယ်မရှိပါဘူး။ ပစ်ချလာမယ့် မိုးကြိုးကပဲ အန္တရာယ်များတာပါ။

အကြောင်းပြချက်ကတော့ ရန်ကိုင်က ကောင်းကင် စိတ်အာရုံရဲ့ စွမ်းရည် အပြည့်အဝကို ထုတ်မသုံးနိုင်သေးတာကြောင့် ပါပဲ။ သူ့ရဲ့ အသိစိတ်ပင်လယ်ကို မဖွင့်လှစ်ရသေးတဲ့အတွက် ထိုဝိဥာဉ်ပညာရပ်ရဲ့ စွမ်းအား အပြည့်အဝကို မထုတ်ဖော် နိုင်ခဲ့ပါဘူး။

သူ့အသိစိတ်ပင်လယ်ကို ဖွင့်လှစ်နိုင်တာနဲ့ ရန်ကိုင် ထုတ်ဖော်လိုက်တဲ့ ဝိဥာဉ် ပညာရပ်ရဲ့ အစွမ်းက အရင်ထက် အစပေါင်းများစွာ တိုးတက်လာလိမ့်မှာပါ။

ရန်ကိုင် ဝိဥာဉ်ပညာရပ်က ဘာလို့ အနှစ်သာရ ကင်းမဲ့နေတာလဲ သက်လတ်ပိုင်း လူကြီး နားမလည်ပေမယ့် ထိုအချက်က သူ့ရဲ့ တိုက်ခိုက်မှုတွေကို နည်းနည်းလေးတောင် နှောင့်နှေးမနေစေခဲ့ပါဘူး။

ရန်ကိုင်ရဲ့ ဝိဥာဉ်ပညာရပ်ကိုသာ သူခုခံနိုင်မယ်ဆိုရင် နည်းနည်းလေးသာ ပိုသန်မာတဲ့ အစစ်အမှန်ဒြပ်စင် အဆင့် ကျင့်ကြံသူကိုသာ ရင်ဆိုင်စရာ လိုတော့မှာပါ။ ဘယ်လောက်လှတဲ့ ပန်းတွေကို ပန်ဆင်ထားပါစေ၊ ရုပ်ဆိုးမက နတ်သမီး မဖြစ်သွားနိုင်သလို သူ့လက်နက်တွေ၊ သိုင်းပညာရပ်တွေ ဘယ်လောက်ပဲ အဆင့်မြင့်နေပါစေ ရန်ကိုင်က အစစ်အမှန်ဒြပ်စင် အဆင့်ဆိုတဲ့ အချက်ကိုတော့ ပြောင်းလဲပစ်လိုက်လို့ မရပါဘူး။

ရန်ကိုင် ကျင့်ကြံခြင်းအဆင့်က သူ့ထက် အများကြီး နိမ့်ကျပါတယ်။ ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင်ကို သူသတ်နိုင်ပါသေးတယ်။

ထိုအချက်တွေ အားလုံးကို စဉ်းစားမိလိုက်တာနဲ့၊ သက်လတ်ပိုင်းလူကြီးက စိတ်ပိုင်းဖြတ်လိုက်ပြီး သူ့ကိုယ်နေဟန်ထားကို ပြင်ဆင်လိုက်ကာ၊ လက်ကွက်အမျိုးမျိုးကို ဖန်တီးလိုက်တယ်။ လျှပ်စီးမိုးကြိုးတွေ သူ့ကို ဝိုင်းရံလာခဲ့တယ်။

ဂျုန်း…

လူကြီးတစ်ယောက် ပေါင်လုံးစာလောက် ရှိတဲ့ လျှပ်စီးကြောင်း တစ်ခုက လေကိုခွင်းပြီး ရန်ကိုင်ဆီ တိုးဝင်သွားလိုက်ကာ သူ့တစ်ကိုယ်လုံး တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ရစ်ပတ်ထားလိုက်တယ်။

ရန်ကိုင်ကို သတ်ဖြတ်နိုင်ဖို့အတွက် သက်လတ်ပိုင်းလူကြီး သူ့ရဲ့ အားအကောင်းဆုံး တိုက်ခိုက်မှုကို ထုတ်သုံးလိုက်ပါကီု။

ရန်ကိုင်လည်း ထိုလျှပ်စီးကြောင်းကို မရှောင်တိမ်းနိုင်ခဲ့ပဲ လျှပ်စီးကြောင်း၏ ရစ်ပတ်ခြင်းကို ခံလိုက်ရသဖြင့် အလွန်အမင်း အန္တရာယ်များသည့် အခြေအနေထဲသို့ ချက်ချင်း ကျရောက်သွားခဲ့ရတယ်။

အေးစက်စက်နဲ့ မာန်သွင်းလိုက်ပြီး အစစ်အမှန်ယန်ယွမ်ချီတို့က သူ့ကိုယ်ကနေ ပေါက်ကွဲထွက်လာခဲ့ကာ ပါးလျတဲ့ အကာအရံတစ်ခုကို သူ့ပတ်ပတ်လည်၌ ဖန်တီးလိုက်တယ်။

ပြီးတာနဲ့ သူ့လက်ထဲက အသူရာဓါးကို လွှဲရမ်းလိုက်ပြီး ချီဓါးသွား များစွာကို ဖန်တီးကာ သက်လတ်ပိုင်းလူကြီးဆီ ပစ်လွှတ်လိုက်တယ်။ အဘက်ကို ပြန့်ကျဲသွားတဲ့ ပွင့်ချပ်တစ်ထောင် သွေးပန်းလည်း တစ်ဖန် ပြန်လည် စုစည်းလာခဲ့ပြီး သက်လတ်ပိုင်း လူကြီးကို နောက်တစ်ကြိမ် တိုက်ခိုက်လိုက်တယ်။

သက်လတ်ပိုင်းလူကြီးလည်း သူ့ခွန်အားကို မထိန်ချန် ထားရဲတော့ပါဘူး။ လျှပ်စီးတွေနဲ့ တလက်လက် ဖြစ်နေတဲ့ တူသေးသေးလေး တစ်လက်ကို ခပ်မြန်မြန်ပဲ ထုတ်ယူလိုက်တယ်။ ထိုတူနဲ့အတူ သက်လတ်ပိုင်း လူကြီးရဲ့ လျှပ်စီးစွမ်းအားက အဆင့်တစ်ခုအထိ မြင့်တက်သွားခဲ့တယ်။

သားရဲပုံရိပ်နှစ်ခုက သက်လတ်ပိုင်းလူကြီးဆီ ပြေးဝင်သွားလိုက်ပေမယ့် လျှပ်စီးထိမှန်ခြင်း ခံလိုက်ရကာ နောက်ပြန်ဆုတ်လာလိုက်ရတယ်။

နှစ်ယောက်သားက ဆယ်ပေအကွာတွင် ရပ်နေရင်း အားကုန်သုံးကာ သူသေ၊ ကိုယ်သေ တိုက်ပွဲကို ဆင်နွှဲနေခဲ့ကြတယ်။

သက်လတ်ပိုင်း လူကြီးက မျက်မှောင်ကြုံ့လိုက်ပြီး အခြေအနေက သူထင်ထားတာထက် အများကြီး ဆိုးရွားနေတယ်လို့ တိတ်တဆိတ် တွေးလိုက်တယ်။

ဒီတစ်ကြိမ် လက်ဦးမှုရယူပြီး ရန်မိသားစုကို ချောင်းမြောင်း တိုက်ခိုက်ရတာက တော်တော်လေး စွန့်စားရာ ကျပါတယ်။ သူတို့ရဲ့ မူလအစီအစဉ်ကတော့ ရန်မိသားစုဝင်တွေကို အလစ်အငိုက် ချောင်းတိုက်ပြီး တိုက်ပွဲကို မြန်မြန် လတ်စသတ်လိုက်ဖို့ပါကဒ။ ရန်မိသားစု သခင်လေးမှာ သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက် ရှိနေရင်တောင် အလစ်အငိုက် ချောင်းတိုက်ခံရပြီးတာနဲ့ ထိုသွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်ကို အဲ့လောက် ကြောက်စရာ လိုတော့မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

ဒါပေမယ့် ရန်မိသားစု သခင်လေးတွေထဲမှာ လူမဆန်တဲ့ တိုက်ပွဲစွမ်းရည်ကို ပိုင်ဆိုင်ထားတဲ့ လူထူးလူဆန်း တစ်ယောက် ရှိနေလိမ့်မယ်လို့ သူတို့ ဘယ်တုန်းကမှ မထင်ထားခဲ့ပါဘူး။ ထိုရန်သခင်လေးက သူ့ထက် ကျင့်ကြံခြင်း အဆင့်မြင့်တဲ့ လူသုံးယောက်ကို အလွယ်တကူ သတ်ဖြတ်နိုင်ခဲ့ရုံ မကလို့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၃ ကျင့်ကြံသူနဲ့တောင် လက်ရည်တူ ယှဉ်တိုက်နိုင်နေခဲ့ပါတယ်။

သူသုံးနေတဲ့ လက်နက်တွေကလည်း အဆင့် အမြင့်စား တွေချည်းပါပဲ. နှစ်ခုစလုံး ကောင်းကင် အထွတ်အထိပ်အဆင့် တွေပါ။

သူ့သုံးတဲ့ သိုင်းပညာရပ်တွေ ဆိုရင်လည်း သူတစ်ခါမှ မမြင်ဖူး၊ မကြားဖူးတာတွေ ချည်းပါပဲ။ သူ့ရဲ့ အစစ်အမှန်ချီက အရမ်းကို သန့်စင်နေတဲ့ အပြင်ကို ထိုကောင်က ဝိဥာဉ် ပညာရပ်တွေကိုပါ သုံးနေနိုင်ပါသေးတယ်။

ထိုလူငယ်လေးကို သတ်ဖို့ဆိုရင် နာရီဝက်လောက် အချိန်ယူရလိမ့်မယ်လို့ သက်လတ်ပိုင်း လူကြီး တွက်ချက်လိုက်တယ်။ ဒါက သူနဲ့ ထိုလူငယ်လေး နှစ်ယောက်တည်း တိုက်ခိုက်နေတာကို ပြောတာပါ။ အပြင်လူတွေ ဝင်ရှုပ်တာတွေကို ထည့်မတွက်ထားရသေးပါဘူး။

အခုအချိန်၌ အသက်တစ်ရှိုက်စာတိုင်းက အရမ်းကို အဖိုးတန်ပါတယ်။ သူအနေနဲ့ နာရီဝက် အချိန် ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ရနိုင်မှာလဲ။ ပြီးတော့ ထိုရန်သခင်လေးမှာ ဝှက်ဖဲတွေ ဘာတွေ ရှိသေးလား ဆိုတာကိုလည်း သက်လတ်ပိုင်း လူကြီး မခန့်မှန်းနိုင်ခဲ့ပါဘူး။

ငိုးပဲ၊ ဒီတစ်ကြိမ်တော့ ငါတို့ ရှုံးပြီးပဲပေါ့ သက်လတ်ပိုင်း လူကြီးက စိုးရိမ်ပူပန်စွာနဲ့ တွေးတောလိုက်တယ်။

ထိုအချိန်မှာပဲ မိုးမြေတစ်ခွင်ကို တုန်ခါသွားစေနိုင်တဲ့ မာန်သွင်းသံ တစ်သံ တစ်ဖက်ခြမ်းကနေ ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။

တစ်ဖက်ခြမ်းက တိုက်ပွဲ၌၊ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ကျင့်ကြံသူ သုံးယောက်က ထိတ်လန့်တကြားနဲ့ အလျင်စလို နောက်ဆုတ်လိုက်တယ်။ သွေးရူးသွပ်ခြင်း ပညာရပ်ကို တုဖုန်း အသက်သွင်းလို့ ပြီးသွားခဲ့ပါပြီ။

“ယုရှန်၊ ငါသူတို့ကို ကိုင်တွယ်လိုက်မယ်” တုဖုန်းက ပြောလိုက်တယ်။ သူ့ရဲ့ အေးစက်စူးရှသည့် အကြည့်ကြောင့် အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် သုံးယောက်စလုံး တုန်ရီသွားခဲ့ကြတယ်။

တန်ယုရှန်းလည်း ဘာအပိုစကားမှ ပြောမနေတော့ပဲ ရန်ကိုင် ရှိရာဆီ ချက်ချင်း ပျံသန်းသွားလိုက်တယ်။

တန်ယုရှန်းက သူ့တို့ရှိနေတဲ့ နေရာဆီ ပျံသန်းလာနေတာကို မြင်တော့ ရန်ကိုင်နဲ့ တိုက်ခိုက်နေတဲ့ သက်လတ်ပိုင်း လူကြီးလည်း ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ဆက်နေရဲပါတော့မလဲ။

သူက အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၃ ကျင့်ကြံသူ တစ်ယောက်သာသာပါ။ ဒီတစ်ကြိမ် လုပ်ကြံသတ်ဖြတ်ရာမှာ သူ့က ရန်ကိုင်ကို သတ်ဖို့ပဲ တာဝန်ယူထားတာပါ။ ရန်မိသားစုရဲ့ သွေးစစ်သည်တော်တွေနဲ့ တိုက်ခိုက်ဖို့ကိုတော့ သူ့အနေနဲ့ နည်းနည်းလေးတောင် မစဉ်းစားထားပါဘူး။

ချက်ချင်းပဲ ရန်ကိုင် တိုက်ခိုက်မှုကို တွန်းထုတ်လိုက်ပြီး ထိုကနေတစ်ဆင့် လမ်းကြောင်းတစ်ခုကို ဖန်တီးလိုက်ကာ တုန့်ဆိုင်းခြင်းမရှိ ထွက်ပြေးသွားလိုက်တယ်။

သက်လတ်ပိုင်းလူကြီး ထွက်ပြေးသွားပြီး ခဏအကြာမှာပဲ တန်ယုရှန်း ရန်ကိုင်နား ရောက်လာခဲ့ပြီး စိုးရိမ်တကြီးနဲ့ မေးလိုက်တယ် “သခင်လေး အဆင်ပြေရဲ့လား”

ရန်ကိုင်က သူ့လက်ကို ဝှေ့ရမ်းလိုက်ပြီး ပြန့်ကျဲနေတဲ့ သွေးနီရောင် ပွင့်ချပ်ကိုတွေကို ပြန်စုစည်းလိုက်တယ်။ ထို့နောက် ထွက်ပြေးသွားတဲ့ သက်လတ်ပိုင်း လူကြီးကို လှမ်းကြည့်လိုက်တယ်။ သူလိုက်လို့မမှီမှန်း သိလိုက်တာနဲ့ ခပ်မြန်မြန်ပဲ ပြောလိုက်တယ် “သူ့ကို မြန်မြန်လိုက်ဖမ်းလိုက်”

တန်ယုရှန်းလည်း တုန့်ဆိုင်း မနေခဲ့ပါဘူး။ ချက်ချင်းပြ သက်လတ်ပိုင်းလူကြီး ထွက်ပြေးသွားတဲ့ အရပ်ဆီ တစ်ဟုန်ထိုး ပြေးသွားလိုက်တယ်။

အသက်ရှုချိန် အနည်းငယ်လောက် ကြာပြီးနောက်မှာတော့ တန်ယုရှန်းက သူ့ပစ်မှတ်ကို ဖမ်းခေါ်လာနိုင်ခဲ့တယ်။

သွေးစစ်သည်တော်တွေရဲ့ ရှေ့မှာတော့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၃ ကျင့်ကြံသူဆိုတာ ကလေးသာသာ၊ ခွေးသာသာပါပဲ။

ထိုလူရဲ့ အစစ်အမှန်ကို ချိတ်ပိတ်လိုက်ပြီး တစ်ချက်ကလေးတောင် မကြည့်တော့ပဲ ရန်ကိုင်ရှေ့မောက်ဆီ ပစ်ချပေးလိုက်တယ်။

သက်လတ်ပိုင်းလူကြီးရဲ့ မျက်နှာက ယူကြုံးမရမှုတို့ဖြင့် ပြည့်နေခဲ့ကာ တန်ယုရှန်းကို တုန်လှုပ်ခြောက်ခြားစွာနဲ့ စိုက်ကြည့်လို့ နေခဲ့တယ်။ သွေးစစ်သည်တော်တွေ ဘယ်လောက်တောင် ကြောက်ဖို့ကောင်းလဲ ဆိုတာကို အခုမှပဲ သူနားလည်သွားတဲ့ ပုံပါပဲ။

ထို့နောက် လှောင်ပြောင်လိုတဲ့ အမူအရာနဲ့ ရန်ကိုင်ကို ကြည့်ကာ ပြောလိုက်တယ် “သခင်လေးရန်… ငါ့ဆီကနေ ဘာကိုမှ မင်းသိရလိမ့်မှာ မဟုတ်ဘူး”

ဒါပေမယ့် ရန်ကိုင်ကတော့ ပြန်ပြီးတော့သာ ပြုံးပြလိုက်တယ်။ ထို့နောက် မနှေးမမြန်နဲ့ သက်လတ်ပိုင်း လူကြီးဆီ လမ်းလျှောက်သွားလိုက်ပြီး အေးစက်စက် အကြည့်နဲ့ ငုံ့ကြည့်လိုက်ရင်း “မင်းဆီကနေ တစ်ခုခု သိချင်တယ်လို့ ငါဘယ်တုန်းက ပြောခဲ့လို့လဲ”

ပြောပြီးတာနဲ့ သူ့လက်ထဲက သွေးနီရောင်ဓါးသွားကို ဝှေ့ရမ်းလိုက်တယ်။ မျက်ဝန်းအစုံက ပြူးလျက်သားနဲ့ သက်လတ်ပိုင်း လူကြီးရဲ့ ဦးခေါင်း မြေပေါ်သို့ ပြုတ်ကျသွားခဲ့တယ်။

“ငါ့လျှို့ဝှက်တွေကို သိသွားတဲ့ လူမှန်သမျှ၊ ငါ့လူ ဖြစ်ရင်ဖြစ်၊ မဖြစ်ရင် သေရမယ်”

တန်ယုရှန်းရဲ့ ကိုယ်လေး မသိမသာလေး တုန်ရင်သွားခဲ့ပြီး ကသိကအောက် အမူအရာနဲ့ ရန်ကိုင်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်တယ်။

ရန်ကိုင် ပြောလိုက်တဲ့ စကားထဲ ပိုပြီး လေးနက်သည့် အဓိပ္ပါယ်တို့ ပါဝင်နေခဲ့ပါတယ်။

သခင်လေးရဲ့ ဘယ်လျှို့ဝှက်ချက်ကို သက်လတ်ပိုင်း လူကြီးက သိသွားလို့ ရန်ကိုင်အနေနဲ့ ထိုလူကို အခုလိုမျိုး ရက်ရက်စက်စက် သတ်ပစ်လိုက်ရတာလဲ။

သူမကော…. သူမလည်း သခင်ငယ်လေးရဲ့ လျှိဝှက်ချက် အချို့ကို မတော်တဆ သိသွားမိခဲ့သေးလား။

သူမ ဆက်ပြီး မစဉ်းစား ရသေးခင်မှာပဲ ရန်ကိုင်က သူ့ဓါးရှည်ကို ပြန်သိမ်းလိုက်ပြီး အသာအယာလေး ပြောလိုက်တယ် “ချူရီမန်နဲ့ လော့ရှောင်မန်ကို သွားကူပေးလိုက်ဦး”

“အင်း” တန်ယုရှန်းက ခေါင်းညိတ်လိုက်တယ်။ ထိုစိတ်ရှုပ်စရာ အတွေးတွေကို ဘေးဖယ်ထားလိုက်ပြီး ချူရီမန်နဲ့ လော့ရှောင်မန်တို့ ရှိနေတဲ့ နေရာဆီ တစ်ဟုန်ထိုး ပြေးသွားလိုက်တယ်။

ရန်ကိုင်ကတော့ နေရာမှာပဲ ရပ်နေရင်း သူ့ဘေးပတ်လည်ကို လိုက်ကြည့်လိုက်တယ်။ ချူရီမန်နဲ့ လော့ရှောင်မန်တို့ အနေနဲ့ သူတို့ရဲ့ ရန်သူကို ဒဏ်ရာရအောင် မလုပ်နိုင်ပေမယ့် သူတို့လည်း ဘာဒဏ်ရာမှ မရထားခဲ့ပါဘူး။ ထိုလူတွေက သူမတို့ကို ဒဏ်ရာရအောင် လုပ်ဖို့ ရည်ရွယ်ချက် မရှိပါဘူး။ သူတို့က သူမတို့ကို တာဆီးရုံ တားဆီးချင်တာပါ။

တန်ယုရှန်းလည်း ချူရီမန်တို့ ရှိနေတဲ့နေရာဆီ အမြန်အဆန်ပဲ ရောက်ရှိသွားခဲ့တယ်။ ထိုလူနှစ်ယောက်မှာ သူတို့ ဘယ်အခြေအနေထဲ ရောက်နေလဲ ဆိုတာကို မသိရသေးခင်မှာပဲ တန်ယုရှန်း သတ်တာ ခံလိုက်ရတယ်။

တစ်ဖက်က တိုက်ပွဲကတော့…

တုဖုန်း သွေးရူးသွပ်ခြင်း ပညာရပ်ကို ထုတ်သုံးလိုက်တာနဲ့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်သုံးယောက်စလုံး ချက်ချင်း ပြန်ဆုတ်သွားခဲ့ပါတယ်။ သွေးရူးသွပ်ခြင်း ပညာရပ်ကို ထုတ်သုံးထားတဲ့ တုဖုန်းကို သူတို့ သုံးယောက်ပေါင်းတိုက်တောင် အနိုင်မယူနိုင်မှန်း သိတဲ့အတွက် ချက်ချင်း ပြန်ဆုတ်သွားလိုက်တာပါ။

တုဖုန်းကတော့ ထိုလူသုံးယောက်နောက် လိုက်လံတိုက်ခိုက် နေခဲ့တယ်။

ခဏအကြာမှာတော့ တန်ယုရှန်း ဦးဆောင်လာတဲ့ ချူရီမန်၊ လော့ရှောင်မန်တို့ အဖွဲ့နဲ့ ရန်ကိုင်တို့ ပြန်ပေါင်းမိလိုက်တယ်။

မိန်းမငယ်လေး နှစ်ယောက်ရဲ့ မျက်နှာက စိုးရိမ်ပူပန်မှုတွေနဲ့ ပြည့်နေခဲ့တယ်။ သူမတို့ စိတ်ထဲ ကြောက်ရွံ့မှုကို ခံစားနေရဆဲပါ။

ချူရီမန်က ရန်ကိုင်ကို သင်္ကာမကင်းနဲ့ ကြည်လိုက်ပြီး မေးလိုက်တယ် “နင်ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ဘာလို့ ဘာမှ မဖြစ်ရတာလဲ။ သူတို့ တိုက်တာ ခံရလို့ နင်ကောင်းကင်ပေါ်ကနေ ပြုတ်ကျသွားခဲ့သေးတယ် မဟုတ်ဘူးလား”

သူမပြောတာ ကြားလိုက်တာနဲ့ တန်ယုရှန်း မျက်နှာထက် စိုးရိမ်ပူပန်မှုတို့ဖြင့် ပြည့်သွားခဲ့ပြီး ရန်ကိုင်ကို အလျင်စလို စစ်ဆေး ကြည့်လိုက်တယ်။

ရန်ကိုင် အန္တရာယ်တောထဲ ရောက်နေတုန်း သူမနဲ့ တုဖုန်းက အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့် ပညာရှင် သုံးယောက်ကို ကိုင်တွယ်ရင်း အလုပ်ရှုပ်နေခဲ့တာပါ။ ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင် ဘယ်လို အခြေအနေထဲ ရောက်နေလဲ ဆိုတာကို သူမ မစစ်ဆေးနိုင် ဖြစ်ခဲ့ရတာပါ။

ချူရီမန်ကတော့ မတူပါဘူး။ ထိုလူတွေက သူမတို့ကို ထိခိုက်ဒဏ်ရာရအောင် မလုပ်မှန်းကြိုသိထားတဲ့အတွက် တိုက်ခိုက်နေရင်း ရန်ကိုင်ဆီ တစ်ချက်၊တစ်ချက် လှမ်းပြီး စူးစမ်းနိုင်ခဲ့ပါတယ်။

“သခင်ငယ်လေး တကယ်ပဲ ဘာဒဏ်ရာမှ မရတာလား” တန်ယုရှန်းက ရန်ကိုင်ကို စစ်ဆေးကြည့်လိုက်ပေမယ့် ဘာဒဏ်ရာကိုမှ မတွေ့လိုက်ရတဲ့အတွက် သူမ အံ့အားသင့်သွားခဲ့ရတယ်။

“ဒဏ်ရာ သေးသေးလေးပါပဲ၊ ဒီလောက်ကြီး စိုးရိမ်နေစရာ မလိုပါဘူး” ရန်ကိုင်က သာမန်ကာလျှံကာနဲ့ ပြန်ပြောလိုက်တယ်။ တကယ်တော့ သူ့အနေနဲ့ ခြစ်ရာတစ်ခုတောင် မရခဲ့ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် အစောပိုင်းတုန်က သူ့အခြေအနေက အလွန်အမင်း အန္တရာယ် များနေခဲ့တာပါ။ သူသာ ကျုပ်ဘာဒဏ်ရာမှ မရခဲ့ဘူးလို့ ပြောလိုက်ရင် အားလုံးသံသယ ဝင်သွားနိုင်ပါတယ်။

“နင်…” ချူရီမန်က ဖြေးဖြေးချင်း ခေါင်းခါလိုက်ပြီး တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နဲ့ ပြောလိုက်တယ် “အချိန်တွေ ကြာလာလေ၊ နင့်ကို ပိုပိုပြီး နားမလည်နိုင်လာလေပဲ”

ဘေးနားက အလောင်းသုံးလောင်းကို မြင်လိုက်တာနဲ့ တန်ယုရှန်းလည်း ရန်ကိုင်ကို အံ့အားသင့်တကြီး ကြည့်လိုက်တယ်။

ထိုလူတွေက သေသွားခဲ့ပေမယ့် ထိုသုံးယောက်စလုံးရဲ့ ကျင့်ကြံခြင်း အဆင့်က ရန်ကိုင်ထက် ပိုမြင့်မှန်း သူမပြောနိုင်ပါတယ်။ သူတို့ထဲက တစ်ယောက်ဆိုရင် အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့်ကိုတောင် ရောက်နေခဲ့ပါပြီ။

ဒါပေမယ့် ရန်ကိုင်က ဘယ်သူ့ အကူအညီမှ မယူပဲ ထိုသုံးယောက်ကို သူတစ်ယောက်တည်း သတ်ပစ်လိုက်နိုင်ခဲ့တယ်။

“ငါ့အကြောင်း ပြောတာတော်ပြီ၊ ယုရှန်း နင့်ဒဏ်ရာကော ဘယ်လိုလဲ” ရန်ကိုင်က ထိုအကြောင်း ဆက်မပြောချင်တဲ့အတွက် ချက်ချင်းပဲ တန်ယုရှန်း ဒဏ်ရာအကြောင်း ခေါင်းစဉ် ပြောင်းလိုက်တယ်။

ရန်ကိုင် ပြောလိုက်တော့မှပဲ တန်ယုရှန်း ဒဏ်ရာရထားမှန်း ချူရီမန်နဲ့ လော့ရှောင်မန်တို့ သတိပြုမိလိုက်ကြတယ်။

သူ့မ အဝတ်အစားတွေက စုတ်ပြဲနေခဲ့ပြီး သူ့မ ပါးစပ်ထောင့်စွန်းကနေလည်း သွေးတွေ ယိုစီးကျနေခဲ့ပါတယ်။ သူမရဲ့ အစစ်အမှန်ချီ စီးကြောင်းဆိုရင်လည်း မတည်မငြိမ် ဖြစ်နေခဲ့ပါတယ်။ သူမ အတွင်းဒဏ်ရာ တစ်ခုခု ရထားတဲ့ ပုံပါ။ သူ့မရဲ့ နှင်းဖြူရောင် လက်မောင်းထက်မှာ ဆိုရင်လည်း ရှည်လျားတဲ့ ဒဏ်ရာတစ်ခု ရှိနေခဲ့ပါတယ်။ ထိုဒဏ်ရာကနေ သွေးတွေ ထပ်မထွက်တော့ပေမယ့် သူ့မ အင်္ကျီလက်စ တစ်ခုလုံးကတော့ ရဲရဲနီနေခဲ့ပါတယ်။

တန်ယုရှန်းရဲ့ ခွန်အားနဲ့ ဆိုရင် အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်သုံးယောက်ကို တစ်ပြိုင်တည်း ရင်ဆိုင်နေရတာကြောင့်သာ မဟုတ်ပါက အခုလိုမျိုး ဒဏ်ရာရလာခဲ့ရလိမ့်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

သူမ အခုလိုမျိုး ဒဏ်ရာ ရသွားခဲ့ရတဲ့ အဓိက အကြောင်းချက်ကို ပြောပါဆိုရင် အချိန်မလုံလောက်တာ ကြောင့်လို့ပဲ ပြောရမှာပါ။ သူမတို့သာ အချိန်ဆွဲ တိုက်ခိုက်နေရင် ရန်ကိုင် သေသွားနိုင်ပါတယ်။ ထို့ကြောင့် တုဖုန်းက သွေးရူးသွပ်ခြင်း ပညာရပ်ကို ချက်ချင်း ထုတ်သုံးလိုက်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သွေးရူးသွပ်ခြင်း ပညာရပ်ကို အသက်သွင်းဖို့ အချိန်လိုတဲ့အတွက် တန်ယုရှန်းက အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့် ပညာရှင် သုံးယောက်ကို တစ်ယောက်တည်း ယှဉ်တိုက်ခိုက်ပြီး တုဖုန်းအတွက် အချိန်ရအောင် လုပ်ပေးလိုက်တာပါ။

ရန်ကိုင်ကိုသာ စိုးရိမ်နေစရာ မလိုဘူးဆိုရင် သူမတို့ နှစ်ယောက်တည်းနဲ့ ထိုသုံးယောက်ကို အချိန်တစ်ခုအတွင်း အနိုင်ယူနိုင်ပါတယ်။

ထိုသုံးကောင်ကို အချိန်မြန်မြန်နဲ့ ရှင်းထုတ်နိုင်လေ၊ ရန်ကိုင် လုံခြုံရေးနဲ့ ပက်သက်ပြီး ပိုပြီး အာမခံချက် ရှိလေဆိုတာကို သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံး နားလည်ထားပါတယ်။ ထို့ကြောင့် သူမ မဆင်မခြင် လုပ်လိုက်ရလို့ ဒဏ်ရာရခဲ့ပေမယ့် နောက်တစ်ကြိမ် ထပ်ရွေးချယ် ခိုင်းမယ် ဆိုရင်တောင် သူမက အခုနည်းလမ်းကိုပဲ ထပ်ပြီး ရွေးချယ်ဦးမှာပါ။

သွေးစစ်သည်တော်တွေရဲ့ သစ္စာရှိမှုက ကောင်းကင်ကြီး ပြိုကျသွားရင်တောင် ဆံချည်တစ်မျှင်မျှ လျော့ပါးသွားလိမ့်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။
“ကျွန်မ အဆင်ပြေပါတယ်၊ ကျွန်မကို စိုးရိမ်စရာ မလိုပါဘူး သခင်လေး” တန်ယုရှန်းရဲ့ အမူအရာ ညင်သာသိမ်မွေ့ သွားခဲ့ပြီး အသာအယာလေး ခေါင်းယမ်းလိုက်တယ်။

Martial Peak
အပိုင်း(၃၈၇) မမျှော်လင့်ထားသည့် ကပ်ဘေး
အမွှေးတိုင်တစ်ဝက် လောင်ကျွမ်းစာ‌လောက် ကုန်ဆုံးပြီးတဲ့ အချိန်မှာတော့ တုဖုန်း ပြန်ရောက်လာခဲ့တယ်။

တုဖုန်းဆီကနေ ထွက်ပေါ်နေတဲ့ သတ်ဖြတ်လိုသည့် အရှိန်အဝါက အရမ်းကို ပြင်းထန်လွန်းနေသည့် အတွက် ချူရီမန်တောင် တုဖုန်းကို ကြည့်ရင်း မတုန်ရီပဲ မနေနိုင်အောင် ဖြစ်သွားခဲ့ရတယ်။

တုဖုန်း လက်ထဲ၌ ခေါင်းပြတ်နှစ်လုံးကို ကိုင်ထားခဲ့ပါတယ်။

ရောက်တာနဲ့ တုဖုန်းက ခေါင်းပြတ်နှစ်လုံးကို မြေကြီးပေါ် ပစ်ချလိုက်ပြီး စိတ်ပျက်နေတဲ့ လေသံနဲ့ “ဒီနှစ်ကောင်က ကိုယ့်ကိုယ်ကို သတ်သေသွားတယ်။ ကျန်တဲ့တစ်ယောက်ကတော့ လွတ်သွားတယ်”

တုဖုန်းက အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့်၇နဲ့ အဆင့်၅ ကျင့်ကြံသူ နှစ်ယောက်နောက်ကို အမှီလိုက်နိုင်ခဲ့ပေမယ့် ထိုနှစ်ကောင်ကို မဖမ်းရသေးခင်မှာပဲ နှစ်ယောက်စလုံးက ကိုယ့်လျှာကိုယ်ကိုက်ပြီး သတ်သေသွားကြတယ်။ ကျန်တဲ့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့်၈ ကျင့်ကြံသူကတော့ ထွက်ပြေးလွတ်မြောက်သွားခဲ့တယ်။

“ဒီမှာရှိနေတဲ့ သူတို့ လူတွေအားလုံး သေသွားကုန်ကြပြီ” တန်ယုရှန်း အေစက်ပြီး ခံစားချက် မရှိတဲ့ လေသံနဲ့ ပြောလိုက်တယ်။

“စိတ်ဝင်စားစရာပဲ” ရန်ကိုင် အမူအရာက တောင့်တင်းနေခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် သူ့မျက်နှာထက်မှာတော့ ချောက်ချားဖွယ် အပြုံးတစ်ခုကို ဆင်မြန်းထားခဲ့ပြီး “ဒီအဖွဲ့သားတွေရဲ့ နောက်ကွယ်က လူက တစ်ခုခုတော့ တစ်ခုခုပဲ”

ထိုလုပ်ကြံသတ်ဖြတ်သူတွေရဲ့ နောက်ကွယ်က လူက ရိုးရှင်းတာ မဟုတ်တာကြောင့်သာ မဟုတ်ရင် ထိုလုပ်ကြံသတ်ဖြတ်သူတွေ အနေနဲ့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို သတ်သေဖို့ ကြိုးစားခဲ့လိမ့်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

“သခင်လေး သွားမယ့် လမ်းကြောင်းကို သိတဲ့လူဆိုလို့ လူမိသားစု တစ်ခုပဲ ရှိတယ်” တုဖုန်းက ရက်စက်တော့မယ့် အမူအရာနဲ့ ပြောလိုက်တယ်။ သူ့မျက်တစ်ခုလုံး နာကျည်းမုန်းတီးမှုတို့ဖြင့် ပြည့်နေခဲ့တယ်။

သူဒေါသထွက်နေခဲ့လေပြီ.

တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်းတို့ နှစ်ယောက်စလုံး သတိထားနေသည့် ကြားထဲမှာမှ ထိုလူတွေက ရန်ကိုင်ကို လုပ်ကြံဖို့ ကြိုးစားခဲ့ပါတယ်။ တစ်ဖက်က လုပ်ကြံသူတွေက ဆန်းကြယ်တဲ့ နည်းလမ်းတစ်ခုကို သုံးပြီး သူတို့ရဲ့ အရှိန်အဝါကို ဖုံးကွယ်ထားတာ ကြောင့်ပဲ သွေးစစ်သည်‌တော် နှစ်ယောက်ကို ဘာကိုမှ သတိမပြုမိခဲ့တာပါ။ တစ်ခုခု မှားယွင်းနေတယ် ဆိုတာကို ရန်ကိုင် ရုတ်တရက် နားလည်သွားခဲ့တာ ကြောင့်သာ မဟုတ်ရင် နောက်ဆုံးရလဒ်က တော်တော်လေးကို ဆိုးရွားသွားမှာပါ။

သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက် ကာကွယ် စောင့်ကြပ်နေတာတောင် ရန်မိသားစု သခင်လေး သေမလို ဖြစ်ခဲ့ရပါသေးတယ်။ ထိုသတင်းသာ ပေါက်ကြားသွားခဲ့ရင် သွေးစစ်သည်တော် ခန်းမ မျက်နှာပျက်ရပါလိမ့်မယ်။ နှစ်ယောက်စလုံးလည်း မိသားစုက အပြစ်ပေးတာကို ခံရမှာပါ၊ အခပ်မသင့်ရင် ကျင့်ကြံခြင်းတွေပါ ဖျက်စီးပစ်လိုက် ရနိုင်ပါတယ်။

တစ်နည်း ပြောရရင်တော့ ရန်ကိုင်ရဲ့ အလျင်မပြတ် သတိက သူ့အသက်ကိုသာမက တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်းတို့ နှစ်ယောက်ရဲ့ အသက်ကိုပါ ကယ်တင်သွားနိုင်ခဲ့ပါတယ်။

တုဖုန်းက ရန်ကိုင်ကို ကျေးဇူးတင်မိသလို ရှက်လည်း ရှက်မိပါတယ်။ ထို့ကြောင့် ဒေါသထွက်ထွက်နဲ့ လူမိသားစုက ဒီတစ်ကြိမ် လုပ်ကြံသတ်ဖြတ်မှုနဲ့ ဆက်စပ်နေတယ်လို့ ချက်ချင်း စွပ်စွဲလိုက်တာပါ။ သူ့မှာ အခြားသူတွေကို အပြစ်တင်ပုံချတတ်တဲ့ အကျင့်ရှိတာ မဟုတ်ပါဘူး၊ သွေးရူးသွပ်ခြင်း ပညာရပ်ကြောင့်သာ သူ့တစ်ကိုယ်လုံး သွေးဆာမှုတွေနဲ့ ပြည့်နေခဲ့ပြီး ဘာကိုမှ သေချာ မစဉ်းစားနိုင်တော့ပဲ သူ့အတွေးတွေက ပိုပြီး ကြမ်းတမ်းလာခဲ့တာပါ။

ပြီးတော့ သူတို့ သခင်လေးကို လူမိသားစု ဆက်ဆံခဲ့တဲ့ ပုံစံကို ပြန်စဉ်းစား ကြည့်လိုက်တာနဲ့ သူတော်တော်လေး ဒေါသထွက်မိပါတယ်။ ထို့ကြောင့် ဒီတစ်ကြိမ် အခွင့်အရေးကို သုံးပြီး သူ့ဒေါသကို လူမိသားစုပေါ် ဖောက်ခွဲထုတ်ချင်တာပါ။

ထိုစကားကို ကြားလိုက်တာနဲ့ ချူရီမန် မျက်နှာ ဖြူလျော်သွားခဲ့ပြီး အလျင်စလို ဝင်ပြောလိုက်တယ် “လူလျန်က ကိုယ့်သေကြောင်း ကိုယ်ကြံတဲ့ အမှားမျိုး ဘယ်တော့မှ လုပ်မှာမဟုတ်ဘူး”
အခုအချိန်၌ တုဖုန်းက ချူရီမန် မျက်နှာဖြစ်ဖြစ်၊ အဆင့်အတန်း ဖြစ်ဖြစ် နည်းနည်းလေးတောင် ဂရုမစိုက်တော့ပါဘူး။ အေးစက်စက် နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်ပြီး “လူလျန်က မလုပ်ပေမယ့် လူမိသားစုက ကျန်တဲ့လူတွေက မလုပ်ဘူးလို့ မပြောနိုင်ဘူးလေ”

ချူရီမန်က ဘာဆက်ပြောလို့ ပြောရမှန်းမသိ ဖြစ်သွားခဲ့တယ်။ သူမရဲ့ အကြည့်က ရန်ကိုင်ဆီ အလိုလို ရောက်သွားခဲ့ပြီး ရန်ကိုင်လည်း တုဖုန်းလို မစဉ်းစားမဆင်ခြင်ပဲ မလုပ်ပါစေနဲ့ ဆိုပြီး သူမ စိတ်ထဲ ဆုတောင်းနေခဲ့တယ်။

ဒါပေမယ့် ရန်ကိုင်ကတော့ တိတ်ဆိတ်မြဲ တိတ်ဆိတ်နေခဲ့တယ်။ မျက်မှောင်ကြုံနေရင်း ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကို စူးစမ်းနေခဲ့တယ်။ နောက်ဆုံး သူ့အကြည့်က ကောင်းကင်ထက် ရောက်ရှိသွားခဲ့ပြီး သူ့တစ်ကိုယ်လုံး အေးခဲသွားခဲ့တယ်။ ကောင်းကင်ထက် ဝဲနေတဲ့ ရွှေရောင်ငွေသွေးသိမ်းငှက်ကို ကြည့်လိုက်ရင် ရန်ကိုင်က တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နဲ့ ပြောလိုက်တယ် “လူမိသားစုက အခုကိစ္စနဲ့ မဆိုင်ဘူး။ သိမ်းငှက်လေးကပဲ ငါတို့ရှိနေတဲ့ နေရာကို ထုတ်ဖော်လိုက်သလို ဖြစ်သွားတာ။ ငါတို့ အရမ်းကို နမော်နမဲ့ နိုင်လွန်းသွားတယ်”

ရန်ကိုင် ပြောတာကို ကြားလိုက်တော့မှပဲ ချူရီမန်က စိတ်သက်သာရာ ရသွားခဲ့တယ်။ လူလျန်ရဲ့ အပြုအမူနဲ့ ပက်သက်ပြီး ချူရီမန် ကိုယ်တိုင်းလည်း အနည်းငယ် မကျေမနပ် ဖြစ်မိပေမယ့် လူမိသားစုဆိုတာ ချူမိသားစုရဲ့ လက်အောက်ခံ အင်အားစုခွဲ တစ်ခု ဖြစ်နေတုန်းပါပဲ။ အရင်နှစ်တွေ အတွင်း လူမိသားစုက ချူမိသားစုကို ပစ္စည်းကောင်းများစွာ ထောက်ပံ့ပေးခဲ့ပါတယ်။ ထို့ကြောင့် ချူမိသားစုရဲ့ ပထမသခင်မလေး တစ်ယောက် အနေနဲ့ လူမိသားစုကို တတ်နိုင်သမျှ လုံခြုံအောင် ကာကွယ်ပေးရမှာက သူမရဲ့ တာဝန်ပါ။

“အစုတ်ပလုတ်ကောင်” တန်ယုရှန်းက ကောင်းကင်ထက်တွင် ထဲနေသည့် ရွှေရောင်ငွေသွေးသိမ်းငှက်ကို အံ့တကြိတ်ကြိတ်နဲ့ စူးစိုက်ကြည့်နေခဲ့တယ်။

ရန်ကိုင်က တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နဲ့ ဆက်ပြောလိုက်တယ် “နှစ်ပေါင်းများစွာ ကြာသည့်တိုင်အောင် ရန်မိသားစုရဲ့ မျိုးဆက်တွေကို ဘယ်သူကမှ မထိပါးရဲခဲ့ကြဘူး။ ဒါကြောင့် အခုလိုမျိုး လုပ်ကြံသတ်ဖြတ်မှုတွေ ဖြစ်လာလိမ့်မယ်လို့ ခင်ဗျားတို့ နှစ်ယောက် မထင်ထားခဲ့တာလည်း သဘာဝပဲ။ ကြည့်ရတာကတော့ ကျုပ်တို့ရဲ့ ခံယူချက်၊ တွေးတောချက်တွေကို ပြန်သုံးသပ်ရတော့မယ့် ပုံပဲ”

ရှင်းပြပြီးတာနဲ့ ရန်ကိုင်က လေချွန်လိုက်တယ်။ ကောင်းကင်ထက် ဝဲနေသည့် ရွှေရောင်ငှက်မွှေးသိမ်းငှက်လည်း ရန်ကိုင်ဆီ ချက်းချင်း ထိုးဆင်းလာလိုက်တယ်။

ရုတ်တရက် အဓိပ္ပါယ် ပါပါ ပြုံးလိုက်ပြီး ရန်ကိုင်က ချူရီမန်ကို ကြည့်ကာ ပြောလိုက်တယ် “ဒီတစ်ကြိမ်က ကိစ္စက လူမိသားစုနဲ့ မပက်သက်ပေမယ့် ဒီနေ့အဖြစ်အပျက်တွေက လူမိသားစုနားထဲ ရောက်သွားလိမ့်မယ်လို့ ငါမျှော်လင့်တယ်၊ ပြီးတော့… ဒီသတင်းကို ချူမိသားစုကိုယ်တိုင် သူတို့ဆီ သွားပို့ပေးရင် ပိုကောင်းမယ်”

ချူရီမန်လည်း တစ်ခဏကြာအောင် ဘာမှ ပြန်မပြောနိုင်ခဲ့ပါဘူး။ ရန်ကိုင်က ရုတ်တရက်ကြီး ဘာစိတ်ထဖောက်လို့ သူမကို အခုလို လာပြောနေမှန်း ချူရီမန်အနေနဲ့ ချက်ချင်း နားမလည်နိုင်ခဲ့ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ခဏလောက်ကြာအောင် စဉ်းစားပြီးနောက်မှာတော့ ခါးခါးသီးသီး ပြုံးလိုက်ပြီး လက်သီးတင်းတင်းဆုပ်ရင်း ရန်ကိုင်ကို အော်ပြောလိုက်တယ် “ဘာလို့လဲ။ အခုလို အတွေးမျိုး ရုတ်တရက်ကြီး နင်ဘယ်လိုလုပ် စဉ်းစားမိသွားတာလဲ။ နင်က အရမ်းကို ကောက်ကျစ်၊ အကျင့်ယုတ်လွန်းတယ်။ သူတို့ နင့်ကို မလေးမစား လုပ်ခဲ့ရင် နင့်အနေနဲ့ ဒီလောက်အထိ ရက်စက်စရာ မလိုပါဘူး။ နင်… ငါ… ငါ… ဟူး…”

“ဟန့်၊ သူတို့ ကံကြမ္မာ သူတို့ ဖန်တီးခဲ့တာလေ။ ဒီသခင်လေးကို လေနဲ့မိုးဒဏ်တောင် မခံနိုင်တဲ့ ရွံ့ပျော့တုံးလို လာသဘောထား ချင်သေးတယ်။ သူတို့ ဘာလုပ်လုပ် ငါက ငြိမ်ခံနေမယ့် လူစားမျိုးလား။ ဒါတောင် သင်ခန်းစား ပါးပါးလေးပဲ ရှိသေးတယ်” ရန်ကိုင်က လှောင်ပြောင်လိုက်တယ်။
ရန်ကိုင် ပြောတာကို ကြားလိုက်တဲ့အချိန် အားလုံး တစ်ခုခုကို နားလည်သွားလိုက်တယ်။ ရန်ကိုင်က ဘာမှမဖြစ်ချင်ယောင် ဆောင်နေပေမယ့် သူ့စိတ်ထဲမှာတော့ လူမိသားစုကို အခဲမကျေသေးပါဘူး။

လူမိသားစု သူ့ကိုဘယ်လိုတွေးတွေး၊ ဘယ်လိုထင်ထင် သူဂရုစိုက်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် သူ့ကို လာပြီး အထင်အမြင် သေးတာမျိုးကိုတော့ ရန်ကိုင်က ငြိမ်ခံနေလိမ့်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။ သူ့ကို အထင်အမြင် သေးတဲ့ လူအားလုံး တန်ဖိုးတစ်ခုကို အနှေးနဲ့အမြန် ပြန်ပေးဆပ်ရမှာပါ။

ဒါပေမယ့် သူနဲ့ ချူရီမန် ပြောဆိုဆွေးနွေးသွားတဲ့ အကြောင်းအရာတွေကို လော့ရှောင်မန်နဲ့ သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်စလုံး နားမလည်နိုင်အောင် ဖြစ်ခဲ့ရတယ်။

“အစ်မချူ၊ နင်တို့ ဘာအကြောင်းတွေ ပြောနေတာလဲ” လော့ရှောင်မန်က ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပဲ ကောက်မေးလိုက်တယ်။

တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်းတို့ နှစ်ယောက်လည်း ချူရီမန်ကို စိုက်ကြည့်နေခဲ့တယ်။ ချူရီမန်ကို အခုလိုမျိုး ပြင်းပြင်းထန်ထန် ပြန်တုန့်ပြန် စေရလောက်အောင် သူ့တို့ သခင်လေးက ဘယ်လိုလှည့်ကွက်တွေ သုံးလိုက်တာလဲလို့ သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်စလုံး တွေးတော နေခဲ့ကြတယ်။

ချူရီမန်က သက်ပြင်းတစ်ချက် ချလိုက်ပြီး တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်းဘက် လှည့်ကာ “နင်တို့သခင်လေးက မကျေမနပ်ချက် သေးသေးလေး တစ်ခုအတွက်နဲ့ မရရအောင် လက်စားပြန်ချေတတ်တဲ့ လူမျိုးလို့ ကျွန်မပြောခဲ့တာကို ရှင်တို့ အခုထိ နားမလည်သေးတဲ့ပုံပဲ…ဟူး၊ ကျွန်မ ရှင်တို့ကို မေးဦးမယ်။ ရန်ကိုင်က လူမိသားစုမှာပဲ ခရီးတစ်ထောက် နားခဲ့တာ ဖြစ်လို့ ဒီအဖြစ်အပျက်က လူမိသားစုနဲ့ မသက်ဆိုင်ဘူးဆိုတာ မှန်ပေမယ့် ရန်ကိုင် တိုက်ခိုက်ခံရတဲ့ သတင်းသာ လူလျန်နားထဲ ပေါက်ကြားသွားခဲ့ရင် သူတို့ ဘယ်လိုဖြစ်သွားမလဲလို့ ရှင်တို့ ထင်လဲ”

တုဖုန်းလည်း ငေးကြောင် ကြက်သေသေသွားခဲ့တယ်။ ရုတ်တရက် တစ်ခုခုကို နားလည်သွားလိုက်ပြီး အားရပါးရ အော်ဟစ် ရယ်မောလိုက်ကာ “ငါတို့ရှိနေတဲ့ နေရာကို သူတို့ လူမိသားစုက ပေါက်ကြားသွားစေလိုက်တယ်လို့ သခင်လေး သံသယဝင်သွားမှာကို လူလျန် ကြောက်သွားမှား။ ဟုတ်တယ်၊ ငါတို့ လုပ်ကြံခံရတဲ့သတင်းသာ ကြားရင် အဲ့လူလျန် ကျိန်းသေ တုန်လှုပ်ချောက်ချားသွားမှာ”

“သူတို့ ရိုးသားကြောင်း ပြသဖို့အတွက် လူလျန်အနေနဲ့ ဗဟိုမြို့တော်ဆီ လာပြီး သခင်လေးကို လာပြီး အသနားခံရလိမ့်မယ်။ သခင်လေးဆီ အသနားခံဖို့ လာမှတော့ ဘာမှမပါပဲ လာလို့ရမလား။ ဘယ်ရမလဲ,၊ လက်ဆောင်တွေ ဘာတွေ ကျိန်းသေ ယူလာရမှာပေါ့” တန်ယုရှန်းက သူမရဲ့ပါးစပ်ကို လက်လေးနဲ့ အုပ်ပြီး ရန်ကို အံ့အားသင့်တကြီးနဲ့ ငေးကြောင် ကြည့်နေလိုက်တယ်။ ရန်ကိုင် အနေနဲ့ အခုလို ကောက်ကျစ်တဲ့ အကြံမျိုးကို ဘယ်လိုတောင် တွေးနိုင်တာလဲလို့ သူမတွေးတော မိနေခဲ့တယ်။

နောက်ဆုံးတော့… အားလုံးရဲ့ တစ်ခုတည်းသော ဦးတည်ချက်က “လက်ဆောင်တွေပါပဲ” ။

ချူရီမန်က အံတင်းတင်းကြိတ်လိုက်ပြီး ဆက်ပြောလိုက်တယ် “ပြီးတော့ ဒီသတင်းကိုသာ ငါတို့ချူမိသားစုက သွားပြောမယ် ဆိုရင် ငါ ဒါမှမဟုတ် ချူမိသားစုက ဒီကိစ္စကို ကြားဝင်ဖြန်ဖြေဖို့ စီစဉ်နေတယ်လို့ လူလျန် ကျိန်းသေ ထင်သွားမှာ။ သူသာ လက်ဆောင်ကောင်းကောင်း တစ်ခုလောက် ပြင်ဆင်သွားခဲ့ရင် ရန်ကိုင်က သူ့ကို ကျိန်းသေ အပြစ်တင်တော့မှာ မဟုတ်ဘူး။ ရှင်တို့ အခုထိ နားမလည်သေးဘူးလား။ ရှင်တို့ရဲ့ သခင်လေးက ဘာမဟုတ်တဲ့ ကိစ္စလေးကို ရေးကြီးခွင်ကျယ် လုပ်ပြီး အမြတ်ထုတ်ဖို ကြိုးစားနေတာ”

တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်းတို့ နှစ်ယောက်စလုံး ရန်ကိုင်ကို လေးစားအားကျမှုအပြည့်နဲ့ ကြည့်လိုက်ကြတယ်။

အခွင့်အရေး ရတာနဲ့ ချက်ချင်း မိမိရရ ဆုပ်ကိုင်တတ်တဲ့ နေရာမျိုးမှာ သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံး သူတို့ သခင်လေးအောက် တကယ်ကို နိမ့်ကျပါတယ်။

အခုလိုမျိုး သင်္ချိုင်းကုန် ခြေတစ်ဖက်လှမ်း နီးသွားခဲ့ရတဲ့ အဖြစ်မျိုးနဲ့ ရင်ဆိုင်ပြီးသွားရင် လူအများစုက ထိတ်လန့်နေကြဦးမှာပါ။ သူတို့ တွေးနေမယ့် အတွေးတွေကတော့ ဟူး… သီးသီလေးပဲ၊ ဘုရားမလို့ ငါလွတ်လာနိုင်ခဲ့တာပဲ။ အသက်ရှင်ရတာ အရမ်းကို ပျော်စရာ ကောင်းပါလား။

ဒါပေမယ့် သူတို့ သခင်လေးကတော့ လုံးဝကို ကွဲပြားပါတယ်။ သူက အရမ်းကို တည်ငြိမ်နေရုံမကလို ဖြစ်ပျက်သွားတဲ့ အခြေအနေကို အကျိုးရှိရှိ အသုံးချပြီး သူ့အတွက် အကျိုးအမြတ် ရအောင် ချက်ချင်း လုပ်ဆောင်သွားလိုက် နိုင်ပါတယ်။ တကယ်တော့… သူ့တုန်ပြန်မှုက အရမ်းကို မမြန်ဆန်လွန်းဘူးလား။

ဒီတစ်ကြိမ်တော့ လူမိသားစုက မမျှော်လင့်ထားတဲ့ ကပ်ဘေးတစ်ခုကို ရင်ဆိုင်ရပါတော့မယ်။

ထိုအခိုက်အတန့်၌ သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်စလုံး လူလျန်ကို သနားမိသွားကြတယ်။ သတင်းအမှန်ကို ကြားသိပြီးနောက် လူမိသားစုခေါင်းဆောင် မျက်နှာ ဘယ်လို ဖြစ်နေမလဲ ဆိုတာကို သူတို့ တကယ်ကို သိချင်နေခဲ့ကြပါတယ်။

ပိုဆိုးတာက သူ့အနေနဲ့ ဒီမှာ ဖြစ်ပျက်သွားတဲ့ အကြောင်းစုံကို သိနေရင်တောင် ဘယ်လိုမှ ပြန်ပြီးခုခံ ငြင်းဆိုနိုင်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။ ဆုံးရှုံးမှုကို အံကြိတ်ပြီးတော့ပဲ မျိုးချရမှာပါ။ ရန်ကိုင်သာ သူတို့ လူမိသားစုဆီမှာ ခရီးတစ်ထောက် မနားခဲ့ရင် အခုလို ဖြစ်လာခဲ့မှာ မဟုတ်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ဖြစ်ပျက်သွားတာတွေ အားလုံးက ဖြစ်ပျက်သွားခဲ့ပြီးပါပြီ။ နောက်ပြန်လှည့်လို့ မရတော့ပါဘူး။

“လူလျန်ကို စကားပါးလိုက်ဦး။ ငါ့ကို ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ လာတွေ့စရာ မလိုဘူးလို့၊ သင့်တော်တဲ့ လက်ဆောင်လေးတွေ ပို့ပေးလိုက်ရင်ပဲ အဆင်ပြေပြီလို့” ရန်ကိုင်က တည်ငြိမ်တဲ့ ဟန်ပန်နဲ့ ထပ်ပြောလိုက်တယ်။

ချူရီမန်လည်း နောက်တစ်ကြိမ် သက်ပြင်းချလိုက်မိတယ်။

“နားဖို့ နေရာတစ်ခုမရှာရင် ဒီကနေ အရင်ထွက်သွားရင် ပိုကောင်းလိမ့်မယ်” ရန်ကိုင်က သူ့လက်ကို ဝှေ့ရမ်းပြီး ပြောလိုက်တယ်။

တိမ်သွားမြင်း ငါးကောင်စလုံး ရန်သူရဲ့ လုပ်ကြံမှုထဲ ပါသွားခဲ့ပါပြီ။ ထို့ကြောင့် သူတို့ အနေနဲ့ ပျံသန်းသွားရုံကလွဲပြီး အခြားရွေးချယ်စရာ မရှိတော့ပါဘူး။

တန်ယုရှန်းရဲ့ ဒဏ်ရာက အပြင်းကြီးလည်း မဟုတ်သလို ပေါ့သေးသေးလည်း မဟုတ်ပါဘူး။ တုဖုန်းကတော့ ဘာဒဏ်ရာမှကို မရထားတာပါ။ ဒါပေမယ့် သူ့ရဲ့ သွေးရူးသွပ်ခြင်း ပညာရပ် အချိန်အကန့်အသတ် ကုန်ဆုံးသွားတာနဲ့ သူ့သွေးစွမ်းအားက တစ်ဟုန်ထိုး လျော့ကျသွားမှာပါ။

သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက် အနေနဲ့ သူတို့ဒဏ်ရာကို အပြီးတိုင် ပြန်ကောင်းချင်တယ် ဆိုရင် အနည်းဆုံး ဆယ်ရက်ကနေ အများဆုံး လဝက်လောက်အထိ အချိန်ယူရပါလိမ့်မယ်။

တောင်ခြေတစ်ခုနား ရောက်မှပဲ အားလုံး ရပ်တန့် အနားယူလိုက်ကြတယ်။

သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်က ဒဏ်ရာရနေသလို ကျန်တဲ့ နှစ်ယောက်ကလည်း မိန်းကလေးတွေ ဖြစ်နေတဲ့အတွက် သူကိုယ်တိုင်ပဲ အစာရှာ ထွက်ရပါတော့တယ်။ သခင်ငယ်လေးက သူတို့အတွက် အစားအစာ ပြင်ဆင်ပေးနေတာကို တွေ့ရတော့ သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်စလုံး ရှက်လည်းရှက်မိသလို ကျေးဇူးလည်း တင်မိပါတယ်။

ထိုညမှာတော့ ငါးယောက်သား မီးပုံဘေး ဝိုင်းဖွဲ့ရင် သားအကောင်းအချို့ကို မီးကင်နေခဲ့ကြတယ်။

လေထုက တစ်မျိုးတစ်ဖုံး ထူးဆန်းနေခဲ့တယ်။ သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်ကာ သူတို့ရဲ့ တာဝန်ကိုင် ကျေကျေပွန်ပွန် မထမ်းဆောင် နိုင်ခဲ့တဲ့အပေါ် နောင်တရနေမိခဲ့ကြတယ်။ ဒါပေမယ့် ရန်ကိုင်ကို ဘယ်လို သွားတောင်းပန်ရမှန်း မသေချာ၊ မရေရာ ဖြစ်နေတဲ့အတွက် အပြစ်ရှိသည့် မျက်ဝန်းတွေနဲ့သာ ရန်ကိုင်ကို စိုက်ကြည့်နေခဲ့တယ်။

ချူရီမန်ကတော့ ရန်ကိုင်ရဲ့ အသုံးချခြင်း ခံလိုက်ရတဲ့အတွက် ဒေါသထွက်စိတ်ပျက် မိနေတုန်းပါပဲ။ ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင်နဲ့ စကားလေး တစ်ခွန်းတောင် မပြောခဲ့ပါဘူး။ အခြေအနေ တစ်ခုလုံးက တင်းကြပ်နေတာကို အာရုံခံမိလိုက်တဲ့အတွက် လော့ရှောင်မန်က ကြောက်လန့်နေတဲ့ ယုန်လေးတစ်ကောင်လိုသာ ငြိမ်ကုတ်နေခဲ့တယ်။

ရန်ကိုင်ကတော့ မီးပုံကို စိုက်ကြည့်ရင်း ဒီကနေ့ ဖြစ်ပျက်ခဲ့တဲ့ အကြောင်းအရာတွေကို ပြန်စဉ်းစားနေလိုက်တယ်။ အဖြစ်အပျက် အစအဆုံးကို ထပ်ခါထပ်ခါ ပြန်တွေးလိုက်ပြီး နောက်မှာတော့ တစ်ခုခုကို သူနားလည်သွားလိုက်တယ်။

အချိန်အတော်ကြာ တိတ်ဆိတ်နေပြီးနောက် ရန်ကိုင်က ခါးကိုမတ်ကာ ရုတ်တရက်ကြီး ကောက်ပြောလိုက်တယ် “ခင်ဗျားတို့ အနေနဲ့ အပြစ်ရှိသလို ခံစားနေစရာ မလိုပါဘူး။ ဒီနေ့ အလစ်ချောင်း တိုက်ခိုက်တာက ကျုပ်ကို ပစ်မှတ်ထားနေတာ မဟုတ်ဘူး”

“ဒါပေမယ့် သခင်ငယ်လေး…” တန်ယုရှန်းက ဝင်ပြီး ကန့်ကွက်လိုက်တယ်။ သူမမျက်နှာထက် ရှက်ရွံ့နေသည့် အရိပ်အယောင် အချို့ကိုတောင် မြင်တွေ့ နေရပါသေးတယ်။

ဒါပေမယ့် သူ့လက်ကို ဝှေ့ရမ်းလိုက်ပြီး သူမကို ရပ်တန့်ဖို့ အချက်ပြလိုက်ကာ ဆက်ပြောလိုက်တယ် “ကျုပ်က ခင်ဗျားတို့ကို နှစ်သိမ့်ပေးဖို့ ကြိုးစားနေတာ မဟုတ်ဘူး။ ဒီတစ်ကြိမ အလစ်ချောင်းတိုက်တာက ကျုပ်တစ်ယောက်တည်းကိုပဲ သီးသန့် ပစ်မှတ်ထားတာ မဟုတ်ဘူး။ သူတို့တွေ အားလုံးက ကျုပ်တို့ရဲ့ လှုပ်ရှားမှုတွေက ရက်အနည်းငယ် လောက်ကတည်း ကြိုလေ့လာထားတာ ဖြစ်ရမယ်။ ကျုပ်တို့သာ ဗဟိုမြို့တော်ဆီ ပြန်ချင်တယ်ဆိုရင် လန်မြစ်ကို ဖြတ်ကူးရမယ် ဆိုတာ သူတို့သိထားတယ်။ လန်မြစ်ကို ဖြတ်ကူးမယ် ဆိုရင် ကူတို့ တစ်စီး ရှာလိမ့်မယ် ဆိုတာကိုလည်း သူတို့ နားလည်ထားတယ်။ ဒါကြောင့် လုပ်ကြံသတ်ဖြတ်သူတွေက လှေထိုးသမားယောင် ဆောင်ပြီး ကျုပ်တို့ကို လုပ်ကြံသတ်ဖြတ်ဖို့ ကြိုးစားခဲ့တာ”

ရန်ကိုင်က လေးလေးနက်နက်နဲ့ ရှင်းပြနေတာကို မြင်ရတော့ သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်လည်း ကြားဝင် မနှောက်ယှတ်တော့ပဲ ငြိမ်ပြီးတော့သာ နားထောင်းနေလိုက်တယ်။

“ဒီတစ်ကြိမ် လုပ်ကြံသတ်ဖြတ်တဲ့ ကိစ္စက သေချာစီစဉ်ပြီးမှ လုပ်ထားတာ။ သူတို့ထဲက အားအကောင်းဆုံး သုံးယောက်က သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်ကို ထိန်းထားမယ်။ ကျန်တဲ့ လူတွေက ဂျူနီယာတွေကို သတ်မယ်… အဲ့လိုမျိုး အကွက်ချထားကြတာ။ သူတို့ရဲ့ ခွန်အားက တော်တော်လေး မြင့်ပေမယ့် ကျုပ်ကို လိုက်ဖမ်းနေတဲ့ အချိန်တုန်းက သူတို့ မျက်နှာတွေက ကျုပ်ကို မုန်းတီးနေတဲ့ ပုံစံလည်း မပေါက်ဘူး။ ဒါကြောင့် သူတို့တွေနဲ့ ကျုပ်ကြားမှာ ကြီးမားတဲ့ ရန်ငြိုးမရှိဘူး ဆိုတဲ့ အချက်က ပိုပြီး သေချာသွားခဲ့ပြီ”
တုဖုန်းက‌ ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး ပြောလိုက်တယ် “ကျုပ်တို့ တိုက်ခိုက်နေတုန်းက သူတို့ထဲက အားအကောင်းဆုံးလူက စကားကျွံပြီး တစ်ခုခုကို ပြောထွက်မိသွားခဲ့တယ်။ ဒီတစ်ကြိမ် သူတို့တွေက ရန်မိသားစုက သခင်လေးတွေ အားလုံးကို ပစ်မှတ်ထားနေတာတဲ့”

“အင်း၊ သူတို့တွေ ကျုပ်နဲ့ တွေ့သွားတာ ကောင်းတယ်။ ကျုပ်နေရာမှသာ ရန်မိသားစုက အခြားသခင်လေးတွေ ဆိုရင် အခုအချိန်လောက်ဆို သူတို့တွေ အကုန်လုံး သေနေလောက်ပြီ”

ငါတို့ ကံကောင်းသွားခဲ့တာပဲလို့ တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်းတို့ တိတ်တဆိတ် တွေးလိုက်ကြတယ်။ သူတို့တွေက ရန်ကိုင်ကို လိုက်ပါ စောင့်ရှောက်နေလိုက်ရတာ ကံကောင်းသွားခဲ့ပါတယ်။ ရန်ကိုင် နေရာမှသာ အခြားသခင်လေးဆိုရင် ဒီလောက်များတဲ့ လုပ်ကြံသူ အရေအတွက်နဲ့ သာတွေ့သွားလို့ကတော့ တစ်ခါတည်း အသက်တန်းပျောက် နေလောက်ပါပြီ။

“အဲ့လူတွေရဲ့ ခွန်အား စီစဉ်ပုံကို ခင်ဗျားတို့ သတိပြုမိလိုက်လား” ရန်ကိုင်က လှောင်ပြုံးပြုံးရင်း မေးလိုက်တယ်။

“ခွန်အား စီစဉ်ထားတဲ့ ပုံစံလား” တုဖုန်း မျက်မှောင် ကြုံ့လိုက်တယ်။

“ဟုတ်တယ်။ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့်၈ တစ်ယောက်၊ အဆင့်၇ တစ်ယောက်၊ အဆင့်၅ တစ်ယောက်၊ အဆင့်၃ တစ်ယောက်၊ အဆင့်၁ တစ်ယောက်…” ရန်ကိုင်က အဓိပ္ပါယ်ပါပါ ပြုံးလိုက်ပြီး “အဲ့လူတွေကလွဲပြီး ကျန်တဲ့လူတွေ အကုန်လုံးက အစစ်အမှန် ဒြပ်စင်အဆင့် ကျင့်ကြံသူတွေ ချည်းပဲ။ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်ပညာရှင်တွေကို အဲ့လို စီစဉ်ထားတာကို ကြည့်ပြီး ခင်ဗျားတို့ တစ်ခုခုကို သတိမပြုမိဘူးလား”

Martial peak
အပိုင်း (၃၈၈) ကျုပ်ဘက်ကလည်း ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာနဲ့ လက်ခံပေးရမှာပေါ့
ရန်ကိုင် ပြောတာကို စဉ်းစားကြည့်လိုက်တော့မှပဲ အားလုံး ရုတ်တရက် နားလည်သွားကြတယ်။

“ဟာကွက်တစ်ခု ရှိနေတယ်” တုဖုန်းက ခပ်မြန်မြန်ပဲ ပြောလိုက်တယ်။

“ဟုတ်တယ်၊ ဟာကွက် တစ်ခု ရှိနေတယ်” ရန်ကိုင်က အသာအယာလေး ခေါင်းညိတ်လိုက်တယ် “ဘယ်အင်အားစုမဆို သူတို့ရဲ့ ပညာရှင်တွေက အစဉ်လိုက်ပဲ ရှိတတ်ကြတယ်။ သူတို့မှာ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့်၇ ပညာရှင် တစ်ယောက် ရှိမယ်ဆို၊ သူနဲ့အတူ ပါလာမယ့် အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၆၊ နှစ်ယောက်သုံးလေး ယောက်လောက်တော့ ရှိသင့်တယ်။ အင်အားစုက တစ်ခုကသာ ရန်မိသားစုကို ပြဿနာရှာဖို့ ကြိုးစားနေတာ ဆိုရင် သူတို့အနေနဲ့ အစွမ်းကုန်ထုတ်သုံးဖို့ ကြိုးစားမှာပဲ”

ရန်ကိုင်က သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်ဘက် လှည့်လိုက်ပြီး မေးလိုက်တယ် “တုဖုန်း၊ ယုရှန်း၊ အဲ့သုံးယောက်နဲ့ တိုက်နေတုန်းက၊ သူတို့ရဲ့ ဂိုဏ်း၊ ဒါမှမဟုတ် မိသားစုနဲ့ ဆက်စပ်နေမယ့် သိုင်းပညာရပ်တွေ ထုတ်သုံးသွားတာကို ခင်ဗျားတို့ နှစ်ယောက် သတိပြုမိလိုက်သေးလား”

သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်စလုံး ခေါင်းယမ်းလိုက်ပြီး တုဖုန်းက ပြန်ပြောလိုက်တယ် “အဲ့လူတွေက အရမ်းကို သတိကြီးကြတယ်။ သူတို့ကို မှတ်မိသွားစေလောက်မယ့် သိုင်းပညာရပ် တစ်ခုတစ်လေကိုတောင် သုံးမသွားကြဘူး။ သူတို့ ဘယ်သူလဲ ဆိုတာကို ကျုပ်တို့ သတိပြုမိသွားမှာ စိုးလို့နဲ့တူတယ်။ ဒါပေမယ့် သူတို့ အချင်းချင်း မရင်းနှီးကြဘူးလို့ ကျုပ်စိတ်ထဲ ခံစားမိနေတယ်။ ဘာလို့လဲ ဆိုတော့ သူတို့ ပူးပေါင်းတိုက်ခိုက် နေတဲ့အချိန်တုန်းက တစ်ယောက်တစ်ပေါက်စီ ဖြစ်နေကြတာကိုး”

“ပုံမှန်ဆိုရင် အဲ့လို တစ်ယောက်တစ်ပေါက် ဖြစ်မနေသင့်ဘူး။ ကျုပ်ခန့်မှန်းတာသာ မှန်မယ်ဆိုရင် သူတို့တွေက အင်အားစု တစ်ခုတည်းက လာကြတာ မဟုတ်ဘူး” ရန်ကိုင်က အေးစက်စက်နဲ့ နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်ပြီး “ဘယ်အင်အားစုကမှ ရန်မိသားစုကို တစ်ဦးတစ်ယောက်လည်း လာစိန်မခေါ်ဝံ့ဘူး”

“သခင်ငယ်လေး ဘာပြောချင်တာလဲ”

“အဲ့လူတွေက… သူတို့တွေက အင်အားစု အသီးသီးက လာခဲ့ကြတဲ့ လူတွေပဲ ဖြစ်ရမယ်။ အင်အားစု တစ်ခုချင်းစီက ရွှေရောင်ငှက်မွှေးသိမ်းငှက်ရဲ့ လှုပ်ရှားမှုတွေကို စောင့်ကြည့်ဖို့ ပညာရှင် တစ်ယောက်စီ စေလွှတ်ထားကြတာ ဖြစ်မယ်။ အခြေအနေကို ခန့်မှန်းတွက်ချက် ပြီးသွားတာနဲ့၊ ကျုပ်တို့ကို ချုုံခိုတိုက်ခိုက်ဖို့ ဒီနေရာမှာ စောင့်နေကြတာပဲ”

ချူရီမန်က ထောက်ခံသည့် အမူအရာဖြင့် ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်ပြီး “နင်ပြောတာ အဓိပ္ပါယ်ရှိတယ်။ အဲ့လိုသာ ဆိုရင် သူတို့ရဲ့ ကျင့်ကြံခြင်း အဆင့်တွေက ဘာလို့ ဒီလောက် ကွာဟနေလဲ ဆိုတာ နားလည်လို့ ရသွားပြီ”

ထိုလူတွေသာ အင်အားစုများစွာက ပို့လွှတ်ထားတဲ့ လူတွေ ဖြစ်ပါကာ သူတို့ရဲ့ ကျင့်ကြံခြင်းအဆင့် ဘာလို့ ကွာခြားနေရလဲ ဆိုတာ ရှင်းလင်းသွားခဲ့ပါပြီ။

“သခင်ငယ်လေးက တော်တော်လေး အမြင်စူးရှတာပဲ” တုဖုန်းက ရယ်မောလိုက်တယ်။

ရန်ကိုင်က ပြောတာကို တစ်ချက်တန့်လိုက်ပြီး ရုတ်တရက် ကောက်ပြုံးလိုက်တယ်။ ထို့နောက် ကျန်တဲ့လူတွေကို ကြည့်လိုက်ပြီး “အဲ့ပညာရှင်တွေက အင်အားစု အသီးသီးက လူတွေ ဖြစ်ကြမှတော့၊ သူတို့မှာ ဒီလောက် လူနည်းနည်းလေးပဲ ရှိနေလိမ့်မှာ မဟုတ်ဘူး”

သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်ရဲ့ မျက်နှာအမူအရာ ရုတ်ချည်း ပြောင်းလဲသွားခဲ့ပြီး “သူတို့မှာ အကူတွေ ရှိသေးတယ်လို့ သခင်လေး ပြောချင်တာလား”

ရန်ကိုင်က ခေါင်းယမ်းလိုက်ပြီး “မဟုတ်ဘူး၊ ဒီနေရာမှာ ခြုံခိုတိုက်ခိုက်တဲ့ လူအရေအတွက်က ဒီလောက်ပဲ… အဲ့လိုဆိုရင် ကျန်တဲ့လူတွေက ဘယ်ရောက်နေကြတာလဲ”

အားလုံးလည်း ရန်ကိုင် ပြောတာကို သေချာ စဉ်းစားကြည့်လိုက်တယ်။ ထို့နောက် အားလုံးရဲ့ အမူအရာ သုန်မှုန်လို့ သွားခဲ့တယ်။

ရန်ကိုင် မျက်ဝန်းအစုံက ရေခဲတမျှ အေးစက်သွားခဲ့ပြီး တိုးတိုးလေး ရေရွတ်လိုက်တယ် “ငါ့ညီအစ်ကိုတွေလည်း ခယောင်းလမ်းကို ဖြတ်သန်းရဦးမှာပါလား။ အဲ့လူတွေ အကုန်လုံးက ငါတို့ ရန်မိသားစုရဲ့ မျိုးဆက်တွေ အကုန်လုံးကို ပစ်မှတ်ထားနေကြတာ။ ဟန့်၊ ငါတို့ရဲ့ ရန်သူတွေ တော်တော်လေးကို အားစိုက်ထုတ်ထား ကြတာပဲ”

ရန်ကိုင် ခန့်မှန်းတာသာ မှန်မယ်ဆိုရင် ဒီတစ်ကြိမ် လုပ်ကြံသတ်ဖြတ်မှုက သူတစ်ယောက်တည်းကို ဦးတည်နေတာ မဟုတ်ပါဘူး။ အင်အားစု အသီးသီးက ပညာရှင်တွေက အဖွဲ့များစွာခွဲကာ ရန်သခင်လေးတွေရဲ့ တည်နေရာကို အရင်စုံစမ်းကြပြီး ဗဟိုမြို့တော် မရောက်ခင်မှာပဲ လမ်းတစ်ဝက်ကနေ လုပ်ကြံ သတ်ဖြတ်ကြပါတယ်။

လေပေါ်မှာ ပျံဝဲနေတဲ့ ရွှေရောင်ငွေသွေး သိမ်းငှက်က ညအမှောင်ထုထဲ တလက်လက် တောက်ပနေတဲ့ မီးပြတိုက်ကြီးနဲ့တောင် တူနေပါသေးတယ်။

ဒီတစ်ကြိမ်မှာတော့ ရန်ကိုင်က လုပ်ကြံခံရတာကနေ ကပ်သီလေး လွတ်မြောက်လာခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျန်တဲ့ ရန်မိသားစု သခင်လေးတွေ ကျတော့ရော၊ သူတို့ထဲက အချို့က အိမ်မရောက်ခင် လမ်းတစ်ဝက်မှာပဲ လုပ်ကြံသတ်ဖြတ် ခံရမှာလား။

ရန်မိသားစုရဲ့ တိုက်ရိုက်မျိုးဆက်တွေကို လုပ်ကြံရဲတဲ့အထိတောင် သွေးရဲတယ် ဆိုမှတော့ ထိုလုပ်ကြံသတ်ဖြတ် သူတွေနောက်ကွယ်မှ လက်မည်းကြီးတွေရဲ့ သတ္တိကတော့ တကယ်ကို စံထားစရာပါပဲ။

“နင်တို့ ရန်မိသားစုက လူများစွာကို ရန်စခဲ့တာကိုး။ ဘယ်သူကများ နင်တို့ကို ဒီလောက်အထိ မောက်မာဖို့ ပြောလဲ။ ကိုယ့်လုပ်လို့ ကိုယ်ခံရတာပဲလေ” ချူရီမန်က လှောင်ပြောင်ပြောဆိုလိုက်တယ်။

“ရန်သူလုပ်တယ် ဆိုတာ မသေချာသေးပါဘူး” ရန်ကိုင်က အသာအယာလေး ခေါင်းယမ်းလိုက်ပြီး “အမွေခံတိုက်ပွဲရဲ့ သက်ရောက်မှုက တကယ်ကို ကြီးမားလိုက်တာပါလား”
ရန်ကိုင် ဘာတွေးနေလဲ ဆိုတာကို နားလည်သွားတာနဲ့ ချူရီမန်က ရန်ကိုင်ကို တုန်လှုပ်ချောက်ချားစွာနဲ့ ကြည့်လိုက်တယ်။

“ဒီကိစ္စနဲ့ ပက်သက်ပြီး ငါတို့အနေနဲ့ ဦးနှောက်ခြောက်ခံပြီး စဉ်းစားနေစရာ မလိုပါဘူး။ ငါတို့ မိသားစုကပဲ ကိုင်တွယ်သွားလိမ့်မယ်” ရန်ကိုင်က ယတိပြတ် ပြောလိုက်တယ်။

အပြုံးတစ်ခုကို ဆင်မြန်းရင်း ရုတ်တရက် မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီး မီးပုံဘေးကနေ လမ်းလျှောက်ထွက်သွားလိုက်တယ်။ သွားနေရင်းနဲ့ တုဖုန်းနဲ့တန်ယုရှန်တို့ နှစ်ယောက်ကိုပါ လှမ်းခေါ်လိုက်တယ်။

သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက် အကြည့်ချင်း ဖလှယ်လိုက်ကြပြီး ခပ်မြန်မြန် ထကာ ရန်ကိုင်နောက် ပြေးလိုက်သွားကြတယ်။

ငေးကြောင်ကြောင်နဲ့ ကျန်နေခဲ့ရတာကတော့ ချူရီမန်နဲ့ လော့ရှောင်မန်တို့ နှစ်ယောက်ပေါ့။ နှစ်ယောက်စလုံး နှုတ်ခမ်းလေး ဆူလိုက်ပြီး “အရမ်းကို လျှို့ဝှက်လွန်းတာပဲ”

အမှောင်ထုထဲ လမ်းလျှောက်နေရင်း ရန်ကိုင်က ရုတ်တရက် ရပ်တန့်လိုက်ပြီး သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်ကို လှည့်ကြည့်လိုက်တယ်။

ရန်ကိုင်က ဘာရည်ရွယ်ချက်နဲ့ သူတို့ကို ခေါ်မှန်း မသိတဲ့အတွက် တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်းတို့ရဲ့ နှစ်ယောက်စလုံး နှလုံးခုန် မြန်နေခဲ့ကြတယ်။ ဒီနေ့ ဖြစ်ပျက်သွားခဲ့တာကြောင့် သူတို့ အခြေအနေက အရမ်းကို ကသိကအောက် နိုင်နေခဲ့ပါတယ်။ နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ စိတ်ထဲ အပြစ်ရှိသလိုလည်း ခံစားနေခဲ့ရပါတယ်။

လက်ကျန် ခရီးတစ်လျှောက်လုံး တောက်လျှောက် သတိထားသွားမယ်လို့ နှစ်ယောက်စလုံး တိတ်တဆိတ် ကျိန်ဆိလိုက်ကြတယ်။ သို့ပေမယ့် ထမင်းကို ဆန်ပြန်ပြောင်းလို့ မရသလို ဖြစ်ပျက်ပြီးတာ အားလုံးကိုလည်း အစကနေ ပြန်စလို့ မရတော့ပါဘူး။

သခင်ငယ်လေးက ငါတို့ကို ဆူပူကြိမ်းမောင်းဖို့အတွက် ဒီနေရာကို ခေါ်လာတာတော့ မဟုတ်ပါဘူးနော်၊ ဟုတ်တယ်မလား

တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်းတို့ နှစ်ယောက်စလုံး တိတ်တဆိတ် တွေးလိုက်ကြတယ်။ သို့ပေမယ့် ညအမှောင်ထုက သူတို့ရဲ့ စိတ်ဓါတ်ကျနေတဲ့ အမူအရာကို ဖုံးကွယ်ပေးထားနိုင်ခဲ့ပါတယ်။

“ခင်ဗျားတို့ ဒဏ်ရာတွေ ဘယ်လိုနေလဲ” နှစ်ယောက်သာ အတွေးရေယဉ်ကြောထဲ နစ်မြောနေချိန် ရန်ကိုင်က ရုတ်တရက် ကောက်မေးလိုက်တယ်။

တုဖုန်း ခလုတ်လိုက် လဲကျလုမတတ် ဖြစ်သွားခဲ့တယ်။ ရန်ကိုင် အခုလို မေးခွန်းမျိုးကို မေးလာလိမ့်မယ်လို့ သူတို့ တကယ်ကို မထင်မှတ်ထားခဲ့ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ရန်ကိုင် လေသံက စိုးရိမ်ရိပ်တို့ သန်းနေတယ် ဆိုတာကို သတိပြုမိလိုက်တဲ့ အချိန်မှာတော့ တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်းတို့ နှစ်ယောက်စလုံး နှလုံးအစုံ နွေးထွေးသွားခဲ့ပြီး သူတို့ရဲ့ မဟုတ်တရုတ် အတွေးတွေကြောင့် ရှက်ရွံ့မိသွားခဲ့တယ်။

ခပ်မြန်မြန်ပဲ အသိပြန်ဝင်လာခဲ့ပြီး တုဖုန်းက ပြောလိုက်တယ် “ဘာဒဏ်ရာ ကြီးကြီးမားမားမှ မရထားပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ကျုပ်ရဲ့ အသက်စွမ်းအင် တော်တော်များများ ကုန်ဆုံးနေတော့ ခွန်အားအပြည့်ရဲ့ ၆၀ရာခိုင်နှုန်းလောက်ကိုပဲ ထုတ်သုံနိုင်လိမ့်မယ်။ ယုရှန်းက ကျုပ်ထက် အခြေအနေ ပိုကောင်းပေမယ့် သူမက အတွင်းဒဏ်ရာ အချို့ ရထားခဲ့တယ်။ ကျုပ်တို့ အပြည့်အဝ ပြန်ကောင်းဖို့ဆိုရင် ရက်တော်တော်များများလောက် အချိန်ယူရပါလိမ့်မယ်”

ရှင်းပြပြီးနောက် တုဖုန်းက အလျင်စလိုနဲ့ ထပ်ပြောလိုက်တယ် “ကျုပ်တို့ အသက်စွန့်ရမယ် ဆိုရင်တောင် သခင်ငယ်လေးကို ရန်မိသားစုဆီ လုံလုံခြုံခြုံရောက်အောင် ပို့ပေးမှာပါ”

တန်ယုရှန်းကလည်း ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်ပြီး “ခရီးတစ်လျှောက်လုံး ကျွန်မတို့ရဲ့ သတိကို အရင်ထက် နှစ်ဆတင်ထားပါ့မယ်။ ဗဟိုမြို့တော် ပြန်ရောက်တာနဲ့ ကျွန်မတို့ရာ တာဝန်ပျက်ကွက်မှုအတွက် အပြစ်ဒဏ်ခံယူမှာပါ”

ရန်ကိုင်က အသာအယာလေး ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး ဘာမှ ထပ်မပြောတော့ပါဘူး။ ခဏကြာပြီးနောက် သူ့အိတ်ထဲကနေ ဆေးလုံးနှစ်လုံး ထုတ်လိုက်ပြီး သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်ဆီ ပေးလိုက်ကာ “တစ်ယောက် တစ်လုံးစီ ယူပြီး ဒီနေရာမှာပဲ သောက်လိုက်၊ ချက်ချင်းနော်”

သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်လည်း အံ့အားသင့်သွားခဲ့မိတယ်။ ရန်ကိုင် ရုတ်တရက်ကြီး ဘာလို့ ဒီလောက် အလေးအနက် ပြုမူနေမှန်း သူတို့ နားမလည်နိုင်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ရန်ကိုင်က သူတို့ကို ထိခိုက်အောင် လုပ်မှာမဟုတ်မှန်း သိထားတဲ့အတွက် နှစ်ယောက်စလုံး တုန့်ဆိုင်းမနေပဲ ထိုဆေးလုံးကို ယူပြီး တစ်ခါတည်း တန်းမျိုချလိုက်တယ်။

ဆေးလုံးကို သောက်လိုက်ပြီးနောက် ထိုဆေးလုံးက သာမန်ဆေးလုံးနဲ့ ဘာမှ မကွာမှန်း သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက် သတိပြုမိလိုက်တယ်။ ဆေးလုံးအဆင့်က အများဆုံးမှ မြေကမ္ဘာအထွတ်အထိပ် အဆင့်ပါ။ ဒါပေမယ့် အဲ့ဒါကပဲ သူတို့ကို စိတ်ရှုပ်စေတာပါ။ သူတို့ သခင်ငယ်လေးက ထိုကဲ့သို့ သာမန်ဆေးလုံးတွေကို ဘာလို့ လာတိုက်နေရလဲ ဆိုတာကို သူတို့ မစဉ်းစားနိုင် ဖြစ်နေခဲ့တယ်။

သူ့တို့စိတ်ထဲ သံသယတွေ ရှိနေပေမယ့် အပြင်ကိုတော့ ထုတ်မမေးခဲ့ပါဘူး။

ရန်ကိုင်က သာမန်အဆင့် ဆေးလုံး လာပေးနေရင်တောင် ထိုဆေးလုံးက ရန်ကိုင် စေတနာနဲ့ ပေးတဲ့ ဆေးလုံးတွေ ဖြစ်နေပါသေးတယ်။

“ခင်ဗျားတို့ နှစ်ယောက်ကို ကျုပ်ဘက်ပါအောင် ဆွဲခေါ်ဖို့ ကြိုးစားနေတာလား၊ ကျုပ်အန္တရာယ် ကြုံတွေ့မှာကြောင့် လား ဆိုတာကို မပြောနိုင်ပေမယ့် ဒီတစ်ကြိမ် အိပ်ပြန်ရောက်တာနဲ့ ခင်ဗျားတို့ နှစ်ယောက်ကို ကျုပ်ဘေးမှာ ခေါ်ထားချင်တယ်။ ဒါကြောင့်… ခင်ဗျားတို့ နှစ်ယောက် မြန်မြန် ပြန်ကောင်းလာဖို့ ကျုပ်မျှော်လင့်ပါတယ်” ရန်ကိုင်က အဓိပ္ပါယ်ပါပါ ပြုံးလိုက်တယ်။

ရန်ကိုင် ပြောတဲ့စကားကို ကြားလိုက်ပြီးနောက် သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက် ပိုပြီး စိတ်ရှုပ်ထွေး သွားခဲ့ရတယ်။ ထိုဆေးလုံးနှစ်လုံးက အများဆုံးမှ မြေကမ္ဘာအထွတ်အထိပ်အဆင့် ဆေးလုံးတွေပါ။ အဲ့ဆေးလုံးတွေက သူတို့ရဲ့ ဒဏ်ရာကို ပိုမြန်မြန် သက်သာအောင် ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ကူညီပေးနိုင်မှာလဲ။ သူတို့ သခင်လေးက ဘာကို ပြောချင်နေတာလဲ.

နှစ်ယောက်စလုံး တိတ်တဆိတ်နဲ့ ခေါင်းခါယမ်းလိုက်ကြပြီး သူတို့ရဲ့ သိချင်စိတ်ကို စိတ်ထဲမှာပဲ ဖိနှိပ်ထားလိုက်ကြတယ်။

“ပြန်သွားပြီး‌ ဆေးထဲက စွမ်းအင်ကို သွားစုပ်ယူနှင့်တော့။ နည်းနည်းလေးတောင် အလဟဿ မဖြစ်သွားစေနနဲ့တော်” ရန်ကိုင်က သူ့လက်ကို ဝှေ့ရမ်းပြီး ပြောလိုက်တယ်။

“ဟုတ်ကဲ့ပါ၊ သခင်ငယ်လေး” တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်းတို့ နှစ်ယောက်စလုံး ခေါင်းညိတ်လိုက်ကြပြီး မီးပုံဆီ ပြန်သွားဖို့ လုပ်လိုက်ကြတယ်။ ဒါပေမယ့် နှစ်ယောက်စလုံး သွားနေတာကို ရုတ်တရက် ရပ်တန့်လိုက်ကြပြီး တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် ကြည့်လိုက်ကြတယ်။ တစ်ယောက် မျက်ဝန်းထဲက အဓိပ္ပါယ်ကို တစ်ယောက် နားလည်သွားပြီးနောက် ချက်ချင်း ရန်ကိုင်ဆီ ပြန်လှည့်လာလိုက်တယ်။

“ဟန်” ထိုနှစ်ယောက် ဘာပြောချင်နေမှန်း မသိတဲ့အတွက် ရန်ကိုင်က သူတို့ နှစ်ယောက်ကို စူးစမ်းဟန်နဲ့ ကြည့်လိုက်တယ်။

“သခင်ငယ်လေး” တုဖုန်းက တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နဲ့ ပြောလိုက်တယ် “ဒီတစ်ကြိမ် အမွေခံတိုက်ပွဲမှာ သွေးစစ်သည်တော်တွေကိုသာ ဝင်ပြိုင်ခိုင်းခဲ့ရင် ကျုပ်နဲ့ယုရှန်း သခင်ငယ်လေးဘက်ကနေ ကူပြီး ဝင်တိုက်နိုင်ဖို့ မျှော်လင့်ပါတယ်။ အစောင့်အကြပ်လို သုံးသုံး၊ ခိုင်းဘက် တစ်ခုခုလို သုံးသုံး၊ သခင်ငယ်လေး အနေနဲ့ ကျုပ်တို့ကို လက်ခံပေးဖို့ မျှော်လင့်ပါတယ်”

ရန်ကိုင်က မျက်တောင် ခတ်လိုက်ပြီး တုဖုန်း မျက်ဝန်း တည့်တည့် စိုက်ကြည့်လိုက်တယ်။ အချိန် အတော်ကြာ ကုန်ဆုံးသွားပြီးတဲ့ နောက်မှာတော့ ရန်ကိုင်က အူလှိုက်သည်းလှိုက် ရယ်မောလိုက်ပြီး ပြန်ပြောလိုက်တယ် “ငါကလည်း ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာနဲ့ လက်ခံပေးရမှာပေါ့”

တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်းတို့ နှစ်ယောက်စလုံး ပြုံးလိုက်ကြပြီး ခပ်မြန်မြန်ပဲ ဒူးထောက်လိုက်ကာ “ကျုပ်တို့ နှစ်ယောက် သခင်ငယ်လေးကို သွေးစစ်သည်တော် ခန်းမကနေ စောင့်ကြိုနေပါ့မယ်”

“အင်း၊ ကျုပ် ကျိန်းသေ လာခဲ့မယ်” ရန်ကိုင်က ပြန်ပြီး ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်တယ်။

တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်းတို့ နှစ်ယောက် မတ်တပ်ရပ်လိုက်ကြပြီး ချက်ချင်း ပြန်ထွက်ခွါသွားလိုက်တယ်။ ရန်ကိုင်ရဲ့ တိုက်တွန်းမှုကြောင့် နှစ်ယောက်စလုံး နေရာတစ်ခု ရှာလိုက်ပြီး ဆေးလုံးထဲက စွမ်းအင်တွေကို စတင်စုပ်ယူပါတော့တယ်။

သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက် ရှိနေတဲ့ အရပ်ဆီ ကြည့်လိုက်ရင်း ရန်ကိုင်စိတ်ထဲ ကုလာဘုရား လှည့်နေခဲ့တယ်။

နောက်ဆုံး သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်ကို ငါ့ဘက်ပါအောင် ဆွဲခေါ်နိုင်ခဲ့ပြီ

လမ်းတစ်လျှောက်လုံး ရန်ကိုင်က ပဉ္စလက်ဆန်ဆန် နည်းမျိုးစုံကို ထုတ်ပြခဲ့ပါတယ်။ သူ့ရဲ့ ထိတ်လန့်ဖွယ် မှော်ဆန်ဆန် အရည်အချင်း မျိုးစုံကို ထုတ်ပြနိုင်ခဲ့လို့သာ တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်းတို့ရဲ့ အသိအမှတ် ပြုမှုကို ရန်ကိုင် ရရှိခဲ့တာပါ။

အမွေခံတိုက်ပွဲမှာ သွေးစစ်သည်တော်တွေကို ဝင်ပြိုင်ခိုင်းလား၊ မပြိုင်ခိုင်းဘူးလား ဆိုတာကို သူမသိသေးပေမယ့် ကြိုတင်ကာကွယ်ခြင်းက ကုသခြင်းထက် ပိုကောင်းပါတယ်။

အကယ်၍ သွေးစစ်သည်တော်တွေကိုသာ ဝင်ပြိုင်ခိုင်းခဲ့ရင် သူ့မှာ သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက် ရှိနေခဲ့ပါပြီ။

ကောင်းကင်ထက်ကာ ကြယ်တာယာတွေကို မော့ကြည့်လိုက်ရင်း ရန်ကိုင် ပျော်ရွှင်စွာ ပြုံးလိုက်တယ်။ လာမယ့် အမွေခံတိုက်ပွဲကို သူလည်း တော်တော်လေး မျှော်လင့်နေမိပါတယ်။

ဒီညကတော့ တော်တော်လေး ငြိမ်းချမ်းနေခဲ့ပါတယ်။

နောက်တစ်နေ့ မိုးလင်းလာတဲ့ အချိန်၌ တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်းတို့ နှစ်ယောက်စလုံး တစ်ပြိုင်တည်း မျက်လုံးစုံ ဖွင့်လိုက်ကြတယ်။ သူတို့ မျက်ဝန်းထဲ တုန်လှုပ်ခြောက်ခြားမှုနှင့် ပျော်ရွှင်မှုတို့ ရောယှတ်နေခဲ့တယ်။

တစ်ညလောက် ကျင့်ကြံလိုက်တာနဲ့ သူတို့ရဲ့ ဒဏ်ရာတွေ အကုန်လုံး ပျောက်ကင်းသွားခဲ့ပါတယ်။ လဝက်လောက်ကြမှ အပြည့်အဝ ပြန်ကောင်းလာနိုင်မယ့် ဒဏ်ရာတွေက တစ်ရက်အတွင်းမှာပဲ အကုန်အစင် ပျောက်ကင်းသွားခဲ့ပါပြီ။

မြေကမ္ဘာအထွတ်အထိပ် အဆင့်လို့ ထင်မှတ်ရတဲ့ ဆေးလုံးကို သန့်စင်လိုက်သည့် အခါ သူတို့ကိုယ်ထဲ ဖြစ်ပျက်သွားသည့် နက်နဲတဲ့ အကျိုးသက်ရောက်မှုကို ပြန်စဉ်းစား မိလိုက်တဲ့ အချိန်မှာတော့ တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်းတို့ နှစ်ယောက်စလုံး အံ့လည်း အံ့အားသင့်မိသလို စိတ်လည်း ရှုပ်သွားခဲ့ပါတယ်။

ထိုဆေလုံးက မြေကမ္ဘာအထွတ်အထိပ်အဆင့် ဆေးလုံးဆိုတာ သံသယရှိစရာ မလိုပါဘူး။ သာမန် အခြေအနေ မျိုးမှာဆိုရင် သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်အနေနဲ့ ထိုဆေးလုံးကို တစ်ချက်ကလေးတောင် လှည့်ကြည့်မိမှာ မဟုတ်ပါဘူး။ သူတို့ သခင်ငယ်လေး ကိုယ်တိုင် ပေးခဲ့တာကြောင့်သာ မဟုတ်ရင် ထိုဆေးလုံးကို သူတို့ ဘာလို့ သောက်ခဲ့ရမှာလဲ.

သူတို့မှာ ကိုယ်ပိုင် ကုသရေး ဆေးလုံးတွေ ရှိပါတယ်၊ ဆေးအားလုံးကလည်း ကောင်းကင် အထွတ်အထိပ်အဆင့် တွေချည်းပါပဲ။

ဒါပေမယ့် သူတို့ မျက်စိထဲတောင် မထည့်တဲ့ သာမန် မြေကမ္ဘာ အထွတ်အထိပ် အဆင့် ဆေးလုံးလေးတစ်လုံးက သူတို့ ဒဏ်ရာတွေကို တစ်ညအတွင်းမှာပဲ ပဉ္စလက်ဆန်ဆန် ပျောက်ကင်းသွားစေခဲ့ပါတယ်။ ဆေးစွမ်းက သူတို့သွေးကြောနဲ့ ခန္ဓာကိုယ်တစ်လျှောက် လေညင်းတစ်ခုအလား ဖြတ်သန်းသွားခဲ့ပြီး တိုက်ပွဲတုန်းက ရခဲ့တဲ့ ဒဏ်ရာတွေကို သက်သာသွားစေခဲ့ ရုံသာမက ဒဏ်ရာဟောင်းတွေကိုပါ ကုစားပေးသွားခဲ့ပါတယ်။

သွေးစစ်သည်တော်တွေက တိုက်ပွဲအတွက် ငယ်စဉ်ကတည်းက လေ့ကျင့်ပေးခြင်း ခံခဲ့ရတာပါ။ ရင်ကျက်ပြီး အတွေ့အကြုံ ပြည့်ဝတဲ့ သွေးစစ်သည်တော် တစ်ယောက် ဖြစ်လာဖို့အတွက် သေရေး၊ ရှင်းရေး တိုက်ပွဲများစွာကို သူတို့ ရင်ဆိုင်တိုက်ခိုက် ခဲ့ရပါတယ်။ တိုက်ပွဲများစွာ တိုက်ခိုက်ခဲ့တော့ ဒဏ်ရာများစွာလည်း ရခဲ့မှာ အသေအချာပါပဲ။ အချို့ဒဏ်ရာတွေက အရှင်း ပျောက်ကင်းသွားသလို အချို့ဒဏ်ရာတွေကတော့ အကင်းမသေသေးပဲ သူတို့ကိုယ်ထဲ အမြစ်တွယ် ကျန်ရစ်နေခဲ့ပါတယ်။ အချိန်အတွေ ကြာလာတော့ ထိုကဲ့သို့ ဒဏ်ရာတွေက တဖြည်းဖြည်း တိုးများလာခဲ့ပါတယ်။

သာမန် ကုသရေး ဆေလုံးတွေက ထိုအတွင်းဒဏ်ရာတွေကို မပျောက်ကင်းစေနိုင်ပါဘူး။ အလွန်အမင်း ရှားပါးပြီး အဖိုးတန်တဲ့ ဆေးတွေနဲ့ အချိန်အတော်ကြာအောင် ကုသမှသာ ထိုအတွင်း ဒဏ်ရာတွေကို အမြစ်ဖြတ် ကုသနိုင်မှာပါ။

ဒါပေမယ့် သူတို့လို သွေးစစ်သည်တော်တွေမှာ အနားယူဖို့ အချိန် များများစားစား မရှိပါဘူး။

တုဖုန်းဆိုရင် သူအစစ်အမှန်ချီကို လှည့်ပတ်လိုက်တဲ့ အချိန်တိုင်း သူ့နံရိုးအောက်ခြေနားက အမြဲနာကျင်ရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ထိုနာကျင်မှုကို သူလျစ်လျူရှုထားခဲ့ပါတယ်။

တန်ယုရှန်း ဆိုရင်လည်း သူမ ဒေါသထွက်လာတဲ့ အချိန်တိုင်း သူမနှလုံးက အောင့်အောင့် တက်လာပါတယ်။ ဘာလို့ ထိုကဲ့သို့ ဖြစ်ရလဲ ဆိုတော့ တန်ယုရှန်း အရင်တုန်းက အဆိပ်မိခဲ့ဖူးပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ထိုအဆိပ်ကို အမြစ်ဖြတ် မကုသနိုင်ခဲ့ပါဘူး။ ဒါကြောင့်ပဲ အခုလိုမျိုး ဖြစ်လာခဲ့ရတာပါ။

ထိုအတွင်းဒဏ်ရာလေးတွေက သူတို့ရဲ့ တိုက်ပွဲစွမ်းရည်ကို မသက်ရောက်သလို အစစ်အမှန် လှည့်ပတ်ခြင်းကိုလည်း မသက်ရောက်ပေမယ့် ထိုကဲ့သို့ အတွင်းဒဏ်ရာတွေသာ များလာခဲ့မယ် ဆိုရင် သူတို့ရဲ့ တိုက်ပွဲစွမ်းရည်ကို သက်ရောက်လာနိုင်တယ် ဆိုတာကို နှစ်ယောက်စလုံး သိထားကြပါတယ်။ အခပ်မသင့်ရင် အတွင်းဒဏ်ရာ များစွာကြောင့် မရဏလမ်း စောစောမြန်း ရနိုင်ပါတယ်။

ဒါပေမယ့် အခုတော့ သူတို့ရဲ့ တိုက်ပွဲဒဏ်ရာတွေ အကုန်လုံး သက်သာသွားရုံမကလို့ သူတို့ကိုယ်ထဲ နှစ်ပေါင်းများစွာ ကြာအောင် တည်ရှိနေခဲ့တဲ့ အတွင်းဒဏ်ရာတွေ အကုန်လုံးပါ သက်သာ ပျောက်ကင်းသွားခဲ့လေပြီ။

ဒါက မြေကမ္ဘာအထွတ်အထိပ်အဆင့် ဆေးလုံးတစ်လုံးရဲ့ အစွမ်းလား။

ထိုအချိန်မှာပဲ သူတို့ သခင်ငယ်လေး ပေးခဲ့တဲ့ မြေကမ္ဘာအထွတ်အထိပ်အဆင့် ဆေးလုံးက အခြားဆေးလုံးတွေနဲ့ မတူပဲ တစ်ခုခု ထူးခြားနေတယ် ဆိုတာကို သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်စလုံး နားလည်သွားလိုက်ကြတယ်။ မဟုတ်ရင် သူတို့ရဲ့ အတွင်းဒဏ်ရာတွေကို မပြောနဲ့၊ အစောပိုင်း တိုက်ပွဲတုန်းက ရခဲ့တဲ့ ဒဏ်ရာတွေကိုတောင် သက်သာ သွားစေနိုင်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

ထိုဆေးလုံး နှစ်လုံးထဲ အလွန်အမင်း အဖိုးတန်တဲ့ ရှားပါရတနာတွေ ပါဝင်နေရပါမယ်။

အချိန်အတော်ကြာ သွားတော့မှပဲ နှစ်ယောက်စလုံး ထိတ်လန့် အံ့အားသင့်နေရာမှာ အသိပြန်ဝင်လာခဲ့တယ်။ ရန်ကိုင်ကို ပိုပြီး ကျေးဇူးတင်မိလိုက်သလို သူတို့ စိတ်ထဲ ခံစားနေရသည့် အပြစ်ရှိတဲ့ ခံစားချက်တို့ကလည်း ပိုပြီး ပြင်းထန်လာခဲ့တယ်။

Martial Peak
အပိုင်း(၃၈၉) ကျင့်ကြံခြင်းလောကကြီးရဲ့ အကြီးမားဆုံး မြို့တော်
ရန်ကိုင် စောစောနိုးလာခဲ့တယ်။ သူတစ်ညလုံး မအိပ်ခဲ့ဘူးလို့ ပြောရင်တောင် မှားမယ် မထင်ပါဘူး။

သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်က သူတို့ရဲ့ ဒဏ်ရာတွေကို ပြန်ကုစား နေခဲ့တယ်။ ချူရီမန်နဲ့ လော့ရှောင်မန်တို့ နှစ်ယောက်က မိန်းကလေးတွေ ဖြစ်တဲ့အတွက် ကင်းစောင့်ဖို့ တာဝန်က သူ့ဆီ ရောက်လာခဲ့ပါတယ်။

ရန်ကိုင်ကို ကြည့်ရင်း သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ စိတ်ထဲ နွေးထွေးသွားခဲ့တယ်။

ရန်ကိုင်ကို ကျေးဇူးတင်စကား ပြောဖို့ လုပ်နေစဉ်မှာပဲ ရန်ကိုင်က သူတို့ဆီ လှည့်ကြည့်လာလိုက်ပြီး “အနီးအနားမှာ ဘယ်အင်အားစုတွေ ရှိလဲ’

တုဖုန်းက ခဏလောက် စဉ်းစားလိုက်ပြီး ပြန်ပြောလိုက်တယ် “ကျုပ် မှတ်မိသလောက် ဆိုရင် ဒီနားတစ်ဝိုက်ကို ရှန်ယွမ်မြို့က အုပ်ချုပ်နေတာ ဖြစ်လောက်မယ်”

ရှန်ယွမ်မြို့က မြို့တစ်မြို့ရဲ့ နာမည်ဖြစ်သလို အင်အားစု တစ်ခုရဲ့ နာမည်လည်း ဖြစ်ပါတယ်။

“ရှန်ယွမ်မြို့ရဲ့ အင်အားက ဘယ်အဆင့်မှာ ရှိလဲ” ရန်ကိုင်က မျက်မှောင်ကြုံ့ပြီး ထပ်မေးလိုက်တယ်။

“ပထမအဆင့် အင်အားစုပါ၊ သခင်ငယ်လေး ဘာလို့ မေးတာလဲ” ရှန်ယွမ်မြို့တော်ကို ရန်ကိုင် ဘာလို့ ရုတ်တရက်ကြီး စိတ်ဝင်းစားနေမှန်း တုဖုန်း နားမလည်ခဲ့ပါဘူး။

တုဖုန်းရဲ့ မေးခွန်းကို ကြားလိုက်တာနဲ့ ရန်ကိုင်က အပြုံးကြီး ပြုံးပြလိုက်တယ်။ ကောက်ကျစ်တော့မယ့် အရိပ်အယောင်တို့ ရန်ကိုင် မျက်နှာထက် ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။

ချူရီမန်က မျက်ခွံလေး လှန်လိုက်ပြီး ခါးခါးသီးသီးနဲ့ ပြောလိုက်တယ် “သူက ငွေညစ် ခြိမ်းခြောက်ဖို့ နောက်ထပ် သားကောင် တစ်ကောင် ရှာနေတာလေ”

“အခြေအနေတွေက ငါ့ကို လုပ်အောင် တွန်းအား ပေးနေတာကို။ ငါလည်း အလိုက်သင့် လိုက်လုပ်ပေးရတာပေါ့” ရန်ကိုင်က ပုခုံးတွန့်ပြလိုက်တယ်။

ရန်ကိုင်က အရှက်မရှိ ငြင်းဆန်နေတာကို မြင်တော့ သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ အမူအရာ ရှုံ့မဲ့သွားခဲ့တယ်။

ဒါပေမယ့် မီတာတစ်ထောင် အဝေးမှာ ရှိနေတဲ့ လူမိသားစုတောင် ရန်ကိုင် သားကောင် ဖြစ်သွားခဲ့ရတာကို အနားမှာ ရှိနေတဲ့ ရှန်ယွမ်မြို့ကကော ဘယ်လိုလုပ်ပြီး လွတ်မြောက်နိုင်ပါ့မလဲ။

တကယ်တော့ ရန်ကိုင်က ရှန်ယွမ်မိသားစုရဲ့ ပိုင်နက်အတွင်းမှာ တိုက်ခိုက်ခံရတာလေ။ အဲ့တော့ ရှန်ယွမ်မိသားစု အနေနဲ့ အနည်းနဲ့ အများတော့ တာဝန်ယူရပါလိမ့်မယ်။

“ရှန်ယွမ်မြို့တော်ဆီ ငါတို့ စာတစ်စောင် ပို့သင့်လား” တုဖုန်းက ထိုကဲ့သို့ ကိစ္စမျိုးနဲ့ အတွေ့အကြုံ ရှိတဲ့ ပုံပါပဲ။ သူ့အသံ စိတ်အားထက်သန်သည့် အရိပ်အယောင်တို့ ပါဝင်နေခဲ့ပြီး “သခင်ငယ်လေးသာ ဆန္ဒရှိရင်၊ ကျုပ်အခုပဲ သွားလိုက်မယ်လေ။ သူတို့ကို ပြန်ပြီး ငြင်းဆန်ရဲလား ဆိုတာကို ကြည့်ရသေးတာပေါ့”

တန်ယုရှန်းလည်း တုဖုန်းနဲ့ လိုက်သွားချင်နေတဲ့ ပုံပါပဲ။ သူမ မျက်နှာထက် စိတ်အားထက်သန်သည့် အရိပ်အယောင်တို့ ထွက်ပေါ်နေခဲ့တယ်။

“မလိုပါဘူး၊ ဒီလိုကိစ္စကြီးတွေက သူတို့နားထဲ မရောက်ပဲ မနေဘူး” ရန်ကိုင်က ခေါင်းခါလိုက်ပြီး မတ်တပ်ရပ်လိုက်ကာ ပြောလိုက်တယ် “ကောင်းပြီ၊ သွားကြစို့။ ကျုပ်တို့ ရက်တော်တော်များများ နောက်ကျနေခဲ့ပြီ။ ဒီနှစ်အတောအတွင်း ဗဟိုမြို့တော်က ဘယ်လိုတွေ ပြောင်းလဲသွားလဲ ဆိုတာကို ကျုပ်လည်း တော်တော်လေး သိချင်နေတာ”

“စီနီယာတို့ရဲ့ ဒဏ်ရာတွေကော အဆင်ပြေလား။ ရက်နည်းနည်းလောက် ထပ်နားချင်သေးလား” ချူရီမန်က မျက်မှောင်ကြုံ့လိုက်ပြီး စိုးရိမ်နေတဲ့ လေသံနဲ့ မေးလိုက်တယ်။

တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်းတို့ နှစ်ယောက်စလုံး တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် မဲ့ပြုံးပြုံးပြလိုက်ကြပြီး ခေါင်းခါယမ်းလိုက်ကာ အမြန်အဆန်ပဲ ပြန်ပြောလိုက်တယ် “မလိုတော့ပါဘူး”

သူတို့တွေက ထပ်မနားချင်တော့ဘူး ဆိုမှတော့ သူမလည်း ဆက်ပြီး တိုက်တွန်းမနေတော့ပါဘူး။

တိမ်သွားမြင်းတွေ မရှိတော့တဲ့အတွက် သူတို့အနေနဲ့ ပျံသန်းပြီး သွားမှပဲ ရပါတော့မယ်။ ထို့ကြောင့် သူတို့ရဲ့ အမြန်နှုန်းကလည်း တော်တော်လေး ထိုးကျသွားခဲ့တယ်။

တစ်ရက်ကြာပြီးနောက် ဂျူနီယာသုံးယောက်ကြားက ခွန်အား ခြားနားချက်က သိသာလာခဲ့တယ်။ ရန်ကိုင်က တစ်နေ့လုံး ပျံသန်းပြီးတာတောင် သူ့မျက်နှာထက် မောပန်းသည့် အရိပ်အယောင် နည်းနည်းလေးမှ မတွေ့ရပါဘူး။

ချူရီမန်ကတော့ အနည်းငယ် မောပန်းစ ပြုလာခဲ့တယ်။ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့် ကျင့်ကြံသူ နှစ်ယောက်နောက် အမှီလိုက်ဖို့အတွက် သူမ အနေနဲ့ ချီစွမ်းအင် တော်တော်လေး သုံးစွဲခဲ့ရပါတယ်။

လော့ရှောင်မန်ရဲ့ မျက်နှာတစ်ခုလုံး နီမြန်းနေခဲ့ပြီး သူမ နဖူးတစ်ခုလုံး ချွေးစို့နေခဲ့တယ်။ သူမ အသက်ရှုလိုက်တိုင်း ယုန်ဖြူဖြူကြီး နှစ်ကောင်က ခုန်ဆွခုန်ဆွ လုပ်နေခဲ့ကာ မြင်သူ ပုရိသယောကျာ်းတိုင်း နှာခေါင်းသွေး လျှံသွားလောက်ပါတယ်။

ဒါပေမယ့် တစ်ချက်ကလေးတောင် အထွန့်မတက်ပဲ အားလုံးနောက်ကနေ အံကြိတ်လိုက်ပါနေခဲ့ပါတယ်။

တန်ယုရှန်းက သူမရဲ့ ပုံစံကို မကြည့်ရက်တော့လို့ အကူအညီ ပေးခဲ့တာကြောင့်သာ မဟုတ်ရင် လော့ရှောင်မန် အနေနဲ့ အားလုံးနောက် ပြတ်ကျန်ခဲ့မှာပါ။

ရန်ကိုင်တို့ အဖွဲ့က ချောင်ကျတဲ့ လမ်းတွေကနေ ဖြတ်သန်းသွားလာ နေခဲ့တယ်။ လမ်းတစ်လျှောက်လုံး မည်သည့် အန္တရာယ်မှ သူတို့ ထပ်မကြုံ တွေ့ခဲ့ရတော့ပါဘူး။ သူတို့တွေက ညဘက်တွင် အနားယူပြီး မနက်ရောက်တာနဲ့ ခရီးထွက်ကြပါတယ်။

ရှစ်ရက်ကြာပြီးနောက် ဧရာမမြို့ကြီးတစ်မြို့ကို အားလုံး မြင်တွေ့လိုက်ရတယ်။

ဗဟိုမြို့တော် …

ထိုနေရာက ကမ္ဘာကြီးရဲ့ အလယ်ဗဟို တစ်ခုလို ထင်မှတ်ရတယ်။ ဗဟိုမြို့တော်က ဘယ်လောက်တောင် ကြီးမားလဲ ဆိုတာကို ပြောရခက်ပါတယ်။ မီတာတစ်ရာ အကွာအဝေးကတောင် မြို့ရဲ့ အနားသတ်တွေကို လှမ်းမြင်နေရပါပြီ။

ထိုမြို့ကြီးနဲ့ ယှဉ်လိုက်ရင် သူတို့က အလွန်အမင်းကို သေးနုပ်သွားခဲ့ပါတယ်။

ဗဟိုမြို့တော် အကြောင်း တွေးလိုက်တာ၊ လူတိုင်းက စကားပုံတစ်ခုကို အလိုလို သတိရမိလိုက်ကြမှာပါ။

မြောက်မှာ တောင်သို့တိုင်အောင်၊ ဤသည်သာ ဒီလောကကြီးရဲ့ အကြီးမားဆုံး မြို့တော်ပဲ…

တောင်ဘက် အစွန်ဖျားကနေ မတ်တပ်ရပ်နေရင် မြောက်ဘက် အစွန်းဖျားကို လှမ်းမမြင်နိုင်ပါဘူး၊ ဗဟိုမြို့တော် တစ်ခုလုံးက အဆုံးမရှိ ယှတ်ဖြာနေတဲ့ လမ်းတွေ၊ အဆောက်အအုံတွေ၊ များပြားလှတဲ့ လူတွေနဲ့ ပြည့်နေခဲ့တယ်။

မြို့တစ်ဖက်ခြမ်း၌ မိုးကြိုးတွေပစ်၊ လျှပ်စီးတွေ လက်နေပေမယ့် မြို့ရဲ့ အခြားတစ်ဖက် ခြမ်းမှာတော့ နေသာပြီး တိမ်ကင်းစင်နေနိုင်ပါတယ်။

အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့် ကျင့်ကြံသူတွေတောင် မြို့တစ်ဖက်ခြမ်းကနေ အခြားတစ်ဖက်ကို ပျံသန်းသွားမယ်ဆိုရင် အနည်းဆုံး၂နာရီ၊ ၃နာရီလောက် ကြာနိုင်ပါတယ်။

ထိုအချက်ကို ကြည့်ရုံနဲ့တင် ဗဟိုမြို့တော် ဘယ်လောက် ကြီးမားလဲ ဆိုတာကို အထင်းသား သိနိုင်ပါတယ်။

ကျင့်ကြံခြင်း လောကကြီးရဲ့ အကြီးမားဆုံးမြို့တော်၊ ဂုဏ်ပုဒ်နဲ့ တကယ်ပဲ ထိုက်တန်ပါတယ်။

နိုင်ငံငယ်လေး တစ်ခုတောင် မြို့ထဲမှာ အခြေတည်ထား နိုင်မှတော့ မြို့တစ်ခုလုံး ဘယ်လောက်တောင် ကြီးမားလဲ ဆိုတာ စိတ်ကူးလို့တောင် မရနိုင်တော့ပါဘူး။ သမိုင်းမှတ်တမ်းတွေ အရတော့ ဗဟိုမြို့တော်က ထိုသမိုင်းမှတ်တမ်းကို ဖန်တီးခဲ့တဲ့ အချိန်ကတည်းက စတင် ဖြစ်တည်လာခဲ့တာပါ။ အချိန်တွေ ကြာလာတာနဲ့အမျှ ဗဟိုမြို့တော်ရဲ့ မိသားစုကြီး ရှစ်ခုရဲ့ လက်အောက်မှာ မြို့ကြီးက တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကျယ်ပြန့်လာခဲ့ပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ ရာစုနှစ်ပေါင်းများစွာ ကြာသွားခဲ့ပြီးနောက် မှာတော့ ဗဟိုမြို့တော်က အခုအတိုင်းအတာ အထိ တိုးတက်စည်ကားကျယ်ပြန့် လာခဲ့ပါတော့တယ်။

အဖွဲ့သားငါးယောက်က မြို့ပြင်ဘက်ကနေ ဗဟိုမြို့တော်ကို လှမ်းမျှော်ကြည့်နေခဲ့တယ်။

“မွေးကတည်းက ဒီမြို့မှာ နေလာတာ ဆိုပေမယ့် အခုလို ငေးကြည့်မိလိုက်တိုင်း ဒီမြို့တော်ကြီးကို မချီးကျူးပဲ မနေနိုင်ဘူး” တန်ယုရှန်းက ခံစားချက် အချို့နဲ့ ပြောုလိက်တယ်။

အသစ်ရောက်လာတဲ့ လူတွေဖြစ်ဖြစ်၊ မြို့ခံတွေပဲ ဖြစ်ဖြစ်၊ ဒီဗဟိုမြို့တော်ကြီးကို သူတို့အနေနဲ့ မလေးစား၊ အားမကျပဲ မနေနိုင်အောင် ဖြစ်ရပါတယ်။

နှစ်ပေါင်းများစွာ ကွဲကွာလာခဲ့ရတဲ့ မြို့တော်ကြီးကို ကြည့်ရင်း ရန်ကိုင် အမူအရာက တည်ငြိမ်လို့ နေခဲ့တယ်။ သူ့ကို စောင့်နေတဲ့ မိသားစုအကြောင်း တွေးလိုက်မိမှပဲ ရန်ကိုင် နှလုံးခုန်သံ မြန်ဆန် လာခဲ့ပါတယ်။

ချူရီမန်က သူမဆံပင်ကို နားရွက်နောက် သပ်တင်လိုက်ပြီး ရန်ကိုင် ဘက်လှည့်ကာ ပြောလိုက်တယ် “ရှောင်မန်နဲ့ငါက ဒီကနေပဲ ခွဲထွက်သွားတော့မယ်။ အခုအချိန်မှာသာ နင်နဲ့ငါကို အတူတွဲ တွေ့သွားမယ်ဆိုရင် နားလည်မှုလွဲမှားတာတွေ ဖြစ်လာနိုင်တယ်”

“အင်း” ရန်ကိုင်က ပြန်ပြီး ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်တယ်။

တုဖုန်းက ရုတ်တရက် ကောက်ပြုံးလိုက်ပြီး ချူရီမန်ဘက် လှည့်ကာ “မိန်းကလေးချူ၊ ဒီတစ်ကြိမ် အမွေခံတိုက်ပွဲ မိန်းကလေးရဲ့ ချူမိသားစုက သခင်ငယ်လေးဘက်မှာ ရပ်တည်ပေးမှာလား”

ချူရီမန်က ပြန်ပြုံးပြလိုက်ပြီး ရန်ကိုင်ကို ကြည့်ကာ တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နဲ့ ပြန်ပြောလိုက်တယ် “ကျွန်မက ရှင်တို့ သခင်ငယ်လေးနဲ့ အသိအကျွမ်းတွေ ဆိုပေမယ့် အမွေခံတိုက်ပွဲက အရမ်းကို အရေးကြီးလွန်းတယ်။ အဲ့တော့ ကျွန်မ အနေနဲ့ မဆင်မခြင် ဆုံးဖြတ်ချက် ချလို့မရဘူး။ သေသေချာချာ စဉ်းစားပြီးတော့မှပဲ ဆုံးဖြတ်ရလိမ့်မယ်”

“ဘာတွေ စဉ်းစားစရာ ရှိသေးလို့လဲ” တန်ယုရှန်းက ပြုံးလိုက်ပြီး သံကိုပူတုန်း ထုရိုက်လိုက်တယ် “သခင်ငယ်လေးအပြင် မိန်ကလေးချူက အခြားရန်သခင်လေးတွေနဲ့ သိလို့လား။ ပြီးတော့ သူတို့ အကြောင်းကိုကော သေသေချာချာ သိထားလို့လား။ ချူမိသားစုက သူတို့ထဲက တစ်ယောက်ကိုသာ ထောက်ပံ့ပေးခဲ့ရင် သိပ်ပြီးတော့ မသင့်တော်ဘူးလားလို့။ သခင်မလေးတို့ ချူမိသားစုက သခင်ငယ်လေးကို ထောက်ပံ့ပေးလို့ အမွေခံတိုက်ပွဲမှာ ရှုံးနိမ့်သွားခဲ့မယ် ဆိုရင်တောင် ချူမိသားရဲ့ အမွေအနှစ်ကို ထိခိုက်မှာမှ မဟုတ်တာ။ ဒါပေမယ့် သခင်ငယ်လေးလို လူတစ်ယောက်ကို ထောက်ပံ့ပေးခဲ့ရင် မိန်းကလေးချူ အနေနဲ့ ကျိန်းသေ နောင်တရလိမ့်မှာ မဟုတ်ဘူး”

ချူရီမန်က ရန်ကိုင်ကို ပြုံးပြီး ကြည့်လိုက်တယ်။ ရန်ကိုင် တစ်ခုခု ပြောမှာကို သူမ စောင့်နေပါတယ်။

ဒါပေမယ့် အချိန် တော်တော်ကြာအောင် စောင့်ပြီးတာတောင် ရန်ကိုင်က စကားလေးတစ်ခွန်းမှ ပြောမလာတော့ ချူရီမန်က စိတ်ပေါက်ပေါက်နဲ့ သက်ပြင်းချပြီး ပြန်ပြောလိုက်တယ် “အားလုံးက ရှင်တို့ သခင်ငယ်လေးရဲ့ လုပ်ဆာင်မှုအပေါ် မူတည်လိမ့်မယ်”

ထိုစကားက အဓိပ္ပါယ် နှစ်မျိုး သက်ရောက်နေခဲ့ပါတယ်။

သူ့ရဲ့ လုပ်ဆောင်မှုက သူမရှေ့မှာ လုပ်ဆောင်ပြတာကို ပြောတာလား၊ အမွေခံတိုက်ပွဲမှာ စွမ်းဆောင်ပြတာကို ပြောတာလား။

လျှို့ဝှက်ချက်ကြီး တစ်ခုကို ကြားသိလိုက်ရသည့် အလား တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်းတို့ နှစ်ယောက်ရဲ့ အမူအရာ တစ်မျိုးတစ်မည် ထူးဆန်းသွားခဲ့ပြီး နောက်ဆုံးမှာတော့ သူတို့ရဲ့ အကြည့်က ချူရီမန်ဆီ ရောက်ရှိလာခဲ့တယ်။

ကံမကောင်းစွာနဲ့ ချူရီမန်ရဲ့ မျက်နှာထားက နည်းနည်းလေးတောင် ပြောင်းလဲမသွားခဲ့ပါဘူး။ ခံစားချက် မရှိသည့် အမူအရာနဲ့သာ ရန်ကိုင်ကို စိုက်ကြည့်နေခဲ့တယ်။

တုဖုန်းက မီးလောင်ရာ လေပင့်ဖို့ ကြိုးစားလိုက်တယ်။ သူမျက်နှာထက် အဓိပ္ပါယ်ပါသည့် အပြုံးတစ်ခု ထွက်ပေါ်လာခဲ့ပြီး “သခင်ငယ်လေးနဲ့ သခင်မလေးချူ တို့သာ ပူးပေါင်းလိုက်မယ်ဆိုရင် လုံးဝကို ပြိုင်ဘက်ကင်းသွားမှာ အသေအချာပဲ။ အနာဂတ်ကျရင် ဗဟိုမြို့တော် တစ်ခုလုံး သခင်ငယ်လေးနဲ့ သခင်မလေးချူတို့ရဲ့ ထိန်းချုပ်မှုအောက် ရောက်လာမှာ။ သခင်လေးနဲ့ သခင်မလေးချူတို့ နှစ်ယောက်စလုံး အခုချက်ချင်း အတွဲတွေ ဖြစ်သွားရင်တောင် အဲ့ဒါက အပြစ်တစ်ခု မဟုတ်ဘူး…”

တန်ယုရှန်းက ခပ်မြန်မြန်ပဲ ထပ်ပြောလိုက်တယ် “ကျွန်မလည်း အဲ့လိုပဲ ထင်တယ်။ သခင်မလေးချူအနေနဲ့ တုန့်ဆိုင်းနေစရာ မလိုပါဘူး”

“ဟင်း…” ချူရီမန်က ထိုစကားလုံး နောက်ကွယ်က အဓိပ္ပါယ်ကို နားမလည်သလို ဟန်ပန်နဲ့ ပြုံးလိုက်တယ်။ နည်းနည်းလေးတောင် အသားနီမသွားခဲ့သလို သူမမျက်နှာထက် ရှက်ရွံ့သည့် အရိပ်အယောင် စိုးစဉ်းကိုမျှ မတွေ့ရပါဘူး။ သူမရဲ့ အကြည့်က ရန်ကိုင် ဆီကိုသာ ရောက်ရှိနေခဲ့တယ်။

တုဖုန်းက တစ်ခုခု ထပ်ပြောဖို့ လုပ်နေစဉ်မှာပဲ ရန်ကိုင်က ရုတ်တရက် ကြားဖြတ်ပြောလိုက်တယ် “အဲ့အချိန်ကျရင် ငါတို့ နောက်တစ်ကြိမ် ထပ်တွေ့ဖို့ မျှော်လင့်ပါတယ်”

ပြောပြီးတာနဲ့ ရန်ကိုင်က လမ်းလျှောက်ထွက်သွားလိုက်တယ်။

တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်းတို့က ရန်ကိုင်အတွက် မဟာမိတ်ကြီးတစ်ခု ရနိုင်မယ့် အခွင့်အရေး ဖန်ပေးလိုက်ပေမယ့် ရန်ကိုင်ကတော့ ပြောချင်ရာပြောပြီး ထွက်သွားခဲ့ပါတယ်။ အခုလိုမျိုး ဖြစ်လာလိမ့်မယ်လို့ သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံး မထင်ထားခဲ့ပါဘူး။

သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်စလုံး ခဏလောက် ငေးကြောင်ကြောင်နေခဲ့ပြီးနောက် ချူရီမန်ကို အလျင်စလို လက်သီးဆုပ် နှုတ်ဆက်လိုက်ပြီး ရန်ကိုင်နောက် ပြေးလိုက်သွားလိုက်တယ်။

အလျင်အမြန် ပျောက်ကွယ်သွားတဲ့ ရန်ကိုင် ကျောပြင်ကို ကြည့်ရင် ချူရီမန်က နေရာမှာပဲ ငေးကြောင် ရပ်နေမိလိုက်တယ်။ အချိန်တော်တော် ကြာသွားတော့မှပဲ သူမ အသိပြန်ဝင်လာခဲ့တယ်။ ရန်ကိုင် ဒီလောက်အထိ ပြတ်သားလိမ့်မယ်လို့ ချူရီမန် မထင်မှတ်ထားခဲ့ပါဘူး။

“ဒီကောင်ဂ လော့ရှောင်မန်က မကျေမနပ်နဲ့ ပြောလိုက်တယ် “သူအရမ်း ရိုင်းတာပဲ။ ဒီလောက် အကြာကြီး ခရီးအတူတူ သွားခဲ့တာတောင် နှုတ်ဆက်စကားလေး တစ်ခွန်းတောင် မပြောပဲ ထွက်သွားတယ်”

ချူရီမန်ရဲ့ မျက်ဝန်းထဲ တွေးတောနေသည့် အရိပ်အယောင်တို့ အထင်းသာ ထင်ဟပ်နေခဲ့တယ်။

သူသတိထားမိသွားတာလား

သူ သတိထားမိသွားတာပဲ ဖြစ်ရမယ်၊ မဟုတ်ရင် အခုလိုမျိုး ဘာမှမပြောပဲ ထွက်သွားခဲ့မှာ မဟုတ်ဘူး

ဒီကောင်၊ သူ့ကို အရူးလုပ်ဖို့ တကယ်ကို မလွယ်ဘူးပဲ

“အစ်မချူ၊ နင်ဒေါသ မထွက်ဘူး” လော့ရှောင်မန်က နှုတ်ခမ်းလေးဆူ၊ ခြေဆောင့်ရင်း ချူရီမန်ကို ပြောလိုက်တယ် “အစ်မချူကို လျစ်လျူရှုပြီး ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ဒီအတိုင်း ထွက်သွားနိုင်ရတာလဲ”

“စိတ်ထဲမထားနဲ့တော့” ချူရီမန်က သက်ပြင်းဖျော့ဖျော့လေး ချလိုက်တယ်။ ထို့နောက် လော့ရှောင်မန်ရဲ့ လက်ကို ဆွဲကိုင်ပြီး “ငါတို့ ချူမိသားစုဆီ ပြန်ကြတာပေါ့”

“အို၊ အင်း”

“အိမ်ရောက်တာနဲ့၊ နင့်ကို စိတ်မပူဖို့ ခရမ်းဖန်းတောင်ကြားဆီ စာတစ်စောင် ရေးပို့လိုက်”

“အင်း၊ အဲ့လိုပဲ လုပ်လိုက်မယ်”

“စီနီဘာအစ်ကို ဖန်ဟောင်ကို မတွေ့ရတာကြတော့ နင်သူ့အကြောင်း ကြီးပဲ တွေးနေမိတယ်မလား” ချူရီမန်က ပြုံးကာ မေးလိုက်တယ်။ ရန်ကိုင် ပြောခဲ့တဲ့ စကားကို ပြန်မတွေးမိအောင် ချက်ချင်းပဲ ခေါင်းစဉ် တစ်ခုရှာလိုက်တယ်။

“အား… မဟုတ်ပါဘူး…” လော့ရှောင်မန်က အသာအယာလေး ခေါင်းခါလိုက်ပြီး ရှက်ရှက်နဲ့ ပြန်ပြောလိုက်တယ် “ဘာကြောင့်လဲတော့ မသိဘူး၊ အပြင်ရောက်နေတဲ့ အချိန်အတွင်း သူ့အကြောင်း နည်းနည်းလေးတောင် မတွေးဖြစ်ဘူး”

“ဘာလို့လဲ ဆိုတော့ နင်က အပြင်ကမ္ဘာကြီးရဲ့ အံ့အားသင့်ဖွယ်ရာ တွေကို မြင်တွေ့ခံစား လိုက်ရတာကိုး”

မိန်းကလေး နှစ်ယောက်စလုံးက လွန်ခဲ့တဲ့ တစ်နှစ်ကမှ စသိခဲ့တာ မဟုတ်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ကောင်းကင်စံအိမ်ဆီ သွားတဲ့ ခရီးစဉ် စလိုက်ကတည်းက စွန့်စားခန်းတွေ တစ်ခုပြီးတစ်ခု သူမတို့ ကြုံတွေ့ခဲ့ရပါတယ်။ တစ်ကြိမ်စီတိုင်းမှာလည်း ထူးခြားဆန်းကြယ်မှု အဖုံဖုံနဲ့ အန္တရာယ်များစွာကို ရင်ဆိုင် ကြုံတွေ့ခဲ့ရတယ်။ ထိုအချိန် အတောအတွင်း သူမတို့ နှစ်ယောက်စလုံး တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ခဏလေးတောင် မခွဲခွါခဲ့ကြပါဘူး။ ထို့ကြောင့် အခုဆိုရင် သူမတို နှစ်ယောက်ကြားက ဆက်ဆံရေးက သာမန်ညီအစ်မတွေထက်တောင် ပိုပြီး ခိုင်မြဲနေပါပြီ။ နှစ်ယောက်စလုံးက အချင်းချင်းကို သွေးသောက် ညီအစ်မတွေလို့ သတ်မှတ်ထားကြတာပါ။

ဒါကြောင့် ချူရီမန်ပြောခဲ့တဲ့ စကားနဲ့ ပက်သက်ပြီး လော့ရှောင်မန်က နည်းနည်းလေးတောင် ပြန်ငြင်းဆိုဖို့ မကြိုးစားခဲ့တာပါ။

ရန်ကိုင်နဲ့ သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်ကတော့ ဗဟိုမြို့တော် တောင်ဘက်ဆီ ခရီးအပြင်းနှင်နေခဲ့တယ်။

တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်းတို့ နှစ်ယောက်ကတော့ ရန်ကိုင် နောက်ကနေ လမ်းလျှောက်လိုက်နေခဲ့တယ်။ ပါးစပ်ကနေ ထုတ်မပြောပေမယ့် သူတို့စိတ်ထဲ သံသယတစ်ခုခု ရှိနေတယ် ဆိုတာကို မျက်နှာ ကြည့်ပြီးတောင် ပြောလို့ ရပါတယ်။ သူတို့ သခင်ငယ်လေးက ချူမိသားစုကို သူ့ဘက်ပါအောင် ဆွဲခေါ်ဖို့ ဘာလို့ မကြိုးစားလဲ ဆိုတာကို သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက် နားမလည်နိုင် ဖြစ်နေခဲ့တယ်။

လူမိသားစုကို မျက်လုံးထဲ မထည့်တာကို သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက် အဲ့လောက်ကြီး ဂရုစိုက်မနေပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ချူမိသားစုကတော့ ကွဲပြားသွားပါပြီ။ ချူမိသားစုက မိသားစုကြီး ရှစ်ခုထဲက တစ်ခုဖြစ်တဲ့အတွက် ရန်ကိုင်ကိုသာ ချူမိသားစုက ထောက်ပံ့ပေးလိုက်မယ် ဆိုရင် သူ့အင်အားက သိသိသာသာကို တိုးတက်များပြား သွားမှာပါ။

ပြီးတော့ ချူမိသားစုထဲ ချူရီမန်ရဲ့ အဆင့်အတန်းက မနိမ့်ကျပါဘူး။ ချူရီမန်က သူ့ကို ထောက်ခံဖို့ သဘောတူလိုက်တာက ချူမိသားစုက သူ့ကို ထောက်ခံဖို့ သဘောတူလိုက်တာနဲ့ အတူတူပါပဲ။

တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်းတို့ နှစ်ယောက်စလုံး သိချင်နေခဲ့ပြီး မေးချင်ခဲ့ပေမယ့် ဘယ်ကနေ စမေးလို့ မေးရမှန်းမသိ ဖြစ်နေခဲ့တဲ့အတွက် ရန်ကိုင် နောက်ကနေသာ တိတ်တိတ်လေး လိုက်သွားလိုက်ပါတယ်။

ခဏအကြာမှာတော့ တန်ယုရှန်းက အသံကျယ်ကျယ်နဲ့ လည်ချောင်း ရှင်းလိုက်ပြီး တုဖုန်းကို စိုက်ကြည့်လိုက်တယ်။

တန်ယုရှန်းက မျက်မှောင် ကြုံ့ပြီး တစ်ခုခုကို စဉ်းစားနေခဲ့တာပါ။ ထို့ကြောင့် တန်ယုရှန်းရဲ့ ချောင်းဟန့်သံကြီးကို ကြားလိုက်တဲ့အချိန် တုဖုန်း ကြောင်သွားခဲ့တယ်။

တုဖုန်းရဲ့ အပြုအမူကို မြင်ပြီး တန်ယုရှန်း မျက်ခွံလှန်လိုက်တယ်။ ထိုကောင်ပုံစံကို ကြည့်ပြီး တန်ယုရှန်း ပြောစရာစကား မဲ့သွားခဲ့ရတယ်။

Martial Peak
အပိုင်း (၃၈၉) ဗဟိုမြို့တော်ဆီသို့ ပြန်ခြင်း
သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်ရဲ့ လှုပ်ရှားမှု မှန်သမျှကို ရန်ကိုင် သတိမပြုမိပဲ မနေပါဘူး။

ထို့ကြောင့် သူ့ရှိန်ကို နည်းနည်းလေး လျှော့ချလိုက်တယ်။ မကြာခင်မှာပဲ သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက် သူ့ကို မှီလာခဲ့တယ်။ ရန်ကိုင်က သူတို့ နှစ်ယောက်ကို လှည့်ကြည့်ကာ မေးလိုက်တယ် “ခင်ဗျားတို့ စိတ်ရှုပ်နေတာလား”

တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်းတို့ နှစ်ယောက်စလုံး ထုံထုံမှိုင်းမှိုင်းနဲ့ ခေါင်းညိတ်လိုက်ကြတယ်။

“အဲ့ဒါနဲ့ ပက်သက်ပြီး ဘာထူးဆန်း‌ နေလို့လဲ” ရန်ကိုင်က ပြုံးလိုက်တယ်။ သူ့မျက်နှာထက် နောင်တရသည့် အရိပ်အယောင် နည်းနည်းလေးမှ မတွေ့ရပါဘူး။

“သခင်ငယ်လေး၊ သခင်မလေးချူကို ဘာလို့ ဒီအတိုင်း ထားခဲ့ရတာလဲ။ ချူမိသားစုရဲ့ အင်အားက သေးတာ မဟုတ်ဘူး။ သခင်ငယ်လေးသာ ချူမိသားစုနဲ့ မဟာမိတ်ဖွဲ့နိုင်ခဲ့မယ် ဆိုရင် သခင်လေးရဲ့ အင်အား တော်တော်လေး တိုးတက်သွားမှာ။ အမွေခံတိုက်ပွဲကို နိုင်နိုင်ချေလည်း ပိုပြီး များသွားဦးမှာ” တုဖုန်းက ဟိုချုံတိုး၊ ဒီချုံတိုး လုပ်မနေပဲ တိုက်ရိုက်ပဲ ပြောချလိုက်တယ်။

အမွေခံတိုက်ပွဲမှာ သွေးစစ်သည်တော်တွေသာ ဝင်ပါခွင့်ရခဲ့ရင် နှစ်ယောက်စလုံးက ရန်ကိုင်ဘက်ကနေဖို့ ဆုံးဖြတ် ထားကြပြီးသားပါ။ ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင် အမွေခံတိုက်ပွဲ နိုင်ဖို့အတွက် သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံး တတ်နိုင်သမျှ ကူညီပေးနေကြတာပါ။

ဒါပေမယ့် ရန်ကိုင်က ခေါင်းခါလိုက်ပြီး အသာအယာလေး ပြန်ပြောလိုက်တယ် “သူမ သိက္ခာကို စောင့်ထိန်းရမှာဖြစ်လို့ ချူရီမန်က ငါတို့နဲ့ တစ်ဖက်တည်း ရပ်တည်ဦးမှာ မဟုတ်ဘူး။ ဒါကြောင့် သူမကို ငါ့ဘက်ဆွဲခေါ်ဖို့ ကြိုးစားမယ် ဆိုရင်တောင် နောက်ဆုံးရလဒ်က အတူတူပဲ ဖြစ်မှာ”

“တကယ်လား” တုဖုန်း ထိတ်လ့န်သွားခဲ့ပြီး ရန်ကိုင်ကို ငေးကြောင်ကြည့်နေလိုက်တယ် “ကျုပ်မြင်သလောက်ဆို သူမက သခင်ငယ်လေးကို စိတ်ဝင်စားနေတဲ့ ပုံပါပဲ။ သူမက သခင်ငယ်လေးကို တော်တော်လေး နှစ်သက်နေတယ်လို့တောင် ကျုပ်ပြောရဲတယ်။ ကျုပ်တို့ စကားဖောင်ဖွဲ့လိုက်တိုင်း သူမပါးစပ်ကနေ သခင်ငယ်လေး ဘယ်လောက်တော်ကြောင်းကို အမြဲချီမွမ်းခန်း ဖွင့်နေတာ”

“အဲ့ဒါ အမှန်ပဲ” တန်ယုရှန်းကလည်း ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်တယ်။

“သူမက ငါ့ကို ကြိုက်နေတာလား” ရန်ကိုင်က တုဖုန်းကို အံ့အားသင့်တကြီး ကြည့်လိုက်ပြီး ဝါးလုံးကွဲ အော်ဟစ် ရယ်မောလိုက်ကာ “တုဖုန်း၊ တုဖုန်း၊ ခင်ဗျား အဲ့လို ထင်နေတာ ဆိုရင်တော့ ခင်ဗျား အရမ်းတုံးရာ ကျသွားပြီ”

တုဖုန်းက လူငယ် တစ်ယောက် မဟုတ်ပါဘူး။ ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင်က သူ့ကို တုံးတယ်လို့ ပြောတာကို ကြားလိုက်တဲ့အချိန် အနည်းငယ်တော့ ရှက်မိသွားခဲ့ပြီး သူ့မျက်နှာလည်း မဆိုသလောက်ကလေး နီမြန်းသွားခဲ့တယ်။

“ကျုပ်ရဲ့ စွမ်းဆောင်ရည်က ကျုပ်နဲ့ မျိုးဆက်တူ လူငယ်တွေထဲမှာ အကောင်းဆုံး ဖြစ်တယ်ဆိုပြီး ကျုပ်ကို အထင်ကြီးချင် ကြီးနေမှာပေါ့” ရန်ကိုင်က မျက်ခုံးပင့်လိုက်ပြီး ယုံကြည်ချက် အပြည့်ရှိနေတဲ့ လူတစ်ယောက်ရဲ့ ပုံစံနဲ့ “ဒါကြောင့်ပဲ ကျုပ်က သူမ သိခဲ့တဲ့ အခြားသခင်လေးတွေနဲ့ မတူကွဲပြား ထူးခြားနေတယ်လို့ သူမထင်နေခဲ့တာ။ ဒါပေမယ့် ကျုပ်ကို ကြိုက်နေတယ်လို့တော့ မဆိုလိုဘူး”

တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်းတို့ နှစ်ယောက်စလုံး မျက်မှောင် ကြုံ့လိုက်ကြတယ်။ ရန်ကိုင် ပြောတာကို သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံး လက်မခံနိုင် ကြသေးပါဘူး။

ရန်ကိုင်က အသာအယာလေး ပြုံးလိုက်ပြီး “ချူရီမန် ဆိုတာ ဘယ်သူလဲ။ ချူမိသားစုရဲ့ ပထမသခင်မလေး၊ ချူမိသားစု လူငယ်မျိုးဆက် တစ်ခုလုံးရဲ့ တလက်လက် တောက်ပနေတဲ့ ကြယ်တစ်ပွင့်။ ကျုပ်မေးပါဦးမယ်… သူမလို မိန်းကလေး တစ်ယောက်က ကိုယ့်အနာဂတ်ကို ကိုယ်ဘာသာကိုယ် ဆုံးဖြတ်လို့ ရပါ့မလား”

ထိုစကားကို ကြားလိုက်တာနဲ့ တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်းတို့ နှစ်ယောက်စလုံး မျက်မှောင် ကြုံ့လိုက်ကြတယ်။

ချူရီမန်နောက် လိုက်နေတဲ့ လူတွေ မနည်းမနောပါပဲ။ သူမက ဗဟိုမြို့တော်မှာ လူငယ်တွေကြား ရေပန်းအစားဆုံး မိန်းကလေး တစ်ယောက်ဆိုလည်း မမှားပါဘူး။

ဒါပေမယ့် လူငယ်ပါရမီရှင် များစွာက သူမကို ပိုးပန်းနေခဲ့တာတောင် သူမက အခုထိ တစ်ယောက်တည်း ဖြစ်နေတုန်းပါပဲ။ ဗဟိုမြို့တော်က သခင်လေး တစ်ယောက်နဲ့ သူမနဲ့ ကြိုက်နေတယ် ဆိုပြီး သတင်းထွက်ခဲ့ဖူးတာလည်း မရှိပါဘူး။

ဘာကြောင့်လဲ ဆိုတော့ ချူရီမန်ကို လက်ထပ်ချင်တဲ့ လူတိုင်း ချူမိသားစုထဲ ဝင်ရမယ်လို့ ချူမိသားစုခေါင်းဆောင် ချူရှို့ချန်က ကြေညာထားလို့ပါပဲ။

ထိုစကားကို ကြည့်လိုက်ရင် ချူရှို့ချန်က သူ့သမီးကို အရမ်းချစ်လွန်းလို့ မိသားစုကနေ မခွဲသွားစေချင်တဲ့ ပုံစံ ပေါက်နေပါလိမ့်မဘ်။

ဒါပေမယ့် တကယ်တမ်းကတော့ ချူရှို့ချန်က ချူမိသားစု တိုးတက်ဖို့ အခွင့်အလမ်းကောင်းကြီးကို လက်မလွှတ်ချင်တာပါ။

တိုတိုပြောရရင်တော့ ချူရီမန် အနေနဲ့ သူမကံကြမ္မာကို သူမကိုယ်တိုင် ထိန်းချုပ်လို့ ရနေတာ မဟုတ်ပါဘူး။ အနာဂတ်ကျရင် သူမအနေနဲ့ မိသားစုအင်အား တိုးမြင့်ဖို့အတွက် မိသားစု အကြီးပိုင်းတွေကြားက ပွန်းရုပ်တစ်ရုပ် ဖြစ်လာမှာပါ။

ချူမိသားစု မိသားစုကြီးမှာ ကြီပြင်းလာခဲ့ရတဲ့အတွက် သူမ အလေးထားဆုံးက မိသားစု အကျိုးအမြတ်ပါ၊ ကိုယ်ပိုင် စိတ်ခံစားချက်တွေကိုဆိုတာ နောက်မှပါ။

သူမရဲ့ ခင်ပွန်းက ဘယ်သူ ဖြစ်လာမှာလဲ။ ဒါကို သူမရဲ့ ချူမိသားစု အကြီးပိုင်းတွေကပဲ ဆုံးဖြတ်သွားမှာပါ။ သူမမှာ ကိုယ်ပိုင် ဆုံးဖြတ်ခွင့် နည်းနည်းလေးတောင် မရှိပါဘူး။

ထိုကဲ့သို့ မိန်းမတစ်ယောက်က ကိုယ့်စိတ်နဲ့ကိုယ် ရန်ကိုင်ဘက်မှာ သွားရပ်တည်လို့ ရမှာမဟုတ်ပါဘူး။ သူမသာ အလျင်စလို ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်လို့လည်း ချူမိသားစုက သူမရဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက်ကို အသိအမှတ် ပြုလိမ့်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

“ခင်ဗျားတို့ မယုံဘူးလား” ရန်ကိုင်က သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်ကို စူးစိုက်ကြည့်လိုက်တယ်။

တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်းတို့ နှစ်ယောက်စလုံး ပြန်မဖြေခဲ့ကြပါဘူး။

“ဗဟိုမြို့တော် ဂိတ်ပေါက်ထဲကို ငါတို့နဲ့ အတူတူ ဝင်မလာရဲကတည်းက အဖြေထွက်နေပြီလေ” ရန်ကိုင်က အသာအယာလေး ပြုံးလိုက်ပြီး “သူမသာ ငါ့ဘက်ကနေ ရပ်တည်ဖို့ စဉ်းစားထားတယ် ဆိုရင် အခြားသူတွေရဲ့ အထင်အမြင်ကို ဘာလို့ ဂရုစိုက်နေရဦးမှာလဲ’

“ဒါပေမယ့် သူမငါ့ကို ကြိုက်နေတယ်လို့ လာမပြောနဲ့တော့။ ဘာလို့လဲ ဆိုတော့ သူမအမြင်မှာ ငါက ရန်မိသားစုရဲ့ တိုက်ရိုက်မျိုးဆက် တစ်ယောက်သက်သက်ပဲ။ ဒါပေမယ့်…” ရန်ကိုင် အမူအရာက ရုတ်ချည်း လေးနက်သွားခဲ့ပြီး “ငါ့ထက် တော်တဲ့ တစ်ယောက်ယောက်သာ ပေါ်လာခဲ့ရင် အနာဂတ်မှာ ချူမိသားစုက ငါ့ရန်သူ ကျိန်းသေ ဖြစ်လာလိမ့်မယ်”

သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်စလုံး ကြောင်သွားခဲ့တယ်။ ရန်ကိုင်ရဲ့ အတွေး၊ အမြင်တွေ အားလုံးက နည်းနည်းလေး အစွန်းရောက်သယောင် ထင်ရပေမယ့် မိသားစုကြီးတွေက သခင်လေး၊ သခင်မလေးတွေက ခံစားချက်ထက် အကျိုးအမြတ်ကိုသာ အဓိကထား ဦးစားပေးတယ် ဆိုတာကိုတော့ သူတို့ ဝန်မခံချင်တောင် ဝန်ခံရပါလိမ့်မယ်။

မိသားစုရဲ့ လွှမ်းမိုးခြင်းကို ငယ်စဉ်ကတည်းက ခံလာခဲ့ရတဲ့သူတွေ ဖြစ်တဲ့အတွက် သူတို့တွေက စိတ်ခံစားချက်ထက် မိသားစု အကျိုးအမြတ်ကို ပိုပြီး အလေးထားကြပါတယ်။ အချစ်ဆိုတဲ့ အရာမျိုးကတော့ ဒုတိယနေရာမှ တွေးရမယ့် အရာမျိုးပါ။

“သခင်ငယ်လေးရဲ့ စကားကို ကျုပ်သေချာ မှတ်ထားပါတယ်”

တုဖုန်းအနေနဲ့ သူ့အဆင့်အတန်းကြောင့် မိသားစုရေးတွေကို နားလည်စရာ မလိုပါဘူး။

သွေးစစ်သည်တော်တွေက အားကောင်းတဲ့ လက်ရွေးစင်တွေ ဖြစ်ကြပေမယ့် သခင်လေး၊ သခင်မလေးတွေရဲ့ အတွေးတွေကို သူတို့ နားမလည်ကြပါဘူး။

ရန်ကိုင်က ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်ပြီး ပြန်လှည့်သွားလိုက်တယ်။ ထိုခေါင်းစဉ်အကြောင်း ဆက်မပြောကြတော့ပါဘူး။

တစ်နာရီလောက် ကြာပြီးနောက် ဗဟိုမြို့တော်ဆီ သူတို့ ရောက်ရှိလာခဲ့တယ်။

ဗဟိုမြို့တော်ရဲ့ အရွယ်အစားကြောင့် ဗဟိုမြို့တော် တစ်ခုလုံးမှာ မရေမတွက်နိုင်တဲ့ ဂိတ်ပေါက်တွေ ရှိနေခဲ့ကြပါတယ်။

သူတို့သုံးယောက် တောင်ဘက်မှာ ရှိတဲ့ ဂိတ်ပေါက် တစ်ခုစီ ရောက်ရှိလာခဲ့တယ်။

တောင်ဘက် ဂိတ်ပေါက်နား ခြေရှုပ်နေတဲ့ သာမန်လူတွေ မရှိသလို ဟိုသွား၊ ဒီသွားလုပ်နေတဲ့ ကျင့်ကြံသူတွေလည်း မရှိကြပါဘူး။ အဲ့အစား ဂိတ်ပေါက်ကို စောင့်ကြပ်နေတဲ့ ကျင့်ကြံသူ အနည်းငယ်သာ ရှိနေခဲ့ပါတယ်။

တောင်ဘက် ဂိတ်ပေါက်ကို သာမန်လူတွေ ဝင်လို့ မရပါဘူး။

ထိုတောင်ဘက် ဂိတ်ပေါက်က ရန်မိသားစုဝင်တွေသာ ဝင်လို့ရတဲ့ ဂိတ်ပေါက်တစ်ခုပါ။

မိသားစုကြီး ရှစ်ခုမှာ ကိုယ်ပိုင် ဂိတ်ပေါက်တစ်ခုစီ ရှိကြပါတယ်။

ဂိတ်ထဲ ဝင်သွားပြီး ဖောက်ထားတဲ့ လမ်းအတိုင်း လျှောက်သွားလိုက်ရုံနဲ့ ရန်မိသားစုဆီ ရောက်သွားမှာပါ။

မိသားစုကြီး ရှစ်ခုက မိသားစုဝင်တွေက လွဲလို့ ဘယ်သူမှ ထိုဂိတ်ပေါက်ကို ဖြတ်သန်းသွားလာခွင့် မရှိပါဘူး။ ဖြတ်သန်းသွားလာတဲ့ ဘယ်သူမဆို မေးမြန်းခြင်းမရှိ ချက်ချင်း တန်းအသတ်ပစ်ခံရပါတယ်။

ဂိတ်ပေါက်ကို စောင့်ကြပ်နေတဲ့ အစောင့်အကြပ် အနည်းငယ် ရှိနေပါတယ်။ ဒါပေမယ့် မိသားစုကြီး ရှစ်ခုက မဟုတ်တဲ့ လူတွေ ဒီနေရာမှာ ပေါ်လာလေ့ မရှိတဲ့တဲ့အတွက် တောင်ဘက်ဂိတ် တစ်ခုလုံးက ငြိမ်းချမ်းလို့‌ နေခဲ့တယ်။

သူတို့သုံးယောက် ဂိတ်ပေါက်နား ရောက်လာသည့် အချိန်၌ အစောင့်အကြပ်တွေက အံ့အားသင့်နေသည့် အမူအရာနဲ့ သူတို့ကို ကြည့်လိုက်ကြတယ်။

သွေးစစ်သည်တော် နှစ်ယောက်ရဲ့ ခါးထက်၌ ချိတ်ဆွဲထားသည့် ကျောက်စိမ်း တံဆိပ်ပြားကို မြင်တွေ့လိုက်ပြီးနောက် အမူအရာကို ခပ်မြန်မြန်ပဲ ပြန်ထိန်းလိုက်ပြီး လက်သီးဆုပ်ကာ လေးလေးစားစားနဲ့ နှုတ်ဆက်လိုက်တယ်။

သုံးယောက်သား ဂိတ်ပေါက်ကို ဖြတ်ကျော်သွားပြီးတော့မှပဲ ဂိတ်ပေါက်က အစောင့်အကြပ်တွေ သက်ပြင်းချလိုက်နိုင်ခဲ့တယ်။

“ဘယ်သခင်လေး ပြန်လာတာလဲ မသိဘူး။ သူ့ကြည့်ရတာ တော်တော်လေး ငယ်သလိုပဲ၊ အလွန်ဆုံးမှ ၁၇နှစ်၊ ၁၈နှစ် လောက်ပဲ ရှိဦးမယ်”

“အသက်၁၇၊၁၈လောက် ရှိတဲ့ သခင်လေးဆိုတော့… အငယ်ဆုံး တစ်ယောက်များ ဖြစ်နေမလား”

“အငယ်ဆုံးတစ်ယောက်က ကျင့်ကြံလို့ မရဘူးဆို။ အဲ့လိုဆိုရင် သူက သာမန်လူတစ်ယောက်နဲ့ ဘာမှ ထူးခြားမှာ မဟုတ်ဘူး။ ဒါပေမယ့် အခုသခင်လေးက မကျင့်ကြံနိုင်တဲ့ ယုံကြည်ချက် မဲ့နေတဲ့ ပုံလည်း မပေါက်ပါဘူး။ ထူးဆန်းတယ်…”

“ထူးဆန်းဆန်း၊ မဆန်းဆန်း၊ အဲ့ဒါ ငါတို့ အလုပ်မဟုတ်ဘူး။ ငါတို့ အလုပ်က ဂိတ်ပေါက်ကို စောင့်ကြပ်ဖို့ပဲ”

“ဟုတ်တယ်၊ စကားကို လျှာအရိုးမရှိတိုင်း လျှောက်ပြောမနေနဲ့။ မိသားစုထဲက အားကောင်းတဲ့ ပညာရှင် တစ်ယောက်ယောက်သာ မင်းစကားကို ကြားသွားရင် မင်းအဆုံးအသတ် ကောင်းမှာ မဟုတ်ဘူး။ ဒါပေမယ့် သူက မိသားစုဆီ ပြန်ရောက်လာတဲ့ ပထမဆုံး သခင်လေးမလား”

“အင်း၊ သူကလွဲပြီး ဘယ်သူမှ ပြန်ရောက်မလာသေးဘူး”

ဂိတ်ပေါက်ကို ဖြတ်ပြီးလို့ အမွှေးတိုင်တစ်ချောင်းစာတောင် မရှိသေးခင်မှာပဲ သူတို့ရှေ့၌ လူတစ်အုပ် ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။ ထိုလူတွေက သူတို့ ပြန်လာမှာကို ကြိုစောင့်နေတဲ့ ပုံပါပဲ။

လူအရေအတွက်က တော်တော်လေး များပါတယ်။ အနည်းဆုံး ဒါဇင်ကျော်လောက် ရှိနေခဲ့ပါတယ်။ အဖွဲ့ကို ဦးဆောင်လာတဲ့ လူက တုတ်ခိုင်ဝဖြီးနေတဲ့ လူတစ်ယောက်ပါ။ သူ့အရပ်က ခြောက်မီတာလောက် ရှည်ပြီး လမ်းလျှောက်လိုက်တိုင်း သူ့ဝမ်းဗိုက်က အဆီတုံးကြီးက တသိမ့်သိမ့် တုန်နေခဲ့ပါတယ်။

ဒီမှာ စောင့်နေရတာ အချိန်အတော်ကြာနေပြီ ဖြစ်တာကြောင့်လားတော့ မသိပေမယ့် သူ့နဖူးနဲ့ လည်ပင်ထက် ချွေးတွေနဲ့ စိုရွှဲနေခဲ့ပါတယ်။

ရန်ကိုင်တို့ သုံးယောက်အဖွဲ့ကို သတိပြုမိမိခြင်း လူဝကြီး တစ်ချက်‌ ကြောင်သွားခဲ့ပေမယ့် ချက်ချင်းပဲ ပျော်သွားခဲ့တယ်။ သူ့နောက်က လူအုပ်ကို အချက်ပြလိုက်ပြီးနောက် ရန်ကိုင်တို့ သုံးယောက်အဖွဲ့ကို ချက်ချင်းပဲ ကြိုဆိုလိုက်ကြတယ်။

ထိုလူဝကြီးက ရန်မိသားစုဝင် တစ်ယောက် မဟုတ်ပါဘူး။ ရန်မိသားစုရဲ့ လက်အောက်ခံ အင်အားစု ခွဲလေးတွေထဲ တစ်ယောက်ပါ။ သူ့ကျင့်ကြံခြင်းအဆင့်က အရမ်းကြီး မမြင့်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ဒီနေရာမှာ ရောက်နေမှတော့ သခင်လေးတွေကို ကြိုဆိုဖို့ မိသားစုက သူ့ကို လွှတ်ထားတာပဲ ဖြစ်ရပါမယ်။ ထိုလူဝကြီးကို ဘာလို့ လွှတ်လိုက်လဲ ဆိုတာကိုတော့ ရန်ကိုင် နားမလည်ပါဘူး။

“လေးစားရတဲ့ စစ်သည်တော် နှစ်ယောက် တော်တော်လေး ကြိုးစားခဲ့တာပဲ” လူဝကြီးက တုဖုန်းနဲ့ တန်ယုရှန်းတို့ နှစ်ယောက်ကို လေးလေးစားစားနဲ့ ခရီးဦးကြို ပြုလိုက်တယ်။ သူ့ပြုံးလိုက်တဲ့အခိုက် သူ့မျက်ဝန်းအစုံက ပိတ်လုမတတ် ဖြစ်သွားခဲ့ပြီး ရန်ကိုင်ကို ကြည့်လိုက်ကာ “စစ်သည်တော် နှစ်ယောက်၊ ဘယ်သခင်လေးကို ပြန်ခေါ်လာတာလဲ ဆိုတာကို ကျုပ်တစ်ချက်လောက် မေးလို့ရမလား”

တုဖုန်း အမူအရာက နည်းနည်းလေးတောင် ပြောင်းလဲသွားခြင်း မရှိပဲ တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နဲ့ ပြန်ပြောလိုက်တယ် “လေးယောက်မြောက် သခင်ကြီးရဲ့သား၊ အငယ်ဆုံးသခင်လေးပဲ”

ရန်မိသားစု သခင်လေးတွေရဲ့ မျက်နှာပြခဲ ကြပါတယ်။ ထို့ကြောင့် လူဝကြီး အနေနဲ့ ရန်ကိုင်ကို မမှတ်မိတာလည်း မထူးဆန်းပါဘူး။ ထို့ကြောင့် တုဖုန်းက ထိုမွေးခွန်းကို စိတ်မကွက်မိတာပါ။

လူဝကြီးရဲ့ မျက်နှာထက် အံ့အားသင့်သည့် အရိပ်အယောင်တို့ ဖြတ်ပြေးသွားခဲ့တယ်။ မိသားစုဆီ ပထမဆုံး ပြန်ရောက်လာတဲ့ သခင်လေးက အငယ်ဆုံး သခင်လေး ဖြစ်နေလိမ့်မယ်လို့ သူမထင်ထားခဲ့ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ချက်ချင်းပဲ လက်သီးဆုပ်လိုက်ပြီး သူ့နောက်က လူတွေနဲ့အတူ ဦးညွှတ်လိုက်ပြီး ယဉ်ယဉ်ကျေးကျေးနဲ့ နှုတ်ဆက်လိုက်တယ် “တတိယအဆင့် ဘဏ္ဏာစိုး ရင်ထန်းရို့ က မိသားစုရဲ့ အမိန့်အရ သခင်လေး ပြန်လာတာကို လာရောက် ကြိုဆိုပါတယ်။ ဒီနှစ်အတောအတွင်း သခင်လေးရဲ့ ကြိုးစားအားထုတ်မှုအတွက် ကျေးဇူးအများကြီးတင်ပါတယ်”

တတိယအဆင့် ဘဏ္ဏာစိုးဆိုတဲ့ အဆင့်က ရန်မိသားစုထဲ၌ မြင့်မားတဲ့ အဆင့်ထဲ မပါသလို နိမ့်ကျတဲ့ အဆင့်ထဲလည်း မပါပါဘူး။ ဒါပေမယ့် သူ့ခွန်အားအရ သူ့ရာထူးက ကျင့်ကြံခြင်း ပါရမီ ရှိစရာ မလိုတဲ့ ပုံပါပဲ။

ရန်မိသားစုက မဟာအင်အားစုကြီး တစ်ခုဖြစ်တဲ့အတွက် နယ်ပယ် အမျိုးမျိုးကို ကွပ်ကဲဖို့အတွက် လူအင်အား တော်တော် များများကို လိုအပ်ပါတယ်။ ထိုလူမျိုးတွေ အတွက်တော့ သူတို့ရဲ့ ခွန်အာက အဓိက မကျပါဘူး။ အရေးအကြီးဆုံးက သူတို့ ကွပ်ကဲရတဲ့ နယ်မြေကို စီမံကွပ်ကဲနိုင်တဲ့ စွမ်းရည်ပါပဲ။

ရင်ထန်းရို့က ဘာလို့ ဒီနေရာကို ရောက်နေလဲလို့ ရန်ကိုင် စဉ်းစားနေတာပါ။ လတ်စသတ်တော့ သူက သခင်လေးတွေကို ကြိုဆိုဖို့အတွက် မိသားစုက စေလွှတ်ထားတဲ့ လူ ဖြစ်နေတာကိုး။

ရန်ကိုင် မျက်မှောင် ပြေလျော့သွားခဲ့ပြီး ရင်ထန်းယုကို ပြန်ပြုံးပြကာ ခေါင်းညိတ်လိုက်တယ် “ဘဏ္ဏာစိုးရင်လည်း အလုပ်ကြိုးစားခဲ့တာပဲ။ ခင်ဗျားဒီမှာ စောင့်နေတာ ဘယ်လောက်ကြာပြီလဲ”
ရန်ကိုင်က အခုလိုမျိုး ယဉ်ကျေးသိမ်မွေ့စွာနဲ့ ပြန်ပြောလာလိမ့်မယ်လို့ ရင်ထန်းရို့ မထင်ထားခဲ့ပါဘူး။ သူ့မျက်ဝန်းအစုံက တောက်ပသွားခဲ့ပြီး ပိုပြီး နှိမ့်နှိမ့်ချချနဲ့ ပြုံးလိုက်ကာ “သခင်လေးတွေကို ကြိုဆိုရတာ ဒီရင်အတွက် ဂုဏ်ယူစရာပါ။ ရက်နည်းနည်းလောက် စောင့်လိုက်ရတာ ဒီယင်အတွက် ပြဿနာလုံးဝ မရှိပါဘူး”

ရန်ကိုင်က အသာအယာလေး ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး မေးလိုက်တယ် “မိသားစုက ကျုပ်တို့အတွက် စီစဉ်ထားတာတွေ၊ ဘာတွေ ရှိသေးလား”

ရန်မိသားစုက သာမန် မိသားစုတွေနဲ့ ကွဲပြားပါတယ်။ မိသားစု အကြီးအကဲတွေက ဂျူနီယာအပေါ် နွေးထွေးကြင်နာမှု မရှိပါဘူး။ အားလုံးက အချင်းချင်း သူစိမ်းတွေလို ဆက်ဆံကြတာပါ။

အရင်တုန်းကဆိုရင် ရန်သခင်လေးတွေ ပြန်လာတဲ့အခါကျ သူတို့နေတဲ့ နေရာဆီပဲ တန်းပြန်သွားရပါတယ်။ သူတို့ကို လာကြိုမယ့်လူ တစ်ယောက်မှ မရှိပါဘူး။

ဒါပေမယ့် ဒီတစ်ကြိမ်ကျတော့ တတိယအဆင့် ဘဏ္ဏာစိုး တစ်ယောက်က သူတို့ကို လာရောက် ကြိုဆိုခဲံပါတယ်။ မိသားစုက သူတို့အတွက် တစ်ခုခုကို ကျိန်းသေ စီစဉ်ထားရပါမယ်။

ရင်ထန်းရို့ ရန်ကိုင်ပြောတာကို နားထောင်လိုက်ပြီးနောက် ထောက်ခံသည့် အမူအရာနဲ့ ခေါင်းညိတ်လိုက်ကာ “သခင်ငယ်လေးက တကယ်ကို အကင်းပါးလှတာပဲ။ ဒီအစေခံက သခင်ငယ်လေးကို တကယ်ပဲ လေးစားမိသွားခဲ့ပြီ”

တုဖုန်းက အေးစက်စက်လေသံနဲ့ ဝင်ပြောလိုက်တယ် “ကပ်ဖားယပ်ယား လုပ်မနေစမ်းနဲ့၊ သခင်ငယ်လေးရဲ့ မေးခွန်းကိုသာ မြန်မြန်ဖြေလိုက်”
“ဟုတ်ကဲ့ပါ” ရင်ထန်းရို့က ပြုံးမြဲပြုံးနေဆဲ ဖြစ်ပြီး သူ့မျက်နှာထက် မကျေနပ်သည့် အရိပ်အယောင် နည်းနည်းလေးတောင်မှ မတွေ့ရပါဘူး” အခြေအနေက ဒီလိုပါ သခင်လေး။ သခင်လေးတွေ ပြန်ရောက်တာနဲ့ သူတို့နေတဲ့ နေရာဆီ တန်းမပြန်ပဲ နဂါးအသွင်ပြောင်းရေကန်ဆီ အရင်သွားရမယ်လို့ မိသားစုက အမိန့်ပေးထားပါတယ်”

“နဂါးအသွင်ပြောင်းရေကန်လား” တုဖုန်းက အံ့အားသင့်နေသည့် လေသံနဲ့ ပြောလိုက်တယ်။

ရန်ကိုင်လည်း အံ့အားသင့်သွားခဲ့မိတယ်။ တန်ယုရှန်းရဲ့ မျက်ဝန်းလေးတွေဆို တလက်လက် တောက်ပနေလို့ပါ။

မိသားစုက ပြန်ရောက်လာတဲ့ သခင်လေးတွေအတွက် အခုလိုမျိုး လက်ဆောင်ကြီးကြီး ပြင်းပေးထားလိမ့်မယ်လို့ သူတို့ တကယ်ကို မထင်မှတ် ထားခဲ့ပါဘူး။

Comment

Leave a Reply

Options

not work with dark mode
Reset