Chapter – 346 & 360

အပိုင်း (၃၄၆) ပြဿနာ အသစ်နဲ့တော့ အခြေအနေတွေ ပိုရှုပ်ထွေး သွားခဲ့လေပြီ

အချိန်က အလွန်အမင်း နှေးကွေးစွာနဲ့ ကုန်ဆုံးနေခဲ့တယ်။

သေခြင်းတရားနဲ့ ခြေတစ်လှမ်းလောက်ပဲ ကွာတော့တဲ့ အချိန်မှာတော့ သူတို့အားလုံး မယုံကြည်နိုင်လောက်အောင်ကို လေးနက်လာခဲ့ကြတယ်။ အားလုံးရဲ့ နှလုံးခုန်သံတွေက မြန်ဆန်နေခဲ့ပြီး ချွေးအေးတို့ကလည်း သူတို့ နဖူးထက်မှ စီးကျလို့ နေခဲ့တယ်။

အားလုံးရဲ့ စိတ်အာရုံ အလုံးစုံကတော့ အစစ်အမှန်ယန်ယွမ်ချီနဲ့ ဖန်တီးထားတဲ့ အလင်းအကာအရံ တွေပေါ်မှာ ရှိနေခဲ့တယ်။

အလင်းအကာအရံ တစ်ခု ကျိုးပျက်သွားတိုင်း အားလုံးရဲ့ စိတ်နှလုံးအစုံက ပိုပို လေလံလာခဲ့တယ်။
လိုဏ်ဂူတစ်ခုလုံးကို မိစ္ဆာချီစွမ်းအင်တွေ ဖုံးလွှမ်းပြီး သိပ်မကြာခင်မှာပဲ အလင်းအကာအရံ အခု၂၀စလုံး ကျိုးပျက်သွားခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် ရန်ကိုင်က အလင်းအကာအရံ အသစ်တွေကို ကြိုတင်ကာရံထားတဲ့အတွက် အားလုံး သေဘေးကနေ ကင်းလွတ်ခဲ့ရတယ်။

လိုဏ်ဂူတစ်ခုလုံး မိစ္ဆာချီတွေနဲ့ ပြည့်စဉ်နေစဉ်၊ မိစ္ဆာစိတ်ဝိဥာဉ်တွေ ကလည်း ဦးတည်ချက် မဲ့စွာနဲ့ သွားလာနေတုန်း အောက်ခြေမှ အေးစိမ့်လှသည့် ယင်ချီတို့ ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။

အပူအချိန်က လျင်မြန်စွာ ကျဆင်းသွားခဲ့တယ်။

အလင်းအကာရံထဲမှာ ရှိနေတဲ့ လူအားလုံးက အစစ်အမှန်ဒြပ်စင် အဆင့် ကျင့်ကြံသူတွေ ချည်းပါပဲ။ သူတို့ရဲ့ အစစ်အမှန်ချီနဲ့သာ သူတို့ကိုယ်သူတို့ ကာကွယ်ထားလိုက်မယ်ဆိုရင် သာမန် အအေးဓါတ်လောက်က သူတို့ကို ဘာမှ လုပ်နိုင်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။
ဒါပေမယ့် အခုအချိန်၌ ကျင့်ကြံခြင်းအဆင့် အနည်းငယ် နိမ့်ကျတဲ့ လူတွေရဲ့ ဆံပင်က အအေးဓါတ်ကြောင့် အေးခဲလာနေခဲ့ပြီး သူတို့ အသက်ရှုလိုက်တိုင်း ရေခဲငွေ့တို့ ထွက်လာနေခဲ့တယ်။

သူတို့ထဲ၌ အသန်မာဆုံးတောင် အေးစိမ့်သလို ခံစားလာခဲ့ရပါတယ်။ အအေးဓါတ်ကို လုံးဝမမှုတဲ့ ရန်ကိုင်ကလွဲလို့ ကျန်တဲ့လူတွေ အကုန်လုံး အအေးဒဏ်ကို ခံစားနေခဲ့ကြရပါတယ်။

အလင်းအကာအရံ အပြင်ဘက်ရှီ မိစ္ဆာချီပင်လယ်လည်း လူတိုင်းရဲ့ ဝိဥာဉ်ကို အေးခဲသွားစေနိုင်သည့် အေးခဲငရဲ အဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲသွားသလားတောင် ထင်မှတ် ရပါတယ်။

ဒုတ်… ဒုတ်… မိစ္ဆာစိဝိဥာဉ်စမ်းဆီကနေ ထွက်ပေါ်နေတဲ့ နှလုံးခုန်သံက ဘယ်တော့မှ ရပ်တန့်မသွားခဲ့ပဲ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ပိုပို ကျယ်လောင်လာခဲ့ကာ နောက်ဆုံးမှာတော့ နှလုံးခုန်သံ တစ်ချက် မြည်ဟီးသွားတိုင်း ရန်ကိုင်တို့ ရပ်နေတဲ့ ကျောက်တိုင် တစ်ကြိမ် တုန်ခါသွားခဲ့တယ်။

ပွက်… ပွက်… ပွက်…

ယင်ချီပူပေါင်းတွေက တစ်လုံးပြီးတစ်လုံး ပေါက်ကွဲသွားခဲ့ပြီး အမျိုးမျိုးသော အေးစက်စက် အနက်ရောင် မိစ္ဆာချီတွေကို ပရမ်းပတာ ဖြစ်သွားစေခဲ့တယ်။

အစစ်အမှန် ယန်ယွမ်ချီ အလွှာတစ်လွှာ ပျက်စီးသွားတိုင်း ရန်ကိုင် အမူအရာက ပိုပို သုန်မှုန်လာခဲ့တယ်။

ခဏကြာပြီးနောက် မိစ္ဆာစိတ်ဝိဥာဉ်စမ်းရဲ့ အူတိုင်ဆီမှ တရစပ်နှလုံးခုန်သံတို့ ထါက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။

ထိုနှလုံးခုန်သံ ထွက်ပေါ်လာတာနဲ့ အရာအားလုံး တိတ်ဆိတ်သွားခဲ့တယ်။

အားလုံးက စိုးရိမ်ကြောင့်ကြ နေသည့် အမူအရာနဲ့ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ကြည့်လိုက်တယ်။ သူတို့ မျက်ဝန်းထဲ ဘာတွေ ဖြစ်နေလို့ ဖြစ်နေမှန်း မသိသည့် အရိပ်အယောင်တို့ကိုလည်း အထင်းသား မြင်တွေ့နေခဲ့ရတယ်။

ဒါပေမယ့် ဘာတွေ ဖြစ်ပျက်နေတယ်ဆိုတာကို အဖြေမထုတ် နိုင်သေးခင်မှာပဲ ထိတွေ့မိသူတိုင်းကို အေးခဲတောင့်တင်း သွားစေနိုင်တဲ့ ကိုးထပ်မြောက် ငရဲကမ္ဘာက ဖြစ်တည်လာသည့် အရိုးကွဲမတတ် အေးစိမ့်လှသည့် ယင်ချီကို သယ်ဆောင်ရင်း
ထာဝရနှင်းဖုံးနေတဲ့ နှင်းဖုံးတောင်တွေဆီက အေးခဲလေပြင်းတွေနှင့် အလားသဏ္ဏာန် တူညီသည့် အေးစက်စက် စွမ်းအင်လှိုင်းလုံးကြီးက အလင်းအကာရံကို ရိုက်ခတ်လာခဲ့တယ်။

ခရက်…

အစစ်အမှန်ယန်ယွမ်ချီနဲ့ ဖန်တီးထားတဲ့ အလင်းအကာရံက ချက်ချင်းပဲ အေးခဲသွားခဲ့တယ်။ အကာအရံထဲ ရှိနေတဲ့ လူအားလုံး မြင်လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်းကြောင့် ကိုယ့်မျက်လုံးကိုယ် မယုံကြည်နိုင်အောင် ဖြစ်ပျက်သွားခဲ့ရတယ်။ ရန်ကိုင်ရဲ့ သန့်စင်လှတဲ့ အစစ်အမှန် ယန်ယွမ်ချီ အကာအရံက ထိုယွမ်ချီတွေနဲ့ ထိတွေ့မိတာနဲ့ ချက်ချင်းပဲ အေးခဲခံလိုက်ရတယ်။ ဘယ်လိုဟာသလဲ… ဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိုင်ဘူး။ ဒါပေမယ့် အမှန်တရားကတော့ အားလုံးရဲ့ မျက်စိရှေ့ ဖြစ်ပျက်နေခဲ့ပါတယ်။

အေးစိမ့်လှသည့် ယင်ချီအပြင် မိစ္ဆာချီတွေကပါ အလင်းအကာရံကို တိုက်ခိုက်နေတဲ့အတွက် ထိုအစစ်အမှန် ယန်ယွမ်ချီ အကာအရံတွေက အရင်ထက် နှစ်ဆအမြန်နှုန်းဖြင့် ပျက်စီးလာခဲ့တယ်။

“မကောင်းတော့ဘူး” ချန်ရီက ခါးသီးမှုတို့ ပြည့်လျမ်းနေသည့် မျက်ဝန်းအစုံဖြင့် လျင်မြန်စွာ ပျက်စီးကျိုးပျက်နေသည့် အကာအရံတွေကို ကြည့်ရင်း ရေရွတ်လိုက်တယ်။

အားလုံးရဲ့ စိတ်ထဲ ငါတို့သာ ဆက်ပြီး တောင့်ခံနိုင်ရင် အသက်ရှင်နိုင်သေးတယ် ဆိုတဲ့ မျှော်လင့်ချက် အရိပ်အယောင်တို့ ရှိနေခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ထိုရုတ်တရက် ပြောင်းလဲမှုကြောင့် အားလုံးရဲ့ မျှော်လင့်ချက် အရိပ်အယောင်လေးတွေ ကြေမွ ပျက်စီးသွားခဲ့ရတယ်။ ကောင်းကင်ကြီးက သူတို့ကို စွန့်ပစ်လိုက်တယ်လို့ အားလုံး ခံစားလိုက်ရတယ်။

သူ့အသံ မပျောက်ကွယ် သေးခင်မှာပဲ ဘေးပတ်ဝန်းကျင်မှာ ရှိနေတဲ့ မိစ္ဆာချီတွေ အကုန်လုံး မိစ္ဆာစိတ်ဝိဥာဉ်စမ်း အူတိုင်ဆီ ရုတ်တရက် ပြန်စီးဝင်ကုန်ခဲ့ကြတယ်။ မိစ္ဆာချီထဲ သွားလာနေသည့် မိစ္ဆာစိတ်ဝိဥာဉ်တွေတောင် မိစ္ဆာစိတ်ဝိဥာဉ်စမ်း အူတိုင်ဆီ စုပ်ယူခံလိုက်ရပါတယ်။
မိစ္ဆာစိတ်ဝိဥာဉ်စမ်းဆီကနေ မိစ္ဆာချီတွေ စီးထွက်မလာတော့ပဲ မိစ္ဆာစိတ်ဝိဥာဉ်စမ်းက မိစ္ဆာလိုဏ်ဂူထဲမှာ ရှိတဲ့ အရာအားလုံးကို စုပ်ယူဝါးမြိုနေခဲ့တယ်။

မရေမတွက်နိုင်တဲ့ စူးရှတဲ့ အော်ဟစ်သံတွေက လိုဏ်ဂူထဲ ပဲ့တင်ထပ်နေခဲ့တယ်။

ကျောက်တိုင်ပေါ်က စင်မြင့်ပေါ်၌ ရှိနေသည့် ရန်ကိုင်တို့ကြောင့် ထိုစုပ်အားကို ခံစားလိုက်ရတယ်။ ဒါပေမယ့် အလင်းအကာအရံက ထိုစုပ်ယူအား တော်တော်များများကို ခုခံပေးထားတဲ့အတွက် သူတို့ထဲက ဘယ်သူမှ မိစ္ဆာစိတ်ဝိဥာဉ်စမ်းထဲ စုပ်ယူခြင်း မခံလိုက်ရပါဘူး။

သူတို့သာ အစစ်အမှန်ချီကို လှည့်ပတ်ထားသရွေ့ ကျန်ရှိနေတဲ့ စုပ်ယူအားကို တောင့်ခံနိုင်ပါလိမ့်မယ်။

“ဘာတွေဖြစ်နေတာလဲ” ချန်ရီ အပြင်ဘက်ကို လှည့်ကြည့်မိလိုက်တဲ့အချိန် အရင်က မိစ္ဆာစိတ်ဝိဥာဉ်စမ်း ရှိနေခဲ့တဲ့ နေရာက တစ္ဆေဖြူရောင် တောက်ပနေတာကို တွေ့လိုက်ရတယ်။

ထိုအလင်းက အရမ်း မလင်းပါဘူး။ ဒါပေမယ့် အခုလို ဘေးပတ်ဝန်ကျင် တစ်ခုလုံးကို အမှောင်ထုက ဖုံးလွှမ်းနေတဲ့ အချိန်မျိုးမှာတော့ ထိုအလင်းမှိန်မှိန်လေးက စူးရှစွာ တောက်ပနေခဲ့ပါတယ်။

မိစ္ဆာစိတ်ဝိဥာဉ် အဆီအနှစ်… ထိုအလင်းဖြူဖြူလေးက မိစ္ဆာစိတ်ဝိဥာဉ် အဆီအနှစ်ဆိုတာ သံသယရှိစရာ မလိုပါဘူး။

ထိုအလင်းဖြူက လူအိုကြီး လိုချင်ခဲ့တဲ့ အဖိုးတန် ရတနာတစ်ခုပါ။ အခု သူလိုချင်ခဲ့တဲ့ အဖိုးတန် ရတနာ ထွက်ပေါ်လာတဲ့ အချိန်မှာတော့ လူအိုကြီးက တမလွန်ဘဝကို ရောက်နှင့်နေခဲ့ပါပြီ။ သူ့အနေနဲ့ ထိုအဖိုးတန် ရတနာလေးကို မြင်တောင် မမြင်လိုက်ရပါဘူး။

အားလုံးက ထိုမိစ္ဆာစိတ်ဝိဥာဉ် အဆီအနှစ်ကို စူးစိုက်ကြည့်နေတဲ့အချိန် ထိုအဆီအနှစ်က နှလုံးတစ်ခုလို အဆက်မပြတ် ခုန်နေခဲ့ပြီး တစ်ကြိမ်ခုန်တိုင်း ခုန်တိုင်းမှာ ဘေးပတ်ဝန်းကျင်က စွမ်းအင်တွေကို စုပ်ယူသွားတာကို အားလုံး သတိပြုမိလိုက်တယ်။

တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ထိုအလင်းရောင် မှိန်မှိန်လေးက တစ်ဟုန်ထိုး တိုးဝင်လာနေတဲ့ မိစ္ဆာချီတွေ ဖုံးလွှမ်းသွားတာကို ခံလိုက်ရတယ်။ အလင်းရောင်လည်း ပျောက်ကွယ်သွားခဲတ့ယ်။

ခွမ်း…

နောက်ထပ် အလင်းအကာအရံ တစ်ခု ကျိုးပျက်သွားခဲ့ပြန်ပါပြီ။

ရန်ကိုင်က နောက်ထပ် ယန်အရည်စက် အစက်၂၀ကို အသုံးပြုပြီး အလင်းအကာအရံ အသစ်တွေ ထပ်မံကာရံဖို့ လုပ်နေတုန်းမှာပဲ လန်ရှန်းက အံ့အားသင့်တကြီး ထအော်လိုက်တယ် “မိစ္ဆာစိတ်ဝိဥာဉ်ချီတွေ ပြန်လျော့ကျသွားပြီ”

ထိုစကားကို ကြားလိုက်တာနဲ့ အားလုံး စိတ်အား တက်ကြွသွားခဲ့ပြီး သူမ ငေးကြည့်နေတဲ့ အရပ်ဆီ လှမ်းကြည့်လိုက်ကြတယ်။ ဟုတ်ပါတယ်… မိစ္ဆာလိုဏ်ဂူရဲ့ ဆန့်ကျင်ဘက် အရပ်ဆီမှ အလင်းမှိန်မှိန်လေးကို သူတို့ လှမ်းတွေ့လိုက်ရပါပြီ။

“ဟားဟားဟား၊ ကောင်းကင်ကြီးက ငါတို့ကို ပစ်ပယ်မထားဘူးပဲ” ချန်ရီက ပျော်ရွှင်စွာ အော်ဟစ် ရယ်မောလိုက်တယ်။ သေမင်းရဲ့ အေးစက်စက် လက်ကြီးက သူတို့အသက်ကို ချွေယူဖို့ လုပ်နေစဉ်မှာပဲ အမှောင်ထုထဲက ထိုအလင်းရောင် မှိန်မှိန်လေးက သူတို့အားလုံး အသက်ရှင်ဖို့ မျှော်လင့်ချက် မီးတောက်လေးတွေကို တစ်ဖန်ပြန်လည် လောင်ကျွမ်းလာစေခဲ့တယ်။

အခုနှုန်းအတိုင်းသာ ဆိုရင် လိုဏ်ဂူထဲမှာ ရှိနေတဲ့ မိစ္ဆာချီတွေအားလုံး မိစ္ဆာစိတ်ဝိဥာဉ် အဆီအနှစ်ထဲ စုပ်ယူခံရဖို့က သိပ်မကြာတော့ပါဘူး။

ဒါပေမယ့် ရန်ကိုင်က မျက်မှောင်ကြုံ့လိုက်ပြီး အားလုံးကို အော်ဟစ် သတိပေးလိုက်တယ် “မိစ္ဆာချီတွေ မရှိတော့တာနဲ့ ငါတို့အားလုံး ချက်ချင်း ထွက်သွားကြမယ်၊ ဒီနေရာက အရမ်းကို အန္တရာယ်များတဲ့ နေရာတစ်ခု ဖြစ်နေပြီ”

“နင်ဘာပြောချင်တာလဲ” ရန်ကိုင် ပြောတာကို ကြားလိုက်ရချိန် လန်ရှန်း ကြောင်သွားခဲ့ရပြီး ပြန်မေးလိုက်တယ်။

“အရမ်းကို အားကောင်းလွန်တဲ့ တစ်ခုခု၊ ဒါမှမဟုတ် တစ်ယောက်ယောက် ဖြစ်တည်နေခဲ့ပြီ” ရန်ကိုင်က မိစ္ဆာစိတ်ဝိဥာဉ်စမ်းရဲ့ အူတိုင်းကို ကြည့်ရင် အလွန်အမင်း လေးနက်၊ နက်နဲလှသည့် အမူအရာနဲ့ ပြောလိုက်တယ်။

အခြားသူတွေက ကောင်းကင် စိတ်အာရုံကို အသုံးမပြုနိုင်ပေမယ့် ထိုအူတိုင်ကနေ ဖြာထွက်နေတယ့် ကြောက်မက်ဖွယ် ကောင်းလှသည့် စွမ်းအင်လှိုင်းတွေကို ခံစားမိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ရန်ကိုင်က သူတို့ ခံစားမိတာထက်ကို ပိုပြီး ခံစားမိပါတယ်။

ကျန်ရှိနေတဲ့ မိစ္ဆာစိတ်ဝိဥာဉ်တွေနဲ့ မိစ္ဆာချီတွေ အားလုံးက မိစ္ဆာစိတ်ဝိဥာဉ်စမ်းရဲ့ အူတိုင်ထဲ စုပ်ယူခံလိုက်ရကာ သိပ်သည်းလှတဲ့ စွမ်းအင်တွေအဖြစ် ပြောင်းလဲသွားခဲ့တယ်။ ပြီးတော့ ထိုသိပ်သည်းလှတဲ့ စွမ်းအင်လုံးကြီးက ပုံစံတစ်ခုအသွင်သို့ တဖြည်းဖြည်း ပြောင်းလဲနေခဲ့ပါတယ်။

မိစ္ဆာစိတ်ဝိဥာဉ်စမ်းရဲ့ အလယ်တည့်တည့်၌ ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည့် မိစ္ဆာစိတ်ဝိဥာဉ် အဆီအနှစ်က အသွင်းတစ်ခုကို ယူနေတာပါ။

တစ်ခဏကြာပြီးနောက် မိစ္ဆာချီတွေ အားလုံးက သူတို့ ထွက်သွားလို့ ရလောက်တဲ့အထိ လျော့ကျသွားခဲ့ပါပြီ။

“သွားကြမယ်” ရန်ကိုင်က အော်ဟစ်လိုက်ပြီး စင်မြင့်ပေါ်ကနေ ခုန်ချလိုက်ကာ လိုဏ်ဂူထွက်ပေါက်ဆီ ပြေးထွက်သွားလိုက်တယ်။ ကျန်တဲ့လူတွေ အားလုံးကလည်း သူနောက်ကနေ နီးကပ်စွာနဲ့ လိုက်သွားခဲ့ကြတယ်။

ထွက်ပြေးဖို့ အခွင့်အရေး ရလာပြီ ဖြစ်တဲ့အတွက် တစ္ဆေဘုရင်တောင်ကြားက တပည့်တွေ ဖြစ်စေ၊ ရတနာဂိုဏ်းက တပည့်တွေ ဖြစ်စေ၊ ခြေနှစ်ယောက် အပိုပေါက်ပြီး ဘာလို့ မွေးမလာရတာလဲ ဆိုပြီး ကျိန်ဆဲရင်း ကြောက်လန့်နေတဲ့ ယုန်တွေလို အလျင်အမြန် ထွက်ပြေးကြပါတော့တယ်။

သူတို့ရဲ့ လှုပ်ရှားမှု ပညာရပ်တွေကော၊ အမြန်နှုန်းကို မြှင့်တင်ပေးနိုင်သည့် လက်နက်တွေကိုပါ သုံးပြီး ထွက်ပြေးကြပါတော့တယ်။

အမြန်နှုန်းအရဆိုင် ရန်ကိုင်က အမြန်ဆုံးဖြစ်ပြီး အားလုံးရဲ့ ရှေ့ကနေ ဦးဆောင်နေခဲ့တယ်။ ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက်ကတော့ ဆန်းကြယ်တဲ့ နည်းလမ်းတစ်ခုနဲ့ သူမတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ အစစ်အမှန်ချီကို ချိတ်ဆက်ပြီး ရန်ကိုင် နောက်ကနေ ထပ်ကြပ်မခွါ လိုက်ပါလာနေခဲ့တယ်။

ဒါပေမယ့် ၁၀ကီလိုမီတာကျော်လောက် ပြေးထွက်လာပြီးတဲ့ နောက်မှာတော့ ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းတဲ့ ဟိန်းသံတစ်ခု သူတို့ အနောက်ဘက် ဆီကနေ ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။

နှစ်ပေါင်းများစွာ အိပ်စက်နေရာမှ နိုးထလာတဲ့ သားရဲတစ်ကောင်လို အော်သံကြောင့် လိုဏ်ဂူတစ်ခုလုံး တုန်ခါသွားခဲ့တယ်။ တစ်ခဏကြာပြီးနောက် ပြင်းထန်လှတဲ့ လေပြင်းတွေက သူတို့ကို ဖြတ်သန်း တိုက်ခတ်သွားခဲ့တယ်။ သူတို့သာ အပြေးမမြန်ခဲ့ရင် ထိုလှိုင်းလုံးတွေကြောင့် အခုအချိန်လောက်ဆို ပြင်းပြင်းထန်ထန် ဒဏ်ရာရရင်ရ၊ မရရင် အသက်ပျောက်နေခဲ့ရပါပြီ။

ထို မသိရသေးတဲ့ သတ္တဝါကြီးက ဘယ်လောက်တောင် ကြောက်မက်ဖွယ် ကောင်းတာကို သေသေချာချာ သိရှိလိုက်ပြီးတဲ့ နောက်မှာတော့ အားလုံးရဲ့ မျက်နှာက စက္ကူဖြူတစ်ရွက်လို ဖြူလျော်သွားခဲ့တယ်။ အစစ်အမှန်ချီ လှည့်ပတ်နှုန်းကို တိုးမြှင့်လိုက်ပြီး သူတို့ရဲ့ အရှိန်ကို ချက်ချင်းပဲ တိုးမြှင့်လိုက်တယ်။

“ဟိုမှာပဲ၊ ဝင်ပေါက်က ဟိုမှာ” ချန်ရင်က အရင်တုန်းက ကင်းထောက် တစ်ယောက် အဖြစ် ဆောင်ရွက်ခဲ့တဲ့အတွက် မိစ္ဆာလိုဏ်ဂူထဲက လမ်းကြောင်းတွေကို အခြားသူတွေထက် ပိုပြီး ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်နေခဲ့တယ်။ ထို့ကြောင့် မိစ္ဆာလိုဏ်ဂူရဲ့ ဝင်ပေါက်ကို ခပ်မြန်မြန်ပဲ သူတို့ ရှာတွေ့သွားခဲ့ပါတယ်။
နေ့အလင်းရောင် မှိန်မှိန်လေးကို မြင်တွေ့လိုက်ရတဲ့ အချိန် အားလုံး စိတ်သက်သာရာ ရသွားခဲ့တယ်။ ထိုငရဲတမျှ ကြောက်မက်ဖွယ် ကောင်းတဲ့ နေရာကြီးထဲ အချိန်နည်းနည်းလေးတောင် သူတို့ ဆက်မနေချင်ကြတော့ပါဘူး။

ဒါပေမယ့် ဝင်ပေါက်ကနေ ၂ကီလိုမီတာလောက်ပဲ ဝေးတော့တဲ့ အချိန်၌ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့် ကျင့်ကြံသူ တစ်အုပ် ရုတ်တရက် ထွက်ပေါ်လာခဲ့ပြီး သူတို့ဆီ ပျံသန်းလာခဲ့တယ်။

ရန်ကိုင် မျက်မှောင်ကြုံ့လိုက်ပြီး ထိုလူအုပ်ကို သတိချပ်ကာ ကြည့်လိုက်တယ်။

ထိုအင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ပညာရှင်တွေ အကုန်လုံးက သိပ်သည်းလှတဲ့ မိစ္ဆာချီကို ပိုင်ဆိုင်ထားကြပြီး ရက်စက်ပြီး သွေးဆာတဲ့ အရှိန်အဝါတို့က သူတို့ကိုယ်ကနေ ဖြာထွက်နေခဲ့တယ်။ ထိုလူတွေက လူကောင်းတွေ မဟုတ်တာ ကျိန်းသေပါတယ်။

အစောပိုင်းတုန်းက ထွက်ပေါ်လာခဲ့တဲ့ ဟိန်းသံကြီးက အနီးအနားမှာ ရှိနေတဲ့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ပညာရှင်တွေကို ဆွဲဆောင်သွားမိမှာ မလွဲမသွေပါပဲ။ ဒါပေမယ့် ရန်ကိုင်ကို စိတ်ဓါတ်ကျသွားစေတာက သူတို့အဖွဲ့ မိစ္ဆာလိုဏ်ဂူထဲကနေ ထွက်လာတာကို ထိုအင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့် ကျင့်ကြံသူအဖွဲ့ မြင်တွေ့သွားတာကိုပါပဲ။ သူတို့က မိစ္ဆာလိုဏ်ဂူထဲကနေ ထွက်လာတာဆိုတော့ အထဲမှာ ဘာတွေ ဖြစ်ပျက်နေလဲဆိုတာကို အနည်းနဲ့အများတော့ သိထားမှာပါပဲ။

သူတို့နှစ်ဖွဲ့ကြားက အကွအာအဝေးက တဖြည်းဖြည်း နီးကပ်လာပြီးတဲ့ နောက်မှာတော့ ထိုအင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ကျင့်ကြံသူအဖွဲ့က လှမ်းအော်လိုက်တယ် “ကောင်စုတ်လေးတွေ၊ အဲ့မှာ ရပ်နေလိုက်စမ်း”

ထိုအမိန့်ပေးသံလို အော်သံကို ကြားလိုက်တာနဲ့ အားလုံး စိတ်ညစ်သွားခဲ့တယ်။

အန္တာရာယ်ဆိုးကြီးကနေ ထွက်ပြေးလွတ်မြောက် လာနိုင်ခဲ့ပြီး နောက်ဆုံး လွတ်တော့မယ် အချိန်မှာပဲ လမ်းပိတ်ခံလိုက်ရတာက တကယ်ကို ခံစားလို့ကောင်းတဲ့ ခံစားချက် တစ်ခု မဟုတ်ပါဘူး။

“သူတို့တွေက တစ္ဆေဘုရင်ရဲ့ မွန်းစတားနဲ့ နတ်ဆိုးလေးကောင်ပဲ” လန်ရှန်းရဲ့ အမူအရာ မည်းမှောင်သွားခဲပြီး မသိမသာနဲ့ ရန်ကိုင်နား ကပ်ပြီး တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်တယ် “သူတို့အားလုံးက အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၇၊၈ ကျင့်ကြံသူတွေ ချည်းပဲ။ ငါတို့ သူတို့ကို တိုက်လို့ နိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး”

ရန်ကိုင်က ထိုလေးယောက်ကို မတော်တဆ သွားရန်စ မိလိုက်မှာကို စိုးရိမ်တဲ့အတွက် လန်ရှန်းက အခုလို အလျင်စလို ရှင်းပြလိုက်ရတာပါ။ ပြီးတော့ ထိုလေးယောက်က သူတို့ရဲ့ မကောင်းသတင်းတွေကြောင့် တိမ်မိစ္ဆာနယ်မြေမှာ ကျော်ကြားနေတဲ့ လူတွေပါ။

သူတို့လေးယောက်က အဖွဲ့လိုက်တိုက်ခိုက်တဲ့ နေရာမှာ အရမ်းကို ကျွမ်းကျင်ကြပါတယ်။ လေးယောက်သားသာ စုပေါင်းတိုက်ခိုက်မယ် ဆိုရင် အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထွတ်အထိပ်အဆင့် ကျွမ်းကျင်သူ တစ်ယောက်ကိုတောင် အချိန်အတော်ကြာအောင် ယှဉ်တိုက်ခိုက်နိုင်ပါတယ်။ ထို့ကြောင့် သူတို့မှာ ရန်သူများပေမယ့် အခုအချိန်ထိ ခြေမကျိုး၊ လက်မကျိုးနဲ့ အကောင်းအတိုင်း အသက်ရှင်လျက် နေနေရသေးတာပါ။

ပိုဆိုးတာက ထိုလေးယောက်စလုံးက ယင်တစ္ဆေဘုရင်နဲ့ ရင်းနှီးကြတဲ့ လူတွေပါ။

သူတို့ရဲ့ စရိုက်ကလည်း အရမ်းကို ရက်စက်ပါတယ်။ သူတို့ကို နည်းနည်းလေး ဒေါသထွက်အောင် လုပ်မိလိုက်တာနဲ့ သတ်ပစ်ဖို့ ဝန်လေးနေတဲ့ လူတွေ မဟုတ်ကြပါဘူး။

ရန်ကိုင်လည်း ဘာလုပ်ရမယ် ဆိုတာကို နားလည်ပြီးသားပါ။ ထို့ကြောင့် အော်သံကို ကြားလိုက်တာနဲ့ သူ့အနေနဲ့ မရပ်ချင်ပေမယ့် ခပ်မြန်မြန်ပဲ သွားနေတာကို ရပ်တန့်လိုက်ပါတယ်။

လူအိုကြီးလေးယောက်က အရောင်မတူ၊ ပုံစံတူတဲ့ ဝတ်ရုံတွေကို ဝတ်ဆင်ထားရင်း ရန်ကိုင်တို့အဖွဲ့ဆီ ဘေးချင်းယှဉ် ပျံသန်းလာလိုက်ကြတယ်။

ထိုလေးယောက်စလုံးက အပြာရောင်၊ အစိမ်းရောင်၊ အဝါရောင်နဲ့ ခရမ်းရောင် ဝတ်စုံအသီးသီးကို ဝတ်ဆင်ထားကြပါတယ်။

လူအိုကြီး လေးယောက်က ရန်ကိုင်တို့ ဦးခေါင်းထက် ပျံဝဲနေလိုက်ပြီး မောက်မာစွာနဲ့ ရန်ကိုင်တို့အ ဖွဲ့ကို ငုံကြည့်လိုက်တယ်။ လူအိုကြီးလေးယောက်ထဲ အပြာရောင်ဝတ်စုံနဲ့ လူအိုကြီးက အမိန့်ပေးတဲ့ လေသံနဲ့ စတင်ပြီး စစ်ဆေး မေးမြန်းပါတော့တယ် “မင်းဘယ်သူလဲ၊ ဒီနေရာမှာ ဘာတွေ ဖြစ်ခဲ့တာလဲ”

ရန်ကိုင်က မသိမသာလေး မျက်မှောင်ကြုံလိုက်ပြီး ပြန်ပြောလိုက်တယ် “စီနီယာတို့၊ ကျွန်တော်တို့က ဒီနေရာကို အတွေ့အကြုံရဖို့ လာခဲ့တဲ့ တစ္ဆေဘုရင်တောင်ကြားက တပည့်တွေပါ။ ဒီနေရာမှ ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာတွေနဲ့ ပက်သက်ရင်တော့ ကျွန်တော်တို့လည်း မသိပါဘူး”

“မင်းမသိဘူးလား” အပြာရောင်ဝတ်စုံနဲ့ လူအိုကြီးက အေးစက်စက် နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်တယ်။ ရန်ကိုင် ပြောတာကို သူမယုံတာ အသိသာကြီးပါ။

“အရေမရ အဖတ်မရတွေ တော်လောက်ပြီ၊ သူ့ကို လမ်းသာပြခိုင်းလိုက်” အစိမ်းရောင် ဝတ်စုံနဲ့ လူအိုကြီးက ပြောလိုက်တယ်။

“ကောင်းပြီလေ” အပြာရောင်ဝတ်စုံနဲ့ လူအိုကြီးက ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး ချက်ချင်းပဲ ရန်ကိုင်ဘေးနား ရောက်သွားခဲ့တယ်။

ရန်ကိုင်က အစစ်အမှန်ချီကို လှည့်ပတ်လိုက်ချင်ပေမယ့် ထိုလှည့်ပတ်ချင်တဲ့ စိတ်ကို ချက်ချင်းပဲ ပြန်ဖိနှိပ်ထားလိုက်တယ်။ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၇၊၈ ကျင့်ကြံသူ တစ်ယောက်ရှေ့မှာ ရန်ကိုင်ဆိုတာ ဘာမှ မဟုတ်ပါဘူး။ အခုလို လေးယောက် စုနေတဲ့ အခါမျိုးမှာဆိုရင်တော့ ပြောနေစရာတောင် မလိုတော့ပါဘူး။

အလျင်စလိုနဲ့ မဆင်မခြင် ပြုမူတာက အခြေအနေတွေကို ပိုဆိုရွားသွားစေနိုင်ပါတယ်။

အပြာရောင် ဝတ်စုံနဲ့ လူအိုကြီးက ရန်ကိုင်ကို အလွယ်တကူ ဖမ်းခေါ်သွားကာ အရှေ့ဘက်ကို ပျံသန်းသွားလိုက်တယ်။ ရန်ကိုင်ရဲ့ ကျင့်ကြံခြင်းကို ချိတ်ပိတ်ဖို့ နည်းနည်းလေးတောင် မကြိုးစားခဲ့ပါဘူး။

“မင်းတို့ အားလုံး အရင်ထွက်သွားနှင့်လိုက်၊ ငါထွက်လာတော့မှပဲ မင်းတို့ကို လာရှာမယ်” ရန်ကိုင်က သူ့အဖွဲ့သားတွေဆီ လှမ်းအော်ပြောလိုက်ပြီး သိပ်မကြာခင်မှာပဲ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့် ကျင့်ကြံသူ လေးယောက်နဲ့အတူ အားလုံးရဲ့ မြင်ကွင်းကနေ ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့တယ်။

“ရန်ကိုင်” ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက်စလုံး ကြောက်ရွံ့မှုကြောင့် ဖြူလျော်သွားခဲ့တယ်။ အခုလို ထွက်ပြေးလို့ လွတ်နေခါနီးမှာ ဘာလို့ အခုလို ဖြစ်သွားခဲ့ရတာလဲ။
Martial Peak
အပိုင်း (၃၄၇) မွန်းစတား နဲ့ နတ်ဆိုးလေးယောက်
အပြာရောင်ဝတ်ရုံနဲ့ လူအိုကြီးက ရန်ကိုင်ကို ဖမ်းခေါ်သွားရင်း ကျန်တဲ့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့် ကျင့်ကြံသူ လေးယောက်နဲ့အတူ မိစ္ဆာလိုဏ်ဂူ အတွင်းပိုင်းထဲကို ဝင်ရောက်သွားခဲ့တယ်။

ဒါပေမယ့် အစိမ်းရောင် ဝတ်စုံကို ဝတ်ဆင်ထားတဲ့ လူအိုကြီးက နောက်ပြန်လှည့်ကြည့်လိုက်တယ်။ ထို့နောက် မိစ္ဆာဆန်ဆန် ပြုံးလိုက်ပြီး သူ့မျက်လုံးတွေထဲ သားကောင်ကို တွေ့တဲ့ မြေတစ်ကောင်ရဲ့ မျက်လုံးတွေလို အစိမ်းရောင် အလင်းရောင်တို့ဖြင့် လက်သွားခဲ့တယ်။

လူအိုကြီးရဲ့ အစိမ်းရောင်မျက်ဝန်းထဲ ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက်တို့ရဲ့ ပုံရိပ် ထင်ဟပ်သွားခဲ့တယ်။ ထို့နောက် ညီအစ်မ နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ ခန္ဓာကိုယ် တုန်ခါသွားခဲ့ပြီး သူမတို့ကိုယ်ကနေ အစိမ်းရောင် မှိန်မှိန်လေး တောက်ပလာခဲ့တယ်။

ညီအစ်မ နှစ်ယောက်စလုံး ထိုပြောင်းလဲမှုကို သတိပြုမိလိုက်တာနဲ့ သူမတို့သူမ အလျင်စလို စစ်ဆေးလိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့် သူမတို့ ဘာဒဏ်ရာမှ မရလိုက်ဘူးဆိုတာကို မကြာခင်မှာပဲ တွေ့ရှိခဲ့တယ်။

ဒါပေမယ့် လန်ရှန်းရဲ့ အမူအရာက အပြောင်းလဲကြီး ပြောင်းလဲသွားခဲ့ပြီး စိုးရိမ်ပူပန်စွာနဲ့ ပြောလိုက်တယ် “အရိပ်အမှတ်အသား”

တစ္ဆေဘုရင်တောင်ကြားက တပည့်တွေ အားလုံး ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက်ကို ဂရုဏာ သက်စွာနဲ့ ကြည့်လိုက်ကြတယ်။

“အရိပ်အမှတ်အသားလား၊ အဲ့ဒါဘာလဲ” ဟူကျောင်းအာက စိုးရိမ်စွာနဲ့ မေးလိုက်တယ်။
လန်ရှန်းရဲ့ မျက်နှာက စိုးရိမ်မှု၊ ကူကယ်ရာ မဲ့မှုတို့ဖြင့် ပြည့်နေခဲ့ပြီး တစ်ခဏလောက် တုန့်ဆိုင်းနေပြီးနောက် ရှင်းပြလိုက်တယ် “မွန်းစတားနဲ့ မိစ္ဆာလေးယောက်ထဲမှာ အစိမ်းရောင် ဝတ်စုံကို ဝတ်ဆင်ထားတဲ့ လူက အရမ်းကို တဏှာကြီးတယ်။ ဒါပေမယ့် ကံမကောင်းစွာနဲ့ပဲ နင်တို့ နှစ်ယောက်ကို သူအကြိုက် တွေ့သွားတဲ့ ပုံပဲ။ အရိပ်အမှတ်အသားက သူ့ရဲ့ ကိုယ်ပိုင် နည်းစနစ် တစ်ခုပဲ။ အရိပ်အမှတ်အသား ထိမှန်ခြင်း ခံလိုက်ရပြီ ဆိုတာနဲ့ နင်တို့နှစ်ယောက် ဘယ်နေရာကိုပဲ ရောက်နေ၊ ရောက်နေ သူနင်တို့ကို အာရုံ ခံနိုင်လိမ့်မယ်။ အရိပ်အမှတ်အသားကို သုံးပြီးတော့လည်း နင်တို့ရဲ့ အတွေးတွေနဲ့ စိတ်ခံစားချက်တွေကို ရှုပ်ထွေးသွားအောင် သူလုပ်နိုင်တယ်။ နင်သာ သူနဲ့ တော်တော်လေး နီးကပ်နေခဲ့မယ် ဆိုရင် အရိပ်အမှတ်အသားကို သုံးပြီးတော့ အတိုင်းအတာ တစ်ခုအထိ နင်တို့ကို ထိန်းချုပ်လို့ရတယ်”

လန်ရှန်း ပြောတာကို နားထောင်ရင်း ဟူညီအစ် နှစ်ယောက်ရဲ့ မျက်နှာ လှလှလေးတွေက ချက်ချင်းပဲ ဖြူလျော်သွားခဲ့တယ်။

“ပိုဆိုးတာက နင်တို့ကိုယ်ကနေ ထွက်ပေါ်နေတဲ့ အစိမ်းရောင် အရှိန်အဝါက နင်တို့တွေဟာ လူအိုကြီးရဲ့ ပညာရပ် ထိမှန်ထားခြင်း ခံခဲ့ရတဲ့ လူတွေလို့ ညွှန်ပြနေတာနဲ့ အတူတူပဲ။ နင်တို့သာ အပြင်ထွက်မယ် ဆိုရင် နင်တို့ဆီကနေ ထွက်ပေါ်နေတဲ့ အစိမ်းရောင်ကို မြင်လိုက်တဲ့ ဘယ်သူမဆို နင်တို့တွေက အဲ့သူတောင်းစားအိုကြီးရဲ့ အရိပ်အမှတ်အသား ထိမှန်းထားခြင်း ခံရတဲ့ လူတွေမှန်း တန်းသတိပြုမိလိမ့်မယ်”

လန်ရှန်းက ဆက်ပြီး ပြောလိုက်တယ် “အခုက သူက မိစ္ဆာလိုဏ်ဂူထဲက ကိစ္စနဲ့ အာရုံများနေလို့ နင်တို့ဆီကို အာရုံ လှည့်မလာနိုင်သေးဘူး။ ဒါပေမယ့် သူက အရိပ်အမှတ်အသားကို နင်တို့ဆီ ချန်ထားခဲ့တဲ့အတွက် သူပြန်ထွက်လာတာနဲ့ နင်တို့ကို ကျိန်းသေ လာပြန်ရှာလိမ့်မယ်”

“သူနင့်ကို ကိုယ်တိုင် လာမရှာရင်တောင် သူ့ဆီကနေ မျက်နှာသာ ရဖို့အတွက် အချို့လူတွေက နင်တို့ကို ဖမ်းပြီး သူ့ဆီခေါ်သွားလိမ့်မှာ အသေအချာပဲ။ အကျဉ်းချုပ် ပြောရမယ်ဆိုရင် နင်တို့က လုံးဝကို ဆိုးရွားတဲ့ အခြေအနေတစ်ခုထဲကို ရောက်နေတာ” ချန်ရီက ဝင်ပြောလိုက်တယ်။

“ဒီနည်းစနစ်ကို ချိုးဖျက်နိုင်မယ့် နည်းလမ်း မရှိဘူးလား” ဟူကျောင်းအာက မေးလိုက်တယ်… သူမ မျက်နှာတစ်ခုလုံးက သုန်မှုန်လို့ နေခဲံပါတယ်။

အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့်၉ ကျင့်ကြံသူတိုင်း အဲ့နည်းစနစ်ကို ဖျက်စီးနိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး။ နင်တို့မှာ ရွေးချယ်စရာ နှစ်ခုပဲ ရှိတယ်။ တစ်ခုက သူ့ကို သတ်ဖို့၊ နောက်တစ်ခုက သူ့ထက် ပိုပြီး ခွန်အားမြင့်မားတဲ့ လူကိုရှာဖို့” လန်ရှန်းက သူမရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်ပြီး ပြောလိုက်တယ်။

လန်ရှန်းရဲ့ နောက်ဆုံး စကားကို ကြားပြီးတာနဲ့ ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက်စလုံး တုန်လှုပ်ခြောက်ခြား သွားခဲ့တယ်။

ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက် ဘယ်လို အခြေအနေထဲ ရောက်နေလဲဆိုတာ ရန်ကိုင် မသိပါဘူး။ ဒါပေမယ့် လူအိုကြီး မျက်လုံးထဲ ဖြတ်ပြေးသွားသည့် အစိမ်းရောင်းအလင်းကို သူအသေအချာ မြင်တွေ့ခဲ့ရပါတယ်။

ရန်ကိုင် အမူအရာက ချက်ချင်းပဲ ထက်ရှပြီး အေးစက်လာခဲ့တယ်။

အစိမ်းရောင် ဝတ်ရုံနဲ့ လူအိုကြီး လုပ်လိုက်တာက သာမန် ဘာမဟုတ်တဲ့ ကိစ္စလေး တစ်ခုသာ ဖြစ်တဲ့အတွက် ကျန်တဲ့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့် ကျင့်ကြံသူသုံးယောက်ရဲ့ အာရုံစိုက်ခြင်းကို မခံလိုက်ရပါဘူး။

အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့် ကျင့်ကြံသူတွေရဲ့ အမြန်နှုန်းကြောင့် မိစ္ဆာလိုဏ်ဂူ ဝင်ပေါက်ကနေ သူတို့ နဂိုရှိနေခဲ့တဲ့ ကျောက်တိုင်တွေ နေရာဆီ ရောက်ဖို့ အချိန်အနည်းငယ်ပဲ ကြာခဲ့ပါတယ်။
အခုအချိန်၌ မိစ္ဆာစိတ်ဝိဥာဉ်စမ်းလည်း မရှိတော့သလို မိစ္ဆာချီလည်း မရှိတော့ပါဘူး။ အဲ့အစား မိစ္ဆာစိတ်ဝိဥာဉ်စမ်း နေရာမှာ နက်မှောင်နေတဲ့ ပိုးအိမ်တစ်ခုသာ ရှိနေခဲ့တယ်။

ထိုပိုးအိမ်ရဲ့ အပေါ်ယံ အခွံမှာတော့ လူ့သွေးကြောတွေလို ယှတ်ဖြာနေတဲ့ မျဉ်းကြောင်းလေးတွေ ရှိနေခဲ့တယ်။

ဒါပေမယ့် ထိုပိုးအိမ်က ၁၅ပေကနေ ပေ၂၀လောက်အထိ မြင့်ကာ အေးစက်စက် အရှိန်အဝါတို့ကို ထုတ်လွှတ်နေခဲ့တယ်။ ပိုးအိမ်ရဲ့ အပြင်ဘက်မှာတော့ နတ်ဆိုးချီနဲ့ ဖန်တီးထားတဲ့ ရေဘဝဲလက်တံလို အမျှင်တန်းလေးတွေ ရှိနေခဲ့တယ်။

ဒုတ်… ဒုတ်…

ပိုးအိမ်ထဲကနေ ထွက်ပေါ်နေတဲ့ နှလုံးခုန်သံကို သူတို့ ငါးယောက်စလုံး ကြားခဲ့ရပါတယ်။ ထိုနှလုံးတစ်ချက် ခုန်လိုက်တိုင်း ထွက်ပေါ်လာတဲ့ တုန်ခါလှိုင်းတွေကြောင့် ရန်ကိုင်နဲ့ လူအိုကြီး လေးယောက်တို့ရဲ့ ဝိဥာဉ်နဲ့ ကောင်းကင်စိတ်အာရုံတို့ တုန်ခါသွားခဲ့ရတယ်။

အပြာရောင်ဝတ်စုံနဲ့ လူအိုကြီးက ရန်ကိုင်ကို ဖမ်းကိုင်ထားရင်း မျက်မှောင်ကြုံ့လိုက်တယ်။ ထို့နောက် သူ့လက်ကို ဝှေ့ရမ်းလိုက်ပြီး အကာအရံ တစ်ခုဖန်တီးကာ ထိုတုန်ခါလှိုင်တွေကို ကာကွယ်ထားလိုက်တယ်။

“အဲ့ဒါဘာကြီးလဲ” အဝါရောင်ဝတ်စုံနဲ့ လူအိုကြီးက ရေရွတ်လိုက်တယ်။

သူတို့ လေးယောက်စလုံးက အသက်ရှင်သန်ခဲ့တာ နှစ်ပေါင်းများစွာ ကြာခဲ့ပြီ ဖြစ်သလို သူတို့ရဲ့ အသိဥာဏ်ကလည်း အလွန်အမင်း ကျယ်ပြန့်လှပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ထိုပိုးအိမ်ကနေ ထွက်ပေါ်နေတဲ့ အလွန်အမင်း ကြီးမားလှတဲ့ ဖိအားကို သူတို့ ခံစားမိနေခဲ့ပြီး ထိုပိုးအိမ်ထဲက အရာက ရန်စလို့ ကောင်းတဲ့ အရာတစ်ခု မဟုတ်မှန်း သူတို့ ခံစားမိပေမယ့် ပိုအိမ်ထဲက အကောင်က ဘာမှန်း သူတို့ထဲက ဘယ်သူမှ မသိကြပါဘူး။

မိစ္ဆာချီတွေဆို သိပ်သည်းလွန်းလို့ သာမန် မျက်စိနဲ့တောင် မြင်နိုင်နေခဲ့ပါတယ်။

သူတို့လေးယောက်စလုံး ထိုကဲ့သို့ တူညီတဲ့ ဖြစ်စဉ်ကို တစ်ကြိမ်သာ မြင်တွေ့ခဲ့ဖူးပါတယ်။

နတ်ဆိုးအရှင်သခင် အသစ်ကို တွေ့တုန်းကပေါ့။

လွန်ခဲ့တဲ့ လအနည်းငယ်တုန်းက သူတို့လေးယောက်စလုံး ယင်တစ္ဆေဘုရင်နောက် လိုက်ပြီး နတ်ဆိုးအရှင်သခင် အသစ်ကို ဖူးမြော်မြင်တွေ့ခွင့် ရခဲ့ပါတယ်။

နတ်ဆိုးအရှင်သခင်ရဲ့ မိစ္ဆာချီက သူတို့ရှေ့မှာ မြင်တွေ့နေခဲ့ မိစ္ဆာချီအဆင့်ထိ ရောက်နေခဲ့ပါပြီ။ ထိုနတ်ဆိုးအရှင်သခင်က အစစ်အမှန် နတ်ဆိုး၊ အစစ်အမှန် မိစ္ဆာ ဖြစ်တယ်လို့တောင် ယင်တစ္ဆေဘုရင်က သူတို့ကို ပြောခဲ့ပါသေးတယ်။

ထိုနတ်ဆိုးအရှင်သခင်ရှေ့ သူတို့ကိုယ်သူတို့ မိစ္ဆာလမ်းစဉ် ကျင့်ကြံသူလို့တောင် ခေါ်ဆိုဖို့ မထိုက်တန်ပါဘူး။

“ကောင်စုတ်လေး၊ ငါမင်းကို နောက်တစ်ကြိမ် ထပ်မေးမယ်၊ အဲ့ပိုးအိမ်က ဘာကြီးလဲ၊ မင်းမသိဘူးလို့ ပြောတာ ဒီလူအိုကြီးက မင်းရဲ့ ကျင့်ကြံခြင်းကို ဖျက်စီးပစ်ပြီး မင်းကို ဒီနေရာမှာ သေသွားတဲ့အထိ နေရအောင် လုပ်ပေးလိုက်မယ်။ မင်းသိသမျှ ပြောပြမှပဲ ဒီလူအိုကြီးက မင်းကို သွားခွင့်ပေးမယ်” လူအိုကြီးက ရန်ကိုင်ကို ကြည့်ရင်း အေးစက်စက် လေသံနဲ့ ပြောလိုက်တယ်။

လူအိုကြီးရဲ့ ခြိမ်းခြောက်စကားကို ကြားတာနဲ့ ရန်ကိုင် အမူအရာ အရုပ်ဆိုးသွားခဲ့ပြီး နောက်ဆုံးမှာတော့ အမှန်အကန်အတိုင်းပဲ ပြန်ဖြေဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ် “အဲ့ဒါက မိစ္ဆာစိတ်ဝိဥာဉ်စမ်းထဲကနေ ထွက်ပေါ်လာခဲ့တာ”

“မိစ္ဆာစိတ်ဝိဥာဉ်စမ်း” လူအိုကြီး လေးယောက်စလုံးရဲ့ အမူအရာ ပြောင်းလဲသွားခဲ့ကြတယ်။ အပြာရောင် ဝတ်စုံနဲ့ လူအိုကြီးရဲ့ လေသံထဲ စိတ်လှုပ်ရှားနေသည့် အရိပ်အယောင်တို့ကို အထင်းသား ခံစားမိနိုင်ပါတယ်။

“ဟုတ်တယ်” ရန်ကိုင်က ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်ပြီး ဖြစ်ပျက်ခဲ့တဲ့ အကြောင်းအရာတွေကို အသေးစိတ်ကျကျ ပြန်ရှင်းပြလိုက်ပါတယ်။

ရန်ကိုင် ရှင်းပြနေတာကို နားထောင်ရင်း လူအိုကြီး လေးယောက်စလုံး ပိုပို ရင်ခုန် စိတ်လှုပ်ရှားလာခဲ့ရတယ်။ အခုအချိန်၌ ပိုးအိမ်ကို ကြည့်သည့် သူတို့ အကြည့်တွေက လောဘရမက် တို့ဖြင့် ပြည့်နေခဲ့ပါပြီ။

“ငါတို့ ဘာလုပ်ကြမလဲ” ကျန်တဲ့ လူအိုကြီး သုံးယောက်က အပြာရောင်ဝတ်စုံနဲ့ လူအိုကြီးကို ကြည့်လိုက်ပြီး စိတ်လှုပ်ရှားနေတဲ့ လေသံနဲ့ မေးလိုက်တယ်။

အပြာရောင်ဝတ်စုံနဲ့ လူအိုကြီးလည်း စိတ်လှုပ်ရှား ရင်ခုန်နေခဲ့ရပါတယ်။ မိစ္ဆာစိတ်ဝိဥာဉ်စမ်းဆိုတာ အရမ်းကို ပေါ်လာခဲ့ပါတယ်။ ပေါ်လာတဲ့ အချိန်တိုင်းလည်း ထိုမိစ္ဆာစိဝိဥာဉ်စမ်းက အံ့အားသင့်ဖွယ်ကောင်းလှသည့် ရတနာများစွာတို့ဖြင့် ထွက်ပေါ်လာလေ့ ရှိပါတယ်။ မိစ္ဆာစိတ်ဝိဥာဉ်စမ်းက ရတဲ့ ရတနာတွေက အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အထက်အဆင့်တွေတောင် သားရေယိုရလောက် တဲ့အထိ တန်ဖိုးကြီးတဲ့ ရတနာတွေပါ။

ဒါပေမယ့် ဒီတစ်ကြိမ်မှာ ထွက်ပေါ်လာတဲ့ မိစ္ဆာစိတ်ဝိဥာဉ်စမ်းက သူတို့ ကြားခဲ့ဖူးတာတွေနဲ့ တစ်ခြားစီ ဖြစ်နေခဲ့ပါတယ်။ အခု မိစ္ဆာစိတ်ဝိဥာဉ်စမ်းက သူတို့ ကြားခဲ့ဖူးတဲ့ မိစ္ဆာစိတ်ဝိဥာဉ်စမ်းနဲ့ ကွဲပြားနေတဲ့အတွက် အပြာရောင်ဝတ်စုံနဲ့ လူအိုကြီးလည်း ဆုံးဖြတ်ချက် ချရခက်နေခဲ့တယ်။

“ငါတို့အားလုံး အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၉ကို ချိုးဖျက်ဝင်ရောက်ဖို့ သိမ်မဝေးတော့ပေမယ့် ချိုးဖျက်တဲ့ နေရာမှာ ကူညီပေးဖို့အတွက် သင့်လျော်တဲ့ အရင်းအမြစ်တစ်ခုကို အခုထိ ရှာလို့မတွေ့နိုင်သေးဘူး။ ငါတို့သာ ဒီအခွင့်အရေးကို လွဲချော်သွားခဲ့ရင် နောက်တစ်ခါ ဘယ်လောက်ကြာအောင် ထပ်စောင့်ရမလဲ ဆိုတာကို ဘယ်သူမှ သိလိမ့်မှာ မဟုတ်ဘူး” ခရမ်းရောင် ဝတ်စုံနဲ့ လူအိုကြီးက စွန့်စားချင်တဲ့အတွက် သူ့ရဲ့ အပေါင်းအပါတွေကို ဆွဲဆောင်လိုက်တယ်။

“သဘောတူတယ်” အစိမ်းရောင် ဝတ်စုံနဲ့ အဝါရောင်ဝတ်စုံ ဝတ်ဆင်ထားသည့် လူအိုကြီး နှစ်ယောက်စလုံး အသီးသီး ခေါင်းညိတ်လိုက်ကြတယ်။

သူတို့သုံးယောက်က စွန့်စားဖို့ သဘောတူနေမှတော့ အပြာရောင်ဝတ်စုံနဲ့ လူအိုကြီးလည်း ဘာဆက်ပြောလို့ ပြောရမှန်းမသိ ဖြစ်သွားခဲ့တယ်။ သူဘာလို့ တုန့်ဆိုင်းနေရတာလဲ ဆိုတာက အဖြစ်အပျက်တွေ အားလုံးက မြင်သလောက် မရိုးရှင်းဘူးလို့ သူရဲ့ မသိစိတ်က ပြောနေလို့ပါပဲ။

အချိန်တစ်ခဏတာလောက် တုန့်ဆိုင်းနေပြီးနောက် အပြာရောင်ဝတ်စုံနဲ့ လူအိုကြီးရဲ့ မျက်ဝန်းထဲ ပြတ်သားသည့် အရိပ်အယောင်တို့ လက်သွားခဲ့ပြီး ခေါင်းညိတ်လိုက်တယ် “ကောင်းပြီ”

ဆုံးဖြတ်ချက် ချပြီးတာနဲ့ လူအိုကြီးက ရန်ကိုင်အား မီတာသုံးဆယ် အကွာဆီ လွင့်ပစ်လိုက်တယ်။

မြေကြီးပေါ် မရောက်သေးခင်မှာပဲ ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းသည့် အားတစ်ခုက သူ့ကိုယ်ထဲ စိမ့်ဝင်လာတာကို ရန်ကိုင် ခံစားမိလိုက်တယ်။ သူ့ကိုယ်ထဲ စိမ့်ဝင်လာတဲ့ အားက ပြင်းထန်လွန်းလို့ သူ့ရဲ့ အစစ်အမှန်ယန်ယွမ်ချီတောင် အပြည့်အဝ ဖိနှိပ်နိုင်ခြင်း မရှိခဲ့ပါဘူး။

ဘုန်းဆိုတဲ့ မြည်သံနဲ့ အတူ ရန်ကိုင် မြေကြီးနဲ့ မိတ်ဆက်လိုက်ရပြီး သွေးတစ်ပွက် အန်လိုက်ရတယ်။ သူ့အရိုး တော်တော်များများ ကျိုးကြေသွားခဲ့ပြီး သူ့မျက်နှာဆိုရင် လုံးဝကို ဖြူလျော်လို့ နေခဲ့ပါတယ်။

ထိုအခြင်းအရာကို မြင်လိုက်တာနဲ့ အပြာရောင် ဝတ်စုံနဲ့ လူအိုကြီးက လှောင်ပြောင်သရော်လိုက်တယ် “ဟေး၊ ဒီလူအိုကြီးက သူ့စကား သူ့တည်တယ်နော်။ မင်းဘာသာ သွားချင်ရင် ထွက်သွားလို့ရပြီ”

ရန်ကိုင်က လူအိုကြီးကို စူးရဲစွာနဲ့ တိတ်တဆိတ် ပြန်လှည့်လိုက်တယ်။ သူ့မျက်ဝန်းအစုံကတော့က ဖုံးဖိမရနိုင်တဲ့ မုန်းတီးမှုတို့ဖြင့် ပြည့်နေခဲ့ပါတယ်။

သူ့ကို သွားခွင့် ပေးခဲ့တာလား။ သူ့ရဲ့ အစစ်အမှန်ယန်ယွမ်ချီက သန့်စင် သိပ်သည်းလွန်းနေတာကြောင့်သာ မဟုတ်ရင် လူအိုကြီးရဲ့ ချီကြောင့် သူ့ဒန်တန် ပျက်စီးသွားနိုင်ပါတယ်။ သူ့ဒန်တန်သာ ပျက်စီးသွားခဲ့ရင် သူ့ကျင့်ကြံခြင်းလည်း ပျက်စီးသွားမှာ ဖြစ်သလို ရန်ကိုင်လည်း ဒုက္ခိတတစ်ယောက် ဖြစ်သွားမှာပါ။

သူ့သာ သာမန်သေမျိုး တစ်ယောက် ဖြစ်သွားခဲ့ရင် သူ့ကို စောင့်ကြိုနေမယ့် အဆုံးသတ်က သေခြင်းတရားပါပဲ။ သာမန် သေမျိုးတစ်ယောက်က အခုလို နေရာမျိုးမှာ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ရှင်သန်နိုင်ပါ့မလဲ။

ကံကောင်စွားနဲ့ လူအိုကြီးက သူ့ကို ခပ်ဝေးဝေးဆီ လွင့်ပစ်လိုက်ပြီးနောက် တစ်ချက်ကလေးတောင် ပြန်လှည့်မကြည့်တော့ပါဘူး။ ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင် ဒုက္ခိတ တစ်ယောက် ဖြစ်မသွားခဲ့ဘူးဆိုတာကို သူမသိခဲ့ပါဘူး။

လူအိုကြီးသာ သိခဲ့ရင် သူ့ရဲ့စရိုက်အရ ရန်ကိုင်ကို ဒီအတိုင်း လွှတ်ပေးမှာ မဟုတ်တာ အသေအချာပါပဲ။

နည်းနည်းလေးတောင် အချိန်မဖြုန်းတော့ပဲ ရန်ကိုင်က တင်ပလင်ခွေ ထိုင်လိုက်ကာ အနက်ရောင်စာအုပ်ထဲကနေ ဆေးပေါင်းရည် တစ်စက်ကို ထုတ်ယူလိုက်ပြီး ချက်ချင်းပဲ သောက်သုံးလိုက်တယ်။

တစ်ခဏကြာပြီးနောက် တိုက်ပွဲသံတို့ သူ့နားထဲ ပျံ့လွင့်လာခဲ့တယ်။

ထိုမွန်းစားတားနှင့်နတ်ဆိုး လေးယောက်ထဲက တစ်ယောက်ချင်းစီက အားကောင်းလှပါတယ်။ သူတို့ လေးယောက်သာ ပူးပေါင်းတိုက်ခိုက်မယ်ဆိုရင် အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့်၌ ပြိုင်ဘက်ကင်းတယ် ဆိုတာ ချဲ့ကား ပြောနေတာ မဟုတ်ပါဘူး။ အခုအချိန်၌ သူတို့လေးယောက်သား ပူးပေါင်းပြီး ထူးဆန်းသည့် အနက်ရောင် ပိုးအိမ်ကို တိုက်ခိုက်နေခဲ့ကြတယ်။

ပိုးအိမ်ထဲက အလွန်အမင်း ကျယ်လောင်လှသည့် ဟိန်းသံတစ်သံ ထွက်ပေါ်လာခဲ့ပြီး နောက် တစ်ခုခု ကျိုးပျက်သွားသည့် အသံ ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။

အပြာရောင်ဝတ်စုံနဲ့ လူအိုကြီးက ထိတ်လန့် ၊ စိတ်လှုပ်ရှားနေတဲ့ အသံနဲ့ အော်ဟစ်လိုက်တယ် “ဟုတ်သွားပြီ၊ ဒီကောင်က အစစ်အမှန် မိစ္ဆာတစ်ကောင်ပဲ၊ အစစ်အမှန် မိစ္ဆာတစ်ကောင်ဟ”
ထိုအော်ဟစ်သံ ပြီးနောက် တိုက်ပွဲက ပိုပြီးပြင်းထန် လာခဲ့တယ်။ တိုက်ပွဲကို မမြင်ရပေမယ့် ပိုးအိမ်ထဲက အကောင်က လူအိုကြီး လေးယောက်ကြောင့် နိုးထလာခဲ့ရပြီး ထိုလေးယောက်ကို ပြန်တိုက်ခိုက်နေတယ်ဆိုတာကို ခန့်မှန်းကြည့်ရုံနဲ့တင် သိနိုင်ပါတယ်။

သိပ်မကြာခင်မှာပဲ လိုဏ်ဂူတစ်ခုလုံး မိစ္ဆာချီတွေနဲ့ တဖြည်းဖြည်း ပြည့်နှက်လာခဲ့တယ်။ ထွက်ပေါ်နေတဲ့ အလင်းရောင် မှိန်မှိန်လေးတွေတောင် အမှောင်ထုရဲ့ ဖုံးလွှမ်းသွားခြင်းကို ခံလိုက်ရပါပြီ။

ရန်ကိုင်က ထိုအခြင်းအရာတွေကို အတတ်နိုင်ဆုံး လျစ်လျူရှုထားလိုက်ပြီး အားပြန်ဖြည့်နေရာမှာ အာရုံစိုက်ထားလိုက်တယ်။

ဒါပေမယ့် သူ့ကိုယ်ထဲက တစ်ခုခုက အဆက်မပြတ် လှုပ်ရှားနေတာကို ရန်ကိုင် သတိပြုမိလိုက်တယ်။ သူ့ရဲ့ အစစ်အမှန် စီးကြောင်းတွေတောင် ဝရုန်းသုန်းကား ဖြစ်သွားခဲ့ရပါတယ်။

အံ့အားသင့်သွားတာနဲ့ ရန်ကိုင်လည်း သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကို ခပ်မြန်မြန်ပဲ စစ်ဆေးကြည့်လိုက်တယ်။ မကြာခင်မှာပဲ သူ့ကိုယ်ထဲရှိ တစ်ခုခုက အပြင်ဘက်ရှိ တစ်ခုခုကို တုန့်ပြန်နေတာကို ရန်ကိုင် တွေ့ရှိလိုက်ရတယ်။

တစ်ခဏတာလောက် အံ့အားသင့်သွားခဲ့ပြီးနောက် ရန်ကိုင်က အာရုံနှစ်ခုခွဲကာ တစ်ခုက တိုက်ပွဲကို အာရုံစိုက်ပြီး နောက်တစ်ခုက အားပြန်ဖြည်နေတဲ့ နေရာမှာ အာရုံစိုက်နေလိုက်တယ်။

တိုက်ပွဲကတော့ ပြင်းထန်လို့ နေခဲ့ပါတယ်။ ဘာတွေ ဖြစ်နေလဲ ဆိုတာ သူမမြင်နိုင်ပေမယ့် လူအိုကြီးလေးယောက်တို့ တိုက်ခိုက်ရာကနေ ထွက်ပေါ်လာတဲ့ အသံနဲ့တင် အနက်ရောင်ပိုးအိမ်ထဲက ထွက်ပေါ်လာတဲ့ သတ္တဝါက အပြည့်အဝက အားမပြည့်သေးပေမယ့် အလွယ်အတူ သတ်လို့ရနိုင်တဲ့ အကောင်တစ်ကောင် မဟုတ်ဘူးဆိုတာ ရန်ကိုင် သိလိုက်တယ်။

ထိုမိစ္ဆာက သူတို့မျှော်မှန်းထားတာထက် အများကြီး ပိုသန်မာနေခဲ့ပါတယ်။

ရန်သူရဲ့ အထင်သေးမိသွားပြီ ဆိုတာကို သိလိုက်ရင်တောင် လူအိုကြီး လေးယောက်အတွက် ပြန်ဆုတ်ဖို့က နောက်ကျနေခဲ့ပါပြီ။ ထို့ကြောင့် အံကြိတ်ပြီး ဆက်တိုက်ရုံသာ တတ်နိုင်ပါတော့တယ်။

အချိန်တွေ ကုန်လာတာနဲ့ အမျှ ရန်ကိုင်ရဲ့ ဒဏ်ရာတွေလည်း ပိုပြီး သက်သာလာခဲ့တယ်။

ရုတ်တရက် တစ်ဖက်စီမှ ကျယ်လောင်ပြင်းထန်လှတဲ့ ဟိန်းသံတစ်သံ ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။ မိစ္ဆာက ဒဏ်ရာ ပြင်းပြင်းထန်ထန် ရသွားတဲ့ပုံပဲ။ တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ လူအိုကြီး လေးယောက်လည်း နာကျင်စွာနဲ့ အော်ဟစ်လိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့် လေးယောက်ထဲက နှစ်ယောက်ရဲ့ အသံက ရုတ်တရက် တိတ်သွားခဲ့တယ်။

သေသွားတာလား…

ရန်ကိုင် မျက်ဝန်းအစုံထဲ အလင်းတစ်ချက် လက်သွားခဲ့ပြီး အေးစက်စက် လက်တစ်စုံက သူ့နှလုံး ဆုပ်ကိုင်လိုက်သလို ရန်ကိုင် ခံစားလိုက်ရတယ်။

“ပြန်ဆုတ်မယ်” အပြာရောင်ဝတ်စုံနဲ့လူအိုကြီးက အလွန်အမင်း တုန်လှုပ်ခြောက်ခြားနေတဲ့ အသံနဲ့ အော်ဟစ်လိုက်တယ်။

အသံပျောက်သွားတာနဲ့ ချက်ချင်းပဲ အလင်းတင်းနှစ်ခုက ရန်ကိုင်ခေါ်ပေါ် ဖြတ်ပြေးသွားခဲ့တယ်။ လူအိုကြီးနှစ်ယောက် ထွက်ပြေးသွားခဲ့ပါပြီ။

ဒါပေမယ့် မိစ္ဆာက ဆက်မလိုက်ပဲ မကျေမနပ်နဲ့ အော်ကြွေးလိုက်ရင်း သူ့နေရာမှပဲ ကျန်ရစ်နေခဲ့တယ်။

ရန်ကိုင်ရဲ့ အကြောအချဉ်တို့ တောင့်တင်းသွားခဲ့ပြီး အတွေးများစွာတို့ သူ့ခေါင်းထဲ ဖြတ်ပြေးသွားခဲ့ကာ နှလုံးခုန်နှုန်းလည်း မြန်ဆန်သွားခဲ့ရတယ်။

သူ့ကိုယ်က မသိရတဲ့ တစ်ခုခုက အဆက်မပြတ် လှုပ်ရှားနေခဲ့ပါတယ်။ ထိုအရာက သူ့ကို့ အရှေ့ဘက်ဆီ သွားဖို့ တွန်းအားပေးနေခဲ့ပါတယ်။

တစ်ခဏတာလောက် တုန်ဆိုင်းနေပြီးနောက် ရန်ကိုင်က စိတ်ခိုင်ခိုင်ထားလိုက်ကာ မိစ္ဆာရှိနေတဲ့ အရပ်ဆီ ခပ်မြန်မြန်ပဲ တစ်လှမ်းပြီး တစ်လှမ်း လှမ်းရင်း လမ်းလျှောက်သွားလိုက်တယ်။

Martial Peak
အပိုင်း (၃၄၈) ငါက မိစ္ဆာဗိုလ်ချုပ် မန်ကဲပဲ
ကီလိုမီတာ ဒါဇင်ကျော် အကွာအဝေးလောက်မှာတော့ တစ္ဆေဘုရင်တောင်ကြားနဲ့ ရတနာဂိုဏ်းက တပည့်တွေက ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက်နှင့်အတူ မိစ္ဆာလိုဏ်ဂူဆီ ပျံသန်းနေခဲ့ကြတယ်။

“နင်တို့ ဘာလို့ လိုက်လာတာလဲ” ဟူကျောင်းအာက ဆက်ပြီး ပျံသန်းနေရင်း ပြုံးကာ လှည့်မေးလိုက်တယ်”

“နင်တို့လည်း အတူတူပဲ မဟုတ်ဘူးလား၊ နင်တို့ကကော ဘာလို့ ပြန်သွားနေတာလဲ” လန်ရှန်းက ပြန်ပြောလိုက်တယ်။

“သူနဲ့ ငါတို့ကြားက ဆက်ဆံရေးက နင်တို့နဲ့ မတူဘူး” ဟူကျောင်းအာက ပြန်ပြောလိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့် အခြားသူတွေရဲ့ ကသိကအောက် အကြည့်တွေကို ခံစားမိလိုက်တဲ့ အချိန်မှာတော့ သူမပြောလိုက်တဲ့ စကားက အခြားအဓိပ္ပါယ်တစ်ခု သက်ရောက်နေတာကို ချက်ချင်း နားလည်သွားလိုက်ပြီး ခပ်မြန်မြန်ပဲ ပြန်ရှင်းပြလိုက်တယ် “ငါတို့ ညီအစ်မ နှစ်ယောက်က သူနဲ့ သိလာခဲ့တာကြာပြီ။ ငါတို့ရဲ့ သွေးတိုက်ပွဲဂိုဏ်းနဲ့ သူ့ရဲ့ ကောင်းကင်စံအိမ် ဆိုတာလည်း အိမ်နီးချင်းတွေပဲ”

သူမ အလျင်စလို ရှင်းပြနေတာကို နား‌ထောင်ရင်း ရန်ကိုင်က ဟူညီအစ်မနှစ်ယောက်နဲ့ ဘာလို့ ဒီလောက် ရင်းနှီးနေရတာလဲ ဆိုတာကို သူတို့အားလုံး နားလည်သွားခဲ့တယ်။ သူတို့မှာ အခုလို အတိတ်သမိုင်းကြောင်း ရှိနေခဲ့တာကိုး။

“နင်တို့သာ ငါတို့နဲ့ လိုက်လာရင် နင်တို့အားလုံး သေသွားနိုင်တယ်နော်” ဟူကျောင်းအာက တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နဲ့ ပြန်ပြောလိုက်တယ်။

ဒါပေမယ့် လန်ရှန်းက အထင်အမြင်သေးစွာဖြင့် အားကျမခံ ပြန်ပြောလိုက်တယ် “နင်တို့တောင် သွားနိုင်သေးရင် ငါတို့ကကော ဘာလို့ မသွားနိုင်ရမှာလဲ။ ငါတို့တွေက ယင်တစ္ဆေဘုရင်ရဲ့ ပိုက်နက်ထဲမှာ ရှိတဲ့ တစ္ဆေဘုရင်တောင်ကြားက တပည့်တွေပဲ။ အဲ့ မွန်းစတားနဲ့ နတ်ဆိုး လေးယောက်က အကြောင်းမရှိပဲ ငါတို့ကို သတ်လိမ့်မှာ မဟုတ်ဘူး”

ချန်ရီက သဘောတူ ထောက်ခံသည့် သဘောဖြင့် ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး “ဂျူနီယာညီမလန် ပြောတာ မှန်တယ်၊ ဒါပေမယ့် ညီအစ်ကိုထောင်၊ ငါတို့နဲ့ မလိုက်ခင် သေသေချာချာ စဉ်းစား ဆုံးဖြတ်သင့်တယ်နော်”

ထောင်ရန်က စိတ်အေးလက်အေး ဟန်ပန်နဲ့ ပြုံးလိုက်ပြီး ပြောလိုက်တယ် “ငါတို့လေးယောက်စလုံးက ရတနာဂိုဏ်းက တပည့်တွေလေ၊ ငါတို့ သေလိမ့်မှာကို မဟုတ်တာ၊ အဲ့လူအိုကြီး လေးယောက်မှာ အသိတရား ရှိနေသေးသရွေ့ ငါတို့ကို သတ်ဖို့ ကြိုးစားလိမ့်မှာ မဟုတ်ဘူး”
“နင်တို့အားလုံး… ဟူး…” ဟူကျောင်းအာက သက်ပြင်းချလိုက်ပြီး ဘာမှ ဆက်မပြောတော့ပါဘူး။ ထိုအဖွဲ့သားတွေက အကူအညီ ပေးချင်လို့သာ အကြောင်းပြချက်တွေ ပေးနေတယ် ဆိုတာကို သူမသိပါတယ်။

တကယ်တော့ ရန်ကိုင်က သူတို့အသက်ကို အကြိမ်များစွာ သေမင်းလက်ကနေ ကယ်တင်ခဲ့တာလေ။ အခုက ရန်ကိုင်က အန္တရာယ်များတဲ့ အခြေအနေထဲ ရောက်နေတဲ့ သူတို့သာ ရန်ကိုင်ကို ဒီအတိုင်း ထားရစ်စွန့်ပစ် ခဲ့မယ်ဆိုရင် သူတို့ နှလုံးသားတွေက စားဝင်အိပ်ပျော် နိုင်လိမ့်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

ကံမကောင်းစွာနဲ့ သူတို့တွေ အားလုံး ရင်ဆိုင်ရမှာက အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၇၊၈လောက် ရှိတဲ့ ပညာရှင် လေးယောက် ဖြစ်နေခဲ့တယ်။

သူတို့ လုပ်နေတဲ့ပံဒက ပုရွက်ဆိတ်တွေက သစ်ပင်တစ်ပင်ကို လှုပ်ခါဖို့ ကြိုးစားနေတာနဲ့ မခြားပါဘူး။

မိစ္ဆာလိုဏ်ဂူဆီ ပျံသန်းနေရင်း ရုတ်တရက်ကြီး သူတို့အရှေ့ဘက် ကျယ်လောင်တဲ့ ဟိန်းသံကြီး တစ်သံ ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။ အဲ့နောက် ချက်ချင်းဆိုသလိုပဲ ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက်ရဲ့ ကိုယ်ကနေ ထွက်ပေါ်နေတဲ့ အစိမ်းရောင် အရှိန်အဝါလည်း ပျောက်ကွယ်လို့ သွားခဲ့တယ်။

သူတို့အားလုံး ပျံသန်းနေတာကို ရပ်တန့်လိုက်ကြပြီး ထိုထူဆန်းသည့်ဖြစ်စဉ်ကို ငေးကြောင် ကြည့်နေမိလိုက်ကြတယ်။

“ဘာတွေ ဖြစ်သွားတာလဲ” ဟူမေးအာက ရေရွတ်လိုက်တယ်။ ဘာတွေ ဖြစ်လို့ ဖြစ်သွားမှန်း သူမ လုံးဝကို နားမလည် နိုင်ခဲ့ပါဘူး။ “အရိပ်အမှတ်အသားက လူအိုကြီး သေရင်သေသွားမှပဲ ပျက်စီးသွားနိုင်မယ်လို့ နင်တို့တွေ ပြောခဲ့တယ်မလား”
ထိုစကားကို ကြားလိုက်တာနဲ့ အားလုံး ကြောင်သွားခဲ့ကြရတယ်။ ထို့နောက် ဖြစ်ပျက်ခဲ့သည့် အကြောင်းအရာ အားလုံးကို ပြန်တွေးလိုက်ပြီးနောက် ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက်ကို ကြည့်လိုက်၊ ဟိုးအရှေ့ဘက်ကို ကြည့်လိုက် လုပ်နေမိခဲ့ကြတယ်။

“ဖြစ်တော့ မဖြစ်နိုင်ဘူးမလားဟင်…. အခုမှ ၁၅မိနစ်ပဲ ရှိသေးတာလေ…” ချန်ရီက သူ့မျက်စိရှေ့ ဖြစ်ပျက်နေတာကို မယုံကြည်နိုင်အောင် ဖြစ်နေခဲ့ပါတယ်။

လူအိုကြီး လေးယောက်နဲ့ ခွဲထွက်လာခဲ့တာ နာရီဝက်တောင် မပြည့်သေးပါဘူး။ ဒါပေမယ့် သူတို့ ထင်သလိုလည်း မဟုတ်ဘူးဆိုရင် အရိပ်အမှတ်အသားက ဘာလို့ ရုတ်တရက်ကြီး ပျောက်ကွယ်သွားရတာလဲ။

သူတို့လေးယောက်သာ ပူးပေါင်းတိုက်ခိုက်မယ် ဆိုရင် အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့်၌ ပြိုင်ဘက်ကင်းတယ်လို့ ပြောနိုင်တဲ့ လူအိုကြီးလေးယောက်က ဘယ်လို အန္တရာယ်နဲ့များ ကြုံတွေ့ခဲ့ရတာလဲ။ ၁၅မိနစ်တောင် မရှိတတ်၊ ရှိတတ် အချိန်လေးအတွင်းမှာ သူတို့ရဲ့ အသက်တွေကို ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ဆုံးရှုံးသွားခဲ့ရတာလဲ။

ရွှစ်… ရွှစ်….

လေးတိုးသံနှစ်သံကို ကြားလိုက်တာနဲ့ သူတို့တစ်ဖွဲ့လုံး မော့ကြည့်လိုက်တဲ့အချိန် မွန်းစတားနဲ့နတ်ဆိုး လေးယောက်ထဲက နှစ်ယောက်က သူတို့ဆီ လျင်မြန်စွာနဲ့ ချဉ်းကပ်လာနေတာကို တွေ့လိုက်ရတယ်။

သူတို့ ထဲက တစ်ယောက်က ရန်ကိုင်ကို ခေါ်သွားခဲ့တဲ့ အပြာရောင်ဝတ်ရုံနဲ့ လူအိုကြီး ဖြစ်ပြီး ကျန်တစ်ယောက်ကတော့ ခရမ်းရောင်ဝတ်ရုံနဲ့ လူအိုကြီးပါ။ အဝါရောင်နဲ့ အစိမ်းရောင် ဝတ်ရုံ ဝတ်ဆင်ထားသည့် လူအိုကြီးတို့ နှစ်ယောက်ကိုတော့ မတွေ့ရတော့ပါဘူး။

ပြီးတော့ ထိုလူအိုကြီး နှစ်ယောက်က အရင်လို မောက်မာတဲ့ အငွေ့အသက်တို့ကို သယ်ဆောင်မထားတော့ပါဘူး။ သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ အသားအရေက ဖြူလျော်နေခဲ့ကြပြီး သွေးစတွေကလည်း သူတို့ ပါးစပ်ထောင့်စွန်း၌ ကပ်ပေနေခဲ့ပါတယ်။ အကြွင်းအကျန် အနက်ရောင် အငွေ့တွေကလည်း သူတို့ခန္ဓာကိုယ်ထက် ရစ်ပတ်လို့ နေခဲ့ပါတယ်။ ထိုအကြွင်းအကျန် အနက်ရောင် အငွေ့တွေက အဆိပ်ပြင်းတဲ့ မြွေသေးသေးလေးတွေလို သူတို့ခန္ဓာကိုယ်ထဲ ရစ်ပတ်လို့ နေခဲ့ကြပါတယ်။

သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံး ပြင်းပြင်းထန်ထန် ဒဏ်ရာရလာခဲ့တာ အသေအချာပါပဲ။ အပြာရောင်ဝတ်ရုံနဲ့ လူအိုကြီးရဲ့ လက်တစ်ဖက်ဆိုရင် တွဲလောင်းကျနေခဲ့ပြီး ခရမ်းရောင် ဝတ်ရုံနဲ့နဲ့ လူအိုကြီးရဲ့ ရင်ဘတ်၌လည်း ဒဏ်ရာကြီး တစ်ချက် ရှိနေခဲ့တယ်။ သေချာသာ အနီးကပ်ကြည့် မယ်ဆိုရင် ထိုဒဏ်ရာကြီးက သွေးနီရောင် အပေါက်ငါးပေါက် ဖြစ်နေတယ် ဆိုတာကို သတိပြုမိပါလိမ့်မယ်။ သူအသက်တစ်ချက် ရှူလိုက်တိုင်း ထိုအပေါက်ငါးပေါက်မှ သွေးတွေ စီးထွက်လာလို့ နေခဲ့ပါတယ်။

ရန်ကိုင်ကို ဘယ်နေရာမှာမှ မတွေ့လိုက်ရတာကို သတိပြုမိလိုက်တဲ့ အချိန်မှာတော့ အဖွဲ့သားအားလုံး တုန်လှုပ်ခြောက်ခြား သွားခဲ့ကြတယ်။

လူအိုကြီး နှစ်ယောက်က အဖွဲ့သားတွေကို တစ်ချက်ကလေးတောင် ကြည့်မသွားခဲ့ပဲ အပြတ်အသတ် အနှက်ခံလိုက်ရတဲ့ ခွေးနှစ်ကောင်လို အမြီးကုတ်ပြီးတော့သာ အရှိန်ကုန်တင် ပြေးနေခဲ့ပါတယ်။ သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံး တစ်ခုခုကြောင့် အလွန်အမင်း ကြောက်ကြောက်ရွံ့ရွံ့နဲ့ ထွက်ပြေးလာခဲ့ရတာကို ထိုလူအိုကြီး နှစ်ယောက်ရဲ့ အမူအရာကို ကြည့်ရုံနဲ့တင် သိနိုင်ပါတယ်။
ထိုလူအိုကြီး နှစ်ယောက်စလုံး အနောက်ကနေ ကျားလိုက်ခံနေရသည့် ခွေးတစ်ကောင်လို အမြီးကုပ်ပြီး ပြေးနေတာကို တွေ့လိုက်ရသည့်အခါ အဖွဲ့သားတွေ အကုန်လုံး တောင့်တောင့်ကြီး ဖြစ်ကုန်ကြပါတော့တယ်။

နာရီဝက်အတွင်းမှာပဲ လူအိုကြီး လေးယောက်ထဲက နှစ်ယောက်သေဆုံး သွားခဲ့ပြီး ကျန်တဲ့နှစ်ယောက်က အပြင်းအထန် ဒဏ်ရာရကာ ထွက်ပြေးလာခဲ့ရပါတယ်။ သူတို့ အရှေ့မှာ ရှိနေတောက သေမင်းခံတွင်းပါ။ အရှေ့ကိုသာ ဆက်သွားနေမယ် ဆိုရင် သူတို့ကို စောင့်ကြိုနေမှာက သေခြင်းတရားကလွဲပြီး အခြားမရှိပါဘူး။

ရန်ကိုင် အသက်ရှင်နေလား၊ မရှင်တော့ဘူးလား ဆိုတာကိုလည်း မသိရသေးပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ထိုလူအိုကြီး နှစ်ယောက်ရဲ့ အခြေအနေ အရတော့ ရန်ကိုင်ကတော့ တမလွန်ကို ရောက်နေဖို့ များနေပါပြီ။

“အစ်မကြီး…” ဟူမေးအာက အသာအယာလေး ပြောလိုက်တယ်။ သူမအကြည့်ထဲ ပြတ်သားသည့် ဆုံးဖြတ်ချက်တို့ ပါဝင်နေခဲ့တယ်။

“အင်း” ဟူကျောင်းအာကလည်း ခေါင်းညိတ်လိုက်တယ်။ သူမ အမူအရာက အလွန်အမင်း တည်ငြိမ်နေခဲ့ပြီး စကားတစ်ခွန်းမှ ဆက်ပြောမနေတော့ပဲ မိစ္ဆာလိုဏ်ဂူ ရှိရာအရပ်ဆီ လျှပ်စီးတမျှ အမြန်နှုန်းဖြင့် ပြေးထွက်သွားလိုက်တယ်။

တစ္ဆေဘုရင်တောင်ကြား နှင့် ရတနာဂိုဏ်းက တပည့်တွေက အကြည့်ချင်း ဖလှယ်လိုက်ပြီးနောက် ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက်ကနေ ပြေးလိုက်သွားခဲ့ကြတယ်။

ရန်ကိုင်က အစစ်အမှန်ချီကို လှည့်ပတ်ပြီး တိုက်ပွဲဖြစ်ပွါးရာ နေရာဆီ သတိအပြည့်ဖြင့် လမ်းလျှောက် သွားနေခဲ့ကြတယ်။

မကြာသေးခင်ကပဲ အစိမ်းရောင်နဲ့ အဝါရောင် ဝတ်ရုံဝတ် လူအိုကြီးတို့ရဲ့ အလောင်းကို သူတွေ့ခဲ့ရပါတယ်။ ထို လူအိုကြီး နှစ်ယောက်ကို မြင်လိုက်တော့ ရန်ကိုင်လည်း မတုန်လှုပ်ပဲ မနေနိုင်အောင် ဖြစ်သွားခဲ့ရတယ်။

ထိုလူအိုကြီး နှစ်ယောက်က ပြိုင်ဘက်ကင်းတဲ့ ခွန်အားကို မပိုင်ဆိုင်ထားပေမယ့် သူတို့တွေက လန်ရှန်းက သန်မာတယ်လို့ မှတ်ချက်ပေးရလောက်တဲ့အထိ အားကောင်းတဲ့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၇၊အဆင့်၈ ကျင့်ကြံသူတွေပါ။

သူတို့ ပြောနေကြတဲ့ အစစ်အမှန် မိစ္ဆာလို့ခေါ်တဲ့ ကောင်က လူအိုကြီး လေးယောက်ရဲ့ ပူးပေါင်းတိုက်စစ်ကို ချိုးဖျက်ပြီး လေးယောက်ထဲ နှစ်ယောက်ကို ဒီလောက် အချိန်တိုအတွင်း သစ်ပစ်လိုက်နိုင်တယ် ဆိုတော့ ထိုအစစ်အမှန် မိစ္ဆာဆိုတဲ့ ကောင်ရဲ့ ခွန်အားက အလွန်အမင်း ကြောက်မက်ဖွယ် ကောင်းလိမ့်မယ် ဆိုတာ အသေအချာပါပဲ။
အစိမ်းရောင်နဲ့ အဝါရောင် ဝတ်ရုံတတ် လူအိုကြီးနှစ်ယောက် စလုံး ဆိုးဆိုးရွားရွား သေဆုံးခဲ့ကြရတဲ့ ပုံပါပဲ။ သူတို့ထဲက တစ်ယောက်က အသားပုံ ဖြစ်နေခဲ့ပြီး အခြားတစ်ယောက်ကတော့ တစ်စစီ ဆုတ်ဖြဲထားခံရပါတယ်။ သူတို့ရဲ့ ဒဏ်ရာကို ကြည့်ရုံနဲ့တင် ထိုလူအိုကြီး နှစ်ယောက်အနေနဲ့ ပြန်တိုက်ချိန်တောင် မရလိုက်ပဲ ချက်ချင်း သတ်ပစ်ခံလိုက်ရတယ်ဆိုတာ အသေအချာကြီးပါ။

သိပ်မဝေးတဲ့ တစ်နေရာမှ လေးလံတဲ့ အသက်ရှူသံကို ကြားလိုက်တဲ့အတွက် ရန်ကိုင်လည်း အသက်ရှူသံ ထွက်ပေါ်လာတဲ့ နေရာဆီ အလျင်အမြန် လှမ်းကြည့်မိလိုက်တယ်။

သူနဲ့ ဒါဇင်မီတာ အကွာအဝေးလောက်၌ မီတာများစွာလောက် ရှည်လျားသည့် လှံတံတို့ဖြင့် မြေပြင်ပေါ် ဖိကပ်ထားခြင်း ခံရသည့် ဝတ်လစ်စလစ် ဖြစ်နေတဲ့ ကြံခိုင်တောင့်တင်းတဲ့ လူထွားကြီး တစ်ယောက် ရှိနေခဲ့တယ်။

အစစ်အမှန် မိစ္ဆာ…

ထိုကောင်က အနက်ရောင် ပိုးအိမ်ကနေ မွေးဖွားလာတဲ့ အစစ်အမှန် နတ်ဆိုးတစ်ကောင် ဖြစ်သလို မိစ္ဆာလိုဏ်ဂူထဲက မိစ္ဆာစိတ်ဝိဥာဉ် များစွာနဲ့ မိစ္ဆာစိတ်ဝိဥာဉ်စမ်းကနေ ထွက်ပေါ်လာတဲ့ မိစ္ဆာချီတို့ ရောနှောပေါင်းစပ်ပြီးတော့မှ ဖြစ်တည်လာသည့် မိစ္ဆာတစ်ကောင်လည်း ဖြစ်ပါတယ်။

ဒါပေမယ့် ထိုကောင်က မိစ္ဆာစိတ်ဝိဥာဉ်တွေနဲ့ ကွဲပြားစွာပဲ ပြီးပြည်စုံတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်၊ ခြေနှစ်ချောင်း၊ လက်နှစ်ချောင်းကို ပိုင်ဆိုင်ထားပါတယ်။ တကယ်တမ်း ပြောရမယ်ဆိုရင် ထိုအစစ်အမှန် မိစ္ဆာက သာမန် လူတစ်ယောက်နဲ့တောင် ဘာမှ မခြားနားပါဘူး။

တစ်ခုတည်း ကွဲပြားခြားနားချက် သူ့တစ်ကိုယ်လုံးက အနက်ရောင် တက်တူးတွေနဲ့ ပြည့်နေတာပါပဲ။ တက်တူး တစ်ခုချင်းစီတိုင်း၌ ကြောက်မက်ဖွယ် နတ်ဆိုးစွမ်းအင်တို့ ပါဝင်နေခဲ့တယ်။

ရန်ကိုင် ရောက်ရှိလာတာကို အာရုံခံမိလိုက်တာနဲ့ ထိုမိစ္ဆာက ရန်ကိုင်ကို တစ်ချက်သာ ကြည့်လိုက်ပြီး ဆက်ပြီး ဂရုမစိုက်တော့ပါဘူး။

တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ သူ့ဆီမှာ ဝဲနေတဲ့ နတ်ဆိုး အရှိန်အဝါက ရန်ကိုင်ထံ ရိုက်ခတ်လို့ လာခဲ့တယ်။

မိစ္ဆာချီတို့ ပေါက်ကွဲထွက်လာတာနဲ့ ရန်ကိုင်က နေရာမှာပဲ တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နဲ့ မတ်တပ်ရပ်နေခဲ့ပြီး သူ့လက်တစ်ဖက်ကို ဆန့်ထုတ်လိုက်ကာ ယန်အရည်တစ်စက် သုံး၍ ဒိုင်းကာ တစ်ခုကို ဖန်တီးလိုက်တယ်။

မိစ္ဆာချီက ရန်ကိုင့် ဒိုင်းကာနဲ့ ထိပ်တိုက်တွေ့သွားခဲ့ပြီးနောက် ရန်ကိုင် အနေနဲ့ နောက်ကို ခြေနှစ်လှမ်း၊ သုံးလှမ်းသာ ဆုတ်လိုက်ရပြီး သူ့ဒိုင်းကာကတော့ ကျိုးပျက်သွားခြင်း မရှိခဲ့ပါဘူး။

မိစ္ဆာက ရန်ကိုင်ကို နောက်တစ်ကြိမ် ကြည့်လိုက်တယ်။ ထိုအားနည်းကောင်စုတ်က သူ့ရဲ့ သာမန်ကာလျှံကာ ရိုက်ချက်ကို ခုခံနိုင်လိမ့်မယ်လို့ သူလည်း အနည်းငယ် အံ့အားသင့်သွားခဲ့ရတယ်။ ထို့နောက် သွားပေါ်အောင် ပြုံးရယ်လိုက်တယ်။

အဲ့နောက် သူ့ရင်ဘတ်ဆီ စိုက်ဝင်နေတဲ့ လှံကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ရင်း ဖြေးဖြေးချင်း ဆွဲနှုတ်လိုက်တယ်။

ထိုလှံက နတ်ဆိုးနဲ့မိစ္ဆာလေးယောက် ပိုင်ဆိုင်တဲ့ လက်နက်တစ်ခုပါ။ လေးယောက်သား ထွက်ပြေးချိန် ရဖို့အတွက် ထိုလှံ အကူအညီနဲ့ အစစ်အမှန် မိစ္ဆာဆိုတဲ့ ကောင်ကို မြေကြီးပေါ် ဖိကပ်ခဲ့တာပါ။ ဒါပေမယ့် ကံမကောင်းစွာနဲ့ လေးယောက်ထဲ၌ နှစ်ယောက်ပဲ လွတ်မြောက်ခဲ့ပါတယ်။

လှံကို ဖြေးဖြေးချင်း ဆွဲထုတ်နေတဲ့ အချိန် မိစ္ဆာမျက်နှာထက် မည်သည့် နာကျင်မှုကိုမှ မမြင်တွေ့ရပဲ စိတ်လှုပ်ရှားမှုကိုသာ မြင်တွေ့နေခဲ့ရပါတယ်။ ဒဏ်ရာကနေ သွေးတွေ စီးထွက်နေခဲ့ပေမယ့် ထိုအကောင် စိတ်လှုပ်ရှား နေခဲ့ပါတယ်။

ပိုပြီး ထူးဆန်းတာက ထိုမိစ္ဆာရဲ့ ဒဏ်ရာကနေ စီးထွက်လာတဲ့ သွေးတွေက အနီရောင်မဟုတ်ပဲ ခရမ်းရောင် ဖြစ်နေတာပါပဲ။

ထိုမိစ္ဆာကို လွတ်မြောက်ဖို့ အခွင့်အရေး မပေးတော့ပဲ ရန်ကိုင်က စတင်လှုပ်ရှားလိုက်တယ်။

ချွမ်ချွမ်… မြည်သံနှင့်အတူ ချိန်းကြိုးတစ်ခုက ရန်ကိုင်ဆီကနေ မိစ္ဆာပြေးဝင်သွားခဲ့တယ်။ ထိုချိန်းကြိုးတစ်ခုလုံးက သန့်စင်တဲ့ အပူစွမ်းအင် အရှိန်အဝါတို့ဖြင့် ပြည့်နေခဲ့တယ်။

ထိုအပူစွမ်းအင်ကို ခံစားမိတာနဲ့ မိစ္ဆာတစ်ကိုယ်လုံး တုန်ခါသွားခဲ့ပြီး သူ့ကိုယ်ထက် ဝဲပတ်နေတဲ့ အနက်ရောင် နတ်ဆိုးချီတွေလည်း သူ့ကိုယ်ထဲ ချက်ချင်းပဲ တိုးဝင်ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့တယ်။

ချိန်းကြိုးက မိစ္ဆာအား တော်တော်လေး အနှောက်အယှတ် ပေးနိုင်သည့် မှော်ဆန်ဆန် စွမ်းအင်တို့ ပါဝင်နေသည့် ဆူညံ့သံ တစ်မျိုးမျိုးကို ချက်ချင်းပဲ ထုတ်လွှတ်လိုက်တယ်။

ထို့နောက် ချိန်းကြိုးရဲ့ ပြီးပြည့်စုံတဲ့ ပုံစံ ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။ ချိန်းကြိုးက တစ်မီတာတောင် မရှည်ပါဘူး။ ချိန်းကြိုးရဲ့ အစွန်းမှာတော့ သတ္တုလည်ပတ် တစ်ခု ရှိနေခဲ့ပါတယ်။ ထိုသတ္တုလည်ပတ်ရဲ့ ပုံစံက ခွေးလည်ပတ် ပုံစံ တစ်ခုနဲ့ အတူတူပါပဲ။ မိစ္ဆာချုပ်နှောင် ချိန်းကြိုး… ရန်ကိုင်က ရစ်ခွေနဂါးစမ်းချောင်း အောက်ခြေကနေ ထိုလက်နက်ကို ရပြီးကတည်းက သူ့ရဲ့ အစစ်အမှန်ယန်ယွမ်ချီနဲ့ သန့်စင်လာခဲ့တာပါ။ ထိုလက်နက်က အချိန်အတော်ကြာအောင် နိုးထမည့် အရိပ်အယောင် နည်းနည်းလေးတောင် မပြခဲ့ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် မကြာသေးခင်ကပဲ ထိုလက်နက်က ရုတ်တရက်ကြီး စတင်လှုပ်ရှားလာခဲ့ပါတယ်။ (နတ်ဆိုးချုပ်နှောင် ချိန်းကြိုးစား မိစ္ဆာချုပ်နှောင် ချိန်းကြိုးဆိုပြီး ပြန်ပြင်သုံးသွားပါမယ်)

မိစ္ဆာချုပ်နှောင် ချိန်းကြိုး ကြောင့်သာ မဟုတ်ရင် ရန်ကိုင်လည်း အရဲစွန့်ပြီး အခုလိုမျိုး ရှေ့တက်လာရဲခဲ့မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

မိစ္ဆာချုပ်နှောင် ချိန်းကြိုးက ကောင်းကင်စံအိမ် တည်ထောင်သူ ချန်ခဲ့တဲ့ လက်နက်တစ်ခုပါ။ ထိုလက်နက်ကို ရစ်ခွေနဂါးစမ်းချောင်း အောက်ခြေမှာ ရှိနေတဲ့ မိစ္ဆာအရှင်သခင်ရဲ့ မိစ္ဆာချီတွေကို ချိတ်ပိတ်ထားဖို့ အသုံးပြုခဲ့တာပါ။ ထို့ကြောင့် မိစ္ဆာချုပ်နှောင် ချိန်းကြိုးကို သူ့ရှေ့မှာ ရှိနေတဲ့ မိစ္ဆာကောင်ပေါ်မှာလည်း အသုံးပြုလို့ ရပါတယ်။

မိစ္ဆာချုပ်နှောင် ချိန်းကြိုး အပြည့်အဝ ထွက်ပေါ်လာတာနဲ့ မိစ္ဆာလည်း ရုတ်တရက် ကြောက်လန့်တုန်လှုပ် သွားခဲ့ပြီး ချက်ချင်း ဆိုသလိုပဲ ရန်ကိုင်ကို သတိအပြည့်နဲ့ ကြည့်လိုက်တယ်။ သူ့အမူအရာ အိမ်မက်ဆိုးတစ်ခုကို မြင်တွေ့လိုက်ရသလိုမျိုး ဖြစ်နေခဲ့ပြီး အော်ဟစ်လိုက်တယ် “မိစ္ဆာချီကို ဖိနှိပ်ဖို့အတွက် အထူးပြုလုပ်ထားတဲ့ သန့်စင်တဲ့ ယန်လက်နက် တစ်ခုလား”

မိစ္ဆာက ကြောက်လန့်တကြား အော်ဟစ်နေစဉ် သူ့ရင်ဘတ်က လှံကို အားကုန်သုံးကာ ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။ သူ့ဒဏ်ရာကိုလည်း စိတ်ပူမနေနိုင်တော့ပါဘူး။ ထို့နောက် လှံတံကို မိစ္ဆာချုပ်နှောင် ချိန်းကြိုးရှိရာဆီ လှမ်းပစ်လိုက်တယ်။

လေဟာနယ် အက်ကွဲသံနှင့်အတူ လှံတံက နေရာရွေ့ပြောင်းလိုက် သလိုမျိုး မိစ္ဆာချုပ်နှောင် ချိန်းကြိုးရဲ့ ရှေ့ ချက်ချင်းဆိုသလို ရောက်ရှိလာခဲ့တယ်။

ဒါပေမယ့် ထိုတိုက်ကွက် ကောင်းကင်တစ်ခွင်ကို တုန်လှုပ်သွားစေနိုင်တယ် ဆိုရင်တောင် အကျုံးမဝင်တဲ့ ရုန်းကန်လှုပ်ရှားမှု တစ်ခု ဖြစ်နေတုန်းပါပဲ။

မိစ္ဆာချုပ်နှောင် ချိန်းကြိုးဆီကနေ တောက်ပလွန်းတဲ့ ရွှေရောင်အလင်းရောင်တို့ ရုတ်တရက် ပေါက်ကွဲထွက်လာခဲ့တယ်။ လှံတံက မိစ္ဆာချုပ်နှောင် ချိန်းကြိုးကို ဘာမှရှိမနေသည့် လေဟာနယ် တစ်ခုကို ဖြတ်သန်းသွားသလို ဖြတ်သန်းသွားခဲ့တယ်။

ထိုု့နောက် ရွှေရောင်အလင်းရောင်တို့ ပျောက်ကွယ်သွားတဲ့ အချိန်မှာတော့ မိစ္ဆာချုပ်နှောင် ချိန်းကြိုးက မိစ္ဆာရဲ့ လည်ပင်းထက် ရောက်ရှိလို့ နေခဲ့ပါတယ်။

ဆီပူအိုးထဲ ထည့်ကြော်ခံလိုက်ရသလို တရှဲရှဲ မြည်သံနှင့်အတူ မိစ္ဆာရဲ့ ကိုယ်ကနေ အဖြူရောင်မီးခိုးတွေ ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။ သူ့ကိုယ် အပြင်ဘက်၌ ရှိနေသည့် မိစ္ဆာချီတွေလည်း ချက်ချင်းပဲ ဖိနှိပ်ခံလိုက်ရတယ်။

ထိုတရှဲရှဲ မြည်သံနှင့်အတူ မိစ္ဆာရဲ့ ထွားကြိုင်းလှတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကြီးက ဒယီးဒယိုင် ဖြစ်လာခဲ့တယ်။ မိစ္ဆာက သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ မိစ္ဆာချုပ်နှောင် ချိန်းကြိုးကို သူ့လည်ပင်းကနေ အတင်းအကြပ် ဆွဲဖြုတ်ဖို့ ကြိုးစားနေခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် သူဘယ်လောက်ပဲ ကြိုးစားကြိုးစား ကျောက်တောင်ကို ကြက်ဥနဲ့ ပေါက်သလို ဖြစ်နေခဲ့ကာ ချိန်းကြိုးလည်ပတ်က နည်းနည်းလေးတောင် လှုပ်ခါသွားခြင်း မရှိပဲ အကျိုးဆက် အနေနဲ့ သူ့လက်တွေပဲ တန်ပြန်လောင်ကျွမ်းခြင်း ခံလိုက်ရပါတယ်။

မိစ္ဆာချုပ်နှောင်ချိန်းကြိုးက တလက်လက် တောက်ပလာခဲ့တယ်။

မိစ္ဆာကို ဝန်းရံနေသည့် နတ်ဆိုးချီတွေလည်း ယိမ်းထိုးမှေးမှိန် လာခဲ့တယ်။

အားနှစ်ခုက အပြင်းအထန် ပြိုင်ဆိုင်နေခဲ့ကြတယ်။

ရန်ကိုင်က ထိုပုံမှန်မဟုတ်တဲ့ တိုက်ပွဲကို ကြည့်ရင်း ခပ်မြန်မြန်ပဲ နောက်ပြန်ဆုတ်နေလိုက်တယ်။

ထိုမိစ္ဆာက သူ့တို့လို လူသားတွေ ပြောဆိုတဲ့ ဘာသာစကားကို ပြောဆိုနိုင်လိမ့်မယ်လို့ သူတကယ်ကို မထင်ထားခဲ့ပါဘူး။

တကယ်တော့ ထိုမိစ္ဆာ ဘယ်လို ဖြစ်တည်မွေးဖွားလာလဲ ဆိုတာကို သူ့မျက်လုံးနဲ့ တပ်အပ် မြင်တွေ့ခဲ့ရတာပါ။ ထိုကဲ့သို့ မွေးဖွားဖြစ်တည် လာတဲ့ အကောင်မျိုးက အခုလိုမျိုး ကြွယ်ဝတဲ့ အသိဥာဏ်ကို မပိုင်ဆိုင် ထားသင့်ပါဘူး။ အဲ့အစား ဘာကိုမှ နားမလည် မသိသေးတဲ့ မွေးကင်းစ ကလေးတစ်ယောက်လို ဖြစ်နေသင့်ပြီး မသိစိတ်အရ တုန့်ပြန်တတ်တဲ့ မိစ္ဆာတစ်ကောင်သာ ဖြစ်နေသင့်ပါတယ်။

ဒါပေမယ့် ထိုမိစ္ဆာက တစ်ချက် ကြည့်လိုက်ရုံနဲ့တင် မိစ္ဆာချုပ်‌နှောင် ချိန်းကြိုးကို မှတ်မိနေသည့်အပြင် သူတို့ လူသားတွေ ပြောဆိုတဲ့ ဘာသာစကားကိုလည်း ‌ပြောဆိုနေနိုင်ခဲ့ပါတယ်။ အခြေအနေတွေက သူထင်ထားတာထက် ပိုပြီး ရှုပ်ထွေးနေခဲ့ပါတယ်။

ရန်ကိုင် မျက်ဝန်းအစုံက တဖျတ်ဖျတ် လက်သွားခဲ့တယ်။ အခု ဖြစ်ပျက်နေတဲ့ အခြေအနေတွေကို ဘယ်လို ရှင်းပြလို့ ရှင်းပြရမှန်း ရန်ကိုင် မသိတော့ပါဘူး။

မိစ္ဆာနဲ့ မိစ္ဆာချုပ်နှောင် ချိန်းကြိုးကြားက တိုက်ပွဲက အမွှေးတိုင် တစ်တိုင် လောင်ကျွမ်းစာလောက် အချိန်အတွင်းမှာပဲ ပြီးဆုံးသွားခဲ့တယ်။
မိစ္ဆာချုပ်နှောင်ချိန်းကြိုးက နတ်ဆိုးချီတွေကို အပြည့်အဝ ဖိနှိပ်ထားလိုက်တဲ့အတွက် မိစ္ဆာလည်း အကျိုးမဲ့ ရုန်းကနေတာကို ရပ်တန့်လိုက်ရတယ်။ အဲ့အစား မိစ္ဆာက ရုန်းကန်နေခြင်း မရှိတော့ပဲ တင်ပလင်ခွေ ထိုင်လိုက်ကာ လှောင်ပြုံးပြုံးရင်း ရန်ကိုင်ကို စူးစူးဝါးဝါး စိုက်ကြည့်လိုက်တယ်။

သေရတော့မှာကို တုန်လှုပ်ခြောက်ခြားနေသည့်၊ ကြောက်ရွံ့နေသည့် အရိပ်အယောင်ကို သူ့မျက်နှာထက် နည်းနည်းလေးတောင် မမြင်တွေ့ရပါဘူး။ အဲ့အစား သူ့မျက်နှာ တစ်ခုလုံးက သိလိုစိတ်၊ စူစမ်းလိုစိတ်တို့ဖြင့် ပြည့်နေခဲ့တယ်။

“ကောင်စုတ်လေး၊ ငါက မိစ္ဆာဗိုလ်ချုပ် မန်ကဲပဲ။ မင်းက ငါ့ရဲ့ ဝိဥာဉ်ကိုယ်ပွါးကို ဒုက္ခပေးရဲမှတော့ ဒီအရှင်သခင်က မင်းကို ကျိန်းသေမှတ်ထားမယ်၊ အနာဂတ်မှာ အခွင့်အရေးသာ ရကြည့်၊ ဒီအရှင်သခင်ရဲ့ အဓိကခန္ဓာကိုယ်က မင်းကို သေတာထက် ဆိုးရွားတဲ့ ကံတရားကို ပေးမြည်းစမ်းခိုင်းမယ်၊ ဟားဟားဟားဟား”

Martial Peak
အပိုင်း (၃၄၉) မိစ္ဆာအသွင်းပြောင်းလဲခြင်း တိုက်ကွက်

တိုက်ပွဲမြေဆီ ရောက်လာသည့် အချိန်၌ ဟူညီအစ် နှစ်ယောက်စလုံး သက်ပြင်းရှိုက်လိုက် မိကြတယ်။ အပျက်အစီးပုံကြီးကို ကြည့်ရင်း တိုက်ပွဲ ဘယ်လောက်တောင် ပြင်းထန်ခဲ့လဲ ဆိုတာ သူမတို့ ခန့်မှန်းမိလိုက်တယ်။ ရက်ရက်စက်စက် အသတ်ဖြတ်ခံထားရသည့် အစိမ်းရောင်နဲ့ အဝါရောင် ဝတ်ရုံဝတ် လူအိုကြီးတို့ရဲ့ အလောင်းတို့က တိုက်ပွဲဘယ်လောက်‌တောင် ပြင်းထန်ခဲ့ကြောင်း မီးမောင်းထိုးပြလို့ နေခဲ့တယ်။

မိန်းမလှလေး နှစ်ယောက်က ကြောက်ကြောက်ရွံ့ရွံ့နဲ့ တုန်လှုပ်ခြောက်ခြားနေစဉ် အဝေးတစ်နေရာမှာ ရပ်နေတဲ့ ရန်ကိုင်ကို ရုတ်တရက် သတိပြုမိလိုက်တယ်။

ရန်ကိုင်က ချိန်းကြိုးတစ်ခုကို ကိုင်ထားရင်း ထိုနေရာမှာပဲ အမူအရာ ကင်းမဲ့စွာနဲ့ မတ်တပ်ရပ်နေခဲ့ကာ အေးစက်ပြီး ကြောက်မက်ဖွယ် ကောင်းသည့် စွမ်းအင်တို့က သူ့ကို ဝန်းရံထားလို့ နေခဲ့တယ်။

ရွှစ်… ရွှစ်… ရွှစ်…

သိပ်မကြာခင်မှာပဲ တစ္ဆေဘုရင်တောင်ကြားနဲ့ ရဝနာဂိုဏ်းက တပည့်တို့ ရောက်ရှိလာခဲ့တယ်။ ရောက်ရောက်ချင်း ထူးခြားနေသည့် လေထုအခြေအနေကို ချက်ချင်း သတိပြုမိလိုက်ပြီး ရန်ကိုင်ကို စိတ်ဝင်တစား လှမ်းကြည့်လိုက်ကြတယ်။

ဒါပေမယ့် အခု လက်ရှိ အခြေအနေက အားလုံး မျှော်မှန်းထားတာထက် ပိုပြီး ကောင်းမွန်နေခဲ့ပါတယ်။ အနည်းဆုံးတော့ ရန်ကိုင် မသေခဲ့သလို ပြင်းပြင်းထန်ထန်လည်း ဒဏ်ရာ ရမနေခဲ့ပါဘူး။ သူ့အရှိန်အဝါက ငြိမ်သက်နေတဲ့ ကန်ရေပြင်တစ်ခုလို တည်ငြိမ်နေခဲ့တယ်။
ထိုအချက်ကို သေချာစစ်ဆေး ပြီးတော့မှပဲ အားလုံး စိတ်သက်သာရာ ရသွားခဲ့ကြတယ်။

ထိုလူတွေ ရောက်လာတာကို ရန်ကိုင် သတိမပြုမိတာ မဟုတ်ပါဘူး။ အဲ့အစားက သူက မိစ္ဆာမပျောက်ကွယ်ခင် နောက်ဆုံး ‌ပြောသွားခဲ့တဲ့ စကားတွေကို စဉ်းစားနေခဲ့တာပါ။

စကား နည်းနည်းလေးပဲ ပြောသွားခဲ့တာ ဆိုပေမယ့် သူသိလိုက်ရတဲ့ အကြောင်းအရာ အသစ်တွေကတော့ အများကြီးပါ။

မိစ္ဆာဗိုလ်ချုပ် မန်ကဲ… ဒါက မိစ္ဆာက သူ့ကိုယ်သူ ခေါ်ခဲ့တာပါ။ နာမည်ကို ကြားလိုက်ရုံနဲ့တင် ထိုနာမည် ပိုင်ရှင်က မြင့်မားတဲ့ အဆင့်အတန်း တစ်ခုကို ပိုင်ဆိုင်ထားတဲ့ လူတစ်ယောက်မှန်း ချက်ချင်း တန်းသိနိုင်ပါတယ်။

ပြီးတော့ မိစ္ဆာ နောက်ထပ် ပြောခဲ့တာလည်း ရှိပါသေးတယ်၊ သူက ဝိဥာဉ်ကိုယ်ပွါး တစ်ခုပါပဲတဲ့။

မွန်းစတားနဲ့ နတ်ဆိုးလေးယောက် ပူးပေါင်းတိုက်ခိုက်တာတောင် အမွှေးတိုင်တစ်တိုင် လောင်ကျွမ်းစာလောက် အချိန်အထိ တောင့်မခံနိုင်ခဲ့ပါဘူး။ နှစ်ယောက်ဆိုရင် အသတ်ခံလိုက်ရပြီး ကျန်တဲ့ နှစ်ယောက်ဆိုရင်လည်း ခွေးပြေးဝက်ပြေး ထွက်ပြေးခဲ့ရပါတယ်။

သူတို့တွေက အဆင့်မြင့် လက်နက်ဖြစ်တဲ့ လှံတံကို အသုံးပြုပြီး မိစ္ဆာကို မြေကြီးနဲ့ ဖိကပ်နိုင်ခဲ့ပေမယ့် မိစ္ဆာကတော့ ထိုလှံကို ဘာမှမဟုတ်သည့်အလား အသာအယာလေး ဆွဲနှုတ်နိုင်ခဲ့ပါတယ်။

ဝိဥာဉ်ကိုယ်ပွါးတောင် ဒီလောက်တောင် ကြောက်မက်ဖွယ် ကောင်းတဲ့ စွမ်းအားကို ပိုင်ဆိုင် ထားနေခဲ့ပါပြီ။ သူ့ရဲ့ အစစ်အမှန် ခန္ဓာကိုယ်သာဆိုရင် ဘယ်လောက်တောင် ကြောက်ဖို့ ကောင်းနေလိုက်မလဲ။

မိစ္ဆာရဲ့ အစစ်အမှန် ခွန်အားက ရန်ကိုင် အသိဥာဏ်ရဲ့ အလွန်၌ ဖြစ်သလို သူ့တွေးထင်ထားတာ ထက်လည်း အများကြီး ပိုပြီး အားကောင်းပါတယ်။ ထိုအချက်က သူ့ကို တော်တော်လေး ထိတ်လန့် သွားစေခဲ့ပါတယ်။

ကံကောင်းစွာနဲ့ ထိုကောင်က မိစ္ဆာဖြစ်နေတဲ့အတွက် မိစ္ဆာချုပ်နှောင် ချိန်းကြိုးက သူ့ကို အကူအညီ ပေးနိုင်ခဲ့ပါတယ်။ ထိုကောင်သာ မိစ္ဆာြဖစ်မနေခဲ့ရင် ရန်ကိုင် ခွန်အားက အခုထက် ၁၀ကျော်လောက် များပြားနေရင်တောင် ဘာမှ လုပ်နိုင်လိမ့်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

မိစ္ဆာဗိုလ်ချုပ် မန်ကဲက နောက်ဆုံး စကား ပြောပြီးသွားတာနဲ့ သူ့ဝိဥာဉ်ကိုယ်ပွါးက ဆက်ပြီး တောင့်မခံနိုင်တော့မှန်း သိလိုက်တဲ့အတွက် မခုခံတော့ပဲ ဒီအတိုင်းလေးပဲ ထိုင်နေလိုက်တယ်။

သူပျောက်ကွယ်သွားပြီးနောက် ကျန်ရစ်ခဲ့တဲ့ အရာကတော့ သိပ်သည်းလှတဲ့ စွမ်းအင်တို့ ပါဝင်နေတဲ့ မိစ္ဆာစိတ်ဝိဥာဉ် အဆီအနှစ် တစ်ခုပါ။

ထိုအဆီအနှစ်က မိစ္ဆာစိတ်ဝိဥာဉ်စမ်းကနေ ဖြစ်တည်လာတဲ့ အဖိုးတန် ရတနာတစ်ခုပါ။

အခုအချိန်၌ ထိုအဆီအနှစ်က ရန်ကိုင့် သွေးကြောထဲ စုပ်ယူခြင်း ခံလိုက်ရပါပြီ။

မိစ္ဆာချုပ်နှောင် ချိန်းကြိုး၌လည်း တိုက်ပွဲတုန်းက အရှိန်အဝါမျိုး မရှိတော့ပါဘူး၊ အခုအချိန်၌ မိစ္ဆာချိန်းကြိုးက အရောင်မှိုင်းနေတဲ့ သာမန်ချိန်းကြိုး တစ်ချောင်းနဲ့ မခြားနားတော့ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ထိုအချိန်းကြိုးထဲ ဖုံးကွယ်နေတဲ့ အသက်စွမ်းအင် တစ်ခုကိုတော့ ခံစားမိနေခဲ့ပါတယ်။ ထို့ကြောင့် ထိုချိန်းကြိုးကို အစစ်အမှန်ယန်ယွမ်ချီနဲ့ အားဖြည့်ပေးသရွေ့ တစ်ချိန်ချိန်မှာတော့ ပြန်ပြီး တောက်ပလာလိမ့်မှာပါ။

တကယ်တော့ ဒီချိန်းကြိုးက ကောင်းကင်စံအိမ် တည်ထောင်သူ ချန်ရစ်ခဲ့တဲ့ လက်နက်တစ်ခုလေ၊ ပုံစံက ထိုင်းမှိုင်း အိုဟောင်း နေတာကလွဲလို့ အလွယ်တကူ ပျက်းစီးသွားမယ့် လက်နက်တစ်ခု မဟုတ်ပါဘူး။

သက်ပြင်းဖွဖွလေး တစ်ချက်ချလိုက်ပြီးနောက် သူ့ရင်ဘတ်တစ်ခုလုံး မီးလောင်ကျွမ်းနေသလို ပူလောင်လာခဲ့တယ်။ ဒီနေ့မှာတော့ ဒီကမ္ဘာကြီးရဲ့ အကန့်အသတ်ကို ကျော်လွန်နေသည့် ခွန်အားကို ပိုင်ဆိုင်ထားသည့် မိစ္ဆာဗိုလ်ချုပ် မန်ကရဲ့ ဝိဥာဉ်ကိုယ်ပွါးကို သူမြင်တွေ့ခဲ့ရတယ်။ ထို့အဖြစ်အပျက်က သိုင်းပညာလမ်းစဉ်ရဲ့ အထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်ရှိချင်သည့် သူ့စိတ်ဆန္ဒကို တစ်ဖန်ပြန်လည် လောင်ကျွမ်းသွားစေခဲ့ပါတယ်။

အံတင်းတင်းကြိတ်လိုက်ပြီးနောက် ရန်ကိုင် အမူအရာက လှိုင်းတံပိုးမရှိသည့် ပင်လယ်ပြင်လို တည်ငြိမ်သွားခဲ့ပြီး သူ့အကြည့်ထဲ ပြတ်သားသည့် အရိပ်အယောင်တို့ ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။

“ရန်ကိုင်…” ရန်ကိုင်က ရုတ်ထုကြီးတစ်ရုပ်လို နည်းနည်းလေးတောင် လှုပ်ရှားခြင်းမရှိပဲ ရပ်နေတာကို မြင်ရတာ အချိန်ကြာလာတဲ့ အချိန်မှာတော့ ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက်လည်း စိုးရိမ်စွာနဲ့ အော်ခေါ်မိလိုက်တယ်။

“ငါအဆင်ပြေတယ်” ရန်ကိုင်က သက်ပြင်းအရှည်ကြီး ချလိုက်ပြီး မိစ္ဆာချုပ်နှောင် ချိန်းကြိုးကို ဒန်တန်ထဲ ပြန်သိမ်းထားလိုက်ပြီးနောက် လူအုပ်ကြီးဘက်လှည့်ကာ ပြောလိုက်တယ် “တံခါးပိတ်ကျင့်စဉ် ဝင်ဖို့အတွက် နေရာတစ်ခုလောက် ငါသိချင်တယ်”

“အကောင်းဆုံး နေရာကို ငါသိတယ်၊ ဒီကနေလည်း သိပ်မဝေးဘူး” ချင်ရင်က အလျင်စလို ကောက်ပြောလိုက်တယ်။

“ကောင်းတယ်၊ မင်းပဲ ဦးဆောင်သွားလိုက်တော့”

မိစ္ဆာလိုဏ်ဂူထဲရှိ လိုဏ်ဂူတစ်ခုထဲတွင် ရန်ကိုင်က တင်ပလင်ခွေ ထိုင်နေခဲ့ကာ ဧရာမမိစ္ဆာအဆီအနှစ်ကြီးကို သန့်စင်နေခဲ့တယ်။

သူအခု ရှိနေတဲ့ လိုဏ်ဂူက ချန်ရင် မတော်တဆ ရှာတွေ့ခဲ့တဲ့ နေရာတစ်ခုပါ။ ဒီနေရာကို မိစ္ဆာစိတ်ဝိဥာဉ်တွေ လာလေ့ မရှိတဲ့အတွက် ဒီလိုဏ်ဂူက မိစ္ဆာလိုဏ်ဂူထဲရှိ အားပြန်ဖြည့်ဖို့၊ အနားယူဖို့ အကောင်းဆုံး နေရာတစ်ခု ဖြစ်နေခဲ့ပါတယ်။

ရန်ကိုင်က အကျိုးအမြတ် ကြီးကြီးမားမား ရိတ်သိမ်းခဲ့ရတယ် ဆိုတာကို တစ္ဆေဘုရင်တောင်ကြားနဲ့ ရတနာဂိုဏ်းက တပည့်တွေ အကုန်လုံး သိထားကြပါတယ်။ သူတို့လည်း ဂိုဏ်းဆီ ပြန်ဖို့ အလျင်လို မနေတဲ့အတွက် အနားယူပြီး ရန်ကိုင်ကို စောင့်နေဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ကြတယ်။

ထိုစောင့်နေတဲ့ အချိန်အတွင်း လူတိုင်းက သူတို့ ရရှိထားတဲ့ မိစ္ဆာအဆီအနှစ်တွေကို စတင် သန့်စင်ကြပါတော့တယ်။

တစ္ဆေဘုရင်တောင်ကြားနဲ့ ရတနာဂိုဏ်းက မိစ္ဆာစိတ်ဝိဥာဉ် အခုလေးဆယ်စီ ရရှိခဲ့ပါတယ်။ ထို့နောက် ညီတူညီမျှ ခွဲဝေလိုက်တဲ့ အချိန်မှာတော့ တစ်ယောက်ကို အနည်းဆုံး ငါးခုစီ ရခဲ့ပါတယ်။

ဟူညီအစ်မနှစ်ယောက်က မိစ္ဆာအဆီအနှစ် အခု၁၀၀ ရရှိခဲ့ပါတယ်။

ညီအစ်မနှစ်ယောက်က တစ္ဆေဘုရင်တောင်ကြားနဲ့ ရတနာဂိုဏ်းက မိစ္ဆာစိတ်ဝိဥာဉ် အဆီအနှစ်တွေ ပြည့်နေတဲ့ စိတ်ဝိဥာဉ်သန့်စင် ပုလင်းတစ်ပုလင်းစီ ပြန်ပေးခဲ့ပေမယ့် သူတို့နှစ်ဖွဲ့စလုံးကတော့ ယတိပြတ်ပဲ ငြင်းဆန်ခဲ့ပါတယ်။

အားလုံးက မျှော်လင့်ထားတာထက် ပိုရနေခဲ့ပြီးပါပြီ။ အဲ့လို ရနေပြီးတာကြောင့် ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက်ကို သူတို့ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး လက်ခံနိုင်ပါတော့မလဲ။ နောက်တစ်ချက်က ထို မိစ္ဆာစိတ်ဝိဥာဉ် အဆီအနှစ်တွေ အားလုံးက ရန်ကိုင် သူတို့ကို ပေးထားခဲ့တာပါ။

နှစ်ဖွဲ့စလုံးက အပြင်းအထန် ငြင်းဆိုနေတော့ ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက်လည်း ဆက်ပြီး တွန်းအား ပေးမနေတော့ပါဘူး။ ညီအစ်မ နှစ်ယောက်လည်း ထိုင်ချလိုက်ပြီး အမွှာစိတ်ဝိဥာဉ်ချီ ကျင့်စဉ်ကို လှည့်ပတ်လိုက်တယ်။

မိစ္ဆာစိတ်ဝိဥာဉ် အဆီအနှစ်တွေကို သူမတို့ စုပ်ယူတဲ့ နှုန်းက အခြားသူတွေထက် အဆများစွာ ပိုပြီး မြန်ဆန်ပါတယ်။ သူမတို့ရဲ့ အမြန်နှုန်းက ထိုလူထူးလူဆန်း ရန်ကိုင်နဲ့ မယှဉ်နိုင်ပေမယ့် သာမန်လူတွေထက်တော့ အဆများစွာ မြန်ဆန်နေတုန်းပါပဲ။
အားလုံးက ထိုင်ချလိုက်ပြီး မိစ္ဆာအဆီအနှစ်တွေကို သန့်စင်နေတဲ့အချိန် ရန်ကိုင်လည်း သူရခဲ့တဲ့ အဆီအနှစ်ကို သန့်စင်နေခဲ့တယ်။

ဒါပေမယ့် ရန်ကိုင်ရခဲ့တဲ့ ဧရာမအဆီအနှစ်ကြီးက သာမန် မိစ္ဆာအဆီအနှစ်တွေနဲ့ သိသိသာသာကို ကွဲပြားနေခဲ့ပါတယ်။

ဝိဥာဉ်အမျိုးအစား မိစ္ဆာစိတ်ဝိဥာဉ် ချန်ရစ်ခဲ့တဲ့ မိစ္ဆာအဆီအနှစ်တောင် အခုအဆီအနှစ်နဲ့ ယှဉ်လိုက်ရင် ကလေးနဲ့ လူကြီး ယှဉ်လိုက်သလို ဖြစ်သွားပါလိမ့်မယ်။

သန့်စင်နေတဲ့ အတောအတွင်း ရွှေရောင်အရိုးခြောက် အဆက်မပြတ် တုန်ခါနေခဲ့ပါတယ်။

သူ့ရဲ့ အစစ်အမှန် ယန်ယွမ်ချီကို ဒန်တန်ထဲ ပြန်သိမ်းထားလိုက်ပြီးနောက် အခု ရန်ကိုင်ပုံစံက မိစ္ဆာဗိုလ်ချုပ် မန်ကဲလိုမျိး သူ့တစ်ကိုယ်လုံးက အနက်ရောင်နတ်ဆိုးချီတွေနဲ့ ဖုံးလွှမ်းနေခဲ့တယ်။

ဒါပေမယ့် သူတို့ နှစ်ယောက်ကြား သိသာတဲ့ ကွဲပြားချက်တစ်ခု ရှိနေခဲ့ပါတယ်။ မိစ္ဆာဗိုလ်ချုပ် မန်ကဲ သူ့ရဲ့ ခွန်အားကို အပြည့်အဝ ထိန်းချုပ်နိုင်သလို သူ့ရဲ့ မိစ္ဆာချီကိုလည်း ကြိုက်တဲ့အချိန် ပြန်ရုတ်သိမ်းနိုင်ပါတယ်။ ထို့ကြောင့် သူ့ပုံစံက အနက်ရောင်အငွေ့ တွေနဲ့ ဝန်းရံထားခြင်း ခံရတဲ့ လူတစ်ယောက်နဲ့ မခြားနာပါဘူး။ သူ မျက်တောင်ခတ်လိုက်တဲ့ အချိန်မှပဲ သူ့မျက်ဝန်းအစံဒက အနီရောင်တောက်ပနေတာကို သတိပြုမိပါလိမ့်မယ်။

အေးစိမ့်လှသည့် နတ်ဆိုးအရှိန်အဝါက ရန်ကိုင်ဆီကနေ ထွက်ပေါ်လာခဲ့ပြီး လိုဏ်တစ်ခုလုံး ရေခဲတွေနဲ့ ဖုံးလွှမ်းသွားခဲ့တယ်။

အပြင်ဘက်မှာ ရှိနေတဲ့ လူတွေလည်း တစ်ခုခု ထူးခြားနေတာကို အလျင်အမြန်ပဲ သတိပြုမိလိုက်ကြတယ်။ လိုဏ်ဂူ အတွင်းပိုင်းက စိမ့်ထွက်လာတဲ့ အအေးဓါတ်က အပြင်ဘက်က လူတွေဆီ အလျင်အမြန်ပဲ ရောက်ရှိလာခဲ့တယ်။

ထိတ်လန့် တကြား အော်ဟစ်ရင်း အဖွဲ့သားတွေ အကုန်လုံး မီတာတစ်ထောင်လောက် အကွာဆီ ချက်ချင်း ပြေးထွက်သွားလိုက်ကြတယ်။ မီတာတစ်ထောင် အကွာလောက်အထိ ခြေကုန်သုတ်ပြေးပြီး တော့မှပဲ သူတို့အားလုံး နောက်ပြန် လှည့်ကြည့်လိုက်ကြတယ်။

ဒါပေမယ့် မြင်လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်းကြောင်း သူတို့ နှလုံးသားကို လက်ကြီးတစ်ဖက်က ဆုပ်ကိုင်လိုက်သလို ခံစားလိုက်ရတယ်။ အအေးဓါတ်က ပြင်းထန် လွန်းတာကြောင့် လေထုတောင် တဖြည်းဖြည်း အေးခဲလာခဲ့ကာ လိုဏ်ဂူကြမ်းပြင်တွေရော၊ နံရံတွေပါ ရေခဲတွေ ဖြစ်ကုန်ပါတယ်။

သူတို့အားလုံး ရှေးဦးရေခဲကမ္ဘာတစ်ခုကို ရောက်သွားသလို ခံစားလိုက်ရတယ်။

အကွာအဝေး တော်တော်များများအထို ဆုတ်လာခဲ့ပေမယ့် အအေးဓါတ်ကြောင့် သူတို့တွေ တုန်ရီနေခဲ့ရပါတယ်။

“ဘာတွေ ဖြစ်နေတာလဲ” ချန်ရင်က ဘာမှနားမည်သည့် အမူအရာနဲ့ ရေရွတ်လိုက်တယ် “ဒီအအေးဓါတ်က မိစ္ဆာစိတ်ဝိဥာဉ်စမ်းမှာ ငါတို့ ကြုံတွေခဲ့ရတဲ့ အအေးဓါတ်နဲ့ အရမ်း ဆင်တူနေရတာလဲ”

ကျောက်တိုင်ပေါ်မှာ သူရှိနေတဲ့ စဉ်အခါတုန်းက ထိုအအေးဓါတ်ကို သူတို့ ခံစားမိခဲ့ဖူးပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ထိုအချိန်တုန်းကနဲ့ ယှဉ်ရင် အခုအအေးဓါတ်က ပိုပြီး ကြောက်ဖို့ ကောင်းပါတယ်။

“ရန်ကိုင်ရော အဆင်ပြေပါ့မလား” ဟူမေးအာက သူမရဲ့ အစ်မကြီး တိုးတိုးလေး ကပ်မေးလိုက်တယ်။
ဟူကျောင်းအာက ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နဲ့ ပြန်ဖြေလိုက်တယ် “အခုလိုတွေ ဖြစ်လာရတာ သူ့ကြောင့်ပဲ ဖြစ်ရမယ်၊ ရန်ကိုင်က သူ့ကိုယ်သူ ဒုက္ခရောက်အောင် လုပ်မယ့်သူ မဟုတ်တော့ သူအဆင်ပြေမှာပါ”

ရန်ကိုင် အခြေအနေ ဘယ်လို ရှိနေလဲ ဆိုတာ ဟူကျောင်းအာလည်း သေချာ မသိပါဘူး။ ဒါပေမယ့် သူမရဲ့ ညီမလေးကို အမှန်အတိုင်း မပြောရဲတဲ့အတွက် အခုလို လှည့်ပတ် ပြောလိုက်ရတာပါ။

လန်ရှန်လည်း သဘောတူ ထောက်ခံသည့်ဟန်ဖြင့် ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး “လူကောင်းတွေက အသက်ရှည်ရှည် မနေရပေမယ့် လူဆိုး၊ လူမိုက်တွေကတော့ နှစ်တစ်ထောင်လောက် အသက်ရှည်ရှည် နေရတယ်တဲ့၊ ရန်ကိုင်က အသက်ရှည်ရှည် နေရမယ့် ကံကြမ္မာ ပါလာမှာတော့ ဒီနေရာမှာ ဘာလို့ သေသွားရမှာလဲ”

“ဟန်…” ချန်ရီက မျက်ဝန်းမှေးကျဉ်းလိုက်ပြီး အရွှန်းဖောက်လိုက်တယ် “ဂျူနီယာညီမလေးလန်၊ နင့်ရဲ့ စကားတွေက ဘာလို့ ဒီလောက် ခါးသီးနေရတာလဲ”

“နင်စကားမပြောရလို့ သေသွားမှာလာ” လန်ရှန်းက ချန်ရီကို ဒေါသတကြီး စိုက်ကြည့်လိုက်တယ်။

“ဟေး ဟေး…” ရန်ကိုင်က ရယ်သာ ရယ်လိုက်တယ်။

ရန်ကိုင်က သူ့အေးစိမ့်လှတဲ့ လေထုကို နည်းနည်းလေးတောင် ဂရုမစိုက်ပဲ တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နဲ့သာ ထိုင်နေခဲ့တယ်။ ထိုရေခဲတမျှ အေးစက်လှတဲ့ အအေးဓါတ်က သူ့ကို မသက်မသာ မဖြစ်စေရုံ မကလို့ သူ့အား သာယာမက်မောဖွယ်ကောင်းသည့် ကြည်နူးမှုကိုတောင် ပေးစွမ်းနေခဲ့ပါတယ်။

အရင်အချိန်တွေတုန်းက ရွှေရောင်အရိုးခြောက်ထဲ၌ သိုလှောင်ထားသည့် စွမ်းအင်တွေကို အသုံးပြုလိုက်တိုင်းက ထိုစွမ်းအင်တွေက မိစ္ဆာစွမ်းအင်တွေ သီးသန့်ဖြစ်နေတာကို ရန်ကိုင်ခံစားခဲ့ရတယ်။ ဒါပေမယ့် အခုအချိန်၌ မိစ္ဆာစွမ်းအင်သာ အေးခဲစွမ်းအင်တို့ပါ ရှိနေခဲ့ပါတယ်။ ထိုစွမ်းအင်နှစ်ခုက တစ်ခုနှင့်တစ်ခု အားဖြည့်ပေးနေခဲ့ပြီး အရင်ကထက် ပိုပြီး ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းသည့် စွမ်းအားတို့ကို ထုတ်လွှတ်နေခဲ့တယ်။

လိုဏ်ဂူထဲ၌ နေနဲ့လကို မမြင်ရတဲ့အတွက် အချိန်တွေက ဘယ်လောက်ကြာလို့ ကြာမှန်းမသိ ကုန်ဆုံးသွားခဲ့တယ်။

ဧရာမ အဆီအနှစ်ကြီးက နောက်ဆုံး စွမ်းအင် အရည်တစ်စက်ကို သန့်စင်ပြီးတဲ့ အချိန်မှာတော့ နှစ်ပေါင်းများစွာ ကြာအောင် အိပ်စက်နေတဲ့ ရွှေရောင်အရိုးခြောက် နိုးထလာခဲ့ပါပြီ။

ထိုအချိန်၌ ရွှေရောင်အရိုးခြောက်ကို ချုပ်နှောင်ထားသည့် မမြင်နိုင်တဲ့ ကြိုးတွေက လုံးဝကို ကျိုးပျက်သွားခဲ့ရပါတယ်။

ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းသည့် နတ်ဆိုးချီတွေ ပေါက်ကွဲထွက်လာခဲ့ပြီး ရန်ကိုင်ကို ဗဟိုပြုကာ အဘက်ဘက်သို့ ပျံ့နှံ့သွားခဲ့တယ်။ လိုဏ်ဂူတစ်ခုလုံး အဆုံးမဲ့ အမှောင်ထုထဲသို့ ကျရောက်သွားခဲ့ရတယ်။ နတ်ဆိုးချီတွေ ပေါက်ကွဲထွက်လာတာနဲ့ သားရဲအရှင် နဂါးတစ်ကောင် ကောင်းကင်ထက် ပျံတက်သွားသလို ပြင်းထန်လှသည့် မြည်ကြွေးသံနှင့် ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းသည့် ဟိန်းသံတို့ ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။

ရန်ကိုင် မျက်ဝန်းအစုံ ချက်ချင်း ပွင့်သွားခဲ့ပြီး သူ့မျက်ဝန်းထဲက ကြက်သွေးရောင် အရောင်အဝါတို့က တစ်ဖန် ပြန်လည် ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့ကာ သာမန် အဖြူ၊ အနက်ရောင် ပြန်ဖြစ်သွားခဲ့တယ်။

တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ ရွှေရောင်အရိုးခြောက်နဲ့ ပက်သက်တဲ့ နက်နဲဆန်းကြယ်မှုတွေ အကုန်လုံးကို ရန်ကိုင် နားလည်သွားခဲ့ရတယ်။

နတ်ဆိုးချီ အမှောင်ထုထဲ ရန်ကိုင် မျက်ဝန်းအစုံက တလက်လက် တောက်ပနေခဲ့တယ်။

ရန်ကိုင်က သူ့လက်ညိုးတစ်ချောင်းကို ဆန့်ထုတ်လိုက်ပြီး သူ့နဖူးထက် အလျားလိုက် ဖြေးဖြေးချင်း ရွေ့သွားစေလိုက်ပြီး အသာအယာလေး ရေရွတ်လိုက်တယ် “မိစ္ဆာအသွင်ပြောင်းလဲခြင်း”

သူ့ခန္ဓာကိုယ်က အောက်ခြေမရှိတဲ့ တွင်းပေါက်တစ်ခုလို ဘေးပတ်ဝန်းကျင်၌ ရှိနေသည့် နတ်ဆိုးချီတွေကို ရုတ်တရက်ဆိုသလို သည်းကြီးမည်းကြီး စုပ်ယူပါတော့တယ်။

နတ်ဆိုးချီတွေက သာမန်မျက်လုံးနဲ့ မြင်နိုင်လောက်တဲ့ အတိုင်းအတာ တစ်ခုအထိ သိပ်သည်းသွားခဲ့ပြီး ရန်ကိုင်တစ်ကိုယ်လုံးကို အလျင်အမြန် ဖုံးအုပ်သွားခဲ့တယ်။

အသက်ရှူရှိုက်စာ အချိန် တစ်ခုအတွင်းမှာပဲ လေထုထဲ၌ ရှိနေသည့် နတ်ဆိုးချီတွေ အားလုံးက ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့ပြီး ရန်ကိုင့် ကိုယ်ပေါ်၌ ရှိနေသည့် အနက်ရောင် တက်တူးတွေအဖြစ် ပြောင်းလဲသွားခဲ့တယ်။

ထိုတက်တူးတွေက အမျိုးမျိုးသော ထူးဆန်းသည့် ပုံစံတွေ အနေနဲ့ ရှိနေခဲ့ပြီး သူ့မျက်နှာက လွဲပြီး သူ့ခန္ဓာကိုယ် ကိုးဆယ်ရာခိုင်နှုန်း လောက်ကို အပိုင်သိမ်းထားခဲ့တယ်။

ထို့နောက် ဖြေးဖြေးချင်း မတ်တပ်ရပ်လိုက်တယ်။ ရန်ကိုင်ရဲ့ အမူအရာနဲ့ အရှိန်အဝါကတော့ အရင်အတိုင်း ရှိနေဆဲပါပဲ။ ဝမ်းနည်းမှု၊ ပျော်ရွှင်မှု အရိပ်အယောင်တို့ကို သူ့မျက်နှာထက်၌ မမြင်တွေ့နေခဲ့ရပါဘူး။ သူ့မျက်ဝန်းအစုံကတော့ ရေခဲတမျှ အေးစက်သည့် အအေးဓါတ်တို့ကို ထုတ်လွှတ်နေခဲ့တယ်။

ဒါပေမယ့် သူ့ရဲ့ လက်ရှိ အခြေအနေက အရင်ကနဲ့ အများကြီး ကွားခြားသွားတာကို ရန်ကိုင် အသေအချာ သတိပြုမိလိုက်တယ်။

အရင်ကလိုမျိုး သူ့တစ်ကိုယ်လုံးကို မိစ္ဆာချီတွေ ဝန်းရံမထားတော့ပါဘူး။ သူ့ရဲ့ အခုပုံစံက တက်တူတွေကလွဲလို့ သာမန်လူတစ်ယောက်နဲ့ ဘာမှ မကွာပါဘူး။ သူသာ အဝတ်တွေ မချွတ်ပဲ နေမယ်ဆိုရင် ရန်ကိုင်က သာမန်ရန်ကိုင်နဲ့ ဘာမှ ကွာခြားနေလိမ့်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

အကြီးမားဆုံး ကွာခြားချက်က သူ့ရဲ့ တိုက်ပွဲစွမ်းရည်က သာမန်အခြေအနေမှာထက် အများကြီး ပိုအားကောင်းလာခဲ့တာပါ။

သူ့ရဲ့ ကျင့်ကြံခြင်း မတိုးတက်ခဲ့သလို သူ့ရဲ့ အဆင့်လည်း တိုးတက်သွားခြင်း မရှိခဲ့ပေမယ့် ထိုဧရာမ မိစ္ဆာအဆီအနှစ်ကို သန့်စင်ပြီး ရွှေရောင်အရိုးခြောက်ရဲ့ ဖုံးကွယ်နေတဲ့ ဆန်းကြယ်မှုတွေကို ထုတ်ဖော်နိုင်ခဲ့ပါတယ်။

ရန်ကိုင် ရပ်နေစဉ် ကမ္ဘာကြီးတစ်ခုလုံး တုန်ခါနေဟန် ထင်ရပြီး သူ့ဘေးနားက လေထုတစ်လျှောက် လှိုင်းတွန့်လေးတွေ ဖြတ်သန်းသွားခဲ့တယ်။ သူ့ဘေးပတ်ပတ်လည်က အရာမှန်သမျှ ပြိုကျ ပျက်စီးတော့မလားလို့တောင် ထင်မှတ်ရပါတယ်။

ပြိုင်ဘက်ကင်းတဲ့ မိစ္ဆာအရှိန်အဝါက ရန်ကိုင်ဆီကနေ ထွက်ပေါ်လာခဲ့တာနဲ့ မီတာတစ်ထောင် အကွာအဝေးမှာ ရပ်နေတဲ့ သူ့အဖွဲ့သားတွေ အားလုံး ချက်ချင်းဆိုသလို သတိပြုမိလိုက်ကြတယ်။ သူတို့ရဲ့ မျက်လုံးတွေက ပြုတ်ထွက်တော့မတတ် ပြူးကျယ်နေခဲ့ပြီး ကြောက်ရွံ့မှုကြောင့် သူတို့ တစ်ကိုယ်လုံး ထိန်းချုပ်မရအောင် တုန်ရီနေခဲ့တယ်။
သူ့လက်ကို အရှေ့ဘက်သို့ အသာအယား ထိုးချလိုက်တဲ့အချိန် တစ်ခုခု ကျိုးပဲ့သွားသံ ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။

ထိုသာမန်ကာ လျှံကာ လက်သီးတစ်ချက်ထဲ မြေကမ္ဘာ တစ်ခုလုံးကို အက်ကွဲသွားစေနိုင်သည့် စွမ်းအင်တို့ ပါဝင်နေခဲ့ပါတယ်။

သာမန် အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့် ကျင့်ကြံသူ တစ်ယောက်သာ သူ့ရှေ့မှာ လာရပ်နေမယ်ဆိုရင် သူ့ရဲ့ လက်သီးတစ်ချက်ကြောင့် တစ်ခါတည်း လွင့်ပျံထွက်သွားလိမ့်မယ်လို့ ရန်ကိုင် ခံစားနေခဲ့ရတယ်။

သူ့လက်ကောက်ဝတ်ကို လှုပ်ခါလိုက်တာနဲ့ မြေပုံစံ နတ်ဆိုးချီ အမျှင်တန်း တစ်ခုက အေးခဲနေတဲ့ ဂူနံရံဆီ ပြေးဝင်သွားခဲ့တယ်။ နတ်ဆိုးချီနဲ့ ထိတွေ့သွားတဲ့ အေးခဲနေသည့် ဂူနံရံထက် အပေါက်တစ်ပေါက် ဖြစ်သွားခဲ့တယ်။

ကောင်းကင် စိတ်အာရုံကို သုံးပြီး စစ်ဆေးကြည့်လိုက်တယ်။ ထိုအပေါက်က မီတာဒါဇင်ကျော်ထိ နက်တာကို ရန်ကိုင် တွေ့ရှိလိုက်ရတယ်။

ဘယ်လောက်တောင် ပြင်းလိုက်တဲ့ အားလဲ ရန်ကိုင်က ပြုံးလိုက်ပြီး အသစ်ရရှိလိုက်တဲ့ ခွန်အားကို တော်တော်လေး ကျေနပ်သွားခဲ့တယ်။

ထို့ပြင် သူ့ရဲ့ အသက်စွမ်းအင်နဲ့ သွေးစွမ်းအားကလည်း မကြုံစဖူးတဲ့ အတိုင်းအတာ တစ်ခုအထိ ရောက်ရှိသွားတယ်လို့ ရန်ကိုင် ခံစားမိလိုက်တယ်။ သူခန့်မှန်းတာသာ မှန်မယ်ဆိုရင် သူ့အသက်စွမ်းအင်နဲ့ သွေးစွမ်းအားက အရင်ကထက် လေးဆ၊ ငါးဆလောက် ပိုပြီး သန်မာလာပါတယ်။

သွေးစွမ်းအား ပိုပြီး အားကောင်းလာလေ အားပြန်ဖြည့်နှုန်းနဲ့ ဒဏ်ရာပြန်သက်သာနှုန်း ပိုပြီး မြန်ဆန်လာလေပါ။ ပြင်ပ ရုပ်ခန္ဓာ ခွန်အားနဲ့ အမြန်နှုန်းက လူတစ်ယောက်ရဲ့ သွေးစွမ်းအားနဲ့ တိုက်ရိုက် ဆက်စပ်နေပါတယ်။

မိစ္ဆာအသွင်ပြောင်းလဲမှု အခြေအနေထဲ ဝင်ရောက်သွားပြီးနောက် သူ့ရဲ့ သွေးစွမ်းအားက အတိုင်းအတာတစ်ခုအထိကို မြင့်တက်သွားခဲ့ပါတယ်။

Martial Peak
အပိုင်း (၃၅၀) ခွဲခွာခြင်း
လိုဏ်ဂူအဝင်ပေါက် အပြင်ဘက်၌ ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက်က တစ္ဆေဘုရင်တောင်ကြား နှင့် ရတနာဂိုဏ်းက တပည့်တွေနဲ့ ရန်ကိုင်အား စိုးရိမ်တကြီး စောင့်ဆိုင်းနေခဲ့တယ်။

ရန်ကိုင် တံခါးပိတ် ကျင့်စဉ် ဝင်သွားခဲ့တာ လဝက်ကြာသွားခဲ့ပါပြီ။ ဒါပေမယ့် အခုအချိန်အထိ သူထွက်မလာခဲ့သေးပါဘူး။ အဲ့အစား သူတံခါးပိတ်ကျင့်စဉ် ဝင်နေတဲ့ လိုဏ်ဂူရဲ့ ဘေးပတ်ပတ်လည် မီတာပေါင်းများစွာက ရေခဲနယ်မြေ အဖြစ် ပြောင်းလဲလို့ သွားခဲ့ပါပြီ။

“ညီအစ်ကိုရန်က ဘာလို့ အခုထိ ထွက်မလာသေးရတာလဲ။ မတော်တဆ တစ်ခုဖြစ်သွားခဲ့တာတော့ မဟုတ်ပါဘူးနော်၊ ဟုတ်တယ်မလား” ချန်ရီက ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ် လမ်းလျှောက်နေရင်း ရေရွတ်လိုက်တယ်။

ဒါပေမယ့် ထိုစကားတွေကို ပြောပြီးတာနဲ့ စူးရှပြီး အေးစက်တဲ့ အကြည့်သုံးခုက သူ့တည့်တည့် ကျလာတဲ့အတွက် ချန်ရီရဲ့ လည်ပင်းလေး ကျုံ့ဝင်သွားခဲ့ပြီး ကိုးယိုးကားယားနဲ့ ပြုံးလိုက်ရတယ်။

ချန်ရီက ကူကယ်ရာမဲ့စွာနဲ့ ပြုံးလိုက်တယ် “ငါတို့ထဲက တစ်ယောက်မှ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့် မရောက်သေးတာ ဆိုးလိုက်တာကွာ၊ မဟုတ်ရင် အထဲမှာ ဘာတွေ ဖြစ်နေလဲဆိုတာကို ကောင်းကင် စိတ်အာရုံကိုသုံးပြီး စစ်ဆေးကြည့်လို့ရမှာ”

ထောင်ရန်က ခေါင်းခါယမ်းပြီး ပြန်ပြောလိုက်တယ် “မဖြစ်နိုင်ဘူး၊ ကောင်းကင် စိတ်အာရုံကို အသုံးပြုနိုင်ရင်တောင် အထဲမှာ ဘာတွေ ဖြစ်နေလဲဆိုတာ မသိရသေးခင်မှာပဲ ငါတို့ရဲ့ ကောင်းကင် စိတ်အာရုံက အေးခဲသွားလိမ့်မယ်”

သူပြောတာကို နားထောင်ရင်း အားလုံး မထိတ်လန့်ပဲ မနေနိုင်အောင် ဖြစ်သွားခဲ့ကာ ပိုပို စိုးရိမ်လာမိခဲ့ကြတယ်။

အသင်္ချေလောက်လို့ ထင်မှတ်ရတဲ့ အချိန်တစ်ခု ကုန်ဆုံးပြီးသွားနောက် ရန်ကိုင် တံခါးပိတ်ကျင့်စဉ် ဝင်နေတဲ့ လိုဏ်ဂူဘေးက ရေခဲနယ်မြေ တစ်ခုလုံး အစိတ်စိတ် အမွှာမွှာ ဖြစ်သွားခဲ့ပြီး တလက်လက် တောက်ပနေတဲ့ ခရစ်တုံးလေးတွေ အဖြစ် ပြောင်းလဲသွားခဲ့တယ်။

ထိုအခြင်းအရာကို မြင်လိုက်တာနဲ့ အားလုံး ပြုံးလိုက်ကြပြီး အလျင်စလို အော်ခေါ်လိုက်ကြတယ်။

“မင်း နောက်ဆုံး ထွက်လာခဲ့ပြီပေါ့၊ မင်းသာ လိုဏ်ဂူထဲမှာ ဆက်ပြီး နေနေဦးမယ် ဆိုရင် ငါတို့လည်း အထဲကို အတင်းတိုးဝင်လာမိတော့မှာ” ချန်ရီက ရန်ကိုင် ထွက်လာတာကို မြင်လိုက်တာနဲ့ ရယ်ကာမောကာနဲ့ ပြောလိုက်တယ်။

ရန်ကိုင်က အသာအယာလေး ပြုံးလိုက်ပြီး လူအုပ်ကြီးကို တစ်ချက်ကြည့်ကာ ပြောလိုက်တယ် “အားလုံးကို တောင်းပန်ပါတယ်၊ ငါမင်းတို့ကို စိတ်ပူမိစေခဲ့ပြီ”

“နင်ထွက်ပြီဆိုတော့ ငါတို့ စထွက်လို့ ရပြီပေါ့၊ အခုလောလောဆယ် မိစ္ဆာလိုဏ်ဂူရဲ့ အခြေအနေက သိပ်ကောင်းနေတာ မဟုတ်ဘူး” လန်ရှန်းက စိတ်ဆောနေတဲ့ လေသံလေးနဲ့ ပြောလိုက်တယ်။

ထောင်ရန်လည်း ထောက်ခံသည့် သဘောနှင့် ခေါင်းညိတ်လိုက်တယ်။

မိစ္ဆာလိုဏ်ဂူကနေ အားကောင်းလှတဲ့ စွမ်းအင်လိုဏ်းတို့ ထွက်ပေါ်လာသည့် အချိန်တုန်းက မိစ္ဆာလိုဏ်ဂူဆီ မွန်းစတားနှင့် နတ်ဆိုးလေးယောက် ရောက်ရှိလာခဲ့တယ်။ အစစ်အမှန် မိစ္ဆာအသစ် ထွက်ပေါ်လာတဲ့ သတင်းတွေ ပျံ့နှံ့သွားပြီးနောက် ရန်ကိုင် တံခါးပိတ်ကျင့်စဉ် ဝင်နေတဲ့ အတောအတွင်း မိစ္ဆာလိုဏ်ဂူဆီ မရေမတွက်နိုင်တဲ့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်တွေ ရောက်ရှိလာခဲ့တယ်။

ဒီနေရာမှာ ကြာကြာနေနေရင် ပြဿနာ များလာနိုင်ပါတယ်။

မိစ္ဆာလိုဏ်ဂူရဲ့ ဝင်ပေါက်မှာ ကီလိုမီတာ သုံးဆယ် အကွာအဝေး၌….
လူငယ်တစ်သိုက်က ရပ်တန့် အနားယူ နေခဲ့ကြတယ်။

ချန်ရီက သူ့ရဲ့ သိချင်စိတ်ကို မအောင့်အည်းနိုင်တော့တဲ့ အဆုံး ကောက်ကာငင်ကာနဲ့ မေးလိုက်တယ် “ညီအစ်ကိုရန်၊ မွန်းစတားနဲ့ နတ်ဆိုးလေးယောက်ထဲမှာ ၂ယောက်က သေပြီး ၂ယောက်က အပြင်းအထန် ဒဏ်ရာ ရသွားခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် မင်းကျတော့ ဘာလို့ ဘာမှမဖြစ်ပဲ အကောင်းအတိုင်း ရှိနေရတာလဲ။ ပြီးတော့ မင်းကြည့်ရတာ တော်တော်လေး အကျိုးအမြတ် ရလာခဲ့တဲ့ပုံပဲ”

ထိုစကားကို ကြားလိုက်တာနဲ့ အားလုံးရဲ့ အကြည့်က ရန်ကိုင်ဆီ ရောက်ရှိသွားခဲ့တယ်။ သူတို့လည်း အဲ့နေရာမှာ ဘာတွေ ဖြစ်ပျက်နေခဲ့လဲ ဆိုတာကို သိချင်နေခဲ့တာပါ။

ရန်ကိုင်က သွားပေါ်အောင် ပြုံးလိုက်ပြီး ပြန်ပြောလိုက်တယ် “လူအိုကြီး လေးယောက်နဲ့ မိစ္ဆာကောင်တို့ တိုက်ခိုက်ပြီးနောက် ငါက အကျိုးအမြတ် နည်းနည်းလေး ဝင်ယူလိုက်တာပါပဲ။ နှစ်ဖက်စလုံးက ပြင်းပြင်းထန်ထန် ဒဏ်ရာရနေတာလေ၊ အဲ့ဒါနဲ့ နှစ်ဖက်စလုံး ပြန်ဆုတ်သွားတဲ့ အချိန် ငါက ကံကောင်းပြီး အကျိုးအမြတ် နည်းနည်း ရခဲ့တာ”

“အာ…” ချန်ရီက မဲ့ပြုံးပြုံးလိုက်ပြီး “ကျိန်းသေသွားပြီ၊ ညီအစ်ကိုရန်ရဲ့ ကံက အရမ်း ကောင်းတာပဲ၊ အခုလိုမျိုး ကိစ္စတောင် ဖြစ်ခဲ့ရတယ်လို့”

ထောင်ရန်က ရယ်မောလိုက်ပြီး ထပ်ပြောလိုက်တယ် “မွန်းစတားနဲ့ နတ်ဆိုးလေးယောက် မင်းကို ခေါ်သွားခဲ့တာက မင်းကို လက်ဆောင်ပေးလိုက်သလို ဖြစ်နေတာပါလား။ အဲ့သူတောင်းစားအိုကြီးတွေ ကြက်ခိုးဖို့ လုပ်ပေမယ့် ကြက်မရပဲ ဆန်ပဲ ဆုံးခဲ့ရတဲ့ အဖြစ်နဲ့ ကြုံခဲ့တဲ့ပုံပဲ… ဟားဟား”

“ဘာလို့ ငါ့ကို မခေါ်သွားခဲ့ရတာလဲကွာ” ချန်ရင်က စိတ်ပျက်ပျက်နဲ့ ရေရွတ်လိုက်တယ်။

လန်ရှန်းက လှောင်ပြောင်လိုက်တယ် “ရန်ကိုင်အစား နင်တို့ထဲက တစ်ယောက်ယောက်ကိုသာ ခေါ်သွားခဲ့မယ်ဆိုရင် အခုအချိန်လောက်ဆို နင်တို့ကို အခုလိုမျိုး မြင်တွေ့ရတော့မှာ မဟုတ်ဘူးသိလား၊ သူ့လိုမျိုး ကံကောင်းဖို့က အဲ့လောက် လွယ်တယ်လို့ ထင်နေတာလား၊ အခပ်မသင့်ရင် အသက်ပါ ပါသွားနိုင်တယ်ဟဲ့”

ချန်ရင်က ရယ်မောလိုက်ပြီး “ငါလည်း အတည်ပြောနေတာာမှ မဟုတ်တာ”

ရန်ကိုင်အတွက် ထိုကဲ့သို့ အကျိုးအမြတ် ကောင်းကောင်း ရဖို့ဆိုတာ ကောင်းကင်ကို တက်တာထက် ပိုပြီး ခက်ခဲတယ်ဆိုတာကို သူတို့ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး သိနိုင်ပါ့မလဲ။ ရန်ကိုင် ထုတ်မပြောခဲ့ပေမယ့် ကြီးမားလှတဲ့ အန္တရာယ်တွေကို သူရင်ဆိုင်တွေ့ခဲ့ရလိမ့်မယ် ဆိုတာကို အားလုံး သိကြပါတယ်။ မွန်းစတားနဲ့ နတ်ဆိုးလေးယောက် လက်ကနေ အသက်ရှင်လျက် လွတ်မြောက် နိုင်ခဲ့တာတောင် တကယ်ကို အံ့အားသင့်စရာ ကောင်းနေပါပြီ။

ရန်ကိုင်နဲ့ အတူရှိနေခဲ့တဲ့ အချိန်အတောအတွင်း သူ့ရဲ့ ကြောက်မက်ဖွယ် ခွန်အားနှင့် ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်ဖွယ် ကောင်းသည့် နည်းလမ်းများစွာကို အကြိမ်များစွာ ကြုံတွေ့ခဲ့ရဖူးပါတယ်။ ရန်ကိုင်က သာမန် အစစ်အမှန်ဒြပ်စငအဆင့် ကျင့်ကြံသူ တစ်ယောက် မဟုတ်ဘူးဆိုတာ သူတို့ အားလုံး သိထားပါတယ်။

“ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ပါ” ချန်ရီက နွေးထွေးစွာနဲ့ ပြုံးလိုက်ပြီး ရန်ကိုင်ရဲ့ ပုခုံးကို ပုတ်ရင်း “ဒီတစ်ကြိမ် မိစ္ဆာလိုဏ်ဂူဆီ လာတဲ့ ခရီးမှာ ငါတို့ တစ္ဆေဘုရင်တောင်ကြားက ညီအစ်ကိုရန်ကို အသက်များစွာ အကြွေးတင်ခဲ့တယ်။ နောက်ပိုင်း ညီအစ်ကိုရန် လိုအပ်တာ တစ်ခုခု ရှိရင် ငါနဲ့ ငါ့ရဲ့ ညီအစ်ကိုတွေ အားလုံး ညီအစ်ကိုရန်ကိုင် အတတ်နိုင်ဆုံး ကူညီပေးမယ်၊ ငါတို့ အသက်တွေကို ပေးဆပ်ရမယ် ဆိုရင်တောင်ပေါ့”

တစ္ဆေဘုရင်တောင်ကြားက တပည့်တွေ အားလုံး ခေါင်းညိတ်လိုက်ကြတယ်။

ထောင်ရန်ကလည်း ရယ်ကာမောကာနဲ့ ပြောလိုက်တယ် “ငါတို့ကိုလည်း ထည့်တွက်လိုက်၊ ငါတို့ ညီအစ်ကို၊ ညီအစ်မတွေ တိုက်ခိုက်တဲ့ နေရာမှာ အားမကောင်းပေမယ့် လက်နက်တွေနဲ့ ပက်သက်လာရင်တော့၊ ဟဲဟဲ…။ ညီအစ်ကိုရန် သန့်စင်ချင်တဲ့ လက်နက်တစ်ခုခု ရှိရင် ရတနာဂိုဏ်းဆီလာပြီး ငါ့ကိုသာ လာရှာလိုက်”

“ကောင်းပြီ” ရန်ကိုင်က ပျော်ရွှင်စွာနဲ့ ခေါင်းညိတ်လိုက်တယ်။

“အခု ငါတို့ ရောက်နေတဲ့ နေရာက တစ္ဆေဘုရင်တောင်ကြားနဲ့ သိပ်ပြီး ဝေးတော့တာလည်း မဟုတ်ဘူး။ အဆင်ပြေမယ်ဆိုရင် ညီအစ်ကိုရန် ငါတို့ဆီ ဘာလို့ ရက်နည်းနည်းလောက် လိုက်မလည်တာလဲ” ချန်ရီက စိတ်အားထက်သန်စွာနဲ့ ဖိတ်ခေါ်လိုက်တယ်။

“သူလာလို့ မရဘူး” လန်ရှန်းက ပုံမှန်လေသံနဲ့ပဲ ဝင်ပြောလိုက်တယ်။

“ဂျူနီယာညီမလေးလန်ရှက အရမ်းကို အေးစက်လွန်းတာပဲ” ချန်ရီ သက်ပြင်းချလိုက်မိပြီး ခေါင်းကိုက်သလို ခံစားလာလိုက်ရတယ်။ သူက ရန်ကိုင်နဲ့ သူတို့ကြားက ဆက်ဆံရေးကို ပိုပြီး ခိုင်မြဲအောင် လုပ်ချင်ပေမယ့် လန်ရှန်းက သူ့ကို မျက်နှာသာ နည်းနည်းလေးတောင် မပေးပဲ ချက်ချင်းပဲ ဝင်တားလိမ့်မယ်လို့ သူမထင်ထားခဲ့ပါဘူး။

“နင်ဘာသိလို့လဲ၊ ငါက သူ့ကောင်းကျိုးအတွက် ပြောနေတာ” လန်ရှန်းက ချန်ရီကို ပြန်စိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး “ဆရာ သူ့ကိုသိတယ်၊ သူသာ တစ္ဆေဘုရင်တောင်ကြားဆီ သွားရင် မနက်ဖြန် နေထွက်တာကို မြင်ရတော့မှာ မဟုတ်ဘူး”

ချန်ရီလည်း ခဏတာလောက် ကြောင်သွားခဲ့ပြီးနောက် သူတို့ရဲ့ အကြီးအကဲဖြစ်တဲ့ ဂူလီနဲ့ ကောင်းကင်စံအိမ် ဂိုဏ်းချုပ်ကြား မကျေနပ်ချက် အကြီးကြီး ရှိတယ်ဆိုတာကို ချက်ချင်းပဲ ပြန်သတိရလိုက်တယ်။

ထိုအကြောင်းကို တွေးမိလိုက်တာနဲ့ ရန်ကိုင်ကို သူတို့ဂိုဏ်းဆီ ဖိတ်ခေါ်မယ့် အကြံကို ချက်ချင်းပဲ စွန့်ပစ်လိုက်တယ်။ ခေါင်းခါယမ်းလိုက်ပြီး ထောင်ရန် ဘက်လှည့်ကာ “ညီအစ်ကိုထောင်ကော ဘယ်လိုလဲ၊ မင်းဘာဆက်လုပ်မယ်လို့ စဉ်းစားထားလဲ”

ထောင်ရန်က ရယ်မောလိုက်ပြီး “ညီအစ်ကိုချန်က ငါတို့ကိုကော မဖိတ်ခေါ်တော့ဘူးလား။ တစ္ဆေဘုရင်တောင်ကြားက ဘယ်လို နေရာမျိုးလဲဆိုတာကို ငါက သိချင်နေတာ။ ငါတို့ အနေနဲ့ ညီအစ်ကိုချိန်တို့နဲ့အတူ လိုက်လို့ရမလား ဆိုတာကို သိတော့ သိချင်မိသား”

“ညီအစ်ကိုထောင် လိုက်တာထက် ပိုကောင်းတာ မရှိတော့ဘူး” ချန်ရီက နှစ်ခြိုက်အားရစွာနဲ့ ရယ်မောလိုက်ပြီး ပြောလိုက်တယ်။

“အဲ့လိုဆိုရင် ဒီမှာပဲ ငါတို့ လမ်းခွဲကြတာပေါ့၊ နင့်ကိုယ်နင်လည်း ဂရုစိုက်ဦး” လန်ရှန်းက ရန်ကိုင်ကို ကြည့်ပြီး ပြောလိုက်တယ်။

ရန်ကိုင်က ပြန်ပြုံးပြလိုက်ပြီး ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်တယ်။

“သွားကြစို့၊ ညီအစ်ကိုရန်နဲ့ မိန်းမပျိုလေး နှစ်ယောက်၊ အခွင့်ကြုံရင် ပြန်တွေ့ကြတာပေါ့” ချန်ရီက အားလုံးကိုယ်စား လက်သီးဆုပ်ပြီး ရန်ကိုင်နဲ့ ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက်ကို နှုတ်ဆက်စကား ဆိုလိုက်တယ်။

“အင်း၊ မင်းတို့ကိုယ် မင်းတို့လည်း ဂရုစိုက်ကြဦး” သူ့ရဲ့ မိတ်ဆွေ အသစ်တွေဖြစ်တဲ့ တစ္ဆေဘုရင်တောင်ကြားနှင့် ရတနာဂိုဏ်းက တပည့်တွေ ထွက်သွားတာကို ကြည့်ရင်း ရန်ကိုင်က ပြန်ပြီး လက်သီးဆုပ် နှုတ်ဆက်စကား ဆိုလိုက်တယ်။

“အပြင်ကမ္ဘာက လူတွေ ပြောနေကြတဲ့ မိစ္ဆာကျင့်ကြံသူတွေ ဆိုတာလည်း အဲ့လောက်ကြီး ဆိုးတာလည်း မဟုတ်ပါဘူး” သူတို့ သုံးယောက်ပဲ ကျန်တော့သည့် အချိန်၌ ဟူမေးအာက ရုတ်တရက် ကောက်ပြောလိုက်တယ် “အနည်းဆုံးတော့၊ တစ္ဆေဘုရင်တောင်ကြားက လူတွေက အရမ်း သဘောကောင်းတယ်”

ဟူကျောင်းအာကလည်း ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး ဝင်ပြောလိုက်တယ် “ကောင်းတယ်၊ ဆိုတယ် ဆိုတာ ကိုယ့်အမြင်ပေါ်မှာပဲ မူတည်တယ်”

ရန်ကိုင် ဟူကျောင်းအာကို ပြုံးပြီး ကြည့်လိုက်တယ်။ ဟူကျောင်းအာ ရှက်သွေးလေး ဖြာသွားခဲ့ပြီး ရန်ကိုင်ကို ပြန်စိုက်ကြည့်လိုက်ကာ “ကောင်စုတ်လေး၊ နင့်ကိုငါ ခွင့်မလွှတ်သေးဘူးနော်”

“ငါ့ကို ခွင့်မလွှတ်တာလား၊ ဘာကို ခွင့်မလွှတ်သေးတာလဲ” ရန်ကိုင်က ဟူကျောင်းအာ ဘာကို ပြောချင်နေမှန်း နားမလည်တဲ့အတွက် စိတ်ရှုပ်သွားခဲ့ရတယ်။

ခါးသီးစွာနဲ့ ရန်ကိုင်ကို ကြည့်နေလိုက်ပြီးနောက် အရင်ကိစ္စနဲ့ ပက်သက်ပြီး သူမ ပြန်အစမဖော်ချင်တော့ပါဘူး။ ထို့ကြောင့် ခေါင်းသာ ခါရမ်းလိုက်ပြီး “ထားလိုက်တော့၊ နင်အခု ဘယ်သွားဖို့ စီစဉ်ထားလဲ”

ရန်ကိုင်လည်း တုန့်ဆိုင်းသွားမိခဲ့ပြီး သူဘယ်သွားရင် ကောင်းမလဲ ဆိုတာကို တွေးရင်း ထိုနေရာမှာပဲ ကိုးယိုးကားယား အမူအရာနဲ့ မတ်တပ်ရပ်နေမိလိုက်တယ်။

ရန်ကိုင်ရဲ့ ရှုပ်ထွေးပြီး ဗလာဖြစ်နေတဲ့ မျက်ဝန်းတွေကို ကြည့်နေရင်း ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက်ရဲ့ နှလုံးသားလေးတွေ နာကျင်လို့ သွားခဲ့ရတယ်။

သူမတို့ရှေ့မှာ ရှိနေတဲ့ အားကောင်းပြီး ဆန်းကြယ်တဲ့ လူငယ်လေးက မိစ္ဆာလိုဏ်ဂူထဲမှာ တုန်းကလို လွှမ်းမိုးနိုင်စွမ်းအပြည့်နဲ့ မိမိကိုယ်ကို ယုံကြည်ချက် အပြည့်ရှိနေတဲ့ စစ်သည်တော် တစ်ယောက် မဟုတ်တော့ပါဘူး။ အဲ့အစား ရန်ကိုင်ပုံစံက လမ်းပျောက်သွားလို့ ဘယ်အရပ်၊ ဘယ်နေရာဆီ သွားရမှန်း မသိဖြစ်နေတဲ့ ကလေး တစ်ယောက်နဲ့တောင် တူနေပါသေးတယ်။

ရန်ကိုင်ရဲ့ အကျိုးသက်ရောက်မှု လွှမ်းမိုးခံလိုက်ရသောကြောင့် လားတော့မသိပေမယ့် ဟူညီအစ်မနှစ်ယောက်လည်း ဘာလုပ်လို့ ဘာကိုင်ရမှန်း မသိဖြစ်သွားခဲ့တယ်။

“တိမ်မိစ္ဆာနယ်မြေကနေ ငါတို့ အရင်ဆုံး ထွက်သွားသင့်တယ်” ဟူကျောင်းအာက စကားစလိုက်ပြီး တိတ်ဆိတ်မှုကို စတင်ဖြိုခွဲလိုက်တယ်။ ရန်ကိုင် အခုလိုမျိုး စိတ်ဓါတ်ကျနေတဲ့ ပုံစံကို သူမဆက်ပြီး မကြည့်ရက်နိုင်တော့ပါဘူး။

“ကောင်းပြီ” ရန်ကိုင် မျက်ဝန်းအစုံက တစ်ဖန်ပြန်ကြည်လင် လာခဲ့ပြီး ပြတ်သားသည့် အရိပ်အယောင်တို့က သူ့မျက်ဝန်းထဲ လက်နေခဲ့တယ်။ အခုအချိန်၌ သူဘယ်သွားလို့ သွားရမှန်း မသိပေမယ့် သူ့ကိုယ်သူ သန်မာသထက် သန်မာလာအောင် လုပ်နေရမယ်ဆိုတာတော့ သေချာ သိထားပါတယ်။

သိုင်းတာအိုရဲ့ အထွတ်အထိပ်ဆီ လျှောက်လှမ်းဖို့က သူ့အတောင်းတရဆုံး ဆန္ဒတစ်ခုပါ။ ဘယ်ရာကမှ သိုင်းပညာရဲ့ အထွတ်အထိပ်ကို ရှာဖွေတဲ့ သူ့လမ်းမှာ ဝင်ရောက် တားဆီးလို့ မရနိုင်ပါဘူး။

တစ်ခဏလောက် ရပ်တန့်လိုက်ပြီး ရန်ကိုင်က ပြောလိုက်တယ် “နင်တို့ နှစ်ယောက်ကော ဘယ်သွားမှာလဲ၊ သွေးတိုက်ပွဲဂိုဏ်းဆီ ပြန်သွားမှာလား”

“မသွားဘူး” ဟူကျောင်းအာက မဲ့ပြုံးပြုံးလိုက်ပြီး “စစ်ပွဲမပြီးသေးတဲ့အထိ ငါတို့ ပြန်လို့မရဘူး၊ ငါတို့သာ ပြန်သွားလိုက်မယ်ဆိုရင် အခြေအနေတွေက ပိုပြီး ခက်ခဲသွားလိမ့်မယ်”

ကောင်းကင်စံအိမ်ကြောင့် သွေးတိုက်ပွဲဂိုဏ်းနှင့် မုန်တိုင်းစံအိမ်တို့ နှစ်ခုစလုံး စစ်ပွဲ၌ ရှေ့တန်းကနေ တိုက်ခိုက်ဖို့ ဟန်မင်းဆက် အတွင်းမှာ ရှိတဲ့ အင်အားစု အသီးသီးရဲ့ တွန်းအားပေးခြင်းကို ခံခဲ့ရပါတယ်။ သူတို့သာ အခုအချိန်၌ ပြန်သွားလိုက်မယ်ဆိုရင် သွေးတိုက်ပွဲဂိုဏ်းအတွက် ပိုပြီး ပြဿနာကြီးသွားတာပဲ အဖတ်တင်ပါလိမ့်မယ်။

“အဲ့လိုဆိုရင် ဂိုဏ်းက အခြားလူတွေကိုပဲ သွားရှာကြတာပေါ့” ဟူမေးအာက အကြံပေးလိုက်တယ် “တိုက်ခိုက်ဖို့ လုပ်တုန်းက ငါတို့ဂိုဏ်းက လူငါးဆယ်ကျော်က နယ်မြေတစ်ခုတည်းမှာ အတူတူ ချပေးခံလိုက်ရတာ။ သူတို့တွေလည်း အနီးအနားမှာပဲ ရှိလိမ့်မယ်”

“နင်ကော” ဟူကျောင်းအာက ရန်ကိုင်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်တယ်။

“ငါလည်း နင်တို့နောက်ပဲ လိုက်ရတာပေါ့” ရန်ကိုင်က ပုခုံးတွန့်ကာ ပြောလိုက်တယ်။ သူလည်း ကောင်းကင်စံအိမ်နဲ့ ပက်သက်တဲ့ သတင်းအကြောင်း စုံစမ်းဖို့ နေရာတစ်ခုလောက် ရှာချင်နေတာပါ၊ အထူးသဖြင့် လင်းတိုင်ရှုနဲ့ စုယန်တို့ သတင်းပေါ့။

ဟူညီအစ်မနှစ်ယောက်ကို ကြည့်နေရင်းရဲ့ ရန်ကိုင်က ရုတ်တရက် ကောက်ပြုံးလိုက်ပြီး “ဒါပေမယ့် အဲ့ဒါမတိုင်ခင်၊ နင်တို့ကိုယ်နင်တို့ အရင်ဆုံး ရုပ်ဖျက်သွားသင့်တယ်”

“ဟန်၊ နင်ဘာပြောချင်တာလဲ” ဟူကျောင်းအာက မျက်မှောင် ကြုံ့လိုက်တယ်၊

“နှောင်ဖွဲ့ခြင်းကင်းဂိုဏ်းက ကောင်တွေ လိုက်တာ ခံရပြီးတာတောင် အခုထိ သင်ခန်းစာ မရသေးဘူးနဲ့တူတယ်”

ရုတ်တရက် ရန်ကိုင် ပြောချင်တာကို နားလည်သွားတာနဲ့ ဟူကျောင်းအာ ရှက်သွေးဖြာသွားခဲ့ပြီး ရန်ကိုင်ကို ဒေါသတကြီး ပြန်စိုက်ကြည့်ကာ ပြောလိုက်တယ် “လှပနေတာက ငါတို့ ညီအစ်မ နှစ်ယောက်ရဲ့ အပြစ်လား၊ နင့်လိုမျိုး တဏှာကြီးတဲ့ လူတွေသာ အများကြီး ရှိမနေခဲ့ရင် ငါတို့ အခုလို ပြဿနာတွေ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ကြုံရပါ့မလဲ။ နင်တို့ အားလုံးက ငါတို့ ညီအစ်မနှစ်ယောက် ဘယ်သွားသွား ၊ ရန်စလိုက်၊ နှောင့်ယှတ်လိုက် လုပ်နေတာ၊ အရမ်းကို စိတ်ပျက်ဖို့ ‌ကောင်းတာပဲ”

သူမပါးစပ်က ဘယ်လိုပဲ ပြောနေပါစေ၊ ဟူကျောင်းအာနဲ့ ဟူမေးအာတို့ နှစ်ယောက်စလုံး ရုပ်ဖျက်သွားလာခဲ့ပါတယ်။

တကယ်တော့ ဒီနေရာမှာ ရှိနေတဲ့ အကျင့်စာရိတ္တ ခြစားထားခံရတဲ့ လူအရေအတွက် အပြင်ကမ္ဘာထက် သိသိသာသာကို ပိုများပါတယ်။

တစ်ခဏကြာပြီးနောက် မိန်းကလေး နှစ်ယောက် ပြင်ဆင်တာ ပြီးဆုံးသွားခဲ့ပါပြီ. သူမတို့ နှစ်ယောက်မှာ သင့်လျော်တဲ့ ကိရိယာ တန်ဆာပလာတွေ မရှိလို့ ပြီးပြည့်စုံစွာ ရုပ်မဖျက်နိုင်ခဲ့ပေမယ့် သူမတို့ရဲ့ ပုံစံတွေက အရင်လို မြင်မြင်ချင်း ချစ်မြတ်နိုးသွာရမယ့် ပုံစံတွေ မဟုတ်တော့ပါဘူး။

အစ်မကြီးရဲ့ ပုံစံက တောအရပ်က ညစ်ပတ်ပေရေနေတဲ့ မိန်းကလေး တစ်ယောက်နဲ့ တူနေခဲ့ပြီး သူမရဲ့ ဆံပင်တွေ၊ အဝတ်အစားတွေ နှစ်မျိုးစလုံးက ဖရိုဖရဲတွေ ဖြစ်နေခဲ့ပါတယ်။ အငယ်မလေးရဲ့ မျက်နှာကတော့ ကျောက်ပေါက်မာတွေနဲ့ ပြည့်နေခဲ့ပြီး မြင်တာနဲ့ နောက်တစ်ကြိမ် မကြည့်ချင်မိအောင် ဖြစ်သွားလိမ့်မှာပါ။

ရုပ်ဖျက်ပြီးတနဲ့ ညီအစ်မနှစ်ယောက်စလုံး တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ကြည့်လိုက်ကြပြီး ရယ်မောလိုက်ကြတယ်။

သူတို့ရဲ့ မျက်နှာတွေက ရုပ်ဖျက်ထားလို့ ကြည့်မကောင်းပေမယ့် သူမတို့ရဲ့ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကတော့ မြင်သူတိုင်း သတိမပြုမိပဲ မနေနိုင်အောင် ပြီးပြည့်စုံတဲ့ ကောက်ကြောင်း အဖြာဖြာတို့နဲ့ ပြည့်စုံနေဆဲပါ။

သူတို့သုံးယောက် သတိတကြည့်ကြည့် တိမ်မိစ္ဆာနယ်မြေကို ဖြတ်သန်းသွားလာနေခဲ့တယ်။ အခြားသူတွေနဲ့ မတွေ့မိအောင်လည်း အတတ်နိုင်ဆုံး ရှောင်ရှား သွားလာနေခဲ့ပါတယ်။

ရန်ကိုင်ရဲ့ စိတ်စွမ်းအား တိုးတက်လာခဲ့တာက အခုနေရာမှာ တော်တော်လေး အသုံးဝင်လာခဲ့ပါတယ်။ အခုအချိန်၌ ရန်ကိုင်က ဘေးပတ်ဝန်းကျင် ကီလိုမီတာသုံးဆယ် ကျော်လောက်ကို သူ့ရဲ့ ကောင်းကင်စိတ်အာရုံနဲ့ အသက်တစ်ရှိုက်စာ အတွင်းမှာပဲ စစ်ဆေးကြည့်နိုင်ပါတယ်။

ထိုကဲ့သို့ စစ်ဆေးနိုင်တဲ့အတွက် အန္တရာယ်တွေကို ကြိုတင်သိရှိနိုင်ခဲ့ပြီး ရှောင်ရှားသွားလာနိုင်ခဲ့ပါတယ်။

သူသာမရှိခဲ့ရင် ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက်အနေနဲ့ တိမ်မိစ္ဆာနယ်မြေ ထဲကနေ အခုလိုမျိုး လွယ်လွယ်ကူကူနဲ့ လွတ်မြောက် လာနိုင်ခဲ့မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

တစ်လလောက် ကြာပြီးတဲ့ အချိန်မှာတော့ ထိုသုံးယောက်က ကီလိုမီတာ ထောင်ပေါင်းများစွာကို ဖြတ်ကျော်လာနိုင်ပြီး တိမ်မိစ္ဆာနယ်မြေထဲကနေ ထွက်ခွါလာနိုင်ခဲ့တယ်။

တစ်လလောက် အဆက်မပြတ် ပြေးလွှား၊ တိုက်ခိုက်၊ ပုန်းရှောင် လာရပြီးတဲ့ နောက်မှာတော့ ရန်ကိုင်နဲ့ ဟူညီအစ်မတို့ သုံးယောက်စလုံး ခြေကုန်လက်ပမ်း ကျနေခဲ့ကြလေပြီ။

လမ်းခရီးတစ်လျှောက် အန္တရာယ်တွေကို ကြုံတွေ့ခဲ့ရပေမယ့် အန္တရာယ်အများဆုံး ဖြစ်ရပ်ဆိုလို့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့်လေး ကျင့်ကြံသူ တစ်ယောက်ကို မတော်တဆ ထိပ်တိုက် တွေ့ခဲ့ရတာပါပဲ။ ဝိဥာဉ်ပညာရပ် အကူအညီနဲ့ ထိုကျွမ်းကျင်သူ ပြင်းပြင်းထန်ထန် ဒဏ်ရာရအောင် အငိုက်ဖမ်း ချောင်းတိုက်နိုင်ခဲ့တယ်။ အငိုက်ဖမ်း တိုက်ခိုက်ပြီးတာနဲ့ သုံးယောက်စလုံး ခပ်မြန်မြန်ပဲ ထွက်ပြေးလာခဲ့ကြတာပါ။

ထိုတိုက်ပွဲအတွင်း ရန်ကိုင် ပြင်းပြင်းထန်ထန် ဒဏ်ရာရခဲ့ပေမယ့် ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက်ရဲ့ ပြုစုစောင့်ရှောက် ပေးမှုနှင့် ဆေးပေါင်းရည်များစွာကို သောက်သုံးခဲ့မှုကြောင့် နှစ်ရက်၊ သုံးရက်အတွင်းမှာပဲ အပြည့်အဝ ပြန်လည်ကောင်းမွန် လာခဲ့တယ်။

တစ်လလောက် အတူအချိန် ကုန်ဆုံးခဲ့ရပြီးနောက် ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက်က ရန်ကိုင်ကို အကြွင်းမဲ့နီးပါ ယုံကြည်လို့ လာခဲ့ပါတယ်။

စိတ်ကြီးတဲ့ ဟူကျောင်းအာတောင် ရန်ကိုင်ကို လွန်ခဲ့တဲ့ ၂နှစ်တုန်းက ကောင်စုတ်လေး တစ်ယောက်လို မဆက်ဆံရဲတော့ပါဘူး။ သူမတို့ကို ကာကွယ်ဖို့အတွက် သူမတို့ရှေ့ တုန့်ဆိုင်းခြင်းမရှိ မားမားမတ်မတ် ရပ်တည်ခဲ့သလို ဆန်းကြယ်မှုတွေကို တစ်ခုပြီးတစ်ခု ဖန်တီးပြနေတာကို မြင်ရတော့ ထိုလူငယ်လေးအပေါ် သူမရဲ့ အထင်အမြင်တို့ ဖြေးဖြေးချင်း ပြောင်းလဲလာခဲ့ရတယ်။

သူ့ရဲ့ ကာကွယ်မှုမရှိပဲနဲ့ ဘယ်လို ဆိုးရွားတဲ့ ကံကြမ္မာက သူမတို့ ညီအစ်မနှစ်ယောက်ကို စောင့်ကြိုနေမယ် ဆိုတာကို ဟူကျောင်းအာ မတွေးရဲနိုင်အောင် ဖြစ်ခဲ့ရတယ်။

အပိုင်း (၃၅၁) ထိုက်ဖန်းတောင်
ထိုက်ဖန်းတောင်က အရမ်းကြီး မကြီးသလို သေးလည်း မသေးတဲ့ တောင်တစ်တောင်ပါ။ အရင်ထိုက်ဖန်းတောင် တစ်တောင်လုံးက စိမ်းညို့ရောင် တောတန်းတို့ဖြင့် အုံ့ဆိုင်းနေခဲ့ပြီး ပန်းပေါင်းစုံတို့ဖြင့် ဝေဆာလှပနေခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အခု ထိုက်ဖန်းတောင် တစ်ခုလုံးကတော့ တိုက်ပွဲကွင်းပြင်တစ်ခု ဖြစ်သွားခဲ့ပါပြီ။

တိမ်မိစ္ဆာနယ်မြေက အင်အားစုတွေက ထိုက်ဖန်းတောင်ရဲ့ တောင်ဘက်တွင် တပ်စခန်း ချထားကြပြီး ဟန်မင်းဆက်က ကျင့်ကြံသူတွေ အဖွဲ့ကတော့ မြောက်ဘက်တွင် စခန်း ချထားကြပါတယ်။

လူငယ်တစ်ယောက်နဲ့ မိန်းမပျိုလေး နှစ်ယောက်က တိုက်ပွဲကွင်းပြင် တစ်ခုဖြစ်လာခဲ့တဲ့ ထိုက်ဖန်းတောင်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်ကြတယ်။ လွန်ခဲ့တဲ့ လအတွင်း ထိုက်ဖန်းတောင်က တော်တော်လေး ပျက်ယွင်းလာခဲ့ပါပြီ။ တောင်တစ်ခုလုံး သွေးတွေနဲ့ စွန်းထင်းနေခဲ့ပြီး လူသေအလောင်းတွေ ဆိုရင်လည်း နေရာအနှံ့ပါပဲ။ ကျင့်ကြံသူ ဘယ်လောက်များများ အသက်ဆုံးရှုံးသွားခဲ့ပြီးပြီလဲ။

တိုက်ပွဲတစ်ခု စဖြစ်တာနဲ့ အခုလို မြင်ကွင်းမျိုးက သာမန်ပါပဲ။

တကယ်တော့ ထိုက်ဖန်းတောင် ဆိုတာ ကျွဲနှစ်ကောင်ကြားက မြေစာပင် ဖြစ်သွားခဲ့ရတာပါ။

တိမ်မိစ္ဆာနယ်မြေကနေ ထွက်လာပြီးကတည်း ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက် ဒီနေရာဆီ မြန်နိုင်သမျှ မြန်မြန် ရောက်အောင် အပြေးလာခဲ့တာပါ။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ ဒီနေရာမှာ သူမတို့ရဲ့ ဂိုဏ်းသားတွေ ရှိနေသလို သွေးတိုက်ပွဲဂိုဏ်းက အကြီးအကဲတွေလည်း ရှိနေတာကြောင့်ပါပဲ။

လွန်ခဲ့တဲ့ လအနည်းငယ်တုန်းက သူမတို့က ဒီနေရာမှာ တိုက်ခိုက်နေခဲ့တာပါ။ ဒါပေမယ့် အားကောင်းလှသည့် ရန်သူ့ဘက်က ပညာရှင်တွေနဲ့ ရင်ဆိုင်မိခဲ့တဲ့အတွက် တိမ်မိစ္ဆာနယ်မြေထဲ ထွက်ပြေးခဲ့ရပါတယ်။

သွားနေတဲ့ လမ်းတစ်လျှောက် အသုံးဝင်တဲ့ သတင်းအချက် အလက်များစွာကို ညီအစ်မ နှစ်ယောက်ဆီကနေ ရန်ကိုင် ကြားသိခဲ့ရပါတယ်။

ထိုက်ဖန်းတောင်က နှစ်ဖက်ကြားက အဓိကတိုက်ပွဲကွင်းပြင် တစ်ခု မဟုတ်ခဲ့တဲ့အတွက် ဒီနေရာ၌ ပညာရှင်တွေ အများကြီး ရှိမနေခဲ့ပါဘူး။ ဒီနေရာ၌ သွေးတိုက်ပွဲဂိုဏ်းက တပည့်တွေ အပြင် မုန်တိုင်းစံအိမ်က တပည့်အနည်းငယ် ရှိနေခဲ့သလို အခြား ဒုတိယအဆင့် အင်အားစုတွေက မရေမတွက်နိုင်တဲ့ လက်ရွေးစင်တွေလည်း ရှိနေခဲ့ကြပါတယ်။ သူတို့အားလုံးက ပထမအဆင့် အင်အားစု တစ်ခုရဲ့ လက်အောက်မှာ တာဝန်ထမ်းဆောင် နေရတာပါ။
ရှန်မိသားစု…

ဒီနေရာမှာ ရှိနေတဲ့ လူတွေအကုန်လုံးက အကုန်လုံးက ဟန်မင်းဆက်ရဲ့ နေရာအနှံ့မှ ဒုတိယအဆင့်၊ ဒါမှမဟုတ် အဲ့ထက် အဆင့်နိမ့်တဲ့ အင်အားစုတွေကနေ လာခဲ့တာ ဖြစ်တဲ့အတွက် ပထမအဆင့် အင်အားစု ဖြစ်တဲ့ ရှန်မိသားစုက အားလုံးရဲ့ ခေါင်းဆောင် ဖြစ်နေခဲ့ပါတယ်။

တစ်ယောက်ယောက်က သဘောမတူချင်ရင်တောင် ရှန်မိသားစုရဲ့ အမိန့်တွေကို မနာခံလို့ မရပါဘူး။ တကယ်တော့ တစ်ဖက်ရဲ့ နောက်ခံအင်အားက သူတို့ထက် အများကြီး ပိုအားကောင်းပါတယ်။

ထိုက်ဖန်းတောင်ရဲ့ တပ်စခန်းက ခုခံဖို့လွယ်တဲ့ နေရာမှာ တည်ဆောက်ထားတာပါ။ လွန်ခဲ့တဲ့ လအတွင်း တိုက်ပွဲအခြေအနေနဲ့ သင့်တော်အောင် သူတို့တွေ အမျိုးမျိုး ပြင်ဆင်ထားခဲ့ပြီးပါပြီ။ ထိုနေရာက တိမ်မိစ္ဆာနယ်မြေက ကျင့်ကြံသူတွေကို တိုက်ခိုက်တဲ့ သူတွေ ခိုးနားနိုင်တဲ့ နေရာတစ်ခုလည်း ဖြစ်ပါတယ်။

ဒီနေ့မှာတော့ ညစ်ပတ်ပေရေနေတဲ့ လူငယ်တစ်ယောက်နဲ့ မိန်းမပျိုလေး နှစ်ယောက်က တပ်စခန်းဆီ လမ်းလျှောက်လာနေခဲ့တယ်။

တပ်စခန်းရဲ့ စစ်ဆေးရေးဂိတ်ပေါက်ကို ရောက်တဲ့ အချိန်မှာတော့ တောက်ပတဲ့ အဝတ်အစားတွေကို ဝတ်ဆင်ထားတဲ့ လူတွေက သူတို့ကို ဟန့်တားလိုက်ပြီး စစ်ဆေးမေးမြန်းခဲ့တယ်။

ရန်ကိုင်နဲ့ ဟူညီအစ်မနှစ်ယောက်ရဲ့ ခွန်အားက အရမ်းကြီး မမြင့်မားဘူးဆိုတာကို သိထားတဲ့အတွက် ထိုအစောင့်တွေက သူတို့သုံးယောက်ကို အရမ်းကြီး အလေးအနက် မထားခဲ့ပဲ ပုံမှန်မေးရိုးမေးစဉ် မေးခွန်းအချို့ကို မေးဖို့အတွက်သာ ရပ်တန့်ခဲ့တာပါ။

ထိုယောကျ်ားလေး အစောင့်တွေက ဟူညေီအစ်မနှစ်ယောက်ရဲ့ နှစ်လိုဖွယ်ကောင်းတဲ့ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် အနေအထားကို တစ်ချက် စူးစမ်းကြည့်လိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့် သူတို့ အကြည့်က သူမတို့ရဲ့ ညစ်ပတ်ပေနေနေပြီး ကျောက်ပေါက်မာတွေ ပေါက်နေတဲ့ မျက်နှာထက် ရောက်သွားချိန်မှာတော့ ချက်ချင်းပဲ အကြည့်လွှဲလိုက်ပြီး သူတို့ မျက်ဝန်းထဲ ရွံ့ရှာသည့် အရိပ်အယောင်တို့တောင် ဖြတ်သန်းသွားခဲ့ပါတယ်။

ရန်ကိုင်က သူနဲ့ ဘာမှ မဆိုင်သည့်အလား စကားလေး တစ်ခွန်းတောင် ဝင်မပြောခဲ့ပါဘူး။

အဲ့အစား ဟူကျောင်းအာနဲ့ ဟူမေးအာတို့ နှစ်ယောက်က သူမတို့ နှစ်ယောက်မျက်နှာထက်က မိတ်ကပ်၊ အညစ်အကြေးတွေကို သုတ်ပစ်လိုက်ကာ ပုံမှန်ရုပ်ရည်သို့ ပြန်ပြောင်းလိုက်တယ်။

ရုတ်တရက် လမ်းဘေး၌ နားနေတဲ့ အစောင့်တွေထဲက တစ်ယောက်က မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီး အံ့အားသင့်နေတဲ့ အသံနဲ့ ပြောလိုက်တယ် “နင်တို့တွေက သွေးတိုက်ပွဲဂိုဏ်းက ဟူမိသားစုရဲ့ မိန်းမပျိုလေး နှစ်ယောက်မလား”

“အင်း” ဟူကျောင်းအာက ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်တယ်။

“နင်တို့နှစ်ယောက်ပေါ့” သူမတို့ နှစ်ယောက်ကို မေးခွန်းမေးနေတဲ့ အစောင့်က ပျော်ရွှင်စွာနဲ့ အော်ဟစ်လိုက်မိပြီး ခပ်မြန်မြန်ပဲ ပြောလိုက်တယ် “နင်တို့ နှစ်ယောက် လုံလုံခြုံခြုံနဲ့ ပြန်လာနိုင်တာ ကောင်းတယ်၊ ဝင်လာခဲ့ကြ”

ပြောပြီးတာနဲ့ အစောင့်က လမ်းပေါက်ကို အလျင်အမြန်ပဲ ဖွင့်ပေးလိုက်ပြီး နှိမ့်ချသည့် အမူအရာနဲ့ “ကျွန်တော်တို့ကို ကျေးဇူးပြုပြီး ခွင့်လွှတ်ပေးပါ၊ ကျွန်တော်တို့တွေက တာဝန်အရ လုပ်နေရတာပါ။ ဒါကြောင့် မိန်းမပျိုလေး နှစ်ယောက်မှန်း မသိလို့ မေးခွန်းမေးမိတာကို စိတ်ထဲမထားဖို့ မျှော်လင့်ပါတယ်”

ဟူကျောင်းအာက မျက်မှောင်ကြုံ့လိုက်တယ်။ သူမအမူအရာက အေးစက်သည့် ပုံမပေါက်သလို နွေးထွေးသည့် ပုံလည်း ပေါက်မနေခဲ့ပါဘူး။ သာမန်ပုံစံနဲ့ပဲ ရန်ကိုင်နဲ့ ဟူကျောင်းအာတို့‌ ရှေ့ကနေ ဦးဆောင်ပြီး သွားလိုက်တယ်။

သူတို့က ဝင်ပေါက်ကို ဖြတ်သွားဖို့ လုပ်နေတုန်းမှာပဲ အစောင့်တွေက ရန်ကိုင်ကို ကြည့်လိုက်ပြီး သူတို့ထဲက တစ်ယောက် ရှေ့တက်လိုက်ပြီး မေးလိုက်တယ် “မိန်းမပျိုးလေးတို့ နှစ်ယောက်၊ ကျွန်တော့်ကို တစ်ချက်လောက် ခွင့်ပြုပေးပါ၊ ဒီတစ်ယောက်က…”

“ငါ့သူငယ်ချင်း”

“အို၊ သူက မိန်းမပျိုလေးရဲ့ သူငယ်ချင်း ဖြစ်နေမှာတော့ အားလုံးက အဆင်ပြေသွားပြီပေါ့” အစောင့်ခေါင်းဆောင်က ပြုံးကာ ပြောလိုက်ပြီး ဘာမှ ဆက်မေးမနေတော့ပါဘူး။

လူငယ်သုံးယောက် ထွက်သွားတာနဲ့ အစောင့်အကြပ် ခေါင်းဆောင်ရဲ့ အမူအရာက တည်ကြည်လေးနက်သွားခဲ့ပြီး သူ့လက်အောက် ငယ်သားတွေထဲက တစ်ယောက်ကို ပြောလိုက်တယ် “ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက် လုံလုံခြုံခြုံနဲ့ ပြန်လာနိုင်ခဲ့ပြီလို့ သခင်ငယ်မလေးကို မြန်မြန်သွားပြောလိုက်၊ အခုပဲသွားတော့”

“ဟုတ်ကဲ့ပါ၊ ဆာ” သူ့လက်အောက် ငယ်သားတွေထဲက တစ်ယောက်က ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး ပြေးထွက်သွားလိုက်တယ်။

ရန်ကိုင်လည်း ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက်ရဲ့ နောက်ကနေ တိတ်တဆိတ် လိုက်သွားနေရင်း သိပ်မကြာခင်မှာပဲ တပ်စခန်းရဲ့ အတွင်းပိုင်းဆီသို့ ရောက်ရှိလာခဲ့တယ်။
“အဲ့မှာပဲ” ဟူမေးအာက အနီးအနားက တစ်နေရာကို လက်ညိုးထိုးရင်း အလန့်တကြားနဲ့ ထအော်လိုက်တယ်။

သူမ ညွှန်ပြတဲ့ နေရာကို လှမ်းကြည့်လိုက်တဲ့အခါ အချင်းချင်း ဆွေးနွေးပြောဆိုနေကြတဲ့ လူတစ်အုပ်ကို ရန်ကိုင် တွေ့လိုက်ရတယ်။

သူတို့ဆီ တစ်ယောက်ယောက် ချဉ်းကပ်လာနေမှန်း သတိပြုမိလိုက်တာနဲ့ ထိုလူတွေအားလုံး ခေါင်းမော့ကြည့်လိုက်ကြတယ်။

ထို့နောက် အသက်၅၀၊၆၀ လောက်ရှိမယ့် ထွားကြိုင်းကြိုင်း လူအိုကြီးတစ်ယောက်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ် တုန်ရင်သွားခဲ့ပြီး ချက်ချင်းပဲ ဆွေးနွေးနေရာကနေ ထရပ်လိုက်ပြီး အပျော်တွေနဲ့ ပြည့်နေတဲ့ ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက်ကို စိုက်ကြည့်နေလိုက်တယ်။

ကွမ့်ချီလဲ့က သွေးတိုက်ပွဲဂိုဏ်းက အားအကောင်းဆုံး အကြီးအကဲတွေထဲက တစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၄ ကျင့်ကြံသူ တစ်ယောက် ဖြစ်ပါတယ်။ သူက မန်ဝူရ သွေးတိုက်ပွဲဂိုဏ်းကို လာတိုက်တုန်းက တန်ပြန်ခုခံ တိုက်ခိုက်ခဲ့တဲ့ လူတွေထဲက တစ်ယောက်လည်း ဖြစ်ပါတယ်။

ဒါပေမယ့် လုံကျိုးရှန်လို မဟုတ်ပဲ ကွမ့်ချီလဲ့က သွေးတိုက်ပွဲဂိုဏ်းနှင့် ဟူမိသားစုအပေါ် အလွန်အမင်း သစ္စာစောင့်သိပါတယ်။ သူက ဟူညီအစ်မနှစ်ယောက် ကြီးပြင်းလာတာကို စောင့်ကြည့် လာခဲ့တဲ့ လူတစ်ယောက် ဖြစ်တဲ့အတွက် သူနဲ့သူမတို့ နှစ်ယောက်ကြားက ဆက်ဆံရေးက တော်တော်လေး ကောင်းမွန်တယ်လို့ ပြောလို့ရပါတယ်။

“သခင်မလေးတို့လား” ကွမ်ချီလဲ့ တုန့်ဆိုင်းတုန့်ဆိုင်းနဲ့ မေးလိုက်တယ်။

“သမီးတို့ပါ ဦးလေးလဲ့” ဟူကျောင်းအာက ပြုံးပြကာ ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်တယ်။

“နင်းတို့တွေ လုံလုံခြုံခြုံနဲ့ ပြန်လာနိုင်ခဲ့တာပဲ” ကွမ်ချီလဲ့က ပျော်ရွှင်စွာနဲ့ အော်ပြောလိုက်ပြီး သူ့မျက်ဝန်းထဲကနေ မျက်ရည်တို့ စီးကျလာခဲ့တယ်။

ကျန်တဲ့လူတွေ အကုန်လုံးကလည်း ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက်ကို ပျော်ရွှင်စွာနဲ့ ကြည့်လိုက်ကြတယ်။ ညီအစ်မ နှစ်ယောက် ပျောက်သွားခဲ့တာ သုံးလတောင် ကြာသွားခဲ့ပါပြီ။ သူမတို့ကို နောက်ဆုံးအကြိမ် တွေ့လိုက်တုန်းက ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက်ကို မိစ္ဆာကျင့်ကြံသူ တစ်သိုက်က လိုက်ဖမ်းနေခဲ့တာပါ။

ဒါပေမယ့် သူမတို့ အသက်ရှင်လျက် လွတ်မြောက်နိုင်လိမ့်မယ်လို့ သူတို့ထဲက ဘယ်သူမှ မထင်ထားခဲ့ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ရုတ်တရက် သူမတို့ ညီအစ်မနှစ်ယောက်က သူတို့ဆီ အသက်ရှင်လျက် အကောင်းပတိနဲ့ ပြန်လာနိုင်ခဲ့ပါတယ်။

အဖွဲ့သား အရေအတွက်က တော်တော်လေး နည်းပါတယ်။ အများဆုံးမှ ဒါဇင်ကျော်ကျော်လေးပဲ ရှိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အကုန်လုံးကလည်း ရန်ကိုင် ရင်းနှီးနေတဲ့ လူတွေ ချည်းပါပဲ။

ထိုလူငယ်တွေအားလုံးက သွေးတိုက်ပွဲဂိုဏ်းနဲ့ မုန်တိုင်စံအိမ်က တပည့်တွေပါ။

ပြီးတော့ သူ့ရဲ့ မိတ်ဆွေဟောင်းကြီး ဖန်ဇီဂျိကိုလည်း ရန်ကိုင် သတိပြုမိလိုက်ပါတယ်။

ထိုကောင်လည်း ဒီနေရာဆီ တိုက်ခိုက်ဖို့ ဆွဲခေါ်လာခံခဲ့ရတဲ့ပုံပါပဲ။

ဂိုဏ်းနှစ်ဂိုဏ်းစလုံးက တပည့်တွေက ရှေ့တန်းမှာ တိုက်ခိုက်ဖို့အတွက် ဒီနေရာဆီ ဆွဲခေါ်လာခံခဲ့ရပါတယ်။ ထို့ကြောင့် အားလပ်နေတဲ့ အချိန်အတောအတွင်း အားလုံး အတူတူ စုဝေးနေကြတာ အထူးအဆန်း မဟုတ်ပါဘူး။

“ကောင်းတယ်၊ ကောင်းတယ်။ နင်တို့ နှစ်ယောက် ဘာမှမဖြစ်ပဲ ပြန်လာနိုင်တာ တကယ်ကို ကောင်းတယ်၊ အရမ်းကို ကောင်းတယ်၊ အနည်းဆုံးတော့ ဂိုဏ်းချုပ် စိတ်အေးရပြီပေါ့” ကွမ်ချီလဲ့ သူ့အမူအရာကို ခပ်မြန်မြန်ပဲ ပြန်ထိန်းလိုက်ပြီး ပုတ်သင်ညိုလို အဆက်မပြတ် ခေါင်းညိတ်နေခဲ့တယ်။

ထို့နောက် သူ့အကြည့်က ရန်ကိုင်ဆီ ရောက်ရှိသွားခဲ့ပြီး မျက်မှောင်ကြုံကာ မယုံသင်္ကာဟန်နဲ့ ကြည့်ရင်း မေးလိုက်တယ် “ဒီက ညီငယ်လေးကို ဒီလူအိုကြီး တစ်နေရာမှာများ တွေ့ခဲ့ဖူးလား”

ဟူညီအစ်မတို့ နှစ်ယောက်စလုံး ရုတ်တရက် ဘယ်လို ရှင်းပြလို့ ရှင်းပြရမှန်းမသိ ဖြစ်သွားခဲ့တယ်။

ဒီနေရာမှာ ရှိနေတဲ့ အဖွဲ့သားတွေက ရန်ကိုင် ဘယ်သူလဲဆိုတာကို သိနေခဲ့ရင် ဘာပြဿနာမှ ရှိလိမ့်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် အခြားအင်အားစုက လူတွေသာ ရန်ကိုင်က ကောင်းကင်စံအိမ်က တပည့်တစ်ယောက် ဖြစ်နေမှန်း သိသွားခဲ့ရင် ဒီကိစ္စက ဒီမှာတင် အဆုံးသတ်သွားခဲ့လိမ့်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

ဖန်ဇီဂျိက ရန်ကိုင်ကို အဓိပ္ပါယ်ရှိရှိ ကြည့်လိုက်ပြီးနောက် အလျင်စလို ရှေ့တက်လိုက်ကာ အသာအယာလေး ချောင်းဟန့်ရင်း လက်သီးဆုပ်ကာ ပြောလိုက်တယ် “နှုတ်ဆက်ပါတယ်၊ ဒီတစ်ယောက်က မုန်တိုင်းစံအိမ်က ဖန်ဇီကျိပါ။ မင်းနဲ့ တူတဲ့ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက် ငါ့မှာ ရှိခဲ့ဖူးတယ်။ ဒီက ရောင်းရင်းရဲ့ နာမည်ကို တစ်ချက်လောက် သိခွင့်ရှိမလား”

“ရန် ကိုင်” ရန်ကိုင်က စိတ်ထဲမှာသာ ကြိတ်ရယ်နေခဲ့တာပါ၊ သူ့မျက်နှာကတော့ နည်းနည်းလေးတောင် ပြောင်းလဲမသွားခဲ့ပါဘူး။

“အဲ့တော့ ညီအစ်ကိုရန်ပေါ့၊ ကောင်းတယ်၊ ကောင်းတယ်။ ဒီက ရောင်းရင်းက ငါ့ရဲ့ မရှိတော့တဲ့ သူငယ်ချင်းဟောင်း တစ်ယောက်နဲ့ ရုပ်တင် တူရုံမဟုတ်ပဲ နာမည်ပါ တူနေတာကိုး၊ ဟားဟားဟား… ဘယ်လောက်တောင် တိုက်ဆိုင်လဲလို့၊ ဟုတ်တယ်မလား” ဖန်ဇီကျိက သူ့အနားမှာ ရှိတဲ့ ဂျူနီယာတစ်ယောက်ရဲ့ ပုခုံးကို ပုတ်ချလိုက်တယ်။

“ဟုတ်တယ်၊ ဟုတ်တယ်…” ထိုဂျူနီလေးက ကူကယ်ရာမဲ့စွာနဲ့ ခေါင်းညိတ်လိုက်တယ်။ ဖန်ဇီဂျိက အားပါပါနဲ့ ပုတ်ချလိုက်တာကြောင့် သူ့ပုခုံးလေး နာကျင်နေရပါပြီ။

အခြေအနေ တစ်ခုလုံးက… အတင်းအကြပ်ကြီး လုပ်ယူထားသလို ဖြစ်နေခဲ့ပါတယ်။

အားလုံးလည်း ဖန်ဇီဂျိ လုပ်နေတာကို နားလည်ထားကြပါတယ်။ တစ်ခဏလောက် ကြာပြီးနောက် အားလုံးလည်း ဖန်ဇီဂျိရဲ့ ဇာတ်လမ်းအတိုင်း လိုက်ကဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ကြတယ်။

လူအိုကြီးက အကင်းပါးတဲ့ လူတစ်ယောက်ပါ။ ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင် ဆိုတဲ့ နာမည်ကို ကြားလိုက်ရပြီးတဲ့နောက်၌ ထိုလူငယ်လေးကို ဘာလို့ ရင်းနှီးနေသလို ခံစားရမှန်း သူနားလည်သွားခဲ့တယ် အဲ့တော့ သူပေါ့

အဖွဲ့သားတွေ အကုန်လုံး အခြေအနေတစ်ခုလုံးကို စိတ်ထဲကနေ နားလည်ထားကြပါတယ်၊ ဘယ်သူကမှလည်း အခြေအနေတွေကို ခက်ခဲအောင် လုပ်ဖို့ မကြိုးစားခဲ့ပါဘူး။

မြင်ရတဲ့ မြင်ကွင်းက တကယ်ကို ကြည်နူးစရာ ကောင်းလှပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ကျင့်ကြံသူတွေရဲ့ ရယ်သံတွေ၊ အပြုံးတွေ နောက်ကွယ်မှာ စိုးရိမ်ပူပန်မှုတွေ ဖုံးကွယ်နေတာကို ရန်ကိုင် သတိပြုမိခဲ့ပါတယ်။

အဖွဲ့သားတွေက အချင်းချင်း စကားစမြည် ပြောနေကြတဲ့အချိန် ဖန်ဇီဂျိရဲ့ မျက်ဝန်းအစုံးက အေးစက်သွားခဲ့ပြီး ဒေါသထွက်နေသည့် အလင်းတို့ လက်သွားခဲ့ကာ သူ့နှုတ်ခမ်းအစုံကို မဲ့ရွဲ့ပြီး ပြောလိုက်တယ် “ရှန်ချူ လာနေပြီ”

ထိုစကားတွေကို ပြောပြီးတာနဲ့ ဖန်ဇီဂျိက ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက်ကို အလိုလို လှမ်းကြည့်မိလိုက်တယ်။

အားလုံးလည်း ရုတ်ချည်း တိတ်ဆိတ်သွားခဲ့တယ်။ ကွမ့်ချီလဲ့ရဲ့ မျက်နှာလည်း ရှုံ့မဲ့သွားခဲ့မယ်။ သူမကျေနပ်တာကို သူ့မျက်နှာထက် အထင်းသား မြင်တွေ့နိုင်ပါတယ်။

အထက်အောက် လှန်လိုက်သလို ပြောင်းလဲသွားခဲ့တဲ့ လေထု အခြေအနေကို သတိပြုမိလုက်တာနဲ့ ရန်ကိုင်က ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကို စစ်ဆေးလိုက်တဲ့အခါ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်ကျင့်ကြံသူ နှစ်ယောက်နဲ့ ရုပ်ချောချော လူငယ်တစ်ယောက်က သူတို့ဆီ ချဉ်းကပ်လာနေတာကို ရန်ကိုင် တွေ့လိုက်ရတယ်။

သူ့ဝတ်ရုံတွေက သန့်ရှင်းသပ်ရပ် နေခဲ့ပြီး သူ့ရဲ့ ပြုံးနေတဲ့ မျက်နှာက နွေဦးလေညင်းလေးလို့ ညင်သာလန်ဆန်း နေခဲ့ပါတယ်။ လွတ်လပ်ပြီး စိတ်အားတက်ကြွနေတဲ့ မြင့်မြတ်တဲ့ သခင်လေး တစ်ယောက်ရဲ့ အပြီးပြည့်စုံဆုံး ပုံစံလို့ပဲ ပြောရမလား။

သူ့မျက်နှာအရတော့ အများဆုံးမှ အသက်၂၅၊ ၂၅ကျော်ကျော်လောက်ပဲ ရှိပါဦးမယ်။

ရှန်ချူ….
ပထမအဆင့် အင်အားစု တစ်ခုရဲ့ သခင်လေး တစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ ရှန်ချူရဲ့ အဆင့်အတန်းက မနိမ့်ကျပါဘူး။ သူ့အဆင့်အတန်းက လူငယ်မျိုးဆက်ရဲ့ ခေါင်းဆောင်တွေထဲက ဖြစ်ကြတဲ့ ဘိုင်ယွမ်ဖုန်းနဲ့ ဒေါင်ချင်းဟန်တို့နဲ့ အတူတူလောက် ရှိပါတယ်။

လွန်ခဲ့တဲ့ လအတွင်း ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက်ရဲ့ ပါးစပ်ကနေ ရှန်ချူအကြောင်းကို အကြိမ်များစွာ သူကြားခဲ့ရပါတယ်၊ ဒါပေမယ့် သူ့နာမည် ပါလာတိုင်း ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက်ရဲ့ မျက်နှာအမူအရာက ရှုံ့မဲ့သွားခဲ့ပြီး ချက်ချင်းဆိုသလိုပဲ ခေါင်းစဉ် ပြောင်းပစ်လိုက်ပါတယ်။

သူ့မျက်လုံးနဲ့ တပ်အပ် မြင်လိုက်ရတော့မှပဲ ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက်က ထိုကောင်နဲ့ ဘာလို့ စကားမပြောချင်လဲ ဆိုတာကို ရန်ကိုင် နားလည်သွားခဲ့ရတယ်။

ထိုလူငယ်ကို မြင်လိုက်တာနဲ့ ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက်ရဲ့ အမူအရာ ပြောင်းလဲသွားရုံမကလို့ သွေးတိုက်ပွဲဂိုဏ်းနဲ့ မုန်တိုင်းစံအိမ်က တပည့်တွေလည်း မျက်မှောင်ကြုံ့မိလိုက်ကြတယ်။

ရှန်ချူတစ်ယောက်သာ ပြုံးနေခဲ့ရင်းနဲ့ သူတို့အဖွဲ့ဆီ လမ်းလျှောက်လာနေခဲ့တယ်။

သူတို့ ရှေ့ရောက်တာနဲ့ ရှန်ချူရဲ့ မျက်ဝန်းအစုံထဲ ပျော်ရွှင်သည့် အရိပ်အယောင်တို့ လက်သွားခဲ့ပြီး သူကပဲ စပြီး စကားစလိုက်တယ် “ကျောင်းအာ၊ မေးအာ နင်တို့ နှစ်ယောက် တော်တော်လေး ခံစားခဲ့ရမှာပဲ။ နင်တို့ နှစ်ယောက် လုံလုံခြုံခြုံနဲ့ ပြန်လာနိုင်ခဲ့တာ ဘုရားမတာပဲ”

ကွမ့်ချီလဲ့ရဲ့ မျက်ဝန်းအစုံက မှေးကျဉ်းသွားခဲ့ပြီး သူ့အရှိန်အဝါက စတင် လှုပ်ခတ်လာခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် သူ့အရှိန်အဝါက လှုပ်ခတ်လာတာနဲ့ ရှန်ချူဘေးမှာ ရှိနေတဲ့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် အင်မော်တယ် နှစ်ယောက်က ကွမ့်ချီလဲ့ကို ချက်ချင်းပဲ စို်ကကြည့်လိုက်ကြတယ်။

ဟူကျောင်းအာရဲ့ အမူအရာက သုန်မှုန်လို့ သွားခဲ့ပြီး အေးစက်စက်လေသံနဲ့ ပြောလိုက်တယ် “သခင်ငယ်လေးရှန်၊ ကျောင်းအာနဲ့ မေးအာတို့ နာမည်တွေက ညီအစ်မတွေလို နင်ခေါ်လို့ ရတဲ့ နာမည်တွေ မဟုတ်ဘူးနော်၊ သခင်ငယ်လေးကို အရင်တုန်းကလည်း ကျွန်မ ပြောခဲ့ဖူးတယ် မဟုတ်ဘူးလား”

ရှန်ချူက တစ်ခုခုကို အမှတ်ရသွားတဲ့ ပုံစံနဲ့ သူ့မျက်နှာထက် အံ့အားသင့်သည့် အမူအရာတစ်ခု ထွက်ပေါ်လာခဲ့ပြီး လက်သီးဆုပ်ကာ ပြန်ပြောလိုက်တယ် “မိန်းမပျိုလေးတို့၊ ကျေးဇူးပြုပြီး ဒီတစ်ယောက်ကို ခွင့်လွှတ်ပေးပါ။ အချိန်အတော်ကြာပြီးမှ ပြန်တွေ့ရတော့ ဒီက သခင်ငယ်လေး အနေနဲ့ ကိုယ့်စိတ်ခံစားချက်တွေကို မထိန်းချုပ်နိုင်တော့ပဲ ပါးစပ်ဖျားကနေ လွှတ်ထွက်မိသွားခဲ့တာပါ”

“နောက်တစ်ကြိမ် အခုလိုမျိုး မဖြစ်ဖို့ မျှော်လင့်ပါတယ်” ဟူမေးအာက ရှန်ချူကို နည်းနည်းလေးတောင် မျက်နှာသာ မပေးပဲ ပြန်ပြောလိုက်တယ်။

“ဟုတ်တယ်၊ ဟုတ်တယ်၊ အခုလိုမျိုး နောက်တစ်ကြိမ်ဆိုတာ ကျိန်းသေ မရှိစေရပါဘူး” ရှန်ချူက ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး သက်ပြင်းတစ်ချက် ချလိုက်ကာ “ဒါပေမယ့် ဒီသခင်ငယ်လေးက မိန်းမပျိုးလေး နှစ်ယောက်ကို ဒီသခင်ငယ်လေးက အရင်ဆုံး တောင်းပန်ရပါဦးမယ်”

“အို” ဟူကျောင်းအာက မျက်မှောင်ကြုံ့လိုက်ပြီး ရှန်ချူကို စိုက်ကြည့်လိုက်တယ်။

ရှန်ချူက မဲ့ပြုံးပြုံးလိုက်ပြီး ဆက်ပြောလိုက်တယ် “တိုက်ပွဲတုန်းကလေ၊ မိန်းမပျိုလေးတို့နှစ်ယောက် မိစ္ဆာကျင့်ကြံသူလိုက်တာ ခံနေရတဲ့ အချိန်တုန်းကပေါ့၊ ဒီသခင်ငယ်လေးက မိန်းမပျိုလေးတို့ နှစ်ယောက်ကို လာကယ်ချင်ပေမယ့် လုံလောက်အောင် သန်မာမနေတော့ မိန်းမပျိုလေးနှစ်ယောက် မိစ္ဆာကျင့်ကြံသူတွေ ဝိုင်းခံနေရတာကိုပဲ ကူကယ်ရာမဲ့စွာနဲ့ပဲ ကြည့်နေခဲ့ရတယ်။ လွန်ခဲ့တဲ့ လတွေအတွင်းဆိုရင် မိန်းမပျိုလေး နှစ်ယောက်ကို စိတ်ပူလွန်းလို့ ဒီသခင်လေးမှာ အိပ်လို့လည်း မပျော်၊ စားလို့လည်း မဝင်၊ ငါ့မှာ အတောင်ပံနှစ်ဖက် ရှိမနေတာကိုပဲ ကိုယ့်ကိုယ်ကို အပြစ်တင်မိတယ်၊ ငါ့မှာသာ အတောင်ပံတစ်စုံ ရှိနေခဲ့ရင် မိန်းမပျိုးလေး နှစ်ယောက်ဆီ အပြေးသွားပြီး ကာကွယ်ပေးနိုင်ခဲ့မှာ”
(ဒီကောင့်လောက်သာ အပြောကောင်းလို့ ကတော့ကွာ ငါ့လည်း စော်ရနေလောက်ပြီ)

ရုတ်တရက် တောက်ပသည့် အပြုံးကို ဆင်မြန်းလိုက်ပြီး “ကံကောင်းစွာနဲ့ပဲ ကောင်းကင်ဘုံရဲ့ စောင်မမှုကြောင့် မိန်းမပျိုလေး နှစ်ယောက် အကောင်းပကတိနဲ့ အသက်ရှင်လျက် ပြန်လာနိုင်ခဲ့တယ်။ မိန်းမပျိုလေးတို့နှစ်ယောက် လုံခြုံနေတာကို သိလိုက်ရတော့မှပဲ ဒီတစ်ယောက်ရဲ့ နှလုံးသားထဲက အလုံးကြီး ကျသွားတော့တယ်”
(ဒီကောင့်လောက်သာ အပြောကောင်းလို့ ကတော့ကွာ ….)

စကားပြောနေတဲ့ အချိန်အတွင်း သူ့ မျက်ဝန်းအစုံက သန့်စင်လှတဲ့ လအလင်းရောင်လို ကြည်လင်နေခဲ့ပြီး ပြောလိုက်တဲ့ စကားလုံးတိုင်းကလည်း သူ့စိတ်ထဲ၊ နှလုံးသားထဲက ဖြစ်တည်လာတဲ့ပုံစံနဲ့ ပြောနေတာပါ။

ဒါပေမယ့် ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက်ကတော့ သူ့ပြောခဲ့တဲ့ စကားလုံးတွကို ဒီဘက်နားကဝင်၊ ဟိုဘက်နားက ထွက် ဆိုတဲ့ သဘောမျိုးနဲ့ နားထောင်နေခဲ့တာပါ။ သူမတို့ရဲ့ မျက်နှာ အမူအရာကလည်း နည်းနည်းလေးတောင် ပြောင်းလဲသွားခြင်း မရှိခဲ့ပဲ ရုပ်တည်ကြီးနဲ့သာ ရှန်ချူကို စိုက်ကြည့်နေခဲ့ပါတယ်။

ဒါပေမယ့် ထိုညီအစ်မ နှစ်ယောက်က သူ့ပြောတာကို မကြားသလို သဘောထားနေသည့်အတွက် ရှန်ချူက နည်းနည်းလေးတောင် စိတ်ပျက်သွားသည့်ပုံ မပေါက်ခဲ့ပါဘူး။ အဲ့အစား နောက်တစ်ကြိမ် လက်သီးဆုပ်လိုက်ပြီး ယဉ်ယဉ်ကျေးကျေးနဲ့ ပြောလိုက်တယ် “မိန်းမပျိုးလေးတို့ နှစ်ယောက် အန္တာရာယ်များတဲ့ ခရီးရှည်ကြီးကနေ ပြန်လာရလို့ ပင်ပန်းနေမှာပဲ။ မိန်းမပျိုးလေးတို့ နှစ်ယောက် အနားယူဖို့ လိုနေတာဆိုတော့ ဒီတစ်ယောက်က ဒီလောက်နဲ့ပဲ ပြန်ပါတော့မယ်။ တစ်ခုခု လိုအပ်တာရှိရင်လည်း တောင်းဆိုဖို့ တုန့်ဆိုင်းမနေပါနဲ့။ မိန်းမပျိုလေးတို့နှစ်ယောက် လိုအပ်တာကို ရစေရမယ်လို့ ဒီသခင်ငယ်လေး ကိုယ်တိုင် အာမခံပါတယ်”

ပြောပြီးတာနဲ့ ရှန်ချူက နွေးထွေးစွာ ပြုံးလိုက်ပြီး အလျင်အမြန်ပဲ ထွက်သွားလိုက်တယ်။

Martial Peak
အပိုင်း (၃၅၂) ရန်စခြင်း
ရှန်ချူ ထွက်သွားတာကို ကြည့်ရင်း ရန်ကိုင်လည်း မနေနိုင်တော့ပဲ မဲ့ပြုံးပြုံးလိုက်မိတယ်။

ရန်ကိုင်ကို တစ်ကြိမ်တစ်ခါမှတောင် မမြင်ဖူးတဲ့ ထိုအဖွဲ့က ရန်ကိုင်ကို လေလိုပဲ သဘောထားခဲ့ကြတယ်။

ရှန်မိသားစုက ပထမအဆင့် အင်အားစု တစ်ခုပါ။ ထို့ကြောင့် သူတို့ရဲ့ အဖိုးတန် သခင်လေးက လူတိုင်းကို လူလို မထင်တာ သဘာဝကျပါတယ်။

ဒါပေမယ့် ရှန်ချူရဲ့ ကျော့ရှင်းတဲ့ အပြုအမူ၊ အန္တရာယ်မရှိတဲ့ ပုံစံ၊ လွတ်လပ်ပြီး အချုပ်အနှောင်ကင်းတဲ့ စရိုက်က လူတိုင်းအား သူ့အပေါ် အကောင်းမြင်သွားစေနိုင်ပါတယ်။ ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင်လည်း အံ့အားသင့်သွားခဲ့မိရတယ်။
 ထိုရှန်ချူဆိုတဲ့ ကောင်က ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက်ယောက်ကို စိတ်ဝင်စားနေတယ်ဆိုတာ ရန်ကိုင် သေချာ မြင်တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ ပြီးတော့ သူစိတ်ဝင်စားနေတာကိုလည်း ဖုံးကွယ်ဖို့ နည်းနည်းလေးတောင် မကြိုးစားခဲ့ပါဘူး။ ပြီးတော့ ဟူကျောင်းအာက သူ့ကို အေးစက်စက်နဲ့ ဆက်ဆံနေတာတောင် သူကတော့ ပြုံးပြုံးရွှင်ရွှင် ဖော်ဖော်ရွေရွေနဲ့ပဲ စကား ပြန်ပြောခဲ့ပါတယ်။

မြင်မြင်ချင်းတော့ ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက်က ထိုလူငယ်လေးကို ဘာလို့ ဒီလောက်တောင် အမြင်ကတ် ကြည့်မရ ဖြစ်နေလဲဆိုတာကို ရန်ကိုင် နားမလည်ခဲ့ပါဘူး။

ဒါပေမယ့် အရာအားလုံးမှာ အကြောင်းပြချက် ဆိုတာ ရှိပါတယ်။ ပြီးတော့ လူတစ်ယောက်ရဲ့ အတွင်းစိတ်ကို သူတို့ရဲ့ အပြင်ပိုင်းကို ကြည့်ပြီး ဆုံးဖြတ်လို့ မရဘူးဆိုတာကိုလည်း ရန်ကိုင် နားလည်ထားပါတယ်။ ရှန်ချူဆိုတဲ့ကောင်မှာ သူ့ရဲ့ ဖုံးကွယ်ထားတဲ့ မကောင်းတဲ့ဘက် ရှိနေတယ်လို့ သူ့ရဲ့ မသိစိတ်က ရန်ကိုင်ကို ပြောနေခဲ့တယ်။

ရှန်ချူထွက်သွားပြီးနောက် ဖန်ဇီကျိက ရန်ကိုင်နား ချဉ်းကပ်လာခဲ့ပြီး ရယ်ကာမောကာနဲ့ ပြောလိုက်တယ် “ရန်ကိုင်၊ အဲ့ကောင် လှည့်ဖြားတာ မခံရစေနဲ့။ အဲ့ကောင်ကို ကြည့်ရင်သာ ကြင်နာပြီး အန္တရာယ် မရှိတဲ့ လူတစ်ယောက်လို့ ထင်ရတာ၊ ဒါပေမယ့် ဒီကောင့် လျှစောင်းက ထက်သလား မမေးနဲ့၊ ပြီးတော့ အရမ်းလည်း ကောက်ကျစ်တယ်၊ သူ့ရဲ့ အခြားတစ်ဖက်ခြမ်းကို အခြားသူတွေ မမြင်အောင်သာ ဖုံးကွယ်ထားတာ၊ မဟုတ်ရင် ဒီနေရာတစ်ခုလုံးကို သူအမိန့်ပေးနေနိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး”

“အင်း” ရန်ကိုင်က အသာအယာလေး ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်တယ်။ ရှန်ချူ ဘာတွေ ဖုံးကွယ်ထားတယ် ဆိုတာကို နားလည်ဖို့ သူတစ်ခါမှ မကြိုးစားခဲ့ပါဘူး။

ဘိုင်ယွမ်ဖုန်းလို သူ့ထက် အဆင့်နိမ့်တဲ့လူတွေကို မောက်မာစွာနဲ့ ဆက်ဆံပြီး သူ့ထက် အဆင့်မြင့်တဲ့ လူတွေကို လေးလေးစားစားနဲ့ ဆက်ဆံတဲ့ လူမျိုးက ရန်ကိုင်ကို နည်းနည်းလေးမှ မခြိမ်းခြောက်နိုင်ပါဘူး။

ဒါပေမယ့် ရှန်ချူလို အတွင်းစိတ်ကို အသေအချာ ဖုံးကွယ်ထားတဲ့ သူတောကောင်းယောင် ဆောင်နေတဲ့ ဝံပုလွေလို လူမျိုးတွေကတော့ တကယ်ကို ရင်ဆိုင်ရ ခက်ပါတယ်။

“ဒီနေရာတစ်ခုလုံးက သူ့အမိန့်အောက်မှာလား” ထိုစကားကို ကြားလိုက်တာနဲ့ ဟူကျောင်းအာက ဖန်ဇီကျိကို ထူးထူးဆနးဆန်း ကြည့်လိုက်ပြီး မေးလိုက်တယ် “ဘာတွေ ဖြစ်သွားတာလဲ။ သူက လူငယ်မျိုးဆက်ထဲ လူတစ်ယောက် သာသာပဲလေ။ ဒီနေရာကို ဘယ်လိုလုပ်ပြီး အမိန့်ပေးနေနိုင်ရတာလဲ။ ရှန်မိသားစုက အကြီးအကဲတွေက ဘယ်ရောက်ကုန်တာလဲ”

ဖန်ဇီကျိက မဲ့ပြုံးပြုံးရင်း ရယ်မောလိုက်ပြီး ကွမ့်ချီလဲ့ဆီ လှမ်းကြည့်လိုက်တယ်။

ကွမ့်ချီလဲ့က တစ်ခဏတာလောက် တုန့်ဆိုင်းနေပြီးနောက် ပြောလိုက်တယ် “သခင်မလေးတို့ အဝေးကြီးကနေ ပြန်လာရတာဆိုတော့ မောနေခဲ့မှာပဲ။ အရင်ဆုံး ခဏပြန်နားနေလိုက်ဦး။ ညနေကျမှပဲ အကြောင်းအကုန်အစင်ကို ဒီလူအိုကြီး ရှင်းပြပေးမယ်”

“ကောင်းပြီလေ” ဟူကျောင်းအာက တုန့်ဆိုင်းမနေပဲ ချက်ချင်း ခေါင်းညိတ်လိုက်တယ်။ တပ်စခန်းဆီ ပြန်လာကတည်းက တစ်ခုခု ထူးခြားနေတယ်လို့ သူမ သတိပြုမိနေခဲ့တာပါ၊ ဒါပေမယ့် အရမ်းကြီး အရေးကြီးတဲ့ ကိစ္စတစ်ခုတော့ မဟုတ်ပါဘူး။ ပြီးတော့ လွန်ခဲ့တဲ့ လအတွင်း တောက်လျှောက် ပြေးလွှားနေခဲ့ရတဲ့အတွက် သူမတို့ကိုယ်သူမ သန့်ရှင်းဖို့ အချိန်နည်းနည်းလေးတောင် မရခဲ့ပါဘူး။
မိန်းမတွေဆိုတာ သန့်ရှင်းတာကို နှစ်ကြိုက်ကြတာကိုး။

“ရန်ကိုင်၊ ငါနဲ့လိုက်ခဲ့လိုက်” ဖန်ဇီကျိက နွေးထွေးစွာနဲ့ ပြောလိုက်တယ်။

ရန်ကိုင်လည်း ပြုံးလိုက်ပြီး ဖန်ဇီဂျိ နောက်ကနေ လိုက်သွားလိုက်တယ်။

ထိုည၊ မီပုံကြီး ဘေးပတ်ပတ်လညမှာ သွေးတိုက်ပွဲဂိုဏ်းနှင့် မုန်တိုင်းစံအိမ်က တပည့်တွေ စုဝေးနေခဲ့ကြပြီး ရန်ကိုင်နဲ့ ဖန်ဇီကျိကတော့ မီးပုံထက် သားကောင်အချို့ကို ကင်နေခဲ့ကြတယ်။

အချိန်အတော်ကြာပြီး နောက်ဆုံးမှာတော့ ဟူကျောင်းအာက စမေးလိုက်ပါပြီ “ဦးလေးလဲ့၊ ဘာတွေ ဖြစ်ခဲ့တာလဲ။ ဒီနေရာမှာ ရှိနေတဲ့ ပညာရှင်တွေ အရေအတွက်က‌ တော်တော်လေး လျော့ကျသွားသလိုပဲ။ သွေးတိုက်ပွဲဂိုဏ်းနဲ့ မုန်တိုင်စံအိမ်က အကြီးအကဲတွေ ဘယ်ရောက်ကုန်တာလဲ”

တိမ်မိစ္ဆာနယ်မြေထဲ ထွက်မပြေးရသေးတဲ့ လွန်ခဲ့တဲ့ သုံးလအချိန်တုန်းကဆိုရင် ဒီနေရာမှာ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ပညာရှင်တွေ အများကြီး ရှိနေခဲ့တာပါ။ အခုတော့ ဒီနေရာမှာ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ကျင့်ကြံသူတွေ ဆယ်ယောက်တောင် မရှိတတ်တော့ပါဘူး။

ရှန်ချူဘေးနားမှာ ကိုယ်ရံတော်လုပ်နေတဲ့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ကျင့်ကြံသူ နှစ်ယောက်ကလွဲလို့ ကျန်တဲ့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ကျင့်ကြံသူတွေ အကုန်လုံးက အရမ်းကြီး အားမကောင်းလှကြပါဘူး။

ဒီနေရာက အခြားနေရာတွေလောက် သိပ်ပြီး အရေးမကြီးပေမယ့် လျစ်လျူရှုထားရလောက်တဲ့ နေရာလည်း မဟုတ်ပါဘူး။ တပ်စခန်းရဲ့ လက်ရှိ အင်အားနဲ့ ဆိုရင် ရန်သူတွေသာ တောင်ကိုကျော်ပြီး သူတို့ကို လာတိုက်ပါကာ ဒီနေရာမှာ ရှိနေတဲ့ လူအားလုံး ခွေးပြေးဝက်ပြေး ပြေးရပါလိမ့်မယ်၊ မပြေးရင်လည်း သေဖို့ပဲ ရှိတော့တာကိုး။

ကွမ့်ချီလဲ့က သက်ပြင်းတစ်ချက် ချလိုက်ပြီး တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နဲ့ ပြန်ပြောလိုက်တယ် “အခြေအနေတွေက ပြောင်းလဲကုန်ပြီ။ လွန်ခဲ့တဲ့ တစ်လတုန်းက တိမ်မိစ္ဆာနယ်မြေနဲ့ စစ်ပွဲမှာ ပါဝင်တိုက်ခိုက်နေတဲ့ ပညာရှင်တွေနဲ့ လက်ရွေးစင်တွေ အားလုံးကို မိသားစုကြီးရှစ်ခုက ဆင့်ခေါ်လိုက်တယ်။ မိသားစုကြီး ရှစ်ခုနဲ့ နတ်ဆိုးအရှင်သခင်က ပြင်းထန်တဲ့ တိုက်ပွဲကြီးတစ်ခုကို ဆင်နွှဲတော့မယ့် ပုံပဲ”

“တိုက်ပွဲကြီးတစ်ခုလား” ဟူကျောင်းအာက ထိတ်လန့်တကြားနဲ့ အော်လိုက်တယ်။

ကွမ့်ချီလဲ့က‌ ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး “ငါတို့တွေက တကယ့် စစ်တပ်တစ်ခု မဟုတ်ကြဘူးလေ၊ အားလုံးက ကြိုးတစ်ချောင်း တည်းပေါ်မှာ ရှိနေတဲ့ ဓါးခုတ်ကောင်တွေပဲ။ တိုက်ပွဲက စတာကြာလာတော့ နှစ်ဖက်စလုံးက တိုက်ပွဲကို ခပ်မြန်မြန်နဲ့ အဆုံးသတ်ချင်နေကြပြီ။ နှစ်ဖက်စလုံးက တကယ်တိုက်ပွဲကြီး အတွက် ကြိုတင်ပြင်ဆင်နေကြတဲ့ ပုံပဲ။ ဆင့်ခေါ်တဲ့အထဲမှာ နင့်ရဲ့ အဖေလည်း ပါသွားတယ်”

“အဖေလည်း ပါသွားတာလား” ဟူမေးအာက အသာအယာလေး ရေရွတ်လိုက်တယ်။

ဟူမန်ရဲ့ ကျင့်ကြံခြင်းအဆင့်က အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့်၈ကို ရောက်နေခဲ့ပြီး လက်ရွေးစင် တစ်ယောက်လို့ ဆိုနိုင်ပေမယ့် ထိုတိုက်ပွဲကြီးဆိုတဲ့အထဲမှာ ပါဝင်ဖို့ ဆင့်ခေါ်ခြင်း ခံလိုက်ရပါတယ်။ သူသာ နည်းနည်းလေး သတိလွတ်သွားလိုက်တာနဲ့ တိုက်ပွဲထဲမှာ တစ်ခါတည်း အသက်ပျောက်သွားနိုင်ပါတယ်။

ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက်က မစိုးရိမ်ပဲ ဘယ်နေနိုင်ပါ့မလဲ။

“ငါတို့ မုန်တိုင်စံအိမ်လည်း အတူတူပဲ။ ဂိုဏ်းချုပ်နဲ့ အကြီးအကဲတွေ အကုန်လုံး ထွက်သွားကြပြီ။ ကံကောင်းစွာနဲ့ တောင်ပေါ်က ပညာရှင်တွေလည်း ထွက်သွားလိုက်ရတယ်” ဖန်ဇီဂျိက မဲ့ပြုံးပြုံးလိုက်တယ်။ သူ့ရဲ့ ဆရာက မုန်တိုင်စံအိမ်ရဲ့ ခေါင်းဆောင်ဖြစ်တဲ့ ရှောင်ရို့ဟန်ပါ။

“ဂိုဏ်းချုပ် အသနားခံ တောင်းဆိုတာကြောင့်သာ မဟုတ်ရင် ဒီလူအိုကြီးလည်း ဒီနေရာမှာ ဆက်ပြီး နေလို့ ရခဲ့မှာ မဟုတ်ဘူး” ကွမ့်ချီလဲံက သုန်မှုန်နေတဲ့ မျက်နှာက ချက်ချင်း အသက်ဝင် တက်ကြွလာခဲ့ပြီး “သခင်မလေးတို့ နှစ်ယောက် ဒီကို ကျိန်းသေ ပြန်လာနိုင်လိမ့်မယ်လို့ ဂိုဏ်းချုပ်က ပြောခဲ့တယ်။ ဒါကြောင့် ဒီလူအိုကြီး ဒီနေရာမှာ ဆက်နေနိုင်ဖို့အတွက် ဂိုဏ်းချုပ်က တောင်းဆိုခဲ့တယ်။ ပထမတစ်ချက်က ဂိုဏ်းက တပည့်တွေကို ဂရုစိုက်ဖို့၊ ဒုတိယတစ်ချက် သခင်မလေးတို့ နှစ်ယောက် ပြန်လာတာကို စောင့်ဆိုင်းဖို့ပဲ။ အခု ဂိုဏ်းချုပ်ရဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက်က တကယ်ကို မှန်ကန်တဲ့ပုံပဲ”

ထိုနားရောက်တာနဲ့ ဖန်ဇီဂျိက မုန်းတီးမှု၊ နာကျည်းမှုတို့ ပြည့်နေတဲ့ လေသံနဲ့ ဖြတ်ပြောလိုက်တယ် “စီနီယာကွမ့်ရဲ့ အကူအညီကြောင့်သာ မဟုတ်ရင် နင်တို့ သွေးတိုက်ပွဲဂိုဏ်းနဲ့ ငါတို့ မုန်တိုင်စံအိမ်က တပည့်တွေ အကုန်လုံး သေသွားလောက်ပြီ”

“ဘာတွေ ဖြစ်ခဲ့တာလဲ” ဟူကျောင်းအာရဲ့ မျက်နှာ သုန်မှုန်သွားခဲ့တယ်။

“အရင်တုန်းကလိုပဲလေ” ဖန်ဇီကျိက လှောင်ပြောင်လိုက်ပြီး “ငါတို့ဂိုဏ်းက ကောင်းကင်စံအိမ်နဲ့ နီးကပ်နေတော့ အခြား ဘယ်အင်အားစုကမှ ငါတို့ကို အကောင်းမမြင်ကြဘူးလေ။ နင်တို့နှစ်ယောက် ရှိနေတုန်းက ရှန်ချူက ဝင်ဝင်ပြောပေးနေတော့ အဆင်ပြေနေသေးတယ်။ ဒါပေမယ့် နင်တို့ မရှိတော့တာနဲ့ ရှန်ချူက ငါတို့အားလုံးကို အမှိုက်တွေ့လို စွန့်ပစ်လိုက်တယ်။ အန္တရာယ်များတဲ့ တာဝန်မှန်သမျှ ငါတို့ဂိုဏ်းနှစ်ဂိုဏ်းက တပည့်တွေပေါ်ပဲ ရောက်လာခဲ့တယ်”

ပြောနေရင်းနဲ့ ဖန်ဇီဂျိရဲ့ အမူအရာက အေးစက်သွားခဲ့ပြီး ဒေါသတကြီး ပြောလိုက်တယ် “ဒီနေရာကို ရောက်တုန်းက ငါတို့မှာ လူ၁၀၀ ကျော်လောက် ရှိတာ၊ ဒါပေမယ့် အခုတော့ လူဒါဇင်ကျော်လောက်ပဲ ရှိတော့တယ်”

ကိုယ်ချစ်ခင် ရင်းနှီးရတဲ့ ဂျူနီယာ ညီလေး၊ ညီမလေးတွေ ကိုယ့်ရှေ့မှာပဲ ဆိုးဆိုးရွားရွား သေဆုံးခဲ့ရတဲ့ ကြည့်နေခဲ့ရတဲ့ ဖန်ဇီဂျိ ရင်ထဲက နာကျင်မှုကို ကိုယ်ကိုယ်တိုင် ခံစားကြည့်မှပဲ သိနိုင်ပါလိမ့်မယ်။

ရုတ်တရက် ဖန်ဇီကျိက တစ်ခုခုကို သတိရသွားခဲ့ပြီး ရန်ကိုင်ဘက်လှည့်ကာ “ငါပြောတာကို မင်းစိတ်ထဲ မထားဘူးမလား၊ မင်းတို့ကို ရည်ရွယ်ပြီးတော့ ပြောခဲ့တာ မဟုတ်ပါဘူး”

“ငါသိတယ်” ရန်ကိုင်က အသာအယာလေး ခေါင်းပြန်ညိတ်ပြလိုက်တယ်။ ဖန်ဇီဂျိတို့အားလုံး အခုလို ဖြစ်လာခဲ့ရတာက သူတို့ရဲ့ မုန်တိုင်စံအိမ်နဲ့ သွေးတိုက်ပွဲဂိုဏ်းက ကောင်းကင်စံအိမ်နဲ့ နီးကပ်နေတာကြောင့်ဆိုတာ ရန်ကိုင် နားလည်ထားပါတယ်။

ထိုဂိုဏ်းနှစ်ဂိုဏ်း အခုလိုတွေ ဖြစ်လာရတာ ကောင်းကင်စံအိမ်မှာလည်း တာဝန်ရှိပါတယ်။

ဒါပေမယ့် အခြားအင်အားစုတွေရဲ့ လုပ်ရပ်ကတော့ အရမ်းကို လွန်ကဲသွားခဲ့ပါပြီ။ နတ်ဆိုးအရှင်သခင်က ကောင်းကင်စံအိမ်က တပည့်တစ်ယောက် ဖြစ်နေတာကြောင့် သက်သက်နဲ့ ကောင်းကင်စံအိမ်တစ်ခုလုံးကို အပျက်အစီး နယ်မြေဖြစ်သွားအောင် မီးရှို့ဖျက်စီးခဲ့ရုံမက သွေးတိုက်ပွဲဂိုဏ်းနဲ့ မုန်တိုင်းစံအိမ်ကိုလည်း အလကားသက်သက် သွားအပြစ်တင်နေပါသေးတယ်။

ကွမ့်ချီလဲ့ ပြောတာကို ကြားပြီးနောက်မှာတော့ ဟူကျောင်းအာက တစ်ခဏတာလောက် တွေးလိုက်ပြီး ပြောလိုက်တယ် “အဲ့လိုဆိုရင် ဒီနေရာက အရင်ကလောက် အရေမးပါတော့ဘူးပေါ့၊ ဟုတ်တယ်မလား”

ကွမ့်ချီလဲ့က အသာအယာလေး ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး “သခင်မလေး ပြောတာ အမှန်ပဲ၊ နောက်သုံးရက်ကနေ ငါးရက် မဟုတ်ရင် လဝက်အတွင်းပဲ အပြင်ကမ္ဘာနဲ့ တိမ်မိစ္ဆာနယ်မြေကြား တိုက်ပွဲကြီးတစ်ခု ဖြစ်ပွါးလိမ့်မယ်။ အဲ့တိုက်ပွဲမှာ နိုင်တဲ့လူက တိုက်ပွဲကို အဆုံးအဖြတ် ပေးသွားလိမ့်မယ်။ ဒါကြောင့် ငါတို့ဖြစ်စေ၊ တောင်တစ်ဖက်ခြမ်းက အင်အားစုတွေ ဖြစ်စေ၊ ဘာပြဿနာကိုမှ မဖန်တီးချင်ကြသေးဘူး။ တိုက်ပွဲကြီးပြီးတဲ့အထိ စောင့်ပြီးတာနဲ့ ဒီတောင်ရဲ့ တစ်ဖက်ခြမ်းစီမှာ ရှိနေတဲ့ အင်အားစု နှစ်ခုစလုံး ပြန်ဆုတ်သွားကြလိမ့်မယ်၊၊ ဒါကြောင့် အခု တိုက်ခိုက်ဖို့ ကြိုးစားနေတာက ဘာမှ အသုံးဝင်လိမ့်မှာ မဟုတ်ဘူး”

“အင်း” ဟူကျောင်းအာက အသာအယာလေး ခေါင်းညိတ်လိုက်တယ်။

“အဲ့ဒါကြောင့်ပဲ ရှန်မိသားစုက ရှန်ချူကို ဒီနေရာ အမိန့်ပေးဖို့ အခွင့်အာဏာကို ပေးအပ်ခဲ့တာပေါ့” ဖန်ဇီကျိက မဲ့ပြုံးပြုံးလိုက်ပြီး
“ရှန်မိသားစုက အခုအခွင့်အရေးကို သုံးပြီး သူ့ကို လက်ရည်သွေးပေးချင်နေတာနဲ့ တူတယ်”

အခုလိုမျိုး အခွင့်အရေးဆိုတာ များများစားစား ရှိလှတာ မဟုတ်ပါဘူး။ ဒီနေရာမှာ နေရာအမျိုးမျိုး၊ အင်အားစု အသီးသီးက လက်ရွေးစင်တပည့်တွေ၊ အကြီးအကဲတွေ ရှိနေခဲ့ပါတယ်။ လူတွေ စုဝေးလာတာ များရင် အချင်းများတာ သဘာဝပါပဲ။ ရှန်ချူသာ ဒီက ကိစ္စတွေကို ကောင်းကောင်း ကိုင်တွယ်နိုင်တယ်ဆိုရင် ရှန်မိသားစုက ကိစ္စတွေကို ကောင်းကောင်း ကိုင်တွယ်နိုင်တယ်လို့ ပြောနေတာနဲ့ အတူတူပါပဲ။ သူသာ ရှန်မိသားစုရဲ့ ခေါင်းဆောင် ဖြစ်ချင်ရင် အခုလို အခွင့်အရေးမျိုးက သူ့အတွက် အရမ်းကို အရေးပါပါတယ်။

ဒါက ရှန်မိသားစုရဲ့ အနာဂတ် ဆက်ဆံသူကို လေ့ကျင့်ပေးတဲ့ နည်းလမ်းဆိုတာ သိသာပါတယ်။

ထိုအကြောင်းတွေကို သိလိုက်ရတော့မှပဲ ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက် တော်တော်လေး စိတ်သက်သာရာ ရသွားခဲ့ရတယ်။ သူမတို့ အဖေကိုတော့ စိုးရိမ်နေရသေးတာပေါ့?

ခဏကြာပြီးနောက် အသားကင်အနံ့ လေထဲ ပျံ့လွင့်လာခဲ့တယ်။ ရန်ကိုင်က စတင်ပြီး အသားကင်ကို အားရပါးရနဲ့ ဝါးစားလိုက်တယ်။ ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက်လည်း ဆက်ပြီး မတောင့်ခံနိုင်တော့ပဲ ကျက်သရေရှိစွာနဲ့ အသားကင်တွေကို စတင် စားကြပါတော့တယ်။

ရန်ကိုင်နောက်လိုက်နေတဲ့ လွန်ခဲ့တဲ့ တစ်လအတောအတွင်း အခုလိုမျိုး သူမတို့ တစ်ခါမှ ဇိမ်မခံခဲ့ရဖူးပါဘူး။

အသားတွေစကား၊ စကားတွေ ပြောရင်းနဲ့ သူတို့ကြားက အုံးဆိုင်းနေတဲ့ လေထုက တဖြည်းဖြည်း ပျော်ရွှင်စရာ ကောင်းလာခဲ့တယ်။ အထူးသဖြင့် ဂိုဏ်းဆီ အသက်ရှင်လျက် ပြန်နိုင်မယ် ဆိုတဲ့အကြောင်းကို တွေးရင် သူတို့တွေ တော်တော်လေး ပျော်နေခဲ့ကြတယ်။ အခုအချိန်၌ သူတို့ကို ဘာကမှ ပိုပြီး ပျော်ရွှင်စေနိုင်တော့မှာ မဟုတ်ပါဘူး။ ဖန်ဇီဂျိက သူဖွက်ထားတဲ့ ဝိုင်တစ်အိုးကို ထုတ်ယူလိုက်ပြီး ရန်ကိုင်နဲ့အတူတူ အားရပါးရ သောက်ပါတော့တယ်။

သူတို့က ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်နဲ့ ဝိုင်းဖွဲ့ စားသောက်၊ စကားတွေ ပြောနေတုန်း အဖွဲ့တစ်ဖွဲ့က သူတို့ဆီ ချဉ်းကပ်လို့ လာခဲ့တယ်။

အဖွဲ့ခေါင်းဆောင်က ရုပ်ချောချော ကောင်လေး တစ်ယောက်နဲ့ မိန်းမလှလေး တစ်ယောက်ပါ။

မိန်းကလေး သိသိသာသာကို နှစ်လိုဖွယ်ကောင်းလှပြီး ကိုယ်ကြပ်ဝတ်စုံတစ်ခုကို ဝတ်ဆင်ထားတဲ့အတွက် သူမရဲ့ ကောက်ကြောင်းအဖြာဖြာကို အထင်းသား မြင်နေခဲ့ရပါတယ်။ သူမရဲ့ နှင်းဖြူရောင် လက်မောင်းသား နှစ်ဖက်ကို လှစ်ဟာပြထားတဲ့အတွက် ညအမှောင်ထဲက လရောင်အောက်၌ သူမရဲ့ ပုံရိပ်က အရမ်းကို နှစ်လိုဖွယ် ကောင်းနေခဲ့တယ်။

ထို့နှစ်ယောက်က လမ်းလျှောက်လာနေရင်း သူတို့ရဲ့ မျက်နှာထက် ကောက်ကျစ်ယုတ်မာတော့မယ့် အပြုံးတို့ ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။ ထိုအဖွဲ့သားတွေက ရန်ကိုင်တို့ အဖွဲ့နဲ့ သုံးမီတာလောက်ပဲ ဝေးတော့သည့် အချိန်၌ ခေါင်းဆောင်အဖွဲ့သားက ရုတ်တရက် ခြေချော်သွားခဲ့တယ်။

သူ့ခြေထောက်က မြေကြီးနဲ့ ခလုတ်တိုက်သွားတာ ဖြစ်တဲ့အတွက် အကျိုးဆက်အနေနဲ့ မြေကြီးနဲ့သဲတွေက သွေးတိုက်ပွဲဂိုဏ်းနဲ့ မုန်တိုင်းစံအိမ်‌ တပည့်တွေကို မျက်နှာကို သွားမှန်ပါတော့တယ်။

“အား…” ထိုလူက ထိတ်လန့်တကြား ထအော်လိုက်ပြီး သူ့ကိုယ်သူ တည်ငြိမ်အောင် အမြန်ပြန်ထိန်းလိုက်တယ်။

ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်၊ ရယ်ကာမောကာနဲ့ စားသောက် စကာပြောနေကြတဲ့ လူတွေအကုန်လုံး ထိုပြောင်းလဲမှုကို ရုတ်တရက် သတိပြုမိလိုက်တယ်။ ကွမ့်ချီလဲ့က ချက်ချင်းပဲ လှုပ်ရှားလိုက်ပေမယ့် သဲတွေ အကုန်လုံးကို မတားဆီးနိုင်ခဲ့ပါဘူး။

တကယ်တော့ ထိုမြေကြီးတွေ၊ သဲတွေထဲ အစစ်အမှန်ချီ ပမာဏတော်တော်များများ ပါဝင်နေခဲ့တယ်လေ။

ထိုမြေကြီးတွေ၊ သဲတွေက လူတော်တော်များများရဲ့ မျက်နှာကို သွားစင်ခဲ့ကြပြီး သူတို့စားနေတဲ့ အစားအစာတွေပါ သဲတွေ၊ မြေကြီးတွေနဲ့ ညစ်ပတ်ကုန်ပါတယ်။

အသိပြန်ဝင်လာတာနဲ့ သွေးတိုက်ပွဲဂိုဏ်းနဲ့ မုန်တိုင်းစံအိမ်က တပည့်တွေ အကုန်လုံး ချက်ချင်း ဆိုသလို မတ်တပ်ရပ်လိုက်ကြပြီး အသစ်ရောက်လာတဲ့ အဖွဲ့သားတွေကို စူးစူးဝါးဝါး စိုက်ကြည့်လိုက်ကြတယ်။

သူတို့ မြင်လိုက်ရတာကတော့ ထိုလူက အထိတ်တလန့်နဲ့ ခေါင်းခါယမ်းနေခဲ့ပြီး ကံကောင်းသွားတဲ့ ပုံစံလေးနဲ့ ပြောနေခဲ့တာကိုပါ။ “ဟူး၊ နီးနီးလေးပဲ၊ မဟုတ်ရင် မြေကြီးနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် မိတ်ဆက်သွားရမှာ”

သူ့ဘေးနားက မိန်းမလှလေးက ရယ်မောလိုက်ပြီး “စီနီယာအစ်ကို ရှဲ့ရုန်က ဘာလို့ ဒီလောက် ကပျက်ကချော် နိုင်ရတာလဲ”
ရှဲ့ရုန်ဆိုတဲ့ လူက ပြန်ပြောလိုက်တယ် “ဂျူနီယာ ညီမလေး လီဖူ အဲ့လို မပြောသင့်ဘူးလေ၊ စီနီယာအစ်ကိုက မျောက်တစ်သိုက် ပျော်ပါးနေတာကို ကြည့်ရင်း မတော်တဆ ခြေချော်သွားခဲ့တာပါ။

လီယူက အူမြူးမြူးနဲ့ ရယ်မောနေလိုက်ပြီး ရိုးသားအပြစ်ကင်းစင်ဟန် အပြုံးလေးကို ဆင်မြန်းရင်း နှုတ်ခမ်းလေး ဆူလိုက်ပြီး “စီနီယာအစ်ကိုက ဟာသာ ပြောရတာ အရမ်းကြိုက်တာပဲ၊ အခုလို ညအချိန်ကြီးမှာ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး မျောက်တွေ ရှိနေမှာလဲ၊ ရှိနေတယ်ဆိုရင် ဂျူနီယာညီမလေး ဘာလို့ မတွေ့ရတာလဲ”

ရှဲ့ရုန်က ကြိတ်ပြုံးပြုံးလိုက်ပြီး “ဂျူနီယာညီမလေးရဲ့ မျက်လုံးတွေက သိပ်မကောင်းတော့ဘူးနဲ့တူတယ်၊ ဟိုမှာလေ မတွေ့ဘူးလား၊ အဲ့မျောက်တွေက အသားတွေလည်း စားနေတာတောင် မဟုတ်ပဲ ဝိုင်တွေတောင် သောက်တတ်နေသေးတယ်၊ မထူးဆန်းလွန်းဘူးလား”

လီဖူက အံ့ဩသွားတဲ့ အမူအရာလေးနဲ့ “အမှန်ပဲလား,၊ အဲ့လို မျောက်တွေ တကယ်ပဲ ရှိတလာား၊ ဂျူနီယာညီမလေးလည် မြင်ချင်လိုက်တာ။ အဲ့မျောက်တွေ ဘယ်မှာလဲဟင်၊ ဘယ်မှာလဲ”

ပြောနေရင်းနဲ့ သူမအကြည့်က မီးပုံဆီ အလိုလို ရောက်သွားခဲ့ပြီး အထင်အမြင်သေးတဲ့ အရိပ်အယောင်တို့ သူမမျက်နှာထက် အထင်းသား ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။

သူတို့ ပြောနေတဲ့ မျောက်တွေက သွေးတိုက်ပွဲဂိုဏ်းနဲ့ မုန်တိုင်းစံအိမ်က တပည့်တွေကို ပြောနေတာမှန်း အားလုံး သိထားကြပါတယ်။

Martial Peak
အပိုင်း (၃၅၃) ဘယ်သူလှုပ်ရှားရဲလဲ
သွေးတိုက်ပွဲဂိုဏ်းနဲ့ မုန်တိုင်းစံအိမ်က တပည့်တွေရဲ့ ဘဝက တော်တော်လေးကို ဆိုးရွားလှပါတယ်။ တိုက်ပွဲဖြစ်တာနဲ့ အန္တရာယ်အများဆုံး နေရာတွေဆီ တွန်းပို့ခံရရုံမက ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် အေးအေးဆေးဆေး နားနေတာတောင် အခြားသူတွေရဲ့ လှောင်ပြောင်၊ ရန်စခြင်းကို ခံနေရပါသေးတယ်။

ဒီနေရာမှာ စုဝေးနေတဲ့ အင်အားစု၅ခု၊ ၆ခု လောက် ရှိပါတယ်။ ပထမအဆင့် အင်အားစုဖြစ်တဲ့ ရှန်မိသားစုကလွဲလို့ ကျန်တဲ့ အင်အားစုတွေ အကုန်လုံးက ဒုတိယနဲ့ တတိယအဆင့် အင်အားစုတွေချည်းပါပဲ။

ထိုအင်းအားစုတွေရဲ့ လူအရေအတွက်နဲ့ ခွန်အားက သွေးတိုက်ပွဲဂိုဏ်းနှင့် မုန်တိုင်းစံအိမ်တို့နဲ့ အတူတူပါပဲ။ သူတို့ထဲ အချို့အင်အားစုတွေဆိုရင် ပိုပြီးတော့တောင် အားနည်းပါသေးတယ်။ ဒါပေမယ့် သူတို့တွေက နိမ့်ကျနေတာတောင် အနာထဲကို ဆားပက်ရဲပါသေးတယ်။ သူတို့တွေ စိတ်ကောင်းဝင်နေရင် ဒီအတိုင်းလေး စကားလေး သုံး၊လေး ခွန်းလောက် ပြောပြီး လှောင်ပြောင်ကြပေမယ့် စိတ်အခြေအနေ ဆိုးရွားနေပြီ ဆိုရင်တော့ လှောင်ပြောင်တာနဲ့တင် မပြီးတော့ပါဘူး။ ကိုယ်ထိလက်ရောက် ရန်စတာတွေပါ ပါလာပါလိမ့်မယ်။

သွေးတိုက်ပွဲဂိုဏ်းနဲ့ မုန်တိုင်စံအိမ်က သူတို့ကို အကြွေးတစ်ခုခု တင်နေတယ်လို့ အားလုံးက ထင်နေကြတာပါ။
ဟူမန်နဲ့ရှောင်ရို့ဟန် ရှိနေစဉ်တုန်းက နည်းနည်း ထိန်းထိန်းသိမ်းသိမ်း နေကြပေမယ့် သူတို့တွေ မရှိတော့တဲ့ အချိန်မှာတော့ အားလုံးက အထိန်းအကွပ် မဲ့လာခဲ့ကြပါပြီ။

သူတို့ကို အနိုင်ကျင့်တဲ့ လူတွေထဲမှာ အလင်းမိုးကြိုးဂိုဏ်းနဲ့ သက်တန့်နန်းတော်က ဂျူနီယာတွေက အဆိုးဆုံးပါပဲ။
အရင်နေ့တွေတုန်းကဆိုရင် သွေးတိုက်ပွဲဂိုဏ်းနဲ့ မုန်တိုင်းစံအိမ်က အမျိုးမျိုး ရန်စ လှောင်ပြောင်ခံခဲ့ရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူတို့ဘက်က လူအရေအတွက်က နည်းပါးနေတဲ့အတွက် သူတို့ရဲ့ ဒေါသကို မျိုသိပ်ထားရုံသာ တတ်နိုင်ခဲ့ပါတယ်။

မာနာကြီးတဲ့ ဖန်ဇီဂျိတောင် မကျေနပ်ပေမယ့် ငြိမ်ခံနေခဲ့ရပါတယ်။
သူတို့ ငြိမ်ခံနေလေ ဟိုကောင်တွေက ပိုပြီး ရွတက်လာလေပါ။ သူတို့တွေက ဘာမှပြန်မလုပ်၊ ပြန်မပြောပဲ ငြိမ်ခံနေတာ ကြာလာတော့ အားလုံးက သူတို့ကို အနိုင်ကျင့်လွယ်တဲ့ အမှိုက်တစ်စုဆိုပြီး ထင်မြင်လာခဲ့ပါတယ်။ ဒီနေ့ သွေးတိုက်ပွဲဂိုဏ်းနဲ့ မုန်တိုင်းစံအိမ်က တပည့်တွေ ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်၊ ရယ်ရယ်မောမောနဲ့ သောက်စားနေတာကို ရှဲ့ရုန်က မြင်လိုက်တော့ ထိုရွှေရောင်အခွင့် အရေးကြီးကို သူဘယ်လိုလုပ်ပြီး လက်လွတ်ခံနိုင်ပါ့မလဲ။

ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဒီနေရာ၌ စစ်ပွဲကလည်း ဖြစ်မနေသလို သောက်စားပျော်ပါး အပန်းဖြေနိုင်တဲ့ နေရာကလည်း မရှိတော့ သူတို့ အချိန်တွေကို ဒီအတိုင်း လေ့ကျင့်ရင်း ကုန်ဆုံးနေရတာ အရမ်းကို ပျင်းရိဖွယ် ကောင်းလှပါတယ်။

မုန်းတိုင်စံအိမ်နဲ့ သွေးတိုက်ပွဲဂိုဏ်းက တပည့်ဒါဇင်ပေါင်းများစွာရဲ့ စိုက်ကြည့်ခြင်းကို ခံရပေမယ့် ရှဲ့ရုန်နဲ့ လီဖူက နည်းနည်းလေးတောင် ထိတ်လန့် သွားခြင်း မရှိခဲ့ပါဘူး။ အဲ့အစား ထီမထင်သည့် အမူအရာနဲ့သာ သူတို့ကို ပြန်စိုက်ကြည့်လိုက်ကြတယ်။ အမုန်းတရားတွေနဲ့ ပြည့်နေတဲ့ အကြည့်တွေက သူတို့ကို မထိတ်လန့်သွားစေတဲ့ အပြင် ကျေတောင်ကျေနပ်သွားစေတဲ့ ပုံပါပဲ။

“အားလုံး ပြန်ထိုင်နေလိုက်” ကွမ့်ချီလဲ့ရဲ့ မျက်နှာက သုန်မှုန်နေခဲ့တယ်။ ထို့နောက် သူ့ရဲ့ ဂျူနီယာတွေကို တစ်ချက် ကြည့်လိုက်ပြီး လှမ်းအော်လိုက်တယ်။

တပည့်ဒါဇင်ကျော်လောက်က အံကြိတ်လိုက်ပြီး လက်သီးတင်းတင်း ဆုပ်လိုက်ပေမယ့် ကွမ့်ချီလဲ့က ငြိမ်နေဖို့ ပြောမှတော့ သူတို့လည်း
ငြိမ်နေရုံပဲ တတ်နိုင်ပါတော့တယ်။

သွေးတွေက ဆူပွက်လောင်မြိုက်နေပေမယ့် တကယ်တမ်းသာ တိုက်ပွဲဖြစ်သွားခဲ့မယ်ဆိုရင် ခံရမယ့်သူက သူတို့တွေပါ။
သူတို့ရဲ့ လက်ရှိခွန်အားနဲ့ဆိုရင် တိုက်ခိုက်ကြတာနဲ့ သူတို့ပဲ ရှုံးမှာပါ။ မရှုံးခဲ့ပဲ့ အနိုင်ရနိုင်ခဲ့ရင်တောင် ရှန်မိသားစုက စစ်ဆေးလာတာနဲ့ သူတို့ရဲ့ အခြေအနေ အရပ်ရပ်ကြောင့် ဂိုဏ်းနှစ်ဂိုဏ်းစလုံးရဲ့ အခြေအနေက ပိုပြီး ဆိုးရွားသွားနိုင်ပါတယ်။

အားလုံးကို တစ်ယောက်ချင်း တစ်ယောက်ချင်း ပြန်ထိုင်လိုက်ကြတယ်။ ဖန်ဇီဂျိလည်း မထိုင်ချင် ထိုင်ချင်နဲ့ နောက်ဆုံး ထိုင်ချလိုက်ပါတယ်။ သူ့မျက်နှာ တစ်ခုလုံးက ဒေါသကြောင့် ရှုံ့မဲ့နေခဲ့ပြီး သူ့မျက်ခုံးတွေ ဆိုရင်လည်း ထိပ်စပ်တော့မတတ် ပူးကပ်နေခဲ့ပါတယ်။

မကျေနပ်ဘူးဆိုရင်တောင် အခုအချိန်မှာတော့ ငြိမ်ခံနေရပါဦးမယ်။
ရန်ကိုင် အမူအရာကတော့ ရှဲ့ရုန်တို့ ထွက်ပေါ်လာကတည်းက အခုအချိန်ထိ နည်းနည်းလေးတောင် မပြောင်းလဲသွားခဲ့ပါဘူး။ သူ့အသားမှာ ကပ်ပေနေတဲ့ သဲအနည်းငယ်ကို သုတ်လိုက်ပြီး အခြေအနေကို တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နဲ့ စစ်ဆေးလိုက်တယ်။

အသစ်ရောက်လာတဲ့ လူတွေထဲက အချို့က အစစ်အမှန်ဒြပ်စင်အဆင့် ကျင့်ကြံသူတွေ ဖြစ်ကြပြီး အများစုကတော့ ချီသန့်စင်ခြင်းအဆင့် ကျင့်ကြံသူတွေပဲ ဖြစ်ကြပါတယ်။ အဖွဲ့အင်အားက အရမ်းကိုး မမြင့်မားပေမယ့် အခုမြင်ကွင်းကို လေ့လာစစ်ဆေးနေတဲ့ ကောင်းကင်စိတ်အာရုံ များစွာ ရှိနေတာကို ရန်ကိုင် သတိပြုမိလိုက်တယ်။

ထိုကောင်းကင် စိတ်အာရုံတွေထဲက နှစ်ခုက ရန်လိုသည့် အရိပ်အယောင်တို့ကို ထုတ်လွှတ်နေသလို သူတို့အားလုံးကိုလည်း သတိထား စောင့်ကြည့်နေခဲ့ပါတယ်။ ထိုကောင်းကင် စိတ်အာရုံ နှစ်ခုရဲ့ ပိုင်ရှင်က ရှဲ့ရုန်နဲ့ လီဖူတို့ရဲ့ အကြီးအကဲတွေ ဖြစ်နိုင်ချေ များပါတယ်။

ထိုကောင်းကင်စိတ်အာရုံ နှစ်ခုထက် ပိုပြီး အားကောင်းသည့် ကောင်းကင်စိတ်အာရုံ နှစ်ခုလည်း ရှိနေပါသေးတယ်။ ထိုကောင်းကင် စိတ်အာရုံ နှစ်ခုရဲ့ ပိုင်ရှင်က ရှန်ချူ ဘေးနားမှာ ရှိနေတဲ့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ကျင့်ကြံသူ နှစ်ယောက်ပဲ ဖြစ်ရပါမယ်။

ထိုအချက်ကို အားလုံးကို သေချာစဉ်းစား တွက်ချက်ပြီးတာနဲ့ ရန်ကိုင်က သွားပေါ်အောင် ပြုံးလိုက်ပြီး စိတ်ထဲ ကြိတ်လှောင်ပြောင်နေလိုက်တယ်။

မုန်တိုင်းစံအိမ်နဲ့ သွေးတိုက်ပွဲဂိုဏ်းက တပည့်တွေ ဘာမှ ပြန်မလုပ်တာကို တွေ့ရတာနဲ့ ပုံမှန်ဆို ထိုလူတွေက ရယ်ကာမောကာနဲ့ ထွက်သွားကြစမြဲပါ။ ဒါပေမယ့် ဒီနေ့မှာတော့ သူတို့တွေ ထွက်မသွားခဲ့ကြပါဘူး။

မုန်တိုင်းစံအိမ်နဲ့ သွေးတိုက်ပွဲဂိုဏ်းက တပည့်တွေ ပြန်ထိုင်လိုက်တာကို တွေ့လိုက်ပေမယ့် ရှဲ့ရုန်နဲ့ လီဖူက ထွက်မသွားသေးသည့်အပြင် ရှေ့ကိုတောင် တိုးသွားလိုက်ပါတယ်။ လီဖူက သူမရဲ့ ပါးစပ်ကို လက်ကလေးနဲ့ ကာရင်း ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက်ကို ပြုံးပြလိုက်ကာ ပြောလိုက်တယ် “နင်တို့ ညီအစ်မ နှစ်ယောက် အသက်ရှင်လျက်နဲ့ တကယ် ပြန်လာနိုင်ခဲ့တာပဲ။ နင်တို့နှစ်ယောက် တိမ်မိစ္ဆာနယ်မြေထဲ ထွက်ပြေးခဲ့ရတယ်ဆို။ နတ်ဆိုးတွေနဲ့ ပြည့်နေတဲ့ တိမ်မစ္ဆာနယ်မြေထဲကနေ နင်တို့နှစ်ယောက် ဘယ်လို အသက်ရှင်လျက် ပြန်ထွက်လာနိုင်လဲ ဆိုတာကို ဒီက အစ်မကြီး အရမ်း သိချင်မိတာပဲ။ ဟန်… နင်တို့ မိန်းမလှလေးနှစ်ယောက် ဘယ်လို ပြန်လွတ်လာတာလဲ”

ဟူကျောင်းအာရဲ့ အမူအရာက မဲမှောင်သွားခဲ့ပြီး လီဖူကို စူးစူးဝါးဝါး စိုက်ကြည့်လိုက်ကာ ဒေါသတကြီး ပြန်ပြောလိုက်တယ် “နင်ဘာပြောချင်နေတာလဲ”

ဒါပေမယ့် လီဖူက တခစ်ခစ် ရယ်မောလိုက်ပြီး လှောင်ပြောင်စကား ဆိုလိုက်တယ် “အဲ့လို ငရဲတွင်းကနေ နင်တို့ ညီအစ်မနှစ်ယောက် ဘယ်လို လွတ်မြောက်ပြီး ထွက်ပြေးလာနိုင်ခဲ့လဲ ဆိုတာကို ဒီက အစ်မကြီးက သိချင်ရုံတင်ပါ။ နင်တို့ စိတ်မရှိဘူးဆိုရင် အဲ့နေရာကနေ ဘယ်လို အသက်ရှင်လျက် လွတ်မြောက်လာလဲဆိုတာ ငါ့ကို ပြောပြလို့ ရမလား၊ ဥပမာ နင်တို့ ယောကျ်ား ဘယ်လောက် များများကို ဆွဲဆောင်ပြီး နင်တို့ကိုယ်နင်တို့ အဲ့မိစ္ဆာတွေဆီ ဘယ်နှစ်ကြိမ်လောက် ရောင်းချခဲ့လဲ ဆိုတာကိုပေါ့”

လီဖူရဲ့ ဗြောင်ဗြောင်တင်းတင်း ရန်စစကားကို ကြားလိုက်တာနဲ့ ဟူကျောင်းအာနဲ့ ဟူမေးအာတို့ရဲ့ မျက်ဝန်းအစုံက အေးစက်စက် အလင်းရောင်တို့ဖြင့် လက်သွားခဲ့တယ်။

“အို အို… ငါတောင်းပန်ပါတယ်နော်၊ ဒီက အစ်မကြီးက မပြောသင့်တာတွေ ပြောမိကုန်ပြီ” လီဖူက တခစ်ခစ် တခစ်ခစ်နဲ့ ရယ်မောလိုက်တယ်။ တောင်းပန်ပါတယ်လို့ သာ ပြောခဲ့တာပါ၊ သူမရဲ့ မျက်ဝန်းတွေကတော့ ရွံ့ရှာမှု၊ အထင်အမြင် သေးမှုတို့ဖြင့် ပြည့်နေဆဲပါ။

လီဖူနောက်က ယောကျ်ားလေး တပည့်တွေကလည်း ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက်အား မိန်းမပျက်နှစ်ယောက်ကို ကြည့်သလို အထင်အမြင်သေးစွာဖြင့် ကြည့်နေလိုက်ကြတယ်။

“အဲ့ဒါအကြောင်းနဲ့ ပက်သက်ပြီး ငါလည်း သိချင်တယ်” ရှဲ့ရုန်က ပြုံးလိုက်ပြီး “ငါတို့တွေတင် မဟုတ်ဘူး၊ စခန်းမှာ ရှိနေတဲ့ လူအားလုံးပါ သိချင်နေကြတာ။ နင်တို့နှစ်ယောက်က အဲ့နေရာကနေ ဘယ်လို အသက်ရှင်လျက် ပြန်လာနိုင်ခဲ့တယ် ဆိုတာရယ်၊ ဘယ်လို နည်းလမ်းတွေကို နင်တို့ အသုံးပြုခဲ့လဲ ဆိုတာရယ်ကို ငါတို့ အားလုံး သိချင်နေကြတာ”

ဟူကျောင်းအာက မျက်မှောင်ကြုံ့လိုက်မိသလို သူမရဲ့ အသက်ရှူသံလည်း မြန်ဆန်လာခဲ့ကာ လှောင်ပြောင်လိုသည့် အပြုံးကို ဆင်မြန်းလိုက်ပြီး “အဲ့ဒါ နင်တို့နဲ့ ဘာဆိုင်လို့လဲ”

“ငါတို့နဲ့ ဆိုင်တာပေါ့” လီဖူက ရက်စက်တော့မယ့် ပုံစံနဲ့ ပြုံးလိုက်ပြီး “နင်တို့နှစ်ယောက်က ငါတို့ ဟန်မင်းဆက်က ကျင့်ကြံသူတွေကို သစ္စာဖောက်၊ တိမ်မိစ္ဆာနယ်မြေက မိစ္ဆာတွေနဲ့ ပူးပေါင်းပြီး အဲ့နေရာကနေ ထွက်ပြေးလာနိုင်ခဲ့တာ ဆိုရင်တောင် ငါတို့က ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ဒီအတိုင်း ထိုင်နေလို့ ဖြစ်ပါ့မလဲ။ နင်တို့နှစ်ယောက်က တိမ်မိစ္ဆာနယ်မြေက မိစ္ဆာတွေရဲ့ အစေခံတွေတောင် ဖြစ်ရင် ဖြစ်နေမှာလေ၊ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် စစ်ဆေးရမယ့် အလုပ်က ငါတို့ရဲ့ တာဝန်ပဲလေ”

“အဲ့ဒါအမှန်ပဲ” ရှဲ့ရုန်ရဲ့ မျက်ဝန်းအစုံးက ရုတ်တရက် အေးစက်သွားခဲ့ပြီး ရန်ကိုင်ကို စိုက်ကြည့်လိုက်ကာ အလျင်မလိုသည့် ဟန်ဖြင့် မေးလိုက်တယ် “ဒီက မိတ်ဆွေက နည်းနည်း ထူးဆန်းနေသလိုပဲ၊ မင်းဘယ်က လာတာလဲ”
ဘေးနားကနေ အေးအေးဆေးဆေးနဲ့ နားထောင်နေတဲ့ ရန်ကိုင်က ထိုစကားကို ကြားလိုက်တဲ့ အချိန်၌ ချက်ချင်းဆိုသလို မျက်မှောင် ကြုံ့လိုက်တယ်။ ထိုအဖွဲ့က ဒီနေရာကို ရောက်လာရတဲ့ အကြောင်းအရင်းက သူ့ကြောင့်မှန်း ရန်ကိုင် ချက်ချင်း နားလည်လိုက်တယ်။

အစောပိုင်းတုန်းက လှောင်ပြောင် ရန်စ စော်ကားခဲ့တာတွေ အကုန်လုံးက အရံပါပဲ။ အခုမှ အဓိက အကြောင်းအရာ စမှာပါ။

“ပြောလို့ အဆင်မပြေဘူး” ခေါင်းခါလိုက်ပြီး ရန်ကိုင် အေးစက်ပြီး မထူးခြားနားသည့် လေသံဖြင့် ပြန်ပြောလိုက်တယ်။

“အို၊ ပြောလို့ အဆင်မပြေတာလား” လီဖူက လှောင်ပြောင်လိုက်တယ်။

ရှဲ့ရုန်က ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက်ဘက် လှည့်လိုက်ပြီး “သူ့ကို နင်တို့ နှစ်ယောက် ခေါ်လာတာဆိုတော့ သူဘယ်ကလာတာလဲ ဆိုတာ နင်တို့ သိမှာပေါ့ ၊ ဟုတ်တယ်မလား”

“ငါတို့လည်း မသိဘူး။ ငါတို့ သူ့ကို လမ်းမှာတွေ့ခဲ့တာ” ဟူကျောင်းအာက မထူးခြားနားသည့် ဟန်ဖြင့် ပြန်ပြောလိုက်တယ်။
ရန်ကိုင် ဘယ်ကလာလဲဆိုတာကို သူမ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ထုတ်ပြောလို့ ဖြစ်ပါ့မလဲ။ ကောင်းကင်စံအိမ်နဲ့ အိမ်နီးချင်း ဂိုဏ်းတွေ ဖြစ်နေလို့ အခုလိုမျိုး ဖြစ်ခဲ့ရပြီးတာကို ရန်ကိုင်က ကောင်းကင်စံအိမ်က လာတာမှန်း သူတို့ သိလိုက်တာနဲ့ သူရဲ့ ကံကြမ္မာက သူမတို့ထက် ပိုပြီး ဆိုးရွားသွားနိုင်ပါတယ်။
ထိုလူတွေသာ ကျိုးကြောင်းမဆင်မခြင်ပဲ အထိန်းအကွပ်မဲ့စွာနဲ့ လှုပ်ရှားခဲ့မယ်ဆိုရင် ရန်ကိုင်အနေနဲ့ နေရာမှာပဲ အသတ်ခံရရင် အသတ်ခံရနိုင်ပါတယ်။

“ဟုတ်သွားပြီ၊ မင်းက တကယ့်ကို သံသယဝင်စရာပဲ” ရှဲ့ရုန်က အမှန်းတရား ဘက်တော်သား တစ်ယောက်ရဲ့ လေသံနဲ့ ပြောလိုက်တယ် “သူ့ကို ဖမ်းလိုက်”

“ဘယ်သူလုပ်ရဲလဲ” ဖန်ဇီဂျိက မာန်သွင်း အော်ဟစ်လိုက်ပြီး မတ်တပ်ရပ်လိုက်တယ်။

သူလှုပ်ရှားလိုက်တာနဲ့ ကျန်တဲ့လူတွေ အကုန်လုံးလည်း မတ်တပ်ရပ်လိုက်ကြတယ်။ သူတို့အားလုံးက အလင်းမိုးကြိုးဂိုဏ်းနဲ့ သက်တန့်နန်းတော်က တပည့်ကို သတိအပြည့်နဲ့ စိုက်ကြည့်နေလိုက်ကြတယ်။ ထို့နောက် လက်နက် အသီးသီးကို ထုတ်ယူလိုက်ကြပြီး သူတို့ရဲ့ အစစ်အမှန်ချီကို ကြိုတင်လှည့်ပတ် ထားလိုက်ကြတယ်။

ပြောင်းပြန် လှန်လိုက်သလို ဖြစ်သွားခဲ့တယ်။
“ဟတ်” ရှဲ့ရုန်က လှောင်ပြုံးပြုံးလိုက်ကာ ထေ့ငေါ့လိုက်တယ် “မင်းတို့က တိမ်မိစ္ဆာနယ်မြေက လူကို ကာကွယ်ပေးရဲတယ်ပေါ့၊ မင်းတို့အားလုံး သေပြီသာမှတ်”

ရက်စက်ကောက်ကျစ်သည့် အပြုံးတစ်ခု သူ့မျက်နှာထက် ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။ အားလုံးက သူ့အစီအစဉ် အတိုင်း ဖြစ်လာခဲ့တဲ့ ပုံပါပဲ။ ထို့နောက် အမြန်အဆန် အော်လိုက်တယ် “လုပ်လိုက်တော့”
သူ့အသံ ပျောက်ကွယ်သွားတာနဲ့ ရန်ကိုင်တို့ အဖွဲ့ကို စောင့်ကြည့် စစ်ဆေးနေတဲ့ ကောင်းကင်စိတ်အာရုံတွေထဲက နှစ်ခုက ထက်ရှတဲ့ ဓါးသွားတွေ အဖြစ်ပြောင်းလဲသွားခဲ့ပြီး သတ်ဖြတ်လိုစိတ် အပြည့်နဲ့ ရန်ကိုင်ဆီ တိုးဝင်သွားခဲ့တယ်။

ထိုအချက်ကို သတိပြုမိလိုက်တာနဲ့ ကွမ့်ချီလဲ့ရဲ့ မျက်နှာက ဒေါသတို့ဖြင့် ပြည့်လျမ်းသွားခဲ့ပြီး ရန်ကိုင်ကို လှမ်းအော်ဟစ် သတိပေးလိုက်တယ် “သတိထား”

ထိုတိတ်တဆိတ် ချောင်းမြောင်း တိုက်ခိုက်မှုနှစ်ခုက ရန်ကိုင်ရဲ့ စိတ်ထဲ တိုးဝင်သွားခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် ဝိဉာဉ်နန်းတော်နဲ့ တွေ့တာနဲ့ ထိုတိုက်ခိုက်မှု နှစ်ခုစလုံး ကျိုးပျက်သွားခဲ့ရတယ်။
ရန်ကိုင် မျက်နှာ သုန်မှုန်သွားခဲ့ပြီး သူ့မျက်ဝန်းတွေက အေးစက်လာခဲ့တယ်။

ထိုလူတွေက ရန်စ၊ ပြဿနာရှာချင်နေတာလို့ပဲ သူထင်နေခဲ့တာပါ။ ဒါပေမယ့် အခုတော့ သူထင်ထား မှားသွားခဲ့တဲ့ ပုံပါပဲ။
ကောင်းကင်စိတ်အာရုံနှစ်ခု ထွက်ပေါ်လာတဲ့ အရပ်ဆီမှ ခရမ်းရောင် အလင်းတို့ လက်သွားခဲ့တယ်။

ရေခဲတမျှ အေးစက်မှုက ရုတ်တရက် တိုးဝင်လာခဲ့ပြီး ချက်ချင်းပဲ ပြန်လည် ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့တယ်။ ငါပဲ အထင်မှားသွားတာလား ဆိုပြီး အားလုံး တွေးလိုက်မိကြတယ်။

ဒါပေမယ့် အဲ့နောက်မှာတော့ မပီပြင်တဲ့ အသံနှစ်သံက အဝေးတစ်နေရာကနေ ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။ အလင်းမိုးကြိုးဂိုဏ်းနဲ့ သက်တန့်နန်းတော်က အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့် ကျင့်ကြံသူနှစ်ယောက်ရဲ့ မျက်နှာ ဖြူလျော်သွားခဲ့ပြီး သူတို့ မျက်လုံးတွေက ချက်ချင်း ဆိုသလို နီရဲသွားခဲ့တယ်။ ဒယီးဒယိုင် ဖြစ်သွားခဲ့ကာ မြေကြီးပေါ် ပြုတ်ကျလုမတတ် ဖြစ်သွားခဲ့ရတယ်။
ထိုပညာရှင် နှစ်ယောက်စလုံး ရန်ကိုင့် ဝိဉာဉ်ပညာရပ် ထိမှန်ခြင်း ခံလိုက်ရတာပါ။ ထိုထူးခြားဆန်းကြယ်တဲ့ ဝိဉာဉ်ပညာရပ်က အေးစက်မှုတွေနဲ့ ပြည့်နေတဲ့ အတွက် သူတို့ရဲ့ အသိစိတ်ပင်လယ်တောင် အေးခဲသွားမလို ဖြစ်သွားခဲ့ရတယ်။

ကံကောင်းစွာနဲ့ အန္တရာယ်ကို ကြိုတင်သိရှိနိုင်ခဲ့ပြီး သူ့တို့ကိုယ်သူတို့ အချိန်မှီ ခုခံကာကွယ်နိုင်လိုက်ပါတယ်၊ အချိန်မှီသာ မကာကွယ်နိုင်ခဲ့ရင် အတွေးဆက်က မတွေးရဲစရာပါ။
သူတို့ရဲ့ ဝိဉာဉ်ကို အလျင်စလို ပြန်လည် တည်ငြိမ်အောင် လုပ်လိုက်ပြီးနောက် ပညာရှင် နှစ်ယောက်က တုန်လှုပ်ခြောက်ခြားမှုတွေ ပြည့်နေတဲ့ မျက်ဝန်းအစုံနဲ့ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ကြည့်လိုက်မိကြတယ်။

ရန်ကိုင်ကတော့ စတင် လှုပ်ရှားလိုက်ပါပြီ။
အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ပညာရှင် နှစ်ယောက်ကို ဝိဉာဉ်ပညာရပ်နဲ့ တိုက်ခိုက်ပြီးနောက် လေအလျင်အလား ရှဲ့ရုန်ဆီ ပြေးဝင်သွားလိုက်တယ်။

ရန်ကိုင် သူ့နား ရောက်လာခဲ့တာတောင် ရှဲ့ရုန်က အူမြူးပျော်နေလို့ ကောင်းတုန်းပါ။ ရန်ကိုင်လက်ဝါး သူ့ရင်ဘတ်ပေါ် ရောက်လာတော့မှပဲ အခြေအနေက သူထင်ထားတာနဲ့ လွဲချော်သွားပြီးမှန်း သူသိလိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့် သိလိုက်တာက နောက်ကျလွန်းသွားခဲ့ပါပြီ။ အစစ်အမှန်ယန်ယွမ်ချီတွေက သူ့သွေးကြောတွေထဲ စီးဝင်လာခဲ့တဲ့အတွက် သူ့တစ်ကိုယ်လုံး အလွန်အမင်း ပူလောင်နာကျင်နေသလို ရှဲ့ရုန် ခံစားလိုက်ရတယ်။

တစ်ချက်ကလေးသာ အော်ဟစ်လိုက်နိုင်ပြီး လက်ကြီးတစ်ဖက်က သူ့မျက်နှာနဲ့ မျက်လုံးတွေကို ဖုံးအုပ်သွားခဲ့တယ်။ မျက်တောင် တစ်ခတ်အတွင်းမှာပဲ ရှဲ့ရုန်ရဲ့ ကမ္ဘာမှောင်ကျသွားခဲ့ရတယ်။

“အား…” လီဖူ မျက်နှာလှလှလေးထက်က အတင်အမြင် သေးနေသည့် အမူအရာလည်း ချက်ချင်းပဲ ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့ရတယ်။ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့် ပညာရှင်နှစ်ယောက်ရဲ့ တိုက်ခိုက်မှုကို အသက်ရှင်လျက် ရန်ကိုင် လွတ်မြောက်သွားလိမ့်မယ်လို့ သူမ ဘယ်တုန်းကမှ မထင်ထားခဲ့ပါဘူး။

ထို့နောက် ရန်ကိုင်ရဲ့ အခြားလက်တစ်ဖက်က လီဖူရဲ့ လည်ပင်းကို လှမ်းညစ်လိုက်တယ်။
ထို့နောက် သူ့လက်နှစ်ဖက်ကို ဆွဲကပ်လိုက်ပြီး လီဖူနဲ့ ရှဲ့ရုန်တို့ နှစ်ယောက်ကို ခေါင်းချင်းယှဉ်တိုက်ပေးလိုက်တယ်။

ခွပ်…

အစစ်အမှန်ချီကို မလှည့်ပတ်ရသေးခင်မှာပဲ ရန်ကိုင်က သူတို့ နှစ်ယောက်ကို အားရပါးရ ဆော်ထည့်ပေးလိုက်တယ်။
နှစ်ယောက်စလုံးက ဂိုဏ်းအသီးသီးရဲ့ လက်ရွေးစင်တွေပါ။ ဒါပေမယ့် အခုအချိန်မှာတော့ နှစ်ယောက်စလုံးက ရန်ကိုင် လက်ထဲ၌ ကလေးလေးတွေလို ဖြစ်နေခဲ့တယ်။ နည်းနည်းလေးတောင် ပြန်မခုခံနိုင်ခဲ့ပါဘူး။
ဘုန်း…. ဘုန်း….
ခေါင်းနှစ်လုံးကို လင်ကွင်းတီးပေးလိုက်ပြီးနောက် ရန်ကိုင်က ရှဲ့ရုန်နဲ့ လီဖူကို မြေကြီးပေါ်သလို့ ရိုက်ချလိုက်တယ်။ အရိုးကျိုးသံ၊ နာကျင်စွာ အော်ဟစ်သံတွေနဲ့အတူ လူပုံစံကျင်းပေါက်နှစ်ခု မြေကြီးထက် ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။

အဲ့အချိန်မှပဲ ကျန်ရှိနေတဲ့ တပည့်တွေလည်း အသိပြန်ဝင်လာခဲ့ကြတယ်။

အလင်းမိုးကြိုးဂိုဏ်းနဲ့ သက်တန့်နန်းတော်က တပည့်တွေက ရန်ကိုင်ကို ဒေါသ၊ မုန်းတီးမှုကို ရောယှတ်နေတဲ့အကြည့်တွေနဲ့ စိုက်ကြည့်လိုက်ကြတယ်။

“ဘယ်သူလှုပ်ရှားရဲလဲ” ရန်ကိုင်က လီဖူရဲ့ မျက်နှာကို ခြေထောက်နဲ့ ရက်ရက်စက်စက် နင်းချလိုက်ပြီး မေးလိုက်တယ်။ သူ့ရဲ့ အပြုအမူကြောင့် အားလုံး မျက်လုံးပြူး မျက်ဆံပြူး ဖြစ်သွားခဲ့ရတယ်။

သူ့လက်တစ်ဖက်မှာတော့ အစစ်အမှန်ချီဖြင့် ဖွဲ့စည်းထားသည့် ဓါးတစ်ချောင်း ရှိနေခဲ့ပြီး ဓါးထိပ်ဖျားက ရှဲ့ရုန်ရဲ့ ရင်ဘတ်နားကို ချိန်ရွယ်ထားခဲ့တယ်။

မှောင်မည်းနေတဲ့ ညအချိန်၌ မီးပုံကနေ ထွက်ပေါ်နေတဲ့ အလင်းရောင်က ရန်ကိုင် မျက်နှာထက် အလင်းပြန်နေတဲ့ အတွက် သူ့ပုံစံက ပိုပြီး ကြောက်စရာ ကောင်းနေခဲ့ပါတယ်။

သွေးတိုက်ပွဲဂိုဏ်းနဲ့ မုန်တိုင်းစံအိမ်က တပည့်တွေကတော့ ကိုးယိုးကားယား အမူအရာနဲ့ ဘေးနားကနေ မတ်တပ်ရပ်နေခဲ့ကြတယ်။ သူတို့အားလုံးက ရန်ကိုင်ကို မယုံကြည်နိုင်သည့် မျက်ဝန်းတွေနဲ့ ငေးကြောင်ကြည့်နေခဲ့ကြတယ်။
“ကောင်းတယ်၊ ဘယ်သူလှုပ်ရှားရဲလဲ” ဖန်ဇီဂျိက ငေးကြောင်နေရာမှ အသိပြန်ဝင်လာပြီးနောက် သူ့သောက်နေတဲ့ ခွက်ကို မီးပုံထဲ ပစ်ထည့်လိုက်ပြီး အသံအကျယ်ကြီးနဲ့ အော်မေးလိုက်တယ်။
ဝိုက်ခွက်ထဲက အရက်တွေက မီးပုံထဲ ကျသွားတဲ့အတွက် လောင်စာထည့်ပေးလိုက်သလို ဖြစ်ကာ မီးတောက်တွေက မီးတာဒါဇင်ကျော်လောက်အထိ မြင့်တက်သွားခဲ့တယ်။

Martial Peak
အပိုင်း (၃၅၄) မင်းငါ့ကို ခြိမ်းခြောက်နေတာလား
မီးတောက်တွေ မိုးပေါ် ထောင်တက်သွားတဲ့အချိန် အကြည့်ပေါင်းများစွာက ရန်ကိုင်အပေါ်သို့ ရောက်ရှိလာခဲ့တယ်။ စိုးရိမ်မှု၊ အံ့အားသင့်မှု၊ ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်မှု၊ ကြောက်ရွံ့မှု၊ အရှက်တကွဲ အကျိုးနည်း ဖြစ်မှု၊ ဒေါသ၊ အမျိုးစုံသော စိတ်ခံစားချက်တို့က အားလုံးရဲ့ ရင်ထဲ လှိုက်တက်လာခဲ့တယ်။

မိုးကြိုးအလင်းဂိုဏ်းက တပည့်တစ်ယောက်က ရှေ့တက်လိုက်ပြီး သုန်မှုန်နေတဲ့ အမူအရာနဲ့ ပြောလိုက်တယ် “ဒီကမိတ်ဆွေ၊ မင်းတစ်ခုခုကို ဆွေးနွေးချင်တယ် ဆိုရင်လည်း ငါတို့လူတွေကို အရင်လွှတ်ပေးလို့ မရဘူးလား”

သက်တန့်နန်းတောက်က တပည့်ကတော့ ပိုပြီးမောက်မာပါတယ်။ တုန်တုန်လှုပ်လှုပ်နဲ့ ရန်ကိုင်အား အမိန့်ပေးသည့် လေသံဖြင့် အော်ဟစ်လိုက်တယ် “စီနီယာအစ်မ လီဖူကို ခပ်မြန်မြန် လွှတ်လိုက်စမ်း”

လီဖူဆိုတာ သူတို့ဂိုဏ်းရဲ့ ကောင်းချီပေး သမီးတော် တစ်ယောက်ပါ။ သက်တန့်နန်းတော်၌ သူမကို လေးစားမြတ်နိုးသည့် တပည့်အရေဆို အများကြီးပါပဲ။ အခု သူမရဲ့ မျက်နှာလှလှလေးကို ထိုသူတောင်းစားက ခြေထောက်နဲ့ တက်နင်းထားတာကို မြင်လိုက်ရတော့ သူတို့ ဒေါသမထွက်ပဲ ဘယ်နေပါ့မလဲ။ အခုလိုမျိုး ရန်စစော်ကားလိုက်တာကို သက်တန့်နန်းတော်က တပည့်တွေက ဘယ်လိုလုပ်ပြီး လက်ခံနိုင်ပါ့မလဲ။

ဒါဘာပဲ…. ဒါက လုံးဝ ခွင့်လွှတ်ပေးလို့ မရတဲ့ ရန်စစော်ကားမှု တစ်ခုပဲ။

ဒါပေမယ့် ရန်ကိုင်ကတော့ တစ်ချက်ကလေးတောင် မျက်တောင် မခတ်ခဲ့ပါဘူး။ သူ့မျက်ဝန်းအစုံက အရင်လို အေးစက်နေဆဲ ဖြစ်ပြီး သွားပေါ်အောင် ပြုံးလိုက်ကာ ပြောလိုက်တယ် “ဆွေးနွေးစရာ ရှိလို့လား”

“ဒီကမိတ်ဆွေရေ၊ ငါတို့က မင်းကို ဘာမှမလုပ်ရသေးတာကို မင်းက ငါတို့အဖွဲ့သား နှစ်ယောက်ကို ပြင်းပြင်းထန်ထန် ဒဏ်ရာရအောင် လုပ်လိုက်တယ်။ မင်းအရမ်းကို လွန်ကဲသွားပြီလို့ မထင်ဘူးလား” မိုးကြိုးအလင်းဂိုဏ်းက မတရားခံရတဲ့ ပုံစံနဲ့ ပြောလိုက်တယ်။

“အို တကယ်လား။ စိတ်ဝင်စားစရာပဲ” ရန်ကိုင်က ပြုံးလိုက်ပြီး ကွမ့်ချီလဲ့ကို ကြည့်ကာ “စီနီယာ၊ ခင်ဗျားရော ဘယ်လိုထင်လဲ”

အခု ရှိနေတဲ့ လူတွေ အားလုံးထဲမှာ ကွမ့်ချီလဲ့ တစ်ယောက်သာ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ပညာရှင်တစ်ယောက်ပါ။ ထို့ကြောင့် လွန်ခဲ့တဲ့ အခိုက်အတန့်လေးက ရန်ကိုင်အတွက် ဘယ်လောက်တောင် အန္တရာယ်များခဲ့လဲ ဆိုတာကို ကွမ့်ချီလဲ့က လွဲပြီး ဘယ်သူမှ နားလည်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

မိုးကြိုးအလင်းဂိုဏ်းနဲ့ သက်တန့်နန်းတော်က အကြီးအကဲ နှစ်ယောက်ရဲ့ စိတ်ဝိဥာဉ် တိုက်ခိုက်မှုကို ဝိဥာဉ်အား မလေ့ကျင့်ရသေးတဲ့ ထိုတပည့်တွေ အနေနဲ့ ခံစားမိနိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်ပါဘူး။ ရန်ကိုင်သာ ကောင်းကင်စိတ်အာရုံကို မလေ့ကျင့်ရသေးသလို ဝိဥာဉ်နန်းတော်ကိုလည်း မပိုင်ဆိုင်ထားခဲ့ရင် အခုအချိန်လောက် သူသေသွားလောက်နေခဲ့ပါပြီ။

အားလုံးရဲ့ အမြင်မှာတော့ ရှဲ့ရုန်က တိုက်ခိုက်ဖို့ပဲ အော်လိုက်တာပါ။ ဒါပေမယ့် ရှဲ့ရုန်က မတိုက်ခိုက်ရသေးခင်မှာပဲ ရန်ကိုင်က စပြီး တိုက်ခိုက်ခဲ့ပါတယ်။ ဒါကတော့ အားလုံးရဲ့ အမြင်ပေါ့။

ဒါပေမယ့် ဘယ်သူက အရင်စပြီး တိုက်ခိုက်ခဲ့တယ် ဆိုတာကို ရန်ကိုင်နဲ့ ကွမ့်ချီလဲ့တို့ နှစ်ယောက်ပဲ သေချာ သိကြပါတယ်။

ကွမ့်ချီလဲ့လည်း စိတ်ရှုပ်နေခဲ့တယ်။ ထိုတိုက်ခိုက်မှုကနေ ရန်ကိုင် ဘယ်လို အသက်ရှင် နေနိုင်ခဲ့လဲဆိုတာကို သူလုံးဝ မစဉ်းစားနိုင်ခဲ့ပါဘူး။ ရန်ကိုင် ပုံစံအရတော့ သူ့အနေနဲ့ နည်းနည်းလေးတောင် ဒဏ်ရာမရသွားတဲ့ ပုံပါပဲ။

ရန်ကိုင်ရဲ့ မေးတားကို ကြားလိုက်တာနဲ့ သူ့အတွေးတွေ အားလုံးကို ပြန်စုစည်းလိုက်ပြီး မတ်တပ်ရပ်လိုက်တယ်။ ရန်ကိုင်ကို ကြည့်တဲ့အကြည့်ထဲ သိချင်လိုစိတ်နဲ့ လေးစားအားကျသည့် အရိပ်အယောင် တစ်စွန်းတစ်စတို့ ပါဝင်နေခဲ့တယ်။

ခဏလောက် တိတ်ဆိတ်နေပြီးနောက် ကွမ့်ချီလဲ့က လှောင်ပြောင်ပြောဆိုလိုက်တယ် “ငါ့ကိုသာ အဲ့လိုမျိုး လာလုပ်မယ်ဆိုရင် ငါလည်း ငြိမ်ခံနေမှာ မဟုတ်ဘူး”

“ဟားဟား၊ စီနီယာပြောတာ ကောင်းတယ်” ရန်ကိုင်က နှစ်ထောင်းအားရစွာနဲ့ ရယ်မောလိုက်ပြီး လီဖူရဲ့ မျက်နှာကို အားပြင်းပြင်းနဲ့ ဖိချလိုက်တယ်။

“နင်… နင်ငါ့ကို လုပ်ရဲတယ်” လီဖူက စူးစူးရှရှ အသံနဲ့ အော်ဟစ်လိုက်တယ်။ သူမ ပါးစပ်ဖွင့်လိုက်တဲ့ အခိုက် ဖုန်တွေ၊ သဲတွေ၊ မြေကြီးတွေက သူမပါးစပ်ထဲ ဝင်သွားခဲ့တယ်။ သူမရဲ့ မျက်နှာလှလှလေးဟာတော့ သွေးတို့ဖြင့် စိုရွဲနေခဲ့ပြီး စုတ်ပြတ်သတ်နေခဲ့ပါပြီ။ သူမ မျက်ဝန်းတွေကတော့ အလွန်အမင်း သိပ်သည်းလှသည့် မုန်းတီးမှုတို့ဖြင့် ပြည့်နေခဲ့တယ်။

အကုန်လုံးကို အကျဉ်းချုံး ပြောရမယ် ဆိုရင်တော့ သူမရဲ့ ခွန်အားက အရမ်းမမြင့်သလို သူမရဲ့ အရည်အချင်းကလည်း သာမန်ထက် ပိုရုံလေးပါပဲ။ ဒါပေမယ့် ဒုတိယအဆင့် အင်အားစုဖြစ်တဲ့ သက်တန့်ဂိုဏ်းလို နေရာမျိုးမှာတော့ သူမကို လက်ရွေးစင် တစ်ယောက်လို့ သတ်မှတ်လို့ရပါတယ်။ ထို့ပြင် သူမရဲ့ မွေးရာပါ အလှကြောင့် အားလုံးရဲ့ ချီးကျူးမှု၊ ချီးမွမ်းမှုတွေ ကြားမှာ ကြီးပြင်လာခဲ့ကာ သူမရဲ့ စိတ်နေစိတ်ထားနဲ့ စရိုက်ကလည်း မောက်မာ၊ မာနာကြီးလာခဲ့ပါတယ်။

လူငယ် ပါရမီရှင်တွေ ဖြစ်တဲ့ ရှန်ချူလို လူတွေကလွဲပြီး သူမမျိုးဆက် ကျန်တဲ့ ယောကျ်ားတွေ အကုန်လုံး သူမရဲ့ စိတ်ဝင်စားမှုနှင့် မထိုက်တန်ပဲ သူမကိုတောင် ပြန်ပြီး ဖားယားနေရမှာပါ။ သူမ ဘယ်တုန်းက အခုလိုမျိုး အရှက်ခွဲ ခံရခဲ့ဖူးလို့လဲ။

ပါးစပ်ထဲ သဲအရသာကို မြည်းစမ်းနေရင်း သူမ အရမ်းဂုဏ်ယူရတဲ့ မျက်နှာလှလှလေးက ထိုကောင်စုတ်ရဲ့ ခြေထောက်နဲ့ နင်ခြေထားခံရတယ် ဆိုတာကို စဉ်းစားမိလိုက်တာနဲ့ လီဖူအနေနဲ့ ဒေါသထွက်လွန်းလို့ သတိလစ်လုမတတ် ဖြစ်သွားခဲ့ရတယ်။

“နင့် သောက်ပါးစပ်ကို ပိတ်ထားစမ်း” ရန်ကိုင် သူမကို အေးစက်စက် အကြည့်နဲ့ စိုက်ကြည့်ပြီး အော်ဟစ်လိုက်တယ်။
“သွားသေလိုက်ပါလား…” ရှဲ့ရုန်က အခြေအနေတွေကို နားမလည်သေးပဲ ရန်ကိုင်ကို ဒေါသတကြီး အော်ဟစ်ဆဲဆိုလိုက်ပါတယ်။

ဒါပေမယ့် သူနောက်တစ်ခွန်း ထပ်မပြောရသေးခင်မှာပဲ ရန်ကိုင်လက်သီးနဲ့ မိတ်ဆက်လိုက်ရတယ်။

ဘုန်းဆိုတဲ့ မြည်သံနဲ့ အတူ ရှဲ့ရုန် မျက်နှာက မြေကြီးထဲ ကျွံဝင်သွားခဲ့သလို သွားလေးငါးချောင်းလောက်လည်း ကျွတ်ထွက်သွားခဲ့ရတယ်။ အခု သူ့ပါးစပ်တစ်ခုလုံး‌ သွေးတွေနဲ့ ပြည့်နေခဲ့တယ်။

ရန်ကိုင်ရဲ့ ရက်စက်သည့် အပြုအမူကို ကြောက်ရွံ့သည့် အတွက်ကြောင့် ရှဲ့ရုန်လည်း နောက်တစ်ခွန်း ထပ်မဟ ရဲတော့ပါဘူး။

“ရပ်လိုက်စမ်း” အခုမှပဲ မိုးကြိုးအလင်းဂိုဏ်းနဲ့ သက်တန့်နန်းတော်က အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ကျင့်ကြံသူတွေ ရောက်ရှိလာခဲ့တယ်။ ရန်ကိုင်ရဲ့ စိတ်စွမ်းအင် တိုက်ခိုက်မှုကို ခံလိုက်ရတာနဲ့ အခြေအနေတွေ မကောင်းတော့ဘူး ဆိုတာကို သတိပြုမိလိုက်ပြီး ဒီအနေရာဆီ အလျင်စလို ပြေးလာခဲ့တာပါ။ ဒါပေမယ့် သူတို့ ဒီလောက် မြန်မြန် ပြေးလာခဲ့တာတောင် နောက်ကျသွားခဲ့ရပါသေးတယ်။

ရွှစ်… ရွှစ်….

လေခွင်းသံနှင့်အတူ အကြီးအဲ နှစ်ယောက်က တစ်ချိန်တည်း ရောက်ရှိလာခဲ့ပြီး ရန်ကိုင်နဲ့ ငါးမီတာအကွာမှာ ရပ်လိုက်ကြကာ အေးစက်စက် အကြည့်နဲ့ ရန်ကိုင်ကို စိုက်ကြည့်နေလိုက်ကြတယ်။

ကွမ့်ချီလဲ့က တစ်ချိန်တည်းမှာ လှုပ်ရှားလိုက်ပြီး ရန်ကိုင်နဲ့ အကြီးအကဲ နှစ်ယောက်ကြား ဝင်ရပ်လိုက်တယ်။

ရန်ကိုင်ကလည်း ထိုအကြီးအကဲ နှစ်ယောက်ကို ပြန်ပြီး စိုက်ကြည့်လိုက်တယ်။

ထိုနှစ်ယောက်ရဲ့ ခွန်အားက အရမ်းကြီး မမြင့်လှပါဘူး။ ကွမ့်ချီလဲ့ထက်တောင် နိမ့်ကျနေပါသေးတယ်။ နှစ်ယောက်စလုံးက အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့်ကို ချိုးဖျက်ပြီးတာ သိပ်မကြာသေးတဲ့ ပုံပါပဲ။

တကယ်တော့ တကယ့်ပညာရှင်တွေက တိုက်ပွဲအတွက် အကုန် ထွက်သွားခဲ့ကြပြီလေ။ ထို့ကြောင့် ကျန်ခဲ့တဲ့ လူတွေအကုန်လုံးက သူတို့ရဲ့ ဂျူနီယာလေးတွေကို ကာကွယ်စောင့်ကြည့်ဖို့သာ ကျန်ခဲ့တာပါ။ ထို့ကြောင့် သူတို့ရဲ့ ခွန်အားက အရမ်းကြီး သန်မာနေစရာ မလိုပါဘူး။

သူတို့ သုံးယောက်က တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် အပြန်အလှန် စူးစိုက်ကြည့်နေခဲ့ကြပြီး သူတို့ကြားက လေထုက တင်းမာလာခဲ့တယ်။

တိတ်ဆိတ်မှုက အချိန်အတော်ကြာအောင် ကြီးစိုးနေပြီး နောက်မှာတော့ အကြီးအကဲ နှစ်ယောက် သွေးသံတရဲရဲ ဖြစ်နေတဲ့ ရှဲ့ရုန်နဲ့ လီဖူတို့ နှစ်ယောက်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်တယ်။ နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ ရင်ထဲ ဒေါသတို့ လှိုက်တက်လာခဲ့တယ်။

သူတို့ရဲ့ ဂျူနီယာတွေ အခုလို ရက်ရက်စက်စက် အနိုင်ကျင့်ခံနေရတာကို မြင်လိုက်ရချိန်မှာတော့ အကြီးအကဲ နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ အမူအရာ သုန်မှုန်သွားခဲ့တယ်။ ပိုဆိုးတာက သူတို့နှစ်ယောက်က ထိုလူငယ်လေးကို ချောင်းမြောင်း တိုက်ခိုက်ခဲ့ပေမယ့် ထိုကောင်က ဘာမှမဖြစ်ပဲ သူတို့ကိုတောင် ပြန်ပြီး တိုက်ခိုက်ခဲ့ပါသေးတယ်။

“ငါတို့နားလည်တယ်” မိုကြိုးအလင်းဂိုဏ်းက အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ကျင့်ကြံသူက ပြောလိုက်တယ်။

“မင်းတို့ လုပ်လို့ ငါက ပြန်လုပ်ရတာလေ” ရန်ကိုင်က ပြန်ပြောလိုက်တယ်။

သက်တန့်နန်းတော်က အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ကျင့်ကြံသူက ချောင်းဟန့်လိုက်ပြီး တုန့်ဆိုင်းတုန့်ဆိုင်းနဲ့ ပြောလိုက်တယ် “လူငယ်လေး၊ သူတို့ကို အရင်ဆုံး လွှတ်ပေးသင့်တယ်။ အခုလို မြင်ကွင်းမျိုးက ကြည့်လို့ရှုလို့ ကောင်းတာမဟုတ်ဘူး”

“အဲ့ဒါက ခင်ဗျားတို့ ကိစ္စလေ၊ ကျုပ်နဲ့ ဘာဆိုင်လို့လဲ”

အကြီးအကဲရဲ့ မျက်နှာ အမူအရာ အနည်းငယ် သုန်မှုန်သွားခဲ့ပြီး ပြောလိုက်တယ် “မင်းဆုံးဖြတ်ပြီးပြီလား”

မိုးကြိုးအလင်းဂိုဏ်းက အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် အကြီးအကဲလည်း မကျေမနပ် ဖြစ်သွားခဲ့ပြီး အေးစက်စက် အမူအရာနဲ့ ပြန်ပြောလိုက်တယ် “လူငယ်လေး၊ ခုဏတုန်းက ကိစ္စက ဒီလူအိုကြီး နှစ်ယောက်နဲ့ပဲ သက်ဆိုင်တာလေ။ အဲ့ဒါကြောင့် ငါတို့ရဲ့ ဂျူနီယာနှစ်ယောက်ကို လွှတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ငါတို့ ရှေ့တန်းမှာ ရှိနေသရွေ့ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် မှီခိုအားထား နေရဦးမှာကို မင်းသိထားသင့်တယ်နော်”

သူတို့ ပြောလိုက်တဲ့ စကားတွေက အဓိပ္ပါယ် နှစ်ခု ထွက်နေခဲ့ပါတယ်။ ထို့ကြောင့် အခြားသူတွေရဲ့ အမြင်မှာတော့ လူအိုကြီးနှစ်ယောက်ရဲ့ ရှဲ့ရုန်နဲ့ လီဖူတို့ နှစ်ယောက်ရဲ့ ရိုင်းပြမှုနဲ့ ပက်သက်ပြီး ဆွေးနွေးနေကြတာလို့ပဲ ထင်နေကြတာပါ။ ဒါပေမယ့် ရန်ကိုင်က ထိုလူအိုကြီး နှစ်ယောက် ချောင်းမြောင်းတိုက်ခိုက်တဲ့ ကိစ္စကို ပြောနေတယ် ဆိုတာကိုတော့ ကွမ့်ချီလဲ့က လွဲပြီး ဘယ်သူမှ မသိခဲ့ပါဘူး။

ပြုံးဖြဲဖြဲလုပ်လိုက်ရင်း ရန်ကိုင်က ခေါင်းခါလိုက်ပြီး “အချို့ကိစ္စတွေက တစ်ယောက်ယောက် မရောက်လာသေးသရွေ့ ဖြေရှင်းလို့ ရမှာမဟုတ်ဘူး”

“မင်းဘာလိုချင်တာလဲ” မိုးကြိုးအလင်းဂိုဏ်းက အကြီးအကဲရဲ့ မျက်နှာက ပိုပို သုန်မှုန်လာခဲ့တယ်။ ရန်ကိုင်က မရိုးရှင်းဘူး ဆိုတာကို သိထားပေမယ့် သူတို့ကတော့ ရန်ကိုင်ကို မကြောက်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ရှဲ့ရုန်နဲ့ လီဖူတို့ရဲ့ အသက်က ရန်ကိုင် လက်ထဲ ရောက်နေတဲ့အတွက် သူတို့အနေနဲ့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို နှိမ့်ချပြီးတော့ပဲ ပြောဆိုရပါတော့မယ်။

“ငါဘာမှ မလိုချင်ပါဘူး” ရန်ကိုင်က လှောင်ပြောင်လိုက်ပြီး အစစ်အမှန်ချီတွေက သူ့လက်တစ်လျှောက် ပြင်းပြင်းထန်ထန် လှည့်ပတ် စီးဆင်းလာခဲ့တယ်။

သူသိချင်တာက ထိုလူနှစ်ယောက် ဘာလို့ သူ့ကို သတ်ဖို့ ကြိုးစားရတာလဲ ဆိုတာကိုပါ။

ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက်နဲ့ သူဒီကို ရောက်တာ တစ်ရက်တောင် မကြာသေးပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ထိုလူတွေက သူ့ကို သတ်ချင်နေခဲ့ပါတယ်။ ထိုလူတွေကို သူရန်စမိဖို့ မပြောနဲ့ အရင်တုန်းက တစ်ခါလေးတောင် တွေ့ခဲ့ဖူးတာ မဟုတ်ပါဘူး။

ဘာလို့ အခုတွေ ဖြစ်ရတာလဲဆိုတာကို ရန်ကိုင် စဉ်းစားမိတာ တစ်ခုတော့ ရှိပါတယ်။ ထိုအကြံဥာဏ်က နည်းနည်းလေး ရှက်စရာ ကောင်းနေခဲ့ပါတယ်။ သူထင်တာသာ မှန်မယ်ဆိုရင်တော့ တစ်ယောက်ယောက်က သူ့ကို မနာလိုနေလို့ အခုလို တွေ ဖြစ်လာရတာပါ။

“သူတို့ကို ခပ်မြန်မြန် လွှတ်ပေးဖို့ ဒီလူအိုကြီး မင်းကို အကြံပေးလိုက်မယ်၊ အဲ့လိုမှ မဟုတ်ရင်တော့ မင်းရဲ့ ဘဝတစ်လျှောက်လုံး ကျိန်းသေ နောင်တရသွားရလိမ့်မယ်” မိုးကြိုးအလင်းဂိုဏ်းက အကြီးအကဲက ရုတ်တရက် ပြောချလိုက်တယ်။ သူဆက်ပြီး ယဉ်ကျေးမနေတော့ပါဘူး။ ပြောပြီးတာနဲ့ သူ့ကိုယ်ကနေ အစစ်အမှန်ချီတို့ ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။ ရန်ကိုင်သာ ထိုနှစ်ယောက်ကို ချက်ချင်း မလွှတ်ပေးရင် နောက်ဘာဆက်ဖြစ်မယ် ဆိုတာကို အစစ်အမှန်ချီကို ထုတ်လွှတ်ပြီး သွယ်ဝိုက်ပြောလိုက်တာပါ။

“ခင်ဗျားကျုပ်ကို ခြိမ်းခြောက်နေတာလား” ရန်ကိုင်က မျက်မှောင်ကြုံ့လိုက်ပြီး သူ့အမူအရာကလည်း အေးစက်လာခဲ့တယ်။

“မင်းအဲ့လို တွေးလို့ရတယ်” မိုးကြိုးအလင်းဂိုဏ်းက အကြီးအကဲက ပြန်ပြောလိုက်တယ်။

“ခင်ဗျားကော” ရန်ကိုင်က သက်တန့်နန်းတော်က အကြီးအကဲဆီ လှမ်းကြည့်လိုက်တယ်။
ဒါပေမယ့် ထိုလူအိုကြီးက ဘာမှမပြောပဲ နှာခေါင်းသာ ရှုံ့လိုက်တယ်။

“ကောင်းတယ်” ရန်ကိုင်က အသာအယာလေး ခေါင်းညိတ်လိုက်တယ်။ ရန်ကိုင် အမူအရာက ရက်စက်တော့မယ့် အသွင်သို့ ချက်ချင်း ပြောင်းလဲသွားခဲ့ပြီး သူ့လက်ထဲက အစစ်အမှန်ချီကို ဓါးတစ်ချောင်းပုံစံအဖြစ် ပြောင်းလဲလိုက်တယ်။ ပြီးတာနဲ့ ရှဲ့ရုန်နဲ့ လီဖူတို့ နှစ်ယောက်ရဲ့ ပုခုံးနားဆီ ခုတ်ချလိုက်တယ်။

ရွှတ်….

ရှဲ့ရုန်နဲ့ လီဖူတို့ရဲ့ မျက်နှာ ဖြူလျော်သွားခဲ့ပြီး တစ်ခဏကြာ တိတ်ဆိတ်ပြီးနောက် ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းတဲ့ အော်ဟစ်သံတို့ သူတို့ပါးစပ်ကနေ ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။

သူတို့နှစ်ယောက်စလုံး လက်တစ်ဖက်စီ ပြတ်သွားခဲ့ကြလေပြီ။

“မင်း…” မိုးကြိုးအလင်းဂိုဏ်းနဲ့ သက်တန့်နန်းတော်က အကြီးအကဲ နှစ်ယောက်စလုံးကို ရန်ကိုင်အား မယုံကြည့်စွာနဲ့ စိုက်ကြည့်နေလိုက်ကြတယ်။ ရန်ကိုင် ဒီလောက်အထိ ရက်စက် လိမ့်မယ်လို့ သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံး ထင်မှတ်မထားခဲ့ကြပါဘူး။

ကွမ့်ချီလဲ့လည်း အရူးတစ်ယောက်ကို စိုက်ကြည့်နေရသလို ခံစားလိုက်ရတယ်။ သူ့မျက်လုံးတွေဆိုရင် ထိတ်လန့် တုန်လှုပ်မှုတို့နဲ့ ပြည့်နေခဲ့တယ်။

ရန်ကိုင် မျက်နှာက ပုံမှန်အတိုင်း ပြန်ဖြစ်သွားခဲ့တယ်။ ထို့နောက်က သူရှေ့က အမျက်ချောင်းချောင်း ထွက်နေတဲ့ အကြီးအကဲ နှစ်ယောက်ကို ကြည့်လိုက်ပြီး အေးစက်စက်နဲ့ နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်တယ် “နောက်တစ်ကြိမ်ကျ သူတို့ရဲ့ ရင်ဘတ်ပဲ”

“မင်းလုပ်ရဲလား” မိုးကြိုးအလင်းဂိုဏ်းနဲ့ သက်တန့်နန်းတော်က အကြီးအကဲတို့ နှစ်ယောက်စလုံး ဒေါသတကြီး အော်ဟစ်လိုက်ကြတယ်။ ရန်ကိုင်သာ ပြောခဲ့တဲ့အတိုင်း လုပ်မယ်ဆိုရင်တော့ ရှဲ့ရုန်နဲ့ လီဖူတို့ နှစ်ယောက်စလုံး အသက်ပျောက်သွားရမှဦပါ။

“ငါမလုပ်ရဲဘူးလို့ ထင်နေတာလား” ရန်ကိုင်က မိစ္ဆာဆန်ဆန် ပြုံးလိုက်တယ်။

အကြီးအကဲ နှစ်ယောက်စလုံး ပေါက်တော့မယ့် မီးတောင်းတွေလို ဖြစ်နေခဲ့ကြတယ်။ ဒါပေမယ့် ရန်ကိုင် မျက်နှာထက် တုန့်ဆိုင်းသည့် အမူအရာ နည်းနည်းလေးတောင်မှ မမြင်ရသလို သူ့လေသံကလည်း လိမ်နေတဲ့ အသံ ပေါက်မနေခဲ့ပါဘူး။

သူလုပ်ရဲလို့သာ အခုလို ခြိမ်းခြောက်စကားမျိုး ပြောလိုက်တာပါ။

သူတို့ရှေ့က လူငယ်လေးက ဘာကိုမှ မကြောက်တတ်တဲ့ လူစားမျိုးဆိုတာကို လူအိုကြီးနှစ်ယောက် ချက်ချင်းပဲ နားလည်လိုက်တယ်။ ထိုကောင်က စိတ်မကြည်ရင် စိတ်ပေါက်တဲ့ အတိုင်းလုပ်မယ့် လူမျိုးပါ။ ပြီးတော့ သူ့ကို ဖိအားပေးပြီး လာနှိပ်ကွတ်ဖို့ ကြိုးစားရင် ရန်ကိုင်ကလည်း သူဘာကောင်လဲ ဆိုတာကို ချက်ချင်း ပြန်ပြောပြလိုက်မှာပါ။ ထို့ကြောင့် သူ့ကို သွားခြိမ်းခြောက်က သူ့ဒေါသကို သွားဆွပေးနေတာနဲ့ အတူတူပါပဲ။

“ပြော၊ ဒီကိစ္စကို အဆုံးသတ်ဖို့အတွက် မင်းဘာလိုချင်လဲ” သက်တန့်နန်းတော်က အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ကျင့်ကြံသူက အသက်ပြင်းပြင်း တစ်ချက်ရှုလိုက်ပြီး မေးလိုက်တယ်။

“ခင်ဗျားတို့ နှစ်ယောက် ကျုပ်လိုချင်နေတဲ့ အဖြေကို ပေးနိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး” ရန်ကိုင်က အဓိပ္ပါယ်ရှိရှိ ပြုံးရင်း ပြောလိုက်တယ်။ ထို့နောက် သူ့အကြည့်က အဝေးတစ်နေရာဆီ အမှောင်ထုဆီ ရောက်ရှိသွားခဲ့တယ်။

သူ့လှမ်းကြည့်လိုက်တဲ့ နေရာက ရှန်ချူ ရှိနေတဲ့နေရာပါ။ ရှန်ချူက သူ့နှာခေါင်းကို ပွတ်လိုက်ပြီး မဲ့ပြုံးပြုံးလိုက်တယ်။

“သခင်လေး…” သူ့နောက်မှာ ရှိနေတဲ့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ကျင့်ကြံသူတွေထဲက တစ်ယောက်က တိုးတိုးလေး ခေါ်လိုက်ပြီး မျက်မှောင်ကြုံရင်း “သူ သခင်လေးကို ကြည့်နေတာလား”

“အင်း” ရှန်ချူက ခေါင်းပြန်ညိတ်ပြလိုက်ပြီး “ငါဒီမှာ ရှိနေတာကို သူသိတာလား၊ သူငါ့ကို ဘယ်လို ရှာတွေ့သွားတာလဲ”

“အဲ့လူငယ်လေးရဲ့ အလိုလိုသိစိတ်က အရမ်းကို စူးရှလွန်းတယ်”

“ဖြစ်နိုင်လောက်တယ်” တစ်ခုခု ထူးဆန်းနေသလို ရှန်ချူ ခံစားရပေမယ့် ဘာထူးဆန်း နေတာလဲ ဆိုတာကိုလည်း သူရှင်းမပြတတ်ပါဘူး။ တစ်ခဏလောက် ဇဝေဇဝါ ဖြစ်နေပြီးနောက် ရှန်ချူက အမှောင်ထဲကနေ ရဲရဲဝံ့ဝံ့နဲ့ ထွက်သွားလိုက်တယ်။

မကြာခင်မှာပဲ ရှန်ချူက မထင်မရှား နေရာတစ်ခုကနေ ထွက်ပေါ်လာခဲ့ပြီး အော်ဟစ်မေးမြန်းလိုက်တယ် “ဘာတွေ ဖြစ်နေတာလဲ။ ငါဘာလို့ တိုက်ခိုက်သံတွေ ကြားနေရတာလဲ”

စခန်းကို ကွပ်ကဲအမိန့်ပေးနေတဲ့လူ ထွက်လာတာကို မြင်လိုက်ရချိန်မှာတော့ နှစ်ဖက်ကြားက တင်းမာနေတဲ့ လေထုက အနည်းငယ် ပြေလျော့သွားခဲ့တယ်။

ဒါပေမယ့် သွေးတိုက်ပွဲဂိုဏ်းနဲ့ မုန်တိုင်စံအိမ်က တပည့်တွေက စိုးရိမ်သွားခဲ့ကြပြီး အလင်းမိုးကြိုးဂိုဏ်းနဲ့ သက်တန့်နန်းတော်က လူတွေကတော့ ပျော်ရွှင်စွာနဲ့ လှောင်ပြောင်နေခဲ့ကြတယ်။

ရန်ကိုင်က အကြမ်းပတမ်း တိုက်ခိုက်ခဲ့တဲ့အတွက် ကျိန်းသေ အပြစ်ပေးခံရလိမ့်မယ်လို့ သူတို့ အားလုံး ထင်နေခဲ့ကြတာပါ။

“သခင်လေးရှန်” အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ကျင့်ကြံသူ သုံးယောက်က လေးလေးစားစားနဲ့ ရှန်ချူကို သွားနှုတ်ဆက်လိုက်ကြတယ်။

ရှန်ချူက အသာအယာလေး ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက်ကို ညင်သာစွာနဲ့ ပြုံးပြလိုက်တယ်။

ရှဲ့ရုန်နဲ့ လီဖူက အံကြိတ်ရင်း နာကျင်မှုကို တောင့်ခံကာ အော်ပြေလိုက်တယ် “သခင်လေးရှန်၊ ကျွန်တော်တို့ကို ကယ်ပါဦး၊ ဒီကောင်က ကျွန်တော်တို့ကို သတ်ချင်နေတယ်”

သူပြောလို့ ပြီးသွားတာနဲ့ ရန်ကိုင်က ထိုနှစ်ယောက်ရဲ့ ပါးနှစ်ဖက်ကို လက်ဝါးစား ကျွေးလိုက်တယ်။
ဖြန်း… ဖြန်း….

ညလေထုထဲ ပါးရိုက်သံတို့ ပဲ့တင်ထပ်သွားခဲ့တယ်။

ထိုအခြင်းအရာကို မြင်လိုက်တာနဲ့ ရှန်ချူ မျက်မှောင်ကြုံ့လိုက်ပြီး ရန်ကိုင်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်တယ်။

သူ့မျက်ဝန်းထဲ စိတ်ပျက်သည့် အရိပ်အယောင် တစ်စွန်းတစ် ဖြတ်ပြေးသွားခဲ့ပေမယ့် ချက်ချင်းပဲ ဖုံးကွယ်ထားလိုက်တယ်။

“သခင်လေးရှန်၊ အခြေအနေက…” အလင်းမိုးကြိုးဂိုဏ်းက အကြီးအကဲက ရှန်ချူဆီ အမြန်အဆန် ချဉ်းကပ်သွားလိုက်ပြီး အခြေအနေတွေကို ရှင်းပြဖို့ ကြိုးစားလိုက်တယ်။

ဒါပေမယ့် ရှန်ချူက သူ့လက်ကို မြှောက်လိုက်ပြီး ဟန့်တားထားလိုက်တယ်။ ထို့နောက် သူ့အကြည့်က လူအုပ်ထဲ ဖြတ်ပြေးသွားခဲ့ပြီး နောက်ဆုံးမှာတော့ ဟူမေးအာဆီ ရောက်သွားခဲ့ကာ မေးလိုက်တယ် “မေးအာ၊ ဘာတွေ ဖြစ်ခဲ့လဲဆိုတာ ငါ့ကို ရှင်းပြလို့ရမလား”

ဟူမေးအာက ရန်ကိုင် အရေးကိုသာ စိုးရိမ်နေတဲ့အတွက် ရှန်ချူ သူမကို ဘယ်လိုခေါ်ခေါ် ဂရုမစိုက်နိုင်တော့ပဲ ချက်ချင်းပဲ အဖြစ်အပျက် တစ်ခုကို ပြန်ရှင်းပြလိုက်တယ်။

“အမှန်ပဲလား” ဟူမေးအာ ပြောတာကို နားထောင်ပြီးနောက် ရှန်ချူက အလင်းမိုးကြိုးဂိုဏ်းနဲ့ သက်တန့်နန်းတော်က တပည့်တွေဆီ ကြည့်လိုက်ပြီး မေးလိုက်တယ်။

ဘာပြန်ဖြေလို့ ဖြေရမှန်း မသိတဲ့အတွက် တပည့်အားလုံးက သူတို့ရဲ့ အကြီးအကဲတွေကိုသာ လှမ်းကြည့်လိုက်ကြတယ်။

တပည့်တွေရဲ့ တုန့်ပြန်မှုကို မြင်လိုက်တနာဲ့ ရှန်ချူက လှောင်ပြောင်လိုက်တယ် “အို၊ ဒီသခင်လေးက မင်းတို့ကို ရိုးရှင်းတဲ့ မေးခွန်းလေး တစ်ခုပဲ မေးနေတာလေ။ အဲ့လို ရိုးရှင်းတဲ့ မေးခွန်းလေး တစ်ခုကိုတောင် မင်းတို့က မဖြေနိုင်ဘူးလား”

လူအုပ်ကြီးက ချက်ချင်း ဆိုသလို ခေါင်းငုံ့လိုက်ကြပြီး တိုးတိုးလေး ပြန်ဖြေလိုက်ကြတယ် “ဟုတ်ပါတယ်”

ရှန်ချူက ပြုံးပြီး ပြန်ပြောလိုက်တယ် “အဲ့လိုဆိုမှတော့ အခုကိစ္စက ရှဲ့ရုန်နဲ့ လီဖူတို့ရဲ့ ရိုင်းပြမှုကြောင့် ဖြစ်လာခဲ့တာပါ။ အားလုံးက အင်အားစု အသီးသီးက ဖြစ်ကြပေမယ့် ငါတို့အားလုံးက တိမ်မိစ္ဆာနယ်မြေကို တိုက်ခိုက်ဖို့ ဒီနေရာမှာ စုဝေးနေကြာတာ ဖြစ်တဲ့အတွက် ငါတို့အားလုံးက အသင်းအဖွဲ့တစ်ခုတည်းလို့တောင် ပြောလို့ရတယ်။ အမှန်တကယ် ငါတို့က တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် အချင်းချင်း ရိုင်းပင်းကူညီနေရမှာ။ အဲ့ဒါကို မင်းတို့က အချင်းချင်း ပြန်ရန်စပြီး ရန်ပွဲတွေတောင် ဖန်တီးနေလိုက်သေးတယ်။ အခုကိစ္စက ဘယ်သူ့အမှားကြောင့် ဖြစ်လာလဲဆိုတာကို မင်တို့ အားလုံး သိလိမ့်မယ်လို့ ငါထင်တယ်။ မင်းတို့တွေ ဘာကြောင်ကြည့်နေတာလဲ။ သွေးတိုက်ပွဲဂိုဏ်းနဲ့ မုန်တိုင်းစံအိမ်က တပည့်တွေကို မြန်မြန် သွားတောင်းပန်လိုက်လေ”

Martial Peak
အပိုင်း (၃၅၅) တောင်းပြန်လိုက်
ထိုစကားကို ကြားလိုက်တာနဲ့ မိုးကြိုးအလင်းဂိုဏ်းနဲ့ သက်တန့်နန်းတော်က အကြီးအကဲ နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ မျက်နှာ ရှုဲ့မဲ့သွားခဲ့ကြတယ်။

ဂျူနီယာတွေ အကုန်လုံးလည်း ကြောင်သွားခဲ့ကြပြီး ချန်ရှုကို စိတ်ရှုပ်ရှုပ်နဲ့ လှမ်းကြည့်လိုက်ကြတယ်။

ရန်ကိုင် မျက်ဝန်းထဲ အလင်းတစ်ချက် ဖြတ်ပြေးသွားခဲ့ပြီး ဆန်းကြယ်သည့် အပြုံးတစ်ခု သူ့မျက်နှာထက် ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။

“သခင်လေးရှန်…” ရှဲ့ရုန်က သွားတွေ ကျိုးပဲ့နေပြီး သူ့ပါးစပ်ကနေ သွေးတွေ စီးကျနေပေမယ့် မနေနိုင်ပဲ အော်ခေါ်မိလိုက် ပါသေးတယ်။ ရန်ကိုင်က ရှဲ့ရုန်ကို ခွေးတစ်ကောင်လို ရိုက်နှက်ပြီး အရှက်ခွဲခဲ့တယ်။ ရှန်ချူရောက်လာလို့ သူတို့အတွက် တရားမျှတမှု ရှာပေးမယ်ထင်ပြီး ပျော်နေခဲ့ပါတယ်။ ရှန်ချူက သူတို့ကိုတောင် ပြန်ပြီး တောင်းပန်ခိုင်းနေလိုက်ပါသေးတယ်။ ဒါပေမယ့် သူ့အပေါ် အေးစက်ပြီး စူးရဲသည့် အကြည့်တစ်ခု ရောက်လာတာကို ခံစားမိလိုက်တဲ့အတွက် အလျင်စလိုပဲ သူ့ပါးစပ်ကို ပြန်ပိတ်ထားလိုက်တယ်။

အပြုံးကြီး တစ်ခုကို ဆင်မြန်းရင်း ရှန်ချူက ရန်ကိုင်ဆီ လမ်းလျှောက်သွားလိုက်ပြီး “ရောင်းရင်း၊ ဒီရှန်ချူက သူ့ရဲ့ တာဝန်ဝတ္တရားအချို့ ပက်ကွက်ခဲ့တဲ့အတွက် သွေးတိုက်ပွဲဂိုဏ်းနဲ့ မုန်တိုင်စံအိမ် တပည့်တွေကို ခံစားသွားရစေခဲ့တယ်။ မင်းဒေါသ ထွက်နေတယ် ဆိုတာကို ငါနားလည်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ငါ့မျက်နှာကို ထောက်ထားပြီး သူတို့ကို တစ်ကြိမ်လောက် ခွင့်လွှတ်ပေးလို့ မရဘူးလား။ သူတို့ ဆက်ပြီး အသက်ရှင်နေမှပဲ အမှားကို သင်ခန်စာယူပြီး အမှန်ပြန်ပြင်နိုင်မှာလေ။ ဒီနေ့ည ကိစ္စနဲ့ပက်သက်ပြီး အခုလိုမျိုး နောက်တစ်ကြိမ် ထပ်မဖြစ် စေရပါဘူးလို့ ငါရှန်ချူ အာမခံပါတယ်”
ရှန်ချူက လုံးဝကို ရိုးသားသည့် အမူအရာလေးနဲ့ တောင်းပန်နေခဲ့တယ်။ သူ့လေသံက မောက်မာခြင်း မရှိသလို ဖိအားပေးသည့် လေသံမျိုးလည်း မဟုတ်ပါဘူး။ မသိတဲ့ သူသာဆိုရင် သူ့ရဲ့ ဟန်ဆောင်မျက်နှာဖုံးကြောင့် အထင်မှားသွားနိုင်ပါတယ်။

ရှန်ချူ ဒီလောက် နှိမ့်ချပြောဆို ဆက်ဆံနေတာကို မြင်ရတော့ အားလုံးလည်း အံ့အားသင့်သွားမိခဲ့ကြတယ်။

သွေးတိုက်ပွဲဂိုဏ်းနှင့် မုန်တိုင်းစံအိမ်က တပည့်တွေလည်း စိတ်သက်သာရာ ရသွားခဲ့ကြပြီး အားတက်သွားခဲ့ကြတယ်။ သူတို့အားလုံးက အစောပိုင်းတုန်းက အခိုက်အတန့်က ရန်ကိုင် အတွက် ဘယ်လောက်တောင် အန္တရာယ်များခဲ့လဲ ဆိုတာကို မသိခဲ့ပဲ လူငယ်မျိုးဆက်ကြားက တိုက်ပွဲတစ်ခုလို့ပဲ ထင်နေကြတာပါ။

ရှဲ့ရုန်နဲ့ လီဖူက ရန်ကိုင်လက်မှာ တော်တော်လေး ခံစားသွားရတဲ့အပြင် ရှန်ချူကပါ သူတို့ဘက် ပါနေတာကို မြင်ရတော့ သွေးတိုက်ပွဲဂိုဏ်းနှင့် မုန်တိုင်းစံအိမ်က တပည့်တွေ မကျေနပ်ပဲ ဘယ်နေပါတော့မလဲ။

ဖန်ဇီဂျိနဲ့ ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက်က ရန်ကိုင်ဆီ လှမ်းကြည့်လိုက်ကြတယ်။ တစ်ခုခု မူမန်ဘူးလို့ သူတွေ့ အကုန်လုံး ခံစားနေခဲ့ရတယ်။

မီတာဒါဇင်ကျော်ကနေ ရန်ကိုင်က ရှန်ချူကို ပြန်လှမ်းကြည့်လိုက်တယ်။ ရှန်ချူ ဘာလုပ်နေတာလဲ ဆိုတာကို သူအခုမှပဲ နားလည်သွားတော့တယ်။

ဒီနေရာမှာ ဖြစ်ပျက်ခဲ့တဲ့ အဖြစ်အပျက်တွေ အကုန်လုံးက ရှန်ချူက သူ့နားမှာ ရှိနေတဲ့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့် ကျင့်ကြံသူ နှစ်ယောက်ရဲ့ ကောင်းကင် စိတ်အာရုံ အကူအညီနဲ့ သိရှိထားပါလိမ့်မယ်။ ဒါပေမယ့် သူက ဘာမှ မသိချင်ယောင် ဆောင်ပြီး ဟန်ဆောင်ဇာတ်လမ်း ကပြနေခဲ့ပါတယ်။

ထိုကောင်က သူ့ကိုယ်သူ တကယ်ကို ဖုံးကွယ်ထားနိုင်တဲ့ မွေးရာပါ မြွေတစ်ကောင်ပါပဲ။

“ဒီက ရောင်းရင်းမှာ ဘာမကျေနပ်တာများ ရှိသေးလဲ၊ လိုအပ်တာတွေ ရှိသေးရင် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောလို့ ရတယ်နော်” ရှန်ချူက ပြုံးပြီး ပြောလိုက်တယ်။

“သခင်လေးရှန်ချူက ဒီလောက် မျှမျှတတနဲ့ ဝင်ရောက်ဖြန်ဖြေ ပေးနေမှတော့ ဒီက ကျုပ်ကလည်း ကျေနပ်ပေးရတော့မှာပေါ့” ရန်ကိုင်က ပြုံးလိုက်တယ်။

“ကောင်းတယ်၊ ကောင်းတယ်” ရှန်ချူက နွေးထွေးစွာ ပြုံးရင်း ရယ်မောကာ ပြောလိုက်တယ် “ဒီမှာ ရှိနေတဲ့ လူအားလုံးက မိတ်ဆွေတွေပါပဲ၊ အဲ့လောက်ကြီး အချင်းချင်း ရန်လို နေစရာ မလိုပါဘူး။ ငါတို့ရဲ့ အစစ်အမှန် ရန်သူက တိမ်မိစ္ဆာနယ်မြေက ကျင့်ကြံသူတွေ ဆိုတာ မင်းတို့အားလုံး သိထားသင့်တယ်။ ရောင်းရင်းလည်း ကျေနပ်သွားပြီဆိုရင် သူတို့ကို လွှတ်ပေးလိုက်ပါတော့လား”

“ကောင်းပြီလေ” ရန်ကိုင်က သူ့ဓါးတွေကို ဘေးဖယ်ထားလိုက်ပြီး ထိုနှစ်ယောက်ကို ကန်ထုတ်ပေးလိုက်တယ်။

ဘုန်းဆိုတဲ့ မြည်သံနဲ့အတူ ရှဲ့ရုန်နဲ့ လီဖူတို့ အမှိုက်အိတ်တွေလို ကန်ထုတ်ခံလိုက်ရတယ်။ သူတို့ရဲ့ အကြီးအကဲ အသီးသီးက လှမ်းဖမ်းလိုက်ကြပြီး အကျိုးဆက် အနေဖြင့် အကျိုးအနည်းငယ်ဆီ ထပ်ကျိုးသွားခဲ့ကြတယ်။

ရှန်ချည်းလည်း မျက်လုံး မှေးကျဉ်းသွားမိခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် ရန်ကိုင်က ပြန်ပြီးတော့သာ လှောင်ပြောင်လိုက်တယ်။
“ကောင်စုတ်လေး…” မိုးကြိုးအလင်းဂိုဏ်းနဲ့ သက်တန့်နန်းတော်က အကြီးအကဲ နှစ်ယောက်စလုံး အော်ဟစ်လိုက်တယ်။

“တောင်းပန်” ရန်ကိုင်က ထိုနှစ်ယောက်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်ပြီး ပြောလိုက်တယ်။ သူ့မျက်ဝန်းတွေထဲ အေးစက်မှုတို့နဲ့ ပြည့်နေခဲ့ပြီး ပြန်မေးခွန်းထုတ် မရနိုင်တဲ့ လေသံမျိုးနဲ့ ပြောလိုက်တယ်။

အကြီးအကဲ နှစ်ယောက်စလုံး ဒေါသထွက်သွားခဲ့ပြီး ရှေ့ပြေးတက်ကာ သူတို့ ရှေ့မှာ ရှိနေတဲ့ ထိုကောင်စုတ်ကို တစ်စစီ စုတ်ဖြဲပစ်ချင်လိုက်မိတယ်။ ဒါပေမယ့် ထိုကဲ့သို့မလုပ်ခင် ရှန်ချူ အထင်အမြင်ကို အရင်လှမ်းမေးလိုက်တယ်၊ ဒါပေမယ့် ရှန်ချူကတော့ သူတို့ကို ပြန်ပြီးတော့ပဲ ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်တယ်။

ရှန်ချူရဲ့ တုန့်ပြန်မှုကို မြင်လိုက်ရတော့ လူအိုကြီး နှစ်ယောက် အနေနဲ့ ရန်ကိုင်ကို တစ်စစီ စုတ်ဖြဲပစ်ချင်နေရင်တောင် အခုအချိန်မှာတော့ ထိုကဲ့သို့ လုပ်လို့ မဖြစ်သေးပါဘူး။ ထို့ကြောင့် အသံတိုးတိုးနဲ့ “အခု ငါတို့ဂျူနီယာတွေက သွေးတိုက်ပွဲဂိုဏ်းနဲ့ မုန်တိုင်းစံအိမ်က တပည့်တွေကို ရန်စ စော်ကားမိခဲ့တယ်။ ဒီလူအိုကြီးက သူ့တပည့်တွေကို အခုလို နောက်ထပ် ပြဿနာတွေ ထပ်မဖြစ်လာအောင် သေသေချာချာ ဆုံးမထားလိုက်ပါ့မယ်”

“ထွက်သွားလိုက်တော့” ရန်ကိုင်က လှောင်ပြောင် ပြောဆိုလိုက်တယ်။

“သွားကြမယ်” မိုးကြိုးအလင်းဂိုဏ်းနဲ့ သက်တန့်နန်းတော်က အကြီးအကဲ နှစ်ယောက်စလုံးက ရှဲ့ရုန်နဲ့ လီဖူကို သယ်ရင်း တပည့်တွေကို ဦးဆောင်ကာ မကျေနပ်မှုအပြည့်နဲ့ ပြန်ထွက်သွားလိုက်ကြတယ်။

သူတို့ ထွက်သွားပြီးနောက် ရှန်ချူက ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက်ကို ပြုံးပြလိုက်ပြီး ပြန်ထွက်သွားလိုက်တယ်။

မီးဖုံးနားမှာတော့ တိတ်ဆိတ်မှုက အချိန်အတော်ကြာတဲ့အထိ ကြီးစိုးနေခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် သိပ်မကြာပါဘူး မီးပုံဘေးပတ်ဝန်းကျင် တစ်ခုလုံး အူမြူးသံတို့ဖြင့် ပြည့်သွားခဲ့တယ်။ အားလုံးက ရန်ကိုင်ကို လေးစားမှုအပြည့်နဲ့ ဝိုင်းကြည့်နေခဲ့ကြပြီး သူရဲကောင်းတစ်ယောက်လို ဆက်ဆံနေခဲ့ကြတယ်။

သူတို့အားလုံးက ဂိုဏ်းသုံးဂိုဏ်းက ဆိုပေမယ့် အခု ဒီနေရာကို ရောက်လာခဲ့တဲ့ အတွက် ထိုကွဲပြားချက် သေးသေးလေးတွေက အရေးမပါတော့ပါဘူး။ အားလုံးက အတူတူ ပူးပေါင်းလုပ်ကိုင် ခဲ့ကြပြီး မတရားအနိုင်ကျင့်တာကိုလည်း အတူတူ ခံစားလာခဲ့ရပြီး နောက်မှာတော့ သူတို့ကြားက ဆက်ဆံရေးက ပိုပြီး ခိုင်မြဲလာခဲ့တယ်။ အခု ရန်ကိုင်က အားလုံးရှေ့ကနေ မားမားမတ်မတ် ရပ်တည်ပြီး သူတို့အတွက် လက်စား ပြန်ချေပေးလိုက်တာကို မြင်တော့ သူတို့လည်း စိတ်လှုပ်ရှား ပျော်ရွှင်မိတာပေါ့။

ကွမ့်ချီလဲ့ တစ်ယောက်သာ မျက်မှောင်ကြုံ့ပြီး တိတ်တဆိတ်နဲ့ ထိုင်နေခဲ့တယ်။

ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက်က ရန်ကိုင်ဆီ လမ်းလျှောက်သွားလိုက်ပြီး ဟူကျောင်းအာက မေးလိုက်တယ် “အခု ဘာတွေ ဖြစ်ခဲ့တာလဲ”

“ဘာမှ မဖြစ်ခဲ့ပါဘူး” ရန်ကိုင်က အသာအယာလေး ခေါင်းခါလိုက်တယ်။ အခု အဖွဲ့သားတွေ အားလုံးက ပျော်ရွှင်နေကြတာပါ။ ထို့ကြောင့် သူခံစားခဲ့ရတာတွေ၊ ရှန်ချူ ရဲ့ အကွက်ချ စီစဉ်မှုတွေကို ထုတ်ပြောပြီး သူတို့ရဲ့ ပျော်ရွှင်နေတဲ့ စိတ်အခြေအနေလေးတွေကို မပျက်စီးစေချင်ပါဘူး။

မြင်ရတာထက် တစ်ခုခု ပိုဖြစ်ပျက်ခဲ့တယ် ဆိုတာကို ဖန်ဇီဂျိလည်း သတိပြုမိလိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့် ရန်ကိုင်က မပြောချင်တဲ့အတွက် သူလည်း မမေးတော့ပဲ စကားလမ်းကြောင်း လွှဲလိုက်တယ် “ငါတို့ သောက်ကြမလား”

“ကောင်းတယ်” ရန်ကိုင်က ပြုံးပြီး ခေါင်းညိတ်လိုက်တယ်။

ရှန်ချူ အနားယူတဲ့ နေရာမှာတော့….

အလင်းမိုးကြိုးဂိုဏ်းနဲ့ သွေးတိုက်ပွဲဂိုဏ်းက အကြီးအကဲတွေက ဒဏ်ရာရနေတဲ့ ရှဲ့ရုန်နဲ့ လီဖူကို အခြားဂျူနီယာတွေ ဆီမှာ ထာခဲ့ပြီး ရှန်ချူဆီ ရောက်လာခဲ့တယ်။

တစ်ခဏကြာပြီးနောက် တံခါးပွင့်သွားခဲ့ပြီး ရှန်ချူ လမ်းလျှောက်ဝင်လာခဲ့ပြီး စကားတစ်ခွန်းတောင် မပြောပဲ ထိုင်ချလိုက်တယ်။ သူ့ရဲ့ သက်တော်စောင့် နှစ်ယောက်ကလည်း သူ့ဘယ်နဲ့ ညာဘက်မှာ အသီးသီး ရပ်နေလိုက်ကြတယ်။

“သခင်လေးကို နှုတ်ဆက်ပါတယ်” အလင်းမိုးကြိုးဂိုဏ်းနဲ့ သက်တန့်နန်းတော်က အလျင်စလို နှုတ်ဆက်လိုက်ပေမယ့် သူတို့ရဲ့ မျက်နှာထက်မှာတော့ မကျေနပ်သည့် အရိပ်အယောင်နဲ့ ဒေါသတို့ကို မြင်တွေ့နေရပါသေးတယ်။

ဒါပေမယ့် ရှန်ချူက သူတို့ကို ကြည့်ရုံသာ ကြည့်လိုက်ပြီး ပြောလိုက်တယ် “ဘာတွေ ဖြစ်ခဲ့လဲဆိုတာ ငါ့ကိုပြောစမ်း၊ အဲ့ကောင်စုတ်လေးက ဘာလို့ အသက်ရှင်နေ သေးရတာလဲ”

အလင်းမိုးကြိုးဂိုဏ်းနဲ့ သက်တန့်နန်းတော်က အကြီးအကဲ နှစ်ယောက်က အကြည့်ချင်း ဖလှယ်လိုက်ကြပြီး သူတို့ ကြုံတွေ့ခဲ့ရတာတွေကို ပြန်ပြောလိုက်တယ်။

သူတို့ ပြောတာကို နားထောင်ပြီးနောက် ရှန်ချူ မျက်မှောင် ကြုံ့လိုက်ပြီး အလျင်အမြန်ပဲ မေးလိုက်တယ် “မင်းတို့ ပြောတဲ့ပုံအရဆို မင်းတို့ရဲ့ စိတ်ဝိဥာဉ် တိုက်ခိုက်မှုက သူ့ကို ဘာမှ မဖြစ်စေတဲ့အပြင် သူ့ကြောင့်ပဲ မင်းတို့ကတောင် ပြန်ပြီး ဒဏ်ရာရသွားသေးတယ်ပေါ့”

လူအိုကြီး နှစ်ယောက်ရဲ့ မျက်နှာ နီရဲသွားခဲ့ကြတယ်။

အလင်းမိုးကြိုးဂိုဏ်းက အကြီးအကဲက အလျင်စလို ဆက်ရှင်းပြလိုက်တယ် “သခင်လေး၊ ဒီလူအိုကြီးတွေ ပြောတာ ယုတ္တိမရှိပေမယ့် အားလုံးက အမှန်တွေချည်းပါပဲ။ သခင်လေး မယုံသင်္ကာတာ ရှိရင် စုံစမ်းကြည့်လို့ ရပါတယ်”

“ရပြီ၊ မင်းတို့ ပြောတာကို ငါသံသယ မဝင်ပါဘူး” ရှန်ချူက တစ်ခဏလောက် ရပ်တန့်လိုက်ပြီး သူ့နောက်မှာ ရှိနေတဲ့ အကြီးအကဲ နှစ်ယောက်ဆီ လှည့်ကာ မေးလိုက်တယ် “ခင်ဗျားတို့ကော ဘယ်လိုထင်လဲ”

သူတို့ထဲက တစ်ယောက် တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နဲ့ ပြန်ပြောလိုက်တယ် “သူတို့နှစ်ယောက် ပြောတာသာ မှန်မယ်ဆိုရင် အဲ့ကောင်လေးဆီမှာ အဆင့်မြင့်တဲ့ ဝိဥာဉ်လက်နက် တစ်ခု ရှိကိုရှိရမယ်”
ကျန်တစ်ယောက်က အလျင်စလို ထပ်ပေါင်းပြောလိုက်တယ် “နှစ်ခု ဖြစ်နိုင်တယ်။ တစ်ခုက ကာကွယ်ဖို့နဲ့ နောက်တစ်ခုက တိုက်ခိုက်ဖို့။ အဲ့လိုမှ မဟုတ်ရင် သူရဲ့ ကျင့်ကြံခြင်းအဆင့်နဲ့ ဒီလောက် အားကောင်းတဲ့ စိတ်ဝိဥာဉ် တိုက်ခိုက်မှုကို လုပ်ဆောင်နိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး”

“အင်း” ရှန်ချူက ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး “ငါလည်း အဲ့လိုပဲ ထင်တယ်”

ရုတ်တရက် ပြုံးလိုက်တယ် “သူ့မှာ အဆင့်မြင့် ဝိဥာဉ် လက်နက် နှစ်ခုတောင် ရှိတယ်ဆိုတော့ တကယ်ကို စိတ်ဝင်စားစရာပဲ၊ အဲ့ဒါတွေက သာမန်လူတစ်ယောက်မှာ ရှိနေနိုင်တာမျိုး မဟုတ်ဘူး”

မိုးကြိုအလင်းဂိုဏ်းနဲ့ သက်တန့်နန်းတော်က အကြီးအကဲ နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ မျက်ဝန်းထဲ အေးစက်စက် အလင်းတို့ လက်သွားခဲ့ပြီး တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နဲ့ ပြောလိုက်တယ် “သခင်လေးရှန်က ကျွန်တော်တို့ကို လုပ်စေချင်…”

“မင်းတို့ လုပ်နိုင်လို့လား” ရှန်ချင်က အေးစက်စက်နဲ့ နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်တယ်။

“ကျွန်တော်တို့သာ ကွမ့်ချီလဲ့ကို ထိန်းချုပ်ထားနိုင်သရွေ့ အဲ့ကောင်စုတ်လေးရဲ့ ခေါင်းကို ယူဖို့ဆိုတာ ငှက်ပျောသီး အခွံနွာစားသလောက်ပဲ ရှိပါတယ် သခင်လေးရာ”

“မရဘူး၊ အဲ့ကောင်စုတ်လေးက သံသယဝင်နေပြီ” ရှန်ချူက ဖြေးဖြေးချင်း ခေါင်းခါလိုက်တယ်။

“ဟုတ်ကဲ့ပါ”

“ဟုတ်ပြီ၊ ရှဲ့ရုန်နဲ့ လီဖူတို့ရဲ့ ဒဏ်ရာတွေကော ဘယ်လိုလဲ” ရှန်ချူက စိုးရိမ်နေသည့် ဟန်ပန်နဲ့ မေးလိုက်တယ်။

အလင်းမိုးကြိုးဂိုဏ်းနဲ့ သက်တန့်နန်းတော်က အကြီးအကဲ နှစ်ယောက်စလုံး ကျေးဇူးတင်တကြီးနဲ့ ပြန်ပြောလိုက်တယ် “အဲ့ကောင်စုတ်လေးက အရမ်းကို ရက်စက်လွန်းတယ် ဆိုပေမယ့် သူ့တိုက်ခိုက်မှုတွေက အနည်းငယ် ထိန်းချန်ထားတာကြောင့် လားတော့ မသိပေမယ့် အနည်းဆုံးတော့ သူတို့နှစ်ယောက်စလုံး အန္တရာယ်ကင်းကြပါတယ်”

ရှန်ချူက ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး သူ့နောက်က လူနှစ်ယောက်ကို အချက်ပြလိုက်တယ်။

နှစ်ယောက်ထဲက တစ်ယောက်က ဆေးပုလင်းတစ်စုံကို ထုတ်ယူလိုက်ပြီး အလင်းမိုးကြိုးဂိုဏ်းနဲ့ သက်တန့်နန်းတော်က အကြီးအကဲ နှစ်ယောက်ဆီ လှမ်းပစ်ပေးလိုက်တယ်။

“အဲ့ဆေးလုံးတွေက ငါတို့ ရှန်မိသားစုက အထူးကုသခြင်း ဆေးလုံးတွေပဲ။ မင်းတို့ ပြန်ရောက်တာနဲ့ ဆေးလုံးတွေကို ရေနွေးနဲ့ဖျော်ပြီး သူတို့ကို တိုက်လိုက်။ ဆယ်ရက်လောက် ကြာတာနဲ့ သူတို့နှစ်ယောက်စလုံး အပြည့်အဝ ပြန်ကောင်းလာလိမ့်မယ်” ရှန်ချူက ပြောလိုက်တယ်။

“သခင်လေးကို ကျေးဇူးအများကြီး တင်ပါတယ်” အကြီးအကဲ နှစ်ယောက်စလုံး ပျော်သွားခဲ့ပီ့ လက်ဆောင်ကို လေးလေးစားစားနဲ့ လက်ခံယူရင်း ရှန်ချူကို အလျင်အမြန်ပဲ ကျေးဇူးတင်လိုက်တယ်။

“ကောင်းပြီ၊ ပြန်သွားလိုက်တော့” ရှန်ချူက သူ့လက်ကို ဝှေ့ရမ်းပြီး အကြီးအကဲ နှစ်ယောက်ကို ပြောလိုက်တယ်။

“သခင်လေး” အလင်းမိုးကြိုးဂိုဏ်းနဲ့ သက်တတန့်နန်းတော်က အကြီးအကဲ နှစ်ယောက် ထွက်သွားပြီးနောက် ရှန်ချူနောက်မှာ ရှိနေတဲ့ အကြီးအကဲ နှစ်ယောက်ထဲက တစ်ယောက်က ပြေလိုက်တယ် “အဲ့လူငယ်လေးနဲ့ ပက်သက်ပြီး ဘာလို့ ဒီလောက် စိုးရိမ်နေတာလဲ။ အဲ့ကောင်စုတ်လေးက စိတ်ဝင်စားစရာ ‌ကောင်းတာ မှန်ပါတယ်၊ ဒါပေမယ့် သူက သခင်လေး ဒီလောက်အထိ အာရုံစိုက်ဖို့ မထိုက်တန်ဘူးလေ”

ရှန်ချူက မထူးခြားနား ဟန်နဲ့ ပြုံးလိုက်ပြီး ဖြေးဖြေးချင်း မတ်တပ်ရပ်လိုက်တယ် “ပထမဆုံးအကြိမ် တွေ့လိုက်ကတည်းက သူအရမ်း သန်မာတယ်ဆိုတာ ငါသိတယ်။ ဒီနေ့ သူ့ပုံစံက ကြောက်တဲ့ပုံ နည်းနည်းလေးတောင် ပြနေလို့လား။ ခင်ဗျားတို့ နှစ်ယောက် ထွက်လာတာတောင် သူက အကြောက်အလန့် ကင်းတုန်းပဲ။ အဲ့ကောင်က သာမန်လူတစ်ယောက် မဟုတ်တာ အသေအချာပဲ။ ကောင်းပြီ၊ ငါသူ့ကို လွှတ်ပေးထားလိုက်ဦးမယ်။ အခြေအနေတွေ ဘယ်လို ဖြစ်လာမလဲ ဆိုတာကို ရက်နည်းနည်းလောက် စောင့်ကြည့်ကြတာပေါ့”

“ဒါပေမယ့် ရက်နည်းနည်းလောက် စောင့်ပြီးတာနဲ့ တိုက်ပွဲလည်း ပြီးလောက်ပြီ။ အဲ့အချိန်ကျ ကျုပ်တို့လည်း ကလန်ဆီ ပြန်ရတော့မယ်၊ သခင်လေးက ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက်ကို တစ်ခါတည်း ခေါ်သွားဖို့ မစဉ်းစားထားဘူးလား”

ဒီနေ့ အခုလို ဖြစ်ပျက်သွားရတာက ရှန်ချူက ရန်ကိုင်အား ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက်နဲ့ အတူတူ ပြန်လာတာကို မြင်လိုက်လို့ပါ။ ထို့ကြောင့် သူက ရန်ကိုင်ကို ရှင်းထုတ်ပစ်ဖို့ ကြိုးစားရင်း အခုလိုတွေ ဖြစ်လာခဲ့ရတာပါ။ အလင်းမိုးကြိုးဂိုဏ်းနဲ့ သက်တန့်နန်းတော်က လူတွေ့က သူ့အကွက်ထဲက ပွန်းရုပ်သာသာပါပဲ။ ရန်ကိုင်ကို သတ်ပြီးတာနဲ့ အလင်းမိုးကြိုးဂိုဏ်းနဲ့ သက်တန့်နန်းတော်က လူတွေကို အပြစ်ပေးပြီး ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက်ရဲ့ မျက်နှာသာ ပေးမှုကို ရအောင်ယူမလို့ပါ။

ဒါပေမယ့် ရန်ကိုင်က ဒီလောက်အထိ အားကောင်းနေလိမ့်မယ်လို့ သူမမျှော်လင့်ထားခဲ့ပါဘူး။

အကြောအချဉ် ဆန့်လိုက်ပြီး ရှန်ချူက အသာအယာလေး ပြောလိုက်တယ် “အခုမှ ပထမ တစ်ကြိမ်ပဲ ရှိသေးတာကို၊ ပြီးမှမပြီးသေးတာ။ ကဲ ဒီသခင်လေး အရင်သွားနား နှင့်တော့မယ်”

ရှန်ချူရဲ့ ကိုယ်ရံတော် နှစ်ယောက်က တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ကြည့်လိုက်ပြီး ရှန်ချူ ဘာတွေ တွေးနေတာလဲ ဆိုတာကို နားမလည်နိုင်အောင် ဖြစ်နေခဲ့တယ်။ ဒီည အစီအစဉ်က အနည်းငယ် အလျင်စလို နိုင်တယ်လို့ ပြောရပါမယ်။ ဒါပေမယ့် အစီအစဉ် ကျရှုံးသွားလို့ ရှန်ချူက ဘာမှ မဖြစ်တဲ့ပုံပါပဲ။ သူတို့ သခင်လေး ဘာတွေ စီစဉ်နေတာလဲ ဆိုတာကို သူတို့နှစ်ယောက်စလုံး မစဉ်းစားနိုင်ခဲ့ပါဘူး။

နောက်ဆယ်ရက်စလုံး အားလုံးက ငြိမ်းချမ်းပြီး ငြိမ်သက်နေခဲ့တယ်။

တိမ်မိစ္ဆာနယ်မြေနဲ့ တိုက်ပွဲဆက်ဖြစ်နေပေမယ့် ဒီမှာရှိနေတဲ့ ဘယ်အင်အားစုက တိုက်ခိုက်ချင်တဲ့ စိတ်မရှိပါဘူး။ အားလုံးက နောက်ဆုံးတိုက်ပွဲ ရလဒ်ပေါ်မှာသာ အာရုံစိုက်နေကြတဲ့ အတွက် သူတို့အနေနဲ့ ဘာတိုက်ပွဲမှ တိုက်စရာ မလိုသေးပါဘူး။

ထိုညကိစ္စပြီးနောက် အလင်းမိုးကြိုးဂိုဏ်းနဲ့ သက်တန့်နန်းတော်က လူတွေလည်း ရန်ကိုင်တို့ကို လာပြီး ရန်မစကြတော့ပါဘူး။ အခြားအင်အားစုက တပည့်တွေတောင် သွေးတိုက်ပွဲဂိုဏ်းနဲ့ မုန်တိုင်စံအိမ်က လူတွေကို ရှောင်ဖယ် သွားလာနေခဲ့ကြပါတယ်။

ရန်ကိုင်က ထိုအချိန်အတွင်း တံခါးပိတ် ကျင့်စဉ်ဝင်နေခဲ့တယ်။ လက်ရှိ အခြေအနေက အရမ်းကို ငြိမ်းချမ်းနေသလို သူ့မှာလည်း အခုလောလောဆယ် ဘာလုပ်စရာ ကိစ္စမှ မရှိသေးတဲ့အတွက် ရန်ကိုင်လည်း သူ့အချိန်ကို အကောင်းဆုံး အသုံးပြုနေခဲ့ပါတယ်။

လဝက်လောက် ကျင့်ကြံပြီးနောက် ရန်ကိုင်ရဲ့ အစစ်အမှန်ဒြပ်စင် အဆင့်၆ ကျင့်ကြံခြင်းက လုံးဝကို တည်ငြိမ်သွားခဲ့ပြီး နောက်တစ်ဆင့် ချိုးဖျက်ဖို့ကနေ သိပ်ပြီး မဝေးကွာလှတော့ပါဘူး။
နောက်တစ်နေ့မှာတော့…

ဟူမေးအာနဲ့ ဟူကျောင်းအာတို့ နှစ်ယောက်စလုံး ရန်ကိုင် အခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့တယ်။

“ဘာဖြစ်လို့လဲ” ရန်ကိုင်က ညီအစ်မ နှစ်ယောက်ကို မေးလိုက်တယ်။

“ငါတို့ ထွက်သွားရမယ်” ဟူကျောင်းအာက ပြုံးလိုက်ပြီး ပြောလိုက်တယ် “နောက်ဆုံး တာဝန်တစ်ခု လုပ်ရမယ်လို့ ရှန်ချူက ပြောတယ်။ အဲ့တာဝန်ပြီးသွားရင် ငါတို့ ဂိုဏ်းဆီ ပြန်လို့ရပြီတဲ့”

ဂိုဏ်းဆီ ပြန်ရတော့မယ့် အကြောင်းကို တွေးမိလိုက်တာနဲ့ ညီအစ်မ နှစ်ယောက်စလုံး စိတ်လှုပ်သွားခဲ့ကြတယ်။

“ငါနင့်တို့ကို အဖော်လိုက်ပေးမယ်” ရန်ကိုင်က ပြောလိုက်ပြီး မတ်တပ်ရပ်လိုက်တယ်။

ဟူကျောင်းအာရဲ့ အမူအရာက ရုတ်ချည်း တည်ငြိမ်သွားခဲ့ပြီး ခေါင်းခါလိုက်တယ် “နင်လိုက်လို့ မရဘူး”

“ဟန်”

ဟူမေးအာက ဆက်ပြောလိုက်တယ် “နင့်ရဲ့ ဇာတ်မြစ်ကို သူတို့တွေ သိသေးတာ မဟုတ်ဘူး။ နင်သာ ငါတို့နဲ့ လိုက်လာခဲ့ရင် သူတို့တွေကို ပိုပြီး သံသယ ဝင်သွားစေလိမ့်မယ်”

ဟူကျောင်းအာက ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး “ရှဲ့ရုန်ရဲ့ မဟုတ်တရုတ် စွပ်စွဲ စကားကြောင့် လူတော်တော်များများက နင့်ကို တိမ်မိစ္ဆာနယ်မြေက လူလို့ ထင်နေကြတာ”

ရန်ကိုင်က မျက်မှောင်ကြုံ့လိုက်ပြီး စဉ်းစားတွေးတော နေတဲ့ ပုံစံနဲ့ ညီအစ်မ နှစ်ယောက်ကို မေးလိုက်တယ် “ဒီတစ်ကြိမ် လူဘယ်လောက်လောက် သွားမှာလဲ”

“စခန်းတစ်ခုလုံး သွားကြမှာ၊ စခန်းကို စောင့်ဖို့ လူနည်းနည်းလောက်ပဲ ချန်ခဲ့မှာ။ နင်လုပ်ဖို့ လိုတာက ဒီမှာကျန်နေခဲ့ပြီး ငါတို့ ပြန်လာတာကို အေးအေးဆေးဆေး ထိုင်စောင့်ပေးရုံပဲ။ တာဝန်က နေ့တစ်ဝက်ကနေ သုံးရက်အထိပဲ ကြာမှာ” ဟူကျောင်းအာက ရုတ်တရက် ပျော်ရွှင်စွာ ပြုံးလိုက်ပြီး “ဒီမှာသာ ထိုင်စောင့်နေ၊ တာဝန်ပြီးတာနဲ့ အစ်မကြီးက နင့်ကို အိမ်ပြန်ခေါ်သွားပေးမယ်”

Martial Peak
အပိုင်း (၃၅၆) ဒီတစ်ကြိမ် မင်းအသက်ရှင်နိုင်မလား ကြည့်ရသေးတာပေါ့

ထိုက်ဖန်းတောင်ရိုး အထက်၌….

များစွာသော ကျင့်ကြံသူတို့ဟာ ချုံထဲ၌ ပုန်းအောင်းနေရင်း ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကို အဆက်မပြတ် စစ်ဆေးနေခဲ့ကြတယ်။

တိမ်မိစ္ဆာနယ်မြေက ကျင့်ကြံသူတွေက နောက်ဆုံးအကြိမ် တိုက်ခိုက်မှုကို ဒီနေ့လုပ်လိမ့်မယ်လို့ ထိုက်ဖန်းတောင်ရဲ့ အခြားဘက်မှာ ရှိနေတဲ့ သူလျှိုတွေဆီကနေ သိရတယ်လို့ ရှန်ချူက ပြောခဲ့တယ်။

ထို့ကြောင့် သူတို့က လက်ဦးမှု ရယူပြီး တိုက်ခိုက်နိုင်ဖို့အတွက် ဒီနေရာမှာ ချောင်းမြောင်းတိုက်ခိုက်ဖို့ စောင့်ဆိုင်းနေခဲ့တာပါ။

သွေးတိုက်ပွဲဂိုဏ်းနဲ့ မုန်တိုင်းစံအိမ်က တပည့်တွေကတော့ ထိုသတင်းကို သိပ်ပြီး အယုံအကြည် မရှိကြပါဘူး။ တကယ်တော့ နှစ်ဖက်စလုံးက မတိုက်ပဲ ငြိမ်နေခဲ့တာ ကြာပါပြီ။ ဒါကြောင့် တိမ်မိစ္ဆာနယ်မြေက နောက်ဆုံးစစ်ပွဲကြီး ဖြစ်နေတဲ့ အချိန်မှ စပြီး တိုက်ခိုက်တာ ထူးဆန်းနေခဲ့ပါတယ်။

ဒါပေမယ့် သိပ်မကြာခင်မှာပဲ မိစ္ဆာကျင့်ကြံသူ တစ်သိုက် ပေါ်လာတဲ့အတွက် သူတို့ရဲ့ သံသယတွေကို ယူပစ်လိုက်သလို အရှင်းပျောက်သွားစေခဲ့တယ်။

ဒီတစ်ကြိမ် ချီတက်လာတဲ့ ရန်သူ့ဘက်က လူအရေအတွက်က အရမ်းကြီး မများလှပါဘူး။ ၆၀၊၇၀ လောက်ပဲ ရှိပါတယ်။ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ကျင့်ကြံသူတွေဆိုလည်း နည်းနည်းလေးပါပဲ။ ရှန်ချူရဲ့ ကွပ်ကဲမှုအောက်မှာပဲ သူတို့အားလုံး တိမ်မိစ္ဆာနယ်မြေသားတွေကို ပြင်းပြင်းထန်ထန် ထိခိုက်သွားအောင် တိုက်ခိုက်နိုင်ခဲ့ပြီး ကြောက်လန့်တကြား ပြန်ပြေးသွားစေခဲ့တယ်။

တိုက်ပွဲက အရမ်းကြီး မကြာခဲ့ပါဘူး။ နေ့တစ်ဝက်လောက်ပဲ ကြာခဲ့ပြီး အောင်မြင်မှုကို သူတို့ ဆွတ်ခူးနိုင်ခဲ့ပါတယ်။

သွေးတိုက်ပွဲဂိုဏ်းနဲ့ မုတ့်တိုင်စံအိမ် အဖွဲ့သားတွေ ပေါင်းစည်း မိလိုက်သည့်အခါ အဖွဲ့တစ်ခုလုံးရဲ့ စုစုပေါင်း လူအရေအတွက်က ထင်ထားတာထက်ကို နည်းပါးနေမှန်း တွေ့ရှိလိုက်ရတယ်။

သေချာ ဆန်းစစ်လေ့လာလိုက်ပြီးနောက် ပျောက်နေတဲ့ လူတွေက အလင်းမိုးကြိုးဂိုဏ်းနဲ့ သက်တန့်နန်းတော်က လူတွေမှန်း သူတို့ သိလိုက်ရတယ်။

တစ်ခုခု မှားယွင်းနေတာကို ချက်ချင်း ဆိုသလို အားလုံး နားလည်သွားလိုက်ကြတယ်။
ဟူကျောင်းအာက ရှန်ချူဆီ တိုက်ရိုက်သွားလိုက်ပြီး တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နဲ့ မေးလိုက်တယ် “ရှဲ့ရုန်နဲ့ လီဖူက ဘယ်မှာလဲ”

ရှန်ချူမျက်နှာထက် အံ့အားသင့်သည့် အမူအရာ ထွက်ပေါ်လာခဲ့ပြီး ပြန်ပြောလိုက်တယ် “သူတို့က နင်တို့နဲ့အတူတူ ရန်သူတွေကို တိုက်ခိုက်နေတာ မဟုတ်ဘူးလား”

“မဟုတ်ဘူး” ဟူကျောင်းအာရဲ့ မျက်ဝန်းအစုံက အေးစက်သွားခဲ့ပြီး “တိုက်ပွဲစကတည်းက ငါသူတို့ကို မတွေ့တာ”

“ဘယ်လို” ရှန်ချူမျက်နှာထက် စိတ်ရှုပ်သွားသည့် အမူအရာ ထွက်ပေါ်လာခဲ့ပြီး တစ်ခဏလောက် ကြာအောင် မျက်မှောင်ကြုံ့ကာ စဉ်းစားနေလိုက်ပြီးနောက် “နင်ဆိုလိုတာက… မကောင်းတော့ဘူး၊ စခန်းကို မြန်မြန်ပြန်ကြ”

အမိန့်ပေးပြီးတာနဲ့ ဟန်မင်းဆက် အဖွဲ့သားတွေ အကုန်လုံး စခန်းဆီ ပြန်ပြေးသွားကြတယ်။

ဟူကျောင်းအာက ရှန်ချူရဲ့ ကျောကိုကြည့်ရင်း သူမရဲ့ လက်သီးလေးကို တင်းတင်းဆုပ်လိုက်ပြီး အံတင်းတင်း ကြိတ်လိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့် နောက်ဆုံးမှာတော့ သူမဒေါသကို ပြန်ထိန်းလိုက်နိုင်ပြီး သူမရဲ့ ညီမလေးနဲ့အတူ ပူးပေါင်းကာ သူမတို့ရဲ့ အရှိန်ကို တစ်ဟုန်တိုး တိုးမြှင့်လိုက်ပြီး စခန်းဆီ မြန်နိုင်သမျှ မြန်မြန် ပြေးသွားလိုက်ကြတယ်။

အလင်းမိုးကြိုးဂိုဏ်းနဲ့ သက်တန့်နန်းတော်က လူတွေ ဘာလို့ ပျောက်နေလဲဆိုတာ အသိသာကြီးပါ။

အရင်ကိစ္စနဲ့ပက်သက်ပြီး ဂိုဏ်းနှစ်ဂိုဏ်းက ရန်ကိုင်အား ပြဿနာ ထပ်ရှာမှုကို ဟူကျောင်းအာ စိတ်မပူခဲ့ပါဘူး။ ဘာလို့လဲ ဆိုတော့ စခန်းထဲက လူအားလုံး တာဝန်လာလုပ်နေကြတာကိုး။ အားလုံးက တိုက်ခိုက်နေတဲ့အချိန် ဟူကျောင်းအာက သူတို့ရဲ့ လှုပ်ရှားမှုတွေကို အလွယ်တကူ လေ့လာစောင့်ကြည့်နေလို့ ရတယ်။ ထို့ကြောင့်ပဲ ဟူကျောင်းအာက ထိုကိစ္စနဲ့ပက်သက်ပြီး ဆက်ပြီး တွေးတော မနေခဲ့တာပါ။

ဒါပေမယ့် တိုက်ပွဲတောင် မစရသေးခင်မှာပဲ ထိုလူတွေ ပျောက်ကွယ်သွားလိမ့်မယ်လို့ သူမ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ထင်ထားပါ့မလဲ။ သူမ သတိပြုမိလိုက်တဲ့ အချိန်မှာတော့ အရမ်းကို နောက်ကျလွန်းသွားခဲ့ပါပြီ။

ဒီနေ့ အဖြစ်အပျက်တွေ အားလုံးက ကြိုတင် အကွက်ချ ကြံစည်းထားတာ ဖြစ်တဲ့ပုံပါပဲ။ ရန်ကိုင်ကို သတ်ဖို့အတွက် ထောင်ချောက် တစ်ခုပေါ့။

စိုးရိမ်မှုက သူမတို့ နှလုံးသားထဲ လှိုင်းထန်နေခဲ့သဖြင့် ဟူကျောင်းအာနဲ့ ဟူမေးအားတို့ နှစ်ယောက်စလုံး အမွှာစိတ်ဝိဥာဉ်ချီ ကျင်စဉ်ကို လှည့်ပတ်လိုက်ကြပြီး သူတို့အရှိန်ကို နှစ်ဆတိတိ တိုးမြှင့်လိုက်တယ်။ ပြီးတာနဲ့ ရှန်ချူကို ဖြတ်ကျော်ပြီး အရိပ်တစ်ခုအလား စခန်းဆီ တစ်ဟုန်ထိုး ပြေးပါတော့တယ်။

ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက်ရဲ့ အမြန်နှုန်းကြောင့် ရှန်ချူတောင် အံ့အားသင့်သွားခဲ့ရတယ်။

………

စခန်းမှာတော့ ရန်ကိုင်က ဖျာတစ်ချပ်‌ပေါ် တင်ပလင်ခွေ ထိုင်ကာ အစစ်အမှန်ချီကျင့်စဉ်ကို လှည့်ပတ်ရင်း သူ့ရဲ့ ရောင်းရင်းတွေ ပြန်လာမှာကို စောင့်နေခဲ့တယ်။

ဒါပေမယ့် သူအရမ်းကြီး မစောင့်လိုက်ရပါဘူး။

ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက်ထွက်သွားတာနဲ့ ရန်ကိုင်က ကောင်းကင် စိတ်အာရုံကို သုံးပြီး သူ့ဘေးပတ်ဝန်းကျင် တစ်ခုလုံးကို စစ်ဆေးပြီးသွားခဲ့ပါပြီ။

ရုတ်တရက် သူ့မျက်လုံးတွေကို ဖွင့်လိုက်ပြီး သူ့နှုတ်ခမ်းအစုံက ရက်စက်တော့မယ့် အပြုံးတစ်ခု အဖြစ်သို့ ကွေးတက်သွားခဲ့ကာ သူ့ဘာသာ တစ်ယောက်တည်း ရေရွတ်လိုက်တယ် “နောက်ဆုံးတော့ သူတို့ ရောက်လာပြီပဲ”

ဟူကျောင်းအာနဲ့ ကျန်တဲ့လူတွေ တာဝန်တစ်ခု လုပ်ဖို့ ထွက်သွားရမယ်လို့ ကြားလိုက်ကတည်းက တစ်ယောက်ယောက်က သူ့ကို အကွက်ချကြံစည်တော့မယ် ဆိုတာကို ရန်ကိုင် နားလည်လိုက်ပါတယ်။

ဒါပေမယ့် ဒီမှာ ရှိနေတဲ့ ကျင့်ကြံသူတွေထဲမှာ ရှန်ချူဘေးနားမှာ ရှိနေတဲ့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ကျင့်ကြံသူ နှစ်ယောက်က လွဲပြီး အခြားဘယ်သူ့ကိုမှ သူစိုးရိမ်ထိတ်လန့် နေစရာ မလိုပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ထိုနှစ်ယောက်ကလည်း သူ့ကို တိုက်ခိုက်ဖို့ မဖြစ်နိုင်ပါဘူး။ ဘာလို့လဲ ဆိုတော့ သူတို့ရဲ့ အဓိက တာဝန်က ရှန်ချူကို ကာကွယ်ဖို့ ဖြစ်တဲ့အတွက် ရှန်ချူဘေးနားကနေ ထွက်သွားလိမ့်မှာ မဟုတ်လို့ပါပဲ။ ထို့ကြောင့် အခုလက်ရှိ အခြေအနေတွေကို သေချာစဉ်းစား လိုက်ပြီးနောက် အရမ်းကြီး စိုးရိမ်နေစရာ မလိုမှန်း ရန်ကိုင် သိလိုက်တယ်။

ရွှစ်… ရွှစ်… ရွှစ်… ရွှစ်…

လေတိုးသံနှင့် အဝတ်စ လှုပ်ခတ်သံတို့ ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။ ရန်ကိုင်ရဲ့ ဧည့်သည့်တွေက သူတို့ကိုယ်သူတို့ ဖုံးကွယ်ထားဖို့ ရည်ရွယ်ချက် နည်းနည်းလေးတောင် မရှိတဲ့ပုံပါပဲ။ ရောက်တာနဲ့ ချက်ချင်းပဲ သူရှိနေတဲ့ နေရာကို ဝိုင်းထားလိုက်ကြတယ်။

တစ်ခဏကြာပြီးနောက် ပတ်ဝန်းကျင်က တစ်ဖန်ပြန်လည် တိတ်ဆိတ်သွားခဲ့ပါတယ်။

“ရောက်လာပြီ ဆိုမှာတော့ ဘာလို့ ပုန်းနေရသေးတာလဲ” ရန်ကိုင်က အော်ဟစ်လိုက်ပြီးနောက် မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီး လက်သီးမိုးသီးတွေ တရစပ် ပစ်လွှတ်ပေးလိုက်တယ်။

ထိုလက်သီးပျံတွေ ထွက်ပေါ်လာတာနဲ့ ရန်ကိုင် နေနေတဲ့အိမ်တစ်ခုလုံး တစ်စစီ ပေါက်ကွဲထွက်သွားခဲ့တယ်။

လေထုတစ်ခုလုံး ဖုန်တွေ၊ မီးခိုးတွေနဲ့ ပြည့်သွားခဲ့တယ်။

ဖုန်တွေ ရှင်းသွားတဲ့အချိန် ရန်ကိုင် မြင်ကွင်းထဲ လူရိပ်များစွာ ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။

မိုးကြိုးအလင်းဂိုဏ်းက ရှဲ့ရုန်နဲ့ သက်တန့်နန်းတော်က လီဖူတို့က ရန်ကိုင်ကို မုန်းတီးမှု အပြည့်နဲ့ စိုက်ကြည့်နေခဲ့ကြတယ်။ သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံး ရန်ကိုင် လက်၌ တော်တော်လေး ခံစားခဲ့ရပြီး လူမြင်ကွင်းရှေ့မှာပဲ ရန်ကိုင် အရှက်ခွဲတာကို ခံခဲ့ရတယ်။ ရှဲ့ရုန်ဆိုရင် သူသွားကျိုးနေတာကို အခြားသူတွေ မြင်မှာဆိုးလို့ အခုအချိန်ထိ ပါးစပ်ဟ စကားမပြောရဲသေးပါဘူး။

သူတို့နှစ်ယောက်မှာတော့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့် ပညာရှင်နှစ်ယောက်ကလွဲလို့ လူငယ်မျိုးဆက်က တပည့်တွေ အကုန်လုံး ရှိနေခဲ့တယ်။ စုစုပေါင်း လူငါးဆယ်မက ရှိနေခဲ့ပါတယ်။

ရန်ကိုင်ကို တွေ့တာနဲ့ ရှဲ့ရုန်က မောက်မာစွာနဲ့ ရယ်မောလိုက်ပြီး အော်ဟစ်ပြောလိုက်တယ် “ကောင်စုတ်လေး၊ ဒီတစ်ကြိမ် မင်းသေမသေ ကြည့်ရသေးတာပေါ့”

လီဖူရဲ့ မျက်နှာလှလှလေးဟာလည်း ရက်စက်တော့မည့် အပြုံးကို ဆင်မြန်းလိုက်ရင်း “ငါတို့ကို ဘယ်သူကမှ ဘယ်တုန်းကမှ အရှက်မခွဲခဲ့ဖူးဘူး။ နင်လုပ်ခဲ့တာတွေထက် ဆယ်ဆမက ပြန်ပေးဆပ်ရအောင် ငါလုပ်ပြမယ်”

အစက သူတို့နှစ်ယောက်စလုံး ပြင်းပြင်းထန်ထန် ဒဏ်ရာရနေခဲ့တာပါ။ ဒါပေမယ့် ရှန်ချူပေးတဲ့ ဆေးအကူအညီနဲ့ လဝက်အတွင်းမှာပဲ သူမတို့ရဲ့ ဒဏ်ရာတွေက အပြည့်အဝ ပျောက်ကင်းသွားခဲ့ပါတယ်။ ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင်ကို သတ်ဖို့ အခွင့်အရေး တစ်ခုရပြီမှန်း သိလိုက်တာနဲ့ သူတို့ ခံစားခဲ့ရတာတွေ အတွက် လက်စားပြန်ချေဖို့ကို မစောင့်နိုင်တော့လောက်အောင် ဖြစ်ခဲ့ရပါတယ်။

“မင်းတို့ နှစ်ယောက်ကတော့ လုံးဝကို မဖြစ်နိုင်ဘူး။ ဘာလို့လဲ ဆိုတော့ မင်းတို့က အရမ်း အားနည်းလွန်းတာကိုး” ရန်ကိုင်က အထင်အမြင် သေးစွာဖြင့် လှောင်ပြောင်လိုက်တယ်။ သူ့ မျက်နှာကလည်း အထင်သေးမှုတွေနဲ့ ပြည့်လို့ပါ။

ထိုစကားကို ကြားလိုက်တာနဲ့ ထိုည ရန်ကိုင် သူတို့ကို တိုက်ခိုက်တုန်းက သူတို့နှစ်ယောက် ဘယ်လိုမှ မခုခံနိုင်ခဲ့တာကို ပြန်အမှတ်ရလိုက်တယ်။ ထိုညက ကိစ္စကြောင့်ပဲ သူတို့ရဲ့ မာန ရိုက်ချိုးခံလိုက်ရတယ်။

“လူငယ်လေး၊ မင်းက ရူးနေတာပဲ” အလင်းမိုးကြိုးဂိုဏ်းက အကြီးအကဲက နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်ပြီး ရှေ့တက်လိုက်ကာ ရန်ကိုင်ကို အေးစက်စက်နဲ့ စိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး “ငါတို့ လူအိုကြီး ရှိနေတာကိုတောင် မင်းကိုယ်မင်း အထင်ကြီးနေသေးတာလား”

ရန်ကိုင်က လှောင်ပြုံးပြုံးလိုက်ပြီး လူအိုကြီးကို ပြန်စိုက်ကြည့်လိုက်ကာ မေးလိုက်တယ် “ဒါတွေအားလုံးက ရှန်ချူရဲ့ အစီအစဉ်ပဲမလား။ အဲ့နေညက ကိစ္စပါအပါပေါ့”

အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ပညာရှင် နှစ်ယောက်က ပြုံးသာပြုံးလိုက်ပြီး ဘာမှတော့ ပြန်မပြောခဲ့ပါဘူး။

ရန်ကိုင်က ထိုကိစ္စကို အစကတည်းက ရှင်းဖို့ စီစဉ်ထားတာပါ။ ထို့ကြောင့် သူတို့ တိတ်ဆိတ်နေတာကို ရန်ကိုင် စိတ်ထဲမထားခဲ့ပါဘူး။ အသာအယာလေးသာ ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီးနောက် မေးလိုက်တယ် “သူ မင်းကို အကျိုးအမြတ် ဘယ်လောက်တောင် ပေးထားတာလဲ။ သူပေးတဲ့ အကျိုးအမြတ်နဲ့ ငါ့ကို ရန်စဖို့ ထိုက်ကောထိုက်တန်ရဲ့လား”

အလင်းမိုးကြီးဂိုဏ်းက အကြီးအကဲက အထင်အမြင် သေးစွာနဲ့ ရယ်မောလိုက်ပြီး “မင်းကို ရန်စတာ ထိုက်တန်လို့လား၊ ဟုတ်လား။ မင်းကိုယ်မင်း ဘာမှတ်နေတာလဲ။ ဒီနေ့ ပြီးသွားတာနဲ့ မင်းဆိုတာ တစ်စစီ ကျိုးနေတဲ့ အရိုးတွေက လွဲပြီး ဘာမှဟုတ်တော့မှာ မဟုတ်ဘူး။ မင်းကို ရန်စမိလို့ကော ဘာဖြစ်လဲ”

ရန်ကိုင်မျက်ဝန်းထဲ အေးစက်စက် အလင်းတို့ ဖြတ်သန်းသွားခဲ့ပြီး သူ့ပါးစပ်ဖျားထက်ကနေ ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းတဲ့ ရယ်သံကြီး ထွက်ပေါ်လာခဲ့ကာ “ငါတို့ ရန်စလို့ ပြန်ပေးဆပ်ရမယ့် တန်ဖိုးကို မင်းတို့ မတတ်နိုင်မှာ စိုးရတာပဲ”

ပြောပြီးတာနဲ့ သူ့နဖူးထက်ကနေ ခရမ်းရောင်အလင်းတို့ ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။

ဝိဥာဉ် ပညာရပ်

“ဖြန့်ကျက်လိုက်ကြ” သက်တန့်နန်းတော်က အကြီးအကဲက အော်ဟစ်နေရင်း သူ့ရဲ့ ကောင်းကင်စိတ်အာရုံကို အသုံးပြုပြီး ရန်ကိုင်ရဲ့ တိုက်ခိုက်မှုကို နှောင့်ယှတ်တားဆီးဖို့ ကြိုးစားလိုက်တယ်။

ထိုညက ရန်ကိုင့် ဝိဥာဉ်ပညာရပ်ရဲ့ အစွမ်းကို သူမြည်စမ်းဖူးပြီး သွားခဲ့ပါပြီ။ ပြီးတော့ ထိုတိုက်ခိုက်မှုက ဘယ်လောက်တောင် အန္တရာယ်များလဲဆိုတာကိုလည်း သူသိထားပါတယ်။ ထို့ကြောင့် သူ့ရဲ့ ဝိဥာဉ်ပညာရပ်ကို အားအပြည့် ထုတ်သုံးလိုက်တယ်။

ဒါပေမယ့် ထိုကောင်စုတ် အသုံးပြလိုက်တဲ့ ဝိဥာဉ်ပညာရပ်က အရင်အကြိမ်တုန်းက အသုံးပြုခဲ့တဲ့ ဝိဥာဉ်ပညာရပ်နဲ့ ကွဲပြားနေလိမ့်မယ်လို့ သူမထင်ထားခဲ့ပါဘူး။ ဒီတစ်ကြိမ် ဝိဥာဉ်ပညာရပ်က အရင်ကလို မဟုတ်တော့ပဲ အလင်းတန်း ပုံစံနှင့် ထွက်ပေါ်လာပြီးနောက် ရုတ်တရက်ကြီး အဘက်ဘက်သို့ ပေါက်ကွဲ ပျံ့နှံ့သွားခဲ့ပါတယ်။

ခရမ်းရောင် ရောင်ခြည်စက်ကွင်း တစ်ခုလုံး ဘေးပတ်ဝန်းကျင် တစ်ခုလုံးကို လွှမ်းခြုံသွားခဲ့တယ်။ ခရမ်းရောင် ရောင်ခြည်စက်ကွင်း လွှမ်းခြုံသွားတာကို ခံလိုက်ရတာနဲ့ အလင်းမိုးကြိုးဂိုဏ်းနဲ့ သက်တန့်နန်းတော်က တပည့်တွေကို သူတို့ခေါင်းကို ကိုင်ပြီး နာကျင်စွာနဲ့ စတင်အော်ဟစ် ကြပါတော့တယ်။

ထိုအခြင်းအရာကို မြင်လိုက်တာနဲ့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် အကြီးအကဲ နှစ်ယောက်ရဲ့ မျက်လုံးတွေ ပြူးကျယ်လို့ သွားခဲ့တယ်။ ရန်ကိုင်ရဲ့ ဝိဥာဉ်ပညာရပ်က အခုလိုမျိုး ပြောင်းလဲလို့ ရလိမ့်မယ်လို့ သူတို့ တကယ်ကို ထင်မှတ်မထားခဲ့ပါဘူး။

ခရမ်း‌ရောင် ရောင်ခြည်စက်ကွင်းတွေက ရန်ကိုင်ဆီကနေ တစ်ခုပြီးတစ်ခု ထွက်ပေါ်လာနေခဲ့တယ်။

ငြိမ်သက်နေတဲ့ ကန်ရေပြင်ထဲသို့ ကျောက်တုံးတစ်တုံး ကျသွားလို့ လှိုင်းတွန့်လေးတွေ ဖြစ်ပေါ်လာသလိုမျိုး ရန်ကိုင်ကို ဗဟိုပြုပြီး ခရမ်း‌ရောင် ရောင်ခြည်စက်ကွင်းတွေက အဘက်ဘက်သို့ အလျင်မပြတ် ထွက်ပေါ် ပျံ့နှံ့နေခဲ့တယ်။

လူတိုင်း မတုန့်ပြန်နိုင်သေးခင်မှာပဲ ခရမ်းရောင် ရောင်ခြည်စက်ကွင်း ငါးခု ထွက်ပေါ်လာခဲ့ပြီးပါပြီ။

ထိုစိတ်ဝိဥာဉ် တိုက်ခိုက်မှုကို ခံစားလိုက်ရတဲ့ လူငယ်တပည့်တွေ ရဲ့ မျက်လုံးတွေ၊ နှာခေါင်းတွေကနေ သွေးတွေစီးကျလာခဲ့ပြီး ခဏအကြာမှာပဲ လဲကျသေဆုံးသွားခဲ့ကြတယ်။

တစ်ခဏအတွင်းမှာပဲ လူရှစ်ယောက် သေသွားခဲ့ပါပြီ။

ထိုဂျူနီယာတွေက အရမ်းကြီး မသန်မာသလို စိတ်ဝိဥာဉ် တိုက်ခိုက်မှုကို ခုခံနိုင်တဲ့ ဝိဥာဉ် အကာအကွယ် လက်နက်တွေကိုလည်း မပိုင်ဆိုင်ထားကြပါဘူး။ ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင် ဆီက ဝိဥာဉ်တိုက်ခိုက်မှုကို သူတို့ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ခုခံနိုင်ပါ့မလဲ။

“ဂျူနီယာ၊ မင်းသေချင်နေတာပဲ” အလင်းမိုးကြိုးဂိုဏ်းနဲ့ သက်တန့်နန်းတော်က အကြီးအကြ နှစ်ယောက်စလုံး ဒေါသ အမျက်ချောင်းချောင်း ထွက်သွားခဲ့ပြီး ရန်ကိုင်ဆီ ပြေးဝင်တိုက်ခိုက် လိုက်ကြတယ်။

ရူးသွပ်စွာ ရယ်မောရင်း ရန်ကိုင်က ဝိဥာဉ်ပညာရပ်ကို နောက်တစ်ကြိမ် ထပ်အသုံးပြုလိုက်ပြီး သူ့လက်ဝါးနှစ်ဖက်ကို ဆန့်ထုတ်ကာ လူအိုကြီးနှစ်ယောက်ကို ထိန်းချုပ်ဖို့ ကျားဖြူတံဆိပ်တော်နဲ့ နွားသိုးတံဆိပ်တော် နှစ်ခုကို ဆင့်ခေါ်လိုက်တယ်။

တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ ရန်ကိုင်က အလင်းမိုးကြိုးဂိုဏ်းနဲ့ သက်တန့်နန်းတော် တပည့်တွေကြား ပြေးဝင်သွားလိုက်ပြီး နေမီးတောက်ပေါက်ကွဲခြင်း ပညာရပ်ကို အဆက်မပြတ် ထုတ်သုံးကာ တိုက်ခိုက်လိုက်တယ်။

သိုးအုပ်ထဲကို ကျားတစ်ကောင် ရောက်လာသလိုပါပဲ၊ လူငယ်တပည့်တွေထဲက ဘယ်သူမှ ရန်ကိုင်ရဲ့ တိုက်ခိုက်မှုကို မခုခံနိုင်ခဲ့ပါဘူး။ ရန်ကိုင် တိုက်ခိုက်မှုကို ခံလိုက်ရတဲ့ ဘယ်သူမဆို ခြေလက် မကျိုးရင် ရင်ဘတ်အရိုး ကျိုးသွားတဲ့ လူတွေချည်းပါပဲ။ ဘယ်သူ တစ်ဦးတစ်ယောက်မှာ့ သူ့တိုက်ကွက်တစ်ကွက်ကို မတောင့်ခံနိုင်ခဲ့ပါဘူး။

ရှဲ့ရုန်နဲ့ လီဖူတို့ နှစ်ယောက်ပေါင်းမှပဲ ရန်ကိုင်ရဲ့ လက်သီးချက်ကို ခုခံနိုင်ရုံ ခုခံနိုင်ခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အပြည့်အဝ မခုခံနိုင်တဲ့ အတွက် ရန်ကိုင် လက်သီးချက်ကြောင့် လွင့်ပျံထွက်သွားခဲ့ရပြီး ပြန်မထာလာနိုင်တော့ပါဘူး။

အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့် ကျင့်ကြံသူ နှစ်ယောက်က သိပ်မကြာခင်မှာပဲ ကျားဖြူတံဆိပ်တော်နဲ့ နွားသိုး တံဆိပ်တော်ကို ပျက်စီးနိုင်ခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် သူတို့ကို စီးကြိုနေခဲ့တာကတော့ ရန်ကိုင်က သိုးအုပ်ထဲ ရောက်နေတဲ့ ကျားတစ်ကောင်လို သူတို့ရဲ့ တပည့်တွေကို သတ်ဖြတ်နေတဲ့ မြင်ကွင်းပါ။

ကျားဖြူနှင့် နွားသိုး တံဆိပ်တော်ကို သူတို့ ရင်ဆိုင်နေရသည့် အချိန်အတောအတွင်း လေးမှာပဲ နောက်ထပ် တပည့်ခြောက်ယောက် သေဆုံးသွားခဲ့ပါပြီ။ ဒေါသတကြီး အော်ဟစ်ရင်း ချက်ချင်းပဲ ရှေ့ကို ပြေးတက်သွားလိုက်တယ် “ကောင်စုတ်လေး၊ မင်းလုပ်ရဲတယ်လား”

“လုပ်ရဲရဲ၊ မလုပ်ရဲရဲ၊ လုပ်တာကတော့ လုပ်ပြီးသွားပြီ” ရန်ကိုင်က လှောင်ပြုံးပြုံးရင်း ပြောလိုက်ပြီး အလင်းမိုးကြိုးဂိုဏ်းသာ တစ်ယောက်ရဲ့ လည်ပင်းကို ချိုးလိုက်ကာ ဘေးတစ်ဖက်ဆီသို့ လွှင့်ပစ်လိုက်တယ်။

အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်ကျင့်ကြံသူ နှစ်ယောက်ရဲ့ နှလုံးတွေက ဒေါသတွေကြောင့် ပေါက်ကွဲတော့မတတ် ဖြစ်နေခဲ့တယ်။ ဒီနေ့မှာတော့ ဂျူနီယာတွေကို ဦးဆောင်ပြီး တက်တစ်ချက် ဝှေ့ရမ်းလိုက်ရုံနဲ့တင် ရန်ကိုင်ကို အသာလေး ရှင်းပစ်နိုင်မယ်လို့ ထင်နေခဲ့တာပါ။ ဒါပေမယ့် တိုက်ပွဲက စတောင် မစရသေးခင်မှာပဲ သူတို့ တပည့်ဒါဇင်ကျော်လောက် သေဆုံးသွားခဲ့ပါပြီ။ ဒါပေမယ့် သူတို့ရဲ့ ရန်သူကတော့ အကောင်းအတိုင်း ရှိနေပါသေးတယ်။

အလျင်စလို ပြေးဝင်သွားပြီးနောက် လူအိုကြီးနှစ်ယောက်က ရန်ကိုင်ရဲ့ သတ်ဖြတ်မှုကို ဟန့်တားနိုင်ခဲ့တယ်။

“ပြန်ဆုတ်နေ” သက်တန့်နန်းတော်ရဲ့ အကြီးအကဲက အော်ဟစ်လိုက်တယ်။

ထိုစကားကို ကြားလိုက်တာနဲ့ ကျန်ရှိနေတဲ့ ဂျူနီယာတွေ အကုန်လုံး စိတ်သက်သာရာ ရသွားခဲ့ပြီး မီတာပေါင်းများစွာ နောက်ဆုတ်သွားခဲ့ကြတယ်။ ထို့နောက် ကြောက်ကြောက်လန့်လန့် တုန်တုန်ရီရီနဲ့ တိုက်ပွဲကို စိုက်ကြည့်နေခဲ့ကြတယ်။

သူတို့ရဲ့ ဂျူနီယာတွေ ဒဏ်ရာရမှာကို စိုးရိမ်စရာ မလိုတော့တဲ့အတွက် အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့် ကျင့်ကြံသူနှစ်ယောက်လည်း တိုက်ပွဲအပေါ်မှာပဲ အာရုံ စိုက်နိုင်လာခဲ့ပါပြီ။ နှစ်ယောက်သား ပူးပေါင်းရင်း ပြင်းထန်တဲ့ တိုက်ကွက်တွေကို ထုတ်ဖော်လိုက်ကြတယ်။

သူတို့ရဲ့ အစ်အစစ်အမှန်ချီတွေက လျှပ်စီးတန်းတွေလို လင်းလက်နေခဲ့ပြီး ရန်ကိုင်တစ်ကိုယ်လုံး မလွတ်မြောက်နိုင်သည့် ရေစီးကြောင်းတစ်ခုလို ရစ်ပတ်လွှမ်းခြုံထားခဲ့တယ်။

သူတို့နှစ်ယောက်စလုံး အလွန်အမင်း ဒေါသထွက်၊ ဦးနှောက်ခြောက်သလို ခံစားနေခဲ့ရတယ်။ အစစ်အမှန်ဒြပ်စင်အဆင့် ကျင့်ကြံသူတွေပေါ် အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့် ကျင့်ကြံသူတွေရဲ့ အကြီးမားဆုံး အားသာချက်က ကောင်းကင်စိတ်အာရုံနဲ့ ဝိဥာဉ် တိုက်ခိုက်မှုတွေပါ။

ဒါပေမယ့် ရန်ကိုင် ရှေ့မှာတော့ သူတို့ရဲ့ ဝိဥာဉ် တိုက်ခိုက်မှုတွေကို အသုံးမပြုရဲရုံမကလို့ သူတို့ရဲ့ ဝိဥာဉ်တွေကိုပါ ကာကွယ်ထားရပါသေးတယ်။ ထို့ကြောင့် ရန်ကိုင်နဲ့ တိုက်ခိုက်နေရတာ သူတို့ ဘယ်လောက်တောင် စိတ်ညစ်နေမလဲ ဆိုတာကို ခန့်မှန်းကြည့်နိုင်ပါတယ်။

သူတို့သုံးယောက်စလုံး ပြင်းထန်ကြမ်းရမ်းတဲ့ တိုက်ပွဲကို ဆင်နွှဲနေခဲ့ကြတယ်။ ရန်ကိုင်က အကျဘက် ရောက်နေပြီး ပညာရှင်နှစ်ယောက် ဖိနှိပ်တာကို ခံနေရသည့်ပုံ ပေါက်နေပေမယ့် သူက တစ်နည်းနည်းနဲ့တော့ တောင့်ခံနေနိုင်ခဲ့ပါတယ်။ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ကျင့်ကြံသူ နှစ်ယောက်ရဲ့ ပူးပေါင်းတိုက်ခိုက်မှုကို ခုခံနိုင်တဲ့ အစစ်အမှန်ဒြပ်စင်အဆင့် ကျင့်ကြံသူမျိုးကို သူတို့တစ်ခါမှ မမြင်တွေ့ခဲ့ဖူးပါဘူး။

ထိုမြင်ကွင်းကို ကြည့်ရင်း ရှဲ့ရုန်နဲ့ လီဖူတို့ရဲ့ မျက်နှာ ဖြူလျော်သွားခဲ့ကြတယ်။ ထိုညတုန်းက ရန်ကိုင် သူတို့ကို တိုက်ခိုက်ခဲ့တဲ့ အချိန်တုန်းက သူ့ ခွန်အားကို ထိန်ချန်ထားခဲ့မှန်း အခုမှပဲ သူတို့ နားလည်သွားခဲ့တယ်။ သူတို့ သတိမဲ့သွားလို့ အလစ်အငိုက် တိုက်ခိုက်ခံလိုက်ရတာ မဟုတ်ပါဘူး၊ ရန်ကိုင် ရှေ့မှာဆို သူတို့တွေက ကျားရှေ့ရောက်နေတဲ့ သိုးတွေနဲ့ကို မခြားတာပါ။

အခုအချိန်ထိတောင် သူတို့ကိုယ်သူတို့ အကောင်းဆုံး ခုခံကာကွယ်နေခဲ့ပေမယ့် ရန်ကိုင်ရဲ့ တိုက်ခိုက်မှုတွေကနေ မလွတ်မြောက်နိုင်ခဲ့ပါဘူး။

“သူက ဘယ်လို မွန်းစတားမျိုးလဲ၊ ဘာလို့ ဒီလောက်အထိတောင် သန်မာရတာလဲ” ရှဲ့ရုန်က ဗလုံးဗထွေးနဲ့ ရေရွတ်လိုက်တယ်။ သူ့မျက်နှာ တစ်ခုလုံးကတော့ မယုံကြည်နိုင်သည့် အမူအရာဖြင့် ပြည့်နေခဲ့တယ်။

လီဖူလည်း အလိုလို ခေါင်းညိတ်မိလိုက်တယ်။ သူမပါးစပ်က စကားတစ်ခွန်းမှ မထွက်နိုင်တော့ခဲ့ပဲ သူမရဲ့ ကျောရိုးတစ်လျှောက် စိမ့်တက်သွားခဲ့တယ်။ ထိုကဲ့သို့ လူထူးလူဆန်းမျိုးကို သွားပြီး ရန်စမိတာကို သူမစိတ်ထဲ နောင်တရနေခဲ့တယ်။

သူ့ ခွန်အားနဲ့ ရက်စက်မှုက လီဖူရဲ့ ထင်ထားတာထက်ကို ကျော်လွန်နေခဲ့ပါတယ်။ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်ကျင့်ကြံသူ နှစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်တည်း ခုခံတိုက်ခိုက်နေတဲ့ ရန်ကိုင်ကို ကြည့်ရင်း လက်စားပြန်ချေမယ် ဆိုတဲ့အတွေးတွေတောင် ကြက်ပျောက်ငှက်ပျောက် ပျောက်ကုန်ခဲ့ပါတယ်။

အခုအချိန်၌ အကြီးအကဲတွေက ရန်ကိုင်ကို ပြင်းပြင်းထန်ထန် ဒဏ်ရာရအောင်လုပ်၊ မလုပ်ရင် နေရာမှာပဲ တစ်ခါတည်း တန်းပစ်သတ်ပစ်နိုင်ဖို့ကို သူမတို့ မျှော်လင့်နေမိခဲ့တယ်။ မဟုတ်ရင် သူမ တစ်ဘဝလုံး အေးအေးချမ်းချမ်းနဲ့ ဘယ်တော့မှ နေနိုင်တော့မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

Martial Peak
အပိုင်း (၃၅၇) မိစ္ဆာအသွင်းပြောင်း တိုက်ပွဲ
အစစ်အမှန်ယန်ယွမ်ချီကို အဆုံးထိ လှည့်ပတ်ပြီး သူ့သိုင်းပညာရပ်တွေကို တုန့်ဆိုင်းခြင်းမရှိ အစွမ်းကုန် ထုတ်သုံးလိုက်တာနဲ့ အပူလှိုင်းတွေ အဆက်မပြတ် ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် ထိုအင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ကျင့်ကြံသူနှစ်ယောက်ကို တစ်ပြိုင်တည်း ထိပ်တိုက်ရင်ဆိုင်လို့တော့ မရသေးပါဘူး။

သိပ်မကြာခင်မှာပဲ ထိုအင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့် အကြီးအကဲ နှစ်ယောက်ထဲက တစ်ယောက်ရဲ့ တိုက်ခိုက်မှုက ရန်ကိုင် ရင်ဘတ်ကို ထိမှန်သွားခဲ့တဲ့အတွက် သူ့မျက်နှာ အနည်းငယ် ဖြူလျော်သွားခဲ့တယ်။

“ကောင်းတယ်” ရှဲ့ရုန်လည်း ရန်ကိုင်ကို သူကိုယ်တိုင် တိုက်ခိုက်လိုက်ရသလိုမျိုး ပျော်ရွှင်စွာနဲ့‌ အော်ဟစ်လိုက်တယ်။
အလင်းမိုးကြိုးဂိုဏ်းနှင့် သက်တန့်နန်းတော်က အကြီးအကဲ နှစ်ယောက်လည်း မြေပြင်ဆီသို့ ထိုးဆင်သွားလိုက်ပြီး ရန်ကိုင် ကျသွားတဲ့ နေရာနဲ့ မီတာဒါဇင်ကျော် အကွာအဝေးမှာ မတ်တပ်ရပ်နေလိုက်တယ်။

ရန်ကိုင်က သူတို့ နှစ်ယောက်ကြောင့် ဒဏ်ရာရသွားခဲ့ပေမယ့် ထိုဒဏ်ရာက အပေါ်ယံ ဒဏ်ရာလေး ဆိုတာကို သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံး သိထားကြပါတယ်။ ထိုလူငယ်လေးရဲ့ အစစ်အမှန်ချီက အလွန်အမင်း သိပ်သည်းပြီး သန့်စင်ပါတယ်။ ထို့ကြောင့် သူတို့ တိုက်ခိုက်မှုရဲ့ အနည်းဆုံး ရှစ်ဆယ် ရာခိုင်နှုန်းလောက်ကို ခုခံနိုင်ခဲ့ပါလိမ့်မယ်။

ဒါပေမယ့် အခုရလဒ်နဲ့တင် အကြီးအကဲ နှစ်ယောက်စလုံး တော်တော်လေး ကျေနပ်မိသွားခဲ့ကြပါပြီ။

အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ကျင့်ကြံသူ နှစ်ယောက်ပေါင်းပြီး အစစ်အမှန် ဒြပ်စင်အဆင့်မှာ ရှိနေတဲ့ လူငယ်လေး တစ်ယောက်ကို ဝိုင်းအနိုင်ကျင့်နေခဲ့ကြတယ်။ သူတို့သာ ရန်ကိုင်ကို နည်းနည်းလေးတောင်မှ ဒဏ်ရာရအောင် မလုပ်နိုင်ခဲ့ရင် သူတို့ မျက်နှာကို ဘယ်နား သွားထားရတော့မှာလဲ။

“ကောင်စုတ်လေး၊ ဒီလူအိုကြီးရဲ့ ရှေ့မှာ နောက်တစ်ကြိမ် ထင်ရာစိုင်းရဲမလားလို့ ကြည့်ရသေးတာပေါ့” အလင်းမိုးကြိုးဂိုဏ်းက အကြီးအကဲက ပြောလိုက်တယ်။

သက်တန့်နန်းတော်က အကြီးအကဲလည်း ရန်ကိုင်ကို စိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး အေးစက်စက် လေသံနဲ့ ပြောလိုက်တယ် “မင်းက ငါတို့ သက်တန့်နန်းတော်က တပည့်များစွာကို သတ်ခဲ့တဲ့ အတွက် ဒီနေ့ မင်းရဲ့ သွေးနဲ့ ပြန်ပေးဆပ်ရမယ်”

“ဟဲ ဟဲ ဟဲ…” ရန်ကိုင်က ရယ်မောလိုက်ပြီး ဖြေးဖြေးချင်း မတ်တပ်ရပ်လိုက်တယ်။ အခုအချိန်၌ သူ့ပုံစံက အနည်းငယ် စုတ်ပြတ်နေပေမယ့် ရန်ကိုင်က ရယ်မောနေဆဲပါ။ သူ့ပါးစပ်ထောင့်စွန်းက သွေးတွေကို သုတ်လိုက်ပြီး အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့် အကြီးအကဲ နှစ်ယောက်ကို ပြန်စိုက်ကြည့်လိုက်တယ်။ သူ့ရဲ့ တိုက်ပွဲဝင်လိုစိတ်တို့ တစ်ဟုန်ထိုး တိုးတက်လာခဲ့တယ်။

“အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့် ကျွမ်းကျင်သူ တစ်ယောက် ဆိုတာ တကယ်ကို အားကောင်းတာပဲ” ရန်ကိုင် လေသံက အနည်းငယ် တိုးလျနေပေမယ့် လုံးဝကို ထူးထူးခြားခြား တည်ငြိမ်လို့ နေခဲ့တယ်။

သူတို့ရှေ့မှာ ရှေ့နေတဲ့ လူငယ်လေးက အခုအချိန်ထိ တည်ငြိမ်နေပြီး ကြောက်ရွံ့သည့် အရိပ်အယောင် နည်းနည်းလေးတောင် ဘာလို့ မပြလဲဆိုတာကို ထိုလူအိုကြီးနှစ်ယောက် နားမလည်နိုင်အောင် ဖြစ်နေခဲ့ရတယ်။

အလင်းမိုးကြိုးဂိုဏ်းက အကြီးအကဲရဲ့ အမူအရာက အေးစက်သွားခဲ့ပြီး အသံအကျယ်ကြီး အော်ဟစ်လိုက်တယ် “ကောင်စုတ်လေး၊ မင်က ဒီလူအိုကြီးရဲ့ ဂျူနီယာများစွာကို သတ်ခဲ့ပေမယ့် ဒီလူအိုကြီးက မင်းရဲ့ အသက်ကို ချမ်းသာပေးလိုက်ဦးမယ်။ ဒူးထောက်ပြီး မင်းရဲ့ ကျင့်ကြံခြင်းကို ဖျက်စီးပစ်လိုက်တယ်၊ အဲ့လိုဆိုရင် ငါမင်းကို အသက်ရှင်ခွင့် ပေးမယ်”

ရန်ကိုင်က ပြုံးလိုက်ပြီး “ငါ့ကို မသတ်ဘူးလား။ ရှန်ချူက လုပ်ခိုင်းတာပဲ ဖြစ်ရမယ်”

အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့် အကြီးအကဲ နှစ်ယောက်စလုံး မျက်မှောင် ကြုံ့လိုက်မိကြတယ်။

ရန်ကိုင်က သူတို့ရဲ့ ဂျူနီယာ များစွာကို သတ်ခဲ့မှတော့ သူတို့ ကိုယ်တိုင်သာ ဆုံးဖြတ်ချက် ချခွင့်ရမယ် ဆိုရင် ရန်ကိုင် အသက်ကို ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ချမ်းသာခွင့် ပေးနိုင်ပါ့မလဲ။ ဒါပေမယ့် ရှန်ချူက ရန်ကိုင်ကို ဒုက္ခိတဖြစ်အောင် လုပ်ဖို့ စေခိုင်းထားမှတော့ သူတို့ကလည်း ရှန်ချူ အမိန့်ကို လွန်ဆန်ပြီး ရန်ကိုင်ကို သတ်လို့ မဖြစ်ပါဘူး။ အခုလို ဖြစ်ရတာတွေ အားလုံးက ရှန်ချူရဲ့ စနက်ကြောင့် ဆိုတာကို ရန်ကိုင်က သိပြီးသားပါ။

ထိုအင်အားစု နှစ်ခုက ရှန်မိသားစုနဲ့ ကောင်းမွန်တဲ့ ဆက်ဆံရေး တည်ဆောက်နေချင်မှတော့ ရှန်ချူရဲ့ အမိန့်ကို လွန်ဆန်လို့ ဘယ်ဖြစ်ပါ့မလဲ။ ရှန်ချူက ရှန်မိသားစုရဲ့ မိသားစု ခေါင်းဆောင် ဖြစ်လာဖို့ အလားအလာ အများဆုံးလူလေ။ ထို့ကြောင့် အခွင့်အရေး ရှိတုန်း ဖားယားထားရမှာပေါ့။ ရှန်ချူ မိသားစု ခေါင်းဆောင် ဖြစ်လာတဲ့ အခါကျ သူတို့စိုက်ပျိုးခဲ့တဲ့ အသီးအပွင့်တွေကို စတင် ရိတ်သိမ်းနိုင်ပြီလေ။

ရန်ကိုင် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းကြီး ထေ့ငေါ့ ပြောဆိုလိုက်တဲ့ စကားကို ကြားလိုက်တဲ့ အချိန်မှာတော့ အလင်းမိုးကြိုးဂိုဏ်းက အကြီးအကဲ အေးစက်စက်နဲ့ နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်ပြီး “ကိုယ်ပြုသည့်ကံ ပဲ့တင်သံ ကိုယ့်ထံပြန်လာမည်တဲ့။ အခုလို ဖြစ်လာရတာတွေ အားလုံးရဲ့ မင်းကိုယ်တိုင် ကြောင့်ပဲလေ။ ဒီကိစ္စက သခင်လေးရှန်နဲ့ ဘာမှ မဆိုင်ဘူး”

သက်တန့်နန်းတော်က အကြီးအကဲ ခပ်မြန်မြန်ပဲ ထပ်ပြောလိုက်တယ် “ငိုးမ ကောင်စုတ်လေး၊ မင်းရဲ့ ကျင့်ကြံခြင်းကို ကိုယ်ကိုယ်တိုင် ဖျက်စီးမလား၊ ဒါမှမဟုတ် ငါကိုယ်တိုင်ပဲ ဖျက်စီးရမလား”

“ကောင်းတယ်၊ ကောင်းတယ်၊ ကောင်းတယ်” ရန်ကိုင်က ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး ရက်စက်တော့မယ့် အပြုံးတစ်ခု သူ့မျက်နှာထက် ထွက်ပေါ်လာခဲ့ပြီး လူအိုကြီး နှစ်ယောက်ကို လှောင်ပြောင် ပြောဆိုလိုက်တယ် “ခင်ဗျားတို့ နှစ်ယောက်က ရှန်ချူရဲ့ ခွေးတွေပဲ ဖြစ်ချင်နေမှတော့၊ ငါကလည်း ခင်ဗျားတို့ကို အခြားတစ်ယောက်ရဲ့ နောက်လိုက်ခွေးတွေလိုပဲ ဆက်ဆံရတော့မှပေါ့”

“ခွေးသူတောင်းစား၊ မင်း အရမ်းမောက်မာလွန်းသွားပြီ” အလင်းမိုးကြိုးဂိုဏ်းက အကြီးအကဲက ဒေါသတကြီး ပြောဆိုလိုက်တယ်။

“ခင်ဗျားတို့လို့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၁ ကျင့်ကြံသူ နှစ်ယောက်လေးနဲ့ ကျုပ်ကို အနိုင်ယူနိုင်မယ်လို့ ထင်နေတယ်ပေါ့” ရန်ကိုင်ရဲ့ အကြည့်က ရုတ်တရက် တောင့်တင်းသွားခဲ့ပြီး သူ့လက်တစ်ဖက်ကို ဖြေးဖြေးချင်း မြှောက်လိုက်တယ်။ သူ့လက် မြှောက်လိုက်တာနဲ့ သူ့ကိုယ်ကနေ ထွက်ပေါ်နေတဲ့ အစစ်အမှန်ယန်ယွမ်ချီတွေက ချက်ချင်းဆိုသလို ပျောက်ကွယ် သွားခဲ့တယ်။

ရန်ကိုင်က ဘာလုပ်ဖို့ ကြိုးစားနေလဲ ဆိုတာကို အကြီးအကဲ နှစ်ယောက် နားမလည်နိုင်ပေမယ့် သူလုပ်နေတာက သူတို့နှစ်ယောက်အတွက် ဘာကောင်းတာမှ ဖြစ်မလာနိုင်ဘူးလို့ သူတို့ရဲ့ မသိစိတ်ကတော့ ပြောနေခဲ့တယ်။ နှစ်ယောက်သား အလျင်စလိုနဲ့ အကြည့်ချင်း ဖလှယ်လိုက်ပြီး တုန့်ဆိုင်းခြင်း မရှိပဲ ရန်ကိုင်ဆီ ပြေးဝင်သွားလိုက်တယ်။

ရန်ကိုင် မျက်ဝန်းအစုံက အနည်းငယ် မှေးကျဉ်းသွားခဲ့ပြီး သူ့ရဲ့ လက်ညိုးနဲ့ နဖူးတစ်လျှောက် ဆွဲချလိုက်ပြီး ချောက်ချားဖွယ် ကောင်းတဲ့ လေသံနဲ့ ရွတ်ဆိုလိုက်တယ်။

သူ့ရဲ့ တိုးလျတဲ့အသံထဲ ဆန်းကြယ်သည့် စွမ်းအားတို့ ပါဝင်နေပုံရကာ သူ့အသံကို ရှိနေတဲ့ လူအားလုံး ပီပီပြင်ပြင် ကြားလိုက်ရတယ်။

“မိစ္ဆာအသွင်ပြောင်းခြင်း”

ဟုန်း…..

ကမ္ဘာကြီးတစ်ခုလုံး တုန်ခါသွားပုံရတယ်။ မြေပြင်တစ်ခုလုံး လှုပ်ခါသွားခဲ့ပြီး ကောင်းကင်တစ်ခုလုံး တုန်ခါသွားခဲ့တယ်။ ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းတဲ့ မိစ္ဆာချီစွမ်းအင် တစ်ခုလုံးက ဧရိယာတစ်ခုလုံးကို ဖုံးအုပ်သွားခဲ့တယ်။

ထိုသန့်စင်ပြီး ကြောက်မက်ဖွယ် ကောင်းလှဿည့် နတ်ဆိုးချီ ထွက်ပေါ်လာတာနဲ့ ဘေးပတ်ဝန်းကျင် တစ်ခုလုံး အလွန်အမင်း အေးစက်လှသည့် ရေခဲငရဲထဲသို့ ကျဆင်းသွားသလားတောင် ထင်မှတ်ရပါတယ်။ ရှိနေတဲ့ လူအားလုံး သူတို့ရဲ့ နှလုံးသားကို လက်အေးကြီးတစ်ဖက်က ဆုပ်ကိုင်လိုက်သလို ခံစားလိုက်ရပြီး ကြောက်ရွံ့မှုနှင့်အတူ အတွင်းစိတ်ရိုင်းထဲက သူတို့ စိတ်ထဲ စတင် ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။

ထိုရုတ်ချည်း ပြောင်းလဲမှုနှင့်အတူ မိုးမြေတစ်ခွင်းလုံး ပရမ်းပတာ ဖြစ်သွားခဲ့တယ်။ ထိုအချိန်၌ ရန်ကိုင်က အခြားလူ တစ်ယောက်အဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲသွားတဲ့ ပုံပါပဲ။

အလင်းမိုးကြိုးဂိုဏ်းနဲ့ သက်တန့်နန်းတော်က အကြီးအကဲ နှစ်ယောက်စလုံး ရန်ကိုင်နား မရောက်သေးခင်မှာပဲ သူတို့ရဲ့ အမူအရာတွေ ရုတ်ချည်း ပြောင်းလဲသွားခဲ့ပြီး ထူးထူးဆန်းဆန်း အော်ဟစ်ကာ ချက်ချင်းဆိုသလို နောက်ပြန်ဆုတ်လိုက်ကြတယ်။

ခြေလှမ်း ဒါဇင်ကျော်လောက် နောက်ဆုံးပြီးတော့မှပဲ လူအိုကြီး နှစ်ယောက် ရပ်တန့်လိုက်ကြတယ်။ ထို့နောက် လေးနက်တည်ကြည်သည့် အမူအရာနဲ့ ရန်ကိုင်ကို စိုက်ကြည့်လိုက်ကြတယ်။

ရန်ကိုင် ပုံစံက အရင်တုန်းကနဲ့ ဘာမှ ကွဲပြားမသွားခဲ့ပါဘူး။ ရှင်းရှင်း ပြောရရင် ရန်ကိုင်ဆီ၌ ပြောင်းလဲသွားသည့် အချက်ကလေး တစ်ချက်ကိုတောင် သူတို့ ရှာလို့ မတွေ့ခဲ့ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် သူ့ရဲ့ စိတ်နေစိတ်ထားနဲ့ သူ့ဆီကနေ ထွက်ပေါ်နေတဲ့ အရှိန်အဝါက အရင်ကနဲ့ ကွဲပြားသွားခဲ့ပါပြီ။ သူတို့ ပြောနိုင်တဲ့ တစ်ခုတည်းသော ခြားနားချက်က ရန်ကိုင်ရဲ့ သွေးစွမ်းအားက အလွန်အမင်း အားကောင်းလာတယ် ဆိုတာကိုပါပဲ။

အရင်ရန်ကိုင်က သူတို့ကို ခေါင်းခြောက်အောင် လုပ်နိုင်တယ် ဆိုရင် အခုရန်ကိုင်ကတော့ သူတို့ကို ခြောက်ခြားနေမိစေပါတယ်။

အခုအချိန်မှပဲ ရန်ကိုင်ဆီက ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းတဲ့ သေခြင်းတရား အငွေ့အသက်တွေ့ကို သူတို့ ရနေခဲ့ပါတယ်။

အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့် ကျင့်ကြံသူတွေရဲ့ အသိစိတ် အာရုံက အရမ်းကို စူးရှပါတယ်။ သူ့ကိုယ်သူ အခုလိုမျိုး ပြောင်းလဲသွားအောင် ရန်ကိုင် ဘာလုပ်လိုက်လဲ ဆိုတာ သူတို့ မသိပေမယ့် အခုအချိန် ရန်ကိုင်နဲ့သာ သူတို့တောင် ပြန်သေသွားနိုင်တယ်လို့ သူတို့ရဲ့ မသိစိတ်က ပြောနေခဲ့တယ်။

သားရဲတွေက သူတို့ရဲ့ မွေးရာပါ အလိုလို သိစိတ်နဲ့ အလိုအလျောက် တုန့်ပြန်မှုကို အားကိုးကြတယ်။

အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ကျင့်ကြံသူတွေရဲ့ ထိုးထွင်သိမြင်နိုင်စွမ်းက သားရဲတွေထက်တောင် ပိုပြီး အစွမ်းထက်ပါသေးတယ်။

ရန်ကိုင်ရဲ့ ပြောင်းလဲမှုကို သတိထားမိတာနဲ့ လူအိုကြီး နှစ်ယောက်စလုံး ထိတ်လန့်သွားခဲ့ကြတယ်။ သူတို့ မျက်စိတ်ထဲ ထည့်စရာတောင် မလိုတဲ့ သာမန် အစစ်အမှန်ဒြပ်စင်အဆင့် ကျင့်ကြံသူက မလွယ်ကူတဲ့ ခံစားချက်တစ်ခုကို သူတို့အား ဘာလို့ ပေးစွမ်းနိုင်နေရတာလဲ။

သူတို့ကို လွှမ်းခြုံထားတဲ့ နတ်ဆိုးအရှိန်အဝါတွေလည်း ရှိနေခဲ့ပါတယ်။ မိစ္ဆာအရှင်သခင် ခြောက်ပါးတောင် အခုလိုမျိုး သိပ်သည်းလှတဲ့ မိစ္ဆာချီကို မပိုင်ဆိုင် ထားကြပါဘူး။

လူအိုကြီး နှစ်ယောက် သူတို့ကိုယ်သူတို့ ပြန်လည် တည်ငြိမ်အောင် မလုပ်ရသေးခင်မှာပဲ တချွတ်ချွတ်၊ တဖြောက်ဖြောက် မြည်သံတို့ တရစပ် ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။

သူတို့ လှမ်းကြည့်လိုက်တဲ့အချိန် ရန်ကိုင်ကို ဗဟိုပြုပြီး ဘေးပတ်ဝန်ကျင် တစ်ခုလုံး ရေခဲလာနေတာကို သူတို့ တွေ့ရှိလိုက်ရတယ်။ လေထုတောင် အေးခဲလာခဲ့ရပါပြီ။

အသက်ရှူရှိုက်စာ အချိန်အနည်းငယ် အတွင်းမှာပဲ မီတာပေါင်းများစွာ ကျယ်ဝန်းတဲ့ ဧရိယာတစ်ခုလုံး ရေခဲနယ်မြေ ဖြစ်သွားခဲ့ပါပြီ။

အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ကျင့်ကြံသူ နှစ်ယောက်လည်း နောက်တစ်ကြိမ် ထပ်ပြီး နောက်ဆုတ်လိုက်ကြတယ်။ သူတို့ မျက်ဝန်းတွေက ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်မှုတို့ဖြင့် ပြည့်နေခဲ့ပါတယ်။

ထိုအေးစက်တဲ့ အရှိန်အဝါနဲ့ တောင့်တင်းအေးစိမ့်လှတဲ့ ရေခဲတွေက သာမန်မဟုတ်ပါဘူး။ သူတို့ရဲ့ အစစ်အမှန်ချီတွေကိုတောင် အေးခဲသွားစေနိုင်တဲ့ပုံပါပဲ။ အဲ့ဒါကို သူတို့က ထိုအရာတွေနဲ့ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး အလွယ်တကူ သွားထိရဲပါ့မလဲ။

အနီးအနားမှာ ရှိနေတဲ့ လူငယ်တပည့်တွေ အကုန်လုံး ချမ်းလွန်းလို့ ပြင်းပြင်းထန်ထန် တုန်ရီနေခဲ့ကြပြီး သူ့တို့ရဲ့ မျက်နှာတွေကလည်း ထိတ်လန့်ကြောက်ရွံ့မှုတို့ဖြင့် ပြည့်နေခဲ့တယ်။

ဒုတိယအကြိမ်မြောက် နတ်ဆိုးအသွင်ပြောင်းလဲခြင်းကို အသုံးပြုတာ ဆိုပေမယ့် ထိုစွမ်းအားကြောင့် ရန်ကိုင် အံ့အားသင့်နေရတုန်းပါပဲ။ လည်ဆစ်ချိုးလိုက်ပြီးနောက် သူ့လက်နှစ်ဖက်ကို ဆန့်ထုတ်လိုက်တယ်။ အလွန့်အလွန် အားကောင်းပြင်းထန်လှသည့် စွမ်းအင်တို့က ရန်ကိုင်ဆီကနေ လှိုင်းလုံးသဖွယ့် လှိမ့်ထွက်လာခဲ့တယ်။

သူ့မျက်နှာမှ လွဲ၍ သူ့တစ်ကိုယ်လုံး အနက်ရောင် တက်တူးတွေနဲ့ ပြည့်နေခဲ့ပါပြီ။ ထိုက်တက်တူးတွေက ပုံစံအမျိုးမျိုးနဲ့ ရှိနေခဲ့ပြီး အရမ်းကို ရှုပ်ထွေးလှကာ ထူးခြားဆန်းကြယ်သည့် ဆွဲဆောင်မှု တစ်ခုကိုလည်း ထုတ်လွှတ်နေခဲ့ပါတယ်။

“ကောင်စုတ်လေး၊ မင်းက တိမိစ္ဆာနယ်မြေက လွှတ်လိုက်တဲ့ အစစ်အမှန် သူလျှိုတစ်ယောက် ဖြစ်နေတာပဲ” အလင်းမိုးကြိုးဂိုဏ်းနဲ့ သက်တန့်နန်းတော်က အကြီးအကဲ နှစ်ယောက်စလုံး ရုတ်တရက် အော်ပြောလိုက်ကြတယ်။

“ခင်ဗျားတို့ ထင်ချင်သလိုသာ ထင်လိုက်” ရန်ကိုင်က အသံကျယ်ကျယ်နဲ့ ပြန်ပြီး အော်ဟစ်လိုက်တယ်။ ထို့နောက် သူ့လက်ကို ဖြေးဖြေးချင် မြှောက်လိုက်ပြီး အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ကျင့်ကြံသူ နှစ်ယောက် ရှိနေတဲ့နေရာဆီ မြန်ဆန်စွာနဲ့ ဖိချလိုက်တယ်။

အခြားသူတွေကတော့ ဒီကောင် ဘာတွေ လုပ်နေတာလဲ ဆိုပြီး တွေးနေမှဦပါ။ ဒါပေမယ့် ရန်ကိုင် သူ့လက်ကို ဖိချလိုက်တာနဲ့ ကောင်းကင်ထက်ကနေ တောင်တစ်လုံး ကျဆင်းလာပြီး သူတို့အပေါ်ကို ဖိချလိုက်သလို လူအိုကြီး နှစ်ယောက်စလုံး ခံစားလိုက်ရတယ်။ ထိုဖိအားအောက်၌ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ကျင့်ကြံသူ နှစ်ယောက်စလုံး ပြိုလဲကျလုမတတ် ဖြစ်သွားခဲ့ကြပြီး ထိုဖိအားကို တန်ပြန်ခုခံနိုင်ဖို့ အတွက် သူတို့ရဲ့ အစစ်အမှန်ချီလှည့်ပတ်နှုန်းကို အကန့်အသတ်ထိ တိုးမြှင့်လိုက်ရတယ်။

ရွှီး…. ရွှီး… ရွှီး…

လေခွင်းသံတွေ ကြာလိုက်လို့ မော့ကြည့်လိုက်တာနဲ့ မဲနက်နေတဲ့ အနက်ရောင် တိုက်ခိုက်မှုတွေက ရန်ကိုင်ဆီကနေ သူတို့ဆီ ပျံသန်းလာနေတာကို လူအိုကြီး နှစ်ယောက်စလုံး တွေ့ရှိလိုက်ရတယ်။

အစွယ်တကားကားနဲ့ အနက်ရောင် မြွေတွေက သူတို့ရဲ့ ပါးစပ်တွေကို ဖွင့်လိုက်ပြီး လူအိုကြီးနှစ်ယောက်ကို ရက်ရက်စက်စက် ကိုက်ချလိုက်တယ်။

ထိုတိုက်ခိုက်မှုတွေ ထိမှန်ခံလိုက်ရတဲ့ မြေပြင်တစ်ခုလုံး လေပြင်းတစ်ခု တိုက်ခတ်ခြင်း ခံလိုက်ရတဲ့ မြေပြင်တစ်ခုပမာ ဖုန်တွေ၊ သဲတွေ၊ မြေကြီးတွေနဲ့ ဖုံးလွှမ်းသွားခဲ့တယ်။

ထိုပြင်းထန်တဲ့ တိုက်ခိုက်မှုတွေထဲ လမ်းမှာတွေ့သမျှ အရာအားလုံးကို အေးခဲသွားစေနိုင်တဲ့ တုန်လှုပ်ဖွယ် အအေးဓါတ်တို့ ပါဝင်နေခဲ့တယ်။

အကြီးအကဲ နှစ်ယောက်စလုံး ထိတ်လန့် တုန်လှုပ်သွားခဲ့ပြီး အလွန်အမင်း ကြောက်လန့်သွားခဲ့ကြတယ်။ သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ မျက်နှာ ဖြူလျော်သွားခဲ့ကြပြီး ထိုတိုက်ခိုက်မှုတွေနဲ့ ထိပ်တိုက် မရင်ဆိုင်မိအောင် အကောင်းဆုံး ကြိုးစားလိုက်ကြတယ်။

“ရှောင်ဖို့ ကြိုးစားနေတာလား” ရန်ကိုင်က ရယ်မောလိုက်ပြီး သူ့လက်ကို ဝှေ့ရမ်းလိုက်ပြီး အနက်ရောင် နတ်ဆိုးချီတွေကို လူအိုကြီးနှစ်ယောက်နောက်ဆီ လိုက်လံတိုက်ခိုက် စေလိုက်တယ်။

တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ ကျားဖြူတံဆိပ်တော်နဲ့ နွားသိုးတံဆိပ်တော် နှစ်ခုကို တစ်ပြိုင်တည်း အသုံးပြုကာ အနက်ရောင် သားရဲပုံရိပ် နှစ်ခုကို ဆင့်ခေါ်လိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီတစ်ကြိမ်မှာတော့ ထိုသားရဲ ပုံရိပ်နှစ်ခုကို အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် အကြီးအကဲ နှစ်ယောက်နောက်ဆီ မလိုက်ခိုင်းတော့ပါဘူး။ အဲ့အစား အလင်းမိုးကြိုးဂိုဏ်းနဲ့ သက်တန့်နန်းတော်က တပည့်တွေဆီကိုသာ ပြေးဝင်သွားစေလိုက်တယ်။

ထိုသားရဲ ပုံရိပ်နှစ်ခုက အရင်အသုံပြုခဲ့တဲ့ သားရဲ ပုံရိပ်နှစ်ခုထက် ပိုပြီး သန်မာတဲ့ ပုံပါပဲ။ တစ်ခဏအတွင်းမှာပဲ သားရဲပုံရိပ် နှစ်ခုက ငေးကြောင်နေတဲ့ သက်တန့်နန်းတော်က တပည့်တစ်ယောက်ဆီ ရောက်ရှိသွားခဲ့တယ်။

ထိုတပည့်တွေက ချီသန့်စင်ခြင်းအဆင့်၈ ကျင့်ကြံခြင်းကိုသာ ပိုင်ဆိုင်ထားသည့် အပြင် ငေးကြောင်နေရာမှလည်း အသိပြန်မဝင်လာသေးပါဘူး။ မျက်တောင် တစ်ခတ်အတွင်းမှာပဲ ထိုကံဆိုးသွားတဲ့ တပည့်က အော်ဟစ်ချိန်တောင် မရလိုက်ပဲ သွေးလွှမ်းနေတဲ့ အသားစတွေအဖြစ် စုတ်ဖြဲခြင်းခံလိုက်ရတယ်။

“ပြေး၊ပြေး၊ ခင်ဗျားတို့ ရှောင်ချင်သလောက် ရှောင်စမ်းပါ။ ခင်ဗျားတို့ကို မသတ်နိုင်လို့ ခင်ဗျားတို့ရဲ့ တပည့်တွေကို သတ်ရမယ်ဆိုလည်း မဆိုးပါဘူး” ရန်ကိုင်က အကြင်နာကင်းမဲသည့် လေသံနဲ့ အော်ဟစ်လိုက်တယ်။

ထိုအော်သံကို ကြားလိုက်တာနဲ့ အသက်ရှင်ကျန်ရစ်နေတဲ့ တပည့်တွေ အကုန်လုံး ငေးကြောင်နေရာမှ အသိပြန်ဝင်လာပြီး သူတို့ ကျောရိုးတစ်လျှောက် စိမ့်တက်သွားခဲ့ကြတယ်။

“အရှက်မရှိတဲ့ ခွေးသူတောင်းစားကောင်” အလင်းမိုးကြိုးဂိုဏ်းနဲ့ သက်တန့်နန်းတော်က အကြီးအကဲ နှစ်ယောက်စလုံး ဒေါသတကြီးနဲ့ အော်ဟစ်ဆဲဆိုလိုက်ကြတယ်။ သူတို့ ဘဝတစ်လျှောက်လုံး တစ်ခါမှ အခုလိုမျိုး ဒေါသမထွက်ခဲ့ဖူးပါဘူး။

သားရဲပုံရိပ် နှစ်ခုက သူတို့ရဲ့ အခြားတပည့် တစ်ယောက်ဆီ ထပ်ပြေးဝင်သွားတာကို မြင်လိုက်တာနဲ့ အကြီးအကဲ နှစ်ယောက်စလုံး ထွက်ပြေးနေတာကို ရပ်တန့်လိုက်ကြပြီး အနက်သားရဲနှစ်ကောင်ဆီ အားပြင်းပြင်းနဲ့ တိုက်ခိုက်လိုက်ကာ ထိုတပည့်ရဲ့ အသက်ကို အချိန်မှီလေး ကယ်တင်သွားနိုင်ခဲ့တယ်။

“မပြေးတော့ဘူးလား” ရန်ကိုင်က အခုအချိန်ကို စောင့်နေခဲ့တာပါ။ လှောင်ပြုံးပြုံးလိုက်ရင်း သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကနေ သိပ်သည်းလှတဲ့ အနက်ရောင် အလင်းတို့ ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။ ထို အနက်ရောင် အလင်းတွေက အနက်ရောင်မြွေတွေအဖြစ် ပြောင်းလဲသွားခဲ့ပြီး လူအိုကြီး နှစ်ယောက်ဆီ နောက်တစ်ကြိမ် ပြေးဝင်သွားလိုက်ပြန်တယ်။

အနက်ရောင်မြွေတွေက သူတို့ကို အဘက်ဘက်ကနေ ဝန်ရံလာတဲ့ အတွက် အကြီးအကဲ နှစ်ယောက်လည်း ရှောင်ချိန် မရတော့ပါဘူး။ ရှောင်ချိန် မရတော့တာနဲ့ သူတို့ရဲ့ လက်နက်တွေကို ဆင့်ခေါ်လိုက်ပြီး အစွမ်းကုန် ခုခံဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ကြတယ်။ နောက်တစ်ခဏ အတွင်းမှာပဲ အကြီးအကဲ နှစ်ယောက်စလုံးကို အမှောင်ထုက ဖုံးအုပ်သွားခဲ့တယ်။
အမှောင်ထုထဲကနေ တဝုန်းဝုန်း မြည်သံတို့ ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။

အားလုံးက စိုးရိမ်ပူပန်စွာနဲ့ ထိုအမှောင်ထုကို စိုက်ကြည့်နေခဲ့ကြတယ်။

အမှောင်ထုက ရုတ်တရက် ပြိုကွဲသွားခဲ့ပြီး ပုံရိပ်နှစ်ခုက ကောင်းကင်ပေါ်ကနေ ပြုတ်ကျလာခဲ့တယ်။ နှစ်ယောက်စလုံး စုတ်ပြတ်နေခဲ့ကြပေမယ့် ဘာဒဏ်ရာမှတော့ ရမနေခဲ့ပါဘူး။

ဒါပေမယ့် သေချာသာ အနီးကပ်ကြည့်မယ့်ဆိုရင် အရင်က စူးရှထက်မြက်လှတဲ့ လူအိုကြီးနှစ်ယောက်ရဲ့ မျက်ဝန်းအစုံက မိစ္ဆာအလင်းတို့ဖြင့် လက်နေခဲ့ပြီး သူတို့ ခန္ဓာကိုယ်ကို အနက်ရောင် အငွေ့ မျှင်မျှင်လေးက ရစ်ပတ်လှည့်ပတ်နေတာကို သတိပြုမိနိုင်ပါတယ်။

ထိုအနက်ရောင် အလင်းတွေက ရန်ကိုင် သိပ်သည်းခဲ့တဲ့ အသန့်စင်ဆုံး မိစ္ဆာချီ အမျှင်တန်းလေးတွေပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ သာမန် လူတစ်ယောက်သာ ထိုမိစ္ဆာချီ အမျှင်တန်းလေးတွေနဲ့ ထိတွေ့မိသွားတာနဲ့ ချက်ချင်း သေဆုံးသွားရမှာပါ။

ရန်ကိုင်က မိစ္ဆာချီရဲ့ အကျိုသက်ရောက်မှုကို လျစ်လျူရှုနိုင်ပေမယ့် ကျန်တဲ့လူတွေက သူ့လိုမျိုး လုပ်နိုင်မယ်လို့တော့ မဆိုလိုပါဘူး။

မိစ္ဆာချီ သက်ရောက်ခြင်း ခံလိုက်ရတဲ့အတွက် လူအိုကြီး နှစ်ယောက်ရဲ့ ဟိုးအတွင်းပိုင်းထဲ ဖုံးဖိထားတဲ့ စိတ်ရိုင်းတို့ စတင်ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။ ထိုမိစ္ဆာချီတွေကိုသာ အချိန်တိုအတွင်း မရှင်းပစ်နိုင်ဘူး ဆိုရင် သူတို့နှစ်ယောက်စလုံး အနှေးနဲ့အမြန် မိစ္ဆာလမ်းစဉ်ထဲ ကျဆင်းသွားရပါလိမ့်မယ်။

ဒါပေမယ့် ဒီမိစ္ဆာချီကို ရှင်းထုတ်ပစ်ဖို့က ထင်သလောက် မလွယ်ကူလှပါဘူး။ လင်းတိုင်ရှုလို လူမျိုးတောင် အခုပုံစံနဲ့ တူညီတဲ့ မိစ္ဆာချီ ထိမှန်ခြင်း ခံလိုက်ရပြီး သေအံ့ဆဲဆဲ ဖြစ်ခဲ့ရပါသေးတယ်။ အလင်းမိုးကြိုးဂိုဏ်းနဲ့ သက်တန့်နန်းတော်က အကြီးအကဲ နှစ်ယောက် ဆိုရင်တောင် ပြောနေစရာတောင် မလိုတော့ပါဘူး။

ပြီးတော့ ရန်ကိုင်ဆီက မိစ္ဆာချီက နတ်ဆိုးအရှင်သခင်ရဲ့ မိစ္ဆာချီထက်တောင် ပိုပြီး သိပ်သည်းပါသေးတယ်။

“ရက်စက်လိုက်တဲ့ ခွေးသူတောင်းစားကွာ” အလင်းမိုးကြိုးဂိုဏ်းက အော်ဟစ်လိုက်တယ်။ ရန်ကိုင်ကို စိုက်ကြည့်နေတဲ့ သူ့မျက်ဝန်းတွေက ဖုံးဖိမရနိုင်တဲ့ အမုန်းတရားတွေနဲ့ ပြည့်နေခဲ့တယ်။

“ငါကို ရန်စလို့ ပြန်ပေးဆပ်ရမယ့် တန်ဖိုးကို မင်းတို့ မတတ်နိုင်ပါဘူးလို့ ငါပြောခဲ့သားပဲ”ရန်ကိုင်က အေးစက်စက်နဲ့ပဲ နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်တယ်။ သူ့မျက်ဝန်းအစုံက အေးစက်မှုတို့ဖြင့် ပြည့်နေခဲ့ပါတယ်။

Martial Peak
အပိုင်း (၃၅၈) ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်သော
ဒီတိုက်ပွဲက မိစ္ဆာအသွင်ပြောင်းလဲခြင်းကို အသုံးပြုပြီး ပထမဆုံးအကြိမ်အဖြစ် ရန်ကိုင် စတင်တိုက်ခိုက်ခဲ့တာပါ။ မိစ္ဆာအသွင် ပြောင်းလဲခြင်းကို အသုံးပြုလိုက်တာနဲ့ သူ့ ခွန်အားက မိုးထိုးတက်သွားလိမ့်မယ် ဆိုတာကို ရန်ကိုင် သိနားလည်ထားပေမယ့် တကယ်တမ်း အသုံးပြုလိုက်တဲ့ အချိန်၌ တိုးတက်လာသည့် သူ့ ခွန်အားကြောင့် သူကိုယ်တိုင်တောင် အံ့အားသင့်နေရဆဲပါ။

ရွှေရောင်အရိုးခြောက်ရဲ့ စွမ်းအားကို အသုံးမပြုပဲနဲ့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၁ ကျင့်ကြံသူ နှစ်ယောက်ကို ယှဉ်တိုက်နိုင်ရုံပဲ ယှဉ်တိုက်နိုင်ပါလိမ့်မယ်။ ဒါပေမယ့် မိစ္ဆာအသွင်ပြောင်းလဲခြင်းကို အသုံးပြုပြီးတာနဲ့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၁ ကျင့်ကြံသူနှစ်ယောက်ကို အားအပြည့်မသုံးပဲ သူဖိနှိပ်နိုင်ခဲ့ပါတယ်။

သူ့ကိုယ်ထဲမှာ စီးဆင်းနေတဲ့ ခွန်အားတွေကို ခံစားရင် ရန်ကိုင် တော်တော်လေး ကျေနပ်မိနေခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် သူ့ကိုယ်သူ ထိုကျေနပ်၊ သာယာမှုထဲ နစ်မြော မနေခဲ့ပါဘူး။

အလင်းမိုးကြိုးဂိုဏ်းနဲ့ သက်တန့်နန်းတော်က အကြီးအကဲ၏ အောက်ဘက်ရှိ မြေပြင်မှ အက်ကွဲသံတို့ ထွက်ပေါ်လာခဲ့ပြီး ချောင်းမြောင်း တိုက်ခိုက်မှု တစ်ခုက လူအိုကြီး နှစ်ယောက်ဆီ တိုးဝင်သွားခဲ့တယ်။

ထိုတိုက်ခိုက်မှုကို ခံစားမိလိုက်တာနဲ့ ထိတ်လန့်ကြောက်ရွံ့မှုကြောင့် လူအိုကြီး နှစ်ယောက်ရဲ့ မျက်နှာ ဖြူလျော်သွားခဲ့ပြီး ချက်ချင်းပဲ အလျင်စလို ရှောင်တိမ်းဖို့ ကြိုးစားလိုက်တယ်။

ရန်ကိုင်က လှောင်ပြောင်လိုက်ရင်း သူ့လက်ကို ဝှေ့ရမ်းလိုက်ပြီဂ အနက်ရောင်နတ်ဆိုးချီတွေကို ထိန်းချုပ်ကာ လူအိုကြီးနှစ်ယောက်ဆီ ပြေးဝင်သွားစေလိုက်တယ်။
သင်ခန်းစာ ရထားတဲ့ လူအိုကြီး နှစ်ယောက်စလုံး ထွက်ပြေးဖို့ မကြိုးစားတော့ပဲ သူတို့ဆီ တိုးဝင်လာနေတဲ့ တိုက်ခိုက်မှုတွေကို ထိပ်တိုက်ရင်ဆိုင်လိုက်တယ်။

ဒါပေမယ့် သူတို့ဆီ တိုးဝင်လာနေတဲ့ တိုက်ခိုက်မျုတွေက အရမ်းကို များပြားလွန်းတဲ့အပြင် ရန်ကိုင့် နတ်ဆိုးချီရဲ့ လွှမ်းမိုးမှုကိုပါ ခံစားနေရတဲ့အတွက် သူတို့ရဲ့ ခွန်အား အပြည့်အဝကို မထုတ်သုံးနိုင် ဖြစ်ကာ သိပ်မကြာခင်မျာပဲ အနက်ရောင် မြွေတွေရဲ့ ဖိနှိပ်ခြင်းကို ခံလိုက်ရတယ်။

တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ သိပ်သည်းလှတဲ့ အနက်ရောင် မိစ္ဆာချီက ရန်ကိုင်ဆီကနေ ရုတ်တရက် ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။

နဂါးဟိန်းသံလို ပြင်းထန်တဲ့ ကြောက်မက်ဖွယ် ကောင်းတဲ့ ဟိန်းသံတစ်ခု ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။

အားလုံးရဲ့ အာရုံက ထိုဖြစ်စဉ်ထံ ရောက်ရှိသွားခဲ့ပြီး သူတို့အားလုံး ချက်ချင်းဆိုသလို ကြက်သေသေသွားခဲ့၇တယ်။

ရန်ကိုင် ခေါင်းထက်၌ ဧရာမသားရဲ ပုံရိပ်ကြီး တစ်ခု ရှိနေခဲ့တယ်။ ထိုကောင်ရဲ့ ထိပ်၌ နဂါးချိုနျစ်ခု ရှိနေခဲ့ပြီး အလွန်အမင်း အေးစက်သည့် အရှိန်အဝါကို ထုတ်လွှတ်နေခဲ့တယ်။ လက်ဆေးဇလုံ အရွယ်လောက် ရှိတဲ့ မျက်လုံးအစုံက အောက်ဘက်မှာ ရှိနေတဲ့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ကျင့်ကြံသူ နှစ်ယောက်ကို ရက်ရက်စက်စက်နဲ့ စိုက်ကြည့်နေခဲ့တယ်။

ထိုမျက်ဝန်းအစုံရဲ့ အကြည့်က သူတို့အပေါ် ရောက်ရှိလာတာနဲ့ သေခြင်းတရား အငွေ့အသက်တို့က သူတို့အား ရစ်သိုင်းလာတာကို အလင်းမိုးကြိုးဂိုဏ်းနဲ့ သက်တန့်နန်းတော်က အကြီးအကဲ နှစ်ယောက်စလုံး ခံစားမိလိုက်ကြတယ်။

ရုတ်တရက်…
ထိုအရိပ်ကြီးက ဟိန်းဟောက် အော်ငင်ဟစ်ကြွေးလိုက်ပြီး ရန်ကိုင်ဆီကနေ နတ်ဆိုးချီ ပဏာမများစွာကို စုပ်ယူက ခန္ဓာကိုယ်အသွင် တစ်ခုအဖြစ် ဖန်တီးလိုက်တယ်။

အားလုံး မြင်လိုက်ရတာကတော့ ရှင်းပြမရနိုင်တဲ့ ဖိအားတစ်ခုကို ထုတ်လွှတ်နေတဲ့ ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်သည့် မိစ္ဆာချီတို့ဖြင့် ဖွဲ့စည်းထားသော မီတာရာကျော် အရှည်အလျားရှိသည့် နဂါးနက်တစ်ကောင်ပါ။

ထိုနဂါးနက်က ရန်ကိုင် ကျောဘက်ရှိ နဂါးတက်တူးနှင့် ရွှေရောင်အရိုးခြောက်ထဲက မိစ္ဆာချီတို့ ‌ပေါင်းစည်းပြီး ဖြစ်တည်လာခဲ့တာပါ။

ရန်ကိုင်က နဂါးတက်တူးကို ပိုင်ဆိုင်ထားပြီး စုယန်က ရေခဲဖီးနစ် တက်တူးကို ပိုင်ဆိုင်ထားခဲ့ပါတယ်။

ယင်ယန်ပေါင်းစည်းခြင်းကျင့်စဉ်ရဲ့ အမှတ်သညာ တစ်ခုဖြစ်တဲ့ ထိုတက်တူးက မသိရတဲ့ အကြောင်းပြချက် တစ်ခုကြောင့် အစစ်အမှန် အဖြစ် ပြောင်းလဲသွားခဲ့ပါပြီ။ ရန်ကိုင်တောင် သူ့ကျောက အနည်းငယ် ယားယံနေလို့ နည်းနည်းလေးပဲ တုန့်ပြန်မိခဲ့တာပါ။ အခုလိုမျိုး ဖြစ်လာခဲ့လိမ့်မယ်လို့တော့ သူလည်း မမျှော်လင့်ထားခဲ့ပါဘူး။

လကို အဖော်ပြုပေးနေတဲ့ ကြယ်လေးတွေလို နဂါးနက် ဖြတ်သွားတဲ့ လမ်းတစ်လျှောက် အနက်‌ရောင် မြွေလေးတွေက နောက်ကနေ လိုက်ပါနေခဲ့တယ်။

အလင်းမိုးကြိုးဂိုဏ်းနှင့် သက်တန့်နန်းတော်က အကြီးအကဲ နှစ်ယောက်စလုံးက အမှောင်ထုထဲ ချောင်ပိတ်မိနေလို့ ရုန်းထွက်ဖို့ ကြိုးစားနေခဲ့ပေမယ့် မရုန်းထွက် နိုင်သေးခင်မှာပဲ နဂါးနက်ရဲ့ ပါးစပ်က သူတို့ ဦးခေါင်းထက် ရောက်ရှိလို့ လာခဲ့တယ်။

ရိုးတွင်းခြင်ဆီ တစ်လျှောက် စိမ့်တက်သွားနိုင်တဲ့ ကိုက်ဝါးသံ နှင့်အတူ အလင်းမိုးကြိုးဂိုဏ်းက အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ကျင့်ကြံသူ နှစ်ပိုင်း ကိုက်ဖြတ်ခံလိုက်ရတယ်။ သွေးတွေ ရေပန်းသဖွယ် မြေပြင်ပေါ် ဖြန်းပက်သွားခဲ့တယ်။

ပြီးတာနဲ့ နဂါးနက်က မီတာတစ်ထောင် အမြင့်ဆီ ပျံတက်သွားလိုက်ပြီး နောက်တစ်ကြိမ် ပြန်ပြီး ဒုန်ဆိုင်း ထိုးဆင်းလာခဲ့တယ်။ သူ့ရဲ့ မျက်ဝန်းအစုံကတော့ သက်တန့်နန်းတော်က အကြီးအကဲကို စိုက်ကြည့်လို့ နေခဲ့တယ်။

သူ့ရှေ့တည့်တည့်မှာပဲ အလင်းမိုးကြိုးဂိုဏ်းက အကြီးအကဲ အရှင်လတ်လတ် နှစ်ပိုင်းကိုက်ဖြတ် ခံလိုက်ရတာကို မြင်တော့ သက်တန့်နန်းတော်က အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် အကြီးအကဲလည်း အလွန်အမင်း ထိတ်လန့် ချောက်ခြားသွားခဲ့ရပြီး ကြောက်ရွံ့မှုကြောင့် သူ့တစ်ကိုယ်လုံး တောင့်တင်းသွားခဲ့ကာ ထိုကြောက်မက်ဖွယ် ကောင်းသည့် ဖိအားအောက်၌ ခုခံနိုင်စွမ်း အရှင်းဆုံးရှုံးသွားလိုက်ရတယ်။

ရုတ်ချည်း လူအိုကြီးရဲ့ မျက်ဝန်းအစုံက မျှော်လင့်ချက် အလင်းရောင်လေးကို တွေ့လိုက်ရသလို လက်သွားခဲ့ပြီး အဝေးတစ်နေရာကို ကြည့်ရင်း လှမ်းအော်လိုက်တယ် “ဖန်လောင်၊ ရှုလောင်၊ ငါ့ကိုကယ်ပါဦး”

ရန်ကိုင် အမူအရာ အေးစက်သွားခဲ့ပြီး လူအိုကြီးကြည့်တဲ့ နေရာဆီ လှမ်းကြည့်လိုက်တယ်။ ဆန်းကြယ်သည့် အလင်းနှစ်ခုက သူရှိနေတဲ့ နေရာဆီ လျင်မြန်စွာနဲ့ ချဉ်းကပ်လာနေတယ် ဆိုတာကို ရန်ကိုင် သတိပြုမိလိုက်တယ်။

ထိုနှစ်ယောက်က ရှန်ချူရဲ့ ကိုယ်ရံတော် နှစ်ယောက်ပါပဲ။

သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံးက အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့်၇ ကျင့်ကြံသူတွေ ဖြစ်ကြပြီး အလင်းမိုးကြိုးဂိုဏ်းနဲ့ သက်တန့်နန်းတော်က အကြီးအကဲ နှစ်ယောက်ထက် ပိုပြီး သန်မာကြပါတယ်။

ပျံသန်းလာနေရင်း ထိုနှစ်ယောက်က နဂါးနက်ဆီ လက်ဝါးနှစ်ချက် ရိုက်ထုတ်လိုက်ပြီး ဖန်လောင်က ဒေါသတကြီး အော်ဟစ်လိုက်တယ် “နတ်ဆိုး၊ မင်းကများ ငါတို့လူတွေကို ထိခိုက်ဒဏ်ရာရအောင် လုပ်ရဲတယ်ပေါ့”

ရန်ကိုင်က အေးစက်စက်နဲ့ နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်ပြီး မြေကြီးကို ကန်ကျောက်လိုက်ကာ သက်တန့်နန်းတော်က အကြီးအကဲဆီ ပျံသန်းသွားလိုက်တယ်။ တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ အသူရာဓါးကိုပါ တစ်ခါတည်း ထုတ်ယူလိုက်တယ်။

ချွှင်…

များစွာသော ဓါးငိုကြွေးသံတို့ ထွက်ပေါ်လာခဲ့ပြီး အသူရာဓါး တစ်ချက် လက်သွားခဲ့တယ်။ ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းသည့် စွမ်းအားကို ပိုင်ဆိုင်ထားတဲ့ ဓါးလှိုင်းတစ်လှိုင်းက ဖန်လောင်နဲ့ ရှုလောင်ရဲ့ တိုက်ခိုက်မှုကို ခုခံတားဆီးလိုက်တယ်။

ဘုန်း…

တိုက်ခိုက်မှုနှစ်ခုက လေထဲ၌ ထိပ်တိုက်တွေ့ကာ ပြင်းပြင်းထန်ထန် ပေါက်ကွဲသွားခဲ့တယ်။ ရန်ကိုင်လည်း ခြေလှမ်းအနည်းငယ်လောက် နောက်ဆုတ်လိုက် ပြီးမှပဲ သူ့ကိုယ်သူ တည်ငြိမ်အောင် လုပ်နိုင်ခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် ဖန်လောင်နဲ့ ရှုလောင်တို့ရဲ့ တိုက်ခိုက်မှုကိုတော့ သူတာဆီး လိုက်နိုင်ခဲ့ပါတယ်။

နဂါးနက်က နောက်တစ်ကြိမ် ထိုးဆင်းလာခဲ့တယ်။ ဖန်လောင်နဲ့ ရှုလောင်က သက်တန့်နန်းတော်က အကြီးအကဲနဲ့ မီတာ၂၀၀ အကွာအဝေးကို ရောက်ရုံပဲ ရှိသေး နဂါးနက်က သက်တန့်နန်းတော်က အကြီးအကဲရဲ့ ခေါင်းကို ကိုက်ချပစ်လိုက်တယ်။

သက်တန့်နန်းတော်က အကြီးအကဲရဲ့ လည်ပင်းထက်မှ သွေးတို့ ရေတံခွန်အား ပန်းထွက်လာခဲ့တယ်။

ဖန်လောင်နဲ့ ရှုလောင်တို့က အားလုံးကို မြင်လိုက်ပေမယ့် ဘာမှ ထူးထူးခြားခြား မလုပ်နိုင်ခဲ့ပါဘူး။ နှစ်ယောက်စလုံး ဒေါသ အမျက်ချောင်းချောင်း ထွက်သွားခဲ့ပြီး ရက်ရက်စက်စက် တိုက်ခိုက်လိုက်ကြတယ်။ သူတို့ထဲက တစ်ယောက်ကို စူးရှပြင်းထန်လှသည့် လေစီးကြောင်း တစ်ခုကို ပစ်လွှတ်လိုက်ပြီး ကျန်တဲ့ တစ်ယောက်ကတော့ ရွှေရောင်အလင်းကို ပစ်လွှတ်လိုက်ကာ သိုင်းပညာရပ်မျိုးစုံကို သုံးပြီး ရန်ကိုင်အား တိုက်ခိုက်လိုက်ကြတယ်။

ရန်ကိုင် အမူအရာက အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့်၇ ပညာရှင် နှစ်ယောက်ကို ရင်ဆိုင်နေရတာတောင် အမှိုက်နှစ်ခုကို ရင်ဆိုင်နေရသလို တည်ငြိမ်နေခဲ့ပါတယ်။

ရန်ကိုင်လည်း သူ့ခွန်အားကို ဆက်ပြီး ထိန်ချန်မထားတော့ပဲ ပွင့်ချပ်တစ်ထောင် သွေးပန်းကို အသုံးပြုလိုက်တယ်။ သင်းပျံ့တဲ့ ရနံ့နှင့်အတူ ပွင့်ချပ်တစ်စုစီတိုင်းက ဓါးကောင်း ထက်ရှမှုကို ပိုင်ဆိုင်ထားသည့် သွေးပန်းတစ်ခု ရုတ်တရက် ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။

ဓါးချီတွေက ကျားဖြူတံဆိပ်တော်နှင့် နွားသိုးတံဆိပ်တော်နှင့်အတူ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့်၇ ပညာရှင် နှစ်ယောက်ဆီ ပျံသန်းသွားခဲ့တယ်။

သုံးယောက်သာ ခပ်မြန်မြန်ပဲ သိုင်းကွက်ဆယ်ကွက်လောက် ဖလှယ်လိုက်ကြတယ်။ ဒါပေမယ့် စောစောစီးစီးပဲ ရန်ကိုင်က အောက်စီးသို့ ရောက်သွားခဲ့ရတယ်။ ကောင်းကင်အဆင့် လက်နက် နှစ်ခုကို ဆင့်ခေါ်ပြီး တိုက်ခိုက်ရင်တောင် အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့်၇ ပညာရှင်နှစ်ယောက်ကို သူတစ်ယောက်တည်းနဲ့ ယှဉ်မတိုက်နိုင်သေးပါဘူး။

ရန်ကိုင်က ပြန်ဆုတ်ရမလား၊ မဆုတ်ရမလား စဉ်းစားနေစဉ်မှာပဲ ပုံရိပ်နှစ်ခုက သူတို့ဆီ အလျင်အမြန် ချဉ်းကပ်လာနေတာကို ရန်ကိုင် တွေ့လိုက်ရတယ်။

ဟူကျောင်းအာနဲ့ ဟူမေးအာ…

မိန်းမလှလေး နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ မျက်နှာက စိုးရိမ်ပူပန်မှုတွေနဲ့ ပြည့်နေခဲ့ပေမယ့် ရန်ကိုင် ဘာမှမဖြစ်တာကို တွေ့လိုက်ရတော့မှပဲ သူမတို့ နှစ်ယောက်စလုံး စိတ်သက်သာရာ ရသွားခဲ့ကြတယ်။ ဒါပေမယ့် ဖန်လောင်နဲ့ ရှုလောင်က ရန်ကိုင်ကို တိုက်ခိုက်ဖို့ လုပ်နေတာကို တွေ့လိုက်ရတော့ သူမတို့ရင်ထဲ ချက်ချင်းဆိုသလို ဒေါသတို့ လှိုက်တက်လာခဲ့တယ်။
မေးလည်းမမေး၊ နည်းနည်းလေးတောင် တုန့်ဆိုင်းမနေပဲ ချက်ချင်းပဲ ရန်ကိုင်ဘက်ကနေ ဝင်ကူပေးလိုက်တယ်။

ထိုအချိန်၌ အမွှာချီကျင့်စဉ်က တောက်ပလာခဲ့တယ်။ ညီအစ်မ နှစ်ယောက်ရဲ့ ကျင့်ကြံခြင်းက အစစ်အမှန်ဒြပ်စင်အဆင့်၄သာ ဆိုပေမယ့် အမွှာချီကျင့်စဉ်ကို အသုံးပြုပြီးနောက် သူမတို့ရဲ့ ခွန်အားက တစ်ဟုန်ထိုး မြင့်တက်လာခဲ့ပြီး သူမတို့ တစ်ယောက်ချင်းစီက အစစ်အမှန်ဒြပ်စင် အထွတ်အထိပ်အဆင့် လက်ရွေးစင် ကျင့်ကြံသူ တစ်ယောက်အောက် မနိမ့်ကျသည့် ခွန်အားကို ပိုင်ဆိုင်သွားလိုက်ခဲ့တယ်။ သူမတို့ ညီအစ်မ နှစ်ယောက်ရဲ့ အတိုင်အဖောက်ညီညီ ပူးပေါင်းတိုက်ခိုက်မှုနှင့် ဓါးရေးကျွမ်းကျင်မှုကိုပါ ထည့်ပေါင်းလိုက်မယ် ဆိုရင်တော့ ညီအစ်မ နှစ်ယောက်ရဲ့ ခွန်အားက အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၁ ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက်အောက် မနိမ့်ကျတော့ပါဘူး။

ဒါပေမယ့် သူမတို့ရဲ့ ခွန်အား ဘယ်လောက်ပဲ တိုးတက်လာ၊ တိုးတက်လာ ဖန်လောင်နဲ့ ရှုလောင်က သူမတို့ကို အသာလေး အနိုင်ယူနိုင်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ထိုပန်းနှစ်ပွင့်က ရှန်ချူ နှစ်သက်တဲ့ မိန်းကလေးတွေ ဖြစ်တဲ့အတွက် ဖန်လောင်နဲ့ ရှုလောင်တို့ နှစ်ယောက်တို့ နှစ်ယောက်စလုံးကို သူမတို့ နှစ်ယောက်ကို ထိခိုက်အောင် မလုပ်ရဲပါဘူး။ ထို့ကြောင့် ထိုလူအိုကြီး နှစ်ယောက် အနေနဲ့ တော်တော်လေး ကူကယ်ရာ မဲ့နေခဲ့ရတယ်။

ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက်ရဲ့ အကူအညီနဲ့ ရန်ကိုင်နဲ့ သူရဲ့ နဂါးတို့ နောက်ဆုံး တစ်ဖန်ပြန်လည် ခုခံနိုင်ခဲ့ကြတယ်။

“မိန်းကလေး နှစ်ယောက်” ဖန်လော့ရဲ့ အမူအရာက သုန်မှုန်လာခဲ့ပြီး အော်ဟစ်လိုက်တယ် “ဒီလူက နတ်ဆိုးတစ်ကောင်နော်”

ဟူကျောင်းအာက နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်ပြီး “သူက နတ်ဆိုးလား၊ ဘာလား ဆိုတာကို ငါမသိပေမယ့် သူက ငါ့သူငယ်ချင်း တစ်ယောက် ဆိုတာကိုတော့ ငါကောင်းကောင်းသိတယ်”

“မိန်းကလေးတို့ နှစ်ယောက်၊ ပြန်ဆုတ်နေပေးပါ၊ ဒီလူကို အခုလိုမျိုး ကူညီမနေသင့်ဘူး” ရှုလောင်က အကြံပေးလိုက်တယ်။

“နင်သူ့ကို သတ်ချင်တယ်ဆိုရင် ငါတို့ကို အရင်သတ်ပြီးမှပဲ ရလိမ့်မယ်” ဟူမေးအာက သူမအစ်မကြီးထက် ပိုပြီး ရိုးသားပေမယ့် အခုအချိန်မှာတော့ သူမဆုံးဖြတ်ချက်ကို နည်းနည်းလေးတောင် ယိမ်းယိုင်သွားအောင် လုပ်လို့ မရပါဘူး။

“သူက သက်တန့်နန်းတော်နဲ့ အလင်းမိုးကြိုးဂိုဏ်းက ငါတို့ရဲ့ မိတ်ဆွေအများကြီး သတ်ထားခဲ့ပြီးပြီ။ သူက အခုဆို မိစ္ဆာလမ်းစဉ်ထဲတောင် ရောက်နေခဲ့ပြီ။ သူက နင်တို့ သိတဲ့ လူမဟုတ်တော့ဘူး။ သူ့မှာ အသိစိတ် မရှိတော့တဲ့အတွက် မိန်းမပျိုလေး နှစ်ယောက်ကိုလည်း မှတ်မိတော့မှာ မဟုတ်ဘူး။ သူတို့ဆီကနေ မြန်မြန် ပြန်ဆုတ်နေလိုက်ပါ” ဖန်လောင်က စိုးရိမ်စွာနဲ့ ပြောလိုက်တယ်။

ထိုလူတွေ ပြောနေတာကို နားထောင်ရင်း ရန်ကိုင်က ပြုံးလိုက်ပြီး နဂါးနက်ကို တိုက်ခိုက်ဖို့ အမိန့်ပေးလိုက်တယ်။

“ရိုင်းစိုင်းလိုက်တာ” ဖန်လောင်က ဒေါသတကြီး အော်ဟစ်လိုက်ပြီး နဂါးနက်ရဲ့ ခေါင်းတည့်တည့်ကို ရိုက်ချလိုက်တယ်။ နဂါးနက်လည်း တစ်ချက်ကလးတောင် ကိုက်ခွင့်မရသေးခင်မှာပဲ နောက်ပြန်လွင့်ထွက်သွားခဲ့၇တယ်။

“ရပ်လိုက်စမ်း” အဝေးတစ်နေရာမှာ ဒေါသတကြီး အော်ဟစ်သံ တစ်သံ ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။

ထိုအသံကို ကြားလိုက်ပြီးနောက် ဖန်လောင်နဲ့ ရှုလောင်တို့ နှစ်ယောက်စလုံး တုန့်ဆိုင်းသွားခဲ့ပြီး ရန်ကိုင်ကို ဒေါသတကြီး စိုက်ကြည့်လိုက်ရင်း နောက်ပြန်ဆုတ် သွားလိုက်ကြတယ်။

ဟူကျောင်းအာနဲ့ ဟူမေးအာတို့ နှစ်ယောက်စလုံး ရန်ကိုင်ဆီ အလျင်စလို ပြေးသွားလိုက်ပြီး စိုးရိမ်တကြီး မေးလိုက်တယ် “နင်အဆင်ပြေလား”

ရန်ကိုင်က ဖြေးဖြေးချင်း ခေါင်းခါလိုက်ပြီး အရှေ့ဘက်တည့်တည့်သို့ စိုက်ကြည့်နေလိုက်တယ်။

အလင်းမိုးကြိုးဂိုဏ်းနဲ့ သက်တန့်နန်းတော်က ကျင့်ကြံသူများစွာကို သတ်ဖြတ်ပြီးနောက် သူ့ရဲ့ ရည်ရွယ်ချက် ပြီးမြောက်သွားခဲ့ပါပြီ. ထိုအချိန်၌ သူထွက်ခွါချင်ရင်တောင် ဖေးလောင်နဲ့ ရှုလောင်တို့ နှစ်ယောက်စလုံး သူ့ကို တားနိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်ပါဘူး။

ထို့ကြောင့် အခု ရန်ကိုင် သူတို့တွေ အကုန်လုံးကို နည်းနည်းလေးတောင်မှ မကြောက်ပါဘူး။

သိပ်မကြာခင်မှာပဲ ရှန်ချူက အားလုံးရဲ့ မြင်ကွင်းရှေ့ ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။ သူ့မျက်စိရှေ့က အခြေအနေ တစ်ခုလုံးက ပရမ်းပတာ ဖြစ်နေတာတောင် ရှန်ချူက တည်ငြိမ်နေနိုင်ပါသေးတယ်။

ဒါပေမယ့် မြေပြင်ထက်က သွေးစွန်းကာ တစ်စီဖြစ်နေတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်တွေကို မြင်တွေ့လိုက်ရချိန် မှာတော့ သူ့မျက်နှာထက် အံ့အားသင့်သည့် အရိပ်အယောင်တို့ ဖြတ်ပြေးသွားခဲ့ပြီး အနည်းငယ်ဆိုသလို မျက်မှောင်ကြုံ့မိလိုက်တယ်။

ရွှစ်…. ရွှစ်… ရွှစ်…

သိပ်မကြာခင်မှာပဲ ရှန်ချူနောက်ကနေ လူတွေ တစ်အုပ်ကြီး ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။ သွေးတိုက်ပွဲဂိုဏ်းနဲ့ မုန်တိုင်းစံအိမ်က တပည့်တွေက ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကို စိုးရိမ်တကြီးနဲ့ စူးစမ်းနေခဲ့ကြပြီး နောက်ဆုံး သူတို့အကြည့်က ရန်ကိုင်ဆီမှာ ရပ်တန့်သွားခဲ့တယ်။

ကွမ့်ချီလဲ့ရဲ့ မျက်ဝန်းအစုံ မှေးကျဉ်းသွားခဲ့ပြီး သူ့နှလုံးသား တစ်ခုလုံး တုန်ရင်သွားခဲ့တယ်။ အလင်းမိုးကြိုးဂိုဏ်းနဲ့ သက်တန့်နန်းတော်က အကြီးအကဲ နှစ်ယောက်ရဲ့ အလောင်းနှစ်လောင်းကို မြင်ရပြီးချိန်မှာတော့ သူ့တစ်ကိုယ်လုံး တုန်ရီသွားခဲ့၇တယ်။

အခု အဖွဲ့နှစ်ဖွဲ့က သိသိသာသာ ကွဲထွက်သွားခဲ့ပါပြီ။

သွေးတိုက်ပွဲဂိုဏ်းနဲ့ မုန်တိုင်းစံအိမ်က တပည့်တွက လွဲလို့ ကျန်တဲ့ လူတွေ အကုန်လုံးက ရှန်ချူဘက်ကပါ။

ဖန်လောင်နဲ့ ရှုလောင်က သူတို့ရဲ့ အစစ်အမှန်ချီတွေကို တိတ်တဆိတ် လှည့်ပတ်လိုက်ပြီး ရန်ကိုင်ကို သတိအပြည့်နဲ့ စောင့်ကြည့်နေခဲ့ကြတယ်။

ရှန်ချူ အကြည့်က ရန်ကိုင်ဆီ ရောက်သွားတဲ့အချိန် သူ့ဆီကနေ သိပ်သည်းလှတဲ့ မိစ္ဆာချီတို့ ဖြာထွက်နေတာကို သတိပြုမိလိုက်တဲ့ အချိန်မှာတော့ အလိုလို မျက်မှောင်ကြုံ့မိလိုက်တယ်။ ရန်ကိုင် အနီးအနား၌ ဝဲနေတဲ့ အနက်ရောင်နဂါးကို သတိပြုမိလိုက်တဲ့ အချိန်မှာတော့ သူ့အမူအရာက ပိုပြီး ခက်ထန်လာခဲ့တယ်။

ထိုနဂါးဆီကနေ ထွက်ပေါ်နေတဲ့ ကြောက်မက်ဖွယ် ခွန်အားကို သူခံစားမိပါတယ်။ လိုချင်တပ်မက်သည့် လောဘအရိပ်အယောင်တို့ သူ့အတွေးတွေထဲ ဖြတ်ပြေးသွားခဲ့တယ်။

ဒါပေမယ့် ထိုနဂါးက လုံးဝကို သန့်စင်လှသည့် မိစ္ဆာချီကနေ သိပ်သည်းထားမှန်း သိလိုက်ရချိန်မှာတော့ သူ့အတွေးတွေကို ဖယ်ထုတ်ပစ်လိုက်တယ်။

ဘေးဘီဝဲရာကို တစ်ခဏလောက် ကြာအောင် လှည့်ပတ်ကြည့်ပြီးတဲ့ အချိန်မျာတော့ ရှန်ချူက တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နဲ့ မေးလိုက်တယ် “ဒီမှာ ဘာတွေ ဖြစ်ခဲ့တာလဲ”

ဖန်လောင်က အလျင်စလို ရှင်းပြလိုက်တယ် “သခင်လေး၊ ကျုပ်နဲ့ ရှုလောင်တို့ ဒီနေရာကို ရောက်လာတာနဲ့ အဲ့ကောင်စုတ်က မိစ္ဆာလမ်းစဉ်ထဲ ကျရောက်သွားနေခဲ့ပြီး သက်တန့်နန်းတော်က ချန်မင်ကို သတ်ဖို့ လုပ်နေတာကို တွေ့လိုက်ရတယ်။ ကံမကောင်းစွာနဲ့ ဒီလူအိုကြီးတို့က နောက်ကျသွားခဲ့လို့ ချန်မင်ကို အချိန်မှီ မကယ်တင်လိုက်နိုင်ခဲ့ဘူး….”

“ချန်မင် သေသွားပြီးလား” ရှန်ချူ မျက်နှာထက် အံ့အားသင့်သည့် အရိပ်အယောင် ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။

“ဟုတ်ပါတယ်” ဖန်လောင်က ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး အဝေးတစ်နေရာက အလောင်းတစ်လောင်းကို ညွှန်ပြလိုက်ကာ “အဲ့ဒါက ကျိုးကြေနေတဲ့ သူ့အလောင်းရဲ့ အကြွင်းအကျန်တွေပဲ”

“အလင်းမိုးကြိုးဂိုဏ်းက အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် အကြီးအကဲကော” ရှန်ချူက မေးလိုက်တယ်။

“ကျုပ်တို့ မရောက်ခင်မှာပဲ သေနေခဲ့ပြီ”

ရှန်ချူ ခန္ဓာကိုယ် တုန်ရင်သွားခဲ့တယ်။

ရန်ကိုင်ရဲ့ ခွန်အားက အတိုင်းအတာ တစ်ခုအထိ သူအထင်ကြီး တွက်ချက်ခဲ့ပေမယ့် သူ့ရဲ့ အထင်းကြီးပြီး တွက်ထုတ်ထားတဲ့ ခွန်အား အတိုင်းအတာက ရန်ကိုင်ရဲ့ အစစ်အမှန်ခွန်အားနဲ့ အများကြီး ဝေးကွာနေခဲ့ပါတယ်။

အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့်၁ ကျင့်ကြံသူနှစ်ယောက် ရန်ကိုင် သတ်တာကို တကယ်ပဲ ခံလိုက်ရပါတယ်။ သူဘယ်လောက်တောင် သန်မာနေတာလဲ။

“သခင်လေး၊ အဲ့လူငယ်လေးက မိစ္ဆာလမ်းစဉ်ထဲ ရောက်နေခဲ့ပြီး သူ့မိတ်ဆွေ၊ မိသားစုတွေကိုလည်း မမှတ်မိနိုင်တော့ပါဘူး။ ကျဆုံးသွားတဲ့ ရဲဘော်ရဲဘက်တွေ အတွက် သူ့ကို သတ်ဖြတ်ခွင့်ပေးဖို့ ဒီလူအိုကြီးက သခင်လေးဆီကနေ ခွင့်ပြုချက် တောင်းဆိုပါတယ်” ဖန်လောင်က တောင်းဆိုလိုက်တယ်။

ရှန်ချူက မျက်မှောင်ကြုံ့လိုက်ပြီး တုန့်ဆိုင်းနေခဲ့တယ်။

ထိုတောင်းဆိုချက်ကို ကြားတာနဲ့ ဟူကျောင်းအာက အလျင်စလို ကြားဖြတ်ပြောလိုက်တယ် “ခွေးသူတောင်းစားအိုကြီး၊ ဘယ်သူကများ မိစ္ဆာလမ်းစဉ်ထဲ ကျသွားလို့လဲ”

Martial Peak
အပိုင်း (၃၅၉) ပထမအဆင့် အင်အားစု တစ်ခုရဲ့ စွမ်းအား
ဟူကျောင်းအာက သူမရဲ့ ညီမလေးထက် ပိုပြီး ပြတ်သား ဒေါသကြီးပါတယ်။ အရင်နေ့တွေတုန်းက ဖန်လောင်ကို လေးစားရတဲ့ စီနီယာတစ်ယောက်လို ဆက်ဆံနေပေမယ့် ဖန်လောင်က ရန်ကိုင်ကို သတ်ချင်နေတာကို မြင်လိုက်ရတော့ ချက်ချင်းပဲ ခွေးသူတောင်းအိုကြီး ဆိုပြီး ကျိန်ဆဲလိုက်ပါတယ်။

ဂျူနီယာ တစ်ယောက်က သူ့အား ဆဲရေးနေတာကို ကြာလိုက်ရတာနဲ့ ဖန်လောင် မျက်နှာတစ်ခုလုံး ရှုံ့မဲ့သွားခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် ထိုမိန်းကလေးက သူတို့ သခင်လေး ချစ်ခင်နှစ်သက်ရသူ ဖြစ်နေတဲ့ အတွက် တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နဲ့ပဲ ပြန်ပြောလိုက်တယ် “သူ မဟုတ်လို့ ဘယ်သူ ဖြစ်ရဦးမှာလဲ။ သူ့ရဲ့ လက်ရှိပုံစံနဲ့ သူ့အနေနဲ့ မိစ္ဆာလမ်းစဉ်ထဲ မကျရောက်သွားတာ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ဖြစ်နိုင်မှာလဲ”

ဟူကျောင်းအာက ပြန်ပြီး လှောင်ပြောင်လိုက်တယ် “သူသာ မိစ္ဆာလမ်းစဉ်ထဲ ကျသွားမယ်ဆိုရင် ငါတို့အနေနဲ့ သူ့အနားမှာ လုံလုံခြုံခြုံ အန္တရာယ်ကင်းကင်းနဲ့ နေနိုင်ဦးမယ်လို့ ထင်လား။ ရှင်မျက်စိ ကန်းနေတာလား”

ဟူကျောင်းအာရဲ့ လေသံကြောင့် သူတို့ စိတ်ပျက်သွားခဲ့မိပေမယ့် ဖန်လောင်နဲ့ ရှုလောင်တို့ နှစ်ယောက်စလုံး ဘာတွေ ဖြစ်ပျက်နေလဲ ဆိုတာကို သေချာ မသိတဲ့အတွက် သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံး တုန့်ဆိုင်းနေမိခဲ့ကြတယ်။ ရန်ကိုင်ကို မြင်လိုက်တဲ့လူတိုင်း သူက သိပ်သည်းလှတဲ့ မိစ္ဆာချီရဲ့ လွှမ်းမိုးမှုအောက် ရောက်သွားပြီဆိုတာကို သံသယရှိလိမ့်မှာ မဟုတ်ကြပါဘူး။ ဒါပေမယ့် သူ့ရဲ့ အကြည့်တွေက လုံးဝကို တည်ငြိမ်နေခဲ့ပြီး မိစ္ဆာလမ်းစဉ်ထဲ ရောက်သွားတဲ့ လူတွေရဲ့ အကြည့်နဲ့ နည်းနည်းလေးမှ တူညီမနေခဲ့ပါဘူး။

“ရှင်က သူချန်မင်ကို သတ်တာပဲ မြင်တာ၊ ဒါပေမယ့် အဲ့ခွေးအိုကြီးက သူ့ကို ဘာလုပ်ဖို့ ကြိုးစားခဲ့တယ် ဆိုတာကို ရှင်သေသေချာချာလေး စဉ်းစားခဲ့ဖူးလား” ဟူကျောင်းအာရဲ့ လေသံက ပိုပိုပြီး ခက်ထန်လာခဲ့တယ်။

ဖန်လောင်က ပြန်ပြောချင်ပေမယ့် ဘာဆက်ပြောရမှန်းမသိ ဖြစ်နေခဲ့တယ်။ အချိန်တစ်ခဏလောက် ကြာအောင် တိတ်ဆိတ်နေပြီးနောက် ပြန်ပြောလိုက်တယ် “ဒီက လူအိုကြီးက ကိုယ့်မျက်စိနဲ့ မြင်တာကိုပဲ ယုံတယ်”

ဟူကျောင်းအာက ထေ့ငေါ့ လှောင်ပြောင် ပြောဆိုလိုက်တယ် “လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်လတုန်းက သက်တန့်နန်းတော်နဲ့ အလင်းမိုကြိုးဂိုဏ်း နှစ်ဂိုဏ်းက ရန်ကိုင်လက်ထဲမှာ‌ တော်တော်လေး ခံစားခဲ့ရတယ်။ ဒီနေ့မှာတော့ သူတို့ရဲ့ တာဝန်တွေကို ပစ်ပယ်ပြီး ဒီနေရာဆီ ပြန်လာခဲ့တယ်။ သတို့ရဲ့ ရည်ရွယ်ချက်က ဘာလဲ။ ရှင်တို့ ခန်မှန်းမိမယ်လို့ ကျွန်မထင်တယ်။ ရန်ကိုင်က သူတို့ကို သတ်လိုက်ရင်တောင် အဲ့ဒါက ကိုယ့်ကိုယ်ကို ခုခံကာကွယ်မှုလို့ပဲ ယူဆလို့ ရတယ်။ အခုဟာက သူတို့အားလုံး ကိုယ့်သွေတွင်း ကိုယ်တူးကြတာလေ၊ ရန်ကိုင်နဲ့ ဘာဆိုင်လို့လဲ။ အကြီးအကဲ တစ်ယောက် ရှင့်ကို သတ်ချင်တယ်ဆိုရင် ရှင်က ဘာမှပြန်မလုပ်ပဲ ဒီအတိုင်းပဲ လည်စင်းခံပေးလိုက်မှာလား။ တစ်ယောက်ယောက်က ရှင့်ကို တိုက်ခိုက်မယ် ဆိုရင် ရှင်က ဒီအတိုင်းပဲ ငြိမ်ခံပြီး သူတို့ တိုက်ခိုက်တာကို ခံနေမှာလား”

ကွမ့်ချီလဲ့ကလည်း ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး “ပထမ သခင်မလေး ပြောတာ မှန်တယ်။ သက်တန့်နန်းတော်နဲ့ အလင်းမိုးကြိုးဂိုဏ်းက တပည့်တွေက သူတို့ရဲ့ တာဝန်တွေကို ပစ်ပယ်ပြီး ကိုယ့်လူအချင်းချင်းကို ပြတ်သတ်ဖို့ လုပ်ခဲ့တယ်။ သခင်လေး တရားမျှတမှု ရှာပေးသင့်ပါတယ်”

“အခြေအနေကို သေချာစဉ်းစားပြီး မျှမျှတတ ဆုံဖြတ်ပေးပါ သခင်လေး” ဖန်ဇီဂျိက အတတ်နိုင်ဆုံး အားတင်းပြုံးထားရင်း ပြောလိုက်တယ်။

ရှန်ချူက မထူးခြားနားဟန်နဲ့ ပြုံးလိုက်ပြီး ပြောလိုက်တယ် “အားလုံးက အခုလိုတွေ ဖြစ်လာမှာတော့ ဒီသခင်လေးက အားလုံးကို သတိပေးတဲ့ အနေနဲ့ သက်တန့်နန်းတော်နဲ့ အလင်းမိုးကြိုးဂိုဏ်းက တပည့်တွေကို အာလုံးရှေ့မှာပဲ အပြစ်ပေးပြရမှာပေါ့”

တစ်ခဏလောက် ရပ်တန့်လိုက်ပြီး ရှန်ချူက ဆက်ပြောလိုက်တယ် “ဒါပေမယ့် အခု မင်းတို့ ပြောတာတွေ အားလုံးက ကိုယ့်ရဲ့ ထင်မြင်ယူဆချက် အသီးသီးတွေပဲလေ။ မင်းတို့ အားလုံးက ငါနဲ့ အတူတူ ပြန်လာခဲ့ကြတာ။ တကယ် ဘာတွေ ဖြစ်ခဲ့လဲ ဆိုတာကိုလည်း ဘယ်သူမှ အမှန်အတိုင်း သိကြာတာ မဟုတ်ဘူး။ ဒီသခင်လေးလည်း ဒီမှာ ဘာတွေ ဖြစ်ပျက်ခဲ့လဲ ဆိုတာကို ကိုယ်တိုင် မျက်စိနဲ့ တပ်အပ် မမြင်ခဲ့ရဘူး။ ဒါကြောင့် နှစ်ဖက်စလုံးက အဖွဲ့သားတွေကို စုစည်းပြီး သူတို့ကိုပဲ ရှင်းပြခိုင်းလိုက်ကြတာပေါ့”

“ကိစ္စမရှိဘူး” ရန်ကိုင်က ပြုံးပြီး ခေါင်းညိတ်လိုက်တယ်။

“ဒီသခင်လေးက ဒီက မိတ်ဆွေရဲ့ နားလည်ပေးမှုအတွက် ကျေးဇူးတင်ပါတယ်” ထို့နောက် သူ့ရဲ့ ကိုယ်ရံတော် နှစ်ယောက်ဘက် လှည့်ပြီး “ဖန်လောင်၊ ရှုလောင်၊ အသက်ရှင်နေတဲ့ လူအားလုံးကို စုစည်းလိုက်”

“ဟုတ်ကဲ့ပါ” အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ပညာရှင် နှစ်ယောက်လည်း ပျံသန်းထွက်သွားလိုက်ကြပြီး အသက်ရှုရှိုက်စာ အချိန်အနည်းငယ် အတွင်းမှာပဲ အသက်ရှင် ကျန်ရစ်နေတ့ လူတွေကို ပြန်ခေါ်လာလိုက်ကြတယ်။

သူတို့ တော်တော်များများက ပြင်းပြင်းထန်ထန် ဒဏ်ရာရထားကြပြီး မနည်းကြိုးစား မတ်တပ်ရပ်နေခဲ့ကြရပါတယ်။ ရှဲ့ရုန်နဲ့ လီဖူတို့ နှစ်ယောက်စလုံး တော်တော်လေး ရှက်နေခဲ့ကြပေမယ့် သူတို့ သမခံထားရတာကို ဖုံးကွယ်ထားလို့ မရနိုင်ခဲ့ပါဘူး။

ရန်ကိုင်ကို ချောင်းကြည့် လိုက်ပြီးနောက် ချက်ချင်းပဲ ထိတ်လန့်တကြားနဲ့ သူတို့ရဲ့ အကြည့်တွေကို ချက်ချင်း ပြန်ရုတ်လိုက်တယ်။ သူတို့ရဲ့ ဂျူနီယာညီလေး၊ ဂျူနီယာ ညီမလေးတွေ ရန်ကိုင်ကို ကြည့်တောင် မကြည့်ရဲခဲ့ပါဘူး။

အစောပိုင်းတုန်းက တိုက်ပွဲ၌ ရန်ကိုင်က အာလုံးရဲ့ စိတ်ထဲ ကြောက်ရွံ့မှုကို ရိုက်သွင်းတံဆိပ်ကပ်နှိပ် ပေးလိုက်နိုင်ခဲ့တယ်။

သူတို့ မိဘမျိုးဆက်က အားကောင်းသည့် အကြီးအကဲတွေတောင် ရန်ကိုင် သတ်ဖြတ်တာကို ခံခဲ့ရပါတယ်။ သူတို့လို ဂျူနီယာလေးတွေ ဆိုရင်တော့ ပြောနေစရာတောင် မလိုတော့ပါဘူး။

“ရှဲ့ရုန်၊ လီဖူ” ရှန်ချူက တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နဲ့ အော်ခေါ်လိုက်တယ်။

“ရှိ… ရှိ… ရှိပါတယ်” ရှဲ့ရုန်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ် တုန်ရင်သွားခဲ့ပြီး အထစ်ထစ် အငေါ့ငေါ့နဲ့ ပြန်ထူးလိုက်တယ်။ လီဖူဆိုရင် ရှန်ချူခေါ်တာကို ပြန်တောင် မထူးနိုင်ခဲ့ပါဘူး။

ရှန်ချူက မျက်မှောင်ကြုံ့မိလိုက်ပေမယ့် ချက်ချင်းပဲ ကြင်နာသည့် အမူအရာကို ဆင်မြန်းလိုက်ပြီး “မင်းတို့ နှစ်ယောက်စလုံး ဘာတွေ ဖြစ်ခဲ့လဲဆိုတာကို မျက်စိနဲ့ တပ်အပ် မြင်ခဲ့ရမှာပေါ့၊ ဟုတ်တယ်မလား”

“ဟု… ဟုတ်၊ မြင်ခဲ့ရပါတယ်”

“ကောင်းတယ်၊ အဲ့လိုဆိုရင် ဖြစ်ခဲ့တာတွေ အားလုံးကို မင်းတို့ မှတ်မိသလောက် အားလုံးကို ပြန်ပြောပြလိုက်တယ်။ မင်းတို့ တစ်ခုခုကိုလိမ်ရဲ၊ ဖုံးကွယ်ရဲတယ်ဆိုရင် အကျိုးဆက်ကို မင်းတို့ သိပါတယ်” ရှန်ချူက အသာအယာလေး ပြောလိုက်တယ်။

ရှန်ချူနဲ့ လီဖူတို့ နှစ်ယောက်စလုံး တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ကြည့်လိုက်ကြပြီး သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံး တစ်ယောက်မှ စကားမပြောရဲခဲ့ကြပါဘူး။

ထိုအခြင်းအရာကို မြင်လိုက်တာနဲ့ ဟူကျောင်းအာက လှောင်ပြောင်လိုက်တယ် “ကိုယ်မှားနေရင် စိုးရိမ်ပူပန် နေရတယ် ဆိုတာ ဒါမျိုးကို ပြောတာ”

ရှန်ချူက သူ့နဖူးကို ပွတ်လိုက်ပြီး ပြုံးကာ ပြောလိုက်တယ် “ကျောင်းအာ၊ အားလုံးကို သေချာ မသိရသေးခင် အခုလို မပြောသင့်ဘူးလေ”

ဟူကျောင်းအာက အေးစက်စက်နဲ့ နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်ပြီး “သခင်လေးရှန်၊ ကျွန်မ သခင်လေးကို နောက်တစ်ကြိမ် ထပ်သတိ မပေးချင်ဘူး၊ ကျေးဇူးပြုပြီး ရင်းနှီးသလိုနဲ့ ကျွန်မနာမည်ကို လာမခေါ်ပါနဲ့”
“မိန်းကလေးဟူကို တောင်းပန်ပါတယ်။ စိတ်နည်းနည်း ရှုပ်နေလို့ အခုလိုမျိုး ပြောလိုက်မိတာပါ” ရှန်ချူက ရှက်ရွံ့သည့် အရိပ်အယောင် စိုးစဉ်းမျှ မပြပဲ ပြန်ပြောလိုက်တယ်။ ထို့နောက် ရှဲ့ရုန်နဲ့ လီဖူကို ပြန်ကြည့်လိုက်ပြီး ဆက်ပြောလိုက်တယ် “မင်းတို့ မပြောချင်ဘူးဆို မင်းတို့ မှားတယ်လို့ပဲ ဒီသခင်လေး ယူဆလိုက်ပြီး မင်းတို့ အားလုံးကို ဒီနေရာမှာပဲ သတ်ပစ်လိုက်မယ်”

ရှန်ချူနဲ့ အကြည့်ချင်း ဆုံသွားတာနဲ့ ရှဲ့ရုန်နဲ့ လီဖူတို့ နှစ်ယောက်စလုံး တုန်ရီသွားခဲ့ကြတယ်။

ဒါပေမယ့် ရှန်ချူ ခပ်မြန်မြန်ပဲ ထပ်ပေါင်း ပြောလိုက်တယ် “ဒါပေမယ့် မင်းတို့က ခံရတဲ့ လူတွေသာ ဖြစ်နေခဲ့ရင် ဒီသခင်လေးက မင်းတို့အတွက် တရားမျှတမှု ရှာပေးမယ်”

ထိုစကားကို ကြားလိုက်တာနဲ့ သွေးတိုက်ပွဲဂိုဏ်းနှင့်မုန်တိုင်းစံအိမ်က လူတွေ အကုန်လုံး မျက်မှောင် ကြုံ့မိလိုက်ကြတယ်။
ရှန်ချူ စကားလုံးတွေက တရားမျှတပြီး ဘက်မလိုက်ပုံ ထင်ရပေမယ့် သူ့စကားလုံးတွေရဲ့ နောက်ကွယ်မှာ အခြားအဓိပ္ပါယ်တစ်ခု ရှိနေပါသေးတယ်။

သိပ်မကြာခင်မှာပဲ ရှဲ့ရုန်နဲ့ လီဖူတို့ရဲ့ ထိတ်လန့်ကြောက်ရွံ့ နေသည့် အမူအရာတွေက တစ်ဖန် ပြန်လည် တည်ငြိမ်သွားခဲ့တယ်။ နောက်ဆုံး သူတို့ အားကိုးရမယ့် ထောက်တိုင်ကြီးကို တွေ့သွားခဲ့လေပြီ။

လီဖူက တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်တယ် “ရှဲ့ရုန်၊ နင်ပြော”

ရှဲ့ရုန်က တံတွေးမျိုးချရင်း အံ့တင်းတင်း ကြိတ်ကာ ခေါင်းညိတ်လိုက်တယ် “ကောင်းပြီ”

အသက်ပြင်းပြင်း တစ်ချက်ရှုလိုက်ပြီး မတရား ခံစားခဲ့ရတဲ့ လေသံလေးနဲ့ စပြီး ဇာတ်လမ်းထွင်ပါတော့တယ် “ဒီနေ့မနက်၊ ထိုက်ဖန်းတောင်မှာတုန်းက ကျွန်တော်တို့ အဖွဲ့နှစ်ဖွဲ့က မိစ္ဆာကျင့်ကြံသူ အဖွဲ့တစ်ခု နောက်ကို လိုက်နေတာ။ သူတို့ကို သတ်ပြီးသွားတာနဲ့ ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကို စစ်ဆေးကြည့်လိုက်တော့ စခန်းနဲ့ သိပ်မဝေးတော့တာကို တွေ့လိုက်ရတယ်။ အဲ့လိုနဲ့ ကျွန်တော်တို့လည်း သခင်လေးနဲ့ တွေ့စရာ မလိုတော့ဘူလို့ ထင်ပြီး စခန်းပြန်လာလိုက်တာ”

“မဟုတ်တုတ်ကတွေ” ဟူကျောင်းအာက ထအော်လိုက်တယ် “တိုက်ပွဲအစကတည်းက နင်တို့ဂိုဏ်းနှစ်ဂိုဏ်းစလုံးက လူတစ်ယောက်ကိုမှ ငါတို့ မတွေ့ခဲ့ဘူး။ ဘာ မိစ္ဆာကျင့်ကြံသူ အဖွဲ့တစ်ခုကို နောက်ကို လိုက်နေတာလဲ။ တိုက်ပွဲ မစခင်ကတည်း အားလုံး မသိအောင် စခန်းဆီ ခိုးပြီး ပြန်လာနေတာ အသိသာကြီးကို”

“ကျွန်တော် အမှန်ပြောတယ်လို့ ကျိန်ဆိုရဲပါတယ်။ သခင်လေး မယုံရင် စခန်းရဲ့ အနောက်ဘက် တစ်ဝိုက်ကို စစ်ဆေးကြည့်လို့ ရပါတယ်။ အဲ့မှာ အလောင်းလတ်လတ် ဆတ်ဆတ်ကြီးတွေ ရှိနေပါသေးတယ်”

ရှန်ချူက အသာအယာလေး ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး “ငါကျိန်းသေ စစ်ဆေးကြည့်မယ်၊ မိစ္ဆာကျင့်ကြံသူ အဖွဲ့နောက်လိုက်တာကို ငါလက်ခံနိုင်တယ်။ ဒါပေမယ့် စခန်းဆီ ကိုယ့်ဆုံးဖြတ်ချက်နဲ့ ကိုယ်ပြန်တာကတော့ မင်းတို့ရဲ့ အမှားပဲ။ ဒါကြောင့် ဒီအချက်ကို ငါလက်မခံနိုင်ဘူး၊ မင်းတို့မှာ ကန့်ကွက်စရာ ရှိလား”

“မရှိပါဘူး” ရှဲ့ရုန်နဲ့ လီဖူတို့ နှစ်ယောက်စလုံး တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ ခေါင်းခါလိုက်ကြတယ်။

ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက်စလုံး ဒေါသကြောင့် အမောဆို့မတတ် ဖြစ်သွားခဲ့ရတယ်။ ရှန်ချူက မျှမျှတတနဲ့ စဉ်းစား ဆုံးဖြတ်နေတဲ့ ပုံပေါက်ပေမယ့် သူက အလင်းမိုးကြိုးဂိုဏ်းနဲ့ သက်တန့်နန်းတော် သားတွေကို ဘက်လိုက်နေတာ အသိသာကြီးပါ။

“ဆက်ပြော” ရှန်ချူက အမိန့်ပေးလိုက်တယ်။

“ကျွန်တော်တို့နဲ့ အကြီးအကဲတွေ ပြန်ရောက်လာတော့၊ သခင်လေးဆီ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ အဖွဲ့သား အနည်းငယ် လွှတ်ပြီး ပြေားခိုင်ဖို့ လုပ်လိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့် ထိုင်တောင် မထိုင်ရသေးခင်မှာပဲ မိစ္ဆာချီတွေ ပေါက်ကွဲထွက်လာတာကို ကျွန်တော်တို့ အားလုံး ခံစားမိလိုက်ကြတယ်”

“မိစ္ဆာချီတွေ ပေါက်ကွဲထွက်လာတာလား” ရှန်ချူက မျက်မှောင်ကြုံ့လိုက်တယ်။

“ဟုတ်တယ်၊ ကျွန်တော်တို့ အဲ့လို အရှိန်အဝါမျိုး တစ်ခါမှ မခံစားဖူးခဲ့ဘူး။ ကျွန်တော်တို့ စခန်းကို အားကောင်းတဲ့ နတ်ဆိုးတွေ ကျူးကျော်လာတယ်လို့ အကြီးအကဲတွေက ထင်မှတ်လိုက်ပြီး အဲ့နတ်ဆိုးကို ရင်ဆိုင်ဖို့ ကျွန်တော်တို့ကို ဦးဆောင်ပြီး မိစ္ဆာချီတွေ ပေါက်ကွဲထွက်လာတဲ့ နေရာဆီ သွားလိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့် အရှိန်အဝါရဲ့ အရင်းအမြစ်က တကယ်တော့… တကယ်တော့… “

“ဘာလဲ၊ ပြောစမ်း”

“သူပဲ”

“ဘယ်သူလဲ” ရှန်ချူက မေးလိုက်တယ်။

“ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက် ပြန်ခေါ်လာတဲ့ ထူးဆန်းတဲ့ လူပဲ” ရှဲ့ရုန်က ကြမ်းရှရှ လေသံနဲ့ ပြန်ပြောလိုက်တယ်။

ရှန်ချူက သူ့ကို ပြန်ပြုံးပြနေတဲ့ ရန်ကိုင်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်တယ်။

ရန်ကိုင်ရဲ့ အပြုံးထဲ ယုံကြည်မှု အပြည့်ရှိနေတာကို မြင်လိုက်ရတဲ့အတွက် ရှန်ချူလည်း ဘာဆက်လုပ်ရမှန်း မသိ ဖြစ်သွားခဲ့တယ်။

“ပြီးတော့ကော” ရှန်ချူက ဂျူနီယာ နှစ်ယောက်ကို ပြန်လှည့်ကြည့်လိုက်ပြီး မေးလိုက်တယ်။

“အဲ့နောက်… အဲ့နောက်… အဲ့လူက ကျွန်တော်တို့ကို အရူးတစ်ယောက်လို တိုက်ခိုက်တော့တာပဲ။ အကြီးအကဲ နှစ်ယောက်လည်း သူ့ကို မတားနိုင်ခဲ့ဖူး။ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ တပည့် တော်တော်များများ အသတ်ခံလိုက်ရပြီး အခြားတော်တော် များများကတော့ ပြင်းပြင်းထန်ထန် ဒဏ်ရာရသွားခဲ့ကြတယ်။ ဒါပေမယ့် နောက်ဆုံးမှာတော့ အကြီးအကဲ နှစ်ယောက်က သူတို့ကိုယ့်သူတို့ စတေးလိုက်ပြီး ကျွန်တော်တို့ကို ကယ်တင်ခဲ့တယ်”

ရှဲ့ရုန်က တုန်လှုပ်နေတဲ့ လေသံနဲ့ ပြန်ရှင်းပြလိုက်တယ်။ သူ့ကြည့်ရတာ သူ့ရဲ့ ဂိုဏ်းတူညီအစ်ကို၊ ညီအစ်မတွေ သေသွားခဲ့လို့ တော်တော်လေး ဝမ်းနည်း ကြေကွဲနေတဲ့ ပုံပါပဲ။ ပြောနေရင်းနဲ့ သူ့ရဲ့ အသက်ရှုသံတောင် မြန်ဆန်လာခဲ့ပြီး “ကျွန်တော်တို့ရဲ့ သေဆုံးသွားခဲ့တဲ့ ညီအစ်ကို၊ ညီအစ်မတွေနဲ့ အကြီးအကဲ နှစ်ယောက်အတွက် တရားမျှတမှု ရှာပေးဖို့ ဒီနိမ့်ကျတဲ့ လူက သခင်လေးရှန်ကို တောင်းဆိုပါတယ်”

လီဖူလည်း သူမရဲ့ မျက်ရည်တွေကို သုတ်ရင်း ငိုယိုပြီး ပြောလိုက်တယ် “သခင်လေးရှန်၊ ကျေးဇူးပြုပြီးတော့ ကျွန်မတို့အတွက် တရားမျှတမှုကို ရှာပေးပါ။ ကျွန်မတို့ ခံစားနေခဲ့ရတဲ့ အမုန်းတရားတွေအတွက် တရားမျှတမှု ရှာပေးဖို့ သခင်လေးရှန်ကို တောင်းဆိုပါတယ်”

ထိုနှစ်ယောက်ပြောတာကို နားထောင်ရင်း သွေးတိုက်ပွဲဂိုဏ်းနဲ့ မုန်တိုင်းစံအိမ်က တပည့်တွေ အံတင်းတင်း ကြိတ်လိုက်ကြပြီး သူ့ရင်ထဲ အမုန်းတရားတို့ လှိမ့်တက်လာခဲ့တယ်။

ရှန်ချူ အချိန်အတော်ကြာအောင် တိတ်ဆိတ်သွားခဲ့ပြီးမှ ပြန်ပြောလိုက်တယ် “မင်းတို့ နှစ်ယောက်၊ ထတော့”

“သခင်လေးသာ ကျွန်တော်တို့အတွက် တရားမျှတမှုကို မရှာဖွေပေးပဲ အဲ့နတ်ဆိုးကို မသတ်ပေးဘူးဆိုရင် ကျွန်တော်တို့တွေ ဒီနေရာမှာပဲ ထာဝရ ဒူးထောက်နေပါတော့မယ်” ရှဲ့ရုန်နဲ့ လီဖူတို့ နှစ်ယောက်စလုံး ခေါင်းငုံ့လိုက်ရင်း ပြောလိုက်တယ်။

ရှန်ချူရဲ့ မျက်နှာထက် မကျေနပ်သည့် အမူအရာတို့ ထွက်ပေါ်လာခဲ့ပြီး ပြောလိုက်တယ် “အားလုံးကို ရှင်းလင်းအောင် အရင်လုပ်ရဦးမယ်။ အခု မင်းတို့ ပြောခဲ့တာတွေ အားလုံးက မင်းတို့ရဲ့ တစ်ဖက်သတ် စကားတွေ ချည်းပဲလေ၊ အဲ့တော့ ဆက်ပြီး ဒူးထောက်နေလိုက်တော့”

ထို့နောက် ရန်ကိုင်ကို ပြုံးကာ ကြည့်လိုက်ပြီး ဆက်ပြောလိုက်တယ် “ဒီကမိတ်ဆွေ၊ မင်းတို့ရဲ့ အခြေအနေက သူတို့ရှင်းပြသလောက် မရိုးရှင်းဘူးနဲ့တူတယ်။ မင်းမှာ ပြောစရာ တစ်ခုခု ရှိရင် ဒီသခင်လေးကို ပြောလို့ရတယ်၊ ဒီသခင်လေး နားထောင်ပေးမယ်”

ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက်လည် ရန်ကိုင်ကို လှည့်ကြည့်လိုက်ကြတယ်။

ဒါပေမယ့် ရန်ကိုင်က ပုခုံးတွန့်ပြလိုက်ပြီး မထူးခြားနားသည့် ဟန်ဖြင့် ပြောလိုက်တယ် “ဘာမှ ပြောစရာ မရှိဘူး”

“ရန်ကိုင်” ဟူကျောင်းအာရဲ့ မျက်နှာလှလှလေး ရုတ်ချည်း ရှုံ့မဲ့သွားခဲ့ပြီး စိုးရိမ်တကြီးနဲ့ ရန်ကိုင် လက်မောင်းကို ဖမ်းဆွဲလိုက်တယ်။

ရှန်ချူလည်း အနည်းငယ် အံ့အားသင့်သွားခဲ့ရပြီး ရန်ကိုင်ကို ထူးထူးဆန်းဆန်းနဲ့ ကြည့်နေလိုက်တယ်။ ရန်ကိုင်က နည်းနည်းလေတောင် ပြန်မခုခံဘူးလို့ သူတကယ်ကို မထင်မှတ်ထားခဲ့ပါဘူး။

ရန်ကိုင်ရဲ့ တည်ငြိမ်ပြီး အထင်အမြင်သေးတဲ့ အကြည့်ကို မြင်လိုက်တာနဲ့ မကောင်းတဲ့ ခံစားချက်တစ်ခုခုကို ရှန်ချူ ခံစားလိုက်ရတယ်။

သူက ခုခံချေပသည့် စကားတစ်ခွန်းတောင် မပြောခဲ့သလို သူ့မျက်နှာထက် စိုးရိမ်ပူပန်နေသည့် အရိပ်အယောင် နည်းနည်းလေးမှလည်း မတွေ့ရပါဘူး။ သူ့ပုံစံအရတော့ အခုလို အစွပ်စွဲခံလိုက်ရလို့လည်း ကြောက်နေသည့် ပုံမပေါ်ပါဘူး။ သူက မောက်မာလွန်းနေတာပဲလား၊ ဒါမှမဟုတ် သူတို့မသိတဲ့ တစ်ခုခုကိုများ ဖုံးကွယ်ထားနေသေးတာလား။

“ရန်ကိုင်၊ နင်ပြန်ပြောရမယ်လေ၊ သူတို့က နင့်ကို စွပ်စွဲနေတာလေ။ အဲ့ဒါကို နင်က ဘာမှပြန်မပြောပဲ ဘာလို့ ဒီအတိုင်း ရပ်နေရတာလဲ” ဟူမေးအာက စိုးရိမ်စွာနဲ့ တောင်းဆိုလိုက်တယ်။

ဒါပေမယ့် ရန်ကိုင်က တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နဲ့ ပြုံးလိုက်ပြီး ပြန်ပြောလိုက်တယ် “သူတို့က ငါ့ကို အပြစ်ပေးဖို့ စဉ်းစားနေပြီးတာကို ငါက သွားပြောနေလို့လည်း ဘာထူးတော့မှာလဲ။ ဒါကြောင့် အလကားသက်သက် လေကုန်မခံတာ အကောင်းဆုံးပဲ”

ရန်ကိုင် ပြောတာကို ကြားလိုက်တာနဲ့ ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက်စလုံး အေးခဲသွားခဲ့ကာ ရန်ကိုင် ဘယ်လောက်ပဲ ပြန်ပြီး ငြင်းခုံ၊ ငြင်းဆန် နေပါစေ ၊ သူ့ရဲ့ ကြိုးစားအားထုတ်မှု အားလုံးပဲ အချည်းနှီးပဲ ဆိုတာကို ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက် ရုတ်တရက် နားလည်သွားလိုက်ကြတယ်။ သူ့ရဲ့ လက်ရှိပုံစံနဲ့ဆို သူ့ကို နတ်ဆိုးတစ်ကောင်လို့ နာမည်တပ်ခေါ်လို့ ရနေပါပြီ။
အခု သူတို့က တိမ်မိစ္ဆာနယ်မြေနဲ့ စစ်ဖြစ်နေတာလေ။ အဲ့တော့ ဒီမှာ ပေါ်လာတဲ့ နတ်ဆိုးတစ်ကောင်ရဲ့ ကံကြမ္မာက ဘာဖြစ်မလဲ။ အားလုံးက သူ့ကို သတ်ဖြတ်ကြမှာ အသေအချာပါပဲ။ ဒါကြောင့် အလင်းမိုးကြိုးဂိုဏ်းနဲ့ သက်တန့်နန်းတော်က လူတွေက ရန်ကိုင်ကို အရင်စတိုက်ခဲ့တဲ့ လူတွေ ဖြစ်နေရင်‌တောင် ရန်ကိုင်က ပြန်ပြီး ခုခံငြင်းဆန်းနေလို့လည်း အပိုပပါဲ။

တရားမျှတမှုလား၊ တရားမျှတမှုအကြောင်း သွားပြောနေလို့လည်း အာပဲ ခြောက်သွားမှာပါ။

သူ့အမူအရာက တဖြည်းဖြည်း သုန်မှုန်သွားခဲ့ပြီး ရန်ကိုင်က လှောင်ပြောင်လိုက်တယ် “ငါက လူလား၊ မိစ္ဆာလား ဆိုတာက အပြင်လူတွေ ခွဲခြားဆုံးဖြတ်နိုင်တဲ့ အရာမျိုး မဟုတ်ဘူး”

ရန်ကိုင်ကို စိုက်ကြည့်နေတဲ့ ရှန်ချူရဲ့ မျက်ဝန်းအစုံ မှေးကျဉ်းသွားခဲ့တယ်။

အချိန်အတော် ကြာပြီးနောက် “ဒီက မိတ်ဆွေ ပြောချင်တာက ဒီသခင်လေးမှာ မင်းမှန်တာ၊ မှားတာကို ဆုံးဖြတ်ဖို့ အရည်အချင်း မရှိဘူးပေါ့၊ ဟုတ်လား”

“မင်းကိုယ်မင်း ထိုက်တန်တယ်လို့ ထင်နေတာလား” ရန်ကိုင်က မထူးခြားနားသည့် အမူအရာနဲ့ ပြန်ကြည့်လိုက်တယ်။

“ရဲတင်းလိုက်တာ” ဖန်လောင်က အော်ဟစ်လိုက်ပြီး “ရှန်မိသားစုက ပထမအဆင့် အင်အားစုပဲ၊ သခင်လေးကလည်း ဒီစခန်းကို အမိန့်ပေး အုပ်ချုပ်ခွင့် ရထားတဲ့လူ၊ အဲ့တာကို မင်းလို လမ်းဘေး ခွေးဝဲစား တစ်ကောင်က သခင်လေးမှာ အရည်အချင်း မရှိဘူးလို့ ပြောရဲသေးတယ်”

“ပထမအဆင့် အင်အားစု၊ အရမ်းကို အံ့ဩစရာ ကောင်းတယ်ပေါ့” ရန်ကိုင်က အရူးတစ်ယောက်လို ရယ်မောလုက်တယ်။
“မင်းက အခုလို ထင်မြင်နေမှတော့ ဒီသခင်လေးက မင်းကို ပထမအဆင့် အင်အားစု တစ်ခုရဲ့ စွမ်းအားကို နားလည်သွားအောင် လုပ်ပေးရမှာပေါ့” ရန်ကိုင်ရဲ့ စကားတွေကြောင့် ရှန်ချူလည်း ဒေါသထွက်လာခဲ့ပြီး အေးစက်စက်နဲ့ နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်ကာ “ဖန်လောင်၊ ရှုလောင်၊ ဒီနတ်ဆိုးကို ဖမ်းလိုက်”

“ဟုတ်ကဲ့ပါ” အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ပညာရှင်နှစ်ယောက်လည်း စိတ်အားထက်သန်စွာနဲ့ ခေါင်းညိတ်လိုက်ကြတယ်။

“နင်လုပ်ရဲတယ်လား” ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက်က ပျံသန်းသွားလိုက်ပြီး ရန်ကိုင် ရှေ့ကနေ ပိတ်ရပ်ထားလိုက်တယ်။

ရှန်ချူရဲ့ အမူအရာ သုန်မှုန်သွားခဲ့ပြီး မနာလိုသည့် အရိပ်အယောင် တစ်စွန်းတစ်စ သူ့မျက်ဝန်းထဲ ဖြတ်ပြေးသွားခဲ့တယ်။ အသက်ပြင်းပြင်း တစ်ချက်ရှုလိုက်ပြီးနောက် ပြောလိုက်တယ် “မိန်းမပျိုလေး နှစ်ယောက်တို့၊ နင်တို့ ဒဏ်ရာမရချင်ရင် ဘေးဖယ်နေပါ။ နင်တို့သာ ဒီအတိုင်း ဆက်လုပ်နေမယ် ဆိုရင် နင်တို့တွေက နတ်ဆိုးတွေနဲ့ အပေါင်းအပါတွေလို့ ယူပြီး နင်တို့ကိုပါ သူနဲ့တစ်ခါတည်း ဖမ်းလိုက်ရလိမ့်မယ်”

“ဘယ်လောက်တောင် သိက္ခာကြီးမားလိုက်လဲလို့” ကွမ့်ချီလဲ့ ရှေ့တစ်လှမ်းတိုးလိုက်ပြီး လှောင်ပြောင်လိုက်တယ် “သခင်လေးရှန်၊ ဒါက သခင်လေးတို့ ရှန်မိသားစုက အရေးကိစ္စတွေကို ဖြေရှင်းတဲ့ ပုံစံလား”

ရှန်ချူရဲ့ အမူအရာ သုန်မှုန်သွားခဲ့ပြီး “ဒါက ငါတို့ ရှန်မိသားစု အရေးကိစ္စတွေကို ဘယ်လို ဖြေရှင်းလဲ ဆိုတာပဲ။ ဒီနတ်ဆိုးကိုသာ အပြစ်မပေးရင် ငါတို့လူတွေ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး စိတ်အေးအေးချမ်းချမ်းနဲ့ နေနိုင်ပါ့မလဲ”

Martial Peak
အပိုင်း (၃၆၀) မင်းသေချင်နေတာလား

မိုးကြိုးအလင်းဂိုဏ်းနှင့် သက်တန့်နန်းတော်က လူတွေရဲ့ အမူအရာက တော်တော်လေး ဆိုးရွားနေခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ထိုစကားကို ကြားလိုက်တာနဲ့ သူတို့တွေ အကုန်လုံး စိတ်အား တက်ကြွလာခဲ့ကြတယ်။ ရှဲ့ရုန်နဲ့ လီဖူလည်း ဂုဏ်ယူစွာနဲ့ ခေါင်းလေးမော့လိုက်ပြီး ရန်ကိုင်အား မုန်းတီးမှုအပြည့်နဲ့ စိုက်ကြည့်လိုက်တယ်။

“ကောင်းတယ်၊ ကောင်းတယ်” အဝေးကနေ အသံတစ်သံ ထွက်ပေါ်လာခဲ့တယ်။

ထိုမမျှော်လင့်ထားသည့် ပြောင်းလဲမှုက အားလုံးကို ကြောင်သွားစေခဲ့ပြီး လူတိုင်း အသံထွက်ပေါ်လာရာ နေရာဆီ လှမ်းကြည့်လိုက်ကြတယ်။
မီတာထောင်ကျော် အကွာအဝေး၌ သားရဲတစ်အုပ်က သူတို့ဆီ ဒုန်ဆိုင်း ပြေးလာနေခဲ့တယ်။

အဆင့်၃ဖြစ်တဲ့ တိမ်သွားမြင်းတွေက တိုက်ခိုက်တဲ့ နေရာမှာ အားမကောင်းပေမယ့် မြင့်မားတဲ့ ခံနိုင်ရည်နဲ့ အမြန်နှုန်းကို ပိုင်ဆိုင်ထားပါတယ်။ ပြီးတော့ တိမ်သွားမြင်းတွေက အခြားသားရဲတွေ ရက်စက်တဲ့ ဗီဇ မရှိတဲ့အတွက် စီးတော်သားရဲအဖြစ် အသုံးပြုလေ့ ရှိကြပါတယ်။

တိမ်သွားမြင်းတွေက ကီလိုမီတာ ထောင်ပေါင်းများစွာကို တစ်ရက်အတွင်း သားလာနိုင်ပါတယ်။ တိမ်သွားမြင်းတွေထဲက အကောင်းဆုံး မြင်းတွေဆိုရင် ကီလိုမီတာ ၁၀၀၀၀ကိုတောင် တစ်ကြိမ်တည်းနဲ့ သွားလာနိုင်ပါတယ်။ ထိုအမြန်နှုန်းက အဆင့်နိမ့် အင်မော်တယ် တက်လှမ်ခြင်းအဆင့် ကျင့်ကြံသူ အချို့ရဲ့ အမြန်နှုန်းထက်တောင်မှ ပိုပြီး မြန်ဆန်နေပါသေးတယ်။ ပြီးတော့ အစစ်အမှန်ချီကိုလည်း အကုန်ခံနေစရာ မလိုဘူးလေ။

ထို့ကြောင့် အားကောင်းတဲ့ အင်အားစုတွေက သွားလာရေးအတွက် တိမ်သွားမြင်းတွေကို မွေးမြူထားလေ့ ရှိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် တိမ်သွားမြင်း အရေအတွက်ကလည်း များများစားစား မရှိလှပါဘူး။ တစ်ကောင်ကို ငွေဒင်္ဂါး သောင်းပေါင်းများစွာ ထိုက်တန်တဲ့အတွက် ပထမအဆင့် အင်အားစုတွေနဲ့ မဟာအင်အားစု ကြီးတွေကလွဲလို့ အခြား အားနည်းတဲ့ အင်အားစုလေးတွေက ထိုကဲ့သို့ စီးတော်သားရဲ တွေကို မမွေးမြူနိုင်ကြပါဘူး။

ထပ်ပြောရမယ် ဆိုရင် တိမ်သွားမြင်းက အားကောင်းတဲ့ နောက်ခံကို ကိုယ်စားပြုနေခဲ့ပါတယ်။

အသစ်ရောက်လာတဲ့ လူ‌တွေက သူတို့နဲ့ မီတာသုံးဆယ် အကွာမှာ မတ်တပ်ရပ်လိုက်ကြတယ်။ သူတို့အဖွဲ့ကို ခေါင်းဆောင်လာတဲ့ လူရဲ့ အသက်က ရှန်ချူနဲ့ အတူတူလောက်ပါပဲ။ သူလည်း အားကောင်းတဲ့ အင်အားစုက လာတာပါ။ သူ့နောက်မှာတော့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့်၇၊အဆင့်၈ ရှိတဲ့ ကျင့်ကြံသူ နှစ်ယောက်က သက်တော်စောင့် နှစ်ယောက်လို ရပ်နေခဲ့တယ်။

မီတာတစ်ထောင်လောက်ကို ဖြတ်သန်းလာခဲ့တာ တစ်ခဏလေးပဲ ကြာခဲ့ပါတယ်။

“လနည်းနည်းလောက် မတွေ့ရပြီးတာတောင် ညီအစ်ကိုရှန်ရဲ့ စရိုက်က အရင်အတိုင်းပါပဲလား” ခေါင်းဆောင်လူငယ်လေးက ရယ်မောလိုက်တယ်။ လူအုပ်ကြီး ရှေ့မှာတောင် တိမ်သွားမြင်းပေါ်ကနေ ဆင်းဖို့ မလုပ်ခဲ့ပါဘူး။ အဲ့အစား မြင်းပေါ်မှာ အခန့်သားနဲ့ ထိုင်နေလိုက်ပြီး ဂုဏ်ယူဝံ့ကြွားစွာနဲ့ အောက်က လူတွေကို ငုံ့ကြည့်လိုက်တယ်။ သူ့အကြည့်က ရန်ကိုင်ဆီ ရောက်သွားတဲ့ အခါမှာတော့ သူ့အမူအရာက လေးနက် တည်ကြည်သွားခဲ့တယ်။

ထိုကဲ့သို့ သိပ်သည်းလှတဲ့ မိစ္ဆာစွမ်းအင် ဆိုတာမျိုးက သူတို့ လျစ်လျူရှုနိုင်တဲ့ အရာမျိုး မဟုတ်ပါဘူး။

ထုလူငယ်ခေါင်းဆောင်နောက်က အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့် ကျင့်ကြံသူ နှစ်ယောက်ကလည်း ရန်ကိုင်ကို အာရုံစိုက်ထားရင် သူတို့ရဲ့ အစစ်အမှန်ချီကို တိတ်တဆိတ် လှည့်ပတ်ထားလိုက်ကြတယ်။

“အဲ့ကောင်က နန်ရှန်းပဲ” ရန်ကိုင်က ဘာမှ သိလိမ့်မှာ မဟုတ်ဘူးဆိုတာကို သိထားတဲ့အတွက် ဖန်ဇီဂျိက သူ့ဆီ ခပ်မြန်မြန်လေး တိုးကပ်သွားလိုက်ပြီး ပြောလိုက်တယ် “သူက နန်မိသားစုရဲ့ သခင်လေးပဲ၊ သူတို့ နန်းမိသားစုကလည်း ပထမအဆင့် အင်အားစု တစ်ခုပဲ။ ပြောရရင် သူ့အဆင့်အတန်းက ရှန်ချူနဲ့ အတူတူပဲ။ နန်မိသားစုနဲ့ ရှန်မိသားစုက မိသားစုဝင်အချင်းချင်း လက်ထပ် မဟာမိတ်ပြုလာခဲ့ကြတာ မျိုးဆက်ပေါင်းများစွာ ရှိလာခဲ့ပြီ။ အဲ့ဒါကြောင့် သူတို့ မိသားစု နှစ်ခုကြားက ဆက်ဆံရေးက အရမ်းကောင်းတယ်။ သူ့ကိုလည်း သတိထားဦး၊ သူက ရှန်ချူကထက် ပိုပြီးမောက်မာသလို သူလုပ်ချင်တာကို ထင်ရာစိုင်း လုပ်မယ့် ကောင်မျိုး”

“အင်း” ရန်ကိုင်က အသာအယာလေး ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်တယ်။ ရှန်ချူက ဟန်ဆောင် အပြုံးကို ဆင်မြန်းရင်း မင်းကို အကွက်ချ ကြံစည်တတ်တဲ့ ကောက်ကျစ်တဲ့ လူစားမျိုးဆိုရင် ထိုနန်ရှန်းက သူလိုချင်တာကို တည့်တိုးပြောဆိုမယ့် လူစားမျိုးပါ။

ထိုလူငယ်ကို မြင်လိုက်တာနဲ့ ရှန်ချူရဲ့ သုန်မှုန်နေတဲ့ အမူအရာက တဖြည်းဖြည်း ပြေလျော့သွားခဲ့တယ်။ ထို့နောက် ရယ်မောလိုက်ရင်း လက်သီးဆုပ်လိုက်ပြီး “ညီအစ်ကိုနန်၊ မင်းဒီကို ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ရောက်လာရတာလဲ။ မင်းက ဒီနေရာနဲ့ ကီလိုမီတာရာကျော်လောက် ဝေးတဲ့နေရာမှာ စခန်းချနေတာ မဟုတ်ဘူးလား”

ရှန်မိသားစုက ထိုက်ဖန်းတောင်ကို တာဝန်ယူထားရသလို နန်မိသားစု ထိုက်ဖန်းတောင်နဲ့ ကီလိုမီတာ ရာကျော် အကွာအဝေးမှာ ရှိတဲ့ စခန်းတစ်ခုကို တာဝန်ယူထားရတာပါ။

နန်ရှန်းက ပြုံးလိုက်ပြီး တိမ်သွားမြင်းပေါ်က ဆင်းလိုက်ကာ ပြောလိုက်တယ် “တိမ်မိစ္ဆာနယ်မြေနဲ့ ငါတို့ အပြင်ကမ္ဘာကြားက တိုက်ပွဲက လွန်ခဲ့တဲ့ ၂ရက်ကပဲ ပြီးဆုံးသွားခဲ့တာလေ။ ငါတို့တွေကို ပြန်လာလို့ ရပြီလို့ လွန်ခဲ့တဲ့ ရက်အနည်းငယ်ကပဲ မိသားစုကြီး ရှစ်ခုက ကြေညာလိုက်တာ။ သွားနေရင်း ဒီနေရာမှာ တစ်ခုခု ထူးခြားနေလို့ ဆိုပြီး ဝင်ကြည့်လိုက်တယ်၊ အခုလို ပြပွဲကောင်းတစ်ခုကို ကြည့်ရလိမ့်မယ်လို့ တကယ်ကို မထင်ထားမိဘူး။ မင်းကကော ဘာလို့ မပြန်ရသေးတာလဲ”

ပြောနေရငးနဲ့ နန်ရှန်းက ရန်ကိုင်ကို အထက်အောက် စုံဆန် စစ်ဆေးကြည့်နေလိုက်တယ်။

ရှန်ချူမျက်နှာ ရှုံ့မဲ့သွားခဲ့ပြီး ပြန်ပြောလိုက်တယ် “ဒီနေ့ပဲ ငါတို့ရဲ့ နောက်ဆုံးတာဝန်ကို ပြီးမြောက်ခဲ့တာလေ။ အစကတော့ ဒီသခင်းကောင်းကို အားလုံးကို ပြောမလို့ပဲ၊ ဒါပေမယ့် ဒီမှာ အခုလို တုန်လှုပ်စရာကောင်းတဲ့ အဖြစ်အပျက် တစ်ခု ဖြစ်ပွါးခဲ့လိမ့်မယ်လို့ ငါတကယ်ကို မထင်ထားမိခဲ့ဘူး၊ ဒါကြောင့် အဲ့ကိစ္စကို ငါမကြေညာရသေးတာပဲ”

ရုတ်တရက် သွေးတိုက်ပွဲဂိုဏ်းနဲ့ မုန်တိုင်းစံအိမ်က တပည့်တွေ အကုန်လုံး ရှန်ချူကို စိုက်ကြည့်လိုက်ကြတယ်။

တကယ်တိုက်ပွဲကြီးက လွန်ခဲ့တဲ့ ၂ရက်က ပြီးဆုံးသွားခဲ့ပါတယ်။

ထိုသတင်းကို နန်ရှန်းပြောလို့ မသိသွားခဲ့ရင် သူတို့အားလုံး သတင်းအမှောင်ပိတ်ထားခံရဦးမှဦပါ။

နန်ရှန်းပြောတာသာ အမှန်ဆိုရင် တိမ်မိစ္ဆာနယ်မြေက ကျင့်ကြံသူတွေက တိုက်ပွဲကြီးပြီးလို့ နှစ်ရက်ကြာမှာ သူတို့ကို ဘာလို့ လာတိုက်ရမှာလဲ။ ဘယ်လို ခေါင်းဆောင်ကများ အခုလို အကျိုးမရှိတဲ့ အလုပ်ကို လုပ်ပါ့မလဲ။

ဒါပေမယ့် အဲ့အချိန်မှာပဲ ရန်ကိုင်က ဒီမှာ ပြဿနာတစ်ခု ကြုံတွေ့ခဲ့၇တယ်။ အခြေအနေ အားလုံးက မြင်နိုင်တာထက် ပိုပြီး ရှုပ်ထွေးတယ် ဆိုတာကို အားလုံး သိလိုက်ကြတယ်။

ချက်ချင်းပဲ ထိုအဓိကအချက်တွေကို အားလုံး နားလည်သွားလိုက်ကြတယ်။

“ပြောင်းလဲမှုတွေလား…” လန်ရှန်းက အသာအယာလေး ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး မျက်မှောင်ကြုံ့ကာ ရန်ကိုင်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်ရင်း မေးလိုက်တယ် “သူလား”

“အင်း” ရှန်ချူက ပြန်ဖြေလိုက်တယ်.

“နတ်ဆိုးတစ်ကောင်၊ ဟဲဟဲ… စိတ်ဝင်စားစရာပဲ” နန်ရှန်းက သူ့မေးစေ့ကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ ကိုင်ရင်း ရန်ကိုင်ကို ကြည့်ကာ ပြောလိုက်တယ် “ဒီနတ်ဆိုးဆီကနေ ထွက်ပေါ်နေတဲ့ မိစ္ဆာချီက အရမ်းကို သိပ်သည်းလွန်းတယ်။ သူလေ့ကျင့်ထားတဲ့ ကျင့်စဉ်က မရိုးရှင်းတဲ့ပုံပဲ”

“တကယ်ကို မရိုးရှင်းဘူး” ရှန်ချူက လေးနက်တဲ့လေသံနဲ့ အလျင်စလို ထောက်ခံလိုက်တယ်။

နန်ရှန်းလည်း အနည်းငယ် အံ့အားသင့်သွားခဲ့တယ်။ ရှန်ချူကို အခုလို လေးနက်တဲ့ အမူအရာနဲ့ တစ်ခါမှ သူမတွေ့ခဲ့ဖူးပါဘူး။ ထို့ကြောင့် သိချင်စိတ်ကို မထိန်းနိုင်တော့ပဲ မေးလိုက်တယ် “ဘယ်လို မရိုးရှင်းတာလဲ”

“ငါတို့ဘက်က အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့်၁ ကျင့်ကြံသူ နှစ်ယောက်က သူသတ်လို့ သေသွားခဲ့ပြီ”

“ဘယ်လို” လန်ရှန်းမျက်နှာ ဖြူလျော်သွားခဲ့သလို သူ့နောက်မှာ ရှိနေတဲ့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ကျင့်ကြံသူ နှစ်ယောက်လည်း ထိတ်လန့်သွားခဲ့ကြတယ်။

“ညီအစ်ကိုရှန်၊ မင်းနောက်နေတာတော့ မဟုတ်ဘူးမလားဟင်” နန်ရှန်းက တစ်ခဏလောက် ကြောင်သွားခဲ့ပြီးနောက် ခေါင်းခါယမ်းလိုက်တယ်။ ရှန်ချူ ပြောခဲ့စကားကို သူမယုံတာ အသိသာကြီးပါ “သူက အစစ်အမှန်ဒြပ်စင်အဆင့်၆ ကျင့်ကြံသူပဲ ဖြစ်သေးတာလေ၊ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့်၁ ကျင့်ကြံသူ တစ်ယောက်ကို သတ်နိုင်မှာပဲ။ နှစ်ယောက်ဆိုရင်တော့ ပိုလို့တောင် ဝေးသေး”

“အလောင်းတွေက ဟိုမှာရှိနေတာကို ငါမင်းကို နောက်နေတာ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ဖြစ်နိုင်မှာလဲ။ တကယ်တော့ ဒီမှာရှိနေတဲ့ ကျင့်ကြံသူ အလောင်းတွေ အကုန်လုံးက သူသတ်လို့ သေသွားခဲ့တဲ့ လူတွေချည်းပဲ” ရှန်ချူက ခေါင်ခါယမ်းရင်း ပြောလိုက်တယ်။

နန်ရှန်းနောက်မှာ ရှိနေတဲ့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ကျင့်ကြံသူ နှစ်ယောက်က ရှေ့တက်ပြီး တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်တယ် “သခင်လေး၊ အဲ့လူကို အထင်သေးလို့ မရဘူး။ သူ့သွေးစွမ်းအားနဲ့ အရှိန်အဝါက အရမ်းကို သာမန်ကျင့်ကြံသူ တွေအထက် အများကြီး ပိုအားကောင်းနေတယ်။ ပြီးတော့ သူ့နောက်မှာ ရှိနေတဲ့ အနက်ရောင် နဂါးကလည်း ပုံမှန်မဟုတ်ဘူး”

သူ့ကိုယ်ရံတော်တွေ ဖြစ်တဲ့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်း အဆင့် ကျင့်ကြံသူ နှစ်ယောက်တောင် အခုလို ပြောနေမှတော့ နန်ရှန်းလည်း ရန်ကိုင်ကို အထင်မသေးရဲတော့ပဲ တိုးတိုးလေး ပြန်မေးလိုက်တယ် “ငါသာ သူနဲ့ ရင်ဆိုင်မယ်ဆိုရင် အနိုင်ရနိုင်ချေ ဘယ်လောက် ရှိလဲ”
အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ကျင့်ကြံသူ နှစ်ယောက်လည်း တိတ်ဆိတ်သွားခဲ့ပြီး ဘာပြန်ပြောလို့ ပြောရမှန်း မသိ ဖြစ်သွားခဲ့တယ်။

“ပြော”

“မရှိပါဘူး” အင်မော်တယ် တက်လှမ်ခြင်းအဆင့် ပညာရှင်က အံကြိတ်ပြီး ပြန်ပြောလိုက်တယ်။

နန်ရှန်း အသက်ပြင်းပြင်း တစ်ချက်ရှူလိုက်ပြီး ရန်ကိုင်ကို နောက်တစ်ကြိမ် သေချာ ပြန်ဆန်းစစ် ရပါတော့တယ်။ မိသားစုကြီး ရှစ်ခုက ဂျူနီယာတွေနဲ့ အင်အားစု အသီးသီးက အဓိက တပည့်တွေထဲမှာတောင် သူမနိုင်နိုင်တဲ့ ဆိုလိုလို့ နည်းနည်းလေးပဲ ရှိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ထိုရုတ်တရက်ကြီး ကောက်ပေါ်လာတဲ့ နတ်ဆိုးက သူ့ကို အပြည့်အဝ ဖိနှိပ်နိုင်နေခဲ့ပါတယ်။ ထိုနတ်ဆိုးကောင်းရဲ့ အရည်အချင်းနဲ့ ပါရမီက ထိုကောင်းချီးပေး ရွေးချယ်ခံ ဂျီနီးယပ်တွေနဲ့ အတူတူပဲလို့ ဆိုလိုနေတာ မဟုတ်ဘူးလား။

သူ့မျက်ဝန်းအစုံက မှေးကျဉ်သွားခဲ့ပြီး နန်ရှန်းက ခပ်မြန်မြန်ပဲ ပြောလိုက်တယ် “ဒီလို အန္တရာယ်များတဲ့ လူတစ်ယောက်ကို ချက်ချင်း သတ်ပစ်သင့်တယ်၊ သူ့ကို အသက်ရှင်လျက် ထားတာက ငါတို့အတွက် ပြဿနာကို ပြုစုပျိုးထောင် ပေးနေတာနဲ့ အတူတူပဲ”

ရှန်ချူကလည်း ခေါင်းညိတ်လိုက်တယ် “ငါလည်း အဲ့လိုပဲ ထင်တယ်”

“အဲ့လိုဆိုရင် ဘာလို့ တုန့်ဆိုင်းနေသေးတာလဲ” နန်ရှန်း ဇဝေဇဝါ ဖြစ်သွားခဲ့တယ်။

ရှန်ချူက မဲ့ပြုံးပြုံးလိုက်တယ်။

နန်ရှန်းလည်း ဘေးဘီဝဲရာကို အခုမှပဲ သေချာ အကဲခတ် ကြည့်မိတော့တယ်။ ထို့နောက် အသာအယာလေး မျက်မှောင်ကြုံ့လိုက်ပြီး “အဲ့လူတွေက မင်းကို တားဆီးနေတာလား”

“အင်း၊ နည်းနည်း ရှုပ်ထွေးတယ်” ရှန်ချူက ကူကယ်ရာမဲ့စွာနဲ့ ပြောလိုက်တယ်။

“ဝင်ရှုပ်တဲ့ ဘယ်သူမဆို သေရမယ်” နန်ရှန်းက အေးစက်စက်နဲ့ နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်တယ် “နတ်ဆိုးနဲ့ အတူပူးပေါင်း နေတယ် ဆိုတော့ သူတို့အားလုံးကို သတ်ပစ်လိုက်ရင်တောင် ငါတို့ကို ဘယ်သူမှ အပြစ်တင်မှာ မဟုတ်ဘူး”

သွေးတိုက်ပွဲဂိုဏ်းနဲ့ မုန်တိုင်းစံအိမ်က တပည့်တွေ အားလုံးရဲ့ မျက်နှာ အမူအရာ ဖြူလျော်သွားခဲ့ပြီး နန်ရှန်းကို သတိအပြည့်နဲ့ လှမ်းကြည့်လိုက်ကြတယ်။

ရှန်ချူရဲ့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ကျင့်ကြံသူ နှစ်ယောက်နဲ့တင် သူ့တို့ကို ဖိနှိပ်လို့ ရနေတာကို အခု နန်ရှန်းက နောက်ထပ် အားကောင်းတဲ့ အင်မော်တယ် တက်လှမ်းခြင်းအဆင့် ပညာရှင်နှစ်ယောက်ကို ထပ်ခေါ်လာခဲ့ပါတယ်။ တကယ်တမ်း တိုက်ခိုက်ကြမယ်ဆိုရင် သူတို့ထဲက ဘယ်သူမှ အသက်ရှင်နိုင်လိမ့်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

“ဂျူနီယာညီလေးရှန်၊ အခုလို အခြေအနေ မျိုးမှာတော့ မင်းဘာလို့ စိတ်ပျော့နေရသေးတာလဲ” နန်ရှန်းက ရှန်ချူကို ခေါင်းလေးစောင်ပြီး လှမ်းမေးလိုက်တယ်။ သူ့မျက်နှာထက်မှာ စိတ်ပျက်သည့် အမူအရာတို့ အထင်းအသားပါ။

ဒါပေမယ့် ရှန်ချူက မဲ့ပြုံးပြုံးလိုက်ပြီး “အချို့လူတွေကို… ငါမသတ်ရက်ဘူး”

ပြောပြီးတာနဲ့ သူ့အကြည့်က ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက်ဆီ ရောက်ရှိသွားခဲ့တယ်။

ရှန်မိသားစုနဲ့ နန်မိသားစုက မျိုးဆက်များစွာ ကြာအောင် မိသားစုဝင် အချင်းချင်း လက်ထပ်ပြီး ဆက်ဆံရေး တည်ဆောက်လာခဲ့ကြတာပါ။ ရှန်ချူနဲ့ နန်ရှန်းဆိုတာလည်း ငယ်ပေါင်းဖော်ကြီးတွေပါ။ သူတို့ နှစ်ယောက်က ညီအစ်ကိုတွေလိုပါပဲ။ ရှန်ချူရဲ့ အမူအရာကို ကြည့်လိုက်ရုံနဲ့တင် သူဘာတွေးနေလဲ ဆိုတာကို နန်ရှန်း ချက်ချင်းပဲ နားလည်လိုက်တယ်။

ရှန်ချူရဲ့ စရိုက်နဲ့ နည်းလမ်းတွေကို နန်ရှန်း သတိပြုမိပါတယ်။ ထို့ကြောင့် နည်းနည်းလေး စဉ်းစားလိုက်ရုံနဲ့တင် ရှန်ချူ ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ ဆိုတာကို သူချက်ချင်းပဲ နားလည်လိုက်တယ်။

အချို့စကားလုံးတွေက ရှန်ချူအတွက် ပြောဖို့ မသင့်တော်ပေမယ့် နန်ရှန်းကတော့ သူဘာပြောချင်လဲ ဆိုတာကို နားလည်နိုင်ပါတယ်။

ငါက ဒီနေရာကို ဖြတ်သွားရင်းနဲ့ သူ့ကို ဝင်တွေ့ဖို့ပဲ စီစဉ်ထားတာ၊ ငါ့လခွမ်း သူ့အစီအစဉ်တွေထဲ ဝင်ပါရလိမ့်မယ်လို့ ထင်ကို မထင်ထားဘူး။ အိမ်မှာ သူ့ကို စောင့်နေတဲ့ ဇနီးတွေ ရှိနေတာကိုတောင် ဒီကောင်စုတ်လေးက အခုထိ မကျေနပ်နိုင်သေးဘူး နန်ရှန်း စိတ်ဓါတ်ကျသလို ခံစားလိုက်ရတယ်။

ဒါပေမယ့် ထိုညီအစ်မ နှစ်ယောက်ကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး ဟိုသူတောင်းစားက ထိုနှစ်ယောက်ကို ဘာလို့ ဒီလောက် နှစ်သက်မြတ်နိုး နေရလဲဆိုတာကို သူနားလည်သွားခဲ့တယ်။

နန်ရှန်း ဆိုတာ ချိုချိုသာသာ သိမ်သိမ်မွေ့မွေ့နဲ့ ပြောတတ်တဲ့ လူမျိုး မဟုတ်ပါဘူး။ သူလိုချင်တာကို အတင်းအကြပ် ရယူတတ်တဲ့ လူစားမျိုးပါ။ ထို့ကြောင့် ရှန်ချူက ထိုညီအစ်မ နှစ်ယောက်ကို နှစ်သက်နေတယ်ဆိုတာကို သိလိုက်တာနဲ့ ဟူညီအစ် နှစ်ယောက်ကို လက်ညိုးထိုးလိုက်ပြီး “မိန်းမပျိုးလေး နှစ်ယောက်၊ နင်တို့ သေချင်လား”

ဟူကျောင်းအာက ပြန်ပြီး လှောင်ပြောင်လိုက်တယ် “အသက်သာ ရှင်နိုင်မယ်ဆိုရင် ဘယ်သူက သေချင်မှာလဲ”

“ကောင်းတယ်၊ အဲ့ဒါဆို ဘေးဖယ်နေလိုက်၊ ဒီကိစ္စက နင်တို့နဲ့ ဘာမှ မဆိုင်ဘူး။ ငါတို့လုပ်ချင်တာက နင်တို့ဘေးမှာ ရှိနေတဲ့ သူတောင်းစားကို သတ်ချင်တာပဲ” နန်ရှန်းက ထိုညီအစ်မ နှစ်ယောက်ရဲ့ အထင်အမြင်ကို နည်းနည်းလေးတောင် မမေးမြန်းပဲ တန်းအမိန့်ပေးလိုက်တယ်။

ဟူညီအစ်မနှစ်ယောက်က ခေါင်းခါယမ်းလိုက်ပြီး ရန်ကိုင်ဘေးမှာသာ ဆက်ပြီး မတ်တပ်ရပ်နေလိုက်တယ်။

ထိုညီအစ်မ နှစ်ယောက်ရဲ့ အပြုအမူကို မြင်လိုက်တာနဲ့ နန်ရှန်းလည်း ကြောင်သွားခဲ့ရတယ်။ ထို့နောက် သူ့ခေါင်းထဲ အထွန့်တက်သံတို့ စည်ဝေသွားခဲ့တယ် ငိုးမရှန်ချူ၊ အဲ့မိန်းကလေး နှစ်ယောက်မှာ ချစ်ရတဲ့သူ ရှိနေပြီးသွားပဲ၊ မင်းက သူများမိန်းကလေးကို သွားဖြတ်လုချင်နေတာကိုး၊ အခုလိုမျိုး ဖြစ်လာရတာလည်း မဆန်းပါဘူး

ငါသိသွားပြီ

နန်ရှန်းလည်း အားလုံး နားလည်သွားခဲ့လေပြီ။ သူရှေ့ ဒရမ်မာဆန်ဆန် ပြဇာတ်ရဲ့ နောက်ကွယ်က အကြောင်းအရာတွေကို သူတဖြည်းဖြည်းနဲ့ သိနားလည်လာခဲ့ပါြပီ။

ထိုနှစ်ယောက်ကို အချိန်အတော်ကြာအောင် စိုက်ကြည့်နေလိုက်ပြီးနောက် နန်ရှန်းက ရုတ်တရက် ကောက်မေးလိုက်တယ် “သူ့အသက်ကို ကာကွယ်ပေးချင်လား”

ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက်စလုံး အခုလို စိုက်ကြည့်ခံနေရတာကို သဘောမကျပေမယ့် ခေါင်းတော့ ညိတ်လိုက်ပါတယ်။

“ကောင်းပြီလေ” နန်ရှန်းက ရယ်မောလိုက်ပြီး “နင်တို့ နှစ်ယောက် ညီအစ်ကိုရှန်ကို လက်ထပ်လိုက်၊ အဲ့လိုဆိုရင် သူ့အသက် ရှင်စေရမယ်လို့ ငါအာမခံပေးမယ်”

သူ့ပါးစပ်ထဲက ထိုစကား ထွက်သွားတာနဲ့ အားလုံး ထိတ်လန့် သွားခဲ့ကြတယ်။

ရှန်ချူက ချက်ချင်းပဲ သုတ်သီးသုတ်ပြာနဲ့ ငြင်းဆန်လိုက်တယ် “ညီအစ်ကိုနန်၊ မင်းအဲ့လိုလုပ်လို့ မရဘူး။ အဲ့မိန်းကလေး နှစ်ယောက်ကို ငါနှစ်သက်တယ် ဆိုတာ မှန်တယ်၊ ဒါပေမယ့် ဒီနတ်ဆိုးကိုတော့ ကျိန်သေး သတ်ကို သတ်ပစ်ရမယ်၊ အဓိကနဲ့ သာမနကို ရှုပ်ထွေးသွားစေလို့ မဖြစ်ဘူးလေ”

နန်ရှန်းက နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်ပြီး “ဘာမှားနေလို့လဲ။ ဒီမှာ မင်းက ဆုံးဖြတ်ချက် ချနေတဲ့လူ၊ မင်းဆုံးဖြတ်ချက်အတိုင်း အားလုံးက လုပ်ရမှာ။ ငါကပါ မင်းကို ထောက်ခံပေးလိုက်မယ်ဆိုရင် ဘယ်သူက ဝင်ပြီး ကန့်ကွက်ပေးဦးမှာလဲ”

ထို့နောက် ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက်ကို ပြန်လှည့်ကြည့်လိုက်ပြီး “မိန်းမပျိုလေး နှစ်ယောက်ကော ဘယ်လို ထင်လဲ”

“အိမ်မက်သာ မက်နေလိုက်” ဟူကျောင်းအာက လျင်လျင်မြန်မြန်နဲ့ ခပ်ပြတ်ပြတ်ပဲ ငြင်းဆန်လိုက်တယ်။

နန်ရှန်းမျက်နှာ သုန်မှုန်သွားခဲ့ပြီး သူ့အကြည့်ကလည်း အနည်းငယ် အေးစက်လာခဲ့ကာ အထင်အမြင် သေးစွာနဲ့ လှောင်ပြောင် ပြောဆိုလိုက်တယ် “နင်တို့နှစ်ယောက် ဒုတိယအဆင့် အင်အားစုတစ်ခုရဲ့ တပည့် သာသာပဲ မလား။ ငါ့ရဲ့ ညီအစ်ကိုရှန်က ပထမအဆင့် အင်အားစုမှာ မွေးဖွားလာတာ။ ပြီးတော့ သူက မိသားစုခေါင်းဆောင် ဖြစ်လာလို့ အလားအလာ အများဆုံးသူဆိုလည်း ဟုတ်တယ်။ အရည်အချင်း၊ အဆင့်အတန်း၊ ခွန်အား အားလုံးက ပြီးပြည့်စုံနေတာကို နင်တို့ သူ့ကို လက်ထပ်လိုက်လို့ ဘာအကျိုးယုတ်သွားမှာ မို့လို့လဲ။ ဒါပေမယ့် နင်တို့ကတော့ သာမန် ကျင့်ကြံသူတွေပဲ။ နင်တို့ နှစ်ယောက်စလုံးကလည်း အနှေးနဲ့ အမြန် လက်ထပ်ရတော့မယ့် လူတွေပဲလေ။ အခု ပထမအဆင့် အင်အားစု တစ်ခုရဲ့ သခင်လေးက နင့်တို့ကို နှစ်သက်နေတယ်။ ငါကြည့်ရသလောက်ကတော့ သူနင်တို့ကို ကြိုက်နှစ်သက် တာကတောင် နင်တို့ရဲ့ ကံကောင်းမှုလို့ ပြောလို့ ရနေပြီ”

ဒါပေမယ့် ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက်ရဲ့ မျက်နှာ အမူအရာကတော့ နည်းနည်းလေးတောင် ပြောင်းလဲ မသွားခဲ့ပါဘူး။

“ငါနောက်တစ်ကြိမ် ထပ်ပြောမယ်၊ နင်တို့နှစ်ယောက် ညီအစ်ကိုရှန်ကို လက်ထပ်ရင် လက်ထပ် ၊ လက်မထပ်ရင် သူသေရမယ်။ ဘယ်လိုလဲ နင်တို့ ကြိုက်တာရွေး” နန်ရှန်းက ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက်ကို ရွေးချယ်ခွင့်၊ ဈေးဆစ်ခွင့် နည်းနည်းလေးတောင် မပေးပဲ အထက်စီး လေသံနဲ့ ပြောလိုက်တယ်။ ပြီးတာနဲ့ လှောင်ပြုံးပြုံးရင်း ဆက်ပြောလိုက်ပါသေးတယ် “နင်တို့ကို အမွှေးတိုင်တစ်တိုင်စာ အချိန်ပေးမယ်။ အဲ့အချိန် ကုန်သွားလို့ နင်တို့ မဆုံးဖြတ်ရ သေးဘူဆိုရင် ငါကလည်း ကြင်နာနေတော့မှာ မဟုတ်ဘူး။ မကျေနပ်တာ၊ ဒါမှမဟုတ် ကန့်ကွက်ချင်တဲ့လူ ရှိရင် ရှေ့ထွက်လာလို့ ရတယ်။ ဒါပေမယ့် နေရာမှာပဲ ချက်ချင်း တန်းသတ်ပစ်ခံရမယ်”

ပြောပြီးတာနဲ့ ရှန်ချူဘေးမှာ သွားရပ်နေလိုက်ပြီး မောက်မာစွာနဲ့ လူအုပ်ကြီးကို ကြည့်လိုက်တယ်။

အစကနေ အဆုံးထ ရှန်ချူက စကားလေး တစ်ခွန်းတောင် ဝင်မပြောခဲ့ပါဘူး။ ပြီးတော့ ဝင်လည်း မပြောနိုင်ဘူးလေ။

အားလုံးက အခုအခြေအနေထိ ဖြစ်လာခဲ့လေပြီ။ ဟူညီအစ်မ နှစ်ယောက်လည်း အခြေအနေကို နားမလည်နိုင် လောက်တဲ့အထိ ထုံအမနေပါဘူး။

“ဟန့်၊ ဒါတွေအားလုံးက နင့်ရဲ့ အကြံအစည်တွေပဲ မလား” ဟူကျောင်းအာက ရှန်ချူကို လှမ်းကြည့်လိုက်ပြီး “နင်က ရန်ကိုင်ကို အခုလိုမျိုး ဖြစ်အောင်လုပ်၊ ပြီးရင် သူ့ကို အသုံးချပြီး ငါ့ကို ခြိမ်းခြောက်ဖို့ စီစဉ်ထားတာမလား”

ရှန်ချူက မထူးခြားနားသည့် အမူအရာနဲ့ “ကျောင်းအာ၊ နင်အဲ့လိုမျိုး ထင်နေတယ် ဆိုရင်တော့ နင့်ငါ့ကို နားလည်မှုကြီး အကြီးကြီး လွဲနေတာပဲ”

နန်ရှန်း မျက်ခွံလှန်လိုက်မိတယ်။ ထိုကောင်စုတ်က အခုလို အချိန်မျိုးမှာတောင် သူတော်ကောင်းယောင် ဆောင်ချင်နေပါသေးတယ်။ သူသာ တိုက်ရိုက် ချည်းကပ်လိုက်မယ် ဆိုရင် ထိုမိန်းကလေး နှစ်ယောက်လည်း ဘာမှ ပြောနိုင်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

အဆင့်အင်အားစုက မိန်းကလေး တပည့် နှစ်ယောက် အနေနဲ့ သူတို့ ဆန္ဒမရှိရင်တောင် ဒီအခြေအနေတွေကို ပြောင်းလဲသွားအောင် ဘာလုပ်နိုင်မှာ မို့လို့လဲ။

“ငါနားလည်မှု လွဲလွဲ၊ မလွဲလွဲ၊ နင့်ငါ့ထက် ပိုသိပါတယ်” ဟူကျောင်းအာက အထင်အမြင် သေးစွာနဲ့ လှောင်ပြောင်လိုက်တယ်။